Seizoen 2014–2015, jaargang 42 no. 2, maart 2015
Van de redactie doet inmiddels hard zijn best dat weer af te wenden (iets minder opzichtig dan de concurrentie). Het De dagen worden langer, en de Veldkokers korter. derde is aan een weinig overtuigend seizoen bezig, en “Klein maar fijn” zullen we dan maar denken; hohet avondteam draait goed mee in de middenmoot. pelijk ook over dit redactioneel voorwoord. Intern is de lentecompetitie alweer een eind op weg; In de externe competitie is ons eerste team hard be- in zowel de A- als B-poule kan het nog alle kanten op. zig af te stevenen op de geplande degradatie. Het De redactie tweede is zowaar in promotiegevaar gekomen, maar Beste lezers,
Inhoudsopgave Van de redactie . . . . . . . . . . . . . . . . . . Externe competitie . . . . . . . . . . . . . . . . Avondcompetitie . . . . . . . . . . . . . . . . . Schaakfestival Groningen . . . . . . . . . . . . Partijen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Cees de Boorder – Jos Lankreijer . . . . . Fred van Empel – Stefan Spronkmans . . Jan van de Munckhof – Roland Robinson
. . . . . . . .
. . . . . . . . 1
. . . . . . . .
. . . . . . . .
. . . . . . . .
. . . . . . . .
. . . . . . . .
. . . . . . . .
. . . . . . . .
. . . . . . . .
. . . . . . . .
. . . . . . . .
. . . . . . . .
. . . . . . . .
. . . . . . . .
. . . . . . . .
. . . . . . . .
. . . . . . . .
. . . . . . . .
. . . . . . . .
. . . . . . . .
. . . . . . . .
. . . . . . . .
. . . . . . . .
. . . . . . . .
. . . . . . . .
. . . . . . . .
. . . . . . . .
. . . . . . . .
1 2 7 10 11 11 12 12
Veldhoven – De Pion
Fred van Empel
Op zaterdagmiddag 13 december moesten we weer alle nuttige bezigheden staken om aan te schuiven in de thuiswedstrijd tegen het team van de Tullepetaoners, de koploper in onze klasse. Met een ratingverschil van gemiddeld bijna 100 punten per bord was het vooraf duidelijk dat we een zware middag tegemoet gingen, maar ratingpuntjes zeggen niet alles. Daar kunnen de Lampegatters die dag over meepraten, die verloren met bijna het dubbele ratinggemiddelde meer van het tweede team van de Kruikenzeikers.
degens gekruist. Het werd een bloedeloze remise in eenentwintig zetjes, mede ingegeven door een gelijke stand en een naderende tijdnood voor beide spelers (11/2–21/2).
Het eerst waren onze broeders klaar die op de eerste twee borden stonden opgesteld. Frans ging met zwart de complicaties niet uit de weg, maar werd door Stefan in een onoverzichtelijke stelling eraf gecombineerd (0–1). De partij van Huub verliep geheel anders, hij wist met zijn favoriete fianchetto rustig een betere stelling op te bouwen, maar raakte helaas het spoor bijster toen er verzilverd moest worden. Zijn tegenstander Mark nam het initiatief over en maakte het bekwaam af (0–2).
Theo wist enig openingsvoordeel te krijgen tegen de Scandinavi¨er van Pim, maar zag zijn stelling na een geweigerd remise-aanbod langzaam afglijden naar een uiteindelijk verloren toreneindspel (11/2–41/2).
Al snel werd daarna duidelijk dat een positief resultaat er die dag niet uit de hoge hoed zou komen. Marcos maakte op bord vijf gatenkaas van zijn zwarte stelling, waar de knollen van Andy dankbaar gebruik van maakten. Hij werd vervolgens langzaam maar zeker van het bord gedrukt (11/2–31/2).
Daarmee was het pleit beslecht en streden Ferry en Thijs enkel nog voor eigen glorie.
Ferry wist op vier, na een vroeg remise-aanbod van Charles dat kordaat werd geweigerd, zijn tegenstander aardig in de verdrukking te krijgen maar overNaast me, op het zevende bord, speelde Sourav een speelde later zijn hand door herhaling van zetten uit rommelige partij. Hij kwam niet best uit de ope- de weg te gaan. Gelukkig had zijn tegenstander niet ning maar wist, mede omdat de witte koningsvleu- genoeg puf meer om het karwei af te maken (2–5). gelpionnen deels waren opgestoomd, door een directe Op het derde bord zag het er voor Thijs aanvankelijk matdreiging de dame te winnen tegen toren, loper en beroerd uit omdat Jan groot voordeel wist te bereiken pion. Dat zou niet genoeg moeten zijn voor de winst, op de damevleugel. Met een lepe ondersterijcombinamaar Paul speelde slordig en verloor zijn belangrijke tie werd de witte vrijpion door Thijs geneutraliseerd. loper, en daardoor later de partij. Deze partij toont Toen hij daarna ook het initiatief naar zich toe trok, eens te meer dat het Sourav niet ontbreekt aan com- wist de arme Jan na zoveel misfortuin in korte tijd, binatietalent (1–2). niets anders te verzinnen dan de koning om te leggen (3–5).
Op het zesde bord speelde ik tegen Ludo, die over een verrassend stemvolume beschikt. Ludo verkeert net als ik al een tijdje in de Brabantse schaakcontreien, maar vreemd genoeg hadden we nog niet eerder de
Met dit teamresultaat zijn we beland op de laatste plek in onze klasse. Gelukkig is dat voor niemand een grote verrassing.
Veldhoven 1 – DJC Stein 1
Fred van Empel van een opgewekte toon, er viel zelfs enig medelijden te bespeuren in het commentaar op de partijen. Nu gingen we er weer hard af, dus dat kan wel kloppen.
Laat ik dit verslagje even voor mijn rekening nemen, dacht uw gemakzuchtige scribent. Immers, op de website van Stein stonden alle partijen van deze wedstrijd met keurig commentaar vermeld en een stukje plagiaat kan geen kwaad, toch?
Een rondje langs de borden: Huub leverde weer een goede prestatie aan het eerste bord door de jonge Helaas, van hetgeen ik wilde overnemen is niets meer Belg Lennert Lenaerts op remise te houden. Ondanks te bekennen, ondanks een intensieve speurtocht. En zijn 2 punten uit zes partijen heeft hij zicht op een dat is wel jammer, want gedurende de hele middag stijging van zijn rating, als was die ook wel een beetje heb ik slechts ´e´en keertje een wandeling gemaakt laag geworden. langs de borden. Om daar een heel verslag uit te Volgens mij had ik gelezen dat Thijs geen goede score peuren is een welhaast onmogelijke opgave. heeft tegen Fabian Miesen, en dat werd deze zaterdag Wat ik eerder las op de website van DJC getuigde nog eens bevestigd. Wit pakte het te kalmpjes aan
2
en ging ten onder in het zwarte tegenoffensief.
bord, waar ik in een wisselvallige partij tegen Stefan Spronkmans uiteindelijk aan het langste eind trok. De kortste partij was die tussen Ferry en Rob CaesTot dan was Stefan de topscorer in 2D. Sorry Stefan! sens. Na een openingsfout ging het voor Ferry heel Naast me werd Marcos door Stefan Simenon met hard bergafwaarts. harde hand van het bord geschoven. Met een gemidFrans kwam op het vierde bord na een knokpartij delde tegenstand van ongeveer 2100–2200 ratingpunnog wel een pionnetje voor, maar de stelling bood ten heeft het hele team het zwaar en Marcos krijgt geen winstkansen, dat vond de sterke Jozef Simenon zware stoten te voorduren. ook. Ook Frans draait, ondanks zijn 21/2 punten uit zes partijen dankzij zijn vele sterke tegenstanders een Ook Gerrit, met een zware blessure, ging er op een gegeven moment te vol in tegen Ynze Mengerink. Het goed seizoen. initiatief kwam niet van de grond en de negatieve baOnze talentvolle Sourav werd op de koningsvleu- lans in materiaal werd al snel fataal. gel door Sander Vanwersch weggecombineerd, maar houdt ondanks dit negatieve resultaat nog steeds Het is duidelijk, dit jaar zijn we als team te zwak om uitzicht op—alweer—een goed seizoen. Het enige ons in deze zware klasse te kunnen handhaven. We winstpunt voor het team werd gescoord op het zesde houden er natuurlijk de moed wel in!
