Miljoenennota: studenten betalen mee aan de crisis
Gemengd wonen gaat nog niet van harte 7 Eric ten Hulsen is de nieuwe DWI-baas 10 Bij Aldi zijn werknemers ietsje beter af 19 Stuyf: ook Astronauts voelen de crisis 21
Gratis Rechtshulp inclusief DWI-bijlage over inkomen
voor minima
020 - 627 37 95 Uitkeringen, Arbeidsrecht en Strafrecht
Willering Advocaten Singel 190 Amsterdam - www.willering-advocaten.nl
Heeft u problemen met uw uitkering? Walker & Wittensleger advocaten tel. 020-6730055
Zie advertentie pagina 18
de maand MUG
Inhoud
MUG begint de nieuwe maand met een overzicht van de vorige. Welke gebeurtenissen, wetswijzigingen of politieke ideetjes raakten uw portemonnee? Wie kwam voor uw belangen op? Waar werd u wijzer van? Wat hielp u aan werk of zorgde ervoor dat u het straks wat beter hebt? MUG maakt de balans op.
5
•Voorlopig geen coffeeshoppasjes in Amsterdam • De ombudsman over klantmanagers• Rubriek: hoe kom je de maand door met weinig geld•
8
• Revalideren met hersenletsel • Fietstaxi's in binnenstad •
11
• Een nieuwe Wibaut gezocht • • Kinderboekenweek • • Architectuur Biënnale •
13
• Alternatieve kunstbeurs op Westergasfabriek terrein •
2/3De Maand MUG 9 Achtergrond Prinsjesdag 12 Broedplaats de Nieuwe Anita |Rubrieken: 3 Kafka | 9 Werken met DWI |12 Ramsj | 16 Jacques Peeters | 17 Betoog van Piet van der Lende van de Bijstandsbond | 23 Klerenzooi / Koopwijzer |
Gaat de AOW-leeftijd nu wel of niet naar 67? Dat is de vraag die heel Nederland bezig houdt. Het kabinet had al geen twijfels: de verhoging naar 67 jaar gaat door. Vakcentrales en werkgevers hadden tot 1 oktober om een alternatief te zoeken, dat 0,7 procent van het Bruto Binnenlands Product (BNP) zou moeten
$
! " # !"!#!
### % # !
september
De Dienst Werk en Inkomen is er klaar voor Aanvragen voor een bijstandsuitkering worden sneller afge-
handeld. Bij de afhandeling van bezwaarschriften worden de wettelijke termijnen in 98 procent van de gevallen gehaald. Dat is wel eens anders geweest. Over de dienstverlening van de DWI dus geen klachten. DWI-baas Eric van Hulsen: ,,De basisdienstverlening is op orde. Dat is ook een stresstest voor DWI. We kunnen het aan.” Er was één punt waar de wethouder vooral erg tevreden over was. De proef met duizend zogenaamde Blijf-aan-de-bal banen gaat voorspoedig. Te lang buiten het werkproces staan, kan de kansen bij een sollicitatie behoorlijk fnuiken. Met deze banen wil DWI voorkomen dat werkzoekenden een gat in hun cv krijgen. Ossel: ,,De Blijf-aan-debal baan is in ontwikkeling. Ik weet niet of we deze naam gaan houden, maar we zijn erg enthousiast over het project.”
foto voorpagina: John Melskens
2 ac t ueel
Sinds jaren weer méér bijstandsgerechtigden Na jaren van daling, stijgt dit jaar het aantal bijstandsgerechtigden. De recessie begint nu ook zichtbaar te worden in de bijstand. Het aantal bijstandsgerechtigden steeg in Amsterdam van 35.566 aan het einde van 2008 naar 37.688 op 30 juni 2009. Dat zijn de bijstandsklanten met een re-integratieverplichting. De Dienst Werk en Inkomen heeft ook nog 2.000 klanten zonder deze verplichting, bijvoorbeeld 65-plussers met een onvolledige AOW. Meer bijstandsklanten is slecht nieuws voor Amsterdam. De gemeente draait er deels zelf voor op. Erg triest keek wethouder Freek Ossel van Werk en Inkomen echter niet toen de nieuwe DWI-directeur Eric van Hulsen (zie pagina 10) de laatste cijfers bekend maakte. Op andere punten gaat het goed met DWI.
20 0 9
opleveren. Dat is de eis van het kabinet, rechtom of linksom. Vakcentrale FNV wist het de dag voor Prinsjesdag zeker. Ons alternatief komt er! ,,Ja, de AOW blijft op 65 jaar”, zei voorzitter Jongerius. Ze kon moeilijk anders. De FNV had in maart nog zo stellig beweerd dat de verhoging naar 67 jaar van tafel was. Reden voor twijfel was er echter volop. Zo waren de werkgevers veel minder overtuigd dan hun gesprekspartners in de SociaalEconomische Raad (SER). Sterker nog: ze zagen het helemaal niet meer zitten. ,,Wat mij betreft is het over. Het poldermodel gaat even in de vriezer", zei directeur Van Kesteren van werkgeverskoepel VNONCW in NRC Handelsblad. Dat was twee weken voor de deadline van 1 oktober. Kunnen we nu straks wel of niet met 65 jaar stoppen met werken? Of de SER eruit is gekomen, was niet bekend toen deze MUG naar de drukker ging. Wel presenteerde het kabinet in de Miljoenennota alvast een bonus voor mensen die na hun 62e jaar blijven werken. Zie voor verdere ontwikkelingen rond de WAO-leeftijd www.mugweb.nl. Oppositie vangt bot bij Algemene Beschouwingen Een motie van wantrouwen van de VVD tegen het hele kabinet. Dat komt niet vaak voor en was dan ook voorpaginanieuws. Het was een van de weinige momenten in de Algemene Beschouwingen dat voor opschudding zorgde. Ondanks spannende tijden met een kredietcrisis, een zware recessie en een aangekondigde bezuinigingsronde van 35 miljard euro, kenmerkte het debat in de Tweede Kamer zich verder door de bekende stokpaardjes. Het CDA wil niet tornen aan de inkomsten van het Koninklijk Huis, de PvdA wil een hogere belasting voor de hoge inkomens, de VVD houdt krampachtig vast aan de hypotheekrenteaftrek en de SP
zweert bij de publieke sector. De instemming van de PvdA met de AOW op 67 was een van de weinige afwijkende standpunten. Ondertussen zit Nederland financieel in een zware storm, de zwaarste sinds de jaren tachtig. Dan mag je bij de Algemene Beschouwingen enig vuurwerk verwachten. Dat bleef uit, afgezien van de kansloze VVD-motie van wantrouwen. Dan had Geert Wilders iets meer succes
met zijn 'kopvoddentax'. Dit meest idiote voorstel van de PVV ooit leverde de geblondeerde Limburger twee extra zetels op, althans volgens de Politieke Barometer. Doet het Kabinet dan echt niets aan de crisis? De vraag blijft: wat gaat het kabinet aan de recessie doen? Helemaal niets, zoals VVD-fractievoorzitter Rutte beweert? Misschien is dat wel de beste oplossing. Het kabinet vindt dat ze genoeg doet om de recessie te bestrijden. Drastisch bezuinigen zou fnuikend zijn voor de toch al wankele economie, het kabinet ziet er daarom voor 2010 van af. Daar kun je voor of tegen zijn, maar het is een vrij gebruikelijke keuze in de landen van Noordwest-Europa. Ooit werd dit door de schoolmakende econoom John Maynard Keynes tot zijn hoofdprincipe bestempeld. In tijden van recessie moet de overheid investeren om de economie weer op gang te brengen. Het ministerie van Sociale Zaken presenteerde een bescheiden lijstje maatregelen. Die betreffen onder andere de deeltijd-WW, de jeugdwerkloos-
Geen cent te makken en toch elke dag een portie kunst? Dat kan, want kunst ligt op straat. Beter gezegd, zit of staat op vier poten. De olifantenparade is een openluchttentoonstelling van door BN-ers en kunstenaars gedecoreerde kunststof olifantjes, die in groepjes in de stad staan opgesteld. Het betreft een actie, waarvan de opbrengst ten goede komt aan het behoud van de Aziatische olifant. Ze zijn ook te koop. De organisatie hoopt er veel geld voor te krijgen. Minder welgestelde Amsterdammers kunnen ze nog deze maand gratis bezichtigen, gewoon op straat. MUG 'leende' er een paar voor de invulling van de olifantjes op deze pagina's.
heid, mobiliteitscentra en het ontslagrecht. Ook gaat er 300 miljoen extra naar de wijkaanpak, komen er 500 extra wijkagenten bij en wordt schooluitval harder aangepakt. Alles bij elkaar pompt het kabinet 1,2 miljard extra in de economie. Niet veel op een begroting van 260 miljard maar meer dan niets. Overigens is Keynes nooit de favoriete econoom geweest van de VVD. De partij ziet meer in een overheid die zich zo weinig mogelijk met de maatschappij bezig houdt. Toch was de VVD niet tegen de miljardeninjectie van het Rijk om de banken Fortis en ING te redden. Ooit krijgen we dat geld terug, ooit. Tot die tijd... Studiebeurzen en toeslagen bevroren ...bevriezen we gewoon de studiebeurzen en de toeslagen voor niet-werkenden. Die toeslagen werden vorig jaar nog verhoogd, als compensatie voor het verlies aan koopkracht door verminderde belastingaftrek voor ziektekosten. De regering geeft, de regering neemt. De basisbeurs voor uitwonende studenten is €259,76 per maand, voor thuiswonenden studenten €93,29. Ouders worden geacht dit bedrag aan te vullen tot een 'leefbaar' inkomen. Als ze dat niet kunnen kan een student een aanvullende beurs aanvragen. Voor het hoger onderwijs is die maximaal €231,43 en voor het beroepsonderwijs €319,27. Al met al geen vetpot. Studenten pikken de bezuinigingen niet Studenten worden door meer bezuinigingen getroffen. De collegegelden gaan weer eens omhoog en een tweede studie moet straks zelf worden opgehoest, zo wil onderwijsminister Plasterk. Ongeveer zeshonderd studenten demonstreerden dinsdag 22 september in Den Haag. Onder de sprekers was collegevoorzitter Karel van de Toorn van de UvA. ,,Het water staat het hoger onderwijs aan de lippen'', waarschuwde hij de politiek. De kenniseconomie, waar het kabinet Balkenende de mond vol van heeft, staat op het spel. Het duurder worden van een tweede studie kan een student duizenden euro's gaan kosten. Roxanne studeert aan de Theaterschool: ,,Veel van mijn medestudenten hebben eerst een andere studie gedaan, of doen er nog een studie naast. Dat verhoogt niet alleen je kansen op de arbeidsmarkt; het kan soms niet anders vanwege het beperkt aantal plaatsen op de opleiding. Studenten komen echt in de problemen als ze hun tweede studie zelf moeten betalen.'' Het gewraakte voorstel van Plasterk betreft studenten die twee masters willen stapelen. Werk in de thuiszorg nog steeds bedreigd De thuiszorg in Nederland kraakt in zijn voegen. Nadat de zorg in Amsterdam ternauwernood kon worden gered, is nu de beurt aan Twente. Hier dreigt ontslag voor honderden thuiszorgers. Veertien M U G m ag a zine
redactioneel
Foto:Ingrid de Groot
Hoog bezoek
in de Transvaalbuurt en de Indische buurt. Vice-premier Wouter Bos en minister Eberhard van der Laan (Wonen, Wijken en Integratie) maakten maandag 21 september hun opwachting in een krap en benauwd bovenzaaltje van multicultureel centrum De Verbinding aan de Joubertstraat. Het gezelschap ging daarna, begeleid door wethouder Freek Ossel, dwars door de Transvaalbuurt. De stoet ging naar ’s lands grootste kruidenier op het Krugerplein. Daar tekenden Van der Laan en Albert Heijn-directeur Dick Boer op de groenteafdeling een samenwerkingsprotocol , midden tussen het boodschappende publiek. AH belooft zich meer in te zetten voor de buurt (zie ook de Wijkaanpak, pagina 5/6) Inmiddels was het drukke programma van deze eerste herfstdag al flink uitgelopen en was Wouter Bos spoorloos verdwenen, om vanuit een ijzerwinkel weer op te duiken. Een wel heel jonge verslaggeefster (zie foto) mocht hem de allerlaatste vraag stellen. ,,Ik hoop dat mijn kinderen hun school afmaken en een leuke baan vinden”, antwoordde de vice-premier. Bos stapte als laatste in de bus, die de bezoekers naar de Javastraat bracht voor een kennismaking met ondernemers en een slotdebat. Daar kwam er een einde aan een ongedwongen en bij vlagen zelfs chaotisch Haags schoolreisje.
gemeenten, waaronder Enschede, Hengelo en Almelo, hebben aangegeven dat ze niet meer dan €19 per uur willen betalen aan de thuiszorginstellingen. Dat is te weinig, vinden zowel de instellingen als het ministerie van Volksgezondheid. Het dekkende uurbedrag zou minimaal €21,50 bedragen. In totaal kunnen 1.500 tot 2.000 werknemers hun baan verliezen. Bestuurder Jan Kramer van de vakbond AbvaKabo FNV: ,,Naast de onzekerheid waar al deze mensen nu in terecht zijn gekomen, is het probleem nog groter. Het is onmogelijk om zoveel gespecialiseerde arbeidskrachten in zo'n korte tijd te vervangen. Dus niet alleen de medewerkers zijn de dupe, ook de kwaliteit van de zorg gaat achteruit." Woordvoerder Nirvi Mes van de gemeente Enschede erkent de problemen maar ziet nog
genoeg mogelijkheden om uit de impasse te komen. ,,We hebben inderdaad €19 per uur geboden. Dat is conform de lopende CAO. Dat de organisaties niet de zorg kunnen leveren voor dat bedrag, ligt misschien aan hen. Er zijn organisaties die het wel voor dat bedrag kunnen doen. We gaan naar een nieuwe aanbesteding. Voor nieuwe organisaties geldt de verplichting om te onderhandelen over de overname van het personeel van de oude organisaties.” De AbvaKabo signaleert behalve in Twente ook problemen in de Achterhoek, Veenendaal, Rhenen en Delft. En in de hoofdstad, zijn daar de proM U G m ag a zine
blemen opgelost sinds Amsterdam Thuiszorg gedwongen fuseerde met Cordaan om een faillissement af te wenden? Gezien de recente raadsvragen aan wethouder Marijke Vos van Welzijn over gebrekkige thuiszorg en onmogelijke arbeidsomstandigheden bij Cordaan lijkt de situatie nog altijd precair.
