Inhoud. Koerier 2, december 2002

Inhoud

10

Astrobiology: the search for life in the universe Zo luidde de titel van het onlangs gehouden Van-derWaalscolloquium. Met meer dan 40 geïnteresseerden overtrof het elk eerder gehouden colloquium van dit jaar.

16 24

Koerier 2, december 2002

Lustrekenen aan dinosauriërs Na ‘Lustrekenen aan files’ legt oud-Koeriercommissaris Hannes Poulis ons in ‘Lustrekenen aan dinosauriërs’ uit hoe het komt dat deze wezens allemaal zijn uitgestorven en de zoogdieren niet.

Stel je eens voor... Het grootste gedeelte van het nieuwe bestuur heeft zich al voorgesteld in Koerier 1. In deze Koerier maken Benjamin en Carolien dit af in respectievelijk ‘Ik ben Benjamin BEN®’ en ‘De week van...’.

En verder... 2... Redactioneel 3... Doorgelicht 4... Mogen wij even STOORen 6... Turbulentie 8... Energie uit geluid 10... Van-der-Waalscolloquium 12... Excursie naar VanderLande Industries 15... VENI 16... Lustrekenen aan dinosauriërs 18... Tja, je moet toch wat... 22... Mijn bescheiden mening... 23... Natuurkunstcommissie verrijkt met nieuw bloed 24... Ik ben Benjamin BEN® 25... Ken je bestuur! 26... De week van... C O L O F O N

De Koerier is een periodiek, uitgebracht door de studievereniging voor Technische Natuurkunde ‘Johannes Diderik van der Waals’, in samenwerking met STOOR, beide gevestigd aan de faculteit der Technische Natuurkunde van de Technische Universiteit Eindhoven. De Koerier verschijnt zes maal per jaar en is te vinden in de bakken onderaan de trap bij de loopbrug, bij het eerste- en tweedejaars practicum en in de Van-der-Waalskamer. De Koeriercommissie bestaat uit: Michael Beljaars(voorzitter), Rody Brinkhof (STOOR), Cor Klaasse Bos, Coen Loermans, Thomas van Gils en Thijs Knaapen. Koerier 2, jaargang 43 (2002)

28... 30...

Superhelden P-kamp 2002 Woordfrequentieverdeling of parallellepipedum 32... Beter één regenboog in de hand dan tien in de lucht 34... 1e-jaarsactiviteit & bowlingtoernooi 35... The morning after the night before... 36... Van-der-Waals 4 Kampioenen 38... Oplossing Puzzel Koerier 1 39... Vers Belgisch natuurkundigenbloed gearriveerd in Eindhoven 40... Groening 42... De ondoorgrondelijke wegen van Daedalus 44... Scooter Halloween 45... Puzzel 48... Activiteitenagenda & Van-der-Waalskamer: Ng 0.01 Postbus 513 5600 MB Eindhoven Tel: (040-247)4379 [email protected].

STOOR-kamer: Ng 0.04 Postbus 513 5600 MB Eindhoven Tel: (040-247)4308 [email protected].

Kopij: vóór de deadline in het Koerierpostvak op de Van-derWaalskamer of per e-mail naar [email protected] 2e editie, jaargang 43, december 2002. De deadline voor Koerier 3 jaargang 43 is: 16 januari 2003.

1

ACTIVITEITEN

REDACTIONEEL

Redactioneel

IN PERSPECTIEF GEZIEN door Michael Beljaars

C

ommissaris Koerier zijn valt nog niet mee. De Koerier die nu voor je ligt draagt het nummer 2, maar is de eerste Koerier van mijn hand en dat heeft behoorlijk wat bloed, zweet en tranen gekost. Allereerst het regelen van stukjes en het schoppen van mensen om de beloofde stukjes ook daadwerkelijk op tijd in te leveren kost veel tijd en energie. Maar als je dat eenmaal gehad hebt, komt het echte werk: in Pagemaker de Koerier in elkaar zetten. Op zich heel leuk werk, hoewel het even tijd kost, zeker de eerste keer, om een leuke opmaak te vinden, de foto’s op een goede plek te zetten en het geheel bladvullend te laten zijn. Wat op zich wel weer minder is, is bijvoorbeeld het vastlopen van Pagemaker als gevolg van het plotseling ontbreken van een netwerkverbinding dankzij één van je bestuursgenoten. Of de woede die je op je nek haalt door het constant ‘aansporen’(ookwel schoppen genoemd) van mensen (sorry, Alex, Benajmin en Edwin). Wat het maken van deze Koerier nog hektischer maakt dan normaal gesproken, is het ongelukkig samenvallen van de deadlines van Koerier 2 en de Verkiezingskoerier. Veel meer mensen dan normaal ‘aansporen’ om hun stukje in te leveren, nog meer pagemakeren en zien dat het allemaal op tijd afkomt. Maar goed, genoeg over de genoegens en ongenoegens van een beginnend Koeriercommissaris. Ik denk dat alle inspanning zeker niet voor niets is geweest en dat er weer een leuke goede gevulde Koerier voor jullie ligt. Ik wens jullie, ook namens de commissie, veel plezier met het lezen van deze Koerier en mochten jullie spontane, vernieuwende en leuke ideeën hebben, laat die dan vooral eens horen!

2

ACTIVITEITEN

door Alex Versteegh REDACTIONEEL

Doorgelicht IN PERSPECTIEF GEZIEN Prefazione di Presidente

B

este lezer, Na een jaar alles in Perspectief gezien te hebben gezien te hebben is nu ook in de Koerier het Lichtjaar aangebroken. Het nieuwe bestuur: “Anno Luce: richting de verbeelding” is al weer ruim twee maanden geleden aangetreden en enthousiast aan haar eervolle taak begonnen. Na schoon schip te hebben gemaakt in de Van-der-Waalskamer is deze meteen van een nieuwe en extra lichte indeling voorzien.

De afgelopen anderhalve maand is er verder al heel wat gebeurd in Van-der-Waalsland. Zo zijn er een aantal geslaagde excursies geweest, één naar VanderLande en tijdens de Carièretour zelfs drie: naar KLM, Accenture en Shell. Hiervan komt in de volgende koerier een verslag. Op 10 oktober heeft Van der Waals haar 42ste verjaardag gevierd. Ter gelegenheid van deze dies werden de leden getrakteerd op speciale Van-der-Waalswafels.

Alex Versteegh, voorzitter van SVTN “J.D. van der Waals”

Verder zijn er nog een aantal geslaagde activiteiten geweest, zoals het N-regenboogfeest, het Vander-Waalsdictee, het traditionele bowlingtoernooi, een borrelexcursie naar Hertog Jan en het Vander-Waalscolloquium. Tegen de tijd dat deze Koerier uitkomt heeft waarschijnlijk ook de door het bestuur georganiseerde Whiskeyproefavond in ‘the Little One’ plaatsgevonden. Hoe gaaf deze geweest is kan ik hier uiteraard nog niet zeggen. Dit geldt natuurlijk ook voor het mogelijke bezoek van Sinterwaals aan onze faculteit. De komende tijd gaat er ook weer van alles gebeuren. Om enkele dingen te noemen: er zal een Vander-Waalsliedwedstrijd gehouden worden, waarop het officiële Van-der-Waalslied kan worden verkozen en het volgende N-feest staat ook al weer in de planning. Hier wil ik het voorlopig bij laten. Er is helaas niet genoeg ruimte om alles helemaal door te lichten maar ik hoop dat je een goede indruk hebt gekregen van hoe het ervoor staat met de vereniging. Over het komend jaar zal ik alleen maar zeggen dat als het aan ons ligt, een schitterend jaar zal worden. Een jaar dat over 1000 jaar als een lichtpuntje op de millennium-tijdbalk in het oog zal springen. Op iets kortere termijn wens ik je veel leesplezier met de rest van deze Koerier. Tot ziens in de Van-der-Waalskamer!

Koerier 2, jaargang 43 (2002)

3

Mogen wij even STOORen

D

e eerste tentamens van dit jaar zitten er bij het verschijnen van deze Koerier al weer op. Ze zullen voor de één wellicht beter verlopen zijn dan voor een ander, maar zo werkt dat nu eenmaal. Uiteraard zullen de resultaten van deze tentamens (behalve als het keuzevakken zijn) besproken worden in de P- of PPraadsvergaderingen. Mocht je commentaar (zowel positief als negatief) hebben op bepaalde vakken of docenten, laat dat dan weten aan je medestudenten die in de P-raad of PP-raad zitten. Je kunt hiervoor natuurlijk ook altijd bij STOOR terecht. Zo zorg je er voor dat studenten na jou geen last krijgen van dezelfde problemen. Ter informatie staan hieronder de namen van de studenten in de P-raad en PP-raad. P-raad: - Bas Fleskens - Chris de Ruiter - David Kusters - Grigori Kodentsov - Lydia Huizer - Peter van Kruisbergen - Peter Pasmans - Reinier van Mourik - Ruud de Kleijn

PP-raad: - Folkert Deenik - Johan Mentink - Jaco van den Berg - Paul Janssen - Thijs van Oudheusden - Xander Janssen - Bram van Gessel - Roeland Huijink - Merlijn Jakobs - Jochem Nietsch - Ineke Wijnheijmer

Naar aanleiding van de laatste P-raadsvergadering kan opgemerkt worden dat een aantal docenten van wiskundevakken heeft aangegeven vanaf nu desgewenst antwoorden van opgaven (ook van tentamens) te geven na de instructies. Weliswaar heeft dit lang geduurd (ordegrootte jaren), maar zo zie je dat veel en vaak aandringen uiteindelijk wel effect heeft. Andere problemen worden over het algemeen echter wel veel sneller (in dezelfde collegereeks) opgelost. Intussen is de internetpagina van STOOR helemaal vernieuwd, wat enkelen van jullie waarschijnlijk wel gezien zullen hebben. De tentamens zijn nog steeds beschikbaar, maar de lay-out is volledig veranderd. Kom eens kijken op http://www.phys.tue.nl/STOOR en geef eventueel commentaar door aan de STOOR-medewerkers (al dan niet per e-mail: [email protected]). 4

door Rody Brinkhof

Binnenkort zijn de verkiezingen voor zowel de universiteitsraad als de faculteitsraad. Meer informatie hierover is te vinden in de Verkiezingskoerier die binnenkort uit zal komen. Wel wil ik hier de datum vermelden (donderdag 12 november) en iedereen oproepen om vooral je stem te laten gelden. In het Studenten Advies Orgaan (SAO) is gesproken over ongewenst gedrag op de universiteit. Hierbij moet je bijvoorbeeld denken aan seksuele intimidatie, pesterijen en racisme. Over het algemeen wordt hier weinig melding van gemaakt en het zou een zeer goede zaak zijn als dergelijke voorvallen helemaal niet zou gebeuren. Mocht dit toch het geval zijn en wil je hierover praten, dan kun je altijd contact opnemen met de twee vertrouwenspersonen op de TU/e: Karin Overdijk (HG 5.40) en Connie van den Berg (EH 0.25). Tenslotte zijn onlangs de VWO-voorlichtingsdagen geweest. De organisatie is dit jaar vanuit onze faculteit wat anders aangepakt, omdat de persoon die dat altijd deed intussen een andere functie bekleedt. Het is erg druk geweest en dat heeft hopelijk als resultaat dat er volgend jaar meer studenten instromen. Tenslotte wil ik hier even opmerken dat het volgende Overkoepelende Studenten Overleg op woensdag 18 december om 11.45 uur in Na 2.49 zal worden gehouden. Iedereen is hier van harte welkom! Veel leesplezier met deze Koerier!


5

NATUURKUNDE

Capaciteitsgroep

Turbulentie

Capaciteitsgroep werveldynamica & turbulentie door Willem van de Water

I

edereen kent het verschijnsel turbulentie: de wanordelijke stroming van een gas of vloeistof. Het is dát waarvoor gewaarschuwd wordt op je vliegreis, en dát wat vervolgens het kopje koffie in je schoot doet belanden.

een kopje koffie. Het is duidelijk dat de turbulente stroming in je kopje afhangt van de vorm van het kopje en het lepeltje. Dat is niet meer zo bij heel sterke turbulentie. De manier waarop de stroming georganiseerd is in kleinere en kleinere wervels wordt dan onafhankelijk van Turbulente stromingen zijn overal, roer maar in hoe je roert. Deze universaliteit van turbulentie is van groot technisch belang: het stelt ons in staat om effectieve modellen van de kleinschalige structuur te maken die onafhankelijk zijn van de geometrie van het kopje of het vliegtuig. Modelleren van turbulentie is nodig zolang we turbulentie nog niet echt kunnen berekenen. We zullen nog heel veel toekomstige generaties van de allergrootste supercomputers moeten afwachten voordat we die allerkleinste schalen direct kunnen simuleren, en dan is het nog de vraag of we het begrijpen. Naast het technisch belang is die universaliteit van turbulentie voor fysici een enorme uitdaging. We zullen zo zien dat die universele structuur heel bijzonder is, en dat is dus het gevolg van iets dat binnenin de stroming gebeurt. Fysici begrijpen nog niet waarom dat zo is, en het is dankzij de hernieuwde belangstelling van de natuurkunde dat turbulentie weer een spannend onderwerp van onderzoek is geworden.

