Neem gratis mee. In ervaren handen. Informatie over de medisch specialisten in uw ziekenhuis

Neem gratis mee

In ervaren handen Informatie over de medisch specialisten in uw ziekenhuis

Deze uitgave is financieel mogelijk gemaakt door de Dokter Izak Wessel Stichting te Hilversum.

Voorwoord Beste patiënt,

Voor u ligt het boek IN ERVAREN HANDEN. Dit boek wordt u aangeboden door Tergooiziekenhuizen. Tergooiziekenhuizen komt voort uit de fusie van Ziekenhuis GooiNoord en Ziekenhuis Hilversum. Sinds 14 oktober 2006 zijn we verder gegaan onder de nieuwe naam. In dit boek stellen onze medisch specialisten zich met genoegen aan u voor. Twee ziekenhuizen samen laten gaan betekent twee keer zoveel kennis en ervaring in de patiëntenzorg. Het betekent ook sneller leren en verbeteren, immers wat de beste werkwijze is in het ene ziekenhuis, kan versneld overgenomen worden door het andere ziekenhuis. Door onze samenwerking tot nu toe zijn ook al mooie resultaten geboekt, bijvoorbeeld als het gaat om een snelle behandeling van borstkanker. U zult hier in de toekomst steeds vaker voorbeelden van horen, of beter nog, ervaren. De twee locaties – Blaricum en Hilversum – blijven bestaan. Want we willen dat ons ziekenhuis snel bereikbaar blijft, of u nu uit Weesp, Almere, Loenen of Breukelen komt. Uw veiligheid staat bij ons voorop, daarom stellen we hoge eisen aan onszelf. Of het nu gaat om medisch inhoudelijke kennis, bejegening, snelle behandeling of voorlichting. Elk jaar meten we op al deze onderwerpen waar we staan en waar we kunnen verbeteren. In dit boek maken we aan u zichtbaar wie de arts is die u behandelt. We weten uit onderzoek dat u als patiënt het belangrijk vindt dat uw arts kundig is, ervaren is en werkt met moderne en bewezen methoden en technieken. Dat uw arts gespecialiseerd is en zich steeds verder bekwaamt op zijn vakgebied. Maar ook dat hij of zij begaan is met u als mens en patiënt. We hopen dan ook dat dit boek u niet alleen informeert over alle specialismen binnen ons ziekenhuis, maar dat u ook een goed beeld krijgt van onze artsen. Dat u in hun verhalen naast hun expertise ook hun bevlogenheid voor het vak terugvindt. Wij vinden dat belangrijk, want we willen dat u zich bij ons in ervaren handen weet! En tot slot, IN ERVAREN HANDEN is geschreven voor patiënten, maar we zijn ervan overtuigd dat ook huisartsen, andere verwijzers en onze samenwerkingspartners dit boek met plezier zullen lezen.

Met vriendelijke groet, Raad van bestuur Claudia Zuiderwijk-Jacobs Edwin van der Meer

Voorzitters medische staven Hans Scheltema Paul de Milliano

Tergooiziekenhuizen

3

Om anderen beter te maken willen we nog beter worden

Tergooiziekenhuizen is de nieuwe naam van Ziekenhuis Gooi-Noord (Blaricum) en Ziekenhuis Hilversum. In 2006 zijn we gefuseerd. De reden hiervoor is simpel. Alleen door samen te werken kunnen we nóg beter worden in het beter maken van anderen. Onze missie is dan ook: mensen de veiligheid bieden dat de beste medische zorg altijd dichtbij is. Die missie brengen we intussen dagelijks in de praktijk. Met bijvoorbeeld een kwaliteitssysteem dat precies aangeeft waar we onze zorg kunnen optimaliseren. Maar ook door aandacht te besteden aan het hele zorgtraject. Want zorgverlening begint meestal niet in het ziekenhuis, maar bijvoorbeeld al bij uw huisarts. En zorg eindigt niet altijd als u het ziekenhuis verlaat, maar loopt soms nog door in een verpleeg- of verzorgingshuis. In uw belang werken we daarom nauw samen met andere zorgaanbieders, van huisartsen tot universitair medische centra. Even belangrijk bij het streven naar optimale zorgverlening zijn natuurlijk onze medewerkers. Zij zijn allemaal gedreven om, individueel en als team, nog beter te worden én om te blijven leren. Uw open aanmerkingen zijn dan ook van harte welkom. We nemen kritiek altijd serieus, omdat we daardoor onze ziekenhuizen verder kunnen verbeteren. In Tergooiziekenhuizen is uiteraard iedereen welkom. Naast patiënten uit de regio zien we ook steeds meer patiënten van buiten ‘t Gooi naar ons toekomen. Daar zijn we best trots op. Natuurlijk blijven we er intussen aan werken om nog beter te worden. We willen binnen enkele jaren een van de vijf beste algemene ziekenhuizen in Nederland zijn, zowel voor onze patiënten als voor onze medewerkers. Actuele informatie vindt u op www.tergooiziekenhuizen.nl

4

Tergooiziekenhuizen

Inhoudsopgave Anesthesiologie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6 Cardiologie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12 Chirurgie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 17 Dermatologie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 24 Gynaecologie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 28 Intensive care . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 34 Interne geneeskunde . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 38 Kindergeneeskunde . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 46 Klinische chemie / Laboratorium . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 52 Klinische fysica . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 54 Klinische genetica . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 56 Klinische geriatrie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 58 KNO-heelkunde . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 62 Longziekten . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 67 Maag-, darm-, leverziekten . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 71 Medische microbiologie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 74 Medische psychologie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 77 Mondziekten / kaakchirurgie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 82 Neurochirurgie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 85 Neurologie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 87 Oogheelkunde . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 93 Orthopedie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 98 Pathologie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 104 Plastische chirurgie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 107 Poliklinische farmacie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 110 Psychiatrie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 112 Radiologie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 116 Radiotherapie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 124 Reumatologie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 126 Revalidatie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 128 Urologie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 131 Ziekenhuisfarmacie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 135

Tergooiziekenhuizen

5

Anesthesiologie Locatie Blaricum (035) 539 13 34 Locatie Hilversum proponpoli: (035) 688 70 04 Locatie Hilversum poli pijnbestrijding: (035) 688 76 32 Interessante website: – www.anesthesiologie.nl

De anesthesioloog is de specialist die als belangrijkste taak heeft ervoor te zorgen dat een patiënt een operatie pijnloos kan doorstaan en hij bewaakt de vitale functies (bloedsomloop, ademhaling). Hierbij kan gebruik worden gemaakt van plaatselijke, regionale of algehele verdoving. Voorafgaand aan veel operaties beoordeelt de anesthesist de conditie van te opereren patiënten (propon-procedure). Daarnaast zijn anesthesisten betrokken bij de behandeling van ernstig zieke patiënten op de Intensive Care en de Spoedeisende Hulp.

6

Tergooiziekenhuizen

de anesthesiologen

N.J.T. Jongejan

R.H.T. Taverne

‘Hebt u ook veel vrienden?’

‘Patiënten binnen een dag naar huis’

op locatie Blaricum sinds: 1997

‘Bij steeds meer behandelingen in het ziekenhuis is het de bedoeling dat patiënten nog dezelfde dag naar huis gaan. Deze dagbehandelingprocedure is een redelijk nieuwe vorm van zorg. Onderzoeken en ingrepen worden daarbij op een dag geconcentreerd. Hier ligt een grote uitdaging voor mij als anesthesioloog. Het is mijn taak ervoor te zorgen dat patiënten na een operatie in zo’n conditie zijn dat ze ook daadwerkelijk aan het einde van de dag naar huis kunnen. Hierbij gaat het om het algemeen welbevinden van de patiënt. Zo hebben veel mensen na een simpele sterilisatie bijvoorbeeld last van misselijkheid, dat probeer ik te verminderen. Ook pijnbestrijding is een belangrijk aspect. Op de dag van de operatie helemaal pijnvrij naar huis gaan, dat is helaas een te optimistische gedachte. Mensen zullen na thuiskomst altijd merken dat ze een operatie hebben ondergaan. Maar het is mijn doel om de situatie voor hen zó draaglijk en acceptabel te maken, dat ze het zelf zien zitten naar huis te gaan. Eenmaal thuisgekomen moet de patiënt ook thuis kunnen blijven, zonder dat het thuisfront daar veel last van ondervindt.’

geboortejaar: 1955

‘Iedere snijder op de OK heeft de ondersteuning van een anesthesioloog nodig. Daardoor heb ik veel contact met andere medisch specialisten, en dat is heel leuk. Vooruit kunnen lopen op wat komen gaat, is essentieel in het werk van de anesthesioloog. De ene patiënt ligt te wachten op een operatie, een tweede wordt geopereerd op de OK en een derde ligt op de uitslaapkamer. Ik wacht niet tot mijn hulp nodig is, maar bewaar het overzicht en controleer mijn patiënten continu. In dit vak proberen we problemen vóór te zijn door bepaalde risico’s niet te nemen. Een patiënt met slechte longen die een liesoperatie moet ondergaan, wil misschien graag onder algehele narcose. Dat is, vanwege die longen, echter niet wenselijk. Een narcose kan namelijk een negatief effect hebben op de toch al slechte longen. In een dergelijk geval kies ik voor een ruggenprik en leg de patiënt de reden daarvoor uit. Patiënten verrassen me regelmatig met hun humor. Op mijn standaardvraag: ‘Bent u ergens allergisch voor?’ antwoordde laatst iemand: ‘Ja, voor de Belastingdienst.’ Die had ik nog nooit gehoord, daar moest ik wel om lachen. Ik zeg tegen patiënten ook altijd dat ze voor de operatie niet mogen eten, drinken of roken. Een reactie die ik niet zal vergeten was: ‘Goh, hebt u ook veel vrienden’?’

voornaam: René

voornaam: Nick

geboortejaar: 1955


locatie Blaricum

Bijzonderheden: – publiceerde verschillende artikelen over anesthesiologie bij kinderen.

Tergooiziekenhuizen

7

de anesthesiologen

de anesthesiologen de Anestesiologen locatie Hilversum

8

L.T.J.M. Brozek

‘Patiënten opvangen in spannende periode’

‘We zijn tegenwoordig minder anoniem’

Bijzonderheden: – zette postoperatieve pijnbestrijding op de locatie Blaricum op; – organiseert cursussen ter verbetering van de palliatieve zorg, wil dit landelijk doen, begint met een ‘pilot’ in Blaricum, samen met Hilversum; – pijnbestrijding; – houdt wekelijks spreekuur met orthopedisch chirurg Ton Vervest voor CRPS- / dystrofiepatiënten.

Tergooiziekenhuizen

geboortejaar: 1957

‘De patiënten, van jong tot oud, begeleiden tijdens de spannende periode rond een operatie, hen opvangen, dat geeft me enorme voldoening. Iedere dag weer. Het technische gedeelte van het vak, de apparatuur bedienen en aflezen, leer je tijdens de opleiding. Maar mensen helpen, je weten in te voelen, stressbestendig zijn; dat leer je door de jaren heen steeds beter. Je hebt dan meer meegemaakt en je hebt je zintuigen beter leren gebruiken. Ook het prikken, van een infuus tot ingewikkelde zenuwblokkades, vind ik nog steeds aantrekkelijk. Samenwerken doe ik graag, vooral met de patiënten: ik ben er voor hen. De pijnpoli is weliswaar geopend tijdens kantooruren, maar in bepaalde gevallen wijk ik daar van af. Ik begeleid veel kankerpatiënten. De service die ik hen als zorgverlener wil bieden, is niet altijd gehouden aan strakke regels. Ik zou graag meer medicijnen tot mijn beschikking hebben voor de lastig te behandelen zenuwpijnen. Zou ik dit werk niet doen, dan zou een beroep als edelsmid me aanspreken. Daarin kan ik ook mijn handvaardigheid en creativiteit toepassen.’

op locatie Hilversum sinds: 1995

J.M. de Wilde

voornaam: Lucas

voornaam: Jacqueline

geboortejaar: 1951


locatie Blaricum

‘Slapend achter je bureau zitten en varen op routine is er als anesthesioloog niet bij. Je moet met je tijd meegaan, congressen bezoeken, cursussen volgen. Dat is het aardige van mijn vak. Het is erg dynamisch, zowel wat de nieuwe ontwikkelingen betreft als het werk zelf. Toen ik geneeskunde studeerde, ben ik op eigen verzoek eens op een OK gaan kijken. Daar maakte ik meteen een spannende situatie mee, een patiënt moest het leven worden gered. Dat lukte, en toen wist ik: dat wil ook. Natuurlijk zijn er ook heel veel ‘gewone klussen’ in ons beroep. Helemaal niet erg. We hebben tegenwoordig meer contact hebben met de patiënt. Vroeger bracht je iemand onder narcose en dat was het dan. Nu zijn we veel minder anoniem. Dat directe patiëntencontact spreekt mij enorm aan. Soms maak je grappige dingen mee. Een mevrouw zei: ‘Dokter, als u een fout maakt waardoor ik doodga tijdens de operatie, dan word ik zeker in de tuin van het ziekenhuis begraven, net als in zo’n slechte B-film?’ Ik moest vreselijk lachen en stelde haar natuurlijk gerust. Toen ze weer wakker werd, heeft ze me ik weet niet hoe vaak bedankt omdat ze er nog was…’

de anesthesiologen locatie Hilversum

W.P.C. Clevers

V.L.F. GrevenRoelink

Bijzonderheden: – initiatiefnemer van de postoperatieve pijnservice, verzorgd door het POP-team (postoperatieve pijn team). Dit team heeft tot doel opgenomen patiënten na hun operatie zo weinig mogelijk pijn te laten hebben.

op locatie Hilversum sinds: 1978 geboortejaar: 1944

‘Eigenlijk wilde ik tropenarts worden. Om dat beroep te kunnen uitoefenen, moest ik ook bekend zijn met de anesthesiologie. Toen ik daar eenmaal in thuis was, vond ik dat zo leuk dat ik erin verder ben gegaan. Het is een echt ‘actievak’, praktisch en divers. Soms verricht je levensreddende acties, zoals mensen aan de beademing leggen. Een andere keer breng je een patiënt onder narcose. Naast de ‘gewone’ werkzaamheden heeft de pijnbestrijding na operaties mijn speciale aandacht. Pijn na een operatie is niet goed voor patiënten, het staat herstel in de weg. Mensen met pijn bewegen en hoesten minder gemakkelijk, waardoor ze meer kans maken op bijvoorbeeld longinfecties of een trombosebeen. Vandaar dat ik me heb ingezet om de postoperatieve pijnservice van de grond te krijgen. Ook geven anesthesiologen voorlichting over goede pijnbestrijding aan artsen en verpleegkundigen op de afdelingen. Die aanpak blijkt zeer succesvol: patiënten hebben minder pijn en herstellen sneller. Na de middelbare school heb ik nog getwijfeld om de kunstacademie te gaan doen. Ik teken namelijk graag. Ik ben blij dat ik voor de anesthesiologie heb gekozen. Nu werk ik als anesthesioloog en teken ik als hobby. Andersom zou onmogelijk zijn!’

‘Je moet precies weten waar je prikt’

voornaam: Vera

voornaam: Wilfred

geboortejaar: 1960


‘Pijn na operatie niet goed voor patiënten’

‘Na de middelbare school ben ik scheikunde gaan studeren. Ik vond dat leuk. Ook werd gezegd dat de biochemicus een veelgevraagde kracht zou worden. Na een tijdje had ik het wel gezien; ik was de enige vrouw tussen allemaal erg saaie mannen. Toen ben ik overgestapt naar geneeskunde. Eerst om interne geneeskunde te gaan doen, maar als assistent moest je dan tot negen uur ’s avonds werken. Aangezien ik graag een gezinsleven wilde, heb ik daar van afgezien. Zo kwam ik bij de anesthesiologie terecht. Van die keuze heb ik nooit spijt gehad. De anesthesiologie is een mooie combinatie van chemie – we werken tenslotte met allerlei stoffen waarmee we mensen onder narcose brengen en verdoven – en praktisch handelen. Als anesthesioloog moet je vaardig zijn met de naald. Voor het verdoven van één zenuwbundel moet je heel goed weten waar je precies prikt. Ons vak bestaat uit veel routinehandelingen, maar is regelmatig ook erg hectisch. Bijvoorbeeld als patiënten worden binnengebracht met ernstige, acute aandoeningen. Op het moment zelf is dat natuurlijk niet leuk. Maar als het lukt om alles tot een goed einde te brengen, geeft dat enorm veel voldoening!’ Bijzonderheden: – twee jaar in Zaïre gewerkt als algemeen arts en anesthesioloog; – mede-initiatiefnemer van de preoperatieve poli (proponpoli).

Tergooiziekenhuizen

9

de anesthesiologen

P.A. Terhoeve

‘Anesthesiologie in een ander daglicht plaatsen’

‘Ook anesthesioloog praat met patiënten’

Bijzonderheden: – is ook acupuncturist.

10

Tergooiziekenhuizen

geboortejaar: 1959

‘Na twee jaar werken op de afdeling Cardiologie in het AMC in Amsterdam en het St. Antonius Ziekenhuis in Nieuwegein, wist ik dat de cardiologie toch niet mijn vak was. Ik besloot mij te specialiseren in de anesthesiologie. In Nederland was er echter geen opleidingsplaats te vinden, dus ben ik uitgeweken naar Duitsland. Daar heb ik na mijn opleiding ook enige jaren gewerkt als anesthesioloog. Toen de sterk hiërarchische structuur mij begon tegen te staan, ben ik teruggekeerd naar Nederland. Eerst heb ik drie jaar gewerkt in het UMCG in Groningen, en sindsdien in Hilversum. Ons ziekenhuis doet veel aan voorbereiding en nazorg, maar het kan natuurlijk altijd nóg beter. Zo is het mijn streven de preoperatieve poli verder te verbeteren, zodat we klinische én poliklinische patiënten optimaal kunnen voorbereiden op hun operatie. Door patiënten tijdens die spreekuren goed voor te lichten en de nadruk te leggen op de kwaliteit van de anesthesie, kun je de angst voor pijn en de narcose verminderen. Ook tijdens en na de operatie kunnen we nog meer betekenen voor patiënten dan we nu al doen. Ik wil de anesthesiologie in een ander daglicht plaatsen: een aangename in plaats van een angstige ervaring. Regionale zenuwblokkades en andere postoperatieve pijnbestrijdingsmethoden zorgen ervoor dat mensen minder pijn voelen. Het zou mooi zijn als we die technieken nog vaker toe kunnen passen, bij meer ingrepen.’


G.Th. Moór

voornaam: Peter

voornaam: George

geboortejaar: 1957


locatie Hilversum

‘Van de keuze voor de studie geneeskunde heb ik nooit spijt gehad. Na mijn studie heb ik een tijdje op een Spoedeisende Hulp gewerkt, maar eigenlijk wilde ik liever iets anders. Bij toeval werd dat de anesthesiologie: een praktisch, leuk en technisch vak. In het UMC Utrecht, mijn vorige werkkring, bestond de maatschap Anesthesiologie destijds uit 36 anesthesiologen. De een hield zich alleen bezig met vaatchirurgie, de ander alleen met kinderen. In deze organisatie hebben we onderling gemakkelijker overleg en doet iedereen alles. Dat vind ik aantrekkelijk. De gedachte is misschien dat ik alleen maar patiënten tegenkom, die onder narcose liggen. Dat is niet zo. Ik heb in mijn beroep redelijk veel patiëntencontact. Het geeft me voldoening met patiënten te praten en hen gerust te stellen. Maar ook het technische deel vind ik nog altijd erg interessant. Mensen onder narcose brengen, lijnen prikken en apparatuur bedienen, en dat alles onder een vaak behoorlijk hoge druk. Die combinatie maakt de anesthesiologie tot een leuk vakgebied.’ Bijzonderheden: – was voor zijn start in Hilversum onder andere staflid van het Instituut voor Anesthesiologie van het UMC Utrecht; – publiceerde in tijdschrift Anesthesiologie.

de anesthesiologen locatie Hilversum

R.R. Weeseman

voornaam: Rolf

geboortejaar: 1960


‘Pijnpoli vaak laatste strohalm’

‘Als jongetje wilde ik vroeger natuurlijk profvoetballer worden. Gelukkig kon ik ook redelijk leren. Na het VWO koos ik voor geneeskunde, niet als lang gekoesterde wens, maar omdat ik niet goed wist welke kant ik op wilde. Techniek trok mij wel aan, maar ik wilde ook werken met mensen. Na mijn opleiding tot anesthesioloog in het UMC Utrecht, werkte ik daar nog een jaar op de pijnpoli. Vandaar dat ik ook hier op de pijnpoli werk en ik betrokken ben bij het postoperatieve pijnteam. De pijnpoli is voor veel mensen een laatste strohalm. Iemand met chronische pijn vanwege een versleten rug heeft vaak alle andere therapieën al doorlopen. Maar ook patiënten met pijn tengevolge van kanker bezoeken de pijnpoli. Bijvoorbeeld omdat morfine de pijn niet weg neemt of omdat het medicijn teveel bijwerkingen heeft. Een standaard aanpak voor de pijnklachten die op de pijnpoli behandeld worden, is niet te geven. Maar door medicijnen voor te schrijven, door injecties of infusen of door het toepassen van elektrische stroompjes, kunnen we in ongeveer eenderde van de gevallen de pijn verlichten.’

Tergooiziekenhuizen

11

Cardiologie Locatie Blaricum, afsprakennummer poli: (035) 539 15 39 Locatie Hilversum, afsprakennummer poli: (035) 688 75 29 Interessante websites: – www.hartstichting.nl – www.hartpatiënten.nl

De cardiologie houdt zich bezig met ziekten van het hart en de behandeling daarvan. De … cardiologen behandelen patiënten met hartproblemen, zoals pijn op de borst (angina pectoris), een (dreigend) hartinfarct, hartklepproblemen, hartritmestoornissen of hartfalen. Patiënten die een dotterbehandeling of hartoperatie moeten ondergaan worden – alleen voor de ingreep zelf – door de cardiologen van Tergooiziekenhuizen doorverwezen naar hun collega’s in bijvoorbeeld het AMC of het St. Antonius Ziekenhuis in Nieuwegein. Voor de eerste opvang van patiënten met acute hartklachten beschikt de afdeling Cardiologie van de locatie Hilversum over een gespecialiseerde afdeling: de Eerste Hart Hulp. Beoordeling van de kransslagaders en het plaatsen van pacemakers vindt plaats op de hartkatheterisatiekamer.

12

Tergooiziekenhuizen

de cardiologen

G. Hoedemaker

‘Fusie brengt nieuwe ambities’

‘Snelheid en dynamiek spreken mij aan’

Bijzonderheden: – schreef zijn proefschrift over onderzoek naar pacemakers en hartritmestoornissen.

geboortejaar: 1955

‘Mensen met hartproblemen maken zich vaak grote zorgen, juist omdat het hart zo’n elementair onderdeel is van het menselijk lichaam. Maar ook met een minder goed functionerend hart kan nog een heel redelijke kwaliteit van leven worden verkregen. Daarom is een positieve instelling nodig in mijn werk. Bij mij is het glas niet half leeg, maar altijd half vol. Het is mijn insteek om mensen beter te maken. De mogelijkheden daartoe zijn enorm. De meeste patiënten kunnen we behandelen. Ik ben erg blij met de fusie met Ziekenhuis Hilversum. De maatschappen Cardiologie werken al geruime tijd intensief en uiterst plezierig met elkaar samen. De fusie is voor ons een mogelijkheid om de kwaliteit van de patiëntenzorg in onze regio te verbeteren. Ik ben ervan overtuigd dat Tergooiziekenhuizen binnen afzienbare tijd verrijkt wordt met een opleiding cardiologie. Dat is een ambitie die onze beide maatschappen delen. In de toekomst willen we graag een afdeling sportcardiologie openen. Op zo’n afdeling kunnen we duursporters, zoals wielrenners of hardlopers, screenen en begeleiden bij het verantwoord sporten. Hartproblemen komen regelmatig voor bij duursporters en die willen we proberen te voorkomen. Ik heb overigens zelf, evenals een van mijn collega’s, de New York Marathon gelopen.’


dr. E.M. Buijs

voornaam: Gerard

voornaam: Eugène

geboortejaar: 1959


locatie Blaricum

‘Zo ziek als mensen kunnen zijn als ze hier binnenkomen, zo goed kunnen ze zich een paar uur later, na een behandeling, weer voelen. Mensen knappen vaak snel weer op, bijvoorbeeld doordat we een uitwendige pacemaker aanbrengen. Voor een acute dotterbehandeling sturen we mensen door naar een universitair medisch centrum of naar het St. Antonius Ziekenhuis in Nieuwegein. Een halve dag later komt de patiënt dan weer terug. Die snelheid en de dynamiek van mijn vak spreken me aan. Het valt niet te voorspellen hoe een dag verloopt. Spoedopnames zorgen enerzijds voor onrust, anderzijds houden ze het werk ook uitdagend. Ik heb in mijn werk veel in eigen hand – en dat bevalt me goed. Ik doe veel zelf: functieonderzoeken, diagnoses stellen, en ook een deel van de verrichtingen. Zo breng ik bijvoorbeeld iedere week wel een pacemaker aan bij mensen met een te traag hartritme. Ik heb het gevoel dat ik mensen op een moeilijk moment in hun leven kan sturen. Als een soort coach probeer ik hen richting te geven. Probeer ik hen met behandeling en begeleiding door een moeilijke periode heen te helpen. Ik vind het belangrijk om betrokken te zijn. Ter compensatie van de spanning die mijn werk soms met zich meebrengt, zoek ik ontspanning in sport. Ik ben lid van de Vereniging ‘De Friesche Elf Steden’ en heb de tocht ook al eens uitgereden. Al vraag ik me af of mij dát nu nog zal lukken...’ Bijzonderheden: – aandachtsgebieden: pacemakers, cholesterolbehandeling; – is als studiebegeleider actief in de Werkgroep Cardiologische Centra Nederland, werkt daar mee aan grootschalige onderzoeken; – publiceerde herhaaldelijk, met name over het oprekken van een vernauwing van de aortaklep met behulp van een ballon.

Tergooiziekenhuizen

13

de cardiologen

14

R. van Stralen

‘Toename van hartfalen door oudere bevolking’

‘Flinterdunne scheidslijn tussen leven en dood ’

Tergooiziekenhuizen

geboortejaar: 1953

‘Eigenlijk ben ik door puur toeval de geneeskunde ingerold. In tegenstelling tot veel collega-artsen had ik tijdens mijn middelbare schooltijd geen flauw idee wat ik zou gaan studeren. Omdat de lesstof van de studie geneeskunde me aantrekkelijk leek, koos ik daarvoor. Om eerlijk te zijn, ik kon me nog geen enkele voorstelling maken van het vak dat ik zou gaan uitoefenen. Toen ik na vier zeer boeiende jaren theorie mijn co-schappen ging doen, begon het beroep ‘dokter’ voor mij pas te leven. Ik kreeg het aanbod mijn keuze co-schap bij cardiologie te doen, en dat hart, dat trok me wel. Daarna ben ik, weer min of meer toevallig, doorgerold naar de opleiding tot cardioloog. En ook al lijkt het of ik die keuzes bij toeval heb gemaakt, het waren wel de juiste keuzes. Nog steeds heb ik geen seconde spijt. Ik heb gewoon een ontzettend leuk vak waarin je door gericht onderzoek te doen, snel tot een diagnose kunt komen. De mensen worden steeds ouder en de behandeling van hartinfarcten is sterk verbeterd. Hierdoor overlijden steeds minder mensen direct aan de gevolgen van een hartinfarct. Wel krijgen wij daardoor steeds vaker te maken met hartfalen. Bij patiënten van wie het hart faalt, schiet de pompfunctie van het hart tekort, met onder andere benauwdheid als gevolg. Ook krijgen deze patiënten vaak hartritmestoornissen; zij hebben voornamelijk last van een onregelmatig hartritme (boezemfibrilleren). Er zijn nog steeds ontwikkelingen gaande om deze mensen beter te kunnen behandelen. Wij doen ook mee aan landelijke onderzoeken naar de beste behandeling voor deze patiënten.’


R.H.J. Peters

voornaam: Ron

voornaam: René

geboortejaar: 1962


locatie Blaricum

‘Bij bijna tachtig procent van de mensen die we opnemen, gaat het om een acute opname. De scheidslijn tussen leven en dood is dan soms flinterdun. Dat maakt het werk interessant. Veel meer dan vroeger kunnen we problemen vroegtijdig in beeld brengen. Daarbij zijn de MRI-scan, goede echomogelijkheden, de mogelijkheid te katheteriseren en de technieken van de nucleaire geneeskunde van grote hulp. We hebben hier een goed functionerende poli. Daarmee kunnen we tegemoet komen aan de behoeften van de meeste patiënten. Wanneer dat nodig is, verwijzen we door naar een universitair medisch centrum. Het merendeel van de mensen dat ik zie, kampt met zuurstoftekort door een vaatvernauwing van de kransslagader. Op bezoek komen ook patiënten met hartritmestoornissen, klepafwijkingen en hartfalen. Ik streef ernaar om er in een keer achter te komen wat de problemen van patiënten zijn. De zogenaamde ‘one-stop-poli’. Cardiologie is een acuut vak waarin snelle actie vereist is. Het vak wordt opvallend vaak beoefend door lange, dunne mensen. Meestal houden ze ook van sport. Het type marathonloper, indachtig het principe ‘een langere levensduur door een gezonde leefstijl’. Naast hardloper ben ik zelf ook een actief mountainbiker en racefietser. Fietsen in de bergen is mijn grote passie.’ Bijzonderheden: – geslaagd voor NASPE-examen (specialistische kennis op het gebied van pacemakers); – aandachtsgebieden: hartfalen, pacemakers.

de cardiologen

dr. J.T. Keijer

dr. P.A.R. de Milliano

‘Ziekenhuis runnen als Albert Heijn’

‘Persoonlijke noot vind ik belangrijk’


‘Het toekomstscenario is dat Nederland straks veertig grote basisziekenhuizen telt, met de rest als satelliet daaromheen. Om het hoge cardiologische niveau van nu te kunnen blijven bieden, willen we graag bij die veertig horen. We willen moderne ontwikkelingen blijven volgen, zoals dotteren bij infarct of dreiging daarvan. Ook wordt steeds vaker gebruik gemaakt van hightech apparatuur, zoals ingewikkelde pacemakers of defibrillatoren. Of onze 3D echo. De fusie van Ziekenhuis Hilversum en Gooi-Noord zal zeker helpen om hieraan te voldoen. Ook is het nodig om de huidige samenwerking met de universitair medische centra in Amsterdam te intensiveren. Als cardioloog heb je vaak langdurig contact met je patiënten. Het persoonlijke contact en belangstelling voor de situatie van de patient is belangrijk. Ziekten van het hart hebben vaak grote gevolgen en brengen veel onzekerheden met zich mee. Het is mede de taak van de cardioloog om patiënten binnen alle hightech mogelijkheden een in alle opzichten optimale zorg te geven. Naast mijn werk als cardioloog neem ik vanuit de medische staf deel aan het ziekenhuisbestuur, daar kan ik de rest van mijn energie in kwijt.’

geboortejaar: 1956

‘Logistiek en kwaliteit horen bij elkaar. Met efficiënt werken en goede protocollen kun je spoedgevallen beter opvangen en hou je meer tijd over voor patiënten met een gecompliceerde aandoening. Ziekenhuizen zouden gerund moeten worden als Albert Heijn. Oftewel: de klant is koning, hoge kwaliteit en snel en vriendelijk helpen. Dus niet op controle komen als het niet nodig is en het liefst alle onderzoeken op één dag. Met een beetje goede wil kun je al een heel eind komen. Ik denk daarbij aan onze Eerste Hart Hulp en het succesvol terugbrengen van de wachttijden op onze poli. Door de fusie tussen Blaricum en Hilversum en daarmee de schaalgrootte van Tergooiziekenhuizen worden de hartfalenpoli en de pacemakerzorg regionaal georganiseerd. Ook het verkrijgen van de bevoegdheid voor de opleiding cardiologie wordt dan mogelijk. Het contact met de patiënten blijf ik bijzonder vinden. Twee woorden kunnen iemand op de kast jagen, maar ook helemaal geruststellen. Zeker bij een onzekere of angstige hartpatiënt doet een goed woord wonderen. Wij adviseren onze patiënten vaak: ‘ga bewegen’. Zelf ben ik een groot liefhebber van wielrennen. Zo heb ik pas nog in zes dagen Genève-Nice gefietst, 750 kilometer met daarin alle Alpencolls. Wie weet was fietsenmaker ook wel wat voor me geweest…’

voornaam: Paul

voornaam: Tonnis

geboortejaar: 1964


locatie Hilversum

Bijzonderheden: – gepromoveerd op invloed van bepaalde medicijnen (bètablokkers) op verminderde pompfunctie van het hart; – aandachtsgebieden: hartfalen en pacemakers; – in studententijd ambulancechauffeur; via Broeder de Vries en alarmcentrales in Nederland nog steeds betrokken bij repatriëring van mensen die in het buitenland hartproblemen krijgen. – heeft als stafvoorzitter van de locatie Hilversum een belangrijke bijdrage geleverd aan de fusie van beide ziekenhuizen.

Bijzonderheden: – promoveerde op het meten en uitrekenen van doorbloeding van de hartspier met MRI-apparatuur; – aandachtsgebied: ‘imaging’, oftewel het in beeld brengen van het hart door middel van (3D)echo en MRI; – heeft een half jaar in een ziekenhuis in Thailand gewerkt.

Tergooiziekenhuizen

15

de cardiologen

16

F.N. Wempe

‘Cardiologen hier zijn bovengemiddelde jongens’

‘Behandeling infarct met duizend sprongen vooruit gegaan’

Bijzonderheden: – aandachtsgebieden: dotteren, echocardiografie, invasieve diagnostiek (bijvoorbeeld hartkatheterisatie, waarbij via een katheter en contraststof de kransslagaderen van het hart worden onderzocht). – was twee jaar interventie-cardioloog in het UMC Utrecht. Hij heeft in die tijd veel ervaring opgedaan met het uitvoeren van dotter ingrepen.

Tergooiziekenhuizen

geboortejaar: 1946

‘Ik ben blij in 2005 naar dit ziekenhuis te zijn overgestapt. De beste artsen werken tegenwoordig in de wat kleinere, niet-academische ziekenhuizen. Zo ook hier. De cardiologen van beide locaties staan bekend als bovengemiddelde jongens. Veel collega’s reageerden dan ook met: ‘Ga je naar Hilversum? Gefeliciteerd, mooie plek.’ Als cardioloog heb je vaak geen tijd om uitgebreid te puzzelen. Geen beslissing is dan een slechte beslissing. Een gezonde dosis stress hoort bij ons vak. We grijpen steeds vaker direct in, bijvoorbeeld door onze patiënten bij een beginnend hartinfarct in universitair medische centra of gespecialiseerde ziekenhuizen te laten dotteren. En de techniek gaat maar door. Nu weer de 3D echo. Wij zijn het derde ziekenhuis in Nederland met zo’n hightech apparaat. Dat zegt trouwens wel wat over dit ziekenhuis. In de toekomst zullen we met MRI of CT-scan kransslagaderen kunnen bekijken. Dan zijn hartkatherisaties misschien niet meer nodig. Het zuurstofgehalte in het bloed bepalen we nu ook via een knijper om de vinger. De naald wordt langzamerhand teruggedrongen. Over vijftig jaar zeggen we misschien: wat waren we in 2006 een stelletje barbaren, toen prikten we nog in bloedvaten.’


J. Plomp

voornaam: Freek

voornaam: Koos

geboortejaar: 1961


locatie Hilversum

‘De behandeling van een acuut hartinfarct is met duizend sprongen vooruit gegaan. Vroeger lag een patiënt met een hartinfarct zes weken in bed. Het hart was vaak fors beschadigd en je kon niet veel meer dan het natuurlijk verloop afwachten. Regelmatig liep dat fataal af. Nu worden deze patiënten – als ze er op tijd bij zijn – direct (elders) gedotterd. Vaak kunnen ze met slechts een lichte beschadiging na anderhalve dag weer naar huis. Fantastisch toch? En zeer bevredigend. Daarmee heeft de cardioloog het niet gemakkelijker gekregen. Integendeel. Er is in het ziekenhuis een veel snellere doorloop. Je draait je om en er liggen alweer vier nieuwe patiënten. Vaak met klachten waar direct wat aan gedaan moet worden. En altijd is er het besef dat een misser grote consequenties kan hebben. Dat betekent werken onder druk. Stressbestendig zijn. Ook ga ik op mijn leeftijd de nachtdiensten voelen. ’s Nachts acht keer je bed uit, dat voel je ’s morgens op de poli. Daarom is ontspanning belangrijk voor mij. Het liefst ga ik hardlopen of de bergen in. De beklimming van de Kilimanjaro, een 5895 meter hoge berg in Tanzania, was voor mij letterlijk en figuurlijk een hoogtepunt.’ Bijzonderheden: – introduceerde begin jaren tachtig in Ziekenhuis Zonnestraal als eerste in Hilversum het echo-onderzoek van het hart; – aandachtsgebieden: hartkatheterisaties en echo-onderzoek van het hart; – was jarenlang vice-voorzitter van de Vereniging Nederland-Nepal. De vereniging ondersteunt in Nepal allerlei ontwikkelingsprojecten, zoals lepraklinieken. Regelmatig reisde hij er zelf naartoe, soms met hele pakketten medicijnen of hechtsets onder zijn arm.

Chirurgie Locatie Blaricum, afsprakennummer poli: (035) 539 80 10 Locatie Hilversum, afsprakennummer poli: (035) 688 75 53 Interessante websites: – www.heelkunde.nl

De chirurgie of heelkunde is de medische wetenschap die zich bezighoudt met het operatief helen van menselijke kwalen. Historisch hebben zich uit de chirurgie verschillende ‘snijdende specialismen’ afgesplitst zoals gynaecologie, neurochirurgie, orthopedie, plastische chirurgie en urologie, zodat de chirurgen zelf het basisvak in de volle breedte, maar ook met verdere verdieping bleven beoefenen. De chirurgen in Tergooiziekenhuizen behandelen dus patiënten met een groot scala aan aandoeningen. Het vak richt zich op het opereren aan de buik (maag en darmen, slokdarm), bloedvaten en longen, maar eveneens op de traumatologie (ongevalchirurgie en botbreuken). Ook endocrinologie (schild- en bijschildklieren), operaties aan de speekselklieren en chirurgie bij kinderen en shuntplaatsing bij niervervangende behandeling maken deel uit van het vakgebied. De chirurgen van Tergooiziekenhuizen zijn allen breed onderlegd en beschikken over de kennis en vaardigheden die de basis van hun vak vormen. Ieder van hen is gespecialiseerd in een of meerdere deelgebieden zoals traumatologie, oncologische chirurgie, vaatchirurgie, longchirurgie, laparoscopische chirurgie of chirurgie bij kinderen. Nieuwe patiëntvriendelijke technieken zijn en worden ingevoerd zoals kijkoperaties in de buik, bij liesbreuken en bij dichtgeslibde of verwijde bloedvaten. Spataderen kunnen behandeld worden met de lasermethode. Voor de diagnose borstkanker bestaat een mammapoli waarbij via opeenvolgende onderzoeken meestal binnen een dag de diagnose wordt gesteld en een behandelplan kan worden opgesteld, in goede samenwerking met radiologen, pathologen en mammacareverpleegkundigen. Ook de chirurgische behandeling van longkanker is aanzienlijk verbeterd, mede door voorbehandeling met bestraling en / of chemotherapie, waardoor meer patiënten genezen kunnen worden. De chirurgen van Tergooiziekenhuizen leiden ook jonge chirurgen op in samenwerking met het AMC. Dit bevordert de teamgeest en een kritische en alerte houding binnen het chirurgische team en houdt de ogen open voor de allernieuwste ontwikkelingen in het vakgebied.

Tergooiziekenhuizen

17

de chirurgen

18

dr. J.W. Briel

‘Ik houd niets achter’

‘Kijkoperaties verder uitbreiden’

Bijzonderheden: – aandachtsgebieden: borstkanker, laparoscopische (kijkoperatie) liesbreukchirurgie, traumatologie (ongevalschirurgie) en parotis chirurgie (speekselklierchirurgie); – bekleedde veel bestuurlijke functies.

Tergooiziekenhuizen

geboortejaar: 1969

‘Ooit kon ik kiezen tussen een functie in het AMC en een functie hier. Ik heb toen heel bewust gekozen voor een plek in de ‘periferie’. Ik zoek het persoonlijke contact met de patiënt. Ik zie mensen op een moment van nood, wanneer hun leven soms wezenlijk wordt bedreigd. In die fase kan ik iemand terzijde staan met de kennis die ik heb. Ik sta op het standpunt dat je strikt eerlijk moet zijn tegen patiënten. Ik vertel het hele verhaal, ook als dat niet leuk is om te horen. Dat is lastig en moeilijk, maar uiteindelijk het prettigst voor de patiënt. Ik houd niets achter en help mensen aan een reëel perspectief. Ik ben trots op de manier waarop wij, in onze maatschap, met complicaties omgaan. In een ziekenhuis is alles erop gespitst om complicaties te voorkomen, juist omdat de consequenties zo groot zijn. Toch treden ze soms op. Dat is inherent aan het vak. Op de locatie Blaricum gebruiken de chirurgen al tien jaar een complicatieregister. Op zich is dat niet uniek. Het is wel bijzonder dat we die complicaties volledig vermelden in het jaarverslag. Wij willen daar open over zijn.’


P.P. Bor

voornaam: John

voornaam: Peter Paul

geboortejaar: 1947


locatie Blaricum

‘Patiënten merken dat ze sneller herstellen van een operatie. Dat leidt tot buitengewoon positieve reacties. Ik herinner me de patiënt die binnen een week na een zware operatie al weer op het spreekuur kwam. Dat is wel het grootste pluspunt van de kijkoperaties die we nu en in de toekomst veelvuldig uitvoeren. Bij ongeveer de helft van de chirurgische ingrepen zijn kijkoperaties toepasbaar. Gezwellen van maag en darm komen het meest frequent voor. Kijkoperaties voor aandoeningen aan de dikke darm zijn relatief nieuw. Op dit gebied heb ik me verder gespecialiseerd, waardoor nu ook op de locatie Blaricum deze kijkoperaties mogelijk zijn. Ik zet me met overtuiging en enthousiasme in voor continue verbetering van praktische zorgverlening. Daar hebben de patiënten direct baat bij. Bureaucratie is niet in het belang van de patiënt, verbeterde zorg is dat wel.’ Bijzonderheden: – promoveerde op het onderwerp faecale incontinentie; – publiceerde diverse artikelen over dikke darmen anuschirurgie en slokdarmen maagchirurgie; – aandachtsgebieden: laparoscopische gastro-intestinale en oncologische chirurgie.

de chirurgen locatie Blaricum

M.A.N. Gerrits

H.P.N.W. Hoedemaker


‘Een van mijn aandachtsgebieden is de mamma chirurgie, dus de behandeling van vrouwen met borstkanker. Bij dit onderdeel van mijn werk is het heel belangrijk om goed te luisteren. Het gaat niet alleen om het knobbeltje in de borst van een vrouw, maar om de hele persoon daarachter. Een kwaadaardige ziekte als kanker doet ontzettend veel met de patiënt, daar moet ruimte en aandacht voor zijn. Ik heb meegewerkt aan het mammaproject binnen dit ziekenhuis. Nu kunnen we vrouwen meestal binnen één dag de uitslag geven van hun borstkankeronderzoek. De mammachirurgie is een absolute tegenhanger en een goede compensatie van het actieonderdeel traumatologie: mijn tweede aandachtsgebied. Daarbij gaat het om acute behandelingen, vaak na een ongeval. En dat betekent dus veel opereren. Opereren is mijn hobby. Tegen een patiënt met één gebroken been grap ik wel eens: ‘Doe mij er voortaan maar twee, dan heb ik ook een goede avond.’ Al vind ik ook dat je als chirurg je mes zoveel mogelijk in je zak moet laten. Je kunt niet zomaar in mensen gaan snijden. De voor- en nadelen moeten zorgvuldig worden gewikt en gewogen.’

geboortejaar: 1944

‘Een operatie is ingrijpend voor een patiënt, vooral wanneer het gaat om kwaadaardige aandoeningen. Een dergelijke diagnose veroorzaakt veel emoties. Mensen zijn vaak onzeker en angstig, anderen reageren boos omdat dit hen, ondanks hun gezonde leefstijl, overkomt. Dat maakt het contact tussen de chirurg en de patiënt intens. De buitenwereld ziet een chirurg vaak als iemand die alleen snijdt en verder niet veel met mensen te maken heeft, maar dat is onjuiste beeldvorming. In de 27 jaar dat ik dit werk doe, heeft een grote verschuiving plaatsgevonden: relatief gezien snijden we minder en praten we meer. Voor gesprekken met patiënten maak ik altijd tijd vrij. Ze hebben niet alleen recht op vakinhoudelijke informatie, maar ook op emotionele begeleiding. Toch vind ik opereren het leukste onderdeel van mijn vak. Via een vrij snelle methode tracht je verbetering of genezing te brengen. Iets weer heel maken, reconstructief bezig zijn, dat is toch waar ik het uiteindelijk voor doe. Ook de techniek van het opereren spreekt mij erg aan, zoals de toenemende mogelijkheden van kijkoperaties. Die mogelijkheden maken het werk vernuftiger, maar ook kwetsbaarder. Je bent als chirurg niet langer alleen afhankelijk van je handen, maar ook van een groeiend arsenaal aan technische hulpmiddelen.’

‘Opereren is mijn hobby’

voornaam: Henk

voornaam: Manfred

geboortejaar: 1948


‘Intens contact chirurg en patiënt’

Bijzonderheden: – aandachtsgebieden: mammachirurgie, traumatologie en chirurgie bij kinderen; – verzorgt de opleiding Chirurgie voor tropenartsen; – doceert een aantal keer per jaar op de cursus Advanced Trauma Life Support (ATLS).

Bijzonderheden: – aandachtsgebieden: oncologische chirurgie, hoofd-halschirurgie, traumatologie; – werkte hiervoor in een kliniek voor traumatologie in Antwerpen; – is lid van de Commissie Visitatie Kwaliteit van de Nederlandse Vereniging voor Heelkunde.

Tergooiziekenhuizen

19

de chirurgen

20

C.G. Manshanden

‘Is wit uw lievelingskleur?’

‘Meer communicatief dan operatief’

Bijzonderheden: – aandachtsgebieden: collaterale chirurgie (met name de Totale Mesorectale Excisie, een specifieke techniek voor de behandeling van endeldarmkanker), mammachirurgie (borstchirurgie), traumatologie (ongevalschirurgie); – deed onderzoek naar elleboogfracturen bij kinderen, publiceerde daar ook over; – is lid van een aantal nationale en internationale vakverenigingen voor specialisaties binnen de chirurgie.

Tergooiziekenhuizen

geboortejaar: 1964

‘De chirurgie bestaat voor veertig tot zestig procent uit spoedgevallen. Daardoor heb je elke dag te maken met onverwachte dingen, en dat vraagt om improvisatie. Soms moet ik woekeren met tijd en ruimte om alle patiënten te bieden waar ze recht op hebben. Als er aan het einde van de werkdag nog werk ligt waaraan ik niet ben toegekomen, ga ik onrustig naar huis. Vooral in de directe patiëntenzorg vind ik het heel belangrijk dat mijn werk klaar is voordat ik ga. Het mag niet zo zijn dat een patiënt nog wacht op een gesprek of een uitslag. Een van de dingen waar ik de tijd voor wil maken, is een rustig gesprek met de patiënt na afloop van de behandeling. Dat is niet alleen prettig voor hem of haar, maar ook voor mijzelf. Vaak krijg ik in zo’n gesprek een blijk van waardering. Dat motiveert me. Ik heb het nodig om door te gaan. In het ziekenhuis maak ik voortdurend leuke dingen mee. Kinderen zorgen – door hun primaire reacties en eerlijkheid – bij uitstek voor onvergetelijke momenten. Zo behandelde ik eens een meisje met een gebroken arm. Ze verbaasde zich over al het wit in het ziekenhuis: mijn pak, het gips, de muren. Ze vroeg geïnteresseerd: ‘Is wit ook uw lievelingskleur?’


