Gastcolumn: Jan Wolkers. Concentratievoedsel. Arno's Avonturen. Wetenschapsstukjes. En nog veel en veel meer! In deze editie:

In deze editie:

Gastcolumn: Jan Wolkers Ben jij er al ach onze myst ter wie eri gastcolum euze nist is?

Concentratievoedsel Slimme eettips voor je tentamenweek

Arno's Avontureno's van Arn De ontknoping al ha stagever

Wetenschapsstukjes

De Natator is deze keer extra gevuld met actuele wetenschapsstukjes

Mister Gyrinus 2013

Willem Pieter "Stelselmatig Overgeslagen" Duvekot

En nog veel en veel meer! jaargang 2 - uitgave 4 - juni 2013

Colo

Gyrinu Kame de Bo 1 081

Co med A in

Hoof

Sand

Lay-o

Danië

Reda

Ernst Arno Maria Sylvia Roel Jeffre Myrth Daisy Cynth

Jaarg April Druk Opla

'de Na maal p vereni studie natan studen van de Biome weten Facult Leven de Vri Amste

Colofon Gyrinus natans Kamer P-022 de Boelelaan 1 085 1 081 HV Amsterdam

Contact/kopij? [email protected] Adverteren? [email protected] Hoofdredacteur

Sandra van der Nat Lay-out

Daniëlle Luinenburg Redactie

Ernst Bank Arno Commandeur Mariah Daal Sylvia Gerritsen Roel Glas Jeffrey Hendrikse Myrthe Timmermans Daisy de Vries Cynthia de Vries Lentsch

In deze editie:

Voorwoord redactie Van het Bestuur FSR FALW De Ratrace Column: Droog brood en Cola Gastcolumn: José Wrankl Professor Doctor G. Natans Concentratievoedsel Masterstage in Boston - deel 4 De Borrelaar: Duits Bier! De Mister Gyrinus date Cardiocolumn: CD27/CD70 en atherosclerose

Wetenschap: Bijen kunnen landmijnen opsporen Vaker erectieproblemen bij gebruik opioïden Stamceltherapie leidt tot herstel Pinguïn wisselde vliegvermogen in voor zwemmen Junk-DNA niet noodzakelijk voor complex leven Kakkerlak ervaart suiker als bitter SOG:

Jaargang 2 nummer 3 April 2013 Druk: PrintJob Oplage: 100 stuks

'de Natator' verschijnt vier maal per jaar en is het verenigingsblad van studievereniging Gyrinus natans. Dé vereniging voor studenten en medewerkers van de studies Biologie en Biomedischewetenschappen aan de Faculteit Aard- en Levenswetenschappen van de Vrije Universiteit te Amsterdam.

Raadsels Horoscoop Sudoku Klaverjas scoreblad

4 5 6 8 10 11 12 13 14 23 24 26

7 15 16 19 20 25 28 29 30 31

Op de cover:

Net als de voorgaande jaren is er ook dit jaar weer een nieuwe Mister Gyrinus gekozen. De vakkundige jury bestaande uit alle actieve vrouwen van Gyrinus is het na maar liefst drie heftige stemrondes eens geworden dat Willem Pieter Duvekot dit jaar de titel mocht ontvangen. Niet alleen heeft hij de begeerde kroon ontvangen van Donny Kats (Mister Gyrinus 201 2), ook zal hij net als zijn voorgangers op een date mogen met alle vrouwen alvorens zijn titel door te geven aan de Mister Gyrinus van 201 4. Bron: https://www.facebook.com/willempieter.duvekot/

de Natator - jaargang 2 - editie 4

3

Voorwoord Redactie Lieve Lezers, Een studiejaar vliegt altijd voorbij. Kleine eerstejaars groeien op tot bijna tweedejaars. Ouderejaars staan op het punt om bijna of nog steeds niet af te studeren. Alle activiteiten lopen op zijn eind. De laatste Keverlezing is alweer geweest. De cocktailborrel is alweer geweest. De Laatste Stellingavond komt er al weer bijna aan. Onze commissaris Activiteiten is alweer druk met het inplannen van de activiteiten voor volgend jaar. De hertentamens komen er alweer aan. Iedereen heeft de zomer in zijn bol. Zo kan ik nog wel even doorgaan. Ook voor de Mediacie zit er weer een jaar op. In jouw handen ligt de laatste editie van onze geliefde Natator. Zoals ze altijd zeggen: Save the Best for Last. Dus we hebben hem ook dit keer weer gevuld met allemaal leuke interessante artikeltjes. Lees bijvoorbeeld hoe de mannendate is verlopen. Geniet van het interview met een ratrace kandidaat. Lees hoe je je het beste kunt concentreren. Maar vooral: Mis niet het laatste deel van de vierdelige serie over de stage van Arno in Boston. We hebben natuurlijk allemaal in spanning zitten gewacht op het einde van zijn verhaal, en ook dit komt nu tot een einde. Veel plezier met het lezen van deze nieuwe Natator. Liefs, Sandra van der Nat Vvoorzitter Mediacie

4

Van het Bestuur Lieve leden, Vandaag mag ik voor de eerste keer de bestuurscolumn schrijven. De eerste hindernis die je dan moet overwinnen is waarover je in hemelsnaam gaat schrijven. Na wat denken en veel proppen papier die nu in de prullenbak zijn beland had ik nog steeds geen onderwerp. Maar net vond ik ineens inspiratie, ik keek naar buiten en het regende alweer, mijn humeur werd er niet beter op. Toen keek ik in de GK en zat deze helemaal vol gezellige leden die het naar hun zin hadden. Dat vrolijkte me toch een beetje op. En het bracht me aan het denken. Is er een verband aan te tonen tussen de mensen in de GK en het weer buiten? Veel mensen zullen met een volmondig JA antwoorden, maar is dit ook het geval? Eigenlijk zou ik hier Lothar Kuijper bij moeten halen voor een mooie statistische toets. Maar aangezien statistiek niet een van mijn favoriete onderwerpen is lijkt het me niet zo'n goed idee om hier een z-toets, een t-toets, een betrouwbaarheidsinterval, een ANOVA of een correlatie van Pearson uit te rekenen. Als het slecht weer is zit de GK meestal vol met overenthousiaste eerstejaars die even pauze hebben, ouderejaars die even een uitvlucht zoeken van hun oh zo saaie stage of mensen die die dag niks beters te doen hebben en lekker een dagje zitten te chillen (lees: soggen) in de GK. Maar als het buiten zonnig weer is, is er meestal nog geen kip te vinden in de GK. En dat

ondanks onze toegewijde biologen. Maar waarom is dat? Waarom is er het dan zo leeg? Want voor de faciliteiten hoef je het niet te doen. De GK is lekker centraal, er is lekker goedkope koffie, thee en soep (als deze niet op is), een tosti apparaat, chille banken, vele spelletjes, een koelkast en al je leuke Gyrinus-vrienden op één plaats! Maarja als Nederlanders zijn wij geprogrammeerd om bij ieder sprietje zonlicht naar buiten te rennen en te doen alsof het zomer is. Dan zijn al deze faciliteiten niet meer zo belangrijk en is de zon het enige wat telt. Toch ben ik blij dat sommige het Gyrinusplaatje nog uitstralen door een bank (lees: muizenhuis) mee naar buiten te nemen om de GK zo een beetje na te bootsen en het Gyrinusgevoel te behouden. Toch ziet het bestuur jullie graag langskomen als ze met mooi weer het weer eens moeten doen met een muffig bestuurshok en twee straaltjes licht. Want af en toe krijgen we toch wel genoeg van elkaar en is een fris half zongebruind gezicht erg welkom voor een gezellig praatje! Heel veel liefs, Namens het bestuur, Inge Dierx


5

FSR FALW We hebben u nog steeds nodig! Het is inmiddels juni. Het eind van het cursusjaar nadert met rasse schreden. Op alle fronten van de maatschappij wordt het jaar 2012-2013 geëvalueerd en verantwoord. Als Facultaire Studentenraad kijken wij terug op een goed jaar. We hebben alle studenten van de faculteit mogen representeren bij vergaderingen met het faculteitsbestuur, Opcies en Jaarvertegenwoordigingen opgevuld en begeleid, meegedacht over de vormgeving van de Amsterdam Faculty of Science (AFS), acties opgezet op input van studenten te krijgen en bovendien deze klachten en suggesties van studenten doorgespeeld naar docenten, het bestuur en medewerkers. Maar we zijn er nog niet. Voor ons liggen nog een aantal weken waarin een heel aantal problemen opgelost zouden kunnen worden. Met hulp van ons. Bijvoorbeeld het wegwerken van de kuddes muizen in ons faculteitsgebouw. Kent u de muis? Volgens Wikipedia is de muis een ‘klein dier met een lange staart’. Volgens dezelfde website is de huismuis (Mus musculus) een knaagdier uit het geslacht Mus van de onderfamilie Murinae. Deze soort heeft zich in de voetstappen van de mens over vrijwel de hele wereld verspreid. Hierdoor is de huismuis na de mens het zoogdier met de grootste verspreiding ter wereld (Wikipedia, 2013). Niet verwonderlijk dat veel studenten aangeven dit knaagdier regelmatig tegen te komen op de VU. We hebben uw stem en hulp nodig. We zijn namelijk benieuwd naar uw mening over de verschillende mogelijkheden die er zijn om de Mus musculus te verdrijven uit onze lokalen, kantoortjes, wc’s en de 6

kantine. Allereerst kunnen we een grote hoeveelheid muisbestrijdingsmateriaal (gif, vallen, lijmplankjes, kooitjes, katten) inkopen en verspreiden. Ik denk echter dat de biologen onder u al rillingen krijgen van het idee. Misschien lijkt het u beter, en dat is gelijk de tweede mogelijkheid, om de muizen te vangen en te gebruiken voor de wetenschap? Waarom zouden we ergens anders muizen inkopen voor dierenproeven, terwijl er duizenden voorhanden zijn? Ten derde kunnen we muizen vangen en opeten, als reactie op de te hoge kantineprijzen. Ik eet echter liever gestampte muisjes dan de taaie lichaampjes van de te magere muizen in het WN-gebouw. Er moeten bovendien nog meer oplossingen zijn. Heeft u een idee? Het is meer dan duidelijk dat we u nodig hebben. Voor ideeën, uw stem, uw hulp. Niet alleen met betrekking tot de Mus

FSR FALW

musculus, maar ook met betrekking tot de WiFi verbinding op de faculteit, de kwaliteit van de nieuwe cateraar, het wcpapier, het aanbod van computerwerkplekken en stiltezalen, de kwaliteit van onderwijs, facilitaire voorzieningen en nog veel meer. Nu kan het nog, want het is nog geen zomervakantie. We spreken u graag via de mail

([email protected]) lokaal M-112.

of

in

Joanne Vogel Secretaris fSr FALW 2012-2013

k?

ns al leu

Vind je o

Bijen kunnen landmijnen opsporen Als honingbijen worden getraind om voedsel te associëren met de geur van explosieven, zijn ze in staat om landmijnen op te sporen.

