Kampioenen, eten, drinken en Reaal Straaltennis!

WWW.ATVBROEK.NL

Kampioenen, eten, drinken en Reaal Straaltennis!

* Na 35 stopt Joke Schmidt met de kantinecommissie. * René Schmidt is 25 jaar bij de wedstrijdcommissie!

september 2009

Broek in Waterland, september 2009

JEUGDCOMMISSIE: Sia Baggerman, Marion Boon, Tel.: 020 - 403 1308 Ina Moerkerken, voorzitter Tel.: 020 - 4033088 Niels Hagemeijer, Tel.: 020 - 421 5325 Laurent de Haas Joost Velzel, Tel.: 020 - 403 1777

BESTUUR: Jan van Eck, voorzitter Nicole Boevé, secretariaat, Dorpsstraat 9, 1151 AC, Broek in Waterland Tel.: 020 - 403 3212 [email protected] Max van Tiggelen, penningmeester Johan Middelaar, lid Ruud Schmidt, lid

KANTINECOMMISSIE: Frida van Berkum, Tel.: 020 - 403 3200 Joop Kos, Tel.: 020 - 403 1846 Joke Schmidt, Tel.: 020 - 403 1766 Carla Andringa, Tel.: 020 - 403 3279 Winifred Middelaar Lineke Spaan

BAANCOMMISSARISSEN: Leo van der Voort Guus Benoist, [email protected] Joop Kos Ruud Schmidt

REDACTIE: Rombout van Eck, Internet: www.atvbroek.nl Aart van Eldik Willem Klijn, drukwerk Marion Lansman, Tel.: 020 - 403 3487 [email protected]

CONTRIBUTIES/DONATIES/GIFTEN: Rabobank Waterland Rekeningnummer: 31.07.57.940

WEDSTRIJDCOMMISSIE: Ellen Kwak Ellen Hagemeijer René Schmidt, Tel.: 020 - 403 1759 Rob van Swol

KANTINETELEFOON: 020 - 403 3027

LEDENADMINISTRATIE: Sandra Buitendam, West Weer 3, 1151 GA, Broek in Waterland Tel.: 020 - 403 3631 [email protected] - WWW.ATVBROEK.NL -

P o rt r e t va n d e m a a n d

TECHNISCHECOMMISSIE: Joke van Dorsten, Oosteinde 21. Tel.: 020 - 403 3239 Jolanda Koopal Henny de Wit, Tel.: 06 - 22805519

ADVERTENTIES: Ruud Schmidt, Oosteinde 25, 1151 BT, B in W Tel.: 020 - 403 1766

B

erichten uit de bestuurskamer

Tennisblad September 2009 Zomaar een zomeravond in augustus Als ik dit stukje schrijf zijn de clubkampioenschappen in volle gang en hebben we nog een spannende week te gaan. De 1e week super warm weer, de 2e week wisselvallig. De clubkampioenschappen zijn het jaarlijks hoogtepunt van onze vereniging en dit jaar in Franse stijl, een dankbaar thema. Op 19 augustus had ik ‘s avonds een gesprek op het terras met een vertegenwoordiger van de Sportservice gemeente Waterland en de voorzitter van S.D.O.B., Kees Swart. Onderwerp was hoe de jeugd blijvend bij sport en de daarbij behorende activiteiten te binden. Of te wel het jongeren-participatieproject whoZnext. Tegelijkertijd was er een bespreking met de mensen van de kantinedienst/evenementencommissie over de smikkelactiviteiten (altijd belangrijk!) en de uitbreiding met vrijwilligers. Ook werd er door een aantal mensen getimmerd, gezaagd, decors aangebracht en de kantine versierd; het resultaat is prachtig. De wedstrijdcommissie was druk met indelen, het bellen van de mensen om ook de laatste wedstrijdpoules compleet te maken. Een heidense klus die dit jaar met veel enthousiasme vervuld is, ook door mensen van buiten de W.C. Daarnaast werd er met een kleine wachttijd intensief getennist. De spanningen voor de wedstrijden werden voelbaar.

commissie, is bezig om de laatste puntjes op de i te zetten om zo dan de juiste aannemerkeuze te maken zodat we in oktober kunnen starten. De financiën zijn bijna rond, gezocht wordt nog naar enkele sponsors/geldschieters om het geheel rond te maken. Zijn we iemand vergeten? In de Broekerfeestweek vond het straattennis evenement plaats wat ondanks de regen door 60 kinderen bezocht werd. Echt leuk ook voor kinderen die zonder lid te zijn een balletje konden slaan. Foto’s op de ATV site. Op de Broekermarkt stonden enthousiaste tennisclubleden die t.b.v. de financiën luidruchtig hun producten aan de man brachten. Prima, bedankt. Op 3 oktober staat de Broeker Oktoberfeste op het programma een feest met veel bier en plezier. Dit is tevens het afscheid van onze gravelbanen. De organisatie is gezamenlijk met het enthousiaste Broekpop die de nodige ervaring hebben met het organiseren van dit soort grootschalige evenementen. Toegang voor iedereen. Wordt vast heel leuk! De veiling is om organisatorische reden verschoven naar een nog nader te bepalen datum in het voorjaar. Het wordt voor iedereen een heel spannend half jaar, hoe ziet het tenniscomplex er volgend voorjaar uit? Met inzet van iedereen in welke vorm dan ook moet het lukken, een vrijwel nieuw complex met banen die het hele jaar bespeelbaar zijn. HET MOET LUKKEN. Jan van Eck.

Een gevoel van trots overviel me. Wat een bruisende club zijn we met zoveel actieve mensen op zomaar een mooie zomeravond in augustus. Een compliment voor de prachtige kleurige posters van Hans Mulder die de gezellige borrelmix en het heerlijke eten aanprees. Het water loopt je in de mond. Hoe staat het met het vernieuwen van de banen en de park renovatie. De NBW, nieuwe banen - WWW.ATVBROEK.NL -

Vaarwel gravel, welkom smashcourt en baanbazen Na het Oktoberfeste gaat het dan echt gebeuren, gravel eruit en de smashcourt banen erin. Volgens planning zijn de nieuwe banen op 1 april volgend jaar speelklaar. Twee veelgestelde vragen zijn wanneer je nu precies kunt spelen en hoe het met het onderhoud zit. Om met de eerste te beginnen, je kunt het hele jaar door spelen behalve als het vriest of sneeuwt. Ook na een regenbui kun je weer zeer snel de baan op en dweilen of sponsen behoort tot het verleden. Het onderhoud gebeurt in 3 stappen : • Dagelijks door na het spelen de baan te slepen, precies zo als we nu met de gravelbanen doen. • Wekelijks door de baanbazen, met een klein trekkertje en speciale borstel wordt het hele veld geveegd, en wordt de infill bijgestrooid waar nodig. Tevens wordt organisch afval zoals bladeren en takken opgeruimd. • Jaarlijks door de leverancier, met een speciale machine wordt het bovenste deel van de infill opgezogen, schoongemaakt in de machine, en weer terug op de baan gestrooid, zodat de goede drainage van de banen niet door stof en vuil belemmerd wordt. Al met al een hele verandering in het gebruik van ons tennispark, die ook organisatorisch de nodige aanpassingen vraagt, denk bijv. aan toegang, toiletten, verlichting, kantine etc. Het bestuur is zich al hierover aan het beraden, en zal ongetwijfeld met goede oplossingen voor deze punten komen. Ik vermeldde het al even in de titel, voor het wekelijkse onderhoud hebben we weer baanbazen M/V nodig. Voel je hier wat voor meld je dan even bij mij aan of mail naar [email protected] Als we zo’n acht ploegen van twee vrijwilligers bij elkaar kunnen krijgen betekent dat dat je een keer per 2 maanden een paar uurtjes kwijt bent aan het onderhoud. Dit gaat uiteraard wel het hele jaar door, waarbij in de herfst extra aandacht nodig is om bladeren te verwijderen, organisch afval is funest voor de banen in verband met mosvorming. Leo van der voort

