mensen tellen de gezichten achter onze successen

mensen tellen de gezichten achter onze successen

Mensen tellen De gezichten achter onze successen

Mensen tellen, de gezichten achter onze successen Als je als hogeschool (inter)nationaal mee wil tellen zijn cijfers belangrijk. We denken na hoe we de instroom kunnen verhogen en over vernieuwing binnen onze hogeschool. We buigen ons over uitvalcijfers, tellen de uitstromers en

mensen

richten ons op de regio. Ieder jaar geven we rekenschap van deze feiten aan de buitenwereld via het formeel jaarverslag. In het populaire jaarverslag, dat hier voor u ligt, tellen vooral de mensen. Vijftig studenten en collega’s komen aan het woord over een voor hen belangrijk hoogtepunt uit 2004. Een diversiteit aan namen en gezichten, die met hun verhaal bijdragen aan het welbevinden en de prestaties van het grotere geheel: de Haagse Hogeschool/TH Rijswijk. Halverwege 2004 startte het succesvolle programma Talentontwikkeling Hoger Onderwijs, een uniek project, dat erop gericht is het beste uit de (toekomstig) student te halen. Zes dagen na de moord op Theo van Gogh organiseerde de studentenvereniging Mashriq een interculturele viering van het eind van de Ramadan, met als gasten een imam en een rabbijn. Eén van de unieke gebeurtenissen uit 2004, die op veel positieve reacties konden rekenen. Verder vierden we het Onderwijsfestival, werden er prijzen uitgereikt en is er wat af gedebatteerd. U kunt het allemaal lezen in het verhaal van 2004, dat in wezen weer een basis vormt voor de initiatieven die we in 2005 nemen. Naast het populaire jaarverslag bieden we u ook meteen het formeel jaarverslag aan. De namen en gezichten van onze hogeschool gaan tenslotte hand in hand met de feiten en cijfers. Met de studenten en de medewerkers die het verhaal van 2004 mogelijk maakten.

Ik wens u veel leesplezier en een inspirerende terugblik op 2004.

Els van Doorn Lid College van Bestuur, Haagse Hogeschool/TH Rijswijk.

3

Balquin de fumer ‘Het rookbalkon is nu het Balquin de fumer’

Theo Loeffen is hoofdredacteur Atrium en docent aan

‘Ik ben nog steeds niet gestopt met roken hoor.

de opleidingen HEBO en Facility Management

Het afgelopen jaar is me prima bevallen. Ik heb heel wat leuke baantjes voor mezelf kunnen regelen op die

Mijlpaal 2004: Haagse Hogeschool is rookvrij

rookbalkons, heb er een paar extra presentaties aan overgehouden. Het is een prima gelegenheid om te netwerken. Eén van mijn favoriete plekken is het rookbalkon op de Strip, wat wij inmiddels hebben omgedoopt tot “het Balquin de fumer”. Daarnaast is de hoofdingang een favoriete rookplek. Ik heb zelfs meegemaakt dat niet-rokers erbij komen staan. Zo gezellig is het daar. Ik heb ook al wat rookmaatjes. En een bijkomend voordeel is dat ik nu veel minder ben gaan roken. Dat scheelt me echt een pakje per dag. Gelukkig werk ik dichtbij het rookbalkon, want voor mensen die helemaal boven in de Slinger zitten duurt het wel even voor ze er zijn. Er zijn volgens mij wel iets te weinig rookbalkons. En ik hoop ook dat de rokers de boel voortaan een beetje schoner houden. Gooi die peuken eens in de asbak! Al met al zou ik het heel jammer vinden als ze “de rookvrije hogeschool” weer terug zouden draaien. Zo, en dan ga ik nu weer even een sigaretje roken.’

Vanaf 2 februari 2004 werd de Haagse Hogeschool rookvrij. Er kwamen een aantal rookplekken op de balkons en buiten het gebouw. De Striptuin, de balkons op de Slinger op de derde, vierde, en vijfde verdieping, het balkonrestaurant aan de Strip op de eerste verdieping, het balkon aan de Bungalow, in de binnentuin (tussen sporthal, Ovaal en Strip) en op het voorplein. 4

‘We hebben collega’s van de VS tot Casablanca’ ‘De intreerede “een wereldcollega” was volgens mij wel

Sylvia van de Bunt is lector Human Resources Management

succesvol, want ik ben daarna veel gevraagd voor HRMlezingen in het hele land. Vanochtend deed ik nog de

Mijlpaal 2004: intreerede op 10 maart

openingsspeech op het congres “Europe calling” ter gelegenheid van het 25-jarig jubileum van de HEBO. Ik geef hier regelmatig gastcolleges. Vind ik erg leuk om te doen.

Casablanca

Het valt me op dat ICT en globalisering het moderne beroepsprofiel beïnvloeden. Als ik kijk naar de beursspeculanten zie ik geen mannen meer op de beursvloer staan, maar achter hun pc zitten. We hebben tegenwoordig overal collega’s: van de VS tot Casablanca. Je ziet het ook bij lokale overheden: ik belde van de week mijn gemeente en toen kreeg ik iemand aan de lijn met een Vlaams accent. Die zat gewoon in België. Maar voor andere dienstverlening had het ook India kunnen zijn. Daarom is het van belang meer over de culturele achtergrond van collega’s te weten. Wat is hun tijdbeleving, motivatie en beloningssysteem? Momenteel pendel ik alweer een jaar tussen Amsterdam en Den Haag. Aan de VU ben ik ook nog bezig met onderzoek naar “de filterende invloed van globalisering en ICT op de bedrijfscultuur”. Ik hoef me dus niet te vervelen.’

De kern van de intreerede van Sylvia van de Bunt is dat door het werken op afstand en het multiculturele karakter van samenleving de bedrijfscultuur blijvend verandert. Dat heeft ook gevolgen voor het HRM-beleid van (internationale) bedrijven. De kenniskring organiseerde het afgelopen jaar twee symposia over “Leiderschap en diversiteit” en over “Globalisering en de Vrijheid van Kennis”. Er komt een derde aan op 3 november 2005.

5

gefluister Lenny Versloot is derdejaars studente Personeel en Arbeid

‘Dat gefluister op de gang herinner ik me nog goed’ ‘Ik zit tegenwoordig vier dagen in Rotterdam op mijn stageadres bij de thuiszorg. Dat is wel even wat anders

Mijlpaal 2004: beleidsrapport gemaakt voor de

dan een beleidsrapport schrijven. Ik zou het echt niet

“Gsm-shop”

zo snel nog eens doen. We werkten in subgroepjes met zestig man aan het rapport en ik zat in het directiegroepje. Ik kan me dat gefluister op de gang nog goed herinneren: “Stil, daar komt de directie.” Het leerde me dat ik nooit een grote onderneming zou willen leiden. We moesten alles in goede banen leiden en vergaderingen voorzitten. Ik heb eigenlijk geen idee of het de “Gsm-shop” wat heeft opgeleverd. Ik heb ook nooit wat teruggehoord. De twee eigenaren vond ik een beetje verlegen. We hebben ze een heel algemeen stuk aangereikt, waarin alle informatie rond personeelsbeleid stond dat ze nodig hadden: over CAO’s, arbeidsrecht en al dat soort zaken. Het directiegroepje maakte een notitie van 72 pagina’s. We hebben het gepresenteerd in een wokrestaurant bij het Zuiderpark. Dat was familie van de eigenaren van de winkel. Wat ik grappig vond om te ontdekken is dat Chinezen altijd veel achten in hun telefoonnummer hebben om te laten zien dat ze rijk zijn.’

De tweedejaars studenten van de opleiding Personeel en Arbeid schreven vorig jaar een beleidsrapport voor de twee Chinese eigenaren van de “GSM-shop” in de Wagenstraat in Den Haag. Eén van hen was oud-student van de Haagse Hogeschool. In 2002 startten zij met hun piepkleine winkeltje en dat groeide al snel uit tot een succesvolle onderneming met twaalf vestigingen.

6

‘Het is een soort zappen langs praktijksituaties’ ‘Aan het eind van het vorig schooljaar presenteerden we onze eerste voorstelling als “proefballon” tijdens de open dag. Deze voorstelling was bedoeld als voorlichting over

zappen

Jan Jaap van Elst is docent drama bij de Afdeling CMV/MWD/SPH

Mijlpaal 2004: toneelvoorstelling Sociaal Pedagogische Hulpverlening

het vakgebied van SPH aan toekomstige studenten en hun ouders. We hebben allerlei praktijksituaties voorgelegd aan dramaturge Marijke Beversluis en zij maakte er één verhaal van. De titel is “In plaats van een lezing”. We hebben ongeveer zes bijeenkomsten gewerkt aan het stuk. Na de eerste voorstelling hebben we wel een paar dingen aangepast. We gebruikten iets te veel jargon en we hebben besloten om na afloop wat meer ruimte voor vragen in te bouwen. Het viel op dat ouders veel vragen hebben over het beroep. Of er wel werk in is bijvoorbeeld. Leerlingen vragen meer door op de inhoud van het beroep. Ze willen vaak graag jongerenhulpverlener worden, of met drugsverslaafden werken. Het stuk is een soort “zappen” langs allerlei situaties: er zit een “loverboy”-scène in die heel levensecht is, en er zitten een autist en een oudere in, die in de war is. Het geeft een breed beeld van het werk. In de zomer ga ik eens nadenken over nieuwe scènes: heel veel deeltijdstudenten werken bijvoorbeeld in de bajes. Dat moet er wel in.’

De opleiding SPH verzorgt tijdens proefstudeerdagen en open dagen een toneelvoorstelling met nagespeelde praktijksituaties voor de bezoekers. De acteurs zijn studenten van verschillende opleidingen die voor een vrije studiepunt meespelen.

7

geen ondernemer ‘Ik denk niet dat ik ondernemer word’

Wouter Adriaanse is derdejaars student Facility

‘In de zomer van 2003 hadden we al het idee om een

Management

mini-onderneming te starten. Van de vijftig ideeën kwam de kaarsenring er als beste uit. De naam “The

Mijlpaal 2004: hij werd, samen met zijn collega-

Ring” was geïnspireerd door de film “The Lord of the

studenten, de beste mini-onderneming van de regio

Rings”. We waren met zijn negenen en iedereen had een taak. Ik was de directeur van de onderneming. Dat was best wel eens lastig. Zeker tijdens de vergaderingen. Ik moest ook wel mensen terechtwijzen als leidinggevende. Ik heb er best veel van geleerd: we deden marktonderzoek en schreven een ondernemersplan en belegden zelfs een aandeelhoudersvergadering. Ook leerde ik presenteren voor grote groepen, tijdens de deelname aan de regioprijs. We hadden helemaal niet verwacht dat we de prijs zouden winnen. Daar ging het ons ook helemaal niet om. We hebben er wel heel veel tijd ingestoken: over die 28 credits zaten we flink heen. Uiteindelijk zijn er 350 exemplaren verkocht. We hebben er geen octrooi op aangevraagd. Dat kost allemaal weer zoveel geld. En we zijn ook gestopt met de onderneming. Ik denk niet dat ik ondernemer zou willen worden later. Al ben ik door mijn ervaringen met “The Ring” nu wel weer een ander jonge onderneming aan het coachen. Dus wie weet…’

Wouter Adriaansen startte, samen met nog acht medestudenten, in 2003 de mini-onderneming “The Ring”. Het product was een verstelbare aluminium kaarsenring, die ervoor zorgt dat de kaars past in iedere kandelaar/standaard. Slogan was: one ring fits all. In 2004 werden ze de beste mini-onderneming van de regio.

8

grootheid

‘Kees Storm was wel een enorme grootheid’ ‘We hadden Kees Storm op een congres in Maastricht

Pieter Snabel is oud-student Bedrijfseconomie

horen spreken en waren er erg van onder de indruk. Ik was voorzitter van de studievereniging en we organi-

Mijlpaal 2004: presentatie door drs. K.J. Storm,

seerden wel vaker een lezing. Maar dit was natuurlijk

oud-bestuursvoorzitter van Aegon

wel een enorme grootheid. Ik sprak erover met een docent en hij kende Storm persoonlijk. Hij vroeg ons om een brief met motivatie, alvorens op de uitnodiging in te gaan. Hij vond het voortreffelijk en zegde toe te komen. We maakten flyers en posters, ontworpen door een creatieve medestudent. Er waren zo ongeveer tweehonderd studenten in de aula aanwezig. We hadden vragen voorbereid en uitgezet onder de aanwezigen. Maar dat bleek achteraf helemaal niet nodig. We hadden hem gevraagd een verhaal te houden over verantwoord ondernemen, zoals nu nog steeds actueel is. Hij had het over de hoge salarissen van topbestuurders en over de code Tabaksblatt, de code die werd opgesteld als een soort integriteitcode voor het bedrijfsleven. Ik studeer nu sinds september marketingmanagement aan de Universiteit van Tilburg. Dat is echt heel anders dan de Haagse Hogeschool. Daar was het veel praktischer en was er meer aandacht voor jou als persoon. Dat is echt een pluspunt van de Haagse Hogeschool.’