KAFKA Na het uitbreken van de crisis kregen bankiers het verwijt dat ze te weinig rekening met hun klanten hadden gehouden. Ze hadden alleen oog voor winst gehad, niet voor de belangen van de samenleving. Dit fenomeen staat bekend als graaicultuur en beperkt zich helaas niet tot de financiële sector. De VPRO (Villa VPRO, Radio 1) vroeg de Maastrichtse onderzoeker Tom van Laer naar de verklaring van dit gedrag. Hoe komt het dat bankiers alleen op winstbejag uit zijn, terwijl het toch ook mensen zijn, oftewel sociale dieren? Van Laer vond een verklaring in het taalgebruik van bankiers. Die hebben het voortdurend over geld. Een experiment wees uit dat mensen die veel woorden horen of lezen die met geld te maken hebben naar asociaal gedrag neigen. In het experiment liet iemand 'per ongeluk' een stel pennen op de grond vallen. De groep die met financiële termen was bestookt, was niet erg genegen om de pennen op te rapen. De controlegroep, die een tekst had gehoord met juist veel lieve woorden als 'samenwerken, compassie en vriendschap' bleek veel behulpzamer. MUG vraagt zich af hoe sociaal een minister van Financiën kan zijn, die immers de hele dag weinig anders hoort dan cijfers. Bizarre dingen gezien of meegemaakt, met overheid of bedrijven? Meld het
[email protected]
Donner pakt uitbuiting van seizoenswerkers aan Arbeidsinspectie en UWV moeten een tewerkstellingsvergunning kunnen intrekken als er sprake is van uitbuiting van arbeidsmigranten die tijdelijk in Nederland werken. Dat is een voorstel van minister Donner van Sociale Zaken. De aanleiding voor zijn voorstel is een geval van schandalige uitbuiting van 36 Roemeense seizoenswerkers op een boerderij in Someren, Noord-Brabant. De aspergestekers werden nauwelijks betaald, werden geslagen, hun paspoorten waren ingenomen en ze mochten niet van het terrein af. 's Nachts werden ze opgesloten in een brandgevaarlijk pand. In de kamer werd gesproken van mensenhandel. Om aan dit soort praktijken paal en perk te stellen wil Donner de Wet Vreemdelingen zo aanpassen dat het UWV een aanvraag voor tewerkstellingsvergunningen kan weigeren als een werkgever al verschillende boetes heeft gekregen of is veroordeeld voor uitbuiting op de werkvloer, of als de werkgever onjuiste informatie heeft verschaft. Armoedesoap op AT5 De gemeente en DWI willen meer aandacht voor armoede in Amsterdam. Een op de vijf Amsterdammers leeft in armoede en dat weet bijna niemand. Daarom werd het programma Budgetruil ontwikkeld, dat sinds enkele weken door AT5 wordt uitgezonden. In Budgetruil verruilen mensen met een flink maandinkomen hun luxe leven voor een weekje in de schuldhulpverlening. Waar lopen ze tegenaan? Wat doet het met hun eigenwaarde en hoe denken ze na deze week over het leven in de schuldhulpverlening? Elke woensdag op AT5.
DWI heeft een nieuwe baas. Zijn naam is Eric ten Hulsen. Anders dan zijn voorgangers hoeft de nieuwe chef van de sociale dienst nu eens geen puin te ruimen. DWI heeft een fikse reorganisatie achter de rug, van een rommelige 'soos' naar een efficiënte Dienst Werk en Inkomen. Mede dankzij Wim Schreuders, de vorige DWI-baas, heeft de uitkeringsinstantie haar zaken nu goed op orde. Dat is fijn voor al die duizenden Amsterdammers die tot de dienst zijn veroordeeld. Aanvragen worden sneller behandeld, bezwaarschriften tegen beslissingen van de dienst (bijvoorbeeld een afwijzing of een strafkorting) in 98 procent van de gevallen binnen de termijn afgehandeld. Natuurlijk valt er nog genoeg te verbeteren. Zo pleit de cliëntenraad van DWI voor betere telefonische bereikbaarheid. Het is al vervelend genoeg als je op de 'soos' bent aangewezen; dan wil je niet ook nog eens eindeloos in de wacht worden gezet en vervolgens van het kastje naar de muur worden gestuurd. Anders dan het vooroordeel wil, hebben bijstandsgerechtigden ook wel wat beters te doen. Bovendien, zoals de nieuwe DWI-baas, in deze MUG uitkeringsgerechtigden nog eens op het hart drukt: ,,Een bijstandsuitkering is geen onvoorwaardelijk recht.'' Met andere woorden, je krijgt niet zomaar een uitkering; je moet aan heel wat voorwaarden voldoen. Dat schept ook verplichtingen voor de wederpartij. MUG maakte kennis met Eric ten Hulsen en zag een betrokken ambtenaar, wiens hele leven al in dienst van de samenleving staat. Wij zijn ervan overtuigd dat Ten Hulsen de dienst nog beter maakt dan hij nu al is, en wensen hem daar veel succes bij. Toch zal het blijven gebeuren dat ook een dienst als DWI fouten maakt. We wensen met z'n allen een feilloze overheid maar zolang ook de overheid slechts mensenwerk is, kunnen slordigheden niet uitblijven. MUG houdt de nieuwe DWI-baas en zijn medewerkers graag scherp. U kunt daarbij helpen door ons te bellen, te mailen of te schrijven over uw ervaringen met DWI. Dat mogen natuurlijk ook positieve ervaringen zijn. Joop Lahaise
ok tober
20 0 9 ac t ueel 3
van der Woude de Graaf Advocaten Juridische Problemen? U kunt bij ons kantoor terecht voor juridische problemen op het gebied van: arbeidsrecht, civiel recht, consumentenrecht, huurrecht, personen- en familierecht, sociale zekerheid, strafrecht en vreemdelingenrecht.
Kostenloos Spreekuur Voor kennismaking en kort advies kunt u terecht op ons gratis spreekuur, donderdag tussen 17.00 en 18.00 uur. U kunt zich hiervoor op donderdag telefonisch aanmelden tussen 14.00 en 16.00 uur op 020 - 6792478 voor een afspraak op diezelfde dag.
Willemsparkweg 31 1071 GP Amsterdam T: 020 - 6766690 F: 020 - 6766695 E:
[email protected] I: www.woudegraaf.nl Ons kantoor is bereikbaar met tramlijnen 2, 3, 5 en 12
Haalt u het beste uit uw BUURTKRANT, NIEUWSBRIEF, VERENIGINGSBLAD OF BEDRIJFSORGAAN?
Denkt u wel eens dat het beter zou kunnen?
MUG Layout en DTP is gespecialiseerd in visuele communicatie voor kleinschalige organisaties en geeft gratis vrijblijvend advies
* Vormgeving * Schrijven en Redactie * Budgettering * Distributie
Bel 020 607 7611 en vraag naar Gert of Jaap Mailen kan natuurlijk ook:
[email protected]
Waar kan ik sporten met andere Ggz-cliënten? U zoekt het uit bij:
Linnaeushof 4, 1098 KH Amsterdam 020 - 4685647 www.clienteninformatiepunt.nl
Soul
sound
Huurproblemen? Voor mensen met een minimuminkomen of een bijstandsuitkering werken wij gratis.
Bel 020 - 623.41.42 -AAK JE WERELD EEN STUKJE GROTER
formations
Kom zingen bij een swingend koor! American Black Gospel maar ook Jazz, Soul en R ’n B Professionele begeleiding van dirigent en band Zowel voor volwassenen als voor kinderen
06 - 5372 5022
www.soulsoundformations.nl
+INDER lETS MOGELIJK GEMAAK DOOR !N T GO
!NGO !LGEMENE .EDERLANDSE 'EHANDICAPTEN /RGANISATIE KOMT OP VOOR DE RECHTEN VAN MENSEN MET EEN HANDICAP 2ECHT OP BIJVOOR BEELD WONINGAANPASSINGEN HULPMIDDELEN THUISZORG VERVOER AAN GEPAST WERK EN BELASTINGTERUGGAVE $E HUIDIGE WET EN REGELGEVING IS COMPLEX EN ALS JE GEHANDICAPT OF CHRONISCH ZIEK BENT KRIJG JE NIETS CADEAU !NGO ZORGT DAT JE KRIJGT WAAR JE RECHT OP HEBT
+OM OP VOOR JE BELANGEN 7ORD OOK LID VAN !NGO -EER INFORMATIE WWWANGONL OF 0OSTBUS !7 !MERSFOORT
DE LEUKSTE BIJBAAN MET VEEL ZELFSTANDIGHEID Q
Bezorgen bij u in de buurt
Q
Flexibele werktijden
Q
Zelfstandig werken
Q
Aantrekkelijke bijverdienste
zorger! Word postbe lpost.nl ww w. dh M eld u aa n: 78 ) lp os t (3 45 76 of 08 00 - dh
4 adv er t en t ie
ok tober
20 0 9
M U G m ag a zine
ombudsman
uit de actualiteit
rondkomen
In Amsterdam voorlopig nog geen pasjes voor coffeeshops Gemeentelijk ombudsman Ulco van de Pol behandelt klachten van burgers. Mijn werk als ombudsman bestaat voor een groot deel uit het oplossen van meningsverschillen tussen burgers en gemeentelijke diensten. Net als bij conflicten tussen burgers onderling kunnen de emoties daarbij wel eens hoog oplopen. Ook al staat er een balie tussen de ene persoon en de andere, het blijft een kwestie van menselijke interactie. Karakters kunnen botsen en natuurlijk kun je om allerlei redenen gewoon je dag niet hebben. Dat geldt zowel voor burgers als voor ambtenaren. Het wordt pas lastig wanneer de ene partij afhankelijk is van de andere partij. Wanneer je een conflict hebt met je klantmanager van DWI kan dit zelfs verstrekkende gevolgen hebben voor je uitkering. Ik ontvang met regelmaat klachten over de wijze waarop klanten van DWI door hun klantmanager te woord zijn gestaan. Dat wil overigens niet zeggen dat de fout altijd bij de klantmanager ligt, want ook de klant gedraagt zich niet altijd even hoffelijk. Ik ben wél van mening dat nauwkeurig moet worden onderzocht wat er precies is gebeurd. En op dat punt valt er bij DWI nog veel te verbeteren. Vaak wordt door DWI uitsluitend afgegaan op het verhaal van de klantmanager, zonder dat de klant daar op kan reageren. Ook wordt de klantmanager niet altijd door een onafhankelijke partij gehoord. Ik vindt dat de klant recht heeft op openheid en dat hij moet kunnen reageren op het verhaal van de klantmanager. Dat hoeft nog niet eens te gebeuren door beide personen opnieuw met elkaar te confronteren. Het verhaal kan ook op een andere manier aan de klant worden teruggekoppeld. Wanneer klant en klantmanager echt niet meer door één deur kunnen kan om een andere klantmanager worden gevraagd. Het is echter niet duidelijk in welke gevallen een klant daar recht op heeft. Ik zal bij de verantwoordelijke wethouder blijven aandringen op een correcte procedure bij de behandeling van bejegeningsklachten. Dat doe ik door de rapporten die ik over deze zaken uitbreng, onder zijn aandacht te brengen. Wanneer u vindt dat u uw zegje niet goed heeft kunnen doen, dan hoor ik dat graag van u! M U G m ag a zine
Michiel Wetzer In Den Haag wordt druk gediscussieerd over het Nederlandse gedoogbeleid, dat uit de hand zou zijn gelopen. Er moet onder meer een einde komen aan het drugstoerisme. De aanleiding voor de overheidsdiscussie is het rapport ‘Geen deuren maar daden’, dat de Wetenschappelijke Raad voor Regeringsbeleid dit jaar heeft uitgevoerd in opdracht van de ministers van Volksgezondheid, Justitie en Buitenlandse Zaken. Het drugsbeleid moet op de schop, stelt de WRR en komt met een aantal aanbevelingen. Zo moeten er maatregelen komen om het jongeren onmogelijk te maken aan softdrugs te komen. Ook moet er een einde komen aan de voordeurachterdeurproblematiek, waarbij coffeeshops via de voordeur kunnen verkopen maar niet via de achterdeur mogen inkopen. Het moet afgelopen zijn met drugstoerisme uit buurlanden; onze coffeeshops zijn niet voor hen bedoeld. Een van de maatregelen waaraan wordt gedacht, is het invoeren van een systeem met toegangspasjes voor coffeeshops. Men zal zich eerst moeten legitimeren en laten registreren door de coffeeshop. Vervolgens wordt er een pas verstrekt, waarmee de eigenaar ervan naar binnen mag. In de grensstreken in het zuiden van het land speelt dit al. Het kabinet komt in oktober met een nieuwe drugsnota.
'Toeristen komen niet voor het Anne Frankhuis'
Foto: John Melskens
Op een enkeling na zien de meeste bezoekers van een willekeurige coffeeshop een systeem met toegangspasjes ook niet zitten. Daphne van achter de bar: ,,Of ik last heb van toeristen? Ik vind sommige lokale klanten irritanter; toeristen komen niet terug. Ik vind het invoeren van pasjes geen goed idee. Toeristen hebben bijvoorbeeld geen benul van de prijzen. Laatst moest er eentje veertien euro afrekenen. Hij verstond me verkeerd. Als het aan hem had gelegen, had hij grif veertig euro betaald. Door die pasjes wordt het vrijmarkt, met allemaal dealertjes op straat. Bovendien vind ik dat of je nu wel rookt of niet een privézaak is. Dat moet je niet registreren.”
Worden de pasjes landelijk beleid? En: hoe denkt Amsterdam daarover? Bartho Boer, woordvoerder van burgemeester Cohen, ‘weet niet of het in dat tempo gaat’. ,,De suggestie is dat met name in de zuidelijke steden de mogelijkheid moet worden geboden om te experimenteren met een dergelijk systeem. Dat zal waarschijnlijk ook de strekking zijn van een eventuele wet. Kijk, in Maastricht spelen heel andere zaken dan bij ons. Wij hebben weer andere problemen, zoals de hoge concentratie coffeeshops op de Wallen. Dus een pasjessysteem is een oplossing voor problemen die we hier niet hebben. Wel kunnen we in Amsterdam altijd kijken naar de resultaten van experimenten in het zuiden. Maar daarop wil ik niet vooruitlopen.” De Bond van Cannabisdetaillisten (BCD) is fel tegen, zegt voorzitter Mark Jacobs. ,,Een dergelijk systeem past niet bij de ideologie van shops waarbij iedereen welkom is. Belangrijker is dat het inbreuk vormt op de privacywetgeving. Hoe registreer je hoeveel iemand per dag koopt? Daarvoor moeten gegevens worden bewaard. En hoe zit het met de mensen die bijvoorbeeld bij semi-overheidsinstellingen werken? Daarvan rookt ook een aantal; willen die zich laten registreren? Zij zijn aangewezen op schimmige straathandel.” Jacobs denkt dat de kans dat pasjes verplicht worden, heel klein is. In ieder geval in Amsterdam. ,,Een collega in Maastricht heeft al een zaak gewonnen voor de Nederlandse rechtbank. Buitenlanders weigeren is discrimantie. De zaak speelt nu bij het Europese hof. Ik acht de kans dat hij wint, erg groot. En dan maakt een dergelijke wet geen kans.” Maarten: ,,Als overal toegangspasjes worden ingevoerd, betekent dat een klap voor de stad. Toeristen komen namelijk niet voor het Anne Frankhuis; ze komen voor de coffeeshops. En dan zullen er dus wel lokale bezoekers zijn die voor tussenhandelaartje gaan spelen. Kunnen we de toeristen bladsla gaan verkopen. Bovendien: als ze elke keer mijn pas gaan scannen, weet iemand precies hoe vaak ik in de coffeeshop kom. Dat zie ik niet zitten. Ik denk dat ik thuis dan maar een hokje in elkaar timmer...” Javier en Jesus uit Spanje: ,,Dit is onze eerste keer in Amsterdam. Van vrienden hebben we gehoord dat je hier legaal hasj kunt kopen en roken. Maar we hebben ook gehoord dat jullie overheid wil stoppen met dat liberale beleid. De details weet ik niet; Spanje ligt ver van Nederland. Ik denk dat, als er een ander beleid komt, het toerisme in de stad een flinke deuk krijgt. Veel van onze vrienden uit Spanje zijn hier al eens geweest om te roken. En ook wij komen hier niet voor het Anne Frankhuis! Wanneer we hier toch zijn, doen we natuurlijk ook andere dingen. Maar primair komen we om te roken. We moeten nog maar heel snel eens een keertje terugkomen, voordat het is afgelopen...” Abdel: ,,Er zit een coffeeshop in Oost waar ze al heel lang met een pas werken. Ik heb er al jaren eentje. Daarvoor moest ik mijn identiteitsbewijs laten scannen en mijn persoonsgegevens laten zien. Toevallig ken ik de eigenaar van die shop persoonlijk dus ben ik niet bang voor mijn privacy. Eigenlijk is het een heel goed systeem. Zo weet je precies wie er in je zaak zit. Dat is veilig voor de klanten en veilig voor het personeel. Maar of het een goed idee is om het overal in de stad in te voeren? Dat denk ik niet. De situatie in het centrum is anders dan die in Oost; Oost is toch meer achterstandsgebied. Je wilt geen tuig in je zaak. Maar dat ze het in de grensstreken invoeren, begrijp ik wel.”
