Het onder-ons-je St. Antonius
Driemaandelijkse krantje van het woonzorgcentrum St. Antonius Peer VIERENTWINTIGSTE JAARGANG NR.3 Afgifte Kantoor Peer Datum: 06/08/2010
INHOUD VOORWOORD WIST JE DAT? VERSLAGEN DAGUITSTAP KOMENDE ACTIVITEITEN SENIORENNIEUWS PERSONEELSNIEUWS KENNISMAKING MET ONZE VRIJWILLIGERS KENNISMAKING MET ONS PERSONEEL KENNISMAKING MET ONZE BEJAARDEN EVEN LACHEN BEZINNING WETENSWAARDIGHEDEN 3 OPLOSSING WEDSTRIJD WEDSTRIJD
SPECIALE VIERING
VOORWOORD Het was me toch wel een zomer dit jaar. In juli hebben we geweten wat een warme zomer kan betekenen. De temperaturen haalden recordhoogtes, we waanden ons bij momenten in de tropen. Augustus bracht dan weer de ontnuchtering want er viel meer water uit de lucht dan ons lief was. Gelukkig hebben we in september en oktober toch ook nog van een mooie nazomer kunnen genieten. Het is alweer van 1973 geleden dat Gerard Cox een hit had met zijn liedje: ‟t is weer voorbij, die mooie zomer‟. Toch wel enigszins toepasselijk deze tijd van het jaar. Maar dit betekent dat stilaan de winter opnieuw wenkt. En in het Kloosterhof organiseert men ook dit jaar weer een echt winterfeest. Dankzij de zeer gewaardeerde hulp van personeel en vrijwilligers worden op zondag 28 november 2010 de deuren open gezet voor iedereen die een kijkje wil komen nemen in dit prachtige nieuwe woonzorgcentrum in het hart van Meeuwen. Gezelligheid is troef die dag want u kan genieten van een heerlijke maaltijd, een kijkje nemen in het Kloosterhof en tot slot nog even napraten in onze borrelhoek. U bent hierbij van harte uitgenodigd! Maar voor het zover is, hebben we voor onze bewoners nog een feestelijke week voorzien. Want tijdens de seniorenweek staan weer allerhande activiteiten gepland. Meer hierover in dit onder-ons-je. Veel leesplezier. Chris Demulder algemeen directeur
.
WIST JE ??? Dat … we tijdens de vakantiemaanden in ons rustoord zelf op reis geweest zijn want overal hingen en stonden er bezienswaardigheden van Frankrijk, Italië, Nederland en Spanje en dat we zelfs enkele specialiteiten van deze landen hebben kunnen proeven. Dat … de eerste drie weken van juli we hebben kunnen profiteren van het mooie weer zodat we regelmatig konden gaan petanquen, kegelen en wandelen en dat de frisse ijsjes een streling waren voor onze tong. Dat … de jarigen van juli en augustus samen gevierd werden de laatste dinsdag van augustus. Dat … van de 13de tot en met de 17de september de “Sportweek” plaats had en deze sportweek officieel opende met de “Foute opening” waar men vrijwillig een verkeerde outfit droeg. … we die namiddag met zijn allen de zit-o-meter deden en we daarna de dag afsloten met een smouthie dit was een gezondheidsdrankje met veel fruit. … dinsdag, 14 september, vele leerlingen op bezoek waren om ons te helpen in de verwentent waar de senioren konden genieten van een gezicht- , hand- of een voetverzorging. … tijdens deze sportweek Lucien Leen ons kwam leren hoe we samen moesten rolstoeldansen. … we donderdagvoormiddag, de 16de september, konden rolstoelfietsen of genieten van een wandeling. … die donderdagnamiddag we konden deelnemen aan een sportquiz, estafette of aan een binnenfit-o-meter om daarna getrakteerd te worden met een heerlijk ijsje ons aangeboden door de 4 gemeentebesturen ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan van ons rustoord.
Dat … dinsdag 28 september de jarigen dan deze maand gevierd werden. Dat … in september An en Tonius er terug waren na een lange vakantie en ons weer spannende vakantieverhalen voorschotelden. Dat … we in september startten met radio “Anton”. Iedere dinsdag van 10 tot 11 uur kan je verzoekjes komen aanvragen. En er komen ook plezante wedstrijden aan bod.
WIST JE???(in beeld)
VERSLAGEN DAGUITSTAP
Daguitstap dienst 2 De Achelse kluis Mooie plekjes,met geschiedenis…..ook dichtbij huis vinden we ze! Op 10 juni met een volle bus bewoners en personeel vertrokken we naar de kluis van Achel! Aan de poort stonden de paters-gidsen ons reeds op te wachten. De rondleiding door de tuinen en gebouwen van de paters, het maakte indruk zowel de stilte als de geschiedenis! De brouwerij van de kluis is alom bekend,maar wist je dat er vroeger ook een schrijnwerkerij,een drukkerij, een bakkerij en een melkerij was? En dat een deel van de gebouwen op Belgisch en een deel op Hollands grondgebied staat? En dat 7 keer per dag op vaste tijdstippen de paters alles laten vallen en naar de kapel gaan. Na het bijwonen van de mis in de kapel kregen we soep en boerenbrood aangeboden en werd er nagepraat. Daarna kreeg ieder de tijd om naar de tentoonstelling te gaan in de boekenhal,rond te neuzen,naar de winkel te gaan of op het terras een lekkere frisse trappist te drinken! Natuurlijk viel dit laatste in de smaak! Meerdere brachten dan ook trappist mee! Om 16u tenslotte werden we in” de Bever” verwacht waar de pannenkoeken met ijs zeer smaakten. De terugrit naar het rustoord verliep rustig. Moe maar voldaan! We hadden een fijne dag gehad! Iedereen had genoten,bewoners en personeel!