J.J. Huisman

voornaam: Carin

voornaam: Joop

geboortejaar: 1948


locatie Blaricum

‘De vaatchirurgie heeft veel raakvlakken met andere specialismen, bijvoorbeeld met de cardiologie, interne geneeskunde of neurologie. Zo hebben mensen met vaatproblemen in de benen, vaak ook hartproblemen of suikerziekte. Dat multidisciplinaire aspect van mijn werk vind ik erg boeiend. Van alle patiënten die ik op de polikliniek zie, hoeft misschien slechts tien procent geopereerd te worden. Mijn werk is dan ook meer communicatief dan operatief van aard. Ik geef veel voorlichting over preventie. Ik adviseer mensen bijvoorbeeld om te stoppen met roken en hun cholesterol onder controle te houden. Sinds kort behandel ik spataderen met de lasertechniek, dat is een nieuwe behandelingsmethode. Met een lokale verdoving kan ik op deze manier grote spataderen verwijderen. Eerder moesten patiënten hiervoor onder narcose worden gebracht. Door deze minder belastende methode gaan ze na een uurtje weer naar huis. De twee vaatchirurgen van locatie Hilversum en ik werken nauw samen. Het is ons streven om endovasculair te gaan behandelen. Dat is een behandeling waarbij de slagader in de buik kan worden hersteld via een in de lies aangebrachte katheter. Als wij dit zelf kunnen doen, hoeven we minder patiënten door te verwijzen naar andere ziekenhuizen.’ Bijzonderheden: – is vaatchirurg; – aandachtsgebieden: vaatchirurgie, liesbreukchirurgie; – heeft verschillende vakpublicaties op haar naam staan.

de chirurgen

H.J.M. Dieben

dr. J.P. Eerenberg

‘Chirurgie is meer dan snijden alleen’

‘Ik gooi de handdoek niet snel in de ring’

Bijzonderheden: – werkte drie jaar in Kenia als tropenarts voordat hij chirurg werd.


‘In ons vak krijg je het vertrouwen van de patiënt om hem te behandelen. Dat maakt dit werk tot een enorme uitdaging. Vooral de chirurgisch-technische kant van het beroep spreekt me aan. Ikzelf heb als deelspecialisaties de longchirurgie, de hoofd / hals chirurgie en de traumatologie. Bij die eerste twee aandachtspunten is er vaak sprake van grote operaties, waarbij je drie tot vier uur lang ‘op scherp’ moet staan. Ik zoek graag naar de grenzen van de medische mogelijkheden. Ik zal een patiënt niet snel opgeven. Voordat ik de handdoek in de ring gooi, wil ik tweehonderd procent zeker weten dat de patiënt écht niet meer is te helpen. Een absoluut pluspunt van onze afdeling is dat er nauwelijks tot geen wachtlijsten bestaan. Daar heeft de patiënt veel profijt van. We werken veel samen met andere artsen. Niet alleen binnen ons ziekenhuis, maar juist ook met collega’s in andere ziekenhuizen. Kennis over een patiënt en zijn ziekte wisselen we uit. Dat komt het resultaat van de behandeling uiteraard alleen maar ten goede.’

geboortejaar: 1962

‘Eerst wilde ik huisarts worden, maar tijdens mijn opleiding als tropenarts maakte ik kennis met de chirurgie. Toen ik terugkeerde uit Kenia, wilde ik niets anders meer. Het is een prachtig vak; je bent met je handen bezig en kunt daarmee mensen beter maken! Ik ben gespecialiseerd in de traumatologie (botbreuken), de abdominale chirurgie (buikchirurgie) en de kijkoperaties. De meeste ingrepen hebben direct een positief resultaat tot gevolg voor de patiënt. Tegelijkertijd moet je als chirurg ook je beperkingen accepteren. Je moet kunnen inschatten of patiënten wel echt een operatie nodig hebben, of dat ze beter af zijn met een andere behandeling. Soms kun je een botbreuk bijvoorbeeld beter uit zichzelf laten genezen dan deze te opereren. De juiste afwegingen maken is belangrijk in ons vak. Voor mij is de chirurgie meer dan snijden alleen; ik geniet enorm van het contact met patiënten. Ze maken me vaak aan het lachen. Zo zei laatst iemand: ‘Dokter, maakt u me wel weer netjes dicht?’ Dat zijn leuke dingen.’

voornaam: Jan Peter

voornaam: Hans

geboortejaar: 1943


locatie Hilversum

Bijzonderheden: – gepromoveerd op nieuwe behandelmethoden bij botinfecties. Veel gepubliceerd; – voltooide na zijn opleiding tot algemeen chirurg de Chirurg in Vervolg (CHIVO)-opleiding Thorax- en Halschirurgie; – kreeg in 2001 een prijs van de Nederlandse Vereniging voor Longchirurgie voor zijn onderzoek naar de chirurgische behandeling van longkanker; – werkte drie jaar als arts op de traumahelikopter van VU medisch centrum in Amsterdam.

Tergooiziekenhuizen

21

de chirurgen locatie Hilversum

dr. A.A.W. van Geloven

dr. J.W. Juttmann ‘Patiënten waarderen mijn directheid’

Bijzonderheden: – promoveerde op onderzoek naar spoedeisende hulp bij buikklachten; – specialiseerde zich in laparoscopie middels een GE-fellowship.

22

Tergooiziekenhuizen


‘In toenemende mate worden buikoperaties uitgevoerd via een kijkoperatie (laparoscopie). Steeds meer aandoeningen kunnen op deze manier behandeld worden. Zo is het al mogelijk aandoeningen van de slokdarm, de alvleesklier en de grote buikslagader (aorta) via een kijkoperatie te opereren. Operaties die vroeger alleen via een grote middenbuikssnede werden uitgevoerd. De techniek voor deze kijkoperaties ga je pas goed beheersen als je ze veel gezien en gedaan hebt. Eerst plaatsen we enkele werkkanaaltjes in de buikwand, waardoor we lucht in de buik blazen om onze ‘werkruimte’ te vergroten. Daarna kunnen we met een camera en enkele speciale werktuigen bijvoorbeeld een deel van de dikke darm weghalen. Kijkoperaties leveren over het algemeen veel voordelen op: de patiënt herstelt sneller, heeft minder pijn en houdt mooiere en vooral kleinere littekens over. Toch moet je ook een kijkoperatie niet onderschatten. In de buik zelf gebeurt namelijk hetzelfde als met een klassieke operatie. In die zin is de procedure even ingrijpend. Niet elke darmaandoening is geschikt om met een kijkoperatie behandeld te worden. We moeten ons vooraf altijd goed blijven afvragen wanneer een kijkoperatie zin heeft en wanneer niet. De bedoeling is dat deze behandelmethode straks ook deel uit gaat maken van de opleiding Chirurgie, die we in het ziekenhuis hebben. Het is belangrijk dat we de kennis en vaardigheden die nodig zijn om deze techniek goed te kunnen uitvoeren, ook aan toekomstige chirurgen kunnen doorgeven.’

voornaam: Jan Willem

voornaam: Nanette

geboortejaar: 1969


‘Patiënt moet kijkoperatie in de buik niet onderschatten’

‘Mijn deelspecialisme is de oncologische chirurgie, ofwel kankerchirurgie. Daarbij richt ik me vooral op de behandeling van borstkanker en de gastro-enterologische oncologie, dat wil zeggen maag-, slokdarmen darmkanker. Als jonge chirurg had dat minder mijn belangstelling. Met het verstrijken der jaren ben ik meer met kanker vertrouwd geraakt en heb ik ontdekt hoe waardevol het is om juist dít onderdeel van het vak uit te oefenen. Ik ben altijd vrij direct. Als iemand kanker heeft, begin ik niet over ‘onrustige cellen’, maar noem ik die ziekte bij de naam. Ik merk dat de meeste patiënten dat erg waarderen. Omdat onze kennis ook verder verspreid moet worden, onder jonge artsen, ben ik blij dat we een opleiding zijn begonnen. Het is prachtig dat we jonge, onervaren mannen en vrouwen zien veranderen in volwaardige, deskundige artsen.’ Bijzonderheden: – gepromoveerd op destijds nieuwe methode naar niet-operatieve behandeling van onderbeenfracturen; – diverse publicaties over niet-operatieve behandeling van onderbeenfracturen, de behandeling van heupfracturen via kijkoperaties en de behandeling van polsfracturen; – is sinds 2002 opleider heelkunde op de locatie Hilversum.

de chirurgen

N.A. Koedam

dr. M.J.W. Koelemay

‘Vaatchirurgie graag verder verfijnen’

‘We opereren liever niet’

Bijzonderheden: – deed de Chirurg in Vervolg (CHIVO)-opleiding vaatchirurgie in het AMC; – behaalde Europese diploma (European Board of Surgery Qualification) vaatchirurgie.


‘Veel mensen denken bij chirurgie direct aan snijden, maar dat is slechts een onderdeel van het vakgebied. Sterker nog: in mijn specialisme vaatchirurgie gaan we liever niet direct chirurgisch aan de slag. Een operatie is voor de patiënt vaak meer belastend dan andere behandelmethoden. Bepaalde vaataandoeningen, zoals een verwijde buikslagader, én de ingrepen om deze te verhelpen, kunnen levensbedreigend zijn. Samen met de patiënt maken we daarom afwegingen of we wel of niet moeten opereren. Dit vraagt om een zeer goede communicatie met de patiënt. Hoewel ik erg veel bevrediging uit mijn werk zelf haal, is het voor mij niet voldoende om alleen als chirurg te werken. Ik draag graag kennis over aan chirurgen in opleiding en doe graag onderzoek om mijn kennis te verdiepen. Gelukkig biedt dit ziekenhuis hier alle ruimte voor.’

geboortejaar: 1964

‘Ik kan ontzettend genieten van de vaatchirurgie, omdat het operatietechnisch veel vergt. Je moet uiterst secuur zijn, anders zit een gerepareerde slagader dezelfde avond al weer dicht. Ook is de patiënt vaak erg kwetsbaar omdat hij meestal ouder is en aan verschillende aandoeningen lijdt. Het is heel bevredigend om dergelijke complexe ingrepen tot een goed einde te brengen. De patiënt legt zijn lot in mijn handen, dat besef ik elke keer opnieuw. In de nabije toekomst zou ik met collega Mark Koelemay de vaatchirurgie in dit ziekenhuis graag verder willen verfijnen. Nu moeten we bij een verwijde buikslagader een grote operatie uitvoeren. Bij een deel van de patiënten is het echter ook mogelijk om een prothese via de lies in het lichaam te brengen om het scheuren van de buikslagader te voorkomen. Die nieuwe techniek willen we ook in ons ziekenhuis gaan toepassen. Overigens is de vaatchirurgie niet mijn enige deelspecialisme. Ik houd me ook bezig met shunt-chirurgie (voor dialysepatiënten) en de diabetische voetpoli. Daarnaast voert ieder van ons regelmatig eenvoudige poliklinische operaties uit, waarbij de patiënt slechts plaatselijk verdoofd is. Die ingrepen zijn weliswaar wat minder spannend’, maar de gesprekken met de ‘wakkere’ patiënten zijn des te leuker!’

Bijzonderheden: – gepromoveerd op onderzoek naar non-invasieve diagnostiek van beenslagaders, dat wil zeggen een diagnose stellen zonder dat daarbij een naald in een bloedvat gestoken behoeft te worden. Een ziekenhuisopname is dan niet nodig; – diverse publicaties over onder meer duplex (echo), MRA (MRIscan van de bloedvaten) en CTA voor diagnostiek van zowel beenals halsslagaders; – deed de Chirurg in Vervolg (CHIVO)-opleiding vaatchirurgie in het AMC, en is hiernaast ook klinisch epidemioloog.

voornaam: Mark

voornaam: Niek

geboortejaar: 1960


locatie Hilversum

Tergooiziekenhuizen

23

Dermatologie Locatie Blaricum, afsprakennummer poli: (035) 539 18 19 Locatie Hilversum, afsprakennummer poli: (035) 688 76 46 Interessante websites: – www.huidziekten.nl – www.huidinfo.nl – www.huidfederatie.nl

Dermatologie is het medisch specialisme dat zich bezighoudt met de herkenning en behandeling van een breed scala aan huidziekten, flebologische ziekten (spataderen, open been), allergologie en seksueel overdraagbare aandoeningen (geslachtsziekten). Dermatologen zijn eveneens betrokken bij diverse vormen van wondbehandeling (decubitus, diabetische voet), ziekten van de slijmvliezen (mond, vulva) en lasertherapie. De dermatologen werken veel samen met andere medisch specialisten, specialistisch verpleegkundigen en huidtherapeuten. De dermatologen houden spreekuur op beide locaties van Tergooiziekenhuizen. Tevens worden in diverse zorginstellingen in de regio consultaties verricht en is er een wekelijks spreekuur in de buitenpolikliniek in Weesp. De lasertherapie wordt uitgevoerd in het Esthetisch Medisch Centrum Hilversum, locatie Hilversum. Locatie Hilversum neemt sinds oktober 2003 deel aan de opleiding tot dermatoloog, in samenwerking met het UMC Utrecht.

24

Tergooiziekenhuizen

de dermatologen locatie Blaricum

S.I.M. RompelmanSchiere

R.Chr. Vooijs ‘Nooit gesneden koek’

Bijzonderheden: – aandachtsgebied: flebologie (spataderbehandeling); – heeft twee jaar gewerkt als assistent-chirurg.


‘Tijdens mijn studie kwam ik erachter dat iedere dokter wel een mening heeft over dermatologie, maar dat niemand er eigenlijk het fijne van weet. Zo behandelden we tijdens mijn co-schap psychiatrie een mevrouw die ook een wond had aan haar been. ‘Ach, doe er maar een lapje omheen’ was de reactie van de ziekenhuispsychiater. Ik ben de wond gaan onderzoeken en behandelen en uiteindelijk kreeg ik hem dicht. Dat vond ik geweldig. De dermatologie heeft weinig aanzien. Dat motiveert mij extra om wél het fijne te weten te komen van dit vak. De huid is het grootste orgaan van het menselijk lichaam en kent de meeste ziektebeelden. Er bestaan wel 2200 huidziekten. Als ik er daar tien procent van ken, dan ben ik al een hele piet. Dat maakt mijn vak spannend, het is nooit gesneden koek. De veelvoorkomende aandoeningen zijn in de 29 jaar dat ik in het vak zit, behoorlijk veranderd. Vroeger was het veel eczeem en acne, nu vooral controle van moedervlekken en huidkanker. Als ik in het begin van mijn loopbaan vijftig gevallen van huidkanker per jaar zag, was dat veel. Nu zijn het er minstens driehonderd. Mensen hebben langere vakanties en zitten daardoor teveel in de zon.’

geboortejaar: 1946

‘Het specialisme dermatologie is praktisch, afwisselend en bovenal snel. Omdat het een poliklinisch specialisme is, houd ik de hele dag door spreekuur. Het is een komen en gaan van mensen. Voor mij betekent dat hollen, hollen en nog eens hollen. Het is de uitdaging om in elk contact het belangrijke van het onbelangrijke te onderscheiden, en aan de slag te gaan. Patiënten worden steeds kritischer: ze doen niet meer klakkeloos wat de dokter zegt, maar komen op het spreekuur met een dik pakket internetinformatie onder de arm. Aan mij de taak om uit te leggen hoe het nou allemaal zit. Iedere patiënt moet goed behandeld en geïnformeerd weer naar huis gaan. Dat is mijn doel, ook al heeft dat tot gevolg dat het spreekuur soms iets uitloopt. Ik ben de hele dag bezig: hier een stukje huid weghalen, daar een chirurgische excisie en even verderop moet iemand gezwachteld worden. De werkdruk is de laatste jaren erg toegenomen. Als arts moeten we ons steeds meer bezighouden met de administratie en organisatie. Daardoor blijft er minder tijd over voor het contact met de patiënt. Ondanks de hectiek in mijn vak heb ik nog erg veel plezier in mijn werk. De dermatologie blijft me inspireren en ik maak elke dag leuke dingen mee.’

voornaam: Ruud

voornaam: Simone

geboortejaar: 1954


‘Hollen, hollen en nog eens hollen’

Bijzonderheden: – heeft ook een praktijk aan huis.

Tergooiziekenhuizen

25

de dermatologen

de dermatologen

26

locatie Hilversum

A. Glastra

‘Geen littekens is de kroon op mijn werk’

‘Dermatologie: mooiste vak dat er is’

Bijzonderheden: – promoveerde op een onderzoek naar systemische therapieën voor psoriasis; – werkt samen met een chirurg, een internist, een revalidatiearts en een pedicure in het Diabetisch Voetenteam.

Tergooiziekenhuizen

geboortejaar: 1948

‘Ik sla graag spijkers met koppen. Als iets meteen kan, dan dóe ik het meteen. Tijdens een hele dag op de polikliniek zie en spreek ik zeker vijftig patiënten. De patiënt vertelt zijn of haar klacht, ik kijk ernaar en leg vervolgens uit wat ik ervan denk. Als dat mogelijk is, behandel ik tijdens datzelfde polibezoek. Ik stip de huid bijvoorbeeld aan met stikstof of ik kan iets wegbranden. Een van mijn patiënten zei eens: ‘Mijn huisarts zei al tegen me dat u erg kordaat bent, maar wel goed in uw vak.’ Dat vond ik leuk om te horen. Zo zie ik mezelf namelijk ook. Daadkracht is belangrijk in dit werk, je moet beslissingen durven nemen. De diversiteit maakt mijn werk extra leuk. Ik verricht veel operaties waarbij ik huidkanker verwijder. Het is voor mij een sport om zo mooi mogelijk te opereren. Ik wil na een behandeling zelf moeten zoeken naar littekens. Als ik ze niet kan vinden, dan is dat voor mij de kroon op het werk.’


dr. I.M. Zonneveld

voornaam: Auguste

voornaam: Ingrid

geboortejaar: 1964


locatie Blaricum

‘Als dermatoloog zie ik elke dag een bonte stoet aan patiënten voorbijkomen. Zowel mannen als vrouwen, van nul tot honderd jaar en met de meest uiteenlopende problemen. Vanwege die verscheidenheid heb je allerlei vaardigheden nodig. Ik houd me bezig met onderzoek en soms operatieve behandeling, maar ook met psychologie – veel mensen met ernstige huidklachten hebben als gevolg daarvan psychische problemen. Die veelzijdigheid maakt de dermatologie tot het mooiste vak dat er is! Hoewel ik het vak in de volle breedte uitoefen, houd ik me ook bezig met deelgebieden. Zo maak ik deel uit van het team Diabetische Voet. Ook houd ik met een van de gynaecologen een vulvaspreekuur voor vrouwen met problemen op dit gebied. Dermatologie is teamwork. Daarom worden de huidtherapeuten en dokterassistenten actief ingezet. Zij hebben diverse taken bij de behandeling en begeleiding van patiënten, zoals wondzorg, behandeling van wratten en verwijderen van kleine, cosmetisch storende plekjes, bijvoorbeeld steelwratjes.‘ Bijzonderheden: – was voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Dermatologie en Venereologie en is nu voorzitter van de Commissie Visitatie van deze vereniging. In de Europese specialistenorganisatie UEMS vertegenwoordigt ze samen met een collega de dermatologie.

de dermatologen locatie Hilversum

dr. E.G. LangeveldWildschut

dr. A.H. Preesman ‘Kijken, denken en doen’


‘Op dit moment ben ik actief bezig met laserbehandelingen; een therapie met veel toekomst. In 2004 is in Hilversum het Esthetisch Medisch Centrum Hilversum van start gegaan (voorheen gelokaliseerd op Zonnestraal); een uniek centrum waar huidtherapeuten, plastisch chirurgen en dermatologen samenwerken. We gebruiken hier vijf soorten lasers waarmee we fraai en selectief de meest uiteenlopende huidaandoeningen kunnen behandelen, zoals pigmentstoornissen, wijnvlekken, couperose, acne, kleine beenvaatjes en overbeharing. Ook de komende jaren zullen we er binnen het EMC naar streven de nieuwste toepassingen van dermatologische lasertechnologie in te zetten. Tevens ben ik betrokken bij de preventie van decubitus, ook wel ‘doorliggen’ genoemd. Deze pijnlijke doorligwonden zijn lastig te genezen en kunnen ontstaan als mensen te lang op bed liggen. De dermatologisch verpleegkundigen hebben binnen het ziekenhuis een nieuw regionaal anti-decubitus protocol ingevoerd. Er zijn tal van preventieve maatregelen geïntroduceerd waardoor het aantal patiënten met decubitus binnen ons ziekenhuis de laatste jaren gelukkig fors is gedaald. Daar zijn we erg blij mee! Wij verzorgen als maatschap een deel van de opleiding tot dermatoloog, in samenwerking met het UMC Utrecht. Ik heb er erg veel plezier in kennis en ervaring te delen met co-assistenten en arts-assistenten, en op die manier ook zelf fris en enthousiast te blijven.’

voornaam: Bram

voornaam: Alice

geboortejaar: 1963


‘Veel toekomst in laserbehandelingen’

Bijzonderheden: – gepromoveerd op onderzoek naar de invloed van aëro-allergenen (stoffen in de lucht die allergische reacties kunnen veroorzaken) op atopisch eczeem (eczeem voortkomend uit erfelijke allergische aanleg); – diverse publicaties over eczeem en allergie, zeldzame huidafwijkingen en huidbehandelingen met lasertechnieken; – in 1996 won ze met haar promotieonderzoek de Robert de Beuleprijs, een allergieprijs van de Benelux.

‘Mijn eerste kennismaking met de dermatologie was heel bijzonder. Omdat er een wachttijd bestond voor de co-schappen, ben ik een aantal maanden in India geweest. Daar heb ik veel patiënten met lepra en andere huidziekten gezien. Dat heeft mij ertoe gebracht verder te gaan in de dermatologie. Ik vind het een mooi vak, omdat het vaak puzzelen is om eruit te komen. Maar het is niet alleen kijken en denken, het is ook doen. Ik denk dan aan de ingrepen en spataderbehandeling. Eerst ben ik dermatoloog geweest in het UMC Utrecht. Daar ben ik ook gepromoveerd. In een universitair medisch centrum ben je naast patiëntenzorg ook veel bezig met onderzoek, onderwijs en management. Hoewel ik daar met veel plezier heb gewerkt, begon ik het contact met patiënten te missen. Om meer praktisch met de dermatologie bezig te zijn, heb ik de overstap naar Hilversum gemaakt. Net als de andere dermatologen beoefen ik het vak in de volle breedte. Ik heb wel twee speciale aandachtsgebieden: flebologie (o.a. spataderbehandeling) en huidaandoeningen die door kanker zijn veroorzaakt. Daarnaast ben ik als opleider verantwoordelijk voor de dermatologen in opleiding die hier, vanuit het UMC Utrecht, een deel van hun opleidingsprogramma volgen.’ Bijzonderheden: – gepromoveerd op cutane lymfomen (zeldzame kwaadaardige huidaandoeningen); – diverse keren gepubliceerd over cutane lymfomen en andere dermatologische onderwerpen.

Tergooiziekenhuizen

27

Gynaecologie Locatie Blaricum, afsprakennummer poli: (035) 539 17 99 Locatie Hilversum, afsprakennummer poli: (035) 688 76 54 Interessante websites: – www.freya.nl – www.nvog.nl

De gynaecologie houdt zich bezig met onderzoek, voorlichting en behandeling van aandoeningen van de vrouwelijke geslachtsorganen, stoornissen in de vruchtbaarheid en zwangerschap. Het specialisme kent daarmee drie deelgebieden. Vrouwen consulteren de gynaecoloog voor problemen, zoals onregelmatige of overvloedige menstruaties, incontinentie, verzakking van de blaas, anticonceptie en kanker aan de geslachtsorganen. Een tweede groep patiënten komt bij de gynaecoloog omdat een zwangerschap uitblijft. De gynaecologen doen vruchtbaarheidsonderzoeken om de oorzaak hiervan te achterhalen en geven behandelingen om de kans op zwangerschap te vergroten. Ten slotte begeleidt de gynaecoloog vrouwen tijdens de zwangerschap en / of rondom de bevalling. Met name als hierbij moeilijkheden optreden of worden verwacht. Bij bevallingen met een medische indicatie werkt de gynaecoloog nauw samen met speciaal opgeleide verpleegkundigen en verloskundigen.

28

Tergooiziekenhuizen

de gynaecologen

dr. R.E. Bernardus

J.J. Dieles

‘Hoop geven en stress verminderen’

‘Goede uitleg erg belangrijk’


‘Als de patiënt tevreden is, ben ik het ook. Je kunt niet zeggen dat een behandeling technisch geslaagd is. Een behandeling is pas geslaagd als de patiënt het zo ervaart. Verwachtingen verschillen namelijk per persoon: de ene vrouw met overgangsproblemen heeft bijvoorbeeld een houding van ‘waar praat je over’, terwijl het voor een ander echt heel moeilijk is. Daarom neem ik voorafgaand aan een behandeling, tijd voor goede uitleg. In de gynaecologie sta je vaak voor keuzes: wel of geen hormonen toedienen, wel of niet opereren. Door de voor- en nadelen en de consequenties helder te benoemen, kunnen mensen zelf een goede afweging maken. Hoe meer je uitlegt, hoe tevredener patiënten uiteindelijk zijn. Zij hebben namelijk zelf kunnen beslissen hoe de behandeling eruit komt te zien. De hysteroscopische operatie is mijn speerpunt, dit is een inwendige operatie door middel van een buisje in de baarmoeder. Ik ben daar in 1989 mee begonnen en was toen een van de weinige artsen die zo’n operatie kon doen. Door een kleine ingreep als het weghalen van een poliep of een vleesboom, kan een grote operatie als het verwijderen van een baarmoeder worden voorkomen. Mensen zijn zo veel sneller te helpen en weer sneller op de been.’

geboortejaar: 1953

‘In mijn jaren als tropenarts was ik algemeen arts. De hele geneeskunde – inclusief de acute chirurgie en verloskunde – was ‘van mij’. Zo snoepte ik wat van alle kanten van het vak. In die tijd besefte ik dat de gynaecologie echt iets voor mij is: een specialisme waarbij ik mag puzzelen én iets met mijn handen doe. Als een hormonale stoornis een cyclus in de war stuurt, ga ik nadenken. De cyclus van een vrouw lijkt op een prachtig werkend Zwitsers uurwerk. Ik vraag me dan af waarom dat klokje soms zo onregelmatig tikt. Waardoor is zo’n cyclus verstoord? Dat puzzelen is leuk, maar de chirurgie trekt mij ook. Ik doe regelmatig ingrepen, zoals het weghalen van verklevingen of het openen van verstopte eileiders. Tijdens een spreekuur zie ik mensen met allerlei klachten. De voortplanting is echter specifiek ‘mijn deel’. Zo behandel ik veel paren die worstelen met een kinderwens. Dat maakt hen erg onzeker. Vrouwen vragen vaak letterlijk: ‘Ik heb gezond geleefd, nooit gerookt en heb een normale cyclus. Waarom word ik niet zwanger?’ Volgens mij speelt de psychische factor hierin zeker een rol, al is dat moeilijk meetbaar. Het is een onderdeel van mijn taak om mensen hoop te geven. Om hun stress te verminderen. Dat zou een oorzaak kunnen zijn van het feit dat een heleboel mensen in de loop van het onderzoek alsnog spontaan zwanger raken. Maar ook voor vrouwen die dan nog niet zwanger zijn, is veel mogelijk. Ovulatiestoornissen zijn voor negentig procent behandelbaar.’

voornaam: Jan

voornaam: Rob

geboortejaar: 1945


locatie Blaricum

Bijzonderheden: – aandachtsgebieden: laparoscopische chirurgie (kijkoperaties), hysteroscopische chirurgie, infertiliteit (onvruchtbaarheid), oncologie; – werd aangenomen vanwege zijn specialisatie in de hysteroscopische chirurgie.

Bijzonderheden: – is gynaecoloog / voortplantingsendocrinoloog; – promoveerde op onderzoek naar combinaties van hormonen bij IVF, in de beginjaren van de IVF; – publiceerde veelvuldig; – werkte vijf jaar als tropenarts.

Tergooiziekenhuizen

29

de gynaecologen

30

H. Visser

‘Alle ruimte voor open gesprek’

‘Patiënten op hun gemak stellen’

Bijzonderheden: – aandachtsgebieden: (chirurgische) gynaecologie, incontinentie; – deed onderzoek naar een kwaadaardige aandoening van het baarmoederslijmvlies in de holte van de baarmoeder (endometriumcarcinoom); – houdt zich bezig met het bevorderen van de samenwerking tussen verloskundigen en het ziekenhuis.

Tergooiziekenhuizen

geboortejaar: 1964

‘Op de middelbare school besloot ik dat ik chirurg wilde worden, dus ging ik geneeskunde studeren. Tijdens mijn co-schappen kwam ik er al snel achter dat ik met name de gynaecologie interessant vond. Dit specialisme heeft zoveel facetten. De meeste patiënten die ik behandel hebben last van cyclusstoornissen en bloedingproblemen. Ook zie ik veel zwangere vrouwen voor echo-onderzoek. Al jaren is dat een standaardonderzoek bij elke zwangere vrouw. Feitelijk geldt: hoe intensiever de behandeling, hoe intensiever het contact. Of het nu gaat om een geboorte die problematisch is verlopen, of om een vrouw wiens baarmoeder moet worden verwijderd, in beide gevallen vindt uitvoerig overleg met de patiënt plaats. Op dergelijke, ingrijpende momenten is een open gesprek bijzonder prettig en belangrijk. Daar maak ik dan ook alle ruimte voor. Sommige patiënten blijven me nog lang bij. Ik zie regelmatig stellen terug die weer in verwachting zijn, nadat een eerdere zwangerschap fout is gegaan. Doordat ik ze herken en me hun situatie herinner, krijgt het contact een hele andere wending.’


R. Dik

voornaam: Harry

voornaam: Ralph

geboortejaar: 1944


locatie Blaricum

‘Praten is misschien wel het meest belangrijke in het werk van een gynaecoloog. Wij behandelen natuurlijk een intiem gebied van het menselijk lichaam. Patiënten hebben vaak een bepaalde schroom. Ik vind het belangrijk hen zo op hun gemak te stellen dat ze over die drempel heen kunnen stappen. Het winnen van het vertrouwen van de patiënten is dan ook essentieel. Het is de bedoeling dat zij zich vrij voelen om alles te vragen wat ze willen, zonder geremd te worden door schaamte. De diversiteit binnen de gynaecologie spreekt mij erg aan. Ik ben niet alleen praktisch bezig met opereren, maar doe ook veel, haast ‘internistische’ onderzoeken en heb daarnaast ook nog een psychosociale rol. De behandelingen die ik doe, lopen erg uiteen. Zo is hulp bij de geboorte van een kind vaak spoedeisend, daarvoor moet je goed met stress kunnen omgaan. Maar ik heb ook patiënten met bijvoorbeeld seksuele problemen, iets dat absoluut niet acuut is en waarbij een goede gesprekstechniek er veel meer toe doet. De verloskunde vind ik het mooiste onderdeel van mijn vak. Ik blijf het bijzonder vinden om misschien wel het meest intieme moment tussen een man en vrouw mee te maken. Het geeft mij voldoening om een vrouw in barensnood bij te kunnen staan.’ Bijzonderheden: – schreef een onderzoeksprotocol voor Testiculaire Sperma Extractie (TESE), dat als doel heeft zaadcellen te vinden in de testikels van onvruchtbare mannen. Deze techniek is vooralsnog verboden in Nederland. Recent werd echter het onderzoeksprotocol goedgekeurd door het Ministerie van Gezondheid. Vanaf 1 januari 2007 wordt TESE toegepast in het AMC onderzoeksverband. – deed na zijn specialisatie een fellowship voortplantingsgeneeskunde, gecombineerd met derdelijns verloskunde (extreme vroeggeboorten, prenatale diagnostiek); – is bovenal generalist, maar heeft voortplantingsgeneeskunde als aandachtsgebied.

de gynaecologen

de gynaecologen locatie Hilversum

dr. G.G. Bon

‘Een routinebevalling bestaat niet’

‘Gynaecologie speelt rol vanaf mijn geboorte’

geboortejaar: 1957

‘In mijn werk maak ik het hele leven mee: van de wieg tot aan het graf. Gelukkig worden de meeste kinderen gezond geboren. Het wonder van de natuur geeft mij de energie om steeds weer door te gaan. Dat maakt alles de moeite waard. Ik zet al twintig jaar elke dag kinderen op de wereld, maar het was nog geen enkele keer ‘gewoon’. Een routinebevalling bestaat dan ook niet. Daar komt bij dat de reacties van de mensen eromheen me blijven boeien, iedereen reageert zo verschillend. Helaas gaat het niet altijd zoals gewenst. Als een kindje overlijdt, brengt dat heftige emoties met zich mee. Daarin probeer ik de patiënt zo goed mogelijk bij te staan. En zo’n gebeurtenis raakt mij zelf ook. Het bijzondere van nieuw leven speelt natuurlijk vóór de bevalling al een rol. Bij de echografie merk je dat heel duidelijk. Het leuke is dat mannen, na een echo, ineens een veel beter beeld krijgen van de zwangerschap. Ik vind het elke keer weer geweldig om een kindje te zien bewegen op het scherm. Het is verbazingwekkend wat je op een echo allemaal kunt zien. De echoapparatuur is erg verbeterd en blijft zich ontwikkelen. Mijn werk beperkt zich niet tot alleen bevallingen. De gynaecologie beslaat ook de ‘vrouwenziekten’. Toch heeft de verloskunde mijn grootste interesse. En omdat subspecialisatie de trend van deze tijd is, kom ik aan de andere deelgebieden binnen de gynaecologie minder toe.’


dr. J.H. van Wering

voornaam: Bert

voornaam: Johan

geboortejaar: 1947


locatie Blaricum

‘Tijdens mijn studie heb ik in Australië een tijd immunologisch onderzoek gedaan naar kanker. Bij terugkomst ging ik aan de slag op de afdeling Gynaecologie / Verloskunde. Ik moet eerlijk zeggen dat dit specialisme mij voor die tijd helemaal niet zo aansprak. Tijdens mijn co-schappen ontdekte ik dat het juist een prachtig vak is. Je ziet alle facetten van het leven: van mensen met ernstige vormen van kanker tot baby’s die gezond ter wereld komen. Inmiddels beoefen ik het vak in de volle breedte. Dat is leuk, maar ik hoop dat er in de toekomst meer tijd is voor specialisaties. Ik zou bijvoorbeeld meer willen doen met gynaecologische kanker, blaasverzakkingen en incontinentie. Niet alleen om het vak voor mezelf boeiend te houden, maar vooral om nog beter tegemoet te kunnen komen aan de vraag van patiënten. De gynaecologie speelde al vanaf mijn geboorte een belangrijke rol: ik was namelijk de onverwachte tweede van een tweeling. Toen de gynaecoloog de placenta geboren wilde laten worden, kwam niet de moederkoek, maar kwam ik.’ Bijzonderheden: – gepromoveerd op onderzoek naar bepaalde eiwitten (‘tumormarkers’) in het bloed van vrouwen die lijden aan borst- of eierstokkanker. Heeft diverse publicaties op zijn naam staan.

Bijzonderheden: – aandachtsgebieden: verloskunde, prenatale diagnostiek; – promoveerde op een onderzoek naar de bewaking van het kind tijdens de bevalling; – bekleedt ook een functie in het AMC vanwege zijn specialisatie op het gebied van vruchtwaterpuncties.

Tergooiziekenhuizen

31

de gynaecologen

32

J.B. Koppenol

‘In Bulawayo ligt de kiem’

‘Ik ben al drie keer gynaecoloog geweest’

Bijzonderheden: – werkte tijdens haar studie in het Bulawayo Central Hospital in Zimbabwe; – sprak in 1998 in Jeruzalem op een wereldcongres over haar vakgebied; – heeft enige wetenschappelijke publicaties op haar naam staan.

Tergooiziekenhuizen

geboortejaar: 1944

‘Vanaf mijn twaalfde stond mijn besluit vast: ik wilde dokter worden. Daarbij dacht ik niet meteen aan gynaecologie. Tijdens mijn studie geneeskunde was ik zelfs bang dat het saai zou zijn: alleen met vrouwen te werken. Maar dat speelt helemaal niet. De meeste patiënten nemen hun partner mee naar het spreekuur. Ook bij de vruchtbaarheidsbehandelingen zijn de mannen betrokken. De kiem voor mijn keuze tot voor de gynaecologie ligt in Bulawayo, waar ik tijdens mijn studie heb gewerkt. Daar, in die stad in Zimbabwe, werd me duidelijk waarom we hier in het ‘rijke westen’ zoveel aan preventie doen. Patiënten gaan daar niet snel naar een ziekenhuis. Vaak moeten ze daarvoor uren reizen. Gevolg: ik behandelde daar vrouwen met baarmoederhalskanker in een zeer vergevorderd stadium en deed bevallingen met ernstige complicaties. En dat met heel beperkte middelen. Dat doet een beroep op je creativiteit als arts. Ik denk dat de gynaecologen in Tergooiziekenhuizen goed werk verrichten, maar het kan natuurlijk altijd beter. Daarom verbeteren we regelmatig de kwaliteit van onze zorg, bijvoorbeeld door speciale poli’s op te zetten voor bepaalde patiëntengroepen, zoals een vulva-poli. Ook zijn we samen met urologen en fysiotherapeuten een bekkenbodemwerkgroep gestart.’


M. van Hoven

voornaam: Bryan

voornaam: Marion

geboortejaar: 1964


locatie Hilversum

‘Nederland bezuinigt systematisch op de gezondheidszorg, dat gaat een keer echt mis. En de administratieve rompslomp en al die vergaderingen zouden bijna een reden zijn om ermee te stoppen. Bijna, want het vak is veel te leuk om ermee op te houden. Als gynaecoloog kun je namelijk zoveel doen: van verloskunde tot chirurgie, wij doen alles zelf. Ons vak is continu in ontwikkeling. Ik zeg wel eens dat ik in mijn loopbaan al drie keer gynaecoloog ben geweest. Dingen die je vroeger op de opleiding hebt geleerd, zijn lang en breed ingehaald door nieuwe ontwikkelingen en inzichten – behalve natuurlijk de basisprincipes. Ik ben een echte doener, geen theoreticus. Mijn toenmalige professor wilde dat ik ging promoveren. Ik had daar helemaal geen zin in; ik wilde in de praktijk aan de slag. ‘Maar Bryan, wat wil je dan?’, was zijn vraag. ‘Tot in lengte van jaren tangverlossingen zetten in Lutjebroek?’ Mijn antwoord is nog steeds: ‘Als de mensen in Lutjebroek daar behoefte aan hebben, dan doe ik dat, ja.’ Laatst realiseerde ik me hoe lang ik eigenlijk al in het vak zit. Ik krijg nu zwangere vrouwen op mijn spreekuur die ik vroeger zelf ter wereld heb geholpen!’

de gynaecologen locatie Hilversum

J.C. Stolk

voornaam: Carel

geboortejaar: 1948


‘Mengeling van vreugde en verdriet’

‘Het specialisme gynaecologie en verloskunde is een mooie mengeling van verdrietige en vreugdevolle zaken, van ernstige ziektes maar ook van ongecompliceerde bevallingen. In ons vak moet je goed kunnen luisteren. Veel mensen komen immers bij ons met zeer intieme problemen. Zeker in het begin durven ze daar vaak alleen in zeer bedekte termen over te praten. Ze draaien vaak eerst een tijdje om de hete brij heen. Mijn ervaring is dat je als gynaecoloog niet bang moet zijn om deze patiënten rechtdoorzee te benaderen. Ik merk dat ze zich dan vanzelf wat meer openstellen. Natuurlijk moet je als arts dan zelf óók eerlijk zijn. We hebben een erg afwisselend vak, het opereren maakt daarvan een belangrijk deel uit. Het aanleren van nieuwe technieken, zoals die van de endoscopische chirurgie, is dan ook van groot belang om de kwaliteit van zorg hoog te houden. Het vakgebied wordt langzamerhand te groot om in zijn geheel te kunnen beoefenen. We slagen daar nu nog wel in, maar zullen in de nabije toekomst voor deelgebieden gaan kiezen. Aan de ene kant is dat jammer, aan de andere kant geeft dat de gelegenheid om je helemaal te concentreren op iets dat je goed ligt. De oprichting van Tergooiziekenhuizen zal ons wat dat betreft mogelijkheden bieden.’

Tergooiziekenhuizen

33

Intensive care Locatie Blaricum, afsprakennummer poli: (035) 539 18 50 Locatie Hilversum, afsprakennummer poli: (035) 688 72 31

De intensive care-geneeskunde is sinds enige jaren een zelfstandig medisch specialisme. Intensivisten zijn specialisten, zoals internisten, anesthesiologen of bijvoorbeeld longartsen, die een superspecialisatie hebben gedaan tot intensivist. De intensivisten behandelen ernstig zieke patiënten die bedreigd worden in een of meer van de vitale functies, zoals de hartslag, bloedsomloop of de ademhaling. Voor de bewaking en behandeling van deze patiënten maken de intensivisten gebruik van hoogwaardige technische apparatuur. Sommige patiënten liggen op de afdeling Intensive Care omdat ze – na een operatie – een tijdje extra moeten worden bewaakt. Bijna altijd is zo’n ICopname al voor de operatie bekend. Andere patiënten worden opgenomen na een ernstig ongeval, een acute ernstige aandoening of vanwege complicaties tijdens het verblijf in het ziekenhuis. De afdeling Intensive Care kent – vanwege de aard van het specialisme – op beide locaties alleen een verpleegafdeling.

34

Tergooiziekenhuizen

de intensivisten

A.A.N.M. Royakkers

‘Arts zijn ligt in mijn gesternte’

‘Van preoperatief gesprek tot reanimatie’

Bijzonderheden: – is ook medisch manager van de Regionale Ambulancedienst Gooi en Vechtstreek; – behaalde in 2004 zijn ‘European Diploma in Intensive Care Medicine’; – aandachtsgebieden: acute interne ziektebeelden zoals bloedvergiftiging, vergiftigingen en hormonale afwijkingen zoals ernstige complicaties bij diabetes.

geboortejaar: 1968

‘Op de Intensive Care is het hollen of stilstaan. Het ene moment ben ik bezig met een acute behandeling om het leven van een patiënt te redden. Het andere moment loop ik rustig om het bed en denk ik na over welke behandeling iemand nodig heeft. Ik behandel veel mensen met longontsteking of bloedvergiftiging. Ook vang ik patiënten op na grote operaties. Ik moet vaak snel handelen. Daarom moet ik in korte tijd op een rij kunnen zetten wat er moet gebeuren. De meest dringende zaken eerst. Stressbestendig zijn is dan ook een vereiste. Communicatie speelt een geweldig grote rol. Ik wil een luisterend oor zijn en mijn patiënten goede uitleg geven. Maar ook met collega’s onderling is communiceren van groot belang. Samenwerken in een team is voor mij heel belangrijk. Ik ben een van velen. Juíst door samenwerking hoop ik dat we een goed ‘product’ leveren aan de patiënt. Kwaliteit moet de hoogste prioriteit hebben, kosten zijn daaraan ondergeschikt. Een ander vak heb ik nooit willen doen. Het had ook niet anders gekund. Ik ben arts in hart en nieren, het ligt als het ware in mijn gesternte.’


G. Innemee

voornaam: Annick

voornaam: Gerard

geboortejaar: 1967


locatie Blaricum

‘Toen ik een jaar of twaalf was, hing er een briefje boven mijn bed met daarop de woorden: ‘Ik wil dokter worden.’ Dat briefje heb ik altijd bewaard. Dokter worden, betekende dat ik mijn droom realiseerde. Naast mijn werk op de IC ben ik ook anesthesioloog. De afwisseling van deze gecombineerde baan vind ik erg leuk. Het ene moment bereid ik een patiënt in een gesprek voor op de operatie. Vijf minuten later voer ik een reanimatie uit en zit ik midden in een (hopelijk) levensreddende actie. Op de Intensive Care hebben mensen een levensbedreigende ziekte, voornamelijk vanwege problemen met de luchtwegen of bloed circulatie. Slechtnieuwsgesprekken voeren is dus ook een onderdeel van mijn werk, en dat is niet altijd eenvoudig. Binnen de IC hebben we te maken met nieuwe richtlijnen vanuit de overkoepelende vereniging. We moeten aan steeds strengere eisen voldoen, zodat de afdeling op niveau blijft. Ik houd me bezig met NICE, een nationaal registratiesysteem waar wij aan deelnemen. Met behulp van deze databank kun je het eigen ziekenhuis gemakkelijk vergelijken met andere ziekenhuizen. Zo weet je als afdeling waar je aan moet werken en op welk gebied je juist bovengemiddeld presteert.’ Bijzonderheden: – is anesthesioloog / intensivist; – houdt zich op de IC bezig met twee wetenschappelijke onderzoeken; – publiceerde over het aantonen van ontsteking bij een ruggenprik; – aandachtsgebied binnen de anesthesiologie: loco-regionale technieken (verdoving van het te opereren lichaamsgedeelte).

Tergooiziekenhuizen

35

de intensivisten

de intensivisten

36

locatie Hilversum

A. Giezeman

‘De ziekste patiënten behandelen’

‘Je weet nooit hoe de dag eruit gaat zien’

Bijzonderheden: – is longarts en verder gespecialiseerd tot intensivist; – schreef twee hoofdstukken over beademing voor een – nog te publiceren – boek over de richtlijnen voor behandeling van Cystic Fibrosis (taaislijmziekte); – is actief in het onderwijs binnen de landelijke beroepsverenigingen van zowel longartsen als intensivisten.

Tergooiziekenhuizen

geboortejaar: 1961

‘Hier op de Intensive Care komen ernstig zieke patiënten binnen. Bijvoorbeeld mensen die een hartstilstand of een zware operatie hebben ondergaan. Voor mij is het een uitdaging om juist deze meest zieke mensen te behandelen. Je moet continu opletten, de hartmonitor van minuut tot minuut bewaken. Het gaat in veel gevallen om leven of dood. Dat maakt het werk heel intensief. Ook is het heel belangrijk om de menselijke kant aandacht te geven. De familie van de patiënten maakt zich natuurlijk veel zorgen. Hun naaste ligt niet voor niets op de IC. Ik trek daarom veel tijd uit om open en eerlijk met hen te praten. Het is onmogelijk om iedereen te redden. Soms zijn mensen zo ziek dat het niet lukt om ze in leven te houden. Juist dan is het belangrijk dat nabestaanden geen slecht gevoel overhouden aan de zorg die is gegeven. Het geeft mij voldoening als ik aan een familie merk dat ze goed zijn begeleid. Het is mijn wens om de kwaliteit van onze afdeling steeds verder omhoog te brengen. Daar is veel samenwerking en vertrouwen voor nodig in het team. En een hoop gedrevenheid.’


P.M.S. Schröder

voornaam: Ariane

voornaam: Michael

geboortejaar: 1964


locatie Blaricum

‘Als intensivist weet je nooit hoe je dag eruit gaat zien. Elk moment kan een patiënt worden binnengebracht met bijvoorbeeld ernstige ademhalingsmoeilijkheden of een falende bloedsomloop. Op dat moment moet je snel de juiste beslissing kunnen nemen. Overigens is het hier niet altijd hollen en vliegen, zoals je in de ziekenhuisserie E.R. wel ziet. Ik ben niet alleen actief als de patiënten binnenkomen, maar houd me ook bezig met het vervolg van de behandeling. Dat is vaak minder hectisch. Gedurende de dag werk ik samen met specialisten van verschillende disciplines, en natuurlijk met het hele team van de Intensive Care. Ook zijn er elke dag wel administratieve en organisatorische zaken te doen, die indirect bijdragen aan de kwaliteit van de patiëntenzorg, en ook belangrijk zijn.’ Bijzonderheden: – is anesthesioloog-intensivist; – studeerde enkele jaren filosofie.

de intensivisten locatie Hilversum

A.Y. Liem

voornaam: Ay Yin

geboortejaar: 1967


‘Liefde voor de zorg is er altijd al geweest’

‘Al vanaf het moment dat ik me kan herinneren, wilde ik zieke mensen helpen. Wie weet dat het in de familie zit; ik kom uit een artsenfamilie. Hoe het ook zij: de liefde voor de zorg is er altijd al geweest. Voor mij was het dus al snel duidelijk dat ik arts wilde worden. De interne geneeskunde sprak mij tijdens mijn opleiding erg aan, omdat je daar wat langduriger contact hebt met patiënten. Tegelijkertijd miste ik daar de spanning van de acute zorg. Als intensivist ben je zowel bezig met zeer intensieve patiëntenzorg als met acute, spannende situaties. Dat trekt mij aan. Juist de mensen met wie het erg slecht gaat er weer bovenop helpen, dat is een enorme uitdaging. Om dat zo goed mogelijk te doen, wil ik graag meewerken aan een verdere optimalisatie van de Intensive Care afdeling. Daarnaast blijft mijn specialisatie anesthesiologie belangrijk. Het ontwikkelen en uitbreiden van loco-regionale verdovingen (het verdoven van het lichaamsdeel dat wordt geopereerd) is een van mijn aandachtsgebieden. Ook wil ik patiënten zo goed mogelijk door de operatie heen helpen. ‘ Bijzonderheden: – is anesthesioloog / intensivist; – heeft tijdens studie twee jaar in het Erasmus MC in Rotterdam gewerkt op de Spoedeisende Hulp voor grote trauma’s en instabiele patiënten.

