Lifechanges Nummer Nummer6(?) Voorjaar Najaar 2014 2015
Marketing bij de Maasai ‘Alle moeders Hip kralenwerk verovert de wereld leven nog’ Floris Braat is trots op Werken aan zijn collega’s de Wereld mbo’ers slagen voor Rampenplan wereldburgerschap na Haiyan Kaarten beschermen de Filipijnen Met pensioen?
VSO kan ervaren onderwijzers goed gebruiken!
Oefenen op Meepraten over VSO? een spons Word lid van ons donateurspanel! Ans Ohms geeft verloskundigen les
Voorspellende kaarten
Nieuws
Konden we maar met een kristallen bol in de toekomst kijken. Dan had de regering van de Filipijnen bijvoorbeeld tyfoon Haiyan van verre kunnen zien aankomen. Het zou veel ellende en mensenlevens hebben gescheeld. Wel kunnen we de gevolgen van toekomstige rampen proberen te beperken. VSO’er Arnoud Keizer doet dat. Hij werkt voor een project van de Filipijnse overheid en leert zijn collega’s hoe ze overstromingskaarten kunnen maken. Daarop is te zien welke gebieden tijdens natuurrampen onder water zullen lopen. Ook legt Arnoud aan de Filipijnse bevolking uit hoe ze hun dorpen met behulp van GPSapparatuur in kaart kunnen brengen. Als je de overstromingskaarten en de kaarten van de dorpelingen op elkaar legt, kun je precies zien waar je tijdens een overstroming veilig kunt schuilen en waar je beter weg kunt blijven. Dankzij moderne technieken zijn de Filipijnen dus beter voorbereid op de toekomst. U kunt er in deze Lifechanges meer over lezen.
VSO’ers kijken terug Wat is de impact van VSO op de lange termijn? Dat is de centrale vraag in de nieuwe serie ‘De oogst van een VSO-uitzending’. In deze verhalen blikken VSO’ers terug. Ze vertellen over wat ze hebben bereikt door hun kennis en ervaring met anderen te delen. Ook wordt duidelijk hoeveel invloed hun uitzending op hun persoonlijk leven en verdere loopbaan heeft gehad. Manon Sluijter bijvoorbeeld, hecht sinds haar terugkomst uit Thailand totaal niet meer aan materiële zaken. Bart Lacroix richtte na zijn uitzending naar Tanzania het crowdfunding platform 1%Club op, terwijl Hans Langendam besloot om door te gaan met zijn werk in Cambodja toen zijn uitzending officieel was afgelopen. U leest de verhalen van Manon, Bart en Hans op www.vso.nl.
In dit nummer leest u ook de inspirerende verhalen van verloskundige Ans Ohms en arts Floris Braat. Dankzij uw steun kunnen zij hun kennis met anderen delen. Ze vertellen u daarom graag welke resultaten ze hebben bereikt. Manon Sluijter en Aor, toen en nu
Joris Eekhout Directeur VSO Nederland
Inhoud VSO’ers kijken terug
2
Hospital Twinning
3
Elsevier en VSO werken samen
3
Een jaar na tyfoon Haiyan
4
Knutselen maakt wijzer in Cambodja
6
Alice is een Wonder Woman
7
VSO’er Jan Tomas wint prijsvraag
8
Floris Braat is trots op zijn ziekenhuis Nieuwe VSO’er: Jolien van Uden
2
9 10
Wat ú kunt doen
11
VSO Actueel
12
Bart Lacroix en William, toen en nu
Nieuws
Elsevier en VSO werken samen in Tanzania Sinds oktober 2014 delen medewerkers van Elsevier hun kennis van wetenschappelijke publicaties met uitgeverijen en onderzoeksinstanties in Tanzania. De uitzendingen zijn het resultaat van een unieke samenwerking. Elsevier – een van ’s werelds grootste uitgevers van wetenschappelijke literatuur – helpt via de Elsevier Foundation ontwikkelingslanden bij het verbeteren en ontsluiten van hun wetenschappelijke kennis. Het delen van die kennis is daarbij een belangrijke drijfveer, iets wat Elsevier met VSO gemeen heeft. Tot december van dit jaar zullen beide organisaties in Tanzania onder het motto ‘Uitgevers zonder Grenzen’
op het vliegtuig stapte. Vlak voor zijn vertrek in oktober vorig jaar zei hij: “Wetenschap en technologie staan in Tanzania nog in de kinderschoenen, maar hebben alles in zich om volwassen te worden. Dat ik in dit land mijn kennis mag delen, maakt dat ik me onderdeel voel van een grote, opwindende transformatie.”
