ie: t i d e e In dez verhalen! eis veel r
Jaargang 33 Krantnummer 134 Nr 3 - 2013
Scharminkel
Colofon Jaargang 33 No 3 - 2013 Krant nummer 134 Dagelijks bestuur Voorzitter: Beets 106a, 1475 JH Beets
George Postma 0299-403882
Secretaris: Warder 145 1473 PJ Warder
Peter Kwakkelstein 0299-404734
Penningmeester:
John v. Haastert 06-55852706
Beets 110 1475 JH Beets
[email protected]
Havencommissie Henk Frijters (vz) Dick de Vries Jim van Lienen John Feddema Pete Reid Clément Happé Havenmeester Bereikbaar op Couriercommissie Klaas Knol vz. Jim van Lienen Jikke van Lienen Mike Frerichs Marc Souwer
Omschrijving
Lidmaatschap
Lidmaatschap Volwassenen Lidmaatschap jeugd t/m 18 jr. Entreegeld
Donateur
Donateursbijdrage (minimaal)
Emailadres bestuur : Bestuursleden Henk Frijters Rob ter Schure Hans de Haan Mike Frerichs
Tarievenlijst WSV Schardam per 1/1/2013
0299-401798 0229-541214 0299-775448 0229-542550 0229-401798 0229-543452 0299-401965 0229-541538 0229-543748 0229-543090 06-22616699 0229-551520 0229-542550 0299-403941
Activiteitencommissie Hans de Haan 0299-775448 Jelle de Schaaf 0299-404010 Mike Frerichs 0229-542550 Fons Kuipers 0229-541366 Jeugdzeilen commissie Rob ter Schure 06-23433429 Mark Souwer 0299-403941 Innes van der Linde 0229-541901 Saskia Braas 0229-543294 Jelmer Schaap 06-38109115 Joeka de Haan 0299-775448 Redactie en drukwerk Mike Frerichs 0229-542550 Frank ten Wolde 0299-417282 Frieda Tromp 0299-403562 Gerda en Pieter Visser 0229-551899 Emailadres redactie Scharminkel
[email protected] Bankrekening 30.76.07.739 t.g.v. WSV Schardam te Beets K.N.W.V. nummer 298 Ingeschreven bij de Kamer van Koophandel onder nr. : 40624085 www.wsvschardam.nl Webmaster Jelle de Schaaf Emailadres redactie website
[email protected]
Specificatie
p/jaar p/jaar éénmalig
€ 37,60 € 22,30 € 11,45
p/jaar
€ 31,60
p/m/seizoen p/m p/m/dag p/seizoen
€ 42,45 € 16,10 € 0,21 € 10,60
Liggeld
Liggeld* Bij overgang naar een vaste ligplaats ** Wintertarief Gebruik Water en Electra
Passanten Passantentarief*** Passantenbijdrage Water en Elektra
p/m/nacht p/nacht
Trailerhelling
Alleen voor Donateurs en Leden Statiegeld Sleutel
Seizoen 2012
Walplaatsen
€ 1,00 € 1,00 € 62,45 € 10,00 € 40,30 € 68,85 € 91,90
Tot 4 meter Groter dan 4 meter Brede Boten (Catamarans)
Jeugdzeilen
Euro
Jeugdzeilen Leden Niet-leden Niet-leden vanaf 2e kind, per kind éénmalige materiaalkosten
p/jaar p/jaar p/jaar eenmalig
€ € € €
Diversen Clubvlaggen Stikkers
per stuk per stuk
€ 10,00 € 1,00
34,75 81,50 34,75 14,20
* Het liggeld bedraagt meterprijs x ligplaatslengte. Als de scheepslengte groter is dan de ligplaatslengte bedraagt het liggeld meterprijs x scheepslengte. ** Wanneer de ligplaatshouder voor de eerste keer een vaste plaats krijgt toegewezen, is men een extra bedrag van € 16,10 per meter verschuldigd. *** De maximale scheepslengte is 15 m. Voor de berekening van het passantengeld wordt de lengte naar beneden afgerond.
1
WSV Schardam
SCHEEPSBENODIGDHEDEN en BUNKERSTATION Oostereiland t.o. 1 1621 AM Hoorn tel: 0229 215250 Fax: 0229 215135 E mail:
[email protected] Web site: www.atalantewatersport.nl
Openingstijden: vanaf 1 oktober 2009 dinsdag t/m vrijdag van 09.30 - 17.30 uur zaterdag van 09.30 - 17.00 uur
2
Ook Adverteren in dit blad ? Stuur een e-mail naar
[email protected] en vraag naar onze aantrekkelijke voorwaarden en tarieven.
Scharminkel
Inhoudsopgave Colofon ....................................................................................................................1 Tarievenlijst WSV Schardam per 1-1-2012 ............................................................1 Inhoudsopgave........................................................................................................3 Van de Voorzitter ....................................................................................................4 Van het Bestuur ......................................................................................................6 Luwtenmaatregelen Hoornse Hop……………………………………………………..6 Afsluitng en diplomauitreiking Jeugdzeilen ............................................................8 Reisverslag: Zeilen in West-Schotland, de Hebrides en de Firth of Clyde ..........10 Inpakken en wegwezen! .......................................................................................20 Sportcampus dit jaar weer een succes .................................................................21 Werkzaamheden in de haven ...............................................................................23 Avontuurtjes op de Noordzee ...............................................................................25 Schardammers bedankt ........................................................................................29 Combiwedstrijd Enkhuizen ....................................................................................30 Baggerwerkzaamheden ................ …………………………………………………...30 De 8 uurs van de Karperkuyl ................................................................................31 De Hondenbrokkenrace of wel de 6 uurs van Schardam .....................................32
In de volgende scharminkel: Rondje Noord-Holland 2013, een bijdrage van de Banjer. Foto impressie jeugdzeilen.
3
WSV Schardam
Van de Voorzitter Nog nagenietend van een zeiltocht in dat rustige, stille, beginnende herfst weer, bedenk ik mij nu wel dat het seizoen er toch al weer bijna opzit. Het bericht van boten hijsen hebben we ook al in de bus gehad van Pim ( 26 oktober! ) en het hijsen zelf wordt weer, als vanouds, verzorgd door Klaas Knol. Dus nog tijd genoeg voor een extra rondje Waddenzee in de herfstvakantie gecombineerd met bv. paddenstoelen zoeken op West-Terschelling….!? En
wat
kunnen
we
terugkijken
op
van
de
vereniging
focussen
rond
het
wedstrijdzeilen op de dinsdagavond en de races op zondag. Vooral de hondenbrokkenrace en het tochtje rond Noord-Holland was weer een groot succes, hoewel het laatste tochtje wel wat weinig wind had deze keer. Andere activiteiten werden weer slechter bezocht dan voorgaande jaren, zoals de picknick bij het Blok van Kuffelen en het Schardammer weekend. Mogelijk staan er te veel activiteiten in het programma en een
een
enquête
onder
de
vaste
ligplaatshouders
geweldige zomer. Eerst leek het maar niet
gehouden door de activiteiten commissie gaf
warm te willen worden, maar eind juni was daar
wel aan dat vele leden in ieder geval niet zitten
dan opeens de volle zomer met het meest
te
mooie zeilweer dat we ons wensen kunnen.
jaarvergadering lijkt mij een goede gelegenheid
Zonnig en droog, veelal met een zwakke en in
om hierover verder van gedachten te wisselen.
de middag een matige wind, en dan ‘ s nachts
4
De meest bezochte georganiseerde activiteiten
weer heerlijk windstil, dus niet eruit hoeven om klapperende vallen van de mast te binden, of om het olielampje weer opnieuw aan te steken en om krabbende ankers te verleggen.
springen
om
meer
activiteiten.
De
Het was natuurlijk ook ideaal schilder weer, maarrr ….helaas niet goed genoeg voor het afschilderen van de Courier. Gelukkig kwam het schip nog net voor de grote vakanties in de speciale keiharde 2 componenten primer ( zie
En dan zijn er weer van ons op de Noordzee
ook verslag van Pim ) , maar voor het aflakken
geweest en zelf overgestoken naar zowel
was het echt veel te warm: Het metaal werd zo
wester- en oosterburen, getuige hun stukjes in
heet, dat ik mijn handen er niet op kon houden.
deze Scharminkel. Willem en Frieda Tromp zijn
Nou, dat schildert gewoon slecht, want de verf
vorige maand met hun boot weer teruggekeerd
is al droog voordat je kan uitstrijken. Dus geen
van hun Schotland-Engeland rondje, en Bart en
andere keus dan maar wachten op wat koelere
Berna zijn weer terug gevlogen naar Sardinië,
dagen, die nu beginnen aan te breken. Hoewel,
waar hun schip momenteel ligt. Vandaar zullen
het is nu wel koel, maar ook weer erg vochtig
ze verder te trekken richting Adriatische Zee.
en winderig, dus het blijft spannend of de
We zijn benieuwd naar hun verdere avonturen.
