Het onder-ons-je St. Antonius
Driemaandelijkse krantje van het woonzorgcentrum St. Antonius Peer VIJfENTWINTIGSTE JAARGANG NR.2 Afgifte Kantoor Peer Datum: 31-04-2011
INHOUD VOORWOORD WIST JE DAT? KOMENDE ACTIVITEITEN SENIORENNIEUWS PERSONEELSNIEUWS KENNISMAKING MET ONZE VRIJWILLIGERS KENNISMAKING MET ONS PERSONEEL KENNISMAKING MET ONZE BEJAARDEN EVEN LACHEN BEZINNING UIT DE PEN VAN OPLOSSING WEDSTRIJD WEDSTRIJD
GEDICHT
voorwoord De voorbije winter heeft ons ruim voldoende sneeuw bezorgd. We kregen heel wat meer dan alleen een witte kerst. Maar nu we volop in de lente zitten en het mooie weer in aantocht is, start binnen enkele weken een nieuwe belangrijke periode in het bestaan van onze opdrachthoudende vereniging. Begin maart is namelijk de aannemer aangesteld die het nieuwe woonzorgcentrum in Hechtel-Eksel zal bouwen. Hieronder krijgt u een beeld van het project. We bouwen daar gedurende het volgende anderhalf jaar aan een splinternieuw woonzorgcentrum met 90 woongelegenheden en 3 plaatsen voor kortverblijf.
Maar er is nog meer belangrijk nieuws. Het bestuur heeft ook beslist om de verbouwing in Peer niet uit te voeren. In de plaats daarvan worden plannen gemaakt voor een nieuwbouw in vervanging van de A-vleugel (oudste gedeelte) in Peer. Dit betekent dat de huidige bewoners en personeelsleden van de A-vleugel niet naar Hechtel-Eksel zullen moeten verhuizen. Zij kunnen in wzc St. Antonius blijven tot de nieuwbouw klaar is in Peer. Chris Demulder algemeen directeur
wist je ??? Dat … er een gedichtendag plaats had donderdag 27 januari en we 39 gedichten binnen kregen en Finneke Vrijsen de winnares werd. Dat … de jarigen van de maand januari gevierd werden met een quiz. Dat … we de 2de februari Lichtmis vierden met een eucharistieviering samen met de kinderen en kleinkinderen van het personeel en deze viering werd opgeluisterd door Jos Vanderhoydonc. … we na de mis mochten smullen van een heerlijke pannenkoek. Dat … we begin februari hebben gewerkt rond het thema “Vriendschap” en iedereen de mogelijkheid kreeg om een “Vriendschapswens” op te schrijven. Dat … de 3de februari een grote sjoelwedstrijd i.s.m. De Bond doorging en we ons beste beentje hebben voorgezet met goede resultaten want we haalden een gemiddelde van 85,6 punten. … Mien Geuns de winnares van de dag was met 108 punten. … alle deelnemers een leesboek ontvingen. … proficiat aan alle deelnemers want deelnemen is belangrijker dan winnen. Dat … de mannen van ons rustoord de 7de februari de technische school TISM (Technisch Instituut St. Michiel) van Bree bezochten. … deze leerlingen samen met onze senioren spelmateriaal voor ons rustoord gaan maken en reeds een servettenhouder van hout hebben gemaakt. … iedereen het fijn vond om samen te werken met de leerlingen van TISM. Dat … we een dagje verwend werden in Agnetendal met spelletjes, knutselen, quizzen en een heerlijk middagmaal. Dat … de leerlingen van de Freinetschool op bezoek zijn geweest naar aanleiding van de “dikke truiendag” en onze senioren het leuk vonden om hun kennis aan hen door te geven.
wist je ??? Dat … de 15de februari we ook een “dikke truienquiz” hielden en we een aangename namiddag meemaakten waar met hart en ziel gestreden werd voor de eerste plaats want de senior die de meeste truien aan had won en dat het Anna Daniels werd. Dat … we de 14de februari een speeddading hadden tussen de senioren om elkaar zo beter te leren kennen. Dat … met de verrassingskar werd rondgetrokken en genoten werd van een verse smouthie. Dat … de jarigen in februari de laatste dinsdag van deze maand gevierd werden. Dat … tijdens de maand februari we verschillende optredens hadden van Rene Snoekx, Jos en Jef en Marcel Vandormael. Dat … er begin maart een digitale week plaats had en de VDAB computerles kwam geven aan zes senioren. Dat … om de veertien dagen op woensdag de krant wordt voorgelezen voor de senioren door Rene Plessers en de actualiteit wordt besproken. Dat … de start van de vasten op Aswoensdag de 9de maart opgeluisterd werd door Jos Vanderhoydonc. Dat … we met een volle autobus dinsdagmorgen de 15de maart naar Genk vertrokken voor een dagje shoppen op deze prachtige lentedag en dat we er van genoten hebben. Dat … de Sint-Jozefsviering de 19de maart door Jos werd opgeluisterd. Dat … we donderdag 24 maart carnaval gingen vieren in Meeuwen. Dat … Davy Jannis, een imker, ons veel bijleerde over de bijen en hun producten de 29ste maart. Dank u wel Davy! Dat … een bezinning voor Pasen doorging in maart.