Lezers vertellen hoe zij de maand doorkomen met weinig geld. Lieuwe Sijtsma (41) werkt als fietskoerier. ,,Als kind heb ik een vervelende start gehad, waardoor het lastig was voor mij om te studeren. Ik werk nu al vijf jaar bij de Fietsdienst. Tussendoor heb ik wel eens wat ander werk geprobeerd. Maar dat was puur om een beter salaris te verdienen. Het werk bij de fietsdienst is op vrijwillige basis. Naast mijn uitkering die helemaal opgaat aan mijn vaste lasten en mijn schulden, krijg ik een vergoeding van €30 per week van de fietsdienst. Daar doe ik de hele week de boodschappen van, vooral bij Dirk van den Broek. Ik hou dan de aanbiedingen in de gaten. Prei, bloemkool of sperziebonen, die blijven lang goed. Een pak kipfilet van 5 stuks doe ik in de vriezer. Elke avond na het eten haal ik er één stukje uit voor de volgende dag. Maandag is altijd bamidag. Een keer in de twee weken eet ik in de kerk. Dat kost €3,50. Op 4 oktober 1987 ben ik met een klasgenoot meegegaan naar de kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen. En op 4 november 1987 heb ik mij bekeerd. Ik ben daar echt thuis. Met een vriendin heb ik veel telefonisch contact. Wij hebben dezelfde provider, Lycamobile, die bij het televisieprogramma 'kassa' als goedkoopste uit de bus is gerold. Je kunt voor €0,19 cent per half uur praten. En net voor het half uur hangen we op en dan bellen we elkaar meteen weer terug. Ik heb nog een andere provider: Simpel van Simstunts.nl. Voor €10 koop je een abonnement, je krijgt 400 minuten en 40 gratis sms’jes. En nog eens 40 minuten extra als je samen dezelfde provider hebt. Zijn je belminuten op? Dan betaal je voor 10 minuten eenmalig €2,10 waarna je oneindig gratis met elkaar door kunt praten. Verder kan ik voor een autokoeriersbedrijf gaan werken. Dit is een betaalde baan, maar dan moet ik eerst mijn rijbewijs halen. De eigenaar zal dit bekostigen. Ik wil ook nog een opleiding fotografie gaan doen.” Lea Nortan ok tober
20 0 9 ac t ueel 5
wijkaanpak
Teksten: Marjan ten Broeke, Jos Verdonk en Marcel Schor
Kort
Meeste krakers willen gewoon wonen In de Tweede Kamer tekent zich een meerderheid af voor een algemeen kraakverbod, op initiatief van CDA, VVD en ChristenUnie. Maar de woningnood, vooral onder jongeren, is nog lang niet opgelost. Een nieuwe kraakgeneratie is actief. MUG keek achter een gekraakte voordeur.
Wijkpartners samen in één gebouw Om de veiligheid in Zeeburg te verbeteren zijn de beheerders van de woningbouwcorporaties de Alliantie, de Key, Stadgenoot en Ymere én de gebiedscoördinator van stadsdeel Zeeburg vanaf half september op één locatie ondergebracht: Erich Salomonstraat 395. De bereikbaarheid en het onderlinge contact tussen deze zogenaamde ‘wijkpartners’ wordt volgens het stadsdeel hierdoor vergroot. Dit om de veiligheid in Zeeburg te vergroten, vandalisme tegen te gaan en het stadsdeel schoon te houden. Gevolgen opheffing ID-banen vallen mee Het afschaffen van gesubsidieerde banen heeft in stadsdeel Oost-Watergraafsmeer niet tot grote problemen geleid. Doordat het aantal ID-banen in vijf jaar geleidelijk wordt afgebouwd, kunnen werkgevers tijdig oplossingen vinden voor ID’ers. Zo kunnen ID’ers doorstromen naar regulier werk of via re-integratiebedrijf Pantar aan de slag. Vooraf werd gevreesd dat het afschaffen van de ID-banen instellingen en individuele werknemers in de problemen zou brengen. Albert Heijn pakt wijken aan Supermarktketen Albert Heijn heeft met het ministerie van Wonen, Werken en Integratie een samenwerkingscontract afgesloten. De afspraak is dat de winkelketen een actieve bijdrage gaat leveren aan de ontwikkeling van de Vogelaarwijken, bijvoorbeeld door leerwerktrajecten aan te bieden aan werkzoekenden. Albert Heijn wil de aandachtswijken schoner en veiliger maken, de informatievoorziening in de buurten verbeteren en de interactie tussen de buurtbewoners vergroten. Op dit moment heeft de supermarktketen achttien filialen in diverse Amsterdamse Vogelaarwijken. Meer geld voor bewonersparticipatie Volgens het kabinet is de betrokkenheid van de bewoners zelf om de leefbaarheid in de veertig Vogelaarwijken te verbeteren heel belangrijk. Daarom investeert de overheid in 2010 vijfentwintig miljoen euro in bewonersparticipatie. Volgens het Ministerie van Volksgezondheid, Ruimtelijke Ordening en Milieu (VROM) is de leefbaarheid in de Vogelaarwijken bovengemiddeld verbeterd ten opzichte van de rest van Nederland, maar is er nog veel werk te verzetten. 6 ach t er g r o n d
ok tober
20 0 9
Gezellig rond een vuurkorf. Kraken heeft ook nog romantische kantjes. Foto: fotonova..nl
A
an een grote tafel in het ‘buurthuis’ van het Studenten Kraakspreekuur (SKSU) geniet een groepje jonge krakers van hun avondmaaltijd. De bomen in de achtertuin zijn opgesierd met vrolijke lampions. Vincent en Wessel zijn bezig een vuurkorf aan te steken. Deze vrijwilligers van SKSU geven wekelijks advies aan woningzoekenden, en dat hoeven niet per se studenten te zijn. ,,We zitten hier nu bijna een jaar”, zegt Vincent. ,,Toen we hier kwamen, had de woningcorporatie het pand zo goed als onbewoonbaar gemaakt. Alle toiletpotten waren kapotgeslagen en er waren gaten in het plafond en in de vloer gezaagd.” ,,De woningnood onder studenten is nog steeds groot'', vult Wessel aan. ,,Alleen al in de regio Amsterdam bivakkeren negenduizend studenten tegen hun zin nog steeds bij hun ouders. Ik zou ze willen zeggen: ga toch gewoon kraken!” Probleem is dat de kraakbeweging vanaf midden jaren tachtig met een negatief imago kampt, ook onder woningzoekenden die een beetje actie en avontuur niet schuwen. Vincent: ,,Dat komt omdat de media krakers altijd als een specifieke groep afschildert. Voor gewone huurders geldt dat niet. Die worden als individuen gezien.”
De vrijwilligers van het SKSU zijn goed op de hoogte van de juridische aspecten van het kraken. Maar de slagroom op de taart blijft natuurlijk de romantische praktijk: het zetten van een kraak. ,,Dat gaat volgens een vaste routine'', legt Wessel uit. ,,We kraken altijd overdag en meestal in het weekend, omdat krakers ook studeren of werken. We verzamelen nooit bij de kraaklocatie, maar ergens in de buurt en roepen sympathisanten op om mee te doen. Dat gaat niet per mail of telefonisch maar meestal met kleine briefjes, die we mensen toestoppen. Mail is niet veilig en mobiele telefoons kunnen makkelijk worden afgeluisterd.” ,,Er is een duidelijke taakverdeling,” vervolgt Vincent, ,,iedereen weet wat hij moet doen. Zo hebben we buurtwoordvoerders die de bewoners op hun gemak stellen. Met Valentijnsdag hebben wij bijvoorbeeld rozen uitgedeeld. Het is van belang om met veel mensen te zijn, want zo kunnen we degenen die de kraak daadwerkelijk uitvoeren, fysiek afschermen. Als we eenmaal 'binnen' zijn slepen we een stoel, een bed en een tafel het huis in. Vanaf dat moment is de kraak officieel en belt een van ons de politie. Dat moment van de eigenlijke kraak geeft altijd weer een adrenalinekick.” Naast het geven van adviezen en het 'fysieke'
kraken van leegstaande panden is het SKSU ook politiek actief. ,,We houden de woningcorporaties goed in de gaten”, zegt Wessel. ,,Sinds de privatisering van de corporaties is er veel veranderd. Het sociale aspect raakt steeds meer op de achtergrond. In de binnenstad en op andere gewilde plekken wordt sociale woningbouw massaal vervangen door vrijesectorwoningen. Sociale huurwoningen worden steeds vaker weggestopt op minder aantrekkelijke locaties, zoals Osdorp en Sloten. Hier in de omgeving van de Schoolstraat zijn vrijwel alle panden in handen van Eigen Haard, die ze begin jaren zeventig voor een symbolisch bedrag van de gemeente kocht. Al die tijd heeft Eigen Haard heel weinig aan onderhoud gedaan maar wel de oorspronkelijke huurders vervangen door tijdelijke huurders zonder rechten. Nu wil de corporatie de boel platgooien ten gunste van vrijesectorbouw. Die corporaties zijn toch al zo rijk, ze broeden op miljarden.” ,,Mijn broer was hier een tijdje geleden op bezoek'', vertelt Vincent. ,,Die heeft ook in Amsterdam gestudeerd. Hij was onder de indruk. Hij vond de krakerswereld altijd een beetje eng, maar nu vindt hij het een gemiste kans dat hij zich er nooit mee bezig heeft gehouden.” Meer weten over kraken? http://studentenkraakspreekuur.wordpress.com
De kwestie: 'Met de nieuwe brug wordt de start-
Buurtbewoner Wil de Brave. Foto:John Melsens
Buurtbewoonster Wil de Brave is lid van de actiegroep Eén brug te ver: ,,Stadsdeel Oost-Watergraafsmeer wil een brug aanleggen over de Ringvaart, die dan de Ringdijk en de Transvaalkade met elkaar verbindt. Hij komt op de plek van de vissteiger voor invaliden, die in de jaren tachtig is aangelegd, maar nooit wordt gebruikt. Wij zijn tegen de aanleg van een brug op deze plek. Wij zijn bang dat de brug een nieuwe 'chillplek'wordt voor de hangjongeren in de buurt. Bovendien is zo’n brug helemaal niet
nodig. ‘Nederland is veel te dik’, is tegenwoordig het credo. Hoe erg is het dan om een paar minuten extra te moeten lopen of fietsen? De ringvaart is het domein van een zwanenfamilie. Door die brug kunnen straks de zwanen niet meer landen en opstijgen. De start- en landingsbaan van de zwanen wordt dan te kort. En als er ’s winters ijs ligt, is de Ringvaart een heerlijke plek om te schaatsen. Als dit plan doorgaat vriest het water onder de brug niet meer dicht. Inmiddels hebben we het voor elkaar
M U G m ag a zine
Gemengd wonen lukt wel, maar mengen niet Met name in de Vogelaarwijken worden steeds meer complexen gebouwd, waar welgesteld en arm samenwonen: koopappartementen en sociale huurflats door elkaar. Dat leidt tot ergernissen en zelden tot meer onderling contact, zo is uit een aantal van die complexen bekend. Kopers in de Buskenblaser rekenen op de bewonerscommissie.
De Buskenblaser in Bos en Lommer, wel gemengd maar geen vermenging. Foto: Ingrid de Groot
O
p een steenworp afstand van het Bos en Lommerplein staat sinds vorig jaar wooncomplex de Buskenblaser. Kopers en sociale huurders wonen er onder één dak. Dat heeft niet alleen economische voordelen, het gemengd wonen is ook bedoeld om gettovorming tegen te gaan. Werkt het ook? Het idee achter gemengd wonen ontstond in de jaren tachtig. Wijken als Bos en Lommer bestonden hoofdzakelijk uit kleine, goedkope huurwoningen. Daar woonden vooral mensen met een zwakke sociaal-economische postie, vaak allochtonen: lage scholing en hoge werkloosheid. Beleidsmakers waren bang voor gettovorming. Wooncomplexen met kopers én sociale huurders onder één dak werden als een van de oplossingen gezien. Het idee was dat je zo de middengroepen terughaalt in de wijk en kansarmen meer verspreidt. Ook hoopten de plannenmakers met gemengd wonen het onderlinge contact tussen sociale groepen te bevorderen en daarmee de sociaal-economische positie van de huurders te verbeteren. Critici zagen er weinig heil in. Ze geloofden niet dat gemengd wonen tot
contacten tussen kopers en huurders zou leiden. De sociale doelstellingen van het gemengd wonen zouden dus niet worden gehaald. De critici lijken gelijk te hebben gekregen. In het Buskenblaser-complex wonen kopers en huurders in hetzelfde gebouw, maar niet mét elkaar. Een veel gehoorde opmerking van bewoners: ,,We zeggen elkaar goeiedag, meer niet.” In de Buskenblaser is ook een gedeelte waar kopers en huurders echt pal naast elkaar wonen. Maar ook daar hetzelfde beeld: er is geen onderling contact. Kopers en huurders stappen in een gemeenschappelijke lift en gaan daarna naar hun eigen woonblok. Zelfs de gemeenschappelijke entree ligt bij sommige bewoners gevoelig. Een flateigenaar: ,,Voor de kopers heb ik liefst een aparte ingang, lift en trappenhuis.” In het huurdersdeel wonen vooral allochtonen. Hanan (22): ,,We zijn met z'n allen uit dezelfde straat hier komen wonen en kennen elkaar dus.” Fatima (17) voegt daaraan toe: ,,We wonen hier met teveel allochtonen en hebben geen contact met de autochtone kopers. Ik zou het liever gemengder zien.” Over het algemeen zijn kopers en huurders wel tevreden met hun com-
plex, al zijn er ook klachten over het samenwonen. Smerige liften, zwerfvuil en schreeuwende kinderen. Niet alleen de kopers ergeren zich eraan. Een huurder vertelt: ,,In de binnentuin ligt aan de huurderskant zwerfvuil. Kopers houden hun gedeelte beter bij. Wel is er een huismeester, die de huurders op hun rommel wijst.” Spelende kinderen zorgen in het huurdersgedeelte voor overlast op de begane grond en in de gangen. Kopers en huurders klagen allemaal over een probleemgezin, met een alcoholverslaving, in het huurdersblok. Een bestuurslid van de Vereniging van Eigenaren (VVE), die anoniem wil blijven, herkent de leefbaarheidsproblemen. ,,Waar kopers en huurders door elkaar wonen, zijn de galerijen smeriger dan in het kopersgedeelte. Deuren worden open gelaten, vreemden lopen in en uit, en in de liften zitten kogelgaten. Dat levert ergenis bij de kopers op. Die zijn bang dat de algemene ruimte verloedert.” In de VVE zijn alle eigenaren vertegenwoordigd maar niet de bewoners die van de corporatie huren. De VVE gaat over het beheer van het complex. De corporatie, waarvan de huurders hun woning huren, is lid van de VVE.
Het VVE-bestuurslid betreurt dat huurders nog steeds geen bewonerscommissie hebben: ,,Stadgenoot, mede-eigenaar en grootverhuurder van dit complex, hoort dat te organiseren. Als kopers zouden we dan met de huurders afspraken kunnen maken. Maar Stadgenoot kijkt de andere kant op. De corporatie zou actiever naar de haar huurders toe moeten optreden.” Woordvoerder Sandra van Wijngaarden van Stadgenoot is het daar niet mee eens: ,,Huurders en kopers moeten er eerst samen uit zien te komen, als er klachten zijn. Onze huurders kennen de huisregels, die hebben ze gekregen toen ze het huurcontract tekenden. Pas als de bewoners er samen niet uitkomen, kunnen ze ons inschakelen om te bemiddelen.'' Wel belooft Stadgenoot: ,,Deze maand komt er een groot feest, een stap naar meer betrokkenheid. We gaan daarna proberen leden te vinden voor een bewonerscommissie.'' Van Wijngaarden weigert echter alle verantwoordelijkheid op zich te nemen: ,,Kopers hebben de meerderheid in de VVE. Als zij maar voor een paar uur per week een huismeester willen, kunnen wij dat niet veranderen.''
en landingsbaan van de zwanen te kort' gekregen dat het stadsdeel een enquête heeft gehouden onder de buurtbewoners over de wenselijkheid van zo’n brug. Wij hebben een tegenrapport opgesteld en zo’n vierhonderd flyers verspreid over de buurt. Daarop hebben we inmiddels honderd reacties van medestanders gekregen.” Buurtbewoner Marco Martens: ,,Voor mij is het niet meer dan vanzelfsprekend dat de brug er komt. Ik denk dat het verzet tegen de brug voortkomt uit de angst voor verandering.
