Marnix Motief
s c h o o l j a a r
2 0 1 0 - 2 0 1 1
2 De leerling centraal 2 Buitenlandse gasten op het Marnix 3 Een sectie stelt zich voor 3 Dichter bij de leerling 4 Junior Speaking Contest
|
n u m m e r
2 1
4 Waar zijn ze gebleven? 5 Minilesjes voor groep acht 5 Minder boeken, meer laptops 6 Studiekeuze(stress?) 6 Mijn voorbeeld
|
a p r i l
i
2 0 1 1
7 Ratjetoe - Theaterlessen in de brugklas 7 TTO-visitatie 8 Column 8 Ouderraad 8 Colofon
Les Misérables: jubileummusical Dirk Hoekstra
Les Misérables, oorspronkelijk een roman van Victor Hugo, geschreven midden in de 19e eeuw, werd in 1980 omgetoverd tot een musical. Het verhaal gaat over de vele sociale misstanden van die tijd en over een groepje mensen dat hiertegen ten strijde trekt en een revolutie wil beginnen. De opvoeringen op 17 en 18 maart waren de 25e en tevens laatste musical van muziekleraar Dirk Hoekstra. Voor een enthousiast publiek nam een aantal leerlingen en oud-leerlingen de hoofdrollen voor hun rekening. De zang van alle hoofdrolspelers was sterk te noemen, in het bijzonder de rollen die vertolkt werden door Wout Witteveen, Maarten Hopman, Roos v.d. Broek en Lotte Blok. Oud-leerling Peter Gijsbertsen blonk met zijn conservatoriumopleiding solozang als vanzelfsprekend uit. Opvallend was ook dat toen het orkest een keer wat laat inzette de spelers op het podium dat goed opvingen en met groot gemak even improviseerden. De regie was in handen van Caro Wichers en de spelers vertolkten hun rollen met overtuiging. Velen uit het publiek waren diep onder de indruk van een akelige verkrachtingsscene. De rauwe werkelijkheid van het toenmalige leven vol onrecht, geweld en armoede, maar ook hoop en romantiek werd vlotjes op de planken gebracht. Dans neemt een bescheiden rol in bij Les Misérables, maar de dansen van choreografe
Merel Naaijkens – ook een oud-leerling – mochten er zeer zeker zijn. Het decor, gemaakt door docente beeldende vorming Giseke Later, was sfeervol met zeer eigentijdse multimediale projecties. “De samenwerking van ons drieën verliep erg goed. We hadden dezelfde ideeën over hoe het totaalplaatje eruit moest gaan zien,” aldus Giseke. Het laat zich raden hoeveel werk er in zit om alle disciplines op elkaar af te stemmen en uiteindelijk ook te zorgen dat de kostuums, grime, licht en geluid helemaal in orde zijn. Zoals elk jaar werd er ook een weekend lang in Langweer gerepeteerd. Het werd voor Dirk Hoekstra zijn vijfentwintigste Marnixproductie. Vanaf zijn eerste jaar op het Marnix College leidde hij het koor en orkest en zorgde dat er elk jaar een opera of musical over het voetlicht werd gebracht. Dit was zijn laatste keer dus het was met recht ook zijn avond. “Ik heb altijd geroepen dat Les Miserables mijn laatste musical zou worden. Ik vind de muziek echt prachtig. Ik heb er een jaar aan zitten arrangeren tot het weekend in Langweer toe, twee weken voor de opvoeringen dus.” De vrijdagavond werd ingeleid door burgemeester Cees van de Knaap en oud-rectoren Jos Janssens en Rein Ferwerda waren ook aanwezig. Na de tweede voorstelling was er een afterparty die ook door veel oud-leerlingen
werd bijgewoond die ooit in een van de musicals van de afgelopen vijfentwintig jaar hadden meegespeeld of gemusiceerd. “Die reünie was geweldig. Je kunt er als leraar
alleen maar van dromen dat er op deze manier afscheid van je wordt genomen,” zegt Dirk geroerd, nu hij om gezondheidsredenen het musicalstokje neer moet leggen: “Het legt een enorme druk op je privé-leven, want het is een baan naast je baan. Maar ik heb een mooie tijd gehad: The sky was the limit.” Dirk blijft echter nog wel lesgeven. Afgezien van het Langweerweekend was er dit najaar voor hem een hoogtepunt toen hij na wekenlang door een heupoperatie uit de roulatie te zijn geweest, terugkeerde naar school: “Het was ontroerend om te zien hoe hard iedereen had gewerkt tijdens mijn af wezigheid.” Voor die stralende gezichten van alle deelnemers deed hij het allemaal, vertelt Dirk: “Dat was de grootste beloning. Maar iedereen moet zich goed realiseren dat er heel veel mensen hard aan gewerkt hebben om dit tot zo’n succes te maken. Zonder een goed spelend orkest heb je geen goede musical. Zij zijn de dieselmotor van de musical. Ik ben de aanjager, zet mensen op scherp.” Het Marnix kan met trots terugkijken op een jarenlange musicaltraditie. Al met al is het dus wel heel jammer dat dit de laatste Marnixmusical is geweest. door Ginette Wieken
Van de schoolleiding Voor deze van de Schoolleiding wil ik graag gebruik maken van de toespraak die de voorzitter van de VO-Raad (de organisatie van besturen in het VO) onlangs hield tijdens het jaarcongres van zijn organisatie. Zijn toespraak ging over lijstjes want lijstjes zijn trendy en helemaal in. Lijstjes met de beste en slechtst geklede politici, lijstjes van de gelukkigste volken, lijstjes met de grootste blunders. Opsommingen en lijsten blijken orde te scheppen in chaos en ze zijn eigenlijk een poging om de ingewikkelde wereld om ons heen begrijpelijk te maken. Ja, lijstjes hebben iets betoverends, maar ze prikken soms ook illusies door. Zo bestaan er lijstjes van goed en slecht presterende scholen. PISA (the Programme for International Student Assessment) kent een lijst met best presterende nationale schoolsystemen, en er is een lijst die aangeeft hoeveel geld de regeringen in de wereld investeren in onderwijs. Vooral de recente PISA-lijst hakte er stevig in bij onze minister, getuige haar bliksemsnelle reactie. Aziatische landen, maar ook Canada