met Elkaar Vrijwilligers en Mantelzorg Centrale Almere VMCA 25 JAAR Najaar 2012 Partnercursus Autisme- wat doet het voor je

Vrijwilligers en Mantelzorg Centrale Almere VMCA 25 JAAR

Partnercursus Autisme- wat doet het voor je

25 jaar vrijwilligster- interview

In gesprek met...

Toen en nu - wat is er veranderd

met

Elkaar

Najaar 2012 VMCA Magazine | najaar 2012

1

Samen met de VMCA

Aan u als lezer, De VMCA bestaat 25 jaar! In 1987 werd de Vrijwilligers Centrale Almere een feit, een doorstart van de Vrijetijd Centrale Almere, die een jaar eerder was opgericht. We startten destijds met een groepje van 10 vrijwilligers dat Vrijwillige Thuishulp bood aan mensen in de buurt. Vervolgens kwam de Vrijwilligers Vacaturebank erbij en de zorg door vrijwilligers voor gehandicapten en ernstig zieken. In 2008 werd, door de fusie met Stichting Mantelzorg Almere, de dienstverlening aangevuld met de ondersteuning voor mantelzorgers de VCA werd toen VMCA. Nu in 2012 ondersteunt de VMCA een veelvoud aan activiteiten en zijn er honderden vrijwilligers en mantelzorgers aangesloten bij de VMCA. Dit magazine staat in het teken van dit jubileum. U vindt bijvoorbeeld een interview met een van de eerste bestuursleden, Elly Linzel en de huidige bestuursvoorzitter, Jan van Berkel. Ook kunt u een artikel lezen over hoe de maatschappij in 25 jaar veranderd is en wat dat voor u als inwoner van Almere betekent. En uiteraard laten we een vrijwilliger van het eerste uur aan het woord. Maar, zoals u inmiddels van ons gewend bent, staat het magazine ook vol met eigentijds nieuws, achtergrond informatie, tips en ontwikkelingen. Ik wens u dan ook heel veel leesplezier!

> Partnercursus autisme

4

> Een dag met ...

6

> Wat is jouw talent?

7

> In gesprek met...over toen en nu

9

> Jonge Mantelzorgers

16

Thema’s > 25 jaar vrijwilligster

3

> 4x lezen 7 > Een inleiding op Facebook

12

> Column 13 > Mantelzorgplant 13 > Toen en nu - fotocollage

14

> Uit het nieuws

15

Programma > I Cook 4 you

10

> VMCA in de wijk

10

> Lagerhuisdiscussie 10 > Cursus “In Balans”

11

> Scootmobiel service

11

> Cursus “Psychische problemen in de familie”

11

Jolien Hoek Directeur VMCA Colofon Dit is een uitgave van de VMCA Vrijwilligers en Mantelzorg Centrale Almere Oplage: 3500 Redactie: Yvette van Ree 2

VMCA Magazine | najaar 2012

Ditnummerkwamtotstandmetmedewerkingvan: medewerkersvandeVMCA,vrijwilligersenmantelzorgers. Wagenmakerbaan 43 1315 BC Almere Telefoon: 036- 534 14 04 Email: [email protected] Website: www.vmca.nl

Ditmagazineverschijnt2xperjaar.Wijversturenelke maandeendigitalenieuwsbriefvoormantelzorgersmeteen overzichtvandekomendeactiviteitenenhetlaatstenieuws. U kunt zich hier op abonneren via [email protected] FotovoorpaginametdankaanStadsarchiefAlmere, fotograaf Bob Friedländer.

25 jaar vrijwilligster bij de VMCA Yvonne Haberkorn, vrijwilligster van het eerste uur, is al 25 jaar vrijwilligster bij de VMCA. Die mijlpaal wilden we niet ongemerkt voorbij laten gaan en we gingen bij haar op bezoek met een bloemetje. Hoe ben je ertoe gekomen om vrijwilligerswerk te gaan doen? “Ik ben er eigenlijk ingerold. Ik woonde in Eindhoven en mijn man was werkloos. Hij kreeg een baan in Almere en toen verhuisden we hier naartoe. Mijn zoon was nog klein en had slaapproblemen. Het was ontzettend moeilijk om een oppas te vinden bij wie hij zich bij op zijn gemak voelde. Hierdoor konden wij nooit een avondje samen uit. Ik wist dat er in Eindhoven bij de Vrijwilligers Centrale een oppasdienst was en heb hier toen ook in Almere naar geïnformeerd. Deze dienst bleek in Almere ook te bestaan en op de betreffende avond kwam er een oudere man en dat klikte direct met mijn zoontje. Na die avond oppassen vroeg de Vrijwilligers Centrale mij om een wederdienst en werd ik ingezet bij een speciale oppasdienst voor gehandicapte kinderen. Ik heb toen één keer opgepast en daar is het bij gebleven. Helaas is deze dienst nooit verder van de grond gekomen. Wel raakte ik bekend met de Vrijwilligers Centrale en al gauw deed ik boodschappen voor oudere dames, ging met hen wandelen en koffiedrinken.” Is er veel veranderd in het vrijwilligerswerk in die 25 jaar? “Er is niet veel veranderd in de vraag van de mensen. Wat wel veranderd is, is het contact met de centrale. Het is toch uitgebreider geworden, het kleinschalige van 25 jaar geleden is er niet meer. Het contact is hierdoor ook zakelijker geworden. Daarnaast heb ik het gevoel dat mensen makkelijker iets van je vragen. Je moet als vrijwilliger je grenzen goed bewaken. Ik heb met iedereen die ik in de afgelopen jaren heb geholpen een langdurige relatie opgebouwd. Sommigen waren zelfs een soort oma voor mijn kinderen. Zelfs toen een dame ging verhuizen hebben we nog contact gehouden. Nu zij is overleden belt haar man mij zelfs nog regelmatig. Natuurlijk is het aan jezelf hoe ver je gaat in het contact. Ik vind het fijn om op deze manier met de mensen om te gaan, maar wanneer je meer afstand wilt houden

