MEZENBOL. Stille Week

MEZENBOL

Stille Week

1

Inhoudsopgave

2

Woord van de redactie

3

Pasen en de weg van het midden

4

Gedicht Ida Gerhardt

8

Pasen~Hemelvaart~Pinksteren

10

De verteller

12

Gedicht Marie Vasalis

14

Je leest weleens een boek

15

Puntje

16

Groeps euritmie

20

Huiskamerverhaal

22

Huis op orde

23

Thuis in de antroposofie

24

Biografiecyclus

27

Terugblik

28

In dankbare herinnering

30

Optreden euritmie gezelschap

32

Een muzikale middag

33

Verhaal Stille Week

34

Programma Stille Week en Pasen

35

Activiteitenrooster huisbreed

36

Concert agenda

38

Colofon

39

Voorkant: schilderij Hans

2

Woord van de Redactie Renske van Pomeren Zaterdagmiddag 5 april, stralend weer, lente, alles lijkt wel uit de grond stromen. De vorige week een pietepeuterig puntje en nu al 10 centimeter boven de grond! Wat is de natuur gul en adembenemend mooi. Neem ik de tijd om er echt van te genieten, van dat ‘eerstelings-bewegen’? Of is ‘alles wat moet’ weer maatgevend en neem ik het ‘buiten gewoon gebeuren’ als vanzelfsprekend aan? Ik stop met dit geschrijf en ga nu genieten! U ook?

3

Pasen en de weg van het midden Heleen de Weger Wat is het dat Pasen in de rij van jaarfeesten tot een bijzonder feest maakt? Kunnen we daar nog een gevoel voor krijgen? Eén van onze bewoonsters, Riet Eiland, was onlangs bij een themadag van Hans Stolp waar het ging over ‘Lucifer en Ahriman’. Dat inspireerde me tot onderstaande overpeinzingen. Natuurlijk is er met Pasen dat aspect van naderend voorjaar, van weer ontluiken en uitlopen van de natuur. Als een opstanding na de schijnbare dood in de wintertijd. Schijnbaar, want wát bereidt zich wel niet allemaal voor in die starre koude wintertijd! Dat proces in de natuur kan ons helpen om er gevoel voor te krijgen wat het gebeuren op Golgotha, ruim 2000 jaar geleden, ook nu nog betekent. De mens Jezus die aan de Christus, de Zonnegeest, drie jaar lang ‘een woonstee gaf’ op aarde, stierf aan het kruis. De Christus ging door de menselijke dood heen, en stond als zogeheten fantoomlichaam op uit de dood. Waarneembaar, ‘zichtbaar’, voor degenen met wie hij in die drie jaren een niet-zichtbare verbondenheid had opgebouwd. Behoorlijk onvoorstelbaar allemaal. Wat heeft dat met óns te maken, anno nu?

Als mens op aarde hebben wij allemaal nog steeds, net als al onze voorouders sinds het ontstaan van de mensheid, te maken met twee machten die van oudsher Lucifer (of in de bijbel ook: de duivel) en Ahriman (in de bijbel: satan) worden genoemd. Ahriman en Lucifer werken vaak hand in hand. Lucifer kunnen we herkennen op die momenten waarin we denken dat wij het zelf allemaal wel weten. Het is een vorm van hoogmoed om te denken dat wij met ons aardse verstand en ons per definitie beperkte en begrensde overzicht, weten ‘hoe het moet’, en hoe we hooggestemde idealen dienen te verwezenlijken. Dat voert onvermijdelijk tot illusies over de werkelijkheid. En daar kunnen religieuze fantasieën heel makkelijk bij aanhaken. Lucifer wakkert ons egoïsme aan. Hij vervreemdt ons van de wereld zoals die is. Dat deed hij al in het verhaal van Adam en Eva. En dat doet hij nog steeds. Zo gauw we ons beter voelen dan een ander, in welk opzicht dan ook, bevinden we ons in de macht van Lucifer. Zo gauw we het gevoel hebben dat wij de wereld wel eens zullen verbeteren is Lucifer in zijn sas. Tegelijk tilt hij ons ook uit boven de aardse zwaarte en dichtheid, hij wekt ons enthousiasme en geeft ons kunst en creativiteit, maakt ons een beetje los van het aardse. Niet voor niets wordt hij ‘Lucifer’, dat is ‘Lichtdrager’ genoemd! Ahriman is de macht in ons die alle beweeglijkheid verstart en verhardt. Tot de dood erop 4

volgt, letterlijk en figuurlijk. De nihilist en atheïst voor wie alleen de materie waar is (alles wat te wegen, te meten en te tellen is) en voor wie de geest niet bestaat, is door Ahriman geïmpregneerd. Zo gauw we denken dat we het allemaal zelf moeten doen, dat we er helemaal alleen voor staan, zonder engelen en ‘goddelijke hulp’, en al helemaal wanneer we daardoor de moed opgeven en het bijltje erbij neergooien, heeft Ahriman ons in zijn klauwen. Moedeloosheid, angst, gebrek aan vertrouwen, depressiviteit, allemaal ‘vruchten’ van de werking van Ahriman in onze ziel. Hij werkt vooral in op ons denken, op onze manier van denken. Die wordt sterk door hem beïnvloed, in onze tijd meer dan ooit. Tegelijk hebben we juist daaraan ook onze grote aandacht voor en kennis van het aardse, van de materie, en überhaupt het kunnen ‘aarden’, te danken, evenals de voordelen van de techniek.

Wat is nou het verband tussen dit alles en Pasen? In de esoterische traditie binnen het christendom – die van de geheimgehouden kennis, enkel bekend aan ingewijden – is al eeuwenlang bekend dat de onbeschrijfelijke liefdedaad van de Zonnegeest: zijn menswording in Jezus en zijn sterven aan het kruis, ons heeft verlost van het niet anders kúnnen dan gevangen raken in de ‘klauwen’ van één van deze beide machten. Doordat de Christus voor ons de weg heeft gebaand dóór de verharding en verstarring van de dood heen. Zodat we als burgers van twee werelden de weg van liefde voor de aarde én de hemel kunnen leren bewandelen. Zonder ten prooi te vallen aan de krachten die ons doen wegzweven van de aarde in allerlei wanen en illusies, en zonder ten prooi te vallen aan de dodelijke verhardende krachten die het bestaan – en de hulp en begeleiding – van de wereld van de Geest ontkennen. Zodat we op aarde kunnen leren om in vrijheid te kiezen voor de weg van het midden. Wat een actualiteit heeft dit ook voor het leven en werken in ons verpleeghuis! Ontkennen we de kracht van cijfers en getallen (Lucifer)? Of laten we uiteindelijk juist alleen die cijfers en getallen gelden (Ahriman)? Willen we de ander vol enthousiasme overtuigen van onze mening? Of wijzen we – al dan niet in stilte – de ander af om zijn opvattingen? Negeren we protocollen ten bate van ‘warme menselijkheid´? Of staan we juist op de zekerheid van regelgeving? Leven we in de illusie dat ‘we immers allemaal hetzelfde willen´? Of lappen we ‘een gemeenschap vormen´ aan onze laars? Gaat het om wat óns het beste past? Of is het ons te lastig om ons te verplaatsen in de beleving van een ander – collega of bewoner? Hemelen we ons werk op? Of kan het ons niet echt schelen hoe het gaat? Verlangen we het onmogelijke? Of geloven we niet meer in het mogelijke? Doen we ons beste best? Of hebben we het sowieso al opgegeven? En waar is dan die weg in het midden daartussen, hoe ziet die er uit? De weg van het midden bewandelen begint – steeds opnieuw – met een eerste stap: merken 5

