België - Belgique P.B. 9000 Gent X BC 28159
Het
Gentse
Rode
Kruis
d
ig
ill
jw i r
v
a bl
Eerste Hulp In 1897 organiseerde het Rode Kruis voor het eerst in Gent een cursus Eerste Hulp in een zaaltje van de Gambrinus. Meer dan 100 jaar later zijn de opleidingen Eerste Hulp van Rode Kruis-Gent een begrip geworden. Hulp verlenen bij een verkeersongeval, een hartaanval herkennen, een wonde correct verzorgen, … U leert het allemaal in een cursus van het Rode Kruis.
“Dat gevoel van machteloosheid wil ik niet meer meemaken” Wie volgt zo een cursus? Wim, verantwoordelijke Vorming bij Rode Kruis-Gent: “Iedereen is welkom. We zien in onze cursussen ouders en grootouders die bezorgd zijn om kind of kleinkind, studenten en jeugdleiders die een basiskennis van Eerste Hulp willen, medewerkers van sportclubs, reisorganisaties of kindercrèches, of gewoon mensen die willen kunnen helpen wanneer het nodig is. Mensen nemen deel om verschillende redenen, vaak willen ze weten wat te doen in een noodgeval. Uitzonderlijk was de eigen ervaring met een ongeval de aanleiding en vermelden deelnemers dat ze dat gevoel van machteloosheid niet meer willen meemaken.” De Rode Kruisopleidingen geven een houvast in noodsituaties. Bovendien worden de geleerde vaardigheden uitgebreid ingeoefend tijdens gesimuleerde ongevallen.
Overdag in het bedrijfsleven, ’s avonds Rode Kruisvrijwilliger “Bij Rode Kruis-Gent zijn meer dan twintig vrijwilligers actief om de eerstehulpopleidingen mogelijk te maken. De lesgevers werden opgeleid om de basisvaardigheden van eerste hulp op een praktijkgerichte manier aan te brengen”, vertelt Wim. “Bij de lesgevers zijn artsen en verpleegkundigen, maar ook enthousiastelingen met een andere achtergrond. Het Rode Kruis leidt vrijwilligers op tot lesgever Eerste Hulp. Overdag zijn ze actief in het bedrijfsleven, ’s avonds of in het weekend geëngageerd als Rode Kruisvrijwilliger.” Rode Kruis-Gent kan rekenen op vrijwilligers die verwondingen grimeren of slachtoffer spelen. Ook deze vrijwilligers zijn hiervoor speciaal opgeleid via de opleiding Simulant. Wim: “Dankzij deze simulanten kunnen de geleerde technieken in de praktijk worden ingeoefend. Trouwens, ook brandweerkorpsen en bedrijven doen regelmatig een beroep op deze vrijwilligers om hun oefeningen zo realistisch mogelijk te maken.”
driemaandelijks magazine ı Bomastraat 10 - 9000 Gent jaargang 1 ı nr. 1 ı september 2010 ı P 911669
Beste lezer, Dit nieuwe infoblad creëert voor Rode Kruis-Gent de gelegenheid om terug te kijken op onze werking, onze doelstellingen, maar vooral wil het ook vooruitblikken op onze toekomstplannen. Nieuwe uitdagingen staan ons te wachten, zoals het zoeken naar een nieuwe en passende locatie om nog efficiënter te kunnen optreden. Een locatie waar de vrijwilligers en cursisten zich thuis voelen. Om onze ondersteuning, onze vorming door de lesgevers en simulanten dichter bij de bevolking te brengen. Waar hulpdienstvrijwilligers een extra steun creëren bij ongeval, bij rampen door hulpdienstvrijwilligers. Een troostend woord, een reddend gebaar, tijd maken voor hen die erom vragen. Kortom... om er te zijn wanneer en waar mensen ons nodig hebben. Dit blad is er om dit enthousiasme te laten delen met andere Gentenaars die mogelijks geïnteresseerd zijn om hieraan deel te nemen, om onze vereniging beter te leren kennen. Langs deze weg wil ik ook al onze vrijwilligers bedanken die jaar in jaar uit belangeloos instaan voor de werking van het Rode Kruis-Gent. Alsook het Gentse Stadsbestuur voor hun logistieke en morele inbreng en daadwerkelijke samenwerking met onze afdeling. Zonder ook onze leden te vergeten die met hun lidgeld en giften de afdeling financieel helpen rechthouden. Toch zijn we nog steeds op zoek naar nieuwe vrijwilligers in het bestuur en in de verscheidene disciplines. Wie zich geroepen voelt om wat tijd vrij te maken om vrijwilligerswerk te verrichten moet dan ook niet aarzelen ons te contacteren. Michel De Decker Afdelingsvoorzitter Rode Kruis-Gent
Zin om een basisopleiding Eerste Hulp te volgen of om vrijwilliger te worden bij Rode Kruis-Gent? Surf naar www.rodekruisgent.be voor alle eerstehulpopleidingen, of stuur een mailtje naar
[email protected]. Deelname is gratis. Graag tot binnenkort!
