Nog steeds prachtig werk

o.a. is een uitgave van Osira Amstelring

special

Verhalen van medewerkers

Pag 7

Nog steeds prachtig werk Activiteitenbegeleider Dineke Dijkstra wil ‘een stukje positiviteit’ overbrengen: ‘Er wordt hier met liefde gewerkt.’

Een nieuwe weg

Win-win situatie

Als de nacht valt

Onder verscherpt toezicht - en nu?

Bernardus: cliënten betere zorg, medewerkers leuk werk.

Werken in een hospice: ‘Hier wordt geleefd.’

Pag 4

Pag 8

Pag 10

o.a. maart 2011

voorwoord

Toekomst De afgelopen maanden waren een heftige vuurdoop voor mij als nieuwe voorzitter van de Raad van Bestuur van Osira Amstelring. Het verscherpt toezicht over 27 locaties was een harde klap voor iedereen die hart heeft voor onze organisatie. Het is nu aan ons om de noodzakelijke verbeteringen te realiseren. Naast de verbeteringen die we al doorvoeren, kijken we ook naar de toekomst. We gaan bijvoorbeeld bepaalde zaken in plaats van centraal, dicht bij de cliënt in een locatie organiseren. Om er zo voor te zorgen dat de cliënt weer echt centraal staat. Daarnaast gaan we medewerkers scholen en begeleiden.

Er gaat ook veel goed!

Van medewerkers hoor ik dat het in het verleden moeilijk was om kritisch te zijn en mee te praten over waar de organisatie naar toe gaat. Terwijl het juist zo belangrijk is dat iedereen die vrijheid ervaart. Zeker mensen die op de werkvloer staan en zien wat er beter kan. Alleen op die manier kunnen we leren van fouten of incidenten en zorgen we ervoor dat we steeds betere zorg- en dienstverlening aanbieden. Hierbij is aandacht nodig voor passende zorg, want veel cliënten verwachten meer zorg dan hun indicatie mogelijk maakt. We moeten met hen in gesprek gaan en in overleg vaststellen welke zorg we bieden. Wanneer we de grenzen van de mogelijkheden niet bewaken, worden alle medewerkers overvraagd en daar zijn uiteindelijk de cliënten niet mee geholpen. Maar het is ook belangrijk om aandacht en erkenning te geven aan alle inzet die tot goede zorg leidt. Want er gaat ook veel goed! Dat veel collega’s nog steeds met plezier bij Osira Amstelring werken, blijkt wel uit de verhalen in deze speciale editie van de o.a. krant, waarin medewerkers vertellen waar ze trots op zijn. Daar gaan we namelijk voor: een mooie organisatie met tevreden cliënten en familieleden en medewerkers die met plezier hun werk doen. Rob van Dam, Voorzitter Raad van Bestuur Osira Amstelring

o.a. in het kort

Speciale editie Voor u ligt een speciale editie van de o.a. krant. Dit nummer staat namelijk in het teken van verhalen van medewerkers van Osira Amstelring. Op intranet stond de oproep ‘Waar ben je trots op?’ Maar ook: ‘wat kan er beter?’ In deze krant staan zeven mooie verhalen van medewerkers. Met af en toe een kritische noot, maar vooral verhalen waar optimisme vanaf straalt. Want ondanks de dingen die beter kunnen en de hoge werkdruk, vinden deze medewerkers hun werk nog steeds prachtig. Kijk ook eens op www.osira-amstelringblog.com voor nog meer verhalen.

Onder verscherpt toezicht De Inspectie voor de Gezondheidszorg besloot op 14 maart 2011 om de locaties van Osira Amstelring onder verscherpt toezicht te stellen. Gedurende zes maanden wordt de organisatie extra kritisch gevolgd. Inmiddels zijn diverse korte termijn verbeteringen doorgevoerd die per direct de veiligheid van cliënten hebben verhoogd. In het Centrale Plan van Aanpak worden verbeterpunten gepresenteerd, inclusief een nulmeting van locaties die nog niet door de inspectie werden bezocht.

In het plan wordt stapsgewijs weergegeven aan welke thema’s en verbeterpunten wordt gewerkt en welke acties zijn of worden ingezet. U kunt dit plan, en de plannen per locatie, lezen op www.osiragroep.nl of www.amstelring.nl. Lees meer op pagina 4.

Bouw Hospice Bardo gestart Lees het verhaal van Dineke Dijkstra op pagina 7

De eerste palen voor Hospice Bardo zijn geslagen op het Jansoniusterrein in Hoofddorp, in het hart van Haarlemmermeer. Nu de bouwvergunning is afgegeven maken woningcorporatie Ymere en bouwbedrijf Thunnissen haast met de bouw zodat het centrum voor palliatieve zorg begin 2012 klaar is.

Hospice Bardo biedt al bijna tien jaar vanuit een tijdelijk onderkomen bij Amstelringlocatie Bornholm zorg aan mensen die hun laatste levensfase niet thuis kunnen verblijven. Begin volgend jaar verhuist Bardo naar de nieuwe, permanente huisvesting. Lees meer over Hospice Bardo op www.hospicebardo.nl.

o.a. juni 2011

2

o.a. in het kort

Feestelijke paal Groenmarktkade

Werken als vrijwilliger of vakantiekracht? Talloze enthousiaste vrijwilligers zetten zich dagelijks in voor cliënten van Osira Amstelring. Op diverse manieren geven zij onze cliënten net dat beetje extra dat het leven aangenaam maakt. Zoekt u een interessante tijdsbesteding en wilt u zich zinvol inzetten voor anderen? Word dan vrijwilliger voor een uurtje per

Agenda: Grey Pride

In mei is de feestelijke paal van de nieuwe interim-huisvesting aan de Groenmarktkade geslagen. Het bouwen van de tijdelijke huisvesting is nodig voor bewoners uit Osiralocatie Bernardus. Dit woonzorgcentrum aan de Nieuwe Passeerdersstraat wordt gesloopt en vervangen door een nieuw Bernardus.

Kwaliteit thuiszorg bewaken? Word lid cliëntenraad De Cliëntenraad Extramuraal Osira Amstelring behartigt de belangen van alle Thuiszorg cliënten die huishoudelijke hulp, verzorging en verpleging, thuisbegeleiding of dagbehandeling ontvangen. De Cliëntenraad bestaat uit zes leden en is in waarneming vertegenwoordigd in de Centrale Cliëntenraad (CCR) van Osira Amstelring. De Cliëntenraad is op zoek naar cliënten of mantelzorgers die een bijdrage willen leveren aan het bewaken en waar mogelijk verbeteren van de kwaliteit van de thuiszorg en thuisbegeleiding. Een lid van de Cliëntenraad heeft kennis van het gebruik van zorg thuis, affiniteit met de ouderenzorg en denkt en werkt actief mee aan het realiseren van een klankbord voor de organisatie. Eén keer per maand wordt er ongeveer twee uur in Amstelveen vergaderd met bestuurders van de verschillende disciplines. De Cliëntenraad zoekt bij voorkeur iemand uit de regio Haarlemmer-

meer, Amsterdam of Diemen. De onkosten en reiskosten worden vergoed, mits u in de regio woont waar Osira Amstelring actief is. Meer informatie: Stuur uw brief of mail voor 11 juli 2011 naar de ambtelijk secretaris van de Cliëntenraad, Guda Bank, Postbus 2318, 1180 EH Amstelveen, [email protected]. Voor meer informatie over de inhoud van de functie en over de Cliëntenraad Extramuraal Osira Amstelring kunt u contact opnemen met voorzitter Bob Bakker, T (0297) 582414 of [email protected].