wanneer je handelt in de geest van Lucifer of van Ahriman. De volgende stap kan zijn: daar met mildheid naar kijken. Bij jezelf en bij de ander. Die ‘uitglijders´ als het ware liefdevol omarmen. In de wetenschap dat we allemaal nog steeds niet meer dan beginnelingen zijn die een grootse en alom tegenwoordige ‘leermeester’ mogen navolgen op een smal pad. Een Leermeester die de dood overwon en die daarmee voor ons mensen de weg gebaand heeft. Dat te beseffen kan Pasen tot een bijzonder feest maken. Een feest dat ons oproept om in iedere levenssituatie en iedere dag opnieuw telkens weer de blik te richten op die geheimzinnige heilzame macht in het midden tussen

´luciferisch´ overgevoelig arrogant overmoedig alles is voorbeschikt naïeve overgave warmte bruisend van energie erotische beleving waarde, kwaliteit dweperij de wereld redden enz.

en

´ahrimanisch´ afgestompt minder-waard-igheidsgevoel het bijltje er bij neergooien, lafheid alles is toeval angst koude doodmoe, uitgeblust pornografie maat, getal, hoeveelheid cynisme depressief zijn enz.

Datgene waar we met Pasen bij stilstaan geeft ons de richting, en de kracht, en de moed, om de weg te gaan tussen al die uitersten door, de weg van het midden. Heel belangrijk, want door steeds maar weer te zoeken naar een evenwicht tussen deze twee sterke krachten veroveren we meer en meer de mildheid en het vertrouwen die horen bij de geestelijke kracht van de onzelfzuchtige Liefde. En die liefde is een kracht waartegen noch Lucifer noch Ahriman is opgewassen. We hoeven Lucifer en Ahriman helemaal niet te ontlopen of te bestrijden - dat kunnen we niet eens. We hebben ze ook nodig. Maar ze mogen ons niet volledig gaan beheersen. Daarom is het van groot belang dat we steeds weer opnieuw in onszelf streven naar een evenwicht, een midden tussen die beiden. In hoe we met onszelf omgaan, en zeker ook in de 6

omgang met elkaar! In elke situatie in ons leven. Zodat die beide krachten binnen hun perken kunnen blijven en daardoor óns ten dienste kunnen staan, in plaats van wij hen. En dát we ondanks die sterke tegenkrachten in staat zijn om daarnaar te streven hebben we te danken aan het onpeilbaar grote geschenk van Christus op Golgotha. Daarom vieren we hier in het Leendert Meeshuis ook het Paasfeest. Het feest van de – innerlijke – Opstanding. Dat – uiterlijk – de natuur dat mèt ons doet kan de vreugde alleen nog maar vergroten!

7

Licht uit licht Ida Gerhardt De liefde bidt voor wie niet weten wat zij doen; gekruisigd blijft zij stil voor wie de hamer heft. En na de sabbath keert zij tot de treurenden, verrezen uit het graf wandelt zij in de hof. Onherkend zit zij aan, met hen, met u, met mij te Emmaüs, tot het brood door hem gebroken wordt.

8

De emmaüsgangers – Janet Brooks-Gerloff

9

Pasen – Hemelvaart – Pinksteren Marianne Visser Vorig jaar was het paasfeest op 31 maart, dit jaar vieren we het op 20 april. Een verschil van bijna 3 weken, wat te maken heeft met de stand van de maan. Het paasfeest valt op de eerste zondag na de volle maan, als het lentepunt geweest is. Dit lentepunt wordt ook wel Equinox genoemd, omdat dan de nacht en de dag even lang zijn. De zon staat dan loodrecht boven de evenaar en dat was dit jaar op 20 maart om 16 uur 57 minuten. Omdat het een vast gegeven is, verschuiven ook alle andere voorjaarsfeesten. 40 dagen voor Pasen is het begin van de vastentijd, dit jaar was dat op 2 maart. 40 dagen na Pasen is het op 29 mei Hemelvaart, en 10 dagen daarna is het op 8 juni Pinksteren.

Zelf merk ik dat ik daardoor wat in de war ben. De natuur geeft mij al een echt voorjaarsgevoel. De forsythia bloeit, krokussen en narcissen zijn nu in maart volop aanwezig, maar eind april voeren weer heel andere bloemen de boventoon. Pasen heeft voor mij met dood en opstanding te maken, en in de natuur zie ik dat altijd zo mooi gespiegeld. Terug naar het Carnaval, hier konden we ons met onze ‘maskers’ op nog even uitleven, daarna werd het stil. Sommige mensen doen een reinigingskuur, andere eten minder, en nog andere vasten. Door jezelf zo te reinigen, kan je ook dichter bij jezelf komen. Maar ook het goed en het kwaad kom je hierdoor in jezelf tegen: lukt het mij om wat ik mij voorneem te doen? In het voorjaar kan naast alle uiterlijke uitbundigheid, ook een lijden in en aan jezelf naar boven komen. Meelevend met de Christelijke traditie kun je in de stille week voor Pasen een weg gaan die zijn dieptepunt bereikt op Goede Vrijdag. Christus sterft dan aan het kruis met daarna Stille Zaterdag. Met Pasen vieren we de opstanding. Kan ik ook zelf door die donkerte bij mijn eigen opstandingskrachten komen? Kan ik bij mijn innerlijk licht, het paaslicht komen? Als ik dan naar de natuur kijk zie ik hoe een knop blad wordt, vanuit het donker naar het licht. In de zintuiglijke wereld rijst de voorjaarszon op en er verschijnen overal prille, levenwekkende groene kleuren. Dan kan Pasen een echt feest worden, dat je vieren wilt!