Op 23 april geeft drs. K.J. Storm een presentatie op initiatief van studenten van de opleidingen Accountancy en Bedrijfseconomie. Thema was: “verantwoord ondernemen in een door globalisering getroffen maatschappij”. Hij gaf antwoord op de vraag of de rollen van aandeelhouders en de Raad van Commissarissen moet veranderen en vertelde over zijn verwachtingen over de rol van het bankwezen, de accountant en het verzekeringswezen na de globalisering.

9

staatssecretaris

‘De staatssecretaris was aanwezig’

Ilona Smits en Jenny Verbeek zijn docent aan

‘Het Daltoncollege in Den Haag organiseert al dertien

de Opleiding tot Verpleegkundige

jaar de Zorg en Welzijnsdagen. Na een gastcollege van een collega van ons werd het contact gelegd en besloten

Mijlpaal 2004: organisatie van de Zorg en

we te participeren vanuit de Haagse Hogeschool.

Welzijnsdagen Dalton

We organiseerden workshops voor de leerlingen van de havo en het vwo. Onze studenten zorgden voor de ondersteuning op de achtergrond. Zij dragen zo ook weer bij aan het onderdeel PR en Voorlichting van de Afdeling Gezondheidszorg. De middelbare schoolleerlingen vonden het prachtig, want ze mochten in onze ziekenhuiszalen allerlei verpleegkundige handelingen verrichten. We hebben ze zelfs laten injecteren op een proefarm. Ze leren zo allerlei aspecten van Verpleegkunde kennen. Er zijn hier al leerlingen geweest die we hier later als student zien rondlopen. Wat vorig jaar heel speciaal was, was dat staatssecretaris van VWS, mevrouw Ross-van Dorp een ochtend aanwezig was. Ze is bij de diverse lessen komen kijken en heeft ook hier op de Haagse Hogeschool nog een debat bijgewoond over zorgstage op middelbare scholen . We organiseren dit nu voor de derde keer, samen met nog zes collega’s, en het is altijd weer een topper. Het is een dijk van een scenario.’

Dalton Den Haag organiseert jaarlijks de Daltonzorgweek. 150 leerlingen uit vier havo en vwo doorlopen een week lang een snuffelstage in de zorgsector. De voorbereiding op die stage gebeurt sinds een paar jaar op de Haagse Hogeschool. De afdelingen Gezondheidszorg en CMV/MWD/SPH bieden de leerlingen een aantal workshops aan.

10

gekend ‘De behoefte gekend te worden’ ‘Het congres was eigenlijk een initiatief van onze toen-

Karin van de Bosch is coördinator deeltijd bij de opleiding Facility

malige opleidingsmanager Joost van Krimpen. Hij nam

Management. Phine van Doorne is docent bij deze opleiding.

afscheid en wilde graag een bijeenkomst met inhoud en met een zekere betrokkenheid van studenten. Het onder-

Mijlpaal 2004: congres over ‘De Menselijke Maat’

werp,“De Menselijke Maat”, was zijn thema. Onze studenten Evenementmanagement hebben de uitvoering van de organisatie voor hun rekening genomen. Wij waren meer de “kartrekkers”. Na het symposiumgedeelte was er een interactieve markt met exposanten vanuit allerlei facilitaire invalshoeken. Alle participerende ondernemers vertegenwoordigden in hun stand iets van de menselijke beweging, de menselijke maat. Zo was er bijvoorbeeld een kantoorinrichter met verstelbaar kantoormeubilair, een soort zweefstoel. De aanwezigen konden overal wel iets doen: gezamenlijk een schilderij maken van mozaïeksteentjes of proeven van maatjesharing. Wij zijn beiden in 1986 afgestudeerd bij deze opleiding. Dus we kennen Joost al heel lang. Die menselijke maat komt in ons vak, Evenementenorganisatie en Vastgoedmanagement, weer terug. We vonden het belangrijk om een persoonlijk tintje aan dit congres te geven. Je onderscheidt je dan net iets meer of anders dan gebruikelijk. En dat past weer bij onze opleidingscultuur.’

Op 28 april organiseerden Phine en Karin het congres over “De Menselijke Maat”. Het ging over de behoefte om als mens “gekend” te worden en niet anoniem in een grootschalige wereld door het leven te gaan. Er waren verschillende prominenten uit het FM-werkveld, onder meer: Frans de Ruijter, directeur Conservatorium in Den Haag en Wim Pullen, directeur Centre for People and Buildings. Pim Breebaart introduceerde de “Joost van Krimpen-award”, een jaarlijkse prijs voor studenten.

11

naar mijn zin ‘Ik heb het hier prima naar mijn zin’

Joey Uijleman Anthonijs is medewerker Communicatie

‘Ik was hier heel erg snel gewend. Ik weet van andere

bij de Dienst Communicatie & Marketing

collega’s dat dat wat langer heeft geduurd, maar dat was bij mij niet zo. Ik heb in een grijs verleden aan de HEBO

Mijlpaal 2004: hij verhuisde van de TH Rijswijk naar

gestudeerd, dus ik kende de Haagse Hogeschool al wel.

de hoofdvestiging in Den Haag

Helemaal in het begin, toen ik hoorde van de fusie, was ik natuurlijk wel een beetje wantrouwig. Na de verhuizing ging dat snel over. TH Rijswijk wordt straks een afdeling van de Haagse Hogeschool. Dat is eigenlijk al een beetje zo. De TH Rijswijk-student gaat bijvoorbeeld ook wel in Den Haag sporten en maakt er gebruik van andere faciliteiten . Ik denk dat deze omgeving beter bij me past: dat flexibele, die diversiteit. Dat ligt me wel. Wat ik verder leuk vind is dat je bij de Dienst C&M allemaal je eigen specialisatie hebt, omdat het grootschaliger is. Ik deed in Rijswijk van alles, van persberichten tot het mee organiseren van de open dag, maar hier houd ik me “slechts” met internationale communicatie en marketing bezig. Ik ga nu zelfs volledig bij de Dienst C&M werken en geef mijn baan bij International Office op om me hier helemaal op te storten. Bij de TH Rijswijk had ik een toptijd, maar hier is het ook super.’

In mei 2004 zijn de medewerkers van de afdeling Marketing en Communicatie van de TH Rijswijk overgegaan naar de Dienst Communicatie & Marketing van de Haagse Hogeschool. Eén medewerker bleef achter, drie medewerkers vonden hun plaats in de bestaande Dienst C&M.

12

‘We zaten met zijn allen op het podium’ ‘Ik kwam in april in dienst en werd gevraagd om dit debat gaan organiseren. Ik kwam van de universiteit in Maastricht. Daar had ik bij European studies gedoceerd,

op het podium

IJsbrand Hoetjes is docent bij de Afdeling Bestuur, Beleid en Recht

Mijlpaal 2004: studentendebat rond de Europese verkiezingen

dus Europa is ook een beetje mijn terrein. Door het gebrek aan tijd was het lastig om de publiciteit goed te organiseren. En toen er, ’s ochtends voorafgaand aan het debat , ook nog een hele publiciteitskaravaan rond de verkiezingen aan kwam rijden, werden we een beetje ondergesneeuwd. We hadden het georganiseerd in de aula, maar die locatie bleek te groot, gezien de belangstelling. We zijn toen, samen met de drie kandidaatparlementsleden, met zijn allen op de rand van het podium gaan zitten en het werd een heel geanimeerde discussie. Het blijft natuurlijk toch een debat, waarbij mensen vooral bezig zijn hun mening te verkondingen. Zo was er een groep Turkse studenten die een duidelijke mening had over het lidmaatschap van Turkije. Maar ook de kandidaten voor de SP, de PvdA en de VVD hadden hun bekende meningen. De SP ‘er was natuurlijk antiEuropees, links nationalistisch: een interessant gegeven. De kandidaten van de andere twee partijen hadden elkaar duidelijk al eens vaker ontmoet: het was een echt debatkoppel.’

Op 26 mei konden studenten in debat met drie kandidaat europarlementariërs: Jasper van Dijk van de Socialistische Partij, Edith Mastenbroek van de PvdA en Han ten Broeke van de VVD. Het initiatief kwam van de opleiding Bestuurskunde/Overheidsmanagement.

13

conclusies

‘De gemeente was blij met de conclusies’

Frank Jacobs is docent Sociale Wetenschappen bij

‘We zijn al in 2003 gestart met het onderzoek. Ik heb het

de Afdeling Sport

in 2004 afgerond. Ik ben alweer anderhalf jaar lid van het lectoraat Jeugd en Opvoeding en René Diekstra heeft

Mijlpaal 2004: onderzoek afgerond naar de

me begeleid in de laatste fase. Van huis uit ben ik sport-

sportdeelname van de Haagse jeugd

leraar, maar ik heb ook pedagogiek gestudeerd. Dit jaar hoop ik af te studeren als onderwijskundige en, als de aanvraag wordt goedgekeurd, hoop ik te starten met een promotieonderzoek met de titel: “Sportbeoefening en morele ontwikkeling”. Het onderzoek naar de sportbeoefening van de Haagse jeugd was een beschrijvend onderzoek. Nu er onderzoeken zijn naar het effect van allerlei sportprogramma’s op scholen, leek het me handig een nulmeting te houden. We hebben met studenten uit het vierde jaar enquêteformulieren opgesteld. Zij zijn bij de scholen langs gegaan om ze te laten invullen. Er zaten ook open vragen in, die de studenten hebben verwerkt. Ze kregen vooraf een interviewtraining. De gemeente was blij met de conclusies, omdat het klopte met wat ze zelf ook hadden onderzocht. Het zou wel een goed idee zijn om een vervolgonderzoek te doen om te zien wat de oorzaken zijn. Zelf ben ik, samen met studenten, alweer met een ander onderzoek bezig: het verband tussen sportbeoefening en bepaalde waarden.’

In 2003 vond er een onderzoek plaats naar de sportbeoefening van de Haagse jeugd tussen 6 en 19 jaar. Hoofdvraag was: hoe is de sportdeelname onder de Haagse jeugd, buiten schooltijd, en door wie worden zij tot sporten gestimuleerd? De belangrijkste conclusies: culturele achtergrond en grootte van het gezin hebben invloed, 60% van de jeugd sport, autochtone kinderen sporten meer dan allochtone kinderen (73,8 % tegen 14

48%) en allochtone meisjes sporten het minst: 19,2 %.

‘Om half zeven begin ik met de NY Times’ ‘Er bestaat natuurlijk helemaal niet zoiets als dé

NY Times Hans Veldman is docent aan de HEBO

Amerikadeskundige. Er zijn zoveel onderwerpen die met Amerika van doen hebben. Mijn proefschrift ging over

Mijlpaal 2004: verwierf bekendheid als “Amerikadeskundige”

Roosevelt. Dat is mijn favoriete president. Bush scoort ook hoog. Als je dat hier zegt, word je meteen voor rechts versleten. Maar hij is qua leiderschap gewoon een hele grote. Heel besluitvaardig. Dat wil natuurlijk helemaal niet zeggen, dat ik het met zijn politiek eens ben. Iedere ochtend begin ik al jaren met hetzelfde ritueel: ik lees om half zeven eerst de New York Times. Dan zet ik de tv aan en zap ik wat, kijk op Internet. Ik lees wekelijks een boek, waarover ik een artikel schrijf in het Financieel Dagblad. En ik heb ook al verschillende boeken geschreven en wel driehonderd artikelen voor Trouw en het NRC. Ook schreef ik in het verleden columns voor het NRC. Ik heb een leuk contact met de redactie van Barend en Van Dorp. Zij vragen me voor het programma of, nog vaker, advies over welke invalshoek te nemen bij een Amerikaonderwerp. Ik vind rare clubs zelf nog leuker om voor op te treden, bijvoorbeeld bij een club van psychiaters of een leesclub in Brabant.’

