mAgAZINE ek magazine 2014
tHE dREamS of EElCo SintniColaaS amStERdam, HomE to atHlEtiCS tHE HiStoRy of tHE EuRopEan atHlEtiCS CHampionSHipS
atHlEtiCS likE nEVER bEfoRE
DE DROmEN VAN EELCO SINTNICOLAAS in amStERdam iS dE atlEtiEkSpoRt tHuiS de gescHiedenis Van de ek atletiek
INHOUD CONTENTS
3.
Voorwoord Editoral
4.
Het Olympisch Stadion, toen & nu The Olympic Stadium, then and now
6. In Amsterdam is
Op de cover: Eelco Sintnicolaas, gefotografeerd door Casper Rila.
de atletieksport thuis Amsterdam, home of athletes
10. De EK Atletiek Amsterdam 2016,
een artist impression The European Athletics Championships Amsterdam 2016, an artist impression
12. De geschiedenis van DE EK Atletiek The history of the European Athletics Championships
16. De 5 favoriete EK-momenten
van Ivan Sonck Ivan Sonck's 5 favourite moments in championship history
18. Werpspektakel op het Museumplein
COLOFON
20. Eelco Sintnicolaas blikt vooruit
EK Atletiek Amsterdam 2016 Magazine is in opdracht van de Stichting EK Atletiek Amsterdam 2016 vervaardigd door Weekbladpers Media.
Throwing spectacle on the Museumplein Eelco Sintnicolaas is looking forward
26. De 5 grootste
sportevenementen ooit in Nederland The 5 biggest sports events ever in the Netherlands
30. A thletics Movements:
uitdagend en inspirerend Athletics movements: challenging and inspiring
32. De sterren over Amsterdam The stars on Amsterdam
34. Adam Adam
35. Amsterdam in cijfers Amsterdam in numbers
Hoofdredacteur: Olivier Heimel Art-director: Chris Stevenet Eindredacteur: Dennis Meinema Vertaling: Meike Weismann Aan dit magazine werkten mee: Ramiro Ameneiro, Rasit Elibol, Bastiaan Heus, Yvonne van Langen, Imo Muller, Marije te Raa, Casper Rila, Joshua Rood, Ivan Sonck en Ysbrand Visser Directie: Hylke van der Meer business developer: Michiel Verhaar Lithografie: Frank Krijl, Guido Vrouwe Productie: René van Achteren Stichting EK Atletiek Amsterdam 2016 Postbus 79091 1070 NC Amsterdam T +31 (0) 20 305 8088
[email protected] www.amsterdam2016.org Volg amsterdam 2016 op Facebook Facebook.com/Amsterdam2016
VOORWOORD
EDITORIAL
De Europese Kampioenschappen Atletiek vormen het opwindendste evenement in ons wedstrijdschema. Nieuwe en reeds gearriveerde sterren krijgen de kans om te schitteren op het hoogste podium van ons continent. Het is het moment dat onze sport het grootste publiek bereikt. Het evenement wordt in bijna alle landen in Europa uitgezonden – en zelfs in landen daarbuiten. Er kijken bijna 370 miljoen mensen naar de EK Atletiek en er zullen bijna tweeduizend mediavertegenwoordigers aanwezig zijn. Met Amsterdam 2016 zal het vlaggenschip van de Europese atletiek zijn tweejaarlijkse cyclus voortzetten. Het vijfdaagse evenement zal innovaties op wedstrijd én entertainmentgebied bevatten – en zo waarlijk invulling geven aan de slogan ‘Athletics Like Never Before’. Omdat de Europees Kampioenschappen Atletiek nu om de twee jaar georganiseerd worden (en niet meer om de vier jaar), krijgen atleten een nog regelmatiger podium om zich te ontwikkelen tot grote kampioenen. De EK in het Olympisch jaar geven atleten op het continent een extra kans om op het hoogtepunt van hun carrière uit te komen op een groot evenement. Aan de recente edities van de EK deden ongeveer 1350 Europese atleten mee. De Olympische Spelen en de WK Atletiek herbergen zo’n 500 tot 600 Europese atleten minder. De EK Atletiek trakteren fans op het beste wat de Europese atletiek te bieden heeft. Het 2-jaar format zorgt voor meer Europese kampioenen, meer atletieksterren, meer inspirerende momenten en meer lachende gezichten.
The European Athletics Championships is the most exciting event in our competition programme when new and established stars of our sport have the opportunity to shine on the continental stage. It is when our sport reaches its largest audience, with television coverage in almost all European countries and outside Europe as well. Up to 370 million people watch the European Athletics Championships, with up to 2,000 media representatives in attendance. With Amsterdam 2016, European Athletics’ flagship event continues its two-year cycle. The championship’s compact five-day event format will embrace innovations in competition and entertainment that will ensure we witness 'Athletics Like Never Before'. A biennial European Athletics Championships provides athletes with a more regular stage on which to become top-level champions. The Olympic-year European Athletics Championships ensures that athletes on the continent compete more often in a flagship event during the peak of their careers. About 1,350 European athletes have competed at recent editions of the European Athletics Championships, whereas we have 500-600 fewer athletes compete at an Olympics or World Championships. The biennial European Athletics Championships treats fans to more of the best European Athletics has to offer. The two-year format creates more European champions, more stars, more inspirational moments and more smiling faces.
Hansjörg Wirz Voorzitter European Athletics
Hansjörg Wirz European Athletics President
EK MAGAZINE /// 2014
3
het olympisch stadion, toen & nu
Foto’s: Ramiro Ameneiro en Getty Images
The olympic stadium, then & now
4
1928
2014 EK MAGAZINE /// 2014
EK MAGAZINE /// 2014
5
In Amsterdam is de atletieksport thuis AMSTERDAM, HOME to ATHLETICS
Na jaren van lobbyen, plannen en uitdenken haalde Amsterdam het grootste atletiektoernooI na de Olympische Spelen van 1928 binnen. Atletiek terug naar de plek waar ooit geschiedenis werd geschreven. En dat is de bedoeling opnieuw. Tekst: Dennis Meinema, Foto's Rien van Haperen: Bastiaan Heus
Z
e was gaan staan, Ellen van Langen, als laatste olympische atletiekkampioene van Nederland, en met haar zo kenmerkende oogopslag en sympathieke glimlach had ze de harten van de officials misschien al gestolen nog voor ze goed en wel begonnen was met praten. Haar gouden 800 meter-race in Barcelona werd afgedraaid op een groot scherm, en hoewel ze het na tweeëntwintig jaar nog altijd ongemakkelijk vindt naar die grootse prestatie te kijken, maakte de nu volgende zin de weg vrij naar een Europees kampioenschap atletiek in Amsterdam: ‘Do you remember this?’, vroeg ze de zeventien bazen van European Athletics. Om daar aan toe te voegen: ‘I do’. Het ijs brak toen de Finse afgevaardigde onbedaarlijk begon te grijzen. ‘Me too’, zeI de man. Het is een sleutelscène in de ‘film’ die het op twee-na-grootste atletiektoernooI ter wereld naar Amsterdam haalde, naar de exacte plek waar in 1928 de Olympische Spelen werden gehouden. En zo’n film is niet zomaar opgenomen. We moeten terug naar het jaar 2005 om te begrijpen hoe het Amsterdam gelukt is de concurrentie afkomstig uit Istanbul en Split van zich af te slaan. Want toen al, bijna tien jaar geleden, liet de gemeenteraad van Amsterdam weten dolgraag een groot atletiektoernooI binnen te willen halen. Maar de stad, en dan vooral het van historie uitpuilende Olympisch Stadion, was nog niet klaar voor de EK atletiek. Dat moest nog worden omgebouwd tot modern sportcentrum, en dat kost tijd. En geld.
6
EK MAGAZINE /// 2014
After years of planning, plotting and lobbying Amsterdam has attracted the largest athletics tournament since the Olympics of 1928. We are bringing athletics back to the place where history was written once before. And that is exactly what we aim to do. Again.