VMCA 25 JAAR

is dat ook prima.” Hoe is de begeleiding vanuit de VMCA? “Ik word vanuit de VMCA goed begeleid. De mensen waaraan ik word voorgesteld passen in de meeste gevallen goed bij mij. Ik heb een keer gehad dat de dame in kwestie alleen maar een chauffeur nodig had, toen heb ik na één bezoek bedankt. Zo gaat het trouwens meestal, ik ga altijd een eerste keer geheel vrijblijvend op bezoek en dan laat ik het aan de persoon over om via de VMCA te laten weten of hij of zij met mij verder wil of niet. Dat werkt goed en je voorkomt ongemakkelijke situaties. Verder heb ik eigenlijk niet zoveel begeleiding nodig. Het gaat eigenlijk allemaal vanzelf.” Heb je ook speciale dingen meegemaakt? “Ja, wat wel grappig is, is dat veel mensen vragen naar iemand om mee te wandelen, maar eigenlijk willen ze niet wandelen, ze zoeken gewoon contact. Zo heb ik een dame met dementie en elke keer wanneer ik kom heeft zij haar peignoir nog aan omdat ze een beetje ziek is… Soms ontstaat er een echte vriendschap, dan voelt het helemaal niet meer als vrijwilligerswerk. Ik ging regelmatig bij een dame op bezoek met wie ik dan de hele middag scrabbel speelde, tijdens het spelen dronken we gezellig een wijntje. Dat was altijd een hele fijne middag, daar genoot ik echt van. Helaas is zij kort geleden overleden.” Wat betekent het vrijwilligerswerk voor jou? Ik heb het gevoel iets goeds te doen. Het geeft me een goed gevoel. Ik ben zelf niet helemaal gezond en door andere mensen die niet helemaal gezond zijn te ontmoeten, kan ik zelf ook beter relativeren. Bovendien verruimt het je blik. Ja, ik ga hier zolang mogelijk mee door.” VMCA Magazine | najaar 2012

3

WE doen het samen

Partner

“Door meer rust en begrip kun je zelf beter functioneren” Lia de Graaf en Anneke Lettink 4 VMCA Magazine | najaar 2012

Samenleven met een partner met autisme (stoornis in het autistisch spectrum) kan moeilijk zijn. Vaak kun je als partner met niemand praten over de specifieke problemen in je relatie en voel je je in veel opzichten niet begrepen door je omgeving. Deskundigen van de VMCA en MEE IJsseloevers geven gezamenlijk een partnercursus autisme.

Zij-deelneemster

Zij - consulent

Meer begrip

Ruimte voor spontane interactie

“Ik volg de cursus omdat ik meer informatie wilde over autisme. zodat ik beter inzicht heb in de emoties en reacties van mijn partner. Miscommunicatie is vaak de oorzaak van spanningen tussen ons

“Het leukste moment dat ik me kan herinneren is tijdens het onderwerp intimiteit/seksualiteit. In een gesprek met een deelnemer ging het over intieme zaken en geheel onver-

en door de cursus krijg ik meer inzicht in hoe dat bij hem “werkt”. Ik kan er nu op een andere manier mee omgaan, zodat we elkaar beter begrijpen en misverstanden veel minder voorkomen. Dit geeft een stuk meer rust in huis en in onze relatie.

wacht vroeg de deelnemer iets aan mij waar ik spontaan antwoord op gaf. Ik gaf een detail van mijn privé leven bloot. Toen ik dat deed moest ik erg blozen en dat leverde een gezellige reactie van de deelnemers op. Het is tevens heel veelzeggend over hoe de sfeer tijdens de bijeenkomsten kan zijn…open en ruimte voor spontane interactie.

rcursus Autisme Je leert van elkaar

De sfeer tijdens de cursus is heel prettig. Iedereen is heel open en eerlijk in het vertellen over zijn of haar ervaringen. Dat kan soms wel emoties losmaken, vooral omdat veel situaties heel herkenbaar zijn. Het is dan heel fijn dat je er met anderen zo open over kunt praten. Doordat iedereen zo open is, ben je zelf ook sneller geneigd openheid van zaken te geven. Je kunt dan ook tips met elkaar uitwisselen. Je functioneert zelf beter

Ik zou andere mensen die een partner met autisme hebben zeker aanraden om de cursus ook te volgen. Je leert heel veel over autisme. Je herkent het daardoor beter bij je partner en kunt hem of haar dan ook op een andere manier benaderen. Hierdoor krijg je meer rust en begrip in je gezin waardoor je zelf ook beter kunt functioneren. Het is bovendien fijn om over je gevoelens te praten met anderen die de situatie herkennen en die je kunnen helpen, steunen en advies geven.”

Het werkt bevrijdend

Ik neem tijdens de cursus de deelnemers mee in de bewustwording van hun eigen rol, dit gebeurt aan de hand van voorbeelden en situaties die zij zelf inbrengen. Daarnaast krijgen de deelnemers veel kennis over autisme aangereikt. Tijdens de cursus kunnen mensen hun eigen ervaringen met elkaar delen. Het geeft je de kans om met mensen die in een soortgelijke situatie zitten ervaringen uit te wisselen en vooral de erkenning en herkenning te krijgen van mensen die het begrijpen en aanvoelen. Dit kan heel bevrijdend werken. Veel mensen houden hun situatie toch wel voor de “buitenwereld” verborgen en praten hier niet over met anderen. Tijdens deze cursus kun je vrijuit praten en dat geeft ook veel opluchting. Voordat de cursus begint is er een persoonlijke en individuele kennismaking met een van de trainers en tijdens de eerste bijeenkomst gebruiken we ver-

schillende werkvormen om de groep met elkaar kennis te laten maken. Ik ontmoet boeiende mensen

Door deze cursus krijg ik de kans mijn kennis te delen maar het biedt mij tegelijkertijd de mogelijkheid met krachtige mensen in aanraking te komen en verhalen te mogen horen van allemaal boeiende mensen. Ik vind het een voorrecht om te mogen doen.”

