Inhoud. Koerier 1, oktober 2002

Inhoud

8

Ellipsometrie op dunne films Siebe heeft gedurende zijn interne stage bij de groep ETP een aantal diamantachtige koolstoflaagjes mogen maken. Deze laagjes worden onder andere toegepast bij scheermesjes.

11 20

Koerier 1, oktober 2002

WhatÊs in a name Alex, op het moment dat deze Koerier uitkomt voorzitter van het bestuur, stelt zich voor. Ook Edwin, Michael en Erwin volgen hierna zijn voorbeeld.

Pacman en een houten spatel Intropapa Robin wist dat je na de Intro ultragaar bent, dus dat je je best doet om zo fit mogelijk aan de intro te beginnen. Dit was niet echt gelukt, maar dat mocht de pret niet drukken.

28

Een nieuwe opleidingsdirecteur Op 1 september 2002 heeft prof.dr. de Waele Frans Blom opgevolgd als Directeur Opleidingen. In deze Koerier vertelt hij over leuke momenten uit zijn studententijd en over zijn plannen voor de toekomst.

En verder... 2... Redactioneel 3... In Perspectief gezien 4... Mogen wij even STOORen 7... Editorial Shell 12... Wie van de drie? 14... Over tijdmachines en kookwekkers 16... Titel? 19... The ‘sucking beer effect’ 22... Intro 2002 24... De Intro 2002 C O L O F O N

De Koerier is een periodiek, uitgebracht door de studievereniging voor Technische Natuurkunde ‘Johannes Diderik van der Waals’, in samenwerking met STOOR, beide gevestigd aan de faculteit der Technische Natuurkunde van de Technische Universiteit Eindhoven. De Koerier verschijnt zes maal per jaar en is te vinden in de bakken onderaan de trap bij de loopbrug, bij het eerste- en tweedejaars practicum en in de Van-der-Waalskamer. De Koeriercommissie bestaat uit: Kim van Ommering (voorzitter), Rody Brinkhof (STOOR), Arjan Hamelinck, Coen Loermans, Cor Klaasse Bos en Thomas van Gils

Koerier 1, jaargang 43 (2002)

25... 26... 30... 31... 34... 37... 39... 40... 42... 56...

Oplossing Puzzel Editorial Stan Ackermans Instituut Zo kom ik geen meter verder Liften met vleugels W.V.T.T.K. Editorial McKinsey&Company Puzzel Interview met Mark Kempenaars Van der Waals & Arago Activiteitenagenda & Adverteerdersindex

Van-der-Waalskamer: Ng 0.01 Postbus 513, 5600 MB Eindhoven, Tel: (040-247)4379, [email protected]. STOOR-kamer: Kamer Ng 0.04, Postbus 513, 5600 MB Eindhoven, tel: (040-247)4308, [email protected]. Kopij: voor de deadline in het Koerierpostvak op de Van-derWaalskamer of per e-mail naar [email protected] 1e editie, jaargang 43, oktober 2002 De deadline voor Koerier 2 jaargang 43 is: 7 november 2002.

1

ACTIVITEITEN

REDACTIONEEL

IN PERSPECTIEF GEZIEN

Redactioneel

door Kim van Ommering

oe heb ik ooit kunnen verzinnen dat de deadline voor deze Koerier wel anderhalve week voor de wisseling mocht komen? Tja, het is wel de beste optie, want dichterbij de wisseling is echt niet meer leuk, en meer naar voren is veel te dicht bij de vakantie.

H

Maar rustig is anders, vooral nu de BuEx ook drie collegeweken weg is geweest en wij het dus in het bestuur met z’n viertjes hebben moeten bolwerken. Gisterenavond zijn onze missende drie teruggekomen na een lange en zware reis, nog onwetend over het feit dat de komende week nog veel zwaarder gaat worden. Vandaag rusten ze nog een dagje uit, maar vanaf morgen tot en met de wisseling wordt het full-time, dag en nacht, keihard bikkelen.

REDACTIONEEL

door Thijs Meijer

en nieuwe jaar is weer begonnen, nieuwe eerstejaars hebben een leuke INTRO gehad en als deze Koerier uitkomt hopelijk ook een leuk P-kamp. Ik hoop dat iedereen na een goede zonnige vakantie klaar is voor een nieuw collegejaar, met hopelijk veel leuke Van-der-Waalsactiviteiten.

E

Ook ik ben nieuw in deze column. Aangezien Thijs Knaapen samen met nog 23 andere studenten op Buitenlandse Excursie in Rusland is, neem ik zijn taken waar. De BuEx-gangers hebben vakantie en studie samengevoegd in de studiereis. Volgens de berichten hebben ze een erg leuke en leerzame tijd gehad in achtereenvolgens Helsinki, St. Petersburg en tenslotte in Moskou. Thijs Knaapen laat zich groeten vanuit Rusland :

En o ja, deze Koerier moet ook nog af. Gelukkig hebben een aantal mensen mij hierbij geholpen door stukjes te schrijven, zodat ik dat allemaal niet zelf hoefde te doen. Zo hebben een stel Introgangers uitgebreid hun belevenissen beschreven voor zover ze die nog wisten… Ook hebben een aantal kandi’s ...nog onwetend over het feit zich voorgesteld deze Koerier (bestuursleden tegen dat de komende week nog veel de tijd dat de Koerier uitkomt). Carolien en zwaarder gaat worden Benjamin waren zo laat met hun stukje inleveren dat ik ze nog steeds niet heb (ach ja, ze waren wel op BuEx maar toch). Hopelijk kunnen zij zich in de volgende Koerier nog uitgebreid aan jullie voorstellen. Mochten jullie je nog afvragen waarom je scheermesjes zolang scherp blijven, lees dan het interessante stageverslag van Siebe van Mensfoort. En als je nog niet weet wie Prof. de Waele is, dan wordt dat toch echt tijd, want hij zal nog een belangrijke rol kunnen spelen bij de rest van je studie. Kortom, genoeg te lezen en genoeg geschreven voor dit redactioneel. Rest mij enkel jullie vaarwel te zeggen, want dit is mijn laatste Koerier… snik (nee, niet Frans)

2

InINPerspectief PERSPECTIEF gezien GEZIEN

ACTIVITEITEN

GHU:DDOV

7KLMV

Deze “In Perspectief gezien” is ook de laatste uit een reeks van zes. Na een jaar lang besturen zal op 2 oktober het stokje worden overgedragen en treedt een nieuw bestuur aan. Zes nieuwe, enthousiaste bestuursleden stellen zich voor in deze Koerier. Verder is het dit jaar gelukt om ook voor het verschijnen van de eerste Koerier al een aantal leuke activiteiten gehad te hebben.

Thijs Meijer is vicevoorzitter van SVTN J.D. van der Waals. Omdat voorzitter Thijs K. momenteel in Rusland zit vertelt Thijs M. ditmaal iets.

De INTRO was natuurlijk als vanouds één groot feest. Bijna veertig eerstejaars kregen een week lang middels allerlei leuke, vieze, rare, hilarische en leerzame activiteiten een goed beeld wat natuurkunde studeren in Eindhoven inhoudt. Alle andere studenten hebben natuurlijk ook een hele gave week gehad. Van de INTRO wordt in de Koerier uitgebreid verslag gedaan. De eerste excursie van het jaar is alweer geweest. Het Philips NatLab is bezocht samen met leden van Arago uit Twente. Een zeer geslaagde activiteit, zowel voor de Eindhovense als de Twentse studenten. Ook heeft Daedalus een lift-wedstrijd georganiseerd, waarbij mensen in dorpjes kwamen waar ze nog nooit van hadden gehoord. Er is dus van alles te lezen in deze Koerier Mede namens de overige leden van bestuur “Perspectief, verruim je horizon...” willen we jullie allemaal hartelijk bedanken voor een fantastisch jaar! Hopelijk wordt het komend jaar weer net zo mooi! Koerier 1, jaargang 43 (2002)

3

Mogen wij even STOORen

D

e vakantie is voorbij, de colleges zijn weer begonnen. De eerste dag van het collegejaar heb ik meteen 4 SP (= 5.7 ECTS) gehaald. Ik hoop dat jullie jaar ook zo goed zal verlopen.

In de vakantie is er natuurlijk niet bijster veel gebeurd op N-laag. Fons de Waele heeft de taken van Frans Blom als opleidingsdirecteur overgenomen (zie elders deze Koerier) per 1 september en de TU/e heeft een nieuwe voorzitter van het College van De P-raadvergadering is in de Bestuur, Amandus Lundquist (zie Cursor). De soep gelopen doordat er helemaal opleiding kent nu een internationale structuur met geen docenten waren het Bachelor-Master-systeem en daarmee is ook het oude studiepuntensysteem ingeruild voor het European Credit Transfer System (ECTS). Maar laat ik mij nu even beperken op de dingen die voor jullie als studenten in de edele fysica interessant zijn. De tentamenbundels liggen bij het ter perse gaan van deze Koerier al weer bij de Repro. In tegenstelling tot voorgaande jaren hebben we dit jaar besloten geen derdejaars bundel meer te maken, omdat deze de laatste jaren zeer weinig worden verkocht. Mocht je toch een exemplaar willen hebben, dan kun je altijd binnenlopen om tentamens naar keuze te kopiëren.

door Rody Brinkhof

Rond de verschijningsdatum van deze Koerier zal ook de jaarlijkse onderwijsprijs worden uitgereikt aan de beste docenten en instructeurs uit respectievelijk het eerste jaar en de PP-fase. We zullen hier nog niet vertellen wie er gewonnen heeft. Wil je dat toch weten, dan nodigen wij je uit op donderdag 3 oktober We zullen hier nog niet vertellen bij de uitreiking in “De Salon”, Ng 0.13. wie er gewonnen heeft De opleidingsgids die tot dit jaar altijd nog in papieren vorm af te halen was bij het secretariaat van de faculteit, is dit jaar in digitale vorm te vinden op de website www.phys.tue.nl/ ONDERWIJS (denk aan de hoofdletters). Mocht je toch graag een papieren exemplaar willen hebben, dan kun je die bij het faculteitssecretariaat opvragen. Mocht je nog vragen of opmerkingen hebben over wat dan ook, dan ben je altijd welkom bij STOOR in Ng 0.04. Zijn we gesloten, dan kun je een e-mail sturen naar [email protected] of onze website bezoeken (www.phys.tue.nl/stoor). Veel leesplezier!

De eerste P- en PP-raadvergaderingen zijn al weer achter de rug. Hier zouden de laatste tentamens van het vorige collegejaar besproken en becommentarieerd worden. De P-raadvergadering is in de soep gelopen doordat er helemaal geen docenten waren. Op de PP-raadvergadering is het tentamen Vastestoffysica ter sprake gekomen, dat al jaren op dezelfde manier gegeven wordt. Komend jaar zal het vak door een andere docent gegeven worden en het tentamen zal dus wel worden aangepast. Hier en daar werd nog wat commentaar geleverd op de tentamens, maar verder waren ze ‘goed te doen’. Zoals elk jaar wordt ook dit jaar een nieuwe Opleidings Commissie Natuurkunde (OCN) samengesteld. Per 1 november zal deze nieuwe ploeg zich gaan bezighouden met alle problemen rond het opleidingsinstituut Technische Natuurkunde. De sollicitatieperiode is intussen afgelopen en dus zal de nieuwe OCN zich in de volgende Koerier kort aan jullie voorstellen.

4


5

(editorial)

Gourami... WhatÊs it like on the inside? De ervaringen van Maarten Over, deelnemer Shell Business Course 2002 nkele ouderejaars studenten hadden me eerder al aangeraden te gaan solliciteren voor de Gourami business course, maar dat het zo’n geweldige ervaring zou worden, dat had ik nooit kunnen denken!