samenwerken in een project, waarin Tanzaniaanse onderzoekers leren hoe ze de kwantiteit, kwaliteit en toegankelijkheid van hun publicaties kunnen verbeteren.
Opwindende transformatie VSO werft en traint de Elsevier-medewerkers en begeleidt hen tijdens hun uitzending. De Amerikaan Steve Mao was de eerste die
Kennis delen op een andere manier: Hospital Twinning Ziekenhuizen in Afrika en Azië hebben een grote behoefte aan kennis op het gebied van gezondheidszorg. Nederlandse ziekenhuizen willen die graag met hen delen. Daarom is VSO begonnen met ‘Hospital Twinning’. ”Met Hospital Twinning verbinden we een Nederlands ziekenhuis met een ziekenhuis in een ontwikkelingsland, zodat er een vruchtbare samenwerking ontstaat,” zegt Judith Stuijt die bij VSO verantwoordelijk is voor dit project. “Artsen en verpleegkundigen van het Nederlandse ziekenhuis kunnen naar hun collega’s toegaan, om hun kennis met hen te delen. Het gaat bijvoorbeeld om trainingen in nieuwe operatietechnieken, het implementeren van behandelprotocollen en het geven van colleges en workshops.”
Concreet en verrijkend Volgens Judith worden niet alleen ziekenhuizen in ontwikkelingslanden wijzer van Hospital Twinning. “Voor een Nederlands ziekenhuis is dit een heel concrete vorm van maatschappelijk verantwoord ondernemen. Bovendien doen
artsen en verpleegkundigen een verrijkende ervaring op als ze in een ander land, waar de omstandigheden volkomen anders zijn dan
thuis, kunnen meewerken aan een betere gezondheidszorg.”
3
‘Deze informatie redt levens’ Een jaar na tyfoon Haiyan kunnen inwoners van de Filipijnen zich dankzij VSO-vakdeskundige Arnoud Keizer beter voorbereiden op natuurrampen. Ze brengen nu hun woonomgeving digitaal in kaart, zodat ze weten waar ze tijdens een storm, aardbeving of overstroming veilig kunnen schuilen.
4
Op 8 november 2013 sloeg tyfoon Haiyan toe in de Filipijnen. Er kwamen meer dan 6000 mensen om en de huizen van 5 miljoen Filipino’s werden beschadigd of verwoest. Haiyan vormt een triest dieptepunt in de reeks natuurrampen die de Filipijnen elk jaar treft. Het heeft niet alleen te maken met tyfonen, maar ook met aardbevingen en overstromingen. Het land is daarop slecht voorbereid, zodat al dit natuurgeweld veel schade veroorzaakt en levens kost. VSOvakdeskundigen delen daarom in de Filipijnen hun kennis, zodat de bevolking zich kan voorbereiden op rampen en de verwoestingen kan beperken.
