NIEUWSBRIEF NIEUWE WEBSITE ON-LINE INHOUDSOPGAVE

NIEUWSBRIEF

Marjan Rens stierf volkomen onverwacht aan de oevers van het Phoksundo-meer, hoog in de Nepalese bergen. Zij was pas 39 jaar. Marjan was een betrokken en bevlogen vrouw, geïnteresseerd in mensen en andere culturen. Tijdens haar studie feministische culturele antropologie raakte ze gefascineerd door het boerenbestaan op grote hoogte en vooral de rol van vrouwen hierin. Voor haar afstudeeronderzoek verbleef ze begin jaren negentig een jaar in de bergen van Ecuador. Een lang gekoesterde wens ging in vervulling toen zij eind 1997 door SNV als programma-adviseur naar bergland Nepal werd uitgezonden. Anderhalf jaar lang werkte en woonde ze samen met Kees in het afgelegen bergdistrict Dolpa (West-Nepal) aan het versterken van lokale organisaties en ‘empowerment’ van vrouwen(groepen).

I N H O U D S O P GAVE

pagina

Nieuwe website on-line Vroedvrouwen opleiding in Nepal Projectaanvragen periode september 2004 tot april 2005 Bouw van een activiteitencentrum/ gaarkeuken in Peru Kook- en hotel management training in de Nepalese Bergen Mijn eerste ontmoeting met Marjan in Ecuador “De helft van de wereld” Werken aan naamsbekendheid Vorderingen textielproject in Kathmandu LOVA/Marjan Rens Scriptieprijs Financieel verslag 2004 Een bijzondere gift... Een bijzondere ontmoeting... Een bijzonder aanbod om te helpen... Herinnering aan Marjan

1 2

Marjan had nog allerlei plannen en wensen voor de toekomst. Door haar overlijden is daaraan een einde gekomen. De Stichting Marjan Rens wil de idealen en het werk van Marjan voortzetten. Het doel van de stichting is een bijdrage te leveren aan het verbeteren van de levensomstandigheden van vrouwen die wonen in het hooggebergte. Tevens stimuleert de stichting feministisch antropologisch onderzoek van en naar boerengemeenschappen ‘op grote hoogte’.

2 3 4 4 5 5 6 6 7 7 7 8 8

Met deze nieuwsbrief die twee keer per jaar uitkomt, houden we onze donateurs en andere belangstellenden op de hoogte van de voortgang in de projecten die de stichting (financieel) steunt. In deze nieuwsbrief delen we ook herinneringen aan Marjan. Je vindt in deze nieuwsbrief de aankondiging van de nieuwe website van de stichting. Twee professionals hebben gedurende maanden gewerkt aan het verfraaien ervan. Verder een overzicht van de aanvragen die de afgelopen maanden binnen kwamen en een financiële terugkoppeling over 2004. Opnieuw projecten in Nepal: een project gericht op het toerisme in de bergen en een vroedvrouwenopleiding in midden Nepal. We schrijven over de vorderingen die gemaakt worden in het textielproject in Kathmandu. De stichting heeft bijgedragen aan een activiteitencentrum/gaarkeuken voor vrouwen en kinderen in Peru. We hebben een persoonlijk verhaal en terugblik op Marjan’s verblijf in Ecuador. Verder zijn we er heel trots op dat in juni 2005 voor het eerst de LOVA/Marjan Rens-scriptieprijs wordt uitgereikt. En tot slot een persoonlijke herinnering aan Marjan in de vorm van een Japans gedicht.

