Migratie van VMware naar Hyper-V alex hendrikse
Planning en uitvoering
Windows Server 2008 R2 met Hyper-V is al weer anderhalf jaar op de markt. In deze periode zijn vele greenfield-implementaties uitgevoerd. Bovendien is Hyper-V ingezet om te migreren uit VMware. Tijd om op basis van de ervaringen uit het veld de balans op te maken en conclusies te trekken. Wat zijn de belangrijke randvoorwaarden voor een goed functionerende Hyper-V omgeving en hoe voert u een migratie uit van VMware naar Hyper-V? Dit artikel deelt met u praktijkervaringen en geeft best practices mee, zodat u aan de slag kunt. Tegenwoordig maken veel organisaties gebruik van virtualisatie-technologie voor servers. Desktop virtualisatie is daarbij sterk in opkomst. Voor beide oplossingen is als basis een hypervisor nodig. Hyper-V is bij Microsoft de hypervisor voor zowel server- als desktop-virtualisatie. Er zijn natuurlijk nog meer hypervisors op de markt. Welke hypervisor kunt u kiezen? Wat zijn de afwegingen die u kunt maken? Deze vragen zijn niet gemakkelijk eenduidig te beantwoorden. Veel organisaties hebben in het verleden al eens een keuze gemaakt, bijvoorbeeld voor VMware-ESX of vSphere als hypervisor-technologie voor servervirtualisatie. Wanneer een organisatie desktops gaat virtualiseren en een Virtual Desktop Infrastructure (VDI) wil uitrollen, dan wordt in de praktijk een eventueel eerder gemaakte keuze voor een hypervisor heroverwogen. Microsoft Hyper-V kan heel goed als tweede hypervisor worden ingezet naast een reeds bestaande hypervisor zoals VMware, maar Hyper-V kan ook worden ingezet als enige hypervisor zodat een bestaande VMware hypervisor implementatie volledig kan komen te vervallen. Het komt in de praktijk regelmatig voor dat er verkeerde argumenten worden gebruikt om Hyper-V niet in te zetten. Men denkt dat Hyper-V niet direct op de hardware wordt geïnstalleerd maar als applicatie fungeert binnen Windows. Dit is een misverstand. Hyper-V is de eerste hypervisor van Microsoft die direct geïnstalleerd wordt op hardware. Qua architectuur is Hyper-V dus geen applicatie binnen Windows Server 2008 R2. Ook kan Hyper-V worden ingezet op Windows Core zodat de footprint kleiner is en er minder patches geïnstalleerd hoeven te worden. Dit is een afzonderlijk compact product, dat gratis beschikbaar is onder de productnaam Windows Server Hyper-V, zie http://bit. ly/Hyper-V-Server. De volwassenheid en feature-set van Hyper-V wordt ook vaak genoemd als argument om niet 18
over te gaan tot implementatie. Maar in een relatief korte periode heeft Hyper-V zich bewezen als een volwaardige hypervisor in de markt die voor de meeste omgevingen voldoende functionaliteit biedt. In de eerste helft van 2011 wordt Windows Server 2008 R2 SP1 verwacht. Dit servicepack voegt een aantal belangrijke features voor Hyper-V toe, zoals Dynamic Memory en RemoteFX. Voor evaluatie is Windows Server 2008 R2 SP1 al als release-candidate (RC) te downloaden.
Tolerantie
Uw hypervisor-technologie keuze wordt met VDI belangrijker: afhankelijk van de VDI broker keuze kunnen meerdere hypervisors worden ondersteund. Ook zijn er bepaalde VDI-brokerproducten die een lock-in hebben met een specifieke hypervisor en dus geen andere third-party hypervisors tolereren. Het kiezen van een – andere – hypervisor lijkt een operationele technische keuze te zijn. Maar een hypervisor moet niet worden gezien als louter technisch element en de overweging moet niet beperkt blijven tot alleen de licentie- en onderhoudskosten en de featureset van de hypervisor. Net zo belangrijk is het management en de beschikbaarheid van managementtools voor de hypervisor. Met de komst van cloud computing moet ook rekening worden gehouden met virtual machines (VM’s) die in de cloud geplaatst gaan worden. Microsoft biedt via additionele System Center tools, zoals Virtual Machine Manager en Operations Manager, uitstekende managementmogelijkheden voor Hyper-V en VMware. Ook is het mogelijk om een VM vanaf Hyper-V gemakkelijk te migreren naar een Microsoft cloud oplossing zoals de Azure VM role. Via een virtual to virtual (V2V) migratie wordt dit mogelijk
feature In het kort: • Kostenbesparing • Hoge efficientie • V2V relatief eenvoudig • SCVMM als gereedschap • VMDK2VHS alternatief
gemaakt. De VM die dan op het Microsoft Azure platform wordt gehost, kan worden beheerd met Operations Manager. Zo ontstaat er een hybride Hyper-V omgeving, onpremises en in de cloud, gemanaged vanuit één interface.
