Kruis. Rode. Acute nachtopvang voor daklozen. HetGentse

België - Belgique P.B. 9000 Gent X BC 28159

Het

Gentse

Rode

Kruis

d

ig

ill

jw i r

v

a bl

driemaandelijks magazine ı Bomastraat 10 - 9000 Gent jaargang 1 ı nr. 2 ı december 2010 ı P 911669

Acute nachtopvang voor daklozen Eind 2009 stelde het Gentse stadsbestuur zich de ambitieuze doelstelling om tijdens de winterperiode in Gent geen daklozen de nacht op straat te laten doorbrengen. Een plaats voor overnachting is een humanitair recht. Op amper twee weken tijd werd in samenwerking met het Rode Kruis het onmogelijke gerealiseerd: er werd een locatie gevonden en ingericht om 30 daklozen op te vangen. Samen met Rode Kruis-Vlaanderen werd deze extra locatie voor acute nachtopvang gedurende de drie wintermaanden uitgebaat. Het Rode Kruis nam personeel in dienst om de daklozenopvang te organiseren en vrijwilligers uit Gent en omgeving werden aangesproken om een handje te helpen. Ook in de winterperiode 2010-2011 doet het Gentse stadsbestuur een beroep op het Rode Kruis om extra opvangplaatsen voor daklozen te verzorgen. Daklozenopvang in Gent sinds 2009 anders georganiseerd Het Centrum voor Algemeen Welzijn (CAW) Artevelde biedt het ganse jaar door een aantal opvangplaatsen aan. Huize Triest – Gemeenschapshuis Tabor is een privaat opvanginitiatief van de Broeders van Liefde. Het bestaande aanbod aan opvangplaatsen in deze centra was in het verleden geregeld ontoereikend, waardoor mensen de toegang tot de nachtopvang moest worden geweigerd. De manier waarop de bestaande bedden werden verdeeld, leidde bovendien tot ongenoegen en soms zelfs tot incidenten. CAW Artevelde en Huize Triest werkten niet structureel samen om de opvangcapaciteit maximaal te benutten. Bij Huize Triest kon telefonisch worden gereserveerd voor een bed, maar verder werden de plaatsen verdeeld – of verloot – onder mensen die aan de deur stonden te wachten. In de winter van 2009-2010 werd onder impuls van de Stad Gent beslist om de nachtopvang voor daklozen anders te organiseren. De beschikbare capaciteit werd uitgebreid en er werd een centraal reservatiesysteem uitgewerkt om de beschikbare bedden maximaal te benutten. Om de opvangcapaciteit te verhogen nam het CAW Artevelde bij het begin van de winter in 2009 bijkomende bedden in gebruik, breidde Huize Triest zijn openingsuren uit en organiseerde Rode Kruis-Vlaanderen tijdelijke winteropvang aan de Port Arthurlaan in een voormalig gebouw van de douane. In Gent waren daardoor in de winter van 2009-2010 in totaal 86 bedden beschikbaar voor nachtopvang van daklozen. Dit was net geen verdubbeling van het aantal bedden in vergelijking met de voorgaande jaren. De verhoging van het aantal opvangplaatsen miste zijn effect niet: in de winter van 2009-2010 kon worden vermeden dat daklozen de nacht buiten in de kou moesten doorbrengen. Tijdens een doorsnee nacht waren drie kwart (bij CAW en Rode Kruis) tot alle (bij Huize Triest) bedden bezet. Vooral tijdens de extreem koude dagen in februari 2010 waren de bedden in de opvangcentra zo goed als allemaal volzet.

