MIJN EERSTE DAGEN MET HET TEAM VAN OPTIMAAL TALENT…IN ATHENE! Ondergaande zon, een zomerbriesje, 30 graden, uitzicht over een historische stad en een mocktail in mijn hand. Niet echt een standaard omschrijving van nieuwe werknemers op één van hun eerste werkdagen. Toch is het de juiste omschrijving van de setting waarin ik mijn nieuwe collega’s heb mogen leren kennen. Tijdens het laatste gesprek van de sollicitatieprocedure, waarin we naar elkaar uitspraken dat we graag met elkaar wilden samenwerken en ik aan de slag zou gaan als de nieuwe office manager, werd mij één eis gesteld. Namelijk mijn deelname aan het teambuildingsuitje naar Athene, in mijn eerste werkweek. Ik kan vervelendere eisen bedenken en uiteraard voldeed ik daar graag aan! Zo schudden we elkaar officieel voor het eerst de hand als collega’s, om 7 uur in de ochtend op Schiphol, terwijl we verzamelen met onze koffers voor onze trip. Je zou denken dat dit heel onwennig zou voelen, maar als je je eerste uren als team doorbrengt met je net-wakker-gezicht, een volle koffer en tickets op zak naar een zonnige bestemming, dan voelt het al snel als een vriendengroep die een stedentrip gaat maken. Zeker als je in de eerste uren al wat vakantie-vertrek-obstakels hebt doorstaan, zoals een wilde shuttlebusrit naar het vliegveld, bagage inchecken a la 2014 (wat niet werkt en dus doorgestuurd worden naar een balie voor bagage inchecken a la 2004) en je verheugen op je geboekte window-seat en dan net die ene stoel hebben waarbij ze vergeten zijn om het raam in de zijkant van het vliegtuig te plaatsen. De kennismaking met mijn nieuwe collega’s verloopt dan ook heel soepel, in de vier dagen dat we in Athene verblijven. We hebben een schoon en modern hotel, midden in het centrum van Athene, aan de rand van de twee leukste wijken die de stad rijk is: Plaka en Monastiraki. We arriveren halverwege de middag en het doel voor de rest van de dag is simpel: lunchen, de buurt rondom het hotel verkennen en de dag afsluiten met een typisch Griekse maaltijd. De straten rondom ons hotel zijn bruisend, met veel winkeltjes en aan de ingang van ons hotel grenst een dagelijkse voedsel- en curiosamarkt. Boven de straten torent de indrukwekkende Akropolis met daar bovenop het historische Parthenon. Al snel blijkt dat wanneer je de Akropolis als kompas aanhoudt voor de richting waarnaar je loopt, je al snel terecht komt in de gezelligste straten van Athene. We kwamen daarom al snel op een knus pleintje, die het middelpunt bleek te zijn van vele
straatjes van de wijk Plaka. Aan het plein grenzen een hoop goed ruikende eettentjes, dus al snel hadden we een knusse plek gevonden waar we ons eerste typisch Grieks gerecht aten: (veel) Gyros. Tijdens het eten maken we verdere plannen voor de aankomende dagen. Wat willen we zien, welke spellen gaan we spelen (dit vond ik verrassend, maar het testen van methodieken in spelvorm is een vast onderdeel voor teambuildingtrips van Optimaal Talent, zo werd mij verteld), wanneer bezoeken we de Nederlandse Ambassade (en afspraak die Stephen voorafgaand aan onze trip heeft kunnen maken) en wanneer bespreken we de uitslagen van de TMA test die ik had gemaakt (iets waar ik erg benieuwd naar was)? Belangrijke vereisten van de planning waren ontspanning en tijd om elkaar te leren