Nog steeds problemen in kantine TM Rotzooi, onbeschoft

De subcultuur van een virtuele wereld Culturele top vijf/6 En verder: TU Delft wil dependance in Singapore/5 Geëngageerde architectuur instrument bij wederopbouw/7

Networkgames/8

Blender/13 17 februari 2000 / jaargang 42

Nuffic gaat eigen CAO afsluiten/15

Informatie- en opinieblad van de Technische Universiteit Eindhoven Redactie telefoon 040 247 29 61 fax 040 245 60 33 e-mail [email protected]

Nog steeds problemen in kantine TM Rotzooi, onbeschoft gedrag tegen kantinepersoneel en wangedrag van studenten waren in december aanleiding om de kantine van de faculteit Technologie Management een dag te sluiten op last van onderwijsdirecteur dr. Paul Laperre. De maatregel lijkt amper effect gehad te hebben. De faculteit heeft de Bedrijfskundewinkel en de Tema-winkel opdracht gegeven om naar een oplossing te zoeken. De situatie in de kantine van TM is amper verbeterd na de sluiting in december. Na het eten blijven nog steeds dienbladen staan en ruimen mensen hun afval niet op. Daar blijft het niet bij. Lunches voor speciale gelegenheden vinden niet meer plaats in deze kantine. Het is de afgelopen weken voorgekomen dat kantinebezoekers fruit en brood van de gedekte tafels meenamen. Volgens onderwijsdirecteur Laperre zijn er bovendien mensen die regelmatig briefjes met beledigende of discriminerende opmerkingen achterlaten voor het kantinepersoneel. “Het is bijna te beschamend om over te praten”, zegt Laperre, die liever niet ingaat op de soms behoorlijk intimiderende inhoud van de boodschappen. De wetenschapswinkels komen in maart met een vrijdag 18 en zaterdag 19 februari 2000 Amsterdam RAI

Openingstijden: 9.30 uur tot 18.00 uur

Voor afstudeerders/afgestudeerden van de mts, hts, hio, heao, technische universiteiten/faculteiten en de economische, econometrische, bedrijfskundige, juridische en informatica faculteiten aan de universiteiten.

www.carrierebeurs.nl

plan van aanpak om de situatie te verbeteren. Die verbeterpunten kunnen variëren van statiegeld op dienbladen tot een andere inrichting van de kantine. “We hebben natuurlijk ook de mogelijkheid om bewakingspersoneel te laten patrouilleren. Dat stuit ons echter tegen de borst. Dat gaat ons veel te ver.” Bij de bouw van de kantine is destijds uitgegaan van drie- tot vierhonderd gebruikers. Door de groei van de bedrijvigheid op dat deel van de campus, is het aantal gebruikers de afgelopen jaren gegroeid tot achthonderd. Volgens Laperre worden de problemen veroorzaakt door een klein groepje bezoekers. “Het spijt me dan ook heel erg voor al die andere mensen die zich wel weten te gedragen.” /

.

Bomen verhuizen Er wordt veel gebouwd op het TUE-terrein, maar ook voor groenvoorzieningen is er ruimte. Zo wordt er op het oos telijke deel van de campus een bos(je) aangelegd van één hectare groot. Daartoe wordt een tiental grote bomen bij de westgevel van het Hoofdgebouw met wortel en al overge bracht naar het oostelijke deel. De bomen stonden bij het

Hoofdgebouw te dicht op elkaar. Aan de oostkant van het terrein stonden al wat kleinere boompjes en er zullen heesters worden aangeplant. Door de bomen te verplaatsen hoeft geen vergunning te worden aangevraagd als er voor het oostelijke deel van het terrein bouwplannen zijn. Foto: Bram Saeys

NWO: Nederland geeft te weinig geld uit aan wetenschappelijk onderzoek De Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO) is bezorgd over de continuïteit van het fundamentele onderzoek in een aantal wetenschapsgebieden, waaronder het technisch onderzoek. Het budget dat NWO tot haar beschikking heeft staat namelijk onder sterke druk.

Nog geen twee jaar geleden stevende NWO af op een recordhoogte aan financiële ondersteuning. De toenmalige minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen, minister Ritzen, wilde dat er op centraal niveau, namelijk het Kabinet en de Tweede Kamer, veel meer invloed zou komen op de keuze van

onderzoeksthema’s. Om dat voor elkaar te krijgen was Ritzen van plan om 500 miljoen gulden weg te halen bij de universiteiten en die te geven aan NWO. De nieuwe en huidige minister van O, C en W, Loek Hermans, zette echter een streep door het plan van Ritzen. Hermans vond het plan te radicaal, mede vanwege een nog staande bezuiniging van 300 miljoen gulden die de universiteiten moesten ophoesten. De meeste universiteiten waren daar opgelucht over. Overigens was het CvB van de TUE niet negatief over het plan van Ritzen. Voor NWO kwam de klap hard aan. De organisatie kreeg geen 500 miljoen, maar moest zelfs nog een kleine bezuiniging doorvoeren. NWO’s huidige be-

zorgdheid komt voort uit een algehele overheidsbezuiniging van twee procent. Daarbij heeft de onderzoeksorganisatie, rekening houdend met de budgetuitbreiding naar 500 miljoen, de laatste jaren een bedrag van 100 miljoen geput uit de eigen middelen. Het gaat hier om tijdelijk geld. NWO kan met andere woorden deze extra financiering niet volhouden. Bovendien moet NWO een bijdrage leveren aan de Vernieuwingsimpuls. Dat is een plan van de minister dat juni vorig jaar gelanceerd werd. Het doel van deze impuls is meer fundamenteel vernieuwend onderzoek te creëren. Hermans heeft voor deze impuls in totaal 75 miljoen gulden uitge-

trokken. NWO moet voor deze impuls 10 miljoen gulden gaan verschuiven, een bedrag dat kan oplopen tot 50 miljoen wanneer de bijdrage van de minister ook omhoog gaat. Dat betekent, aldus NWO, dat er nog minder vrije ruimte in de begroting beschikbaar zal zijn. De steeds minder wordende vrije ruimte in de besteding van de tweedegeldstroomactiviteiten heeft tot gevolg dat Nederland gaat achterlopen in een aantal vakgebieden, waaronder de chemische wetenschappen, natuurkunde en het technologische onderzoek. NWO richt haar hoop nu op de komende voorjaarsnota en hoopt op een

substantiële extra verhoging van het budget. Hein Meijers, voorlichter bij NWO: “Het gaat goed met Nederland. Als je dan ons land vergelijkt met de Verenigde Staten, dan moet je constateren dat de National Science Foundation, het Amerikaanse broertje van NWO, dertig procent meer geld krijgt. Dat komt omdat in Amerika het besef heerst dat het onder andere goed gaat met het land omdat er veel geld in het verwerven van nieuwe kennis wordt gestoken.”/

.

17 februari 2000 Cursor 2/ Mensen

/Promoties Woensdag 23 februari promoveert L.A.M.M. Barbosa, M.Sc. (ST) om 16.00 uur in promotiezaal 4 van het Auditorium op zijn proefschrift ‘Theoritical Study of Nitrile Hydrolysis by Solid Acid Catalysts’. Ing. A.J.M. Pemen (E) promoveert op woensdag 23 februari om 16.00 uur in promotiezaal 5 van het Auditorium op zijn proefschrift ‘Detection of Partial Discharges in Stator Windings of Turbine Generators’. ‘Dendritic Macromolecules HostGuest Chemistry and Self-Assembly by Design’ is de titel van het proefschrift waarop ir. M.W.P.L. Baars (ST) donderdag 24 februari om 16.00 uur zal promoveren in promotiezaal 5 van het Auditorium. Ir. C.M.P.A. Smulders (W&I) promoveert op donderdag 24 februari om 16.00 uur in promotiezaal 4 van het Auditorium op zijn proefschrift ‘Reduced Heat Kernels on Homogeneous Spaces’.

Jan Blom

/Gastcollege

“Mijn leven is opgebouwd uit stukjes van zeven jaar” Fred Gaasendam Foto: Bram Saeys Jan Blom is een zogeheten ‘dakpanprof’, een constructie, ooit door minister Ritzen verzonnen, waarbij de opvolger van een hoogleraar ruim de tijd krijgt om zich in te werken voordat hij het roer overneemt. Prof.dr.ir. Jan Blom is hoogleraar elektrische energietechniek en als zodanig de opvolger van prof.dr.ir Piet van de Laan. Hij is nog maar veertien dagen in dienst bij de TUE, maar toch voelt hij zich zeer vertrouwd. Niet verwonderlijk: Jan Blom heeft vele jaren gewerkt bij de faculteit Elektrotechniek en kent de universiteit nog als zijn broekzak. “Ik wist al van tevoren welke kamer ik zou willen hebben, als die nog vrij was,” vertelt hij. De kamer, die van emeritus hoogleraar Rietjens, wàs nog vrij en een blik naar buiten over een eindeloze rij bomen en de Dommel maakt duidelijk waarom Blom juist

deze kamer wilde. Blom heeft Elektrotechniek gestudeerd aan de toenmalige THE en is ook hier gepromoveerd. “In 1973,” herinnert Blom zich. “Mijn proefschrift ging over magneto-hydrodynamische energieconversie’. Dat is een tijd lang een belangwekkend onderzoeksveld geweest, vanwege de verwachte hoge rendementen bij het opwekken van energie in elektriciteitscentrales.” Het Rijk had ook hoge verwachtingen van magneto-hydrodynamica (MHD), want de vakgroep van Blom kreeg in 1976 een subsidie van maar liefst vijftien miljoen gulden om te experimenteren. “We hebben uiteindelijk de doelstelling van ons experiment gehaald en een hoog energierendement in ons onderzoek bereikt. MHD kreeg echter grote concurrentie van elektriciteitsopwekking waarbij gasturbines werden gebruikt.” Blom wilde na jaren van wetenschappelijk onderzoek in een universitaire omgeving wel eens

iets anders en ging in ’81 bij de KEMA werken. In 1988 werd hij statutair directeur van de KEMA, op een moment dat de jarenlang stabiele energiewereld vrij heftig in beweging kwam. De KEMA had last van de vele, overigens nog steeds voortdurende reorganisaties en fusies bij de elektriciteitsverschaffers in Nederland. “KEMA was niet meer automatisch verzekerd van orders uit de energiesector; de KEMA moest de markt op om opdrachten te verwerven. In mijn tijd is daarom de organisatie getransformeerd van zes divisies van tweehonderd man naar twintig business units van zestig man.” Na een korte periode bij KPMG trad Blom begin dit jaar wederom in dienst bij de TUE, dit keer als hoogleraar. De tijd bij KPMG was, hoewel leuk, wel kort. :”Mijn leven is namelijk opgebouwd uit stukjes van ongeveer zeven jaar”, zegt Blom, zijn carrière tot nu toe overziend. In zijn vakgebied wordt het de

Redactie Fred Gaasendam (hoofdredacteur), Gertjan Harberink, Han Konings, Estella Kuppens (eindredactie), Brigit Span, Gerard Verhoogt Aan dit nummer werkten verder mee Erik Hannema, Rosemarie Neuen, Dieter Wouters Foto’s Bart van Overbeeke, Bram Saeys Redactieraad mr.drs. Ben Donders (secretaris), prof.dr.ir. Jan de Graaf (voorzitter), drs. Maarten Pieterson, prof.dr. Frans Sluijter, A. Vianen Basisvormgeving Koos Staal bno Lay-out Esther Valk Druk Drukkerij E.M. de Jong B.V. Baarle Nassau Advertenties Van der Meulen Promotions, Postbus 413, 9200 AK, Drachten, tel. 0512 - 520936, Redactie-adres TUE, W-hal 1.25, postbus 513, 5600 MB Eindhoven, tel. 040 2472961/2472236, fax 040 - 2456033, e-mail: cursor @ cur.tue.nl, www.tue.nl/cursor Abonnement (fl. 105,-)

.

/Rechtgezet In het artikel ‘Te koop: de mannen van studentenvereniging AEGEE’ (Cursor 22) staat een verkeerde datum. Het feest is niet op 23 maart, maar op 23 februari.

/Vacature Het Notebook Service Centrum is op zoek naar een student-assistent die de gehele projectplanning voor de uitlevering van de notebooks in MSProject wil invoeren. Dit werk zal ongeveer een halve dag per week inbeslagnemen. Heb je ervaring met het werken met MS-Project neem dan contact op met H. v.d. Kuit: tst. 4905 of [email protected].

