IPA MC NL. Blue Rider

IPA MC NL Blue Rider

International Police Association MotorClub Nederland

1999-2014 IPA-MC-NL

-

SOCIA T AS

ATION A RN E

POLICE

N IO

L

IN T

JDI EN AMIKECO RA

15 JAAR

IN DEZE UITGAVE ONDER ANDERE: Een woord van Ed Hermans, verslagen van o.a. de Koude potenrit, Zuid-Hollandrit en onze Schotland reis.

04 2015

inhoud

9 EEN WOORD VAN ED HERMANS

05 07 09 10 12 13 14 16 19 22 26 30

uitgave 04 2015

BESTUUR IPA MC NL VOORWOORD EEN WOORD VAN ED HERMANS BESTUUR STELT ZICH VOOR DLV & KOUDE POTENRIT LIMBURGRIT ZUID-HOLLANDRIT VANUIT DE ZIEKENBOEG BEZOEK AAN IPA MÜNSTER EVENEMENTENOVERZICHT VERSLAG SCHOTLAND REIS IPA RAADPLEGING MOTORCLUB

26 HUWELIJK OEDS EN PATRICIA

3 – IPA MC NEDERLAND

VOORZITTER

SECRETARIS VICE-VOORZITTER

PENNINGMEESTER TOERCOMMISSARIS

KEES ARENDS

HENRI HOLTZ

[email protected]

[email protected]

LEDENSECRETARIS WEBREDACTIE

TOERCOMMISSARIS

TOERCOMMISSARIS 2E SECRETARIS

TONNY POOL

TON BOTH

AART WESSELS

[email protected]

[email protected]

[email protected]

LB VERTEGENWOORDIGER:

NL66 RABO 0174976100

Jaap Taal

Kees Arends Henri Holtz Aart Wessels

L

POLICE

VORMGEVING & REALISATIE:

w w w. p c - v l e k . c o m

Digital Image & Design in nauwe samenwerking met Uitgeverij PCV vof te Heerlen.

Uitgeverij PCV vof Peutzstraat 56, 6412 HZ Heerlen T 045 - 57 29 581 F 045 - 57 26 779 5 – IPA MC NEDERLAND E [email protected] I www.pc-vlek.com

www.digital-id.info

IN T

REDACTIE:

PC Vlek

-

N IO

t.n.v. IPA Nederland Afdeling Motorclub.

IPA-MC-NL

UITGEVER & DRUKWERK:

ATION A RN E

BANKREKENING

SOCIA T AS

IPA MOTORCLUB

ED HERMANS [email protected]

JDI EN AMIKECO RA

Henri Holtz VOORWOORD ALWEER de 4 UITGAVE de

wel zeggen ik vind het gewoon een voorrecht om dit alles met jullie te mogen delen en doe dat met plezier.

De tijd vliegt voorbij, het zal bij een ieder onder ons denk ik hetzelfde zijn. Voor jullie ligt nu alweer de 4e uitgave van ons motorblad en wij als redacteuren denken dat wij weer interessante stukken hebben vergaard. Met veel zorg en enthousiasme maken wij natuurlijk ook dit blad en zijn er ook apetrots op, maar dat wordt dan ook door velen bevestigd. Wij zijn natuurlijk niets zonder onze leden die vaak bijzondere gebeurtenissen bij ons melden of tijdens een van onze ritten, waar in de gesprekken, vaak weer nieuwe ideeën uit voortkomen. Onze zorg is natuurlijk wel om vernieuwend te blijven. Het moet een blad zijn dat wordt gelezen en waarin men een zekere beleving ervaart. Dit jaar heb ik het NEF (North European Forum) in Den Haag in februari mogen bijwonen, waarbij een afvaardiging van 15 landelijke voorzitters van de IPA aanwezig was. Hier heb ik contact gelegd met de Poolse delegatie welke mij weer in contact bracht met een grote kledingleverancier in Polen. Dit fijne contact is zoals wij dat ervaren onder de wereldwijde tekst “Servo per Amikeco” (Dienen door Vriendschap). Dit bedrijf levert nu bijna al onze kleding, caps, lederen portemonnees met IPA logo, pins, lederen schrijfmappen etc. tegen betaalbare prijzen. Een fantastisch contact waar weer een nieuwe vriendschap uit is voortgekomen. Hoezo nieuwe vriendschappen, de sfeer die ik in onze club ervaar is gewoonweg heel bijzonder. Natuurlijk hebben wij een gezamenlijke hobby “onze motor”, maar dat is het niet alleen. Wij zijn heel sociaal onder elkaar, hebben een hechte band, genieten in gezamenlijkheid en delen veel. Ik kijk ook elke keer weer uit naar onze ritten en andere samenkomsten, ja je kunt

In juli zijn wij met een vijftal motorrijders van onze club naar IPA Münster gereden, en hebben daar een International IPA Bikers weekend bijgewoond. We zijn op vrijdagochtend vertrokken en op zondag weer teruggekomen, maar daar lezen jullie meer over verder in dit blad. Op dit moment ben ik nog steeds herstellende van het motorongeluk van september 2014 en daarna volgde begin maart 2015 een licht herseninfarct. Ik heb er gelukkig niets meer aan overgehouden (nog wel last van mijn linkerheup), maar ben hierdoor nog meer gemotiveerd om te genieten, want het kan zo maar anders zijn. Op het werk ben ik o.a. meer gaan delegeren en heb ik geleerd niet meer alles naar mij toe te trekken. Volgend jaar is het Jeroen Bosch-jaar in ’s-Hertogenbosch en staat de stad in het teken van deze beroemde Bossche schilder. Vele schilderijen zullen naar ’s-Hertogenbosch komen waar zij worden tentoongesteld en vele activiteiten worden hier omheen georganiseerd. De opening zal worden verricht door onze koning en koningin en mogelijk zal de Spaanse koning hier ook bij aanwezig zijn. We zitten op dit moment volop in de voorbereidingen waarbij veiligheid weer een groot issue wordt. Ik ben daar vanuit mijn functie weer heel nauw bij betrokken, processen opstarten, draaiboeken die weer gemaakt moeten worden en vooral de afstemming met de diverse disciplines zal weer tot veel overleg leiden. Al met al weer drukke maanden, maar wel heel leuk werk. Ik hoop in ieder geval dat deze uitgave weer een vernieuwend en vooral informatief clubblad is geworden. Ik wens jullie veel leesplezier en schroom vooral niet om ons ideeën aan te leveren voor de volgende bladen, want het is een blad voor ons allemaal.


