INFOCirkel Nr 3 2012
juli - augustus - september 2012
Editoriaal
Geachte lezer Wij bij Bewel zijn trots op ons bedrijf. En we laten dat graag zien. We vinden het geweldig als mensen komen kijken naar ons werk. Vooral de doelgroepers zijn daar zeer enthousiast over. Daarom doen we ook dit jaar weer mee aan de Open Bedrijven Dag, deze keer in de Werkplaats Hasselt. U bent allemaal uitgenodigd op 7 oktober in Hasselt. En we komen ook graag naar buiten, zoals bijvoorbeeld op de Chambers Trophy, hét sportevenement voor bedrijven waar onze chauffeursploeg als Holle Bolle Bewel een verdienstelijke 68ste plaats veroverde. Het resultaat was niet belangrijk. Wel het feit dat de hele afdeling meeleefde, kwam supporteren en dichter naar elkaar is toegegroeid. En dat kadert dan weer perfect in onze missie “Binden, verbinden, boeien en groeien”. Dit blijft bij ons geen dode letter, maar wordt iedere dag opnieuw in de praktijk omgezet. Een van de punten binnen dat programma is Leeftijdsbewust Werken. Met Johnny Mouchaers, Gasse Golsteyn en Freddy Mellemans brengen we ook dat in de praktijk. U leest er meer over op de volgende pagina’s. De zomer is weer voorbij en ik houd er aan om ook dit jaar alle mensen - werknemers en vooral monitoren - te bedanken die ervoor gezorgd hebben dat er ook tijdens de vakantieperiode gewerkt is kunnen worden. We hebben weer tijdig kwalitatief werk afgeleverd en dat is zeer belangrijk in onze relatie met bepaalde klanten. Dank daarvoor. Patrick Nelissen Algemeen directeur
Afdeling VG Plastics Jos Jacobs verontschuldigt zich meteen als ik zijn afdeling wil voorstellen en vraag hoe ze heet: ‘Wij zeggen nog altijd VG Plastics, maar die klant is intussen weggevallen. Nu werken we hier vooral voor de automotive industrie (Carglass en Nitto) en voor de kledingindustrie (JBC en C&A). Voor Nitto kleven we speciale klevers op siliconenpapier. Die klevers dienen om bij het spuiten gaten snel af te kunnen dichten. Voor JBC sorteren we de beveiligingsclips. En voor C&A moeten we kleding opbeugelen. Het is hier allemaal redelijk simpel en minder intensief werk omdat we op onze afdeling voornamelijk werken met mensen die elders niet terecht kunnen.’ Maria Houben werkt al 33 jaar op de afdeling en vindt het werk soms leuk en soms minder plezierig. Kristel Van den Moortgate is er al 13 jaar aan de slag. Ze houdt van de variatie van het werk: ‘Ik heb heel lang strips mogen plakken en moet nu kleding opbeugelen. Op die manier wordt het nooit saai. En ik ben blij dat ik hier kan werken, want ik heb maar één hand die goed werkt.’