Veldhoven 2 – WLC 2
Robbie van de Voort gesteldheid voor de aanval en kon na stukwinst spoedig een vol punt incasseren en daarna snel weer terug onder de wol kruipen5 .
Net zoals in de eerste ronde werd de opmaat van ons duel verzorgd door Jan van de Munckhof. Wegens een familiere¨ unie van zijn eega speelde hij de voorafgaande dinsdagavond vooruit in “de Hoeksteen”1 aan de Gerretsonlaan te Eindhoven. Een gemoedelijk gemeenschapshuis waar in dezelfde zaal op de achterkant van een schaakbord met zwarte en witte schijfjes werd geschoven2. Om Jan een hart onder de riem te steken ben ik de tweede helft van zijn partij gaan supporteren. Een zware taak die werd verzacht door de aannamen van een vaasje pils.
Ook bij Marcel en Arno werd er met verlate Sinterklaascadeautjes gestrooid. Bij Arno moest er voor het definitief verzilveren van het verkregen stuk nog even worden opgelet. Een taak die wel aan onze kers(t)verse internationaal schaakscheidsrechter is toevertrouwd. Zo werd eigenlijk spoedig duidelijk dat we deze middag aan het langste eind zouden gaan trekken.6
De stelling bij binnenkomst deed pijn aan mijn niet al te wakkere ogen. Gelukkig bleef Jan dapper weerstand bieden. Na een paar mindere zetten van een hopeloos uit vorm zijnde Pierre Buijs (scorebord journalistiek3 ) accepteerde hij Jans goed getimede remiseaanbod. Al met al een prima uitgangspositie om de klus vier dagen later te klaren. . .
Hans kreeg een paar keer remise aangeboden van zijn tegenstander. Na consultatie met zijn onverbiddelijke teamleider werd er echter steevast doorgespeeld. Hans had tenslotte niet voor niets wit gekregen. Uiteindelijk resulteerde ook deze partij in een punt voor de onzen. Bordpunten die beslissend kunnen zijn voor het kampioenschap en bijbehorende repromotie Het meespelen van Gilbert was lange tijd onzeker zo- voor “de vaste hand”. dat onze “reserves” (JP en Arno) werden opgetromOp bord acht speelde Ed een mooie partij tegen meld. De avond voor onze wedstrijd kreeg ik van Gilbert een sms’je dat hij present zou zijn. Aange- Danny Beijk. Een ouderwets koningsgambiet met paard h6 in plaats van pion h6. Na afloop hebben zien ik liever ´e´en speler te veel dan ´e´en te weinig Gilbert, Hans en ondergetekende nog naar deze opaan de start zie verschijnen, besloot ik om eenieder 4 te laten opdraven . Toen de opstelling moest wor- zet gekeken. Ons eindoordeel was dat dit geenszins deugt. Ik heb inmiddels echter van Hans begrepen den uitgewisseld heb ik mezelf—zoals het hoort—tot non-playing captain (tevens wedstrijdleider en corres- dat deze variant prima speelbaar is. Kortom, een inpondent) benoemd. Achteraf gezien wellicht niet zo teressante partij om nog eens dieper op in te gaan. O ja, het werd uiteindelijk remise. Het eindspel leek me slim aangezien Jan een beetje ziekjes was. Gelukkig pakte het goed uit. Jan koos vanwege zijn fysieke winnend voor Ed, maar ook dit zal ik wel verkeerd 1 Keystone
genaamd als je per abuis op translate duwt. jongens. . . 3 Hij verloor in de twee voorafgaande ronden. 4 Eds auto had het in ronde 1 al laten afweten. . . 5 Hij woont op kruipafstand van D’n Bond. 6 Dit was ook ingecalculeerd vanwege het rating verschil van circa 80 punten. 2 Rare
3
hebben ingeschat.
het helaas minder voortvarend en na een serie daadkrachtige zetten van Jessica leek het een lastige middag te worden voor Gilbert. Een van beide kanten niet vlekkeloos gespeeld eindspel (mijn inschatting) leidde uiteindelijk tot een puntdeling.
Tim gaf zichzelf een lastige middag cadeau door het weggeven van een centrumpion. Na een foutieve dameruil van zijn tegenstander stonden ze echter qua stelling weer gelijk en werd enkele zetjes later de vrede getekend.
Resumerend: een prima 6–2 overwinning waarbij we op geen enkel bord hebben verloren.
Door de bye van Robbie mocht Gilbert op bord 1 plaatsnemen om de troepen aan te voeren. Hij In de laatste ronde mogen we tegen Eindhoven 3 aanspeelde een prima opening tegen een profylactisch treden. Zij staan nu nog een half bordpunt boven ons. opererende Jessica de Haas. In het middenspel ging Spannend!
Persoonlijke uitslagen: Klasse 1B; Ronde: 3; za 13 dec; KNSB rating nov 2014
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8.
Veldhoven 2 (1812) Gilbert Leentjens (1812) Tim van Hellemont (1911) Marcel Laarhoven (1767) Jan Peters (1937) Arno Eli¨ens (1928) Hans Brave (1778) Jan van de Munckhof (1707) Ed Vrees (1653)
– – – – – – – – –
WLC 2 (1731) Jessica de Haas (1703) Philip van Gils (1747) Jasper Krenning (1801) Piet Koster (1751) A. Kok (1697) Bas Roelen (1653) Pierre Buijs (1773) Dannie Beijk (1722)
De Kentering 1 – Veldhoven 2
6–2 1/2–1/2 1/2–1/2
1–0 1–0 1–0 1–0 1/2–1/2 1/2–1/2
Marcel Laarhoven door, Gilbert tegenstander met sterke lopers, Tim ziet er heel goed uit, slaat in op g4 en komt veel beter te staan, bij Rob nog geen grote ontwikkelingen, ongeveer gelijke stand.
Om kwart over 12 vertrokken we met twee auto’s richting Rosmalen. Precies om 13:00 uur kwamen we aan. Ons derde team was al eerder gearriveerd, zij moesten spelen tegen Kentering 2 (en verloren helaas met 3–5). Ikzelf speelde op bord 3, en constateerde al vrij snel dat ik geen topspeler tegenover me had. Mijn stelling werd al snel beter en nadat ik een kwaliteit en 2 pionnen voorkwam, gaf hij op toen ik de dames kon afruilen. Het was 15:15 uur, dus stand 1–0. Alle tijd dus om de 3 uren die restten te gebruiken om een verslagje te maken. De belangrijkste gebeurtenissen zet ik hieronder op een rij:
Om 16:00 uur probeert Hans te forceren op f4 maar komt er niet goed uit. Tim staat gewonnen, speelt het heel goed. Om 16:10 uur Tim wint, stand 0–2. Om 16:20 uur Arno wint na mooie aanval en Gilbert geeft op. Stand 1–3. Om 16:30 uur heeft Jan remise aangeboden en dat wordt aanvaard. Stand 11/2–31/2. Om 16:40 uur: Ed weet met herhaald schaak geven tegenstander tot remise te dwingen. Stand 2–4. Om 16:50 uur helaas moet Hans opgeven, het lukte niet vandaag stand 3–4.