wist je ???(in beeld)
komende activiteiten Heel voorzichtig scheurt de aarde , nieuw leven zoekt de ochtendzon. Een teken van een nieuwe waarde , ontstaan vanuit een bron . Een bron van ongekende krachten , vraagt steeds weer om verwondering . Wat mogen wij hiervan verwachten ? De lente als nieuw begin .
mei Zondag 1 mei Maandag 2 mei Zondag 8 mei
Feest van Maria . Bedevaart naar Maarlo . Leerproject van leerlingen rond Filippijnen . Met muziek vanuit dit land . Moederdag
Woensdag Daguitstap van dienst 1A : Bokrijk 25 mei Donderdag Daguitstap van dienst 2 : Olmense Zoo 26 mei Zondag 29 mei
Opendeurdag in ons huis .
Dinsdag 31 mei
Verjaardagsfeest van de maand .
komende activiteiten
Juni Zondag Vaderdag 12 juni Maandag Ontbijtbuffet St. Antoniusviering . 13 juni Donderdag Daguitstap dienst 1B : Hoogstraten Pater Pio 16 juni Daguitstap dienst 0 : Peer kermis met een lekker hapje Maandag achteraf . 27 juni Dinsdag 28 juni
Verjaardagsfeest van de maand .
Juli Maak nog eens tijd om te luisteren…..
Dinsdag 12 juli
Bedevaart naar ?????
Donderdag 21 juli Nationale feestdag . Verjaardagsfeest van de maand . Dinsdag 26 juli
seniorennieuws
Je bent niet dood – de Heer heeft je geroepen bij hem te wonen in zijn glanzend huis. Je hoeft geen rust en vrede meer te zoeken, je hebt ze nu – want je bent veilig thuis. Je bent niet dood – je mag voor eeuwig leven. Je bent verlost van onvolkomenheid, van pijn en van verdriet. God zal je geven een onbegrensd geluk in onbegrensde tijd. Je bent niet dood – maar ach, ik zal je missen zoals een mens de meest geliefde mist. De jaren van geluk zijn nooit meer uit te wissen, en ik geloof: God heeft zich niet vergist. Bewoners die naar het vaderhuis weerkeerden Frederix Henriette 01/01/2011 Palmers Joanna 01/01/2011 Ruymaekers Marie 05/01/2011 Donne Maria 08/01/211 Claes Pauline 11/01/2011 Gielen Maria 13/01/2011 Ver Meylen Louis 15/01/2011 Scheelen Helena 21/01/2011 Lenders Victoire 25/01/2011 Gielen Maria 06/02/2011 Lissens Julia 07/02/2011 Beutels Maria 25/02/2011 Vanherck Anna 23/03/2011 Willemse Martinus 22/03/2011
dienst 2 dienst 0 dienst 2 dienst 1A dienst 2 dienst2 dienst0 dienst1A dienst 1A dienst0 dienst 0 dienst 2 dienst1A dienst1A
Onze oprechte deelneming aan de bedroefde families.