Afgiftekantoor Hasselt Mail - P802046
Claudia Nieuwe etikettering op Vrancken bussen en flessen is de nieuwe financiële directeur
Veiligheid heeft alles te maken met alert zijn, met opletten en met voorzichtig zijn. Een van de dingen waar we zeer goed op moeten letten, is welke producten we gebruiken en hoe we daarmee moeten omgaan. Op iedere bus, pot of fles die gebruikt wordt in de verschillende ateliers, staan pictogrammen. Dat zijn kleine tekeningetjes die aangeven dat er iets is waar we voorzichtig mee moeten zijn. Het is absoluut noodzakelijk dat we dat ook doen. Er kan immers een giftige, brandbare, explosieve stof inzitten. De etiketten geven aan welk soort stoffen in zo’n fles of pot zitten en waarvoor er gevaar dreigt. Het is enerzijds aangeraden dat we die informatie lezen en er rekening mee houden, maar het is zeker zo belangrijk dat we dergelijke vloeistoffen of stoffen niet overgieten in flessen of potten waar geen pictogrammen op staan. Een fles gedemineraliseerd water kan geen kwaad, maar ziet er net hetzelfde uit als een fles met white spirit. En dat laatste kan je best niet drinken! Let dus altijd goed op en giet niets over in ongemerkte potten of flessen. Want voor je het weet bezorg je iemand anders een kwetsuur en dat is het laatste wat we willen. Momenteel zitten we in een overgangsperiode wat betreft de pictogrammen. We zetten de nieuwe pictogrammen hier op een rijtje:
Ontvlambaar
Gevaarlijke producten
Kankerverwekkend
Ontploffingsgevaar
Gas onder druk
Brandgevaar
Bijtende producten
Zeer giftig
De dienst Financiën heeft inmiddels afscheid genomen van haar directeur ad interim An Repriels. In haar plaats kwam Claudia Vrancken. Claudia werkte voorheen voor de Amerikaanse multinational Celanese en vindt binnen Bewel een nieuwe uitdaging. Toen ze via een headhuntersbureau naar een nieuwe job zocht kwam ze terecht bij Bewel. Claudia: ‘Ik kende het bedrijf wel van naam, maar verder wist ik er weinig over. Ik dacht altijd dat het een groot dagcentrum was zoals we er in het dorp ook een hebben. Maar toen ik de cijfers opvroeg schrok ik van het aantal personeelsleden en vestigingen. Bovendien kreeg ik, als ik in onze vriendenkring aankondigde dat ik aan het solliciteren was bij Bewel, veel reacties in de aard van: “Ah, maar daar werken wij mee.” En toen dan ook nog eens bleek dat ze allemaal enthousiast waren over die samenwerking, dat Bewel blijkbaar een betrouwbare partner is met een heel erg lage foutenmarge, werd het natuurlijk dubbel zo interessant om de sollicitatieprocedure verder te zetten.’ Intussen leert Claudia het bedrijf kennen. Ze bezocht al een aantal werkplaatsen: ‘Wat me daarbij enorm opviel is de gedrevenheid, het enthousiasme en de fierheid van de mensen die er werken. Ze zijn erg trots op hetgeen ze doen en ze houden er van om hun werk van naaldje tot draadje uit te leggen.’ Zelf werkt ze vanuit de vestiging Diepenbeek waar ze de teams Financiën en Aankoop moet aansturen: ‘Ik heb al gemerkt dat het vakbekwame, enthousiaste werkers zijn. Die samenwerking zal dus wel loslopen. Naast het aansturen zie ik het als een van mijn grote taken om de processen binnen de diensten te optimaliseren. Daar ligt nog een hele uitdaging.’
- vader van Boonen Nico, WP Heusden - moeder van Claesen Danny, WP Diepenbeek - grootvader van Vaes Tamara, WP Hasselt - moeder van Roy Dominique, WP Hasselt - moeder van Castro Marc, WP Hasselt - schoonmoeder van Schreurs Ingrid, WP Diepenbeek - schoonmoeder van Stinkens Eric, Centrale Diensten - Janssen Gerard, WP Neerpelt - moeder van Vanseer Jean, WP Heusden - vader van Emonds Eddy en Johannes, WP Maaseik - vader van D’adamo Anita en Ida, WP Diepenbeek - schoonvader van Castiglione Tommaso, WP Diepenbeek - moeder van Hanoulle Remy, WP Maaseik - moeder en schoonmoeder van Lievens Maria en Bouwens Rudi, WP Tessenderlo - moeder van Verkissen Patrick, WP Maaseik - zus van Somville Jean, WP Sint-Truiden - zus van Somville Jeannine, WP Opglabbeek - vader van Vandormael Jeanine, Groendienst - schoonmoeder van Stinkens Eric, Centrale diensten - schoonmoeder van Tips Francois, Centrale diensten