Tergooiziekenhuizen

37

Interne geneeskunde Locatie Blaricum, afsprakennummer poli: (035) 539 80 00 Locatie Hilversum, afsprakennummer poli: (035) 688 75 22 / 688 75 12 / 688 70 18 Interessante websites: – www.diabetesvereniging.nl – www.nierstichting.nl – www.nvn.nl

Het vakgebied van de interne geneeskunde omvat de gehele mens. Met de toename van de technische mogelijkheden in de diagnostiek (het vertalen van klachten naar ziekte) en behandeling van ziekten, speelt de internist een belangrijke rol. Het is met name de expertise van de internist om in de veelheid van mogelijkheden een juiste keuze te maken. Daarbij is de internist, in een tijd van toenemende specialisatie, de enige specialist in het ziekenhuis die de patiënt als geheel onderzoekt en beschouwt. Een onderzoek zal in eerste instantie altijd bestaan uit de anamnese (het verhaal van de patiënt) en een volledig lichamelijk onderzoek. Nadien volgt bloedonderzoek en eventueel beeldvormend onderzoek. Meest voorkomende aandoeningen zijn harten vaatziekten, al of niet met suikerziekte, allerlei vormen van kanker, maag- en darmziekten en infectieziekten. De internist adviseert daarbij ten aanzien van medicijngebruik en leefstijl. De internist werkt intensief samen met orgaanspecialisten (cardioloog, longarts, reumatoloog en maag-,darm-, leverarts), en verwijst zonodig de patiënt door naar deze specialisten voor speciale diagnostiek en behandeling. Vanzelfsprekend is er goed contact met de eerste lijn (huisarts) en de snijdende specialisten (chirurg, orthopedisch chirurg, uroloog ). Kortom: de interne geneeskunde is een breed vak met een holistische visie op de patiënt. De internisten Van den Brande, Naber, Kingma en Sikkens zijn tevens werkzaam als MDL-arts (zie maag-, darm-, leverziekten).

38

Tergooiziekenhuizen

de internisten

dr. F.C. Henny

‘Er zit een docent in me’

‘Dialysecentrum uitstekend toegerust’

Bijzonderheden: – aandachtsgebieden: schildklieraandoeningen, diabetes en osteoporose (botontkalking); – is na de specialistische opleiding tot internist verder gespecialiseerd in de endocrinologie (leer van de stofwisseling en hormonen); – promoveerde op onderzoek naar zaadbalkanker; – richtte tijdens zijn studie in Groningen het ‘Watson’-dispuut op voor jonge wetenschappelijk onderzoekers.

geboortejaar: 1950

‘De favoriete sport in het Gooi is golf. Maar van golfen valt niemand af. De vervetting slaat dan ook fors om zich heen, zelfs bij jongeren. Overgewichtdiabetes zou een betere term zijn dan ouderdomsdiabetes. Het feit dat steeds meer mensen suikerziekte krijgen, komt voornamelijk door overgewicht. Verder zie ik erg veel mensen met kanker en patiënten met schildklierafwijkingen: een te snel of te langzaam werkende schildklier. Ik streef ernaar mensen goed te informeren over hun aandoening. Ik trek dan ook meer dan gemiddeld tijd uit voor uitleg, meer nog dan voor lichamelijk onderzoek. Goede voorlichting werkt motiverend voor de patiënt en het geeft mij voldoening. Bovendien hoor ik patiënten met enige regelmaat zeggen dat ze zich beter begrepen voelen, of dat ze nu weten wat er aan de hand is. Medisch specialisten zouden meer docent moeten zijn. Ik probeer deze visie over te dragen op aanstormende collega’s. Hierdoor verhogen we gezamenlijk de kwaliteit van de zorg in het ziekenhuis. Er zit een docent in me. Was ik geen internist, dan was ik docent. Of boswachter, ook een heerlijk vrij beroep, midden in de natuur.’

in Blaricum / Hilversum sinds: 1986

dr. W.E. de Graaff

voornaam: Felix

voornaam: Wim

geboortejaar: 1964


locatie Blaricum

‘Ik heb ooit voor interne geneeskunde gekozen vanwege de veelomvattendheid ervan. Daarna koos ik voor nefrologie vanwege de complexiteit van de nieren. Het is fascinerend om te zien wat de nieren allemaal doen om de bloedsamenstelling en de bloeddruk in ons lichaam constant te houden. Het is niet verwonderlijk dat mensen met een te hoge bloeddruk op het spreekuur van de internist terechtkomen. Ik zie ook veel mensen bij wie de nieren onvoldoende werken vanwege erfelijke of auto-immuunziekten. Dat zijn ziekten waarbij in het lichaam anti-stoffen aanwezig zijn die zich keren tegen organen of gewrichten van de patiënt zelf. Wanneer de nierziekte chronisch en steeds ernstiger wordt, komen patiënten in aanmerking voor dialyse. Dit is een niervervangende therapie waarbij het bloed kunstmatig wordt gezuiverd. Ook een niertransplantatie is soms mogelijk, maar deze operatie wordt niet in ons ziekenhuis uitgevoerd. Ik werk één dag per week op de locatie Hilversum en dan met name in Dialysecentrum ’t Gooi. Dit centrum is uitstekend toegerust met dialyseapparatuur en andere voorzieningen. De fusie tussen Ziekenhuis Hilversum en Ziekenhuis Gooi-Noord kan de interne geneeskunde in deze regio op een nog hoger niveau brengen. Samengaan ervaar ik dan ook als een uitdaging.’ Bijzonderheden: – is internist / nefroloog; – gepromoveerd op onderzoek naar medicijnen die de afstoting remmen van getransplanteerde nieren; – werkt op locatie Blaricum en locatie Hilversum.

Tergooiziekenhuizen

39

de internisten

M.H. Silbermann

‘Attitude van dokters erg veranderd’

‘Alle zintuigen gebruiken’

Bijzonderheden: – aandachtsgebied: hematologie (goed- en kwaadaardige bloedziektes); – gepromoveerd op onderzoek naar de aard van mutaties (erfelijke genetische verandering) bij patiënten met hemofilie (bloederziekte); – publiceerde ondermeer over hemostase (bloedstolling) en de organisatie van Interne Geneeskunde; – is voorzitter van de oncologiecommissie binnen het ziekenhuis; – is auditor bij het Nederlands Instituut voor Accreditatie Ziekenhuizen (NIAZ); – is lid van het Centraal College van Medisch Specialisten (CCMS), de artsenorganisatie die voor de overheid de opleidingseisen voor medisch specialisten vaststelt.

40

Tergooiziekenhuizen

geboortejaar: 1960

‘Het ziekenhuis is een kenniscentrum dat niet stil staat. Dát – in combinatie met het contact met mensen – maakt mijn werk erg boeiend. Ik leer elke dag iets nieuws, ofwel door levensverhalen van patiënten, ofwel door nieuwe ontwikkelingen in het vakgebied. De afgelopen 25 jaar heeft de interne geneeskunde zich enorm ontwikkeld, zowel op het technologische als op het contactuele vlak. De diagnose- en behandelmogelijkheden zijn geweldig toegenomen. Het is de kunst om die hoeveelheid aan mogelijkheden te vertalen naar de patiënt en vervolgens de beste weg te kiezen. De attitude van dokters ten opzichte van patiënten is erg veranderd. Vroeger vertelde de dokter wat juist was en wat er moest gebeuren, nu voeren we een dialoog. Interesse in de patiënt is essentieel, juist omdat een behandeling van de internist vaak impact heeft op de hele persoon. Aandacht voor de manier waarop de patiënt de behandeling ervaart en verwerkt is dus van groot belang. Nederland is een ontwikkeld land op zorggebied. Toch heb ik soms het gevoel met beperkte middelen te werken. Zo zijn er, vooral in de oncologie, nieuwe behandelmethodes of geneesmiddelen die een stap vooruit kunnen betekenen, maar die door de overheid of verzekeraars – vanwege te hoge kosten – niet worden vergoed. Dat is wel eens frustrerend.’


dr. H.P. Muller

voornaam: Matthijs

voornaam: Hein

geboortejaar: 1946


locatie Blaricum

‘Als internist kun je nooit zeggen dat iets niet jouw probleem is. Het is wat dat betreft een nietdefinieerbaar vak. Er is geen begin en geen einde, het beslaat de hele geneeskunde. Bloedziekten vormen mijn aandachtsgebied en daar alleen al zitten ontelbaar veel kanten aan. Ik probeer in mijn werk te balanceren tussen betrokken zijn en tijdig afstand nemen. Ik heb oog voor de persoon en zijn situatie, maar enige afstand tot de patiënt is nodig om professioneel te kunnen handelen. Mijn nieuwsgierigheid drijft mij in mijn vak. Bij elke patiënt wil ik weten wat er aan de hand is. Bij ieder probleem begin ik weer van voor af aan, sla ik in mijn hoofd de eerste pagina van m’n leerboeken open. De laatste jaren is er veel veranderd in dit vak. De techniek gaat razendsnel en hulpmiddelen en medicijnen komen de zorg steeds meer ten goede. Maar de manier waarop ik kijk naar mijn patiënten is nog hetzelfde als die van de dokters in het oude Griekenland, honderden jaren terug. Dezelfde nieuwsgierigheid, dezelfde onderzoekende blik waarbij je letterlijk al je zintuigen gebruikt. Ik hoop en verwacht dat we op diezelfde manier aandacht blijven houden voor de persoon.’ Bijzonderheden: – aandachtsgebieden: hematologie (behandeling van goed- en kwaadaardige bloedziekten); – publiceerde een aantal artikelen over infectieziekten en de resistentie tegen chemotherapie.

de internisten

de internisten locatie Hilversum

dr. J. Bellaar Spruyt

‘Al meer dan helft kankerpatiënten wordt genezen’

‘Juiste balans tussen betrokkenheid en afstand’

Bijzonderheden: – is internist / oncoloog; – promoveerde op onderzoek naar de uitwerking van de chemotherapiemiddelen Taxol en Taxotere op oudere kankerpatiënten; – publiceerde meer dan twintig artikelen in oncologische vaktijdschriften, vooral over chemotherapie bij ouderen. – hield zich in de Daniël den Hoedkliniek onder meer bezig met palliatieve zorg. Daarna werkte hij samen met andere specialisten aan een pijnprotocol voor Ziekenhuis Gooi-Noord. Dit ziekenhuisbrede protocol heeft als doel pijn vroegtijdig op te sporen en de pijnbestrijding te optimaliseren.

geboortejaar: 1947

‘In mijn werk gebeuren mooie dingen. Vooral als patiënten genezen, dat is natuurlijk prachtig. Bij kanker maakt de patiënt een proces van acceptatie door. Als dat goed wordt doorlopen, komt er op een gegeven moment rust. De patiënt kan dan over de ziekte heen kijken en proberen de draad van het leven weer op te pakken. Patiënten met een ongeneeslijke vorm van kanker krijgen noodgedwongen een ander verwachtingspatroon en dan is een chemotherapiekuur die aanslaat, lichamelijke klachten die verdwijnen of een vakantie die toch nog door kan gaan, iets om intens blij mee te zijn. Het proces waar deze patiënten doorheen gaan, gaat gepaard met sterke emoties. Het is voor mij de uitdaging om dat goed te begeleiden, om oog te hebben voor de patiënten en hun omgeving. Afhankelijk van het soort kanker wordt nu al meer dan de helft van de patiënten weer gezond. Ik hoop dat kanker nog tijdens mijn carrière helemaal is te genezen. En anders op zijn minst dat we het langer onder de duim kunnen houden, met geen of weinig bijwerkingen. Er zijn momenteel veelbelovende, nieuwe geneesmiddelen in ontwikkeling. We gaan – langzaam, maar zeker – de goede kant op.’


dr. A.J. ten Tije

voornaam: Jaap

voornaam: Bert Jan

geboortejaar: 1964


locatie Blaricum

‘Het contact met mensen vind ik belangrijk in mijn werk. Ik probeer zo goed mogelijk te luisteren. Mij af te vragen wat er aan de hand is. En hoe dat komt. Als de uitslagen van de onderzoeken binnen zijn, kom je als internist tot een conclusie en kun je bijvoorbeeld een behandeling instellen. Je zorgt dat patiënten hierover zo correct mogelijk worden voorgelicht en houdt in de gaten of de gekozen aanpak succes heeft. Vaak werkt die goed. Maar soms vraag je je af of je de juiste therapie hebt gekozen en moet je verder zoeken. Zo nu en dan twijfel je, dat moet ook, anders ben je niet goed bezig. Ik snap dat zoeken naar de oplossing bij patiënten onzekerheid teweegbrengt. Dat is echter niet te voorkomen. Gelukkig kan ik mensen regelmatig geruststellen, bijvoorbeeld als ze bang zijn voor kanker maar het een prikkelbare darm blijkt te zijn. Zo’n prikkelbare darm is een lastige, hinderlijke kwaal, maar zeker niet bedreigend. Als het wel om een ernstige ziekte gaat, leer ik patiënten en hun familie vaak beter kennen. Om mijn werk optimaal te kunnen doen, probeer ik te zorgen voor een goede balans tussen betrokkenheid en afstand.’ Bijzonderheden: – is internist / gastro-enteroloog; – gepromoveerd op een onderzoek naar de behandeling van poliepen in de dikke darm.

Tergooiziekenhuizen

41


C.R.G.M. DaemenGubbels

dr. A. van Es ‘Donornier kan wereld van verschil betekenen’

Bijzonderheden: – aandachtsgebieden: endocrinologie (hormoonziektes), diabetes mellitus; – zette in Alkmaar de transmurale diabeteszorg op.

42

Tergooiziekenhuizen


‘De interne geneeskunde is een prachtig vak! Het is altijd een uitdaging om de beste oplossing te vinden voor een klacht of een ziektebeeld. Patiënten met acute klachten kun je vaak snel behandelen of geruststellen. Dat is heel dankbaar werk. Anderzijds vind ik juist ook langdurig contact erg waardevol. Bij een chronische ziekte als diabetes maak ik de patiënt jarenlang mee, ook bij bijvoorbeeld zwangerschap of het overlijden van een echtgenoot. Ondanks de protocollen waarmee we werken, willen wij individuele zorg leveren: toegespitst op de manier van leven en de wensen van een bepaalde patiënt. Diabetes heb je een leven lang, dat betekent continu alert zijn en rekening houden met je bloedsuiker. Daar moet je mee leren omgaan. Ik geef mijn patiënten handvatten om een leven te leiden dat zo normaal en zelfstandig mogelijk is. Zij hebben een eigen verantwoordelijkheid, maar zijn afhankelijk van informatie en uitleg. Vandaag een vraag, vandaag een antwoord, dat is mijn streven. Met het hele team zijn we daar elke dag weer op gespitst. Om de patiënt beter te kunnen bedienen, zijn we met een elektronisch patiëntendossier gestart. Dit dossier kan worden ingezien door specialisten en diabetesverpleegkundigen. Op die manier hebben we allemaal dezelfde up-to-date informatie. In de toekomst is het ideaal om een gedeelte van het dossier toegankelijk te maken voor patiënten, zodat zij zelf de gegevens kunnen inzien.’

voornaam: Ad

voornaam: Karin

geboortejaar: 1966


‘Vandaag een vraag, vandaag een antwoord’

‘Nieren zijn ingewikkelde organen en daardoor bijzonder boeiend. In teamverband nierpatiënten begeleiden en samen tot een haalbare oplossing komen, maakt mijn werk aantrekkelijk. Daarbij gaat het vaak om nierfunctievervangende behandeling, dat wil zeggen: dialyse of niertransplantatie. Mensen die gaan dialyseren, krijgen een intensief begeleidingsprogramma, zowel individueel als in groepsverband. We besteden daarbij veel aandacht aan voorlichting en vragen patiënten ook zelf mee te denken. Zo kunnen we de behandeling zo goed mogelijk laten aansluiten bij de persoonlijke wensen. We werken volgens nauwkeurige richtlijnen. Procedures en praktische handelingen voldoen aan strenge kwaliteitseisen. De locatie Hilversum behoort tot de eerste tien gecertificeerde dialysecentra in ons land. Niertransplantaties vinden plaats in gespecialiseerde, universitair medische centra, waarmee wij uitstekend samenwerken. Na verloop van tijd vindt de verdere begeleiding van transplantatiepatiënten weer in Tergooiziekenhuizen plaats. Overigens kan of wil niet iedere dialysepatiënt getransplanteerd worden. Helaas bestaat in Nederland nog steeds een tekort aan donornieren. En dat is jammer, want een donornier kan voor de dialysepatiënt een wereld van verschil betekenen.’ Bijzonderheden: – is internist / nefroloog; – gepromoveerd op onderzoek naar factoren die een rol spelen bij het slagen van niertransplantaties; – is voorzitter van de sectie Kwaliteit van de Nederlandse Federatie Nefrologie en directeur van Dialysecentrum ’t Gooi.


dr. S. Lobatto

S.A. Luykx-de Bakker

Bijzonderheden: – is internist / nefroloog; – gepromoveerd op onderzoek bij reumapatiënten naar circulatie in de bloedbaan van toegediende immuuncomplexen; – is als opleider binnen de groep internisten verantwoordelijk voor de eerste drie jaar opleiding van jonge artsen tot internist of deelspecialist.


‘Van jongs af aan was het duidelijk: ik werd dokter. Zo geeft het veel voldoening als na het nodige zoek – en vooral ook denkwerk – vast te stellen is waar iemands klachten vandaan komen en wat we eraan kunnen doen. Veel van onze patiënten hebben een chronische ziekte. Daarvoor hebben zij, én wij, een lange adem nodig. Een belangrijk deel van het werk als nefroloog bestaat uit het aansturen van de dialysebehandelingen die we hier, en in het aanpalende dialysecentrum, uitvoeren. Dit gebeurt in teamverband met dialyseverpleegkundigen, diëtisten, en maatschappelijk werkenden. Een goede samenwerking met radiologen en chirurgen is daarbij ook onmisbaar! De locatie Hilversum neemt met ongeveer tien andere ziekenhuizen deel aan enkele studies op het gebied van trombose en longembolie. De onderzoeksresultaten zijn van belang voor een betere behandeling van patiënten met deze aandoeningen. Ook leveren we een bijdrage aan de opleiding van jonge artsen tot medisch specialist. Dit is een bijzondere uitdaging die we in samenwerking met het AMC aangaan.’

‘Kanker steeds meer chronische ziekte’

voornaam: Sylvia

voornaam: Sacha

geboortejaar: 1954


‘Ik wilde altijd al dokter worden’

‘Als internist-oncoloog behandel ik vooral mensen met borstkanker, darmkanker, chronische leukemie, lymfeklierkanker en enkele andere vormen van kanker. Een deel van hen geneest. Bij sommigen slaat de behandeling aan. En anderen worden niet meer beter. Natuurlijk gaat dit gepaard met veel verdriet. Daarom schep ik graag een sfeer van rust en vertrouwen, waarin iedereen alles durft te vragen. Daarbij gaat het vaak om de vraag achter de vraag. Ik begeleid veel patiënten in de laatste fase van hun leven. Ook de begeleiding van de partner en familie speelt dan een belangrijke rol. Als je mensen vaker ziet, en dichtbij staat in het laatste stukje van hun leven, schept dat een bijzondere band. Al is het soms ook zwaar. Een heel ander onderdeel van mijn werk zijn de ontwikkelingen binnen de kankertherapie. Ik zou meer tijd willen hebben voor wetenschappelijk onderzoek. Om verder te komen met diagnoses en de behandeling van kanker is dat heel belangrijk. Door de steeds langere levensduur van patiënten is kanker meer en meer te beschouwen als een chronische ziekte. Hierdoor zal het aantal mensen dat voor kanker behandeld wordt, toenemen.’ Bijzonderheden: – is internist / oncoloog; – onderzocht het effect van gecombineerde chemo- en immuno therapie bij bepaalde vormen van borstkanker.

Tergooiziekenhuizen

43

de internisten

M.E.M. Rentinck

‘Winst in aantal levensjaren én kwaliteit daarvan’

‘We sturen patiënten niet het bos in’

Bijzonderheden: – is internist / nefroloog; – werd, als enige arts in een onderwijsfamilie, op haar dertigste internist en op haar tweeëndertigste nefroloog.

44

Tergooiziekenhuizen

geboortejaar: 1967

‘Als nefroloog richt ik mij vooral op de behandeling en begeleiding van chronisch zieke nierpatiënten. Het zijn veelal oudere mensen in een vergevorderd stadium van hun nierziekte. Zij hebben nierfunctievervangende therapie nodig om in leven te blijven. Vaak is dat dialyse. Haemodialysepatiënten komen hier meestal driemaal per week gedurende een aantal uren. Sommige patiënten hebben thuis een machine staan voor haemodialyse. Met deze kunstnier en met hulp van dialyseassistenten kunnen ze zo thuis worden behandeld. De andere dialysevorm is de peritoneale dialyse. Hierbij wordt het bloed in het lichaam gezuiverd via het buikvlies. Deze patiënten krijgen de nodige materialen thuisbezorgd en komen maandelijks voor controle op de poli. Het gaat om ingrijpende behandelingen, waarvoor intensieve voorlichting en begeleiding nodig is. Dat vraagt ook om sociale vaardigheden, zoals invoelend vermogen, actief luisteren en mensen kunnen ondersteunen bij het maken van een juiste keuze. Ook de technische kanten van mijn werk spreken me aan. Door verfijningen in de dialyse techniek zijn behandelingen op maat aan te bieden. Er valt beter rekening te houden met iemands medische én persoonlijke omstandigheden. Doel is winst te boeken in het aantal levensjaren én de kwaliteit daarvan.’


E.M. Mol-Beermann

voornaam: Marjolein

voornaam: Noor

geboortejaar: 1955


locatie Hilversum

‘Werken met patiënten is het leukste wat er is. Ik weet dat ik het juiste vak heb gekozen. Ook al zie ik, als kankerspecialist, veel narigheid; juist daardoor is er vaak diepgaand contact. Oudere mensen behandel ik ook graag – onder hen komt kanker toch het meest voor. Gelukkig kunnen we ook deze leeftijdsgroep steeds betere behandelingen aanbieden. Binnen de oncologie en hematologie in Nederland proberen we patiënten zo veel mogelijk te behandelen volgens landelijke onderzoeks- en behandelprotocollen. Het doel is patiënten volgens de meest moderne inzichten te behandelen en goed af te wegen wat bij bepaalde aandoeningen de beste behandeling is. Als oncoloog werk ik hier graag aan mee. De behandelmogelijkheden van kanker zijn, in vergelijking met vroeger, sterk verbeterd. Tevens zijn er tegenwoordig betere medicijnen om bijwerkingen, zoals misselijkheid bij een chemokuur, tegen te gaan. Als er geen afdoende behandelingen meer mogelijk zijn om de ziekte te genezen, doen we ons uiterste best om de kwaliteit van leven zo lang mogelijk goed te houden. Bijvoorbeeld door pijn of andere symptomen te bestrijden. We sturen patiënten niet het bos in.’ Bijzonderheden: – is internist / oncoloog; – aandachtsgebieden: oncologie en hematologie (bloedziekten).


dr. J.J.J. de Sonnaville

voornaam: Jeroen

geboortejaar: 1957


‘Gestructureerde diabeteszorg werkt gewoon’

‘Denk bij endocrinologie aan hormoonziekten. En denk bij hormonen aan de schildklier, de hypofyse – een belangrijk orgaantje in de hersenen – of de bijnieren. Ook geslachtshormonen vallen onder dit vakgebied. En natuurlijk insuline, het hormoon dat zo’n belangrijke rol speelt bij de suikerstofwisseling en dus bij diabetes mellitus. Diabetes, met name type 2, de vorm die meestal op latere leeftijd ontstaat, komt steeds vaker voor. Ik ben groot voorstander van gestructureerde samenwerking tussen huisarts, diabetesverpleegkundige, diëtist, podotherapeut en internist. Deze gecombineerde aanpak speelt zich niet alleen af in het ziekenhuis, maar bijvoorbeeld ook in de huisartsenpraktijk. Diabetespatiënten die goed gebruik maken van deze multidisciplinaire zorg, voelen zich prettiger en hebben minder complicaties. Zo nodig schakel ik een podotherapeut, vaatchirurg of cardioloog in. Een elektronisch patiëntendossier – mét de mogelijkheid voor de patiënt zijn eigen dossier in te zien – kan de multidisciplinaire zorg verder verbeteren. Ik probeer patiënten te laten inzien dat de behandeling goed is voor hun gezondheid. Zij zijn uiteindelijk iedere dag hun eigen behandelaars. Het is net als bij de jonge zeilers die ik in mijn vrije tijd zeilinstructie geef: als ze de instructies opvolgen, krijgen ze de wind in de zeilen. Sterker nog, ze merken dat ze zelfs tegen de wind in kunnen zeilen.’ Bijzonderheden: – is internist / endocrinoloog; – promoveerde op een gestructureerde behandeling van diabetes mellitus type 2; – is bestuurslid van de Nederlandse Diabetes Federatie.

Tergooiziekenhuizen

45

Kindergeneeskunde Locatie Blaricum, afsprakennummer poli: (035) 539 16 74 Locatie Hilversum, afsprakennummer poli: (035) 688 76 17 Interessante websites: – www.nvk.pedianet.nl – www.kindenziekenhuis.nl

Kindergeneeskunde richt zich op de aandoeningen en behandeling van kinderen, vanaf hun geboorte tot hun achttiende levensjaar. Kinderartsen zijn ‘all-rounders’, in feite behandelen zij alle soorten ziektes, aandoeningen en afwijkingen die kinderen hebben; aangeboren of verworven. Veel kinderziektes houden verband met de ontwikkeling en groei. De meest voorkomende aandoeningen of problemen zijn groei- en ontwikkelingsachterstanden, terugkerende infecties, chronische ziektes (zoals diabetes mellitus en astma) en problemen op het psychosociale vlak (onder meer opvoedkundige en gedragsproblemen). Kinderartsen werken veel samen met specialisten van andere disciplines. Kinderpsychologen krijgen regelmatig kinderen doorverwezen van de kinderartsen. De gynaecologen zijn een logische samenwerkingspartner om een optimaal afgestemde zorg voor moeder en kind te garanderen. Met de internist, de diabetesverpleegkundige en de diëtiste wordt samengewerkt bij de behandeling van kinderen met suikerziekte. Evenals binnen andere ‘brede’ specialismen, zoals de interne geneeskunde, streven ook de kinderartsen steeds meer naar specialisatie, uiteraard met behoud van hun brede deskundigheid.

46

Tergooiziekenhuizen

de kinderartsen

H.T. Henneveld

‘Kinderen hebben nog een heel leven voor zich’

‘Een kind komt nooit alleen’

Bijzonderheden: – aandachtsgebied: acute kindergeneeskunde; – deed een fellowship (superspecialisatie) kinderintensive care in VU medisch centrum, werkte daarna als staflid op de kinder IC; – is instructeur van de APLS, een landelijke cursus over spoedeisende hulp bij kinderen.

geboortejaar: 1965

‘Kinderen zijn heel veerkrachtig en hebben nog een heel leven voor zich. Dat maakt het vak heel uitdagend en leuk. De kwaliteit van zorg moet hoog zijn, maar daarnaast ook kindvriendelijk. Onze kinderafdeling werd vorig jaar door de vereniging Kind en Ziekenhuis beloond met twee smiley’s (een positieve onderscheiding op het gebied van kindvriendelijkheid), daar ben ik trots op. Het werk is heel afwisselend. Ik behandel pasgeboren baby’s maar ook jonge volwassenen. Kinderen die acuut en soms heel ernstig ziek zijn, maar ook kinderen met meer chronische klachten. Het doel is volledig herstel en anders een zo goed mogelijke kwaliteit van leven. Er achter komen wat een kind mankeert lijkt soms wel een puzzel; alle stukjes moeten op hun plaats vallen. Dat is wat mij aanspreekt in het vak. Het allerleukst is natuurlijk het contact met het kind en de ouders. Een open en eerlijk wederzijds contact is essentieel. Samen met het kind en de ouders beleef je moeilijke, maar ook prachtige momenten en daar geniet ik elke dag weer van!’


M.B.F. Hassing

voornaam: Hetty

voornaam: Marre

geboortejaar: 1968


locatie Blaricum

‘Ik vind het belangrijk om het hele kind te zien, niet alleen het ziektebeeld. Een voorbeeld: een meisje met longontsteking. Dat meisje heeft haar eigen voorgeschiedenis en haar eigen manier om met lastige momenten, zoals bloed prikken, om te gaan. We hebben de hulp van haar en haar ouders, of verzorgers, nodig om de opname voor haar zo weinig belastend mogelijk te maken. Voor mij is het de uitdaging om nét dat beetje meer te bieden. Om uit te gaan van het individuele kind. Het is onze ambitie om, samen met de locatie Hilversum, een goede kindergeneeskundige zorg neer te zetten. De zorg moet medisch kwalitatief uitstekend zijn, maar ook de inrichting van de afdelingen en de bejegening van kind en ouders zijn belangrijk. Voor het kind moet het ziekenhuis zoveel mogelijk een veilige en fijne omgeving zijn. Daarin spelen het hele team en de ouders een rol. Waarom kinderarts? Kinderen zijn altijd oorspronkelijk, daarom is een dag als kinderarts altijd verrassend en nooit saai.’ Bijzonderheden: – publiceerde verschillende artikelen en hoofdstukken in boeken, voornamelijk over kindercardiologie, kinderintensive care en de acute kindergeneeskunde; – is instructeur van de APLS, een landelijke cursus over spoedeisende hulp bij kinderen; – aandachtsgebieden: acute kindergeneeskunde, kindercardiologie.

Tergooiziekenhuizen

47

de kinderartsen

C.A. Lasham

‘Het opleiden van artsassistenten houdt me scherp’

‘Mama, mijn poep is gesmolten’

Bijzonderheden: – promoveerde op onderzoek naar kinderen met groeistoornissen; – publiceerde herhaaldelijk over groei- en puberteitsstoornissen; – deed een fellowship (superspecialisatie) endocrinologie (hormoonstoornissen).

48

Tergooiziekenhuizen

geboortejaar: 1963

‘Als kinderen binnenkomen in het ziekenhuis, is het altijd weer een raadsel wat er aan de hand is. Daarom ligt mijn eerste taak in het helder krijgen van de klacht en het stellen van een diagnose. Ouders maken zich natuurlijk zorgen en hebben vooral behoefte aan duidelijkheid over het probleem en de verdere behandeling. Het contact met kinderen van alle leeftijden maakt mijn vak ontzettend leuk. De contacten met ouders vind ik een boeiend onderdeel van mijn vak. In de communicatie probeer ik hen, waar mogelijk, gerust te stellen. Het opleiden van arts-assistenten is iets wat ik belangrijk vind en graag doe. Mede door mijn opleidingstaak blijf ik scherp en houd ik mijn kennis van het vak up-to-date. Dat is essentieel, want in dit vak moet je er constant met je hoofd bij zijn. Gelukkig werk ik in een fijn team waarbinnen we veel overleggen en elkaar wakker houden, confronteren en uitdagen. De kindergeneeskunde is vaak heel acuut en onvoorspelbaar. Prioriteiten stellen en snel omschakelen zijn daarom onmisbare eigenschappen. Het werk is behoorlijk intensief, niet alleen vanwege de drukte maar ook omdat patiënten soms ernstig ziek zijn. Het begeleiden van kinderen met een chronische ziekte en hun ouders vind ik daarentegen zeker zo leuk en uitdagend als de acute geneeskunde. Geen dag op onze afdeling is hetzelfde en dat vind ik heerlijk.’


dr. G.A. Kamp

voornaam: Carole

voornaam: Gerdine

geboortejaar: 1961


locatie Blaricum

‘Ik behandel kinderen die acht weken te vroeg zijn geboren, maar ook jongeren van achttien jaar. Die grote patiëntenpopulatie maakt mijn werk uitdagend. Voor het behandelen van een kind van twee is een compleet andere benaderingswijze nodig dan voor een puber van vijftien; daar moet je ‘feeling’ voor hebben. Die verscheidenheid aan patiënten brengt ook een breed scala aan klachten met zich mee. Op de poli komen veel kinderen met luchtwegklachten of buikpijn, maar ook met gedragsproblemen. Daarnaast behandel ik veel pasgeboren baby’s en kinderen met infecties zoals long- of hersenvliesontsteking. Het werk dat ik doe heeft een grote impact op de kinderen en hun ouders. Daar ben ik me constant van bewust. Ik weet uit ervaring hoeveel zorgen en emoties het oproept als je kind ziek is. Uitleg geven en geruststellen vind ik daarom erg belangrijk. Mensen moeten zich veilig voelen en er moet vertrouwen zijn. Als arts kan ik veel voor het kind en de ouders betekenen, zelfs in heel kleine dingen. Met kinderen maak je veel leuke dingen mee. Zo riep een jongetje laatst: ‘Mam, kom gauw kijken, mijn poep is gesmolten.’ Hij had diarree. Mijn Engelse accent is ook vaak een bron voor grapjes en opmerkingen.’ Bijzonderheden: – volgde een deel van haar opleiding in Engeland; – aandachtsgebieden: longziekten en nierziekten bij kinderen; – emigreerde in 1992 vanuit Engeland naar Nederland.

de kinderartsen

J.M. Deurloo

‘Onderbuikgevoel voor kinderarts bepalend’

‘Ik wil dat kinderen goed terechtkomen’

Bijzonderheden: – volgde de Griffith-training, waar ze leerde op een gestandaardiseerde manier ontwikkelingstesten bij kinderen te doen; – werkte in het Wilhelmina Kinderziekenhuis op de Kinder Intensive Care; – geeft trainingen aan verpleegkundigen van de Spoedeisende Hulp en de kinderafdeling over de opvang van acuut zieke kinderen; – heeft samen met kinderarts Joke Deurloo de ontwikkelingspoli opgezet.

geboortejaar: 1949

‘Kinderen en ziekte horen niet bij elkaar. Dat is ook een van de redenen waarom ik dit vak heb gekozen. Het overgrote deel van de kinderen die ik behandel, is nul tot twee jaar oud. Mijn aandachtsgebied is de neonatologie en het vervolgen van de ontwikkeling van kinderen die veel te vroeg zijn geboren, of die anderszins problemen hadden na de geboorte. Een kinderarts moet goed luisteren naar de ouders, maar zich ook laten leiden door het kind zelf. Vallen er dingen op? Gedraagt het kind zich vreemd? Het ‘onderbuikgevoel’ is voor een kinderarts zeer bepalend. Ons werk geeft veel voldoening. Ouders zijn vaak ontzettend dankbaar. Mijn wens is om de banden met de kraamafdeling nog strakker aan te halen. Als kinderartsen zijn wij betrokken bij de controle van pasgeboren kinderen. Stel, moeder ligt op de kraamafdeling en haar kindje in de couveuse op de kinderafdeling. Dan is het belangrijk dat beide afdelingen op dezelfde manier met borstvoeding omgaan. Bovendien het is belangrijk dat moeder en kind zoveel mogelijk bij elkaar kunnen zijn. De kinderen kraamafdeling moeten uiteindelijk één groot ouder-en-kindcentrum gaan vormen. De fusie van Gooi-Noord en Ziekenhuis Hilversum biedt hierin veel mogelijkheden voor onze regio.’


M.J.M. van Brakel

voornaam: Joke

voornaam: Monique

geboortejaar: 1967


locatie Hilversum

‘Als klein meisje wist ik al dat ik kinderarts wilde worden. Kinderen hebben nog een hele toekomst vóór zich, ook al zijn ze ziek. Door nú goed voor ze te zorgen en ze te begeleiden, heb je een positieve invloed op hun latere leven. Als ze dan uiteindelijk goed terechtkomen, heb je daaraan meegeholpen. Dat is het mooie van het vak. Sinds ik als kinderarts werk, heb ik me verder gespecialiseerd in de begeleiding van kinderen met ontwikkelingsachterstanden. Op de locatie Hilversum hebben we dat vorm gegeven via de ontwikkelingspoli. Contacten met andere specialisten, zowel medici als paramedici, zijn hierin belangrijk. Er is een breed multidisciplinair overleg gestart. Het is belangrijk in ons vak dat je zieke kinderen op hun gemak kunt stellen. Onlangs kwam op het spreekuur een jongetje dat bang voor de dokter was. Om zijn motoriek te beoordelen, ging ik met hem voetballen in de gang. Daarna onderzocht ik hem verder, maar gelukkig was er niets ernstigs. Toen hij daarna zijn jasje mocht pakken, vroeg hij verbaasd: ‘Maar we moesten toch naar de dokter, mama?’ Hij was zó op zijn gemak geweest, dat hij niet eens in de gaten had dat ik de dokter was!’ Bijzonderheden: – publiceerde als onderzoeker van het Rudolf Magnus Instituut over gedragsveranderingen onder invloed van medicijnen en kreeg daarvoor een wetenschappelijke prijs. Deed naar aanleiding van deze prijs onderzoek in Canada (Toronto); – leidde in de jaren ‘80 in ziekenhuis in Baarn speciale afdeling voor chronisch zieke gehandicapte kinderen. Zette zich vanaf 1992 in Hilversum in voor betere afstemming in de zorg voor meervoudig gehandicapten; – met collega Monique van Brakel initiatiefnemer van ontwikkelingspoli.

Tergooiziekenhuizen

49

de kinderartsen

50

H.L.G. van Tinteren

‘Wij zitten hier niet achter een bureau’

‘Ik heb alle kinderziektes wel eens gezien’

Bijzonderheden: – heeft twee jaar kindernefrologie gedaan (opsporen, diagnosticeren en behandelen van nierafwijkingen) in het Universitair Medisch Centrum Groningen.

Tergooiziekenhuizen

geboortejaar: 1948

‘Als kinderarts heb je te maken met het totale kind en niet met één onderdeel daarvan. Dat betekent ook dat je als kinderarts vaak nauw samenwerkt met andere specialisten in het ziekenhuis. Op de polikliniek komen bijvoorbeeld regelmatig kinderen met blaasfunctiestoornissen. Dat kunnen kinderen op de basisschoolleeftijd zijn, die overdag of ’s nachts nog nat zijn. Voor deze problemen werk ik samen met een uroloog en fysiotherapeut die hierin gespecialiseerd is. Kinderen zijn ongedwongen, open en spontaan. Ook dat maakt mijn vak leuk. Natuurlijk zijn ze wel eens bang voor de dokter, maar die angst kun je snel doorbreken door spelenderwijs vragen te stellen en onderzoeken te doen. Wij zitten hier dan ook niet achter een bureau, maar naast de patiëntjes, op een krukje. Dat schept minder afstand. Ouders maken zich vaak behoorlijk ongerust. Dat is logisch. Met je eigen lichaam spring je misschien nog wel eens onzorgvuldig om, maar met je kind moet het goed gaan. Als kinderarts moet je dan ook goed kunnen luisteren en onnodige zorgen kunnen wegnemen.’


A.J. van der Kaaden

voornaam: Herman

voornaam: Johan

geboortejaar: 1960


locatie Hilversum

‘Kindergeneeskunde is heel divers. Dat spreekt me aan. Ik werk nu vijfentwintig jaar als kinderarts en heb alle kinderziektes al wel eens voorbij zien komen. Een echte specialisatie heb ik dan ook niet, alhoewel ik van oudsher veel binding heb met kinderen die psychosociale problemen hebben. Binnen de kindergeneeskunde is veel verbeterd. Waren de kinderafdelingen vroeger nog erg kil en abstract, nu zijn ze kleurrijk en écht ingericht op kinderen. De foto’s van medewerkers op de muren en het speelterras zijn daar mooie voorbeelden van. Bovendien vinden tegenwoordig veel meer behandelingen poliklinisch plaats. Kinderen hoeven dus minder vaak te worden opgenomen. Ook kijken we tegenwoordig veel meer naar het kind in zijn totaliteit. Als kinderarts moet je enorm goed observeren en analyseren om een diagnose te kunnen stellen. De kans is immers niet echt groot dat je een goed, betrouwbaar antwoord krijgt op je vragen. Het schrijven van boeken over kinderen en ziektes ‘dwingt’ me overigens op een leuke manier om bij te blijven op mijn vakgebied.’ Bijzonderheden: – schreef vier publieksboeken voor ouders met een ziek kind: ‘De meest gestelde vragen aan de kinderarts’, ‘ADHD – niet alleen druk’ en ‘Als je kind ziek is’. Zijn laatste werk is: ‘Handboek baby en kind – Alles over gezondheid van kinderen’; – werkt één dagdeel bij Orthopedagogisch Centrum ’t Gooi, waar hij met name kinderen met gedrags- en ontwikkelingsproblemen behandelt.

de kinderartsen locatie Hilversum

M.C. Vroegindeweij

voornaam: Giliam

geboortejaar: 1970


‘Praten op gelijke ooghoogte’

‘De kindergeneeskunde is een breed vak. Kinderen komen met allerlei klachten bij me. In mijn dagelijks werk krijg ik de kans me vergaand te verdiepen in bepaalde ziektebeelden of aandoeningen en dat vind ik heel waardevol. Om een compleet beeld te krijgen van een kind en zijn of haar klachten, is onder andere het contact met ouders en familie van grote waarde. Door hen krijg ik een goede indruk van de thuissituatie van mijn patiënt. Dat komt de relatie en de behandeling ten goede. In het contact met kinderen is het erg belangrijk om vertrouwen uit te stralen. Je moet op hetzelfde niveau kunnen communiceren. Ik ga vaak op een krukje zitten om op gelijke ooghoogte met een kind te kunnen praten. Humor is een belangrijk hulpmiddel in de behandeling, het zorgt voor een beter contact. Ik onderzoek kinderen op speelse wijze, door bijvoorbeeld hun knuffel in het onderzoek te betrekken of door speeltjes te gebruiken. Zulke trucjes zijn wel te leren, maar je moet ook goed kunnen improviseren. Sinds kort mag ik mezelf ‘burgerbuddy’ noemen. In deze rol coach ik een bestuurder van het Ministerie van Buitenlandse Zaken. Dat geeft me inspiratie en levert me verwondering op. Ook als kinderarts verwonder ik me dagelijks, en daar blijf ik scherp van.’ Bijzonderheden: – werkte een half jaar in Kameroen waar ze kinderen behandelde met een ernstige vorm van malaria; – deed onderzoek naar en publiceerde over osteoporose (botontkalking) bij kinderen die het geneesmiddel prednison gebruiken.

Tergooiziekenhuizen

51

Klinische chemie / Laboratorium Locatie Blaricum, informatienummer: (035) 539 18 96 Locatie Hilversum, informatienummer: (035) 688 73 61 Interessante websites: – www.tergooiziekenhuizen.nl (Onderzoeken -> Laboratorium) – www.vnkc.nl

De klinische chemie is de wetenschap die zich bezighoudt met de bepaling van de concentraties (gehaltes, waarden) van stoffen in bijvoorbeeld bloed of urine van patiënten. De aanvragen voor bepalingen komen van medisch specialisten of van huisartsen. Doel van het onderzoek is om een vermoedelijke diagnose te bevestigen of juist uit te sluiten. Een van de meest uitgevoerde onderzoeken op het laboratorium is het bepalen van het suikergehalte in het bloed. De klinisch chemicus heeft een controlerende functie bij bloedtransfusies, hij of zij onderzoekt bloedcellen en doet bijvoorbeeld allergieonderzoeken. Ook laten medisch specialisten in het laboratorium onderzoeken of een tumor zal reageren op een behandeling. Steeds vaker wordt in het laboratorium onderzoek gedaan naar enzymen of andere ‘markers’ in het bloed, die aan kunnen geven of een patiënt bijvoorbeeld een hartinfarct heeft gehad.

52

Tergooiziekenhuizen

de klinisch chemici

dr. H.J. Vermeer

‘Laboratorium is als Formule 1-stal: alles moet klikken’

‘Op grensvlak van geneeskunde en wetenschap’

geboortejaar: 1971

‘Met 190.000 aanvragen per jaar heeft het Hilversumse laboratorium de meeste ‘patiëntencontacten’ van de locatie Hilversum. Op de afdeling werken zeventig medewerkers. We werken achter de schermen, maar doen ook dichter bij het bed actief mee, bijvoorbeeld door patiëntenbesprekingen bij te wonen en artsen te adviseren over laboratoriumdiagnostiek. Wat niet iedereen weet, is dat onze medewerkers ook thuis bloed af kunnen nemen als patiënten niet in staat zijn het ziekenhuis of een van de prikposten te bezoeken. We zijn bezig deze dienstverlening uit te breiden. Huisartsen kunnen daardoor gerichter diagnoses stellen en de ernst van de situatie beter bepalen. Is een opname in het ziekenhuis bijvoorbeeld nodig of niet? Mogelijk dat door dit bloedonderzoek aan huis een onnodige opname wordt voorkomen. Laboratoriumonderzoek wordt ook steeds vaker preventief ingezet. Zo kunnen huisartsen op basis van een te hoog cholesterolgehalte leefadviezen geven om harten vaatziekten te voorkomen. Autosport is een hobby van mij. Fascinerend hoe in de Formule 1 een groep van tweehonderd mensen haar missie volbrengt door de snelste auto neer te zetten. In de organisatie en in de techniek moet alles klikken: een snelle auto zonder goed chassis is niets waard. Zo is het ook met het laboratorium. Ook bij ons heeft falende apparatuur vervelende consequenties en we hebben daarom strenge kwaliteitscontroles ingevoerd. Maar net als in de Formule 1 is het uiteindelijk de mens die bepaalt of de finish wordt gehaald.’


F. Fernhout

voornaam: Eric

voornaam: Frits

geboortejaar: 1957


locatie Hilversum

Bijzonderheden: – is laboratoriumarts; – werkte in het Meander Medisch Centrum en verrichtte van daaruit ‘noodhulp’ toen het laboratorium eind 2004 door tragische omstandigheden plotseling zonder leiding kwam te zitten. Een half jaar later koos hij voor de locatie Hilversum als vaste werkplek; – aandachtsgebieden: afdelingsmanagement, hematologie, bloedtransfusiegeneeskunde en laboratoriumonderzoek bij vruchtbaarheidsstoornissen.

‘Het specialisme van de klinische chemie heeft oude papieren. In de oudheid suggereerde Hippocrates al om urine van patiënten goed te bekijken, eraan te ruiken of er zelfs een slok van te nemen. Ook de piskijkers uit de middeleeuwen deden eigenlijk niets anders. Tegenwoordig stoppen we bloed, urine en andere lichaamsmaterialen in ingewikkelde apparatuur om er allerlei tests mee uit te voeren. Zo kunnen we veel ziektes vaststellen. Vrijwel elke diagnose wordt mede op grond van laboratoriumonderzoek gesteld. Maar niet alleen de diagnose. Ook voor het vervolgen van therapie, voor het geven van een prognose en voor preventief onderzoek wordt een beroep gedaan op het klinische laboratorium. Ik verwacht dat de DNA-diagnostiek binnen de ziekenhuiswereld de komende jaren steeds belangrijker zal worden. Bijvoorbeeld om erfelijke ziekten op te sporen of om na te gaan of bepaalde medicijnen wel in de juiste dosering aan de patiënt worden gegeven. Kennis over ons erfelijk materiaal is al enige jaren ‘hot’. Er is al heel veel mogelijk, maar we zullen kritisch moeten bekijken welke DNA-technieken écht een bijdrage kunnen leveren die zinvol is voor de patiënt, en welke niet. Het specialisme klinische chemie fascineert me omdat het zich afspeelt op het grensvlak van geneeskunde en wetenschap. Dit past ook bij mijn brede interesse, van wetenschappelijke zaken tot filosofie. Helaas zullen we in het leven nooit antwoorden vinden op alle grote (levens)vragen die er te stellen zijn; en dat is misschien maar goed ook...’ Bijzonderheden: – is klinisch chemicus: studeerde biochemie; – aandachtsgebieden: endocrinologie en moleculaire diagnostiek; – gepromoveerd op onderzoek naar de tropische wormziekte schistosomiasis (ook wel bilharzia genoemd). Vroegdiagnostiek en inzicht in de immunologische afweerreactie van de gastheer is van groot belang om deze parasitaire aandoening effectief te kunnen bestrijden; – diverse publicaties op gebied van de laboratoriumgeneeskunde en hematologie.

