Inhoud. Afgiftekantoor Beveren 1. Werkvakantie Canada Natuur: Canadese Kraanvogel. Titanic Museum Belfast P007581

België – Belgique P.B. 9120 BEVEREN 1 3/9270

P007581

Jaargang 14, nr.56, april- mei- juni 2012, driemaandelijks

Inhoud Werkvakantie Canada 2012

Natuur: Canadese Kraanvogel

Titanic Museum Belfast Transcontinentale trein The Canadian. Maatschappelijke zetel vzw, Laurierstraat 44, 9120 Melsele IBAN: BE15 7376 0334 8430 BIC: KREDBEBB Tel : 03/775 42 85 Web : www.vlacan.be e-mail : [email protected]

Afgiftekantoor Beveren 1

Benoeming van Dhr. Frédéric L. Agneessens tot Ereconsul van Canada voor Vlaanderen Persmededeling Brussel, 16 februari 2012 De Canadese Ambassade in Brussel heeft het genoegen de benoeming bekend te maken van Dhr. Frédéric L. Agneessens, een gerespecteerd Belgisch zakenman, als Ereconsul van Canada voor Vlaanderen. In de hoedanigheid van Ereconsul zal Dhr. Agneessens bijdragen tot de zichtbaarheid en aanwezigheid van Canada in die belangrijke regio van België. Mr. Agneessens voldoet uitermate aan de vereisten voor zijn nieuwe taken. Hij behaalde een Bachelor of Business Administration aan de European University in Antwerpen, een Master of Business Administration in International Management van de Thunderbird School of Global Management in Glendale, Arizona (VS) en een Postgraduaat in Finance van de KU Leuven. Hij is tweetalig Nederlands-Frans, spreekt vloeiend Engels en een beetje Duits. Dhr. Agneessens is Managing Director van Axxess Partners, een investerings- en advieskantoor, en heeft veel ervaring inzake grensoverschrijdende fusies en overnames alsook in private equity transacties. Hij is sinds 2003 Vice-Voorzitter van de Kamer van Koophandel CanadaBelgië-Luxemburg en lid van de Raad van Bestuur van de vzw BelgiëCanada.

Canadese kraanvogel De Canadese kraanvogel of prairiekraanvogel (Grus canadensis) is een soort kraanvogel die voornamelijk in NoordAmerika en noordoost-Siberië voorkomt. De Canadese kraanvogel heeft de grootste populatie en geografische verspreiding van alle kraanvogelsoorten. Het is, voor zover bekend, de oudste nog bestaande vogelsoort: van de soort is een 10 miljoen jaar oud fossiel exemplaar gevonden. De Canadese kraanvogel is een beschermde diersoort in Nederland. Er worden zes ondersoorten erkend: Tussen de verschillende ondersoorten van de Canadese kraanvogel is een grote variëteit in grootte. Een vrouwtje van de kleinste ondersoort, Grus canadensis canadensis , is gemiddeld 98 cm lang en weegt 3,34 kg, terwijl een mannetje van Grus canadensis canadensis een gemiddelde lengte van 119 cm heeft en 5 kg weegt. Volwassenen zijn grijsgekleurd, met een rood voorhoofd, witte wangen en een lange, donkergekleurde snavel. Ze hebben donkergekleurde poten die tijdens het vliegen achter de vogel hangen, en een lange nek die tijdens de vlucht recht wordt gehouden. Juvenielen zijn bovenaan roodbruin en onderaan grijzig. De Canadese kraanvogel broedt in draslandgebieden in centraal- en noord-Canada, Alaska, het midwesten en zuidoosten van de Verenigde Staten, Siberië en Cuba. Koppels blijven levenslang samen en blijven ook het hele jaar bij elkaar. De Canadese kraanvogel kan in het wild een leeftijd van 25 jaar bereiken; in gevangenschap kunnen ze twee keer zo lang leven. Ze zijn omnivoor en voeden zich met onder meer insecten, waterplanten en -dieren, knaagdieren, zaden en bessen. Sommige ondersoorten blijven het hele jaar in hetzelfde gebied: Grus canadensis pratensis in Florida en Georgia; Grus canadensis pulla langs de kust van de Golf van Mexico en Grus canadensis nesiotes in Cuba. De drie andere ondersoorten migreren 's winters naar het zuidelijk deel van de Verenigde Staten en naar Mexico. De soort is een zeldzame dwaalgast in China, Zuid-Korea, Japan en zelfs in west-Europa, waaronder Nederland. De vogel speelt een belangrijke rol in een mythe van het Indiaanse Miami-volk, dat ook wel Twightee of Twaatwaa wordt genoemd, een onomatopee die refereert aan de roep van de Canadese kraanvogel. In het Amerikaanse plaatsje Othello (Washington) wordt elke maart een festival gehouden rond de Canadese kraanvogel, het Othello Sandhill Crane Festival. Bedreiging De ondersoort Grus canadensis pulla is bedreigd en was de eerste vogelsoort waarbij een ei werd bevrucht met sperma die vanuit een cryogene staat werd ontdooid, in een poging de ondersoort te redden. De Canadese kraanvogel wordt door de IUCN aangemerkt als Least concern, wat wil zeggen dat de soort momenteel veilig is, maar dat de populatie snel afneemt en de soort in de nabije toekomst bedreigd kan worden. De soort is opgenomen in Bijlage II van het CITES-verdrag, een lijst met soorten die bedreigd kunnen worden als de handel in deze soorten niet nauw wordt gecontroleerd. De ondersoorten Grus canadensis nesiotes en Grus canadensis pulla zijn opgenomen in Bijlage I van het CITES-verdrag, een lijst met bedreigde soorten. De soort wordt, naar aanleiding van het CITESverdrag, ook beschermd door de Nederlandse Flora- en faunawet.