kennen. Een nieuwe invulling voor teambuildingsuitjes voor Viktor, Stephen en Corrien, aangezien ze normaal gesproken tijdens die tripjes voornamelijk ook aan het werk zijn. Het vroeg opstaan (lees 04:30u) en de reis, hakt er bij ons allemaal behoorlijk in en krijgen we allemaal last van de bekende after-dinner-dip. We willen de tocht naar de Akropolis maken, maar die lijkt vooral ver weg op een steile helling. Wanneer er een tourbus voorbij rijdt die langs alle hotspots van de stad gaat, hoeven we allemaal niet lang na te denken. Een paar minuten later, zaten we heerlijk in het zonnetje en met een heerlijk briesje op het dak van de bus en kijken we onze ogen uit. We rijden langs de bekendste pleinen van Athene, langs musea, historische gebouwen, maar ook langs heel veel nietszeggende wegen, straten en vervallen gebouwen. Het fijne was dat de bus ook de steile helling naar de Akropolis opreed. Echter dat ritmisch heen en weer schudden in zo’n bus, werkt heerlijk rustgevend en dus maakt niemand aanstalten om uit te stappen toen we stopte bij de halte van het Partheon. Uiteindelijk stappen we pas uit bij de dichtstbijzijnde halte van ons hotel, nadat we tijdens de rit wat laaghangende takken probeerden te ontwijken (wat niet iedereen lukte). De schemering was over de stad neergedaald. We hadden allemaal even een moment voor onszelf genomen op onze hotelkamers, zodat we de eerste indrukken van de stad konden verwerken. Nu was het tijd om de avonduren van de stad te ervaren en op zoek te gaan naar de tweede Griekse maaltijd van die dag. We duiken de straten van Plaka in, langs gezellige toeristische winkeltjes en laten ons leiden door de gezelligheid. Op elke hoek is er wel een leuk eettentje en worden we vriendelijk begroet door de obers, die hopen dat ze ons kunnen verleiden met een ‘uniek’ menu. Maar hoe verder we lopen, hoe meer gezelligheid we tegen komen en dus blijven we lopen. Langs archeologische opgravingen, etende mensen en bij elkaar komende jongeren die zo nu en dan spontaan een dancebattle starten. We waren ondertussen terecht gekomen op de hoofdweg omhoog, naar het Akropolis. Welke schitterend verlicht was in het ondertussen bijna donkere Athene. Op de hoofdweg werden aan weerszijde mobiele winkeltjes uitgeklapt met voornamelijk handgemaakte koopwaar. In de verte horen we de menigte vooral lachen en omkijken. Een man, verkleed als clown, houdt aan de lopende band voorbijgangers voor de gek of jaagt ze de stuipen om het lijf. Dit vonden wij uiterst vermakelijk en dus strijken we neer op één van de gezellige, maar vooral hippe terrasjes waarbij de naam van de bistro al gelijk zijn specialiteit vrijgeeft ‘Chocolat’. We genieten van onze verse smoothies of ice coffees envooral van onze omgeving. Er wordt nog getwijfeld of we nog iets gaan eten, maar die gigantische Gyros schotel lag nog steeds zwaar op de maag. Geen tweede Griekse maaltijd dus. We pakken er het eerste spel bij die we willen uitproberen, Omdenken, het kaartspel. Een kaartspel met provocerende vragen, waarmee je elk probleem tot mogelijkheid omdenkt. Hiermee kunnen we onze avond wel vullen. Al snel duurt het geven van antwoord steeds langer en merken we dat het tijd is om richting bed te gaan. We hebben de dag mooi benut en een hoop gezien. Tijd om op te laden voor dag twee!