KOMENDE ACTIVITEITEN
NOVEMBER Maandag 1 november en dinsdag 2 november: Allerheiligen en Allerzielen. We herdenken onze overleden Van dinsdag 16 november tot en met vrijdag 19 november DE SENIORENWEEK met als thema: Mensen zijn als muzieknoten. Eens op elkaar afgestemd vormen ze een prachtig orkest !!!
Gedurende de ganse week loopt er een wedstrijd voor onze senioren en personeelsleden. Dinsdag 14u. De eucharistieviering wordt opgeluisterd door 16 nov. een gregoriaans koor gevolgd door de officiële opening van deze feestweek en receptie. Woensdag 14u. In de Pit vergast ons het toneelgezelschap van 17 nov. het rustoord op een aangename namiddag. Ook het seniorenkoor brengt een lustige noot. Donderdag 14u. Er zal gelachen worden in de Pit ! 18 nov. Want in samenwerking met het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap zullen we kunnen genieten van de “Chris & Chris show.” Vrijdag 14u. Grote kiennamiddag met prachtige prijzen in 19 nov. de Pit. Vanaf woensdag 24 november verkopen we heerlijke pizza‟s aan een democratische prijs aan alle familieleden, personeelsleden en vrijwilligers. Woensdag Onze kersttentoonstelling start met de verkoop van 24 nov. prachtige werkjes gemaakt door onze senioren en vrijwilligers. De opbrengst gaat volledig naar de animatie en bezigheid. Kom zeker een kijkje nemen! Woensdag We bezoeken het kinderdagverblijf “Pinnochio.” 24 nov. Dinsdag De jarigen van deze maand worden gevierd. 30 nov.
DECEMBER Donderdag We verwelkomen de Sint en de Pieten in de Pit op ons 2 dec. Sint-Niklaasfeest.
Dinsdag 21 dec.
Het verjaardagsfeest voor de jarigen in de laatste maand van het jaar.
Vrijdag 24 dec.
Om 14uur gaat in de Pit onze kerstviering door.
JANUARI 2011 Een voorspoedig en gelukkig 2011 We klinken op het nieuwe jaar tijdens de Nieuwjaarsreceptie voor alle senioren !!!
Vanaf nu starten we met een gloednieuw animatieprogramma.
Dinsdag 25 jan.
De jarigen inde eerste maand van het jaar zetten we op de ereplaats.
Woensdag We brengen een bezoek aan onze buren in het 26 jan. kinderdagverblijf “Pinnochio.”
SENIORENNIEUWS
Je bent niet dood – de Heer heeft je geroepen bij hem te wonen in zijn glanzend huis. Je hoeft geen rust en vrede meer te zoeken, je hebt ze nu – want je bent veilig thuis. Je bent niet dood – je mag voor eeuwig leven. Je bent verlost van onvolkomenheid, van pijn en van verdriet. God zal je geven een onbegrensd geluk in onbegrensde tijd. Je bent niet dood – maar ach, ik zal je missen zoals een mens de meest geliefde mist. De jaren van geluk zijn nooit meer uit te wissen, en ik geloof: God heeft zich niet vergist. Bewoners die naar het vaderhuis weerkeerden Saenen Pieter op 01/08/2010 Housen Bertha op 02/08/2010 Daelman Bernard op12/08/2010 Geuens Henri op 13/08/2010 Vanhaeren Anneke op13/9/2010 Vanderhoeven Theo op 8/10/2010
dienst 1B dienst 1B dienst 1B dienst 1B dienst 1B dienst 0
Onze oprechte deelneming aan de bedroefde families.
SENIORENNIEUWS
Bloemen geef je niet Met je handen maar Met je hart Welkom aan onze nieuwe bewoners Ramaekers Mia van Eksel kamer 159 dienst 1B Weytens Roza van Kleine-Brogel kamer 125 dienst 1A Jambon Thoke van Kaulille kamer 161 dienst 1B Croonen Henri van Kaulille kamer 161 dienst 1B Bussels Jeanne van Ellekom kamer 76 dienst 0 Van Endert Jean van Peer kamer 135 dienst 1B
Bejaarden die naar een andere kamer zijn verhuisd Symons Anna verhuist van kamer 76 naar kamer 132 Evens Jef verhuist van kamer 160 naar kamer 169 Bammens Henri is verhuist naar Bocholt Reymen Stiena is verhuist van kamer 160 naar kamer 167
VERJAARDAGEN BEWONERS
09 nov 15 nov 19 nov 25 nov 03 dec 05 dec 08 dec 09 dec 11 dec 11 dec 12 dec 12 dec 12 dec 14 dec 18 dec 19 dec 19 dec 24 dec 25 dec 26 dec 28 dec 29 dec 31 dec 04 jan 08 jan 09 jan 15 jan 15 jan 16 jan 16 jan
Ulenaers Josee Damiaens Catho Loos Jeanne Scheelen fien Vanduffel Jet Housen Mia Buekers Anita Stulens Mia Hesius Mieke Van Eygen George Evens Mene Hermans Anna Lenders Victoire Cuypers Liza Oyen Louisa Paesen Minica Reymen Jeanne Martens Fiel Croonen Jan Smits Mina Engelen Maria Eerdekens Lies Theeuwen Lisa Kinnaert Tina Truyens Magriet Plessers Lieske Desair Dora Mallet Leon Raemaekers Herman Vandervelden Mia
75 jaar 86 jaar 80 jaar 88 jaar 84 jaar 81 jaar 55 jaar 79 jaar 93 jaar 57 jaar 82 jaar 79 jaar 86 jaar 95 jaar 83 jaar 89 jaar 80 jaar 83 jaar 83 jaar 86 jaar 82 jaar 87 jaar 95 jaar 86 jaar 88 jaar 83 jaar 79 jaar 84 jaar 86 jaar
