magazine voor studenten en medewerkers van de han op bezoek Schrijvers op de HAN Sensor op je mobiel

magazine voor studenten en medewerkers van de han

Epke op bezoek Schrijvers op de HAN

jrg 17 #13, 13 maart 2013

Sensor op je mobiel

Ondertussen op SNSR.nl… Masterstudenten verlaten massaal Radboud

Strippende hoogleraar

shockeert studenten

Lege collegezalen bij de Radboud Universiteit. Vorig jaar verlieten zo’n 600 studenten, die hun bachelor haalden, hun opleiding, zonder er een jaar verdieping achteraan te doen. En dat baart de leiding van de universiteit grote zorgen. Met een speciale masterdag, op een zaterdag in het voorjaar, wil de Radboud aankomende masterstudenten toch proberen warm te maken om een vervolgopleiding in Nijmegen te doen.

Een hoogleraar aan de prestigieuze Columbia University in New York heeft zich maandag tijdens een college kwantummechanica tot aan zijn ondergoed uitgekleed. Dit leidde tot grote hilariteit onder studenten, maar tot afschuw bij het universiteitsbestuur. Het motto van de les was Frontiers of Science. Hoogleraar Emlyn Hughes legde uit: ‘Om kwantummechanica te studeren, moet je je tot op het bot uitkleden, de rommel uit je hersenen wissen en helemaal opnieuw beginnen.’ Het bestuur van Columbia was not amused en stelt een onderzoek in. Check zelf of de docent te ver is gegaan op snsr.nl

Studente afgelebberd door Richard Gere Of er een techniek is voor de perfecte filmkus, zo vroeg een studente tijdens de opnames van College Tour aan Richard Gere. En dat heeft ze geweten. De filmster, voor wie menige vrouw twintig jaar geleden in katzwijm viel, liet letterlijk het achterste van zijn tong zien. De studente stelde haar brutale vraag en vroeg meteen of Richard Gere die techniek dan ook effe wilde demonstreren. De Amerikaanse filmster is de kwaaiste niet en trakteerde de studente op een innige filmkus. Het was nog lang onrustig…

Best gelezen

3

2

600 m2 de oppervlakte van de nieuwe vestiging van sportzaak Runnersworld in Nijmegen. Enkele meters daarvan worden besteed aan een gezondheidswinkel van de HAN, waar klanten advies en health checks krijgen door studenten van onze hogeschool.

Het citaat “Zelf hebben ze zojuist een vliegende eekhoorn geschoten” Die eekhoorn (en een slang!) verorbert student Danny van Kooten als lunch. Lees meer over zijn avonturen in Thailand op pag. 39

Volg Sensor op www.snsr.nl of op Twitter (@snsr)

B

Sensor is het redactioneel onafhankelijk magazine van de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen. Het magazine is gratis voor studenten en medewerkers. Het volgende nummer verschijnt op 27 maart 2013. REDACTIE-ADRES Nijmegen, Kapittelweg 33, Kamer A3.11 (024) 353 03 90 Arnhem, Ruitenberglaan 29, Kamer 3.19 (026) 369 12 40 www.snsr.nl, [email protected] POSTADRES Postbus 6960, 6503 GL Nijmegen REDACTIE Han Geurts, hoofdredacteur, (024) 353 03 88 Herman van Deutekom, plv. hoofdredacteur (026) 369 12 40 Renée Jenniskens, (024) 353 03 92 Olga Helmigh, (026) 369 12 16 Laurence de la Porte (024) 353 03 89 Raïssa Soeter (024) 353 03 91 Els Sanders, redactie-assistente (024) 353 03 90 Tessa Beukenholdt, stagiaire

14 14 28 Talentherkenning

Boeken, boeken, boeken

Epke Zonderland op bezoek

Schrijvers op de HAN

39

MEDEWERKERS Ruud Kroes Claudia Fitsch Maaike van Helmond Mart Geurts Vince Hopkins REDACTIERAAD B. Looten (voorzitter), W. Sips, P. Freriks, M. Nederhoed, E. Cuppen, M. van Koolwijk, M. Witjes FOTOGRAFIE Ralph Schmitz Coos Dam Maaike van Helmond William Moore VORMGEVING EN PRODUCTIE Laura Foppen Ben Schot, Graphic Design bno ADVERTENTIES Bureau Nassau BV Achterom 100 C 1621 KW Hoorn [email protected], tel. 020-6230905 KOPIJ Kopij en reacties moeten voorzien zijn van naam en telefoonnummer. De redactie houdt zich het recht voor ingezonden stukken te weigeren of in te korten.

24 m.snsr.nl

De bikkel Award komt eraan

Sensor op je mobiel

Uitreiking 4 april

RUBRIEKEN

VERDER IN DIT NUMMER

HannaH

05

Fotografen Sensor genomineerd 9

Olga Oordeelt

13

Bosjuweel

30

Playlist

38

Post uit Thailand

39

Ontwikkeld De medewerker en de foto

WIe: Erik Jansen Functie: associate lector (Gezondh

eid, Gedrag

en Maatschappij) Wat: agrarisch themapark Flevohof Waar: Biddinghuizen Wanneer: 1976 (op de foto is Erik

2,5 jaar oud)

Hij vervolgt: ‘Mijn broertje en ik konden ons doordeweeks prima zelf vermaken en als mijn vader geen weekenddienst had, was er in het weekend tijd voor leuke dingen met het gezin. Zo is deze typische jaren ‘70 foto gemaakt tijdens een dag in de Flevopolder. Ik kan me eerlijk gezegd niet veel van die tijd herinneren, maar het schijnt dat ik als kind heel druk ben geweest. Ik was nooit stil, zat nooit stil en had veel fantasie. Mijn zoontje van zes lijkt in dat opzicht op mij, die is ook zo.’

Hij werd geboren in het Brunssumse ziekenhuis waar zijn vader als arts werkte, maar Erik Jansen groeide op in Nijmegen. ‘Mijn vader kon vlak na mijn geboorte met een eigen praktijk aan de slag als huisarts in Zwanenveld. Niet alle delen van deze wijk stonden goed bekend, maar we woonden dankzij het werk van mijn ouders in een ‘gegoede straat’. Ruim opgezet, met veel groen en een school met speeltuin om de hoek. Zo woonden Loek Hermans, Roland Duong en de familie Peijs er ook.’

Wat Erik zich wel goed kan herinneren, zijn de feestmalen met familie. ‘Speciale gelegenheden, bijvoorbeeld de verjaardag van mijn oma, werden altijd met de hele familie gevierd, met eten. Heel veel eten. Zo gingen we jaarlijks dineren in het legendarische restaurant ‘Kwok Paw’ aan de Oranjesingel. Wie de film ‘Eat Drink Man Woman’ heeft gezien, over een typisch Chinees gezin en een kok in Taiwan, begrijpt hoe belangrijk samen eten in de Chinese emigrantencultuur is.’ RS

Eriks moeder, van Chinees-Indonesische afkomst, werkte op de polikliniek van het Radboud – maar ging later aan de slag als assistente in de praktijk van haar man. ‘Mijn moeder was van het slag Chinezen dat hier een opleiding volgde, en vond dat als je iets van het leven wou maken, dat dat van jezelf afhing. Als je goed je best deed, hoefde je niet afhankelijk te zijn van anderen.’

4

william moore

De praktijk van zijn ouders had natuurlijk wel gevolgen voor Erik en zijn drie jaar jongere broertje. Erik: ‘Mijn oma paste in die tijd op ons. Het was dus niet zo dat ik thuiskwam en mijn moeder klaar zat met de thee. Maar dat neem ik mijn ouders niet kwalijk, dat is gewoon zo gegaan. En ik heb veel respect voor hun harde werken: ze maakten werkweken van meer dan 40 uur.’

Wie schrijft die blijft

Levensfasebewust Hoera, de nieuwe cao is er. Afgelopen weken hebben de verschillende partijen de definitieve tekst vastgesteld. Goed werk, mannen. ‘Maar… die cao was er toch al lang?’, zult u zeggen. ‘Die is toch al op 1 februari 2012, meer dan een jaar geleden ingegaan?’ Jaja, klopt, maar zo snel gaat dat niet in Polderland. Ze zijn nog net op tijd uit de discussies gekomen, want per 1 september aanstaande loopt de cao al weer af. Kunnen ze weer opnieuw beginnen. En helemaal klaar zijn ze eigenlijk nog steeds niet. Men wil nog even focussen op het levensfasebewust personeelsbeleid. Leest u het gerust nog een keer: levensfasebewust personeelsbeleid. Dat klinkt heel mooi en duur, maar het betekent gewoon dat ze gaan overleggen wat te doen met die ouwe lullen. Die vormen natuurlijk allang een groot probleem, vooral binnen de zeurcultuur van het onderwijs. Al die 50-plussers die maar klagen, mopperen en zeuren dat het vroeger allemaal zoveel beter was. Kijk, een paar decennia geleden was dat makkelijk; je liet ze via de bedrijfsarts afkeuren of je verzon een mooie afvloeiingsregeling (kent u hem nog, de 50-plus regeling waarbij HAN’ers van die leeftijd met behoud van salaris en pensioenopbouw er uit konden? Ik herinner me nog de HAN-directeur die net de vijftig gepasseerd was, er met deze gouden regeling uitging en bij zijn oosterse

‘Fool’, said my Muse, ‘look in thy heart and write.’ (Sir Philip Sidney) In het kader van de boekenweek besloten we op zoek te gaan naar schrijvers binnen de HAN-gemeenschap. Medewerkers en studenten die hun ziel en zaligheid leggen in het schrijven van die ene grote roman, dat ultieme gedicht, die fantastische verhalenbundel. Die schrijvers moeten er zijn, zo dachten we. En we werden compleet verrast; het zijn er veel meer dan we ooit durfden te hopen. In het katern van dit nummer een vrij willekeurige selectie. Een bloemlezing van wat de HAN aan literatuur voortbrengt. HG

vriendin in Thailand introk: miljonair daar). Maar die regelingen zijn niet meer. Sterker nog, de oudjes worden nu gedwongen langer door te werken. En de gemiddelde leeftijd in dit gesticht gaat al richting honderd. De afvloeiingsregelingen zijn op, de kantonrechtersformule is afgeschaft, dus ik kijk met grote vreze uit naar die levensfasebewuste aanpak. Thirty years down the drain.