EEN WOORD VAN

EDHERMANS Afgelopen 6 maanden is heel wat gebeurd in ons leven. Wat aanvankelijk een mooie wintersportvakantie met vrienden in februari van dit jaar zou moeten zijn, kreeg na 4 februari een heel andere wending en alles werd anders. Ed werd op de skipiste geveld door een hartaanval (bleek later) terwijl hij dacht dat het een voortgezette pijn was van een valpartij op 2 februari in de sneeuw. Na de eerste controle in een ziekenhuis te Zell am See werd hij per helikopter overgebracht naar een ander ziekenhuis om een dotterbehandeling te ondergaan. Helaas lukte dat niet en een operatie met omleidingen bij het hart was noodzakelijk. Op Oostenrijks advies zou dit beter in Nederland gedaan kunnen worden. Alles werd hiervoor in gang gezet, maar het duurde toch nog een week alvorens hij naar Roermond overgebracht kon worden per ambulance. Eenmaal in Roermond werd gewacht op een plaats in Eindhoven voor de operatie. Echter de gezondheidstoestand van Ed werd zienderogen slechter waardoor kunstmatige beademing noodzakelijk werd. Uiteindelijk resulteerde dit op 21 februari in een spoedopname bij het AZM te Maastricht. Met een zogenaamde MICU van de ambulancedienst werd de rit van Roermond naar Maastricht ondernomen wetende dat deze rit anders zou kunnen aflopen dan wat iedereen hoopte. Gelukkig bleef hij sta-

biel genoeg voor deze rit dankzij het medische team dat met hem meereisde. In Maastricht werd hij overgedragen aan het cardio-chirurgisch team dat hem diezelfde avond nog heeft geopereerd. 5 omleidingen en een mitralisklep reparatie waren het resultaat. Inmiddels waren de afgelopen dagen met name voor Anita, de familie en vrienden het begin van een lange weg met veel bange momenten. Een eerste voorspoedig herstel van Ed veranderde al snel in een zeer gecompliceerd herstel met veel medische problemen. Door een aanvankelijk onbekende virusinfectie (na lang onderzoek bleek het de ziekte van Pfeiffer te zijn) werd het herstel alsmaar moelijker en Ed ging niet vooruit maar achteruit door de vele complicaties. Kunstmatige beademing was daarom lang nodig. Ook longontsteking gooide roet in het eten van het herstel. Door de lange ziekteperiode op de intensive care verloor hij 23 kilo aan gewicht en spiermassa en zijn longen kregen een behoorlijke klap. Langzaam begon het herstel door te zetten na in totaal 5 ziekenhuizen te hebben gelegen, met als resultaat een opname in de Revalidatiekliniek Adelante te Hoensbroek begin juli. Hier moest hij werken aan zijn herstel van spierkracht en opnieuw leren lopen. Op 6 augustus (6 maanden na de wintersport) werd Ed klinisch ontslagen in Hoensbroek en kon hij gelukkig weer naar huis. Daarna

zal Ed de daarop volgende 6 weken op basis van dagtherapie werken aan een verbetering van zijn conditie waarbij hij als doel gesteld heeft weer motor te kunnen rijden. Het herstel gaat gelukkig zienderogen vooruit en Ed heeft op 4 september het startsein gegeven voor de Tour de Blauw 2015 waar hij al enkele jaren namens de IPA MC NL als verkeersregelaar mee gaat. Dit jaar lukt dat nog niet maar hij wilde graag de IPA en IPA MC NL vertegenwoordigen bij dit door politiecollega’s gehouden goede doelen wielersport evenement van 7 dagen. Langs deze weg wil ik iedereen hartelijk bedanken voor de geweldige steun die Anita van vele mensen heeft gehad gedurende mijn ziekteperiode. Ook de vele kaartjes, telefoontjes, appjes, etc. hebben zeker bijgedragen aan de wilskracht om door te zetten maar ook de dagelijkse bezoeken van familie, vrienden, oud-collega’s en IPA motorvrienden in zowel het ziekenhuis, in de revalidatiekliniek en thuis hebben absoluut bijgedragen aan mijn herstel. We zijn er nog niet, maar we gaan ervoor. Elke dag is een nieuwe uitdaging en gelukkig vaak weer een stap vooruit. De “tweede” kans die ik heb gekregen laat ik mij niet ontgaan. Ed en Anita Hermans.


AART WESSELS toercommissaris, 2e secretaris, buitenlandreizen

HENRI HOLTZ penningmeester, toercommissaris, buitenlandreizen

HETBESTUUR STELT ZICH VOOR Ik rijd al motor vanaf mijn 20e. Mijn eerste motor was een Honda CB550 K3, een viercilinder, de kleine broer van de een paar jaar eerder geïntroduceerde CB750, die in 2013 wereldwijd werd verkozen als motor van de 20e eeuw. Drie jaar later ruilde ik die Honda in op mijn eerste BMW: een R100RT en sindsdien heb ik altijd BMW gereden. Toen ik die motor verkocht had ik meteen al spijt als haren op mijn hoofd en het was niet zozeer de vraag óf ik weer motor zou gaan rijden, maar wannéér. Tien jaar later kocht ik een R1100RT en sinds 2011 rijd ik op een R1200RT. Allemaal toermachines en dat is ook wat ik het liefste doe: heerlijk toeren op de motor. Als het even kan in het Duitse Sauerland of de Eifel, omdat dat zo lekker dichtbij is. En als ik écht wil genieten, ga ik naar de motorhemel op aarde: de Dolomieten.


Op dit moment heb ik de functie van Accountmanager Evenementen en ben ik tevens OVD-BZ (Officier van Dienst Bevolkingszorg) Ambtenaar Openbare Orde en Veiligheid in de gemeente ’s-Hertogenbosch. Ik houd mij bezig met de controle en handhaving van alle evenementen binnen de gemeentegrenzen (Rosmalen, Empel, Engelen, Vinkel en Nuland). Daarbij maak ik deel uit van een groep van vijf personen met de functie van OVD-BZ in een vierwekelijkse roosterdienst en die opgeroepen kunnen worden door de regionale Meldkamer. Dit gaat dan om calamiteiten in de breedste zin van het woord, waarbij wij plaatsnemen in de COPI op de PD variërend van GRIP 1 t/m 5. Ik ben rond mijn 40ste jaar pas begonnen met het behalen van mijn motorrijbewijs. Ik werd pas in 1999 benaderd om lid te worden van de IPA, moest toen eerst lid worden van IPA Midden-Brabant, daarna kon ik pas lid worden van de IPA motorclub (was toen nog geen officiële afdeling) en werd officieel pas lid in 2000. Mijn eerste motor was een Suzuki 1300. Na klein ongelukje heb ik deze motor verkocht en heb ik een paar jaar nog gereden op een Kawasaki 650. Hierna ben ik overgestapt naar een Yamaha 1300 FJR, wat ik een fantastische motor vond en heel veel plezier en vele kilometers op heb gereden. In 2014 kreeg ik een ongelukje waarbij deze motor total loss werd verklaard en ik weer op zoek moest gaan naar een andere motor. Deze werd dan gevonden en het werd een Honda Goldwing 1500 SE, waar ik nu pas een paar maanden weer nieuwe ervaringen mee opdoe.

blokje, waarop de wijkagent van de rijkspolitie toen reed. Het rijden hierop kon toen zonder rijbewijs. De Rijkspolitie had hiervoor een ontheffing.

