Nieuws. magazine. Deals op Beursvloer. Een vakantie om nooit te vergeten. Studiefonds voor kansarme kinderen. Meer informatie op speciaal papier!

Nieuws magazine

2014 nr. 23

Meer dan 1000 vakantiekinderen

Een vakantie om nooit te vergeten Arpad wil automonteur worden

Studiefonds voor

kansarme kinderen

Deals op

Beursvloer

Meer informatie op speciaal papier! Dit magazine is gesponsord door: Shopmade Design, IJsselstein - realisatie Roto Smeets GrafiServices, Utrecht - kleurendruk

|1

Voorwoord burgemeester

Inhoud 2 3 4 5 6 6 7 7 8 10 12 13 13 14 17 18 22 23 23 24 26 26 27 28 34 35 38 39 40 41 44 45 46 53 54 56 58 59

Voorwoord burgemeester Voorwoord voorzitter De kindervakantie Activiteitenkalender De kindervakantie Een lot uit de loterij De kindervakantie Collecte De kindervakantie Activiteiten van de Stichting Reisverslag kindervakantie In Memoriam All you can eat Projectvoorstellen Sponsors gezocht Bezoek aan de natuurlijke ouders Bril voor Nikoletta Kindervakantie Prijzen in Roemenië Lopersgroep Zomerkamp Voedselbonnen Hulpgoederentransport Sovataanse notities Verslag van de psycholoog Sponsors Donaties fiscaal aftrekbaar Kinderen hebben een droom Nieuwe donateurs Duizend woorden SRKH op beursvloer Vertalershoekje Jaarverslag 2013 René Hoksbergen Het Bestuur van de Stichting Financiële verantwoording 2013 Sponsors bedankt! Pro Sovata

Voorwoord burgemeester De millenniumwisseling werd door de Verenigde Naties als moment gekozen om onderling afspraken te maken met het doel iedereen te voorzien van de basisbehoeften voor een menswaardig bestaan. IJsselstein is een millenniumgemeente en namens de Stichting Roemeense Kinderhulp is Edwin Mentink lid van het millenniumplatform in onze stad. Tijdens de laatste vergadering op 22 februari jl. vertelde Edwin trots dat het eerste kind (Renate) op zich zelf is gaan wonen. Een mijlpaal in het bestaan van Tinkerbell. Voor haar heeft het bestuur en de vele vrijwilligers in IJsselstein en Sovata bereikt dat zij een zelfstandige toekomst kan opbouwen. Ik geef u daar allen graag een compliment voor!

Het eerste kind (Renate), uit het familiekindertehuis, is op zich zelf is gaan wonen. Een mijlpaal in het bestaan van Tinkerbell. Ik besef mij heel goed dat het enorm veel inzet en doorzettingsvermogen vraagt om dit voor Renate en in de toekomst voor andere kinderen te realiseren. Het geeft mij dan ook een goed gevoel te horen dat er ook in het afgelopen jaar weer meer actieve IJsselsteiners zich bij u hebben aangesloten om de helpende hand te bieden. De crisis maakt het moeilijk om financiële middelen te verwerven. Het bedrijfsleven heeft het ook zwaar en daardoor neemt hun ondersteuning noodgedwongen af. En we realiseren ons allemaal dat het kindertehuis een vaste kostenpost is en tenminste hiervoor dus geld beschikbaar moet zijn en daarnaast nog gelden nodig zijn voor allerlei andere noodzakelijke activiteiten in Sovata in het belang van de kinderen en de inwoners van dit stadje. Ikzelf mag ambassadeur zijn van uw stichting en ik zal mijn uiterste best blijven doen de Stichting Roemeense Kinderhulp te promoten. De Stichting Roemeense Kinderhulp viert volgend jaar haar 25-jarig bestaan. Een jubileum dat een feest waard is. Ik heb begrepen dat er al een jubileumcommissie is gevormd om dit te vieren. Ik heb de datum van een benefietavond op vrijdag 22 januari 2016 in Fulcotheater in mijn agenda gereserveerd. Ik ben er bij. U toch ook? Patrick van den Brink Burgemeester IJsselstein Ambassadeur Stichting Roemeense Kinderhulp

2|

Voorwoord voorzitter

Voorwoord voorzitter De moeite waard (?) Terwijl de zon uitbundig door het kleine vliegtuigraampje naar binnen schijnt, glijdt het glooiende Roemenië landschap onder mij voorbij. Na een drukke maar gezellige week in Sovata te hebben doorgebracht in ons familiekindertehuis Tinkerbell zijn we weer op weg naar huis. Als ik nu zo naar buiten kijk, ziet het er van een afstand zo ontzettend mooi uit. Maar wat een groot contrast met de natuurlijke families van de Tinkerbell kinderen waar we op bezoek zijn geweest. Een stukje niemandsland waar meer dan twintig families bij elkaar wonen, in hutjes opgetrokken van stokken en plastic. Met geen enkele conditie: geen water, geen riool, nauwelijks voedsel, kinderen in overvloed, vuil, viezigheid en modder. Wanneer ik hoog boven het land vlieg, bedenk ik mij hoeveel families in diezelfde miserabele omstandigheden leven, een uitzichtloos bestaan leiden, terwijl wij weer terug gaan naar ons beschermende, welvarende thuis. Volledig onzichtbaar van een afstand. Als je dit niet onder de aandacht brengt, zal niemand het ooit weten. Afgelopen jaar was het een moeilijk financieel jaar. Het was merkbaar dat er minder giften binnen kwamen van bedrijven, scholen en particulieren. Iedereen voelt de crisis en dat heeft dan ook zijn weerslag op onze inkomsten. Helemaal blij werden we van een berichtje dat we van een donateur ontvingen die ook een klein bedrijf heeft. “We blijven jullie werk ongelooflijk vinden. Dus crisis of niet, ons bedrijf zal echt wel overleven als we ons gezin blijven steunen. Bij deze kunnen jullie ook in 2014 weer op onze maandelijkse donatie rekenen.” Geweldig om te weten dat onze activiteiten worden gewaardeerd en donateurs het nog de moeite waard vinden om de Roemeense families te blijven steunen.

niet voor Tinkerbell en niet voor de kinderen die deze hulp zo hard nodig hebben. Je zou willen dat iedereen weet over de soms zo ontzettende armoede die er in Roemenië nog heerst. Maar niet alleen dat, ook moeten zoveel als mogelijk donateurs en sponsors weten over de kleine wonderen die soms gebeuren door hun ondersteuning. Zoals de operatie van Henrietta. Door een zware vergroeiing aan haar ruggenwervel was het onmogelijk om rechtop te lopen en zag het ernaar uit dat dit alleen maar erger zou gaan worden. Maar door een ondersteuning voor haar operatie lacht de toekomst haar weer tegemoet. Zes maanden na haar operatie kan ze weer rechtop staan en normaal bewegen. Een dergelijk wonder is alle moeite waard! Een paar weken geleden kreeg ik een levensboekje van iemand in handen. Een klein boekje met interessante verhalen, wetenswaardigheden en levensgebeurtenissen van de persoon in kwestie. Een heel mooie manier om voor het nageslacht je levenswerk op papier te zetten, zodat ze dit nog eens na kunnen lezen voor het geval dat je er niet meer bent… Een boekje met de balans van je leven en de overdenking of het de moeite waard is geweest.

de Stichting uit te brengen. Omdat in de afgelopen 25 jaar er zoveel is gebeurd en door veel vrijwilligers fors werk verzet is. Een boekje waardoor al dat werk, het bereikte resultaat, het plezier en soms ook verdriet niet vergeten zal gaan worden. De verhalen zijn eindeloos. Het zal dan ook lastig worden om een selectie te maken over dat wat het meeste de moeite waard is geweest. Hoe we moeten gaan kiezen zal nog heel moeilijk worden; want is het kleine wonder van Henrietta nu meer of minder de moeite waard dan een kindertehuis vol met 21 kansarme kinderen, ieder met zijn eigen verhaal en verleden, die een nieuwe toekomst tegemoet gaan? Eén ding hebben al deze verhalen wel met elkaar gemeen: ze geven alle Roemeense betrokkenen weer toekomstperspectief! Alleen dat al is de moeite meer dan waard! Ik kijk naar beneden en zie het glooiende landschap van Roemenië verder onder mij voorbij glijden en onwillekeurig denk ik weer aan die families in hun plastic huisjes. Als zij een levensboekje zouden mogen schrijven, uit hoeveel pagina’s zou het bestaan en zouden zij het de moeite waard vinden? Edwin Mentink, Voorzitter Stichting Roemeense Kinderhulp

Wij overwegen voor ons 25-jarig jubileum ook een “levensboekje” over

Want zonder onze donateurs en sponsors zou hulp namelijk niet mogelijk zijn: niet voor de ondersteunde families,

|3

Kindervakantie

“Met ons zevenen was het heel gezellig en levendig” Een dringende oproep in de krant, op Facebook en van ervaren gastouders, waarvan enkele familieleden, trok Adria en André de Wit over de streep om zich aan te melden als gastgezin. “Later hoorden we dat met de Stichting Roemeense Kinderhulp het 999e en 1000e kind de afgelopen 24 jaren naar Nederland zijn gekomen”. Met veel plezier kijken zij terug op drie mooie weken. Een verslag.

Zondag 14 juli kwam de bus IJsselstein binnenrijden met daarin Eszter en Klára en nog 34 andere kinderen. Al snel hadden Eszter en Klára ons herkend en zwaaiden vrolijk; de foto’s hadden ze kennelijk goed bestudeerd! De vermoeidheid droop van de gezichtjes af. Het was natuurlijk een lange zit. Enigszins onzeker (van beide kanten) begroetten we elkaar. Eszter, een klein blond meisje, en Klára, een relatief

De eerste week was het vooral acclimatiseren met veel springen op de trampoline, kleuren, knippen en plakken. grote meid met prachtige rode haren die heel mooi en strak gevlochten haar hoofd versierden. Het met ‘handen en voeten’ communiceren was begonnen, want we hadden natuurlijk geen tijd gehad voor een LOI-cursus Hongaars. Thuisgekomen lieten wij de meisjes het erf zien met daarbij speciale aandacht voor het vele water én de weg voor ons huis, en ze maakten kennis met onze kinderen Niek, Britt en Laura. Daarna lieten we ze hun slaapkamer voor de komende weken zien. Onze dochters waren hiervoor naar de zolder verhuisd. Na een verfrissend bad en een warme maaltijd gingen ze redelijk vroeg slapen. En slapen deden ze! Alle andere avonden sliepen ze niet meer zo vroeg, meestal gelijk met ons, zo rond 23.00 uur. Acclimatiseren Ik moest nog een week werken, maar voor mijn vrouw Adria vielen de drie weken precies gelijk met haar eigen vakantie. De eerste week was het vooral acclimatiseren met veel

4|

springen op de trampoline, kleuren, knippen en plakken. Ook maakten we veel foto’s die we als miniatuurtjes printten en zo door Eszter en Klára in hun dagelijks reisverslag werden verwerkt. Wij zagen de meiden (kleine meisjes waren het al gauw niet meer) per dag hun onzekerheid verder afschudden. En na anderhalve week waren ze echt relaxed en spontaan. Met ons zevenen was het heel gezellig en levendig. Daar komt nog bij dat we zo ongeveer de mooiste zomer sinds tien jaar hebben gehad: elke dag mooi weer en ’s avonds lekker laat buiten eten. Met elkaar communiceerden we steeds meer met Google Translate, waardoor we iets meer verdieping kregen in het contact met de meiden. Zo kwamen we te weten of ze nog heimwee hadden en hoe thuis de gezinssituatie was. Eszter is enig kind en Klára heeft nog een jonger broertje. We hadden het idee dat de thuissituatie redelijk goed was te noemen. Dus geen treurige armoe, zoals bij de jongens die bij onze schoonzus logeerden. Uitstapjes Een heel programma voor de meiden hebben we nooit gehad: in feite draaide het gezinsleven gewoon door, met af en toe een fietstochtje naar het strand en een lange zondag in Burgers Zoo in Arnhem. Bij de ingang kregen we een folder van de dierentuin met de routes en de diverse bezienswaardigheden. Ze wilden niet eerder het park uit nadat alle dieren in de folder waren afgestreept.

Kindervakantie

Dus volgde soms nog een tweede en derde ronde door het park... Wat wij verder heel leuk vonden waren de momenten dat je andere gastgezinnen kon ontmoeten, zoals bij het zwembad in IJsselstein, familiedag in Blokland, een barbecue of de stranddagen. Met de daarbij nog geplande uitjes van de Stichting was er genoeg te beleven en vlogen de drie weken voorbij. Naar huis Wij kijken terug op drie leuke weken met de meiden Eszter en Klára. Ik zal niet gauw het moment vergeten dat we zaterdagochtend naar IJsselstein terugreden met alle meiden op de achterbank. Het was stil in de auto. En... zag ik een paar natte ogen van Eszter in de binnenspiegel? Nadat we de twee zware tassen bij de bus hadden neergezet, volgden de omhelzingen. Twee meiden, die een prachtige ervaring met zich meenemen naar huis; terug naar hun vaders en moeders en verder met hun eigen toekomst. Een toekomst met zicht op perspectief en verdere ontwikkeling.

Al met al was het een prachtige ervaring. Adria en André de Wit Niek, Britt, Laura, Polsbroek

Activiteiten kalender 2014/2015 2014 13 juli t/m 2 augustus Vakantieweken kinderen uit Sovata en omstreken 18 t/m 31 augustus Collecte IJsselstein 19 september Sluitingsdatum inschrijving Hulpgoederentransport 10 en 11 oktober Ophalen dozen voor hulpgoederentransport 31 oktober en 1 november Inleveren dozen hulpgoederentransport 8 november Uitgifte dozen in Sovata

21 november Bingo in de Oase 13 december Kerstmarkt IJsselstein 2015 28 maart Bazar 2 – 10 mei Jubileum in Sovata 5 juli – 25 juli Kindervakantie 24 - 30mei Collecte Benschop

|5

Kindervakantie

Otto en Andras:

welkom in Houten!

Het was de eerste keer dat er bij Jan Willem en Marjolein Wubs twee Roemeense kinderen vakantie kwamen vieren. Ze vonden het allebei spannend, want, vroegen zij zich af, hoe gaat het met de communicatie en hoe zullen de jongens het hier vinden? Fam. Wubs: “Tijdens de informatie-avond kregen we veel te horen en ook zagen we foto’s van de jongens die bij ons in huis zouden komen. Lachend keken Otto en Andras ons aan. Toen het eenmaal dichterbij kwam, begon het steeds meer te leven. We maakten de logeerkamer in orde, hingen slingers en ballonnen op. We vonden het super-belangrijk dat de jongens zich welkom bij ons zouden voelen. En dat voelden Otto en Andras zich, ze reageerden uitgelaten over alles wat ze zagen. De eerste dagen speelden ze druk met het Playmobil. Ook het zwembad in de tuin was favoriet, met als allerleukst natuurlijk de watergevechten. Fietsen of een lekker potje voetbal, dat deden ze

het liefst iedere avond. Over het eten van de jongens viel over het algemeen niet te klagen. De een probeerde van alles uit, de ander zei al gauw dat hij iets niet lustte. Maar brood aten ze beiden graag en dan het liefst dubbel belegde boterhammen. In de tweede week ontdekten ze in huis nieuwe dingen, zoals de laptop of naar muziek luisteren en televisie kijken. Zo werd er vaak heel hard gelachen om de capriolen van mister Bean. Verder zijn we met de jongens een dagje naar de dierentuin geweest. Vooral de leeuwen en de tijgers vonden ze superleuk. Wat ook in de smaak viel was ons uitstapje

Een lot uit de loterij! Al een paar jaar is een van mijn vrijwilligerstaken de collecte voor de Stichting Roemeense Kinderhulp. De afgelopen jaren collecteerden we twee weken in augustus. Dit jaar zou het in de schoolvakantieperiode vallen. Dus niet alleen minder collectanten, maar ook veel gesloten deuren, omdat bewoners op vakantie zijn. En dat in crisistijd. Ik hield mijn hart vast voor de opbrengst. Stug doorgaan was het devies. Hoe meer deuren ik langs ga, des te groter de kans dat er wat in de bus komt. En je niet laten beïnvloeden door opmerkingen, zoals “ik heb al per giro overgemaakt”, “ik sla eens een keertje over”, of “ik heb geen klein geld in huis”. Gelukkig waren er ook positieve reacties van mensen die precies weten waar het over gaat. Ook al zijn ze een pakketgezin of breien ze

6|

dekens voor het bejaardenproject, ze stoppen een centje in de bus. Zo kom ik op mijn laatste collecteavond bij een adres waar de heer en mevrouw des huizes druk in de weer zijn met het schilderwerk. De buitendeur krijgt een nieuw verfje. Ze staan met vieze handen en verfattributen buiten. Ik leg uit waar ik voor kom. “Ja, we zijn nu erg druk, maar kom straks maar even terug”. Ik maak mijn wijkje af en rijd nog even langs het adres van de schilders. Ze zijn klaar met verven en hebben eigenlijk niet meer op mijn terugkomst gerekend. Mevrouw gaat naar binnen en komt terug met 20 euro. Wat een geweldige gift!

naar zee, want wat is er nou leuker dan je gastouders ingraven... Wel merkten we dat de jongens na verloop van tijd hun grenzen gingen verkennen en keken tot hoe ver ze konden gaan. En ja, ook aan drie weken vakantie komt een eind. Otto was wat stilletjes. Hij had moeite met afscheid nemen, dit in tegenstelling tot Andras, die had zijn vriendjes weer snel gevonden. Toen eenmaal de bus wegreed, moesten ook wij even slikken. We hebben met onze kanjers een superleuke, mooie tijd gehad!” Jan Willem en Marjolijn Wubs Uit Houten

Dat maakt de avond tot een succes. We raken aan de praat en ik kan haar veel vertellen over de stichting. Helaas heb ik geen nieuwsbrief bij me om haar meer te informeren. De volgende dag doe ik alsnog een nieuwsbrief bij haar in de bus met een klein briefje. Tot mijn verrassing ontving ik een paar dagen later een mailtje. Ze had de nieuwsbrief gelezen en besloten Erno Kiss te sponseren. Gegrepen door het verhaal en omdat ze zelf ook een zoon van 28 heeft, wilde ze wat doen aan zijn nare situatie. Voor één jaar neemt ze de kosten voor zijn voeding op zich. Daarnaast stuurt ze in november ook nog twee pakketten. Wat een enorme opsteker! En dat allemaal omdat ik een paar avondjes heb genoten van ‹mijn› mooie IJsselstein, waar nog zoveel mensen wonen met een groot hart, waarvan ik er een van mocht ontmoeten. Jaap Valk

Kindervakantie

‘Een vakantie om nooit te vergeten’ Op zondag 14 juli rijdt de familie De Jong uit Benschop naar IJsselstein om de meisjes Kinga en Erzsebet op te halen. Nadat in het Fulcotheater de laatste instructies in ontvangst zijn genomen, gaan zij huiswaarts. Het is de eerste keer dat de familie voor de stichting gastgezin is.

“In het begin ging het allemaal wat moeizaam. Met name de taal was moeilijk. Maar gelukkig kwamen we met Google Translate een heel eind. De eerste dagen was het prachtig weer. De meisjes hebben dan ook veel gebruik gemaakt van het zwembad. Voor Erszebet een heerlijkheid, ze genoot er ervan. Verder hebben we ze meegenomen naar de manege

Gelukkig kwamen we met Google Translate een heel eind waar een van onze dochters op les zit. Ze mochten zelf ook even paardrijden en keken hun ogen uit. Wat kun je een kind toch met eenvoudige dingen blij maken! Naarmate de tijd vorderde hoe losser ze werden. Dolenthousiast kwamen ze vaak thuis van hun uitstapjes en vertelden honderduit in het Hongaars. Aan hun ogen te zien hadden ze het reuze naar hun zin gehad.

Erszebet geniet in het zwembad

Al met al hebben de logees ontzettend genoten van onze welvaart, en dat is wat je ze mee wilt geven. Het afscheid was moeilijk. Met een tas vol met herinneringen brachten we ze naar de bus. Nadat we Kinga en Erzsebet een voorspoedige reis toewensten, zwaaiden we ze nog lang uit. Terugkijkend op deze vakantie kunnen wij alleen maar zeggen dat het ons leven heeft verrijkt. We zullen het niet gauw vergeten. Ook onze twee dochters van 16 en 13 jaar heeft het goed gedaan. Het is zeker voor herhaling vatbaar.” Familie De Jong Benschop

Collecte De opbrengst van de jaarlijkse collecte was in 2013 helaas lager dan in 2012. De stichting bedankt de collectanten zeer voor hun inzet!

Voor de aankomende collecte zoeken wij nog collectanten die ons een of twee avonden willen helpen bij deze zeer belangrijke geldwervingsactie. U kunt hiervoor contact opnemen met:

Opbrengst 2013 • IJsselstein • Benschop • Lopik

€ 2.595.00 € 1.154.20   € 1.792.63

Totaal:

€ 5.541.83

Jaap Valk (IJsselstein) e-mail: [email protected] 030-6882428 of Thea Bosch (Benschop en Lopik) email: [email protected] 0348-553236

(Opbrengst 2012: € 7.069,45) Bij voorbaat dank voor uw hulp.

|7

Kindervakantie

Kindervakantie 2013

Csaba en Reka

Van tevoren waren ze een klein beetje zenuwachtig. Maar eenmaal onderweg was dat snel vergeten. Csaba en Reka zijn de begeleiders van de kinderen die in 2013 naar Nederland kwamen. In het dagelijks leven is Csaba docent lichamelijke opvoeding en Reka bibliothecaresse op een school en daarnaast psychologe. Ze hebben samen een verslagje voor ons geschreven.

Wij verbleven zelf bij een hele leuke familie: bij Reijer en Angelique van Toor, met hun zonen Jos en Rik. Ze probeerden zo veel mogelijk tijd met ons door te brengen en we hebben heel veel fijne momenten en dagen met ze gehad. Ik vond het eten bij onze familie lekker. Tijdens de vakantie was ik jarig, de familie heeft mij een onvergetelijke verjaardag gegeven. Met het fotoboek dat ik afgelopen november van hun kreeg, ben ik ontzettend blij. Ik blader het geregeld met heel veel plezier en zelfs wat weemoed door. Ik vond het interessant om te zien hoe goed alles in Nederland werkt en dat mensen over het algemeen zo goed in balans zijn. Wat ik van het land heb gezien was mooi, en het was leuk om al die verschillende fietsen te zien. Persoonlijk heb ik heel veel genoten van de prachtige musea.

Ik ben Réka-Orsi en afgelopen zomer was ik samen met Csaba in Nederland als begeleider van 36 kinderen. Wij waren heel blij dat wij waren uitgekozen als begeleiders, aan de andere kant zagen we best een beetje tegen de reis op, want het is een hele verantwoording. Gelukkig is de vakantie zonder vervelende gebeurtenissen verlopen. Integendeel zelfs.

Nadat we terug waren in Sovata heb ik een aantal ouders van de kinderen gesproken en zij vertelden mij dat het voor hun kinderen een gedenkwaardige vakantie was geweest, vol met pret en fijne dingen. De moeder van Laszlo zei zelfs dat hij na de vakantie een heel ander kind was geworden. Op een goede manier. Al met al een vakantie om nooit te vergeten!

Csaba en Reka onderweg naar Nederland

De reis naar Nederland was boeiend. Van tevoren waren de kinderen daar erg opgewonden over, en eigenlijk ik zelf ook. De drie weken vakantie waren goed geregeld en het was fijn om veel aardige, bijzondere mensen te ontmoeten die alles voor de kinderen organiseerden en kennis te maken met de lieve, zorgzame familie waar wij zelf mochten logeren. Ik ben onder de indruk van de omgeving en de wegen. Vooral de fietspaden vond ik erg mooi. Het was een fijne ervaring om de gastouders te ontmoeten en te zien waar de kinderen drie weken verbleven. Het

8|

waren allemaal gelukkige en warme gezinnen, en iedereen deed z’n best om het de kinderen naar hun zin te maken. We hadden continu contact met

Al met al een vakantie om nooit te vergeten! de kinderen en zij vertelden ons steeds dat het goed met ze ging en dat ze veel plezier hadden.

Csaba en Reka, Sovata

Bedankje van een ouder van een van de kinderen die naar Nederland is gekomen Lieve Karin en Edwin, Ik wil jullie en de Stichting Roemeense Kinderhulp bedanken voor de fijne vakanties die jullie organiseren voor onze kinderen. Zoals je weet werd op het laatste moment ook onze dochter toegevoegd op de uitwisselingslijst. Sinds haar thuiskomst spreekt ze nog steeds veel over de reis en de tijd die ze samen met haar gastgezin in

Holland heeft doorgebracht. Naast een dankbrief aan haar gastgezin wil ik jullie persoonlijk ook laten weten hoe dankbaar ik hiervoor ben. Jullie besteden veel tijd en energie om de kinderen en hun families op velerlei manieren gelukkig te maken. Kiss Eniko, Sovata

Eva Gereb (part-time)

- lerares Tinkerbell

Activiteiten van de Stichting

Kledingwinkel HCC (Home Complete Company) is de tweedehands winkel in Tirgu Mures die we samen met onze vroegere sociaal werker Joco Boer hebben opgezet. Door de verkoop van deze kleding hebben we lokaal nu een vaste inkomstenbron. De opbrengst is nu nog klein, maar groeiende. Vorig jaar bestond de winkel alweer drie jaar. Joco stuurde ons een emailbericht hierover. Lieve vrienden, Vandaag is ons bedrijf, de Home Complete Company (HCC) drie jaar oud. Destijds is het bedrijf geboren uit de wens om inkomsten voor Tinkerbell in Sovata te genereren. We maakten gebruik van onze ervaring met sociaal werk en ons zakelijk inzicht. We bouwden op onze hoop en vertrouwen in mensen, en op de grote steun van de fantastische mensen die via de Stichting Roemeense Kinderhulp achter ons staan: vrijwilligers, vrienden en onbekende sponsors uit heel Nederland. Gecoördineerd door kundige mensen uit IJsselstein is het team begonnen met een

investering vanuit Nederland in Roemenië. Tirgu Mures had er een handelsbedrijf in tweedehands kleding bij. Door de jaren heen heeft het bedrijf zes mensen in dienst gehad, die hun gezin op deze wijze konden onderhouden. Daarnaast konden we maandelijks 300 euro aan Tinkerbell bijdragen. En dat blijven we doen zolang het bedrijf bestaat. Het doel van HCC is om het bedrijf eerst te laten groeien op basis van het korte termijn (5 jaren) plan, met winkels voor kleding, huisraad en fietsen. Daarna gaan we over op het lange termijn plan, waarin diensten en productiebedrijven een rol spelen. Daarmee verzekeren we de kinderen in Tinkerbell van een goede werkomgeving na hun studie. We hebben zeker veel te danken aan de hulp die we vanuit Nederland

Opbrengst bingoavond 2013 Liza Roza en Nico van Sijl organiseren al jaren lang bingo’s in IJsselstein. Wanneer de opbrengst van de diverse bingo’s groot genoeg is geworden, organiseren zij geheel belangeloos een bingo voor een goed doel. Met de door hun ingekochte en ter beschikking gestelde prijzen is in oktober jl. een dergelijke avond voor de Stichting Roemeense Kinderhulp georganiseerd. Veel van onze sponsors en donateurs hebben gehoor gegeven aan onze oproep om ook een kansje te wagen. De zaal in het Pulse-gebouw (IJsselstein) zat helemaal vol en het werd een gezellige avond. De bingoavond leverde een totaalbedrag op van € 1.025,. Wij willen graag de organisatoren Liza en Nico hartelijk bedanken voor hun inzet en geweldige bijdrage.

krijgen. Dankzij alle lieve mensen die spullen voor ons verzamelen, opslaan, transporteren en afleveren kunnen wij de winkel vullen met kleding, schoenen, huisraad, fietsen en dergelijke. Dus namens alle huidige en voormalige Home Complete Company medewerkers en het bestuur, wil ik onze erkentelijkheid, grote dank en beste wensen doorgeven aan alle medewerkers, vrienden en sponsors. God zegene u, lieve vrienden, en alle geluk en gezondheid voor u en uw familie. Vriendelijke groet, Jozsef Boer, Tirgu Mures LANG LEVE HCC!