HannaH sensor 13, jaargang 17 5

LAATSTE NIEUWS

Ondernemen in de zorg Annemiek Bambach is dwars en eigenzinnig, ontevreden over grootschalige zorgsystemen en ze heeft een heldere visie: de zorg beter, leuker en goedkoper maken. Ze is directrice van zo’n 110 Thomashuizen en ruim 30 Herbergiers. In het HAN-theater aan de Kapittelweg licht ze beide succesformules toe aan een kleine groep medewerkers en studenten van de sociale opleidingen. Een Thomashuis is een kleinschalige woonvorm voor acht volwassenen met een verstandelijke beperking. Een Herbergier werkt met een zelfde formule maar dan voor ouderen met geheugenproblemen. Een Thomashuis of Herbergier wordt geleid door twee ‘zorgondernemers’: een echtpaar of samenwonend stel dat er ook woont en de bewoners begeleidt en verzorgt. Doordat de

overhead laag is, gaat al het geld naar de zorg. Door de kleinschaligheid voelt een Thomashuis als een gezin. En om het helemaal mooi te maken zijn deze huizen gevestigd in prachtige monumentale panden die op deze manier onderhouden worden. Conclusie: Bambach heeft een ijzersterk verhaal over hoe het anders kan in de zorg. RK

HAN en Rijn IJssel gaan samenwerking versterken Sinds een paar jaar wordt een deel van de lessen voor studenten van Rijn IJssel CIOS Arnhem en de HANopleidingen Sport en Bewegen gegeven vanuit het Sport- en Onderwijsgebouw op Papendal. Omdat beide onderwijsinstellingen de samenwerking op Papendal willen versterken, is het project CHP2 (CIOS HAN Papendal Projectgroep) opgezet. Onder leiding van Marijke van der Tuin van Rijn IJssel CIOS Arnhem en Daan Moes van de HAN gaan studenten van beide onderwijsinstellingen activiteiten organiseren

6

om het ‘wij’-gevoel te vergroten. De eerste activiteit die CHP2 organiseerde, was een kick-off bijeenkomst voor medewerkers van beide onderwijsinstellingen. Tijdens deze bijeenkomst, eerder dit jaar, hebben beide directies verteld waarom de samenwerking belangrijk is. Daarnaast zijn de bestaande overeenkomsten belicht en hebben de aanwezigen gediscussieerd over de vraag ‘Waar kunnen wij elkaar vinden?’. Wordt ongetwijfeld vervolgd. Bron: Rijn IJssel CIOS

LAATSTE NIEUWS

Talkshow voor Nijmeegse studenten

Voor wie het nog niet wist: al bijna vier jaar lang maakt Campus in Beeld reportages over het Nijmeegse studentenleven. Daar is sinds kort een talkshow bijgekomen. De eerste aflevering is al te zien op campusinbeeld.nl en RTV Nijmegen 1. Iedere twee weken verschijnt een nieuwe aflevering die live opgenomen wordt in café Samson. Voorzitter Roy Blokvoort licht toe: ‘Iedere twee weken gaan we de studenten bedienen met interviews met interessante, actuele gasten en spetterende reportages.’ Waarom gekozen

Bikkel Award komt eraan

is voor café Samsom? ‘Het is de ideale locatie om een studentikoze sfeer neer te zetten. Studenten zitten immers toch een groot deel van hun studententijd in het café.’ Voor wie ook geïnteresseerd is in de inhoud van het programma: de eerste aflevering besteedt onder meer aandacht aan een sexy kalender om geld te werven voor goede doelen en aan een flirtexpert die duidelijk maakt waarom Facebook niet geschikt is om te flirten. Het programma sluit af met live muziek. RK

Afgelopen jaar is Sensor in samenwerking met studentenvakbond AKKU gestart om te komen tot de uitreiking van de Bikkel Award, een beloning voor díe studenten die het extra zwaar hebben tijdens hun studie en toch doorbikkelen om de eindstreep te halen. De studenten met een handicap, met jonge kinderen, met psychische problemen. Een oproep in Sensor heeft een aantal mooie, soms schrijnende nominaties opgeleverd. Een deskundige jury, bestaande uit studenten en medewerkers, kiest uit de nominaties een selectie bikkels. De verhalen van die studenten komen in de vorm van een special in Sensor 14, verschijning 27 maart, tezamen met de nominatie van de Top 3. Op een feestelijke bijeenkomst op donderdag 4 april, 16.00 uur worden in het Nijmeegse Campuscafé ‘In te Mood de prijzen uitgereikt. CvB-voorzitter Kees Boele maakt op die bijeenkomst de winnaar bekend. Hoofdprijs is een weekend voor twee naar een Europese hoofdstad, zodat de student even kan bijkomen van de continue druk. De andere net-niet-winnaars worden natuurlijk niet vergeten. HG

,

’

sensor 13, jaargang 17 7

monique van de laar

LAATSTE NIEUWS

Hardloopwinkel van de toekomst: Runnersworld Nijmegen

Leerlingen en studenten pakken uitval aan In het kader van het project Van Leerling Naar Student hebben enkele HAN-studenten en een decaan van het Liemers College een bijeenkomst georganiseerd waarbij leerlingen en mentoren van een havo samen met studenten en slb’ers van de HAN zijn gaan brainstormen om te kijken hoe de overgang van havo naar hbo verbeterd kan worden. Dit alles om het uitvalpercentage van voormalige havisten bij de HAN te verlagen en het studieplezier te verhogen. De deelnemende HAN-studenten zijn allen oorspronkelijk afkomstig van het Liemers College, net als de aanwezige havoleerlingen. Zij weten dus precies in welke omstandigheden deze vijfdejaars zich bevinden. Aan het eind van de sessie komen, naast eerder gehoorde punten, ook nieuwe inzichten naar voren, zoals het laagdrempelig maken van contact tussen leerlingen, studenten en afgestudeerden middels social media. Dit was een eerste van twee bijeenkomsten. De tweede vindt op 22 april plaats, waarbij zo’n 200 havoleerlingen van het Liemers College aanwezig zullen zijn. HvD

8

RECTIFICATIE In de vorige Sensor stond op pagina 22 het artikel ‘De autist en zijn netwerk’, waarvoor lector Levensloopbegeleiding bij Autisme Jan-Pieter Teunisse is geïnterviewd. Het lectoraat heeft van de provincie Overijssel namelijk subsidie gekregen voor een onderzoek naar de werking van Eigen Kracht Conferenties (EKc) bij autisme. Dit is een methode die uitgaat van de hulpvrager en diens netwerk (familie, vrienden, collega’s), met als doel zonder begeleiding verder te kunnen door middel van een vooropgezet plan. (Kijk voor meer informatie op www.eigen-kracht.nl.) In het artikel is helaas een misvatting terecht gekomen, zo luidt de kop: ‘De autist en zijn netwerk’, maar het dient uiteraard niet geformuleerd te worden als ‘de autist’, maar ‘mensen met autisme’- een wezenlijk verschil.

coos dam

Met steeds populairder wordende marathons, hardloopwedstrijden en wandelroutes in Nijmegen en omstreken groeit de vraag naar goede hardloopen wandelspullen en expertise. Topsporter John Aalbers, drijvende kracht achter onder meer de Nijmeegse Loopschool en de Nijmeegse Bruggenloop, antwoordt daarop met Runnersworld Nijmegen, een speciaalzaak in Klein Mariënburg 3 voor hardlopers en wandelaars. Uniek aan de onlangs geopende hardloopzaak is de focus op gezondheid. Zo is er in de winkel een vitaliteitbalie voor persoonlijk gezondheidsadvies van de HAN, waar studenten van sportopleidingen op afspraak Health Checks uitvoeren. Tevens worden loopanalyses gedaan en kunnen recreatieve en (semi)professionele hardlopers er –naast A-merk hardloopkleding, schoenen en accessoires- terecht voor voedingsadvies en podo- en fysiotherapie. Aalbers: ‘Met de nieuwe vestiging van hardloopketen Runnersworld zetten we, met producten van de hoogste kwaliteit en optimaal advies van experts op hardloopgebied, echt de hardloopwinkel van de toekomst neer.’ RS

Met gepaste trots kunnen we bekend maken dat Sensor-fotograaf Ralph Schmitz genomineerd is voor de GeldersNieuwsFoto 2012, en wel met een coverfoto die hij maakte voor een special over homoseksualiteit in Sensor. Tevens is freelance fotograaf William Moore, die geregeld foto’s maakt voor Sensor, genomineerd met twee nieuwsfoto’s. ‘GNF2012’ is een samenwerkingsproject van de regionale dagbladen de Stentor en de Gelderlander, de provincie Gelderland, Stichting Foto21 in Bredevoort en museum CODA te Apeldoorn. Fotojournalisten die meedoen maken kans op de vakjuryprijs of Gelderlander Publieksprijs. De winnaar van de GNF2012 ontvangt een geldbedrag van 1000 euro; de winnaar van de journalistieke reportage (een nieuwe categorie) ontvangt een reportageopdracht van de provincie Gelderland ter waarde van 2000 euro. Van de ruim 400 ingezonden foto’s zijn dertig foto’s genomineerd. Deze worden tot eind maart tentoongesteld in Het Huis der Provincie in Arnhem, het museum Coda in Apeldoorn en bij Galerie Foto21 in Bredevoort. Prijsuitreiking is op 13 maart. RS

ralph schmitz

Fotografen Sensor genomineerd

Locatie station Nijmegen. Voor de koffie en de snacks is er nu een gezond alternatief: tegenover het station is sinds kort het Verslokaal. Daar neem je ‘s morgens een sapje of vers broodje mee voor in de trein en ’s avonds een warme maaltijd voor thuis. Het Verslokaal bestaat nog maar net en is een initiatief van Oregional, een samenwerkingsverband van regionale boeren en tuinders. Studenten Voeding & Diëtetiek Chi Yan Chim en Mijke Lintzen hebben het Verslokaal mee opgezet. Zij deden als afstudeerproject een marketingonderzoek, waarna ze een advies schreven over bijvoorbeeld producten, personeel en inrichting. De twee studenten hebben op deze manier een heel andere kant van voeding leren kennen. Nieuw voor henzelf, maar ook voor de opleiding: ‘Dit project is een goed voorbeeld van de verruiming van het beroepsveld van diëtisten, en dat is belangrijk, want diëtisten komen moeilijk aan een baan’, zeggen ze. RJ

william moore

Verslokaal to go

sensor 13, jaargang 17 9

LAATSTE NIEUWS

monique van de laar

Gratis mobiel bellen voor betere bereikbaarheid

Ingang kapittelweg afgesloten De directie van GGM wil de kwaliteit van onderwijs blijven waarborgen door rust te creëren op de begane grond van de C-vleugel op de Kapittelweg. Daarom is besloten de ingang op de C-vleugel (bij Seneca) tijdelijk te sluiten. Bezoekers voor HAN Seneca kunnen wel nog steeds naar binnen en naar buiten via deze ingang. Deze afsluiting duurt tot het begin van de zomervakantie op 15 juli. Dan zal worden bekeken of de sluiting een vervolg krijgt. HG

10

Nieuwe behandelmethode RSI Veel werknemers ervaren pijn of andere klachten in de arm-, nek- en/of schouderregio. Vaak zijn deze klachten gerelateerd aan het werk. Dit werd voorheen vaak RSI genoemd (Repetitive Strain Injury), maar tegenwoordig spreekt men over KANS (Klachten van de Arm, Nek en/of Schouder). Dergelijke klachten zijn vaak hardnekkig en komen regelmatig terug. Het Lectoraat Arbeid & Gezondheid heeft in samenwerking met het UMC St. Radboud het programma ‘GRIP op KANS’ ontwikkeld voor werknemers met KANS. ‘GRIP op KANS’ bestaat uit een zelfmanagementtraining en een e-health-programma. Medewerkers met klachten kunnen deelnemen aan GRIP op KANS, als ze minimaal acht weken klachten hebben of klachten hebben die regelmatig terugkeren. De zelfmanagementtraining bestaat uit zes wekelijkse bijeenkomsten van twee en een half uur. Daarnaast moet men rekening houden met een tijdsinvestering voor het maken van opdrachten en het invullen van vragenlijsten. Deelnemen? [email protected], 0243531138 of 0610598573. HG

coos dam

Binnenkort kunnen alle medewerkers onderling gratis bellen met een mobiele telefoon naar een vast toestel en andersom. Het uitgangspunt bij deze vast-mobiel koppeling is dat de medewerker voortaan (zakelijk) bereikbaar is op één telefoonnummer, in principe het huidige vaste nummer. De medewerker kiest hier - in overleg met de leidinggevende - een toestel bij (vast of mobiel). Beide soorten toestellen hebben dezelfde standaardfunctionaliteiten. Vanaf mei zal projectleider Stephan Mertens de verschillende budgethouders benaderen om te horen wie van de medewerkers overgaat naar een mobiele telefoon en wie een vaste (bureau)telefoon behoudt. Daarbij is de mobiele telefoon het uitgangspunt. Stephan: ‘Het is mobiele telefoon, tenzij... De nieuwe abonnementen voor intern mobiel bellen zijn straks net zo duur als die voor het vaste bellen. Voordeel van een mobiele telefoon is dat iedereen, onafhankelijk van de werkplek, goed bereikbaar is.’ De hogeschool stapt tijdens deze operatie over van KPN naar Vodafone. HG

