Nieuwsbrief augustus 2010
T-shirt schilderen Speciaal voor de vakantieperiode hebben we een extra activiteit georganiseerd. Onder de noemer “Kleur bekennen bij de ezels” konden kinderen iedere woensdagmorgen op de ezelopvang een héél speciaal T-shirt kleuren. En dat allemaal onder het genot van een ijsje en een drankje. En uit de opkomst bleek wel dat het een prima idee is geweest. Halverwege de vakantie waren er al meer dan 60 kinderen geweest. Onder toeziend ook van een vrijwilliger konden ze midden tussen de ezels heerlijk gaan zitten kliederen. En er waren verassende eindresultaten bij. Bij vertrek kregen ze het T-shirt mee, zodat ze er een leuke herinnering aan over hielden. Een succesvolle activiteit, die beslist herhaald gaat worden! Nieuwe kalender Er komt voor 2011 weer een nieuwe Ezelkalender uit! Momenteel zijn we druk met fotograferen, selecteren en ontwerpen. Samen met het reclamebureauNOW op Aruba wordt er hard gewerkt om de kalender begin oktober in de verkoop te hebben. Per pagina hebben we een sponsor kunnen vinden, zodat de volle opbrengst uit verkoop ten goede komt aan de Ezelopvang. Het wordt een prachtige kalender met uiteraard foto‟s van onze meest fotogenieke ezels, leuke plaatjes van Aruba en belangrijke data. De kalender bestaat uit 13 pagina‟s op het formaat A3 en hij wordt helemaal uitgevoerd in full color. Belangstellenden kunnen de kalender al bestellen bij de Ezelopvang. Verruiming openingstijden Sinds kort hebben we de openingstijden van de Ezelopvang verruimd. Tegenwoordig zijn we doordeweeks open van 09.00 tot 16.00 uur, in de weekenden van 10.00 tot 15.00 uur. En zonder er al teveel ruchtbaarheid aan te geven heeft dit inmiddels geleid tot een fikse verhoging van het aantal bezoekers. En natuurlijk het daarbij behorende inkomen. Want hoe meer bezoekers, hoe meer donaties en verkoop in de winkel. Via de lokale dagbladen en ook deze nieuwsbrief proberen we nu extra vrijwilligers aan te trekken om deze extra uren te “bemannen”.
1
Hoog bezoek Onlangs kregen we op een zondag hoog bezoek op de ezelopvang. Premier Mike Eman en zijn minister voor cultuur Michelle Winklaar kwamen redelijk onaangekondigd eens kijken wat er allemaal gebeurt op de Ezelopvang. Uiteraard hadden we ze wel uitgenodigd, want door onze grote groei hebben we inmiddels een bestaansrecht opgebouwd en dat wilden we delen met de regering. Ze werden door ons voorzitter Ramon en vicevoorzitter Desiree rondgeleid en uitgebreid voorgelicht. Dit bezoek moet in de toekomst de contacten tussen onze stichting en de regering versoepelen. Michelle Winklaar had ook haar kinderen meegebracht. Die hebben genoten van al die prachtige dieren en mochten bij hoge uitzondering ook een ritje maken op een van de ezels. In een prima ontspannen sfeertje hebben we ons werk en onze wensen goed over kunnen brengen en hopen we in de toekomst nog meer medewerking te krijgen van de Arubaanse overheid. Vrijwilligers gezocht Door het uitbreiden van onze openingstijden en de toename van het aantal ezels kunnen we het met onze huidige groep van vrijwilligers niet meer af. We zorgen inmiddels voor meer dan 100 ezels, verdeeld over drie locaties. En al die beesten moeten dagelijks voorzien worden van voer, de terreinen moeten schoongemaakt worden en verder hebben we ook nog een hoop andere karweitjes. Zo staan onze vrijwilligers met regelmaat met stands bij diverse festiviteiten en ontvangen ze de bezoekers van de Ezelopvang. Ook dat aantal bezoekers wordt met de dag groter. Jaarlijks moeten we steeds weer afscheid nemen van vrijwilligers, omdat ze andere zaken te doen hebben of (zoals de vrouwen van de marinemensen) weer vertrekken naar hun land van herkomst. Vrijwilligers kunnen zelf aangeven voor welke activiteiten ze ingeschakeld kunnen worden en op welke dag of dagdeel. We hebben er die dagelijks, wekelijks of maandelijks komen, voor ons is iedere invulling welkom. Vind je het leuk om actief betrokken te zijn bij de bewaking van dit Arubaans Erfgoed, vind je het leuke om samen met andere vrijwilligers actief bezig te zijn, neem dan contact op met Desiree Eldering op telefoonnummer 5932933. Zowel de vrijwilligers als de ezels zullen u eeuwig dankbaar zijn!