De Gay Pride is het grootste feest van Amsterdam. Onder de noemer ‘Grey Pride’ worden er in diverse Osira woonzorgcentra activiteiten georganiseerd. Ook is er een ‘roze’ brunch, een feest bij het Paleis van de Weemoed en vaart er een boot van het Consortium Roze 50-plus door de grachten. Om zo de aandacht te vestigen op de 5.500 ‘roze’ ouderen die (vaak onzichtbaar) in Amsterdam en haar zorgcentra wonen.

week, een paar middagen of af en toe een avondje. Ook vakantiekrachten zijn hard nodig. Helpen bij groepsactiviteiten of ondersteunen in de huishouding? Er zijn verschillende mogelijkheden voor vakantiewerk. Ga naar www.amstelring.nl of www.osiragroep.nl voor meer informatie.

‘Het was een geweldige dag’ In april bezochten een aantal bewoners van Amstelring verpleeghuis Rozenholm de wedstrijd Ajax - Heracles Almelo. Paulien Zeilstra, fysiotherapeute: ‘De bewoners werden begeleid door een verpleegkundige van Rozenholm en familieleden, vaak de zonen. Door de speciale plaatsen voor de minder mobiele mensen, vlak achter het doel, konden de bewoners alles goed zien. Ze vonden de sfeer in het stadion zeer indrukwekkend.

Onder meer op de agenda: Woensdag 3 augustus 14.00 – 16.00 uur in Vreugdehof: Vader gaat stappen!, een voorstelling van Pommodoro over een fantastisch cruiseschip met volop vermaak aan boord. Donderdag 4 augustus 15.00 – 17.00 uur in De Rietvinck: Café Rosé in het teken van dans, met dansdemonstraties en een workshop. Vrijdag 5 augustus 14.30 – 16.30 in Willem Dreeshuis: Eric Beekes speelt Pas op! Tante komt naar het Willem Dreeshuis. Lees meer in de agenda op www.osiragroep.nl

Hoe herken ik een huishoudelijke hulp? Het is altijd verstandig om voorzichtig te zijn en niet zomaar voor iedereen de deur open te doen. Maar hoe herkent u nu een onbekende huishoudelijke hulp als uw eigen hulp met vakantie is of ziek is? Hoe weet u of degene die voor uw deur staat ook echt een medewerker van Amstelring of Osira Thuiszorg is? Een medewerker van Amstelring of Osira Thuiszorg kan zich identificeren en komt nooit onaangekondigd langs. Hij of zij kan zich legitimeren met een

Richt uw huis zo in dat u niet onnodig risico loopt om te vallen. Zet bijvoorbeeld losliggende verlengsnoeren vast aan de plint, zodat u er niet over struikelt. Leg geen losse kleedjes in de woning,

o.a. juni 2011

of breng in elk geval antislipmateriaal aan onder de kleedjes. Soms is het verstandig om in uw badkamer een douchestoel of krukje te gebruiken. U kunt ook gebruik maken van sociale alarmering, een alarmzendertje dat u in huis om uw hals draagt. De gemeente vergoedt het grootste gedeelte van de kosten. Zorg tot slot dat u een rookmelder heeft, dat redt levens!

pasje en een legitimatiebewijs. Bovendien geeft de Thuiszorg altijd van te voren door wie er komt en wanneer. Vertrouwt u het niet? Als u in Amsterdam woont kunt u bellen naar T (020) 75 60 300 voordat u hem/haar binnenlaat. Voor de overige woonplaatsen belt u T 0900 - 1866. De telefonistes zijn 24-uur per dag bereikbaar. Ze hebben inzage in het plansysteem en kunnen u precies vertellen wie er komt. Aarzel niet om te bellen.

Flamenco & rumba in Groenelaan In april trad het trio Brisa Flamenca op in Amstelringlocatie Groenelaan. Het trio, bestaande uit Helena Perez, Edsart Udo de Haes en Mirjam Venhuizen, wisselde ‘Flamenco puro’ af met vrolijke rumba’s en Zuid-Amerikaanse liedjes. De bewoners, familieleden en vrijwilligers zongen en klapten mee. Brisa Flamenca zet zich, met vijftig andere professionele ensembles, voor ouderen in door naast hun reguliere concerten en activiteiten voor Stichting Muziek in Huis te spelen. Dit jaar zullen er nog drie andere ensembles optreden in Groenelaan.

Geen losliggende snoeren Bij veiligheid denken mensen al snel aan criminaliteit, maar de kans dat iemand het slachtoffer wordt van een ongeluk in huis is vele malen groter.

Na afloop van de wedstrijd kwamen onder andere Kenneth Vermeer (keeper) en Vurnon Anita (verdediger) naar hen toe en maakten een praatje met ze. Dat was na de overwinning een tweede hoogtepunt van deze middag. Mede door de verzorging van het Rode Kruis en de verpleegkundige hulp van Rozenholm, kon een wens van de bewoners worden gerealiseerd. Het was een geweldige dag voor ze!’

Verkoop U wordt vast wel eens gebeld door bedrijven die u iets willen verkopen of enkele vragen willen stellen. Meestal is daar niets mis mee. Let goed op waar u ‘ja’ tegen zegt. Veel mensen zitten opgescheept met spullen en overeenkomsten waar ze niet om gevraagd hebben. Ze hebben destijds ‘ja’ gezegd maar niet dáártegen. Dachten ze. Wees heel

3

voorzichtig met de informatie die u verstrekt. Geef geen persoonlijke gegevens door aan een onbekende. Wanneer er gevraagd wordt of u alleen woont, hoe het met de veiligheid in huis is gesteld en wat uw bankgegevens zijn, dan is dat allemaal informatie die u beter niet kunt geven. Kijk voor meer informatie op www.veiligheid.nl onder ‘ouderen’.

Lust for Life op t.v. Lust for Life is het eerste Amsterdamse popkoor voor senioren, met onder andere bewoners en buurtbewoners van Osiralocatie Sint Jacob. Van 4 april t/m 8 mei is het koor gevolgd door NCRV Man bijt Hond, op weg naar het concert in het DeLaMar Theater. Gemist? Bekijk de uitzendingen op Uitzendinggemist.nl!

Een nieuwe weg Niemand heeft het kunnen missen: alle locaties van Osira Amstelring zijn in maart 2011 door de Inspectie van de Gezondheidszorg onder verscherpt toezicht gesteld. Wat is er sindsdien gebeurd en hoe ziet de toekomst van Osira Amstelring eruit? Maar ook: wat vinden willekeurige medewerkers van het toekomstplan voor Osira Amstelring? En zijn bewoners tevreden? Een momentopname. Hoe ziet Osira Amstelring er straks uit? De kern van onze organisatie zijn de cliënten, met daaromheen de directe medewerkers. Per locatie is straks een locatiemanager verantwoordelijk voor de dagelijkse gang van zaken, aangestuurd door de manager Gastvrijheid & Zorg. Daarnaast komt er een manager voor de thuiszorg. De zorg voor mensen met een lichamelijke beperking in Amsterdam en Amstelveen komen onder één leiding. Op dit moment zijn veel ondersteunende diensten (zoals PO&O en Facilitair) centraal geregeld, straks juist zo veel mogelijk in de nabijheid van de cliënt (decentraal). Bevoegdheden worden zo veel mogelijk bij de werkvloer neergelegd, waardoor veel beter per locatie kan worden gekeken wat daar het beste werkt.