TNT, een stof die wordt gebruikt bij het fabriceren van landmijnen.

Hoofdonderzoeker Nikola Kezic heeft doormiddel van verschillende experimenten bewezen dat bijen in staat zijn om explosieven te detecteren. Zo lieten hij en zijn collega-onderzoekers honingbijen los in een tent waarin op verschillende plaatsen voedsel was verborgen voor de insecten. In sommige gevallen ging het om een pure suikeroplossing, op andere plaatsen was de suiker vermengd met het explosief

Kezic is van plan om de getrainde bijen uiteindelijk los te laten in voormalige oorlogsgebieden waar nog mijnen kunnen liggen. Volgens de wetenschappers zou de techniek vooral van pas komen in mijnenvelden die al door mensen zijn doorzocht en weer veilig zijn verklaard. Bijen zouden in deze gebieden mogelijk explosieven kunnen opsporen die over het hoofd zijn gezien.

Ze verzamelen zich dat op plekken waar landmijnen zijn verborgen. De bijen zouden op die manier kunnen worden ingezet bij het opsporen van mijnen in voormalige oorlogsgebieden.

Bijen die van jongs af aan waren getraind om voedsel te associëren met de geur van TNT, toonden een sterke voorkeur voor het suiker waaraan het explosief was toegevoegd. Ze verzamelden zich vooral bij deze voedselbronnen en veel minder in de buurt van pure suikeroplossingen.


7

Reportage De Ratrace Één keer per jaar is het zover in Amsterdam; ontblote bovenlijven, vreemde verzoeken, huilende kinderen, zwemmers in de vijvers van het Vondelpark, gestolen honden en streakers op de sportvelden... de dag waarop de Spelcie de Ratrace organiseert! En ook dit jaar werd niet overgeslagen. Weten wat je gemist hebt of even nagenieten? Hier volgt een reportage van afgelopen 10 mei. Een groep studenten die 's ochtends op een collegevrije dag op het station staan? Dat kan maar een ding betekenen, de Ratrace wordt vandaag gehouden! Het lijkt simpel om van het Centraal station binnen vijf uur bij het Vondelpark te komen, maar dan moet je ook nog een aantal opdrachten uitvoeren. Na enig oponthoud, kregen we rond half 12 de opdrachten en spurtten we weg. Laten we makkelijk beginnen: het station opruimen... Maar dan natuurlijk wel met ontbloot bovenlijf, want dat levert meer punten op. Meteen worden we raar aangekeken en ik heb zo het vermoeden dat dit vandaag nog wel wat vaker gaat gebeuren. Een zoektocht naar vrouwen in tuinbroeken, mannen in rokjes, Japanners, domme blondjes en BNers volgen (waar zijn die trouwens als je ze nodig hebt??). Opvallend is dat bijna niemand vraagt waarom we met ze op de foto willen, maar als dat dan toch gebeurd weet mijn teamlid heel professioneel te antwoorden: "Omdat we met rare mensen op de foto moeten". Mooie redding... Na vele uren rondzwerven in de stad, raar aangekeken worden en meer dan eens rode wangen van schaamte te hebben gekregen, kwamen alle groepjes om vijf uur weer bij elkaar. Sommigen bleken erg fanatiek bezig te zijn geweest, terwijl anderen vooral lekker gerelaxt en gelachen hebben. Maar hoe was deze Ratrace nou in vergelijking met andere jaren? Hiervoor interviewde ik Ratrace veteraan Arthur Bijl, die dit jaar voor de derde keer meedeed. Wat vond je van de deze editie van de Ratrace? “Ik vond de race weinig origineel, de opdrachten kwamen erg overeen met voorgaande jaren. Toch is de Ratrace een leuke manier om de grenzen van jezelf en je partner op te zoeken.” 8

Reportage Noem de leukste opdracht van deze Ratrace? “Dat is lastig, mag ik een top vijf geven? Op nummer een staat ‘Maak een wc in een warenhuis schoon’, als tweede vond ik ‘Promoot Yu-gi-oh’ erg leuk, op nummer drie staat ‘Hap een haring’, op vier ‘Lok een kind met snoep’ en als laatste de vrije opdracht, waarbij je zelf een opdracht mocht verzinnen.” Welke opdracht wilde je absoluut niet uitvoeren en waarom niet? “Geen enkele.” Na enig aarzelen: “Oké, de steel een speen van een baby opdracht, dat ging me te ver. Ik vind het moeilijk om bij de opdrachten andere mensen te betrekken, omdat ik bang ben dat ze me dan niet meer aardig vinden. Dat ligt waarschijnlijk aan mijn groot empatisch vermogen.” Wat is de meest gênante opdracht die je hebt uitgevoerd? “Dat zijn toch wel streaken op een voetbalveldje midden in de stad en gay doen in de MacDonalds omdat alle gaybars dicht waren. En zwemmen in het Vondelpark; dat water ruikt best wel raar, net alsof er in geplast is.”

Welke opdracht zou jij toevoegen als je de opdrachtenlijst mocht maken? “Ik zou er voor zorgen dat je 100 punten per foto extra zou krijgen, als je de kleren van je teamgenoot over je eigen kleren aan hebt op de foto.” Doe je volgend jaar weer mee? “Daar twijfel ik over. Misschien, als er nieuwe opdrachten zijn en als ik weer een teamlid kan vinden.” [Sollicitaties naar deze functie kunnen gestuurd worden aan [email protected], red.] Als je weer mee doet volgend jaar, wat neem je dan sowieso mee of hoe bereid je je voor? “Ik zou de avond van te voren een bad nemen in verse, biologische honing, zodat mijn porieën afgedicht worden. Hierdoor ruikt alles lekker zoet. Een paar honingkaarsen aan en ik eindig de avond met een goed glas cranberry compôte. Eigenlijk zal ik me dus niet anders voorbereiden dan normaal.” Zou je anderen het aanbevelen om mee te doen met de Ratrace? “Ja hoor. Maar niet teveel mensen, want dan krijg ik zo veel competitie.”

Nou hoor ik je denken, die foto's wil ik ook wel zien! Maar helaas, die krijg je alleen te zien als je zelf hebt meegedaan. De opdrachten waren dit jaar inderdaad niet origineel, maar toch had ik het niet willen missen. Ik heb hard gelachen en dingen gedaan waarvan ik niet had gedacht die snel eens te doen. De Ratrace is één moment in het jaar waarbij je zonder excuus lekker gek kan doen in het openbaar, wie wil dat nou niet? Daisy de Vries


9

Column

Droog brood en Cola

Het is ergens in het begin van het nieuwe jaar 2009, wie weet nog eind 2008, mijn eindexamenjaar. Ik fiets naar huis na een schooldag als elke andere met mijn klasgenoot Joris. “Gaan we dit jaar nog samen weg op vakantie?” vraagt hij. Tot dan toe was ik nog elk jaar met mijn ouders op vakantie gegaan, en hoewel het elk jaar nog prima leuk was werd het wel eens tijd om de campingdisco’s achter me te laten en zelf de wereld te gaan ontdekken. “Prima” zeg ik, “waar wil je heen?” “Goedkoop, met bier en feestjes bouwen.” antwoordt hij. Goedkoop, met bier en feesten. Hoewel er over gediscussieerd kon worden was de soort vakantie en de bestemming toen al duidelijk. Zo’n 20 uur met de bus naar het oosten ligt namelijk een plek die precies aan deze eisen voldeed. Een pittoresk stadje in Kroatië genaamd Rovinj. Waar naast de talloze cafeetjes en restaurantjes in het stadje zelf ook nog een groot uitgaanscentrum is met meerdere kroegjes en discotheken. Voor de prijs van één avond uit in Nederland kom je daar gerust een week mee door zonder iets in te leveren op kwaliteit van uitgaan. En naast de nachten is ook de rest van de dag prima door te komen. Een zee van het meest intense blauw, zat eetgelegenheden waar je kan twee hoofdgerechten met drank kan bestellen voor minder dan een tientje. En bier in de supermarkt wordt verkocht in flessen van anderhalve liter, zo hoef je ook niet steeds naar de koelkast om een nieuwe te halen. Om het puntje goedkoop nog eens extra te benadrukken gingen we kamperen. Twee weken lang. Dat dan weer wel. Het boeken van de reis is al een feestje op zich waarbij de pintermannen snel in de magen verdwijnen van Joris, mij en de derde vakantieganger, Bas. Na het boeken zeggen we tegen elkaar: “Dit wordt sowieso de beste vakantie ooit.” “We zijn nog helemaal niet bruin, zo kunnen we echt niet thuis komen na twee weken vakantie. “ Zegt Bas. Hij

10

heeft gelijk. Het is een van de laatste dagen voordat we terug naar Nederland gaan en we zijn alledrie nog maar nauwelijks gekleurd. Elke dag nadat we de tent uitgebrand waren zijn we met ons luchtbed verkast naar het pad van de camping om daar in de schaduw van de bomen verder te tukken. Van de zee die 100 meter van de camping af ligt hebben we maar weinig genoten. Ja, we zijn er vaak genoeg langs gelopen, maar alleen op weg naar het winkeltje voor ontbijt. Droog brood met cola. Want gezond zijn kan thuis altijd nog, en een broodje beleggen is alleen maar overbodige moeite. Na heel de dag uit te brakken onder de bomen werden de avonden begonnen met een een frisdrankfles vol bier om vervolgens het restaurantje op de hoek van de straat omdat ze daar elke ochtend een nieuw varken aan het spit regen en daarom het beste vlees ooit hadden voor nul geld. De nacht werd besteed op het uitgaansplein de Monvi of in een ander stadje waar een tripje naar toe georganiseerd was. De laatste 2 dagen is het plan om maar op het luchtbed oningesmeerd in zee te liggen om ons thuis nog een beetje bruin te kunnen presenteren. En hoewel we echt niks uitgevoerd hebben hadden we wel gelijk: het was de beste vakantie ooit. Roel Glas

Gastcolumn In deze rubriek belicht een gastcolumnist een persoon die zowel schrijver als bioloog is. Deze keer: Jan Wolkers Ik was geïntrigeerd door de titel van het boek van Jan Wolkers: “Een roos van vlees”. Wat zou de schrijver daarmee bedoelen? Zonder het boek gelezen te hebben zou je kunnen denken dat verwezen wordt naar de navel. Als er één onderdeel van het menselijk lichaam lijkt op een roos dan is het wel de navel zou ik zeggen. Het oor gooit ook hoge ogen; sommige oren hebben mooi in elkaar gevouwen plooien, maar oren zijn niet symmetrisch genoeg om met een roos vergeleken te worden. Laatst las ik een column van iemand die de vrouwelijke vulva een roos van vlees noemde. Het lijkt me een typisch mannelijke gedachte om zoiets te denken, maar wel een gedachte die je zou kunnen verwachten bij een schrijver als Jan Wolkers, die in zijn boeken regelmatig verwijst naar dingen die met de vulva gedaan worden. Degene die het boek van Jan Wolkers werkelijk gelezen heeft weet dat het anders zit: de roos van vlees is een anus praeternaturalis, een anus in plaats van de natuurlijke uitgang, ook genoemd stoma, waarvan de randen van de naar buiten getrokken darm vastgehecht worden aan de huid en zich vormen als een roos. Stoma is eigenlijk een rare term want dat betekent mond. Elke bioloog weet dat de mens behoort tot de Deuterostomata, waarbij de blastoporus zich ontwikkelt tot anus en de mond elders doorbreekt. Dus de mens heeft al een tweede mond, de echte mond, niet de anus.