E

Op een mooie locatie aan de Middellandse Zee (Marbella, Spanje) heb ik afgelopen januari samen met een erg gemêleerd gezelschap van veertig studenten deze vier dagen lange, reallife, business cases mogen uitwerken. Studenten overigens afkomstig van over letterlijk de hele wereld (Frankrijk, US, Nigeria, UK…) en met verschillende achtergronden (techniek, bedrijfskunde, economie, rechten…), wat het heel erg interessant maakte om hiermee samen te werken. Onder uitstekende begeleiding hebben we ons in een case gestort over het fictieve Sultanaat Gourami. Met als opdracht om als Shellwerknemers, met een hoop achtergrondinformatie en real-life ontwikkelingen, een volledig projectvoorstel te doen voor Shell’s toekomstige business in dit land. Het uiteindelijke doel was om de aandeelhouders (gespeeld door een drietal doorgewinterde top-Shell managers) tijdens de eindpresentatie ervan te overtuigen de voorgestelde investeringen ook inderdaad te doen. Eén van de dingen die ik het allermooiste vond, was de combinatie van techniek, marketing, bedrijfskunde, human resources en finance in deze case. Stuk voor stuk essentiële randvoorwaarden om business te kunnen bedrijven en van vitaal belang hierbij was natuurlijk de communicatie tussen de 6


verschillende teams. Ik heb daar erg veel van geleerd. En niet alleen de case maakte deze week zo geweldig; tussen de bedrijven door en ’s avonds tijdens het diner en de borrel (of disco!) was er genoeg tijd om met iedereen na te praten en te integreren. Een ideale gelegenheid natuurlijk om naast al die buitenlandse studenten vooral ook om de mensen van Shell beter te leren kennen. Want één van de belangrijkste redenen vooraf is voor mij zeker geweest om te kijken of Shell en ik bij elkaar passen. Wat mij verder bijzonder is opgevallen en bijgebleven, waren de mensen: Een erg divers gezelschap aan studenten, met opvallend genoeg zeker geen “strebers” en gladde jongens maar sympathieke rechtdoorzee mensen. Hetzelfde gold zeker ook voor de mentoren, die de case-inhoudelijke en andere vragen konden beantwoorden en je begeleidden in het proces; stuk voor stuk erg energieke en interessante mensen. Ik moet eerlijk zeggen, de sfeer tijdens de course heeft me erg positief verrast. Kortom: ik heb een toptijd gehad en de hele week als in een roes beleefd. Ik raad je van harte aan deze kans te grijpen en te solliciteren! Maarten Over Scheikundige Technologie TU Delft

7

NATUURKUNDE

NATUURKUNDE

Stageverslag

Stageverslag

Ellipsometrie op dunne films Interne stage bij de groep ETP door Siebe van Mensfoort

ngeveer tachtig procent van de Nederlandse bevolking scheert zich wel eens. Blijkbaar vinden zowel mannen als vrouwen het belangrijk de natuurlijke haargroei op sommige (klaarblijkelijk ongewenste) plekken weg te halen. Voor de mannen: Gilette Mach 3 scheermesjes blijven langer scherp. ‘Wil ik dit weten?’, vraag je je misschien af. Nou, deze mesjes zijn een toepassing van een van de vele zaken waar de groep Evenwicht en Transport in Plasma’s (ETP) zich mee bezig houdt. Op deze mesjes zit namelijk een dun diamantachtig laagje, waardoor ze langer meegaan. Kort geleden stond in de krant dat er een bedrijf is dat van het as dat na een crematie overblijft diamanten kan maken. Wodan – de viervoeter die zijn hele leven zo trouw het huis bewaakt had – kan zo na zijn

O

allereerst argonatomen te ioniseren door middel van een grote stroomsterkte. Deze argonionen en elektronen gaan als gevolg van een drukverschil als een ‘jet’ het reactorvat in. Dan wordt een koolwaterstofgas in het argonplasma geïnjecteerd en dit wordt door het plasma opgebroken in radicalen bestaande uit verschillende hoeveelheden koolstof- en waterstofatomen. Deze radicalen belanden op een substraat (een siliciumplaatje bijvoorbeeld) en vormen langzaam een dun laagje: de depositie. De precieze opbouw van dit laagje zoals waterstofconcentratie, koolstofconcentratie en dichtheid - hangt af van de condities waaronder de depositie plaatsvindt. Door substraattemperatuur, druk, stroom door de plasmabron – hierin wordt het argonplasma gevormd - en stroomsnelheid van het gas te

Geloof maar dat er markt is voor het kunstmatig vervaardigen van diamanten! Betreft het niet de schoonheid van het materiaal, dan betreft het wel de goede fysische eigenschappen ervan dood zijn bazin nog steeds vergezellen, maar nu in de vorm van een juweel aan haar vingers. Geloof maar dat er markt is voor het kunstmatig vervaardigen van diamanten! Betreft het niet de schoonheid van het materiaal, dan betreft het wel de goede fysische eigenschappen ervan. Gedurende mijn interne stage bij de groep ETP heb ik een aantal diamantachtige koolstoflaagjes (zoals je weet: diamant is een vorm van een koolstofrooster) mogen maken. In de gebruikte depositieopstelling wordt in feite een zeer reactieve ‘gaswolk’ (plasma) gecreëerd door

8

veranderen, krijgt de gedeponeerde laag andere eigenschappen. Bijvoorbeeld hardheid, dichtheid, oppervlakte-ruwheid en transparantie in het infrarood kunnen door de depositiecondities worden beïnvloed. Het doel van deze interne stage was inzicht krijgen in de relatie tussen de te variëren grootheden en de fysische eigenschappen van het gemaakte materiaal. Sinds een tijd vindt er in de faculteit natuurkunde onderzoek plaats naar depositie van dunne laagjes zoals waterstofrijk amorf koolstof (hydrogenated

Figuur 1: De gebruikte depositieopstelling met daarin de ellipsometer die tijdens de depositie de verandering van polarisatie registreert.

amorphous carbon). In plaats van te kijken naar de chemisch-fysische aspecten in het plasma die aan de werkelijke depositie voorafgaan, heeft mijn interne stage zich gericht op de (voornamelijk optische) eigenschappen van het gemaakte laagje. Hiervoor worden twee meetinstrumenten gebruikt, beide ellipsometers. Een ellipsometer is een apparaat dat gepolariseerd licht laat vallen op een sample en vervolgens de (veranderde) polarisatie van het gereflecteerde licht meet. Uit deze verandering van polarisatie door het sample kunnen eigenschappen van het bestudeerde materiaal achterhaald worden. Met de theorie over ellipsometrie is het mogelijk de gemeten data te benaderen met een model dat de reflectie aan het sample als het ware wiskundig simuleert. De parameters van het model, waarmee de experimentele gegevens het best benaderd worden, representeren fysische grootheden, waaronder dikte van de laag, de (complexe)


brekingsindex en voor zekere modellen de ruwheid, de optische bandafstand en dergelijke. Door tijdens de groei van een laag metingen te doen in de reactor (‘in-situ’) kan de dikte en de (complexe) brekingsindex bepaald worden. Voor deze experimenten wordt een eenvoudige helium-neonlaser gebruikt, zodat de meting bij één golflengte plaatsvindt. De brekingsindex die vastgesteld wordt, geldt dan ook slechts voor deze ene golflengte. Sinds een tijd bezit de groep een spectroscopische ellipsometer. De naam doet het al vermoeden: met dit apparaat kunnen metingen gedaan worden over een relatief groot golflengtegebied. Metingen met dit apparaat vonden plaats na depositie. Vanwege het grote spectrum dat bemeten wordt, gelden de gevonden fysische eigenschappen van het materiaal eveneens over een groter spectrum. Door alle samples te bestuderen en de gevonden waarden te koppelen aan de condities waaronder de deposities plaatsvonden, kunnen er verbanden gelegd worden.

9

NATUURKUNDE

BESTUUR

Stageverslag

De betrokkenheid binnen de groep ETP en het onderzoek zelf waren beide basis voor een boeiende interne stage. In een korte tijd leer je veel over het vakgebied en krijg je het gevoel dat je ook echt iets bijdraagt aan het onderzoeksgebied. Delen van het resultaat van mijn stage zijn gecombineerd met werk van andere studenten en mijn stagebegeleider, wat uiteindelijk gepubliceerd zal worden. Ben je toe aan een interne, externe of afstudeerstage, ga dan ook eens langs bij de groep ETP. Misschien is er op dat moment ook een project dat jou boeit, zoals het mij gedaan heeft. Figuur 2: De gemeten groeisnelheid van de depositie als functie van de C2H2-gastoevoer (acetyleen) bij verschillende stroomsterkten door de plasmabron.

Een dergelijk onderzoek maakt het mogelijk te voorspellen welke kwalitieiten dunne films krijgen bij bepaalde instellingen van de opstelling. Moet een laag voor een zekere toepassing aan gestelde eisen voldoen, dan kan opgezocht worden welke combinatie van instelparameters optimaal aan de eisen tegemoet komt. Zo kunnen er lagen van 1000 nm dikte gemaakt worden met een hardheid van ongeveer 14 GPa met een ruwheid kleiner dan 5 nm, waarbij groeisnelheden hoger dan 30 nm/s gehaald worden.

10

Alex

WhatÊs in a name? door Alex Versteegh, h.t. voorzitter

allo.” “Hoi, ik ben Alex.” “Ja, … en?” “Nou… Alex. Je weet wel, geen Alexander, geen Wim-Lex, gewoon ‘plain and simple’ Alex.” “Ja, maar wie ben je dan?” “Oh, je wilt mijn achternaam ook weten…? Versteegh, die heb ik van mijn vader gekregen.” “Ach, natuurlijk…dus je bent 21 jaar oud en je komt uit het schitterende, pittoreske Betuwse dorpje Rumpt, waar het jaarlijks terugkerende Bierstock festival concurreert met Appelpop en Woodstock, echter geen entree heft maar slechts

H

derde jaar op de TU en hebt de eerste twee jaar van je studie niet alleen de collegebanken maar ook nogal eens Stratumseind, de Bunker, het sportcentrum, het NS station, de koffieautomaat, de ‘Salon’ en de Van-derWaalskamer bezocht. Daar heb je je trouwens ook nog wel eens nuttig gemaakt in de Activiteitencommissie, als Introbegeleider, in de P-kampcommissie en sinds kort ook nog als Borreltender” “Nou ja… nuttig…het heeft al wel een paar glaasjes gekost.” “Je wordt volgend jaar voorzitter van Van der

...waar het jaarlijks terugkerende Bierstock festival concurreert met Appelpop en Woodstock, echter geen entree heft maar slechts een fooienpot heeft, en de koeien nog ongestoord tussen de fruitbomen grazen

een fooienpot heeft, en de koeien nog ongestoord tussen de fruitbomen grazen. Daar waar elk dorpje zijn eigen tentfeest houdt en je ’s winters over de Linge kunt schaatsen. Waar je twaalf jaar gevoetbald hebt bij het locale sterrenteam en nadat je de crèche was ontgroeid de basisschool ‘Het Klaverblad’ hebt bezocht, alvorens naar het Prins Willem ALEXandercollege in Leerdam, bekend om zijn kazen en glas, te zijn gegaan, waarna je besloot om de je op de meest fundamentele en schitterende wetenschap, die zich natuurkunde mag noemen, te storten in de gezelligste stad van Brabant.” “Ja, precies…” “En nu woon je in Eindhoven op de Jeroen Boschlaan waar je iedere dag tussen de DAFtrucks door de ring over probeert te steken om de Albert Heijn te bereiken. Je begint nu aan je


Waals en je gaat samen met Benjamin, Carolien, Edwin, Erwin en Michael het gaafste bestuur ooit vormen. Jullie gaan allerlei nieuwe dingen doen en zorgen dat het ook financieel weer beter gaat met de vereniging. Ja toch?” “Hé, hoe weet je dat eigenlijk allemaal?” “Je hebt je net toch voorgesteld.” “Oh ja, da’s waar ook.” “Je hebt wel een beetje een nietszeggende naam, hè?” “Ik weet het, ja… maar zo gaat het met namen. Mensen verzinnen maar wat. Nee, neem dan liever onze bestuursnaam, die straalt tenminste iets uit. Dat is nou wat je noemt een veelzeggende naam.” “Ik ben benieuwd.” “Ja, wie niet…”