Tergooiziekenhuizen

53

Klinische fysica

De klinisch fysicus verleent technische ondersteuning aan medisch specialisten bij het gebruik van technologie in de patiëntenzorg. Medisch specialisten maken voor het stellen van diagnoses en voor behandelingen veel gebruik van apparaten en instrumenten. De klinisch fysicus richt zich op het bevorderen van de kwaliteit, doelmatigheid en veiligheid bij de toepassing daarvan. De klinisch fysicus werkt samen met specialisten van vrijwel alle medische disciplines.

54

Tergooiziekenhuizen

de klinisch fysicus locatie Blaricum

L. van den Berg

voornaam: Leo

geboortejaar: 1955

in Blaricum sinds: 2005

‘Vreemde eend in de bijt’

‘Het optimaliseren van de toepassing van medische apparatuur, dát is de essentie van mijn vak. In de dagelijkse praktijk betekent dit dat ik specialisten en laboranten ondersteun bij het gebruik van de apparaten. Die spelen een essentiële rol in de behandeling van patiënten. De ontwikkelingen op dit gebied gaan zo snel dat de specialist daarbij deskundige hulp en advies nodig heeft. Daarnaast beoordeel ik of bepaalde apparatuur nog beter kan worden toegepast. Behandelmogelijkheden kunnen daardoor verder verbeteren. Ook adviseer ik de raad van bestuur van het ziekenhuis op het gebied van ioniserende straling. Om straling te mogen toepassen is namelijk een vergunning nodig. De raad van bestuur moet officieel op dat gebruik toezien. Ik ben een soort brug tussen de fabrikanten en de gebruikers van medische apparatuur. Ik kijk naar de mogelijkheden van een hulpmiddel en probeer dat vervolgens te koppelen aan de behandeling van een patiënt. Voor mijn vak heb ik in zekere mate kennis nodig van het menselijk lichaam. Gelukkig hoef ik niet van ieder botje en spiertje te weten hoe het heet. Wel is het erg belangrijk dat ik de functie van de organen ken en weet hoe weefsel zich gedraagt. Binnen het ziekenhuis ben ik een vreemde eend in de bijt: de directe patiëntenzorg staat eigenlijk ver van mij af.’ Bijzonderheden: – doet zijn promotieonderzoek naar de beeldkwaliteit van radio diagnostische apparatuur; – is auteur van een boek over de kwaliteitsborging van radio diagnostische apparatuur; – is stralingsdeskundige (niveau 2); – is vanuit het UMC Utrecht gedetacheerd in Tergooiziekenhuizen.

Tergooiziekenhuizen

55

Klinische genetica Locatie Blaricum, afsprakennummer poli: (035) 539 80 00 Interessante websites: – www.brca.nl (erfelijke borstkanker) – www.stoet.nl: (opsporing erfelijke tumoren) – www.nav-vkgn.nl: (Nederlandse Antropogenetische Vereniging, Vereniging Klinische Genetica Nederland) – www.vsop.nl: (Vereniging Samenwerkende Ouder- en Patiëntenverenigingen)

De klinische genetica houdt zich bezig met onderzoek en diagnostiek van erfelijke ziekten. Mensen kunnen zich tot de klinisch geneticus wenden als zij voorafgaand aan of tijdens een zwangerschap advies willen over een verhoogde kans op erfelijke aandoeningen. In deze gevallen kan de klinisch geneticus onderzoek doen naar voorkomende erfelijke aandoeningen en advies uitbrengen. Tijdens de zwangerschap kan de klinisch geneticus de foetus onderzoeken op het voorkomen van de aandoening(en). Een andere taak van de klinisch geneticus ligt in het opsporen van de exacte genetische oorzaak van erfelijke ziekten, en het hierover adviseren van patiënten en hun familieleden. Zo kunnen bijvoorbeeld families bij wie familiaire tumoren (zoals erfelijke borstkanker) voorkomen, laten uitzoeken wie drager is van het afwijkende gen. De klinisch geneticus zal proberen de dragers van het gen te adviseren over mogelijke preventieve behandelingen of over periodieke controle.

56

Tergooiziekenhuizen

de klinisch geneticus locatie Blaricum

I. Kluijt

voornaam: Irma

geboortejaar: 1960


‘Oorzaak van kanker achterhalen’

‘Een paar jaar geleden is de structuur van het menselijk DNA ontrafeld. Dat is een enorme stap voorwaarts in het onderzoek naar het opsporen van kanker in families. We zijn steeds vaker in staat een fout in een gen te ontdekken. Als ik eenmaal de oorzaak van de kanker weet te achterhalen, weet ik ook welke risico’s de patiënt loopt. Op basis hiervan kan ik tijdens het spreekuur een advies uitbrengen. Dat advies kan een behandeling zijn, of periodieke controle. De patiënt krijgt altijd een schriftelijk verslag van het gesprek. Ik doe dit werk samen met Anja van Rens, zij is genetisch consulent. Doorgaans tekenen we een stamboom van de familie. Dat doen we aan de hand van de informatie die de patiënt ons verstrekt. Ook vragen we medische gegevens op. Op basis daarvan schatten we in hoe groot de kans is op kanker met een erfelijke oorzaak. De meeste families die ik zie, hebben te maken met erfelijke borstkanker, gevolgd door families met erfelijke darmkanker. Op basis van de kennis die we nu hebben, lijkt circa vijf procent van de meeste kankervormen erfelijk. Ik hoop binnen afzienbare tijd te promoveren op onderzoek naar familiaire maagkanker. Nieuwe ontwikkelingen als medicijnen, DNA-technieken en gezondheidsvoorlichting zijn misschien wel kostbaar, maar het is belangrijk dat we die blijven stimuleren. Op de lange termijn kunnen ze zelfs de kwaliteit van leven verhogen én de kosten van de gezondheidszorg verlagen.’ Bijzonderheden: – aandachtsgebied: onco-genetica, ofwel erfelijkheidsonderzoek in families met kanker; – hoopt te promoveren op haar onderzoek naar familiaire maagkanker; – werkt ook in het Nederlands Kanker Instituut / Antoni van Leeuwenhoek Ziekenhuis, in Amsterdam.

Tergooiziekenhuizen

57

Klinische geriatrie Locatie Blaricum, afsprakennummer poli: (035) 539 17 01 Locatie Hilversum, afsprakennummer poli: (035) 688 75 39 Interessante websites: – www.dementia.nl – www.nvkg.nl – www.ouderenpsychiatrie.nl

De klinische geriatrie is een medisch specialisme in het algemeen ziekenhuis. Dit specialisme houdt zich bezig met diagnostiek en behandeling van ouderen met meerdere aandoeningen tegelijk, waaronder typische ouderdomskwalen. Niet iedere oudere patiënt is een geriatrische patiënt. Juist de combinatie van problemen op meerdere vlakken tegelijk (lichamelijk, psychisch, sociaal of functioneel) maakt dat de problemen met elkaar verweven zijn. De klinisch geriater is erin gespecialiseerd die verwevenheid te ontrafelen en de juiste behandeling te kiezen. De brede deskundigheid van de klinisch geriater wordt aangevuld door specialisten uit andere vakgebieden en paramedici zoals fysiotherapeut, klinisch psycholoog en maatschappelijk werkende. Tevens werkt de klinisch geriater samen met zorgverleners buiten het ziekenhuis waaronder de huisarts, Symfora en verpleeghuisartsen. Een aantal problemen kan veelal goed in dagopnames worden uitgezocht. Er bestaat bijvoorbeeld een mogelijkheid voor geheugenonderzoek en valonderzoek in dagopname.

58

Tergooiziekenhuizen

de klinisch geriaters locatie Blaricum

S.B. Diraoui

W.W.A. van Maarschalkerweerd

‘Spin in het web’

op locatie Blaricum sinds: 1996 geboortejaar: 1960

‘Ik vind het wel prettig om me overal mee te bemoeien. Ouderen hebben een lang verhaal te vertellen, maar ik wil ook veel weten. Het gaat niet alleen om lichamelijke klachten, ook de sociale omgeving en de psychische toestand van de patiënt spelen een rol. Het is mijn taak alles helder op een rijtje te zetten. Zeker bij mensen die al veel behandelingen en opnames achter de rug hebben, is dat van groot belang. Wat dat betreft ben ik een spin in het web: ik houd de boel bij elkaar. Vervolgens ga ik aan de slag om, waar mogelijk, de kwaliteit van leven te verbeteren. Het lichaam van oudere mensen is toch een beetje versleten, hoe akelig dat ook klinkt. Ze lopen slecht door slijtage van de botten, het zicht en het gehoor verminderen. Dit soort klachten kan ik niet genezen, maar ik kan wel iets voor de patiënt betekenen. Door een diagnose te stellen, geef ik duidelijkheid. Pas als ik weet wat er aan de hand is, kan ik een plan maken voor de toekomst. Toch is het heerlijk om af en toe een ziekte te kunnen verhelpen, bijvoorbeeld een delier. Een delier komt vaak bij oudere mensen voor en is een acute verwardheid die veroorzaakt wordt door een lichamelijk probleem. Zodra de oorzaak van het delier bekend is, bijvoorbeeld een infectie of herseninfarct, kunnen we deze behandelen. Mensen knappen dan zienderogen op. Dat geeft mij een bevredigend gevoel.’

voornaam: Willy

voornaam: Shiraz

geboortejaar: 1968


‘Geriatrische zorg moet voor alle ouderen beschikbaar zijn’

Bijzonderheden: – is actief in de landelijke val-werkgroep: een nationaal samenwerkingsverband binnen de geriatrie op het gebied van mobiliteit en vallen; – werkt mee aan het opzetten van een valpoli in Tergooiziekenhuizen.

‘Oude mensen zijn erg boeiend vanwege hun levensgeschiedenis. Ze hebben veel meegemaakt en doorgaans veel levenswijsheid opgedaan. Dat interesseert mij. Ik probeer altijd zo onbevangen mogelijk in gesprek te komen met mijn patiënten. Mijn vak is vooral een praatvak. Elke dag ben ik in gesprek met ouderen en / of hun gezinsleden, om uit te zoeken wat er precies aan de hand is. Wat is mogelijk, welke kant kunnen we opgaan? Welke levenskwaliteit is acceptabel? Waar zien we samen nog kansen? Welke punten kunnen verbeteren? Soms laten we bewust medische behandelingen achterwege, maar dat is niet mijn uitgangspunt. Vaak oordelen mensen te snel over ouderen, zeggen ze dat het normaal is dat zij verward of minder mobiel zijn. Ook ouderen zelf zeggen dat. Maar zolang niet alle ouderen met die problemen kampen, vind ík het niet normaal. Het is goed om te accepteren dat ouderdom met gebreken komt, maar aan sommige gebreken kan ik iets dóen. Dat vraagt een kritische beoordeling per individu. Immers, elke oudere is verschillend. Het zou mooi zijn als de ziekenhuisgeriatrie beschikbaar wordt voor alle mensen die er behoefte aan hebben. In Nederland wordt dit specialisme nog maar heel beperkt aangeboden.’ Bijzonderheden: – is actief in het bestuur van de Nederlandse Vereniging van Klinische Geriatrie (NVKG); – zit in het bestuur van het Rosa Spierhuis (verzorgingshuis) in Laren.

Tergooiziekenhuizen

59

de klinisch geriaters

de klinisch geriaters locatie Hilversum

W. Knol

‘En hoe gaat het met u?’

‘Recht op goede en adequate zorg’

Bijzonderheden: – werkte een jaar lang mee aan het Leids 85-plus onderzoek; – is actief in het opzetten van de polikliniek geriatrie Weesp, een buitenpoli van locatie Blaricum; – heeft als aandachtsgebied het onderwijs en palliatieve zorg.

60

Tergooiziekenhuizen

geboortejaar: 1973

‘Verzorgers en specialisten zien de patiënten in mijn doelgroep al snel als oud en versleten. Ook de patiënten zelf denken vaak zo. Maar geriaters zien dat er nog mogelijkheden zijn. Natuurlijk, het lichaam raakt op een gegeven moment op. Maar tot die tijd kan ik er alles aan doen om de kwaliteit van leven te verbeteren: mensen weer een beetje mobieler maken, zorgen dat hun uithoudingsvermogen toeneemt, dat ze minder pijn hebben of minder incontinent zijn. Het zou prachtig zijn als mensen zorgeloos doorleven totdat plotseling alle systemen uitvallen. Zoals een monteur over een wasmachine zegt: ‘Die is gewoon op.’ Maar dat gebeurt zelden. Het is mijn taak in de gaten te houden wanneer bij mijn patiënten ‘de machine’ wél op is. Soms verricht ik bepaalde ingrepen niet omdat ze tot nieuwe, belastende complicaties leiden. Mensen komen aan de grens van hun reserves. Over de wilsbeschikking spreek ik dan ook uitgebreid met de patiënt en de familie. Dat houdt in dat mensen in overleg met de arts beslissen of ze een natuurlijke dood willen sterven wanneer er bijvoorbeeld complicaties optreden of dat we er wél alles aan moeten doen om iemand in leven te houden. Vaak besluiten we samen dat reanimatie niet meer hoeft. Het contact met ouderen is doorgaans wederkerig; ik sta niet alleen in dienst van hen. Als ik een patiënt de hand schud en vraag hoe het gaat, krijg ik vaak de vraag terug: ‘En hoe gaat het met u?’ Die oprechte interesse in mij verrast me elke keer weer.’


C. van Rees

voornaam: Wilma

voornaam: Carolien

geboortejaar: 1958


locatie Blaricum

‘De geriatrie is als specialisme onmisbaar. De levensverwachting van mensen stijgt en dat brengt in de laatste levensfase meer aandoeningen en beperkingen met zich mee. Ouderen worden gauw afgedankt, maar ze hebben een heel leven achter zich. En misschien ook nog vele jaren vóór zich, dat wordt vaak onderschat. Op de afdeling Geriatrie werken mensen die bewust gekozen hebben voor het werken met ouderen. Ik denk dat de patiënten aanvoelen dat deze mensen, in tegenstelling tot wat patiënten in de samenleving vaak meemaken, oprecht geïnteresseerd en betrokken zijn. De geriatrie is geen heroïsch vak; een geriater moet met beperkingen kunnen omgaan. Toch geeft het mij voldoening om te zien dat, binnen reële marges, verbeteringen haalbaar zijn. Maar ik kan ook tevreden zijn wanneer we in goed overleg met de familie en de patiënt besluiten om niet te behandelen. In de geriatrie gaat het niet zozeer om levensverlenging, als wel om het behouden of verbeteren van de kwaliteit van leven en de zelfstandigheid. Interessant zijn ook de ontwikkelingen binnen dit specialisme. Dementie is daar een goed voorbeeld van: nu kunnen we met medicijnen alleen symptomen verminderen of vertragen, maar vermoedelijk is het slechts een kwestie van tijd totdat we ook de onderliggende ziekte kunnen behandelen.’ Bijzonderheden: – is bezig met promotieonderzoek naar de oorzaken en gevolgen van bijwerkingen van antipsychotica bij ouderen; – volgt tevens de opleiding tot klinisch farmacoloog; – heeft als interessegebied de gerontofarmacologie; hierbij gaat het over de werking en met name de bijwerkingen en interacties van medicijnen bij ouderen.

de klinisch geriaters locatie Hilversum

J. Schuur

M.H.P.J. Schuurmans-Daemen

Bijzonderheden: – winnaar publieksprijs landelijke geriatriedagen met onderzoek onder ouderen (2000). Ze stelde hierin de vraag in hoeverre ouderen betrokken willen worden bij de beslissing ‘nog reanimeren ja of nee’.


‘Oude mensen vertellen indrukwekkende verhalen. Soms zou ik het liefst aan hun bed blijven zitten om naar die verhalen te luisteren. Ze hebben veel meegemaakt en dikwijls veel kwaliteit in hun leven ingeleverd. De meeste oude mensen zijn afhankelijk geworden van anderen. Stel je voor dat iedere dag iemand bij je langskomt die in je keukenkastjes grijpt. Of dat je altijd hulp in moet roepen als je naar het toilet moet. Dat tast je persoonlijke integriteit aan. Veel oude patiënten behouden desondanks hun waardigheid en humor. Daar heb ik bewondering voor. Je moet je als klinisch geriater aanpassen aan het tempo, het taalgebruik en de omgangsvormen van de oudere patiënt. Een geriatrische patiënt heeft niets aan een dokter die even snel vijf minuten langskomt en dan wat mompelt. Goede geriatrische zorg betekent de tijd nemen en de nieuwsgierigheid hebben om het hele verhaal van de patiënt na te pluizen. Ik ben gefascineerd door het leven; als ik geen geriater was geworden, had ik denk ik voor theologie gekozen.’

‘Soms voel ik me de uitsmijter van het ziekenhuis’

‘Klinische geriatrie lijkt een beetje op kindergeneeskunde: het is vaak niet wat je denkt dat het is. Geriatrische patiënten presenteren hun klachten anders. Een te hard werkende schildklier leidt normaliter tot gejaagdheid en nerveusiteit. Bij ouderen kan zo’n aandoening juist apathie veroorzaken. Dat is honderdtachtig graden de andere kant op. Bij de geriatrische patiënt behoort ook de omgeving en de familie. Die brede kijk is precies wat het vak zo leuk maakt. Het vak zou nog leuker zijn als er geen uitplaatsingproblemen zouden bestaan. Wij staan als klinisch geriaters steeds weer voor de afweging of het verantwoord is iemand naar huis te laten gaan. Dat is niet altijd zonder risico. Stel dat zo iemand de volgende dag over straat zwerft. Soms leidt zo’n beslissing ook tot agressie van familieleden. Dan voel ik me wel eens de uitsmijter van het ziekenhuis. Maar we kunnen niet iedere patiënt in ons ziekenhuis laten wachten tot er plek is in het verzorgingshuis. Dan doe je anderen tekort die onze verzorging ook hard nodig hebben. Maar de leuke kanten overheersen.’

voornaam: Lily


geboortejaar: 1966


‘Geriatrische patiënt heeft niets aan dokter die even vijf minuten langskomt’

Tergooiziekenhuizen

61

KNO-heelkunde Locatie Blaricum, afsprakennummer poli: (035) 539 14 20 Locatie Hilversum, afsprakennummer poli: (035) 688 76 23 Interessante websites: – www.kno.nl – www.snurken.com

De keel-, neus- en oorheelkunde is de medische wetenschap die zich bezighoudt met onderzoek, diagnose en behandeling van aandoeningen van keel, neus en oren én de hals. De KNO-arts behandelt kinderen, jongeren en volwassenen met uiteenlopende klachten, die klachten kunnen variëren van een hardnekkige verkoudheid tot keelkanker. Veel voorkomende klachten die door de KNO-artsen worden behandeld, zijn ontstoken amandelen, neuspoliepen, duizeligheid, heesheid, stembandproblemen, oorontsteking, slechthorendheid, snurken (slaapapneu) en allergieën (hooikoorts). Ook voor een uitwendige neuscorrectie of een flapoorcorrectie kunnen mensen bij de KNO-arts terecht. De KNO-artsen in Tergooiziekenhuizen hebben – voor de behandeling van patiënten – veel mogelijkheden tot hun beschikking. Alleen voor zeer specialistische ingrepen en behandelingen verwijzen ze door naar een van de universitair medische centra, waarmee vanzelfsprekend nauw wordt samengewerkt.

62

Tergooiziekenhuizen

de KNO-artsen locatie Blaricum

dr. S. van der Baan

dr. P.H.M.T. Olde Kalter

Bijzonderheden: – aandachtsgebieden: oorheelkunde, KNO bij kinderen en immunologische aandoeningen – zijn proefschrift handelde over het diagnosticeren van Primaire Cilaire Dyskinesie (een aangeboren afwijking aan de trilharen in de luchtwegen); – publiceerde verscheidene artikelen over immunologische stoornissen van de bovenste luchtwegen; – schreef een rapport voor de leden van de KNO-vereniging over afweerstoornissen; – begeleidde – na zijn eigen promotie – als copromotor drie andere promotieonderzoeken naar de immunologie van de bovenste luchtwegen; – zat in het bestuur van de Nederlandse Vereniging voor Allergologie; – was gedurende zes jaar vice-voorzitter van de KNO-vereniging.


‘Als KNO-arts kun je veel mensen van hun klachten afhelpen. Ik behandel allerlei verschillende mensen, zowel mannen als vrouwen, jong en oud. Dat brengt afwisseling met zich mee en het houdt mijn werk interessant en levendig. Kinderen moet je uiteraard anders benaderen dan volwassenen. Ook de combinatie van spreekuren en opereren vind ik prettig. Mijn werk geeft me veel voldoening, juist omdat ik in de meeste gevallen echt wat voor de patiënten kan betekenen. Die voldoening geeft mij weer energie voor de volgende dag. Ik kan mijn ei goed kwijt in deze baan. De nieuwe manier van administreren (op basis van DBC’s: diagnose-behandeling-combinaties) en veranderde regelingen met verzekeraars zorgen voor veel onrust.’

‘Kleine aanpassingen maken een groot verschil’

voornaam: Peter

voornaam: Bert

geboortejaar: 1951


‘Voldoening in werk geeft energie’

‘Een groot deel van mijn tijd help ik patiënten met bijholteproblemen en kinderen met bovenste-luchtwegaandoeningen. Van deze laatste groep opereren wij ongeveer achttien kinderen per week. Gelukkig is de zorg voor de kleinsten tegenwoordig veel beter dan vroeger. Iets als ‘amandelen knippen’ was voorheen voor veel kinderen een traumatische ervaring. Dat hóeft helemaal niet – als je ze maar goed begeleidt. Wij nemen daarom de tijd om kinderen op hun gemak te stellen, en ouders mogen bij de ingreep aanwezig zijn. Zulke relatief kleine aanpassingen maken het verschil. Ons ziekenhuis is verschillende keren onderscheiden voor de manier waarop wij met kinderen omgaan. Uit enquêtes van het ziekenhuis blijkt bovendien dat zeer veel patiënten – jong en oud – én huisartsen tevreden zijn over onze prestaties. Dat willen we graag zo houden. Dus als een huisarts zegt: ‘Deze patiënt moet beslist vandaag worden geholpen’, dan doen we dat ook. Medisch-inhoudelijk staat ons vak ook niet stil. Revolutionaire, nieuwe behandelmethoden zijn er niet geweest de afgelopen jaren. Ons instrumentarium is wél sterk verfijnd. Met behulp van goede ‘scopen’ kunnen we vrijwel alles zichtbaar maken. Daardoor kunnen we nauwkeuriger opereren. Dat verkleint de kans op complicaties aanzienlijk.’ Bijzonderheden: – aandachtsgebieden: stembandchirurgie, neus / bijholteproblemen, KNO bij kinderen; – zijn proefschrift ging over afwijkingen van de stembanden; – heeft een spreekuur op de buitenpoli in Weesp; – publiceerde het rapport ‘KNO-arts en tuchtrecht’, een rapport over alle tuchtzaken tegen KNO-artsen waarin de rechter uitspraak heeft gedaan. Dit rapport biedt KNO-artsen een overzicht van de ‘valkuilen’ in hun vakgebied.

Tergooiziekenhuizen

63

de KNO-artsen

de KNO-artsen locatie Hilversum

J.E.E. Duyndam

‘Compassie, geduld en respect als uitgangspunt’

‘Jij wordt later een professortje’

Bijzonderheden: – is gespecialiseerd in plastische en reconstructieve aangezichtchirurgie; – promoveerde op een onderzoek naar het teruggeven van een stem aan patiënten na een strottenhoofdverwijdering; – heeft 45 literatuurpublicaties op zijn naam staan en schreef 24 boekhoofdstukken; – voltooide onlangs de eindredactie van een Europees studieboek over plastische en reconstructieve aangezichtchirurgie.

64

Tergooiziekenhuizen

geboortejaar: 1970

Als KNO-arts met een bijzondere specialisatie – namelijk de plastische en reconstructieve aangezichtchirurgie – kom ik letterlijk heel dicht bij mensen. Ik kom aan hun gezicht. De interactie met mijn patiënten is daarom een bijzondere. Veel van mijn patiënten hebben een tumor, ze hebben bijvoorbeeld huidkanker waardoor een deel van hun gezicht moet worden weggenomen. Dat is enorm ingrijpend. Het mooie van mijn vak is dat ik daarna mijn best kan doen de schade zo goed mogelijk te herstellen. Een ander voorbeeld: ook voor mensen die door scheefgroei van de neus moeite hebben met ademhalen kan een herstellende operatie van grote waarde zijn. De functie van de neus wordt beter – maar ook het gezicht ziet er vaak weer fraaier uit. Puur verfraaiende operaties doe ik nauwelijks. Als arts zie ik het als mijn taak iets te betekenen voor mensen die vanaf hun geboorte, of door een ziekte of ongeval beperkt zijn in hun functioneren. Overigens kan het functioneren ook belemmerd zijn door hun uiterlijk. Ik zet daarvoor mijn vakkennis en kundigheid in én compassie, geduld en respect. Zou ik ooit minister van Volksgezondheid worden, dan zou mijn beleid gestoeld zijn op die drie menselijke waarden. Ethiek en preventie zouden veel meer dan nu op de voorgrond staan. Je moet je bedenken dat we in Nederland nu maar een procent van het hele gezondheidszorgbudget besteden aan preventie. Dat vind ik niet juist. Nederlanders gezonder maken, dat is toch ieders doel in de gezondheidszorg?’


dr. H.D. Vuyk

voornaam: Jeff

voornaam: Hadé

geboortejaar: 1955


locatie Blaricum

‘Soms kan ik een patiënt de functie van een zintuig teruggeven of de werking ervan verbeteren. Dat is dankbaar werk omdat hij of zij daardoor beter zal functioneren. Zo kan een poliep er de oorzaak van zijn dat iemand niets meer ruikt. Je lost die klacht relatief gemakkelijk op door de poliep te verwijderen. Een van de dingen die ik erg leuk vind aan mijn vak is dat ik zo gericht kan helpen. Daarnaast trekt de grote verscheidenheid aan patiënten mij enorm. Zo zie ik veel kinderen met oorontstekingen, ouderen met gehoorverlies, jongeren met keelklachten en volwassenen met neuspassage-problemen. Op een gegeven moment zijn de klachten herkenbaar, maar de mensen áchter de klachten zijn steeds weer verschillend. Zo behandelde ik laatst een waarzegster. Nadat de behandeling goed was verlopen, voorspelde ze mij mijn toekomst: ‘Jij wordt later een echt professortje.’ Dat werd, tegen wil en dank, meteen mijn bijnaam. Op de polikliniek volgen de patiënten elkaar in hoog tempo op. Dat kán uitputtend zijn, maar voor mij werkt het juist stimulerend. Het is de kunst om steeds efficiënter te werken. Gelukkig wisselen polidagen zich af met operatiedagen. Na een dag opereren sta ik weer enthousiast en vol goede moed op de poli.’ Bijzonderheden: – schreef verschillende artikelen, onder andere over tumoren op de gehoorzenuwen en neusverruimende behandelingen.


P.A.H.M. Goderie

dr. M.J. Middelweerd

Bijzonderheden: – drie jaar scheepsarts geweest op schepen die Engelse emigranten naar Australië en Nieuw-Zeeland brachten; – veel gepubliceerd over stem(band)problemen bij zangers en andere musici.


‘Naast de gewone keel-, neus- en oorheelkunde houd ik me veel bezig met stemproblemen bij zangers en andere musici. Door de jaren heen heb ik honderden stembanden gezien, beoordeeld en behandeld. Dat leverde nog wel eens een vrijkaartje op voor een concert (lachend). Ik zing in mijn vrije tijd zelf ook. Bovendien geef ik lessen stemtechniek aan het Sweelinck Conservatorium in Amsterdam. Als medisch specialist sta je volop in het leven. Ik volg de patiënt zijn gehele ziekteperiode, van het eerste consult op het spreekuur bij mij aan huis tot het laatste contact na een behandeling of ingreep in het ziekenhuis. Wederzijds respect is nodig om tot de beste resultaten te komen. Daarnaast gaat het in een vak als het onze om vaardigheden als luisteren, meeleven en invoelen. Gelukkig heb ik daarvan wel enige kaas gegeten. Verder moet je een beetje handig en praktisch ingesteld zijn. Ook werk ik veel met een microscoop. Dat vereist een grote mate van nauwkeurigheid. Hoewel ik al wat ouder ben, gaat mijn werk me nog uitstekend af. Ik wil graag doorwerken tot mijn vijfenzestigste en daarna langzaam afbouwen.’

‘Iets maken, repareren of veranderen’

voornaam: René

voornaam: Pieter

geboortejaar: 1942


‘Door jaren heen honderden stembanden gezien’

‘Aan het eind van mijn medische opleiding realiseerde ik me dat ik operaties wilde uitvoeren. Ik wilde met technische instrumenten iets kunnen maken, repareren en ook wel: veranderen. Met de chirurgie van neus, aangezicht en oren – één van mijn specialisaties – zit ik dus helemaal op het juiste spoor. Als KNO-artsen stellen we in negen van de tien gevallen niet alleen de diagnose, maar verrichten we ook de behandeling of ingreep. Je maakt kennis met de patiënt, onderzoekt wat er aan de hand is en stelt zelf de behandeling in. Dat vind ik prettig. Ik behandel ook veel kinderen, bijvoorbeeld voor het plaatsen van buisjes of het verwijderen van amandelen. Het contact met hen en hun ouders maakt mijn vak zeer afwisselend. Ik ben altijd geïnteresseerd in nieuwe en betere technieken. Daarom juich ik het toe dat op onze afdeling geregeld Britse, Duitse en Amerikaanse KNOartsen een zogenoemd fellowship lopen. In drie tot zes maanden leren zij óns en wij hen de kneepjes van diverse onderdelen van het vak. Daarmee doen wij allemaal ons voordeel – in het belang van de patiënt.’ Bijzonderheden: – ontwikkelde gehoortest die goed toepasbaar is in de dagelijkse praktijk; – voor de chirurgie van neus, aangezicht en oren deed hij ervaring op in het VU medisch centrum, maar ook in de Verenigde Staten en Zwitserland.

Tergooiziekenhuizen

65


dr. G.J. Westerveld

voornaam: Gerrit Jan

geboortejaar: 1967


‘Speciaal team behandelt snurken en slaapapneu.’

66

‘Als KNO-arts houd ik me bezig met een klein deel van het lichaam, maar wel met een heel interessant deel. Alle zintuigen – horen, zien, proeven, ruiken – zitten er. Problemen met oren en neusbijholten komen het meest voor, met als goede tweede allergieën en aandoeningen aan de bovenste luchtwegen bij kinderen. Vooral volwassenen melden zich bij ons vanwege snurken, hoewel het vaak de partner is die daarvan de meeste last ondervindt. Naast chronisch snurken komt ook het ‘obstructief slaapapneu syndroom’ regelmatig voor. Dit is een korte ademstilstand tijdens de slaap door bijvoorbeeld het naar achteren zakken van de tong. We spreken van een syndroom als dit meer dan tien tot vijftien keer per uur voorkomt. Een gespecialiseerd snurk- / slaapapneu-team behandelt in ons ziekenhuis deze mensen. In dit vak moet je denken in oplossingen en doortastend optreden. Daar houd ik wel van. Ik kan op de polikliniek vaak al meteen iets doen voor de patiënt. Op die manier zou ik ook de organisatie van de gezondheidszorg in ons land willen verbeteren: doelmatig werken via korte lijnen, in goed overleg met de patiënt. Voor ons dokters gaat het tenslotte allemaal om die patiënt!’ Bijzonderheden: – won met zijn proefschrift over de behandeling van chronische bijholteontsteking en neuspoliepen met anti-oxidanten de KNOJaarprijs 2002; – heeft samen met collega René Middelweerd op zaterdag in het ziekenhuis een zelfstandig behandelcentrum (ZBC) opgezet. Dit in goede samenwerking met de locatie Hilversum en de Bilthovense Bergman Kliniek.

Tergooiziekenhuizen

Longziekten

Anesthesiologie

Locatie Blaricum, afsprakennummer poli: (035) 539 14 13 Locatie Hilversum, afsprakennummer poli: (035) 688 75 77 Interessante websites: – www.astmafonds.nl – www.ikcnet.nl – www.nvsap.nl – www.nvalt.nl

Longziekten is het specialisme dat zich bezighoudt met aandoeningen van de luchtwegen en de longen. De longartsen behandelen patiënten met astma en COPD (Chronic Obstructive Pulmonary Disease, dit werd vroeger ook wel chronische bronchitis en emfyseem genoemd). Ook patiënten met longkanker en longvlieskanker komen bij de longarts terecht. Daarnaast ziet de longarts veel mensen met infecties aan de luchtwegen (bijvoorbeeld longontsteking of tuberculose), bloedstolsels in de longen (longembolie), slaapapneu en andere, minder frequent voorkomende ziektes.

Tergooiziekenhuizen

67

de longartsen

A. Peters

‘Ik geef een weloverwogen advies’

‘Zelfmanagement van patiënten’

Bijzonderheden: – aandachtsgebieden: slaapstoornissen en diffuse longafwijkingen (een bindweefselziekte van de longen).

68

Tergooiziekenhuizen

geboortejaar: 1943

‘Het leuke van longen is dat je ze kunt beluisteren, bekijken en meten. Het orgaan is breed toegankelijk voor onderzoek en dat werkt prettig. Een veel voorkomende behandeling is het aanleggen van een drain bij patiënten met vocht achter de longen. Op een zeer snelle manier kun je hiermee klachten van kortademigheid bestrijden. Ook chemotherapie is iets wat steeds vaker voorkomt, het aantal patiënten met kwaadaardige longgezwellen neemt toe. Chemokuren slaan niet altijd aan, wanneer dat gebeurt kan dat een behoorlijke domper op mijn dag zijn. Die constatering is heel emotioneel en daarin kán en wíl ik me als dokter niet terugtrekken. Juist na zo’n tegenvaller ga ik in gesprek met mensen. Patiënten moeten zelf kiezen voor een behandeling. Daarom is het belangrijk dat ik me verplaats in hun gedachten en wensen. Goed kijken naar de patiënt en constant alert blijven is daarom essentieel. Ik heb een soort marktkraam waarop een groeiend aantal behandelmogelijkheden uitgestald ligt. Die ‘producten’ op mijn kraam probeer ik zo goed mogelijk uit te leggen. Ik geef een weloverwogen advies, maar uiteindelijk besluit de patiënt wat hij ‘koopt’. Het is mijn streven om een plezierige sfeer te creëren op de afdeling en op de poli. Gelukkig wordt er veel gelachen, zelfs door mensen met ernstige ziektes. Zij willen zich niet in een hoekje laten drukken, maar vechten en gaan ervoor!’


F.J.M. Jacobs

voornaam: Albert

voornaam: Frans Jozef

geboortejaar: 1949


locatie Blaricum

‘Ik vind het de grootste uitdaging om chronische patiënten te leren optimaal met hun ziekte om te gaan. Dit voorkomt dat iemand ‘invalide’ wordt en zelf niets meer kan. Met het MASCO-programma coachen we patiënten in het beoordelen van de ernst van hun klachten, zodat ze op tijd vragen om zorg. Feitelijk komt het neer op zelfmanagement. Wij hadden namelijk veel te maken met ‘draaideurpatiënten’: mensen die keer op keer – onnodig – naar de poli terugkwamen met dezelfde klachten. Ik probeer mijn patiënten ‘op te leiden’, zodat de kennis over de eigen ziekte toeneemt. Ik ga nooit met een rotgevoel naar huis, behalve wanneer ik slechtnieuwsgesprekken heb gevoerd. Dan zeggen ze thuis: ‘Oh, was het weer zo ver’. Gelukkig heb ik veel hobby’s om me op te concentreren. Ik maak al twintig jaar deel uit van een wijnproefclub. We zijn weliswaar amateurs, maar we proeven heel wat af. Verder kook ik graag, ga veel naar muziekuitvoeringen en speel drums en piano. Gezien mijn leeftijd zou ik kunnen stoppen met werken, maar zolang het werk nog zo leuk is, ga ik graag nog even door.’ Bijzonderheden: – verschillende vakpublicaties over het voorkomen van IgE (anti lichamen) in het slijmvlies van de luchtwegen en de huid en over de behandeling van schimmelinfecties in de longen; – voerde de Ketenzorg COPD in de regio in, – startte, samen met de longfysiotherapeuten, eind jaren ’80 het MASCO-programma waarin patiënten leren om – in overleg met de huis- en longarts – zelf te verwoorden wat zij aan zorg nodig denken te hebben en die vraag vervolgens bij een behandelaar neer te leggen.

de longartsen

S.C.A.M. Hiepvan Casteren

‘Hard blijven vechten tegen longkanker’

‘Stoppen met roken loont’

Bijzonderheden: – gepromoveerd op een onderzoek naar de afweerreacties in de long en met name naar de rol van dentritische cellen hierbij. Deze cellen zijn bepalend voor het beginnen van een afweerreactie. Er wordt geprobeerd ze in te zetten bij vaccinaties tegen kanker en aids; – onderzoek naar chemotherapie bij longkanker en borstvlieskanker, beter bekend als asbestkanker; – neemt deel aan diverse landelijke werkgroepen op het gebied van longkanker en slaapapneu (ademonderbreking).

geboortejaar: 1961

‘Ik behandel mensen met een brede diversiteit aan longaandoeningen, van slaapapneu tot astma en COPD. Maar mijn aandachtsgebied is longkanker. Met name bij dit onderdeel van mijn vak heb ik het gevoel dat ik veel voor mensen kan betekenen. Het doel is om de zorg voor patiënten met longkanker te verbeteren. Bij de introductie van nieuwe behandelmethoden of een nieuw medicament tegen deze vaak slopende ziekte bestaat in de ‘lekenpers’ nog wel eens teveel optimisme. Ik ben daar voorzichtig mee. Wel is het zo dat geleidelijk steeds meer mensen genezen van bepaalde vormen van longkanker. Door intensieve combinaties van chemotherapie, bestraling en chirurgie slagen we erin tweemaal zoveel patiënten beter te maken dan een aantal jaren geleden. We moeten hard blijven vechten om meer mensen te genezen. Dat is arbeidsintensief, maar ook uitdagend. En uitdaging trekt mij wel. Daarom hield ik vroeger ook van bergbeklimmen. Maar sinds ik een gezin met kinderen heb, beperk ik mijn sportieve avonturen tot tennissen en zeilen.’


dr. J.M.W. van Haarst

voornaam: Silvia

voornaam: Jan Maarten

geboortejaar: 1961


locatie Hilversum

‘Longpatiënten hebben vaak chronische aandoeningen. Het contact met patiënten is daardoor langdurig en intensief. Met astma en COPD is meestal goed te leven, de behandeling bestaat echter niet alleen uit het voorschrijven van de juiste medicatie. Het is voor alle longpatiënten belangrijk te begrijpen wát er aan de hand is. Als ze de achtergronden van hun ziekte kennen en weten waarvoor hun medicijnen precies dienen, verhoogt dat de therapietrouw. Ook leefregels – zoals geen huisdieren, niet roken en het mijden van rokerige cafés – worden beter nageleefd wanneer de patiënt écht inziet hoe belangrijk ze zijn. Dat geldt ook voor patiënten met longkanker. Het is jammer dat er nog steeds mensen roken. De helft van alle rokers sterft voor zijn 69e levensjaar aan de gevolgen van het roken. En niet alleen aan longkanker en COPD, maar ook aan beroertes, hartinfarcten en kanker van andere organen. Vroeger was ik van mening dat roken ieders eigen verantwoordelijkheid was. Tegenwoordig probeer ik mensen echt van het roken af te krijgen en te houden. Wanneer iemand stopt met roken, leeft hij of zij gemiddeld tien jaar langer! Dat is meer dan ik met menig andere behandeling kan bereiken.’ Bijzonderheden: – heeft een aantal vakpublicaties over longinfecties en longbloedingen op haar naam staan.

Tergooiziekenhuizen

69

de longartsen locatie Hilversum

P.J.H. Janssen

voornaam: Paul

geboortejaar: 1946


‘Patiënten mogen met mij discussie aangaan’

70

‘Wat mij in dit vak bijzonder aanspreekt, is de combinatie van denken, doen en multidisciplinair samenwerken – dus samen met specialisten, fysiotherapeuten en (long)verpleegkundigen. Patiënten komen in deze tijd gelukkig meer voor zichzelf op dan voorheen. Ze gaan met mij soms de discussie aan over hun ziekte en wat daaraan gedaan kan worden. Dat mogen ze. Ik stimuleer het zelfs. Natuurlijk zijn er af en toe ook emotionele momenten, zeker in contacten met kankerpatiënten en hun familie. Daarvoor heb je invoelend vermogen nodig. Tegelijkertijd moet je als arts knopen durven doorhakken en beschikken over geduld en doorzettingsvermogen. Gelukkig kan ik thuis vrij gemakkelijk de knop omdraaien en me helemaal uitleven in mijn tuin en op mijn saxofoon. Daarnaast probeer ik nog zoveel mogelijk te sporten. Als ik niet voor geneeskunde had gekozen, was ik misschien wel sportleraar geworden.’ Bijzonderheden: – was voorheen tevens werkzaam in het Astmacentrum Heideheuvel, Hilversum.

Tergooiziekenhuizen

Maag-, darm-, leverziekten

Anesthesiologie

Locatie Blaricum, afsprakennummer poli: (035) 539 80 00 Locatie Hilversum, afsprakennummer poli: (035) 688 75 12 Interessante websites: – www.mlds.nl

Dit vakgebied bestaat al geruime tijd en is de laatste 30 jaar zeer sterk ontwikkeld door de toegenomen technische mogelijkheden. Er is een zelfde benadering van de patiënt als bij de interne geneeskunde, maar de MDL-arts houdt zich vooral bezig met gecompliceerde ziekten van maag, darm, lever en galwegen. De MDL-arts is daarbij in staat om met behulp van endoscopie (in de darm kijken) bijna het gehele spijsverteringskanaal te inspecteren en zonodig ook ingrepen te doen. Daarbij kan hij bij inwendig onderzoek poliepen verwijderen, een steen uit de grote galbuis verwijderen of een maagbloeding stelpen. Verschillende leverziekten zijn eveneens het werkterrein van de MDLarts. De MDL-arts werkt nauw samen met de internist en de chirurg. Een modern ziekenhuis kan tegenwoordig niet meer zonder MDL-arts. De maag-, darm-, leverartsen zijn tevens werkzaam als internist.

Tergooiziekenhuizen

71

de maag-, darm-, leverartsen

voornaam: Paul

geboortejaar: 1956

P.J. Kingma

dr. H. Sikkens

‘Een kijkje in iemands levensverhaal’

‘Fantastische beeldvorming’

‘De combinatie van de intellectuele uitdaging, de praktische verrichtingen en het sociale vlak houdt mijn werk erg interessant. Ik ben arts met hoofd, hart en handen. In de dagelijkse praktijk houd ik me veel bezig met de behandeling van mensen met een vroeg stadium van darmkanker. Bij hen verwijder ik poliepen. Ook behandel ik patiënten met chronische darmen leverziekten. Ik probeer er in mijn werk voor te zorgen dat chronisch zieken een zo normaal mogelijk leven kunnen leiden. Als maag-, darm-, leverarts heb ik veel te maken met kwaadaardige tumoren. Daardoor maak ik mensen mee in een cruciaal onderdeel van hun leven. Sommige patiënten behandel ik aan het einde van hun leven. Juist in die laatste fase kun je veel voor patiënten en hun omgeving betekenen. Bijvoorbeeld door te luisteren wanneer daar behoefte aan is. Als de laatste levensfase goed verloopt, kan dat ook erg bevredigend zijn. Ik zie het als een voorrecht dat ik – als arts – zo nauw betrokken mag zijn bij de levens van mensen. Iedere keer weer krijg ik een kijkje in iemands levensverhaal, daar zit veel kleur in. Vooral ouderen zijn wat dat betreft erg leuk om te behandelen. Hun vitaliteit, interesse en levenskunst blijven me inspireren.’ Bijzonderheden: – is na zijn opleiding tot internist verder gespecialiseerd tot maag-, darm-, leverarts; – aandachtsgebieden: therapeutische endoscopieën, behandeling van chronische darmen leverziekten, voeding en onderwijs; – is actief in het stafbestuur van Tergooiziekenhuizen; – is ook werkzaam als internist op de locatie Blaricum.



locatie Blaricum

‘Mijn werk als internist en maag-, darm- leverarts is een fijne combinatie van medische ingrepen en contact met mensen. Per jaar verricht ik als maag-, darm-, leverarts onder andere ruim 750 endoscopieën. Een endoscopie is een onderzoek waarbij je organen van binnen kunt bekijken. Vroeger waren endoscopen starre buizen die bij het inbrengen als erg onaangenaam werden ervaren. Door de voortschrijdende technologie zijn de endoscopen flexibel en klein in diameter geworden. De onderzoeken leveren perfecte beelden op. Met behulp van andere lichtgolflengtes en digitale technieken kan afwijkend slijmvliesweefsel sneller in beeld worden gebracht. Ultrageluid gecombineerd met endoscopie geeft de mogelijkheid om ‘dieper’ in het lichaam van de patiënt te kijken. Over deze ontwikkelingen en mogelijkheden ben ik nog steeds erg enthousiast! De andere leuke kant van mijn vak is het contact met mensen. Dit blijft me boeien. De patiënt komt binnen als een voor mij onbekende persoon die mij veel persoonlijke informatie toevertrouwt. Ik vraag altijd bewust naar iemands beroep of achtergrond. Dat geeft mij inzicht in de persoon en vaak prettige gespreksopeningen. In mijn spreekkamer hangt een militair schildje met een parachutisten-’wing’ erop. Daar krijg ik vaak reacties op. ‘Goh dokter, heeft u parachute gesprongen?’ Naast mijn werkzaamheden in het ziekenhuis dien ik actief als reservist-kolonelarts bij het Geneeskundig Bataljon in Ermelo. In mijn vrije tijd lees ik graag geschiedenisboeken en jaag ik op klein en grof wild.’ Bijzonderheden: – is internist / maag-, darm-, leverarts; is ook werkzaam voor het specialisme interne geneeskunde; – promoveerde op echografisch onderzoek van de bovenbuik, gericht op het bindweefsel van de lever; – werkt ook op de buitenpoli in Weesp; – werkte al tijdens zijn opleiding tot specialist als arts op Curaçao, Sint Maarten en in Ghana.

72

Tergooiziekenhuizen

de maag-, darm-, leverartsen locatie Hilversum

J.M.H. van den Brande

dr. A.H.J. Naber ‘Prioriteit weer bij patiënt’

Bijzonderheden: – is internist / maag-, darm-, leverarts; – aandachtsgebieden: inflammatoire darmziektes (darmziektes op basis van ontstekingen, zoals de ziekte van Crohn en Colitis Ulcerosa); – hoopt in 2007 te promoveren op het werkingsmechanisme van een effectief medicijn voor patiënten met de ziekte van Crohn; – publiceerde over zijn onderzoek, onder meer in het gezaghebbende Gastroenterology.