In de grote windtunnel in gebouw Cascade wordt onderzoek gedaan aan turbulentie. Om krachtige turbulentie te krijgen is die windtunnel nog niet groot genoeg. Daarom wordt hij uitgerust met een unieke computergestuurde turbulentie generator (inzet). 6

Windtunnel Om sterke turbulentie te maken zijn grote machines nodig, en omdat lucht met minder energie in beweging is te brengen dan water, zijn dat windtunnels. Zo’n windtunnel kan

NATUURKUNDE

Capaciteitsgroep

bewonderd worden in gebouw Cascade. Deze windtunnel produceert een ideale turbulente stroming die (nog) niet héél sterk is, maar we hebben hem helemaal voor onszelf. De windtunnel wordt nu voorzien van een computergestuurde turbulentiegenerator waarin zo’n honderd bewegende vaantjes elk gewenst patroon op de stroming kunnen drukken. Cascade Door slim te zijn hebben we zo twee maal zo sterke turbulentie, zonder de windtunnel vier maal zo groot te maken. Sterke turbulentie heeft tegelijkertijd grote en kleine wervels, waarvan de kleinste zo’n 100 µm groot is. Het doel van het experiment is om te zien hoe dit precies georganiseerd is. Het verassende is namelijk dat de energie van de stroming geconcentreerd wordt in extreem sterke wervels met een afmeting van enkele 100 µm. Zulke heftige gebeurtenissen zijn overigens zeldzaam. In de atmosfeer zouden we ze herkennen als tornado’s.

De instrumentatie moet in staat zijn om die allerkleinste wervels te zien. Daarvoor gebruiken we micro-sensoren die bestaan uit een 200 µm lang en 2.5 µm dik verhit draadje waarvan de temperatuur een maat is voor de luchtsnelheid. Dit is een wel-beproefde techniek, die we door vergaande automatisering nieuw leven hebben ingeblazen. Schrijven in lucht Het is moeilijk om gebeurtenissen op zulke kleine schalen in een turbulente stroming zichtbaar te maken. Daarvoor ontwikkelen we nieuwe meettechnieken. In een samenwerking met de groep laserspectroscopie van de Katholieke Universiteit Nijmegen werken we aan een revolutionaire methode om met behulp van zeer krachtige lasers patronen in lucht schrijven. Door slim gebruik te maken van moleculaire spectroscopie kleuren we luchtmoleculen (zuurstof en stikstof ). Door de gekleurde moleculen in de tijd te volgen zien we hoe turbulentie op de kleinste lengteschalen werkt.

Door gebruik te maken van kractige lasers wordt er een lijn in lucht geschreven. De dikte van de lijn is ongeveer 60 µm. De lijn wordt vervormd door heel kleine (maar ook heel sterke) wervels.


7

NATUURKUNDE

Stageverslag

Energie uit geluid Interne Stage bij de vakgroep Lage Temperaturen door Pier Dolmans

I

edereen kent het wel, je bent een biertje aan het drinken en iemand ontdekt dat hij geluid kan maken door over de opening van het flesje heen te blazen. Hoe minder bier er in het flesje over is, hoe lager de frequentie wordt. Weinig mensen echter zullen weten dat je met dit geluid energie kan opwekken. “Hoe dan?”, zul je nu willen weten. Het principe is vrij eenvoudig en ik zal proberen een beschrijving te geven in dit koerierstukje. Er zijn twee vakgebieden die aan de orde komen, aero-akoestiek en thermo-akoestiek. Het enige dat je van aero-akoestiek moet weten is dat je geluid kan opwekken door over een buis met gesloten uiteinde heen te blazen. De opstelling die ik hiervoor gebruikt heb staat afgebeeld in figuur 1.

Figuur 1: Aero-akoestische schematisch weergegeven.

opstelling

Met twee ventielen wordt de druk in de opstelling op een bepaald niveau gebracht. (210 bar) Omdat de opstelling in verband staat 8

met de buitenlucht (1 bar) gaat er lucht door de “main steel pipe” stromen met stroomsnelheden tot 155 m/s. Als de lucht de “cross-junction” bereikt, gaat de lucht in de twee “side-branches” resoneren met druk amplitudes tot 2 bar. Tot zover moet mijn verhaal nog wel te volgen zijn.

Figuur 2: Het principe van thermo-akoestiek. Dan nu het thermo-akoestische gedeelte. Stel je voor dat je een gasdeeltje bent als afgebeeld in figuur 2. Als de drukgolf de “side-branch” in komt, wordt het gasdeeltje samengedrukt en naar rechts verplaatst (stap 1). Door het samendrukken neemt de temperatuur van het gasdeeltje toe en wordt hoger dan de wandtemperatuur. Warmte wordt afgestaan aan de wand (stap 2). Bij het terugtrekken expandeert het deeltje weer en krijgt nu een lagere temperatuur dan de wand (stap 3). Warmte vloeit van de wand in het deeltje (stap 4). Effectief heeft het gasdeeltje nu een kleine hoeveelheid warmte getransporteerd van links naar rechts. Om warmte uitwisseling te bevorderen moet er een goed thermisch contact zijn tussen de wand en het gasdeeltje. Hiervan is alleen spreke in een kleine thermische grenslaag langs de wand. Een groot deel van de doorsnede van de buis wordt niet benut. Een

NATUURKUNDE

Stageverslag

oplossing voor dit probleem is het monteren van een zogenaamde “stack”. Een “stack” bestaat uit vele smalle horizontale kanalen waardoor de lucht kan stromen. In elk van deze kanalen kan warmte uitgewisseld worden. Twee “stacks” van keramisch materiaal met vierkante kanalen van verschillende doorsnede, staan afgebeeld in figuur 3. Figuur 3: Voorbeelden van “stacks” Er zijn veel parameters die veranderd kunnen worden om het temperatuur verschil over een “stack” te optimaliseren. Voorbeelden zijn de lengte van de “stack”, de diameter van de kanalen, de frequentie van het geluid, de druk in het systeem, etc. Gedurende mijn stage heb ik veel van deze parameters onderzocht. Één

lengten het temperatuur verschil over de “stack” gemeten. Dit bij een druk van 10 bar en een kanaal diameter van 0,78 mm. De resultaten staan in figuur 4. Zo kun je dus 80 graden temperatuur verschil opwekken over een afstand van 4 cm, zonder dat je gebruik maakt van bewegende delen in je opstelling, puur door lucht te laten stromen. Uiteindelijk kun je met een thermo-elektrisch element je energie opwekken en het cirkeltje is rond. Een handige toepassing hiervan is in aardgas leidingen. Op 5 - 7 km onder de grond is stroom nodig om sensoren aan te sturen. Voorheen werd die stroom geleverd met kabels, maar als een kabel breekt, moet de hele productie stilgelegd worden om de kabel te kunnen vervangen, een rotkarwei en inkomstenverderving voor de aardgas maatschappij. Met een zelfvoorzienend thermoakoestisch systeem is dit probleem verholpen. Dit was mijn stage in vogelvlucht, mocht je meer willen weten over dit onderwerp of andere leuke onderwerpen, kun je mij altijd aanspreken of natuurlijk altijd zelf stage komen lopen bij de vakgroep lage temperaturen. (mail: [email protected]) Meer informatie over de vakgroep en haar onderzoek is ook te vinden op de website: http://www.phys.tue.nl/lt/

Figuur 4: Temperatuur verschil over “stacks” met verschillende lengten. resultaat zal ik hier geven. Door de lengte van de “side-branches” te variëren heb ik bij verschillende frequenties en verschillende


9

ACTIVITEITEN

Colloquium

Van-der-Waalscolloquium door Edwin de CaluwØ

S

tudievereniging “J.D. van der Waals” organiseerde 31 oktober jongstleden, net als vorig jaar, het Van-derWaalscolloquium. De spreker was dit jaar Professor Pascale Ehrenfreund van het Leiden Observatory. Leuk om te vermelden is dat een van de Asteroïden om ons heen haar naam draagt. Ervan uitgaande dat jullie de koerier rond 18 december lezen zou deze zich ongeveer bevinden zoals in onderstaand plaatje aangegeven is.

De titel van haar lezing was “Astrobiology: the search for life in the universe”. De opkomst overtrof ruim die van een gemiddeld colloquium. Uiteindelijk hebben zelfs nog enkele laatkomers moeten staan. Aangezien Prof. Ehrenfreund beter Engels dan Nederlands spreekt, was de lezing in het Engels. Centraal tijdens deze lezing stond de zoektocht naar leven buiten deze aarde. Al eeuwenlang fascineert de mogelijkheid van buitenaards leven de mens in zijn zoektocht naar de oorsprong en de betekenis van haar eigen leven. Algemeen wordt aangenomen dat de evolutie voltrokken is vanuit een handvol chemisch gezien eenvoudige moleculen. Door verschillende reacties ontstaan hieruit complexere moleculen en organische eenheden 10

met metabolisme. Hoe dit mechanisme van simpele moleculen tot eenvoudige organische eenheden zich voltrekt is nog verre van doorgrond. Het waarnemen van planeten rondom andere sterren en andere planeten om de Prof. Pascale Ehrenfreund zon, maakt het zeer onwaarschijnlijk dat dit proces enkel op Aarde voltrokken is. Het leven op aarde is chemisch voornamelijk gebaseerd op koolstofmoleculen. Sterker nog, als er werkelijk buitenaards leven bestaat zal dit leven zeer waarschijnlijk ook uit koolstof bestaan. De reden hiervoor is dat koolstofatomen ten opzichte van chemisch vergelijkbare atomen zoals silicium, veel makkelijker complexe verbindingen aangaat, die nodig zijn voor de vorming van organisch

Mars Express Lander - Beagle 2

ACTIVITEITEN

Colloquium

materiaal. Ook binnen de isotopen van koolstof bestaat er verschil in de mate waarin het materiaal eenvoudig complexe bindingen aangaat. Zo blijkt C12 minder sterke bindingen te hebben dan het isotoop C13. In de evolutie is dit een enorm voordeel omdat bindingen zo veel makkelijker aan te gaan zijn en weer terug te verbreken, waardoor muteren, wat in de

organische moleculen heeft. De evolutie van de chemische complexiteit is van grote invloed op de voorbereidende levensvormende toestand waarin buitenaardse planetaire systemen zich bevinden. In de lezing is voornamelijk ingegaan op de wijze waarop deze prebiotische chemisch complexe moleculen zich evolueren, overleven, getransporteerd worden en hoe hieruit

evolutie essentieel is, veel makkelijker gaat en de diversiteit aan moleculen optimaal is. Moleculen kunnen zowel links- als rechtshandig zijn. Opvallend feit is wel, dat de natuur of beter gezegd de evolutie hier op aarde een voorkeur voor linkshandige moleculen blijkt te hebben. Bijna al het moleculaire materiaal betrokken bij de evolutie bestaat uit de linksdraaiende variant. Naar de samenstelling van asteroïden, kometen, planeten en hun satellieten wordt volop onderzoek gedaan. De resultaten wijzen uit dat een substantieel deel van de koolstof moleculen in deze ruimteobjecten de vorm van complexe

organische objecten ontstaan, van moleculaire nevels in het diffuse interstellaire medium tot aan hun inlijving in zonnestelselmaterie zoals kometen en meteorieten. Met een tevreden gevoel kijk ik terug op het Van-der-Waalscolloquium. Ik hoop dat iedereen de lezing interessant vond en dat volgend jaar de opkomst net zo hoog mag wordt.


Voor meer informatie: http://www.strw.leidenuniv.nl/~pascale/

11

ACTIVITEITEN

Excursie

Excursie naar VanderLande Industries door Han Crijns

O

p 10 december jl. was het eindlijk zover. Dertien helden van Van der Waals en Simon gingen op weg naar Veghel om Neerlands grootste fabrikant van logistieke systemen te bezoeken. Na een lange busreis kwamen we aan en werden we voorzien van de broodnodige koffie en algemene informatie over VanderLande.

behoefte aan heeft. De hoofdvestiging van VanderLande ligt in Veghel. Verder zijn er Customer Centers is diverse andere landen die in eerste instantie het contact met de klanten leggen, waarna er gespecialiseerde hulp uit Veghel kan komen als dat nodig blijkt. In Veghel zelf houdt maar 17% van het personeel zich daadwerkelijk bezig met de fabricage van systemen. Kennis vindt men erg belangrijk, dus er is een grote Research&Development-afdeling waar veel in geïnvesteerd wordt.

VanderLande maakt dus logistieke systemen. Het is een system integrator, die in samenwerking Na deze inleiding werden we rondgeleid door met diverse de fabriek. Dit was vooral een feest voor de subcontractors een werktuigbouwers want de hele fabriek was erop totaaloplossing voor gericht om bagagebanen op mecanomanier te logistieke problemen maken en in elkaar te zetten. Eerst worden kan bieden. Daarbij moet gedacht worden aan onderdelen uit een metalen plaat geponsd, dingen als bagagesystemen voor luchthavens, daarna gevouwen, gelast, gespoten en ten slotte pakketjessytemen voor postorderbedrijven, wordt alles in elkaar gezet. kraansystemen voor magazijnen enzovoort. VanderLande richt zich alleen op discrete producten Daarna kwamen we in de testhal, binnen gebouwen. Ze bemoeien ofwel de speeltuin van zich dus niet met het transport, Research & Development. maar alleen met het sorteren van pakjes bij een centraal punt. VanderLande doet zowel hele grote opdrachten als kleine dingen. Vliegveld Louisville is een voorbeeld van een hele grote opdracht. Louisville is een vliegveld ter grootte van Schiphol in Amerika van UPS. Het hele vliegveld is alleen gebouwd voor de distributie van pakjes en het hele distributiesysteem is geleverd door VanderLande. Aan de andere kant kan men ook alleen een aantal bagagecarrousels leveren als dat het enige is waar de klant 12

Alles was erg efficiënt ingericht en wat vooral opviel was dat er nauwelijks voorraad op de werkvloer was. Dit komt onder andere doordat er voortdurend ontworpen wordt met het oog op een zo gemakkelijk en snel mogelijke productie. Bovendien wordt er ook geprobeert om de montagetijd on-site zo kort mogelijk te houden.