Nachtopvang 2009-2010

Het noodopvangcentrum van het Rode Kruis was tijdens de winter van 2009-2010 gelegen aan de Port Arthurlaan (in de buurt van de Muide). De eerste nacht was het wachten op daklozen, maar eens ze de weg naar de Port Arthurlaan hadden gevonden, volstond het aantal bedden nauwelijks om aan de vraag te voldoen.Tijdens de koudste nachten van de winter van 2009-2010 waren alle opvanginitiatieven in Gent snel volzet. In het opvangcentrum dat het Rode Kruis op vraag van de stad Gent in de Port Arthurlaan organiseerde, stonden de bedden opgesteld in een grote slaapzaal en – voor gezinnen – in enkele afzonderlijke slaapruimtes. In het centrum werkten twee beroepskrachten samen met enkele vrijwilligers die hielpen bij het aankomen van de daklozen ’s avonds of het vertrek ’s morgens. De beroepskrachten zorgden de ganse nacht voor permanentie. Al snel was er plaats voor een gemoedelijke babbel. Ook de onderlinge solidariteit was groot.“Het duurde niet lang vooraleer er ’s ochtends en ’s avonds een tafel werd gevuld met eten dat was geschonken of tegen een zacht prijsje aangekocht”, vertelt een vrijwilliger van Rode Kruis-Gent. “Elke dag werden ettelijke liters koffie gezet en rond de koffiepot kwamen de verhalen boven. Over hoe het is om op straat te leven. Over hoe snel je je eigen woning kan verliezen en over hoe moeilijk het daarna is om opnieuw een betaalbaar huis te vinden. Bij de daklozen tref je dan ook zowel oude als jonge mensen, mannen en vrouwen, soms met kinderen, aan. Dit jaar wil ik opnieuw als vrijwilliger enkele avonden langsgaan om de beroepskrachten bij te staan bij de opvang. We leggen de vers gewassen slaapzakken klaar en zorgen dat alles ordelijk verloopt wanneer de daklozen om 21u aankomen. Vaak staan ze ons al aan de deur op te wachten om binnen te komen. Om 23u gaat het licht uit en is het stil in de slaapzaal. Dan gaan ook de vrijwilligers naar huis terwijl de nachtpermanentie op post blijft.”

Afdeling GENT

In de winter van 2010-2011 worden andermaal de krachten gebundeld om een maximaal aantal bedden beschikbaar te maken voor daklozen en om de beschikbare capaciteit maximaal te benutten. Ook dit jaar draagt het Rode Kruis haar steentje bij. De provinciale zetel zorgt voor de coördinatie voor het Rode Kruis.

“Winteropvang in Gent deze winter opnieuw in samenwerking met het Rode Kruis” Het Rode Kruis zorgt tussen 15 december 2010 en 15 maart 2011 opnieuw voor winteropvang voor daklozen. Het opvangcentrum is deze winter gevestigd in de voormalige brandweerkazerne in de Academiestraat. Daklozen kunnen er tussen 21 uur ’s avonds en 9 uur ’s ochtends terecht. Er worden een 30-tal bedden voorzien voor volwassenen en 10 voor kinderen. De totale opvangcapaciteit in Gent komt daarmee op meer dan 80 plaatsen. In de Academiestraat zijn mannen en vrouwen, maar ook gezinnen met kinderen, en daklozen met een hond welkom. Niet alleen is de opvang dichter bij het stadscentrum, de faciliteiten van de nachtopvang worden in vergelijking met vorig jaar verbeterd. Wie in het opvangcentrum overnacht, kan er zich wassen en krijgt ’s avonds soep met brood en ’s ochtends een ontbijt aangeboden. Rode Kruis-Oost-Vlaanderen schakelt professioneel personeel in om de daklozenopvang uit te baten. Rode Kruisvrijwilligers springen in en helpen bij de bedeling van de maaltijden. Zoals tijdens de winter van 2009-2010 werken de diverse daklozencentra in Gent ook dit jaar nauw samen. De bedden bij het CAW aan de Gasmeterlaan, bij Huize Triest in de Gezondheidstraat en bij het Rode Kruis in de Academiestraat moeten worden gereserveerd. Dit kan door te bellen naar een gratis nummer: 0800-62227. Door te werken met een centraal reservatiesysteem wordt geprobeerd om de beschikbare plaatsen optimaal te verdelen. Andere voordelen zijn dat de daklozen op voorhand weten waar ze ’s nachts terecht kunnen, dat gezinnen samen kunnen blijven en dat honden bij hun baasjes kunnen blijven. Het reservatiesysteem is bovendien zodanig georganiseerd dat wordt vermeden dat daklozen gedurende drie maanden onafgebroken hun intrek nemen in één van de opvangcentra. Wil je meer info over deze noodopvang voor daklozen of zelf hulp bieden, contacteer ons [email protected]

2

Het Gentse Rode Kruis - 2010 editie 2

De slaapzaal in de Port Arthurlaan tijdens de winter van 2009-2010.