Courier deze maand nog helemaal in de aflak
Hans de Haan en gezin beviel de reis naar
komt. We proberen het wel. Het dak zit al
Engeland zo goed, dat ze gelijk een groter schip
helemaal in het groen, wat redelijk in een keer
hebben gekocht
en
dekte, maar het wit van de opstaande kanten
nieuwe ( verdere? ) horizonten liggen op hun
moet wel 3x ( nu 2x ) in de verf. Ook moet het
verkenning te wachten.
hele dek nog en dan nog de vele tuttel
( gefeliciteerd Hans ) ,
Scharminkel
Van de Voorzitter (vervolg) dingetjes. We zijn er dus nog lang niet, maar ‘ t
( e n niet leden ) het zeilen op diverse niveaus
vordert wel. Het is leuk werk, want je ziet het
bij te brengen. Ontzettend leuk om te zien dat
opknappen en er zijn genoeg dingen, die je als
sommige van die kinderen weer zelf instructeur
‘ p ersoonlijke schilderproject ’ op de Courier
worden. Lees de stukjes van hun hand in deze
kan uitvoeren op een tijd dat het je schikt. Dus
Scharminkel! Het kampeerweekend had net
geef me een belletje en ik geef je zo ’ n project!
zoals afgelopen jaar weer te kampen met slecht
Als laatste wil ik het enorme succes noemen van
de
jeugdzeil
activiteiten
van
onze
vereniging olv Mark en Rob en vele andere kanjers. Als vereniging mogen we wel apetrots zijn op ons jeugdzeilen, dat drie avonden per week vol draait om de kinderen van onze leden
weer en moest zelfs worden afgelast, maar uiteindelijk lukte het in augustus wel. En wat een grandioos succes werd dat. Hulde aan het jeugdzeil team voor hun vastberadenheid en organisatie vermogen! George Postma
Winterwedstrijden 2013 - 2014
5
De zomer ligt bijna achter ons, het is weer bijna zover om weer lekker mee te doen met de winterwedstrijden. Hier alvast de data: 3, 24 nov, 15 dec, 12 jan, 9 feb, 2 mrt en zat 5 april. kijk voor meer informatie op de website http://www.wsvh.nl/?page _ id=1114 Advertenties van leden
WSV Schardam
Van het Bestuur In deze rubriek vindt U alle actuele informatie waarvan het bestuur denkt dat dit voor leden van belang zou kunnen zijn. Ledenmutaties ( toelating nieuwe leden zal geschieden volgens artikel 4 van de statuten ) Er zijn geen ledenmutaties Data verenigingsactiviteiten. Voor verdere verenigingsactiviteiten zie de Activiteitenkalender. ( Staat ook op de website ) Leden- en donateurslijst, havenindeling, trailerkaarthouders en wachtlijst haven. Deze lijsten zijn te vinden op het beveiligde gedeelte van onze website www.wsvschardam.nl Inlogcodes zijn op te vragen bij onze webmaster Jelle de Schaaf via
[email protected] Mochten jullie gegevens tegenkomen die niet kloppen dan gaarne even een berichtje naar de secretaris. Scharminkel De volgende Scharminkel zal eind december uitkomen. Kopij voor dit nummer kunnen jullie insturen tot 9 december 2013 naar de redactie:
[email protected] Website Alle informatie over de vereniging en haar activiteiten evenals de inhoud van de Scharminkels ( in kleur! ) zijn ook te vinden op onze website www.wsvschardam.nl ( De inlogcodes voor het
6
beveiligde gedeelte zijn op te vragen bij de webmaster) Namens het bestuur, Peter Kwakkelstein, secretaris
Luwte maatregelen Hoornse Hop De Werkmaatschappij Markermeer IJmeer ( WMIJ ) heeft de taak gekregen van het ministerie I & M om uit te zoeken welke luwtemaatregelen nodig zijn om helder water te krijgen langs de oevers van het Markermeer. Het Ministerie van I & M hebben daarvoor 9 miljoen voor gereserveerd. Uiteindelijk uitgangspunt voor deze opdracht is dat de ecologie in het Markermeer niet verder achteruit mag. Deel van die 9 miljoen is in ieder geval opgegaan aan het creëren van draagvlak voor luwtemaatregelen door inspraaksessies te houden. De inspraak sessies zijn geen succes geweest volgens Hans Mantje en Cas Zechner, die bij alle sessies aanwezig zijn geweest. Deelnemers mochten slechts schuiven met papieren eilandjes op een waterkaart, maar er werd niet of nauwelijks gereageerd op vragen als ‘ hoe noodzakelijk zijn die luwtemaatregelen nu eigenlijk nu de Markerwadden bij Lelystad worden gerealiseerd ’ . Ook komt steeds weer de vraag naar voren, waarom er niet naar onderwater oplossingen wordt gezocht. Het graven van sleuven en diepe putten, in samenhang bv. met
Scharminkel
Luwte maatregelen Hoornse Hop (vervolg) de oeverdijk realisatie van het HHNK, is een succesvolle methode gebleken om slib in de waterkolom te reduceren . Aanleiding genoeg voor de watersportbond KNWB in samenspraak met ondergetekende om hierover per brief vragen te stellen aan de eindverantwoordelijke van het WMIJ project
de Hr. van Doorn. De brief is mede ondertekend door de watersportverenigingen van het Hoornse Hop, de HISWA, de Bond voor Beroeps Zeilvaart, en de sportvisserij Nederland. Uiteindelijk hebben afgevaardigden van deze ondertekenaars afgelopen 30 september in een gesprek met de Hr van Doorn er nog eens op aangedrongen dat de kostenberamingen voor deze alternatieven, die dus zijn aangedragen in de diverse werksessies, meegenomen worden in het rapport. Wij kunnen alleen maar hopen dat dit ook daadwerkelijk gedaan wordt. De uiteindelijke rapportage van alle opties en berekeningen zal komende december klaar moeten zijn. De uiteindelijke afronding van het inventarisatie project door het WMIJ is in 2014. En dan moet de politiek beslissen! De Gemeente Zeevang heeft zich in ieder geval al tegen eilanden voor de kust uitgesproken. Frank Jibben van de KNWB vertelde mij dat nu al bestuurlijk overleg gaande is met KNWB en gedeputeerden van NH om te komen tot een eilanden vrij Markermeer. De provincie NH zit er al voor 2 miljoen in, maar volgens Hans Mantje leeft deze eilanden problematiek nauwelijks bij gedeputeerden en hun achterban. Dus wat het vooroverleg zal opleveren blijft natuurlijk spannend. ‘ Nooit geschoten is altijd mis ’ geldt ook hier. Voorlopig alle lof voor de enorme inspanningen die de KNWB daadwerkelijk geeft, want een watersportvereniging alleen heeft maar heel weinig kritische massa in zo ’ n grote problematiek als deze. George Postma
7
WSV Schardam
Afsluiting en diploma uitreiking Jeugdzeilen Na een mooi en zomers najaar was het tijd voor de afsluiting. Zaterdag 15 September stonden onze zeilers en zeilsters klaar om op te gaan voor de laatste dag. Het beloofde een wisselende dag te worden dus we hadden alvast de kleine tent opgezet voor de regen die voorspeld was. Alle kandidaten hebben zich vastgebeten in het theorie examen, knopen gelegd en natuurlijk het zeilen. De woensdag groep mocht als eerste hun zeilkunsten laten! De wind stond goed en naast het zeilen in de optimisten lieten Laura en Suzan zien hoe goed ze in onze twee mans boot kunnen zeilen Ondertussen zat de donderdag groep in de Courier zich stuk te bijten op het theorie examen, met lastige vragen zoals: “ Wat is Deinzen? ” . Suna en Innes hielden een oogje in het zeil en hadden het daarna druk met het controleren van de gemaakte examens.
8
Helaas was het daarna tijd voor het slecht weer programma. Naast de voorspelde regen trok te wind ook nog behoorlijk aan waardoor de maandag en donderdag groep niet konden zeilen. Snel werden alle zeiltjes en bootjes opgeruimd en konden de kinderen die de theorie al gedaan hadden, Advertenties Radioreclame |TekstTV- & TV-Reclame Webhosting | Webdesign Grafisch Vakwerk
Impuls 135 | 1446WE Purmerend (De Baanstee) Tel 0299 - 667890 | Fax 0299 - 667891 | www.abro-creative.nl |
[email protected]
Scharminkel
Afsluiting en diploma uitreiking Jeugdzeilen (vervolg)
sleutelhangers knopen, een zeilstanden schijf maken, broodjes bakken, kleuren en natuurlijk spelen in de regen! Nadat alle knopen en theorie en examens gecontroleerd was het tijd voor het uitreiken van diploma ’ s aan:
De maandag groep
De woensdag groep
De donderdag groep
Niels Meiboom
Evie Jongkees
Ella Pronk
Tijn Bruntink
Lars Jonkees
Sebastiaan van Raalte
Daphne van Oenen
Freek van Diepen
Merel van Oenen
Joris Everaars
Axel Schoneveld
Thijs van Loon
Niels Bijl
Sebastiaan van Vliet Siebe van Diepen
Jesse Koole
Thijs Straver
Fleur de Vries
Sam Kuiper
Meike Stolk
Bram Meinema
Anouck Stolk Niet zulk mooi weer als tijdens de lessen, maar al met al was het toch een prachtige en gezellige dag!
