Het verhaal van Schelle BBC

Het verhaal van Schelle BBC

De geschiedenis van de club sinds zijn ontstaan in 1972.

1972 - 1973

Oprichting van de club in derde provinciale. De ploeg speelt op het Kerkplein.

1979 - 1980

Na zeven jaar is het eindelijk gelukt om door te stoten naar de eerste provinciale reeks.

1988 - 1989

Om de werking van de club te verbeteren wordt er besloten om een V.Z.W. op te richten.

1


1989 - 1990

Door de definitieve transfer van onze Amerikaans geschoolde sterspeler Yvan Verberckt naar Sunair

Oostende in 1988 verkreeg onze club de financiële mogelijkheid om met de plannen van een eigen sporthal te starten. Ondertussen werd reeds een akkoord met het gemeentebestuur gemaakt in verband met de gronden en werden de kontakten uitgewerkt met het architectenbureau Archidee en de Staalbouw Overpelt voor de concrete uitvoering. Na de bouwtoelating op 2 april 1990 verkregen te hebben werden de bouwwerken gestart op 10 april 1990. De officiële ingebruikname vond plaats op 1 september 1990. De prijs van de Sportschuur De Griene bedroeg toen 4.500.000 Bef netto. De kosten voor elektriciteit, verwarming, nutsvoorzieningen, uitrusting en architectkosten werden op 1.500.000 Bef geraamd. Bijkomende kosten voor de ombouw van de bestaande kantine, de kleedkamers en de toiletten bedroegen ook ongeveer 1.500.000 Bef. Naast onze eigen beschikbare middelen (5.000.000 Bef) moesten we op zeer korte termijn 2.500.000 Bef bijkomende fondsen vinden. Enerzijds door sponsoring en anderzijds door een minimale lening aan te gaan, zijn we daarin geslaagd. De club heeft resoluut gekozen voor een degelijke jeugdwerking . De microben worden kampioen in hun reeks en spelen dat seizoen tevens de finale van de Beker van Antwerpen.

1991

De herenploeg promoveert naar 4de nationale.

Er wordt gestart met 10 jeugdploegen.

2


1992

In mei worden in onze Sportschuur De Griene internationale en nationale tornooien ingericht met meer dan 100 deelnemende ploegen. Tevens is er de ingebruikname van een zelfgemaakt elektronisch scorebord. In augustus brengen we via aandelen onder de leden meer dan 1.000.000 Bef samen om een sportvloer in onze zaal aan te leggen. Onze accommodatie laat zo toe om nationale en internationale wedstrijden op topniveau te organiseren.

1993

In september wordt het seizoen ingezet met 22 ploegen, 13 jeugdploegen en 9 seniorsploegen.

1994 - 1995

Worden reekskampioen : meisjes benjamins, meisjes cadetten, seniors dames en jongens pupillen. De meisjes benjamins en seniors dames winnen de Beker van Antwerpen. De meisjes benjamins spelen de finale van de Beker van België.

1995 - 1996

De seniors dames promoveren naar derde nationale. De meisjes microben winnen de Beker van Antwerpen en de miniemen jongens worden reekskampioen.

1996 - 1997

Schelle BBC bestaat 25 jaar en feest in een volle zaal Lux te Hemiksem. Als gevolg van ingrijpende veranderingen in het transferreglement is onze seniors herenploeg grondig van uitzicht veranderd. Vijf nieuwe spelers komen onze ploeg versterken. De dames spelen hun eerst seizoen in nationale. Voor het eerst in haar bestaan schrijft Schelle BBC een nationaal spelende jeugdploeg in namelijk de FIBA Cadetten Jongens.

1997 - 1998

We startten het seizoen in september met 10 seniorsploegen en 14 jeugdploegen. Vanaf dit seizoen lopen de jeugdcategorieën gelijk met de schoolleeftijden en wordt een nieuwe categorie "premicroben" , in het leven geroepen. Hierdoor worden spelers vanaf 6 jaar toegelaten. Onze club start meteen met 3 premicrobenploegen.

3


In december 1997 wordt er tevens het startsein gegeven van www.schellebbc.be waardoor onze club ook wereldwijd bekend wordt.