Familie Nagy

dankt sponsors voor nieuwe bank In de nieuwsbrief van 2012 werden er sponsors gezocht voor een nieuwe bank voor een van de families Nagy in ons familiekindertehuis Tinkerbell. Het geld is via diverse kanalen binnengekomen, en zo kon de nieuwe bank worden aangeschaft. De familie Nagy (Gyongyi, Denes en de kinderen) is er heel blij mee. Namens Gyongyi veel dank aan de sponsors!

Ook voor aankomend jaar staat er al weer een nieuwe bingo gepland: 21 november. Houdt u de agenda alvast weer vrij?

|9

Kindervakantie 2013

Kindervakantie 2013

10 |

Kindervakantie 2013

| 11

Kindervakantie

Reisverslag kindervakantie Nederland – Sovata 2013 Namens de Stichting gaan ze als begeleiders mee naar Sovata. Samen met de buschauffeurs Kees, Ed en Albert en de Roemeense begeleiders Czaba en Reka, brengt de familie de kinderen weer veilig terug naar huis. Een reisverslag. Na duidelijke instructies vooraf staan de kinderen met hun gastouders te wachten op de bus. De tassen worden zorgvuldig in de bagageruimtes gezet, en de tas met eten en drinken (voor twee dagen) gaat mee de bus in. Op elke stoel ligt er een deken en een kussentje. En aan elke stoel hangt een plasticzak voor de vele snoeppapiertjes, maar ook voor het geval dat een van hen onverhoopt moet overgeven. De gastouders zoeken met de kinderen een plaatsje in de bus en de winterjassen krijgen een plaatsje onder de stoelen. De tijd van afscheid nemen breekt aan: nog snel een knuffel, een aai over de bol. Het afscheid nemen valt zwaar bij velen. Met tranen in de ogen bij zowel de kinderen als bij de gastouders, vertrekt om 8.45 uur de bus. Onder luid getoeter en uitbundig zwaaien gaan we op weg. Het is stil in de bus, afscheid nemen is moeilijk. Sommigen zijn verdrietig en kijken wat voor zich uit. Maar al gauw komen de meegekregen fotoalbums uit de tassen en wordt de snoepvoorraad aangebroken. De kinderen bekijken elkaars foto’s en vertellen honderduit over hun vakantie. Ook wij worden bedolven onder de fotoalbums en genieten samen met de kinderen van onvergetelijke vakantieherinneringen. De reis verloopt voorspoedig, op een korte file bij Köln na. Gedurende de reis lopen wij regelmatigdoor de bus om te kijken of het goed gaat met de kinderen en of ze de veiligheidsriemen nog vast hebben.Tijdens de wissel van de chauffeurs maken we bij een wegrestaurant gebruik van een sanitaire stop. Onder onze begeleiding gaan de

12 |

kinderen naar het toilet. Het is een mooi gezicht: een lange rij kinderen, op weg naar het toilet. Na twintig minuten zit iedereen weer in de bus. Om 18.30 uur verlaten we Duitsland en steken we de Oostenrijkse grens over.Na nog een uur rijden houden we een lange pauze. De chauffeurs hebben nu een verplichte rusttijd van een uur. De kinderen nemen de tijd om te eten en laten vol trots hun goed gevulde broodtrommel zien. Daarna is er ruimte voor een spel, ze leven zich lekker uit. Weer aangekomen in de bus zet Czaba een kerst DVD op (en dat bij 22°C graden in de bus en35°C buiten…). De kinderen kijken aandachtig naar de film. Zondag middernacht passeren we de Oostenrijk / Hongaarse grens. Het licht gaat uit en we vertrekken richting Budapest. Om 02.30 uur zijn de eerste kinderen wakker en om 5.00 uur volgt de rest. Ze kijken uit naar hun ouders. Om 6.00 uur zijn we bij de Hongaars / Roemeense grens, hier is grenscontrole. De douanier vraagt naar de paspoorten en hij informeert over de kinderen. Reka spreekt de douanier in het Roemeens aan maar merkt dat hij Hongaars spreekt. Als ze over gaat in het Hongaars verandert zijn toon. Na uitleg mogen we doorrijden. Na drieënhalf uur rijden, stoppen we in Cluj Napoca om te gaan ontbijten bij de Mac Donalds. Bij vertrek deelt de bediening ballonnen en maskers uit. De dag kan niet meer stuk. Uitgelaten stappen de kinderen weer in de bus, op weg naar Sovata. Iris zorgt gedurende de reis voor de muziek. Nadat zij een nummer van de Hongaarse rockband Edda heeft opgezet, zingen de kinderen uit volle borst mee. Ze genietenzichtbaar van alles. De kinderen krijgen van de leiding, ongeveer 50 kilometer voor Sovata,de laatste instructies. Reka vraagt ze alle persoonlijke bezittingen in tassen te doen en de dekens, de kussens aan de begeleiding te geven.

Vervolgens krijgen ze uitleg over hoe het gaat bij aankomst in Sovata: de kinderen begroeten eerst hun ouders en daarna moeten ze terug de bus in om hun paspoort, tas en winterjas op te halen. Als we het bord Sovata passeren, klinkt het in koor: Sovata, Sovata, Sovata! Als we de parkeerplaats opdraaien is het einde rust en is iedereen in de hoera stemming. Zwaaiende en huilende ouders begroeten de kinderen. Na drie weken vakantie sluiten ze hun kind weer in de armen. Maar helaas zijn nog niet alle ouders aanwezig. Zij worden gebeld. Ze zullen toch wel komen? Wij bellen naar Nederland om te vertellen dat we veilig aangekomen zijn. Daarna concentreren we ons op het uitpakken van het bagageruim. Czaba roept de namen van de kinderen die vermeld staan op de tassen, en de ouders banen zich een weg door de menigte om de tassen aan te pakken. Nog steeds missen we een ouderpaar… Ze hebben ook niet gereageerd op de telefoon. Kunt u zich dit voorstellen? Een plaatsgenoot neemt de zorg op zich en neemt de jongen mee naar huis. De kinderen gaan bepakt en bezakt naar huis en wij blijven ‘leeg’ achter. Een reis van 29 uur die vooraf erg lang lijkt, is voorbij gevlogen. De leuke gesprekken, bezienswaardigheden,tussenstops en momenten met de kinderen maakten de rit onvergetelijk voor ons. Na vele jaren namen ook wij afscheid van ‘onze’ kinderen, maar we hebben nooit beseft wat de chauffeurs er voor over hebben en voor moeten doen om de kinderen veilig in Nederland en weer veilig in Sovata te brengen. Wij willen Kees, Ed en Albert bedanken voor deze prachtige en onvergetelijke reis. Heren, wij zijn trots op jullie! Ook de Stichting Roemeense Kinderhulp willen we bedanken voor deze prachtige reis. Zonder de gastouders,vele vrijwilligers, donateurs en de organisatie van de kindervakantie hadden deze kinderen geen vakantie in Nederland gehad. Deze vakantie dragen ze hun hele leven mee en is voor vele een stimulans in hun verdere leven. Jack, Agnes en Iris Bootsma.

Sponsors

In Memoriam Jos Dukker (7 oktober 1945 - 30 december 2013) Kort voor oudjaarsavond bereikte ons het droevige bericht dat Jos Dukker was overleden. Voor vele van ons kwam dit bericht als een donderslag bij heldere hemel. Temeer omdat het afgelopen jaar het contact met Jos wat minder was geworden dan normaal, omdat hij was gestopt met de hulpgoedereninzameling in de regio Delft en omstreken. Jos heeft de Stichting vele jaren een warm hart toegedragen. In eerste instantie hebben we hem leren kennen als chauffeur bij Connexxion waar hij samen met collega’s volledig belangeloos de busreis van en naar Roemenië verzorgde. Evenals zijn collega’s verloor hij na zijn eerste reis zijn hart in Roemenië. In de jaren daarna heeft hij vanuit zijn woonplaats Delft voor het hulpgoederentransport als contactpersoon voor die regio gefunctioneerd. Met veel zorg, aandacht en liefde voerde hij deze activiteiten elk najaar weer uit. Vooral in de laatste jaren heeft hij daardoor veel families in Chibed aan een pakketgezin geholpen. Ook bij het uitdelen van de pakketten en het bezorgen van alle hulpgoederen in Sovata, was Jos altijd pre-

Jos Dukker in Sovata in 2011

sent. Hij bouwde veel contacten op met de verschillende families. Maar ook bij ‘zijn’ pakketfamilie bracht hij menig uurtje aan de keukentafel door. Hierover schreef hij ons een keer: “Met mijn gastheer, waar ik jarenlang in november in huis was, heb ik veel gezellige uurtjes doorgebracht. Ondanks dat deze mensen alleen Hongaars spreken, konden we met een biertje elkaar altijd goed verstaan.” In 2012 gaf hij helaas te kennen dat na 20 jaar activiteiten te hebben gedaan voor de Stichting, deze nu te willen afbouwen vanwege gezondheidsredenen. Hierover schreef hij toen: “Na bijna 20 jaar gaat alles wat moeizamer. Het is een enorme ervaring geweest om dit werk te mogen doen. Door het pakket-

tentransport zijn er heel veel persoonlijk contacten met gezinnen ontstaan, die contacten zal ik zeker gaan missen.” Het bestuur van de Stichting Roemeense Kinderhulp is dankbaar voor al de hulp, ondersteuning en goede zorgen die Jos in de afgelopen 20 jaar heeft gegeven. Door zijn toewijding hebben veel kansarme kinderen de mogelijkheid gekregen om van een onbezorgde vakantie in Nederland te genieten, en hebben veel Roemeense families een steuntje in de rug gehad tijdens de moeilijke winterperiode. Op zijn rouwkaart stond geschreven: Hopende dat hij nu de rust gevonden heeft waar hij zo naar verlangde. Wij sluiten ons hier graag bij aan. Bestuur Stichting Roemeense Kinderhulp.

All you can eat op locatie Zin in een barbecue, maar geen zin om zelf voor alles te zorgen? Huur dan de BBQCentrale.nl in en steun de stichting. De medewerkers van de BBQCentrale zorgen ervoor dat alles opgebouwd en afgebroken wordt. U hoeft alleen maar aan te schuiven en te zorgen dat uw buik en die van de gasten goed gevuld wordt. Er is genoeg. U kunt onbeperkt eten, maar betaalt een vaste prijs. Alles wat overblijft wordt weer meegenomen, dit ivm met de voedselveiligheid. De standaard tijdsduur van de barbecue is twee uur, extra tijd is in overleg en tegen meerkosten mogelijk. U heeft de keuze uit een ruim basis-assortiment en een aantal

producten (zalm, gambaspies, kogelbiefstuk en Shaslick) kunt u los bestellen. De prijzen zijn vanaf ¤ 12 per persoon, bij een gezelschap van 200 mensen. Een deel van de opbrengst gaat naar de Stichting Roemeense Kinderhulp. Neem contact op met de BBQcentrale.nl om te zien wat de mogelijkheden zijn.

| 13

Sponsors

Projectvoorstellen Naast het jaarlijkse hulpgoederentransport en de kindervakanties probeert de Stichting ook daar waar het nodig is incidenteel hulp te bieden. Onze aandacht gaat daarbij uit naar de zwakkeren in de samenleving: kinderen, ouderen en gehandicapten. We gaan heel zorgvuldig om met dit soort projecten, want we kunnen het geld van de sponsors maar één keer uitgeven. Ook bij Tinkerbell lopen we nog steeds tegen zaken aan die verbeterd kunnen worden, maar waar een investering voor nodig is. Voor al deze zaken zoeken we ook dit jaar weer sponsors. Studiefonds voor kansarme kinderen Kinderen van gezinnen die niet de mogelijkheid hebben om een studie te volgen, kunnen door middel van een studiefonds een ondersteuning ontvangen. Afhankelijk van de financiële situatie en de gevraagde ondersteuning, wordt door een speciale commissie in onze Roemeense Stichting bekeken hoeveel de ondersteuning bedraagt. In principe wordt de ondersteuning voor de gehele duur van de studie toegewezen, zolang de resultaten goed zijn en er zicht is op het succesvol kunnen afsluiten van de studie. Door middel van een voortgangsrapportage worden sponsors in de nieuwsbrieven op de hoogte gehouden. De benodigde ondersteuning is uiteraard afhankelijk van de duur, opleiding en financiële situatie van de familie, maar bedraagt tussen de € 1.500,- en € 4.000,- per jaar per kind. Uiteraard is het mogelijk om een kleinere bijdrage in het fonds te storten, waarmee meerdere sponsoren gezamenlijk een kind kunnen ondersteunen.   Een voorbeeld van een dergelijke aanvraag is Kinga Kacso. Zij studeerde rechten aan de ‘Petru Maior’ universiteit in Tirgu-Mures. Een sponsor, die het niet nodig vindt om met naam genoemd te worden, maar die wij bij dezen wel heel hartelijk daarvoor willen bedanken, hielp haar door haar studie heen. U leest het goed: ‘hielp’. Kinga is namelijk geslaagd! Het laatste jaar was extra zwaar. Ze besloot om haar bijbaantje op te geven en al haar energie in haar studie te steken. Draaide ze daarvoor al ieder dubbeltje om voordat ze het uitgaf, in dat jaar deed ze dat twee keer. Maar met een heel mooi resultaat: ze slaagde

14 |

met vlag en wimpel. Nu is ze op zoek naar een baan. Bij de huidige economie is dat ook een moeilijke opgave. Maar dankzij haar studie heeft Kinga een betere kans dan veel van haar leeftijdsgenoten. Wij hebben er alle vertrouwen in dat ook dat gaat lukken. Vorig jaar is de beslissing genomen om Istvan Nagy te ondersteunen bij zijn studie. Voorafgaand aan zo’n beslissing vragen we altijd om bewijzen van de financiële situatie. Wanneer alle afwegingen zijn gedaan en wij kunnen komen tot een gunstig oordeel wordt een contract opgesteld tussen de Stichting en de student. In dat contract worden natuurlijk de standaard afspraken vastgelegd, maar er zijn ook twee extra paragrafen. De student is verplicht om de activiteiten van Pro Sovata te ondersteunen. Dus bijvoorbeeld om te helpen bij de markten of bij het Bear Lake evenement. En de student wordt, op het moment dat hij/zij de studie heeft afge-

Istvan Nagy

rond en financieel onafhankelijk is, zelf sponsor van Pro Sovata. Dit laatste kunnen we niet verplicht stellen, maar met het sponsorgeld worden weer andere studenten bij hun studie geholpen. Dus de bereidheid hiervoor is groot. Istvan is inmiddels begonnen met zijn studie en houdt ons, volgens afspraak, netjes op de hoogte. Hij maakt dagen van 8 uur ‘s ochtends tot 4 of 6 uur ‘s middags, vijf dagen per week. Hij heeft ons een bewijs van inschrijving bij de universiteit gestuurd. En hij heeft vrijwilligerswerk gedaan in een ziekenhuis, op de afdeling Spoedeisende Hulp. En zodra hij examens aflegt geeft hij ons de resultaten door. Het gaat dus heel goed met Istvan, hij werkt hard aan zijn toekomst! Ook Barni Birtók houdt ons op de hoogte van zijn studie, die ondersteund wordt door het studiefonds. Barni is in 2012 begonnen met zijn studie Aerospace technologie aan de Technische Universiteit (TU) in Delft. Hij leert daar over satellieten, ruimtelijke omgeving en hij gaat verder met zijn studie Structural Engineer. Barni: “Op de dag van terugkomst verhuisde ik naar een nieuw huis. Mijn kamer die ik nu heb is kleiner, maar goedkoper. Het is een leuke plek met goede huisgenoten. In totaal zijn we met z‘n vijven: drie Nederlanders, waarvan één meisje en twee jongens, één Italiaanse jongen en mijzelf. Op dit moment volg ik een stage bij Dutch Space in Leiden (de grootste ruimtevaartonderneming van Nederland). Ik reis iedere dag heen en weer. Van het bedrijf ontvang ik een reis- en (kleine) stagevergoeding. Mijn stage is interessant en gaat over overbelasting in lijmverbindingen. Om precies te zijn: ik maak een tool in Excel die de technici van Dutch Space (hopelijk) zullen gebruiken voor het voorspellen van overbelasting van onderdelen die met lijm verbonden zijn. Omdat het bedrijf voornamelijk geïnteresseerd is in toepassingen in ruimtevaart, moet er rekening gehouden worden met de belading vanwege verschillen in

Sponsors

de Sobotta atlas van de menselijke anatomie. Dat is de grootste uitgave, die kost 700 RON (160 euro). En een woordenboek: 70 RON (16 euro).

Lorincs Arpad de coëfficiënt van de thermische expansie. Eind van dit jaar eindigt mijn stage. Verder maak ik het goed!” Arpad wil automonteur worden Dit keer vragen wij aandacht voor Arpad die een droomwens heeft: Hij wil automonteur worden. Arpad woont samen met zijn moeder en oma in Chibed. Zijn ouders zijn 11 jaar geleden gescheiden en sindsdien voedt zijn moeder hem alleen op. Ze is al 54 jaar en heeft geen vast werk. Dus dit is niet altijd gemakkelijk voor haar. Arpad houdt ervan om dingen te repareren of er zo aan te sleutelen dat het weer werkt. Dus toen hij van de school in Nyaradszereda hoorde, wilde hij daar graag naartoe. Daar leert hij namelijk alles over auto’s en hoe die te repareren. Met het oog op de toekomst wil zijn moeder dat Arpad goed onderwijs volgt. Maar helaas kan zij de kosten - ongeveer 79 euro per maand - niet betalen. Dit bedrag is voor studie- reis- en verblijfkosten. Doorweeks woont hij in een internaat. Arpad is heel dankbaar dat er sponsors gezocht worden, omdat hij heel goed beseft dat dit een eenmalige kans in zijn leven is deze opleiding te volgen en af te maken. Wilt u Arpad steunen? Neem dan contact op met [email protected] Studie fonds voor Bernadett Berecki Via onze vrijwilliger in Sovata Kati kregen we een verzoek om een studente medicijnen te helpen bij haar studie: Bernadett Berecki. Bernadett is een goede kandidaat. Een ijverige student, die goede cijfers haalt. De thuissituatie is niet rooskleurig, maar haar ouders zijn toch bereid om een

Bernadett Berecki bijdrage te leveren aan de studie van Bernadett. En we hopen dat u hen daarbij wilt helpen. Bijkomend voordeel is dat wij dan straks een arts kennen. En dat is een plus bij onze activiteiten in Roemenië, met name voor Tinkerbell. Bernadett schreef het volgende bij haar aanvraag: “Mijn naam is Bernadett Berecki, 19 jaar oud, en ik woon bij mijn ouders in de Petöfi Sándor straat in Sovata. Ik heb over het fonds gehoord, dat in Sovata beschikbaar is. En ik wil u graag om hulp vragen. Ons vooruitzicht is slecht, omdat alleen mijn vader een baan heeft. Hij is 58 jaar en loodgieter bij het Danubius Health Resort. Mijn moeder heeft sinds 3 jaar geen baan meer. Ik heb ook nog een broer. Hij is getrouwd en woont niet meer thuis. Op 1 oktober ben ik begonnen als student aan de Universiteit voor Medicijnen en Farmacie in Targu Mures. En daarvoor is geld nodig. Omdat ik op mijn toelatingsexamen 9,19 scoorde en de 40e op de lijst was kwam ik in aanmerking voor huisvesting op het universiteitsterrein. Daar woon ik nu, en dat bespaart mij twee keer per dag een reis van 60 km van en naar Sovata. De huisvesting kost 130 RON (30 euro) per maand.

Op dit moment huur ik mijn boeken. Maar eigenlijk is dat zonde van het geld, want ook in de toekomst zal ik ze nodig hebben. De huur van de boeken moest ik direct in de eerste maand betalen samen met mijn kamer. Die maand moest ik dus een groot bedrag betalen: 1.140 RON (270 euro). En dat was nog zonder de reiskosten van en naar Sovata. Al met al zijn mijn uitgaven te hoog om door mijn ouders bekostigd te worden. Mijn vader verdient 700 RON (160 euro) per maand. Daarvan kunnen ze mij 30 euro geven. Gemiddeld per maand heb ik voor de huur, alle onkosten, eten en reiskosten 180 euro nodig en kom dus 150 euro te kort. Daarvoor wil ik uw hulp vragen. In november en december heb ik mijn eerste examens gehad. Voor osteologie (beenderenleer) had ik een 9 en een 10 en voor embryologie een 7. Ik hoop op een gunstig antwoord. Met vriendelijke groet, Bernadett” Als u hebt meegerekend dan ziet u dat de kosten voor de boeken en de huisvesting samen op ca. 55 euro per maand uitkomen. Dat betekent dat Bernadett verwacht dat haar overige uitgaven (reiskosten, schoolgeld,

Maar de grootste kostenpost zijn de studieboeken, naslagwerken en atlassen die ik moet aanschaffen. Die zijn erg duur. Ik heb boeken voor scheikunde, biologie en natuurkunde nodig. Per stuk zijn die 30-40 RON (8-9 euro). En ik moet ieder boek in twee talen aanschaffen, want mijn moedertaal is Hongaars, maar de voertaal voor de technische onderdelen op de universiteit is Roemeens (alleen de theoretische onderdelen worden in het Hongaars gegeven, maar die kosten dan ook weer extra geld). Ik heb ook een atlas nodig,

| 15

Sponsors

Henrietta Mátyus

Resultaten kleine sponsorprojecten Er zijn in 2013 meerdere kleine projecten gesponsord. Wij lichten er eentje uit:

levensonderhoud, reiskosten) rond de 125 euro per maand zullen zijn. Heeft u interesse om u haar (deels) te ondersteunen bij haar studie? Neem dan contact met een van de bestuursleden op om dit verder te bespreken. Ondersteuning families Regelmatige komen families bij de Roemeense Stichting aankloppen voor ondersteuning voor medische ingrepen die zij zelf niet kunnen betalen. In de nieuwsbrief van 2012 ging de Stichting op zoek naar sponsor(s) voor Henrietta Mátyus (17). Henrietta Mátyus had een zware, chronische aandoening van het zenuwstelstel die beperkingen van verschillende lichaamsfuncties veroorzaakte. Hierdoor had zij een verkromming aan haar ruggenwervel en was een operatie noodzakelijk. Op de oproep kwamen reacties en inmiddels is Henrietta geopereerd. Zij schreef ons na afloop het volgende: “Afgelopen zomer ging ik voor behande-ling een paar weken naar een ziekenhuis in Hongarije (Pécs). Helaas zonder succes. De operatie werd uitgesteld, omdat de dokter op vakantie was. Maar afgelopen december was het eindelijk zover. Op 13 december ben ik aan mijn rug geopereerd. De operatie duurde acht uur. Daarna lag ik nog een paar dagen op de Intensive Care. Al met al heb ik een maand in het ziekenhuis gelegen. Vele sponsoren - waaronder ook de Stichting Roemeense Kinderhulp - hebben mij geholpen om de hoge kosten van de operatie (13.000 euro) te kunnen betalen. Zonder hun hulp zou dit nooit mogelijk zijn geweest. Mijn dank is groot.”

16 |

De wervelkolom van Henrietta is nu helemaal recht en zij heeft geen pijn meer. Henrietta en haar moeder zijn de sponsors en de Stichting zeer dankbaar voor hun hulp. Momenteel zijn de volgende projecten bij ons opgenomen voor sponsoring: Beatrice Kinga (16) Beatrice uit Sovata kwam in 2008 voor een kindervakantie naar Nederland. Het meisje heeft een dwarslaesie en zit heel haar leven in een rolstoel. Omdat Beatrice in de groei is, vervormen haar handen en benen. Daarom is een operatie op korte termijn noodzakelijk. Hoewel het overgrote deel van de operatie door de staat wordt betaald, kunnen de ouders de eigen bijdrage van 250 euro niet betalen. Zij hebben geen werk, en leven met het hele gezin van het ziekengeld dat binnenkomt voor Beatrice. Volgens de arts is uitstel van de operatie niet verstandig, omdat de kans bestaat dat hier later niets meer aan te doen is. Wie wil de Beatrice helpen? Neem dan contact op met [email protected]. Beatrice Kinga

Moendra - Miruna Wij hebben u eerder verteld over Moendra, een zwaar gehandicapt meisje van inmiddels 9 jaar oud. Samen met haar ouders woont ze in een krotwoning, want een huisje kan je het niet noemen. Ze komt maar zelden naar buiten en lag het grootste deel van de dag op een bedbankje. We zochten naar een sponsor om haar een kinderwagen te kunnen geven waarmee ze naar buiten zou kunnen. Hierbij een update. Kata is Moendra voor ons blijven volgen en Moendra blijkt eigenlijk Miruna te heten. Ach ja, ook namen zijn soms moeilijk te verstaan in het Roemeens. De gulle sponsor Doove Mobility uit Waddinxveen heeft naast nieuwe rolstoelbanden voor Beatrice (zie boven) Miruna een speciale kinderwagen gegeven. Nu hoeft zij niet meer in de afgetrapte veel te kleine buggy vervoerd te worden. De familie heeft dit jaar ook kleding voor de kinderen ontvangen. En dezelfde sponsor die voor de kinderwagen heeft gezorgd, Doove mobility, heeft ook pampers en levensmiddelen gesponsord. Een wereld van verschil voor Miruna en Moendra

Tinkerbell

Moendra

De nieuwe rolstoel

Sponsors gezocht voor Tinkerbell We vragen regelmatig uw aandacht voor sponsoraanvragen. Dit keer hebben we ook wat vragen voor ons eigen Tinkerbell. De ouders van Tinkerbell gaan zo zuinig mogelijk om met het geld dat ze krijgen. En soms is er iets extra’s nodig voor specifieke doelen. We hopen dat u hen daarbij wilt helpen. haar ouders. Om te beginnen zijn er leesboeken nodig. Voor de ontwikkeling van de kinderen is het goed als ze meer gaan lezen. Reka, onze nieuwe psycholoog, wil dat graag stimuleren. Door slim in te spelen op de interesses van de kinderen denkt ze dat ze de kinderen meer aan het lezen krijgt. Ze heeft dit al uitgeprobeerd met haar eigen boeken en de kinderen vonden het inderdaad heel leuk. Nu wil ze graag maandelijks een kinderboek kopen voor elk gezin. Reka heeft hiervoor 50 Ron (11,90 euro) per maand nodig. Wie wil haar voor een of meerdere maanden helpen? En we hebben de vraag gekregen om slaapzakken. De kinderen zijn uitgenodigd om mee te gaan kamperen. Dat is natuurlijk heel erg leuk voor ze, maar dat kan niet zonder slaapzak. Omdat nieuwe goede slaapzakken nogal duur zijn, vragen wij of iemand nog een (schone, hele, goede, warme) slaapzak heeft liggen die naar Tinkerbell kan verhuizen!? Liefst met zak er omheen. Een bijdrage is natuurlijk ook van harte welkom, dan kunnen wij hier kijken wanneer er goede slaapzakken in de aanbieding zijn en er wellicht een paar

aanschaffen.   Bij Tinkerbell hoort een stukje grond. Daar staan al een paar fruitbomen, maar de families willen er graag wat bomen bij planten. Dat spaart weer wat kosten uit bij het boodschappen doen. Het gaat om tien bomen. In totaal een kostenpost van 300 Ron (71 euro). Veel geld voor de families, maar met uw hulp komen ze er wel. Alvast reuze bedankt voor uw hulp! Sponsors gezocht voor Lori en zijn familie Zoals u in de Tinkerbell’s Post van december 2013 heeft kunnen lezen is Lori weer terug bij zijn biologische

moeder en dus weg uit Tinkerbell. De Stichting houdt hem en zijn familie nog wel in de gaten en bezoekt ze ook regelmatig. Lori woont met zijn moeder en haar vriend in een kamer van 2 x 3 meter. Hierin staat één bed, een tafel en een kast. Kort geleden heeft de familie te horen gekregen dat ze uit de kamer moeten en zelf wat moeten gaan bouwen. Er wordt nu een kamer van 6 x 3 meter gebouwd. Deze bouw wordt betaald van het geld wat ze krijgen van de kinderbescherming als kindergeld voor Lori. Dit is lang niet voldoende om deze kamer af te kunnen bouwen. Daarom zijn we op zoek naar sponsors die deze familie weer een onderdak willen geven. De totale kosten voor materiaal wat nog nodig is, worden geschat op ongeveer 200 euro. Wilt u hen steunen? Neem dan contact op met [email protected]

