magazine voor studenten en medewerkers van de han De dans van zijn leven De nieuwe baas Tussenstand

magazine voor studenten en medewerkers van de han

De nieuwe baas

Tussenstand

jrg 17 #10, 16 januari 2013

De dans van zijn leven

Ondertussen op SNSR.nl… Bereikbaarheid Arnhemse campus Vorige maand ontstond er online een flinke discussie over de bereikbaarheid per bus van de Arnhemse campus. HAN-student Leroy van Limbeek uitte zijn onvrede middels een petitiesite en schreef ook op Arnhem-direct.nl een kritisch stuk. Het ging hierbij om de lijnen 6 en 31 die beide vier keer per uur richting de HAN rijden. Zeker in het begin van de nieuwe dienstregeling kenden deze lijnen flink wat opstartproblemen. Vervoerder Breng/Hermes reageerde daar natuurlijk op en zo ontstond er een flinke discussie op Twitter en via contactformulieren. Inmiddels zijn de partijen tot rust gekomen en hebben ze afgesproken om in een persoonlijk gesprek nader tot elkaar toe te willen komen.

425,Duizend euro voor groente- en fruitscriptie

2

Sophia Hendriks en Jutta van Hooft, studentes Voeding & Diëtetiek aan de HAN, hebben 1000 euro verdiend dankzij hun scriptie over groente en fruit. De HAN-studentes deden in naam van de Zweedse provincie Västerbotten een literatuuronderzoek naar de inname van groente en fruit bij jonge kinderen. Vervolgens werd toekomstige ouders gevraagd naar hun levensstijl en uiteindelijk volgde een programmavoorstel om jonge kinderen in de Zweedse provincie aan hun dagelijkse portie fruit en groente te helpen. De jury van de Prijs voor Diëtetiek 2012 (uitgeschreven door Kellog’s) roemde de scriptie en zag ook mogelijkheden voor de Nederlandse markt. Zie ook pagina 29.

Best gelezen

‘Arend grijpt kind’-filmpje blijkt viral

3

Het filmpje van een arend die een peuter grijpt, en vorige maand bijna 15 miljoen keer werd bekeken, blijkt een viral te zijn van drie Canadese studenten. Media over de hele wereld brachten het filmpje als groot nieuws. De beelden, die de hele wereld overgingen blijken te zijn gemaakt door drie studenten van de designschool Centre NAD. Het drietal maakte de video voor hun bacheloropleiding 3D-techniek, zo staat in een verklaring op de site van de school. Op de beelden is te zien hoe een steenarend zich in een openbaar park op een peuter stort en het kindje enkele meters optilt.

Het aantal euro’s dat volgens de nieuwe CAO voor het hbo eenmalig uitgekeerd wordt aan medewerkers, ter compensatie van het uitblijven van loonsverhoging de komende jaren.

Het citaat ‘Over twee weken verhuis je toch!’ Dat waren de laatste woorden die Sensor-columnist Martijn van Koolwijk hoorde voordat een confettikanon zijn hele woonkamer voorzag van een nieuw interieur. Uit de column ‘Frisse start’ van 7-1-2013 op snsr.nl.

Volg Sensor op www.snsr.nl of op Twitter (@snsr)

B

16

Sensor is het redactioneel onafhankelijk magazine van de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen. Het magazine is gratis voor studenten en medewerkers. Het volgende nummer verschijnt op 6 februari 2013. REDACTIE-ADRES Nijmegen, Kapittelweg 33, Kamer A3.11 (024) 353 03 90 Arnhem, Ruitenberglaan 29, Kamer 3.19 (026) 369 12 40 www.snsr.nl, [email protected] POSTADRES Postbus 6960, 6503 GL Nijmegen REDACTIE Han Geurts, hoofdredacteur, (024) 353 03 88 Herman van Deutekom, plv. hoofdredacteur (026) 369 12 40 Renée Jenniskens, (024) 353 03 92 Olga Helmigh, (026) 369 12 16 Sander Arink (024) 353 03 89 Raïssa Soeter (024) 353 03 91 Els Sanders, redactie-assistente (024) 353 03 90

14 Een vleugje vreugde

De tussenstand

Circus in ziekenhuis

De zes eerstejaars revisited

24

DOMEN ICO PROCAC CI PRESEN TS

MEDEWERKERS Ruud Kroes Claudia Fitsch Maaike van Helmond Mart Geurts Vince Hopkins

FOTOGRAFIE Ralph Schmitz Coos Dam Maaike van Helmond William Moore VORMGEVING EN PRODUCTIE Laura Foppen Ben Schot, Graphic Design bno ADVERTENTIES Bureau Nassau BV Achterom 100 C 1621 KW Hoorn [email protected], tel. 020-6230905 KOPIJ Kopij en reacties moeten voorzien zijn van naam en telefoonnummer. De redactie houdt zich het recht voor ingezonden stukken te weigeren of in te korten.

affiche: Anne-Marie van Warmerdam

REDACTIERAAD B. Looten (voorzitter), W. Sips, P. Freriks, M. Nederhoed, E. Cuppen, M. van Koolwijk, M. Witjes

37

Cultuur is bepalend

Kaartjes voor Reality

De nieuwe baas

Prijsvraag

MAIL EN WIN!

VERDER IN DIT NUMMER

RUBRIEKEN HannaH

05

Stiletto run

11

Olga Oordeelt

25

Biercantus

32

Playlist

35

Argeloos in Argentinië

39

Ontwikkeld De medewerker en de foto

WIe: Jan Jansen Functie: hoofddocent Bedrijfs

economie (FEM) s uit Arnhem

Wat: Waterpoloteam Neptunu

Nederlands kampioen onder 16 Waar: Buitenbad Deventer Wanneer: 1970

4

coos dam

‘Heb je me al herkend? Ik ben de meest rechtse op de voorste rij, 15 jaar oud. Schuin achter mij staat onze toenmalige coach Gerrit Jansen. Geen familie. Hij was ook de bondscoach van het Nederlands waterpoloteam dat tijdens de Olympische Spelen in Mexico 1968 actief was. Wij werden dus door de bondscoach opgeleid. Dat was wel heel bijzonder. Dat wij kampioen werden was ook bijzonder, omdat die eer meestal naar een team uit het westen ging. Mijn jeugd en tienerjaren stonden eigenlijk volledig in het teken van waterpolo. Dat ging eigenlijk per toeval. Onze huisarts zei dat het goed voor me zou zijn om een sterkere rug te krijgen en dat ik maar moest gaan zwemmen. Dat werd al snel waterpolo, want dat maakt het zwemmen een stuk interessanter. Met wedstrijdzwemmen zit je de hele middag te wachten om anderhalve minuut heel hard te kunnen zwemmen, terwijl je met waterpolo anderhalf uur bezig bent. Vanaf dat moment zag mijn jonge leven er heel gestructureerd uit: ik stond ‘s morgens om half zes op, lag om zes uur al in het water, drie keer per week in het onverwarmde Thialfbad (14, 15 graden watertemperatuur, geen pretje) en drie keer per week in het, gelukkig, verwarmde Sportfondsenbad, beide in het Spijkerkwartier. Half acht weer thuis om wat te eten en om acht uur naar school. Zes

dagen in de week en dan in het weekend een of twee wedstrijden. Ik speelde in een juniorenteam, maar deed ook al mee bij een seniorenteam. Die wedstrijden werden kriskras door het hele land gehouden. Zet me in een stad neer en ik weet bijna overal feilloos het zwembad te vinden. Komt ook omdat ik later scheidsrechter en coach ben geworden. Naast zwemtrainingen deed ik ook nog krachttraining en zaalvoetbal. TV kijken? Daar had ik geen tijd voor. Ik lag om negen uur ’s avonds al op bed. Ik ben zelfs nog een jaar coach geweest (bondscoach vind ik te veel eer) van het Arubaanse waterpoloteam. Ik werkte een jaar op de Universiteit van Aruba en gaf bij het waterpoloteam aan dat ik zo nodig wel een wedstrijd wilde fluiten. Ze hadden geen scheidsrechter nodig, maar wel een coach. Ik heb in dat jaar nog een interlandwedstrijd mee mogen maken, tegen Venezuela, met volksliederen en alles erop en eraan. Dat was een mooie tijd, in het Olympische Roli Bisslik zwembad in Savaneta. Ik ben nu nog steeds coach, van het derde herenteam in de tweede klasse Bond. Ik train ze niet, ik coach alleen tijdens de wedstrijden. Dat kan ik prima met mijn huwelijk en werk combineren.’ HvD

tussenstand

Goud Ik vrees dat dit mijn laatste column wordt.

Ja, ik begrijp uw eerste verdrietige reactie en ik stel demonstraties, petities en

handtekeningenacties zeer op prijs, maar er is zo’n geweldig precedent geschapen dat ik feitelijk geen keuze heb. Want weer scoort de HAN geweldig. Hoe vaak sturen onze boys and girls van Marketing niet persberichten rond dat er weer een student in de prijzen is gevallen, een opleiding de beste van Nederland is, een afstudeerscriptie beloond wordt met een mooie promotieplaats of een dure professor van een gerenommeerde Universiteit op bezoek komt. En nu hebben we weer een plek verdiend in een top-25. Alleen vrees ik dat de hele Marketingafdeling er angstvallig het zwijgen toe doet. En dat is ten onrechte want we halen in de top-25 een alleszins respectabele tiende plaats. Let wel: in de top-25 van ontslagvergoedingen in de semi-publieke sector. Daar scoort een onzer docent fantastisch met een gouden handdruk van € 280,000,- . Zegge: tweehonderdtachtigduizend euro. Hulde voor die prestatie. Reken maar even uit Hoezo dramatische uitval in het eerste jaar? Ergens in september interviewde Sensor zes kersverse eerstejaars over hun verwachtingen, dromen en wensen. Nu spreken we ze opnieuw als onderdeel van een drieluik (straks in juni de derde versie). Wat zijn hun ervaringen, hoe staan ze ervoor, zijn hun plannen en ambities gewijzigd? Wat blijkt? Alle zes hebben hun ideeën en verwachtingen wat bij moeten stellen, maar alle zes zitten ze nog op de HAN en buffelen verder. Lees hun wederwaardigheden vanaf pagina 16. HG

hoeveel jaarsalarissen dat voor u zijn. Nee, ik ga hier niet verklappen om welke docent het gaat (maar belt u gerust voor naam en rugnummer), lijkt me ook niet zo relevant. Veel belangrijker is het precedent dat hier geschapen is. Want als het College van Bestuur zo’n doorsnee docentje met 280 mille het bos in stuurt, dan begrijpt u dat HannaH zich allerminst met het dubbele zal laten afschepen. Kom maar met een mooi voorstel, CvB, en anders zien we elkaar bij de kantonrechter. Let the good times roll