8-jarige Robbe naar Canada voor WK beyblade Robbe Geerts (8) uit Sint- Gillis-Waas dingt zondag mee naar de overwinning op het eerste wereldkampioenscha p beyblade in Toronto. Hij is de enige Belg en meteen ook de jongste deelnemer. Beyblade, een spel dat erg populair is bij de jeugd, heeft veel weg van de spinnende tol waarmee vroeger vaak werd gespeeld. Robbe Geerts gaat al twee jaar als een fervente beyblader door het leven en kent dan ook alle tips en trucjes. “Ik ben er hier op de speelplaats van de school mee gestart. Een paar klasgenootjes hadden eens een paar beyblades meegebracht en ik vond ze meteen enorm leuk”, vertelt Robbe. “Zo leuk zelfs dat ik er nu elke dag mee bezig ben en er een vliegreis van acht uren voor over heb.” Robbe is immers geselecteerd voor de allereerste editie van het wereldkampioenschap beyblade in Toronto (Canada). Als enige Belg verdedigt hij er zondag ons land. “Een tijdje geleden heb ik eens meegedaan aan een wedstrijd die stond uitgeschreven op een website. Ik won het meeste aantal testjes en raakte geselecteerd. Het was een van de meest spannende dagen van mijn leven, want ik wist dat ik daardoor mocht afzakken naar het wereldkampioenschap.” Bron: GVA.

Robbe Geerts eindigt zeventiende op WK Beyblade SINT-GILLIS-WAAS - Robbe Geerts (8) uit Sint-Gillis-Waas sneuvelde eervol in de voorrondes van het wereldkampioenschap Beyblade in het Canadese Toronto. Hij eindigde ex-aequo op een zeventiende plaats. Een Beyblade is de moderne variant van de klassieke tol. Doel van het op scholen en speelpleinen vooral bij jongens zeer populaire spel is de tollen van de tegenstanders uit de arena te krijgen of als laatste draaiende tol over te blijven. Robbe was de jongste van 25 finalisten uit heel de wereld. 'Ik speelde drie uur en versloeg Spanje en Rusland. Helaas kon ik niet doorstoten naar de kwartfinales', vertelt Robbe. 'Als jongste deelnemer moest ik het opnemen tegen spelers tot 14 jaar, maar ik heb me sterk verweerd. Ik ben uitgeschakeld, maar heb als toeschouwer nog verder kunnen genieten van de rest van het toernooi. Ik hield de deelnemers nauwlettend in het oog en heb zeker nog een en ander kunnen opsteken! Ik ben een leerrijke ervaring rijker en heb een uniek verhaal dat ik hopelijk later aan mijn misschien ook beybladende kinderen zal kunnen vertellen.' Bron: Het Nieuwsblad

Vanaf 3 april loopt in Atlas Vlamigrant, een tentoonstelling over migratie van Vlamingen vroeger en nu. Nonkel pater in Congo, een neef in Canada, grootvader die moest vluchten bij het begin van de wereldoorlog, een tante die in het buitenland woont, een zoon die “op Erasmus zit” in Spanje... De meeste Vlaamse families hebben wel een emigratieverhaal te vertellen. Ontdek de grote en kleine verhalen van wat we vandaag religieuze, economische of politieke vluchtelingen zouden noemen. Leer over de successen en mislukkingen van deze Vlaamse landverhuizers en gelukzoekers, oorlogs- en klimaatvluchtelingen. Zij kunnen ons immers heel wat leren over multicultureel Vlaanderen vandaag. Atlas | Carnotstraat 110 | 2060 Antwerpen Tel. 03 338 71 30 – [email protected] www.atlas-antwerpen.be. Toegang gratis Openingsuren • Van maandag tot vrijdag van 9 tot 17 uur • Dinsdag tot 19.30 uur

Het aantal plaatsen voor werkvakanties Canada-België stijgt met 50% Persmededeling Brussel, 6 januari 2012