De afgelopen maanden is er hard gewerkt om het ‘huis op orde’ te krijgen. Zo is er en wordt er aandacht besteed aan het verbeteren van de kwaliteit van zorg, het inzetten van voldoende (gekwalificeerde) medewerkers en ‘open’ communicatie waarin ruimte is voor kritiek. Enkele voorbeelden:

Mevrouw Mulder en mevrouw Mol, bewoners (Willem Dreeshuis): ‘Het is een prachtig huis geweest, maar nu niet meer. Er is een gebrek aan personeel, je moet lang wachten. Elke dag word je door iemand anders geholpen. De verzorging is slecht. En het eten is koud en smakeloos.’

• Om de afstand tussen de Raad van Bestuur en locaties/medewerkers te verkleinen, gaan we van vijftien directeuren naar zes managers. Ook wordt ‘bottum up communicatie’ meer mogelijk. Zo komen er interactieve bijeenkomsten met de Raad van Bestuur, het locatiemanagement en de werkvloer. • Op elke locatie werken sinds mei kwaliteitsverpleegkundigen. Zij observeren medewerkers in de eigen werksituatie, coachen ze en sturen aan op het verbeteren en/of aanleren van (nieuwe) vaardigheden. • Er komt meer aandacht voor systematische scholing. Er ligt een centraal ‘scholingsplan’ klaar, waar vaste invalkrachten ook in worden meegenomen. • De zorgroutes zijn afgeschaft en vervangen door een nieuwe planningsystematiek. De personele planning wordt op orde gebracht, zodat er voldoende personeel aanwezig is en de juiste verhouding tussen vaste medewerkers, vaste invalkrachten en uitzendkrachten. • De cliëntplannen zijn gescreend en bevatten nu alle formulieren die van toepassing zijn op de cliënt. Omdat niet iedere cliënt een activiteitenplan had, zijn de wensen geïnventariseerd en worden in overleg met cliënt/ vertegenwoordiger weekprogramma’s opgesteld. • Tot slot ligt er een toekomstplan klaar om van Osira Amstelring een eenvoudige en flexibele organisatie te maken.

teitenbegeleider Henk van ‘t Hoff, activi organisatie naar toe (Eigen Haard): ‘Waar de ar in de nieuwe plannen gaat, lijkt me goed. Ma en over het activiteiten heb ik nog weinig gelez or de invoering van en vrijwilligersbeleid. Do en, kunnen er minder de zorgzwaartepakkett worden ingezet. Mijn activiteitenbegeleiders enbegeleiders in bij de advies: zet de activiteit ls voor mensen met complexe gevallen, zoa . zit onze kracht en kennis Parkinson en CVA. Daar , grotere activiteiten Zet vrijwilligers in voor zoals feesten.’

Meer lezen? Zoals de verbeterplannen of het blog van Rob van Dam over de organisatie? Ga dan naar www.osiragroep.nl. www.amstelring.nl en www.osira-amstelringblog.com.

dat wel.’

Corrie Boeker, begeleider Dagverzorging (Willem Dreeshuis): ‘Ik werk hier al 28 jaar. Het doet me pijn, al die ontwikkelingen in de zorg. We hebben klanten verloren omdat er te weinig gekwalificeerd personeel is. Ik ben blij met waar de organisatie naar toe lijkt te gaan. Maar ik denk wel dat we te groot zijn. Misschien is het beter om in de toekomst weer te splitsen.’

Mevrouw Gerritsen, bewoner (Eigen Haard): ‘Ik ben heel tevreden. Ik heb een mooie kamer en wordt goed verzorgd. Ze doen ontzettend hun best, hebben geen haast en maken tijd voor een praatje. Ik ben ook een makkelijk type. Sommigen zeuren hoor, maar ja, de medewerkers kunnen niet overal tegelijk zijn. Ik heb een grandioze oude dag hier. Dat mag ook wel eens gezegd worden.’

Mevrouw van der Zee, bewoner (Wi llem Dreeshuis): ‘Ik vind het hier prim a en het eten en drinken is goed. Er kan niemand wat aan doen dat ik duizelig ben. De hulp is goed, het zijn vaak dezelfde mensen die langskomen. Wel hebben ze niet zove el personeel. Ze zijn er niet altijd als je ze nodig hebt, je moet vaak wachten.’

o.a. juni 2011

Meneer Van der Werf, bewoner (Eigen Haard): ‘Het is hier prima, ik kom niets tekort. Fijne kamer, prima hulp. Ze hebben het natuurlijk wel druk, maar ik hoef nooit lang te wachten. Mijn vrouw woont nog thuis en is vrij pittig, misschien helpt dat ook. En ik kan goed met mensen omgaan. Ik heb jaren bij de brandweer en de politie gewerkt, dan leer je

4

Marianne Schenderling, commun icatieadviseur: ‘Ik vind de beweging top down naar bottum up een goede ontwikkeling . Maar men heeft de mond vol over commun icatie. Dat gaat over communicatie met een kleine c., terwijl er ook nog Communicatie met een grote C. is. Dat dreigt te worden verg eten. Hiermee bedoel ik: bedenken hoe je een boodschap helder overbrengt en met welke middelen. En hoe je je open stelt voo r de boodschap van anderen.’

r Facilitair: Edwin Wenink, directeu aan de goede zorg ‘Het plan geeft aandacht verantwoordelijkheid voor cliënten en eigen is een ingrijpend plan, van medewerkers. Het Facilitair wordt op veel er gaat veel gebeuren. liseerd. Ik vind dat onderdelen gedecentra n zijn, maar de tijd we niet te gehaast moete slissen wat centraal of moeten nemen om te be afwegingen maken, er decentraal kan. Goede en de verwachtingen zorgvuldig mee omgaan goed opschrijven.’

Nadat de inspectie Osira Amstelring onder verscherpt toezicht stelde, opende de Raad van Bestuur een meldpunt. Cliënten, familieleden maar ook medewerkers en andere betrokkenen konden hier terecht met klachten, vragen en op- en aanmerkingen. Er volgden gesprekken waarin cliënten zich gehoord en serieus genomen voelden. Beetje bij beetje worden de klachten zo met vereende krachten opgelost.

En dan dat betuttelende Niet iedereen schrok van de brief over het verscherpt toezicht die de Raad van Bestuur aan alle cliënten en familieleden stuurde, sommige cliënten en hun familieleden spraken zelfs over ‘goed nieuws’. Nu wordt er eindelijk wat aan gedaan. Een binnengekomen melding ging bijvoorbeeld over het gebrek aan activiteiten. ‘Mijn moeder, een mondige vrouw, voelt zich vaak met een kluitje het riet in gestuurd door de verzorgenden. Stuk voor stuk lieve mensen hoor maar ze hebben allemaal te weinig tijd om iets extra’s te doen…’, stelt de dochter van een bewoonster. Maar er kwamen ook meldingen binnen over het gebrek aan speciale verzorging en aandacht.

Zoals onregelmatige bloeddrukmetingen of extra baduurtjes waar het maar niet van komt. Geen bad? Hoe is er omgegaan met deze laatste klacht? In een gesprek met moeder en dochter (de mensen waar het over gaat wensen anoniem te blijven, red.) leggen de Eerste Verantwoordelijke Verpleegster (EVV’er) en het hoofd Zorg onder andere uit dat een extra baduurtje niet kan omdat er geen bad is in de betreffende locatie. Wel wordt afgesproken dat mevrouw twee keer per week geholpen wordt bij het wassen en insmeren van haar rug. Dan is er nog de betutteling… althans mevrouw ervaart dat zo als een van de verzorgenden haar ongevraagd een luchtje opspuit of haar bed afhaalt. Daar stoort zij zich aan.