en Slovenië, verbeteren hun leerpresentaties razendsnel en volgens de minister leunt het Nederlandse onderwijs maar een beetje achterover. En dus moest er snel een actieplan Beter Presteren komen. Want alleen dan zouden we stijgen op PISAlijsten. Maar laten we eens wat beter kijken: wat wordt er eigenlijk wel en niet gemeten? En hoe gekleurd is de bril waarmee we lezen? En is datgene wat je niet kunt meten, minder waardevol? Uit de PISA-rapporten wordt één ding duidelijk: telkens blijkt dat het Nederlandse onderwijs internationaal gezien van topkwaliteit is en dat het niveau niet wezenlijk daalt, ook al wil de buitenwacht dat maar moeilijk geloven. Aan de kassa weet de caissière zich immers geen raad met simpele optel- en aftreksommen en we weten ook niet meer hoe de t’s en dt’s staan. Zelfs als het klopt dat huidige scholieren slechter spellen dan vroeger – en daar is geen wetenschappelijk bewijs voor – dan nog is het onwaarschijnlijk dat die spelfouten model staan voor een algehele niveaudaling. Daarvoor bestaat gewoon te veel bewijs van het tegendeel. Daarop zouden we toch meer trots moeten zijn. Des te meer als je ziet met welk budget we dat doen. En die lijst – de benchmark met onderwijs investeringen van alle landen ter wereld – is nu net een lijst die Nederlandse politici niet graag citeren. In die ranking staat Nederland namelijk onderaan, in gezel schap van landen waar we niet eens tegen willen voetballen. Dat gegeven geeft de prestaties van onze leerlingen, onze docenten en onze scholen nog meer glans. Daar ben ik trots op! door Leo Spelt, rector
2
w w w
.marnixcollege.nl
De leerling centraal “Mijn vrije tijd schiet er wel eens bij in”
Eline Visscher (16): “Ik kom uit een gezin van muziekliefhebbers. Toen ik in groep acht zat, ging ik naar de Koorschool MiddenGelderland. Je hoeft daar geen auditie te doen, je moet alleen wel van zingen houden. Er zijn verschillende leeftijdsgroepen van vier tot drieëntwintig jaar oud.” Inmiddels heeft Eline daar hoofdrollen vertolkt en onlangs speelde zij Hans in de musical Hans en Grietje. In april volgt er een opvoering van de Matteuspassion in het Nederlands. In mei
gaat Eline auditie doen om toegelaten te worden tot een conservatorium. “Toen ik in de tweede zat, heb ik auditie gedaan voor de vooropleiding van het conservatorium in Arnhem. Ik werd toegelaten op voorwaarde dat ik ook individueel zangles zou nemen. Dat heb ik gedaan. Hier op het Marnix volg ik algemene muziekleer en twee à drie maal per jaar ga ik naar hoofdvakles in Arnhem. Daar worden mijn vorderingen bijgehouden en adviezen gegeven. Twee keer per jaar doe ik mee aan de voorspeelavond hier op school.” Al deze inspanningen maken de kans voor Eline groter dat ze daadwerkelijk tot het conservatorium toegelaten gaat worden, maar er is geen garantie. Al met al bezorgen de vooropleiding, de koorschool en haar eindexamen havo haar een volle agenda: “Met vriendinnen afspreken, uitgaan en winkelen schieten er wel eens bij in.” Eline heeft tweetalig havo gedaan en haalde ook haar Cambridge Certificate. “Het idee om tweetalig havo te doen leek me destijds heel leuk, maar het viel me in het begin best tegen. Het leek soms wel alsof we al Engels moesten kunnen, in plaats van dat we er kwamen om het te leren.” Eline is positief over het muziekonderwijs op
het Marnix College. Een enkel verbeterpunt zou nog zijn om meer aandacht te geven aan muziekgeschiedenis en dan vooral in chronologische volgorde, zodat de leerlingen een goed overzicht krijgen. “Wat ik ook goed vind aan het Marnix is dat je veel moet samenwerken met anderen; daar heb je wat aan voor later.” Haar jaren als klein, timide brugklasmeisje zijn alweer verleden tijd en Eline is een stuk steviger in haar schoenen komen te staan. “Door de koorschool heb ik veel meer zelfvertrouwen gekregen, vooral door het doen van solo’s.” Eline heeft haar toekomst in de muziek nog niet duidelijk voor ogen. Ze twijfelt tussen een bestaan als operazangeres en muziektherapeute. “Leven van de klassieke muziek is een hard bestaan en het is moeilijk om er je brood mee te verdienen. Vaak moet je er dan naast les gaan geven en dat lijkt me niets. Bij muziektherapie kun je mensen helpen en dat spreekt me aan. Dan zou ik daarnaast kunnen blijven optreden als hobby. Ik denk dat ik voordat ik iets besluit nog maar veel open dagen moet bezoeken”. door Ginette Wieken
Buitenlandse gasten op het Marnix
Van 6 tot 11 februari 2011 was het Marnix het toneel van een wel heel internationaal gezel schap. In het kader van het zgn. Comeniusproject verbleven nl. 30 middelbare scholieren uit Duitsland, Polen, Slowakije, Italië en Portugal in gastgezinnen van leerlingen uit klas 2 en 3. Het thema was Holidays in Europe, vakantie in Europa, en dan bij voorkeur zo duurzaam mogelijk. Toepasselijker kon haast niet: veel van bovenstaande landen zijn immers populaire vakantielanden. De voertaal was Engels. ‘‘Een buitenkansje’’ zo verwoordt Coen Gruell (T3u) ‘‘om over je eigen grenzen heen te gaan. Immers kennis maken met een andere cultuur helpt je andere mensen sneller te begrijpen’’. ‘‘Je duikt voor even in het leven van een ander, op een hele andere manier dan wanneer