Hans Veldman is inmiddels een kleine beroemdheid als Amerikadeskundige. Hij treedt op bij Barend en Van Dorp en schrijft voor het Financieel Dagblad. Hij geeft cursussen over presidentsverkiezingen en lezingen over Amerikaanse presidenten en voorlichters. Ook schreef hij boeken over de Amerikaanse presidenten, politiek en economie.

15

creativiteit ‘Accountancy en creativiteit gaan prima samen’

Jenneke Flach is docente bij de Afdeling Accounting &

‘We zaten aan het eind van een schooljaar, waarin veel

Financial Management

verandering en onderwijsvernieuwing had plaatsgevonden. Deze studenten hadden ook op de middelbare

Mijlpaal 2004: theaterdag voor tweedejaars studenten

school met allerlei veranderingen te maken gehad. We wilden dus niet weer het zoveelste project introduceren, maar eens wat anders doen. We hadden een keer tijdens een personeelsuitje decors gebouwd en toen kwam ik op het idee dat ook eens voor studenten te doen. We hebben er een externe bij betrokken en, samen met haar, de dag georganiseerd. De studenten kregen eerst een vragenlijst , waarin ze moesten invullen wat ze van de docenten vonden. Zo konden we zien waar de pijnpunten zaten. Tijdens de theaterdag verwerkten ze dat in diverse toneelvormen. Ze zijn lekker bezig op zo een dag. Het past ook wel bij mij om zoiets te organiseren. Ik ben ook een doener. Of het nou sport is of theater. Maakt niet uit. Er kwamen erg leuke sketches uit, waarin docenten treffend werden nagedaan. De studenten waren allemaal erg enthousiast. Accountancy en creativiteit blijken prima samen te gaan. Ze konden echt hun ei kwijt. Inmiddels is er wel wat veranderd: de studenten moeten ook wat meer reflecteren over hun rol en niet meer alleen associatief spuien.’

Op 29 juni namen de studenten van Accountancy deel aan de theaterdag onder leiding van vijf docenten en een externe begeleidster. Ze vormden groepen en maakten in drie onderdelen presentaties: een tableau vivant over het onderwerp samenwerking, een sketch over de projecten en een lied of een gedicht over het onderwijs. De uitvoering was in de aula. Na de lunch maakten de studenten een schilderij over de weg die ze 16

in de toekomst denken te gaan volgen.

kritiek ‘Kritiek houdt ons scherp’ ‘Ik ben enthousiast en houd ervan mensen te stimuleren.

Jamal Dahmoun is projectcoördinator van het programma

De boodschap die ik vanuit talentontwikkeling aan de

Talentontwikkeling Hoger Onderwijs

studenten meegeef is “alles er uithalen wat er in zit”. Het is een enorm succes geworden: we verwachtten zo

Mijlpaal 2004: start van het programma Talentontwikkeling Hoger

ongeveer dertig mentoren. Het werden er vijftig. Ik heb

Onderwijs

bijna niet hoeven werven, maar liep gewoon tegen ze aan. Ook het aantal mentees was boven verwachting. De mentoren hebben, voorafgaand aan het programma, een dag training gehad, voornamelijk gericht op bewustwording. Daarna gingen de gesprekken van start. Ze namen de mentees mee naar de open dag of lieten ze notuleren. Dit alles deden de mentoren op eigen initiatief. Al kregen ze natuurlijk wel intervisie van ons. De vragen die centraal staan tijdens de coachinggesprekken zijn: wat wil je zelf? Waar liggen de interesses en waarin ligt je talent? Ik zou in de toekomst wel wat meer inbreng van de scholen willen. De mentees weten nu nog niet zo goed wat ze kunnen verwachten. Ik wil zelf ook kritiek horen, want daar leer ik van. Het houdt je scherp. Laatst vroeg iemand me: “Wat levert dit programma op? Heeft het effect?” Ook vanuit de kenniskring rond Frans Meijers besteden we uitgebreid aandacht aan deze vragen.’

Het programma Talentontwikkeling Hoger Onderwijs werd in juni 2004 gestart. Het gaat om voorlichting aan ouders, huiswerkbegeleiding of het coachen van (aankomende) studenten door huidige studenten. Vanaf september vorig jaar is Dahmoun aangesteld als projectcoördinator om de mentoring neer te zetten. Studenten van de Haagse Hogeschool/TH Rijswijk worden getraind om als mentoren leerlingen uit het voortgezet onderwijs en mbo te begeleiden.

17

‘Niet geschoten is altijd mis’

Willem Segeren is afgestudeerd Industrieel Product

‘Ik woon hier in een buitenwijk van Londen, in Kingston,

Ontwerper

in een studentenhuis. We wonen hier met tweeëntwintig mensen, waaronder vijftien Grieken. Een paar

Mijlpaal 2004: kreeg een beurs voor een masteropleiding in Londen

mis

van hen doen ook de opleiding “Master of Marketing”, net als ik. Ik vroeg vorig jaar de beurs aan, omdat ik graag naar het buitenland wilde. En Engeland had mijn voorkeur. Ook omdat mijn Engels het best is en ik dat graag wilde verbeteren. De masteropleiding in Nederland heeft eerst een schakeljaar en in Engeland kun je het in één jaar doen. Ik dacht: “Niet geschoten is altijd mis”, en deed een aanvraag. Ik moest mijn ideeën en mijn motivatie uiteenzetten en verdere ambities toelichten. Het was een heel pakket papier. En ik heb heel wat bezoekjes aan het International Office afgelegd. De IPO is een hele leuke basis, omdat je alles leert over het ontwerp van een product. Met de marketingopleiding krijg je een iets bredere blik: je leert ook over positionering en over het commercieel initiëren van het product. Ik zie mezelf straks ook wel op een salesafdeling van een bedrijf gaan werken, in plaats van op een ontwerpafdeling. Al zou een combinatie van beide beroepen het leukst zijn natuurlijk.’

Acht studenten van de Haagse Hogeschool/TH Rijswijk vroegen een beurs aan om in het buitenland te gaan studeren. Het VSB-fonds of het talentprogramma van het ministerie van OCW heeft aan alle acht studenten een beurs toegekend. Dit kennen ze toe aan zeer getalenteerde studenten. Willem Segeren was één van de gelukkigen.

18

advies ‘Ze geloven niet dat het advies echt gebruikt wordt’ ‘Ik geef veel lessen rond onderzoeksprojecten. Ook voer

Marcel Spierts is docent en onderzoeker bij de opleiding Culturele en

ik voor de Haagse Hogeschool onderzoek uit voor

Maatschappelijke Vorming

externe organisaties op het gebied van cultuur en welzijn en ben ik aan het promoveren op professiona-

Mijlpaal 2004: onderzoek en advies aan Stichting Welzijn Escamp

lisering voor de sociaal-culturele professie. Project 10/11

door vierdejaars studenten

is het laatste project wat ze doen op de opleiding. Met de hele groep, zo’n 26/28 studenten, zijn ze ongeveer een half jaar bezig. Ik begeleid dat. Vorig jaar hebben ze voor de Stichting Welzijn Escamp onderzoek gedaan naar vraagsturing vanuit de stichting naar de klant toe. Dit in het kader van de kwaliteitszorg, die de gemeente aan deze organisaties oplegt. Als je deze opdracht in het begin introduceert bij de studenten geloven ze niet dat het advies ook echt door de organisatie wordt gebruikt. We tuigen het helemaal op met een stuurgroep waar de directie van de stichting in zit, docenten van de hogeschool, professionals en studenten. De studenten stelden vragenlijsten op rond belangrijke topics en vijftig mensen uit alle lagen van de organisatie zijn door hen geïnterviewd. Daarna moesten ze het onderzoeksrapport presenteren. De conclusies presenteerden ze voor zestig mensen van de Stichting. En dat zorgde voor hevige discussies tussen de managers en de professionals onderling.’

Het onderzoek dat Marcel Spierts begeleidde ging om kwaliteitszorg. De Stichting Welzijn Escamp wilde een soort nulmeting ten aanzien van vraaggestuurd werken. Ze wilden weten hoe er binnen de organisatie gedacht werd over het onderwerp. De conclusies uit het onderzoeksrapport hadden nogal wat gevolgen voor de manier van werken binnen de Stichting. Vraagsturing bleek namelijk ook gewenst binnen de stichting zelf, tussen professionals en staf.

19

bekendheid

‘We willen meer bekendheid. Ook binnen de hogeschool’

Martin Wiersma is algemeen manager van de Afdeling

‘We zitten er echt prachtig bij hier. Er is een fraaie balie

Contractactiviteiten

en een kantoortuin waar de vijftien medewerkers bij elkaar zitten. Dan hebben we nog tien lokalen, die

Mijlpaal 2004: realisatie centrale Afdeling

speciaal voor ons zijn ingericht.

Contractactiviteiten

Vooraf was niet iedereen even enthousiast en in het begin was het voor iedereen even wennen. We kwamen allemaal van andere afdelingen en stichtingen van de Haagse Hogeschool en de TH Rijswijk. Die zijn samengevoegd tot deze afdeling. Vanaf september bieden we gezamenlijk een uitgebreid assortiment van master- en post-hbo-opleidingen aan. We zijn nu echt één club aan het worden. Wij bedienen een breed publiek: naast ons externe opleidingsaanbod zijn we er ook voor de medewerker, bijvoorbeeld voor de docent die zijn didactische vaardigheiden wil scholen en we verzorgen het Hoger Onderwijs voor Ouderen (HOVO). Regioregisseur Marion Fenijn maakt nu ook deel uit van onze afdeling. Zij is het loket voor opdrachten vanuit het bedrijfsleven. Wel willen we buiten de hogeschool wat meer bekendheid krijgen, maar ook binnen: bij medewerkers en studenten. En we willen de banden met de alumni versterken. We hebben een goede start gemaakt, maar het kan het altijd nog veel beter.’

Op 25 augustus 2004 verhuisden vanuit diverse locaties ruim twintig collega’s naar het uiteinde van de Strip, derde etage. Hier zit de Afdeling Contractactiviteiten, waar de post-hbo- en masteropleidingen aangeboden worden. Vijf managers zijn verantwoordelijk voor het totale pakket aan activiteiten. Martin Wiersma is de algemeen manager. De Regioregisseur heeft haar winkel op het Johanna Westerdijkplein naast de ingang van de 20

hogeschool.

een brief ‘Van staatssecretaris Rutte kreeg ik een brief’ ‘Ik wilde met mijn toespraak de noodklok luidden. Ik wil

Pim Breebaart is voorzitter van het College van Bestuur

dat Maria van der Hoeve en Marc Rutte iedere nacht wakker liggen en dat ze piekeren over de jeugd die

Mijlpaal 2004: speech ter gelegenheid van de opening van het

onvoldoende is opgeleid. Onlangs verscheen er een

hogeschooljaar

rapport van het OECD dat mijn verhaal onderschreef dat de beroepsbevolking een steeds lager opleidingsniveau krijgt. En ook recente publicaties van het Researchcentrum Onderwijs Arbeidsmarkt onderschrijven mijn analyse: dat het opleidingsniveau achter blijft bij de behoefte op de arbeidsmarkt. We moeten slimmer worden met zijn allen. Aan de allochtone studenten zal het niet liggen, want zij zijn bezig met een flinke inhaalslag. De jongens lopen echter wel achter bij de meisjes. Misschien komt dat doordat het onderwijs meer gericht is op (mondelinge) communicatie. Daar zijn meisjes over het algemeen beter in. Jongens zijn wat onrustiger, minder meegaand en onstuimiger. Ik vind dat de jongeren ook wel meer mogen studeren. We lijken soms wel een uitzendbureau. Dat leidt allemaal te veel af, die baantjes. Ik kreeg leuke reacties op mijn verhaal. Van staatssecretaris Rutte kreeg ik een brief: hij was erg positief en ik had hem aan het denken gezet. Zeker met mijn verhaal over de jongens. Misschien ligt hij er dus echt wakker van.’

Op 1 september was de opening van het hogeschooljaar van de Haagse Hogeschool/TH Rijswijk. Breebaart maakte van zijn speech een noodkreet: er gaan te weinig jongeren naar hogescholen en universiteiten. Als er geen drastisch ander onderwijsbeleid komt, ziet het er voor Nederland somber uit. De oplossing: investeren in onze jeugd. 50% van onze 18-jarigen moet naar het hoger onderwijs, liefst direct na het vo, en er moet een veel betere doorstroming tussen mbo en hbo komen.