9
WSV Schardam
Reisverslag:Zeilen in West-Schotland, de Hebrides en de Firth of Clyde. Mei, juni, juli en augustus 2012. Voorwoord: Vorig jaar hebben wij besloten om nog 'n jaar langer te blijven aan de Schotse Westkust. De ongereptheid en de Atlantische wind, luchten en het mooie helder licht wilden wij niet zomaar voorbij varen. In tegenstelling tot andere jaren maken we slechts een globaal plan. Het doel is veel prachtige eilandjes en lochs te bezoeken, 'n paar 'narrows' te nemen en zo mogelijk de 'Outer Hebrides' ( de buitenste eilanden ) aan te doen. We hebben genoten van al het moois wat de natuur daar geeft. Prachtige vergezichten, unieke vogels en fijne mensen. Door de korte dagafstanden ( 10-20nm ) waren het ook ontspannen maanden op het water. Het weer was voor Schotse begrippen prima, uitzonderlijk droog en veel zon met prachtige blauwe luchten, maar wel lage temperaturen van meestal 15-17 graden. Schotland zou Schotland niet zijn zonder enkele korte, maar heftige weersveranderingen. Zo moesten wij enkele heftige stormen van enkele dagen trotseren tot
10
10bf. En daarna is alles weer prachtig. We hebben deze reis van 14 weken totaal onderbroken met 2 weken om gepland terug te vliegen naar huis om al ons lieve 'kleine grut' te knuffelen en de verjaardag van dochter Barbara en Willem ( 65 ) te vieren en dat is goed bevallen. Ons mooie schip 'Mixed Emotions' heeft zich voorbeeldig gedragen en er zijn weinig mankementen geweest. Onderweg is het navigatiesysteem 'down' gegaan, maar gelukkig door 'n plaatselijke 'nerd' gekraakt en hersteld. Nu staat de Mixed Emotions op de kant en krijgt regulair onderhoud en een nieuwe kachel. Dan is alles weer gereed voor de Ierse Oostkust en de reis terug naar Schardam. De reis I. Na ruim 'n uur vliegen en nog 'n klein uurtje met de trein kunnen we de stand van zaken ( d e boot ) opnemen. Zware stormen tot 160km/u hebben het dekzeil vernield en vrijwel alle lijn om het zeil op z'n plaats te houden zijn door geschavield. Van de bijgelegen loods is een deel van de muur omgewaaid en vervolgens 'n deel van het dak er afgewaaid. We maken een klussen-plan voor de komende dagen en melden ons bij Cathy en Dick Garvey van het nabijgelegen B&B Greystone House. Het is een hartelijk weerzien en we verlangen naar nachtrust en morgen heerlijk Schots ontbijt. Het belooft goed weer te worden en dat maakt het werken mogelijk en aangenaam. We genieten nu al en kletsen wat met bekenden van vorig jaar. (Vervolg op pagina 11)
Scharminkel
Het is een prachtige dag als de boot te water wordt gelaten, het lijkt alsof we in de Rivièra beland zijn. In de loop van de volgende dag koersen wij westwaarts naar Lamlash op het lonkende eiland Arran. In de baai staat een vervelende deining veroorzaakt door de windrichting en wij besluiten voor anker te gaan in de luwte van Holy Island. Dit eiland is een meditatie centrum geleid door Tibetaanse Boeddhistische monniken, dus we liggen zeer ontspannen. De volgende dag op naar Lamlash en wandelen 6km langs de kust naar een pub waar een groepje eilanders heerlijke Gealic muziek speelt. Het is tropisch warm en genieten volop van de muziek het uitzicht en de eiland sfeer. En natuurlijk 'n heerlijke pint bitter. Arran laat ons voorlopig nog niet los. Arran is ca. 30km lang, 15km breed en 874mtr hoog. Met 5000 inwoners is het voor Schotse begrippen goed bevolkt. Eigenlijk moet je 'trackings' maken over het eiland om alle pracht goed te kunnen opne-
11
men. Wij besluiten met de lijnbus het eiland rond te gaan, een prima methode en de weg rond het eiland is ook de enige weg. We passeren de Arran whisky distilleerderij, de baai Lochranza en stappen uit aan de westkust bij Blackwaterfoot waar we 'n klein uurtje blijven en genieten van het uitzicht op de volgende bestemming; Kintyre. Terug in Lamlash varen we met de 'dinghy' naar de boot en ontdekken dat het fris geAdvertenties van leden
worden is. Het is rond middernacht, de wind is gedraaid, de deining loopt in de baai en de boot staat op z'n kop, we vallen bijna uit de kooi. Dat wordt ankerop en in volledige duisternis ( de plotter wijst de weg ) op naar Holy Island en de monniken. Na het nachtelijke opbreken hebben wij zeer rustig gelegen bij Holy Island. Tijd om het anker te lichten en koers te zetten naar Campbeltown op het schiereiland Kintyre. We meren af aan 'n pontoon in de vissershaven. De volgende dag maken we nog 'n praatje met de (Vervolg op pagina 12)
WSV Schardam
bemanning van de Antiqua, ( barkentijn driemaster ) uit Friesland. Ze zijn onderweg naar Spitsbergen. Wij pakken de bus naar Machrihanish ( 6km ) aan de westkust en maken een mooi wandeling langs de kust en zien vele zeeleeuwen, oystercatchers ( s cholekster ) etc. Inmiddels is het weer omgeslagen en is het koud en nat bij het opstaan. De wind zit verkeerd, wij gaan naar het zwembad en bezoeken de Springbank whisky destilleerderij. Deze stamt uit 1828 en is nog steeds in het bezit van de oprichters familie Mitchell. ( ook lekker ) Het is inmiddels 1 juni en om van de sterke stroming rond de 'Mull of Kintyre mee te hebben staan wij om 5.30 uur op. 'n Half uurtje later zeilen we de haven van Campbeltown uit op weg naar Port Ellen of Islay. Het is een mooie en rustige tocht van 49NM. De beruchte Mull of Kintyre en Sanda Island passeren wij probleemloos, maar in de verte zijn de 'bloemkool golven' van botsend water goed te zien. Onderweg zien wij veel op vis jagende Ganet's ( J an van gent ) . Prachtige vogels. Het is druk in de kleine haven van Port Ellen ( Whisky Regatta ) en wij gaan de eerste nacht voor anker in de baai, morgen zal het 'n stuk rustiger zijn. Islay ( 620 km2 ) beschikt met slechts 3400 inwoner over maar liefst 8 distilleerderijen
12
o.a. Ardbeg, Laphroaig, Lagavulin, Bunnahabhain, Caol Ila en Bowmore. Deze laatste hebben wij bezocht. Met een lijnbus door uitgestrekte moerassige turfvelden reden wij naar de grootste plaats van Islay; Bowmore. Terug bij de boot staat er veel wind en wij verhalen de boot zodat deze rustiger ligt. Het is mooi en zonnig maar met 11 graden niet bepaald warm. Wandelen helpt. Het plan om bij Graighouse op Jura een mooring op te pikken laten we varen, te onrustig door golfslag. Via de Sound of Jura door gevaren naar Loch Sween. Loch Sween is prachtig, kasteelruïne ( v an de MacDonalds ) , viskwekerijen, bossen, roofvogels, etc. Vrijwel aan het eind van Loch Sween bij het plaatsje Tayvallich is 'n prachtige natuurlijke haven. Beschut door rotsen en bossen is deze pas op het laatste moment zichtbaar, maar wat 'n paradijsje! We zoeken 'n plekje tussen de net boven water uitstekende rotsen en laten het anker zakken. Het is bitter koud, maar oh zo mooi. Wandelen, kijken, luisteren en je wordt vanzelf weer warm. In het lekker warme lokale restaurantje 's-avonds heerlijk gegeten en gekletst met zeilers uit Glasgow. 6 Juni. Anker op en naar Ardfern in Loch Craignish, veel dolfijnen onderweg. Moderne haven, dus water en stroom laden. Wind 6/7bf, veel gewandeld en bijzondere bomen en mooie planten gezien. Met 6bf door de Doris Mhor , berucht om haar sterke stroming, naar het verlaten Loch Spelve op Mull. Vele grote herten waren onze buren. Loch Aline is de volgende stop en voor ons inmiddels bekend. Na prachtige wandelingen rond Loch Aline zeilen we noordelijk over de Sound of Mull naar (Vervolg op pagina 13)
Scharminkel
Tobermory. Mischien wel de drukste plaats van de Hebrides, maar ook mooi en kleurrijk. We boeken voor de volgende dag een boot ( ! ) voor 'n excursie naar de Treshnish eilanden ( vogels ) , Staffa ( Fingal grot ) en misschien Orka's en Baskin Shark ( Walvishaai ) . Het lijkt ons beter het op deze manier te doen als je zoveel mogelijk wilt zien. We worden niet teleurgesteld. Het weer is fabelachtig mooi en de vogels prachtig. Staffa is een wonder van de natuur, dolfijnen in overvloed en dat alles 'n hele dag lang. Onvergetelijk. De puffin ( papegaaiduiker) is een opvallende vogel uit de familie van de alken. Hij is gemakkelijk te herkennen aan het zwart-witte verenkleed en de grote, tijdens het broedseizoen felgekleurde snavel. De papegaaiduiker wordt 28 tot 34 cm lang en eet voornamelijk vis. Hij komt voor in het Noord-Atlantisch gebied, waar hij in kolonies broedt in zelf gegraven holen op steile grazige hellingen op rotskusten. Aan de Nederlandse kust is hij zeldzaam. Het nabij gelegen eiland Staffa is bekend om zijn basaltgrotten. De grootste grot is Fingal's Cave. De grot is 75 mtr. lang, 14 mtr. breed, 22 mtr. hoog en heeft bij eb een diepte ( onder water ) van 24 mtr. Na een bezoek aan Staffa in 1829 componeerde Mendelssohn ouverture bekend onder de naam Die Hebriden ( ook wel Fingals Höhle of Die einsame Insel ) . We verlaten Tobermory en zeilen op Loch Sunart naar Salen Bay, de eigenaresse van de moorings herkent ons nog van vorig jaar als zij langszij komt. Er wacht ons een koude dag, de kachel gaat aan. Na nog 'n nachtje in Loch Drambuie zeilen we door naar 'n mooie verstopte baai bij Arisaig op het schiereiland South Morat. 19 Juni. Arisaig laten wij achter ons met mooie herinneringen. Mallaig wordt de volgende stop en daar zullen we de boot achter laten als wij op 24 juni voor bijna drie weken naar huis gaan. Feestje en ( klein- ) kinderen is ook mooi. In Mallaig leven enkele zeehonden die zich laten verwennen door vissers en zelf dus niet meer op jacht gaan. Met veel stoom, rook en gefluit komt dagelijks de stoomtrein aan uit Forth William. Op 20 juni ( mijn verjaardag ) laat ik mij verwennen in 'the Old Forge' ( Britains remotest pub ) in het gehucht Inverie ( Knoydart ) met 'n prima maaltijd van alles wat de zee te bieden heeft. 25 Juni. De 'Mixed Emotions' ligt er prima bij, de havenmeester heeft beloofd er goed op te passen en wij hebben de koffers gepakt en tegen 10.00 uur vertrekken wij. Voor 'n habbekrats hebben we de (Vervolg op pagina 14)
13
WSV Schardam
ruim 5 uur durende treinreis geboekt naar Glasgow. Daarna nog maar 20 min. naar het vliegveld. De treinreis is lang, maar die 5 uur vliegen om. De prachtige High Lands schieten langs je raam en soms stopt de trein bij 'n stationnetje welke eenzaam in het landschap staat. De enige die uit- of instappen zijn wandelaars, bepakt en bezakt stappen ze de oneindige lege verte in. Het is 22.30 uur als we ons huis binnen stappen om morgen de voorbereidingen van het tuinfeest af te ronden. We blijven tot 14 juli om dan tot 31 augustus weer op de boot te vertoeven. De reis II. Het is 14 juli eind van de middag als wij weer aan boord stappen in Mallaig. De volgende dag maken we de boot zeilklaar en provianderen. Morgen willen wij weg, maar 'n defecte Garmin plotter houdt ons nog 'n dag aan de kant. Reparatie zal hier niet gaan en besluiten toch maar te vertrekken met 'n extra papieren zeekaart. Het plan om naar Canna te zeilen en dan naar South Uist laten we varen ( ongunstige windrichting ) en nemen de Sound of Sleat door de Kylerhea narrow stuurboord uit naar Eilean Donan Castle in Loch Duich. We vinden 'n klein ankerplekje achter 'n rots met uitzicht op het prachtige kasteel welke 's-nachts fraai verlicht is. De volgende dag onder de Skye bridge door naar Plockton waar we a/b van de 'Moonshiner' van Maaike & Sybren Sytsma 'n glaasje whisky drinken. 20/24 Juli. Portree op Skye, het is mooi weer, maar de voorspellingen zijn zeer slecht. Nu is het nog stil, geen zuchtje. Rond middernacht komt als 'n mokerslag de wind en loopt snel op t/m 10bf!