M U G m ag a zine
De Transvaalbuurt ligt heel geïsoleerd, door de begrenzing van de Ringvaart aan de ene kant en de spoorlijn aan de andere kant. Tijdens de oorlog maakten de Duitsers van deze geïsoleerde ligging gebruik om joodse bewoners van Amsterdam te verzamelen. Ik heb het een beetje lopen uitrekenen: dit is ongeveer het langste stuk zonder brug in heel Amsterdam. Het argument dat het twee probleemwijken met elkaar verbindt begrijp ik helemaal niet. Dat maakt de mensen hier juist boos. De bewoners zijn juist trots op hun buurt.
Het optrekken van muren levert nooit iets op. Het is juist goed om de deur een beetje open te zetten om mensen tot elkaar te brengen. Elk bruggetje helpt, wat dat betreft. Kinderen kunnen door de komst van deze brug makkelijker en veiliger naar school. Ik ben ook niet bang dat het een hangplek voor jongeren wordt. Die houten vlonder die er nu ligt nodigt juist uit tot hangen. Het voetpad langs de Ringvaart wordt vanaf de Transvaalkade door een bruggetje veel beter bereikbaar en dat is fijn, voor een leuk wandelingetje."
Buurtbewoner Marco Martens. Foto:fotonova
ok tober
20 0 9 ach t er g r o n d 7
Een cliënt is bezig met fitness. Foto: fotonova
Fietstaxichauffeur Sander Keizer pikt passagiers op. Foto: fotonova
Soms zelfs opnieuw moeten leren spreken
Fietstaxi heeft bijna nooit een dronken klant
Thea Golverdingen
Michiel Wetzer
Hersenletsel heeft soms enorme gevolgen. Revalidatiecentrum Heliomare (zon en zee) helpt mensen met een hersenletsel op weg. Daarvoor is een nieuw centrum geopend.
P
amela Joor, locatiemanager van revalidatiecentrum Heliomare aan de Baarsstraat in Oud-Zuid, vertelt dat bij mensen die hersenletsel hebben opgelopen er een breuk in hun levenslijn zichtbaar is. „Het is anders dan wanneer iemand met een handicap is geboren. Mensen met een niet aangeboren hersenletsel (NAH), worden van de ene op de andere dag gehandicapt.'' Het 75 jaar oude Heliomare heeft vestigingen in een groot deel van Noord-Holland. Aan de Baarsstraat bevond zich al een dagcentrum. Daar is een centrum naast gekomen, dat eind september werd geopend. Het nieuwe centrum richt zich specifiek op het begeleiden en ondersteunen van NAHpatiënten, in zaken als werk, wonen, sociale contacten, relaties, verwerking en cognitieve vaardigheden. Joor: ,,Mensen zoals jij en ik, met een baan en een gezin, mensen die met hun leven bezig zijn. Ze worden opeens geconfronteerd met een ziekte, die niet direct overgaat en waarbij de kans groot is dat ze nooit meer volledig herstellen. Voor veel patiënten is het moeilijk te aanvaarden dat hun ziekte gevolgen heeft voor de rest van hun leven.” In het nieuwe centrum vinden mensen die door een ongeluk of een hersenbloeding hersenletsel hebben opgelopen, een groot aanbod aan therapieën en trainingen waarmee zij hun lichaam en geest kunnen trainen. Voordat deze
8 ach t er g r o n d
ok tober
20 0 9
patiënten bij Heliomare komen, hebben ze vaak al een lange weg afgelegd. Het komt vaak voor dat mensen pas na jaren bij Heliomare aankloppen. „In Amsterdam wonen veel mensen alleen”, verklaart Joor. „Zij hebben wel een doorverwijzing van het ziekenhuis meegekregen, maar omdat veel NAHpatiënten aan geheugenverlies lijden, vergeten ze die. Het komt voor dat mensen jarenlang hun post niet openen en daardoor in de problemen komen. Meestal krijgen we dan een telefoontje van de kinderen of van de buren. Vaak hebben ze ook schaamte, omdat ze merken dat ze bepaalde dingen niet meer kunnen. Soms kunnen patiënten niet meer goed praten. Wij willen voorkomen dat ze in een gat vallen als ze uit het ziekenhuis komen, dus werken we nauw samen met ziekenhuizen, huisartsen en met Stichting Mee. Deze stichting zet zich in voor mensen met een handicap en ook voor mensen met hersenletsel. Voor een partner is het zwaar om iemand te hebben die opeens niet meer de oude is en zorg nodig heeft. Vaak moeten ze helpen bij het aankleden en het naar de wc gaan. Soms merken ze ook dat iemand die altijd rustig was opeens snel geïrriteerd raakt. Vandaar dat wij ook therapieën en begeleiding aanbieden aan partners van mensen die een hersenletsel hebben opgelopen. Behalve dat cliënten in ons centrum vaardigheden kunnen oefenen is het heel belangrijk dat we een veilige omgeving creëren, waar mensen elkaar kunnen ontmoeten en dingen kunnen delen. Patiënten die niet meer goed kunnen praten, die afasie hebben, moeten niet alleen weer leren praten, ze moeten ook weer durven praten en zelfvertrouwen opbouwen. Daarom is het belangrijk dat ze met lotgenoten in contact komen, zodat ze merken dat ze niet de enigen zijn die dit is overkomen. Gelukkig is die zorgzaamheid voor elkaar er in ons centrum. Dat is mooi om te zien.” Meer informatie:www.heliomare.nl
Fietstaxichauffeurs zijn zelfstandigen. Met een huurfiets, een inschrijving bij KvK, goed ontwikkelde beenspieren en stratenkennis kom je een heel eind.
O
p het Damrak, naast de tramhaltes ter hoogte van McDonald’s, staat op een doordeweekse dag een drietal fietstaxi’s. De middelste trekt direct de aandacht. Dat komt door het felgele koetswerk. Nog veel uitnodigender is de open blik onder de warrige blonde krullen van de chauffeur, die ontspannen naast zijn fiets staat. Bewust maar bescheiden zoekt hij bijna vragend oogcontact met passanten. ,,Je moet er zelf wat van maken”, zegt Sander Keizer (37) sinds één jaar fietstaxichauffeur. De driewieler waar Keizer op rijdt, is van Fietstaxi Amsterdam. Dat is sinds 2006, naast Wielertaxi, het tweede fietstaxibedrijf in Amsterdam. De fietstaxi's rijden vanaf verschillende standplaatsen in het centrum. Ze pikken toeristen op maar ook Amsterdammers, die hun stad wel eens vanuit een ander perspectief willen zien, extra milieubewust zijn of gewoon genoeg hebben van de gewone taxi. Sander Keizer huurt de fiets van Fietstaxi Amsterdam en is zelfstandig ondernemer, compleet met inschrijving bij de Kamer van Koophandel (KvK) en de Belastingdienst. De fietsen kunnen per dag of per week worden gehuurd. Per week is goedkoper, zegt Keizer. ,,Bij Fietstaxi Amsterdam is een monteur. Als er iets kapot is, wordt dat gerepareerd. Als het mijn eigen schuld is, moet ik het zelf betalen. Anders wordt het vergoed. Ik ben natuurlijk goed verzekerd. En ik heb een dik slot in mijn bak.” De huurprijs van de fiets verschilt
per seizoen. In de zomer is hij duurder. Hoe hoog de huur precies is, vertelt Keizer niet. ,,Maar mijn uurtarief mag je wel weten: voor reserveringen vraag ik veertig tot 45 euro per uur. Verder is er een aantal vaste ritjes of vaste toeristenroutes en die hebben ook allemaal een vaste prijs, die met alle chauffeurs onderling is afgesproken. Bij de losse ritten op straat kan ik een beetje mijn eigen prijs bepalen. Ik heb bijvoorbeeld wel eens een losse klant, die een hele lange toer wil maken. Daarvoor vraag ik dan niet het volle uurtarief. Verder krijg ik ook wel eens fooi. Maar niet van iedereen, en daar doe ik het ook niet voor. De prijs die ik vraag is hoog genoeg en als ik die krijg, ben ik tevreden.” Het leuke aan dit werk is vooral dat het een sportieve baan is. ,,Het is vrij zwaar. De fiets heeft een hulpmotor maar ik moet toch nog flink trappen. Ik ben de hele dag buiten aan het fietsen. Soms werk ik zeven dagen per week: van tien uur ’s morgens tot zeven of uiterlijk negen uur ’s avonds. Omdat ik eigen baas ben, maak ik mijn eigen tijden.” De parttime baan die hij daarvoor had, in een slijterij, beviel hem niet. ,,Ik wilde graag iets actievers. En liefst op fulltime basis. Ik had de fietstaxi’s wel eens zien rijden en het leek me wel wat. Dus ben ik eens gaan praten met een chauffeur en heb een e-mail gestuurd naar Fietstaxi Amsterdam.” Keizer zegt bijna nooit vervelende klanten te hebben. ,,Sowieso rijd ik alleen overdag. Dus ik heb bijna nooit met dronken mensen te maken. En natuurlijk kan ik ook ritten weigeren. Maar als ik met iemand te maken heb die ik liever niet mee wil nemen, vraag ik gewoon een veel te hoge prijs.” Wie sportief is en de stad goed kent, kan makkelijk als fietstaxichauffeur aan de slag. Je leert en passant ook nog hoe je een eigen onderneming start. Wielertaxi en Fietstaxi Amsterdam zijn altijd op zoek naar nieuwe chauffeurs. fietstaxiamsterdam.nl M U G m ag a zine
werken met dwi
De Dienst Werk en Inkomen (dwi) verstrekt uitkeringen én helpt mensen aan werk, opleiding of dagbesteding. mug noteert elke maand hun ervaringen. Deze maand: Marijke Verhoeven (56) heeft het traject Eigen Werk afgerond en begint een winkel.
'Landgenoten ...' Illustratie: Eddo Gorter
Beurzen en toeslagen bevroren Miljoenennota 2010: het ergste moet nog komen
Martin Brandwagt Grote bezuinigingen staan ons in 2010 nog niet te wachten, maar studenten en nietwerkenden gaan de crisis wel al voelen.
H
et leek een Prinsjesdag als alle andere, de laatste derde dinsdag in september. Maar de donkere wolken boven Den Haag bleken voorspellend. De Miljoenennota, waarin de regering elk jaar de balans opmaakt en aankondigt wat zij voor het land in petto heeft, was somberder dan ooit. Om in Balkenende-termen te spreken: komend jaar een bescheiden zoet, daarna wordt het echt zuur. Ondanks de crisis zal de koopkracht van de meeste Nederlanders komend jaar niet sterk achteruitgaan. Het kabinet wil de moeilijke economische situatie niet nog meer onder druk zetten en stelt bezuinigingen daarom uit voor de jaren 2011 en daarna. Hoe die enorme bezuinigingsronde van 35 miljard eruit gaat zien, daarover is nog niets bekend. Het kabinet heeft een ambtelijke werkgroep opgericht die met voorstellen moet komen. Geen taboes, luidt het devies. Zo zou het aantal ministeries gehalveerd kunnen worden. Geen taboes? We zullen zien welke heilige huisjes er in 2011 en daarna sneuvelen. Afgaande op de algemene beschouwingen daags na Prinsjesdag hoeft de regering niet op veel steun te rekenen. De partijen bereden allemaal hun eigen stokpaardjes. Zo wil de PvdA een hoger belastingtarief (60 procent) voor de hoogste inkomens. De VVD wees deze 'jaloezietax' meteen af en koestert als vanouds de hypotheekrenteaftrek. Voor wie het nog niet wist, de financiën van de Nederlandse staat staan er beroerd voor. Van een positief saldo eind 2008 gaat de stand in 2010 naar
M U G m ag a zine
-6 procent. Daarmee scoort Nederland gelijk met Duitsland en iets slechter dan Italië (-5). Veel beroerder is de situatie in Spanje (-10) en Ierland (-15). De financiële crisis slaat in de hele Eurozone zwaar toe. Bezuinigen dus. Het kan dus altijd erger, dat is ongeveer de enige troost die uit deze Miljoenennota te halen valt. Want hoewel de ergste bezuinigingen worden uitgesteld, zullen ook de minima al komend jaar iets van de achteruitgang merken: uitkeringen en studiebeurzen worden bevroren. Om toch iets positiefs te melden: er gaat meer geld naar de schuldhulpverlening. Dat laatste zal nodig zijn, want voor een grote groep Nederlanders zal 2010 al een financieel rampjaar worden. Zij verliezen hun werk en daarmee gemiddeld 30 procent van hun inkomen. De werkloosheid stijgt naar verwachting volgend jaar naar 8 procent. Dat is ruim 1 procent minder dan de prognose in maart, maar voor Nederlandse begrippen een hoog percentage. Mensen bij wie de situatie niet wijzigt, zullen weinig merken. Hun koopkracht blijft gelijk, een kwart of half procent daargelaten. Wie - nog - geen werk heeft, zal wel al iets van de depressie gaan voelen. Studenten bijvoorbeeld. De beurs wordt bevroren op het niveau van 2009. Dit betreft overigens tientjeswerk, dat veel studenten nog wel zullen bijspijkeren. Behalve de beurs voor uit- en inwonende studenten blijft ook de kinderbijslag bevroren, evenals het kindgebonden budget. Ouderen en arbeidsongeschikten krijgen ook al in 2010 met bezuinigingen te maken. De tegemoetkomingen voor AOW-ers, nabestaanden (ANW) en arbeidsongeschikten worden bevroren, stijgen dus niet meer mee met de inflatie. Het gaat dus niet om de uitkeringen zelf maar om de tegemoetkoming, die in het leven was geroepen ter compensatie van de verminderde aftrek voor ziektekosten. Er wordt niet alleen bezuinigd. Het kabinet maakt geld vrij om in de economie te stimuleren. Dat gaan jongeren
tot 27 jaar merken. Door de wet investeren in jongeren (Wet WIJ) krijgen alle werkloze of niet studerende jongeren in principe een stage aangeboden. Ook in de Wajong (uitkering voor jonggehandicapten) staan er veranderingen op til. In 2010 wordt de Wajong gesplitst in een uitkering voor geheel arbeidsongeschikte en een voor gedeeltelijke arbeidsongeschikte jongeren. Nog enkele maatregelen uit de Miljoenennota: de deeltijd-WW blijft tot en met 2011; uitvoeringsinstellingen krijgen meer mogelijkheden voor huisbezoeken; er komt 50 miljoen euro extra voor schuldhulpverlening; 2010 is het Europese jaar van de Armoede. Er komen Armoede conferenties; de AOW-leeftijd gaat naar 67 jaar, tenzij er vanuit de Sociaal-Eco nomische Raad een alternatief wordt aangedragen; Nederlanders die hun premies voor de Zorgverzekering niet betalen krijgen te maken met strenge incasso en hoge boetes; binnen de AWBZ krijgen minder mensen een persoonsgebonden budget huisartsen kunnen kiezen voor goedkopere medicijnen, dit geldt vooral voor maagzuurremmers en cholesterolverlagers. Vanuit de vakbeweging kwam de zwaarste kritiek van Agnes Jongerius. De voorzitter van de grootste Nederlandse vakcentrale FNV vreest dat de crisis afgewenteld gaat worden op degenen die er niet schuldig aan zijn. ,,Als het gaat om zoveel miljard bezuinigen, mogen we ook even kijken hoe we die gaan opbrengen? Zonder taboes, zegt dit kabinet. Maar zijn er ook nog principes? Zoals het dragen van de zwaarste lasten door de sterkste schouders. Ik heb er nog één: de vervuiler betaalt. De financiële sector die deze crisis veroorzaakt heeft, moet dus een deel voor zijn rekening nemen." Dat laatste gebeurt niet. Banken vormen nog steeds de best betalende sector, de koninklijke familie natuurlijk niet meegerekend.