dienst0 dienst 1B dienst 0 dienst 1A dienst 0 dienst 0 dienst 1A dienst 2 dienst 2 dienst 1B dienst 2 dienst 1A dienst 1A dienst 2 dienst 2 dienst 2 dienst 1B dienst 2 dienst 2 dienst1B dienst 2 dienst 2 dienst1B dienst1B dienst 2 dienst 1A dienst 0 dienst 1B dienst 2
PERSONEELSNIEUWS Gelukwensen aan: Sarah Boonen(dienst 2) is in het huwelijksbootje gestapt met Thijs Marleen Evens (keuken) met het huwelijk van haar dochter Evi Maria Dingen (dienst 1A) oma geworden van Kobe
In dienst Cindy Michalski (nacht) Sonja Vanden Berk (logistiek dienst 0) Michelle Schoutenden (verpleegkundige dienst 1A) Debbie Donné (verpleegkundige dienst 2 + nacht) Erna Goossens (schoonmaakster) Sara Vanderlocht ( keukenhulp) Leentje Vanderlocht ( verzorgende dienst 2) Evi Stephani (verzorgende dienst 1B) Claire Schoutenden (verzorgende nacht) Viviane Grieten (keukenhulp) Christa Neelen (logistiek dienst 2+1A) Michelle Thijs (verzorgende dienst 0) Nathalie Paesen (verzorgende dienst 1A) Dalal Samssam (verzorgende dienst1A) Uit dienst Sonja Schepers Cynthia Van Samang Sabine Colaers Overlijden de vader van Carine Simons (keuken) de vader van Marielle Deckers (keuken)
Spoedig herstel aan alle personeelsleden die afwezig zijn wegens ziekte.
KENNISMAKING MET ONZE VRIJWILLIGERS
Vrijwilliger: Marcel Vandormael Hoe ik er toe kwam om accordeon te spelen en hoe mijn leven verliep. Beste lezer, Van kindsbeen af luisterde ik graag naar muziek. Rond de jaren vijftig stond bij mijn ouders altijd de radio op. Wie herinnert zich niet de programma's van de NIR met Tony Geys, Helma en Selma, Geef hem de pint, Het Hele Dorp met Pol Cabus en Jos Termonia. Tijdens deze crochetavonden mochten de plaatselijke muzikanten hun beste beentje voorzetten door het zingen van een lied of te spelen op hun instrument. Zo kwam bij mij ook de goesting om zelf muziek te spelen en kreeg ik, rond mijn twaalfde, een kleine accordeon. En mijn grote liefhebberij was geboren. Het is tot op heden mijn trouwe en aangename vriend. Regelmatig kom ik met veel plezier op dienst nul, waar mijn moeder lange tijd verbleef, een uurtje accordeon spelen. Bij een pintje en een gezellige babbel, een meezinger of een danspasje vliegt de tijd voorbij. De blije gezichten van bewoners, vrijwilligers, bezoekers en personeel is de schoonste beloning. Mijn kinderjaren verliepen te Hechtel. Mijn ouders waren Paulus Vandormael en Lieske Kerkhofs. Ze woonden in een kempische hoeve op 't Verloren Eind. Aan de lagere school van Hechtel bewaar ik veel goede herinneringen en de vrienden van toen komen nog regelmatig samen. Daarna was het college van Peer aan de beurt met als richting de moderne humaniora. Dit was voor mij, als kind, een harde en strenge periode. Na het hoger middelbaar aan het college te Neerpelt en de regentenschool te Hasselt eindigde mijn studententijd als regent wiskunde. Vooral aan het college van Neerpelt kon ik mijn draai goed vinden en met de kameraden van toen heb ik nog steeds aangename contacten. Deze periode werd afgesloten met een Romereis. TIO (technisch instituut te Overpelt) werd mijn eerste en enig werkterrein als leraar in de 1ste graad. Ik deed deze taak graag. Het was een grote school met als voordeel dat we konden werken in team-verband. Ondertussen was Josee Leurs uit Wijchmaal mijn levensgezel geworden. Zij was aanvankelijk verpleegster in het Virga Jesse Ziekenhuis van Hasselt, maar sinds de opening van de MS Kliniek werkte zij daar in de apotheek. We bouwden een huis in Overpelt. We hebben drie zonen gekregen en zijn de fiere grootouders van twee kleinkinderen. Sinds mijn pensioen genieten we van onze tuin, gaan regelmatig fietsen of wandelen en maken soms een reisje. We hopen dat we dit nog lang mogen blijven verder doen!! Marcel
KENNISMAKING MET ONZE PERSONEELSLEDEN
Ilse Wienen: Naast mij zit iemand van de animatiedienst, het is Ilse Wienen. Ze is geboren in Bree op 29 augustus 1972 en ze woont in Peer in de Roshaagstraat . Ilse is ondertussen 14 jaar getrouwd met Frank Symons en samen hebben ze twee kinderen, een meisje van 10 en een jongen van 9 jaar. Na de lagere school deed ze de humaniora in Agnetendal in Peer, daarna studeerde ze in Hasselt. Aan het VSPW, een afkorting die staat voor : Vorming gericht op Samenleving, Persoon en Werk, behaalde ze het diploma “Begeleidster/animator voor bejaarden”. Ze deed in ‟92 haar stage bij de animatiedienst en is er sindsdien gebleven. Na die 18 jaar werkt Ilse hier nog altijd heel graag, een toffe sfeer, fijne collega‟s en lieve bewoners.