NIEUWE WEBSITE ON-LINE Door Kees Vissers

Met dank aan de Creative-Company.nl heeft de stichting sinds januari van dit jaar een totaal vernieuwde website. Onze oude, zelf in elkaar geknutselde site hebben we met veel plezier ingeruild voor deze mooie, professioneel gemaakte website. Op de site staan korte beschrijvingen van projecten die we steunen, informatie voor het aanvragen van subsidie, natuurlijk

1

N I E U W S B R I E F S T I C H T I N G M A R J A N R E N S nummer 7, april 2005

informatie over Marjan en de stichting en een nieuwsarchief met onder andere al onze nieuwsbrieven. Ons volgende doel is het vertalen van de site in het Engels en Spaans. Het adres is hetzelfde gebleven: www.stichtingmarjanrens.nl. Laat ons weten wat je van de nieuwe site vindt!

NIEUWSBRIEF

VROEDVROUWEN OPLEIDING IN NEPAL Door Claudia Rens

Trees van Rijsewijk reisde in 1985 naar Tibet en Nepal. Tijdens haar verblijf in Nepal leerde zij het Nepalese weesmeisje Kumari kennen en adopteerde haar. Hierover schreef zij het boek Kumari. Trees van Rijsewijk is sinds haar terugkeer in Nederland directeur van de Stichting Tamsarya (zie ook de website www.tamsarya.nl). De Stichting Tamsarya zet velerlei projecten op in midden Nepal met hulp van dorpbewoners en lokale steun, waaronder een recent initiatief in het district Nawal Parasi: het vroedvrouwenproject. In dit project krijgen 20 meisjes uit omliggende bergdorpen een 18 maanden durende opleiding tot vroedvrouw. Het is de bedoeling dat de meisjes na het afronden van de oplei-

ding terugkeren naar hun geboortedorp en daar als vroedvrouw gaan werken. Hun hulp is juist in deze afgelegen bergdorpen van groot belang omdat de kindersterfte in de dorpen erg hoog is. De opleiding zou al in augustus 2004 starten, maar loopt vanwege de politieke situatie in Nepal vertraging op. De meisjes zijn geselecteerd, de organisatie, het opleidingsprogramma en alle paperassen en aanvraagformulieren zijn rond. Er ontbreekt nog één ding. Het wachten is op een stempel van het ministerie van Gezondheidszorg. Politiek Kathmandu ligt al een hele poos op zijn gat. Het is helaas erg onduidelijk wanneer deze stempel zal worden afgegeven en op welk moment de opleiding van start kan gaan.

PROJEC TA ANVRAGEN PERIODE SEP TEMBER 2004 TOT APRIL 2005 Door Bernadette Carpay

Ongeveer eens per jaar geven we een overzicht van alle projectaanvragen die zijn binnen gekomen en wat we er mee hebben gedaan. a) Ontwikkelingsprojecten: Via de ontwikkelingsorganisatie Melania is de stichting gevraagd een door vrouwen gerunde bakkerij in het departement Huancavelica te Peru te ondersteunen. De productie is bestemd voor eigen consumptie en voor verkoop. De voorzieningen van de bakkerij zijn slecht, waardoor er weinig continuïteit is in de productie. De groep wordt begeleid door een lokale organisatie, Desco. De vrouwen zullen meer vaardigheden aangeleerd krijgen. Ook moeten nieuwe materialen aangeschaft worden. In behandeling. b) Onderzoeksprojecten: We hebben een aanvraag binnen gekregen van een student van de Landbouw Universiteit Wageningen die in Malawi onderzoek wil gaan doen naar de mate waarin vrouwen gebruik maken van ‘agro-forestry’, een veelbelovend landbouwsysteem. Deze aanvraag is afgewezen omdat het onderzoek onvoldoende aansluit bij de doelstelling en doelgroep van de stichting.