De acute nachtopvang wordt tijdens de wintermaanden 2010-2011 ingericht door het Rode Kruis in de vroegere brandweerkazerne in de Academiestraat.

Samenwerking tussen de stad Gent en het Rode Kruis

Willem Gobeyn Stad Gent

Willem Gobeyn van het Departement Bevolking en Welzijn coördineert de opvang van daklozen voor de stad Gent: “De samenwerking met het Rode Kruis verliep vorig jaar zeer vlot. Er was op dat moment een acute nood aan opvang, op slechts twee weken tijd was alles georganiseerd. Zonder de samenwerking met het Rode Kruis was dit niet zo snel mogelijk geweest. De deskundigheid en de ervaring van het Rode Kruis waren meer dan welkom. Onze vragen over hoe het concept uit te werken werden door de ervaring van het Rode Kruis met dergelijke opdrachten correct opgelost. Logistieke hulp en professionele mensen werden door het Rode Kruis ingeschakeld. We hadden concrete vragen zoals: werken we beter met stapelbedden of gewone bedden, organiseren we noodopvang enkel voor mannen, gemengd en ook voor kinderen, hierop had het Rode Kruis pasklare antwoorden.” Ook dit jaar gebeurt de noodopvang in een samenwerking tussen het Rode Kruis en de stad Gent. Deze keer was er meer tijd voor voorbereiding getuigt Willem: “Dit jaar begonnen we in augustus met de organisatie van de noodopvang. We gingen op zoek naar een geschikte locatie en het Rode Kruis levert ook deze keer logistieke steun door het voorzien van bedden, slaapzakken en professioneel personeel voor de nachtpermanentie. Opnieuw verloopt deze samenwerking zeer goed.”

Internationaal Humanitair Recht

internationaal

de uitdagingen

Regelmatig bericht de media over schendingen van het internationaal humanitair recht (IHR). Zoals in de vorige editie werd uitgelegd, is het IHR een geheel van regels dat tijdens een gewapend conflict geldt. Enerzijds heeft het tot doel bescherming te bieden aan personen die niet (meer) deelnemen aan de vijandelijkheden en anderzijds beperkt het IHR de gevechtsmethodes en –middelen. Het IHR wordt nog te vaak met de voeten getreden. In dit artikel gaan we na of het IHR een toekomst heeft en wat daarin de rol is van het Internationale Rode Kruiscomité (ICRC). De naleving van het IHR Hoewel er aan normen geen gebrek is, blijft de naleving van het IHR wel een probleem en worden overtredingen niet altijd bestraft. Toch kan men niet spreken van een deficit van het IHR. Dat bleek recent nog uit een onderzoek van het ICRC in conflictgebieden. Er werd onderzocht wat de bewoners tijdens de vijandelijkheden als ‘aanvaardbaar gedrag’ beschouwen en hoe zij de doeltreffendheid van de verdragen van Genève inschatten. Het resultaat toonde dat de basisideeën van de verdragen van Genève en het IHR veel steun vinden bij personen die daadwerkelijk in conflictzones hebben gewoond. Het is dus bemoedigend om te zien dat mensen blijven inzien dat bepaalde zaken, zelfs in oorlogstijd, ongeoorloofd zijn. Verdere ontwikkeling is noodzakelijk Het IHR zal in de toekomst moeten blijven evolueren en zich aanpassen aan nieuwe vormen van oorlogsvoering. Hoe zal men bijvoorbeeld omgaan met een nieuw fenomeen als het internationaal terrorisme? Concreet is het ICRC door zijn ervaring op het terrein de geschikte instantie om de veranderende aard van gewapende conflicten op te volgen.Verder organiseert het ICRC overleg om na te gaan of overeenstemming over nieuwe regels haalbaar is. Het ICRC werkt ook ontwerpen uit voor goedkeuring door diplomatieke conferenties. Maar het IHR komt niet altijd volledig tegemoet aan alle actuele humanitaire behoeften. Bepaalde hedendaagse uitdagingen zijn te wijten aan lacunes of zwakke plekken in het juridisch kader, bijvoorbeeld in niet-internationale gewapende conflicten. Het ICRC wil in de toekomst meer werk maken van de bescherming van personen die van hun vrijheid zijn beroofd; de implementatie van het IHR en tegemoetkoming aan slachtoffers van schendingen; de bescherming van het milieu en van intern ontheemden. De verspreiding van het IHR door het ICRC Als initiatiefnemer en hoeder van het IHR bevordert het ICRC het respect en de naleving ervan. Het doet dit door de kennis van humanitaire rechtsregels te verspreiden en de partijen bij een conflict te herinneren aan hun verplichtingen. In ons land geeft het Rode Kruis voorlichting over het IHR aan het grote publiek. Daarnaast informeren ze bepaalde beroepsgroepen zoals militairen, diplomaten, medisch personeel en journalisten en stimuleren ze de overheden voor een verdere ontwikkeling van het IHR. De Adviesdienst voor het IHR zal staten technisch begeleiden en bijstaan bij het opstellen van nationale implementatiewetten en toepassingsvoorschriften. Het ICRC heeft een jarenlange ervaring met het verlenen van bescherming en het bieden van bijstand. Daardoor zijn conclusies van het ICRC een basis om in vertrouwen de autoriteiten te benaderen die betrokken zijn bij schending van het IHR. Het ICRC zal slechts in zeer uitzonderlijke gevallen in het openbaar stelling nemen. De bestraffing van schendingen van het IHR Er is nog veel werk aan de winkel voor de naleving van het IHR en de vervolging van oorlogsmisdadigers. De laatste jaren is er op internationaal vlak ook een positieve evolutie. Het is minder vanzelfsprekend dat misdadigers vrijuit gaan. Een belangrijke stap hiervoor was de oprichting van het Internationale Strafgerechtshof, dat oordeelt over de meest ernstige misdrijven: genocide, oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid. Ondertussen blijft het van groot belang dat het ICRC zijn werk in oorlogsgebieden verder zet en het IHR blijft promoten. Want hoe groter het internationale draagvlak bij de gewone bevolking, hoe meer men de regels zal naleven en hoe groter de kans dat diegenen die deze regels geweld aandoen, effectief ter verantwoording worden geroepen.