De hobby van Ilse, zegt ze, is het begeleiden van de hobby‟s van de kinderen. Die zijn namelijk druk bezig met voetbal, volleybal en tennis. Als er tijd overschiet durf ze zelf ook wel een balletje slaan op het tennisveld alhoewel dat volgens haar beter kan omschreven worden alsl ballenrapen. Koken doet ze ook graag - ik veronderstel onder het goedkeurend oog van haar vader René – en haar lievelingsgerecht is lasagna. Zaterdag is bij de Ilse de familiedag er wordt dan samen gegeten en op zondag wordt er gesupporterd bij de wedstrijden van de kinderen.
De favoriete vakantiebestemmingen zijn Frankrijk of Italië en tijdens het jaar is er in de weekends wel een uitstap. Ilse hoopt hier te blijven tot het werk overgaat in “verblijven”. We wensen haar nog heel veel werkgenot en veel succes
Michelle Thijs: Ze is geboren in Neerpelt op 2 juli 1991. Michelle die nu 19 jaar is ging naar de lagere school in St-Huibrerchts-Lille. Na het middelbaar onderwijs aan Sint Maria in Neerpelt volgde ze er nog het zevende jaar specialisatie: “thuis- en bejaardenzorg”. Michelle heeft één broer en ze woont nog thuis. Vroeger was dat in St-Huibrechts-Lille en op haar twaalfde zijn ze verhuisd naar Hechtel. Na haar specialisatiejaar is ze onmiddellijk bij ons in het rustoord beginnen te werken op verdiep 0. Ze werkt hier full time en doet dag- of avonddienst. Ze zegt dat ze een heel fijne job heeft met toffe collega‟s en aangename bewoners. Keurturnen was vroeger de hobby van Michelle, ze behaalde zelfs een paar keer goud in de provinciale competitie. Nu turnt ze nog iedere vrijdagavond. Michelle is ook monitor bij de speelpleinwerking Imago in Hechtel, ze begeleidt er jongeren van 13 tot 15 jaar. Als ze verlof heeft is ze een echte zonneklopper. Haar favoriete vakantie bestemmingen zijn Spanje en Turkije. Natuurlijk gaat Michelle soms ook graag uit met vrienden en vriendinnen om een pintje te drinken en te dansen.
Ze hoopt hier nog lang te kunnen blijven werken met de fijne bewoners, de toffe collega‟s en in een aangename werksfeer. We wensen Michelle nog veel werkplezier en veel succes in de toekomst.
KENNISMAKING MET ONZE BEJAARDEN Mr. Albert Agten
dienst 1
kamer 110
Albert die door iedereen Bèr wordt genoemd zag het levenslicht op de 8ste mei 1920 te Eksel. Hij was de zoon van Henri Agten en Theresia Smeets. Bèr was de oudste van acht kinderen. Het gezin telde vier zonen en vier dochters. Zijn vader was landbouwer en moeder runde het huishouden. Als kind speelde Bèr graag maar als oudste moest hij al vlug de handen uit de mouwen steken om zijn ouders te helpen om te helpen op de boerderij en met het letten op de andere kinderen. Bèr woonde als kind te Eksel en Hechtel. Hij was 29 jaar toen zijn oog viel op een meisje van Eksel. In 1951 huwde hij dan met zijn Maria en gingen in Eksel wonen. Hij verdiende de kost als mijnwerker en Maria was huisvrouw. Ze kregen één zoon: Henri Agten. Het sprookje duurde niet lang want zijn echtgenote overleed reeds in 1953. In 1959 hertrouwde Bèr met Elisa Loenders, die in 1982 is gestorven. Bèr hield zich bezig met tuinieren, het kweken van siervogels en het
verzamelen van boeken over vogels. Zijn belangstelling ging ook uit naar het wielrennen en vooral de zesdaagse. Hij genoot van zijn pensionering en zijn kampioenenviering door de vogelkundige kring was voor hem een hoogtepunt! De tijd deed zijn werk en Bèr werd hulpbehoevend en kwam daarom op 8 juli 2010 naar ons woon – en zorgcentrum. Hij verblijft op kamer 110 en houdt zich bezig met lezen en tv-kijken.
KENNISMAKING MET ONZE BEJAARDEN Familie Jos Dreesen – Josee Houben dienst 1B
kamer 162
Zowel Jos al Josee zijn geboren Bocholtenaren. Jos zag het levenslicht de 21ste juli 1937 als zoon van Jan Dreesen en Alda Vliegen. Hij was de vierde in de rij van twaalf. Jos telt vier broers en zeven zussen. Zijn vader was werkman en zijn moeder zorgde voor het grote gezin. Josee zong haar eerste levenslied de 3de juni 1947 als tweede uit een gezin van drie kinderen. Josee is de dochter van Jan Houben en Mina Vrolix. Josee had één broer en één zus die reeds allebei overleden zijn. Haar vader verdiende de kost als mijnwerker en haar moeder was huisvrouw. Als kind leerde Jos niet graag en ging dan ook niet graag naar school. Josee daarentegen leerde zeer goed en moest stoppen met naar school te gaan toen haar vader stierf. Hun jeugd brachten Jan en Josee door te Bocholt. Josee was naaister en Jos werkte als losser en lader. Toen Josee 39 jaar was liet ze haar oog vallen op deze 49-jarige Jos Dreesen. Op de verjaardag van Josee zijn Jos en Josee getrouwd de 6de maart 1988. Ze bleven in Bocholt wonen. Hun enig kind, een dochter gaven ze de naam Yolanda. Jos werd ploegbaas bij het lossen en laden in de brouwerij van Bocholt
en Josee zorgde voor het huishouden. Hun dochter Yolanda baat als zelfstandige een krantenwinkel met brood en banket uit en is gehuwd met Edmond Creemers. Twee Kinderen hebben ze. Dus hebben Jos en Josee twee kleinkinderen: een jongen en een meisje waar ze zeer trots op zijn! Vroeger gingen Jos en Josee dagelijks koffie drinken. Ze verzamelden doodsprentjes en artispunten. Ze hielden van tuinieren en ook heel veel van bloemen.