Dus na start om 13:00 uur, om 15:15 uur eerste winstpartij, bord 3 Marcel wint, stand 0–1.
En toen lag alle last op de schouders van Rob op bord 1, hij zou remise moeten zien te halen. Maar toen hij op de d-lijn de tegenstander liet doorschuiven keken de Veldhovenaren steeds moeilijker, het zou zwaar worden nog remise te halen. Rob speelde het vanaf dat moment erg goed en vocht voor wat hij waard was, maar om 18:05 moest hij helaas opgeven, eindstand 4–4. Toch enigszins teleurgesteld terug naar Veldhoven, we hadden moeten winnen.
Om 15:30 uur was bij Rob een gelijke stand, misschien klein beetje nadeel. Tim staat positioneel sterker, tegenstander probeert het dicht te houden, doorbraak op g4 dreigt. Arno staat iets beter, iets gemakkelijker, maar kan nog alle kanten op. Bij Gilbert: moeilijk spel, tegenstander heeft lopers goed staan. Hans vrij gelijke stand. Jan heeft iets sterkere loper maar verder nog gelijk en tenslotte bij Ed staat tegenstander positioneel denk ik iets beter. Om 15:45 uur Ed staat gelijk, Jan iets beter, Hans komt er niet goed 4
De individuele uitslagen:
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8.
De Kentering 1 Stan Heijmans (1991) Hans van Eijk (1679) Luc Seuter (1576) Wilbert van Eijk (1582) Mike Kroon (1864) Martie van der Sanden (1647) Ton Wouters (1661) Johan Knuvers (1508)
– – – – – – – – –
Veldhoven 2 Rob van de Voort (1974) Tim van Hellemont (1903) Marcel Laarhoven (1794) Arno Eli¨ens (1914) Gilbert Leentjens (1829) Hans Brave (1787) Jan van de Munckhof (1727) Ed Vrees (1645)
Veldhoven 3 – WLC 3
4–4 1–0 0–1 0–1 0–1 1–0 1–0 1/2–1/2 1/2–1/2
Albert de Visser
Nee. . . Dit is niet gesimuleerd! SOIGNEURS!. . . gingen er nog eens twee pionnen af, waarna Peter het snel voor gezien hield.
Nu we onze eventuele kampioensaspiraties weer overtuigend voor een seizoen in de kast hadden kunnen zetten werd het tijd om toch tenminste degradatie te gaan afhouden. WLC had de eerste twee ronden gewonnen, maar diende toch als medewerker aan onze aangepaste ambitie gezien te worden.
Ik kreeg bij deze stand een remiseaanbod. Eerder had ik verzuimd tegen deze jeugdige speler de stand op het bord vanuit de opening al gelijk te trekken, maar in tweede instantie lukte dat alsnog. Op winst spelen was ook weer zoiets en gezien de stand op enige andere borden ging ik maar akkoord. Bertus had namelijk eerder een pion weggegeven, maar wist die weer terug te veroveren, waarna hij er voor de moeite meteen een kwaliteit en nog een pion bijkreeg. Met deze voorsprong op zak kregen we nog twee remises aangeboden. Nol was op knappe wijze een pion voorgekomen, maar kwam er tot zijn leedwezen toch niet doorheen. Ger nam meteen hierna ook remise aan. Voor zover ik er iets van begreep is deze partij nooit uit evenwicht geweest.
Op personeel vlak kan gemeld worden dat Henk dit weekend wat veel afspraken had staan. Voor hem was Nol bereid opnieuw zijn opwachting te maken. De tegenstander meldde tevoren al zijn vaste eerste bordspeler te hebben moeten afstaan aan hun tweede team. Aldaar bleek hij te verliezen van onze Arno, met de wijsheid van achteraf geen goede beslissing dus. Rolf bracht een voorzichtig halfje binnen tegen ons oud-clublid Ren´e van den Bosch. Spanningen op de damevleugel kostten een pionnetje, maar een doorgebroken vrijpion was voldoende om de overgebleven zware stukken bezig te houden. Meteen hierna kon Jos een heel punt melden. Op ouderwetse wijze had hij vanuit de opening de tegenstander, die duidelijk de ins- en outs van het hem voorgeschotelde gambiet niet doorhad, mogen opvegen. Vervolgens verongelukte Peter. Lange tijd leek hij af te wikkelen naar een potremise stelling, maar ergens mocht het vijandelijke Paard een pionnetje meesnoepen. Even later
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8.
Veldhoven 3 (1651) Pieter de Visser (1807) Ger Dietvorst (1668) Albert de Visser (1713) Bertus Pals (1650) Jos Lankreijer (1623) Nol Heinemans (1635) Peter Huizen (1544) Rolf Bennik (1571)
– – – – – – – – –
Aan Pieter om het beslissende halfje te scoren. Dat zat er inmiddels wel in. Ook hier was pionwinst de opmaat tot meer. Ook in zijn geval gaf de tegenstander van schrik een kwaliteit weg. Na nog wat ruilen ging het overgebleven Paard op zoek naar moeilijkheden. Die vond het ook, want al dra kon het edele dier geen kant meer op. Een heel punt voor Pieter dus en onze eerste overwinning van het seizoen. Volgend jaar deze lijn maar voortzetten.
WLC 3 (1541) Arno de Man (1574) Hans Baijens (1636) Charlie Tang (1613) Aard Daanen (1687) Jan Logtenberg (1392) Wim Lucassen (1512) Aurel Macias (1440) Ren´e van den Bosch (1473)
5
5–3 1–0 1/2–1/2 1/2–1/2 1–0 1–0 1/2–1/2 0–1 1/2–1/2
De Kentering 2 – Veldhoven 3
Albert de Visser
Zeg Bellefleur... Heb je nog leuke dingen gekocht in de stad?
een andere, wel reglementaire zet diende te doen. Dat werd een eenvoudige 0–0. Ergens is er voor Piet later een Loper verloren gegaan in al dit geweld. Daar wist zijn tegenstander wel raad mee.
Door diverse omstandigheden misten we drie vaste spelers, namelijk Pieter, Bertus en Henk. Rolf kon eigenlijk ook niet op zaterdag, maar zag nog wel kans om vooruit te spelen. Gelukkig vonden we goede vervanging in de personen van Nol, Piet en Berrie, die zijn debuut maakte in de NBSB.
Gelukkig kon Nol nog wat terugdoen. De eerste keer dat ik ging kijken stond hij al een pion voor, de keer De door Rolf vooruit gespeelde wedstrijd leverde daarna was er een kwaliteit bijgekomen en de derde een nul op. Zijn relaas meldde een goede heen- keer stond er een onhoudbare pion bijna aan de overreis, vriendelijke ontvangst (met koffie) en een ruime kant, waarna hij een verdiend punt kon bijschrijven. (schaak-)zaal goed gescheiden van het caf´e (met bilJos vergaloppeerde zich in zijn aanvalsdrift, wat een jartend gezelschap). Rust heerste. Het tempo werd kwaliteit kostte. Ergens kreeg hij de gelegenheid om aangepast naar het gebruikelijke tempo bij de interne te vluchten in een eindspel met een pion minder, maar competitie. Lopers van verschillende kleur, dat terecht remise geHoewel alle externe factoren in orde waren, is het geven werd. Jos kwam hiermee goed weg. Rolf dus niet gelukt om de partij tot een goed einde te brengen. Overschatting van zijn mogelijkheden op Het wachten was op Peter, van wie alom een punt verwacht werd nadat hij koeltjes een stuk ge¨ıncasseerd de Damevleugel door een Paard daar naar voren te spelen kostte, na een door hem niet voorziene Da- had dat zijn tegenstander in de aanval meende te moeten stoppen. Die aanval sloeg niet door en Peter mezet van zijn tegenstander, enige zetten later een kon in de contra-attaque. Even zag hij een vuiligLoper tegen twee pionnen. heid (assehoos vermoedelijk) over het hoofd, wat een Ondanks dat daar een vrijpion bij was, heerste het Dame tegen Toren kostte. Uiteindelijk gaf de murwwitte Loperpaar zodanig over de velden, dat er ten- gebeukte opponent een eindspel met twee pionnen slotte een stelling resteerde, waarin opgeven de enige meer en vijandelijke Dame tegen twee Torens remise, overgebleven optie was. waarmee ook Peter goed wegkwam. Op de zaterdag zelf konden we na een al even goede heenreis constateren dat De Beer inderdaad een beregezellig caf´e was. In plaats van biljarten werd er nu vooral aan darten gedaan. Ger had zijn voorbereidingen getroffen en was onder de indruk van de aangename beprijzing van de kroketten. De speelzaal bood alle fysieke ruimte voor de op dit punt meest verwende speler. Slechts het kraken van de schoenzolen na toiletbezoek kan deze speler gestoord hebben.
