AUGUSTUS 2010 Nieuwsbrief 155

AGENDA JULI/AUGUSTUS 2010

Nieuwsbrief 155 juli/augustus 2010

ANBO activiteiten woensdagmiddag in de Sfinx, 14.00 uur: Geen spelletjesmiddagen in juli en augustus, maar wel BINGO!!!!! 14 juli: BINGO 11 augustus: BINGO SWOZ activiteiten in De Sfinx Let op: niet alle activiteiten gaan ’s zomers door! Maandagmiddag: Dinsdagochtend:

Bridgen van 13.30 tot 16.30 uur; Meer bewegen voor ouderen om 9.00 en 10.00 uur. Om 11.00 uur zitgym voor hen die slecht ter been zijn. Woensdagochtend: Country linedance om 9.00 uur en om 10.15 uur. Woensdagavond: Shantykoor van 20.00 tot 22.00 uur. Donderdagochtend: Handwerken van 9.30 tot 12.00 uur. Donderdagmiddag: Volksdansen van 13.45 tot 15.45 uur. 1x per maand op woensdag. Vrijdagochtend: Koffie-inloop van 10.00 tot 12.00 uur. Vrijdagmiddag: Gezellig zingen met elkaar van 14.00 tot 15.45 uur. Vrij biljarten: Op dinsdag, woensdag en vrijdag van 9.30 tot 11.30 uur. Film: Elke tweede zondag van de maand van oktober tot april. Aanvang: 14.30 uur, kosten € 1.- incl. kopje koffie of thee. Dansen: Elke tweede zaterdag van de maand van 19.00 tot 23.00 uur kunt u een dansje wagen. Ontmoetingsmiddag: Elke laatste zondag van de maand van 14.00 tot 16.00 uur; daarna van 16.00 tot 22.30 uur gelegenheid om een dansje te maken.

Kopij inleveren vóór de 15e van de maand. Het bestuur is niet verantwoordelijk voor de inhoud van in dit blad opgenomen stukken en behoudt zich bovendien het recht voor om ingezonden brieven, zonder opgaaf van redenen, te weigeren

VAKANTIE Ik heb vakantie. En ik lig hier lekker in de zon. Ik voel me rijk. Met boven mij de wolken, die langs de blauwe hemel voorbijglijden ze veranderen steeds van vorm en van kleur. Wie heeft ooit zo een televisiebeeld gezien. Ik voel me rijk met de lucht om mij heen die zuiver is. Ik kan ademen zoveel ik wil Ik hoef er niets voor te doen. Het is allemaal gratis. Ik voel me rijk met de zon die mij warm maakt en al even een beetje bruin. Ik voel me rijk met het water voor een frisse duik Ik voel me rijk omdat ik naar morgen verlang als ik mijn ogen sluit, en dromen ga… Dan vraag ik mij af waar hebben wij dit aan verdiend Ik ben zo rijk dat ik dit allemaal beleven mag. Wie is er zo goed voor ons

1

Colofon

Voorzitter & contactadres: Hr. J.J. (Jan)Zwaan Vecht 30, 3891 CZ, tel. 522 3882 [email protected] Secretaris: Vacant Penningmeester Hr. J. (Jan)Schokker, Almereweg 57, 3891 ZN tel. 523 4460 mob. 06 11 33 12 06 [email protected] Algemeen lid: Mw. M.J. (Marja)Brandes, Teylingen 91, tel. 8482936 [email protected] Hr. M. (Mijndert) Dirkzwager Terp 10, 3891 GJ tel. 522 3068 [email protected] Hr. D. (Dirk) Jongejan Jolpad 1, tel. 540 8466 [email protected] Mw. E.M.J. (Elly) Ottevanger Egelantier 63, tel. 522 1989 [email protected] Mw.I.C.(Iet) van der Veen Laak 50, tel. 522 0905 [email protected] ______________________ Sociale contacten: Mw. S. (Sia) Dirkzwager Terp 10, 3891 GJ, tel. 522 3068 Ledenadministratie: Hr. M. (Mijndert) Dirkzwager Terp 10, 3891 GJ, tel. 522 3068 [email protected] Nieuwsbriefredactie: Mw. E.M.J. (Elly) Ottevanger Egelantier 63, tel. 522 1989 [email protected] Nieuwsbrief verspreiding & coördinatie: Hr. M. (Mijndert) Dirkzwager Terp 10, 3891 GJ, tel. 522 3068 [email protected] ANBO leeskring Mw. E.M.J. (Elly) Ottevanger Egelantier 63, tel. 522 1989 [email protected] ANBO cultuur Mw. R. (Riet) Steman Rede 84, 3891 AV, Tel.: 522 34 38 [email protected], SWOZ: 522 6084 Vrijwillige hulpdienst: 523 4711