Vandaag heeft de Canadese ambassadeur in België, Louis de Lorimier, officieel de editie 2012 van het jongerenmobiliteitsprogramma « Werkvakanties Canada-België » geopend tijdens een persconferentie in de ambassade. Hij kondigde tevens aan dat het aantal beschikbare plaatsen is opgetrokken met 50 percent, van 500 in 2011 tot 750 voor het jaar 2012. Jonge Belgen die zich kandidaat willen stellen, kunnen dat vanaf heden doen via de website www.werkvakanties.ca Waarom een dergelijke belangrijke toename? De reden is dat het aantal beschikbare plaatsen elk jaar sneller en sneller worden toegewezen, vooral sinds 2010, en dat ondanks een gestage groei in het aantal plaatsen van 400 in 2007 tot 500 in 2011. De ambassadeur verklaarde er alle vertrouwen in te hebben dat de 750 plaatsen zullen worden toegewezen en verheugt zich in de belangstelling die jonge Belgen tonen voor dit mobiliteitsinitiatief. Ambassadeur de Lorimier nam ook de vijfde verjaardag van het programma te baat om de balans op te maken van de eerste vijf jaar. Die balans is zeer positief. De persconferentie eindigde met de getuigenissen van twee deelneemsters aan de Werkvakanties Canada-België: een die pas terug is uit Canada en de andere die op het punt staat te vertrekken. Over Werkvakanties Canada-België Sinds 1 januari 2007 is een akkoord van kracht tussen Canada en België inzake jongerenmobiliteit. Dat akkoord was de basis voor Werkvakanties Canada-België, dat jonge Belgen tussen 18 en 30 jaar oud de kans biedt op toeristische en culturele ontdekkingstocht te gaan naar Canada, met een open werkvergunning in de hand. Dat stelt hen in staat om er tijdelijk te werken indien ze willen. De maximum toegelaten duur van het verblijf bedraagt 1 jaar, en de deelnamevoorwaarden zijn zo soepel mogelijk.

Groeiend succes en versnellend tempo Werkvakanties Canada-België kent sinds de start in 2007 een groeiend succes. Dat heeft Canada en België ertoe aangezet om het aantal beschikbare plaatsen te laten toenemen van 400 in 2007 tot 500 in 2011. Voor 2012 is het quotum vastgesteld op 750 plaatsen. Meer nog, we hebben vastgesteld dat sinds 2010 de beschikbare plaatsen steeds vroeger in het jaar worden toegewezen als gevolg van de stijgende vraag. Terwijl in 2010 de laatste plaatsen nog in september de deur uitgingen, was dat in 2011 al het geval in de maand juli, en dat ondanks een toename van het aantal plaatsen dat jaar van 420 naar 500. Zeer positieve balans Voor de ambassadeur is de balans van de eerste vijf jaar van dit jongerenmobiliteitsinitiatief zeer positief. De slogan van het programma luidt « een unieke manier voor jonge Belgen om Canada te ontdekken ». We stellen verheugd vast dat ze deze gelegenheid met beide handen grijpen. Sinds begin 2007 zijn in totaal 1766 jonge Belgen naar Canada gegaan in het kader van dit initiatief, met een werkvergunning in de hand. In 2011 was de veruit populairste bestemming de provincie Quebec (54%), voor British Columbia, Ontario en Alberta. Dat is tenminste wat de jongeren op hun aanvraagformulier hadden aangeduid vooraleer te vertrekken. De groep van jongeren tussen 23 et 26 jaar is veruit de talrijkste (50%), voor de groep van 27 tot 30 jaar (29%) en de jongste groep van 18 tot 22 jaar (21%). De verhouding mannen-vrouwen is bijna in evenwicht, met 54% mannen. Alle informatie over Werkvakanties Canada-België is te vinden op de website www.werkvakanties.ca

'Er was niets mis met de Titanic' Het verhaal Auteur:Titia Ketelaar

Eind deze maand, bijna honderd jaar na de ondergang van de Titanic, gaat in Belfast het Titanic Museum open. Pas nu durft de Ierse stad te vieren dat het kolossale schip hier te water ging. 'She was fine when she left here.' Met gepaste trots zal iedere inwoner van het Noord-Ierse Belfast je dat willen vertellen. Want toen de Titanic op 2 april 1912 de haven van Belfast verliet, was er niets mis mee. Twaalf dagen later, op haar maidentrip van Sout-Hampton naar New York, raakte ze een ijsberg en zonk. Lange tijd schaamde Belfast zich ervoor dat de Titanic hier was gebouwd. Terwijl de rest van de wereld gefascineerd bleef door het noodlottige verhaal van het kolossale schip, zweeg men. Hoe vier je uitzonderlijk vakmanschap als dat synoniem staat met de grootste scheepsramp uit de geschiedenis? Maar tijd heelt alle wonden. Over twee weken, op tijd voor de honderdjarige herdenking van de ramp, opent Titanic Belfast, een interactief museum over de geschiedenis van het schip. Het moet het geweld tussen katholieken en protestanten van de afgelopen decennia doen vergeten, en Noord-Ierland op de kaart zetten als een mooie toeristische bestemming. Belfast was een snelgroeiende industrie- en havenstad toen de Britse rederij White Star in 1909 opdracht gaf tot de bouw van de Titanic. Die opdracht ging