TONNY POOL ledensecretaris, webmaster en 2e penningmeester

Ik ben Tonny Pool en op dit moment webredacteur en ledensecretaris van de IPA Motorclub NL. Ik houd me dus vooral bezig met de website www.ipamc.nl. Op deze website kunt U meer lezen over onze leden en hun activiteiten. Ik ben getrouwd met Ali, we hebben drie kinderen en op dit moment 1 kleinkind, dus al opa sinds eind 2011. In december 2015 hoop ik voor de tweede keer opa te worden. Ik bezit op dit moment een motor en wel een Honda XL1000V ABS (Varadero) van 2006. Een ex-politiemotor, dus al met de nodige kilometers op de teller. Per 1 januari 2014 ben ik na bijna 42 jaar gestopt met werken voor de Regiopolitie IJsselland. De laatste 13 jaar zat ik bij het Team Verkeer en was daar fulltime motorrijder. Ik ben afkomstig van de Rijkspolitie en heb vanaf 1973 tot 1992 gewerkt als verkeerssurveillant bij de Verkeersgroep der Rijkspolitie in Zwolle, wat later werd het Centraal Verkeersonderdeel Overijssel (CVO). Mijn werkzaamheden strekten zich uit over de hele provincie Overijssel incl. Twente, dus dat was een vrij groot gebied. Na de opheffing van de Verkeersonderdelen ben ik in 1992 terecht gekomen bij de Politie Zwolle. Hier heb ik het 7 jaar uitgehouden in de basispolitiezorg, waarbij het motorrijden beslist niet op de eerste plaats kwam. Gelukkig kon ik in 2000 overstappen naar het TVV ( Team Verkeersveiligheid), waar ik me weer voor 100 % als motorrijder kon profileren. Het komt er op neer, dat ik vrijwel mijn hele politieloopbaan motor heb kunnen rijden, iets waar ik vandaag de dag nog steeds van kan genieten. Begonnen ben ik in 1971 op een JAWA 250, een motor, die ik gebruikte om met een oefenvergunning door Zwolle te rijden. In dat eerste jaar op de motor met de oefenvergunning moest je nog veel leren, dus na een paar maanden voelde ik voor de eerste keer, dat het asfalt wel heel veel schaafplekken kon veroorzaken. Ik had natuurlijk daarvoor al even ervaring opgedaan op de ULM (ultra lichte motor), een 80 cc DKW Sachs

De eerste ervaring met de ULM kreeg ik al op de politieschool in Apeldoorn. Het eerste half jaar was de opleidingsschool gevestigd in Arnhem, maar in stappen werd verhuisd naar Apeldoorn. Ik kwam van 4-persoonskamers weer terug in slaapzalen van 30 mannen. Op een gegeven moment werd daar de vraag gesteld, wie er verstand had van bromfietsen en motoren. Omdat ik daar toen al interesse in had, was mijn antwoord natuurlijk, dat ik daar wel verstand van had. Dat had ik niet moeten zeggen, want een uur later stond ik de ULM te poetsen. Gelukkig mocht ik daarna in de omgeving op het immens grote terrein van de school de ULM weer smerig maken. Aangezien dit resulteerde in onderlinge wedstrijden, werden deze activiteiten door de leiding van de school al snel in de kiem gesmoord. Het werd dus daarna alleen maar poetsen, wat dan ook wel nodig was, want we hadden op terrein geen plas gemist. Mijn eerste standplaats bij de rijkspolitie was Dalfsen en ik mag zeggen, dat ik de hele gemeente Dalfsen wel heb doorkruist op de ULM en dat allemaal zonder motorrijbewijs, wat er natuurlijk wel kwam. Rijles bij een gerenommeerde rijschoolhouder in Zwolle. Ik kan me niet meer herinneren of ik ooit een rijles heb gehad, maar reed wel de gehele gemeente Zwolle door op een oefenvergunning. Hiermee mocht je door de hele gemeente Zwolle rijden zonder rijbewijs. Dit gebeurde allemaal op een JAWA 250. Ook dat ging niet helemaal zonder slag of stoot, want motorkleding bestond toen nog uit een stevige spijkerbroek, een jackje en als het enigszins kon Zweedse klompen. Zo reed ik dus ook over het Gasthuisplein in Zwolle en voordat ik het in de gaten had schoof ik op mijn spijkerbroek over de straat en zat ik in een bushaltehokje en dat terwijl ik helemaal niet met de bus mee wilde. Mijn eerste motorongeval dus, maar op een paar schaafplekjes na geen noemenswaardige verwondingen. Mijn ego was nog niet zo ontwikkeld, dus die schade viel ook mee. Maar ondanks deze schuiver kon ik gewoon examen doen. Het is dan ook logisch, dat mijn examinator mij niet de eerste keer liet slagen. Hierdoor kon deze man mij er nog even van weerhouden om een groter gebied onveilig te maken. Echter dat kon hij niet lang volhouden en na enkele weken was ik in het bezit van het toen nog roze papiertje met daarop een stempel achter de A. Er was toen slechts 1 soort rijbewijs, wat inhield, dat ik de zwaarste motor kon aanschaffen. Dat gebeurde echter niet, want mijn eerste motor werd een lichtblauwe Suzuki SP 370. Inderdaad een drie-cilinder tweetakt. Deze motor was voor die tijd supersnel en daarmee heb ik dan ook zowat alle uithoeken van Nederland gezien.


Door Kees Arends

LEDENVERGADERING &

DE Koude potenrit Op zaterdag 18 april 2015 is het dan zover. De jaarlijkse ledenvergadering en de koude potenrit luidden weer het nieuwe motorseizoen in. Schaarsbergen waar we min of meer ons vast onderkomen gaan krijgen was het decor voor deze mooie dag.

Het buffet vond ook dit keer weer zijn weg naar ieders maag.

Vanaf 09.00 uur rijden de motoren het terrein op van de Landing in Schaarsbergen. De eerste motortocht is in aantocht. Om 10.00 uur wordt een aanvang gemaakt met de jaarlijkse vergadering, die ditmaal werd voorgezeten door Kees i.v.m. de ziekte van Ed. Jaap Taal was namens het landelijk bestuur aanwezig en dat werd zeer gewaardeerd. Kees memoreerde de zieken die onze vereniging op dit moment heeft. Er zijn enkele ernstige zieken bij en alle zieken die bekend zijn bij het bestuur worden bezocht. De vergadering verliep vlot. Bij het behandelen van het financieel verslag waren opmerkingen over de manier van boeken, maar dat is prima, de boel moet scherp gehouden worden. Tonny en Kees werden herkozen als bestuurslid en na


de goede lunch konden we tegen 13.00 uur al vertrekken voor de eerste rit van het jaar. Het was een mooie rit die richting het westen voerde en beschikbaar was gesteld door onze IPA vriend Rainer. Bossen, landerijen en dijkjes maakten deel uit van deze tocht die vanuit de richting Utrecht weer naar de plaatsen Otterlo Arnhem, Veenendaal en Wageningen leidde. De toercommissarissen hadden dus goed hun best gedaan. Tijdens de vergadering werd besloten dat de Landing in Schaarsbergen als ons “motoronderkomen” wordt betiteld, dus dat betekent dat bijeenkomsten, vergaderingen en allerlei andere soorten meetings voortaan daar plaatsvinden. Na de motortocht kwamen we terug in Schaarsbergen waar een voortreffelijk chinees buffet zorgde voor goed gevulde magen, voordat er terug gereden werd naar huis. Weer een geslaagde dag. Kees Arends.