Ik heb zelf nooit een anus preaternaturalis gezien, Jan Wolkers kennelijk wel, maar hij noemt het terloops, eigenlijk alleen omdat de vriendin van de hoofdpersoon in een ziekenhuis werkt. Het is niet zo dat het boekt draait om het beeld van een vlezige roos. Ik vind dat een mooie techniek: je geeft een boek een titel die intrigeert maar die geen sleutel is tot de inhoud. Je laat het aan de lezer over om te ontdekken waar de titel in het boek terugkomt. Ook bij andere Wolkers-titels is dat het geval.”Kort Amerikaans” is een kapsel dat populair was in de Tweede Wereldoorlog omdat het hygiënisch en makkelijk was. Het refereert wel aan de sfeer van het boek maar is als beeld niet cruciaal in het verhaal. “Turks Fruit” slaat op de snoepjes die de ik-persoon koopt voor Olga die ziek in het ziekenhuis ligt. Die snoepjes zijn niet essentieel in het verhaal; het had ook iets anders kunnen zijn. Jan Wolkers was ook een soort van bioloog. Hij had daarom een relatie met biologische studentenverenigingen. Ooit, ik denk in 1972, gaf hij, op uitnodiging van Gyrinus natans, een lezing in de befaamde zaal D107, het Paradiso van de faculteit. Hij las een stuk voor uit een van zijn boeken. Was het “Een roos van vlees”? Ik weet het niet meer, maar de schrijver himself horen voorlezen was een ervaring. Je maakt wat mee als biologiestudent. Wat een voorrecht om bioloog te zijn. José Wrankl


11

Onderwijs Ieder kwartaal schrijf ik vanuit mijn belevenissen als commissaris Onderwijs een column over dingen die ik heb meegemaakt, of waarvan ik vind dat studenten daar echt iets mee zouden kunnen. In het kader van toekomstplannen schrijf ik ditmaal over het bereiken van de status Professor

Professor Doctor G. Natans

Tijdens gesprekken met docenten strooien ze vaak met universitaire termen die voor de gemiddelde buitenstaander niet te volgen zijn. Het is al lastig om thuis het verschil tussen een bachelor en master uit te leggen. Mijn moeder snapt dat ik studeer, en daar houdt het mee op. Maar als mensen met termen als AIO, PHD, UD en UHD gaan strooien dan haak ook ik af. Ik weet dat het allemaal posities zijn binnen de universiteit, maar hoe dit allemaal precies is opgebouwd weet ik ook nooit precies. Tijd dus om deze termen uit te gaan zoeken. Hoe word je precies professor?

Op de universiteit begin je uiteraard bij met een bacheloropleiding, gevolgd door een masteropleiding. Vroeger werd je na je opleiding doctorandus, maar na de invoering van het bachelor/mastersysteem in Nederland, mag je na je opleiding de woorden BSc. of MSc. achter je naam plakken. Met een masterdiploma op zak kun je beginnen met promoveren. Dit doe je door te solliciteren naar verschillende promotieplaatsen. Promoveren duurt 4 jaar, waarbij je in dienst bent bij de universiteit. Officieel ben je PHD student (ook wel AIO genoemd), dus ben je ook verplicht om verschillende cursussen te doen. Na 4 jaar publiceer je een boekje waarin je al het werk dat je gedaan hebt samenvoegt. Dit boekje wordt door een promotiecommissie, waar onder andere je eigen begeleider (promotor) in zit, gelezen. Tijdens een officiele ceremonie moet je je proefschrift verdedigen. Aan het einde krijg je dan de doctorstitel toegekend. Vanaf dat moment ben je Dr. G. Natans (of G. Natans PHD.) Op het moment dat je besluit verder te gaan met onderzoek doen word je aangesteld als postdoc. Binnen deze functie kun je, op basis van een tijdelijk 12

contract, rustig verder gaan met je eigen onderzoek uitvoeren en artikelen publiceren. Op een gegeven moment moet de universiteit je een vast contract aanbieden, en kun je nog meer in het onderzoek verder gaan. Er komt een moment waarop je zoveel hebt gepubliceerd en geld binnen hebt gehaald, dat de universiteit niet meer om je heen kan. Dat is het moment dat je als professor (of hoogleraar) wordt aangesteld. Vanaf dat moment mag je je Prof. Dr. G. Natans noemen. Op de universiteit lopen tevens Universitaire Docenten en Universitaire Hoofd Docenten rond. UD’s en UHD’s zijn docenten die officieel bevoegd zijn examens af te nemen en die betrokken zijn bij het onderzoek. Zij staan onder supervisie van een hoogleraar. Zo werkt dat dus op de universiteiten. Het is nog een lange weg vanuit je bachelor tot professor, maar begrijp je nu wel iets beter hoe het hele systeem in elkaar zit. Sandra van der Nat (BSc. natuurlijk. Als je het hebt, moet je het gebruiken) Commissaris Onderwijs 2012-2013

Study Concentratievoedsel Ken je dat; in gedachten zit je al aan het zwembad, maar eerst moet je nog leren voor je laatste tentamen of je stageverslag afmaken. Het is lastig om je te blijven concentreren deze laatste weken, maar toch is het echt nodig. Iedereen weet dat een opgeruimde werkplek of een stille ruimte helpen je concentratie te verbeteren, maar wist je ook dat bepaald eten en drinken (anders dan koffie) je hierbij een steuntje in de rug kunnen geven? Om je door de laatste loodjes heen te helpen, heb ik hieronder een aantal lekkere en slimme concentratietips verzameld: Bosbessen Deze aan struiken groeiende snoepjes blijken ook nog eens goed voor je te zijn tijdens het werken. Onderzoek heeft aangetoond dat 200 gram bosbessen het concentratievermogen met 20% verhoogd. De flavonoïden in deze bessen verhogen de doorbloeding in je hersenen en tegelijkertijd verlagen ze de bloeddruk. Groene thee L-Theanine is een aminozuur dat een stimulerend effect heeft op de hersenen en helpt bij de aanmaak van dopamine en serotonine. Deze neurotransmitters samen zorgen voor ontspanning en mentale alertheid; de concentratie wordt dus verbeterd, terwijl stress afneemt. Dit aminozuur is vooral te vinden in groene thee. Inmiddels zijn er ook diverse soorten concentratie-thee en -drankjes op de markt gebracht, gewoon te vinden in de supermarkt. Aan deze drankjes zijn naast groene thee vaak nog ingrediënten toegevoegd als Ginseng (onder andere bekend als verbeteraar van concentratie en geheugen uit de traditionele Chinese geneeskunde) en bessen als Guarana voor een vitaminekick. Vis In vis zitten omega-3 vetzuren, welke belangrijk zijn voor veel processen in je lichaam. Zo ook voor het concentratievermogen en het geheugen. Omega-3 vetzuren zijn vooral in gekleurde vis zoals zalm en sardientjes in hoge gehaltes aanwezig. Neem dus tijden het leren een vispizza in plaats van de normale margherita als avondeten! Als laatste opmerking: ga vooral niet lijnen in deze stressvolle periode. Mensen die aan de lijn zijn, scoren namelijk net zo hoog in intelligentie- en reactievermogentesten als mensen die twee glazen alcohol op hebben! Ik hoop dat bovenstaande tips je kunnen helpen om nog even door te zetten. Nog even je tanden op elkaar (al dan niet met een bosbes ertussen), het is bijna vakantie! Daisy de Vries


13

Stageverhaal Masterstage in Boston, USA - deel 4

Na drie eerdere delen over de voorbereidingen, het vinden van een kamer in Boston en een korte beschrijving over mijn werkzaamheden op het lab is het nu tijd voor het vierde en alles omvattende deel. Voor diegene die zich afvragen of het de moeite waard is om de hele komende lap tekst te gaan lezen. Wat onder andere aan bod zal komen: een undercover actie met de politie van Boston, 4 km fietsen over de vluchtstrook, Cape Cod met alweer politie erbij, Niagara Falls en New York. En als afsluiting een terugblik en beschouwing over de Amerikaanse cultuur en wat mij verder is bijgebleven. Op een mooie zonnige dag in juni leek het mij wel eens leuk om een stukje te gaan fietsen buiten de stad om zo ook een indruk te krijgen van de omliggende dorpen. Als

14

doel had ik mij gesteld om naar Gloucester en weer terug te fietsen. Ik had van iemand gehoord dat het een leuk plaatsje aan het water was. Diegene was er met de auto naar toe gegaan, maar die luxe had ik natuurlijk niet en openbaar vervoer leek mij nogal omslachtig met tig keer overstappen en lang wachten. Dus de meest logische optie was dus met de fiets. Het enige mogelijke obstakel was de hemelsbrede afstand Boston-Gloucester van 45 km. Wellicht was ik na 4 maanden Amerika al zo goed ingeburgerd dat ik ook al een beetje groots begon te denken. Als routebeschrijving had ik voor het gemak op een aantal A4'tjes opgeschreven waar ik links en rechtsaf moest slaan en op welke hoofdweg ik moest rijden. Direct nadat ik de eerste straat uit was moest ik al gaan zoeken, maar na een uurtje reed ik op hoofdwegen en moest ik vaak een paar km rechtdoor en dan weer een volgende hoofdweg inslaan. Als je in Nederland over een 50 kilometer weg rijdt wordt je van de weg af gehaald en voor gek verklaard, maar bij gebrek aan fietspaden is dat in Amerika heel normaal. In Boston zijn er wel een aantal fietspaden in voornamelijk parken, maar dat is het dan. In het begin was het wel even wennen, maar daarna vond ik het best geinig om midden op een 30 mijls weg te fietsen. Twee nadelen zijn wel dat een maximum snelheid van 30 mijl niet direct betekent dat er op die weg ook niet harder dan 30 mijl per uur worden gereden en de wegen zijn vaak erg slecht onderhouden met gaten, hobbels en diepliggende putdeksels aan de

rechterkant van de weg. In de krant stond een keer een bericht dat er 's avonds een studente was doodgereden op de weg die ik meestal nam om naar de supermarkt te rijden. Sindsdien ben ik daar op de stoep gaan fietsen omdat ik natuurlijk wel heelhuids mijn stage af wilde maken om mijn zuurverdiende studiepunten te kunnen halen. Tijdens het fietsen richting Gloucester kwam ik een Wendy's tegen en ben ik even gestopt om een ijsje te eten. Een fietsenstalling was er niet en er was zelfs geen hek waartegen ik mijn fiets kon parkeren. Toen heb ik mijn fiets maar tegen een vangrail aangezet. Ze verkochten er een Dutch Burger. Ik dacht dat is leuk, eens vragen wat er nu Dutch aan die burger is. Ik had het evengoed in het Nederlands aan haar kunnen vragen, want ze vroeg of ik hem nu wel of niet wilde bestellen en daar hield het wel mee op. De klantvriendelijkheid was er dus ver te zoeken. Toen ik een keer in een wat beter restaurant had gegeten zij de serveerster na afloop dat ze ongelooflijk genoten had van onze aanwezigheid en bijna dat ze ons nooit meer zou vergeten. Dat is dan weer het andere uiterste dat je tegen zal komen. Ook in het dagelijks taalgebruik houden Amerikanen wel van de overtreffende trap. Na een snack size ijsje waarvan ik toch wel enigszins teleurgesteld was vanwege het kleine formaat ben ik weer verder gaan fietsen richting Gloucester. Ik ben uiteindelijk tot halverwege Lynn en Salem gekomen wat hemelsbreed 20 km is. De helft van de tijd ben ik kwijt geweest met zoeken naar de juiste weg. Ik had natuurlijk de

