Inhoud. Afgiftekantoor Beveren 1. Canada Day. Natuur: Parc Sauvage de Saint-Félicien. Jacht op gegeerde rode ster P007581

België – Belgique P.B. 9120 BEVEREN 1 3/9270

P007581

Jaargang 15, nr.57, juli – augustus - september 2012, driemaandelijks

Inhoud Canada Day

Natuur: Parc Sauvage de Saint-Félicien

Jacht op gegeerde rode ster Maatschappelijke zetel vzw, Laurierstraat 44, 9120 Melsele IBAN: BE15 7376 0334 8430 BIC: KREDBEBB Tel : 03/775 42 85 Web : www.vlacan.be e-mail : [email protected]

Afgiftekantoor Beveren 1

Canada Day Canada Day is de nationale feestdag van Canada en vindt elk jaar plaats op 1 juli. De feestdag werd origineel Dominion Day genoemd maar verkreeg in 1982 zijn huidige naam. Tijdens Canada Day worden regelmatig parades gehouden en worden andere festiviteiten georganiseerd. Vaak vindt er 's avonds ook een vuurwerkshow plaats.

Geschiedenis van Canada Day Op 21 juni 1868 werd er een mededeling ondertekend door Gouverneur Generaal, Lord Monck, waarin staat dat Hare Majesteit iedereen in Canada opriep om de Confederatie van Canada te vieren op 1 juli 1868. De rustdag op 1 juli werd in 1879 vastgesteld onder de Engelse naam Dominion Day.

Bij de 50e jubileum in 1917 werd het nieuwe Centre Block van de Parlementsgebouwen, die nog in aanbouw was, opgedragen als een gedenkteken voor de Fathers of Confederation en voor de heldendaden van de Canadezen die vochten in de Eerste Wereldoorlog. Tijdens het Diamanten Jubileum werd de hoeksteen van de Confederation Building aan Wellington Street gelegd door de Gouverneur Generaal en het klokkenspel in de Peace Tower werd ingezegend. In 1958 besloot de regering dat er elk jaar een feest moest worden gehouden op Canada’s nationale dag. Op deze dag wordt er ’s middags een Trooping the Colours ceremonie gehouden evenals een ceremonie tijdens zonsondergang, die gevolgd wordt door een concert met vele bands en als afsluiting een groots vuurwerk. Tijdens het 100 jarig bestaan van Canada bezocht Koningin Elizabeth II de feestelijkheden. Dit was een reden voor een groots opgezette ceremonie. Het idee van de ceremonies veranderde in 1968 met de toevoeging van multiculturele en professionele concerten die gehouden werden op Parliament Hill. Deze waren inclusief een nationale televisie show. Tot 1975 werden de feestelijkheden onder de naam Festival Canada gehouden in het National Capital Region tijdens de maand juli en bevatte verscheidene culturele, artistieke en sport evenementen. Vanaf 1985 werd in elke provincie en district van Canada een comité opgezet voor het plannen, organiseren en het coördineren van lokale Canada Day ceremonies. Geld hiervoor wordt verstrekt door de regering voor zulke comités. Bron: Wikipedia