,,Wat ik ontzettend waardeer, zeker gezien mijn leeftijd, is dat DWI zoveel energie en middelen in mij steekt. Ik dacht dat die vooral voor jongeren waren bedoeld. Er zijn zoveel mensen om me heen die na hun vijftigste werkloos worden en die geen mogelijkheden meer zien... In januari 2008 werd ik werkloos. Na een paar maanden WW stroomde ik voor het eerst in mijn leven in de bijstand en ben meteen gaan zoeken naar mogelijkheden. Toen ik een folder van Eigen Werk vond, dat veertigplussers naar een eigen onderneming begeleidt, heb ik daarover met mijn klantmanager gesproken. Na een paar toelatingstoetsen kon ik op 1 oktober beginnen. Gedurende het traject krijg je elke week een workshop van een dag. Je bent vrijgesteld van sollicitatieplicht en krijgt veel huiswerk mee. Aan het einde van het traject dien je je ondernemingsplan in. Dat plan bespreek je met je coach. Daarna wordt je plan getoetst door een extern bedrijf en dan kun je je aanvraag indienen. Vervolgens krijg je nog een gesprek bij je thuis met iemand van een onafhankelijke adviesgroep en tot slot volgt je beoordeling. En ik ben glansrijk geslaagd! Ik heb een lening gekregen en als het goed gaat, teken ik deze week nog de huurovereenkomst van het winkelpand. Nog een kleine verbouwing en dan kan ik in november mijn outleten tweedehands-kledingwinkel openen. Outlet is nieuwe kleding tegen een lage prijs. Een riskant moment om een eigen bedrijf te beginnen? Ik denk juist nu van niet. De crisis werkt nog wel een paar jaar door en mensen willen voor alles minder betalen. Al met al ben ik zeer te spreken over DWI en traject Eigen Werk. Maar natuurlijk kan het altijd beter. Zo was ik de enige in onze groep die te maken heeft met het huren van een pand en het aanvragen van een lening. De rest van de groep had plannen om thuis te werken en had weinig startkapitaal nodig. En de zaken die met makelaars of leningen te maken hebben, hadden wel wat meer aandacht kunnen krijgen. Misschien is het een leuk idee om het traject uit te breiden, bijvoorbeeld met de mogelijkheid om later aanvullende workshops te volgen. Over contact met makelaars bijvoorbeeld. Er is wel nazorg: ik kan mijn begeleider altijd bellen als er iets is. Dat mag, geloof ik, tot een jaar na opening van je bedrijf. Ik kan het iedereen aanraden die het in zich heeft: volg die opleiding! Als je werkloos raakt, laat het er dan niet bij zitten. Zeker niet in deze periode. Je hebt vooral creativiteit nodig, vind je passie. Als ik om me heen kijk, zie ik dagelijks nog zoveel leuke ideeën voor dingen om te doen... ok tober
20 0 9 ach t er g r o n d 9
DWI-baas Eric ten Hulsen: 'Amsterdam blijkt tot nu toe crisisbestendig maar er staat ons wat te wachten' Foto: John Melskens
Nieuwe DWI-leiding zet beleid voort Eric ten Hulsen wil DWI digitaliseren en alle energie steken in re-integratie Marcel Schor & Joop Lahaise Niet van de keiharde lijn maar wel voor strenge handhaving van de bijstandsregels: ,,Omdat je anders het draagvlak voor bijstand verliest.''
D
oor de gemeente uitgeleend aan het Calvijn met Junior College, een vmbo-school in Slotervaart, stond Eric ten Hulsen twee jaar lang met zijn 'poten in de modder'. Dat is precies wat de sociaal-psycholoog met een dik leidinggevend cv in zijn nieuwe functie aanspreekt: ,,De combinatie van beleid en praktijk. Ik heb in NieuwWest ervaren hoe jongeren echt leven, waar ze tegenaan lopen. Daar ben ik van geschrokken. We hebben het onderwijs in Nederland ontzettend laten verslonzen en dan heb ik het niet alleen over de gebouwen. Bij DWI krijg ik weer met veel van die jongeren te maken én met hun ouders. Daar ligt ook mijn betrokkenheid.'' De nieuwe directeur van de Dienst Werk en Inkomen is een echte ambtenaar, begaan met het algemeen belang. Maar een softie is Ten Hulsen niet. Op de vraag of hij bijstand nog steeds als een recht ziet of meer als een gunst, antwoordt Eric ten Hulsen conform de politieke wind van dit moment: ,,Werken moet een recht zijn. Mensen aan het werk helpen, daar gaat het om. Een bijstandsuitkering is geen onvoorwaardelijk recht. We willen niet terug naar de tijd van de beroepswerklozen. 10 ach t er g r o n d
ok tober
20 0 9
Voor mensen die echt niet in staat zijn om te werken, moeten we oog houden. Wat dat betreft, ben ik niet van de keiharde lijn van mensen die vinden dat iedereen aan het werk moet.'' Zoveel mogelijk mensen aan het werk. Is dat nog realistisch ten tijde van crisis? ,,Amsterdam blijkt tot nu toe behoorlijk crisisbestendig. Het aantal banen in de regio is niet afgenomen, anders dan in regio's die van de industrie afhankelijk zijn zoals Brabant. Onze eigen Vacatureservice Amsterdam (VSA) heeft nog genoeg vacatures. Het probleem is eerder dat we niet altijd de goede match hebben, niet de juiste kandidaat voor de juiste plek. Verhoudingsgewijs komen er geen bijstandsgerechtigden bij. Gemiddeld zakt zo'n 7 procent van de werkzoekenden met een WW-uitkering door naar de bijstand. Dat is stabiel. Opvallend is dat we nog bijna niemand van al die 4.000 ontslagen bankmedewerkers aan de balie van het Werkplein hebben gezien. Veel van die mensen zijn voor zichzelf begonnen, of zingen het nog op eigen geld uit. Het is niet zo dat we niets van de crisis merken. Er staat ons nog wat te wachten. Zo zien we dit jaar voor het eerst onze re-integratiemiddelen volledig benut. Het geld gaat schoon op; we moeten zelfs een beroep doen op ons spaarpotje. We willen de re-integratie steeds efficiënter aanpakken. Re-integratie is nog maar een jonge tak van sport. We leren elke dag bij. De vraag is steeds: wat werkt het beste, tegen de laagste kosten?'' Mag ook wel want er is veel kritiek op dat re-integratiebeleid. Rekenkamers hekelen het geringe effect en de relatief hoge kosten.
Werkzoekenden met kans op werk vinden ook zonder re-integratietraject meestal wel een baan. ,,Toch zijn we er nu al in geslaagd om het aantal van 12.500 bijstandsgerechtigden die in feite waren opgegeven tot 10.000 terug te brengen. Ik zie het als een plicht om mensen nooit op te geven, zonder de illusie dat iedereen aan het werk kan. Maar je bereikt al veel als iemand na jarenlang sociaal buitenspel te hebben gestaan toch weer een paar uur per week bezig is en onder de mensen komt. Succesvol zijn we ook bij mensen die op trede 1, 2 en 3 staan, degenen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt. Voor mensen in trede 4 is er werk in bijvoorbeeld de zorg. Vaak blijken ze dat ook graag te willen. De bekende handen aan het bed. Eenmaal aan het werk, krijgen ze de smaak te pakken en kunnen ze doorgroeien. Dat moet je ze ook gunnen. Ook daarom sta ik achter het re-integratiebeleid.'' Tegelijkertijd wordt gesubsidieerd werk afgebouwd. Mensen doen het prima in een gesubsidieerde baan, bijvoorbeeld bij een culturele instelling. Ze doen daar nuttig werk. Wat is daar mis mee? ,,Laten we het omdraaien. Wat is er fout aan om dat nuttige werk met een echt salaris te belonen? Daaruit spreekt meer sociale waardering en het geeft mensen de beloning die ze verdienen. Het probleem met gesubsidieerd werk is dat mensen erin blijven hangen.'' Wat trof u aan toen u vorige maand het stokje overnam van Wim Schreuders, de vorige DWI-baas? ,,Een energiek en trots bedrijf. Mijn voorgangers hebben een uitstekend
fundament gelegd. Veel van de problemen van vroeger, van de oude Sociale Dienst, horen echt tot het verleden. We krijgen van het rijk geen boetes meer.'' Kunnen de cliënten van DWI vernieuwingen verwachten, met Eric ten Hulsen aan het roer? ,,Voorlopig heb ik mijn handen vol aan het leren kennen van het bedrijf. Wel denk ik al aan digitalisering. Tijdens mijn rondgang langs de afdelingen kwam ik klantmanagers tegen, die met de meeste van hun klanten per e-mail contact onderhouden. We zouden dus veel meer via internet kunnen doen. Denk aan formulieren.'' Huisbezoeken? Zo de waard is, vertrouwt hij zijn gasten. Waarom beperkt DWI zich niet tot steekproeven, zoals de Belastingdienst? ,,Van de Belastingdienst weet ik het nodige, ik heb er gewerkt. Bedrijven worden door belastingcontroleurs bezocht om bijvoorbeeld te kijken of het aantal werknemers wel klopt met de loonopgave. Dat moet ook, want bonafide bedrijven pikken niet dat de concurrentie de boel belazert. Zo is het ook met bijstandsfraude. Wil je maatschappelijk draagvlak houden voor bijstand dan moet je controleren. Ook belangrijk opdat een bijstandsgerechtigde niet steeds aan zijn omgeving hoeft uit te leggen dat hij er echt recht op heeft. Daarbij komen onze handhavers zaken tegen, waar ze graag iets aan willen doen. Ze zien een kapotte koelkast en wijzen mensen erop dat ze via DWI een nieuwe kunnen krijgen. Of ze constateren dat er iets niet in orde is, bijvoorbeeld verwaarlozing van de kinderen, en seinen de instanties in.'' M U G m ag a zine
Wethouder Wibaut van Volkshuisvesting werd 150 jaar geleden geboren. Erik Willems maakte een documentaire over hem en ging op zoek naar een nieuwe Wibaut.
Het standbeeld van Wibaut kent een roerige geschiedenis (inzet: 1982) Foto: John
Amsterdam heeft een nieuwe Wibaut nodig Toine Graus
W
ibaut haalde de arme Amsterdammers uit hun krotten en gaf ze een fatsoenlijke woning. Erik Willems heeft een paar van de allerlaatste Amsterdammers gevonden die dat nog hebben meegemaakt. In de documentaire vertellen ze over het leven in krottenwijken als de Jordaan; hoe ze met zijn allen, ouders en kinderen, in een piepklein vertrek sliepen, over de gaten in het plafond waar ’s nachts de ratten uitkropen, over de emmers waar-
op ze hun behoefte moesten doen. Een bejaarde kleindochter van Wibaut vertelt dat je als welgestelde de Jordaan meed als de pest: ,,Wat moest je daar doen in die gribus? Het stonk er, armoede stinkt." Wibaut ging die buurten juist wel in. Hij liet die armzalige onderkomens onbewoonbaar verklaren en begon nieuwe woningen te bouwen. Toen de gemeenteraad wat al te lang draalde met een plan om tweeduizend gemeentewoningen te laten bouwen begon hij al vast te bouwen. ,,Ik kan niet wachten. Het is een sterk iemand die
Jongens, aan tafel! Lezen!
De voorleesgids 2009/2010
Vrijstaat Amsterdam
Ontwerp van Urban Urban Design voor Noordelijke IJ-oevers M U G m ag a zine
die woningen weg weet te halen”. Voor de oude Amsterdammers in de documentaire is Wibaut nog altijd hun grote held. Ze kregen een echt huis met aparte kamers voor de ouders en de meisjes en de jongens alsmede een wc. Het was dan ook schrijnend toen krakers in 1982 na een ontruiming het standbeeld van Wibaut omtrokken en er de tekst bijschreven ‘Hoedt u voor de als links vermomde rechtsen’. De SP zag het beter toen ze in 2002 het standbeeld een blinddoek omknoopten omdat Wibaut volgens hen niet meer kon aanzien hoe er met de woningbouw
in Amsterdam werd gesjoemeld. Willems: ,,Wibaut heeft altijd een symboolfunctie in de stad gehad maar ik betwijfel of er nog ooit iemand zal opstaan die in zijn voetsporen kan treden. Wethouder Jan Schaefer, die zei 'in gelul kun je niet wonen' was misschien de laatste.” Die beriep zich trouwens ook vaak op Wibaut. Maar vergelijk nu zo’n Möllenkamp, de Zonnekoning van woningbouwcorporatie Rochdale in zijn Maserati, eens met Wibaut. Het contrast kan niet groter. Vroeger had je veel kleine corporaties, die nog binding hadden met hun achterban. Nu zijn ze
ontzettend groot en moeten ze concurreren op de markt. Het idee van volkshuisvesting verdwijnt zo naar de achtergrond. Het woord zelf is in onbruik geraakt. Mensen die de publieke zaak willen dienen zijn schaars geworden. Bestuurders willen boven de Balkenendenorm verdienen. Die zijn de weg een beetje kwijt."
Peter van Lieshout
het ultieme recept voor een spruitjesburger die zelfs geboren spruitjeshaters naar meer zal smaken. Tijdens de Kinderboekenweek fungeert het geschenk ook als gratis treinkaartje. Kinderen van 4 tot 12 kunnen gratis reizen met de NS, wel op vertoon van een betalende volwassene. Ook op stations en in treinen vinden kinderboekenactiviteiten plaats. Jammer dat na het verdwijnen van het karretje en de restauratiewagen op reis zo weinig valt te kanen... Ook verschijnt traditiegetrouw een prentenboek voor peuters en kleuters. Dit keer op mooi groot formaat in harde kaft, voor de kind- en oudervriendelijke prijs van €5,-. Het
heet 'Koekjes!', en daar draait het verhaal ook om. Waar moeder de koekjestrommel ook verstopt, elke dag is weer een koekje zoek. Zoonlief Diederik weet van niets. Ja, elke dag komen steeds meer rare gasten aan de deur. Dan eens acht kabouters, op een volgende bladzijde elf bandieten en verderop dertien tantes op een damesfiets. Schrijver/ illustrator Ted van Lieshout verzon het rijmende verhaal. Illustrator/ schrijver Sieb Posthuma, bekend van hondje Rintje, maakte de prachtige illustraties. Drie- en vierjarigen, net in de ban van de wereld van de getallen verzeild, eisen veelvuldig voorlezen. Tot (groot)ouders en opvangkrachten zelf zijn uitgeteld.