11

BESTUUR

BESTUUR

Edwin

Wie van de drie? door Edwin de Caluwé, h.t. commissaris externe betrekkingen

ijn naam is Edwin. Mijn naam is Edwin. Mijn naam is Edwin. Wie van de drie is de echte Edwin? Nou ik zal het maar verklappen, ik ben de echte Edwin. Geboren en opgegroeid tussen de Zeeuwsche mossels in Zeeuws-Vlaanderen, gescheiden van de rest van Nederland, door de Westerschelde. De onstuimige uitloper van de Noordzee, die Antwerpen ermee verbindt. Waar sinds de watersnoodramp de prestigieuze deltawerken ons een gevoel van veiligheid geven. En waar mede door de afscheiding van het Nederlandsche vaste land en de aansluiting op het Vlaamsche grondgebied, slechts door een onzichtbare grens en een hoorbare overgang in de snelwegen afgescheiden, er meer een gemoedelijke Vlaamse en Bourgondische cultuur heerst, vol van Belgische bieren en dialecten die richting de Vlaamse taal gaan. Hoewel sommige mensen anders beweren, weet ik uit de ervaring van betrouwbare bronnen, dat het carnaval in Oost-Zeeuws-Vlaanderen het gaafste carnaval van Nederland is. Hier heb ik het ook altijd zeer naar mijn zin, getuige

M

onderstaande foto. Noord-Brabant heeft ook iets van dat gemoedelijke, Bourgondische leven. Daarom voel ik mij hier ook al jaren goed thuis tussen de Brabantse levensgenieters. Natuurlijk bestaat het leven niet alleen uit feesten en moet er af en toe ook een enkel studiepunt gehaald worden, om het IBG weer met een gerust hart haar maandelijkse storting op de bankrekening te kunnen laten doen. Met de keuze voor de studie Technische Natuurkunde ben ik ook zeer tevreden. Toch zeker hier in Eindhoven, omdat wij de eer hebben de gaafste studievereniging aan ons verbonden te mogen hebben. Geïnspireerd door de tomeloze inzet van alle actieve leden en de gloed of beter gezegd de verblindende straling van gezelligheid die altijd de Van-der-Waalskamer uitgestroomd komt, besloot ik een aantal maanden voor het zomerreces samen met de mensen die nu gekend worden als de SuperKandi’s, een jaar bestuurswerk op ons te nemen. Uiteraard kan niemand onbeslagen ten bestuursijs komen en het was daarom ook geen overbodige luxe om al vroeg met alle voorbereidingen te beginnen. Er moet een beleidsplan komen, een begroting, een naam en ondertitel en een logo. Pakken moeten gekocht worden, kledingstukken, stropdassen... Tussendoor komt nog een uitputtende intro als intropapa, een wat mij betreft zeer geslaagd Pkamp en nog veel dingen die ik vergeten ben te noemen. Verder heb ik in de tussentijd ook nog het dansje bij de ketchup-song geleerd, dat altijd van pas kan komen op de vele constitutieborrels die het land en met name Eindhoven rijk is. Onze eerste constitutieborrel als SuperKandi’s

12

Edwin

was bij onze collegae van Intermate. Duidelijk op de foto te zien is, dat dit fenomeen meteen in goede aarde viel bij Michael, die net van de rand van de foto viel. Helaas waren alle perikelen en slaande ruzies om de bestuurspakken toen nog niet afgerond, en gingen we maar in casual campingkleren, met een rol papier onder de arm in een tasje van het Kruidvat het kersverse nieuwe bestuur feliciteren.

bestuurstafel zie ik nu de blos op de wangen van Michael, die vol verwachting, met kloppend hart, de wisseling af zit te wachten. Mijn hart, gemasseerd door deze aanblik, klopt vol vertrouwen, dat dit een heel mooi jaar wordt. Als het aan ons bestuur ligt, met een naam die op dit moment nog geen daglicht mag zien, wordt het een onvergetelijk jaar. Tot ziens, Edwin de Caluwé

Wat net niet meer op de foto paste, is dat na lang oeverloos inpraten op de pedel we hem eindelijk zo ver hadden dat hij vrijwillig gejat wilde worden. Helaas had niemand van ons

een fietsendrager met snelbinders, waardoor we hem niet mee terug konden voeren. Nu even een korte blik in de toekomst. Nog nooit heb ik zulke drukke weken gehad als in de voorbereiding op de wisseling. En het gaf me achteraf veel voldoening als dan ook echt alles gedaan was. Daarom hoop ik dat ik na een jaar bestuur ook met voldoening terug kan kijken op de vruchten van onze inspanningen. In mijn hoedanigheid als commissaris Externe Betrekkingen hoop ik komend jaar voor een gezonde inkomsten kant van de vereniging te kunnen zorgen. Aan de overkant van de


13

BESTUUR

BESTUUR

Michael

Over tijdmachines en kookwekkers door Michael Beljaars, h.t. commissaris informatievoorziening

oals gewoonlijk wordt er van het kandidaatsbestuur verwacht een leuk stuk te schrijven voor in de eerste Koerier, wat verder niet ergens over hoeft te gaan, maar eventueel gevuld kan worden met visies op het komend bestuursjaar en een beschrijving van je eigen persoonlijkheid. Nou heb ik het idee dat niemand daar echt op zit te wachten en aangezien dit ook al in ons beleidsplan duidelijk naar voren komt, heb ik besloten om de traditie maar eens te doorbreken. Ik wil jullie, waarde lezers, een blik gunnen op de grappige, ludieke dingen die je als (kandidaats)bestuur meemaakt, in dit geval over de avonturen betreffende de constitutieborrel van ons zusje in Utrecht AEskwadraat.

Z

Het begon allemaal op een redelijk zonnige donderdagmiddag, toen Erwin, Edwin en ik samen met twee afgevaardigden van het huidige bestuur, te weten Robert en Coen, om iets over half drie in de trein naar Utrecht stapten. Erwin had er de gehele treinreis voor nodig om erachter te komen hoe je ook weer een das moest strikken, maar kreeg het uiteindelijk toch voor elkaar. Voor de constitutieborrel werden we op het terras van een plaatselijke pizzaboer verenigd met Alex en Thijs, die vanwege een SPIN-vergadering al eerder naar Utrecht waren gegaan. Nadat we ons daar tegoed hadden gedaan aan de vrij goedkope pizza, begaven we ons door enkele kunstzinnige gebouwen inclusief vijver naar het “Onderonsje”, de borrelruimte van AEskwadraat. Terwijl Alex en ik onder het genot van een Grolsch in de rij voor het gastenboek stonden te filosoferen over het verhaal dat we bij ons constitutiecadeau, een defecte tijdschakelaar zouden gaan vertellen, kreeg ik plotseling mijn eureka-moment: het is een 14

tijdmachine! for (int i=0;i <4;i++) { Alex: “Gefeliciteerd met jullie constitutie. We hopen dat het een succesvol jaar wordt. Mocht er echter een moment komen dat jullie graag op een beslissing terug willen komen, dan kan deze gift uitkomst bieden. Hebben jullie enig idee wat het is?” Voorzitster A-Eskwadraat :”Euh, een kookwekker?” Alex :”Nee, helaas. Nou, ik zal het maar vertellen, anders komen jullie er nooit achter. Het is een tijdmachine. Hij werkt als volgt: je stelt de gewenste tijd terug in, je knipt dan in je vingers en denkt aan Van der Waals. Zal ik het even demonstreren?” Voorzitster A-Eskwadraat :”Ja, dat is goed.” Alex :“Ik stel hem in op 1 minuut.” Alex knipt in zijn vingers… } Na de vierde keer herhalen van het hele verhaal, besloot Alex toch maar over te gaan tot de eigenlijke constitutie. Dit liet echter even op zich wachten doordat het bestuur van AEskwadraat zich nog moest herstellen van de ontzettende lachbui waarin zij waren uitgebarsten. Niet veel na het constitueren bleek het bier op (!?!?!?!?) en werden we verzocht mee te gaan naar het centrum om pannenkoeken te gaan eten. Na een gezellig diner (hoewel, kunnen

Michael

pannenkoeken worden gezien als een volledige warme maaltijd?) met onze zusjes, besloten we dat het toch tijd werd om maar eens op te stappen. Maar waarom al weer terug naar Eindhoven? Dus op de goede gok liepen we een café binnen dat we na een grote zoektocht hadden gevonden. Dit café bleek één van de betere studentencafé’s, waar wij, nog steeds gekleed in pak, hartelijk werden onthaald. Erwin had bijna onmiddellijk twee meiden aan zich gekluisterd, die wel ontzettend in hem geïnteresseerd waren, een indruk die vrij wederzijds leek te zijn. Toen we na een aantal biertjes en een aantal inhoudsloze gesprekken weer richting station begonnen te lopen, kwam de ware toedracht van het hele gebeuren naar boven. Erwin: “Jeeeeemig zeg, wat een ranzige meid was dat!” Verbaasd keken wij Erwin aan. Erwin: ”Ja, ik probeerde nog op alle mogelijke manieren van ze af te komen. Ik zeg nog zo:” Jemig, doe die vieze bierbuik weg!” Begint ze over: “Ja, dat is m’n trots.” En toen begon ze te vertellen uit welk dorp ze kwam en over de jaarlijkse dorpsfeesten met hooibaal werpen enzo. En ik kwam maar niet van haar af.”

veel aspecten van het studentenleven kwamen aan de orde. Toen de trein in Eindhoven aankwam, hadden we gratis stropdassen geregeld en haar adres gekregen om haar een constitutie-uitnodiging te kunnen sturen. We probeerden haar nog mee te krijgen naar Thomas onder het motto van “en WIJ gaan nog niet naar huis”, maar ze moest de volgende morgen weer vroeg op (sinds wanneer is dat een reden om niet meer uit te gaan?). In ieder geval brachten wij, gekleed in pak, veel hilarische reacties teweeg toen we als “Men in Black” de Thomas inliepen. Als ijskoude maffialeden meebewegend op de muziek legden we wat contacten met mensen die nogal onder de indruk waren van onze chique kledij. Tegen een uur of half 2 werd het toch zo warm in mijn pak dat ik besloot mij toch maar eens richting huis te begeven en kwam er een einde aan deze onvergetelijke dag.

De rest van de conversatie is vanwege de gevoelige aard van sommige lezers hier weggelaten. Enfin, uiteindelijk bereikten we het station, waar Erwin de behoefte voelde zijn overladen blaas te legen in de op één na dichtstbijzijnde afvalbak. 10 minuten later stapten we in de trein waar we kennis maakten met Ingrid, een ex-rechtenstudente uit Tilburg, die inmiddels werkt voor Hoogehuis (verzekering van pensioenfonds) in Utrecht en woont in Eindhoven. De hele conversatie hier weergeven zou te veel pagina’s in beslag nemen, maar heel Koerier 1, jaargang 43 (2002)

15

BESTUUR

Erwin

Vanaf eenzame hoogte door Erwin Engelaar, h.t. commissaris Buitenlandse Excursies, h.t. borrelpenningmeester

k ga mij de komende paar honderd woorden voorstellen voor diegenen die wel de Koerier lezen maar bij het beleidsplan zijn blijven haken rond de inhoudsopgave. Of voor mensen die gewoon kei geïnteresseerd zijn schrijf ik graag nog een voorstelstukje. Mijn naam is Erwin Engelaar en ik ben nu al vierdejaars student in Eindhoven, maar woon pas een krap jaartje in deze stad. Ik ben geboren in Nijmegen en heb daar ook de nodige vooropleidingen afgerond om uiteindelijk te mogen beginnen aan de TU/e. Na anderhalf jaar had ik mijn P, wat een vereiste was om mee te mogen met de BuEx China. Anders was ik vast nog steeds bezig met Analyse 1. Het tweede jaar ging al wat minder voortvarend en afgelopen jaar weer iets minder SP’en gehaald. Dat was een teken aan de wand om er maar een jaartje tussenuit te gaan. Om nou een wereldreis te maken en in het buitenland allemaal vreemde dingen te moeten eten is ook niet ideaal. Dus dan maar iets dichter bij huis blijven en het bestuur van de studievereniging in. Met als gevolg dat ik hier op mijn kamer een stukje zit te schrijven omdat mensen dan het e.e.a. over je willen weten. Tot nu toe ben ik zeer tevreden over deze keuze. Begroting, beleid en een naam bij elkaar vergaderen kan wel eens langer duren dan je had gewild, maar het begrip constitutieborrel maakt veel goed. Hierover vertelt Michael al wat in deze Koerier en anders moeten je maar volgend jaar het bestuur in gaan en zult gij alles aan den lijve ondervinden. Dat zijn al weer meer dan genoeg privé-zaken van mijn kant. Dus ga ik verder met dingen die ik volgend jaar wil gaan doen. Zoals al verteld ben ik eens op BuEx mee geweest en dat is mij zo goed bevallen dat ik nog eens mee wil.