Voor wie is de partnercursus autisme? De cursus is voor partners van iemand met (een vermoeden van) autisme. Een diagnose is niet nodig. Wat komt er aan de orde: Er wordt veel veel informatie gegeven over autisme. Daarnaast vormt de herkenning die naar voren komt met de andere deelnemers en het uitwisselen van de eigen ervaringen een belangrijk onderdeel van de cursus. In 2013 is de cursus op de volgende dagen: 31 januari 7, 14, 21 en 28 februari 7, 14 en 21 maart 4 april Tijd: 19.00 uur - 21.00 uur Locatie: MEE IJsseloevers VMCA Magazine | najaar 2012

5

Karien van Moorselaar Vrijwilligster begeleiding dementie

Een dag met...

Hallo, ik ben Karien van Moorselaar en ik werk als vrijwilligster bij de VMCA. Ik ben vorig jaar begonnen nadat een vriendin mij precies op het juiste moment vroeg of ik interesse had in een vrijwilligersbaan. Ik ben met een open blik in het project gestapt en ik vind het heerlijk. Samen met Lia, mijn begeleidster bij de VMCA, heb ik kennis gemaakt met Puck en het klikte vanaf het eerste moment ontzettend goed tussen ons.

Ontmoetingscentrum Dementie In het Ontmoetingscentrum Dementie wordt iedere maandag, woensdag en vrijdag tussen 9.30 en 16.30 uur een gevarieerd programma aangeboden voor mensen die dementie hebben en degenen die de zorg hebben voor een dementerende . U vindt hier informatie en gezelligheid en u ontmoet andere mensen in een vergelijkbare situatie. Locatie: in de Concertmeester, van De Toonladder Vrijwilliger worden? De Intensieve Vrijwillige Thuishulp bemiddelt vrijwilligers voor o.a. mensen met dementie. Kijk op www. vmca.nl .

Puck heeft niet direct dementie, maar een aandoening waarvan dementie een van de symptomen is. Toen ik begon was ze nog heel kwiek, maar in het afgelopen jaar is ze sterk achteruit gegaan. Ik heb die ontwikkeling duidelijk meegemaakt. In het begin gingen we nog wandelen, maar nu gaat dat niet meer. Puck zit in een verzorgingstehuis en ik ga twee of drie dagen per week naar haar toe om haar te helpen met de lunch. We kletsen wat af samen. Ik breng gezelligheid en merk dat ze echt opfleurt als ik er ben. Haar man vindt het ook heel prettig dat ik regelmatig kom. Hij heeft dan wat meer tijd voor zichzelf. Je merkt dat hij mij vertrouwt en dat is heel fijn. Het geeft hem rust dat hij weet dat er iemand is waarop hij kan vertrouwen en die er voor zijn vrouw is. Laatst nog ging ik naar Puck voor de lunch en toen had hij voor ons alle twee kibbeling meegebracht van de visboer. Dan voel je je echt gewaardeerd. Ik doe vrijwilligerswerk omdat ik graag onder de mensen ben. Ik houd ervan om met mensen te praten en me nuttig te maken. Ik wil niet thuis achter de geraniums zitten. Ik heb een gezin en ik besteed best veel tijd aan mijn vrijwilligerswerk, maar mijn zoon en man vinden het prima. We kunnen het goed inplannen. Ze hebben gemerkt dat ik veel vrolijker ben sinds ik dit werk doe. Ik word ontzettend goed begeleid door Lia van de VMCA. Ik kan met al mijn vragen bij haar terecht en we hebben regelmatig een gesprek om dingen door te nemen. Ik voel me hier echt op mijn plek.

Maatjes² Sandra wilde graag een maatje voor zichzelf, maar ook voor haar hond. Corinne stelde hen aan elkaar voor... De honden waren direct helemaal wild van elkaar. Ze zijn alletwee uitzonderlijk energiek en Sandra en Monique kunnen hun honden alleen nooit zóveel beweging geven. Sandra ontbreekt het soms gewoon ook aan energie en vitaliteit. Een afspraak met de honden erbij geeft ook bij thuiskomst nog veel plezier en rust achteraf als de twee jonge honden zich uitgeleefd hebben. Sandra grapte gelijk na de kennismaking: 6


“ Nou, de honden hoeven er niet meer over na te denken, die zijn elkaar al aan het zoenen”. Sandra en Monique bleken meer gemeen te hebben dan hun enorme liefde voor hun hondenmaatje. Inmiddels hebben ze al drie keer afgesproken met veel plezier voor mens en dier. Speelsheid en plezier staan centraal én er is ook plek voor de nodige serieuze zaken. Dat geldt niet voor Balou en Macho, die houden het heel eenvoudig! Smerig en doodmoe thuiskomen, dat is hun enige drive. Dit belooft een gezellige winter te worden voor maatjes in het kwadraat!

Wat is jouw talent? Elke week hebben Majorie en Janny van “Divers Talent” gesprekken met allerlei mensen. Ze komen allemaal naar de VMCA met hetzelfde doel… ze zoeken vrijwilligerswerk. Soms is het lastig om te bedenken wat je wilt, waar je goed in bent en waar je je voor wilt inzetten. Bovendien is het onmogelijk om te weten wat er allemaal kan op het gebied van vrijwilligerswerk. Er zijn in Almere zoveel mogelijkheden. Dan kun je best wat hulp gebruiken. Majorie en Janny zijn consulenten van “Divers Talent”. Zij begeleiden mensen die vrijwilligerswerk zoeken persoonlijk bij het vinden van een passende activiteit.

Dit kan op verschillende manieren. Sommige mensen weten precies wat ze willen en zoeken daar alleen de functie bij, maar er zijn ook veel mensen die nog niet precies weten wat ze willen of wat ze kunnen. Samen met Janny of Majorie kunnen zij ontdekken waar hun kracht ligt én wat zij graag willen doen. Wanneer dit duidelijk is wordt er een passende activiteit gezocht. De mate van begeleiding is dus heel divers en varieert van een korte zoektocht tot een intensief begeleidingstraject. Het doel is altijd hetzelfde: vrijwilligerswerk vinden dat bij je past. Iedereen kan zich aanmelden. Voorwaarde is wel dat je een Nederlands gesprek kunt voeren en volgen en natuurlijk dat je gemotiveerd bent.