Door Kees Arends

LiMBURGRIT

16 mei 2015

De Limburgrit die Ed, samen met Willy en Davy, al voor de ziekte van Ed had voorbereid, startte in het Nederlandse Limburg op het politiebureau in Maastricht, waar Anita ook naartoe was gekomen met (hoe kan het ook anders) heerlijke Limburgse vlaaien. Na de start van de rit ging het al gauw naar het zuiden de grens over. Via een mooie route werd naar het Fort Eben-Emael gereden in het gelijknamige plaatsje. Dat is een ondergrondse kazerne. Het fort werd zeer bekend tijdens de strijd op 10 mei 1940. Een klein team van Duitse paratroepers kreeg in minder dan 15 minuten de artillerie van het fort onder controle. Je kon er een kijkje nemen in de keuken, slaapzalen, ziekenboeg, douches en nog veel meer. Gigantisch zoals deze kazerne geheel onder de grond zijn dienst deed, maar het verwrongen staal en kromgetrokken stalen deuren deden wel vermoeden, hoe gigantisch de explosies moeten zijn geweest waarmee de Duitsers in die korte tijd het fort veroverden. Bij deze kazerne was ook een restaurant gevestigd, Moulin Loverix, waar we met zijn allen genoten hebben van een heerlijke lunch. Daarna ging de route weer verder

richting Riemst, werd nog een pauze ingelast bij “Henri Chapelle American cemetery and memorial” en eindigde uiteindelijk bij Brasserie “De Pauze” in Bilzen waar de gezamenlijke warme maaltijd kon worden genuttigd. Een warm buffet dat iedereen zich goed liet smaken. We kijken terug op een leuke rit en met de afwisseling van het bezoek aan het fort was het een andere toertocht dan we gewend waren, maar het was zeer zeker de moeite waard. Onze Belgische IPA vrienden hadden dit toch maar weer mooi voor elkaar.

HUWELIJK OEDS EN PATRICIA Op dinsdag 21 juli 2015 trouwden Oeds van der Kamp en Patricia Wijnen in het gemeentehuis van Meppel. Het was een bijzondere dag, die zowel voor Oeds als Patricia heel belangrijk is. Patricia zorgt al jaren heel goed voor Oeds en Oeds is zodanig ziek, dat het erg aannemelijk is, dat hij niet zo oud zal worden. De gezondheid van Oeds gaat hard achteruit en de situatie waarin beiden nu verkeren is niet bepaald rooskleurig te noemen. De liefde voor elkaar is echter zo sterk, dat Oeds en Patricia samen besloten hebben om in plaats van een samenlevingscontract een huwelijk aan te gaan. De plechtigheid bestond uit de voltrekking van het huwelijk, waarna de genodigden inclusief de begeleiders in colonne, onder de bezielende leiding van een opvallende politiemotor, optrokken naar “De Raket” in Rogat, waar we nog konden genieten van koffie met gebak. Het was voor zowel Oeds als Patricia en ook voor de gasten een bijzondere dag.


EEN RIT MET UITDAGINGEN Op zaterdag 20 juni was Zuid-Holland aan de beurt voor de zomerrit van IPA MC. Het is de laatste jaren bijna traditioneel dat er één keer per jaar een rit in het mooie, maar dichtbevolkte Zuid-Holland wordt verreden. Zo hebben we in 2014 de Glazen Stadrit in het Westland verreden en enkele jaren eerder een rit door het Groene hart en de Bollenstreek. Maar daarmee raakten ook de mogelijkheden van een rit door landelijk gebied een beetje uitgeput. Daarom werd deze keer gekozen voor een andere opzet: een rit met start in Alphen a/d Rijn en van daaruit langs groeigemeente en satellietstad Zoetermeer. Daarna naar én door Rotterdam en dan via enkele voorsteden van Rotterdam (Charlois, Poortugaal, Rhoon) richting lunch in Brielle. Vanuit Brielle naar Rozenburg, daar met de pont oversteken naar Maassluis, weer een klein stukje Westland en tenslotte door Den Haag, Voorburg, Leidschendam en Leiden weer terug naar Alphen a/d Rijn. Een rit met uitdagingen derhalve! De start was door organisator Jasper voorzien in restaurant Avifauna. Dat is tegenwoordig onderdeel van het Van der Valk-concern, maar het is vooral bekend van het immense vogelpark dat er gevestigd is en waar vorig jaar Fred en Marcella de Wit elkaar het ja-woord hebben gegeven. Helaas was een bezoek aan dat park niet bij de rit inbegrepen, wél was er voor iedere deelnemer een heer-

lijk stuk gebak en – indien gewenst – twee koppen koffie. Voor de start gaf plv. voorzitter Kees de laatste stand van zaken rondom onze voorzitter Ed en deelde hij ook nog enkele jubileumoorkondes en bijbehorende spelden uit. Daarna was het tijd om de motoren aan te drukken (vroegâh zouden we ze aantrappen, maar dat is een ambacht uit vervlogen tijden). Langs de Oude Rijn ging de groep van 22 motoren richting Hazerswoude-Rijndijk en vervolgens naar het buitengebied van Zoetermeer. De Noord-Aa recreatieplas werd aan de linkerzijde gepasseerd via een prachtig bochtig weggetje en vervolgens ging de hele stoet letterlijk lángs de provinciale weg richting Rotterdam. Bij het voorrijden was al gebleken dat Rotterdam een uitdaging zou worden: veel verkeerslichten, drukke kruisingen. Een voordeel was wel dat het centrum niet aangedaan hoefde te worden. De hele stoet was nog min of meer bij elkaar toen we Rotterdam inreden, maar daarna kwam er een kink(je) in de kabel. Gelukkig hadden vrijwel alle bestuurders van tevoren de beschikking gekregen over de route en bij de eerste rook- en plaspauze bij Poortugaal kwam het hele zaakje weer bij elkaar. Over de Groene Kruisweg ging de complete ploeg richting Spijkenisse, over de brug over de Oude Maas, waarna

POLICE -

IATIO SOC N AS

AL

NA TER TION N I

Door Aart Wessels

Zuid-hollandrit

Gezellig eten met z`n allen. 14 – IPA MC NEDERLAND

koers werd gezet richting Brielle. Maar eerst werd nog een klein uitstapje gemakt richting de Helvoet, zoals Hellevoetsluis plaatselijk ook wel wordt genoemd. Uiteindelijk kwamen we rond half één aan in Brielle waar op eigen gelegenheid de lunch kon worden genuttigd. Brielle is een eeuwenoud vestingstadje met een heel mooi oud centrum en meer dan voldoende terrasjes. Het was leuk om te zien dat de clubleden zich op diverse terrasjes in het zonnetje hadden genesteld om van een welverdiende lunch te genieten.

Glazen Stadrit van vorig jaar in Den Haag terechtkwamen. Ook in Den Haag bleef het centrum buiten de route en reden we min of meer over de binnenring richting Voorburg, Leidschendam en Voorschoten. Na een laatste rook- en plaspauze tussen Leidschendam en Voorschoten werd koers gezet richting Avifauna, waar het afsluitende diner genuttigd zou worden. En hier kwam wel de grootste schok van de dag: door de crisis heeft Van der Valk de wereldberoemde kers op de appelmoes ZHJEH]XLQLJG

Na Brielle moesten we weer terug naar de andere kant van de Nieuwe Waterweg en daar zorgde de veerpont RozenburgMaassluis voor. Voor sommige deelnemers aan de rit was deze oversteek een soort generale repetitie voor de oversteek naar Schotland later dit jaar, al hoefden de motoren nu niet vastgesjord te worden. Een kort vaartochtje bracht ons in Maassluis, van waaruit we langs Westerlee en via een klein stukje van de

Al met al konden we terugkijken op een uitdagende rit onder mooie weersomstandigheden, waarbij een heel ander stuk van Zuid-Holland werd aangedaan.


DE ZIEKENBOEG VANUIT

IPA MO

ED HERMANS Ed herstelt goed van zijn zware operatie die hij gehad heeft na zijn hartinfarct in februari dit jaar. Hij is volop aan het revalideren en is bij het vertrek van de Schotlandgangers onverwachts met Anita aanwezig geweest bij de boot in IJmuiden. Dus dat gaat de goede kant op.