naar Harland & Wolff, de grootste en meest vooruitstrevende scheepswerf ter wereld. De werf had bijna 11.000 werknemers, 4.500 bouwden aan de Titanic. Verboden woord Ze waren trots op hun schip. 'Het is ons vlees en bloed', schreef een stadsdichter. En ontwerper Thomas Andrews noemde de Titanic 'mijn baby': Zo perfect als het menselijk brein haar heeft kunnen maken. De SS 400 (Olympic) en de verbeterde versie SS 401 (Titanic) lagen naast elkaar in het droogdok. Ze waren met hun bijna 32 meter hoogte van kiel tot brug kolossaal, en ze waren technische hoogstandjes door het gebruik van onder meer staal en drie schroeven. Elegant ontworpen passagiersschepen waren het, die emigranten naar de nieuwe wereld zouden brengen, en tegelijkertijd drijvende luxehotels. En bovenal: de Titanic, de Olympic en de latere Gigantic (1914) zouden veilig zijn. Bij de doop noteerde een plaatselijk dagblad: 'De Titanic, het grootste schip ter wereld, dreef trots op het water.(..) Deze laatste triomf van de kunst van de scheepsbouwer vertrekt met de beste wensen van de burgers van Belfast.' En toen was er in de nacht van 14 april 1912 om 11.40 uur die ijsberg. Het schip dat niet kon zinken, zonk in twee uur en veertig minuten. 713 passagiers overleefden de ramp, 1.514 mensen kwamen om doordat er te weinig reddingsboten waren. Belfast schaamde zich. De scheepsbouw ging tot eind '70 door. De grote gele kranen Samson en Goliath van Harland & Wollf steken nog altijd boven de wijk Short Strand uit. De werf bouwt nu windturbines. Maar Titanic werd een verboden woord, vertelt Susie Millar. Haar overgrootvader Thomas was machinebouwer en een van de acht uitverkoren werknemers die mee mochten op de maidentrip. Hij kwam om. Susie Millar is secretaris van de Belfast Titanic Society en geeft rondleidingen. 'Toen ze zonk, was de stad in shock. Ook toen ik jong was, was de Titanic nog taboe. Het bracht ongeluk om

erover te praten.' Haar opa Ruddick was een van de weinigen die over de Titanic sprak. Hij was vijf toen hij zijn vader uitzwaaide, zijn broer elf. De twee jongens kregen elk twee pennies 'met de instructie dat ze die pas mochten uitgeven als hij weer terug was. Mijn grootvader heeft ze altijd bewaard. Nu heb ik ze.' Pas in 1985 veranderde er iets in Belfast, vertelt Millar. Toen vond Robert Ballard het wrak van de Titanic. Het bleek dat elk cruiseschip zou zijn gezonken door de schade die de ijsberg had aangebracht. 'Het was de ijsberg die de Titanic liet zinken, niet het werk van de scheepsbouwers.' Tien jaar later maakte James Cameron zijn romantische film Titanic, met Kate Winslet en Leonardo DiCaprio. De belangstelling voor Belfast kwam op gang en de eerste Titanic-toeristen vonden hun weg. 'Langzaam ontdekten we weer dat we trots mochten zijn', zegt Millar. Het nieuwe museum is een logisch gevolg. 'Wat er met de Titanic gebeurde, was een ramp. Maar de Titanic zelf was dat niet', zegt Tim Husbands, directeur van Titanic Belfast. 'Het schip is een symbool voor een tijd van ambitie en hoop op betere tijden.' Indrukwekkend groot - in dit geval zijn titanische proporties geen cliché - staat het gebouw, ontworpen door CivicArts en Eric R.Kuhne, precies op de plek waar de Titanic werd gebouwd. De aluminium voorgevel doet denken aan golven en aan de boeg van de Titanic. Binnen laten stalen constructies zien hoe hoog het schip was. Maar zodra het over de ramp gaat, worden de ruimtes kleiner en intiemer. 'We wilden een duidelijke balans aanbrengen tussen de trots op dit staaltje vakmanschap en de menselijke inspanning, en het verlies van duizenden levens', vertelt Husbands. 'De wereld herdenkt een ramp, maar wij zijn de enigen die de Titanic kunnen vieren.' Daar is het museum zeker in geslaagd. Bijzonder is de ruimte waar de doop van de Titanic wordt getoond. Een filmpje uit 1911 laat zien hoe het kolossale schip in 62 seconden het water in glijdt, onder gejuich van de toeschouwers. Als bezoeker sta je op precies dezelfde plek als de filmer van toen, ter hoogte van