2
Paalzitten enorm succes Jaarlijks organiseert café de Plaza het grote evenement Paalzitten. Het begint ergens op de donderdag en de kandidaten moeten onder toeziend oog van een jury proberen zolang als mogelijk op een paal te blijven zitten. Per uur mogen ze er 5 minuten af, maar het evenement vereist wel dat je zowel overdag als ‟s nachts gewoon op je paal blijft zitten. Uiteindelijk hebben twee kandidaten (Liesbeth en Heidy) het gehaald. De opbrengst van dit evenement en de organisatie van het randgebeuren was dit jaar geheel voor rekening van de Ezelopvang. Met tientallen vrijwilligers hebben we de stands bemand, loten verkocht en allerlei activiteiten opgezet die weer extra geld in het laatje brachten. Allemaal heel leuk, maar ook wel héél vermoeiend en dat niet alleen voor de paalzitters. Maar de vermoeidheid was snel over toen het eindresultaat bekend werd gemaakt. We hebben hier met z‟n allen een bedrag van dik 17.000 gulden aan overgehouden! Ezelopvang volop in het nieuws We zijn momenteel bezig met een uitgebreid pr-plan. Wekelijks bestoken we een groot aantal dagbladen op Aruba met persberichten. Zo hebben we al een groot verhaal gekregen over de droogte op Aruba en de daarbij behorende problemen met naar water zoekende ezels, onze oproep voor nieuwe vrijwilligers is groot geplaatst en wekelijks plaatsen ze een verhaal waarin we voor een specifieke ezel adoptieouders vragen. En het werkt wonderwel, tot op heden hebben we al een dikke 15 nieuwe adoptieouders binnengeharkt. Maar ook het aantal bezoekers loopt verder op; via de berichten worden ze attent gemaakt op de Ezelopvang. We hebben een vrijwilliger die zijn vingers blauw tikt op zijn toetsenbord. Die artikelen worden dan door andere vrijwilligers weer vertaald naar het Engels en het Papiamento. Zeker 5 dagbladen nemen deze artikelen wekelijks op. Op deze manier krijgen we steeds meer bezoekers, donaties en de broodnodige fondsen!
3
Onze vrijwilliger Bij uitzondering plaatsen we deze keer een dubbelinterview met twee van onze vrijwilligsters,
Sanne Klamer en Melissa van Wijk Geboren: Sanne 3 januari 1987 Melissa 03 oktober 1989 Beroep: Sanne: Maatschappelijk werkster Melissa: Marketing & Communicatie medewerker Werkzaam: Sanne: In Nederland was ik ambulante woonbegeleider voor verslaafde ouders met kinderen. Op Aruba doe ik bij de donkey sanctuary vrijwilligerswerk en bij het hondenasiel. Melissa: nu even niet Uw hobby’s: Sanne:Hardlopen, boek lezen, uitgaan en reizen! Melissa: Reizen, duiken Uw levensmotto: Sanne:„Het leven is één groot feest, maar je moet zelf de slingers ophangen!‟ Melissa: Heb lief, leef en lach! Mooiste plekje op het eiland: Sanne: Door het duiken heb ik hier de onderwaterwereld leren kennen en dat vind ik toch wel één van de mooiste plekjes om te zijn! Melissa: Het kleine strandje naast Arashi Uw mooiste moment op het eiland: Sanne: Op 6 mei waren mijn vriend en ik 6 jaar samen en hebben romantisch gebarbecued op het strand! En wie weet als Nederland het WK wint, dan wordt dat zeker één van de mooiste momenten! Melissa: Onze eerste duik Uw grootste teleurstelling op het eiland: Sanne: Ik ben nu 3 maanden op het eiland en weinig teleurstellingen meegemaakt. Maar het overlijden van het jongste ezeltje Surprise bij de ezelopvang heeft mij zeker geraakt. Melissa: Het verlies van ezel 'Surprise'. 4
Vrijwilliger sinds: Sanne: 21 april 2010 Melissa: 4 maanden Wat doet u voor de ezelopvang: Sanne: Elke dinsdag en woensdag help ik samen met Melissa mee om de ezels te verzorgen en gasten te ontvangen bij de opvang. Melissa: 2 keer per week de ezels verzorgen in Sta Lucia Wat zou u graag veranderd zien bij de Ezelopvang: Sanne:Ik wens, ik wens… In no-time een hele nieuwe ezelopvang, die groot genoeg is voor alle ezels! Melissa: Dat de nieuwe Sanctuary er zonder moeilijkheden komt! Wat zou u graag veranderd zien op Aruba: Sanne: Een betere verzorging voor de dieren…! Melissa: Het verkeer