Het nieuwe ‘huis’ van Lori

| 17

Kindertehuis Tinkerbell

Bezoek aan de natuurlijke ouders Drie tot vier keer per jaar bezoeken we alle natuurlijke ouders van de kinderen in Tinkerbell. We brengen ze dan eten en kleding en vertellen ze hoe het met de kinderen gaat. Dat hun leven vooral uit overleven bestaat, blijkt uit het feit dat er bij slechts twee van de families foto’s van de kinderen aan de muur hangen. De rest heeft vooral oog voor het eten en de kleding. Bij ons bezoek in november troffen we iets nieuws aan: een paar families hadden van een Nederlandse stichting een kleine huisje gekregen. Dit is een prefab huisje dat in Roemenië is gemaakt en ook door een lokale firma wordt geplaatst. De Nederlandse stichting heeft hiervoor de financiële middelen ter beschikking gesteld. Een geweldig initiatief dat we graag navolging willen gaan geven om dit ook voor alle ouders in de toekomst te regelen. Er zijn er nog genoeg die onder zeer erbarmelijke omstandigheden leven. Kata, onze sociale medewerker, heeft ons een verslag gestuurd over bezoekjes aan een aantal families. Over haar bevindingen vertelt ze het volgende: Edi, Panda en Dora Het dorpje waar de ouders en broers van Edi, Panda en Dora wonen heet Corbesti. Dit dorpje hoort bij een iets groter dorp, Acatari, maar ligt daar toch nog een flink eind vandaan. In Corbesti wonen voornamelijk oudere mensen en zigeuners. Er is geen supermarkt en het dichtstbijzijnde volgende dorp ligt op

7 km. De ouders hebben geen werk of andere bezigheden. Jaar in, jaar uit was hun situatie uitzichtloos. Maar nu, dankzij een Nederlandse stichting, komt er wellicht licht aan het eind van de tunnel. Deze stichting bouwt een nieuw huisje voor ze en sluit daarvoor een huurcontract met ze af. Het is dus niet hun huis en ze kunnen het niet verkopen. Maar voor 10 RON per jaar mogen ze er wonen. En omdat de grond wel van hun is, heeft de stichting een overeenkomst gesloten om die grond weer te huren van de families voor 10 RON per jaar. Het is de bedoeling dat op deze manier iedere familie in Corbesti een nieuw huisje krijgt. De Nederlandse stichting huurt ook het land rondom hun huis en ze hebben toegezegd dat ze daar in het voorjaar bomen gaan planten, die de familie daarna kan gaan opkweken. Edi In het gezin waar Edi uit komt wonen nu 7 kinderen thuis, maar in totaal hebben ze 12 kinderen. Vijf kinderen zitten in een kindertehuis. Elk jaar komt er een

nieuwe baby. Vanuit hun situatie gedacht zeer logisch. De eerste twee jaar krijgen ze 200 RON voor iedere baby. Daarnaast krijgen ze 47 RON kinderbijslag per kind en 350 RON van de sociale dienst. In totaal 832 RON per maand en wat brandhout. Zo komen ze rond. Door het nieuwe huis gaat het nu beter met ze. Ze zitten nu niet meer in de kou en het vuil. Het is warm in het huis en dat is beter voor de kinderen. Het tweede huis dat we bezoeken is de oma van Dora, Panda en Edi. Deze drie kinderen zijn familie van elkaar en ook Alin hoort bij deze familie. Ook de grootouders hebben een nieuw huisje gekregen. Hopelijk kunnen ze er nog lang van genieten, maar hun gezondheid is erg slecht. We hebben ze een olielamp en een voedselpakket gebracht. Krisztina (Panda) en Dora De derde familie in Corbesti zijn Zoltan en Eva, de ouders van Krisztina (Panda). Deze familie heeft ook een nieuw huis gekregen. Ze hebben 4 kinderen thuis, 1 kind is drie jaar geleden overleden en 1 woont in Tinkerbell. De familie heeft dezelfde toezegging gekregen als de familie van Edi. Vanaf de lente kunnen ze in hun eigen boomkwekerij gaan werken. Zij hebben ook een paard. De vader transporteert spullen (zoals brandhout) van en naar het dorp, en verdient daar wat geld mee. De moeder van Dora woont ook in dit huis. Het totale inkomen van de familie, inclusief het geld van Dora’s moeder en het geld dat met het paard verdiend wordt, is 1.041 RON, ongeveer 240 euro om met 7 personen van te leven. Zij zijn hoopvol gestemd over de toekomst. Anders dan andere jaren klaagden ze niet over hun situatie. Beide families willen graag hun kinderen in Tinkerbell zien. Sunita De volgende familie die we bezochten waren Sunita’s vader en broer, in het dorpje Gheorghe Doja. De leefomstan-

18 |

Kindertehuis Tinkerbell

tegen met 12 kinderen, en één onderweg. Ze leefden onder dezelfde omstandigheden als de vader van Sunita. In een nylon tent, zonder kleding, zonder land, zonder huis. Ze krijgen alleen een klein beetje overheidsgeld voor de kinderen. Lieve kinderen, maar erg hongerig en vuil. De foto’s op de fotobladzijde spreken voor zich… We hebben in Atid ook Sunita’s moeder bezocht. Haar situatie is sinds vorig jaar niet veel veranderd. Ze leeft ook onder moeilijke omstandigheden, hun maandelijkse inkomen is 538 RON (128 euro). Het enige goede nieuws is dat ze nu dicht bij het bos wonen. Brandhout is hier dus geen probleem. Dat was in Band wel zo, want in dat gebied staan geen bomen. digheden van deze familie zijn erg slecht, en worden, zover we dit kunnen beoordelen, ieder jaar slechter. Zij bezitten geen land, dus ze verhuizen ieder jaar naar een andere plaats. Ze kunnen geen huis bouwen omdat ze geen land bezitten, dus ze wonen als nomaden in nylon tenten. Hun toekomst lijkt zonder hoop, en ze kijken niet verder dan een dag vooruit. Ze krijgen maar 220 RON (52 euro) per maand van de sociale dienst, en geen kinderbijslag omdat de jongen niet naar school gaat. In de tent wonen de grootmoeder, vader en broer van Sunita. We hebben ze kleding voor de jongen gebracht, een deken en levensmiddelen. Zij hebben gebrek aan alles. Gabi vertelde dat hij zelfs geen tijdelijk werk kan krijgen omdat mensen bang zijn dat hij ze zal bestelen. Dat is heel moeilijk voor hem. Hij vraagt altijd naar Sunita. Hoe het met haar gaat en of ze gezond is. Hij is heel betrokken. Ik hoop dat ik snel naar dit dorp terug kan gaan, want hier is de situatie het meest schrijnend. Ik heb bij het gemeentehuis geprobeerd papieren op te vragen en hulp voor ze te krijgen, maar de gemeente werkt niet mee. Dit dorp hoort bij Targu Mures. Zij hebben dus waarschijnlijk heel veel soortgelijke gezinnen. Dat zal de reden wel zijn. Maar ik blijf het proberen. Toen we Sunita’s vader bezochten in Gheorghe Doja, kwamen we een gezin

Noemie, Tamas en Lori Als laatste hebben we de grootouders van Noemi, Tamas en Lori bezocht. Voor dat bezoek hebben we Eva en Peter meegenomen en we werden hartelijk ontvangen. We kregen een tasje met meel, noten en nog wat levensmiddelen mee voor Tinkerbell. Ze zijn erg dankbaar dat de kinderen zo goed worden opgevangen. Na ons bezoek hebben de grootouders, samen met de moeder, Tinkerbell bezocht. Ze namen een heleboel snoep mee voor de kinderen. De moeder werkt in Hongarije, maar was nu thuis. Daarom hadden we dit bezoek geregeld. Toen de kinderen in de zomer bij hun grootouders logeerden kregen ze bezoek van hun vader. Ze hadden hem al 6 jaar niet gezien. Dat was best moeilijk voor ze, maar minder moeilijk dan ik had verwacht. De kinderen wilden niet met hem praten en noemden hem zelfs geen ‘vader’, maar ‘Imrebacsi’, wat zoveel betekent als meneer Imre. En ik kan het ze niet kwalijk nemen. Hij heeft ze ieder 50 RON gegeven en is huilend vertrokken. Hij heeft mijn telefoonnummer, maar sindsdien hebben we niets van hem vernomen.

opzoeken en ze houden zich aan de regels van Tinkerbell. Andrea en Alin Een week later stond een bezoek aan Band op het programma, daar wonen de natuurlijke ouders van Andrea en Alin. Denes en Claudiu gingen mee. In Balauseri werden we aangehouden door de politie, die het rijbewijs van Denes invorderde. We kregen een boete van 200 Lei omdat… ze daar zin in hadden. We kwamen twee uur te laat aan. De ouders van Alin waren niet thuis. Ze waren naar het gemeentekantoor om hun uitkering op te halen. We hebben ons bezoek dus moeten beperken tot de ouders van Andrea. Hun situatie is niet veranderd, misschien iets verslechterd. Ze hebben nu drie jongens thuis, ieder met een longaandoening door de kou in het huis. Ze hebben geen geld voor medicijnen. De vader van Andrea vertelde dat hij twee maanden in Hongarije gewerkt had. De eerste dag dat hij weer thuis was verloor hij al zijn geld. Dat wat hij in Hongarije verdiend had, de kinderbijslag en de toelage die ze van de overheid krijgen. Dus het voedselpakket en de andere spullen waren meer dan welkom. Dat is het altijd, maar dit keer keken ze er echt naar uit. In hun huis is het altijd schoon, maar de buurt waar ze wonen is echt heel verschrikkelijk. Die dag was het extra erg. Het was niet zo koud, dus dan ruik je de stank extra erg. De grond waar je op loopt is een mengsel van menselijke uitwerpselen en modder. Daar hebben we ruim drie uur in rondgelopen om de families te bezoeken. Aan het eind van de wandeling waren we alledrie misselijk. Bij de familie van Deneske en Claudiu in Tg. Mures kreeg ik wat palinka om te ontsmetten. Ik had medelijden met Denes, hij moest nog rijden…

We zijn blij dat we ondertussen wel een goede relatie met de moeder en de grootouders hebben opgebouwd. Zij komen de kinderen om de 3 maanden

| 19

Kindertehuis Tinkerbell

Hier komen de kinderen vandaan

20 |

Kindertehuis Tinkerbell

| 21

Kindervakantie

Bril voor Nikoletta Als de Roemeense kinderen in juli voor drie weken naar Nederland komen, verblijven zij twee aan twee in gastgezinnen. De gastouders zorgen voor een ’warm nest’ waarin de kinderen drie weken echt kind kunnen zijn. Ze krijgen lekker te eten en doen allerlei leuke dingen in hun gastgezin. Dat de zorg soms net iets verder gaat, vertelt de familie Van Toor, die afgelopen kindervakantie Nikoletta en Hanga te gast hadden. In 2013 kwamen 36 kansarme kinderen uit Sovata naar IJsselstein voor de kindervakantie van drie weken. Zo ook Nikoletta. Ze logeerde samen met haar vriendinnetje Hanga bij ons gezin. Het was gezellig en het ging goed met de meisjes. Er was echter één ding: al snel bleek dat Nikoletta niet bijzonder goed kon zien. Ze had wel een brilletje op, maar bij het lezen en schrijven dook zij zo ver op het papier, dat dat niet helemaal goed kon zijn. Bij de paperassen die wij hadden ontvangen van de Stichting Roemeense Kinderhulp, voordat de meisjes kwamen logeren, zat ook een brief van Wiegand Bruss Optiek. Een uitnodiging om bij twijfel de ogen van de logée op te laten meten. Zo gezegd, zo gedaan. Met z’n allen togen wij eind juli naar optometrist Paul van Grootheest, met wie wij een afspraak hadden gemaakt. Het leek wel een uitje want we gingen

22 |

met z’n zessen: de hele familie plus Reka de begeleidster. Iedereen kreeg een oogmeting. De uitslag viel bij iedereen mee, behalve bij Nikoletta. Haar zicht was 60 procent! Wiegand Bruss Optiek kwam met een aanbod waar wij heel blij van

werden: Nikolette mocht een nieuwe bril uitzoeken, maakt niet uit wat voor één, en helemaal gratis! De hele collectie werd tentoongespreid en natuurlijk werd het een mooie rose, mét bloemetjes. Na wat belletjes met de leverancier kon de bril geleverd worden voordat Nikoletta weer terugging naar Sovata. Op 1 augustus heeft Nikoletta haar nieuwe bril opgehaald. Met links een nieuwe sterkte van -9 en rechts van -7,25 heeft Nikoletta weer 100 procent zicht! Mede namens Nikoletta en haar ouders, die haar nooit zo’n brilletje zouden kunnen geven, Wiegand Bruss... hartelijk dank!! Familie Van Toor

Kostbare goederen voor ouderen- en gehandicaptenzorg De Stichting leverde in het najaar (hulpgoederentransport 2013) ook hulp- en gezondheidsmiddelen aan de vereniging voor ouderen- en gehandicaptenzorg in Sângeorgiu de Padur (district Mures, Roemenië). Deze vereniging biedt hulp aan ouderen en gehandicapten door het organiseren van diverse activiteiten. In een brief aan de Stichting spreekt directeur Ema Borbély namens al haar medewerkers haar dank uit. “Deze middelen zijn zeer waardevol en belangrijk voor ons werk. Het maakt veel mensen heel blij. Zo is aan een mevrouw die niet kan lopen de WC-stoel gegeven, omdat haar been voor lange tijd in het gips zit.”

Kindervakantie

Beáte in 2006

2006 - Kindervakantie van

Beáte Kozma

De jonge dame Beáte Kozma (17) heeft een fijne herinnering aan de zomer van 2006 in Nederland. Toen de kinderen op 1 juli aan hun tweedaagse reis naar Nederland begonnen, was iedereen uitgelaten. “Behalve onze ouders, die lieten we huilend achter.” Het was voor haar de eerste keer dat ze de grens over ging. “Het was nacht en de verlichte steden maakten veel indruk op mij. Ik zag Oostenrijk en Duitsland voor de eerste keer in mijn leven.” “Op zondagmiddag kwam de bus aan in IJsselstein, waar we met veel liefde door de Nederlandse families werden opgewacht. Ons gastgezin was de familie Bootsma uit Lopikerkapel. En hun twee prachtige, lieve dochters hadden

voor ons een mooie kamer in orde gemaakt. De volgende dag waren we wel erg verbaasd om een artikel over ons te lezen in de plaatselijke krant. Naast het zwemmen, fietsen en op de trampoline springen, maakten we ook veel uitstapjes met ons gastgezin. We bezochten onder andere een school die er heel anders uitzag dan bij ons thuis, veel mooier. De school had zelfs

een zwembad. Maar dat de kinderen geen huiswerk kregen, vond ik het allerbeste! Verder zijn we een dagje naar de zee gegaan waar we schelpen zochten. En er waren veel feestjes. De familie organiseerde ook voor ons een verjaardagsfeestje met zelfgebakken taart en mooie cadeautjes! Wat ik ook leuk vond, was om samen met de familie op zondag naar de kerk te gaan, al konden we er niets van verstaan. De Stichting organiseerde ook activiteiten waar alle kinderen (soms met de gastgezinnen) bij elkaar kwamen. Zo bezochten we onder andere een park waar we in autotootjes reden. Toch hadden we ondanks het leuke programma soms wel wat heimwee. De mensen in Nederland zijn zo vriendelijk; ze hebben mij een fantastische vakantie gegeven. Ik zal het nooit vergeten. Deze herinnering houd ik voor altijd in mijn hart. Graag wil ik iedereen bedanken voor deze geweldige ervaring en dat ik deel uit mocht maken van deze reis. Het betekende veel voor me.” Kozma Beáte, Sovata

Prijzen Roemenië

Sovata, november 2013 We kijken rond in de supermarkt in Sovata. 
Je kunt stellen, dat eigenlijk alles te koop is. Je ziet veel merken en producten die in Nederland ook te vinden zijn. Je zou verwachten dat de prijzen in Roemenië veel lager zouden liggen dan in ons land. Maar dat is niet zo; de zeg maar verzorgende producten zijn net zo duur als in

Nederland. Als je dan nagaat dat een gemiddeld inkomen in Roemenië tussen de 150 en 225 euro per maand ligt, is het geen wonder dat Jan Modaal daar niet kan rondkomen. Kijk maar eens mee in de supermarkt. De prijzen staan vermeld in LEI, deel dat door 4 dan heb je de europrijs.

| 23

Hulpgoederentransport

Lopersgroep: “We maken de mensen blij omdat ze beseffen dat ze niet vergeten worden” Door: Nienke van Toor, lid lopersgroep SRKH

Als ik zeg dat ik in november met de lopersgroep ben meegeweest naar Sovata, dan begrijpt bijna niemand me zonder uitleg. Als ik dan vertel dat er vooruitlopend op het hulpgoederentransport in november een groep van zeven Nederlandse vrijwilligers alle 1150 Roemeense gezinnen bezoekt om daar de uitnodiging voor het pakket af te geven, dan wordt het al iets duidelijker. Maar ik zal het nog beter uitleggen. Elk jaar vindt in november het hulpgoederentransport van de Stichting Roemeense Kinderhulp plaats en krijgen 1150 Roemeense gezinnen dozen en/of voedselbonnen uitgereikt. Elk Roemeens gezin is gekoppeld aan een Nederlands gezin dat 1, 2, 3 of ten hoogste 4 dozen vult voor dat gezin. Als je meedoet met het hulpgoederentransport en je hebt een pakketgezin, kun je dus heel gericht hulp geven. Op het moment dat in IJsselstein alle tweeduizend dozen worden verzameld, is de voorbereiding in Roemenië al een week in volle gang. Daar is de lopersgroep al ruim een week druk aan het werk. Deze groep bestaat uit zeven Nederlandse vrijwilligers die tweeënhalve week in Sovata zijn om de uitgifte van de voedselbonnen en de dozen voor te bereiden. Als eerste onze ‘chef’ Sjef Goertz, die al vanaf de start van het hulpgoederentransport ieder jaar meegaat en alle straatjes en gezinnen op zijn duimpje kent. Gerry Dekker, ook een oudgediende, houdt de administratie bij en is iedere avond druk om alles van die dag in de computer te

verwerken. Alie Veenstra, die al jaren in Sovata komt en daar een heel eigen vriendenkring heeft opgebouwd en dus al een aardig woordje Hongaars spreekt. Diane Dekker, zij werkt in Nederland in de thuiszorg en kijkt - op dat gebied - haar ogen uit. Jaap Valk, gaat rustig en gedegen in overleg om schrijnende ‘gevallen’ te helpen. En dan heb je Keesjan Steverink, de vrolijke noot die probeert elke dag de sociale media bij te werken, zodat het thuisfront op de hoogte blijft van onze avonturen. Ikzelf sluit de rij met al meer dan tien jaar betrokken te zijn bij de Stichting. Kortom, de lopersgroep is een gezellige groep mensen, ieder met zijn eigen kwaliteiten. Zelfs na twee weken intensief met elkaar opgetrokken te hebben, hadden we nog lol, dat zegt denk ik genoeg. Met de groep verblijven we in een ruim huis, waar we ieder onze eigen kamer hebben en van alle gemakken zijn voorzien. Hoewel het wel mogelijk is, kiezen wij er niet voor elke avond uit eten te gaan, ondanks dat het niet veel kost. Keesjan heeft zich ontpopt tot Meesterkok met zijn culinaire kunstjes in de keuken:

zo aten we bijvoorbeeld gebakken aardappels (3 kilo) met spek (7 ons) en met veldboontjes ofwel grote erwten (3 potten). Voeg daarbij nog een grote pot augurken en 7 toetjes… Dan kun je je voorstellen dat we ons erg voldaan voelden na het eten. Buitenlucht maakt blijkbaar hongerig. Dat merkte ik ook toen ik aan de beurt was: Ik dacht meteen voor twee dagen te koken, maar de zuurkool met worst ging in één keer op. Alle Roemeense gezinnen worden door een lid van de lopersgroep bezocht om ‘de’ envelop uit te reiken. De felbegeerde envelop met daarin de uitnodiging om het pakket op te halen. Omdat het Hongaars van ons lopers niet geweldig is, gaat er altijd een tolk mee. Twee aan twee en met een stapel enveloppen in de tas gaan we de hele dag op pad. Straat voor straat, huis voor huis. Elk bezoekje ziet er in principe hetzelfde uit: eerst het huis vinden, aankloppen, de hond ontwijken, ‘bulletin’ (paspoort) vragen, rondkijken, bedanken voor de Palinka (zelfgebrouwen sterke drank) en alle zoete koekjes die je aangeboden krijgt, en tussendoor eventuele vragen stellen die ‘hun’ Nederlandse gezin heeft gesteld en soms op verzoek van dat gezin foto’s maken. Of gewoon foto’s maken omdat je mooie dingen ziet of dat de situatie zo schrijnend is dat je dat wilt vastleggen om het in Nederland te laten zien. Soms heb je zo’n bezoekje zo afgewerkt, soms kost het veel tijd. Het kan dan zijn dat het huis heel moeilijk te vinden is, dat de bewoners niet te vinden zijn, of gescheiden, of overleden. Dan moet je zoeken, bij buren vragen, bellen, soms ook naar Nederland. Uiteindelijk… kom je er altijd uit. Natuurlijk kom je armoede tegen en hoor en zie je veel ellende. Je kunt de armoede eigenlijk verdelen in categorieën, dat doen wij dan ook. Zo heb je de allerarmsten, die leven in een hutje zeg maar. Of ze zijn heel erg arm. Ze wonen dan wel in een soort van

24 |

Hulpgoederentransport

huis, maar ‘t is armoetroef, er is niets. De volgende categorie is ook nog erg arm maar net ietsje beter. De huizen zien er dan nog wel aardig uit, maar in de meeste gevallen zijn de kinderen de dupe: die hebben geen eigen bed, niets tot weinig om mee te spelen, de kleren die ze aan hebben zijn versleten. Ik kwam bij een huisje daar hing de was op de veranda. Ook een paar sokken… met knollen erin… de hele hiel lag er uit, bij beide sokken. Toch hingen ze daar. Blote hielen maar in ieder geval warme tenen. Ze kunnen dus nog even gebruikt worden en verdwijnen niet zoals bij ons in de prullenbak. Dan heb je de middenmoot van onze doelgroep: de mensen wonen redelijk, maar kunnen hulp nog hard gebruiken. Ze hebben een maandsalaris van ongeveer 125 euro per maand. Als je weet dat de maandlasten uitkomen op zo’n 300 euro per maand, kun je bedenken dat ze niet rondkomen, ook niet als ze beiden het geluk hebben om werk te hebben. En als je dan in de supermarkt kijkt… Alles is er te koop maar tegen prijzen die nagenoeg gelijk zijn als in Nederland. Als het maar even kan, verbouwen de mensen groenten en aardappelen op hun eigen grond. Dan hebben ze in ieder geval te eten. Maar de mensen die in flats wonen, hebben geen tuin, na 3 weken is het maandsalaris op en moeten zij het doen met wat zij (niet) hebben. De laatste categorie is de groep waar wij ons gaan afvragen of hulp nog nodig

is. Het huis en de mensen die er wonen zien er dan goed uit. Komen wij bij zo’n gezin, dan gaan we doorvragen: waar komt de hulpvraag vandaan? Soms krijg je dan verrassende zaken te horen die je eerste indruk teniet doen. Zoals bij die ene familie die in een mooi huis woonde, waar zelfs een auto voor de deur stond. Daar moet je een envelop brengen!? En dan ga je praten en hoor je de ellende. Hersentumor van de man, geen geld meer voor het ziekenhuis, vrouw die de

Ik wist niet dat zo’n doos zo’n grote impact heeft op hun leven baan kwijt is omdat ze voor haar man moet zorgen (man was zijn baan al kwijt), een dochter die door geldgebrek haar studie niet kan afmaken. Deze mensen zijn juist erg dankbaar dat zij een pakket krijgen en kunnen dat extra steuntje goed gebruiken. Als we geen plausibele verhalen horen, dan nemen we contact op met de Nederlandse familie om de situatie uit te leggen en hen te vragen een armer gezin te helpen. Door het goed in de gaten houden van deze categorieën blijven wij verzekerd dat we hulp bieden aan mensen die het echt nodig hebben. Het werk als ‘loper’ vind ik fantastisch! Als toerist kom je in een plaats, loop je door de straten en kijk je over de hekken

heen om een glimp op te vangen van wat daarachter ligt. Als loper daarentegen loop je door diezelfde straat, geef je een ‘boink’ op het hek… je wordt spontaan door de bewoners binnengelaten, je komt terecht midden in hun huis en hun leven, en je ziet, je ruikt, je proeft, je hoort van alles. Alles wat je vragen wilt, kun je vragen. Wil je een foto maken, dan is dat geen probleem. Je bent overal welkom en wees eerlijk, dat is logisch, want je komt uit Nederland en je komt wat brengen. Maar al hadden we niets te brengen, dan zouden we nog warm worden onthaald, want –al zie je dat niet altijd van ze af- de Roemenen zijn hartelijke mensen. Inmiddels ben ik al zeven keer in Sovata geweest, waarvan twee keer met mijn gezin. Mijn man en mijn kinderen van resp. 11 en 13 jaar heb ik laten zien wat voor werk de Stichting in Sovata doet en hoe waardevol dat is. Door deze bezoeken hoop ik ook dat mijn zoon en dochter zich realiseren hoeveel geluk zij hebben, omdat hun wiegje toevallig in Nederland stond. In 2014 mag ik weer mee met de lopersgroep. Ik voel het als een voorrecht om dit werk te mogen doen en ik ben met name mijn man Ronald dankbaar dat hij mij hiertoe in de gelegenheid stelt. Ik wil nog één ding kwijt: De mensen in Sovata en omstreken zijn ontzettend blij met de doos, dozen of voedselbonnen die zij vanuit het verre Nederland toegestuurd krijgen. Maar – en dat heb ik pas later gehoord en beseft - waar zij nog blijer van worden is het idee dat er ook buiten Roemenië mensen zijn die om hen geven. Dat geeft ze weer moed en de kracht om de koude, lange wintermaanden door te komen. Ik wist niet dat zo’n doos zo’n grote impact heeft op hun leven. Dit wetende kan ik niet anders dan iedereen oproepen om ook mee te doen met het hulpgoederentransport. Wil je weten hoe? Stuur dan een mailtje naar [email protected] en wij nemen contact met je op.

| 25

Activiteiten van de Stichting

Zomerkamp Caritas Alba Iulia Romania is een stichting van openbaar nut. Haar hoofddoel is het aanpakken van concrete problemen die in lokale gemeenschappen spelen. Hierbij werken zij samen met overheids- en publieke instellingen op lokaal en nationaal niveau. Er zijn verschillende programma’s: voor kinderen, jongeren, mensen met een beperking, Roma, ouderen, etc. Sinds twee jaar werken wij als Stichting ook met hun samen voor het organiseren van een zomerkamp voor kansarme kinderen.

kamp. De activiteiten hadden een opbouwend karakter: quizzen, wedstrijden, team building spelletjes, binnen en buiten activiteiten, knutselactiviteiten, poppenkast, workshops, en ook een bezoek aan het strohoedmuseum.

In augustus werd in Criseni (provincie Hargita) een zomerkamp georganiseerd voor 29 kinderen uit kansarme milieus, die anders geen mogelijkheid zouden hebben om op zomerkamp te gaan. In leeftijd varieerden zij van 7 tot 12 jaar en ze kwamen uit verschillende delen van de provincie Mures. Het kamp lag in een prachtige omgeving en had ‘sprookjes’ als thema.

De donaties en bijdragen van verschillende sponsors hebben het kamp mogelijk gemaakt. De Stichting Roemeense Kinderhulp was hoofdsponsor van het kamp. Als Stichting zijn we blij dat we een bijdrage konden leveren. De kinderen hebben een geweldige ervaring gehad, en ze kregen de gelegenheid om op een speelse manier een aantal vaardigheden te verwerven waar ze in hun dagelijkse leven profijt van zullen hebben.