seniorennieuws
Bloemen geef je niet Met je handen maar Met je hart Welkom aan onze nieuwe bewoners Ketelbuters Elisabeth van Peer kamer 222 Daniels Albert van Hechtel kamer 143 Max Anna van Hechtel kamer 69 Plessers Petrus van Peer kamer 209 Vercammen Julia van Hechtel kamer 218 Schreurs Margaretha uit Peer kamer 107 Schonkeren Bertha uit Wijshagen kamer 66 Jaeken Maria uit Peer kamer 66 Bloemen Peter uit Kaulille kamer 223
dienst 2 dienst 1A dienst 0 dienst 2 dienst 2 dienst1A dienst 0 dienst 0 dienst 2
verjaardagen bewoners 3 mei 7 mei 8 mei 11 mei 11 mei 14 mei 16 mei 18 mei 20 mei 21mei 25 mei 1 juni 3 juni 5 juni 6 juni 7 juni 7 juni 16 juni 17 juni 17 juni 18 juni 19 juni 21 juni 21 juni 22 juni 24 juni 30 juni 16 juli 17 juli 18 juli 21 juli 24 juli 25 juli 26 juli 27 juli 28 juli 29 juli 31 juli
Paesen Anna Soors Anna Agten Albert Bonhomme Maria Sools Louise Vaes Anna Vanhamel Jaak Taens Truike Vrijsen Fien Brebels Mia Reyners Jeanne Vanbaelen Mia Houben Maria Schonkeren Bertha Neyens Jos Eerdekens Louisa Peeters Miet Mertens Rik Daens Maria Nouwen Maria Soogen Paula Kelchtermans Jef Kerkhofs Joannes Vliegen Jef Loenders Maria Louwet Maria Deckers Anna Evens Jef Daniels Anna Vanhees Jaak Dreesen Jos Theuwis Margriet Schreurs Margiet Leijssen Maria Vangerven Ivonne Bové Clara Vankevelaer Louis Vaes Anna
85 jaar 87 jaar 91 jaar 82 jaar 94 jaar 89 jaar 94 jaar 88 jaar 83 jaar 63 jaar 90 jaar 79 jaar 63 jaar 81 jaar 61 jaar 84 jaar 75 jaar 77 jaar 80 jaar 95 jaar 84 jaar 85 jaar 84 jaar 79 jaar 89 jaar 70 jaar 87 jaar 81 jaar 86 jaar 76 jaar 73 jaar 84 jaar 85 jaar 89 jaar 79 jaar 78 jaar 82 jaar 86 jaar
dienst 2 dienst 2 dienst 1A dienst 0 dienst 2 dienst 2 dienst 2 dienst 2 dienst 2 dienst 1 B dienst 1B dienst 0 dienst 1B dienst 0 dienst 2 dienst 2 dienst 2 dienst 2 dienst 1A dienst 2 dienst 1A dienst 2 dienst 2 dienst 2 dienst 2 dienst 0 dienst 2 dienst 1B dienst 1A dienst 1A dienst 1B dienst 2 dienst 1A dienst 2 dienst 0 dienst 2 dienst 2 dienst 2
personeelsnieuws Gelukwensen aan: Nico Marrecau vader geworden van Marie
In dienst Hildegarde Aendekerk :onderhoud dienst1 Anita Vanherck : onderhoud gelijkvloers Ann Ruppol : logistiek assistente dienst2 Nancy Kelchtermans : logistiek assistente dienst 1A+2 Annick Briers : verzorgende dienst 1B Uit dienst Els Meermans Overlijden De vader en schoonvader van Christel Martens .
Spoedig herstel aan alle personeelsleden die afwezig zijn wegens ziekte.
kennismaking met onze vrijwilligers Elly Meurs Elly van Irma van Louis Meurs werd als tweede in de rij van vijf geboren in Peer in 1947. Ook in dat jaar begonnen Irma en Louis met een groenten- en fruitwinkel in de Nieuwstraat. Louis kweekte veel groenten zelf en alles kwam vers in de winkel. Naast die groenten en fruit waren er ook nog Fort producten en in de vastentijd kwam er ook mosselen, vis en vers opgelegde haring bij. Het was een drukke winkel, en toen Luc, de jongste in de rij, geboren werd bleef Elly thuis om in de winkel en in het huishouden te helpen, ze was toen 14 jaar. Met vijf kinderen kon het gezin die hulp heel goed gebruiken. In 1968 leerde Elly haar lief Frans Rademakers kennen, ze trouwden twee jaar later en gingen in Zwartberg wonen. In 1973 zijn ze verhuisd naar hun eigen huis dat ze gebouwd hadden in Houthalen-Oost. Ze zijn 27 jaar Houthalenaar geweest en wonen sinds 2000 terug in Peer: “Het was alsof we nooit weg waren geweest” zegt Elly. Eind goed al goed dus. Elly en Frans hebben twee kinderen, Inke en Tim en 4 kleinkinderen. In Houthalen deed ze veel vrijwilligerswerk en nu in Peer is dat niet anders. Ze is al enkele jaren actief als vrijwilligster in de Pit. Vroeger ging ze Tante Jeanne (Ketelbuters) die toen nog op Burkel woonde, veel gezelschap houden, ze deed boodschappen en ze speelde de wekelijkse coiffeuse. Elly zie je nu heel geregeld in ons rustoord en ze is nog altijd de wekelijkse coiffeuse van Tante Jeanne die 99 is en van Tante Lies die 97 is. Ze wonen tegenover elkaar op het tweede verdiep. Daarnaast is “oma” Elly ook nog een goede babysit voor de vier kleinkinderen. Elly zegt soms: “Ik heb wel geen diploma, maar ik ben heel blij met de talenten die ik heb gekregen, en met goede wil en inzet kan heel veel”.