www.anbo.nl/Zeewolde

NIEUWE LEDEN EN LIEF EN LEED Als nieuwe leden hebben zich opgegeven: De heer K. Woudwijk, Teylingen 101 en de heer en mevrouw Sleutel-Klein, Strandweg 49. Wij hopen u op één van onze middagen te mogen begroeten. Helaas hebben we afscheid moeten nemen van de heer Siem Braal, die naar Rotterdam verhuisd is. Mevrouw Truus Barendse is weer thuis en moet voorzichtig verder opknappen evenals mevrouw Ali Sonnega, die tijdens een uitstapje ongelukkig kwam te vallen. VAN DE VOORZITTER … Vakantie!!! Dit is al weer mijn laatste bijdragen voor de vakantie. We hebben er al weer een half jaar op zitten. Het voorjaar is zowat weer voorbij en de zomer komt er aan. Alhoewel je dit gezien de weersomstandigheden niet helemaal zou zeggen. Maar ja het weer is op dit moment ook niet het belangrijkste onderwerp. Zowat iedereen is druk met het wereldkampioenschap voetballen bezig. Dit nog even afwerken en Nederland wereldkampioen worden en dan kan de BV Nederland met vakantie. Wij als ouderen zullen dan de verantwoordelijkheid krijgen Nederland draaiende te houden, want wij gaan meestal maar niet in deze drukke tijd met vakantie. Iemand moet het toch doen, en wij kunnen dat ook aan, dat hebben we in het verleden wel laten blijken. Dus we gaan er voor. In juli en augustus hebben we geen activiteiten van de ANBO, behalve dat we in juli en augustus nog een keer een Bingo organiseren voor de thuisblijvers. In de Nieuwsbrief staan de datums vermeld. En na de vakantie gaan we weer van alles organiseren, dus we verwachten veel leden op onze bijeenkomsten. Voor degene die er nog niet geweest zijn, u weet niet half hoe gezellig het bij ons is. Dus komt allen en neem buurman of buurvrouw mee. Een ander maar wel heel belangrijk onderwerp is het onderzoek dat de ANBO naar ouderenmishandeling heeft gedaan. Ouderenmishandeling komt voor in alle lagen van de bevolking en is niet altijd direct zichtbaar. Ouderenmishandeling kan zowel lichamelijk als psychisch zijn maar ook materieel, waarbij sprake is van financiële uitbuiting. In Nederland heeft ruim 1 op de 20 ouderen er mee te maken vooral onder dementerende ouderen. De ANBO roept de overheid dringend op de wetgeving aan te passen zodat deze kwetsbare groep beter beschermd wordt. Bij de behandeling van de gemeentelijke Beleidsnota Gezond Zeewolde 2010-2014 heeft de ANBO Zeewolde hier ook al aandacht voor gevraagd. We zullen dit blijven volgen, want aandacht en dringende oproepen zijn leuk, maar er moet ook resultaat geboekt worden. COLUMN van Dirk Jongejan Consulent Handicap en recht Algemene Nederlandse Gehandicapten Organisatie Juli 2010

Gewonnen !!

2

Het is altijd heel fijn als je een „zaak wint‟. Dat geldt uiteraard voor mijzelf – het houdt de moed er in – maar zéker voor mijn „cliënt‟, want hem of haar is in principe onrecht aangedaan. Het vervelende is alleen dat er nu eenmaal een soms groot verschil bestaat tussen het „recht hebben op‟ en het krijgen daarvan. Vorige maand deelde ik met u een dramatisch verhaal over een (o.a.) blind echtpaar dat de huishoudelijke zorg werd ontnomen en dat ik daar beroep tegen heb aangetekend (de zg. „bodemprocedure‟) én gelijktijdig een „verzoek voor een voorlopige voorziening‟ (zeg maar een soort kort geding) heb ingediend / gevraagd. Beide zijn tot mijn – én mijn cliënte natuurlijk ! – door de Rechtbank „gegrond verklaard‟; lees: we zijn in het gelijk gesteld. Dat wil zeggen: de Rechtbank draagt de gemeente op een nieuw besluit te nemen, dus het verhaal is nog niet afgelopen. Dat houdt me lekker van de straat zeggen ze wel eens maar het zou plezieriger zijn geweest als de Rechtbank zélf een besluit zou nemen en dat gebeurt helaas zelden. Zo‟n uitspraak is altijd een heel pak kranten zoals ik dat noem. Zes pagina‟s in deze zaak en die moet je héél zorgvuldig lezen tot op punten en komma‟s. Ter illustratie geef ik u de letterlijke tekst van het essentiële deel van - de beslissing van de Rechtbank:

……..Mitsdien wordt beslist als volgt. 4. Beslissing De voorzieningenrechter Ten aanzien van de hoofdzaak:  verklaart het beroep gegrond;  vernietigt het bestreden besluit;  bepaalt dat verweerder een nieuw besluit op bezwaar dient te nemen met inachtneming van hetgeen in deze uitspraak is overwogen;  treft de voorlopige voorziening dat het besluit van 5 februari 2010 wordt geschorst;  treft de voorlopige voorziening, inhoudende dat verweerder de bij het eerdere besluit van 10 september 2007 toegekende hulp bij het huishouden in de vorm van een P GB voortzet met ingang van 29 april 2010;  bepaalt dat de voorlopige voorzieningen vervallen na zes weken nadat het nieuwe besluit op bezwaar is bekend gemaakt. Daar kunt u waarschijnlijk geen soep van koken. Ik gelukkig wel.