I

16

Omdat er zoiets bestaat als loting heb ik maar besloten om de commissie in te gaan. Deze voor mij zeer logische redenering resulteerde in het feit dat ik komend jaar de taak van commissaris BuEx ga vervullen. Ofwel met zeven andere commissieleden cases, excursies, begeleiders en nog veel meer bij elkaar zoeken. De bestemming is ondertussen al vastgelegd op Brazilië. Een groot land aan de andere kant van deze aardkloot waar vast weer heel anders tegen techniek en onderzoek wordt aangekeken. Hiernaast zal ik ook een oogje in het zeil houden bij de borrel via mijn taak als borrelpenningmeester. Ik hoop dus ook dat er genoeg borrels zullen worden gehouden en er veel gedronken wordt zodat deze taak niet te ondergeschikt gaat worden. Als er dan nog tijd over is (ach ja ik ben nog geen 24 uur per dag bezig dus tijd is altijd over) zal ik mijn steentje bijdragen aan een aantal nieuwe projecten te weten het 24-uursproject en een uitwisseling. Maar daarover te zijner tijd meer info. Ik ga er van uit dat jullie nu in ieder geval iets meer over mij weten en ook in grote lijnen wat ik ga doen komend jaar. Daarom sluit ik dit stukje af en wens iedereen een prettig vervolg met zijn studie en veel plezier met het lezen van de Koerier.


17

ALGEMEEN

Borrel

The Âsucking beer effectÊ oftewel: over de aantrekkende kracht van de Borrel door Jan Küchel

enig natuurkundestudent zal zich wel al eens of ook wel vaker naderhand afgevraagd hebben waarom hij/zij (jaaahaa, er loopt hier ook zo nu en dan wel eens een ‘zij’ rond) midden in de tentamenweek weer op de Borrel moest belanden.

M

worden ingeschonken en zal de onderdruk in de Borrel groter worden, waardoor het opslurpende effect zich over heel N-laag verspreidt. Tegen de tijd dat rond een uur of 5 heel N-laag is leeggezogen breidt het effect zich ook uit op personen in studentenhuizen rond de TU.

Zoals een handvol mensen die ondanks de borrel FTV gehaald hebben, weten dat ½rv2+p=const, de formule van Bernouilli, en deze is nu net de bron van alle ellende.

Gelukkig is N-laag door een aantal deuren voorzien die wel eens dicht willen gaan rond een uur of 7. Hierdoor kunnen er niet meer mensen bij, en zal de onderdruk naar verloop van tijd kleiner worden. Zou dit niet het geval zijn, dan zal volgens door deskundigen1 ontwikkelde modellen het aantal personen in de borrel als volgt toenemen:

Wanneer de borrel op donderdag om 4 uur open gaat, zullen er altijd mensen zijn die een biertje openen en inschenken. Hierdoor wordt vbier groter, en zal pomgeving dalen. Dit locale lagedrukgebied zal in eerste instantie niet zo groot zijn en vooral personen uit de Van-derWaalskamer en met name het studiehok aanzuigen. Doordat nu het aantal personen dat door het bier naar de Salon is gezogen groter is geworden, zullen automatisch meer gerstennat

Het hier beschreven aanzuigende effect heeft waarschijnlijk ook iedereen al eens in praktijk meegemaakt: naarmate men meer bier opheeft, wordt de ‘zuigkracht’ groter waardoor het steeds moeilijker wordt om er niet nog een te pakken.1

Figuur 1: Na 24 uur zal heel Eindhoven zich in de Borrel bevinden, na 36 uur geniet heel Nederland van ons gerstennat, en na 76 uur (zaterdag , 16:00) zelfs heel de wereld. 1

18

) ÂThe sucking beer effectÊ, Dr. Ir. Jan Hertog&Prof. Dr. Sch. Os, 1992 Hoegaarden Publishers.


19

ACTIVITEITEN

ACTIVITEITEN

Intro 2002

Pacman en een houten spatel

Intro 2002

intropapa’s met zeep, stroop en andere zooi. Dit tot genot van de kids.

door Robin van Gastel

oordat ik een leuk verhaaltje ga vertellen over onze intro, ga ik eerst even mijn partner in de zeik nemen. Gna gna gna…. Iedereen kent natuurlijk wel de voetballende borreltender Eric. Deze jongen was te lui om zelf een leuk stukje over de intro te schrijven. Vervolgens zei hij dat ik dat wel zou doen. Nou ben ik niet zo flauw dus doe ik dat wel, maar Eric maakt zich er wel met een Jantje-van-Leiden van af. Zo dat is dat, nu een leuk verhaaltje over de intro.

V

De intro begon voor de intropapa’s al het weekend voor de intro. Deze keer was de instructiedag voor de begeleiders maar 1 dag in plaats van 2. Samen met een groepje andere aankomende intropapa (geen mama’s… Iets wat wel tekenend was voor de intro) bespraken we allerlei vervelende dingen die gelukkig allemaal niet gebeurd zijn. We hadden brave kids. We konden het al snel goed vinden met de rest van de intropapa’s en dat maakte deze dag gezellig. Toen begon het voorbereiden voor de zware intro. Van tevoren weet je dat je na die week ultragaar bent, dus je doet je best om zo fit 20

mogelijk aan de intro te beginnen. Ik moet zeggen dat dit niet echt gelukt is maar dat mocht de pret niet drukken. Maandagochtend begon de intro voor mij al vroeg, want ik moest nog naar Eindhoven fietsen. En dat terwijl het regende. Het begin van de intro was qua weer erg donker en regenachtig. Erg jammer maar gelukkig werd het langzamer beter. Voordat we onze kids fatsoenlijk konden ontvangen en merken, moest er eerst nog een leuk herkenningsteken ingeslagen worden. Vanwege de tijdsdruk besloten we om bij de enige winkel langs te gaan die op dat moment open was: de Albert Heijn. Het enige artikel wat ongeveer bij ons budget paste was een houten spatel…?!? Nou ja bij gebrek aan beter moet het maar. Eenmaal op de TU/e aangekomen bleek dat we nog wel wat tijd over hadden met als gevolg dat we nog even bij een speelgoedzaak langs konden om meer zooi te kopen. Het leek ons wel leuk om iets irritants te kopen, dus we kozen voor de populaire fluitjes. Bij nader inzien was de irritatieconstante van de fluitjes niet hoog genoeg. Dit tot teleurstelling van onze kids, die niet op konden boksen tegen de sirenes van een andere groep. Maar goed, mochten mensen met sirenes te irritant worden, konden we nog altijd meppen met onze spatels. Terwijl we vrolijk stonden te shoppen bij de speelgoedzaak, werden we gebeld dat onze kids op ons stonden te wachten. Na een introductiepraatje hebben we onze kids uitgelegd dat iedereen die te laat is natuurlijk een vlaai moet gaan halen. En omdat wij te laat waren, zouden wij het voortouw maar nemen en dinsdag een vlaai meenemen. ‘s Middags hadden we de vieze zooi spelletjes van de disputen van Van der Waals met natuurlijk als hoogtepunt het insmeren van de

Dinsdag vergaten we de beloofde vlaai mee te nemen wat onze kids niet zo leuk vonden. We beloofden dat we het goed zouden maken. Tijdens de instantietocht kwamen we langs Stack waar iemand een spelletje ouderwets pacman mocht spelen. De gaarheid van de avond ervoor zat er nog behoorlijk in, dus mocht ik onze titel verdedigen. En met succes! We hadden een highscore en mochten de volgende dag een vlaai komen halen. Dit werd uiteindelijk donderdag maar dat maakte niets uit. Zo konden we onze beloofde vlaai gratis uitkeren. Natuurlijk geloofde niemand dat ik geen pacman ervaring heb. Woensdag hadden we een rondleiding door het overvolle scalagebouw, maar bij gebrek aan kunstzinnige kids kwam er niet veel zinnigs uit de groep. Daarom besloten we ditmaal dat we gingen roeien bij Theta. We waren toch in de buurt dus dat kwam mooi uit. Natuurlijk begint het juist dan hard te regenen, maar echte helden gaan toch het water op. Toen bleek dat ik ook al geen roeiervaring had. ‘s Avonds werd er gegeten bij ome Edwin de Caluwé om de hoek. Eindelijk een fatsoenlijke maaltijd met wat vitaminen en de frietboer om de hoek was ook enthousiast! ‘s Avonds was de kroegentocht waardoor we langzaam in de stemming kwamen voor wederom een avond bij de bunker. Bijna niemand had echt zin in de cultuurtocht ‘s ochtends maar de cultuurtocht bleek toch leuker dan we gedacht hadden. Met name de cabaretier Mark van de Veerendonck was erg leuk om te zien. ‘s Middags hebben we nog even op het terras gezeten en onze kids opgezadeld met de welbekende introraadsels. Van daar uit zijn we gaan eten bij ‘De Stunt’ waar we eindelijk onze welverdiende vlaai konden opeten als dessert. Andere aanwezige Koerier 1, jaargang 43 (2002)

groepen waren jaloers dat zij niets kregen. ‘s Avonds was de avond natuurlijk met optredens, die helaas niet erg enthousiast ontvangen werden. Later op de avond werd het steeds moeilijker om wakker te blijven. Vrijdagochtend. De wekker ging en ik wist één ding: ik moest meteen opstaan anders viel ik de komende uren weer in slaap. Dus ik spring meteen uit mijn bed en zorg dat we op tijd bij het ontbijt zijn bij Van der Waals. Na het verrukkelijke ontbijt maken we ons klaar voor de cantus, de afsluiting van de intro. Voor de

tent begint de zooi al als een stel mensen de gemiste foodfight in willen halen. Bij gebrek aan vlees van de barbecue, doe je het maar met de saaie lunchzakjes van de TU/e. Vervolgens wilden een aantal fietsenmakers ons de ‘echte bloem der natie’ maken door een pak bloem over ons te gooien. Dit was natuurlijk de ideale combinatie: bloem en bier. Lekker plakkerig! Uiteraard moet ik nog even vermelden dat we TeMa enigszins negatief hebben lopen promoten. De cantus was zoals gewoonlijk weer een grote ranzige teringzooi. Bijna iedereen was doorweekt met bier. Na de cantus is iedereen naar huis gegaan om even bij te komen van deze vermoeiende, maar oh zo leuke week.

21

ACTIVITEITEN

ACTIVITEITEN

Intro 2002

Intro 2002 door Koen Rosendaal

en volle gevoed met goede herinnering kijk ik hierop terug. Onze intro. Ik denk dat menig eerstejaars zich in dit geval achter mij zal scharen. Ik heb tijdens de intro vele blije en gelukkige gezichtjes gezien, maar ook vermoeide…

T

Er zijn veel vermeldenswaardigheden. Te veel om te vermelden. Vandaar een stukje tekst waarin slechts enkele highlights nog eens zullen oplichten, in plaats van een beknopt relaas van

alle gedane activiteiten. Op ‘Slag van Maandag’ mag daar met recht tot gerekend worden. Een hoop boeiende spelletjes. Geren, gespring, gezang en geworstel. Vaak doordrenkt met een noodzakelijke dosis vindingrijkheid, waarop men zich vaak op moest beroepen. Dit alles was opgezet door wat ouderejaars, die de jongerejaars ook nog eens informeerden over bijbehorende vereniging en toestopten met succeswensen. De avond daarop kon men genieten van een presentatie over de faculteit en de studievereniging. Allemaal dienstige informatie. En 22

er was humor. Er werd ons ook verteld dat wij de bloem der natie waren. Erg fascinerend. Wij waren ook al, naar het scheen, enigszins bloemachtig geworden, met onze prachtige Tshirts en sommige bloeiden al een beetje (misschien niet geheel in overeenstemming met de uitspraak). De dinsdag, de saaiste dag, was eveneens gevuld met leuke bezigheden. Denk aan de sportmarkt die werd bezocht. Bij het sportcomplex stonden vele standjes, ieder met een groepje beoefenaars die hun sport vertegenwoordigden. In veel gevallen kon je de sport zelf proberen, hetgeen het geheel een stuk levendiger maakte. Toen de dinsdagnacht reeds ruimbaan had gemaakt voor een diverse, maar ook drukke woensdag, was na ontbijt en scalatocht het sporttoernooi tegenwoordig. Altijd erg leuk, een dergelijk iets, voor de softbal-, volleybal- en zaalvoetbalkampioenen en gelukkig ook voor de verliezers.

