BIJLAGE 3
Huidige wettelijke regeling en kabinetsvoorstellen
Deze bijlage bevat een beschrijving van huidige normen voor arbeids- en rusttijden in de ATW en van de kabinetsvoorstellen. Hierna komen onderwerpsgewijs aan de orde: dagelijkse rust, wekelijkse rust, pauzeregeling, arbeid op zondag, arbeidstijd en arbeidstijd inclusief overwerk, nachtarbeid, consignatie. Dagelijkse rust Huidige regeling Over de dagelijkse onafgebroken rusttijd schrijft de huidige ATW voor dat deze rusttijd ten minste 11 uur in een aaneengesloten tijdruimte van 24 uur bedraagt. Eén keer per week mag de dagelijkse rusttijd worden verkort tot ten minste 8 uur. Laatstgenoemde mogelijkheid is bedoeld om wisseling in bepaalde roostersystemen waarin op onregelmatige tijden arbeid wordt verricht mogelijk te maken en om in onvoorziene omstandigheden door overwerk de rusttijd niet te hoeven opschuiven, zodanig dat het werk van de volgende dienst pas later kan aanvangen. De regeling van de dagelijkse rust in de ATW kent een enkelvoudige normstelling. Kabinetsvoorstellen Het kabinet stelt voor de huidige ATW-bepalingen over de dagelijkse rust te handhaven. De bestaande regeling dat de dagelijkse onafgebroken rusttijd ten minste 11 uur in een aaneengesloten tijdruimte van 24 uur bedraagt, stemt overeen met de desbetreffende basisregel in de EG-richtlijn. Wekelijkse rust Huidige regeling In de huidige ATW is de wekelijkse onafgebroken rusttijd hetzij ten minste 36 uur in elke periode van 7 dagen, hetzij ten minste 60 uur in elke periode van 9 dagen welke rusttijd eens in de 5 weken mag worden bekort tot 32 uur. De regeling van de wekelijkse rust in de ATW kent een enkelvoudige normstelling. Kabinetsvoorstellen De adviesaanvraag bevat een drietal voorstellen tot aanpassing van de regeling van de wekelijkse rust. Daarmee beoogt het kabinet het volgende: 1 een onafgebroken rusttijd van 35 uren per 7 dagen; 2 een minimumrusttijd van 24 uur indien objectieve, technische of arbeidsorganisatorische omstandigheden dit rechtvaardigen; 3 een referentieperiode van meer dan 7 dagen wordt toegestaan op voorwaarde dat deze periode niet langer is dan 14 dagen; in dat geval wordt de rusttijd (35 uur) verlengd met 7 uur voor iedere dag dat de referentieperiode langer is dan 7 dagen. 91
BIJLAGE 3
Met voorstel 1 sluit het kabinet aan bij de basisnorm in de EG-richtlijn. Ten opzichte van de huidige ATW betekent het voorstel een verkorting van de wekelijkse rusttijd met één uur. Voorstel 2 heeft betrekking op voorstel 1 en is geënt op de betreffende (uitzonderings)bepaling in de EG-richtlijn. Het bevat een geclausuleerde inkortingsmogelijkheid. Het ministerie van SZW heeft toegelicht dat het gaat om een inkortingsmogelijkheid indien objectieve omstandigheden van technische of arbeidsorganisatorische aard dit rechtvaardigen. Over voorstel 3 wordt in de adviesaanvraag het volgende opgemerkt: “Bezien over een tijdvak van bijvoorbeeld een jaar, is bij de keuze voor een langere referentieperiode het totale aantal uren van onafgebroken wekelijkse rust groter dan wanneer gekozen wordt voor een rusttijd per 7 dagen.” Voorstel 3 bevat een verlengingsmogelijkheid en beoogt een zekere mate van flexibiliteit te bieden voor langere roosters, zo blijkt uit een nadere toelichting van het ministerie van SZW. Tevens bevat het voorstel een zekere mate van compensatie voor de verlenging van de werkweek. In hun onderlinge samenhang moeten de voorstellen zo geïnterpreteerd worden