Bescherm burgers tegen mishandelingen. Wraakacties tegen en het gijzelen van burgers zijn verboden.

Laat deze personen hun opdracht uitvoeren.

Laat deze voertuigen, schepen, vliegtuigen door.

Behandel soldaten van de tegenpartij die zich overgeven met respect.

De verspreiding van het IHR door het ICRC is op het terrein geen gemakkelijke opdracht. Een probleem dat zich vaak stelt, is de hoge analfabetismegraad onder soldaten. Hiervoor ontwikkelde het ICRC een boekje waarin de belangrijkste IHR-regels met prenten worden geïllustreerd.

3

historiek

Rode Kruisvoertuigen in Gent Vroeger en nu (1)

Ook in dit nummer van ons infoblad duiken we in ons archief. In de kijker staan de voertuigen die Rode Kruis-Gent gebruikte sinds de oprichting in 1897.We verdelen de historiek in twee delen. In het eerste deel komen de voertuigen aan bod van bij de start van de afdeling tot het einde van de Tweede Wereldoorlog. In een volgend nummer tonen we de meer recente voertuigen. Van bij de start van de Rode Kruisafdeling in Gent werden transportmiddelen ingeschakeld. Op 1 januari 1898 werd naar de vrijwilligers van Rode Kruis-Gent een uitnodiging gestuurd om op de koer van de militaire kazerne (ex-citadel) de werking van ambulances te bekijken. In de uitnodiging heeft men het over voertuigen met twee of vier wielen. In die tijd waren ambulances nog koetsen door paarden getrokken.

De allereerste koets van Rode Kruis-Gent werd ingeschakeld voor het vervoer van gewonden.Verwijzingen in ons archief tonen aan dat met dit materiaal vaak werd geoefend.

Na de eeuwwisseling met het op de markt komen van auto’s, werden ze ook in het Rode Kruis ingeschakeld. Het Rode Kruis verzorgde hulpverlening in de verschillende krijgshospitalen. Auto’s brachten de gekwetsten die in het Sint-Pietersstation aankwamen naar de hospitalen. Op de foto het Krijgshospitaal 2 aan het Koningin Maria Hendrikaplein met op de voorgrond een Rode Kruisziekenwagen. In de jaren ’30 van vorige eeuw bezat de afdeling een Citroën ziekenwagen. In 1936 vervoerde deze wagen 361 zieken en reed in totaal 5459 km.