De week van/Martijn

Cursor/Colofon © 1999. Auteursrechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden gereproduceerd zonder voorafgaande toestemming van de hoofdredacteur. De redactie behoudt zich het recht voor om aangeboden artikelen te wijzigen

komende jaren spannend, verwacht hij. “Er verandert van alles in de energiewereld en daarbuiten. Door het streven naar een duurzame samenleving komt er meer druk op de toepassing van elektriciteit te liggen, aldus Blom. “Door de vrijmaking van de energiemarkt moeten er ook ‘intelligente’ elektriciteitsnetten komen. Daar gaat nog heel wat onderzoek in zitten.” Een belangrijk speerpunt in onderzoek vindt Blom draadloos energietransport. De kennis hierover is nog niet ver gevorderd. Draadloos energie transporteren kan echter een grote maatschappelijke betekenis krijgen. “Kijk alleen al naar een vliegtuig. Dat doet niets anders dan een hele hoop kerosine de oceaan overvliegen met een paar mensen erbij. Dat kan beter. Het is veel handiger wanneer die energie draadloos overgestraald kan worden.”/

Het gastcollege ‘Automation and human cognition’ verzorgd door S. Dekker, Ph.D. van de Universiteit van Linköping wordt gegeven op 17 februari (van 10.30 uur tot 12.30 uur en van 13.30 uur tot 15.30 uur) en op 18 februari (van 13.30 uur tot 15.30 uur), locatie TEMA 0.16 Literatuur (optioneel): Dekker, S. W. A. & Hollnagel, E. (Eds.) (1999). “Coping with Computers in the Cockpit”. Ashgate, Aldershot, UK. ISBN 0 7546 1147 7. Verkrijgbaar via www.ahsgate.com

Martijn van Buul studeert Informatietechniek. Hij is actief lid van studievereniging Thor, werkt momenteel bij Philips Semiconductors en levert regelmatig bijdragen aan de nieuwsgroepen van de TUE. Maandag: Mocht je je ooit willen bezighouden met het ontwikkelen van een MP3speler: doe het niet! Vandaag weer: één of ander halfbakken MP3tje schijnt mijn MP3-player om zeep te helpen, maar die bewuste ‘feature’ valt niet te reproduceren; a programmer’s worst nightmare. Wederom uit de AOR gegooid, vanwege dezelfde reden als vorige week: een of andere randgroepjongere vond het toen nodig om de spreuk “www.thor.edu” op de muur van de AOR te schrijven, en ik krijg daar de schuld van... Dinsdag: Iedere dinsdagavond tap ik in het Walhalla, de faculteitskroeg van Elektrotechniek. Onze nieuwe wannabe-

tapfeut (“Linux-Joost”) kreeg het vanavond eens iets zwaarder te verduren. Hopelijk blijft hij het volhouden. Probleempjes met de AOR zijn door ‘devine interference’ van het Thor-bestuur opgelost. Ploppy ahoy. Woensdag: Apple maar eens een vriendelijk mailtje gestuurd: Ik wil de specificaties hebben van hun ‘Capella’ chip, zodat mijn Macje ook iets Unix-achtigs kan draaien. Verwachtingen zijn laag gesteld, maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit. Tappersvergadering had niet het gewenste resultaat: de samenstelling van de vrijdagploeg blijft een hekel thema. In de (Duitse) newsgroup ‘de.alt.folklore.computers’ (sic) is de oude Z80-vs-6502 Jihad wederom uitgebroken.

om precies te zijn, dan past het allemaal in een 2KB EPROM. Met andere woorden: hoog tijd voor een sessie byteknijpen. In het Walhalla vond een eerstejaarsfeest plaats, georganiseerd door diezelfde eerstejaars. De traditie schrijft voor dat die gasten een speciale mix bedenken en dat verkopen. Het brouwsel van dit jaar breekt wat mij betreft alle records wat betreft smerigheid: Ouzo met bitter lemon. Yuck.

Donderdag: Vandaag gewerkt bij Philips Semiconductors. Mijn 8051LPC programmer is zo goed als af. Het werkt prima, maar het moet ook compacter kunnen. Tweehonderd bytes compacter,

Vrijdag: Paniek. Het koffiezetapparaat is kapot, een belangrijk deel van mijn kennissen is spontaan op wintersport én het is vrijdag. Sowieso al de meest lamme dag uit de collectie.

Cursor 17 februari 2000 Nieuws /3

TUE niet sterkste stijger aantal eerstejaars Niet de TUE, maar de Katholieke Universiteit Nijmegen (KUN) was de sterkste stijger wat betreft eerstejaars studenten. Bij de vooraanmelding kwam de TUE nog als grootste stijger naar voren.

Drieduizendste diploma ST Bij de faculteit Scheikundige Technologie werd woensdag 9 februari het drieduizendste diploma uitgereikt aan een afgestudeerde. De gelukkige was de 23-jarige Bart Smeets. In totaal ontvingen achttien Scheikundige Technologen hun diploma. Smeets studeerde af op het onderzoek ‘Catalyc Chain Transfer of CoBF derived complexes in

emulsion polymerisation’. Hij was een actieve student, die onder meer een steunpilaar was van het dispuut Prometheus, dat chemie-popularisering als motto heeft. Ook begeleidde hij aansluitings- en voorlichtingsprojecten van de faculteit ST, zoals de VWO-werkweek. Foto: Bram Saeys

Tema-alumni geven workshops aan studenten Wat kun je met TeMa? Om op die vraag antwoord te geven organiseert Techniek en Maatschappij in samenwerking met studievereniging Intermate drie bijeenkomsten waar Tema-alumni cases behandelen die representatief zijn voor hun eigen vakgebied. Woensdag 9 februari vond de eerste bijeenkomst plaats. Ruim 25 Tema-studenten maakten kennis met vier alumni die zich bezighouden met ICT en met producttechnologie. De vier oud-studenten die acte de presence gaven, waren Bert Garlich, Jan Prins, Frank Ploegmakers en Martijn Willemsen. Garlich is brancheconsultant bij KPN, Prins is oprichter en directeur beleid van de Nederlandse

afdeling van de internationale Internet Society (ISOC). Ploegmakers is groupmanager bij Philips Display Components en Willemsen is als AIO verbonden aan de vakgroep MTI van Tema. Ze hielden elk twee sessies met een klein groepje studenten. Tijdens de sessie werd de studenten een probleem voorgelegd uit de dagelijkse praktijk. Na een korte introductie kregen de studenten de tijd om een oplossing te bedenken en door te spreken met de professionals. Door de kleine groepjes konden de deelnemers niet alleen een probleem uit de praktijk oplossen, het gaf hun ook de kans om hun voorgangers door te zagen over het nut van Tema. “De winnaar is degene die techniek begrijpt en daar

een businessmodel van kan maken”, zei ISOC-directeur Jan Prins tijdens zijn workshop tegen een eerstejaars student die hem vroeg of hij zijn technische achtergrond nog wel gebruikt in zijn werk. “Ik zou helemaal niets zijn in mijn werk als ik die achtergrond niet had. Anders zou ik totaal niet serieus genomen worden. Bovendien leer je analytisch denken, hoe je moet leren en hoe je een probleem vanuit diverse optieken aan kunt pakken. Dat is allemaal erg belangrijk.” De volgende bijeenkomst vinden plaats op 16 (thema ‘bouw’) en 23 (energie- en milieutechnologie) februari. Voor de volgende bijeenkomst hebben zich al meer dan vijftig studenten ingeschreven. /

.

Vaste aanspreektijden docenten Bouwkunde voor studenten De faculteit Bouwkunde stelt binnenkort vaste ‘office-hours’ in voor docenten. Dit zijn vaste uren waarop een docent beschikbaar is voor studenten. Zij kunnen dan kort iets met hem bespreken of een afspraak maken voor een langer gesprek. Prof. ir. J. Westra, lid van het faculteitsbestuur: “Nu is het nog zo dat studenten bij sommige capaciteitgroepen centraal een af-

spraak maken via het secretariaat of ze kunnen rechtstreeks bij de docent terecht. Een mailtje sturen kan in ieder geval.” F. Metsemakers, studentadviseur van het faculteitsbestuur van Bouwkunde, heeft het idee geopperd bij de faculteitsraad: “Die vaste uren zijn nodig om de bereikbaarheid van de docenten te vergroten voor de studenten. Via email vragen stellen of een afspraak

maken is erg lastig, want dan moet je de voorletters van een docent weten. Dat maakt het opzoeken van een adres soms nog erg moeilijk. Maar er wordt aan gewerkt om emailadressen duidelijker te maken. Sommige capaciteitsgroepen pakken het wat grondiger aan dan anderen en zijn er al wat meer mee bezig. De reacties op het initiatief zijn in elk geval erg positief.” /

.

“Verrassend”, zo noemt ir. Marko Vreeswijk, coördinator studentenadministratie bij STU, de inhaalslag van Nijmegen. “Als je bij de vooraanmeldingscijfers als grootste stijger uit de bus komt, is het verrassend als een andere universiteit uiteindelijk de meeste eerstejaars erbij heeft gekregen”, zegt Vreeswijk desgevraagd. Een voordeel is dat het niet om concurrerende studierichtingen gaat. “Vooral voor de alfavakken meldden zich studenten aan de KUN, niet de bètarichtingen.” De KUN steeg van 2200 naar 2600 eerstejaars; de TUE van 1200 naar 1400. De beide andere technische universiteiten bleven steken op

hetzelfde aantal eerstejaars als in 1998. Een verklaring heeft Vreeswijk niet voor de plotselinge stijging van instroom aan de KUN. “Wij baseren ons op de vooraanmeldingscijfers van studenten die we van de Informatie Beheer Groep krijgen. Er is natuurlijk altijd een groep die zich niet direct vooraanmeldt, zoals HBO-studenten die al ingeschreven staan bij de IBG en buitenlandse studenten. Het kan ook aan de numerus fixus van andere universiteiten liggen. Als een student wordt uitgeloot, kan hij of zij naar een andere universiteit, in dit geval Nijmegen, uitwijken. Allemaal zaken waar in de vooraanmeldingscijfers geen rekening mee wordt gehouden”, aldus Vreeswijk. Voor de TUE geldt dat ongeveer tachtig procent van de studenten zijn studiekeuze via vooraanmelding kenbaar maakt./

.

Nieuw personeel krijgt rondleiding over TUE-terrein Sommigen werken al meer dan een half jaar aan de TUE, anderen zijn net een week in dienst van de universiteit. Zo’n twintig werknemers maakten vorige week kennis met elkaar en hun werkplek, de Technische Universiteit Eindhoven. De introductiedag voor nieuw personeel is weer ingesteld om iedereen te betrekken bij de universiteit. De dag begint met koffie en thee en een kennismaking met elkaar. Daarna spreekt collegelid drs. Willem te Beest in de Senaatzaal over de TUE. Hij stipt de hoofdmoten voor de TUE aan: ontwerp gericht onderwijs, internationalisering en notebookonderwijs. Het videojaaroverzicht wordt vertoond, waarna er een korte pauze is. Bij de faculteit Werktuigbouwkunde wacht opleidingsdirecteur ir. Han Smits. Hij legt nog eens kort uit hoe de TUE in elkaar zit en hoe zijn faculteit werkt. Het Angelsaksische model van bachelor en master

passeert de revue. “Ik vind dit wel prettig, dan weet je meteen een beetje waar alles ligt op het terrein”, vindt een deelnemer aan de introductiedag. “Ik werk hier al langer, maar kom niet op veel andere plaatsen dan de faculteit waar ik werk”, was een andere opmerking. Na de lunch voert de tocht naar Scheikundige Technologie waar professor dr. Bert Meijer vertelt over topinstituten, onderzoeksscholen en toponderzoeksscholen en het belang hiervan voor de TUE. Na een korte rondleiding door de laboratoria van ST en een blik op de muurschilderingen Chemical Brothers en Chemical Sisters van Herman Brood gaat de wandeling naar het Multimediapaviljoen waar directeur drs. Ben Hiddinga praat over maatschappelijke dienstverlening. Na een wandeling over de campus met bezoekjes aan onder meer de bibliotheek, het sportcentrum en het Notebook Service Centrum wordt de dag afgesloten met een borrel. /

.

In ‘t kort Bijeenkomst over AVA Aanstaande maandag, 21 februari, is er een openbare bijeenkomst over de eerste resultaten van de operatie Added Value Analysis. De bijeenkomst wordt gehouden in de Dorgelozaal en begint om 15.45 uur. Overigens is dit niet een vergadering van de universiteitsraad. De bijeenkomst zal worden voorgezeten door ir. Harry Roumen, secretaris van de universiteit.

Diefstallen In het Hoofdgebouw is afgelopen weekend geld gestolen uit een geldkistje. De dader heeft gebruik gemaakt van een valse sleutel. Ook in het secretariaat van het Twinning Center, nu nog gevestigd in het Paviljoen, is ingebroken. Een digitale camera, een telefooncentrale en een geldkistje werden zondag meegenomen. Een medewerker van de Bedrijfshulpverlening raakte 14 februari een notebook kwijt. Hij was op de tweede etage van Traverse aan het werk, waarbij hij even de kamer verliet. Bij terugkomst was zijn notebook verdwenen.