‘Ik wil intensief betrokken zijn bij alle patiënten die op mijn spreekuur komen; ze direct het gevoel geven dat ik hun klachten serieus neem. In het traject van klacht tot diagnose is het gesprek het belangrijkste instrument. Vaak zijn er echter nog onderzoeken nodig om de oorzaak van de klachten op te lossen. Binnen de maag-, darm-, leverziekten heb je de mogelijkheid om zelf die diagnostische en therapeutische onderzoeken te verrichten. Voor mij was dát de reden me in dit specialisme te verdiepen. Ik mag ook actief ingrijpen, bijvoorbeeld door inwendige chirurgische ingrepen met een endoscoop uit te voeren. De endoscoop heeft werkkanalen waardoor je een elektronisch mes kunt bedienen. Hiermee kun je bijvoorbeeld galstenen uit de galwegen verwijderen. Een ander voorbeeld van een endoscopische verrichting is het verwijderen van darmpoliepen. Poliepen zijn goedaardige zwellingen die kwaadaardig kunnen worden. Door ze vroegtijdig te verwijderen, kan kanker worden voorkomen. Naast deze zeer technische kant van het vak, is het patiëntencontact de belangrijkste drijfveer in mijn werk.’

voornaam: Ton

voornaam: Jan

geboortejaar: 1964


‘Inwendige chirurgische ingrepen’

‘Het UMC St. Radboud in Nijmegen, mijn vorige ziekenhuis, heeft een rijke historie als het gaat om voeding van patiënten met ernstige aandoeningen. Ik was daar vanaf midden jaren tachtig bij betrokken. Zo was hoogleraar Van Tongeren – mijn opleider – eind jaren zestig wereldwijd een van de eersten die de zorg organiseerde van ‘parenterale’ voeding in de thuissituatie, bij patiënten met darmfalen. Deze ‘TVP-patiënten’ krijgen hun voeding via een infuus direct via de bloedbaan toegediend, bijvoorbeeld omdat ze een ernstige darmaandoening hebben. Het betreft multidisciplinaire zorg waar veel bij komt kijken, zoals de samenstelling van de voeding, controles, pompen, intensieve contacten met apothekers en begeleiding van een TVP-verpleegkundige. Er zijn ook patiënten die thuis hun voeding krijgen via een slangetje in het spijsverteringkanaal. Om dit goed te kunnen begeleiden heb ik in Nijmegen een voedingsteam opgericht. Nu hebben veel ziekenhuizen dergelijke voedingsteams. Wie weet is dit in de toekomst ook iets voor ons ziekenhuis. In Nijmegen ben ik naast de patiëntenzorg erg veel bezig geweest met onderzoek. Ik deed met name onderzoek naar chronische darmontstekingen, zoals de ziekte van Crohn en Colitis Ulcerosa. Ook heb ik daar onderwijsprogramma’s opgezet, promovendi begeleid en zat ik in het managementteam. Met mijn komst naar Hilversum richt ik me weer op wat ik altijd leuk heb gevonden: het behandelen van patiënten.’ Bijzonderheden: – is internist / maag-, darm-, leverarts; – was in het UMC Radboud in Nijmegen universitair hoofddocent, onderzoeksleider en manager en richtte daar een voedingsteam op dat zowel binnen als buiten het ziekenhuis werkzaam was; – promoveerde in 1997 op onderzoek dat in Nederland veel stof deed opwaaien: veertig procent van de niet-chirurgische patiënten bleek bij opname in het ziekenhuis ondervoed en kreeg daardoor meer complicaties.

Tergooiziekenhuizen

73

Anesthesiologie Medische microbiologie Informatienummer: (035) 688 72 96 Interessante websites: – www.infectieziektenbulletin.nl – www.microbiologie.verzamelgids.nl

De medische microbiologie is de wetenschap die zich bezighoudt met het identificeren van microorganismen. De artsen-microbiologen zoeken naar ziekteverwekkers: bacteriën (bacteriologie), virussen (virologie), parasieten (parasitologie) en gisten en schimmels (mycologie). Dat doen ze door in het laboratorium bloed, ontlasting, urine, sputum (slijm en speeksel) en wondvocht van patiënten te onderzoeken. Met geavanceerde apparatuur helpen de microbiologen de aanvragend medisch specialisten vast te stellen of bepaalde ziekteverwekkers bij de patiënt worden gevonden of welke ziekteverwekker de oorzaak is van de vastgestelde aandoening of ziekte. Veel voorkomende onderzoeksaanvragen zijn bijvoorbeeld voor luchtweg-, urinewegen maagdarminfecties, maar ook voor de ziekte van Lyme, hepatitis en seksueel overdraagbare aandoeningen (o.a. chlamydia en HIV). Het werk van de arts-microbioloog beperkt zich niet tot onderzoek alleen. Wanneer een infectie(ziekte) is geconstateerd, volgt desgewenst advies over behandeling aan de aanvrager van het onderzoek. Aanvragers zijn medisch specialisten, maar ook huisartsen en de GGD. De artsen-microbiologen werken onder meer nauw samen met de infectiepreventie-adviseurs van Tergooiziekenhuizen. Al voor de fusie werkten de artsen-microbiologen voor zowel locatie Blaricum als voor locatie Hilversum.

74

Tergooiziekenhuizen

de artsen-microbiologen locatie Blaricum en Hilversum

dr. L.J. Bakker

dr. J.W. DorigoZetsma

Bijzonderheden: – gepromoveerd op de binding van het HIV-virus aan witte bloedcellen. Daarmee heeft hij een bijdrage geleverd aan het ontwikkelen van medicijnen tegen deze ziekte; – diverse publicaties, recentelijk over een bepaalde vorm van Afrikaanse tekenkoorts; – introduceerde op een landelijk symposium in 2006 een professioneel hoogwaardige elektronische consultmodule (patiëntendossier) voor de arts-microbioloog.

in Blaricum / Hilversum sinds: 2003 geboortejaar: 1960

‘Het leek me altijd heerlijk om een ‘buitenvak’ te hebben, een beroep waarin je veel in de buitenlucht bezig zou zijn, zoals geoloog of fysisch geograaf. Zelfs botenbouwer is wel eens door mijn hoofd geschoten, omdat je dan een product maakt dat ook echt helemaal áf is. Het werk van de arts-microbioloog staat eigenlijk helemaal haaks op die gedachte: je zit veel binnen en levert slechts een bijdrage aan de behandeling van een patiënt. En toch zit ik hier ontzettend goed op mijn plek; ik heb een boeiend vak! Een vak dat nooit stil staat. De medische microbiologie van nu is niet dezelfde als die van een aantal jaren geleden. De ontwikkelingen gaan ontzettend snel, neem bijvoorbeeld de opkomst van de DNA-technologie. In dit werk moet je dus niet bang zijn voor veranderingen, sterker nog: je moet ervan houden. Die veranderingen zien we ook in ons laboratorium in een hoog tempo aan ons voorbij trekken. Essentiële nieuwe en veelal snellere diagnostische technieken sluiten aan bij de wensen van patiënten en behandelaars, binnen en buiten ons ziekenhuis.’

‘Met DNA-technieken ziekmakers aantonen’

voornaam: Wendelien

voornaam: Leendert

geboortejaar: 1959


‘Botenbouwer leek me wel wat’

‘Ik zocht een praktisch, nuttig vak en koos voor tandheelkunde. Uiteindelijk wilde ik toch méér doen dan alleen maar met monden bezig zijn. Toen ik na mijn studie geneeskunde in Tanzania en Zambia ging werken, kwam ik daar veel in aanraking met infectieziekten. Daar wilde ik meer over weten: hoe toon je bepaalde ziekten aan en wat is de beste behandelmethode? Toen besloot ik me te specialiseren in de medische microbiologie. Ik houd me, naast alle ‘gewone’ onderzoeken, vooral bezig met virologisch onderzoek door middel van nieuwe technieken. Zo zetten we nu DNA-technieken in. Hierdoor zijn bepaalde micro-organismen (ziekmakers) gemakkelijker aan te tonen. Op die manier kun je, ook bij voorheen lastig aantoonbare ziektes, een goede diagnose stellen. Zo kan de patiënt beter en sneller worden behandeld. Daarnaast zou ik graag een grotere rol zien voor de arts-microbioloog in relatie tot de GGD. Bepaalde infectieziekten moeten worden gemeld aan de GGD, zodat de overheid beter in staat is om preventieprogramma’s op te zetten. Als dit systeem goed functio neert, kan het aantal patiënten met infectieziekten aanzienlijk afnemen.’ Bijzonderheden: – gepromoveerd op onderzoek naar nieuwe methode voor het diagnosticeren van Mycoplasma pneumoniae, een bacterie die met name luchtweginfecties veroorzaakt; – diverse publicaties over Mycoplasma pneumoniae, public healthrelevante infectieziekten, luchtweginfecties, griep en HIV / aids; – heeft in Tanzania en Zambia gewerkt als tropenarts en twee jaar in Ethiopië onderzoek gedaan naar HIV en aids.

Tergooiziekenhuizen

75

de artsen-microbiologen locatie Blaricum en Hilversum

dr. C.P. Timmerman

voornaam: Cornelis

geboortejaar: 1955


‘Nederland gaat infectieziekten goed te lijf’

76

‘Over veel zaken die in de medische microbiologie nú doodnormaal zijn, wist men tot voor kort niets. Dat een maagzweer wordt veroorzaakt door een bacterie, bijvoorbeeld. Dit geeft wel aan dat ons vak almaar in beweging is – iets wat mij enorm aanspreekt. Ik ben enthousiast over de manier waarop Nederland infectieziekten te lijf gaat. In het buitenland geven ziekenhuizen te snel en te veel antibiotica. Daardoor kunnen micro-organismen resistent raken, en zou een kuur de volgende keer niet meer kunnen aanslaan. In Nederland zijn we – terecht – veel voorzichtiger met het voorschrijven van antibiotica. De medisch microbiologische laboratoria kunnen de gevoeligheid van bacteriën voor dergelijke medicijnen vaststellen. We kunnen, op basis hiervan, een goed onderbouwde behandeling geven aan patiënten. Behalve het vak zelf is ook het management van het medisch microbiologisch laboratorium een belangrijk onderdeel van ons werk. Als hoofd van het laboratorium ben je verantwoordelijk voor het reilen en zeilen van de afdeling en moet je ervoor zorgen dat je met de beschikbaar gestelde middelen up-to-date werk levert.’ Bijzonderheden: – gepromoveerd op onderzoek naar bacterie die infecties veroorzaakt bij het gebruik van lichaamsvreemde materialen van kunststof, zoals kunstheupen en katheters.

Tergooiziekenhuizen

Medische psychologie

Anesthesiologie

Locatie Blaricum, afsprakennummer poli: (035) 539 14 06 Locatie Hilversum, afsprakennummer poli: (035) 688 72 47 Interessante websites: – www.paz.nu – www.vkjoz.nl

Patiënten in het ziekenhuis hebben problemen met hun gezondheid. Dat kan erg ingrijpend zijn. Sombere en angstige gevoelens zijn dan normaal. Elk mens heeft mogelijkheden om hiermee om te gaan. Als deze mogelijkheden tekortschieten en de somberheid bijvoorbeeld een depressie wordt, kan een medisch specialist verwijzen naar de medisch psycholoog. Voorbeelden van vragen waar de psychologen ook mee te maken krijgen zijn: wat te doen als de angst het wint na de diagnose kanker of hartinfarct? Wat moet er gebeuren als een kind diabetes krijgt en dit thuis veel spanningen geeft? Zijn er wellicht bij een patiënt geheugen- en concentratieklachten? Of is er sprake van dementie? De medisch psychologen stellen diagnoses, doen (neuro)psychologisch onderzoek en behandelen patiënten; zowel kinderen als volwassenen en ouderen. Medisch psychologen hebben zich na een universitaire basisstudie gespecialiseerd als gezondheidszorgpsycholoog, klinisch psycholoog en psychotherapeut. Vanaf 2005 leidt de afdeling Medische psychologie psychologen op die zich specialiseren tot gezondheidszorgpsycholoog. De afdeling houdt van een slagvaardige aanpak: patiënten snel zien, kort behandelen en dat het liefst zonder wachtlijst. Ook kan het zijn dat een patiënt uitsluitend voor een neuropsychologisch onderzoek gezien wordt.

Tergooiziekenhuizen

77

de medisch-psychologen

78

H.D. Kuiper

‘Zonder goede band geen behandeling’

‘Een hernia in het hoofd’

Bijzonderheden: – is gespecialiseerd in diagnostiek en behandelingen van kinderen van nul t / m drie jaar; – aandachtsgebieden: kinderen met psychosomatische klachten, functionele klachten, ontwikkelingsproblemen, chronische ziekten, regulatieproblemen (slaapproblemen, huilen) en zindelijkheidsproblemen; – is lidspecialist van de Dutch Association for Infant Mental Health; – werkt een dag per week voor een adviesbureau in de jeugdgezondheidszorg.

Tergooiziekenhuizen

geboortejaar: 1952

‘Je kunt een kind nooit los zien van de ouders. Ik behandel ze dus allebei. Het ontrafelen van het samenspel tussen ouder en kind zal mij nooit vervelen. De ‘match’ tussen die twee is de ene keer beter dan de andere. Veel ouders geven aan dat ze niet weten hoe ze kunnen doordringen tot hun kind. Ze weten de juiste toon niet te vinden. Er ontstaan dan problemen in de interactie. Kinderen uiten dat vaak in lichamelijke klachten. Mijn uitgangspunt is dat ouders tekortschieten uit onmacht, niet uit onwil. De relatie tussen mij, de ouders en het kind is het belangrijkste onderdeel in het bieden van goede psychologische hulp. Als die band niet goed is, nemen mensen mijn advies niet aan of komen ze de volgende keer niet terug. Het is voor mij steeds weer een uitdaging om in het eerste gesprek zover te komen dat mensen zichzelf laten zien. Dat ze er vertrouwen in krijgen dat ik hen iets kan bieden. Om dat te bereiken moet ik eerst luisteren. Vaak kunnen mensen zelf heel goed aangeven waar het probleem ligt; meestal beter dan ze zelf denken. Ook oprechte belangstelling is belangrijk. Ik zie elk kind als een uniek persoon. Ik zie iemand die er anders uitziet en anders in elkaar zit dan ieder ander.’


A.J.H. Boeser

voornaam: Hidde

voornaam: Anneke

geboortejaar: 1955


locatie Blaricum

‘Nadat ik op mijn vijftiende een boekje las van Freud (de grondlegger van de psycho-analyse), was ik om: ik wilde psycholoog worden. En al ben ik absoluut geen Freud-aanhanger meer, psycholoog ben ik wel geworden. Al houdt dit vak iets anders in dan wat ik toentertijd voor ogen had. Ik heb vaak ernstig zieke mensen tegenover me zitten, waar ik soms weinig voor kan betekenen. Die ontdekking heeft me niet mismoedig gemaakt. Wel realistisch. Ik heb inmiddels geleerd mijn ambities bij te stellen. Het idee dat alles mogelijk is, dat iedereen kan veranderen of genezen als íe maar wíl, is onzin. Een geestelijke stoornis is een handicap – net als een hernia – maar dan in je hoofd. Zelfverwijt is een veelvoorkomend probleem. Dat probeer ik uit mensen hun gedachten te krijgen. Het is mijn vak om de juiste vragen te stellen, om daarmee een verandering in gedrag of gedachten te bewerkstelligen. Ik heb dan ook een heel arsenaal aan vragen paraat. Mijn aanpak is toekomstgericht en direct, dat heeft het meeste effect. Een patiënt vroeg mij eens: ‘Hoe is het mogelijk dat uw vrouw het bij u uithoudt?’ Hij kon zich niet voorstellen dat iemand zou kunnen leven met mijn confronterende en directe manier van vragen. Daar heb ik erg om gelachen.’ Bijzonderheden: – is actief in het opleiden van jonge psychologen vanuit de Vereniging van Gedragstherapie en Cognitieve Therapie (VGCT); – aandachtsgebieden: stemming- en angststoornissen, psychotische stoornissen en traumagerelateerde problematiek.


L.J.M. Timmermans

‘Oudere mensen houden geen pose op’

‘Neem nooit iets voetstoots aan’

Bijzonderheden: – voor het tijdschrift Denkbeeld schreef hij een aantal artikelen over bekende mensen met dementie; – aandachtsgebieden: neuropsychologie en dementie.

geboortejaar: 1949

‘Oudere mensen hebben hun maskers laten vallen, zij houden geen pose op. Die eerlijkheid en openheid spreekt mij enorm aan. Het is veel makkelijker om contact op te bouwen met iemand die authentiek en eerlijk is. Ouderen zijn enorm boeiend, juist door de verschillen in achtergrond en persoonlijkheid. Bij een fabrieksarbeider heb ik een andere manier van benaderen en ander taalgebruik dan bij een ongeschoolde huisvrouw of bij een ‘captain of industry’. Mensenkennis en inlevingsvermogen zijn onmisbaar. De mensen die ik onderzoek zijn doorverwezen door de geriater. Het gaat vaak om mensen die de regie over hun eigen leven verliezen – en dat breekt hen op. Ik neem testen af, maar de gesprekken zijn minstens zo belangrijk. Tijdens die gesprekken observeer ik veel. Ik probeer een inschatting te maken van hoe iemand vroeger was en hoe dat in relatie staat met het nu. Soms kan ik helaas niet meer doen dan de diagnose ‘dementie’ stellen. Nog interessanter is het tussengebied, mensen die wél geheugenstoornissen hebben, maar niet dementerend zijn. Op dat moment is het mijn taak om hen zo goed mogelijk advies te geven. Zodat ze die stoornissen in het dagelijks leven kunnen hanteren en compenseren.’


E.H. van Loo

voornaam: Leo

voornaam: Eric

geboortejaar: 1957


locatie Blaricum

‘Ik was nog maar een kleine twee jaar werkzaam toen ik iemand op het spreekuur ontving met functionele klachten. Althans, zo werd me verteld. Drie maanden later was de goede man gestorven. Hij had dus duidelijk andere klachten. Dat is me altijd bijgebleven. Wat iemand ook zegt: blijf goed nadenken, neem nooit iets voetstoots aan, blijf scherp. Ook op jezelf. Dat analytische past bij mij. Als medisch-psycholoog moet ik me uiteraard ook in anderen inleven. Moet ik respect hebben voor degene die ik voor me heb. Natuurlijk, de maatschappij is in de dertig jaar dat ik werkzaam ben behoorlijk verzakelijkt. Maar de problemen die patiënten met diabetes, CVA of kanker met zich meedragen, zijn dat niet. ‘Wat betekent het voor mijn leven?’, ‘Hoe kan ik met de nieuwe situatie leren omgaan?’ Die vragen zijn van alle tijden. Patiënten stappen makkelijker bij een psycholoog naar binnen dan voorheen. Ook de diverse richtlijnen, ontwikkeld door tal van medische beroepsgroepen en instanties, dragen eraan bij dat psychologische expertise ingebed is in de ziekenhuiszorg. Dat is een positieve ontwikkeling. Ik hoop dat het aantal medisch-psychologen toeneemt. De vraag daarnaar rechtvaardigt dat.’ Bijzonderheden: – stelt diagnosen en behandelt volwassenen en ouderen, met name van de afdelingen Neurologie en Interne geneeskunde, in mindere mate van onder meer de afdelingen Longziekten, Cardiologie, Psychiatrie en Gynaecologie.

Tergooiziekenhuizen

79


80

E. Lieffijn-Meijer

‘Ik geloof in mogelijkheden van mensen’

‘Praktisch en professioneel’

Bijzonderheden: – startte als docent psychologie en psychopathologie op een HBOopleiding; – specialiseerde zich daarna tot klinisch psycholoog en psychotherapeut; – behandelt vooral patiënten met aanpassingsproblemen bij neurologische aandoeningen (multiple sclerose, Parkinson, beroerte e.d.) en psychiatrische problematiek. Daarnaast behandelt zij kinderen en hun ouders.

Tergooiziekenhuizen

geboortejaar: 1958

‘Het vraagt vakwerk om mensen te helpen met ingewikkelde problemen die verband houden met hun leefwijze en gezondheid. Het is de kunst bij patiënten juist die eigenschappen aan te boren die kunnen meehelpen het leven weer op te pakken. Het is belangrijk dat je als therapeut beschikt over betrokkenheid en inlevingsvermogen. Maar je moet ook durven confronteren als dat nodig is. Therapie klinkt zwaar, maar ook humor kan een belangrijk element zijn in de therapie. Ik werk met cognitieve gedragstherapie: hierbij onderzoek ik samen met patiënten hun specifieke wijze van denken. Patiënten leren vervolgens kritische vragen te stellen over hun gedachten, bijvoorbeeld of ze reëel zijn of bijgesteld moeten worden naar een manier van denken die hen verder helpt. Ik geloof in de mogelijkheden van mensen. Ook in crisissituaties blijken mensen toch stap voor stap het vermogen te bezitten om het leven weer aan te kunnen. Als mensen beter met angst en spanning om kunnen gaan, heeft dat ook een gunstige invloed op hun lichamelijk welzijn. Ik maak het elke dag mee. En ik begeleid hen daar graag bij. In mijn vrije tijd zet ik mijn werk van me af door te hardlopen, te fietsen en te zingen in een barbershopkoor.’


M. van Doorn

voornaam: Emmy

voornaam: Marleen

geboortejaar: 1950


locatie Hilversum

‘Mensen denken soms dat wij als psychologen alleen maar in het verleden graven. Zo zie ik mezelf niet en zo zie ik ons vak niet. Ik ga uit van het hier-en-nu, praktisch en professioneel. Gezondheidsproblemen kunnen mensen uit hun evenwicht brengen. De medisch psycholoog komt in beeld als dit langdurig het geval is en er psychische klachten ontstaan. Allereerst vindt dan een inventarisatie plaats. Het verhaal doen, kan al helpen. Soms komt de patiënt vooral voor steun, uitleg en advies. Vaak is een uitgebreider actieplan nodig: start je werk weer op, ga weer activiteiten en sociale contacten aan, breng weer structuur aan in je dag. Psychologische behandeling bestaat verder uit het aanleren van vaardigheden: vaardigheden om te leren ontspannen, stapsgewijs angst te overwinnen, niet-helpende gedachten te veranderen, de communicatie met de partner te verbeteren. We zijn daarbij vooral gericht op het versterken van wat goed gaat. We werken met oefeningen en huiswerkopdrachten. Soms is aanvullende medicatie noodzakelijk. We overleggen dan met de huisarts of stellen een verwijzing naar de psychiater voor. Ik houd van mijn vak, maar ben ook een liefhebber van literatuur. Ik lees daarnaast ook graag over geschiedenis en theologie.’ Bijzonderheden: – gespecialiseerd als klinisch psycholoog en psychotherapeut; – behandelt veel patiënten die problemen hebben met het verwerken van een (chronische) ziekte, zoals kanker, nierziekte of hartinfarct.


M. van Spellen

‘Oplossingen belangrijker dan oorzaken’

‘Soms droom ik van een eigen verpleeghuisje’

Bijzonderheden: – aandachtsgebieden: kinderen met somatische problemen, psychosomatische problemen, ontwikkelingsstoornissen en zindelijkheidsproblemen; – was acht jaar diëtist; – start in 2007 met haar specialisatie Gezondheidszorgpsychologie.

geboortejaar: 1975

‘De combinatie van psychologie en kinderen, in samenhang met het medische, dat boeit mij. Ik zie kinderen altijd op verwijzing van een specialist, daardoor is er meestal sprake van lichamelijke klachten. Dit kan een medisch probleem zijn, zoals diabetes of astma, maar ook een onbegrepen lichamelijke klacht. Het komt veel voor dat kinderen hun problemen niet meer anders kunnen uiten dan in een lichamelijke klacht, zoals hoofdpijn of buikpijn. Ik bekijk waar de problemen liggen en zoek naar andere manieren om die te uiten, zodat de klacht verdwijnt of beter hanteerbaar wordt. Daarbij richt ik me vooral op de sterke kanten van het kind, zodat we die kunnen gebruiken. De oplossing is daarbij belangrijker dan het zoeken naar de oorzaken. Het vinden van de oorzaak leidt namelijk lang niet altijd tot de oplossing. Ik geloof dat de oplossingen in het kind zelf zitten. Het is mijn taak hen te helpen deze te vinden. Ik héb iets met kinderen, dat was voor mij de reden om dit werk te gaan doen. Hun naïeve eerlijkheid vind ik erg leuk. En ze doen de meest verrassende uitspraken. Zo kneep een van mijn oudere collega’s tijdens een onderzoek in haar huid met de vraag aan een jongetje wat dat was. In plaats van ‘knijpen’ zei hij ‘oud vel’. Soms vraag ik me echt af waar ze het vandaan halen.’


S. Plevier

voornaam: Mascha

voornaam: Saskia

geboortejaar: 1976


locatie Hilversum

‘Door testonderzoek en gesprekken met patiënt en familie kan ik vaststellen wat de gevolgen zijn van een hersenaandoening of hersenletsel. Wanneer mensen in het dagelijkse leven belemmerd worden in hun functioneren, kan ik met testonderzoek nagaan of dit te verklaren is uit een hersenaandoening, bijvoorbeeld dementie. Zo kunnen we vragen beantwoorden als: ‘Kan iemand zijn werk nog doen?’ en ‘Kan een patiënt naar huis of is een verpleeghuisopname nodig?’ Ik adviseer patiënten, partners en familie, maar ook medisch specialisten. Dit kan advies zijn over zorg of plaatsing of over het gedrag dat het gevolg is van het ziektebeeld. Veranderingen in het gedrag van een patiënt veroorzaakt door bijvoorbeeld geheugenproblemen, hallucinaties en waarnemingsproblemen kunnen zorgen voor problemen in het dagelijkse functioneren. Ik ben gefascineerd door (oudere) mensen. Ieder heeft zijn eigen geschiedenis en verhaal. Ook met dementerenden kun je heel prettige gesprekken voeren. Ondanks hun ziekte beschikken ze vaak over een grote mate van empathie en levenswijsheid. Soms droom ik van een eigen verpleeghuisje, opgezet volgens mijn eigen filosofie. Daarin zou ik dan de nadruk willen leggen op de sterke kanten van ouderen. Tijdens mijn opleiding tot gezondheidszorgpsycholoog ben ik begonnen met de behandeling van volwassenen en ouderen met psychosociale of levensloopproblematiek. Dit kunnen aanpassingsproblemen zijn bij verlies van lichamelijke functies of een belangrijke naaste, maar ook angst en depressie na een operatie, een val of na de constatering van een ziektebeeld.’ Bijzonderheden: – haar afstudeerrichting en daarmee haar aandachtsgebied is de gerontopsychologie, oftewel de ‘psychologie van de tweede levenshelft’, tevens BIG-registratie GZ-psycholoog (2007); – houdt zich vooral bezig met neuropsychologisch onderzoek (testen) en behandeling van volwassenen en ouderen.

Tergooiziekenhuizen

81

Mondziekten / Kaakchirurgie Anesthesiologie Locatie Blaricum, afsprakennummer poli 7b: J. Cnossen (035) 539 13 68 Locatie Blaricum, afsprakennummer poli 7a: B.R. Van den Houten (035) 539 13 77 Locatie Hilversum, afsprakennummer poli: F.R. Belger en R. Brons (035) 688 76 62 Interessante website: – www.kaakchirurg.nl

Meestal hebben we het over kaakchirurgie, maar de volledige naam van dit specialisme is ‘mondziekten, kaak- en aangezichtschirurgie’. De meeste mensen komen via hun tandarts bij de kaakchirurg om bijvoorbeeld een verstandskies te laten trekken of een wortelpuntontsteking te laten behandelen. Ook huisartsen verwijzen naar de kaakchirurg. Vaak gaat het daarbij om slijmvliesafwijkingen of problemen rondom het kaakgewricht. Tot slot verwijst ook de orthodontist door naar de kaakchirurg: soms moeten kiezen worden getrokken om ruimte te maken voor de beugelbehandeling of moet een operatieve kaakcorrectie worden overwogen. Tot het werkterrein van de kaakchirurg behoort ook de implantologie, waarbij kunstwortels de plaats van verloren gegane tanden of kiezen vervangen. Daarnaast behandelt de kaakchirurg letsels aan tanden en het aangezicht en is pijndiagnostiek onderdeel van zijn werk. Bovendien is de kaakchirurg betrokken bij de screening van patiënten die bijvoorbeeld een open-hartoperatie of niertransplantatie moeten ondergaan. Op de locatie Hilversum werken op de afdeling twee tandartsen die uitsluitend specifieke behandelingen verrichten, zoals speciale gebitsprotheses bij mensen met implantaten: de bijzondere tandheelkunde. Eén van de tandartsen maakt bovendien, samen met een longarts, een neuroloog, een KNO-arts en een kaakchirurg, deel uit van een team dat slaapapneu behandelt. Slaapapneu is een aandoening die onder andere snurken tot gevolg heeft.

82

Tergooiziekenhuizen

de kaakchirurgen

B.R. van den Houten

‘Elegant en vriendelijk oplossen’

‘Het is een echt ‘mensenberoep’

Bijzonderheden: – werkte mee aan twee promotieonderzoeken naar verstandskiezen.

geboortejaar: 1946

‘Mijn motto is: elegant en vriendelijk oplossen. En dat betekent pijnloos. Mensen zijn vaak bang voor ons, de kaakchirurgen en tandartsen, vooral vanwege de lokale verdoving. Ik ben de enige in Nederland die de patiënt een pijnstiller geeft zodra hij of zij bij mij in de stoel zit. Als de verdoving is uitgewerkt, is de pijnstiller al in werking. Zoals mijn professor zei: ‘Een pijnstiller is ervoor gemaakt dus krijgen ze hem ook.’ In mijn vak gaat het bijna altijd om pijn- en ontstekingsproblematiek. Negen van de tien patiënten komen vanwege een acute pijnklacht. Dan gaat het meestal om een ontsteking in de mondholte op tanden kiesniveau. De mensen die hier het ziekenhuis uitwandelen, moeten ontstekingsvrij zijn. Dat is mijn streven. Ik geef consultatieve therapie, wat inhoudt dat ik mensen direct behandel. Dat is wel zo effectief; mensen hoeven dan niet weer terug te komen voor een afspraak. Als ik uitgeloot zou zijn geweest voor de tandartsopleiding, was ik de hogere hotelschool gaan doen. Dan was ik nu hotelmanager geweest. Het ziekenhuis is eigenlijk ook een soort hotel, dus ik zit er uiteindelijk niet ver naast.’


J. Cnossen

voornaam: Barthold

voornaam: Jan

geboortejaar: 1944


locatie Blaricum

‘Nu ik ruim dertig jaar werkzaam ben in de kaakchirurgische praktijk vallen de technische en theoretische aspecten daarvan al jaren in de categorie ‘routine’. Veel tijd en aandacht gaat uit naar de ‘mens achter de patiënt’: de voorbereiding op en de begeleiding tijdens de operatie. Naast het feit dat je de medemens een kleine, soms grotere, dienst kunt bewijzen, is het omgaan met mensen, het aardigste van ons werk. Dentoalveolaire zaken (verstandskiezen, wortelpuntontstekingen, verkeerd gelegen wortels etc.) nemen ongeveer zestig procent van de tijd in beslag. Zo’n 25 procent van de tijd ben ik aan het implanteren, bijvoorbeeld voor het stabiliseren van een te los kunstgebit of voor het vervangen van ontbrekende tanden of kiezen. De rest van de tijd is voor de overige mondziekten en voor functionele problemen. Een relatief nieuwe ontwikkeling is: implanteren voor de orthodontische behandeling (een implantaat inbrengen als ‘bolder’ (ankerpunt) om ten opzichte daarvan een tand of kies te kunnen verplaatsen). Voor de toekomst wens ik dat het politiek mogelijk wordt om dát geld vrij te maken voor de gezondheidszorg, dat past bij de zorg die de mensen verwachten / eisen en dat de specialistische zorg gecentraliseerd blijft in de ziekenhuizen.’ Bijzonderheden: – aandachtsgebieden: algemene kaakchirurgie, implantologie, de ‘angstige’ patiënt; – praktiseerde een jaar in Duitsland aan de Medizinische Hochschule Lübeck Abt. für Kiefer- und Gesichtschirurgie; – was zes jaar secretaris van de Nederlandse Vereniging voor Mond ziekten en Kaakchirurgie (NVMK); – er bestaat een nauwe samenwerking met de kaakchirurgen Belger en Brons.

Tergooiziekenhuizen

83

de kaakchirurgen

84

R. Brons

‘Kaakchirurgie meer dan verstandskies trekken’

‘Veel draagcomfort, functioneel en nog fraai ook’

Bijzonderheden: – is al vele jaren actief in de Nederlandse Vereniging voor Mondziekten en Kaakchirurgie en de Nederlandse Maatschappij Tandheelkunde; – er bestaat een nauwe samenwerking met de kaakchirurgen Brons en Van den Houten.

Tergooiziekenhuizen

geboortejaar: 1955

‘Een verstandskies trekken of een wortelpuntontsteking behandelen (apexresectie) gebeurt meestal op de poli onder plaatselijke verdoving. Maar kaakchirurgie is meer. Een ander belangrijk deel van het vak vindt plaats op de operatiekamer. Zo komt op de locatie Hilversum de osteotomie regelmatig voor. Tegenwoordig doet de orthodontist hierbij een uitgebreide voorbehandeling. Op een gezamenlijk spreekuur met de orthodontist maken we een plan voor de totale behandeling. Nadat de orthodontist de vorm van de boven- en onderkaak aan elkaar heeft aangepast, voeren we de operatie uit. Bij deze operatie worden de boven- en / of onderkaak losgemaakt en in de goede stand vastgezet. Daarna zorgt de orthodontist voor het goed op elkaar passen van tanden en kiezen. Een verschil met vroeger is dat toen meestal delen van de kaak werden verplaatst. Een ander verschil is dat de verplaatste kaken nu met schroeven en platen worden vastgezet. Hierdoor is het bijna nooit meer nodig de kaken op elkaar vast te zetten, iets wat zeker zes weken duurde. Ook de opnameduur is fors teruggebracht, naar nu gemiddeld nog maar vier dagen. Een nieuwe ontwikkeling is de distractieosteogenese: de kaak wordt doorgezaagd en daarna met een speciaal apparaatje langzaam verlengd of verbreed.’


F.R. Belger

voornaam: Ronald

voornaam: Frank

geboortejaar: 1947


locatie Hilversum

‘Al jaren worden implantaten gebruikt om gebitsprotheses vast te houden: de overkappingsprothese. De laatste tijd is het met de ontwikkeling van deze ‘kunstwortels’ snel gegaan. De toepassingen zijn verbreed. Implantaten dienen ook als basis voor kronen van tanden en brugconstructies. Voor de vervanging van een tand of kies met een implantaat hoeven geen gave tanden meer beslepen te worden om een brug te kunnen plaatsen. Soms is echter zoveel kaakbot verdwenen dat er niet genoeg houvast is om daarin nog een kunstwortel te plaatsen. Dan kan de kaakchirurg met operatieve technieken en met behulp van kunstbot en / of eigen bot het botvolume van de kaak kunstmatig opbouwen. Het donorbot komt meestal uit de heup of onderkaak, of wordt met een speciaal botfilter opgevangen. Een dergelijke botopbouw is ook mogelijk in de neusbijholte. Dit laatste wordt een sinusbodemelevatie (of sinuslifting) genoemd. Het duurt ongeveer zes weken tot drie maanden totdat een implantaat is ingegroeid. Voor deze periode wordt een noodvoorziening aangebracht, daarna volgt de definitieve kroon of brug. Het voordeel voor de patiënt is groot: veel draagcomfort, uitermate functioneel en nog fraai ook!’ Bijzonderheden: – heeft na zijn studie enige tijd in Glasgow (Schotland) gewerkt; – is al vele jaren actief in de Nederlandse Vereniging voor Mondziekten en Kaakchirurgie en de Nederlandse Maatschappij Tandheelkunde; – er bestaat een nauwe samenwerking met de kaakchirurgen Belger en Van den Houten.

Neurochirurgie

Anesthesiologie

Locatie Blaricum, afsprakennummer poli: (035) 539 15 27 Locatie Hilversum afsprakennummer poli: (035) 688 76 37 Interessante websites: – www.nvvn.org – www.dutchspinesociety.nl

De neurochirurg opereert aandoeningen aan de hersenen, het ruggenmerg en de daaromheen liggende botstructuren (het centrale zenuwstelsel) en aan de zenuwen die bijvoorbeeld naar de ledematen lopen (het perifere zenuwstelsel). De neurochirurgen behandelen mensen met een tumor op plekken in het zenuwstelsel, patiënten met plaatselijke vaatafwijkingen of doorgesneden zenuwen. Andere aandoeningen zijn bijvoorbeeld een waterhoofd, open ruggetje (spina bifida), hersenbloeding, hersenletsel na een ongeluk, dwarslaesie, hernia in nek of rug, vernauwing van het wervelkanaal en epilepsie. De meeste patiënten van de neurochirurg zijn doorverwezen door de neuroloog. Binnen de neurochirurgie bestaan specialisaties, voorbeelden daarvan zijn epilepsiechirurgie, hypofysechirurgie en wervelkolomchirurgie.

Tergooiziekenhuizen

85

de neurochirurg

de neurochirurg locatie Hilversum

dr. G.J. Amelink

‘Vertekend beeld van de wereld’

Twee passies, één dokter

Bijzonderheden: – aandachtsgebieden: functionele neurochirurgie; spinale chirurgie (operaties bij slijtageafwijkingen aan de wervelkolom); – heeft twee vakpublicaties op zijn naam staan: over een nieuwe behandeling van hersentumoren en over een zeldzame afwijking die voorheen als niet-aangeboren werd beschouwd; – werkt drie dagen in de week in het UMC Utrecht, heeft daar epilepsiechirurgie als aandachtsgebied.

86

Tergooiziekenhuizen

geboortejaar: 1958

‘Het onderzoeken van de hersenen, de functies ervan begrijpen en beïnvloeden, dát is voor mij de grootste uitdaging. Ik ben praktisch ingesteld en houd ervan om op korte termijn iets op te lossen. Als neurochirurg heb ik dan ook veelal kort contact met de patiënt. Ik behandel patiënten met uitzonderlijke aandoeningen, dat maakt mijn werk interessant en aantrekkelijk. De bouw van de hersenen is complex. Het is dan ook niet altijd gemakkelijk om in een hoofd ‘je weg te vinden’. Een operatie duurt vaak wel zes tot acht uur, maar dat heb ik zelf nauwelijks door. Ik ben zo geconcentreerd aan het werk dat de operatie voorbij is voordat ik het in de gaten heb. Al die zeldzame ziektebeelden hebben mij wel een vertekend beeld van de wereld bezorgd: soms heb ik het idee dat iedereen met zo’n ziekte rondloopt. In de praktijk heeft misschien één op de duizend mensen zo’n aandoening. Bij veel patiënten bestaan misverstanden over mijn werk. Die zijn vaak erg grappig. Zo willen mensen, wanneer ik ze opereer, natuurlijk het liefst een sneetje van maar 1 centimeter. Toch vragen ze dan naderhand of ik ook even naar een onderdeel van hun lichaam heb gekeken dat zich een meter verderop bevindt. Eén patiënt vroeg eens aan me of ik de botjes uit zijn lichaam haalde om ze vervolgens recht te zetten en weer terug te plaatsen.’


P.H. Gosselaar

voornaam: Hans

voornaam: Peter

geboortejaar: 1964


locatie Blaricum

‘Ik werk op de locatie Hilversum in mijn eentje, in deze regio zijn we met z’n tienen en in het hele land met ongeveer honderd neurochirurgen. De meesten kennen elkaar van de vele cursussen en congressen. En in de dertien neurochirurgische centra in ons land delen we kennis en ervaringen over nieuwe onderzoeks- en behandeltechnieken. We hebben een gemeenschappelijke interesse in de hersenen, het ruggenmerg en het verdere zenuwstelsel. Het gaat daarbij om bijzonder ingewikkelde systemen van ontelbaar veel zenuwcellen en hun uitlopers. Een microscopisch kleine beschadiging kan ingrijpende gevolgen hebben. Daarom kunnen we ernstig zieke patiënten ook niet altijd volledige genezing beloven. Juist het werken binnen die heel kleine marges boeit mij. Ik kan me helemaal focussen. Ik laat me niet afleiden, ook al duurt een operatie soms vele uren. Daarom is het ook een redelijk zwaar vak, zowel in geestelijk als in lichamelijk opzicht. Ik ben een betrokken dokter, maar als ik de deur van het ziekenhuis achter me dichttrek kan ik het ook loslaten. Dat laatste heb ik trouwens wel moeten leren. Mijn andere grote passie is vliegvissen, een vorm van hengelsport die – net als mijn werk – een speciale techniek, kennis en doorzettingsvermogen vereist.’ Bijzonderheden: – werkte hiervoor als neuroloog; – aandachtsgebieden: hypofysechirurgie, oncologische, wervelkolomchirurgie.

Anesthesiologie Neurologie Locatie Blaricum, afsprakennummer poli: (035) 539 15 27 Locatie Hilversum, afsprakennummer poli: (035) 688 76 37 Interessante websites: – www.neurologie.nl – www.vsn.nl (spierziekten) – www.msweb.nl – www.parkinson-vereniging.nl

De neuroloog richt zich op ziektes van de hersenen, het ruggenmerg, de zenuwen en de spieren. Patiënten komen bij de neuroloog voor bijvoorbeeld multiple sclerose (MS), de ziekte van Parkinson, maar ook met dementie, hernia, epilepsie, hoofdpijnklachten, slaapproblemen, CVA (cerebrovasculair accident, ofwel een hersenbloeding of herseninfarct) en TIA (een voorbode van een herseninfarct). Wanneer patiënten geopereerd moeten worden, verwijst de neuroloog door naar de neurochirurg. Voor de acute opvang van mensen met een (vermoedelijk) herseninfarct beschikt de afdeling Neurologie over een gespecialiseerde unit: de Eerste Brein Hulp.

Tergooiziekenhuizen

87

de neurologen

88

dr. J.R. de Kruijk

’Deskundigheid combineren met service’

‘De hersenen onderscheiden ons van de rest’

Bijzonderheden: – aandachtsgebieden: epilepsie, migraine en kinderneurologie; – promoveerde op onderzoek naar epilepsie bij kinderen en ontving een nationale en een internationale wetenschappelijke prijs voor zijn proefschrift; – publiceerde veelvuldig over epilepsie, migraine en andere neurologische aandoeningen; – werkt ook in De Amerpoort, een instelling voor verstandelijk gehandicapten in Baarn.

Tergooiziekenhuizen

geboortejaar: 1967

‘Binnen de neurologie zijn enorme ontwikkelingen gaande. Toch moet ik soms tegen een patiënt zeggen dat ik niet begrijp waarom hij een bepaalde stoornis heeft, of dat een ziekte niet te genezen is. Dat hoeft geen probleem te zijn. De meeste mensen accepteren dat echt wel. Soms is het voldoende dat ik vertel dat de stoornis niet hun schuld is. Dat wil de omgeving van patiënten hen nog wel eens doen geloven, met opmerkingen als: ‘Én kinderen, én een drukke baan, geen wonder dat je migraine hebt.’ De hersenen zijn zonder meer het meest boeiende onderdeel van het menselijk lichaam. Dat maakt het vak extra aantrekkelijk. Soms moet ik puzzelen als een detective. Patiënten met een hersenziekte hebben deskundige begeleiding nodig, soms vanuit verschillende disciplines. Gelukkig zijn deskundigen van al die disciplines in ons ziekenhuis aanwezig. Als neuroloog moet ik er ook voor zorgen dat mijn patiënten de zorg krijgen die ze verdienen. Omdat ze dat soms zelf niet meer kunnen, hebben ze iemand nodig die hun rechten verdedigt, die hen helpt, hun advocaat is. En dat het liefst in het ideale ziekenhuis, waar je de service krijgt zoals in een goed restaurant. Zonder wachttijden.’


dr. J.A. Carpay

voornaam: Jelle

voornaam: Hans

geboortejaar: 1962


locatie Blaricum

‘De hersenen zijn het enige orgaan dat ons mensen onderscheidt van alles wat op twee of vier poten rondloopt. Een erg interessant onderdeel van het menselijk lichaam dus. Het is een van de weinige organen waar nog heel veel in wordt ontdekt. De laatste tien jaar van de vorige eeuw werden wel gezien als de ‘brain decade’ (decennium van de hersenen): een periode vol ontdekkingen en nieuwe behandelmogelijkheden. In de beroertezorg bijvoorbeeld kon men vroeger niet veel doen. Nu is een beroerte een aandoening waarbij je binnen een paar uur wordt gezien op de Spoedeisende Hulp. Bij een herseninfarct bestaat in de acute fase de mogelijkheid om met behulp van trombolyse de bloedprop als het ware op te lossen. We hebben een stroke-unit waar de patiënt een paar dagen moet blijven, totdat duidelijk is wat de gevolgen van de beroerte zijn. Ik heb een drukke baan, vooral in de weken dat ik aan de beurt ben om bereikbaar te zijn voor spoedgevallen. Het is erg belangrijk om bij- en hoofdzaken van elkaar te onderscheiden. Juist de bijzaken kosten vaak veel energie, dat frustreert me. Gelukkig heb ik een stabiele en goede thuissituatie, daardoor kan ik elke werkdag aan. Mijn gezin helpt me ook om te relativeren wat ik in het ziekenhuis zie. Soms komen gebeurtenissen wel heel dichtbij. Wanneer een jonge man met kinderen overlijdt aan een tumor, dan schakel ik automatisch wel even naar mijn eigen gezin. Toch neem ik mijn werk niet mee naar huis.’ Bijzonderheden: – promoveerde op een onderzoek naar de gevolgen en de behandeling van licht hersenletsel na een ongeval; – publiceerde over zijn proefschrift en over zenuwproblemen bij vitaminegebruik; – aandachtsgebieden: CVA en beroertezorg.

de neurologen

dr. M. Stevens

‘Nooit met lege handen naar huis’

‘Het onbekende prikkelt me’

Bijzonderheden: – aandachtsgebieden: de ziekte van Parkinson, pijnbestrijding; – publiceerde meerdere malen over EEG-bewaking bij carotischirurgie (het opereren van halsvaten en beroertes); – is coördinator van de pijnpoli.

geboortejaar: 1966

‘Een patiënt die bij mij op de poli komt, mag nooit het gevoel hebben met lege handen weer naar huis te gaan. Daar richt ik in het contact mijn aandacht op. Ik probeer te doorgronden wie ik voor me heb. Ik kijk niet alleen naar de klacht, maar interesseer me ook voor wie deze persoon is. Waar staat deze patiënt en wat doet hij of zij voor werk? Ik luister met open oor. Focus me op de mogelijkheden die er zijn. Zo kan ik mensen het gevoel geven dat hun bezoek nut heeft gehad, ook al gaan ze niet meteen genezen naar huis. Onze maatschap neemt al enige jaren deel in ver nieuwend wetenschappelijk onderzoek naar geneesmiddelen voor de ziekte van Parkinson. Het onderzoek richt zich met name op medicijnen die de ziekte van Parkinson kunnen remmen. Omdat deze ziekte mijn aandachtsgebied is, probeer ik hierin een coördinerende rol te nemen. Ik behandel relatief veel Parkinson-patiënten. Zij hebben extra aandacht en begeleiding nodig. Door mijn ervaring kan ik ze die geven. Dit doe ik samen met een Parkinson-verpleegkundige. De behandeling van chronisch zieken is soms zwaar. Zowel lichamelijk als geestelijk. Wil je het werk als arts volhouden, dan is liefde voor het vak onmisbaar. ’s Nachts je bed uit of na vijven nog lang doorwerken, daar moet je een beetje idealist voor zijn.’


J.M.J. Krul

voornaam: Martijn

voornaam: Jean-Michel

geboortejaar: 1955


locatie Blaricum

‘De neurologie is een veelomvattend vak, en dus moeilijk. Als neuroloog vind ik natuurlijk dat de hersenen het belangrijkste orgaan zijn. Ze besturen het lichaam. De hersenen hebben een grote impact en directe invloed op het hele leven. Juist omdat ik veel in contact ben met patiënten die chronische, ongeneeslijke ziekten hebben, vind ik begeleiding een heel belangrijk aspect van mijn werk. Ik heb wat dat betreft ook een heel sociaal vak. Ontmoetingen zijn soms kort, maar in die korte tijd ben ik er echt voor de patiënt. Daardoor groeit vanzelf een ver trouwensrelatie. De overmatige bureaucratie in de zorg is iets wat ik graag verminderd zou zien. We zouden dan efficiënter kunnen werken. Ik zou de tijd die ik nu besteed aan administratie, liever gebruiken voor het dokterswerk. Dáár komt de patiënt tenslotte voor. De complexe werking van de hersenen blijft me fascineren. Er is een groot, nog grijs gebied in de toch al grijze hersenen. Die onduidelijkheid over het onbekende prikkelt me. Als er onzekerheid is wat betreft iemands aandoening of klacht, dan is het voor mij de uitdaging om samen met de patiënt tot een oplossing te komen. Het is nooit zo dat A automatisch leidt tot B. Dat houdt mij enthousiast en alert.’ Bijzonderheden: – aandachtsgebieden: gedragsneurologie, cognitieve stoornissen en chronische neurologische ziektes; – zijn proefschrift handelde over erfelijke dementie; – heeft veel publicaties op zijn naam staan, voornamelijk over klinische, genetische en epidemiologische factoren bij dementie; – is medeoprichter van een wetenschappelijke onderzoeksgroep op het gebied van dementie; – werkt als consulent voor twee instellingen in de regio: Julianaoord (neuropsychiatrische kliniek in Laren) en Visio (Koninklijk Instituut tot Onderwijs van Slechtzienden en Blinden in Huizen); – is voorzitter van een patiëntenvereniging.