4 x lezen

Kwetsbaar Tatjana de Rosnay

Mijn zus woont op de schoorsteenmantel Annabel Pitcher

Het huis van de Moskee Kader Abdolah

Dat kan mijn kleine zusje ook Will Gompertz

Allan Justine en Andrew krijgen het bericht dat hun zoon van 13 is aangereden en in coma ligt. Een periode van angst en wanhoop breekt aan.

Jamie verliest zijn zus in een terroristische aanslag. Zijn moeder vertrekt, zijn vader verwaarloost zichzelf en zijn gezin. Zijn zus verandert in een onaantastbare puber.

Het boek gaat over mensen, over kunst, over religie, over seks, over film, over het belang van radio en televisie. Het laat de islam als levenswijze zien.

“Een prachtig, in en in triest en hartverscheurend verhaal.”

“Het is een mooie manier om de islam eens door andere ogen te zien”

Waarom is moderne kunst wat het is, waarom wordt een onopgemaakt bed als kunst tentoongesteld? Waarom is een uitvergroot roze opblaasbaar varken zo verrekte veel geld waard? Elke museumbezoeker vraagt het zich wel eens af.

“Ik voelde de pijn van de moeder en kon niet meer stoppen met lezen. Prachtig verhaal!”


7

in gesprek

Toen & Nu

De VMCA bestaat dit jaar 25 jaar en ik ben benieuwd wat er in de afgelopen jaren veranderd is. Ik heb daarom afgesproken met Elly Linzel en Jan van Berkel voor een kopje koffie in het Eksternest in Almere Haven. Elly kan alles vertellen over de oprichting en Jan weet hoe het nu reilt en zeilt bij de VMCA .

Even voorstellen

Hoe was het in Almere 25 jaar geleden?

Elly Linzel is op dit moment o.a. voorzitter van literair genootschap “eindig laagland”. Haar carrière bestaat, zoals ze zelf zegt, uit “uit de hand gelopen vrijwilligerswerk”. Elly is een vrijwilliger in hart en nieren en 25 jaar geleden stond zij aan de wieg van de, toen nog, VCA.

Elly kan hier duidelijk antwoord op geven en ik proef ook wel een beetje weemoed in haar stem. “Het was allemaal heel anders. Er was bijna niets en er kon veel. Met z’n allen werkten we aan de opbouw van Almere”. Elly was in die tijd bestuurder bij de school voor voortgezet onderwijs “het Baken” die één vestiging had in Almere Stad. Ze werd gevraagd om mee te werken aan de oprichting van een organisatie die vrijwilligers kon begeleiden en was later betrokken bij het bestuur van de bibliotheek die werd geprivatiseerd. Jan merkt op: “Je hebt dus heel veel in de steigers gezet”. Daar is Elly het wel mee eens. “Dat was ook echt nodig”. Voor mensen die nieuw in de stad kwamen wonen was de VCA een plek om andere mensen te ontmoeten. Door vrijwilligerswerk te doen kwamen zij in contact met anderen. Het was in die tijd een hele kleine gemeenschap. Iedereen kende iedereen en de lijnen naar de

Jan van Berkel is directeur van de Lepra stichting en komt voor zijn werk over de hele wereld. Toen hij in Almere kwam wonen wilde hij graag iets betekenen voor de stad waarin hij woont. Zo kwam hij als vrijwilliger in het bestuur van de VCA. Op dit moment is hij voorzitter van dit bestuur. Hij heeft zich vier jaar geleden hard gemaakt voor de fusie tussen de VCA en Stichting Steunpunt Mantelzorg.

8


gemeente waren erg kort en de contacten vaak informeel. Er was heel veel ruimte voor nieuwe initiatieven. De VCA groeit uit naar VMCA

Vanuit de voorloper van de Zorggroep kwam eigenlijk de roep om een organisatie die vrijwilligers kon begeleiden. De gezondheidszorg was bijvoorbeeld goed geregeld, maar met een groeiend aantal inwoners waren er steeds meer vrijwilligers nodig om ondersteunende werkzaamheden te doen. Ook andere organisaties hadden steeds meer behoefte aan vrijwilligers. “We begonnen met één coördinator, later kwam daar een secretaresse bij” en zo groeide de organisatie. “We keken naar het voorbeeld van organisaties uit andere steden”, aldus Elly. Langzaam werd het aanbod van de VCA uitgebreid met vrijwilligers die terminale zorg boden. “Zij werden goed opgeleid en boden de mensen aandacht en liefde”. Toen kwamen ook de mantelzorgers in beeld. Mantelzorg heette in die tijd nog geen mantelzorg. Dit is een term die pas veel later door de overheid is geïntroduceerd toen er ook financiële tegemoetkomingen voor deze mensen werden ingesteld.

kunnen en willen doen. Vergeleken met vroeger is duidelijk de tendens zichtbaar dat vrijwilligers vaker van vrijwilligerswerk veranderen. Men blijft niet meer jarenlang hetzelfde werk doen. Dit vraagt aanpassingen van de organisaties waar deze vrijwilligers werken. Zij zullen zich meer moeten inspannen om vrijwilligers te werven en te behouden. De VMCA speelt ook hierin een toonaangevende rol. “Vorig jaar heeft de VMCA contact gehad met 176 organisaties om hen te begeleiden en ondersteunen, dat is een groot aantal”, aldus Jan. En de bezuinigingen?

Jan: “Gelukkig hebben wij een wethouder en een burgemeester die zeer betrokken zijn bij het vrijwilligerswerk en de mantelzorgondersteuning”. Er is in de laatste jaren ook een groeiend besef dat vrijwilligers en mantelzorgers werk doen dat anders veel geld zou kosten. De gemeente deelt dit besef. Wanneer er bezuinigd zou worden op de activiteiten van de VMCA zullen veel mensen uiteindelijk aanspraak gaan maken op veel duurdere zorg. “Maar het blijft natuurlijk wel spannend. We weten allemaal dat er bezuinigd moet worden, dus we moeten ook waarmaken wat we beloven”, aldus Jan.