dat er een wekelijkse rust per 7 etmalen is (voorstel 1), die geclausuleerd kan worden ingekort (voorstel 2) en dat er daarnaast een verlengingsmogelijkheid bestaat (voorstel 3), aldus het ministerie in zijn toelichting. De voorstellen 2 en 3 impliceren soms een verruiming, soms een verenging van de mogelijkheid tot afwijking van de hoofdregel voor de minimum-wekelijkse rust in de huidige ATW. Wat voorstel 2 betreft, kan worden geconstateerd dat de EG-richtlijn een gelijkluidende afwijking van de hoofdregel toelaat. Voorstel 3 is niet terug te voeren op een formulering in de richtlijn. Pauzeregeling Huidige regeling De ATW stelt een pauze verplicht wanneer de werknemer langer dan 5,5 uur werkt. Voor de duur van de pauze bestaat een dubbele normstelling. De standaardregeling koppelt de duur van de pauze aan de arbeidstijd per dienst. Eén van de pauzes bedraagt ten minste een half uur. Verder worden er grenzen gesteld aan de periode waarbinnen de pauze moet vallen, namelijk twee uur na het begin van de dienst en twee uur voor het einde van de dienst. Volgens de overlegregeling moeten er ongeacht de lengte van de dienst ten minste twee pauzes van elk minimaal 15 minuten zijn of een pauze van minimaal 30 minuten. Kabinetsvoorstellen De adviesaanvraag bevat twee voorstellen tot aanpassing van de pauzeregeling. Hiermee beoogt het kabinet het volgende: 92
BIJLAGE 3
1. bij een dagelijkse arbeidstijd van 6 uur of langer heeft de werknemer een pauze; 2. een pauze is een onderbreking van het werk van ten minste 15 minuten. Het kabinet wil het invullen van “de praktische details van de pauze, zoals frequentie en het moment van de pauze”, overlaten aan werkgevers en werknemers. Vastgesteld kan worden dat het kabinet met voorstel 1 aansluit bij de desbetreffende basisregel in de EG-richtlijn. Het voorstel betekent een verlenging van de periode van dagelijkse arbeidstijd (van 5,5 naar 6 uur) waarbij een pauze verplicht is. Voorstel 2 houdt in dat de pauze bij een dagelijkse arbeidstijd van 6 uur of langer minimaal 0,25 uur bedraagt. Ten opzichte van de bestaande standaardregeling betekent de voorgestelde normstelling een verkorting van de minimumpauze van 0,5 naar 0,25 uur. Verder bevat de voorgestelde normstelling – anders dan de huidige ATW – geen specifieke bepalingen voor gevallen waarin de dagelijkse arbeidstijd meer dan 8 uur bedraagt. Wat de EG-richtlijn betreft: deze bevat geen minimum voor de duur van de pauze. Arbeid op zondag Huidige regeling Artikel 5:4 ATW bevat de regeling voor arbeid op zondag. De in het eerste lid van dit artikel opgenomen zin: “De werknemer verricht, onder de omstandigheden bedoeld in de vorige volzin, uitsluitend arbeid op zondag indien hij daar voor dat geval mee instemt” is daarin met ingang van 1 juni 2003 opgenomen. De in de ATW respectievelijk het Arbeidstijdenbesluit (ATB) opgenomen regeling ten aanzien van de arbeid op zondag behelst in grote lijnen het volgende. Het beginsel is dat op zondag geen arbeid wordt verricht. Dit beginsel lijdt in twee gevallen uitzondering: 1. Werken op zondag vloeit voort uit de aard van de arbeid en is (collectief of individueel) bedongen; 2. Werken op zondag is noodzakelijk op grond van bedrijfsomstandigheden1 en daarover heeft de werkgever overeenstemming bereikt met het medezeggenschapsorgaan of met de belanghebbende werknemers. Voor het (feitelijk) werken op zondag behoeft de werkgever voor dat geval de instemming van de (individuele) werknemer.