Bij de bevrijding ontvangt de afdeling een Austin ziekenwagen die door het Engelse leger niet mee terug naar huis wordt genomen. Deze Austin blijft in de afdeling in dienst tot 1955. Deze foto is genomen tijdens de bevrijding in Gent. Bron: Marc Loockx, 100 jaar Rode Kruis Afdeling Gent 1898-1998 (Rode Kruis-Gent, 1998)

4

Het Gentse Rode Kruis - 2010 editie 2

CO-intoxicatie

EHBO-tip

Waarschuwingen van Frank Deboosere.Tragische verhalen in de krant. In deze wintermaanden willen we even stilstaan bij de gevaren van koolstofmonoxide (CO).Want hier geldt zeker en vast ‘voorkomen is beter dan genezen’. Wat is CO? Koolstofmonoxide of CO-gas komt vrij bij een onvolledige verbranding van fossiele brandstoffen, zoals hout of kolen (in kachels), aardgas (in boilers), diesel (in auto’s). Verbranding verbruikt zuurstof (O). Bij een volledige verbranding worden twee zuurstofatomen (O) gebonden aan een atoom koolstof (C) en ontstaan er hoofdzakelijk CO2-gassen en waterdampen. Wanneer de verbranding door een gebrek aan zuurstof echter niet optimaal verloopt, ontstaat koolstofmonoxide (CO). Slechte verbranding treedt meer op bij windstil en mistig weer, omdat er minder verse zuurstof wordt aangevoerd. Hoe ontstaat CO-vergiftiging? Rode bloedcellen (hemoglobine) zorgen voor het transport van zuurstofatomen in het bloed. CO-atomen hechten zich sneller en beter aan rode bloedcellen dan zuurstofatomen. CO hecht zich zelfs 240 keer beter aan hemoglobine dan zuurstof! Daardoor komt zelfs bij een geringe concentratie van CO in de lucht veel CO in het bloed terecht.

“Regelmatig onderhoud van verwarmingstoestellen en schouwen is noodzakelijk!” Wat is CO-vergiftiging? Bij een te hoge concentratie aan CO in het bloed krijgt het lichaam te weinig zuurstof en treden vergiftigingsverschijnselen op. Door het tekort aan zuurstof in de hersenen voel je hoofdpijn en word je misselijk, duizelig en moe. Wanneer de blootstelling aan CO langer duurt, raak je bewusteloos. Aanhoudend zuurstofgebrek in de hersenen is dodelijk. De eerste symptomen van CO-vergiftiging worden vaak niet herkend. CO-gas ruik, proef of zie je immers niet. In België krijgen jaarlijks naar schatting 1500 mensen te maken met een koolstofmonoxidevergiftiging. De ernst van de vergiftiging hangt af van de concentratie CO in het bloed en de duur van de blootstelling. Hoe voorkom je CO-vergiftiging? Vaak is de oorzaak van CO-vergiftiging een onveilig verwarmingstoestel of een verstopt ventilatiekanaal. CO-detectoren kunnen waarschuwen voor een te hoog CO-niveau. Preventie kan echter veel problemen voorkomen. Een regelmatig onderhoud van verwarmingstoestellen en schouwen is noodzakelijk. Daarnaast is het belangrijk woningen goed te verluchten. Wat doe je bij een vermoeden van CO-intoxicatie? - Verwittig de hulpdiensten. - Zorg voor voldoende ventilatie: open ramen en deuren. - Schakel de vermoedelijke oorzaak van de vergiftiging uit (bv. schakel de gasgeiser in de badkamer uit). - Evacueer het slachtoffer naar de frisse lucht. - Let op: zorg voor je eigen veiligheid en neem geen risico’s.

Een slecht werkende boiler of een slecht verluchte ruimte is vaak de oorzaak van CO-intoxicatie.