Het kamp had een programma dat gericht was op het opbouwen van zelfvertrouwen, het ontwikkelen van sociale vaardigheden en het sluiten van vriendschappen. Vanuit Caritas waren professionals (psychologen, sociaal werkers en sociaal pedagogen) en vrijwilligers betrokken bij het organiseren van het

Hulpgoederentransport Voedselbonnen Als we in Roemenië zijn, vragen oudere mensen ons vaak om hulp. Sinds enkele jaren worden daarom in oktober door onze vrijwilliger Jannie de Wit dozen gevuld met dekens, truien, vesten, sok-

26 |

Een paar uitspraken van de kinderen over het kamp: ‘het mooiste dat ik ooit gedaan heb’, ‘ik ben zo blij, superbedankt dat ik erbij mocht zijn’, ‘ik wil niet naar huis, het is hier zo leuk en ik heb allemaal nieuwe vrienden gemaakt’, ‘ik ben gewoon gelukkig’…

Bejaardenproject

ken en andere spullen voor deze groep ouderen, die vaak ziek zijn en moeten rondkomen van een pensioentje van 40 euro per maand. Inmiddels helpen wij op deze manier rond de honderd alleenstaanden of echtparen die dringend hulp nodig hebben. Graag willen wij deze oude mensen ook een voedselbon geven. Wilt u ons hierbij steunen dan kunt u een eenmalige donatie doen onder vermelding van ‘Voedselbonnen bejaardenproject’. Daarnaast bieden wij tijdens het op-

halen van de dozen voor ons hulpgoederentransport ook diverse artikelen en producten te koop aan, die u kunt meesturen in uw pakket naar Roemenië. Deze artikelen zijn door bedrijven aan ons geschonken en mogen door ons worden verkocht waarbij de opbrengst naar dit bejaardenproject gaat. Mocht u vragen over dit project hebben, kunt u contact opnemen met Gerry Dekker (zie de colofon achterop voor de adresgegevens).

Hulpgoederen Transport

Arm, armer, armst Vorig jaar november maakte ik voor de tweede keer deel uit van de lopersgroep. De lopersgroep is twee weken in Sovata, voorafgaand aan het uitdelen van de hulpgoederen. De lopersgroep bezorgt alle uitnodigingen voor de pakketten, zorgt voor de voedselbonnen en als een Nederlands gezin gestopt is dan bezorgt zij ook de brief met uitleg en een nieuw inschrijfformulier. We bezoeken een gezin nooit alleen, maar altijd met iemand die kan vertalen. Deze vertalers zijn vrijwilligers van Pro Sovata, docenten of inwoners van Sovata en omgeving die wij goed kennen. Deze vertalers zorgen ervoor dat we wat meer te weten komen over een gezin en dat is soms meer dan je op het eerste gezicht kan zien. Zware armoede of steuntje in de rug We komen veel verschillende gezinnen tegen. Een gezin dat in een hutje/ hokje woont en waar het een grote puinhoop en armoede is tot gezinnen die hard werken en het net niet rond

Aanvraag ARMST - zware armoedeMaria Kalo vraagt hulp voor haar gezin. Maria leeft met man, dochter, schoonzoon en twee kleinkinderen in een armoedig huis in Chibed. Vader Sándor heeft kanker, niemand heeft werk. De kinderen hebben vuile kleren aan hun lijf. Er is nauwelijks iets te eten in huis. Uw steun in de vorm van kleding en voedselbonnen is meer dan welkom. Met uw hulp verandert u niets aan hun situatie maar brengt u wel een lichtpuntje in hun huis in de donkere winterdagen. Wilt u hen helpen? Bel dan Gerry Dekker: 030-6065586

kunnen krijgen. Eén ding is zeker, ze kunnen allemaal steun gebruiken. Voor sommige gezinnen is het al van veraf duidelijk te zien: zware armoede en pure ellende. Waar kinderen geen fatsoenlijke kleren dragen en het gezin in een uitzichtloze positie verkeert. Het is duidelijk dat hier hulp naar toe moet. Vooral huishoudelijke spullen en kleren zijn hier gewenst, maar zeker ook voedselbonnen zodat eten voor de kinderen geregeld kan worden. Gelukkig zijn er ook veel gezinnen die proberen keihard te werken om voldoende inkomen te krijgen om het gezin en vooral de schoolgaande kinderen te ondersteunen. Veel gezinnen leven van seizoensarbeid en zijn niet zeker van een vast inkomen. Zij hebben grote onzekerheid in de toekomst, maar proberen er iets van te maken. Je ziet dat zo’n gezin het goed doet maar het steuntje in de rug nog zeker kan gebruiken. Ik heb een aantal van die gezinnen gesproken. Ze hebben een redelijk dak boven hun hoofd, hebben te eten maar kunnen zeker niet op vakantie en proberen hun kinderen zo goed en kwaad als het kan te ondersteunen bij school. Ook deze gezinnen, en vooral de kinderen, kunnen uw hulp goed gebruiken. Vaak is dit heel ander soort hulp. Juist de extraatjes of de (leuke) spullen en kleding voor de kinderen schiet er vaak bij in. Ook willen zij vaak pakketgezin worden vanwege het contact. Op deze manier willen de ouders zelf Engels leren of willen ze hun kinderen in contact brengen met andere kinderen in het buitenland. Zo leren de kinderen beter Engels spreken en zien ze ook dat je met hard werken aan een toekomst kan bouwen. Helaas stoppen Nederlandse gezinnen wel eens met het

Aanvraag ARM - steuntje in de rug Reka durft het eigenlijk niet te vragen, maar wat zou het welkom zijn: wat extra hulp voor met name haar dochter Dora. Reka werd jong zwanger, vader bleef uit beeld, maar Reka was vastbesloten om 1) haar kind te houden en 2) daar zelf voor te zorgen. Inmiddels is haar dochter 13. Reka werkt parttime en het lukt haar net om haar hoofd boven water te houden. Elk dubbeltje wordt 3 keer omgedraaid. Geld voor extraatjes is er niet. Het vullen van een doos met wat leuke ‘puberspullen’, schoolspullen en gewoon wat lekkers garandeert een bijzonder blije wintermaand voor dit dappere stel. Wilt u Reka en Dora ondersteunen? Bel dan Gerry Dekker: 030-6065586 ondersteunen van deze pakketgezinnen omdat ze het nu zelf wel kunnen redden. Natuurlijk leven er heel veel gezinnen in pure armoede en zijn wij heel blij als u die gezinnen wilt ondersteunen. We hebben nog veel aanvragen liggen voor ondersteuning en kunnen hiervoor dus nog heel goed pakketgezinnen gebruiken. Maar mijn persoonlijke oproep is om ook de hard werkende gezinnen niet te vergeten en vooral hun kinderen niet. Juist als u ook zoekt naar persoonlijk contact of met een paar dozen een steun in de rug wilt geven, bijvoorbeeld om de kinderen de juiste spullen te geven zodat zij naar school kunnen. Juist met die paar schriften en schoolspullen, toiletartikelen, leuke (gebruikte) kleding of gewoon een paar leuke extraatjes, daarmee geeft u deze kinderen weer een steuntje in de rug. Keesjan Steverink

| 27

Sovataanse notities

Sovataanse notities (Door: Sjef Goertz, al vele jaren lid van de lopersgroep)

Vrijdagochtend, 9:00 uur. Ons commandocentrum stroomt leeg. Ieder heeft z’n stapel enveloppen voor deze ochtend en is voorzien van een vertaler. Volgens het 8-uur-weerbericht op RealitateaTV wordt het vandaag zonnig en mogelijk 18 graden. Ik rond de rotonde vóór de Penny Market en zie in het midden van de cirkel de Dienst Gemeentewerken druk bezig met het ophangen van kerstverlichting aan de lantaarnpaal. Begin november !! Even verderop, richting de 1 Mai-straat, belet het roetzwarte rookgordijn achter een Dacia-bestelbusje vóór ons om in te halen. Uit de open laaddeuren steken de pieken van nogal wat sparreboompjes. Ja-ja, het is weer bijna Kerstmis, knikt Cs., m’n vertaler voor vandaag. Volgens hem is de eigenaar-bestuurder van de Dacia een goocheme handelaar, die bezig is zich, nog vóórdat politie en staatsbosbeheer de bossen scherp in de gaten gaan houden, van gratis voorraad te voorzien. Prima opstapje om Cs. te laten vertellen a. of in Roemenië Sinterklaas bestaat en b. hoe Kerstmis gevierd wordt. Ik beluister overeenkomsten en verschillen. In Roemenië bestaat wel zo iemand als Sinterklaas, maar hier leeft die – letterlijk en figuurlijk – niet zo als in Nederland. Sterker nog, niemand heeft hem ooit in levende lijve gezien. Hij vertoont zich namelijk nooit ! “Oude Niklaas” wordt hij genoemd. Is net als de onze een hoogbejaarde bisschop, heeft een lange witte baard, is rond 5 en 6 december actief, is aardig voor kindertjes en verplaatst zich per schimmel. Maar hiermee houdt de overeenkomst met onze Sinterklaas dan ook op, want qua outfit lijkt hij in feite meer op de Kerstman: een rood pakje en ’n rode, met bont afgezette muts; niks tabberd, niks mijter, niks staf-met-fraaiekrul.

28 |

Oude Klaas is solo, opereert helemaal in z’n uppie - Zwarte Pieten maken geen deel uit van de scene. In het holst van de nacht van 5 op 6 december verschaft hij zich ongezien toegang tot de huizen van slapende kindertjes – niet via de schoorsteen, maar gewoon via de voordeur - om wat fruit en wat snoepgoed in hun schoentjes te stoppen - let wel, alléén in glimmend-schone schoentjes; wil een kind in de prijzen vallen, dient het voor het slapengaan extra zorg aan z’n schoeisel te besteden. Van Klaas moet je geen grote kadoos verwachten. Heeft ook geen enkele behoefte aan rijmpjes en liedjes nabij de schoorsteen. Is overigens, net als de onze, wel goed maar niet gek, want vermaant stoute kindertjes ook wel eens door ’n bosje takken in het schoeisel te douwen. Is het Klaas-feest hoofdzakelijk gericht op argeloze kindertjes, Kerstmis is het feest voor jong én oud, en is vooral bedoeld als familiefeest: gezellig samenzijn, lekker eten en lekker drinken is troef; heel wat varkens, kalkoenen en konijnen zijn rond 25 december het haasje en er wordt wat afgebakken in deze periode. Net als bij ons kent het kerstfeest twee invalshoeken: de christelijke en de profane, de geseculariseerde. Voor de gelovigen – en volgens de cijfers is bijna 85 % van de Roemeense bevolking praktiserend katholiek, orthodox of gereformeerd - is het het feest van de geboorte van Jezus en zijn het, zo wordt aan kinderen verteld, engelen die ’s nachts in elk huis in alle stilte ‘n kerstboom invliegen, ‘m van versiering voorzien en er kadootjes onder leggen. Voor de niet-gelovigen is het het feest van Santa Claus, de seculiere broer van

Sint Nicolaas, in Oost-Europese landen tot aan WOII Vadertje Winter geheten, maar sinds het midden van de 20ste eeuw ook in Roemenië steeds meer veramerikaniseerd tot coca-cola-kerstman, die met z’n arreslee (troika), getrokken door paarden of rendieren, kadootjes rondbrengt. Cs. erkent dat ook in Roemenië Kerstmis steeds commerciëler wordt. Wie overigens - behalve de goedgelovige kindertjes uiteraard - denkt dat iedere vader in Sovata tegen kersttijd met z’n bijltje de bosrijke omgeving binnenwandelt om ’n mooie kerstboom te kappen zit goed fout. Is ten strengste verboden ! Betrouwbare bronnen spreken van boetes tot 1000 RON (€ 250,-) of meerdere maanden detentie! Zelfs degenen die in de dichtbeboste buitengebieden aan alle kanten omringd zijn door kerstbomen wagen zich er daarom niet aan. Het wordt wat gemakkelijker wanneer je de mazzel hebt ‘n boswachter binnen je netwerk te hebben ! Dan koop je gewoon met drie kilo schapenkaas en/of vijf flessen palinka je eigen onbewaakte moment waarop je ongestoord met je bijltje of zaag tekeer kunt gaan. Voor stadse mensen zit er in de regel helaas niets anders op dan ’n kerstboom op de zaterdagmarkt te kopen. Tegen stijve prijzen overigens! Voor een boom van ca 1,50 meter betaal je al gauw 70 RON, oftewel zo’n 17,50 euro! Voor een hogere kan de prijs oplopen tot wel 40 euro.

Sovataanse notities

’s Avonds zie ik op RealitateaTV hoe in Bacau, aan de andere kant van de Karpaten, ’n onfortuinlijk iemand door de politie wordt aangehouden met ’n vrachtwagen vol clandestien gekapte kerstbomen. Te oordelen naar de uitdrukking op z’n gezicht heeft-ie inmiddels goed begrepen dat niet alleen z’n kerstfeest naar de gallemieze is, maar zeker ook z’n Oudejaarsavond; en misschien ook wel z’n Paasfeest in 2014. Want helaas-pindakaas ! - dit wordt zo goed als zeker enige tijd “zitten”. Ik wens ik hem in gedachten alvast een voorspoedig, gezond en gelukkig 2015 toe. Ach, zo ben ik nou eenmaal! Vrijdagmiddag, 17:15 uur Ik besluit om, op weg naar huis, nog even bij de Tatár-bar plaats te nemen en in alle rust met mezelf de dag door te nemen. Volgens de prijslijst achter de bar kost een kopje cappucino-uit-het-zakje 35 eurocent, ‘n tap-pilsje Ciuc (200 ml) 40 eurocent, ’n grote tap-pils Ciuc (500 ml) 1 euro, en gebruik van het toilet 75 eurocent; dit laatste geldt volgens de bardame alleen wanneer er geen bestelling geplaatst wordt. Buiten is het een stuk warmer dan binnen, dus kies ik voor een plekje op het verhoogde buitenterras, met uitstekend zicht op de rotonde vóór de Penny Market. Half zes! De duisternis is bezig in te vallen. Spitsuur in Sovata. Een ononderbroken verkeersstroom van auto’s, paarden-en-wagens, fietserszonder-licht. Wat meteen opvalt is dat de dure auto’s - de glimmende, gloednieuwe mercedes’en, bmw’s, audi’s en dacia duster’s - richting Sovata-Baï afdraaien, naar de hotels. Veel taxi’s ook: BRAVO, RELAX en CITY TAXI, met de mededeling “aer conditionad” op de achterruit, de chauffeurs steevast met hun linkerarm buiten het raam, een sigaret tussen middel- en ringvinger, en met de rechterhand hun mobieltje tegen het oor

houdend. Hoe het stuur bediend wordt blijft onzichtbaar. Ook veel voetvolk dat zich voorlangs huiswaarts spoedt. (Onder hen een wat oudere Nederlandse dame met opvallend rode schoentjes.) Aan de overkant van de straat, op het wandelterras vóór de winkelgalerij, op het bankje in een soortement prieeltje zijn de vaste hang-ouderen aangeschoven. Flessen drank gaan van hand tot hand en er wordt om het hardst geschreeuwd, van tijd tot tijd voluit gebrald. Klinkt alsof er gerepeteerd wordt voor de voetbalwedstrijd van morgen, want ik herken het ritmische handgeklap van de zaterdagwedstrijden van het eerste elftal van CS LACUL URSU MOBILA SOVATA, maar dan zonder het gescandeerde “MÓ-BÍ-LÁ !”. Begrijp later van M., dat de MOBILA –meubelfabriek, een van de grootste werkgevers in Sovata, zich nog vóór het begin van het nieuwe seizoen heeft teruggetrokken als hoofdsponsor. Crisis ! De club moest meteen een aantal goede spelers laten gaan, en moest een klasse lager gaan spelen. Gevolg: minder betalende bezoekers. Neveneffect: minder omzet voor de perifere handel Domme pech dus ook voor I., mijn lokale, kleine vriendin – altijd ton-surton gekleed in vintage jasjes, retro vestjes, kekke hoofddoekjes, en preppy rokjes, in de taille nooit geheel haar maat en daarom aan de achterzijde altijd voorzien van een royale V-split - , die elke zaterdag bij de ingang van het voetbalveld voor een habbekrats uit oude kranten gevouwen puntzakjes met pompoen- en zonnebloempitten verkoopt. Een gewild artikel, want bij een spannende wedstrijd horen pitjes geconsumeerd te worden: pitjes stuk voor stuk behendig tussen de tanden kraken, pitje kauwen en doorslikken, schilletjes liefst zijwaarts uitspugen. Mag voor haar hopen dat de gemeenteraad van Sovata niet ook nog eens hetzelfde beleid gaat voorstellen als in de stad Arad. Daar is

het gemeentebestuur van oordeel dat straten en parken teveel vervuild worden door uitgespuugde schilletjes en wil daarom spuwers fors gaan beboeten. Volgens de berichten hebben de inwoners daar inmiddels massaal protest aangetekend: het kraken van pompoenen zonnebloempitten is een nationale sport, vinden ze, en verdient het om als cultureel erfgoed beschermd te worden. Het is inmiddels kwart voor zes en zo goed als stikdonker. Aan de overkant is het gezang verstomd. Ik vermoed dat de supporters unaniem besloten hebben te vinden dat morgen gewonnen gaat worden en tevreden met dit resultaat naar huis zijn gegaan. Ook voor mij hoogste tijd. Ik steek nog snel even over naar de Penny Market voor een deodorantstick. Noteer op weg naar de kassa wat prijzen en reken deze om naar euro’s: aardappelen € 0,55/kg, ‘n bloemkool € 1,50, bananen € 1,10/kg, olijfolie € 3,=/ liter, Nutella € 3,= per pot van 400 gr., pond Jacob’s Café € 4,50, stukje (100 gr) Dove-zeep € 0,75 , tube (100 ml) Colgate-tandpasta € 2 ,=, en ’n pak mini-pampers (3-6 kg/ 72 stuks) € 14,25. Bedenk op weg naar buiten dat ik eergisteren voor m’n traditionele jaarlijkse bezoek aan de kapper aan de Principala – deze keer voor een machinale in plaats van handmatige knipbeurt – € 0,25 minder kwijt was. Parijs-Dakar Ieder jaar vervalt wel een aantal oude adressen – geadresseerde overleden, geen nabestaanden; vertrokken naar onbekende bestemming; geschrapt op verzoek van of na overleg met de Nederlandse pakketfamilie - en ieder jaar komen er weer nieuwe bij. Ik heb deze middag in Chibed het geluk drie daarvan in mijn pakketje enveloppen aan te treffen, drie nieuwe adressen in voor mij onbekende straten. Ik heb daarbij ook nog eens het geluk mijnheer B. als lokale gids mee te krijgen. Heb daarentegen de pech door

| 29

Sovataanse notities

hem vervoerd te moeten worden in zijn op leeftijd zijnde Dacia. Op zich zou dat voor mij niet bezwaarlijk hoeven te zijn – ik heb geleerd in Roemenië nooit te nauw te kijken – , ware het niet dat hij me wat al te nonchalant meedeelt dat het voertuig al meer dan twintig jaar oud is. Ik antwoord hem dat mij dat persoonlijk al enigszins opgevallen was toen hij voor kwam rijden. Ongelooflijk, wat een barrel ! Eén dat kennelijk niet anders dan met een ongewoon hoog toerental, krachtige roet-uitstoot en onheilspellend gerammel in beweging gebracht kan worden. Ik vraag me af of de wielen wel alle vier dezelfde kant opdraaien ! Aanschouw het voertuig met geveinsde bewondering, tekenen van angst vermijdend, en zoek tussen de donkerbruine roestplekken en de bruine modderspatten naar de oorspronkelijke kleur. Volgens B. was die bruin. Ik wijs hem tot slot op de nagenoeg profielloze banden, maar via Cs., mijn vertaalster voor die middag, stelt B. me gerust: de auto is enkel bedoeld voor lokaal gebruik, hij komt er nooit mee op de grote weg ! Nou hebben ze mij altijd verteld dat naarmate de jaren verstrijken de schoonheid naar binnen verdwijnt, maar in dit geval verschilt het interieur niet veel van het exterieur: kapotte snelheidsmeter, kleploos dashboardkastje vol elastiekjes, potloden en pennen, aan twee kabeltjes

bungelend startslot, kapotte stoelen, afgesleten pedalen, gelukkig wel nog iets dat op een handrem lijkt. B. ziet me de schade opnemen en haalt betekenisvol z’n schouders op. Ach, hij geeft niet om luxe. De motor, daar gaat ’t om ! En die is nog puik, wijst en duimt hij. Las onlangs ergens dat slechts 50% van de Roemeense autobezitters wel eens een garage bezoekt voor inspectie, en slechts 20% van die 50% een reparatie laat uitvoeren. Eenmaal gezeten valt het me op dat het motorgeweld binnen nog luider klinkt dan buiten. Merkwaardig dichtbij ook. Lijkt onder de afgetrapte kokos-vloermat vandaan te komen. Begin te vrezen dat de heftig rammelende bodemplaat, gemaskeerd door die kokosmat, vol gaten zit. Hoe dan ook, het zal behelpen worden. Spannend! Alras blijkt dat B. niet alleen elke weg en steg in Chibed kent, maar ook iedere dorpsgenoot. Hij stopt bij zowat elke tegemoet komen-de bekende om dan eerst moeizaam zijn portierraampje naar beneden te zwengelen, hem of haar uitbundig te begroeten en vervolgens minutenlang uit te leggen dat hij nu geen tijd heeft voor een uitgebreid praatje omdat hij belangrijk werk te doen heeft. Als ik hem na de zesde ontmoeting maan om een beetje tempo te maken omdat we anders voor het donker niet klaar zijn, zie ik z’n beide ogen opleven. Hier heeft hij kennelijk op zitten wachten, sterker nog, hier heeft hij zeer waarschijnlijk doelbewust op aangestuurd ! Nú kán-ie eindelijk, en nú zal-ie ook eindelijk laten zien tot welke bovenmenselijke prestaties hij en zijn

30 |

barrel in staat zijn. Vanaf nu zal het hem aan hem en z’n auto niet liggen! Meteen schakelt hij van de derde via de vierde terug naar de tweede versnelling en trapt het gaspedaal tot onder de kokos-mat in. Parijs-Dakar gaat van start, met veel donder en geweld, en stoom en kokend water. Als een gek scheurt hij door de bochten, gaat voluit op de rem - en voor alle zekerheid tegelijkertijd aan de handrem - als hij een zijstraatje voorbij dreigt te schieten. Met stenen bezaaide weggetjes vindt hij het leukst om te doen; hoe harder de stenen tegen de onderkant van de auto roffelen, hoe liever. Ik zet m’n handen tegen de voorruit om me schrap te kunnen zetten, want alleen B. heeft iets dat op ’n autogordel lijkt. Moet uitkijken, want merk dat mijn lichte blijken van enthousiasme leiden tot steeds doldriester rijgedrag. De kokos-mat is inmiddels ietwat verschoven en ik zie ’n gevallen kauwgumpje inderdaad via een gat in de bodemplaat de auto verlaten. Op de achterbank zweet Cs. peentjes. Het valt me op dat het brandstoflampje al vanaf de start geel oplicht. Als ik B. er bezorgd op wijs lacht hij geruststellend: brandt al zolang als hij de auto heeft ! Hoeven ons nergens bezorgd over te maken, we zijn in goede handen. Met kracht schakelt hij terug naar de eerste versnelling en begint met gierende motor z’n lange aanloop naar ‘n modderige helling; bovenaan een verzameling krotjes: Sürü, ’n nieuw adres. Hier ben ik écht nog nooit eerder geweest. Zo gaat het de hele middag door. Merk allengs dat hij niet altijd de meest voor de hand liggende routes kiest, maar juist, onder het motto: de kortste weg tussen

Sovataanse notities

twee punten is een rechte lijn, met opzet de moeilijkste. Dwars door het midden. Zoals naar het Retfalva-adres, ergens in de slikken en zompen, waar geen pad naar toe loopt. Volgens B. moeten we daar zijn waar rook boven het riet opstijgt. Ben op alles voorbereid en geef me volledig over wanneer hij over hobbelig, drassig grasland, slippend en glibberend, heuveltjes op en heuveltjes af, linea recta richting rookpluim gast. Totdat, misschien de auto nog wel, maar de banden niet meer verder willen en hij met pijn in ‘t hart moet accepteren dat we de laatste 100 meter, tussen maïs, riet en struiken door, te voet moeten afleggen. Naar wat nr. 14 heet te zijn, ’n onbeschrijflijk krikkemikkig hutje in de middle of nowhere, schamel onderkomen van ‘n gezinnetje van zes personen: vader, moeder en vier kinderen. Bezoek ook deze plek voor de eerste keer ! Trieste bedoening. Zoals ook een van de volgende adressen aan de noordkant van Chibed: Aprodombok. Ook hiernaartoe is geen helling hem te glibberig en geen modderpoel hem te diep, maar ook hier moet hij – sorry, heer ! - tenslotte de auto achterlaten om ons vervolgens via struikgewas ’n steile helling omhoog te geleiden. Bovenaan de helling een verzameling lemen woninkjes, niet bepaald winden waterdicht, rokend uit alle poriën. Ook hier weer bittere armoe. En ook hier weer die bekende ongemakkelijke houding en ietwat beschaamde blik waarmee de envelop in ontvangst wordt genomen, die daarna plaats maakt voor uitbarstingen van blijdschap en explosies van vreugde. Voor mij iedere keer weer de kroon op het werk. Bijna klokslag vijf uur leveren we de laatste envelop af, geheel volgens de planning. Ik bedank

B. uitvoerig voor z’n aan hondsdolheid grenzende dienstbaarheid. Hij wuift het bescheiden weg en zijn gezicht zegt dat we wat hem betreft nog wel wat langer door hadden kunnen gaan. Bij het afscheid geef ik ‘m ‘n flapje voor het extra hoge benzineverbruik en zie zo snel mogelijk in m’n eigen gesponsorde auto te komen voordat-ie kan aanbieden me helemaal naar Sovata te rijden.

achterhalen of en, zo ja, wanneer ze weer thuiskomen; iemand is voor langere tijd opgenomen in ’n ziekenhuis; en ga zo maar door.

Enige dagen later moet ik met G. weer terug naar het adres in Aprodombok. Deze keer is E. onze gids en vertaler. Terwijl ik me mentaal weer voorbereid op een kuitenbijtende klimpartij, de helling omhoog, geleidt zij ons tot mijn verrassing vanaf de strak geasfalteerde hoofdstraat, de Principala, via een andere, ditmaal goed tot redelijk goed bereidbare grindweg tot aan de voordeur. In gedachten zie ik B. weer schik hebben. Maakt mij niet meer uit; hij heeft me immers een van die dagen-vanm’n-leven bezorgd. En zo lang uitrusten niet langer gaat duren dan moe worden, wil ik er zo nog wel een paar !

M., postbode en wandelend bevolkingsregister, vergezelt me naar het laatste huis in het zijstraatje van de Lunga, naar het woonhuis van mijnheer en mevrouw K. In week 1 was er al drie keer tevergeefs aangeklopt. Volgens de buren zou in ieder geval mijnheer K. vandaag thuis moeten zijn. Ik volg M., de poort door, het erf op, envelop in de hand. Bingo! Mijnheer K., tong uit de mond, is ingespannen bezig met grote naald en stevig garen het bovenleer van een van zijn schoenen op een nieuwe rubberzool vast te naaien. Terwijl uitgebreid handen worden geschud, wijst M. naar de schoen in K.‘s hand en maakt een kennelijk olijke opmerking want schaterlachend slaan beide heren elkaar vervolgens langdurig op de schouders. Ik sta erbij, kijk ernaar en heb totaal geen idee waar dit over gaat. Eenmaal weer buiten het hek vraag ik M. om een toelichting op het gebeurde.Hij grinnikt en vertelt me dat hij heer K. alle succes wenste met z’n schoenmaker-carrière. Hij merkt dat ik die aardige geste niet kan rijmen met de uitbarsting van joligheid, en vervolgt: “Je moet weten dat Ceausescu van huis uit schoenmaker was. Het verhaal wil dat-ie, net klaar met de reparatie van z’n eerste rechter schoen, president van Roemenië werd nog voor-ie aan de linker kon beginnen!” Ik vat ‘m.