21

‘We hadden willen gaan abseilen’

abseilen

Dinand Stufkens is vierdejaars student Industrieel

‘Haagin organiseerde altijd de introductie, maar om

Product Ontwerpen en lid van de

bureaucratische redenen vanuit verschillende betrokken

studentenroeivereniging Pelargos

partijen, gebeurde dat niet meer. Studentenzaken vroeg toen aan de studentenverenigingen of wij mee wilden

Mijlpaal 2004: organisatie studentenintroductie

helpen met de Haagse Hogeschool introductie. We hadden allemaal barretjes op het plein voor school gezet en daar mocht iedere vereniging twee dagen staan. Ik streefde naar de hoogste dagomzet en dat lukte. Ik heb op één dag duizend euro verdiend. Er waren allerlei activiteiten op het terrein: een opblaaskussen, een rodeostier, roeien. Wij hadden het eigenlijk veel grootser willen aanpakken. We hadden het leger willen benaderen en een paar kuub zand op het plein willen storten en gaan abseilen. Dat soort dingen. Jammer genoeg werkte het leger er wegens bezuinigingen niet aan mee. Ik zou het voor het volgend jaar een goed idee vinden als de introductie centraler werd geregeld en als het in augustus zou plaatsvinden, voordat de school begint. Ook zou ik het gedeelte “kennismaking met Den Haag” scheiden van de introductie op de studie. Net zoals in andere steden gebeurt. Ik ben aan het afstuderen, dus ik doe niet meer mee. Waar ik op afstudeer? Een ontwerp voor een tas om roeispullen in te doen.’

Van 30 augustus tot en met 10 september was de introductie van de Haagse Hogeschool in combinatie met een kennismaking met het studentenleven. Ze maakten kennis met het verenigingsleven en de organisaties binnen de Haagse Hogeschool. Er was onder andere een introductieparade met bonte kraampjes op het plein voor de school: van Bollywood dansen tot en met graffitispuiten. 22

blij mens ‘Ik ben een blij mens’ ‘Een groot deel van mijn werk bestaat uit vergaderen.

Els Verhoef is lid van het College van Bestuur

Maar dat is lang niet allemaal vervelend. Vijftig procent van de tijd zijn dat namelijk één op één gesprekken met

Mijlpaal 2004: haar toetreden tot het CvB

medewerkers en studenten van de hogeschool. We brainstormen over een project, een plan. Kijken naar welke stappen er het beste kunnen worden genomen. Laatst heb ik een aantal gesprekken gehouden met studenten en medewerkers over diversiteit. Dat zijn allemaal hele leuke kanten van mijn werk. Ook ben ik, sinds mijn aantreden, niet meer alleen verantwoordelijk, maar zit ik nu in een collegiaal bestuur. Je merkt dat je een ander uitzicht hebt als je op een ander plek in de organisatie zit. Dingen vallen ineens op zijn plek. Ik ben, denk ik, geschikt voor deze baan, omdat ik het visionaire en het samenbindende kan combineren op elk niveau. Een nadeel van mijn werk is al die post: al dat papier en die e-mail die ik allemaal door moet worstelen. Als ik, net als nu, voor een vakantie zit en ik zie mijn bureau, word ik lichtelijk wanhopig. Wat dat betreft ben ik een echte bestuurder. Veel papierwerk. Maar over het geheel genomen ben ik een heel blij mens.’

Els Verhoef werd 1 september benoemd tot het derde lid van het College van Bestuur, naast voorzitter Pim Breebaart en plaatsvervangend voorzitter Els van Doorn. Ze was sinds 2001 algemeen directeur Techniek en Informatica. Ze geeft nu onder andere leiding aan de vernieuwing van het curriculum van de technische opleidingen en de omvorming van de hbo-opleidingen tot Haagse Bacheloropleidingen. 23

‘Ze willen gewoon, net als iedereen, studeren’

Herbert Pos is studentendecaan bij de Afdeling

‘Vorig jaar is de projectgroep IMPULS gestart, om de

CMV/MWD/SPH

kansen op een succesvolle studie voor studenten met een functiebeperking te vergroten. Wat we eigenlijk

Mijlpaal 2004: start project IMPULS

net als iedereen

doen is de bestaande organisatie van opleidingen en diensten beter toerusten en waar nodig aanvullen. We hebben informatiebijeenkomsten gehouden, studenten gesproken, leden van examencommissies geschoold en zijn bezig met een sollicitatietraining voor studenten met een functiebeperking. Iedere aspirant student ontvangt nu een brief, zodat ze weten dat ze zich bij hun decaan kunnen melden. Die houden dan een uitgebreide intake, waarvoor een model is ontwikkeld. Het is begrijpelijk dat studenten met een functiebeperking het lastig vinden zich te melden. Ze willen gewoon, net als iedereen, studeren. Maar soms kunnen voorzieningen hen toch juist helpen: extra tentamentijd of begeleiding, voorzieningen treffen voor concentratie- of energieproblemen. Ik denk dat ik gevraagd ben voor IMPULS, omdat ik studentendecaan ben, maar ook omdat ik jurist ben: de Wet Gelijke Behandeling op grond van handicap of chronische ziekte draagt de hogeschool op om aanpassingen te treffen voor deze groep. Ook ben ik ervaringsdeskundige: ik heb een mobiliteitsbeperking en beweeg me met een scootmobiel door de school.’

In september startte het project IMPULS. Het wil de positie en begeleiding van studenten met een functiebelemmering verbeteren. Onder een functiebelemmering worden zowel lichamelijke als psychische functiebelemmeringen verstaan. Ook chronische ziekten en dyslexie behoren tot deze categorie.

24

‘De digitalisering biedt veel voordelen’ ‘Als je het mij vraagt zijn er over tien jaar niet echt heel

digitalisering Jan Companjen is manager van de centrale Hogeschoolbibliotheek

veel boeken meer in de bibliotheek. Maar zolang er boekenlijsten zijn, zullen er nog boeken zijn. Het vak is

Mijlpaal 2004: in gebruik name van de elektronische helpdesk

heel wat anders dan toen ik begon, maar dat vind ik

“Question point”

helemaal niet erg. Ik vind dat digitalisering heel veel voordelen biedt. Door dit instrumentarium te gebruiken, kun je veel doelmatiger te werk gaan en heb je toegang tot veel meer nieuwe informatiebronnen. De kunst is om ook de medewerker hier in te laten meegroeien. En zij gaan er goed mee om. Ook de klant is tevreden. De elektronische helpdesk is nog niet echt ontdekt. We krijgen nog niet heel veel vragen, maar als de mensen het eenmaal ontdekken, kan het heel snel gaan. We zetten de vragen reserve en spreken af wie welke vraag behandelt. We willen in de toekomst ook nog een chatfunctie inbouwen. We hebben ook zo een 6000 digitale tijdschriften en die zijn razend populair. Het is veel handiger: je zoekt uit en je print wat je nodig hebt en hoeft niet al die tijdschriften te gaan doorbladeren. Het voordeel van de digitalisering is ook dat studenten thuis vanuit hun luie stoel bij informatiebronnen kunnen.’

De Hogeschoolbibliotheek beschikt over een digitale helpdesk, die is te vinden onder de naam Question Point op de bibliotheeksite in de Studentenportal. De helpdesk is er voor vragen die nu nog aan de balie worden gesteld. Digitalisering is de bibliotheek van de toekomst: de database komt in de plaats van klassieke lesboeken.

25

groepsgewijs ‘Asessments doen we hier groepsgewijs’

Mick Katerberg is coördinator deeltijd en projectleider bij

‘Ik ben zelf een ondernemer en ben hier vier jaar geleden

de Opleiding voor Management Economie en Recht

les gaan geven. De nieuwe opleidingsroute werd ons ingegeven door de ontwikkelingen rond ‘de Haagse

Mijlpaal 2004: nieuwe opleidingsroute “Studeren met

Bachelor’ én omdat we één nieuwe deeltijdopleiding

Arbeid”

wilden in plaats van de verschillende varianten die er al bestonden: de gilde, duaal en de oude deeltijdopleiding. De studenten hebben allemaal een baan in het werkveld en hebben acht contacturen. Dan zijn ze op school aanwezig. Wij hebben een theoretisch kader, een aantal thema’s en een framework aangegeven. Maar daar kan van afgeweken worden. We kijken naar Eerder Verworven Competenties. Als een student bijvoorbeeld al eens een klanttevredenheidsonderzoek heeft gedaan of een Arborapport heeft gemaakt en hij kan dat laten zien, dan hoeft hij dat natuurlijk niet nog een keer te doen. De student heeft veel meer zelf de regie bij ons. Dat betekent overigens niet dat ze een totale vrijheid krijgen: ze moeten wel aan de kaders voldoen. Asessments doen we groepsgewijs. Er zijn ook medestudenten aanwezig. Zij lezen elkaars rapport en stellen elkaar vragen. Het mooiste zou het zijn als de student, bij wijze van spreken, ’s ochtends de school binnen komt en hij er ’s avonds met een diploma uitgaat.’

Sinds september 2004 heeft de Opleiding voor Management, Economie en Recht een deeltijdopleiding, genaamd “Studeren met Arbeid”. Het motto is “wat je al weet hoef je niet meer te leren”. De student bepaalt zijn/haar eigen leerroute en de eigen regie over de loopbaan is het uitgangspunt voor de route. De student heeft al een baan in het werkveld en wordt tijdens de studie begeleid door een MER-coach. 26

prikkelen ‘Ik moet een beetje prikkelen’ ‘Vorig jaar werd ik voor de keuze gesteld: of ik bleef tot

Aad Oudt is directeur van het project Nieuwbouw Delft

aan mijn pensioengerechtigde leeftijd nog directeur van de Facilitaire Dienst of ik ging het project voor de nieuw-

Mijlpaal 2004: start vestiging op campus TU Delft

bouw in Delft trekken. Omdat ik dit destijds had gedaan voor de nieuwbouw van de Haagse Hogeschool achter station HS, nam ik de kans waar het nog een keer te doen. Dit is alleen wel heel anders, omdat het allemaal veel kleinschaliger is. Ik ben vanaf september hier in Rijswijk begonnen. Vanaf juni hebben we met een aantal externen brainstormsessies gehad in een soort pressurecooker-achtige constructie over wat het gebouw allemaal nodig zou kunnen hebben. Dat leidde tot een beslisdocument en daar heeft het CvB “ja” op gezegd. Ik ben geen man van compromissen. Daar ben ik, vind ik, ook niet voor aangesteld. Ik moet een beetje prikkelen, zwart-wit opereren. Ik wil wel iets nieuws neerzetten natuurlijk. Niet een gebouw dat er al staat. We hebben een gebouw in ons hoofd, dat bestaat uit drie gebouwen. In de overgangen komen groene atria. We willen ook dat het gebouw duurzaam wordt. Dat kost wel een paar centen, maar je bespaart ook een hele hoop.’

De Haagse Hogeschool/TH Rijswijk heeft het pand aan de Rotterdamseweg 137 in Delft gekocht. Hier komt in 2008/2009 de nieuwe vestiging voor de techniekopleidingen. Er zijn afspraken gemaakt over schakelmogelijkheden tussen hbo en wo (TU Delft), doorstroomroutes en de maatschappelijke opdracht van het technisch onderwijs: het realiseren van ambities in relatie tot innovatie en kenniseconomie. 27

kantoor ‘Het werd een verlengstuk van ons kantoor’

Cees van Diest is teamleider van de duale

Leo van Koppen is hier, namens beiden, aan het woord:

opleidingstrajecten van de Afdeling Informatica

‘We kregen een paar jaar geleden steeds meer signalen

Leo van Koppen was destijds cursusleider van het traject

van onze studenten dat ze niet tevreden waren over de

ING bij deze opleiding

inrichting van de lokalen. De meeste studenten werkten bij ING en daar waren ze gewoon comfortabele kantoor-

Mijlpaal 2004: kantoorsimulatie in gebruik genomen

meubelen gewend. Bij ons zaten ze in van die grijze, kale lokalen. Omdat ook de kantine bij Informatica een flexibele studieplek werd, gingen we, onder leiding van een projectleider, aan de slag om het lokaal in te richten. Het is heel mooi geworden, maar niet helemaal wat we hadden gehoopt. We wilden graag een studielandschap met daarnaast een aparte instructieruimte. We kregen maar één lokaal. En dat is niet handig als je studenten iets apart wil uitleggen. Daar hebben we weer van geleerd voor de volgende keer. We hebben al wel veel gebruik gemaakt van het studielandschap. Het werd zelfs een verlengstuk van ons kantoor. Een groot deel van de tijd zaten we daar te werken. En ook de studenten toonden zich tevreden. Het is vooral een prima ruimte voor projecten of voor een werkcollege. Ook zou het goed als voorbeeld kunnen dienen voor de rest van de hogeschool. Als ik al die plannen in HOP 6 lees, past een dergelijk studielandschap er prima in.’