ACTIVITEITEN

Excursie

Daarna kwamen we in de testhal, ofwel de speeltuin van R&D. Hier worden systemen getest op onder andere duurzaamheid. Zo was er een bak die een tijd alleen maar rondjes had gedraaid, waar weinig van over was en er waren diverse karretjes, bakjes, enzovoorts die niets deden behalve rondjes draaien. Behalve voor R&D wordt de hal ook gebruikt om potentiële klanten de systemen te tonen. Na de rondleiding kwam een van de hoogtepunten van de dag, de lunch die iedereen zich goed deed smaken. Na de lunch werden we in teams opgedeeld en moesten we een test invullen om te kijken wat voor teamspeler (van plant tot voorzitter) we waren. Daarna moesten we proberen om door mensen te ruilen het ideale team te maken. Ons team, dat alleen uit Natuurkundigen bestond, was uiteraard al ideaal, dus ruilen was niet nodig.

plaatsing). Daarna moest er een zo getrouw mogelijke onderhandeling tussen VanderLande en de klant worden gedaan. Ons probleem kwam uit de plaatsingsfase. De weg naar de fabriek was nog niet klaar, zodat onze vrachtauto’s niet ter plekke konden komen. Hierdoor zou de plaatsing teveel vertraging oplopen. Dit probleem werd opgelost door van onze klant een aantal mensen te vragen die de spullen naar de fabriek konden verplaatsen. Met onze acteertalenten kon de onderhandeling niet mislukken, zodat onze groep gewonnen had. Na deze workshop was de excursie weer voorbij. Tevreden stapten we de bus in, om een uurtje later weer in Eindhoven aan te komen.

Na een presentatie van waarom het team ideaal was (inclusief briljante teamnaam en vieze tafel) kregen we een volgende opdracht. We moesten ons ideale team weer opsplitsen, waarbij de ene helft van het team VanderLande werd en de andere helft een potentiële klant. Vervolgens kregen we een probleem voorgeschoteld uit een van de verschillende fasen van het contact (verkoop, productie en


13

14

ALUMNI

VENI

VENI door Igor Aarts

S

tel je voor: je bent nu derdejaars student technische natuurkunde. Je studie vlot aardig en je doet ook nog allerlei dingen ernaast. Kortom: je bent erg happy. Maar er komt, straks, een keer een dag dat je gaat beginnen met afstuderen, dat het einde van je studie begint te naderen. Iets waar je nu eigenlijk nog nooit over hebt nagedacht. Maar hoe zit dat tegen die tijd? En wie kan je helpen bij het maken van de juiste keuzes na je studie? Sinds 1993 heeft de faculteit Technische Natuurkunde een alumnivereniging met de welsprekende naam VENI, de Vereniging voor Eindhovense Natuurkundig Ingenieurs. Deze vereniging is opgericht met het idee om een netwerk te zijn tussen afgestudeerden van de faculteit technische natuurkunde van de TU/e. Door middel van excursies naar bedrijven en instituten, lezingen door afgestudeerden over hun werkzaamheden, het uitbrengen van een kwartaalblad en andere activiteiten probeert VENI haar leden inzicht te geven in de mogelijkheden op de arbeidsmarkt. Daarnaast heeft VENI ook de functie van netwerk tussen alumni, wat in stand gehouden wordt door een jaarlijkse barbecue (samen met Van der Waals) en reünies bij lustra van de faculteit dan wel universiteit. Goh, interessant, zul je wellicht denken. Maar eigenlijk heb ik nog nooit iets gemerkt van VENI… Recentelijk is bij VENI een geheel nieuw bestuur aangetreden, dat in de plaats is gekomen van het bestuur dat sinds de oprichting van VENI actief is geweest. Het nieuwe bestuur bestaat uit enkele recent afgestudeerden: Igor Aarts (afgestudeerd


in februari 2002), Erik Kieft (2001), Patrick van Aarle (1999) en Jan-Jaap Koning (1988), (iets minder recent). Eén van de zaken die het nieuwe bestuur belangrijk acht, is om de band tussen afgestudeerden (VENI) en studenten te verstevigen. Bijvoorbeeld door studenten reeds in hun afstudeerfase de mogelijkheid te bieden om aspirant-lid te worden en deel te nemen aan VENI-activiteiten die speciaal gericht zijn op afstudeerders. Daarom moet de bekendheid van VENI onder studenten worden vergroot. Dus wil VENI ook een aantal activiteiten organiseren met Van der Waals: de jaarlijkse barbecue bijvoorbeeld, maar misschien ook wel een gezamenlijk colloquium of zelfs een feest. Oké, dat is duidelijk. Het zal dus niet lang meer duren voor je weet wat VENI is. Je zult er niet omheen kunnen… Maar stel dat je, over twee jaar, als je begint met afstuderen, ook echt wilt gaan deelnemen aan die VENI-activiteiten. Wat moet je dan doen? Wat VENI het liefste zou willen, is dat IEDEREEN die begint met afstuderen meteen ook aspirant-lid wordt van VENI. Om dat voor elkaar te krijgen, hoef je alleen maar een e-mail te sturen aan [email protected]. Of naar de website surfen: http://www.veni.nl. Op deze pagina vind je ook de agenda, de VENI-bladen, de maandelijkse nieuwspagina enz. enz. Allemaal in ontwikkeling, natuurlijk… Juist ja, dus dat is VENI. Weliswaar ben je nu pas derdejaars student, maar je realiseert je nu al dat je, als je eenmaal zo ver bent, niet anders kunt dan lid worden van VENI. Da’s toch dé club van Eindhovense natuurkundeingenieurs. Daar wil jij toch ook bij horen?! 15

ALGEMEEN

Lustrekenen

Lustrekenen aan de dinosauriërs door Hannes Poulis (oud-Koeriercommissaris)

A

ls je leuke, rare uitkomsten uit een rekenpartij wil krijgen, dan moet je proberen waarschijnlijkheidsrekening erin te knutselen. Een fraai voorbeeld vind je in de gaschromatografie. Als een gasmolecule botst tegen het oppervlak van een vast lichaam, dan blijft het op dat oppervlak een poosje plakken. Hoelang dat duurt, daar kan je niet veel over zeggen, bij de ene botsing kan een

gaat dat wel, je kan een haarscherpe scheiding maken, als je maar voor een groot aantal botsingen zorgt, dan doet het uitmiddelen de rest. Bij de uitvinding van de scheidingsmethode die gaschromatografie heet is van dat kleine verschil in verblijftijd uitgegaan. Bij die uitvinding hebben twee hoogleraren van de TU/e een beslissende rol gespeeld, Keulemans en Martin (Nobelprijs

Van omeletten kan een grote bekoring uitgaan, maar voor de voortplanting van de eigen soort hebben ze nauwelijks waarde meer. molecuul gemakkelijk twee keer zo lang vastzitten als bij de volgende. Er is een grote onzekerheid. Maar als je de achtereenvolgende verblijftijden van een enkel molecuul na een groot aantal botsingen bij elkaar optelt, dan middelt die onzekerheid uit. We bekijken nu twee soorten gasmoleculen A en B, waarvan de gemiddelde plaktijden een klein beetje uit elkaar liggen, terwijl de onzekerheden in de plaktijden vele malen groter zijn dan dat verschil. Je zou dan zeggen dat je die plaktijden niet als scheidingsmethode moet gebruiken. Maar toch

chemie 1952). De doorslaggevende gedachte was dat als je maar genoeg botsingen neemt, het verschil het wint van de spreiding. Het totale verschil is immers evenredig met het aantal botsingen terwijl de totale spreiding slechts evenredig is met de wortel uit dat aantal. Als je dat wat snel vertelt, zegt de toehoorder altijd dat hij het begrijpt. Dat opvoeren van het aantal botsingen doe je overigens door het gasmengsel door een lange, dunne buis te laten stromen waarbij de moleculen onderweg steeds opnieuw tegen de wand botsen en daar telkens een tijdje blijven plakken. Nou die dinosauriërs. Algemeen wordt aangenomen dat de dino‘s uitstierven door een serie rampen bij een wat te grote meteorietinslag aan het einde van het krijttijdperk. We zullen proberen aannemelijk te maken waarom die dinosauriërs als soort rampen niet overleven en zoogdieren wel. De lezer zal begrijpen, na wat we hierboven hebben uitgelegd dat wij niet uitgaan van een enkele ramp, maar van een heleboel, desnoods wat kleinere, na elkaar,

16

ALGEMEEN

Lustrekenen

tientallen jaren lang. Het is voor ons eigenlijk wel een beetje jammer dat een meteorietinslag nou juist het mooiste voorbeeld is van een eenmalige, kort durende catastrofe maar ja, misschien heeft het wel vele jarenlang daarna nog telkens geonweerd of gevloedgolfd of zo. Als we nu nog een concreet argument moeten verzinnen waarom de soort van de zoogdieren elk van die vele catastrofes een beetje beter overleefd heeft dan het soort van de dinosauriërs, dan is het volgende voorbeeld misschien wel grappig en dus bruikbaar: Bij dit voorbeeld richten we onze aandacht op de situatie die ontstaat als er weer eens zo‘n catastrofe aan komt zetten. We nemen aan dat zowel de dino‘s als de zoogdieren die catastrofe zien aankomen en dat beide soorten een schuilplaats op weten te zoeken. We nemen bovendien aan dat die schuilplaatsen volmaakt zijn zodat alle vluchtelingen het overleven. Hé, hé, dan is er geen verschil in overlevingskansen want die zijn allebei 100%. Dat is wel zo, maar voor de evolutie ligt de zaak een beetje ingewikkelder. We moeten daarvoor ook aan de nog ongeboren dino’s en zoogdieren denken, respectievelijk eieren en foetussen. De zoogdieren nemen als ze dekking zoeken hun foetussen automatisch mee in de beschutting. De eieren van de dino‘s blijven echter onbeschermd achter, die kunnen dan bloot komen te staan aan mechanisch en thermisch geweld. Om dat smakelijk te beschrijven is het woord omelet ingevoerd. Van omeletten kan een grote bekoring uitgaan, maar voor de voortplanting van de eigen soort hebben ze nauwelijks waarde meer. Daar hebben we dan een verschil in overlevingskansen van de soorten, en als zulke rampen vaak gebeuren, kan de ene soort uitsterven en de andere overleven en dat wilden


we laten zien. Een beetje bioloog kan bij het voorgaande wel wat getallen ophoesten betreffende het aantal eieren dat een dino legt en de draagtijd van de betrokken zoogdieren en zo. Dat kan dan leiden tot leiden tot bevredigend lustrekenen.

17

ALGEMEEN

Machteld Lamers

Tja, je moet toch wat... door Machteld Lamers

D

De vraag die iedereen zich stelt in de winter is: wat ga ik doen deze zomer? Je kunt je er uitgebreid mee bezighouden, of je doet dezelfde rite als elk jaar. Ik bedacht me dit jaar, ik doe iets anders. Ik ga gewoon weg, weg uit Eindhoven, een beetje de wijde wereld in, tja, je bent niet voor niets student. Ik dacht, doe eens gek, ik ga naar Zuid-

Amerika, en wel naar Peru en Ecuador. Ik ga eerst vier weken Spaans leren in Cuzco, dan twee weken reizen in Peru, dan vier weken in een jungledorpje in Ecuador mijn armen uit de mouwen steken, dan nog anderhalve week Ecuador een beetje verkennen. Je zit in de trein naar Schiphol met heel je hebben en houden en je denkt, waar ben ik in godsnaam mee bezig! Die gedachte werd sterker toen ik aankwam in Lima, waar je een gedrang van kleine mannetjes met zwart haar ziet. Maar gelukkig was er daar een bordje met mijn naam, matchelt Lammers, dat was ik! Eerst een paar dagen door Lima heen gelopen, deels met vrienden van me uit Nederland, die ook naar Peru gingen deze zomer (het wordt een 18

populaire bestemming). En toen naar Cuzco met het vliegtuig. Cuzco is een redelijk grote plaats van 300.000 inwoners (vergeleken met de 12 miljoen van Lima, is dit wel een ukkieplaatsje), en was ten tijde van de Inca’s de hoofdstad. Het grote Incarijk dat zich uitstrekte van Quito, Ecuador tot Santiago, Chili en van de kust tot La Paz, Bolivia heeft nauwelijks een eeuw bestaan (1430-1520). In en rond Cuzco bevinden zich dan ook de meeste en grootste bouwwerken (onder andere Machu Picchu) van de Inca’s. In Cuzco haalde mijn gastgezin, een echtpaar van een jaar of 60 waar ik vier weken zou verblijven, mij op. Nou dat was wat, mijn Spaans reikte niet verder dan 4 woorden ofzo, dus echt voet- en handwerk kwam er aan te pas. De eerste dag daar heb ik besteed met het drinken van Cocathee en gewoon een beetje zitten, want ja lopen was een beetje vermoeiend. Cuzco ligt op 3400 meter, en als je daar vanaf zeeniveau heen vliegt is dat een beetje errug zwaar voor je lichaam. De eerste week Spaans gevolgd en ziek geweest (lang leve combinatie van jetlag, ander eten en hoogteziekte). In de tweede week zat ik in het dorpje Urubamba vlak bij Cuzco midden in de heilige vallei, dus dat betekent nog meer Incaruines. Maar ook met de andere studenten Spaans daar forel gegeten van een houtsvuurtje en een kampvuur gehad. In de derde en vierde week zat ik weer in Cuzco, en aangezien ik me goed voelde en niet ziek was, ben ik deze weken ook het meest gaan stappen (‘Cross Keys at 9’ was een begrip geworden). In de derde week heb ik geraftet en in mijn laatste weekend ben ik de Incatrail die eindigt in Machu Picchu gaan lopen. De Incatrail is een wandeling waarbij je 1500 meter klimt en daalt verspreid over drie dagen. Je zit in een