Risicogebieden in kaart Een van deze vakdeskundigen is waterbouwkundig ingenieur Arnoud Keizer. Via VSO, zijn werkgever Royal HaskoningDHV en met subsidie van EU Aid Volunteers, werkt hij sinds vorig jaar in de Filipijnse hoofdstad Manila. Hij leidt daar onderdelen van het project NOAH (Nationwide Operational Assessment of Hazards) van de Filipijnse overheid, dat digitaal in kaart brengt welke gebieden het meest kwetsbaar zijn voor overstromingen. Arnoud en drie andere vakdeskundigen die zijn aangesteld via het EU Aid Volunteers programma, delen hun kennis met de medewerkers, zodat die betrouwbare overstromingskaarten van risicogebieden kunnen maken. Arnoud werkt niet alleen op kantoor in Manila, maar trekt ook het land in. “Ik geef workshops aan gemeenteambtenaren en jongeren,” vertelt hij. “Die leren van mij hoe ze met behulp van GPS-apparatuur en de website OpenStreetMap.org hun woonomgeving
in kaart kunnen brengen. De dorpelingen leggen vast waar belangrijke gebouwen staan, zoals ziekenhuizen, scholen, apotheken en politiebureaus. Ze weten dankzij de kaarten welke gebouwen tijdens een ramp bijvoorbeeld het beste kunnen dienen als opvangcentra. Daarom is dit informatie die levens kan redden.” Arnoud geeft een voorbeeld: “De kaarten waaraan ik met mijn collega’s in Manila
“Dankzij de kaarten weten we waar we veilig zijn.” werk, kun je over de kaarten leggen die de dorpelingen maken. Als daaruit blijkt dat een school precies op een plek staat die tijdens een overstroming onder zal lopen, moet je daar natuurlijk geen opvangcentrum van maken.” Volgens Arnoud kunnen de Filipino’s leren van de stad Tacloban, waar Haiyan veel slachtoffers heeft gemaakt. “Het hoge aantal doden kwam
ook doordat een evacuatiecentrum pal aan zee stond. Met kaarten van OpenStreetMap en het NOAH-project had iedereen kunnen zien dat deze plek daarvoor totaal ongeschikt was.”
‘Ik was doodsbang’ Anita Ayuban uit de regio Bohol heeft aan een workshop van Arnoud meegedaan. De 74-jarige dorpsoudste maakte in haar leven al heel wat natuurrampen mee. “Een keer blies een zware storm het dak van ons huis. We gingen schuilen in de kelder, maar die stroomde vol water. Ik was doodsbang dat mijn kinderen zouden verdrinken.” Sindsdien realiseert Anita zich wat voor ellende een ramp kan veroorzaken, als mensen daarop niet zijn voorbereid. Ze heeft een groot vertrouwen in de kaarten van OpenStreetMap. Nu ze weet hoe ze die moet maken, geeft ze haar kennis – net als de andere deelnemers aan de workshop – door aan vrijwilligers in haar dorp. “Dankzij de kaarten weten we waar we veilig zijn. Nu kunnen we ons goed voorbereiden en rampen overleven.”
KAARTEN EN SENSOREN WAARSCHUWEN DE FILIPIJNEN De Filipijnse overheid was vóór tyfoon Haiyan al begonnen met het project NOAH, dat het land beter moet voorbereiden op natuurrampen. VSO’er Arnoud Keizer leidt onderdelen van NOAH. “Het project van de overstromingskaarten waaraan ik werk loopt al meer dan 2,5 jaar,” vertelt hij. “Maar pas sinds Haiyan zijn er gedetailleerde gevarenkaarten voor stormvloeden beschikbaar. Hoewel NOAH voorspelde dat Haiyan vloedgolven van minstens vier meter zou veroorzaken en daarin gelijk kreeg, handelden de overheden en de bevolking daar niet naar. Als NOAH toen het gevaar op kaarten had kunnen laten zien, had dat veel levens gescheeld. Die zeggen namelijk meer dan abstracte getallen.” Arnoud vertelt dat de Filipijnse overheden ook steeds meer gebruikmaken van regen- en waterstandsensoren. “Ze kunnen hiermee goed inschatten of er gevaar is op een overstroming en of een evacuatie van de bevolking nodig is. In de stad Marakina hebben de sensoren hun waarde al bewezen.”