Parc Sauvage de Saint-Félicien: waar de wilde dieren voor je neus paraderen Je wil alle inheemse Canadese dieren in het wild observeren, maar je hebt niet genoeg tijd (of geld)? Geen nood, dan is er altijd het Parc Sauvage in SaintFélicien (Québec). Deze uitstekende zoo is een combinatie van een klassieke dierentuin (waarbij de mensen rondlopen en de dieren een afgebakend territorium hebben) en een wildpark, waarbij de mensen in een beveiligd treintje zitten en de dieren vrij rondlopen. Vier terreinen Het klassieke gedeelte valt uiteen in vier grote terreinen: het Aziatische deel van de zoo, met Japanse Makaken en binnenkort tijgers, een Arctisch deel met ijsberen, een berggedeelte en een deel met een verzameling kleine dieren. In opbouw Het Aziatische deel van het park is nieuw en nog volop in opbouw. De Japanse makaken bezetten een grote rots met veel bomen en begroeiing, waar ze elkaar naar hartelust kunnen achternazitten. Voor de nieuwsgierige toerist is rond driekwart van het territorium een trap aangelegd zodat je deze primaten uit verschillende hoeken kan bezichtigen. De tijger arriveert pas over enkele weken en ook zijn territorium is nog niet helemaal af. Kleine dieren Veel aandacht wordt besteed aan de kleinere en gedomesticeerde dieren. Er is een kinderboerderij, een volière en een waterspeelpark, maar ook een groot terrein waar sneeuwhazen, muskusratten, otters, bevers, stekelvarkens en allerhande eendensoorten bij elkaar zitten. Aan de overkant leven vossen en wasbeertjes vreedzaam naast elkaar. Ook de wolverine kan je hier bezichtigen, net als drie zeer actieve en sociale zeehonden. Je kan niet naast de beverburcht kijken, maar om het beestje bezig te zien heb je veel geduld en geluk nodig. Dé attractie: de ijsberen De ijsberen zijn de enige bewoners van het Arctische deel. De drie hebben een rotsachtig terrein met watervalletje en zwembad toegewezen gekregen. Zeker als de etenstijd nadert, springen ze alledrie met graagte het water in. De beste manier om hen dan te observeren is voor het glas dat hun zwembad ook onder water toont. De dieren onder water zien bewegen is een plezier voor het oog waar jong en oud ademloos van kunnen genieten. Bekijk ze via de webcam.

Lynxen en poema's In het berggedeelte kan je zowel boskalkoen als herten en coyotes, maar ook indrukwekkende katachtigen als de lynx en de poema aanschouwen. Binnenkort komen hier ook grizzlyberen te zitten, hun territorium wordt momenteel verbouwd. Het wildpark Het echte wildpark is alleen toegankelijk met een treintje die een ritje van ongeveer een uur maakt. De kans om echte wilde dieren te zien is erg groot: het park heeft een indrukwekkend aantal zwarte beren, elanden, boscaribous, bizons, muskusossen, witstaartherten en zelfs grijze wolven. Daartussen lopen prairiehonden, marmotten, Canadese ganzen, gewone eenden, sneeuwganzen. Dit deel van het park heeft zowel bossen als weiden, een groot meer als een rotsachtig grasland. Via 'nederzettingen', die de geschiedenis van de Canadese pioniers schetsen, worden soorten van elkaar gescheiden die gevaarlijk kunnen zijn voor elkaar. En er is meer... En het park biedt meer, veel meer. Voor kinderen zijn er zomerkampen, er worden films getoond en er is ook een mogelijkheid om in het park te overnachten. Het park is het hele jaar door geopend, een zeldzaamheid in Canada. Bezoekers dan moeten wel rekening houden met een aangepast programma en aangepaste openingsuren. Praktische informatie Voor dit alles moet je wel wat centen overhebben. Een volwassene betaalt 34 Canadese dollar, een kind 14 à 22 CAD, een tiener 28,5 CAD. Reken voor een bezoek aan het park zeker vier uur, en hou in het achterhoofd dat het een stukje rijden is van de grote Canadese steden. Hou ook de voederschema's in het oog. Zeker voor de ijsberen is dat een zeer interessant schouwspel. Alle informatie is te vinden op de zeer uitgebreide, tweetalige en uitzonderlijk goed gedocumenteerde website van het park: parcsauvage.org. Je vindt er openingsuren, voederschema's, uitleg over elk dier, een interactieve kaart én een test die uitmaakt wel soort dier jij bent. (hlnmontreal/edp)

Canadese watersalamander De Canadese watersalamander (Notophthalmus viridescens) is een salamander uit de familie echte salamanders (Salamandridae). Een andere veelgebruikte benaming is groene watersalamander, ondanks de meestal roodoranje kleur.

