magazine voor studenten en medewerkers van de han Anoniem Partytime De smeerolie van de hogeschool HANs Helpende Handen

www.snsr.nl

Anoniem Partytime

De smeerolie van de hogeschool HANs Helpende Handen

jrg 16, #4, 5 oktober 2011

magazine voor studenten en medewerkers van de han

n Ondertussseen op SNSR.nl… 1

Best gelezen

Studenten leren beter met een iPad

Samsung populairste telefoon

Studenten die tijdens hun lessen gebruik maken van de IPad scoren hogere cijfers. Dat blijkt uit resultaten van een uitgebreid onderzoek naar het gebruik van de tablet in het onderwijs. Het onderzoek werd uitgevoerd door de Abilene Christian University in Amerika. Het blijkt dat studenten die aantekeningen maken op hun iPads 25% hoger scoren als ze gevraagd wordt wat ze hebben opgeschreven dan studenten die gewoon met pen en papier werken.

Grote stijging leden Nijmeegse studentenverenigingen

3

Best gelezen

Nijmeegse studentenverenigingen hebben de afgelopen maand ruim een kwart meer nieuwe leden mogen verwelkomen. Ook in andere studentensteden was er een stijgende trend zichtbaar. Landelijk hebben zo’n 7500 eerstejaars zich aangemeld voor een studentenvereniging. Dat is ongeveer twee procent meer dan vorig jaar, zo heeft de overkoepelende organisatie van studentenvereniging de Landelijke Kamer van Verenigingen (LKvV) laten weten. De grootste stijger was Nijmegen met een toename van 27 procent.

2

Best gelezen

Samsung is het populairste merk onder studenten als het gaat om mobiele telefoons. Dat blijkt uit onderzoek van studentenwebsite Studenticoos onder meer dan 1.000 studenten. In totaal heeft 36 procent van de studenten een Samsungtelefoon. Met 24 procent staat Nokia op de tweede plek, terwijl HTC met 10 procent de derde plek inneemt. De iPhone blijkt eigenlijk helemaal niet zo populair.

500

Het aantal euro’s dat een groepje Somalische studenten won bij een koranwedstrijd. De wedstrijd werd uitgeschreven door terreurbeweging al-Shabaab, zeg maar de Somalische LSVb (grapje moet kunnen, toch?). Saillant detail: een ander onderdeel van de prijs was een AK-47, een automatisch geweer.

Plaatje van de week

Het citaat ‘Een student die in Utrecht een master gaat volgen, heeft een diploma voor hij een kamer heeft kunnen vinden.’ Uit het bericht ‘Noodgedwongen bij papa en mama op de bank’. De kamernood is in veel steden zo hoog dat je eerder dat papiertje te pakken hebt dan woonruimte.

Volg Sensor op www.snsr.nl of op Twitter (@snsr)

‘Who farted?’, vraagt deze gekostumeerde jongeman zich af. Deze foto werd de afgelopen twee weken het meest bekeken op snsr.nl. Hij werd genomen tijdens het anonieme feest van SPHenzo in café Piecken.

B Sensor is het redactioneel onaf hankelijk magazine van de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen. Het magazine is gratis voor studenten en medewerkers. Het volgende nummer verschijnt op 19 oktober 2011. redactie-adres Nijmegen, Kapittelweg 33, Kamer A3.11 (024) 353 03 90 Arnhem, Ruitenberglaan 29, Kamer 3.19 (026) 369 12 40 www.snsr.nl, [email protected]

redactie Han Geurts, hoofdredacteur, (024) 353 03 88 Herman van Deutekom, plv. hoofdredacteur (026) 369 12 40 Renée Jenniskens, (024) 353 03 92 Olga Helmigh, (026) 369 12 16 Sander Arink (024) 353 03 89 Raïssa Soeter (024) 353 03 89 Els Sanders, redactie-assistent Arno Jans stagiair

20

11

postadres Postbus 6960, 6503 GL Nijmegen

Hygiënisch bouwen in Nigeria Studenten ontwerpen zelfvoorzienend huis

Een goed gesprek met je pop Mensen van vlees en bloed

23

13

medewerkers Ruud Kroes Marijn Hondorp

pagina

redactieraad G. Hendriks (voorzitter), W. Sips, P. Freriks, M. Nederhoed, E. Cuppen fotografie Ralph Schmitz Coos Dam Rob Gieling

Tweehonderd schoolklassen per jaar Ex-HAN-docent en de kinderboekenweek

De smeerolie van de hogeschool HANs Helpende Handen

vormgeving en productie Communicerende Ontwerpers, Ubbergen advertenties Bureau Nassau BV Achterom 100 C 1621 KW Hoorn [email protected], tel. 020-6230905 kopij Kopij en reacties moeten voorzien zijn van naam en telefoonnummer. De redactie houdt zich het recht voor ingezonden stukken te weigeren of in te korten.

10

verder in dit nummer

rubrieken Ontwikkeld

4

Talent bestaat niet 6

HannaH

4

Dagen zonder smartphone 8

Passie

24

(Voor)oordeel

Kwoots

32

Geluiden uit Genadendal 31

30

Wij van de HAN doen niet aan discriminatie. No way. Niet op grond van geslacht, niet op grond van seksuele geaardheid, en zeker niet op grond van geloof. Het punt heeft continue aandacht op de vergaderingen van onze bovenlaag; Raad van Bestuur, CvB, Management Team (MT). Tot diep in de nacht beraadslagen die gremia over de handel en wandel van onze geliefde hogeschool. Beleid, koers, financiën, prognoses: alles om de toekomst van de HAN veilig te stellen en ons gerust te laten slapen. Vigilat ut quiescant, stond vroeger al op de pet van mijn vader. En altijd weer als vast agendapunt: discriminatie. Krijgen homo’s wel genoeg ruimte (de HAN is daar toch scheutig mee, met ruimte?)? Moeten er niet meer mannen gaan kleutervouwen op de Pabo? Is er wel genoeg aandacht voor afwijkend (excusez le mot) geloof? En tijdens één van deze vergaderpunten kwam een vraag van die dame van Techniek. Zegt anders nooit iets, maar nu…. ‘Eh, al die extra lesvrije dagen in ons rooster zijn gebaseerd op christelijke feestdagen, moeten we niet ook aandacht besteden aan andere godsdiensten?’ Even werd het stil in de zaal. Je hoorde ze zuchten, daar rond de voorzitter. Terwijl de bitterballen al koud liggen te worden komt die nog met zo’n punt. ‘Maar welke religie dan? Joods? Islamitisch? Boeddhistisch? Hindoestaans? Latter Day Saints? Zo blijven we nergens en we moeten al van de minister onze contacturen verhogen.’ Het bleef nog lang onrustig in de vergaderzaal en de bitterballen werden echt koud. Maar uiteindelijk werd een gouden compromis gevonden. ‘Het Suikerfeest’, opperde iemand. Ja, het Suikerfeest. Afsluiting van de Ramadan, vrolijk gebeuren, eten en drinken in de Bourgondische traditie. Iedereen kent het. Daar kunnen we ons geen buil aan vallen. Zetten we op de lijst. Rondvraag. En zo staat het feest op de HAN-site keurig opgenomen in het lesvrije rooster voor het volgende studiejaar. Van 8 tot en met 10 augustus: Suikerfeest: geen lessen. Begin augustus, midden in de zomervakantie. Hoe gul. Een halal sigaartje uit eigen doos. Bedankt HAN, mede namens alle moslims.

HannaH

4

Ontwikkeld

De medewerker en de foto

Wie: Victor

Schreurs Functie: Lector ‘Sport, voeding en leefstijl’ Wat: Het verlossende telefoontje Waar: Van Schevickhavenstraat hoek van Welderenstraat in Nijmegen Wanneer: 24 juni 1959 ‘Op deze foto ben ik twaalf jaar en zit ik op de lagere school, ik sta tegenover het oude postkantoor in Nijmegen. Ik heb net het toelatingsexamen voor het Stedelijk Gymnasium volbracht en gehaald, en bel naar huis om het goede nieuws te brengen. Waarschijnlijk met een dubbeltje dat ik van mijn moeder had gekregen. Ze bakte een enorme appeltaart om het te vieren.’ Victor weet nog dat hij het allemaal heel spannend vond, maar hij heeft het erg naar zijn zin gehad op de, toen al, gemengde school. ‘Omdat er maar 120 leerlingen op zaten, kende je iedereen. Als ik nu naar de klassenfoto van toen kijk, kan ik nog steeds alle namen opnoemen.’ Helaas moest hij na twee jaar van school omdat hij het niet kon bolwerken: ‘Ik had vooral moeite met Grieks, Latijn en Frans.’ Hij kwam terecht op de hogere burgerschool (HBS-B) op het Dominicus College, waar een strak patersregime heerste. ‘Een hele omslag, dat viel me wel tegen. De roosters waren zelfs zodanig ingericht dat je voor of na school geen contact kon leggen met de meisjes van de naastgelegen MMS Rosa de Lima. Na de HBS ben ik Scheikunde gaan studeren aan de Radboud Universiteit. Ik woonde tijdens mijn studietijd nog thuis, vlakbij de Sint Annamolen.’ Sinds twintig jaar woont hij met zijn vrouw weer in het ouderlijk huis, waar hij opgroeide: ‘Deze ‘globetrotter’ slaapt nu weer op de kamer waar hij is geboren. ‘Met onderbreking van veertien jaar Ochten na ons trouwen, woon ik hier dus al mijn hele leven!’ Schreurs is erg gehecht aan zijn werkkamer in het Bisschop Hamerhuis. Als hij naar buiten kijkt, kan hij in alle richtingen gebouwen aanwijzen waar hij iets mee heeft. Een Nijmegenaar in hart en nieren. ‘De tijd is voorbij gevlogen. In de jaren vijftig zat ik hier tegenover op de lagere school (het huidige Doornroosje), en eind dit jaar ga ik met pensioen. De jaren bij de HAN hebben me goed gedaan, ik zal vast nog wel eens bellen.’ RS ralph schmitz

Gul

De link tussen muziek en architectuur

Weblog duurzame community

Naast de lezingen was er ook ruimte voor muziek en dans.