Het gebeurde ongeveer 30 jaar geleden, maar sommige gebeurtenissen vergeet je niet snel. Mijn dochtertje van 3 jaar speelt in bad met potjes en speelgoedeendjes. Ik sta in de douche. Plots roept mijn dochtertje me toe, ze kan Patrick Van Melle vrijwilliger Rode Kruis-Gent haar speelgoed niet meer vastpakken … help me ... help me. Ze begint te wenen en glijdt weg. Nu voel ik het ook. Mijn benen doen het niet meer. Ik wil uit de douche stappen maar val op de vloer. Mijn dochtertje roept om hulp terwijl ze wegglijdt in het lage badwater. Gelukkig staat de deur op een kier en is mijn vrouw in de slaapkamer. Onmiddellijk komt ze kijken wat er gebeurt. Ik lig languit op de koude vloer, mijn spieren doen het niet meer. Mijn vrouw trekt het wenende meisje uit het water. Nog bij bewustzijn roep ik, doe de deur open! We stikken! Doe de boiler uit! Ik vermoed bij de boiler de oorzaak van wat er gebeurt. Een half uur later is de huisarts er. We liggen in de zetel met barstende hoofdpijn. De huisarts vraagt of we braakneigingen hebben. Hij zegt dat we het kind wakker moeten houden als ze straks in slaap valt.Volgens de dokter waren we er gelukkig op tijd uit. Oorzaak was de wind die uit het noorden kwam en rechtstreeks de CO-gassen van de gasboiler terug in de badkamer blies. Door wat ik die dag meemaakte ligt deze bijdrage over CO me bijzonder aan het hart.

Wist je dat? - de uitruktas van de ziekenwagen van Rode Kruis-Gent uitgerust is met een CO-detector? Zo worden de ambulanciers gewaarschuwd wanneer ze een ruimte met CO betreden. - bij een noodoproep waarbij een vermoeden van de aanwezigheid van CO is, ook de brandweer uitrukt? De brandweer beschikt over apparatuur om het CO-gehalte in de lucht te meten. - slachtoffers van CO-vergiftiging een roze blos behouden? De rode bloedcellen in het bloed zijn immers gebonden waardoor de huid roze kleurt terwijl een zuurstofgebrek in andere gevallen eerder zorgt voor een ‘blauwe’ huidskleur (cyanose). - een natte zakdoek voor de mond niet beschermt tegen CO? Zelfs een gasmasker moet voorzien zijn van een speciale filter. - wie een ernstige CO-vergiftiging opliep een behandeling met hyperbare zuurstof nodig kan hebben? Zuurstof moet immers opnieuw de plaats van CO innemen. Er is een verhoogde opname van zuurstof onder verhoogde druk in een hyperbare kamer, beter bekend als ‘caisson’. Bron: Help! Eerste hulp voor iedereen (Rode Kruis-Vlaanderen, 2007)

5

actualiteit

Nieuws uit Gent Een uitgave van Rode Kruis-Gent

Op 18 december gaat de vijfde editie van Music for Life van start: een organisatie van Rode Kruis-Vlaanderen en Studio Brussel. De opbrengst van de actie gaat deze keer naar Rode Kruis-projecten voor kinderen in zuidelijk Afrika die hun moeder en/of vader verloren aan aids. Wereldwijd verloren 15 miljoen kinderen beide ouders aan de gevolgen van aids. Ze blijven alleen achter en moeten zelf zorgen voor eten, het huishouden en hun broertjes en zusjes. Het Rode Kruis helpt jaarlijks 100.000 weeskinderen van aidsouders in zuidelijk Afrika. Kinderen groeien het liefst op in hun vertrouwde omgeving. Daarom ondersteunt het Rode Kruis niet alleen weeskinderen, maar ook de familieleden die zich over hen ontfermen. Alleen als het echt niet anders kan, worden de kinderen opgevangen in een weeshuis. Weeskinderen die hun ouders verloren aan aids krijgen een stem in de hulpprojecten van het Rode Kruis. De Rode Kruishulpverleners gaan samen met hen op zoek naar een oplossing. Dat doen ze op verschillende manieren: ze dringen er bij de overheid op aan om de rechten van deze kinderen te garanderen; ze controleren of de basisbehoeften zoals recht op onderdak, voedsel en onderwijs worden vervuld; ze ondersteunen de familie die de zorg van de kinderen op zich neemt (bijvoorbeeld door een schooluniform te bekostigen); en tot slot bieden ze zowel aan de weeskinderen als aan de familie psychosociale steun. De vorige twee jaren was het Glazen Huis van de actie van Studio Brussel te gast in Gent. Ook Rode Kruis-Gent bleef toen niet achter met eigen acties. Zo voerden we collectes uit in het stadscentrum, verkochten we soep op de kerstmarkt en ook onze kerstkaartenactie vorig jaar was een succes! Ook jij kan Music for Life helpen! Je kan Music for Life op heel wat manieren steunen: vraag een plaatje aan, organiseer een actie of breng van 18 tot 24 december een bezoekje aan het glazen huis in Antwerpen.