1
Over onder meer de (bruikbaarheid van de) begrippen aard van de arbeid en bedrijfsomstandigheden is door de Eerste Kamer advies gevraagd aan de SER. In zijn advies Zeggenschap werknemers over arbeidstijden (pp. 27-29) heeft de raad hierop (verdeeld) gereageerd.
93
BIJLAGE 3
Volgens de standaardregeling mag op ten minste vier zondagen in elke periode van 13 opvolgende weken niet worden gewerkt. In de overlegregeling mag op ten minste 13 zondagen in elke opeenvolgende periode van 52 weken niet worden gewerkt. De bepalingen in de ATW over de zondag zijn van overeenkomstige toepassing voor werknemers die, vanwege hun godsdienstige of levensbeschouwelijke opvattingen, de wekelijkse rustdag op een andere dag dan de zondag vieren. Zij dienen een verzoek tot toepassing van de betreffende bepaling op de door hen te vieren wekelijkse rustdag aan de werkgever te hebben gericht (artikel 5:1 lid 1 ATW). Kabinetsvoorstellen Het kabinet doet voor de regeling van de arbeid op zondag twee voorstellen: 1. Bepaald zal worden dat de wekelijkse onafgebroken rustperiode in beginsel samenvalt met de zondag. Dit beginsel komt ook tot uitdrukking in de hiervoor genoemde internationale regelingen. Ter toelichting wordt vermeld dat het kabinet de zondag extra bescherming wil blijven bieden. Gehandhaafd blijft dat voor degenen die op grond van godsdienstige of levensbeschouwelijke gronden een andere rustdag hebben, deze met de zondag wordt gelijkgesteld. 2. De verplichtingen voor het minimale aantal vrije zondagen zullen worden geschrapt. Ter toelichting vermeldt de adviesaanvraag dat hiervoor geen internationale verplichtingen gelden. In hoofdstuk 5 van de adviesaanvraag (Maatwerk en bescherming binnen het systeem van arbeidsverhoudingen) wordt nader toegelicht dat de zondag een bijzondere plaats in onze samenleving inneemt, die niet zijn oorsprong vindt in de bescherming van de veiligheid en de gezondheid van de werknemer. Deze bijzondere positie is in de ATW extra bevestigd door het hanteren van een ‘extra criterium’, te weten het vereiste dat de individuele werknemer, in situaties waarin bedrijfsomstandigheden het werken op zondag noodzakelijk maken, telkens moet instemmen met het werken op zondag. De EG-richtlijn geeft over werken op zondag geen voorschrift. Arbeidstijd en arbeidstijd inclusief overwerk Huidige regeling De huidige Arbeidstijdenwet maakt onderscheid naar arbeidstijd en arbeidstijd inclusief overwerk. Voor beide bestaat er een standaard- en een overlegregeling waarin maximumarbeidstijden zijn vastgelegd voor de arbeidstijd per dienst, per week, per 4 weken en per 13 weken. De arbeidstijd volgens de standaardregeling bedraagt maximaal 9 uren per dienst, 45 uren per week en per 13 achtereenvolgende weken gemiddeld 40 uren per week. De overlegrege94
BIJLAGE 3
ling maakt een uitloop van de arbeidstijd mogelijk naar maximaal 10 uren per dienst, per 4 achtereenvolgende weken gemiddeld 50 uren per week en per 13 achtereenvolgende weken gemiddeld 45 uren per week. schema 1
Maximumarbeidstijden in huidige ATW Maximumarbeidstijd
Standaardregeling
Overlegregeling
− Per dienst
9 uur
10 uur
− Per week
45 uur
--
− Per 4 weken
--
gemiddeld 50 uur
− Per 13 weken
gemiddeld 40 uur
gemiddeld 45 uur
Overwerk in de zin van de wet is een afwijking van bovenstaande set van normen. Overwerk kan volgens de ATW alleen worden opgelegd indien zich een onvoorziene wijziging van omstandigheden, incidenteel en niet-periodiek, voordoet, of de aard van de arbeid, incidenteel en voor korte tijd, dergelijke afwijkingen noodzakelijk maakt. De arbeidstijd inclusief overwerk bedraagt volgens de standaardregeling maximaal 11 uren per dienst, 54 uren per week en per 13 achtereenvolgende weken gemiddeld 45 uren per week. De overlegregeling maakt een uitloop van de arbeidstijd mogelijk naar maximaal 12 uren per dienst, 60 uren per week en per 13 achtereenvolgende weken gemiddeld 48 uren per week. schema 2