Stageverhaal weg kunnen vragen maar daar had ik niet zo heel positieve eerdere ervaringen mee. Als je een Amerikaan de weg vraagt is de kans 95% dat je wordt genegeerd. De keren dat iemand mij de weg vroeg kwam het er altijd op neer dat diegene geld wilde hebben. Ik heb wel een aantal creatieve verhalen gehoord. Een man had zogezegd autopech in de garage en kwam net $3,70 tekort voor de hulpdienst. Ik dus vragen waar die auto stond en toen wees diegene in een willekeurige richting. Wat ook een mooi verhaal is, is dat ik uit het ziekenhuis naar buiten loop en er een man me aanspreekt met “Goh, leuke schoenen heb je”, het bleek dat hij fondsenwerver was. Ik dus vriendelijk bedankt en een meter verder gelopen hoor ik hem een volgende vrouw aanspreken met “Goh, wat heb je een leuk jasje aan zeg”. Als laatste voorbeeld liep ik met iemand over straat en worden we door een vrouw met een kind van ongeveer 6 jaar aangesproken. Ze had zogezegd net gegeten en haar man was de auto gaan halen en nu konden ze elkaar niet meer vinden. Of ze haar man mocht bellen. Het meisje waarmee ik was heeft haar telefoon aan haar gegeven en toen heeft die vrouw een duur nummer gebeld om haar daarmee geld afhandig te maken. Met deze ervaringen ben ik mij op straat binnen een paar maanden net zo gaan

gedragen als de Amerikanen door iedereen die wat vraagt te negeren. Natuurlijk zijn er ook positieve voorbeelden noemen, een keer bood een man uit zichzelf hulp aan om de weg te vinden toen ik zoekende in de rondte liep. En toen ik op de fiets vroeg naar een fietspad hoorde die man dat ik uit Nederland kwam waar hij eens was geweest en was hij wel in voor een praatje. Op een gegeven moment vond ik het wel dus wel weer leuk geweest met fietsen en moest ik dat hele eind nog terug fietsen. Toen heb ik in een bushalte hokje op de kaart gekeken en een veel kortere weg gevonden. Dat was de Salem Turnpike road van Lynn naar Revere. Die was nog eens dichtbij ook dus ik vond dat een gouden vondst. Ik fiets dus eerst op de weg die in het verlengde ligt van deze weg waarop een maximum snelheid van 30 mijl was aangegeven. Ik vrolijk doorfietsen en ook over een mega smal bruggetje waar ik serieus bijna werd aangereden door een auto die zeker geen 30 mijl per uur reed. Afijn, ik dus blij dat ik de oversteek over de brug had overleefd. Ik fiets daar dus, kijk eens om me heen en kom tot de conclusie dat ik op de vluchtstrook van een snelweg sta. Tegen het verkeer in terug gaan over het smalle bruggetje was pure zelfmoord, daarentegen wist ik van de kaart uit het bushalte hokje dat ik waarschijnlijk een

Vaker erectieproblemen bij gebruik opioïden

Pijnstillers doen bij mannen mogelijk meer dan alleen de pijn verlichten. Opioïden kunnen ook een behoorlijke invloed hebben op het seksleven door het veroorzaken van erectieproblemen. Uit een nieuw onderzoek blijkt dat mannen die medicatie voorgeschreven krijgen voor erectieproblemen of een laag testosterongehalte vaker opioïden slikken tegen chronische rugpijn. Langetermijngebruik van deze

pijnstillers kan echter leiden tot erectieproblemen. Hoewel het onderzoek geen oorzakelijk verband laat zien, denken onderzoekers dat bij het bepalen van een behandeling wel rekening gehouden dient te worden met deze bijwerking.

Bij de studie zijn 11.000 mannen betrokken met rugpijn. Meer dan 900 van hen kregen ook medicijnen voor erectieproblemen.


15

Stageverhaal paar kilometer snelweg voor me had. Ik heb overwogen om over de vangrail te stappen en in de berm te gaan lopen. Met een paar kilometer voor de boeg is dat natuurlijk ook niet erg aantrekkelijk. Toen heb ik maar besloten om verder te fietsen over de vluchtstrook. Ik weet zeker dat ik nog een best goede tijd heb neergezet om het einde van de snelweg te bereiken. Verderop langs de weg stond er een bord met een maximum snelheid van 50 mijl en dat heb ik wel gemerkt ook. Ik fiets dus flink door over de vluchtstrook en er komt een auto langs die flink remt en 100 meter voor me op de vluchtstrook stopt. Ik dacht bij mezelf dat wordt dus mijn eerst Amerikaanse bon, doet het wel goed bij een volgend visum aanvraag en een leuk souvenir voor thuis. Ik heb geen idee waarom die auto daar nu zo nodig moest stoppen, maar het was in ieder geval geen politie want tegen de tijd dat ik er was reed hij weer verder. Na 4 km vluchtstrook te hebben overleefd kom ik op een tweebaans rotonde waarbij er een stukje voetpad van een tankstation was. Ik daar meteen op stappen en me direct voornemen dat ik alleen nog maar op voetpaden zou gaan rijden. Ik volg dus het voetpad en zwaai af naar de totaal verkeerde richting, maar dat vond ik wel prima. Na een kort stukje hield het voetpad dus gewoon weer op. Ik dus weer terug naar het tankstation en vanaf

daar de tweebaans rotonde oversteken. Gelukkig kwam er weer snel een rustigere binnenweg waar je nog enigszins veilig op kon fietsen. Ik fietste op dat moment door Revere heen, ik had al eerder gehoord dat dit niet zo n heel goede buurt was. Daarna ben ik door Chelsea gefietst wat helemaal niet zo'n goede buurt is. In het kwartier dat ik daar heb gefietst ben ik geen enkele blanke tegen gekomen. Dit zegt natuurlijk alleen wat over de bevolkingssamenstelling en niet direct over de veiligheid van de buurt. Op een gegeven moment rijdt er een auto langs met daarin een paar mannen die door het raam naar me beginnen te roepen. Ik heb ze niet verstaan, waarschijnlijk was het Spaans wat ze spraken. Wellicht wilde ze me hartelijk welkom wilde heten in hun buurt… Ik heb ze maar genegeerd en na een dag fietsen had ik toch nog een energiereserve gevonden om net een tandje extra bij te zetten. Uiteindelijk kwam ik aan in East Boston waar ik de tram heb kunnen nemen om daarmee de haven over te kunnen steken en in het centrum aan te komen. Nu ik het toch al de hele tijd over fietsen heb moet ik wel eerst even vertellen wat voor een beeldschone fiets ik had: een vintage fiets uit ongeveer 1980, een Bay Pointe three speed met originele handvatten en zadel, een echt collectors item! Helaas is de foto niet in kleur, maar

Stamceltherapie leidt tot herstel

Wetenschappers hebben goede resultaten behaald na proeven waarbij mensen worden behandeld met stamcellen uit hun eigen lichaam. In Glasgow kregen negen patienten stamcellen geïnjecteerd nadat ze waren getroffen door een beroerte waarbij delen van de hersenen waren beschadigd. Bij vijf van de patienten werd verbetering geconstateerd. ''Er zijn patiënten bij die nu hun vingers kunnen 16

bewegen terwijl ze meerdere jaren compleet verlamd waren'', vertelt professor Keith Muir, die de patiënten behandelt. “Anderen konden weer zelfstandig door hun huis lopen, terwijl ze dat eerder niet zonder hulp konden.”

Het is helaas nog te vroeg om te claimen dat de resultaten compleet te danken zijn aan de therapie. “'Maar het zou vreemd zijn als het allemaal een kwestie van toeval en placebo-effecten is.''

Stageverhaal het zadel en de handvatten zijn lichtbruin. Van een collega van het lab had ik een tweede fiets geleend zodat ik al fietsend mijn broer de stad kon laten zien. Na de eerste dag hebben we de twee fietsen voor de deur aan een boom vastgemaakt. Dit keer met mijn eigen slot en een tweede van diegene waarvan ik de fiets had geleend. De dag erna lopen we dus naar buiten, zijn beide fietsen gejat! Diezelfde dag zijn we naar New York toe gegaan en de fietsen maar gelaten voor wat het was. Een paar dagen erna zit ik in de bus terug van New York naar Boston en denk ik bij mezelf ik zal eens op craigslist (marktplaats) kijken of er iemand is die mijn fiets te koop aan bied. En jawel hoor er stond een advertentie op van iemand die een stuk of 10 fietsen aan bood en daar zat ook een Bay Pointe three speed herenmodel tussen. Bestaat toeval nu echt of neemt diegene niet eens de moeite om een aantal weken te wachten om de fiets weer te koop aan te bieden? Ik dus naar de politie van Cambridge toe waar ik woonde. De agent vond het ook wel erg toevallig omdat mijn fiets minimaal 25 jaar oud was en van een specifiek model, ja diegene met die mooie originele handvatten en zadel. Hij kwam met het volgende simpele en in eerste instantie zeer doeltreffend klinkende plan: ik zou een afspraak maken met de fietsverkoper om voor een fiets te komen kijken, hierbij zou een agent in burger met me mee gaan. Dan zou ik mogelijk mijn fiets kunnen identificeren en omdat ik foto`s had met mijn fiets erop zou het bewijs helemaal rond moeten komen dat het mijn fiets was. Voor de volgende avond om 19:00 had ik dus een afspraak gemaakt om fietsen te komen bezichtigen. Het politiebureau van Jamaica Plain was een straat verderop. Ik zou dus eerst daar langs gaan om een agent te ontmoeten. Op het lab had ik als eerste verteld aan mijn collega dat zijn fiets ook was gestolen. Hij moest er hartelijk om lachen en zei dat hij het niet erg vond omdat hij hem toch al bijna nooit meer gebruikte. Ik vertelde hem dat zijn fiets mogelijk ook te koop zou

staan, die vind je toch nooit meer terug zei die. Ik heb het plan om met een agent te gaan kijken ook aan mijn supervisor verteld en hij gaf als advies om het niet te doen omdat zulke mensen nog wel eens gewapend en onberekenbaar konden zijn. Ik kon het natuurlijk niet zomaar accepteren dat iemand mijn fiets zou hebben gestolen en het zou best wel eens een goed verhaal voor in de kroeg kunnen opleveren dus ben ik die avond