Het ontbijt van het hotel had alles wat je graag zou zien. Verse koffie en sappen, yoghurt, muesli, broodjes, beleg, maar ook ‘bacon and eggs’ voor de zware ontbijters. Nadat we voldoende energie tot ons hebben genomen, is het tijd voor de planning van dag 2. Als eerste hebben we de afspraak bij de Nederlandse Ambassade op het programma staan. Het is al prachtig weer en omdat we zoveel mogelijk van de stad willen zien, besluiten we na het bestuderen van de kaart, dat we er heen gaan lopen. We lopen door de grote winkelstraten met grote ketens, naar een pleintje met een schattig brocante kerkje, midden tussen de winkels, naar een gigantisch plein die fungeerde als een grote rotonde. Aan het einde van het plein zijn de hoge trappen naar het Griekse regeringsgebouw. Achter het regeringsgebouw bevind zicht het groene hart van Athene, Ethnikós Kípos. Dit park was echt een oase van rust na al dat drukke verkeer en verborg een hoop kleine bezienswaardigheden, zoals beelden, zuilen en kleine ruïnes. Wonderlijk genoeg verliezen we ons gevoel van richting in dit grote park niet en lopen we langs de poort van Hadrianus, die het oude Athene met het nieuwe scheidt, het park uit. De ambassade bevond zich tegenover het oude Olympisch Station en de wapperende Nederlandse en Griekse vlaggen op de gevel van de ambassade, zijn niet te missen. Het gebouw van de ambassade oogt als een typisch overheidsgebouw. Beetje klinisch met muffe kantoorruimtes. Toen we echter op de verdieping aankwamen van de Nederlandse Ambassade, was duidelijk te zien dat ze daar wat aan gedaan hadden. Toen we door de draaideuren op de vloer van de ambassade kwamen, betraden we een grijze oase van rust en evenwicht. De verdieping van de Nederlandse ambassade is gemoderniseerd en aangepast, om volledig te voldoen aan de principes van het ‘nieuwe werken’. Geen aparte kantoortjes, maar één grote open ruimte met bureaus om de open cultuur te stimuleren. We worden rondgeleid door Siwarde Sap en Alexis Kontozamanis, die beide werkzaam zijn bij de Nederlandse ambassade. Ze vertellen ons hoe ze het nieuwe werken ervaren, wat ze van het nieuwe interieur vinden, wat hun rol binnen de ambassade precies is en hoe ze het leven in Athene ervaren als ‘Nederlander’. Ook praten we over de coachingtrajecten die ze beide volgen bij onze collega Ada uit de Bosch, die namens Optimaal Talent hun begeleidt. Het is erg bijzonder om zo een kijkje te mogen nemen binnen een ambassade. Eenmaal weer buiten, zitten we nog vol met alle indrukken en verhalen die we gehoord hebben. We besluiten om die al praten en lopend te verwerken, richting het Olympisch Station. Het is warm en het stadion ligt midden in de zon, zonder enige plek van beschutting. Vanaf de hekken kunnen we prima het indrukwekkende bouwwerk bekijken, wat eigenlijk niet meer is dan oude trappen rondom een stoffig veld. Aan Siwarde en Alexis hadden we gevraagd wat we nou echt moesten bezoeken hier in Athene en beide noemde ze het vernieuwde Akropolismuseum. Daarom zetten we koers naar het museum. Ook de straten naar het museum zijn bezaaid met gezellige eettentjes en dus zoeken we eerst een plekje in de schaduw om wat energie op te laden. Een koud glas ijsthee en een overheerlijke Griekse salade helpt daar prima bij. Het nieuwe Akropolismuseum is niet te missen. Het moderne hoekige en glanzende gebouw, wat voornamelijk uit glas bestaat, steekt kolossaal af tussen de oude, vergeelde en stoffige huizen en gebouwen in de pittoreske straatjes. De entree is spectaculair, waar je door de glazen vloer in de diepte van archeologische opgravingen kan kijken. We zwerven rond in het museum en er is een hoop te zien. Een hoop beelden die allemaal te maken hebben met de Akropolis en de tempel Parthenon. Er staan een aantal grote borden die wat verhalen vertellen over de geschiedenis, maar dit zijn vooral hele