Papieren vaasje voor sloppenwijk Een opvouwbare bloemenvaascover van gecoat FSC papier die je met een speelse twist naar wens kunt vormen. Het is één van de ontwerpen van de Nederlandse kunstenaar Pepe Heykoop in samenwerking met de ‘Pardeshi community’ – inwoners uit sloppenwijken van Mumbai (India). De ontwerper heeft samen met Stichting Tiny Miracles de ambitie deze mensen binnen tien jaar van ‘very poor’ naar ‘middle class’ te tillen (volgens UNICEF normen). Een belangrijk onderdeel is het verschaffen van werk en scholing aan werkloze moeders zodat ze een inkomen kunnen verdienen en hun kinderen naar school kunnen laten gaan. Dát is een goed project, dachten SGM-studenten van Student Company FRESH. Via via kwamen ze in contact met Pepe Heykoop en sinds januari proberen ze de paper vase covers aan de man te brengen. Zowel bedrijven als particulieren worden benaderd en hopelijk wordt het streefaantal van 500 tegen de zomer bereikt. RS www.freshsc.nl

Complimentenbord ‘Nina, wat zit je haar sexy.’ ‘VA-14, jullie zijn een geweldige klas.’ ‘Wendy en Pim, wat een goede proeflessen.’ Drie viltstiftborden vol met complimenten sieren de gang tegenover de kantine op de Kapittelweg in Nijmegen. De borden staan vol liefdesverklaringen, positieve berichten en overduidelijke complimenten. ‘En dat was precies de bedoeling’, aldus Esmeralda Vonk, eerstejaars

Maatschappelijk Werk en Dienstverlening en initiatiefneemster van het project. ‘Het is vandaag nationale complimentendag en de hoogste tijd dat mensen hier ook eens positief in het zonnetje worden gezet.’ De reacties overtreffen haar verwachtingen. ‘Nu maar hopen dat de conciërges de borden nog een tijdje laten staan.’ HG

sensor 13, jaargang 17 11

flauwe en Handige, leuke, ties die je geniale applica pert Raïssa op volgens app-ex móet zetten.. je smartphone

To have Slim Koken OOR Van de makers van het alom gerespecteerd blad onder de muziekliefhebbers: OOR. Met deze gratis app ontdek je dagelijks nieuwe muziek en blijf je op de hoogte van het laatste popnieuws, concerten festivalupdates en ticketacties. Dankzij de Spotify integratie is het tevens mogelijk tracks vanuit de OOR-app af te spelen.

Heb je een goede tip? Mail [email protected]

12

Moet jij ook wel eens je koelkast uitmesten vanwege alle over-de-datumspullen? Vooral voor studenten die vriezerloos door het leven gaan, kan de gratis Slim Koken app van het Voedingscentrum handige tips bieden wat betreft inkopen doen, koken (eventueel met allergie) en eten bewaren. Zeg eens, bewaar jij courgettes in de koelkast? Fout.

Triposo

Mypill

Tip van Sensorredacteur Renée: de Triposo app-collectie. Deze gratis digitale reisgidsen download je per land of stad. Wat de applicatie onderscheidt van andere reisapps zit ‘m niet in de hoeveelheid informatie of het visuele plaatje, maar wel in het feit dat deze gratis en volledig offline te gebruiken is. Kijk welke bezienswaardigheden dichtbij zijn, houd een travel log bij en sla je favorieten op.

Waarschijnlijk zit het volkomen in je systeem, maar voor de dames die de pil wel eens vergeten kan de myPill Anticonceptie app een help-ik-wil-nog-geen-kind drama voorkomen. Deze in eerste instantie gratis en offline te gebruiken app stuurt je op het gewenste tijdstip een reminder, toont grafieken en een maandelijks kalenderoverzicht met de mogelijkheid notities te maken.

O

lga ordeelt

Sensor redacteur Olga Helmigh zet het mes erin

muziek film boek televisie

Volgens Robert

Nadat een verhitte Robert de strijkplank in elkaar beukt met woeste karateklappen, slaat hij zijn vrouw Jacqueline voor het eerst in hun huwelijk welgemikt in het gezicht. Erna valt een pijnlijke stilte. ‘Je pakt je koffers als je terugkomt’, verklaart ze ontzet, maar op koele toon. ‘Terugkomt? Waar ga ik eerst heen dan?’, stamelt Robert. ‘Naar de Blokker. Nieuwe strijkplank kopen.’ De nieuwe tragikomedieserie van de VARA, Volgens Robert, gaat over een huisarts die kampt met een burn out (en midlife crisis). Al jaren leidt hij zijn leven op dezelfde manier: hij is vijfentwintig jaar getrouwd met Jacqueline, tevens assistente in zijn praktijk. Zijn drieduizend patiënten kent hij bij voornaam en hij weet alles van ze. Hoe het precies komt is (nog) niet duidelijk, maar plotseling knapt er iets in Robert. Hij krijgt een woedeaanval tijdens het wekelijkse partijtje bridge met vrienden en ramt de volgende dag de strijkplank in stukken. En geeft erna dus zijn verbijsterde vrouw een mep. Robert betrekt de woning van zijn zoon en schoondochter, die op vakantie zijn. ‘Om na te denken’, aldus Jacqueline. ‘En je gaat naar een psychotherapeut.’Daar zit Robert dan. Op de sofa bij de kalme, bekwame Lea. De ene dag staat hij te grienen, de andere dag verklaart hij dat hij ‘zich nog nooit zó goed heeft gevoeld.’ Hij verruilt zijn ouwe lullengarderobe voor een hippe look (‘Je kleedt je als een boze neger’, aldus Jacqueline), rijdt als een dwaas rond op zijn scooter en voert gesprekken met zijn denkbeeldige ‘ik’ van acht jaar oud. Hij gaat op boksles en maakt een potje van zijn praktijk. Zijn vrouw vertikt het om nog langer zijn assistente te zijn. Hij zoekt afleiding en spanning bij Jasmijn, de buurvrouw van het appartement van zijn zoon. Een losbandige dertiger, die wel wat ziet in een affaire met een verwarde, rebellerende huisarts. Acteur Peter Blok is fenomenaal: hij weet op natuurlijke wijze een burn out weer te geven zonder te forceren of in clichés te vervallen. Jacqueline Blom is treffend in haar rol als zijn vrouw: een mix tussen moegestreden, onverbiddelijk en hoopvol. Haar droge, sarcastische opmerkingen zijn olie op het vuur van de gefrustreerde, door impulsiviteit bevangen Robert. Maria Goos, echtgenote van Peter Blok, is verantwoordelijk voor het script. Dat zij garant staat voor ijzersterke dialogen en een krachtig plot, bewees ze eerder met topseries Oud Geld en Pleidooi. Van knulligheid, makkelijke humor en stroeve dialogen (typische kenmerken voor series van Nederlandse makelij, op uitzonderingen na), is in Volgens Robert geen sprake. Verfrissend.

sensor 13, jaargang 17 13

GGM-directeur Frank Stöteler spreekt de broers Epke en Herre Zonderland toe.

Herken het talent Misschien hebben topsporters in de wieg al alles in zich om de top te bereiken. Dat wil niet zeggen dat het daarna vanzelf gaat, integendeel. De top bereik je door jarenlang intensief trainen en vele opofferingen. Eind februari is Marije Elferink beëdigd als Lector Herkennen en Ontwikkelen van Sporttalent. Vragen waarmee het lectoraat aan de slag gaat, zijn bijvoorbeeld: Hoe is talent het beste te herkennen en wat is de beste begeleiding? Wie kan daar beter een voorzet op geven dan Epke Zonderland, Hollandse held aan de rekstok en ook student? Renée Jenniskens

De installatie van Elferink vindt plaats in een sporthal op Papendal. Rondom de VIP-tafel en een turnbrug stroomt de zaal vol met genodigden, docenten en vooral studenten. Zo meteen zal de absolute sporttopper van Nederland, Epke Zonderland, een demonstratie geven. En dat wil niemand missen. Strak van de zenuwen Lector Marije Elferink en Tjeerd de Jong, directeur van het Instituut voor Sport en Bewegingsstudies, bevragen Epke en zijn broer Herre. De laatste is ook turner, was zelfs ooit Nederlands kampioen, maar is een aantal jaren geleden gestopt met de wedstrijdsport. Herre is nu de adviseur van zijn broer, de man die op de eerste rij naar hem zit te

14

schreeuwen. Op de Olympische Spelen in London, afgelopen zomer, waar Epke zijn legendarische oefening met drie vluchtelementen achter elkaar maakte, stond Herre ‘strak van de zenuwen’, zoals hij zelf zegt. ‘Die gouden plak was een bekroning op alles wat wij de afgelopen jaren hebben gedaan.’ Want Epke kreeg die medaille niet cadeau. Hij heeft de Olympische oefening zelfs anderhalf jaar geoefend, en vooral om te winnen, ‘Ik ga niet voor de tweede prijs’, zegt hij. Salto Bij zijn demonstratie laat Epke zien hoe grote en kleine spieren met elkaar in balans gebracht worden. Hij laat een warming up zien in touwen, waar je met je eigen gewicht in

rob gieling

hangt. ‘Gedurende 0.1 seconde hangt er 500 kilo aan mijn schouders, het is belangrijk om dit te resetten, zo voorkom je blessures.’ Dan is het tijd voor de brug. Ook Herre laat wat zien. ‘Het is net als fietsen, dat verleer je niet’, zegt Epke over zijn broer. Dan volgt het hoogtepunt:Epke maakt een Diamidov, en nog een, waarbij hij op één arm over een van de leggers draait en met een daverende dubbele salto van de brug springt. School Tjeerd en Marije zijn nog niet klaar met de twee. Ze willen alles weten over hun schoolloopbaan. Epke was tot zijn achttiende niet zo bezig met reflectie op zijn prestaties. Alles ging vanzelf. Wel bleef hij zitten in havo 4. Hij heeft het aan de begeleiding van zijn ouders te danken dat het beter ging. Nu studeert hij Geneeskunde. Met succes. ‘Het is een kwestie van goed plannen. Ik heb van het NOC-NSF een topsportstatus gekregen en daarmee een maandelijkse bijdrage.’ Na de indrukwekkende demonstratie en het vraaggesprek krijgt het publiek een aantal inleidingen over sporttalent en volgt de installatie van de lector. De studenten, het aanstormend talent zelf, die tot nu toe zelfs op de grond moesten zitten vanwege de enorme belangstelling, zijn dan allang weer met de bus naar huis. Of naar het sportveld natuurlijk.

sensor 13, jaargang 17 15

Lekker

lezen

Bijna is het weer Boekenweek. Misschien wordt er dan wel niet zoveel gelezen, althans in boeken, er wordt wél veel geschreven. Ook dit jaar weer lukte het de redactie van Sensor een hele koffer boeken te vinden die geschreven zijn door (oud-)HAN’ers. Vooral voor literatuur moet je op de HAN zijn, hoewel een kookboek of een boekje over een legendarische TV-serie ook niet ontbreken. Bij deze daarom een bloemlezing uit het oeuvre van de HAN.