De 21ste juni 2010 sloeg het noodlot toe en kreeg Jos een hartinfarct en hartstilstand. Jos werd geopereerd en kreeg vijf overbruggingen. Dit was dan ook de reden voor Jos om naar ons woonzorgcentrum te komen. Volgens Josee moet de vrouw de man volgen en ze voegde de daad bij het woord en ze kwam met Jos mee! Nu doet Jos niet veel meer. Hij gaat naar de kine en zit graag buiten aan de ingang. Josee gaat iedere morgen helpen met het plooien van de was. Naar de franse les gaat ze ook graag maar het liefst van al speelt ze op de computer het spel “blokken”. Kruiswoordraadsels invullen Is ook een van haar hobby‟s. Hoogtepunten in het leven van Jos en Josee waren hun trouwdag en de geboorte van hun kleinkinderen. Josee en Jos wonen op het eerste verdiep op kamer 162. Mevr. Helena Ketelbuters – SIMONS dienst 0
kamer 054
Maria Helena Getrude Simons, in Kaulille beter gekend als Lène van Jeanne van de smeed (smid), werd als oudste van drie geboren op 3 april 1932 te Kaulille. Haar vader, Christ, afkomstig van Grote-Brogel werkte in Luik, terwijl zijn vrouw Jeanne Brands het huishouden verzorgde. Lène deed haar middelbare studies te Betekom. Daarna volgde ze nog één jaar kappersschool te Antwerpen. In een kamertje achter café “De Boskant”, het café van haar ouders in Kaulille, begon Lène in 1950 haar carrière als kapster. Het was trouwens in dat café dat ze haar toekomstige echtgenoot, Albert Ketelbuters van Peer, leerde kennen! Op 20 oktober 1956 trouwden ze en kregen twee zonen: Eddy en Chrétien. In 1986 stopte Lène haar beroepsloopbaan. Nu kon ze genieten van een welverdiende rust en ontspanning. Ze las zeer graag, genoot van het kaarten en paste regelmatig op de vier kleinkinderen.
Doch stilaan begon de gezondheid na te laten en daarom kwam ze vanaf dinsdag 8 juni 2010 in het woon - en zorgcentrum te Peer wonen, terwijl haar man nog thuis verblijft.
Mevr. Mia Vanbussel – VANDERVELDEN dienst 1
kamer 103
Het was Maria of Mia zoals ze genoemd wordt die haar eerste levenslied zong op 16 januari 1925 te Sint-Huibrechtslille als dochter van Leopold Vandervelden en Maria Huskens. Het gezin telde elf kinderen. Mia was de tweede van de lange rij. Mia heeft drie broers en zeven zusters. Haar vader was metser en moeder had de handen vol met het huishouden. Mia heeft als kind niet stilgezeten: letten op haar broers en zussen en helpen zoveel ze kon! In Sint-Huibrechtslille ging ze naar school. Op 21-jarige leeftijd liet ze een oogje vallen op de 25-jarige Willem Vanbussel. De liefde bloeide open en het was op 20 oktober 1950 dat hun liefde bezegelden. Na hun huwelijk gingen ze in Kaulille wonen. Ze werden gezegend met vijf kinderen: twee jongens, Mathieu en Ivo, en drie meisjes: Gonny, Marie-Louise en Magda. Mia zorgde voor het huishouden en Willem verdiende de kost als magazijnier. Hun kinderen maken het goed en hebben allemaal werk. De meesten zijn in de omgeving blijven wonen. Mia en Willem hebben negen kleinkinderen en vijf achterkleinkinderen. In 1982 ging haar man op pensioen.
Samen vierden ze hun “Gouden Bruiloft” de 21ste september 2000. Mia kwam de 21ste juni 2010 naar ons rustoord terwijl haar man nog thuis in Kaulille bleef wonen. Samen hopen ze nog hun “Diamanten Bruiloft” te kunnen vieren op 21 oktober 2010. Nu woont Mia op kamer 103 en ze houdt zich bezig met kienen, kaarten, lezen en tv kijken. Mevr. Maria Daelmans – RAMAECKERS
dienst 1B kamer 159
Maria die “Mia” genoemd wordt is in Neerpelt geboren de 2de februari 1920. Mia is de dochter van Frans Ramaeckers en Maria Van Moll. Ze is het 1ste kind van de zeven uit dit gezin. Ze heeft drie broers en drie zussen. Haar vader werkte in de zinkfabriek. Hij stond aan de schaar en was verantwoordelijk voor het verplaatsen van de zinkplaten die gemaakt werden. Haar moeder was huisvrouw. Als kind speelde Mia graag met de poppen, sprong touwtje en maakte graag kampen. Maar zoals zoveel kinderen in die tijd moest Mia al vanaf jonge leeftijd meehelpen in het huishouden te Neerpelt. Toen haar broer “Henri” 19 jaar was is hij gestorven tijdens manoeuvres van het leger in Plettenberg in Duitsland. Later zijn ze ook gaan kijken waar het ongeluk gebeurd was. Maria leerde haar Bernard kennen toen ze 19 jaar was. Hij was 20 jaar en afkomstig van Namen. Hij was op dat moment sergeant bij het leger. Op 9 mei 1942 trouwde Mia met Bernard Daelman en gingen in Neerpelt wonen. In 1951 verhuisden ze naar Eksel. Samen kregen ze vier kinderen: twee zonen, Gilbert en Roger, en twee dochters, Hilde en Ria. Gilbert werkt in Lommel op de Bank en Roger is een tester op de Ford te Lommel. Hilde is momenteel verpleegster en Ria is huisvrouw. Vroeger hield Mia zich bezig met breien, haken en borduren. Bernard verzamelde postzegels en Mia bezit nog steeds de hele verzameling.