HannaH sensor 10, jaargang 17 5

LAATSTE NIEUWS

Geld naar kleine vakken van ILS Het College van Bestuur schiet het Instituut Leraar en School (ILS) te hulp. Het ILS krijgt meer en vaker dan andere opleidingen te maken met switchersproblematiek en het draaiende houden van ‘kleine vakken’. Daardoor hebben ze het financieel zwaarder, en is de werkdruk hoger. ‘Daar komt nu verandering in’, aldus Yvonne Visser, directeur van ILS. ‘Veel studenten beginnen later in hun leven met een leraaropleiding. Ze zijn gestopt met een andere studie, of hebben er eerst één afgerond. Wij lopen als gevolg de Rijksbijdrage, die vier jaar per student overbrugt, mis. Geld dat we hard kunnen gebruiken voor onderwijskwaliteit. Daarnaast kampen gespecialiseerde, kleine vakken zoals Leraar Natuurkunde, met docenttekorten. Terwijl ze van groot maatschappelijk belang zijn. Het CvB heeft behalve extra fte’s ook een garantiesubsidie ter beschikking gesteld. Daarmee kunnen meer contacturen en draagvlak creëren en het onderwijs intensiveren.’ OH

Kleuters aande-Engelse- les

Dankzij haar scriptie op het gebied van Vroeg Vreemde Talenonderwijs (VVTO), heeft pas afgestudeerde Pabo-studente Dorien König de Pabo Scriptieprijs 2012 gewonnen. Op de openbare basisschool De Nijenoord in Wageningen onderzocht ze of Engels al eerder aangeboden kan worden dan alleen in groep 7 en 8, wat nu het geval is op de meeste Nederlandse basisscholen. ‘Uit onderzoek blijkt dat vroeg beginnen met het aanleren van een vreemde taal, in dit geval Engels, op veel vlakken gunstig uitpakt. Jonge kinderen hebben minder moeite met het scheiden van talen, en je kweekt daarnaast zelfvertrouwen. Ik ben in gesprek gegaan met leerlingen, hun ouders en leerkrachten. Het merendeel staat er positief tegenover, hoewel sommige leerkrachten bezorgd zijn over werkdruk en implementatie.’ Dorien heeft daarom methodes uitgetest om te zien of het werkt. ‘Vooral projectmatig aan de slag gaan werkt goed: spelenderwijs Engels aanleren tijdens ‘projecten’ als Sinterklaas, kerst, de winter, enzovoorts.’ Inmiddels werkt Dorien zelf op De Nijenoord als leerkracht. ‘Ik heb er niet alleen een baan aan overgehouden, maar kan met mijn eigen aanbevelingen aan de slag. Ontzettend leuk! We zijn nu bezig met een concrete invulling.’ OH

6

App prijs Verpleegkunde De opleiding Verpleegkunde heeft de zogeheten themaprijs gewonnen bij de Apps On wedstrijd van Surfnet. Verpleegkunde ontving de prijs voor de iPad App ‘Video Leersysteem. De opleiding krijgt nu een designer toegewezen voor hulp bij het maken van de definitieve versie van de App en hoopt verder op twee ICA-studenten om die versie te vervolmaken. HG

Voetbal in het donker maaike van helmond

Woensdag 19 december streden achttien teams tegen elkaar in de Nijmeegse Jan Massinkhal tijdens het Glowball toernooi: voetbal in het donker met slechts wat lichtgevende materialen ter oriëntatie. Dat de speciaal aangeschafte voetballen niet oplichtten zoals ze hadden moeten doen, mocht de sfeer niet drukken volgens Niels Bohnen. Samen met een aantal andere (oud)biologiestudenten vormde hij een team. ‘Het gaat toch om de gezelligheid en het is leuk om een keer aan zo’n bijzonder voetbaltoernooi deel te nemen.’ En bijzonder was het zeker. ‘Glowball is een hype in Amerika, maar nog uniek in Nederland’, vertelt Mayke Akkermans die samen met zes andere studenten dit evenement organiseerde in het kader van de minor Evenementenmanagement. ‘Van tevoren waren we bang dat er misschien niet genoeg animo zou zijn, maar we zaten binnen no time aan het maximale aantal deelnemers. Een groot succes dus!’ MvH

coos dam

‘All I want for Christmas is… a beachreader’

Op een donkere donderdagavond in december gingen zes studententeams van International Business and Management Studies in het auditorium van de FEM in Arnhem de strijd met elkaar aan om de Twinfield Businessplan Award. Hoewel alle teams hun best deden met de gebruikelijke presentaties, stak de Beachreader qua entertainment met kop en schouders boven de rest uit. Enkele juryleden moesten plaatsnemen in een paar strandstoelen. De een houdt een boek in zijn handen, de ander gebruikt de beachreader, een standaard die het boek voor hem vasthoudt. Terwijl een studente rustig gitaar speelt, vertellen enkele andere studenten het verhaal over hun product. Snel schakelen ze over naar hun onderzoeker in Florida, op het scherm te zien, die vertelt dat de verkoopverwachtingen goed zijn, maar dat hij nu eerst even gaat zwemmen met dat mooie meisje achter hem (een model op een poster). Intussen hebben de andere studenten zich rond het meisje met de gitaar verzameld en zetten ze het op een zingen: op de melodie van Mariah Carey’s kersthit zingt de groep in koor: ‘All I Want For Christmas, is a beachreaderrrrrrr’. Niet alleen het publiek, ook de jury is onder de indruk en wijst de Beachreader de overall prijs (€ 400) toe. HvD

sensor 10, jaargang 17 7

LAATSTE NIEUWS In Memoriam: Annelies Gorissen Met verslagenheid ontvingen wij het trieste bericht, dat - na een kort ziek zijn - onze collega Annelies Gorissen op 9 januari 2013 is overleden. Het overviel ons allemaal; ze was pas 63 jaar. Annelies was sinds 1975 werkzaam bij de HAN als administrateur. Eerst bij de Sociale Academie Gelderland, later bij de faculteit Techniek en vanaf 2002 bij het Service Bedrijf, met als aandachtsgebied de faculteit Techniek. Annelies was een gedreven vrouw met hart voor de student en docent. Voor hen ging ze door het vuur. De zaken moesten goed geregeld zijn; zo niet, dan ging ze door tot het voor elkaar was. Annelies was een fijne collega, zij bezat veel humor, kon ook explosief zijn, en toonde haar zorg voor naaste collega’s. Zij was voor velen een echte vriendin in het werk, maar ook daarbuiten. Wij zullen Annelies enorm missen. Ons medeleven gaat uit naar haar dierbaren, wij wensen hen veel sterkte met dit grote verlies. Collega’s van de service unit Financieel Economische Zaken

jichtcalculator Zo’n veertig derdejaars IPO-studenten en 19 studenten van de verdiepende minor van Industrieel Product Ontwerpen gaan voor ziekenhuis Rijnstate in het kader van het vak ‘Onderzoeksmethoden’ meerdere onderzoeken verrichten naar het gebruik van de jichtcalculator door huisartsen. De jichtcalculator is ontwikkeld op basis van een grootschalig onderzoek in de regio Arnhem – De Liemers. Tijdens de aftrap van het onderzoek gaven reumatoloog Matthijs Janssen en Marc Rinkes, manager Wetenschap en Kennis van het Leerhuis Rijnstate, een introductie over de jichtcalculator. Daarna konden de studenten hen in groepen interviewen over zaken als jicht, de jichtcalculator en het gebruik ervan door huisartsen. Door de introducties en interviews kregen studenten hun probleemstelling helder, deden zij meer informatie op over jicht en de jichtcalculator en deden zij allerlei ideeën op om, onder begeleiding van de HAN, hier onderzoek naar te doen. In januari vindt een onderzoekssymposium plaats waarin de studenten hun eindresultaten en aanbevelingen presenteren. Bron: HAN.nl

In Memoriam: Marian Ockers

carolien

Redactie Sensor Medezeggenschapsraad HAN Collega’s Subunit Vitaliteit

nies

Op Oudejaarsdag is totaal onverwacht onze oud-collega Marian Ockers overleden. In september jl. ging zij met vervroegd pensioen na meer dan dertig jaar als secretaresse te hebben gewerkt voor de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen en diens rechtsvoorgangers. De laatste jaren werkte zij als secretaresse voor Sensor, en daarna voor de Medezeggenschapsraad en de Subunit Vitaliteit. Marian had nog heel veel plannen voor de nieuwe fase in haar leven, maar helaas heeft zij daar maar heel kort van mogen genieten. Wij wensen haar familie veel sterkte bij het verwerken van dit verlies.

8

Het is alweer even geleden, maar net voor de kerst kreeg een groepje studenten van Eventmanagement het voor elkaar om tijdens een Santa Run 275 kerstmannen door de stad te laten rennen. Alles voor het goede doel van Serious Request. En ondanks het volhardende kerstmannenorkestje dat Let it snow, let it snow, let it snow bleef zingen, het was alleen maar regen dat uit de kersthemel viel. De doorweekte Kerstmannen renden dapper door. Ze kleurden de Nijmeegse binnenstad voor even helemaal rood, renden vijf kilometer en trotseerden met gevaar voor eigen leven het kruisende verkeer. De opbrengst? 1750 euro. RJ

maaike van helmond

Rode binnenstad voor het goede doel

Tophal op Papendal (meerkamp, discuswerpen, kogelstoten, hoogspringen) en een kracht- en herstelruimte. Met de bouw van de Arnhemhal is een permanente oplossing gerealiseerd voor álle topsporters die op Papendal trainen. Ook het Topsportrestaurant is zeer bijzonder. Hier wordt de inname van voeding van topsporters geregistreerd, gekoppeld aan hun behoefte. Hiermee is het mogelijk sporters individueel feedback en advies te geven over het te volgen dieet.In dit project werkt de HAN samen met onder meer het NOC*NSF. HG

coos dam

Door symbolisch toegangspasjes te overhandigen aan een drietal Olympische topsporters waaronder HANstudente Dafne Schippers, werd net voor de kerstvakantie de topsport-trainingsaccommodatie Arnhemhal op Papendal officieel geopend. Na het openingswoord van André Bolhuis, voorzitter van het NOC*NSF, volgde een indrukwekkende lasershow met verschillende sporten. De Arnhemhal bestaat uit twee verdiepingen en omvat onder meer een grote balsporthal, een sprinthal van 130 meter, een vechtsporthal, een technische atletiekruimte

sensor 10, jaargang 17 9

LAATSTE NIEUWS Kunst Verbind(e)t Het grensoverschrijdend project Kunst Verbind(e)t, een samenwerkingsverband tussen de gemeente Peel en Maas, Hochschule Niederrhein, de stichting Heptata en de HAN, kan dankzij een Europese subsidie dit jaar van start. Het project is gericht op mensen met een beperking die via de kunst hun leven mede invulling willen geven. Doel is daarbij om deelname van kwetsbare mensen in de maatschappij te bevorderen. In open ateliers en theaterwerkplaatsen aan beide zijden van de grens zullen het komend jaar workshops en exposities plaatsvinden. HG

HAN BOOTcamp in wijk, buurt en dorp Eind vorige maand is de praktijkwerkplaats HAN BOOTcamp van start gegaan. Op deze werkplaats werken wijkbewoners en professionals samen met studenten, docenten en onderzoekers van de HAN en vertegenwoordigers van de gemeente in buurtprojecten op het terrein van zorg en welzijn. De pilot is in Arnhem van start gegaan op initiatief van het HAN Instituut Sociale Studies (met name de opleidingen CMV en Creatieve Therapie) en Kenniscentrum HAN SOCIAAL. HAN BOOTcamp is een vernieuwend project om met verschillende groepen personen vanuit verschillende rollen samen te werken aan maatschappelijke verbetering in wijken en dorpen. Het behelst een leerwerkplaats gevestigd op een fysieke locatie in het onderzoeks- en leerobject, te weten de wijk of het dorp. BOOT staat voor Buurtwinkels voor Onderwijs, Onderzoek en Talentontwikkeling. Bron: HAN.nl