- WWW.ATVBROEK.NL -

TENNIS EN BROEKPOP ORGANISEREN:

Zaterdag 3 oktober

BROEKER OKTOBERFESTE Afscheid van de oude gravel-tennisbanen

Locatie: Van Disweg 6 aanvang: 19.00 uur

Feest met veel bier en muziek voor iedereen uit Broek

Wie wil ons helpen? Het hart van onze club is onze kantine, daar kunnen we eten, drinken, schuilen en vooral gezellig samenzijn. Om ervoor te zorgen dat onze leden zich thuis voelen is het van belang dat wij ze ook kunnen geven wat ze van ons verlangen. Hiervoor zijn wij op zoek naar een enthousiasteling die het leuk vindt om samen met mij de kantine te beheren. Hieronder tref je een aantal werkzaamheden en verwachtingen aan die bij het beheer van de kantine horen:

* * * * * * * * *

Het onderhouden van de apparatuur. Voorraadbeheer. Meedenken over het assortiment. Controleren van facturen en pakbonnen. Dervinglijsten bijhouden. Gesprekken onderhouden met de kantinecommissie. Kantinediensten begeleiding over het hoe om te gaan met onze kantine. Creativiteit. Geldstroom.

Mocht je interesse hebben om ons team te komen versterken dan horen wij dat graag. Johan Middelaar 06-55363359

Waar is ATV Broek nu zoal mee bezig? Als wij als bestuur op de tennisclub zijn krijgen we hier en daar wel eens wat vragen over onze club, logisch want er staat heel wat te gebeuren. We staan aan de vooravond van grootschalige verandering van de banen. Maar we zijn niet alleen maar met de nieuwe banen bezig, de normale werkzaamheden gaan ook gewoon door. Wij kunnen ons voorstellen dat er leden zijn die graag willen weten waar wij nog meer mee bezig zijn, vragen hebben of het ergens niet mee eens zijn. In ons clubblad wordt er al veel geschreven over onze club en waar we mee bezig zijn. Ook onze internet site geeft heel veel informatie (www.atvbroek.nl). Daarnaast zullen we veel meer gebruik gaan maken van nieuwsbrieven via de mail. Wij vinden het heel belangrijk dat wij weten wat er speelt en leeft binnen onze club. Als wij geen vragen of opmerkingen krijgen kunnen we ook niet veranderen. Ook wij leren nog elke dag. Als je ergens mee zit, je hebt een geweldig idee of je wilt ergens wat meer van weten spreek ons dan aan, samen komen we verder. Veel tennis plezier, Het bestuur - WWW.ATVBROEK.NL -

Complimenten

door Aart van Eldik

“Jezus man, je laat me alle hoeken van de baan zien. Je forehand, je backhand, je volley, je opslag. Al jouw slagen zijn beter dan de mijne”. Ik hoor het ‘m nog zeggen, de buikige bankdirecteur uit Amsterdam Buitenveldert. We bespeelden elkaar op een warme woensdagavond in augustus. Het was de tweede ronde van het Buitenveldert Open. Stand: 6-0, 3-0 in mijn voordeel. Niets aan de hand. Appeltje-Eitje, Kat-in-’t-Bakkie, Kaassie. Inderdaad, ik liet ‘m alle hoeken van de baan zien. Hijgend als een overbeladen pakezel sjouwde hij over het gravel. Vanuit het achterveld stuurde ik ‘m van links naar rechts, naar voren en weer terug. Ik was de Bernard Haitink van Buitenveldert; de gravel-dirigent van Amsterdam-Zuid. Zo moeilijk was dat overigens allemaal niet omdat hij er werkelijk geen hout van kon. De loser en ik; we waren bijna klaar. 3 snelle games nog, dan 2 biertjes op het terras, hup naar huis, douchen, slapen en morgen gezond weer op. U raadt het al; het liep anders. Na de welgemeende complimenten van de zwetende zestiger tegenover me heb ik nog precies één game gewonnen. Eindstand: 6-0, 3-6, 1-6. Ergens ging iets mis. In zijn beroemde conference De Jongens zorgt Wim Sonneveld er op geraffineerde wijze voor dat zijn dochter het uitmaakt met haar vriendje. Hij doet dat door hem, in haar bijzijn, omstandig aan te prijzen. Dat ie zo gedienstig is, en dat ie alles zo lekker kan aangeven bij het afwassen. En opeens verliest zij haar interesse in de saaie braverik en dumpt hem. “Ik prees ‘m regelrecht het graf in”, legt Sonneveld uit. En dat is exact wat de bankdirecteur met mij deed. Hij prees me regelrecht m’n tennisgraf in. Ik kon de last van zijn complimenten gewoon niet torsen. Erger nog, ik geloofde hem! Ik dacht echt dat ik goed was. Dat ik een vernietigende forehand had. Een fluwelen backhand. Een messcherpe volley. En een service die insloeg als een granaat. Het geloof in mijn uitzonderlijke klasse, in de gave die ik van hogerhand had gekregen, nam ongezonde proporties aan. Voor de laatste games gooide ik er nog een paar scheppen bovenop. Mijn service zou zijn als die van Andy Roddick, m’n forehand moest de vernietigende kracht van Juan del Potro hebben en m’n volleys

zou ik op Federiaanse wijze wegleggen. Niets lukte meer. Fout op fout op fout op fout. De bankdirecteur kon intussen lekker op adem komen. Er ontstond kortsluiting in m’n hoofd. “Hoe kan het dat ik een game verlies van deze man? Hij kan niet tennissen! En nu verlies ik zelfs een set van deze tennisdwerg!!!!” Binnen de kortste keren had ik de partij verloren. Dit verhaal zal u niet onbekend voorkomen. Niet omdat ik het al eerder verteld heb, maar omdat het u ook is overkomen. En wie nog nooit op een dergelijke wijze een partij verloren heeft is óf doof (en hoort dus de complimenten niet), of hersendood (en kan de complimenten in zijn hoofd dus niet ombuigen tot misplaatste zelfverheerlijking). Als we niet willen dat dit nog eens gebeurt, is het zaak de opgedane kennis en ervaring om te buigen in ons voordeel. Het levert twee winnende tips op: 1. Vertrouw nooit iemand die u complimenteert met uw spel als u aan de winnende hand bent. We weten immers dat dit enkel en alleen gebeurt om u eronder te krijgen. De compliment-maker heeft nimmer zuivere motieven! Neem de loftuitingen in alle rust in ontvangst. Laat niet merken dat u exact in de gaten heeft wat voor smerig spelletje men met u probeert te spelen. En verander helemaal niets aan uw spel. U zal zien; de partij rolt soepel binnen. 2. Overlaad uw tegenstander met complimenten als u aan de verliezende hand bent. Wees niet bang te overdrijven. “Als jij zo doorgaat zitten we snel op het terras!” of “Goeiedag vriend, je bent twee klassen beter dan ik”, en anders “Niet normaal hoe jij je forehand slaat man!”. U zal zien: hij ziet zichzelf opeens als ‘God’s gift to tennis’, slaat vervolgens geen bal meer goed en de wedstrijd keert zich ten goede. With compliments, Aart van Eldik

- WWW.ATVBROEK.NL -

Clubkampioenschappen 2009

Dit jaar hadden we tijdens de clubkampioenshappen heel veel hoogtepunten. Het is fantastisch om te zien hoe fanatiek iedereen is en hoe gedreven ze zijn als ze op de baan staan. Helaas waren er ook dieptepunten in de vorm van heel veel blessures. Sporten is en blijft natuurlijk gezond maar er zit altijd een risico aan vast. Het grootste dieptepunt was wel de laatste vrijdagavond toen Max van Tiggelen met een gil op de grond viel als gevolg van een spierblessure. Dit waren misschien wel de mooiste en zonnigste clubkampioenschappen ooit. De avonden waren zwoel en op het franse terras bijzonder aangenaam om te zitten. Twee avonden zijn er in ‘t water gevallen. Gelukkig was er nog genoeg speelruimte om de wedstrijden van deze avonden in te halen. Dat neemt niet weg dat het toch weer veel werk voor de wedstrijdcommissie is om deze wedstrijden opnieuw te plannen. Rekening houdend met alle wensen en agenda’s van de spelers. Dat het grandioze clubkampioenschappen zijn geweest dat heeft iedereen kunnen ervaren. Het terras was regelmatig te klein voor alle suporters. De franse wijnen gingen met flessen tegelijk over de bar. Dit jaar waren er drie bijzondere avonden waarop er door actieve, enthousiaste leden werd gekookt en cocktails werden gemaakt. Hierover meer in het stukje van de evenementencommissie. De wedstrijdcommissie heeft er weer een zware klus opzitten en bij de redactie zijn alleen maar positieve verhalen binnengekomen. Helaas kan de redactie niet altijd op de baan zijn dus hieronder wat feiten en foto’s van de afgelopen weken.