Beschrijving Deze salamander is bruin tot oranjebruin en soms ook wel groen tot grijs met over het hele lichaam kleine zwarte vlekjes, die niet erg dichtverspreid liggen. Aan de bovenzijde van de flanken zitten aan elke kant zes tot negen felrode zwartomrande vlekken, waaraan de soort gemakkelijk te herkennen is. Zoals veel soorten uit deze familie hebben de dieren een water- en een landstadium, in het water heeft de salamander een zeer platte, bladachtige staart, een dunne, gladde huid en vliezen tussen de tenen. Op het land is de staart bijna rond, is de huid ruw, de zwemvliezen zijn niet zichtbaar en het lichaam is kleiner en lichter. De maximale lengte is 15 centimeter, maar exemplaren in het landstadium worden niet groter dan 10 centimeter.

Algemeen De Canadese watersalamander leeft in het zuidoosten van Canada en het noordoosten van de VS, in plassen, meren, sloten en moerassen met veel plantengroei, zowel op het land als in het water. De soort is niet kieskeurig wat voedsel betreft; zo worden insecten, kreeftjes, wormen, amfibieëneitjes en ook (eigen) larven gegeten. De Canadese watersalamander is populair in terrarea omdat de soort gemakkelijk in leven te houden is. Omdat het dier vaak aquatisch te koop wordt aangeboden omdat het dier zich niet kan verstoppen en beter is te etaleren, wordt soms onterecht aangenomen dat de salamander uitdroogt als hij op het land komt. Het waterstadium dient echter uitsluitend voor de voortplanting, dat enkele maanden duurt en eindigt met de ei-afzet. Nadat de larven zijn uitgekomen leven ze enkele maanden in het water, waarna ze drie jaar op het land leven voordat ze volwassen worden.

Canadese nieuwssprokkels. In Canada heeft een zwarte beer een man aangevallen die in een bubbelbad zat. Dat gebeurde in een bergresort in Whistler, niet ver van Vancouver. De man liep een wond aan zijn hoofd op, maar verkeert niet in levensgevaar. De 55-jarige man uit het Canadese Coquitlam zat zondag in de jacuzzi met zijn rug naar het bos toen hij plots een harde klap tegen het hoofd kreeg. Hij draaide zich om en stond oog in oog met een zwarte beer. De man zag kans om naar binnen te komen en verschanste zich in huis, waar hij onmiddellijk de politie belde. Die arriveerde nog net op tijd om de beer het bos in te zien lopen. Nadat het gebied was afgesloten, kon de beer worden opgespoord en uitgeschakeld. ___________________________________________________________________________ De Canadese politie heeft de inwoners van Vancouver gewaarschuwd voor een serie pizzaovervallen. De afgelopen dagen werden pizzaleveranciers immers al verschillende keren het slachtoffer van een stel jonge pizzadieven. De overvallers, twee tieners, maken telefonisch een grote bestelling met een privénummer. Ze geven een onvindbaar adres op en sturen de koerier vervolgens naar een afgelegen wijk, waar ze de overval plegen.

De jongeren roven steeds de bestelde pizza's, maar eisen geen geld of een andere buit. De gestolen pizza's zijn niet teruggevonden. ___________________________________________________ Een beer heeft het lichaam van een veroordeelde moordenaar in Canada deels opgegeten, dat verklaarde de lokale politie. Het half verorberde lichaam van de 53-jarige Rory Wager werd aangetroffen in het zuiden van de Canadese provincie British Columbia. De politie gelooft dat Wagner al dood was voor een zwarte beer in zijn wagen inbrak. Het dier at lichaamsdelen van hem op en sleepte de rest van het lijk weg. 'Het raampje van de chauffeur was naar beneden, de agenten merkten verschillende modderige afdrukken van poten en krassen op de auto op', aldus de politie. 'We troffen zijn lichaam aan in een struik, ongeveer 120 meter van het voertuig. In de wagen lag alcohol en drugs.' Wagner en twee anderen werden in 1993 beschuldigd van moord op een persoon waarvan ze dachten dat hij een familielid had aangerand. De man die vermoord werd bleek niet schuldig te zijn. Wagner was ondertussen al weer vrijgelaten, maar onder voorwaarden. De beer is intussen gevangen en zal worden afgemaakt om de veiligheid te garanderen. ___________________________________________________________ Shell heeft het teerzandenproject Orion in de Canadese provincie Alberta te koop gezet. Dat blijkt uit een melding die maandag is geplaatst op de website van Scotia Waterous, een Canadese makelaar in de olie- en gasindustrie die de verkoop begeleidt. Shell kreeg het Orion-project 6 jaar geleden in handen door de overname van de Canadese oliemaatschappij Blackrock Ventures. Het produceert 5000 vaten per dag en leverde in het eerste kwartaal van 2012 een operationele winst op van 15,6 Canadese dollar (12,1 miljoen euro).