EHBO
Eerste Hulp, iets voor jou?
Thomas De Coster, simulant
In zijn vrije tijd is Thomas hulpverlener en simulant bij Rode Kruis-Gent. “De opleiding Eerste Hulp heeft mijn leven een andere wending gegeven. Ik ben begonnen met een cursus Eerste Hulp en heb ook in mijn beroepsleven ondertussen gekozen voor hulpverlening.” Overdag helpt Thomas patiënten, ’s avonds speelt hij zelf slachtoffer als simulant in de eerstehulpopleidingen. “Verstuiking, schaafwonde, vergiftiging, ... Het is belangrijk dat cursisten in realistische omstandigheden kunnen oefenen. Zo heb ik het geleerd en zo leer je dat het best.”
Op de website www.rodekruisgent.be vindt u alle informatie over de opleidingen.Wie de basistechnieken wil leren, schrijft zich in voor een opleiding Eerste Hulp. In een paar lessen leert u wat u moet doen als u thuis of onderweg getuige bent van een ongeval met gewonden, of als iemand plots onwel wordt. U leert de technieken van wondzorg en reanimatie, leert zorgen voor uw eigen veiligheid en die van de omstaanders, en weet welke bijkomende hulp er eventueel nodig is: een huisarts, een 112-ambulance of een mobiele urgentiegroep (MUG). Dankzij een correcte alarmering en een daadwerkelijk optreden kan u met Eerste Hulp levens redden en veel leed besparen. Bedrijfseerstehulp Voor bedrijven en organisaties zijn er lespakketten op maat ontwikkeld. Bedrijven doen een beroep op Rode Kruis-Gent om hun medewerkers het brevet Bedrijfseerstehulp te laten behalen. Organisaties vragen vaak lesgevers om één of meerdere sessies te geven rond specifieke onderwerpen: sportongevallen, eerste hulp voor jeugdleiders, eerste hulp bij kinderen en baby’s, huis- tuin- en keukenongevallen, enz. Defibrillator Tenslotte werkt Rode Kruis-Gent ook samen met overheden en bedrijven die investeren in een Automatische Externe Defibrillator (AED). De defibrillator kan mensenlevens redden wanneer het er écht op aankomt bij een reanimatie. Met een elektrische schok herstelt de defibrillator bij bepaalde hartritmestoornissen (fibrillaties) het hartritme. Onder meer Kunstencentrum Vooruit,Vlerick Leuven Gent Management School, het ICC Ghent, GO! (Onderwijs van de Vlaamse Gemeenschap) en het gemeentebestuur van De Pinte hebben één of meerdere AED's geplaatst. Zij doen een beroep op het Rode Kruis om dit toestel te leren gebruiken. Een aantal lesgevers van Rode Kruis-Gent beschikken hiervoor over een erkenning van de Europese Reanimatieraad (European Resuscitation Council - ERC).
Eerstehulpdemonstratie.Via demonstraties wil Rode Kruis-Gent mensen mobiliseren voor het volgen van een eerstehulpopleiding.
Hugo Bourgeois, lesgever
“In twee koren zingen, tennissen, elke dag gaan werken in Antwerpen en dan ’s avonds in Gent nog lessen Eerste Hulp geven, het is niet altijd evident. Maar het loont de moeite als je ziet dat mensen iets nieuws leren dat écht een verschil kan maken. Door eerste hulp aan te leren, geef je de mensen een houvast waarop ze kunnen terugvallen bij kleine of grote ongevallen. Zien dat mensen elkaar kunnen helpen, dat ze zich willen inzetten en dat ze zich in de lessen nog amuseren ook… onbetaalbaar!”