Zezel geboren Een bijzondere geboorte in een Wildlife park in de Amerikaanse staat Georgia. Daar is een jong geboren dat een kruising is tussen een ezel en een zebra. Het veulen heeft het bovenlijf van een ezel, maar de benen en een deel van het hoofd zijn zwart-wit gestreept. Ezels en zebra's paren normaal gesproken niet met elkaar, maar toch wordt er af en toe een zezel geboren. Het dier heeft een zebra-vader en een ezelmoeder. De verzorgers van het Chestatee Wildlife Preserve in Dahlonega keken dan ook raar op toen het dier ter wereld kwam. De zezel heeft de naam 'Pippy Longstockings', ofwel Pippi Langkous, gekregen. Volgens C.W. Wathen, oprichter en directeur van het park, heeft het dier het instinct van een zebra. "Ze zit rechtop in plaats van dat ze op haar zij ligt, alsof ze constant alert wil blijven voor mogelijke roofdieren", zei hij tegen CBS News.
5
Helaas.. Soms hebben we tussen alle vrolijke berichten ook droevige berichten. Zo hebben we onlangs zowel Fifi als Lilly in moeten laten slapen. Beide ezels stonden op de locatie Seroe Alejandro, dus bij Desiree thuis. In overleg met de dierenarts hebben we dit moeilijke besluit moeten nemen, want voor beide ezels was er geen kwaliteit van leven meer. Helaas, maar het is niet anders; ook ezels kunnen ziek of oud zijn en het punt bereiken dat het einde nadert. Een enthousiaste stagiaire Het is alweer een tijdje geleden dat ik tussen de ezeltjes op Aruba zat. Toch denk ik nog steeds met een dikke glimlach aan mijn stagetijd terug. Ik zal me eerst even voorstellen, mijn naam is Irene Geukers en ik ben studente dier- en veehouderij aan de HAS in Den Bosch. Voor mijn opleiding ben ik 10 weken stage gaan lopen bij de Donkey Sanctuary. Mijn opdracht werd het maken van een lesprogramma over de ezels op Aruba. Dit moest uiteindelijk een film worden in de stijl van de welbekende Nederlandse „Klokhuis‟-filmpjes. Door wat probleempjes is de uiteindelijke film nog niet af maar de ideeën liggen er en de cameraploeg moet nog langskomen. Naast de opdracht heb ik meegeholpen met de vrijwilligers 5 dagen in de week. Dit was ontzettend leuk om te doen. Ikzelf was altijd meer van de paarden en had nog niet zoveel ervaring met ezels maar ze hebben mijn hart gestolen! Ik vind ze nu veel leuker dan paarden.. Elke dag met verschillende vrijwilligers gewerkt, mijn Engels weer een stuk verbeterd door het praten met de Amerikaanse toeristen en tegelijk mijn presentatieskills weer een beetje opgepoetst met de ABC-tours. Maar het mooiste was nog wel het contact met de dieren zelf. Oneindig vaak Tica met haar dikke billen de container uitgeduwd, lekker slijmen bij Sinbad om weer vriendjes te worden na de castratie, proberen te kroelen met Yeeha zonder dat mama boos wordt en ga zo maar door. Naast de stage heb ik me natuurlijk ook heel erg vermaakt op dit mooie eiland. Vooral het salsadansen heeft me goed beziggehouden. Nu moest dit natuurlijk ook wel want deze verslaving was in Nederland al begonnen. Na een mooie tijd, waar ik me prima heb vermaakt en hopelijk de ezeltjes goed heb geholpen, moest ik dan echt half februari alweer terug naar mijn koude woonplaats. Het heeft nog lang geduurd voordat ik hier weer gewend was aan het Nederlandse ritme en weertje maar stiekem zit ik toch wel weer te kijken naar mogelijkheden om terug te komen. Misschien zie ik jullie dan weer.. hopelijk is dat heel snel!