De EVV’er en het hoofd trekken zich dit aan. Ze hebben het tot onderwerp van gesprek gemaakt in de teambespreking met verzorgenden. Niemand bedoelt het zo, maar men snapt wel dat een bewoner het zo kan ervaren en zich daar aan kan storen. Afgesproken is daarom dat alle verzorgenden nog meer proberen zich bewust te zijn van hetgeen ze doen, zeggen en uitstralen. Mevrouw en haar dochter zijn tevreden met de aanpak, vooral mevrouw die ook eerlijk zegt dat ze genoten heeft van het gesprek. Ze voelt zich serieus genomen omdat ze nu ook eens haar verhaal kan vertellen. En daar heeft ze gewoon behoefte aan.

De spin in het web Zelf heeft ze 25 jaar als interieurarchitect gewerkt en ook haar naaste collega’s komen uit andere sectoren. ‘Hierdoor bekijken we projecten van verschillende kanten’, zegt Ank van der Meer (54), projectontwikkelaar op de afdeling Vastgoed & Projectontwikkeling. ‘Ik hoop dat die achtergronden ook na de reorganisatie vertegenwoordigd blijven.’ Ank is trots op wat ze als afdeling voor elkaar krijgen; nieuwe zorgcomplexen bouwen die geschikt zijn voor de toekomst en verbindingen leggen met woonservicewijken. ‘Hoe willen ouderen nu en in de toekomst wonen en verzorgd worden? Ik hou steeds in gedachten: mijn ouders zijn nu aan de beurt en misschien ga ik er zelf ooit wonen. We doen erg ons best om de toekomstige wensen te voorspellen, en tegelijkertijd in te spelen op toekomstige financieringsregels.’ Duidelijk Het Schouw noemt ze als voorbeeld van een geslaagd project. ‘In de groepswoningen wonen mensen met een zware zorgbehoefte, er zijn zelfstandige woningen voor senioren met een laag zorgzwaartepakket én er zijn voorzieningen voor de wijk. Omdat men ruimer wil wonen, is er voor minder mensen dan voorheen plaats in een gebouw. Daarom is het financieel noodzakelijk om de buurt erbij te betrekken.’ Dat kan door een koppeling met thuiszorg te maken, maar daar werd in Het Schouw niet voor gekozen. ‘Jammer, want het is duidelijker naar buurtbewoners

o.a. juni 2011

toe als je dat wel doet. Je wordt sterker als je kunt zeggen; wij kunnen vanuit Het Schouw alles leveren, ook als u thuis blijft wonen. In het nieuwe Bernardus willen we hier wél direct voor zorgen. Dan kunnen mensen in de omgeving zo lang mogelijk thuis blijven wonen en toch volop gebruik maken van de diensten die wij vanuit Bernardus gaan aanbieden.’ Spanningsveld Binnen Osira Amstelring komt straks een manager voor de locaties en een manager voor de thuiszorg. Daar voorziet Ank een spanningsveld. ‘Hoe zorg je ervoor dat het wel één geheel

wordt? Vanuit een locatie kun je namelijk eenvoudig laten zien wat je thuiswoners te bieden hebt. Bovendien wordt het nieuwe Bernardus een woongebouw waar je zorg als een soort thuiszorg gaat leveren. Dan maakt het voor medewerkers toch niet meer uit als je ook een blok verder werkt?’ Juist vanuit locaties ziet Ank kansen in het vergroten van de thuiszorgmarkt. ‘Als een dochter zegt, ik wil meer aandacht voor mijn vader en daar extra voor betalen, dan kan dat nu volgens de regels niet. Maar het is wel de realiteit. Hier moeten we niet star over zijn, maar goed over nadenken.’

Ank van der Meer:

‘Bij elk project hou ik in gedachten: misschien ga ik er zelf ooit wonen’

5

Bewonder

Beste collega’s,

Manager Thuiszorg Roberto Lamsberg (Aalsmeer en Amsterdam Zuidoost) schreef eerder dit jaar een brief aan zijn team om ze een hart onder de riem te steken.

Roberto Lamsberg:

Mijn gevoel van trots en bewondering voor jullie is de laatste maanden alleen maar toegenomen. Als ik alleen al kijk naar de professionaliteit waarmee jullie zijn omgegaan (en nog steeds omgaan) met de negatieve publiciteit die wij de afgelopen maanden hebben gekregen, kan ik alleen maar trots zijn. Jullie zijn er nooit vies van om een stapje harder te lopen ten behoeve van de zorg voor cliënten en het behalen van onze gezamenlijke doelen als organisatie. Ik zie dit gebeuren als iemand meekijkt met de planning en laat weten wat er speelt in de wijk of wat specifieke wensen van cliënten zijn. Of als een van jullie inspringt in naburige regio’s als daar personeelstekort heerst. En als er een collega ziek is en jullie in de ochtend worden opgebeld met de vraag om in te vallen. Binnen tien minuten staat er iemand bij de eerste cliënt. Mede dankzij jullie ga ik iedere dag vol energie naar mijn werk en krijg ik zelfs nog meer energie als ik jullie in de middag zie. Middels deze brief wil ik jullie nogmaals bedanken voor de enorme successen die wij de afgelopen tijd hebben behaald en voor het feit dat ik ondanks alle negatieve publiciteit nooit heb getwijfeld aan jullie inzet, kwaliteit en motivatie.

‘Ik ben trots op mijn team, ze kijken verder dan hun eigen werk en zijn erg betrokken’

Ik heb alle vertrouwen in 2011 omdat wij met jullie in de wijk gewoonweg niet kunnen falen. En heb je tips? Ik blijf ze graag ontvangen. Met vriendelijke groet, Roberto Lamsberg

Ans Verhamme (65) is met veel plezier vrijwilliger in Leo Polak, Joannes de Deo en De Wachter. ‘Als ik een lach krijg, ben ik tevreden.’

‘Kan ik ergens mee helpen?’ ‘Kan ik ergens mee helpen? Zo’n type ben ik’, zegt Ans. Vanaf 2007 helpt ze bij activiteiten op Groepswonen en bij de koffieochtend in het ontmoetingscentrum. ‘Om bezigheden te hebben en voor de gezelligheid.’ Toekomst Aan activiteiten in Leo Polak geen gebrek, maar dat wordt in de toekomst waarschijnlijk minder, vreest Ans. ‘De subsidie voor activiteiten wordt door het stadsdeel wellicht ingetrokken, dan sta je met de rug tegen de muur. Ik begrijp best dat er bezuinigd moet worden in de ouderenzorg, maar deze beslissing is wel zwaar. Het beïnvloedt de laatste levensjaren van mensen.’ Vanwege de bezuinigingen wordt bovendien steeds meer werk door vrijwilligers gedaan. Zo verzorgt Ans met andere vrijwilligers in Leo Polak dagelijks de koffieochtend. ‘Eigenlijk is het tegen mijn principes om werk te doen dat eerst door betaalde krachten werd gedaan, maar ik doe het voor de bewoners. Zo’n koffieochtend is belangrijk voor hun dagritme en sociale contacten. Ik ben er trots op dat we dit gaande kunnen houden.’ Toch vindt ze het geen goede ontwikkeling. ‘De grens tussen ‘wat wel en wat niet’ is moeilijk te trekken. Misschien doet een sociaal-cultureel werker straks alleen nog de planning, het budget en dergelijke en wij de verdere uitvoering. Het is niet leuk voor de medewerkers dat dit gebeurt en bovendien, als vrijwilligers op vakantie gaan, is er geen opvang. Van vaste krachten kun je makkelijker vragen met dit soort dingen rekening te houden, dan van vrijwilligers.’