Dit schenkt ons stil en blij vertrouwen. Onbewust weten we dat dit een menselijk ideaal vertegenwoordigt: onze diepste wensen tot ontwikkeling laten komen, toe laten groeien naar het bevrijdend licht. In de bijbel staat, dat Christus nadat hij op Goede Vrijdag gestorven is, drie dagen later op Pasen aan mensen verschijnt. Denk maar aan het verhaal van de Emmaüsgangers. Die ver

10

schijningen bleven gebeuren tot op het moment waarop Christus ‘oplost’ in de wolken. We spreken dan over de Hemelvaart. Voor mij is dat een beeld, waarin ik voel dat Christus niet helemaal van de aarde is verdwenen, maar in de ‘Hemelse sferen’ nog om ons heen blijft. Tien dagen later met Pinksteren gebeurt er iets heel bijzonders met de discipelen. Zij gaan in vreemde talen spreken, zij krijgen ‘de Geest’. Vanuit die ervaring trekken zij de wereld in en verkondigen dan het leven en werk van Christus. Zo is het Christendom in de wereld gekomen. In deze ‘geest’ zijn we allen gezond, daar is het waar we elkaar kunnen ontmoeten. Met die gedachten wordt elke ontmoeting ook in ons dagelijks werk anders. Leeft het paasfeest in onze dagelijkse ontmoetingen voort!

11

De verteller Bert Voorhoeve Enige tijd voordat mijn vader stierf, heeft hij nog iets voor me gemaakt: een hanger, een kleine spiraal van koper. Toen hij de hanger aan mij gaf, zei hij: ‘Hang deze spiraal om je hals. Als je de wereld in gaat kan deze spiraal je eraan herinneren dat er soms grote omwegen zitten in de wegen die je op aarde gaat, maar dat de wegen altijd doorgaan, zoals je ziet in deze spiraal. De weg gaat naar binnen en naar buiten, maar loopt nooit dood.’

De laatste herinnering die ik aan mijn vader heb, is zijn ziekte, zijn sterven en de drie dagen en nachten toen we bij hem gewaakt hebben, nadat hij gestorven was. Toen mijn vader ziek was, vroeg hij ons om hem de sprookjes en verhalen te vertellen die hij in zijn leven had gehoord. Mijn moeder en mijn grootmoeder en ook andere mensen uit de buurt vertelden hem de oude sprookjes en verhalen over helden en koningen, prinsen en prinsessen, elfen en kabouters. Mijn vader luisterde met gesloten ogen en met een glimlach op zijn gezicht. Hij zei: ‘Als ik een sprookje hoor vertellen, voel ik me weer even een kind en het is alsof ik dan de pijn minder voel. De stem die ik hoor vertellen maakt me rustig en geeft me een veilig gevoel.’ Na enige tijd stierf mijn vader. Wij baarden hem op in ons huis, naast hem brandden twee grote kaarsen. De kinderen hadden bloemen geplukt en deze lagen op zijn lichaam en stonden in potten naast hem. In zijn handen had hij zijn pet, die hij zovele jaren iedere ochtend had afgenomen uit eerbied voor de schoonheid van de wereld, staande aan de zee op de grens van land en water. De mensen die vaak bij ons kwamen, zaten in een kring om mijn vader, zij wisselden elkaar af. Er waren momenten van eerbiedige stilte, dan hoorde je alleen de regen en de wind om het huis. We praatten ook over het leven van mijn vader, ieder had weer andere herinneringen en het deed me goed om die te horen. Eerst werd er verteld over de laatste jaren van zijn leven, toen gingen de herinneringen steeds verder terug. Er waren oude mannen en vrouwen die mijn vader nog gekend hadden toen hij een jongen was, een klein kind. Mijn grootmoeder vertelde hoe mijn vader was als baby en kleuter en hoe hij toen door deze zelfde kamer kroop en leerde lopen. Door de herinneringen en verhalen over zijn leven was het net of mijn vader tijdens de drie dagen dat we bij hem waakten steeds jonger werd. Er werden ook heel mooie sprookjes en verhalen verteld, over leven en dood, over angst en moed, verdwalen en de weg weer vinden en over het leven na de dood. Het was of er gedurende deze drie dagen en nachten een lichtende cirkel om mijn vader werd getrokken. En geen moment werd deze cirkel doorbroken. Wij huilden allemaal, maar de verhalen en de liederen die we zongen troostten me. 12

Mijn moeder zei tegen me: ‘Doordat we deze dagen bij hem zitten en waken, helpen we hem zich los te maken van zijn aardse huis. Onze goede gedachten en de herinneringen aan zijn leven helpen hem bij het afscheid nemen van dit aardse leven. Onze gedachten en gevoelens dragen hem omhoog, geven hem vleugels waardoor hij zich kan verheffen in de wereld van de Geest. Weet je nog wel die grote adelaar, die we pas zagen opstijgen, hoger, hoger en hoger naar de zon?’ Ze keek me aan, streelde over mijn haar en kuste me op beide wangen. En mijn grootmoeder zei: ‘Toen hij op aarde kwam, zijn reis op aarde begon, heb ik hem gewiegd, voor hem gezongen en hem sprookjes en verhalen verteld om hem te helpen op aarde te komen. Zo is het leven.’ Toen kwam de dag van de begrafenis. De eenvoudige kist werd met paard en wagen het dorp uitgereden. Wij liepen links en rechts van de wagen. Buiten het dorp werd mijn vader begraven. We stonden rond het graf en op het moment dat de kist in het graf zakte, brak de zon door en verlichtte met haar stralen de kist, voordat de aarde die we in het graf op de kist wierpen, de kist onzichtbaar maakte. Mijn moeder fluisterde tegen me: ’Hij heeft licht meegekregen op zijn reis’ Enige jaren na de dood van mijn vader ben ik de wereld ingegaan. Omdat ik had ontdekt dat sprookjes en verhalen mensen kunnen troosten en bemoedigen ging ik overal sprookjes en verhalen vertellen. Toen ik ouder werd, ontdekte ik dat heel veel sprookjes en verhalen gaan over dingen die ik in mijn leven meemaakte. Ik ontdekte steeds meer dat veel verhalen en sprookjes waar zijn gebeurd.

uit: Sprookjes op de grens van leven en dood, uitgeverij Christofoor

13

Sprookje Vasalis Zij luisteren beiden naar haar oud verhaal, wondere dingen komen aangevlogen, zichtbaar in hun verwijde ogen, als bloemen, drijvend in een schaal. Er is een zachte spanning in hun wezen, zij zijn verloren en verzonken in elkaar, -het witte en het blonde haargeloof het maar, geloof het maar, alles wat zij vertelt is waar en nooit zal je iets mooiers lezen.

14

Je leest weleens een boek. Marianne Visser In mijn contacten met de bewoners van de afdeling Fazant en de Mezen, waar onze bewoners met de ziekte dementie wonen, valt regelmatig het woord engel. Samen schilderen in een sfeer waarvan we denken dat die bij engelen past, kan dit veel steun en troost geven aan onze bewoners. Nu is er pas een prentenboek uitgekomen van Hilda Herklotz en Janneke Rosenbrand: Hoe de kleine engel op aarde kwam.