5
Knutselen maakt wijzer Als VSO-vakdeskundigen hun kennis willen overdragen, moeten ze vaak improviseren. Dat lukt hen wonderwel; zo komt Ans Ohms een heel eind met sponzen en karton. het land totaal verwoest, waardoor een groot deel van de medische kennis verloren is gegaan. Cambodja werkt samen met VSO en andere ngo’s hard om dat gat te dichten en om de samenleving weer op te bouwen.”
Ontroerd
Ans, een ervaren verloskundige en echoscopist, werkt via VSO in een ziekenhuis in de Cambodjaanse provinciestad Stung Treng. Daar ontwikkelt ze trainingen, zodat het praktijkonderwijs aan studenten verloskunde verbetert. “Het niveau van deze opleiding is in Cambodja zeer laag,” zegt ze. “Het is een van de oorzaken van de hoge moeder- en kindersterfte in dit land.”
Knutselen Maar goed, om met het karton te beginnen: dat heeft de kennis van de studenten weer een beetje vergroot. “Het ging zo,” vertelt Ans. “In het ziekenhuis onderzocht een verloskundige een vrouw die aan het bevallen was. De studenten die om haar heen stonden, keken toe. Zelf deden ze de handeling niet na en dat verbaasde me, want na hun examen moeten ze dit onderzoek zonder hulp kunnen uitvoeren. Thuis heb ik een stuk karton van een verpakking gehaald en daaruit heb ik samen met de meiden cirkels van verschillende grootte geknipt. Daarmee kunnen ze nu thuis oefenen. Met hun ogen dicht, want als je een echte vrouw onderzoekt gaat dat ook op gevoel. Toen ik met mijn knutselklasje zat te knippen, deed me dat denken aan de tijd dat ik op de basisschool van mijn kinderen aan het knutselen was op de kerstmarkt!” Ans’ 6
assortiment geïmproviseerde lesmaterialen beperkt zich niet tot kartonnen sjablonen. “Ik heb sponzen gekocht, waarmee ik de studenten kan leren hechten ‘op het droge’. Ze bleken ook heel geschikt om de verloskundigen de nieuwste hechttechnieken te leren.”
Schaamte De verloskundigen die lesgeven en de gynaecoloog van het ziekenhuis vinden het soms moeilijk toe te geven dat hun kennis hier en daar tekort schiet. “Misschien schamen ze zich, hoewel ze dat niet gauw zullen laten merken. De Cambodjanen uiten hun emoties niet snel, want daarop rust een taboe,” zegt Ans. Vaak kijken ze toch stiekem mee over Ans’ schouder, als ze studenten laat zien hoe iets moet. “Iedereen wil graag leren en niemand kan er iets aan doen dat de verloskunde hier
Leren hechten ‘op het droge’ nog zo’n laag niveau heeft. Dat is ook geen wonder, want Cambodja hoort tot de armste landen van de wereld. De genocide onder het regime van Pol Pot en de burgeroorlog hebben
Theary is een van de verloskundigen die lesgeeft in het ziekenhuis waar Ans werkt. “Ik heb op mijn usb-stick allemaal informatie gezet, zodat ik beter kan worden in mijn vak,” vertelt ze. “Ik wil bijvoorbeeld weten hoe ik moet handelen bij acute complicaties, die zouden kunnen optreden tijdens een bevalling. Ans liet ons een video zien over hechttechnieken en toen ik haar vroeg of ze die op mijn stick wilde zetten, raakte dat haar.” “Ja, ik was ontroerd,” zegt Ans. “Toen ik al die documenten op de usb-stick van Theary zag staan, besefte ik dat ze zó graag wil leren. Daar heb ik respect voor.” Het voorbeeld van Theary illustreert ook precies wat Ans voor ogen had, toen ze zich bij VSO aanmeldde. “Ik wil alles wat het leven te bieden heeft delen met anderen. Dat ik in Cambodja mijn kennis mag overdragen, is een hele eer. De staf, de studenten en ik: samen kunnen we hier de verloskunde verbeteren. Zelf leer ik ook. Ik probeer tevreden te zijn met wat ik heb en te leven volgens het motto ‘go with the flow’. Dat doen de Cambodjanen ook, hoewel dat niet altijd makkelijk is.”