2


Een studente Antropologie aan de Universiteit van Leiden heeft om een bijdrage verzocht voor haar studiereis naar Zuid-Afrika, waar ze jarenlang heeft gewoond en ook haar veldwerk wil gaan uitvoeren. Dit verzoek is afgewezen, omdat studiereizen niet vallen binnen de criteria van de stichting. Een studente Antropologie aan de Vrije Universiteit van Amsterdam heeft een bijdrage gevraagd voor haar afstudeeronderzoek in Chili. In de sterk groeiende fruit- en wijnexportsector van Chili werken vrijwel alleen vrouwen. Dit werk is seizoensgebonden, met de bijbehorende nadelen (weinig zekerheden en rechten). Het onderzoek richt zich op de veranderingen die de groei met zich meebrengt voor de vrouwen, en zal zich met name richten op de levensverhalen van de vrouwen. Ook het maken van foto’s (ook door de vrouwen zelf) vormt een onderdeel van de onderzoeksmethode. Duur: januari tot april 2005. Toegekend: € 682,—.

NIEUWSBRIEF

B O UW VAN E E N AC T I V I T E I T E N C E N T R U M / GA AR K E U K E N IN PERU Door Claudia Rens

In april 2004 heeft de Stichting Marjan Rens een bedrag van € 1.500,— bijgedragen aan de financiering van de bouw van een activiteitencentrum en gaarkeuken in Huancayo, in het Andesgebergte in Peru. In deze stad wonen veel mensen, met name indianen, die op de vlucht geslagen zijn voor de rebellen (Lichtend Pad) en het leger onder armoedige omstandigheden. Isabel Suasnabar Huaroc is de oprichtster en hoofdverantwoordelijke van het project Niños del Futuro. Dit Peruaanse initiatief wordt gesteund door de Nederlandse Stichting Niños del Futuro, opgericht door drie Nederlandse studentes. Naast allerlei kleinere ingezamelde bedragen heeft het N.C.D.O. (Nationale Commissie voor Duurzame Ontwikkeling en Internationale Samenwerking) € 25.000,- bijgedragen aan de bouw van dit eerste activiteitencentrum in Huancayo.

van Niños del Futuro. De bedoeling was dat er in juli 2004 met de bouw zou worden begonnen. De (Latijnsamerikaanse) bureaucratische beslommeringen met bouwvergunningen, het aankopen van grond en andere vergelijkbare zaken hebben er echter voor gezorgd dat de startfase wat meer tijd in beslag nam. Uiteindelijk is de bouw van het centrum net na de zomer gestart. Het gebouw is bijna klaar. Op dit moment worden de stoelen en tafels aangeschaft en eind april/begin mei wordt het activiteitencentrum en de gaarkeuken officieel geopend. Elke ochtend staan moeders met kinderen aan het hek om te vragen wanneer het gebouw open gaat. En er hebben zich al 200 kinderen gemeld voor deelname aan de activiteiten. Inmiddels is het bestuur van de Stichting Niños del Futuro druk bezig met fondsenwerving voor de bouw van een tweede activiteitencentrum en gaarkeuken in een andere wijk Orcotuna in dezelfde stad.

Niños del Futuro wil in Peru de situatie van moeders en kinderen verbeteren door het bouwen van centra, waar ontheemde families terechtkunnen voor allerlei basisvoorzieningen en activiteiten voor kinderen. In Nederland wordt hiervoor geld ingezameld door het geven van lezingen en dia-voorstellingen, organiseren van een benefietfeest, etc. Isabel Suasnabar Huaroc, de plaatselijke projectleider heeft zich de eerste maanden bezig gehouden met het aankopen van de bouwgrond, het aannemen van personeel en het overleg met de architect. Zij werd hierin bijgestaan door een van de Nederlandse bestuursleden

3


NIEUWSBRIEF

KO O K - E N H OT E L MANAG E M E N T T R A I N I N G I N D E N E P A L E S E B E R G E N ( T H E H I M A L AYA N I N N O V A T I V E SOCIETY (THIS) Door Kees Vissers