E
llen van Langen, the last Olympic athletic champion of the Netherlands, was standing up. With her distinctive features and sympathetic smile she had probably already won over the hearts of the officials before she even opened her mouth. The 800 metres race in Barcelona that won her Olympic gold was being played on a large screen, and even though after 22 years she still felt uncomfortable looking back at her enormous achievement, with the following statement she was able to open the gates to the European Athletics Championship in Amsterdam: ‘Do you remember this?’, she asked the 17 directors of the European Athletics and added: ‘I do.’ One of the Finnish delegates gave her a wide smile: ‘Me too’, said the man, ‘Me too.’
EK MAGAZINE /// 2014
7
De slogan was ongeëvenaard: athletics like never before
It is a pivotal moment in the story that brought the world’s second largest athletics tournament to Amsterdam, back to the exact location where the 1928 Olympics had been held. This story was not made of thin air. To understand how Amsterdam was able to defeat fierce competition from Istanbul and Split, we have to go back to 2005. It was almost ten years ago that the city council of Amsterdam stated that they would love to host a large athletic tournament. At the time however, the city wasn’t ready for the European Championships. The Olympic Stadium in particular wasn’t ready, it had yet to be renewed to the modern sports arena it is today. This would cost time, and money.
Maar in 2010 vond sportwethouder Eric van der Burg dat Amsterdam er klaar voor was, met een schuin oog gericht op de aspiraties om zelfs de Olympische Zomerspelen van 2028 naar Amsterdam te krijgen. Een EK atletiek als perfecte generale repetitie.
But in 2010 Eric van der Burg, the city councilor for sports, Amsterdam’s aspirations to host the summer Olympics in 2028 firmly in the back of his mind, decided that Amsterdam was finally ready and that the European Athletics Championships offered a perfect opportunity for a general rehearsal.
Onder leiding van Rien van Haperen, toen nog directeur van de Atletiekunie maar inmiddels geïnstalleerd als directeur van de Europese titelstrijd van 2016, kruiste Amsterdam de degens met de Turkse gigant Istanbul en Split, de grootste stad van Kroatië. Bij een officiële poging een dergelijk sportevenement te organiseren hoort een idee, een plan: het bidbook. Daarin worden de ideeën voor het evenement uitvoerig uiteengezet: van infrastructuur en transport, tot hotels en de zogenaamde side-events. Want alleen een paar dagen atletiek is niet genoeg om de dames en heren van de European Athletics Council te overtuigen. Alles moet kloppen. En dat deed het in het plan van Amsterdam.
Foto: Getty Images
Amsterdam opereerde vanaf het begin als een hecht team, en droeg dat in alle bijeenkomsten voorafgaand aan de stemronde in Helsinki ook uit door altijd in hetzelfde strakke pak te verschijnen. Op die manier laat je zien dat je het samen gaat doen, wat er ook gebeurt, zo was de gedachte. En de slogan, bedacht door een team van knappe marketeers, was en is ongeëvenaard: Athletics like never before. Kan het overtuigender? Alles kwam samen in november 2011, in de Finse hoofdstad Helsinki. Het strakke plan, de realistische beloftes, een hecht team en een emotionele speech van een olympisch kampioene. De zeventien officials waren overtuigd. Ze hadden het gezien. In Amsterdam is de atletieksport thuis.
8
EK MAGAZINE /// 2014
Led by Rien van Haperen, then director of the Dutch Athletics Federation but current director of the European title championship of 2016, Amsterdam crossed swords with Turkish giant Istanbul and Split, the largest city in Croatia. Any official attempt to organise a sporting event of this magnitude requires an idea: the bid book, in which the ideas for the event are discussed in detail, from infrastructure to transportation, to hotels and so called side-events. You need more than a few days of athletics to convince the ladies and gentlemen of the European Athletics Council. Everything has to make perfect sense. Of course, the Amsterdam-plan did.
The slogan was unparalleled: Athletics like never before
From the start, Amsterdam operated as a close-knit team. Ahead of the voting round in Helsinki, it showcased this by wearing the same sharp suits to each meeting. This way we showed we were in this together, a united front, no matter what. And the slogan, contrived by a bunch of clever marketing heads, was unparalleled: Athletics like never before. Could we be more convincing? Everything came together in November 2011, in the Finnish capital Helsinki. A solid plan, realistic promises, a close-knit team and an emotional speech from an Olympics champion. The seventeen officials were convinced. Amsterdam is home to athletics.
EK MAGAZINE /// 2014
9
Artist Impression Floris Visualisaties
10
EK MAGAZINE /// 2014
EK MAGAZINE /// 2014
11
In vogelvlucht
belgrado
NEGEN fotografische en atletische hoogtepunten uit tachtig jaar Europese topatletiek. Foto's: Getty Images
Naar alle waarschijnlijkheid de 100 meter finale heren, gewonnen door de Pool Wieslaw Maniak, die in zijn jeugd voor Engeland uitkwam onder de (minder geruchtmakende) naam Vic Manning. De jury (links op de trap) klokt nog mee met de hand.
De geschiedenis van de EK Atletiek AT A GLANCE
The history of the European Athletics Championships NINE photographic and historic highlights from 80 years of the best in European athletics Wilhelm Leichum (Duitsland), winnaar van het verspringgoud op de eerste EK atletiek. In 1938 prolongeerde hij zijn titel. In 1941 overleed hij, dertig jaar oud pas, aan het front.
Turin 1934 Wilhelm Leichum (Germany) Gold medalist for the long jump during the first European Athletics Championships. He renewed his title in 1938 but passed away on the frontlines in 1941 at the tender age of thirty.
Toen de 3000 meter steeple nog keurig, net als de paarden steeplechase, van heggetjes was voorzien: Waclaw Soldan (Polen) hier, ondanks een gebrekkige techniek nog aan de leiding in de finale, werd uiteindelijk laatste, overigens.
Paris 1938 When the 3000 metres steeple still featured neat little hedgerows like the horse steeplechase: Waclaw Soldan (Poland) who, despite faulty technique, is shown in the lead for the finals here. In the end he did finish last, however.
1966
Belgrade 1966 This is probably the men’s 100 metres final, won by Polish Wieslaw Maniak, who during his childhood in England ran under the (less notorious) name Vic Manning. Note that the jury (on the stairs to the left) still clock by hand.
Praag
1978 De vorig jaar overleden sprintlegende Pietro Mennea (olympisch kampioen en viervoudig Europees kampioen) uit Italië zegeviert op de 200 meter. Met 19,72 is Mennea op die afstand nog altijd houder van het Europees record.
Turijn
1934 12
EK MAGAZINE /// 2014
Parijs
1938
Prague 1978 Sprint legend Pietro Mennea (Olympic champion and four time European Champion) from Italy, who passed away last year, secures the 200 metres win. At 19.72 Mennea still holds the European record for that distance.
EK MAGAZINE /// 2014
13
götenburg
2006
Athene
1982
De close finish der close finishes: de eerste zes man in de 800 meter finale eindigen binnen een halve seconde van elkaar. De Nederlander Bram Som wint, na een opmerkelijke inhaalactie buiten de baan.
Last man standing: de Britse tienkampgrootheid Daley Thompson staat nog overeind na de afsluitende 1500 meter en grijpt de Europese titel in een nieuw wereldrecord (8.774 punten).
Gothenburg 2006 The close finish of close finishes: the first six athletes in the 800 metres final finish within half a second of one another. Dutch athlete Bram Som wins, after a remarkable overtaking outside the track.
Athens 1982 Last man standing: British decathlon legend Daley Thompson is still standing after the final 1500 metres and secures the European title with a new world record (8.774 points).