ALGEMEEN

Machteld Lamers

groep, want dat is verplicht, en wel zo gezellig, slaapt in een tentje en je hebt dragers die je spullen sjouwen (jawel, is ook verplicht!). Mijn groep bestond uit een stel leuke mensen. Het is wel supertoeristisch, je struikelt er bijna over je collega-toeristen, maar ja, je wilt het toch lopen. En op de laatste dag werp je dan toch om 6.00 uur ’s morgens, nadat je twee uur hebt gelopen, je eerste blikken op Machu Picchu, waar je het allemaal voor deed, om daar de eerste zonnestralen van de dag over de stad heen te zien worden geworpen. Minder spectaculair dan verwacht, maar het biertje zo om 7 uur ’s ochtends maakte toch een hoop goed (zie foto hiernaast, samen met Ignacio (Spanjaard) en Maia (Argentijnse). Daarna nog een paar dagen Cuzco en vrijdagavond om 22.00 uur vertrok mijn bus naar Puno. Na een nacht in een hobbelige bus geen oog te hebben dichtgedaan, kom je dan aan om 6.00 uur ’s ochtends in Puno, waar je eerst een hotel zoekt (even tussendoor, hotels zijn er niet echt duur, variërend tussen de 3 en 5 euro per nacht), en waar je vervolgens je fototoestel laat stelen; het leven is geweldig. Ik heb spontaan een hekel gekregen aan Puno. Gelijk maar een nieuw fototoestel gekocht, en mijn weg vervolgd naar de Urus-eilandjes, eilandjes volledig gemaakt van riet. De volgende dag gelijk maar weg uit Puno, wat zeg ik, gelijk maar weg uit Peru, effe de grens over (8 uur) naar La Paz, Bolivia, met even een tussenstop in Cobacabana, het beroemde strand! Ja, ok, niet helemaal, Cobacabanastrand in Brazilië is beroemd (denk aan de bikini-ienimini-strings), Cobacabanastrand in Bolivia is alleen bekend voor insiders en Bolivianen, want dit is the place to be als je je auto wilt laten zegenen. La Paz bekeken, waar het stikt van de zwarte marktjes. En na twee dagen weer terug naar Peru, maar ja, ik heb wel een mooie stempel


in mijn paspoort. Naar Arequipa, een ontzettend mooie stad aan de voet van de vulkaan El Misti. Het was juist feest in de stad, dus overal marktjes en zelfs een optreden op het hoofdplein, heb alles kunnen zien aangezien je met kop en schouders boven de gemiddelde Peruaan uitsteekt. Na Arequipa naar Nasca, waar de beroemde Nascalijnen

Een biertje om 7 uur ‘s ochtends maakt veel goed. zijn (lijnen gemaakt door een oud volk, die alleen vanuit de lucht iets voorstellen zoals een kolibrie, een aap, een walvis, een condor, een spin etc., maar die op de grond maar een stel rare paden zijn, sommige mensen denken dat ze voor aliens zijn gemaakt). Ontzettend misselijk geworden in het vliegtuigje, heerlijk overgegeven in een plastic zakje. Mmm, het leven is geweldig. Na Nasca naar Pisco, waar ik pelikanen en een hoop zeeleeuwen heb gezien in de Grote Oceaan. Door Pisco heen gelopen, waar je hoort: ‘He, nooit verwacht iemand van Van der Waals tegen te komen!’, waar dan een oud-student Technische Natuurkunde uit Eindhoven voor je neus staat (tja, dat krijg je als je je Equilibrium-trui aan 19

ALGEMEEN

Machteld Lamers

hebt). En vandaar uit naar Huaraz, een stadje dat midden in de Andes ligt waar een van de mooiste bergketens van de wereld is. Daar ben ik natuurlijk gaan wandelen, drie dagen, naar 5000 meter hoogte toe. Waar ik niet echt aan geacclimatiseerd was, dus jawel, hoofdpijn, diarree en koorts hielden mij bezig. En natuurlijk niet te vergeten mijn gids, die erg opdringerig was. Gelukkig was het er echt erg mooi, wat het het allemaal waard maakte. En toen als een gek bussen naar Quito, Ecuador, waar ik zondag aankwam, en vanwaar ik maandag weer vertrok naar de Amazone samen met Alex, een Duits meisje, en onze gids. We gingen vier weken de jungle in om te leven in een dorpje en een beetje te helpen. Daar hebben Alex en ik veel les gegeven aan de kinderen van het dorp, die je soms het bloed onder de nagels vandaan haalden, en andere momenten zo

Het maken van Chicha vertederend konden zijn. Wel heel vermoeiend, leeftijden variërend van de 4 tot 13 jaar, in één klas, met allemaal verschillende niveaus, en die allemaal liever willen spelen, of op zijn minst persoonlijke aandacht willen. Pfff, als ik er nou aan terugdenk, maar het is 20

echt super om iets uit te leggen en de kids begrijpen het, of als ze uit zichzelf spontaan vragen om een dictee! We hebben ook de mensen zelf geholpen met koffie plukken, onkruid wieden (wat inhoudt dat je met een groot mes door planten heen zwiept, en ze zo kort, heel vermoeiend), bananenbomen onderhouden (dode bladeren afrukken met af en toe een tarantula die daar zijn nestje had gemaakt), maïs plukken, yuca (soort aardappel maar dan anders) verzamelen en schoonmaken voor de chicha (drankje). Ik ben inmiddels een expert in het wassen van kleding in de rivier. En ik moet zeggen baden in een rivier is heerlijk! We hebben ook nog gevist, hebben een nachtje op het strand geslapen van een rivier, heb staan swingen met de mensen op salsamuziek tijdens een dans, zijn op bezoek geweest bij de plaatselijke sjamaan, heb natuurlijke sigaren op (tabaksbladeren drogen en samenpersen en dit in een stukje gedroogd bananenblad rollen en klaar is kees), en als afsluiter van onze tijd daar hebben we voor de kids twee wipwaps gemaakt, wat een superhit was (ai, ai, ai, 5 kids aan een kant, 5 aan de andere kant van een boomstam, en dat buigt behoorlijk door, ik hoop dat het nog steeds overeind staat, en niemand verongelukt is). En toen weer terug naar de bewoonde wereld, drie uur ploeteren door de modder met je backpack op. Daarna had ik nog een week om Ecuador nog een beetje te zien. Ik ben naar de kust gegaan,

ALGEMEEN

Machteld Lamers

waar ik walvissen en rare vogels heb gezien, door een ander soort jungle heb gelopen, met apen hoog in de bomen. Heb gezwommen in een meertje met vulkanische oorsprong. Heerlijk water, gewoon echt zacht! Met heel veel zwavel, stinkt natuurlijk, moet je je voorstellen, een heel meer met rotte eieren, ai ai ai!! Nog naar een oude stad geweest, Cuenca. En daarna naar Quito, om mijn vliegtuig terug naar Nederland te halen. Ik wou helemaal niet terug! Reizen is zo leuk! Gelukkig zat ik in het vliegtuig naast een Engelse jongen, die net 10,5 maand had gereisd, en die ook helemaal niet terug wou, dus we hebben lekker zitten klagen daarover, scheelde een hoop. Maar Nederland heeft ook zijn goede punten, zoals een warme douche, zonder kans te hebben onder stroom te komen staan, en het feit dat je wc-papier in de plee mag gooien, in plaats van in een daarvoor bestemd prullenbakje…. Maar toch! Ik wil terug!!!!


21

COLUMN

Mijn bescheiden mening

Mijn bescheiden mening… door Wilbert Kiemeneij

S

tel je even een twee-VWOscholiertje voor met een setje ouders die over zijn schouders, of eigenlijk over zijn hoofd meekijken, en een klein zusje dat bij de buren Aibo, het elektronische hondje van Sony à heelveelgeld,- oppakt, meteen achternagezeten door een kudde studenten uit Enschede. De studiebeurs in de jaarbeurshallen in Utrecht, elk jaar weer een gezellige bedoening. Zojuist beschreven ventje, nog te kleuter voor woorden stelt mij de volgende vraag, na zojuist al een half uur vragen te hebben gesteld over de inhoud van de studie Technische Natuurkunde aan de Technische Universiteit Eindhoven (want de studenten van het studentenvoorlichtingsteam gebruiken nooit afkortingen): “Wat is tegenwoordig de theorie bij Natuurkunde?” Zo één-twee-drie kan ik dat niet bedenken, dus ik vraag het mannetje zich nader te verklaren. “Ik bedoel: is de big bang nog steeds de meest geaccepteerde theorie over het ontstaan van het universum?” Daar sta ik dan, derdejaars student Natuurkunde, tegenover een bijdehand scholiertje. Ja… dat verwacht je niet, hè? Maar misschien is het handig als ik even vertel wie ik ben. Ik ben Wilbert Kiemeneij en ik zal komend jaar de Koerier elke keer van een column voorzien. Reacties daarop graag naar [email protected]. Ik zit onder andere dus in het voorlichtingsteam van de TU/e. Daar spreek ik met scholieren die een studiekeuze gaan maken. Er is onder deze 22

mensen echt veel interesse voor de Natuurkunde en ook voor Technische Natuurkunde aan de TU/e. Daarom vraag ik mij af hoe het mogelijk is dat er toch maar zo weinig mensen Natuurkunde gaan studeren. Ik heb sterk de indruk dat het ook een beetje aan de promotie ligt. Als je bijvoorbeeld kijkt naar een studie als BMT: hippe naam, hippe mensen achter een stand en een goede presentatie. Dat werkt, dat spreekt mensen aan. Als ik dit soort dingen zeg wordt me altijd verweten dat Natuurkunde als studie niet met BMT te vergelijken is en dat we bij Natuurkunde geen studenten willen die alleen op de hippe promotie afkomen en na een jaar afvallen. Dat vind ik persoonlijk echt de zwakste en makkelijkste argumentatie die je kunt geven voor een versufte houding. Een naam die impliceert dat de studie breed is trekt veel meer mensen dan een studie met een specifieke naam. Een engelse naam klinkt ook meteen veel leuker. Een andere naam zou echter geen recht doen aan de inhoud van de studie, zoals ik het zie. Maar aan onze verschijning op voorlichtingsdagen kan veel veranderen. Nu worden de week voor de voorlichtingsdagen een aantal mensen bijna letterlijk uit de collegezaal geplukt. Deze personen hebben meestal geen voorlichtingservaring, bijna geen presentatieervaring, en geen flauw idee wat de rest van hun studie inhoudt. Zij moeten dan aan een VWOscholier vertellen wat Natuurkunde inhoudt. Dat is toch ronduit belachelijk. Er mag toch wel een beetje tijd worden gestoken in de uitstraling van onze studie. Ik wil niet zeggen dat we iedereen moeten overhalen Natuurkunde te komen doen, maar

COMMISSIES

Natuurkunst

Natuurkunstcommissie verrijkt met nieuw bloed door Piet Grauls & Benjamin de Maat

De natuurkunstcommissie is nu al enkele jaren bezig en inmiddels is de tijd aangebroken voor nieuwe leden. Dat deze frisse enthousiastelingen direct worden opgezadeld met het schrijven van een Koerierstukje zal jullie als trouwe lezers natuurlijk niet verbazen. Een vijver met eieren, dat is waar het om draait. Maar in dit stukje draait het om ons. We zullen ons kort even voorstellen.