Tergooiziekenhuizen

89

de neurologen

de neurologen locatie Hilversum

P.A.D. Bouma

‘Algemene neurologie blijft het leukst’

‘Als dokter jezelf overbodig maken’

Bijzonderheden: – aandachtsgebieden: MS, slaapstoornissen en de ziekte van Parkinson; – publiceerde verschillende artikelen, bijvoorbeeld over stollingsstoornissen en over MS bij kinderen.

90

Tergooiziekenhuizen

geboortejaar: 1961

‘Bij veel patiënten is de angst voor een neurologische aandoening groot. Toch is hun klacht vaak niet neurologisch van aard. Die angst zie je bijvoorbeeld veel bij mensen met chronische hoofdpijn: de patiënt maakt zich zorgen en denkt dat het misschien een hersentumor is. Geruststellen en uitsluiten is daarom een belangrijk onderdeel van het werk van de neuroloog. Aanvullend onderzoek met behulp van CT- of MRIscans kan daarbij erg behulpzaam zijn. Vroeger werd vaak over neurologen gezegd dat ze zo weinig echte behandelingen aan konden bieden. Dat is de laatste jaren gelukkig veranderd. Door goed wetenschappelijk onderzoek is een grote vooruitgang geboekt op vrijwel alle onderdelen van het vakgebied. Die vooruitgang heeft er ook toe geleid dat neurologen zich steeds vaker specialiseren in één of enkele onderdelen van de neurologie. Specialisatie biedt uiteraard voordelen. Toch vind ik zelf de algemene neurologie het meest interessant. Dát is wat ik tot mijn 65e wil blijven doen. Natuurlijk is het leuk als je zo nu en dan een zeldzame diagnose kunt stellen, maar uiteindelijk gaat het niet om de diagnose. Het gaat om de patiënt. Die zienswijze probeer ik steeds als uitgangspunt te nemen. MS (multiple sclerose) kan ik bijvoorbeeld niet wegnemen, maar ik kan wél veel voor een patiënt betekenen.’


R.J.G.M. Witjes

voornaam: Paul

voornaam: Ron

geboortejaar: 1960


locatie Blaricum

‘Eigenlijk vreemd dat je als dokter wacht tot er iets misgaat. Neem bijvoorbeeld overgewicht. Te dikke mensen hebben een veel groter risico op een beroerte. Zo zijn er ook drugs die blijvende neurologische schade veroorzaken. Ik zou bepaalde ziektes en problemen graag willen voorkómen; als dokter zou je jezelf overbodig moeten maken. Natuurlijk worden mensen ook ziek zonder dat ze daar invloed op hebben. Sommigen zoeken dan hun heil bij alternatieve genezers. Prima, zolang die maar weten wat ze doen. Een patiënt met aderverkalking kreeg recent van zo’n genezer het advies de aderen met een soort wasmiddel te spoelen. Dat ontkalkte tenslotte ook… Anderen beloven genezing aan mensen met een terminale ziekte, terwijl daar absoluut geen sprake van kan zijn. Dat vind ik echt heel erg. Patiënten hebben recht op de waarheid. Patiënten die weten dat ze niet lang meer leven, kunnen zich hier met hun familie op voorbereiden. Zo begeleidde ik een patiënt met een hersentumor, die hooguit nog een paar maanden te leven had. Die man verkocht alles wat hij had en ging op reis. Later kreeg ik een rouwkaartje vanaf een tropisch eiland: hij zal daar onder een palmboom zijn overleden. Prachtig, toch?’ Bijzonderheden: – gaat binnenkort promoveren op onderzoek naar kinderepilepsie; – diverse publicaties over multiple sclerose, migraine, ziekte van Lyme en epilepsie.

de neurologen

dr. D. Herderscheê

‘Hersenen hebben mij altijd gefascineerd’

‘Patiënten weer grip op hun leven geven’

Bijzonderheden: – heeft met promotieonderzoek bijdrage geleverd aan betere diagnose en behandeling van de ziekte van Alzheimer (klinische trials en beeldvormend onderzoek); – tientallen malen gepubliceerd over dementie; – heeft naast opleiding neurologie ook studie psychologie afgerond; – twee jaar bij de National Institutes of Health (Washington DC) onderzoek gedaan naar ziekte van Alzheimer, Parkinson en Huntington; – een van initiatiefnemers van Geheugenpoli op de locatie Hilversum.

geboortejaar: 1955

‘De neurologie is een breed en complex vakgebied. Het analyseren van deze problematiek vind ik interessant. Als ik geen neuroloog geworden zou zijn, was ik waarschijnlijk consultant voor grote bedrijven geworden. Ook dan moet je problemen analyseren, een ‘diagnose stellen’ en vervolgens met een oplossing komen. Ik ben neuroloog geworden omdat de hersenen mij altijd hebben gefascineerd. Hersenen zijn er niet alleen voor de cognitieve (leren en denken) en emotionele functies, maar sturen het hele lichaam aan. We kunnen nu problemen op bepaalde plaatsen in de hersenen aantonen die te maken hebben met ziekten als dementie of de ziekte van Parkinson. Ik behandel veel verschillende neurologische aandoeningen, van hoofdpijn tot epilepsie en van multiple sclerose tot dementie. Dementie is een van mijn speciale interesses. Omdat mensen steeds ouder worden, komen geheugenproblemen ook steeds vaker voor. Daarom hebben we een Geheugenpoli opgezet. Op dit spreekuur bespreek ik samen met de geriaters de behandelmogelijkheden van bepaalde vormen van dementie. Mijn studie psychologie komt daarbij prima van pas!’


dr. J.J. Claus

voornaam: Dirk

voornaam: Jules

geboortejaar: 1960


locatie Hilversum

‘Een aantal neurologische aandoeningen is gelukkig prima te behandelen, maar veel ziektes zijn chronisch, zoals MS. Dan richt de behandeling zich niet op genezing, maar op het beloop van de ziekte en de verschijnselen daarvan. Ik wil mijn patiënten graag weer grip op hun leven geven; zij moeten hun leven ondanks zo’n nare chronische ziekte weer zien op te pakken. Dat probeer ik te bereiken door goede informatie te geven en uiteraard de juiste medicatie. Contact met patiënten is leuk en interessant, en ondanks alles soms ook grappig. Zo zei een patiënte eens: ‘Dokter, mijn hele oeuvre doet pijn’ – toch een mooi begin van een ziektegeschiedenis, nietwaar? Ik wil graag de kwaliteit van de afdeling Neurologie verbeteren. Zo bieden we nu de perifere stage-opleiding neurologie, in het kader van de specialistische opleiding neurologie van het UMC Utrecht. Daar vloeien dan automatisch allerlei onderzoeken uit voort die de afdeling op een nóg hoger plan brengen. Onderzoek heeft altijd al mijn warme belangstelling. Niet alleen op het gebied van neurologie – in 1998 heb ik nog mijn doctoraal Cultuurwetenschappen behaald.’ Bijzonderheden: – gepromoveerd op onderzoek en behandelen van patiënten met herseninfarct; – publicaties over CVA, Multiple Sclerose en neuro-oncologische aandoeningen.

Tergooiziekenhuizen

91

de neurologen locatie Hilversum

P.M. Laboyrie

voornaam: Pieter

geboortejaar: 1960


‘Bewegingsstoornissen kunnen enorm beperken’

92

‘Als je veel in korte tijd wilt doen en ongeduldig van aard bent, moet je geen neuroloog worden. Een neuroloog werkt vaak met mensen die al wat ouder zijn én een ernstige ziekte hebben. ‘Even snel’ een spreekuur doen is er daarom meestal niet bij; je moet de tijd nemen en je kunnen inleven in de ernst van de situatie. Elke neuroloog beoefent hier de gehele neurologie, maar we hebben allemaal onze eigen aandachtsgebieden. Tot mijn speciale werkterrein behoren bewegingsstoornissen, zoals de ziekte van Parkinson en dystonie. Dystonie is een afwijking in het centrale zenuwstelsel die de controle over bewegingen verstoort. Elke maandag houd ik een speciaal spreekuur voor mensen met deze aandoeningen. Bewegingsstoornissen kunnen patiënten enorm beperken in hun persoonlijk leven. Praten gaat bijvoorbeeld moeilijker en ook de simpelste dagelijkse handelingen kunnen een enorme opgave worden. Graag zou ik de zorg voor mensen met bewegingsstoornissen daarom verder verbeteren. Een spreekuur waar behalve een neuroloog ook een logopedist en ergotherapeut bij betrokken zijn, zou ideaal zijn. Op die manier kunnen we onze patiënten nog meer bieden.’ Bijzonderheden: – publicaties over onder meer de ziekte van Parkinson, MS en epilepsie; – vier jaar als neuroloog in Londen gewerkt. Daar deed hij onderzoek naar de invloed van hersenceltransplantatie bij de ziekte van Parkinson.

Tergooiziekenhuizen

Oogheelkunde

Anesthesiologie

Locatie Blaricum, afsprakennummer poli: (035) 539 17 55 Locatie Hilversum, afsprakennummer poli: (035) 688 76 12 Interessante website: – www.oogheelkunde.org

De oogheelkunde houdt zich bezig met oogaandoeningen en de behandeling daarvan. De oogartsen zien patiënten met bij- of verziendheid, scheel zien, overhangende oogleden of ooginfecties. De meest voorkomende oogaandoeningen zijn staar (ook wel cataract genoemd), glaucoom (verhoogde oogboldruk) en oogproblemen ten gevolge van diabetes (suikerziekte). De oogartsen werken nauw samen met orthoptisten en optometristen, die eveneens in Tergooiziekenhuizen werken. De orthoptist onderzoekt en behandelt mensen (vooral kinderen, maar ook volwassenen) met oogafwijkingen als scheelzien en een lui oog. Zij bepalen ook de geschikte brilsterkte voor patiënten. Optometristen onderzoeken zelfstandig oogafwijkingen en ondersteunen daarmee de oogartsen.

Tergooiziekenhuizen

93

de oogartsen

94

J.A.E. Mulder

‘Een fijn vak’

‘Niet stilstaan, maar vooruitgaan’

Tergooiziekenhuizen

geboortejaar: 1959

‘De oogheelkunde is een ‘doenerig’ vak. Je moet handvaardig en precies zijn, snel beslissingen kunnen nemen. En ook de techniek moet je aanspreken, je maakt namelijk bovengemiddeld veel gebruik van apparatuur. Toch is het ook echt een ‘kijk’-vak. Dat heeft mij altijd aangesproken. Als oogarts is het gebruik van je eigen ogen heel wezenlijk. Aan het oog kun je veel over de gezondheid van de patiënt aflezen, ook aandoeningen elders in het lichaam laten zich vaak zien in het oog. Daardoor zijn wij als oogartsen soms ook het hulpje van collega-specialisten. De oogheelkunde heeft veel raakvlakken met andere disciplines – en ook dat vind ik aantrekkelijk. Met de internisten delen wij de zorg voor diabetespatiënten en hun specifieke oogafwijkingen. Omdat de ogen een verlengstuk van de hersenen zijn, werken wij veel samen met de neurologen. En ook met de dermatologie hebben we regelmatig van doen. Ik ben extra geïnteresseerd in de diagnostische kant van de oogheelkunde. Uitdiepen, uitzoeken wat er precies aan de hand is, dat vind ik heerlijk om te doen. Maar ook de ‘gewone’ patiënten met veel voorkomende aandoeningen blijf ik leuk vinden om te behandelen. Dit letterlijk fijne vak past gewoon bij mij.’


M. Boxmeer

voornaam: Annette

voornaam: Ineke

geboortejaar: 1947


locatie Blaricum

‘Het komt maar weinig voor dat ik een patiënt moet doorverwijzen. Als oogarts kan ik in de meeste gevallen de diagnose zelf stellen en de behandeling zelf uitvoeren. Zo doe ik veel staaroperaties, maar ook laserbehandelingen bij mensen met nastaar, diabetes of vaatafsluitingen. Op de poliklinische OK doen we kleine verrichtingen, zoals ooglidcorrecties. Dat microchirurgische spreekt me erg aan. Ik houd wel van priegelen. De oogheelkunde is een visueel vak, met de spleetlamp (een soort microscoop) kun je de structuren van het oog direct in beeld brengen. Tijdens een eerste bezoek kan ik patiënten vaak al vertellen wat er aan de hand is zonder dat ze belastende onderzoeken moet ondergaan. Een staaroperatie is elke keer weer een klein wondertje. Er zijn helaas ook oogaandoeningen waarbij het niet zo goed mogelijk is om de gezichtsscherpte te herstellen. Juist dan vind ik het heel belangrijk om een luisterend oor te hebben voor de patiënt. De wachtkamers zitten meestal vol, maar ondanks dat wil ik tijd maken voor persoonlijke aandacht. Het is een uitdaging om, in samenwerking met mijn collega’s, mee te gaan met de ontwikkelingen binnen de oogheelkunde. Ik wil niet stilstaan, maar vooruitgaan! Die mogelijkheden tot vooruitgang houden mij gedreven en gemotiveerd.’ Bijzonderheden: – aandachtsgebieden: diabetes, staaroperaties; – is actief in de Diabetische Ketenzorg (een samenwerkingsverband tussen oogartsen en huisartsen: diabetespatiënten worden gescreend op diabetische netvliesafwijkingen.

de oogartsen

A.H.F. Rulo

‘Het oog is een geweldig orgaan’

‘Opgetogen stemming na een operatiedag’

Bijzonderheden: – aandachtsgebieden: staaroperaties, hoornvliesafwijkingen en ooglidafwijkingen; – leverde een bijdrage aan verschillende wetenschappelijke onderzoeken, in het Leids Universitair Medisch Centrum en in Het Oogziekenhuis Rotterdam; – publiceerde onder meer over het hoornvlies, hechtmateriaal en staaroperatietechnieken; – uit haar fascinatie voor het oog ook in haar hobby’s tekenen en schilderen.

geboortejaar: 1957

‘Het oog is een geweldig orgaan. Als kind was ik al gefascineerd door ogen. Kunnen zien is heel essentieel. Het oog heeft dan ook een erg belangrijke functie. Het geeft voldoening om mensen weer zicht te geven. De wereld is vol kleur en vorm. Iedereen zou dat moeten kunnen zien. Als oogarts kan ik voor mensen de kwaliteit van het leven verbeteren. Bijvoorbeeld doordat ze weer kunnen autorijden, de krant lezen en makkelijker deelnemen aan het sociale leven. Het opereren met verfijnde apparatuur en moderne technieken motiveert mij enorm. In zowel het microchirurgisch handelen als het poliklinisch onderzoek kan ik mijn voorkeur voor het precieze werk goed kwijt. Een ander leuk aspect van mijn werk is dat ik als oogarts bijdraag aan een groter geheel. Slechte bloedvaten? Dat kan wijzen op hoge bloeddruk of suikerziekte. Ontsteking van de iris? Dat zou wel eens reuma kunnen zijn. Het is een uitdaging om dingen op te sporen en daarbij niets over het hoofd te zien. Ik wil de zorg kunnen bieden die gevraagd wordt, de problemen oplossen waar het om gaat. Zonder wachtlijsten en zonder bureaucratie. Aan de slag, lekker werken, veel opereren en doen wat nodig is om mensen beter te maken.’


J.A.M. Ramselaar

voornaam: Alexander


geboortejaar: 1964


locatie Blaricum

‘In de behandeling van oogheelkundige aandoeningen is de afgelopen jaren enorme vooruitgang geboekt. Hierdoor stellen we veel mensen in staat tot op hoge leeftijd nog actief deel te nemen aan tal van activiteiten als autorijden, fietsen en sporten. Dit maakt mijn werk bijzonder en een voorrecht om te mogen doen. Vooral staaroperaties, waarin ons ziekenhuis gespecialiseerd is, zijn dankbare ingrepen. De ochtend na een operatiedag heerst er in de wachtkamer een opgetogen stemming: patiënten zijn vaak verrast door het goede zicht dat ze weer hebben. ‘Er gaat een wereld voor me open’, is een uitspraak die ik regelmatig hoor. Gelukkig gaat er maar zelden iets mis tijdens of na een staaroperatie. Minder dan 1 procent van de patiënten heeft complicaties, en daarvan heeft het merendeel geen gevolgen op lange termijn. Dat maakt een staaroperatie technisch gezien tot een routine-ingreep. De uitdaging ligt voor mij dan ook niet zozeer op het technische vlak. De uitvoering moet gewoon perfect zijn. Het is voor mij de kunst om me, bij iedere patiënt weer, af te vragen wat deze voor zichzelf wil. In gesprekken bepalen de patiënt en ik, in overleg, of hij of zij toe is aan een staaroperatie. Een horlogemaker of een piloot heeft een scherp zicht hard nodig. Iemand met een dergelijk beroep zal dan ook eerder klachten ervaren dan iemand die bijvoorbeeld de hele dag muziek luistert.’ Bijzonderheden: – aandachtsgebieden: glaucoom, staaroperaties en ooglidcorrecties; – publiceerde in oogheelkundige tijdschriften over glaucoom (een vorm van staar) en bloeddoorstroming; – deed onderzoek naar de behandeling van glaucoom met oogdruppels, onderzocht het merendeel van de druppels die op de markt zijn.

Tergooiziekenhuizen

95

de oogartsen

96

J.A. Kruis

‘In oogheelkunde speelt elektronica grote rol’

‘Ik wil een begrijpelijke dokter zijn’

Bijzonderheden: – lid van de Duitse vereniging voor oogartsen. Bos bezoekt elk jaar het congres van deze vereniging, die bestaat uit zesduizend leden.

Tergooiziekenhuizen

geboortejaar: 1955

‘Toen ik jong was, was ik al gefascineerd door techniek. Ik bouwde zelf radio’s en ben zelfs lange tijd zendamateur geweest. Eigenlijk wilde ik dan ook elektrotechniek gaan studeren. Vanwege de matige financiële positie van mijn ouders, was het echter niet mogelijk om op kamers in Delft te gaan. Daarom heb ik het wat dichterbij huis gezocht, in Amsterdam, waar ik geneeskunde ben gaan studeren. Die studie beviel prima; er zitten veel technische aspecten aan en het lichaam is tenslotte ook een soort apparaat waaraan van alles ‘kapot’ kan gaan. De vernieuwingen binnen ons vakgebied zijn enorm. Deed je vroeger een uur over een staaroperatie, nu is diezelfde ingreep binnen een kwartier geklaard. Daarnaast speelt elektronica een grote rol; ik denk dat de oogheelkunde een van de meest technisch getinte specialismen is. Hoewel ik mijn vak enorm waardeer, is er één aspect waarin ik graag verandering zou brengen. Overheid en verzekeraars zouden eens moeten ophouden ons te vermoeien met administratieve taken. De laatste jaren is de hoeveelheid administratie enorm toegenomen. Die tijd wil ik liever besteden aan de patiënt!’


H.J. Bos

voornaam: John

voornaam: Harry

geboortejaar: 1943


locatie Hilversum

‘Ik heb altijd al een brede interesse gehad in wetenschap en cultuur. Als ik niet voor oogheelkunde had gekozen, was ik natuurkundige geworden. Ik wil namelijk weten hoe de wereld in elkaar steekt. Uiteindelijk is het toch oogheelkunde geworden, vanwege mijn bijzondere fascinatie voor het ‘zien’. Wat is dat eigenlijk? En waarom zie je? Het aardige van de oogheelkunde is bovendien dat er voor veel problemen een oplossing bestaat. Dat is prettig voor zowel de patiënt als voor mijzelf. Staaroperaties zijn veelal erg succesvol. Mensen van wie het gezichtsvermogen was aangetast, kunnen na de operatie over het algemeen weer prima zien. Ik vind dat de patiënt altijd centraal moest staan. Daarom wil ik ook een begrijpelijke dokter zijn, die alles goed en duidelijk uitlegt. Daarnaast vind ik het erg belangrijk dat de geldkwestie in de gezondheidszorg niet al te veel aandacht krijgt. Goede zorg mag iets kosten.’ Bijzonderheden: – gepubliceerd over gaten in de macula (gele vlek), een ernstige oogaandoening die uiteindelijk tot blindheid kan leiden.

de oogartsen locatie Hilversum

C.E.J. RuloSnepvangers

A.R. Wiegel ‘Meeste problemen kunnen we verhelpen’

Bijzonderheden: – diverse keren gepubliceerd over onder meer gezichtsveldonderzoek en over de werking van een bepaald medicijn bij maculaoedeem (vochtophoping in het oog); – heeft naast haar ziekenhuispraktijk ook een ‘thuispraktijk’ bij de opticien in Kortenhoef (vrijdags spreekuur).


‘Vroeger was ik vastbesloten om huisarts te worden, maar tijdens mijn co-schappen zag ik de grote voordelen van de oogheelkunde. Als huisarts draag je de verantwoordelijkheid voor de hele patiënt, je moet alle ziektes kennen, weten wat je wel en niet zelf kunt behandelen. Je moet de familie bijstaan bij ernstige ziektes en bij het sterven. Daardoor is de huisartsgeneeskunde een zware baan, zowel fysiek als psychisch. Oogheelkunde is een heel positief vak, waarbij je altijd iets voor de patiënt kunt betekenen. De diensten zijn niet zo zwaar, je kunt het parttime uitoefenen en als je wilt zelfs aan huis. Het werk als oogarts is voor mij als moeder van vier kinderen goed met een gezin te combineren. Aan het oog kun je ook veel zien over andere ziektes, ik vind het belangrijk om naar de hele patiënt te kijken en niet alleen naar zijn oogproblemen. Ik probeer voor mijn patiënten de tijd te nemen, uitleg te geven over hun oogprobleem en te zorgen dat ze na een polkliniekbezoek weer tevreden naar huis gaan.’

voornaam: Ton

voornaam: Toosje

geboortejaar: 1956


‘Kijken naar hele mens, niet alleen naar het oog’

‘Patiënten zeggen na een oogoperatie vaak de grappigste dingen: ‘Wat zie ik er oud uit!’ of ‘Wat heb ik rare kleren aan! Ik dacht dit een bruine broek was, maar hij is blauw!’ Kun je nagaan hoeveel het gezichtsvermogen kan verbeteren door een operatie. We hebben dan ook dankbaar werk; de meeste problemen kunnen we daadwerkelijk verhelpen. Ons vak heeft ook een esthetische kant. Bijvoorbeeld: iemand recht aan kunnen kijken in plaats van scheelzien. Of zorgen dat overhangende oogleden het zicht niet meer belemmeren. Die cosmetische, creatieve kant van het vak spreekt me ook erg aan. Als ik geen oogarts was geworden, zou ik waarschijnlijk gekozen hebben voor tuin- of binnenhuisarchitectuur. Ik ontwerp in mijn vrije tijd tuinen, prachtig vind ik dat. Volgens mij is het nuttig je niet te focussen op één vak of talent. Daarom ben ik ook een managementopleiding gaan doen. Mocht ik ooit geen uitdaging meer zien in de oogheelkunde – waar overigens nog helemaal geen sprake van is – dan wil ik moeiteloos kunnen overstappen op iets anders. Niemand heeft iets aan een dokter die tegen zijn zin blijft doorwerken – zeker de patiënten niet.’ Bijzonderheden: – volgde een Executive International MBA, een managementstudie waarvoor hij onder andere regelmatig naar Amerika moest.

Tergooiziekenhuizen

97

Orthopedie Locatie Blaricum, afsprakennummer poli: (035) 539 12 59 Locatie Hilversum, afsprakennummer poli: (035) 688 75 46 Interessante websites: – www.patiëntenbelangen.nl – www.orthopedie.nl – www.orthopeden.org

De orthopedie houdt zich bezig met aandoeningen van het steun- en bewegingsapparaat. De orthopeden behandelen klachten aan de botten, gewrichten en spieren. Veel patiënten, met name ouderen, wenden zich tot de orthopeed met slijtage van de gewrichten (artrose). Ook veel kinderen komen bij dit specialisme terecht; baby’s met aangeboren heupdysplasie worden preventief behandeld, oudere kinderen en tieners bezoeken de orthopeed bijvoorbeeld na een ongeval (trauma). Ook sportletsels en daaruit voortvloeiende problemen zijn een wezenlijk onderdeel van de orthopedie. De traumatologie (ongevalchirurgie) behoort daarmee mede tot het vakgebied van de orthopeed. Voor de traumatologie werken de orthopeden samen met de collega’s van de afdeling chirurgie. De orthopeden van Tergooiziekenhuizen opereren veel, maar behandelen ook preventief en niet-operatief. Ook doen zij voor hun patiënten regelmatig een beroep op de orthopedisch schoenmaker en de instrumentmaker.

98

Tergooiziekenhuizen

de orthopeden

H. Meijers

‘Orthopedie: een breed vak’

‘Rugchirurgie op de kaart zetten’

geboortejaar: 1967

‘Bonke, mijn achternaam, betekent in het Fries ‘botten’. Ik ben geen Fries, maar ik word regelmatig aangesproken op die vertaling van mijn achternaam. Tenslotte ben je als orthopeed een bottendokter. Tijdens mijn studie geneeskunde wist ik al snel dat ik de snijdende kant op zou gaan. In specialismen waarbij je ook opereert, komt het aan op een combinatie van handen en hoofd. Je moet heel vaardig en precies zijn, maar je moet vanzelfsprekend ook goed na kunnen denken. Aanvankelijk dacht ik aan een keuze voor de chirurgie. Als chirurg ben je eigenlijk gedwongen je verder te specialiseren, in bijvoorbeeld de vaatchirurgie. Dat voelde ik als een beperking. Ik koos voor de orthopedie omdat het vak zo breed is. Doordat botten overal in het lichaam zitten, is mijn werk zeer afwisselend. Op de polikliniek zie ik veel kinderen met heupafwijkingen en volwassenen met klachten aan de schouders of hun knieën. In de operatiekamer bestaat een flink deel van de ingrepen uit het rechtzetten van scheve grote tenen en uit de zogenoemde kijkoperaties in de knie. Mijn speciale aandacht binnen het vakgebied gaat uit naar de kinderorthopedie en naar voeten enkelchirurgie. Overigens zijn ook mijn eigen voeten vaak onderwerp van gesprek met mijn patiënten. Als ze tegenover mij zitten zie ik ze kijken en vaak kan ik dan al antwoord geven voordat de vraag gesteld is. Ik heb namelijk schoenmaat vijftig.’


H. Bonke

voornaam: Hjalmar

voornaam: Harmjan

geboortejaar: 1965


locatie Blaricum

‘Dikwijls kan ik als orthopedisch chirurg snel en heel praktisch iets betekenen voor patiënten. Ik kan een bijdrage leveren aan het vergroten van hun mobiliteit en aan het verminderen van pijnklachten. Dat is heel dankbaar werk. De continue technische ontwikkelingen in ons vakgebied bieden steeds nieuwe mogelijkheden. Uiteindelijk doet de patiënt daar zijn voordeel mee. Zo worden implantaten steeds beter en kunnen we behandelingen meer en meer op maat aanbieden. Soms is een probleem klip en klaar en weet ik meteen welke behandeling nodig is. In andere gevallen, bijvoorbeeld bij aandoeningen van de wervelkolom, moet ik puzzelen en spreekwoordelijk verbanden leggen om tot de beste oplossing te komen. Samen met de patiënten weeg ik dan af welke behandeling het beste is. Hun behoeften spelen hierin een belangrijke rol. Ik ben actief in het uitbouwen en op de kaart zetten van de rugchirurgie. Daarin werk ik regelmatig samen met de neurochirurg en de vaatchirurg. Wij passen nieuwe behandelingen toe, zoals het inspuiten van botcement bij patiënten met een inzakkingbreuk van de wervelkolom. Ik wil patiënten graag de nieuwste inzichten en behandelingen bieden, maar besef tegelijk dat nieuw niet altijd beter is. Je moet nooit met je ogen dicht in het diepe springen. Tegelijkertijd moet je ook niet blijven hangen aan het oude. Ik probeer de gulden middenweg te vinden.’ Bijzonderheden: – deed de superspecialisatie wervelkolomchirurgie; – aandachtsgebieden: wervelkolomchirurgie, prothesiologie – publiceerde herhaaldelijk, onder andere over de stabiliteit van heupprotheses en over de resultaten van een operatieve behandeling van afwijkingen aan de wervelkolom.

Bijzonderheden: – is gespecialiseerd in kinderorthopedie en voeten enkelchirurgie; – publiceerde een artikel over de meest optimale behandeling van heupfracturen.

Tergooiziekenhuizen

99

de orthopeden

J.H.D. Wagener

‘Timmermansoog nodig’

‘Verder superspecialiseren’

Bijzonderheden: – promoveerde op een onderzoek naar de ongecementeerde (klemvaste) totale heupprothese volgens de Zweymüller-methode (Zweymüller was een professor uit Wenen), publiceerde hier ook over; – studeerde ook fysiotherapie en manuele geneeskunde, ervaart dit als een aanvulling voor zijn mogelijkheden patiënten te behandelen; – samen met anesthesioloog De Wilde behandelt hij patiënten met het Complex Regionaal Pijn Syndroom (CRPS); – aandachtsgebieden: wervelkolompathologie, heupklachten.

100 Tergooiziekenhuizen

geboortejaar: 1949

‘Mijn tweede patiënt in Blaricum was een vrouw die ik tijdens mijn vorige baan in het Slotervaart Ziekenhuis had geholpen aan een heupprothese. Ze zou na een herstel van drie maanden terugkomen voor haar tweede heup, maar in de tussentijd was ik van baan veranderd. De vrouw besloot – wat betreft haar ziekenhuiskeuze – met me mee te verhuizen, zodat ik ook haar tweede heup kon doen. Een mooier compliment kon ik me niet wensen. Ik opereer mijn eigen patiënten en dat maakt mijn werk heel aangenaam. Ik behandel hen in het hele traject: van een eerste gesprek op de poli tot de operatieve ingreep. Polidagen zijn behoorlijk inspannend omdat de gesprekken met patiënten elkaar in hoog tempo opvolgen. Graag wil ik voor elk van hen persoonlijke aandacht hebben. Voor het operatieve aspect van het vak heb je timmermansogen nodig, je moet driedimensionaal kunnen denken. Bij de traumatologie komt daar nog bij dat je moet improviseren, want botbreuken zijn nooit standaard zoals ze in de boeken staan. Naast botbreuken plaats ik veel protheses en verricht ik schouderoperaties. Het bewegingsapparaat heb ik altijd interessant gevonden. Beweging verhoogt de levenskwaliteit van ieder mens.’

Op locatie Blaricum sinds 1985

dr. A.M.J.S. Vervest

voornaam: Jan

voornaam: Ton

geboortejaar: 1957


locatie Blaricum

‘Wat ons vak zo leuk en boeiend maakt, is dat het resultaat van een behandeling vaak snel zichtbaar is. Wanneer een invaliderende afwijking wordt hersteld, leidt dat ertoe dat de patiënt weer kan deelnemen aan het normale leven. Het verhelpen van instabiliteit van knieën en schouders heeft mijn bijzondere aandacht. Ik bezoek regelmatig superspecialisten in de Verenigde Staten om mijn kennis en kunde op te vijzelen. Ik vind het zeer belangrijk patiënten te informeren over de succes- en risicopercentages van een ingreep. Een positieve ontwikkeling voor patiënten is het internet. Steeds meer mensen komen hierdoor al goed geïnformeerd op de polikliniek. Dat maakt het praten over hun aandoening vaak makkelijker en ook interessanter. Uiteindelijk staat het resultaat op de eerste plaats. In de communicatie naar patiënten, en ook naar collega’s, is dat het belangrijkste. Daar ga ik voor! Het is mijn doel me verder te superspecialiseren. De fusie biedt ons de mogelijkheid daartoe.’ Bijzonderheden: – aandachtsgebieden: knie- en schouderklachten; – publiceerde diverse malen over de reconstructie van de voorste kruisbanden.

de orthopeden

de orthopeden locatie Hilversum

dr. G.H.R. Albers

‘Nieuwe knie maakt groot verschil’

‘Onderzoek en onderwijs zijn essentieel’

Bijzonderheden: – aandachtsgebieden: handen polsproblemen, kijkoperaties in de schouder en knie; – werkte in 1990 in een traumatologiekliniek in Liestal, Zwitserland; – is actief in de commissie Medisch Beleid.

geboortejaar: 1959

‘De tijd nemen voor een onderzoek, dat vind ik erg belangrijk. Om patiënten zo goed mogelijk te behandelen, is het noodzakelijk eerst te luisteren naar wat ze te vertellen hebben. Wij proberen er voor te zorgen dat een patiënt voor, tijdens en na de behandeling wordt begeleid door dezelfde arts. Voor beide partijen is dat het prettigst. Ik volg patiënten die met een klacht op de poli komen, tot ze weer opgeknapt naar huis gaan. Als orthopeed behandel ik geen levensbedreigende aandoeningen. Ik kan wel de kwaliteit van het leven van mijn patiënten verhogen. Een voorbeeld: knieklachten kunnen mensen enorm beperken in hun dagelijks leven. Een nieuwe knie maakt dan een groot verschil. Veel klachten zijn te verhelpen met een operatie en dat maakt mijn werk heel dankbaar. Helaas zijn er ook veel aandoeningen waar mensen mee moeten leren leven. Voor veel chronische nek- en rugklachten is geen operatieve behandeling mogelijk. Wat ik dan kan doen, is de patiënt duidelijk maken waardoor de klacht wordt veroorzaakt en goede adviezen geven.’


R.J. Wolvius

voornaam: Rob

voornaam: Reinder

geboortejaar: 1960


locatie Blaricum

‘Ik behandel veel patiënten met letsels en degeneratieve afwijkingen van knie of heup. Ook opereer ik veel patiënten bij wie een standscorrectie moet worden toegepast, bijvoorbeeld vanwege X-benen of slijtage. In Seattle (VS) heb ik met name ervaring opgedaan in de traumatologie en voet-en enkelchirurgie. Later heb ik samen met dr. Van der Vis in Hilversum de wervelkolomchirurgie ontwikkeld. Onderzoek vind ik belangrijk. Ik heb de supervisie als copromotor van een aantal onderzoeken in het AMC (Amsterdam) en op de locatie Hilversum. Deze hebben onder andere tot doel methoden te vinden om met ultrageluidapparatuur bottumoren zo vroeg mogelijk op te sporen. Naast onderzoek is ook onderwijs essentieel. Daarom is het goed dat we officieel erkend zijn als opleidingsziekenhuis voor orthopedisch chirurgen. Hiermee is een enorme investering in moeite en tijd beloond. Nu hebben we tijd om in het Gooi orthopedische zorg op te zetten voor bepaalde categorieën orthopedische patiënten. De bedoeling is dat deze categoraal orthopedische zorg zich uitstrekt tot buiten onze regio. Kortom, er is nog veel te doen!’ Bijzonderheden: – gepromoveerd (1989) op onderzoek naar kanker van de alvleesklier en diverse keren gepubliceerd over diagnostiek bij kanker; – veel orthopedische en traumatologische publicaties; – heeft enkele jaren in Frankrijk en de Verenigde Staten gewerkt; – opleider Orthopedie Academisch Cluster AMC-Slotervaart-Hilversum.

Tergooiziekenhuizen 101

de orthopeden

dr. R.A.W. Verhagen

‘Mobiliteit en zelfstandigheid teruggeven’

Rust bewaren, luisteren en problemen oplossen

‘Ik ben begonnen in Zonnestraal en werkte daar samen met de bekende prof. dr. L.J.L Koekenberg. Dat was een van de eerste orthopedisch chirurgen in Nederland die de heupen knieprothese operaties uitvoerde. Deze operaties zijn nog steeds mijn aandachtsgebied. Patiënten met ernstige slijtage aan heup en knie hebben pijn en verminderde actieradius. Na een geslaagde operatie is de pijn verdwenen en kunnen ze weer zelfstandig bewegen. Door deze operatie geef je mensen hun mobiliteit en zelfstandigheid weer terug. De trend is de ziekenhuisopname zo kort mogelijk te laten duren. Met de hedendaagse technieken kan dat ook. Kijkoperaties spelen daarbij een rol, maar ook patiënten met een nieuwe heup of knie kunnen eerder naar huis dan vroeger. Vroeger werd een nieuwe heup met cement vastgemaakt, tegenwoordig gebruiken we veelal vastgroeiheupen. De techniek is zodanig gevorderd dat deze heupen direct na de operatie klemvast zitten – en dus direct belastbaar zijn – en eigenlijk nooit meer los gaan zitten. We geven deze patiënten ook groepsgewijze voorlichting en therapie (‘jointcare’). Samen met de patiënt denken we voor opname al na over het ontslag en over hoe het verder moet.’

‘Rustig blijven is een belangrijke eigenschap in de drukke, soms zelfs hectische ziekenhuispraktijk. Patiënten willen dat voor hun probleem tijd wordt uitgetrokken en niet dat ze als een nummer naar het volgende loket worden doorgeschoven om een ‘OK-ticket’ te gaan halen. Goed luisteren naar en uitleg geven aan de patiënt is dan ook essentieel om goede patiëntenzorg te leveren. Dit is iets dat ik van mijn opleider prof. dr. René Marti nadrukkelijk heb geleerd. Onze patiënten zijn zelden echt ziek, maar hebben problemen met bewegen. Als orthopedisch chirurg kun je die problemen veelal oplossen. Dat geeft me veel voldoening. Naast mijn praktijk heb ik ook diverse bestuurlijke functies binnen de orthopedie in Nederland. Hierdoor kan ik onder andere bijdragen leveren aan de kwaliteit van de opleiding tot orthopedisch chirurg, maar ook de betrokkenheid van het publiek tot de orthopedie proberen te verbeteren door betere patiëntenvoorlichting. Door middel van deze bestuursfuncties probeer ik het niveau van de orthopedische zorg naar een hoger plan te tillen. Dat is in het belang van alle patiënten.’

Bijzonderheden: – gepromoveerd op werking van bepaalde moleculen, de zogenaamde interleukinen, in witte bloedcellen; – 25 jaar ervaring met chirurgie heupen knieprothese.


geboortejaar: 1962


dr. A.J.W. Marsman

voornaam: Ronald

voornaam: Albert

geboortejaar: 1942


locatie Hilversum

Bijzonderheden: – gepromoveerd op en meermalen gepubliceerd over diagnostiek van chronische enkelklachten en behandeling van kraakbeenschade; – veel orthopedische en traumatologische publicaties; – zit in het hoofdbestuur van de Nederlandse Orthopaedische Vereniging en in het bestuur van de Nederlandse Vereniging voor Orthopaedische Traumatologie.

de orthopeden locatie Hilversum

dr. H.M. van der Vis

voornaam: Harm

geboortejaar: 1958


‘Innovatief onderzoek geeft orthopedie grote toekomst’

‘De orthopedische chirurgie heeft zich de laatste vijfentwintig jaar dankzij diepgaand wetenschappelijk onderzoek stormachtig ontwikkeld. Hedendaagse techniek en elektronica maken het bijvoorbeeld mogelijk grote orthopedische operaties uit te voeren middels kijkoperaties. Verder is het gebruik van implantaten voor bijvoorbeeld heupen en knieën enorm toegenomen. Niet alleen omdat ontwerp en samenstelling van het materiaal verbeterd is, maar ook omdat patiënten andere eisen stellen. Steeds meer oudere en nog actieve patiënten nemen bijvoorbeeld slechts genoegen met een zo volledig mogelijk herstel van mobiliteit. Bovendien is het in onze hectische maatschappij van belang dat een (operatieve) behandeling zo weinig mogelijk ‘impact’ heeft op het leefpatroon. Op de locatie Hilversum hebben we ervoor gezorgd dat de opleiding tot orthopedisch chirurg is uitgegroeid tot de volwaardige opleiding van vandaag. Ook werken mijn collega Albers en ik met een groep Europese orthopedisch chirurgen aan technieken om knieprothesen via een steeds kleinere wond te kunnen plaatsen. Daarnaast begeleid ik promotie onderzoek. De orthopedie is voor mij dus meer dan alleen patiënten behandelen. Toch verlies ik nooit uit het oog dat mijn patiënten in al deze ontwikkelingen centraal staan.’ Bijzonderheden: – gepromoveerd op onderzoek naar loslating van heupprothesen; – veel orthopedische en traumatologische publicaties; – plaatsvervangend opleider Orthopedie Academisch Cluster AMCSlotervaart-Hilversum.


Pathologie Informatienummer: (035) 539 15 25

De pathologie is de medische wetenschap die zich bezighoudt met de oorzaak en het ontstaan van ziekten en met de diagnostiek daarvan. Pathologie betekent letterlijk ziektekunde. Pathologen zijn artsen die zich hebben gespecialiseerd in weefsel- en celonderzoek dat hoofdzakelijk met de microscoop wordt uitgevoerd maar waarbij ook geavanceerde immunologische en moleculaire technieken worden toegepast. Door dit onderzoek kan de patholoog met een hoge mate van zekerheid vaststellen aan welke ziekte een patiënt lijdt, waarna de behandelend arts de juiste therapie kan instellen. In het ziekenhuis onderzoeken pathologen voornamelijk zieke weefsels die door de chirurg worden verwijderd en biopten. Dat zijn kleine weefselhapjes, die tijdens een scopie of kijkoperatie van een orgaan worden genomen. De patholoog kan vaststellen of het weefsel is aangetast door ziekten als ontstekingen of kanker. Met zijn kennis en ervaring zal hij ook de aard van de ontsteking of het type kanker vaststellen. Ook door celonderzoek wordt een diagnose gesteld zoals bijvoorbeeld bij het baarmoederhalsuitstrijkje waarmee voorstadia van baarmoederhalskanker aangetoond kunnen worden. Pathologen verrichten ook obducties. Dit belangrijke onderzoek bij overleden patiënten geeft inzicht in de oorzaak van het overlijden van de patiënt, wat voor de nabestaanden van belang en ook tot troost kan zijn. Tevens wordt een indruk verkregen of de gekozen behandeling juist is geweest en het gewenste effect heeft gehad. Dit is een belangrijke kwaliteitsfunctie. Voor alle artsen in opleiding is de obductie een belangrijk leermoment. De pathologen van Tergooiziekenhuizen – die al jaren voor beide locaties werken – doen diagnostisch onderzoek voor alle huisartsen in het Gooi en Almere, zijn betrokken bij de mammapoli en de poliklinieken voor sneldiagnostiek van prostaat, blaas en longtumoren. Ook verrichten zij het Bevolkingsonderzoek Baarmoederhalskanker in het Gooi en Almere.


de pathologen

dr. H.V. Stel

‘Artsen helpen met juiste diagnose’

‘DNA-technologie zou mooie aanvulling zijn’

Bijzonderheden: – onderzoek gedaan naar hematologie (bloedziekten) en zaadbalkanker.

geboortejaar: 1954

‘Ik heb altijd al belangstelling gehad voor biologie, dus ik had ook maar zo boswachter kunnen worden. Ik kwam bij de ‘biologie van de mens’ terecht en wilde onderzoeker worden. Als arts-patholoog ben ik nu elke dag bezig met patiëntenonderzoek. Ik moet voortdurend goed communiceren met andere artsen en onze analisten om te zorgen dat de juiste informatie over een patiënt beschikbaar komt en de juiste diagnose gesteld kan worden. Het is interessant om door een microscoop te kijken en al die kleuren en vormen te zien. Daarnaast is het fijn dat je artsen en patiënten kunt helpen met een diagnose. Door ons werk kan met meer zekerheid een diagnose gesteld worden en kan de arts een juiste behandeling instellen. De onzekere periode waarin nog geen definitieve diagnose bekend is, is voor patiënten vaak de moeilijkste. We proberen daarom zo snel mogelijk te werken. Toch heeft het soms even tijd nodig om een moeilijk ziektegeval goed te bestuderen en met elkaar te overleggen. Hoewel we voor de patiënt niet zo zichtbaar zijn, ontvangen we af en toe toch briefjes van patiënten die ons bedanken voor ons snelle werk. Dat is toch prachtig!’


M.E.F. Prins

voornaam: Herbert

Voornaam: Eric

Geboortejaar: 1953


locatie Blaricum en Hilversum

‘Patholoog is een prachtig beroep omdat het zo breed is – je hebt met vrijwel alle specialismen te maken – en omdat kennis de basis van het vak is. Het is een echt denkvak. Het speelt zich voornamelijk af in een laboratorium en daar houd ik van. Ons vak wordt vaak gezien als iets wat achter de schermen gebeurt. Voor de patiënt is dat inderdaad het geval, maar voor de medisch specialisten niet, daar hebben wij elke dag contact mee. Wij zorgen er tenslotte voor dat specialisten een goede diagnose kunnen stellen. Nu doen we ons onderzoek nog met de microscoop, maar in de toekomst komt daar ook moleculair DNAonderzoek bij. Daarmee kun je een ziekte als kanker niet alleen vaststellen, maar ook het verloop ervan voorspellen. Dat zou een geweldige aanvulling zijn op de bestaande methode!’ Bijzonderheden: – gepromoveerd op onderzoek naar ontstaan van hemofilie (ziekte waarbij het bloed nauwelijks stolt); – naast publicaties over het promotieonderzoek naar hemofilie publiceerde hij over diverse andere onderwerpen, waaronder verschillende vormen van kanker.


de pathologen locatie Blaricum en Hilversum

R.P. Wegener

voornaam: Roelof

geboortejaar: 1945


‘Pathologische bemoeienis heeft consequenties voor behandeling’

‘Pathologen werden vroeger vaak pas ingeschakeld aan het einde van een ziekte- of behandeltraject. Dat is inmiddels veranderd. Onze diagnostiek is essentieel voor de prognose en verdere behandeling van patiënten, vooral bij de kwaadaardige tumoren. Behandelingen worden zoveel mogelijk aangepast aan elke individuele patiënt. Het is stimulerend om als patholoog medeverantwoordelijk te zijn voor het behandelplan. De patholoog wordt daardoor weer wat meer een dokter. Ik ben onder andere gespecialiseerd in de pathologie van de huid. De afgelopen twintig jaar heb ik het aantal kwaadaardige huidtumoren explosief zien stijgen. De oorzaak daarvan is onze zonnebank- en strandcultuur, gecombineerd met een lichte huid. Tijdens mijn opleiding in Groningen kreeg ik per jaar ongeveer twee keer te maken met een dergelijk maligne (kwaadaardig) melanoom. Nu is dat minstens twee keer per week, en nog vaker twee keer per dag. Dat vind ik echt dramatisch. In de afgelopen twintig jaar is niet alleen het aantal patiënten met huidkanker enorm gestegen, maar gelukkig ook onze kennis daarover. Nu ik – gezien mijn leeftijd – het einde van mijn werk rit zie naderen, vind ik het overdragen van kennis en ervaring steeds belangrijker. Dat wij nu – in samenwerking met het AMC – een patholoog in opleiding begeleiden, beschouw ik dan ook echt als winst.’ Bijzonderheden: – werkte aan het begin van zijn loopbaan een half jaar als huisarts.


Plastische Anesthesiologie chirurgie Locatie Hilversum, afsprakennummer poli: (035) 688 75 38 Interessante websites: – www.plastischechirurgie-hetgooi.nl – www.nvpc.nl

De plastische chirurgie houdt zich bezig met vormen functieherstel. Plastische chirurgie valt in te delen in deelgebieden. De reconstructieve chirurgie richt zich op het herstel van weefseldefecten, die zijn bijvoorbeeld ontstaan na ongevallen of na de verwijdering van kwaadaardige gezwellen. De handchirurgie houdt zich bezig met alle aandoeningen van de hand, zoals de ziekte van Dupuytren en reuma. Ook letsels van pezen, zenuwen, botten en weke delen van de vingers vallen onder dit deelgebied. Bij deze vorm van plastische chirurgie staat het functieherstel voorop. De esthetische chirurgie ten slotte, omvat alle behandelingen die met vormverbetering te maken hebben. Hieronder vallen bijvoorbeeld de borstvergroting, buikwandcorrectie, ooglidcorrectie, liposuctie, laserbehandeling en rimpelbehandeling. De plastisch chirurgen van Tergooiziekenhuizen verrichten alle ingrepen die vallen onder hun specialisme. Alleen zeer complexe ingrepen, waarbij grote delen weefsel verplaatst moeten worden, worden in de universitair medische centra uitgevoerd.


de plastisch chirurgen locatie Hilversum

dr. W.H. Beekman

A.A.W.M. van Turnhout

Bijzonderheden: – promotie op het proefschrift Current aspects in management of mammary protheses, waarin hij fabels en feiten over borstprotheses behandelt (1999); – alle hoofdstukken uit zijn proefschrift zijn gepubliceerd in (inter) nationale wetenschappelijke tijdschriften. Daarnaast publiceerde hij over ooglidcorrecties en liposucties; – werkt ook in het Esthetisch Medisch Centrum Hilversum, waar hij met een bepaalde laser (CO2-laser) rimpels behandelt. Dit EMC is gevestigd tegenover de poli Plastische Chirurgie; – schrijft voor de rubriek ‘Gezond en Wel’ in de Telegraaf.