Sylvie Van Haesbroek volgt les aan het vijfde jaar Voeding-Verzorging in Leopoldsburg. Ze wil later kinderverzorgster worden. De afgelopen vakantie werkte ze voor Carglass in de werkplaats Hasselt waar ze kleine onderdelen moest inpakken en stickers met een barcode moest kleven. Ze kwam bij Bewel terecht via haar moeder die in de werkplaats Diepenbeek werkt. Sylvie: ‘Ik kende Bewel dus al een beetje door hetgeen mijn mama er altijd over vertelde. Maar het was toch een beetje wennen, de eerste dag. Maar al snel zag ik dat het een grote familie was waarin ik terecht was gekomen. En dat er veel gelachen werd.’ Het samenwerken met de doelgroepmedewerkers ervoer ze als heel prettig: ‘Dat viel ontzettend goed mee. Ze zijn vriendelijk en heel behulpzaam. Ik ga me alleszins inschrijven om hier volgend jaar weer te mogen komen werken.’ Wanneer we voor de foto de afdeling betreden, wordt ze enthousiast begroet en de opnames zijn een plezierige bedoening waar heel wat gelachen wordt. Ze heeft hier duidelijk vriendschap gesloten met een aantal mensen. Sylvie: ‘Ja dat klopt. Ik kom hier nog regelmatig goedendag zeggen. Het feit dat ze arbeidsgehandicapt zijn, maakte voor mij niets uit. Je merkt er hier ook niet veel van. Deze mensen zijn heel extravert. Zij praten uit zichzelf honderduit tegen jou. Dat was in het begin even wennen, maar nu ben ik dat gewoon. Het is trouwens een goede leerschool want in mijn verdere studies en stages ga ik nog met zulke mensen te doen krijgen. Ik heb hier alleszins geleerd om communicatief te zijn.’
Els Leurs
Personeelsnieuws Onze innige deelneming bij het overlijden van:
Jobstudente Sylvie Van Haesbroeck
Geboorte: - Hanne, dochtertje van Lopez-Moran Melissa, WP Heusden - Lore, dochtertje van Reyckers Karolien en Boirts Tom, WP Tessenderlo - Kyano, zoontje van Valenta Christophe - Amber, dochtertje van Lia Sarah, WP Diepenbeek - Nienke, dochtertje van Thoelen Stijn, WP Hasselt - Lieke, dochtertje van Verhaeverbeke Kris, Centrale Diensten - Loya, dochtertje van Yamak Cigdem, WP Maaseik - Indy, dochtertje van Poelmans Jeroen, WP Hasselt
Pensioen - Moors Arnoldine, WP Diepenbeek - Mertens Leonard, WP Sint-Truiden - Graindor Tony, WP Sint-Truiden - Swinnen Willy, WP Tessenderlo - Vanderheyden Guido, WP Hasselt - Graindor Tony, WP Tessenderlo
In dienst en omkadering - Kellens Urbain, hulpmonitor, WP Hasselt - Vrancken Claudia, financieel directeur, Centrale diensten - Claeys Tim, productieleider, Centrale diensten
Els Leurs werkt sinds 2001 in de werkplaats Hasselt. Ze is een vinnige meid van 31 jaar die haar werk graag doet en na de uren, als ontspanning, darts speelt. Darts is wat de ouderen onder ons nog kennen als “vogelpik”, alleen speelt Els dat niet meer op een houten blok maar op een elektronisch toestel dat perfect de punten bijhoudt en uitslagen geeft. Ze is zelfs zo fanatiek met haar sport bezig dat ze zich zo’n ding thuis heeft aangeschaft. Het staat in ... de woonkamer. Els: ‘Ik heb darts leren kennen in het café waar ik regelmatig iets ging drinken. Al snel bleek dat ik er wel wat talent voor had want ik droogde bijna alle mannen af (lacht). Ik ben toen toegetreden tot de caféploeg De Nieuwe Biggetjes. Vraag me niet waar die naam vandaan komt, want ik weet het niet.’ Met die ploeg speelt ze van september tot Kerstmis iedere week een wedstrijd in de Hasseltse Bond. Die telt elf teams en ieder team speelt uit en thuis. Dus trekken ze er iedere zaterdag met een ploeg van zeven (zes spelers en een reserve) op uit om pijltjes te gaan gooien. Is ze goed en traint ze hard? ‘Ja en nee’, zegt ze: ‘Ik kan goed gooien als ik mijn dag heb. Maar soms bak ik er echt niets van. Het ligt aan de stemming van de dag. Trainen doen we als ploeg niet, maar ik speel wel bijna iedere dag thuis, meestal tegen mijn ma. Ik amuseer er mij goed mee omdat ik er mij goed mee kan afreageren.’ Al wordt ze tijdens wedstrijden wel eens kwaad: ‘Er zijn op café vaak mensen die geen respect tonen als je aan het spelen bent. Die gewoon tussen jou en het bord doorlopen als je wil gooien. Daar kan ik iets van krijgen. Dan moet ik me inhouden om niet toch te gooien. Maar ja, we houden het toch maar fatsoenlijk.’