“Vrijwilligers houden een belangrijk deel van de stad draaiend”

Een innovatieve combinatie

De begeleiding en ondersteuning van mantelzorgers werd echter pas onderdeel van de VCA toen in 2008 de VCA fuseerde met Steunpunt Mantelzorg. Jan heeft deze fusie voor een belangrijk deel begeleid. “Mantelzorg en vrijwilligerswerk versterken elkaar”. Door de fusie ontstond er een organisatie die de Almeerse burgers echt iets te bieden heeft. Bovendien was de integratie van vrijwilligerswerk met mantelzorg zeer innovatief. De VMCA fungeert in dat opzicht op vele gebieden vandaag de dag als voorbeeld voor andere organisaties in Nederland. In de jaren 80 werd nog naar andere organisaties gekeken. Nu loopt de VMCA voorop in de ontwikkeling en volgen andere organisaties in Nederland haar voorbeeld. “Dat is iets waar ik trots op ben. De VMCA is een innovatieve organisatie en dat willen we in de toekomst ook blijven “, aldus Jan.

“Op dit moment kunnen we zeggen dat we in 25 jaar een heel eind zijn gekomen en dat we ons als VMCA een onmisbare plek in de Almeerse samenleving hebben verworven. Hier zitten twee heel tevreden mensen.” VMCA 25 JAAR

De veranderde vrijwilliger

Vrijwilligers houden een belangrijk deel van de stad draaiende. Al zullen velen zich dat niet op die manier realiseren. Er is in de afgelopen jaren veel gedaan voor vrijwilligers. Het vrijwilligerswerk heeft een enorme ontwikkeling doorgemaakt. Het is diverser geworden, er zijn opleidingsmogelijkheden. Kortom, het vrijwilligerswerk wordt echt serieus genomen. Was vroeger het vrijwilligerswerk mede een manier om met andere mensen in contact te komen, nu is het ook een manier om jezelf te ontwikkelen. “Met vrijwilligerswerk kun je iets doen wat je leuk vindt én je leert er ook nog heel veel van”, aldus Jan. Elly is het met hem eens, “jongeren kunnen zoveel ervaring opdoen met vrijwilligerswerk, het kan hen ook echt verder helpen in hun ontwikkeling en in hun loopbaan”. Daarnaast zie je volgens Elly de ontwikkeling dat door de vergrijzing steeds meer gezonde, oudere mensen vrijwilligerswerk

“Vrijwilligerswerk vormt een belangrijk onderdeel van de stad. Bovendien is het een goede manier om met andere mensen in contact te komen. ”

“Vrijwilligerswerk en mantelzorg versterken elkaar. De VMCA heeft de Almeerse burgers echt iets waardevols te bieden.”


9

Informatiebijeenkomst vrijwilligers Wij organiseren regelmatig informatiebijeenkomsten over vrijwilligerswerk in Almere.

Lagerhuisdebat voor mantelzorgers Na het succes van vorig jaar organiseert de Belangenbehartiging Mantelzorg Almere op: Zaterdag 17 november van 16.00 – 20.00 uur

Mensen die graag vrijwilligerswerk willen doen, maar nog niet precies weten wat zij zoeken kunnen hier terecht. Tijdens de bijeenkomst krijgt u informatie over de diverse mogelijkheden voor vrijwilligerswerk in heel Almere. Bovendien kunnen wij u helpen een passende vrijwilligersvacature voor u te vinden. 22 november 11 januari 12 maart 30 mei -

VMCA, Centrum Boegbeeld, Literatuur- wijk Cobra, Parkwijk VMCA, Centrum

Meer informatie vindt u op: www.vmca.nl

Hoe gaat het met de ouderen in Waterwijk? In Waterwijk is een nieuw initiatief gestart met als doel te erkennen en herkennen wat ouderen in de wijk nodig hebben om zich thuis te voelen. Vragen als: “Wat hebben zij nodig?” en “Wat vinden zij belangrijk?”op het gebied van veiligheid, gezondheid, sociale contacten enz., komen aan de orde. Inwoners, instanties en gemeente zullen regelmatig bij elkaar komen,

voor de tweede maal een Lagerhuisdebat voor mantelzorgers. Tijdens de middag kunnen mantelzorgers discussiëren en hun mening geven over onderwerpen die hen aangaan. De discussies worden gevoerd naar voorbeeld van het tv-programma “Het Lagerhuis” en zullen in goede banen worden geleid door een dagvoorzitter.

initiatieven ontwikkelen en actie nemen om signalen die zij krijgen vanuit de wijk op te pakken. Zo kan het welzijn van ouderen in de wijk worden verbeterd en kan men zich in de wijk veilig en gezien voelen.

Heeft u een mening over stellingen en vragen als: “Wordt u als mantelzorger gezien en serieus genomen?” “Bent u het ermee eens dat mantelzorgers zich meer zouden moeten inzetten wanneer degene die zorg nodig heeft is opgenomen in een instelling?” Laat uw stem horen en praat mee in het Lagerhuisdebat! Aanmelden kan tot 9 november via [email protected] of 036-5297550.

I Cook 4 You - Een keer per week niet koken Mantelzorgers uit Almere Stedenwijk kunnen een keer per week een maaltijd bestellen bij I Cook 4 You, een samenwerking tussen de VMCA en Het Echnaton. Tijdens de les koken scholieren een maaltijd en bezorgen deze thuis. Het menu varieert elke week en kan worden besteld via www.icook4you.nl . De maaltijden kosten 3,00 euro per stuk en worden betaald via iDeal. Mantelzorgers die van deze dienst gebruik willen maken moeten ingeschreven staan als mantelzorger bij de VMCA.