Op 12 augustus 2010 is haar man jammer genoeg overleden. Een mooie herinnering draagt Mia mee een hun “Diamanten en Bruiloft” (60 jaar getouwd). Ze hadden wel 100 man op hun feest uitgenodigd.”Maar dit was toch een beetje teveel” vertelt Mia. Als Bernard nog twee jaar had mogen waren ze 70 jaar gehuwd geweest! Familie Hubert Croonen – Thoke Jambon
dienst 1B kamer 161
Iedereen kent Thoke maar haar echte naam is “Maria Catherina Gertruda Jambon.” Thoke werd geboren de 12de oktober 1926. Ze is de dochter van Jacobus Jambon en Helene Huskens, die elkaar in 1924 leren kennen. Jacobus was afkomstig van Kaulille en Helene van Peer. Haar vader was arbeider in de poederfabriek en moeder was huisvrouw. Thoke is het 2de kind uit het gezin van 11 kinderen. Ze heeft drie broers en zeven zussen. Jammer genoeg heeft Thoke al afscheid moeten nemen van één zus en drie broers. Zoals de meeste kinderen toen had Thoke weinig tijd om te spelen en als ze dan toch tijd had speelde ze graag in de zandbak en met de poppen. Hubert Croonen die we hier kennen als “Hendrik” verblijft samen met Thoke op kamer 161. Hendrik zong zijn eerste levenslied de 8ste september 1933 te Kaulille. Hij is de zoon van Jan Croonen en Helena Spooren. De vader van Hendrik werkte in de poederfabriek van Kaulille en zijn moeder zorgde voor de kinderen, het eten, de was en de plas. Hendrik is het 1ste kind van de zeven in dit gezin. Hij speelde als kind graag met de tol, de knikkers of met een bal. Thoke en Hubert hebben elkaar leren kennen toen ze zes jaar waren. Moeilijk te geloven ? Het is nochtans echt waar. Ze woonden heel dicht bij elkaar en speelden regelmatig samen op de straat. Rond 18 jaar sloegen de eerste vonken over. Het resultaat hiervan was dat ze 1ste augustus 1955 met elkaar trouwden. Ver moesten ze niet verhuizen. Thoke verhuisde van de Dorpstraat naar de Molen-straat in
Kaulille. Samen kregen ze vier kinderen. Rita werkt in een handwerkbedrijf, Hilde werkt in een bedrijf dat gespecialiseerd is in pillen, Johan is camionchauffeur en Sonja is verpleegster. Ondertussen zijn er ook al zes kleinkinderen waar ze heel fier op zijn. Als Thoke vrije tijd had, was ze aan het naaien. Ze heeft zelfs de kostuums voor de schutterij genaaid waar Hendrik (ere)lid van is. Reizen deed Thoke ook heel graag. Voor haar hebben Frankrijk, Oostenrijk, Duitsland en Nederland geen geheimen. Hendrik hield zich veel bezig met de schutterij waar hij op dit moment erelid van is. De microbe is duidelijk overgaan want zowel hun dochter Hilde en hun kleinzoon Roy zijn lid van de schutterij. Hendrik is ook een fervent liefhebber van voetbal. Hij heeft zelf voetbal gespeeld bij Kaulille. Hij heeft later het voetbalplein helpen afbreken en weer opbouwen. Er mocht dus geen bal rollen of Hendrik was aanwezig. Thoke vertelt over een zeer belangrijke gebeurtenis: “Dit verhaal speelt zich af in 1972. Hendrik vertrok om half acht naar zijn werk in de poederfabriek te Kaulille. Samen met Pol Schuurman moet Henri de machines zuiver maken. Om de een of andere oorzaak vond er die dag een ontploffing plaats. Pol was opslag dood en Hendrik werd zeer zwaar verbrand. Hij was vanaf zijn middel verbrand tot aan zijn hoofd. Volgens collega‟s was Hendrik nog zeer goed bij bewustzijn toen het ongeval gebeurd was. Als de ambulancier hem niet had tegengehouden, was hij op eigen kracht het ziekenhuis binnengegaan. Hendrik is uiteindelijk drie maanden in het ziekenhuis gebleven en is goed hersteld na het ongeval. Na het verblijf in het ziekenhuis is Hendrik nog twee jaar thuis gebleven. Daarna is hij rustig terug gaan werken om in 1986 op pensioen te gaan” aldus Thoke.
Mevr. Rosa Linsen – WEYTJENS
dienst 1A kamer 125
Rosa zag het levenslicht de 10de augustus 1928 te Wijshagen. Ze was de dochter van Jaak Weytjens en Marie Smeets. Rosa was de vijfde in de rij van zeven kinderen in dit gezin. Rosa had één broer en vijf zussen. Haar vader was landbouwer en moeder zorgde voor het huishouden. Als kind woonde Rosa bij haar grootmoeder te GroteBrogel. Naar school ging ze graag en leerde daar breien. Rosa was 27 jaar toen ze een oogje liet vallen op de 28jarige Gustaaf Linsen van Kleine-Brogel. Rosa en Gustaaf trouwden in 1958 en gingen in Kleine-Brogel wonen. Gustaaf verdiende de kost als dakwerker en Rosa zorgde dat thuis alles gesmeerd liep. Samen werd hun huwelijk gezegend met vier kinderen: drie jongens en één meisje: Eric, Johan, Jos en Els. Eric is directeur, Johan is tandarts, Jos is gehandicapt en Els is ergotheapeute. Rosa en Gustaaf hebben zes kleinkinderen. Hun “Gouden Bruiloft” hebben Rosa en Gustaaf gevierd. Gustaaf verblijft nog steeds thuis en komt Rosa die in ons woonzorgcentrum verblijft, dikwijls bezoeken. Wegens haar toestand neemt Rosa aan geen activiteiten deel en heeft ze ook geen hobby‟s meer.