Gasse Golsteyn Gasse Golsteyn verwisselde onlangs de post van commercieel directeur voor die van werkleider in de werkplaats Sint-Truiden waar hij Freddy Mellemans opvolgt. De overstap kadert mede in het project Leeftijdsbewust Werken en was door Gasse zelf aangevraagd. Gasse: ‘Ik was toe aan een nieuwe uitdaging. Ik kom oorspronkelijk uit productieomgevingen. In het begin van mijn carrière heb ik bij ALRO, Dossche en Raychem al met de productie te maken gehad. Nu heb ik in Sint-Truiden te maken met mensen én met productie. Ik heb zo’n beetje het gevoel dat de cirkel nu rond is. Ik kende de situatie in de werkplaatsen al vrij goed.’ Er is volgens Gasse wel een heel verschil tussen toen en nu: ‘Ik praat over tien jaar geleden. Toen er nog sprake was van hoge productievolumes. Toen je met één klant 20, 30 tot 100 mensen aan de slag kon houden. Nu zijn we al blij als we iemand een werkjaar kunnen aanbieden. Vermits de bulkproductie naar de lageloonlanden is getrokken, krijgen wij hier veel meer gespecialiseerde en gevarieerde opdrachten. Iemand die twintig jaar lang voor een klant hetzelfde werk kan doen, bestaat niet meer.’ Maar dat gegeven maakt de job extra boeiend voor Gasse: ‘Het betekent dat je mensen kansen moet geven om zich te ontwikkelen. En dat zal nog meer het geval worden als het Maatwerkdecreet eenmaal in voege is en iedere doelgroepwerknemer zijn rugzak meekrijgt. Het maakt dat je actiever met je mensen moet bezig zijn en dat het voor hen in eerste instantie misschien iets moeilijker, maar daarna boeiender kan worden.’
Johnny Mouchaers: van kwaliteit naar loonadministratie “Leeftijdsbewust personeelsbeleid” staat ook voor het gebruiken van de ervaring van werknemers. Zo verhuisde Johnny Mouchaers onlangs van de afdeling Kwaliteit naar de loonadministratie waar hij coördinator wordt. Wat er op neerkomt dat hij de processen binnen de loonadministratie in kaart gaat brengen. Johnny begon zijn carrière bij Bewel meer dan twintig jaar geleden als maatschappelijk assistent op de sociale dienst. In 2000 verhuisde hij naar de Kwaliteitsdienst waar hij instond voor het implementeren van de kwaliteit van de hulpverlening naar de doelgroep: ‘Ik heb in die tijd geleerd om projectmatig te werken en in processen te denken. Niet lukraak ergens aan beginnen, goed definiëren waar we vandaan komen, waar we naartoe willen en hoe dat dient te gebeuren. Op die manier krijg je greep op de processen en kan je de kennis die je opdoet bewaren voor later en voor anderen.’ Door zijn werk op die twee afdelingen leerde Johnny enerzijds de organisatie door en door kennen en anderzijds procesmatig denken. Dat zette de directie ertoe aan om binnen het kader van Leeftijdsbewust personeelsbeleid zijn kennis en ervaring in te zetten op een ander niveau waar een procesmatige aanpak vereist was. Zoals het woord aangeeft staat de loonadministratie in voor het verwerken van alle gegevens nodig voor een correcte uitbetaling van de lonen. Daarnaast dienen ook een hele reeks aan sociale documenten van personeelsleden verwerkt i.v.m. ziekte, werkloosheid en educatief verlof. Aanvragen en opvolgen van tewerkstellingsmaatregelen, administratieve verplichtingen naar de diverse overheden vullen het takenpakket van de loonadministratie verder aan. Met de invoering van SAP in de loonadministratie en het elektronisch tikken