Is er een link tussen muziek en architectuur? Sommigen denken van wel, zoals Peter Pontier van Wiegerink Architecten. Hij houdt er nogal wat wiskundige theorieën op na. Die probeerde hij over te brengen op het aanwezige publiek, een kleine vijftig geïnteresseerden, tijdens de bijeenkomst Helende Ritmes In Muziek En Architectuur. Zo verhaalde hij bijvoorbeeld over ritmes van kolommen en raamopeningen bij bepaalde gebouwen. En dat diverse muzikale maten ook terug te vinden zijn in bouwmaten in de architectuur. En andersom. Bij een aantal aanwezigen begon het na een uurtje over meetkundige cijferreeksen aardig te duizelen. Dit gebeurde allemaal in de concertzaal van het Arnhemse Artez Conservatorium, waar deze bijeenkomst werd gehouden in het kader van de Vitruvius-lezingen van het Lectoraat Zorggericht Bouwen van de HAN, in samenwerking met voormalig directeur van de faculteit Techniek Ella Hueting. Zij is tegenwoordig directeur van het Artez Conservatorium. Pontier, de eerste spreker van de avond, begon zijn betoog bij mannen als Pythagoras en Plato, waarna hij langzaam maar zeker zijn verhaal vlak voor de 21ste eeuw tot een einde bracht. Er kwamen voorbeelden voorbij van architecten die zich voor het ontwerp van een gebouw lieten inspireren door klassieke muziek, zoals architect Steven Holl, ontwerper van het Stretto House in Dallas, die geïnspireerd werd door een stuk van componist Béla Bartók. HvD

Een community bouwen van duurzame HANners; dat is een van de mogelijkheden van het nieuwe weblog http://blog.han.nl/ duurzameontwikkeling. Op dit weblog kunnen studenten, medewerkers en externen bloggen over duurzame ontwikkelingen binnen de hogeschool. ‘Een makkelijke ingang om contact te leggen voor samenwerking’, aldus Claudia Roskam, coördinator duurzaamheid.HG

ralph schmitz

Zoek je studiegenoot Carnaval vieren in september, niet te Brabant, maar in studentencafé Piecken te Nijmegen. Het is weliswaar geen echt carnavalsfeest, maar bijna niemand is herkenbaar. Met gasmaskers, varkenskoppen en ´een zak over de kop´ weten de studenten Sociaal Pedagogische Hulpverlening zich goed aan te passen aan het thema ‘Anonymous’ tijdens deze ‘After intro party’. De vermommingen, inclusief maskers, lijken echter niet in de weg te zitten bij het nuttigen van enkele alcoholische drankjes. Twee dames in badjas met een schoonheidsmasker en plakjes komkommer over hun ogen hebben de originaliteitprijs gewonnen. Het prijzenpakket bestaat onder meer uit dierenmaskers, een gebruikte onderbroek en een morphsuit. Dat is een strak pak dat je van top tot teen bedekt voor volledige anonimiteit. Het ondergoed is gedragen door een lid van de organisatie SPHENZO, de studievereniging van SPH. De vereniging houdt vaker feesten, maar organiseert ook andere activiteiten zoals symposia of expositie van kleikunst. AJ Bekijk foto’s van deze avond op snsr.nl en sphenzo.com

sensor #4, jaargang 16

5

Makeover Studiecentrum Arnhem

coos dam

Voor en tijdens de zomervakantie is de eerste etage van het Studiecentrum in het FEM-gebouw van de Arnhemse campus flink aangepakt. De vraag naar stilteruimtes, meer werkplekken en groepswerkplekken, werd steeds groter. Om hieraan tegemoet te komen, is deze vernieuwing uitgevoerd. De eerste etage bestaat nu uit twee stilteruimtes, individuele werkplekken, waarvan 28 plekken met vaste computers en 27 voor het werken met een laptop. Ook zijn er groepswerkplekken met aansluiting voor het gebruik van een laptop. De groepswerkplekken zijn gecreëerd in de vorm van de zogenaamde treinopstellingen. In de nabije toekomst wordt de begane grond van het Studiecentrum vernieuwd. Dit zal gebeuren in samenspraak met de student. Het streven van het Studiecentrum is om studenten goed functionerende en moderne faciliteiten aan te bieden in een moderne, inspirerende, uitnodigende, veilige en aangename omgeving. Wie een kijkje wil komen nemen, is van harte welkom. HvD/Barbara Willemsen

Talent bestaat niet Een mooie locatie, een goed ontbijt, twee inspirerende sprekers, een uitdagend thema (Talent bestaat niet) en sportjournalist Marcel Rözer die de zaak speels en met humor aan elkaar praat. Garanties voor een succesvolle netwerkbijeenkomst voor relaties van de HAN in het Lentse Wijnfort. Volgens eerste spreker Toon Gerbrands, ex-volleybalcoach en nu manager van voetbalclub AZ, is succes een combinatie van visie, actie en passie. Hij zet zijn argumenten kracht bij met talloze voorbeelden uit de voetbalsport. Marinus Knoope, natuurkundige en uitvinder van de creatiespiraal, relativeert het najagen van succes (‘Dan ben je wereldkampioen…so what’) en is ervan overtuigd dat de passie er eerst is en het talent dan volgt. Hun standpunten roepen veel reacties uit de zaal op. Zo denkt ex-hardloper Marko Koers dat het juist andersom is. ‘Ik ontdekte waar mijn talent lag en dat werd mijn passie.’ Organisator Masja van Fruchten, instituutsdirecteur bij de FEM, vindt het ontbijt zeker voor herhaling vatbaar. ‘De opkomst was een stuk hoger dan verwacht en iedereen was zeer betrokken bij het debat. De HAN moet zijn relaties warm houden. Dit doen we dus volgend jaar weer.’ HG

ralph schmitz

Vlnr.: Toon Gerbrands, Marcel Rözer en Marinus Knoope.

6

Thom de Graaf

voorzitter van de HBO-raad Thom de Graaf (D66) gaat weg als burgemeester van Nijmegen. Hij is voorgedragen als voorzitter van de HBO-Raad. De leden van de raad moeten de voordracht nog goedkeuren op de algemene ledenvergadering op 6 oktober. De Graaf volgt Guusje ter Horst op, die de functie een jaar op zich nam na het vertrek van Doekle Terpstra. ‘Eerder had ik al voor mijzelf besloten dat ik niet voor een nieuwe termijn in aanmerking wilde komen’, schreef De Graaf aan de gemeenteraad. ‘Deze kans wil ik niet voorbij laten gaan.’ CvB-voorzitter Ron Bormans is bestuurslid van de HBO-Raad en zat in de benoemingsadviescommissie. ‘De Graaf heeft bewezen affiniteit te hebben met het hoger onderwijs. Hij is bovendien iemand die om kan gaan met de grote onderlinge verschillen binnen de branche en toch de boel kan verbinden. En hij heeft ervaring, dus ik denk: een prima keuze.’ De Graaf blijft daarnaast senator in de Eerste Kamer. HG

De verleiding van reclame Een lieve hond met een pistool tegen zijn hoofd: ‘If you don’t buy Windos Vista, we’ll kill this dog.’ Verbijstering is één van de trucs die reclamemensen toepassen om hun product te verkopen, naast zaken als humor, angst, imitatie, seks, of gewoon het gebruik van de letters van de naam van de aangesprokene. Alles wat werkt om het menselijk brein te overtuigen een bepaald product te kopen. René van Hoften, hoofddocent aan de FEM, laat in zijn jongste boek Reclamepsychologie zien hoe het proces van marketingstrategie naar reclamecreatie verloopt. Hij gaat in op de sociaalpsychologische principes, behandelt diverse reclamevormen, stipt even enkele artistieke uitgangspunten aan en past het hele scala toe op het verzonnen sportmerk Panter. Ontluisterend om te lezen hoe wij gewone stervelingen gevoelig zijn voor de trucs van de reclamemakers. Van Hoften strooit daarbij rijkelijk met bekende campagnes en posters. Het boek is in eerste instantie bedoeld als studieboek voor hbo-studenten, maar het leest ook makkelijk weg voor iedereen met enige interesse in de materie. Het enige storende aan de uitgave is dat een deel van het beeldmateriaal van lage (internet?)resolutie en dus inferieure kwaliteit is. Een kleine smet op een verder prachtig boekwerk. HG René van Hoften; Reclamepsychologie, Noordhoff Uitgevers

HAN-mannen dansen modern Hoe krijg je mannen aan het dansen? Of beter gezegd: hoe krijg je Turkse mannen aan de moderne dans? Stagiair Cultureel Maatschappelijke Vorming Bilge Demirel motiveerde mannen van de traditionele Turkse dansgroep El-Ele om mee te doen met Prateur. Prateur is een project waarin professionele en amateurkunstenaars diverse dansvoorstellingen maken. De Turkse mannen van El-Ele, waaronder HANstudenten van International Business en Bouwkunde, traden samen met een Indiaas dansgezelschap op in de Walburgiskerk van Arnhem. Hoe kreeg Bilge dit voor elkaar? ‘Ik heb veel persoonlijke gesprekken gevoerd met de deelnemers. Uiteindelijk hadden we er net genoeg. Ze vonden het geweldig om te doen maar uiteindelijk ligt hun hart bij de traditionele Turkse dans.’ Wat was voor haar de meerwaarde van het project? ‘In amateurgroepen zit veel talent. Op deze manier wordt dat talent zichtbaar. Ook heb ik geleerd dat je echt iets kunt bereiken in korte tijd en met veel inzet.’ RK

University of Applied Science Op 3 november wordt de tweede werkconferentie gehouden in de ontwikkeling van de HAN naar een University of Applied Science (UAS). Thema is Verbinding Onderzoek en Werkveld. Naast een goede verbinding tussen onderzoek en onderwijs is ook een goede aansluiting van onderzoek op de behoefte van het werkveld van belang. De hogeschool heeft dan ook een viertal gerenommeerde sprekers uit dat werkveld uitgenodigd, ieder representatief voor de sectoren waar de HAN-faculteiten zich op richten. HG www.han.nl/werkconferentie

sensor #4, jaargang 16

7

coos dam

Irene Pel (midden) en collega Esther Verbeek (links) in actie

Twijfel over je studie? Tijd voor een gesprek! De Arnhemse campus is een balie rijker: Voorlichting & Aansluiting. Deze afdeling op de derde verdieping van de faculteit Economie & Management (FEM) komt voort uit de afdeling Propedeuse en houdt zich o.a. bezig met het organiseren van meeloopdagen en informeren van leerlingen uit het voortgezet onderwijs over de diverse opleidingen die de FEM biedt. Maar dat is niet alles. Bij deze afdeling zit ook een Studiewisselpunt. Hier kunnen huidige studenten terecht die twijfelen of ze wel de juiste studie hebben gekozen. ‘Voordat je met de opleiding stopt, kun je beter eerst bij ons langskomen voor een heroriëntatiegesprek’, zegt Irene Pel, coördinator Voorlichting & Aansluiting. ‘Dan kun je zelf bepalen of er binnen de FEM een andere opleiding is, die een serieus alternatief is. En als de FEM niets kan bieden, wijzen we op de vele andere opleidingen die de HAN rijk is.’ Het Studiewisselpunt zit centraal met een gloednieuwe balie, gericht naar het (rol) trappenhuis van de FEM. ‘We zijn voor iedereen te zien, omdat het belangrijk is dat studenten van ons bestaan afweten en waar ze ons kunnen vinden.’ De campus in Nijmegen heeft ook twee Studiewisselpunten: eentje voor GGM en eentje voor FEM. HvD