Protest tegen duurdere sportkaart Fontys- en TUE-studenten protesteren 17 februari op het plein voor het R1 gebouw van Fontys tegen een duurdere sportkaart voor HBO’ers. Om 12.30 uur pleiten ze voor een gelijke sportkaart die niet duurder mag worden in het nieuwe studiejaar. Wie het hier mee eens is, kan vandaag om 12.00 uur naar het sportcentrum komen. Van daaruit gaat de tocht naar het terrein van Fontys.

Auto’s vernield Twee vernielde auto’s ontdekte de Bedrijfshulpverlening zondag 13 februari op het TUE-terrein. De eerste stond tussen TNO en de Hal geparkeerd. Bij de andere auto, die bij TEMA stond, lag de steen waarmee de vernielingen waren aangericht naast het voertuig. Wie meer weet kan contact opnemen met Ton van Dijk, BHV-beveiliging: 3626.

17 februari 2000 Cursor 4/ Opinie

Burgerlijk milieubesef Prof.dr. Cees Midden Technologie Management

Hoe zou u reageren als een nabij gelegen bedrijf het tuintje van u en uw buren zou verzieken door er chemisch afval in te dumpen? Zonder twijfel zou u niet alleen verbijsterd zijn. U zou ook woest zijn en de buren mobiliseren. Misschien zou u ook wel bezorgd zijn over de gezondheidseffecten op uw kinderen. Tenslotte zou u er waarschijnlijk zeer gebrand op zijn om de tuin weer schoon te krijgen en zich afvragen hoe u dat grondig en veilig voor elkaar zou kunnen krijgen. Het voorbeeld illustreert dat het milieu ons buitengewoon diep kan beroeren. Aantasting van het milieu kan heftige reacties oproepen, vooral als de problemen op onze stoep liggen. Als we maar enige mogelijkheid zien, zullen we die aan grijpen om tot een oplossing te komen. Maar hoe reageren we op hetzelfde probleem als dat zich voordoet elders in de stad? Waarschijnlijk een stuk minder actief. Afstand reduceert betrokkenheid. Waarom vinden we in parken en bossen allerhande huisvuil, dat niet gauw in de eigen tuin te vinden is? Het antwoord is dat het bos een collectief goed is dat we met velen delen. We vinden dat iedereen zijn deel moet bijdragen, maar weinigen doen het. Deze week zien we allen met lede ogen aan hoe enorme hoeveelheden dode vis uit de rivier de Tysa worden verwijderd, omdat een Roemeens bedrijf cyanide heeft geloosd. We vinden het schandelijk en vre-

selijk. Maar doen we er iets aan? Nee, de meesten van ons zouden niet weten hoe dat te doen. Deze eenvoudige voorbeelden van hoe mensen reageren op milieuproblemen illustreren de belangrijkste barrières voor milieuvriendelijk gedrag: veel milieuproblemen zoals het broeikaseffect zijn een ‘ver van mijn bed show’; er bestaat geen urgentiegevoel over; het milieuprobleem is niet van u of mij, maar is een gedeeld goed. Voor ieder individu is het vrijelijk beschikbaar, waardoor het voor individuen niet rationeel is om bij te dragen aan het in stand houden. oplossingen zijn dikwijls niet eenvoudig te realiseren en vereisen schaarse resources, zoals kennis, tijd en inspanning. Bovendien kunnen oplossingen inbreuk maken op onze zo dierbare gewoonten en leefpatronen, waar we niet gaarne afstand van doen. Is het een wonder dat het Sociaal Cultureel Planbureau (SCP) vorige week in een zoveelste enquête weer eens vaststelt dat de Nederlanders weinig aandacht hebben voor het milieu. Al een jaar of twintig vindt dit soort enquêtes plaats en steevast komt eruit dat mensen veel belang hechten aan een schoon milieu, zich bezorgd maken en er enorm vóór zijn dat het beschermd wordt. Tegelijkertijd zien we dat we met zijn allen vrolijk doorconsumeren. Ik vrees dat als we in de auto stappen of onze vakantie plannen, we de betrokken milieurisico’s even neigen te vergeten. Ze kunnen toch altijd nog wel even wachten op een op-

lossing. Om ons kleine schuldgevoel te apaiseren brengen we ons glas keurig naar de glasbak als we er toch in de buurt komen. Het ruimt ook lekker op. En dat oude papier, nou ja dat stapelen we wel op in de garage tot het wordt opgehaald. Dat mechanisme kennen we nog van vroeger. Groene stroom is ook een beetje in geworden. Vooral toen het goedkoper leek te gaan worden dan gewone stroom riep het systeem veel enthousiasme op. Die paar mensen die zich echt ‘groen’ gedragen, vinden we toch een beetje raar. We vinden het ook wel lekker, dat de CO2effecten nog steeds een beetje ambigu zijn en dat zich regelmatig een deskundoloog aandient die de vinger weet te leggen op alle onzekerheden rondom de milieurisico’s. Evenzeer is het niet onprettig om het vingertje te kunnen heffen naar een onverlaat die betrapt is op een milieuonvriendelijke daad. Het doet ons eigen gedrag wat minder erg lijken. Toegegeven, de beschrijving van ons burgerlijk milieubesef is een beetje aan de cynische kant. De SCP-analyse maakt echter een nogal naïeve indruk en raakt nauwelijks de kern van de zaak. Mensen die meer naar de tv kijken blijken minder milieuvriendelijk dan mensen die de krant lezen. En als je naar de commerciële tv kijkt dan blijkt het helemaal mis met je milieubetrokkenheid! Ligt hier de wortel van het kwaad? Het SCP onthoudt zich terecht van causale uitspraken. Veel wijzer worden we er helaas niet van. Mediagebruik correleert meestal met inkomen en opleiding en dat weer met milieukennis en woonsituatie. Dit soort data legt niet de vinger op de zere plek Is het wel verstandig om een ieder via media-informatie voortdurend aan te zetten tot milieubewuste keuzes? Veel meer dan mediagebruik lijkt milieugedrag bepaald te worden door onze dagelijkse automatismen, die betrekkelijk ongevoelig zijn voor informatie van buiten. Menselijk gedrag is wel in belangrijke mate adaptief aan de omgeving en de keuzes die we maken zijn omgevingsgevoelig. In de inrichting van onze omgeving en de systemen en producten waar we dagelijks mee omgaan liggen daarom krachtige aangrijpingspunten, die niet zo’n zwaar beroep doen op het verantwoordelijkheidsgevoel van burgers.

DJE

BEL

RON

Elektronische prikklok Een deel van het Facilitair Bedrijf (FB) is op 31 januari begonnen met het elektronisch registreren van werktijden door het systeem Wintime. Een goede ontwikkeling of een aantasting van de privacy van FB’ers?

Ing. Adriaan van Mierlo Directeur Facilitair Bedrijf Nou, nou de ‘geestelijk vader’ van het project, dat is wat sterk uit gedrukt. Ik ben een van de initia tiefnemers. Die elektronische prikklok heeft twee voordelen. Allereerst weet je precies waar ie dereen uithangt. Ten tweede is het door de flexibele werktijden moeilijk om alles bij te houden. De prikklok neemt dit probleem weg. Voorheen hoorde je: is die en die er weer niet? Dat is nu veranderd. We weten nu precies wanneer iemand er is. Hiervoor werkten we met schijven die werknemers moesten invullen. Dat was nogal omslachtig, vooral omdat mensen in de weten schappelijke wereld niet zo regis tratie-bereid zijn. Ook moesten per soneelsleden van het FB vaak naar hun baas om een paar vrije uurtjes te vragen. Dan gold: wie het eerst komt, die het eerst maalt. De baas was dan natuurlijk altijd een kwaaie. We kunnen nu ook die mensen logenstraffen die altijd roepen: als je ze nodig hebt, zijn ze er niet.

Ton van Dijck Coördinator beveiliging Ja, ik heb er al mee gewerkt. Nu zo’n twee weken, denk ik. En ik moet zeggen, het bevalt me goed. Voorheen was het altijd een beetje een rommeltje. Al die uren moesten met de hand worden uitgerekend. Dan kreeg je een keer in de zoveel tijd een overzichtje. Nu loop je ‘s ochtends met je badge langs dat ding en wordt dat geregistreerd. En ‘s avonds ga je naar huis en ga je weer met je badge door de Wintime. Echt een uitkomst voor mij, want ik kom ruim aan mijn uren met mijn nieuwe baan als coördinator bevei linging.

Piet van Happen Hoofd Bouwtechnische Dienst Wij zijn nog niet zover, maar ik denk dat het een goede zaak is dat stukje administratie te automa tiseren. Dat scheelt natuurlijk een hele hoop werk. Verder kan ik er weinig over zeggen, omdat wij er geen gebruik van maken en ik nog geen reacties heb gehoord.

lijsten gemakshalve maar weg gelaten. Kijk, bij FB doen ze die re gistratie allang. Dat is ook een goed zaak. De baas heeft na tuuurlijk het recht om te weten waar zijn personeel is. Je werkt na tuurlijk niet op een sociale werk plaats, je krijgt er geld voor. Bij we tenschappers zie je de resultaten van hun werk toch op een andere manier.

Ing. Henk Antonides Medewerker kwaliteitszorg technische dienst Wat ik van die prikklok vind? Het in teresseert me geen barst. Ik ga over twee maanden met pensioen. Ik ben er voor als het voor de gehele TUE zou gelden, niet alleen voor het Facilitair Bedrijf. Dan zeg ik gelijke monniken, gelijke kappen. Nee, ik vind het geen inbreuk op de privacy, je hoort er gewoon op tijd te zijn.

Henk van der Meijden Hoofd Universiteitsdrukkerij Wij krijgen het systeem binnenkort. Het is enige tijd uitgesteld, omdat we midden in een verbouwing zitten. Ik denk dat het een goed idee is, maar de toekomst moet dat nog uitwijzen.

Prof.dr.ir. André Vandenput Hoogleraar Elektromechnica en vermogens elektronica Ik las het vanochtend per toeval in de Cursor. Laat ik allereerst zeggen dat ik een voorstander ben van het afhandelen van opdrachten in een bepaalde termijn. Wij passen hier nog altijd de ouderwetse methode toe, een soort handmatige elektro nische prikklok. Op het secre tariaat hangt een A4’tje waarop je je werktijden invult. Ik ga mijn per soneel niet controleren op hun werkuren. Net als in Vlaanderen, waar ik vandaan kom, zou een uni versiteit een 24-uurs bedrijf moeten zijn. Wat dat betreft vind ik het hele project een beetje ver gezocht.

Henny Helfrich Secretaresse Directie Staf en

Prof.dr.Jack van Lint,

Secretariaat van het Facilitair

Emeritus hoogleraar wiskunde O nee, daar komt niets van terecht als ze dat onder het wetenschap pelijk personeel gaan invoeren. Wetenschappers zijn toch iets meer vrijgevochten. En bovendien kunnen ze veel werk thuis doen. Ze kunnen vaak hele dagen thuis aan een boek werken. Er zijn wel po gingen ondernomen om dat te con troleren, maar dat werd nooit iets. Zo moesten we op lijsten invullen waar we waren en wat we deden, maar dat is later weer afgezwakt. Mijn naam hebben ze op de nieuwe

Bedrijf. Ik ben hier pas in dienst dus ik kan hier weinig zinnigs over zeggen. Hoe het hiervoor was, weet ik niet.

Cursor 17 februari 2000 Nieuws /5 In ‘t kort

TU Delft wil dependance in Singapore De Technische Universiteit Delft wil een vergaande strategische samenwerking met de National University of Singapore (NUS) op het gebied van onderwijs en onderzoek. De Technische Universiteit Eindhoven heeft al sinds enige jaren contacten met Singapore. De komende maanden zullen de TU Delft en de National University of Singapore onderzoeken welke onderwijs- en onderzoeksgebieden van de TU Delft passend zijn in het strategisch beleid van Singapore. Het is volgens stafmedewerker dr. K.W. Maring een voor Delft uniek samenwerkingsverband. Maring spreekt van de vestiging van een ‘dependance’ in Singapore. Voor de National University of Singapore is dit soort samenwerkingsverbanden niet ongewoon. Volgens Maring heeft het MIT een dependance in Singapore. De National University of Singapore heeft overigens vele internationale contacten.De Technische Universiteit Eindhoven heeft al sinds enige jaren contacten met de NUS. Het College van Bestuur van de Technische Universiteit Eindhoven heeft al eerder aangekondigd de banden met de

Singaporese universiteit te willen aanhalen. Aanstaande vrijdag komt er overigens een delegatie uit Singapore in Eindhoven op bezoek. De Singaporese universiteit werkt op het gebied van studentuitwisseling veel samen met Canadese en Amerikaanse universiteiten. Maar er zijn ook vele banden met universiteiten in Groot-Brittannië. De samenwerkingsverbanden beperken zich overigens zelden tot één bepaalde universiteit. Dat geldt ook voor de Nederlandse situatie. De twee technische universiteiten zijn niet de enige universiteiten in Nederland met contacten in Singapore. Ook de Erasmus Universiteit, de Universiteit Maastricht, de Rijksuniversiteit Groningen en de Universiteit van Amsterdam onderhouden contacten met de NUS. De National University of Singapore is overigens geen technische universiteit. Er zijn wel typisch technische opleidingen als Bouwkunde en Elektrotechniek, maar ook opleidingen als Tandheelkunde,Rechten, Medicijnen en zelfs een ‘Faculty of Arts and Social Sciences’. In totaal zijn er ongeveer twintigduizend studenten op de NUS aanwezig./

.