Ontwerp van Hyper-V binnen de infrastructuur
De architectuur van Hyper-V is zo ontwikkeld dat er geen lock-in is in het gebruik van hardware. Hyper-V is schaalbaar en flexibel. De grote vrijheid kan in de verkeerde handen een nadeel zijn. Immers, vele opties kunnen zorgen voor verkeerde keuzes of foutieve configuraties waardoor Hyper-V uiteindelijk mogelijk minder goed functioneert ten opzichte van bijvoorbeeld VMware. Een gedegen ontwerpfase is ook bij Hyper-V noodzakelijk om het uiteindelijk goed te laten functioneren. Een ontwerp van Hyper-V bestaat uit meer dan alleen een ontwerp rond de hypervisor. De totale architectuur moet in kaart worden gebracht en de hypervisor kan niet als silo van de serverinfrastructuur worden gezien. Een belangrijke keuze in de ontwerpfase is bijvoorbeeld of Hyper-V geïnstalleerd gaat worden op blade- of rack-servers. Een rackserver heeft vaak meer uitbreidingsmogelijkheden op het gebied van interconnecties. Dat kan cruciaal zijn voor een goed ontwerp van Hyper-V. Interconnecties hebben voornamelijk betrekking op het aantal netwerk interfaces en de mogelijkheden en efficiëntie rond de interfaces naar de storage infrastructuur. Hieronder staat een praktijkvoorbeeld voor het aantal netwerk interfaces. Uitgangspunt is een twee-node HyperV cluster met disk majority, storage op basis van iSCSI, Cluster Shared Volumes en Live Migration. Hiervoor zijn de volgende gescheiden netwerken aanbevelingswaardig: • Management network: communicatie tussen servers en voor managementdoeleinden, zoals: SCVMM, RDP en DCOM • Cluster interconnect network: failover cluster communicatie ten behoeve van de cluster-heartbeat • Live Migration network: inhoud van het geheugen van de Virtuele Server, delta kopieën en CPU en apparaat status tijdens Live Migration • Clustered Shared Volumes network: wordt gebruikt voor IO redirection van CSV verkeer • Client Access network: connecties vanaf het client-LAN naar servers, zoals CIFS, Exchange/Outlook, applicatiedata en internetverkeer • iSCSI network: iSCSI netwerkverkeer ten behoeve van storage
Het is een best practice om de netwerken logisch van elkaar te scheiden met VLAN’s. Bovenstaande configuratie gaat uit van gemiddelde belasting op de fysieke servers. Om meer bandbreedte te krijgen, kan het noodzakelijk zijn om gebruik te maken van channels voor het Client Access network en MPIO voor het iSCSI network. Naast de netwerk interconnecties heeft ook de storage infrastructuur een grote invloed op de configuratie en prestaties van Hyper-V. Zo kan er gebruik worden gemaakt van het fiberchannel of iSCSI protocol. Afhankelijk van de vendor van de gebruikte storage moet ook rekening worden gehouden met mogelijke specifieke tooling vanuit de vendor voor het alignen van de disks om onnodige overhead en traagheid door misalignment in de storage te voorkomen. Ook moet er disk-alignment plaatsvinden voor de disks binnen de VM’s voor voornamelijk Windows 2000, 2003 en XP. Het is niet het doel van het artikel om nauwgezet alle details van dit soort verfijningen in de storage infrastructuur te bespreken. Maar het is wel het vermelden waard dat het van belang is het aantal noodzakelijke I/O’s per seconds (IOPS) goed te becijferen. Dat geldt ook voor de planning van de netto omvang van storage. Zeker in het geval van VDI oplossingen zijn IOPSprestaties cruciale zaken die in de planningsfase goed moeten worden gecalculeerd. Bij migraties van VMware naar Hyper-V moet ook rekening worden gehouden met specifieke VMware settings zoals Disk IO-throttling. Hyper-V kent een dergelijke setting niet, en dat moet dus met alternatieven worden ondervangen in de planning van de storage en de plaatsing van VM’s op fysieke hosts. Voor support is van het belang, dat Hyper-V wordt geïnstalleerd op een door Microsoft ondersteunde configuratie. Zogenaamde ‘Designed for Windows’ server-hardware is daarbij een goede basis. Of alles aan de vereisten voor het ontvangen van support voldoet, is te controleren door in Windows Server 2008 R2 te kiezen voor ‘validate a cluster configuration’. Als alles is gevalideerd en op alle punten configuratie is geaccepteerd, dan heeft uw clusterconfiguratie recht op ondersteuning van Microsoftsupport als er problemen zijn.