Stuttgart
1986
Ingrid Kristiansen kon alles. De Noorse liep wereldrecords op de 5.000 meter, de 10.000 meter, de vijftien kilometer, de halve marathon en de marathon. Europees kampioene werd ze maar één keer, op de 10.000 meter op de EK in Stuttgart. In het crosscountry-skieën (ja, dat kon ze ook) werd ze wel eens Europees kampioene bij de junioren. STUTTGART 1986 Ingrid Krinstiansen set worldrecords on the 5.000 metres, the 10.000 metres, the 15km, the half marathon and the marathon. The European title she won only once: on the European Championships in Stuttgart. In cross-country skiing she won a title at the European Athletics Junior Championships.
14
EK MAGAZINE /// 2014
BARCELONA
2010
De Kroatische hoogspringster Blanka Vlašic´ zoals de wereld haar kent: uitbundig over een zege, in dit geval haar eerste Europese titel (met een hoogte van 2.03 meter). Barcelona 2010 The Croatian high-jump athlete Blanka Vlašic´ as the world knows her best: ecstatic about winning, in this case her first European title (with a height of 2.03).
helsinki
2012 Mo Farah (Groot-Britannië) doet op de EK atletiek in HelsinkI wat hij in 2012 zo vaak deed: winnen.
HELSINKI 2012 Mo Farah (Great-Britain) does on the European Championships in HelsinkI what he did best in 2012: winning.
EK MAGAZINE /// 2014
15
De 5 favoriete EK-momenten van Ivan Sonck
3
5
foto 2: belga image, foto 5: getty images / Clive Brunskill allsports, overige foto’s: getty images
1
2 4
1.
2.
1971 Helsinki
1971 Helsinki
Knettergek
‘Un 10.000 mètres fou, fou, fou,’ blokletterde de Franse krant L’Equipe. Nooit heb ik een even geanimeerde wedstrijd gezien, met voortdurende tempowisselingen, onverwachte wendingen en een adembenemende eindsprint waarin Juha Väätâinen de Oost-Duitse favoriet Jürgen Haase het nakijken gaf. De Finnen waren door het dolle heen.
16
Carl who?
Verwondering en vragende blikken alom toen de stadionomroeper de aankomst van de nieuwe marathonkampioen aankondigde. Zelf had ik de pas tweeëntwintigjarige Karel Lismont bij de favorieten gerekend nadat ik hem enkele maanden ervoor een internationale wedstrijd in Brussel had zien domineren. Vijftig meter voor de finish bezweek Lismont bijna onder een lauwerkrans.
EK MAGAZINE /// 2014
3.
4.
5.
2002 München
2006 Göteborg
1994 Helsinki
Een indrukwekkende solo
Het miezerde en regende, na twee kilometer liep ze al alleen en geregeld moest ze langs een gedubbelde concurrente. Het leek Paula Radcliffe (Eng) nauwelijks te hinderen. Ze finishte in 30.01.09, een prachtige en tegelijk frustrerende tijd maar alvast een Europees record.
Belgische dubbelzege
Twee dagen nadat ze de 100 meter had gewonnen, was Kim Gevaert ook de snelste op de 200 meter. Voorbij de finishlijn werd de kersverse tweevoudig kampioene opgewacht door hartsvriendin Tia Hellebaut die even tevoren de titel in het hoogspringen had behaald.
Spaanse clean sweep
Goud, zilver en brons op de marathon: het was nog nooit voorgekomen en het is nog altijd uniek. Martin Fiz, Diego Garcia en Alberto Juzdado bundelden de krachten in een overrompelend offensief. Een jaar later werd Fiz wereldkampioen, waarna de Spaanse heerschappij afbrokkelde.
Behalve liefhebber is de Belgische sportjournalist en voormalig VRT-presentator Ivan Sonck (1945) een van de grootste kenners op Europees atletiekgebied. Not only does Belgian sports journalist and former VRTcommentator Ivan Sonck (1945) love athletics, he is also one of the most knowledgeable people in the field of European athletics.
Ivan Sonck’s 5 Favourite Moments in the history of the European Championships 1.
2.
1994 Helsinki
1994 Helsinki
Absolutely insane
‘Un 10.000 mètres fou, fou, fou’, read the headline of French newspaper L’Equipe. The most animated competition I ever saw, with continues changed in pace, unexpected turns and a breath taking finale in which Juha Väätâinen gave EasternGerman favourite Jürgen Haase a run for his money. The Finnish went nuts.
3.
4.
5.
2002 München
2006 Gothenburg
1994 Helsinki
Carl who?
An impressive solo
Confusion and bewilderment abound when the stadium announcer broadcasts the arrival of a new marathon champion. Personally I had ranked 22-year old Karel Lismont among the favourites after I saw him dominate an international competition in Brussels a few months before. Fifty metres before the finish Lismont almost collapsed under a laurel wreath.
Running through drizzle and rain, after two kilometres she was already running alone and passing lapsing competitors at a frequent rate. It didn’t seem to bother Paula Radcliffe (England) much. She finished in 30:01.09, a beautiful but simultaneously frustrating European record.
Belgian double
Two days before she won the 100 metre race, Kim Gevaert had also been the fastest on the 200 metre race. Good friend Tia Hellebaut, who had won the title in the high jump moments before, welcomed the brand new champion at the finish line.
Spanish clean sweep
Gold, silver and bronze for a marathon: it hadn’t happened before and is still unique. Martin Fiz, Diego Garcia and Alberto Juzdado united forces in an overwhelming offensive. A year later Fiz became world champion, after which the Spanish rule ended.
EK MAGAZINE /// 2014
17
18
Throwing spectacle on the museumplein
bringing athletics to the people, that is a part of the ‘Athletics Like Never Before’ legacy too. the qualification rounds for discus and javelin will therefore be held at the historic centre of the city: the museumplein (amsterdam), surrounded by buildings as the Concertgebouw, the Rijksmuseum, the Van gogh museum and the Stedelijk museum. is there a more suitable place to write history?
Hollandse Hoogte
foto: Hollandse Hoogte
WERpSpEkTAkEL Op HET mUSEUmpLEIN
atletiek naar de mensen brengen, ook dat is onderdeel van de Athletics Like Never Before-belofte die amsterdam 2016 zichzelf heeft opgelegd. Voor de kwalificatierondes van het speerwerpen en het discuswerpen wordt daarom uitgeweken naar het historische hart van de stad: het museumplein, ingeklemd tussen pleisterplaatsen als Concertgebouw, het Rijksmuseum, het Van gogh museum en het Stedelijk museum. is er een mooiere plek om geschiedenis te schrijven?
ek magazine /// 2014
ek magazine /// 2014
19
dreams of an icon
De dromen van een boegbeeld Eelco Sintnicolaas, tienkamper
Eelco Sintnicolaas (27) is de beste nederlandse meer kamper ooit. Hij is nationaal recordhouder op de zeven- en de tienkamp en werd in 2013 Europees kampioen indoor. in 2016 wil hij dat kunstje voor eigen publiek in de buitenlucht dolgraag herhalen. Tekst Dennis Meinema, Foto's: Casper Rila
20
EK MAGAZINE /// 2014
Eelco Sintnicolaas (27) is the best dutch decathlete ever. He holds the national records for the heptathlon and decathlon and became European indoor champion in 2013. In 2016 he would love to repeat this feat in the open air in front of a home crowd.
EK MAGAZINE /// 2014
21
A ‘Ik had gezien dat er meer in mijn lijf zat dan ik ooit voor mogelijk had gehouden’
ls Eelco Sintnicolaas op zijn zesde met zijn vader door de Franse Alpen fietst, droomt hij nog niet van een carrière als topsporter. Het gaat hem bergop de Tourcolletjes over wel gemakkelijk af, maar mede-vakantiegangers zien meer in hem dan hij in zichzelf. ‘Kun je niet uitkomen voor ons’, roepen lachende Belgen hem na als ze hem kwiek dansend op de pedalen voorbij zien komen. Maar Sintnicolaas is dan nog helemaal niet bezig met een leven als topsporter. Hij wil als kind en ook nu nog, vooral plezier hebben in wat hij doet. En daarom tennist hij veel, ‘want dat spelletje is zo mooi.’ Tegen het muurtje in de schuur van zijn ouderlijk huis, in Strijen, bij Dordrecht. Daar had hij een lijn getrokken, die een net moest voorstellen. En maar slaan, dromen over het gras van Wimbledon. Wereldrecords op een tartanbaan werden gelopen ver buiten zijn blikveld.