1998 - 1999

De heren A spelen in 4de nationale A. De dames in 3de nationale A. Er zijn 13 jeugdploegen, o.m. FIBA juniors.

BBC Ontwikkeling wordt opgenomen door Schelle BBC , omgedoopt tot "Schelle B",

4


en speelt in 2de provinciale afdeling. De eerste gastploeg doet haar intrede: Begetube, spelend in 4de afdeling A.V.V.V.. De pupillen trekken voor een tornooi naar Praag.

Dames

Heren A

1999 - 2000

De heren A spelen in 4de nationale B, de dames in 3de nationale B. 14 jeugdploegen.

5


Onze seniorsploeg met oud-spelers in de A.V.V.V., De Griene, wordt reekskampioen in haar 20ste bestaansjaar.

Cadetten

Miniemen

6


Pupillen

De pupillen meisjes gaan op tornooi naar Denemarken.

Benjamins

7


Microben

Premicroben

2000 - 2001

Een tweede damesploeg in 2de provinciale afdeling wordt opgericht. BBC Avanti wordt opgenomen in onze club onder de naam "Schelle C" en wordt kampioen in 4de provinciale.

De seniors heren A spelen een fantastisch seizoen en winnen in een bomvolle gemeentelijke sporthal de 1/8 finale van de Beker van België tegen Brother Deerlijk uit 1e Nationale met 88-86.

8


Voor de jeugdploegen wordt het werkelijk een ongelooflijk seizoen want niet minder dan 8 ploegen werden reekskampioen en 2 meisjesploegen halen de Beker van Antwerpen . De Griene wordt reekskampioen in 2de afdeling A.V.V.V..

Miniemen

Pupillen

9


Benjamins

Microben

Schelle B staat terug naar 3de Provinciale.

2001 - 2002

De seniors dames A zijn kampioen in 3de nationale B en stijgen naar 1ste landelijke (ex-2de nationale) en onze premicroben winnen de Beker van Antwerpen. De heren A spelen in 4de nationale B.

10


Pupillen

Benjamins

2002 - 2003

De meisjes pupillen winnen de Beker van Vlaanderen . De seniors heren A promoveren naar 3de nationale ! De seniors heren B winnen de testwedstrijd waardoor ze stijgen naar 2de provinciale.

2003 - 2004

Vijf seniorsploegen (drie heren- en twee damesploegen) en 12 jeugdploegen starten de competitie. Beide A ploegen werden veroordeeld tot degradatie. De meisjes miniemen weten zich te plaatsen voor 2 finales (Beker van Antwerpen en Beker van Vlaanderen). De Griene is kampioen en promoveert naar ere-afdeling in de A.V.V.V..

2004 - 2005

De competitie start met 3 heren en 3 damesploegen, twee landelijke en 9 provinciale jeugdploegen. In de Beker van Vlaanderen haalt een ploeg de finale en geraakt één tot in de kwart finale. In de Beker van Antwerpen hebben we drie 1/8e finalisten, één 1/4e finalist, één 1/2e finalist en een bekerwinnaar. De meisjes miniemen worden kampioen. Bij het einde van dit seizoen wordt besloten om te stoppen met de herenploeg in de landelijke reeks. De B-ploeg, die net de promotie naar 1ste provinciale miste, wordt de nieuwe A-ploeg.

2005 - 2006

De dames seniors A starten in 1e landelijke. De heren seniors A spelen kampioen en promoveren naar 1e provinciale. De meisjes miniemen zijn finalist in de Beker van Antwerpen. Schelle BBC wordt als club met een “degelijke” landelijke jeugdopleiding beschouwd bij de Basket Pass-evaluatie. Schelle BBC scoort, op uitzondering van accommodatie en materieel, hoger dan het landelijk en provinciaal gemiddelde.