Hoog in de bergen van Nepal is het leven niet makkelijk. Voldoende voedsel is geen vanzelfsprekendheid. Onderwijs is voor velen nog een luxe. En werkgelegenheid is er schaars. The Himalayan Innovative Society (THIS) werkt samen met de lokale bevolking aan de verbetering van hun levensomstandigheden. Extra aandacht is er voor kwetsbare groepen, zoals alleenstaande en gescheiden vrouwen. Zij staan laag op de maatschappelijke ladder. Voor deze vrouwen is een theehuis langs de toeristische (trekking)routes vaak een van de weinige mogelijkheden om een eigen inkomen te verdienen. De kwaliteit van deze theehuizen is veelal echter beperkt. De vrouwen hebben weinig (horeca)opleiding, de hygiëne is

matig en het aanbod aan etenswaar weinig gevarieerd. Toerisme kan voor de vrouwen een goede mogelijkheid zijn om wat extra te verdienen. Maar daarvoor moet de kwaliteit van de theehuizen verbeteren. Vanuit deze gedachte organiseerde THIS een kook- en hotelmanagementtraining voor 18 vrouwen in het afgelegen bergdistrict Humla. Humla grenst aan Dolpa en ligt aan een belangrijke trekkingroute richting Mount Kailash in Tibet. Regelmatig bezoeken trekkinggroepen het gebied. De Stichting Marjan Rens steunde de training met een bijdrage van € 1500,-.

MIJN EERSTE ONTMOETING MET MARJAN IN ECUADOR Door Gerard IJsseldijk

Tijdens de boekpresentatie in juni vorig jaar maakte het bestuur van de stichting onverwacht kennis met Gerard IJsseldijk. Marjan ontmoette Gerard tijdens haar verblijf in Ecuador, waar zij ongeveer een jaar heeft gewoond voor haar afstudeeronderzoek. Gerard was werkzaam voor SNV in Ecuador. Het moet in 1989 of 1990 geweest zijn, Marjan kwam bij mij thuis langs in Cayambe. Die eerste keer spraken we lange tijd over Marjan’s ervaringen en problemen bij het vinden van een geschikte onderzoekslocatie. Hieronder volgt een impressie van deze ontmoeting. Marjan lichtte me de aanleiding van haar bezoek toe. “Vanuit Nederland heb ik een onderzoeksadres in Ecuador geregeld. Een onderzoeksinstelling had beloofd dat ik bij een Indianengemeenschap onderzoek naar vrouwenproblematiek kon gaan doen, maar in Quito aangekomen wordt er nogal vaag gedaan. De organisatie lijkt geen of te weinig contacten met indianengemeenschappen te hebben. Via een Nederlandse vriendin, werkzaam voor SNV in Peru, heb ik jouw naam doorgekregen. Ik hoop vurig dat je mij verder kunt helpen. Ik voel me behoorlijk ellendig en zie hier verder ook weinig aanknopingspunten.”

4


Ik vond het vervelend voor haar, maar bekende meteen dat ik niet direct zag wat ik voor haar kon betekenen. Ik had vaker studenten op bezoek gehad, maar dat had nog nooit een onderzoeksplek binnen een indianengemeenschap opgeleverd. In het meest gunstige geval had ik kunnen bemiddelen dat studenten in een praktijkonderzoek konden meedraaien. Slechts zelden hadden deze studenten contacten met de mensen binnen de Indianengemeenschappen. De redenen daarvan waren de (té) grote kloof tussen het verwachtingspatroon van goedwillende en goed voorbereide studenten en de harde lokale werkelijkheid. Binnen de indianengemeenschappen bestond een enorm argwaan tegenover buitenstaanders en blanken vallen daarbij extra op. Daarnaast was er een taalbarrière: binnen Indianengemeenschappen spreekt men Quecha en maar weinig mensen spreken Spaans. Zeker vrouwen beheersen het Spaans zeer matig. Bovendien was mijn Ecuadoriaanse werkgever zeer terughoudend bij dergelijke verzoeken. Tenslotte verwachtte ik weerzin bij de mannelijke gemeenschapsleiders als reactie op een onderzoek naar vrouwenproblematiek.