Carpoolen in Arnhem en Nijmegen Vanaf september loopt er een pilot die medewerkers de gelegenheid biedt vraag en aanbod voor carpoolen te matchen. Dit is mogelijk via het HAN Prikbord op Insite HAN. Op vier locaties zijn fysieke carpoolplaatsen gecreëerd; op de parkeerplaatsen van de Ruitenberglaan 26, Ruitenberglaan 31, Kapittelweg 33 en het Bisschop Hamerhuis. De plekken zijn herkenbaar aan de speciale borden. De pilot duurt zes maanden, daarna wordt het project ‘Carpool’ geëvalueerd. HG

10

lage temperaturen

Ook al is het koopavond in Nijmegen, vandaag kijk je wel uit om de stad in te gaan, het is namelijk steen- en steenkoud. Tenzij je natuurlijk meedoet aan de Stilettorun, die WEvents, een groepje studenten van de Minor Eventmanagement vandaag organiseert. Tegen de veertig vrouwen hebben de stoute schoenen - met hakken van minstens zeven centimeter - aangetrokken om mee te doen. Voor drie euro maken ze kans op een mooie prijs en steunen ze ook nog eens Pink Ribbon. De organisatie heeft werkelijk aan alles gedacht. Er zijn vuurkorven, je kunt glühwein krijgen en er is muziek. Er staat ook een paar honderd meter dranghek, want rennen op zulke hakken is geen sinecure, dan moet je niet ook nog eens een toevallige fietser te verstouwen krijgen. Toch is er al eentje die de eerste ronde valt. Gelukkig zijn er ook vier ehbo‘ers die het slachtoffer terzijde staan. Na een aantal rondes, die soms letterlijk met vallen en opstaan uitgelopen worden, gaat Martika Marcucci met het indrukwekkende prijzenpakket naar huis. De studenten schooiden namelijk voor maar liefst 1750 euro prijzen bij elkaar. Martika is er dagen later nog beduusd van. RJ william moore

Gewoon blijven kijken Dit voorjaar hangen er in de hal van de Kapittelweg in Nijmegen 14 schilderijen van Nadine Zanow. De schilderijen zijn een combinatie van abstract en figuratief, sommige manshoog, andere wat kleiner. Alle werken zijn op het eerste gezicht in pastelkleuren geschilderd, maar als je beter kijkt, dan zie je er ook iets zwarts aan, ook letterlijk. Nadine Zanow is geboren uit Bulgaarse ouders, opgegroeid in Amerika, verbleef jaren in Bulgarije, en woont nu in Beuningen. Al die plekken zijn terug te zien in haar werk, zoals in het schilderij White Swan, waarin een Bulgaarse koningin verscheen in het oorspronkelijke abstracte schilderij. In de hal zit een groepje studenten van Voeding en Diëtiek onder de kersverse expositie. Hebben ze de schilderijen al gezien? ‘Ja eigenlijk net voor de eerste keer. Ik weet niet wat ik er van moet vinden’, zegt een van hen. De rest van het groepje weet het ook

niet zo goed, maar blijft er toch naar kijken. Helemaal de bedoeling van de kunstenaar. ‘The longer you look, the more you see’, zegt ze. RJ http://nadinezanow.blogspot.nl/

william moore

william moore

Hoge hakken,

sensor 10, jaargang 17 11

flauwe en Handige, leuke, ties die je geniale applica pert Raïssa op volgens app-ex móet zetten.. je smartphone

To have Know How Met deze gratis app krijg je iedere dag een brainsnack; een wetenschappelijk, technologisch of historisch weetje waar jij de oorzaak of reden van mag bedenken. Bijvoorbeeld hoe een tankpistool weet dat de tank vol is. Of waarom drop niet typisch Nederlands is, of wat iemand nou linkshandig maakt. Bewaar en deel de leukste feiten via Facebook. Tot heden helaas alleen voor iPhoners.

Heb je een goede tip? Mail [email protected]

12

Coen Ideaal voor ZZP’ers die zelf hun administratie bij moeten houden. Met de Nederlandse app Coen (3,59€) kun je gemaakte uren en kilometers gemakkelijk registreren en linken aan klanten of projecten. Het overzicht (per dag, week of maand) kun je in een excel bestand exporteren naar je mailaccount, of laten synchroniseren door middel van iCloud. Handig!

Myhomeshopping Net ingetrokken in je nieuwe kamer of heb je misschien zelfs een appartement gekocht? Met de gratis Myhomeshopping app – de grootste online winkelstraat van Nederland - richt je ‘m in vanuit je eigen woonkamer. Of je nou op zoek bent naar een nieuwe fluitketel, lampenkap, badkamertegels of zitjes voor de kinderkamer. Laat je inspireren en sla je favorieten op, of koop ze direct in de desbetreffende webshop.

Astronaut Spacewalk Niet het goedkoopste spelletje (€3,59), maar wel knap gemaakt! De Astronaut Spacewalk app is voor een ieder met ruimtevaartdromen. Het spel laat je met een superrealistische simulatie allerlei klusjes opknappen rondom een spaceshuttle van NASA. Nodig: een flinke dosis engelengeduld want het duurt even voordat je het onder de knie krijgt. Alleen voor iPhone en iPod touch.

O

lga ordeelt

Sensor redacteur Olga Helmigh zet het mes erin

muziek film boek televisie

Gangster Squad

De maffia: een dankbaar onderwerp voor stoere schietfilms vol smerige oneliners en verraad. Wie heeft er níet een keer ‘Say hello to my little friend…’ en ‘You talkin’ to me?!’ uit zijn mond laten rollen: lip omhoog, neus opgetrokken en de ogen samengeknepen tot smiechterige spleetjes? Ik wel. Niet damesachtig, ik weet het, maar ik heb een zwak voor gangsters. Bij het zien van de trailer van Gangster Squad begon mijn hart dan ook direct sneller te kloppen. Heerlijke clichématige toestanden, zoals knallende pistolen, ouderwetse bad guys, vuile verwensingen, oorlogsverklaringen en spectaculaire confrontaties spatten van het scherm af, tegen een decor van classy nachtclubs, whisky, jazzbands, old-timers, stropdassen, bretels, hoeden, avondjurken, gangsterliefjes, drugs en hoeren. Vanaf de eerste minuut van de film wordt duidelijk dat in de late jaren veertig Mickey Cohen (de immer briljante Sean Penn) de stad Los Angeles volledig in zijn macht heeft. Omgekochte politiemachten, politici en rechters zorgen ervoor dat hij ontastbaar wordt en de boel runt op zijn manier: grootschalige drugshandel, het ronselen van meisjes, totale beheer van casino’s: de voormalig bokskampioen heeft macht, geld en status. De stad lijdt eronder. Burgers zijn bang en ‘autoriteiten’ ook. De naam ‘Cohen’ is genoeg om monden te snoeren en broeken te laten onderschijten van angst. Sergeant John O’Mara (Josh Brolin) is het spuugzat. Samen met een groepje agenten, twee scherpschutters en een afluisterpro besluit hij het imperium van Cohen kapot te maken. Eén van hen, Sergeant Jerry Wooters (Ryan Gosling, seks op twee benen!), is ondertussen verwikkeld in een romance met het opperliefje van de maffiabaas. Cohen kapotmaken gaat natuurlijk niet zomaar. Daar heb je een hoop kogels en veel lef voor nodig. Daar ontbreekt het de groep niet aan. Waar het ook niet aan ontbreekt is humor. Dat klinkt tegenstrijdig , maar het is fenomenaal verweven en geeft de film charme. Het relaas vormt een zeer vermakelijke, met vlagen tergend spannende en soms uiterst grappige film voor een ouderwets avondje uit. Trek die smoking en avondjurk maar uit de kast. En vergeet niet nonchalant een sigaret te roken en die aan te steken met een zippo. Weet je niet wat dat is?! Schaam je dan en zoek het als de sodemieter op. Capiche?!

sensor 10, jaargang 17 13

Een vleugje vreugde

Clownesk vertier in het Radboud ziekenhuis ‘Mama! Zag je dat?!’. Een klein meisje met paardenstaart kijkt met open mond naar twee clowns die een hondje voor haar maken van een ballon. We zijn in het Radboud ziekenhuis (Nijmegen) op de kinderdialyse afdeling. Geen vrolijke plek, maar studenten van de minor Creativiteitsontwikkeling proberen daar –ook al is het maar voor even- verandering in te brengen. Tekst: Raïssa Soeter, Fotografie: William Moore

‘Moesten we nou linksaf of rechtsaf na die truc?’ De spanning stijgt in de coulisse waar derde- en vierdejaars studenten staan te wachten voor ze op moeten. Allen vermomd als acrobaat, clown, goochelaar of danseres van het circus Okidoki. Weken is toegewerkt naar dit moment: optreden in het Radboud en later tevens in het Canisius Wilhelmina ziekenhuis, voor ernstig zieke kinderen. Om ze tussen alle ellende door, weer even te kunnen laten lachen. HET SCRIPT In de zoektocht naar de neus van een van de clowns gebeurt er van alles. Danseressen hoelahoepen, er is goochelarij en een duo voert acrobatische trucs uit. Het script is door de studenten zelf bedacht maar zij werden tijdens het gehele project begeleid door Frank Uiterwaal die zelf al 25 jaar optreedt met het acrobatiektrio in het Nijmeegse circus Caprioli. Uiterwaal gaf de studenten onder andere tips voor een zo vloeiend en soepel mogelijk optreden. Van goed de handen neerzetten bij een kopstand, tot het succesvol laten instorten van een menselijke piramide en advies als ‘omschrijf niet wat je doet, daar neem je de spanning mee weg’.

14

PRIVÉ SHOW Kinderen die te ziek waren om naar het podium te komen, konden een bezoekje op hun kamer verwachten. Na diverse hygiënische maatregelen (gewassen kleren, gedesinfecteerde handen en spullen, en een ieder die verkouden is mocht niet naar binnen) gaven clowns Oki en Doki daar nog even een privé showtje weg. Studente Pedagogiek Jennifer Koppenhol (a.k.a. ‘Doki’) : ‘Het was absoluut een uitdaging af te tasten hoe dicht je bij een kind kunt komen en hoe ver je kunt gaan. Improviseren op de kamer was dan ook veel spannender dan optreden op het podium omdat het één op één is. Daarnaast laat het je niet onberoerd om kinderen te zien die zo ziek zijn, maar we wilden niet dat dit ons spel beïnvloedde. Het zijn en blijven gewoon kinderen en het doel was ze juist even te laten vergeten dat ze ziek zijn.’ CIJFER Uit de evaluatieformuliertjes die de ouders van de kinderen na het optreden invullen, blijkt de missie geslaagd. Ook het kleine meisje met paardenstaart lacht. ‘Mama mag ik ook een cijfer geven? Een tien!’