Het verhaal gaat over een kleine engel die van de hemel naar de aarde, naar beneden wilt. Maar de grote engel zegt: ‘je moet nog een poosje wachten, het is nog te vroeg.’ Toen de aarde klaar was mocht de kleine engel via een regenboog naar de aarde. Dit verhaal wordt in een tiental prachtige, kleurrijke schilderingen weergegeven met direct aansprekende beelden. Samen met de bewoner lees ik het verhaal en bekijken wij de schilderingen die erbij horen. Het valt me op hoe betrokken hierop wordt gereageerd. Het boek is bedoelt voor kinderen, die aan het begin van het leven staan, maar ik denk dat het volwassenen ook aanspreekt, al zou het alleen maar zijn voor alle mooie kleuren die in dit boek tot leven worden gebracht. U kunt dit boek bestellen via www.uitgeverijaandetijd.nl

15

Middelpuntje

De grote gezondmaker, de gulden middenweg, de evenwichtskunstenaar: hij is altijd bij ons. Zo'n zeventig keer per minuut heeft hij de volle aandacht voor wat er in ons leeft en op ons toegekomen is. Hij verwelkomt alles wat er is, zet het heel even stil, en luistert. Hij weet zodoende waar we eenzijdig dreigen te worden. Met een extra zetje in de juiste richting laat hij dan het leven weer verder stromen. In dat luisterende middelpunt, het hart, vinden we de vrije ruimte tussen verleden en toekomst, ontvangen en geven, ideaal en werkelijkheid, te veel en te weinig. Het is er Ik - hier - nu - genoeg.

Puntje is een korte, positieve, gezondheidsbevorderende tip van Johanna Priester, huisarts. Wie geregeld zo'n lichtpuntje wil ontvangen kan zich aanmelden via de website www.puntjes.nu. Afmelden kan daar ook.

16

17

18

19

Groeps-euritmietherapie: een wekelijkse ervaring met een gouden randje. Connie Oterdoom De groeps - euritmietherapie wordt nu bijna een jaar elke week gehouden op de woensdagmiddag in een huiskamer van Fazant om 14.00 uur en de Mezen om 15.00 uur. Deze wordt met pianomuziek begeleid door Jeanne Vroman, zij is vrijwilliger en geen onbekende bij ons in huis. Een kwartier voor aanvang zijn we ter plekke om de ruimte ons eigen te maken en eventueel wat te helpen zodat de verzorgers hun werk kunnen afronden. Stoelen worden geschoven rondom de piano en bewoners van de andere huiskamers worden uitgenodigd om te komen. Dat valt niet altijd mee en er moet gestimuleerd worden om mee te komen De verzorgers zijn hier een hele hulp bij – met humor als 'dit is een goede leerling, die wil je vast erbij hebben' … Wat is het doel van deze activiteit ? We weten dat bewegen goed is voor een ieder maar het bewegen op taal en muziek geeft weer een andere dimensie die ook op de hersenen goed werkt.  Het luisteren naar taal en muziek kan “licht” brengen in de ziel.  Het wakker worden aan de specifieke gevraagde beweging zoals het buigen en strekken van de ledematen.  Het op tijd in beweging komen en op tijd stoppen, met het naluisteren zodat de ziel kan opnemen wat er bewogen is.  Het sociale aspect geeft vreugde en werkt stimulerend naar elkaar.  De concentratieoefeningen geven wakkerheid, zowel innerlijk als uiterlijk.  Ritmische oefeningen kunnen ademend werken.  De vier elementen zoals, aarde, water, lucht en warmte worden beleefbaar gemaakt met de specifieke euritmische bewegingen. Inhoudelijk willen we zoveel mogelijk aansluiten bij het meebeleven van de seizoenen in mijn keuze van gedichten. De keuze van de muziek sluit daarbij aan. De indeling van het half uur kent een terugkomende volgorde waarin de mens van het hoofd tot aan de voeten wordt aangesproken. Mooi om te zien dat het herkenbaar wordt voor de bewoners. De ziel wordt geraakt en innerlijk wordt er meebewogen. Het kan zijn dat je dit niet direct uiterlijk ziet maar in kleine momenten licht er iets op en kan het zijn dat er een reactie komt. In een gedicht werd er gesproken over het cederhout, dat gaf een bewoner een herinnering van haar opa die een sigarenkistje had. Of de beleving van bloemen in de tuin, zo kan ik soms vragen naar de kleuren. De ijsbloemen op het raam, hoe koud het vroeger was. Dit zijn momenten waar er gesprekjes zijn en we ervaringen met elkaar delen. Zo'n half uur vraagt veel concentratie die makkelijk verstoord kan raken door iets van buitenaf.

20

Maar ook komt het geregeld voor dat een familielid meedoet en dat is geweldig stimulerend voor de betreffende bewoner. Laatst waren er twee kleinzoons die als vanzelfsprekend meededen terwijl ze de euritmie niet kenden! Een gedicht dat we een periode hebben gebruikt is van Ida Gerhardt:

Over de Eerbied Gij moet het eenzaam laten het zaad dat ligt te slapen en dat al kiem gaat maken. Dit eerstelingsbewegen van leven binnen leven vermijd het te genaken. Laat het stil in zijn waarde, zaad in de donkere aarde; zaad in de donkere aarde. En het zal groen ontwaken.

We hebben vooral geluisterd naar de vele A's die in dit gedicht te horen zijn en naar de beweging van de E's halverwege die van onder naar boven gaan.

Mocht u eens willen meedoen dan bent u van harte welkom!

21

In de huiskamer van De Mezen en Fazant : kunstzinnige therapie Marianne Visser Iedere week op donderdagmorgen ga ik schilderen op de huiskamer van De Mezen, en ´s middags, met hulp van een vrijwilliger, met een aantal bewoners van Fazant. Het is een vast ritueel, de bewoners uitnodigen om mee te komen naar de huiskamer. Dan de deur dicht en een verhaal voorlezen. Daarna gaan we het papier nat maken en wordt er geschilderend. Niet iedereen doet mee. Sommige bewoners vinden het heerlijk om toe te kijken hoe het papier zich langzaam vult met kleuren. Regelmatig geven zij advies hoe het zou moeten worden. Ook roept het herinneringen op, waar we graag op ingaan en naar luisteren. Zo klonk het volgende gedicht:

Rose is de liefde Geel is de haat Groen is de hoop Grijs is het kwaad Blauw is de trouw De hartstocht is rood Wit is de onschuld en Zwart is nood Iedereen was blij en verrast met dit gedicht. De betreffende bewoner wist nog een gedicht! Als ik een dichtersgeest bezat Dan schreef ik op dit mooie blad Een aardig versje, even Maar nu ik deze gave mis Wens ik u al wat wenselijk is Een lang en vooral gezond leven Heel mooi is dan de reactie van de andere bewoners. Er wordt in de huiskamers ,op deze manier, door alle bewoners mee geleefd en beleefd, wat er gebeurt Het brengt ons allemaal in een blijde stemming. Fijn als er zo met elkaar geschilderd en genoten wordt, en herinneringen gedeeld kunnen worden.