‘Plastische chirurgie is te vergelijken met kunst. De plastisch chirurg moet een uiterlijke vorm creëren die altijd in orde moet zijn – maar daarnaast ook zorg dragen voor functieherstel. Dan pas maak je mensen blij met de resultaten van je werk. Die tevredenheid straalt weer af op ‘de kunstenaar’. De plastische chirurgie is een continu veranderend en vernieuwend vak waarin wetenschap een grote rol speelt. Ik ben gepromoveerd op onderzoek naar borstprotheses en publiceer nog veel over dit onderwerp. Borstprotheses zijn de laatste tijd weer veel in het nieuws en het valt me op dat er soms maar in het wilde weg wat wordt geroepen. Dat maakt de mensen onnodig ongerust. Alleen op basis van gedegen wetenschappelijk onderzoek zijn betrouwbare antwoorden te geven op vragen die er leven. Al jaren zijn wij als plastisch chirurgen vernieuwend bezig. Ook internationaal introduceren we nieuwe technieken. Door presentaties en voordrachten te geven op nationaal en internationaal niveau zetten wij hiermee óók het ziekenhuis op de kaart.’

‘Nauwkeurigheid en driedimensionaal inzicht’

voornaam: Arjen

voornaam: Werner

geboortejaar: 1958


‘Zorgdragen voor vorm en functieherstel’

‘Ik houd van het creatieve en handvaardige aspect van mijn vak. Het modelleren, herscheppen van vormen en zoeken naar maatoplossingen voor elk individu, dat is steeds weer een uitdaging. De rode draad door mijn vak is mooi maken, en daarbij moet rekening gehouden worden met de anatomie. Nauwkeurigheid en driedimensionaal inzicht zijn daarbij belangrijke eigenschappen. Tijdens mijn jaren in het Antoni van Leeuwenhoek Ziekenhuis heb ik meegewerkt aan reconstructieve borstchirurgie. Bij die vorm van borstchirurgie kunnen een chirurg en plastisch chirurg samenwerken en in één operatie zowel de amputatie als de reconstructie van een borst doen. Het is de bedoeling dat ik dit nu in Tergooiziekenhuizen ga introduceren. Voor de plastische chirurgie zijn extra precieze instrumenten ontwikkeld, vanwege het precieze werk. Het is natuurlijk prettig om met goed materiaal te werken, maar ik ben wat dat betreft niet zo veeleisend. Mes en vork zouden bij wijze van spreken ook genoeg zijn. Ik heb een aantal missies gedaan in India en daar werk je ook niet met de beste instrumenten. Toch doen we daar met het team ongeveer zestig tot zeventig operaties per missie. Heel mooi, maar ook intensief werk: vijf dagen lang opereren, een dag rust en dan weer vijf dagen aan de slag.’ Bijzonderheden: – aandachtsgebieden: reconstructieve chirurgie, (cosmetische) borstchirurgie; – publiceerde onder meer over genderchirurgie (operatieve geslachtsverandering); – gaat minimaal eens per jaar als vrijwilliger naar India om mensen met een hazenlip of brandwonden te opereren.

de plastisch chirurgen locatie Hilversum

H-P. Zweep

voornaam: Hans-Peter

geboortejaar: 1963


‘Mijn vak heeft raakvlakken met architectuur’

‘Hoewel alle plastisch chirurgen algemeen zijn opgeleid, heeft een ieder zijn eigen aandachtsgebied. Zo houd ik me relatief veel bezig met aangezicht- en borstchirurgie. De plastische chirurgie doet een beroep op je handvaardigheid en ook op je creativiteit, dat spreekt mij aan. Vroeger wilde ik architect worden, maar ik koos uiteindelijk voor de studie geneeskunde en later voor de opleiding tot plastisch chirurg. Architectuur en plastische chirurgie lijken natuurlijk heel verschillend, maar hebben toch de nodige raakvlakken. Een gebouw moet namelijk niet alleen mooi, maar ook functioneel zijn. Voor de plastische chirurgie geldt dit principe evenzeer. Ook in ons vak gaan schoonheid en functionaliteit hand in hand. We hebben, nog niet zo lang geleden, de opleiding plastische chirurgie verkregen. Het overdragen van kennis en kunde spreekt me aan. Daarnaast word ik hierdoor zelf gedwongen om na te blijven denken over het ‘hoe en waarom’.’ Bijzonderheden: – verbleef enige maanden aan de MEDUNSA-universiteit in Bophutatswana, Zuid-Afrika en deed brandwondenonderzoek aan de UTH-universiteit in Lusaka, Zambia; – hield zich twee jaar fulltime bezig met experimenteel microvaatchirurgisch onderzoek in het Universitair Medisch Centrum Groningen; – diverse publicaties over microvaatchirurgie, ptosis van de bovenoogleden, aangeboren vaataandoeningen en brandwonden.


Poliklinische farmacie Anesthesiologie Polikliniek Apotheek, locatie Hilversum: (035) 688 76 80

Farmacie is de wetenschap van de geneesmiddelen. De poliklinische farmacie krijgt vorm in een openbare apotheek in het ziekenhuis. Taak van de Polikliniek Apotheek is het leveren van farmaceutische zorg en het begeleiden van de patiënt, ongeacht waar deze zich bevindt. De Polikliniek Apotheek levert eerstelijnszorg en specialistische farmaceutische patiëntenzorg. De apotheek heeft ook een transmurale taak, dat wil zeggen dat deze de continuïteit van farmaceutische zorg biedt bij de overdracht van de behandeling. De apotheker stemt het medicatiebeleid af bij opname in het ziekenhuis, en ook weer bij ontslag. De Polikliniek Apotheek verwerkt voornamelijk recepten die zijn voorgeschreven door de specialisten uit het ziekenhuis, maar ook door huisartsen. Echter, steeds vaker, gaat het om specialistische, soms zeer complexe, medicamenten op maat, die ook thuis veilig gebruikt kunnen worden.


de polikliniek apothekers

B. Postema

‘Service en gemak voor patiënt uitbreiden’

‘Resultaat medicijn staat en valt met goed gebruik’

geboortejaar: 1956

‘Apothekers zijn weliswaar geneesmiddelendeskundigen, maar in het contact met de klant staat toch echt de klant centraal. Mijn taak is het om de klant optimaal te begeleiden met farmacotherapie. Daartoe onderhoud ik veel contacten met diverse specialisten in het ziekenhuis. Zij zijn het die een geneesmiddelenrecept voorschrijven en de klant daarbij betrekken. Ik ga vervolgens na of de medicatie in het dagelijkse leven van de patiënt is in te passen. Dragen de medicijnen bij aan verbetering van zijn of haar kwaliteit van leven? Hoe gaat het met de patiënt, in relatie tot de voorgeschreven medicatie? Kan hij er mee omgaan? Ik streef naar optimale begeleiding. Want een klant die onze apotheek bezoekt, dient direct te worden geholpen. Hij rekent op de service van een deskundig advies, maar ook op het gemak van medicijnen die hij meteen mee naar huis kan nemen. Patiëntenwensen zijn erg verschillend. Iemand die de Polikliniek Apotheek voor de eerste keer bezoekt, zal het doorgaans prettig vinden een helder en begrijpelijk advies te krijgen. Maar er zijn ook patiënten die al zeer goed op de hoogte zijn van hun medicatie. In alle gevallen hebben bezoekers een enthousiaste en betrokken zorgverlener aan me.’


M.J.H.A. Vanenburg

voornaam: Bart

voornaam: Maria

geboortejaar: 1966


locatie Hilversum

‘Vroeger zag je als apotheker vooral toe op de geneesmiddelenbereiding, tegenwoordig hebben we een controlerende taak en bestaat een belangrijk deel van ons werk uit informeren en adviseren van artsen en patiënten. Dit noemen we farmaceutische patiëntenzorg. Kennis en kunde, gekwalificeerde medewerkers en een goede organisatie zijn hierbij onontbeerlijk. De zorg moet toegesneden zijn op de behoeften van de individuele patiënt. Door goede begeleiding proberen we onduidelijkheden over de medicatie weg te nemen en patiënten te instrueren en te motiveren. Om zo te komen tot een optimale behandeling. Vanzelfsprekend hoort daar begrijpelijke voorlichting en instructie bij. Het is belangrijk dat patiënten zich realiseren welke medicijnen ze moeten gebruiken, waarom en hoe. Want hoe weloverwogen een geneesmiddel ook gekozen is, het resultaat staat en valt met een goed gebruik ervan. Zorgverleners moeten een beroep kunnen doen op elkaars deskundigheid. Belangrijk is ook de overdracht van informatie bij opname en ontslag. Dit proces noemen we transmurale farmaceutische zorg, een onderdeel van ons werk dat steeds belangrijker wordt. Daarom wil ik ook graag de communicatie met collega-apothekers en andere zorgverleners verder verbeteren. Goede patiëntenzorg doe je samen.’ Bijzonderheden: – is directeur van de Polikliniek Apotheek Hilversum.


Psychiatrie Anesthesiologie Locatie Blaricum, afsprakennummer poli: (035) 539 13 29 Locatie Hilversum, afsprakennummer poli: (035) 688 76 00 Interessante websites: – www.psychiatrienet.nl – www.ggzkennisnet.nl

De psychiatrie verricht onderzoek, diagnose en behandeling van psychiatrische aandoeningen. De ziekenhuispsychiatrie richt zich specifiek op mensen met een combinatie van lichamelijke en psychiatrische klachten. Veel voorkomende klachten van patiënten zijn somberheid, angst, verwardheid (psychoses) of problemen in de omgang met andere mensen en het hanteren van ingrijpende gebeurtenissen. De psychiaters van Tergooiziekenhuizen hebben meerdere werkzaamheden: ze hebben een eigen klinische afdeling en deeltijdbehandeling op locatie Blaricum en een polikliniek en consultatieve dienst op beide locaties. Psychiaters zijn medisch specialisten. Ze kunnen dus – net als elke andere medisch specialist – lichamelijk onderzoek verrichten en diagnostische onderzoeken aanvragen. De psychiaters werken samen met verpleegkundigen, vaktherapeuten, psychologen en maatschappelijk werkers. Patiënten worden verwezen door huisartsen, collega specialisten of psychiaters van bijvoorbeeld de Symfora groep. In de consultatieve dienst worden de psychiaters door collega-specialisten ingeroepen als een patiënt kampt met bijvoorbeeld een depressie, een delier (verwardheid tengevolge van een lichamelijke ziekte) of onbegrepen lichamelijke klachten. De psychiaters in Tergooiziekenhuizen werken intern samen met andere specialisten bij de diagnostiek en behandeling van specifieke ziekten, zoals dementie en kanker. Extern vindt samenwerking plaats met collega-instellingen in de geestelijke gezondheidszorg, zoals de Symfora groep en de Jellinek. Ten slotte verzorgen de psychiaters buiten het ziekenhuis consulten voor patiënten van andere instellingen zoals revalidatiecentrum de Trappenberg en Sherpa, een instelling voor mensen met een lichamelijke en / of verstandelijke beperking.


de psychiaters

H.D. Sierink

‘Een ziekte beperkt zich zelden tot één specialisme’

‘Ik ben hier op mijn plek’

geboortejaar: 1962

‘In de psychiatrie is niet op iedere vraag een pasklaar antwoord te geven. Dat betekent dus uitzoeken, je hoofd breken. Er gebeuren altijd onverwachte dingen, er is veel hectiek en ‘acuterie’ in mijn baan. Voor mij de uitdagende, interessante en leuke taak om in te spelen op de situatie en te handelen naar vermogen. De betrokkenheid die ik heb bij het leven en lijden van patiënten is niet altijd gemakkelijk. Het gebeurt regelmatig dat ik me ernstig zorgen maak om iemand. Ik vind het heel belangrijk om breder te kijken dan mijn eigen specialisme. Als dokter heb ik een signalerende rol. Als er iets aan de hand is dat niet direct met de psychiatrie te maken heeft, trek ik aan de bel. Een ziekte beperkt zich zelden tot één specialisme. Ik vind dat elke dokter zijn of haar basiskennis zou moeten benutten waar dat nodig en mogelijk is en dus over de muren van het eigen specialisme heen moet kijken. Mijn brede interesse is een van de redenen waarom ik zo graag onderwijs geef. Het opleiden van arts-assistenten heeft voor mij een grote meerwaarde. Het houdt me scherp. Over de huidige ontwikkelingen in de gezondheidszorg maak ik me soms zorgen. Het lijkt wel of de zorg steeds minder op de kaart mag staan. Het kan niet de bedoeling zijn dat door kosten of concurrentie de zorg niet langer toegankelijk is voor een ieder die deze nodig heeft.’


D. Bloemkolk

voornaam: Duuk

voornaam: Dieneke

geboortejaar: 1964


locatie Blaricum

Bijzonderheden: – publiceerde onder meer over de behandeling van bipolaire depressie (manisch-depressieve aandoeningen) en over een zeldzame vorm van schizofrenie; – is vanuit de ziekenhuispsychiatrie betrokken bij de opleiding van psychiaters, in samenwerking met het UMC Utrecht; – aandachtsgebieden: manisch-depressiviteit, algemene ziekenhuispsychiatrie en de combinatie van psychiatrische ziekten met somatische aandoeningen zoals kanker.

’Iedereen reageert anders op lichamelijke problemen. De een steekt zijn kop in het zand, terwijl de ander zichzelf juist helemaal verliest in zijn ziekte. Ik kom in beeld als een behandeling door psychische problemen moeilijker verloopt. Het is mijn taak om de complexe relatie tussen lichamelijke en geestelijke ziekten inzichtelijk te maken. Ik ben hier op mijn plek. Door te kijken hoe iemand in elkaar zit, help ik specialisten met het vervolgen van hun behandeling. Juist in een ziekenhuis komen psychische problemen veel voor. Mensen zijn soms verward, angstig of depressief. Er zijn ook mensen bij wie lichamelijk niets wordt ontdekt, terwijl ze toch klachten hebben. Ik onderzoek wat daar achter zit. Het behandelen van psychiatrische patiënten in een algemeen ziekenhuis heeft veel voordelen. Binnen het ziekenhuis is de drempel voor mensen lager. Ze komen daardoor makkelijker in contact met een psychiater. Het grootste voordeel is de medebehandeling door collega-specialisten. Zowel de lichamelijke als de psychiatrische klachten kunnen op deze manier goed worden behandeld. Soms loop ik tegen mijn eigen grenzen aan. Ik zou meer geduld willen hebben, dat zou geweldig zijn. En ik zou meer tijd willen hebben – om meer werk te kunnen verzetten. Meestal ligt mijn bureau nog helemaal vol als ik naar huis ga, en dat is frustrerend.’ Bijzonderheden: – aandachtsgebieden: ziekenhuispsychiatrie, stemmingsstoornissen en relatie- en gezinsproblematiek; – publiceerde diverse malen, onder andere over ervaringen van behandelaars bij borderline patiënten; – had een eigen praktijk en werkte hiervoor tien jaar bij het Pieter Baan Centrum (een psychiatrische observatiekliniek van het Ministerie van Justitie).


de psychiaters

A.L. Zock

‘De ultieme vorm van zorg op maat’

‘Grote bijdrage aan het totale herstel’

Bijzonderheden: – aandachtsgebieden: moeder-kind-opnames, ADHD en onbegrepen lichamelijke klachten; – onderzoekt – als forensisch psychiater in het Pieter Baan Centrum (een psychiatrische observatiekliniek van het Ministerie van Justitie) – verdachten van ernstige geweldsmisdrijven.

geboortejaar: 1964

‘Ik maak veel leuke dingen mee. Ik heb het meest fantástische vak dat je kunt bedenken. De ziekenhuispsychiatrie is het ultieme voorbeeld van zorg op maat. Elke behandeling is individueel en ieder individu is uniek. Verveling door routine zal mij dan ook niet snel overkomen. Belevingswerelden verschillen per patiënt, dus begin ik iedere keer opnieuw met het zoeken naar iemands drijfveren. Waarom ben jij zoals je bent? Hoe moet ik je klachten begrijpen? Ik ben zeer nieuwsgierig, bijna op het onbetamelijke af. Met dit werk kan ik mijn nieuwsgierigheid de vrije loop laten. Je moet, denk ik, wel aanleg hebben voor dit werk. Je moet er lol in hebben om het referentiekader van de ander steeds weer te ontdekken. Je daarin te verdiepen. Het is een persoonlijke investering die je doet, bij iedere patiënt opnieuw. Moeder-kind-opnames zijn een belangrijk onderdeel van mijn dagelijks werk. Moeders die tijdens of na de bevalling depressief raken, verward of angstig zijn, begeleid ik. Ik help ze zodat ze, vanuit het kraambed, de moedertaken op kunnen pakken.’


T.A. Wouters

voornaam: Annette

voornaam: Tjeerd

geboortejaar: 1962


locatie Blaricum

‘In het ziekenhuis zit je als psychiater dicht bij het vuur: je kunt patiënten meteen helpen als een psychiatrische klacht zich aandient en dat kan zeker ook het herstel van een lichamelijke ziekte ten goede komen. Daarom vind ik de samenwerking met andere specialisten erg belangrijk. Zo is het mijn ambitie om een samenwerkingsverband aan te gaan met bijvoorbeeld de cardiologen. Na een hartinfarct heeft een groot aantal patiënten last van een depressie of een angststoornis. Daar meteen op inspringen, betekent grote winst voor de patiënt. Ook de samenwerking met de gynaecologen wil ik graag uitbreiden, bijvoorbeeld in het begeleiden van depressieve vrouwen die kinderen willen. Hoe ga je om met een zwangerschap? Welke medicijnen kun je wel en niet slikken als je in verwachting bent? Zowel specialisten binnen het ziekenhuis als huisartsen moeten ons makkelijk weten te vinden. Als een neuroloog geen lichamelijke klacht kan ontdekken, is het belangrijk dat hij de patiënt niet meteen naar huis stuurt, maar eerst doorverwijst naar ons. Het kan zijn dat de klacht voorkomt uit een psychisch probleem. Daar is gelukkig steeds meer aandacht voor. Patiënten hebben vaak nog een bepaalde schroom om naar de psychiater toe te gaan. Heel jammer, want we hebben zoveel te bieden. Veel stoornissen zijn goed te behandelen en dat levert een grote bijdrage aan het totale herstel.’ Bijzonderheden: – aandachtsgebieden: angst- en stemmingsstoornissen, lichttherapie; – werkte zeven jaar binnen de GGZ, hield zich daar voornamelijk bezig met angst- en stemmingsstoornissen, (manisch) depressiviteit en winterdepressies; – deed vijf jaar consulten binnen de huisartsenpraktijk.


de psychiaters

M.H. de Rooij

‘Samenwerking met andere specialisten uitbouwen’

‘Gefascineerd door het brein’

Bijzonderheden: – aandachtsgebieden: diabetes en depressie en de consultatieve psychiatrie; – werkt twee dagen per week op locatie Blaricum en twee op locatie Hilversum.

geboortejaar: 1961

‘Als psychiater krijg je de ruimte om dieper in te gaan op de mens in al zijn facetten: psyche, lichaam en sociale omgeving. Ik neem alles bij elkaar en probeer dat vervolgens in een plaatje te passen. Soms nodig ik de partner of gezinsleden van de patiënt uit voor een gesprek om een zo compleet mogelijk beeld te krijgen. In die gesprekken heb ik niet alleen aandacht voor de patiënt, maar ook voor het thuisfront. Ook het thuisfront heeft het vaak moeilijk met de ziekte van hun vrouw, moeder, zoon of vriend. Ik vind het belangrijk ook hen goed te informeren en eventueel te begeleiden. Psychiatrische klachten kunnen ontstaan door puur biologische oorzaken, een schildklierafwijking kan bijvoorbeeld een depressie veroorzaken. Daarnaast kunnen lichamelijke aandoeningen lijden tot beperkingen, bijvoorbeeld op sociaal gebied. Het lichamelijke heeft altijd invloed op het psychische, en andersom. Daarom is juist het ziekenhuis een goede plaats voor de psychiatrie: door samenwerking met andere medisch specialisten kun je meer voor de patiënt betekenen. Ik wil de structurele samenwerking tussen psychiaters en andere specialisten graag uitbouwen. Zo zou ik bijvoorbeeld samen met een internist kunnen onderzoeken hoe depressie bij diabetes sneller te herkennen en dus beter te behandelen is.’


M. Klein Gebbink

voornaam: Marcel

voornaam: Martijn

geboortejaar: 1974


locatie Hilversum

‘Als manueel therapeut was mijn aangrijpingspunt vooral een lichamelijke. Toch heb ik de overstap naar de psychiatrie gemaakt. Tijdens mijn studie geneeskunde ben ik namelijk gefascineerd geraakt door het brein. Soms maak je heftige dingen mee, die je niet direct kunt plaatsen of in kan delen. Het is goed observeren, goed luisteren en een beetje puzzelen. Als psychiater kan ik psychotherapie geven en medicijnen voorschrijven. Ik ben gefocust op psychische klachten die een biologische, lichamelijke oorsprong hebben. Enkele aandachtsgebieden zijn epilepsie en dementie. Allebei aandoeningen waarbij lichamelijke en psychische klachten samengaan. In ons vak kunnen we veel mensen een heel stuk beter maken. Zo’n zeventig procent van de mensen met een depressieve stoornis kunnen we geheel van hun klachten afhelpen. Zeker patiënten met ernstige depressies reageren goed op medicijnen. Een ander aandachtsgebied is de zogenaamde seizoensgebonden depressie, in de volksmond ‘winterdepressie’ genoemd. Deze stoornis wordt vaak niet onderkend. Een kuur met lichttherapie kan hierbij heel goed helpen. Gelukkig begint ook bij de andere medisch specialisten het besef toe te nemen dat de ziekenhuispsychiater in veel gevallen een meerwaarde kan bieden bij de behandeling van hun patiënten. We gaan die contacten binnen ons ziekenhuis verder verstevigen.’ Bijzonderheden: – was eerst fysiotherapeut en had in de jaren negentig een zelfstandige praktijk voor manuele therapie; – is politiearts geweest; – werkt tevens als ouderenpsychiater bij de Symfora groep.


Radiologie Anesthesiologie Locatie Blaricum, afsprakennummer: (035) 539 16 24 Locatie Hilversum, afsprakennummer: (035) 688 71 86 Interessante websites: – www.radiologen.nl

Radiologie is een medisch specialisme dat zich richt op het afbeelden van de anatomie, functie en ziekten van het menselijk lichaam. Hierbij wordt gebruik gemaakt van diverse beeldvormende technieken, zoals röntgenfoto’s, echografie, CT-en MRI-scans en nucleair geneeskundige onderzoeken (onderzoek met behulp van radioactieve stoffen). Het lichaam wordt hiermee gedetailleerd in beeld gebracht en mogelijke ziekteprocessen opgespoord. De radioloog heeft de benodigde expertise om verantwoord om te gaan met de diverse technieken en straling. Van alle onderzoeken wordt een verslag gemaakt. De meeste onderzoeken van de in het ziekenhuis opgenomen patiënten worden samen met de aanvragend arts besproken. Ter ondersteuning van de diagnosestelling worden door radiologen ook puncties verricht om weefsel of vocht te verkrijgen voor microscopisch en bacteriologisch onderzoek. Ook behoren behandelingen zoals dotteren (verhelpen van bloedvat vernauwingen), abcesdrainage en embolisaties tot het werkterrein van de radioloog. Dit worden ‘minimaal invasieve technieken’ genoemd, en deze dragen bij tot de meest optimale behandeling. Patiënten worden voor onderzoek of behandeling altijd verwezen door de (huis)arts of door de medisch specialist. De radioloog bepaalt welke beeldvormende techniek wordt toegepast, afhankelijk van het probleem van de patiënt en de vraagstelling van de aanvragende arts.


de radiologen

J.M. van Muiswinkel

‘Radioloog doet steeds meer ingrepen zelf’

‘Grote betrokkenheid bij patiënt en collega-artsen’

geboortejaar: 1953

‘De radiologie heeft in de laatste decennia adembenemende veranderingen ondergaan. Dat heeft vernieuwingen in de totale geneeskunde tot gevolg. Wij leveren steeds meer gedetailleerde informatie aan bijvoorbeeld de chirurg, zodat die kleinere en meer gerichte operaties kan uitvoeren. Daar komt bij dat wij als radiologen ook zelf ingrepen zijn gaan doen: het openmaken van verstopte bloedvaten (dotteren), het dichtmaken van lekkende bloedvaten (embolisatie) en het draineren van gestuwde nieren en abcessen. Deze nieuwe methoden zijn minder belastend voor de patiënt en dát is waar het om gaat. Bij levensbedreigende bloedingen kan een radioloog soms, door te emboliseren, levensreddend werken. De radiologie is veranderd van een meer beschouwend vak in een specialisme waar artsen vooral ook erg handig moeten zijn. Handigheid komt niet alleen van pas bij de ingrepen, maar ook bij de talloze puncties die wij verrichten om materiaal te verzamelen voor de patholoog. Dat gebeurt allemaal op geleide van radiologische beelden, zoals echografie en CT-scans. Door de ingrepen en de puncties heb ik vaak direct contact met de patiënt, dat vind ik leuk. Overigens houd ik me nog dagelijks bezig met ‘gewone’ radiologische onderzoeken door middel van röntgenfoto’s, echografie, CT- en MRI-scans. Ook dat zijn zeer boeiende onderdelen van mijn vak.’


dr. J.W.P. Marsman

voornaam: Hans

voornaam: Pieter

geboortejaar: 1949


locatie Blaricum

‘Als radioloog lever je een belangrijke bijdrage aan het werk van huisartsen en andere specialisten. Onze uitspraken zijn een essentieel onderdeel van de besluitvorming. Bij de beoordeling van foto’s en computerbeelden worden beslissingen genomen over de aard van een eventuele aandoening. Moet er snel ingegrepen worden of kan er worden afgewacht? Dat vraagt grote betrokkenheid bij de situatie van de patiënt en bij het werk van mijn collega-artsen, zowel overdag als in de nachtelijke uren. Ik ken de oude ziekenhuizen in de regio en ik ken ook veel mensen uit de streek. Dat komt doordat ik in 1958 als kind in de omgeving Huizen-Bussum kwam wonen. In mijn werk zie ik, in de patiëntencontacten, veel bekende gezichten terug. Vaak zijn dat voor beide partijen verrassende ontmoetingen. Ze dragen bij aan een vertrouwde sfeer. Een sfeer die we onze patiënten trachten te bieden. Niemand komt immers voor zijn plezier voor een onderzoek. Ik zie het als mijn taak om de noodzakelijke momenten van ongemak en onzekerheid ‘zo min mogelijk onaangenaam’ te maken.’ Bijzonderheden: – aandachtsgebieden: echografie en echogeleide ingrepen en puncties (minimaal invasieve techniek); – medeauteur van diverse radiologische, chirurgische en urologische artikelen; – was in 2004 / 2005 projectleider van het CBO-project mammacarcinoom op de locatie Blaricum (CBO is een kwaliteitsinstituut voor de gezondheidszorg).

Bijzonderheden: – is cum laude gepromoveerd op de ontwikkeling van ‘varicocèle embolisatie’; een interventieradiologische ingreep met als doel de vruchtbaarheid bij infertiele (onvruchtbare) mannen te verbeteren. Inmiddels is dit een gangbare ingreep in heel Nederland; – publiceerde en becommentarieerde veel wetenschappelijke artikelen over een breed aanbod aan radiodiagnostische onderwerpen; – behaalde, na zijn specialisatie, het Europees radiologisch diploma; – werkt mee aan het bevolkingsonderzoek borstkanker in Laren.


de radiologen locatie Blaricum

M.A. RöellVerschure

dr. F.G. Scholten ‘Digitalisering heeft veel goeds gebracht’

Bijzonderheden: – deed tijdens haar opleiding een van de eerste bevolkingsonderzoeken mammografie (röntgenonderzoek van de borst) in Delft; – haalde, samen met radioloog Lauw van de locatie Hilversum, ruim tien jaar geleden het bevolkingsonderzoek mammografie naar de regio. Ze leiden dat nog steeds samen. – behaalde in 1985 het niveau 3 examen nucleaire geneeskunde (een subspecialisatie) en is stralendeskundige.



‘Ik werk voor mijn plezier. Radiologie beslaat een enorm breed vlak. Ik onderzoek mensen zowel op doorverwijzing van specialisten binnen het ziekenhuis, als op verwijzing van de huisartsen. De contacten met patiënten zijn intensief, misschien wel doordat ze kortdurend zijn. Dit geeft veel voldoening, naast het technische en diagnostische deel van mijn vak. Het vak radiologie heeft een enorme ontwikkeling doorgemaakt. Er zijn nieuwe technieken gekomen zoals MRI en CT. De echografiediagnostiek staat op een veel hoger niveau. En de laatste ontwikkeling is de digitalisering. Bijscholing op deze gebieden stimuleert mij elke dag weer. Radiologie is blijven leren.’

voornaam: Frans

voornaam: Mireille

geboortejaar: 1953


‘Radiologie is blijven leren’

‘De fusie tussen de locaties Blaricum en Hilversum is een grote uitdaging. Ik zie daarin absolute winstpunten voor de radiologie. Nu zijn we nog twee aparte afdelingen. In Blaricum met zes, in Hilversum met zeven radiologen. Door de fusie krijgen we de gelegenheid ons verder te specialiseren. Dat is voor ons uitdagend, en belangrijker nog: de patiënten zijn er ook bij gebaat. Ik verheug me op de nieuwe apparatuur die we aan het einde van 2006 in gebruik kunnen nemen. We krijgen een nieuwe CT- en een nieuwe MRI-scanner. Deze nieuwe scanners maken het mogelijk structuren zichtbaar te maken die we nu nog niet kunnen zien. Het leuke aan de radiologie vind ik dat nieuwe ontwikkelingen in de techniek vaak meteen een verbetering voor ons vak met zich mee brengen. Ook de afgelopen jaren hebben we als specialisme niet te klagen gehad over vooruitgang. De digitalisering heeft ons veel goeds gebracht. De röntgenfoto’s en scans hoeven we niet meer af te drukken. Specialisten kunnen ze nu vanaf iedere computer opvragen en bekijken. Wel zo efficiënt.’ Bijzonderheden: – deed wetenschappelijk onderzoek in New Haven (VS); – werkt vanuit Tergooiziekenhuizen ook voor revalidatiecentrum De Trappenberg en voor het bevolkingsonderzoek naar borstkanker; – promoveerde op onderzoek naar mechanismen die aderverkalking in het bovenbeen veroorzaken.

de radiologen

dr. H.A.O. WinterWarnars

‘Toekomst geeft radiologie mogelijk een andere positie’

‘Ik zie, ik zie, wat jij niet ziet’

Bijzonderheden: – na haar subspecialisatie kreeg ze de Europese erkenning ‘neuroradioloog’; – aandachtsgebieden: neuroradiologie, MRI en CT; – promoveerde op MRI-onderzoeken en anatomie gecombineerd met een CT-techniek waarbij de hersenzenuwen en het ruggenmerg werden afgebeeld met behulp van een contrastvloeistof; – publiceerde een aantal artikelen en is medeauteur van verschillende boeken op het gebied van de neuroradiologie; – is actief in de commissie stralingshygiëne op de locatie Blaricum.

geboortejaar: 1959

‘Door de grote, technische ontwikkelingen in de radiologie zijn de onderzoeken een stuk minder ingrijpend dan voorheen. Tien jaar geleden kreeg je bij nekklachten een naald in je nek. Dat was een behoorlijk risicovolle manier van onderzoeken. Nu – met de MRI-scan – zijn die risico’s er niet meer. Daar komt bij dat de beeldvorming van uitstekende kwaliteit is. Omdat het haast onmogelijk is om alle ontwikkelingen bij te houden, verdiep ik me vooral in mijn interessegebieden: de onderzoekmethodes met de CT- en MRI-scan en de neuroradiologie. Neuroradiologie is de radiologie op het gebied van de hersenen, ruggenmerg en zenuwen. Jaarlijks besteed ik veel tijd aan bijscholing en het bezoeken van congressen. Het zou goed kunnen dat de diagnostiek in de toekomst een andere positie in gaat nemen. Patiënten komen nu op verwijzing van de specialist. Over tien jaar staat de radioloog misschien wel aan de poort van het ziekenhuis en verwijzen wij – op basis van de diagnostische beeldvorming – een patiënt door naar de juiste specialist.’


dr. R.G.M. van de Weert-de Slegte

voornaam: Gonneke

voornaam: Ragnhild


locatie Blaricum

‘Vroeger werd een radioloog door patiënten gezien als een stoffige meneer in het donker die feitelijk niet zoveel aan de zorg toevoegde. Nu is er bijna geen patiënt meer die níet eerst bij ons terechtkomt. De reikwijdte van de radiologie is immens geworden, vooral dankzij technologische ontwikkelingen. Nog steeds zijn er onnoemelijk veel ontwikkelingen gaande. De ene snelle MRI-scanner is het ziekenhuis nog niet binnen, of de volgende, nog snellere, wordt al weer aangesleept. En dat terwijl voor 1985 niemand ooit van dat apparaat gehoord had. Dat technische aspect van mijn vak vind ik erg leuk. Boeiend vind ik ook dat ik te maken heb met alle disciplines binnen het ziekenhuis. Dat houdt mijn aandachtsgebied heel breed. Problemen analyseren is echt iets voor mij. De magie van ‘ik zie, ik zie, wat jij niet ziet’, het uitpluizen, daar houd ik van. Als brugpieper wilde ik geneeskunde studeren. Pas tijdens mijn studie ontdekte ik dat het analytische me veel meer lag dan het behandelaspect van de geneeskunde. Dus viel mijn keuze op de radiologie. Een voordeel van dit specialisme is dat ik parttime kan werken. Een radioloog hoeft immers niet op ieder moment van de behandeling van een patiënt aanwezig te zijn.’ Bijzonderheden: – promoveerde op de Duplex-echografie van de beenvaten: een methode om de beenslagaders met behulp van een echo zichtbaar te maken en om vervolgens de snelheid van de doorbloeding te meten met Doppler-metingen. Zo kunnen vernauwingen en verstoppingen makkelijker worden opgespoord; – publiceerde in verschillende tijdschriften over de Duplex-echografie en Doppler-metingen; – is een van de drijvende krachten achter het opzetten van de mammapoli op locatie Blaricum.


de radiologen

dr. H.W.M. Kayser

‘Systematisch werken is de moeder der radiologie’

‘Radioloog is soort detective’

Bijzonderheden: – diverse wetenschappelijke publicaties over trombose en longembolie; – is mede-auteur van een recent gepubliceerde multi-centre-studie over longembolie en spiraal-CT.


geboortejaar: 1961

‘Van jongs af aan zocht ik het in de medische hoek. Waarschijnlijk zit die interesse een beetje in de familie: mijn vader en zusje zijn apotheker en mijn tweelingbroer is internist. Elke dag heb ik plezier in mijn werk, vooral ook omdat het zo afwisselend is. De ene dag maak je CT-scans en echografieën, de volgende dag ben je bezig met de drainage van abcessen. Systematisch werken is in de radiologie van essentieel belang, sterker nog: het is de moeder der radiologie. Mijn opleider radiologie, van wie ik het vak heb geleerd, zei altijd: ‘Werk altijd op dezelfde manier, vanuit dezelfde basis en volgens een vast protocol met dezelfde foto’s’. Daarin had hij gelijk, want alleen op die manier kun je keer op keer goed werk afleveren. En dat is belangrijk, want patiënten kunnen pas adequaat worden geholpen als ook wíj goed ons werk doen. De informatie die wij putten uit radiologisch onderzoek, hebben artsen immers nodig voor hun diagnose en behandeling. Wij doen circa 30 procent van ons werk voor huisartsen, de overige 70 procent voor aanvragende specialisten. Voor zowel huisartsen als specialisten is perfecte radiologie met korte toegangstijden en korte doorlooptijden zeer belangrijk voor het verslag. Ook voeren wij zelf steeds vaker minimaal invasieve behandelingen uit. Dit zijn behandelingen waarbij problemen worden opgelost met behulp van het inbrengen van naald of katheter.’


P.M. Huisman

voornaam: Hein

voornaam: Peter

geboortejaar: 1956


locatie Hilversum

‘De radiologie neemt in het ziekenhuis een centrale plaats in. Bijna alle specialisten hebben de radiologie nodig om te weten te komen wat hun patiënt mankeert. Ook de diagnostische en therapeutische mogelijkheden worden steeds uitgebreider. Dat maakt het vak enorm boeiend. Als radioloog ben je een soort detective die uitzoekt wat er met de patiënt aan de hand kan zijn. Ik zou me graag iets meer willen toeleggen op de toepassing van MRI. Door mijn promotieonderzoek is dit mijn aandachtsgebied. Wie weet dat we hier straks ook MRI’s van het hart kunnen maken! Daarvoor is echter nieuwe en kostbare apparatuur nodig. Mijn belangrijkste doel is om zoveel mogelijk mensen in korte tijd goed te helpen, zonder lange wachtlijsten. In een goed georganiseerd ziekenhuis als dit lukt dat ook heel goed, maar het zou nog efficiënter kunnen. Wispelturigheid van de overheid en verzekeraars maakt dit nu vaak moeilijk. Het zou de kwaliteit van zorg ten goede komen als we wat onafhankelijker van allerlei regels zouden kunnen werken!’ Bijzonderheden: – gepromoveerd op ‘MRI van het hart’. Daarbij richtte hij zich op afwijkingen van het spierweefsel van het rechterhart en dan met name op de ziekte ARVD. Ritmestoornissen bij deze ziekte kunnen bij jongvolwassenen plotse dood tot gevolg hebben; – diverse publicaties over MRI van het hart en over de ‘total bodyMRI’; – half jaar onderzoek aan Amerikaanse Yale universiteit naar toepassing van MRI van het hart.

de radiologen

P.A. Koster

‘Ik ben een echte kijker’

‘Prettig om opluchting van patiënten te zien’

Bijzonderheden: – publicaties over radiologische onderwerpen in diverse wetenschappelijke tijdschriften.

geboortejaar: 1954

‘Ik neem mijn omgeving goed in me op en leg snel verbanden, ik ben een echte ‘kijker’. Als ik bijvoorbeeld in een restaurant zit, vind ik het interessant om te zien wat de kok met gerechten doet. Dit ook omdat ik zelf kookfanaat ben en, naast me op de smaak te richten, veel aandacht besteed aan de manier waarop ik het eten presenteer. Radiologie is ook een echt ‘kijkvak’. Als je een echo, MRI-scan of röntgenfoto hebt gemaakt, moet je goed kunnen waarnemen en de juiste conclusies trekken. Daarnaast is radiologie een creatief beroep, omdat je vaak moet inspelen op onverwachte situaties. Vroeger deed ik veel kinderradiologie. Kinderen vragen een andere manier van werken, je moet soms allerlei grappen en grollen bedenken om hen mee te laten werken. Ook wanneer je een bloedvatvernauwing opheft, kunnen onverwachte dingen een snelle en inventieve oplossing vragen. Belangrijk is dat patiënten zo min mogelijk hinder ervaren van ons onderzoek. De radiologie moet dan ook niet stilstaan, maar zich blijven ontwikkelen. Zo zijn er wettelijke regels bijgekomen voor het gebruik van röntgenstralen en wordt de apparatuur steeds verfijnder. Daardoor kunnen we patiënten nóg beter helpen zonder hen al te veel te belasten.’


E.M. van Keulen

voornaam: Pieter

voornaam: Esteban

geboortejaar: 1960


locatie Hilversum

‘Mijn kennismaking met de radiologie was helemaal niet zo leuk. Als assistent in opleiding mocht ik een halfjaar alleen maar dikkedarmonderzoeken doen. Dat was behoorlijk eentonig! Daarna werd het werk gevarieerder en ontdekte ik hoe breed het vak eigenlijk is. Elke radioloog in ons ziekenhuis heeft zich verdiept in enkele deelgebieden. Bij mij is dat neuroradiologie (onderzoeken van het zenuwstelsel) en angiografie (bloedvatonderzoeken). Ik werk sinds 1982 in de radiologie en het is nog steeds een uitdaging om de goede diagnose te stellen bij een patiënt. Anderzijds is het ook prettig om tegen een ongeruste patiënt te kunnen zeggen dat er niets ernstigs aan de hand lijkt te zijn. Overigens heb ik wel een beetje een hekel aan het ‘softe’ in de zorg. Wat zakelijker mag wel. Niet tegenover patiënten, maar wél op andere vlakken. Iets minder overleg, zuiniger met allerlei zaken omspringen, dat zou enorm veel tijd en geld schelen. In de zakenwereld is het streven naar efficiency veel meer ingeburgerd.’ Bijzonderheden: – diverse publicaties over radiologie.


de radiologen

T.H. Pels Rijcken

‘Keuze tussen vliegtuigbouwkunde en geneeskunde’

‘Radioloog is teamspeler’

Bijzonderheden: – coördinator borstkankerscreening in het Gooi en omstreken.

geboortejaar: 1962

‘Toen ik nog in Indonesië woonde, volgde ik twee studies: vliegtuigbouwkunde en geneeskunde. Gewoon, omdat ik nog niet kon kiezen. Eenmaal in Europa mocht ik van mijn vader één studie voortzetten; dat werd geneeskunde. Niet geheel toevallig heb ik daarna voor radiologie gekozen. Dit is net als de vliegtuigbouwkunde een behoorlijk technisch vak. Daarnaast is het een heel breed medisch vak, waarbij je werkelijk van elk specialisme wel iets moet weten. Niet alleen over de diagnose, maar ook over de behandeling. Ik moet immers met alle specialisten op elk vakgebied overleg kunnen voeren. Aangezien een mens nu eenmaal niet alles van A tot Z kan beheersen, hebben we naast het ‘gewone’ werk allemaal een aantal specialisaties. Zo houd ik mij veel bezig met de screening op borstkanker. Onlangs is er nogal wat kritiek geweest op deze screening; volgens sommigen zou er geen bewijs bestaan voor de effectiviteit ervan. Daar ben ik het niet mee eens. In Nederland hebben we het onderzoek zó goed georganiseerd, dat het wel degelijk voordeel oplevert. Hoe eerder je borstkanker ontdekt, hoe beter het is te behandelen.’


T.H. Lauw

voornaam: Tammo

voornaam: Jan

geboortejaar: 1944


locatie Hilversum

‘De grote meerderheid van de patiënten komt tegenwoordig in contact met de radiologie. In de laatste decennia zijn de mogelijkheden van de radiologie sterk toegenomen. De beeldvorming is complexer geworden, zowel voor de diagnostiek als voor minimaal invasieve ingrepen onder beeldvorming. De nieuwe techniek helpt bij het steeds beter in beeld brengen van de anatomie en de functie van het menselijk lichaam. Techniek draagt ook bij aan een vlotte communicatie tussen radioloog en aanvrager, een voorbeeld hiervan is de spraakherkenning voor de ingesproken röntgenverslagen. Goede communicatie is een belangrijke peiler voor de kwaliteit van de geleverde zorg en wordt nog steeds belangrijker. De radioloog is een teamspeler die niet alleen actief bijdraagt aan het diagnostische deel, maar ook meedoet aan de behandeling van patiënten. Radiologen behandelen, in samenspraak met de verwijzend specialisten en huisartsen, onder andere abcessen, afvloedbelemmeringen in de urine- of galwegen en vaatvernauwingen in de buik-, bekken- en beenslagaderen. Ook kunnen we diagnostische puncties verrichten. Met behulp van de beelden zien we dan precies wat we doen. We nemen dan stukjes weefsel weg die de patholoog of microbioog verder onderzoekt. Het voordeel van een dergelijke radiologische benadering onder beeldvorming is dat de radioloog via een klein wondje van slechts een halve centimeter in de huid, diep in het lichaam een pijnarme behandeling kan uitvoeren. De patiënt hoeft daarbij niet onder narcose en kan meestal na een paar uur weer naar huis.’ Bijzonderheden: – deed een jaar onderzoek aan the University of Massachusetts Medical Center (VS) naar MRI van de lever en deed een twee jaar Fellowship Interventieradiologie in het AMC. – wetenschappelijke voordrachten en publicaties over onder meer MRI van de lever, botscintigrafie na kruisbandoperaties en over maagbandjes voor morbide obesitas (ernstige zwaarlijvigheid).


de radiologen locatie Hilversum

J.M. Schut

voornaam: Koos

geboortejaar: 1954


‘Veertig jaar geleden had ik geen radioloog willen zijn’

‘Hoe zit het menselijk lichaam eigenlijk in elkaar? Die vraag heeft me altijd geïnteresseerd. Geneeskunde was dan ook een logische keuze. De radiologie vormt weer een prachtige combinatie van geneeskunde en een van mijn andere interesses: techniek. Overigens had ik veertig jaar geleden geen radioloog willen zijn. Dat was iemand die de hele dag in donkere kamers verbleef en vrij geïsoleerd naar foto’s zat te kijken. Dat is nu veranderd. Als radioloog heb je veel meer contact met patiënten, met collega-artsen en ben je de hele dag actief met onderzoeken en ingrepen. Een van mijn specialiteiten is de nucleaire geneeskunde, ofwel onderzoek en behandeling met behulp van radioactieve stoffen. De mogelijkheden in ons vakgebied nemen nog steeds toe. Zo zou ik graag zien dat we de beschikking krijgen over een PET-scan of liever nog een PET / CT. De PET-scan is een nieuw apparaat dat met behulp van kortlevende radioactieve stoffen heel nauwkeurig vooral kwaadaardige afwijkingen kan opsporen. Dergelijke nieuwe technieken brengen de radiologie steeds weer op een hoger plan. Stilzitten doen we dus nooit; we worden continu ‘wakker geschud’.’ Bijzonderheden: – diverse publicaties over onder meer echografie, nucleaire geneeskunde, oncologie en laboratoriumonderzoeken.


Radiotherapie Anesthesiologie Locatie Blaricum, afsprakennummer poli: (035) 539 80 10

Radiotherapie is de behandeling van kanker door middel van straling. Het doel van de bestraling is de kankercellen te doden en de gezonde cellen zoveel mogelijk te sparen. De radiotherapeut kan gebruik maken van verschillende soorten straling; voor uitwendige bestraling wordt bijna altijd gebruik gemaakt van röntgenstraling (veel sterker dan de straling bij röntgenfoto’s). Ook kan hij kiezen voor elektronenstraling of straling die afkomstig is van een radioactieve bron. Deze laatste vorm van straling wordt meestal gebruikt bij inwendige bestraling. Bij uitwendige bestraling komt de straling uit een bestralingsapparaat om van buitenaf door te dringen in de kankercellen. Bij inwendige bestraling wordt radioactief materiaal in de tumor gebracht.


de radiotherapeut locatie Blaricum

dr. J.G. Salverda

voornaam: Govert

geboortejaar: 1956


‘Bestraling vaker in combinatie met chemotherapie’

‘Op de dinsdagmiddag werk ik op de locatie Blaricum, de rest van de week werk ik in het Nederlands Kanker Instituut – Antoni van Leeuwenhoek Ziekenhuis. Ik heb in Blaricum een spreekuur voor nieuwe patiënten die voor bestraling in aanmerking komen. Vaak zijn deze patiënten eerder geopereerd, zoals vrouwen met borstkanker. Andere patiënten worden voorafgaand aan een operatie bestraald, bijvoorbeeld mensen met kanker van de endeldarm. Ook zijn er tumoren die primair bestraald worden, zoals bepaalde huidtumoren, prostaat- en blaaskanker. Bestraling wordt tegenwoordig steeds vaker gegeven in combinatie met chemotherapie. Dit is om het effect van de radiotherapie te versterken. We doen dit bijvoorbeeld bij gevorderde tumoren in het hoofd / hals gebied. Hierdoor kunnen grote en soms verminkende operaties worden vermeden. Na het spreekuur is er, afwisselend in Blaricum en Hilversum, een zogenoemde oncologiebespreking. De behandeling van patiënten met kanker wordt besproken met de verwijzende specialisten in aanwezigheid van de in kanker gespecialiseerde internisten en chirurgen. Ik neem daar, als radiotherapeut, ook aan deel.’