10


I Cook 4 You is in mei 2012 gestart en is een enorm succes. Mensen genieten van hun maaltijd en vooral ook van het feit dat ze niet hoeven te koken. Op dit moment is I Cook 4 you beschikbaar in Almere Stedenwijk, maar bij voldoende vraag kan deze dienst in de toekomst worden uitgebreid naar andere stadsdelen.

Een aantal reacties: “Mijn complimenten. Het is de moeite waard en verrassend lekker. ” “Ik ben zo blij met het initiatief!” “Mijn zoon en ik vonden de maaltijd ronduit heerlijk!” “Mijn moeder kan er 2 dagen mee doen.”

Nieuw bij de VMCA

... interessant voor u?

Haal-en brengservice preventiecentrum Het Preventiecentrum Almere is een centrum voor fitness, fysiotherapie en revalidatie. Vrijwilligers worden ingezet voor het thuis ophalen en weer naar huis brengen van mensen uit heel Almere die niet in staat zijn om zelfstandig naar het Preventiecentrum te komen. Vrijwilligers krijgen een gratis lidmaatschap voor de sportschool en maken gratis gebruik van de saunafaciliteiten.

Cursus “Psychische problemen in de familie”

Cursus “In balans” voor werkende mantelzorgers

Het omgaan met een gezinslid, partner of vriend(in) met psychische problemen vraagt veel energie. Vaak kan inzicht in uw gedrag en manier van communiceren met de zorgvrager u in veel situaties helpen. Tijdens de cursus gaat u met elkaar in gesprek en krijgt u praktische handvatten die u in bepaalde situaties kunt toepassen.

Cursus speciaal voor werkenden die naast hun werk langdurig zorgen voor een chronisch ziek of gehandicapt familielid. Het zorgen voor iemand naast een baan vraagt veel van je: flexibiliteit, inzet, doorzettingsvermogen. Met deze cursus nemen de deelnemers een stap om voor zichzelf te zorgen en een ‘gezond egoïsme’ op te bouwen.

Scootmobiel haal- en brengservice Voor mensen die geen eigen scootmobiel hebben, maar er wel af en toe eentje nodig hebben is er de scootmobiel leenservice. Wanneer u niet zelf de scootmobiel kunt ophalen en wegbrengen en er is niemand in uw buurt die dat voor u kan doen, dan kunt u gebruik maken van deze dienstverlening.


11

Een inleiding op Facebook II Facebookiseenidealemanierom snelmetveelmensentecommuniceren.Hetisongelooflijkhoe langjesomsopantwoordmoet wachtenwanneerjeiemandeen berichtjeviaemailstuurt.HettegendeeliswaarbijFacebook.Met Facebookkrijgje(indemeeste gevallen)directantwoord. MensenhebbenFacebookvoortdurendeaanstaanenreagerenook snel.Zodraeenvanjevrienden eenberichtheeftgeplaatstkrijgje “pling”eenseintjeenkunjedirect reagerenophetbericht.Voorveel mensenisditideaal,maarhetkan vooranderenookintimiderend werken. Aan wie stuur je een bericht?

Hoe werkt dat nou met die berichten krijgen en versturen? Naar wie stuur je berichten en van wie krijg je berichten? Wanneer je een bericht via Facebook wilt versturen is het niet altijd de bedoeling dat al je vrienden en hun vrienden je bericht lezen. Je wilt misschien alleen je familie een bericht sturen, of zelfs iemand een privébericht sturen…Dat kun je allemaal instellen. Wanneer je naar je profielpagina gaat staat er bovenaan “Wat ben je aan het doen”. Hier kun je een bericht plaatsen en vervolgens geef je onderaan in de balk aan naar wie je dit bericht wilt versturen. Privebericht aan een vriend, familielid of kleinkind

12


Net als met email kun je via Facebook een persoonlijk bericht naar een persoon sturen. Dit bericht wordt dan door niemand anders gelezen en komt ook niet op je tijdlijn terecht. Wanneer iemand je een persoonlijk bericht stuurt komt dit bericht in je persoonlijke berichten te staan. Deze kun je lezen door in de bovenste blauwe balk op het icoon voor berichten te klikken. Wil je zelf een bericht sturen dan klik je op ditzelfde icoontje en vervolgens klik je bovenin op “een nieuw bericht sturen”. Er verschijnt dan een vlak waar je de naam van degene naar wie je het bericht wilt sturen kunt intypen en vervolgens typ je het bericht. Hierbij kun je ook nog foto’s of een bestand toevoegen of ervoor kiezen om het bericht naar een mobiele telefoon te sturen.

vind ons leuk op voorhetlaatstenieuwsenfoto’s facebook.com/vmca

Volg ons

Wij plaatsen regelmatig nieuwe foto’s, berichten, actuele informatie en activiteiten op Facebook. Wil je op de hoogte blijven en meepraten, volg ons dan ook. Wij stellen een reactie op Facebook erg op prijs.

Wist u dat: •

1 op de 13 mensen op de wereld een Facebook account heeft.

•

De gemiddelde Facebook gebruiker 130 vrienden heeft en in de meeste gevallen maar met 4 tot 7 van hen intensief communiceert.

•

Tijdens het weekend van de jaarwisseling 750 miljoen foto’s op Facebook zijn geplaatst.

•

Alle gebruikers bij elkaar 700 miljard minuten per maand op facebook besteden.