Hoe kwam je eigenlijk in aanraking met atletiek? ‘Ik deed atletiek naast tennis, om lekker veel te bewegen en buiten te zijn. Ik weet niet wat het is, maar op een of andere manier was ik al jong verslaafd aan tennis en tafeltennis. Ik sliep niet met een knuffel maar met een batje, stevig omklemd in mijn handen. Maar op de atletiekbaan vond ik het al snel gezelliger dan tijdens de tennislessen. De sfeer was er goed en ik kon lekker ravotten met leeftijdsgenootjes. Op een gegeven moment trok die grote atletiekbaan me meer en besloot ik alleen dat nog maar te gaan doen.’ Hoorde je meteen bij de besten? ‘Zeker niet. Ik deed maar wat, en ik deed het vooral voor de lol. Ik was fysiek bepaald niet de sterkste, en er zat ook niet echt een groot idee achter. Als C-junior, volgens mij ben je dan een jaar of veertien, begon ik al wel met polsstokhoogspringen, twee jaar voordat ik dat onderdeel in wedstrijden mocht doen. Mijn vader gaf de polsstoktraining op de club, dus dat was extra leuk. Iedereen vond dat prachtig joh, met die stokken in de weer. Het leek natuurlijk nog nergens op, maar met polsstokhoogspringen kun je niet vroeg genoeg beginnen.’ Kun je een moment noemen waarop je het idee kreeg dat je van atletiek je werk kon gaan maken? ‘Weet je, ondanks mijn niet zo sterke fysiek kon ik op alle onderdelen wel aardig uit de voeten. Zo won ik bijvoorbeeld op het NK voor junioren een keer brons op de 1500 meter en werd ik bij datzelfde toernooI met kogelstoten vierde. Dat is natuurlijk best gek. Ik was
22
EK MAGAZINE /// 2014
landelijk dus wel aardig, maar ik was helemaal niet bezig om topsporter te worden. Het ene jaar won ik brons op het NK polsstokhoogspringen, een jaar later kon ik niet meedoen omdat ik mijn sleutelbeen had gebroken tijdens een onbenullige actie met een vriend. Er gebeurde nog van die knullige dingen, ik was niet serieus. Dat veranderde toen ik in 2005 naar het EJK mocht. Ik werd veertiende van Europa, maar belangrijker: ik zag dat mijn tegenstanders veel groter en sterker waren dan ik. Toen ben ik maar eens gaan rondvragen op de club in Apeldoorn of er iemand was die me wat serieuzer wilde gaan trainen. Ik had in Litouwen gezien dat er misschien wel wat meer in mijn lijf zat dan ik tot dan toe voor mogelijk had gehouden. Ik hoefde alleen maar wat meer spieren te krijgen.’ Vanaf dat moment neemt het topsporterbestaan van Sintnicolaas een vlucht. Vince de Lange, bij AV’34 in Apeldoorn dan net atletiektrainer, gaat hem begeleiden, omdat ook hij zijn potentie ziet. Sintnicolaas beweegt makkelijk, maar er zit nog weinig power in de jongen. Dat verbetert in een jaar tijd aanzienlijk. Op de WK voor junioren in Beijing wordt hij achtste, met een progressie van niet minder dan 1500 punten ten opzichte van een jaar eerder. De basis voor zijn sterke meerkamp ligt overduidelijk bij het polsstokhoogspringen, het onderdeel dat hij al jong machtig werd. Er zijn meerkampen bij waarin hij alleen voor dat onderdeel al meer dan duizend punten scoort. Het polsstokhoogspringen, één van de meest technische onderdelen in de atletiek, wordt zijn handelsmerk. Als twintigjarige neo-senior doet hij de vaderlandse atletiek op zijn grondvesten schudden met een reusachtige poging bij het verspringen: 7.65 meter, uit het niets. Hij wordt er voor het eerst Nederlands kampioen indoor mee, en zijn naam in atletiekland is gevestigd. In 2009 behaalt Sintnicolaas zijn eerste internationale succes: hij pakt de Europese titel voor atleten onder 23 jaar. Die winter was hij ook al de beste van Nederland in een indoorhal. Sintnicolaas haalt tal van nationale titels op de meerkamp, en ook op het verspringen. Maar niet alles verloopt crescendo in zijn carrière. In 2009 raakte je voor het eerst geblesseerd aan je hamstring. Dat blijkt een zwakke plek. ‘Klopt, maar volgens mij is dat het bij iedere topsporter. De hamstring krijgt zo bizar veel klappen te verwerken, en zeker bij de tienkamp. Het is een enorme spier die eigenlijk bij elk onderdeel in beweging is, maar steeds op een andere manier en
W
hen Eelco is biking through the French Alps with his father at age 6 he isn't dreaming of a career as a professional athlete. He climbs the mountains and hills with ease, but his fellow vacationers see far more potential than he does. ‘Can't you race for us?’, smiling Belgians shout as they see him passing by, spry on his pedals. At that age, being a professional athlete is the furthest thing from his mind. His main goal hasn't changed much since, which is to enjoy doing whatever it is he does. This is why he plays a lot of tennis, 'because it's such a beautiful game.' Against the wall of the barn at his parental home in Strijen, near Dordrecht. He would draw a line, representing the net. He would hit the ball over and over again and dream of the grass at Wimbledon. World records on the tartan track never came to mind.' How did you end up getting in touch with athletics? ’Alongside tennis I was involved in athletics, so I could spend a lot of time being active and outdoors. I don't know what it is, but for some reason I was addicted to tennis and table tennis from an early age. I didn't sleep with a stuffed toy, but with a little tennis bat, holding it tight in my sleep. I always had more fun on the athletics track than on the tennis courts though, because that's where I could romp around with other people my age. At some point the athletics track starting appealing to me more and more, so I decided to focus on that instead.' Were you one of the best athletes at your sports club from the start? ‘Definitely not. I wasn't very serious about it and mostly did it for fun. I definitely wasn't one of the strongest and I didn't really have any big plans for it. As C-junior, I think you're about 14 years old, I did started pole vaulting, two years before I was allowed to participate at a competitive level. My father gave pole vault training at the club, which made it extra fun. Everybody thought it was awesome, playing with these big poles. We weren't very good at all, but with pole vaulting it's important to start young.’ Do you remember when you realised you could turn athletics into your profession?
‘Despite my physique I was fairly good at most elements. For example, I won bronze at the national youth championships for the 1500 metres and ended fourth place in shot put. So on a national level I was okay, I just wasn't focused on becoming a professional athlete. One year I would win bronze at the national championship pole vaulting and a year later I couldn't even compete because I broke my collarbone while playing around with a friend. A lot of stuff like that happened, I just wasn't very serious. All of that changed in 2005 when I was allowed to go to the European Athletics Junior Championships in Lithuania. I came fourteenth, but more importantly: I saw that my competitors were all bigger and stronger than me. That's when I started asking around if anyone could help me with a more serious training program. In Lithuania I saw that I might be able to get more out of my body than I had previously thought. I just needed more muscle mass.’ Progress like that is extremely rare in athletics. His strength clearly lies in the pole vault, the element he conquered at an early age. During some track and field competitions he scores more than a 1000 points for that element alone. The pole vault, one of the most technical elements in athletics, becomes his trademark. At twenty years old he shakes the national athletics scene to the core when he makes a giant attempt at the long jump: 7.65 metres, from nowhere. He becomes the first Dutch indoor champion, and establishes himself as a household name in Dutch athletics. In 2009 Sintnicolaas achieves his first international success: he wins the European title for athletes under 23. Sintnicolaas wins multiple national titles for track and field, but also for the long jump. It's not all uphill from there, however. In 2009 you got your first hamstring injury. This turns out to be a week spot. ‘That is true, but I think it's a weak spot for every professional athlete. The hamstring suffers so many blows, especially during the decathlon. It's a huge muscle that is active for every movement, only in different ways and with a different load. Sometimes you just blow it out.’ You also tore your hamstring during this EC-year, even though you did well in the run up.