o.a. juni 2011

Beter Dat er meer van vrijwilligers wordt gevraagd, is een landelijke ontwikkeling, mede ontstaan door de wijzigingen in de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo). Maar wat zou er volgens Ans bij Osira Amstelring beter kunnen? Ans: ‘In het ontmoetingscentrum is het ’s middags niet altijd makkelijk om een drankje te krijgen. Er is niet altijd iemand aanwezig. Vooral bezoekers van clienten in het zorghotel of Groepswonen merken dat. Terwijl het je ook geld kan opleveren. Maar het nadeel voor medewerkers is dat het ontmoetingscentrum te ver weg is van de keuken. Ze kunnen niet even snel heen en weer.’ Een veel gehoord geluid is dat er in de zorg teveel met uitzendkrachten wordt gewerkt. Ook Ans merkt

Ans Verhamme:

‘Helemaal goed krijg je het nooit. Zoveel mensen, zoveel wensen’

6

dit. ‘Zij krijgen nooit een echte band met bewoners. Ik vind het grootste pluspunt van de nieuwe plannen van de organisatie dat er meer vaste medewerkers komen. Overigens, helemaal goed krijg je het nooit: zoveel mensen, zoveel wensen.’

Dineke Dijkstra:

‘Ondanks de drukte en de nijpende tekorten, zijn er veel mooie momenten. Dat is waar het om draait’

Nog steeds prachtig werk ‘Met alle negativiteit die er vaak is omtrent de zorg, wil ik graag een stukje positiviteit overbrengen, want er wordt hier met veel liefde, aandacht en zorg gewerkt’, schrijft Dineke Dijkstra (52), activiteitenbegeleider van de psychogeriatrische afdeling in verpleeghuis Bornholm in Hoofddorp. Ze reageert hiermee op een oproep aan medewerkers om hun verhaal te vertellen.

Als twaalfjarige ging ik in het weekend met mijn moeder mee naar haar werk. Zij was verpleegster in een verpleeghuis voor dementerende bejaarden. Ik deed allerlei klusjes, van de spoel schoonmaken tot bedden opmaken. Wat een tijd was dat. Ik zie nog de bedlegerige mensen in de serre liggen, acht op een rij. Tien uur was het koffietijd, de koffie was kant en klaar gemaakt in een metalen kan. Of je nou wel of geen melk of suiker lustte, was geen vraag, want het gebeurde zo. Alles was aanbodgericht. Toch is mijn liefde voor het werken met dementerenden hier ontstaan. Prachtig vond ik het om met deze mensen te werken. Sinds 1991 werk ik in verpleeghuis Bornholm. Ik begon als teamassistente, maar kon in 2001 de opleiding sociaal pedagogisch werk gaan doen. Ik studeerde af op een onderzoek of een bruin café meerwaarde zou kunnen hebben voor dementerende bejaarden. Dat café, het

o.a. juni 2011

Praethuys, is er gekomen en ik ben nog steeds trots dat er zoveel gebruik van wordt gemaakt. Elke dag zijn er activiteiten voor bewoners, van muziek luisteren tot snoezelactiviteiten (zintuigen prikkelen) en ‘clownen’. Zo mooi om te zien hoe men op dit laatste reageert. Ook een bewoner speelt voor clown. Vroeger trad hij met zijn vader op in een circustent en je ziet dat hij, zodra hij zijn ‘neus’ op zet, in de rol van clown verdwijnt. Natuurlijk is het een drukke baan, maar je krijgt er energie van om de meerwaarde te zien van deze belevingsgerichte dagbesteding en aandacht. Ondanks de drukte en de nijpende tekorten, zijn er veel mooie momenten. Dat is waar het om draait, de bewoners een stukje veiligheid, zorg, aandacht en een zinvolle dagbesteding geven. Een huis waarin ze zich thuis kunnen voelen.

7

Dus ja, ik ben er trots op om in Bornholm te werken. De bewoners liggen me aan het hart en ik heb lieve collega’s. Ze werken hard en ik zie veel liefde voor de bewoners. Flexers, goed dat ze er zijn, maar ik zie bij ons op de psychogeriatrische afdeling dat stabiliteit - vaste medewerkers - zo belangrijk is! Het is ook fijn dat er in huis geen hierarchie is en ik ervaar de slogan van vroeger, vragen staat vrij, wel degelijk. Als ik ergens mee zit of kritisch tegenaan kijk, is er van mijn kant geen schroom om dit gewoon naar voren te brengen. Het geeft je ruimte in je ‘zijn’ op de werkvloer, een belangrijk goed. Twee zaken zou ik wel anders willen zien. Ook in de activiteitenbegeleiding hebben we jaren geleden met bezuinigingen te maken gehad. Vroeger werden er bijvoorbeeld cursussen gegeven over hoe je dementerende

bewoners benadert. Vooral voor vrijwilligers, die zo hard nodig zijn, is scholing erg belangrijk. Ik hoop dan ook dat dit weer mogelijk wordt. Ook wil ik graag meer in contact komen met activiteitenbegeleiders uit andere locaties van Osira Amstelring. Je kunt gebruik maken van elkaars expertises! Leuke ideeën opdoen of overdragen, materialen uitwisselen bij een thema. Misschien eens een ochtend of middag ergens op een locatie meedraaien? Dineke Dijkstra Activiteitenbegeleider Bornholm

‘We zijn weer met ons vak bezig!’ Begin april besloot de Inspectie van de Gezondheidszorg een bevel uit te vaardigen om de afdeling Varenhof voor dementerenden in Osiralocatie Bernardus te sluiten. Er was sprake van een vermoeden van lichamelijke en geestelijke mishandeling. Enkele dagen later werd het bevel weer opgeheven. Hoe kijken betrokkenen hierop terug?

Als zorgmanager is Anja Schouten blij dat in Bernardus een en ander is veranderd na het ingrijpen van de inspectie. Toen de inspectie in maart concludeerde dat de vereiste kwaliteit van zorg ontbrak en vervolgens de sluiting van Varenhof gelastte, was dat wel even schrikken. ‘Maar gelukkig werd het bevel al snel weer opgeheven toen bleek dat we voor de bewoners van Varenhof, Beukenhof en Rozenhof zouden starten met kleinschalig groepswonen voor dementerenden, inclusief een snoezelruimte.’ Eind op weg Het kleinschalige project is op 10 mei feestelijk geopend in bijzijn van familieleden, cliënten en medewerkers. Anja: ‘Je kunt nog niet zeggen, eind goed al goed, maar we zijn al een flink eind op weg. We zijn weer met ons vak bezig! Met warme zorg voor dementerende mensen. Als organisatie moet je goed voor je medewerkers zorgen, zodat zij ook goed voor de cliënten kunnen zorgen. Je kunt nu eenmaal niet verwachten dat iedereen zomaar met dementerenden om kan gaan. De zorgmedewerkers krijgen daarom fikse trainingen, met een theoretisch deel over dementie. Maar de belangrijkste scholing vindt plaats op de werkvloer, tijdens het werken zelf. We leren de zorgmedewerkers contact met dementerende bewoners te maken en zich te verdiepen in hun belevingswereld. Deze aanpak vereist behalve kennis en tact ook inlevingsvermogen in de dementeren ouderen.