Nabranders Het is ook elk jaar weer een heel gedoe met adressen waar we al eens ’s ochtends niemand hebben aangetroffen, ’s middags ook niet en ’s avonds weer niet. Uiteindelijk achterhalen we altijd wel via-via het verhaal achter het verhaal: mensen zijn soms vanwege twee of zelfs drie banen alleen maar ’s nachts thuis; mensen blijken verhuisd, hebben hun nieuwe adres niet doorgegeven aan hun pakkettenfamilie en moeten dus opgespoord worden; man en vrouw blijken voor langere tijd in het buitenland te zijn gaan werken, familieleden dienen te worden opgespoord om te kunnen

De tweede week van ons verblijf in Sovata is dan ook altijd de periode van de “nabranders” en de “left-overs”. Zeker niet het vervelendste onderdeel van onze werkzaamheden !

| 31

Sovataanse notities

Heer en mevrouw K. werken beide als sorteerders/inpakkers in ’n thee- en kruidenfabriek. Hebben beiden een maandsalaris van om en nabij de 150 euro netto; bij elkaar dus zo’n 300 euro besteedbaar inkomen. Krijgen daarbij ook nog eens maandelijks voedselbonnen van de zaak ter waarde van zo’n 75 euro. Door de bank genomen is hun gezamenlijke inkomen zeker niet gering te noemen. Op het volgende adres in Sarateni heeft het gezin A. het zichtbaar slechter. Mijnheer A. is hier alleenverdiener. Werkt als groentensnijder in een groentenverwerkend bedrijf. Volgens zijn salaris staat van augustus verdiende hij voor 168 gewerkte uren in die maand bruto 840 RON. Na aftrek van loonheffing, vakbondsbijdrage en premies sociale verzekeringen hield hij 646 RON netto over, zeg 160 euro. Geen vetpot. In de Fagului-straat opent een opmerkelijk levenslustige mevrouw van 72 de deur. Had al enige tijd last van hevige pijn in haar benen en was afgelopen week meerdere dagen voor onderzoek naar het ziekenhuis in Tirgu Mures geweest. Onderzoek had niets onrustbarends uitgewezen, maar helemaal gerust was ze er niet op. Ze vertelt me gelukkig te zijn in haar eigen huisje te kunnen wonen, wat kippetjes te kunnen houden en wat groenten te kunnen kweken, god-

zij-dank – zoals zij zelf zegt - niet veel eten en kleding nodig te hebben, en zoveel mogelijk te besparen op water- en elektraverbruik en stookkosten middels opvang van regenwater, vroeg naar bed en bescheiden vuurtje in ‘t houtkacheltje in het keukentje. Het enige dat haar zorgen baart – en haar gezicht en stem worden op slag somber - zijn de alsmaar duurder wordende medicijnen; en daarvan heeft ze, afgaand op de veelheid aan bestemmingen die ze met haar vinger, van voren naar achter en van boven tot onder, op haar lichaam aanwijst, er wel heel veel nodig. Maar ja, vervolgt ze, voor àlles ontbreekt het geld. Bij het afscheid laat ze me haar pensioenbriefje zien: ze beurt 348 RON per maand, ongeveer 87 euro. Dan de familie F. in de Biserici, de Kerkstraat. Zij, 60 jaar, is visueel gehandicapt en komt bijna nooit op straat; hij, 65 jaar, is oorlogsinvalide. Geen pensioen, want hij heeft nooit gewerkt; geen kinderbijslag, want hun twee dochters zijn de 18 jaar gepasseerd. Hun vaste inkomen bestaat uit ‘n staatsuitkering; ze beuren ieder maandelijks om en nabij de 125 RON, tesamen dus 250 RON, iets meer dan 60 euro. De armoe is hier meer dan schrijnend. Gelukkig hebben ze een moestuin. Om wat bij te verdienen gaat hij er elke dag op uit, op zoek naar wat-voor-werk-danook: hakt hier wat hout, spit daar ’n tuin om; heeft de mazzel dicht bij het kerkhof te wonen en in voorkomende gevallen mee te mogen helpen bij het delven van een graf. Beetje ondersteuning krijgen ze nog van een dochter die in de buurt woont.Hun nog inwonende dochter van 22 is naarstig op zoek, zegt ze, naar

32 |

een vaste baan. Heeft afgelopen zomer 7 weken in Duitsland gewerkt, in de aardbeien- en bessenpluk. Verdiende 1,80 euro per volle mand van 7 kilo. Hield er na aftrek van bemiddelings-, reis- en verblijfskosten zo’n 350 euro aan over, het halve jaarinkomen van haar ouders ! Ben samen met G. in Hostad en zie eindelijk eens waar mijnheer S., 59 jaar, en mevrouw V., 42 jaar, met hun vier kinderen van 13, 11, 6 en 3 wonen. (Of ze voor de wet getrouwd zijn is me onduidelijk, want hun beider bulletins laten verschillende achternamen zien.) Hun lemen huisje – 3 x 5 meter - mag geen naam hebben, zoals voor alle huisjes in Hostad geldt. Het meubilair bestaat uit een houtkacheltje, twee bedden en een tafeltje bij het raam. Ze hebben wel licht: één peertje. Alles is opmerkelijk proper, ook de lemen vloer! Mevrouw V. lijdt aan epilepsie. Mijnheer S. heeft geen vast werk, zwerft de godganselijke dag in Sovata en Sarateni rond, bij boeren, burgers en buitenlui aankloppend voor klusjes waar hij iets mee kan verdienen. Beide behoren, zoals vrijwel iedereen in de wijk Hostad – én Capeti én Aprodombok én het achterste stuk van 1 Mai - , tot de zogenoemde “ház’-gypsies”, de allerarmsten onder de Roma. Het opgegeven maandelijks besteedbare inkomen van 320 RON / 80 euro lijkt me opgebouwd uit bijstand en kinderbijslag. I., onze vertaalster, vertelt dat het gezinnetje de kinderen trouw naar school stuurt. Ontmoet in Hostad ook, en passant, die jonge vrouw-met-trieste-blik die ik ook al aan het begin van de week op afstand zag staan toekijken toen we onze ronde deden. Zie ook nu weer haar verwachtingsvolle blik, maar heb ook deze keer geen envelop voor haar.

Sovataanse notities

Ze is 22 jaar, heeft 2 kleine kinderen en woont in een armetierig lemen hutje: deur, raampje, lemen vloer, een houtkacheltje, een matras, ’n kastje, ’n waslijn dwars door de kamer; geen stromend water en geen elektra. Ze heeft mogelijk ooit een attaque gehad, want is moeilijk te verstaan. Of ze getrouwd is of familie in de buurt heeft, is me tot nu toe onduidelijk gebleven. Wat me wel duidelijk is geworden is dat ze geen bulletin heeft waardoor ze geen aanspraak kan maken op enige uitkering. Ze heeft geen idee waar ze het geld vandaan zou moeten halen om een nieuw bulletin aan te vragen. Vicieuze cirkel, heet zoiets. Had I. vorige week al gevraagd na te gaan wat gedaan moet worden om een nieuwe te krijgen, hoeveel tijd dit vergt , hoe hoog de kosten zijn, etc. etc.. I. rapporteerde dat voor de aanvraag voor een nieuw document onder meer een geboortebewijs overlegd moet worden, en heeft inmiddels al geconstateerd dat de jonge vrouw ook dàt document niet heeft. Deed me denken aan het bericht over de 62-jarige man in Timisoara die ook z’n bulletin kwijt was, naar het gemeentehuis was gegaan voor een nieuwe en daar te horen kreeg dat dat niet zou lukken omdat hij volgens een overlijdensakte in het archief twaalf jaar eerder op 3 maart was overleden en op 7 maart was begraven. Zat

voor hem niets anders op dan aan de hand van schriftelijke bewijzen, voorzien van lakzegels en stempels, aan te tonen dat hij hij was, nog leefde en er sprake moest zijn van een persoonsverwisseling. Lang verhaal kort: het kostte hem een heel jaar voordat hij door een rechtbank levend werd verklaard en de persoon die hij al die tijd beweerd had te zijn. Hij kon, zo vervolgde de uitspraak, na betaling van de proceskosten – ca 2200 RON / zo’n 500 euro - bij het gemeentehuis een nieuw bulletin gaan ophalen. Met z’n minieme pensioentje kon hij dit voor hem gigantische bedrag evenwel niet zo maar eventjes ophoesten. Hij besloot dan ook het er bij te laten: dood-zijn was in dit geval goedkoper. Kennelijk – en gelukkig voor hem - was z’n pensioenfonds nooit op de hoogte gesteld van z’n overlijden. Op zich een leuk verhaal, maar ik hoop van harte dat het met de jonge vrouw anders gaat verlopen. Sluiten de dag af in Pesta Apa, “aan de overkant van het water”. Bezoeken daar nog snel even I. om hem te verrassen met de gitaar die zijn gastgezin uit Benschop hem afgelopen zomer beloofd had. Hij is er verlegen onder. Laat z’n blijdschap niet zo merken. Maar we hebben ons nog niet omgedraaid of we horen hem voluit zingen, rammelend op z’n zo heftig begeerde instrument. Vanavond nog zal hij ongetwijfeld aan z’n eerste les uit het bijgeleverde instructieboekje beginnen. We gaan nog veel van hem horen.

Overigens ! Mocht u het voorgaande nog willen herlezen, houdt dan even in het achterhoofd dat volgens de officiële statistieken het gemiddelde netto inkomen in Roemenië om en nabij de 350 euro per maand bedraagt, het officiële minimumloon ca 180 euro - let wel: bruto ! - en de kinderbijslag 42 RON/ ca 9 euro per kind (sinds 2008 niet meer verhoogd). En als we dan toch met statistische gegevens bezig zijn: • volgens de Wereldbank leven ca 2 miljoen Roemenen - 10% van de bevolking - onder de armoedegrens, d.w.z. hebben minder dan ca 2,5 euro besteedbaar inkomen per dag; • volgens Eurostat eet 24 % van de kinderen in Roemenië geen groenten en fruit, heeft 29% gebrek aan eiwitten, is voor 25% van de kinderen kleding een probleem, heeft 19% niet de juiste schoenen en loopt 49% het risico om in armoede op te groeien. Lijkt me duidelijk: onze hulp is nog steeds meer dan welkom !

Zoals vorenbeschreven situaties zijn er talloze, van vrijwel hopeloze tot, zeker weten, verwachtingsvolle. Nog steeds te veel om allemaal uitvoerig te beschrijven.

| 33

Kindertehuis Tinkerbell

Verslag van de psycholoog Reka is sinds vorig jaar september de psycholoog die de kinderen in Tinkerbell begeleidt. Sommige kinderen hebben een ontwikkelingsachterstand. Maar ook de andere kinderen krijgen deskundige aandacht. Hieronder een verslag. Als psycholoog en ontwikkelingsstoornissen begeleider wil ik de ontwikkeling van de kinderen op meerdere niveaus stimuleren. Een deel van de kinderen heeft een gemiddeld ontwikkelingsniveau, anderen lopen achter voor hun leeftijd. Panda, Dora, Edi, Alin, Szunita en Lori hebben de meeste aandacht nodig. Zij hebben allemaal in meer of mindere mate geheugenproblemen en moeilijkheden met taal en rekenen. Daarnaast hebben de kinderen die intelligenter zijn ook aandacht nodig. Lacika moet leren studeren en Andrea heeft een taalprobleem dat haar studievermogen aantast. Een keer per week gaan de kinderen naar een ontwikkelingsklas (therapie), maar dat betekent niet dat we maar een keer per week aandacht besteden aan hun problemen. Het dagelijkse huiswerk wordt aangepakt door de ouders en door Eva, de huiswerklerares die de kinderen dagelijks helpt met studeren.

Dus het leren heeft continu de aandacht. De ouders zijn gemotiveerd, ijverig en enthousiast. En ze nemen hun taak zeer serieus. Daarnaast gaan de kinderen naar bewegingstherapie die door de leraar lichamelijke opvoeding wordt gegeven. En ook dit wordt thuis herhaald. Peter oefent trouw de opgegeven oefeningen met de kinderen. Geen van de kinderen leert op dit moment zelfstandig. Dus een van onze doelen is om ervoor te zorgen dat zij zelf aan de slag gaan met hun huiswerk. Wij ondersteunen ze dan natuurlijk wel als ze er niet uitkomen. Daarnaast moeten ze leren om bewust leerstof te gaan opnemen, niet dus alleen maar ‘stampen’. De kinderen hebben gelukkig wel het potentieel om zich te ontwikkelen. De collega’s zetten zich in. We werken als team prima samen. Ook de ouders en ik communiceren goed met elkaar. Er loopt nog wel een onderlinge discussie over de deelname van de kinderen aan diverse sportactiviteiten die in Sovata worden georganiseerd. Knelpunt hier zijn de logistieke problemen die dit oplevert met zoveel kleine kinderen die tegelijkertijd moeten worden vervoerd. Daar zullen we gezamenlijk nog moeten kijken hoe we dit kunnen oplossen.

34 |

Graag wil ik hierbij ook de sponsors bedanken die ons het sportmateriaal hebben geschonken. De kinderen kunnen hierdoor nu beter hun oefeningen doen en het geeft hun ook het nodige plezier om deze nu uit te voeren. Bijgaande foto’s laten zien dat de materialen goed gebruikt worden. Nogmaals dank. Reka, Sovata

Kerstmarkt in Sovata

De kinderen en ouders van Tinkerbell zijn in november en december 2013 erg druk geweest met knutselen. Zij hebben allerlei mooie kerststerren gemaakt, die zij op de kerstmarkt hebben verkocht. De opbrengst van de markt die op school gehouden werd, was bestemd voor Tinkerbell. Er waren heel veel ouders en kinderen, die ook zelfgemaakte knutselwerkjes en zelfsgemaakte lekkernijen te koop aanboden. Opbrengst De opbrengst van de markt was in totaal 317 ron, dat is ca. € 76,-. Het lijkt wellicht een kleine opbrengst, maar voor Roemeense begrippen is dit echt een succes te noemen. En dat de ouders en de kinderen zelf ook proberen op deze manier wat extra’s voor Tinkerbell binnen te halen, dat waardeert de Stichting enorm.

Sponsors

Giften Het Wilhelmina Kinderziekenhuis (UMC Utrecht) schenkt de Stichting drie speelhuizen. Dit speelgoed is van harte welkom in Roemenië.

het verzette werk. Vanuit hun stichting hebben wij een welkome bijdrage mogen ontvangen van € 300,- voor de nieuwe bank van de familie Nagy!

Dank aan de Diepenveense seniorengroep Tijdens een van hun bijeenkomsten hebben ze naar aanleiding van onze nieuwsbrief en Tinkerbell’s Post een spontane collecte gehouden onder de leden. De opbrengst van deze collecte voor stichting Roemeense Kinderhulp bedraagt 130.20 euro. Een geweldig spontaan initiatief!

De Touwladder, openbare basisschool IJsselstein Het afgelopen schooljaar hebben de kinderen van De Touwladder weer flink gespaard. Het spaardoel was brood en melk voor de kinderen uit Tinkerbell. Wij mochten maar liefst € 862,33 wij van hen ontvangen! De school ondersteunt onze stichting al ruim vijf jaar. Misschien herinnert u zich nog het nieuwe kippenhok mét kippen? Voor al hun bijdragen en steun in de afgelopen vijf jaar willen wij hen enorm bedanken! Dank je wel Touwladder!

Fam. Wubs: “Onze zoon en schoondochter uit Houten stelden voor twee Roemeense jongens afgelopen zomer hun huis open en hadden drie geweldige weken met elkaar. Omdat ook wij de Stichting een warm hart toedragen, vroegen wij voor onze verjaardag aan familie en vrienden een donatie, in plaats van een cadeau. Onze gasten reageerden enthousiast. Zo is er in totaal 112.50 euro gedoneerd en hebben wij het verdubbelde bedrag van 250 euro naar uw Stichting overgemaakt. Het geld is bestemd voor het mogelijk maken van vakanties voor de kinderen uit Roemenië.” Secondhand Rose Secondhand Rose is een tweedehands kleding boutique van Anca Struycken-Landwehr. De boutique bestaat al meer dan 40 jaar. Een paar keer per jaar vindt er een kledingverkoop plaats ten behoeve van een goed doel. Het betreft dan kleding die niet is verkocht en niet door de eigenaren is teruggehaald. De keus van Anca is op onze Stichting gevallen vanwege haar Roemeense (al lang overleden) moeder. Het is de tweede keer dat de Stichting als hun goede doel is uitgekozen. In 2013 heeft Second Hand Rose een bedrag van 8.264,- (!) aan onze Stichting kunnen overmaken, een geweldig bedrag! De Stichting is ontzettend blij met deze giften. Mede dankzij dit soort giften kan de Stichting haar werk voortzetten. VVIJ Alle voetballers van VVIJ hebben afgelopen jaar nieuwe voetbalkleding mogen ontvangen. Dit gebeurde conform het kledingplan. De oude kleding, die nog in prima staat was, is overgedragen aan onze Stichting. Meer dan 1000 tenues hebben de weg gevonden richting Roemenië om aldaar voetballers gelukkig mee te maken. Een donatie uit onverwachte hoek! Stichting Roemenië Hulp Mastenbroek-Seerenbroek, helpt het dorpje Sansmion dat niet al te ver weg ligt van Sovata. Het bestuur van deze stichting is onlangs op bezoek geweest in Tinkerbell en zij waren onder de indruk van de gehele organisatie en

Dank aan VMBO De Linie! Na vorig jaar een geweldige bijdrage te hebben geleverd aan het huis van de familie Gabor, kregen wij dit jaar van De Linie een bijdrage voor Tinkerbell. In het kader van de internationaliseringsweek van het Anna van Rijn College heeft docent Marcel Nijenhuis onze vrijwilliger Nienke van Toor gevraagd weer een presentatie te houden over de bezigheden van de stichting. Zij kreeg twee keer 85 pubers voor haar neus, en het was afwachten hoe zij zouden gaan reageren op haar verhaal. Het was een succes! Nienke had een mooie Powerpoint presentatie gemaakt over de stichting en Tinkerbell. Daarbij liet zij de kinderen zien hoe hun bijdrage van vorig jaar is besteed aan het huis van de familie Gabor, dat nu helemaal af is! Vol aandacht luisterden de kinderen naar wat Nienke te vertellen had. Er werden kritische vragen gesteld en het was leuk om te zien hoe de kinderen meedachten. Zelfs toen de tijd al ruimschoots was overschreden bleven er vragen komen! De stichting heeft naar aanleiding van de actie van de Linie een geweldige bijdrage van maar liefst € 840,- mogen ontvangen ten behoeve van Tinkerbell! Alle leerlingen en leerkrachten dank jullie wel! Goede doelen actie in het Open-hof te Goirle Dit jaar werden wij als stichting heel blij verrast met het bericht dat de goeden doelen actie in het Open-hof meer dan € 2.000,- voor de stichting heeft opgebracht. Een ongelofelijk geweldig resultaat! Onze vrijwilligers Keesjan Steverink en Diane Dekker hebben wederom mogen meemaken hoe groot de inzet van iedereen is geweest voor deze sponsoractie. Er was een kraam waar houten speelgoed is verkocht, er werden zelfgemaakte hapjes verkocht, spelletjes gedaan en natuurlijk het Rad van Fortuin waar winkeliers royale prijzen voor hadden geschonken. Zoals wij Vader- en Moederdag kennen, heeft Roemenië een Kinderdag. Met de bijdrage van het Open-hof hebben wij voor de kinderen uit Tinkerbell een gezellige dag georganiseerd. Met de prachtige bijdrage hebben we natuurlijk nog veel meer kunnen doen. Er was nog genoeg over om voor een aantal maanden brood en melk voor de kinderen te kopen. Bovendien is er een bedrag opzij gelegd om nieuwe schoolmaterialen voor het volgend schooljaar te kunnen kopen!

| 35

Hulpgoederentransport

Hulpgoederentransport

36 |

Hulpgoederentransport

| 37

Kindertehuis Tinkerbell

Donaties volledig fiscaal aftrekbaar De Stichting Roemeense Kinderhulp is een niet-gesubsidieerde organisatie. Om ons werk te kunnen verrichten zijn wij afhankelijk van donaties, jaarlijkse collectes, giften en inkomsten uit diverse activiteiten. Als u de kinderen van Sovata ook een warm hart toedraagt, dan is een van de onderstaande mogelijkheden wellicht een idee voor u? ANBI De Stichting Roemeense Kinderhulp heeft al vanaf 2001 een erkenning van de Belastingdienst als goed doel en sinds 1 januari 2007 de nieuwe wetgeving van kracht is geworden heeft de Stichting ook de officiële status ontvangen van ANBI (Algemeen Nut Beogende Instelling). Door deze erkenning kunt u giften en donaties aftrekken bij de belastingaangifte. Fiscale donatie Een voor u fiscaal erg aantrekkelijke manier van schenken is een periodieke schenking. Bij een dergelijke schenking, ook wel lijfrente genoemd, hoort een akte waarin vast komt te liggen dat u gedurende een periode van minimaal vijf jaar jaarlijks een bedrag zult schenken. Hierbij krijgt u – afhankelijk van het voor u geldende inkomstenbelasting tarief - tot 52% terug van de belasting. Vooral als u een vaste donateur van de Stichting bent, is dit een hele aantrekkelijke manier om met dezelfde donatie meer waarde te creëren! Geen notariële akte meer noodzakelijk Voor een belastingaftrekbare periodieke donatie aan een goed doel is vanaf 1 januari 2014 geen notariële akte

meer nodig. De staatssecretaris van Financiën heeft besloten om periodieke giften die via een onderlinge schenkingsovereenkomst worden vastgelegd ook volledig fiscaal aftrekbaar te maken.  Goedkoop en snel Het grote voordeel van een onderhandse schenkingsovereenkomst is dat de overeenkomst niet meer vastgelegd hoeft te worden in een notariële akte. Dit scheelt dus de notariskosten, het is snel en eenvoudig via een formulier op te stellen. Eenvoudig Een eenvoudig model-schenkingsovereenkomst periodieke giften (naar voorbeeld van het model op www.belastingdienst.nl) is te vinden op onze website. U kunt het formulier gebruiken als u minimaal 5 jaar lang een gift in geld of in natura (bv speelgoed of voedselpakket) wilt geven aan een goed doel. Het formulier bevat een gedeelte voor u en een gedeelte voor ons. De door u ingevulde formulieren worden door ons op onderdelen aangevuld, onder meer met een transactienummer. Daarna sturen wij u de door ons getekende overeenkomst retour die u bewaart in uw administratie. Een afschrift hiervan bewaren wij in onze administratie. Beide exemplaren moeten op verzoek van de Belastingdienst

kunnen worden overlegd. De schenking moet gedurende de looptijd verantwoord worden in de aangifte inkomensheffing onder vermelding van het RSIN-nummer van de Stichting Roemeense Kinderhulp. Dit nummer zal in de overeenkomst worden vermeld. Wilt u ons regelmatig steunen of doet u dit al, gebruik dan nu eenvoudig de schenkingsovereenkomst. Dit kunt u fiscaal aftrekken, u hoeft geen notariële akte meer af te sluiten en de Stichting kan rekenen op mooie giften. Testament Een testament is iets waar niemand graag over nadenkt, maar u kunt het ook anders zien: uw testament kan ook de sleutel zijn voor een betere toekomst van een aantal Roemeense kinderen. Deze bijzondere manier van schenken via uw nalatenschap kan door middel van een legaat of erfstelling. Een legaat is een specifiek omschreven bedrag of goed, bijvoorbeeld in de vorm van een postzegelverzameling, onroerend goed, effecten enz. Van een erfstelling is sprake als een bepaald deel van uw totale nalatenschap aan de Stichting wordt toegekend. De notaris maakt uw wensen voor een legaat of erfstelling rechtsgeldig. Ook kunt u in uw testament de erfgenamen verzoeken om na uw overlijden een bedrag aan de Stichting uit te keren. Een verzoek is echter, in tegenstelling tot een legaat of erfstelling, niet bindend. Bij al deze mogelijkheden kunt u uw schenking ook specifiek bestemmen voor een onderdeel van de Stichting, bijvoorbeeld het familiekindertehuis Tinkerbell. Voor meer informatie over deze fiscaal aantrekkelijke donaties kunt u contact opnemen met één van de bestuursleden (zie colofon) of met Blokhuis Notariskantoor in IJsselstein (tel. 030-6881212). Ook kunt u voor een onafhankelijk advies vrijblijvend bellen met de Notaristelefoon, iedere werkdag van 9.00 tot 14.00 uur op telefoonnummer 0900-3469393 (80 ct. p/min.) of de website www.notaris.nl bezoeken.

38 |

Kindertehuis Tinkerbell

De kinderen hebben een droom En u kunt die droom werkelijkheid laten worden… Voor het draaiend houden van de gezinnen in het Kindertehuis Tinkerbell is naast liefde en zorg ook geld nodig. Door vaste donateur te worden kunt u de kinderen en hun ouders de steun geven die zij zo hard nodig hebben. U hebt ‘de sleutel voor een betere toekomst’ van deze kinderen in uw hand! Mogelijkheden om ons te steunen Er zijn verschillende mogelijkheden om het kindertehuis te ondersteunen: Donateur worden van Tinkerbell Als maandelijkse donateur (dat kan al voor een minimale bijdrage van slechts € 3,00 per maand) ondersteunt u de families in het huis en draagt u direct bij aan de dagelijkse verzorging van de kinderen. Spaarhuisje Speciaal voor kinderen, scholen en verenigingen is een eenvoudige manier gecreëerd waarmee ook zij hun steentje kunnen bijdragen. Dat kan met behulp van een spaarpot in de vorm van een klein huisje, dat bijvoorbeeld wekelijks met een vaste bijdrage, met fooien etc. kan worden gevuld. Eenmalige gift Uiteraard kunt u ook een eenmalige gift overmaken op het bankrekeningnummer om de realisatie van het project te ondersteunen.

Ons adres Voor meer informatie over onze activiteiten voor Tinkerbell, een vast donateurschap of het aanvragen van een spaarhuisje kunt u contact opnemen met een van onze bestuursleden. Gebruik hiervoor de onderstaande gegevens of zie de colofon voor adressen en telefoonnummers van de overige bestuursleden. Familiekindertehuis Tinkerbell Secretariaat: Rigterslaan 12-1 3431 AK Nieuwegein Tel: 030-6065586 E-mail: [email protected] Bankrelatie: Rabobank IJsselstein nr. NL82 RABO 016.92.29.629 t.n.v. Stichting Roemeense Kinderhulp U kunt ook de onderstaande antwoordkaart gebruiken.

Comité van aanbeveling Wij zijn blij dat zoveel respectabele personen hun verbondenheid met Roemenië in het algemeen en onze Stichting in het bijzonder, willen tonen door zitting te nemen in het comité van aanbeveling. Ieder lid van het comité heeft in de afgelopen periode op geheel eigen wijze invulling gegeven aan het benadrukken van de noodzaak om Roemenië en Sovata te blijven steunen. Met trots vermelden wij daarom graag de samenstelling van het comité van aanbeveling: Comité van aanbeveling • Drs. P.C. van den Brink, Burgemeester van IJsselstein • F. Peter, Burgemeester van Sovata • Mr. drs. Th.E.M. Wijte, Oud-burgemeester van IJsselstein • E. Mátyás, Oud-burgemeester van Sovata • W. Pompe, Directeur Schilte B.V. • J. Reinerie, Bestuurslid Nationaal Woon Waarde instituut (NWWI) • Drs. P.A.W.A. Renardel de Lavalette, Kinderarts • P.A.C. Terberg, Vertegenwoordiger Terberg Groep IJsselstein • Prof. Dr. René Hoksbergen, Bijzonder Hoogleraar Universiteit Utrecht

JA

Hierlangs afknippen

Naam/Bedrijf : t.a.v.

:

Adres

:

Postcode en woonplaats :





ik wil graag

Vaste donateur worden van Tinkerbell voor € per maand. Hierbij machtig ik de Stichting Roemeense Kinderhulp om eenmaal per maand dit bedrag van mijn giro-/bankrekening af te schrijven. Mijn rekeningnummer is

t.n.v.

.

Een eenmalige donatie doen. Ik maak € over op rekeningnummer 16.92.29.629 ten name van stichting Roemeense Kinderhulp te IJsselstein.