De beeldschone fiets in kwestie.

naar het politiebureau van Jamaica Plain gegaan. Ik ben daar een half uur voor het afgesproken tijdstip en meld me aan de balie van kogelvrij glas. De agent achter de balie zei tegen me: ja dat is wel erg toevallig, ik denk wel dat het jouw fiets is. Ik dus vragen wie er met mij mee komt. Tja het zit zo zei de agent, je fiets is gestolen in Cambridge en dit is Jamaica Plain, het is niet een zaak van ons maar van de politie van Cambridge, ga daar maar naar terug. Ik kon hoog en laag springen en door het hele bureau stuiteren van verontwaardiging, maar niemand die met me mee ging. Ik denk nou dan los ik het op door de politie van Cambridge te bellen. Omdat het al lang na vijf uur was, was het bureau van Cambridge niet meer bereikbaar. Ik had dus wel die afspraak staan en dus de mogelijkheid om te gaan kijken. De agent van Jamaica Plain stelde als alternatief voor dat ik gewoon eerst even zelf zou gaan kijken en als ik zeker wist dat het mijn fiets was zou er wel iemand naar toe gaan. Ik loop dus het bureau uit naar het adres waar ik moest zijn. Een


17

Stageverhaal

18

donkere verlaten straat in een vreemd land, in een vreemde stad in een niet al te beste buurt. Ik zie de huisnummers aftellen tot diegene waar ik moest zijn. Vanaf de andere kant van de weg loop ik langs. Ik zie al een aantal fietsen in de gang staan. Ik heb het advies van mijn supervisor van het lab ter harte genomen en ben ik doorgelopen. Ik heb nog even stilgestaan en gerelativeerd dat het maar een fiets van 100 dollar was. De volgende ochtend ben ik nog wel een eind gaan lopen naar het politiekantoor van Cambridge en heb daar mijn verhaal gedaan. Die agent zei dat het wel een zaak voor de politie van Jamaica Plain was omdat daar mogelijk een gestolen fiets te koop werd aangeboden wat weer een nieuw misdrijf zou zijn. Op sommige momenten moet je gewoon je verlies nemen en dit was typisch zo`n moment. Ter vermaak is het pal naast het ziekenhuis gelegen Liberty hotel een uitstekende keuze voor de stijlvol geklede en hippe jongens en meisjes onder ons. Dit hotel is eerst een gevangenis geweest en daarna omgebouwd tot een hotel. De binnenplaats van de gevangenis is nu de centrale lobby en een deel van het cellencomplex met de deuren er nog in is de bar geworden. Andere hippe danstenten zijn te vinden rondom het Boston Common park, als je er 's avonds in het weekeinde in de rondte loop kun je aan de rijen wachtende buiten al zien waar je allemaal terecht kan. Vlak naast het park lopen ook de Newbury en Boylsten street. Newbury street is dé straat van Boston om met je dure auto veel toeren te maken en zo de aandacht proberen te trekken van de hippe dames in de eetcafés langs de weg. Boylsten street is vergelijkbaar met de PC Hooftstraat en in het Prudential Center kun je ook winkelen. Als je van uitzicht houdt kun je bovenin dit hoogste gebouw van Boston over de stad uitkijken. In de buurt van Harvard Square en Davis Square heb je meer de studentencafés en restaurants. Mocht je 01:00 uur 's nachts een mooie tijd vinden om op stap te gaan, dat kan maar dan heb je nog een

uur de tijd voordat alles sluit. De laatste tram rijd rond 00:30 dus dan is een fiets natuurlijk super handig of je moet wat extra betalen voor een taxi. Een van de toeristische hotspots is Quincy Market. Dit is een oude gezellige markthal met daarin kraampjes met afhaaleten. Aan de buitenkant van deze hal zijn er restaurants. Niet ver hier vandaan is de haven waar het ook altijd druk is. Hier is het aquarium en de vertrekplaats voor de walvissentour. Best leuk, al moet je wel geluk hebben dat er walvissen te zien zijn. Ik ben drie keer op walvissentour geweest. De eerste twee keer waren er vooral veel en hoge golven, een paar meeuwen en geen enkele walvis. Is toch jammer want de hele tocht duurt bij elkaar een halve dag. Naast het centrale Boston Common park is er langs de Charles River nog een rustig park waar het goed toeven is. Wat je ook ongetwijfeld tegen zal komen is de Freedom Trail. Dit is een 4 km lange route langs een aantal historische gebouwen en plaatsen. De route is met rode verf op de grond aangegeven, lekker makkelijk en kun je niet verdwalen. Sowieso is Boston een hele mooie stad om doorheen te lopen. Er zijn veel oude en historische gebouwen te zien. Daarin mogen Harvard Yard en MIT natuurlijk niet ontbreken. Harvard Yard is het equivalent van Uilenstede, maar dan anders. Je moet de tijd nemen als je alle gebouwen van Harvard University wilt zien omdat het gehele complex erg groot is en verspreid over meerdere locaties. Helaas mag je van praktisch nergens naar binnen toe, de hoofdlocatie van MIT kun je wel zo binnen lopen. De Harvard universiteit is 375 jaar geleden opgericht dus veel gebouwen zijn gebouwd in de stijl van ongeveer 200-300 jaar terug. Ik heb geen idee hoe die stijl heet, maar ik vind het er wel mooi uit zien. Kenmerkend voor de belangrijkste gebouwen is dat er grote betonnen pilaren voor de gevel staan. Ook in de stad vind je typische bouwstijlen die er mooi uit zien. Op ongeveer 100 km rijden van Boston is

Stageverhaal Cape Cod, dit is een 100 km lang schiereiland. Vlak hierbij ligt Martha’s Vineyard wat een vakantie eiland voor de rich and famous is, onder andere president Obama viert er zijn vakanties. Als arme student zat Martha’s Vineyard er dus niet in, maar ik ben wel met een local naar Cape Cod geweest. Er zijn hier mega veel stranden en een daarvan staat op de zesde plaats van de "Forbes America's top ten beaches 2012". Ook in Boston wordt er veel reclame gemaakt voor de prachtige stranden die er moeten zijn. Bijkomend voordeel is dat de watertemperatuur daar hoger is dan in Boston zelf. Met zeer hoge verwachtingen zijn we er dus naar toe gegaan. We zijn tot het uiterste punt van het schiereiland gereden en onderweg op drie stranden geweest. Het waren best redelijke stranden, maar super zou ik het niet noemen omdat het water nog steeds wel fris was. In vergelijking met de twee stranden in Boston is het wel een stuk beter, want daar liggen er stenen op het

strand en een laag slib. Toen we uiteindelijk op het uiterste punt aan waren gekomen begon het keihard te regenen. Voor de rest van de dag was het trouwens wel aardig weer geweest. We waren een klein stukje terug gereden om een mooie plek te vinden om de zonsondergang te zien. Op een parkeerplaats aangekomen regende het nog steeds een beetje. Ik dus hopen dat het snel droog zou worden. Buiten was er enige consternatie, mensen stonden naar de lucht te wijzen en begonnen foto's te maken. Wat bleek, er was een complete dubbele regenboog te zien in het golden hour, een kwartier voor zonsondergang. Dit was zonder enige twijfel de mooiste regenboog die ik ooit van mijn leven had gezien, om het maar even in de overtreffende trap uit te drukken. En het mooie was dat ik een 10-22 mm groothoeklens mee had waarmee ik dus de hele regenboog op de foto kon nemen. Hup de auto uit en met statief foto's maken van de regenboog. Ik stond dus

Pinguïn wisselde vliegvermogen in voor zwemmen

De behendigheid van pinguïns in het water heeft er zeer waarschijnlijk voor gezorgd dat de dieren in de loop van de evolutie hun vermogen om te vliegen zijn kwijtgeraakt. Uit onderzoek onder verwante vogelsoorten blijkt dat vleugels die geschikt zijn voor zwemen duikbewegingen automatisch minder goed functioneren in de lucht. Onderzoekers kwamen tot hun conclusie door de vliegen zwemtechniek van de zwarte zeekoet te bestuderen. Deze vogel behoort tot de naaste familie van de pinguïn. De zwarte zeekoet kan iets minder goed zwemmen en duiken dan pinguïns, maar is nog wel in staat om te vliegen. Uit metingen blijkt echter dat het dier door zijn korte vleugels bijzonder veel energie

gebruikt tijdens zijn vluchten. De vleugels van de vogel zijn net als bij pinguïns geëvolueerd voor zwemen duikbewegingen in het water, maar zijn in de lucht nog net efficiënt genoeg om het dier te laten vliegen. Deze theorie verklaart mogelijk waarom pinguïns hun vliegvermogen in de loop van de evolutie zijn verloren. "De hypothese is dat hoe efficiënter hun vleugels werden in het water, hoe minder efficiënt hun vleugels werden bij het vliegen", verklaart hoofdonderzoeker John Speakman. "Op een bepaald punt kostte het pinguïns waarschijnlijk zo veel energie om te vliegen dat het beter was om hun vliegvermogen op te geven en hun vleugels te gebruiken als vinnen."