Marrakech

een van de vele gepensioneerden in de bus, had iets grappigs verstrooids over zich. Hij bekeek de beziens-

Samen met vrienden een rondreis boeken doe je niet zomaar. Tenminste, wij niet. We kennen elkaar al heel lang gaan ook samen op korte vakanties

column

maar waren alle vier nog nooit met een georganiseerde reis op pad geweest. Vooraf hadden we dus enorme ’verwachtingen’ over het groepsgebeuren van een busreis: Mogen we gaan zitten waar we willen, moeten we rouleren, gaan er snoepjes rond, flauwe grappen, gaan we met iedereen contact leggen en wíe zijn de anderen??? Alles viel mee; aardige mensen, klein gezelschap en de grappen van een mevrouw hadden een hoog niveau gecombineerd met een enorm tempo, genieten. De rondreis ging door heel Marokko dus behalve veel steden waren er ook veel prachtige natuur, bergen en woestijnen te zien. In Marrakech bezochten we de Saadische graven. Een complex van gebouwen die open waren en waar je vanaf de ingang naar binnen mocht kijken, prachtig bewerkte zalen met op/in de vloer de graven van prinsen, echtge-

waardigheden tijdens de reis op zijn eigen manier en kocht bij tussenstops alles wat los en vast zat van verkopers die ons, ook op kleine bergweggetjes, wisten te vinden. Hij was voor hen een gouden klant. Zelfs de assistent-buschauffeur die altijd beleefd en voorkomend was kon zich een keer niet inhouden toen hij weer eens met totale nep in zijn handen de bus instapte. Hij veegde over het knalpaars van een soort bergkristal om te laten zien dat het geverfd was. Het maakte onze reisgenoot niets uit, hij bleef blij als een kind met zijn aankoop. In de binnentuin van de begraafplaats liepen toeristen uit alle landen. Onze reisgenoot stopte bij een groep Amerikanen. Hij, heel lang, bukte zich naar een Amerikaanse die verbaasd een stapje achteruit deed. ‘You know – en fluisterend terwijl hij met zijn lange arm het hele complex beschreef - they are all dead here’. ‘Excuse me’ bracht ze nog net een beetje paniekerig uit. Tevreden liep hij weg. Omdat het zo’n bijzondere plek was heb ik mijn lachen tot buiten ingehouden.

notes, concubines, kinderen en dienaren. Tussen de gebouwen was een beschutte binnentuin waar hard gewerkt werkt aan de restauratie van de muren en het onderhoud van de planten. Blaadjes werden met de hand van de grond opgeraapt en zo heeft iedereen werk. Een plekje waar rust vanuit straalde. We keken met stille bewondering de zalen in, ze waren prachtig uitgelicht, het bewerkte marmer en cederhout hadden iets koninklijks. Een reisgenoot,

UitreikingmantelzorgplantaanMariekeWischmeijer Op10novemberishetdeDagvandeMantelzorg.DitjaarisereenspecialemantelzorgplantendiewerdoverhandigdaanMarieke Wischmeijer voor de TV... Pfffff.....benermoevan.Hardwerkenhoor voordetv.Zewarenlekkeroptijd.Rob’seersteuitdagingwas,hoelaatikopbeeldzien watmantelzorgbetekentalsjevooriemand metautismezorgt.Tja....bijiemandeenpo verschonenisduidelijkerhe?Maargoed,hij heeftmegeïnterviewdenikhebeenaantal keerverteldwatautismeisenwatdatdan voor mij thuis betekent. Sommigedingenmoesteneenpaarkeer overofvaneenanderekantgefilmdworden. Hetmoestallemaalwatoverdrevenanders zoudendemensenthuiszeggen:Oh..datheb ikook.Nouwasiknietvanplanomeenheel

zwartplaatjetelatenzien...maargoed,met watvoorbeeldenuithetverledenzijnweer weluitgekomen.Ikbenheelbenieuwdhoe ze het gaan monteren. Erkomen2filmpjes.Eenalsreclamefilmpje voordeFloriade,daaropwordtdeplant aangeprezenenvertelddatiedereendie plantmoetgaankopen.Deopbrengstisom activiteitenteorganiserenopdedagvande mantelzorg.Enhetanderefilmpjeisvoorzijn eigenprogramma.Datwordtbeginnovember uitgezonden. Ikhebeenflinkepotmet4mooiepaarse anthuriumsgekregen.Toenwashettijd omtelunchen,depakketjeswarennetjes bezorgd...dienamenzemeenaarhetandere adreswaarzebezigzijnmeteentuinmetamorfose.Maargoed,ikhebweleenhandtekeningvoorMandy.Wateenbelevenis!!! VMCA Magazine | najaar 2012

13

14


Uit het nieuws In 25 jaar VMCA is er veel veranderd. Hoe staat het ervoor in Nederland in 2012?

VMCA 25 JAAR

De maatschappij is in de afgelopen 25 jaar erg veranderd. Van verzorgingsstaat in de jaren 80 naar een maatschappij waar de overheid de verantwoordelijkheid steeds meer bij de mensen zelf legt. Participeren is het nieuwe toverwoord

Vrijwilligerswerk veel meer divers

25 jaar geleden was de verzorgingsstaat in Nederland op het hoogtepunt. De overheid werd voor een belangrijk deel verantwoordelijk gehouden voor het welzijn van de burgers. Er was een goed pensioensysteem opgezet, ouderen werden verzorgd in bejaardenhuizen en voor iedereen was er de mogelijkheid om goed onderwijs te volgen. En was er een maatschappelijk probleem? Dan stond de overheid klaar om hiermee aan de slag te gaan.

25 jaar geleden zag het vrijwilligerswerk er heel anders uit. Bestuursfuncties werden vaak door mannen met een goede baan vervuld en vrouwen waren actief in de zorg. In 2012 is het vrijwilligerswerk veel diverser. Scholieren maken kennis met vrijwilligerswerk door het doen van hun maatschappelijke stage, jongeren maken een website, studenten verdienen studiepunten met vrijwilligerswerk en werkervaring doe je op in het vrijwilligerswerk.