2
Het Gentse Rode Kruis - 2010 editie 1
“Rode Kruis-Gent bereikt elk jaar meer dan 1000 mensen met eerstehulpopleidingen.” Brevet U merkt het: voor elk wat wils. Geen wonder dat Rode Kruis-Gent elk jaar meer dan 1000 mensen bereikt met opleidingen die variëren van één avond tot intensievere cursussen voor ervaren hulpverleners. Wie een brevet behaalt, wordt trouwens uitgenodigd op het Gentse stadhuis en ontvangt er uit de handen van de burgemeester een getuigschrift. En ook dat is geen eindpunt. Wie wil kan de aangeleerde vaardigheden blijven bijscholen of toepassen als vrijwilliger bij het Rode Kruis. Immers, de lesgevers, simulanten en vrijwillige hulpverleners van het Rode Kruis zijn ook ooit gestart met een basisvorming Eerste Hulp. Uiteraard wordt het sterk gewaardeerd wanneer cursisten de geleerde vaardigheden nadien verder wil verspreiden als vrijwilliger. Alleen zo zal de bevolking van Gent en omstreken in de toekomst nog steeds kunnen rekenen op ‘zijn’ Rode Kruis.
Recht in oorlogstijd
Internationaal
Verdragen van Genève
Oorlog voeren: het is van alle tijden. De geschiedenis toont echter dat elke samenleving ook regels ontwikkelt om het leed dat een oorlog veroorzaakt te beperken. Dit soort regels vallen onder het internationaal humanitair recht (IHR). De belangrijkste instrumenten zijn de Verdragen van Genève, ontstaan onder impuls van het Internationale Rode Kruiscomité (ICRC). In 2009 bestonden die verdragen 60 jaar. Zelfs in een oorlog zijn er regels Het internationaal humanitair recht gaat uit van twee fundamentele beginselen. Ten eerste hebben staten geen onbegrensde keuzevrijheid bij het gebruik van wapens. Ten tweede moet er een onderscheid gemaakt worden tussen strijders en niet-strijders met het oog op de bescherming van de burgerbevolking. Het IHR wordt ingedeeld in het Recht van Den Haag dat beperkingen oplegt aan het oorlog voeren en het Recht van Genève dat bepaalde personen en goederen in oorlogstijd wil beschermen. Beide zijn van toepassing op gewapende conflicten. Vier conventies door een medewerker van het ICRC in Darfoer (Soedan). De Verdragen van Genève werden op 12 augustus 1949 tijdens een diplo- IHR-training © ICRC/B. Heger matieke conferentie in Genève aangenomen. De Verdragen beschermen vier groepen personen die niet of niet meer aan de strijd deelnemen. De Eerste Geneefse Conventie betreft gewonde en zieke strijdkrachten naleving van de Verdragen. Rode Kruistaken zijn bijvoorbeeld het bezoek op het land. De Tweede Conventie tracht het lot van gewonden, zie- aan krijgsgevangenen, het organiseren van hulpoperaties en de gezinsherken en schipbreukelingen van strijdkrachten op zee te verbeteren. De eniging. Derde Conventie regelt de behandeling van krijgsgevangenen. De Vierde Conventie beschermt burgers in oorlogstijd. In 1977 werden er twee aanvullende Protocollen bij de Verdragen van Genève aangenomen. Het Wie oorlog wil voeren moet tot zeven doel was het Recht van Den Haag en het Recht van Genève één te kunnen tellen maken, lacunes op te vullen en antwoorden te bieden op problemen bij niet-internationale gewapende conflicten. Het Eerste Protocol betreft daarom de bescherming van de slachtoffers van internationale gewapenDe Verdragen van Genève kunnen we samenvatten in zeven bepalinde conflicten; het Tweede Protocol de bescherming van slachtoffers van gen: niet-internationale gewapende conflicten zoals bij een burgeroorlog. 1. de partijen bij een gewapend conflict moeten altijd een onderscheid maken tussen strijders en de burgerbevolking. Burgers en hun eigendommen moeten worden gespaard. 2. bij een conflict is de keuze van wapens en oorlogstechnieken niet onbeperkt. 3. iedereen heeft recht op een eerlijk proces en op essentiële rechtsbescherming. Niemand mag veroordeeld worden voor een daad waarvoor hij niet zelf verantwoordelijk is. Niemand mag aan foltering, lijfstraffen of een onmenselijke of vernederende straf of behandeling worden onderworpen. 4. gevangen strijders en burgers die in de macht van de tegenstander zijn, hebben recht op respect voor hun leven, waardigheid en overtuigingen. Ze moeten worden beschermd tegen iedere daad van geweld en tegen represailles. Ze hebben het recht hulp te ontvangen en nieuws met hun familie uit te wisselen. 