En dus wij koken dan maar: STAMPPOT IJSBERGSLA Vegetarisch zomergerecht voor 2 personen van Gery Mulder Nodig: aardappels naar behoefte, krop ijsbergsla bakje gegrilde stukjes (tival) scheutje kookroom, zout en peper Bereiding: maak van de aardappels een smeuïge puree, snijd de ijsbergsla heel fijn en was deze als het nodig is snijd de gegrilde stukjes in drieën, doe de sla en de gegrilde stukjes door de puree, eventueel een scheutje room, zout en peper naar smaak.

Smakelijk eten! 3

SJAANTJE VAN DE MEULEPOL GOED OP DREEF Woensdag 9 juni j.l. trad Sjaantje van de Meulepol op in de Sfinx met haar 'Koffertje Liefgoed'.

In vol Gelders dialect bracht zij op humoristische wijze kleding van onze voorouders in de spotlights. Dik aangekleed compleet met hoedje, enige tassen en koffer kwam ze de Sfinx binnen wandelen en ontving direct van de goed bezette zaal een groot applaus. In oud Geldersdialect ging de koffer open en toverde ze het een na het andere kledingstuk er uit. Ze begon met een zelf gemaakt liedje over het leven van een eeuw geleden. Dat paste prima bij de kleding die zij ging tonen van dames en heren onderkleding met en zonder uitlaatklep. Er was in die tijd nog geen elastiek uitgevonden zodat alles met knoopjes en bandjes werd dicht gehouden. Het tonen van al die kledingstukken gingen gepaard met grappen en grollen in dialect zodat er veel lachsalvo's vanuit de zaal klonken. We kunnen echt zeggen dat dit een zeer geslaagde middag was die voor herhaling vatbaar is, zeker omdat Sjaantje nog meer noten op haar zang heeft.

ANBO CULTUURCLUB Op woensdag 26 mei waren de leden en aspirant leden in de vergaderzaal van de Sfinx bijeen. We hadden de catalogi van theater Harderwijk, van Agora Lelystad en Meerpaal te Dronten om uit te kiezen. Inmiddels zijn alle kaartjes besteld bij de diverse theaters. In totaal 67 stuks (oorspronkelijk 94 maar i.v.m. vervoersproblemen kon niet alles doorgaan). Als alle kaartjes binnen zijn gaan we weer aan het werk om voor iedereen een mapje te maken met zijn of haar kaartjes en wat er betaald moet worden. Verder verstrekken we een lijstje met namen en adressen van de deelnemers van dit theaterseizoen en hoe en met wie er gereden of meegereden gaat worden. Wij doen ons best om alles tot ieders tevredenheid en tot in de puntjes te verzorgen. Maar eerst gaan we nog een weekje met vakantie en wordt het in ieder geval juli voor we de boel rond hebben. Voor iedereen een heel fijne zomer en tot ziens in het theater. Groetjes Riet Steman en Attie van Dijk.

WIST U DAT… …op donderdag 25 maart j.l. de verenigingsraad bijeengekomen is in het Van der Valk motel te Breukelen om met het landelijk bestuur te discussiëren over het te voeren beleid voor de toekomst? Leidraad hierbij was de uitkomst van het onderzoek geleid door bureau Berenschot naar de cultuur binnen onze ANBO. Zij hebben de vereniging goed onder de loep genomen en een stevig rapport uitgebracht over de sterke en zwakke kanten van onze organisatie. Uit het onderzoek blijkt dat de ANBO naar buiten toe, naar politiek en andere organisaties een sterke indruk maakt maar dat er intern binnen de ANBO nog wel het een en ander te verbeteren valt. Er heerst tamelijk veel onvrede tussen het landelijke, de gewesten en de afdelingen ten aanzien van cultuur en omgangsvormen en ook de verenigingsdemocratie dient verbeterd te worden. Hieraan wordt intussen gewerkt. .

4

Aanvullend adviseerde Berenschot het landelijk bestuur te versterken met drie nieuwe bestuursleden waaronder een voorzitter. De voorkeur gaat er naar uit om de nieuwe bestuursleden en zeer zeker de voorzitter van buiten onze eigen organisatie aan te trekken. Om dit te realiseren is er inmiddels een selectiecommissie ingesteld die met begeleiding van het executive searchbureau Van de Kruis zijn werk gaat doen. Men hoopt in de maand juni deze nieuwe bestuursleden voor te kunnen stellen. Daarnaast gaat het landelijk bureau druk bezig met het uitwerken van een nieuw meerjarenplan met de daarbij behorende begroting 2012-2017. Voor dit traject zal zoals het zich laat aanzien ongeveer anderhalf jaar benodigd zijn. Mede daarom is besloten om 2011 tot een tussenjaar te benoemen ook al omdat er gekeken moet worden naar een model waarbij slapende gelden werkend gemaakt worden. Uiteraard zal dit consequenties hebben voor de afdrachten aan gewesten en afdelingen. Voor zover thans te overzien zal de besluitvorming hieromtrent ongetwijfeld na stevige discussies in november 2011 plaatsvinden. Het was een goede constructieve vergadering met beloftes voor een goede ANBOtoekomst. Indien er zich nieuwe ontwikkelingen voordoen zullen wij u deze berichten. . Uit Nieuwsbrief ANBO afd Dronten.