Intro 2002

CKE. ’s Avonds was er een groot bunkerfestival, waar Direct, Def Rhymes en Erik E optraden. Er werd de hele week al flink gebunkerd en men was inmiddels al het een en ander gewend. Maar dit feest was de kroon op de serie bunkerfeesten van de intro. Een feest waar haar fundament eigenlijk al in de voorafgaande maandag wortel had geschoten. Ieder kende nu de bunker en elkaar beter. En ondanks groeiende vermoeidheid door de zware week kwam de ervaring het plezier toch ten goede. De pret werd nog eens aangescherpt door artiesten die zich niet inhielden.

Vrijdag: de laatste dag. Met een door bier vermolmde geest torsten velen het moede hoofd richting de plaats van de laatste beproeving, de Cantus. Aldaar deed men zich goed aan het heilzame gif dat daar alomtegenwoordig was. De vermoeidheid werd verdreven en de vrolijkheid won weer terrein. Er werd gezongen (of gebruld) en men vermaakte zich. Zo eindigde de intro 2002 en men ging op huis aan. Sommige gingen voor een bevredigender afronding naar de bunker en bleven daar, tot ook zij weggingen naar daar, waar zij de maandag daarvoor vandaan kwamen. Het kind was voldaan en wellicht iets gegroeid.

Kleurplaat door Cor Klaasse Bos

Kleur deze kleurplaats zo mooi mogelijk in en lever hem in op de Van-der-Waalskamer. Alle inzendingen zullen worden tentoongesteld en de mooiste inzending krijgt een leuke prijs.

Daarna een avondmaaltijd bij onze goede ouders in één van hun woningen met daarna een wandeling of fietstocht om een beetje bij te komen, tot er weer moest worden gewerkt. Er was namelijk een groots project op stapel gezet: het onveilig maken van het Stratumseind in het dommelschbruin. Een kroegentocht wel te verstaan. Eentje die goed viel. Vooral de donderdag stond in het teken van de culturele impuls, iets dat inherent is aan een goede intro. Op de eerste plaats een cultuurtocht. Tijdens deze bezigheid werden wat aangelegenheden aangedaan, zoals een R&B-optreden in het Philips Muziekcentrum, een cabaretvoorstelling in de Stadsschouwburg en een demonstratie van muziek en dans in het Koerier 1, jaargang 43 (2002)

23

ACTIVITEITEN

PUZZEL

Intro 2002

De Intro 2002

Oplossing Puzzel

door Chris de Ruiter

Koerier 6 en Intro-Koerier

aandag 19 augustus begon de intro voor ongeveer veertig nieuwe studenten bij natuurkunde. Zelf in een leuk groepje met Arjan en Michael als intropapa’s. Arjan zei meer de vrouw in de relatie te zijn. Na leuke spelletjes (ik ben kabouter (naam), zonder stip en zonder streep, ik heb deze kurk gekregen van kabouter (naam persoon voor je), zonder stip en zonder streep die hem weer heeft van kabouter (persoon daarvoor), zonder stip en zonder streep enz enz), maandagmiddag Op Slag Van Maandag gespeeld. Chaos’ twister, lekkere limonade maken bij Daedalus (Igor bedankt voor het meedrinken) bolletjes slikken, en mensen zo vies mogelijk maken. Omdat we maar met zijn vijven waren, waren wij vrij snel met het groepje met Carolien en Lindy als moeders geïntegreerd. ’s Avonds relaxed filmpje kijken en het terras van Demos vond ik erg goed.

M

waarbij zoveel mogelijk water door een buizensysteem naar een emmer moest, ging erg goed. En dankzij een mooi idee van David konden we op een andere plek in het gebouw met een parachute een ei heel op de grond krijgen na het gooien van een loopbrug. ’s Avonds leerde ik bij de presentatie van de studentenverenigingen dat ik (en vele van Van der Waals) eigenlijk nooit echte vrienden gehad heb: daar is toch echt ontgroening voor nodig. Woensdag Scalatocht en vooral de kroegentocht. Behalve dat we weinig tijd hadden bij elk café, was het erg leuk. ’s Avonds Dance Valley de luxe bij het E.S.C en weer lekker bij Demos op het terras. Donderdagochtend hadden we toch wel het hoogtepunt: een onwijs goed optreden in het Muziekcentrum. ’s Avonds lekker uit los gegaan bij Def, slechte muziek maar bij zijn optreden heb ik me echt wel vermaakt. Nog een laatste avond doorgefeest, Kurt bleek bij het ontbijt de echte bikkel te zijn. De brakke zittende half slapende eerstejaars zullen hem, dansend op kinderen voor kinderen, niet snel vergeten denk ik. Het mooiste moest alleen nog komen: de Cantus. Gelukkig werd “Tema is kut” (en terecht) het hardst gezongen. Veel bier gooien natuurlijk. ’s Avonds nog een na-introfeestje gevierd en toen lekker slapen.

Minder was het opstaan dinsdag. Weer fris en fruitig in je oranje T-shirt op de fiets om 8.15 uur. ’s Ochtends een informatief programma van de universiteit, ’s middags ontdek je plekje in N-laag. Vooral het spelletje in de loopbrug, 24

Oplossing

Dus een erg leuke intro gehad en ook heel belangrijk: veel mensen leren kennen... P.S. Kan het zomaar dat Floran (of Henk) zijn Van-der-Waalsdas inlevert bij Theta????

Oplossing Cryptogram Koerier 6:

Oplossing Puzzel Intro-Koerier:

Horizontaal 3. beta 6. tripel 8. laser 10. vermogen 16. bolfunctie 17. atoom 18. gat 19. alfa 21. vacuum 22. moment 24. coma 26. bachelor 27. kilometer 28. afgeleide 31. rooster 33. nano 34. n-laag 35. vectoren 36. stroom 39. lorentzkracht 42. donor 43. veld 44. put 47. aarding 48. nova 49. pluspool 50. Geiger 51. nul 52. cel 53. ruiten 57. gaswetten 58. tunnel 59. geluid 61. gatenband 63. anomaly 65. deler

831X287 864X536 X684XX8 33X4X39 5XX417X 139X202 575X307

Verticaal 1. reflectie 2. bar 4. energie 5. veelhoek 7. pion 9. spin 11. mat 12. autocorrelatie 13. cascade 14. normalen 15. parallelle poort 20. toekomst 21. vrije weglengte 23. thermokoppel 25. gammastraling 26. bits 28. antihiggs 29. in 30. dampspanning 32. turbo pascal 37. som 38. onderdruk 40. kernfusie 41. stelsel 45. doping 46. quark 54. impuls 55. straal 56. zender 60. ion 62. as 64. mol


Prijzen: Op het Johannes Dideriks Ultieme Physica Cryptogram hebben wij drie correcte inzendingen gekregen. Ons uiteraard geheel “onpartijdige” jurylid Arjan Rijke heeft hieruit een winnaar getrokken: Véronique Lohmann Op de puzzel uit de Intro-Koerier hebben wij maar één correcte inzending gekregen. Uiteraard heeft deze inzending dus gewonnen. Dit is: Roeland Huijink De winnaars kunnen hun prijzen, vijf borrelbonnen, op komen halen in de Van-derWaalskamer.

25

(editorial)

(editorial)

Ontwerpen, topprestatie! ls je overweegt om na afronding van je studie aan een loopbaan in de industrie of het bedrijfsleven te beginnen, dan is het goed om te weten dat daarvoor een uitstekende voorbereiding bestaat bij het Stan Ackermans Instituut (SAI) aan de TU Eindhoven. Hier word je als trainee in 2 jaar opgeleid tot technologisch ontwerper. Bij een succesvolle afronding wordt het MTD-diploma verstrekt (Master of Technological Design), dat recht geeft op het voeren van de MTD-titel.

A

Om toegelaten te worden is een doctoraal diploma noodzakelijk. Er bestaat een strenge selectie. Bij de meeste opleidingen kun je op meerdere tijdstippen per jaar met het programma starten. Het startsalaris van een trainee is ca. 1450 p/m (excl. diverse toelagen). Essentiële kenmerken van de ontwerpersopleidingen van het Stan Ackermans Instituut zijn: o o o o o o

Interdisciplinair werken in teamverband Technische creativiteit Moderne ontwerptechnieken Kostenbesef en fabriceerbaarheid Kwaliteit Communicatieve vaardigheden

Het opleidingstraject van een ontwerpersopleiding omvat een periode van twee jaar full-time. Het eerste jaar bestaat, naast het persoonlijke homologatieprogramma, uit een aantal speciaal voor de ontwerpersopleidingen ontwikkelde vakken, waarbij bovengenoemde kenmerken uitgebreid aan de orde komen. Afronding van deze vakken gebeurt veelal in groepsverband in de vorm van een case of project. De meeste programma’s hebben Engels als voertaal; een groot deel van de instroom komt uit het buitenland.

26

Daarnaast is er in elke opleiding onder de noemer “Professional Development” een scala van cursussen die gericht zijn op het ontwikkelen van algemene niet-technische vaardigheden en attitudes. Juist de aandacht voor communicatieve vaardigheden draagt bij aan het succes van de gediplomeerden in hun verdere carrière. Gedurende het tweede jaar voert een trainee met een grote mate van zelfstandigheid een ontwerpproject uit zowel voor als in het bedrijfsleven. De trainee wordt daarbij begeleid door medewerkers vanuit het Stan Ackermans Instituut en uit het bedrijf waarvoor het project wordt uitgevoerd. Uit het carrièreverloop van afgestudeerde ontwerpers blijkt, dat de extra investering van twee jaar wordt beloond met een steiler carrièrepad. Open dag Op 7 november 2002 houdt het Stan Ackermans Instituut een open dag voor alle opleidingen. Meer informatie over het Stan Ackermans Instituut is te vinden op www.sai.tue.nl. Je kunt ook telefonisch met het SAI contact opnemen voor aanmelding voor de open dag of voor het aanvragen van brochures, tel 040 – 2472452. Je kunt het SAI ook mailen: [email protected].


27

FACULTEIT

Opleidingsdirecteur

Het is heel belangrijk om de goede sfeer tussen staf en studenten in onze faculteit te bewaren. Een goed opleidingsniveau is de verantwoordelijkheid van ons als stafleden, maar wij kunnen ons werk pas goed doen als wij daar de volle steun van jullie bij krijgen.

Een nieuwe opleidingsdirecteur door prof.dr. Fons de Waele

p 1 september 2002 heb ik Frans Blom opgevolgd als Directeur Opleidingen. Een belangrijke positie in de onderwijsorganisatie en dus voor jullie, onze studenten. Daarom is het buitengewoon aardig dat de redactie van de Koerier me de gelegenheid geeft om mij aan jullie voor je stellen. Dat is vooral nuttig omdat ik de laatste jaren geen college heb gegeven aan jullie als natuurkundestudenten. De meesten zullen mij dus wel niet kennen.

O

Ik ben in september 1961 begonnen met mijn studie in Leiden en in mei 1968 deed ik mijn doctoraalexamen. Ik heb dus zo’n kleine zeven jaar over mijn studie gedaan. Dat klinkt erg lang maar in die tijd was dat helemaal niet zo uitzonderlijk. Integendeel, ik was nog een van de snelsten van mijn jaar! Sommigen deden wel 24 jaar over hun studie (twaalf jaar voor het

28

kandidaats en nog eens twaalf voor de rest). Studeren deed ik voornamelijk in de weekeindes en daardoor kon ik actief zijn in het studentenleven. Op de één of andere manier was ik altijd penningmeester. Ik was als eerstejaars begonnen als penningmeester van een dispuutje. Daarna werd ik penningmeester van de studievereniging “de Leidsche Flesch” (de zustervereniging van Van der Waals). En weer daarna “penningmeester” van de Sociëteitscommissie van een gezelligheidsvereniging. Dat “penningmeester” staat hier tussen aanhalingstekens, want in werkelijkheid was ik een jaar lang kroegbaas en stond ik bier te tappen achter de bar. Ik heb in dat jaar geen boek aangeraakt. Ik bewaar aan dat jaar de allerbeste herinneringen. Veel later ben ik ook nog penningmeester van de Nederlandse Natuurkundige Vereniging geworden. Zo zie je maar waar een penningmeesterschapje van een dispuut al niet toe kan leiden. De enige keer dat ik voorzitter ben geweest, en dus een keer geen penningmeester, was van de reisvereniging van “de Leidsche Flesch”. We wilden eigenlijk het liefst naar Moskou, maar dat zat er, midden in de Koude Oorlog, niet in. We zijn toen maar naar Milaan en Genève gegaan. Was trouwens ook erg leuk.