Maximumarbeidstijden inclusief overwerk in huidige ATW Maximumarbeidstijd bij overwerk overdag
Standaardregeling
− Per dienst
11 uur
12 uur
− Per week
54 uur
60 uur
− Per 13 weken
gemiddeld 45 uur
gemiddeld 48 uur
Overlegregeling
Kabinetsvoorstellen Op het punt van de arbeidstijden houden de kabinetsvoorstellen het volgende in. 1. Alleen maximumgrenzen voor totaal aantal arbeidsuren (inclusief overwerk) Het kabinet stelt voor om het onderscheid tussen reguliere arbeidstijd en arbeidstijd met overwerk te laten vervallen en voor het totaal aantal arbeidsuren (inclusief overwerk) uitsluitend maximumgrenzen te hanteren. Toegelicht is dat de EG-richtlijn geen onderscheid maakt naar arbeidstijd met en zonder overwerk. Het ESH kent dit onderscheid evenmin. 2. Referentieperiode van 4 maanden Het kabinet stelt voor om voor het berekenen van de gemiddelde arbeidstijd een referentieperiode te hanteren van 4 maanden, in plaats van de huidige 13 weken.
95
BIJLAGE 3
Het voegt hieraan toe dat uit onderzoek2 van het Hugo Sinzheimer Instituut blijkt dat in vijf van de negen onderzochte landen een referentieperiode van 4 maanden wordt aangehouden. 3. Maximumarbeidstijd per dienst en per week Het kabinet stelt voor om een maximumarbeidstijd te hanteren per dienst en per week. Het maximum zou per dienst 12 uren, per week 60 uren en per 4 maanden gemiddeld 48 uur per tijdvak van zeven dagen bedragen. Toegelicht is dat de begrenzing van de gemiddelde arbeidstijd tot gemiddeld 48 uur per week conform de EG-richtlijn is. Een berekening van de gemiddelde arbeidstijd per week over een langere periode laat veel ruimte voor fluctuaties per week en per dag. Om te voorkomen dat hierdoor per week of per dag extreem lange arbeidstijden mogelijk zijn, wordt een maximumarbeidstijd per dienst en per week opgenomen. Hiermee wordt tevens voldaan aan de verplichting in het ESH om een redelijke dagelijkse en wekelijkse arbeidstijd vast te stellen. De voorgestelde normen komen overeen met de bestaande overlegnormen voor de maximumarbeidstijd bij overwerk (artikel 5:9 lid 3 ATW). Nachtarbeid Huidige regeling De huidige wet gaat voor het verrichten van nachtarbeid uit van het begrip nachtdienst. Een nachtdienst is een dienst waarin de uren tussen 00.00 en 06.00 uur geheel of gedeeltelijk zijn begrepen (artikel 1:7 onder d ATW). Voor iedere nachtdienst moet aan de regels voor arbeid in nachtdienst worden voldaan. Voor de maximumarbeidstijd in nachtdienst en voor de rusttijd gelden een standaard- en een overlegregeling. Zowel de standaard- als de overlegregeling maakt voor de normen rond nachtarbeid een onderscheid tussen nachtdiensten die eindigen vóór of op 02.00 uur en nachtdiensten die eindigen na 02.00 uur. De overlegregeling staat een uitloop toe naar ten hoogste 9 uren arbeid per nachtdienst, waarbij de wekelijkse arbeidstijd over een periode van 13 weken gemiddeld 40 uur bedraagt. Verder stelt de wet randvoorwaarden voor de rusttijd na één of meer nachtdiensten, het maximumaantal nachtdiensten in een bepaalde periode en het maximumaantal achtereenvolgende nachtdiensten. Voor nachtdiensten die eindigen vóór of op 02.00 uur gelden lichtere normen dan voor nachtdiensten die eindigen na 02.00 uur. Voor overwerk in nachtdienst stelt de ATW dezelfde algemene voorwaarden als voor overwerk buiten nachtdienst. Ook voor overwerk in nachtdienst gelden een standaard- en een overlegregeling. Ten opzichte van de regeling voor nachtdienst zonder overwerk kan de
2
K. Boonstra, R. Knegt, M.H. Schaapman, Regels voor arbeids- en rusttijden in negen Europese landen, Hugo Sinzheimer Instituut, Amsterdam, april 2004.