het bovendek, met uitzicht op het Victoriakanaal. Ver beneden ruimen werklui de bouwrommel op. Net zo imposant is zaal 6. De ruimte is pikzwart en het is er zo koud als het op 14 april 1919 moet zijn geweest. Op de achtergrond klinken alleen de morseseinen die marconist Jack Philips in die fatale nacht uitzond. Het noodsein S.O.S. werd door de Titanic voor het eerst gebruikt, afgewisseld met het gebruikelijke noodsein C.Q.D (securité (cq) distress). Het zorgt voor kippenvel dat zelfs de verhalen van de overlevenden, in de volgende zaal, doet verbleken. Ook indrukwekkend is zaal 9, over de vondst van het wrak. Door de inzet van een zich herhalende film lijkt het of je als bezoeker boven het echte wrak staat, terwijl je onderwatergeluiden hoort. Guggenheim Titanic Belfast moet voor Belfast doen wat het Guggenheim voor Bilbao deed. Ook Bilbao leed onder terreur en een zieltogende scheepsindustrie, maar werd door de komst van het museum voor moderne kunst een ideale weekendbestemming. Het is de reden dat de gemeente en de Noord-Ierse regering bijdroegen aan de 120 miljoen euro die Titanic Belfast heeft gekost. Het museum hoopt op jaarlijks 425.000 bezoekers. Die moeten vooral uit het buitenland komen (Noord-Ierland heeft zelf slechts 1,8 miljoen inwoners). In de strijd om aandacht en geld concurreert Belfast met een handvol andere Titanic-steden. In het Engelse Southampton, waar de reis van de Titanic begon, gaat het nieuwe Sea City-museum open. In het Ierse Cobh is de laatste aanlegsteiger te bekijken. En ook in de VS zijn er tentoonstellingen. Maar de belangstelling is nu al groot, zegt Claire Bradshaw, marketingdirecteur van Titanic Belfast. In de voorverkoop zijn al 80.000 kaarten verkocht. Tachtig bruidsparen hebben de balzaal - met een kitscherige replica van de trap uit de Titanic - geboekt, waardoor er voor de opening al een miljoen euro omzet is gemaakt. Bang dat de aandacht verslapt na dit herdenkingsjaar is ze niet: 'Al 100 jaar is men gefascineerd door de Titanic. Dit is onze tijd om te laten zien waar Belfast voor staat. Dit is onze Eiffeltoren.' Bron: NRC Handelsblad

Enorme berg Tsunamirommel begint tien maanden later aan te spoelen op westkust VS.

Tien maanden na de allesverwoesten de tsunami die Japan overspoelde, stevent een gigantische hoop tsunamipuin af op de Amerikaanse westkust. De verzameling rommel van de gigantische natuurramp is indrukwekkend groot: volgens CNN zo groot als de staat Californië en zo'n veertien keer België. Op Vancouver Island in Canada zijn al opvallend veel wrakstukken aangespoeld, zoals tandenborstels, plastic flessen en stukken hout met een Japanse exportstempel. Een voorproefje van de mega-afvalhoop die nog moet volgen. Op tien maanden heeft het hele zootje dus 7.500 km over de Stille Oceaan afgelegd.

Het enorme drijvende eiland van tsunamipuin is blijkbaar enkele maanden voor op schema. Het eerste bewijs was een reeks Japanse boeien die begin dit jaar al aanspoelden op de Amerikaanse westkust. Satellietbeelden van het enorme drijvende eiland tsunamipuin toonden ook al hetzelfde soort Japanse boeien met dezelfde stempels als deze exemplaren.

Lichamen Dit is nog maar het begin en het hele gevaarte kan ook voor heel wat problemen zorgen, want er is ook de vrees voor radioactief materiaal. "Om de omvang van het probleem te schetsen, is het goed te wijzen op de grootte van dit drijvend afvaleiland: in totaal is het zo groot als de staat Californië", zegt expert Michio Kaku. "Wellicht zal er geen zwaar besmet radioactief materiaal tussen zitten, maar wel gevaarlijke en giftige chemicaliën. Bovendien zullen er ook nog resten van lichamen tussen de enorme puinberg drijven." 3.700 vermisten Bij benadering kwamen er 20.000 Japanners om bij de tsunami van acht maanden geleden en lang niet alle lijken konden geborgen worden. Er zijn nog meer dan 3.700 vermisten, die vermoedelijk allemaal met de zee zijn weggespoeld. Schade Daarnaast kunnen ook de grote wrakstukken die intact gebleven zijn nog schade aanrichten aan de andere kant van de oceaan. Zo zijn heuse boten afgedreven. Ze kunnen nog altijd een gevaar vormen voor andere schepen. Bovendien kunnen ze ook het onderwaterleven zoals koraalriffen ernstig beschadigen.