COR BROUWER Cor herstelt van zijn ongelukkig incident tijdens het klussen. Hij kan twee vingers niet meer buigen en in september wordt door een plastisch chirurg gekeken of er kunststof kootjes ingezet kunnen worden. In dat geval zal Cor zijn vingers weer kunnen buigen. We wachten deze ontwikkeling af.

JAN NICO VOS Jan Nico heeft de ziekte AL amyloïdose. Het is een ingewikkelde ziekte en zeldzaam. AL amyloïdose is de naam van een groep stapelingsziekten van verkeerd gevouwen eiwitten die zich kunnen manifesteren in allerlei organen zoals de nieren, hart, lever, maagdarmkanaal en zenuwen. Nico doet mee aan de study HOVON 104 waarbij ze met chemotherapie de


kankerplasmacel doden, want dan stopt de toevoer van het ziekmakende M-proteine (disbalans in de afweerontwikkeling). En daarmee stopt ook verdere amyloidneerslag. De meest effectieve manier is te behandelen met “Velcade” injecties met het midden Bortezomib en Dexomethason (soort Prednison). Verder een antibiotica en een middel tegen gordelroos ed. Na 12 weken volgt een groeimiddel voor stamcellen dat je zelf moet injecteren. Zijn de stamcellen groot genoeg dan worden deze uit het bloed gehaald, opgeslagen en na een zeer zware chemokuur teruggeplaatst. Dit wordt een kritieke toestand en het hangt van het hart af hoe dit verder verloopt. Dan volgt geïsoleerde opname van 4 tot 6 weken. Omdat zijn weerstand afneemt moeten ze zorgen voor een smetteloze omgeving, spreekt vanwege vermoeidheid in de ochtend niets af en gaat 1 x per dag wandelen of fietsen en 2 x per dag rusten. Nico heeft zeer zware behandelingen te ondergaan en de cardio-loog had wat dat betreft goed nieuws, want zijn hart is sterk genoeg en er zit geen eiwit in. De dagen wisselen elkaar af met ups en downs en ze hopen er maar het beste van. Op 30 mei 2015 is Nico door Kees bezocht. Vanuit alle leden van de club wensen we Nico en Corrie heel veel sterkte en zullen duimen voor een goed verloop van de behandeling.

Tekst: Kees Arends

OTORCLUB NL

ALBERT VAN DEN BOSCH Zoals we allen weten heeft Albert kankercellen in de buitenschil van de prostaat en is dat volgens de artsen goed te behandelen. Albert heeft vier buisjes geplaatst gekregen, die de cellen moeten markeren. Hij krijgt drie maanden medicijnen die de prostaat met 10-15% doen slinken. Op 22 september heeft Albert een MRI scan gehad om nog een keer goed te kunnen bepalen waar de kankercellen zitten. De kopij van dit stukje is dan al weg, maar als alles goed is gegaan, is Albert gestart met een bestraling. Vijf dagen per week wordt hij één tot anderhalve minuut bestraald en dat 35 keer, dus totaal 7 weken. Als alles goed gaat is Albert er voor de Kerst weer vanaf en uiteraard hopen wij dit van harte. Albert, we leven met je mee en van harte beterschap.

Met het hart van Jasper was niets aan de hand, maar er werd wel een vlekje op de long ontdekt. In Nederland heeft dit een vervolg gekregen en Jasper heeft enkele onderzoeken ondergaan. Hieruit bleek dat hij een vlekje heeft in de rechterlongkwab en dat er iets verdachts zit in de onderste ruggenwervels. Jasper heeft inmiddels een PET scan en een bronchoscopie gehad maar bij het uitkomen van de kopij was de uitslag nog niet bekend. We hopen er maar het beste van en wensen Jasper en Charlotte veel sterkte met de onderzoeken en behandelingen.

Updates van onze zieken kun je vinden op het besloten gedeelte van de site van www.ipamc.nl

JASPER VAN SON Jasper was met de MC mee naar Schotland waar hij tijdens een rit in het plaatsje Iverness pijnscheuten had op zijn borst en klammig werd. Er werd een ambulance gebeld en de verpleegkundigen hebben Jasper ter plekke onderzocht. Zij vermoedden dat het om een pijnlijke spier ging, maar vonden het beter om Jasper in het ziekenhuis toch nader te laten onderzoeken.


BEZOEK AAN

Door Aart Wessels

IPAMUNSTER De IPA MC doet de letter “I” in IPA eer aan. Die “I” staat immers voor “International” en de MC timmert op dat gebied aardig aan de weg. Zo is de IPA MC in het verleden al in de Baltische Staten geweest, York, Berlijn en Normandië. En dit jaar kunnen daar weer twee bestemmingen aan worden toegevoegd: Schotland (daarover meer elders in dit blad) en Münster.

60 jaar bestaan!

Onze Duitse collega’s in Münster vierden dit jaar hun zestigjarig bestaan en toevallig viel dat dit keer samen met het Bikerweekend, wat eens in de drie jaar wordt georganiseerd. Wij hadden een uitnodiging ontvangen van Peter Newels en het programma zag er dermate aantrekkelijk uit dat we meteen maar besloten om onszelf aan te melden. “We”, dat zijn Henri, Ton en ondergetekende. Later kwamen daar Jan de Boer en Henk Steennis nog bij, zodat we met een mooi clubje onze opwachting in Münster konden maken. Op vrijdag 3 juli vertrokken Jan, Henri en Aart gedrieën vanuit Tilburg naar Haaksbergen, alwaar Ton met zijn meisje Netty een

IN DUITSLAND

paar weekjes vakantie op de camping doorbracht. Henk zou op eigen gelegenheid richting Haaksbergen rijden. Om ongeveer half elf waren we ter plaatse in een uitermate rustgevende omgeving (lees: geen klap te beleven), maar de koffie van Ton en Netty maakte alles goed. Toen de campingbeheerder ook nog enkele mini-Tompoezen kwam brengen, zat de stemming er helemaal goed in en met een goed gevoel vertrokken we rond 12 uur richting Münster. De afstand Haaksbergen – Münster is niet heel erg groot, ongeveer een uurtje rijden. Maar waar we even niet op gerekend hadden was het prachtige weer: het was heel erg warm en er stond geen zuchtje wind. En dan zit je op die grote toerbuffels van ons toch behoorlijk te zweten. Gelukkig konden we zonder veel oponthoud in één keer doorrijden naar Münster. Maar om op het terrein van de plaatselijke Politieacademie te komen, was nog wel even een puzzeltje. Die Politieacademie in Münster is een immens groot complex. Er zijn vier Politieacademies in Nordrhein-Westfalen; die in Münster is bestemd voor de vervolgopleidingen.