19

Stageverhaal eerst op de parkeerplaats en asfalt vond ik niet zo goed combineren met de prachtige regenboog. Ik ren dus het pad op, stap over een laag hekje heen en ga bovenop een duin staan. Het mooie was ook nog dat de regenboog er bleef tot en met de zonsondergang. De laatste minuut voor zonsondergang kleurde de regenboog roze-rood, leuk hè! Wij staan daar nog even met zijn tweeën op het duin te praten, komen er twee chagrijnige Amerikanen langs lopen die zeggen dat we daar niet mogen staan. Afijn wij zeggen dat we er al af zouden komen wat we even later ook deden. Alsof de duivel er mee speelde kwam er een minuut later een parkwachter aan lopen. Op dat moment stonden we niet meer op het duin dus was er niets aan de hand. En jawel hoor die twee chagrijnige Amerikanen lopen naar de parkwachter toe, gebaren een beetje, wijzen naar het duin en naar ons tweeën. Daar kwam de parkwachter dus naar ons toe lopen en ons vertellen dat het verboden is om vogel broedgebied te betreden en of we

het bord niet hadden gezien. Dat had ik serieus niet gezien maar je kunt al aanvoelen dat de hekjes in de duinen er niet voor niets staan. Mijn maat hing een irrelevant verhaal op en begon te praten over dat het zo mooi was dat we even daarvoor een zeehond hadden gezien en waar we die nog meer konden vinden. Uiteindelijk zag de parkwachter het door de vingers, boften wij even. Vanwege de afgelegen locatie waren de sterren en de melkweg trouwens ook heel goed te zien. Al met al is Cape Cod een aanrader voor als je in de buurt ben en van stranden houdt. Tot nu toe zijn de agenten waarover ik verteld heb erg vriendelijk geweest, maar het stereotype schreeuwende agent uit de film ben ik ook tegen gekomen. Op 17 maart was het Saint Patricks Day. Dit is een van oorsprong Iers feest dat je kunt vergelijken met een kruising tussen carnaval en Koninginnedag met iedereen in het groen gekleed. Er was zelfs een prins carnaval/Saint Patrick en een optocht bestaand uit een mix van fanfare, politie en legeronderdelen,

Junk-dna niet noodzakelijk voor complex leven

20

Onderzoekers hebben een plant ontdekt die in staat is om stukken nietcoderend dna uit zijn genoom te verwijderen. Wetenschappers in Mexico hebben het genoom van het blaasjeskruid, een vleesetende plant, ontrafeld. Het genoom is het kleinste ooit gevonden bij een complexe, meercellige plant. Bovendien bestaat het overgrote deel van het genoom uit genen, stukjes die coderen voor eiwitten. Het genoom van de meeste complexe organismen bestaat slechts voor een klein deel uit genen. Bij de mens is dat maar 2 procent. De rest is zogeheten 'junk-dna', niet-coderend dna waarvan wetenschappers voor het grootste deel

niet weten wat de functie vermoed wordt dat onontbeerlijk is voor complex vele verschillende

is. Maar junk-dna leven met celtypen.

Het blaasjeskruid heeft 28.500 genen, iets meer dan de druif en iets minder dan de tomaat. Maar het genoom is vele malen kleiner. De plant heeft het voor elkaar gekregen om bijna al zijn nietfunctionele dna te verwijderen, maar toch een functionele verzameling genen, vergelijkbaar met andere plantensoorten, te behouden. Dit suggereert dat junk-dna straffeloos uit het genoom gehaald kan worden. Het lijkt niet nodig te zijn voor complex leven.

Stageverhaal doedelzakken natuurlijk en politieke partijen. Er was mega veel volk op de been en de dranghekken moesten verschoven worden. Daar kwam de schreeuwende en strenge agent om de hoek kijken. Iemand probeerde met hem in discussie te gaan maar tevergeefs, moven en je mond houden. Een ander niet te missen festiviteit is Independence Day op 4 juli. Dit is wellicht de grootste Amerikaanse feestdag en een van de meest nationalistische feestdagen ter wereld. In Boston zijn de hoogtepunten een concert in het openbare podium "the Hatch Shell" en een mega groot vuurwerk. Ik ben naar de generale repetitie geweest van het concert. Dit bestond voor het grootste deel uit klassieke muziek en voor een deel uit meezingers. Er stonden twee grote schermen zodat iedereen al zwaaiend met een Amerikaanse vlag uit volle borst mee kon zingen met liederen als: "God bless America, my home sweet home". Was best leuk om mee te maken trouwens. Ik wilde een goede plek om het vuurwerk te zien dus heb ik een dag langs het water gezeten wat trouwens best te doen was. Een half uur voordat het vuurwerk eindelijk zou beginnen werd er opgeroepen tot evacuatie naar "shelter areas" in verband met naderend onweer. Dat er onweer aankwam was wel duidelijk want in de verte waren er al een kwartier lichtflitsen te zien maar nog geen donderslag te horen. Als Nederlander blijf je dan natuurlijk gewoon wachten. Maar ongeveer de helft van de honderdduizenden mensen langs het water kwam in beweging. Na ruim een kwartier werd de evacuatie afgeblazen en onder luid gejuich begon het vuurwerk. Toen dit vijf minuten bezig was begon het echt keihard te regenen. En natuurlijk had ik geen paraplu bij me, sterker nog ik had überhaupt geen paraplu gekocht. Ik moet zeggen dat het zonder enige twijfel het mooiste vuurwerk was wat ik ooit heb gezien. Op 4,5 uur rijden met de bus is New York. Dit is veruit de meest voordelige optie voor ongeveer $50 retour. In

Amerika schijnt het normaal te zijn om op de snelweg links en rechts in te halen en te rijden op de baan waar je zin in hebt. De bus heeft dan ook voor het grootste deel op de middelste rijbaan gereden. In New Hampshire is het trouwens niet verplicht om een helm op te hebben op de snelweg en daar ben ik een aantal motorrijders zonder helm op tegen gekomen. Het motto van New Hampshire is: "live free or die" en dat namen deze mensen dan ook letterlijk op. Voor een hotelkamer dichtbij Times Square is $300 een reguliere prijs. Met het uitchecken hadden ze nog een extra verrassing in petto: je boekt per internet en betaald met creditcard een kamer voor een totaalprijs van 300 dollar. Je zou denken dat dit dus het bedrag is wat je in totaal moet betalen. Komt er nog eens 50 dollar aan belasting, toeslagen, fooi en weet ik veel wat bij. Een goede geld en tijd besparende studententip zou dus erg welkom zijn. Natuurlijk is het Vrijheidsbeeld iets dat je gezien moet hebben als je naar New York gaat. Als eerste optie kun je hiervoor een boottocht naar het eiland boeken. Dit is natuurlijk wel leuk en aardig, maar het kost veel geld en na een kwartiertje heb je het Vrijheidsbeeld ook wel weer gezien en kun je het eiland niet af omdat je op de boot terug moet wachten. Vanaf het meest zuidelijke punt van Manhattan vertrekt om het half uur een veerboot naar Staten Island. En de overtocht is nog gratis ook. Vooral op de route naar Staten Island heb je een prima uitzicht vanaf de boot op het Vrijheidsbeeld. Ongeveer 510 minuten kun je het Vrijheidsbeeld prima zien. Het is natuurlijk wel zaak om een goede plek vooraan te hebben om het goed te kunnen zien. Ik had geluk dat ik bijna vooraan in de rij stond en loop dus snel de boot op en ga aan de linkerkant van de boot staan. Ik had even nagedacht aan welke kant ik moest gaan staan om het goed te kunnen zien. De veerboot naar Terschelling keert een halve slag om als hij vertrekt dus links op de boot aan de kade wordt rechts tijdens het varen. Ik was dus blij met mijn plaats vooraan aan de linkerzijde van de boot,


21

Stageverhaal

22

mooi in het midden. De boot stroomde al snel vol, maar het bleef erg rustig aan mijn kant. Tja misschien was er nog een dek boven mij waarop het uitzicht nog beter was. De boot bleef maar vol stromen en er stonden maar een paar mensen aan de linkerkant waar ik ook stond. Naar rechts gaan was geen optie meer want dan zou ik daar achteraan moeten gaan staan. Direct na vertrek kwam de aap uit de mouw, het was geen veerboot maar een pont, dus de boot keerde niet om. Ik stond dus aan de verkeerde kant… Ik ben natuurlijk alle andere standaard toeristische attracties ook af geweest. Daarbij is mij nog wel iets opgevallen. Dichtbij Wall Street staat de grote bronzen stier als symbool voor het financiële district. Deze grote stier is uitgerust met dito formaat bronzen testikels. Om de een of andere redenen vinden niet alleen kinderen en half dronken mensen het leuk om op de foto te gaan terwijl ze de testikels vasthouden, maar alle toeristen doen dit. Ik heb de rij die hier voor stond maar over geslagen. Een ander leuk uitje enigszins in de buurt van Boston zijn de Niagara Falls. Je kunt de Horseshoe Falls vanaf de Amerikaanse of Canadese zijde bekijken. Ik ben aan beide kanten geweest en moet zeggen dat het zicht vanaf de Canadese kant veel beter is. Aan die kant staan ook de meeste hoge en beste hotels. De stad is voor 100% op toeristen gericht. De ene helft bestaat uit hotels en restaurants en de andere helft bestaat uit een openlucht kermis. Vanaf alle hoeken en richtingen vanaf de kant, een uitkijktoren, een hoog gelegen uitkijkplatform, een laag gelegen steiger en per boot kun je de watervallen bewonderen. Ik moet zeggen dat het er indrukwekkend uitzag. Na vier geschreven delen, 6 maanden buitenland ervaring rijker en twee fietsen armer is het tijd voor een algehele beschouwing en terugblik. Zonder enige twijfel is het een ongelooflijk mooie ervaring geweest om 6 maanden in Boston te wonen en onderzoek te doen. Behalve 36 studiepunten heb ik ook een aantal levenspunten verzameld. Ten eerste heb ik natuurlijk specifieke

ervaring opgedaan in het lab. Niet alleen heb ik verschillende technieken geleerd maar ook de werkmentaliteit en onderlinge competitie ondervonden. Ten tweede is mijn Engels er duidelijk op vooruit gegaan wat natuurlijk nog veel van pas zal komen. Als derde punt heb ik niet alleen op het lab maar ook op straat kennis gemaakt met de Amerikaanse cultuur. Er zijn hierbij zeker verschillen met de Nederlandse cultuur. De maatschappij is daar veel meer individualistisch en gericht op het verdienen van geld. In de winkels doet iedereen erg vriendelijk tegen je en in restaurants en cafés is men in mijn ogen vaak overdreven bezig. Tijdens mijn verblijf heb ik voornamelijk andere buitenlandse studenten ontmoet die over het algemeen open staan voor anderen. Als je op straat loopt komen veel Amerikanen gesloten en onvriendelijk over, ik heb een paar Amerikanen iets beter leren kennen en zij waren wel degelijk open en vriendelijk. Als je in een ander land aankomt en niemand kent en van alles moet regelen zoals een kamer, eten en leuke dingen om te doen moet je alles zelf bedenken en voor elkaar zien te krijgen. Natuurlijk komt alles wel goed terecht, maar dit kan wel de nodige moeite kosten. Al met al kan ik het van harte aanbevelen om een Bachelor of Masterstage in het buitenland te gaan volgen. Een advies dat ik hierbij kan geven is om op tijd te beginnen met het oriënteren op en aanvragen van beurzen. In principe kun je overal ter wereld aan de slag als de financiering maar rond is. Ter plaatste was het vinden van goede huisvesting voor een redelijke prijs een van de moeilijkste dingen. Neem de tijd voor het vinden van een goede kamer zodat je niet voor een te hoge prijs met een stel malloten in een tochtig huis eindigt. Arno Commandeur

De Borrelaar Duits Bier!