96
BIJLAGE 3
arbeidstijd per nachtdienst inclusief overwerk zowel in de standaard- als in de overlegregeling met maximaal 1 uur worden verlengd; over een periode van 13 weken mag de arbeidstijd niet meer bedragen dan gemiddeld 40 uur. Schematisch weergegeven ziet de huidige regeling in de ATW voor nachtdienst er als volgt uit. schema 3
ATW voor nachtdienst (huidige regeling) Standaardregeling
Overlegregeling
Arbeid in nachtdienst: maximumarbeidstijd Afwijkingen maximumarbeidstijd bij arbeid in nachtdienst Per nachtdienst
8 uur
9 uur
Per week
45 uur
geen norm
Per 4 weken
gemiddeld 45 uur
Per 13 weken
gemiddeld 50 uur
gemiddeld 40 uur
Afwijkingen en aanvullingen maximumarbeidstijd bij overwerk én arbeid in nachtdienst Per nachtdienst
9 uur
10 uur
Per week
54 uur
60 uur
Per 13 weken
gemiddeld 40 uur
Arbeid in nachtdienst: nachtdiensten Maximumaantal nachtdiensten Aantal nachtdiensten achtereen Aantal nachtdiensten
5
7
10 per 4 weken én 25 per 13 weken
28 per 13 weken
Afwijkingen van het maximumaantal nachtdiensten als alle nachtdiensten voor of op 02.00 uur eindigen Aantal nachtdiensten achtereen
6
7
16 per 4 weken
52 per 13 weken
0,5 uur aaneen
0,5 uur aaneen óf 2x 0,25 uur
Meer dan 8 uur arbeid in de dienst
0,75 uur, waarvan 0,5 uur aaneen
0,5 uur aaneen óf 2x 0,25 uur
Meer dan 10 uur arbeid in de dienst
1 uur, waarvan 0,5 uur aaneen
0,5 uur aaneen óf 2x 0,25 uur
Aantal nachtdiensten Minimumpauze Meer dan 5,5 uur arbeid in de dienst
Ontleend aan Arbeidstijden INFO 2004.
Kabinetsvoorstellen Het kabinet is voornemens de regels rond nachtarbeid te beperken tot normering uit internationale bepalingen, die gericht zijn op de bescherming van werknemers die structureel arbeid in de nacht verrichten. Het kabinet wil meer ruimte geven voor het verrichten van nachtarbeid en dat doen door het aantal regels rond nachtarbeid sterk te reduceren. Het kabinet legt bij werkgever en werknemer(s) de verantwoordelijkheid om – binnen het wettelijk kader dat op grond van internationale afspraken is vastgesteld – afspraken te maken.