22

Huis op Orde Annemarie Zunderdorp Met de naam Huis op orde loopt sinds het vierde kwartaal van 2013 een actie om voor alle functies nieuwe functieprofielen op te stellen en aansluitend te zorgen dat alle medewerkers (kunnen gaan) voldoen aan de daarbij behorende functie-eisen. Zo’n actie dwingt ons ertoe om weer eens stil te staan bij de vraag wat nu eigenlijk de toegevoegde waarde van iedere functie is voor het wonen, de zorg en het welzijn van onze bewoners. Soms leidt dat tot de conclusie dat het goed is om daar weer eens helder over te zijn en geeft het nieuwe energie…

What’s in a name? Vaak meer dan je vermoedt! Zeker als het gaat om de naam van een taak, of van een functie. Dan wekt zo’n naam verwachtingen. Dan is zo’n naam als een vlag die aangeeft welke lading er wordt vervoerd. Vlag en lading dienen elkaar zoveel mogelijk te dekken. De bewoners in een verpleeghuis zijn niet meer volledig zelfredzaam. Het Leendert Meeshuis biedt hen waar nodig steun om actief te blijven op een wijze die past bij hun levensfase en mogelijkheden. Daarom gaat het erom hen wat het fysieke stuk betreft zo goed mogelijk te verzorgen en qua lichamelijke vermogens op peil te houden. En gelijktijdig is het van groot belang om hen innerlijk actief te houden. Zeker in een verpleeghuis als het onze, waar ervan uit wordt gegaan dat er een ‘leven’ is na dit leven, waarop een mens zich hoe dan ook voorbereidt. Het was altijd al en is dan ook nog steeds niet alleen onze opgave maar ook van harte ons streven en onze opzet, om m.n. die innerlijke activiteit te bevorderen. Door cultuur en gevoel van welzijn aan te reiken aan de hand van de seizoenen, de jaarfeesten en de levensfase waarin onze bewoners verkeren. We zijn er blij mee dat die opgave en dat streven van de ‘afdeling Activiteitenbegeleiding en Vrijwilligers’ nu Antroz-breed als naam heeft gekregen: Cultuur en Welzijn. De algemene inschatting is dat deze ‘vlag’ onze ‘lading’ heel veel beter dekt! Sylvia Kuilman, medewerker Cultuur & Welzijn Edmée Smissaert, medewerker Cultuur & Welzijn Heleen de Weger, medewerker Cultuur & Welzijn Renske van Pomeren, coördinator Cultuur & Welzijn

23

24

25

N.B. Met toestemming overgenomen uit het Tijdschrift voor Ouderengeneeskunde.

26

Biografieën-cyclus Edmée Smissaert Vanaf donderdag 27 maart om 16.00 uur gaat er een biografieën-cyclus van start. Floor van der Voet zal de cyclus introduceren met de presentatie ‘Mens en instelling’, die de bedding vormt voor de biografieën die volgen. Tijdens deze middag gaat zij in op het belang en de betekenis van de biografie en de waarde die het heeft voor ieder van ons. Vragen als ‘wat ontmoeten we van een biografie, wanneer we iemand echt ontmoeten?’ of ‘wat neemt iemand mee als hij op de wereld komt?’ en ‘welk deel blijft er achter als hij weer vertrekt?’ worden hier nader toegelicht. Hoewel de biografieën ook los van elkaar kunnen worden bezocht, is er wel degelijk een verband dat het juist zo bijzonder maakt om ze allemaal te volgen. De meeste biografieën zijn namelijk op de een of andere wijze gerelateerd aan de antroposofie. Hans Altenburg zal bijvoorbeeld vertellen over de grondlegger ervan, Rudolf Steiner. En er komen biografieën aan bod van mensen die, ieder vanuit een eigen maatschappelijke plek, geleefd hebben vanuit deze visie, zoals de medici Ita Wegman en Leendert Mees, maar ook kunstenaars, zoals Kandinsky en Mondriaan.

Presentatie Floor van der Voet

Biografieën-cyclus 2014 Biografie Mens en instelling; de betekenis van de biografie Ita Wegman; pionier van de antroposofische geneeskunde Rudolf Steiner

Datum/tijd/locatie Donderdag 27 maart 16.00-16.45, Tuinzaal Floor van der Voet Donderdag 24 april 16.00-16.45, Tuinzaal Hans Altenburg Donderdag 19 juni 16.00-16.45, Tuinzaal Marianne Visser Kandinsky Donderdag 4 september 16.00-16.45, Tuinzaal Marianne Visser Steiner’s kunstimpulsen Donderdag 16 oktober 16.00-16.45, Tuinzaal Sylvia Kuilman Zeylmans van Emmichoven Donderdag 27 november 16.00-16.45, Tuinzaal Heleen de Weger Edith Maryon Donderdag 15 januari 16.00-16.45, Tuinzaal Corine Merkens Leendert Mees Donderdag 5 februari 16.00-16.45, Tuinzaal Bewoners, familie, vrienden, medewerkers en vrijwilligers van het Leendert Meeshuis, Valckenbosch en Kraaybeek zijn allemaal van harte welkom.

27

Terugblik op mijn werkjaren (16) bij het Leendert Meeshuis. Joke Stiel Het Leendert Meeshuis is nu zestien jaar oud en heeft in haar relatief korte bestaan veel veranderingen meegemaakt. Op 5 februari 1998 opende het verpleeghuis haar deuren en werd de eerste bewoner ontvangen op de somatische afdeling Pauw. Meer bewoners volgden en al gauw waren alle 60 plaatsen, verdeeld over de somatisch afdeling Pauw en de psychogeriatrische afdeling Fazant, bewoond. De beginperiode was een heel bijzondere tijd. Een nieuw initiatief moest van de grond af worden opgebouwd. Veel medewerkers hadden daarvoor in de Willem Zeylmans van Emmichoven kliniek gewerkt, het kleinschalige ziekenhuis op antroposofische grondslag dat op hetzelfde terrein Berg en Bosch had gelegen en dat eind 1993 haar deuren had moeten sluiten. Velen voelden zich persoonlijk sterk met elkaar verbonden en droegen dezelfde idealen met zich mee: de antroposofische woonzorgvisie vorm en inhoud geven. Er werd hard gewerkt en ook veel met elkaar gelachen. De medewerkers hadden veel voor elkaar en voor het huis over. Er werden als vanzelfsprekend en zonder morren overuren gemaakt en wie moe was werd door de anderen meegedragen. In de facilitaire dienst werkten mensen die voorheen samen in het algemeen ziekenhuis Berg en Bosch hadden gewerkt. Ook zij voelden zich met elkaar verbonden en vormden al gauw met de andere medewerkers een hecht team. Mijn werk bestond onder andere uit het administratief ondersteunen van de facilitaire dienst. Samen met de coördinator facilitaire dienst, zoals diegene toen nog genoemd werd, hebben we veel werk verzet. Door het jaar heen werden de jaarfeesten gevierd waarbij de hal en de afdelingen altijd op een voor dat jaargetijde passende smaakvolle wijze werden aangekleed. Eigenlijk zoals het nu nog steeds gebeurt. Maar toen was het voor mij allemaal nieuw en heb ik er erg van genoten en heel veel van geleerd. Voor de broodnodige ontspanning werden er jaarlijkse uitjes georganiseerd die altijd een groot succes waren. Drie jaar later, in 2001, werden afdeling Pauw en Fazant met 2 plaatsen uitgebreid. De twee kamers op Pauw werden vooral gebruikt voor palliatieve zorg, wat de ‘kleur’ van het huis duidelijk veranderde. Die verandering was zeker ook te merken bij de receptie. Hierdoor had de receptie meer contact met familie en kennissen van de terminale bewoner. Mensen zochten ook steun bij de medewerkers van de receptie. Ik hoop dat mijn gesprekjes, kopjes koffie e.d. de mensen tot steun zijn geweest. Mijn werken bij de receptie heb ik altijd erg serieus genomen. Dol was ik op mijn werk. Mijn contact met medewerkers, bewoners en familie van bewoners was goed, soms zelfs hecht te noemen. Ik herinner me de vele kopjes koffie en thee die ik met een bewoonster van Pauw bij de balie heb gedronken. ’s Morgens, na de spreuk, ging ze koffie halen voor ons allebei, genoten hebben wij daarvan.