De tussenstand Een jaar uit het leven van zes eerstejaars

Het nieuwe is eraf, het ritme zit erin en het begint erom te spannen: zal het de zes eerstejaars, die Sensor een jaar lang volgt, lukken om hun plannen waar te maken? In september deelden ze hun verwachtingen, dromen en wensen over hun studie en het studentenleven met ons. In dit tweede deel van het drieluik zoeken we hen op om te zien hoe ze er halverwege voor staan, wat er zoal gebeurd is en welke veranderingen ze hebben doorgemaakt. Redactie

16

Ekta Thawan

Lotte Lap Chris Bruens

Colin Adolfs

Wouter de Bever

Annemijn Happel

sensor 10, jaargang 17 17

‘Ik wil graag leidinggevende worden’

STUDIE ‘Ik hoopte begin dit studiejaar te ontdekken welke richting ik binnen economie op wil, en dat is gelukkig gebeurd. Géén Accountancy, zoals ik verwachtte, maar Bedrijfseconomie. Ik heb bij bouwbedrijf Koenders Totaalbouw, via mijn moeder die daar secretaresse is, een controller geïnterviewd. Zij vertelde dat geen dag hetzelfde is, ze de financiën overziet en werknemers aanstuurt. Dat klinkt goed: ik wil graag leidinggevende worden en zowel met mensen als cijfers werken. In klasgenoot en vriendin Chantal, met wie ik ook samen reis, heb ik een gelijkgestemde gevonden: zij gaat ook Bedrijfseconomie doen.’

Wie?

Lot te L ap (19) STUDIE: Bed

rijfseconom ie, Ar nhem WOONT IN: D uiven

TOT NU TOE ‘De opleiding vind ik niet zwaar; het valt enorm mee. Het scheelt dat ik de vakken écht leuk vind. Ik heb een goede balans gevonden tussen studeren, werken en uitgaan. Natuurlijk moet ik weleens een tentamen herkansen, maar over het geheel genomen gaat het me goed af. Het enige wat me tegenvalt is het reizen per trein. Het is maar een klein stukje vanuit Duiven, maar er is altijd iets aan de hand: vertraging, uitval van treinen, overvolle coupés: vréselijk. Ik leen vaak de auto van mijn ouders.

‘Het enige wat me tegenvalt is het reizen per trein: er is altijd iets aan de hand.’ WONEN & GELD ‘Nee, ik heb nog altijd niet de drang om op kamers te gaan: ik woon thuis. Mijn vaste lasten, van zorgverzekering tot collegegeld en studieboeken betaal ik nog steeds zelf dankzij mijn bijbaan bij McDonald’s en een lening van 300 euro bij DUO. Ik schrok wel toen ik de boekenlijst voor aankomend semester zag. Dat gaat weer een flinke duit kosten.’ HAN ‘Inmiddels ben ik gewend aan het ritme, hoewel ik het maf vind om tussenuren te hebben en op vrijdag vrij te zijn. Dat was op de havo wel anders. Ook heb ik moeite met leraren die rechtstreeks uit het bedrijfsleven voor de klas komen staan. Ze volgen niet de stof uit het boek, vertellen vanuit hun eigen beleving. Momenteel hebben we les van échte docenten. Dat is veel beter.’

coos dam

PRIVÉ ‘Mijn vriend en ik maken veel tijd vrij voor elkaar, en ik ga af en toe stappen in Bloopers op de Korenmarkt. Lekker thuis chillen met vrienden vind ik ook prima. Verder kijk ik nog steeds trouw Goede Tijden, Slechte Tijden. Vooral na een nachtdienst bij de Mac is dat heerlijk. Ook heb ik er een hamster bij: hamster ‘Hamtaro’.

18

Driedubbele pech

STUDIE ‘Ik vind de studie heel leuk tot nu toe. De theorie over de spieren en het lichaam vind ik het mooiste. Ik was ziek in de eerste tentamenweek. Ik had twee tentamens: ‘Veld en spelers’ en ‘Hoe daag je jongeren uit’. Ik heb ze wel gemaakt, maar niet gehaald. De vraagstelling is heel moeilijk. Ik hoop maar dat ik ze bij de herkansing haal. Bij de sportvakken heb ik wel voldoendes gescoord. Het lesgeven op een buitenschoolse opvang ging me ook goed af. Ik probeer gewoon te snappen wat ze willen. Ik ben een praktijkmens. Op het behalen van de theorie moet ik nog wat vinden. Ik ben inmiddels bezig met een topsportregeling. Nu pas. Ik moet allerlei papieren invullen en die sturen ze dan ergens naar toe. Dan wordt bekeken of ik ervoor in aanmerking kom. Met zo’n regeling kun je het rooster laten aanpassen en tentamens uitstellen, als dat nodig is.’

Wie?

Colin Adolfs (19

)

STUDIE: Spor t- en Bewegingsed ucatie WOONT IN: Kr anenburg (Duitsland )

TOPSPORTER ‘De laatste paar maanden was het niks met mij. Ik kreeg een keelontsteking waar ik maar niet van opknapte. Later bleek dat de bacterie zich in mijn bloed had genesteld. Toen kon ik voor de tweede keer aan de antibiotica. Ik heb nog wel meegedaan aan de Duitse kampioenschappen Taekwondo. Voor de zesde keer ben ik kampioen geworden. Na die kampioenschappen wilde ik mijn rust pakken en heb ik niet getraind. Ik zag mijn spieren dunner worden. Toen ik weer met trainen begon, schoot bij het sporten op school mijn arm uit de kom. Pas in het ziekenhuis konden ze hem terugzetten. Ondanks de tegenslag heb ik me gekwalificeerd voor de Europese kampioenschappen in maart. Ik ga alles op alles zetten om daar aan mee te doen.’

‘Ik ben een praktijkmens. Op het behalen van theorie moet ik nog wat vinden.’ PRIVÉ ‘Ik woon nog steeds in Kranenburg, en dat blijft zo. Met mijn vriendin is het helaas uit, na anderhalf jaar. Laten we het er maar op houden dat het niet zo goed liep.’

19

Een stap dichter bij volwassenheid KEUZE ‘In de vorige editie vertelde ik dat ik erachter kwam dat ik jongeren wilde helpen door de hulpverlening die ik zelf ooit kreeg. Pedagogiek sloot het meest aan bij wat ik wou, en ik heb nog steeds het gevoel de juiste keuze te hebben gemaakt. Hoewel de periode waar ik nu in zit, me minder aanspreekt. De focus ligt op het organisatorische gedeelte, en is minder praktijkgericht. Ik moet er goed bij blijven om niet achterop te raken, maar gelukkig heb ik drie van de vier tentamens gehaald.’ HAN ‘Het was wel even omschakelen van de middelbare school naar het HBO. Ik ging altijd met de bus naar school en moest ineens ook de trein pakken. Dat gaf in het begin een raar gevoel, maar inmiddels kan ik zeggen: ik voel me hier thuis. Ik sta als student steeds een stap dichter bij volwassenheid.’

‘Inmiddels kan ik zeggen; ik voel me hier thuis’ STUDIE ‘Ik vertelde eerder dat ik zou moeten wennen aan een klas met alleen meiden. Eerlijk gezegd mis ik de inbreng, sfeer en nuancering die jongens met zich meebrengen. In een grote meidengroep ontstaan snel kliekjes en zijn er kleine irritaties onderling. We moeten veel samenwerken en soms is dat lastig, maar ik probeer gewoon mijn eigen ding te doen. Ik heb ondertussen met mijn studieloopbaanbegeleidster gepraat over mijn chronische vermoeidheid. Zij heeft extra voorzieningen kunnen regelen; zo krijg ik indien nodig meer tijd en mag ik extra lessen verzuimen. Daar heb ik nog geen gebruik van gemaakt, maar het is fijn dat het kan.’ PRIVÉ ‘Ik heb het nog steeds goed bij mijn ouders maar zou wel graag met mijn vriend op kamers willen. Alleen op kamers zie ik niet zitten, dat lijkt me niet gezellig. Maar omdat ik nog in Arnhem woon, mis ik wel eens een Nijmeegs feestje, aangezien ik altijd een slaapplek moet regelen. In dat opzicht heb ik ‘mijn studentenstad’ nog niet helemaal ontdekt, helaas. Sinds 1 oktober heb ik eindelijk een ov-kaart, zó fijn! Daardoor ga ik vaker naar concerten en zo. Maar verder is er weinig veranderd: ik ben nog steeds klassenvertegenwoordigster en werk als oppas en donateurwerver voor onder meer het Rode Kruis en Artsen Zonder Grenzen. Bevalt allemaal prima!’

20

Wie?

Annemijn Happel (17) STUDIE: Pedagogiek, Nijmegen WOONT IN: Arnhem

‘De verleidingen liggen letterlijk voor de deur’ STUDIE ‘Ik wilde graag ontdekken of ik genoeg met kinderen klik om basisschoolleraar te worden. Dankzij mijn stage in groep 1 en 2 weet ik dat dit inderdaad zo is, hoewel ik meer interesse heb in de bovenbouw. Laatst stond ik een dag voor groep 5, en dan heb je écht gesprekken met kinderen. Converseren met kleuters is natuurlijk anders: je knutselt wat en geeft spelenderwijs les. Toch zijn ze al slimmer dan je zou denken. En ze kunnen je plotseling omhelzen en zeggen dat ze je aardig vinden. Heel schattig. Kortom: ik weet nu zeker dat ik de goede opleiding heb gekozen, maar kijk uit naar mijn volgende stage. Die zal ik doen in groep 8 op dezelfde school.’

Wie?

Chris Bruens (21 ) STUDIE: Pabo , Ar nhem WOONT IN: D uiven

TOPSPORTER ‘Balans vinden tussen studeren en op mezelf wonen is helaas nog niet gelukt. Ik woon nu een paar maanden in een appartement boven de Korenmarkt, samen met twee vrienden. De verleidingen liggen letterlijk voor de deur. Ik ga best veel uit, van Aspen Valley tot Plaza. Door mijn stage ga ik wel iets minder tot het gaatje. Het is stevig aanpoten: huiswerk, lesvoorbereidingen, stage, tentamens. De kerstvakantie heb ik gebruikt om in te lopen.’

‘Mijn ontwikkeling gaat de laatste tijd rapper dan eerst; je leert veel in deze fase van je leven.’ WONEN EN GELD ‘Ik heb een paar weken bij MediaMarkt gewerkt. Ik houd van verkopen, ben een tijdje sales trainer geweest. Maar ik vermijd gladde praatjes. De heersende cultuur bij MediaMarkt bleek niet mijn ding, dus ben ik opgestapt. Ik krijg nog wat uitbetalingen van mijn vorige werk en leen bij DUO. Daar red ik het voorlopig mee. Verder let ik op supermarktaanbiedingen. Daar ben ik verbazingwekkend goed in geworden, haha. Wonen op kamers bevalt tot nu toe prima: meer vrijheid, lekker m’n eigen tempo bepalen. Ik kook graag en probeer gezond te eten. Hoewel al die lekkere eettentjes voor de deur zeker helpen als ik te moe ben of zin heb in iets makkelijks.’ PRIVÉ ‘Er is de afgelopen tijd wel het een en ander gebeurd, maar inmiddels ben ik weer vrijgezel. Ik concentreer me nu op mijn studie en stage, ga gezellig stappen met vrienden en blijf me ontwikkelen. Dat gaat de laatste tijd rapper dan eerst; je leert veel in deze fase van je leven. Ik ben dan ook benieuwd wat de komende periode gaat brengen.’