14
Dit zal enkele dagen duren, achter de mooring word ik zeeziek, generator aan, bijbootje kapot gewaaid en lijnen die door schavielen, zeilschipen losgeslagen en op drift, reddingsboot in actie, etc., etc., ...... en dan is alles zomaar voorbij. Door de verwaaidagen in Portree waren wij in staat om een oplossing te zoeken voor de plotter. Het probleem zat in de SD-card en via het VVV komen wij terecht bij twee IT-nerds die in 'n half uur het programma weten te kraken en te herstellen. Vocht bleek het probleem. Wij zijn helemaal tevreden en hebben nu ook nog een kopie. Na installatie stel ik de koers in op Acairseid Mhor of South Rona. Onderweg duizelt het van de alken en de dolfijnen. Ongelooflijk, minstens 60 stuks die 'n beetje dollen voor je boot uit. South Rona ( 930 ha. / slechts 2 inw. ) heeft 'n prachtige door rotsen beschutte baai en we gaan voor anker met veel ketting en voor de zekerheid 'n engel er achteraan. ( engel = extra zwaar gewicht ) . We zullen het nodig hebben naar later blijkt. Het is 'n prachtig avond, de zalm springt boven water uit, de zeeleeuwen liggen te boeren en te 'blaffen', 'n zeearend vliegt hoog in de lucht en het is stil, heel stil. Langzaam wordt het aarde donker. De volgende dag gaan we het eiland verkennen. Wegen zijn er niet, maar wel paden. De oudste rotsen van Schotland bevinden (Vervolg op pagina 15)
Scharminkel
zich op South Rona en overal kom je prachtig roze rotsen tegen. We lopen door 'n voormalig dorpje waar nu nog slechts muren van de huizen overeind staan. 's-Avonds trekt de wind aan en het begint weer te stormen ( 9bf ) . Met al die rotsen rond ons ga ik niet slapen en hou de wacht. Rond middernacht komt RLNI rescue boot om enkele schepen uit de problemen te halen en is daar tot 6.00 uur mee bezig. Wij liggen als 'n huis en hebben geen probleem, maar leuk is anders. We laten het plan varen om naar de Outer Hebridis te gaan. Met nog 'n stijve bries vertrekken wij met ruime koers naar Kyleakin ( Skye Bridge ) Na een mooie maar ruige zeiltocht komen wij aan in Kyleakin en treffen daar ook de 'Moonshiner' en worden ontvangen met koffie en 'n warme kachel. Veel ligplaatsen zijn hier niet, maar deze pontoon biedt voldoende ruimte voor ons. Voor de komst van de Skye Bridge was het hier druk met veerboten, maar nu is er niet veel meer te doen. Enkele vissers, enkele winkels en een restaurants dat is het wel. Op de rots staat de ruïne van Castle Moil ( 15e eeuw ) en waarschijnlijk was het daarvoor 'n versterking van de Noorse koning Haakon IV. De legende wil dat in die tijd de Noorse prinses Saucy Mary daar verbleef en 'n ketting heeft gespannen over de Kyle om tol te heffen voor doorvaart. Maar ik blijf het toch frappant vinden dat 'Sappige Marie' een boei voor de haven heeft liggen die String rocks heet. Ondeugende Schotten?! We zeilen naar Loch Nevis en gaan beschut voor anker. De 'Moonshiner' is ook gearriveerd. De volgende dag regent het continu. Sybren heeft makreel gevangen en gaat ze roken, dat wordt Advertenties
15
WSV Schardam
gerookte vis met whisky vanavond. Het is 12 graden en de kachel is stuk. Eerst naar Mallaig voor wat klusjes en 'n douche en als de wind weer wat bedaard is nog een keer naar Arisaig ( zie rechter p. ) . Met stralend weer koersen we naar het eiland Rum ( 105 km2 . en 28 inw. ) en passeren het eiland Eigg. Rum is een prachtig eiland met zeer weinig inwoners, een giga kasteel en bijzon-dere paarden. Het eiland is beperkt bereikbaar en er zijn nauwelijks auto's. Het is een weldadige rust die over je heen komt, het enige moment van relatieve bedrijvigheid is als de veerboot ( 3 x p/week ) het eiland aan doet. Het landschap is indrukwekkend, prachtige vergezichten, 'n berg piek van 810mtr, snel stromende riviertjes met doorwaadbare plaatsen en vele, vele vlinders en libellen. 3 Augustus. Het is al laat in de middag als we Rum achter ons laten om te naar het eilandje Soay te zeilen. Uitsluitend met hoog water kunnen wij de smalle baai invaren. Door de nauwe en ondiepe ingang is het is er heerlijk beschut. We liggen voor de restanten van de 'shark-factory'. In 1946 kocht Gavin Maxwell het eiland en bouwde dit fabriekje om haaienolie te winnen van gevangen walvishaaien ( basking-sharks ) . Ondanks het feit dat de fabriek maar kort heeft gefunctioneerd is de populatie van deze bijzondere haaiensoort ( ca. 10 mtr. lang) bijna geëlimineerd. Nu is deze soort zich
16
weer redelijk aan het herstellen en zijn vrijwel alle bewoners van het eiland vertrokken, slechts 7 mensen wonen er nog waaronder de laatste harpoenist. Maar wat 'n prachtig plekje! Na een mooie zeiltocht lopen we de baai binnen van Muck. Het wordt vervelend, maar weer zo'n pareltje van 'n eiland. We gaan voor anker, wat dicht bij de veersteiger ( komt 3x p./ wk. ) , maar het gaat net goed. Het is een mooi en verzorgd agrarisch eiland ( 550ha / 32 inw. ) met veel wandel mogelijkheden en verstopte strandjes. Hier zwemt de boer in het voorjaar met zijn schapen naar een nabijgelegen rotseilandje om ze in het najaar weer terug te laten zwemmen. Het eiland is ook de broedplaats van een bijzondere vogel ; de Corn Crake. Deze 'loopvogel' vliegt in de winter naar Zuid-Afrika en broedt o.a op Muck. Hij is moeilijk te spotten, maar gelukkig hebben wij hem gezien. Dan een knappe foto nemen is iets anders. Op het eiland is ook 'n klein restaurantje en wij besluiten daar te eten. Echter die avond wordt er niet gekookt meld de eigenaresse. Deze avond is het jaarlijkse eiland feest en dan komen alle ( 32 ) eilanders naar de bbq in het dorpshuis. We zijn van harte uitgenodigd. Alle eilanders nemen wat mee, salades, pie, vis, schapenvlees, etc. Er is er ook Gaelic live muziek en Gaelic dansen. ( komt dicht in de buurt van mijn stijldans kwaliteit..! ) . Heel gezellig, zelfs als buitenstaander. Tijdens de wandeling 'n dag later mer-
Scharminkel
ken we dat we er 32 vrienden bij hebben. 6 Augustus. Afscheid van het vriendelijke Muck en op koers naar het naburige ( 10nm ) eiland Coll. Het eiland is 20km lang en 5km breed met 170 inwoners. Het eiland oog behoorlijk kaal. De baai is groot en matig beschut. Het is koud ( 12gr.) als wij de volgende dag naar Loch Drambuie gaan, inmiddels vertrouwd, en daarna naar Tobermorry. Douchen, waterinnemen, stroomladen en provianderen en enkele klusjes te doen aan boord. De volgende stop is Lochaline vanwaar we morgen met de veerboot de sound of Mull over-steken om naar Duart Castle te gaan. Wij bespreken 'n tafeltje in het kleine gehucht bij sterren restaurant 'the Whitehous'. Teruglopend zien we de 'Moonshiner' binnenlopen. Dat wordt dus 'n tafeltje voor 4 personen. Leuk. Duart Castle staat strategisch hoog op de rotsen aan de z/o punt van Mull aan de sound of Mull. Het kasteel is stamt uit medio 1300 en is tot heden ( meestal ) in handen geweest van de Macleans Clan. Het kasteel raakte in verval rond 1700. In 1910 werd Duart Castle aangekocht door Sir Fitzroy Maclean ( 26th Chief ) en heeft het volledig laten restaureren als eerbetoon aan de familie. Het is nu nog steeds de residentie van de Macleans. Dit robuuste kasteel is zeker de moeite van het bezichtigen waard. In Duart Castle waren activiteiten, o.a Gealic songs bij het 'masseren' van het tweed om het soepel te maken. Het zingen maakte het werk lichter. Frieda deed dapper mee. Na genoten te hebben van het uitzicht gaan we met bus en veerboot weer naar onze 'Mixed Emotions'. Het is de bedoeling dat wij morgen naar Oban zeilen. De wind is hard 6bf z/o, dus op de kop. De golven zijn stijl en wij kruisen er lustig op los, maar Oban is niet beschut en wij kiezen voor Dunstaffnage. Dunstaffnage laten we achter ons en zeilen via de Sound of Kerrera door smal en moeilijk te navigeren water langs Easdale Island ( ontstaan door 'n ingestorte mijn ) en koersen via de ellips van snel stromend water bij eiland Seil naar de beruchte Dorus Mhor waar we met 5kn. stroom mee doorheen getrokken worden. Er staat 7bf als wij de Crinan zeesluis binnenvaren en mogen overnachten IN de sluis. De gehele nacht ‘ genieten ’ we van de waterval die over de sluisdeur in de sluiskolk valt op één meter van de boeg. De volgende morgen ( 1 e schutting ) varen we 'n stukje het kanaal op en meren af aan de rand van de Crinan delta om te wandelen. De natuur is prachtig en er zijn ongelooflijk veel vlinders te bewonderen. We blijven voor de nacht op deze plek. De nacht is zo onvoorstelbaar donker dat bij het van boord stappen ik mijn voeten ( en het steigertje ) niet kon zien, letterlijk; je zag geen hand voor ogen. Prachtig! Het Crinan Canal is prachtig en de omgeving, de huisjes, (Vervolg op pagina 18)