Betere zorg met minder bedden Eind september hield Hub Hamers, lector Management van Zorg en Dienstverlening, een minisymposium getiteld ‘Met minder bedden betere zorg leveren’. Centraal daarin stond de financiële doorberekening van ambulantisering en beddenreductie. Al eerder was onderzocht of en hoe die betere zorg financieel helder te krijgen. Op het minisymposium gingen onderzoekers langs de keuzes en uitdagingen die ze in de praktijk tegenkomen. HG

Zonder smartphone geen bami Studenten van de minor PR & Mediarelaties hebben het bij wijze van experiment drie dagen zonder smartphone moeten doen. ‘Terwijl mijn ouders de laatste happen bami eten, kom ik thuis. Net het eten gemist, met een telefoontje hadden ze op mij gewacht’, typeert deelneemster Susanne Brands haar ervaringen. ‘Met het inleveren van mijn iPhone was ik ook mijn navigatie, informatiebron en horloge kwijt. Dat laatste vond ik nog wel het ergste.’ Uit het college, dat na het experiment plaatsvond, bleek dat vooral de eerste dag erg zwaar en onwennig was voor de studenten. Bij sommigen waren de afkickverschijnselen zo groot, dat ze al op de eerste dag bezweken en een vervangend toestel gebruikt hebben. Het experimentje is een voorloper op een nog groter experiment dat volgend jaar maart zal plaatsvinden. Daarover later meer in Sensor. SA

8

ralph schmitz

ralph schmitz

Kheinbdbeerenn n e t h c e r k oo

Kinderen zijn net mensen. Ze hebben ook rechten, sinds 1989 is er zelfs een kinderrechtenverdrag. Er staat in dat kinderen recht hebben op bijvoorbeeld onderwijs, op veiligheid en, bij de geboorte, recht op een nationaliteit. Op scholen krijgen leerkrachten regelmatig te maken met die rechten, vooral wanneer er onrecht in het spel is. In de Kinderrechtenweek van Pabo Groenewoud wordt daarom jaarlijks uitgebreid stilgestaan bij kinderrechten. Studenten noemen het een hoogtepunt in hun opleiding. In het programma van de week, eind vorige maand was er een dag met

workshops met presentaties van instanties die zich bezighouden met rechten van de mens, zoals Amnesty of de Kindertelefoon. Er waren ook praktische workshops, en dat kwam goed uit, want de studenten moesten ook lesmateriaal maken. Een workshop boog zich over het lezen van kindertekeningen of Anne Frank als lesmateriaal. Maar het meest tot de verbeelding sprak toch wel de workshop Communiceren Met Handpoppen. Want hoe geweldig is het als je juf of meester een pop heeft die juist jou zo goed begrijpt, vooral in de kring als er gevoelige onderwerpen aan de orde komen. RJ

Een hoofdrol in de skybox van het Goffertstadion

ralph schmitz

Je bedrijfsplan presenteren vanuit een skybox in het Goffertstadion, terwijl je uitkijkt op het speelveld van N.E.C. Ongeveer 150 tweedejaarsstudenten van de opleiding Sport, Gezondheid en Management (SGM) zijn deze uitdaging aangegaan in het kader van de bedrijfsmodule ‘Student Companies’. Tijdens de eenjarige module richten studenten in groepen van zes tot acht personen een onderneming op met een bijbehorend product of dienst. Zo is er een groep die een database wil maken van blessures bij topsporters, inclusief de behandeling daarvan, zodat klanten weten hoe ze hun eigen pijntjes kunnen aanpakken. In het Goffertstadion krijgt elke groep drie minuten om een jury, bestaand uit drie ondernemers, te overtuigen van hun bedrijfsplan. De beoordeling is gebaseerd op presentatie, het idee en de haalbaarheid daarvan. In plaats van een cijfer, ontvangen studenten een ‘go’ of een ‘no go’. Bij een ‘go’ mag een onderneming beginnen aan de uitwerking van hun plan, terwijl de ‘no go’ betekent dat het plan aangepast en twee weken later nogmaals gepresenteerd moet worden. Ongeveer de helft van de studenten kreeg een ‘go’. AJ

Bedrijven

dagen

Half oktober organiseert de faculteit Techniek een drietal bedrijvendagen, hét platform om bedrijven en studenten met elkaar in contact te brengen. Studenten kunnen zich oriënteren op de branche en het beroep en inzicht krijgen in stage- en afstudeermogelijkheden. Op 10 oktober is de bedrijvendag van HAN Automotive, een dag later die van Bouwkunde en Civiele Techniek en de dag erop de bedrijvenmarkt van Engineering. HG

sensor #4, jaargang 16

9

Fab Apps to have Handige, leuke, flauwe en geniale applicaties die je volgens de redactie van Sensor op je smartphone móet zetten: Star Walk

Het blijft romantisch, samen naar de sterrenhemel kijken. Vooral als je weet wat waar zit. De Star Walk app (€2,39) biedt een overzicht van alle standen van sterren, planeten en manen en herkent sterrenbeelden. Maar de mooiste ster, dat ben jij.

Schiphol

De herfstvakantie is in aantocht, met misschien wel een vakantie in het verschiet. Ga je via Schiphol, dan is deze app een must-have. Met onder meer vlucht- en vertrektijden, informatie over bagage en faciliteiten (internet, GWK, apotheek, etcetera).

Photosynth

Vijf sterren krijgt deze geweldige app, en hij is nog gratis ook! Met de Photosynth app maak je panoramafoto’s tot 360 graden. Deze worden automatisch opgeslagen in je filmrol, en je kunt ze direct uploaden naar Facebook of Windows Live.

Aanbieding

Alle aanbiedingen van de grotere supermarkten dagelijks en overzichtelijk op een rij. Zoek op supermarkt of product met deze gratis app, en bespaar honderden euro’s. Ook interessant: de apps ‘Aanbieding Slijterij’ en ‘Aanbieding Beauty’.

Olga Oordeelt sensor redacteur olga helmigh zet het mes

muziek

film

erin

boek

televisie

Feist – Metals Vier jaar na de sfeervolle plaat ‘The Reminder’, brengt Feist haar vierde studioalbum uit, getiteld ‘Metals’. Voor sommigen onder ons is de muziek van de Canadese singer songwriter altijd al hét perfecte snooze-materiaal geweest, maar ik hoor bij de schare fans die haar plaat opzetten, zich vervolgens opkrullen op de bank en met een kopje thee erbij genieten van de muzikale diepgang, terwijl de regen fel tegen de ramen slaat en de kastanjes knapperen in het vuur. Oké, dat laatste is verzonnen, maar het hád gekund. Er zit altijd een herfstig tintje aan de melancholische nummers die Feist tot nu toe heeft voortgebracht en zo ook aan de nieuwe lichting gitaarparels: gestript van tierelantijnen en voorzien van een ‘aardse’, rauwe en gevoelige vibe, komen ze linea recta je ziel binnen (om maar even theatraal uit de hoek te komen). Het eerste nummer, The Bad In Each Other, bevat een hypnotiserende drum die je zachtjes mee laat deinen op de reis die komen gaat. Het album staat vol met kwetsbare prachtnummers. Alleen A Commotion is wat meer up tempo. Een aantal mannen exclameert in het refrein letterlijk ‘a commotion!’, alsof ze werken in een fabriek in de jaren ’50, waar men barst van het arbeidsethos, de vonken van het staal afspatten, koffie gemoedelijk pruttelt in een kneuterig keukentje en de klok aangeeft dat het bijna tijd is om huiswaarts te keren naar hun vrouw. Zij is uiteraard bijzonder feministisch voor haar tijd en heeft de hele dag op haar typemachine aan haar roman gewerkt. Ik weet het: mijn associaties zijn raar en niet te volgen. Kortom: als je de herfst waardig (doch rustig) wilt beginnen, zet dan Feist aan, terwijl je geniet van de laaghangende zon en de start van een nieuwe periode. Niks is passender dan dat.

10

Boek; Mensen van vlees en bloed

Een goed gesprek met je pop Albert Sanders en Marianne Kooijman, SPH-Docenten Beeldend, hebben ruim 15 jaar lang aan een methode gewerkt waarbij poppen gebruikt worden om op een vernieuwende manier te communiceren met cliënten. Onlangs verscheen het boek ‘Mensen van vlees en bloed’ waarin de methode beschreven, maar vooral getoond wordt. Sensor sprak met Albert Sanders.

B

Ruud Kroes

Waaruit bestaat de methode? Kort gezegd krijgen studenten de opdracht om een ‘pop’ te maken in wisselwerking met de cliënt. De ‘pop’ hoeft niet op de cliënt te lijken maar draagt wel kenmerken van de cliënt in zich. Eerst moeten ze materialen en voorwerpen verzamelen die een relatie hebben met hun cliënt wat betreft uitstraling, karakter, gedrag. Daarnaast ontwerpt de student ook tassen, zakken, koffers en rugzakken waarin wensen, vragen, verlangens en angsten van de cliënt een plek krijgen. Soms in samenspraak met de cliënt, soms ook enkel vanuit observaties die de student maakt. Toen ik op de redactie vertelde dat ik een stuk ging schrijven over studenten die poppen maken van hun cliënten werd er wat lacherig gereageerd. ‘Dat kun je toch niet serieus nemen’, was de reactie.’ Snap je dat? Ja, het is niet de normale manier van werken en in die zin doorbreken we een patroon. Je kunt natuurlijk op de geëigende manier een gesprek met de doelgroep voeren maar dat is al zo vaak gedaan, het levert vaak

voorspelbare informatie op. Met deze methode ga je de cliënt letterlijk op zijn huid zitten, je dringt tot hem door, je kruipt in zijn vlees. Het is eigenlijk een techniek om op een andere manier naar je cliënt te kijken. Je moet ook als hulpverlener én cliënt met de billen bloot. Vooroordelen worden zichtbaar gemaakt. ‘Ik zie jou als hout’, is dan een metafoor, een beeld waarbinnen je praat. ‘Oh, kijk jij zo tegen me aan?’, is vaak de reactie. Ik heb niet zoveel met poppen en volgens mij hebben meer mensen dat. Eigenlijk zijn het geen poppen maar visuele vormen, het woord ‘pop’ zet ik ook altijd tussen haakjes om aan te geven dat het meer is dan dat. Wat is volgens jou de meerwaarde van deze methode? Laat ik het zo uitleggen: ik ben Nederlander maar geef ook in het Duits les. Als ik Duits praat, zeg ik het scherper, ik moet mijn woorden dan opnieuw bedenken en kan niet terugvallen op wat ik al weet. Zo is het ook met deze methode. Je haalt de gewoonten en conventies eruit die in een normaal hulpverleningsgesprek zitten. Het wordt scherper, spannender en interessanter. De communicatie wordt opengebroken. Tot slot: vanwaar de titel ‘Mensen van vlees en bloed’? In de hulpverlening praten we de hele tijd over cliënten en patiënten. Dat schept enorm veel afstand. Maar in feite zijn het mensen zoals jij en ik, mensen van vlees en bloed. Dat is iets wat we soms vergeten in de hulpverlening. Het boek ‘Mensen van vlees en bloed’ is voor 15 euro verkrijgbaar bij uitgeverij Diepenmaat.