kennismaking met onze personeelsleden Linda Vanderhoydonck: Op 25 augustus 1962 is Linda geboren in Neerpelt. Ze is opgegroeid in Eksel als middelste in de rij tussen vier broers. Ze lacht als ze er aan denkt dat ze als enig meisje wel wat afgezien heeft … maar ze is ook dikwijls verwend. Op de banken van de lagere school op de Locht in Hechtel versleet ze haar eerste broeken (rokken) en daarna ging ze naar de beroepschool. Na de school vond ze onmiddellijk werk in de confectie, eerst 10 jaar in Hechtel, daarna nog een aantal jaar in Kleine-Brogel en in 1994 bij de opening van de nieuwbouw van ons rustoord kon ze hier beginnen. Ze werkt hier in het onderhoud en volgens haar met fijne collega’s bij toffe bewoners. Linda woont met haar twee dochters in Hechtel, Sanne is 24 en Stefanie is 22 jaar. Als ik haar vraag welke hobby’s ze heeft, antwoord ze lachend: “Alles wat geen inspanning kost, werken doen we hier al genoeg” Ze neemt een beetje van het werk mee naar huis, want thuis poetst ze ook graag… en alles heeft er zijn plaats. In haar vrije tijd kan je ze zeker vinden op de dansvloer of aan een lekker gedekte tafel. Ze heeft ook een hond, hij heet Bo. jaar. Het is een lieve hond maar wel erg jaloers… hij heeft ooit één van haar vogels opgepeuzeld. Soms is ze hem liever kwijt dan rijk maar ze ziet hem toch zooo graag. Linda werkt gr ze ze Ze bekijkt het leven van de plezierige kant en ze hoopt nog lang gelukkig en gezond te mogen blijven.
Kennismaking met onze personeelsleden Ann Ruppol: Ann is geboren in St Truiden op 18 oktober 1965 en ze is opgegroeid in Schaffen waar ze ook naar de lagere school ging. In Diest deed ze haar eerste drie jaar van het middelbaar onderwijs, daarna volgde ze het hoger middelbaar aan de kunstacademie in Genk. Na haar studies heeft Ann op verschillende plaatsen gewerkt als verkoopster - of noem het winkeljuffrouw – zowel bij de bakker als bij de slager en in de kledingwinkel. Sinds één jaar werkt ze nu deeltijds bij ons in het WZC als logistiek medewerker en ze doet dat heel graag. Ann is al 22 jaar getrouwd met Erik en ze wonen in Hechtel. Ze hebben twee kinderen: een zoon van 21 en een dochter van 16. Eén van de passies van Ann is schilderen, ze volgt al 8 jaar les aan de academie en maakt werken in olieverf. Het liefst van al schildert ze landschappen en portretten. Ook gaat ze heel graag wandelen. De twee honden Mira en Joy, een dobberman en een franse basset zijn altijd van de partij. De overige vrije tijd vult Ann met lezen en ik denk dat het aan tafel in huize Ruppol heel lekker moet zijn want ze heeft lessen gevolgd en het diploma van kok behaald. Ann haar contract loopt af op 1 december van dit jaar maar ze hoopt van harte dat ze nog kan blijven. Ze doet haar werk graag, ze heeft toffe collega’s en ze vindt de bewoners heel lieve mensen.
kennismaking met onze bejaarden Mevr. Bertha Schonkeren dienst 0 kamer 69 Bertha liet voor het eerst van zich horen te Wijshagen de 5de juni 1929. Haar ouders hadden één kind en dat was Bertha. Haar moeder was landbouwster. Bertha woonde te Wijshagen en ging daar ook tot veertien jaar naar school. Na het stoppen met studeren bleef Bertha steeds landbouwster tot aan haar pensioen. Het was in 1994 dat ze op pensioen ging. Drieëndertig jaar bleef Bertha alleen wonen. De 15de februari 2011 kwam ze naar ons woonzorgcentrum in Peer. Haar hartenwens is om zo rap mogelijk naar het woonzorgcentrum van Meeuwen te kunnen gaan. Mevr. Mia Ceelen – EERLINGS
dienst 2
kamer 204
Mia zag het levenslicht de 2de oktober 1939 te Bocholt als dochter van Leo Eerlings en Anna Vanhelden. Haar ouders kregen vier kinderen: twee jongens en twee meisjes. Mia was de tweede in deze rij. Haar vader was arbeider en haar moeder was huisvrouw. Als kind woonde Mia te Kaulille en daar ging ze ook naar school tot haar veertiende. Na de lagere school trok Mia naar Borsbeek om er in een klooster te gaan werken. Op 18-jarige leeftijd liet Mia haar hartje stelen door Jef Ceelen. De 8ste september 1961 werd hun liefde bezegeld met een huwelijk. Ze bleven in Kaulille wonen waar haar man werkte als arbeider. Mia heeft in een fabriek gewerkt en is daarna gaan poetsen. Mia en Jef kregen geen kinderen.