Op het terrein bevinden zich tenminste zes gebouwen met slaapruimtes. Ieder gebouw heeft 32 tweepersoonskamers. Daarnaast is er een groot gebouw met leslokalen en een auditorium, er zijn garages, sportvelden, noem maar op. De meeste deelnemers aan het weekend werden ondergebracht in gebouw VI. Dat gebouw lag op loopafstand van de feestelijkheden. Maar na onze aankomst hebben we eerst even in de schaduw van het gebouw gezeten, want het was inmiddels al behoorlijk warm geworden: 32 graden. Langzaam maar zeker stroomden het gebouw en de parkeerplaats vol met gasten uit binnen- en buitenland: naast onze afvaardiging uit Nederland was er een vertegenwoordiging uit Denemarken, ik heb een paar Engelse kentekenplaten gezien, maar geen Engelse motorrijders kunnen ontdekken en kennelijk waren er ook nog wat Zweden aanwezig. Een écht internationaal gezelschap derhalve. En onze vriend Michael uit Berlijn was ook aanwezig, samen met zijn vrouw Annett. Het was erg gezellig! Op zaterdag waren er maar liefst twaalf toertochten in de wijde omgeving van Münster uitgezet, voor elk wat wils: snelle tochten, relaxte toertochten, veel bochtenwerk, noem maar op. Je kon je

inschrijven voor een tocht, maar er was ook de mogelijkheid om onder leiding van een gids een stadswandeling door Münster te maken. Uiteindelijk hebben Henk en Ton een toerrit meegereden en zijn Jan, Henri en ondergetekende naar Münster gegaan. Helaas hebben we het eind van de stadswandeling niet gehaald: een uitermate aanlokkelijk terras met nóg aantrekkelijker bier deed ons de das om. Beide avonden was er een bbq georganiseerd, naar goed Duits gebruik begeleid door kartoffelsalat, rauwkostsalades en bier, héél véél bier. En op zaterdagavond was er livemuziek van de plaatselijk wereldberoemde coverband The Dandy’s. The Dandy’s bestaan al vijftig jaar en treden ook al die tijd in ongewijzigde samenstelling op. Het repertoire paste wonderwel bij de festiviteiten: een mengelmoes van rock’n’roll, the Shadows, Chubby Checker, Beatles, en allemaal zeer goed uitgevoerd. De leadgitarist had dan wel een uitstraling van nul komma niets, maar gitaar spelen kon ‘ie als geen ander.

een staartje van het slechte weer zou meekrijgen. Maar voorlopig was daar nog geen sprake van: het ontbijt – een uitgebreid buffet met van alles en nog wat – kon heerlijk buiten in de ochtendzon genuttigd worden. Uiteindelijk vertrokken we rond tien uur richting huis en wat we al gevreesd hadden: nog geen kwartier na ons vertrek kwamen we in een enorme onweersbui terecht. Het water kwam letterlijk met bakken uit de lucht vallen. Uit pure ellende hebben we maar even geschuild onder een viaduct. Na een kwartiertje was het ergste voorbij en zijn we weer verder gereden. Eenmaal over de grens in ons eigen kikkerlandje was het weer heerlijk weer en waren onze motorpakken in een mum van tijd droog. We kunnen terugkijken op een zeer geslaagd weekend, waarin we weer veel contacten met andere IPA-leden hebben gelegd en bestaande banden weer hebben aangehaald. Over drie jaar is de volgende editie!

Zondagochtend. De laatste dag brak aan met mooi weer, maar soms klonk in de verte een onheilspellend gerommel: onweer en regen was voorspeld. De Duitse buienradar gaf aan dat Münster nèt

Politieblauw past bij jou.

Volop aandacht voor de openingsspeech van de organisatie. 21 – IPA MC NEDERLAND

NA TER TION IN

POLICE -

IATIO SOC N AS

events 2016

AL

WEER EEN OVERZICHT VAN ONZE MOTORCLUB GEZELLIGE RITTEN EN TOERTOCHTEN Hier vindt u weer een overzicht van de diverse ritten en toertochten die worden georganiseerd door IPA MotorClub Nederland. Voor actuele updates houdt u ook onze website in de gaten. www.ipamc.nl

13 Februari 2016

25 Juni 2016

OPENING MOTORSEIZOEN

TOERRIT LIMBURG “Wie sjoen os Limburg is” geldt nog steeds en Henri, Kees en Aart zullen proberen als niet Limburgers er toch iets moois van te maken. Een rit die je niet mag missen. (TC Henri).

Op zaterdag 13 februari 2016: Opening motorseizoen bij de Landing Schaarsbergen. Vanwege het succes van de afgelopen twee jaren hopen we weer nieuwtjes en leuke dingen te kunnen vertellen maar vooral ook weer ervaringen motorrijden, vakanties met elkaar te delen op de eerste bijeenkomst van het jaar in Schaarsbergen.

16 April 2016

DLV & KOUDE POTENRIT De eerste rit van het seizoen doet zijn intrede. Voorafgaand aan de ledenvergadering die om 10.00 uur begint, zal het bestuur proberen om weer een mooie rit uit te zetten vanuit het mooie Schaarsbergen. Toercommissarissen Henri Holtz en Aart Wessels


OLPE (DUITSLAND) 27 - 31 JULI 2016 Een rit die oorspronkelijk gepland was op 20-21-22 mei 2016 naar Olpe (Duitsland). Het idee is om het IPA huis daar te huren en dat was al bezet in mei, dus moest worden uitgeweken naar juli. Geen probleem toch? De rit blijft hetzelfde en wordt georganiseerd door Tonny en de toercommissarissen. Als we bij Gennep de grens overgaan is Olpe rechtstreeks 197 kilometer rijden. Binnendoor is het verder, maar zeker de moeite waard om mee te maken.

15 Oktober 2016

STAMPPOTRIT

10 September 2016

TOERRIT ZEELAND Tijd om ook weer eens de andere kant van Nederland te bekijken en te zien hoe mooi ook de duinen met de Noordzee kunnen zijn Aart zal als toercommissaris deze rit op zich nemen. Wie organiseert er mee?

Zaterdag 15 oktober 2016 zal Ton Both een rondje Texel organiseren tijdens de traditionele stamppotrit. Jawel, overvaren met de pont van Den-Helder naar Texel en later die dag weer terug naar Den-Helder. In MiddenBeemster staat nog ons enige IPA huis van Nederland, de Kloeke. Voor degene die dat willen kan hier overnacht worden. Het grote huis heeft 3 maal een tweepersoonskamer en drie maal een één persoonskamer. Het kleine huis heeft twee maal een tweeper-

soonskamer en één maal een éénpersoonskamer. Dus het hele IPA huis Kloeke afhuren biedt totaal 14 slaapplaatsen. Van het IPA huis tot Den-Helder is tussen de 65 en 75 kilometer en is afhankelijk of via de oostkant (langs Ijsselmeer) of via de westkant (Noordzeekust) van Noord-Holland gaat rijden. Al met al is het natuurlijk een mooi begin van de tocht. Toercommissarissen Ton Both en Henri Holtz

De agenda is goed gevuld. Vind je dat er andere ritten of aanpassingen nodig zijn, laat het gewoon even weten en we zullen kijken wat we kunnen doen. Bestuur IPA-MC-NL.