Ze moeten de taal van de dementerende leren spreken en dat kunnen uitleggen, vertalen naar hun collega’s en de familie van de cliënt. We hebben nu als het ware een win-win situatie voor iedereen; de cliënten krijgen betere zorg en aandacht, de medewerkers hebben interessant en leuk werk. Dat is toch om trots op te zijn?!’ Marion Pieterse is restaurantmedewerker in Bernardus. Ook zij schrok toen ze alle negatieve berichten hoorde. ‘Er zijn altijd twee kanten aan een verhaal, dus wie moet je geloven? Mishandeling? Een zwaar woord, ik geloof het niet. Iedereen heeft wel eens een rotdag en doet dan kattig of kribbig. Overal is wel eens wat. Ik zit al 28 jaar in de zorg en peins er niet over om weg te gaan. Ondanks dat ik wel de activiteiten met ouderen mis. Dat hadden we vroeger wel en toen had je ook meer contact met de mensen. Misschien komt dat wel weer, ik hoop het, maar in de tussentijd gaan we gewoon vrolijk door.’ Goede sfeer ‘Vreselijk’, zegt stafmedewerker Mea Hameleers over de periode rond het ingrijpen van de inspectie. ‘Mishandeld, stond er in de krant. Naderhand bleek dat volgens getuigenverklaringen gelukkig niet zo te zijn. Zo was er de commotie met een bewoner die bloemkool in gepureerde vorm kreeg. Wellicht wil deze bewoner altijd alleen maar pap eten, terwijl je er als verzorgende verantwoordelijk voor bent dat iemand voldoende voedingsstoffen binnen krijgt. Natuurlijk is het de vraag of dit de goede manier is, maar mishandeling… Inmiddels hebben we met een team de problemen aangepakt.’ Gelukkig is de sfeer in het woonzorgcentrum nog steeds goed. ‘Als kind kwam ik hier al regelmatig, omdat mijn vader dirigent was en ik koorlid. Als je binnenloopt, voel je de open, gastvrije en gezellige sfeer. Dat is altijd zo geweest. Mijn moeder en mijn vader hebben hier in Bernardus hun laatste jaren doorgebracht en ik heb als mantelzorger/dochter nooit iets beleefd dat het ‘daglicht’ niet zou kunnen verdragen. Onbespreekbaar!’

Mea Hameleers:

‘Als je binnenloopt, voel je de open, gastvrije en gezellige sfeer. Dat is altijd zo geweest’

o.a. juni 2011

8

Stephanie Musgrave (45) is educatief begeleider bij activiteitencentrum Amstelrade. Ze ontwikkelt en begeleidt sociaal-emotionele activiteiten, zoals de CVA-lotgenotengroep en cursussen op het gebied van rouw of seksualiteit. Drie vragen over trots zijn en wat beter kan.

Stephanie Musgrave:

‘We hebben lang in onzekerheid gezeten over wat er met Amstelrade ging gebeuren’

Dat ongrijpbare ding Waar ben jij trots op? ‘Op het ‘ongrijpbare ding’ dat wij samen, als team en met de cliënten, neerzetten in activiteitencentrum Amstelrade; de speciale sfeer. We lachen, huilen, vloeken samen en zijn heel betrokken bij elkaar. We zijn een soort veilig eilandje in de maatschappij, waar weinig haast is en veel oog voor wie je bent en de grote betekenis van kleine overwinningen. Als je wereld onderuit is gehaald door bijvoorbeeld een CVA, hebben status, inkomen of opleiding namelijk geen betekenis meer. Dan wil je gewoon weten wie die ander is, als mens. Ik denk dat je dat ook in ons team terugziet. We zijn heel verschillend, maar gaan er allemaal voor. Misschien zijn wij zelf ook wel een beetje ‘uitzonderingen’, ik weet niet wie de gemiddelde Nederlander is, maar wij in elk geval niet! Ik denk dat dit daarom het eerste team is waarmee ik me echt verbonden voel.’

o.a. juni 2011

Wat gaat er goed in jouw locatie of bij Osira Amstelring in het algemeen? ‘Mag ik ook zeggen wat er beter gaat? Onze cliënten en ons team hebben jarenlang in onzekerheid gezeten. Activiteitencentrum Amstelrade gaat sluiten, maar waar gaan we dan naar toe? En: wordt er in het team gesneden? Die vragen bleven lang onbeantwoord en veel mensen hadden net als ik het gevoel dat het bestuur weinig waardering voor ons had en niet naar ons luisterde. Het was stressvol en ging ten koste van de passie voor het werk. Afgelopen maand kwam die duidelijkheid; de cliënten en de medewerkers gaan een nieuwe start maken in drie andere activiteitencentra. Met de komst van manager Hans Mijnen is ‘de manier waarop’ ook veranderd. Hij is al vaker op bezoek geweest dan de vorige regiodirecteur en de vorige voorzitter van de Raad van Bestuur bij elkaar. Hij luistert en geeft er blijk van dat hij ziet wat we hier samen hebben opgebouwd. Duidelijkheid en erkenning, waar onze teamleider Madelon Mulder namens ons al jaren voor knokt. Een bijzonder positieve ontwikkeling die er nu lijkt te komen! Het is erg fijn om weer vooruit te kunnen denken.’

9

Wat kan er wat jou betreft nog beter? ‘Als ik zie hoeveel duidelijkheid en het stukje erkenning voor ons uitmaakt, denk ik dat dit voor anderen ook zo kan werken. Duidelijkheid is misschien niet altijd mogelijk, maar erkenning wel! Ik vind dat we als organisatie de tijd moeten nemen om de ander (cliënt, medewerker, vrijwilliger) echt te zien en dat we meer aandacht moeten geven aan de waardering voor wat we zien. Daarnaast is activiteitencentrum Amstelrade in mijn beleving een eiland binnen de maatschappij, maar ook binnen Osira. Jammer, want ik weet dat er binnen Osira Amstelring boeiende persoonlijkheden zijn en bovendien veel deskundigheid en ervaring waar wij als activiteitencentrum ons voordeel mee kunnen doen. Zoals een collega zei: dat zou op een of andere manier zichtbaar moeten worden gemaakt.’

Puzzel

Karin Zaal (40) is verpleegkundige in Hospice Bardo waar palliatieve terminale zorg wordt geboden. Bijzonder en soms heftig werk.

Woordzoeker

In het hospice wordt geleefd

Hecht team Karin kijkt terug op bijzondere momenten. Een tijdje terug was het bijvoorbeeld heel druk in de grote huiskamer, er waren veel familieleden aanwezig bij het avondeten. ‘De sfeer was gezellig. Totdat er iemand overleed en er opeens een lege plek was aan de eettafel. Dat is een confrontatie

met overlijden en ‘wanneer ben ik aan de beurt’. Als iemand overlijdt, vormen we een erehaag naar de uitgang en dragen een gedicht voor. We staan zo stil bij iemands leven hier. Er is veel gelachen en gehuild deze week.’ Dat proces van aftakeling, steeds minder kunnen en afhankelijk zijn. Dat hakt er altijd in. ‘Je maakt de laatste stukken van iemands leven mee. Vooral als iemand even oud is als ik en kinderen achterlaat, is het erg confronterend. Maar het is ook leuk werk, er wordt wat afgelachen. Ik zeg altijd, het is een hospice, maar er wordt geleefd. We hebben gelukkig een hecht team, ook met de vrijwilligers. In een periode dat er veel mensen overlijden, zoek je elkaar op om je verhaal kwijt te kunnen. Je moet het niet mee naar huis nemen, maar een scheiding aanbrengen in werk en privé. Ondanks dat je soms een lange weg met iemand meeloopt en een band opbouwt. Pluk de dag, het leven is kort; dat leer je wel hier.’ © DENKSPORT PUZZELBLADEN

‘Het hospice is een veilige en kleinschalige woonvorm’, vertelt Karin. ‘Er is geen vaste dagindeling en patiënten hebben zelf de volledige regie over wat er gebeurt. Mijn werk bestaat uit de lichamelijke zorg, zoals medicijnen uitdelen, iemand wassen of een ontspannende massage geven. Vooral als de nacht valt, komt er veel los bij mensen. Dan is er genoeg ruimte om gedachten te laten gaan, er komen angsten naar boven, of iemand voelt – zonder de afleiding die er overdag wel is – intensieve pijn. Gelukkig kan ik dan de tijd nemen om naar iemand te luisteren. Ik ben er trots op dat ik mijn vak op deze manier kan uitoefenen.’