En nu ben ik dus Directeur Opleidingen van de faculteit. Die baan heeft overigens weinig met geld te maken. Wat ik wil gaan doen als directeur? Kort gezegd: ik wil dat jullie later allemaal net zo’n leuke baan krijgen als ik. Waarbij je te maken krijgt met leuke interessante problemen aan het front van de wetenschap of de techniek, een uitdagende omgeving met ook veel internationale contacten en met sterke draden naar de maatschappij. Nou, dat is heel wat. Ik bedoel natuurlijk niet dat jullie allemaal prof in de Lage Temperatuurfysica moeten worden. Daar ben ik ook maar toevallig in gerold. Alle gebieden die wij hier op de faculteit bewerken zijn leuk, net zo goed als vele andere plaatsen waar de afgestudeerde fysicus terechtkomt. Om dat hoge doel van die leuke baan met veel fysica te bereiken is het allereerst nodig dat jullie een goede opleiding krijgen. Daar staat of valt alles mee. Gelukkig is de opleiding die we nu hebben al best goed. Het tweede punt is dat studenten, die geschikt zijn voor de opleiding, die ook afmaken (verhoging P-rendement) en liefst een beetje snel (verkorting studieduur). Dat laatste hoeft helemaal niet te betekenen dat je naast de studie niets meer kunt doen. Maar je moet wel een beetje efficiënt bezig zijn. Bijvoorbeeld: als je wat wilt bijverdienen probeer dan een baantje te vinden dat aansluit bij je studie. En als je eens vast zit met de studie ga dan niet zitten wachten tot het probleem vanzelf over is gegaan, maar vat de koe bij de horens.


29

DISPUTEN

ACTIVITEITEN

Chaos

Liftwedstrijd

Zo kom ik geen meter verder

Liften met vleugels

Chaos doet natuurkunde

door Pier Dolmans, fotoÊs van Arjan Rijke

door Arjan en Han

ouw geodriehoek is een stuk minder nauwkeurig dan de lichtsnelheid.” “Napoleon heeft van de voeten een meter gemaakt.” “Stel wij hebben de gulden ingevoerd, dan kost een kip 3,99.” “Joost heeft een platina staaf van een meter.” “Dit stuk platina noemen wij een meter, maar de enige die echt goed blijft is de lichtsnelheid. Maar die is de allereerste keer gedefinieerd in meters.” “Lees nou even dat stukje door in University Physics: hoofdstuk 1, pagina 10.” “Maar je kan afstand en snelheid niet tegelijk meten dus die kip mag niet bewegen, anders wordt de euro minder waard.” “The new definition, aha!” “We hadden het over een meter, dat die gedefinieerd is aan de hand van dat stuk platina. Als de meter nu aan de hand van de lichtsnelheid was gedefinieerd, wat is dan nu het nut van dat stuk platina.” “Dat is nu de definitie van de kilo, want de uitzettingscoëfficiënt van platina is het minst onafhankelijk van de temperatuur. Maar dan moet je wel rekening houden met de halfwaardetijd.” “Ja, definities maak je omdat het er makkelijker op wordt. En dan kun je er zoveel nullen achter zetten als je wil.” “Ja, maar op dat moment is de lichtsnelheid de definitie van alle meters. Kan je de lichtsnelheid bepalen zonder de definitie van afstand?” “Heren, ik weet dat allemaal want ik heb ook natuurkunde gestudeerd en het komt dus omdat we eerst de meter hadden en toen pas de lichtsnelheid.” “Maar nu is die staaf ook langer geworden. Dus

J

30

kun je de lichtsnelheid ook geen waarde geven. Dat geldt ook voor de Newton. Ik duw met één Newton op de deur. Maar hoe kan je nou weten dat de Newton een Newton is, want stel dat de kilo anderhalve kilo was, dan had je anderhalf keer zo hard geduwd. En zo gaat het ook met de lichtsnelheid, als de meter verandert dan weet je het niet meer. Want jouw seconde definieert jouw meter omdat de lichtsnelheid een getal is dat je afspreekt. We moeten nu de seconde opmeten. Dat doen we met de vervalsnelheid van Cesium.” “En dat vermenigvuldigen met 2,998 en dan krijgen we ongeveer dezelfde meter die we toch al hadden. Dit komt omdat de lichtsnelheid zo koppig is dat je er allemaal nullen achter kan zetten.” “Nu moet je dus óf de seconde óf de meter afschaffen. De seconde kun je met SI-eenheden veel beter meten. Dus is de meter afgeschaft. Nu drukken we de meter uit in de lichtsnelheid, want het is makkelijker een constante te definiëren dan een eenheid.” Dan nu nog een vraagje om mee naar huis te nemen: je bestuurt een trein, die gaat met de halve lichtsnelheid. Hoe lang is nou de trein? En hoe oud is de machinist?

ang, lang geleden was liften een zeer gebruikelijke manier om van A naar B te komen, zonder hiervoor geld uit te hoeven geven. Studenten hadden nog geen OV, laat staan een eigen auto. Vraag het maar eens aan je ouders, zij kunnen je vast de meest wilde verhalen vertellen over “hun” tijd. Maar helaas, tijden veranderen en als je nu een student vraagt of hij wel eens gelift heeft zegt hij: “Liften? Liften is voor paupers!” Toen ik hoorde dat Fysisch Dispuut Daedalus een liftwedstrijd organiseerde, wilde ik dan ook graag van de partij zijn om nostalgische tijden te doen herleven.

L

Vanmorgen om 7.00 uur, toen de wekker ging, had ik ineens hele andere nostalgische verlangens en deze hadden vooral met slapen te maken. Gelukkig stond om 8.00 uur op de Vander-Waalskamer een heerlijke pot koffie te wachten waarvan de aroma’ s je bij het betreden van de g-vleugel al tegemoet kwamen...NOT. Wel werden onze OV’ s, samen met een routebeschrijving naar Lith (of all places...) in een noodenvelop gedaan en deze werd verzegeld. Mocht je de envelop openen, stonden je echt zware sancties te wachten. Afgeschrikt door dit stevige dreigement, gingen Arjan en ik naar buiten om een tactiekbespreking te houden. De opdracht was vrij simpel van opzet, doch moeilijk om te volbrengen: bezoek plaatsen waarvan de beginletters in de juiste volgorde het woord Daedalus vormen. Na vijf minuten hadden we ons plan uitgestippeld. Op de fiets naar mijn kamer voor een lekkere bak koffie, want onze systemen moesten nog opgestart worden. Na de koffie,


gewapend met stukken karton en een dikke zwarte stift, op weg naar het Floraplein. (100m van mijn voordeur) Hier kwamen we erachter dat liften niet zo makkelijk is als het lijkt, zeker niet met z’ n tweeën. We wilden naar Deurne en gaven dit aan met “richting Venlo”. Toen ik even weg was, kreeg Arjan binnen enkele seconden een lift aangeboden, die de bestuurder niet meer kon weigeren toen ik kwam aangerend. Of het aan mij lag of aan het feit dat we eerst met z’n tweeën stonden is nog steeds niet duidelijk, maar onze eerste lift was een feit.

Arjan bij de Bavariafabriek in Lieshout

Na een stukje lopen bereikten we om 10.15 uur onze eerste letter: de D van Deurne. Het bewijs hiervoor moesten we steeds leveren door met een locale telefoon naar de mobiele telefoon van de organisatie te bellen. Met behulp van nummerherkenning (CD-foongids) en de straatnaam (stratenplan) werd dan nagegaan of we echt in de genoemde plaats waren, een onfeilbare methode. 31

ACTIVITEITEN

Op de terugweg richting autobaan, wilden we Asten aandoen. Hierin werden we enigszins vertraagd door twee dienaressen van de wet die ons wisten te vertellen dat je niet in de berm van een provinciale weg mag lopen. Weer terug en over de fietsroute (de rode bordjes) naar Asten (met de A) gelopen. Een bakje koffie verder kwam onze tweede tegenslag rondom Asten, we konden geen lift terug naar Eindhoven krijgen. Oorzaak hiervoor was dat de oprit naar

De beste lift die gevonden werd!

de snelweg in verboden gebied lag, waar de ijverig patrouillerende politie ons niet naar toe liet lopen. We stonden daardoor tegenover het politiebureau, maar de automobilisten vonden het toch niet veilig genoeg om te stoppen. Uiteindelijk lukte het en in de Saab van een of andere consultant en om 12.45 uur zaten we aan de koffie in de Van-der-Waalskamer, in de E van Eindhoven. De tweede etappe liep naar Donkersvoort (met de D), een gehucht nabij Beek en Donk. Nadat we een beetje gevoel voor liftlocaties hadden ontwikkeld, kregen we van de derde auto richting Helmond al een lift die ons tot aan 32

ACTIVITEITEN

Liftwedstrijd

deze wereldstad wilde brengen. De ideale liftlocatie bevat twee componenten: 1. Gelegen vlak na een verkeersremmer, bij voorkeur een rotonde of een stoplicht. 2. Er moet een ruime gelegenheid zijn om te stoppen. Omdat 1 en 2 maar zelden samen gaan, is het meestal even zoeken (lopen dus) naar een goede plek, vandaar onze vermoeide benen. Een nadeel van onze kleine-dorpjes-in-de-buurttactiek was dat als je een lift zoekt voor 3 km, mensen al gauw denken: “Fuck you, loop dat kleine stukje maar.” Een les van vandaag was dan ook: vele kleine stukjes maken een grote, vandaar wederom onze vermoeide benen. Lopend bereikten we wel binnen een uur de pittoreske plaatsjes Aarle-Rixtel (met de A) en Lieshout (met de B van Bavaria). Tegenover de brouwerij belden we voor de zoveelste keer de organisatie. Het was inmiddels ruim 15.00 uur en de tussenstand van de drie overige deelnemende teams was: - Erwin en Edwin: D(en Bosch) A(msterdam), al tijden niets meer van gehoord. - Bas en Inge: D(en Bosch), sinds 10.30 uur spoorloos. - Paul en Ineke: D(ommelen) A(alst) E(indhoven) D(en Bosch) A(rnhem), zaten dus op onze hielen.

Liftwedstrijd

Met een zeer tactische positiekeuze waren we binnen drie kwartier met één overstap in Uden. (met de U) Restte ons nog drie uur om via Schaijk in Lith te komen waar ons avondeten op ons stond te wachten. 30 km lijkt niet ver, maar wel als je van Uden naar Schaijk wilt. Een rechte weg met veel bomen, zonder component 1 of 2, laat staan een combinatie en alleen maar idioten op de weg. Om 17.15 uur liepen we dus nog steeds in de richting van Schaijk en we hadden in het totaal al meer dan 20km gelopen, een kleine motivatiedip was het gevolg. Ineens uit het niets dook onze verlosser op. Hij kwam in de vorm van een kale man in een opgevoerde Opel, die met 120 km/u over landweggetjes vloog (zonder vleugels) en op 2 km autobaan snelheden van 160 km/u wist te bereiken, in de avondspits! Ook wilde hij nog wel even in Schaijk (met de S, onze laatste letter) stoppen om Arjan te laten bellen en hopla, daar vlogen we weer, deze keer richting Oss. Omdat hij ons erg aardig vond (wij hem ook) wilde hij ons wel even aan de goede kant van Oss afzetten. Van hieruit was het nog zo’ n 7 km naar Lith, maar met de snelheden waarmee deze aardige meneer over het asfalt stoof was dit zo weinig dat we in Lith waren voordat we doorhadden dat we Oss al uit waren, wat een held! Resultaat: om 17.37 uur stonden we voor het terras van café “Hertog Jan”. Toen 10 seconden na ons ook een deel van de organisatie Lith had bereikt zaten we weer 10 seconden later te genieten van een lekker glas...je raadt het al...Hertog Jan. Dit om onze glansrijke overwinning te vieren. Niet alleen waren we als eerste op de plaats van bestemming (zelfs vóór de organisatie), we waren ook nog het enige team dat alle letters bij elkaar had. Team twee was tot “Daedal” gekomen, team drie tot “D” en team vier tot “Dadal”, maar deze waren om 22.00 uur nog niet eens in de buurt van Tilburg, ik hoop dat de heren E&E wel nog thuis zijn gekomen...