je in dat land op vakantie gaat’’ vult Iris Kronenburg (T3u) aan. Leonie Toemen (T3u) wist niet dat menig Duitser geen kraanwater durft te drinken en dus dagelijks twee liter bronwater met zich mee zeult. Natuurlijk is en blijft het enorm spannend zo’n uitwisseling. Apart wel dat je al na één dag het gevoel hebt alsof je elkaar al jaren kent. Misschien dat het e-mail- en facebookcontact vooraf hier ook wel aan bijgedragen heeft. In november 2010 vond er een vergelijkbare week plaats waar iedere school zich m.b.v. een filmpje mocht introduceren. Het Marnix had haar Lipdupfilm vertoond die onmiddellijk tot origineelste inzending bekroond werd. Voor de organisator van het Comeniusproject, docent Maarten Fooy, werden tijdens de projectweek vooroordelen over Europese
landen ten positieve bijgesteld. Hij was verheugd over de inzet en het enthousiasme van de deelnemers.Wat stond er afgelopen week zoal op het programma? Uiteraard moest er een aantal lessen op school worden gevolgd en werd er tijd ingeruimd om aan de themapresentaties te werken. Ook buiten het Marnix waren de dagen aardig gevuld. Zo gingen de leerlingen, gewapend met een camera, op de fiets door Ede, werd het natuurgebied de Blauwe Kamer in Wageningen van dichtbij bewonderd evenals Burgers Zoo in Arnhem. De week werd afgesloten met een bezoek aan het Anne Frank Huis in Amsterdam. Paula Röttjers (A3b) en haar uitwisselingspartner Lorena Binder uit Hermanssburg zijn het er over eens: Nederlanders zijn een stuk koppiger dan Duitsers. Nederlanders willen
alles zelf doen én regelen. Duitsers over het algemeen niet: die laten alles wat meer over zich heen komen. Lorena vond ons schoolsysteem wel erg anders dan dat zij gewend was. Zij typeerde de scholieren op het Marnix als ‘‘more fashionable’’ dan die op haar Christian Gymnasium. Neele Völker, de gast van Marjolein de Ruiter (A3b), vond het geweldig om steeds op de fiets te stappen. Zij is immers gewend dat ze door haar ouders met de auto overal naar toe wordt gebracht. Nieuwsgierig geworden? Ga dan naar http:// sites.marnixcollege.nl/aardrijkskunde Klik op ‘Holiday Europe’; username: student; password: snail7mango. De site vertelt het al: een tastbaar bewijs van een onuitwisbare uitwisselingsweek!
Marnix Motief
3
Agenda
Een sectie stelt zich voor
za 30 apr t/m vr 6 mei
Zeilkamp Langweer voor leerlingen uit klas 2 en 3 ma 2 t/m vr 6 mei
meivakantie ma 9 mei
huiswerkvrij ma 9 & di 10 mei
verplichte lesdagen eindexamenklassen wo 11 t/m vr 13 mei
facultatieve lessen eindexamenklassen vr 13 mei
vertrek naar Rome, Toscane en Barcelona (V5) en naar de Provence (G4) ma 16 t/m ma 30 mei
eerste tijdvak centraal schriftelijk eindexamen ma 16 t/m vr 20 mei
reisweken G2t, A2t, G3, G4, V5, T3 ma 16 t/m vr 20 mei
Gegroet lezers van Marnix Motief. Van uw verslaggeefsters ter plaatse deze week een diepere kijk in de bijzondere wereld van de bètamensen. Wij willen u voorstellen aan de grootste en gezelligste sectie van het Marnix College, de wiskundesectie. Het leiderschap van deze groep is in handen van Bert Tromp. Hij heeft deze positie overgenomen van Wim den Ouden. Beide mannen zijn wiskundige fanaten die zichzelf kunnen verliezen in de wonderen van het rekenwerk. Laten wij u nu voorstellen aan de leden van deze sectie van links naar rechts, vanboven naar beneden. Niels Wensink, jonge vader van twee dochters, geeft les in de bovenbouw en maakt veel gebruik van het digibord. Bert van den Borne, ook een jonge vader van twee kinderen, houdt van voetbal en helpt ook bij het wegwerken van rekenachterstanden. Bert Tromp, naast wiskunde heeft de schoonheid van Namibië en Friesland zijn hart gestolen. Het zeilen zit hem in het bloed en hij gaat altijd mee op zeilkamp. Willem Slagter is bij ons gekomen vanuit het be-
drijfsleven. Hij houdt van schaken, elektrische gitaar spelen en motorrijden. Margriet Blaauw geniet van zwemmen en accordeon spelen en ze is een jonge oma van meerdere kleinkinderen . Ze geeft vooral les in de tweetalige klassen en is verknocht aan het digibord. Jan Willem Pol is een jonge opa die geniet van het buitenleven op zijn racefiets. Binnen de school geeft hij les in de bovenbouw en zorgt voor veiligheid en magister. Els Verhagen is een jonge moeder die lesgeeft in de bovenbouw. Ze is graag buiten in haar eigen moestuin, een liefde die ze combineert met haar wiskundige aanleg. Samantha van den Heiligenberg, de jongste docent van het Marnix, geeft les in de onderbouw. In haar vrije tijd houdt ze zich bezig met zeilen en haar studie wiskunde. Carin van Hoeflaken is een jonge moeder die graag lesgeeft aan Mavoleerlingen. Ook houdt ze van paardrijden en hardlopen in het bos en op de hei. Dankzij Jacqueline Minks, de gastvrouw van de sectie, hebben we ieder jaar een geweldige afsluiting in een van de mooiste tuinen uit de omgeving, met zwembad waarin
we een “eind-schooljaarsduik” maken. Daarnaast geniet ze van haar gezinsleven, paardrijden en dans. Wim den Ouden, de senior van de sectie, is verslingerd aan het tweetalig onderwijs en zijn baret, die hij draagt op de open avond. Hij is de laatste aanhanger van het krijtje en winnaar van het gouden krijtje, de prijs voor de beste Marnixdocent in 2008. Josee Staekenborg geeft les aan onze tweetalige leerlingen en brengt veel tijd door in haar zomerhuisje in Italië. Adam Laasri, jonge vader, kwam uit Frankrijk naar ons toe om les te geven in de bovenbouw. Hij is aanhanger van goede, grondige wiskunde. Ed Renes geeft naast wiskunde ook natuurkunde en crost op zijn motor heen en weer tussen Zeewolde en Ede. Hille Wijnen is naast zijn werk als afdelingsleider van havo 4/5 druk met zijn wiskundelessen in de bovenbouw. Nico Reintjes is decaan en behalve wiskundeook techniekdocent. Kortom, zoals u ziet: een dynamische en omvangrijke sectie. Met groeten van uw verslaggeefsters Carin en Samantha.