21

Popupkluppen en longboarden STUDIE ‘Ik moet mijn propedeuse halen vóór februari, omdat ik het vorig jaar niet gehaald heb. Dat was dan ook mijn doel begin dit studiejaar: de schouders eronder en mijn P halen. Dat gaat, zoals het er nu voor staat, lukken. Nog een paar toetsen en projectafrondingen en dan heb ik ‘m. Daarna begin ik direct met het tweede jaar: een semester Create Interactive Content Application.’ TOT NU TOE ‘Vorig jaar verslofte ik vakken die ik niet leuk vond, maar dat heb ik nu met wat zelfdiscipline onder de knie. Alle communicatieve vakken, waarin je verslagen moet schrijven, vind ik nog steeds vreselijk saai en irritant, maar ik heb geleerd van mijn fouten. Af en toe moet je gewoon doorzetten en je doel voor ogen houden.’

‘Ik heb geleerd van mijn fouten.’ WONEN EN GELD ‘Ik woon nog steeds in een groot souterrain in het Arnhemse Spijkerkwartier, met veel plezier. Ook pendel ik trouw naar Den Bosch, waar ik vandaan kom en waar mijn vriendin Loes woont. Dat doe ik per trein óf auto, want ik heb kortgeleden mijn rijbewijs gehaald. Een bijbaan heb ik niet, ik wil me focussen op mijn studie en het inlopen van alle vakken. Zodoende is mijn financiële situatie hetzelfde als eerst: ik leen maximaal bij DUO, heb een uitwonendenbeurs en krijg een toelage van mijn ouders. Daarmee red ik het prima.’ SKATEN ‘Samen met een groep longboardskaters hebben we bij de gemeente Arnhem officieel geregeld dat we in de parkeergarage onder het Centraal Station gebruik mogen maken van de onderste verdieping. Daar staan altijd weinig auto’s, en het is er perfect om te skaten. Lekker indoor, gratis en nu ‘legaal’. Voorheen werden we weggestuurd.’ UITGAAN ‘De laatste tijd ga ik zelden uit. Heb het wel een beetje gehad in Arnhem, en vind nu andere dingen belangrijker, zoals mijn studie en chillen. Alhoewel PopUpKlup wel een leuk nieuw initiatief is: een tijdelijk rondreizende club in leegstaande panden. Daar ben ik twee keer heen geweest en dat is zeker voor herhaling vatbaar. Verder kijk ik samen met Loes naar de serie Once Upon A Time en bezoek zo af en toe een concertje. Ik kijk vooral uit naar het festivalseizoen, dat is mijn favoriete tijd.’

22

Wie?

Wouter de Bever

(18)

STUDIE: Com municatie & Multimedia Desig n, Ar nh em WOONT IN: op kamers in Ar nhem

Steeds meer t huis HEIMWEE ‘Ik krijg steeds meer het gevoel ‘thuis’ te zijn in Nijmegen. De heimwee die ik eerst zo sterk had naar mijn thuisland Sint Maarten, is iets afgenomen. Ik ben in de vakantie terug geweest en dat deed me goed. Ik zie nu in dat ik het hier zelf leuker moet gaan maken door meer mensen te ontmoeten en activiteiten te ondernemen.’

Wie?

Ek ta Thawani (1 7) STUDIE: Life Sciences WOONT IN: N ijmegen

PRIVÉ ‘Ik heb niet echt een geweldige tijd achter de rug want ik ben veel ziek geweest. Naast een ontstoken wortelkanaal had ik ook last van opgezwollen voeten door de aandoening colitis ulcerosa, een chronische ontsteking van de dikke darm. Ik moest veel naar het ziekenhuis voor testen en behandelingen. Ik miste op dat moment mijn ouders heel erg. Op zulke momenten zie je in hoeveel ze eigenlijk voor je betekenen.’

‘Ik heb voor de eerste keer in mijn leven sneeuw gezien!’ HOLLAND ‘Er zijn ook zeker leuke momenten geweest. Zo heb ik voor het eerst in mijn leven sneeuw gezien! Ik vond het prachtig, bleef maar glimlachend uit het raam kijken. Met mijn huisgenoten heb ik een sneeuwballengevecht gehouden, en oliebollen geproefd. Lekker! Ik ben ook naar het Duitse Oktoberfest geweest. Ik schrok wel een beetje van die dronken soldaten in uniform en hou niet zo van bier, dus ben niet lang gebleven.’ TOEKOMST ‘Ik heb nog niet de behoefte een baantje te zoeken omdat ik het wat betreft inkomen wel red en me wil kunnen focussen op mijn studie en sociale leven. Op Sint Maarten deed ik veel voor de gemeenschap, en dat mis ik wel. Ik ga dan ook uitzoeken wat de mogelijkheden zijn, en hoop snel ergens aan mee te kunnen werken. Verder staat het nemen van salsalessen nog steeds op mijn to-do lijst, en hoop ik de aankomende maanden meer mensen te ontmoeten en meer van Europa te zien.’

23

‘Ik ben positief verrast. Ook door mijn eigen enthousiasme’

24

Nieuwe CvB-voorzitter Kees Boele

‘Cultuur is bepalender dan structuur’

Ruim een maand is Kees Boele nu de nieuwe bestuursvoorzitter. Hij kwam met een duidelijk andere insteek binnen dan zijn voorgangers. Meer gefocust op cultuur, op sfeer, niet alleen op ‘in control’ zijn. Hij wil graag meer op inhoud koersen en houdt niet zo van ranking en scores. Hij voerde inmiddels al talloze gesprekken met bestuurders én met mensen op de werkvloer. ‘Wat de HAN zoekt, appelleert aan mijn drijfveren.’

coos dam

Han Geurts

Kees Boele Per 1 december heeft Kees Boele zijn baan als voorzitter van het college van bestuur van de Christelijke hogeschool Ede verruild voor dezelfde functie bij de HAN. Boele (1961, getrouwd, drie kinderen) heeft in Rotterdam (Erasmus Universiteit) economie gestudeerd en is daar ook gepromoveerd. Een tweede studie (filosofie) heeft hij in Amsterdam aan de Vrije Universiteit afgerond. Aan deze universiteit hoopt hij half januari 2013 te promoveren in de theologie. Daarvoor heeft hij jarenlang onderwijservaring opgedaan als docent en als hoofd Commerciële Economie aan de (toenmalige) Hogeschool Brabant. Momenteel is Boele ook lid van het bestuur van de HBO-raad.

Waarom besloot je naar de HAN over te stappen? Kende je de hogeschool en zijn cultuur? ‘Daar zat een push- en een pull-factor aan. Aan de push-kant staat de Christelijke Hogeschool Ede. Het is goed dat daar na bijna negen jaar eens een andere kapitein op het schip komt. Je moet zorgen dat je niet te voorspelbaar wordt. De opdracht die ik bij mijn start daar meekreeg was ook wel klaar. Ik heb zelfs overwogen om weer terug het onderwijs in te gaan; daar ligt toch wel mijn hart. Maar er was ook een pull aspect. Ik heb hier heel veel gesprekken gevoerd en ik had daarbij steeds het gevoel dat er een match was. Ik ga daarbij graag af op mijn basisintuïtie en die zei dat de HAN op zoek was naar een ziel, naar iemand met hart voor het onderwijs. Bij andere hogescholen focuste men meer op groei, of op reorganisatie. De HAN was meer op zoek naar een voorzitter die op verbinding focust, die enthousiasmeert. De hogeschool heeft een organisatie die staat, een goed instellingsplan en een gezonde structuur en dito financiën. Waar men naar streeft, is een kwaliteitscultuur met een warme dimensie en een goede sfeer. Dat sprak mij bijzonder aan.’ Wat heb je gedaan om je voor te bereiden op deze ‘klus’? ‘Voordat ik mijn definitieve keuze bepaalde, heb ik een vijftal dingen gedaan. Ik heb eerst uitvoerig gesproken met mijn inner circle: mijn vrouw en twee oudste kinderen en een stel goede vrienden. Mensen die mij goed kennen en wiens advies ik zeer hoog schat. Die pleitten sterk voor deze keuze. Daarnaast heb ik mijn idee aan enkele toezichthouders en vertrouwelingen binnen mijn hogeschool in Ede voorgelegd. Wat zou mijn vertrek betekenen en hoe staan zij er tegenover? Ze hadden het wel aan zien komen en er rekening mee gehouden. Ten derde heb ik mijn netwerk aangesproken om meer te weten te komen over de HAN. Hoe staat de hogeschool landelijk bekend? Wat zijn de meningen over de HAN? Daarnaast heb ik me zorgvuldig ingelezen in beleidsplannen en stukken als het jaarverslag en de keuzegids. En als laatste heb ik grondig laten inwerken wat er van mij gevraagd wordt. Ik vroeg en vraag ook nu nog aan iedereen: wat is je belangrijkste advies aan mij als ik deze baan aanneem? De antwoorden zijn dan vaak eenduidig: zichtbaarheid, aandacht, motiveren, sturen op kwaliteit. Aspecten die mij zeer aanspreken.’

26

Je bent nu een kleine maand bezig. Wat zijn je eerste ervaringen? ‘Ik ben positief verrast, in dubbele zin. Ik proefde wel in mijn gesprekken dat de bezieling voor goed onderwijs er is, maar dacht vooraf uit de verhalen te kunnen concluderen dat die wellicht wat gedempt was. Maar dat blijkt een grote verrassing; medewerkers hebben echt veel hart voor het onderwijs, er is een enorm enthousiasme en de drive blijkt sterker dan verwacht. Aan de andere kant sta ik zelf; ik heb goed over deze stap nagedacht. Ik ben bepaald geen carrièrejager, ik heb meer mijn gevoel gevolgd en dat zegt nu steeds sterker dat het een goede stap is geweest. Ik ben positief verrast, ook door mijn eigen enthousiasme. Ik heb een paar weken geleden een mail naar alle medewerkers gestuurd om mezelf te introduceren. Daar heb ik veel positieve reacties op gehad, vooral over de enthousiasmerende toon.’ Wat zijn je eerste stappen. Waar gaan we de handtekening van Kees Boele als eerste terugvinden? ‘Mijn eerste voorstel zal worden om de vele activiteiten, plannen en werkzaamheden die nu plaatsvinden in het kader van de kwaliteitscultuur - waar Kristel (Baele, CvB-lid, red.) al mee begonnen is - tot een samenhangend meerjarig proces te smeden. Ik wil bij dat proces zoveel mogelijk mensen betrekken. Ik geloof namelijk heilig dat cultuur op lange termijn bepalender is voor kwaliteit dan structuur. Uit rapporten van het Sociaal en Cultureel Planbureau blijkt dat mensen die in het hbo werken dat voor 90 procent doen vanwege de inhoud van het werk. En eveneens voor een heel hoog percentage vanwege de zelfstandigheid en de sfeer. Als dat de drijfveren zijn van onze medewerkers, dan moeten we op die punten verbinden. Hoe kunnen we de resultaten op inhoudelijke ambitie verbeteren? Op die manier wil ik samen met Kristel balans brengen tussen structuur en cultuur. Ik hou niet zo van ranking en scores zonder meer. Die zijn wel belangrijk maar meer als uitkomst, als ge-