…veel woningen niet geschikt zijn voor het verlenen van mantelzorg? Als er veel hulp of toezicht nodig is, dan is het een voorwaarde dat de zorgvrager en de mantelzorger dicht bij elkaar wonen. Hulp wordt dan snel geboden en de mantelzorger wordt niet extra belast met reistijd. Steeds meer mensen zoeken hiervoor woonoplossingen dicht bij huis, zoals aanbouw bij bestaande woning of het plaatsen van een mantelzorgwoning op het eigen erf. In het najaar van 2009 heeft de ANBO, samen met organisaties voor ouderen, cliënten, mantelzorgers en een aanbieder van mantelzorgwoningen (PasAan) een petitie aangeboden aan de Tweede Kamer waarin zij pleitten voor een landelijke regeling die de procedures voor het bij- en aanbouwen gemakkelijker maken. Naar aanleiding van deze petitie heeft de Tweede Kamer in december 2009 een motie aangenomen dat vanaf 1 juli 2010 de gemeenten binnen acht weken op een aanvraag voor een vergunning moeten beslissen. Geen besluit binnen deze termijn betekent automatisch toestemming voor de aanvraag. Afwijken van het bestemmingsplan mag. Verder hebben de Ministeries van VWS en VROM alle gemeenten aangeschreven hoe mantelzorgwoningen snel en optimaal gerealiseerd kunnen worden. Datzelfde is ook gebeurd richting woningbouwverenigingen en zorginstellingen. …dat op 15 april j.l. de ANBO een brief heeft geschreven naar de leden van de Vaste Kamercommissie Verkeer en Waterstaat over “ouderen en mobiliteit” en over de “verbetering van de verkeersveiligheid”? T.a.v. dat laatste punt werd vooral aandacht gevraagd voor bescherming van de kwetsbaren en aanpak van de veroorzakers. In het kader van het programma Blijf Veilig Mobiel worden een aantal oplossingen voor de verkeersveiligheid van ouderen opgepakt. ANBO is als deelnemer aan dit project te spreken over de voortgang van dit programma en over de uitbreiding van de deelnemers met de Chronisch zieken en Gehandicaptenraad. In de brief wordt ook nog weer aandacht gevraagd voor de staat van fietspaden. Met name na de strenge winter is het onderhoud aan fietspaden en fietsroutes essentieel om de veiligheid van fietsers te vergroten. Ondanks de aandacht van Blijf Veilig Mobiel voor fietsverkeersveiligheid blijft het aantal ongevallen onder ouderen een punt van zorg. Tenslotte wordt in de brief nog aandacht gevraagd voor het ontwikkelen van een uniforme basiscursus scootmobiel. Het is van groot belang dat te zijner tijd alle gemeenten deze cursus aan zullen bieden aan de toekomstige gebruikers van scootmobielen. Verder is het van belang dat, waar er nog geen mogelijkheden zijn om op een afgegrensd gebied proefritten te maken met de

5

scootmobiel, deze faciliteit er wel moet komen. Hier ligt dus nog een belangrijke rol voor de gemeenten om deze faciliteit te realiseren. …dat u alvorens u een scootmobiel met drie of vier wielen gaat aanschaffen of als u een scootmobiel van de gemeente in bruikleen hebt, vooral aan het volgende moet denken: uit de meest recente cijfers van de Stichting Consument en Veiligheid blijkt dat er in één jaar tijd 640 scootmobielrijders na, vooral omvallen, in het ziekenhuis zijn opgenomen. Tevens is er in vijf jaar tijd het aantal ongevallen met scootmobiels met het schokkende percentage van 41%!!! toegenomen (Telegraaf van 19 maart 2008). Oorzaak: de onstabiliteit van scootmobiels met drie of vier wielen. Met name met de scootmobiels met drie wielen, die de gemeente in bruikleen geeft, gebeuren veel ongelukken. Echter…met de Quingo met vijf wielen, met het unieke Quntelstabilisatiesysteem, kunt u zonder omvallen veilig stoepjes op en af (www.quingo.nl). Drie jaar garantie. Volgens de wet op de WMO heeft u sedert 1 januari 2007 bij uw gemeente recht op een Persoons Gebonden Budget (subsidie tot 100%) en ook keuzevrijheid (www.rechtopwmo.nl). Bel gratis Quingo 0800-7744112 voor een brochure en/of proefrit en u wordt met uw aanvraag van het Persoons Gebonden Budget gratis begeleid. …dat u uw auto handmatig moet afsluiten? Op zekere dag parkeer ik de wagen en sluit hem met de afstandsbediening. Nadat ik mij enkele meters van de wagen verwijderd had, hoorde ik een klik en zag de sloten weer openspringen. Tot driemaal toe heb ik ze weer afgesloten en iedere keer sprongen ze weer open. Gealarmeerd door deze eigenaardige situatie heb ik rond mij gekeken en zag twee mannen op korte afstand in een andere wagen zitten die me in de gaten hielden. Zonder twijfel waren die betrokken bij die vreemde situatie. Ik heb direct de boodschappen die ik wilde doen geannuleerd en ben weer in de wagen gestapt en naar het politiebureau gereden waar ik alles uitgelegd heb. Daar hebben ze mij medegedeeld dat ik (bijna) het slachtoffer was van een nieuwe manier om in de auto's in te breken. Men beschikt over een scanner die de code van de afstandsbediening registreert en waarmee men direct de autodeur weer ontgrendelt als die vergrendeld is met de afstandsbediening. De dieven bevinden zich op een kleine afstand op parkeerplaatsen van warenhuizen, wegrestaurants, onbemande parkeerplaatsen langs snelwegen en wachten op het volgende slachtoffer. De tijd dat je je boodschappen doet, gebruiken ze om zonder enig spoor van inbraak je auto leeg te halen. De politie geeft een gouden raad: sluit uw wagen handmatig met de autosleutels in dit soort situaties, dan krijgen ze niet de kans om je code te registreren. Wees op je hoede! PS. Verzekering betaalt NIETS terug zelfs met diefstalverzekering daar er geen sporen van inbraak zijn en verondersteld wordt dat u de auto niet slotvast hebt achter gelaten. …nu het toch gaat zomeren, staan, volgens de Telegraaf, blote mannenbovenlijven met overhangende buiken en sokken in sandalen op de zwarte lijst van 2010 én oudere dames met korte mouwen i.v.m. flubberende bovenarmen. Dat was geen nieuws: “kipfilets” noemden wij die altijd!