Alice uit Mozambique is een echte Wonder Woman Van straatarm meisje tot succesvol zakenvrouw: het verhaal van Alice uit Mozambique lijkt wel een sprookje. Toch is het echt gebeurd, met dank aan mijnwerkersvakbond (en VSO-partner) AMIMO. Wat Alice’s vader acht jaar geleden overkwam, is het lot van talloze mannen uit Mozambique. Ze zoeken hun heil in Zuid-Afrikaanse mijnen, omdat daar volop werk is. Het gaat helaas wel om gevaarlijk werk; ze hebben grote kans om net als de vader van Alice om te komen door een ongeluk, of ziek te worden door tuberculose of hiv/aids.
Slapen onder de bomen “Na de dood van mijn vader veranderde mijn leven en dat van mijn moeder, broers en zussen dramatisch,” vertelt Alice. “We waren met hem meegekomen naar Zuid-Afrika, maar toen er geen geld meer binnenkwam, zat er niets anders op dan teruggaan naar Mozambique. We hadden helemaal niets meer en moesten slapen onder de bomen.” Dankzij de Mozambikaanse mijnwerkersvakbond AMIMO keerde voor Alice en haar familie het tij. “Vrouwen en dochters van omgekomen mijnwerkers kunnen bij ons trainingen volgen,” vertelt Janja Molemaker, die als VSO-vakdeskundige voor AMIMO werkt. “Ze kunnen daarna een
winkel openen of groenten verbouwen, zodat ze een eigen inkomen hebben.” Ook Alice deed aan zo’n training mee. Nu heeft deze
“Mijn bedrijf heeft me de kracht gegeven om te doen wat ik wil.”
sterk. Als ik hen hoor vertellen dat ze niet alleen voor hun eigen kinderen maar ook voor die van overleden broers en zussen zorgen, word ik daar wel eens emotioneel van. Dankzij dit project hebben ze gelukkig een kans gekregen om aan hun armoede te ontsnappen.” Dankzij u kan Janja ervoor zorgen dat vrouwen als Alice hun leven kunnen veranderen. Hartelijk dank daarvoor!
Wonder Woman een winstgevende handel in houtskool en ziet haar leven er totaal anders uit. Ze studeert aan de universiteit, heeft een huis laten bouwen voor haar familie en heeft geld genoeg om de kinderen naar school te laten gaan. “Ik ben erg trots op mezelf,” zegt ze dan ook. “Zeker als ik mijn huidige leven vergelijk met dat van vroeger. Nu grijp ik alle kansen die zich voordoen. Mijn bedrijf heeft me de kracht gegeven om te doen wat ik wil.”