In september 2004 is in de Slinger 7.58 en 7.60 een kantoorsimulatieruimte in gebruik genomen om beter aan te sluiten bij de werkomgeving van de duale studenten. Het is een kleurrijke kantooromgeving geworden Er is ruimte om zelfstandig te werken, er zijn kantoormeubels, er is een vergaderhoek en een gemakkelijke zithoek. Ook is er de mogelijkheid om op de laptop te werken. 28

droom

‘Alles onder één dak. Dat is mijn droom’

‘We zijn eigenlijk al een paar jaar bezig om de samen-

Eric Pardon is teamleider Sport en Bewegen bij de Afdeling Sport

werking met het mbo van de grond te krijgen. We troffen elkaar een paar jaar geleden op een studiedag en

Mijlpaal 2004: samenwerkingsovereenkomst met drie

toen besloten we dat er iets moest gebeuren. De bedoe-

mbo-instellingen

ling van de samenwerking is om uiteindelijk de beroepskolom “gladder” te trekken. Nu heb je in het mbo niveau 1 tot en met 4, dan komt er een dikke streep en dan, pas na veel obstakels, niveau 5: het hbo. Het is de bedoeling dat die kloof wordt gedicht. Daarom willen we dat mbo’ers hun vrije ruimte in het vierde jaar gebruiken om alvast bij ons te gaan studeren. Kunnen ze alvast wennen aan de onderwijsinhoud, maar ook aan de cultuur, de manier van studeren. We zijn nu al een groep mbostudenten aan het monitoren. Ik geloof overigens niet dat alle mbo’ers geschikt zijn voor het hbo hoor. En we krijgen hierdoor natuurlijk nóg meer aanmeldingen. En we zijn al zo populair… Het zou ideaal zijn als er in het ADO-stadion aan het Zuiderpark een regionaal sportcentrum zou verrijzen, met daarin de middelbare en hogere sportopleidingen en sportfaciliteiten voor de hele regio. Dat is mijn droom. Alles onder één dak.’

In september tekende de Haagse Hogeschool/TH Rijswijk een samenwerkingsovereenkomst met de Mondriaan onderwijsgroep, het Albedacollege en het CIOS Goes om ervoor te zorgen dat de mbo-studenten beter zijn voorbereid op het hoger onderwijs en zo de studieresultaten te verhogen. Resultaat is een overeenkomst voor drie jaar om intensief te gaan samenwerken op het gebied van voorlichting, studiebegeleiding en gezamenlijke projecten.

29

pestzooi

‘Studenten kunnen er een pestzooi van maken’

Marco Suvaal is projectmanager schoonmaak bij de

‘Qua grootte is de hogeschool niet anders dan de KPN,

Haagse Hogeschool voor ISS

het vorige bedrijf waar ik projectmanager van was. Qua bewoners is het een heel ander verhaal. Bij een

Mijlpaal 2004: contract met schoonmaakbedrijf ISS

kantoor zijn de mensen veel makkelijker aan te spreken op hun gedrag. Hier is dat lastiger. Dan moet je de docent aanspreken als de studenten er een puinhoop van maken. En ze kùnnen er een pestzooi van maken: in de lokalen ligt vaak overal troep, ze ruimen niks op, er liggen overal etensresten. Geen dag is hier hetzelfde en dat vind ik eigenlijk het leukst. Ik word de hele dag door gebeld. Een medewerker is ziek, de klant wil overleg, een servicepunt belt. De leveranciers, mijn kantoor of een vertegenwoordiger: ze weten me allemaal te vinden. Ik vind de schoonmaak een hele leuke branche om in te werken, omdat ik het leuk vind om met mensen bezig te zijn. Soms ben ik een halve sociaal werker. Als er iets met een schoonmaker is, zie ik dat direct. En ze hebben respect voor me, ik kom zelf uit de schoonmaak en ik ben niet te beroerd om het goede voorbeeld te geven.’

Marco Suvaal werd in september projectmanager voor het schoonmaakbedrijf ISS op de Haagse Hogeschool. Hij is centraal aanspreekpunt voor de schoonmakers, de medewerkers van de van de Haagse Hogeschool/TH Rijswijk en ISS.

30

‘Het moet ze niet te gemakkelijk worden gemaakt’

niet te gemakkelijk

‘Ik begon 26 jaar geleden op de Haagse Sociale

Jacob de Ligny is docent, supervisor en mentor bij de Afdeling

Academie. Ik ben docent drama geweest en drama-

CMV/MWD/SPH

therapeut. Ik geef nu het vak Methoden. In een aantal lessen laten we vierdejaars studenten van diverse

Mijlpaal 2004: spelen van cliënten

opleidingen cliënten acteren. Dat doen ze echt fantastisch. Het zijn allemaal mensen die houden van acteren en ze zijn zwaar gemotiveerd om dit te doen. Werken met mensen van buiten de eigen klas werkt beter dan dat de eigen klasgenoten op elkaar oefenen. Dit vinden de studenten veel enger. Het is veel echter. Ik heb zelf 25 jaar als stagebegeleider gewerkt en daaruit put ik als ik die casussen schrijf. Er zit bijvoorbeeld een casus in van een mevrouw die door een ongeluk een dwarslaesie heeft gekregen. Ze zit in een rolstoel en huilt de hele tijd. De vierdejaars krijgen studiepunten voor het acteren. Ik train de acteurs gedurende drie middagen. We bespreken de rollen en leren ze dat niet teveel mee moeten gaan met de studenten. Het moet ze niet te gemakkelijk worden gemaakt. Aan het eind moeten de studenten een presentatie houden. De asessment doen ze ook met de acteurs.’

Vanaf september 2004 spelen vierdejaars studenten van de afdelingen Gezondheidszorg en CMV/MWD/SPH de rol van cliënten. Ze worden ingezet bij asessments van het expertisecentrum SPH en bij het hbo-V practicum “Bejegening van cliënten”. Na iedere speelsessie laten “de acteurs” een “strippenkaart” afstempelen. Daarna krijgen ze drie credits.

31

creatieve energie ‘Ik gebruik graag creatieve energie om mensen te prikkelen’ Rob Roos is hoofd van het Transferpunt

‘We hebben het afgelopen jaar voor twaalf mensen Mijlpaal 2004: opening Transferpunt en open dag

kunnen bemiddelen en er zitten ongeveer tachtig mensen in ons bestand. Dat vind ik toch een mooi resultaat. We werken hier met twaalf mensen, de meeste werken in deeltijd. Sinds we hier op het plein voor de school zitten, heb ik het idee dat het beter loopt. Docenten zijn toch graag autonoom, ze regelen hun zaakjes graag zelf. Vanuit de trein of de fietsenstalling lopen ze hier gemakkelijk binnen. Ook worden ze wel doorverwezen door hun baas. Ze kunnen hier een zelfasessment doen of een beroepskeuzetest. Ik vind wel dat er nog te weinig interne mobiliteit is, ondanks dat we hier binnenkort gaan uitbreiden. Ik ben iemand die zich kenmerkt door “organisatorische sensitiviteit”. Ik zie snel wat er aan de hand is, weet welke mensen ik moet aanspreken en hoe ik draagvlak kan creëren. Je moet af en toe wat geven en nemen in dit vak. Ook gebruik ik graag wat creatieve energie om mensen te prikkelen: tijdens de open dag bijvoorbeeld, moesten mensen met krijt hun naam op de vloer zetten. Lid van het CvB Els van Doorn gooide een verfbal omhoog en degene die won kreeg een parachutesprong cadeau of een zelfasessment.’

Op 7 september was de open dag van het Transferpunt. Dit onderdeel van de Dienst P&O heeft als doel matching van interne vacatures en de bij het Transferpunt ingeschreven medewerkers, alsmede het bevorderen van de mobiliteit binnen de Haagse Hogeschool/TH Rijswijk.

32

opgave

‘Dit was geen gemakkelijke opgave’ ‘Het was een hele klus om de portal te ontwikkelen.

Marcel Koot is systeemontwikkelaar bij de Dienst ICT

Hij had al in september moeten gaan draaien, maar hij was eigenlijk nog niet helemaal af. Hij werkte toen nog

Mijlpaal 2004: start Studentenportal

met minimale functionaliteiten. Het duurde allemaal iets langer dan we aanvankelijk dachten. We kregen in het begin nogal wat klachten, vanwege de traagheid. Het nieuwe programma, Oracle Portal, waar alles naartoe moest worden over gezet, zorgde ook voor problemen. We zijn wel heel tevreden over het resultaat hoor, al is nog niet alles af, zoals de koppelingen met Blackboard en met de e-mail. De nieuwe portal heeft heel veel voordelen: de student hoeft maar één keer in te loggen en hij/zij heeft meteen alle informatie. Nu kunnen studenten hun cijfers zien, alle belangrijke roosterwijzigingen en is er een link naar Blackboard. Alles wordt centraal beheerd en iedere afdeling heeft zijn eigen pagina’s, die ze zelf kunnen vullen. Ik heb best al wat ervaring in de ICT, maar dit project was zeker geen gemakkelijke opgave. Nu loopt alles gelukkig goed en denken we er zelfs over om het Bedrijfsnet te gaan integreren.’

In 2004 is een nieuw intranet voor alle studenten van de Haagse Hogeschool/TH Rijswijk gemaakt, de Studentenportal. Met één muisklik krijgt de student vanaf nu toegang tot alle informatie die hij/zij nodig heeft: persoonlijke informatie, opleidingsinformatie en hogeschoolbrede informatie.

33

‘Ik wil ruimte creëren voor de ambitie van de student’

Edwin Muntjewerff is docent en extern coördinator bij de

‘Ik kom zelf uit de farmaceutische industrie. Daar ben ik

opleiding Small Business and Retail Management

gaan werken toen er met mijn lerarenopleiding geen droog brood te verdienen was. In deze baan kan ik beide

Mijlpaal 2004: selectie van de ondernemersprijs

ervaringen dus mooi combineren. Ik ben een soort inter-

Haaglanden door studenten

mediair tussen de hogeschool en het bedrijfsleven.

ruimte

Ook voor de ondernemersprijs ben ik het aanspreekpunt. We hebben dit keer de vier studenten zelf benaderd. De studenten kregen een eigen werkkamer, telefoon en computer. Zij zijn tenslotte het uithangbord voor de ondernemersprijs. Van mei tot november zijn we bezig geweest met de selectie. Als eerste stellen de studenten een enquête op voor de deelnemende bedrijven. Na een selectie blijven er tien bedrijven als beste over en die gaan ze dan bezoeken. Dan moeten ze een ranking maken waar ze het allemaal er over eens moeten zijn. Die verdedigen ze voor de jury en dan blijft de beste over. De winnaar dit jaar was Coiffure Magnifique in Voorburg. Het is ieder jaar weer hartstikke leuk om dit te begeleiden. Mijn grootste ambitie is om ruimte te creëren voor de ambitie van de student.’