Inmiddels waait er een hele andere wind door Nederland. Meer aandacht voor mantelzorg We zijn op weg naar een participatiemaatschappij. PartiMantelzorg heeft de afgelopen 25 jaar steeds meer aandacht ciperen lijkt wel het nieuwe toverwoord. Iedereen mag en gekregen. In eerste instantie omdat de zorg steeds langer moet participeren, dat wil zeggen: meedoen in de maatthuis geboden moest worden. Opname in een zorginstelling schappij. Maar wat is dat: meedoen in de maatschappij? moest zo lang mogelijk worden voorkomen. Dit betekende Meedoen wil zeggen dat je onderdeel uitmaakt dat er veel zorg op de schouders van mantelvan de maatschappij, dat je werkt, naar school “Participeren moet zorgers terecht kwam. Op zich is het fijn voor gaat, mantelzorger bent of vrijwilligerswerk degene die verzorgd wordt, maar het risico doet. Dat je een bijdrage levert aan de maatvan overbelasting bij mantelzorgers werd je leren” schappij. steeds beter onderkend. Inmiddels wordt er pas Het gaat erom dat je een eigen inkomen professionele hulp ingezet als mantelzorgers verdient en je omkijkt naar mensen in je directe omgede zorg echt niet zelf kunnen uitvoeren. Om te zorgen dat ving omdat de zorgkosten de pan uit rijzen. Maar het gaat mantelzorgers hun taken met plezier en zonder overbelasting verder. Als actieve burger voel je jezelf ook veel prettiger, uitvoeren zijn overal in Nederland Steunpunten Mantelzorg je kunt iets betekenen voor anderen en voor jezelf. En niet opgericht. Almere was er in 1996 vroeg bij. onbelangrijk hierin is dat je ook dingen op je eigen manier kunt regelen en organiseren. Dat voorkomt bureaucratie en Meer eigen verantwoordelijkheid en inzet goedbedoelde acties van de overheid die niet aansluiten bij Kortom, de maatschappij is zeker veranderd in de afgelode behoefte van de burger. pen 25 jaar. Er wordt meer eigen verantwoordelijkheid en eigen inzet verwacht van mensen. Daar staat tegen over De afgelopen jaren hebben gemeenten steeds meer verantdat niet iedereen in elke omstandigheid daar toe in staat is. woordelijkheden gekregen als het gaat om ondersteuning Een vangnet blijft natuurlijk nodig voor mensen die in een van hun inwoners. Het idee hierbij is: alles wat je dicht bij periode van hun leven niet zonder hulp en ondersteuning de burgers en met burgers samen regelt (vaak in hun eigen van anderen kunnen. De VMCA is vast van plan er ook stadsdeel of wijk) sluit meer aan bij wat zij willen. de komende 25 jaar te zijn voor mensen die ondersteuning nodig hebben! De overheid staat natuurlijk niet buiten spel. Zo heeft de gemeente Almere juist de taak om initiatieven van inwoners te stimuleren en mogelijk te maken. De gemeente moet niet alleen luisteren naar wat burgers willen, maar moet hen ook uitnodigen om hier hun bijdrage aan te leveren.


15

Iedereen is verantwoordelijk voor het inplannen van zijn eigen leven. Ik heb altijd geleerd: ‘er is geen weg naar geluk, geluk is de weg’. Maar in werkelijkheid is dit slechts een citaat en wijsheid die je karakter verandert, niet de situatie en omgeving waarin je leeft. Er zijn zoveel “leef wijzen” die in de basis, maar niet geforceerd uitvoerbaar zijn. Er is niets moeilijker dan het vragen van hulp laat staan het erkennen daarvan. Na mijn hele leven onder jeugdzorg en diverse organisaties te hebben geleefd, ging op de dag dat ik bij de VMCA binnen liep een wereld open. Artsen tot boekhouders hebben altijd een derde van mijn probleem aangepakt. Maar het enige medicijn tegen “ je buiten de maatschappij” voelen is om bij jezelf te beginnen. In 2007 was ik in Nepal waar een Tibetaanse monnik met mij in discussie ging over het citaat dat ik hierboven heb genoemd. Hij meldde mij: “je moet het zo opvatten: mensen die op zoek zijn naar geluk, hebben geen tijd over om gelukkig te zijn”. Deze wijze woorden heb ik wederom ver weg gestopt. Jaren lang heb ik geknokt en keihard gewerkt. Toen de emmer overliep heb ik met lood in mijn schoenen bij VMCA aangeklopt. Na één dag werd mijn rugtas met problemen voor de helft geleegd. Ik beseft dat ik niet de enige was. Mijn werkcoach via Matching Talents was ook een super succes. Hij heeft mij geleerd dat alles wat je WEL hebt mooi is, mits je het gebruikt. Via Tineke van de VMCA ben ik in een opname voor SBS6 beland. Ook dit project heeft mijn leven veranderd. Vanaf nu is het alles zo in mijn leven: Nee heb je, ja kun je krijgen. Orson Vloedbeld.

INGEZONDEN

Help Claudia naar de Olympische spelen Oscar is een van onze jonge zorgers. Zijn tweelingzus Claudia heeft een verstandelijke beperking. Claudia mag van 29 jan t/m 5 februari 2013 meedoen aan de Special Oympics Winterspelen in Zuid Korea. Zes skiërs van vereniging de Wolfskamer in Huizen gaan daar naar toe om Nederland te vertegenwoordigen. Zo’n reis kost natuurlijk veel geld en Oscar en zijn ouders houden verschillende acties om geld in te zamelen. Via de Grote Club actie en via een actielink op de website van het Fonds Gehandicaptensport.

http://acties.fondsgehandicaptensport.nl/action/claudia-de-haan-world-winter-games-zuid-korea

Moppen De onderstaande moppen zijn ingestuurd door Kieran (10 jaar) en Connor (7 jaar) Mop van Kieran : Wat is groen en vliegt door de lucht ?? Antw : Super Erwt met raket schoenen !! Wat staat er op de graf van een computer freak ? Antw: Game over ! Mop van Connor : Wat doet Donald als hij een nieuwe typemachine heeft gekocht ? Antw : Het lintje door knippen !! Er lopen twee pinda’s op een drukke verkeersweg, zegt de ene tegen de andere : kijk uit je doppen !!

Tekeningen ingezonden door Dewi (14) en Ilja (9)

16


Ook iets insturen: [email protected]

JOZZERS

Ja, kun je krijgen

met Elkaar Vrijwilligers en Mantelzorg Centrale Almere VMCA 25 JAAR Najaar 2012 Partnercursus Autisme- wat doet het voor je

Recommend Documents