5. het is verboden een tegenstander die zich overgeeft of die gewond is, aan te vallen of te verwonden. 6. personen die buiten het gevecht zijn of die niet rechtstreeks aan de gevechten deelnemen, hebben recht op respect voor hun leven, Swat Valley, Pakistan, juni 2009. Het ICRC bood honderden mensen de mogelijkheid telefonisch het waardigheid en overtuiging. Deze personen moeten in alle gevallen contact met hun familie te herstellen nadat ze waren gevlucht voor gevechten in de regio. © ICRC/M.Von Bergen beschermd en menswaardig behandeld worden, zonder onderscheid naar ras, geslacht, afkomst of politieke of religieuze overtuiging. Het ICRC vervult een voortrekkersrol 7. gewonden en zieken moeten worden opgenomen en verzorgd Het ICRC vervult twee belangrijke taken in het IHR. Enerzijds verleent door de conflictpartij die ze in handen heeft. Ze mogen in geen geval het Rode Kruis humanitaire hulp in tijden van gewapende conflicten, anworden aangevallen. Ook medisch personeel, ambulances en ziekenderzijds is het een voorvechter van de ontwikkeling en naleving van het huizen mogen niet worden aangevallen. De emblemen van het Rode IHR. De Verdragen kennen veel taken toe aan het ICRC. Hierdoor is het Kruis en de Rode Halve Maan moeten worden beschermd. Rode Kruis een onafhankelijke waakhond geworden die toekijkt op de
3
historiek
Hoe het begon
Rode Kruis-Gent heeft een rijk archief dat we u niet willen onthouden. We duiken in elke editie van dit blad in de gemeenschappelijke en rijke geschiedenis van de stad Gent en het Rode Kruis. Het jaar 1897 In het jaar 1897. Het is 9 uur ’s avonds en in de bovenzaal van een Gents koffiehuis komen 14 heren samen. Best mogelijk dat ze zich voor deze gelegenheid wat plechtig hadden uitgedost. Misschien droegen deze heren de redingote (een typische jas uit die tijd) alvast één onder hen: dokter Léonce Verbrugghen, wellicht de initiatiefnemer voor deze late bijeenkomst.Tegen de muur aan de gekrulde kapstokken of op het marmeren schouwblad, de halfhoge hoeden die toen door de burgerij gedragen werden. Maar best mogelijk dat deze heren er heel wat sportiever uitzagen, want waren ze niet allemaal lid van de ‘Etoile rouge cycliste’. De reden waarom ze op deze avond in 1897 samenkwamen had weinig met hun fietsersvereniging te maken. Wel hadden ze allen een leergang van eerste hulp gevolgd, hen door dokter Verbrugghen gegeven. En dat was de aanleiding voor hun bijeenkomst want deze geneesheer wilde te Gent een afdeling van het Rode Kruis stichten. Maar daarvoor was het in feite nog een beetje te vroeg; want om als een Rode Kruisafdeling te worden erkend, moesten er 40 leden zijn en ze waren slechts met 14 leden. Op die avond werd in één van de bovenzalen van Hotel Gambrinus (Vlaanderenstraat, Gent) de eerste steen gelegd van het Rode Kruis in Gent. Deze 14 mannen geloofden in het Rode Kruis als hulpvereniging, want toen ze de wellicht fel berookte bovenzaal verlieten, hadden ze reeds een voorzitter en een secretaris verkozen. En zoals het elke nieuwe vereniging paste, hebben ze die verdere avond een glas Vlaams bier gedronken op hun nieuwe afdeling, haar voorzitter Adrien Groverman en secretaris Theo Peeters. Als naam voor hun groepering hadden ze gekozen voor “Ambulance de Gand”, een Franstalige benaming, maar we zijn ook in het jaar 1897. Uit: Marc Loockx, 100 jaar Rode Kruis Afdeling Gent 1898-1998 (Rode Kruis-Gent, 1998)
De mannen van het eerste uur De familie van de eerste voorzitter van het Gentse Rode Kruis, Adrien Groverman (1859-1919) woonde in de Voldersstraat. Adrien was grondeigenaar en woonde in Evergem-Langerbrugge waar hij gemeenteraadslid was en daarna ook provincieraadslid. Hij had een druk sociaal leven als lid van verschillende verenigingen in Gent met onder andere een lidmaatschap bij de Automobile Club de Flandres en de Vélodrome Gantois. Daarnaast was hij ook actief in de Koninklijke Yacht Club Gent (KYCG) die ontstond in 1904 en waarvan hij bestuurslid was. Mannen van het eerste uur in Gent, voorzitter Adrien Groverman (links) en secretaris Theo Peeters (rechts).