volg. Ik wil meer focussen op drie belangrijke zaken. Ten eerste de inhoud van de koers, dat wil zeggen je prioriteiten zoals vastgelegd in het instellingsplan. Ten tweede op een kwalitatief hoog niveau van onderwijs en onderzoek. Dat leid ik vanzelfsprekend af uit accreditaties, maar vooral ook of het bedrijfsleven of de zorginstelling zegt: wij nemen graag een HAN’er in dienst, vanwege diens kwaliteit en attitude. En tenslotte wil ik focussen op de tevredenheid, zowel van de studenten als van de medewerkers en de werkgevers. En ik proef dat wat de HAN zoekt appelleert aan mijn drijfveren. Ik wil er graag aan bijdragen dat studenten en personeel in een flow komen. Het proces dat daartoe moet leiden, wil ik niet alleen met leidinggevenden ontwerpen, maar ook met mensen van de vloer.’ Waren er bij interim Lieteke van Vucht Thijssen gefronste wenkbrauwen over haar leeftijd, bij Kees Boele zijn die er ook, maar dan rond zijn christelijke achtergrond. Hoe gaan we die achtergrond merken? ‘Die discussie intrigeert mij ook. Als Christen sta ik op een bepaalde manier in het leven. Ik word bestuurder van deze hogeschool op een dienende wijze. De hogeschool is er niet voor mij, ik ben er voor de hogeschool. Ik zit hier niet voor mijn carrière, ik ben intrinsiek gemotiveerd voor het hoger onderwijs. Wat ik belangrijk vind, is wat met een klassiek woord Bildung heet. Onderwijs is niet alleen opleiden voor de arbeidsmarkt; de ontwikkeling als mens is zeker zo belangrijk, dat is van oudsher zo. Ik hoop dat we onze afgestudeerden ook een visie kunnen meegeven, een gevoel van verantwoordelijkheid, normen en waarden. En als medewerkers bang zijn dat ik als een soort moraalridder ga optreden, dan hoop ik dat ze me snel uitnodigen voor een gesprek.’ In je eerder genoemde eerste mail naar het personeel zeg je dat de kwaliteit van het onderwijs de stemvork moet zijn; niet alleen meetbaar, maar ook merkbaar. Wat bedoel je daarmee? ‘Het merkbaar zijn zit hem vooral in de sfeer, de cultuur die op de hogeschool heerst. Als die goed is, bevordert dat de kwaliteit. Als bestuurder moet je niet alleen ‘in control’ willen zijn. Het moet “en en” zijn. Natuurlijk moet je zorgen dat zaken goed geregeld zijn, maar niet bloedeloos. Er is ook behoefte aan gemeenschapszin en couleur locale, zoals ook in het instellingsplan staat, trouwens.’ In dezelfde mail stel je dat je voorlopig zult luisteren, kijken, ervaren, praten om zo goed de medewerkers te leren kennen. Hoe zie je dat voor je? ‘Daar ben ik al volop mee bezig. Ik heb al een eerste ronde bij de faculteiten gehad, bij het Service Bedrijf. Ik ben al een aantal keren willekeurig ergens naar binnen gelopen om een praatje te maken; docentenkamers, maar ook gewoon op werkkamers of zo maar op de gang. Dat zijn meestal hele goede ge-

sprekken. Vaak zit ik er dan wel een half uur. Ook met studenten wil ik regelmatig praten. Op die manier proef ik wat er leeft en waar behoefte aan is.’ Als ik even advocaat van de duivel speel: iemand met een fulltime baan en een gezin met drie kinderen heeft twee studies afgerond, bijna zijn tweede promotie. Hoe vallen die zaken te combineren en waar wordt op bezuinigd? ‘Daar heb ik wel een paar verklaringen voor. De eerste is de context van het werk. Ik probeer als bestuurder een heel duidelijke koers te varen. De sfeer moet goed zijn, samen moet er een collectieve ambitie liggen. Als je dat als bestuurder voor elkaar hebt, scheelt dat een heleboel werk. Ten tweede geloof ik niet in werkweken van tachtig uur. Er moet en kan ook tijd zijn voor andere zaken. En tenslotte wil ik altijd graag ‘to the point’ komen. Een duidelijk idee welke kant je op wilt, geeft richting aan je werk en eveneens aan je andere bezigheden. Studeren en promoveren is voor mij ook een soort intellectuele ontspanning. Ik maak echt veel tijd vrij voor mijn gezin en vind het ook heerlijk om ’s avonds een flink stuk te studeren. En dat ik van mijn vorige Raad van Toezicht de kans kreeg om een studie-sabbatical te nemen, scheelt natuurlijk ook. Voorts heb ik weinig nevenfuncties.’ Ken je Sensor, het magazine van de HAN? Hoe sta je tegenover een onafhankelijk magazine voor een hoger onderwijsinstelling? Zinvol? Nuttig? Wat zou de functie van een dergelijk magazine moeten zijn? ‘Ik ben een hartgrondig voorstander van een onafhankelijk magazine. Het hoger onderwijs heeft zo’n platform voor debat en meningsuiting nodig. En ik houd van een sfeer van openheid en vertrouwen. Ik vind het bovendien leuk als er een creatief en kritisch blad ligt. Ik heb al een aantal edities van Sensor gelezen, maar ken het blad nog niet goed genoeg om er nu al een oordeel over te geven.’

‘De leergemeenschap heeft behoefte aan een warme dimensie’ sensor 10, jaargang 17 27

52

rs

nl

LOVE IT...

MET AL JE VRIENDEN IN ACTIE KOMEN

KOM OOK IN ACTIE CHECK FIGHTCANCER.NL

Het best bewaarde supermarktgeheim Biologische kip 930 gram

Plofkip 2.350 gram

meer nieuws, achtergronden, foto’s, films 95% van alle kip in de supermarkt is plofkip. Zo’n dier kan soms nauwelijks meer lopen.

www.wakkerdier.nl

HAN-studenten winnen Diëtetiekprijs

Het belang van groente & fruit Sophia Hendriks en Jutta van Hooft, pasgeleden afgestudeerd op Voeding en Diëtetiek, hebben met hun afstudeeropdracht een prijs in de wacht gesleept. De ‘Kellogg’s Prijs voor Diëtetiek’, in het leven geroepen door de Amerikaanse producent van voedingsmiddelen, werd voor het eerst in Nederland uitgereikt. De twee studentes wonnen met hun ‘I nterventieprogramma Groente & Fruit’, opgezet en uitgevoerd in Zweden. ‘Maar ook in Nederland is ons programma implementeerbaar.’ Olga Helmigh Zowel Jutta als Sophia wilden graag een afstudeerproject in het buitenland doen. ‘Eerst dacht ik aan Spanje, maar na een vakantie in Zweden, wist ik: in dit land wil ik een tijdje werken’, vertelt Jutta. ‘Deze opdracht was een perfecte combinatie tussen het aangaan van een interessante uitdaging op het gebied van diëtetiek én mijn wens om te wonen in Zweden.’ Via hun projectbegeleider, Annemarie Nijhof, raken ze in contact met een opdrachtgever in de Zweedse provincie Västerbotten. ‘Uit onderzoek , gehouden onder (toekomstige) ouders, bleek dat niet voldaan werd aan de Zweedse aanbevelingen voor groente- en fruitconsumptie onder jonge gezinnen. Onze taak was om een programma te ontwikkelen dat de inname verhoogt, zodat er minder kans bestaat op gezondheidsproblemen.’ TOEGANKELIJK Er werd onder meer gekeken naar de belemmeringen, aangedragen door de ondervraagden: ‘gebrek aan tijd’, ‘gezond eten is te duur’ en ‘ik kan niet goed koken’. Jutta: ‘Op basis van alle verworven data hebben we een voorstel ontworpen, in samenwerking met een pre-school, een soort crèche waar kinderen tot vijf jaar samen met hun ouders komen. We hebben recepten ontwikkeld en daarbij rekening gehouden met bijvoorbeeld de vier seizoenen en diepvriesgroenten. Sommige groente zijn seizoensgebonden, en daardoor goedkoper in die periode. Diepvriesgroenten zijn net zo gezond als versproducten, maar kosten minder.

Daarnaast hebben we het toegankelijk gehouden. De recepten zijn gratis verkrijgbaar op school. Ook wordt het ontbijt, mét fruit, verzorgd door de school, wat de drempel verlaagt voor de ouders.’ EIGEN BODEM Kellogg’s is ooit in België gestart met de ‘Prijs voor Diëtetiek’, om zo onderzoek te stimuleren en jonge diëtisten aan te moedingen. De jury selecteerde het winnende duo uit vier ingestuurde scripties van verschillende HBO Voeding & Diëtetiekopleidingen, op basis van deze conclusie: ‘Hun voorstel biedt praktische voorbeelden en aanknopingspunten die de inname van groente en fruit door jonge gezinnen willen bevorderen. Het programma is ontworpen op basis van degelijk, wetenschappelijk vooronderzoek.’ De winnaressen zijn beloond met 1000 euro. ‘We waren blij en verrast dat we hebben gewonnen’, aldus Jutta. ‘Ook in Nederland eten jonge gezinnen te weinig groente en fruit, dus ons programma is eventueel ook te gebruiken op eigen bodem.’ Wat betreft haar periode in Zweden, is Jutta veel duidelijk geworden. ‘Ik ben bezig met emigreren. Als alles volgens plan verloopt, vertrek ik in augustus naar Zweden. Ik voel me daar thuis.’

Jutta van Hooft en Sophia Hendrik

s 29

harten jagen

Samba, cha cha, rumba, jive, paso doble. Bij het lezen van deze woorden gaan bij sommige lezers de harten sneller kloppen. Dat gold ook voor Dave Mateman, hoofddocent Built Environment. Jarenlang danste hij met zijn Latin Formation Team op hoog niveau tegen internationale tegenstanders. Totdat hij zijn passie voor dansen herontdekte met de Argentijnse tango. Dave is zo weg van deze hartstochtelijke dans dat hij inmiddels zelf dansleraar is geworden. Herman van Deutekom

Zoals zoveel jongemannen van 16, 17 jaar moest Dave van zijn ouders op dansles. In zijn buurt, in Doetinchem, woonden veel jongeren van dezelfde leeftijd. Die gingen ook allemaal op dansles, bij dansschool Vieberink. ‘En dat op een leeftijd dat de hormonen door je lijf schoten’, glimlacht Dave. ‘Je mocht ongestraft een meisje bij hand en heup vasthouden, ook al was je nog te verlegen om haar aan te kijken. Daar ontstonden ook wel relaties uit. Ja, ik heb er ook een vriendinnetje aan overgehouden.’ Internationaal Niet alleen was het leuk om als groep met het dansen bezig te zijn, de meesten hadden ook aanleg. ‘We gingen elk jaar op voor het volgende examen. Zo kwam onze groep steeds hoger en dansten we wedstrijden tegen andere dansteams uit de regio, uit Nederland en later zelfs internationaal. Na drie jaar dansen werd de vriendengroep gevraagd om te dansen voor het Latin Formation Team. Binnen dit team danste je de samba, cha cha, rumba, jive en paso doble. De groep is overal in Europa geweest: Dortmund, Wenen, Parijs, Stavanger, Oslo, Lissabon. ‘Mijn eerste danspartner is ook mijn eerste vriendin geworden. Na onze studie stopten we met dansen. Dat was eigenlijk ook meteen het einde van onze relatie.’ Oostbloklanden Toen Dave zijn volgende vriendin en huidige vrouw leerde kennen, bleek zij ook gek te zijn van dansen. ‘In die tijd woonden en werkten we in Utrecht, dus daar dansten we ook. Totdat mijn werk terug naar Zevenaar verhuisde, en wij mee verhuisden. Daardoor kwamen we in hetzelfde team van dezelfde dansclub terecht waar ik het dansen heb geleerd. We deden mee aan Europese en Wereldkampioenschappen. Die waren vooral veel in Oostbloklanden. Dat was wel een schrijnend contrast. Goed beschouwd hadden wij alles en zij niks. Als er een EK in Nederland was, kwamen ze na drie dagen rijden in een derdehands bus aan. Overnachten gebeurde in de bus. En douchen ho maar. Die mensen kwamen helemaal kapot aan, en dan moesten ze ook nog dansen.’