Mr. Rik Daemen
dienst 1A kamer 124
Rik of Rikske zoals hij graag aangesproken wordt is geboren de 23ste februari 1929. Hij is het vierde kind van de vijf uit het gezin van Paul Daems – Van Houdt. Zijn vader was spoorwegwerker en zijn moeder runde het huishouden. Rik ging zeer graag naar school en werd lasser op zijn acttiende in de vakschool van Overpelt waar hij afgestudeerd is als smid. Rik woonde in Neerpelt. Rik huwde met Rosa Donckers die ook van Neerpelt was. Samen kregen ze drie kinderen allemaal jongens: Leo, Jean-Paul en Guido. Na hun huwelijk werkte Rik als mijnwerker te Genk terwijl zijn vrouw café “Bij Florke” runde. Vanaf 1959 werd Rik zelfstandige in de horeca “De Ark” te Hechtel. Dat was een café, een restaurant en een hotel. Rik had zelfs klanten van de kust. Veertig jaar heeft Rik zijn beste daar zijn beste krachten gegeven. Werken was eigenlijk zijn hobby. Het zijn nu de drie jongens die de dancing “De Ark” openhouden. Rik heeft één kleinkind, waarop hij werkelijk trots is want William, zo heet zijn kleinzoon, is lijnpiloot op de lange vluchten. Zijn vrouw overleed in augustus 2009. Omwille van zijn gezondheid is hij van het ziekenhuis naar ons woonzorgcentrum gekomen. Rik kijkt graag tv en zit zeer graag in de leefruimte bij de andere bewoners want Rik houdt van een goede babbel.
EVEN LACHEN Klopt het dat uw moeder gevaarlijk ziek is ? vraagt de pastoor aan Jantje. Waarop Jantje zegt : Dat klopt maar half meneer pastoor, ze is veel gevaarlijker als ze niet ziek is. En hoe gaat het met de zaak ? Ach, zwijgt. Als de deurwaarder niet af en toe langs kwam, zou hier geen mens over de vloer komen. Man zonder licht op zijn fiets wordt aangehouden. Awel zegt de agent rijden we zonder licht tegenwoordig ? Ja ik weet het, antwoordde de man. Wel zegt de agent, zou u dan niet beter langs uw fiets lopen ? Dat heb ik geprobeerd maar toen brandde het licht ook niet zegt de man. Man komt de weg opgereden en ziet een vrouw uit tegenovergestelde richting op hem afkomen. De vrouw draait haar raampje naar beneden en roept terwijl ze elkander kruisen VARKEN. Hij roept kwaad terug, ZOTTIN ! Ze rijden beiden verder, hij komt in een bocht en rijdt met volle snelheid een volwassen varken dood dat op de weg loopt. Zijn auto per-total !!!! Levensles : Als mannen toch eens konden luisteren. Man en vrouw Jansen zij een ideaal koppel, er valt ten huize Jansen nooit of nooit een hard woord. Een vriend vroeg : Hoe doet ge dat toch ? Heel simpel zei de man. Voor de middag doet mijn vrouw wat ze wil. En na de middag doe ik wat zij wil. Die Stalmans is toch een onmogelijke vervelende kwal om mee te kaarten ? O ja, kan hij niet tegen zijn verlies vraagt Jaak? Nee dat is het niet, maar….hij verliest nonde, nonde nooit ! Gij beweert dus, zei de rechter tegen de beklaagde, dat ge uw vrouw uit vergetelheid door het raam van de 2e verdieping hebt geduwd ? Ja, ja edelachtbare dat is de waarheid. Vroeger woonden wij gelijkvloers en ik was echt vergeten meneer de edelachtbare dat we verhuisd waren.
BEZINNING Zou er iemand halt houden aan mijn raam?
Kijkend door het raam zie ik mensen voorbijsnellen ergens nergens naartoe onbekende mensen maar ook veel bekende uit een of ander huis hier in de rij. Mensen met een doel dat niet hier ligt, maar daar, dat niet vandaag is, maar morgen. Voor mij is er vaak alleen nog hier en nu, stilgevallen tijd, verkleinde ruimte. Morgen is enkel een vraagteken, dat is mijn thuis geworden. Zou er iemand halt houden aan mijn raam? Word ik nog gezien, opgemerkt en aangekeken toegesproken met een woord dat opwekt? Hoor ik daar de telefoon, een stem die vraagt: hoe gaat het nu met jou? Hoor ik daar de bel, een aangezicht dat vraagt: mag ik even naast je zitten en je teder aanraken met een hand dat streelt, met een zoen die blijft? Daar is de buurman die even komt vragen: wat kan ik voor je doen, wie kan ik voor je zijn? Ik herleef in zijn nabijheid. Daar is de buurvrouw die tijd maakt om te buurten Zomaar gewoon en zonder doel hier en nu, een oase in de tijd. Wat is het goed omgeven te zijn door hier of daar een man, een vrouw, een kind kortom een mens die om je geeft!
ALS DE DRANK IS IN DE MAN….