Datum:

Handtekening:

Na toezending van deze antwoordstrook ontvangt u van de Stichting Roemeense Kinderhulp de nodige informatie

| 39

Van de penningmeester

Nieuwe donateurs 2013 en financiële rapportage Familie Support Programma Als penningmeester heb in het afgelopen jaar de financiën van de Stichting Roemeense Kinderhulp administratief mogen beheren. De inkomsten van de Stichting worden voornamelijk bepaald door de steun van onze donateurs. Ook voor 2013 zijn we verheugd dat we weer hebben kunnen rekenen op een aanzienlijk aantal donateurs die begaan zijn met de kinderen in Sovata en met name het kindertehuis Tinkerbell. De bedragen die wij maandelijks van u mochten ontvangen: • In november 2010 werd door 350 donateurs € 2.441,95 geschonken • In november 2011 werd door 352 donateurs € 2.403,45 geschonken • In november 2012 werd door 356 donateurs € 2.483,45 geschonken • In november 2013 werd door 347 donateurs € 2.462,45 geschonken Na jaren van stabilisatie van het aantal donateurs is er nu sprake van een lichte daling in het aantal vaste donateurs waarneembaar, hetgeen wij in deze crisisperiode niet verwonderlijk vinden. Voor al die donateurs die ons werk financieel hebben ondersteund, zijn wij dankbaar. En als bestuur zijn we tevreden dat een groep van 347 donateurs hun steun continueren. We spreken naar deze groep dan ook onze dankbaarheid uit. Daarnaast zien wij een eveneens lichte daling in de notariële ondersteuning. In 2013 hebben meerdere donateurs hun bijdrage gecontinueerd, die ons werk met een jaarlijkse donatie in totaal met € 2.565 steunden.

Nieuw in 2014

Nu schenken zonder notariële akte Voor een belastingaftrekbare periodieke donatie aan een goed doel is vanaf 1 januari geen notariële akte meer nodig. Periodieke giften aan de Stichting Roemeense Kinderhulp is volledig fiscaal aftrekbaar omdat wij de ANBI status hebben. Tot 1 januari was voor een periodieke schenking een notariële akte nodig. Nu heeft de staatssecretaris van Financiën besloten om periodieke giften die via een schenkingsovereenkomst wordt vastgelegd fiscaal aftrekbaar te maken. Op de website van de Stichting Roemeense Kinderhulp kunt u hiervoor verschillende modelakten downloaden die zijn opgesteld door de belastingdienst. Aanvullend is in het Familie Support Programma, waar Roemeense gezinnen door Nederlandse families maandelijks financieel worden ondersteund, ook een lichte daling waarneembaar. Echter nog steeds worden maandelijks 62 gezinnen ondersteund ten opzichte van 70 gezinnen in 2013 met een gezamenlijk bedrag van € 2.109 per maand, ten opzichte van € 2.412 in 2013. Op deze wijze wordt de directe nood van de groep kwetsbare Roemenen wat verlicht. Mochten er zich wijzigingen in uw financiën voordoen die van invloed zijn op de maandelijkse incasso, wilt u mij dit dan laten weten? Ik ben bereikbaar onder telefoonnummer 030-6889140 of via de mail [email protected]. Met uw inspanningen blijven wij ons inzetten om voor de minder bedeelden in Roemenië het verschil te kunnen blijven maken. Aan al onze donateurs: heel hartelijk dank voor uw steun en vertrouwen dat u in ons werk toont! Piet Jonker Penningmeester SRKH

Hierlangs afknippen

Postzegel mag, hoeft niet

Familiekindertehuis Tinkerbell Stichting Roemeense Kinderhulp Antwoordnummer 1804 3400 WB IJsselstein

40 |

Activiteiten van de Stichting

Een foto zegt niet altijd meer dan duizend woorden De uitdrukking ‘een foto zegt meer dan duizend woorden’ is bedacht door de Amerikaanse redacteur Arthur Brisbane in 1911. Een foto uit de geschiedenis vertelt soms een duidelijker verhaal dan een boek of een artikel. Dit gaat echter niet altijd op. Bij een foto mis je alle nuance of mis je het verhaal achter de foto. Dat verhaal is soms onontbeerlijk om het hele beeld te schetsen. Een foto op Facebook van een pakketgezin kan hier heel anders uitgelegd worden dan het echte verhaal. Soms is het nodig om ook achter de foto te kijken. Facebook Vele Nederlanders zitten op Facebook. Foto’s delen, elkaar bijpraten over leuke gebeurtenissen, een uitnodiging sturen of even een prive-berichtje sturen. Het is ook een ideaal middel om in contact te blijven met Sovata. Want ook in Roemenië is Facebook populair. Het is een makkelijk, snel en gratis middel om contact met elkaar te hebben. Ook al hebben de meeste mensen thuis geen internet, op school of werk is er altijd wel een internet aansluiting waar men hun Facebookpagina kan checken. Facebook is ook heel populair tijdens de jaarlijkse kindervakantie: vele ouders volgen de verhalen en de foto’s en zien dat hun kind plezier heeft. Ook in Roemenië wordt Facebook gebruikt om foto’s te delen. Een foto van een leuke of feestelijke gebeurtenis is natuurlijk altijd leuk om te tonen. Ik heb het zelf ook meegemaakt dat een foto maken een hele happening is. Even met je pakketgezin op de foto is sneller gezegd dan gedaan. Na de vraag, schieten de gezinsleden alle kanten op en na enkele minuten komt

een uitnodiging uitgereikt om de pakketten op te halen. Bij die overhandiging kunnen de vrij-willigers ook zien hoe het nu met het gezin gaat. Daarbij wordt er niet alleen gekeken, maar daar hoort ook het hele verhaal bij. Het verhaal achter het beeld dus. Helaas zijn vaak de verhalen achter de beelden niet altijd rooskleurig en komen we nog veel gezinnen tegen die dat steuntje in de rug heel goed kunnen gebruiken. Blijf vooral naar de foto’s op Facebook uit Sovata kijken. En als een foto vragen oproept, stel die vragen dan en lees het hele verhaal achter de foto. Want het verhaal achter de foto zegt soms meer dan het plaatje alleen. Keesjan Steverink

Op de foto gaan doe je niet in je dagelijkse kloffie iedereen terug in keurige nette kleren en gekamde (en zelfs geschoren) gezichten. Want op de foto gaan doe je niet in je dagelijkse kloffie, maar dan presenteer je je netjes. En daar gaat het mis. We krijgen nog wel eens de vraag of het pakketgezin hulp nog wel nodig heeft, want ze lijken niet meer zo arm. Vaak wordt die conclusie getrokken na het zien van foto’s op Facebook. Zo was er een foto van twee kinderen in keurige kleding voor een groot huis, hun huis. ‘Hier wonen we’, stond er zelfs bij. De conclusie die getrokken werd was dat het gezin het nu zelfstandig weer kan redden. Wat er echter niet bij de foto stond, was dat de kleren hun zondagse kleren waren en dat ze in twee kamertjes van het grote huis wonen, die zij huren van de familie. De rest van het huis is van een ander gezin. In de twee kamertjes woont, kookt, slaapt en verblijft het hele gezin. Meer ruimte is er niet. Goed dat de vraag gesteld wordt, hoe het met het gezin gaat. Daar zijn de vrijwilligers van de Stichting ook voor om dat te beantwoorden. Alle gezinnen krijgen persoonlijk

Buitenlandse Gasten Verzekering Gasten. Wij hebben er vaak mee te maken in Nederland. Jaarlijks komen er velen naar Nederland in het kader van een stedenband, gemeentelijke samenwerking, uitwisseling van organisaties, familie- of vriendenbezoek, etc. U, als gastheer/gastvrouw, voelt zich natuurlijk moreel verantwoordelijk voor het welzijn van uw gasten. U gaat er natuurlijk niet van uit dat tijdens het verblijf in Nederland bij hen ziekte of een ongeval kan toeslaan, maar… het kan altijd gebeuren. Daarom hebben wij een speciale verzekering voor gasten uit het buitenland ontwikkeld, die de financiële gevolgen van ziekte, ongeval en bagageschade dekt. Als er iets zou gebeuren, zit u noch uw gast met de financiële brokken. De Buitenlandse Gasten Verzekering biedt effectieve dekking vanaf slechts € 1,35 p.p.p.d. tegen uiterst gunstige voorwaarden. U kunt de verzekering telefonisch afsluiten of het formulier invullen op www.van-zee.nl en wij zorgen dat uw gasten uitstekend verzekerd zijn. Ook hebben wij een uitgebreide folder voor u klaarliggen. Nieuwstraat 71 Postbus 101 4140 AC Leerdam T 0345-637333 F 0345 611015 [email protected] www.van-zee.nl

| 41

Kindertehuis Tinkerbell

Uit het fotoboek van Tinkerbell

42 |

Kindertehuis Tinkerbell

| 43

Activiteiten van de Stichting

SRKH op beursvloer in Lopik Op woensdag 13 november 2013 heeft de Stichting meegedaan met de beursvloer in Lopik. De beursvloer is een ontmoetingsplek waar bedrijfsleven en goede doelen onderling deals sluiten met als resultaat een win-win situatie voor beide partijen en dat alles met gesloten beurzen. Het team van de stichting, bestaande uit Jack en Agnes Bootsma, Cor Knijff, Thea Bosch en Wilma Verhoef, had zich goed voorbereid en bedacht welke deals er mogelijk zouden zijn.

DE KOM

Clubhuis de Triangel Benedeneind NZ 168A Polsbroekerdam

STADSTHEATER KUNSTENCENTRUM

STADSPLEIN 6 | NIEUWEGEIN | WWW.DEKOM.NL

De goede doelen kregen geen kraampje, dus maakten we gebruik van de muren om toch zichtbaar te zijn. Om 17.00 uur werd de beurs ingeluid met een slag op de gong door burgemeester Westerlaken-Loos van Lopik. Vanaf dat moment kon het onderhandelen beginnen. We hadden twee uur de tijd om in gesprek te gaan met de ondernemers en hen te interesseren voor sponsoring. Er waren veel ondernemers die de stichting al kenden, maar ook weer nieuwe organisaties en bedrijven die we konden interesseren om wat voor de stichting te doen. Alle succesvolle deals werden bezegeld met een sticker en al gauw liep het hele team met stickers rond. De stichting kon in totaal 16 deals afsluiten met ondernemers en organisaties uit Lopik, Benschop en omstreken; een mooi resultaat op het totaal van 187 deals op die avond. We konden onder andere sponsors vinden voor de kindervakantieweek, prijzen voor de bazaar en t-shirts voor de stichting. Als tegenprestatie vermelden we graag alle ondernemers en organisaties in deze nieuwsbrief met hun logo. Speciaal voor de deal tussen BSO Tover, de polsstokvereniging Polsbroekerdam en de stichting worden er ook nog wafels gebakken. Het team van de beursvloer kijkt met een goed gevoel op deze avond terug en bedankt hierbij alle meewerkende ondernemers hartelijk voor hun bijdragen.

44 |

Deals op de Beursvloer in Lopik Voor de kindervakantie 2014 • Springkussen voor de familiedag tijdens de kindervakantie: Spelverhuurcentrale Polsbroek • Vulling voor de rugtassen van de Roemeense kinderen: Gebr. Schep Benschop • 23 rings ringmappen voor de Roemeense kinderen: Gebr. Schep Benschop • Gratis gebruik van de Schouw voor de disco avond / Schouw

• Senseo apparaat voor het rad: Autorijschool Wim Tuls Lopik • Kappersbon voor het rad: Kapsalon Sander Akse Lopik • 50 euro sponsoring voor het rad : ’t Witte Paard Cabauw • 20 T-shirts met opdruk voor de deelnemers van de bazaar, markten en braderieën: De Bruijn Outdoor Sport Tools Lopik

• 42 T-shirts voor de Roemeense kinderen: Tover BSO

Overig • 20 pakken chocomel voor de kerstmark: Plus Markt Lopik

• Sport en Spelmiddag tijdens de kindervakantie: Polsstokvereniging Polsbroekerdam

• Transport vanaf Hamelin uit Venlo naar ons magazijn in Benschop: Expeditie Borst Lopik

• Reischeque van 50 euro als prijs bij de loten: Keijzer Reizen

• Gratis gebruik van het Fulco Theater: Fulco Theater IJsselstein

Voor de bazaar • 250 euro voor een hoofdprijs voor het rad: Rabobank Lopikerwaard

• Intentie voor een optreden tijdens de feestavond, 25 jarig jubileum: Cabauwse weteringkoor

Vertalers

Vertalershoekje Het is altijd leuk om iets terug te horen van ‘uw’ familie of ‘uw’ kinderen. Dus als de postbode u ‘liefs uit Roemenië’ heeft gebracht dan is het natuurlijk wel fijn als u het ook kunt lezen. Want soms is zo’n brief in het Engels of Duits geschreven, maar soms ook in het Roemeens of Hongaars. Ons trouwe groepje vertalers kan u helpen door de Roemeense of Hongaarse brieven te vertalen. Zij doen dit werk vrijwillig en met grote liefde en toewijding en ze steken er veel vrije tijd in. Om hen te helpen hebben we wat tips en regels vastgesteld voor het laten vertalen van brieven. Is een brief Roemeens of Hongaars? Er zijn zowel Roemeens als Hongaars sprekende families in Sovata. Dat komt doordat Sovata in Roemenië ligt, maar de bewoners van Sovata voor het overgrote deel behoren tot het Hongaarse bevolkingsdeel van Transsylvanië. De meeste brieven die uit Sovata komen, zijn dus in het Hongaars geschreven. U kunt zelf ontdekken of de brief die u wilt laten vertalen, in het Hongaars of het Roemeens is geschreven: Hongaarse brieven beginnen vaak met: ‘Kedves ....’, ‘Tisztelt ...’, ‘Szeretett ...’ en u ziet in de brief veel van de volgende leestekens: ö, ü, á en é. (Dus veel trema’s en ‘streepjes’) Roemeense brieven beginnen vaak met: ‘Dragi ...’ of ‘Stimati ...’ en in de brief komen de leestekens ă, î, ţ en ş voor. (Dus veel ‘dakjes’ en komma’s onder aan de letters) Aan de hand van deze kleine hulpmiddelen kunt u bepalen naar welke vertaler u de brief kunt sturen. Vertalingen van brieven Bij het laten vertalen van uw brieven uit Roemenië verzoeken wij u vriendelijk zich te houden aan de volgende procedure: Er wordt alleen vertaald van het Roemeens of Hongaars naar het Nederlands. Brieven die u naar Sovata stuurt kunt u gerust in het Engels of Duits schrijven. In Sovata zijn er voldoende mogelijkheden (via leraren, collega’s of vrienden) om deze te laten vertalen.

Wilt u bij elke gewenste vertaling een gefrankeerde retourenvelop met uw eigen adres bijsluiten of uw emailadres vermelden, zodat de vertaling per e-mail aan u kan worden verzonden (stuur in dit laatste geval een kopie van de brief!). Let op! Het gewicht van de retourenvelop is groter i.v.m. de vertaalde brief die samen met het origineel in de envelop wordt geretourneerd. Voor de dekking van de kosten van onze vertalers verzoeken wij u 2 of 3 extra postzegels bij te sluiten. Wij vertrouwen erop dat u begrijpt dat vertalingen en aanvragen zonder retourenvelop helaas niet door onze vertalers in behandeling kunnen worden genomen. Uit naam van de vertalers hartelijk dank voor uw medewerking. De adressen voor de vertalingen zijn: (Zie ook onze website voor de meest recente lijst!) Hongaarse vertalers Èva Kovács Boeg 24 3961 TC  Wijk bij Duurstede [email protected] Margit Zsanett Farkas (alleen per email)
 [email protected]

Mevrouw Eszter Horvath Maartveld 18 6226 DA Maastricht [email protected] Mevrouw Linda Korf Haverveld 54 2661 VC Bergschenhoek [email protected] Mevrouw Elly Willemse Eurovisieplein 41 3402 GE IJsselstein [email protected] Roemeense vertalers Kristi Stokvis
L ohuisweg 3
 7447  TG Hellendoorn  [email protected] Mevrouw Doinita Craciun Noorweg 77 3704 GL Zeist Mevrouw Anna Gall Rotterdamseweg 25 2871 GB Schoonhoven [email protected] Rita Varga Benedeneind zz 291a
 3405 CK Benschop [email protected] Mevrouw Linda Korf Haverveld 54 2661 VC Bergschenhoek [email protected]

Rita Bos-Varga Benedeneind zz 291a
3405 CK Benschop [email protected] drs. Rozália Bencze Van der Palmkade 186 1051 RK Amsterdam Mevrouw Anna Gall Rotterdamseweg 25 2871 GB Schoonhoven [email protected]

| 45

Jaarverslag 2013

Jaarverslag 2013 Stichting Roemeense Kinderhulp Met een crisis die in Nederland maar blijft doorgaan, was het al wel duidelijk dat de Stichting Roemeense Kinderhulp op den duur hier ook de gevolgen van zou moeten gaan ondervinden. In de afgelopen jaren is dat gelukkig nog steeds meegevallen. Vandaar dat een terugval in inkomsten in 2013 extra onverwacht is aangekomen. Ook zijn de gevolgen voor onze begroting groter dan wij hadden verwacht. Vooral bij de inkomsten in de categorie giften is duidelijk te merken dat er een crisis heerst. Incidentele giften van bedrijven, instellingen en scholen is afgelopen jaar fors minder geweest; € 29.000 om exact te zijn. Vaste donateurs zijn de Stichting gelukkig grotendeels trouw gebleven, waardoor deze inkomsten nagenoeg gelijk zijn gebleven. Aangezien diverse projecten niet direct bijgestuurd kunnen worden, hebben we afgelopen jaar de reserves van de Stichting weer moeten aanspreken. Omdat de reserves uiteraard niet onuitputtelijk zijn, geeft dit het bestuur een behoorlijke opdracht: voor het aankomende jaar zorgen dat de opbrengsten en kosten weer in evenwicht gaan komen. Met betrekking tot de acties zoals het hulpgoederentransport, de kindervakantie en het Tinkerbell familiekindertehuis, kunnen we weer met veel plezier en succes terugkijken op deze activi-

teiten. Gelukkig kunnen we nog steeds rekenen op een grote groep vrijwilligers. Zij hebben ook het afgelopen jaar onze activiteiten weer van harte ondersteund en zonder uitzondering, tot een groot succes gemaakt. Een hartelijk dank vanuit het bestuur voor het niet aflatende vertrouwen in onze Stichting, is dan ook meer dan op zijn plaats. Samen met deze vrijwilligers zal het bestuur van de Stichting actief gaan samenwerken aan het verhogen van de inkomsten en daar waar mogelijk en noodzakelijk reduceren van de kosten om in het volgende jaar weer een gezonde financiële balans te hebben.

Acties en projecten Kindervakantie In 2013 was het de 23ste keer dat kinderen uit Soveta via de Stichting Roemeense Kinderhulp voor een zomervakantie in Nederland zijn geweest. Tijdens de zomervakantie die van 14 juli t/m 3 augustus is gehouden, hebben wij weer een onvergetelijke

vakantie kunnen bezorgen aan 36 kansarme Roemeense kinderen met hun twee begeleiders. Met deze kinderen zijn we de ‘magische’ grens gepasseerd van 1.000 kinderen die in ons ‘sprookjesland’ een onvergetelijke tijd hebben gehad. Doordat er nu steeds meer oud gastkinderen zijn in Sovata, ontmoeten we daar steeds vaker mensen die ons vertellen dat ze ook ooit in Nederland zijn geweest. Zij weten na al die jaren nog steeds, soms tot in de kleinste details, zich te herinneren wat ze hier in Nederland hebben gezien en gedaan. Hen blijft vooral de warme onthaal, de gastvrijheid en de vriendelijkheid van de gastouders bij. Zonder uitzondering heeft dit een diepe indruk op hen gemaakt. Ook kunnen we zelf de effecten van deze vakantieperiode meer en meer waarnemen. Het blijkt dat deze vakantie voor de kinderen niet alleen ongelofelijk veel plezier heeft gegeven en de mogelijkheid om even zorgeloos kind te mogen zijn, maar het heeft bij veel kinderen ook de extra stimulans gegeven om meer voortvarend te gaan werken aan hun eigen toekomst. In 2013 zijn we er voor het eerst niet in geslaagd om de benodigde 21 gastgezinnen te vinden om het maximale aantal kinderen mee te kunnen nemen. Helaas kwamen we 3 gastgezinnen tekort waardoor het aantal kinderen beperkt bleef tot 36. De 18 gastfamilies die zich hadden aangemeld hebben elk met veel liefde hun huis opengesteld voor de opvang van twee Roemeense kinderen. Ondanks dat er een paar kinderen minder waren, was de activiteit zeer geslaagd. Ook dit keer hebben de gastfamilies zelf kunnen ondervinden dat deze drie intensieve weken zoveel betekent voor deze kansarme kinderen uit Roemenië, dat zij voor hun hele leven lang een onvergetelijke ervaring hebben gekregen. Samen met onze steun en toeverlaat

46 |

Jaarverslag 2013

met betrekking tot het vervoer van deze kinderen, Cees Walder, heeft ook het afgelopen jaar de busmaatschappij ZDS uit Zoetermeer de kinderen weer veilig en comfortabel vanuit Sovata naar Nederland gebracht en andersom. Evenals in voorgaande jaren waren de chauffeurs van ZDS bereid om geheel belangeloos hun ondersteuning aan deze actie te geven en heeft de directie het voor hen mogelijk gemaakt om hieraan deel te nemen. Wij zijn de medewerkers Ed van Beijersbergen van Henegouwen, Eef IJmkers, Albert Schoor en Cees Walder evenals de directie van ZDS zeer dankbaar dat mede door hun ondersteuning, de kinderen hier in Nederland een geweldige tijd hebben kunnen beleven. Uiteraard mogen we ook de andere sponsoren niet vergeten die een substantiële bijdrage hebben geleverd om de kindervakantie mogelijk te maken. De meeste van hen dragen de Roemeense kinderen al vele jaren een warm hart toe. Wij willen in dit kader vooral Boathouse Almere, Bekenkamp Yachting, Jaap Kievit, Familiepark Plaswijck, Zucotto, Pannenkoekenrestaurant Roozeboom en uiteraard de Texas Drive-In Discotheek hartelijk bedanken. Hulpgoederentransport Na 23 jaar kan wel worden gesteld dat het jaarlijkse hulpgoederentransport een routineklus is geworden. Ondanks dat we deze activiteit al jaren organiseren, wordt het met de hulp van onze vrijwilligers Cor van Beijnhem, Jeroen van Drogenbroek, Pank Hensbroek, en Kees Verwoerd elk jaar toch weer net wat professioneler dan het jaar daarvoor. Een grote groep vrijwilligers zorgt ervoor, samen met de chauffeurs, dat al een groot aantal jaren de noodzakelijke faciliteiten en het transport naar

Roemenië weer snel en efficiënt worden geregeld. Met een aanstekelijk enthousiasme stellen ze elk jaar weer hun vrije tijd en in sommige gevallen zelfs hun eigen bedrijf ter beschikking om de families in Roemenië een hart onder de riem te steken tijdens de moeilijke wintermaanden. Zonder een dergelijke vrijwilligersgroep, een goed vriendenteam, zou een transport in deze vorm en omvang niet mogelijk zijn. Afgelopen jaar hebben we een nieuwe locatie gebruikt bij Egbert Kruiswijk, IJsselstein en Firma Vekatec Special van Anne Verhoef als uitvalsbasis voor het uitgeven van de dozen en het inzamelen van alle hulpgoederen voor het transport. Wij waren heel blij dat we ook dit jaar weer twee hele dagen een geweldige locatie ter beschikking hebben gekregen. Wij zijn de directies dan ook heel dankbaar voor hun ondersteuning en hulp tijdens deze activiteit. Drie vrachtwagens, 3 chauffeurs en 18 vrijwilligers maakten het afgelopen november weer mogelijk om vele families in Sovata een ongekende vreugde te bezorgen door het afleveren van de hulpgoederenpakketten. Met iets minder pakketten dan vorig jaar zijn op 16 november tijdens de hulpgoederenactie door de Stichting 1.988 pakketten afgeleverd bij 1.145 gezinnen. Daarnaast zijn door de Nederlandse families in totaal voor € 39.615 aan voedseltegoedbonnen ter beschikking gesteld. Ten opzichte van 2012 is daarmee met betrekking tot het aantal pakketten en de voedselbonnen de omvang wel aan het afnemen. Deels vanuit het feit dat ook hier de crisis families noodzaakt om minder te versturen, deels omdat families in de regio Delft al hadden opgezegd i.v.m. het verwachte vervallen van het inzamelpunt in deze regio.