sensor #4, jaargang 16

11

Ook je kansen vergroten? aar Kom n rdag ste de Ma vember no op 24

Eye Care Foundation werkt aan het voorkomen en bestrijden

Haal je master in Nijmegen Studeer je hbo Rechten en wil je meer mogelijkheden op de arbeidsmarkt met een meester­ titel? Aan de Radboud Universiteit Nijmegen kun je via een speciaal ontwikkelde studieroute de master Nederlands recht behalen. Dit diploma heeft civiel effect. Zo vergroot je je carrièrekansen, want je kunt dan ook kiezen voor een togaberoep als advocaat of rechter. Wil je meer weten of je aanmelden voor de Masterdag op 24 november? Kijk dan op www.ru.nl/rechten/hbo­studenten

van oogaandoeningen in ontwikkelingslanden

giro

5 25 25

0800-8003

www.eyecarefoundation.nl

snsr.nl Nieuws, foto’s, films

HAN’s Helpende Handen

De smeerolie van de hogeschool Een vriendelijke receptioniste wijst je met een glimlach de juiste weg in het gebouw, de stille kracht in de bibliotheek raadt altijd het juiste boek aan en een doodkalme man helpt je drie minuten voor de deadline jouw afstudeerwerkstuk uit te printen. Het personeelsbestand van de HAN bestaat niet alleen uit docenten en managers, maar kent gelukkig ook mensen die de dagelijkse gang van zaken soepel laten verlopen. Helpende handen blijken vaak onmisbaar bij het faciliteren van goed onderwijs. Sensor keek mee over de schouders van deze mensen die het leven op de HAN net een beetje mooier en vooral makkelijker maken…

B

Redactie Foto’s Coos Dam, Ralph Schmitz en Rob Gieling

sensor #4, jaargang 16

13

En anders

is er Jos Je zit uren te prutsen aan een werkstuk, maar wat je er ook mee doet: het komt echt niet uit de printer. Ondertussen is je presentatie al over twintig minuten. Dan is er altijd nog Jos, de man achter glas bij de copyshop. Rustige, laconieke, vriendelijke Jos. Na welgeteld één blik doorziet hij jouw probleem en even later ratelen je documenten uit die ene speciale printer, geniet, gesneden, in de door jou met liefde uitgekozen kleur en op juist jouw favoriete papiersoort. Toveren, dat kan Jos. Waarom hebben we zo’n man in dit land niet als Minister van Financiën? De HAN heeft in Arnhem een Grafisch Productie Centrum, waar de bulkpartijen naar toe gaan, maar hier in deze copyshop, waar Jos afwisselend met collega Irma Jacobs werkt, kun je terecht met je scriptie of je A4-tje. Vanaf elke computer op de campus kun je prints naar de copyshop sturen en daar simpelweg laten afdrukken. ‘Als ze doen zoals het hoort, gaat het goed’ zegt Jos. ‘Bestandje openen, printer aanklikken en printen maar.’ Dat is even niet het geval bij een magere jongen die boos loopt te ijsberen door de ruimte. Hij schopt nog net niet links en rechts tegen de machines, maar vanaf een afstand kun je zien hoe zijn hart tekeer gaat. Toch kan Jos het niet laten om hem te vertellen dat het allemaal de schuld is van ‘ICT’. Toch nog een kwade inborst, die Jos? Nee, het is louter plagerij, de jongen is van de ICT-Helpdesk. Zoals hij komen er elke dag tientallen langs, de ene dag vijftig, de andere dag een veelvoud. ‘Van de vijftig mensen zijn er tien die je een handje moet helpen’, schat Jos, terwijl hij doodgemoedereerd een blik werpt op de tv met daarop de WK wedstrijden Wielrennen. Wat ook veel gebeurt in de copyshop, is het achterlaten van spullen. Paspoorten, boeken, collegekaarten, het komt allemaal wel weer terug bij de eigenaar. Echt opvallend zijn de hoeveelheden USB-sticks die studenten laten rondslingeren. Op de balie liggen er op dit moment alweer minstens twintig. Sommige bevatten scripties van studenten die allang niet meer op de HAN rondlopen. Jos heeft niet veel te wensen, hij houdt van zijn werk, van de afwisseling, van de variatie in de mensen en wat hij maakt. ‘Het zou hier hooguit wat ruimer mogen zijn. Maar alles bij elkaar vind ik dat dit concept werkt.’ Het concept van Als ze doen zoals het hoort, gaat het goed. En anders is er Jos.

14

ering Naam: Jos van de Wet opyshop Functie: beheerder C Kapittelweg Nijmegen Leef tijd: 47 jaar Bij de HAN: 7 jaar

Een kopje koffie hoort eigenlijk wel

in Naam: Hetty Raveste receptie Functie: coördinator nboerstraat Kapittelweg en Molke HAN: 5 jaar Leef tijd: 55 jaar Bij de

Ben je verdwaald, wil je iets reserveren of ben je gewond? Haast je dan naar de receptie aan de Kapittelweg, daar word je wel geholpen. ‘Laatst stapte een oudere man uit een taxi en meldde zich bij ons voor medische hulp, terwijl hij eigenlijk bij de spoedeisende hulp in het ziekenhuis moest zijn’, vertelt Hetty. ‘Wij hebben de man eerste hulp geboden en ervoor gezorgd dat hij alsnog bij het ziekenhuis aankwam’. Dit voorbeeld toont aan hoe divers het werk als receptioniste is aan de Kapittelweg.

Tussen de handelingen door laten de receptionisten weten dat het eigenlijk best rustig is op dit moment. ‘Er zijn dagen dat er maar geen einde aan de rij mensen lijkt te komen en dat je tijd vrij moet maken om de telefoon op te nemen of een e-mail te beantwoorden.’ Nu is er tijd om tussendoor een praatje te maken of even te lachen. Zo ook wanneer een HAN-medewerker razendsnel zijn bril vervangt en lenzen indoet terwijl hij wacht op de sleutel voor zijn gereserveerde leenfiets. Hetty kijkt er niet vreemd van op en lacht om de situatie.

Dat de medewerkers echte duizendpoten zijn, is goed te zien aan de balie. Ze beantwoorden de telefoon, bevestigen reserveringen via de mail en helpen tegelijkertijd nog mensen die aan de receptie staan. Of iemand nu boos is, staat te bellen, of zijn lunch halsoverkop wegwerkt, als het aan de receptionisten ligt, word je altijd vriendelijk te woord gestaan. Hetty: ‘Dat moet je ook wel kunnen, ongeacht de situatie rustig en vriendelijk blijven, anders ben je niet geschikt voor dit werk. Wij zijn toch het visitekaartje van de HAN.’ Hetty werkt nu bijna drie jaar aan de Kapittelweg, daarvoor was ze receptioniste in het Bisschop Hamerhuis, ook van de HAN. Ze draait nu meer uren en heeft als coördinator ook taken naast haar receptiewerk, zo maakt ze het rooster voor de Kapittelweg en stuurt ze de receptie in de Molkenboerstraat aan.

Toch zit er zelfs voor de receptionisten een grens aan hun kunnen. Collega Marjan zegt: ‘het werk wordt door veel mensen onderschat. Er wordt snel gedacht: oh, dat regelt ze wel even. Bijvoorbeeld een reservering die iemand nog op het laatste moment probeert te regelen.’ Hetty vindt het leuk dat ze in haar baan veel moet omschakelen. ‘Het ene moment help je een directeur, dan weer een schoonmaker of een student. Bij iedereen neem je een andere houding aan, maar we zijn altijd beleefd en behulpzaam.’ Toch ziet de gastvrouw van de Kapittelweg ook een aantal nadelen aan het werken op de grote HAN-vestiging. ‘Het gebouw is eigenlijk te groot en er zijn ontzettend veel mensen hier. Ik vind het jammer dat je gasten niet kunt ontvangen met een kopje koffie, dat hoort eigenlijk wel zo.’

sensor #4, jaargang 16

15

Hulp op

afstand Het is rustig bij de Helpdesk van de faculteit Economie & Management, op de Arnhemse campus. De drie aanwezige medewerkers zijn allen met hun computer bezig. De deur naar de balie staat open. Iemand hoeft zich maar te vertonen en een van de mannen loopt naar voren. Maar op dit moment is het niet nodig. De studenten en medewerkers lijken geen computerproblemen te hebben. Had je hier een paar weken geleden moeten zijn’, lacht Paul van Bakel, ondersteuner van de Helpdeskmedewerkers, ‘toen was het een gekkenhuis. Maar dat vind ik ook leuk: het ene moment is het druk, het andere is het rustig.’ Toen Paul hier eind jaren negentig begon, deed hij alle voorkomende werkzaamheden op ICT-gebied. Nu is hij dispatcher: hij verdeelt de werkzaamheden, stuurt collega’s aan en ondersteunt hen. Dat aansturen doet hij via Topdesk, een registratiesysteem waarin problemen of vragen worden ingevuld en doorgegeven aan de betreffende Helpdeskmedewerker. ‘Het mooie van dit systeem is dat je sneller met oplossingen kunt komen. Als er een probleem is waar je niet veel vanaf weet, kijk je gewoon in het systeem naar vergelijkbare problemen en hoe die door je collega zijn opgelost. En je herkent ook sneller problemen die bijvoorbeeld bij een bepaalde computer steeds terugkomt.’ De Helpdeskmedewerkers gaan tegenwoordig veel minder vaak naar

16

medewerkers in het gebouw toe. ‘De meeste problemen lossen we vanaf onze eigen computer op. We kunnen van hieruit meekijken en zien meestal snel wat het probleem is. Dit is een veel efficiëntere manier van werken.’ Het werkgebied is ook niet langer beperkt tot het FEM-gebouw in Arnhem. ‘We krijgen ook weleens vragen van FEM-collega’s die in Nijmegen op een pc aan het werk zijn. Die helpen we ook.’ Maar zelfs daar blijft het niet bij: ‘We moeten tegenwoordig HAN-breed denken, dus in principe moeten we iedereen helpen, in welk gebouw je ook zit, wat voor opleiding je ook doet of bij welke faculteit je ook werkt. En als het probleem niet op afstand op te lossen is, verwijzen we door naar de dichtstbijzijnde helpdesk.’ Geen vraag is Paul en zijn collega’s vreemd, op ICT-gebied. ‘We proberen voor elk probleem een oplossing te vinden, en meestal lukt dat ook. Klantgericht werken is ons uitgangspunt. Onze helpdesk is een hele dynamische omgeving. Dat is ook wat mij het meest aanspreekt: de diversiteit: geen dag is hetzelfde. Mijn ambitie is om onze afdeling zo goed mogelijk te laten functioneren.’ Hoe zou het volgens hem beter kunnen? ‘Door de printers van de kamers te halen. Op elke gang staan grote printers. Daar kunnen de medewerkers gebruik van maken. Het is milieuvriendelijker en je krijgt veel minder storingsmeldingen.’