NIEUWSBRIEF

“Maar” wierp Marjan mij tegen, “jij vindt toch ook dat jij wel zinnig binnen deze gemeenschappen kunt werken?” Ik gaf aan dat ik tijdens mijn studietijd ook onderzoek had gedaan in een lokale Zuid-Amerikaanse situatie, maar dat was niet binnen een Indianengemeenschap. Toen ik later voor mijn werk terugkwam, heb ik ervaren dat ik minimaal een jaar nodig had voordat er voldoende vertrouwen was opgebouwd. Ik verkeerde bovendien in een bevoorrechte positie omdat ik altijd met Indiaanse medewerkers naar deze gemeenschappen ging. Daarnaast was het type werk dat ik deed heel anders dan haar onderzoek. Mijn werk was direct gericht op verbetering van de levensomstandigheden van de bevolking: namelijk aanleg en verbetering van drinkwater- en irrigatiesystemen. “Goed”zei Marjan, “ik geloof wel dat het niet gemakkelijk zal zijn maar...”. “Neen”, zei ik, “niet gemakkelijk zou ik hier niet de juiste typering vinden. Het zal héél zwaar worden als je op intensieve contacten met vrouwen in Indianengemeenschappen uit bent. Wees erop voorbereid dat je onderzoeksresultaten mager zullen zijn. Daarvoor zul je enorme ontberingen moeten doorstaan, veel inspanning moeten leveren en moeten beschikken over een aardige dosis doorzettingsvermogen”. Marjan zei: “Als het hier dan zo moeilijk ligt, is het dan elders wellicht gemakkelijker?”. Ik zei dat ik daarvan niet overtuigd was. “Uiteraard kan ik niet aangeven hoe het elders is. Anderzijds heb ik niet beweerd dat het helemaal onmogelijk is”.

binnen kunt komen. Ik kan je vanwege mijn werkrelatie geen directe introductie geven, dat ligt zéér gevoelig. Maar je zou het wel kunnen proberen via de pastoors uit het mestiezendorp Cangahua. Deze mensen ken ik redelijk goed. Zij hangen de bevrijdingstheologie aan. Binnen de comunidad Cochapamba proberen ze daar handen en voeten aan te geven. Verwacht niet dat het makkelijk zal gaan. Deze pastoors zullen je behoorlijk doorzagen voordat je hun vertrouwen hebt gewonnen. Daarnaast zullen ze je onderzoeksresultaten willen gebruiken. De ervaring is helaas dat het type onderzoek dat je wilt doen, té vaak ten nadele van indianengemeenschappen is gebruikt. In het Amazonegebied bijv. hebben missionarissen, antropologen, en allerlei goedbedoelende mensen, nieuwe vrijwel ontoegankelijke Indianengebieden verkend. Vervolgens borduurden multinationals, zoals hout- en oliemaatschappijen, daar handig op voort”. Nawoord stichting Op aanraden van Gerard heeft Marjan inderdaad contact gezocht met de pastoors in Cangahua en zij gaven haar toestemming om in Cochapamba onderzoek te gaan doen, maar makkelijk was het niet. Zoals Gerard al had verwacht moest zij vele ontberingen doorstaan, grote inspanningen leveren en veel doorzettingsvermogen hebben. Maar uiteindelijk heeft dat tot zeer goede onderzoeksresultaten geleid, waar haar scriptie het bewijs van is.

Marjan reageerde meteen: “Ah, toch een lichtpuntje”. “Ja”, zei ik, “maar stel je er niet teveel van voor. Misschien is er wel een indianengemeenschap waar je

“ D E H E L F T VAN D E WE R E L D ” Het Nederlandse boek “De helft van de wereld” dat Marjan schreef naar aanleiding van haar onderzoek onder boerinnen in de Ecuadoriaanse Andes is uitverkocht. Afgelopen zomer presenteerden we echter de Spaanstalige vertaling onder de titel “Mitad del Mundo”. Deze vertaling is verkrijgbaar bij de Stichting Marjan Rens en kost € 7,50 (inclusief portokosten).