Kartonnen Ikea-kast

Geen daling studenten ST aan TUE De Vereniging van de Nederlandse Chemische Industrie (VNCI) sprak onlangs haar bezorgdheid uit over het dalend aantal eerstejaars chemiestudenten. Deze slechte tijding geldt echter absoluut niet voor de TUE, meldt voorlichter Edwin Verlangen van Scheikundige Technologie desgevraagd. “Sinds 1997 hebben wij het tij kunnen keren en is het aantal inschrijvingen gestegen tot honderd voor dit studiejaar. Wij hebben geen spectaculaire folders en campagnes, maar bieden een goed curriculum met veel zelfstudie en een hoog slagingspercentage. En we werken veel samen met scholen voor voortgezet onderwijs uit de regio”, verklaart Verlangen de stijgende lijn.

Lezing Eesi

Maak een kast volgens het Ikea-concept: simpel in elkaar te zetten, met zo weinig mogelijk schroeven, en natuurlijk mooi en stevig. Die opdracht kregen Atelier 9 en Atelier 13 van eerstejaars Bouwkundestudenten. De ateliers gingen in groepjes van twee aan de

slag om de kast -overigens niet van hout, maar van karton- in elkaar te zetten. Het idee was om studenten uit de verschillende ateliers te laten samenwerken. Normaal gesproken is er geen wisselwerking tussen ateliers; door dit project nu wel. De opdracht leverde elf kasten

op die de studenten vervolgens aan elkaar presenteerden. De kasten werden aan touwen opgehangen, waarna de constructie beoordeeld werd door er een stapel standaardwerken uit de bouwkunde-literatuur in te leggen. Foto: Bram Saeys

Twinning Center bijna klaar Het markante gebouw waar het Twinning Center vanaf half maart zal huizen nadert zijn voltooiing. De afgelopen maanden is met man en macht gewerkt aan de bouw en de afwerking van het complexe bouwwerk . De eerste paal voor het Twinning Center werd in april vorig jaar geslagen.

Het gebouw rust als het ware op twee pijlers. Alleen het op de juiste manier aanbrengen van de glazen panelen aan de voorkant kostte een ploeg van zestien mensen bijna een maand. Gemiddeld werkten de afgelopen dagen dagelijks bijna zestig mensen aan het gebouw.

Leuk extraatje

De laatste hand wordt gelegd aan het Twinning Center. Foto Bram Saeys.

Over de buitenkant van het Twinning Center is al het nodige gezegd en geschreven. Over de bedrukte panelen die de voorgevel van het gebouw sieren bijvoorbeeld. Of over de aparte constructie.

Op de begane grond van het Twinning Center is veel gebruik gemaakt van glas waardoor de benedenverdieping groter lijkt. In totaal zijn er negentig kantooreenheden die verhuurd worden aan ICTstarters. De kantoren zijn

redelijk ruim maar hebben vrij kleine ramen. Stopcontacten zijn niet te bekennen. De stekkerdozen en andere aansluitpunten voor telefoons en computers zijn handig weggewerkt in zwevende plafonds wat het makkelijker maakt om de inrichting van de kamer snel aan te passen. De verdiepingen van het gebouw zien er allemaal eender uit. De eerste verdieping heeft een leuk extraatje. Een glazen ruit in de vloer geeft zicht op het fietspad dat onder het Twinning Center zal lopen. Niet geschikt voor mensen met hoogtevrees./

.

Dr. ir. Jos van Eijndhoven geeft woensdag 23 februari een lezing bij Eesi, het Eindhoven Embedded Systems Instituut. De lezing begint om 16.00 uur en is in de Eesi-colloquiumzaal in het La Placegebouw van de TUE. Van Eijndhoven, oud-student promovendus en medewerker van de TUE, is momenteel werkzaam bij Philips. Hij houdt zich onder meer bezig met programmeerbare multimedia hardware.

Bereikbaarheid Facilitair Bedrijf Vanwege het jaarlijkse uitstapje zijn bijna alle medewerkers van het Facilitair Bedrijf op vrijdag 25 februari afwezig. Diverse onderdelen zullen alleen bereikbaar zijn op de volgende telefoonnummers: Secretariaat FB: 5959, GTD: 3659, Frontoffice: 5959, Beveiliging: 2020, Telefooncentrale: 9 (de telefooncentrale heeft die dag een normale bezetting), Repro/ Drukkerij: 2341, Administratiekantoor: 5071, Evenementenservice: 4676, BTD: 2650 (storingsdienst). Voor het verhelpen van storingen zijn mensen aanwezig. Ook de afgesproken werkzaamheden gaan gewoon door. Bel voor vragen over andere bedrijfsonderdelen van het FB met tst 5959.

17 februari 2000 Cursor 6/ Cultuur

Fotowedstrijd en tentoonstelling Dekate Mousa Mensen betrekken bij de tentoonstelling. Dat is de bedoeling van de fotowedstrijd die de Eindhovense studenten film- en fotovereniging Dekate Mousa heeft uitgeschreven. ‘Studentencultuur’, is de boodschap die medewerkers en studenten meekrijgen voor de in te leveren foto’s. “Ik weet niet of studenten en medewerkers te prikkelen zijn mee te doen aan de fotowedstrijd; er is geen grote prijs aan verbonden. Maar we proberen het toch”, zegt Coen de Jongh, voorzitter van Dekate Mousa. “Op deze manier willen we iets extra’s meegeven aan onze tentoonstelling over studentencultuur.” Zo’n vijftig foto’s die leden van de fotoclub hebben gemaakt, zijn in de maand april te zien in het Hoofdgebouw van de TUE. Elk lid levert ongeveer vijf foto’s in die samen een minireportage vormen over studentencultuur. “Het moet geen samengeraapt zooitje zijn, maar foto’s die samen een verhaal vertellen. Het geheel moet meer zijn dan de som der delen.” “Volgens mij denken veel mensen: ‘ik heb nog een fotootje liggen van de intro’ en die sturen ze in. We zijn benieuwd naar het aantal inzendingen. Het moet

over het studentenleven gaan en kan in drie categorieën vallen: sport, verenigingsleven of studie. De inzendingen worden beoordeeld door een jury waarin de volgende personen zitting hebben: ir. Harry Roumen (College van Bestuur), Leopold Manche (Studium Generale), Jan Kok (freelance fotograaf ), drs. Fred Gaasendam (hoofdredacteur Cursor) en Coen de Jongh. Voor de opening van de tentoonstelling worden de prijswinnaars bekendgemaakt. De tien mooiste foto’s worden vergroot en tentoongesteld in het Hoofdgebouw, samen met de foto’s van Dekate Mousa en Cycloop, een fotovereniging uit Nijmegen die ook exposeert. De meeste exemplaren zijn in zwart/wit afgedrukt. “Dat haalt de essentie meer naar voren. Kleur leidt vaak af.” De leden van Dekate Mousa, wat letterlijk vertaald Tiende Muze betekent, komen voor het grootste deel van de TUE. Vooral veel buitenlandse studenten weten de weg naar de doka’s van Dekate Mousa te vinden. De meeste leden komen van de faculteit Bouwkunde, maar ook Scheikundige Technologie en Werktuigbouwkunde zijn vertegenwoordigd. “De meeste leden doen al iets aan fotografie. Dat

Voorzitter van Dekate Mousa, Coen de Jongh, aan het fotograferen tijdens het introweekeinde van de vereniging in Parijs. Foto: Patrick Kaas

kan variëren van kunstfoto’s tot vakantiekiekjes”, zegt De Jongh. “Als mensen ons vragen of we specialismes hebben, roepen we heel hard nee. Maar als we erover gaan nadenken, heeft iedereen toch wel iets waar hij of zij beter in is. Ik fotografeer bijvoorbeeld regelmatig popconcerten en mensen. Dat is de hoofdmoot voor mij. Mensen hebben emotie en daar kun je naar blijven kijken. Bij een gebouw krijg ik niet zoveel associaties als bij mensen, maar ik doe ook geen Bouwkunde.” Fotograferen is kunst, zegt De Jongh stellig. “Gezelligheid is

heel belangrijk voor ons, maar we zijn heel serieus bezig met onze hobby. Wij doen een poging tot kunst maken. Een foto is kunst als je er naar kunt blijven kijken, dat ie blijft boeien. Het is net als een goede cd; daar kun je ook naar blijven luisteren.” De tentoonstelling is van 6 april tot en met 7 mei te zien in de hal van het Hoofdgebouw van de TUE. Foto’s kunnen tot 9 maart worden ingeleverd in de fotodoos bij Studium Generale of bij Cursor. De foto’s moeten worden aangeleverd op formaat 13 bij 9 centimeter./

.

1. Appelmoes. Eten behoort ook tot cultuur heb ik mij laten vertellen. Ik ben gek op appelmoes. Ik eet het dan ook overal bij. Je kunt het zo gek niet verzinnen, pasta, Chinees of op brood. Als we met de studievereniging op stap gaan vraag ik in het restaurant ook altijd of ze er appelmoes hebben en anders halen we het onder het eten nog even snel bij de avondwinkel.

De laatste lezing in de serie ‘Grote wetenschappers van de eeuw’ staat 21 februari op het programma bij Studium Generale. Professor dr. F. Bais van het Instituut voor Theoretische Fysica in Amsterdam spreekt vanaf 20.00 uur over het werk van Richard Feynman. Hij wordt gezien als een van de meest briljante en inspirerende fysici van de afgelopen eeuw. Hij stond bekend om zijn zeer losse stijl en originele manier van lesgeven. Hij won de Nobelprijs voor de ontwik keling van de quantumelektrody namica.

/Stadsontwerp Een experimenteel stadsontwerp voor de gemeente Eindhoven wordt 17 februari gemaakt in de Blauwe Zaal van het Auditorium. Vanaf 16.00 uur geven drie bekende bui tenlandse architecten –Peter Eisenman, Andrea Branzi en Alessandro Mendini- workshops waarin delen van Eindhoven worden bekeken. In de zomer wordt hun visie op Eindhoven gepre senteerd.

/Quadrivium Het Eindhovens Studentenmuziekgezelschap Quadrivium geeft zaterdag 19 fe bruari een concert. Daaraan doen mee: het gitaarensemble Con Animo, het blokfluitensemble Sambuca en harmonieorkest Auletes. Het concert begint om 20.00 uur in het Auditorium. Toegang is 7,50 gulden, maar stu denten mogen gratis naar binnen.

Sommige mensen vinden het raar, maar bij GEWIS zijn ze er al aardig aan gewend. Er gaan ook altijd een paar potjes mee op studiereis. 2. Het nummer ‘Heilige Anthonius’ van Rowwen heze . Eigenlijk vind ik alles van Rowwen heze goed. Vooral omdat het Limburgs is en ze vaak in dat dialect zingen. Als ze maar een beetje in de buurt optreden ga ik er naar toe. Ik kom zelf uit Nederweert-Eind, een gat van 1500 inwoners in MiddenLimburg. Niet alleen de liedjes in het Limburgs dialect zijn mooi, ook die in het ‘gewone’ Nederlands zijn goed. Het is gewoon lekker vrolijke muziek

De Friese band Idiot Proof treedt zondag op in muziekcafé De Groot. Deze band combineert Beatlesachtige popliedjes met stevige gi taarmuziek in een rocksfeer. Vanaf 17.00 uur.

/Briljante fysicus

De culturele top vijf van Willy Mackus Derdejaars studente Wiskunde. Daarnaast zit ze in het bestuur van studievereniging GEWIS van de faculteit wiskunde.

/Idiot Proof

/Disco op wieltjes

Lekker rolschaatsen op muziek? Dat kan 17 februari vanaf 21.00 uur bij De Effenaar. Dj Jerry draait alle discoclassics om op te dansen met wieltjes. Entree is vijf gulden. Skates kunnen worden gehuurd voor vijf gulden.

