Heilige Geometrie als de Bron van ons bestaan en als inspiratie voor hernieuwde ideeën over ons bestaan

2013 Heilige Geometrie als de Bron van ons bestaan en als inspiratie voor hernieuwde ideeën over ons bestaan

J.T. Geurts Amateur onderzoeker Versie: 21-mrt-2013. Download laatste versie vanaf hier: http://home.kpn.nl/chip/download/LezingHans.pdf

21-3-2013

Slide 1, animatie op YouTube: http://youtu.be/kn703bWskqc

U bent voor niets gekomen … maar toch ook niet voor niets. Ik ga namelijk een paar mechanische basisprincipes proberen uit te leggen waarmee het volgens mij mogelijk kan zijn om uit het Niets een Universum te laten ontstaat. Het is een sciencefiction-achtig verhaal waar u mogelijk inspiratie uit kunt opdoen. Door de vele plaatjes hoop ik dat het u niet gaat vervelen. Het verhaal is ontstaan doordat ik al een tijd bezig ben om in mijn vrije tijd op zoek te gaan naar antwoorden op de volgende vragen:

1 Hans Geurts, [email protected] ©2013

Slide 2

Waar komen wij en het heelal vandaan? Waarom? Wat is materie? Bestaat er „Geest‟ los van materie? Mijn interesse in deze grote vragen is voortgekomen uit mijn hobby als zendamateur:


Slide 3

De magie van radiogolven die het mogelijk maken om zonder draden informatie te transporteren, boeide mij al heel lang. Voor het behalen van een zendmachtiging, moest ik de basistheorieën over radiogolven leren. Alleen gaven die theorieën mij toch geen bevredigend antwoord op de vraag waarom radiogolven zich ook door volkomen vacuüm kunnen voortplanten. Ik heb wel geprobeerd de wetten van Maxwell te begrijpen. Deze werden in 1865 geformuleerd door James Clerk Maxwell in termen van 20 vergelijkingen in 20 variabelen. Het zijn de vier natuurkundige wetten van het elektromagnetisme, de theorie van elektrische en magnetische velden en elektromagnetische straling. Dat ging mij echter boven mijn pet, ondanks dat er in 1884 een veel kortere notatie geïntroduceerd was door Oliver Heaviside en Josiah Willard Gibbs. Maar juist deze vereenvoudiging kan ertoe geleid hebben dat de oorspronkelijke ideeën van Maxwell eigenlijk niet meer kompleet zijn. Ik denk dat ze van driedimensionaal naar tweedimensionaal vereenvoudigd zijn. Toch werkt men nu alleen met deze vereenvoudigde vergelijkingen. Ik ben daarom allerlei alternatieve ideeën van andere vroege onderzoekers gaan bestuderen.


Slide 4

En wel de ideeën van onder andere deze heren onderzoekers. Een aantal van hun ideeën gaat uit van het bestaan van een zogenaamde „Ether‟. Daar komt de term etherpiraat vandaan als je uitzendt zonder zendmachtiging. Door hen kwam ik op de eerder genoemde grote levensvragen en begon mij hier verder in te verdiepen.


Slide 5

Wat stelde Ether voor? Dat was mijn eerste richting om te onderzoeken. Ether werd tot aan het begin van de 20e eeuw gezien als een materiële tussenstof die voortplanting van licht en andere elektromagnetische straling mogelijk maakte. In het mechanische wereldbeeld van die tijd had licht, net als geluid, een veerkrachtige tussenstof nodig om zich te verplaatsen. Zo‟n materiële tussenstof kon men echter niet aantonen met het Michelson-Morley experiment dat in 1887 uitgevoerd werd. Later begreep men uit de eerdere complexe vergelijkingen van James Maxwell dat licht, of elektromagnetisme in het algemeen, helemaal geen tussenstof nodig heeft; het creëert als het ware zijn eigen drager door de afwisseling van elektrische en magnetische velden. Het etheridee werd daarom losgelaten en vervangen door de Tijd/ruimte theorieën van Albert Einstein.


Slide 6

Zijn theorieën had ik diepgaand moeten bestuderen. Maar ook die bleken heel complex. Dat moest toch eenvoudiger kunnen. Daarom heb ik alleen de „uitleg voor dummies‟ bestudeerd. Einstein zelf was er ook niet blij mee en heeft de rest van zijn leven naar betere oplossingen gezocht. Het moet ook wel eenvoudiger kunnen, want hoe kan het heelal in het begin al heel gecompliceerd zijn? Voor het begin was er toch Niets? Er was nog helemaal geen informatie aanwezig. Ik moest daarom terug naar de simpelste ideeën over Het Niets en alles zoveel mogelijk blijven vereenvoudigen. In 1990 verscheen een opmerkelijk boek over zogenaamde Heilige Geometrie.