sensor 13, jaargang 17 17

Wie: Marcel Rözer Wat: Medewerker Sport en Bewegen Boek: Zo Vader

‘Het is gebeurd en daarom

kan het weer gebeuren’

ralph schmitz

Van alle schrijvende HAN’ers is Marcel Rözer ongetwijfeld een van de productiefste. De medewerker bij Sport en Bewegen schreef diverse boeken als Deze Neger Buigt voor Niemand (over voetballer Winston Bogarde), een biografie over Guus Hiddink, Voetbal in een Vuile Oorlog (waarvoor hij de Hard Gras prijs voor sportjournalistiek kreeg), De Keizer en de Verlosser, en Het Waarom van Succes. Komende weken verschijnt zijn boek Zo Vader, een puur autobiografisch verhaal waarin de auteur met de Achterhoek als decor terugduikt in de geschiedenis van zijn foute familie. Hij gaat op zoek naar de oorlogsverhalen van ‘Die van Rözer’: zijn vader, zijn ooms, zijn opa. Hoe fout waren ze (in dienst bij de Waffen SS, maar ook wegkijkend bij Joodse onderduikers), hoe keek en kijkt de Achterhoekse gemeenschap naar hen? Hoe hebben ze het overleefd en hoe hebben ze het verwerkt? Stukje voor stukje stelt Rözer de puzzel samen; uit verhalen van dorpsbewoners, uit officiële archieven, via gesprekken met lotgenoten. Langzaam komt het beeld naar voren van die

18

‘uiteindelijk is er geen antwoord’

zwijgzame, sterke vader waar hij zo tegen opkijkt. Maar het boek is niet alleen het verhaal van zijn familie in de oorlog, het geeft tevens een heel open inkijk in het schuldgevoel en de schaamte van de zoon, de vragen die leven en de zoektocht naar antwoorden. Zo Vader is niet het zoveelste boek over de oorlog, of de zoveelste coming-out van een kind over diens foute families. Rözer heeft een ereschuld, hij ‘mag nooit falen tussen goed en fout’, en zoals zo velen vraagt hij zich af wat hij in die situatie zelf gedaan zou hebben. ‘Uiteindelijk is er geen antwoord.’ En Rözer citeert Primo Levi: ‘Het is gebeurd en daarom kan het weer gebeuren.’ Zo Vader is een uiterst meeslepend verhaal over schuld en boete, over zwijgen en keuzes maken, over goed en fout, over vragen en nauwelijks antwoorden, en over ziek zijn als gevolg ervan. ‘Een verstandige met een beperking.’ Een paar uur lang wordt de lezer meegesleurd in de maalstroom van verhalen, onuitgesproken gevoelens en persoonlijke twijfel. Een fantastisch boek, een absolute must-read. HG

Wie: Humphrey Ottenhof (58) Wat: Docent Economie & Management BoekEN: romans, gedichten,

receptenboeken, verhalenbundels

Duizelen

onder de schedel of keert, onvermijdelijk.’ Ottenhof hoeft geen moeite te doen om inspiratie te vinden. ‘Het duizelt onder mijn schedel. Gedachten en ideeën tuimelen over elkaar heen. Ik schrijf de hele dag door flarden op losse vellen. Die plak ik in mijn notitieblok. Van daaruit brouw ik mijn verhaal of gedicht. Ik beweer niet dat ik ooit een groot schrijver word, maar op mijn manier kan ik heel goed kwijt wat ik wil uiten.’ OH

Ottenhof is een duizendpoot. Dat zat er al vroeg in. ‘Op de middelbare school schreef ik voor de schoolkrant, en maakte gedichtenboekjes. Deze verkocht ik voor een gulden aan klasgenoten.’ Tot op de dag van vandaag geeft Ottenhof in eigen beheer boeken uit. ‘Grote uitgevers bemoeien zich al vlug met inhoud, oplage en uitstraling. Liever blijf ik vrij en bepaal alles zelf. Het gevolg is dat ik meer moet doen om mezelf in de kijker te spelen. Na afloop van voordrachten en optredens, bied ik mijn boeken aan. Vervolgens gaat het van mond tot mond.’

www.humphreyottenhof.nl

AUTHENTICITEIT Na het uitbrengen van een receptenboek, het ‘boerenindoverhaal’ Braa (‘ze noemden me roodborst rijstvogel, door de mix van mijn indoroots en boerenbloed’) en een reeks gedichten, is Ottenhof nu onder meer bezig aan een roman, met de werktitel ‘Xman’. ‘Het verhaal draait om een man die beseft dat alles wat hij doet of bedenkt al eens eerder door een ander is gedaan of bedacht. Hij snakt naar authenticiteit en probeert door middel van creativiteitstheorieën zijn echte ‘ik’ te vinden.’ FILOSOFEREN Het vraagstuk ‘ik’ houdt Ottenhof ook in zijn eigen bestaan bezig. ‘We staan bloot aan zoveel prikkels en invloeden in deze maatschappij. Hoe weet je wie je wérkelijk bent? Gestript van externe factoren? Daar filosofeer ik graag over. De mens moet af en toe uit zijn comfortzone treden, want het wordt pas interessant wanneer het schuurt. Daar gaan sommige van mijn gedichten ook over. Maar ook over de dood. Ik zit in de leeftijdsfase waarin steeds meer mensen je ontvallen. Toch ben ik niet bang voor de dood. Het is, hoe je het ook wendt

coos dam

‘Elke ochtend schrijf ik een uur. Wat ik schrijf, of waaraan ik werk, verschilt. De ene keer is het een gedicht, de andere keer een passage voor mijn roman. Ik zie mijn vele bezigheden niet als aparte dingen; het kan elkaar aanvullen. Thema’s die in mijn hoofd ronddolen, komen op verschillende manieren naar buiten. Een receptenboek kun je verrijken met een treffend gedicht over graanvelden. Ik beperk mezelf niet.’

‘ik beperk mezelf niet’ sensor 13, jaargang 17 19

Wie: Liesbeth Ulijn Wat: Docent MWD (GGM) Boek: Onder de boom die er voor is

Het kerkhof

als inspiratie

Het kerkhof aan de Daalseweg in Nijmegen is een prachtplek om begraven te worden, onder oude bomen. Er liggen oude historische graven, maar ook nieuwe met kunstwerken. Als vanzelf komen bezoekers er in gesprek met hen die er liggen begraven. Zo verging het Liesbeth Ulijn. Voor haar was vooral dit kerkhof een inspiratie voor haar gedichten. Met grafpraatjes en mijmeringen. RJ

naamfeest je naamfeest moet gevierd ik neem brood mee een thermoskan bramen naar waar je nu ligt voor ik de deur uitga steek ik jouw rietpen in mijn laars met bramensap zal ik schrijven op je steen hoe helder ooit de hemel was hoe stil het water hoe koffie toch smaakt als je buiten bent

20

75 jaar Jan Siebelink

‘Het wonder dat mij is geschied’ Naar aanleiding van zijn 75ste verjaardag eert het Letterkundig Museum in Den Haag vanaf 8 maart de schrijver van onder meer Knielen op een bed violen met een grote overzichtstentoonstelling: Jan Siebelink - Het wonder dat mij is geschied. Met persoonlijk fotomateriaal, correspondenties, aantekeningen en kunstwerken wordt een nooit eerder vertoond inkijkje gegeven in de wereld van deze bijzondere schrijver. Uitgeverij De Bezige Bij brengt het gelijknamige schrijversprentenboek over het leven en werk van Siebelink uit, en tevens ‘Daniël in de vallei’. De nooit gepubliceerde, allereerste roman die Jan schreef toen hij nog op de Rijkskweekschool zat – een van de voorloper van de HAN. RS

Wie: Mick Timmermans

Mick Timmermans

Wat: docent IBL en IBMS

Op de grens van onsterfelijkheid

Boek: Op de grens van

Op een dag waarop de vruchteloosheid van het bestaan zich ondubbelzinnig aan hem opdringt, ontmoet Alex Anne, de vrouw in wie alle andere vrouwen amalgameren. Vanaf dat moment neemt zijn leven een dramatische wending. Wat in eerste instantie een flauwe grap lijkt, groeit uit tot een tragedie met mythologische trekjes. Werkelijkheid en waan vervlechten zich tot een Gordiaanse knoop. Er rest hem maar één manier om de knoop te ontwarren. Op de grens van onsterfelijkheid beschrijft de ultieme poging van Alex met Anne in het reine te komen op het moment dat zijn lot ongewis maar onafwendbaar is.

onsterfelijkheid (roman)

een welkome

afwisseling

Vers van de pers, dat is Op de grens van onsterfelijkheid, de debuutroman van Mick Timmermans. Slechts enkele weken geleden is de roman uitgebracht. Vanwaar deze roman, Mick? ‘Hiervóór heb ik alleen maar artikelen en columns geschreven. Ik vind schrijven hartstikke leuk, ben gesteld op taal en literatuur. Ik lees veel, onder meer een boek over de Griekse mythologie, dat mij erg aansprak. Ik had het gevoel dat ik er iets mee moest doen: een roman schrijven waarin ik de Griekse mythologie naar de huidige tijd haal. Ik nam me voor om in 2012 een boek te gaan schrijven. Dat is me gelukt.’ Waar gaat je boek over? ‘Over een man die een vrouw leert kennen en vervolgens onomkeerbare beslissingen in zijn leven neemt van mythologische proporties, waarna hij zich onsterfelijk waant. Het is aan de lezer om te bepalen of de ik-persoon aan waanvoorstellingen leidt of dat het mogelijk is dat er zich nog steeds mythologische figuren onder ons kunnen bevinden.’

coos dam

Hoe ben je te werk gegaan? ‘Ik schreef vooral ’s avonds en in het weekend. Soms liet ik

het een weekje liggen, en dan ging ik er weer mee verder. Het boek ontstond terwijl ik het schreef. En als je op een gegeven moment de rode draad te pakken hebt, dan weet je waar je je op moet concentreren. De kunst is dan vooral om niet binnen twintig pagina’s naar het plot te schrijven.’ Wat sprak je het meest aan? ‘Het creatieve proces. Dat vond ik erg mooi. Het is eigenlijk een tegenhanger van mijn werk, waarin ik me aan procedures moet houden en regels moet toepassen en naleven. Een welkome afwisseling.’ En toen het boek af was? ‘Ben ik op zoek gegaan naar een uitgever. Die had ik eigenlijk best snel gevonden. Nu is het afwachten of het boek wordt gelezen en wat men ervan vindt. Ik heb al een paar positieve reacties binnen.’ Blijft het hierbij? ‘Nee. Ik heb aan het schrijven geproefd en dat is me bevallen. Ik heb al ideeën voor twee andere romans, waarvan er een in mijn hoofd al zo goed als af is.’ Wil je jezelf ook onsterfelijk maken? ‘Als schrijver? Dan ben ik te laat begonnen. Maar veel mensen hebben de behoefte om een nalatenschap achter te laten. Laten zien dat ze niet voor niets hebben geleefd. Daar hoor ik ook bij.’ HvD

sensor 13, jaargang 17 21

Wie: Esther Gerritsen Wat: auteur Boek: Vijf, waaronder De kleine

miezerige God, Superduif en Dorst

‘SCHRIJVEN IS

HET ORDENEN VAN GEDACHTEN’

Esther Gerritsen deed ooit een paar jaar Creatieve Therapie. Het schrijversvak past haar beter. Toch gaat een van haar boeken over een creatief therapeut. Renée Jenniskens ‘Mijn moeder komt uit Lent en mijn vader komt uit Gendt’, rijmt Esther Gerritsen. Zelf werd ze in 1972 geboren in Nijmegen, ze verhuisde op haar zesde naar Gendt. Ze deed de havo in Bemmel en ging Creatieve Therapie studeren op wat nu de HAN is. ‘Ik wilde naar de toneelschool. Ik deed toelatingsexamen, maar werd nergens aangenomen.’Misschien wel mede vanwege haar accent: ‘Als ik Esther zei dan kwam er iets uit als Asther. Alleen als ik aan een i dacht kon ik een e zeggen.’ IETS VAN DRAMA Gelukkig zag haar moeder in De Gelderlander een advertentie over de opleiding Dramatherapie. Daar zit toch ook iets van drama in, zei ze erbij. En zo werd Esther in 1989 student Creatieve Therapie. ‘Ik had geen flauw benul wat me te wachten stond. Toen ik er heen ging was ik een meisje met een permanent. Na drie maanden had ik asymmetrisch, oranje haar. Er ging een nieuwe wereld voor me open, het was geweldig. Maar na een tijd dacht ik: op mijn eenentwintigste ben ik therapeut! Daar moest ik niet aan denken. Het is écht voor iedereen beter dat ik dat niet geworden ben.’ Nadat ze gestopt was, deed ze een jaar Academie voor Expressie in Woord en Gebaar in Utrecht, maar toen op dezelfde school een schrijfopleiding opgezet werd en zij daar heen ging, wist ze dat ze eindelijk goed zat. Ze volgde Drama Schrijven en Literaire Vorming.