11


2006 - 2007

Opnieuw zes seniorploegen komen aan de start: dames A (1e landelijke), dames B (1e provinciale), dames C (2e provinciale), heren A (1e provinciale), heren B (4e provinciale) en heren C (4e provinciale). Voor de jeugd 2 landelijke en 9 provinciale ploegen. Dankzij een lotenlening worden belangrijke saneringswerken uitgevoerd. De landelijke jongens cadetten worden kampioen in derde klasse C en veroveren de Beker van Antwerpen! De jongens miniemen worden kampioen in hun reeks en gewestkampioen! De seniors heren C worden kampioen in 4de provinciale C ! De landelijke meisjes cadetten spelen de finale van de Beker van Antwerpen.

2007 - 2008

De seniors heren A en dames B promoveren naar 2de Landelijke. De heren B promoveren naar 2de provinciale. De jongens cadetten zijn kampioen! De Griene wint de sportiviteitsbeker in ereafdeling A.V.V.V..

2008 - 2009

De seniors dames A zijn finalist van de beker van Vlaanderen. De Grienegirls, met oud-speelsters, winnen de Beker van Sportiviteit in de A.V.V.V. De miniemen jongens zijn kampioen .

2009 - 2010

De seniors heren B en dames B zijn finalist in de Beker van Vlaanderen. De heren B winnen de beker. De landelijke juniors worden kampioen in hun reeks.

12


In oktober overleed Bert Van Mechelen, een topfiguur in de Antwerpse basketgeschiedenis en jarenlang succesvolle coach bij onze club. De vereniging verwerft een erfpachtovereenkomst met de gemeente voor 30 jaar. Op het dak van de sporthal worden 108 zonnepanelen geplaatst.

2010 - 2011

De seniors heren A worden kampioen en gaan naar 1ste Landelijke.

Ook de heren C worden kampioen in de 4de Provinciale. De Grienegirls winnen de Schaal Van Beeck en de Sportiviteitsbeker in de A.V.V.V..

2011 - 2012

De competitie start met 4 herenploegen ! De seniors heren C worden opnieuw kampioen in de 4de Provinciale.

13


2012 - 2013

De club lanceert het motto: 'Not Only For The Game'. Lid zijn van Schelle BBC is méér dan lid zijn van een sportvereniging. Het is een engagement voor een clubleven waartoe men wil behoren. Zowel op als naast het veld, enthousiast, sportief en constructief.

Om financiële redenen schrapt de club de herenploeg in 1ste Landelijke. Inwijding van het nieuwe scorebord.

2013 - 2014

Benjamins en cadetten jongens zijn kampioen in hun reeks.

14


2014 - 2015

De Dames A winnen hun testmatch en gaan volgend seizoen naar 1ste landelijke.

De Heren A zijn algemeen kampioen in 2de provinciale. Met het charter van bask-etikette wil de club een voorbeeld zijn van fairplay. De club start belangrijke renovatiewerken.

15


Het eetfestijn bestaat langer dan je denkt! Onze club, gesticht in 1972, heeft er op uiteenlopende vlakken een lange traditie op zitten. We trachten zowel op sportief als extrasportief vlak een reis door deze geschiedenis te maken. Deze aflevering wordt een erg lekkere! We speelden op het kerkplein. Sylvain Henderickx praatte ons het belang van een eigen lokaal aan: “Een eigen lokaal is een noodzaak voor een sportclub om op lange termijn te overleven; opent perspectieven en ruimte voor alle mogelijke (én onmogelijke) initiatieven en is dé plaats voor sociaal contact.” Sylvain kon niet alleen in de toekomst kijken maar voegde de daad bij het woord, sprak het gemeentebestuur aan en regelde ons eerste lokaal. Hij werd daarbij één van de trouwste sponsors.