17
WSV Schardam
bruggen en sluizen lijken zo uit een museum te komen. De 14 sluizen moet je soms zelf bedienen. Terwijl mijn maatje Frieda de sluizen bediend maak ik 'n puzzeltje. Maar gelukkig is er dit jaar voor het eerst hulp bij de sluizen. We varen op met 'n Engelsman in de 'Slow Fox' die onderweg is naar het Caribisch gebied. Dit wordt dus voorlopig zijn laatste sluis. Via Loch Fyne zeilen we naar het mooie Tarbert ( bekend van vorig jaar ) . In de haven zwemmen reusachtige gekleurde kwallen. Via de East Kyle varen we naar Rothesey ( op Bute ) waar we goed beschut liggen. We wandelen door het niet zo fraaie stadje en gaan op de muziek af die uit 'n pub klinkt. Elke maandagmiddag komen 'n stuk of 12 muzikanten uit Glasgow naar deze pub om lekker met elkaar Gealic muziek te spelen en ook te zingen. We hebben er uitermate van genoten. Leuke mensen en 'n 'pint of bitter' in de hand, wat wil je nog meer als toerist? De volgende dag ( 21/8 ) gaan we in herhaling van vorig jaar nogmaals naar kasteel Mounth Stuart en het is weer zeer de moeite waard. Het zeer grote huis ( of paleis ) straalt rijkdom en smaak uit. Alles is ontworpen en gebouwd met gebruikmaking van prachti-
18
ge materialen. In de meeste ruimte is de natuurlijke lichtval gebruikt voor speciale effecten. De passie voor astrologie, mythologie en religie van de Markies komen in alle details tot uitdrukking. Uiteraard genieten wij ook van de zeer uitgebreide tuinen waar je heerlijk door kunt dwalen en genieten. Onderweg naar Dunoon voor de 'Cowal Higland Gathering' worden op de Firth of Clyde gemaand koers te behouden om de geëscorteerde kernonderzeeër ruim baan te geven. Met alle zeilen op hadden we hem niet gezien, wij vertrouwden op de AIS, ( autom. identification system ) , maar die hebben zij natuurlijk niet aan. 's-Werelds grootste Highland Games duren maar liefst 3 dagen. Het betreft hoofdzakelijk dancing ( h onderden ) , pipe bands ( 130 bands, ca. 3.000 pipers ) , traditioneel worstelen en heavy athletics. De deelnemers komen uit alle hoeken van de wereld en de spelen worden bezocht door 23.000 bezoekers. Wij liggen in Holy Loch in de haven en gaan met de bus ( c a. 3km ) naar de spelen. Het weer werkt niet mee, maar dat kan de pret niet drukken. Op het hoofdveld vindt de competitie plaats en op de bijvelden wordt
Advertenties van leden
Scharminkel
geoefend en vooral dat levert leuke plaatjes op. We realiseren ons dat je dit slechts eenmaal meemaak en willen alles horen en zien. Maar wat maken die 'pipers' 'n herrie, maar wel bijzonder. Het tempo van de Schotten doet bijna mediterraan aan als de buschauffeur vraagt of zijn passagiers haast hebben en bij ontkenning naar de remise gaat om iets op te halen. Prachtig. De heavy athletics bestaan o.a. uit paalgooien, steenwerpen, gewichten opgooien, etc.. Ondertussen wordt er onafgebroken geoefend op de bijvelden. Aan het eind van de laatste festivaldag vindt de parade plaats door de Argyll street in Dunoon. Dan marcheren de bands, dikwijls speciaal uitgedost, naar de veerboot ( of bus ) . Het regende 'piper'-stelen allen droegen zwarte regencape ‘ s . Het leverde een nogal sinister beeld op. Het wordt tijd voor de laatste etappe, de etappe naar Ardrossan waar de Mixed Emotions op de kant gaat voor een welverdiende rust. Onderweg komen wij noch de laatste in bedrijf zijnde Clyde Peddal Steamer tegen, de Waverley. Ooit voerden er 300 op de Firth of Clyde. In de Clyde Marina in Ardrossan gaat alle op rolletjes, afspraken gemaakt om te hijsen, motor onderhoud, inbouw van 'n nieuwe diesel-kachel, etc. We maken de boot schoon, ruimen op, stallen spullen in het kantoor en poetsen de boot als nooit tevoren. Zij heeft het verdiend! Nu maar hopen dat de vele spreeuwen zich weten te beheersen. Wij slapen inmiddels weer bij Cathy en Dick van B&B Greystone Hous. De Hebriden hebben een onvergetelijke indruk op ons gemaakt en het zal nog niet meevallen om al dit moois volgend jaar achter ons te laten. We laten de Mixed Emotions de komende 8 maanden in goede handen en hopen dat zij de orkaankrachten net zo kan doorstaan als afgelopen winter ( 3x tot 160km/u ) . Zoals de plannen er nu voorstaan zeilen we in 2013 terug naar de thuishaven Schardam en zal na bijna 3 jaar weer in zoetwater liggen. De route zal volgend jaar lopen van Ardrossan via Belfast, Dublin, zuid Ierland ( tussen Waterfort en Cork ) , Scilly Isles, Plymouth, Wight, Brighton, Dover, Ostende, Vlissingen en Schardam. En natuurlijk alle mooi en onderweg aanbevolen baaien en haventjes die je niet missen mag. Namens de bemanning van de Mixed Emotions, Frieda & Willem.
19
WSV Schardam
Inpakken en wegwezen! Inpakken ook wel wrappen genoemd, wat houdt dit eigenlijk in? Een voertuig wordt door middel van folie ingepakt. Dit wordt gedaan, omdat de eigenaar een andere kleur wil of een reclame wil uiten. De eigenaar van deze prachtige Hanse zeilboot vond de blauwe kleur van zijn boot te dof en kreeg deze ook niet meer met poetsen op de gewenste glansgraad. Avenhorn Design heeft daarom de gehele blauwe bovenkant gewrapt. Voor het plakken, was de bovenste bies wit terwijl deze in originele staat goud was. Deze gouden bies is ook door middel van folie in eren hersteld als mede het Hanse logo. Dit logo stond niet meer op de boot en hebben wij nagemaakt. Een prachtig resultaat! Wij wensen Simply Blue en haar bemanning een behouden vaart Met vriendelijke groet, Gerinda Stam
20 Advertenties
Scharminkel
Sportcampus dit jaar weer een succes. Datum: 15 augustus 2013 Plaats: Schardam Organisatie: Saskia en Mark Wind: 3-4 Zon en regen
Op de laatste donderdag en vrijdag van de schoolvakantie vindt jaarlijks in de gemeente Zeevang de Sportcampus plaats. Op de donderdag is de watersportdag. Dit jaar was het een mooie dag. En waar vorig jaar de tent in de vroege ochtend met een diepe zucht in het kanaal verdween stond dit keer een klein zonnetje en een windje 3 naar 4. Een beetje pittig voor de eerstelingen op het water, echter iedereen bleef vrolijk en overeind. Joeka, Rob, Saskia, Suna, Saskia en Iris, Laura, Suzanne en ik zijn de begeleiders. Lekkere volle bak met veel jonge en enthousiaste hulpen. Het programma bestaat uit twee delen. Ochtend: de leeftijd 7 tot 11 en middag de leeftijd 12 tot 15. 18 en 14 kinderen. Tussen de middag worden de kinderen door reddingsstation Zeevang in volle vaart naar de camping gebracht. Het ochtendprogramma bestaat uit een zeil instructie en in tweetallen het water op. Het laatste half uurtje was het spelen met de kano ’ s die voor deze gelegenheid gehuurd waren. We hebben drie instructiebootjes op het droge gezet. Zo houden we de groepen klein en de boog gespannen. Grote ogen als ze voor het eerst in de optimist klimmen. Sommigen zakken onderuit in de vakantiestand. Anderen direct goed op de knietjes rug tegen de zijkant. Eerst eens even wind zoeken. Vlag, bomen, golfjes worden bekeken. Als we zeker weten waar de wind vandaan komt gaan we aan het werk. Okee overstag, roer van je af, draaien maar die optimist, oeps giek wordt over gekopt, handje erop even slikken, geen bult en gewoon weer door gaan. Weer overstag, “ roer van je af ” en met een stralende blik wordt het roer stevig aangetrokken. Geeft niet het is nog op de kant maar strakjes beter niet doen. Overstag roer van je af. Nog een keertje en dan Volgende! Na een half uurtje training is het tijd om het water op te gaan. De wind is wat gezakt het wordt wel al wat somberder. En dan alles het water op. Met zijn tweeën in een optimist. Een aan het roer en de ander tussen het zwaard en de mastbank (Vervolg op pagina 22)
21
WSV Schardam
Sportcampus dit jaar weer een succes.