Man overleeft wanhoopssprong in Niagara Falls Een man heeft gisteren een val overleefd van ten minste 55 meter in de Niagara-watervallen. Hij is zwaargewond opgenomen in het ziekenhuis en is, voor zover bekend, de derde persoon die het er bij de vermaarde watervallen na een sprong levend vanaf heeft gebracht. De identiteit van de man, die vermoedelijk rond de 40 jaar oud is, is niet bekendge maakt. Volgens de politie gaat het om een zelfmoord poging. Getuigen zagen hem gisterocht De zwaargewonde man wordt omhooggetakeld door de brandweer. © reuters. end over de reling klimmen van een uitkijkplek bij de Horseshoe Falls, aan de Canadese zijde van de Niagara-watervallen, en bewust naar beneden springen. De getuigen zagen ook hoe hij na zijn wanhoopssprong kwam bovendrijven en vervolgens op eigen kracht de kant wist te bereiken. Brandweerlieden hadden twee uur nodig om hem uit zijn netelige positie te bevrijden. Hij verkeert volgens het ziekenhuis inmiddels buiten levensgevaar.

___________________________________________________________

De protesten komen voort uit een betoging tegen de verhoging van het onderwijsgeld. © afp.

Ongeveer 10.000 demonstranten te voet, op de fiets en skateboards hebben in het Canadese Montreal betoogd tegen een wet die betogingen beperkt. De demonstranten maakten veel lawaai met fluitjes, hoorns en pannen.

Een nieuwe wet verplicht organisatoren om de politie minstens 8 uur tevoren te informeren over de tijd en plaats van een betoging. Anders dreigt een verbod en zware boete. Een 71-jarige professor was verkleed als het Vrijheidsbeeld. Anderen droegen een clownspak of pandabeerkostuum in de betoging, die overigens illegaal was. Soortgelijke acties zijn gehouden in Quebec City, Trois Rivieres en andere steden in het Franstalige deel van Canada.

Jacht op gegeerde rode ster Ere wie ere toekomt: Robert Vervoort gaf de impuls tot de herontdekking van de RED STAR LINE, de rederij die tussen Antwerpen en New York voer. Een deeltje van zijn fenomenale collectie is nu te zien in het Museum aan de Stroom en later in het Red Star Line Museum. In het kijkdepot van het MAS zijn affiches, menukaarten, passagierslijsten en asbakken van de Red Star Line te bewonderen. Robert Vervoort verzamelde ze sinds 1989. “Toen was niemand geïnteresseerd, nu is de jacht op de Rode Ster open” zegt hij Havenman Robert Vervoort (65) verzamelde postzegels , munten ,speelkaarten en nog veel meer , tot hij in 1989 in een doos oude documenten een stel postkaarten vond met boten van de Red Star Line . En” omdat er serienummers opstonden , wist ik dat er nog andere kaarten waren. Daar wilde ik meer van weten . Ik ben niet iemand die zomaar verzamelt om het in een kast te steken” zegt de gedreven collectioneur , die snel archieven in binnen en buitenland ging plat lopen op zoek naar informatie over de rederij . Ale boeken waarin iets te vinden was over de Red Star Line, kocht hij blindelings. Ondertussen begon Vervoort objecten te verzamelen : niet alleen postkaarten, maar ook affiches en publicitair drukwerk, zoals seizoensbrochures en dienstregelingen. “Elk jaar bracht de rederij nieuw reclamemateriaal uit. Er is dus nogal wat” weet Vervoort. “Vele opvarenden maakten een dagboek over hun reis en bewaarden die documenten. Vooral de chique menukaarten en passagierslijsten belandden in die albums.”