Slide 7

„De Geometrie van de Schepping, Deel 1‟ geschreven door Drunvalo Melchizedek en na een jaar lang wachten … verscheen in 1991 eindelijk Deel 2. Deze boeken gaan meer over „geest‟ en een alternatieve geschiedenis van de mensheid dan over feitelijke natuurkunde. Maar ik heb er veel inspiratie uit opgedaan en dat gecombineerd met mijn eigen bescheiden natuurkunde kennis.


Slide 8

In deze boeken werd ook verteld dat het Heilige Geometriepatroon over bijna de hele wereld te vinden is in oude tempels en symboliek.


Slide 9

Waarom zou dat zijn? Eén reden is dat het symbool geluk en voorspoed zou brengen… Een andere is deze:


Slide 10

Men was er sinds Plato van overtuigd dat geometriën aan de basis van de Schepping staan. Daarom werkte men met geometriën bij het plannen en bouwen van allerlei religieuze bouwwerken. Vandaar dat die gebruikte geometriën nu als Heilige Geometrie benoemd zijn. Maar Plato had zijn kennis en ideeën waarschijnlijk in Egypte opgedaan en dus kan de bron van zijn kennis nog veel ouder zijn. Een belangrijk symbool dat we in elke grote religie tegenkomen, is het Hexagram, ook bekend als Davidster. Dat scheen dus belangrijk te zijn. Om de geheimen te ontsluieren, moeten we de geometrische symboliek driedimensionaal bestuderen.


Slide 11, animatie op YouTube: http://youtu.be/kYMmyvEKRJk

Dit is een voorbeeld van een driedimensionaal geheimpje: we zien hier de relatie van de Davidster met een Kubus. De Davidster is gevormd uit de diagonalen op de vlakken van de kubus. De kubus vinden we terug in de Heilige Geometrie en zal ik gaan relateren aan het oneindige. De Davidster en het Heilige Geometrie patroon in het algemeen staan in alle grote religies bekend als het goddelijke. Ook zou het de geheimen van de oorsprong en creatie bevatten. Is dat niet precies waar ook natuurkundigen, astronomen, en kosmologen naar op zoek zijn?


Slide 12

Dit interessante gedeelte ga ik nu niet verder uitdiepen. In plaats daarvan ga ik proberen enkele van mijn gevonden principes uit te leggen met behulp van Heilige Geometrie. Misschien ben ik wel bezig een oude wetenschap te herontdekken of te reconstrueren.


Slide 13

Naarmate ik meer studeerde, begon zich een mogelijke wetenschap af te tekenen die de belofte van allerlei ongelofelijke mogelijkheden en toepassingen in zich heeft. We moeten echter beseffen dat een wetenschap zonder spiritualiteit heel schadelijk kan zijn en dat spiritualiteit zonder wetenschap niet meer dan een fantasie is. Deze uitspraak is min of meer afkomstig van Albert Einstein. Ik heb het origineel niet helemaal letterlijk overgenomen. Dat luidde “Wetenschap zonder religie is kreupel en religie zonder wetenschap is fantasie“. Ik heb zijn uitspraak aangepast omdat ik uit respect religie geen fantasie wil noemen. ALS we deze wijsheid van Albert Einstein in acht nemen, zouden veel van onze problemen opgelost kunnen worden. Technologieën op basis van deze wetenschap kunnen nieuwe vormen van energievoorziening, transport, geneeskunde, enzovoorts opleveren. Het betere begrip van het universum door deze wetenschap zal ook onderbouwende verklaringen geven op het gebied van bewustzijn en spiritualiteit. Vandaar waarschijnlijk de symboliek in religie. Uit deze wetenschap volgt namelijk dat we met zogenaamde „levende‟, organiserende energieën en hulpmiddelen gaan werken.