( vervolg)
bediend de schoot. We hebben drie begeleidingsboten en een extra dinghy. Iedere begeleidingsboot heeft zijn eigen groepje in een eigen halfwinds rak. Maar ja was het maar zo mooi. Na een kwartiertje zeilt alles door elkaar heen maar dat maakt niet uit. Er is veel plezier en zelfs als de wind wat aantrekt blijft het mooi zeilen. Soms moet een langdurig noordelijke of zuidelijke koers afgebogen worden maar daar hebben we de extra boot voor. Als de wind nog verder aantrekt halen we het spul naar de kant voor een drankje, hapje en een pauze. Na de pauze gaan de wat groter kinderen nog even zeilen en de kleintjes nemen de kano voor een potje kano handbal. Als de regen echt even doorzet worden we per reddingsboot van Reddingsstation Zeevang naar de lunchplek vervoerd. Voor het middagprogramma ( de regen is weer gestopt ) met de oudere kinderen die te groot zijn voor de Optimisten hebben we een paar catamarans uit Warder geregeld. Roeland
22
de Groot en drie collega ’ s hebben twee grote catamarans over gezeild en nemen in een aantal tochtjes de oudere kinderen mee het water op en dat stuift lekker met wind die er staat. De anderen vermaken zich met de kano ’ s en de Optimisten. Om vier uur brengen we de kinderen terug naar de camping met onze begeleidingsboten. Ondertussen wordt er opgeruimd en kunnen we om vijf uur op huis aan. De tent laten we staan voor het Schardammerweekeinde. Mark
Advertentie
Scharminkel
Werkzaamheden in de haven 2 jaar geleden heeft de havencommissie vaste werkdagen in de haven ingevoerd om de haven in goede staat te houden door die leden die een vaste- of zwerfplaats hebben. Het resultaat mag er best zijn want de haven ziet er netjes en verzorgd uit en ook de laatste plannen die nog uitgevoerd moesten worden naderen hun voltooiing ( of blijven staan tot volgend jaar ) . Blijft in de toekomst altijd nog open het jaarlijkse onderhoud. Alleen is het jammer dat nog niet alle ligplaatshouders hieraan meegewerkt hebben maar het jaar is nog niet om dus hun kansen zijn er nog. Ook is het de bedoeling dat die leden die havendienst hebben op die dag werken aan het onderhoud van de haven. Dit wordt niet door iedereen gedaan. Dit komt misschien omdat dit nieuw is en men er nog aan moet wennen. Volgend jaar beter dus! Wel altijd aanwezig op de werkdagen zijn Henk Frijters, Jim van Lienen en John Feddema, die namens de havencie. deze kar trekken. Henk, Jim en John……klasse! Werkdag zaterdag 10-8-2013. Op deze dag waren buiten Henk, Jim en John aanwezig: John Bakker, Hans Mantje, Peter en Hanneke Albers ( donateurs en als passant aanwezig in de haven ) , Jeffrey ( kleinzoon van Jim ) en Pim ten Klei. Het straten rond de container en onderhoud aan de wallekant waren de voornaamste werkzaamheden.
23
WSV Schardam
Werkzaamheden in de haven
(vervolg)
Werkdag maandag 9-9-2013 Aanwezig waren nu Henk, John, Jim en: Piet Visser, Hans Roozenbeek, Hans Mantje en Pim ten Klei. Werkzaamheden: Onderhoud wallekant en de trailerparkeerplaats en omgeving.
Niet alleen aan de haven zelf maar ook aan de Courier wordt nog steeds flink gewerkt. Met de inrich-
24
ting en motor zijn Jim en Klaas nog druk mee maar ook aan het schilderwerk van de buitenkant is olv. George Postma veel gedaan. Hier hebben Reggy Entjes, Corene Koopman, Hans Roozenbeek, Hans Mantje en Ton Bruinsma ook aan meegedaan en misschien vergeet ik nog wat namen maar die zijn dan niet bij mij bekend. Het schilderwerk is nog niet klaar maar George kan best nog wel wat hulp gebruiken. Graag bij hem melden. Kees Koeman is de boei aan het begin van de haven aan het schilderen. Wat rood was is nu groen en het zwarte moet nog gedaan worden ( 23 sept. ) . Persoonlijk vind ik dat een rode kleur beter bij een even boei ( en de haven ) past maar hij is wel aan het opknappen. Op deze foto is de kleur niet te zien maar de Scharminkel komt ook op de website te staan en daar zijn alle foto ’ s in kleur te zien of kom naar de haven. Het straatwerk rondom de containers ( ook in de haven te bewonderen ) Pim ten Klei
Scharminkel
Avontuurtjes op de Noordzee zomer 2013 Deze zomer zijn mijn vrouw en ik met de Pionier 10 weer eens naar de Orwell gevaren. Aan boord waren ook twee vrienden zonder zeezeilervaring. Het was een mooie reis in de week dat het weer net omsloeg naar het fraaie zomerweer dat wij deze zomer verder hebben gehouden. 20 uur varen na Den Helder zagen we in de verte voor ons een grote niet te identificeren paal boven het water uitsteken. Een vissersboot zwierf in de omgeving rond. Toen we de geheimzinnige paal naderden wendde de vissersboot zijn koers in onze richting , en dichterbij gekomen lazen we het bekende GUARD op zijn flank … een guardschip bij een paal …? Wat had dat te betekenen? Doorgaans hebben wij midden op ( lege ) zee, om stroom te sparen, de marifoon niet bijstaan en om die reden werden wij met een loudhailer aangeroepen vanaf het guardschip. Kanaal 16 erbij en we hoorden dat er een ‘ meteorologisch object ’ in de buurt was en we werden verzocht ruimte te geven. We verlegden de koers iets en namen hartelijk afscheid van de mannen van de voormalige vissersboot. Ik denk dat hier een meteorologisch peilstation gecombineerd met een AIS-station in aanbouw was. Goeie zaak, kan het thuisfront ons voortaan de hele oversteek volgen. Een aantal uren later varen we op de motor omdat de wind is gaan liggen. Plotseling horen we een klap onder de kuipvloer, zien de gashandel een stuk terugschieten en houdt de motor in. We reageren onmiddellijk en zetten de motor neutraal. Wat kan dit zijn? Ik maak het luik in de kuipvloer open om de zaak onderdeks te inspecteren, en dan blijkt dat de schroefas wél wil draaien maar de boot niet vooruit gaat. Oi … schroef verloren?? Ik check voor de zekerheid eerst de olie in de keerkoppeling en vul die wat aan. Maar daar zit niet de pijn. Na enig overleg gaat de jongste opstapper in een wetsuit te water om eens onder het schip te kijken. Hij komt ( bibberend ) boven met de mededeling dat er een groot visnet geheel om de schroef gewikkeld zit …. en dat het water erg koud is. Hij doet nog een poging om aan het net te trekken, terwijl ik aan de schroefas draai … er komt een klein stukje net los maar het blijkt zeer vast om de schroef gedraaid te zitten. Ik vraag de tweede opstapper om ook een poging te doen, en om precies te bekijken hoe het net er om zit: zit het ook achter de scheg en om de as of alleen in de schroef? Ik hou mezelf nog even droog omdat de operatie van het eventueel lossnijden van het net grotendeels door mij gedaan zal moeten worden. Advertenties van leden
Na de duik van de tweede opstapper, die het water ook erg koud vindt, laat ik me aan boord precies uitleggen hoe het er uitziet. De tweede opstapper zegt dat hij een paar keer aan het net heeft getrokken maar dat er geen beweging in zit … het zit muurvast om de schroef en hij acht het onmogelijk
25
WSV Schardam
om het net te verwijderen. Goed zeg ik: “ geen nood, we zijn een zeilschip, en het betreft een hulpmotor dus we kunnen met de heersende windrichting als nodig omkeren naar IJmuiden. We hebben immers jaren geleden al eens zonder probleem, zij het wél met avontuur, met een kapotte motor zeilend vanaf de Limfjorden naar Den Helder gevaren! ” Een bemanningslid dat in de verte een booreiland ontwaart zegt: “ kunnen we dat booreiland niet oproepen en vragen of ze ons komen helpen ” . Ik reageer ontstelt: “ Denk je dat die lui zomaar een boot vanaf dat eiland zullen lanceren om ons te helpen? En bovendien wat kunnen ze doen dat wij niet kunnen? Nee, die lui bellen één of ander rescuebedrijf en die sturen voor héél veel geld een bootje naar ons toe om ons naar de Engelse kust te slepen … en dat is een héél eind weg! Kom op, we zijn een zeilschip! ” Na deze palaver trek ik men zwembroek aan en pak ik het stanleymes met tapijtsnijmesje er in ( a ltijd aan boord hebben!) en spring overboord … inmiddels voorbereid op ijskoud water. Dat valt echter mee, na enige zwembewegingen is de watertemperatuur dragelijk. ( later, nadenkend over de
erg uiteenlopende ervaring van de watertemperatuur van mij en de twee opstappers besef ik dat het voor onervaren zeezeilers een griezelige ervaring moet zijn om op zee over boord te springen en dat dát waarschijnlijk heeft bijgedragen aan de beleving van de watertemperatuur ) Ik neem poolshoogte en schrik van de toestand bij de schroef … die is geheel aan het zicht onttrokken door een enorme kluwen visnet, vast er omheen gedraaid. Ik doe een eerste poging met het
26
stanleymes door achter het net te haken en langs de schroefas een haal te geven. Dat lukt aardig, zij Advertenties
Voor al uw waterport benodigdheden zoals : VERF/ ANTI FOULING, TOUWWERK, REDDINGSVESTEN, GAS APPARATUUR, INBOUW APPARATUUR, RVS BESLAG, STOOTWILLEN, ACCU’S, LADERS, BUITENBOORDMOTOREN EN BOTEN
Papaverweg 43, Amsterdam-Noord. Telefoon: 020-6361996 Bezoek regelmatig onze website voor onze actieaanbiedingen.