28

In 2003 werd het Leendert Meeshuis met 10 plaatsen uitgebreid. Er kwam toen een kleinschalige zelfstandige wooneenheid bij: afdeling Patrijs. Het huis werd in de loop der tijd meerdere keren organisatorisch aangepast, aan de nieuwe eisen van de tijd. Er kwamen andere leidinggevenden met andere vragen en inzichten. Verschillende taken die voorheen bij de receptie lagen werden overgeheveld naar de afdelingen. Medewerkers gingen met pensioen en vertrokken. De saamhorigheid uit de beginfase vertrok langzamerhand ook. Dat vond ik jammer, we hadden het zo goed met elkaar. In 2003 werd bij mij diabetes geconstateerd. Later bleek dat mijn diabetes niet stabiel te krijgen was. Tot 2013 heb ik gewerkt bij de receptie. Omdat het receptiewerk mij te zwaar werd, ben ik overgeplaatst naar de afdeling Cultuur en Welzijn. Ik help daar de medewerkers met administratief werk, en ik vind het er geweldig! Gezellige mensen, saamhorigheid, eigenlijk weer het sfeertje van de begin jaren. Kun je jezelf dan een gelukkig mens noemen, of niet? Ik dacht het wel, of liever ik weet het heel zeker. Mijn tijd bij het Leendert Meeshuis zit er bijna op. Het ga u allen goed. Op 22 mei ga ik met pensioen en ben voor het laatst in het Leendert Meeshuis. Een hartelijke groet van Joke Stiel. Afscheid Joke Er is gelegenheid om afscheid van Joke te nemen. Op haar verzoek, op een informele manier, op donderdag 22 mei, tussen 15. 00 en 17.00 uur, in de ruimte van Cultuur en Welzijn (tegenover de Tuinzaal).

29

In dankbare herinnering: Mevrouw Schilthuis Hans Altenburg Op 26 november 2013 is mevrouw A.P. (Tineke) Schilthuis op 92-jarige leeftijd in Huize Valckenbosch overleden. Mevrouw Schilthuis heeft mede aan de wieg gestaan van het Leendert Meeshuis. In 1956 begint haar politieke en bestuurlijke carrière die duurt tot 1988. Na haar pensionering wordt mevrouw Schilthuis actief binnen een aantal organisaties die raakvlakken hebben met of geïnspireerd worden door de antroposofie. Zo is ze voorzitter van de SKAL (Stichting Keur Alternatief Voortgebrachte Landbouwproducten), lid van het bestuur van de Nederlandse Vereniging ter bevordering van biologisch-dynamische Landbouwmethode en secretaris van Stichting Antroposofisch Onderwijs. Ze werd bestuurslid van De Maretak, het antroposofische verpleeg- en therapiehuis in Driebergen, dat mede door antroposofisch arts Leendert Mees (1902 – 1990) is opgericht. Vanaf 1960 tot aan de sluiting van het huis in 1988 heeft hij de medische zorg op zich genomen. In 1988 sloot De Maretak weliswaar haar deuren, maar de formele erkenning van dit huis - antroposofische zorgverlening - bleef bestaan. Het is mede aan de niet aflatende inspanningen van mevrouw Schilthuis te danken, dat uiteindelijk in 1998 het Leendert Meeshuis als antroposofisch verpleeghuis en voortzetting van De Maretak zijn deuren kon openen. Zij reisde stad en land af om een geschikte locatie te vinden en volhardde in het doorlopen van de nodige procedures. Haar bestuurlijke ervaring kwam dit proces zeker ten goede. Het was dan ook mevrouw Schilthuis die met de toenmalige gedeputeerde mevrouw T. Poortenaar-Sikkema, op 5 februari de grondsteen van het Leendert Meeshuis in de aarde legde. De grondsteen - een koperen ketting met twaalf schakels - ligt onder de blauwmarmeren plaat bij de ingang van het Leendert Meeshuis en verwijst naar het gegeven dat de geest, het onsterfelijke deel van de mens, na dit aardeleven verder gaat in de geestelijke wereld. Dit gedachtegoed heeft mevrouw Schilthuis altijd geïnspireerd en het bestaan van het Leendert Meeshuis is hier een concrete uiting van. De ondersteunende stichting heette ondertussen Stichting Antroposofische Ouderenzorg. Mevrouw Schilthuis bleef bestuurslid tot 2001. De jaren daarna volgde zij het wel en wee van het Leendert Meeshuis met veel interesse; met regelmaat bezocht ze de grote jaarfeesten. Wij herdenken haar in grote dankbaarheid.

30

Foto: Taco Anema

31

Eurythmie Theater Antonius Renske van Pomeren Op dinsdag 1 april, geen grapje (!), hebben we een voorstelling mogen zien van het bovengenoemde gezelschap. Een beweeglijk en kleurrijk geheel, waarbij verschillende vormen van euritmie getoond werden. Een grappige uitvoering van een Japans sprookje over twee kikkers, vooraf gegaan door een prachtige muzikale vertolking van een Japans volkslied op de piano. Daarnaast een echt boerse vertolking van het gedicht van Paul van Ostaijen – Boeren charleston. De zaal dreunde mee op de woeste rondedans van de uitvoerenden.Verder nog een wervelende uitvoering op muziek van onder meer Mozart en Schuman. Het muzikale intermezzo van de pianist Menno Boogaard van de Wals uit de Suite Masquerade van Katschaturian zorgde ervoor dat de hele zaal zowat in beweging kwam, zo meeslepend is deze muziek.Bewondering was er voor het gevarieerde optreden van Henric Boeters en Peter Holl. Ondanks dat het programma wat langer duurde dan sommige bezoekers vol konden houden, gingen de meeste bezoekers met een hoofd vol muziek en kleur weer voldaan naar het avondeten. En ook dat was geen grap! N.B. Er was van dit optreden geen foto beschikbaar,vandaar deze foto, om een beeld te geven.