Slide 144

Er zijn wereldwijd praktische pioniers op dit gebied. Zij trachten generators te maken die zonder er iets in te moeten stoppen energie opwekken. Dat zou het energieprobleem en de vervuiling oplossen. Ook zouden die generators antizwaartekracht effecten kunnen geven zodat het vervoersprobleem opgelost kan worden. Daardoor zouden zelfs ruimtereizen mogelijk zijn zonder de noodzaak van raketten. Helaas zijn dergelijke toestellen nog nergens openbaar en overtuigend voor de media gedemonstreerd. Waarom niet? Daar zijn allerlei redenen voor te bedenken zoals: dat het überhaupt niet mogelijk is, complotten, nationale veiligheden, bedrog, of omdat er gevaarlijke materialen gebruikt zijn die niet zomaar openbaar vervoerd mogen worden. De technologieën van deze pioniers zijn gebaseerd op hun eigen ideeën die ik helaas onvoldoende ken, maar ik heb wel het sterke vermoeden dat de uiteindelijke werking ook met Heilige Geometrie te verklaren is. Dit alles is dan ook de voornaamste reden waarom ik over mijn compilatie van ideeën wil vertellen.


Slide 155

Om dan nu over mijn gevonden principes te beginnen, laten we eerst proberen ons voor te stellen dat lege ruimte niet volkomen egaal is. Het lijkt meer op een soort schuim dat een zeer fijne structuur volgens de Heilige Geometrie heeft. Ik was op het idee gekomen dat Heilige Geometrie een patroon van schokgolven kan zijn ten gevolge van twee tegengestelde krachten: een vergrotende kracht en als tegenkracht daarvan, een verkleinende kracht. De schokgolven zijn dan evenwichtspaden tussen deze tegengestelde krachten, zoals bijvoorbeeld het touw bij een touwtrekwedstrijd. Het zijn dan de evenwichtspaden die lege ruimte vormen. Alles kan zich alleen langs die geometrisch gestructureerde evenwichtspaden of schokgolven bewegen. Deze schokgolven wil ik laten ontstaan binnen een krachtveld. Het krachtveld is dan de bron van beide krachten waaruit de enorme hoeveelheid schijnbaar lege ruimte van het Heelal voortkomt. Om ook een verklaring voor materie te vinden, moest ik een logische oorzaak verzinnen voor dat krachtveld. Dan zou ik de dynamiek van de krachten beter kunnen bestuderen en uit die dynamiek zou dan de oorzaak voor materie kunnen voortkomen. Nu had ik gelezen dat er in de natuurkunde een theorieprobleem was.


Slide 166

In het standaardmodel zou zonder massa of traagheid van materie het kleinste duwtje al genoeg zijn om iets met lichtsnelheid weg te laten schieten. Dus zou alles met de lichtsnelheid door elkaar heen moeten vliegen. Dat is klaarblijkelijk niet zo, en daarom moest er een manier gevonden worden om de massatraagheid van materie te verklaren. In 1964 publiceerde Peter Higgs een manier om de massa van elementaire deeltjes te verklaren.


Slide 177

Het theoretisch deeltje dat hij introduceerde, werd het zogenaamde Higgsboson, of later zelfs Gods-deeltje genoemd. Het Higgs-veld zou een alom aanwezig krachtveld moeten zijn waar alle deeltjes hun massatraagheid via het higgsboson aan ontlenen. De speurtocht naar dat higgsboson was begonnen en in 2012 zou men iets hebben aangetoond dat aan de voorwaarden voor zo‟n Higgsboson voldoet. Nu er wel blijkbaar een grond is voor een of ander krachtveld, is er eigenlijk weer een vorm van Ether geïntroduceerd. Alleen is deze Ether de lege ruimte zelf die dan uit de volgens Heilige Geometrie gestructureerde schokgolven bestaat. Ook zal ik een andere manier dan Peter Higgs geven om de met lichtsnelheid rondvliegende deeltjes te vertragen, of in elk geval schijnbaar. Deze manier baseer ik op het zogenaamde stroboscoopeffect, ook wel een vorm van interferentie genoemd. Het zal interferentie zijn tussen trillingen die het gevolg zijn van die vergrotende kracht en met als tegenkracht daarvan, de verkleinende kracht. Het is ook deze interferentie waardoor de schokgolven ontstaan.


