JDD EXPERIMENT - KUNST & POËZIE doe wel en zie niet om…
COLLAGE JDD
Nieuwsbrie f 30 DECEMBER 2015
Beste Kunst- en Poëzievrienden, Laat ik deze brief beginnen met een hartelijk dankwoord aan de velen onder jullie van Noord Nederland tot in M ozambique en die me moed inspraken na enkele dagen blind te zijn geweest van een ziekenhuisbacterie opgelopen na een cataractoperatie aan het linker oog. De genezing verloopt nu traag naar wens. En het is weer eens fysiek aanpassen geblazen. M aar kunst en poëzie, de vreugde om wat creatiefs te brengen helpen me er bovenop. In de aanhef van deze Nieuwsbrief vinden jullie mijn laatste gedicht geschreven nadat ik terug…ietwat zien kon !!! De titel ervan is ‘Blindelings’. Erna volgt het gedicht ‘ de roep’… een stukje zelfgetuigenis geschreven in 2014. Verder is er het gedicht dat ik schreef als hommage voor schilder Roger Raveel, alsmede een kleine biografie over de kunstenaar zelf. In WEZENHEID heb ik het over de luister der dingen…en vervolgens is er de overstap naar o.a. het gedicht als klankbeleving. Uit mijn persoonlijke collectie van werken toon ik een olieverfschilderij van een jonge fiere …Afrikaanse vrouw, dat ik schilderde in de jaren 80. En nu we weer midden de winter zitten vond ik het gedicht ‘ DE WINTER STAAT STIL’ van Gerrit Kouwenaar heel passend voor deze Nieuwsbrief. Ik sluit deze Nieuwsbrief af met een gedicht over…
het oog, dat spleetje aan me !!!
Prettige feesten en een heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel gelukkig Nieuwsjaar ! Jos De Decker
ART CENTER MANSVELD Oudenaaksestraat, 4, 1671 Elingen
(Pepingen- Pajottenland)-België tel 02 532 57 11
[email protected]
met open vizier luister ik zoek de bodem op van wat men stilte noemt snuif een ademruimte in die ik delen mag in mijn lot van enkeling aange wezen ben ik zo op één bestaan dat midden het vragenspel der dingen staat ik ben hier en daar dool zwe rf burge r mij in maar ge raak de roep niet kwijt van waaruit ik ontstond en …blindelings sta Jos De Decker 6 nov 2015
roep toen we de kern van de roep niet vonden midden in de slingering van onmogelijke werelden terechtkwamen… luisterden we intens naar de wegtrekkende echo’s en bleven we zitten naast een krassende pen… met ingehouden adem keken we uit naar een identiteit die we ons bedachten en vonden geen rustpunt… alleen maar een leeg blad voorbehouden voor een gedicht waarop we dienden te improviseren bovenop de toedracht der dingen… 17 sept 2014 Jos De Decker
Roger Raveel (1921 – 2013) Kijken naar de werken van Raveel bracht me tot het schrijven van volgend gedicht. JDD
De schilder wentelt zich dag in dag uit in zijn zelfaanschouwing en de dingen om hem heen: een karretje, de poes aan zijn voeten, een leeg vierkant ‘als witte magie’. In enkele rake trekken schildert hij de dingen die hem fascineren en maakt hij een loflied voor een karretje dat hij de titel meegeeft van ‘hemel’ lopend op wielen, maakt werk voor een kerk ‘als een soort religie van de vreugde’, Matisse indachtig met zijn kapel in Vence. Hij strijkt brede stroken rood, groen, geel, wit uit met een leeg vierkant er middenin als sacraal element, als zijn affirmatie van het zien, als inkijkbeeld van een vreemde ruimte of … fixeert hij de vlucht van een witte vogel op weg naar een vreemde bestemming.
Jos De Decker 2 mei 2013
.