Jammer dat we dit clubblad niet in kleur afdrukken.

De kantine was werkelijk geweldig aangekleed in franse stijl. - WWW.ATVBROEK.NL -

De eerste overwinning van J. Hruda. Door het dolle heen riep hij: “Het geeft me een gevoel alsof ik ontmaagd ben’, ik heb voor het eerst van m’n leven een wedstrijd gewonnen!”. Dit natuurlijk ook dankzij Marloes Posch. Als deze 30 jaar oude bril goed is op de fiets dan moet ik er zeker met tennissen mee kunnen winnen.

Helaas konden Ruud Gaaf en Maarten Rijkeboer hun finale niet spelen. Ruud moest in de wedstrijd ervoor, GD6 met Sia Baggerman, opgeven in de derde set door een blessure aan zijn kuit. Ruud: “Winnen van de nummer 1 en dus 2de worden. Dat is toch knap en ik zit in ieder geval wel in de bus!”.

...dit houden we uren vol, genieten op het bankie in de zon...

* 162 deelnemers * 19 verschillende categorieen * 282 wedstrijden * 75 driesetters * 9 keer opgave * 17 walk overs * 16 finale wedstrijden

...je zou het bijna vergeten met al die terras-,eet- en drink foto’s maar er werd ook nog getennist...

Het bestuur is dit jaar ernstig getroffen. Alleen onze voorzitter is niet geblesseerd geweest.

Herman en Nelleke, trouwe bezoekers van het terras en samen in de finale.

...het is toch é n groot feest als je kantinedienst hebt...

Of het een goed teken is weten we niet maar er waren dit jaar maar liefs 14 stellen die de gemengd dubbel speelden. - WWW.ATVBROEK.NL -

KAMPIOENEN 2009 HE3 HE6 HE7 HE8 DE6 DE7 DE8

Mi. Doornenbal - Ra. van Sligter 6-4, 5-7, 6-4 I. Cozijn - W. Haars 6-2, 6-2 K. Bosse - C. Boevé 6-2, 6-3 J.van Eck - L. Boon 4-6, 2-6 J. Kelderman - E. Kwak 6-2, 4-6, 6-0 C. Schrama - L. Kaars 4-6, 2-6 E. Kretzschmar - M. van Berkum 6-1, 6-4

HD3 HD6 HD7 DD6 DD7 DD8

Mi. Doornenbal/S. Schmidt - Ra. van Sligter/T. van Deijl 6-1, 3-6, 6-1 R. Gaaf/M. Rijkeboer - M. Visser/T. van der Starre (walk-over uit) F. ten Veen/B. Nieboer - E. Hagen/J. Verweij 6-0, 2-6, 3-6 S. Baggerman/C. Schrama - E. van Os/J. Kelderman 3-6, 3-6 M. Zonjee/E. Hamberg - E. Wheeler/M. Lubrecht 6-2, 6-4 J. Schmidt/A. van der Starre - S. Laarman/I. Pilkes 3-6, 4-6

GD6 M.H. Braspenning/E. van Os - F. van Dijk/G. Louw 6-7, 3-6 GD7 R. Luijder/J. Koopal - H. Ebbelaar/N. Lust 6-4, 5-7, 3-6 GD8 J.A. Timmers/M. Flint - Starre/I. Creyghton (walk-over thuis)

En wat zat er nou in dat pakketje?: Een gietijzeren ovenschaaltje met een plak geitenkaas, een knof-lookje en wat tijm. Recept stond op het eraan vastgebonden kaartje, waarop ook de details van de busreis staan... spannend - WWW.ATVBROEK.NL -

Voor verder uitleg van dit bord moet u zich wenden tot Corrie Tromp.

Hoe is het mogelijk. Hij ziet er nog zo jong en goed uit, geen sporen van slijtage na 25 jaar wedstrijdcommissie. Het langst zittende commissielid van onze vereniging: René Schmidt Rob van Swol zit al 23 jaar in deze commissie. Het moet hier wel heel gezellig zijn. Dit is absoluut een felicitatie waard. René werd door Corrie gehuldigd. - WWW.ATVBROEK.NL -

Bericht van de kantinecommissie Wij hebben genoten tijdens de clubkampioenschappen! Ruim drie weken lang was het een groot feest, met geweldige hapjes, drankjes en maaltijden. Iedereen heeft ontzettend zijn best gedaan om alles goed te laten verlopen. Wij, als kantinecommissie, zorgden ervoor dat de aanwezigen een lekker broodje konden eten. Ook werd de drank- en wijnvoorraad op peil gehouden. Aan de toiletten werd wat vaker aandacht besteedt, de tafels werden keurig gedekt, er werd afgewassen en geholpen met koken. Gelukkig kregen wij uit verschillende hoeken verwachte en onverwachte steun, zodat wij er niet helemaal alleen voor stonden. Het was leuk om te zien dat er dit jaar weer andere mensen bereid waren om een hapje en drankje te verzorgen tijdens een gezellige middag of avond. Dit draagt zeker bij tot het clubgevoel. En wat helemaal leuk was, waren de leuke en lieve complimenten die we in ontvangst mochten nemen. Dan voel je je pas echt gewaardeerd! Wij denken dat we namens de hele kantinecommissie mogen spreken als we zeggen: Het liep allemaal gesmeerd! Winifred en Lineke

Een Topavond met Corrie en René Koken met René, op DE zaterdag van de Volendammer kermis. Altijd risicovol. Om 10 uur naar de groothandel vertrokken, daarna koken en voorbereiden in de keuken van Cock. Om 4 uur naar de baan en daar zaten welgeteld 3 supporters op het terras! Dat gaf de burger moed... Tja, toch voor zo’n 70 personen ingekocht. Om 5 uur werd door Carla en mij de tafel klaargezet op het terras en viel er ook wat regen. Wat te doen? Naar binnen volgens chef René! Eenmaal startklaar werden de eerste bordjes met charcuterie en Franse kaasjes al snel verkocht. Het werd drukker en drukker, kortom: een TOPAVOND!!! Wat leuk dat jullie allemaal kwamen omdat wij daar stonden te koken! Of gewoon omdat je geen zin had om zelf te koken natuur lijk... Hoe dan ook, wij hebben genoten, van jullie enthousiasme en uiteraard van het uitserveren van de dorade en de gekonfijte eendenbout. Tot volgend jaar, René en Cock

Carla Andringa, Frida van Berkum, Joke Schmidt en Joop Kos. Bedankt voor alle zorgen in en rond de kantine. Het was allemaal weer top geregeld! - WWW.ATVBROEK.NL -

Cocktailavond

Iets nieuws dit jaar was de cocktail avond van Willem Haars. Wat een succes! De drank was niet aan te slepen. Willem zou aan het shaken een tennisarm over houden. Gelukkig was dit niet zo want dit jaar stond hij gewoon een prachtige partij in de finale te spelen. Willem had veel assistentie tijdens de cocktailavond. Het terras was heel gezellig versierd met kleurige ballonnen en slingers. Het was een echte tropische avond...