Slide 188

Ik kwam op het idee voor een vergrotende en een verkleinende kracht door het platte Heilige Geometrie patroon als een driedimensionaal krachtveld met schokgolven te beschouwen. Eerst werden cirkels bollen en daardoor zag ik dat ze dan een kubus vormen. Maar die kubus bleek weer in een grotere kubus te zitten. Ik zal dat iets beter laten zien:


Slide 19, animatie op YouTube: http://youtu.be/rQJPKMReuFU

De truc om de kubus te zien, blijkt in de verschillende hoeken waaronder we een kubus kunnen bekijken te zitten. Niet zoals men meestal doet door naar een zijkant te kijken, maar door precies op een hoekpunt te kijken. Deze truc werd gebruikt bij de Davidster en het Heilige Geometriepatroon. Het was niet zomaar een truc, er is wel een reden voor die met het mechanisme voor het ontstaan van bewustzijn te maken heeft. Ik zal daar op terugkomen bij de bespreking van een terugkoppelingsmechanisme waardoor uiteindelijk bewuste waarnemers gevormd worden. Door driedimensionaal te kijken, krijgen we een betere kijk op het krachtveld. Wanneer het idee van dit krachtveld verder uitgewerkt zou worden, moeten we de ronde lijnen magnetische eigenschappen gaan toekennen en de rechte lijnen elektrische eigenschappen. Dit betekent dat de bollen eigenlijk balletjes magnetisme zijn en de rechte lijnen als elektrische draadjes zijn. Eén zo‟n balletje zou als een magnetische monopool beschouwd kunnen worden. Magnetisme en elektriciteit bestaan in mijn idee uit de schokgolven waaruit lege ruimte bestaat.


Slide 190

Magnetisme en elektriciteit vormen samen elektromagnetisme, oftewel Licht. Misschien bedoelde de oude geschriften dat met „Het goddelijke Licht‟. Wij ervaren dit licht nu echter als lege ruimte omdat lege ruimte de ultieme trillingsfrequentie volgens mijn ideeën moet hebben, en wel ver boven röntgenstraling of zelfs ver boven gammastraling. Denk eens aan een muntje dat op een glazen tafel valt. Het gaat steeds sneller draaien tot het stil ligt. Of draait het door met een oneindige hoge snelheid? … Ik kon nergens een theoretische bovengrens vinden voor de hoogste frequentie van licht. Wel had ik ergens gelezen dat er bij experimenten elementaire deeltjes ontstonden. Maar die frequenties waren nog niet zo hoog dat er lege ruimte ontstond. Zoals een vis het water waarin hij zwemt niet ervaart als water maar als lege ruimte, ervaren wij dit elektromagnetisme of licht als lege ruimte. Lege ruimte is dus straling en niet leeg. Het bevat, of beter gezegd, bestaat uit een enorme hoeveelheid energie.


Slide 201

Om een idee te krijgen van het krachtveld kun je het ook vergelijken met een supervloeistof. Een supervloeistof is niet stroperig en heeft geen wrijving, dus merk je er niets van als je er in roert. Echter door verplaatsing in deze lege ruimte supervloeistof ervaren we ten gevolge van de schokgolven ook Tijd. Daarmee is het niet zomaar lege ruimte, maar een Tijd/ruimte zoals Einstein het zag. De supervloeistof, dus het krachtveld is zelf tijdloos. Het is er altijd geweest en het zal er altijd zijn. Het is een evenwichtstoestand waardoor Het Niets lijkt, zonder een begin of een eind. Hoe kunnen we ons een voorstelling maken van dat krachtveld als Tijd/ruimte?


Slide 212

De huidige kwantumtheorieën zijn zo succesvol omdat men „Tijd‟ in stapjes ging bekijken, zogenaamde „kwanta‟ oftewel energiepakketjes. Deze stapjes vinden we terug door de lege ruimte te vullen met schokgolven als schuimbelletjes. Die schuimbelletjes organiseren zich volgens de Heilige Geometrie. Door de stapjes te vergelijken met een film, kunnen we ons een voorstelling maken van Tijd/ruimte. Een film bestaat uit een lange serie stilstaande foto‟s die ieder een klein beetje verschillen. Iedere foto staat voor een stukje „Betekenisvolle Tijd‟, een kwantum. De film als drager van de beelden, is dan de Tijd/ruimte. Om zo‟n Tijd/ruimte te construeren moest ik weer van een tweedimensionale voorstelling, de platte filmstrook , naar een driedimensionale voorstelling:


Slide 223

Eerst van platte foto‟s naar driedimensionale „kubusfoto‟s‟,


Slide 24

en dan van slechts één rij kubussen naar rijen kubussen in de zes hoofdrichtingen. Dat kon ik nog weer verder opvullen,


Slide 235

maar leverde mij Methode 1 op: We zien een kubus opgebouwd uit kleinere kubussen. Alleen dan wordt het moeilijk om een richting aan „Tijd‟ te geven. De oplossing was „Methode 2‟, kubussen in kubussen. De afspeelrichting kan dan van groot naar klein zijn. Maar als ik in de grotere kubus zit, dan zou de kleinere kubus mij in de weg zitten. Waarom merk ik dat niet? Dat komt omdat de kleinere kubus een ander, hoger trillingsgetal zal hebben. Zoiets als een andere frequentie van een zendstation op de radio. We stemmen af op een hogere frequentie en we zijn een stapje naar de toekomst gegaan. De tijdsrichting van verleden naar toekomst heb ik gekozen van groot naar klein omdat het mogelijk is dat we richting een Zwart Gat aan het vallen zijn.