97
BIJLAGE 3
De concrete kabinetsvoornemens en de toelichting daarbij zien er als volgt uit. 1. Nachtvenster Nachtvenster: de periode tussen 23.00 en 07.00 uur. Het kabinet licht dit als volgt toe. Door het nachtvenster te laten aanvangen om 23.00 uur worden werknemers die hun werkzaamheden normaal gesproken uiterlijk om 02.00 uur beëindigen, niet als nachtarbeider (zie hierna) aangemerkt. De huidige ATW legt aan deze vorm van nachtarbeid ook minder beperkingen op dan aan arbeid die plaatsvindt na 02.00 uur. Het nachtvenster eindigt om 07.00 uur. De lengte van het nachtvenster bedraagt daarmee acht uren, een uur langer dan in de EG-richtlijn (“een tijdvak van ten minste zeven uren”). Indien het nachtvenster eindigt om 06.00 uur worden echter werknemers die normaal gesproken hun werkzaamheden om 03.00 uur beginnen, niet als nachtarbeider aangemerkt. Deze werknemers zouden daarmee geen aanspraak hebben op een extra bescherming in de vorm van een beperking van de maximumarbeidstijd tot gemiddeld 40 uur per week. 2. Nachtarbeider Nachtarbeider: een werknemer die normaal ten minste drie uren van zijn dagelijkse arbeidstijd werkzaam is in het nachtvenster of op ten minste 90 dagen per jaar ten minste drie uren werkzaam is in het nachtvenster. Toegelicht wordt dat hiermee wordt beoogd de werknemer die werkzaam is in ploegendiensten en daarmee op een groot aantal dagen maar normaal gesproken niet op alle dagen werkzaam is in het nachtvenster, aan te merken als nachtarbeider. 3. Maximumarbeidstijd De maximumarbeidstijd voor nachtarbeiders bedraagt maximaal 10 uren per dienst en gemiddeld over een periode van 4 maanden 40 uur per week. Toegelicht is dat de voorgestelde normen overeenkomen met de thans bestaande maximumnormen voor overwerk in nachtdienst in de overlegregeling (artikel 5:9 lid 3 ATW). 4. Geen aanvullende regels rusttijd en maximumaantal nachtdiensten De aanvullende regels voor de rusttijd na één of meer nachtdiensten, het maximumaantal nachtdiensten in een bepaalde periode en het maximumaantal achtereenvolgende nachtdiensten komen te vervallen.
98
BIJLAGE 3
Het kabinet beschouwt het niet als zijn taak om door middel van normering in de wet sturing te geven aan de inroostering van nachtarbeiders, daar waar deze normering in de internationale kaders ontbreekt3. Consignatie Huidige regeling De huidige regeling met betrekking tot consignatie is opgenomen in artikel 5:11 van de Arbeidstijdenwet. Dit is een enkelvoudige norm. In het Arbeidstijdenbesluit zijn afwijkingen van die enkelvoudige norm opgenomen. De werking van de huidige regeling met betrekking tot consignatie is weergegeven in het schema aan het slot van deze bijlage. Kabinetsvoorstellen In de adviesaanvraag worden (onder de nummers 16-18) voorstellen gedaan tot wijziging van de consignatieregeling. 1. Maximumarbeidsduur en onafgebroken wekelijkse rusttijd De (voorgestelde) algemene bepalingen over maximumarbeidsduur en onafgebroken wekelijkse rusttijd zijn ook van toepassing op de arbeid die uit consignatie voortvloeit, d.w.z. dat het totaal van de ingeroosterde arbeidstijd en de arbeid die voortvloeit uit oproepen, moet blijven binnen de norm van 12 uur per etmaal, 60 uur per week met een gemiddelde maximale arbeid van 48 uur over 4 maanden. Thans liggen deze normen op 13 uur, 60 uur per week en 45 uur over 13 weken. Als de werknemer als nachtarbeider moet worden beschouwd, gelden de regels voor de maximumarbeidstijd bij nachtarbeid (10 uur per dienst en gemiddeld 40 uur per week over een periode van 4 maanden). 