6
Het gaat niet altijd goed.. Laatst ontdekte onze vrijwilligster Mimi bij het kleine hek, dicht bij de ingang, een pasgeboren ezeltje wat helaas niet meer leefde. Na enig zoeken vonden we iets verder tussen de struiken en cactussen onze ezel Sassy met nog een pasgeborene. En dat terwijl we nog niet eens wisten dat ze zwanger was, laat staan van een tweeling! Mimi heeft de kleine gelijk een toepasselijke naam gegeven; Surprise. En dat was het inderdaad, een grote verrassing. In het begin ging het ons inziens prima, maar een paar dagen na de geboorte kreeg Surprise last van diarree. En binnen 10 minuten was het gebeurd, we stonden er allemaal perplex bij te kijken. Droevig nieuws, het gaat inderdaad niet altijd goed. Een heel speciaal geval Onze ezel Muppet had begin mei een vervelend verkeersongeluk. Bij dit ongeval bleek hij een poot gebroken te hebben. Met spoed naar de dierenarts en daar een redelijk ingewikkelde operatie. Tijdens deze operatie zijn er 4 pennen geplaatst en na de tweede operatie zijn die er weer uitgehaald. Helaas bleek de breuk niet geheeld. We hebben het wekenlang geprobeerd met goede zorg, rust en antibiotica. Helaas mocht het niet baten. In laten slapen of een amputatie was de moeilijke keuze. Het feit dat Muppet een heerlijke ezel is met een prima eetlust en een topper binnen de Ezelopvang deed ons, na overleg met de dierenarts, beslissen om de poot te laten amputeren. Een dag na de operatie stond hij alweer overeind, ditmaal dus op drie poten. En tot nu toe zijn we blij dat we de beslissing hebben genomen, want inmiddels is de patiënt alweer thuis. En het is nog steeds een blije ezel. Als u hem wilt bezoeken, dan moet u maar even met Desiree bellen. Hij staat bij haar in een stal weer volop te genieten van het leven.
7
Eind goed, al goed.. Maar wij zijn niet de enigen die zich om de ezels bekommeren; het kan allemaal nog veel gekker. De Russische ezel die bij wijze van een promotiestunt aan een parachute werd gebonden, wordt opgenomen in de stallen van het Kremlin waar haar een luxeleven te wachten staat. Op die manier hoopt de regering het dier van haar trauma af te helpen. Binnenkort moet ezel Anapka de stallen echter al verlaten, want de Britse tabloid The Sun wil het dier een nieuw thuis geven. Anapka wacht binnenkort een reis naar GrootBrittannië nadat The Sun de onfortuinlijke ezel aankocht. Het dier werd wereldberoemd toen ze in het zuiden van Rusland als promotiestunt aan een parachute gebonden werd. Anapka overleefde de gruwelijke stunt en mag nu eerst herstellen in de stallen van het Kremlin. Daar wonen ook de paarden die tijdens ceremonies van president Dmitry Medvedev gebruikt worden. In de stallen staat Anapka een VIP-behandeling te wachten. Haar eigen personeel zal dag en nacht ter beschikking staan. Een masseuse zal Anapka verwennen met speciale zalfjes om de zenuwen te kalmeren. Voortdurend staat een ezelfluisteraar klaar om in te grijpen. Anapka krijgt behandelingen aan de hoeven en wordt met speciale shampoos gewassen. Verder zijn er hete baden, speciale maaltijden en 24 uur op 24 bewaking. Iedere ochtend zal Anapka na haar ontbijt kunnen genieten van een wandeling door de adembenemende landschappen rond de stallen. Na de lunch mag Anapka onder de zonnebank waar speciale lampen haar spieren zullen ontspannen. Het avondmaal bestaat uit worteltjes die het hele jaar door op het domein beschikbaar zijn. Anapka is de eerste ezel die in de stallen wordt toegelaten. Er zijn maar 70 plaatsen beschikbaar in de stallen die vier jaar geleden door Vladimir Poetin geopend werden. De Russische regering nam de beslissing op aandringen van Brigitte Bardot. Zij vond het als dierenliefhebber vreselijk hoe Anapka behandeld werd. Voor het Kremlin de ideale gelegenheid om te tonen dat ze ook dierenvrienden zijn. The Sun hoopt Anapka uiteindelijk een goed thuis te geven in Groot-Brittannië. Harry Redknapp, de baas van de Tottenham Hotspurs, zou Anapka graag opnemen in een dierenpark in Hampshire. Maar zal Anapka Rusland nog willen verlaten als ze gewend raakt aan haar luxeleventje? Zeker als we het Kremlin mogen geloven: "Anapka zal denken dat ze gestorven is en naar de ezelhemel is gegaan."
onze sponsors:
8