HEBBEDINGEN Al snel vond Vervoort ook hebbedingen zoals speelkaarten , asbakken , porselein en zilverwerk ; “Alle luxeschepen hadden een shop waar de passagiers souvenirs konden kopen. Ik vermoed dat sommigen ook wel eens iets van boord meenamen, al dan niet gevraagd; Toen de rederij in 1935 in vereffening ging, werden de magazijnen uitverkocht. Tafelservies en gebruiksvoorwerpen met de fameuze rode ster belandden zo voor een prikje bij Antwerpse gezinnen.” De eerste jaren groeide de collectie van Vervoort in sneltreinvaart. Hij liet dan ook niets aan het toeval over en bezocht rommel- en antiekmarkten maar al snel ook gespecialiseerde beurzen tot in Amerika toe. In 1995 werd hij door een ongeval invalide en kon hij al zijn tijd in zijn hobby steken. “In die periode kende men de Red Star Line niet meer”, herinnert vervoort zich. “Er was geen interesse voor. Ik kreeg zelfs van alles cadeau. In 1991 heb ik al naar het stadsbestuur geschreven met het voostel omiets rond de Red Star Line te organiseren. Ik kreeg geen antwoord. Pas toen schepen Ludo Van Campenhout en Philip Heyen zich inzetten om de oude panden van de Red Star Line te verwerven, kwam de kentering. Vandaag probeert iedereen dingen van de Red Star Line te verzamelen. De rage joeg de prijzen naar boven. “Dit weekend kreeg ik nog een bord van de Red Star Line aangeboden.Die persoon dacht dat hij een fortuin in handen had. OP eBay zie je postkaarten tot 500 € gaan. Tegen die prijzen zou ik mijn collectie nooit meer bijeen kunnen krijgen “, weet Vervoort . In zijn verzameling zitten unieke, onbetaalbare documenten, zoals de oprichtingsakte uit 1874. Gevonden bij de kleinzoon van een van de Belgische stichters. Hij was 99 jaar toen ik hem ontmoette. Hij was zo blij

dat er weer belangstelling groeide voor wat zijn familie mee had verwezenlijkt. Hoewel zijn collectie nu waard is , wil Robert Vervoort niet weten. De Marnixring Antwerpen Hanze trad als mecenas op en heeft de hele verzameling in beheer genomen om ze ter beschikking te stellen van het toekomstige Red Star Line Museum. “Mijn belangrijkste bekommernis was dat de verzameling samenbleef . Samen met de collectie van het voormalige Scheepvaartmuseum en de affiches van het Vleeshuis vormt ze een uniek geheel, dat het verhaal van een periode vertelt die onherroepelijk voorbij is.

VERSLAVING “Ik heb alles verzameld uit amusement en hobby. Het is een passionele verslaving geworden, die nog steeds niet over is”, biecht Vervoort op. Ik zit aan meer dan 5.000 objecten, maar voordurend duiken nog nieuwe elementen op. Het is spijtig dat het materiaal dat bewaard bleef bijna altijd bestemd was voor de in eerste en tweede klas reisden. Het leven van de derde klas aan boord is veel slechter gedocumenteerd. Wat we hebben, zijn slonzige blaadjes met reisschema’s zonder kleurendruk. Wie wilde die bij houden. Bron: Frank Heirman