De leden van Gyrinus lusten zo op zijn tijd wel een lekker drankje. Maar naast het bekende Budels bier op de borrel, wat uiteraard de favoriet blijft, zijn er nog een hoop andere heerlijke alcoholische versnaperingen. In de column "De Borrelaar" zullen wij iedere keer een ander type drank onder de loep nemen. Om helemaal in het thema van de stedentrip te blijven gaan we het dit keer uitgebreid hebben over: Duits Bier! Voor degene die van een goed biertje houdt, is het belangrijk om te weten wat je kunt krijgen als je naar een vreemde plek gaat. Een hoop leden zijn laatst naar Hamburg afgereist en hebben hier waarschijnlijk een Duits biertje gedronken. Maar wat is Duits bier nou precies? Duits bier is vooral Pils of Pilsner. Dit is een type blond bier dat eigenlijk zijn oorsprong in Tsjechië vindt. Om precies te zijn in de stad Pilsen. Pils is een bier dat zich onderscheid van andere bieren door zijn lage gisting, een gistingsproces dat plaats vindt bij een lage temperatuur. Hiervoor wordt zogenoemd "ondergist" gebruikt. Op deze manier onderscheidt Duits bier zich van Belgisch en Engels bier, welke "bovengist" gebruiken. Echt Duits bier wordt gebrouwen volgens het uit 1516 stammende Reinheitsgebot. Dit betekend dat bier alleen gebrouwen mag worden met water, gerstemout en hop. Iedere andere toevoeging, waaronder dus ook gist, is verboden. Echter is de EU hier tegenwoordig niet meer zo streng op waardoor Duitse brouwers ook toevoegingen kunnen maken. Het is dus een uitdaging een echt klassiek Duits biertje te scoren!

In Duitsland wordt bier niet zozeer gebruikt voor de alcoholconsumptie maar meer voor het dorstlessen. Dit stamt nog uit de tijd van de Middeleeuwen waarin het drinken van water gevaarlijker was dan het drinken van bier. Duitsland kent vele nationale bieren. Hieronder zijn bijvoorbeeld te vinden: Beck's, Diebels, Warsteiner, Bitburger en Veltins. Echter zal je in lokale cafés ook lokale specialiteiten kunnen vinden. In Hamburg zijn er vijf brouwerijen te vinden die ieder hun eigen type bier produceren: Bavaria - St. Pauli - Brauerei AG, Gröninger Braukeller, Brauhaus Hanseat, Holsten Brauerei AG en Brauhaus Joh. Albrecht. In totaal wordt er door 1300 brouwerijen 100 miljoen hectoliter Duits bier geproduceerd.

Mariah Daal & Cynthia de Vries Lentsch


23

De Mister Gyrinus Date 12 vrouwen, 1 jongen, 1 boot

Nu de cocktailborrel weer voorbij is, de vrouwen hun jurkjes tijdelijk in de kast hangen en het leven van de mannen in de zomerstand staat, is het tijd om nog even terug te blikken op een mooie vrijdagmiddag in de Amsterdamse binnenstad. In de veronderstelling een rustig weekendje in Roosendaal door te brengen, stapte Donny Kats om vijf uur de Gyrinus kamer in om op zijn lieftallige vriendin te wachten. Samen stapten zij op de fiets om richting station Zuid te fietsen. Hier wachtte hem een aangename verassing, in de vorm van 7 vrouwen die achter een ticket automaat te voorschijn sprongen. Het was weer tijd voor de jaarlijkse Mr. Gyrinus date. Vorig jaar, rond deze tijd, ging de eer en titel Mr. Gyrinus 2012 naar Donny Kats. Behalve het awesome cadeau dat hem toen namens de vrouwen is overhandigd, hield deze titel ook in dat hij een jaar later mee op pad zou worden genomen door alle vrouwen van Gyrinus, die vertegenwoordigd werden door een groep van 12. Onder de bezielende leiding van de bestuursvrouwen is ruim van te voren een programma opgezet om Donny een avond lang te vermaken, verwennen en stiekem een pietsie voor schut te zetten. Op station Zuid is hem, als groot fan van Ajax zijnde, een t-shirt overhandigd van zijn geliefde club, een voetbal en een kampioensschaal. In deze outfit heeft de reis zich voortgezet in de richting van het Leidseplein, waar nog een aantal vrouwen hun opwachten.

24

1 2 prachtige vrouwen & Donny

Van onder de brug kwam niet veel later de enige andere man aangevaren die toegang kreeg tot deze date: Kapitein Niels Ortega, eigenaar van een sloep. Gewapend met een lijst opdrachten en ontzettend veel eten stapten wij vol verwachting aan boord.

Wij hebben echt genoten van onze boottocht. Ook zo genieten? Zoek Kapitein Ortega eens op.

Varen in de Amsterdamse grachten is een risicovolle keuze, zeker gezien het weer van die afgelopen week. Echter, het leek alsof de Goden het beste met ons voor hadden. Vanaf het moment dat we de boot opstapten tot het moment dat we de eerste kroeg in gingen, scheen de zon. Het weer was heerlijk. Kapitein Ortega heeft ons twee uur lang rondgevaren door de Amsterdamse grachten en over het IJ. Onder het genot van de zon, een hapje, een drankje en goed gezelschap hebben wij optimaal kunnen genieten.

De Mister Gyrinus Date Onderweg heeft Donny verschillende opdrachten uitgevoerd. Zo heeft hij voor alle toeristen langs de kant het officiële clublied van Ajax gezongen, is hij nu helemaal up to date van het sociale leven van alle Gyrinusvrouwen, en weet hij wie er in het Nederlands vrouwenelftal spelen. Op het IJ ging zelfs de muziek nog aan, waardoor het, op de klanken van DJ Lekker Hapje, nog meer op een party boot ging lijken. Na twee uur zijn we weer veilig afgezet aan de kade, en uitgezwaaid door onze kapitein. Aan het gezicht van Donny te zien heeft hij er uitermate van genoten, net als alle vrouwen. De hapjes waren dan ook van uitstekende kwaliteit en de sfeer aan boord was uitstekend.

Vanaf het Leidseplein heeft de bonte stoet zich verplaatst in de richting van het Vondelpark, om in de ondergaande zon nog even te kunnen genieten van het lekkere weer en alle overgebleven hapjes. Om de avond in stijl af te sluiten is Donny nog met alle vrouwen aan zijn arm richting de Gieter vertrokken. Namens alle vrouwen wil ik graag zeggen dat we ontzettend genoten hebben, en hopen (maar eigenlijk vrij zeker weten) dat Donny er hetzelfde overdenkt. Nu dat onze eigen Willem Pieter Duvekot verkozen is tot Mister Gyrinus 2013 wacht hem de eer om, na een jaar geduldig wachten, met alle dames van Gyrinus op pad te gaan. Wij hebben er in ieder geval zin in!

Kakkerlak ervaart suiker als bitter

Kakkerlakken ervaren glucose als bitter. Hierdoor laten ze zich niet meer verleiden door lokdozen met suiker en gif. Kakkerlakken worden sinds de jaren tachtig bestreden met lokdoosjes met gif en suiker, om hen te verleiden een hapje van het dodelijke goedje te nemen. De laatste jaren laten de kakkerlakken zich niet meer gemakkelijk verleiden deze dozen te betreden en zo hun doodsvonnis te tekenen.

Om de oorzaak hiervoor te vinden, bestudeerden de entomologen exemplaren van de zogeheten Duitse kakkerlak, Blattella germanica. Ze keken met name naar de smaaksensoren van de insecten, door te kijken hoe die reageerden op verschillende zoete en bittere stoffen. Hierdoor ontdekten ze dat glucose zowel zoet- als bitterreceptoren van de kakkerlakken activeerde. De bittersensatie overvleugelde de zoetsensatie. Bitter vormt in de natuur

over het algemeen een signaal voor gevaar, omdat de betreffende stof giftig zou kunnen zijn. Het zou kunnen zijn dat ze de glucose zijn gaan associëren met het gif. Het zou echter ook kunnen dat de kakkerlakken die glucose van nature als bitter ervaren sinds de jaren tachtig overleefd hebben, terwijl de zoetekauwen allemaal op het gif af zijn gegaan.

De bevinding is opmerkelijk omdat er tot nu toe vanuit gegaan werd dat smaken van moleculen min of meer vaststaan. Dat kakkerlakken suiker als bitter zijn gaan zien relativeert dit gegeven. Voor de kakkerlakkenbestrijding biedt de bevinding ook aanknopingspunten, aldus de onderzoekers. Allereerst moeten de lokdozen naast suiker andere lokstoffen gaan bevatten. Daarnaast zou het slim zijn om verschillende combinaties van lokstoffen, geurstoffen en gif in de doosjes te stoppen, zodat de insecten niet kunnen leren welke combinaties ze moeten mijden.


25

Cardiocolumn CD27/CD70 en atherosclerose In de vorige Natator ben ik een beetje afgeweken van mijn doel, namelijk het schrijven van de cardioculumn. Daarom zal ik jullie deze keer maar weer verblijden met een daadwerkelijk cardioverhaal. Inmiddels loop ik alweer tegen het einde van mijn eerste jaar in de master aan en daarbij hoort natuurlijk ook een stage. Ik ben naar aanleiding een heel interessant gastcollege beland bij de afdeling Experimental Vascular Biology op het AMC. Er lopen daar meerdere projecten die voornamelijk focussen op de rol van immuuncellen en costimulatoire moleculen in atherosclerose. Het project waar ik aan werk richt zich op de rol van CD27/CD70 interacties in atherosclerose. Even kort over atherosclerose, dit zijn ophopingen van foamcellen (macrofagen gevuld met vet) onder de intima van het bloedvat. Al vanaf je tiende levensjaar beginnen atherosclerotische plaques te vormen in je grote aderen. Hotspots voor plaques zijn plaatsen waar je bloedstroom niet helemaal laminair is, zoals rond de bifurcatie in je halsslagader en aftakkingen van je aorta. Iedere mens heeft dus in meer of mindere mate 'last' van atherosclerose, maar de grote vraag is nu welke factoren ervoor zorgen dat er ook daadwerkelijk complicaties optreden.

Wat voor complicaties dan precies? Nou, een hartinfarct bijvoorbeeld, hierbij is scheurt een plaque open en veroorzaakt een thrombus (bloedstolsel) die een deel van een kransslagader afsluit.