Scharminkel
het slechts een klein stuk van een centimeter of 10. ( werken onder water met een scherp mes is
erg uitkijken geblazen, het schiet gemakkelijk uit en kan je ernstig verwonden! ) Ik kan, mezelf vasthoudend aan de schroefas, maar zo’ n 10 seconden per duik iets doen, en met de bemanning heb ik afgesproken dat ik drie duikjes maak en dan aan boord kom. Na mijn drie duikjes zie ik dat het kán lukken maar dat we er nog lang niet zijn. Als ik aan boord ben gaat één van de opstappers er in om ook drie duikjes met het mes te doen, en dat levert weer enige vooruitgang op. Daarna is het weer mijn beurt en ik zet het mes achter het net en trek flarden uit het net. Het is nu lukraak snijden in het net om de schroefbladen en dan proberen het gesneden stuk los te trekken. Na 6 duikjes komt het net los en kan ik de hele kluwen triomfantelijk overgeven aan de bemanning aan boord. In de opwinding zie ik onder mij het stanleymes in de diepte verdwijnen. De motor en de aandrijving blijken normaal te functioneren ( leve BUKH en HURTH ) en we kunnen onze reis voortzetten. Na nog vele uren motoren en zeilen bereiken we de Noord Shipwash en beginnen we aan de altijd weer imposante aanvaart van de Orwell. Drie dagen liggen we voor de Butt & Oyster bij Pin Mill op en neer gaand met het tij, waarbij de kiel bij eb rustig een stuk in de modder zakt. Met het kleine bijbootje regelmatig roeiend naar de wal door, gorgelend en modderend water, om daar de geneugten van dat voortreffelijke restaurant te ervaren.
( v oor de Butt & Oyster liggen veel ankerboeien waarvan er ook veel bezet zijn door vaste liggers. Als je geluk hebt, zoals wij, dan tref je een lege boei waarvan de eigenaar weg is met zijn boot en lig je redelijk dicht bij de wal en gratis. Heb je pech dan moet je een boei aanpikken aan de andere kant van de vaargeul, en zal er dagelijks iemand langs komen om liggeld te innen. ) We maken mooie wandelingen in het rustgevende Engelse landschap. En dan breekt de dag van de terugreis aan, die we geheel ontspannen en uitgerust kunnen beginnen. ( ondertussen wel even een
nieuw stanleymes gekocht natuurlijk ) Er staat een flinke NO 4 en we kruisen door de mid-bawdsey shipway tot aan de Noord Shipwash waarna we iets ruimere koers kunnen varen richting Scheveningen, waar we op de terugreis naartoe gaan. De hele rit is bezeild met een mooie wind, de Aries stuurt ons superieur door alles heen. De terugreis verloopt verder probleemloos maar het is wel minder mooi weer dan op de zonnige heenreis. Wij gebruiken het voortreffelijke ( freeware ) navigatieprogramma OpenCpn met C-Maps kaarten op de laptop. Maar … we komen wel eens grote zeeschepen tegen die niet op de AIS verschijnen … het blijft oppassen dus … vertrouw nooit volledig op de apparatuur! Ook zien we op de laptop een AIS peiling van een zeeschip dat onze koers zal kruisen. Zichtpeiling laat echter alleen een lege zee tot aan de horizon zien. We gaan voor de zekerheid ervan uit dat dit ‘ s pookschip ’ er wel is en maken met behulp van de AIS peilingen een flinke uitwijkmanoeuvre …. Maar geen schip te zien. Als we in de verte de Nederlandse kust ontwaren varen we het ankergebied Maas-Noord binnen waar een tiental grote schepen liggen te wachten op toegang tot Europoort. Ik waarschuw de bemanning goed te letten op de schoorstenen van de schepen in onze buurt want als daar ineens zware rook uit komt betekent dat dat het schip anker-op gaat. Als we, de liggende schepen ruim houdend, midden in het ankergebied varen verschijnt er uit het niets een enorme SeaKing helicopter die boven onze boot daalt tot een meter of 50 hoogte. Wat nu?
27
WSV Schardam
… Is er een nieuwe regel die het varen in een ankergebied verbiedt? Wij zwaaien maar enthousiast omhoog… en vragen ons af wat men van ons moet … zeker als hij rondjes om onze boot gaat cirkelen. Een bemanningslid moppert: “ vaar je zonder bemoeienis naar Engeland en de Orwell op, geen enkele autoriteit gezien de hele week, kom je bij de Nederlandse kust … en jawel hoor …Controle, toezicht, regels. ” Een ander bemanningslid roept getergd: “ als mijn moeder hier achter zit …. Ik ga nooit meer naar huis! ” Kanaal 16 staat bij, maar daar komt niks door. De AIS staat bij. Na 6 rondjes om onze boot gemaakt te hebben horen we door het geweld van de heli-motoren ineens vaag een menselijke stem …. Onverstaanbaar. We zwaaien weer en de heli vliegt weg. Inmiddels zijn we door het ankergebied heen en komen we bij de noordelijke aanvaargeul van Europoort die we moeten oversteken om bij Scheveningen te komen. Ik zie aan de andere kant van de brede vaargeul een boot van de kustwacht liggen …. Het zal toch niet … denk ik, en laat de bemanning vooralsnog in het ongewisse. Ik verander de koers iets naar het noorden om te kijken of de kustwacht daar op ons ligt te wachten … en jawel, de kustwacht stoomt langs de andere zijde van de geul ook iets op tot waar wij waarschijnlijk uitkomen. Voor mijn zekerheid stuur ik weer wat terug … en ja, ook de kustwachtboot verdaagt mee: die ligt op ons te wachten! Wat nu weer? Als we de geul zijn overgestoken zie ik dat vanuit de kustwachtboot, ongeveer 200 meter bij ons vandaan, een RIB te water wordt gelaten met vier mannen in overlevingspakken aan boord. Ze stuiven
28
onze kant uit … en ik licht nu de bemanning in: “ jongens, we krijgen bezoek van de kustwacht ” . Terwijl wij rustig doorzeilen manoeuvreert de RIB behoedzaam tot hij naast ons vaart en dan worden we aangeroepen. Nu is mijn ervaring dat gezagshandhavers je meestal nogal ruw, onbehouwen of bars aanspreken .. zo niet hier, midden op zee. We worden op buitengewoon beleefde en beschaafde toon aangesproken door één van de RIB bemanningsleden die vraagt wat de naam van het schip is en wat de thuishaven is. Blauwe Vlucht, Andijk, antwoord ik waarna het gezelschap zich buigt over communicatie apparatuur om eea te checken. Dan worden we weer aangesproken met het verzoek of twee van hen aan boord mogen komen. “ Natuurlijk” z eg ik, “ hoe wilt u dat doen ” ? “ vaart u
gewoon door dan stappen wij bij het zijstag over ” . De stuurman van de RIB manoeuvreert, duidelijk gespannen, zijn boot voorzichtig met de rubberrand tegen ons aan ter hoogte van het zijstag en met moeite stappen twee heren aan boord. Eenmaal in de kuip vragen zij of ze onze paspoorten mogen inzien. Dat gaat niet zoals bij Schiphol: blik op het paspoort … blik op je gezicht … en alstublieft meneer loopt u maar door. Nee, de gegevens worden in een notitieboekje geschreven en vervolgens telefonisch bij één of andere landelijke centrale gecheckt. Als dat in orde blijkt wordt het tijd om eens te vragen waar we dit eervolle bezoek aan te danken hebben. Ik vraag, tegen beter weten in, of ze dit bij alle inkomende schepen doen. “ Nee, meneer, wij controleren alleen niet reguliere vaart in dit
kustgebied, dus niet de grote vaart. Het is zo dat er vanmiddag een helikopter boven uw schip heeft gevlogen om de naam en de thuishaven te ontdekken … maar dat is niet gelukt. Vandaar dat wij bij u op bezoek komen. Mag ik u vragen: waarom staat de naam niet op uw schip? ” Ik antwoord dat ik een tijdje geleden de spatzeilen met daarop de naam van het schip heb vervangen door nieuwe exemplaren waarop de naam ( nog ) niet staat. “ Mogen we u aanraden om de naam weer op uw
Scharminkel
boot te zetten … dat scheelt u voortaan dit soort gedoe” . Waarop ik zeg dat ik eigenlijk wel vereerd ben met hun bezoek en de hele manoeuvre … en ik denk: zie je weer eens wat terug van al dat ..… Nu we toch zo gezellig zitten te keuvelen vraagt mijn vrouw aan de heren of ze wel eens wat ‘ v angen ’ . “ Nou toevallig hebben we twee dagen geleden een zeilschip betrapt met 100 kilo coca-
ïne aan boord, dus … ” Dan valt bij mij het kwartje: zo’ n boot zonder naam erop … daar is er weer één, moeten ze hebben gedacht. Beide heren nemen beleefd afscheid van ons en ontschepen met weer enige moeite maar keurig. De RIB gaat terug naar het moederschip en wij door naar Scheveningen. We zijn lang niet in Scheveningen geweest en de verrassing die daar wacht is zeer onaangenaam. Die mooie jachthaven die vroeger omringd was door rommelige kades en waar je uitzicht had is hele-
maal ingebouwd in megalomane, fantasie- en levenloze vastgoedprojecten waar je nu aan alle kanten tegen aan kijkt. De volgende dag snel daar weg dus. Mooi zeilweer en tot besluit van onze reis nog een lange vaart rechtstreeks naar Andijk. Met de nodige windstiltes in de nacht voor de Hollandse kust meren we daar na 25 uur varen af. Wat ons onderweg enorm verbaasde ( en ergerde ) was dat we uren lang begeleid werden door de dreunende bas van één of ander festival op het strand bij Zantvoort … en dat terwijl we wel 8 mijl uit de kust voeren! Al met al … een mooie reis met allerlei avontuurtjes op een zomerse Noordzee. Peter H. Kwakkelstein