Management van VMware en Hyper-V
Na de installatie van de Hyper-V rol kunt u beginnen door de Hyper-V Manager te gebruiken voor het inrichten van de virtuele omgeving. Hyper-V Manager is beperkt maar biedt voldoende functionaliteit voor de initiële configuratie van Hyper-V en het aanmaken van VM’s. TechNet Magazine | maart 2011 19
Wanneer er wordt gemigreerd van VMware naar Hyper-V, dan zijn er tijdelijk twee hypervisors aanwezig binnen de infrastructuur die gemanaged moeten worden. Met behulp van Microsoft System Center Virtual Machine Manager (SCVMM) is het mogelijk om binnen één beheerinterface beide hypervisors voor de migratie te beheren. Voor volledige operationele controle van een virtuele omgeving is SCVMM onontbeerlijk. SCVMM ondersteunt de uitrol van VM’s met templates, kan met behulp van een gedeelde library de sources bij een installatie toewijzen en geeft mogelijkheden voor het genereren van rapportages. System Center Operations Manager (SCOM) kan worden uitgebreid met QMX SCVMM PRO Tips Management Pack, die voorziet in performance-metrics. Op basis daarvan
Kritische succesfactoren: • Maak een ontwerp van de gehele infrastructuur • Zorg voor voldoende interconnecties op de fysieke servers • Opslagcapaciteit en IOPS-prestatieniveau van de shared storage moeten vooraf worden bepaald • Besteed voldoende aandacht aan een gedegen netwerk interface ontwerp • Bouw een PoC en voer een representatieve load-test uit • Voorzie de Hyper-V hosts van de laatste hotfixes en patches • Zorg voor voldoende scripting-kennis voor Windows Core • Zorg voor een goede backup en recovery voor een rollback bij problemen tijdens migratie
kunnen VMs met Live Migration worden verplaatst naar andere hosts. SCVMM maakt Hyper-V Manager overigens niet overbodig; in Hyper-V Manager is het makkelijker om een ISO bestand te mounten en ook het optimaliseren van de netwerkconfiguratie (VMQ) is eenvoudiger te voeren, ten opzichte van SCVMM.
Licenties
Voordat de migratie van VMware naar Hyper-V kan plaatsvinden moet, naast bovengenoemde aandachtspunten, ook worden gekeken welke licenties nodig zijn. Het product Hyper-V los, is zoals eerder gesteld, kosteloos. Hyper-V gebundeld met Windows Server 2008 is dat niet. Er zijn verder nog een paar aandachtspunten met betrekking tot licenties. Voor het installeren van een Hyper-V cluster kan worden gekozen voor Windows Server Enterprise Edition, Datacenter Edition en Hyper-V Server. Om een VMware omgeving te kunnen beheren met SCVMM, is VMware vCenter een vereiste om de meest voorkomende taken te kunnen uitvoeren. Klanten die geen vCenter licentie hebben aangeschaft, kunnen hun bestaande VMware omgeving niet beheren met SCVMM. Dit omdat SCVMM gebruikmaakt van de vCenter API. 20
Verder is het handig om de System Center Server Management Suite Enterprise (SMSE) of Datacenter (SMSD) licenties aan te schaffen. Dit is een bundel van alle Microsoft System Center producten zoals SCOM, SCVMM en SCDPM voor het beheren en beheersen van virtuele omgevingen.