Voor informatie langs de balie Ben je als Pabo-student op zoek naar de laatste ‘Griezelbus’, een werkboek rekenen voor groep drie of de nieuwste lesmethodes? Dan is de kans groot dat je de hulp van Mirjam Pepping hierbij inschakelt. Deze van oorsprong Drentse informatiemedewerker wijst studenten namelijk al zo’n zeven jaar de weg in de studiecentra van de twee Pabo’s.

In Groenewoud zit ze frontdesk, afwisselend bij beide balies. Maar hier in Arnhem zit ze een beetje verstopt. ‘Ik werk vaak bij de bovenbalie, omdat we beneden maar twee werkplekken hebben.’ Een rustig plekje kan ze ook wel gebruiken, want ze heeft nogal wat taken op haar bordje. ‘Natuurlijk doe ik het baliewerk, boeken innemen en uitlenen. Maar ik ben vooral veel bezig met catalogiseren. Alle nieuwe boeken die we binnen krijgen, moeten in de database worden gezet.’ Daarnaast verzorgt Mirjam ook input voor de website www.onderwijstijdschriftenplein.nl, waar inhoudopgaven van veel onderwijstijdschriften op staan. Zelf volgde Mirjam aan de bibliotheekopleiding en zit ze dus precies op de juiste plek. ‘Als ik al die studenten in de weer zie met werkstukken, ben ik echt blij dat ik al die stress niet meer heb en hier lekker aan het werk ben.’ Studenten raken nogal eens in de stress, vooral als de deadlines naderen. Dan willen ze de studiecentrummedewerkers nog wel eens onvriendelijk kunnen benaderen, snapt Mirjam wel. ‘Ja, dan hebben we net dat ene boek niet, en dan zijn ze teleurgesteld.’ Maar over het algemeen heeft Mirjam niets te klagen over de bezoekers van de studiecentra. ‘Iedereen zegt altijd vriendelijk goedemorgen, dat is fijn.’ Een klein minpuntje? ‘Dat er toch nog steeds gegeten en gedronken wordt in het studiecentrum. Mirjam heeft al aardig rondgekeken op de HAN, de meeste studiecentra heeft ze wel van binnen gezien, maar die van de Pabo blijven toch haar favorieten. ‘Kinderboeken en lesprogramma’s voor basisscholen zijn hele leuke collecties om mee te werken. Omdat je elke keer weer verrassende boeken binnen krijgt.’ Tijd op het werk om even te relaxen met een boekje heeft ze niet, maar er gaat geregeld een biebboek mee naar huis. ‘Laatst nog las ik Julia’s reis, een boek vol met avonturen en kunstgeschiedenis.’ Dat Mirjam plezier heeft in haar werk mag duidelijk zijn, en dat deelt ze graag met bezoekers. ‘Dus studenten, kom langs de balie! Wij zijn hier om te zorgen dat jullie vinden waar je naar op zoek bent.’ www.han.nl/studiecentra

ng Naam: Mirjam Peppi ewerker studiecentra ed m ie at rm fo In e: ti Func Leef tijd: 37 jaar Bij de HAN: 7 jaar Faculteit: Educatie en Groenewoud) m he rn (A o ab P : ng di Oplei sensor #4, jaargang 16

17

De vraagbaak van het

talencentrum

s Naam: Mary Wenneke Leef tijd: 55 jaar se es ar et cr se e: ti nc Fu maanden bij het (8 ar Ja 4 : N A H de ij B lteit: Educatie Talencentrum) Facu

Als je op de HAN een talencursus wilt gaan doen of iets wil vertalen, dan moet je bij het HAN-Talencentrum in het Nijmeegse Gymnasion zijn. Daar werkt Mary, sinds januari steun en toeverlaat, maar vooral ook vraagbaak voor iedereen. Als je naar het Talencentrum belt, dan is er een goede kans dat je haar aan de telefoon krijgt. Studenten en medewerkers bellen haar vooral over cursussen. Bij het Talencentrum kun je zelfs terecht voor een cursus Papiamento, mocht je op stage willen op de Antillen. Niet dat Mary de hele dag op telefoon zit te wachten, ze doet ook nog andere hand- en spandiensten als secretarieel werk en facturering. Een spin in het web, zo zou je haar kunnen noemen. Natuurlijk is niet alles rozengeur en maneschijn. Zoals de keer dat voor studenten van de intensieve Zomercursus Voor Duitstalige Studenten hun laatste cursusdag én de eerste dag van hun nieuwe studie gepland stond.

Toen was het de taak voor Mary om eventjes veertig certificaten te voorschijn te toveren, en dat binnen tien minuten, want de hele gang stond vol met studenten die hun zo fel begeerde certificaat wilden hebben. Mary heeft van de zomer gewoon doorgewerkt. ‘Er is altijd wel wat te doen en ik vind het ook wel eens lekker om alleen te zitten. Maar na de zomervakantie was het wel weer fijn dat mijn collega’s er weer waren. Even later ging ze zelf op vakantie. Naar ‘Rome en Rundumhausen. Als je dan terugkomt, dan moet je stevig aan de bak, ondanks dat collega’s veel opgevangen hebben.’ Kortom, Mary heeft het er erg naar haar zin bij het Talencentrum en zegt zelfs dat ze op dit moment niets anders zou willen: ‘Ik vind het zelfs jammer als het vijf uur is’, beweert ze. Met een knipoog, dat dan weer wel.

s Naam: Henk Scheper mponentenlab Functie: beheerder co de HAN: 1 Jaar Leef tijd: 56 jaar Bij Faculteit: Techniek hniek Opleiding: Elektrotec

‘Werken met die jongens is dat er is’ het mooiste ‘Harmen, Youri, wat kan ik voor jullie doen?’ vraagt Henk Schepers. De jonge mannen glimlachen, omdat Henk hun namen weet. Henk bevindt zich in een van de ronde glazen ruimtes op de begane grond van Engineering, die is ingericht als componentenlab. Eigenlijk is het een uitleenbalie van gereedschappen en je kunt er de meest uiteenlopende onderdelen krijgen op het gebied van elektrotechniek. Van groot tot heel klein. Studenten als Harmen en Youri komen om de haverklap binnengelopen met een grote variëteit aan vragen en Henk beantwoordt ze allemaal. Daarnaast geeft hij ook tips en soms, in zijn enthousiasme, helpt hij iets te veel. ‘Ja, dat is niet de bedoeling. Die jongens moeten zelf met oplossingen komen, maar hun enthousiasme werkt aanstekelijk.’ Henk is hier precies een jaar geleden komen werken, nadat hij 34 jaar van zijn leven heeft gegeven aan British American Tobacco, waar hij op de afdeling Elektrotechniek werkte. ‘Het bedrijf is naar Polen verhuisd en de werknemers konden een andere baan gaan zoeken.’ En nu, op zijn 56ste, heeft hij de tijd van zijn leven: ‘Werken met die jongens hier is het mooiste dat er is’, glimlacht hij. ‘Ik ga iedere dag met plezier naar mijn werk.’ Het maakt ook niet uit wie er binnen komt, hij kent elke student bij zijn voornaam. ‘Nou, ik ken ze nog niet allemaal, maar toch wel tachtig procent. En ze moeten

mij ook gewoon bij mijn voornaam noemen. ‘Meneer’, daar hou ik niet van. Rechts van de balie staan grote gele bakken opgestapeld met diverse tangen en schroefboren. ‘Die kunnen de studenten zelf pakken, en de bedoeling is dat ze de spullen ook weer terugbrengen. Dat gaat de meeste tijd ook goed. En als ze er een zooitje van maken, dan zeg ik dat ze tien weken niet meer in het lab mogen komen. Maar dat is maar een geintje.’ Als studenten voor een opdracht specifieke onderdelen nodig hebben, moeten ze dit invullen op een bestelformulier, dan zorgt Henk ervoor dat de spullen er komen. Achter hem staan een paar hoge kasten op wielen, met honderden kleine doosjes. Daar zitten LED-tjes, IC-tjes en weerstanden in. Abracadabra voor de gemiddelde Nederlander, maar de studenten die zich bij Henk melden, weten precies wat ze nodig hebben. Zelf is Henk ook met een flink project bezig: ‘Ik ben het magazijn aan het upgraden. Ik probeer het overzichtelijker te maken. Als er even geen studenten binnenlopen, ben ik daar mee bezig.’ Henk kan lezen en schrijven met de studenten. Vriendelijkheid vindt hij belangrijk, niet alleen met studenten, maar ook met zijn collega’s. ‘Ik zit in een fantastisch team. We gaan allemaal met respect met elkaar om. Ik heb hier de tijd van mijn leven. Ik heb het nog nooit zo leuk gehad.’

Studenten Bouwkunde ontwerpen zelfvoorzienend huis

Hygiënische huizen bouwen in Nigeria Die fictieve teamprojecten, dat is allemaal wel leuk en aardig, maar weinig spannend. Dat moet anders kunnen, dachten Bouwkundestudenten Tommy Safe Adewumi en Maarten Hercules meer dan een jaar geleden. Dus besloten ze om een huis te ontwerpen voor de middenklasse van Lagos, de havenstad van Nigeria en op dit moment de snelst groeiende metropool ter wereld met zo’n 18 miljoen inwoners. Maar met het ontwerp houdt het, als het aan de inmiddels afgestuHerman van Deutekom deerde studenten ligt, niet op.