Allez Linneke, brabbelt de Witte, tapt me nog maar een pint, een pint. De Witte die duidelijk al te diep in zijn pint heeft gekeken, zit nog alleen aan de toog en is blijkbaar nog niet zinnens om naar huis te gaan. Maar jong toch zegt Linneke, het is al half twee en meer dan slaaptijd. En morgen is het weer vroeg dag, of moet gij niet gaan werken ? Werken, werken Linneke, die dat uitgevonden heeft moeten ze in de bak steken, in de bak steken. De Witte heeft altijd de neiging om het laatste van zijn zin nog eens te herhalen. Linneke tapt hem nog een pint, hier zucht Linneke en dit is de laatste want dan ga ik sluiten. Laatste, laatste, ge moet altijd zeggen de voorlaatste. Want als dit mijne laatste is dan ziet het er slecht uit, slecht uit. Hij heeft nog grote dorst want hij drinkt zijn pint zowaar in ene keer uit. Allez Linneke dan ben ik maar mee weg, mee weg en vervaarlijk op zijn benen zwalpend verlaat de Witte het pand. Oei, oei, denkt Linneke hardop hij is weer aan een noveen begonnen, dat belooft weer voor de volgende dagen. De Witte, een harde werker zondermeer, kan maanden aan een stuk werken zonder ook maar één dag te verletten. Hij is koolputter in de mijn van Houthalen. Een echte kolenmaker die elke dag zijn hoeveelheid zwart goud weet op te delven. Maar na enkele maanden van hard labeur, dan, ja dan begint er iets te kriebelen bij de Witte. Hij weet zelf niet hoe het komt maar dan heeft hij dorst, grote dorst; Foert, foert met de bazaar zegt de Witte dan en duikt de café‟s in voor enkele dagen. Maar laten we teruggaan naar de op zijn benen zwalpende kolenhouwer. Hij is met de velo. Na veel gevloek en gesukkel weet hij zijn stalen ros te bedwingen en fietst al zwalpend over straat huiswaarts. Gelukkig is er op dit uur geen verkeer meer. Als hij bijna thuis maakt hij een lelijke smak met zijne velo. Zijne velo ligt boven op hem. Dedju, dedju ik ben gevallen, gevallen en mijn kont doet pijn, doet pijn. Na veel gesukkel en gesakker staat hij weer op zijn wankele benen en voelt eens aan zijn pijnlijke kont. Hij komt tot de ontdekking dat zijn broek serieus kapot is en er kleeft bloed aan zijn hand.
Dju, nondedju dat moet ik thuis eens goed bekijken, eens goed bekijken. Thuisgekomen neemt hij de schade op. Zijn broek is klaar voor de voddenzak. Maar zijn pijnlijk en bloedend achterwerk vraagt dringend verzorging. Want zo durft hij met zijn zatte kop niet bij zijn vrouw in bed kruipen. Maar hoe moet hij dat bloeden stoppen en dan krijgt de Witte een lumineus idee. De spiegel, de spiegel begot. Hij gaat gebukt met zijn bloot gat voor de spiegel staan en neemt de schade al door zijn benen loerend op. Oei, oei daar moet ne plekker op, ne plekker op broebelt de Witte. En na veel gezwijmel en gemik plakt de Witte gebogen staand voor de spiegel en door zijn benen loerend een grote plakker precies op zijn bloedend achterwerk. Hè, hè dat is mooi gelukt, mooi gelukt denkt de witte hardop en kruipt stillekes bij moeder de vrouw in bed. ‟s Morgens wordt de Witte met veel geweld wakker geschreeuwd door moeder de vrouw. Wat hebt ge nu weer uitgespookt zat varken. Ziet dat toch eens al dat bloed in bed. Maar dat kan niet, dat kan niet. Ik ben gevallen en ben mijn kont kapot gevallen, kont kapot gevallen. En ik heb daar een plekker op geplakt, plekker op geplakt. Ja dat klopt roept zijn vrouw buiten zinnen. Ge hebt er inderdaad ne plekker op geplakt, maar niet op uw kont zatte stommerik, maar wel op onze spiegel………….. En zo zien we maar weer dat volgend gezegde daarmee nog maar eens bewezen is : Als de drank is in de man, is de wijsheid in de kan. Hubert Stalmans
OPLOSSING VORIGE WEDSTRIJD
Er waren 6 juiste inzendingen, de winnaar van deze wedstrijd is Jozee Houben (dienst 1B). proficiat !
Nieuwe wedstrijd
1 2 3 4 5 6
1. Roodbruin met een mooie staart, klimt hij de bomen in met een vaart. 2. De herfst begint in de maand…………………… 3. Een ander woord voor „seizoen‟? 4. De 6de letter van het alfabet? 5. Een vrucht van een boom die we in de herfst vinden. De vrucht zit verpakt in een stekelig omhulsel. 6. In de herfst kan het gebeuren dat je ‟s ochtends wakker wordt en dat je haast niet naar buiten kunt kijken. Buiten is alles wazig, er is ……….. .
Het woord binnen de vetgedrukte lijnen is de oplossing van deze wedstrijd, breng dit binnen bij de animatie en win!! Oplossing: …………….. Naam:…………………………………. Kamer ……………..
gedicht Herfst feest
Paddestoelen, beukennootjes, dwarrelblaadjes, rood en geel. Buiten vind je al die schatten van de herfst, zoveel, zoveel. Regenvlagen, hagelbuien, pijpenstelen, hondenweer. Maak een paraplu van blaadjes en geen druppel raakt je meer. Spinnenwebben, nevelslierten, de geheimen van de mist. Wie dit feest niet mee wil vieren heeft zich in de herfst vergist.
Ilse Steel
verantwoordelijke uitgever
DE ONTSPANNINGSGROEP VAN HET WOONZORGCENTRUM ST. ANTONIUS RODE KRUISSTRAAT 25 3990 PEER Liliane Daniëls, Mariette Kurvers, Christiane Verachten, Liza Ceyssens, Ingrid Beckers, Kelly Pinxten, Carine Clerix, Veerle Snijders, Nele Swinnen, Wienen Ilse en de vrijwilligers Hubert Stalmans, Christiaan Wuytens, Jean Daniëls en André Meurs.