Migreren van VMware naar Hyper-V
Als het ontwerp van Hyper-V is gemaakt, de benodigde licenties zijn aangeschaft en de managementtools zijn gekozen, kan Hyper-V worden geïnstalleerd. Het is een best practice om een proof-of-concept te bouwen en daar ook load tests op uit te voeren om de configuratie van Hyper-V op eigen criteria te valideren. Wanneer de proof-of-concept succesvol is uitgevoerd, kan migratie plaatsvinden van VMware naar Hyper-V. De aanwezigheid van een migratieplan inclusief een roll-back scenario is noodzakelijk. De migratie kan een big-bang migratie zijn waarbij alle VMs in één worden keer gemigreerd. Maar in de praktijk blijkt dat er vaker een gefaseerde migratie wordt toegepast. De migratie van een virtuele server (Virtual Machine, VM) van VMware naar Hyper-V is een zogenaamde virtual to virtual (V2V) migratie en kan worden uitgevoerd met SCVMM in (naar keuze) een online- of offline-mode. Het is de moeite waard om een proefmigratie uit te voeren in een testomgeving of tijdens de proof-of-concept. V2Vmigraties hebben geen impact op de bronserver. Deze wordt na het succesvol afronden van een migratie naar de doelserver uitgeschakeld door SCVMM. Het roll-back scenario is dan ook vrij eenvoudig: zet de doelserver uit en de bronserver weer aan. Let er bij databaseservers en Exchange-servers die geen gebruik maken van shared storage op, dat niet gecommitteerde data verloren kan gaan, omdat de data alleen op de doelserver is weggeschreven. Overigens is de eenvoud van een V2V-proefmigratie met SCVMM geen vrijwaring om het maken van een consistente backup van de server die gemigreerd moet worden achterwege te laten. Tijdens de migratie kost de herstart van de VM en het de-installeren van de integration tools van VMware veel tijd. Tevens komt het in de praktijk voor, dat na een herstart van de VM op vSphere de netwerkconfiguratie niet meer beschikbaar is. Handmatig de netwerkdrivers toevoegen is dan een work-around, aangezien de netwerkdrivers noodzakelijk zijn voor het uitvoeren van een migratie met SCVMM. Migraties met behulp van SCVMM introduceren een geringe downtime, maar het blijft raadzaam om migraties in de (nachtelijke) rustige onderhoudsuren uit te voeren. Een andere mogelijkheid om VMs van VMware te migreren naar Hyper-V is het gebruikmaken van convertertools als de VMDK to VHD (VMDK2VHD) of de disk to
Best practices • Naast SCVMM kan Hyper-V Manager nuttig zijn voor beheertaken • Automatiseer veel voorkomende taken met scripting zoals VBS, PowerShell, WMI • Blijf dicht bij de use-case en business-case, bij het virtualiseren van servers of desktops • Vraag een licentiespecialist om advies over de juiste licenties en licentiebundels • Gebruik bij voorkeur SCVMM voor V2V (en géén disk-tooling) zoals VMDK2VHD • Inventariseer voorafgaand aan de migratie de configuratie van de VM, zoals netwerkinstellingen, opslagvolumes en dergelijke.
rovend zijn. De Remote Server Administration Tools (RSAT) zijn daarbij noodzakelijk om Hyper-V te configureren. Niet alle guest-operatingsystems zijn ondersteund op Hyper-V. Een aantal fabrikanten voorziet in firewall en anti-spam. Deze zijn vaak op basis van een Linux-distributie die wel wordt ondersteund door VMware, maar (nog) niet door Hyper-V. Niet alle leveranciers van applicaties geven ondersteuning op het gebruik onder Hyper-V. Vraag daarom bij de applicatieleverancier na of het gebruik van de applicatie onder Hyper-V wordt ondersteund. Om netwerkverkeer te analyseren bij troubleshooting, is het wenselijk zijn om met port-spanning netwerkverkeer te isoleren. Het is helaas niet mogelijk om een virtuele switch in promiscuous-mode te zetten om op die manier alle verkeer van een virtuele server te kunnen monitoren. Ook zijn er security- en intrusion-pakketten die niet kunnen worden gevirtualiseerd op Hyper-V, omdat deze van port-spanning gebruikmaken om netwerkverkeer te inspecteren.