Bert & Ernie

en de tekst is ook heel sterk. Een van mijn favoriete citaten van Heilige Anthonius is: “Soms is ‘t niet erg iets moois te verliezen, beter verliezen dan dat je ‘t nooit hebt gehad.” 3. Bert & Ernie. Daar ben ik al van kinds af aan fan van. Ik heb ook mijn hele kamer vol met Bert en Ernie; poppen, posters, dekbed, matjes, boeken, plaatjes, noem maar op. Ze zijn gewoon erg grappig; ze hebben echt humor. Een van de beste scenes vind ik het stukje waarin Bert met de duif Patricia zit te dammen en natuurlijk Ernie met de banaan in zijn oor die dan niets verstaat. 4. De voorstelling Hard & Zielig van Hans Teeuwen. Cabaret is leuk! Eigelijk ben ik fan van een groot aantal cabaretiers, zoals Sanne Wallis-de Vries en Herman Finkers. Ik zou alleen

van cabaratiers of voorstellingen een top vijf kunnen maken. De laatsten heb ik ook vaak in het theater gezien. In het theater heeft het nog wat extra’s, dat vind ik nog leuker dan op tv. Alleen jammer dat je bij het theater vaak zo lang in de rij moet staan voor je kaartjes. Wat ik zo goed aan Hans Teeuwen vind is zijn mimiek en zijn stemmetjes zoals bijvoorbeeld in ‘het Bijbelverhaal’. 5. Escher. Een geweldig grafisch kunstenaar. Perspectief is een onderdeel van de wiskunde. Ik hou absoluut niet van abstracte kunst zoals die werken van Lennarts die nu in het Hoofdgebouw hangen, daar vind ik niets aan. Escher weet het perspectief zo te manipuleren dat er gezichtsbedrog ontstaat. Bijvoorbeeld in ‘waterval’ of ‘klimmen en dalen’./

.

/80’s feest Wie weg is van muziek uit de jaren tachtig moet vrijdag naar De Effenaar gaan. Daar draaien dj Rob en Billy & Kuif de beste danshits uit de 80’s. Vanaf 22.00 uur klinkt muziek van onder andere Talk Talk, Tears for Fears, Soft Cell, Bananarama, Mel en Kim en Culture Club door De Effenaar. Entree: tien gulden.

/Geweest feest Swingen op muziek uit de ze ventiger jaren tot heden kan vrijdag 18 februari vanaf 23.00 uur bij Grand Café Berlage. Zondag is in hetzelfde café vanaf 15.30 uur livemuziek. De artiesten Janet Gilbert, Lizzy Kean en Ad van Meurs brengen hun liedjes ten gehore. Maandag is het de beurt aan de Amerikaanse singer-song writer Eric Kerns, hij begint om 22.30 uur.

Cursor 17 februari 2000 Studentenleven /7 In ‘t kort

Botenwagen

Projectmatig Werken

Thêta

De Stafafdeling Personeel en Organisatie begint op 26 april met een cursus Projectmatig Werken. WP, OBP en AIO’s kunnen hieraan meedoen. De cursus vindt plaats van 26 april tot en met 28 april en van 25 mei tot en met 26 mei op een locatie buiten de TUE. Tijdens de cursus komen onder meer beheersing van tijd en geld, projectfasering en belsluitvorming aan bod. Aameldingsformulieren zijn te verkrijgen bij Anja van der Elzen, secretariaat Personeel en Organsatie. E-mail: A.J.M.v.d.Elzen.de [email protected].

hersteld De Technische Dienst is 17 februari klaar met de reparatie van de botenwagen van Thêta die bij een ongeluk veel schade opliep. Aan de aanhanger is bijna twee weken gewerkt. Er moest vooral veel laswerk gedaan worden. De vooras van de aanhanger was ernstig beschadigd en er moesten nieuwe laadbakken voor de boten gemaakt worden. Ook de schade aan de trekker moest hersteld worden. Thêta verloor bij het ongeluk vier boten met een gezamenlijke nieuwwaarde van ongeveer anderhalve ton. De vier nieuwe boten van de vereniging zullen eveneens op 17 februari gepresenteerd worden. Foto : Bram Saeys

Geëngageerde architectuur instrument bij wederopbouw Architectuur als instrument gebruiken voor wederopbouw. Dat willen de zeven vierdejaars studenten Architectuur die werken aan een ontwerp voor een schoolgebouw in Mostar. De school stond letterlijk op de frontlinie waar moslims en Kroaten elkaar naar het leven stonden. De straat waar de school staat, vormt nog steeds een scheidslijn.

tuurstudent Paul Bouw. “Projecten die tijdens het projectwerk gedaan worden, verdwijnen meestal in de kast. Wij hadden het idee dat er meer in zat.” Samen vormden het idealistische zevental StudioBosnia met als doel te onderzoeken welke rol architectuur kan spelen in de reconstructie van een vernietigde omgeving.

Ruïne Het idee om ‘meer’ te doen met architectuur ontstond een paar maanden geleden. Enerzijds uit idealisme, anderszijds uit protest. “Uit onvrede met het gebrek aan diepgang van projectwerk binnen de faculteit”, zegt architec-

Drie maanden hebben de studenten onderzoek gedaan naar de situatie in Bosnië. In januari brachten de studenten een bezoek aan de streek om te inventariseren waar de bevolking behoefte aan heeft. “Het was heel indrukwekkend”, zegt Rogier

Dobma. “De economie ligt op zijn gat, de industrie ligt plat. Alles is kapot. Als er herbouwd wordt, gebeurt dat heel gefragmenteerd.” Uiteindelijk besloten de zeven om een ontwerp te leveren voor de reconstructie van een verwoeste lagere school. Veel is er niet van over. Een paar muren, afgetakeld door de kogelinslagen. De straat waar het schoolgebouw staat is een ruïne. Het is een van de weinige gebouwen waar nog wat van over is. De straat, de Bulevar, was een hoofdstraat van Mostar. In de volksmond werd de Bulevar omgedoopt tot Catastrophe Street vanwege de enorme verwoestingen. De straat vormt nog steeds een

beladen, symbolische scheidslijn waar het gevaar nog niet geweken is. Vanwege de beladen sfeer heeft nog niemand iets aan wederopbouw in Catastrophe Street willen doen.

Vertrouwen De school, bedoeld voor acht- tot vijftienjarigen, zou in de toekomst weer gebruikt moeten kunnen worden door kinderen van de verschillende in onmin levende etnische groepen. Dobma erkent dat het project idealistisch overkomt, maar heeft er het volste vertrouwen in. “Je mag de rol van architectuur niet onderschatten. Het kan misschien niet de oplossing bieden, maar het is wel een instrument bij de

wederopbouw.” In april moeten de studenten een voorlopig ontwerp af hebben. Waarschijnlijk is in juni het definitieve ontwerp klaar. Of de school daadwerkelijk herbouwd wordt, is nog onduidelijk. Dat is mede afhankelijk van de steun van de Amerikaanse noodhulporganisatie UMCOR. /

.

Wie meer wil weten over StudioBosnia kan terecht bij de informatiezuil op de eerste verdieping van het Hoofdgebouw. Die zuil gebruiken de studenten tevens om cd’s in te zamelen voor Warchild. De muziek wordt gebruikt bij muziektherapie voor getraumatiseerde kinderen.

Wapsite Don Quishoot Don Quishoot, de studentenhockeyvereniging van de TUE, is sinds deze week de eerste hockeyvereniging die bereikbaar is met een website via de WAP-telefoon. Met dit initiatief loopt Don Quishoot vooruit op de voorschrijdende plannen van de TUE voor draadloos Internetten. Met het Wireless Applied Protocol verschijnt de website van Don Quishoot op de display van een mobiele telefoon, zij het dat er alleen

tekst te zien is. De wapsite is te bereiken via www.Gelon.net. Op het menu ‘wapaliser‘ moet vervolgens het volgende adres ingevuld worden: www.stud.tue.nl/~ quishoot/wap/inedex.wml Daarna verschijnen de website en het menu op de display, compleet met agenda en de uitslagen van gespeelde wedstrijden. Voor meer websites die via het WAP-protocol bereikbaar zijn, kan men kijken op ww.waply.com.

Cursus betere colleges Docenten die betere colleges willen geven, kunnen op 23 en 30 maart de cursus ‘Optimaliseren van hoorcolleges’ volgen van het Onderwijs Service Centrum. De cursus is vooral bedoeld voor ervaren docenten die hun vaardigheid in het behandelen en overdragen van informatie willen vergroten. In de cursus komen vragen aan de orde als: hoe maak ik mijn presentatie aantrekkelijker, hoeveel stof kan ik behandelen, hoe laat ik mijn toehoorders meedenken en hoe deel ik mijn tijd zo efficiënt mogelijk in? Voor TUE-docenten is deelname kosteloos.Meer informatie geeft Gijs Meeusen (tst. 4237). Aanmelden kan via tst. 5060, per email ([email protected]) of via Internet (www.osc.tue.nl).

Congres over e-commerce Vite, de internationale studievereniging van de KUB, houdt donderdag 24 februari een congres over de impact van electronic commerce. Rode draad van het congres op de KUB is de vraag of ecommerce echt zo revolutionair is als wordt beweerd. Dagvoorzitter is Maurice de Hond. Er worden lezingen verzorgd door onder meer Cap Gemini, Fortis, Baan, Dell Computer en ABN AMRO bank. De dag wordt afgesloten met een interactief debat. Voor meer informatie: http://stuwww.kub.nl/ vite.

17 februari 2000 Cursor 8/ Achtergrond

Networkgames; de subcultu Gamers-vocabulaire Frag - Om zeep geholpen tegenstander. Wordt ook in werkwoordsvorm gebruikt; fraggen. Nick - Afkorting van nickname, de naam van een speler. Dit kan van alles zijn. Newbie - Een nieuweling. Meestal gewillige prooi voor ervaren spelers. Clan - groep gamers die zich binnen een gemeenschap verenigd heeft. Meestal staat de clannaam in het geheel of in initialen in een kader voor de ‘nick’. Clanhoer - Speler die er meerdere clans op na houdt. Lamer - Iemand die onsportief speelt. Nicklamer - Iemand die, tot grote irritatie, constant van nick verandert. Bot - Door de computer bestuurde tegenstander. Ideaal als oefening voor een spel tegen menselijke tegenstanders. Spammer - Speler die constant dezelfde berichten afgeeft.

Behoedzaam schuifel ik door de morsige gangen van wat een kasteel in gothische stijl lijkt. De muren zien er klam en vochtig uit en hier en daar klinken gesmoorde kreten. Sniper_2000 ate Spider’s rocket lees ik boven in beeld. Nog steeds geen vijand te zien in de grote, slecht verlichte gang waar ik spiedend naar iedere beweging doorheen loop. Het lijkt of de geluiden dichterbij komen. Misschien achter deze deur...Voordat ik iets kan doen vliegt mijn lichaam door de lucht en valt het met een geluid alsof iemand een tor plet, uit elkaar. Tigershark ate XR113’s rocket. XR113: LOL. Ik betrap mezelf erop hardgrondig te vloeken na deze laffe aanval. Die krijgt hij terug! Deze newbie laat zich niet zomaar ongestraft in zijn rug schieten, neem ik mezelf voor. Ik ben terecht gekomen in een grote zaal en de kogels en raketten vliegen me direct al om de oren. Met een grote dosis geluk lukt het me de raketten van Neo te ontwijken. Ik heb een beter wapen nodig. In de hoek zie ik een rocketlauncher liggen en weet hem met een paar grote sprongen te bereiken. Haha now it’s my turn. Fluffy_bunny heeft er al een onder zijn voetzolen zitten en vliegt als een komeet door de lucht. Bunnies in space, ha! Fluffy_bunny, die helemaal niet lijkt op een donzig knuffelbeestje, maar in werkelijkheid een gemeen uitziende Hell’s Angel is, reageert met een schot naar mijn hoofd. Dat was close. De volgende raket treft hem boven op zijn hoofd. Zijn vadsige lichaam vliegt in duizenden stukken bot en vlees uit elkaar. Suck my rocket! Schreeuw ik hem over het Internet toe.