Henri Dunant Een groot voortrekker van de humanisering van de oorlog © IFRC was de Geneefse zakenman en idealist Henri Dunant. Hij schreef in 1862 over zijn verontwaardiging na het zien van het lot van tienduizenden gewonde soldaten op het slagveld van Solferino (Noord-Italië). Zijn boek kreeg een grote weerklank. In 1963 werd in Genève het Internationale Rode Kruiscomité (ICRC) opgericht dat een voortrekkersrol speelde in het tot stand komen van de Verdragen van Genève. De eerste resolutie van de conferentie in 1863 houdt een oproep in om nationale Rode Kruisverenigingen op te richten. In België wordt hierop heel snel gereageerd. Al op 4 februari 1864 vindt in Brussel de stichtingsbijeenkomst plaats van een nationale Rode Kruisvereniging. In april 1865 wordt deze onder de naam Belgische Rode Kruis definitief opgericht. Daarmee is het Belgische Rode Kruis de oudste nationale Rode Kruisvereniging ter wereld.Vanaf het begin was het de bedoeling het Belgische Rode Kruis ook lokaal uit te bouwen. Zo werd in 1866 de basis gelegd voor een Rode Kruisafdeling in Sint-Niklaas. Met 23 juli 1866 als oprichtingsdatum is Rode Kruis Sint-Niklaas de oudste, nog actieve afdeling in België. Zeer waarschijnlijk is Sint-Niklaas zelfs de oudste ter wereld. Kort nadien volgde een afdeling in Antwerpen.
Lid worden? Wil u ons steunen door lid te worden? Dat kan door 5€ te storten op rekeningnr. 290-0225825-30 van Rode Kruis-Gent met vermelding lidmaatschap (IBAN15 2900 2258 2530 en BIC GEBA BE BB). Leden ontvangen de publicatie ‘Het Gentse Rode Kruis’ viermaal per jaar. U kan ook een gift storten. Giften vanaf 30€ per jaar geven recht op een fiscaal attest.
4
Het Gentse Rode Kruis - 2010 editie 1
Nieuws uit Gent
actualiteit
Belmundo Rode Kruis-Gent neemt deel aan Belmundo met een thema-avond rond Tracing. Reeds voor de tweede maal organiseert de stad Gent de activiteitenreeks Belmundo. Tussen 15 oktober en 15 november 2010 staan de verhoudingen tussen Noord en Zuid centraal. Diverse Gentse verenigingen nemen met een eigen initiatief deel, zo ook Rode Kruis-Gent. Op woensdag 10 november nodigt Rode Kruis-Gent u uit voor een thema-avond rond Tracing in het Vredeshuis onder de titel “Tracing: op zoek naar vermiste verwanten”. Al meer dan 70 jaar tracht het Belgische Rode Kruis het contact te herstellen tussen gescheiden familieleden, verwanten en kennissen die slachtoffer werden van een conflict of ramp. Dankzij het wereldwijde netwerk van nationale Rode Kruisverenigingen is het mogelijk actief opsporingswerk te verrichten. Daarnaast spoort Tracing mensen op die door andere redenen dan een conflict of ramp gescheiden zijn. Met deze avond willen we deze minder bekende dienst van het Rode Kruis in het voetlicht plaatsen. De avond start om 20u en biedt informatie over de dienst Tracing met ook getuigenissen en verhalen van mensen in de zoektocht naar verwanten. U wordt verwacht in het Vredeshuis, Sint-Margrietstraat 9 in Gent. Deelname is gratis.