Bron: kh

Lidgeld nog niet betaald ! Doe dit vlug op rek:737-6033484-30

Musical van Vlaanderen met Het 'Havenlied' van Marguerite S. Marguerite S., de nieuwe creatie van Musical van Vlaanderen, is anders dan anders. Dat werd vorige week duidelijk tijdens de eerste persvoorstelling. Marilou Mermans, Amaryllis Uitterlinden en David Verbeeck zongen samen het 'Havenlied', dat enkel titels van werken van Eugeen Van Mieghem bevat. De musical is een intiem, muzikaal portret over de niet aflatende liefde van Marguerite S., die voor haar grote liefde Eugeen altijd op de tweede plaats kwam. De repetities zijn deze week gestart. De voorstelling staat op 4 en 5 mei in de Zuiderkroon. Musical van Vlaanderen gaat samen met een gepassioneerd team van acteurs en creatives aan de slag om het universeel liefdesverhaal van Marguerite S., Eugeen’s tweede vrouw op de planken te brengen. Alain Reubens schreef nieuwe muziek voor het stuk. Geniet hier van enkele nummers die Marilou Mermans, Amaryllis Uitterlinden en David Verbeeck zongen tijdens de persvoorstelling. Het eerste lied is een knap staaltje poëzie dat de kunst van de Antwerpse schilder Eugeen Van Mieghem (1875-1930) helemaal tot leven brengt. Het werd gedoopt tot “Havenlied” en bevat enkel titels van werken van Van Mieghem. Eugeen Van Mieghem portretteerde begin vorige eeuw de mensen in de Antwerpse haven. De 2.2 miljoen emigranten die via de Antwerpse haven een betere toekomst zochten in de Nieuwe Wereld waren vaak het onderwerp van zijn schetsen en schilderijen. Zijn verhaal is dan ook nauw verweven met de Red Star Line. De Stichting Eugeen Van Mieghem bestaat dertig jaar en het is 100 jaar geleden dat Van Mieghem de uitnodigingen verstuurde voor zijn eerste grote tentoonstelling. Antwerps schepen voor cultuur en toerisme Philip Heylen noemt Eugeen Van Mieghem “een fantastisch schilder en een belangrijk stukje Antwerpse geschiedenis wiens nalatenschap één van de grote culturele troeven van de stad vormt”. (Bron: Lloyd TV, 22/04/2010)

Drie weken lang feest in de Ballroom van de Belgenland

Dré Demet van Antwerpen Open stelde het programma van het Red Star Line Festival voor. “Voor ons programma keren we terug naar de jaren twintig van vorige eeuw. Als decor gebruiken we de feestzaal van de Belgenland, het vlaggenschip van de Red Star Line”, geeft Dré Demet het grote thema van het festival aan. De toekomstige evenementenhal van het Red Star Line Museum in de Montevideostraat wordt van 28 april tot 13 mei omgevormd tot “Ballroom Belgenland”. Er opent niet alleen een glamoureuze bar, maar ook het restaurant ‘De Rode Ster’, dat gerechten zal serveren geïnspireerd op bewaarde menukaarten van de Belgenland. Natuurlijk is er animatie aan boord, elke dag volgens een ander thema. Dré Demet: “Op donderdagavond brengen we stand-up comedians, de hedendaagse versie van vaudeville van toen. Op vrijdagavond komt variété weer tot leven, op zaterdagmiddag zijn er thé dansants voor de hele familie en ’s avonds danspaleis met Big Bands. Bij de high tea op zondagmiddag nodigen we schrijvers uit om anekdotes te vertellen over de tijd van toen. Op zondagavond projecteren we films met migratie als thema, te beginnen met de klassieker The immigrant van Charlie Chaplin”. Op de affiche staan heel wat klinkende namen zoals Hakims of Comedy, Nigel Williams, Jovanka Steele, Kurt Van Eeghem en Gruppeto, Bankroet Jazz, Radio Modern, Brussels Jazz Orchestra en de Amsterdam Kelzemer Band. Het Red Star Line Festival spreidt zich ook uit over het Eilandje en de rest van de stad. Zo is er de theatrale wandeling ‘Een spoor van verhalen’ tussen het Centraal Station en de Rijnkaai. Het verhaal van de Red Star Line en de Antwerpse haven wordt ook verteld op boottochten die ingelegd worden tussen de Rijnkaai en de Oostkaai. Wie alles wil weten over de toekomst van het Eilandje, kan terecht in een expo op de Rijnkaai. Ook het MAS draagt zijn steentje bij. In het kijkdepot worden voorwerpen getoond uit de Red Star-collectie van Robert Vervoort. Het Van Mieghem Museum zet de deuren open en vult de eigen collectie aan met ontleningen uit het Prentenkabinet. De Permekebibliotheek toont dan weer Red Star-affiches. De meeste voorstellingen zijn gratis, met uitzondering van de comedy op donderdag, variété op vrijdag, boottochten en de verhalenwandeling. De reservatie van tickets begint op 2 april. Informatie : www.redstarline.be