DE LEESCLUB van Renate Dorrestein

.

Zeven montere vriendinnen vormen een hechte leesclub. Met z‟n allen gaan ze een literaire cruise maken in de Schotse wateren (“In de geest van Moby Dick”) onder leiding van hun allerfavorietste auteur, Gideon de Wit. “Onze knieën werden slap bij het vooruitzicht het ruime sop te kiezen in het gezelschap van de auteur van een van de meest spraakmakende oeuvres van deze eeuw én de vorige. Donderwolken in IJmuiden werpen hun schaduw al ver vooruit, daar helpen geen krat The Famous Grouse en een tweepittertje aan. Eenmaal op de boot met “hun” schrijver loopt alles totaal in het honderd. “Ergens wel zonde dat Gideon de Wit het niet heeft overleefd.”

6

Renate vertelt in een interview dat ze aan het idee voor dit boek kwam doordat ze na een lezing in een file terechtkwam: …“Maar na een tijdje dwaalden mijn gedachten af naar mijn lezing van die avond en naar die van de volgende dag, in Hattem. Je reist wat af in zo'n Boekenweek. En overal zit er onveranderlijk een zaal vol vrouwen op je te wachten. En toen wist ik het opeens. Al die leesclubs! Al die vrouwen die gezamenlijk boeken zitten te bespreken! Er zijn duizenden van die genootschappen in Nederland. Ik kom ze al ruim een kwarteeuw tegen in zalen overal in het land.

Even terzijde, heeft dat laatste niet vooral te maken met het feit dat u typisch een schrijfster van vrouwenboeken bent?

“De lezers van literatuur bestaan nu eenmaal voor 85 procent uit vrouwen, dat wordt al jaren consistent aangetoond door onderzoek uit buiten- en binnenland. Bij mijn mannelijke collega's zitten ook hoofdzakelijk vrouwen in de zaal, aangezien het vrouwen zijn die de literatuur overeind houden. Specifieker nog, het zijn vrouwen van boven de vijftig die dat doen. Ik herinner me nog goed dat dit een jaar of tien, vijftien geleden voor het eerst aan het licht kwam. Tot mijn verbazing brak daar in het literaire veld een geweldige commotie over uit. Er werd met grote verontwaardiging op dit nieuws gereageerd. Er werd gedaan alsof het einde van de literatuur nu zo ongeveer nabij was. Die vrouwen, van boven de vijftig nog wel, hoe ver kon je het laten komen, werden ronduit en openlijk beschouwd als een minderwaardig soort lezers. Wat een, stuitende vorm van seksisme, zeg. Tot op de dag van vandaag wordt er dikwijls neerbuigend gedaan over "de grijze duiven van de leesclubs”. Overigens vaak door het soort dikke oude mannen dat bij mij thuis "de hangbuikzwijnen" heet. Iedereen die met de letteren te maken heeft, zou juist moeten denken: Heb dank, o dames van de leesclubs. Zij zijn zowat de enigen die regelmatig met hun neus in een boek zitten. Zonder hen zou het hele literaire bedrijf op zijn gat liggen. Ere wie ere toekomt. Aan mannen hebben we in dit opzicht bar weinig. Al heb ik er we! hoop op dat de e-reader in de nabije toekomst mannelijke lezers gaat aantrekken. Er zitten immers knopjes aan.” Dus De leesclub is ook een soort eerbetoon? “Dat is het zeker. Ik vind het ergerlijk dat vrouwen boven een bepaalde leeftijd hun maatschappelijke zichtbaarheid verliezen. Het is angstaanjagend hoe onze marktwaarde nog altijd samenhangt met onze vruchtbaarheid. Na de fok terug in je hok. Daarmee wordt ook onzichtbaar gemaakt wat vrouwen bijdragen op het culturele vlak, zoals hun fundamentele en onmisbare steun aan de literatuur. En De leesclub is tevens een ode aan de literatuur zelf, aan het lezen, aan de betekenis van verhalen in ons leven“.

Zeg nou eens eerlijk. Dacht u niet: Als ik weer een boek over middelbare mutsen schrijf, dan wordt dat vast net zo’n commercieel succes als Mijn zoon heeft een seksleven en ik lees mijn moeder Roodkapje voor? Honderdvijftigduizend exemplaren van verkocht, is het niet?