Het cocktailteam: Edwin, Margreet, Ina en Willem.

In de rij voor nog een heerlijke cocktail

Chefkok Rob en leerling Nicole zorgden nog voor een heerlijk sateetje die avond. - WWW.ATVBROEK.NL -

“Dit moet een vervolg krijgen...” Waar vind je in Nederland zo’n tennisvereniging waar je zó bijzonder kan eten. Eerst René Schmidt en Corrie Tromp en de laatste zaterdag Bert Damsteeg en souschef Peter Vinkenborg. 80 eters kwamen op deze culinaire maaltijd van ex-kok Bert af. De tafels waren binnen gezellig gedekt en in drie groepen werd er gesmuld van al het lekkers. Wat een bijzondere avond. ‘Dit moet volgend jaar een vervolg krijgen’.

Top menu! Met vooraf ook nog een heerlijk glas champagne

Alleen maar blije gezichten!

- WWW.ATVBROEK.NL -

- WWW.ATVBROEK.NL -

Het gaat dan nu toch echt gebeuren. Na ruim 35 jaar onlosmakelijk verbonden te zijn met de tennisvereniging, stopt Joke Schmidt met al haar taken voor de kantine. Ze heeft aan de wieg gestaan van de club. Van verkoop van koffie achter uit de Renault tot een prachtig complex met een schitterende kantine waar ze zich altijd met hart en ziel voor heeft ingezet. Ze verdient meer dan een warm aplaus, een groot compliment en een lintje voor alles wat ze voor ATV Broek heeft gedaan. Daarom deze keer in ‘de pagina van’:

A N I PAG van Joke Schmidt de

Stel je nog even voor, voor de mensen die het nog niet weten: Joke Schmidt 70 jaar. Getrouwd met Ruud en moeder van René en Stefan. Oma van Fleur. Ruud en ik hebben 10 jaar op ‘t Oosterpark in Amsterdam gewoond en zijn in november 1972 naar Broek in Waterland verhuisd. Eerst woonden we aan de even kant van het Oosteinde en sinds enkele jaren wonen we aan de oneven kant. Het was voor ons belangrijk dat we niet te ver buiten Amsterdam gingen wonen aangezien Ruud de zaak (Houthandel Schmidt o.z. Achterburgwal) daar heeft. Ik heb nooit in de Houthandel gewerkt want daar wilde ze gewoon geen vrouwen hebben. Voordat de jongens werden geboren heb ik bij Peek&Cloppenburg gewerkt. Trouw bezoekster van de club. Als ik niet kwam om even wat te controleren in de kantine of om te tennissen dan kwam ik wel om naar een mooie wedstrijd te kijken. We zijn vroeger heel veel mee geweest met de jongens naar (bonds)trainen. Ook gingen we altijd kijken naar de competitiewedstrijden waar ook in Nederland. Vroeger speelde René en Stefan niet in hetzelfde competitieteam. Dan moesten we soms eerst naar Purmerend en later nog snel naar Heiloo om ze te zien spelen. Gelukkig spelen ze nu op zaterdag in hetzelfde team. Waarom stop je? We hebben een huis in Spanje gekocht en daar willen we naar toe kunnen als het ons uitkomt. Zonder dat ik me druk hoef te maken over de kantine. Want als commissielid ga je natuurlijk wel een verplichting aan.

Blijf je nog wel tennissen in Broek? Dit jaar heb ik schandalig weinig in Broek gespeeld. Maar natuurlijk blijf ik hier lid. In Spanje hebben we wel regelmatig gespeeld. We zijn daar lid geworden van de Nederlandse Club, die hebben een tennisafdeling. 35 jaar kantinecommissie? Het is niet helemaal 35 jaar want ik ben er twee of drie jaar tussenuit geweest. Ik moet wel even heel diep graven in m’n geheugen hoe het vroeger ook alweer was. Gedurende de bouw van de banen serveerden we koffie uit de Renault 4 van Harry en Janny van de Veer. Tijdens de opening van de banen beschikte de club nog niet

- WWW.ATVBROEK.NL -

Joke samen met Berry Kok in 1977. over een kantine. Met het openingstoernooi hebben we marktkramen gehuurd en de koffiemachine van de kerk. Pas 2 jaar later kregen we een echte kantine. Omdat we geen licht op de banen hadden was de kantine ook veel minder vaak open. Hierdoor natuurlijk ook heel weinig omzet. De mensen van de kantinecommissie stonden zelf heel vaak achter de bar. Er werd toen nog geen rooster gemaakt, we deden maar wat. Iedereen hielp spontaan. We hadden natuurlijk ook lang niet zo veel leden als nu. Er kwamen in de loop van de jaren ook veel meer taken bij. Het wassen van hand- en theedoeken — dat zijn er heel wat, met name tijdens de clubkampioenschappen en vooral als er weer eens heerlijk gekookt werd — de voorraad bijhouden van de vele verschillende dranken en van de schoonmaakmiddelen, wc-papier en diepvriesspullen. Als ik in een folder van een supermarkt een aantrekkelijke aanbieding zie dan ga ik die toch even halen voor de club. Als ik toch in de kantine was dan maakte ik maar direct even een koelkast of een kastje schoon. Er is altijd wel wat te doen.

Ga je het niet missen? Ik vind het wel mooi geweest na ­­­35 jaar. Heel veel werk was ieder jaar weer het indelen van de kantineroosters. Met iedereen en alles moest je rekening houden. Gelukkig heeft Carla Andringa dàt nu overgenomen. Het voordeel van het maken van de kantineroosters was wel dat je zo heel veel namen leerde kennen. Ik heb het altijd met heel veel plezier gedaan. Natuurlijk blijf ik nog helpen in de kantine als het nodig is. Af en toe wat doen vind ik ook wel leuk maar het moet geen heilig moeten meer worden. Mooiste plekje van Broek? Iedere dag geniet ik weer van ons prachtige uitzicht, dit is iedere keer weer anders en blijft boeien. Ook het Havenrak is geweldig. Het lelijkste plekje? Dat weet iedereen; het tunneltje en natuurlijk het terrein van Kebo. Wat er nu inzit is nog erger.

- WWW.ATVBROEK.NL -

& LEEF MEE MET DE TC LEES

Momenteel maakt een groot aantal leden zich alleen maar druk om zijn of haar positie in de clubkampioenschappen en lijkt de voorjaarscompetitie 2010 nog ver weg. Ook wij, van de Technische Commissie, zijn nog niet actief met de competitie bezig; Joke van Dorsten gaat eerst nog van haar vakantie genieten; Henny fietst ergens in Duitsland, op weg naar Rome en zelf behoor ik tot eerder genoemde categorie leden, met focus op de clubkampioenschappen. Toch moeten wij nu de voorjaarscompetitie onder ieders aandacht brengen, immers over twee maanden moeten de inschrijvingen binnen zijn. Daarom eerst maar even een korte opfrisser. Competitiesoorten We onderscheiden verschillende soorten competities naar periode (voorjaar, zomer, winter) en leeftijd (bijv. veteranen en jeugd). Alle soorten competities worden ook nog geografisch ingedeeld: Districtscompetitie: De districtscompetitie is een competitie tussen ploegen (van een bepaald niveau) uit hetzelfde district. Verreweg de meeste competitiespelers spelen in een districtscompetitie. Regiocompetitie: De regiocompetitie is te vergelijken met districtscompetitie maar dan voor ploegen uit dezelfde regio. Landelijke competitie: De landelijke competitie is een competitie tussen ploegen uit het hele land. Landelijke competitie wordt gespeeld in acht verschillende competitiesoorten: gemengd senioren, heren, dames, gemengd 35+, heren 35+, gemengd junioren, jongens en meisjes. Meer informatie over de landelijke-, regio-, en districtscompetitie is te vinden op de website van de KNLTB (www.knltb.nl) De volledige competitieteams moeten aangemeld worden bij de KNLTB voor eind november 2009. Daarna wordt door de KNLTB een indeling gemaakt. Zodra de competitie-indeling van een districts-, regio- of landelijke competitie bekend is, is deze terug te vinden op de pagina Uitslagen en standen en in MijnKNLTB.