Slide 246

Het is astronomisch aangetoond dat ons Melkwegstel één of meerdere zwarte gaten in het centrum heeft. Het zal nog miljarden jaren duren voordat ons zonnestelsel in het centrum van de Melkweg verdwijnt. Zwarte gaten zijn volgens mij niet de vernietigers zoals nu wordt aangenomen, maar juist de veroorzakers van Melkwegstelsels. Het vallen richting een zwart gat gaat niet gelijkmatig maar met schokjes. Dat komt door de Heilige Geometrie structuur van de elektromagnetische schokgolven die het zwarte gat volgens mij veroorzaakt. Daarom kunnen we Tijd in minuscule stukjes delen, zoals de filmstrook. Het is het zwarte gat dat de schijnbaar lege ruimte er omheen veroorzaakt. Eigenlijk zoals de Zon licht uitstraalt, straalt het zwarte gat ook licht uit, maar dan met de hoogst mogelijk frequentie. Dat licht ervaren wij dan als lege ruimte. De Maya‟s hadden hun God van Creatie, Hunab Ku, geplaatst in het centrum van de Melkweg. Maar daar zou ik nu niet over vertellen.


Slide 257

Nu we een driedimensionale filmstrook hebben bedacht, moeten we die ook kunnen afspelen. Als we nog eens naar de tweedimensionale filmstrook kijken en deze voor onze ogen bewegen zien we slechts dit: We zien er niets van. Dit lijkt een beetje op het door Peter Higgs opgeloste natuurkundeprobleem waar het kleinste duwtje al genoeg was om iets met lichtsnelheid weg te laten schieten. Hoe kunnen we dan de opeenvolgende beeldjes onderscheiden? Door de filmstrook in een projector te doen, krijgen we wel een goed beeld op het scherm. Dat was dan ook de uitvinding van de bewegende beeldenfilm. De ontdekking was dat de projector het licht even moet onderbreken als het volgende beeldje voor de projectielens getransporteerd wordt. Dit brengt ons tot het volgende principe, de Stroboscoop:


Slide 268

I k moet af en toe platenspelers weer op het juiste toerental afregelen. Dat doe ik met behulp van een stroboscoopschijf. De knipperende lamp is TL of LED- verlichting. Die verlichting knippert op het ritme van ons lichtnet, 50x per seconde. Als het toerental goed is ingesteld, staan de streepjes stil, net als het beeld van de projector. Ook al raast de schijf met lichtsnelheid rond, door middel van een stroboscoop kan ik dan toch de individuele streepjes zien. Of materiedeeltjes. Verander de knippersnelheid en je ziet de 45 toeren streepjes of andere deeltjes of een andere werkelijkheid. Dit is een vorm van wat men interferentie noemt. Hier een ander voorbeeld van interferentie:


Slide 29, animatie op YouTube: http://youtu.be/0k-eJNNK1Bk

Het lijkt wel tovenarij. De draaisnelheid maakt niks uit, die kan heel langzaam zijn of heel snel. Het gaat om het Verschil in snelheid! Dit is dan nog slechts tweedimensionaal. Voor driedimensionale voorwerpen kun je drie haaks op elkaar staande draaiingen gebruiken en/of een tweedimensionale figuur laten draaien. Kortom elk denkbaar „deeltje‟ kun je herleiden tot een interferentie van trillingen. Er is dus geen materie als korreltje, ook al verzin je de meest exotische „deeltjes‟.


Slide 270

Wat is materie dan wel? Het onderscheidt zich van de Tijd/ruimte-supervloeistof zoals een druppel water zich in een oceaan van water kan laten onderscheiden door de druppel te laten draaien. Materiedeeltjes zijn rondgaande wervelingen van de schokgolven in het Tijd/ruimte krachtveld. Maar voor het waarnemen van deeltjes in dat krachtveld is een vorm van de stroboscoop nodig vanwege de hoge snelheid van de werveling. Lijkt erg op het eerder genoemde Higgs-probleem. Ik moest daarom een mechanisme vinden voor een knipperende projector, een scherm en een knipperende waarnemer in de Tijd/ruimte.