Ontstaansgeschiedenis Voor de ontstaansgeschiedenis van de networkgame moeten we terug naar 1992. Het is het jaar waarin de allereerste zogenoemde ‘3d shoot’em up’ uitkomt: Wolfenstein3d. Het spel van softwareproducent id Software veroorzaakt een schokgolf binnen de wereld van de computergames. Wolfenstein3d is het begin van een heel nieuw genre: de ‘first person shooters’, schietspellen waarbij de speler zich letterlijk in het personage verplaatst. Nog belangrijker is de driedimensionale vormgeving van het spel. Door de (ogenschijnlijke) dieptewerking wordt het spel al snel als virtual reality bestempeld. Deze uitgangspunten zouden iedere keer weer worden gebruikt bij de opvolgers van Wolfenstein. DOOM is het volgende project van het inmiddels gevestigde id Software. Het spel, uitgebracht in 1993, gebruikt zoals gezegd dezelfde uitgangspunten als Wolfenstein, maar het grote verschil is dat de graphics en de besturing aanzienlijk verbeterd zijn. Voor het eerst

MOD - Een variatie op een bestaand spel. Maakt gebruik van de basisprincipes van het origineel. MUD- Multi-user dungeons. LOL - Laughing Out Loud. Teken van plezier. Camper - Iemand die niet loopt, maar zich verschanst op een plek. Campers worden alom gehaat bij spellen als Quake. Map - De omgeving waarin het spel zich afspeelt. Lag - Verbinding met de server valt af en toe weg. Leidt tot langzame beelden. Grootste vijand van Internetgamers. Ping - Snelheid van de verbinding. Hangt af van verbinding en aantal spelers. Een ping van honderd of lager is gunstig. Info :www.clanbase.com, www.quakeworld.com, www.cybergate.nl maken vooruitstrevende gamers gebruik van het Internet. Op het Internet in rudimentaire vorm, destijds slechts gebruikt door enkele enthousiastelingen, verspreiden DOOM-spelers kopieën van het spel om deze door te geven aan vrienden en kennissen. Geschat wordt dat er in 1993 zo’n achttien miljoen kopieën van het spel in omloop zijn. Drie jaar later lijkt er een hoop te zijn veranderd; Internet is geen slapende reus meer en spelfanaten zien mogelijkheden op het Internet. Inmiddels is id Software bezig met een 3d-standaard die tot op de dag wordt nagevolgd. De fanatieke gamers wachten vol ongeduld op ids nieuwste titel. Het spel draagt de naam Quake en de eerste beelden worden in eerste instantie met gejuich ontvangen. Maar velen valt de kwaliteit van de solo-missies bar tegen. Dat lag voornamelijk aan de hoge systeemeisen van het spel. Pentium processoren waren net op weg om de norm te worden en velen hadden thuis nog hun oude vertrouwde 486 staan. De snelheid van het spel had dusdanig veel te lijden van de lage framerate dat veel gamers het al snel voor gezien hielden. Bij het uitbrengen van Quake lagen de prioriteiten van id Software niet op het gebied van de multiplayers. De programmeurs bij id zagen Quake als de ultieme ‘one person shoot’em up’. Toevalligerwijs bleek Quake een ideaal spel om te spelen op een LAN (Local Area Network) met een directe kabelverbinding. Nu konden meerdere personen tegelijkertijd met elkaar de strijd aanbinden door hun computers te ‘linken’; de geboorte van de networkgame was een feit. Quake bleek ook een spel waaraan gemakkelijk te sleutelen viel; fanatieke spelers konden voortaan hun eigen omgevingen maken met zogenoemde editors. Al snel werd de eenpersoons-optie overschaduwd door de onbedoelde multiplayer-functie van het spel. In de daarop volgende jaren werden computers beter en belangrijker: goedkoper. In steeds meer huishoudens stond een pc en daardoor stond de deur voor de internetproviders wagenwijd open. Het was rond deze tijd dat id Software op de proppen kwam met Quakeworld, een Quake-versie waarin het bedrijf handig insprong op de door hemzelf gecreëerde markt van multiplayer-games. Dit spel maakt gebruik van de hardware die vandaag de dag nog gebruikt wordt, 3dfx. Deze videokaart zorgde er in grote lijnen voor dat spellen er levensechter gingen uitzien. De grove pixels in een spel als Wolfenstein3d werden met 3dfx gladgestreken; het kwam er allemaal gelikter uit te zien.

Spelvarianten Quake kent diverse speelmogelijkheden. In tegenstelling tot de voorloper van het spel, DOOM, is er bij Quake geen eenpersoons optie. Dat wil zeggen, er is er wel één, maar er zijn geen vaste missies waarin de speler zich een weg door de verschillende levels moet vechten. Wel kan de speler in de nieuwste versie van Quake, Quake3, op een map oefenen tegen zogenoemde bots. Deze oefenpotjes zijn een goede voorbereiding op de veel populairdere multiplayer games op de LAN of het Internet. Helaas zijn ze nogal voorspelbaar in hun bewegingen. De geoefende speler zal dan ook geen enkel probleem hebben als eerste te eindigen tegen de bots. Naast de single player-mode zijn er verschillende andere spelvarianten. Zo is er capture the flag. Bij dit steeds populairder wordende speltype, dat zich afspeelt in een kasteel moet je proberen in teamverband de vlag van het andere team te bemachtigen en deze naar jouw deel van het kasteel te brengen. Bij deze variant speelt tactiek een grote rol en vaak ontwikkelen teams intrigerende strategieën om de vlag buit te maken. Deze variant wordt dan ook vaak gekozen door de meer

Networkgames Echte gamers zijn er gek van: net zich miljoenen spelers op het In selijke tegenstanders te ‘fraggen paansluitingen in het Auditorium MUD’ers. De networkgamers ver om on-line-eer. Onsportiviteit w lamer! Over het ontstaa ervaren Quake-spelers. Misschien wel het populairste speltype is de ‘deathmatch’. Het doel is hier simpel: schiet op alles wat beweegt. De deathmatch is leuk en enerverend, maar heeft weinig met tactiek te maken. Het draait hier vaak om je tegenstander eerder om zeep te helpen dan hij jou. Feit is dat de beste spelers hier toch wel boven komen drijven; zij weten precies waar ze hun wapens en tools kunnen vinden en kennen blindelings de weg in een map. Maar belangrijker nog: de winnaars beschikken vrijwel altijd over een betere techniek; ze bewegen en schieten beter en scherper. Tactiek is hier vaak van ondergeschikt belang. Een

MUD’ers geconcentreerd bezig in het Auditorium tijdens de pauze. Foto: Bart van Overbeeke

Cursor 17 februari 2000 Achtergrond /9

uur van een virtuele wereld

/Erik Hannema workgames. Iedere dag begeven nternet of een LAN om hun menn’. In de pauze worden de laptom van de TUE steevast bezet door enigen zich in ‘clans’ en strijden wordt meteen gestraft: camper! an van een subcultuur. variant op de deathmatch is de teamdeathmatch. Deze houdt het midden tussen het tactische aspect van CTF en het technische element van de gewone deathmatch. Aan het begin van het spel word je ingedeeld in een team; het rode of het blauwe. Het is net als in de deathmatch de bedoeling de leden van het andere team te vernietigen. Je teamgenoten doden is niet verstandig. Naast enkele kwade reacties zoals ‘lamer!’ of nog ergere verwensingen gaat er bij jezelf een punt af. Ook overstappen naar een ander team wordt niet gewaardeerd.

Mijn eerste frag! Op naar de top. Mijn mis-

plaatste arrogantie wordt snel de kop ingedrukt. Neo, onbetwist aanvoerder van de ranglijst, splijt me als een rijpe meloen door midden met zijn railgun. Met beide benen op de grond maar weer opnieuw beginnen. Ik besluit me tijdelijk met mijn railgun terug te trekken in een donker hoekje bovenaan de trap. De eerste die langs komt is dead meat, neem ik me voor. Een Fin met een onuitspreekbare naam is mijn eerste slachtoffer. Toch nog drie rails nodig gehad om met de Scandinaviër af te rekenen. Camper! Bijt hij me toe. Die kan duidelijk niet tegen zijn verlies, mompel ik. Nog voor ik deze woorden goed en wel over mijn lippen heb laten komen, word ik getroffen door een regen van raketten. De Fin is teruggekomen met een rocketlauncher en wist me feilloos te vinden. F***ing camper roept hij nogmaals. Deze tactiek is duidelijk niet aan mij besteed. Dan maar weer lopen. In een lange corridor loop ik Bobby007 tegemoet. Met zo’n naam moet hij wel sneuvelen. Met mijn kettingzaag loop ik dwars door hem heen, een spoor van bloed achterlatend. ‘Tigershark pummeled Bobby007’ zie ik boven in beeld verschijnen. De wetenschap dat Bobby nu een oorverdovende stem ‘humiliation!’ hoort roepen doet me

glimlachen. Nog vijf frags en ik sta op gelijke hoogte met Neo. Dat moet lukken, hoor ik mezelf zeggen.

Andere games Naast Quake zijn er nog veel andere spellen te spelen op een netwerk. De meeste zijn first person shoot’em ups. Halflife is er zo één. Het spel onderscheidt zich van Quake door een uitgebreide oneplayer optie waarin de speler in de huid kruipt van een wetenschapper die een uitweg uit een vernielde basis moet zien te vinden. Op zijn weg vindt hij vreemdsoortige aliens en schietgrage commando’s, die uiteraard hardhandig uit de weg geruimd dienen te worden. Halflife werd dankzij de uitstekende graphics en gameplay benoemd tot pc-game of the year. Op dit spel zijn verschillende mod’s (moderations), van het bestaande spel. Counterstrike is hier een voorbeeld van. In dit laatste spel geen vreemde wezens, maar ‘echte’ soldaten die uitgerust zijn met ‘echte’ wapens in plaats van lasers of raketwerpers. Als je dood bent, ben je ook echt dood en kun je niet meer meespelen. Deze game mag zich binnen het TUEdomein verheugen op een redelijke populariteit onder studenten. Een ander

populair spel onder TUE’ers zijn de zogenaamde MUD’s, de multi-user dungeons. Dit zijn role-playing games (RPG’s) waarin men de rol van tovenaars, trollen en andere sprookjesfiguren kan aannemen. De speler van een MUD beweegt zich door een aantal kerkers (dungeons) waarin hij tegenstanders en vrienden tegenkomt. Het spel speelt zich eigelijk af in het hoofd van de speler. Er zijn geen flitsende graphics, maar enkel tekst. Een flinke dosis fantasie is dan ook een vereiste. De grote kracht van de MUD’s is de mogelijkheid om je eigen levels te bouwen en te bewerken.

Nog vijf frags en die felbegeerde eerste stek is voor mij. Met mijn rocketlauncher in mijn handen struin ik de omgeving af naar mogelijke prooi. In het midden van een grote zaal zie ik een viertal figuren met elkaar in doodsstrijd verwikkeld. Rookwolken en gebrekkige verlichting belemmeren mijn zicht. Ik richt mijn rocketlauncher en vuur een half dozijn raketten op de vechtende massa af. Excellent!, roept een onbekende stem me toe.

Eigen gemeenschap Networkgamers hebben een heel eigen gemeenschap met een eigen vocabulaire en codes. De fanatieke spelers kennen elkaar allemaal. Niet persoonlijk, maar vaak alleen via elkaars nick. Fantieke spelers ontmoeten elkaar bij ‘LAN-parties’, waarvan er ieder weekeinde in Nederland wel een paar worden gehouden. Honderden gamers komen bij elkaar in leegstaande ruimtes en laten zich met hun pc vrijwillig een lang weekend opsluiten. Voor velen niet alleen een kans om nonstop te spelen, maar ook om kennis te maken met de spelers achter de nicks. Veel spelgemeenschappen kennen ook ‘clans’. Groepjes spelers die zich verenigd hebben en regelmatig tegen elkaar spelen in ‘clanwars’. Een clan kent vaak een strikte hiërarchie en het is vaak niet gemakkelijk bij een clan van naam te komen. Aspiranten zullen eerst moeten bewijzen over de juiste ‘skills’ te beschikken. Clans zijn vooral populair onder spelers van Unreal, Halflife maar vooral Quake. Bij dat laatste spel zijn er zelfs speciale internationale competities waarin de verschillende clans bepalen wie de beste is. TUE-student Bjorn ‘Bjorn’ Stevens is zo’n fanatiekeling. “Ik probeer iedere dag zo’n drie of vier uur te spelen. Je moet je niveau een beetje op peil houden, want ik heb iedere week wedstrijden met mijn clan Retro om de Benelux-cup. Er is geen geld aan verbonden, het gaat puur om de eer.” In de VS is er wel degelijk meer te behalen dan eer alleen. Top-spelers profiteren daar van sponsoring en kunnen aanzienlijke geldbedragen in de wacht slepen.

Drie frags in een keer, dat zet zoden aan de dijk! Ik wissel van wapen en maak de enige overlevende af met een gericht schot van mijn railgun. Sniper_boy bijt in het stof. Nog eentje en Neo kan het wel vergeten. Dan hoor ik plotseling een geluid alsof iemand een sleutel laat vallen op de stenen vloer. Tot mijn schrik zie ik een granaat voor mijn voeten. Vanuit mijn ooghoek zie ik Neo op een klein platform boven me staan, de grenadelauncher nog in de handen. Eén granaat ontwijken lukt me nog wel, de ander treft me recht op mijn hoofd. Op de grond liggend zie ik nog net hoe Neo zijn vuist in de lucht steekt. Nog een potje?/

.