De jaarlijkse prijsvraag voor de beste ondernemer uit het Midden en Kleinbedrijf (MKB) van de regio Haaglanden wordt uitgekozen binnen de Haagse Hogeschool. Het bestuur van de prijs bestaat uit vertegenwoordigers van het MKB, de Kamer van Koophandel, de ING-bank, RTV West en Deloit. Zij bepalen het jaarlijkse thema. De studenten van de opleiding Small Business and Retail Management verzorgen de selectie van de beste tien. 34

wielerbond

‘Het lijkt me leuk om bij de Wielerbond te werken’ ‘Ik wil later graag als voedingsadviseur aan de slag bij

Brenda Frunt is tweedejaars student Voeding en Diëtetiek

een sportorganisatie. Daarom ben ik hier op de hogeschool al als adviseur gaan werken. Toen er een plekje

Mijlpaal 2004: het voedingsadviescentrum heet voortaan

vrij kwam bij [email protected], ben ik er meteen

[email protected]

gaan werken. Je krijgt er ook studiepunten voor, dus dat is ook mooi meegenomen. Ik heb er al heel veel van geleerd: heb bijvoorbeeld adviezen gemaakt voor een vegetariër, voor een zwangere vrouw en voor veel sporters. Met een persoonlijk advies ben ik wel drie uur bezig. De klant krijgt twaalf kantjes van me. Als ik iets doe, doe ik het goed. Bij sporters is het heel belangrijk dat ze weten, dat ze naast meer eiwitten, vooral meer koolhydraten moeten eten. En als mensen lijnen moeten ze niet minder gaan eten, maar juist meer gaan bewegen. Dan kun je eten wat je wilt. Al is gezonde voeding wel van belang. Ik ga nu stage lopen in een ziekenhuis en ik ben erg benieuwd wat ik daarvan vind. Nu lijkt het me leuk om bijvoorbeeld bij de Nederlandse Wielerbond of zo te gaan werken. Of bij de landmacht. Maar misschien ga ik het in een ziekenhuis ook wel heel leuk vinden.’

Het voedingsadviesbureau reageert op vragen uit het werkveld, maar geeft ook persoonlijke adviezen aan studenten en collega’s van de Haagse Hogeschool/ TH Rijswijk. Ze gaven al adviezen aan het onderwijs in de regio en stelden brochures samen voor kinderen met overgewicht die deelnamen aan een afvalkamp.

35

‘Het werkt positief op hun gevoel van eigenwaarde’

Dick Lammers is docent bij de Afdeling CMV/MWD/SPH

‘De gemeente Den Haag vroeg me een paar jaar geleden

en lid van de kenniskring van de lectoraten Jeugd en

onderzoek te doen naar de mogelijkheid van een Social

Opvoeding en Grootstedelijke Ontwikkeling

eigenwaarde

airmiles programma in de stad. Het onderzoeksrapport is even in de ijskast blijven liggen, maar is binnen de

Mijlpaal 2004: speech over het “Social airmiles

kenniskring van Diekstra toch weer opgepakt. Ik vind het

programma”

een prachtig en haalbaar project en een goed voorbeeld van hoe de hogeschool ook werkelijk wat kan betekenen voor de Haagse regio. Kansarmen, vooral jongeren, kunnen iets betekenen voor de samenleving en zo een rolmodel worden voor anderen. Het systeem werkt eigenlijk net als met airmiles . Al hoef je er hier geen benzine voor te tanken. Je biedt een goede dienst aan voor burgers en dit gedrag wordt beloond met waardepunten, die je kunt verzilveren. De trigger is die beloning, maar als mensen eenmaal goed doen, werkt dat ook nog eens positief voor hun gevoel van eigenwaarde. Het idee is best ingewikkeld om in de praktijk te brengen. Er moeten veel organisaties in de gemeente aan meewerken: de bibliotheek, een woningbouwvereniging, welzijnsinstellingen. In Den Haag is men inmiddels gestart met een pilot bij de buurtpreventie in Transvaal. En op de Haagse markt kun je al met de beloningsmuntjes betalen.’

Op 8 oktober organiseerde het lectoraat Jeugd en Opvoeding een engelstalig symposium getiteld “Residents make the city”. Dick Lammers is binnen dit lectoraat o.a. belast met het thema “de wijk als opvoeder”. In dat kader hield hij dan ook zijn verhaal “het Social airmiles systeem als antwoord op de hedendaagse sociale problemen op wijkniveau”.

36

monsters ‘Ik zat met de monsters aan de thee’ ‘Het vak Beeldende Vorming is echt mijn lievelingsvak.

Elziena Oosterhuis is tweedejaars studente Culturele en

Ik vind het ook erg leuk om het te combineren met het

Maatschappelijke Vorming

agogisch werk en daarom ben ik ook deze opleiding gaan doen. Voor de Kinderboekenweek kregen we de

Mijlpaal 2004: expositie prentenboeken en vogeltjes verzorgd voor de

opdracht een prentenboek te maken. Het thema was

Kinderboekenmarkt

“dromen”, maar daar hoefde je je niet aan te houden. Ik had vroeger als kind altijd een droom over monsters. Ik was aan het wandelen in het bos met mijn moeder en mijn nichtje en uit de grond kwamen monsters. Eerst vond ik ze heel eng, maar al snel kwam ik erachter dat het hele leuke monsters waren en zat ik met ze aan de thee. Die droom heb ik als leidraad voor mijn boek genomen. We werkten met gemengde technieken op grote vellen en daarna gingen we scheuren. Tijdens de expositie in het Atrium in het stadhuis kregen we hele leuke reacties van kinderen en volwassenen. Behalve van een docente van de kunstacademie. Zij vond het maar niks. We hebben ook nog duizend papier-maché vogeltjes gemaakt ter versiering. En die in het atrium opgehangen. Maar die hingen ons aan het eind wel de keel uit.’

Op 17 oktober exposeerde de tweedejaars studenten Culturele en Maatschappelijke Vorming tijdens de Kinderboekenmarkt hun zelfgemaakte prentenboeken. Ook sierden honderden zelfgemaakte vogeltjes het Atrium van het stadhuis. Het thema van de Kinderboekenweek was “muziek”. De papier-maché vogeltjes zijn gemaakt in samenwerking met leerlingen van diverse basisscholen uit Den Haag. 37

mijn school ‘Dit is mijn school’

Monique de Vries is dijkgraaf van het

‘Eigenlijk was het een logische stap, want onderwijs is

Hoogheemraadschap Holland Noorderkwartier

een oude liefde van mij. Ik was als Tweede Kamerlid al woordvoerder voor hoger onderwijs en ik heb achttien

Mijlpaal 2004: benoeming tot voorzitter van de Raad

jaar les gegeven op het Koninklijk Conservatorium.

van Toezicht van de Haagse Hogeschool/TH Rijswijk

Toen ik gemeenteraadslid was in Den Haag, was ik ook woordvoerder Onderwijs en was ik betrokken bij de totstandkoming van de nieuwbouw van de Haagse Hogeschool. Ik heb het als dijkgraaf prima naar mijn zin, maar het onderwijs is een hele prettige tegenhanger. Voor deze functie als voorzitter van de Raad van Toezicht word je gevraagd. Ik heb maandelijks wel een overleg voor de Raad, maar formeel komen we vier keer per jaar bij elkaar. De taak van de Raad is toezicht te houden op het CvB, op het inhoudelijk en financieel beleid van de hogeschool, en om het strategisch beleid uit te zetten. Ook benoemt de Raad leden van het CvB. Ik vind de Haagse Hogeschool/TH Rijswijk een erg levendig instituut. Iedere keer als ik de parkeergarage uit kom denk ik: “Dit is mijn school”. Ik hoop wel dat er in de komende jaren meer studenten met een diploma de hogeschool verlaten. Want dat kan nog wel beter.’

Per 1 november 2004 werd drs. J. M. (Monique) de Vries benoemd als voorzitter van de Raad van Toezicht van de Haagse Hogeschool/TH Rijswijk. Ze volgde de heer Herman Hulshof op. Ze was 1994-1998 kamerlid en van 1998-2002 staatssecretaris van Verkeer en Waterstaat.

38

rolstoeler

‘Laat de rolstoeler niet op zijn bek gaan’ ‘We besteden al een aantal jaren aandacht aan

Peter van Rijn is docent aan de opleidingen Bouwkunde en Civiele

toegankelijkheid van gebouwen voor mensen met een

Techniek

handicap. Je staat er niet bij stil hoe vaak dat problemen oplevert. Ik geef onder andere les in Verkeer en Vervoer

Mijlpaal 2004: realisering Toegankelijkheidsprijs 2004

en er zijn ook veel verkeersdeelnemers met een handicap: rolstoelers of blinden. Sinds een paar jaar werken we samen met de Raad Welzijn Gehandicapten. Ze bedenken jaarlijks een thema en de studenten voeren onderzoek uit. Ze moeten dit ook presenteren door middel van een schrijven en een poster. Dit jaar gingen de studenten op kroegentocht en daar zijn natuurlijk altijd vrijwilligers voor te vinden. Sommigen gingen met een rolstoel om te kijken of ze een café/restaurant binnen konden. Ik ben zelf niet mee geweest, maar heb de studenten wel begeleid. De winnaars kwamen van Civiele Techniek. Ze hadden de beste slogan: “Laat de rolstoeler niet op zijn bek gaan.” De lessen in toegankelijk maken van gebouwen is een verplicht onderdeel bij Bouwkunde. Het is in hun voordeel dat ze die kennis hebben, want dan kunnen ze het meteen meenemen in het bouwbesluit. Bij Civiele Techniek zit het in hun vrije ruimte. Maar ik weet ze er altijd wel van te overtuigen dat het belangrijk is.’

Sinds 1996 organiseert de Raad Welzijn Gehandicapten ieder jaar de Toegankelijkheidsprijs, in nauwe samenwerking met de Haagse Hogeschool/TH Rijswijk.

39

draaibank Eelco de Groot is student Bouwkunde

‘We legden spaghetti tussen de draaibank’ ‘Bastiaan is mijn huisgenoot en hij had de wedstrijd in 2003 gewonnen. Ik had hem toen geholpen. Hij studeert

Mijlpaal 2004: het winnen van de prijs voor beste

aan de TU Delft. Ik heb daar ook eerst een jaartje

spaghettibrug, samen met Bastiaan Naber

gestudeerd, maar dat beviel niet zo. Ik woon dus nog wel in een huis van de TU. Ik zei tegen Bastiaan: “Die wedstrijd moet iemand van het hbo toch ook kunnen winnen. Zo moeilijk kan dat toch niet zijn.” Hij heeft me met dit ontwerp geholpen. We hebben er bijna vijf pakken spaghetti in zitten, die lange van Grand Italia. Dan hoefden we er niet zoveel aan elkaar te plakken. Ik denk dat we wonnen, omdat wij goede lijm gebruikten. De hoeken waren heel netjes geplakt. Bij de anderen waren die toch wat slapper. We hebben ook de spaghetti tussen de draaibank gelegd en getest, qua vermogen. Ik deed vooral mee om te winnen, want de hoofdprijs was een reis naar Canada. Ik was nooit zover weg geweest en wilde daar wel eens gaan skiën. In Canada zijn we twee weken geweest en deden we mee aan de internationale kampioenschappen. We werden vierde. Maar die winnaars hadden er dan ook wel 200 uur werk in zitten. Ik vond één weekendje wel genoeg.’

Eelco de Groot (Bouwkunde HHS/THR) en Bastiaan Naber (TU Delft) wonnen de eerste prijs in de nationale “spaghetti bruggenbouwwedstrijd” in de categorie studenten. De opdracht was om van ongekookte spaghetti en lasagnebladen een zo licht mogelijke brug te bouwen die zoveel mogelijk gewicht kon dragen. De brug mocht niet meer dan één kilo wegen en niet hoger zijn dan 40 centimeter. Hun winnende ontwerp 40

woog 901 gram en had een draaggewicht van 82.5 kilo.

verhaal ‘Soetendorp hield een verhaal over het Joodse vasten’ ‘We hadden al plannen om het einde van de Ramadan te

Adeel Mahmood is voorzitter van de Indiaas/Pakistaanse

vieren met een aantal mensen. We wilden het gebruiken

studentenvereniging Mashriq

om meer wederzijds begrip te krijgen voor elkaars cultuur en godsdienst. Als je met elkaar praat neem je

Mijlpaal 2004: interculturele viering einde Ramadan: de Iftaar

ook de onwetendheid weg, tenslotte. Maar door de gebeurtenissen rond de moord op Theo van Gogh leek het, vanwege de toegenomen spanningen, ineens nog veel belangrijker. We hadden 250 mensen uitgenodigd. Iftaar betekent “ontvasten”, wat je iedere avond doet na zonsondergang en aan het eind van de Ramadan. We serveerden Pakistaanse rijst met kip. Als sprekers hadden we imam Abdullah Haselhoeff uitgenodigd en rabbijn Awraham Soetendorp. Dat mensen van de Joodse en de Islamitische religie samen het eind van de Ramadan vieren, komt haast nooit voor. Soetendorp hield een mooi verhaal over het Joodse vasten. Hij was erg enthousiast over de bijeenkomst. En dat gold ook voor alle aanwezigen. We hebben ook nog een komische toneelsketch gedaan: over Marokkaanse en Pakistaanse buren aan het eind van de Ramadan. En er trad een kinderkoor op. Het was een groot succes en we hadden ook veel aandacht van de pers. Het was voor herhaling vatbaar.’