Hevige weerstand tegen Canadese oliepijpleidingen Inheemse groepen en milieuactivisten voeren hun oppositie op tegen nieuwe pijpleidingen die ruwe olie uit de teerzanden van Alberta in Canada moeten transporteren naar tankers voor de kust van British Columbia. De pijpleidingen brengen het milieu en de traditionele manier van leven van de bevolking in gevaar, zeggen ze. "De consensus is dat de kustbewoners op geen enkele manier baat hebben bij dit project en dat de gevolgen ervan gevolgen desastreus kunnen zijn", zegt Art Sterritt, directeur van Coastal First Nations in British Columbia, een groep van tien inheemse gemeenschappen. "We zijn voor ons bestaan afhankelijk van de oceaan. Er is slechts één olielek nodig om de kust te bederven. De mosselen, kokkels en schaaldieren, waar onze cultuur op gebouwd is, zouden in één klap vernietigd worden", zegt Sterritt. Het project Northern Gateway Pipelines, dat 4,3 miljard euro kost, moet worden uitgevoerd door het grootste Canadese gasdistributiebedrijf, Enbridge. Het is de bedoeling dagelijks meer dan 525.000 vaten ruwe olie uit de teerzanden van Alberta te transporteren naar de kust. De olie wordt daarna met olietankers vanuit Kitimat in British Columbia getransporteerd naar Azië en andere internationale markten.

Exxon-Valdez

Het project omvat twee pijpleidingen die een afstand van 1170 kilometer moeten overbruggen. De leidingen kruisen honderden rivieren en beken, de Rocky Mountains en het land van ongeveer vijftig gemeenschappen die tot de First Nations behoren. Enbridge zegt op zijn website dat Northern Gateway Pipelines in de komende dertig jaar 2 miljard euro aan belastingen zal opbrengen voor de lokale, provinciale en federale overheid. Het bruto binnenlands product (bbp) zou stijgen met 212 miljard euro in dezelfde periode. Het project zou belangrijke Aziatische markten openen en duizenden banen voor Canadezen creëren. Het bedrijf zegt de pijpleidingen op een verantwoorde manier te willen aanleggen en beheren, om zo de milieurisico's te beperken. Niet iedereen is echter overtuigd van de veiligheid van het project. "We herinneren ons allemaal nog de beelden van de ramp met de Exxon-Valdez, de BP-ramp en de lekkage van de Enbridge-pijpleiding in Kalamazoo (Michigan). Als je die beelden ziet, weet je hoe realistisch de dreiging van olielekken is en wat de gevolgen ervan zijn", zegt Jessica Clogg, directeur van West Coast Environmental Law, een organisatie die juridische bijstand verleent op het gebied van milieukwesties.

Keystone XL

Clogg wijst erop dat olielekkage de zalmpopulatie en de drinkwatervoorziening in gevaar kan brengen. Dat zou ernstige gevolgen hebben voor de inheemse bevolking. Het opvoeren van de olieproductie uit teerzand is bovendien extreem schadelijk voor het milieu, zegt ze. Canada zou in plaats daarvan de uitstoot van broeikasgassen moeten beperken. "De regering neemt kennelijk aan dat olieproductie en pijpleidingen in het Canadese nationale belang zijn. Daar moeten we niet te gemakkelijk vanuit gaan", zegt ze. "Er is geen reden het belang van oliebedrijven boven het belang van onze kustbevolking, en het welzijn van iedereen op deze planeet, te stellen", zegt Clogg. Behalve Northern Gateway Pipelines speelt ook nog een ander project, Keystone XL. Deze pijpleiding zou dagelijks 700.000 tot 800.000 vaten olie vanuit Alberta naar raffinaderijen in de Verenigde Staten (VS) moeten transporteren. Ook deze pijpleiding stuit op hevige weerstand, zowel in Canada als de VS. De Amerikaanse president Barack Obama heeft het besluit over de goedkeuring van Keystone XL uitgesteld tot volgend jaar.

Koorddansend over Niagara watervallen door Marjolein den Dekker

De Niagara watervallen zijn al indrukwekkend genoeg wanneer je aan de voet van dit natuurwonder staat. Maar hoe zou het zijn wanneer je er overheen loopt? De Amerikaanse acrobaat Nik Wallenda gaat de uitdaging aan.

Deze zomer zal de 33-jarige dare devil een koord van maar liefst 550 meter spannen om zo van de Amerikaanse naar de Canadese oever te lopen. De commissie die de watervallen beheert heeft hiervoor toestemming gegeven. In 1896 stak voor de eerste en meteen voor de laatste keer een Amerikaanse koorddanser de watervallen over. Discovery Channel zal de recordpoging van Wallenda deze zomer live uitzenden.