29
Schardammers, bedankt Het zeiljacht Greate Pier uit Vinkeveen is dit jaar weer voor een aantal weken te gast geweest in jullie prachtige haven. We hebben er volop van genoten. Het verenigingsleven is ook voor jullie van groot belang, vandaar dat wij daar letterlijk een klein steentje aan hebben bijgedragen door wat vrijwilligerswerk te doen aan het straatje bij de containers. Er is altijd volop leven in de haven letterlijk dan door alle vogels in de omgeving. De zwaluwen kiezen vaak onze zeerailing uit om te rusten ( e n wat achter te laten ) . De ganzen doen het er echt om ons s' nachts bij te staan van heerlijke gak, gak , gak, daar val je dan ook zo weer van in slaap. Bijgaand stuur ik jullie twee foto;s van de ochtend dat we uit jullie haven zijn vertrokken. Het was in de vroege ochtend van zaterdag 28 september om 07.30 uur. Nog wel koud maar een prachtige zonsopgang en vervolgens een mooie zeiltocht met windje 4 naar Muiden. Schardammers, bedankt. Peter en Hanneke Albers
WSV Schardam
Combiwedstrijd Enkhuizen Bij aankomst bij de haven van Enkhuizen was er al veel bedrijvigheid. Wij de bootjes uitladen en de begeleidingsboot het water in. Er waren vandaag maar 3 zeilers van onze vereniging die het aandurfde: Axel, Sebastiaan en Ella. Bij het optuigen moesten er nog wat zeilnummers op de zeiltjes, en er was een luchtzak lek. Het weer leek prima met een lekker windje. Na het optuigen was de briefing, waarbij het een en ander werd uitgelegd. Vervolgens het water op om eerst wat te oefenen. In de haven was er geen wind, dus dat werd peddelen. Toen ze bij het open water aankwamen, bleek er toch wat meer wind te staan dan we hadden verwacht, en al gauw ging de eerste om. Wij het bootje hozen, terwijl de drenkeling al was opgepikt. Achter onze rug om ging de tweede ook al om, terwijl Axel lekker door bleef zeilen. De omgeslagen zeilers vonden het wel mooi geweest, en zijn lekker met de motorboten meegevaren. Na het oefenen even een welverdiende rustpauze, waarbij de kinderen lekker een broodje hotdog kregen. Vervolgens gingen ze weer vol
30
energie het water op om de echte wedstrijd te varen. Ella en Sebastiaan vonden het te hard waaien en hadden het nog steeds koud, en zijn dus niet meer gaan zeilen. Axel vond het nog steeds leuk, dus die heeft alle wedstrijden gevaren. Na het zeilen de bootjes weer opgeruimd, en alles ingeladen. Al met al was het een winderige, maar lekkere dag die nog een paar mooie plaatjes heeft opgeleverd! Joeka
Baggerwerkzaamheden Na de 26ste oktober zullen de baggerwerkzaamheden beginnen. Het ligt in de bedoeling het hele kanaal uit te diepen. Alle boten dienen na de 26ste vooraan te gaan liggen. Voor eventuele vragen kunt u zich bij Henk Frijters of George Postma wenden.
( foto ’ s : Kees Ottenhof)
Scharminkel
8 uurs van de Karperkuyl Zaterdag 17 september stond de 8 uurs van de Karperkuyl op het programma. Voor ons werd het de eerste keer dat we mee gingen doen. Vanuit Schardam zou de familie Ten Klei met de Greate Pier de titel van de voorgaande editie gaan verdedigen. Verder zou ook Sjon Rood met de Second Dream aan de start verschijnen. Pim had ons al verteld dat het een echte happening is met bbq na afloop. Op vrijdag kreeg ik een mailtje van Pim dat zij van deelname afzagen daar de weervoorspelling niet veel goeds in petto had. Na enig twijfelen besloten wij toch te gaan. Wij hadden de vrijdagavond ervoor nog een verjaarsfeest van een vriend die 50 werd dus hadden we met de organisatie afgesproken dat we in het begin van de avond de boot al in de Karperkuyl zouden leggen zodat we 's ochtend op tijd voor het palaver van 8 uur zouden zijn. Vriendelijk werden we opgewacht bij de draaibrug en daarna op de steiger. De volgende ochtend bleek dat Sjon Rood motorproblemen had dus hij ging als opstapper mee met een bekende van de Karperkuyl. Er waren ondanks de slechte weersomstandigheden ( regen en een stevige wind ) toch 17 boten aan de start. Om 9.00 voeren we de haven van Hoorn uit met de bedoeling om 17.00 uur weer terug te zijn. De regen hield op en met lekker gangetje koersten we op de Sport E af. Vanaf daar kon een ieder zijn eigen rakken kiezen, met dien verstande dat er wel een paar verplichte rakken terug waren. Wij kozen, met meerdere boten, ervoor om richting de OVD ( Lelystad ) te gaan. We wisten dat in de middag de wind zou gaan draaien naar noordwest. Omdat de rakken die gevaren mochten worden vooral beneden Hoorn lagen was onze gedachte om eerst het Markermeer af te zakken en dan in de middag naar boven te gaan. Maar, zoals de ervaren familie Ten Klei wel goed ingeschat had, draaide de wind eerder dan wij voorzien hadden. Rond half één draaide de wind in een paar minuten tijd naar noord west en nam direct in kracht toe naar 7 beaufort. Toen waren wij net voor een tweede keer onderweg naar de OVD en wilden wij daar vandaan langs de kust omhoog. Dit bleek voor ons bootje van 7,5 meter niet de juiste koers, dit was veel te veel tegen de wind en hoge golven in. Dan maar richting de EA1 bij Volendam. Het grootzeil eraf, alleen op high aspect de oversteek maken. We liepen gemiddeld een 5/5,5 knoop, golf op golf af. Ook de regen kwam ons vergezellen op onze tocht en dat samen met af en toe een "lekkere breker" maakte dat we er niet droger op werden. Om van een lange oversteek een kort verhaal te maken, door het verlijeren en niet hoog genoeg te kunnen sturen belanden we een stukje boven het Paard van Marken. Dat voelt dan als een redelijk vertrouwde omgeving maar om vanaf daar pal tegen windkracht 7 in richting Hoorn te varen is dan weer een ander verhaal. Het opkruisen nam zoveel tijd in beslag dat het voor ons lang niet haalbaar was om op tijd in Hoorn te belanden. Na de organisatie gebeld te hebben zijn wij naar Schardam gevaren en hebben de Blue Ocean weer op haar eigen plekje gelegd. Al met al was het een hele tocht maar wij zijn voornemens om volgend jaar weer mee te doen om dan wel te finishen! Mike Frerichs
31
WSV Schardam
De Hondebrokkenrace of te wel de 6 uurs van Schardam Zondag 1 september was weer de traditionele 6 uurs van Schardam. De weersverwachting was redelijk te noemen, droog maar wel een stevige bries. Maar wat een deelnemers!! Maar liefst 11 boten verschenen er aan de start! Een prachtige opkomst, dat geeft de Activiteitencommissie veel voldoening. Na de koffie en palaver in de Courier startten we om 10.00 uur. Na het verplichte rak naar de Sport E koos een ieder zijn eigen richting om te proberen zoveel mogelijk mijl te varen en…………… om te proberen om 16.00 uur weer terug te zijn! Een half uur te vroeg of te laat levert strafmijlen op, nog later betekent diskwalificatie. De weersverwachting kwam aardig uit, de wind trok aan tot windkracht 5. Helaas, ik had na de wedstrijd de punten voor dit verslag opgeschreven, maar de notitie blijkt onvindbaar dus de precieze uitslag blijf ik u schuldig. Wel kan ik melden dat Bart Jan van der Sluis met zijn supersnelle Echelle winnaar werd en Klaas Knol tweede. Er waren enkele boten welke te laat binnen kwamen waaronder wij ( Blue Ocean ) . Na afloop werd de uitslag onder het genot van een borreltje door Henk, met de nodige leuke kwinkslagen, in de Courier bekend gemaakt. Echter, er ontbrak nog een schip, de Double Dutch van de gebroeders Kwakkelstein. Via de telefoon maakten zij kenbaar dat ze technische problemen hadden. Klaas, Gerard en Michel bleken bereid om de "reddende engelen" te zijn. De blauwe motorboot, welke voor in de haven ligt, mocht uitvaren om de Double Dutch op te gaan pikken, in de buurt van de Sport E. Dat liep echter anders dan verwacht! Al gauw bleek
32
dat één van de motoren niet veel "zin" had. De boot beschikt over 2 motoren dus kon er toch verder gevaren worden. Maar, ondanks dat het niet echt warm meer was, kregen de mannen het toch heet onder de voeten! Wat bleek, één van de motoren stond in brand! Met enig kunst en vlieg werk werd de brand geblust. De Double Dutch was ondertussen toch weer op eigen kracht richting haven gekomen. Juist op het moment dat de mannen van de "reddingsboot" brand meester waren en weer konden varen stopte de motor van de heren Kwakkelstein er weer mee. Zo moesten ze alsnog geholpen worden en waren de redders niet voor niets uitgevaren. Mike Frerichs
Advertenties van leden