kennismaking met onze bejaarden Samen hadden Mia en haar man veel hobby’s zoals: fietsen, wandelen en naar de voetbal gaan. Hun 25-jarig huwelijksfeest was een topper in hun leven. Ook het op pensioen gaan van haar man was een hoogtepunt. In 2002 overleed haar man en zo bleef Mia alleen wonen. Doch dit alleen-zijn begon zwaar door te wegen en zo besloot Mia om naar ons woonzorgcentrum te komen. Mia is intussen al heel goed gewoon bij ons. Ze verveelt zich niet vlug. In de voormiddag steekt ze een handje uit om te helpen met het opplooien van de was. In de namiddag doet ze zoveel mogelijk mee met de geplande activiteiten zoals turnen en muziekfeestjes. Voor een babbel of een gezellig samenzijn moet je bij Mia op het tweede verdiep in kamer 204 zijn! Mevr. Magriet Maes – SCHREURS
dienst 1A
kamer 107
De 25ste juli 1925 werd Magriet te Peer geboren. Magriet was de dochter van Mathieu Schreurs en Josefien Laurijs. Haar ouders hadden drie kinderen: één jongen en twee meisjes. Magriet was de oudste van dit gezin. Haar vader was sigarenmaker te Wijchmaal en haar moeder had natuurlijk haar handen vol met haar gezin. Als kind woonde ze op de Vest in Peer. Ze speelde graag met de andere kinderen. In die tijd was er niet veel keuze in verband met speelgoed. Magriet ging naar de lagere school in Peer. Daarna heeft ze in een sigarenfabriek gewerkt. Als 18-jarige leerde ze een toffe kerel van de Goudberg in Peer kennen. Met hem zag Magriet het wel zitten en zo trad ze dan ook de 13de mei 1944 in het huwelijk met Jozef Maes. Ze bleven in Peer wonen. Zes kinderen kregen ze. Hun zonen heten: Pierre, Roger, Gilbert en Willy en hun dochters dragen de naam: Yvette en Elly.
kennismaking met onze bejaarden Jozef zorgde voor brood op de plank als mijnwerker. Natuurlijk had Magriet haar handen vol als huismoeder. Magriet was een echte verzamelaarster van geboortekaartjes, doodsbrieven en doodsprentjes, foto’s, alles over Peer, het koningshuis en nog zoveel meer … Magriet heeft met volle teugen genoten van de familiefeestjes, de Gouden en de Diamanten Bruiloft, van het huwelijk van haar kinderen en de geboorte van haar kleinkinderen. Haar man Jozef overleed de 12de oktober 2004. Van dan af bleef Magriet alleen wonen. Doch stilaan werd het moeilijker voor haar om alleen te wonen. Ons woonzorgcentrum was voor haar de oplossing. Ze kwam naar hier de 2de februari 2011. Magriet vertelt: “ Ik heb hier een nieuwe thuis gevonden. Ik ben nu heel gelukkig. Dank u wel ! De ontspannende bezigheden moet ik nog ontdekken, zegt Magriet, want daarvoor ben ik nog niet lang genoeg hier.” Mevr. Anna Vandekerkhof – MAX
dienst 0
kamer 064
De 22ste december 1934 zag Anna het levenslicht te Hechtel als dochter van Michel Max en MariaStehania Beelen. Anna was de tweede van dit gezin dat twee jongens en twee meisjes telde. Als kind speelde Anna graag. Ze verbleef als kind in een tehuis te Hasselt en Zelem en ging daar ook naar school tot 12 jaar. Van toen af ging ze meehelpen in een gezin. Anna was 25 jaar toen ze kennis kreeg van een aardige jongen uit Hechtel. Ze had er wel iets in gezien want de 29ste juli 1960 trouwde Anna met Pieter Vandekerkhof. Ze bleven in Hechtel wonen. Uit hun huwelijk ontsproten drie kinderen: Eddy, Anita (†) en Marleen. Haar man was wegenwerker en Anna fabrieksarbeidster. Verveling kende Anna niet want als hobby’s had ze: breien, haken, kienen en naar de cinema gaan.