Zilt euritmie ensemble

foto ad hupkes

32

Een muzikale middag in maart. Renske van Pomeren

Stelt u zich voor: een wat regenachtige zondagmiddag, een kerkje in Driebergen en dan de heldere klanken van middeleeuwse muziek. Wat was dat een onverwacht cadeautje! Lysan is al jaren corrector van de Mezenbol,een taak die ze achter de schermen uitvoert. Het leek de redactie leuk om een keer deze kant van haar te laten zien. Hieronder volgt de beschrijving van deze presentatie.

Lysan van Winden zingt Hildegard van Bingen Abdis Hildegard van Bingen leefde in de twaalfde eeuw en componeerde een groot aantal eenstemmige melodieën waarin haar verwondering over de schoonheid van de schepping en haar aanbidding van God, Maria en de Heilige Geest een centrale rol spelen. Gezongen en a capella, dan weer begeleid op middeleeuwse harp en/of altviool, geeft deze cd met live ‐ registraties van concerten een afwisselend beeld van het bijzondere repertoire van Hildegard. Tijdens de presentatie werden enkele liederen van de cd ten gehore gebracht, en werd het eerste exemplaar officieel aangeboden. U kunt uiteraard de cd aanschaffen,prijs cd: €18,50 incl. verzendkosten. Info en bestellingen: [email protected]

Voor het Leendert Meeshuis heb ik , uiteraard, een c.d. aangeschaft. Hij zal ongetwijfeld binnenkort klinken bij een van de activiteiten op de huiskamer of in de Tuinzaal. Mocht u daarop niet kunnen wachten, de c.d. is te leen, bij de afdeling Cultuur en Welzijn.

33

De Stille Week U, Meester, die op Palmzondag op een ezel de stad binnen reed en Christus, de hoge Zonnegeest, Jeruzalem binnen droeg: het was als ging eindelijk de zon van het weten op die de mensen tot extase bracht. U, die op maandag de tempel schoonveegde, U leerde ons bewust te worden van die stille stem in ons hart, ons geweten, meer dan alleen maar gehoorzaam te zijn aan welke wet dan ook. U, die op dinsdag met groot gezag de aanvallen pareerde, waarmee de schriftgeleerden en Farizeeërs U belaagden; U, die een achtvoudig wee u uitsprak over leidslieden die niet het geweten, maar de kille wet centraal stelden; U leerde ons de weg naar binnen te gaan. U, die op woensdag in de kring van vrienden en leerlingen vol liefde gezalfd werd, U moest diezelfde dag ervaren hoe één van uw leerlingen U verried en verkocht. Waar U bent, komen liefde en haat onverhuld aan het licht . U, die op donderdag vol dankbaarheid de voeten van uw leerlingen waste en voortijdig dreigde te sterven in Gethsemané, U overleefde er de dood. U, die op vrijdag op Golgotha stierf: uw bloed druppelde in de aarde en verrijkte haar daardoor met uw geestkracht. Uw bloed werd tot wijn. Op zaterdag begroef een aardbeving uw dode lichaam diep in de aarde; heilige energieën kwamen vrij en vormden de aarde om: uw lichaam, het brood der aarde. U, die op dezelfde zaterdag, gehuld in een goddelijk licht de astrale wereld binnentrok, U wekte er de vele gestorvenen die de weg waren kwijtgeraakt en bracht hen in een kosmische processie eindelijk thuis. U, die op zondag in een stralend zonnelichaam verscheen aan Maria Magdalena en aan uw leerlingen, U bracht de Zonnegeest naar de aarde en riep ons op deze op te nemen in ons hart. Zo verheft U ons vanuit de kille sfeer van ons ego tot in de sfeer van ons hoger zelf: onze innerlijke Christus. Meester, mijn hart is vol van U, van U alleen.

34

Programma STILLE WEEK EN PASEN Leendert Meeshuis 2014 Wanneer Vrij 11 april

Hoe laat rond 11.00 u

Wat Palmpaasoptocht Per afd. +/- 15 min.

Ma 14 april

15.00 16.00 u

Di 15 april

11.0012.30 u

15.00 16.00 u

Wo 16 april

Do 17 april Witte Donderdag Do 17 april Witte donderdag Do 17 April Witte donderdag

Opmaat stille week in woord en beeld Opmaat stille week in woord en beeld

Voor wie Bewoners alle afdelingen en belangstellenden

Bewoners afd. De Mezen

Waar Alle afdelingen (volgorde: Mezen/Fazant/ Pauw/Patrijs) Koolmees

Opmerkingen Kinderen van de Vrije School komen zingend langs en schenken hun Palmpasen stokken aan bewoners. Heleen de Weger

Bewoners afd. Pauw

Pauw hk. 3

Tijdens Literaire kring door Heleen de Weger

Bewoners Fazant & Patrijs

Afd.Fazant Hk.Patrijs

Edmée Smissaert

Bewoners

afdeling Pauw hk. 2 afdeling Fazant hk. 1

We maken bloemstukjes voor de witte maaltijd op donderdag.

Floor van der Voet vertelt een verhaal.

10.45 u

Opmaat stille week in woord en beeld Bloemschikken

15.00 u

Pauw & Fazant

Bewoners

11.15 – 11.45 u

Verhalenochtend Paasverhaal

Tuinzaal

15.00 – 16.30 u

Kunstkring met paasthema

Bewoners Pauw & Patrijs Fazant en Mezen Bewoners Pauw & Patrijs

Witte maaltijd

Bewoners + helpenden bij deze maaltijd

alle huiskamers

De afdelingen verzorgen een bijzondere witte maaltijd

Koralen Johannes Passion van Bach

Bewoners en belangstellenden

Tuinzaal

Janneke van den Dool

Russisch koor Soglasje met Paasliederen Concert

Bewoners en Belangstellenden

Tuinzaal

Uitvoering in de stemming van Paasmorgen

Bewoners en Belangstellenden

Tuinzaal

Wekelijks concert: LET OP: 2e Paasdag (maandag) een concert ’s middags.