gebeurde een hele omschakeling die moet leiden naar een efficiënt en vlot personeelsbeheer. Deze omschakeling bracht ook heel wat verandering met zich mee in het beheer van de personeelsgegevens. De uitdaging bestaat er uit om samen met de vier medewerkers van de dienst en in overleg met collega’s van andere diensten, deze processen binnen dit departement van Bewel te structuren. Voorlopig is Johnny zich nog aan het inwerken: ‘Het is een enorme uitdaging. Al die dingen zijn nieuw voor mij, dus ik moet me nog helemaal inwerken. Maar het is een boeiende job die een volgende fase in mijn loopbaan inluidt.’ V.u. Patrick Nelissen – Ginderoverstraat 143 – 3590 Diepenbeek – www.bewel.be
B-Wel @ C-Mine Het personeelsfeest voor omkaderingspersoneel vond dit jaar plaats op C-Mine en die keuze was een schot in de roos. Eerst kregen de ruim 320 aanwezigen – onder wie 38 gepensioneerden met partner – een verhelderende rondleiding door een stuk Limburgs industrieel erfgoed: de koolmijn van Winterslag. Daarna volgde een receptie op het dak van de barenzaal waarbij men ver kon uitkijken over de voormalige mijnterreinen. Het diner werd geserveerd in de voormalige en imposante elektriciteitszaal en was heerlijk. Daarna werd de dag afgesloten met een leuke danspartij en ergens in de nacht sloot directeur Patrick Nelissen – naar aloude gewoonte – de deuren.
Open bedrijvendag Op zondag 7 oktober zet de werkplaats Hasselt opnieuw haar deuren open naar aanleiding van de Open Bedrijvendag. Kristel Van den Moortgate en Maria Houben zijn zeker van de partij. Kristel: ‘Ik moet nog uitzoeken welke bussen ik moet nemen, maar ik wil er zeker bij zijn. Men is hier heel goed voor mij geweest en ik wil iets terug doen. Bovendien vind ik het fijn dat mensen kunnen zien wat wij allemaal doen.’ Maria: ‘De mensen weten vaak niet wat wij doen bij Bewel. Ze denken nog teveel dat wij niets kunnen. Dan is het fijn om te zien hoe ze hun ogen open trekken als ze hier passeren.’ Kristel: ‘Ik ben ook trots op wat ik hier doe. Ik zeg altijd eerlijk dat ik bij Bewel werk, want ik ben blij dat dit bestaat. Voor velen onder ons was het dit of anders niets.’ Familie en kennissen zijn eveneens van harte welkom in onze vestiging in Hasselt op 7 oktober. Breng zeker eens een bezoekje aan onze nieuwbouw. Die mag absoluut gezien worden. Kom er even kijken welke activiteiten de Bewel werknemers uitvoeren voor JBC zonder de activiteiten voor C&A te vergeten. Na de rondleiding bieden we jullie graag, op onze kosten, een tasje koffie aan. Tot zondag.
Chambers Trophy: “Geweldige ambiance gecreëerd” Onder de schitterende naam “Holle Bolle Bewel” nam de afdeling chauffeurs begin september deel aan de Chambers Trophy, hét sportevenement voor Limburgse bedrijven. Ria Daniëls: ‘De naam komt van hollen, omdat we altijd alles op tijd willen afleveren en Bolle omdat wij de hele dag rijden. We hebben er behoorlijk lang op gezocht, maar er zitten hier toch enkele creatieve mensen in ons team.’ Toen het bericht van Wim Stesmans binnenliep dat men een ploeg zocht voor de Chambers Trophy, reageerde Ria onmiddellijk: ‘Ik heb onze kandidatuur meteen ingediend. Iedereen was van meet af aan enthousiast. En maar goed ook, want er bleken meerdere kandidaten.’ Onder andere de Groendienst was ontgoocheld dat ze naast de deelname grepen, maar zij mogen volgend jaar gaan.