kennismaking met onze bejaarden Anna heeft genoten van haar 40ste huwelijksverjaardag en van de geboorte van haar kleinkinderen. Haar man overleed de 27ste augustus 2005. Ze ging toen inwonen bij een van haar kinderen. Door een hersenbloeding werd een opname in het woonzorgcentrum noodzakelijk. Ze verblijft nu hier van de 25ste januari 2011. Ze doet mee aan de gezamenlijke bezigheden met de groep en voelt zich hier omringd door bekwame mensen. Jaak Plessers dienst 2 kamer 209 Jaak is geboren de 8ste november 1932 te Kleine-Brogel. Hij is de zoon van Jules Plessers. Zijn ouders hadden zeven kinderen: vier jongens en drie meisjes. Jaak was de vierde in de rij. De vader van Jaak was de botermaker in de melkerij van Peer en zijn moeder was huisvrouw. Jaak voetbalde zeer graag als kind. Zijn schooltijd heeft Jaak in Kleine-Brogel doorgebracht. Daarna is hij tot zijn zestiende naar de vakschool in Overpelt getrokken. Na zijn schooltijd is Jaak chauffeur bij de NMBS geweest en nadien is hij als fabrieksarbeider gaan werken in Nederland. Op 22-jarige leeftijd heeft hij zijn vrouw, die van Eksel was, leren kennen. In 1960 is hij dan getrouwd met Els Palmans. Samen kregen ze twee kinderen. Twee jongens: Patrick en Koen. Koen is op 16-jarige leeftijd overleden. De hobby’s van Jaak zijn kaarten en gaan vissen. In 1990 is Jaak op pensioen gegaan. Het leven van Jaak is getekend met verschillende tegenslagen zoals het overlijden van zijn zoon op jonge leeftijd en ook de scheiding met zijn echtgenote. Sedert de scheiding is Jaak alleen blijven wonen. Om niet meer alleen te zijn en ook om de nodige hulp die hij bij ons kan verkrijgen is Jaak naar ons woonzorgcentrum gekomen. Jaak hoopt hier nog aan veel activiteiten te kunnen meedoen en zich zo echt thuis te voelen. Je kan Jaak vinden op het tweede verdiep in kamer 209.
Kennismaking met onze bejaarden Albert Daniëls
dienst 1A
kamer 143
Albert zag het levenslicht te Hechtel de 30ste augustus 1919. Hij was de zoon van Johannes Daniëls. Zijn ouders hadden zeven kinderen: drie jongens en vier meisjes. Albert was de zesde in de rij van dit gezin. Zijn vader was fabrieksarbeider en zijn moeder was naaister. Als kind studeerde Albert al graag. Hij woonde te Hechtel en ging daar ook naar de lagere school. Daarna ging hij studeren aan de normaalschool te Maasmechelen, waar hij afstudeerde als onderwijzer. Eerst moest hij nog twee jaar in het leger gaan dienen en daarna ging hij onderwijzen. Rond zijn 23ste jaar leerde Albert een lief meisje van Lanaken kennen. Hun liefde werd bezegeld want Albert huwde de 18de augustus 1945 met Maria Van Rymersdael. Ze gingen te Hechtel wonen waar Albert onderwijzer werd. Het gezin werd bekroond met zeven kinderen. Hun zonen zijn: Henri, Michel, Jean en Jozef en hun dochters zijn: Juliette, Emmy en Lieve. Albert zijn hobby was lezen en schrijven. In 1976 ging Albert op pensioen. Deze hoogtepunten in zijn leven somt Albert op: de geboorte van de kinderen, de vrijheid na het krijgsgevangenschap en de trouwdag. “Omdat ik hulpbehoevend ben en mijn vrouw wil ontlasten ben ik naar dit woonzorgcentrum gekomen de 25ste januari 2011”, zegt Albert. Nu houdt Albert zich nog bezig met lezen, schrijven en fietsen in het kinelokaal.
Kennismaking met onze bejaarden Mevr. Treeske Linsen – JAEKEN
dienst 0
kamer 066
Treeske haar officiële voornaam is eigenlijk Maria maar haar roepnaam is Treeske. Treeske zag het levenslicht de 27ste april 1934 te Wijchmaal. Haar ouders werden gezegend met zeven kinderen: vijf jongens en twee meisjes. Treeske was de jongste in de rij van dit gezin. Haar vader was landbouwer en haar moeder zorgde voor het gezin. Treeske woonde als kind te Wijchmaal en ging daar ook naar school tot haar dertiende jaar. Van dan af was het helpen op de boerderij. Toen ze wat ouder was leerde Treeske een flinke kerel uit Peer kennen en die kerel was Gustaaf Linsen. De 7de oktober 1953 gaven ze elkaar het jawoord! Ze gingen in Peer wonen. Hun huwelijk werd verrijkt met zes kinderen. Hun zonen heten: Freddy, Henri en Danny. Hun dochters dragen de naam: Marie-José, Marie-Louise en Nicole. Gustaaf verdiende de kost als mijnwerker en Treeske had de handen vol met het zorgen voor het huishouden. Treeske kaart en breit graag en op de rommelmarkten kon ze genieten van al die oude spullen. Van hun “Gouden Bruiloft” heeft ze zeer genoten. Stilaan werd de thuisopvang niet meer mogelijk en zo kwam Treeske de 17de februari 2011 naar ons woonzorgcentrum terwijl haar man Gustaaf nog steeds thuis verblijft.