WERKEN AAN NAAMSBEKENDHEID Dankzij inspanningen van Marina de Regt is er zomer vorig jaar contact gelegd met La Chispa, een opinieblad over Zuid-Amerika. In het speciale vrouwennum-

5


mer van september 2004 stond een interview met Marina en Claudia over Marjan, haar werk en dromen en het werk van de Stichting Marjan Rens.

NIEUWSBRIEF

VORDERINGEN TEX TIELPROJEC T IN K ATHMANDU Door Claudia Rens

In de nieuwsbrief van mei 2004 schreven we uitgebreid over het textielproject onder de vlag van Fair Trade Assistance. Veel handwerkers/producenten in de textiel in Kathmandu, waarvan 85% vrouw, hebben zich verenigd in ACP. Deze Nepalese organisatie ACP is bezig met het aanpakken van kwaliteitsproblemen in hun textielproductie, hierbij ondersteund door Fair Trade Assistance uit Nederland. Afgelopen februari waren er vertegenwoordigers van ACP op bezoek in Nederland. De constructie van het

nieuwe pand in Kathmandu verloopt voortvarend. De watertank is in februari in gebruik genomen. Daarna is de constructie van het hoofdgebouw begonnen. Het cement laten drogen van de vloeren vergde nogal wat tijd. Vervolgens kon de rest er op gebouwd worden. Door de gespannen politieke situatie in Nepal ondervindt de bouw vooral vertraging door de gebrekkige aanvoer van grondstoffen: wegblokkades maken transport soms onmogelijk. ACP verwacht dat in juli dit jaar het gebouw klaar zal zijn. Met de aankoop van de verschillende machines wil het nog niet zo lukken, er wordt hard gezocht naar de juiste machines voor de werkplaats. Men is op zoek naar 2e hands verfmachines, boiler, stroomgenerator, garendroger, ijzeren mangel, en een textielpers. Van de bijdrage van de Stichting Marjan Rens wordt een nieuwe drooginstallatie gekocht, het buiten drogen van textiel is dan niet langer nodig.

LOVA / MAR JAN R E N S S C R I P T I E P R I J S Door Marina de Regt

Op vrijdag 10 juni 2005, op de jaarlijkse studiedag van het Landelijk Overleg Vrouwenstudies in de Antropo-logie (LOVA) in Nijmegen, zal de eerste LOVA/Marjan Rens Scriptieprijs worden uitgereikt. De scriptieprijs is bestemd voor de beste Masters / doctoraalscriptie op het terrein van vrouwen- en genderstudies in de antropologie. De prijs bedraagt € 500, een deel hiervan is voor de auteur en een deel wordt besteed aan het verspreiden van de onderzoeksresultaten, bijvoorbeeld voor het publicabel maken van de scriptie. De criteria voor de in te zenden scripties voor de LOVA/Marjan Rens Scriptieprijs 2003/2004 waren: -

-

6

De scriptie is tussen 1 januari 2003 en 31 december 2004 afgerond, De scriptie is vanuit een feministisch antropologisch perspectief geschreven (dat wil zeggen dat de verhouding tussen gender en macht, in een of meerdere van zijn manifestaties, centraal staat), De scriptie is met een 8 of hoger beoordeeld, De scriptie is in het Nederlands of het Engels geschreven.