“Natuurlijk dacht ik dat ook. Er lopen ontzettend veel middelbare mutsen rond. Als een van hen kan ik dat gerust zo stellen. Wij zitten overal, maar we komen zelden of nooit voor in een roman. Dus daar heb je gewoon te maken met een gat in de markt. Mijn zoon... was de eerste Nederlandse roman met een vrouw van vijftig als hoofdpersoon en haar specifieke levensfase als onderwerp. Gek genoeg deed de literaire kritiek haar wederwaardigheden af als "gezeur". Vervolgens braken daarover op allerlei internetfora boze discussies los. Vrouwen bleken helemaal allergisch te zijn voor het woord "gezeur", uitgesproken door mannen. Als je op conversatietoon vaststelde dat je een opvlieger had, dan was je al een zeur en moest je niet zo zaniken. Dat soort verhalen. Ze werden er dol van om altijd op die manier terzijde te worden geschoven. Dat gegeven heeft een prominente plaats in De leesclub gekregen. Wat ik in dit verband ook interessant vond: ik kreeg een mailtje van een jonge vrouw die Nederlands studeert. Ze schreef mij: "Mijn hoogleraar spreekt over uw werk als 'menopauzeproza'." Voelt u de weerzin? Ik dacht: Als één rijpere vrouw al zo veel verzet opwekt, dan moet ik er maar eens zeven tegelijk in een boek bij elkaar zetten. Dan zijn we misschien in één klap door de zure appel heen.” . . Ik zat muurvast in die file en dacht: een boek over leesclub! En op hetzelfde moment wist ik dat mijn leesclub op reis zou gaan. Wat voor soort reis was de volgende vraag. Je hoort in je carrière alles een keer te proberen en ik had nog nooit een schip laten vergaan, dus kwam ik vanzelf uit op een cruise.

U begrijpt het al: De ANBO heeft ook een leesclub en er is nog plaats! De drempel is echt niet hoog: eenmaal in de zes weken bespreken we een boek, dat we zelf uitgezocht hebben. Inlichtingen bij: Elly Ottevanger, tel. 522 19 89, [email protected]

7

PLEEGZUSTER ANNIE EN DE VERDWENEN BLOEDWIJN-BOEKEN “Gaat het goed moeder?” Glimlachend neemt ze de bloemen en de bonbons in ontvangst en kijkt ernaar. Al haar hele leven houdt ze niet van afgesneden bloemen, en bonbons mag ze niet eten als suikerpatiënt. Maar ze is toch blij. Het is haar enig kind en ze ziet hem zo weinig. Hij woont ver weg en heeft het druk. Ze wilde eigenlijk liever in een verzorgingsflat dichter bij hem in de buurt maar haar schoondochter zei dat het hier beter was. Nu komt ze bijna nooit, ze kan niet tegen de lucht zegt ze. Bovendien heeft ze het druk en haar eigen moeder wordt ook ouder. Ach, zo gaat het immers, in een huwelijk trekken meisjes meer naar hun eigen moeder. Dat wordt de centrale oma. En je zoon gaat daar – voor de lieve vrede – vaak automatisch in mee. Feitelijk ben je hem een beetje kwijt. “Er zijn hier hele lieve vrijwilligers, dus ik word hier goed verzorgd”, vertelt ze, “misschien wel te”. Hij kijkt verbaasd. “Nou weet je, ik lees graag, maar je wordt voortdurend gestoord. Dan weer bouillon, dan weer koffie of thee, dan weer: komt u toch gezellig Koninginnedag kijken in de gemeenschappelijke koffiekamer. Wilt u rijst of aardappelen? Ik wil lezen, maar ze hebben hier alleen maar van die Pleegzuster Annie En De Verdwenen Bloedwijn-boeken. Ik houd helemaal niet van damesbladen; daar heb ik nooit van gehouden. Soms vind ik het fijn om zo maar wat voor het raam te staan en mijn gedachten te laten rollen of naar de vogels te kijken, maar daar wordt iedereen zenuwachtig van, want dan sta ik “te vereenzamen” en moet er weer iemand komen praten en uitleggen dat het beter voor mij is als ik beneden, bij de anderen kom knutselen. Ze bedoelen het goed, maar het is gewoon, hoe zal ik het zeggen, te veel. Ze willen zó graag helpen dat ze hun doel voorbijschieten.” Even zitten ze stil bij elkaar. Moeder en zoon. Zo dichtbij en zo veraf. Ze heeft er eigenlijk spijt van dat ze zich zo heeft laten gaan. Zo ondankbaar. “Maar het is toch fijn dat ze u helpen met aan- en uitkleden. Dat kunt u toch niet meer zelf, moeder.” Ze knikt. “Tuurlijk is dat fijn, maar waarom moet dat altijd als ik midden in de ontknoping van Midsummer Murders zit? En dan mag ik het wel afkijken, maar ze kletst er voortdurend doorheen. “Heeft u lekker gegeten, vanavond?” ”Komen uw kinderen met Pasen? Is het spannend? Dan zet ik de televisie maar weer uit.” Ach ze bedoelen het allemaal zo goed. Column van Nelleke v.d. Krogt