projectweek derde klassen voor zover niet op reis woe 18 t/m vr 20 mei
H4 naar Parijs, Berlijn of de Ardennen woe 18 t/m vrij 20 mei
Langweertrip voor leerlingen uit T1t di 24 mei
uitreiking rapporten woe 25 mei
mentorspreekavond voor H4, V4 en V5 do 26 & vr 27 mei
T3 in Brussel do 26 mei
19.30 uur, aula hoofdgebouw voorspeelavond leerlingen voorop leiding conservatorium ma 30 mei & woe 1 juni
na het 4e uur atletiekmiddag voor alle tweedeklassers di 31 mei
examenkandidaten leveren hun boeken in di 31 mei & woe 1 juni
project singer-songwriter voor alle derdeklassers havo en vwo
Dichter bij de leerling ze moesten een betoog houden de leerling waar ik het minst van verwachtte stond daar en sloeg ons tegen de grond we konden niet anders dan overtuigd raken ja, natuurlijk ja, dat is zo goh, nou je het zo zegt tuurlijk de leerling met de grootste babbel stond te haspelen
en te zweten stopte er zelfs mee woedend op zichzelf maar voor ’t gemak op mij rotopdracht belachelijk zet maar een één neer boeien ik kon hemel en aarde bewegen maar hij ging mooi niet terug
do 2 & vr 3 juni
aju en er ook daarna niets meer over willen zeggen onbenaderbaar net als die leerling die in een gesprek begint te huilen en alleen nog maar nee kan zeggen ik noteer wordt vervolgd en sluit mijn lokaal af Charlotte Olsman
vrij i.v.m. hemelvaart ma 6 t/m vr 10 juni
repetitievrije week ma 6 juni
excursie tweedeklassers naar Burgers Zoo do 9 juni
toneelvoorstelling door gym-5 o.l.v. Marijke Westerveen vr 10 juni
20.30 – 24.00 uur, hoofdgebouw eindfeest Ganoteon ma 13 juni
vrij i.v.m. pinksteren
4
w w w
.marnixcollege.nl
Een Junior Speaking Contest van de klassen TTO-2 en TTO-3 is een hele ervaring.
Het is ongelooflijk om te horen hoe goed er Engels wordt gesproken door leerlingen die nog niet eens halverwege hun school carrière zijn. Met zeven deelnemers uit klas 2 en negen deelnemers uit klas 3 werd het voor de jury een hele klus om twee winnaars aan te wijzen. Het thema van dit jaar was “My passion is….”. Naast de wat meer voorspelbare onderwer-
pen als gaming, music en travelling passeerden ook onderwerpen als to live my dreams, to save human rights en the desert de revue. Amerikaanse accenten voerden de boventoon en sommige leerlingen bedienden zich royaal van het trendy jongerenwoord ‘like’, waar tegenwoordig te pas en te onpas mee wordt rondgestrooid in het Engels. Charissa Spekle uit T2t verraste met haar
passie: “Perfectionism”. Niet alleen is zij een goede spreekster, maar de inhoud van haar speech was behalve een persoonlijk verhaal een positieve ode aan het perfectionisch zijn. De runner-up was de welbespraakte Lucy Frowijn die muziek als haar passie heeft en het publiek vertelde: “Life is a party, but you have to put up your own decorations.”
Na elke speech mochten de jury en de aanwezige leerlingen vragen stellen aan de sprekers. De leerlingen deden dat slechts schoorvoetend. Vermeldenswaard is dat de bezorgde vraag aan een van de gamers: “Is it fun to kill people?” niet van een leraar maar van een leerling kwam. Ook voor de derdeklassers bleek presentatie en het contact leggen met het publiek de moeilijkste opgave. Uitzondering hierop vormde Dagmar Dousma uit T3u die daar duidelijk talent voor heeft. T3t leverde zeven van de negen sprekers uit klas 3 aan en uit die klas kwam dan ook de winnaar Kirubel Gashahun die gloedvol vertelde over zijn passie hip-hop (please don’t stop!). Runner-up Jeroen van Sol uit dezelfde klas vroeg zich in zijn speech To have or not have a passion, is that the question? af of het mogelijk was om gewoon geen passie te hebben, maar simpelweg plezier te hebben in veel verschillende dingen. Met zijn opmerking “Maybe I don’t have a life,” kreeg hij de lachers op zijn hand. Alexander Hulsbergen uit TTO-5 die eerder de landelijke Junior Speaking Contest won, sprak als jurylid alle deelnemers nog eens persoonlijk toe. Hij zal winnaars Charissa en Kirubel ook coachen op hun schreden naar de regionale Junior Speaking Contests. Wie weet treden zij in zijn voetsporen. door Ginette Wieken
Waar zijn ze gebleven? oud-leerling Tonnie Jobse Tonnie Jobse haalde in 2001 zijn gymnasiumdiploma aan het Marnix College. Hij hoefde niet na te denken over wat hij ging doen; het moest de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht worden. Nu, tien jaar later, werkt hij daar als docent Design geschiedenis. “Ik was op de middelbare school een breed geïnteresseerde, nieuwsgierige leerling met een voorkeur voor de gammavakken, kunst en geschiedenis. Levensbeschouwing en de talen vond ik heel leuk. Die culturele kant heb ik van mijn moeder; zij is nog op latere leeftijd conservatorium gaan doen. Ik speel zelf ook viool. We hebben veel onderwijsmensen in de familie, maar ik ben de eerste die in de kunstsector terecht is gekomen,” vertelt Tonnie. Hij denkt met plezier aan zijn Marnixtijd terug en noemt enthousiast de namen op van zijn vroegere tekendocenten de heren Potman en Quartel, zijn geschiedenis docent Brouwer, zijn aardrijkskundedocent Stieltjes en wiskundedocent Den Ouden. Als die je geen wiskunde bij kon brengen, kon niemand het. Tijdens mijn eigen docentenopleiding heb ik nog veel aan zijn positieve benadering van leerlingen terug-
gedacht. “Ik heb hun dictaten nog steeds,” meldt Tonnie: “En verder herinner ik me meneer Biermans van Latijn goed en mevrouw Brefeld voor Engels vond ik ook heel stimulerend.” Hij brengt mooi onder woorden wat hij zo prettig vond aan zijn Marnixtijd. “Als je iets te ontwikkelen had, op welk gebied dan ook, werd je uitgenodigd om dat te doen. Het hoefde niet, maar het kon wel. Zo heb ik ooit eens op het toneel gestaan en zo kon ik me laten zien. Dat is heel goed voor me geweest. Het gaf me het besef dat er eigenlijk heel weinig mis kon gaan en dat was heel geruststellend.” Ook heeft hij nog geregeld contact met ex-Marnixianen: “In de bovenbouw waren we een hechte club van gymnasiasten, VWO-ers en TTO-ers. Een paar jaar geleden ben ik nog naar een reünie geweest. Verder hebben we ook contact via LinkedIn en Facebook.” Na zijn eindexamen vertrok Tonnie naar Utrecht: “Ik had me maar voor één opleiding opgegeven,” en hij studeerde af toen hij 21 was. “Ik deed de opleiding Illustratie en daarna ben ik nog een Master