17.30 u

Goede Vrijdag 18 april Stille Za

16.00– 16.45 u

Zo 20 april 1e Paasdag Ma 21 april 2e Paasdag

11.3012.15 u

hk. 2 afd. Pauw

19 april

16.0016.45 u

35

ACTIVITEITENROOSTER AFDELING …….. HUISKAMER …. RENSKE VAN POMEREN

WEEK …, … T/M …

MEI

HOERA! Vanaf de eerste week na Pasen komt er bij iedere huiskamer, een rooster te hangen met alle activiteiten per huiskamer , en de namen van de vrijwilligers, die op die huiskamer helpen. Dit overzicht is tot stand gekomen ,op verzoek van de familie tijdens de familieavond, eind 2013. Familie merkte toen op dat men niet wist, wanneer wat gebeurde, en zodoende ook weinig of geen zicht had, op de momenten waarop eventuele hulp nodig - mogelijk zou zijn. Na veel overleg en gepuzzel is het rooster op de volgende bladzijde tot stand gekomen, gelieve dit als een voorbeeld te zien, per huiskamer zal de invulling anders zijn. In de eerste kolom vindt u de dagen van de week. De tweede kolom geeft de tijd en plaats aan van de ochtendkring. Voor de nieuwelingen onder ons, dit is het moment waarop in een gezamenlijke kring van belangstellende bewoners, vrijwilligers en medewerkers, de jaarspreuk van het Leendert Meeshuis uitgesproken wordt. Hierna volgen dan de bijzonderheden van die dag, en zo maken we als het ware een gezamenlijke start van de dag. De derde kolom geeft de activiteit van de ochtend aan, met daaronder de naam van de vrijwilliger van die ochtend. Daaronder staat dan ´mantelzorger`, dit is de plek waar een mantelzorger aan kan geven te kunnen helpen op die huiskamer. De vierde kolom is idem voor de middag. De vijfde kolom is idem voor de avond, deze staat nog niet in dit voorbeeld, maar komt er wel straks op te staan. De volgorde van de activiteiten staan zo aangegeven, dat je kunt lezen - Wat de activiteit is - Wanneer de activiteit is -Voor Wie de activiteit is - en Waar de activiteit is. Er zijn activiteiten op de huiskamer -in de tuinzaal -in de Fysio en -in de Therapiekamer. We hopen hiermee duidelijkheid te geven over het programma per huiskamer, en ook inzicht per huiskamer wanneer er wat te doen is en wanneer niet. U wordt van harte uitgenodigd uw mogelijke bijdrage te leveren, uiteraard in overleg met de medewerkers van de afdeling, hoe en waar mogelijk!

36

Kring

Ochtend

Middag

Maandag

Gymgroep 11.15 – 12.15 uur In de Tuinzaal 10.00 uur Hal Receptie

Vrijwilliger:

10.30-13.30 uur

Mantelzorger:

Muziekgroep 15.30 – 16.30 uur Op uitnodiging In de Tuinzaal Vrijwilliger: Mevr. IJ. 15.30 – 18.30 uur Mantelzorger:

Dinsdag

Mensenwijdingsdienst 10.30 – 11.30 uur In de Tuinzaal 10.00 uur Fazant

Vrijwilliger:

10.30 – 13.30 uur

Antroposofisch Leesgroepje …….. uur In de Tuinzaal Vrijwilliger:Dhr. X

Mantelzorger: Mantelzorger: Seizoensactiviteit 11.00 – 12.30 uur Voor alle bewoners van Pauw In Huiskamer 3

Zingen 15.00 – 16.00 uur voor alle bewoners afdeling Pauw In Huiskamer 1

Woensdag

10.00 uur Hal Receptie

Sportgroep (Bowlen) 13.30 – 15.00 uur In de Fysio Vrijwilliger uur

10.30 – 13.30

Vrijwilliger: Mantelzorger:

Mantelzorger: Creatieve ochtend 10.30 – 12.00, HK2 Even weken Alle bewoners Pauw

Donderdag

10.00 uur De Mezen

Zondag

15.30 – 18.30 uur

Open Atelier 15.30 – 17.00 uur Op uitnodiging In de therapiekamer

Vrijwilliger:

Vrijwilliger:

Mantelzorger: Vrijwilliger:

Mantelzorger: Vrijwilliger:

Mantelzorger: Vrijwilliger:

Mantelzorger: Vrijwilliger:

Mantelzorger:

Mantelzorger:

37 Vrijwilliger: Mantelzorger:

15.30 – 18.30 uur

Zondagconcert 16.00 – 16.45 Tuinzaal Voor iedereen

Vrijwilliger: Mantelzorger:

Concerten april mei juni 2014 6 april

Evert-Jan de Groot

piano

13 april

AMT Erika Waardenburg

muzikaal talent

Jeroen Snijder

piano

27 april

Froukje Degenaar

piano

4 mei

Celia Garcia Garcia

piano

11 mei

Harm Meurders

klarinet plus pianist

18 mei

Nota Bene amateurorkest

dirigent Casper Zelissen

25 mei

try-out bachelor Felix Justin

piano

1 juni

Angela van Dis

piano

8 juni Pinksteren

Katerina Konstantourou

piano

15 juni

Thomas Witkamp

piano

22 juni

Peter Bjornild en Boni-Li-A-Sam

bas en piano

29 juni

Fortuna Ensemble

Jacqueline Dubach en Elly Munster

e

21

2 Paasdag

Alle concerten worden financieel mogelijk gemaakt door de Stichting Vrienden van het Leendert Meeshuis Stichting Vrienden van het Leendert Meeshuis Deze stichting wil het huis graag extra financiële armslag bieden. Het werken vanuit de specifieke zorgvisie stelt extra eisen aan bijvoorbeeld opleiding, behandeling, voeding, inrichting en aan culturele evenementen. De AWBZ–subsidie is hiervoor niet toereikend. De Stichting ontvangt bijdragen vanuit giften en legaten, die over te maken zijn op rekening 21.21.09.588 bij de Triodos Bank te Zeist , ten name van Stichting Vrienden van het Leendert Meeshuis. Een folder van de stichting is te verkrijgen bij de receptie.

38

Colofon De Mezenbol is een uitgave van het Leendert Meeshuis, verpleeghuis met antroposofische identiteit te Bilthoven. Leendert Meeshuis Prof. Bronkhorstlaan 6 3723 MB Bilthoven Tel: 030-2259600 Fax: 030-2259699 [email protected]

Redactie: Renske van Pomeren Marianne Visser Lysan van Winden

www.antroz.nl Ingezonden artikelen en brieven kunnen worden gestuurd aan de redactie. Op papier kunnen deze worden afgegeven aan de receptie van het Leendert Meeshuis, per e-mail aan [email protected]

Kopij voor het volgende nummer moet worden ingeleverd voor donderdag 22 mei 2014 Aan deze uitgave werkten mee: Hans Altenburg Ingrid Batavier Conny Oterdoom Renske van Pomeren Nina Ritsma Paul Schmitz Edmée Smissaert Joke Stiel Marianne Visser Heleen de Weger Annemarie Zunderdorp

Afbeelding achterkant schilderij Hans Roos

39

Pasen 2014

40