In de tussentijd had Ger een remiseclaim te verwerken gekregen op grond van vermeend driemaal dezelfde stelling. Ger had eerder erg goed gestaan met een pluspion en mooi aanvalsspel, maar liet vervolgens de stelling vervlakken. Ten tijde van de claim was er al geen doorkomen meer aan, maar gezien de stand wees Ger de claim af, waarna de scheidsrechter er ook hier aan te pas moest komen en Ger nog even kon doormodderen. Meer dan remise was er echter niet meer van te maken. Evengoed een knappe presDesalniettemin werd onze achterstand ras groter. tatie van Ger. Berrie bleek niet opgewassen tegen de routine en geslepenheid van ons oud clublid Jan Arts en moest met Toen kon ik mijn partij ook gerust remise geven. een Toren minder opgeven. Planloos spel van mijn kant en r¨ ucksichtslos ruilen van mijn tegenstanders kant hadden tot een volstrekt Piet ruilde op ingenieuze wijze diverse stukken, wat niet te winnen stelling geleid. Toen ik toch nog een hem op veel bekijks kwam te staan. Nog meer bepoging deed kostte dat een stuk. Een vermeend eeukijks trok de partij toen de heer Kranenbarg lang wig schaak mechanisme bleek niet te werken, maar wilde rokeren over een door een zwart Paard gedekt dat had mijn tegenstander gelukkig niet door, waarveld. Beide opponenten wisten niet goed wat hiermee mee ook ik goed wegkwam. aan te vangen. Voor Piet pleit dat hij niet van de gelegenheid gebruik maakte om meteen een kwaliteit te Een nederlaag dus waarop niets valt af te dingen. veroveren middels b2×d1, maar na scheidsrechter- De laatste drie ronden zullen we nog serieus aan de lijk ingrijpen werd terecht besloten dat wit een on- slag moeten om degradatie af te wenden. Dit team reglementaire zet had uitgevoerd en dat de witspeler is gelukkig tot veel meer in staat dan deze ronde is derhalve met het aangeraakte stuk (de Koning dus) getoond.
N
6
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8.
De Kentering 2 (1546) Ton Snoeren (1860) Paul Willemen (1490) Arjan Gras (1486) Peter Zijderveld (1355) David Bruggeman Hans Kranenbarg (1535) Jan Arts (1575) Hans Fagel (1518)
– – – – – – – – –
Veldhoven 3 (1612) Ger Dietvorst (1658) Albert de Visser (1725) Jos Lankreijer (1631) Nol Heinemans (1641) Peter Huizen (1520) Piet Roos (1558) Berrie van de Logt Rolf Bennik (1549)
Veldhoven 3 – ODI
5–3 1/2–1/2 1/2–1/2 1/2–1/2
0–1 1/2–1/2
1–0 1–0 1–0
Peter Huizen
Broeva, Haro! Het hele derde team van Veldhoven heeft van ODI gewonnen. Het h´ele derde team? Neen, helaas niet. Een van de Veldhovenaren “gunde” zijn tegenstander een halfje. Het was de enige spannende partij van de wedstrijd. Onze teamgenoot, die ik verder niet met naam en toenaam zal noemen, wist niet veel te bereiken in de opening, en overschatte in het vervolg zijn kansen schromelijk. Resultaat: een totaal verloren eindspel. Gelukkig voor hem overzag zijn tegenstander een eeuwig-schaakmechanisme. Opgelucht registreerde hij de remise. De opluchting verdween en werd vervangen door gˆene, toen bleek dat al zijn medespelers wel hadden weten te winnen.
van zijn tegenstander op en Bertus won veel materiaal door een batterij op de e-lijn. Pieter won een stuk (of het werd gewoon weggegeven, dat weet ik niet) en won zonder veel moeite. Henk stond al snel een stuk voor, maar het duurde nog lang voor het punt binnen was. Er was nog even een paniekmomentje: er dreigde even mat achter de paaltjes, wat tot stukverlies kon leiden. Henk wist dat gevaar te bezweren en won. Van de partijen van Albert, Rolf heb ik niet veel meegekregen. Het leken allemaal gelijk opgaande partijen te zijn; hoe hier de punten zijn binnengehaald heb ik niet gezien.
Het was dus bepaald niet spannend. Behalve de hierboven beschreven wanprestatie werd er geen spaan Ik had me inmiddels aan de bar genesteld met mijn heel gelaten van het geplaagde ODI. Al snel rolden eerste pilsje. de winstpunten binnen: Jos blies de koningsstelling
Veldhoven A – De Stukkenjagers D
Hans Brave
Blackmar-Diemer en emoties speelde. Gilbert moest eigenlijk tegen Ferry spelen. Hij kwam doornat bij D’n Bond en Ferry bleek afgezegd te hebben. Nu kon hij toch nog een echte partij schaken. Kortom iedereen blij.
In dit lange verslag wil ik ingaan op het BlackmarDiemer gambiet en natuurlijk op de wedstrijd zelf, vooral het staartje dat vol emoties zat. Iedereen die op 1. d4 d5 antwoordt moet iets weten wat te doen na 2. e4. Als je Frans of Caro-Kann in je openingsrepertoire hebt, kun je met 2 . . ., e6 of 2 . . ., c6 hiertoe overgaan. Maar leuk is het ook de gambiet handschoen op te pakken.
In een vrijwel lege zaal, naast Rolf tegen Bertus was er alleen de partij Henk tegen Arno nog, hadden Huub en ik de tafels in de buurt van de verwarming gezet, want naast dat D’n Bond zijn drankprijzen verhoogd had, had het ook de kosten verlaagd door de verwarming wat lager te zetten en van schaken wordt je nu niet echt warm, behalve dan als de emoties oplopen . . .