Reumatologie Anesthesiologie Locatie Blaricum, afsprakennummer poli: (035) 539 80 00 Locatie Hilversum, afsprakennummer poli: (035) 688 76 02 Interessante websites: – www.nvr.nl – www.reuma.nl – www.reumafonds.nl – www.reumabond.nl

De reumatoloog heeft voor zijn opleiding tot reumatoloog gedeeltelijk of volledig de opleiding interne geneeskunde gevolgd. Hierdoor is hij in staat vanuit een brede visie naar aandoeningen van het houdings- en bewegingsapparaat te kijken. Gezien de complexiteit van reumatische aandoeningen wordt samengewerkt met andere specialismen (zoals de afdelingen Orthopedie en Plastische chirurgie) en paramedici (zoals de verpleegkundig reumaconsulent, fysiotherapeut en ergotherapeut). Naast gewricht-, spieraandoeningen en aandoeningen van het skelet, zoals bijvoorbeeld osteoporose, worden ook de auto-immuunziekten behandeld. Bij deze ziekten is het bewegingsapparaat vaak betrokken. Er wordt een onderscheid gemaakt tussen reumatische aandoeningen waarbij ontsteking (artritis) op de voorgrond staat en een grotere groep waarbij dit niet het geval is. De laatste jaren zijn bij de behandeling van reumatische aandoeningen met ontstekingskenmerken grote vorderingen gemaakt. Hierdoor heeft de reumatoloog veel meer behandelingsmogelijkheden ter beschikking. Het gevolg hiervan is dat er minder schade aan de gewrichten ontstaat. De patiënt mag hierdoor een betere kwaliteit van leven verwachten. Het is echter wel van belang dat de diagnose van reumatische ontstekingsbeelden (o.a. reumatoïde artritis, artritis psoriatica en M. Bechterew) zo vroeg mogelijk wordt gesteld om zodoende een zo goed mogelijk behandelingsresultaat te bereiken.


de reumatologen locatie Blaricum en Hilversum

J.C. Ehrlich

dr. Z.N. Jahangierde Veen

Bijzonderheden: – is behalve reumatoloog ook internist; – de reumatologen werken op beide locaties.

in Blaricum / Hilversum sinds: 2006 geboortejaar: 1969

‘Ik heb er wel eens over gedacht musicus te worden, omdat ik graag saxofoon en klarinet speel. Uiteindelijk werd het toch geneeskunde. Vroeger konden we als reumatoloog weinig anders dan een diagnose stellen en de patiënten zo goed mogelijk begeleiden. Tegenwoordig beschikken we over geneesmiddelen die de reumatische ontsteking bestrijden en de pijn verminderen. Het leven krijgt voor onze patiënten daardoor meer kwaliteit. We kunnen reumatoïde artritis nog niet genezen, maar de situatie wel verbeteren. We leggen de lat steeds hoger waar het gaat om het onderdrukken van de ontsteking. Er zit vooruitgang in ons vak. Zo maken we zelf echografieën van gewrichten en weke delen. We kunnen sneller zien of een gewricht bijvoorbeeld ontstoken is en daardoor gerichter medicijnen toedienen. Ook is de gewrichtsechografie van belang bij de vroegdiagnostiek van reumatoïde artritis. Reumatologen hebben tevens veel ervaring met osteoporose (botontkalking). Veel van onze patiënten lijden aan deze aandoening of gebruiken medicijnen die dit bevorderen. Van mij mag de diagnose en behandeling van osteoporose in handen komen van de reumatoloog. Kortom: de reumatoloog kan in mijn ogen nóg meer voor patiënten betekenen dan nu het geval is.’

‘Reuma vaak goed te remmen’

voornaam: Nazira

voornaam: Johan

geboortejaar: 1950


‘We hebben patiënten meer te bieden dan vroeger’

‘Steeds meer ziekenhuizen nemen de laatste jaren reumatologen in dienst, onder andere omdat door vergrijzing het aantal patiënten met reumatische aandoeningen toeneemt. Maar ook doordat zich de laatste tien jaar binnen ons vak een revolutie heeft voorgedaan. Door gebrek aan goede medicijnen waren we vroeger vaak gedwongen een beleid te volgen van ‘wait-and-see’, ofwel: afwachten en kijken hoe het gaat. Nu kunnen we door snel en intensief ingrijpen reumatische gewrichtontsteking goed remmen. Hierdoor wordt schade aan het gewricht voorkomen en blijft de functie behouden. Het liefst geven we direct na het vaststellen van de diagnose medicijnen in snel oplopende dosering. Als klassieke medicijnen niet helpen, kunnen we ‘biologicals’ inzetten. Dit zijn krachtige nieuwe medicijnen waarmee reumatische gewrichtsontsteking goed te remmen is. Het is geweldig dat we nu veel meer kunnen doen voor onze reumapatiënten. Ook op ander gebied zijn onze mogelijkheden voor onderzoek en therapie verbreed. Zo kunnen we bij een ontsteking van de knie op onze poli voor nader onderzoek ‘hapjes weefsel’ uit het kniekapsel nemen (synovium biopsie) en speekselklieren verwijderen uit de onderlip (sublabiale speekselklierbiopsie). Ook kunnen we sinds kort onder echobegeleiding vroege diagnostiek doen naar gewrichtsontsteking en therapeutische gewrichtsinjecties toedienen. Zo hebben we onze reumapatiënten kwalitatief meer te bieden dan voorheen.’ Bijzonderheden: – volgde haar studie tot basisarts in haar geboorteland Suriname; – deed tijdens haar specialistische opleiding ook promotieonderzoek; – promoveerde op een reumatologisch onderzoek waarin ze twee gewrichtsinjecties als behandeling van een gewrichtsontsteking van de knie vergeleek. De conclusie die zij trok is dat gewrichtsinjectie met medicijn Kenacort in combinatie met bedrust effectiever werkt dan gewrichtsinjectie met radioactief 90Yttrium.


Revalidatiegeneeskunde Anesthesiologie Locatie Blaricum, afsprakennummer: (035) 539 11 11 Locatie Hilversum, afsprakennummer poli: (035) 688 75 53 Interessante websites: – www.handicap.nl – www.trappenberg.nl

De revalidatiegeneeskunde is het specialisme dat zich bezig houdt met het herstel (= revalidatie) van patiënten na invaliderende, lichamelijke en / of geestelijke aandoeningen. Bij volwassenen valt te denken aan de gevolgen van een amputatie, beroerte, dwarslaesie, chronische pijn of reuma. Bij kinderen bijvoorbeeld aan een open ruggetje (spina bifida), spierziekte of hersenletsel. De behandeling is gericht op het omgaan met de beperkingen die door de ziekte zijn ontstaan, zowel op lichamelijk als op emotioneel vlak. De revalidatiebehandeling is meestal een multidisciplinaire behandeling. De revalidatiearts werkt daarin samen met de fysiotherapeut, ergotherapeut, logopedist, psycholoog en de maatschappelijk werker. De revalidatiearts werkt ook nauw samen met de neurologen. Voor patiënten die na een ziekenhuisopname elders verder moeten revalideren, bestaat een goede samenwerking met revalidatiecentrum De Trappenberg (Huizen). Ook voor patiënten die een beroerte hebben gehad, bestaan er goede afspraken voor de zorg na ontslag uit het ziekenhuis met het revalidatiecentrum, verpleeghuis Gooizicht en met de thuiszorg.


de revalidatieartsen locatie Blaricum

dr. L. Heijnen

Q.M. van VeenSnijders

Bijzonderheden: – aandachtsgebieden: hemofilie (stoornis van de bloedstolling); beroertezorg en zorg voor de (diabetische) voet; – promoveerde op het preventief toedienen van een stollingsfactor aan patiënten met hemofilie ter beperking van bloedingen in de gewrichten. Dit proefschrift heeft een rol gespeeld in de toepassing van deze behandeling in Nederland; – is internationaal actief in de zorg voor hemofiliepatiënten in ontwikkelingslanden, schreef daar ook een boek over, publiceerde verscheidene artikelen over de zorg voor hemofiliepatiënten; – werkt in Revalidatiecentrum De Trappenberg (Huizen) en is vanuit daar gedetacheerd bij Tergooiziekenhuizen, – is consulent van het landelijk hemofiliecentrum aan de Van Creveldkliniek, UMC in Utrecht en in verzorgingstehuis Theodotion (Laren).


‘Het is mijn doel om mensen weer zo volwaardig mogelijk te laten functioneren. Dat betekent zoeken naar mogelijkheden en de onmogelijkheden compenseren. De persoonlijke situatie en wensen van een patiënt zijn leidend voor een behandelplan. Bij een musicus bijvoorbeeld, weegt het verlies van een pink erg zwaar. Ik weet ondertussen uit ervaring wel ongeveer wat voor bepaalde patiënten de mogelijkheden zijn. Een jonge patiënt die – ook na een beenamputatie – wil kunnen skiën? Dat is mogelijk, als we de behandeling er op inrichten. Als revalidatiearts ben je betrokken bij aandoeningen die een heel grote impact hebben op het leven van een persoon. Dat betekent dat je naast praktische hulp ook oog moet hebben voor de psychische gevolgen. Die vormen, net als de sociale omstandigheden, een onderdeel van het totale pakket. Voor de meeste patiënten is het niet mogelijk om helemaal terug te keren naar hun oude niveau. Sommige mensen zijn heel blij met de nieuwe mogelijkheden die ze nog hebben, anderen blijven met wrok en weemoed terugkijken naar hun oude kunnen. Dat verschilt per persoon. Dat kun je niet veranderen. Gelukkig niet, want al die verschillende mensen maken mijn werk juist zo interessant.’

‘Mensen energie geven’

voornaam: Quirien

voornaam: Lily

geboortejaar: 1946


‘Mogelijkheden zoeken en onmogelijkheden compenseren’

‘Wat is er mooier dan iemand die aan de zijlijn staat, weer te kunnen laten deelnemen aan het maatschappelijke leven? Daar draait het wat mij betreft om in de revalidatie. Zelf werk ik veel met mensen met chronische pijn, zoals bijvoorbeeld onduidelijke rugklachten, fibromyalgie of een whiplash. Ook behandel ik mensen met chronische vermoeidheid. Met een heel team, bestaande uit een pijnverpleegkundige, fysiotherapeut, psycholoog, maatschappelijk werker, ergotherapeut, haptotherapeut en bewegingsagoog, ga ik na wat de patiënt heeft meegemaakt, hoe hij reageert op zijn omgeving, wat verband houdt met zijn klachten. Als coördinator van dit team zet ik de lijn van de therapie uit en probeer ik het team er enthousiast te maken. Ook de patiënt zelf heeft een actieve rol. Onlangs hadden we een vrouw met fibromyalgie die door de pijn niet meer buitenshuis kwam. We hebben haar acht weken opgenomen, samen met haar de doelen van de behandeling opgesteld en aan het einde van de behandeling wandelde en fietste ze weer en maakte ze plannen om te gaan werken! Dat stimuleert me enorm. Om die reden zou ik ook nog eens willen participeren in een onderzoek naar revalidatie van chronische pijnpatiënten.’ Bijzonderheden: – aandachtsgebied: revalidatie van mensen met chronische pijn; – is op de locatie Blaricum consulent, heeft op de locatie Hilversum een gezamenlijk spreekuur met orthopedisch instrumentmaker; – werkt ook in revalidatiecentrum De Trappenberg (Huizen), coördineert daar het chronisch pijnteam.


de revalidatieartsen

P.C.D. Tomassen

‘Niet kijken naar ziekte, maar naar gevolgen’

‘Aangepaste schoen vergemakkelijkt dagelijks leven’

Bijzonderheden: – is in dienst bij revalidatiecentrum De Trappenberg en gedetacheerd in Tergooiziekenhuizen.


geboortejaar: 1970

‘Revalidatiegeneeskunde spreekt mij aan omdat dit vak zich niet alleen richt op de ziekte of aandoening, maar juist kijkt naar de gehele persoon en zijn naaste omgeving. Hoe kunnen we iemand ondanks een beperking toch zo goed mogelijk laten functioneren? Op die vraag probeer je samen met het team van behandelaars een antwoord te vinden. Zelf behandel ik vooral volwassenen met neurologische aandoeningen, zoals een beroerte, hersen kneuzingen en multiple sclerose. In alles plotseling afhankelijk worden van anderen is voor veel mensen het ergste wat ze kan overkomen. Daarom is het mooi om te zien hoe iemand tijdens een behandeling uit een heel diep dal omhoog weet te klimmen. Om te zien hoe patiënten hun zelfstandigheid en zelfwaarde weer terugkrijgen en plezier krijgen in de dingen die ze kunnen. Helaas zijn er ook aandoeningen die alleen maar erger worden, zoals bepaalde spierziektes. Dan is het heel moeilijk om mensen ondanks je behandeling langzaam achteruit te zien gaan. Maar ook dan blijft het belangrijk te zorgen voor zoveel mogelijk kwaliteit van leven’.


C.E. de Boer

voornaam: Patrice

voornaam: Lotta

geboortejaar: 1970


locatie Hilversum

‘Als revalidatiearts heb ik een erg opbouwend vak. Wanneer mensen bij mij komen, kunnen ze heel weinig. Maar stapje voor stapje zie je dat iemand uiteindelijk een enorme vooruitgang boekt. Ik vind het mooi om in een behandeling te kijken naar wat voor een bepaalde patiënt belangrijk is. Wat de patiënt wil, is leidraad in het hele proces. In Tergooiziekenhuizen houd ik elke vrijdagmiddag spreekuur voor mensen met een diabetische voet. Deze patiënten komen bij mij op verwijzing van andere specialisten of van de huisarts, vanwege kwetsbare voeten. Samen met de orthopedisch schoenmaker geef ik schoenadvies. Ook keuren we schoenen of laten we aparte schoenen maken. Ik blijf mensen adviseren totdat ze díe schoen hebben die bij hen past. Het spreekuur is laagdrempelig en indien nodig kijkt de chirurg of podotherapeut mee. Eens per maand is er een spreekuur waarbij ook een internist en dermatoloog aanwezig zijn. De mensen die ik adviseer, zijn vaak erg blij met hun schoenen. Die schoenen vergemakkelijken het dagelijks leven een stuk. Zo riep een mevrouw laatst nog: ‘Ik had die schoenen twintig jaar eerder moeten hebben.’ Bijzonderheden: – werkt in Revalidatiecentrum De Trappenberg (Huizen) en is vanuit daar gedetacheerd in Tergooiziekenhuizen; – werkt ook in het Flevoziekenhuis (Almere).

Anesthesiologie Urologie Locatie Blaricum, afsprakennummer poli: (035) 539 16 30 Locatie Hilversum, afsprakennummer poli: (035) 688 75 65 Interessante websites: – www.urolog.nl – www.urine-incontinentie.nl – www.medischestartpagina.nl / urologie – www.nvu.nl

De urologie houdt zich bezig met afwijkingen en ziektes van de urinewegen, zoals de nieren, blaas, prostaat en de genitaliën (geslachtsorganen). Veel voorkomende aandoeningen zijn tumoren, steenvorming, prostaatvergroting, infecties en incontinentie. Behandelingsmogelijkheden van de uroloog zijn onder andere operaties (vaak door middel van scopieën), steenvergruizing en medicijnen. Ook kan de uroloog voor behandeling doorverwijzen naar de gespecialiseerde bekkenbodemfysiotherapeut. Deze helpt patiënten met het trainen van de bekkenbodemspieren.


de urologen

J.M.W. Scheltema

‘Behandeling vanuit de ruimtevaart’

‘Niet alleen oude mannen’

Bijzonderheden: – aandachtsgebieden: oncologie, nierstenen, incontinentie; – heeft een twintigtal vakpublicaties op zijn naam staan; – is voorzitter van de Prostaat Stichting; – was zes jaar voorzitter voor de beroepsbelangen van de urologen bij de Nederlandse Vereniging voor Urologie; – is voorzitter van de koepelmaatschap van de vrijgevestigde medisch specialisten locatie Blaricum.


geboortejaar: 1962

‘De urologie behelst een relatief klein gedeelte van het menselijk lichaam. Dat maakt het mogelijk om het vak in zijn volle omvang uit te oefenen. Wij werken innovatief. Een van onze behandelmethoden komt voort uit de ruimtevaart. Astronauten ontdekten dat een bepaalde drukgolf in de ruimte, een trilling veroorzaakte. Door die trilling barstten de tegeltjes van het hitteschild van het ruimteveer. Deze typische trilling werd nagebootst in het laboratorium. Nu gebruiken wij deze drukgolven om steen in de urinewegen te vergruizen. Deze toegepaste ruimtevaarttechniek is een ideale manier om nierstenen zonder operatief ingrijpen te verwijderen. Nierstenen, incontinentie en blaas- en prostaatkanker zijn de aandoeningen die ik het meest behandel. Veelal heb ik lang en intensief contact met de patiënt, zeker met kankerpatiënten. Het mooiste moment vind ik als ik iemand na vijf, of soms zelfs tien jaar controle naar huis kan sturen met de mededeling dat de behandelde urologische kanker definitief genezen is. Ik zit al een behoorlijke tijd in het vak en heb op landelijk en lokaal niveau al veel gedaan. Toch is mijn wensenlijstje nog niet afgewerkt. Ik wil bijvoorbeeld heel graag de opleiding urologie verkrijgen. En ik wil een apart spreekuur voor kinderen opzetten. Ook heb ik heel veel zin in de geplande renovatie van de polikliniek op de locatie Blaricum.’


E. Bruijnes

voornaam: Hans

voornaam: Eduard

geboortejaar: 1950


locatie Blaricum

‘Binnen de urologie kan ik de diagnostiek, behandeling en nazorg meestal helemaal zelf doen. Dat maakt mijn werk erg leuk. Ik verricht grote operaties, zoals het verwijderen van een niertumor of een prostaat. Daarnaast doe ik ook heel precieze verrichtingen, zoals het aan elkaar zetten van de zaadstrengen. Die afwisseling bevalt me erg goed. Veel mensen denken dat urologie een eenzijdig specialisme is, dat een uroloog alleen oude mannen op het spreekuur krijgt. Om een dergelijke opmerking moet ik altijd erg lachen. Ik behandel juist een grote verscheidenheid aan patiënten. Ik behandel ook kleine jongetjes met aangeboren afwijkingen aan de balletjes of de penis, jonge meiden met urineweginfecties en dames met incontinentie. Aandoeningen die ik het meeste tegenkom, zijn nierstenen, een vergrote prostaat en blaas- en prostaattumoren. De urologie kent veel oncologische aandoeningen. Omdat kanker een beladen onderwerp is, is goede communicatie met patiënten erg belangrijk. Daar neem ik graag de tijd voor. In de urologie volgen de verbeteringen elkaar op. De laatste jaren doen we steeds meer kijkoperaties. We blijven innoveren en overwegen steeds nieuwe ontwikkelingen, zoals het gebruik van laser. Op zinvolle ontwikkelingen moeten we inhaken om ‘up-to-date’ te blijven. Ook proberen we steeds efficiënter te werken, zodat de wachttijd voor de urologische zorg zowel op de poli als in het ziekenhuis steeds korter wordt.’ Bijzonderheden: – aandachtsgebieden: niertumoren, laparoscopische operaties (kijkoperaties); – publiceerde verschillende wetenschappelijke artikelen over de afweermechanismen van niertumoren bij chemotherapie; – heeft als stafvoorzitter van de locatie Blaricum een belangrijke bijdrage geleverd aan de fusie van beide ziekenhuizen.

de urologen

locatie Blaricum

locatie Hilversum

E. Hoogendijk

‘Belastende ingrepen steeds meer voorkomen’

‘Kwaliteit van leven staat bovenaan’

geboortejaar: 1946

‘Nieuwe, moderne ontwikkelingen houden de urologie uitermate boeiend. Er zijn steeds meer mogelijkheden om grote ingrepen uit te voeren zonder veel schade te doen aan het lichaam van de patiënt. Zo introduceerde ik de urologische laparoscopie in het ziekenhuis. Dit is een kijkoperatie waarbij met behulp van lange, dunne instrumenten wordt geopereerd via sneetjes in de buik van een centimeter groot. Dankzij de laparoscopische operaties zijn grote ingrepen minder belastend voor de patiënt. Nog niet zo lang geleden werden nier- of prostaattumoren verwijderd met een open operatie, dat is nu niet meer nodig. Eerder lag een patiënt na een lymfeklieroperatie gemiddeld een week in het ziekenhuis, nu kan hij na een dag weer naar huis. Ook de snelheid van het stellen van de diagnose is erg verbeterd. Zo hebben wij op de locatie Blaricum een Prostaat Snel Diagnostiek (PSD)-poli, waarbij een patiënt na een week de diagnose krijgt. Voorheen duurde dit vaak twee tot drie maanden. Deze snelle diagnostiek is onder meer te danken aan de verbeterde samenwerking tussen medisch specialisten onderling. De afwisseling van het spreekuur op de poli, het uitvoeren van eigen onderzoek en het doen van verrichtingen maakt de urologie voor mij erg interessant. Ik behandel een patiënt van A tot Z. In de dagelijkse praktijk zie ik veel patiënten met oncologische aandoeningen, zoals prostaat-, blaas- en nierkanker. Ook functionele problemen als plas- en erectieklachten komen veel voor.’

op Locatie Hilversum sinds: 1986

F. van der Windt

voornaam: Ed

voornaam: Florijn

geboortejaar: 1970


de urologen

‘De kwaliteit van leven van de patiënt staat voor mij bovenaan. Zo zijn er verschillende medicijnen geschikt voor de behandeling van een vergrote prostaat. Juist de pillen die hiertegen erg goed werken, verminderen echter ook de potentie. Daarom geef ik sommige patiënten – uiteraard in overleg met henzelf – de medicijnen die minder goed helpen, maar die wél de potentie behouden. Het mooie van de urologie is dat je het hele vakgebied kunt overzien. Je komt in aanraking met allerlei urologische problemen, van zeer ernstige aandoeningen tot niet-levensbedreigende problemen, dus van kanker tot erectiestoornissen. Aan de ene kant kun je ‘mensen redden’, aan de andere kant kun je de kwaliteit van leven doen toenemen. Bijvoorbeeld door erectieproblemen bespreekbaar te maken en er zo nodig medicijnen voor te geven. Ik zou de zorg in Nederland behoorlijk willen hervormen. Ik vind namelijk dat je alleen die operaties moet uitvoeren, waarmee je veel ervaring hebt. Daarom zou ik ervoor pleiten de meer uitgebreide kijkoperaties te concentreren in aparte centra, waar veel ervaring aanwezig is door concentratie van patiënten. Medisch specialisten moeten eens wat minder ijdel worden en niet koste wat kost ‘hun’ patiënt willen behouden.’ Bijzonderheden: – oefende voordat hij uroloog werd eerst een paar jaar het vak van biochemicus uit; – aandachtsgebieden: prostaatkanker, blaaskanker en urineweg stenen; – is lid van de Raad van Advies van de Stichting Contactgroep Prostaatkanker (patiëntenvereniging).

Bijzonderheden: – publiceerde verschillende keren over erectiele disfunctie (erectiestoornissen); – aandachtsgebieden: laporoscopie, endoscopische steenbehandeling.


de urologen

B.Y.W. Zeijlemaker

‘Veel urologische klachten zitten in taboesfeer’

‘Continu aan het verbeteren’

Bijzonderheden: – heeft in diverse landen op urologische afdelingen gewerkt, waaronder in Zuid-Afrika en Engeland.


geboortejaar: 1953

‘Ik zou met geen enkel specialisme willen ruilen, zo leuk vind ik de urologie. Het is een specialisme met een breed spectrum aan aandoeningen en patiënten: van oncologische patiënten tot mensen met plasproblemen, van jonge kinderen tot mannen én vrouwen op hoge leeftijd. Wij doen de onderzoeken, de behandeling en de nazorg zelf en volgen de nieuwe ontwikkelingen. In ons ziekenhuis kunnen we zulke ontwikkelingen meestal vlot implementeren, zoals steenchirurgie, laparoscopie en andere minimaal invasieve behandelmethoden. Een ander voorbeeld is de versnelde en verbeterde diagnostiek bij het opsporen van blaas- en prostaatkanker. De kwaliteit van onze zorg is de laatste jaren verhoogd, dat is mede te danken aan de multidisciplinaire samenwerking met gynaecologen, fysiotherapeuten, kinderartsen en incontinentieverpleegkundigen. De functionele urologie, incontinentie en kinderurologie zijn mijn aandachtsgebieden. Problemen als incontinentie en blaasontsteking kunnen voor mensen enorm ingrijpend en invaliderend zijn. Deze klachten zitten nog steeds in de taboesfeer, net als bijvoorbeeld erectiestoornissen. Als ik als uroloog daar met patiënten over praat, valt vaak een last van ze af: eindelijk iemand tegenover ze die hun probleem helemaal niet gek of gênant vindt. Het geeft me een goed gevoel als ik, althans in de spreekkamer, die schaamte bij patiënten kan wegnemen en oplossingen kan bieden.’


J. Wiltink

voornaam: Bram

voornaam: Judith

geboortejaar: 1964


locatie Hilversum

‘Stilstand is achteruitgang. Vandaar dat ik continu bezig ben met allerlei vernieuwingen die de patiëntenzorg verbeteren. Zo is in 2005 de polikliniek Urologie geheel gerenoveerd. Ook proberen we nog in 2006 te starten met gestroomlijnde ‘zorgpaden’. Als een patiënt belt voor een eerste afspraak, voeren we, zo is het plan, direct een telefonisch intakegesprek. De afspraken kunnen we dan zo efficiënt mogelijk organiseren. Een patiënt bijvoorbeeld die bloed plast, krijgt dan al tijdens het eerste polibezoek de benodigde onderzoeken. Herhaalbezoeken beperken we hierdoor zoveel mogelijk. Nu spannen we ons er voor in iedere patiënt binnen een week op de poli te zien. Om dat te bewerkstelligen voeren we belangrijke organisatiewijzigingen door. Ik ben nauw betrokken bij de ontwikkeling van een ‘endobase voor urologie’. Als eerste urologische afdeling in Nederland zijn we erin geslaagd beeldvormende systemen, het röntgennetwerk en de patiëntenverslagen van cytoscopieën te integreren. Hierdoor kunnen we ook direct elektronisch rapporteren aan de huisarts. Ook houd ik me bezig met de invoering van nieuwe behandelmethoden. Een voorbeeld hiervan is de behandeling van prostaatvergrotingen met de transurale microwave techniek (TUMT). Er zijn nog maar acht ziekenhuizen in Nederland – waaronder het onze- die deze methode gebruiken. ‘ Bijzonderheden: – is al ruim tien jaar betrokken bij de succesvolle urologische website www.urolog.nl; – medeauteur van een artikel over de verbetering van diagnostiek van oppervlakkige blaaskanker met Photo Dynamische Diagnostiek; – heeft betrokkenheid bij de urologische zorg in Suriname.

Ziekenhuisfarmacie

Anesthesiologie

Interessante websites: – www.nvza.nl – www.apotheek.nl – www.winap.nl – www.ashp.org – www.cbg-meb.nl

Ziekenhuisfarmacie is een – in 1999 – officieel erkend specialisme. Na de studie farmacie volgt een apotheker nog een vierjarige specialistische opleiding om ziekenhuisapotheker te worden. De ziekenhuisfarmacie houdt zich bezig met de inkoop, bereiding, levering, logistiek en kwaliteitscontrole van alle geneesmiddelen die in het ziekenhuis worden gebruikt. De ziekenhuisapothekers hebben daarnaast een belangrijke taak in het adviseren en informeren van medisch specialisten, verpleegkundigen en andere betrokkenen. Hoewel de apotheek van het ziekenhuis geen geneesmiddelen direct aan patiënten levert, zorgt de apotheek wel voor de informatievoorziening. De ziekenhuisapothekers zijn hierdoor direct betrokken bij de patiëntenzorg. Ze leveren niet alleen de voorgeschreven geneesmiddelen, ze adviseren en informeren ook. De apotheek koopt kant-en-klare geneesmiddelen in, maar bereidt ook zelf geneesmiddelen uit grondstoffen. Dit gebeurt op de productieafdeling van de apotheek. De controle van de geleverde grondstoffen en de bereide geneesmiddelen vindt plaats in het laboratorium van de apotheek. Het laboratorium van de apotheek controleert niet alleen de zelfgemaakte geneesmiddelen maar controleert ook concentraties van bepaalde geneesmiddelen of giftige stoffen in het bloed van patiënten. De ziekenhuisapotheker kan aan de hand van de bloedwaarden advies geven over de dosering van geneesmiddelen, of over mogelijkheden de aanwezigheid van de giftige stof te behandelen. Naast de geneesmiddelen voor het ziekenhuis, levert de apotheek alle medicatie voor een tiental verpleeghuizen in de regio van Blaricum en Hilversum.


de ziekenhuisapotheker

de ziekenhuisapothekers locatie Hilversum

G.M. Boeke

‘Alle geneesmiddelen gaan door míjn handen’

‘Wij maken hier medicijnen op maat’

Bijzonderheden: – was betrokken bij de invoering van het eerste elektronisch voorschrijfsysteem voor ziekenhuizen in Nederland, in het AMC; – publiceerde een artikel over het verbeteren van de opname van een geneesmiddel bij patiënten met hondenlintworm; – aandachtsgebieden: laboratorium, kwaliteitsbeleid en medicatieveiligheid.


geboortejaar: 1971

‘Ziekenhuisapothekers denken in processen. Vanuit kwaliteitsoogpunt borgen wij processen in zogenoemde protocollen. Zo proberen we specialisten te bewegen voor een bepaalde aandoening zo vaak mogelijk het afgesproken geneesmiddel voor te schrijven. Daarnaast stroomlijnen wij productie- en controleprocessen. Als je volgens een vastgelegd patroon werkt, is de kans kleiner dat zaken fout gaan. Ik werk op het laboratorium van de apotheek. Ons lab is gecertificeerd volgens de ISO-normen. Samen met de analisten controleer ik de geneesmiddelen die de collega’s op de productieafdeling klaarmaken. Uiteindelijk gaan alle geneesmiddelen die we op voorraad maken, door míjn handen. Ik ben degene die ze vrijgeeft voor gebruik door de patiënten die in ons ziekenhuis zijn opgenomen. Daarnaast vervult ons laboratorium in Hilversum een RAL-functie. Dit betekent dat we medicijnen die door de stadsapothekers zelf zijn klaargemaakt, controleren op kwaliteit. Was ik geen ziekenhuisapotheker geworden, dan was ik bouwkunde gaan studeren aan de Technische Universiteit in Delft. Voor zowel de farmacie als de bouwkunde moet je redelijk technisch zijn, veel kennis hebben om ingewikkelde beslissingen te kunnen nemen – en je moet creatief zijn. Met die creativiteit heb ik iets heel dubbels: enerzijds spreek ik mijn creativiteit tijdens mijn werk veel aan, anderzijds moet ik creativiteit uitbannen. Want zoals gezegd: hoe eenduidiger of eenvormiger wij als specialisten werken, hoe veiliger.’


I.M. Rigter

voornaam: Gijsje

voornaam: Irma

geboortejaar: 1970


locatie Blaricum

‘Ziekenhuisfarmacie is een combinatie van exacte wetenschap en mensenwerk. Om een goede ziekenhuisapotheker te kunnen zijn, moet je zeer nauwkeurig en creatief zijn. Je moet goed kunnen communiceren en onder stress werken. Tegelijkertijd ben je ook een soort detective. Tijdens mijn studie heb ik stage gelopen in Engeland, waar ziekenhuisapothekers veel meer direct contact hebben met patiënten, artsen en verpleegkundigen. Zo zou ik dat hier ook wel willen. Met onze kennis kunnen we de artsen aanvullen. Een goede onderlinge communicatie komt de patiëntenzorg ten goede. Op de IC-afdeling van de locatie Hilversum zijn we hiermee al een stap verder dan in de rest van het ziekenhuis. Hier is een ziekenhuisapotheker bij de patiëntenbesprekingen aanwezig. Wat betreft geneesmiddelbereiding wordt maatwerk steeds belangrijker. Wij bereiden hier voor individuele patiënten onder meer anti-kankermedicijnen en morfinecassettes. Door de fusie zullen we straks – na een verbouwing van de huidige apotheken – beschikken over twee ultramoderne afdelingen voor geneesmiddelbereiding. Dat gevoegd bij het uitstekende team dat we hebben, kunnen we patiënten, artsen en verpleegkundigen optimaal van dienst zijn.’ Bijzonderheden: – heeft onderzocht of via bloedonderzoek kan worden voorspeld óf en in welke mate kankerpatiënten last krijgen van bijwerkingen van een anti-kankermedicijn; – heeft als aandachtsgebied de geneesmiddelenbereiding.

de ziekenhuisapothekers

R. Stuffken

‘Bewust gekozen voor baan in ziekenhuis’

‘Medicatieveiligheid belangrijk speerpunt’

geboortejaar: 1947

‘Ik heb bewust gekozen voor het werk in een ziekenhuisapotheek. Om achter de schermen mijn werk te doen zonder veel direct patiëntencontact. Ik heb drie aandachtsgebieden. Ten eerste de patiëntenzorg, waarover ik overleg voer met de artsen en verpleging van het ziekenhuis. Ten tweede de verpleeghuiszorg, waarbij ik met verpleeghuisartsen het geneesmiddelenbeleid van die instellingen vaststel. En ten derde het apotheeklaboratorium, waarvoor ik eindverantwoordelijk ben. Onze apotheek is koploper in het elektronisch voorschrijven van medicijnen. Wanneer alle specialisten en de huisartsen in de regio elektronisch hun recepten kunnen uitschrijven, verbetert dat de veiligheid rond medicijnen aanzienlijk. Als dan ook nog de stadsapotheken hun gegevens elektronisch kunnen uitwisselen, zou een regionale databank met daarin alle medicatiegegevens een feit zijn. Fouten doordat mensen iets niet goed kunnen lezen of doordat de gegevens onvolledig zijn, zijn dan niet meer aan de orde. Daarnaast zou ik het toedienen van medicijnen nog verder willen beveiligen door alle medicijnen een streepjescode te geven die elektronisch overeenkomt met die van de patiënt. Daarmee kunnen we voorkómen dat de verkeerde pil bij de verkeerde patiënt terechtkomt. Ik zie het als een belangrijke taak van de apotheker om ook met dit soort zaken bezig te zijn.’


J.J.J. van Oostveen

voornaam: Rutger

voornaam: Jan

geboortejaar: 1949


locatie Hilversum

Bijzonderheden: – diverse publicaties op het gebied van geneesmiddelenanalyses, hartpreparaten, antibiotica en geneesmiddelen in combinatie met zwangerschap en borstvoeding.

‘Ik houd van analyseren en van nauwkeurig en systematisch werken. Daarnaast spreekt de mix van de behandeling van patiënten, de techniek van de medicijnbereiding en de werking van geneesmiddelen mij aan. Door de jaren heen is veel veranderd in de ziekenhuiswereld. De ziekenhuisfarmacie is daarbij niet achtergebleven. Een deel van deze veranderingen hangt samen met bezuinigingen en weten regelgeving van de overheid. Wat mij betreft mogen er rustiger tijden aanbreken, zodat wij ons meer met onze kerntaak kunnen bezighouden: optimale patiëntenzorg. Speerpunt daarin is de medicatie- en patiëntenveiligheid. Wij werken aan een sluitend systeem, waarmee we precies weten wat wordt voorgeschreven en waarom, welke individuele eigenschappen van patiënten hierbij een rol spelen en wat de effecten zijn van de voorgeschreven medicijncombinaties. Daarnaast zij we op weg naar de realisatie van één ziekenhuisapotheek voor Tergooiziekenhuizen, het in eigen huis opleiden van ziekenhuisapothekers en het realiseren van wetenschappelijk onderzoek. Kortom: werk en wensen genoeg dus.’ Bijzonderheden: – heeft recent diverse artikelen gepubliceerd; – doet wetenschappelijk onderzoek naar geneesmiddelengebruik in het traject tussen het ziekenhuisverblijf en de eerste weken daarna thuis; – is ook apotheker van Astmacentrum Heideheuvel; – geeft leiding aan de ziekenhuisapotheek van de locatie Hilversum.


Index van specialisten Anesthesiologie locatie Blaricum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 539 13 34 N.J.T. Jongejan . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 7 H. Kraak mw. J. Plat mw. A.A.N.M. Royakkers . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 35 R.H.T. Taverne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 7 mw. J.M. de Wilde . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 8 (proponpoli) locatie Hilversum . . . . . . . . . . . (035) 688 70 04 (poli pijnbestrijding) locatie Hilversum . . . (035) 688 76 32 L.T.J.M. Brozek . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 8 W.P.C. Clevers . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 9 mw. V.L.F. Greven-Roelink . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 9 mw. A.Y. Liem . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 36 G. Th. Moór . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 10 P.A. Terhoeve . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 10 R.R. Weeseman . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 11

Cardiologie locatie Blaricum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 539 15 39 dr. E.M. Buijs . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 13 G. Hoedemaker . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 13 R.H.J. Peters . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 14 R. van Stralen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 14 locatie Hilversum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 688 75 29 dr. J.T. Keijer . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 15 dr. P.A.R. de Milliano . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 15 J. Plomp . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 16 F.N. Wempe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 16

Chirurgie locatie Blaricum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 539 80 10 P.P. Bor . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 18 dr. J.W. Briel . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 18 M.A.N. Gerrits . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 19 H.P.N.W. Hoedemaker . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 19 J.J. Huisman . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 20 mw. C.G. Manshanden . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 20 locatie Hilversum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 688 75 53 H.J.M. Dieben . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 21 dr. J.P. Eerenberg . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 21 mw. dr. A.A.W. van Geloven . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 22 dr. J.W. Juttmann . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 22 N.A. Koedam . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 23 dr. M.J.W. Koelemay . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 23


Dermatologie locatie Blaricum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 539 18 19 mw. S.I.M. Rompelman-Schiere . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 25 R.Chr. Vooijs . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 25 mw. dr. I.M. Zonneveld . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 26 locatie Hilversum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 688 76 46 mw. A. Glastra . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 26 mw. dr. E.G. Langeveld-Wildschut . . . . . . . . . . . . . . . p. 27 dr. A.H. Preesman . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 27

Gynaecologie locatie Blaricum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 539 17 99 dr. R.E. Bernardus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 29 J.J. Dieles . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 29 R. Dik . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 30 H. Visser . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 30 dr. J.H. van Wering . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 31 locatie Hilversum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 688 76 54 dr. G.G. Bon . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 31 mw. M. van Hoven . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 32 J.B. Koppenol . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 32 J.C. Stolk . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 33

Intensive care locatie Blaricum G. Innemee . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 35 mw. A.A.N.M. Royakkers . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 35 P.M.S. Schröder . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 36 locatie Hilversum mw. A. Giezeman . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 36 mw. A.Y. Liem . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 37

Index van specialisten Interne geneeskunde

Klinische fysica

locatie Blaricum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 539 80 00 M.H. Bloemer (tot 1 januari 2007) dr. W.E. de Graaff . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 39 dr. F.C. Henny . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 39 G. Innemee . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 35 P.J. Kingma . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 72 dr. H.P. Muller . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 40 dr. H. Sikkens . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 72 M.H. Silbermann . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 40 dr. A.J. ten Tije . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 41 locatie Hilversum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 688 75 22 dr. J. Bellaar Spruyt . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 41 dr. A. van Es . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 42 dr. J.J.J. de Sonnaville . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 45 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 688 75 12 mw. C.R.G.M. Daemen-Gubbels . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 42 dr. S. Lobatto . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 43 mw. S.A. Luykx-de Bakker . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 43 mw. M.E.M. Rentinck . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 44 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 688 70 18 dr. F.C. Henny . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 39 mw. E.M. Mol-Beermann . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 44

locatie Blaricum L. van den Berg . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 55

Kindergeneeskunde locatie Blaricum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 539 16 74 mw. M.B.F. Hassing . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. p. 47 mw. H.T. Henneveld . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 47 mw. dr. G.A. Kamp . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 48 mw. C.A. Lasham . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 48 locatie Hilversum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 688 76 17 mw. M.J.M. van Brakel . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 49 mw. J.M. Deurloo . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 49 A.J. van der Kaaden . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 50 H.L.G. van Tinteren . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 50 mw. M.C. Vroegindeweij . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 51

Klinische chemie / Laboratorium locatie Blaricum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 539 18 96 locatie Hilversum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 688 73 61 F. Fernhout . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 53 dr. H.J. Vermeer . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 53

*) Tevens plastische aangezichtschirurgie

Klinische genetica locatie Blaricum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 539 80 00 mw. I. Kluijt . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 57

Klinische geriatrie locatie Blaricum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 539 17 01 mw. S.B. Diraoui . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 59 W.W.A. van Maarschalkerweerd . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 59 mw. C. van Rees . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 60 locatie Hilversum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 688 75 39 mw. W. Knol . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 60 mw. J. Schuur . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 61 mw. M.H.P.J. Schuurmans-Daemen . . . . . . . . . . . . . . p. 61

KNO-heelkunde locatie Blaricum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 539 14 20 dr. S. van der Baan . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 63 dr. P.H.M.T. Olde Kalter . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 63 dr. H.D. Vuyk * . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 64 locatie Hilversum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 688 76 23 J.E.E. Duyndam . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 64 P.A.H.M. Goderie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 65 dr. M.J. Middelweerd . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 65 dr. G.J. Westerveld . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 66

Longziekten locatie Blaricum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 539 14 13 F.J.M. Jacobs . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 68 A. Peters . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 68 P.M.S. Schröder . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 36 locatie Hilversum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 688 75 77 dr. J.M.W. van Haarst . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 69 mw. S.C.A.M. Hiep-van Casteren . . . . . . . . . . . . . . . . p. 69 P.J.H. Janssen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 70


Index van specialisten Maag-, darm-, leverziekten

Neurologie

locatie Blaricum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 539 80 00 P.J. Kingma . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 72 dr. H. Sikkens . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 72 locatie Hilversum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 688 75 12 J.M.H. van den Brande . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 73 dr. A.H.J. Naber . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 73

locatie Blaricum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 539 15 27 dr. J.A. Carpay . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 88 dr. J.R. de Kruijk . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 88 J.M.J. Krul . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 89 dr. M. Stevens . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 89 R.J.G.M. Witjes . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 90 locatie Hilversum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 688 76 37 P.A.D. Bouma . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 90 dr. J.J. Claus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 91 dr. D. Herderscheê . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 91 P.M. Laboyrie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 92

Medische microbiologie locatie Hilversum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 688 72 96 dr. L.J. Bakker . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 75 mw. dr. J.W. Dorigo-Zetsma . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 75 dr. C.P. Timmerman . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 76

Medische psychologie locatie Blaricum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 539 14 06 mw. A.J.H. Boeser . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 78 H.D. Kuiper . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 78 E.H. van Loo . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 79 L.J.M. Timmermans . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 79 locatie Hilversum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 688 72 47 mw. M. van Doorn . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 80 mw. E. Lieffijn-Meijer . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 80 mw. S. Plevier . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 81 mw. M. van Spellen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 81

Mondziekten / kaakchirurgie locatie Blaricum . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 539 13 68 poli 7b J. Cnossen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 83 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 539 13 77 poli 7a B.R. van den Houten . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 83 locatie Hilversum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 688 76 62 F.R. Belger . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 84 R. Brons . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 84

Neurochirurgie locatie Blaricum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 539 15 27 P.H. Gosselaar . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 86 locatie Hilversum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 688 76 37 dr. G.J. Amelink . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 86


Oogheelkunde locatie Blaricum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 539 17 55 mw. M. Boxmeer . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 94 mw. J.A.E. Mulder . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 94 mw. J.A.M. Ramselaar . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 95 A.H.F. Rulo . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 95 locatie Hilversum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 688 76 12 H.J. Bos . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 96 J.A. Kruis . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 96 mw. C.E.J. Rulo-Snepvangers . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 97 A.R. Wiegel . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 97

Orthopedie locatie Blaricum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 539 12 59 H. Bonke . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 99 H. Meijers . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 99 dr. A.M.J.S. Vervest . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 100 J.H.D. Wagener . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 100 R.J. Wolvius . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 101 locatie Hilversum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 688 75 46 dr. G.H.R. Albers . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 101 dr. A.J.W. Marsman . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 102 dr. R.A.W. Verhagen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 102 dr. H.M. van der Vis . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 103

Pathologie locatie Blaricum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 539 15 25 M.E.F. Prins . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 105 dr. H.V. Stel . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 105 R.P. Wegener . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 106

Index van specialisten Plastische chirurgie

Reumatologie

locatie Hilversum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 688 75 38 dr. W.H. Beekman . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 108 A.A.W.M. van Turnhout . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 108 H-P. Zweep . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 109

locatie Blaricum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 539 80 00 locatie Hilversum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 688 76 02 J.C. Ehrlich . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 127 mw. dr. Z.N. Jahangier-de Veen . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 127

Poliklinische farmacie

Revalidatie

locatie Hilversum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 688 76 80 mw. M.J.H.A. Vanenburg . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 111 B. Postema . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 111

locatie Blaricum mw. dr. L. Heijnen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 129 mw. Q.M. van Veen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 129 locatie Hilversum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 688 75 53 mw. C.E. de Boer . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 130 mw. P.C.D. Tomassen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 130

Psychiatrie locatie Blaricum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 539 13 29 mw. D. Bloemkolk . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 113 H.D. Sierink . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 113 T.A. Wouters . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 114 mw. A.L. Zock . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 114 locatie Hilversum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 688 76 00 M. Klein Gebbink . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 115 M.H. de Rooij . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 115

Radiologie locatie Blaricum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 539 16 24 dr. J.W.P. Marsman . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 117 J.M. van Muiswinkel . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 117 mw. M.A. Röell-Verschure . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 118 dr. F.G. Scholten . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 118 mw. dr. R.G.M. v.d. Weert-de Slegte . . . . . . . . . . . . . p. 119 mw. dr. H.A.O. Winter-Warnars . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 119 locatie Hilversum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 688 71 86 P.M. Huisman . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 120 dr. H.W.M. Kayser . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 120 E.M. van Keulen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 121 P.A. Koster . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 121 T.H. Lauw . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 122 T.H. Pels Rijcken . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 122 J.M. Schut . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 123

Urologie locatie Blaricum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 539 16 30 E. Bruijnes . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 132 J.M.W. Scheltema . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 132 F. van der Windt . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 133 locatie Hilversum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 688 75 65 E. Hoogendijk . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 133 mw. J. Wiltink . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 134 B.Y.W. Zeijlemaker . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 134

Ziekenhuisfarmacie locatie Blaricum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 539 18 31 mw. I.M. Rigter . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 136 locatie Hilversum mw. G.M. Boeke . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 136 J.J.J. van Oostveen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 137 R. Stuffken . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 137

Radiotherapie locatie Blaricum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (035) 539 80 10 dr. J.G. Salverda . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . p. 125



Colofon In ervaren handen is een uitgave voor patiënten, huisartsen, samenwerkingspartners en overige belangstellenden. Eindredactie Mariet Buddingh, communicatieadviseur / tekstschrijver en Afdeling Communicatie Tergooiziekenhuizen Tekst Carolien Drijfhout, Axioma Erik Langerak, Axioma Maxim Renders, Axioma Mariet Buddingh, communicatieadviseur / tekstschrijver Fotografie Kees Boelhouwer, Medische fotografie Cover Koeweiden Postma, Amsterdam Ontwerp Koeweiden Postma, Amsterdam Vormgeving Ontwerpstudio De Toekomst, Hilversum Druk Onkenhout Groep BV, Almere Oplage 30.000 Uitgave Tergooiziekenhuizen Rijksstraatweg 1 1261 AN Blaricum (035) 539 11 11 Van Riebeeckweg 212 1213 XZ Hilversum (035 ) 688 77 77 www.tergooiziekenhuizen.nl © Oktober 2006 Niets uit deze uitgave mag worden gepubliceerd zonder toestemming van Tergooiziekenhuizen

Neem gratis mee. In ervaren handen. Informatie over de medisch specialisten in uw ziekenhuis

Recommend Documents