De kunstenaar Roger Raveel w ordt als één van de belangrijkste Belgische kunstenaars na WO II beschouwd. Zij n werk is niet in de bekende kunsthistorische hokjes te catalogiseren. Het is eigentij ds en tij dloos. Het schuwt elke eenzijdige benadering. De voedingsbodem van Raveels kunst is zij n onmiddellijke omgeving, wat niet betekent dat Raveel lokaal gebonden zou zijn. De dingen om hem heen krijgen in zij n schilderijen, tekeningen, objecten en installaties een universele betekenis: de man, de vrouw, de planten, de fietskar, de reclame, de technologie worden in tij d en ruimte gezien. Ongemeen boeiend is zijn gevarieerde plastische taal. Vaak tegengestelde schrifturen of schilderwij zen geven aan zij n werk een spanning die de beschouwer opnieuw de werkelijkheid doet ontdekken. Roger Raveel werd op 15 juli 1921 geboren in Machelen-aan-de-Leie, een dorp nabij Gent waar hij altij d heeft gewoond en gewerkt tot zijn overlij den op 30 januari 2013. Hij studeerde aan de Stedelijke Academie van Deinze en aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Gent. Zijn leraren waren o.a. Hubert Malfait, Jos Verdeghem. Via zij n vriend Hugo Claus leerde hij in het begin van de jaren 50 schilders van de Cobragroep zoals Karel Appel en Corneille kennen. Hij wil echter heel andere wegen op met zijn schilderkunst. In 1962 verbleef hij drie maanden in Albisola Mare (Italië) waar hij werkte en tentoonstelde met kunstenaars als Lucio Fontana en Asger Jorn. In de tweede helft van de jaren 50 evolueerde hij naar een soort van abstracte schilderkunst die haar wortels heeft in het beleven van het organische, het vegetatieve, het animale. Maar omstreeks 1962 schilderde hij een drieluik 'Neerhof' met in het midden een kooi met levende duif. Hij wou een directe dialoog tot stand brengen tussen kunst en werkelijkheid. In 1966-67 transformeerde hij de keldergangen van het kasteel te Beervelde (bij Gent) tot een picturaal environment. Hierbij kreeg hij de medewerking van Etienne Elias, Raoul De Keyser en Reinier Lucassen. Na de schilderingen te Beervelde ontstonden er een aantal beschilderde obj ecten zoals de 'Illusiegroep' en 'Tuintj e met karretje om de hemel te vervoeren'. Zij n alert milieubewustzijn bracht de kunstenaar ertoe zijn engagement te visualiseren door middel van manifastaties als 'De Zwanen van Brugge' en 'Raveel op de Leie' (1971). Bijna 20 jaar later, in 1990, zal Roger Raveel het uitbreken van de Tw eede Wereldoorlog herdenken door met een op wielen gemonteerde beschilderde kleerkast doorheen het stadscentrum van Brussel te rijden.
Zijn werk is te zien in het ROGER RAVEEL MUSEUM , Gildestraat, 2, 9870 Machelen-aan-de-Leie. Tel 09 381 60 00
WEZENHEID luister der dingen het wordingsverhaal de moeilijke partituur voor wie leeft daar middenin een wezenheid vinden werveling van metamorfosen dagelijkse portie verandering verankering in de bewogenheid het stille glijden in het oog van de andere zo mede voor een stuk de andere worden het bereiken van een open hart een trillend vermogen om te zijn veelkleurig en bewogen de stilte slijpen met een zien binnenin het zien opstanding naar een continue aanwezigmaking het trillend vermogen om te ‘zijn’ voorop op de dood materie die zich verheft tot leven een hartenkreet slaakt middenin zijn verschijning
Jos De Decker 9 nov 2013
Een lentezon doorprikt een wintergedachte. Een stoel wordt aarzelend verschoven. Een duif kirt, de natuur puft. Een gedicht voelt zich bekocht. Men flopt het eruit. Het is er. Het is er. Maar een rijzige stilte dwarsboomt het gezegde. Iemand wordt zijn klankbeleving, Een rollend woord op woord, Maar het oor heeft moeite. Waar wil het heen, waarheen? Hij valt uit een hemelbevel zonder missie. Hij staat tussen twee vuren. Een punt ratelt in weerwil Van de schreeuw die er aan vooraf gaat. De bodem is geen bodem. Een boom van symbolen ligt geveld. De letterbekleding rafelt uiteen. Men is onderweg van het ‘ergens nergens’ Naar het elders zonder bestemming. De lucht trilt. De zon behoudt zijn rechten. Een duif kirt verder zoals weleer. Een mens omkleedt zich met weerklank. Jos De Decker – Tekening en gedicht ©
NAME IT. TELL ME , TELL ME WHAT YOU SEE !
GLANCE Olieverfschilderij op hout - 1980
DE
WINTER STAAT STIL
Schrijf de winter staat stil, lees een dag zonder dood spel de sneeuw als een kind, smelt de tijd als een klok die zich spiegelt in ijs het is ijskoud vandaag, dus vertaal wat men schrijft in een klok die niet loopt, in het vlees dat bestaat als sneeuw voor de zon en schrijf hoe haar lichaam bestond en zich boog gelenigd in vlees en keek achterom in het oog van vandaag, en lees wat hier staat de zon op de sneeuw, het kind in de slee het dichtgewaaid spoor, de onleesbare dood
Uit: 'Een glas om te breken', 1998. Gerrit Kouwenaar ( 1923 – 2014 )
vrolijk kerstfeest en een fijn gelukkig nieuw jaar 2016 JDD
het oog dat spleetje aan me waarlangs de wereld zich te kond doet het oog dat gleufje waaraan andere blikken zich spiegelen komen het oog de zwijgende getuige van een opzichtig gebeuren dat het omringt het oog dat de dingen buitenste binnen keert en een glimlach opwekt Jos De Decker ©13 nov 2015