lange stukken tekst. Al snel kwomen we tot de conclusie dat het museum een stuk interessanter zou zijn met een gids, die meer kan vertellen over de goden die worden afgebeeld en waar alle bouwwerken precies voor dienen. Zonder gids, zwerven we voornamelijk rond tussen de vele schatten waar we het geheim niet van wisten. Nadat we ook nergens een boekje kunnen vinden, waar we eventueel wat geheimen in kunnen ontdekken, besluiten we de buitenlucht weer op te zoeken. We hadden als tip gekregen dat het uitzicht vanaf het dakterras van het Griekse Hilton Hotel erg indrukwekkend is en dat de loungebar daar ook erg de moeite waard was. Op deze dag krijgen we in ieder geval niet te weinig beweging, want het Hilton Hotel bevind zich weer in de richting van de ambassade. Gelukkig hebben we een aantal leuke ‘raad-de-persoon-in-10-vragen’ spelletjes voor onderweg. Het dakterras van het Hilton Hotel is nog gesloten wanneer we aankomen en dus zoeken we verkoeling op het laagste niveau van het hotel, namelijk het zwembad. Wederom een plek van moderne luxe, in een ietwat vervallen stad. Ook het hoogste niveau is erg luxueus, maar vooral het uitzicht is indrukwekkend! De hele stad en zijn mooiste schatten zijn in één oogopslag zichtbaar. We worden er allemaal stil van en genieten van onze drankjes, nootjes en het prachtige uitzicht. Toen tijdens het ondergaan van de zon onze magen begonnen te rommelen, wisten we dat het tijd was om het culinaire centrum van Athene op te zoeken. De blaren stonden inmiddels al op onze voeten, dus dit keer kiezen we voor de beweging van de taxi die ons naar het centrum brengt. Daar doken we de straten van Plaka in, op zoek naar een mooie plek met goed eten. Veel restaurantjes voldoen aan onze eisen, maar toch blijven we weer lopen. Totdat we op een omhooglopende straatje stuiten, die prachtig wit en blauw verlicht is met mooi gedekte tafels met witte tafelkleden. Het was één en al sfeer wat ons tegemoet kwam en na een blik om de menukaart was restaurant Anthonio’s de plek waar we neerstreken. Het eten was er overheerlijk en vers en de bediening en de sfeer gastvrij en knus. Verzadigd keren we terug naar ons hotel, om ons ten rusten te leggen en op te laden voor een nieuwe dag. De wekker zou de volgende de ochtend namelijk zeer vroeg gaan. Om 06:15 zitten we met slaperige ogen aan het ontbijt. We hebben een eilandentour geboekt en we worden om 07:00u opgehaald met de bus, om naar de haven te rijden waar een boot ons mee neemt naar de Griekse eilanden die voor de kust van Athene liggen. Geen luxe zeiljacht en een select groepje toeristen ligt ons in de haven op te wachten, maar een grote partyboot waar drie bussen met toeristen naar toe stromen. Het personeel is echter reuze vriendelijk, de sfeer op de boot gezellig en het weer en uitzicht fantastisch. We hebben geweldige plekken in ligstoelen bemachtigd op het voordek van de boot en hebben vrij zicht over de Middelandse Zee. Alleen de eilanden Hydra en Poros kunnen ons verleiden om uit de stoelen te komen en de eilanden te bekijken. Poros geeft ons zelfs de gelegenheid om in het heerlijk lauwe turquoise zeewater in te duiken. Toch zorgen we dat we op tijd terug bij de boot zijn om onze vaste plekjes op het voordek weer in te nemen. Dutjes worden gedaan, boeken worden gelezen, gesprekken worden gevoerd en toen een school dolfijnen meezwom met de boot en in en uit het water sprongen, was het vakantiegevoel voor die dag compleet. Volledig tot rust en opgeladen komen we weer terug in Piraeus, de haven van Athene. In deze relaxte modus doen we een poging om een leuk nieuw tentje op te zoeken, waar we ons laatste Griekse diner kunnen nuttigen. Toen we echter weer langs het sfeervolle restaurant Anthonio’s liepen en we bedachten wat voor lekkers we nog niet gegeten hadden van zijn menu, streken we al snel neer op onze ‘vaste’ plek. Onder genot van het heerlijk eten en lekkere drankjes, bespreken we alle indrukken die we de afgelopen dagen hebben opgedaan en de band die we nu al
als team hadden opgebouwd. Een vakantieomgeving versnelt zeker ten positieve het proces van teambuilding! Morgen terug naar het echte leven. Voor we het weten zijn we weer terug op Nederlandse bodem, met cadeaus voor het thuisfront, een uitgerust gezicht en een zomers tintje. Ook hier schijnt de zon ons tegemoet! Morgen begint echt mijn eerste echte werkweek en kunnen we gaan ontdekken of de band die we in de afgelopen dagen hebben opgebouwd ook in het werkleven kunnen vasthouden. Ik ben er van overtuigd dat deze bijzondere start als team, een goeie manier is om een fijne samenwerking op te bouwen. Ik heb er zin in! En kijk al uit naar het volgende teamuitje…