VHD (DISK2VHD). Deze tools converteren sector-based een virtuele harddisk van het VMware formaat in het VHD formaat. Voordat de VMDK2VHD converter wordt gestart, is het van belang dat de integration-tools worden gedeïnstalleerd. Als de VMs gebruikmaken van een SCSIdisk, wordt dit door VMware aanbevolen. Zijn Windows XP, 2003 of eerdere versies geïnstalleerd, dan moet er handmatig een IDE-driver worden toegevoegd. Als dit niet wordt gedaan, dan zal de VM in Hyper-V een blue-screen geven met de melding: Inaccessible boot device. Dit komt omdat de geconverteerde VM geen primary IDE-channel heeft, iets wat Hyper-V wél verwacht.
Conclusie
In de praktijk blijkt dat Hyper-V een uitstekende hypervisor is voor zowel server- als desktopvirtualisatie. Het is mogelijk om kostenbesparingen te realiseren door te migreren van VMware naar Hyper-V. Deze kostenbesparing zit niet alleen in de kosten voor de hypervisor zelf, maar ook in de kosten voor onderhoud- en beheer-tooling. Door meer producten uit de Microsoft Sytem Center stack in te zetten, is het mogelijk om verdere kostenbesparingen te realiseren en een meer dynamische infrastructuur te creëren. De migraties van VMware naar Hyper-V zijn relatief eenvoudig.
Het kan zijn dat er tijdelijk extra storage capaciteit nodig is om een V2V-migratie uit te voeren, bijvoorbeeld als alle data binnen één VM staat opgeslagen en bij een migratie wordt gekopieerd naar de nieuwe omgeving. De storagecapaciteit kan wellicht worden uitgebreid of er kan voor de duur van de migratie tijdelijk storagecapaciteit worden gehuurd. In de praktijk blijkt dat bij goed geplande gefaseerde migraties dikwijls de bestaande storagecapaciteit toereikend is.
Aanvullende informatie:
• http://www.microsoft.com/windowsserver2008/en/ us/hyperv-supported-guest-os.aspx • http://www.microsoft.com/hyper-v-server/en/us/ overview.aspx • http://technet.microsoft.com/en-us/library/ cc764280.aspx • http://www.microsoft.com/downloads/en/details.aspx?FamilyID=ba6bd661-9195-4674-ac67dc382bce419e&displaylang=en • http://www.microsoft.com/systemcenter/en/us/ management-suites.aspx
Na de conversie van een VM moet deze zowel functioneel als technisch worden getest. Als blijkt dat de migratie is geslaagd, kunnen de virtuele schijven van de bronserver (VMware) worden verwijderd. Om er zeker van te zijn dat de gemigreerde servers naar behoren werken, is het raadzaam om deze direct te monitoren met Operations Manager.
Praktische beperkingen Hyper-V
Zoals eerder beschreven, is Hyper-V schaalbaar en flexibel, maar kent Hyper-V ook enkele beperkingen. In de praktijk blijkt dat het configureren van netwerkinterfaces bewerkelijk is op Windows Core. In het PowerShell voorbeeldscript bij dit artikel ziet u hoe NETSH wordt gebruikt om de netwerken correct te configureren. Dit deel kan tijd-
alex hendrikse is sinds 1996 werkzaam in de ICT. Hij is systeemarchitect en tevens directeur en eigenaar van Icento, een System Integrator in Rotterdam die zich specialiseert in Microsoft virtualisatie- en managementoplossingen. U kunt hem bereiken op
[email protected] TechNet Magazine | maart 2011 21
‘ ‘ ‘ ‘ ‘ ‘ ‘ ‘ ‘
Network adapter binding order and metric Hyper-V Management 100 - 199 iSCSI 200 - 299 Live Migration 400 - 499 Cluster Shared Volumes 300 - 399 Other Networks 1000 - 4999 Cluster Heartbeat 500 - 599 Virtual Machines (pNICs) 5000 - 6999 Virtual Switches 7000 - 9999