EK MAGAZINE /// 2014
23
Eén van die piekmomenten is het EK in Zürich, half augustus. En daarna? ‘Simpel antwoord: Rio. Met de Olympische Spelen heb ik nog een appeltje te schillen, want in Londen werd ik elfde na belabberde pogingen bij het discuswerpen. Ik wil een medaille winnen, maakt me niet uit welke kleur. Uiteraard ga ik voor goud, maar dan moet ik, als Ashton Eaton ook meedoet, wel erg ver boven mezelf uit gaan stijgen. Misschien zitten er 8700 punten in mijn lijf, maar dan nog moet Eaton een slechte dag of pech hebben, wil ik goud halen. Een week of zes daarvoor zijn de EK in Amsterdam. Een perfecte generale repetitie. ‘Halfway through May something popped in my hamstring while I was training for the long jump. I did ten little jumps with a raised start and during the last one I felt something was off. I knew I could forget about the decathlon in Götzis, I already knew that while I was still sulking in the sandbox. But I also knew that my entry into the European Championships, my peak for the off season, wouldn't be in jeopardy. It was still pretty far away, and my hamstring injury couldn't be that bad. But I had of course planned to move forward from my national indoor title and my fourth spot at the World Indoor Championships in Sopot to the outdoor track.’
buitenseizoen, waarschijnlijk niet in gevaar zou komen. Dat was nog te ver weg, en zo erg kon die hamstring niet zijn. Maar ik had me natuurlijk voorgenoOok in dit EK-jaar scheurde je die men om na mijn nationale indoortitel en hamstring, terwijl je een goed mijn vierde plek op het WK indoor in voorseizoen draaide. ‘Half meI schoot er tijdens een verspring- Sopot die goede lijn door te trekken naar de buitenbaan.’ training inderdaad weer iets in mijn rechterhamstring. Ik deed tien sprongeDat WK ging boven verwachting tjes met een verhoogde afzet, en bij de goed, want een paar weken allerlaatste voelde ik dat het foute boel was. De meerkamp in Götzis kon ik gelijk daarvoor was er operatief een uit mijn hoofd zetten, dat wist ik terwijl ik abces uit je bil gehaald, toch? ‘Dat was domme pech. Een goedaardig nog in de zandbak lag te balen. Maar ik wist ook dat mijn deelname aan het EK in gezwel drukte op de zenuwen in mijn been. Dat kan je niet te lang laten zitten. Zürich, mijn absolute piekmoment dit met een andere belasting. En soms krijg je er dan een tik op.’
24
EK MAGAZINE /// 2014
En zo’n operatie is ook niet zonder risico’s. Maar binnen een paar weken was ik alweer hersteld. Ik gaf mezelf een keer goed op mijn flikker tijdens een training en toen wist ik dat het goed zat in aanloop naar het NK meerkamp. Daar scoorde ik 6241 punten, ver boven het oude Nederlands record. Ineens stond ik er weer. Heerlijk.’ Dan denk je dat je er bent, en dan gaat er weer iets mis. Hoe ga je om met die tegenslagen? ‘Ik ben nogal een positief mens. Als ik geblesseerd raak, gaat mijn brein meteen over op de herstelmodus. Hoe
genees ik zo snel mogelijk? Wie moet ik daarvoor zien en wanneer? Man, tijdens een revalidatie heb je het nog zo veel drukker dan in normale trainingsweken. Je moet naar de fysio, de dokter, onder een MRI-scan, dan aquajoggen, fietsen, weet ik het wat nog meer. Je hebt continu van die kleine sub-doeltjes die je kan gaan halen. En het mooie is: als je terugkomt van een blessure boek je veel sneller progressie dan wanneer je je voorbereidt op een piekmoment. Ik ben de afgelopen weken met sprongen vooruitgegaan. Mijn horden is zelfs beter dan het ooit geweest is. Alleen het verspringen is nog wat spannend.’
The World Championships went well, because a few weeks before an abscess had to be surgically removed from your buttock. Right? ‘That was just bad luck. A benign tumor was pressing on the nerves in my leg. You can't leave something like that for too long. An operation like that isn't without its risks. But I recovered within a few weeks. I pushed myself extra hard during a training session so I knew I was ready for the run up to the National Championships. I scored 6241 points, way above the old Dutch record. I was back. It was great.’ And just when you think you're back, something else goes wrong. How do you deal with a setback like that? ‘I'm a pretty positive person. If I get injured I immediately change gears to focus on recovery. How can I recover as quickly as possible? Who do I have to see for that and when? I've gotta tell you, you're even busier during recovery than you are during training. You have to go to the physical therapist, go see the doctor, get an MRI-scan, go aqua jogging, cycling and Lord knows what else. You have all these little sub goals you can achieve.
Normaalgesproken zou ik daar in een olympisch jaar niet aan meedoen, maar nu zit er zo veel tijd tussen die twee toernooien dat ik met gemak aan het Nederlandse publiek kan laten zien hoe mooI de atletieksport is. Voor ons atleten is er niets mooiers dan dat. Steun vragen aan de mensen en dat krijgen, is iets onvoorstelbaars. Ik maakte het voor het laatst mee in Londen. Voor mijn eerste poging hoogspringen had ik mijn armen nog niet boven mijn hoofd gedaan of zestigduizend man moedigde me al aan. Wat een kick. Ik droom ervan dat zoiets straks ook in Nederland zal gebeuren.’
And the beauty of it is: when you come back from an injury you can make a lot more progress than when you are preparing to peak. I've progressed so much in the past few weeks. My hurdles are now better than ever. Only the long jump is still a little insecure, but I'm sure I'll be fine eventually.’ One of those peaks is the European Championships in Zürich, mid August. And plans after that? ‘The short answer? Rio. I have a little score to settle with the Olympics, because in London I only came in eleventh after some bungled attempts at the discus throw. I want to win a medal and I don't care what the colour is. Of course I'm going for gold but if Ashton Eaton is participating, I will really have to go beyond myself. Maybe there are 8700 points in my body, but even then Eaton has to have a bad day or some bad luck for me to win the gold. A week or six prior to that the European Championships takes place in Amsterdam. I think it will be a perfect opportunity for a general rehearsal. Normally I wouldn't participate in an event like that during an Olympic year, but there is so much time between the two events that I should be able to compete in both with ease and show the Dutch public how beautiful the sport is. For us there is nothing more wonderful than that. Asking support and then getting it from the audience is an amazing thing. The last time I experienced it was in London. I hadn't even put my arms up for my first attempt on the high jump yet or sixty thousand people started going nuts. Such a rush. I dream of seeing something like that happening in the Netherlands.’
EK MAGAZINE /// 2014
25
‘Big five’: de grootste sportevenementen ooit in Nederland
Nederland was door de jaren heen regelmatig het podium voor de grootste sportevenementen ter wereld. vaak WERD ER geschiedenis geschreven. DE EK atletiek DIE over twee jaar WORDEN gehouden in Amsterdam HOREN op voorhand al in dat rijtje thuis. Tekst: Rasit Elibol, foto’s: hollandse Hoogte
‘Big five’: the biggest sports event ever in The Netherlands
Throughout the years the Netherlands has been the stage for some of the biggest sporting events in the world. On more than one occasion history was made. The European Athletics Championships that will take place in Amsterdam in two years are already part of that legend.
1.
2.