Inschrijvingen voorjaarscompetitie 2010 Vanaf nu tot uiterlijk 15 november kunnen teams zich inschrijven voor de voorjaarscompetitie via de website www.atvbroek.nl . Hier zijn een aantal regels aan verbonden. Senioren: 1. Stel een team samen met minimaal vier personen van min of meer gelijkwaardige speelsterke. 2. Benoem een captain (= teamnaam). 3. De captain schrijft in onder eigen naam met namen van teamgenoten. 4. Vervolgens moet ieder teamlid zich persoonlijk inschrijven.* * Een team kan pas ingeschreven worden nadat alle spelers zich persoonlijk hebben aangemeld. Indien je graag mee wilt spelen maar geen team hebt kunnen samenstellen, meld je dan aan als reservespeler. De Technische Commissie inventariseert of je binnen een team geplaatst kunt worden. Indien dat niet het geval is wordt je op de lijst met reservespelers gezet. Spelers op deze lijst kunnen gebeld worden om in te vallen in spelende teams. Junioren: Het opgeven van jeugdteams gebeurt in samenspraak met de trainer, Guus Benoist, en de jeugdcommissie. Competitiebanen Vanuit het bestuur is de vraag gesteld of er komend seizoen op de zaterdag al dan niet competitie gespeeld kan gaan worden op 4, in plaats van de gebruikelijke 3 banen. Vanzelfsprekend zou de Technische commissie dit toejuichen, maar dit moet nog onderzocht worden, c.q. overlegd worden met onze leden en is afhankelijk van het aantal aangemelde competitieteams. Wij wachten daarom nog even af hoe dit zich verder ontwikkelt. Tipje van de sluier In de volgende editie volgt meer informatie over en voor de competitieteams. De Technische Commissie Henny de Wit, Joke van Dorsten en Jolanda Koopal

- WWW.ATVBROEK.NL -

Op naar de Top! Beklimming Mont Blanc ...verhaal van Jan van Eck, augustus 2009. Wat vooraf ging... Mensen, en ikzelf denk vooral mannen, blijven zoeken naar uitdagingen en avontuur. Het zal ongeveer een jaar terug zijn dat Tjerk Doornenbal het idee opperde om de Mont Blanc te beklimmen. Waarom? Hij had er eens omheen gelopen en naar boven gekeken en dacht, “daar wil ik heen”. Al snel meldde zich een aantal mannen die dat ook wel zag zitten; de moeilijkheid en zwaarte totaal niet inschattend. Vaak ontstaan die afspraken bij Arno of in de tennis- of voetbalkantine onder het genot van een glas bier. Meestal verdwijnen de afspraken en ideeën gelijk met de kater. Maar dit plan niet. Uiteindelijk bleven er 4 man over die het gevecht aangingen. De anderen haakten om verschillende redenen af. Tjerk Doornenbal, Jaap Blakborn, Wout Jesse en Jan van Eck boekten en gingen in training. Vier mensen die elkaar kennen van o.a. school, dorp en sport. Onderzocht werd wat de mogelijkheden waren t.a.v. begeleiding, huisvesting e.d. De keuze viel op ‘Edward Bekker ski- en Alpinisme’, een gedegen organisatie met jarenlange ervaring op dit gebied. In februari werd geboekt met de keuze van de eerste week augustus. Deze week was gezien het weer, vakanties en zakelijke beslommering voor iedereen haalbaar, ook net voor de Broekerfeestweek die we zeker niet wilden missen. Na de boeking werden de speciale verzekeringen bij bergsport afgesloten met speciale bergsportrisicodekking, annuleringsverzekering met verhoogd risico. Ook het lidmaatschap van de KNBV, Koninklijke Nederlandse Klim- en Bergsport Vereniging werd aangegaan voor o.a. overnachtingsmogelijkheden in berghutten. Ook werd op onderzoek uitgegaan naar het juiste materiaal zoals aangegeven door de organisatie. Bij Guust outdoor en travel in Purmerend vonden we een gewillig oor en werd een paar keer gesproken en gepast. Kosten complete uitrusting circa € 1250,- een flink bedrag maar veel spullen zijn

voor meer doeleinden geschikt. Bij de reisorganisatie was inbegrepen de huur van stijgijzers, helm, heupgordel, schroefkarabiner en pickel. De schoenen, juist voor deze zware klim heel belangrijk, moeten vooral een harde zool zonder buigmogelijkheid hebben. Dit voor de steile klim met stijgijzers. Hoewel we alle 4 best over een redelijk goede conditie beschikken moest er toch getraind worden en belangrijk de bergschoenen inlopen. Nu is bergklimtraining met ijle lucht in ons vlakke landje niet eenvoudig. Besloten werd om op Hemelvaartdag de Beemster rond te gaan lopen, circa 42 kilometer over verharde wegen, graspaden met hekken ed. Deze loop onder goede weersomstandigheden ging ons goed af en met een netto looptijd van 7 uur puften we uit op een terras. Blaren, jazeker een ieder had wel wat. Op harde bergschoenen loop je als een koe, n.l. geen enkele buiging of vering met de voet. Daarna ging iedereen in individuele training o.a. afhankelijk van tijd en omstandigheden. Zelf heb ik het langzaam opgevoerd tot 2 keer in de week lopen ongeveer 3 a 4 uur, 1x fietsen en tennissen. Blessurevrij blijven is op een leeftijd van boven de 50 erg belangrijk. Besloten werd om te gaan vliegen en op 31 juli stapten we aan boord bij Easy Jet en vertrokken we naar Geneve. Bij deze maatschappij word je apart op Schiphol behandeld o.a. achterste vertrekhal, geen tax free enz. Ook voor de bagage moest € 22,= pp enkele reis bijbetaald worden.

- WWW.ATVBROEK.NL -

Op Geneve aangekomen stond er een busje klaar die ons in de vrijdagmiddag file naar onze basis bracht, Bellevue Alpine Lodge in Vallorcine. Een hotel voor bergsporters, gezellig echt een familiebedrijfje. Na een biertje en een kipprutje maar eens de bedden proberen en gelukkig voor Jaap en Jan twee franse bedden zonder achterschot dus vermoeide benen lekker languit. Tjerk en Wout passen in elk bed dus vier man tevreden. De volgende morgen zaterdag de 1ste augustus na het ontbijt op weg naar de VVV voor een bergwandelkaart in de omgeving en……. klimmen maar. Maar dat valt ff tegen op deze hoogte 1500m, steil en zeer warm. Na 2½ uur klimmen gingen we boven lunchen en ons voorbereiden op de afdaling langs de andere kant van de berg. Dit was een prachtige afdaling, niet steil en over beekjes, bruggen enz.

vervolgen naar de top bij de gletsjers, erg mooi wat een natuurgeweld; sneeuw, ijs en rotsblokken die naar beneden schuiven.

Bij het hotel de schoenen uit en met andere gasten ervaringen uitgewisseld, biertje, douchen, eten en rozig naar bed. Wat kan het leven toch heerlijk simpel zijn. Voor de zondag hadden we het plan om het hoger op te zoeken en de gondel naar de gletsjer te nemen teneinde hoogte gewenning te krijgen. Maar het regende en onweerde dus eerst in het hotel gewacht maar toen met de trein naar Argentiere, een leuk stadje. Bij de gondel was het rustig en werd ons gezegd dat het potdicht van de mist zat dus het weinig zin had om naar boven te gaan.

derne exemplaren was ook Jaap gereed. Bart en Hetger zijn klimvrienden met veel ervaring o.a. de Kilimanjaro en met circa 20 jaar jonger lijf duidelijk in het voordeel. Over onze voorbereiding waren ze niet zo enthousiast maar hielden het netjes zo van we zullen wel zien waar die onervaren lopers maar ervaren bierdrinkers gaan eindigen. De volgende ochtend naar het klimsportdepot voor het ophalen van t materiaal zoals een helm, pickel, heupgordel en stijgijzers. Dit zijn puntige stalen voetjes die je onder je schoen bevestigt zodat je op gladde ondergrond niet uitglijd.