‘Zó sterk’ Ook Janja is trots op Alice en de andere mijnwerkersvrouwen en -dochters. “Ze zijn zó
Janja en Alice 7
VSO’er Jan Tomas wint met warmevoeten-foto Vrienden van VSO is een community opgericht door uitgezonden VSO’ers, die ons graag ondersteunen bij ons werk. Om te laten zien waarmee vakdeskundigen in Afrika en Azië bezig zijn, hebben de Vrienden van VSO een fotowedstrijd gehouden. De centrale vraag daarbij was: welke foto laat jouw uitdaging of succes zien? Jan Tomas werkte in het zuiden van Nepal, waar hij onderwijzers trainde in kindgericht onderwijs. In dat land krijgen kinderen nog vaak op een traditionele manier les. Ook de klaslokalen zijn meestal ingericht op klassikale lessen en zijn bovendien niet echt kindvriendelijk te noemen. 8
Jan heeft samen met de onderwijzers de lesmethodes gemoderniseerd en begrippen als ‘spelend leren’ op de scholen ingevoerd. Daarmee kunnen leraren de betrokkenheid van hun leerlingen bij de lessen verhogen. Het viel Jan op dat veel kinderen ’s winters vanwege de kou niet naar school gingen, of zaten te kleumen
in open, winderige klaslokalen en zich daardoor niet konden concentreren op de lesstof. “Daarom heb ik samen met een VSO-collega op zes scholen 1600 paar sokken uitgedeeld,” vertelt Jan. “Dat deden we om de onderwijzers te laten zien dat hun werk niet alleen draait om lesgeven. Oog hebben voor het wel en wee van hun leerlingen hoort er ook bij.” Jan’s inzending wint deze wedstrijd, omdat die heel goed zijn succes laat zien: kinderen in een vrolijk ingericht klaslokaal met hun warme sokken keurig op een rij. Zijn foto heeft een mooie plek in het kantoor van VSO gekregen. Bovendien mag Jan een dag op stap met professioneel fotograaf (en VSO’er) Gert IJszenga.
Floris Braat:
‘De afgelopen maanden is geen één moeder overleden’ VSO’er Floris Braat stond vorig jaar centraal in onze campagne voor goede moeder- en kindzorg. Hij deelt zijn kennis in een Ethiopisch ziekenhuis, zodat de zorg voor vrouwen en baby’s er verbetert en de sterftecijfers dalen. Wat heeft hij de afgelopen tijd dankzij u bereikt? Dokter Floris Braat werkt via VSO in een ziekenhuis in het Ethiopische stadje Butajira. Hij begeleidt daar vrouwen tijdens hun zwangerschap en bevalling, terwijl hij met lokale collega’s zijn kennis deelt op het gebied van gynaecologie en verloskunde. Dat is hard werken, vertelt Floris. “We begeleiden tweeduizend bevallingen per jaar, die bovendien vaak gecompliceerd zijn. Gescheurde baarmoeders en stuitbevallingen komen bijvoorbeeld veel voor.”
Foetale doppler Dat Floris en zijn collega’s zoveel moeilijke bevallingen in hun verloskamer krijgen, komt doordat vrouwen pas naar het ziekenhuis gaan als het al bijna te laat is. De meeste aanstaande moeders weten niet dat regelmatige controles in het ziekenhuis complicaties voorkomen. Ook beschikken de artsen en verpleegkundigen niet over de juiste middelen en kennis om zwangere vrouwen een goede, medische begeleiding te geven. Floris heeft daarom in het ziekenhuis wat verbeteringen ingevoerd, zoals de foetale doppler. “Dit apparaat meet de hartslag van de foetus, zodat we problemen snel op het spoor zijn,” zegt hij. Hij heeft zijn collega’s ook geleerd hoe ze verloskundige echo’s kunnen maken. “De apparatuur was er wel, maar stond
ongebruikt in een hoek.” Ook rollenspellen hebben hun nut bewezen. “We hebben situaties die zich kunnen voordoen nagespeeld. Nu weten de medewerkers bijvoorbeeld wat ze moeten doen als patiënten tijdens de bevalling veel bloed verliezen.”
steeds meer verbeteringen. “De afgelopen maanden is geen één moeder tijdens of vlak na de bevalling overleden. Het maakt me trots dat ik dankzij de donateurs van VSO in dit ziekenhuis mag meewerken aan een lagere moeder- en kindersterfte.”