Wij, Benjamin en Piet, zijn twee natuurkundestudenten van de heldengeneratie ‘99. Sinds enkele weken zijn wij actief binnen de natuurkunstcommissie. Ik (Benjamin) zit dit jaar in het bestuur van Van der Waals terwijl ik (Piet) vorig jaar al mijn sporen verdiend heb. Voor meer informatie over ons moet je maar eens naar de Borrel komen. Over tot de orde van de dag. De natuurkunstcommissie is weer druk in touw op diverse we moeten wel proberen de werkelijkheid zo mooi mogelijk te vertellen, want nu jagen we de mensen gewoon weg. We moeten dus leren


terreinen. Een der terreinen betreft het parkeerterrein, waar wij hopen over luttele jaren een schitterende waterplas met eieren te kunnen aanschouwen. Voordat het zover is moet er nog veel werk verzet worden. Zo zijn we nu bezig met het oprichten van een stichting. Hiervoor hebben we onder andere gesprekken met de juridische dienst, de fiscus en een notariskantoor. Verder hebben we veel gesprekken op de TU/e om de locatie te regelen. Zodra de stichting is opgericht en de locatie definitief vastligt, moeten we op zoek naar sponsoren en daarom zijn we bezig met het ontwikkelen van een sponsoringstrategie. Ook zijn we nog steeds bezig met het technische gedeelte van het project. Zodra we het rapport van de Gemeenschappelijke Technische Dienst in handen hebben gaan we hier een leesbaar en voor iedereen begrijpelijk geheel van maken. Zoals je ziet is er de komende tijd genoeg te doen voor de commissie, en daarom is het maar goed dat Jeroen en Frans binnenkort terugkomen uit Hawaï en dat er nu dus vers bloed is. We houden jullie op de hoogte. Met kunstzinnige groeten, Benjamin de Maat en Piet Grauls PS: Kijk ook eens op www.vdwaals.nl/kunst

van BMT en een voorlichtingsteam van studenten samenstellen. Tot zover mijn frustraties voor deze keer. Groetjes allemaal. 23

BESTUUR

Benjamin

Ik ben Benjamin BEN® door Benjamin de Maat (penningmeester)

M

ij werd alsnog gevraagd (wat een geniale zinsconstructie om maar niet met ‘Ik” te hoeven beginnen; red.) om een voorstelstukje te produceren. Dit lijkt mij overbodig aangezien ik al ruim een maand deel uitmaak van het meest geweldige bestuur “Anno Luce: richting de verbeelding”, maar M’shell denkt daar anders over. Kee dan.

door de ochtendsmog naar de dierenwinkel om daar 3 liter hooi te halen en vervolgens nog een Hawaï-krans (zo’n ding komt namelijk altijd van pas). Rond 13:00 was het tijd om een bijbehorend pak te zoeken samen met Edwin, mijn mede bestuurszeeuw. Na veel onzin verzameld te hebben bij verscheidene winkels vertrok de mooie jeep van Wouter (natuurkundeheld/belg) samen met Edwin, Robert V. en ondergetekende richting de Bourgondische gemoedelijkheid van Antwerpen. Wouter rijdt heel rustig in zijn

Ik ben Benjamin Ben® en dit is mijn kameel, hij kijkt een beetje scheel. Ik heb geen zin een stukje te schrijven over wat ik doe en waar ik vandaan kom Ben’s kameel enzo, dus zal ik een korte anekdote uit mijn leven vertellen. Na lang denken en wegstrepen van alle mogelijke verhalen bleef er eentje over: Carnaval. Over carnaval kan ik als rasechte zeeuw natuurlijk pagina’s door praten maar om dit te voorkomen zal ik me beperken tot de precarnaval 2002, oftewel vrijdag voor carnavalszaterdag. Vrijdagochtend. Ik stond al vroeg naast mijn bed. Mijn hart sloeg drie keer over. C-day was aangebroken, het zou een lange dag worden. Een dag om nooit te vergeten. Dit jaar zou ik als zak hooi naar carnaval gaan. In het Zeeuws heet dit zakkens hooi. Het hoofdbestanddeel bestaat dan ook uit, je raadt het al, hooi. Ik fietste 24

Jeepje totdat hij in Antwerpen aankomt. Dan rijdt hij zijn habitat binnen en rijdt hij zoals alle Belgen rijden, assertief. Door dit rijgedrag kwamen wij een uur vroeger aan dan gepland was en ontstond al snel het meest geweldige plan om een pilske te pakken en ons te mengen onder de plaatselijke bevolking. Althans... dat was de bedoeling. Al snel zagen we een vrije parkeerplaats maar om daar te komen moesten we eerst van de grote baan af. Wouter vloog net met zijn auto voor een bus langs die met een rotvaart aan kwam rijden. Nog net een ongeluk voorkomen... Op dat moment zegt Wouter: “iek eb nog nooit nun ongeluk gehad” en hij slaat de parkeerplaats in terwijl hij een aankomende verlaagde BMW over het hoofd ziet die vol in onze zijkant ramt... Best balen...een ongeluk midden in Antwerpen. Maar ja, het zijn en blijven Belgen. De BMWgangers stappen uit. Twee mannen in een strak shirtje stappen op ons af. Wouter stapt ook uit nadat hij met veel moeite zijn deur open heeft

BESTUUR

Benjamin

gekregen en loopt op de mannen af... Nu komt het gedonder dachten wij Nederlanders allemaal. Maar nee hoor, alles verliep relaxter dan gedacht. Wouter vulde al lachend een

Ken

je

bestuur!

44e bestuur der SVTN “ J.D. van der Waals” Robert & Ben® schadeformuliertje in, dit hadden wij natuurlijk niet verwacht en de afsluitende zin was vervolgens ook nog: “Alez, we zullen dur eens nun pint op pakken eej, ge ebt mijn telefoonnummer nu, kijk maar op da papierkun…” Wouter is vervolgens naar de garage gereden en Edwin, Robert en ik hebben de avond ingeluid in een Antwerps café met wat pilskes. De busreis van Antwerpen naar Hulst verliep wat rustiger zodat we heelhuids aankwamen en het echte feest kon beginnen… Dit jaar speel ik met de centjes van deze vereniging en zal ik mijn licht laten uittreden in een divergerende bundel zodat iedereen er van kan genieten. Voor vragen of opmerkingen, kom naar de Van der Waalskamer. Was getekend,

Benjamin Koerier 2, jaargang 43 (2002)

Weet jij welke naam bij welke foto hoort? Laat zien dat je het bestuur kent en leg je oplossing vóór 16 januari 2003 in het Koerierpostvak. 25

BESTUUR

Carolien

De week van... door Carolien Lamers (secretaris)

N

a een drukke week zit ik weer lekker na te borrelen in de ‘Salon’ onder het genot van een Wiekse Witte. Het is vrijdag maar heb geen zin om om 19.00 uur al thuis te zijn, dus neem ik de bus van 20.00 uur wel. Vandaag heb ik dienst gehad, maar omdat er weinig leden om sleutels of blikjes

vroegen kon ik in alle rust een potje Kolonisten tegen Gunnar en Joost. Ondanks dat het de

Gelukkig was ik nog op tijd voor de vergadering van de ExiT, want er moet nog een hoop geregeld worden om ook dit jaar weer een fantastisch N-feest neer te zetten. Altijd gezellig die donderdagen. Uiteraard was ik om klokslag vier al bij de Borrel en werd getrakteerd op een minder lekkere Brand Dubbelbock en daarna een nog minder lekkere Brand Oud Bruin. Gelukkig waren de andere bieren wel erg lekker, maar als je alle bieren wilt proberen zal er ook eens een mindere tussen zitten. Na de Borrel wachtte weer een gezellige Bourgondische Chaos-avond die tot in de kleine uurtjes duurde. Na een lange dag van hard werken (almanakken en Koeriers naar de donateurs sturen en bestuursvergaderingnotulen typen) had ik dat ook wel verdiend. Het viel me niet tegen dat ik nog zoveel werk verzet heb na een gezellige avond bij Edwin gisteren. We hadden afgesproken een begin te maken met het verzinnen van een Van-derWaalslied. Na een avond met Amstel en porno was het resultaat: drie regels van het refrein en een loze regel die nog ooit eens ergens tussen moet gaan passen. Maar het was wel erg gezellig. Dat gold ook voor de naborrel na de Borrelexcursie naar Hertog Jan. Na een kijkje in de keuken, heb ik ook hier een Oud Bruin besteld, deze keer uiteraard van Hertog Jan,

Ook dit spel heb ik gewonnen, wat overigens niet wil zeggen dat ik de grootste zuiplap van de drie ben. eerste keer was dat ik dat spel deed, heb ik ze allebei keihard ingemaakt. Iets nuttig doen met een brakke kop lukt toch niet en dan zijn kansloze spelletjes een goede uitkomst. Na een gezellige donderdagavondavond is het de volgende ochtend niet makkelijk om op tijd op te staan. Zo kwam ik dus ook iets te laat (ruim anderhalf uur, red.), wat tot een anarchie leidde. 26

omdat dit een van de weinige bieren is die de Borrel niet kent. Toch vond ik de Lieve een stuk smakelijker. Tegen alle verwachting in heb ik die dag ook nog wat zinnigs gedaan. Ik was ‘s ochtends vroeg om half acht op de fiets richting Eindhoven gegaan om nog even in alle rust notulen te kunnen typen, want de ochtenden zijn echt de enige rustige momenten om

BESTUUR

Carolien

voetballen en daarna nog wat Functietheorie leren. En dan weer naar Eindhoven, klaar voor een nieuwe gave week.

effectief bezig te zijn. Het weer was goed. Het was droog en redelijk windstil. Net als gisteren toen ik besloot om op de fiets richting voetbalveld te rijden om te trainen. Zo kon ik op de fiets nog even bijkomen van het kampioenschap dat we die middag behaald hadden met zaalvoetballen. Van-derWaals 4 zal volgend trimester promoveren tot de tweede klasse, een niveau dat waarschijnlijk boven mijn kunnen ligt, maar ik kreeg mijn medespelers er niet van overtuigd dat de derde klasse veel leuker is dan de tweede. De wedstrijd was trouwens erg slecht, wat in mijn geval waarschijnlijk te wijten was aan maandagavond, toen ik met Arjan R. en Joost het bierspel gedaan heb en redelijk aangeschoten terug naar mijn kamer ging. Ook dit spel heb ik gewonnen, wat overigens niet wil zeggen dat ik de grootste zuiplap van de drie ben (ye right, red.). Verder was maandag niet zo’n boeiende dag. Uiteraard de hele ochtend bestuursvergadering gehad en tot een uur of vijf bezig geweest met Koeriers en almanakken versturen en standaardbrieven en het ledenbestand aanpassen. Al met al een leuke week, die wel wat over mij vertelt, denk ik. Voor het weekend heb ik ook nog plannen. Op zaterdag moet ik werken en ga ik daarna op stap. Op zondagochtend Koerier 2, jaargang 43 (2002)

Carolien Lamers is secretaris van het 44e bestuur der SVTN “J.D. van der Waals”. Behalve voor het verwerken van de post zorgt zij voor het notuleren van bestuursvergaderingen en algemene ledenvergaderingen. Daarnaast is zij ook activiteitencommissaris, wat inhoudt dat zij de activiteitencommissie 2002 - 2003 EXIT begeleidt en de activiteitenagenda bijhoudt.

27

ACTIVITEITEN

P-kamp 2002

Superhelden P-kamp 2002 door Bert Lodewijks

N

a twee weken van “Wow, wat gaat ‘ie snel…”-colleges was het vrijdag 20 september dan eindelijk zover: onze tweede echte beproeving van het studentenleven volgens Van der Waals. Na een reuze gezellige en vooral ‘vochtige’ Intro mochten we nu met z’n allen op P-kamp. Nou ja, ‘mochten’: als je het durfde om te denken dat je heel misschien wel niet mee zou gaan, werd je al meteen bestormd door de Pkampcommissie met van die dreigende blikken en opmerkingen als: “Hoezo niet mee? Waarom niet? Hoezo werken? Dat kun je toch afzeggen!” Uiteindelijk bleven er ongeveer 20 eerstejaars over die zich gewonnen gaven en het aandurfden om binnen een weekend te veranderen in echte super-eerstejaars. Met z’n allen gingen we op de fiets naar Someren-Heide, waarbij vooral de commissieleden zich al superhelden waanden. Een enkeling meende zelfs al over de magische krachten te beschikken om dwars door een andere fietser heen te kunnen rijden, maar ofschoon de krachten er wel waren, wat te zien was aan een dubbelgevouwen fiets, waren deze helaas nog niet magisch… Ofschoon we niet met de auto waren, moest er

28

onderweg toch getankt worden, waarna we na een lange, cultureel verantwoorde, toeristische route onder het mom “Waar was het nou ook al weer?” op de plaats van bestemming aankwamen. Na het inrichten van de suite (tja, ongeveer…), konden we met z’n allen aan tafel voor een bult spaghetti met bijbehorende saus, die overigens goed te eten was. Hierna volgde ’s avonds het eerste onderdeel van onze superheldentraining: een dropping. Niet moeilijk, gewoon teruglopen naar de kampeerboerderij. Op zich viel het ook nogal mee, maar je bent geen echte superheld als je niet even sociaal bent en wacht op de volgende groep die per ongeluk op dezelfde plaats gedropt wordt, daarna niet bewust de andere kant op loopt, dwars door wat maïsvelden crosst, een tukje gaat doen in een voortuin en pas enkele uren later terugkomt. Maar ja, er zijn er natuurlijk altijd die dit beter kunnen, maar die zitten dan ook niet voor niks in het bestuur van Van der Waals. Ook binnen dit groepje was er weer een expert, al wist deze niet nader te noemen persoon de dag erna hier weinig meer van. Slapen in een voortuin is immers al een stunt, maar als je midden op de weg neervalt en gaat liggen te pitten, waarna je een tijdje later