Maar 4 eigenwijze Hollanders pakten toch de gondel, stapten uit en konden geen hand voor ogen zien, bijna tastend over het pad naar boven en… de mist trok langzaam op en we konden onze weg

Met de lift vanuit Vallorine naar de col de Balme vanwaar we gaan lopen naar de Albert Hut op 2702m. hoogte. Een prachtig stuk waar je merkt dat de hoogte gaat meetellen en de acclimatisering

Indrukwekkend. Na 5 uur lopen terug naar de gondel waar we voor de bui in Argentiere op het terras belandden. Toen met de trein naar ons hotel, ons schoonschrobbend, eten en briefing. Tja met de briefing met Edward Becker het voorstellen van onze Argentijnse gids Manuel en de ontmoeting van onze medeklimmers Bart en Hetger was het avontuur echt begonnen. Edward gaf uitleg over de gang van zaken en vroeg naar onze motivatie om de klim te doen, allemaal verschillend maar voor allen een uitdaging . Daarna materiaal keuring, alles nieuw en goed behalve de schoenen van Jaap. Wel goed voor stevige bergwandeltochten maar ongeschikt om te klimmen. Jaap keek zeer beteuterd want je hecht je toch aan die zweetkakkies maar met huur van een paar mo-

- WWW.ATVBROEK.NL -

nog moet plaatsvinden. ‘s Middags instructie op de gletsjer over gebruik van het materiaal. Het bevestigen van stijgijzers moet ook in het donker of met sneeuw kunnen. Ook het hanteren van de pickel is niet het stoere gedrag maar het veiligheidsaspect is uiteraard belangrijk. Ook het omgaan met klimtouwen is een vak apart, vooral het knoopwerk. Het verblijf in de Albert hut leek primitief maar in de latere vergelijking luxe. Het niet kunnen douchen, het in meerdere secties snel eten en de onrust op de slaapzalen met circa 30 a 40 personen vraagt om gewenning.

De volgende morgen vroeg uit de veren, we zijn toch wakker en gaan een gletsjertocht maken naar de Aiguille du Tour op 3540m. De laatste 100m. via een rotsgraat. Prachtig uitzicht op de Mont Blanc, tja daar licht ie dan, we komen eraan. Ook de Mattherhorn is zichtbaar. Prachtig. Terug naar het dal met ons basis hotel, lekker slapen zonder gesnurk. Maar eerst nog onze rugzak inpakken voor de komende dagen naar de top , pas daarna komen we weer terug in ons basis hotel. Dag 4, dat is woensdag de 5e augustus als we met de trein naar les Houches gaan waar we eerst met de lift gaan en dan verder met het tandradtreintje naar Nid d’Aigle op 2372m. Een prachtig stuk dat ook als gewone toerist is aan te raden. Daar aangekomen voor de klim wordt het lopen/klimmen naar de Tete Roussehut op 3167m. Prachtige loop vooral met mooi weer, nieuwsgierige berggeiten die niets te eten vinden maar de mineralen van de rotsen likken. Weer wat geleerd. Je loopt het laatste stuk over een rotskam, echt klimmen en klauteren, een goede oefening die later goed van pas kwam. De Tete Roussehut is een vrij nieuwe berghut op

een prachtig punt. Ook geen douches e.d. hoewel het water van de berg afstroomt. Smeltwater, dus wat fris om te douchen of te baden. Aan het eind van de middag met zeer zonnig weer buiten gezeten met uitzicht op de berg waar door de warmte de rotsblokken uit het ijs spontaan loslaten en met donderend geraas met een onvoorspelbare richting naar beneden razen. Het is de Grand Coulier, daar moeten we morgen langs ! We merken dat er druk overleg is tussen de inmiddels 3 gidsen van verschillende nationaliteiten t.w. een Argentijn, Duitser en een Engelsman. Het overleg gaat uiteraard over de beklimming en eerst is bij ons de vrees dat wij niet geschikt voor die klim zijn, maar dat is het niet. Wout neemt een wijs besluit om niet mee te gaan. Een oude knieblessure breekt hem op en hoewel hij uitstekend meekomt neemt hij toch het moeilijke maar wijze besluit om niet ten koste van alles de zaak te forceren. Jammer ! Het gidsen overleg gaat over het weer en dan met name het weer op vrijdag als we naar de top gaan. De voorspellingen zijn regen, sneeuw e.d. Zij besluiten dat we een dag eerder gaan maar dan niet van de ervoor en hoger gelegen Gouterhut op 3817m. omdat die vol is. Dit houdt in dat we naar de top 650m extra moeten klimmen. Daarin is een rotsflank 2e graad die we met handen en voeten moeten oversteken. Besloten wordt dat Bart en Hetger met Manuel meegaan als de meest ervaren, ikzelf bij de Engelsman aan het touw en Jaap en Tjerk met de Duitser meegaan. ‘s Avonds alles in orde maken en naar bed maar slapen lukt niet, bij ons allemaal niet en om 1 uur ‘s nachts staan we op voor het ontbijt. Tja probeer maar eens om 1 uur nachts oud Frans stokbrood op te eten. Het lijkt wel of het per schilpad naar boven gebracht is, zo oud en hard. Maar geen gezeur er moet gestart worden. In het donker met een hoofdlamp, dat is een moderne mijnwerkerslamp met ledverlichting maken we ons gereed en wij niet alleen, wat een chaos, iedereen wil weg en is gespannen. Gelukkig schijnt de maan en is het helder en stil weer. ‘s Nachts vertrekken is noodzakelijk om het losraken van de rotsblokken voor te zijn. Snel zijn we bij de Grand Coulier die we aan een lijn boven ons hoofd oversteken en het geluk is met ons. Het is een forse klauterpartij over de rotsen naar de Gouterhut die we bij opkomend licht bereiken.

- WWW.ATVBROEK.NL -

Hier hadden we vrijdag eigenlijk moeten starten naar de top nu al redelijk wat klimwerk verzet maar na een kleine pauze gaan we verder over sneeuw, ijs eerst nog langzaam omhoog. Soms is de bergkam zo smal en glad dat je moet denken aan de afspraak met de gids als er 1 uitglijdt de ander aan de lijn de andere kant naar beneden moet springen om te blijven hangen tot de redding. Gelukkig hoeven mijn gids en ik deze beslissing niet te nemen. Hoewel een helikopterhulpvlucht is misschien ook wel leuk, kan ik m’n vliegcursus toch nog afmaken. Nee geen grappen nu, werkt de ijle lucht misschien toch al op me in? De zon komt op achter de Mont Blanc in een rode gloed en de voorkant wordt beschenen door de verdwijnende maan. Dit is het mooiste natuurbeeld dat ik ooit heb gezien. Zo enorm indrukwekkend dat ik er nog steeds kippenvel van krijg. Ik heb foto’s gemaakt maar dat komt nooit volledig over (en zeker niet in het clubblad). Mijn gids vertelde dat dit verschijnsel zon/maan in deze mate bijna nooit voorkwam en dat hij als ervaren gids, 25 x Mont Blanc, dit ook nog nooit gezien had. Missie voor mij geslaagd ook als ik de top niet zou bereiken. Inmiddels was het licht geworden en werd het verdere schema opgepakt. Bij deze voortgang was de top om circa 10 uur mogelijk. Het steile gedeelte ging beginnen, berg op en soms wat berg af. Bij iedere voorberg denk je, hoop je dat je er bijna bent. Maar dat viel tegen. Na het passeren van de noodbivak de Vallothut is er geen weg meer terug en gaan we naar de Bossegraat op naar de top. Het klimmen werd steeds zwaarder en je bagage van circa 40 liter werd steeds meer een last. Ook de hoogte werd steeds meer gevoeld. Soms 10 stapjes voorwaarts, dan 8, dan 6 en dan uithijgen met je hand in de sneeuw en je pickel aan de andere kant. Na een aantal van deze stops vroeg ik aan de gids, die gelukkig ook buiten adem was, gaan we dit zo wel halen. Makkelijk, we liggen ruim voor op het schema. Oké, dan maar weer verder. Soms liep ik een kwartier achter de lijn van de gids aan zonder naar boven te kijken omdat bij het aanzien van de nieuwe berg me de moed in m’n bergschoenen zonk. Ook was het druk op de bergkammen, niet alleen mensen die we passeerden maar ook al terugkomende. Regelmatig file wat ook weer een kleine pauze gaf. Bart en Hetger waren op de terugweg en moedigde