Om de campagne op de voet te volgen of jouw actie te registreren kan je terecht op www.musicforlife.rodekruis.be

België - Belgique P.B. 9000 Gent X BC 28159

Giften/leden Het

ig

ill

ijw

vr

Gentse

Rode

Kruis

ad

bl

Eerste Hulp In 1897 organiseerde het Rode Kruis voor het eerst in Gent een cursus Eerste Hulp in een zaaltje van de Gambrinus. Meer dan 100 jaar later zijn de opleidingen Eerste Hulp van Rode Kruis-Gent een begrip geworden. Hulp verlenen bij een verkeersongeval, een hartaanval herkennen, een wonde correct verzorgen, … U leert het allemaal in een cursus van het Rode Kruis.

“Dat gevoel van machteloosheid wil ik niet meer meemaken” Wie volgt zo een cursus? Wim, verantwoordelijke Vorming bij Rode Kruis-Gent: “Iedereen is welkom. We zien in onze cursussen ouders en grootouders die bezorgd zijn om kind of kleinkind, studenten en jeugdleiders die een basiskennis van Eerste Hulp willen, medewerkers van sportclubs, reisorganisaties of kindercrèches, of gewoon mensen die willen kunnen helpen wanneer het nodig is. Mensen nemen deel om verschillende redenen, vaak willen ze weten wat te doen in een noodgeval. Uitzonderlijk was de eigen ervaring met een ongeval de aanleiding en vermelden deelnemers dat ze dat gevoel van machteloosheid niet meer willen meemaken.” De Rode Kruisopleidingen geven een houvast in noodsituaties. Bovendien worden de geleerde vaardigheden uitgebreid ingeoefend tijdens gesimuleerde ongevallen.

Overdag in het bedrijfsleven, ’s avonds Rode Kruisvrijwilliger “Bij Rode Kruis-Gent zijn meer dan twintig vrijwilligers actief om de eerstehulpopleidingen mogelijk te maken. De lesgevers werden opgeleid om de basisvaardigheden van eerste hulp op een praktijkgerichte manier aan te brengen”, vertelt Wim. “Bij de lesgevers zijn artsen en verpleegkundigen, maar ook enthousiastelingen met een andere achtergrond. Het Rode Kruis leidt vrijwilligers op tot lesgever Eerste Hulp. Overdag zijn ze actief in het bedrijfsleven, ’s avonds of in het weekend geëngageerd als Rode Kruisvrijwilliger.” Rode Kruis-Gent kan rekenen op vrijwilligers die verwondingen grimeren of slachtoffer spelen. Ook deze vrijwilligers zijn hiervoor speciaal opgeleid via de opleiding Simulant. Wim: “Dankzij deze simulanten kunnen de geleerde technieken in de praktijk worden ingeoefend. Trouwens, ook brandweerkorpsen en bedrijven doen regelmatig een beroep op deze vrijwilligers om hun oefeningen zo realistisch mogelijk te maken.”

driemaandelijks magazine ı Bomastraat 10 - 9000 Gent jaargang 1 ı nr. 1 ı september 2010 ı P 911669