de wereldbevolking (momenteel wordt voorspeld dat in 2050 zo’n 75% van de mensheid in steden zal wonen). Dit jaar stellen zij met hun thema Open City de vraag: hoe krijg je een diverse, levendige en sociaal duurzame stad? Vrijstaat Amsterdam (toegang €4) is een tentoonstelling over de toekomst van de stad Amsterdam. Negen stedenbouwkundige bureaus en tientallen studenten kregen de vrije hand. Met enorme maquettes in het paviljoen in de Tolhuistuin(van 27 september tot en met 8 november) worden hun ideeën en ruimtelijke ontwerpen voor de stad getoond. In het gratis avondprogramma
is elke maandag tot en met vrijdag van 20.00 tot 22.00 uur een verhalen- en discussieprogramma. Aan het woord komen de negen ontwerpteams, politieke partijen, dichters, filosofen, daklozen, creatieven, studenten, bewoners en ondernemers. Iedereen die wil meepraten over de toekomst van Amsterdam is welkom. Zo praat op donderdag 8 oktober ZUS met gasten over hun ontwerp voor een nieuw waterpark, terwijl op vrijdag 23 oktober een gesprek plaatsvindt over Amsterdam met dak- en thuislozen. Ook zijn er films met het thema 'Amsterdam magneet van vrijheid'. Tolhuistuin aan het IJ, Buiksloterweg 5c. www.vrijstaatamsterdam.nl
Sommige weken lijken langer dan andere. Tegen het eind van de maand bijvoorbeeld. Plus twee lente- en herfstweken, door boekhandel en bibliotheek Boekenweek en Kinderboekenweek genoemd. Die duren namelijk écht tien dagen lang, in plaats van zeven. De Kinderboekenweek is tussen 7 en 17 oktober. Thema: 'Smakelijk lezen!' Ook het geschenkboekje, gratis bij aanschaf van minstens €10,- kinderboeken, speelt daarop in. 'De Wraak van het spruitje', geschreven door Jan Paul Schutten, klinkt als een thriller, maar is een informatief verhaal over koken, proeven en blieven. Uitmondend in
Ingrid Toth Dit jaar heeft de Internationale Architectuur Biënnale Rotterdam (IABR), in de Tolhuistuin in Amsterdam-Noord een 'Amsterdamse afdeling', bestaande uit de tentoonstelling Vrijstaat Amsterdam, een gratis toegankelijk avondprogramma en een speciaal documentaireprogramma van het IDFA over de geschiedenis van de stad. IABR werd in 2001 als internationale onderzoeksbiënnale opgericht. De insteek was dat de belangrijkste opgave van architectuur ligt in stedenbouw, in het ontwerpen van een goede, dagelijkse leefomgeving voor een steeds groter deel van
De documentaire is te beluisteren op www.hollanddoc.nl. Erik Willems maakte ook nog een tv documentaire over Wibaut, te bekijken op de site van ‘Andere tijden’ www.tvopjepc.nl.
ok tober
20 0 9 K uns t & Cult uur 11
broedplaats
Ramsj
Blauwe kratjes Romantici die vermoeden dat de boekenmarkt op het Spui een eeuwenoude traditie is, hebben het bij het verkeerde eind. De markt bestaat pas sinds 1991, dus nog geen twintig jaar.Kees Helder van boekwinkel De Boekenboom nam samen met Henk Molenaar het initiatief tot deze markt. ,,In het begin was er veel verzet tegen een boekenmarkt op het Spui. In Amsterdam is het Spui toch een beetje een heilige plek. Een wethouder was voor en een ander tegen, maar uiteindelijk is de boekenmarkt er dus toch gekomen." Elke vrijdagochtend sleept hij zijn boekenkar van zijn winkel in de Spuistraat naar de markt op het Spui. In die kar stapelt hij zo’n zes blauwe kratjes met boeken. Als hij aan het eind van de middag een kratje verkocht heeft, heeft hij een goede dag gehad. ,,Door de crisis kopen mensen selectiever”, vertelt Helder. ,,Nederlandse letterkunde loopt ook helemaal niet meer. Laatst stond hier een student en die vroeg aan mij: 'Wat moet ik nou nemen meneer: Hermans of Mulisch?'” De buurman van Helder is Willem Mulder van de Zutphense boekwinkel Mulders Boekenvreugd. ,,Ik ben gespecialiseerd in alles wat niet verkoopt”, verklaart Mulder opgewekt. ,,Kunst, poëzie, schaakboeken en boeken over religie.” Zijn schoonzoon zit naast hem en kleindochter Stella (zeven maanden) zit op Mulders schoot. ,,Stella houdt van het werk van Astrid Lindgren. Haar favoriete illustrator is op dit moment Carl Hollander", verklaart de trotse vader. Veel levert de wekelijkse gang van Zutphen naar Amsterdam niet op. ,,Het parkeren is nog duurder dan het marktgeld”, klaagt Mulder vrolijk verder. ,,Maar toch blijf ik hier maar komen.”Om de kwaliteit van de markt te waarborgen worden nieuwkomers onderworpen aan een strenge ballotage. Suzy Szulyovszky is een van de nieuwe gezichten op het Spui. Ze stond zo’n tien jaar op de wachtlijst en mocht af en toe invallen als een vaste verkoper verhinderd was. Sinds enige tijd heeft ze een vaste plek verworven.Haar bedrijfje heet Magic Galaxies en Szulyovszky is gespecialiseerd in tweedehands science fiction- en fantasyromans. Jos Verdonk 12 K uns t & Cult uur
ok tober
Groen licht voor cultuur. Foto: Michel Hobbij
Uit je bol in de kelder In de serie ‘Broedplaats’ gaan we elke maand op zoek naar een creatieve broedplaats bij u in de buurt. Deze maand: de Nieuwe Anita in de Frederik Hendrikstraat.
Peter van Lieshout
C
lubhuis voor dertigers en iets prillere of juist oudere jongeren 'De Nieuwe Anita' is te vinden in de Frederik Hendrikstraat, nummer 111, pal bij het Hugo de Grootplein. Het immense, diep doorlopende gebouw herbergde ooit een huishoudschool. Deze spinazie-academie werd ruim een kwart eeuw geleden door een groot contingent krakers in hergebruik genomen. Tien jaar later kregen de bewoners de kans om hun appartement te kopen. Van kraker tot eigenaar dus. De begane grond kreeg de bestemming van gemeenschapsruimte. Toen ten tijde van de eeuwwisseling de voormalige stookkelder de functie van theater- en danszaal kreeg, huisde er een theatergroep die op onregelmatige tijden voorstellingen ten beste gaf. Weer wat later kwam er een krakerscafé in de riante ruimte, gevolgd door een vleesvrij restaurant/eetcafé dat vervolgens plaats maakte voor een thuishonk voor Koerdische vluchtelingen. Nu is Anita een drukbe-
zochte broedplaats met een volle agenda. Het ruim bemeten interieur doet op het eerste gezicht denken aan een wonderlijke mengeling van een Oosteuropese stationsrestauratie, een ruimere versie van het befaamde geheel in kringloopstijl gemeubileerde café Welling en de lounge van het Amstel Incontinental Hotel. Met dank aan de riant gecapitonneerde uitzakbankstellen. Aan de wanden wisselende exposities, en de verlichting komt voor rekening van een bonte verzameling geplisseerde lampenkappen uit de tijd dat onze grootouders nog geen notie van lichtspreiding hadden. Die werd door de firma Philips ergens in de jaren vijftig uitgevonden om de peertjesomzet te maximaliseren. Achter twee verschuifbare nepboekenkasten bereik je de theaterfoyer met bar, een afgezonderd rookhol en een trap omlaag naar de verdiepte gehoorzaal in de kelder. Capaciteit ruim 200 man, aandachtig luisterend naar of voluit swingend op live muziek van bandjes die de aandacht van het grote
MP3-publiek nog niet getrokken hebben of juist geen enkele ambitie in die richting met zich meedragen. Op andere avonden vertonen diskjockeys hun luidruchtige kunsten, is er een podium voor akoestisch spelende unpluggers of vindt een boekpresentatie plaats. En elke maandagavond is er cinematische pret op de Cinemanita cult-filmavond. De toegangsprijs voor de concerten ligt op de beschaafde hoogte van zes euro, de films bekijken kost een knaak. Op dinsdagavond vindt de bonte avond 'de Witte Gei't' plaats. Toegang gratis, inclusief diverse optredens en voorstellingen plus een huiskapster voor wie er geen moeite mee heeft een nieuwe, voordelig geprijsde coiffure te verkrijgen. Wel ten overstaan van een drinkende meute. ,,We beschouwen de Nieuwe Anita maar als een wat uit de hand gelopen hobby”, verklaart medeuitbater Jeroen Blankert monter. Samen met partner Olga runt hij al bijna vijf jaar de tent, die naar zijn zeggen een sterke magneetfunctie uitoefent op mensen uit de min of meer creatieve sector. Niet de cre-
atief-industriële types in modieus enge maatpakken, maar gewoon mensen die hun brood (zonder of zelfs mét beleg) verdienen met werk, zoeken naar werk of van schnabbeltje naar klus naar freelance-opdracht hoppen. Denk aan beeldende kunst, muziek, film, media, literatuur en journalistiek. Veel expats en andere al dan niet vrijwillige bannelingen blijken emplooi te vinden in de creatieve sector. Een aantal van hen, jonge en professionele tekstschrijvers, journalisten en redacteuren, organiseert elke maandag tussen zes en acht een gratis schrijfsalon. De Inktank, zoals ze zichzelf noemen, geeft gratis adviezen en tips over het schrijfvak. In twee talen, zodat vertaalproblemen Nederlands-Engels en vice versa makkelijk worden opgelost. Iedereen met schrijfsores of -ambities is van harte welkom. Of het nu gaat om het opstellen en bijvijlen van de perfecte sollicitatiebrief, het beramen van de volgende Grote Nederlandse Roman, de ultieme liefdesbrief of het allesveroverende bedrijfsplan. Schrijven is zilver, er over praten leerzaam en goud.
MUGWEBWINKEL AANBIEDINGEN v.l.n.r. The Who: Tommy (dvd) € 6,99 | John Legend’s: Get Lifted (cd) € 6,99 | Simon & Garfunkel: The essential (cd) € 6,99
www.mugweb.nl 20 0 9
M U G m ag a zine
Van 29 oktober tot en met 1 november zal een beurs voor betaalbare kunst op het Westergasterrein worden gehouden, de Affordable Art Fair. Carl Moore: Doctorbot, €750 (Zebra Gallery).
Aya Toshikama: Hitomi, €4.500 (Willem Kerseboom).
Open en makkelijke kunstbeurs Toine Graus
O
rganisatoren Sebastiaan van Kuijk en Joost Gijselman vertellen wat de bedoeling is van deze derde editie van de Affordable Art Fair. ‘Affordable’, wat houdt dat in? ,,De prijzen variëren van honderd tot maximaal 5.000 euro. Het is een hele open, makkelijke beurs. Alle prijzen staan bij de kunstwerken vermeld. De beurs is zo ingericht dat de kunstwerken makkelijk te bekijken zijn. De stands zijn niet diep maar breed en daardoor lijkt het één grote galerie. We vragen de galeriehouders om zich actief op te stellen en niet af te wachten tot iemand iets vraagt. Mensen die alleen komen om te kijken zijn ook van harte welkom. Elke galeriehouder neemt drie kunstenaars mee. Er lopen dus honderden kunstenaars rond op de beurs. We maken het de klanten zo makkelijk mogelijk:
er is een gratis crèche, kunstwerken worden gratis ingepakt en er zijn gratis workshops. Als je denkt ‘dat kan ik zelf ook maken’, kun je meteen aan de slag in de workshop gemengde technieken. Aanschuiven en meedoen. Het doel van de AAF is een nieuw publiek over de streep te trekken, mensen die normaal niet zo gauw de drempel van een galerie overstappen.” Waarom zo’n moeilijk woord: ’affordable’? Waarom niet Budget Art Fair? ,,We willen per se vermijden dat mensen de kunstbeurs gaan associëren met goedkoop in de zin van goedkoop gemaakt. Alles wat we aanbieden moet kwaliteit hebben. Dus geen canvasdrukken of ongelimiteerde uitgaven. Een speciale commissie controleert de kwaliteit. We willen alleen goede kunst tegen betaalbare prijzen. Daarom zijn er alleen kunstwerken van nog levende en vaak ook jonge kunstenaars
te koop. Maar verder kun je echt van alles aantreffen: schilderkunst, grafiek, fotografie, beeldhouwwerken, glaskunst, design. Veel moderne kunst, maar wil je een mooi landschap of een stilleven dat goed bij de bank past dan kun je ook op AAF terecht. In één dag kun je een overzicht krijgen van het hele Nederlandse kunstaanbod. Behalve een koopbeurs is het ook een interessante expositie. Elke dag is het aanbod anders omdat er veel verkocht wordt. Je hebt kans dat het kunstwerk dat je op het oog had net is verkocht. Je wordt er een beetje zenuwachtig, een beetje hebberig van. Kunst kopen is spannend." Affordable Art Fair klinkt erg internationaal. Is er ook kunst van Amsterdamse kunstenaars? ,,De AAF is een internationaal merk met een lokale benadering. Er zijn AAF’s in Londen, New York, Sidney, Melbourne, Parijs en dit jaar voor het eerst in Brus-
sel. Maar overal past de kunstbeurs zich aan aan de stad waar hij wordt gehouden. Zo merken we dat de beurs in Londen klassieker is dan die in Amsterdam. Wij kijken heel goed naar de lokale markt. Zestig procent van de galeries die meedoen, is Nederlands en een groot deel daarvan Amsterdams.” Waar komt het idee vandaan? ,,Tien jaar geleden begon Will Ramsay in Londen een kunstgalerie met de naam Will’s Art house. Ramsay is een beetje excentriek figuur. Hij komt uit een welgestelde familie met een militaire achtergrond. Maar Will ging kunstgeschiedenis studeren. Hij vond de kunstwereld veel te elitair. Daarom vestigde hij zijn Art House aan de goedkope kant van de Thames. Hij nodigde jonge kunstenaars uit die voor een redelijke prijs kunst aanboden. Het Art House werd een Art Fair en later kwam er affordabl e bij. Het idee sloeg internationaal aan.
Drie jaar geleden werd in Amsterdam de eerste AAF van het vasteland gehouden. Daarna kwam Parijs en nu Brussel. Maar alles begon tien jaar geleden in Londen. Dit is dus een jubileumjaar.” Wat is de verwachting in deze crisistijd? ,,In februari was er een AAF in Brussel. Ondanks de crisis liep die heel goed. Er waren veel bezoekers en er is veel verkocht. Misschien zal de gemiddelde aanschafprijs wat lager zijn dan in andere jaren. We verwachten zeker zoveel bezoekers als vorig jaar. Toen kwamen er meer dan dertienduizend mensen op af. Het publiek van de AAF is anders dan dat op gewone kunstbeurzen. Ze kopen kunst niet als investering maar puur en alleen omdat ze iets mooi vinden. Je kunt heel gelukkig worden van kunst, zeker in een crisis.” Toegangsprijs €13 met stadspas €10 Roger Mavity: In the mannequin Factory €3.900 (Samuel Frederic) (links). Ione Rucquoi: Heart to heart prijs onbekend (Bo Lee Gallery) (rechts).