Foto’s van het Red Star Line Festival Antwerpen

Titanic werd zeegraf voor 20 Belgen Auteur:Dirk Musschoot In de nacht van 14 op 15 april 1912 verging het luxeschip Titanic. Van de 2.223 passagiers kwamen er 1.517 om het leven. Aan boord waren ook 27 belgen. Twintig van hen overleefden de ramp niet. ‘Op deze dag is mijn ongelukkige zoon gestorven' - Jacob Birnbaum (24), Antwerpen Jacob Birnbaum was de zoon van een Joodse diamantairsfamilie uit Antwerpen. Voorjaar 1912 mocht hij op zakenreis naar het kantoor van zijn vader aan de Amerikaanse westkust. Hij zou op 6april vertrekken, maar omdat dat paaszaterdag was, had de familie liever dat Jacob even bleef voor het paasfeest. Hij boekte zijn reisticket om naar de Titanic, eerste klas. Jacob Birnbaum scheepte in op woensdagavond 10april 1912 in Cherbourg. Hij overleefde de ramp niet. Twaalf dagen na de ramp werd Birnbaums lichaam uit het water gehaald. De ongelukkige dreef in zijn reddingsgordel en droeg een overjas over zijn pyjama. Hij werd snel geïdentificeerd: hij had een naamkaartje op zak en in zijn gouden ring stonden zijn initialen. Vader Joachim Birnbaum schreef op een kalender van 1912, bij de datum van 15april: ‘Op deze dag is mijn ongelukkige zoon omgekomen in de ramp van de Titanic.' Jacobs lichaam werd —net als die van ruim 200 andere dodelijke slachtoffers— aan wal gebracht in de Canadese havenstad Halifax. Families die konden betalen voor de repatriëring, kregen het lichaam van hun geliefde thuis bezorgd. De anderen én de niet-geïdentificeerde lichamen werden begraven in Halifax. Het lichaam van Jacob Birnbaum arriveerde op 21mei 1912 met een schip van de Red Star Line in Antwerpen. Twee dagen later werd hij begraven op een van de grote Joodse kerkhoven in Putte, net over de grens in Nederland. Daarna begon een juridisch steekspel tussen vader Birnbaum enerzijds en de Canadese staat en de rederij White Star Line anderzijds over Jacobs persoonlijke bezittingen. Het duurde een jaar voor Joachim Birnbaum die toegestuurd kreeg.

Geen geld voor repatriëring - Achille Waelens (22), Ruddervoorde De jonge immigrant Achille Waelens maakte deel uit van het gezelschap van Zwevezele. Zijn lichaam was het 140ste dat uit het water werd gevist. Omdat zijn familie, arme keuterboeren uit het West-Vlaamse Ruddervoorde, geen geld had voor de repatriëring, werd Waelens op kosten van de White Star Line begraven op Fairview Lawn Cemetery in Halifax, Canada. In juli 1912 moest vader Waelens naar het gemeentehuis van Ruddervoorde komen om de persoonlijke spulletjes van zijn zoon op te halen. Het waren o.a. een pijp, een treinticket naar Stanton in Michigan, een mes, een sleutel en een stel fietsspelden. Violist op de Titanic - Georges Krins (23), Luik Georges Krins begon zijn muziekcarrière in zijn geboortestad Spa, waar hij violist werd in het symfonieorkest. Hij speelde o.a. in Le Tryanon Lyrique in Parijs en in het Ritz Hotel in Londen. Daar werd hij opgemerkt door het impresariaat Black, dat muzikanten engageerde voor de Titanic. Krins kreeg een contract als violist in het trio aan boord — er was ook een kwintet. Zijn taak: het volk uit de eerste klas entertainen in het à la carte-restaurant en in het Café Parisien. Of de muzikanten tot aan het eind, met hun voeten in het water, muziek hebben gemaakt? Of Krins daarbij was? Of hun laatste melodie Nader mijn God bij U was? Niemand die het met zekerheid weet. Werknemer in restaurant - Georges Aspeslagh (26), Oostende Georges Aspeslagh bracht het in zijn geboortestad Oostende tot ober in het destijds welbekende hotel-restaurant Du Phare op de Zeedijk. De jongeman had ambitie en vond werk als garçon in Londen. Daar moet hij de Italiaanse chef Luigi Gatti tegen het lijf gelopen zijn. Die organiseerde het eersteklasrestaurant op de Titanic en mocht daarbij het personeel kiezen. Hij maakte Aspeslagh in het à-la-carte restaurant verantwoordelijk voor het zilverwerk. Zijn familie had geen weet van zijn aanwezigheid op de Titanic. Vandaar dat niemand zich zorgen maakte toen het nieuws van de ramp doordrong. Pas weken later raakte Aspeslaghs dood bekend. Het kreeg vier regeltjes in de krant — de ramp met de Titanic was toen alweer naar de achtergrond verwezen.