2. Rusttijd Op dagen dat de werknemer is geconsigneerd moet een onafgebroken rusttijd in acht genomen worden van minimaal 8 uur. Toegelicht wordt dat de EG-richtlijn als basisregel geeft dat de werknemer minimaal 11 uur onafgebroken rust heeft per 24 uur. In artikel 17 van de richtlijn is de mogelijkheid geopend om onder andere voor bewakings-, surveillance- en wachtdiensten, diensten in ziekenhuizen of soortgelijke inrichtingen, af te wijken van de bepaling ten aanzien van de dagelijkse rust, mits de werknemer gelijkwaardige compenserende rust krijgt geboden of anderszins een passende bescherming. Verder wordt in de adviesaanvraag opgemerkt dat, indien het aan een dergelijke rustperiode heeft ontbroken tengevolge van meerdere oproepen, daarvoor compensatie achteraf zou moeten worden geboden (binnen een redelijke termijn). Daarbij wordt de vraag
3
De memorie van toelichting bij het wetsvoorstel ATW wijst erop op dat de Arbeidsinspectie bij de toen nog noodzakelijke vergunningverlening er steeds meer vanuit ging dat bedrijven niet lichtvaardig en nodeloos tot het instellen van ploegendiensten besluiten, maar daartoe veelal eerst intensief overleg plegen met de werknemersvertegenwoordigers (Tweede Kamer, vergaderjaar 1994-1995, 23 646, nr. 3, p. 53).
99
BIJLAGE 3
opgeworpen hoe dit in regelgeving kan worden vastgelegd, zonder te vervallen in ingewikkelde voorschriften. 3. Bijzondere belasting In elke periode van 4 achtereenvolgende weken wordt ten minste 14 x 24 uur geen consignatie opgelegd. Om een passende bescherming te bieden tegen de bijzondere belasting van consignatie wordt voorgesteld deze norm (thans opgenomen in artikel 4.8:3 lid 2 sub a van het ATB) op te nemen. Het kabinet vraag advies over de nadere uitwerking van de consignatieregeling, met name voor de dagelijkse rust. In onderstaand schema is de werking van de huidige en de in de adviesaanvraag voorgestelde regeling met betrekking tot consignatie weergegeven. schema 4
Consignatie
Consignatie consignatievrije periode
Huidige regeling Standaardregeling
Overlegregeling
per 4 weken 2 perioden van elk 7 x 24 uur
per 4 weken 14 perioden van 24 uur waarvan 2 perioden van elk 2 x 48 uur zonder arbeid
consignatie voor en na een nachtdienst
verboden
Adviesaanvraag per 4 weken 14 perioden van 24 uur -*
maximumarbeidstijd per 24 uur
13 uur
12 uur
maximumarbeidstijd per week
60 uur
60 uur
maximumarbeidstijd in referteperiode
gemiddeld 45 uur per 13 weken
maximumarbeidstijd in referteperiode indien de werknemer als nachtarbeider moet worden beschouwd
minimumarbeidstijd per oproep dagelijks onafgebroken rust
gemiddeld 40 uur in elke periode van 13 weken
gemiddeld 45 uur in elke periode van 13 weken, mits: a. per 4 weken maximaal 4 perioden van maximaal 24 uur consignatie, of: b. 8 uur rust na afloop laatste arbeid uit oproep tussen 00.00 uur en 05.00 uur, of: c. 8 uur rust in de periode van 24 uur na 06.00 uur als uitsluitend arbeid uit oproep tussen 05.00 uur en 06.00 uur wordt verricht 0,5 uur -
gemiddeld 48 uur per 4 maanden 10 uur per dienst en 40 uur per week over een periode van 4 maanden
0,5 uur 8 uur
Gegevens huidige regeling ontleend aan: Arbeidstijden INFO 2004. * Door het ministerie van SZW is meegedeeld dat deze bepaling niet terugkeert: dit hangt onder meer samen met de andere omschrijving van nachtarbeid en voorstel 17 uit de adviesaanvraag (zie hierboven onder punt 2.) waarin de vraag wordt voorgelegd hoe zonder ingewikkelde regels kan worden voorzien in een passende bescherming (betreffende rust) bij consignatie.
100