ACTIVITEITEN

P-kamp 2002

in een busje gesleurd moet worden omdat het bijna ochtend is en het dus wel een keer tijd wordt om terug te gaan, dan ben je toch nog altijd beter bezig. Na een korte nacht werden we zaterdag al weer vroeg uit ons bed geschopt. Een stevig ontbijt (koffie!!!) deed wonderen voor de nog niet helemaal nuchtere mensen en voor een enkele nog halfbezopen persoon (zie de vorige alinea…), waarna we op de fiets sprongen naar Someren voor het enige echte Superhelden-ruilspel. Ieder groepje kreeg drie blikken soep mee, waarna er naar hartelust geruild kon worden in het dorp. Van nooduitgangbordje tot bijzettafel en van servies tot fiets, de grootste rotzooi werd er door ons meegesleept naar de kampeerboerderij. De klapper van alle geruilde artikelen was echter wel Harrie, ook wel Johannes Diderik genaamd, een oude (levende!) scharrelkip, inclusief bijbehorend vogelkooitje. Een groepje had namelijk de meest vieze keuterboer van heel Brabant gevonden (!) en van hem een bijpassende kip meegekregen. Wat je tegenwoordig wel niet allemaal voor drie blikken soep kan krijgen… ’s Middags was het de beurt aan de disputen van Van der Waals om ons een beetje bezig te houden. Het enige echte zakhappen werd geïntroduceerd, net als het voetballen-terwijlje-geen-flikker-ziet, en we kregen een echte superhelden-test, waarbij een lid van elk groepje verbouwd moest worden tot superheld. En ja hoor, zelfs Super-Limbo kon vliegen! Nadat iedereen óf onder de chocoladevla zat, óf blauwe schenen had van het voetbal, óf


vrolijk ingekleurd en beplakt was door z’n teamgenoten, kon er volop gesist worden: de barbecues stonden al te dampen. We genoten intens van deze maaltijd (lees: we laadden ons vol), waarna ’s avonds de volgende uitdaging volgde: het bosspel. Geblinddoekt moesten we door een donker bos heen zien te komen, waarbij we steeds een gespannen lint vast moesten houden om niet te verdwalen. Gelukkig viel ’t nogal mee: maar weinigen liepen veel tegen een boom aan, gleden meer dan één keer uit of vielen meerdere keren over een plankje. Maar het feit dat je midden in de nacht met je bezopen kop ook nog na moest denken over idiote raadseltjes, maakte de test toch wel erg zwaar… Ook zondag werden we na een korte maar hevige nacht al weer redelijk vroeg wakker gemaakt: het was helaas de laatste dag van onze superheldenopleiding. Nadat we alles opgeruimd en ‘ontsmet’ hadden, vertrokken we uit Someren-Heide om het weekend af te sluiten in zwembad “de Tongelreep” in Eindhoven. Na een zeer intensieve zwemmiddag (“Hoezo mogen we niet met bier in het bubbelbad?”), kwam er helaas toch een einde aan dit zeer geslaagde P-kamp. We bezorgden met z’n allen de lokale pizzaboer nog wat werk, maar hierna was het echt voorbij en konden we ons weer allemaal wegflitsen, naar huis vliegen of in de Batmobiel stappen.

29

ACTIVITEITEN

Van-der-Waalsdictee

Woordfrequentieverdeling of parallellepipedum door Grigori Kodentsov

D

Dinsdag 15 oktober, vijf uur ‘s middags. Een gedeelte van de Van der Waalsleden verzamelt zich in de ‘Salon’ voor het Van-der-Waalsdictee. Dit is een activiteit voor leden die gehouden wordt voor het N-feest dezelfde avond. Ik ben zelf ook aanwezig, als enige eerstejaars, maar daarover later meer. Spelleiders Floran (‘Henk’) en Harm zouden alles in goede banen moeten leiden. De deelnemers zijn verdeeld over zes teams die ieder een eigen kleur hebben. Wie de kleur ‘mint’ verzonnen heeft weet ik niet, maar het is wel apart. Ikzelf zit in het blauwe team met Thijs K, Thomas en Ruud. Het dictee begint voor mij zeer goed met Hoegaarden. Waar komt het hele dictee op neer? Het is vergelijkbaar met een soort ‘Tien voor Taal’, maar dan aangepast aan taalkundige natuurkundigen. De eerste ronde bestaat uit meerkeuzevragen waarbij er aangegeven met worden hoe het woord gespeld moet worden. En inderdaad schrijf je ‘1512’ in plaats van ‘vijftien honderd twaalf’ of zoiets. Twijfels bestaan bij ‘AX’, maar voor de rest levert dit geen problemen op voor de spelers voor wie deze ronde een opwarmertje was. Een spel waarbij een woord geplaatst moet worden tussen twee andere woorden, zodat er twee fatsoenlijke woorden ontstaan, levert al iets meer problemen op. Bijvoorbeeld woordFREQUENTIEverdeling. Volgens mij is daar niemand op gekomen, maar de woorden woordfrequentie en frequentieverdeling bestaan wel. Tijdens één van de rondes vindt team rood (Astrid, Edwin & co.) dat zij benadeeld wordt. Er wordt geprotesteerd, maar niets helpt, waarvoor hulde aan de spelleiders, die koel 30

blijven en de nodige punten aan dat team ontnemen. Er wordt een ronde gespeeld waarbij de betekenis van woorden geraden moet worden. Dit leidt tot opvallend dezelfde antwoorden bij alle teams. Zoeken van fouten in zinnen is op bepaalde momenten nogal dubieus en curieus. Meerdere fouten in zinnen, vergeten van leestekens die als een fout gerekend mochten worden en het verkeerd spellen van namen. Bijvoorbeeld Koen in plaats van Coen. Dit is fout volgens sommige personen. Echter niet volgens Alex die Koen R. in zijn introgroepje had. (Koen R. werd door mij gestrikt voor het N-feest onder andere met de woorden ‘Koen! Bier!’, waarna Koen R. opvallend snel instemde om mee te gaan.) De uitspraak van Alex wordt niet door iedereen goed begrepen. De zelfbedieningschinees is het eten van de avond. Zeer goed, niets te klagen en meteen daarna wordt ons geen rustpauze gegund, maar wordt vervolgd met het maken van zo lang mogelijke zinnen. Doet Einstein nu de kapper de das om of doet de kapper Einstein de das om? Kies zelf. Beide zinnen zijn goed. Laatste onderdeel is weer spelling. Het is inderdaad ‘PARALLELLEPIPEDUM’ en niet iets anders. De uitslagen en het winnende team zullen bekend gemaakt worden tijdens het N-feest. (Dit werd overigens team blauw en onze prijzen waren lange potloden, zodat er nog veel minder spelfouten gemaakt zullen worden.) In ieder geval is het Van-der-Waalsdictee een leuke activiteit geweest die weer eens iets anders was dan één of andere integraal bepalen. Tot slot een minder positieve zaak. Oproep aan de eerstejaars: waarom zijn er maar zo weinig eerstejaars die aan de activiteiten van Van der Waals meedoen? Het is leuk en ouderejaars collega’s en het bestuur zijn heus niet eng (nou ja, sommige dan…).


31

ACTIVITEITEN

Regenboog N-feest

Beter 1 regenboog in de hand, dan 10 in de lucht

M

door Floran Peeters et een e l d e r s groot dictee achter beproeven. En met succes: een de rug begaf ik me richting mijn paar regenboog bloemetjeskransen, een edele woning voor een korte rustpauze; het was knalrood shirt (met de complimenten van een namelijk weer bijna tijd voor een N-feest. Dit allochtoon familielid) en een schitterend Miss keer georganiseerd door de fameuze, Sixty bovenstukje. Niks bijzonders, dacht ik intelligente, betrouwbare, gezellige, zo, maar op een natuurkundefeest kan daar enthousiaste en vooral kansarme leden van toch anders over gedacht worden. Chaos. Een thema kon dan ook niet ontbreken; Eenmaal aangekomen bij de Cantaloupe was onze groene medestudenten kwamen dan ook het al redelijk druk, maar toch niet al te op het idee om er een aantal andere kleuren bij kleurrijk. Natuurlijk waren de Chaoten wel stijlvol gekleed en zo ook het voormalig bestuur. De meeste mensen hadden het toch niet helemaal begrepen en leken dezelfde avond nog een begrafenis te moeten gaan bijwonen. De volgende mensen verdienen ook een speciale vermelding: Astrid, vanwege haar kleurrijke outfit, Josselin, vanwege zijn subtropische vakantiekleding, Harm, omdat hij Harm is, Han L., omdat hij er niet was omdat hij ziek was en daarom niet kwam. Zelfs de eerstejaars fysici waren rijkelijk vertegenwoordigd die avond en ik geloof dat ze best positief waren over het geheel. te betrekken: het regenboog N-feest werd een Natuurlijk misten ze de middelbare school een feit. beetje, maar dat werd gecompenseerd door het Maar ja, ik had nog een uurtje of twee om me feit dat ze bier konden bestellen zonder zich overal op voor te bereiden, bovendien mis ik te moeten legitimeren. nooit een aflevering van de “Gilmore Girls”, dus Na de noodzakelijke warming-upoefeningen daar moest ik ook even voor gaan zitten. was het tijd om de Gelukkig had ik het weekend tevoren de tijd armpjes en genomen om bij mijn zus op bezoek te gaan en beentjes los te haar kledingkast te doorzoeken naar voldoende gooien op de kleurrijk textiel. Gezien de garderobe van een m u z i e k ; gemiddelde fysicus enkel donkere, duistere en natuurlijk werd er stoffige kledingstukken rijk is (afgezien van een regelmatig een paar witte sokken en glow-in-the-dark rustpauze ingelast ondergoed natuurlijk) moest ik mijn geluk wel om te voorkomen

32

ACTIVITEITEN

Regenboog N-feest

dat we aan uitdroging ten onder zouden gaan. Het pils vloeide dan ook rijkelijk, ook richting mij, ook al was dat niet mijn bedoeling; op de een of andere manier is dat g e w o o n onvermijdelijk. Maar ja, niks aan de hand, ik was niet de enige die lichtelijk van het padje begon te raken. Toen de gebruikelijke feestelijkheden alleen tijdje op gang waren was het moment daar om prijzen uit te reiken. Eerst was het aan de ExiT (inclusief mij) om de hoofdprijs van het dictee weg te geven aan de terechte winnaars. Ik kan me helaas niet meer herinneren wat die prijs was en naar wie die ging, helaas. Maar veel belangrijker was de huldiging van de meest (in)correct geklede persoon. Winnaar: ik. De oorzaak hiervan kan ik moeilijk onder woorden brengen, wel kan ik zeggen dat het geenszins te maken heeft met financiële transacties en dat vooral ook Pier Dolmans


geen geld van mij heeft ontvangen. Maar ik heb er wel een schitterende, kleurrijke papegaai aan overgehouden, ik denk dat ik ‘m Henkie ga noemen. Ook Perspectief en Astrid vielen bijna in

33

ACTIVITEITEN

1e-jaarsactiviteit

1e-jaarsactiviteit & bowlingtoernooi door David Kusters

W

oensdag avond vijf uur; de meeste medewerkers en studenten gaan naar huis, maar voor de eerstejaars moet de dag pas écht beginnen. Er staat weer van alles op het programma: eerst de eerstejaars activiteit en daarna het bowlingtornooi. Met een tiental studenten, inmiddels vrienden geworden, gaan we naar de ‘Salon’. Daar wordt op een reuze scherm de film “The Game” afgespeeld. Met een zak chips en een frisdrank had iedereen zich voor het scherm genesteld. Sommige onder ons hadden de film al eens een keer gezien, maar voor diegene die hem nog niet gezien hadden was de ontknoping een leuk moment. Tijdens de film was er voor iedereen chinees besteld en in de pauze kon iedereen daar lekker van smullen. Na de film was de avond nog lang niet gedaan, we sprongen op onze fiets en

Ook de eerstejaars vermaakten zich prima. vertrokken met z’n allen richting Limburglaan. Na ongeveer een kwartiertje fietsen kamen we eindelijk aan in de inmiddels al volle 34

bowlingzaak. Het was een erg mooi zicht: 14 bowlingbanen met alléén maar natuurkundestudenten, van eerstejaars tot afstudeerders, en ambiance verzekerd!! Nadat iedereen zijn naam in de computer had gezet kon het eindelijk beginnen. Er waren twee Niet iedereen begreep eerstejaarsteam, in één wat je nou eigenlijk hiervan zat ikzelf met met die ballen nog vijf jaargenoten. De eerste game in ons team was niet echt spannend, Joop gooide minstens één keer op twee een strike, en na vier beurten was hij al ruim aan de leiding. Hij won dan ook het eerste spelletje, Reinier eindigde tweede en ikzelf moet me tevreden stellen met een derde plaats. Tussenin werd er gezellig gedronken, het ene rondje volgde het andere op. De tweede game ging niet meer zogoed voor Joop, de strikes werden zeldzamer, misschien kwam dat wel door het bier??. Reinier die de hele avond cola had gedronken won dan ook het tweede spelletje. Zou het nu echt aan het bier hebben gelegen?? Om klokslag 10 was het dan afgelopen, na een laatste biertje werd het winnende team bekendgemaakt. Tot grote ontzetting van veel mensen bleek dat dit jaar het bestuur, dit jaar genaamd “Anno Luce: richting de verbeelding”, te zijn; een gebeurtenis die zich in de afgelopen jaren nog nooit heeft voorgedaan. Als individuele winnaar was de eer weggelegd voor Erwin, eveneens bestuurslid.

ACTIVITEITEN

N-feest

Maar aan elk plezant feestje komt er een einde, en ook hier wordt geen uitzondering gemaakt. Na een fietstocht van alweer een kwartier staat er thuis weer een warm bedje op ons te wachten, morgen weer vroeg op om te kunnen navertellen over die gezellige woensdagavond!