Gelukkig kunnen we concluderen dat de Nederlandse families ondanks de slechtere economische omstandigheden zij hun Roemeense families zoveel als mogelijk blijven ondersteunen. Ook de nieuwe inzamelpunten in Waddinxveen en De Lier hebben ervoor gezorgd dat de meeste families toch nog besloten hebben om de actie te blijven steunen. De verwachting is dat voor het aankomende transport hier weer een opgaande lijn te zien zal zijn. De resterende ruimte in de vrachtwagens is, zoals gebruikelijk, opgevuld met hulpgoederen voor scholen, kinderdagverblijven, de kinderarts, de regiothuiszorg, Pro Sovata en het familiekindertehuis. Op deze wijze heeft een grote hoeveelheid algemene hulpgoederen (o.a. dozen school-materiaal, papier, schooltafels en stoelen, speelgoed, fietsen en kinder-wagens) zijn weg naar Sovata gevonden. Wij maken van deze gelegenheid ook graag gebruik om Bos trailerverhuur, Firma Cor Verwij, DJK transport, Ed van Rooijen Transport, Firma Beerepoot, Firma Verspui groep, Garage De Bruin, Henry van Beijnhem Transport, Transport Borst en Zn. en Volvo Truck Center Alblasserdam hartelijk te bedanken voor het belangeloos beschikbaar stellen van het benodigde materieel. Door hun ondersteuning is het mogelijk om het hulpgoederentransport qua vervoerskosten laag te houden. Daardoor wordt het voor iedereen mogelijk gemaakt om ( tegen acceptabele kosten) de Roemeense families te helpen! Pro Sovata Pro Sovata is onze zusterstichting ter plaatse die verantwoordelijk is voor alle activiteiten die in Sovata worden uitgevoerd. Het Nederlandse bestuur draagt voor Pro Sovata de eindverantwoording, terwijl de dagelijkse werkzaamheden door lokale medewerkers en vrijwilligers worden verzorgd. De meesten zijn vrijwilligers die met veel liefde en zorg de kinderen in Sovata proberen te helpen door hun bijdrage te leveren aan de activiteiten van de Stichting. In het personeelsbestand van Pro Sovata zijn vorig jaar twee mutaties geweest door het vertrek van Szidi

| 47

Jaarverslag 2013

Nagy en Andrea Lazar. Hun plaats is ingenomen door Reka Szilagyi en Eva Gereb. Samen met hen zijn er weer vier vaste medewerkers die vooral de taken in en rond het familiekindertehuis Tinkerbell voor hun rekening nemen. Katalin Polotca, onze sociaal werkster is verantwoordelijk voor het afhandelen van alle administratieve zaken die noodzakelijk zijn voor de kinderbescherming en de kindertehuislicentie. De Roemeense overheid blijft zijn eisen met betrekking tot de verslaglegging van alle activiteiten die binnen en rond het kindertehuis worden uitgevoerd, steeds maar weer aanpassen en uitbreiden. Om de status en licentie te mogen behouden, is daarom zorgvuldige verslaglegging en rapportage een vereiste. Katalin is een groot deel van haar werkzaamheden belast met het vervullen van deze overheids- en kinderbeschermingsrapportages en afstemming. Naast deze administratieve taak is zij ook belast met het onderhouden van de contacten met de natuurlijke ouders en andere hulpbehoevende gezinnen. Aangezien Katalin ook haar studie Rechten heeft afgerond, is ze bovendien belast met het juridische deel van de Stichting en stelt zij alle officiële papieren en documenten op. Een laatste, maar niet minder belangrijke taak van haar, is het opstellen en de afhandeling van diverse Roemeense en Europese subsidieaanvragen. Al met al heeft zij dus een breed en uitgebreid takenpakket. Eva Gereb is afgestudeerd als lerares en heeft jarenlang voor de klas gestaan. Na een periode waarin ze wegens ziekte een tijdlang niet heeft kunnen werken, is ze vorig jaar als vervangster van Andrea gekomen. In eerste instantie is ze begonnen als vrijwilligster om te kijken of zij het werk wel aankon en niet te veel hooi op haar vork zou gaan nemen. Als lerares helpt ze nu de kinderen bij het maken en leren van hun huiswerk. Een dergelijke ondersteuning van de ouders is noodzakelijk omdat nu alle kinderen van Tinkerbell naar school gaan. Eva heeft daarmee een vol middagprogramma om alle kinderen goed te kunnen helpen. In Roemenië bestaat de schooldag slechts uit een halve dag. Van de ouders wordt ver-

48 |

wacht dat zij de kinderen intensief verder begeleiden en alle huiswerkopdrachten met de kinderen doornemen. Jonge kinderen in de eerste basisklassen zitten zo al vaak 2 tot 3 uur aan hun huiswerk! Voor de ouders van Tinkerbell met 12 kinderen in verschillende leeftijdscategorieën is het een onmogelijke opgave om dit alleen te kunnen doen. Tunde Fulop is verantwoordelijk voor de financiële administratie van de Stichting en alle bijbehorende overige financiële taken. Zij draagt haar steentje bij om de Stichting optimaal te laten functioneren en financieel gezond te houden. Tenslotte is Reka Szilagyi als psychologe aan Tinkerbell verbonden. Zij heeft de plaats ingenomen van Szidi. Zij komt een aantal uren per week om de kinderen met een speciaal rugzakje te helpen. Ook ondersteunt ze de ouders met adviezen hoe ze deze kinderen het beste kunnen helpen met deze speciale zaken om te gaan. Aanzien ze al vele jaren verbonden is aan diverse scholen in Sovata, heeft ze veel ervaring opgebouwd om met zowel kinderen als ouders een goede band op te bouwen. In korte tijd is zij er dan ook in geslaagd om het vertrouwen te winnen en op die basis mee te helpen om alle relaties op een goede manier te laten verlopen en op die manier ook de ouders verder te ondersteunen bij de opvoeding van de kinderen. De organisatie heeft in de afgelopen jaren aangetoond dat met de bestaande medewerkers en het lokale bestuur een stabiele basis is gelegd, waarmee met vertrouwen naar de toekomst kan worden gekeken. Naast de bestaande taken is ruimte gekomen om aandacht te besteden aan nieuwe activiteiten in Sovata. Deze nieuwe activiteiten moeten

vooral gericht zijn op de doelstelling om over een aantal jaren over meerdere bronnen van inkomsten te beschikken. Op de lange duur moet het daarmee mogelijk worden om de Roemeense Stichting zelfstandig te onderhouden. Noodhulp kinderartsenpraktijk, patiënten en families Bij de Stichting komen nog steeds veel aanvragen binnen voor de ondersteuning van individuele gevallen. De aanvragen variëren van ondersteuning bij gecompliceerde medische ingrepen tot aan het aanleggen van verwarmingen en de aanschaf van medische hulpmiddelen. Het is uiteraard geweldig als je iemand kunt helpen. Aan de andere kant zorgt het ook voor een bepaald droef gevoel dat blijkbaar dit soort hulp steeds vaker noodzakelijk is. De aanvragen hebben steeds meer een complexere vorm. Was het vroeger een simpele ziekte, tegenwoordig zien we meer aanvragen die alleen met complexe operaties kunnen worden verholpen. Uiteraard zijn de kosten hiervoor vele malen hoger, zodat we helaas, alle goede intenties ten spijt, minder aanvragen kunnen honoreren. Ook in het afgelopen jaar heeft de Stichting door gerichte fondsenwerving meer structurele ondersteuning kunnen geven aan deze vaak schrijnende gevallen. Vooral door de inzet van de sociaal medewerkster van onze Roemeense stichting Pro Sovata, die een deel van haar taken aan deze werkzaamheden besteedt, kan gerichte hulp worden geboden. Op lokaal niveau wordt in eerste instantie een deugdelijke inschatting gemaakt van de echte noodzaak en behoefte aan hulp. De aanvraag wordt bij de Nederlandse Stichting in behandeling gegeven, waarna wij actief naar sponsoren gaan zoeken. Om ook de terugkoppeling naar de sponsoren beter te kunnen laten verlopen, wordt door ons op regelmatige basis contact met de aanvragers in Sovata en omgeving onderhouden. De verpersoonlijking van de hulpvraag in ons nieuwsmagazine, blijkt sponsoren goed aan te spreken. De wijze waarop we in onze nieuwsbrief de aanvraag persoonlijk maken door foto’s en een nadere omschrijving van

Jaarverslag 2013

de problematiek, is in het afgelopen jaar ook weer succesvol gebleken. Sponsors hebben goed op de oproepen gereageerd, waardoor we verschillende aanvragen hebben kunnen honoreren. Het meest spraakmakende voorbeeld is de ondersteuning aan Henrietta Mátyus. Samen met de lokale zusterstichting Pro Sovata is vorig jaar ook in Sovata een inzameling gehouden. Met het ingezamelde geld en de sponsors vanuit Nederland is de operatie mogelijk geworden. En zoals we in deze uitgave kunnen vermelden, met succes! Henrietta kan weer normaal rechtop staan en lopen. Een levend bewijs van hoe met gezamenlijke inspanning jonge mensen een nieuwe toekomst kunnen krijgen. Aanvullend op de individuele ondersteuning is ons Familie Support Programma, waar Roemeense gezinnen door Nederlandse families maandelijks financieel worden ondersteund, ook voortgezet. Maandelijks worden op deze wijze 62 gezinnen ondersteund met een gezamenlijk bedrag van € 2.109 per maand. Op deze wijze wordt de directe nood van de groep kwetsbare Roemeense families op een structurele manier verlicht. De Stichting heeft het afgelopen jaar voor totaal € 2.053 ondersteuning aan individuele aanvragen gehonoreerd. € 33.674 is betaald aan families voor periodieke financiële ondersteuning. Naast deze vorm van incidentele ondersteuningen, zijn door Pro Sovata ook de periodieke bezoeken en ondersteuning voortgezet van de families van de kinderen uit Tinkerbell. Bij deze ondersteuning wordt onder andere kleding en voedsel overhandigd zodat het leed op een directe manier kan worden aangepakt. Financiële ondersteuning ‘lokale initiatieven’ Op basis van de eigen gegenereerde inkomsten en een financiële aanvulling vanuit de Stichting Roemeense Kinderhulp organiseert Pro Sovata diverse activiteiten. Naast de Baby Mama Club en de buitenschoolse creativiteitsactiviteiten die door de vrijwilligers van Pro Sovata worden georganiseerd, krijgt vooral de folkloristische dansgroep nog steeds de meeste belangstelling.

Door het grote aantal aanvragen voor deelname mag duidelijk zijn dat het folkloristische gevoel nog steeds sterk leeft onder de bewoners van Sovata. In meerdere groepen wordt les gegeven aan kinderen en volwassenen om de zeer karakteristieke (Hongaarse) folkloristische dansen te leren en levendig te houden. Naast de wekelijkse cursussen, organiseert de dansgroep ook een carnavalsbal, voorjaarsbal en een oogstfeest. Naar aanleiding van het grote succes van vorige jaren en mede mogelijk gemaakt door de ondersteuning van de Stichting, heeft Pro Sovata afgelopen jaar weer een zomervakantiekamp voor kinderen georganiseerd. In het naburige dorp Eremitu is voor een groep van 150 kinderen een week lang een zomerkamp georganiseerd met spelletjes, creatieve activiteiten, toneel, zang en dans. Daarnaast is door de Stichting Roemeense kinderhulp ondersteuning gegeven aan een zomerjeugdkamp voor 29 kansarme kinderen dat door de Roemeense Stichting Caritas is georganiseerd en aan een week vol met activiteiten in Chibed voor ongeveer 100 kinderen dat door Agaath Borg uit Waddinxveen was georganiseerd. Familiekindertehuis Tinkerbell Het gaat met de gezinnen in Tinkerbell bijzonder goed. De ouders voelen zich thuis en de kinderen zijn goed aan hen gehecht. Helemaal in de geest waarom Tinkerbell is opgezet, zijn er nu al 4 kinderen bezig om hun eigen toekomst vorm te geven. Renate zal in 2014 haar studie als doktersassistente afronden en woont al samen, Annamaria sluit haar opleiding als kok af en heeft al uitzicht op een baan in een van de hotels in Sovata en Claudiu en Deneske studeren als verpleegkundige. Helaas hebben we ook een minder leuke ontwikkeling gehad. Zoals in de Tinkerbell’s Post aangegeven, is sinds februari 2013 Lorand weer terug bij zijn natuurlijke moeder. Na lange tijd had zij weer contact opgenomen met Lorand en vanwege de regels van de Roemeense kinderbescherming hebben wij dit contact moeten toestaan. Af en toe ging hij op bezoek bij zijn moeder of spraken ze met elkaar per telefoon.

Lorand’s moeder beloofde hem veel, maar kwam weinig tot niets van deze beloftes na. Tijdens een vakantie heeft hij zelfs bij zijn moeder gelogeerd. Ondanks dat de leefomstandigheden zeer beroerd zijn, was het vooral de vrijheid bij zijn moeder die hij erg prettig vond. Door de grote verschillen in vrijheid kon hij zich vervolgens niet meer aanpassen in Tinkerbell. Hij wilde niet meer naar school, maakte spullen kapot, loog veel en tot overmaat van ramp begon Lorand ook te stelen van de ouders en kinderen. Helaas moesten wij de waarheid onder ogen zien; Lorand was niet meer te handhaven in Tinkerbell en nam in zijn strijd tegen de ouders en alles wat er mee te maken had, ook de andere kinderen mee. Op de vraag waar hij het liefste wilde zijn, was zijn antwoord: “bij mijn moeder”. Ook zijn moeder wilde Lorand graag terug hebben. Omdat zij nu met een man samenwoont die als vuilnisman werk heeft en ook achter haar keuze staat, kreeg zij toestemming van de Kinderbescherming Lorand weer in huis te nemen. Februari 2013 is Lorand op proef naar zijn moeder gegaan en ondertussen zijn ook officieel hiervoor de papieren opgemaakt. In de afgelopen maanden hebben we de familie van Lorand ondersteund om samen verder te kunnen gaan en brengen we nog regelmatig een bezoek om hem in de gaten te houden. Door alle consternatie met Lori zijn ook dit jaar de grootschalige onderhoudswerkzaamheden nog even blijven liggen. Die staan voor het aankomende jaar op de planning. Zo zal er een nieuwe grote septic tank moeten worden geplaatst die voldoet aan de nieuwste milieu eisen van Roemenië. Ook zal het houtwerk en de buitenkant van het huis

| 49

Jaarverslag 2013

onderhanden moeten worden genomen. Kleinere klussen zoals het beitsen van diverse houtschuren, zijn gedaan met de hulp van vrijwilligers uit Nederland en Roemenië. In het afgelopen jaar zijn door speciale nieuwsbrieven de donateurs en sponsors op de hoogte gehouden van de ontwikkelingen in Tinkerbell. Na het lezen van de nieuwsbrieven willen steeds meer donateurs en sponsors een kijkje gaan nemen in Roemenië en in het bijzonder ook bij Tinkerbell. Met eigen ogen aanschouwen hoe het in Sovata is en nader kennismaken met de kinderen en ouders van Tinkerbell. Het doet de ouders en ons goed om te weten dat steeds meer donateurs hun interesse uiten in een daadwerkelijk bezoek. Het gastenboek van Tinkerbell bevat steeds meer complimenten van de bezoekers over de warme, kindvriendelijke en gezellige sfeer die er hangt. Een zelfstandig, onafhankelijk Pro Sovata Het staat nog steeds als een paal boven water: de strategische keuze die de Stichting heeft gemaakt zal in de toekomst zeker moeten worden uitgevoerd. De Roemeense Stichting moet in toekomst zichzelf kunnen gaan bedruipen. De kans dat dit echter op korte termijn gaat gebeuren is door de huidige economische crisis wel afgenomen. Er kan momenteel onmogelijk het grootschalige karakter aan worden gegeven zoals wij dat graag zouden willen doorvoeren. Het project dat dit mogelijk zou moeten maken bestaat uit een restaurant, speeltuin en vakantiehuisjes. Het geheel bestaat uit een aantal deelprojecten die elkaar aanvullen en ondersteunen. Deze ontwikkeling is vooral gebaseerd op de toeristische ontwikkeling van Sovata, het ontbreken van echt gezellige restaurants en goede speelgelegenheden voor kinderen. Het project wordt opgezet rond een thema-restaurant, een speeltuin en een midgetgolfbaan. Om ook buiten de toeristische seizoenen het nodige publiek te trekken, wordt hierin ook een faciliteit voor kinderactiviteiten/-feestjes en een schaats- en rollerskatebaan meegenomen. Samen met de bouw van een paar vakantiehuisjes biedt het project de

50 |

mogelijkheid om daadwerkelijk aan de financiële draagkracht van de Stichting in Roemenië een bijdrage te leveren. Het gehele project zal in deelprojecten met een groeiscenario worden gerealiseerd. Het spreekt voor zich, dat dit project alleen met de nodige sponsoring, fondsen en EU-subsidie kan worden ontwikkeld. Aangezien het economische klimaat momenteel niet veel ruimte biedt om dergelijke grootschalige projecten te gaan oppakken, heeft de Stichting zich nu beperkt tot het verder vormgeven aan de plannen voor dit project. Helaas zijn de pogingen om deze projectplannen verder uit te werken in samenwerking met een derde partij nog niet concreet geworden. Aangezien we ervan overtuigd zijn dat het noodzakelijk is dat Pro Sovata uiteindelijk over zijn eigen financiële middelen en inkomsten moet gaan beschikken, geven we echter niet op en zetten onze zoektocht naar een goede partner hiervoor verder voort. Het bestuur stelt zich op het standpunt dat zonder een droom geen enkel idee werkelijkheid kan worden. Het beste voorbeeld van deze opstelling is wel de realisatie van het Familiekindertehuis Tinkerbell. Toeristenbureau ‘Salt Lake Travel’ Onder het motto ‘hengels geven in plaats van vissen’ geeft de Stichting Roemeense Kinderhulp met het Toeristenbureau vorm en inhoud aan deze uitdrukking. Door de buitenlandse investeerders is de aantrekkelijkheid van

Sovata voor toeristen en de populariteit van het kuuroord Sovata Bai weer verder verbeterd. Vooral aangetrokken door de mooi gerenoveerde, verzorgde hotels en pensions en het warme zoutwatermeer, dé toeristentrekker van het hele gebied, vinden steeds meer toeristen de weg naar Sovata. Door meer te bieden dan alleen maar het warme zoutwatermeer kan het toeristenbureau meeprofiteren van deze nieuwe inkomstenbron. Naast uiteraard het creëren van nieuwe werkgelegenheid, is het primaire doel van het toeristenbureau vooral geld te genereren voor het familiekindertehuis Tinkerbell. De opbrengsten die uit deze activiteit voortkomen, komen 100% direct ten goede aan de ondersteuning van het familiekindertehuis. Naast de inkomsten die gebaseerd zijn op de bemiddeling van hotelkamers en appartementen voor het inkomende toerisme, vormt het uitgaande toerisme een belangrijkere inkomstenbron. Weliswaar is de groep mensen die zich dit kan veroorloven nog beperkt, de verwachting is echter wel dat de welvaart in de aankomende jaren zal toenemen en deze inkomstenbron verder zal kunnen worden uitgebreid. Afgelopen jaar heeft het toerisme in Sovata ook weer behoorlijk last gehad van de recessie en het slechte weer gedurende het seizoen. Dit heeft een behoorlijk effect gehad op de inkomsten van het kantoor. Weliswaar zijn ten opzichte van 2012 het aantal boekingen

Jaarverslag 2013

toegenomen, dit heeft er echter niet voor kunnen zorgen dat het boekjaar positief is geëindigd. Met een kleiner verlies dan in 2012 is het boekjaar met € 3.234 negatief afgesloten. De manager van Saltlake Travel is in handen van Hajni Biro, die samen met een parttime medewerkster Izolda Vajda het toeristenkantoor runt. Izolda heeft een parttime baan aangezien zij ook nog verantwoordelijk is voor de Kiosk Bus-Stop. Kiosk ‘BUS-STOP’ De gemeente Sovata heeft het busstation vanuit het toeristische centrum verlegd naar pal voor ons Toeristenbureau ‘Salt Lake Travel’. Gevolg: Bij het toeristenbureau veel aanloop en vragen of er een toilet aanwezig is en of er wat te drinken kan worden verkregen. Dit heeft ons ertoe gebracht naast het Toeristenkantoor ook een kiosk met een openbare toiletvoorziening te bouwen. Sinds de opening loopt de Kiosk goed en komen er zelfs in de koude wintermaanden boven verwachting meer bezoekers dan initieel ingeschat. Afgelopen jaar is het assortiment uitgebreid met kleine snacks zoals hotdogs, hamburgers en frietjes. Deze uitbreiding heeft helaas pas plaatsgevonden nadat het hoogseizoen was afgelopen, zodat de bijdrage hiervan nog minimaal is gebleven. Wel kan worden vastgesteld dat de inkomsten door deze uitbreiding nu al hoger zijn uitgevallen in vergelijking met het jaar daarvoor. Door de extra investeringen is het resultaat negatief (€ 3.925), maar met het hoogseizoen in het vooruitzicht zal dit voor het aankomende jaar zeker anders uitvallen. Studiefinanciering Het studiefinancieringsproject dat naar aanleiding van het 100-jarig jubileumfeest van Intercoiffure Jon Karelse met succes werd opgezet, neemt binnen de Roemeense zusterstichting Pro Sovata nu een vaste plaats in. Op basis van een ‘zachte lening’ wordt een studiefinanciering verstrekt aan kinderen die niet over de benodigde financiële middelen beschikken om een studie te bekostigen. De kinderen krijgen het verzoek om later op vrijwillige basis de studieschuld weer terug te betalen (zonder rente), zodat het voor iedereen

mogelijk moet worden hieraan deel te nemen zonder dat de schuld als een zware last wordt ervaren. Door deze terugbetalingsregeling kunnen op termijn weer andere kinderen aan een studiebeurs worden geholpen. In het afgelopen jaar hebben 6 kinderen een beroep gedaan op het studiefonds en is in totaal € 4.915 aan studie ondersteuning gegeven. Tweedehands winkel – Home Complet In 2010 is de Stichting een samenwerking aangegaan met Joco Boer. Hij was een aantal jaren geleden verbonden aan Tinkerbell als sociaal werker. Door de grote woonwerkafstand tussen Sovata en Tirgu Mures, de plaats waar hij met zijn gezin woont, ging dit ten koste van zijn eigen familie. In samenwerking met de Stichting Roemeense Kinderhulp is hij een tweedehands winkel begonnen in Tirgu Mures. Een wens die de Stichting al veel langer had, echter waarvoor wij in het veel kleinere Sovata geen echte mogelijkheden hebben gezien. Vaak krijgt de Stichting grotere hoeveelheden goederen aangeboden die wij in de huidige organisatievorm onmogelijk zelf kunnen verwerken, vervoeren en verspreiden in Sovata. Door deze unieke samenwerking met Home Complet hebben wij wel de mogelijkheid gecreëerd. Met deze samenwerking worden opbrengsten gegenereerd zonder dat hiervoor een eigen inspanning noodzakelijk is. In het afgelopen jaar heeft deze activiteit een hogere netto opbrengst opgeleverd voor Pro Sovata dan het jaar daarvoor. Met de in 2013 ontvangen inkomsten van € 3.300 is Home Complet aardig op weg om een substantiële lokale inkomstenbron te worden. Fondsenwerving Zoals ook al in de inleiding aangegeven, heeft 2013 in tegenstelling tot voorgaande jaren een duidelijke achteruitgang van de inkomsten laten zien. Een zorgwekkende situatie die door het bestuur nauwkeurig is geanalyseerd. De vaste basis wordt gevormd door de fondsenwerving via donateurs en sponsors. Deze categorie is ten opzichte

van vorig jaar in totaliteit met ruim € 20.000 afgenomen. Een nadere analyse van de bedragen geeft aan dat vooral de incidentele giften zijn afgenomen. Zowel de giften voor de algemene stichtingsdoelen als die voor Tinkerbell zijn achteruitgegaan. Vanuit de economische omstandigheden is dit ook wel te begrijpen aangezien het ‘eenmalig’ doneren over de volledige breedte van de goede doelen in Nederland achteruit is gegaan. Momenteel heeft de Stichting 347 vaste donateurs die op maandelijkse of jaarlijkse basis een vaste bijdrage geven. Hierdoor zijn de maandelijkse vaste ontvangsten van de Stichting gekomen op: € 2.462,45. Zoals ook in de financiële verantwoording kan worden afgelezen, is deze bijdrage nog lang niet voldoende om de jaarlijkse kosten van de Stichting te dekken, maar het is bemoedigend dat ondanks de economische omstandigheden het aantal vaste donateurs niet noemenswaardig is afgenomen (voor 2013 is dat -9). Door het beleid om vooral veel kleine donateurs te zoeken, heeft dit ertoe geleid dat dit gelukkig slechts € 21,minder inkomsten betekent dan in 2012. Al is het slechts een heel klein deel van alle inkomsten (€ 1.723), hetzelfde beeld is ook in Roemenië zichtbaar. De giften zijn afgenomen, terwijl het aantal vaste donateurs stabiel is gebleven. Gezien de huidige omstandigheden mag het duidelijk zijn, dat, door het bestuur actie moet worden ondernomen om financiële problemen te voorkomen. In eerste instantie heeft het bestuur gemeend te moeten kijken naar een verhoging van de inkomsten. Om budgettair verantwoord te kunnen werken, zal het aantal donateurs aanzienlijk moeten worden uitgebreid. In het aankomende jaar zal dan ook meer energie moeten worden gestoken in de werving van nieuwe donateurs. Maar niet alleen aan de donateurs zal harder en inventiever moeten worden gewerkt. Aangezien de giften nog steeds een belangrijk deel van de inkomsten van de Stichting vormen, zal dit meer aandacht moeten krijgen. Meestal komen deze voort

| 51

Jaarverslag 2013

uit eenmalige gebeurtenissen zoals bedrijven die jubileren, verjaardagen, scholen die een actie houden, etc. Bij elkaar is afgelopen jaar € 21.478 aan giften ontvangen. Zoals gemeld is dit substantieel lager dan voorgaande jaren. Door meer bekendheid te genereren in kranten en tijdschriften zal de Stichting meer onder de aandacht moeten worden gebracht. Het zijn daarnaast vooral onze ambassadeurs die de Stichting regelmatig voordragen als het goede doel. In de begeleidende brief van dit nieuwsmagazine zullen onze ambassadeurs gevraagd worden extra hun best te doen om bij gelegenheid giften te genereren voor de Stichting. Naast deze sponsorbronnen zijn de jaarlijks terugkerende acties een vaste inkomstenbron binnen de fondsenwerving. De bazar/rommelmarkt, de loterij en de huis-aan-huis collecte zijn hiervan de belangrijkste activiteiten. In het afgelopen jaar zijn we door onze perscoördinatie er zeker in geslaagd meer aandacht te trekken. Vooral de ‘social media’ zijn veelvuldig gebruikt…en met resultaat! Al deze aandacht heeft weer bijgedragen aan bekendheid voor deze activiteiten in IJsselstein en de directe omgeving. Via de jaarlijkse activiteiten is € 15.966 ter beschikking gekomen voor de doelstellingen van de Stichting. Dit is slechts een kleine daling ten opzichte van 2012, voornamelijk veroorzaakt door de lagere opbrengst (i.v.m. hogere kosten) van de loterij. Daarnaast valt nog op te merken dat de collecte opbrengst daarentegen op niveau is gebleven doordat meer collectanten zich hebben ingespannen voor de huis-aan-huis collecte. Deze inspanning heeft de afname van het bedrag per deur ruimschoots gecompenseerd. Financiën De inkomsten in 2013 zijn aanzienlijk verslechterd ten opzichte van voorgaande jaren. Gelukkig zijn we er wel in geslaagd, afgezien van de investeringen, het kostenniveau van vorig jaar te handhaven. Wanneer deze speciale bouwactiviteiten buiten beschouwing worden gelaten, is het netto resultaat echter bijna € 30.000 minder dan voorgaande jaren. Deze vermindering van inkomsten heeft ertoe geleid dat de

52 |

algemene reserves van de Stichting voor een derde jaar op rij zijn aangesproken voor een totaal van € 69.201. Voorgaande jaren was deze onttrekking aan de reserves voorzien, maar een aansluitend slecht inkomstenjaar uiteraard niet. Deze situatie heeft het bestuur de noodzaak gegeven om direct actie te ondernemen naar aanleiding van deze bevindingen. De totale kosten voor het Kindertehuis zijn nagenoeg gelijk gebleven ondanks de kostenstijging op enkele levensonderhoudkosten. Door zuinig om te gaan met investeringen en uitgaven binnen het Tinkerbell project, zijn deze kosten in de hand gehouden. Ook voor de overige ondersteuningen en projecten is een sober beleid gevoerd. Er is ondersteuning gegeven aan een paar kleinere schoolprojecten en diverse hulpbehoevende families. Vanuit de voorzieningen is afgelopen jaar de ondersteuning voor het studiefonds onverminderd doorgezet. Wel is besloten om voorzichtigheid te betrachten met het aannemen van nieuwe aanvragen. Met twee nieuwe studenten is het totaal aantal studenten die rechtstreeks vanuit het fonds worden ondersteund op 7 gekomen. Daarnaast worden nog 3 studenten ondersteund vanuit giften. Aangezien de totale inkomsten afgelopen jaar zijn achtergebleven bij de prognose en de kosten op hetzelfde niveau zijn gebleven, moet actie worden ondernomen om de inkomsten en uitgaven in balans te gaan brengen. Uitgangspunt van het bestuur hiervoor is geworden dat onze hoofdactiviteiten, waaronder de kindervakantie en het

familiekindertehuis, de eerste prioriteit zijn. Activiteiten zoals de financiële familieondersteuning en het hulpgoederentransport staan buiten deze afwegingen, aangezien de inkomsten en de uitgaven rechtstreeks met elkaar in verbinding staan en nagenoeg automatisch in balans zullen blijven. Met betrekking tot de maatregelen heeft het bestuur gemeend een tweesporen-beleid te moeten voeren. Enerzijds zal meer energie gestoken worden om de inkomsten te verhogen. Hiermee moet worden voorkomen dat de tekorten gevolgen hebben voor de geplande activiteiten. Anderzijds zullen de kosten nauwkeurig worden bewaakt. Daar waar mogelijk en zonder dat onze hoofdprojecten hiervan hinder ondervinden. Dit betekent concreet dat de kosten van de acties worden geminimaliseerd, kleinere ondersteuningsprojecten zullen voorlopig worden opgeschort en de levensonderhoudkosten in Roemenië moeten verder worden teruggedrongen door het voeren van speciale ondersteuningsacties in natura hier in Nederland bij scholen en supermarkten. In 2014 zullen we de inkomsten- en kostenontwikkeling scherp in de gaten moeten houden om ervoor te zorgen dat

Jaarverslag 2013

de financiële onbalans situatie in het lopende jaar wordt gecorrigeerd. In het afgelopen jaar is € 268.508 besteed aan activiteiten die binnen de doelstellingen van de Stichting vallen. De overige kosten, waaronder de secretariële kosten, bestonden evenals voorgaande jaren in Nederland vooral uit communicatiekosten, drukwerk en postverzendingen. De posten die binnen deze kostenpost rechtstreeks samenhangen met individuele acties, zijn voor zover mogelijk rechtstreeks aan deze acties toegerekend. Hierdoor ontstaat een duidelijker beeld van de echte kosten en opbrengsten per activiteit. Tevens wordt, waar mogelijk, gebruik gemaakt van vrijwillige postbezorgers, sponsoring en donaties

voor secretariële activiteiten. Samen met de afschrijving van de apparatuur, de kosten voor het secretariaat en de Stichting als instituut, bedragen deze kosten voor 2013 slechts € 1.614 en vormen zij minder dan 1% van de totale uitgaven. Het door het ministerie van financiën vastgestelde percentage voor goede doelen met betrekking tot de bestede gelden aan de gestelde doelstellingen van de Stichting (75%), wordt dan ook door ons ruimschoots gehaald. Concluderend kan worden vastgesteld dat in het aankomende jaar vooral de nadruk zal komen te liggen op het verhogen van het donateursaandeel, het verkrijgen van extra giften en het minimaliseren van de projectkosten. Als laatste willen wij niet onvermeld laten dat de uitgaven vooral beperkt kunnen worden gehouden door de geweldige inzet en hulp van onze grote groep van vrijwilligers en sponsors. Door hun soms grenzeloze inzet en ondersteuning kunnen veel organisatiekosten en uitgaven worden vermeden, waardoor uiteindelijk meer geld overblijft om onze projecten in Roemenië te kunnen uitvoeren.