‘Brave jongens' - Philemon Van Melkebeke (23), Alphonse De Pelsmaeker (16), Kerksken Het verhaal van Philemon Van Melkebeke en Alphonse De Pelsmaeker is gelijklopend: twee brave, jonge, harde werkers voor wie in Vlaanderen geen toekomst was en die door hun families vooruitgestuurd werden naar Amerika. De families waren zo arm dat van Philemon en Alphonse zelfs geen foto bestaat. Drama op de Hille - Leo (15), Augusta (18) en Jules Vanderplancke (31), Emelie Vandemoortele (31), Victor Vandercuyssen (46), Zwevezele In 1906 emigreerden de broers Jules en Raymond Vanderplancke van de Hille in Zwevezele (West-Vlaanderen) naar Fremont in de Amerikaanse staat Ohio. Ze werden er allebei ploegbaas in de suikerfabriek. In de daaropvolgende jaren stierven in Zwevezele hun zusje Flavie en hun moeder, en in 1911 deed zich ook in Amerika een drama voor: Raymond verdronk. Na de begrafenis pende Jules het droevige nieuws neer in een brief aan zijn vader. Hij zei er meteen bij dat Felix, de oudste van het gezin, in de suikerfabriek de plaats van Raymond kon innemen. Felix kreeg toestemming om te vertrekken, op één voorwaarde: hij moest aan Jules zeggen dat hij een keertje naar huis moest komen, want zijn vader miste hem zeer. Op kerstdag 1911 stond Jules weer thuis op de Hille. Enkele dagen later stierf zijn vader plots. Een nieuw drama. Half januari 1912 beslisten Augusta en Leo Vanderplancke dat ze met hun broer zouden terugkeren naar Amerika. In februari trouwde Jules in Zwevezele nog met zijn jeugdliefde: buurmeisje Emelie Vandermoortele. In april scheepten ze in op de Titanic, samen met hun buurman en vriend Victor Vandercruyssen. Niemand van hen overleefde de ramp. Zwevezele was diep onder de indruk van de ramp met de Titanic. Leerlingen van meester Preneel - Leo Hampe (19), Nestor Vandewalle (28), Camiel Wittevrongel (36), Westrozebeke In het West-Vlaamse Westrozebeke verkocht meester Albert Preneel tickets voor de schepen naar Amerika. Hij deed dat niet uit winstbejag, maar uit menslievendheid: hij wilde de sukkelaars uit zijn dorp in Amerika aan een beter leven helpen. Meester Preneel verkocht drie tickets voor de Titanic aan jongemannen die bij hem in de klas hadden gezeten: Leo Hampe, Nestor Vandewalle en Camiel

Wittevrongel. Meester Preneel heeft zich dat zijn hele leven beklaagd, want geen van die drie heeft de Titanic overleefd. Derde overtocht van ‘de zwarten' - Jozef Van De Velde (35), Denderhoutem Ze noemden hem ‘de zwarten' omdat hij mooi zwart haar had. Op 24april 1912, tien dagen na de ramp, schreef de Oost-Vlaamse krant Burgerwelzijn: ‘Maandagavond is te Denderhautem de tijding toegekomen, dat de genaamde Jozef Van de Velde, in de ramp omgekomen is. Jozef Van de Velde laat eene weduwe met vier kinderen achter. Het was reeds de derde maal dat hij naar Amerika vertrok, daar hij de eerste malen om reden van ziekte was moeten terugkeeren. Thans had een vriend hem uit Amerika geschreven dat hij eene goede plaats voor hem gevonden had. De arme man aarzelde niet en vertrok opnieuw om voor de zijnen de kost te winnen. Het moest helaas zijn laatste reis zijn.' ‘Tranen ontrollen uit de oogen' - Jan-Baptist Van Impe (36), Rosalie Govaert (30), Catharina Van Impe (10), Kerksken Om het geld voor drie Titanic-tickets bijeen te krijgen, moesten Tist Van Impe en zijn vrouw Roos Govaert alles verkopen wat ze bezaten. Ze deden dat tijdens een openbare verkoop, drie dagen voor hun vertrek. Ze verkochten werkelijk alles: tot de mest op hun erf en de zwangere geit die ze hadden. Samen met hun oudste dochtertje Catharina scheepten ze in; drie jongere kinderen lieten ze achter bij familie en zouden ze later ophalen. Vader, moeder en dochter stierven op de Titanic. Een lokale krant schreef over de herdenkingsplechtigheid: ‘Een blik op de arme weesjes van Van Impe-Govaert deed menige tranen uit de oogen ontrollen.' ‘Vaart wel en tot laters' - Leo Van Den Steen (28), René Lievens (24), Heldergem De broers Leo en Henri Van Den Steen en hun vriend René Lievens woonden op de Mottendries in het Oost-Vlaamse Heldergem en wilden in Amerika een bakkerij beginnen. Onderweg, in Antwerpen, kocht Leo een postkaart met daarop het Steen en de Scheldekaaien. Hij verstuurde het kaartje uit Southampton, net voor het vertrek van de Titanic. Het laatste zinnetje: ‘Vaart wel en tot laters.' Leo en René hebben niet ‘wel gevaren'. Broer Henri had meer geluk: hij mocht wegens een oogziekte niet inschepen op de Titanic.