17 februari 2000 Cursor

Carriere Beurs

Cursor 17 februari 2000 English page /11 In short

D-Day Added Value Analysis

The problems at the Technology Management faculty’s canteen have not yet been solved. In December, the canteen was closed for a day because students made a mess and were rude to personnel. This temporary closure did not help much, must now be concluded. TM students still don’t clear away their trays and generally misbehave. Sometimes insulting or racist notes are left on tables for canteen personnel to find. “It’s almost too embarrassing to talk about,” says teaching manager Paul Laperre. The science stores ‘Bedrijfskunde’ and ‘Tema’ have been asked to find a solution to the problem. They will have a plan ready in March.

The much anticipated results of the Added Value Analysis of all service related activities at TUE will be made public this Monday. This is the first time staff and support services have undergone this kind of scrutiny. The object of the exercise is to define which services are actually needed and whether they are being provided satisfactorily. The TUE Executive Board want to use the results of this study by bureau Berenschot as the basis for a large scale reallocation of funds. About 5 to 7 per cent of the total budget, an estimated 20 to 30 million guilders, has been earmarked for “new activities”. The agency will advise the Board on their best course of action late in March. The proposed reallocation of funds could possibly endanger jobs in staff and support services.

Viability Executive Board member and business economist drs. H.W. te Beest is adamant about waiting for the Berenschot results and advice before anything is said about cuts in services and the number of people to be made redundant. “By April, we’ll have a good idea of the viability of our services, and we’ll know where we want to make changes. But the whole process of reallocation could take years,” he explains. “As to any redundancies, we want to take the time to make sure we’re getting things right. Some service staff will need extra training or retraining, others will be looking at a job change. We’re also thinking about a scheme for older staff. But anyone who is demonstrably e-

Bad Behaviour in Canteen TM

Photography Competition Drs Willem te Beest: “AVA is not a one-off, we will be coming back with the same questions every five years”. Photo: Bram Saeys

ssential to the TUE primary process need not worry about their job at all.” However, Te Beest says he cannot guarantee that there will be no outright job loss. He does promise to have a ‘social statute’ ready within a few months, the basis of a concrete ‘social plan’ to take care of redundancies resulting from this particular Added Value Analysis.

Core Activities The Executive Board want to focus on the core activities of a university, namely research and higher education. “New courses like Industrial Design and Biomedical Technology entail significant investments. Year after year, our student population in-

Delft Working on Branch in Singapore The Delft Technical University are working on a form of far-reaching strategic co-operation with the National University of Singapore (NUS) in the areas of teaching and research. Eindhoven Technical University have had contacts with Singapore for years In the coming months the TU Delft and the National University of Singapore are studying which areas of teaching and research at TU Delft fit into their strategic policies. According to staff member dr. K.W. Maring, this is a unique form of collaboration for Delft. Maring talks about founding a

creases. Government cuts of university budgets mean we need to be as efficient as we can. Our priorities must be very clear or there will never be room for important new activities like these courses.” The Board is planning to talk to all heads of department about the results of the Berenschot analysis during the coming month. One thing Te Beest is sure of: services are most effective when they are kept close to clients, in other words at faculty level. “In this way service staff stay involved in our primary process,” says Te Beest.

Periodic stocktaking The Added Value Analysis has been going on since the autumn of last year, and has caused some unrest. Te

‘branch’ in Singapore. This kind of collaboration is not unusual for the University of Singapore. The National University of Singapore have many international contacts. One of the long standing relationships is with TUE, who want to intensify the existing ties. A delegation from Singapore is expected in Eindhoven this Friday.

Beest says this stocktaking isn’t that shocking. “It’s not really so terrible. Every faculty is used to periodic inspections. These studies are not only about lack of added value, excellence is also highlighted. And AVA is not a one-off, we will be coming back with the same questions every five years.” AVA is a way of measuring effectiveness and efficiency from a number of standpoints. The analysis should provide answers to two questions: are the right services being provided and is this being done well? Berenschot went to both service providers and their clients with these questions. To have a frame of reference, or benchmark, the agency also looked at the way other universities provide similar

rebuild the war torn country. The school is meant for children from eight to fifteen years of age from all the Bosnian ethnic groups. Whether the school will actually be rebuilt depends on the support of American aid organisation UMCOR. There is more information available on StudioBosnia on a pillar in the main building.

Cut Backs Cause Student Campaign Pressure on for School in Research Grants Bosnia The Netherlands do not have Seven fourth year Architecture students at TUE are designing a school building to replace one destroyed in Mostar, Bosnia. Under the name of StudioBosnia, they want to help

enough money for fundamental research, say the Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek. Universities may approach this organisation for research sub-

services.

Anonymous A special AVA site where people could air their opinions during the analysis turned up serious criticism of staff and support services, some of it anonymous. One critic wrote: “You can’t change uncoordinated methods just by transferring jobs to the faculties”. Another said that centrally organised services often hinder research and teaching processes instead of helping them. According to the head of the ‘Facilitair Bedrijf’ or facilities company at TUE this criticism is partly justified, but “our service staff works much harder than most faculty members think” he said in his on-line answer. /

.

sidies. N.W.O., who receive their funds from the Dutch ministry of Education, Culture and Sciences, are plagued by all kinds of cut backs and therefore must say ‘no’ to grant applicants more often than they would like. N.W.O. are comparable to the National Science Foundation in America. That organisation has 30 per cent more funds to spend than N.W.O. The research organisation hope the minister allocates more funds for a structural increase in N.W.O.’s budget in his next budget.

The English page in Cursor is written by journalist Paula van de Riet. She can be reached at phone 4441. Email: [email protected]

Students and staff who have photographed student activities may take part in a photography competition by Mousa, the student film and photography club in Eindhoven. Photos from the competition are to adorn the Dekata Mousa exposition in April in the hall of TUE’s main building. The ten best photos entered will be shown at the exposition, with work by Dekate Mousa’s photographers. They have been working on a series about student’s lives. The exposition will be opened on April 6. The winners will then be made known. Entries should be dropped in the photo box at Studium Generale or at Cursor before March 9.

Introduction Day New Staff About twenty TUEers were present at the first introduction day for new staff last week. The programme consisted of a visit to the Mechanical Engineering and Chemistry Technology faculties. Member of the Executive Board drs. Willem te Beest welcomed new staff in an introductory talk, after which the annual video report was shown. Reactions to the day among new staff were enthusiastic. “Now I know where everything is on campus.” The point of the introduction is to involve staff in the whole university.

17 februari 2000 Cursor 12/ Advertenties

TU Delft

Cursor 17 februari 2000 Reportage /13

De ontstuitbare opmars van Blender Blender is bezig aan een gestage opmars. Waarom? Ten eerste omdat het programma op één floppy past, ten tweede omdat het gratis is en ten derde omdat geestelijk vader Ton Roosendaal een eigenwijze interface bedacht die het ontwerpproces behoorlijk versnelt. In een hoek van Roosendaals kantoortje op de eerste verdieping van het Multimediapaviljoen liggen twaalf lege Coca Cola flessen. Op zijn bureau staan plastic poppetjes en twee monitoren. Op de machines staat onder meer zijn persoonlijke mascotte: een geel badeendje. Verder heeft Roosendaal een ‘Pokémon’ en een ‘Enzo’, één van de helden uit de met computers geanimeerde televisieserie Reboot. “Dat hoort er toch bij”, zegt Roosendaal. “Die grote jongens bij Pixar en zo hebben ook allemaal van die plastic dingen op hun bureau staan.” De telefoon rinkelt voortdurend. Morgen zullen Roosendaal en Ginn hun handtekeningen zetten onder een contract met geldschieter NPM-Capital. Not a Number kan daardoor meer mensen in dienst te nemen en een nieuw kantoor in Amsterdam openen. Londen zit in de planning, Tokio en San Fransisco zullen volgen. Not a Number is voortgekomen uit NeoGeo, een Eindhovense animatiestudio met een grote naam op het gebied van 3D animatie-video. Roosendaal was één van de oprichters. Na een jaar Elektrotechniek aan de toenmalige TH en twee jaar aan wat tegenwoordig de Design Academy is, besloot Roosendaal dat hij geleerd had wat hij kon leren. “Ik had het gezien en ging reizen. Toen ik terugkwam ben ik voor mezelf begonnen als vormgever. In die tijd kwam ook de computer in mijn leven. De Sinclair Spectrum en later de Amiga, computers waar je voor het eerst mooie dingen mee kon maken.” Daarmee vielen twee liefdes, techniek en vormgeving, samen. Niet veel later begon hij NeoGeo met partner Frank van Beek. “Om mijn hobby te financieren.” NeoGeo werkte voor bedrijven als Philips, Schiphol, ABN en de Rabobank. Twee keer sleepte het bedrijf als buitenstaander de Europese AV-prijs in de wacht. Toen halverwege de jaren negentig Internet de kop opstak, werd de vraag naar animaties en 3D-presentaties snel minder. Bedrijven staken hun geld steeds meer in interactieve presentaties en steeds minder in video en geanimeerde presentaties. NeoGeo ging daar niet in mee en sloeg een totaal andere weg in. “We besloten om niet één van de vele Internetbedrijfjes te worden. We gingen ons op games richten.” Anderhalf jaar stak NeoGeo in het ontwerpen van computergames. Maar de doorbraak bleef uit. “Onze games waren niet stoer genoeg. Misschien had het er ook mee te maken dat we niet in Engeland zaten. Daar moet je zitten om er bij te horen. Toen we ons dat beseften, was het te laat. Na negen jaar besloten we om te stoppen.” Roosendaal verruilde de kapitale villa van NeoGeo voor de bescheiden kantoorruimte in het Multimediapaviljoen.

Blender/Gertjan Harberink Ooit van Blender gehoord? Je kunt er 3D graphics, animaties en driedimensionale omgevingen mee ontwerpen. Het werd al minstens 250.000 keer gedownload en telt ruim 60.000 geregistreerde gebruikers. En het wordt toevallig ook nog eens verspreid vanaf de TUE-campus. Onlangs investeerde geldschieter NPM-Capital, dankzij de inbreng van zakenpartner Ian Ginn, 4,5 miljoen dollar in Ton Roosendaals bedrijf Not a Number, dat Blender heeft ontwikkeld. bliotheek van de TH. We ontwikkelden een eigen programma dat alleen binnen ons bedrijf gebruikt werd en helemaal toegesneden was op de dagelijkse praktijk en op die vijf mensen die het moesten gebruiken.” In ’95 besloot Roosendaal de software die NeoGeo gebruikte, te herschrijven. Roosendaal: “Ik heb twee maanden nagedacht. Ik heb zitten schetsen, structuren bedacht, geschreven en getekend. Daarna ben ik gaan programmeren. Toen het programma na een jaar klaar was, werd het direct ingezet bij de animatiestudio. In de periode erna werd de software uitgebreid met tools om interactief games te ontwerpen en te spelen. Het is met name dat aspect waarin Blender zich onderscheidt van de andere 3D programma’s.” In ’98, toen NeoGeo besloot te stoppen, werd Blender vrijgegeven als freeware op het Internet. Echter zonder de laatste tools waarmee NeoGeo games ontwikkelde, dit werd bewaard voor later.

Fanmail De interface die Roosendaal ontwierp, lijkt op geen enkele andere interface uit de grafische wereld. “Al die gelikte interfaces kosten vreselijk veel geheugenruimte. Dat vond ik niet nodig. Ik heb geen casio-achtige interface willen ontwerpen, maar een geavanceerde tool die het dagelijks 3D werk vereenvoudigt. Ik gebruik ook geen leuke omschrijvingen maar gewoon de wetenschappelijke terminologie die iedereen kent die zich met

3D-animatie bezighoudt. Ik krijg bergen fanmail, maar ook mail van mensen die me de huid volschelden. Gebruikers die er net mee beginnen, vinden het een onwerkbare interface. Na verloop van tijd slaan ze om. Iemand schreef me dat ik de 3D interace opnieuw uitgevonden heb! Mijn uitgangspunt is gewoon anders. Ik maak geen gelikt programma om te verkopen. Ik maak een tool voor artiesten die tien keer sneller werkt dan welk programma ook.” Met de volgende belangrijke release in juli, Blender 2.0, brengt Not a Number de 3D-wereld een ontwerpomgeving waarin het mogelijk is om games te ontwerpen, te testen en te spelen tegelijk. Dat is een doorbraak, omdat ontwerpers bij de meeste pakketten voortdurend moeten switchen tussen verschillende programma’s om hun ideeën uit te proberen.