‘ ‘ ‘ ‘ ‘ ‘ ‘ ‘ ‘
Cluster metrics Hyper-V Management Auto iSCSI Auto Live Migration 1000 - 1099 Cluster Shared Volumes 500 - 999 Other Networks Auto Cluster Heartbeat 1500 - 1999 Virtual Machines (pNICs) Auto Virtual Switches Auto
Const sHost = “.” Const blUpdate = True Const HKLM = &H80000002 Dim oLoc, oCmp, oReg, oNics, oNic Dim oTmps2, oTmp2 Dim sNic Dim oDicBinding, oDicMetric, oDicOrder, oDicRegisterDns Set oLoc = CreateObject (“WBemScripting.SWBemLocator”) Set oCmp = oLoc.ConnectServer (sHost, “root\cimv2”) Set oReg = oLoc.ConnectServer (sHost, “root\default”).Get (“StdRegProv”) Set oDicBinding = CreateObject (“Scripting.Dictionary”) Set oDicMetric = CreateObject (“Scripting.Dictionary”) Set oDicOrder = CreateObject (“Scripting.Dictionary”) Set oDicRegisterDns = CreateObject (“Scripting.Dictionary”) oDicBinding.Add oDicBinding.Add oDicBinding.Add oDicBinding.Add oDicBinding.Add oDicBinding.Add oDicBinding.Add oDicBinding.Add oDicBinding.Add oDicMetric.Add oDicMetric.Add oDicMetric.Add oDicMetric.Add oDicMetric.Add oDicMetric.Add oDicMetric.Add oDicMetric.Add oDicMetric.Add
“Management”, “” “Hyper-V Trunk NIC 1”, “” “Hyper-V Trunk NIC 2”, “” “Hyper-V iSCSI-1”, “” “Hyper-V iSCSI-2”, “” “Live Migration”, “” “Cluster”, “” “CSV”, “” “Backup”, “” “Management”, 100 “Hyper-V Trunk NIC 1”, 5000 “Hyper-V Trunk NIC 2”, 5000 “Hyper-V iSCSI-1”, 200 “Hyper-V iSCSI-2”, 250 “CSV”, 300 “Live Migration”, 400 “Cluster”, 500 “Backup”, 1000
oDicRegisterDns.Add “Management”, True oDicRegisterDns.Add “Hyper-V Trunk NIC 1”, False
oDicRegisterDns.Add oDicRegisterDns.Add oDicRegisterDns.Add oDicRegisterDns.Add oDicRegisterDns.Add oDicRegisterDns.Add oDicRegisterDns.Add
‘ Change metrics Set oNics = oCmp.ExecQuery (“select * from Win32_ NetworkAdapterConfiguration where IPEnabled = True”) For Each oNic In oNics On Error Resume Next Set oTmps2 = oCmp.ExecQuery (“select Name, NetConnectionID from Win32_NetworkAdapter where Caption = ‘” & oNic.Properties_.Item (“Caption”).Value & “’”) For Each oTmp2 In oTmps2 sNic = CStr (oTmp2.Properties_.Item (“NetConnectionID”).Value) Next Set oTmps2 = Nothing If Err.Number = 0 Then On Error Goto 0 WScript.StdOut.Write sNic WScript.StdOut.WriteLine “ (“ & oNic.Properties_. Item (“IPConnectionMetric”).Value & “)” If oDicMetric.Exists (sNic) Then If Not oNic.Properties_.Item (“IPConnectionMetric”).Value = oDicMetric (sNic) Then WScript.StdOut.WriteLine “ Change connection metric” changeMetric oNic, oDicMetric (sNic) End If End If Else Err.Clear On Error Goto 0 End If Next Set oNics = Nothing ‘ Change binding order If oReg.GetMultiStringValue (HKLM, “SYSTEM\CurrentControlSet\Services\Tcpip\Linkage”, “Bind”, oNics) = 0 Then For Each sNic In oNics sNic = Mid (sNic, InStr (1, sNic, “{“)) ‘ WScript.StdOut.WriteLine sNic oDicOrder.Add sNic, sNic Set oTmps = oCmp.ExecQuery (“select Caption, Description, IPAddress, IPSubnet, DefaultIPGateway, MACAddress, Index, IPConnectionMetric, IPEnabled, FullDNSRegistrationEnabled, DomainDNSRegistrationEnabled from Win32_NetworkAdapterConfiguration where SettingID = “”” & sNic & “”””) For Each oTmp In oTmps Set oTmps2 = oCmp.ExecQuery (“select Name, NetConnectionID from Win32_NetworkAdapter where Caption = ‘” & oTmp.Properties_.Item (“Caption”).Value & “’”) For Each oTmp2 In oTmps2 ‘ WScript.StdOut.WriteLine “ “ & oTmp2.Properties_.Item (“Name”).Value If oDicBinding.Exists (oTmp2.Properties_. Item (“NetConnectionID”).Value) Then oDicBinding (oTmp2.Properties_.Item (“Net-