Educatie en Communicatie gaan doen. Ik raakte steeds meer geïnteresseerd in onderwijs en wilde iets doen met de theoretische kant. Door mijn gymnasiumtijd was ik eraan gewend om veel te lezen en ik wilde die theoretische kant verbinden met het praktische.” Het valt hem wel op dat de laatste jaren de taalbeheersing van de eerstejaarsstudenten achteruit gaat. “Dingen gaan – ook in mijn vak – vaak over taal. Wat bedoel je nou eigenlijk met een woord? Daar kunnen ze niet meer zo goed mee uit de voeten.” Hij heeft duidelijk onvrede met het gemakzuchtige: “Het staat er toch?”, terwijl dat eigenlijk niet zo is. Zeer recent is Tonnie aan een tweede baan begonnen in Middelburg aan de Vrije Academie voor Kunsthistorisch Onderwijs. “Ik verzorg daar in een lezingencyclus in de weekends en geef dan colleges over algemene kunstgeschiedenis, van de Griekse oudheid tot Damien Hirst.” Ongetwijfeld weet hij met zijn enthousiasme daar – net als in Utrecht – zijn studenten te enthousiasmeren voor zijn vak. door Ginette Wieken
Marnix Motief
Minilesjes en gymnasiummiddagen voor groep acht
5
Agenda di 14 juni
examenkandidaten havo en vwo die dat willen, kunnen naar Disneyland Parijs di 14 juni t/m ma 20 juni
repetitieweek woe 15 juni
examenuitslag mavo do 16 juni
examenuitslag havo en vwo ma 20 t/m vr 24 juni
tweede tijdvak centraal schriftelijk eindexamen di 21 juni
eerste-, tweede- en derdeklassers leveren hun boeken in woe 22 juni
sportdag voor alle brugklassers en leerlingen uit de bovenbouw leveren hun boeken in do 23 juni
desgewenst hebben leerlingen inzage in de repetities die ze in de repetitieweek gemaakt hebben vr 24 juni
voetbaltoernooi klas 1 t/m 6 Elk jaar komen groep achters van diverse basisscholen sfeer proeven op het Mar nix College door korte lessen of twee gymnasiummiddagen bij te wonen. In kleine groepjes schuifelen ze verlegen van lokaal naar lokaal. Bij Nederlands wordt het gedicht 'O zo heppie' van Joke van Leeuwen behandeld en muzikaal ondersteund via het smartboard. Het groepje beantwoordt bedremmeld wat vragen; de kinderen lijken er niet op gerekend te hebben dat er iets aan hen gevraagd zou kunnen worden. Vervolgens staat geschiedenis op het programma en de ijsmummie Otzi. Nu ze weten dat ze actief mee moeten doen, komen de kindertjes al gauw wat losser. Ze speculeren druk mee ver hoe Otzi 5300 jaar geleden in dat ijs is terecht is gekomen, maar de vraag wat bronnen nu eigenlijk zijn, weten ze niet te beantwoorden. Na een pauze waar ze van fris en lekkers worden voorzien en vragen mogen stellen (“Hoe onthoud je nou waar al die lokalen zijn?”
“Krijg je hier veel huiswerk?” en “Is het hier erg streng?”), maakt het groepje van acht zich op voor een minilesje interactief Frans. Al snel kunnen ze zich voorstellen, zien voor het eerst het werkwoord être en hadden vast nooit durven dromen dat ze die middag een liedje in het Frans zouden zingen. Het is ongelooflijk hoeveel je in een kwartier kan doen met zo’n klein, rustig groepje kinderen. Ieder jaar schrijven zich ook zo’n 30 tot 35 kinderen zich in voor de gymnasiummiddagen. Daar maken ze uiteraard kennis met Grieks en Latijn en twee andere vakken. “Mijn ouders hebben ook gymnasium gedaan. Ze vonden het heel erg leuk,” melden sommige kinderen meteen bij de docent klassieke talen. Desondanks blijken de kinderen weinig idee te hebben wat Grieks en Latijn inhouden. Sommige kinderen verwachten vooral met culturele dingen bezig te zullen zijn en lang niet alle kinderen weten wat het verschil is tussen
Minder boeken, meer laptops Ook aan de uitleencijfers van de mediatheek kunnen we zien wat we eigenlijk al lang weten: jongeren die informatie zoeken, die iets te weten willen komen, lopen niet langer naar de bibliotheek om naar een boek te grijpen, maar gaan achter een PC zitten en zoeken daar naar een antwoord op hun vraag. We lenen nog wel veel fictie uit, want alle leerlingen moeten voor Nederlands of de moderne vreemde talen boeken lezen, maar het aantal uitleningen van studieboeken is sterk teruggelopen. Dat betekent dat we
besloten hebben niet langer te investeren in de aanschaf van non-fictie. Bovendien halen we boeken die lang niet gebruikt zijn uit de collectie. Zo maken we plaats voor meer laptops. Een enkele keer kan het natuurlijk gebeuren dat een leerling een boek nodig heeft dat in onze mediatheek niet of niet meer op de plank staat. In dat geval kan hij/ zij terecht in de openbare bibliotheken. Josephie Brefeld
havo/vwo en gymnasium. De docenten zijn er dus druk doende mee de leerlingen een juist beeld te geven van wat het gymnasium eigenlijk inhoudt, bijvoorbeeld dat je je bij allerlei vakken vaker afvraagt waarom de dingen zijn zoals ze zijn. Bij Grieks moet je wel beginnen met het alfabet natuurlijk. Tijdens de opdracht om eigen naam en adres in Griekse letters op te schrijven, gaan er onthutst wat vingers in de lucht: “Er zit geen W en C in het alfabet. Wat nu?” Dat ze dan dus letters moeten gebruiken die klanken hebben die daar op lijken, stemt niet iedereen onmiddellijk tevreden, maar toch wordt er met enthousiasme geschreven. De kinderen krijgen ook wat huiswerk mee. Ze moeten een aantal Griekse woorden zien te ontcijferen. Wat is er mooier dan zelf dingen te ontdekken?