Donderdag 26 februari stond de thuiswedstrijd voor de avondcompetitie tegen De Stukkenjagers D op het programma. Een team samenstellen was geen probleem, ik had zelfs mensen over. Bertus speelde liever zijn wedstrijd voor de interne competitie tegen Rolf, Jan van de Munckhof kwam het niet slecht uit dat Robbie graag wilde spelen, want hij had het druk met zijn werk en Marcel besloot op het laatste moment zijn zwaar bevochten wit-bord te ruilen met Gilbert om voetballen te kunnen kijken, ik geloof dat PSV
Het maakt bij de tegenstander altijd een wat vreemde indruk zo’n grote zaal die dan vrijwel leeg is. Last van lawaai van de schakers hadden ze dus niet, wel was er veel rumoer van de toneelgroep die geloof ik een ruzie aan het instuderen waren. Maar het oefenende koortje gaf een mooi achtergrond geluid. En uit de 7
barruimte klonken de bekende voetbal geluiden, af den van De Kentering waar ik ook Blackmar-Diemer en toe versterkt door commentaar van de kijkers ver- voorgeschoteld kreeg (speelt iedereen dit tegenwoormengd met allerlei kreten tijdens het vluggeren. dig?) en zette toen eveneens met 4 . . ., e3 voort. Bij Huub en Rob als ik me goed herinner kwam een fianchetto systeempje op het bord en bij Gilbert en mij kwam Blackmar-Diemer op het bord, dat maak je toch niet snel mee. Gilbert met wit beantwoordde de Scandinavische verdediging (1. e4 d5) met 2. d4 en dus had je met zettenverwisseling—normaal 1. d4 d5 2. e4—een Blackmar-Diemer gambiet. Op mijn bord kwam deze in normale zetvolgorde op het bord. Op beide borden werd de pion geslagen: 2 . . ., d×e4. Je kan met zwart in plaats van slaan ook overgaan tot Frans met 2 . . ., e6 of naar een Caro-Kann met 2 . . ., c6. Was dit bij Gilbert gebeurd dan had je een Scandinavische verdediging die overgaat in BlackmarDiemer en vervolgens in een Caro-Kann en dat allemaal 2 zetten! Op beide borden gebeurde dit dus niet en kwamen we met 2 . . ., d×e4 gevolgd door 3. c3 f6 4. f3 in de echte Blackmar-Diemer terecht. Overigens was het oorspronkelijke idee van Armand Blackmar uit New Orleans om meteen op de derde zet f3 te spelen. Zwart heeft nu echter nu het sterke 3 . . ., e5! De Duitse meester Emil Josef Diemer kwam met de versterking 3. c3 f6 (overigens kan zwart nu met 3 . . ., e5 het zogenaamde Lemberger tegen gambiet spelen wat hem na 4. ge2 c6 5. e3 e×d4 6. ×d4 f6 zowel na 7. b5 d7 8. 0–0 b4 als na 7. ×c6 ×d1 8. ×d1 b×c6 een klein plusje geeft) en nu 4. f3 wat het Blackmar-Diemer gambiet is gaan heten. Overigens is nu 4 . . ., e5 niet goed meer, na 5. d×e5 staat het zwarte paard aangevallen en moet na 5 . . ., ×d1 6. ×d1 terug naar d7 of g8.
Mijn lager rating gekwalificeerde tegenstander kreeg toen eenvoudig goed spel en de pion op f3 bleek zo slecht nog niet te staan. Het ging aldus verder: 5. ×e3 e6 6. d3 c6 7. ge2 a6 (om ongestoord d6 te kunnen spelen, een beter plan is 7 . . ., b4 8. c4 bd5 9. f2 e7 met gelijkwaardige stelling) 8. a3 d6 (het zwarte plan klopt niet, de loper kan namelijk ook via e4 met het paard aangevallen worden. Daarom is e7 hier beter. En ja of de pion op a6 daar nu zo nuttig staat?) 9. e4 d5 (Beste zet is hier 9 . . ., e7 Grrrr.) 10. ×d6 c×d6 11. d2? (Hier moet wit 11. f2 spelen en staat goed na bijvoorbeeld 11 . . ., b5 (tegen c4) 12. 0–0 0–0 13. b3 b4 14. e4.)
B B B N B
N
N
N
Q
R
Q
N N B B
B
N
B B
B
N
N N N
B
B
rZblkZ0s ZpZ0Zpop pZnopZ0Z Z0ZnZ0Z0 0Z0O0Z0Z O0ZBZPZ0 0OPANZPO S0ZQJ0ZR
N N
N N
B N B B
B
Bd2? 11 . . ., Qh4?! (Beter is 11 . . ., N×d4 om na slaan met 12. N×d4 met 12 . . ., Qh4 het stuk terug te
K
Stelling na 11.
rmblka0s opo0opop 0Z0Z0m0Z Z0Z0Z0Z0 0Z0OpZ0Z Z0M0ZPZ0 POPZ0ZPO S0AQJBMR
Blackmar-Diemer gambiet (1. d4 d5 2. e4 d×e4 3. c3 f6 4. f3)
winnen. Ik heb hier over nagedacht maar uiteindelijk afgekeurd vanwege de tussenzet 12. c4 en na 12 . . ., b6 13. ×d4 h4 14. g3 ×d4 15. c3 e3 16. e2 en er dreigt d4 met stuk winst maar natuurlijk ook ×g7 of ×d6. 12 . . ., ×e2 13. c×d5 is ook niets want het zwarte paard kan niet terug naar d4 vanwege a4. Maar zwart heeft beter! Na 12. c4 h4! En nu gaat 13. g3 niet vanwege 13 . . ., ×f3 14. f2 en f6. Wit moet nu dus met 13. f1 voortzetten 13 . . ., ×e2 14. ×e2 e7 en wit heeft net niet voldoende compensatie voor de pion.) 12. g3 f6 13. e4?! (Na gewoon 13. 0–0 0–0 14. c4 de7 15. c3 staat wit iets prettiger.) 13 . . ., 0–0 Het was uiteindelijk een gelijkwaardige stelling geworden. Uiteindelijk verloor ik de partij.
Nu kan zwart het offer aannemen door op f3 te slaan of met f5 zijn pluspion verdedigen. Je kunt ook met 4 . . ., e3 de pluspion meteen weer terug geven met het idee dat dan de pion op f3 slecht staat. Dit laatste deed Gilbert zijn tegenstander. Ik koos voor 4 . . ., f5. Ik had slechte herinneringen aan mijn vorige externe competitie partij tegen Martie van der San-
Terug naar het Blackmar-Diemen gambiet. Na de bovenstaande partij heb ik thuis wat theorie over dit gambiet bekeken. Inderdaad is 4 . . ., e3 wat slapjes. Je geeft zonder strijd de pion terug. Ik zag dat je met 4 . . ., f5 het wit wat moeilijker maakt de pion terug te winnen zonder in allerlei complicaties verzeild te raken. Een goede mix dus tussen het gambiet aanne-
N
Q
N K
N
N N
B
N
B
Q
B
B
8
B
K
B
Q
Q
B
B Q
Q
N
Q
N
Q
B Q
N
Q B N
B