Er zijn in totaal zeven scripties ingezonden, wat geen slecht resultaat is voor een nieuwe scriptieprijs. Drie scripties komen van de Vrije Universiteit, twee van de Universiteit Utrecht, één scriptie komt van de Rijksuniversiteit Leiden en één scriptie van de Universiteit van Amsterdam. De scripties zullen beoordeeld worden door een jury die bestaat uit Nederlandse feministische antropologen en actieve LOVA-leden, te weten: Lorraine Nencel (Vrije Universiteit en tevens coördinatrice van de scriptieprijs), Karin Willemse (Erasmus Universiteit Rotterdam), Tine Davids (Radboud Universiteit Nijmegen), José van Santen (Rijksuniversiteit Leiden) en Marina de Regt (Stichting Marjan Rens en Universiteit van Amsterdam). Een ieder die de uitreiking bij wil wonen is van harte welkom op de LOVA-studiedag op 10 juni, die dit jaar ethiek als thema heeft. De LOVA-studiedag vindt plaats in het Gymnasion, Heiendaalseweg 141 (tegenover UB) te Nijmegen. De uitreiking vindt plaats in zaal G.N. 06. In de volgende nieuwsbrief zullen we de winnares/winnaar van de eerste LOVA/Marjan Rens Scriptieprijs aan jullie voorstellen.

NIEUWSBRIEF

FINANCIEEL VERSL AG 2004 Door Kees Vissers, penningmeester

Dankzij de vele donaties in 2003 hadden we in 2004 een bedrag van ruim € 7.000,- te besteden voor het doen van giften. Niet alle aanvragen passen binnen de doelstellingen van onze stichting: ondersteunen van ontwikkelingsprojecten van en voor vrouwen in het hooggebergte en stimuleren van (feministisch) antropologisch onderzoek naar bergculturen. In totaal hebben we een bedrag van € 5.750,- toegekend aan vijf projecten: drie ontwikkelingsprojecten en twee onderzoeksprojecten. Eén project in Bolivia ‘La Chankadora’ (zie nieuwsbrief mei 2003) waar we in 2003 geld aan hadden toegekend is in 2004 ingetrokken, nadat de betreffende vrouwengroep uit elkaar is gevallen. Het geld was nog niet uitgegeven en is terug gestort naar de stichting, zodat we dit aan een nieuw project kunnen toekennen. Het aantal donateurs van de stichting neemt langzaam toe. Ook waren er in 2004 verschillende mensen die bij hun verjaardag of huwelijk geld hebben ingezameld voor de stichting. In totaal hebben we in 2004 ruim € 10.000,- aan donaties ontvangen.

De uitgaven van de stichting bestaan uit inschrijving bij de kamer van koophandel, kosten geldverkeer en het uitbrengen van onze nieuwsbrief. De totale organisatiekosten bedroegen € 703,-, inclusief de kosten voor twee nieuwsbrieven. Voor het uitbrengen van de nieuwsbrieven hebben we in 2004 aparte donaties ontvangen. Inkomsten Donaties Rente Boekverkoop

: : :

10.271,55 545,79 67,50

Totaal inkomsten

:

10.884,84

Uitgaven Publiciteit : Organisatiekosten :

600,103,95

Totaal uitgaven

703,95

:

Het bovenstaande betekent dat er dit jaar zo’n € 10.000,- beschikbaar is voor het doen van giften.

EEN BIJZONDERE GIFT... Regelmatig ontvangt de stichting bijzondere giften van donateurs of bekenden. In de zomermaanden wordt in Loon op Zand al jaren een fiets- bridgetocht c.q. toernooi georganiseerd. Jan en Ria Rens doen daar

al enige jaren enthousiast aan mee. Afgelopen jaar werd een deel van de opbrengst (€ 250,-) van dit toernooi aan de stichting gedoneerd.