30

Stoppen In het seizoen 1996/1997 nam het danspaar een belangrijke beslissing: ‘Nadat ons tweede kind was geboren, besloten we te stoppen met wedstrijddansen. De inspanning werd te groot. We trainden zes keer per week. Met één kind lukte dat nog. Tijdens een EK in Portugal ging onze paar maanden oude dochter gewoon mee. En tussen het dansen door gaf mijn vrouw haar de borst.’ Maar goed, het bloed kruipt waar het niet gaan kan. De kinderen werden groter en het dansen kriebelde, hoewel niet noodzakelijkerwijs het Latin dansen. ‘Er was een open huis bij Flor de Fango, een dansschool in Arnhem, gespecialiseerd in de Argentijnse tango. Ik had er weleens over gehoord en was er nieuwsgierig naar. We werden er meteen door gegrepen. Het voelde als thuiskomen. De Argentijnse tango is een improvisatiedans. Geen enkel figuur staat vast. Dit in tegenstelling tot Latin en Ballroom, waar overal regels voor gelden. Voor mij was het de combinatie van dansen, vrijheid en mooie muziek die het hem deed.’ Versieringen Maar hoe kun je een improvisatiedans dan aan iemand leren? ‘Het is natuurlijk niet alleen maar improvisatie. Je werkt met bepaalde sequenties, bepaalde figuren. Maar nooit in dezelfde volgorde. En er is altijd ruimte in een figuur om iets anders te doen. De basis van de tango: de harten volgen elkaar. waar mijn hart naar toe wil, gaat haar hart ook. De man is de leider. Dat moet duidelijk zijn. De vrouw moet voelen waar de man heen gaat. En de man moet er rekening mee houden dat de vrouw er klaar voor is om hem te volgen. Haar hart is op hem gericht, zodat zij weet wat hij wil. De vrouw maakt de versieringen, de man moet het faciliteren. En de kunst is om dit over te brengen op onze cursisten.’

‘De man is de leider, dat moet duidelijk zijn’ sensor 10, jaargang 17 31

coos dam

Passie

coos dam

‘Voor mijn gevoel bleef het publiek een half leven stil.’

Passie

coos dam

De dans van zijn leven

32

Toen Dave en zijn vrouw besloten te gaan trouwen, grepen ze de gelegenheid aan om de eerste dans groots aan te pakken. Het gebeurt niet zo vaak dat de bruidegom een aardig stukje kan dansen. Meestal volgen familieleden al na tien seconden. Zo niet bij Dave’s bruiloft: ‘We kozen voor een mooi stuk muziek, een rumba’, weet Dave als de dag van gisteren. ‘We hadden samen met onze dansleraar een speciale choreografie bedacht. Tot aan de bruiloft hadden we flink geoefend, nu moest het op de dag zelf nog even goed gaan. Het licht ging uit, de spot aan. De eigenaar van de feestzaal kondigde ons aan. Ik krijg er nog kippenvel van’, lacht Dave. ‘In het begin moest ik even slikken, maar toen we eenmaal op weg waren, ging het vanzelf. Voordeel van veel oefenen. De dans eindigde met een eindpose. En de bedoeling is dat het publiek dan gaat klappen. Voor mijn gevoel bleef het publiek een half leven stil. En opeens was er het dankbare applaus. Iedereen was er zo van onder de indruk dat men vergat te klappen. Die dans vergeten we nooit meer.’

Party time

Donderdag 13 december was het weer tijd voor de jaarlijkse biercantus van studentenvereniging STURAD in Villa van Schaeck. En jawel, het bier vloeide in overvloed en alle aanwezigen zongen of hun leven ervan afhing, daarin aangevoerd door de cantors. Dit jaar was de biercantus voor het eerst ook toegankelijk voor niet-leden. Sjaantje Oomen, voorzitter van STURAD: ‘Zo kan iedereen zien wat een gezellige en leuke vereniging wij zijn. Zo’n feestje wil je toch niet missen?’ En met de ene meezinger na de andere, vergezeld van wat bier uit een gieter, zat de sfeer er inderdaad goed in! MvH

maaike van helmond

Meezingers en bier uit een gieter

sensor 10, jaargang 17 33

Lange Hezelstraat 31 • Nijmegen • T 024 322 06 52

Ben jij ook zo veelzijdig? morgen kunt u haar gerust weer een vraag stellen

Vérian/Beeuwkes is een toonaangevende en veelzijdige Thuiszorgorganisatie. Werkzaam in een groot gebied. Regelmatig zoeken wij nieuwe collega’s. Zowel tijdelijk als vast, op oproepbasis of met vaste uren per week.

• Helpenden, Verzorgenden en Verpleegkundigen • Medewerkers huishoudelijke verzorging • Stageplaatsen / BBL trajecten • Vakantiekrachten Bel de gratis KWF Kanker Infolijn 0800 - 022 66 22 Al uw persoonlijke vragen over kanker persoonlijk beantwoord

Belangstelling? Kijk dan voor alle mogelijkheden op www.verian.nl of bel 088 - 126 32 32.

Bakker Arend

Volg ons ook op

Het Gelders Orkest Het Gelders daar horen we Orkest

LOVE IT...

daar horen we

MET AL JE VRIENDEN IN ACTIE KOMEN

LO

M VR A

KOM OOK IN ACTIE CHECK FIGHTCANCER.NL

KOM CHE

50% korting korting op50% de concerten van Het Gelders Orkest in Musis te op de concerten vanSacrum Het Gelders Arnheminen Concertgebouw Orkest Musis Sacrum te De Vereeniging te Nijmegen. Arnhem en Concertgebouw De Op Vereeniging te deze Nijmegen. vertoon van bon en je collegekaart. Op vertoon van deze bon

Lange Hezelstraat 31 Nijmegen • T 024 322 06 52

en je collegekaart. www.hetgeldersorkest.nl www.hetgeldersorkest.nl

SAM MOET NOG VEEL LEREN.

Help hem blindengeleidehond worden. Ga naar

adopteereenpup.nl

GRATIS

zaalverhuur voor borrels, feesten en vergaderingen

952/,-.-,- 675$.60,-1 9$.$17,( 23" GRATIS ADVERTENTIE

Daalseweg 19 Nijmegen 024-3230257

VRIJWILLIGERS GEZOCHT!

N E G N I L E D MEDE nsr.nl kijk op w w w.s ? a d en g a e d op zoek na ar

In de rubriek Mededelingen is plaats voor aankondigingen die interessant zijn voor medewerkers en/of studenten. De redactie kan inzendingen weigeren of inkorten. Nummer 11 van jaargang 17 verschijnt op 6 februari; de deadline van dit nummer is 28 januari. Informatie voor de agenda of de mededelingen kan naar de redactie van Sensor, liefst per e-mail naar [email protected].

CvB Berichten Adjunct-directeur IPS Het CvB benoemt mevrouw drs. A.C. (Tanja) Komen tot adjunct-directeur van het Instituut Paramedische Studies (IPS). De benoeming gaat in op 1 maart 2013. Leden Onderzoeksvisitatiecommissie Zorg De samenstelling van de Onderzoeksvisitatiecommissie Zorg is door het CvB vastgesteld. De onderzoeksvisitatiecommissie heeft tot taak om de onderzoekskwaliteit van de Onderzoekseenheid Duurzame Zorg te beoordelen. De commissie, onder voorzitterschap van mevrouw F.M. Brouwer, bestaat uit de leden: mevrouw drs. A.C. van Reekum,  de heer P.J.M. Koopman en de heer prof. dr. C.P. van der Schans. De heer dr. ir. R. Klapwijk is secretaris.

trum Kwaliteit van Leren van de Faculteit Educatie. De benoeming is ingegaan op 1 januari 2013 en eindigt op 1 januari 2017. Het Lectoraat Beroepspedagogiek beoogt een bijdrage te leveren aan de professionaliteit van het beroepsonderwijs in Nederland (vmbo, mbo en hbo), vanuit een beroepspedagogisch en loopbaan georiënteerd perspectief. Leden Redactieraad Sensor Op voordracht van de medezeggenschapsraad besluit het CvB te herbenoemen tot lid Redactieraad Sensor: Mevrouw E.G.M. Cuppen; uit de categorie ondersteunend en beheerspersoneel en de heer P.A.M. Freriks; uit de categorie onderzoekspersoneel. Begroting HAN 2013 De begrotingen 2013 van de HAN-faculteiten en het Service Bedrijf zijn door het CvB goedgekeurd, waarmee de begroting HAN 2013 is vastgesteld. Deze HAN-begroting met bijbehorende meerjarenraming is de eerste die gebaseerd is op het nieuwe Instellingspan HAN 2012- 2016 ‘Kennis in Interactie’. Naast de strategie gericht op kwaliteitsverbetering en niveauverhoging wordt in de begroting 2013 en meerjarenraming ook ruimte gegeven aan profilering en excellentie.