Gewonnen!

De dag werd afgesloten met een redelijke poging om de Chaos-picknick te evenaren, met Hertog Jan bier, waarvoor hulde! Ook kregen wij als overwinnaar nog een geweldig uitwisbaar schrijfbord, zeer nuttig bij eventuele verdere liftactiviteiten. Het begin van de bijbehorende speech was een waardige afsluiting van deze dag. Voorzitter van Daedalus (Patrick): “Jullie zijn de enigen die Daedalus afgemaakt hebben.” Voorzitter van Chaos (Arjan): “Natuurlijk, Chaos maakt Daedalus altijd af!” Daedalus, bedankt!!!

33

ACTIVITEITEN

ACTIVITEITEN

Tafelvoetbal

W.V.T.T.K. door Jan-Pieter Chan, spits Zwartuh StralÊheure

onderdag 20 juni 2002, de Salon. Het is wachten tot het Scooter Darttoernooi afgelopen is. Als echte sportmensen krijgen wij natuurlijk weinig mee van dit evenement, maar wanneer de bar (tijdelijk) wordt gesloten om de winnaars bekend te maken, hebben we niet veel keus dan de prijsuitreiking bij te wonen. Het blijkt dat de Kandi’s de finale hebben gewonnen en voor deze prestatie krijgen ze een heuse standaard. Dat belooft dus veel goeds voor de tafelvoetbalfinale van vanmiddag.

D

Er staan nog een aantal inhaalwedstrijden gepland, waaronder onze partij tegen de regerende kampioenen, Pro Forma. Voor beide teams is dit een belangrijke wedstrijd: wint Pro Forma, dan eindigen ze hoog genoeg om mee te mogen doen aan de finale. En als wij winnen, dan eindigen we op de tweede plaats in de poule; een zeer goede uitgangspositie voor de finale. Het publiek gaat uit zijn dak na de overwinning op Pro Forma

34

Vanwege omstandigheden kan Erik niet aanwezig zijn, dus vormt Rody een gelegenheidsteam met invaller Gunnar. Na de loting belanden we aan de kant met de (vrij stroeve) rode poppetjes en gaat de wedstrijd van start. Na een paar flitsende acties van Gunnar kijken we tegen een flinke achterstand aan, maar door onze hoofden koel te houden (nee, niet met bier) weten we de partij in ons voordeel te beslissen: 11-9. Nu is het wachten op de overige deelnemers van de finale. We nemen een korte break en claimen de fles La Chouffe, die door het WSC is uitgeloofd aan teams die Pro Forma weten te verslaan. Rond een uur of kwart over vijf is het tijd voor de ultieme serie wedstrijden: vier teams nemen deel aan de eindstrijd, die volgens het bowling-systeem (vraag Joost voor meer info) gespeeld gaat worden. Het blijkt dat twee teams niet compleet zijn en met invallers moeten spelen: WIT (Thomas - Bas) en TgATB WaDNM (Joost - Han). Als eerste wedstrijd staat gepland: ARJAN – WIT. De winnaar van deze partij moet tegen ons spelen, dus gaan we kijken wat de beste tactiek is om onze tegenstander te overtroeven. Tijdens deze wedstrijd wordt er voor het eerst (dat wij het zien) een paupergoalregeling toegepast: wanneer iemand wat te zeiken heeft over een doelpunt, wordt er een half in plaats van een heel punt geteld. Zoals te verwachten winnen de bedenkers van deze regeling (ARJAN) ook de wedstrijd en mag Zwartuh Stral’heure plaats nemen achter de tafel. Dit keer mogen we aan de blauwe (zeer goed bespeelbare) kant spelen, maar dat voordeel gaat voor een deel verloren, doordat wij die

Tafelvoetbal

nieuwe regeling willen uitproberen: bijna al onze goals tellen maar voor de helft en het lukt dan ook niet om een fatsoenlijke voorsprong op te bouwen. Na een doelpuntrijke wedstrijd eindigt de partij in ons voordeel: 10-8. Nu is het grote moment daar: Zwartuh Stral’heure – TGATB WaDNM. In de poulewedstrijd werden wij nog kansloos weggespeeld, maar vandaag ontbreekt Han aan de opstelling. Joost heeft als vervanger Thijs K. geregeld; een degelijke verdediger, maar zonder tafelvoetbalcompetitie-ervaring. Wederom mogen wij met de blauwe mannetjes spelen, en dit keer verloopt de partij een stuk voorspoediger: 10-3 is de einduitslag. En dan is het tijd voor de huldiging / prijsuitreiking. We verwachten een groots opgezet spektakel, want iedereen moet weten wie de nieuwe tafelvoetbalkampioen is. Helaas blijft de bar dit keer wel open en aan een klein groepje (de vier finalisten & omstanders) wordt de einduitslag bekend gemaakt. Gelukkig mogen we van Thijs K. ook nog een stukje in de Koerier schrijven. Zo’n kans op publiciteit is gewoon te mooi om te laten liggen, dus hier is dan onze boodschap: Zwartuh StralÊheure is tafelvoetbalkampioen 2002 !!!


35

(editorial)

McKinsey & Company door Rachid Majiti

eptember 1994 liep ik voor het eerst over het Limbo-pad richting het TUE-terrein. Na het gymnasium was het nu tijd voor een studie Technische Bedrijfskunde. Na een afstudeeropdracht op het gebied van kwaliteitsmanagement in 1999 bij het Zweedse Ericsson besloot ik voor twee jaar bij Ormit in dienst te gaan als management trainee. Ik deed vier projecten van ieder zes maanden bij vier verschillende bedrijven. Hoewel de afwisseling van zowel verschillende disciplines als verschillende sectoren me zeer aansprak wilde ik complexere vraagstukken op strategisch niveau.

S

“Harde, onmenselijke consultants die met de botte bijl op organisaties inhakken tot beurskoersen weer op een acceptabel niveau zijn. Het vlaggenschip van het kapitalisme waar economische wetten het hoogste goed zijn.” Zo probeerde mijn omgeving mij te redden uit de handen van ‘s werelds meest beruchte strategie consultants. Ik zette mijn zin door en begon in 2001 bij McKinsey & Company in Amsterdam. Ik kende McKinsey & Company van onder andere de Wervingsdagen en wist dat het consultants waren. Na mijn Ormit-periode wist ik dat ik de consultancy in wilde vanwege de professionaliteit en het hoge kennisniveau. Er blijven dan nog heel veel mogelijke werkgevers over. Slechts een aantal bedrijven behoren echter tot het topsegment van deze branche en houden zich bezig met complexe, strategische vraagstukken. McKinsey is voor mij daarbinnen de absolute topper waar het gaat om het daadwerkelijke impact van adviezen op organisaties. Alles is erop gericht om de prestaties van onze cliënten doorslaggevend en blijvend te verbeteren. 36


De sollicitatieronde was redelijk zwaar maar duidelijk en snel. De verscheidenheid aan mensen, zowel qua achtergrond als qua persoonlijkheid, was een positieve verrassing tijdens de gesprekken. Leuke, inspirerende mensen, die oprecht geïnteresseerd zijn in wie je bent, maken McKinsey voor mij uniek. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat er hier wat meer uren worden gemaakt dan in een gemiddelde werkweek. Dat wat je ervoor terugkrijgt weegt echter voor mij absoluut op tegen deze stevige werkdruk. Het stimuleert je als individu ook om een topprestatie te leveren en steeds een stapje meer aan te kunnen. De sleutel voor een succesvolle carrière binnen McKinsey blijft echter het effectief functioneren in uiteenlopende teams. Het niveau van de opdrachten leidt tot intensieve samenwerking en vreugdevolle momenten als je gezamenlijk daadwerkelijk impact op een cliënt hebt. Niets mooiers dan na een geslaagde eindpresentatie bij een Italiaanse cliënt met een internationaal team een drankje te nuttigen op de Piazza del Duomo in hartje Milaan. De opdrachten duren meestal twee à drie maanden en variëren qua discipline en industrie. Zo kun je na het afronden van een marketingproject in de voedingsmiddelenindustrie verdergaan met een overname in de energiewereld. Voor degenen die zich snel willen specialiseren zijn er uiteraard ook mogelijkheden. Dit kan zowel het focussen op een industrie zijn als op een functioneel deelgebied. Netwerken van experts over de hele wereld staan continu klaar om elkaar, maar vooral onze cliënten, vooruit te helpen. Bijna dagelijks spreek je mensen van over de hele wereld en wissel je kennis uit. 37

(editorial)

Individuele ontwikkeling van mensen is voor McKinsey een absolute voorwaarde om als bedrijf te overleven. Dit uit zich in het niveau en de diversiteit van opleidingen en de intensieve coaching door meer ervaren collega’s. Bij alles geldt echter dat een stevig stukje eigen verantwoordelijkheid wordt verwacht: “Make your own McKinsey”. De vraagstukken van cliënten worden altijd in teamverband geanalyseerd waardoor je als net afgestudeerde met name hier veel leert van de teamgenoten. Een team bestaat uit drie tot vier consultants. Dit team wordt vaak versterkt met een aantal medewerkers van de cliënt. Als net afgestudeerde begin je bij ons als Fellow. Je wordt direct ingezet in een team. Je werkt aan één project tegelijk en krijgt een deel van het vraagstuk ‘op je bord’. Samen met je teamgenoten bedenk je hoe je het probleem gaat aanpakken, welke informatie je daarvoor nodig hebt, en hoe je die kunt omvormen tot relevante gegevens. Naast werken in teams kun je na twee jaar een MBA-opleiding volgen.

Hoe het precies werkt bij McKinsey, kun je zelf ervaren tijdens onze tweedaagse Business Course op 6 en 7 november. Je kunt dan twee dagen McKinsey consultant zijn en samen met ervaren consultants een oplossing bedenken voor het fileprobleem in Nederland. Je maakt kennis met de uitdagingen die je als consultant tegenkomt: hoe vindingrijk en efficiënt ben jij bij het aanpakken van een complex probleem? De McKinsey Business Course 2002 is bij uitstek geschikt voor top studenten en promovendi in de eindfase van hun studie of onderzoek, ongeacht studierichting, met belangstelling voor strategisch management consultancy.

PUZZEL

Legpuzzel

Puzzel door Han Crijns

Los de puzzel op op de manier die jou het beste lijkt! Inzendingen kunnen worden gemaild naar [email protected] of ingeleverd worden in de Van-der-Waalskamer. Succes!

Wil jij twee dagen McKinsey consultant zijn en denk jij het fileprobleem aan te kunnen pakken? Kijk op www.mckinsey.nl en schrijf je in! Let op: wees op tijd met inschrijven!

Complexe vraagstukken uiteenrafelen vereist analytische vaardigheden die je op een technische universiteit als de TUE prima ontwikkelt. De studierichting is daarbij van minder belang.

38


39

INTERVIEWS

INTERVIEWS

Stage

Interview met Mark Kempenaars Stage in Engeland door Han Crijns en Thomas van Gils

Wat heb je gedaan? Afstuderen bij JET in Culham, vlakbij Oxford, Engeland. JET staat voor Joint European Torus en is een EU-gefinancierde onderzoeksfaciliteit naar kernfusie. In de reactor wordt Deuterium, een waterstofisotoop, gefuseerd. Op het moment is het fusieplasma nog te klein om zichzelf voldoende te isoleren en dus rendabel te zijn. Het moet opgeschaald worden. Een van de problemen is dat er instabiliteit aan de rand van het plasma ontstaat, waarbij een grote hoeveelheid energie door het plasma wordt uitgestoten. Dit kan de wand beschadigen, zeker als het opgeschaald wordt. Ik heb onderzoek gedaan naar deze instabiliteiten, ELMs, om ze beter te begrijpen. Dit heb ik gedaan met LIDAR Thomson scattering, een techniek waarbij een laserstraal het plasma in wordt geschoten. De elektronen scatteren dit licht terug naar onze detectoren.