De Olympische Spelen van 1928 in Amsterdam waren alleen al vanuit historisch oogpunt uniek: het was voor het eerst dat vrouwen aan de hoofd sporten atletiek (hoogspringen, discuswerpen, 100 meter, 4 x 100 meter en de 800 meter) en turnen mochten deelnemen. Daar was niet iedereen even blij mee. Pierre de Coubertin, vader van de moderne Olympische Spelen, was namelijk niet alleen bekend van zijn credo ‘meedoen is belang rijker dan winnen’. Hij vond sportende vrouwen helemaal niks. De Coubertin: ‘Ze zondigen tegen de wetten van de natuur.’ Het waren ook de Spelen waar het olympisch vuur werd geïntroduceerd en Griekenland voor de eerste keer het landendefilé mocht aanvoeren. Het was een groot succes en Nederland oogstte veel internationale lof, ondanks het feit dat de sporters op willekeurige plekken in het Olympisch Stadion naar de volksliederen luisterden – er was geen ereschavot – en de baanindeling tijdens de atletiekwedstrijden werd bepaald door uit een hoed lootjes te trekken. Volgens de voorzitter van het Amerikaanse Olympisch Comité, de latere generaal Douglas McArthur, waren de Amsterdamse Spelen ‘een model voor de toekomst’. En dat terwijl het een klein wonder was dat het sportevenement in de hoofdstad werd gehouden: de Tweede Kamer, met een christelijke meerderheid, weigerde de organisatie van rijkssteun te voorzien. De Spelen waren ‘heidens gedoe’.
Rellende hooligans, chaos op de wegen en misschien nog het ergst: een financieel debacle. De stem van de doemdenkers komt boven die van de positivo’s uit in aanloop naar het EK voetbal in 2000, georganiseerd door Nederland en België. Er is een begroting van (omgerekend) 61 miljoen euro en de organisatie verwacht quitte te spelen. Maar wat blijkt: ze houden aan het einde van de rit 18 miljoen euro over. Het is het eerste EK voetbal in de historie met een batig saldo. Dat is voor een groot deel te danken aan de kaartverkoop: 95 procent wordt verkocht en dat is veel meer dan begroot. Voor de BV Nederland is het helemaal kassa. Dat wordt namelijk 145 miljoen euro beter van het voetbalfestijn. Als door de zwaardere veiligheidsmaatregelen de gevreesde supporters van landen als Engeland en Duitsland zich ook gedragen, kan het toernooI voor de organisatie niet meer stuk. Ze zien het als het bewijs dat ook kleine landen succesvol een groot sportevenement kunnen organiseren. Sportief gezien is het land voor de finale in mineur. Nederland houdt aan het toernooI zelfs een ‘penaltysyndroom’ over door in de halve finale tegen Italië tijdens de reguliere speeltijd al pingels te missen. Als de Italianen na een strafschoppenserie de finale bereiken, is het drama compleet.
Olympische Spelen 1928
1.
Olympic games 1928 The Olympic Games in Amsterdam in 1928 were unique from a historical perspective: it marked the first time women were allowed to participate in the main events of athletics and gymnastics. Not everyone was happy about this. Pierre de Coubertin, father of the modern Olympics, was not always in tune with his creed: ‘Participating is more important than winning.’ He didn't like the idea of female athletes. De Coubertin said: ‘They are sinning against the laws of nature.’ They were also the Olympics where the Olympic fire was introduced and where Greece was allowed to head the country parade during the opening ceremony. The event was a huge success and the Netherlands got a lot of international praise, even though athletes were listening to the national anthems in random locations -there was no podium- and the track division was determined by pulling raffles from a hat. According to the chairman of the American Olympic committee, the late General Douglas McArthur, the Amsterdam Games were a ‘model for the future’. This was a huge compliment considering the fact it was a small miracle the event had been held in the capital at all: the Dutch government, with a Christian majority, refused to offer the organisation support. The Olympics were a 'hedonistic' activity.
26
EK MAGAZINE /// 2014
EK voetbal 2000
2.
UEFA european championships 2000 Rioting hooligans, chaos on the roads and worst of all: a financial mess. The voice of the nay sayers was louder than that of its supporters during the run up to the UEFA European Championship in 2000, a joint effort by the Netherlands and Belgium. With a budget of 61 million euros the organisation was hoping to break even. At the end of the event however, they are left with 18 million euros. It is the only UEFA European Championship in history that made a profit. This is largely due to ticket sales: 95 percent was sold, a lot more than was originally estimated. For corporate Holland it's an even bigger win. They end up making 145 million euros off of the soccer event. When strong security measures ensure that the much feared supporters of countries like England and Germany are on their best behaviour, the organisation couldn't be happier. From an athletic perspective the event is less of a success. The Netherlands is left with a ‘penalty trauma’ when, during the semI finals against Italy, they start missing penalties and Italy makes it into the finals during the penalty round.
EK MAGAZINE /// 2014
27
3.
Ruim negentien miljoen euro heeft de organisatie van het WK Hockey (eind meI en begin junI van dit jaar) in Den Haag gekost. Het grootste deel van dat bedrag (12,5 miljoen) was voor rekening van de hockeybond. Zestien jaar eerder bleek in Utrecht zo’n tienmiljoen gulden nog genoeg om het WK hockey naar Nederland te halen. Een groot internationaal sportevenement kost niet alleen geld. Tweeënhalf week tophockey heeft de economie van Den Haag negen miljoen euro opgeleverd, vooral doordat de hotels, cafés en restaurants in de stad al die tijd zo goed als vol waren met de 230.000 bezoekers van het toernooi. Er was speciaal voor de gelegenheid een Haags Hockey Plein midden in het centrum. Ook rond het Kyocera Stadion, normaal gesproken de thuishaven van voetbalclub ADO Den Haag, was van alles te doen voor het publiek. Wat meehielp waren de goede prestaties van Nederland: de vrouwen werden wereldkampioen, terwijl de mannen pas in de finale sneuvelden tegen Australië. De mediawaarde, de stad Den Haag heeft al die tijd op de lippen gelegen van zo’n vijftig miljoen televisiekijkende hockeyliefhebbers van over de hele wereld, loopt volgens het college van burgemeester en wethouders nog eens in de miljoenen.
4.
Start Tour de France 1954
Foto: Getty Images
WK hockey 2014
3.
Hague 9 million euros, mainly because hotels, cafes and restaurants were all The organisation for the World Cup Field fully booked with the 230.000 visitors and spectators who were visiting the Hockey has spent almost 19 million tournament. What made the event an euros for the event in The Hague, which took place late May and early June of this even bigger success were the Dutch accomplishments on the field: the year. The largest part of that sum (1.25 national women's team brought in the million) was paid by the Dutch Field world title, while the men came in Hockey Federation. Six years prior in second in a battle against Australia. Utrecht it had only cost 10 million euros According to the city council, the media to bring the World Cup Field Hockey to value of over 50 million field hockey the Netherlands. A big international lovers watching the cup from all over the sporting event doesn't just cost money. world adds another couple of million Two and a half weeks of competitive euros worth in value for The Hague. hockey has brought the economy of The
WC Field Hockey 2014
Amsterdam naar het Belgische Brasschaat, en voert het peloton onder meer langs Haarlem, Noordwijk, Den Haag, Rotterdam en Dordrecht. En al die plaatsten hebben die dag één ding gemeen: er staan duizenden mensen die de 110 renners luidkeels aanmoedigen. Er wordt dan nog gereden in landenploegen. En of het door de enthousiaste toeschouwers komt of door de Hollandse lucht is moeilijk te zeggen, maar vaststaat dat Wout Wagtmans uit het Brabantse Rucphen de dagzege grijpt en daarmee de gele truI kreeg omgehangen. Bovendien leidt Nederland het ploegenklassement na deze eerste etappe. Dat duurt tot de vierde etappe, de ploegentijdrit, die dat jaar voor het eerst wordt gereden. Frankrijk wint en neemt gelijk het de koppositie. Overigens zal Wagtmans Parijs niet halen, hij moet na een val opgeven.