Op 8 november organiseerde Mashriq in de aula de “Iftaar 2004”. Vanaf 15.30 was het de laatste anderhalf uur van het vasten en kregen de aanwezigen een mix van amusement en informatie aangeboden. Om 17.00 uur was de gezamenlijke maaltijd. Mashriq betekent “het oosten”. De metafoor van de opkomende zon in het oosten staat ook voor een doorbraak in het huidige denken in hokjes en vooroordelen. 41

populaire studie

‘We zijn best een populaire studie’

Arianne Luik is teamleider van de opleiding

‘Ik denk dat wij de prijs hebben gewonnen, omdat zoiets

Communication and Multimedia Design

als een minor in de propedeuse helemaal nog niet bestaat. Een paar jaar geleden hebben we de hele

Mijlpaal 2004: prijs tijdens het Haagse Bachelorfestival

afdeling geherstructureerd en vormden we vijf oplei-

voor “de minor in de propedeuse”

dingen. Toen hebben we die ook meteen competentiegericht gemaakt en deze minor ingevoerd. Het geeft de studenten de mogelijkheid om halverwege het jaar te switchen naar een andere opleiding binnen de afdeling. Dat voorkomt uitval en er treedt tegelijkertijd geen studievertraging op. Afgelopen jaar zijn er 34 studenten overgestapt naar een andere opleiding, waarvan vijftien naar Communication and Multimedia Design. We zijn dus best een populaire studie. Ik ben er van het begin af aan bij betrokken en vind de communicatiekant van de studie het leukst, terwijl ik eigenlijk van huis uit informatiekunde heb gestudeerd. Ik houd er ook wel van me bezig te houden met onderwijsvernieuwing. Wat ik jammer vind is dat er nog steeds niet veel meer opleidingen meedoen met de invoering van een minor. We wisselen nu al wel uit met o.a. Human Technology. Ieder jaar hebben we tien weken studenten van elkaars opleiding in huis. Ik hoop dat we dit kunnen uitbreiden de komende jaren.’

De minor in de propedeuse is een manier om zich wat breder te oriënteren binnen de studie. Door een blok van een andere richting te volgen kunnen de studenten besluiten over te stappen: het eerste deel van de studie is voor iedereen hetzelfde, dan volgt een deel van de major, gevolgd door de minor, waarna ze eventueel kunnen kiezen voor overstap of doorgaan met hun eigen studierichting. 42

‘We kregen een oscarbeeldje’ ‘Ik had wel eens een film gemaakt in mijn vrije tijd,

Roeland Munning is practicum assistent Nieuwe Media bij de HEBO

zomaar als experiment. Ik wist een beetje hoe één en

en applicatiebeheerder bij de Dienst ICT

ander in elkaar zat. Bij deze film was ik regieassistent, cameraman en producer ineen. Marianne Nales kwam bij

Mijlpaal 2004: publieksprijs Haagse Bachelorfestival voor film

me met het script en zij deed de regie. We hebben de

“De Haagse Bachelor als wereldburger”

film volledig digitaal gedraaid en gemonteerd met veel hulp van het medialab, studenten en collega’s.

oscarbeeldje

In overleg met de studenten kwamen tot een verdere invulling van het script: zelfregie en het opduiken van parels als bron van kennis. Toen ik over de film vertelde aan mijn collega’s van de Dienst ICT kwamen zij met de tip van de duikschool aan de overkant, waar je mensen onder water kunt zien zwemmen. In het winkelcentrum hebben we samen met de studenten het openingsshot opgenomen. Het allerleukste moment was wel toen we, op de dag van het festival in november, onze film op zo een groot filmdoek zagen. Er kwamen allemaal groepjes langs die heel enthousiast reageerden en er was iemand die zei: “Ik krijg meteen zin om maandag weer voor de klas te gaan staan”. Dat was een geweldig compliment. En ik vond het helemaal fantastisch toen we van onze collega’s een oscarbeeldje cadeau kregen!’

De film die Marianne Nales (docente HEBO) en Roeland Munning maakten had als thema interculturele communicatie en ging over de studenten die deelnemen aan het Ruslandtraject. De film geeft een beeld van de HEBO-studenten die van nul af met een taal beginnen, in dit geval Russisch. De beelden van de duikschool verbeelden de verdieping die via dit traject wordt bereikt. 43

optimist

‘Ik ben een onverbeterlijk optimist’

Oda Kok is docente en studieadviseur bij Technische

‘Ik ben een echte vernieuwer. Ik moet eerlijk zeggen dat,

Bedrijfskunde aan de TH Rijswijk

als het eenmaal op de rails staat, ik de interesse ook snel verlies. We hadden helemaal niet verwacht dat we de

Mijlpaal 2004: prijs op het Haagse Bachelorfestival

prijs zouden winnen. Wij zijn bij Technische Bedrijfskunde altijd wel bezig zijn met onderwijsvernieuwing, maar we zijn niet zo goed in het verkopen ervan. We deden aan het festival mee, maar eigenlijk hadden we het idee dat we nog niks hadden. Ik kom uit de technische hoek, maar ben altijd wel geïnteresseerd onderwijsvernieuwing. Ik ben eigenlijk Technisch Natuurkundige, maar als ik vakliteratuur lees, zal het eerder over asessments gaan. De tijd was, door de fusie vorig jaar, rijp voor vernieuwing. We vonden de stage een mooie kans om competentiegericht te gaan werken, omdat de studenten dan al in de bedrijfscontext zijn. Omdat er veel verandert, hebben we de vernieuwing met studenten en docenten samen aangepakt. Er zijn er altijd wel die niet begrijpen waarom een competentie als sociabiliteit nu van belang is voor een technisch beroep. Maar het is wel van belang dat docenten het begrijpen, willen ze studenten gaan begeleiden. Ik ben een onverbeterlijk optimist en zeg dan tegen ze: “Overtuig me maar dat ik ongelijk heb.”’

Twee jaar geleden werd er een landelijk competentieprofiel opgesteld voor de Technisch Bedrijfskundige. Oda Kok startte halverwege 2004 een pilot om het profiel toegankelijk en beoordeelbaar te maken voor de eigen opleiding. Ze won er de prijs mee op het festival in de categorie “Competentiegericht leren en toetsen”.

44

indruk

‘Mijn verslag in het Duits maakte indruk’

‘Ik was in juni aan het afstuderen toen mijn begeleider/

Eef Brouwers is oud-student Elektrotechniek aan de TH Rijswijk

docent me vroeg of hij mijn ontwerp mocht voordragen voor de prijs. Dat vond ik natuurlijk een goed idee. Ik kan

Mijlpaal 2004: winnen van de Spykerprijs

me nog herinneren dat ik de avond, voordat het verslag ingeleverd moest, nog op mijn stageadres in Duitsland zat om er aan te werken. Toen ik in november de prijs kreeg was ik er eigenlijk niet meer zo mee bezig. De jury vond het niveau erg hoog en het feit dat het hele verslag in het Duits was geschreven maakte indruk. Er zat ook nog een geldprijs aan vast tot mijn verrassing. Mijn vriendin en ik zijn lekker een weekendje weggeweest van die zevenhonderd euro. In dat half jaar dat ik bij Volkswagen in Duitsland zat om aan het ontwerp te werken heb ik veel geleerd over techniek. Maar ook op het persoonlijk vlak: ik weet dat ik niet meer iets met onderzoekswerk moet gaan doen. Ik houd meer van de organisatorische kant van het werk in plaats van me bezig te houden met details. Ik werk nu alweer een maand of vijf bij infraspeed en daar ben ik assistent projectmanager. Daar ben ik wat dat betreft dus goed op mijn plaats.’

Eef Brouwers won in november 2004 de Spykerprijs van de sectie Voertuigtechniek van de ingenieursvereniging KIVI-NIRIA. Hij kreeg deze prijs voor zijn ontwerp van een regelaar voor een automatisch geschakelde versnellingsbak van een auto. Dit voerde hij uit bij Volkswagen in Duitsland. Het ontwerp is nog niet in productie genomen, maar is in simulatie getest.

45

beroepspraktijk ‘Docenten gaan te weinig de beroepspraktijk in’

Frans Meijers is lector Pedagogiek van de

‘Ik kom net van een lezing aan het ROC-Nijmegen en heb

Beroepsvorming

hier een week aan post en e-mails liggen. Naast mijn lectoraat heb ik een eigen bedrijf en werk op verschillen-

Mijlpaal 2004: het boekje “Reflecteren of irriteren” naar

de plekken. Dat is een privilege, want zo leer je alles

aanleiding van de gelijknamige conferentie

vanuit verschillende perspectieven bezien. Reflecteren doe ik dus altijd. Ik ben een soort tweesporenbandrecorder: het ene spoor doet van alles en het andere denkt steeds na over de verschillende situaties waarin ik me bevind. Als ik terugkijk op die conferentie, waarop dat boekje is gebaseerd, spijt het me te moeten zeggen dat er niets is veranderd. Docenten blijken moeilijk af te brengen van doceren: ze doceren nog steeds reflectie. Dat betekent dat ze studenten malle formulieren laten invullen. Reflectie is echter niet het resultaat van een verplichte exercitie, maar van vertrouwen. Studenten vertrouwen veel docenten niet, omdat ze te weinig weten van de beroepspraktijk. Ik vind dat docenten de echte beroepspraktijk te weinig in gaan. Het is meer dan een stagebezoek afleggen. Ik heb inmiddels twee kenniskringen. Eén met docenten van de Haagse Hogeschool/TH Rijswijk, die innovaties binnen hun opleiding onderzoeken. De andere bestaat uit docenten van ROC’s en vmbo’s die onderzoek doen rond het thema mentoring.’

Het boekje “Reflecteren of irriteren? Over vaardigheden en aansluiting in het onderwijs” is een verslag van de aansluitingsconferentie in 2003. De lezing van Frans Meijers over het probleem van reflectie staat erin: mensen blijken wars van de onzekerheid die reflectie met zich meebrengt, terwijl daar in het onderwijs nauwelijks aandacht voor is. Ook leidde hij de discussie tussen leerlingen, docenten en studenten waaruit bleek 46

dat er weinig ruimte voor reflectie is in het onderwijs.

‘Ze uitten hun mening niet altijd op parlementaire wijze’ Santino lo Bianco is docent bij de Afdeling Bestuur, Beleid en Recht

‘Toen in november de discussie zo hoog oplaaide over de toetreding van Turkije, zei ik in een vergadering dat het

Mijlpaal 2004: debat over toetreding Turkije tot de Europese Unie

misschien een idee was er een debat over te organiseren. Ik zei ook dat ik Emine Bozkurt kende en dat ik haar wel kon benaderen. Toen kon ik niet meer terug en nam ik de verantwoordelijkheid op me het te organiseren.

parlementaire wijze

Het werd een interessante discussie. De discussie ging er niet over òf ze wel mochten toetreden, maar meer over het wanneer. Iedereen was het er wel over eens dat de toetreding van Turkije een kwestie van tijd is. Er waren ook een paar studenten in de zaal met een duidelijke mening , die ze niet altijd op een zeer parlementaire wijze uiten. Maar dat hield voorzitter Ben Hoetjes aardig binnen de perken. De sprekers kregen stellingen toegezonden. De eerste ging over de bestuurbaarheid van Europa: Is Europa wel klaar voor Turkije? Hierdoor moet ik nu weer onwillekeurig denken aan de actuele situatie rond het referendum over de grondwet. Mensen denken dat Europa ons overneemt. Europa is er al lang en veertig procent van onze regelgeving wordt al door Europa bepaald. Een proteststem tegen deze regering heeft dus niet veel zin.’

De Afdeling BBR organiseerde in samenwerking met JASON, een jongerenorganisatie voor internationale veiligheidsvraagstukken, op 6 december een forumdiscussie “Turkije best belangrijk”. Dagvoorzitter was Ben Hoetjes (lector Public Management), Bart van Riel (SER), Emine Bozkurt (PvdA-fractie Europees Parlement), Ruud Hoff (docent School voor Journalistiek Utrecht en Turkijedeskundige) en Jan Jacob van Dijk (Europa-woordvoerder CDA in de Tweede Kamer) zaten in het forum.