M U G m ag a zine
ok tober
20 0 9 K uns t & Cult uur 13
agenda cultuur 1
t/m za 29 november Tentoonstelling Fazal Sheikh
De Amerikaanse fotograaf Fazal Sheikh (1965) specialiseert zich in verstilde zwart-wit portretten van mensen in vluchtelingenkampen in Kenia, Tanzania en Pakistan. Daarnaast tekent hij hun verhalen op. Ook aandacht voor zijn recente foto’s uit India van vrouwen en kinderen in barre omstandigheden. locatie Huis Marseille, museum voor fotografie, Keizersgracht 401 info www. huismarseille.nl open di t/m zo 11:00 18:00 toegang gratis
Wo 14 oktober Voorlezen voor kinderen 3-7 jaar, aansluitend knutselactiviteit in het Kinderlab aanvang 15:00 toegang gratis Vr 16 oktober Koekjes! aanvang 9:30 en 10:45 (zie 10 oktober) Za 17 oktober Voorlezen voor kinderen 3-7 jaar, aansluitend knutselactiviteit in het Kinderlab aanvang 15:00 toegang gratis Za 17 oktober Theater van ’t woord, Ik zoek een woord. Dichters op zoek naar woorden, nieuwe woorden, rijmwoorden en een muzikant op zoek naar nieuwe akkoorden. Voor kinderen van 5 tot 10 jaar, aanvang 15:00 toegang 7,50 met OBA- of Stadspas 5,00
Ma 5 oktober t/m zo 7 februari Theater na Tomaat
Een tentoonsteling van het Theater Instituut over 40 jaar theatervernieuwing in Nederland. Door de befaamde Aktie Tomaat in 1969 tegen de traditionele theatervormen zijn ingrijpende veranderingen binnen het Nederlandse theater tot stand gebracht. Die invloed werkt door tot op de dag van vandaag. locatie Amsterdams Historisch Museum, N.Z.Voorburgwal 357 info www.tin.nl en www.ahm.nl open ma t/m vr 11:00-17.00 za/zo 11:00-17:00 toegang 10,00 / 5,00
Wo 7 t/m za 17 oktober Kinderboekenweek in de OBA
Het thema van de Kinderboekenweek dit jaar is ‘Aan tafel – eten en snoepen in kinderboeken’. In de Openbare Bibliotheek zijn bijna elke dag voorstellingen rond dit thema. locatie Centrale Biblotheek, Oosterdokskade 143 info 0900 242 5468 www.oba.nl Wo 7 oktober Voorlezen voor kinderen 3-7 jaar, aansluitend knutselactiviteit in het Kinderlab aanvang 15:00 toegang gratis Za 10 oktober Koekjes! Vertel-, zing-, doe- en knutselvoorstelling voor kinderen vanaf 3 jaar reserveren aanbevolen aanvang 15:00 toegang gratis Zo 11 oktober Theater van ’t woord met Stamppot Schmidt: een absurde voorstelling gebaseerd op gedichten van Annie M. G. Schmidt; kinderen wordt geleerd hoe een poëtische stamppot te maken. Voor kinderen vanaf 6 jaar, aanvang 15:00 toegang 7,50 met OBA- of Stadspas 5,00 Di 13 oktober Koekjes! Vertel-, zing-, doe- en knutselvoorstelling voor kinderen vanaf 3 jaar reserveren aanbevolen aanvang 9:30 toegang gratis Di 13 oktober Storytelling in English for infants and toddlers. Voorlezen en meezinguurtje voor de allerkleinsten in het Engels. Annie M.G. Schmidt Theater, aanvang 11:30 toegang gratis Wo 14 oktober Snoepcollages. Je kunt je eigen snoepcollage komen maken onder leiding van de Kinderacademie. Voor kinderen vanaf 3 jaar aanvang 11:00 en 15:30 reserveren aanbevolen toegang gratis
2
1
14 K uns t & Cult uur
ok tober
20 0 9
Zo 11 en 25 okt en za 24 okt Operette Patience
Thalia brengt operette Patience. Patience is een eenvoudig melkmeisje dat de harten heeft gestolen van twee dichters. Maar ze geeft niets om gedichten. Natuurlijk komt uiteindelijk alles goed in deze lichte opera van Gilbert en Sullivan: iedereen vindt een geschikte partner, ook al is het soms alleen maar een tulp of een lelie. Patience wordt in het Nederlands uitgevoerd door koor en solisten van opera- en operettevereniging Thalia en het Zaans Opera- en operetteorkest. locatie Zuider Amstelkanaal Theater, Frederik Roeskestraat 84 info www. Thalia-Amsterdam.nl aanvang 14:00 za 24 oktober 20:00 toegang 22,50 met Stadspas 17,50 met oktoberbon 10,00
zo 18 oktober Concert winnaars Voce Particolare
Een concert van drie winnaars van het tv-programma Una Voce Particolare: Sandra Lakerveld, sopraan, Simon van Hoorn, bas, en Bart Poort, tenor. Zij worden muzikaal ondersteund door Vocalgroup Surprise uit Huizen, een zanggroep van veertien vrouwen onder leiding van Paul Grob. Louis Levelt begeleidt de zangers op piano. Op het programma staan o.a. het duet uit de Parelvissers, een medley uit Mama Mia, Mada mina uit Don Giovanni, Cielo e mar uit La Cioconda en liederen uit Porgy and Bess en Showboat. locatie Augustinuskerk, Postjesweg 123 info 06 13 31 11 41 aanvang 14:00 zaal open 13:15 toegang (incl. 2 consumpties) 10,00 met Stadpas 7,50 met oktoberbon 3,50
Wo 21 oktober Roodkapje Strikes Back
Een jeugdvoorstelling van het duo Wiersma en Smeets waarin het sprookje van Roodkapje op een heel aparte manier verteld wordt. Met gebruik van onder andere animatie begint het verhaal van Roodkapje weer van voren af aan nadat ze uit de buik van de wolf is bevrijd. Maar Roodkapje heeft de vorige keer goed opgelet en kent nu de streken van de wolf...
Muziekcentrum Noord, Alkmaarstraat 10 info www.uitinnoord.nl aanvang 14:00 toegang t/m 15 jaar 4,50 vanaf 16 jaar 5,50 met kortingspas 1,00 goedkoper locatie
Za 24 oktober Bands Sarsaparilla en Scram c baby
Sarsaparilla is een band uit oorspronkelijk Philadelphia, die nu in Berlijn woont. De band speelt in diverse stijlen, zoals folk ballads, garage punk blues, beatbox en veel drums. Scram c baby is een van de meer bekende bands uit Amsterdam met in de gelederen de befaamde drummer Henk Jonkers (ex-Fatal Flowers). Hun nieuwe cd 'The thing that wears my ring' omschrijven ze zelf als een 'rollercoaster ride' met vreemde samples, catchy pop tunes en dirty rock and roll. Deze cd kreeg uitstekende recensies. locatie Nieuwe Anita, Frederik Hendrikstraat 111 info www.denieuweanita.nl aanvang 20:00 toegang 6,00
2
Za 24 okt t/m zo 22 nov Foto-expositie Brakke Grond
In Vlaams Cultuurhuis de Brakke Grond een foto-expositie van de Vlaamse fotografe Charlotte Lybeer. Speciaal voor de Brakke Grond fotografeerde zij een reeks beelden over LARP (Live Action Role Playing); portretten van mensen die in de huid kruipen van fantasy figuren in hun eigen huiselijke interieur. locatie Vlaams Cultuurhuis de Brakke Grond, Nes 45 info www.brakkegrond.nl open ma 13:00 – 18:00 Di t/m vr 10:00 – 20:30 Za 13:00 – 20:30 Zo 13:00 – 17:00 toegang gratis
Do 29 oktober Culturia muziek&comedy
Gevarieerde avond met conference, muziek, interviews, improvisaties en onverwachte gasten. Rob Laloli ontvangt muzikale en komische gasten onder begeleiding van het Trio the Seductors. locatie Theater De Cameleon, 3e Kostverlorenkade 35 info 489 46 56 aanvang 20:30 zaal open 20:00 toegang 5,00
vr 30 oktober Comedy in Podium Mozaïek
Roué Vermeer, al 10 jaar comedian en Murth Mossel, bekend van de Comedytrain, staan in hun dubbelprogramma garant voor humor. Grappige verhalen en scherpe observaties. Onderwerpen waar je normaal niet over praat, overgoten met een humoristische saus. U krijgt ook een gratis kopje thee, koffie of fris aangeboden. locatie Podium Mozaïek,Bos en Lommerweg 191 info www.podiummozaiek.nl aanvang 21:00 toegang 18,00 met Stadpas, in voorverkoop 16,00 met oktoberbon gratis (Verder Diner Culturel, meerprijs 18,00 introductieworkshop stand-up comedy, meerprijs 12,00) M U G m ag a zine
agenda politiek Maandag 12 oktober Crisis!
Arbeidseconoom Wiemer Salverda (UvA) houdt een lezing over de ins and outs en pro’s en contra’s van de crisis en de gevolgen voor arbeidsmarkt, werkgelegenheid en inkomensverdeling. Daarna debat. Locatie Volksuniversiteit, Rapenburgerstraat 73 Reserveren en informatie 626 16 26 / www.volksuniversiteitamsterdam.nl Aanvang 19:30 Toegang 9,00
Maandag 12 oktober Strijdtoneel
Soldaten die vechten voor Nederlandse belangen en idealen. In Nederland leven burgers die soms gemakzuchtig oordelen over het werk van het leger. Een gesprek tussen soldaten, burgers en bestuurders. Locatie De Balie, Kleine-Gartmanplantsoen 10 Reserveren en informatie 553 51 00/ www.debalie.nl Aanvang 20:30 Toegang 7,00 met korting 5,00
Dinsdag 13 oktober Sociale cohesie in de stad
Wethouder Freek Ossel laat het achterste van zijn tong zien in een confrontatie van wijkaanpak en de alledaagse realiteit van de grote stad. Wat gebeurt er nu precies met al het geld dat gemeente en woningcorporaties in de sociale samenhang en ontwikkeling steken? Debat met alle betrokken partijen, ambtenaren, zakenmensen en publiek. Locatie De Balie, Kleine Gartmanplantsoen 10 Reserveren en informatie 553 51 00/ www.debalie.nl Aanvang 20:00 Toegang 7,00 met korting 5,00
Donderdag 15 oktober Ontwikkeling kent geen shortcut
Debat over de effectiviteit van kleinschalige ontwikkelingsamenwerking. Hoe deden de missie en de zending het in vroeger jaren? En welke lessen kunnen we leren van het verleden? Locatie Felix Meritis, Keizersgracht 324 Reserveren en informatie mail naar lezing@ wildeganzen.nl (o.v.v. naam, tel.nr., postcode en woonplaats) Aanvang 15:00 Toegang gratis
Zaterdag 17 oktober Laat maar waaien!
Ontwikkelingsamenwerking is een actueel thema in de politiek. Vaak levert dit dezelfde conclusies of stokpaardjes op. 'Laat maar waaien' denk je dan. Hoog tijd voor een nieuwe, frisse wind. Waar moet het heen in de toekomst? Samenwerken met betrouwbare overheden of juist investeren in fragiele staten? Inclusief lunch en informatiemarkt. Na afloop borrel met muziek. Locatie Felix Meritis, Keizersgracht 324 Reserveren en informatie www.politiek2015.nl Aanvang 9:30 Toegang gratis M U G m ag a zine
Is ook te zien in de Openbare Bibliotheek (OBA) op het Oosterdokseiland, op de vijfde etage bij het hobbyplein.
Empty your pocket Sami Kaspi Fotoproject MUG-fotograaf George Maas | www.fotonova.nl
S
ami Kaspi is een joodse Marokkaan in Nederland en voorloper in de discussie over culturele identiteit. Hij is de oprichter van de stichting Maïmon, ter bevordering van de band tussen moslims en joden. Voor zijn werk ontving deze ‘bruggenbouwer’ twee koninklijke onderscheidingen: in Nederland en in Marokko. De foto is gemaakt voor zijn voordeur. Kaspi: ,,Mijn portemonnee is dik maar er zitten alleen maar visitekaartjes in. Geen geld. Op die kaartjes kun je
niet leven, moppert mijn vrouw wel eens. Maar ik zit vol kaartjes: van de stichting maar ook privé. Omdat ik vaak mensen help, heb ik een druk sociaal leven. Bovendien geef ik veel lezingen, waar ik ook altijd kaartjes krijg. Mijn geld zit los in mijn broekzak. Als orthodoxe jood probeer ik altijd iets voor mijn medemens te doen, bijvoorbeeld door heel discreet geld te delen met de armen. Je ziet verder een treinkaart, ik reis ontzettend veel met de trein. Dat geeft me meteen gelegenheid te
discussiëren met andere reizigers en dat doe ik graag. De drie verschillende sleutelbossen zijn van mijn huis en van mijn twee werkplaatsen. Ik schilder en teken veel, dat is mijn hobby. Dan liggen er twee keppels. De kleur maakt niet veel uit, maar wit valt meer op in de menigte. Als ik een keppel, of kipa, verlies, dan heb ik altijd reserve. Zo kan ik altijd laten zien dat ik jood ben. In Marokko wijzen mensen niet naar een kipa of djellaba, daar zijn ze multicultureel. In het westen kan dat wel. ok tober
Men mag me herkennen als jood. Dat levert discussie op en dat mag. Bovendien moet je een hoofddeksel op voordat je over God praat. Je begeeft je altijd onder God. Een kipa erkent dat er iets of iemand boven je staat. Het dragen van een kipa doet wonderen bij sommige mensen, het zou het heiligdom van het jodendom kunnen overdragen. Soms wordt me wel eens gevraagd er eentje af te staan die is gedragen. Want alle gedachten en wijsheden zitten in die stof...” Michiel Wetzer 20 0 9 K uns t & Cult uur 15
sociaal raadslieden
jacques peeters
Ziek, zwak en misselijk De aftrekpost buitengewone uitgaven is veranderd. Zoals zoveel mensen heb ik daarom eind vorig jaar nog snel een nieuw brilletje gekocht. De kosten die niet door de ziektekostenverzekeraar zijn vergoed, heb ik in mijn belastingaangifte over 2008 opgevoerd als specifieke ziektekosten. Dit was meer dan €325 en hierdoor had ik recht op een aanvullende aftrek wegens chronische ziekte. Volgens de belastingdienst was ik door deze eenmalige uitgave voor een bril namelijk chronisch ziek – en dat leverde een extra aftrekpost op van €821. Dit soort uitwassen is reden geweest om de regeling te versoberen. In de aangifte over 2009 is een aantal aftrekposten vervallen. Hiervoor in de plaats gekomen is de Wet tegemoetkoming chronisch zieken en gehandicapten (Wtcg). Deze wet brengt ten eerste een verlaging van de eigen bijdrage voor AWBZ zorg met zich mee. Als u hier recht op heeft, hoeft u geen aanvraag in te dienen. Bij thuiszorg wordt
de korting in het voorjaar van 2010 in één keer uitgekeerd. Bij verblijf in een instelling wordt de korting vanaf 2009 verrekend op de maandelijkse factuur. Voor meerkosten (zoals extra stooken reiskosten) bestaat een jaarlijkse tegemoetkoming van €150, €300, €350, of €500. Het CAK stuurt zelf bericht aan rechthebbenden. Tenslotte geeft de Wtcg recht op een (extra) tegemoetkoming van €350 voor mensen die tenminste 35% arbeidsongeschikt zijn en een uitkering van het UWV ontvangen. Ook dit gaat automatisch. Samen met de - uitgeklede - aftrekpost buitengewone uitgaven bestaan er twee landelijke regelingen voor extra kosten bij ziekte of handicap. Beide regelingen komen achteraf tot uitbetaling. De gemeente Amsterdam kent bovendien een aanvullende voorziening die bepaalde kosten vooraf vergoedt. Om hiervoor in aanmerking te komen moet u wel een aanvraag doen. Hierbij wordt gekeken naar inkomen en gezondheidstoestand.