B

In eerste instantie was de afdeling niet erg enthousiast over de plannen van de twee jonge mannen. Maar deze twee studenten waren niet van plan om op te geven en kwamen uiteindelijk bij Gijs Pelgrom van het Lectoraat Zorggericht Bouwen terecht. Hij zag wel wat in de ideeën van de studenten en bedacht hygiëne als raakvlak om hun huisontwerp aan op te hangen. ‘In zo’n grote metropool als Lagos zijn de voorzieningen natuurlijk niet zo goed geregeld als in Nederland’, vertelt Maarten. Maar je komt er pas echt achter met welke problemen de inwoners dagelijks te maken hebben en hoe ze op te lossen, door zelf naar Nigeria te gaan.

levensverwachting Dus besloten de twee om afgelopen maart naar Lagos te gaan. Ze trokken er een maand voor uit om veldonderzoek te doen. Wat hielp, was dat Tommy uit Nigeria komt. ‘Hij is vijf jaar geleden naar Nederland gekomen’, legt Maarten uit, ‘heeft binnen een half jaar Nederlands geleerd en begon toen meteen aan de opleiding Bouwkunde. We zijn nu vijf jaar verder, hij spreekt vloeiend Nederlands én hij heeft een diploma Bouwkunde op zak.’ Terug naar Lagos, waar een goede woning volgens de mannen een enorme bijdrage levert aan het verbeteren van de gezondheid en daarmee de levensverwachting. Maarten: ‘Wij wilden op een innovatieve manier laten zien dat we bouwkundig ingenieurs zijn. Met die gedachte zijn wij naar Nigeria gegaan om alle informatie te verzamelen.’ Voor Tommy was dit een mooie gelegenheid om zijn familie weer te zien en om iets waardevols terug te geven aan zijn land van herkomst.

afvalverwerking, sanitaire voorzieningen, riolering en over zaken als duurzame cooling en uitzicht, allemaal gegevens die we meenemen in ons huisontwerp. De antwoorden die we kregen waren niet altijd objectief. Zo zou het afvalwater automatisch de steden uit en de kanalen in stromen, wat niet het geval was.’ Ook had het duo een afspraak met de town planner, die een door de overheid gerealiseerd betaalbaar woningbouwproject liet zien. ‘Onderweg naar de locatie zagen we een heel andere kant van Lagos: het echte Lagos waar de lage klasse en lage middenklasse woont. De woonomstandigheden zijn er dramatisch. Huizen liggen tegen open rioleringen aan, waar het afvalwater direct op uitkomt, illegale stortplaatsen zijn overal in de wijken zichtbaar.’ Eenmaal aangekomen op de locatie bij het woningproject van de Ministry of Housing viel de onderzoekers twee zaken op: ten eerste was er een leegstand van 97 procent. Ten tweede was de kwaliteit van de huizenbouw zeer matig. Na een spannende maand met interviews houden en informatie verzamelen, keerden de studenten terug naar Nederland om tot een innovatief en duurzaam ontwerp te komen dat de woonomstandigheden sterk verbetert. ‘Het ontwerp en het gehele project is beoordeeld met een 9, waarna we ook de HAN studentenprijs 2011 hebben gewonnen’, zegt Maarten met gepaste trots. natuurconstanten De woning die Maarten en Tommy ontworpen hebben, kost op dit moment 35.000 euro. ‘Dat is niet goedkoop voor inwoners van Lagos, maar uit ons onderzoek is gebleken dat de middenklasse dat wel kan betalen’, aldus Maarten. Vanwege hun geloof in dit project en het recht van ieder mens op goede woonomstandigheden, gaan Tommy en Maarten zich de komende jaren bezig houden met het verder uitwerken van het ontwerp om tot een passende en nog goedkopere, hygiënische woning te komen, die voor een groot deel zelfvoorzienend zal zijn. ‘Vele ziekten kunnen worden voorkomen door voornamelijk de hygiëne rondom water en sanitair te verbeteren. Aangezien de overheid niet voor gas, water en elektriciteit zorgt, moet je daar een alternatief voor bedenken’, aldus Maarten. ‘Dat doen we met hulp van de natuurconstanten ter plaatse. Er staat bijvoorbeeld constant wind. Daarmee willen we de woning koelen. Via regenwateropslag zorg je voor waterdruk en via filtering voor schoon water. Met zonnepanelen sla je energie op die je alleen gebruikt voor de voornaamste zaken binnen het huis, zoals een koelkast. Nu valt in Lagos de stroom om het uur uit, en die blijft ook twee uur uit. Dat is funest voor een koelkast.’

kritisch De studenten hadden diverse afspraken, onder meer met een afgevaardigde van het Ministry of Housing. ‘We stelden de man kritische ‘Het is duidelijk dat er vraag is naar kwalitatief goede woningen’, vragen over stilstaand water (vanwege malaria), alternatieve brandstof, concludeert Maarten.

20

Tommy Safe Adewumi (l.) en Maarten Hercules bij hun ontwerp.

‘We stelden kritische vragen. De antwoorden waren niet altijd objectief’

Als het aan Tommy en Maarten ligt, hebben keukens als deze hun langste tijd gehad.

21

Waar zijn ze gebleven?

Thijs Goverde (41)

Toen: Docent bij SPH en Educatie Nu: Kinderboekenschrijver en verhalenverteller

Op 5 oktober is de Kinderboekenweek van start gegaan. Een drukke tijd voor kinderboekenschrijver en verhalenverteller Thijs Goverde, die heel Nederland rondreist om voor te lezen. Thijs studeerde filosofie, won twee keer het Nederlands Kampioenschap Theatersport en maakte, tot voor kort, cabaret voor kinderen. Eind jaren negentig werkte hij enkele jaren als docent filosofie bij Sociaal Pedagogische Hulpverlening (SPH). Incidenteel geeft hij nog gastlessen bij de lerarenopleidingen.

B

Ruud Kroes

Te midden van een flinke verbouwing en schilderwerkzaamheden ontvangt Thijs me gastvrij met thee en koekjes in zijn woning niet ver van de Kapittelweg. De aanwezige schilder blijkt een Koerdische vluchteling te zijn en op het dak worden zonnepanelen aangebracht. Maatschappelijke betrokkenheid is ook terug te vinden in de boeken die hij schreef. Dat ontgaat ook Volkskrantjournalist Pjotr van Lenteren niet in een lovende recensie: “ In Donderkat, het tiende boek van kindercabaretier Thijs Goverde (1971) gaat het er ruig aan toe. Een geheimzinnige actievoerder pleegt de ene na de andere bomaanslag op banken, varkensstallen, wapenhandelaren en fastfoodketens. Toch is het boek nauwelijks moralistisch te noemen. Thijs haakt er op in: ‘Mensen moeten er geen last van hebben. Ik hoop dat mijn boeken vooral grappig, spannend en fantasievol zijn.’ Zijn grote voorbeeld is Paul Biegel. ‘De taal van Biegel is magnifiek. Het zijn boeken die gemaakt zijn om voor te lezen.’ Omdat schrijven geen vetpot is, verdient hij bij door ruim 200 schoolklassen per jaar voor te lezen. Tot voor kort trad hij tevens op als kindercabaretier maar na de BTWverhoging daalden de bezoekersaantallen. ‘Ik ben het eerste officiële slachtoffer van het cultuurbeleid van het kabinet Rutte’, grapt hij ernstig. met een zwaard in de klas In zijn beginjaren als schrijver, eind jaren negentig, gaf hij een paar jaar lang filosofie bij SPH met wisselend enthousiasme. Hij knikt goedkeurend als ik hem vertel dat er geen filosofieles meer word gegeven bij SPH. ‘Mijn indruk was al dat SPH’ers niet naar de HAN komen om filosofie te studeren. Ze waren weinig gemotiveerd voor het vak en het filosofische denkniveau vond ik teleurstellend. ‘ Hij lacht bij de herinnering. ‘Ik weet nog dat ik studenten een lolly beloofde als ze een fout uit het boek konden halen. Daarmee lukte het me om ze enigszins te motiveren. Al was er een student die daardoor boos op me werd omdat ze zich niet serieus genomen voelde.’ Positiever zijn zijn herinneringen aan het lesgeven in het kader van de minor ‘Fictie in het onderwijs’ bij de lerarenopleidingen. Met name de aanwezige geschiedenisstudenten reageerden erg enthousiast op zijn college verhalen vertellen. ‘Ik heb ze geadviseerd om attributen te gebruiken. Kom met een zwaard de klas in en vertel dan over de middeleeuwen. Zo raken kinderen enthousiast.’

22

sensor #4, jaargang 16

23

ralph schmitz

Tweehonderd schoolklassen per jaar

Kunst om te koesteren Hoewel Erik Nieuwenkamp, procescoördinator bij de GGM-opleiding Pedagogiek, zich op de HAN bezighoudt met onderwijsplanning en andere coördinerende taken, werkt hij in zijn vrije tijd liever met zijn handen. ‘Ik ben altijd aan het prutsen geweest, dat zit er van jongs af aan in.’

B

Raïssa Soeter

Hij studeerde af als etaleur en eerstegraads docent handvaardigheid, werkte als creatief therapeut, en werd in 1980 docent beeldend vormen en methodiek bij de opleiding Creatieve Therapie. ‘Maar door het lesgeven aan groepen raakte ik steeds dichter betrokken bij de organisatie ervan,’ vertelt Nieuwenkamp. ‘Het begon eigenlijk met een onderzoek naar het therapeutisch gebruik van tekenprogramma’s op computers, voor mensen met een beperking die geen potlood of penseel vast konden houden. Ik gaf daar les in zodat studenten er mee konden werken in de praktijk.’ Dankzij Nieuwenkamp verschenen ook lesroosters niet veel later op PC. Door zijn behendigheid met computers rolde hij van de ene in de andere organisatorische rol op de HAN. eerlijkheid ‘Maar hoe meer ik de organisatie kant op ging, hoe meer ik de behoefte kreeg om creatief bezig te zijn. Daarom maakte ik thuis ter compensatie steeds meer beelden.’ In zijn eigen atelier prutst Erik naar eigen zeggen met allerlei materialen; een voorkeur heeft hij niet. ‘Meestal kom ik materiaal bij toeval tegen, zoals een pvc buis bij de DAR of op straat. Dan neem ik het mee naar huis en belandt het op zolder totdat ik er een idee voor heb.’ De kunstenaar maakt geen conceptuele werken, waarbij het idee belangrijker is dan esthetische of materiaaltechnische overwegingen. ‘Wat ik belangrijk vind in mijn werken is eerlijkheid van het materiaal. Ik verander de oorsprong van de vorm, zonder het materiaal teniet te doen. Ik zou bijvoorbeeld nooit een keramische vaas maken die vervolgens van hout lijkt. Ik laat in mijn beelden meestal een stukje van het materiaal onbewerkt, zodat je kunt zien waar het vandaan komt. In mijn optiek zorgt dat voor een verhaal.’ De beelden belanden in en rondom zijn huis in de beeldentuin van 4000 m2 waar hij, samen met zijn vrouw, met elan aan werkt. ‘Als het huis en de tuin te vol raken en we