‘Het Olympisch Stadion in Amsterdam is gedurende enige dagen het centrum geweest van een activiteit die het voordien nimmer heeft gekend. De leiding van de Tour de France 1954 had hier letterlijk en figuurlijk haar tenten opgeslagen.’ Met die twee zinnen opent 4. het Polygoon-journaal op 8 julI 1954. Start Tour de France Het is de eerste keer dat de start van de belangrijkste wielerronde buiten Frankrijk 1954 plaatsvindt. De eerste etappe gaat van ‘For a few days, the Olympic Stadium in
28
EK MAGAZINE /// 2014
Amsterdam was the center of an activity it hadn't been part of before. The management of the Tour de France 1954 literally and figuratively set up shop in the stadium’, opened the Polygoon news broadcast on July 8th 1954. It marked the first time the tour started off from a location outside of France. The first leg takes competitors from Amsterdam to Brasschaat in Belgium and leads them past Harlem, The Hague, Rotterdam and Dordrecht. All these locations have one thing in common: tens of thousands of people line up at the roads, encouraging the 110 cyclists. Back then they would still compete in country teams. It's hard to tell if it's the Dutch air or the excitement from the crowd, but Wout Wagtmans wins the day in Brabant. After the first day of competition, the Dutch country team is in the lead. They remain in the top position until the fourth leg of the tour, which marks the first time the team time trial took place during the Tour. France wins and takes the lead of the tournament. Wagtmans won't make it to Paris by the way, he has to give up on the race after a bad fall.
5.
Het gebied rond het stadion wordt al sinds 2000 gerenoveerd en moet in 2016 tiptop zijn, inclusief het vernieuwde Het Museumplein in Amsterdam zal vol staan met publiek als de beste speer- en Stadionplein. Ook van binnen wordt het aangepast. Op de baan komt een nieuwe discuswerpers van Europa zichzelf daar kunststof toplaag. Alles om aan de proberen te overtreffen. Atletiek op zo’n internationale eisen te voldoen zodat het prominente plek in de stad, ingeklemd tussen het Rijksmuseum en het Concert- toernooI uiteindelijk een unieke combinatie wordt: topatletiek met de modernste gebouw. Al is het slechts de kwalificatie voor twee werponderdelen en zal de rest faciliteiten in een historisch stadion dat van het programma in het Olympisch Sta- al in 1927 werd gebouwd. dion worden afgewerkt, aan de slogan van het toernooI is niks gelogen: 5. ‘Athletics like never before’. EUropean Athletics De vijftienhonderd atleten uit vijftig landen komen behalve voor een plek in championships 2016 de geschiedenisboeken ook voor de The Museumplein in Amsterdam will be medailles in 44 disciplines naar de filled with supporters when Europe's top hoofdstad. Honderdduizend supporters javelin and discus throwers will try and zullen in het Olympisch Stadion hun outdo themselves. An athletic event at favorieten aanmoedigen en nieuwe such a prominent place in the city, helden zien opstaan. Het wordt de eerste wedged in between the Rijksmuseum keer dat de EK atletiek in Nederland and the Concertgebouw. Even if it is just wordt gehouden. a qualification round and the rest of the
EK Atletiek 2016
event will take place at the Olympic Stadium, the slogan of the tournament means business: ‘Athletics like never before.’ The fifteen hundred athletes from fifty countries will come to the Dutch capital, not just to make history but also to compete for medals in 44 disciplines. Thousands of supporters will cheer in the Olympic Stadium and watch new heroes come to life. It will be the first time that the European Athletics Championship will take place in the Netherlands. The area surrounding the stadium has been undergoing renovations since 2000 but will be finished by 2016, including the renewed Stadionplein. The inside of the stadium will also be renovated and the track will receive a new top layer. Everything to meet the international standards for a tournament that will offer a unique combination of professional athletics with the most modern facilities in a historic venue that was built in 1927.
EK MAGAZINE /// 2014
29
Athletics Movements:
The past year saw the launch of the newly developed program Athletics Movements, a lesson plan that makes the mother of all sports easy and inspiring for both teacher and student. Running, jumping and throwing form the starting point from which to improve the motor skills of the children. The program has been attuned to the experiential world of children. An adventure series of six lessons offer children a unique introduction into athletics.
Jong geleerd
Kinderen spelenderwijs motorisch vaardiger maken, dat is het doel van Athletics Movements, een speciaal door de Atletiekunie ont wikkeld lesprogramma voor jeugd van zes tot en met twaalf jaar.
Athletics Movements: start young
Improving children's motor skills through play, this is the goal of Athletics Movements, a specially designed lesson plan for children between the ages six to twelve, developed by the Dutch Athletics Federation.
In het afgelopen jaar werd het nieuw ontwikkelde programma Athletics Movements gelanceerd, een lespakket dat de moeder aller sport gemakkelijk en inspirerend maakt voor leraar en leerling. Met lopen, springen en werpen als uitgangspunt staat de verbetering van de motorische ontwikkeling van kinderen voorop. Het programma is afgestemd op de belevingswereld van het kind. Tijdens een avontuurlijke reeks van zes lessen maken de kinderen op een bijzondere manier kennis met de atletieksport. De kinderen worden geïnspireerd door een zoektocht naar een schatkist op het fictieve eiland Atletica. Deelnemers moeten zich een weg banen langs roofdieren en piraten door over horden te springen, met kokosnoten te gooien en puzzels op te lossen. Binnen de lessen komen vaardigheden als coördinatie, motoriek, behendigheid en core stability aan bod. Bij de ontwikkeling van het lespakket is het LTAD-model (Long Term
30
EK MAGAZINE /// 2014
Athlete Development) gebruikt. Hierdoor ontwikkelt een leerling zich binnen de grenzen van de eigen fysieke mogelijk heden en motivatie. Bevallen die zes weken, dan kan het avontuur met twaalf weken verlengd worden bij een van de aangesloten atletiekverenigingen. Doordat lokale clubs binnen het gehele programma worden betrokken en atletiektrainers worden ingezet om het lesprogramma uit te voeren, wordt er een duidelijke weg naar de vereniging getrokken, om op die manier kinderen enthousiast te maken voor de atletieksport. In 2016, in het jaar van de EK atletiek in Amsterdam, moet Athletics Movements op 350 scholen worden uitgevoerd. Op dit moment zijn al 174 scholen en ruim dertienduizend leerlingen bij het project betrokken. Meer info: www.athleticsmovements.nl
The children are inspired by a treasure hunt on the fictional island of Atletica. They must find their way past predators and pirates, jump hurdles, throw coconuts and solve puzzles. Within the lessons, skills such as coordination, motor skills, agility and core stability are addressed. The lesson plan was developed along the guide lines of the LTAD-model (Long Term Athlete Development). This allows pupils to develop within the boundaries of their own physical capabilities and motivation. If they enjoyed those first six weeks, the adventure can continue with another twelve week program at one of the associated athletics clubs. By involving local clubs with the entire program and getting athletics trainers to teach the lesson plan, a clear line is being drawn from the schools to the athletics clubs, to get children excited for the sport. By 2016, the year of the European Athletics Championships in Amsterdam, the Athletics Movement program should be implemented in 350 schools. Right now a 174 schools and roughly 13.000 pupils are already involved in the project. For more information: www.athleticsmovements.nl
EK MAGAZINE /// 2014
31
Waarom ook zij uitkijken naar Amsterdam 2016...
scott overall (Engeland), Scott overall (GB), marathon/10.000 m. marathon/ 10,000 m. Deelname Olympische Spelen Londen 2012
Competed on the Olympic Games in London 2012
‘De EK in Amsterdam zullen een goede mogelijkheid zijn om te concurreren in aanloop naar de Olympische Spelen. Ik ben ervan overtuigd dat de Nederlanders erg enthousiast zijn om dit kampioenschap voor de eerste keer te hosten in een belangrijk atletiekjaar.’