SAMEN ÉÉN Toen er drie jaar geleden voor het eerst door de gedeputeerde John Bos werd geopperd dat Axion en Zorgbelang maar eens voorzichtig met elkaar moesten gaan praten over een mogelijke samenwerking werd er door diverse partijen wenkbrauwen gefronst, niet in het minst door de medewerkers van Axion en Zorgbelang zelf. Belangenbehartiging is toch een hele andere tak van sport dan advisering en er waren voorbeelden uit het land waaronder in Groningen waarbij de samenwerking was mislukt en de organisaties weer waren ontvlochten. In Flevoland hebben we afgesproken dat we de mogelijkheden hoe dan ook wilden verkennen. Gelukkig kon dit, in eerste instantie zeker, op vrijblijvende wijze, er stond geen (financiële) druk op. Dit gaf de mogelijkheid om aan elkaar te wennen en gaandeweg te ontdekken dat er meer overeenkomsten zijn dan verschillen en dat we elkaar op onderdelen goed kunnen aanvullen. Doordat we meer bij elkaar over de vloer kwamen leerden de medewerkers elkaar beter kennen en gingen meer samenwerken. Sommige projecten leenden zich voor gezamenlijke uitvoering. De besturen stelden beide hun eigen eisen aan de samenwerking maar deze lagen ook weer niet hemelver uit elkaar.

8

Een onderzoek toonde aan dat met name het onderdeel cultuur en de vorm van leidinggeven verschilden. Toen in juli 2008 de toenmalige directeur van Zorgbelang te kennen gaf niet terug te keren na ziekte, was er bij het bestuur van Zorgbelang inmiddels zoveel vertrouwen in een goede afloop van het fusieproces dat zij aan Axion vroegen om het interim-directeurschap op zich te nemen. Na een driekwart jaar pendelen tussen twee locaties werd de verhuizing van Zorgbelang naar het pand van Axion een feit. We wonen inmiddels ruim een jaar samen, hebben voor 2010 één werkplan en één begroting en medewerkers van Axion en Zorgbelang zitten in hetzelfde team. De samenwerking is het laatste jaar alleen maar gegroeid. Tot botsingen heeft het in de praktijk niet geleid. In tegendeel men maakt gebruik van elkaars deskundigheden en netwerken hetgeen de dienstverlening ten goede komt. Ook van buitenaf krijgen we geen berichten over onduidelijkheid of belangenverstrengeling terwijl we toch nadrukkelijk ondersteuning verlenen aan zowel werkgevers in de zorg als cliëntenorganisaties. Uiteindelijk heeft natuurlijk iedereen baat bij een kwalitatief goede en betaalbare zorg en wordt het belang van een sterke cliëntenorganisatie en ervaringsdeskundigheid als middel voor het doorvoeren van verbeteringen alom erkend. Vanaf 18 mei 2010 zijn we, ook juridisch, één sterke CMO organisatie in Flevoland, uniek qua brede samenstelling en voorloper in Nederland. De wereld om ons heen is veranderd en in meerdere provincies wordt niet alleen wordt gedacht maar ook al gewerkt aan een fusie tussen CMO'‟s en Zorgbelangen. De economische situatie speelt daarbij een cruciale rol, bezuinigingen maar ook de hele discussie over de kerntaken van de provincie. Voor een heel geleidelijk en natuurlijk fusieproces zoals in Flevoland zal in andere provincies waarschijnlijk geen ruimte zijn. CMO Flevoland heeft zich het afgelopen jaar niet alleen beziggehouden met de fusie maar ook gezocht naar een manier van werken die aansluit bij de vraagstukken die op ons afkomen. We zijn bezig met de inrichting van een afdeling onderzoek, kennis en informatie, die niet alleen gestructureerd kennis gaat verzamelen, maar ook gaat signaleren, analyseren en delen. Hierbij gaan we o.a. nauw samenwerken met de GGD. Natuurlijk blijven we ook actief bij het uitvoeren en implementeren van projecten. Ook willen we invulling geven aan onze rol als promotor, versneller, innovator en monitor. Niet alles is uitgekristalliseerd en klaar, de komende jaren zullen wij het één en ander, ook in nauw overleg met de provincie en onze klanten, verder invullen. CMO Flevoland is voorbereid op de toekomst. Voor ons liggen grote uitdagingen, een provincie die verder gaat groeien en oplossingen moet vinden voor daarmee samenhangende problematiek. Een provincie vol ambities, die te maken heeft met achterblijvende inkomsten en dus heel creatief op zoek moet naar mogelijkheden om de ambities toch waar te maken. Ook Flevoland ontkomt niet aan een discussie over kerntaken hoewel die al heel dicht liggen bij wat de commissie Lodders adviseert. Gemeenten en provincie moeten met elkaar om de tafel om te bespreken wat des gemeente is en wat beter bovenlokaal dan wel provinciaal kan worden opgepakt. Belangrijk is dat we er met elkaar voor zorgen dat het sociale gezicht van Flevoland niet alleen bewaard blijft maar verder wordt uitgebouwd. Met onze korte lijnen en hopelijk kortste tenen moeten we in staat zijn om ons landelijk te onderscheiden en ervoor te zorgen dat Flevoland binnen 5 jaar wordt verkozen tot meest ideale woonprovincie. Wonen, werken en recreëren zijn ruim voldoende mate aanwezig, jongeren kunnen er voor alle soorten onderwijs terecht, Almere is een opkomende studentenstad met voldoende vertier, de kwaliteit van de zorg is goed tot zeer goed, mensen in Flevoland kennen elkaar en helpen elkaar, Flevoland is steeds beter bereikbaar over het land, het water en door de lucht, de aanvankelijke achterstand in voorzieningen is omgebogen naar een voorsprong, kortom het is hier goed toeven. Wij als CMO zullen er alles aan doen om aan dit prachtige toekomstbeeld een bijdrage te leveren. U kunt op ons rekenen. Peter de Vreede