22

‘Op iemand verliefd worden die zó onaardig is; dat is interessant’ VAN DIE MAN MOET ZE AF Haar eerste werk bestond vooral uit dramateksten, maar tegenwoordig schrijft ze romans, tot nu vijf. In De Kleine Miezerige God is de hoofdpersoon, Dominique – hoe zou dat toch komen – creatief therapeut. ‘Je zoekt iets waar je affiniteit mee hebt. Ik heb zelf wel op die opleiding gezeten, maar heb alleen dramalessen op een basisschool gegeven. Ik ben daarom met een creatief therapeut gaan praten.’ Het beroep speelt een wezenlijke rol. Kris, de man waar Dominique verliefd op wordt, is verpleger in de kliniek waar Dominique werkt. Hij doet nogal laatdunkend over haar vak. Dominique heeft ook een dementerende moeder en een buurvrouw die niet spoort. Hoewel Esther het met dat laatste niet eens is: ‘Die vrouw is echt zo gek niet, maar alles wordt verteld vanuit het perspectief van Dominique en daarom lijkt dat’. Ook vriend Kris kan er wat van. Hij is lelijk, lomp en een zuiplap. Toch is Dominique verliefd op hem en als lezer kun je daar een heel eind in meegaan. Esther: ‘Ik wilde dat die man, die op heel veel manieren onaardig en onsympathiek is, toch iets in haar boven haalt. Dat is interessant, verliefd worden op iemand die zó onaardig is. Ik kreeg er wel veel reacties op. Mensen riepen: ‘Van die man moet ze af.’ In de boeken van Esther gaat het vaak om mensen die zich proberen te handhaven op de grens van gek zijn en gewoon doen. ‘Ik focus op een over-aspect, ik licht er iets uit en dan worden ze zo’, vertelt Esther. ‘Zelf vind ik ze niet vreemd; ik probeer het allemaal zo realistisch mogelijk te houden, ik toets het aan het gewone leven.’ SCHRIJVEN In de VPRO-gids schrijft Esther wekelijks een column, over persoonlijke dingetjes, kleine voorvallen, observaties. Inspiratie haalt ze uit haar gewone leven. ‘Ik kan me niet voorstellen dat die inspiratie er niet is. Ik probeer doorlopend gedachten te onderzoeken. Schrijven is heel prettig. Het is het ordenen van gedachten.’ En dat het soms wat persoonlijk is, maakt haar niet veel uit. ‘Ik maak toch niets mee wat anderen niet ook meemaken?’ Esther’s ouders lezen haar boeken ook. ‘Mijn vader knipt trots de columns uit. Maar mijn moeder zei over Dorst: Ik moest wel even slikken toen ik die pijpscene las. Ze zag zelf eigenlijk niet meteen het komische van die opmerking in. Dat kwam toen in het NRC terecht. Ja, en dat leest zij dan weer.’ Lezer, u weet iets wat Sensor op het moment van schrijven niet weet. Esther Gerritsen is voor haar boek Dorst genomineerd voor de LibrisLiteratuurprijs 2013. Terwijl deze Sensor op de drukpers lag, werd bekend of zij van de Longlist (18 boeken) naar de shortlist (6 boeken) is verhuisd. (www.librisliteratuurprijs.nl)

laatste werken van

esther gerritsen De kleine miezerige god (2008) Dramatherapeute Dominique verhuist van Nijmegen naar Amsterdam. Op haar werk ontmoet ze Kris, van wie ze al gauw zwanger wordt. Het is geen happy story en wat in het verhaal vooral opvalt, is hoe de hoofdpersoon zichzelf maar ternauwernood overeind kan houden. Eigenlijk is iedereen in het verhaal wel een beetje van het pad. En dat godje? Dat kijkt alleen maar toe.

Superduif (2010) Bonnie is 12. Ze is het leven moe (‘Ik kan het niet’). Ze vindt zichzelf lelijk en is alleen maar bezig met het lezen van boeken over helden uit de Tweede Wereldoorlog. Op een dag merkt ze dat ze soms kan zweven en verandert in een duif, die mensen behoedt voor ongelukken. Als de broer van haar beste vriendin omkomt bij een ongeluk, voelt ze zich schuldig dat ze hem daar niet voor heeft kunnen behoeden. Waardoor ze alleen nog maar eenzamer wordt en volgens de buitenwereld helemaal kierewiet.

Dorst (2012) Coco is 25 en ontmoet haar moeder, die ze zelden ziet, toevallig op straat. Zo hoort ze dat zij terminaal kanker heeft. Coco besluit om bij haar moeder in te trekken, ondanks de liefdeloze verhouding die ze met elkaar hebben. Een verhaal over liefde, of juist het gebrek eraan. En over drank, heel veel drank. En seks, bloedeloze seks. Colums in de VPRO-gids: ht t p://boeken.v pr o.nl/columns/es thergerritsen/

Wie: Arjan Doolaar Wat: Informatiespecialist Boek: DVD-box Kunt u mij de weg naar

Hamelen vertellen, meneer?

De weg

naar hamelen Wie krijgt er nu niet het o zo bekende deuntje in zijn hoofd wanneer je de titel ‘Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen, meneer?’ hoort. De tv-serie werd in 1972 voor het eerst uitgezonden en stopte in 1976. Binnenkort komt er een verzamelbox bestaande uit zes dvd’s en de theateruitvoering van de musical uit 2004. Arjan Doolaar is informatiespecialist binnen het studiecentrum van de HAN en projectleider van de verzamelbox.

coos dam

Doolaar is afgestudeerd in kunstgeschiedenis. ‘Ik kwam Willem Nijholt een keer tegen. Hij vertelde toen dat ie het zo jammer vond dat hij de vele tv-programma’s, waar hij in meegespeeld heeft, zelf niet had. Ik heb toen voorgesteld om een verzamelbox voor hem te maken.’ Dat is hem gelukt, want deze werd uitgebracht in 2011. Het was even spannend of de box er wel zou komen: ‘Er was 6000 euro nodig. Een kennis van mij kende veel oud-koorleden van de serie. Zij zijn een Facebook-pagina gestart om geld in te zamelen. Er was één gulle gever die 4000 euro gaf.’

Boekje De televisiehistoricus, zoals hij zichzelf noemt, keek als kind naar de serie. In de verzamelbox zit een 56 pagina’s tellend boekje dat Doolaar geschreven heeft. Het boek begint met een voorwoord van schrijfster Nicolien Mizee. Acteur Prins Tor, die ook in Hamelen speelde, houdt een toespraak. Daarnaast worden de afleveringen, de personages en de inhoud van de DVD en de CD besproken. De verzamelbox zal op een bijzondere manier gepresenteerd worden. ‘Omdat Hamelen een sprookje is, wilden we dit ook in een sprookjesachtige omgeving presenteren.’ Het is het restaurant bij het kasteel in Haarzuilen geworden. Hoofdrolspelers Rob de Nijs, Loeki Knol en schrijver van de jeugdserie, Harrie Geelen, zullen daarbij aanwezig zijn. ‘Paul de Leeuw is eveneens uitgenodigd.’ Er zullen 3000 boxen op de markt worden gebracht. De verzamelbox moet voor Moederdag af zijn. Verder zal er aan het eind van het jaar, rond sinterklaas en kerst, een eenvoudiger versie verschijnen. Doolaar lacht: ‘Ik heb ook veel over marketing geleerd.’ Benieuwd naar de verzamelbox? Houd het studiecentrum van de Kapittelweg in de gaten! TB

24

Wie: Mathijs van der Loo (22) Wat: eerstejaars Leraar Geschiedenis Boek: Mykaanse Vertellingen

I: Het Prinsenpad

Koningen, kastelen

en veldslagen Mathijs las als kind de boeken van Thea Beckman en Jan Terlouw en wist: dat wil ik ook. ‘Historische romans vind ik geweldig. Ik heb altijd interesse gehad in geschiedenis en schrijven. Al zolang ik me herinner pen ik verhaaltjes over kastelen, koningen en veldslagen. Dat mijn boek nu écht bestaat, is een droom die is uitgekomen. Hoewel ik natuurlijk hoop dat één van mijn werken ooit landelijk wordt uitgegeven.’ Het is namelijk nog niet zo dat het boek van Mathijs in de winkel ligt. ‘Ondanks mijn ambities en dromen, ben ik wel realistisch’, aldus de beginnend schrijver. ‘Ik ben nog niet goed genoeg voor de grote uitgeverijen. Maar ik heb het manuscript van mijn eerste boek naar diverse kleine uitgeverijen gestuurd. Uiteindelijk kwam ik terecht bij Boekscout.nl. Zij zagen het zitten om met mij in zee te gaan. Via de site kun je mijn boek bestellen voor € 19,95. Zij printen dan een exemplaar, oftewel ‘print on demand’.’ GROEI Het idee voor het boek ontstond toen Mathijs dertien jaar oud was. ‘Ik bedacht een verhaal over Matthew, zoon van de koning van Mykanië. Hij is getuige van de moord op zijn vader, gepleegd door diens troonlustige broer. Vervolgens slaat Matthew samen met zijn broers op de vlucht voor zijn oom. Totdat hij besluit de troon ‘terug’ te claimen. Hij is per slot van rekening de rechtmatige opvolger.’ Hoe begin je zo’n enorme schrijfklus? ‘Het begin en het einde van het epos waren voor mij duidelijk. Alles wat er ‘onderweg’ gebeurt, ontstaat bij mij tijdens het schrijven pas’, legt Mathijs uit. ‘Ik heb er zeven jaar over gedaan. Je kunt je voorstellen dat ik veel groei doormaakte tussen mijn dertiende en twintigste. Daardoor heb ik de eerste hoofdstukken moeten herschrijven.’