Voor de komst van Floris waren medische protocollen onbekend. Nu houdt het ziekenhuis het aantal consulten en bevallingen bij en weet het hoeveel (en welke) complicaties daarbij optreden. Bovendien wordt de status van elke patiënt keurig bijgehouden. De artsen en verpleegkundigen gaan ook anders met de patiënten om, zegt Floris. “Vroeger kregen de vrouwen die in het ziekenhuis belandden geen informatie over wat er precies met hen aan de hand was. Dat veroorzaakte een hoop angst en onzekerheid. Nu krijgen ze dit meteen te horen.”
Trots Ook al zijn de problemen in het ziekenhuis nog lang niet opgelost, Floris ziet langzaamaan 9
‘Ik ga eerst vragen stellen en luisteren’
Jolien van Uden vertrekt binnenkort naar Nepal. De 31-jarige onderwijskundige gaat in de hoofdstad Kathmandu via VSO aan de slag als adviseur voor de Council for Technical Education & Vocational Training, een organisatie die zich bezighoudt met beroepsonderwijs. We belden haar.
Wat heb je tot nu toe gedaan? “Ik heb Onderwijskunde gestudeerd en ben daarna gaan werken voor het ROC van Twente, terwijl ik tegelijkertijd mijn promotieonderzoek deed. En nu ga ik dus voor twee jaar naar Nepal.”
Waarom heb je voor VSO gekozen? “Toen ik studeerde, sprak ik iemand die via VSO was uitgezonden naar Mozambique. Dankzij zijn verhalen besefte ik dat VSO dé organisatie is voor mij. VSO verschilt van andere ontwikkelingsorganisaties, doordat je als vakdeskundige je kennis rechtstreeks met de bevolking kunt delen. Zo investeer je in de zelfredzaamheid van mensen en worden ze niet afhankelijk van hulp.”
Wat ga je in Nepal doen? “Ik zal me onder andere bezighouden met het verbeteren van het lesprogramma van de beroepsopleidingen, zodat die beter aansluiten op de praktijk. Ook het proces rond kwaliteitszorg hoort bij mijn takenpakket. Maar wat mijn werk exact inhoudt, weet ik nog niet. Het kan best zijn dat mijn functie-omschrijving op papier afwijkt van de werkelijkheid. In het begin zal ik vooral rondkijken, vragen stellen en luisteren, zodat ik weet hoe ik mezelf nuttig kan maken.”
Waar verheug je je op? “Doordat ik twee jaar in Nepal blijf, kan ik het land echt goed leren kennen. Ik heb de tijd om te ontdekken hoe het leven van de Nepalezen eruitziet en wat ze belangrijk vinden.”
Zie je nog wolven en beren op de weg? “Nee hoor, het heeft geen zin om me daar van tevoren al druk over te maken.” 10
Veel of weinig tijd: u kunt van alles doen.
Wat kunt ú doen voor een wereld zonder armoede? Bezoek Meet VSO
Word donateur
Wilt u meer weten over werken in een ontwikkelingsland? Kom dan naar Meet VSO. Tijdens deze bijeenkomsten maakt u kennis met onze organisatie, krijgt u advies over uw mogelijkheden en kunt u vakgenoten ontmoeten die al via VSO in een ontwikkelingsland hebben gewerkt. De data van Meet VSO vindt u op www.vso.nl.
VSO is volledig afhankelijk van giften. Doneer daarom eenmalig of elke maand een bedrag, zodat wij vakdeskundigen kunnen uitzenden. Elke euro is welkom en wordt goed besteed. Er bestaat niet zoiets als een klein bedrag.
Sluit u aan bij ons team in Nederland Deel als vakdeskundige uw kennis en ervaring in een ontwikkelingsland. Op www.vso.nl staan vacatures waarop u meteen kun reageren.
Zet uw vakkennis of tijd in voor VSO Nederland. Dit kan op twee manieren: • Help ons programmateam. Schrijf wervende teksten voor fondsaanvragen en rapportages. • Versterk ons communicatieteam en help bij vertaalwerkzaamheden, het schrijven van verhalen over uitgezonden VSO’ers, het fotograferen en filmen van evenementen, of het editen van video’s.