9

GOEDE tijden, SLECHTE tijden. Recessie, iedereen heeft er last van. BAKKERS verdienen geen droog brood meer. DE HERENMODE wordt de das omgedaan. KLEERMAKERS kunnen er geen mouw meer aan passen. LAMPENZAKEN zien de toekomst donker in. BADMEESTERS kunnen het hoofd niet meer boven water houden. MASSEURS knijpen 'm SJOUWERS zitten bij de pakken neer. KOLENHANDELAREN zitten in zak en as. HOUTHAKKERS leggen het bijltje erbij neer. WIELRENNERS weten niet hoe ze rond moeten komen. en de BANANENHANDEL is de PISANG !!!!!! Anna Bertha de Rooij

DE NJAI

De njai, de inheemse vrouw of concubine van de Europese man in voormalig Nederlands-Indië, stond aan de wieg van de grootste minderheidsgroep in Nederland, de Indische Nederlanders.Er is maar weinig bekend over deze “oermoeders” van de Indische Nederlanders. Vaak weten de eigen nazaten van een njai niet eens van wie zij afstammen. De Njai is een begrip in de wereld van ons die eigenlijk, zoals we het zelf zien, Indonesië als ons land zien als je daar geboren bent. Het vroegere Indië. Vanuit het gezag was een bevel dat je wel een intieme verhouding mocht hebben maar niet trouwen. Legio mannen van het koloniale leger onder o.a. Van Heutz (n.b. hier in Coevorden geboren) kregen kinderen van de vrouwen. Daaruit ontstonden schrijnende situaties, want de kinderen moesten naar Nederland. Soms met de vader mee of werden naar familie gestuurd en die zorgde voor de opvoeding. Die moeders mochten niet naar Holland en gingen dood van verdriet. Onder Jan Pieterszn Coen was het ook zo. Dat is een stuk geschiedenis dat nergens wordt gehoord. Veel rijke mensen die op de plantages werkten als hoofdambtenaar deden dit om de kinderen naar Nederland te sturen. Er zijn veel namen bij van adellijke mensen zoals Van Suchtelen, Van den Hare en veel van dit soort. Als je de boeken erover leest dan rijzen je de haren te berge. Als de vader toestond dat de moeder meeging, dan moest ze hier in de kou acclimatiseren. Een onmogelijke opgave voor deze mensen. Er zijn ook velen van verdriet en heimwee gestorven. Uitgeverij Tong Tong heeft er lektuur van o.a. De Njai (alleen de schrijver weet ik niet meer). Jacob Schultz

10

de ANBO vecht onder meer voor:

brede basisverzekering tegen ziektekosten

eerlijker verdeling van betaalde en onbetaalde zorgarbeid meer invloed in de gezondheidszorg aandacht voor vrouwenhulpverlening verhoging van de AOW voor alleenstaanden verbetering aanvullende pensioenen voor vrouwen hogere arbeidsparticipatie van ouderen zeggenschap in pensioenfondsen via deelnemersraden voldoende geschikte woningen voor senioren erkenning van het Seniorenlabel als kwaliteitskeurmerk meer aandacht voor veiligheid in en rond de woning erkenning van de specifieke woonwensen van ouderen deelname van ouderen aan maatschappelijke activiteiten leeftijdbewust personeelsbeleid in bedrijven en organisaties erkenning van het grote aandeel van ouderen in vrijwilligerswerk erkenning van ouderen als belangrijke politieke factor

de ANBO vecht onder andere tegen:

verdere aantasting van de individuele huursubsidie verschraling van het aanbod in de sociale woningbouw discriminatie op grond van leeftijd uitsluiting van ouderen uit maatschappelijke organisaties opeenstapeling van premies en eigen bijdragen ondoorzichtig netwerk van instanties en loketten aantasting van de koopkracht van de AOW premieheffing over aanvullende pensioenen ____________________________________________________________ Aanmeldingsformulier nieuw lid (Svp opzenden aan ledenadministratie ANBO afdeling Zeewolde, Terp 10, 3891 GJ te Zeewolde, tel. 036-5223068) Mijn achternaam...............................................................................................................m/v Mijn voornamen.................................................................................................................. Geboortedatum.................................................................................................................. Achternaam van mijn partner.......................................................................................m/v Voornamen van mijn partner.......................................................................................... Geboortedatum partner.................................................................................................. Straat en huisnummer..................................................................................................... Postcode en woonplaats................................................................................................... Telefoonnummer................................................................................................................ E-mail adres........................................................................................................................ Bank / Gironummer........................................................................................................... Datum en plaats

Handtekening

...........................................

...........................................

Bij verhuizing:

Nieuw adres:..........................................................................Postcode:...................................

Telefoonnummer:..................................................................Lidnummer:............................... 11

12