Lid worden van Vlaams Canadese Vriendenkring, lid 10 euro, steunend lid 15 euro. Rekeningnummer: IBAN: BE7376 0334 8430 - BIC: KREDBEBB Bezoek regelmatig onze vernieuwde website. Voor de allernieuwste informatie aangaande de club en Canada.

www.vlacan.be

Op expeditie naar de Titanic door Pauline den Hartog Jager

7 december 2011 – Een bezoekje brengen aan de Titanic? Dat kan! Volgend jaar kunnen geïnteresseerden mee op een exclusieve cruise naar het scheepswrak op de bodem van de Atlantische Oceaan. Kosten: zo’n 44.000 euro per persoon.

{ Op expeditie naar de Titanic, Canada }

Op 15 april 2012 is het honderd jaar geleden dat de Ship of Dreams op zijn eerste tocht van Europa naar de Verenigde Staten een ijsberg raakte en zonk. Ruim 1.500 mensen vonden de dood. Het wrak is gevonden op zo’n zeshonderd kilometer van het Canadese schiereiland Nova Scotia. Deep Ocean Expeditions biedt nu een exclusieve Titanic-tocht aan van twee weken. Deelnemers reizen vanuit Canada naar de rampplek, waar ze in een kleine duikboot naar het wrak op 3800 meter diepte zullen afdalen. Zo’n tachtig mensen hebben zich opgegeven. De inschrijving is nu gesloten. Het scheepswrak is in slechte staat. Een bacterie blijkt zich tegoed te doen aan het ijzer van de boot. Waarschijnlijk is er over 20 jaar niks meer over van het wrak.

Man fotografeert Skyline van Toronto met enkel een doos en blaadje fotopapier erin.

Een Canadese fotograaf heeft een unieke foto van de Skyline van Toronto genomen. Uniek in die zin dat zijn camera enkel bestond uit een doos met fotopapier erin en dat die een jaar lang stond opgesteld met zicht op de grootste stad van Canada. Michael Chrisman plaatste zijn 'camera' op 1 januari 2011. De camera bestond uit niks meer dan een zwarte doos met een klein gaatje erin, waardoor het fotopapier binnenin belicht werd. Maandag haalde hij de doos opnieuw weg en ontwikkelde hij de foto. Die is hier te zien. Eenvoudig was het allemaal niet, beseft Chrisman. "Omdat het fotopapier te overbelicht was, kon de foto niet in een traditionele donkere kamer ontwikkeld worden" , legt de fotograaf uit. In plaats daarvan gebruikte Chrisman een scanner om de foto vast te leggen. Het origineel ging daarbij onherroepelijk verloren. "Het felle licht van de scanner wiste het beeld, terwijl het gescand werd", aldus de Canadees. Maar dat was niet eens de grootste moeilijkheid. "Ik was vooral bang dat de camera er een jaar later niet meer zou staan", zegt Chrisman, die vooral geïntrigeerd is door de sporen die de zon overdag en door de seizoenen heen heeft achtergelaten. Bron: hlnsydney/sps

Explore Canada Yours to discover

Met een breed reisaanbod is Explore Canada dé one-stop-shop voor reizen naar Canada. Of u nu informatie zoekt over dit prachtige land, een typisch Canadese lodge zoekt in de Rockies, een retourtje Montreal wil boeken of het plan heeft met de personeelsvereniging naar Quebec te gaan: Explore Canada is hét adres!

Ontdek onze site en zomerbrochure met tal van mogelijkheden Voor meer informatie surf naar www.explorecanada.be mail naar [email protected] of contacteer ons op 059274787 Wenst u de brochure thuis te ontvangen. Mail naar [email protected]

Explore Canada is a division of Q-Travel. Lic A7127

•

Lid worden van Vlaams Canadese Vriendenkring, lid 10 euro, steunend lid 15 euro. Rekeningnummer: IBAN: BE7376 0334 8430 - BIC: KREDBEBB

•

Van vrijdag 30 maart tot zondag 13 mei 2012 loopt in Haaltert in het bezoekerscentrum de tentoonstelling 100 jaar Titanic “Vaert wel en tot laters” met exclusieve foto’s en documenten. Info: www.hkhaaltert.be

•

Red Star Line Festival. Van 28 april tot 13 mei 2012. Info: www.redstarline.be

•

Vlamigrant Expo over de migratie van Vlamingen vroeger en nu. Van 3 april tot 30 september 2012. Atlas - Carnotstraat 110 – 2060 Antwerpen. Info: www.atlas-antwerpen.be

Ondekt Canada met insiders informatie. Deze website is ontworpen om reizigers raad en tips te geven via de lokale bevolking en toeristen die al eerder de positieve of negatieve dingen ervaren in de te bezoeken streek. De lijst om dingen op te zoeken is oneindig lijkt het, je kan per bestemming, onderwerp(kunst-cultuur, culinair, shoppen, enz...), je kan reviews raadplegen van anderen, enz... Ook al ben je een trouwe Canada liefhebber, je ontdekt er vast iets nieuws. Veel surfplezier!

http://explorecanadalikealocal.com/