door Ginette Wieken
za 25 juni t/m vr 1 juli
zeilkamp Langweer voor leerlingen uit de bovenbouw ma 27 t/m woe 29 juni
rapportvergaderingen woe 29 juni
examenuitslag tweede tijdvak wo 29 juni
19.00 uur, aula hoofdgebouw diploma-uitreiking vwo do 30 juni
14.00 uur rapportuitreiking do 30 juni
19.00 uur, aula hoofdgebouw diploma-uitreiking mavo 21.00 uur, aula hoofdgebouw diploma-uitreiking havo ma 4 juli t/m vr 19 augustus
zomervakantie
6
w w w
.marnixcollege.nl
Studiekeuze(stress?) Wat gaat het worden na je Marnixcarrière? Aquatische ecologie misschien? Of toch een keuze tussen econometrie en actuariële wetenschappen? De lijst op sites als studiekeuze123.nl lijkt eindeloos. Bovendien is niet altijd even duidelijk wat er precies achter al die glanzende Engelse namen schuil gaat. Gelukkig maken ‘gewone’ studies als geschiedenis, biologie en Frans nog steeds deel uit van het reguliere aanbod. Vakken waar je je als leerling makkelijk iets bij kunt voorstellen. Of geneeskunde. Leraren, rechters of verpleegkundigen zijn en blijven altijd nodig. Een geruststellende gedachte misschien. Het feit dat je over het algemeen (slechts?) vier jaar studiefinanciering ontvangt, kan in sommige gevallen aardig stressverhogend werken. Het percentage uitvallers in het eerste jaar
van Hoger Onderwijs is schrikbarend hoog. Dertig procent kiest, ondanks alle voorlichting, de verkeerde studie. ‘‘Wat is verkeerd?’’ hoor je een enkeling roepen. Sommige eerstejaars stoppen immers om privéredenen, niet omdat de studie per se verkeerd was. Anderen maken de studie af, ook al voldoet zij niet aan hun verwachtingen. Natuurlijk is het geen ramp om te switchen: je weet na dat jaar hopelijk wat je niét wilt en bent bovendien een ervaring rijker. Op het Marnix werken wij in de bovenbouw met het online programma Qompas. Het bevat uitgebreide en actuele informatie over opleidingen en beroepen. Onze leerlingen kunnen kiezen uit een kleine 500 bachelorstudies die in Nederland aangeboden worden. De tests, vragenlijsten en opdrachten worden zelfstandig doorlopen via een gestructureerd en persoonlijk
stappenplan. In havo-4 en vwo-4 zijn onze leerlingen verplicht om de Regionale Studieen Beroepenvoorlichting op een collegaschool te bezoeken. Daarnaast gaat vwo-4 naar de Radbouddag in Nijmegen. Samen met de mentoren onderstrepen wij het belang van het bezoeken van Open Dagen. Voorlichtingsdagen zijn, verkooppraatje of niet, doorgaans heel informatief. Bovendien kan de opleiding per stad best verschillen. Onderschat het belang van een dag college volgen niet: een meeloopdag of een proefstudeerdag bij de opleiding van je voorkeur kan soms heel verhelderend werken. Jammer dat niet al onze leerlingen deze kans met beide handen aangrijpen. Natuurlijk is er op internet een scala aan studiekeuzetests te vinden. Het is de moeite waard om eens een blik te werpen op
de hbo- en wo-monitor, waar studenten de plussen en de minnen van hun opleiding eerlijk op een rijtje zetten. Een studie kiezen is belangrijk. Maar het is geen keuze voor het leven. Volgens recent onderzoek oefent driekwart van de beroepsbevolking een beroep uit waar hij/zij niet voor gestudeerd heeft. Misschien ook goed om te weten dat een studie met uitsluitend opwindende vakken niet bestaat. Wachten tot de gouden duif binnenvliegt die roept wat de juiste studie is, helpt evenmin. Kies met je hart. Niet voor het geld dat je er mogelijk mee verdient, niet voor de status, niet voor de wens van ouders. Kies iets waar jíj in gelooft. Kortom: durf de moed op te brengen een onbekende (studie-)weg in te slaan.
oor Mijke Henstra d en Jeannette de Boer
Mijn voorbeeld Mijn voorbeeld? Dat is zonder twijfel juffrouw Bierlage van de St. Maartensschool in Ede. Lief, vriendelijk en betrokken als ze was, had ze de drie R’s (reinheid, rust en regelmaat) hoog in het vaandel staan. Zodra de bel op het schoolplein geluid werd, stonden wij als tweedeklassertjes in een mum van tijd keurig in de rij om naar binnen te mogen. Toen juffrouw Bierlage zwanger werd, moest ze stoppen met werken. Ik herinner me nog goed hoe spannend ik het vond dat ik met een paar klasgenootjes op kraamvisite mocht. Bij de juffrouw thuis...ik kan dat gevoel nog moeiteloos oproepen. Juffrouw Bierlage heeft waarschijnlijk nooit geweten hoe bepalend zij is geweest voor
mijn verdere leven. Van jongs af aan wist ik, dankzij haar, dat ik in de toekomst aan het werken met kinderen een groot plezier zou beleven. Na de middelbare school volgde ik een opleiding tot kraamverzorgster. Ik ging aan de slag in een tehuis voor ongehuwde moeders in Oosterbeek. Een paar jaar later werd ik zelf moeder van twee prachtige zoons: Maurice en Ramon. Ik groeide mee in het leven van mijn kinderen en werd ‘overblijfmoeder’ op de lagere school. Zodra ze de overstap naar het Marnix maakten, werd ik vrijwilligster in de bibliotheek van, inderdaad, het (oude) Marnix aan de Gildestraat. Dit bleek een opmaat naar een vaste betrekking op het Marnix: inmiddels ben ik alweer 12.5 jaar
met veel plezier werkzaam in de mediatheek. Een keer per week pas ik op mijn kleinzoon Jay (2). Voor ons allebei is die dag een feestje want bij oma mag alles wat thuis verboden is. Momenteel beleeft Jay eindeloos veel plezier aan het heen en weer schuiven van mijn lichtdimmer. Hij kijkt mij glunderend aan wanneer hij ‘lichter’ roept en ons vervolgens voor de zoveelste keer vol in de spotlights zet. Juffrouw Bierlage, u had het vast allang begrepen: ik ben u eeuwig dankbaar.