me aan en zeiden dat het prima ging. Een opsteker. Toch nog eerder dan verwacht maakte de gids me erop attent dat de top in zicht was en na een half uur als op vleugels naar boven gegaan en daar was de top! Bij aankomst ben je zo moe dat je eerst tot besef moet komen.

Al spoedig ben je helemaal onder de indruk van het uitzicht op 4810m. Kan je nagaan met skiën op bijvoorbeeld 3000m denk je ook al wat hoog. Nu kijk je van boven op deze bergen met ruim 1800m. verschil. Iedereen reageert weer anders bij het bereiken van de top. De een juicht, schreeuwt, huilt en een ander is stomverbaasd dat hij er is en kan geen woord uitbrengen. Ikzelf was eerst bij de laatste soort en diep onder de indruk van het grootse uitzicht en de natuur. Gelukkig kwamen Jaap en Tjerk ook boven en hun gezichten spraken ieder voor zich. Prachtig,… maar toch jammer van Wout. Na een tijdje om je heen kijken, foto’s maken en uitblazen maant de gids tot voortgang naar

- WWW.ATVBROEK.NL -

beneden. Koud worden of een inzinking ligt op de loer. Afdalen is minder moeizaam maar de concentratie moet veel groter zijn. Onderuit glijden op de inmiddels door de zon iets ontdooide ondergrond is het grote gevaar. Het juist neerzetten van je voeten met stijgijzers en het plaatsen van je pickel, blijf opletten ook na de euforie van het behalen van de top. Veel mensen die je tegenkomt zien er zeer vermoeid uit en zullen gezien het tijdstip de top niet meer halen. Sneu na zoveel inspanningen. Het is warm met afdalen en we lopen in slechts een ondershirtje met opgestroopte mouwen en zakken vaak flink de sneeuw in. Bezweet komen we om 14.00u. in de Gouterhut aan en ploffen neer op de bank. Hier zitten dan de succesvolle stoere bergbeklimmers met vooraf grote plannen om bij aankomst in de hut het drinkgelag te openen. Maar na 1 biertje merken we dat de vermoeidheid en gebrek aan slaap zijn tol heeft geëist en in plaats van drinken en klinken ……kruipen we in onze kooi om een tukje te doen voor het avondeten. Wat is dit een chaotische hut, in en in vies ! Dekens vol haren, kauwgom en verder wil ik het eigenlijk ook niet weten. Bah. Om 6 uur staat er eten op tafel en hijsen we ons uit onze kooi. Ook dan is de stemming voldaan maar zeker niet uitbundig en om 20.00 u. zoeken we de stapelbedden in de slaaphokken weer op. De slaap is zo diep dat we de snurkers niet eens horen. Wat een dag! De volgende morgen maken we ons klaar voor de steile afdaling, voornamelijk over rotsblokken naar de Tete Roussehut voor een korte stop. Het weer,

hoewel in de middag bewolking, zit ons wederom mee en de mouwen kunnen opgestroopt worden voor de laatste afdaling naar het tandradtreintje Nid d’Aigle op 2372m. De gidsen sporen ons aan om de trein van 12 uur op tijd te halen, waarom dat gehaast is ons niet geheel duidelijk. Het treintje brengt ons naar de lift die ons comfortabel in les Houches brengt met voor de deur een heuse snackbar a la De Rob en na die oude Franse stokbroodjes gaat een dubbele hamburger met frietjes enz er slikvingerend in. Ook ziet de serveerster onze dorst en komt met halve liters bier. Mmmmm. Dan de bus naar het daltreinstation die ons naar het basishotel Belevue Alpine Lodge in Valorcibren brengt om ons met Wout te herenigen. We hadden niets meer van hem vernomen en waren benieuwd naar zijn afdaling. Gelukkig zat Wout lekker in een tuinstoel met een koud biertje en de begroeting was warm. Wout had 2 berichten, een goede en een slechte. Slecht was dat er niet met warm water gedoucht kon worden n.l. defect., en als we ons ergens op verheugd hadden na 4 dagen zweten en niet wassen was dat een douche. Helaas. Het goede nieuws was dat Wout inmiddels achter de tap stond als een volwaardige her-

- WWW.ATVBROEK.NL -

bergier door afwezigheid van de eigenaar. Grappig gezicht maar…. wie weet hebben we straks een Broeker ski-adresje in Frankrijk. Edward Bekker verscheen aan de tafel voor het uitreiken van de Mont Blanc beklimmer certificaten. Hoewel er op de organisatie best wat aan te merken valt, waren we wel content met de gidsen. Lovende woorden voor ons als Broekers die met enige bluf en doorzettingsvermogen de top hadden gehaald. Daarna aan tafel voor de traditionele raclette maaltijd. Een grote kaas boven een brander waarna je de smeltende kaas op je broodje kan smeren. Frans, Zwitsers, ik weet het niet maar het smaakte goed en het werd een gezellige afscheidavond ook met de andere bergbeklimmers. Maar het hoogtepunt moest nog komen, de douches waren gemaakt en o wat lekker, weer fris. De volgende morgen om half 3 de wekker omdat het taxibusje ons om 3 uur op ging halen voor de terugvlucht vanuit Geneve. Met slaperige koppen het toestel in op weg naar Amsterdam, lekker pitten. Op Schiphol stond taxi Nettie gereed die ons thuis afleverde om 8 uur zaterdag ‘s morgens zodat we op tijd voor de feestweek waren die om 5 uur middags begon. Hoe mooi het buitenland is, gezond en heel terug in Broek geeft altijd een

warm gevoel. Ook het medeleven van iedereen, geweldig! Nawoordje In gesprekken die we tijdens de klim en naderhand bij thuiskomst voerden beseften we wel dat we misschien niet de meest uitgebreide en beste voorbereiding gedaan hebben. Overmoed, onverantwoord avontuur, ik vind van niet, misschien is onwetendheid een beter woord. Goede omstandigheden met een enorme doorzettingsvermogen is onze kracht geweest. Vergelijking met andere (duursporten) zoals 200km. schaatsen of Luik-Bastenaken-Luik fietsen, dit is zwaarder en de gemelde stelling dat het zwaarder is dan een marathon is denk ik juist. Mij is opgevallen dat bergsport een hele individuele sport is. Ieder voor zich, zowel in hutten als daar buiten. Ook het comfort en de reinheid van het huttenleven is mij tegengevallen. Nog een keer, dit, deze berg doe je maar eenmaal. Iedereen bedankt voor zijn belangstelling en zijn adviezen. De dames bedankt voor de verzorging tijdens de “vergaderingen” . Jaap, Tjerk en Wout bedankt voor de vriendschap en het geweldige avontuur.