ANBI - Belasting aftrek Met ingang van 2008 heeft de belastingaangifte ervoor gezorgd dat het ANBI keurmerk meer bekendheid heeft gekregen bij het brede publiek. Ondanks dat de Stichting al vanaf 2001 een erkenning van de Belastingdienst heeft als goed doel, willen we hierbij graag nog even vermelden dat onze Stichting op 1 januari 2007, bij het van kracht worden van de nieuwe Nederlandse wetgeving over dit punt, ook de officiële status heeft ontvangen als ANBI (Algemeen Nut Beogende Instelling). Ook de in 2009 bijgestelde eisen omtrent het minimale percentage dat de Stichting moet besteden aan de doelstellingen van de stichting, worden ruimschoots door de Stichting gehaald. Zoals wellicht bekend is de ANBI-status voor instellingen noodzakelijk om donaties en verkregen sponsorgelden zonder aangifte en belastingheffing te mogen ontvangen. Ook voor de donateurs en sponsoren is deze erkenning noodzakelijk om hun giften en donaties af te mogen trekken bij de belastingaangifte. Gezien het feit dat de Stichting aan alle criteria voldoet, kunnen de sponsoren en donateurs hierop blijven rekenen.

René Hoksbergen In mei 2013 kregen wij het mooie bericht dat René Hoksbergen is benoemd tot Officier in de Orde van Oranje Nassau. Als een van onze leden van het comité van aanbeveling kunnen wij dit uiteraard niet onvermeld laten. Réne heeft zich meer dan 40 jaar gewijd aan twee belangrijke maatschappelijke thema’s: Volwasseneneducatie Vanuit zijn eigen achtergrond als avondlyceïst heeft hij ervaren hoe belangrijk een tweede kans op onderwijs is voor mensen die, om welke reden dan ook, de eerste kans gemist hebben of niet voldoende benut. Vanaf de jaren zeventig heeft hij zich ingezet voor de oprichting van vele nieuwe avondscholen voor voortgezet onderwijs, de ‘moedermavo’, universitair avondonderwijs en later de Open Universiteit.

Adoptie en niet-genetisch ouderschap Vanuit persoonlijke interesse is hij in het begin van de jaren zeventig betrokken geraakt bij de internationale adoptie van kinderen en die vanuit Roemenië in het bijzonder. Hij heeft in dit veld bestuursfuncties bekleed en heeft vanuit zijn universitaire functie onderzoek op dit terrein geëntameerd, college gegeven, scriptiestudenten en promovendi begeleid, vele artikelen en boeken gepubliceerd, vele (internationale) lezingen gegeven, toelichting in de media gegeven etcetera. In 1984 werd hij benoemd tot de eerste hoogleraar ter wereld op het terrein van

adoptie en niet-genetisch ouderschap. Veel adoptieouders, geadopteerden, afstands-ouders en ook onze Stichting heeft hij met raad en daad ter zijde gestaan. Wij feliciteren hem van harte met deze terechte onderscheiding.

| 53

Bestuur van de Stichting

Het Bestuur van de Stichting In 2013 zijn er geen wijzigingen geweest in het bestuur van de Stichting Roemeense Kinderhulp. De bestuurssamenstelling van de Stichting ziet er als volgt uit: Dagelijks bestuur: Voorzitter - Edwin Mentink Secretaris - Gerry Dekker Penningmeester - Piet Jonker Algemeen bestuur Gerry Dekker Karin Mentink Piet Jonker Edwin Mentink Actieleiders, medewerkers en werkgroepen Het grote aantal activiteiten van de Stichting brengt met zich mee dat er steeds meer werkgroepen worden gevormd. Gelukkig kan de Stichting hierbij rekenen op een vaste groep van medewerkers, die (deel)taken of zelfs gehele acties ondersteunen en/of aansturen. Wij zijn uitermate verheugd te kunnen aangeven dat we er in geslaagd zijn om het wegvallen van het inzamelpunt in Delft te compenseren door twee nieuwe locaties in diezelfde regio. Wij zijn dan ook de families Borg en Carlie in Waddinxveen en de familie Kolenbrander in De Lier zeer erkentelijk dat zij hebben aangeboden om deze organisatie op zich te nemen.

Medewerkers Nederland

Edwin Mentink

Gerry Dekker

Joke de Wit

Wim Gamelkoorn Ria Verwoerd

Koos Carlie

54 |

Cor Knijff

Piet Jonker

Wij zijn met name de volgende personen zeer dankbaar voor hun inzet: Thea Bosch, Joke de Wit en Jaap Valk - Organisatie collecte, Lopik, Benschop en IJsselstein Thea Bosch - Loterij Koos Carlie/ Engbert Borg / Nico Kolenbrander - Coördinatie regio Westland & omgeving m.b.t. de pakketinzameling Wim Gamelkoorn / Jack Bootsma - Organisatie braderie en jaarmarkten Henk de Groot - Onderhoud computerprogramma Peter Hogendonk / Henk van der Vliet - Beheerders opslag en technische installaties Cor Knijff - Bazar en rommelmarkt Buffy Perier - Redactie Tinkerbell’s Post Keesjan Steverink - Communicatie Nienke van Toor - Kledinggroep Tinkerbell, communicatie Jaap Valk - Webmaster www.roemeensekinderhulp.nl Ria Verwoerd - Organisatie kledinginzameling Petra de Vos - Kindervakantie Cees Walder - Vervoer kindervakantie / contact met ZDS Jannie de Wit - Organisatie bejaardenproject

Karin Mentink

Jannie de Wit

Henk van der Vliet

Thea Bosch

Keesjan Steverink

Sjef Göertz

Jaap Valk

Peter Hogendonk

Petra de Vos

Nienke van Toor

Enbert Borg

De Stichting

Pro Sovata Aangezien de organisatie van Pro Sovata een steeds belangrijker plaats inneemt, lijkt het ons ook goed om de medewerkers en vrijwilligers die een vaste taak hebben binnen deze organisatie, in dit overzicht op te nemen. Onder de verantwoordelijkheid en de aansturing van het dagelijks bestuur van de Stichting Roemeense Kinderhulp zijn de volgende medewerkers betrokken bij Pro Sovata: Hajni Biro Reka Szilagyi Tünde Fulop Eva Gereb

- manager Salt Lake Travel (full-time) - psycholoog Tinkerbell (part-time) - administratie en boekhouding (part-time) - lerares Tinkerbell (part-time)

Katalin Király - actieleider kindervakantie en buiten schoolse activiteiten Pro Sovata (vrijwilliger) Denis Nagy - ouder Tinkerbell Gyongyi Nagy - ouder Tinkerbell Eva Nagy - ouder Tinkerbell Peter Nagy - ouder Tinkerbell Katalin Polotca - sociaal werker Tinkerbell (full-time) Antal Portik - administrator (plaatselijk verantwoordelijk) Pro Sovata (vrijwilliger) Maria Portik - contactpersoon Pro Sovata (vrijwilliger) Izolda Vajda - manager Kiosk Busstop / medewerker Salt Lake Travel / (full-time)

Medewerkers Roemenië

Hajni Biro

Denis Nagy

Eva Gereb

Gyongyi Nagy

Peter Nagy

Katalin Polotca

Eva Nagy

Katalin Király

Antal Portik

Tünde Fulop

Maria Portik

Reka Szilagyi

Izolda Vajda

| 55

Jaarverslag 2013

Financiële verantwoording 2013 (in hele euro’s)

VERLIES & WINST REKENING

01.01.13

01.01.12

01.01.11

Begroting

31.12.13 31.12.12 31.12.11 2014 € € € € Inkomsten Verkoop pakketten/voedselbonnen 58.880 66.124 62.325 60.000 Donateurs Kindertehuis 32.159 31.934 34.567 40.000 Donaties voor families in Sovata 27.550 30.216 29.285 32.000 Giften Stichting 13.248 24.215 9.531 20.000 Donateurs algemene projecten 10.061 10.877 10.745 15.000 Collecte 8.309 7.069 6.755 8.500 Giften Kindertehuis 7.753 8.121 15.330 12.500 Bijdragen vanuit Fondsen 4.500 6.500 4.150 5.500 Rommelmarkt/Bazar (netto) 4.374 4.271 3.478 4.500 Opbrengst tweedehands kledingwinkel 3.300 2.865 1.346 4.500 Bijzondere baten 2.486 3.289 409 3.000 Ontvangen rente 2.341 4.236 2.952 2.000 Loterij opbrengst (netto) 1.340 3.352 4.306 2.500 Bingo (netto) 916 - - 900 Kerstmarkt (netto) 724 316 661 700 Wijnverkoop 558 108 139 500 Koninginnedag/Braderie verkoop (netto) 302 1.944 94 200 Studiefonds bijdrage 250 0 600 500 Spaarpot-actie Kindertehuis 227 967 490 500 Donateurs Kindertehuis in Roemenie 38 236 44 100 Giften ontvangen in Sovata 0 1.723 470 1.000 Nalatenschap 0 0 - Salt Lake Travel (netto) -3.234 -4.491 -4.521 0 Busstop (netto) -3.925 -708 - 3.000 Saldo inkomsten 172.158 203.164 183.157 217.400 Uitgaven Pakkettenvervoer/inkoop voedselbonnen 58.354 58.611 60.270 60.000 Exploitatie Kindertehuis en salariskosten ouders 43.021 48.452 41.755 35.000 Salariskosten Pro Sovata 41.565 34.427 32.489 42.000 Uitbetaling aan families in Sovata 33.684 26.883 35.381 30.000 Kindervakantie 19.214 21.953 20.729 19.000 Kindertehuis project 8.580 10.722 10.467 7.000 Toeristenbureau project 8.275 9.287 5.000 5.000 Kiosk bouwproject 7.790 82.827 45.432 2.000 Wervingskosten Stichting en Kindertehuis 7.038 5.345 5.376 5.500 Studiefonds 4.915 7.014 2.507 4.000 School projecten 2.520 2.667 7.419 1.000 Noodsteun voor families 2.053 6.333 4.985 2.000 Secretariaat & diversen 1.614 1.458 2.677 2.000 Bankkosten 899 896 852 900 Playhouse project 739 1.200 379 700 Kinderdagverblijf project 346 1.170 - - Stichtingskosten Pro Sovata 284 470 82 300 Opleidingskosten Pro Sovata 200 548 3.080 200 Kappers project 153 547 - 200 Landbouwproject Roemenië 114 305 -153 100 Speeltuinproject 0 - 971 - Kindertehuis bouwproject - 507 - Afschrijving apparatuur - 260 Bijzondere lasten - - 500 Saldo uitgaven 241.359 321.116 280.463 217.400 Saldo verschil

56 |

-69.201 -117.952

97.306-

-

Toelichting/opmerkingen bij het financiële overzicht VERLIES- EN WINSTREKENING - Wervingskosten (Stichting/Kindertehuis) De kosten die noodzakelijk zijn voor het verkrijgen van de donaties zijn separaat als kostenpost opgevoerd. Het bedrag fluctueert met name door de afhankelijkheid van de kosten die nodig zijn voor de reproductie van de nieuwsbrieven. - Opbrengst Saltlake Travel / Toeristenbureau project Alle opbrengsten en kosten die te maken hebben met het operationele gedeelte van het Toeristenbureau zijn hier samen- gebracht. De kosten voor de investeringen zijn in de aparte categorie Toeristenbureau project ondergebracht. De lening vanuit Pro Sovata aan het toeristenbureau en Busstop is opgenomen in de categorie crediteuren. Door de scheiding kan de effectiviteit van het operationele gedeelte beter worden gesignaleerd. Door de lening is het netto resultaat van de Stichting voor 2013 € 11.876,- negatief beïnvloed. In 2013 is de lening afgesplits uit de algemene rekening crediteuren om dit beter zichtbaar te hebben. - Salariskosten Roemenië In de salariskosten Pro Sovata zitten alle kosten die gemaakt zijn voor de betaalde medewerkers in Roemenië excl. de kinder- tehuisouders. De salariskosten zijn bruto opgenomen. - Exploitatiekosten Kindertehuis en salariskosten ouders De kosten voor het directe levensonderhoud worden via de kindertehuisouders ver- rekend. Derhalve zijn ook de salariskosten van deze ouders hierin opgenomen. De ontvangen kinderbijslag en de subsidies voor het Landbouwproject die in Roemenië worden ontvangen, zijn als ontvangsten op deze exploitatierekening geboekt.

Jaarverslag 2013

BALANS 31.12.13 31.12.12 31.12.11 OVERZICHT per 31.12.13 31.12.12 31.12.11 Activa Passiva Bank 66.650 48.453 64.130 Stichtingskapitaal 79.625 265.766 254.947 Kas 7.460 9.905 2.898 Crediteuren 13.417 69.305 20.651 Kas-Roemenië 11.239 29.737 6.085 Lang lopende Spaarbank (NL) 92.011 139.509 222.057 crediteren 80.519 - Spaarbank (Roem.) 1.918 1.062 1.046 Voorzieningen 61.984 63.289 77.444 Debiteuren 8.712 4.188 9.272 Land Kindertehuis 47.555 47.555 47.555 Apparatuur op afschr. - - - Totaal activa 235.545 280.408 353.042 Totaal passiva 235.545 280.408 353.042 BALANS OVERZICHT Voorzieningen De groep ‘voorzieningen’ betreft een reservering vanuit speciale donaties voor projecten waarbij de uitgaven over meerdere jaren zijn afgesproken. Het kappersproject, een studiefonds voor kinderen in Sovata en een reservering voor een nog te realiseren project staan hierop geboekt. - Kas Roemenië De post ‘Kas Roemenië’ vormt de gezamen lijke rekening-courant van alle gelden



die vanuit de Nederlandse Stichting zijn overgemaakt naar Roemenië. Het bedrag op de balans is hoger dan op enig moment in werkelijkheid aan kasgeld aanwezig is in Sovata. Dit wordt veroorzaakt door de tijdsfactor in de afrekening met Roemenië. Vanuit veiligheidsoverwegingen wordt alleen bijgestort indien hiervoor noodzaak bestaat. De afrekening van de bedragen wordt echter later in de tijd gedaan.

| 57

Sponsors

Sponsors

bedankt!

Als niet-gesubsidieerde organisatie zijn wij bijzonder afhankelijk van collectes, giften en sponsoring. Zonder de ondersteuning van veel bedrijven en particulieren zouden wij onze doelstellingen nooit kunnen realiseren. Gelukkig hebben wij een groeiende lijst met mensen, bedrijven en instellingen die de Roemeense bevolking een warm hart toedragen en die via onze Stichting hier uiting aan geven. Naast alle vrijwilligers, medewerkers en donateurs willen wij ook graag de volgende bedrijven bedanken voor hun ondersteuning en hun bijdragen in het afgelopen jaar:

Anna van Rijn - De Linie, Nieuwegein Ardi Fruit, Benschop Auto en moter rijschool W.Tuls, IJsselstein Autobedrijf Cluistra bv., Nieuwegein Autobedrijf Verbree, Benschop AD/UN, Houten Bakkerij Aelbers, IJsselstein Bakkerij Lakerveld, Lopikerkapel Basalt Bouwadvies, Nieuwegein Basisschool De Brug, IJsselstein Basisschool De Opstap, IJsselstein Basisschool De Wenteltrap, IJsselstein Basisschool Eben-Haëzer, Benschop BasT, IJsselstein Bekenkamp Yachting, Almere Bloemkwekerijk Blom Pol, Tuil Bloemenkwekerij Van Wijk, Zaltbommel Broere Catering, IJsselstein Bos Trailerverhuur, Barneveld Brokking, IJsselstein C1000 J. Langerak, IJsselstein Carlo Ladage, Rotterdam Chinees restaurant Foe Wah, IJsselstein City Bed, IJsselstein Clinckhoeff, IJsselstein Curavista bv, Geertruidenberg De Molenkruier, Nieuwegein De Schouw, Lopik De Wit Computers, IJsselstein Decorette, IJsselstein Derko Installatiebedrijf, Lopik Dhr. C. de Bruijn, Benschop Diaconie Hervormde Gemeente, IJsselstein Diaconie Hervormde Gemeente, Jaarsveld Dijkstra Logistiek BV, Lopik Dierenspeciaalzaak Mini Zoo, IJsselstein Doove Mobility B.V., Waddinxveen D.K.J. Transport, Nieuwkoop Egbert Kruiswijk, IJsselstein Eljo Suikerwerken, IJsselstein Enorm De Rie, Lopik EP Schalkwijk, IJsselstein Fam. Carlie, Waddinxveen Mevr. Van Zoelen, IJsselstein Fam. Knijff, De Meern Fam. Treurniet, IJsselstein Firma Beerepoot, Spanbroek Firma Gebr. Schep, Benschop

58 |

Firma Verhoef, Benschop Firma Verwoerd, Benschop Fulco Theather, Ijsselstein G&G Flowers, Gameren Garage de Bruin, Schoonhoven Gebo Betonbewapening, Lopik Geels Tuin- en Serremeubelen, Woerden Gemeente IJsselstein Gina Beleggingsgroep, Nieuwegein Henry van Beijnhem Transport, IJsselstein Hoogendoorn Kaas, Waddinxveen Hubo Wim van Eijk, IJsselstein IPA Distrct Utrecht IJspaleis, Rotterdam J. Eding, IJsselstein J.Oskam, IJsselstein Jenaplanschool De Overkant, IJsselstein Kaasboerderij het Klaphek, IJsselstein Kaashal J. Duits, IJsselstein Kabelkrant Nieuwegein/IJsselstein Kapsalon Modern, IJsselstein Kapsalon Bibi’s Haarmode, Benschop Karelse Beheer, IJsselstein Kiks Exposure Group, Almere Kees Sluis, Cabauw Kiremko, Montfoort Kleindierenvereniging Midden Nederland, IJsselstein KPN Boardcast Services, Hilversum Lastechniek – Holland, IJsselstein Leewis Rijwielen, De Meern Lekkerkerker Kaas en Wijn, IJsselstein Likra Transport, IJsselstein Daimler Financial Services BV, Utrecht Mercedes Benz Financial Services Nederland, Utrecht en Nijkerk Molen “De Windotter”, IJsselstein Moby Dick, Lopik Natuurhoeve Lekkerkerker, Benschop Notariskantoor Blokhuis, IJsselstein Oskam Handelsmaatschappij Jr. & Zn., IJsselstein Pannenkoekenrestaurant De Roozeboom, IJsselstein Partyshop, IJsselstein Pedicure Mevr. M. Veerman, Benschop Perier Vleesbedrijf, Almere Pinot Slijterij, IJsselstein

Plaswijck (park & theehuis), Rotterdam Plusmarkt Schimmel, IJsselstein Pulse, IJsselstein Rabobank, IJsselstein Restaurant “In ’t Witte Paard”, Lopik R.K.B.S. De Touwladder. IJsselstein Rode Kruis afdeling IJsselstein Rondetafel, IJsselstein Roto Smeets GrafiServices, Utrecht RTV9, IJsselstein, Lopik en Nieuwegein RTV Utrecht, Utrecht Rijwielhandel Lanceé, IJsselstein Schadenet E.Janson bv., Nieuwegein Schilte Schoolmeubelen BV, IJsselstein Schilte Beheer, IJsselstein Slagerij Patrick v/d Heuvel, IJsselstein Slagerij van der Wekke, Rotterdam Stichting Marcus, Vogelenzang S.P.O.C.L., Lopikerkapel Tandartsen Wentink & Wentink, Rotterdam Theater De Kom, Nieuwegein Transportbedrijf Dirk Verspui, Meerkerk Transportbedrijf Verspui, Hoornaar Transportbedrijf van Rooijen, Heinenoord Transportbedrijf Weduwe de Bruijn, Lopik Trikyra Licht en geluid, Nieuwegein Terberg verenigde bedrijven, IJsselstein Texas Drive-in Show, IJsselstein Van den Pol Elektrotechniek, Montfoort Van Os Import BV, Benschop Van Ravenswaaij BV, Veenendaal Van Rooij Reclame, Benschop Van Zee Assurantiën, Leerdam Verweij Groenten en Fruit, IJsselstein Vergeer Gereedschappen, Benschop Verhage, Rotterdam Volvo Group Truck Center BV, Rotterdam Wiegand Bruss optiek, IJsselstein Wiga Timmerwerken, Lopik ZDS, Zoetermeer Zenderstreeknieuws, IJsselstein Zucotto, IJsselstein Zuivelboederij De Vos, Cabauw/Lopik Zwembad De Hooghe Waerd, IJsselstein Wij hopen dat wij ook dit jaar weer op uw steun mogen rekenen.

Activiteiten van de Stichting

Pro Sovata Zoals u wellicht weet heeft onze Stichting in Roemenië een zusterorganisatie, Pro Sovata. Een groot deel van de activiteiten van Pro Sovata heeft natuurlijk te maken met Tinkerbell. Maar daarnaast is er ook een goede samenwerking met het kinderdagverblijf. Naast ondersteuning vanuit onze stichting helpen onze vrijwilligers daar vaak mee om voor de kinderen leuke activiteiten te organiseren. Na afloop van de feestelijke advent activiteiten kregen de kinderen een kerstvakantie van drie weken. Zodra ze weer in de kleuterschool terug waren, begonnen wij met de voorbereidingen voor carnaval. Aangezien carnaval vooral om vrolijkheid gaat, probeerden we aan deze stemming bij te dragen door een in onze stad wonende kennis in onze groep uit te nodigen. Zij houdt zich vooral bezig met volksmuziek en volkstradities en had een aantal volksinstrumenten meegenomen om aan de kinderen te laten zien en horen. Het ene instrument na het andere kwam tevoorschijn en ze heeft er alles over verteld. Daarna kregen de kinderen de kans om een instrument uit te kiezen en met elkaar te spelen. Veel van de instrumenten waren voor ons ook onbekend, daarom was deze presentatie ook voor ons als begeleiders heel interessant. Carnaval werd ook op onze kleuterschool gevierd. Op de laatste dag van carnaval mochten de kinderen een carnavalskostuum dragen. De ouders hebben voor deze speciale dag de traditionele oliebollen gebakken. De oliebollen werden na de lunch opgediend. Deze dag ging uitsluitend en alleen over elkaar leren kennen en feest vieren. Ook werd onze viering door de plaatselijke televisie uitgezonden. De lenteactiviteiten gingen dit jaar van start met een dierentuinbezoek. We brachten onze kinderen naar de dierentuin van Marosvásárhely. Die ligt 65 km ver van ons vandaan, dus we hadden een bus gehuurd en er een dagtocht van gemaakt. De kinderen hadden het enorm naar hun zin, ze hebben heel veel prachtige dieren gezien en enkele daarvan ook geaaid. De week daarop hadden zij het nog steeds over de dierentuin.

In het kader van Pasen hebben wij samen een kleine verrassing voor de ouders voorbereid. De jongens hebben, zoals het volgens de volkstraditie hoort, gedichtjes ingestudeerd die ze voordragen voordat ze de meisjes met parfum gaan besprenkelen (volgens de traditie zorgt dit ervoor dat de meisjes niet gaan verwelken). De meisjes hebben ook gedichtjes ingestudeerd om op de gedichten van de jongens te kunnen reageren. Enkele dagen voor Pasen hebben we de Paasboom opgezet. De boom wordt met huisgemaakte eierdecoraties versierd. Op vrijdagmiddag hebben we Pasen gezamenlijk in het Leercentrum Teleki gevierd. Alle ouders hadden hun kinderen in klederdracht gekleed. De jongens hebben de meisjes met parfum besprenkeld en de meisjes hebben hen daarvoor rood beschilderde eieren gegeven en hun gedichten voorgedragen. Vervolgens hebben wij enkele volksspelletjes met de kinderen gespeeld. Die vielen erg in de

Pasen

Tradities worden in ere gehouden. Zo is op tweede Paasdag de jeugd heel actief. De jongens zoeken de huizen op waar ongehuwde dochters wonen om de dames te dopen met een parfum. Als parfum wordt niet bepaald de duurste soort Channel gebruikt. In sommige gevallen wordt ook wel met water gespoten en een enkele keer krijgt het meisje in kwestie een halve emmer water over zich heen. Als dank krijgen de jongens enkele paaseieren, soms nog aangevuld met wat geld. Het is de hele dag een komen en gaan. Op sommige adressen komen wel zo’n zestig bezoekers.

smaak. Na deze feestelijke activiteiten hebben de kinderen koekjes gegeten en nog wat gespeeld, terwijl wij met de ouders een gezellig praatje konden houden. Elke maand houden we een ouderenavond waaraan veel ouders deelnemen. We handwerken samen of we praten met de uitgenodigde experts over vragen die voor de ouders belangrijk zijn. Eens per maand gaan we met de kinderen naar het plaatselijke cultuurcentrum waar een toneelgroep bekende sprookjes aan de kinderen voordraagt. Het eind van het schooljaar nadert al. We moeten helaas van sommige kinderen straks afscheid nemen want ze verlaten ons en gaan naar de basisschool. Maar dit betekent ook dat we weer nieuwe kinderen krijgen en we kijken heel erg uit naar hun komst. Kirally Katalin, Sovata Vrijwilliger Pro Sovata

| 59

Colofon Nieuwsbrief nr. 23 Redactie: Alie Veenstra Edwin Mentink Keesjan Steverink Marjan Scherrenberg Nienke van Toor Willy Niesten Lay out: Shopmade Design Edisonweg 15
 3404 LB IJsselstein 
 Tel. +31 (0)30-6865422 www.shopmade.nl Drukkerij: Roto Smeets GrafiServices Kanaalweg 30 3526 KM Utrecht Postbus 7052 3502 KB Utrecht

Tinkerbell (Familiekindertehuis) Geb: Geboorte datum TB: In Tinkerbell gekomen

Andrea Geb: 2 december 2003 TB: 21 november 2004

Krisztina (Panda) Geb:1 juni 2004 TB: 18 november 2004

Alin Geb: 28 januari 2004 TB: 20 mei 2004

Istvan (Pista) Geb: 30 april 2004 TB: 6 januari 2006

Lorand (Lori) Geb:18 juli 1999 TB: 7 december 2006

Lorand (Laci) Geb: 5 februari 2003 TB: 29 januari 2007

Sunita (Suni) Geb: 3 augustus 2004 TB: 9 december 2004

Antonio-Andrei (Bandika) Geb: 10 mei 2003 TB: 18 augustus 2005

Dora Geb: 31 juli 2004 TB: 30 september 2004

Carmen Geb: 6 maart 2005 TB: 6 oktober 2006

Stichting Roemeense Kinderhulp Bestuursleden: Karin en Edwin Mentink Weegbree 122 3401 KB IJsselstein Tel. 030–6886128 e-mail: [email protected] Gerry Dekker Richterslaan 12-1 3431 AK Nieuwegein Tel.: 030-6065586 e-mail: [email protected] Piet Jonker (penningmeester) Overwaard 19 3402 SJ IJsselstein Tel. 030-6889140 e-mail: [email protected]

Anamaria (Ana) Geb: 13 augustus1994 TB: 7 december 2005

Denes-Karoly (Deneske) Geb: 19 mei 1994 TB: 5 juni 2004

Eduard (Edi) Geb: 20 augustus 2003 TB: 20 mei 2004

Laszlo (Lacika) Geb: 18 december 1997 TB: 14 januari 2008

Imre -Lorand (Lori) Geb: 23 mei 1999 TB: 29 december 2008

Tamas Geb: 16 maart 2004 TB: 29 december 2008

Boglarka (Bogi) Geb: 6 november 2005 TB: 1 december 2011

Vilmaska (Vilmos) Geb: 20 april 2002 TB: 1 december 2011

Claudiu-Ovidiu (Claudiu) Geb: 2 februari 1993 TB: 7 december 2005

Renata (Reni) Geb: 7 november 1991 TB: 5 juni 2004

Secretariaat: Gerry Dekker Richterslaan 12-1 3431 AK Nieuwegein Tel.: 030-6065586 e-mail: [email protected] Email en Internet [email protected] www.roemeensekinderhulp.nl www.facebook.com/roemeensekinderhulp Twitter.com/srkh.nl K.v.K. Utrecht nr. 41184637 Algemene bankrekening: Rabobank IJsselstein NL77 RABO 015.92.84.600 Kindertehuis bankrekening: Rabobank IJsselstein NL82 RABO 016.92.29.629

60 |

Noemi Geb:15 november 2000 TB: 29 december 2008