Karin Zaal:

‘Vooral als de nacht valt, komen er angsten naar boven of voelt iemand intensieve pijn. Gelukkig kan ik dan de tijd nemen om naar iemand te luisteren’

APRIL APRILGRAP BLOEI BLOESEM EIEREN ZOEKEN GRASBOTER GROEI KALFJES LAMMETJES LENTE LENTEBEURS LENTEBODE MAART MEI

MEIBLOEMPJE MEIBOOM MEIKAAS MEIKERS NARCIS PAASEI PASEN SLA STIER TERRAS VISSEN VOGELZANG ZAAIEN ZOMERTIJD

De overgebleven letters vormen de oplossing.

OPLOSSING: MEIKLOKJES

o.a. juni 2011

10

En ondertussen...

Van Skypen tot snoezelen ‘Ik hoop van ganser harte dat er een frisse wind gaat waaien’ Aldus een bezoeker van Osira-Amstelringblog.com. Zij reageert daarmee op een blog van Rob van Dam over het professioneel omgaan met mensen die op een onvriendelijke toon reageren.

‘Ik laat me niet opjagen’ Helene Wouters, contactverzorgende afdeling Irishof in Bernardus: ‘Waarom ik in de zorg werk? Ik ben katholiek. Ik wist als kind al, hier ben ik voor uitgekozen, dit is de reden dat ik op aarde ben. Als ik er niet meer ben kijk ik terug op een leven dat me veel heeft gebracht. Ik ben er trots op dat ik dat ik dit werk mag doen. Ik wil iets terug doen voor ouderen, dat geeft me voldoening. Ik ‘moet’ niet naar mijn werk, maar ‘mag’, ik doe niets met tegenzin. Ik maak ook alle tijd voor bewoners en laat me niet opjagen. De bewoner heeft daar recht op. Ik ben ook trots op ons team, hoe we het altijd ‘redden’, ondanks de drukte en de negatieve publiciteit; schouders eronder en gaan.’ Lees verder op Osira-Amstelringblog.com.

Typisch

Werkvoorbereiders Van: Frans van Hull Onderwerp: Trots De thuiszorg/huishouding van Osira Amstelring (regio Haarlem en omgeving) is er trots op te kunnen melden dat de pilot rond werkvoorbereiders zo goed is verlopen dat het nu uitgerold wordt over alle gebieden waar wij werkzaam zijn. In de oude situatie waren het de servicemanagers die de huisbezoeken en het eerste contact deden bij de nieuwe klant. Kennis maken, uitleg van zorgdossier en onze organisatie waren de speerpunten en na ongeveer een uur stonden wij weer buiten. Een nieuw idee werd geboren om werkvoorbereiders het eerste contact te laten doen en aansluitend op het gesprek een of twee uur te gaan werken. Het voordeel is dat er direct gekeken kon worden of alle hulpmiddelen voorhanden zijn en aan de arbo-eisen voldoen. De klant kan zien wat er zoal aan werkzaamheden gedaan wordt en dat ook het eerste uur betaald wordt. Uiteraard hadden de werkvoorbereiders in het begin de nodige vragen maar al snel bleek dat niet alleen zij maar ook de klanten enthousiast zijn over deze werkwijze. Haarlem e.o is trots op deze geslaagde pilot.

Belang van belevingsgerichte benadering Het trainingscentrum van OsiraGroep traint afdelingsteams in een belevingsgerichte benadering van dementerenden en mensen met probleemgedrag. Onlangs volgden medewerkers van Osira woonzorgcentrum De Drie Hoven de training, maar ook buiten de organisatie kan de training worden gevolgd. Accountmanager Tineke Klok: ‘We geven teamgebonden trainingen, omdat collega’s elkaar dan feedback kunnen geven. De deelnemers krijgen opdrachten om in de praktijk te maken, zoals gedrag van cliënten observeren en behandelplannen maken. Ze krijgen zo echt de tijd om zich nieuw gedrag eigen te maken. De meeste verzorgers hebben tijdens hun opleiding wel

Marjan Makkinje (links) is teamleider op de derde en vierde etage in De Venser. In september werkt ze 12,5 jaar in dit woonzorgcentrum in Amsterdam Zuidoost. ‘Er wonen hier onder andere mensen met verslavingsproblematiek. We moeten bij de andere bewoners voor draagvlak zorgen voor dit soort groepen. Toen ze hier al een tijdje woonden, vroeg een bewoner: wanneer komen ze? Het mixte allang maar ze had het niet gemerkt. Die openheid en diversiteit is echt typisch De Venser en spreekt me erg aan.’ Lees het verhaal van Marjan en van Stani Luten van de cliëntenadministratie op Osira-Amstelringblog.com.

Slimme kinderen bewegen Onze Ledenservice biedt allerlei cursussen en diensten aan. Zoals SlimKids, bedoeld voor kinderen tussen de 9 en 12 jaar met overgewicht én hun ouders/verzorgers. Diëtisten en een pedagoge van Amstelring geven advies bij het aanleren van een goed en gezond eetpatroon en beweegpatroon. Doel is na het volgen van de cursus Slim Kids, zelfstandig dit gezonde leefpatroon vol te kunnen houden. Bekijk het filmpje op Osira-Amstelringblog.com.

o.a. juni 2011

les gehad over belevingsgerichte benaderingen, maar het kan weer wat zijn weggezakt. Als je iets weet over de geschiedenis van iemand, kun je dat gebruiken om het leven van die persoon prettiger te maken. Zo kun je bij een vrouw die vroeger elke dag naar het Concertgebouw ging, klassieke muziek opzetten, zodat ze geniet.’ Medewerkers van de interventieafdeling in De Drie Hoven hebben de training gevolgd. ‘Dit is een heel heftige en onrustige afdeling. Bewoners roepen veel. Tijdens de training zijn medewerkers even van de afdeling af en kunnen zij rustig praten met collega’s en de teamleider. Een praktijkopdracht is bijvoorbeeld observeren: wat gebeurt er en wanneer? Kun je daar iets uithalen, zodat je weet waardoor het gedrag ontstaat? Door over- of onderprikkeling,

verveling, pijn. Ook leer je wat je ertegen kunt doen, zoals een massage, snoezelen of andere activiteiten, afgestemd op individuele bewoners.’ Lees enkele tips voor het benaderen van dementerenden op www.osira-amstelringblog.com.

Animatie en meer

Collega van de toekomst

Activiteitenbegeleider Mary Klom van Activiteitencentrum Amstelrade maakt regelmatig films met de bezoekers van het centrum. Zoals een animatie van Berrie van Os. Bekijk ‘m op www.osiragroep.nl.