even lachen God schiep het heelal, de aarde, de natuur, de man en zag dat het mooi was. Toen schiep God de vrouw bekeek haar en zei : “Och, die zal zich wel schminken.” Een man solliciteerde naar een baan als gevangenbewaarder. De directeur zei : “De jongens die hier zitten zijn nogal lastige klanten. Denkt u dat u dit werk aankunt ?” “Geen probleem” zei de sollicitant, “ Als ze zich niet gedragen, vliegen ze onmiddellijk buiten !” Een dame vraagt in de apotheek arsenicum. De apotheker vraagt haar waar ze arsenicum voor nodig heeft. Ik wil mijn man vermoorden, zegt de dame. Ja maar, ik mag u dat niet geven, zegt de apotheker. De dame laat de apotheker een foto zien waarop de man van de dame stevig aan het vrijen is met de vrouw van de apotheker. Oh, zegt de apotheker, ik wist niet dat u een voorschrift had. In de school praatte Jantje telkens dwars door de lessen heen. Hoe vaak de meester het hem verbood, Jantje kletste maar door. De meester schreef in het maandelijks rapport van Jantje. Jantje praat veel te veel in de klas en dat is heel erg hinderlijk. Jantjes vader schreef eronder, ik begrijp u meester, maar dan moet je eens naar zijn moeder komen luisteren. Een man botst in de supermarkt met zijn karretje tegen een andere man op. Oh sorry meneer maar ik ben mijn vrouw aan het zoeken. Zegt de andere man dat is toevallig, ik zoek mijn vrouw ook. Vraagt de eerste man hoe ziet jouw vrouw eruit ? Zegt de andere man, ze heeft blond haar, mooie helderblauwe ogen, grote koplampen en een mooie kleine kofferbak. En die van jou ? Kan mij niet meer schelen zegt de eerste man, we gaan die van jou zoeken. Aan de toog zit een groepje mannen prostaatproblemen te bespreken. Er zitten ook twee stamelaars bij. Een stamelaar weet niet wat prostaatproblemen zijn en vraagt het aan de groep. Zegt de andere stamelaar :”D-d-d-d-da-dat zijn m-ma-mannen die pl-plpla-plassen zoals wij pr-pr-pra-praten.
Even lachen Ik heb een ernstige zonde begaan, zegt het meisje tegen de biechtvader. Ik ben naakt voor de spiegel gaan staan en ik heb mezelf bewonderd omdat ik vind dat ik toch wel heel erg mooi ben. Waarop de biechtvader : dat is geen zonde mijn kind, dat is alleen maar een vergissing. Een lerares vraagt aan Lotte wat ze later wil worden. Ah, zegt Lotte ik word later fotomodel. Ah zo, zegt de lerares, maar stel nu eens dat je heel lelijk bent….. Waarop Lotte zonder aarzelen zegt, dan kan ik nog altijd lerares worden.
Bezinning
“Als je overmorgen oud bent “ Als je overmorgen oud bent Wie zal er dan bij je blijven Om je pijntjes weg te doen En je zorgjes weg te doen Zonder al te bits te kijven Als je weer praat van toen Als je overmorgen oud bent Wie zal je dan moed inspreken En wie helpt je oversteken Als dat niet alleen meer gaat En wie zal de stilte breken Die als ijs rondom je staat Als je overmorgen oud bent Wie zal dan je bed opmaken En wie doet je kleine zaken En wie zorgt er voor je brood En wie zal er bij je waken Op de avond van je dood Als je overmorgen oud bent Zo oud dat je oren tuiten Wie helpt dan je neus snuiten En wie helpt je op te staan En wie zal je ogen sluiten Als ze niet vanzelf dichtgaan Jij…. Robert Long
Uit de pen van Hubert Stalmans Den hoge Bi Fietsen zijn in ons hedendaags straatbeeld de gewoonste zaak van de wereld. En hij of zij die heden ten dage niet kan fietsen, is in onze ogen maar een rare snuiter. Het is ooit anders geweest. In de 19e eeuw kende men hier bij ons nog geen fietsen. Er waren wel enkele mensen die wisten te vertellen dat ze een persoon gezien hadden op een vreemdsoortig tweewielig duivelstuig dat ze met hun benen voortbewogen. En dat noemde ze een loopgetuig of loopfiets of zo iets, want ze wisten niet precies hoe ze zo iets vreemds moesten benoemen. Eind 19é eeuw bracht sigarenfabrikant en gemeentesecretaris te Eksel, Charel Indekeu(1856-1919) daar verandering in. Charel, blijkbaar een ondernemende persoon, was ook houthandelaar en rijwielverkoper voor F.N. Tenminste zo vertelde Joseph (Zipke) Boonen(1866-1963) omstreeks 1950 in het toenmalige populaire radio-2 programma “Geef hem de pint”. Charel was de eerste die door Eksel reed op zo een trapfiets “velocipeed” of “Hoge Bi” genoemd. Het “Hoge” had betrekking op het voorwiel en “Bi” was afgeleid van “Bicycle”. De “hoge bi” had een voorwiel dat schouderhoogte groot was en een klein achterwiel. Op het voorwiel waren twee pedalen bevestigd. Een slang van massief rubber om de wielen moest het bonken op de straatstenen wat verzachten. Het stuur en het zadel bevonden zich boven het grote voorwiel. Het was dan ook een hele onderneming om zich op een dergelijk tuig voort te bewegen. Alleen het opstappen al was een lastige karwei. Men moest zonder het evenwicht te verliezen, langs een of twee tussenstappen in het zadel klimmen en meteen beginnen te trappen. En o wee als men bij het aanzetten teveel naar voren trok een steen raakte of in een oneffenheid reed. Dan duikelde de “Hoge Bi” en rijder voorover en maakte van een aanzienlijke hoogte een koprol met alle gevolgen van dien. Hoe vaak onze gemeentesecretaris tegen de vlakte is gegaan voor hij enige ervaring had in het bestijgen en het berijden van zijn “Hoge Bi” is ons niet bekend. Wel kunnen wij ons voorstellen dat de “Hoge Bi” in die tijd te Eksel het gespreksonderwerp van de dag was. En hoe bezorgde ouders hun kroost waarschuwden. Pas op in het dorp dat je niet terechtkomt onder dat gevaarlijke tuig van de secretaris. Ook in de sigarenfabriek van Charel Indekeu was de
Uit de pen van Hubert Stalmans “Hoge Bi” gespreksonderwerp nummer één. En menig jonge sigarenmaker probeerde onder het goedkeurend oog en met de hulp van Charel het wielrijden onder de knie te krijgen. Charel vertelde ook dat er in Holland zelfs wedstrijden werden georganiseerd voor de wielrijders. En ook dat er zelfs vrouwen het wielrijden beoefenden. Je kunt begrijpen dat in vele gezinnen levendige en verhitte discussies werden gevoerd over het wielrijden. Jonge mannen die droomden van een “Hoge bi” werden thuis weer met beiden voeten op de grond gezet. Dit vehikel werd vaak afgeschilderd als het gevaarlijkste tuig dat er op heel de wereld bestond. Want waarom moest dat voorste rad zo groot zijn? En iemand met korte benen kon toch met geen mogelijkheid aan die, die …pidalle. Ah, maar Charel heeft gezegd hoe groter het voorste wiel hoe harder men kan rijden. En dat is geen rad maar een wiel en die trappers die daar aan staan noemt men geen pidalle maar pedalen. Charel, Charel, altijd maar Charel, Charel praat of hij geen vel over zijn buik heeft. Zo werd er over en weer geruzied en werd Charel Indekeu door menig ouder vervloekt met zijn duivelstuigen. Ach wij kunnen daar nu meewarig om lachen en vaststellen dat de “Hoge Bi” geen lang leven was beschoren. Want al snel werden er rijwielen ontwikkeld met gelijke wielen en in de stijl zoals wij ze nu kennen.
oplossing vorige wedstrijd De winnaar is Ramaekers Mia kamer 159 . Alvast een dikke proficiat !!!
Nieuwe wedstrijd
1 2
O 3 4
J 5 6 7 8 9
N
1.Het jong van een paard noemt men een … 2. De lente begint in de maand … 3.Het seizoen na de winter noemt men de … 4. Een ander woord voor paasbloem is … 5.De kleine paarse of gele bloemetjes die vroeg in het voorjaar beginnen te bloeien. 6. Pasen valt in de maand … 7. Tulpen uit … 8. Dit dier bezorgt ons wol. 9. Wat legt een kip?
Nieuwe wedstrijd
Breng de oplossing binnen en maak kans op een mooie prijs! De woorden die in de grijze balken verschijnen zijn: ……………………………………………… Naam: ……………………….. Kamernummer…………
ZOMERGEDICHT
De winter slaakt een diepe zucht De lente is er klaar voor Ze heeft er wel zin in hoor Maar ook de lente gaat snel voorbij En dan komt het seizoen voor mij !! De zon met zijn warme stralen Je hoeft er niets voor te betalen Mijn ligstoel staat al klaar Lekker languit liggen daar Dat houd ik heel veel uren vol Mijn hart slaat bijna op hol Lekker luieren met een glas bier Jongens , wat een groot plezier !! De zon laat zich niet wegsturen Het mag van mij wel tot kerst duren Iedere dag een duik in het water Niet zo vroeg , maar een beetje later , En niet te vergeten…….een groot glas ijs . Ja het is hier een paradijs!!!!
verantwoordelijke uitgever
DE ONTSPANNINGSGROEP VAN HET WOONZORGCENTRUM ST. ANTONIUS RODE KRUISSTRAAT 25 3990 PEER Liliane Daniëls, Christiane Verachten, Liza Ceyssens, Ingrid Beckers, Mariette Kurvers, Ilse Wienen, Martine Hermans, Kelly Pinxten, Coby Smits, Veerle Snijders, Nele Swinnen, en de vrijwilligers Hubert Stalmans, Christiaan Wuytens, Jean Daniëls en André Meurs.