Hoe heb je je plek daar geregeld? Ik heb het college Natuurkunde van kernfusie als energiebron van Prof. Lopes Gardozo gevolgd. Dat vond ik erg interessant. Na het tentamen heb ik overleg met hem gehad over afstudeermogelijkheden, en hij had contacten bij JET, wat toch de grootste en dus meest interessante onderzoeksfaciliteit op dit gebied is. Ik heb toen gelijk toegehapt. En hoe heb je het financieel geregeld? Ik heb een Leonardo da Vinci-beurs van de TU/e gekregen, wat niet echt veel was, maar toch net genoeg voor de borg van mijn kamer. Verder heeft het FOM mijn reiskosten, in Engeland (woon-werkverkeer) en mijn kamerhuur betaald. Daar was ik erg blij mee want Engeland is duur. Mijn kamer kostte £ 230,- ( 365,- exclusief variabele kosten) en was vrij klein, maar we hadden een grote huiskamer en keuken. Het was trouwens een gedeeld huis, we zater er met vijf mensen. Hoe lang ben je in Engeland geweest? 9 maanden precies. Ik had me als doel gesteld in negen maanden af te studeren, ik loop immers al wat langer rond dan gemiddeld. Nu ik terug ben moet ik alleen nog 2 weken aan mijn verslag werken.

De Tokamak van binnen, 3.5 m hoog

40

Veel medestudenten daar? Bij JET zitten voornamelijk promovendi en post-docs. De sfeer is prima, het is alleen vrij competitief omdat alle metingen erg duur zijn. De pubs gaan om 23.00 uur dicht, dus de Engelse jeugd stelt zich daarop in. Ze gaan vroeg uit en hebben een hoog drinktempo.

Stage

Nog grote cultuurverschillen? De Engelsen zijn heel beleefd. Het nadeel is dat ze dus ook nergens over klagen. Dat betekent dat de service in winkels en dergelijke vaak te wensen overlaat en als je dan klaagt, waar wij Nederlanders erg goed in zijn, dan kijken ze je raar aan en proberen ze je te negeren.

Hoe heb je contact gehouden met Nederland? Veel contact verliep via e-mail en ik heb gebeld met mijn ouders en nog een paar mensen. En natuurlijk kerst- en verjaardagskaarten Ik had een eigen kantoortje met een pc, dus dat was allemaal perfect geregeld. Verder heb ik redelijk veel op het Van-der-Waalsmessageboard gezeten.

Nog veel uitgeweest? Ik ben vooral uitgeweest met mijn huisgenoten en hun vrienden in de weekenden. Daar heb ik ook nog goede contacten aan overgehouden. Oxford is een erg gezellige stad. In de betere pubs kun je, als je er al een tijdje komt, ook nog blijven zitten na 23.00 uur. Da deuren gaan dan alleen dicht. De studenten van de universiteit zijn vooral bekakte mensen. Vrij ballerig en geld zat. Ze zonderen zich behoorlijk af door veel naar echte studentenpubs te gaan waar niet-studenten niet inkomen. De universiteiten geven wel sfeer aan de stad, er zijn veel oude gebouwen en het heeft een leuke ontspannen en studentikoze uitstraling.

Vertel eens een leuke anekdote? Het JET-apparaat weegt 20 ton. Toen ze net begonnen met energie in de velden te pompen zorgde een disruptie ervoor dat het hele apparaat 5 cm omhoog sprong. Die schokgolf kon in Londen, wat toch zo’n 150 km verderop ligt, met de seismograaf gemeten worden. Het apparaat is erop gebouwd dat het zo’n schok vijf keer kan hebben. De grote baas van JET kwam de controlekamer binnenlopen en zei alleen: “Zorg dat dat nooit meer gebeurt.”

Heb je de rest van Engeland nog bekeken? Niet echt. Ik ben bijvoorbeeld niet naar Stonehenge geweest, wat toch vlakbij ligt, net als zo’n paard van kalksteen dat in de rotsen staat gegraveerd. Dat komt vooral omdat ik 45 à 50 uur per week heb gewerkt, ook in de weekenden. Het is wel jammer, maar dat is de prijs voor echt in negen maanden klaar zijn.

The Radcliff Camera

Nog iets aan sport gedaan daar? Ik heb elke dag twee keer een trap van zeven verdiepingen opgerend. Dat vond ik wel weer genoeg sport. Tot slot, kun je een punt geven voor de volgende aspecten van je afstuderen? Plek: 9½ Afstuderen zelf: 9 Financieel: 8 (maar alleen wegens mijn kamervergoeding) De hele ervaring: 9. Zou je nog een keer terugwillen? Ze hebben me een promotieplaats aangeboden en daar heb ik ja opgezed, maar misschien ga ik er wel gewoon werken i.p.v. van promoveren. Dat staat nog niet vast, maar het antwoord is dus ja. Special Thanx To: Mijn Prof, Niek Lopes Cardozo en begeleiders Chris Gowers en vooral Marc Beurskens.


41

EXCURSIES

EXCURSIES

Philips NatLab

Van der Waals & Arago door Michael Beljaars en Edwin de Caluwé

Voor het eerst sinds lange tijd organiseerde Van der Waals weer een excursie met een andere studievereniging voor natuurkunde. Op 19 september was er namelijk een excursie naar Philips NatLab samen met studievereniging Arago uit Enschede. “Vijfentwintig gigabyte gaat er op een schijfje ter grote van een gewone cd”. Zo wist dr. H.C.F. Martens de onverdeelde aandacht te verkrijgen van alle aanwezigen. Zijn betoog over de nieuwste ontwikkeling van Philips op het gebied van optische opslag, de Blue-ray Disc, deed iedereen dromen van de eindeloze mogelijkheden die in de toekomst beschikbaar zullen zijn. “Het zal echter nog wel even duren voordat dit echt op de markt gaat komen. Het grootste probleem is dat er een standaard moet komen om het systeem goed te laten werken en uitwisselbaar te laten zijn.” En daarmee werd bruut een einde gemaakt aan de fantasieën over het opslaan van ‘oneindig’ veel mp3’s, films en programma’s. Maar de excursie naar het Philips NatLab begon voor de meesten om een uur of half één, toen de fietsgroep en de busgroep werden verenigd en de afgevaardigden van de studieverenigingen voor technische natuurkunde “J.D. van der Waals” en “Arago” (Twente) gezamenlijk het Philips-terrein betraden. Na een uitgebreid ontvangst met luxe lunch, werden we verzocht plaats te nemen in een zaal waar dr. B.H.W. Hendriks een introducerend verhaal hield over de ontwikkeling van Philips door de tijd heen, het huidige onderzoek op het gebied van optische opslag en zijn persoonlijke carrière bij Philips. Hierna werd de groep opgesplitst in twee kleinere groepen, die in verschillende volgorde een drietal onderzoeksgroepen zouden bezoeken. 42

“Het vervaardigen van tft-displays op de conventionele manier kost eigenlijk te veel tijd. Je zou veel liever je display kunnen verven en daar houden wij ons hier mee bezig.” Paintable displays worden ze genoemd. Het revolutionaire idee achter het op deze manier vervaardigen van lcd’s is dat de liquid crystal laag niet wordt aangebracht door gebruik te maken van capillaire werking, maar door nauwkeurig uitstrijken, oftewel: verven. De laag die zo wordt aangebracht op het substraat, bestaat uit een mengsel van een polymeer en de vloeibare

Philips NatLab

ervoor zorgt dat de kristallen niet in het vlak van de display draaien, maar meer schuin daarop. Het gevolg hiervan is dat de displays een kleine kijkhoek hebben. Door echter beide elektrodes onder de display te plaatsen, gescheiden door een isolerende laag, wordt er een zodanig magnetisch veld gecreëerd dat de draaiing van kristallen wel in het vlak van de display geschiedt. Twee vernuftige verbeteringen van een oude vinding.

Met de toenemende behoefte aan opslagruimte en het groeiende aantal divx-films en mp3s groeit ook de behoefte aan grotere opslagmedia

Blue-ray Disc, reeds genoemd aan het begin van het artikel. Met de toenemende behoefte aan opslagruimte en het groeiende aantal divxfilms en mp3’s groeit ook de behoefte aan grotere opslagmedia. Tijd voor een nieuw medium dus. Met de ontwikkeling van een halfgeleiderlaser met een golflengte van een kleine vierhonderd nanometer (blauw licht) heeft Philips alle middelen in handen om de capaciteit van de dvd aanzienlijk te vergroten. De onderzoeksopstelling kon ten tijde van het bezoek tot een 25 gigabyte op een schijf ter grote van een cd schrijven. Maar altijd met het oog op de toekomst is Philips bezig om zelfs dit nog te vergroten tot een 100 gigabyte door middel van het schrijven in twee lagen aan twee kanten.

kristallen. Na het opbrengen van de laag wordt met behulp een masker en een UV-bron een rooster geprojecteerd op het sample. Het UVlicht zorgt ervoor dat het mengsel zich scheidt en het polymeer uithardt. Daarna wordt het sample met de zojuist gecreëerde vakjesstructuur volledig blootgesteld aan UV-licht. Op deze manier worden de vakjes afgedekt met een laag uitgehard polymeer, et voilá, een display. Nou ja, bijna dan, het enige wat nog rest is het aanbrengen van elektroden. Normaal gesproken zit er één elektrode onder en één boven de liquide kristallijne laag, een constructie die

Als laatste maar zeker niet als minste kwam ing. M.J.J. Hack aan het woord over zijn werk aan het printen van polymeren displays. Polymeren gebruiken voor het maken van displays is een nieuwe ontwikkeling die nog steeds in de onderzoeksfase is. Met de nieuwe vinding van Philips is het idee al een stap dichter bij de realisatie op de consumentenmarkt gekomen. De gedachte achter het onderzoek is dat het mogelijk moet zijn om met een speciaal ontwikkelde printkop nauwkeurig een polymeer aan te brengen op een substraat dat al is voorzien van een rooster en op deze manier een (full color) polymere display te maken. Ten


tijde van ons bezoek was er alleen nog maar een zwart/groen demonstratiemodel ter beschikking. Desalniettemin gaf deze demonstratie een goede impressie van de ongekende mogelijkheden. De vernieuwingsfrequentie van de polymeren displays ligt zo hoog dat er met gemak vloeiend beeldmateriaal op kan worden afgespeeld, zoals films. Dit werd dan ook trots getoond op een display ingebouwd in een oude mobiele telefoon. Misschien is het beeld dat Nokia schept in haar laatste reclame, het kijken van films op je gsm, toch niet meer zo ver weg. De excursie werd afgesloten met een borrel, waar de deelnemers onder het genot van een biertje of fris en wat versnaperingen, nog konden napraten met de onderzoekers van de bezochte onderzoeksgroepen. Tegen een uur of vier was de excursie ten einde en vertrokken we met een pakket met boekjes en een cd-rom over Philips naar N-laag, alwaar we op de borrel nog napraatten over het geslaagde uitstapje.

43

Activiteitenagenda Op deze pagina staan door het tijdsverschil tussen de deadline en het verschijnen van de Koerier niet alle activiteiten vermeld. Actuele informatie is te vinden op www.vdwaals.nl

15 okt. 17 okt. 18 okt. 28-30 okt. 30 okt. 31 okt. 6 nov.

N-feest Regenboog Uitreikingsborrel Almanak Echo Scooterexcursie Legeworld Carrièretour Bowlingtoernooi Van-der-Waalscolloquium Borrelexcursie Hertog Jan

Adverteerdersindex

Kaft 6 7 18 26-27 36 37-38 Kaft Achterkaft

44

Akzo Nobel Shell Editorial Shell Océ-Technologies Editorial Stan Ackermans Instituut McKinsey&Company Editorial McKinsey&Company Philips ASML

Inhoud. Koerier 1, oktober 2002

Recommend Documents