FANTASIE Schrijven doet Mathijs overal, met name op vakantie. ‘In de natuur, bijvoorbeeld Frankrijk, krijg ik extra inspiratie. We bezochten tijdens mijn jeugd veel kastelen en dan fantaseerde ik er een hele wereld omheen.’ De personages krijgen van Mathijs eigenschappen toebedeeld, maar gaandeweg komen daar karaktertrekken bij. ‘Zo vond ik dat Matthew daadkrachtig en moedig moest zijn, aangezien hij de troon wil opeisen. Dat vergt durf. De rest van zijn karakter werd gevormd door dialogen en situaties.’ Mathijs is trots op het resultaat. ‘Er staan wat spelfouten in en sommige passages had ik nu misschien anders uitgewerkt. Maar dat is logisch: ik was jong. Inmiddels ben ik bezig met het vervolg en dat vlot aardig. Mijn ultieme droom? Een epische, historische roman schrijven, waar veel research inzit. Hopelijk gaat me dat lukken.’ OH www.boekscout.nl

sensor 13, jaargang 17 25

han-studenten ontwikkelen mobiele site

Sensor nu ook

op je mobiel! Kunnen we anno 2013 nog zónder mobiele telefoons en apps? Onze dagelijkse portie aan nieuws, whatsappjes en spelletjes ligt in de palm van onze hand, en doodt tijd bij het wachten op de bus, geeft ons iets de te doen op de wc en houdt ons steevast op de hoogte. Sensor wilde niet achterblijven en heeft nu een eigen mobiele site, dankzij de jongens van projectgroep Studio Donderdag. Deze vijf studenten van verschillende opleidingen ontwikkelden m.snsr.nl. Olga Helmigh

‘De opdracht vanuit school was best vaag’, vertelt Peter Barto, laatstejaars Business & IT Management. ‘Je moest ‘iets doen met een mobiele app’. Er waren verschillende projectopdrachten beschikbaar, waaronder Sensor. Ik vond het een prima uitgangspunt om geen concreet raamwerk te hebben, maar samen met de klant toe te werken naar een eindresultaat. Dat de klant dichtbij zit, zag ik ook wel zitten. Dat maakt het regelen van contactmomenten makkelijker.’ Alexander Steen, eveneens laatstejaars Business & IT Management, tekent zich ook om die redenen in. ‘Het leek me een uitdagende opdracht, met veel mogelijkheden. Sensor is een leuk blad, en dat maakt werken aan een app ook een stuk interessanter.’ Binnen een paar minuten hebben ook Sietze Mulder (Technische Informatica), Jeroen Baron en Milan Brouwer (beiden Communicatie & Multimedia Design) zich bij het tweetal gevoegd. ‘We kenden elkaar vóór deze opdracht nog niet. Nu kennen we elkaar door en door’, grapt het team.

26

FRIS & SPEELS Al vanaf de eerste minuut gaat het er professioneel aan toe. ‘Dat we deeltijdstudenten zijn, heeft daar vast mee te maken’, aldus Peter, die samen met Alexander de aansturing en procesbewaking op zich nam. ‘We deden dit naast onze baan, dus we moesten onze tijd efficiënt indelen. Daarnaast ben je gewend projectmatig te werken, dus zorg je voor een systematische aanpak.’ Omdat ze alleen op donderdagmiddag samenkomen in een flexruimte op de ICA, doopt het vijftal zich om tot ‘Studio Donderdag’ en ontwerpt zelfs een logo. ‘Een kopje koffie, onze broodnodige brandstof, haha!’ Ze gaan al in de eerste week om tafel met Sensor. ‘Meteen met de klant kennismaken, en duidelijk krijgen wat ze wensen. Maar ook: afbakenen, concretiseren en afspraken maken over tussentijdse updates en het moment van oplevering’, verklaart Peter. ‘Zo zorg je dat je geen misverstanden krijgt, of wekenlang aan een verkeerd geïnterpreteerd product werkt.’ Ze bestuderen meerdere Sensors van voor- tot achterflap. Milan, verantwoordelijk voor

coos dam

het design van de mobiele site: ‘Ik wilde dezelfde vibe als het blad; fris en speels. Toch moet je alle drukke achtergrondjes en dergelijke bij een app achterwege laten. Het wordt dan veel te chaotisch op zo’n klein schermpje.’ SWIPEN & SHAREN Met de wensen van Sensor en het design helder voor ogen, is het vervolgens de taak aan Jeroen en Sietze om de techniek erachter te regelen. De twee buigen zich over de materie, inspelend op de suggesties van Sensor: ‘we willen swipen’, ‘we willen share-mogelijkheden via twitter, facebook en email’, ‘we willen dat fotoalbums doorgebladerd kunnen worden’; er wordt van alles geopperd. ‘ Jeroen: ‘Ik bijt me graag vast in iets, en laat dan niet los. Dat kan me trouwens ook opbreken, want ik zit tot de laatste seconde vóór de presentatie van het product nog te nagelbijten over hoe het nóg beter kan.’ De meeste wensen van Sensor worden gelukkig gerealiseerd: er zijn iconen van social media onder de artikelen en foto’s te vinden, er kan naar hartelust geswiped worden en alles werkt vlug en overzichtelijk. Sietze: ‘In die zin heb ik veel geleerd van Jeroen. Ik ben goed in technische informatica en

inschatten binnen welk tijdbestek dingen gerealiseerd kunnen worden, maar ben minder goed in programmeren.’ Het vijftal werkt zó gestructureerd dat ze een week vóór de deadline de mobiele site presenteren aan hun projectbeoordelaars. ‘We zijn tevreden met het resultaat en de samenwerking . We hebben een draaiboek achtergelaten waar een andere projectgroep eventueel mee verder kan. Zodat je bijvoorbeeld ook rubrieken als Olga Oordeelt kunt opnemen in de app, of de redactie kunt tippen. Vooralsnog kan iedereen lekker aan de slag met nieuwsupdates en fotoalbums.’

Check zelf het harde werk van Stu dio Don derdag op www.m.snsr.nl en zet het icoon direct op je smartphon e!

Ben jij ook zo veelzijdig? Vérian is een toonaangevende en veelzijdige Thuiszorgorganisatie. Werkzaam in een groot gebied. Regelmatig zoeken wij nieuwe collega’s. Zowel tijdelijk als vast, op oproepbasis of met vaste uren per week.

› Helpenden, Verzorgenden en Verpleegkundigen › Medewerkers huishoudelijke verzorging › Stageplaatsen / BBL trajecten › Vakantiekrachten

Belangstelling? Kijk dan voor alle mogelijkheden op www.verian.nl of bel 088 - 126 32 32.

Volg ons ook op

meer nieuws, achtergronden, foto’s, films

Buro 302: verfrissend en gedurfd

Creatieve broedplaats

Aan het einde van de D-gang van de Informatica & Communicatie Academie (ICA) ontvouwt zich een gezellige ruimte vol hip meubilair, lange tafels en computers. Gedreven studenten zitten er te programmeren, ontwerpen en brainstormen. ‘Buro 302 is een creatieve broedplaats waar ICA-studenten ervaring en kennis opdoen’, aldus initiator Job Vogel. ‘Het is een echte baan: ze verdienen geld, leren omgaan met verantwoordelijkheden en ontwikkelen innovatieve werkmethodes.’ Olga Helmigh

‘Zo’n zeven jaar geleden stapte ik naar de ICA-directie met een wild idee’, aldus Vogel, hoofddocent en gespecialiseerd in creatie en conceptontwikkeling. ‘Ik zag een gebrek aan ondernemerschap in de opleidingen. Ik wilde bevlogen studenten van de ICA in multidisciplinaire teams bij elkaar zetten en ze tijdens hun studie aan echte, betaalde opdrachten laten werken. Het begon kleinschalig in lokaal 302, maar groeide al snel uit tot een bruisende broedplaats. Inmiddels runnen we een volledig bedrijf: we hebben interne en externe klanten, uitdagende opdrachten, de studenten krijgen betaald en er is een fantastische samenwerking met Minnesota State University in de VS. Met hen hebben we een uitwisselingsprogramma. Op dit moment lopen er vier Amerikaanse jongens rond, en in september vertrekt een groep Nederlandse ‘Buro’ers’ naar Minnesota.’ ORIGINALITEIT De opdrachten die binnenstromen zijn uiteenlopend. ‘Zo hebben we interne klanten als de Pabo en de Faculteit Techniek’, vertelt Vogel. ‘Extern hebben we bijvoorbeeld een klant als Wazzup, een soort Funda. Zij willen een heel nieuwe manier van online makelaardij lanceren. Buro 302 krijgt veel vrijheid om hiermee aan de slag te gaan. Dat is ook een cruciaal ‘onderhandelingspunt’ in mijn gesprek met de klant: ze moeten durven loslaten en openstaan voor innovatie, originaliteit en durf. Je gaat in zee met jonge professionals die willen experimenteren. Daar rollen vaak de meest verfrissende ideeën uit.’

Job Joe

Mark

VERRIJKING De Amerikanen moesten net als de Nederlandse studenten solliciteren. ‘We reizen om de zoveel tijd naar Minnesota om daar workshops en voorlichting te geven’, aldus Vogel. Programmeurs Joe, Rasmus, Mark en Mike kwamen de selectie door en versterken het team tot augustus. ‘Het is tot nu toe geweldig. We kunnen nog niet veel zeggen over het verschil in werkwijze ten opzichte van hoe het er thuis in de VS aan toe gaat, daar is het te vroeg voor. Maar het feit dat we onze cv uitbreiden met deze ervaring is op allerlei vlakken een bijzondere verrijking.’

Job Vogel en Buro 302

Moke

coos dam

Rasmus

DRIVE Om in aanmerking te komen voor een plaats binnen Buro 302, moeten studenten gepassioneerd en gedreven zijn. ‘Talent is belangrijk, maar nóg belangrijker is liefde voor het vak, wilskracht en de drive om ergens voor te gaan. Daar selecteren we op. We werven aan het einde van het propedeusejaar van de ICA-opleidingen: dan zie je sneller wie écht door wil.’ Het kernteam bestaat uit twintig man; voornamelijk jongens, maar ook een paar meiden. Tevens zijn er zo’n vijftien flexwerkers. ‘Om de zoveel tijd ververst het bloed. We hebben dan ook een sterk alumninetwerk, waar we goed contact mee houden.’

sensor 13, jaargang 17 29

Creatieve vakanties voor mensen met een verstandelijke handicap

Dankbaarheid

is de beloning Een tekening, een zoen op je wang of een spontane omhelzing. Als vrijwilliger tijdens de creatieve vakanties van Bosjuweel word je dankbaar onthaald door de gasten. Docenten Renée Heynen en Linda Heijmans zijn al zo vaak als vrijwilligers meegegaan, dat ze inmiddels deskundig zijn. Raïssa Soeter

Linda Heijmans, docente Frans, dacht zeven jaar geleden vlak voor de feestdagen: ik wil dit jaar géén kerstdinergedoe. Ik ga liever iets goeds doen. Soep scheppen of zo. Een zoektocht op internet bracht haar bij Stichting Bosjuweel, welke nog vrijwilligers zocht voor de kerstvakantie. Ook al had ze nooit eerder in de gehandicaptenzorg gewerkt, gaf ze zich op: het bleek een uiterst zinvolle invulling van haar vakantie. ‘Ik ga nu al zeven jaar mee en plan mijn eigen vakanties er inmiddels omheen.’ Glamour en soap Stichting Bosjuweel organiseert creatieve themavakanties voor verstandelijk gehandicapte volwassenen. Zoals ‘Glamour & Soap’, ‘Magiërs & Feeën’, maar ook theater-, muziek- en kook- en knusse kerstvakanties. De acht dagen durende vakanties worden aangeboden in sfeervolle accommodaties rondom Nijmegen. Om het de gasten optimaal naar hun zin te kunnen maken, worden eindverantwoordelijke begeleiders bijgestaan door stagiairs en vrijwilligers.

Eenvoud waarderen Dankzij Linda’s enthousiasme is ook HAN-collega Renée Heynen (docente Biologie) al een aantal jaar vrijwillig vakantiebegeleidster bij Bosjuweel. Renée: ‘Het is best zwaar aangezien je van 8 uur ’s morgens tot 11 uur ’s avonds bezig bent, maar het is geweldig om te zien dat je een groep mensen zo’n onvergetelijke week kunt geven. De vakantiegasten zijn zo lief en oprecht, ze genieten van de kleinste dingen. Bijvoorbeeld van friet eten met hun handen of mooi gitaarspel. Het heeft me doen inzien dat je levensvreugde ook uit kleine dingen kunt halen.’