PowerShell-script voor het configureren van ondermeer netwerkinterfaces met behulp van RSAT
22
“Hyper-V Trunk NIC 2”, False “Hyper-V iSCSI-1”, False “Hyper-V iSCSI-2”, False “Live Migration”, False “Cluster”, False “CSV”, False “Backup”, False
ConnectionID”).Value) = sNic End If If oDicRegisterDns.Exists (oTmp2.Properties_.Item (“NetConnectionID”).Value) Then changeRegistration oTmp, oDicRegisterDns (oTmp2.Properties_.Item (“NetConnectionID”).Value) End If ‘ WScript.StdOut.WriteLine “ “ & oTmp2.Properties_.Item (“NetConnectionID”).Value Next Set oTmps2 = Nothing Next Set oTmps = Nothing Next Else WScript.StdOut.WriteLine “Failed to get the adaptor binding order” End If For Each oItem In oDicBinding ‘ WScript.StdOut.WriteLine oItem ‘ WScript.StdOut.WriteLine “ “ & oDicBinding (oItem) Next WScript.StdOut.WriteLine WScript.StdOut.WriteLine WScript.StdOut.WriteLine WScript.StdOut.WriteLine
“” “” “” “Original order”
For Each oItem In oDicOrder WScript.StdOut.WriteLine oItem Next WScript.StdOut.WriteLine “” WScript.StdOut.WriteLine “” WScript.StdOut.WriteLine “” WScript.StdOut.WriteLine “HKLM\SYSTEM\CurrentControlSet\services\Tcp\Linkage\Bind” For Each oItem In oDicBinding WScript.StdOut.WriteLine “\Device\” & oDicBinding (oItem) & “ - “ & oItem If oDicOrder.Exists (oDicBinding (oItem)) Then oDicOrder.Remove oDicBinding (oItem) End If Next For Each oItem In oDicOrder WScript.StdOut.WriteLine “\Device\” & oItem Next WScript.StdOut.WriteLine “” WScript.StdOut.WriteLine “HKLM\SYSTEM\CurrentControlSet\services\Tcp\Linkage\Export” For Each oItem In oDicBinding WScript.StdOut.WriteLine “\Device\Tcpip_” & oDicBinding (oItem) & “ - “ & oItem If oDicOrder.Exists (oDicBinding (oItem)) Then oDicOrder.Remove oDicBinding (oItem) End If Next For Each oItem In oDicOrder WScript.StdOut.WriteLine “\Device\Tcpip_” & oItem Next
WScript.StdOut.WriteLine “” WScript.StdOut.WriteLine “HKLM\SYSTEM\CurrentControlSet\services\Tcp\Linkage\Route” For Each oItem In oDicBinding WScript.StdOut.WriteLine “””” & oDicBinding (oItem) & “”” - “ & oItem If oDicOrder.Exists (oDicBinding (oItem)) Then oDicOrder.Remove oDicBinding (oItem) End If Next For Each oItem In oDicOrder WScript.StdOut.WriteLine “””” & oItem & “””” Next Set Set Set Set
oDicRegisterDns = Nothing oDicOrder = Nothing oDicMetric = Nothing oDicBinding = Nothing
Set oCmp = Nothing Set oLoc = Nothing Function changeMetric (ByRef oFnNic, iFnCost) Dim iFnRet If IsNumeric (iFnCost) Then If blUpdate Then iFnRet = oFnNic.SetIPConnectionMetric (iFnCost) If iRet = 0 Then WScript.StdOut.WriteLine “ SUCCESS” ElseIf iRet = 1 Then WScript.StdOut.WriteLine “ REBOOT” Else WScript.StdOut.WriteLine “ FAILED” End If Else WScript.StdOut.WriteLine “ Test run” End If End If End Function Function changeRegistration (ByRef oFnNic, blFnEnabled) If blFnEnabled Then If oTmp.Properties_.Item (“FullDNSRegistrationEnabled”).Value = False Or oTmp.Properties_.Item (“DomainDNSRegistrationEnabled”).Value = True Then If blUpdate Then oFnNic.SetDynamicDNSRegistration True, False End If End If Else If oTmp.Properties_.Item (“FullDNSRegistrationEnabled”).Value = True Or oTmp.Properties_.Item (“DomainDNSRegistrationEnabled”).Value = True Then If blUpdate Then oFnNic.SetDynamicDNSRegistration False, False End If End If End If End Function
TechNet Magazine | maart 2011 23