The morning after the night before… door Thomas van Gils

I

edereen kent dat wel, het begin van een lange dag. Rond een uur of zeven gaat die stomme wekker en je moet er echt uit, maar je bed ligt toch zo lekker. Je moet er toch uit, want je wilt college volgen. Snel douchen, eten en op weg naar de TU. Daar aangekomen maar meteen een kop koffie uit de automaat halen en op weg naar de collegezaal. Twee lange uren zitten, en vooral het laatste halfuur van het tweede uur is lang, maar je wilt er toch bijblijven. Na deze twee uur, nog eens een keer twee uur college, maar gelukkig ligt dit keer het vak je beter en zijn deze twee uur zo om. Eindelijk pauze en je welverdiende potje bomberman kan beginnen. Nu nog drie en een half uur practicum, maar de proef valt mee en de tijd vliegt voorbij. Snel naar de Van-derWaalskamer omdat nu een dictee begint als tijdsdoder voor de tijd tussen het aflopen van het practicum en het N-feest. Dit dictee win je met je team op je sloffen, maar je krijgt je prijs op het feest. Nu is het toch nog pas zeven uur, dus wat ga je dan doen? Eigenlijk geen moeilijke vraag: gewoon naar een café. In dit geval dus het Pandje (vanwege de Jupiler die ze daar hebben). Na een paar Jupkes gepakt te hebben op weg naar het feest. Hier staan lekkere welkomstdrankjes te wachten en die gaan er natuurlijk goed in. Tot je verbazing is het bier echt 1 euro, wat dus


betekent dat het echt leuk gaat worden vandaag. Het bier gaat er goed in, dus voor de verandering ga je nog maar een paar welkomstdrankjes halen. Deze zijn echt lekker, alleen gaan natuurlijk wel wat harder dan bier, dus besluit je maar weer aan het goddelijke vocht te gaan. Het wordt steeds later en later en je gaat alles steeds vager zien, maar je gaat door. Dan is het toch twee uur en moet je toch echt op weg naar huis. Gelukkig zijn er nog een paar lotgenoten die ook nog buiten staan en daar besluit je dan nog maar even mee te gaan praten. Je vergeet helemaal de tijd en als je thuis komt blijkt het half 4 te zijn. Gelukkig nog een paar uurtjes slapen voor dat je alweer op moet. Je lange dag is eindelijk ten einde, maar de gevolgen van deze dag zijn nog wel merkbaar als je wakker wordt. Je moet namelijk nog beslissen of je wel of niet naar de TU gaat. Dit is echt het moeilijkste moment van de dag, maar eindelijk hierboven op gekomen, kom je wel tot de conclusie dat de vorige dag toch echt wel een leuke dag was, die wel vaker mag voorkomen. O ja, nog een tip: wed na een feest rond een uur of twee met iemand van werktuigbouwkunde. Grote kans dat je de weddenschap wint, want ook die mensen hebben wat problemen als het bier echt goedkoop is...

35

ACTIVITEITEN

Zaalvoetbal

Van-der-Waals 4 kampioenen door Joost Kos

Z

aalvoetbal; het competitie was perfect. wordt al een heel De twee Van-deraantal jaartjes Waalsteams gingen 3 beoefend binnen Van der wedstrijden lang met de Waals en wint steeds meer volle punten op kop en aan populariteit. Op het vlak daarachter kwam moment zijn er welgeteld 5 ‘Twisted Mood’ met teams die onder de naam een paar puntjes van Van der Waals mee doen minder. Dan komt er aan de interne echter het moment dat zaalvoetbalcompetitie van je het tegen elkaar moet Totelos en daarnaast nog 3 opnemen. De eerste vakgroepteams. In klasse 2B onderlinge partij tussen vocht Van der Waals 6 om Van der Waals 5 en Voor de insiders: Maarten & Ton. de tweede plek, maar heeft ‘Twisted Mood’ dit in de laatste wedstrijd eindigde in een helaas net verspeeld. In dezelfde klasse heeft Van zwaarbevochten 2-2 gelijkspel. Daar schoot dus der Waals 7 lichte problemen onderin de lijst, geen van beide teams mee op. De zware slag maar winst betekent klassebehoud. In klasse 3A eiste zijn tol van Van der Waals 5, want de heeft Van der Waals 3 een gedeelde 2e plek volgende partij werden belangrijke punten veroverd, maar op onderling resultaat tegen de gemorst tegen de sterke nieuwkomer ‘Real andere nummer 2 is dit een 3e plek geworden. Estate’. Dezelfde week nam Van der Waals 4 In de 4e klasse spelen nog twee vakgroepteams, het op tegen de AIO’s. In het veld won Van der die zich prima staande houden in de Waals 4 de faculteitsderby met 3-1. Buiten het middenmoot. veld was de slag spannender. De supporters van beide clubs onder leiding van Gunnar T. De echte (‘Twisted Mood’) en Astrid J. (Van der Waals resultaten 4) lieten op de tribunes een sterk staaltje rellen werden echter zien. Deze strijd is nog steeds niet beslist. geboekt in De 24e oktober Thijs K. aan de bal. klasse 3B. Ook was het zover. in deze klasse De battle of the speelden twee titans tussen teams, Van der Van der Waals 4 Carolien ’ik wil niet Waals 4 en 5. en 5. Beide promoveren’ Lamers in actie. Daarnaast teams hadden speelde er een vakgroepteam van de vakgroep (van tevoren FOG onder de naam ‘Twisted Mood’ een lekker tenminste) balletje mee in deze klasse. De start van de bijna geen last 36

ACTIVITEITEN

Zaalvoetbal

meer van blessures en de bookmakers sloten de kantoren op een 1 : 1 winkans, dus dat beloofde een hoop spektakel. In het veld bleek hier echter niks meer van. Van der Waals 5 werd volledig van de mat gespeeld door zijn evenwichtiger broertje. De e e r d e r onopvallende middenvelder C. Lamers van Van der Waals 4 ontpopte zich plotseling als Nog zo gezegd: Geen sliding! goalgetter en tikte haar eerste (en laatste) twee doelpunten van het trimester binnen. Samen met het puntje van vaste spits A. Meertens resulteerde dit in een 3-0 overwinning voor de helden van Van der Waals 4.

Hierna was het natuurlijk een uitgemaakte zaak. Van der Waals 4 ging strak aan kop en moest nog een kleine barrière genaamd ‘Real Estate’ overwinnen. De felbevochten 1-1 in deze partij was genoeg om het de laatste wedstrijd rustig aan te kunnen doen. Deze werd gebruikt om nog net een paar mensen aan de topscorerslijst toe te voegen. Helaas is dit in het geval van keeper A. Hamelinck niet gelukt, maar de partij resulteerde wel in winst. Voor het eerst in de geschiedenis is van Van der Waals 4 KAMPIOEN!!! Met dank aan de scorende verdedigers Thomas ‘ik-heb-pijn-aan-mijn-enkeltje’ van Gils en Matthijs ‘counter’ Lipperts, de spitsen Arjan ‘met-de-pink-omhoog’ Meertens en Han ‘renje-rot-in-de-spits’ Crijns, de laatste man Arie ‘gelegenheids-aanvaller’ Rijke, de middenvelders Fiely ‘topscorer’ Atmoredjo, Carolien ‘ik-wil-niet-promoveren’ Lamers, Thijs ’12-kansen-1-doelpunt’ Knaapen, Juri ‘20seconden-gespeeld’ Snijders, de keeper Arjan ‘dat-was-geen-sliding’ Hamelinck en natuurlijk Astrid ‘het-rode-gevaar’ Jacobs. Volgend trimester 1 e in klasse 2. Joost Kos h.t. coach-trainer-gelegenheidsarbiter h.t. blaataap e.t. voetballer


37

PUZZEL

Oplossing

Oplossing Puzzel door Michael Beljaars

I

n de vorige Koerier stond een full-color puzzel, gemaakt van een verknipte foto. Uit de vele juiste inzendingen die we hebben mogen ontvangen heeft onze lieftallige assistente Carolien een winnaar getrokken:

Pier Dolmans Van harte gefeliciteerd, Pier. Je kunt in de Van-der-Waalskamer je zeer verdiende borrelbonnen op komen halen. Voor de mensen die toch wat moeite hadden met het puzzelen, staat hieronder de oplossing. Helaas is hij hier niet in kleur zoals het orgineel, maar hopelijk is de foto toch herkenbaar genoeg.

Verderop in deze Koerier is er uiteraard weer een puzzel om jullie bezig te houden tot de volgende Koerier komt. Veel plezier!

38

DISPUTEN

Barabas

Vers Belgisch natuurkundigenbloed gearriveerd in Eindhoven

G

door Joris Billen

roter dan of gelijk aan elf nieuwe potentiële Barabassers in alle maten, haarkleuren en zelfs geslachten vervolledigden het Belgisch legioen. Nobel doel van het dispuut Barabas is nog steeds om de integratie van de Nederlanders in het ondertussen Belgisch getinte Eindhoven te bevorderen (of was het toch andersom?).

Op een oktoberige oktoberavond in oktober werd een ouderwetse België - Nederland gestreden in quiz-vorm. Belgenbompa Kurt had de feestzaal van het Corps weten te versieren om deze massamanifestatie te laten plaatsvinden en zo werd er op die bewuste 21 oktober geschiedenis geschreven. Deelnemers waren verschillende (ex-)Van der Waals-bestuursleden en een hele meute Belgen afkomstig uit streken zich uitstrekkend van Limburg tot Antwerpen. De avond werd in goede banen geleid door quizmasters van dienst Koen Bransteder en Alex de Braak. In een eerste ronde werd de algemene kennis van de deelnemers getest en sloeg mijn Koerier 2, jaargang 43 (2002)

teerbeminde eigen Hartstikke Weetjewel al vlug een achteraf niet meer in te halen 8puntenkloof. Achterstand wel te verstaan. In de drink-ne-bok-en-sla-met-ne-pollepel-opeen-kastrol-ronde, bij de Nederlandse deelnemers beter bekend als drink-een-biertjeen-sla-met-een-grote-opscheplepel-op-eensoepketel-ronde, werden punten gescoord door na het te horen krijgen van de vraag achtereenvolgens: het drinken van een pintje, het vastnemen van een pollepel, het slaan met laatstgenoemde op een ketelvormig object en het geven van een vrij correct antwoord. Vermits foutieve antwoorden werden bestraft met een minpunt leidde dit alles tot nog nooit geziene negatieve monsterscores van -7 punten. In de foto-ronde kregen de deelnemers foto’s van bekende Belgen, Nederlanders en andersnationaligen (Limburgers; red.) voorgeschoteld waar dan een naam moest worden opgeplakt. Even vermelden dat er één groep in slaagde om opleidingsdirecteur Fons de Waele foutief te verwisselen met wijlen koning Boudewijn. De avond eindigde met een rondje bier nippen en dat om ter snelst waarbij de mensen met echte getrainde magen, levers, alvleesklieren en in mindere mate middenoorbeentjes kwamen boven drijven. Ah ja, en wie was nu eigenlijk de achteraf gezien totaal onbelangrijke en niet gelauwerde winnaar die bovendien wel met lege handen naar huis werd gestuurd ? Niemand natuurlijk.

39

DISPUTEN

Chaos

Groening door Arjan Meertens en Carolien Lamers

O

mdat overal in Nederland ontgroeningen uit de hand lopen door onder andere overmatig alcohol misbruik (doodzuipen), het slaan van de hockeybal van iemands hoofd wat niet goed gaat omdat degene die slaat zat is en te laag mikt, het mensen ondergooien met pindakaas en nog meer zut die in het algemeen niet echt leuk gevonden wordt. En ook het uitschelden van mensen. Of andere dingen die anders alleen maar bij NS medewerkers gedaan worden. Komt hier een stukje over hoe het bij Chaos gaat. Bij Chaos gebeurt dit anders. Bij Chaos is geen sprake van een ontgroening maar van een groening. En nu vraag je je natuurlijk af: “Wat is een groening?” (Als je het je niet afvraagt z.o.z.) Is het dat de aspirant alle zooi bij de leden doet die de leden normaal bij de aspirant doen? Neen, dat is het niet. Is het paintballen van de leden op de aspirant met groene paint? Neen, dat is het ook niet. Is het een rebirth session? Nee dat is het ook niet. Is het een “reis terug naar de natuur”? Nee dat is het ook niet. (Het is ook niet dat groene vogeltje want dan staat er nog een l tussen (voor de echte idioten(groenling(voor de echte idi-Joosten (dat is het groene vogeltje))))). 40

Maar terug naar de kern van het verhaal wat is nou wel een groening. Officieel is het dat je getest wordt op je Bourgondische kwaliteiten. Dit gebeurt op een aantal vlakken. Punt 1c kookkwaliteiten. Punt 1h bierkoopkwaliteiten. Punt 1a entertainkwaliteiten. Punt 1o Chaotische kwaliteiten. Punt 1s gezelligheidskwaliteiten. Dit werd gedaan door het organiseren van een chaosavond. We hebben een overheerlijke pastamaaltijd bereid en ter goedkeuring aan de chaoten aangeboden. Alle chaoten waren een uur later nog in leven dus Punt 1c kookkwaliteiten werd goedgekeurd. Aan het eind van de avond bleek dat er geen biertekort was dus was ook aan Punt 1h bierkoopkwaliteiten voldaan. Entertainkwaliteiten waren een beetje matig maar een 5.5 is ook een voldoende. Door de overweldigende aanwezigheid van Chaoten waren de gezelligheidskwaliteit en de Chaotische kwaliteit pas de problemen(voor idiJoosten: das Frans). Toen bleek dat de Bourgondische kwaliteiten in orde waren, werden we gegroend. We zijn nu twee nieuwe Chaosleden.