‘J e verantwoordelijkheidsgevoel staat de hele dag aan.’ Gestuntel Mensen die creatief zijn op een bepaald vlak zijn extra waardevol voor het team, maar ervaring is geen vereiste. Renée: ‘Soms is het juist van meerwaarde dat je geen idee hebt hoe iets moet. Mijn gestuntel met tanden poetsen en haren wassen is ongetwijfeld raar, maar wel leuk.’ Stichting Bosjuweel biedt overigens tijdens een speciale vrijwilligersdag wel workshops aan als ‘persoonlijke hygiëne’, ‘rijden met een busje’ en ‘activiteiten organiseren’. Vakanties worden door het team gezamenlijk voorbereid. Zodra de gasten arriveren zijn de begeleiders continu in de weer, want er is altijd wel iets te doen. Bijvoorbeeld boodschappen, iemand helpen scheren, koken, een uitstapje voorbereiden of knutselen en verkleden. Renée: ‘Je verantwoordelijkheidsgevoel staat de hele dag aan om alles soepel te laten verlopen en gasten het plezier en het vakantiegevoel te geven dat ze verdienen.’

30

Op je schoot Vereisten om vakantiebegeleider mee te gaan volgens Linda en Renée? Flexibiliteit; kunnen improviseren; in staat zijn het anderen naar de zin te maken en daarvan te kunnen genieten. ‘Maar je bent nooit alleen en over het algemeen zijn het hele lieve, makkelijke mensen. Je moet niet gek staan te kijken als iemand spontaan op je schoot gaat zitten,’ lacht Linda. ‘En aan het eind van iedere vakantie spelen zich kleine drama’s af want dan worden er tranen met tuiten gehuild omdat ze weer op huis aan moeten.’ Lijkt het je wat om als vrijwilliger of stagiair bij Bosjuweel aan de slag te gaan? Kijk voor meer info op www.bosjuweelvakanties.nl.

sensor 13, jaargang 17 31

Een mooi ambacht

Een fraaie oude twee-onder-een-kapwoning in een rustige laan in Bennekom. Een bescheiden houten

reclamebordje bij het hek van de voortuin verraadt dat hier een glazenier woont. De stijlvol gekleurde en

gestileerde stukken glas-in-lood die voor de ramen hangen, zijn dus eigenlijk voorbeelden van ‘s mans werk. ‘Glas-in-lood is een mooi ambacht’, aldus Bouwkundedocent Eric Schilp. Herman van Deutekom Eric Schilp is nogal handig met zijn handen. Hij loopt er niet mee te koop, maar als er iets gerepareerd of gemaakt moet worden, dan gaat hij er net zo lang mee aan de slag tot het goed is. Zo heeft hij zelf zijn huis aan de achterkant uitgebouwd, de keuken enkele meters naar achteren verplaatst, de kamer en suitedeuren die verdwenen waren, weer in ere hersteld. Toen hij en zijn vrouw vonden dat de kleine ramen bovenin de erker ook weer in oude eer en glorie moesten worden hersteld, ging hij op zoek naar een specialist in glas-en-lood. Die wilde dat glas best wel maken, maar daar hing een aardig prijskaartje aan. Dat hoeft toch niet zo duur te zijn, dat glas-in-lood, moet Eric toen gedacht hebben. ‘Een beetje lood, een beetje glas, solderen kan ik zelf. Daar keek ik veel te makkelijk tegen aan, bleek later. Alleen al het lood. Als je het niet goed doet, smelt het zo weg. Dat was de eerste periode flink aanmodderen. Maar tegenwoordig heb ik een professionele, temperatuurgeregelde soldeerbout.’ Bureaubaan Lang geleden had Eric een baan bij het Wageningen Universiteit en Researchcentrum (WUR) waar hij verantwoordelijk was voor het onderhoud en de renovatie van de gebouwen en gebouwgebonden installaties. ‘Ik deed onder meer onderzoek naar het klimaat en bouwde klimaatinstallaties. Na 25 jaar was mijn baan verworden tot een bureaubaan. Daar zag ik geen uitdaging meer in. Ik deed niks meer met mijn handen. Mijn collega’s en leidinggevenden zeiden dat ik een klusjesman moest worden of het onderwijs in moest, om mijn kennis te delen.’ Het werd uiteindelijk allebei. ‘Opeens kwam er een functie bij de HTS voorbij om voor drie dagen in de week voor de klas te staan. Voor de overige twee dagen werd ik zzp’er.’ Hij zette zich in de markt voor advies- en kluswerkzaamheden. Daarnaast volgde hij een cursus glas-in-lood. ‘Dat deed ik in eerste instantie puur voor mezelf, om ons huis te verfraaien.’ In zes cursusavonden heeft hij zichzelf de beginselen van het glas- in-lood maken eigen gemaakt.

Vaarwater Loden randen om glas solderen is een ding, er een kleurrijk kunstwerk van maken is een ander verhaal. Voor die kunstzinnige, creatieve benadering kwam hij bij een kunstenares in Arnhem terecht. ‘Ik vroeg of ik bij haar stage mocht komen lopen. Daar moest ze, begrijpelijk, over nadenken. Ze vroeg zich hardop af of ze nu iemand ging opleiden die straks potentiële klanten bij haar zou weghalen? Het scheelt dat ik in Bennekom zit, dus verwachtte ik niet dat we in elkaars vaarwater terecht zouden komen. Uiteindelijk gaf ze toe en ben ik vier maanden lang twee keer per week bij haar gaan werken. Ik heb veel van haar geleerd, over vormen, kleuren, evenwicht, balans van kleuren in een raam.’ Omgekeerd leerde Eric haar een betere techniek, het gemak van een betere soldeerbout en het gebruik van kit voor het waterdicht maken van een raam. Gevolg was dat Eric zijn kluswerk kon uitbreiden met glas-in-loodwerk, of het nu om nieuwe ramen of restauratie ging. Na verloop van tijd is zijn kluswerk naar de achtergrond verdwenen en doet hij nog voornamelijk glas-in-loodopdrachten. Even langslopen ‘Glas-in-lood is een mooi ambacht. Je maakt iets moois met eenvoudige middelen. Houtbewerking vind ik ook mooi, maar je hebt een arsenaal aan machines en gereedschappen nodig om een kast te maken. Het gereedschap dat ik gebruik voor glas-in-lood is heel beperkt.’ Voor het geld hoeft hij het niet te doen: ‘Als je alleen al kijkt hoeveel uren er in één raam gaat zitten. Maar het moet er natuurlijk wel mooi uitzien. ‘Want daar doe ik het voor, om huizen mooier te maken.’ Soms komt hij in een straat waarvan hij weet dat in een van de huizen glas-in-lood van hem hangt. ‘Dan loop ik toch even langs om te zien of het er nog steeds mooi uit ziet. Ik ben best trots op mijn werk.’ www.ericschilp.nl

coos dam

PASSIE

‘je maakt iets moois met eenvoudige middelen.’

33

Het Gelders Orkest

Daalseweg 19 Nijmegen 024-3230257

daar horen we

GRATIS

zaalverhuur voor borrels, feesten en vergaderingen

50% korting op de concerten van Het Gelders Orkest in Musis Sacrum te Arnhem en Concertgebouw De Vereeniging te Nijmegen. Op vertoon van deze bon en je collegekaart.

www.hetgeldersorkest.nl

WAT DOE

JIJ

BIJ BRAND?

Daar moet je nu over nadenken!

Als er brand uitbreekt… a. Pak ik mijn dierbaarste foto’s en sieraden. b. Bel ik de brandweer en wacht rustig af. c. Pak ik de sleutel en vlucht het huis uit.

Doe de test op www.watdoejijbijbrand.nl

Elke maandag, dinsdag en woensdag

Dagelijks geopend van 17.00 tot 22.00 uur

geldig in maart 2013 – 1 waardebon per persoon

1e Walstraat 18 Nijmegen (024) 360 11 81

een 3-gangen pizza/pasta menu voor

11,95 Voor het

lekkerste brood

ga je naar...

Bakker Arend

Tegen inlevering van deze waardebon krijgt u

2 mueslibollen gratis

Lange Hezelstraat 31 • Nijmegen • T 024 322 06 52

BLIJ VERDRIETIG OPGELUCHT BOOS WOEST wat je verhaal ook is, jouw verhaal telt

DOE MEE! www.patientenwetenbeter.nl

N E G N I L E D MEDE nsr.nl kijk op w w w.s ? a d en g a e d op zoek na ar

In de rubriek Mededelingen is plaats voor aankondigingen die interessant zijn voor medewerkers en/of studenten. De redactie kan inzendingen weigeren of inkorten. Nummer 14 van jaargang 17 verschijnt op 27 maart; de deadline van dit nummer is 18 maart. Informatie voor de agenda of de mededelingen kan naar de redactie van Sensor, liefst per e-mail naar [email protected].

CvB berichten Strategisch portfolio deeltijdonderwijs De beleidsnotitie ‘Besluit deeltijdassortiment’ en het strategisch portfolio deeltijdonderwijs is na overleg met faculteitsdirecteuren en met positief advies van de MR door het CvB vastgesteld. Het besluit bepaalde deeltijdopleidingen te stoppen of waar nodig een kwalitatieve verbetering in te zetten, komt voort uit het Instellingsplan HAN 2012-2016. Het is een concretisering van de geformuleerde strategie en ambities voor het deeltijdonderwijs en

moet leiden tot een selectiever, hoogwaardiger aanbod van deeltijdopleidingen dat van toegevoegde maatschappelijke waarde is, van hoog kwalitatief niveau en bedrijfsmatig gezond. Het betekent ook dat voor de deeltijdopleidingen die niet tot het strategisch portfolio behoren met onmiddellijke ingang geen nieuwe studenten (instroom) worden geworven, dat wil zeggen voor het studiejaar 2013-2014. Zij-instroom binnen wettelijke kaders is wel mogelijk. Een commissie van externe deskundigen heeft op basis van landelijke ontwikkelingen en context per faculteit en opleiding advies uitgebracht over het strategisch portfolio deeltijdonderwijs. Daarbij is ook gekeken naar de impact van het besluit op de bestaande exploitatie.

den dienstverlening wil hanteren met bepalingen die zijn toegespitst op haar dienstverlening, wordt Juridische Zaken ingeschakeld; Juridische Zaken beoordeelt de wijziging en stelt de aangepaste tekst/ versie ter toegestaan gebruik voor het betreffende HAN-onderdeel vast.

Algemene voorwaarden voor opleidingen en dienstverlening aangepast De handleiding bij het gebruik van HAN Algemene voorwaarden voor opleidingen en dienstverlening is aangepast op 15 januari 2013. Het volgende is toegevoegd: Als een HAN-onderdeel een aangepaste versie van de HAN-algemene voorwaar-

Collegegelden HAN Masterprogramma’s 2013-2014 De uitgangspunten voor de collegegelden voor de HAN Masterprogramma’s 2013-2014 zijn door het CvB vastgesteld en in lijn hiermee het overzicht cursusgelden 2013-2014 onbekostigde masteropleidingen.

Hogere beveiliging HAN-SIS/Alluris Het CvB besluit met ingang van 1 september 2013 de beveiligingseisen voor toegang tot het HAN SIS/Alluris aan te scherpen, door toepassing van een dubbele authenticatie in de vorm van een wachtwoord in combinatie met een SMS-code. Toegespitste communicatie naar studenten en medewerkers volgt volgens een daarvoor opgesteld communicatieplan.

Lopers gezocht De leukste, grootste en spannendste estafetteloop van de wereld komt er weer aan: de Batavierenrace! Dit betekent dat het Nijmeegse RU / HAN - Team weer hardlopers zoekt om samen de 1e prijs in de wacht te slepen! Ben jij zo iemand en denk je het aan te kunnen om in het beste team van Nederland te lopen? Stuur dan een e-mail naar [email protected] en misschien sta jij wel op het podium van de 41e editie van de Batavierenrace!