men en meteen je pluspion weg doen. De computer ×e7 inlassen en dan 12. b5 spelen. 12 . . ., c6 13. waardeert 4 . . ., e×f3 en 4 . . ., f5 als evenwaardig. a4 d3 14. c×d3 b4 15. d2 ×a4 met groot Na 4 . . ., e×f3 5. ×f3 heeft zwart een hele rits aan voordeel voor zwart) 10 . . ., c6 (Wildwest liefhebbers goede voortzettingen: c6, e6, f5, g6 en g4. gaan voor 10 . . ., 8c6 11. 0–0 ×c2 11. g5! wit krijgt een gevaarlijke aanval. 11 . . ., ×d4 12. h1 Ik laat dit even rusten en wil wat meer ingaan op e7 13. ×f7 f8 14. ×e6 d7 15. ×d7 ×d7 4 . . ., f5—in de literatuur ook wel bekend als de 16. b1 2d4 en Fritz geeft zwart een klein plusje) Weense verdediging—omdat dit wit niet helemaal in 11. a4 d3 (Na 11 . . ., a5 komen we weer in het de kaart speelt. Wit heeft nu 5. g4 of 5. f×e4 als wilde westen terecht met 12. 0–0 ×a4 13. b3 b5 belangrijkste voortzettingen, beide worden door de 14. g5! ×c2 15. ×f7 en nu heeft zwart nog d5 computer weer gelijk gewaardeerd. Na 5. g4 kan wit 16. b1 (16. ×h8 ×a1 17. ×h7 d7 is wat bede pion snel terugwinnen met 5 . . ., g6 6. g5 (na 6. ter voor zwart) d7 17. ×h8 f6 en Fritz vindt h4 h6 wint wit de pion niet meer terug en heeft nauhet gelijk staan.) 12. c×d3 a5 13. d2 ×a4 welijks compensatie) 6 . . ., d5 7. ×e4 (natuurlijk geeft zwart wat voordeel. niet 7. f×e4? vanwege 7 . . ., ×c3 8. b×c3 ×e4) 7 . . ., e6 Nu heeft wit keus uit h4 of c3 of c4. Wit In de partij ging ik voor de lange rokade maar verwil de witte dame op b3 hebben om b7 onder vuur loor mijn f7 pion. Mijn e6 pion dreigde er ook nog te nemen. Na 8. h4 antwoordt zwart het beste met af te gaan waarna mijn stelling zou instorten. Geluk8 . . ., c6 9. h5 f5 10. e2 d7 en 0–0–0. Na 8. kig kon ik via wat penningen zijn pion d4 veroveren. c3 heeft zwart de keuze uit 8 . . ., h6 bijv. 9. b3 Wit verzuimde nu af te wikkelen naar redelijk gelijk b6 10. h4 h×g5 11. ×g5 e7 12. h3 a5 of 8 . . ., eindspel en kreeg nu een onhoudbare aanval over zich c6 met bijvoorbeeld 9. b3 b6 10. h4 e5! 11. heen waarna het snel afgelopen was. d×e5 e7 12. d2 0–0–0 beide met licht voordeel voor zwart. 8. c4 tenslotte b6 en dan bijv. 9. c5 Gilbert, naast me op bord 4, had in zijn BlackmarDiemer met wit snel materiaal gewonnen en had bod5 10. a4 d7 met ook een klein plusje voor vendien ook een doorslaande aanval. Hij was als eerzwart. ste klaar. Snel volgde een remise bij Huub zodat de Als wit op zet 5 voor het wat saaiere 5. f×e4 kiest, match met 21/2–1/2 al gestreden was. Robbie was als zoals mijn tegenstander deed, dan speel je met zwart enige in de zaal nog bezig met zijn partij. Ook hij 5 . . ., ×e4 6. f3 (na 6. d3 ×c3 7. b×c3 stond positioneel gewonnen. Hij dreigde pion e6 van ×d3 8. ×d3 e6 heeft wit wel wat maar niet vol- de tegenstander te winnen en de hele stelling op te doende compensatie voor de pion) 6 . . ., ×c3 en nu blazen. Erik vond nog een taaie verdediging. Hij gaf kan wit kiezen uit 7. ×f5 (de partijvoortzetting) of zijn dame voor een loper en een toren, kon zijn pion 7. b×c3 (7. ×b7 kan niet vanwege e4 en 7. ×c3 op e6 behouden en had bovendien een sterk paard op is te slap) Op 7. b×c3 kun je het beste de pion terug- d4. Het leek, ondanks de vele stukken die nog op het geven met 7 . . ., e6 (hoewel 7 . . ., c8 ook speelbaar bord stonden, op een soort vesting. Hij had echter is) 8. ×b7 d7 waarna wit zijn c2 pion dekt met wel veel tijd gebruikt. Robbie met veel meer tijd op 9. d3 na ×d3 10. c×d3 c5 heeft zwart weer een de klok ging puzzelen hoe de zwarte stelling te breklein plusje. In de partij volgde dus 7. ×f5 e6 8. ken was. Doch Erik verdedigde zich goed al kostte h3 (8. d3 is nauwkeuriger) 8 . . ., d5 9. f3? dat wel van zijn spaarzame minuten die hij nog over d7?! In plaats van een stuk te ontwikkelen had ik had. Uiteindelijk vond Robbie een matje althans zo moeten profiteren met 9 . . ., b4! leek het want op het moment suprˆeme gaf hij een waardeloos schaakje in plaats van met de toren een ondekbaar mat op de onderste lijn te forceren. Dit mat was nodig omdat Erik ondertussen ook een gevaarlijke aanval op de witte koning had staan. Hij had een gedekt paard op g3 tegenover g1 en pionnen g2 h3. Hij dreigde f1 h2 h1 Het enige wat Robbie nog kon doen was zijn dame te offeren voor de toren en zo kwam hij een stuk achter in een en een stuk verloren stelling. Het was + tegen of wat pionnen. Alleen had Erik geen tijd meer, hij had nog slechts 20 seconden. Hij bood remise aan, maar Robbie weigerde dit! En nu komen we in het emotionele gedeelte van het verslag terecht.
B B
N
B
B
B
N
N
N
B N
B
B
N Q B B N N Q N Q B N N Q Q N
B
Q
Q
Q
Q
Q N
B
Q
Q
B N B Q
N B
N
R B N R
Q
N Q N N N Q K N R Q Q Q K N N Q Q Q N N Q N N Q N N N N Q B Q
Q
N
Q N
Q
N
rm0lka0s opo0Zpop 0Z0ZpZ0Z Z0Z0Z0Z0 0m0O0Z0Z Z0Z0ZNZQ POPZ0ZPO S0A0JBZR
R K R NB
Nb4! 10. Bb5 (Wit kan hier 10. Bg5 Be7 11. B×e7
K
N
De wedstrijd kreeg een vervelend staartje. Robbie snelde met zijn koning naar voren om nog wat pionnen mee te pikken maar qua stelling was het een
Stelling na 9 . . .,
9
verloren zaak. Toen er nog 6 seconden over waren wilde zijn tegenstander remise claimen en de klok stil zetten. Hij deed dit laatste echter niet en drukte in plaats daarvan Robbie’s klok in. Robbie drukte meteen weer zijn klok in want zijn tegenstander was aan zet. De vlag viel en er barstte een discussie los. Ik, als wedstrijdleider, heb toen Frans erbij gehaald want die heeft veel verstand van de details van de reglementen. Het werd echter zo’n gekakel dat zelfs Frans er niet tussen kwam. De claim bestond hierin dat zijn tegenstander vond dat Robbie geen winstpoging deed en alleen doorspeelde om hem door z’n tijd te drukken.
mijn tegenstander die ook veel details van het reglement kende, was het daar helemaal mee eens, en ook de teamleider van Stukkenjagers D. Zodat Erik helemaal alleen stond. Toen werd het erop gegooid dat Robbie verhinderd had dat de klok stilgezet kon worden, hij zou de klok een beetje naar zich toe hebben getrokken. Ook nu weer veel discussie maar uiteindelijk was iedereen het er wel over eens dat het nooit zodanig geweest was dat het indrukken van de stop toets onmogelijk was. Uiteindelijk heb ik dan maar een 1 voor Robbie genoteerd en na wat tegensputteren van Erik heeft de teamleider van Stukkenjagers D toch maar het formulier ondertekend. Iedereen had Erik vond het bovendien erg onsportief de remise niet er uiteindelijk wel vrede mee behalve Erik. Hoewel aan te nemen, maar dat is natuurlijk geen criterium hij er ook weer geen werk van wilde maken. voor de geldigheid van de claim. Deze claim was onterecht, want weliswaar stond Robbie een stuk ach- Robbie vond dat claimen en relschoppen tijdens de ter, maar er was nog genoeg te beleven op het bord partij juist onsportief gedrag van zijn tegenstander zodat ook winst voor Robbie hoewel niet waarschijn- was. Als je te weinig tijd over hebt dan verlies je de lijk maar wel nog heel goed mogelijk was. Kienfong, partij op de klok, dat hoort erbij.