WEBSHOP A A N B I E D I N G E N PRIJS

PRIJS

50

32,

PRIJS

50

50

27,

19,

Polo lange mouw

Polo korte mouw

T-shirt

S-M-L-XL-XXL-XXXL en XXXXL

S-M-L-XL-XXL-XXXL en XXXXL

S-M-L-XL-XXL-XXXL

PRIJS

PRIJS

50

50

57, Veiligheidsvest

37, voor en achterzijde geborduurd IPA-MCNL embleem IPA-MC-NL Linker voorzijde IPA-NL badge. Vanaf maat S t/m XXXL

overhemd korte mouw 36 t/m 48

PRIJS

PRIJS

75,00

12,50

FLEECE JACK 24 – IPA MC NEDERLAND

voorzijde met logo IPA-MC-NL en voornaam en achterzijde geborduurd verkrijgbaar in de maten S t/m XXXL

IPA-MC-NL CAP

PRIJS

PRIJS

50

50

37,

7, in de kleuren rood/blauw/geel/zwart in de maten S t/m XXXXL

Polo

PRIJS

PRIJS

50

50

44, LEREN IPA WALLET

1, Leren IPA Wallet, voor legitimatiebewijs pasjes en papiergeld

PRIJS

17,50 UNIEKE SET

IPA-MC-NL BADGE

Mooie set manchetknopen, dasspeld en unieke pin in mooi handgemaakt houten kistje

IPA-MC-NL STICKER Bestellen IPA-MC-NL artikelen alleen voor leden! Stuur email naar [email protected] met de naam van het artikel, eventueel de maat en het aantal. Maak het geld over op bankrekeningnummer NL66 RABO 0174 9761 00 t.n.v. IPA Nederland afdeling Motorclub en vermeld het artikel. Als het geld op de rekening staat bijgeschreven wordt het artikel besteld. Omdat de meeste artikelen uit Polen worden uitgeleverd en het artikel mogelijk nog bij onze huisleverancier in Limburg wordt geborduurd(naar gelang uw wensen) kan het 10 tot 15 dagen duren alvorens het wordt uit geleverd.


09-08-2015 / 17-08-2015 NA TER TION IN

POLICE -

IATIO SOC N AS

AL

SCHOTLAND Ed in ons midden, rustige overtocht, regen regen regen, mooie toertochten, waardevolle IPA contacten, een aangeboden Quaich, rondleiding in Edinburgh castle, heerlijke aangeboden lunches, de wereldberoemde taptoe en na 1685 kilometer weer thuis. De IPA-MC Schotlandreis in een notendop. Een prachtige reis met vele indrukken. Zondagochtend om 08.30 uur stap ik op mijn motor richting Henri. Het begin van een mooie reis naar Schotland met 17 motoren en 22 leuke IPA vrienden. Onze Belgische leden Willy en Davy maakten ook een tussenstop bij Henri, die koffie en broodjes had gemaakt. Dat lieten we ons goed smaken en een klein uurtje later vertrokken we naar de Kruiten in Ijmuiden, een paar honderd meter van de boot af, om te verzamelen en met alle deelnemers gezellig een lunch te nemen. José en Mieke gingen met de auto mee om ons allemaal uit te zwaaien. Ook Netty, en de dochter en schoonzoon Christa en Richard en kleinzoon Justin kwamen om vader en opa gedag te zeggen. Groot was de verrassing toen plotseling ook Ed en Anita bij het restaurant aan kwamen. Een mooi, emotioneel moment om te zien dat Ed na zijn maandenlange ziekte en herstel weer voor het eerst binnen de groep was. Ed en Anita hadden voor elke deelnemer een “beschermengel” meegenomen, die bij sommigen al meteen om de nek werd gehangen. Klasse dat dit weer mogelijk was. Dit moment kwam ook later in Schotland nog meerdere keren ter sprake.

HENRI HAD ZICH OMGETOVERD tOT EEN HEUSE SCHOT, INCLUDING THE scottish KILT, GEWELDIG!


Aan boord, op weg naar Newcastle was het goed toeven. De zee was rustig, het dinerbuffet bood voor iedereen keuze genoeg en na een aantal uurtjes slapen konden we weer gebruik maken van een uitgebreid ontbijtbuffet aan boord. Omstreeks 09.30 uur Engelse tijd waren we in Newcastle, waar 9 Schotse IPA collegae ons stonden op te wachten, waaronder de voorzitter Douglas Wright. Het werd, naar later bleek, een zware tocht. Nabij Glasgow werd ons door de IPA collegae een lunch aangeboden. In een kerk hadden zij hun uiterste best gedaan en de sandwiches, sushi en een lekkere kop warme soep vooraf gingen er wel in. We hadden al even in de stromende regen gereden en er was niemand meer die zijn kleren droog had gehouden. Tijdens deze lunch werden geschenken uitgewisseld en de MC kreeg een Quaich aangeboden. Het is een zilveren schaaltje met twee handvaten en behoort tot de Schotse geschiedenis en de traditionele Schotse cultuur. Drinken deed men in de 16e eeuw uit schelpen maar omdat die vaak braken werd het idee geboren om een drinknap van hout te maken. In 1745 nam het Schotse leger er minstens één van glas mee van Edinburgh naar Derby en het idee was dat je de Quaich met twee handen vast moest houden en zodoende ook geen zwaard kon trekken. Bij huwelijken en dopen worden ze nog steeds gebruikt en samen drinkt men nog steeds (whiskey) op de onderlinge band, de vriend-

schap en het leven. De Quaich die wij kregen had de inscriptie “From your IPA friends Glasgow Lomond 8 No1 Region Scotland”. We zijn zeer vereerd met dit mooie cadeau dat een plaatsje gaat krijgen bij de verzameling IPA geschenken bij Ed. Na de lunch weer verder koers richting Fort William waar iedereen gelukkig voordat het donker werd was aangekomen. Onderweg nog 40 miles om moeten rijden omdat de weg geblokkeerd was na een ongeval. Wat was ik blij dat iedereen voordat het donker werd heelhuids het Lochy Holiday Park in Fort William had bereikt. Een pittige snelheid met de voorrijders van Schotland in de (dikwijls stromende) regen maakte het er niet gemakkelijker op. En de volgende dag maar gebruiken om voor de kachel 22 jassen en broeken en 44 schoenen en handschoenen te drogen. Met zijn zessen in een huisje, kachel aan, douchen en drogen maar. Maar och, het vervelende kun je met het aangename combineren en de tweede dag werd besloten om met zijn allen naar de 178 jaar oude Ben Nevis Distillery te gaan. Op loopafstand van het park kregen we door twee charmante gidsen uitleg over het distilleren van de Ben Nevis whisky. De legende is dat de “dew of Ben Nevis” zorgt voor het water wat nodig is voor het distilleren van whisky. Samen met de twee andere hoofdingrediënten gerst en gist wordt het lekkere vocht bereid. Hector McDram legt in een filmpje de legende uit en aan het

eind van de rondleiding kon een beetje whisky geproefd worden. En intussen ging het drogen van de motorkleding in de huisjes maar door zodat we de vierde dag wel op de motor konden genieten van een toertocht die door de organisatie was betiteld als de “Isle of Skye dag”. Een mooie tocht die langs het Eilean Donan Castle kwam, bekend van meerdere films, waar de nodige foto’s werden gemaakt. Van daaruit reden we via de bekende Skye Bridge over de Loch Alsh en kwamen dan automatisch op het eiland uit. Hier zijn we doorgereden tot Armadale en hebben daar met een kleine ferry de overtocht gemaakt naar Mallaig. Omdat de motoren ook met een spanband vastgemaakt moesten worden was er niet genoeg plaats om in één keer allemaal over te kunnen. Een paar uur wachten was het gevolg, waardoor de meeste motorrijders besloten om dezelfde tocht terug te maken en niet te wachten. De vijfde dag stond in het teken van Loch Ness. Van Fort William tot Inverness langs het meer van Loch Ness. En weer een hele mooie tocht met prachtige natuur en vergezichten. Geen monster gezien in het meer, maar dat terzijde. Tijdens de lunchstop in Inverness hadden we een vervelend moment toen bleek dat Jasper pijn op zijn borst had en klammig aanvoelde. Er werd een ambulance gebeld en na een eerste controle in de ambu werd Jasper met Charlotte vervoerd naar het ziekenhuis. Vermoedelijk bleek het te gaan