Uitwisselen Roosendaal geeft een kleine demonstratie van Blender. Hij kent het programma als zijn broekzak en laat zijn muis soepel over de interface schieten. In een paar handbewegingen heeft hij een blokje getekend dat over zijn scherm heen en weer schiet. Leuk maar niet wereldschokkend. Leuker wordt het wanneer hij een vierpotig monstertje downloadt dat vervolgens in een vloeiende beweging over zijn scherm wandelt. Dolenthousiast schieten zijn vingers over het toetsenbord. Roosendaal trekt extra venstertjes open, drukt op buttons en speelt met de schermen. Ten slotte laadt hij een

3D-spelomgeving die veel weg heeft van de 3D-klassieker Marble Madness, een oerspelletje waarin de speler een knikker over een parcours met hindernissen moet dirigeren. Roosendaal bestuurt de knikker behendig over het speelveld. Ondertussen demonstreert hij nog even hoe de camerastandpunten aangepast kunnen worden, hoe eenvoudig onderdelen van het spel aangepast kunnen worden en hoe het doolhof er van boven uitziet. “Gebruikers van Blender 2.0 kunnen hun eigen games maken en uitwisselen”, zegt Roosendaal. “Of ze maken nieuw levels voor bestaande games. Of passen bestaande spellen volledig aan. Het kan allemaal. Je hebt de volledige vrijheid.” De mooiste functie die Blender gaat bieden is de mogelijkheid om verschillende driedimensionale werelden te ontwerpen en aan elkaar te koppelen. “Dat is in feite een fluitje van een cent”, zegt Roosendaal. Hierdoor wordt het mogelijk om van de ene virtuele omgeving naar de andere te wandelen. Op die manier kunnen gebruikers van Blender een uitgestrekte virtuele wereld bouwen waar ze eindeloos doorheen kunnen bewegen. Tele Presence wordt een nieuwe, wijdverbreide vorm van vermaak en als het aan Roosendaal ligt zal Blender daar een steentje aan bijdragen. Blender is gratis. De middelen voor zijn bedrijf en het salaris van zijn werknemers haalt Not a Number onder meer uit de verkoop van handboeken en software keys. Een jaar geleden schreef hij een gebruikershandboek voor zijn programma. Inmiddels verkoopt hij dagelijks zes tot tien boeken aan gebruikers over de hele wereld. Per boek rekent Roosendaal honderd gulden. De opmars van Blender is nu niet meer te stuiten. Met de kapitaalinjectie van NPMCapital kan Roosendaal zijn bedrijf uit gaan breiden en versie 2.0 van Blender lanceren. Concessies zal hij niet doen, belooft Roosendaal. Blender blijft vooruitstrevend en compact. “Hoogstens wordt de interface iets handzamer”, besluit hij./

.

Uniek De software die de medewerkers van NeoGeo gebruikten, was uniek. “Vanaf het begin hebben we onze eigen software ontwikkeld. Licenties kosten kapitalen. Een licentie voor één programma op één computer kost al snel 15.000 gulden. Als je het op een tweede computer wilt gebruiken, betaal je nog een keer 15.000 gulden.” Roosendaal verslond naar eigen zeggen gedurende vier jaar alles wat er te vinden was op het gebied van 3D in de bi-

Plastic poppetjes sieren het bureau van Not a Number-directeur Ton Roosendaal. Op de achtergrond vergadert Roosendaal (midden achter) met twee medewerkers. Foto: Bram Saeys

17 februari 2000 Cursor 14/ Advertenties

(Bijna) afgestudeerd? Begin dan je carrière met de

In c lu s ie f een ove z ic h rt va n d top e 100 0 bed r ij v en.

GRATIS O N Jaargids. Alles wat je moet weten over solliciteren, verder studeren en potentiële werkgevers. Haal ’m gratis op bij: Technische Universiteit Eindhoven, Studenten Servers Centrum Den Dolech 2, Hal 1.45

of kijk op www.on.nl

De ON Jaargids is een uitgave van CrossPoints

Ericsson

Cursor 17 februari 2000 Nieuws /15

Nuffic gaat eigen CAO afsluiten De Nederlandse organisatie voor internationale samenwerking in het hoger onderwijs (Nuffic) gaat onderhandelingen voeren voor een eigen CAO. De organisatie heeft besloten zich niet aan te sluiten bij een van de CAOoverlegtafels binnen het onderwijs. Dit betekent dat

Nuffic een CAO gaat afsluiten voor ongeveer 180 mensen. De Nota van Inzet die de directie van Nuffic als inzet van de onderhandelingen zal gebruiken, lijkt veel op de CAO van de universiteiten. Toch wijkt de nota te veel af, in totaal op vijftien punten, om naadloos te passen in de CAO-onderhandelingen van de univer-

siteiten. “De Nuffic is nu eenmaal geen universiteit”, aldus adjunct-directeur drs. Herman Vriesendorp. “We hebben geen wetenschappelijk personeel. Daarbij zijn we een stichting en behandelen we alles in een privaatrechtelijke sfeer, in tegenstelling tot de publiekrechtelijke universiteiten.” Het onderhandelen over

een eigen CAO stelt de Nuffic wel voor enkele problemen. De nodige expertiese ontbreekt, omdat het de eerste keer is dat de stichting zoiets doet. Bovendien is het kenmerk van CAO-onderhandelingen dat er op een centraal niveau en een decentraal niveau onderhandeld dient te worden. Dat valt bij Nuffic samen. “Maar de onderne-

mingsraad gaat de onderhandelingen niet voeren”, stelt de voorzitter van de OR, Rob Wieleman. “Wij hebben als OR heel andere taken dan een bond.” Om het probleem van gebrek aan expertise op te vangen, worden de onderhandelingen binnenkort gevoerd door dezelfde onderhandelaars die aan de onderhandelingstafel van de CAO voor universiteiten

zitten. Zij hebben ervaring met de CAO van universiteiten; de inzetten voor de CAO voor de Nuffic wijken weliswaar af van die van de universiteiten, maar toch niet zo erg dat dat een probleem vormt. Centrale en decentrale regelingen zullen in hetzelfde CAOoverleg in één keer afgehandeld worden. /

.

17 februari 2000 Cursor 16/ Ruis

Over brandende handen en een blonde godin Blonde God, Valentijn, S, en Prinsje. Het is een greep uit de afzenders die op Valentijnsdag via de website van Cursor publiekelijk hun genegenheid toonden aan al dan niet stille liefdes. Aangezien volgens onze teller die dag 34 mensen de pagina bezochten, hebben de afgeschoten liefdespijlen waarschijnlijk niet in alle gevallen doel geraakt. De berichten zijn inmiddels van het net gehaald. Hoewel Valentijnsdag voorbij is, willen we jullie een korte samenvatting van de berichten toch niet onthouden. Allereerst: stille liefdes. Die zijn er op de TUE wel degelijk. Zo verklaarde B de liefde aan Liesbeth en hoopte een TeMa-tje op toenadering van Dennis met wie ze samen Engels volgt. Ook op de werkvloer natuurlijk. Een anonieme inzender loopt graag bij Studium Generale binnen vanwege één van de medewerksters. Mysterieus was de oproep van Valentijn aan M*M*S: “Het zijn de onverwachte gebeurtenissen die het leven kleur

geven. Durf jij het avontuur aan?” Ronduit ontroerend was het gedicht van Prinsje voor zijn Engeltje: …Het zijn jouw handen, die mij verbranden. Het zijn jouw voeten, die mij strelen moeten. Het is jouw stem, waarin ik zwem… Een anonieme dichter was geïnspireerd door het fantasy-genre en beloofde zijn stille liefde te zijn als Durnik of Belgarion om haar te ‘saven’ uit handen van Ba’alzamon of Torak. De liefdesverklaringen van S. en een ‘Blonde Godin’ lieten weinig aan de verbeelding over: “Elke keer als ik je zie, vraag ik me af hoe het komt dat jij zo lekker bent”, zo vraagt S zich af bij het zien van haar gewilde, ontzettend lekkere vent in wiens nabijheid ze toch steeds maar weer dichtslaat. De Blonde Godin tot slot is tot over haar oren verliefd op de student Technische Bedrijfskunde die ze sinds het Industria Gala kent en met wie ze een keer buiten het Paviljoen zou willen afspreken. Dat hij al een vriendin heeft, maakt haar niets uit.

Foto: Bram Saeys

Frikadellen happen Liefhebbers van een vette hap konden vorige week hun hart ophalen. Alternatieve sportvereniging All Terrain, waarvan de leden normaalgesproken op mountainbikes door bossen crossen en van berg-

wanden abseilen, hield een wedstrijdje frikadellen eten. Eens in de zoveel tijd organiseert de sportvereniging een dergelijke ‘ludieke’ activiteit. Winnaar werd Axel Lexmond, AIO bij Werktuigbouwkunde. Hij

Bits Een achtervolgingsscène: je loopt door smalle steegjes voortgejaagd door het geluid van blaffende honden en brullende mannenstemmen. Bij elke splitsing twijfel je even, terwijl de ‘slechten’ dichterbij komen. Moedig als je bent blijf je lopen totdat…het steegje waarin je rent doodloopt op een hek met een slot eraan. Hardhandig trek je aan het hek maar het maakt niets meer uit. De honden staren je dreigend aan met hun bloeddoorlopen ogen. Een schot wordt gelost en…CUT! Cliché, cliché, cliché!! Zo voorspelbaar en toch komt het nog zoveel voor. Waarom? Omdat wij, het publiek, niet kritisch genoeg zijn. We moeten ons gewaarworden van deze clichés en ze vervolgens aanklagen. Wel, dit gewaarwordingproces begint bij Cursor in samenwerking met www.moviecliches.com Op deze

site kom je honderden voorspelbare situaties tegen, gerangschikt volgens 75 hoofdonderwerpen (van Airplanes tot Wood). Deze Bitsredacteur koos, met het oog op de overwegend mannelijke populatie van de TUE én eigen voorkeur, de volgende onderwerpen uit: alcohol, seks en achtervolging. Wanneer een vrouw op bezoek komt bij een man, vraagt hij haar altijd of ze iets wilt drinken. Nonchalant beantwoordt ze zijn vraag positief en krijgt vervolgens een glas met inhoud in haar handen geduwd. Waarom is het zo vanzelfsprekend dat zij alles lust wat hij haar geeft? Stel nou dat ze een glas chocolademelk krijgt, maar allergisch is voor melkproducten. Volgens het cliché mag er niet geklaagd worden. Sinds wanneer doen vrouwen niet meer moeilijk?

slaagde erin achttien en een halve gehaktstaaf te verorberen en vestigde daarmee een nieuw record. “Ja goed hè? Ik ben eigenlijk verre van een liefhebber van frikadellen, maar het ging me goed af. Er hadden er nog wel twee bijgekund.” Er was overigens geen vette prijs voor

Effe zeuren

André Vianen Volgende onderwerp: seks. Dit moet je maar eens proberen: het bed induiken met iemand die je net hebt ontmoet, zonder al te veel gedoe passioneel vrijen én…samen klaarkomen. Het zal je zelden overkomen (je bent tenslotte geen Cursor-sterreporter), maar filmsterren lukt het áltijd. Het laatste onderwerp is de achtervolging. Een bestuurder wordt achterna gezeten door de plaatselijke ‘bad guys’ en stevent met hoge snelheid op een stapel kartonnen dozen af. Je mag er zeker van zijn dat in die dozen geen verwarmingsradiatoren zitten. Die dozen zijn altijd leeg en vliegen alle kanten op. Laten we dan maar met een cliché eindigen: als je geen Hollywoodacteur bent of, zoals eerder vermeld, geen Cursor-sterreporter: don’t try it at home!

de winnaar. Wel was er de eeuwige roem en de verplichting de wedstrijd volgend jaar te organiseren. Lexmond: “Aangezien ik erg van de Provençaalse en Italiaanse keuken hou, zat ik meer te denken aan een wedstrijd olijven eten. Daar ben ik namelijk wel gek op.”

Op deze wetenschappelijke instelling is er een enorme behoefte om de zaken te benoemen. Hoe kunnen we anders praten over die zaken die ons interesseren? Om aan te kunnen duiden waar we zijn, benoemen we gebouwen en plekken. Dit doen we om vooral zonder verwarring te kunnen zeggen waar we zijn. Om de gemeenschap een gevoel van inspraak te geven bij deze naamgeving, gebeurt dit volgens het democratische principe van de wedstrijd. Uit alle hoeken en gaten komen dan de creatievelingen gekropen om een naam te verzinnen voor een gebouw of een plek. De oogst die deze methode heeft opgeleverd bestaat uit: Het Laplacegebouw, voorheen rekencentrum, deze naam doet vermoeden dat er slechts een gebouw aan het Laplace staat. De Traverse, voorheen Bestuursgebouw, deze naam doet vermoeden dat er een winkelcentrum op het terrein is. De Hal, voorheen CT-hal, deze naam doet niets vermoeden maar maakt ook niets duidelijk. De Matrix, voorheen FT-hal, is niet vernoemd naar de film, het blad Matrix kun je er niet vinden, maar wat wel blijft vaag. Echt helder is het dus niet geworden. De volgende naam die we mogen gaan verzinnen is voor het café in het Hoofdgebouw. De stafafdeling Vastgoed heeft er zelf ook niet veel vertrouwen meer in, want zo lazen we in Cursor 22: “De inzender krijgt een leuke verrassing.”