Kom in actie
Doet u met ons mee? Stuur dan een mail naar
[email protected].
Word VSO’er
• Help mee met evenementen en inzamelingsacties. • Schrijf uzelf in voor sportieve evenementen, zoals de Dam tot Damloop of Himalaya Challenge, en laat uzelf sponsoren voor VSO. • Volg ons op Facebook, LinkedIn, Twitter, YouTube en Google+. Help mee met het verspreiden van vacatures en campagnes door onze berichten te delen. • Vraag uw werkgever om partner te worden van VSO. Organisaties in ontwikkelingslanden kunnen de kennis, mensen en/of middelen van uw baas goed gebruiken. • Meld u aan als panellid. Zo kunt u uw mening geven over bijvoorbeeld onze campagnes. • Word lid van ons ontvangstcomité. Geef terugkerende vakdeskundigen of anderen die zich inzetten voor VSO een warm welkom, bijvoorbeeld op Schiphol of tijdens evenementen. Zit er een activiteit voor u bij? Stuur dan een mail naar
[email protected].
11
Actueel
Ieder kwartaal Wereldwijs! In de digitale nieuwsbrief Wereldwijs houden we u op de hoogte van ons werk en dat van onze vakdeskundigen. Meld u aan via www.vso.nl en ontvang hem elk kwartaal.
Omschrijving donaties gewijzigd VSO maakt sinds februari gebruik van een nieuwe donateursdatabase. Deze biedt ons meer mogelijkheden dan de oude én is veel goedkoper, waardoor we meer geld aan ons werk kunnen besteden. Hierdoor is de machtigingsprocedure veranderd. Uw donatie wordt voortaan geïnd via ‘Stichting Derdengelden inzake VSO Nederland’. Daarom ziet u in uw rekeningoverzicht een ander rekeningnummer en een andere omschrijving. Ondanks deze nieuwe werkwijze komt uw donatie dus nog steeds gewoon bij ons terecht. Bedankt daarvoor!
Neem VSO op in uw testament Dankzij u kan VSO bijdragen aan een rechtvaardige wereld zonder armoede. U kunt ons blijven steunen, ook als u er niet meer bent. Als u VSO opneemt in uw testament, kiest u voor een organisatie die al meer dan vijftig jaar kennis deelt in landen in Afrika en Azië. Wij geloven dat dit dé manier is voor vooruitgang. Wij doen ons werk zonder structurele subsidie van de overheid en kunnen daardoor niet zonder uw steun. Als u VSO een schenking nalaat, via een erfstelling of
Colofon
legaat, investeert u in de toekomst van generaties na u. Bovendien betaalt u geen erfbelasting over donaties aan goede doelen, zodat uw gift volledig aan ons werk ten goede komt. Wilt u meer informatie, of een persoonlijk gesprek? Neem dan contact op met Suzanne de Groen, tel. 030 232 06 00.
VSO op Social Media Wilt u actuele informatie over VSO? Volg ons dan op Facebook, YouTube en Twitter.
U vindt ons op: facebook.com/VSONederland, youtube.com/vsonederland en op twitter.com/VSONL.
Lifechanges is een uitgave van VSO Nederland en is bedoeld voor donateurs, sponsors en relaties.
Redactie Suzanne de Groen & Willemijn Huisman, VSO Nederland, Weg der Verenigde Naties 1, 3527 KT Utrecht T (030) 232 06 00 | E
[email protected] | I www.vso.nl Teksten en vertalingen AllesKlikt/Margot de Graaff | Opmaak en drukwerk IDD concept|communicatie|creatie – www.idd.nu Fotografie: Ben Langdon Photography, Peter Caton, Ginny Lattul, Gert IJszenga en Jan Tomas. ISNN 2213-9850