35

MEDEDELINGEN CvB berichten (vervolg) HANdboek Kwaliteitszorg Onderzoek Het CvB besluit tot vaststelling van het gewijzigde HANdboek Kwaliteitszorg Onderzoek’, versie oktober 2012. De eerste versie verscheen in 2010en op basis van opgedane ervaringen met meerdere onderzoekseenheden verschijnt nu de tweede versie. Hierin is de samenhang met het Strategisch Beleidsplan Onderzoek aangescherpt en is de afstemming op het Brancheprotocol (BKO) transparanter gemaakt. Het kader is inhoudelijk en beleidsmatig niet gewijzigd. Pilots gemeenschappelijk toetsen Om aanbevelingen uit het rapport van de Commissie Bruijn ’Vreemde ogen dwingen’ te kunnen implementeren, mag iedere hogeschool zelf besluiten wat de eigen pilot zal zijn of aan welke pilot wordt deelgenomen. Het CvB heeft besloten om de volgende pilots te starten: * HAN-opleiding Human Resource Management in samenwerking met de opleidingen HRM van Avans hogeschool en Christelijke Hogeschool Ede. * HAN-opleiding Autotechniek in samenwerking met de opleiding Autotechniek van Fontys en Hogeschool Rotterdam. * HAN-opleiding Ergotherapie in samenwerking met de opleidingen Ergotherapie van de Hogeschool Rotterdam, Hogeschool van Amsterdam en Hogeschool Zuyd. Benoeming Mevrouw E. (Elles) Evers, werkzaam bij de Faculteit GGM, is door het CvB en met instemming van de MR benoemd tot de Commissie Profileringsfonds.

36

HANQuest in een nieuw jasje Dat is fijn, HANQuest is vernieuwd! De zoekmachine is niet alleen in een nieuw jasje gestoken, maar werkt ook een stuk sneller. Voorheen was de zoekmachine een stuk langzamer, vonden de zoekacties in afzonderlijke databanken plaats en kregen studenten en medewerkers te weinig informatie. Nu vinden de zoekacties plaats in een centrale index waarin de informatie uit databanken van tevoren is opgeslagen. Daarnaast is het mogelijk om de zoekacties te beperken tot een bepaald vakgebied en te verfijnen op jaar, publicatie, taal of full text. Met dat laatste wordt bedoeld dat de gebruiker een tekstveld krijgt waarin steekwoorden kunnen worden ingevuld. Vervolgens worden documenten gezocht waarin deze steekwoorden voorkomen. HANQuest is nog steeds op dezelfde plek te vinden als altijd, namelijk op de homepage van de studiecentra op HAN-insite. TB

algemeen HANdig: netwerk voor secretaresses HANdig is een digitale omgeving voor HAN-secretaresses. Via HAN Scholar kunnen de 170 HAN-secretaresses snel informatie delen en vinden. Het netwerk is inmiddels beschikbaar en wil via een digitaal en praktijkgericht samenwerkingsplatform collega’s met elkaar verbinden. Om het persoonlijk contact en de samenwerking tussen secretaresses te versterken gaat ‘HANdig voor secretaresses’ in samenwerking met HAN Academy bijeenkomsten organiseren om kennis, ervaring en/of knelpunten met elkaar te delen. Naast tijdwinst draagt het platform ook bij aan de professionalisering en kwaliteitsverbetering van de werkzaamheden. HANdig is een initiatief voor en door HAN-secretaresses en wordt ondersteund door de HAN faculteiten en het Service Bedrijf. Meer weten? Neem dan contact op met Marion Wieleman via [email protected] of 026-36 58155.

woensdag 10 april 2013 9.00 - 15.30 uur Kapittelweg 33 Nijmegen

Loopbaandag ISS Verken je toekomst!

CMV | Cto | Mwd Pedagogiek | SPH | tP HAN

Info en aanmelden: www.han.nl/loopbaandagiss

MEDEDELINGEN

Vraag & aanbod Don Bosco Experience! Houd je van avontuur, nieuwe dingen ontdekken en nieuwe mensen ontmoeten? Ga dan mee met Don Bosco Experience! De kampen worden georganiseerd op camping en kampeerboerderij Meerveld in Ughelen. Met Experience On Tour fiets je langs mooie plekken in Nederland en slaap je elke nacht ergens anders. Iedereen van 10 t/m 18 jaar is welkom op de kampen van Don Bosco Experience voor een onvergetelijke ervaring! De lage kampprijs zorgt ervoor dat zoveel mogelijk deelnemers mee kunnen. Lukt het niet dit te betalen? Dan is reductie bespreekbaar. Wil je mee doen of je als vrijwilliger opgeven? Mail naar: [email protected] of bel Melissa Gerritsen 0615341448. www.donboscoexperience.nl

Afrikaans feest Op 16 maart aanstaande organiseert stichting Tarapanga een spetterend Afrikaans feest! De opbrengst hiervan gaat naar een project in Senegal dat zich bezighoudt met het kweken en aanplanten van bomen om woestijnvorming tegen te gaan en de leefbaarheid te vergroten. Tijdens het Afrikaanse feest zijn optredens te zien van Afrikaanse artiesten en cursisten van Djembéschool MudansA en er is een interactieve body- en vocalpercussieworshop. Het feest vind plaats in het Ubbergse Kerkje, Rijksstraatweg 38 in Ubbergen en begint om 15.00 uur. Entree: €15,inclusief maaltijd, exclusief drankjes. Aanmelden kan via [email protected]. Meer informatie www.tarapanga.com

Back to School Tournament

Op 14 maart 2013 zal het Back to School Tournament plaatsvinden. Met sporten als trefbal, tamponhockey en mens erger je niet zul je het gevoel krijgen dat je terug bent op de middelbare school. Je beoefent sporten die je nooit meer speelt en dat is de kracht van dit toernooi! Het toernooi zal net als vorig jaar georganiseerd worden voor de Ragweek. Dit betekent dat het inschrijfgeld van €2,- per persoon direct naar het goede doel zal gaan!

sensor 13, jaargang 17 37

De Playlist van

Marlon Kroonenburg Marlon Kroonenburg (20) is eerstejaarsstudent International Business & Languages in Arnhem. Hij woont in Apeldoorn en luistert overal waar hij

gaat en staat naar muziek: ‘In de trein, tijdens het sporten, als ik relax, op mijn kamer… ik kan niet zonder. Dat klinkt dramatisch, maar voor elke stemming heb ik wel een nummer dat erbij past.’

VAN HUIS UIT ‘Mijn ouders houden enorm van muziek. Ik ben opgegroeid met de klanken van Aretha Franklin, Stevie Wonder, Michael Jackson en Earth, Wind & Fire. Maar ook Guns ’n Roses schalde regelmatig door het huis. In de auto luisterde mijn vader graag naar de soundtrack van Tour of Duty. Zo kwam ik in aanraking met onder andere Steppenwolf, Dusty Springfield, Marvin Gaye en The Animals. Mijn muzieksmaak is breed, mede dankzij hun invloed.’ PUBERTIJD ‘Op mijn dertiende raakte ik verslingerd aan nederhop en hiphop. Met name rapformatie Opgezwolle. Op hiphopgebied houd ik van Notorious B.I.G., Jay-Z en, wat recenter, Kendrick Lamar. Vereiste is dat het authentiek is: geen stoere raps over geld en bitches, maar oprechte teksten en sterke melodieën. Ik draai het allemaal nog steeds, maar zit momenteel meer in de technoscene.’ NU ‘Ik luister veel naar deep house. Dit genre heeft een lage BPM (beats per minute) en er zit melodie in. Fransman Joris Delacroix

38

is een goede deep houseartiest, ik luister graag naar hem. Ook Hot Since 82, Secret Cinema, Richie Hawtin en Adana Twins staan in mijn playlist. Hoe ik eraan kom? Via vrienden, goed luisteren op feestjes, Soundcloud en via tips op Spotify. Je klikt dan makkelijk door naar soortgelijke artiesten en zo ontdek je weleens wat.’

ONINTERESSANT Typische Top 40 muziek. Nicki Minaj, Lady Gaga, Justin Bieber, dat soort popartiesten. Ik heb er niet per se een hekel aan, maar ik vind het gewoon tien keer niks. Amy Winehouse kan ik dan weer wél waarderen. Overigens heb ik de mannelijke tegenhanger ontdekt: Maverick Sabre, een soulzanger uit Londen.’ EMOTIONEEL Op de laatste verjaardag van mijn oma hebben de kleinkinderen, waaronder ik dus, ‘Leun op mij’ van Ruth Jacott gezongen. Kort erna overleed ze. Daardoor markeert dat nummer voor mij een speciaal moment.’ OH

post uit thailand Danny van Kooten, derdejaars student Communication and Multimedia Design, loopt vier maanden stage in Thailand. De eerste weken is hij in de tropische metropool Bangkok, maar de meeste tijd brengt hij door op het tropische eiland Koh Samui. Tijdens deze periode houdt hij ons op de hoogte van zijn belevenissen in dit populaire land.

Jagen in de jungle Na een drukke stageweek is het vrijdagochtend zo ver: om half vijf vertrekken we al om drie dagen lang door de jungle te trekken. Na een lange rit over wegen die steeds slechter worden, worden we aan het eind van een enorme hobbelweg opgewacht door een groep olifanten, die ons door de jungle zal vervoeren. Maar eerst een korte uitleg over hoe ze te besturen. Gewapend met machete en katapult banen we ons de hele dag een weg door de jungle terwijl we van onze Thaise gids van alles leren over verschillende planten, bomen, eetbare dieren en insecten die we tegenkomen. Aan het eind van de middag komen we aan bij een grote boomhut op een berg, waar we de nacht doorbrengen. Door de harde regen kiezen we ervoor om het zetten van vallen die avond uit te stellen tot de volgende nacht. Gevolg is wel dat we daardoor minder eten hebben voor de volgende dag.

Eind van de middag komen we aan bij de Karen tribe, wat neerkomt op vijf huizen op palen met een hoop koeien en kippen eronder. Hoewel het moeizaam communiceren is met de stamleden hebben we een toffe avond en leren we veel over deze voor ons zo onbekende manier van leven. De stam kent bijvoorbeeld geen geld. Als ze iets nodig hebben, kopen ze dit met een van de kippen of koeien onder hun huis. Die avond gaan we weer redelijk op tijd naar bed omdat we de volgende ochtend rond een uur of vier alweer gewekt worden door de plaatselijke haan. De laatste dag bouwen we een bamboevlot en reizen we deels over water en deels te voet naar de hoogste waterval van Noord-Thailand om daar, als afsluiter, een duik te nemen in ijskoud junglewater. Die avond drinken we in de drukte van Chiang Mai nog een biertje en verlangen we, na drie korte nachten op harde ondergrond, allemaal weer naar een normale matras!

Gewapend met machete en katapult door het oerwoud Een dag later vertrekken we weer vroeg omdat we ver moeten lopen naar onze volgende slaapplek, de “Karen” tribe, een traditionele tribe waar ze geen Thais of Engels spreken. Onderweg sprokkelen we toch nog een redelijke lunch bij elkaar die we vervolgens delen met een groep jagers uit een junglestam die we toevallig tegenkomen. Zelf hebben ze zojuist een vliegende eekhoorn geschoten waardoor we hier ook van mee kunnen eten. Onderweg heb ik nog een slang(etje) gedood en dat hebben de jagers voor me klaargemaakt om te eten.

sensor 13, jaargang 17 39

‘KWOOTS’ Wat vindt Yasemin

vreemd?

Yasemin Usanmaz is eerstejaars Commerciële Economie bij de FEM in Arnhem. Naast haar opleiding werkt ze bij haar vader in Gino’s Place, een grillroom/pizzeria/café in Dieren. HvD

vreemd Bezuinigen op onderwijs

Dat de economische crisis nog steeds niet voorbij is

Carnaval

De 1ste en 2de klasse in de trein

De mimiek van de gebarentolk bij het journaal

Hakken: eigenlijk loop je op een ingepakte spijker

coos dam

kickboksen

Als je nog steeds geen smartphone hebt

Mosselen eten

Harlem Geert Shake Wilders