De tegemoetkoming bestaat uit vaste (‘forfaitaire’) bedragen, voor acht kostensoorten (’modules’). Het gaat hier bijvoorbeeld om een vergoeding voor maaltijden of extra dieetkosten. Als u voor geen van bovenstaande regelingen in aanmerking komt, of meer kosten maakt dan worden vergoed, kunt u een aanvraag bijzondere bijstand doen. Dit is een uitzondering op de regel dat bijzondere bijstand vooraf moet worden aangevraagd. Net als bij andere vormen van bijzondere bijstand geldt hier wel dat alle andere voorzieningen maximaal zijn benut. Al met al een ingewikkeld stelsel van regelingen en procedures. Het is de vraag of de besparingen opwegen tegen de kosten. Neem voor vragen over de uitwerking in uw geval contact op met de sociaal raadslieden in uw buurt. Edwin Bierlee, Sociaal Raadslieden Amsterdam Noord
juridisch loket
Klagen bij verzekeraar binnen een jaar De vakantieperiode is weer achter de rug. Veel mensen hebben – ondanks de economische omstandigheden – toch vakantie gevierd, in binnen- of buitenland. Het komt nogal eens voor dat tijdens zo’n vakantie u iets kwijt raakt. Bent u verzekerd, dan kunt u uw schade claimen bij de reisverzekering, als u die heeft afgesloten. Hieronder leest u wat u kunt doen wanneer de verzekering de claim afwijst. Ook voor andere verzekeringen, en klachten die u daarover heeft, geldt het onderstaande. ,,Op weg naar Frankrijk heb ik mijn digitale camera op een picknicktafel laten liggen in de buurt van Maastricht. Toen ik op mijn vakantieadres in Frankrijk aankwam, merkte ik dat mijn camera weg was. Ik heb toen geen aangifte meer gedaan van verlies hiervan, omdat ik al in het buitenland was. Mijn reisverzekering heeft de vergoeding van de schade afgewe-
Juridisch Loket
tel. 0900-8020 (10ct per minuut) Bezoekadres Vijzelgracht 21-25 iedere werkdag 9:00 - 17:00 website: www.hetjl.nl
16 Opinie
ok tober
20 0 9
zen, omdat wij pas aangifte bij de politie van Maastricht hebben ingediend toen ons verzoek om schadevergoeding werd afgewezen. Ik vind dit niet redelijk. Wat kan ik hiertegen doen?” Antwoord: U doet er goed aan om een schriftelijke klacht bij uw verzekeraar in te dienen. U kunt uw verzekeraar uitleggen, dat het in dit geval niet redelijk is om aangifte bij de politie te eisen. U zult uw verzekeraar zo uitgebreid mogelijk duidelijk moeten maken hoe het kwam dat u geen "tijdige" aangifte heeft gedaan. U dient de klacht binnen 1 jaar na het ontstaan van het probleem te hebben ingediend. Bij afwijzing van uw klacht kunt u kosteloos terecht bij het klachteninstituut Financiële Dienstverlening (Kifid). De Ombudsman die aan dit instituut is verbonden zal eerst proberen een oplossing te verkrijgen via bemiddeling tussen u en de verzekeraar.
Sociaal Raadslieden
Centrum 1e Laurierdwarsstr. 6 St Antoniebreestr. 32-46 Kleine Wittenburgerstr. 1 Haarlemmerstr. 132/136 tel. 557 33 33 Zuidoost Hoofdvestiging Kempering 100B, tel. 314 16 18
Als u er dan nog niet uitkomt, kunt u het geschil binnen 3 maanden na het definitieve standpunt van uw verzekeraar voorleggen aan de Geschillencommissie Financiële Dienstverlening. De kosten hiervoor bedragen €50. Verzekeraars die lid zijn van het Verbond van Verzekeraars en tussenpersonen die lid zijn van het NBVA, zijn aangesloten bij het Kifid. Voor juridische vragen kunt u terecht bij het Juridisch Loket. Onze hulp is gratis. Het Juridisch Loket is bereikbaar op telefoonnummer 0900-8020 (10ct per minuut), op werkdagen van 9.00 tot 20.00 uur. Het Juridisch Loket Amsterdam is gevestigd aan de Vijzelgracht 21-25. De balie is geopend op werkdagen van 9.00 tot 17.00 uur. Voor informatie kunt u ook terecht op onze website: www.juridischloket.nl Juridisch Loket Amsterdam Anneke van Kesteren
Noord Volendammerweg 51B Hagedoornplein 1B Tuindorp Oostzaan Aldebaranplein 2C Banne Buiksloot Botterstraat 185B tel. (cliënten): 435 45 55 website: www.sociaalraadslieden.nl
Die jeugd van tegenwoordig ,,Ik ben 24 jaar en net afgestudeerd. Sinds maart van dit jaar ben ik werknemer maar ik voel me niet vertegenwoordigd door de FNV. Ik ben nu eenmaal geen 58-jarige blanke Corusmedewerker die er tegenaan hikt om twee jaar langer te werken. Ik denk namelijk dat langer werken nodig is om onze economie betaalbaar te houden. Ik voel er helemaal niets voor me de rest van mijn werkzame leven blauw te betalen om de huidige groep mopperende bijna-gepensioneerden met 65 vrijaf te kunnen geven?" Bovenstaande tekst is afkomstig uit een ingezonden brief in de Volkskrant van 16 september jl. Normaal zou ik hiertegen zelf tekeer zijn gegaan. Maar soms is het beter dit aan anderen over te laten. Lees maar eens het antwoord van ene Arie Groenevelt op deze redenering. ,,De werknemers in dienst van Corus (vroeger Hoogovens) zijn trots op hun bedrijf, op hun werk en op het resultaat van hun gezamenlijke inspanningen. Slechts weinigen van hen hadden het geluk om tot hun 24ste te kunnen studeren en leerden hun vak op het bedrijf, de leerschool en op de avondschool. Als vanzelfsprekend betalen zij hun belastingen en de sociale verzekeringspremies, waaronder die voor de AOW. Met het klimmen der jaren gaan zij de prijs betalen voor de zware lichamelijke inspanningen en de ploegendiensten waarin zij werken. In het zicht van de AOW gaat er nogal eens één, die de eindstreep niet weet te halen, onderuit. Een verhoging van het recht op AOW van 65 naar 67 is voor hen een ramp! Waar haalt een pas afgestudeerde blaag van 24, met een arbeidsverleden van nog geen zes maanden en van wie de zwaarste lichamelijke inspanning waarschijnlijk het optillen van een bierpul is geweest, de moed vandaan om een oproep te plaatsen tot het verbreken van de solidariteit (het cement dat onze samenleving in stand houdt) met die hardwerkende medemensen? Wie beschermt die hardwerkende mensen tegen dit soort rechtse, asociale en over het paard getilde blagen?" Was ondertekend door Arie Groenevelt te Houten. Hmm Arie Groenevelt! Die naam komt me bekend voor! Toch niet die van de industriebond van de FNV ergens in de jaren 70? Van het type van het karakter ruwe bolster, blanke pit die het de werkgevers dun door de broek liet lopen. Waar iedereen dan weer van profiteerde. Maakte hem niet uit of je jong, oud, zwart, wit, man of vrouw was en bent. Jaques Peeters
M U G m ag a zine
ingezonden
betoog
Stuur uw brief naar redactie@ mugweb.nl of naar MUG, Antwoordnummer 10520,1000 RA Amsterdam. Vermeld als onderwerp 'ingezonden'. De redactie behoudt zich het recht voor uw brief in te korten. Anonieme inzendingen worden niet geplaatst.
MINI
MA
Huurtoeslag
Al maanden heb ik problemen met mijn huurtoeslag. Afgelopen zomer vroeg de belastingdienst om mijn gegevens, zodat ze mijn recht op huurtoeslag kunnen checken. Jarenlang is de afrekening van mijn huurtoeslag probleemloos verlopen. Het bedrag waar ik recht op had, werd rechtstreeks op de rekening van de woningbouwvereniging gestort. Het bedrag aan huur wat ik nog moest betalen werd daarna keurig automatisch afgeschreven. Sinds enkele maanden is deze situatie veranderd. Ik krijg mijn huurtoeslag door de Belastingdienst nu op mijn eigen rekening gestort en dien de volledige huur daarna zelf te betalen. Sindsdien gaat het mis. Ik krijg namelijk elke maand een ander bedrag aan huurtoeslag gestort. De ene maand krijg ik €190 overgemaakt en de maand daarop maar €80. Ik heb de Belastingdienst daar al diverse keren over gebeld. De dienst heeft al mijn gegevens, maar toch wordt het bedrag elke keer verkeerd berekend. En elke keer krijg ik een keurige medewerker aan de lijn, die mij belooft dat het de volgende maand goed komt. Er wordt erkend dat het probleem bij de Belastingdienst ligt, maar het zou inmiddels zijn opgelost. Omdat ik elke maand een ander bedrag krijg overgemaakt, weet ik niet waar ik aan toe ben. Ik maak me zorgen dat ik straks heel weinig of helemaal geen huurtoeslag krijg overgemaakt. Ik kan er geen touw aan vastknopen hoe ze aan al die verschillende bedragen komen en er geen enkele logica in vinden. Ik leef alleen van AOW en heb geen aanvullend pensioen. Ik kan dus snel in de financiële problemen komen. Ik zou graag eens een deskundige van de Belastingdienst willen spreken en mijn verhaal vertellen. Volgens mij is het een puinhoop daar. Niemand kan mij uitleggen wat er nu precies fout gaat. Ik ben in staat op de trein te stappen en naar het belastingkantoor in Apeldoorn af te reizen. Mw. G., Osdorp (naam en adres zijn bij de redactie bekend; de schrijfster wil om redenen van privacy niet met haar naam in de krant) Correctie In het septembernummer is de foto op pagina 2 bij het artikel over het jubileum van het Juttersdok gemaakt door Ingrid de Groot en is de linkerfoto op pagina 7 bij De kwestie gemaakt door Fred van der Zee.
M U G m ag a zine
Illustratie: Eddo
Voor ‘Betoog’ nodigt MUG iedere maand een schrijver uit om zijn of haar mening over een actueel onderwerp te geven.
'Staat creëert tweederangsburgers' Het belangrijkste voor mij van Prinsjesdag was dat aangekondigd werd dat vanaf 2010 38 miljard bezuinigd wordt en daarover een breed maatschappelijk debat moet komen.
W
at de regering betreft moet er niet alleen een debat over inkomsten en uitgaven gevoerd worden, maar ook over de herinrichting van de samenleving: een heroriëntatie op de verhouding staat versus markt, op het belastingstelsel en de sociale zekerheid en op de economie. Wouter Bos noemde als voorbeeld alle regelingen die met kinderen te maken hebben: kinderbijslag, kinderaftrek, kinderopvang, etcetera. Waarom maken we daar niet een regeling van die efficiënt door één instantie kan worden uitgevoerd? Wat zorgen baart bij de discussie die ongetwijfeld zal losbarsten, is de manier waarop de burgers op de verslechteringen zullen reageren, hoe die verslechteringen verdeeld zullen worden en hoe de bestuurders denken de mensen die getroffen worden in het gareel te houden. Anders gezegd: de verdere ontwikkeling van de controle- en strafstaat waar vooral mensen op de onderste treden van de maatschappelijke statusladder mee te maken zullen krijgen. Het gevaar bestaat dat die strafstaat zal worden gebruikt om de gevolgen van de economische crisis af te wentelen op de mensen aan de onderkant van de samenleving, waarbij de middenklasse zijn onvrede zal projecteren op die (allochtone) onderklasse. Al enkele decennia lang wordt de toegang tot de sociale zekerheid en de bijstand ingeperkt door steeds strengere controles en activeringsmethoden voor langdurig werklozen, die slechts
tot doel hebben de greep op het leven van deze mensen te vergroten. In dit verband komt de Participatiewet van de VVD op een strategisch belangrijk moment. Deze wet wil bijstand, WSW, werkloosheidsregelingen en de Wajong samenvoegen. Ze mikken hierbij op een door de staat gecreëerde ‘onderklasse’ van qua rechten tweederangs burgers, die met zo minimaal mogelijk publieke middelen hun hele leven aangewezen blijven op een permanente combinatie van een bijstandsachtige minimumuitkering met pulpbaantjes (qua arbeidsvoorwaarden en omstandigheden). Daarbij streng gecontroleerd door de staat. De VVD wil daarbij weliswaar een soort bijverdiensteregeling invoeren, maar ontsnappen uit het armoedebestaan door betaald werk zal gezien de massawerkloosheid maar voor een kleine minderheid zijn weggelegd. In feite gaat het bij de participatiewet naast het creëren van een klasse van rechteloze en streng gecontroleerde burgers om een gigantische loonkostensubsidie aan het bedrijfsleven, dat geen verplichtingen krijgt opgelegd. Bedrijven willen geen maatschappelijke kosten betalen, omdat ze zo goedkoop mogelijk willen produceren en daarom maatschappelijke kosten op het gebied van milieu, duurzaamheid en bijvoorbeeld de leefbaarheid in de wijken op het bordje van de gemeenschap schuiven. De sociaaldemocratie staat nu meer dan ooit voor een principiële keuze: of meegaan in de voorstellen van de VVD om een onderklasse te creëren, of een discussie beginnen. Daarbij zouden dan concrete voorstellen gedaan moeten worden om het neo-liberale marktdenken van de afgelopen 30 jaar om te buigen, een deel van de privatiseringen terug te draaien en vitale onderdelen van de maatschappij terug te brengen in handen van de gemeenschap. Kijk naar de financiële sector. De staatsschuld bedraagt momenteel 380 miljard euro. Daarover betalen wij 11 miljard rente per jaar. Deze staatsschuld
is niet in de laatste plaats ontstaan door de miljardensteun aan de banken, waarbij in feite de kapitaalverschaffers schadeloos werden gesteld voor hun verliezen en niets in de banken zelf werd geïnvesteerd. Het begrotingsoverschot is vooral daardoor omgeslagen in een jaarlijks tekort van ongeveer 38 miljard euro. De Raad van State wijst er in haar reactie op de miljoenennota op dat als de recessie nog een tijdje aanhoudt, deze staatsschuld met haar steeds verder oplopende rentelasten onbeheersbaar wordt. Deze vergoedingen aan het financierskapitaal dreigen de productieve overheidsuitgaven te verdringen. De Raad van State zegt dat de winsten van het financierskapitaal zijn geprivatiseerd en de verliezen gesocialiseerd. De systeembanken, die nodig zijn voor het betalingsverkeer in de economie, hoefden niet te boeten voor hun gedrag en hebben de gemeenschap gechanteerd met hun onmisbaarheid. Intussen vragen projectontwikkelaars en financiers op plaatsen waar veel verkocht kan worden nog steeds torenhoge huren. De markt werkt ook hier niet. Daardoor kom je voor zeer hoge kosten te staan om een bedrijf te beginnen of vol te houden. En dan heb ik het nog niet eens gehad over de hedgefondsen, die bij hun rooftochten kapitaal uit productieve ondernemingen trekken en het bedrijf met grote schulden achterlaten. De rentelasten van het zich als een zeepbel uitdijende financierskapitaal hangen als een molensteen om de nek van de maatschappij. Reorganisatie van het financiële stelsel is dringend noodzakelijk. Anders gaat de geschiedenis van deze crisis zich herhalen. De regering zegt, dat er geen taboes zijn bij de komende discussie over bezuinigingen. Dan zal eerst het taboe op nationalisatie van in ieder geval de systeembanken en een verdere grote greep van de gemeenschap op de financiële sector doorbroken moeten worden. Piet van der Lende van de Bijstandsbond ok tober
20 0 9 o pin ie 17
Problemen met uw uitkering in Amstelveen e.o.? Beëindiging, afwijzing, korting, uitblijven betalingen etc.
Heeft U problemen met Uw uitkering? T. 020-4537838 | F. 020-4537839 | Burg. A. Colijnweg 4 | 1182 AL Amstelveen Cliënten met een minimuminkomen zijn geen, of zeer weinig kosten verschuldigd. Eerste gesprek gratis.
:OALS s HET UITBLIJVEN VAN BETALINGEN
De Amsterdamse Vriendendiensten biedt boeiend
vrijwilligerswerk
Bel ons: 020 6839260 of kijk op www.vriendendiensten.nl
s AFWIJZING VAN UW UITKERING
s BEÑINDIGING VAN UW UITKERING
s TERUGVORDERING
s STRAFKORTING
7IJ BIEDEN U DESKUNDIGE HULP #LIÑNTEN MET EEN INKOMEN OP MINIMUMNIVEAU ZIJN GEEN OF ZEER WEINIG KOSTEN VERSCHULDIGD (ET EERSTE GESPREK IS ALTIJD GRATIS
!DVOCATENKANTOOR Ervaringen met (psychische) problemen in het dagelijks leven uitwisselen en delen? Kom naar de Multiloog®-bijeenkomsten voorjaar en zomer 2009 in A’ dam-West!
Walker & Wittensleger
Data najaar: 6 en 20 oktober, 3 en 17 november, 8 december Dinsdag: 20.00 - 22.00 uur. Plaats: Buurtcentrum de Waterval, Van Hallstraat 10, Amsterdam-West, hoek Van Hogendorpstraat, eindhalte tram 10, en bus 21. Organisatie: Stichting IPC i.s.m. INCA-PA.
(UNZESTRAAT s 7% !MSTERDAM 4EL s &AX