Van: Jeannette Schenk, adviseur PO&O Onderwerp: Nieuwe collega’s

In Nederland zijn 200.000 ouderen extreem eenzaam, zij krijgen slechts eens in de 4 weken bezoek. Skypeles voor ouderen? #TwitterKliniek Tweet (klein bericht op microblog Twitter) van Renate Wijma, een van de initiatiefnemers van de Twitterkliniek. In mei gaf deze organisatie de eerste skypeles in Nederland aan ouderen in De Rietvinck en andere Osiralocaties. Met skype kunnen mensen gratis beeldbellen via internet. Een prachtig medium voor mensen die bijvoorbeeld (klein)kinderen in het buitenland of buiten Amsterdam hebben. Contact vanuit je stoel. Bekijk het filmpje op Osira-Amstelringblog.com.

11

’Tijdens de vakantieperiode doen we een beroep op jonge mensen, vakantiekrachten, die vaak nog geen definitieve beroepskeuze hebben gemaakt. Om financiële redenen wordt het aantal vakantiekrachten echter per jaar minder. Ik snap dat de financiële middelen beperkt zijn, maar ik zou graag een lans breken om de vakantiekracht te zien als collega van de toekomst. Die collega die we nu en straks zo hard nodig hebben. Investeer nu en laat jongeren kennis maken met de verschillende aspecten van het werken in de zorg. De vakantieperiode is dan een win-win situatie. Als organisatie laat je zien wat het werken in de zorg inhoudt, hoe mooie, divers en verantwoordelijk het werk is. En dat je er als medewerker echt toe doet. Voor de cliënten en medewerkers betekent het dat de buitenwereld binnen komt, er wat ruimte is voor een extra activiteit en een helpende hand. Dit jaar wil ik graag zien dat de vraag of - en zo ja hoeveel vakantiekrachten een contract krijgen, benaderd wordt vanuit dit meerjarenperspectief.’

Service & Diensten

Thuiszorg en huishoudelijke hulp OSIRAGROEP

Osira Amstelring biedt met de merken OsiraGroep en Amstelring een scala aan diensten op het gebied van wonen, zorg en welzijn. U vindt ons in Amsterdam en de regio’s Amstelland en de Meerlanden. Beide merken bieden u een veilige leefomgeving in woonzorgcentra, groepswoningen, hospices en centra voor dagverzorging en -behandeling.

van handige diensten aan huis en u kunt terecht in twee thuiszorgwinkels. OsiraGroep is gespecialiseerd in kleinschalige woonvoorzieningen voor dementerende ouderen, in de zorg aan mensen met niet-aangeboren hersenletsel of de ziekte van Huntington. Er zijn drie activiteitencentra en meerdere beschermde woonvoorzieningen voor mensen met een lichamelijke beperking. OsiraGroep werkt samen met ziekenhuizen, GGZ-instellingen en het Revalidatiecentrum Amsterdam, onder meer resulterend in een Transferafdeling in het VUmc en het Beroerte Adviescentrum in het OLVG.

De expertise van Amstelring ligt in de verpleging en verzorging thuis, en in zijn zorgcentra. Amstelring is met name gespecialiseerd op het gebied van diabetes, oncologie, palliatieve/terminale zorg, thuisbegeleiding en thuiszorgtechnologie. Amstelring biedt aan cliënten voeding- en dieetadvies, ergotherapie, zorgregie en dagbesteding en begeleidt jong dementerenden. U kunt via Amstelring cursussen volgen en met korting gebruik maken

AMSTELRING Amstelring Thuiszorg en Osira Thuiszorg bieden: • Huishoudelijke hulp • Verpleging en verzorging • Thuisbegeleiding / Woonbegeleiding • Dagbesteding Wilt u meer weten over onze • Mantelzorgondersteuning dienstverlening in uw woonplaats? • Voeding- en dieetadvies Belt u dan met 0900 - 1866 (lokaal tarief)

U leest er alles over op onze websites: www.osiragroep.nl www.amstelring.nl www.osira-amstelring.nl

Locaties Amstelring

5 F

zwanenburg

heemstede

A10

D F A10 A4 A10

badhoevedorp 29 3 F 6 F

7 D

A5

A4

hoofddorp

A2

ouder-amstel

A9

D

F

G

F 9

amstelveen B G

nieuw-vennep

14 F 21

D F A4

aalsmeer

Woonzorgcentra

Groepswonen

1. Bernardus 2. De Bogt/Westerbeer 3. Bornholm 4. De Drie Hoven 5. Eigen Haard 6. Eijkenhove 7. Amstelring Floriande 8. A.H. Gerhardhuis 9. Groenelaan 10. Het Hoge Heem 11. De Klinker 12. Leo Polak 13. De Rietvinck 14. Rozenholm 15. Het Schouw 16. Sint Jacob 17. Transferafdeling VUmc 18. De Venser 19. Vreugdehof 20. Willem Dreeshuis

21. Gloxina 22. Jatopa 23. Karel van Manderhof 24. Noordhollandstraat 25. Saaftingestraat 26. Scala 27. Westerstraat 28. Wolbrantskerkweg

23 10 F Zorghotel

30

12. Leo Polak

uithoorn

Hospices 29. Hospice Bardo 12. Leo Polak 16. Sint Jacob 30. ThamerThuis

Ondersteund wonen 31. Albatros 32. Berkenstede 33. Daguerre 34. Meijboom 35. Park de Meer 36. De Veste 37. Zoelenkerkstraat

de kwakel Overig A. B. C. D. E. F. G.

Locaties OsiraGroep 15 F

noord

31 C D E F 2 13

Hoofdkantoor Osira Amstelring Kantoorlocatie Amstelveen Groepspraktijk Ontmoetingscentrum Activiteitencentrum Dagverzorging/Dagbehandeling Thuiszorgwinkel Amstelring

F 26

Hoofdkantoor Osira Amstelring Nachtwachtlaan 20, 1058 EA Amsterdam Postbus 9225, 1006 AE Amsterdam T (020) 756 00 00, F (020) 756 00 03

27

F 8

C 1 C 12 25 D F

nieuw-west 22 28 F 4 C D

west

11

centrum

F

16 C F

Kantoorlocatie Amstelveen

A 33 C 36 34

Laan van de Helende Meesters 431, 1186 DK Amstelveen Postbus 2318, 1180 EH Amstelveen T (020) 333 43 33

A10

F 20 D

37 C E zuid

35 32

A1

oost

Met al uw vragen over zorgverlening kunt u terecht bij een zorgregisseur of zorgadviseur:

A10 A4

17

F 19 C A10

24

E C diemen

zuidoost

A2

Voor Amsterdam: Osira Zorgadvies: 0800 - 366 84 79 (gratis) Voor alle andere regio’s en uw vragen over thuiszorg: Amstelring Zorgregie: 0900 - 1866 (lokaal tarief)

18 F amstelveen

Contact of een vraag stellen?

A9

Colofon

o.a.krant is een uitgave van Osira Amstelring. De krant verschijnt vijf keer per jaar en is bestemd voor bewoners, externe cliënten, medewerkers, vrijwilligers en relaties van Osira Amstelring

Hoofdredactie: Lex Staal (directeur Marketing, Kwaliteit & Innovatie) Concept, eindredactie en tekst: Franka Meijer (tekstschrijver)

Fotografie: Lex de Lang Vormgeving en druk: Aranea Grafimedia, Zaandam Oplage: 17.000 exemplaren

Redactieadres: Osira Amstelring afd. Marketing & Communicatie Nachtwachtlaan 20, 1058 EA Amsterdam T (020) 756 00 90 e-mail: [email protected]

Wilt u reageren? Stuur een e-mail naar: [email protected]

o.a. juni 2011

12