Woensdag 10 november, 20u ,Vredeshuis, Sint-Margrietstraat 9, Gent
Gentse Feesten Tien dagen lang was de hulpdienst van Rode Kruis-Gent actief in het Gentse stadscentrum tijdens de Gentse Feesten. Twee hulpposten stonden dagelijks paraat voor eerste hulp en doorverwijzing naar meer gespecialiseerde hulp wanneer nodig. Onze hulpverlening kwam herhaaldelijk in het nieuws, want tijdens de Gentse Feesten verzorgden de vrijwilligers van het Rode Kruis 1386 feestvierders.
De Rode Kruis-hulppost aan het Belfort
De Rode Kruisziekenwagen werd tijdens de Gentse Feestennachten ingeschakeld in het 100-systeem. In totaal werden 107 mensen met onze ziekenwagen naar het ziekenhuis gebracht. Samen met de andere veiligheidsdiensten zoals brandweer en politie bemanden Rode Kruisvrijwilligers mee de dagelijkse commandopostoperaties. Onze hulppost kende ook een primeur. Davy beleefde op de laatste avond van de Gentse Feesten de verrassing van zijn leven. Zijn vriendin Annelies vroeg hem ten huwelijk in de hulppost. Kurt van Biezebaaze luisterde de vraag van Annelies muzikaal op met zijn toepasselijke nummer LoetseBollekeZoetse.
Een huwelijksaanzoek in de hulppost
5
EHBO-tip
Herinnert u zich nog de brand in het RVT te Melle in augustus van 2009, de gasontploffing tijdens de Gentse Feesten in 2008 in hartje Gent, of erger nog, de gasramp te Gellingen in 2004? Branden komen vaak in het nieuws. Maar statistisch gezien gebeuren de meeste ongelukken met brandwonden thuis. Denk maar aan de barbecue, kokend of te heet badwater, ongelukken met kookfornuizen, frietketels, strijkijzers, of hete vloeistoffen zoals soep, thee of koffie.Vooral jonge kinderen zijn vaak slachtoffer. Brandwonden veroorzaakt door chemische producten komen vaak voor, zowel thuis als in de industrie. Ook zonnebrand en elektrocutie kunnen aanleiding geven tot brandwonden. Een snelle en efficiënte eerste zorg zijn onontbeerlijk voor een verder goed verloop van een lange en vaak pijnlijke herstelperiode. Door het afkoelen van de brandwonden met water zorgt u De gulden regel blijft nog steeds: er voor dat de verbranding niet “Eerst water, de rest komt later!” verder in de diepte gaat. Controleer best zelf eerst de temperatuur van het water: vermijd om Wat doe je? heel koud water te gebruiken. Pas - Koel de brandwonde zo snel mogelijk af met koel of lauw leidingwater de temperatuur van het water aan - Alarmeer bij ernstige brandwonden de hulpdiensten op vraag van het slachtoffer. Zorg - Blijf 20 minuten afkoelen, of tot de pijn verlicht is ervoor dat het slachtoffer niet on- - Leg een nat verband op de wonde: steriel kompres of zuivere doek derkoelt. Laat het water van boven - Hou het slachtoffer warm de brandwonde over de wonde - Verwijs het slachtoffer door naar een arts stromen. Een rechtstreekse straal op de wonde kan pijnlijk zijn. Prik eventuele blaren niet open, maar dek ze zorgvuldig af met een nat verband, kompres of propere natte doek.Verwijder kledij en sierraden enkel wanneer deze niet vastkleven aan de huid. Bij grote brandwonden kan het nodig zijn het slachtoffer onder een lauwe douche te plaatsen tot er gespecialiseerde hulp komt. Ook bij brandwonden is het belangrijk dat het slachtoffer is ingeënt tegen tetanus; verwijs door naar een arts indien dit niet het geval is. Op gevoelige plaatsen laten