24

uitgekeken zijn op een beeld, dan verkopen we het. Maar ik maak geen kunst om het te kunnen verkopen. Als je ergens je tijd, energie en emotie insteekt, dan ga je het koesteren. Ook al gaat het om een blokje hout dat je uren hebt gepolijst.’ atelier Niet alleen in zijn beelden kan Erik zijn creativiteit kwijt, ook in het atelier achter zijn huis in Valburg. Sinds 2001 werkt hij hier zelfstandig aan. ‘Ik wilde iets maken waar mensen niet zomaar aan voorbij lopen. Daarom heb ik bijvoorbeeld gekozen voor de enorme balken met pengatverbindingen. Ik beschouw mijn atelier als een kunstwerk en mijn levensproject, waar ik hopelijk nog lang aan kan werken. Het maakt me een gelukkig mens.’ Zijn atelier is nog niet af, maar inmiddels biedt Erik er wel cursussen aan. ‘Twee jaar geleden begon ik daarmee omdat er vraag naar was. Ik maakte een foldertje en kreeg meteen veel aanmeldingen. Nu begeleid ik een vaste groep mensen. Als creatief therapeut van oorsprong zie ik dingen waar ik op in kan spelen, op mijn manier. Deelnemers komen niet voor therapie, maar ik kan het gebruiken door iemand bijvoorbeeld meer naar voren te halen, of iets nieuws te laten proberen.’ steen in de rivier Erik is vooral trots op de sfeer van vertrouwen tijdens zijn cursussen. ‘Mensen durven van elkaar te leren, en groeien daardoor. Ook ikzelf heb me in de loop der tijd ontwikkeld. Mijn motorisch geheugen werkt steeds beter; het bewerken van materialen gaat vaak vanzelf. Ook ben ik bewuster geworden van de wereld om mij heen. Ik kijk nu bijvoorbeeld anders naar gebouwen en vormgeving, naar kleur en de combinatie van materialen. De wereld wordt eigenlijk steeds mooier, doordat ik meer zíe.’ Als dit artikel in Sensor verschijnt, maakt Erik na 31 jaar werkzaam geweest te zijn voor de HAN, dankbaar gebruik van de levensloopregeling. ‘Het is net als een steen in de rivier: je laat iets achter en hebt effect gehad. Ik vind het wel een raar idee dat ik hier straks niet meer rondloop. Ik zal de contacten missen. Maar als er paniek uitbreekt, ben ik zo weer terug.’ Erik Nieuwenkamp heeft een website: www.nieuwenkamp.info

heb of ken

ralph schmitz

jij een passie DIE IN SENSOR MOET? mail dan naar [email protected]

sensor #4, jaargang 16

25

Old Cave Wist je dat bij het 16e eeuws feestgelegenheid OLD CAVE de zaalhuur boven de 50 gasten gratis is kijk even op WWW.OLDCAVE.NL

3-gangen studentenmenu € 12,50 3-gangen keuzemenu € 22,50 Open vanaf 17.00 uur. Regulierstraat 59, Nijmegen 024- 360 29 98

St. Anthoniusplaats 13 • 6511 TR Nijmegen Tel: 0481 - 465898 • www.oldcave.nl

Daalseweg 19 Nijmegen 024-3230257

Het Gelders Orkest daar horen we

Gratis

Daalseweg 19 Nijmegen zaalverhuur 024-3230257

DONDERDAG T/M ZONDAG

STUDENTENKORTING Op vertoon van een geldig collegekaart 10% korting op de rekening. MAANDAG T/M WOENSDAG

DIVERSE PIZZA’S & PASTA’S € 6,50

NIJMEGEN · 024 323 26 98 www.pinoccio.nl

50% korting op de concerten van Het Gelders Orkest in Musis Sacrum te Arnhem en Concertgebouw De Vereeniging te Nijmegen.

Een jaar sporten, slechts € 79,-

Op vertoon van deze bon en je collegekaart.

www.hetgeldersorkest.nl

sportinarnhem.nl/studenten

voor borrels, feesten Gratis en vergaderingen zaalverhuur voor borrels, feesten en vergaderingen

Mededelingen

op zoek naar de agenda? kijk op www.snsr.nl

In de rubriek Mededelingen is plaats voor aankondigingen die interessant zijn voor personeel en/of studenten. De redactie kan inzendingen weigeren of inkorten. Nummer 4 van jaargang 16 zal verschijnen op 19 oktober, de deadline van dit nummer is op 10 oktober. Informatie voor de agenda of de mededelingen kan naar de redactie van Sensor, liefst per e-mail naar [email protected].

cvb berichten regeling facilitering masteropleidingen De Regeling Facilitering Masteropleidingen en de daarbij behorende Opleidingsovereenkomst Masteropleidingen is vastgesteld door het CvB. Hierin zijn de studieafspraken tussen werkgever en werknemer vastgelegd. De regeling is bedoeld voor onderwijzend personeel met een afgeronde bacheloropleiding en een vast dienstverband van minimaal 0,5 fte, die in aanmerking willen komen voor een vergoeding voor het volgen een masteropleiding. Deze regeling beslaat masteropleidingen met maximaal 25.000,- college- of cursusgeld voor de nominale studieduur. Voor duurdere masteropleidingen gelden aanvullende regels. Een aanvraag voor vergoeding vanuit het Masterfonds kan worden aangevraagd voor: reguliere masteropleidingen hoger onderwijs die CROHO gecertificeerd zijn en premaster of schakelprogramma’s plus de daarop volgende wo-masters.

nieuwe minor ‘mens en gebouw’ Het CvB besluit om de minor ‘Mens en gebouw’ toe te voegen aan het minoraanbod HAN. De minor is aangevraagd door Instituut Bedrijfskunde. De minor ‘Duurzaam Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen’ wordt samengevoegd met de minor ‘Duurzaam Innoveren’ en als zelfstandige minor uit het aanbod geschrapt.

algemeen

tweede werkconferentie ‘op weg naar han university of applied sciences Op 3 november vindt de tweede Werkconferentie ‘Op weg naar HAN University of Applied Sciences’ plaats met de relatie tussen onderzoek en het werkveld als centraal thema. De conferentie vindt plaats van 13.00 – 17.00 in Nijmegen, Faculteit Economie en Management, Laan zelfevaluatierapport kwaliteitszorg onderzoek Het Zelfevaluatie- van Scheut 10. Zorg dat je erbij bent en reserveer deze datum in je rapport Kwaliteitszorg Onderzoek Hogeschool van Arnhem en Nijmegen agenda! Meer informatie: www.opwegnaarHANuniversity.nl is vastgesteld door CvB. In november 2011 zal door middel van een visitatie door de landelijke Validatiecommissie Kwaliteitszorg Onderzoek (VKO) de HAN beoordeeld worden op haar Kwaliteitszorg Onderzoek. De richtlijnen uit het Brancheprotocol Kwaliteitszorg Onderzoek (BKO) en de Validatieprocedure van de Validatiecommissie Kwaliteitszorg Onderzoek hebben als leidraad gefunctioneerd voor de totstandkoming van het zelfevaluatierapport.

Rackettoernooi Op 19 oktober organiseert de Nijmeegse Studenten Sport Raad het Rackettoernooi voor jullie! Op deze sportieve avond zul je in duo’s de sporten badminton, tennis, tafeltennis en squash beoefenen. Uiteraard zal er een mooie prijs uitgereikt worden voor het beste duo. Dit alles zal plaatsvinden op het Universitair Sportcentrum van 20:00 tot 23:00. Schrijf je snel in op www.NSSR.nl!

sensor #4, jaargang 16

27

werken én leren, onderwijs voor werkenden op de tiende hanovatie themadag op 2 november 2011 in Arnhem staat het onderwijs voor werkenden centraal. Wat doen we bij de HAN om mensen die werken te helpen bij hun verdere scholing en ontwikkeling? Wat biedt de HAN aan scholings- en opleidingsvormen? In de afgelopen twee jaar is er binnen de HAN hard gewerkt aan de verdere ontwikkeling naar een hogeschool waar werkende mensen terecht kunnen voor hun scholing en -opleiding, waar mogelijk op maat. Ook is er samenwerking gezocht met het bedrijfsleven. Tijdens de HANovatie themadag wordt stil gestaan bij de vraag wat dit heeft opgeleverd en bieden verschillende workshops handvatten over hoe nu verder met dit thema. Heb jij te maken met het leren van werkenden bij de HAN? Meld je dan gratis aan: www.han.nl/hanovatiethemadag. spiritualiteit in het onderwijs Het onderwijs vormt een wereld van grote waarde. Kinderen en jongeren worden voorbereid op hun plek in de arbeidsmarkt, ook krijgen ze aanwijzingen mee voor het leven. Die vormende kant staat onder druk. Er is uitvoerig aandacht voor de snelle, meetbare en winstgevende resultaten. Veel leraren, leidinggevenden en opvoeders realiseren zich dat dit tekort doet aan het leerproces. Op 4 november staat deze thematiek centraal, via de invalshoek spiritualiteit. Aanleiding is het boek ‘Spiritualiteit in het onderwijs. Een handreiking’ geschreven door Lia van Aalsum in samenwerking met het Titus Brandsma Instituut. Voor deze themamiddag van 13.30 – 17.30 uur kun je je tot 10 oktober aanmelden via HAN Event. De middag vindt plaats in het Auditorium FEM gebouw, Hogeschool van Arnhem en Nijmegen. meedingen naar de albeda scriptieprijs 2011 Studenten die afgelopen studiejaar hun bachelor-of masterdiploma hebben behaald kunnen tot 21 oktober met hun scriptie meedingen naar de Albeda Scriptieprijs 2011. Het gaat om scripties die in het teken staan van arbeidsverhoudingen bij de overheid. Zowel een student uit het hoger beroepsonderwijs als een student uit het wetenschappelijk onderwijs ontvangen een prijs. Alleen scripties met een waardering van de hogeschool of universiteit van minstens een acht komen voor een prijs in aanmerking. Kijk voor de voorwaarden op www.albedaleerstoel.nl of neem contact op met Loes Spaans, secretaris leerstoelen CAOP, via: [email protected] feest in doornroosje - 13e lustrum studentenroeivereniging phocas De Nijmeegse Studenten Roeivereniging Phocas viert dit jaar haar 65-jarig bestaan middels een groots Lustrumopeningsfeest en willen dit vieren met alle studenten die Nijmegen rijk is. Het feest vindt plaats in Doornroosje op woensdag 12 oktober vanaf 22:00 uur. Diverse dj’s verzorgen de muziek én er is een Viplounge. Komen jullie ook? Meer informatie: [email protected].