26

Eerdere resultaten suggereren dat CD27/CD70 interacties een beschermende rol hebben in atherosclerose. CD27 is een receptor op T-cellen die belangrijk is in de T-cel gemedieerde immuniteit. CD70 is het ligand van CD27. Wat nu dus het doel is, is om in muizen deze genen uit te schakelen. De knock-out muizen zouden dan dus meer atherosclerose moeten hebben dan de wildtypes. Natuurlijk zitten daar wel nog wat haken en ogen aan. Muizen, net als eigenlijk alle andere dieren, krijgen niet zomaar atherosclerose. Zelfs als je ze helemaal vet mest gebeurt er nog niet zo veel. Om daadwerkelijk plaques te krijgen in een muis moet je hun ApoE receptor uitschakelen. Door dit te doen zijn de muizen niet meer in staat om vet op te nemen vanuit hun bloedbaan en kun je cholesterol gehaltes bereiken in het bloed die atherogeen zijn. Voor deze studie betekend dat dus dat de muizen zowel een ApoE knock-out als een CD27 of CD70 knock-out moeten zijn.

Dit is een foto van een grote plaque in de eerste aftakking van de aorta van een muis. Dit is een standaard hematoxillineeosine kleuring, deze zie je ook vaak voorbij komen op je histologie practicum.

Gelukkig voor mij is er een onderzoeksgroep in München die daar heel goed in is. In Duitsland worden de muizen op dit moment gefokt die ApoE-/en CD27-/- of CD70-/- zijn. Na een vast aantal weken geleefd te hebben komen hun aortaboogjes naar het AMC. Van de boogjes worden coupes gesneden, en daarna mag ik ermee aan de gang. Door middel van allerlei verschillende kleuringen kan ik bepaalde cellen en weefsels van elkaar onderscheiden. Hierdoor wordt inzicht verkregen in de grootte en de samenstelling van de plaques. Een plaque met minder collageen is bijvoorbeeld gevaarlijker omdat deze instabieler is en dus eerder open kan scheuren wat tot complicaties leidt.

Hierboven zie je een grote plaque in de aortaboog van een muis. De onderzijde is de kant van het lumen. In de plaque zie je grote foamcellen, en een laagje endotheelcellen die de plaque bij elkaar houdt, alle paarse stipjes zijn celkernen. Lekker bezig in het lab dus, en veel achter de microscoop. Best grappig, aangezien ik op de middelbare school altijd geroepen heb dat ik nooit biomedisch wilde gaan doen omdat ik 'geen zin had om de hele dag achter een microscoop door te brengen'. Daniëlle Luinenburg


27

Raadsels Het Vunzige Raadsel Het is nat aan de binnenkant en er groeit haar op, de naam ervan begint met de letter 'k' en eindigt op een 't'. Wat is het? Het Muntige Raadsel Op een munt staat 586 v.C. (voor Christus), hoe oud is deze munt dan in jaren uitgedrukt? Het Puntige Raadsel Hoe verbind de 9 punten in het plaatje met elkaar door 4 rechte lijnen te trekken, zonder je pen van het papier te halen? Rara Het heeft een been, maar het kan niet lopen. Het heeft twee vleugels, maar toch kan het niet vliegen. Het draagt een bril, en toch kan het niet zien. Het heeft haar, maar het kan niet gekamd worden. Rara wat is het?

In de Jungle Voor je staat een Jaguar en achter je een leeuw. Je hebt nog maar één verdovingspijl je geweer. Hoe kan je jezelf uit deze situatie redden? In de Wei Welk dier bestaat voor 3/4 deel uit wol? In de Tijd Het zit in een jaar, maar niet in een eeuw. Ook in een maand, maar nooit in de week. Wel in een dag, maar niet in het uur. Wat is het? 28

De antwoorden van de raadsels vind je op pagina 31.

Horoscoop Weegschaal: Laat je vlam weten waar jouw gevoelige en uiterst sensuele plekje zit, en de vonken zullen spetteren als nooit tevoren. Jouw meest erogene zones zijn namelijk je onderrug en je lekkere billetjes. Onder het genot van een wierookje en romantisch smeulend kaarsje, kan een voortreffelijke massage gefocust op deze zones, jou verheffen tot de zevende hemel. Hier kan je de plek van de seksuele god in jezelf innemen.

Boogschutter: Avontuurlijke boogschutter! Waar dan ook maar een avontuur te beleven is, zul jij zijn. Dit zal zich dan ook nooit op vertrouwde plekken als in bed plaatsvinden. Jij zult er op uit trekken en de meest spannende plekjes in de natuur opzoeken om uit de kleren te gaan, al doe je dat laatste eigenlijk het liefst overal en altijd. Verkoop je bed, dit voegt niets toe in je leven.

Schorpioen: Jij bent graag uit op diepgang en complexiteit in je seksuele belevingen. Misschien omdat je libido zo hoog is, dat je dan ook graag dingen uit in kwaliteit in plaats van kwantiteit. Pas wel op met die extreme jaloezie van je, dit is echt een hekel punt voor de vrouwtjes. Die machtige spelletjes kunnen je wel eens je hele reputatie om zeep helpen en je maken tot een nietig wezentje.

Steenbok: Jouw droom is in een peperduur hotel, wekelijks lekker in de knieën te worden gestreeld. Jij bent namelijk de persoon van de rituelen, en dan wel luxueus van aard. Al ben je ook graag van aards contact. Ga voor die baan/kans die je binnenkort krijgt en wie weet komt je grote droom uit en ga je het leven door met opgewonden, knikkende knietjes.

Waterman: Als de god van de zeeën, verover jij de harten van vele onschuldige zeemeerminnen. Met jouw robuuste uitstraling, licht transpirerende lichaam en donkere hemelse

SOG

ogen hoef je maar een knipoog te geven of de dames vallen voor je voeten. De erogene zones van de Waterman zijn de kuiten en de enkels. Een zachte en tere aanraking kan als heel opwindend worden ervaren. Maar zo krachtig en wild van buiten, zo onschuldig en teder is jouw seksleven. Geen erotische voorspellen of bonte handboeien zijn er in jouw kast te vinden. Probeer dat beeld van woeste waterman wat meer terug te brengen in je seksleven!

Vissen: Voor de vis zijn liefde en seks hetzelfde. Probeer meer passie mee naar bed te nemen. Het sabbelen van de voeten of tenen wordt als buitengewoon opwindend ervaren. Kijk uit dat je seksleven niet te saai en eentonig wordt, ervaar nieuwe dingen die je sekservaringen een boost zullen geven. Een vacuümpomp is voor jou de ideale uitvinding. Laat je verleiden door al het moois dat door de eeuwen heen is ontwikkeld om de fantasie te prikkelen en lust en verlangens te voeden.

Ram: Je laat de laatste tijd wel een erg hartstochtelijk en passievolle kant van jezelf zien. Je moet wel oppassen dat je niet je eigen behoeften voor stelt op die van je partner en je emotionele uitbarstingen meester van jou laat maken. Jouw seksuele fantasietjes zijn voor vele vrouwen te onstuimig. Laat de tril-eitjes en liefdesballetjes de volgende keer in de kast liggen en doe het weer eens een keer in de authentieke missionaris houding. En onthoud, de trouw van een Ram ligt op een ander vlak dan het lichamelijke. Stier: Jouw temperamentvolle karakter zorgt voor menig borrelende lichaamssappen bij de vrouwtjes. Tot dusver heeft dit altijd gunstig voor jou uitgepakt. Maar pas op want er komt een moment dat deze ervaring zich ten nadele van jou zal ontwikkelen. Die stiekem opgenomen sekstape zal je nog blijven volgen en zorgen voor een aantal eenzame droge maandjes. Koester je karakter maar gebruik hem met mate!


29

SOG Tweeling: Je hebt even wat tips nodig om weer een beetje de oude Tweeling te worden die je ooit was, ze zeggen jong geleerd is oud gedaan en ook dat je fietsen nooit meer verleert. Maar bij jou gaat het nu een beetje verkeerd om. Het klinkt gek, maar werk aan je geile stem. Hierdoor zul je grote sprongen vooruit maken. En hou handjes vast, overwin deze haat aan plakkerigheid en zie het als erotische vochtuitwisseling. Kreeft: Teder aan je tepels worden gezeten is voor jou de ultieme voorbereiding op de grote daad. Bij je liefdespartners is dit niet het geval, zij houden van een grove aanpak. Na het afronden van het grote avontuur zul jij uiterst bijzonder en gevoelig dromen over geheime werelden. Deze dromen zijn alleen voor jou en zul je niet snel delen. Als je dit doet, kan je dit misschien verliezen en gaan dromen over een potje schaken.

Leeuw: Jij bent een interessant persoon, inderdaad als een leeuw zo sluw. Als jij jouw vrouwelijke prooi in het vizier hebt, laat je je manen woest wapperen in de zwoele wind. Al ben je ook niet bang voor een groter publiek, het liefst steel jij de show in een groots publiekelijk SM optreden, waarin je letterlijk en figuurlijk graag de touwtjes in handen hebt…

Maagd: ‘Like a virgin, touched for the very first time’.. hoe vaak heb je dit wel niet naar je hoofd gesmeten gekregen de afgelopen tijd. Misschien denk je dat je met je bami ogen zo een onschuldige indruk kan wekken bij je omgeving maar dan heb je het mis. Iedereen verdenkt jou van alle wilde seks aanrandingen waar op de VU voor wordt gewaarschuwd. Jij nu dus ook bij deze.

De Gyrinus Horoscoop wordt ieder kwartaal zorgvuldig voor u samengesteld door onze meest getalenteerde koffiedikkijkers. Helaas kan het wel eens voorkomen dat onze zieners te diep in het glaasje hebben gekeken. Gebruik van deze Horoscoop is dan ook op eigen risico!

SUDOKU

(niveau: makkelijk)

30

SUDOKU

(niveau: moeilijk)

Klaverjas scoreblad

SOG

De voorpagina van de Rei Exanimi was altijd een zeer gewild oppervlak om te misbruiken als scoreblad voor het klaverjassen. Na een tips van enkele die-hard jassers is hij er nu dan echt: het officiele Gyrinus klaverjas scoreblad. En pas maar op, als een van onze redactieleden je betrapt op het verkrachten van de voorpagina van de Natator, dan weten we je te vinden!

Antwoorden Raadsels Het Vunzige Raadsel: Een kokosnoot! Het Puntige Raadsel: De truc is om ‘out of the box’ te denken en de lijnen tot buiten het vierkant door te trekken (zie plaatje). Het Muntige Raadsel: Dit is onmogelijk! Er kan nooit een munt geslagen geweest zijn met de vermelding "voor Christus", want toen wist men nog niet of en wanneer Christus geboren zou worden. Rara: Een neus. In de Jungle: Je schiet de leeuw neer met de pijl en rijdt weg met de Jaguar. In de Wei: Een wolf. 3 van de 4 letters vormen het woord 'wol'. In de Tijd: De letter A! :P


31

Gastcolumn: Jan Wolkers. Concentratievoedsel. Arno's Avonturen. Wetenschapsstukjes. En nog veel en veel meer! In deze editie:

Recommend Documents