Sportsnight: Sporten in het donker! Heb je altijd al een keer willen basketballen met blacklights? Of durf jij te klimmen in het donker? Dan is dit je kans! Beleef sport op een compleet nieuwe manier tijdens de Sportsnight op 5 februari! Vanaf 21.00u zal het Universitair Sportcentrum gevuld zijn met blacklights, discolampen, sporters, maar vooral ook duisternis. Het wordt een nacht waarin beleving en gezelligheid centraal staan. Iedere student kan meedoen met een team van 5-8 personen en de kosten zijn €10 per team. Lijkt het je leuk om mee te doen? Schrijf je in via http://www.ru.nl/nssr/evenementen/sportsnight/kopieinschrijving-5/

Lector Beroepspedagogiek De heer prof. dr. A.F.M. (Loek) Nieuwenhuis is door het CvB benoemd tot lector Beroepspedagogiek bij het Kenniscen-

sensor 5, jaargang 17 35

MEDEDELINGEN Algemeen Dr. Alison Woollard bezoekt de HAN in Nijmegen Deken, staflid en docent aan de Oxford Universiteit Dr. Alison Woollard bezoekt het HAN-instituut Applied Sciences in Nijmegen op 16 en 17 januari. Samen met Dr. Samantha Hughes verzorgt zij op 16 januari een seminar over de ontwikkelingsbiologie van Caenorhabditis elegans (C.elegans), een rondworm die in de biochemische wetenschap veel wordt gebruikt als modelorganisme. Ook geven 3e jaarstudenten Biochemie van de HAN-opleiding Biologie en Medisch Laboratoriumonderzoek en van de internationale opleidingsvariant Life Sciences tijdens dit bezoek presentaties over de resultaten van het C.elegans-onderzoek dat zij hebben uitgevoerd. Dit seminar is ook toegankelijk voor belangstellenden van buiten de HAN. Kandidaten Deelraad Service Bedrijf De Deelraad deelt mede dat er twee kandidaten zijn voor de huidige twee vacante zetels. Marcel Penners stelt zich kandidaat voor de zetel (per 1

februari 2013) van een medewerker die elders een baan gevonden heeft. Corrie Schrameijer-van Oosten stelt per direct zich kandidaat voor de zetel die tijdelijk beschikbaar is vanwege ziekte van een de leden. Eventuele tegenkandidaten worden bij deze opgeroepen zich te melden bij het secretariaat. Indien er binnen 2 weken na publicatie van dit blad zich geen tegenkandidaten gemeld hebben, dan worden de genoemde medewerkers als verkozen beschouwd. Aanmelding of verdere informatie bij de ambtelijk secretaris, Harry van Keeken, op [email protected]

De juiste student op de juiste plek Stel,  je studie is heel anders dan je dacht óf je moet stoppen omdat je niet voldoende studiepunten hebt gehaald. Je raakt in de war, het is een chaos in je hoofd. De wil om te studeren is er wel, maar welke studie dan? Hoe pak je dat aan? Kies je straks weer verkeerd? En wat is er allemaal verder nog binnen de HAN? En daarbuiten? Om je bij deze vragen te helpen, heeft de HAN het Studiewisselpunt in het leven geroepen, een onafhankelijke plek waar elke student binnen de HAN terecht kan met alle vragen over studiekeuze. Dus: stop jij met je studie en weet je niet wat je moet kiezen? Neem contact op met het Studiewisselpunt! Je gaat op zoek naar jouw kwaliteiten en motivatie en de studie die bij jou past. Je kunt een afspraak maken voor een individueel gesprek (gratis) of deelnemen aan de workshop Studiekeuze: Kiezen met Passie, inclusief beroepskeuzetest en individueel gesprek. Neem contact op met het Studiewisselpunt van je eigen faculteit. [email protected] [email protected] [email protected] [email protected]

36

MEDEDELINGEN

Vraag & aanbod Campus on Air zoekt nieuw talent! Campus on Air is dé studentenradio van Nijmegen! Wekelijks hoor je in deze show het laatste campusnieuws, de leukste reportages en is er een podium voor muzikale studenten. Vanaf nu zoeken wij nieuwe talenten die op de een of andere manier hun steentje willen bijdragen aan dit radioprogramma. Ervaring is hierbij absoluut niet vereist. Lijkt het je leuk om bijvoorbeeld reportages te maken, de website te onderhouden of zelfs het hele programma aan elkaar te praten? Meld je dan nu aan! www.campusonair.nl/talent.

MAIL EN WIN!

To the Movies: Reality! Valt het je zwaar zo na de feestdagen het dagelijkse leven weer op te pakken en over te gaan tot de orde van de dag? Sensor heeft de mogelijkheid er even aan te ontsnappen met Reality! Dit is een dramatische Italiaanse satire vol humor die je meeneemt in een vertroebelde realiteit, veroorzaakt door de obsessie voor roem. Sensor heeft 2 maal 2 kaarten beschikbaar.

DOM ENICO

Het verhaal: Luciano is visboer in Napels, geliefd in zijn buurt. Hij is vriendelijk en amuseert zijn klanten en familieleden altijd. Zijn kinderen halen hem over om auditie te doen voor de bekende en populaire TV reality show BIG BROTHER. Het idee dat Luciano beroemd zou kunnen worden, veroorzaakt grote opwinding in zijn familie en buurt. Hoewel het Luciano in het begin niet veel kan schelen, raakt hij ook geobsedeerd door het idee en verliest langzaam grip op de realiteit. Zijn droom om deel uit te maken van een wereld vol glamour en glitter, ontwricht zijn leven en dat van zijn familie.

PRO CAC CI

PRES ENT S

[va n de reg isse ur van Go mo rra ]

affiche: Anne-M arie van Warmerd am

Wil jij even ontsnappen aan je eigen realiteit?! Mail dan voor 25 januari naar [email protected] en vermeld de naam van deze film. En wie weet…Vanaf 7 februari is de film te zien in LUX Nijmegen. www.imaginefilm.nl

37

Well Komhoff Well (22) is tweedejaars student Toegepaste Psychologie en woont in Nijmegen. RS

Eerste muzikale herinnering: ‘Dat ik met mijn moeder in de woonkamer dans terwijl mijn vader accordeon speelt. Hij speelde in verschillende bandjes en had een eigen café. Rond mijn derde is hij daarmee gestopt. Muziek was een belangrijk onderdeel van de opvoeding; het huis was dan ook gevuld met instrumenten, een flinke elpeecollectie van het café en bergen bladmuziek.’ Muzikale ontwikkeling: ‘Als puber was ik erg geïnteresseerd in het alternatieve. Ik was echt een skatertje met lange haren. Luisterde die periode -tot ergernis van mijn ouders- naar Metallica, Green Day, Iron Maiden, Pennywise en Incubus. Rond mijn zeventiende gingen mijn haren eraf en veranderde ook mijn muzieksmaak. Ik luisterde vanaf toen naar rustigere muziek van artiesten als Jack Johnson, Bob Marley, Jimi Hendrix – maar ook van The Rolling Stones en The Beatles.’ Laatst geluisterde nummer: ‘Shake Break Bounce van Chemical Brothers, met mijn mp3.’ Overheersende genres: ‘Rock, dubstep, rap, jaren ’60, ’70 en ’80 muziek. Maar ik luister ook graag naar jazz en blues, bijvoorbeeld van B.B. King, Solomon Burke, of naar singer-songwriters als Vincent James McMorrow. Ik volg het liefst onbekende bandjes, want ik heb een beetje een allergie

tegen de eenvoudige commerciële muziek van tegenwoordig. Zodra bands in de spotlight komen te staan, spelen ze vaak wat gewenst is door het grote publiek. Daarmee verdwijnt de puurheid.’ Verrassend: ‘Dat ik op mijn twaalfde into panfluiten was? Heeft een half jaartje geduurd, haha.’ Bijzonder nummer: ‘Mijn oom was groot fan van de Australische Tommy Emmanuel die twee jaar geleden werd uitgeroepen tot beste akoestische gitarist van de wereld. Toen mijn oom ernstig ziek werd, wou hij hem nog heel graag een keer live meemaken. Het is mijn familie gelukt Emmanuel bij hem thuis te krijgen zodat ze samen gitaar konden spelen. Mijn oom verzamelde gitaren en heeft hem toen een unieke Kalamazoo-gitaar gegeven, waarop Emmanuel nu bij ieder concert het nummer Mr Bojangle speelt, als ode aan mijn oom. Als ik dat nummer hoor, krijg ik kippenvel.’ Tattoo: ‘Een jaar nadat mijn oom overleed heb ik een G-sleutel op mijn rechterzij laten tatoeëren met een yin/yang-teken erin. Mijn vader had een kunstwerk gemaakt genaamd ‘De Oorsprong’, en dat heeft me erg aangesproken dus dat is er in verwerkt. Deze tattoo staat voor mij voor een afgesloten hoofdstuk maar ook voor bewustwording.

maaike van helmond

De Playlist van

Argeloos in Argentinië

Marieke van der Heide, derdejaars International Business and Languages, vervolgt haar studie een half jaar in de Argentijnse hoofdstad Buenos Aires. Ze maakt ons in die tijd deelgenoot van haar belevenissen in het Parijs van het zuiden.

Het meest z u id e l i postkantoojkreter wereld El fin del mundo Ein-de-lijk is de grote reis door Argentinië begonnen. Ik heb natuurlijk al wat dingen gezien van het land, maar nu ga ik, samen met mijn ouders, een groot deel van het land verkennen, van het prachtige zuiden tot het tropische noorden. En zo zijn we op een warme maandagmorgen naar Ushuaia vertrokken, het einde van de wereld! Ushuaia is de meest zuidelijke stad ter wereld, gelegen op Vuurland. Let wel: eigenlijk is Puerto Williams in Chili de meest zuidelijke plaats, maar dat is een dorp… Die slimme Argentijnen ook! Oorspronkelijk is Ushuaia een gevangenenstad. Vroeger werden alle criminelen naar dit afgelegen oord gestuurd, waar zij zichzelf moesten zien te onderhouden. Deze gevangenen hebben ook de stad opgebouwd. Tegenwoordig is Ushuaia echter een enorme toeristische trekpleister. Vanaf hier vertrekken cruises naar Antarctica. Maar zover gingen wij niet. Wij vertrokken eerst naar het nationale park, waar we het meest zuidelijke postkantoor ter wereld hebben gevonden en vervolgens een prachtige wandeling hebben gemaakt. Afstand meten kunnen die Argentijnen niet zo goed. Het zou nog maar 1,5 kilometer tot

het einde zijn, een half uurtje lopen, werd ons gezegd. Twee uur later kwamen we al strompelend aan, maar daar stond dan eindelijk het bord dat het officiële einde van de Panamericana aangaf, de snelweg die in Buenos Aires begint. Een beetje schraal einde van de wereld. Maar het was de moeite waard. Links zag je de Argentijnse bergen en rechts de Chileense Andes. Schitterende natuur!

‘Ik had bijna een pinguïn meegenomen als huisdier’ Een andere bezienswaardigheid was een tour over het Beagle kanaal, dat tussen Argentinië en Chili in ligt. Je vaart langs allemaal kleine eilandjes met schattige zeehondjes en enorme zeeleeuwen. Hoogtepunt van deze boottocht was toch wel het pinguïn eiland. Wat een enorm grappige beestjes zijn dat. Het waren er echt honderden, die allemaal rond hobbelden en door het kanaal zwommen. Ik had er bijna eentje meegenomen als huisdier. Maar helaas, wij verlieten het koude Ushuaia om andere mooie plaatsen te gaan bezoeken. Daarover volgende keer meer, uiteraard! ¡Feliz año nuevo!

sensor 10, jaargang 17 39

Braziliaanse rockster Nando Reis live zien

Afstuderen

Veel lachen en genieten

2013

Zijn we er nog? Zo ja: de wereld is niet vergaan!

Meer tijd doorbrengen met familie en vrienden

Eindelijk weer traditionele fajoada eten

Dat mensen aardiger worden en ‘ontwaken’

Mijn fiets, Albert Heijn en loslopende eenden op straat missen

Wennen aan de terugkeer in een stad met 9 miljoen inwoners

coos dam

Ligia Oliveira (22) komt uit São Paulo, Brazilië, en studeert een semester aan de Arnhem Business School. Ze keert eind januari terug, waar ze het laatste jaar van de universiteit hoopt af te ronden. Ze verheugt zich op de zon die ze zo heeft gemist, maar zal de ‘magische sneeuw in Nederland niet vergeten’. OH

Verdiepen in duurzaamheid

Heimwee naar het groene, rustige Arnhem

2013?

Na thuiskomst meteen op slippers naar het strand

Wat verwacht en hoopt Ligia van

Yoga oppakken en een meditatiecursus volgen

‘KWOOTS’