EEN (ACHTERAF) BIJZONDERE ONTMOETING... Door Bernadette Carpay

Op 14 februari jl. bezocht ik in Amstelveen de Nepaldag, die georganiseerd werd door de Stichting International Council for Friends of Nepal (ICFON). ICFON is een niet-gouvernementele organisatie (NGO) die hulpprojecten in Nepal steunt. De stichting is opgericht in 1990 en draait geheel op vrijwilligers. Tijdens de Nepal-dag sprak ik met de voorzitter van ICFON. Achteraf bleek de voorzitter van het IFCON Marjan in Nepal ontmoet te hebben en zij zei daarover het volgende: “Toen ik begin deze week op uw website keek, ontdekte ik dat ik Marjan Rens ken, alleen gebruikte ik altijd alleen haar voornaam. In ieder geval heb ik eind 1999 stage gelopen bij SNV Nepal. Marjan had haar bureau in de

7


kamer naast mij. Ik had haar net leren kennen voor haar afscheidsreis in Dolpo en was van haar onder de indruk. Tijdens mijn studie en vooral ook tijdens mijn stage was ik op zoek naar bevlogen mensen die niet alleen denken over arme mensen, maar zich daar ook daadwerkelijk voor inzetten. Marjan leefde tussen de arme mensen en was voor mijn gevoel sterk met hen verbonden. In die korte tijd dat ik haar heb mogen kennen, werd ze wel een voorbeeld voor mij. Ik vind het bijzonder dat met haar nalatenschap een stichting is opgericht, en ik daar op deze manier mee in aanraking kom”. We hopen dat dit contact met ICFON in de toekomst tot nieuwe projectaanvragen kan leiden.

NIEUWSBRIEF

EEN BIJZONDER AANBOD OM TE HELPEN... Door Bernadette Carpay

Sinds enige tijd wordt de stichting ondersteund door een vrijwilligster! Het is Esther van Zanten, die door het interview in La Chispa geinteresseerd raakte in Marjan en de stichting, en toen spontaan haar diensten aanbood. We hebben veel aan haar, want zij is vertaalster Spaans! We hebben afgelopen jaar regelmatig reacties gehad van Spaanstalige organisaties, en dankzij Esther konden wij daar snel en op de juiste wijze op reageren. Esther zal ons o.a. gaan ondersteunen bij de volgende

klus: het vertalen van onze website in het Spaans. Dit is van belang omdat op die manier ook voor de stichting interessante groepen in Latijns-Amerika toegang krijgen tot onze informatie en daarmee tot ons geld. En andersom natuurlijk! Naast haar werk bij de Hoogovens volgt Esther de opleiding voor tolk/vertaler in Amsterdam, en voor haar is het werk voor de stichting een goede manier om haar studie ook in de praktijk te brengen. Wij zijn met de hulp van Esther heel blij.

HERINNERING AAN MARJAN Het doel van de stichting is niet alleen haar ‘werk, dromen en idealen’ voortzetten, maar vooral ook de herinnering aan Marjan levend houden. We praten over wie ze was en wat ze voor ons betekent. Door over haar te schrijven, door gedichten en verhalen en door het delen van herinneringen willen we Marjan dichtbij houden en gedenken.

In deze nieuwsbrief vinden jullie een bijdrage van Joanneke Verwiel. Joanneke en Marjan kennen elkaar van de studie antropologie aan de Universiteit van Amsterdam. Joanneke’s bijdrage bestaat uit 3 kleine Japanse gedichtjes die 5-7-5 lettergrepen per zin hebben en ook wel haiku worden genoemd (haiku is enkelvoud en meervoud).

Marjan, vechteres de dingen kwamen in jouw richting, eindelijk Nog steeds droom ik van jou, verbazingwekkend ja ruzie maak ik ook Zit je nou ergens op een berg en bekijk je ons kritisch lachend? liefs van joanneke

NIEUWSBRIEF STICHTING MARJAN RENS Contactadres:

gironummer: e-mail: website:

8

Stichting Marjan Rens Pesthuislaan 25 1054 RH Amsterdam 020 616 2135 5223307 info@stichtingmarjanrens.nl http://www.stichtingmarjanrens.nl


Mocht u deze nieuwsbrief niet meer willen ontvangen, of als u verhuist of een ander emailadres krijgt laat u ons dat dan even weten per e-mail of per post.

NIEUWSBRIEF NIEUWE WEBSITE ON-LINE INHOUDSOPGAVE

Recommend Documents