Interplast-missie Sumba / Indonesië (In samenwerking met Stichting Rena) 15 september – 3 oktober 2001
Teamsamenstelling: Joris Bloem plastisch chirurg en teamleider Peter Myny plastisch chirurg Ron Frietman anesthesist Harry Poeth operatie assistent anesthesie (Paula Ellen en Mary Bloem operatie assistenten chirurgie) Zr. André Lemmers en fotografe Carla Miller van Stichting Sinar Pelangi (= van Zr. André) Bezocht ziekenhuis: Rumah Sakit Karitas Weetabula Aantal operaties:
113
Heenreis: Door de late organisatie en de problemen betreffende het vrij krijgen van de diverse teamleden werd het reisschema nogal zwaar. Wegens terroristische acties en de daarop volgende internationale spanningen werd op het laatste moment besloten dat beide okassistenten chirurgie, gezien de aanzienlijke risico’s, niet mee zouden gaan. Op Schiphol was het een ongelofelijke ravage, inchecken kostte zeer veel tijd. Doorchecken van bagage werd wel toegezegd maar nooit gedaan. Ook het instrumentarium moest in het ruim. Op elke airport vonden wij onze doorgecheckte bagage gewoon op de band en dus moesten wij sjouwen, opnieuw inchecken en wilde men dat wij opnieuw voor de overbagage zouden betalen (heenreis > 100 kilo). In Amsterdam voorkwam Margreet dat, in Jakarta op de heenreis Wim Duisters, op Bali Zr. André. Op de terugreis op Sumba de zusters van het ziekenhuis, op Bali en in Jakarta wij zelf.
Via Zr. André uit Jakarta die wij al kenden van de missie naar Kalimantan, kwam deze Interplast actie tot stand. Wij waren te gast bij de zusters van het Kostbaar Bloed te Weetabula, moederklooster in Sittard.
De Bhupati had toestemming gegeven dat wij op Sumba kwamen werken en dus was er geen werkvergunning nodig. Hij was evenals de Bisschop bij de openingsceremonie aanwezig en heeft er bovendien op gestaan ons opnieuw te ontvangen bij het afsluiten van onze missie. De mogelijkheid van verdere missies in de toekomst werden met hem besproken. Het Ziekenhuis Fraai en goed onderhouden ziekenhuis met 107 bedden en veel faciliteiten en apparatuur. Met onder meer een 24 uurs EHBO service. Directrice is Zr. Anita. Artsen: geen maar af en toe komt er een algemeen arts uit Waikabubak, een grotere plaats op ongeveer 50 kilometer afstand. Het medische werk in het Karitas ziekenhuis in Weetabula wordt vooral gedaan door Zr. Cecile en Zr. Virgo functioneert als vroedvrouw. Zes jaar geleden is dr. Ahrend uit Jakarta er geweest met de Rena Stichting en heeft toen circa 50 schisis patiënten geopereerd. Het eiland wordt kennelijk niet door andere medische hulporganisaties bezocht maar wij hebben wel een aantal medewerkers van V.O.S. ontmoet. (Voluntary Overseas Services) en ook de Duitse overheid heeft er een aantal hulpverleningsprogramma’s lopen, o.a. een ter verbetering van het staats ziekenhuis in Waikabubak maar men was niet zo tevreden over de resultaten. Er is veel personeel. Sommigen redelijk geschoold maar het ontbreekt aan kennis van de Engelse taal. Er zijn twee operatiekamers (OK’s) wij hebben er één gebruikt voor twee tafels, de verlichting was goed zoals er stroom was. Die viel echter dagelijks enkele malen uit/ Een noodaggegraat nam dan over maar was niet sterk genoeg om ook de airco op de ok te laten functioneren. Ook de waterdruk viel regelmatig weg. Handen wassen op de OK was dan ook niet mogelijk. De ok-assistentes waren enthousiast en aan het einde van ons bezoek zeer bedreven.
De screening van patiënten was een publieke vermakelijkheid, tolk was Zr. André. Op advies van haar had men ter plaatse al een voorselectie verricht. Van de 127 geziene patiënten werden er 113 geopereerd. De patiëntenkamers waren schoon, met echte bedden, lieve verpleging maar echte patiënten zorg is iets anders.
Het team verbleef in twee kleine bungalows tegenover het ziekenhuis, geen airco maar toch redelijk comfortabel en er werd zeer goed voor ons gezorgd. Specificaties operaties: 74 lipsluitingen 19 lip palatum of alleen palatum 5 brandwondcontraturen 6 huidtumoren 7 hand operaties (enkel en dubbelzijdig) 1 hemangioma lip 1 hernia cicatricalis abdominalis Als extraatje hebben de anesthesisten nog een spinaal voor keizersnee verzorgd en het hele team heeft op een nacht een 4 tal vechtersbazen die elkaar over een grondprobleem met parangs te lijf waren gegaan, weer opgelapt. Het instrumentarium was door Paula verzorgd en ingepakt. Het was in goede conditie en ruim voldoende. Het werd door het lokale hulppersoneel met zorg behandeld en gesorteerd. Verbandmateriaal was voldoende evenals het hechtmateriaal. Het ziekenhuis had zelf voldoende afdekmateriaal maar we hebben vanwege het bagageprobleem ons afdekmateriaal toch achtergelaten. Het afscheid was emotioneel, er werd heel wat geneusd. We moesten beslist op korte termijn terugkomen. Wij hebben aangegeven dat Interplast openstaat voor verdere verzoeken maar dat we wel een planning op langere termijn prefereren. J.J. Bloem Bentveld 18 oktober 2001 Bijlage: foto’s
Spelen en tekenen tijdens wachten op de operatie
SUMBA met linksboven Weetabula