Beste lezer, Dit nieuwe infoblad creëert voor Rode Kruis-Gent de gelegenheid om terug te kijken op onze werking, onze doelstellingen, maar vooral wil het ook vooruitblikken op onze toekomstplannen. Nieuwe uitdagingen staan ons te wachten, zoals het zoeken naar een nieuwe en passende locatie om nog efficiënter te kunnen optreden. Een locatie waar de vrijwilligers en cursisten zich thuis voelen. Om onze ondersteuning, onze vorming door de lesgevers en simulanten dichter bij de bevolking te brengen. Waar hulpdienstvrijwilligers een extra steun creëren bij ongeval, bij rampen door hulpdienstvrijwilligers. Een troostend woord, een reddend gebaar, tijd maken voor hen die erom vragen. Kortom... om er te zijn wanneer en waar mensen ons nodig hebben. Dit blad is er om dit enthousiasme te laten delen met andere Gentenaars die mogelijks geïnteresseerd zijn om hieraan deel te nemen, om onze vereniging beter te leren kennen. Langs deze weg wil ik ook al onze vrijwilligers bedanken die jaar in jaar uit belangeloos instaan voor de werking van het Rode Kruis-Gent. Alsook het Gentse Stadsbestuur voor hun logistieke en morele inbreng en daadwerkelijke samenwerking met onze afdeling. Zonder ook onze leden te vergeten die met hun lidgeld en giften de afdeling financieel helpen rechthouden. Toch zijn we nog steeds op zoek naar nieuwe vrijwilligers in het bestuur en in de verscheidene disciplines. Wie zich geroepen voelt om wat tijd vrij te maken om vrijwilligerswerk te verrichten moet dan ook niet aarzelen ons te contacteren. Michel De Decker Afdelingsvoorzitter Rode Kruis-Gent

Zin om een basisopleiding Eerste Hulp te volgen of om vrijwilliger te worden bij Rode Kruis-Gent? Surf naar www.rodekruisgent.be voor alle eerstehulpopleidingen, of stuur een mailtje naar [email protected]. Deelname is gratis. Graag tot binnenkort!

Leden van Rode Kruis-Gent ontvingen onlangs per brief de oproep hun lidgeld te vernieuwen. Hartelijke dank indien je op deze vraag bent ingegaan. Heb je je lidmaatschap nog niet vernieuwd, dan kan je dat nog steeds doen door het lidgeld (€ 5) over te schrijven op rekeningnummer BE15 2900 2258 2530 van Rode Kruis-Gent met vermelding ‘lidmaatschap’. Vanaf 1 januari 2010 kan je enkel nog overschrijven via dit Europese rekeningnummer; het oude rekeningnummer kan dus niet meer worden gebruikt. Daarnaast kan je Rode Kruis-Gent ook steunen door een gift te storten op boven vermeld rekeningnummer. Voor giften vanaf € 30 ontvang je een fiscaal attest. Let op! Waarschijnlijk zal de overheid in 2011 het minimum bedrag dat in aanmerking komt voor fiscale aftrek wijzigen naar 40€. Zowel leden als mensen die een gift storten ontvangen het infoblad.

Infoblad digitaal De vorige edities van ‘Het Gentse Rode Kruis’ kan je nu ook raadplegen op de website www.rodekruisgent.be > infoblad. Let op! Enkel vorige edities zijn op deze manier te raadplegen.

6

Het Gentse Rode Kruis - 2010 editie 2

COLOFON

Music for Life 2010

Rode Kruis-Gent is actief in Gent, De Pinte, Sint-Martens-Latem. Gentbrugge en Sint-Amandsberg hebben een eigen afdeling.

Verantwoordelijke uitgever

Michel De Decker Bomastraat 10 9000 Gent

Secretariaat

Rode Kruis-Gent Bomastraat 10 9000 Gent T. 09/225 61 79 [email protected] www.rodekruisgent.be

Redactie

Nele Bracke, Caroline Cooman, Leen Leus, Guy Masscho en Patrick Van Melle Met bijdragen en medewerking van Willem Gobeyn, Marc Loockx, Linda Rydant en Wim Vandermeersch

Fotografie

Rode Kruis-Gent, tenzij anders vermeld

Lay-out ducs2.be

Drukkerij Nevelland graphics

Afgiftekantoor Gent-X

Oplage 1500 ex Verschijnt 4 keer per jaar september-december-maart-juni Uw gegevens werden opgenomen in een databank die wordt beheerd door Rode Kruis-Gent. De gegevens in deze databank zullen enkel worden gebruikt in het kader van Rode Kruis-Gent en niet voor andere doeleinden. Indien u uw gegevens wenst te wijzigen, kunt u dit steeds doorgeven aan Rode Kruis-Gent. Dit magazine wordt gedrukt op gerecycleerd papier.

Reacties [email protected]