1953 ’t Zwet Hem

Links op de hoek van de Leopoldstraat (die toen erg smal was) en de Fabiolalaan (rechts staat nu nog de pastorij) stond toen een huisje dat de gemeente had aangekocht als krotwoning. Het was vroeger een cafeetje, in de volksmond: ‘t Zwet Hem! Die naam had iets te maken met het oorlogsverleden van het café … maar dat is een andere geschiedenis. Het krot kregen we ter beschikking in afwachting van de afbraak (de ingang van de Leopoldstraat moest immers verbreed worden). Over dat lokaal later meer, nu over naar de mosselen! Eén van de eerste feestinitiatieven in de club was het inrichten, op een zaterdagavond in september 1972, van een mosselsouper voor alle leden. Het was maar een klein cafeetje, dus de mosselen werden achteraan buiten op het koertje gekuist en klaargemaakt; natuurlijk door dezelfde mensen dan diegene die ze binnen gingen opeten. Het werd een groot en vooral blijvend succes. In die tijd was mosselen “a vollen tee” de normaalste zaak van de wereld. Er werd gegeten om zeven, om negen, om elf uur. Tussenin werd er ook iets gedronken maar de mosselen raakten maar niet op. Om de goesting terug op gang te krijgen werd er gedanst, gesprongen en gezongen gans de nacht lang. Onder de morgen, rond zes uur, was het probleem van de massa mosselen nog steeds niet opgelost. Om fris en wakker te blijven, zat er een groepje buiten tegen de gevel. Plots kwamen enkele mensen de hoek om. Het waren kerkgangers voor de vroegmis van half zeven. Onze toenmalige burgemeester Edward Wilssens was er bij. Hij had onze club mee op poten gezet. Uit dankbaarheid riepen we hem de straat over met de boodschap of hij geen zin had in een goeie portie mosselen. Onze burgervader, een echte bourgondiër, liet zijn vroegmis in de steek, schoof mee aan en was een grote hulp om de laatste mosselen te laten verdwijnen. Van toen af is de jaarlijkse

16


mosselsouper blijven bestaan en stilaan uitgegroeid van een beperkt ledenfeest, tot een eetfestijn voor iedereen en tegelijk een belangrijke bron van inkomsten voor de club. Op een keer gingen we met een groot deel van de club vissen in Yerseke: de beruchte ‘Schelse vistreinen’. ’s Morgens voor dag en dauw vertrekken en na het vissen, verbroederen in een lokaal cafeetje met de plaatselijke schippers. Er zaten daar ook verschillende mosselboeren bij. Ze boden ons mosselen aan tegen ongelooflijk gunstige voorwaarden wat ons de kans gaf om nog wat extra te verdienen aan ons mosselfeest. Met enkele wagens en veel zakken reden we naar de kade en laadden zoveel mosselen als we konden. ’t Was ondertussen al lang donker en met de nodige wittekes zagen we niet zo nauw! Thuis gekomen was het resultaat: vuile stinkende auto’s, vuile kleren, veel mosselen en nog veel meer slijk. Het waren mosselen die zo van de bodem gesleept waren! Het werk dat we toen gehad hebben om alles wat netjes te maken, woog helemaal niet op tegen het beetje profijt dat we deden. Die deal is bij één keer gebleven, maar ’t was wel kei plezant geweest! Natuurlijk werd ons lokaaltje vlug veel te klein voor zulke organisaties. Sylvain had in die tijd, aan de Krijtstatie in Niel, een visput met chalet en zijn zoon Bies was gestart met ‘De Ekker’, een organisatie voor het begeleiden van gehandicapten, nu gekend als de Pegode! Sylvain, een geboren feestneus, wou ook wel iets organiseren voor de mensen uit de buurt van de Krijtstatie en voor ‘De Ekker’. Zo kwam volgend compromis uit de bus: den basket bouwde met sparren en zeilen een groot afdak aan de visput; week één was het trappistenfeest voor de buurt; week twee mosselsouper van den basket en week drie Ekkerfeesten! Tussendoor, ervoor of erna, nog één of ander trouwfeest en/of jubileum! ‘Feesten aan de put’, dat wilde destijds wat zeggen. In een andere aflevering kunnen we daarover meer vertellen. Ik herinner me nog dat op maandag, de dag na de mosselsouper, op ’t werk de zakken van mijn jas nog vol mosselschelpen zaten …. gelukkig lege. De Ekkerfeesten, ondertussen spijtig gestopt, zijn daarop uitgegroeid tot een enorm succes. Wij, den basket, lagen voor een stukje mee aan de basis van dat succes.