‘En dat moeten ze zeker doen’, zegt Ria, ‘want iedereen van ons team vond het een fantastische belevenis. Heel de groep heeft meegeleefd, want naast de sportievelingen die goed getraind hebben en de dag zelf een degelijke prestatie leverden, waren er ook veel collega’s die met hun familie kwamen supporteren.’ Uiteindelijk strandde Holle Bolle Bewel op een 68ste plaats. Een ontgoochelend resultaat voor de deelnemers, maar daar is Ria het niet mee eens: ‘Ze hebben zich flink geweerd, maar af en toe wat pech gehad. Het belangrijkste is echter dat het binnen de afdeling een geweldige ambiance gecreëerd heeft. In die mate zelfs dat we besloten hebben om twee of drie keer per jaar nog iets te organiseren met de chauffeursploeg.’ Het creëren van die teamspirit is overigens het uiteindelijke doel van de Chambers Trophy en van de directie van Bewel. Ria: ‘De ondersteuning van de directie is enorm geapprecieerd. Het inschrijvingsgeld is niet niks. En daarnaast kregen we er nog trainingspakken bij en volop drank en eetbonnen!’
Freddy Mellemans op pensioen Na 36 jaar dienst verlaat Freddy Mellemans - werkplaatsleider in Sint-Truiden - Bewel. Hij begon in 1976 als monitor in de oude werkplaats van Hasselt, langs de Gouverneur Verwilghensingel waar hij in de Philipsafdeling terecht kwam: ‘We soldeerden en wikkelden oude stroomsnoeren. Daarna verhuisde ik met de afdeling naar Diepenbeek waar ik in 1986 als adjunct werkleider de opstart begeleidde van de afdeling videocassettes. In april 1988 verkaste ik definitief naar Sint-Truiden. Eerst nog als adjunct en later als werkplaatsleider.’ Toen Freddy in Sint-Truiden begon, werkten er 65 personen. Momenteel zijn er dat 135: ‘En dat ondanks het feit dat we heel wat tegenslagen te verwerken hebben gekregen en enkele grote klanten zagen wegvallen. Maar onder andere brouwerij Alken-Maes en JBC hebben intussen veel opgevangen.’ Het werken van nu is volgens Freddy niet meer te vergelijken met vroeger: ‘De snelheid van werken is zo goed als verdubbeld. We moeten ook veel flexibeler zijn en wat de prijs betreft staan we tegenwoordig op de toppen van onze tenen. De omgang met de klanten is ook iets formeler, commerciëler geworden. Al heb ik altijd geprobeerd om die gemoedelijkheid, dat “ons-kent-ons” gevoel te behouden.’
Eerste groepsverzekeringcheques Op 31.07.12 gingen Wily Swinnen en Leonard Mertens op pensioen. Willy was werknemer in de werkplaats te Tessenderlo en Leonard in de werkplaats te Sint-Truiden. Zij zijn de eerste werknemers die kunnen genieten van de aanvullende pensioenverzekering. Als symbool hiervoor kregen ze beiden een ”grote Ethias groepsverzekeringscheque” en een mooie ruiker bloemen overhandigd. Eind vorig jaar werd immers beslist door de raad van bestuur van Bewel om met terugwerkende kracht een aanvullende pensioenverzekering af te sluiten voor alle actieve Bewel-medewerkers.
Patrick Nelissen, Willy Swinnen, Leonard Mertens en Liliane Weustenraed
Leonard vindt het aanvullend pensioen heel belangrijk, “het leven wordt immers altijd maar duurder” en dankt Bewel voor dit mooi bedrag. Willy vindt dat hij samen met zijn vrienden nu eens regelmatiger een pintje kan gaan pakken. Ook hij dankt het bestuur voor hun beslissing. Willy en Leonard, geniet van jullie welverdiend pensioen. V.u. Patrick Nelissen – Ginderoverstraat 143 – 3590 Diepenbeek – www.bewel.be