om spierpijn, maar een extra check in het ziekenhuis vond het ambulancepersoneel wel nodig. De motor van Jasper bleef achter in een stalling en Aart is daarbij gebleven. De rest van de groep is weer terug gegaan naar Fort William. Douglas had aangegeven dat hij gebeld mocht worden bij problemen en nadat hij was gebeld door Aart is hij met Ian in de auto van Glasgow naar Inverness gereden. Douglas heeft de motor van Jasper naar Fort William gereden met Aart op zijn eigen motor daarbij en Ian kwam in de auto achter hen aan. Het was in Fort William de laatste avond en we hadden besloten dat we met zijn allen zouden eten, maar dan als “kliekjesdag” vanuit de vier huisjes. Enkelen gingen barbecueën en nadat Douglas en Ian aangekomen waren hebben zij wat meegegeten alvorens ze weer terug zouden reizen naar Glasgow. Over IPA en vriendschap gesproken, het is werkelijk van grote klasse wat deze Schotse IPA vrienden voor ons en in het bijzonder voor Jasper en Charlotte over hadden. Zij schoven na het ziekenhuisbezoek ook weer aan en het bleek inderdaad om de spieren te gaan. Met pijnstillers voelde Jasper zich al weer veel beter. En speciaal voor deze laatste avond in Fort William had Henri zich omgetoverd

tot een heuse Schot, including the Scottish Kilt, geweldig. Hij kan zo gaan emigreren en valt daar niet op. Zelfs onze Schotse IPA vrienden wilden met hem op de foto. De zesde dag was het weer tijd om te vertrekken uit Fort William en zijn we via een route naar Edinburgh gereden. Onderweg kregen we een lunch aangeboden door onze IPA vrienden in Stirling. Daar was een IPA vriendschapsweek in het Golden Lion hotel en Andy Wright en zijn groep hebben ons een fantastische lunch voorgezet. Het smaakte voortreffelijk en na uitreiking van ons nieuwe IPA motorclub vaantje aan Andy hebben we onze mooie tocht weer vervolgd naar het Brittania hotel in Edinburgh. De motoren konden overdekt weggezet worden en het was een half uurtje lopen naar het centrum van Edinburgh waar ook het kasteel is en waar de taptoe zorgt voor een mooi stukje muziek en cultuur. Drie weken lang, dagelijks een anderhalf uur durend spektakel met het kasteel als decor hebben ons een heerlijke zaterdagavond bezorgd. Een dag voor vertrek naar de Ferry naar Nederland was dit een mooie afsluiting van een fantastische reis. Op de zaterdagmorgen hadden we onder leiding

van een gids al een rondleiding gehad in het “Edinburgh castle”, wat ons ook weer aangeboden was door onze Schotse IPA vrienden. Graeme Young die dit georganiseerd had, was daarbij ook aanwezig en na afloop van de rondleiding moest er in een pub uiteraard een lekker biertje gedronken worden. Fantastische mensen. Op zondag reden we weer richting de Ferry in Newcastle. Maar niet, nadat Zwitserse gasten die ook in hotel Brittania verbleven, ons spontaan uitgeleide deden door muziek te maken op hun doedelzakken. Wat leuk, die spontaniteit. Het begin van de tocht reden we nog via een mooie route binnendoor, maar na een stop zijn we toch maar rechtstreeks naar de boot gereden vanwege de tijd. Op de eerste motordag na, hebben we mooi toerweer gehad. Ook tijdens de taptoe hadden we mooi weer. Na een nacht varen kwamen we omstreeks 09.30 uur weer aan in IJmuiden. Gezamenlijk hebben we bij restaurant “de kop van de haven” nog een kop koffie gedronken en reden we weer naar huis, Stoffer achterlatend. Hij had een lekke band en wachtte op de ANWB. En deze laatste dag in Nederland naar huis ook met regen, regen, regen.


IPA MOTORCLUB RAADPLEGING

Door Kees Arends

De Algemene ledenvergadering van de IPA had zich unaniem geconformeerd aan het idee om een raadpleging te houden over wat de IPA is en de toekomst van de IPA. Elk district heeft ingestemd met dit initiatief en daarmee ook automatisch ingestemd om een raadpleging te organiseren. Met ongeveer 14 deelnemers zou gesproken worden over de IPA en de toekomst van de IPA.

van Ed, was ik de vice-voorzitter die dag en de commissie raadpleging had aangegeven dat het niet wenselijk was dat die zou notuleren.

Het organiserende district dient een verscheidenheid aan deelnemers uit te nodigen, dus leden, niet leden die wel lid kunnen worden maar het niet zijn en leden die opgezegd hebben. Omdat de motorclub een zelfstandige eenheid binnen IPA Nederland is, heeft de MC ook zo’n dag georganiseerd. Wij waren van mening om dit niet op zijn beloop te laten, [mede ook omdat het Landelijk bestuur tijdens de najaars ALV de conclusie van het onderzoek wil uitdragen], hebben actief diverse mensen benaderd en op 11 juli 2015 was de bijeenkomst gepland bij het van der Valk motel, Amsterdamseweg 505 in Arnhem, waar ook eerder de ALV werd gehouden.

Om 10.15 werd een aanvang gemaakt met deze dag. De vicevoorzitter heette iedereen van harte welkom, bijzonder Wim Cornelis van het LB en legde uit waarom de MC ook deelneemt aan dit programma van het landelijk bestuur om te komen tot een modernere IPA. Hierna kreeg Wim Cornelis het woord en werden een aantal stellingen op tafel gelegd, zoals: “Wat betekent servo per amikeco voor u” en “waarom bent u lid of waarom niet en wat moet u doen om een lid te krijgen of te behouden” daarna “hoe ziet de toekomst van IPA Nederland eruit, en vindt u dat de IPA een actievere rol moet spelen binnen de organisaties waarin leden werkzaam zijn en zo ja, hoe dan?”, en tot slot, ”welke moderne en/of innovatieve suggesties heeft u voor de beleidsbepalers binnen IPA Nederland?”

De MC heeft enkele leden, waarvan sommigen met echtgenoten uitgenodigd. Echtgenoten hebben dikwijls toch een iets andere kijk op IPA dan de leden zelf. Daarnaast was Rolf Ratelband aanwezig die graag lid wil worden maar het gezien zijn functie niet kan. Helaas hadden we geen ex-leden kunnen vinden die naar Arnhem wilden komen. Dat is wel jammer want dan hadden we alle doelgroepen bij elkaar gehad. Totaal waren er 12 deelnemers. Aart heeft de notulen gemaakt, want vanwege de afwezigheid


Oorspronkelijk zou Frank Donkers dagvoorzitter zijn maar die was verhinderd zodat bij ons de vice-voorzitter van IPA Nederland, Wim Cornelis de dagvoorzitter was.

Er werd levendig gediscussieerd waarbij iedereen zijn woordje deed. Het was een goede bijeenkomst waar constructief ideeën, opmerkingen en suggesties op tafel kwamen. De uitkomsten zullen op de najaars ALV bekend worden gemaakt. Ieder district dient als het goed is, dan tijdig zijn raadpleging te hebben gehad. Wij zijn zeer benieuwd naar de uitkomst en zullen als motorclub ook hierna mee blijven denken over het voortbestaan van de club die IPA heet.

IPA MC NL. Blue Rider

Recommend Documents