DISPUTEN

Chaos


41

DISPUTEN

Daedalus

De ondoorgrondelijke wegen van Daedalus door Thijs Knaapen

“K

oning Minos droeg zijn beste kunstenaar-ingenieur op een enorme doolhof te bouwen waarin het monster kon worden opgesloten”. Een zin uit Ingenieur 18 van 2002, het blad van KIvI (pag.31). Velen zullen wel bekend zijn met het verhaal van Daedalus die een labyrint bouwde voor koning Minos om de Minotaurus in op te sluiten. Het labyrint werd wereldberoemd en nog steeds is er menig tijdschrift te vinden waarin een labyrint als puzzel staat. Wie heeft er nog nooit een pen of potlood gepakt om toch even te kijken hoe je vanaf het aangegeven punt naar het midden van het labyrint kwam? Door de jaren heen ontstonden er ook vele varianten op het traditionele labyrint. Het beginpunt aan de rand en als einddoel het midden van het labyrint waren constante factoren, maar er werden varianten gemaakt met pijlen, waarbij de richting voorgeschreven wordt, maar niet hoever je in die richting doorloopt, of met cijfers, waarin juist vastligt hoeveel stappen je moet maken, terwijl de richting vrij te kiezen is. Die laatste optie kan je makkelijker of moeilijker maken door diagonale sprongen wel of niet toe te staan. Ook zijn er op internetsites genoeg te vinden met programma’s om een doolhof te maken of op te lossen. Er zijn zelfs mensen die een hele middag

42

als gehypnotiseerd naar een beeldscherm kunnen gaan zitten staren waar de computer bezig is een 50 bij 50 doolhof te maken en vervolgens op te lossen door simpelweg overal links te gaan waar dat kan en om te draaien als niets anders meer mogelijk is. Dat kan natuurlijk misgaan als zich ergens in het labyrint een lus bevindt en daarom zijn de doolhoven die de computer genereert zogenaamde “perfecte doolhoven”: doolhoven vanwaar je van ieder willekeurig punt naar ieder ander willekeurig punt kunt komen, maar slechts op één manier. Kortom, labyrinten blijven boeien. Ook levensgrote labyrinten, zoals het labyrint dat Daedalus op Kreta maakte voor koning Minos, maar liever een wat makkelijkere versie, zodat je er ook nog uitkomt, zijn leuk om doorheen te lopen. En als je denkt dat zo’n labyrint wat al te makkelijk is, los je dat gewoon op door je niet te laten leiden door je verstand, maar door een muntje. Kop is links, munt is rechts en dan maar afwachten hoelang je erover doet. Wat verder opvalt als je op internet op het steekwoord labyrint of doolhof zoekt, is dat je veel organisaties tegenkomt die hulp bieden aan

DISPUTEN

Daedalus

mensen die niet lekker in hun vel zitten. Blijkbaar worden labyrinten en doolhoven (en waarschijnlijk niet onterecht) rechtstreeks verbonden aan moeilijke situaties. Vele dichters hebben de levensweg ook al vergeleken met de weg door een doolhof waar haast geen doorkomen aan is. Dat bewijst maar weer eens dat wat Daedalus gedaan heeft op Kreta een onovertroffen prestatie is en dat koning Minos blij mag zijn dat hij een beroep kon doen op zijn “beste kunstenaaringenieur”, zoals de schrijver van het artikel in de Ingenieur hem noemt (in dat artikel worden overigens ook de andere heldendaden van Daedalus genoemd en het is dus zeker een artikel dat het lezen waard is)! Tot slot, hoewel er in deze Koerier ook vast weer een leuke puzzel staat, nog een paar doolhoven, zodat de hersens nog wat meer getraind worden.

Vooral deze hier direct onder vergt enige inspanning, maar als je hem oplost zal je je inzicht, of misschien beter gezegd, je eindeloze geduld, beloond zien. Degene die mij als eerste de oplossing laat zien, kan de donderdag erna rekenen op een gratis pilsje in de ‘Salon’.

Welke weg moet de Minotaurus nemen om Daedalus en Icarus te


43

DISPUTEN

Scooter

Scooter Halloween door Scooter

D

e Borrel van Van der Waals heeft inmiddels een aardige naam hoog te houden. Namelijk die van gezelligste Borrel, van de TU/e. Het is voor een Borrel als deze heel belangrijk dat er dus ook regelmatig bijzondere dingen gebeuren zoals, themaborrels, darttoernooien en andere activiteiten, naast natuurlijk gewoon de gezelligheid en de vele speciale bieren. Het is dan ook niet verbazend dat het gezelligste dispuut van Van der Waals, had besloten weer eens voor zo’n bijzondere activiteit te zorgen, na eerder al het darttoernooi georganiseerd te hebben en de beroemde veiligheidsborrel werd het nu tijd voor een halloweenborrel, het was immers 31 oktober en dus halloween. Waarschijnlijk zijn de meeste van jullie wel op de hoogte van wat er nu eigenlijk tijdens halloween gebeurt. Het is zo’n Amerikaans feestje, dat is overgewaaid naar Europa en nu hier ook steeds populairder wordt. Het idee erachter: iedereen doet raar. Lijkt dus wel ergens op Carnaval, inclusief het feit dat ook veel mensen zich gek aankleden. Het moet zo eng mogelijk zijn, monsters, spinnen, enge geluiden, noem maar op. En wie kent niet de film “Halloween”, toch echt een van de engste films ooit. Nu was het dus de beurt aan de ‘Salon’ om eng te worden. Naast een sfeerverhogende aankleding (spinnenwebben, doodshoofden, skeletten, gekleurd licht en spinnen) werd er ook gezorgd voor goede muziek, van echte klassiekers als The exorcist tot en met The Ghostbusters. Het 44

geheel was zeer geslaagd, hoewel de grote spin die onder de bel hing er volgens mij wel voor gezorgd heeft dat er maar één keer aan de bel is getrokken en wel pas nadat die spin verwijderd was. Scooter blijft natuurlijk doorgaan met het organiseren van van-alles-en-nog-wat, ik kan niet zeggen wat, omdat we dat zelf ook niet weten. Scooter komt spontaan met fantastische ideeën en kan die dus helaas niet al twee maanden van tevoren bekend maken. Nu moet alleen het bestuur dat nog doorkrijgen. Mocht je interesse hebben om eens met leden van Scooter te praten, dan kan dat trouwens altijd op donderdag aan de bar in de Borrel, tussen 15.55 en 19.00 uur. Natuurlijk kun je ons ook op andere dagen aanspreken, moeilijk te vinden zijn we nooit, maar dan dus hoogstwaarschijnlijk niet in de Borrel. Tot donderdag op de Borrel, want ondanks dat Scooter niet iedere week iets organiseert is het er wel gezellig. Keep the spirit alive! SCOOTER!

PUZZEL

Raadsels

Puzzel door Han Crijns

1. Als we de letters van het alfabet nummeren van 0 tot en met 25, hoe groot is dan hun product? 2. Een trein vertrekt om 9.13 uur uit A en komt om 11.04 uur aan in B. Hoe lang is hij onderweg wanneer hij 140 kilometer per uur rijdt? 3. Zoals u weet is het aantal dagen van de maanden niet gelijk. Zo heeft maart 31 dagen en april maar 30 dagen. Hoeveel maanden tellen 28 dagen? 4. Hoeveel bougies heeft een dieselmotor van een personenauto met zes cilinders en 90PK vermogen? 5. Vader is 50 jaar. Zijn zoon is 3 jaar jonger dan de helft van de leeftijd van de vader. De vriendin van de zoon is 2 jaar jonger dan de zoon van de vader. De moeder van de vriendin is 5 jaar ouder dan tweemaal de leeftijd van haar dochter. De man van de moeder van de vriendin is 2 jaar ouder dan de eerstgenoemde vader. Hoe oud is de vader van de vriendin? 6. Een vijver heet een wateroppervlak van 2049 vierkante meter. Men plant een waterlelie die zeer snel groeit, waardoor de oppervlakte die door de bladeren wordt bedekt, dagelijks verdubbelt. Na 48 dagen is het wateroppervlak helemaal door de bladeren van de waterlelie bedekt. Op de hoeveelste dag was het wateroppervlak voor de helft bedekt? 7. Een boer en zijn hond zijn op weg naar huis. Ze passeren een wegwijzer waarop staat dat ze nog 20 km te gaan hebben. De boer loopt met een snelheid van 5 km per uur. Zijn hond, die de weg goed kent, loopt alvast met een snelheid van 10 km per uur naar huis. Daar aangekomen treft hij een gesloten deur, keert om, en rent weer naar zijn baas terug. Als hij weer bij de boer is, krijgt hij een aai over z’n kop, waarna hij weer enthousiast naar huis gaat rennen. Dit herhaalt zich: voortdurend blijft de hond met een snelheid van 10 km per uur heen en weer rennen tussen voordeur en baas, totdat de boer bij de deur is aangekomen. Hier komt de vraag: welke afstand heeft de hond al rennende in totaal afgelegd? 8. In een afgedekte kooi zitten papegaaien, honden en katten. We weten: · op vier na zijn het allemaal papegaaien, · op vier na zijn het allemaal honden, · op vier na zijn het allemaal katten. De vraag luidt: hoeveel dieren van elke soort zitten er in de kooi? 9. Vind twee getallen die met elkaar vermenigvuldigd tienduizend opleveren. In geen van de twee getallen mag je een 0 gebruiken. Z.O.Z.


45

PUZZEL

Raadsels

10. Het kasteel van de koning wordt goed bewaakt. De enige manier om binnen te komen is het wachtwoord te weten. Een rover is van plan de kroonjuwelen te stelen. Hij heeft zich in de bosjes verstopt om het wachtwoord af te luisteren. Er komt een man aan bij het kasteel en de wachter roept: “Acht!”. De man antwoordt: “Vier”, en mag naar binnen. Nog iemand meldt zich aan de poort en de wachter roept: “Twaalf!”. De man antwoordt met “Zes” en mag naar binnen. Als de derde man het kasteel wil binnengaan roept de wachter “Zes!”, en nadat de man “Drie” heeft geantwoord mag ook hij naar binnen. De rover heeft nu door hoe de vork in de steel zit en loopt naar de poort. De wachter schreeuwt “Tien!”. “Vijf ”, antwoordt de rover. Onmiddellijk wordt hij in de boeien geslagen! Wat had de rover moeten antwoorden om binnen te komen? 11. Verbind gelijksoortige symbolen met een (kromme) lijn. Maar…. Lijnen mogen elkaar niet snijden en je mag niet buiten de ‘muur’ (de rechthoek) komen. Je kunt ook niet achter de tegen de muur getekende symbolen langs. 12. Een tuinman heeft de opdracht gekregen om boompjes te kopen en deze achter in de tuin te plaatsen. Zijn baas zegt: “Ik wil vijf rijen van vier bomen zien”. De baas verwacht natuurlijk dat de tuinman 20 boompjes koopt, maar hij koopt er maar 10, want dat is minder werk. Laat zien dat de opdracht ook met 10 boompjes uitvoerbaar is. 13. Je hebt een onbeperkt aantal munten met een diameter d en maakt er een stapel van. Het doel is de bovenste munt zover mogelijk uit te laten steken. Wat is de maximale uitwijking (de afstand tussen het centrum van de bovenste en het centrum van de onderste munt)? 14. Gegeven de volgende puzzel: Het aantal keer dat het cijfer 0 in deze puzzel voorkomt is _____. Het aantal keer dat het cijfer 1 in deze puzzel voorkomt is _____. Het aantal keer dat het cijfer 2 in deze puzzel voorkomt is _____. Het aantal keer dat het cijfer 3 in deze puzzel voorkomt is _____. Het aantal keer dat het cijfer 4 in deze puzzel voorkomt is _____. Het aantal keer dat het cijfer 5 in deze puzzel voorkomt is _____. Het aantal keer dat het cijfer 6 in deze puzzel voorkomt is _____. Het aantal keer dat het cijfer 7 in deze puzzel voorkomt is _____. Het aantal keer dat het cijfer 8 in deze puzzel voorkomt is _____. Het aantal keer dat het cijfer 9 in deze puzzel voorkomt is _____. De zinnen moet aangevuld worden zodat ze allemaal waar zijn. Welke twee oplossingen zijn er? Weet jij alle oplossingen? Leg deze dan in het Koerierpostvak vóór 16 januari 2003 in en wie weet bij jij de gelukkige winnaar van een nog nader te bepalen prijs! 46


47

Activiteitenagenda Op deze pagina staan door het tijdsverschil tussen de deadline en het verschijnen van de Koerier niet alle activiteiten vermeld. Actuele informatie is te vinden opwww.vdwaals.nl

10 dec. 11 dec. 17 dec. 18 dec. 14 jan. 17 jan. 30 jan. 4 feb.

Chaos on Ice Sinterwaals Van-der-Waalsliedwedstrijd N-feest Scooter Riktoernooi Daedalus de Moord Dropping Chaos Da Battle

Adverteerdersindex

Kaft 14 31 47 Kaft Achterkaft

48

Thales VanderLande Wervingsdagen Océ Philips ASML

Inhoud. Koerier 2, december 2002

Recommend Documents