- WWW.ATVBROEK.NL -

D G U JE

Feestweek + tennis = Reaal Straattennis woensdag 12 augustus 2009 Het is alweer een tijdje geleden, dat we in de laatste week van de schoolvakantie een enorm gezellige feestweek hadden met veel zon! Ook onze tennisclub droeg een steentje bij aan de feestvreugde! Wat is straattennis? Ja, duidelijk toch, tennissen op straat!!!! Nou het was gelukkig niet op straat, maar op een stuk privé grond op de Hellingweg (met dank aan de familie Van Ammers en de familie Terpstra). Dit konden we met hekken afscheiden van de doorgaande weg en al om 8 uur kwam de vrachtauto van de organisatie met een heleboel hulpmiddelen om dit bedrijfsterrein om te bouwen tot een tenniscircus waar verschillende tennisworkshops konden worden gehouden: * Ze bouwden een (klein) tennisveld met vloerdelen en opblaasbare boarding. * Een apart gedeelte werd ook afgescheiden door een opblaasbare boarding en daar werden trucjes met racket en bal geleerd. Al het tennismateriaal hadden ze trouwens bij zich. * Tevens werd er nog een tenniscontainer geplaatst, die dienst deed als oefenmuur. Om 10 uur begon het programma, maar eerst kregen alle kinderen een Reaal Straattennis T-shirt. Vervolgens begon de enthousiast leiding, bestaande uit o.a. Wesley, Robin, Desiree, met de warming-up. De grote groep werd opgedeeld en alle kinderen gaan de diverse onderdelen doen. Zelfs van de wisseling van onderdeel wist de Reaal leiding een feestje te maken: welke groep wist zich op een zo origineel mogelijke manier te verplaatsen van het ene onderdeel naar het andere. Tussendoor werd er nog een wedstrijdje

gehouden wie de beste freestyle tennisser was. Het hardste applaus was maatgevend en doorslaggevend wie dat onderdeel in zijn/haar leeftijdscategorie had gewonnen. Een leuk prijsje was de beloning! Een kleine pauze met een energie drankje deed de enthousiaste kinderen even stoppen! 2009 was een feestweek met veel zon. Ik geloof dat de enige ochtend met wat regen, deze morgen was. Maar dat mocht de pret niet drukken! In totaal hebben ongeveer 60 kinderen van 5 t/m 12 jaar, aan dit evenement deelgenomen. Waaronder toch ook kinderen die nog niet tennissen. Misschien zien we hun als nieuw lid volgend jaar op ons schitterende vernieuwde tennispark! Naast deze 60 kinderen, ouders en enkele bestuursleden van onze tennisclub vonden wij (de jeugdcommissie) en de kinderen het erg leuk dat Reinier (één van onze tennisleraren) spontaan een paar lessen had afgezegd om te kijken hoe dit Reaal Straattennis toernooi er aan toe ging. Voor diegenen die er niet waren een impressie ervan vind je op de site www.atvbroek.nl Hier staan namelijk alle foto’s van de ochtend. Voor meer informatie zie www.iktennisopstraat.nl Het laatste evenement van dit seizoen voordat de banen eruit gaan is het Afsluitende toernooi met de bekende pasta maaltijd en ‘rondje om de baan’. Hoe we dit jaar het seizoen gaan afsluiten weten we nog niet. De jeugdcommissie gaat hier binnenkort onder het genot van een kopje koffie/thee het over hebben. Als jullie ideeën hebben mail ze ons gerust [email protected] .Wel snel, want de datum staat wel al vast: Zaterdag 26 september Houd de site in de gaten voor de details en de aanvangstijd! Graag tot de 26e en anders tot volgend seizoen. Groetjes van de jeugdcommissie, Ina, Joost, Laurent, Niels, Sia en Marion

- WWW.ATVBROEK.NL -

- WWW.ATVBROEK.NL -

Picture IN DE

Naam en leeftijd?

Niels Middelaar 15 jaar School en groep, wat is je favoriete vak en waarom? 

Don Bosco College, 4e klas. Gym omdat je dan veel beweegt en niet stil hoeft te zitten op een stoel. Wat ben je eventueel na deze school/opleiding van plan? Ik zou graag naar het CIOS willen. Wat vind je zo leuk aan tennis?

Het liefst speel ik single omdat je dan lange rally’s hebt en zelf verantwoordelijk bent voor je spel. Ik vind het leuk om veel te slaan en veel te lopen. Ik vind het leuk om een mooie bal te slaan. Hoe vaak train/speel je per week?

Ik train drie en een half uur per week. Een keer bij Reinier en ook nog bij de Kloek. Ik speel ook nog ongeveer twee keer per week vrij tennis. Verder doe ik ook nog zo veel mogelijk mee aan toernooien tijdens de vakanties en doe ik in de winter mee met de Roemburgh competitie in Volendam. Als je met iemand vrij gaat spelen, spreek je dan wel eens af bepaalde oefeningen te doen?

Nee.

Wat is je sterkste tennisslag en welke slag(en) wil je zo snel mogelijk verbeteren?

Mijn sterkste tennisslag is mijn forehand en ik zou graag mijn backhand willen verbeteren. Ik ben nu bezig met het verbeteren van mijn backhand en mijn service. Hoe en met wie ga je dit doen?

Ik hoop met mijn tennistrainers en uiteraard werk ik hier zelf ook hard aan. Welke speelsterkte verwacht je ooit te bereiken?

Ik hoop 3, maar dat is alleen maar een toekomst droom en moeilijk in te schatten.

Welke speelsterkte heb je nu enkel/dubbel?

6,2 en 6,8?

Heb je naast tennis nog andere hobby’s en wat is daar zo leuk aan?

Voetbal omdat dat juist weer een teamsport is.

Met welke beroemdheid (of Broeker) zou je wel eens willen tennissen en waarom?

Met Nadal omdat ik hem de beste vind.

Heb je nog wensen wat de tennisclub betreft?

Ja, zoveel. Veel van mijn wensen gaan volgend jaar al uitkomen. Maar een binnenbaan staat heel hoog op mijn verlanglijstje, net zoals dat de clubkampioenschappen ook in de winter worden gespeeld en dan vooral op ranking. Wat is je lievelingsmaaltijd?

De 4 P’s. Pannenkoeken, poffertjes, patat en pizza. Wat voor boek ben je momenteel aan het lezen? Geen, ik houd niet van lezen. Heb je ooit een tennisboek gelezen? Zo ja welk boek?

Nee, alleen de boekjes die je thuisgestuurd krijgt en het tennisjournaal. Heb je pas nog iets leuks meegemaakt?

Ja, de Volendammer kermis.

- WWW.ATVBROEK.NL -

Picture IN DE

Naam en leeftijd?

Elmar Hagen ik ben 12 jaar School en groep, wat is je favoriete vak en waarom?

Groep 8, tekenen

Wat ben je eventueel na deze school/opleiding van plan? 

Dat weet ik nog niet.

Wat vind je zo leuk aan tennis? 

Alles   

Hoe vaak train/speel je per week? 

1 keer

Als je met iemand vrij gaat spelen, spreek je dan wel eens af bepaalde oefeningen te doen?

Nee maar wel een partijtje spelen.

Wat is je lievelings maaltijd? 

Wat is je sterkste tennisslag en welke slag(en) wil je zo snel mogelijk verbeteren?  

Pizza

Mijn forehand  en mijn backhand wil ik verbeteren.

Wat voor boek ben je momenteel aan het lezen? 

Hoe en met wie ga je dit doen?  

Heb je ooit een tennisboek gelezen? Zo ja welk boek?

Met de training.

Donald duck

Nee

Welke speelsterkte verwacht je ooit te bereiken?   

Ik hoop 4/5.

Welke speelsterkte heb je nu enkel/dubbel?  

Heb je pas nog iets leuks meegemaakt?  Met school naar Texel

8/8

Heb je naast tennis nog andere hobby’s en wat is daar zo leuk aan?  

Voetbal en tekenen.

Met welke beroemdheid (of Broeker) zou je wel eens willen tennissen en waarom? 

Nadal

Heb je nog wensen wat de tennisclub betreft? 

Een jeugdbaan.

- WWW.ATVBROEK.NL -