Beenhouwerij, slachterij familie Pauwels

17


Ondertussen was ’t Zwet Hem” onder de slopershamer gevallen en kregen we een ander lokaal: ‘Den Ouwe Griene’ tussen de gemeentebibliotheek en het oude Tuincenter Rupel&Schelde. Er werd een nieuw systeem uitgedokterd voor de mosselsouper. Als we eerlijk zijn, was de reden een gebrek aan medewerkers. Waar en wanneer horen we dat nog! We huurden een traiteur in. De man reed met zijn wagen tot tegen de gevel van de Ouwe Griene. Alle deelnemers kwamen buiten met hun bord en kregen een portie mosselen en frieten. Natuurlijk was het nog steeds ‘a vollen tee’. Er waren normale eters bij die twee of drie keer kwamen aanschuiven. Er waren ook gezonde eterkes bij met vijf, zeven, zelfs negen porties. Maar de toenmalige kampioen was zonder discussie Koen Bolssens. Hij draaide zijn hand niet om voor meer dan een dozijn porties mosselen met frieten. Maar ja, wat wil je. Hij mat een kleine twee meter voor een slordige honderd dertig kilo of meer! Als Koen in de winter, we speelden toen nog altijd buiten, voor zichzelf een thermos warme thee meebracht , waren daar achtentwintig klontjes in. Vanaf 1990 verhuisden we naar de huidige locatie: de ’Nieuwe Griene’. De oudere spelers, die toen in de Antwerpse vriendenclubs een ploeg hadden, namen de organisatie in handen van wat een traditie werd. Reeds begin oktober werd met de voorbereiding begonnen: wanneer selder plukken ? 'Leo, de selder staat te rotten !' : een beangstigend telefoontje van Frans Meert op een woensdagnamiddag in 1998. Inderdaad, door de heerlijk natte nazomer stond Charel Crets zijne selder in de modder! Er werd dan maar meteen een half veld uit de grond getrokken. ’s Avonds was de selder gewassen, gesneden en ingevroren. Maar op de dag van het feest was het alle hens aan dek. Op zondagmorgen werd ajuin gesneden; de cafetaria ingericht; de mosselen genepen, koude schotels gemaakt en rijstpap gekookt. Later kwamen er nog pannenkoeken bij. Tegen de middag stoomden de eerste mosselen in grote potten in de mannenkleedkamer, herleid tot een Turks stoombad. Telkens een pot gaar was, kon er een ploeg aan tafel en moesten er ook voldoende frieten klaar zijn. Die haalden we bij Karen van ’t Schels Frituur’ tot het haar teveel werd op een drukke zondagnamiddag en de frieten in eigen huis moesten gebakken worden. Er was serieus wat organisatie voor nodig om iedereen tijdig en voldoende te bedienen. Er kwamen ploegen op de middag , nadien bleven ze pinten pakken en in de late namiddag begonnen ze aan hun tweede of derde ronde… ! ’t Was immers ‘a vollen tee’ en de tap vloeide toen nog rijkelijk ! Het slot van de dag was de uitverkoop van de overschotten. Na topjaren met tot 247 eters (1998), werd deze jaarlijkse gang drie maal onderbroken omdat de mosselen te duur werden, van 2002 tot 2004. Het alternatief op aanraden van Mon Broes, paëlla, werd gesmaakt maar spoedig bleek dat onze klanten liever kwamen voor mosselen. Dus terug naar het klassieke mosselfeest maar nu aangevuld met de keuze voor schep en een kindermenu, later zelfs een vegi-schotel. De grote potten verdwenen en de mosselen werden portie per portie aan de lopende band klaargemaakt op het juiste moment voor het juiste aantal personen. In 2010 namen de heren A de organisatie over. In 2012 werd resoluut gekozen voor een uitgebreidere formule en zag het ‘Eetfestijn’ het licht. 2013 viel op door de ordelijke en knappe organisatie. Een dikke pluim voor alle medewerkers want het record van 1998 werd op een haar na bereikt. Een feest met zulke lange traditie is een ideaal rendez-vous moment voor alle betrokkenen van de club, een must voor alle leden, oud-leden en sympathisanten. De meesten hebben veel leute en plezier in de club beleefd en door aanwezig te zijn op het eetfestijn krijgt men de gelegenheid mekaar terug te ontmoeten en de club op een plezierige manier financieel te steunen.

18

Het verhaal van Schelle BBC

Recommend Documents