brandwonden vaak littekens na. Raad daarom jonge kinderen of oudere mensen met lichte brandwonden aan een arts te raadplegen. Ook bij brandwonden in het gezicht, aan oren, handen, voeten, gewrichten of geslachtsdelen is het aangewezen een arts te raadplegen.Verder is ook hulp van een arts nodig bij brandwonden die rondom nek, romp of een lidmaat lopen. Bij brandwonden wordt een onderscheid gemaakt tussen eerste-, tweede- en derdegraads brandwonden. Bij eerstegraads brandwonden is de huid rood, soms licht gezwollen en pijnlijk. De opperhuid is beschadigd. Dit is meestal een lichte brandwonde, maar deze kan toch ernstig zijn wanneer een groot oppervlak van de huid is verbrand. Bij een tweedegraads brandwonde treden blaren op. Deze brandwonden zijn zeer pijnlijk omdat zowel opperhuid als lederhuid beschadigd zijn. Tweedegraads brandwonden over een groot oppervlak (10% van het huidoppervlak) kunnen levensbedreigend zijn. Rondom tweedegraads brandwonden is de huid rood © Rode Kruis-Vlaanderen/C.Vandervoort verkleurd, hier bevinden zich eerstegraads brandwonden. Derdegraads brandwonden zijn zwart, wit of perkamentachtig. Zenuwen in de wonde zijn vernietigd, waardoor de brandwonde niet pijnlijk is. Deze wonden zijn echter steeds ernstig. Tweede- en eerstegraads brandwonden komen voor rond de derdegraads brandwonde. Bron: HELP! Eerste hulp voor iedereen (Rode Kruis-Vlaanderen, 2007)
Een uitgave van Rode Kruis-Gent
Rode Kruis-Gent is actief in Gent, De Pinte, Sint-Martens-Latem.
COLOFON
Eerst water, de rest komt later!
Gentbrugge en Sint-Amandsberg hebben een eigen afdeling.
Verantwoordelijke uitgever
Michel De Decker Bomastraat 10 9000 Gent
Secretariaat
Rode Kruis-Gent Bomastraat 10 9000 Gent T. 09/225 61 79
[email protected] www.rodekruisgent.be
Redactie
Nele Bracke, Caroline Cooman, Leen Leus, Guy Masscho en Patrick Van Melle Met bijdragen en medewerking van Hugo Bourgeois, Thomas De Coster, Michel De Decker, Tom Dobbelaere, Marc Loockx en Wim Vandermeersch Met dank aan Sofie Pues
Fotografie
Rode Kruis-Gent, tenzij anders vermeld
Lay-out ducs2.be
Drukkerij Nevelland graphics
Afgiftekantoor Gent-X
Oplage 2500 ex Verschijnt 4 keer per jaar september-december-maart-juni Uw gegevens werden opgenomen in een databank die wordt beheerd door Rode Kruis-Gent. De gegevens in deze databank zullen enkel worden gebruikt in het kader van Rode Kruis-Gent en niet voor andere doeleinden. Indien u uw gegevens wenst te wijzigen, kunt u dit steeds doorgeven aan Rode Kruis-Gent. Dit magazine wordt gedrukt op gerecycleerd papier.
Tom Dobbelaere, hulpdienstvrijwilliger
Tom is professioneel actief als verpleegkundige in het brandwondencentrum van het UZ Gent. Maar ook als vrijwilliger bij Rode Kruis-Gent kwam hij in contact met brandwondenpatiënten. Tom getuigt: “Bij de ontploffing van een eetkraam op de Gentse Feesten in 2008 was ik als Rode Kruisvrijwilliger aanwezig. Met water konden we onmiddellijk de eerste hulp opstarten. Net deze eerste hulp is zeer belangrijk voor brandwondenpatiënten en bepaalt mee de genezingsmogelijkheden later in een gespecialiseerd brandwondencentrum.” Tom geeft nog mee dat wie geconfronteerd wordt met brandwonden 24u/24u in het UZ terecht kan voor telefonisch advies: 09 332 34 90.
6
Het Gentse Rode Kruis - 2010 editie 1
Reacties
[email protected]