door Linda Pieters
Marnix Motief
7
Ratjetoe - Theaterlessen in de brugklas 27 januari gaven 18 brugklassers uit diver se eerste klassen een presentatie nadat ze een vijftal maanden les hadden gehad van theaterdocent Marijke Westerveen. Met de productie Ratjetoe sloten zijn hun lessen af. Marijke Westerveen studeerde in 2008 af bij ARTEZ in Arnhem, volgde daarna nog diverse cursussen in het buitenland en kwam in september 2010 bij het Marnix College terecht. Op de eerste twee proeflessen die Marijke gaf, kwamen veertig brugklassers af om mee te maken of theater iets voor hen was en of het te combineren viel met het middelbareschoolleven. “Na die twee keer bleven de die-hards over en dat was een druk en energiek clubje,” vertelt Marijke. Esther en Daniël noemen hun goede herinnering aan de basisschoolmusical in groep acht als motivatie om nu hier aan mee te doen. Jens zat ook op de basisschool al bij een theatergroep. “Ik wilde theaterlessen geven. Het stond van te voren niet vast wat we zouden doen en ik wilde dat de leerlingen veel zouden improviseren en veel eigen scenes zouden maken. Het hele proces is belangrijk geweest en niet alleen het eindresultaat,” licht Marijke toe. De voorstelling Ratjetoe bestaat uit drie gedeelten. Allereerst spelen leerlingen scenes van toneelschrijfster Esther Gerritsen, gevolgd door improvisaties. Tot slot worden er eigen stukjes gespeeld. “Het is de eerste keer dat ik hier op school iets laat zien,” vertelt Marijke, die verder met gymnasium 5 Hercules instudeert, theatersport geeft in 3 mavo, betrokken is bij Café Totaal en de Open Dag. “Sommige leerlingen vinden het best eng als ze er naar hen gekeken wordt. Dat begrijp ik heel goed en het is mooi als ze dat toch durven aan te gaan. In de loop der maanden durfden ze steeds meer neer te zetten. In het begin verliep alles heel chaotisch en vroeg ik me weleens af waar het allemaal naar toe moest. Maar nu zit er meer lijn in.” De leerlingen kijken er in elk geval met plezier op terug en ze vinden jammer dat het voorbij is. “Het was leuk om samen iets met een groep te doen. We hebben heel veel lol gehad,” zeggen Thij
en Emiel. Wel hebben ze er aan moeten wennen dat, ook al ben je er vrijwillig ingestapt, deelname toch verplichtingen schept. “Het is in je vrije tijd, maar je kan toch niet wegblijven,” zegt Kim. Marijke kijkt tevreden op de voorstelling terug. Hoewel er drie kwartier voor stond, waren de leerlingen al na een half uur spelen klaar. Het zullen de zenuwen wel geweest zijn.
door Ginette Wieken
TTO-visitatie Wij zijn als school eraan gewend onze leerlingen de maat te nemen en te beoordelen. Cijfers geven kunnen we als de beste. Als we zelf eens beoordeeld worden, is dat best iets om gespannen over te zijn. Die spanning was dan ook goed te merken toen op woensdag 2 februari de visitatiecommissie van het Europees Platform ons een hele dag bezocht om te beoordelen of we de officiële erkenning als Senior TTO (Tweetalig Onderwijs)
school nog wel waard waren. De commissie bestond uit deskundigen op het gebied van tweetalig onderwijs die tijdens hun bezoek natuurlijk een groot aantal lessen bezochten. Daarnaast voerden zij gesprekken met ouders, leerlingen en docenten en natuurlijk ook met de TTOcoördinator en leden van de schoolleiding, om zich een beeld te kunnen vormen van de manier waarop het Marnix College het Tweetalig onderwijs vorm geeft. Bovendien werd al onze documentatie, zoals de
verschillende beleidsplannen, rapportages en leerling-portfolio’s, grondig tegen het licht gehouden. Aan het eind van de dag bespraken de deskundigen hun bevindingen met ons. We waren heel blij toen bleek dat zij van oordeel waren dat wij voor de komende vier jaar opnieuw de officiële erkenning als Senior TTO school mogen voeren. Natuurlijk gaven zij ons ook een aantal adviezen hoe we ons tweetalig onderwijs nog beter kunnen maken. Die adviezen
nemen we zeer ter harte, des te meer nu blijkt dat van de tien scholen in Nederland die tot op dit moment opnieuw “gekeurd” zijn er slechts vijf rechtstreeks “goedgekeurd” zijn. We horen blijkbaar bij de top van het tweetalig onderwijs in ons land en daar zijn we apetrots op!
door Leo Spelt
8
w w w
.marnixcollege.nl
Column
Over puberteit gesproken De laatste jaren wordt er steeds meer bekend over de hersenen van pubers en hoe anders die zijn dan de hersenen van jonge kinderen en van volwassenen. De docenten van het Marnix College werden op 4 januari hierover bijgeschoold door Huub Nelis, oprichter van YoungWorks. Hersenen zijn pas uitgepuberd als de bezitter er van een jaar of vijfentwintig is, dus misschien is het verlagen van de leeftijd waarop je je volwassen mag noemen wel een foute beslissing geweest in het verleden. Ik kan me nog herinneren hoe ik – net 21 geworden en daardoor officieel volwassen – mij verbolgen voelde over het feit dat juist op dat moment die grens werd teruggeschroefd naar 18. Ineens bereikte de hele groep van 18 tot en met 20-jarigen hetzelfde als 21-jarige ik. Zij waren opeens volwassen op een leeftijd dat ik dat ik dat nog niet was. Dat ik dat soort gedachten koesterde, bewijst vast dat mijn brein toen inderdaad nog niet volwassen was.