1. 2. 3. 4.
Veldhoven A (1905)
–
De Stukkenjagers D (1844)
Huub Schenning (2030) Rob van de Voort (1974) Hans Brave (1787) Gilbert Leentjens (1829)
– – – –
Reinier Jaquet (1921) Erik Dignum (1936) Kienfong Lie-Kwie (1831) Jan Otten (1690)
Schaakfestival Groningen
31/2–1/2 1/2–1/2
1–0 1–0 1–0
Pieter de Visser
Beware of darkness Met een dringende oproep van de redacteur in mijn mailbox dan toch maar een verslagje over Groningen, ondanks vervaagde herinneringen en verdwenen bonnetjes. Overigens zijn zojuist wel mijn aantekeningen van het afgelopen tienstedentoernooi opgedoken. Zo vlak voor de deadline, dat kan geen toeval zijn, hier zit ergens een kracht achter. . . Ook in 2014 werd het compactgedeelte van het Groninger schaakfestival onveilig gemaakt door een Veldhovense delegatie. Deze keer waren we erin geslaagd Bart mee te lokken; de combinatie bier en schaken bleek voor hem een te sterke verleiding. Verder waren oudgedienden Frans, Peter en Pieter van de partij. De heenreis op tweede kerstdag verliep voorspoedig, en daar kwamen we goed mee weg. De dag daarna werd een groot gedeelte van Nederland geteisterd door zware sneeuwval, en stond het verkeer rond Eindhoven grotendeels vast. Zo werden we (en vooral onze chauffeur) beloond voor het niet nemen van een bye in de eerste ronde. Opvallend op de heenreis was nog dat Waanders het tegenwoordig zonder slogan probeert.
digheden die de zuidelijke provinci¨en teisterden, gingen deze keer aan Groningen voorbij, maar het was wel plaatselijk glad. E´en van de deelnemers aan het toernooi kwam bij het verlaten van de speelgelegenheid ongelukkig ten val, en brak daarbij het een en ander. Dit was aanleiding voor de toernooidirecteur om ons te waarschuwen voor de gevaren van avondlijk Groningen: “it can be dark outside”. Over naar het schaken. De traditie wil dat de Veldhovense deelnemers een vracht ratingpunten achterlaten in Groningen. Frans en Pieter hielden zich daar keurig aan. Bart bleek hier echter niet van op de hoogte, en eindigde achter twee FM’s op de gedeeld derde plaats; een mooie prestatie! Ook Peter week af van de traditie, maar dat werd ongetwijfeld veroorzaakt door de wetenschap dat een te groot ratingverlies hem in de horror van de kindertjesgroep zou doen belanden.
Na zo’n twintig jaar Weeva of v.h. Weeva kozen we deze keer voor een ander hotel: Hampshire. Zoals bekend heeft Hampshire twee vestigingen in Groningen: Hampshire Plaza aan de rand van de stad, en het Hampshire Hotel aan de rand van het centrum. Eerst maar uitleg over het citaat. De weersomstan- Wij kozen natuurlijk voor het laatste. Echter, toen 10
wij daar aankwamen bleek onze reservering niet doorgekomen, maar bleek er ook nog een derde vestiging te zijn, iets verderop, waar wij dus wel gereserveerd hadden.
door ons ook enkele minder vleiende woorden gesproken. Dankzij taxi kwamen we toch op tijd in de speelzaal. Al met al beviel dit hotel ons inderdaad beter dan v.h. Weeva.
Na zo’n twintig jaar Weeva of v.h. Weeva kozen we deze keer voor een ander hotel: Hampshire. Zoals bekend heeft Hampshire drie vestigingen in Groningen: Hampshire Plaza aan de rand van de stad, het Hampshire Hotel aan de rand van het centrum, en het Hampshire City Hotel iets verderop. Wij kozen natuurlijk voor het laatste. Dit hotel heeft zijn eigen parkeergarage, wat heel gemakkelijk is, behalve als andere hotelgasten hun auto zo parkeren dat wij er niet uit kunnen, en zo onnadenkend zijn hun sleutel niet bij de receptie af te geven. “Onnadenkend” is dan wel een vriendelijke qualificatie, en er werden
Wat eten betreft hielden we het deze keer bij vier eetcaf´es: drie bekende en ´e´en (voor ons) nieuw. De Vestibule had wederom het beste eten, De Stadstuin de meeste kerstmutsen. Qua drinken hielden we het bij onze favorieten in de Kleine en Grote Kromme Elleboog. In het negenrondige toernooi deden ook nog twee clubgenoten mee. Gilbert haalde een klein plusje, bij Sourav wilde het helaas allemaal niet zo lukken. Oud-clubgenoot Benjamin Bok werd gedeeld tweede in de hoofdgroep, mede dankzij een overwinning op Tiviakov in de laatste ronde.
Cees de Boorder – Jos Lankreijer
Jos Lankreijer
Q
B
Cees de Boorder (ODI) – Jos Lankreijer (Veld- 17. d2 f5 Wit doet niet veel ( b1 was veel beter!!) en ik heb niet zoveel geduld dus aktie! hoven 3)
R
Q B B
Verwachtingen vooraf dat wij dik van ODI zouden 18. fe1 f4 19. c2 f5 b1 was natuurlijk beter moeten winnen willen we nog wat presteren. Ik was voor Wit ipv deze damezet. het eerste klaar en dat ging als volgt: 20. d2 e4 Dit lokt wel verzwakkingen uit. 1. e4 c5 2. c4 e6 Dit zie je niet dagelijks. e6 om te zijner tijd d5 te spelen leek me wel.
Q B
B
N Nc6 Ik wou bij d5 niet gehinderd worden
3. c3 door e5.
N
4. a3 f6 a3 is een overbodig tempoverlies; normale ontwikkeling.
Nf6
5. d3 d5 d3 is wel iets voor te zeggen maar actief is het niet; nu speel ik wat ik van plan was. 6. e×d5 e×d5 Het ontwikkelt mijn loper op c8.
Ba2 Be7 Gelijk Bd6 is eigenlijk meer mijn stijl. 8. h3 a6 Nb5 samen met Bf4 leek me minder fijn. 9. Nf3 0–0 Normale ontwikkeling. 10. 0–0 h6 h6 vermijdt een later Bg5, was niet echt 7.
nodig.
Ne2 Bd6 Ik wou hem het veld f4 niet geven. 12. Bf4 Qc7 Na de komende afruil kan ik na de 11.
loper c8 te spelen de toren op a8 centreren.
B
Q
13. ×d6 ×d6 14. c3 en ik vond c4 wel OK.
N
21. e5 f3 ×e5 wint een pion maar f3 verzwakt de koningsstelling.
N×f3 B×f3 Het is waarschijnlijk al gedaan. 23. g×f3 R×f3 24. Ng3 N×g3 Ng3 is natuurlijk heel slecht maar na Kg2 en Raf8 geef ik geen stuiver 22.
voor wit.
Be6 Nu gaat d4 komen
R N Rc1 is wel erg passief; N N
15. d4 c4 16. c1 h5 vond ik beter dan e4.
N
rZ0Z0skZ ZpZ0Z0o0 pZnl0Z0o Z0ZpZ0Zn 0ZpObo0Z O0O0ZNZP BO0LNOPZ Z0S0S0J0
R
25. f×3 ×g3 en opgegeven. Deze open koningsstelling is niet meer te houden.
Conclusie: te veel afwachtend spel van wit en normale ontwikkeling van zwart vormt de oorzaak van h5 de nederlaag!