47

financiële directie ‘Ze spelen de financiële directie’

Aemil Peters is extern docent bij de masteropleiding

‘Elke dag wordt er op Internet een ronde afgesloten met

Accounting and Controling

ongeveer 25 deelnemers uit de hele wereld. Je kunt het vergelijken met de Olympische spelen: het is een

Mijlpaal 2004: de studenten gooiden hoge ogen in

momentopname en wie op een bepaald onderdeel de

het internationale managementsimulatiespel

beste is, heeft gewonnen. We hebben met MAAC drie keer meegedaan en drie keer eindigen we erg hoog. Dat zegt wel wat over het niveau. Er zitten hier heel veel internationale studenten en die hebben toch vaak een andere motivatie. En het komt ook omdat ik hier les geef natuurlijk (lacht). Ik geef één à twee keer per jaar deze module. Het is eigenlijk één van de laatste dingen die ze nog moeten doen voor hun afstuderen. Het simulatiespel duurt zo een twee weken. Ze “spelen” de financiële directie van een groot internationaal bedrijf met een omzet van honderd miljoen euro. Ze moeten beslissingen nemen over, onder meer, de prijsbepalingen, hoe een hoog rendement te behalen, over nieuwe producten, de aandelenprijs en over marketing en communicatie. In het begin verdeel ik ze in groepjes en zorg dat er overal mensen met verschillende kwaliteiten in zitten: de één is goed met computers, de ander kan weer goed analyseren. Hoe ik dat precies doe is het geheim van de kok!’

De studenten van de MAAC doen jaarlijks mee aan het managementsimulatiespel Capstone. Dit om de kwaliteit van de studenten te meten aan het eind van hun opleiding en deze te kunnen vergelijken met andere instituten nationaal en internationaal. Het resultaat was ook in 2004 weer goed: ze werden eerste op het onderdeel Winst uit Onderneming en tweede bij het onderdeel Aandelenprijs. 48

tandwielen

‘Tandwielen maken van hout … dat valt niet mee’ ‘Het was echt een superleuke dag en bovendien heel

Wenda Groot is derdejaars student PABO

geslaagd. De kinderen stonden de hele dag in rijen te wachten voor onze activiteit. We hadden ons idee

Mijlpaal 2004: ze verzorgde met vijf medestudenten spellen voor het

gebaseerd op de film “Shark tale” en hadden een grote

Natuur en Techniek Spektakel.

haaienbek gemaakt, waar je visjes in kon schieten. Het was de bedoeling dat we een activiteit verzonnen die de hele dag zou kunnen staan en waar twee verschillende “overbrengingsprincipes” in voorkwamen. Katrollen en tandwielen werken bijvoorbeeld volgens deze principes. De opdracht kwam van onze Onderwijskunde- en Techniekleraar Gert van der Slikke. We hebben er echt heel erg veel uren in gestoken. Het leek allemaal simpel, maar tandwielen maken van hout ... dat valt echt niet mee. Toch is er die dag niets kapot gegaan en werkte het allemaal goed. Medestudenten hadden nog een schiettent gemaakt (ook in het thema), een piratenboot en een echte schuifbak met muntjes zoals op de kermis. Zo’n groot evenement organiseren is heel leerzaam en dat maak je in je opleiding maar één keer mee. We hebben dit jaar ook een musical gemaakt. Daar heb ik ook met veel plezier aan gewerkt.’

Op 12 december vond in het Atrium van het stadhuis het Natuur en Techniek Spektakel plaats, de afsluiting van het wandelseizoen van de Haagse Natuurverkenners. De afdeling Milieucommunicatie van de gemeente Den Haag organiseerde natuurworkshops en de PABOstudenten ontwikkelden spellen rond het thema “Techniek voor kinderen”.

49

finale ‘De finale was live bij Veronica’

Jaco van Munster is in 2004 afgestudeerd als Industrieel

‘Toen ik samen ging wonen, kwam ik erachter dat het

Product Ontwerper

heel handig zou zijn om een flexibel lamp-ophangsysteem te hebben. Ik kon niet goed beslissen waar ik de

Mijlpaal 2004: bereikte de finale in “Het Beste Idee van

lampen op moest hangen en zocht een goede plek.

Nederland”

Toen bedacht ik dit systeem, dat rust op een wieltje aan het plafond, waardoor je de lamp steeds kunt verplaat-sen en ergens anders kunt hangen als je dat wilt. Ik heb me met dit ontwerp voor “Het Beste Idee..” ingeschreven. Er waren 270 inzendingen, waarvan er zeven uiteindelijk in de finale kwamen. De tweede ronde was in de aula van de TU Delft. De jury was heel erg enthousiast en ik mocht naar de halve finale. Toen ben ik het ontwerp maar wat meer gaan perfectioneren. Ik heb het van roestvrij staal gemaakt en de koppelingen en de wieltjes gefreesd. Het moest er uitzien zoals het in de winkel zou kunnen liggen. De finale was live bij Veronica op tv te zien. Ik heb niet gewonnen maar het systeem is wel geoctrooieerd, samen met de inzendingen van de andere finalisten. Er wordt onderhandeld met bedrijven om mijn product in de winkel te krijgen.’

Achttien ontwerpen haalden de halve finales van het televisieprogramma “Het Beste Idee van Nederland”. Acht inzendingen kwamen van de Haagse Hogeschool/ TH Rijswijk. Van de zeven finalisten kwamen er twee van de opleiding Industrieel Product Ontwerpen.

50

begroting ‘De managers konden hun begroting toelichten’ Suzanne van Meerten is hier, namens hen beiden, aan

Suzanne van Meerten is stafmedewerker bij het Bestuursbureau;

het woord:‘Ik werk bij het Bestuursbureau en houd me

Nico Burggraaf is beleidsmedewerker bij de Dienst Financieel

bezig met de Planning en Controlcyclus. In 2004 jaar was

Economische Zaken

ik begrotingscoördinator en zorgde ik, samen met Nico, dat het opstellen van de begroting goed verliep. Hij was

Mijlpaal 2004: totstandkoming begroting

vanuit zijn functie verantwoordelijk voor het cijfermatige deel. Het eerste jaar had ik meegelopen met het begrotingsproces als een soort van assistent van de financieel manager. We constateerden toen dat er wel wat zaken beter konden: met name al die gedetailleerde budgetbeschrijvingen kostten veel tijd en droegen niet echt bij. We besloten dus dat de begroting alleen nog op hoofdlijnen zou worden opgesteld. De meer gedetailleerdere zaken zijn altijd wel in de administratie terug te vinden. We hebben een toetsgroep samengesteld, bestaande uit vertegenwoordigers van P&O, FEZ en het Bestuursbureau. De groep beoordeelde de begroting en hield deze ook cijfermatig tegen het licht. De belangrijkste verandering, was dat de managers hun begroting konden toelichten voor het CvB. Hierdoor raakten ze met elkaar in gesprek over waar het werkelijk om gaat: het wezenlijke van hun beleid en kregen ze meer begrip voor elkaars beslissingen. We hebben goede reacties gehad, ook vanuit de Hogeschoolraad.’

Onder het motto “het kan leuker en het moet gemakkelijker” werd er in 2004 een nieuwe aanpak voor de begroting geïntroduceerd. Uitgangspunt was dat de begroting meer gaat over de hoofdlijnen, in plaats van over de details. Er is meer ruimte voor bestuurlijk overleg, besluiten worden beter vastgelegd, zodat die makkelijker zijn terug te vinden, bijvoorbeeld ten behoeve van managementrapportages. 51

biblioteek

‘De directrice zei: “We hebben hier geen bibliotheek.”

Gerard de Kruif is medewerker Kwaliteitszorg, docent en

‘We hebben studenten van allerlei continenten hier:

coördinator Internationalisering bij de PABO

Amerikanen, die graag eens naar Europa gaan, Afrikanen die geïnteresseerd zijn in het grote stadsonderwijs hier

Mijlpaal 2004: internationale cursus voor buitenlandse

of mensen uit Azië. Ze komen hier om de internationale

studenten/studeren en stage in het buitenland

cursus te volgen, die we hebben ontwikkeld. Dat gaat over thema’s als onderwijs in combinatie met de grote stedenproblematiek, hier en in Europa. Iedereen die de cursus volgt is student of afgestudeerd onderwijzer. Met name de Oost-Europeanen kijken hun ogen uit over wat er hier allemaal mogelijk is. Ze hebben ook soms best moeite met de vrijheid hier. Dat je alles kunt zeggen. Dat voeren ze soms ook wel wat ver door. Nederlandse derdejaars PABO-studenten studeren ook in het buitenland, aan universiteiten in Europa of Amerika bijvoorbeeld. Vierdejaars kunnen ook in het buitenland stage lopen. Dat doen ze op Nederlands of Engelstalige scholen. We hebben projecten van Australië tot Suriname. Er gingen vorig jaar zelfs een paar studenten naar Kaapstad. Dat werd een enorm succes. Ze wilden een project doen rond leesontwikkeling. De directrice zei:”We hebben hier geen bibliotheek”. Ze trokken wat kasten open en die lagen vol met beduimelde boeken. De studenten zijn hiervan vervolgens een complete bibliotheek gaan samenstellen.’

Jaarlijks gaan er zo een 25 studenten van de PABO naar het buitenland. Dat kan zijn om te gaan studeren of om stage te lopen. Ook komen er ongeveer evenveel studenten uit het buitenland naar hier om de internationale cursus te doen.

52

‘We begeleiden ze heel intensief’ ‘We hoorden tijdens een stafoverleg dat wij als beste uit

Navnit Kohli is opleidingscoördinator van International Business and

de bus waren gekomen. Dat hebben we natuurlijk wel

Management Studies

even gevierd. Ik ben sinds september opleidingscoördinator en ik vind dus ook niet dat ik de krediet verdien voor deze eerste plaats. Dat gaat geheel en al naar mijn voorgangers en naar ons hele team. Ik werk sinds 1992 bij IBMS en heb het ook mee opgezet. Oorspronkelijk kom ik

Mijlpaal 2004: IBMS is de beste opleiding in de keuzegids

intensief

uit India, maar ik heb al in heel veel landen gewerkt bij internationale organisaties: in Amerika, het Verenigd Koninkrijk, Hongkong. Ik ben wat dat betreft een wereldburger. Volgens mij zijn wij als opleiding als beste gekozen, omdat wij veel aandacht hebben voor onze studenten. Ze komen overal vandaan en wij begeleiden ze heel intensief. Ze hebben een mentor en we organiseren ook sociale activiteiten voor ze. Laatst hebben we nog een internationaal diner voor ze georganiseerd. De studenten hier gaan zelf ook naar het buitenland: ze lopen een stage bij een internationaal bedrijf en gaan in het buitenland studeren. In het laatste jaar krijgen ze dan nog een opdracht, die ze moeten uitvoeren voor een (internationaal) bedrijf. Momenteel zijn er bijvoorbeeld studenten bezig met een marketingplan voor Vietnam airways.’

Vorig jaar vulden IBMS studenten in Nederland een vragenlijst in t.b.v de Hbo-keuzegids. De opleiding IBMS van de Haagse Hogeschool/TH Rijswijk kwam er als beste uit. Studenten komen uit de hele wereld naar Den Haag. De 175 1e jaarsstudenten hadden 43 verschillende nationaliteiten. De 3e en 4e jaars studenten verspreiden zich over de wereld voor de verplichte studie en stage. De opleiding IBMS ontving ruim 90 studenten uit het buitenland in het kader van uitwisselingsprogramma’s.

53

Colofon:

Redactie: Dienst Communicatie & Marketing, Haagse Hogeschool/TH Rijswijk

Teksten: Teksten van Van der Wegen, Den Haag

Fotografie: Ilya van Marle, Den Haag (m.u.v. pag. 16 en 44)

Grafisch ontwerp: BB-Go, Den Haag

Drukwerk: Ando bv, Den Haag

Afwerking: Bosboom Binders, Den Haag

Gezet uit de TheSans

Oplage: 2000 exemplaren

Uitgave juli 2005 Haagse Hogeschool/TH Rijswijk Johanna Westerdijkplein 75 Postbus 13336 2501 EH Den Haag

www.haagsehogeschool.nl

56