hulpdienst nijmegen zoekt vrijwilligers! Je studeert, werkt, sport, gaat uit met vrienden en misschien wel een lekker weekendje weg. Je hebt het goed voor elkaar. Helaas is dit voor veel mensen niet het geval. Stichting Hulpdienst Nijmegen is al meer dan 50 jaar actief voor Nijmegenaren die door ouderdom of ziekte wel wat hulp kunnen gebruiken. Onze vrijwilligers helpen mensen met bijvoorbeeld boodschappen, vervoer naar het ziekenhuis, een bezoekje of als wandelhulp. Om alle hulpvragen te kunnen beantwoorden, hebben we meer vrijwilligers nodig. Heb je twee uurtjes in de week over, en zou je een ander willen helpen? Bel dan voor meer informatie: 0243228280 (op werkdagen tussen 9 en 12 uur). Wij zorgen dat het goed geregeld wordt. www.hulpdienstnijmegen.nl

28

het nederlands studentenkampioenschap theatersport in nijmegen Op 15 en 16 oktober komen de beste Nederlandse theatersportteams naar Nijmegen om tegen elkaar te strijden in het Nederlands Studentenkampioenschap Theatersport. De Thiemeloods en Villa Van Schaeck bieden het podium voor wedstrijden tussen maar liefst 16 teams. Een unieke kans om een weekend lang te genieten van het improvisatietalent uit alle hoeken van het land. Als student krijg je ook nog eens 50% korting op de entreeprijs! Check het programma en reserveer je kaarten op www. nsktheatersport.nl. audities nederlands studenten kamerkoor (nsk) 2012 Het NSK is een projectkoor dat ieder najaar opnieuw wordt samengesteld uit talentvolle amateurzangers uit de Nederlandse studentenwereld. In oktober 2011 vinden weer audities plaats, ditmaal met een bijzondere opwarmer! Voor aanvang van de audities kun je vrijblijvend aan een workshop meedoen. Een kennismaking met de zangcoach en dirigent en manier van werken. De audities vinden plaats in: Utrecht 19 oktober en 2 november, Groningen 24 oktober en Amsterdam 25 oktober. Zit jouw stad er niet tussen? Bij meer dan 5 aanmeldingen uit jouw stad, komt het NSK naar je toe! Dus geef je snel op. Voor meer informatie www.nskk.nl of bel met koorcommissaris Cécile Beemster, 06 45682291. Graag tot bij een van de audities!

eerste vergelijkingssite voor stages en studeren in het buitenland www.sum.nl is de eerste onafhankelijke vergelijkingssite op het gebied van stages en studeren in het buitenland. Op sum.nl kun je verschillende landen met elkaar vergelijken en ervaringen delen. De vergelijkingen zijn gemaakt op basis van onderwerpen als; kosten huisvesting, kosten levensonderhoud, stagevergoeding, collegegeld en zelfs de gemiddelde bierprijs. De vergelijkingen zijn gemaakt in samenwerking met Nuffic, een non-profit organisatie voor internationale samenwerking in het hoger onderwijs.

dank u wel, mevrouw! Op de avond van 15 september heb ik mijn tas met notebook naast mijn auto gezet en ben weggereden. Een onbekende dame heeft deze tas bij de receptie van Ruitenberglaan 26 afgeleverd. Ik heb geluk gehad en wil deze dame hartelijk bedanken. Jan Rip

michael floor

‘Till Death D

Mail & Win

o Us Part’ Dit is geen aankondiging van een romantisch drama. Maar niets minder dan de theatershow van Moke! Deze Amsterdamse rockgroep staat garant voor britpop van eigen bodem. Moke wijdt de theatershow aan dierbare liefdesliederen, odes aan het geluk en droeve songs over dingen die voorbij gaan. Onaantastbare popklassiekers en vergeten juweeltjes van Brel, Springsteen, Elvis en U2 komen voorbij, maar ook eigen repertoire komt aan bod. Vrienden door dik en dun, bij elkaar voor altijd. ‘Till Death Do Us Part’, dus. Op 15 december speelt Moke in de Theaterzaal van de Stadsschouwburg Nijmegen. Sensor heeft voor dit concert 2 maal 2 kaarten weten te bemachtigen. Wil jij de komende decembermaand in passende sfeer doorbrengen en dit optreden van Moke bijwonen? Dat kan!

Stuur voor 19 oktober een e-mail naar [email protected] en vermeld ‘Till Death Do Us Part’. Students only.

sensor #4, jaargang 16

29

(Voor)Oordeel Mensen kunnen binnen dertig seconden een redelijk beeld krijgen van iemands intelligentie, zelfvertrouwen, extraversie en opgewektheid: zo blijkt uit sociaal psychologisch onderzoek. In (Voor)Oordeel mag een student een oordeel vellen over een andere student op basis van één foto. Daarna mag de veroordeelde het oordeel ontkrachten of bevestigen.

B

Raïssa Soeter

‘Mijn eerste indruk is: rockchick. Ik denk dat ze muziekgeoriënteerd is, en dan met name houdt van rock, metal en hardcore. Haar vriendengroep zal ook wel bestaan uit rockers en skaters. Ik denk dat ze voornamelijk uit gaat naar cafés met live muziek. Misschien speelt ze zelf ook wel gitaar. Ze lijkt me een zelfstandig type, dus ze woont op kamers, mogelijk met haar vriend. Het zou goed kunnen dat ze huisdieren heeft, een hond, een kat of wie weet zelfs een slang. En ik denk dat ze natuurkunde studeert, vraag me niet waarom. Ze kijkt eerder naar National Geographic dan naar soaps of bijvoorbeeld Sex and the City. Ze geeft om haar uiterlijk, maar streeft niet naar het standaard ideaalbeeld. Ze heeft echt een eigen stijl. Ik vind dat ze een leuke broek draagt en een gaaf kapsel heeft: alternatief en gedurfd. Ik denk niet dat het haar uitmaakt wat andere mensen over haar denken. Haar uitstraling is zelfverzekerd en wat afstandelijk, zo van ‘mind your own business, dan doe ik dat ook’. Ik denk dat ze goed van zich af kan bijten en heel hard over kan komen, terwijl ze eigenlijk heel warm en aardig is.’

Susan reageert: ‘Ik moet zeggen…hij heeft in heel veel opzichten gelijk! Op een paar puntjes na: ik studeer geen Natuurkunde, maar Creatieve Therapie. National Geographic doet me niks, ik kijk eigenlijk liever naar tekenfilms en comedy series zoals de Big Bang Theory. Ik ben niet muzikaal, maar hou inderdaad van muziek. De smaak die hij beschrijft, klopt. Ik heb eigenlijk weinig met dieren, maar als ik een huisdier aanschaf, dan zou dat inderdaad een slang zijn! Voor de rest heeft Yea gelijk. Ik woon samen met mijn vriend, en ben een zelfstandig type. Ik geef om mijn uiterlijk en wil er goed uit zien, maar het maakt me niet echt uit wat mensen van me vinden. Ik laat ook niet snel over me heen lopen, en neem geen blad voor de mond. Maar ik ben alles behalve een bitch, ik ben eigenlijk heel spontaan en aardig. Ik vind het wel bijzonder dat Yea van een foto kan zien hoe ik in elkaar zit, en ben blij dat ik uitstraal hoe ik daadwerkelijk ben.’ Volgend nummer is Yea zélf het onderwerp.

30

ralph schmitz

Yea oordeelt over Susan:

Cape Point Geluiden uit Genadendal Janita Hoefnagel loopt voor haar opleiding Creatieve Therapie, waar ze voor de studierichting Psychomotorische Therapie heeft gekozen, een jaar lang stage in Theewaterskloof, Zuid-Afrika. Ze maakt ons komende maanden deelgenoot van haar belevenissen ver van huis.

a

ik r f A

Z

d i u

Genadendal

Terwijl ik dit schrijf, lig ik met een zwaar hoofd in mijn bed. Sjeesss, wat heb ik een ontzettend druk weekend achter de rug. We zijn met een aantal meiden naar Cape Point gereden. Dit ligt niet bepaald in de buurt van Genadendal. Maar wat een ontzettend mooie tocht was dat. We zijn helemaal langs de kust naar het zuidelijkste puntje van ZuidAfrika gereden. Radio aan en rijden maar. Het weer zat mee, zo’n 25 graden met veel zon. Ramen open, haar in de wind, heerlijk! We wisten alle vier niet goed wat we moesten verwachten van Cape Point, maar de vorige studenten waren er erg over te spreken. Zonder ons te verdiepen in de route en de bestemming zijn we gaan rijden. Eenmaal onderweg keken we onze ogen uit: van uitgestrekte stranden tot ontzettend grote townships, van toeristische plekjes tot verlaten dorpjes, we zijn het allemaal tegengekomen. Het is echt een wonder dat we in een keer goed zijn gereden. Bij het naderen van Cape Point stonden de eerste bezoekers ons al op te wachten: apen, apen en nog eens apen. De ramen gingen opeens heel snel omhoog! Iets verderop kwamen we erachter dat Cape Point een natuurreservaat is, met allemaal interessante plekjes om te bezoeken. Te veel om in een dag te zien, dus hebben we gekozen voor Cape point en Kaap De Goede Hoop. De twee belangrijkste, naar ons idee. Nu ik ze heb gezien, kan ik jullie vertellen dat dit de meest magische plekken op aarde zijn waar ik tot nu toe ben geweest. Wegens ruimtegebrek zal ik me beperken tot Cape Point. De eerste vijftien minuten zijn er weinig woorden gewisseld. Zo mooi vonden we het. Vooral de kliffen en het blauwe water zijn geweldig. Deze plek is om precies te zijn 9635 kilometer van huis. Hoe ik dat weet? Heel handig, ze hebben een mooi bord geplaatst met alle wereldsteden, inclusief Amsterdam. Ik moet er wel bij zeggen dat het niet verstandig is om met hoogtevrees deze plek te bezoeken. Het is namelijk hoog op de kliffen. Terug naar beneden viel ons oog op een leuk restaurantje, en aangezien we best dorst hadden gekregen, zijn we hier wat gaan drinken. Het restaurant staat schuin op de berg, waardoor je strak aan het water zit: vogels vliegen je letterlijk om de oren. Echt een aanrader en een mooie afsluiter van een geweldige dag. Mijn wereld is weer een stukje groter geworden!

sensor #4, jaargang 16

31

‘

Kwoots Wat vindt Boris Huisman idioot?

’

De Halbeheffing

Boris (21) is eerstejaars Opleidingskunde en woont bij zijn ouders in Haalderen. Hij hoopt in de toekomst een goede trainer of adviseur te worden bij een commercieel bedrijf. In zijn vrije tijd vind je hem in de bioscoop, café Moenen in Nijmegen of in het sportcentrum USC. RS

De bezuinigingen op het PGB Het salaris van Persoonlijke dingen via profvoetballers Facebook bespreken

De sport ‘curling’ Ouders die kinderen te veel pushen

ralph schmitz

Het tv-programma ‘date my mom’

Voetbalhooligans die er alleen op uit zijn dingen te vernielen

Bumperkleven

De asbak van je auto op straat legen

Horoscopen

Mensen beoordelen op geaardheid of geloof

Idioot