‘The European Championships in Amsterdam will be a good opportunity to compete prior to the Olympic Games, I'm sure the Dutch will be very excited to host the championships for the first time ever in an important athletics year.’
Hannah England meter
(Engeland) 1500
De voorbereidingen op het Europees Kampioenschap atletiek 2016 zijn in volle gang. Niet alleen vanuit de organisatie. Ook atleten zijn al volop in training en kijken vooruit naar het internationale toernooI in onze hoofdstad. We vroegen hen waarom zij uitkijken naar de EK in Amsterdam 2016.
Zilver WK 2011 outdoor Daegu ‘Nederlanders zijn ongelooflijk gepassioneerd als het om sport gaat. Ik verwacht dat zij op een fantastische manier de Europese Kampioenschappen zullen hosten. Hopelijk ben ik erbij om dat mee te maken!’
Tekst: Marije te Raa, foto’s: Getty Images
Why they are looking forward to Amsterdam 2016
Hannah England (GB) 1500 metres
The preparations on the European athletics Championships ARE in full swing, not only for the people of the organisation, but also for the athletes, who are already in training. They are looking forward to this tournament in the dutch capital like no other. whe asked them on their feelings on ‘amsterdam 2016’.
Silver WCCH 2011 outdoor Daegu ‘The Dutch are incredibly passionate about sports and organizing events like this. Moreover, I think they will do a great job when hosting the European Championships in Amsterdam. I hope I will be there to see it!’
Marcin Lewandowsky (Polen), 800 meter
Marcin Lewandowsky (Poland), 800 metRES
32
EK MAGAZINE /// 2014
4e EK cross 2013 Belgrado, Goud EJK cross 2009
‘De EK Atletiek in 2016 worden speciaal, omdat er zoveel vrienden en familie aanwezig zullen zijn om me aan te moedigen. Ook al staat 2016 misschien in het teken van de Olympische Spelen in Rio, het blijft een EK. En een EK wil elke atleet op zijn palmares hebben.’
Jeroen D’hoedt (Belgium), 1500 metres
4th EXCH 2013 Belgrade, Gold EYCC 2009 ‘The tournament in Amsterdam 2016 is going to be special, because a lot of family and friends will be there to cheer for me. Although 2016 is an Olympic year, it still is an European Championship. And every athlete wants to compete in a tournament of that size.
Abeba Aregawi (Zweden), 1500 meter
Goud WK indoor 2014, goud WK outdoor 2013, 5e Spelen Londen
Goud EK outdoor 2010 Barcelona, 4e WK outdoor 2013 Moskou, 4e EK indoor 2013 Göteborg ‘Ik kijk uit naar de EK in Amsterdam, omdat het een van de belangrijkste wedstrijden van dat jaar is. Het zal mijn laatste stap zijn in voorbereiding op de Spelen. Het is een laatste test waar ik sommige tactieken en vaardigheden kan checken. De EK zullen me vertellen hoe mijn vorm is.’
Jeroen D’hoedt (België), 1500 meter
Nadine Broersen (Nederland), meerkamp Goud WK indoor 2014 Sopot
‘Het lijkt me gaaf lijkt om door eigen publiek bejubeld te worden in zo’n bijzondere stad als Amsterdam. Daarnaast zullen de EK 2016 voor mij het eerste grote toernooI zijn in eigen land. Dat maakt het extra speciaal.’
Gold ECCH outdoor 2010 Barcelona, 4th WCCH outdoor 2013 Moscow
Nadine Broersen (Holland), Heptathlon
‘I look forward to the tournament in Amsterdam, because it will be one of the major events for that year. It will be the last preparations for olympics. Amsterdam will give me an answer about my shape.’
‘It would be cool to be cheered on in such a special city as Amsterdam. And the ECCH 2016 will be my first big tournament in my home country. That makes it extra special to be.’
Gold WCCH indoor 2014 Sopot
‘Ik kijk er erg naar uit om in Amsterdam te lopen. De EK zullen een goede test zijn. Kampioenschapsraces zijn altijd anders dan gewone races. Die draaien meer om tactiek. Ik ben al vaak in Nederland geweest omdat mijn management daar zit, maar dit zal de eerste keer zijn dat ik in Amsterdam loop.’
abeba aregawi (Sweden), 1500 metres Gold World Championships indoor 2014 and outdoor 2013
‘I am really looking forward to compete in Amsterdam as it will be a good preparation for the Olympics. It will be a good test as championship races are different than others because they are more about tactics. I have been in the Netherlands many times because of my management, but it will be my first time competing in Amsterdam.’
EK MAGAZINE /// 2014
33
adam, de eerste mens, en nu ook de mascotte van de eerste Ek atletiek in amsterdam. wat is hij trots dat hij als amsterdamse leeuw mag rondstappen op zo’n groot evenement, sterker nog:: dat hij het gezicht van het toernooi is – nu al, twee jaar voor het eerste startschot. dit is dan weliswaar de eerste, maar toch zeker niet de laatste keer dat je van hem hoort. adam, vernoemd naar de stad die in de dertiende eeuw ontstond aan de rivier de amstel, zal erbij zijn als er straks speren en discussen over het museumplein vliegen, zal je begroeten als je het olympisch Stadion betreedt, en zal de atleten bijstaan in hun weg naar eeuwige roem. Hij is voor niets en niemand bang, zoals het een rasechte amsterdammer betaamt. Zie je zijn haar? Het vlamt, ter nagedachtenis aan dat reusachtige sporttoernooi in 1928, de olympische Spelen van amsterdam. daar brandde het olympisch vuur voor het allereest vanuit een hoge toren. En adam zal er hoogstpersoonlijk voor zorgen dat het vuur aanwakkert in eenieder die op de Ek van 2016 aanwezig is. atletiek zien zoals je het nooit eerder zag, dat is adams vurige wens. grootser, indrukwekkender, en vooral: dichterbij de mensen. Zodat iedereen voortaan weet hoe mooi atletiek is.
34
ek magazine /// 2014
foto: joshua Rood
ADAm ‘adam, the first man, will also be the mascot for the first European athletics Championships in amsterdam. and boy is this amsterdam lion proud that he can prowl around at this big event, more so: that he is the face of the tournament – even now, two years before the first starting gun has even gone off. this may be the first, but definitely won't be the last time you hear from him. named after the city that was founded by the river amstel in de 13th century, adam will be there when the javelins fly across the museumplein, greet you when you enter the olympic Stadium and support the athletes on their way to eternal fame. like a proper inhabitant of amsterdam he isn't afraid of anyone or anything. Can you see his hair? it's on fire, to commemorate that gigantic sports tournament in 1928: the olympic games in amsterdam. that was the first time the olympic flame burned bright from a high tower. adam will personally ensure to ignite that flame in everyone who is present at the European athletics Championships in 2016. athletics like never before, that's adam's burning desire. bigger, more impressive and especially: closer to the people. adam wants to make sure that everyone sees the beauty of athletics.
AmSTERDAm IN CIjFERS AmSTERDAm IN NUmbERS
811.185 178 881.000
inwoners nationaliteiten fietsen
inhabitants nationalities bicycles
percentage mensen dat dagelijks fietst
percentage of people that cycles daily
parken trams winkels grachten
parks trams shops canals
bruggen in de grachtengordel
bridges in the canaldistrict
woonboten
Houseboats
2.500
gebouwen uit de 16de, 17de of 18de eeuw
16th, 17th and 18th century buildings
8.863
molens
windmills
58 40 216 6.159 165 80
8
musea
museums
75
schilderijen van rembrandt
paintings by rembrandt van rijn
22
schilderijen van Van gogh
paintings by Van gogh
Historische kerkorgels
Historical church organs
42
theaters en concertzalen
theatres and concert halls
55
restaurants Hotels 5-sterren hotels
restaurants Hotels 5-star Hotels
1325 413 14
207
bron: iamsterdam.com Source: iamsterdam.com
ek magazine /// 2014
35
i n t E R n at i o n a l pa R t n E R S
HoSt inStitutionS