11
Fred van Empel – Stefan Spronkmans
0Z0ZrZkZ ZrZ0ZpZp pO0Z0Z0Z Z0o0Z0Z0 0mPZPZpZ ARZ0O0Z0 0Z0Z0Z0O Z0ZRZ0J0
Fred van Empel (Veldhoven 1) – Stefan Spronkmans (DJC Stein)
N
N B
1. d4 f6 2. c4 e6 3. c3 b4 Het Nimzo-Indisch krijg ik de laatste tijd vaker op het bord.
N
4. e3 0–0 5. e2 d6 In mijn beperkte openingsboekje gaat zwart verder met d5, om na a3 de loper terug te trekken naar e7. Het paard op e2 staat dan een beetje ongelukkig. Maar dit kan natuurlijk ook om e5 voor te bereiden.
B N N Q Q R B R R N N Q
B B N
6. a3 ×c3 7. ×c3 bd7 8. e2 e5 9. 0–0 c6 10. c2 c7 11. b3 e8 12. b2 f8 13. ac1 d7 14. fd1 ad8 15. b4 a6 16. a4 c8 17. 35. d5?! Een uit nood geboren, maar niet ona5 g6 18. a4 e7 19. b5? e4? 20. b×c6 Na gevaarlijk kwaliteitsoffer dat de zaken nog even bij twee zwakke zetten van beide kanten staat wit weer elkaar houdt. iets beter. 35 . . ., ×d5 36. e×d5 c8? Het juiste plan was 20 . . ., b×c6 21. b6 g4 22. a3 ×e2 23. om ruimte te maken voor een opmars van de koning ×e2 c5 24. d×c5 d×c5 25. d5 Wit staat nu met f6. duidelijk beter, het paard op d5 kan niet genomen 37. d6 c6? Nu wordt de stelling onhoudbaar. Misworden. schien bood d6 nog kansen. 25 . . ., a7 26. ×f6 g×f6 27. b2 e5 28. b6 ×b6 29. a×b6 d3 30. b1 b8 31. 38. d7 b8 39. d3 d8 40. d5 ×b6 41. ×c5 e6 Zwart moet zijn toren op de zesde rij b3? b7 33. g4 f×g4 34. f×e4 f3? f5 32. b4 Intussen is het zwart die beter staat. Wit kan houden vanwege mat met g5 / d4. niet nemen op b4 vanwege ×b6 en zwart wint. 42. b4 ×e3 43. a5 ×d7 44. ×d7 g3 45. h×g3 ×g3 46. f2 g4 47. d8 g7 48. c3 h6 49. d4 e4 50. c5 1–0
Q
N B
Q N Q Q N R R N R
B
R
R
N
B B
N
R
Q N R R
B
R R
B R R B K
R
R
R R R R R B B R R K R R K B R
Jan van de Munckhof – Roland Robinson
Jan van de Munckhof
Of, je weet nooit hoe een koe een haas vangt! In mijn vorige verslag heb ik reeds bericht dat in het wedstrijdverslag van Helmond wordt vermeld dat de speler van het (eens) zo roemruchte IVe “een tegenstander was die op papier toch te pakken leek”. Volgens deskundigen is dit bepaald geen irre¨ele gedachte, maar dan zijn de oud strijders van deze teams op zijn sterkst! Indien ik echt niets meer kan bedenken, dan kan ik Engels gaan spelen, en na 11 zetten remise aan gaan bieden. Een wijsheid vanuit een grijs verleden!
der zou vandaag weer beslissend geweest zijn? Vandaag ging het echter wat minder heftig.
Mijn A-pion mocht ver oprukken, waarbij ik bewust niet naar een stukwinst heb gezocht, omdat ik tijdens mijn opmars op de koningsvleugel een paar pionnen had laten instaan. Op het moment dat een torenwinst onafwendbaar was, waarbij ook zijn pionnen er niet doorheen zouden komen, capituleerde zwart. 1–0. Mijn tegenstander wist (gelukkig) niet dat ik Kort samengevat was mijn oordeel over de partij dat tegen HMC 6 eens een partij met ´e´en toren tegen 2 ik na pionwinst niet de sterkste zetten heb gedaan, en pionnen heb verloren. juist op het moment dat mijn tegenstander het initiDe partij: atief naar zich toe wilde trekken, vond hij ook niet de sterkste voortzetting. Kortom: we waren weer terug Jan van de Munckhof (Veldhoven 2; 1707) – op ons gebruikelijke niveau. Roland Robinson (HSC 2; 1780)
N B
B N B B
B
Onze vaste commentatoren hoeven zich meestal niet 1. d4 b5 2. f3 b7 3. g5 f6 4. ×f6 e×f6 echt in te spannen. In dit gevallen kijken zij alleen 5. e3 a6 6. c4 b4 7. e2 e7 8. 0–0 0–0 9. h4 naar de laatste zet, met de vraagstelling: welke blun- (Een paard op f5 lijkt me prettig, mijn tegenstander
12
N
rs0Z0ZkZ Z0a0ZpZp 0ZpZqm0Z o0OpZpo0 0Z0O0Z0Z S0MNOPO0 0O0ZQZ0O S0Z0Z0J0
was verrast door deze zet, ik ook!) 9 . . ., g6 10.
Bf3 d5 11. g3 Nd7
rZ0l0skZ ZbonapZp pZ0Z0opZ Z0ZpZ0Z0 0oPO0Z0M Z0Z0OBO0 PO0Z0O0O SNZQZRJ0
26. b4 (Zo kan het ook!)
Q
×e6 f×e6 (De 26 . . ., f4 27. e×f4 g×f4 28. hierna volgende afwikkeling speelt zwart in de kaart, (Hier had ik de pion op d5 kunnen winnen. Mijn d6 wit dacht gemakkelijk te winnen.) blijft een gevaarlijke zet.) 29. g×f4 h5 30. b×a5 ×f4 31. e5 ×e5 12. c5 c6 (Dit dichtschuiven spreekt me aan. Ik heb 32. d×e5 b2 33. 1a2 ×a2 (Dit geeft mij de 2 paarden, die kunnen springen!) mogelijkheid om gemakkelijk terug te komen.)
B Q N B
Q
R
N
N R
R
N R
N B
N
N N N K R N R
13. a3 a5 14. e2 c7 15. d2 b×a3 16. ×a3 34. ×a2 g6 35. b4 ×e5 36. a6 d7 37. fb8 17. c3 d8 (Zwart zet al zijn stukken op ×c6 ×c5 38. a7 f8 39. a5 d7 40. b5 de damevleugel, waar ze tegen elkaar aan staan te h6 (Op b8 kan ik een stuk winnen tegen 1 pion. Ik kijken.) wil meer.)
R
R Q
N
N
18. fa1 c8 19. g2 (Mijn bedoeling is om met 41. dit paard naar b3 te gaan, om daar de pion op a5 te gaan ophalen.)
N N
19 . . ., f5 20. e1 f6 21. f3 paard is nu halverwege.)
B
N B
Rb7 Ke8
Bc7 22. Nd3 (Mijn Q
Q
22 . . ., a6 23. c1 ×e2 24. ×e2 e6 (Dit biedt voor mij andere mogelijkheden, het paard verandert nu zijn route.) 25.
N
Nd3 g5
N
rZ0ZkZ0Z ORZnZ0Z0 0ZNZpZ0o Z0ZpZ0Z0 0Z0Z0Z0Z Z0Z0ZPZ0 0Z0Z0Z0O Z0Z0Z0J0
42. b8 (Een merkwaardige zet van de koe, de haas weet niet wat hij er mee moet!) 42 . . ., b8.)
R
43 . . ., 44.
13
Ne5 43. Na6 (Het is uit:
N×f3 (Voor de vorm)
Kh1 (Zwart geeft op!) 1–0
dreigt
Nc7 en