Huub Nelis foto: Linette Raven
Nu met hersenscans bewezen is dat pubers aantoonbaar anders zijn, betekent het niet dat wij, volwassenen, bij de pakken moeten gaan neerzitten en wachten tot het voorbij is. Terwijl hun prefrontale cortex een aantal jaar op tilt slaat en veroorzaakt dat ze risicovol gedrag vertonen en minder goed zijn in empathie, moeten ouders en leraren er voor zorgen dat ze de schade beperkt houden. Structuur bieden is weer het advies en dat klinkt heerlijk ouderwets. Samen met je kinderen het eerste biertje of wijntje nuttigen met het idee dat je daarmee controle kan uitoefenen op hun verdere alcoholgebruik, is volgens de nieuwste inzichten allemaal uit den boze. We mogen weer lekker zeggen dat het niet mag, dat ze te jong zijn en dat het slecht voor ze is. Niet dat kinderen daar niet van gaan drinken, maar er blijkt een cruciaal verschil te zijn tussen het kind dat zonder structuur opgroeit en dan gaat drinken en het kind dat onder het drinken toch nog papa of mama op de schouder voelt zitten omdat het eigenlijk niet mag. Dan zit zo’n ouder daar toch nog een beetje als een plaatsvervangende prefrontale cortex en die hebben pubers heel hard nodig. Zelf ben ik nog steeds niet van de verbazing bekomen dat ik een studerende zoon van 20 heb die geheelonthouder is. Hoe is dat dan gebeurd? Ja, ik heb alcohol drinken voor zijn zestiende gewoon verboden, maar is het dan nu wel OK dat hij gewoon nog steeds helemaal niet drinkt? Tot voor kort leefde ik in de veronderstelling dat zijn puberteit ten einde was, maar sinds alle publicaties over pubers begrijp ik dat hij gewoon nog vijf jaar doorpubert. Het blijft tobben met veranderende leeftijdsgrenzen. Wie opgelucht denkt dat hij of zij een uitzonderlijke puber in huis heeft die geen risicovol gedrag vertoont, moet weten dat dat een rekkelijk begrip blijkt te zijn, heb ik geleerd. Zelf dacht ik dat comazuipen, het hebben van onbeschermde seks en rondrijden op een
scooter zonder een helm op te hebben daar onder vielen, maar ook expres een repetitie niet leren valt onder deze noemer. Dat laatste was leuk om te horen, want in retrospect ben ik dan toch nog een normale, risicovolle tiener geweest die ook best weleens wat stoers deed. Al met al leer ik de laatste tijd veel bij over pubers en hun brein. Het is een periode in ons leven waarin we zeer ontvankelijk zijn voor allerlei indrukken. Het zijn ook vaak juist zaken uit die periode van ons leven die tientallen jaren later weer een glimlach
Ouderraad zoekt leden Na dit schooljaar eindigt voor 5 leden van de Ouderraad hun termijn van drie jaar. Een aantal van deze leden heeft aangegeven niet verder te gaan en hun plaats dus ‘beschikbaar’ te stellen. Dit betekent dat er weer ruimte is voor nieuwe leden die in de ouderraad mee willen helpen om de ‘stem van de ouder’ te laten horen.
op ons gezicht toveren. Het ontmoeten van je ouwe puberliefde of het horen van Hotel California. Toen de housemuziek kwam, was ik uitgepuberd en die deed dus ook niets voor mij. En nu ik jongens in de schoolbanken weer met lang haar zie, denk ik stiekem dat ze er eindelijk weer normaal uitzien. Ik denk dus dat het waar is wat er jaren geleden op een van de bekende Loesje-posters stond: “De ware puberteit duurt je leven lang.” door Ginette Wieken
Colofon
Eén keer per jaar organiseren we een informatie-avond voor de ouders zoals afgelopen 5 april over ‘het puberbrein’. Dit jaar hebben wij ook een advies uitgebracht voor het schoolplan 2011-2015. De schoolleiding schuift elke vergadering bij ons aan.
De ouderraad bespreekt geen individuele gevallen maar probeert mee te helpen om voor alle belanghebbenden De ouderraad komt gemiddeld 8 keer per schooljaar een van het Marnix de beste omgeving te creëren. avond bij elkaar. Op deze avond bespreken wij alles wat het reilen en zeilen op school aangaat: Wie zoeken we? • welzijn van leerlingen, een veilige leeromgeving Ouders die het komende leerjaar kinderen op het Marnix • aandacht voor dagelijkse gang van zaken hebben en die zin hebben om mee te denken over • bespreken lesuitval en verzuim schoolse zaken. Met nadruk zoeken wij mensen die • sociale betrokkenheid en signalen oppikken kinderen op de mavo hebben zitten omdat deze groep • vertegenwoordiging alle ouders (deur naar de achterban ) nog niet is vertegenwoordigd in de ouderraad. • bespreking inspectierapport Meer informatie over de ouderraad vindt u op de website • meedenken over schoolplan 2011-2015 (personeelsbeleid, van het Marnix College onder het kopje ‘Ouders’ en dan onderwijskundige ontwikkelingen en kwaliteitszorg) ‘Ouderraad’. Opgeven kan door een mail te sturen naar: • ouderbetrokkenheid (OR ouders in contact met andere
[email protected] ouders)
Wat doet de ouderraad?
Marnix Motief is een uitgave van het Marnix College Ede en zal vier maal per jaar verschijnen, telkens voor het begin van een vakantieperiode. redactie:
Jeannette de Boer, Josephie Brefeld, Marian de Jong, René de Koeijer, Leo Spelt, Ginette Wieken. adres: Postbus 8037, 6710 AA Ede Telefoon: 0318 - 650035,
[email protected] foto’s: Rob Arts / lithografie en drukwerk: BDU Grafisch Bedrijf Barneveld / verzending: TNT
marnix > gewoon een bijzondere school