Bron: Dirk Musschoot

Tentoonstelling 100 jaar TITANIC van zaterdag 13 tot zondag 21 oktober 2012 OC Boerenpoort, Grote Baan 183, 9120 Melsele

Organisatie: vzw Vlaams Canadese Vriendenkring vtbKultuur Beveren m.m.v. gemeente Beveren open: zaterdag en zondag van 14 tot 17 uur woensdag van 14 tot 17 en van 20 tot 22 uur groepen op afspraak Realisatie Heemkundige Kring Haaltert

Zondag 28 oktober 2012 ‘Get Together + Reünie Oud-Tabaksplukkers’ Brunch voor leden, oud-tabaksplukkers, Vrienden en sympathisanten Vlaams Canadese Vriendenkring te Beveren-Waas. Waar: feestzaal ‘Olympia’ Kruibekesteenweg 8 9120 Beveren Wij beginnen stipt om 11 uur tot 16 uur. Aperitief Ontbijtgerechten Koude gerechten Warme gerechten Dessert Koffie en Thee. Water naar believen Inschrijven kan tot maandag 22 oktober door storting op reknr: 737-6033484-30 van VlaCan Vriendenkring met vermelding ‘Brunch en het aantal personen’. Prijs p/p 35 €, tot 12 jaar 16 €, tot 6 jaar gratis.

Explore Canada Yours to discover

Met een breed reisaanbod is Explore Canada dé one-stop-shop voor reizen naar Canada. Of u nu informatie zoekt over dit prachtige land, een typisch Canadese lodge zoekt in de Rockies, een retourtje Montreal wil boeken of het plan heeft met de personeelsvereniging naar Quebec te gaan: Explore Canada is hét adres!

Ontdek onze site en zomerbrochure met tal van mogelijkheden Voor meer informatie surf naar www.explorecanada.be mail naar [email protected] of contacteer ons op 059274787 Wenst u de brochure thuis te ontvangen. Mail naar [email protected]

Explore Canada is a division of Q-Travel. Lic A7127

•

Lid worden van Vlaams Canadese Vriendenkring, lid 10 euro, steunend lid 15 euro. Rekeningnummer: IBAN: BE7376 0334 8430 - BIC: KREDBEBB

•

Vlamigrant. Expo over de migratie van Vlamingen vroeger en nu. Van 3 april tot 30 september 2012. Atlas - Carnotstraat 110 – 2060 Antwerpen. Info: www.atlas-antwerpen.be

•

Tentoonstelling’100 jaar Titanic’. Van 13 tot 21 oktober 2012 - OC Boerenpoort te Melsele. Info: www.vlacan.be

•

‘10e Switchback Memorial March’ Zaterdag 8 september 2012 Kaprijke-Watervliet-Sint Laureins-Maldegem. Info: B.Braet 0491/166672 – [email protected]

Hallo, net voor de vakantie willen we jullie deze site nog laten ontdekken in het geval dat je de streek rond Toronto wilt verkennen, Visit Toronto. De hoofdpagina is onderverdeeld in 4 grote stukken, leven in Toronto, Business in Toronto, Bezoek Toronto en tenslotte alles wat met administratie te maken heeft – City Hall. Je vindt hem op ;

http://www.toronto.ca/