Slide 281

Nu we ons een soort tijdloze en ruimtelijke filmstrook kunnen voorstellen, kunnen we op zoek gaan naar een „oorzaak‟ voor die filmstrook, ofwel de Tijd/ruimte. Daarna kunnen we kijken of we daarin ook de knipperende projector en waarnemer kunnen vinden. De waarnemer is al datgene wat zich als werveling door de Tijd/ruimte verplaatst en daardoor Tijd ervaart. Met een klok meten we tijd. Meten is weten, is mij als techneut geleerd, maar weet ook wat je meet. Een klok meet namelijk het gemiddelde van alle verandering in ons heelal. Wanneer is er dan geen Tijd? Als er dus geen enkele verandering meer in het heelal is en we ons als waarnemer niet verplaatsen door Tijd/ruimte.


Slide 292

Dat is wanneer het overal Absoluut KOUD is! Als Alles tot stilstand is bevroren, is er alleen een eindeloze lege en bevroren Tijd/ruimte. Er is absoluut niets en er is geen enkele verandering van ook maar iets. Er is alleen het krachtveld. Deze toestand was er voor Het Begin en zal weer zo zijn in de verst mogelijke toekomst als Alles inmiddels weer vergaan en verdampt is. Beide tijden bestaan zo tegelijkertijd en tijdloos in de Tijd/ruimte. Met Absolute Koude wordt de theoretische temperatuur van -273,15° Celsius of 0 Kelvin bedoeld. Dat is de temperatuur waarbij materie geen thermische energie meer bezit, oftewel de moleculen trillen niet meer.


Slide 303

In ons Heelal komt deze lage temperatuur niet voor. Het is in de koudste gebieden nog altijd 1 graad boven dit absolute nulpunt. Meestal zelfs nog 1 a 2 graden warmer ten gevolge van de microgolfachtergrondstraling die men gevonden heeft. Deze straling lijkt uit de verste diepten en uit elke richting van het heelal te komen. Men denkt dat deze straling een restant is van de Oerknal. Ik denk echter dat we tegen de binnenkant van de zogenaamde waarnemingshorizon van een enorm zwarte gat kijken. Ons Heelal bevindt zich compleet met weer nieuwe zwarte gaten als kernen van Melkwegstelsels in dat enorme zwarte gat. Gaten in gaten in gaten, net zoals de Heilige Geometrie bestaat uit bollen in bollen en kubussen in kubussen.


Slide 314

In „low temperature‟ laboratoria lukt het sinds kort om het absolute nulpunt tot op enkele miljoensten van een graad te benaderen. Er treden dan interessante verschijnselen op zoals supergeleiding van elektriciteit, supervloeibaarheid en andere kwantumverschijnselen zoals het Bose-Einsteincondensaat. Ik gebruik Koude als de altijd aanwezige kracht. Het zal de vergrotende kracht van het krachtveld zijn en werkt als een Absorptiekracht omdat alle positieve energie zoals wij dat kennen, er volledig door geabsorbeerd wordt.


Slide 325

Normaal gaat energie van warm naar koud. Je kunt ook zeggen dat koude een absorptiekracht van warmte-energie heeft. Als we naar Tijd/ruimte kijken, is dat erg groot en „daarbuiten‟ erg koud. Dat geeft een enorme vergrotende Absorptiekracht naar buiten, richting de koude oneindigheid. De schokgolven ontstaan door een tegenkracht voor deze enorme Absorptiekracht van de koude. Deze tegenkracht is de eerder genoemde verkleinende kracht en komt overeen met Zwaartekracht. De vergrotende Absorptiekracht is een negatieve koude-energievorm. Deze negatieve koude-energie als vergrotende Absorptiekracht en als tegenkracht daarvan, de verkleinende Zwaartekracht, zijn de twee krachten die steeds proberen met elkaar in evenwicht te komen. Net als de bij de touwtrekwedstrijd. Echter de negatieve koude-energie als vergrotende Absorptiekracht naar het oneindige toe, wint het steeds. Er zal dus steeds weer Zwaartekracht als verkleinende tegenkracht gevormd moeten worden om een evenwicht te bereiken. Hierdoor ontstaan trillingen die als elektromagnetisme, dus licht, een andere vorm van energie zijn. Het is dit elektromagnetisme dat door opwarming en interferentie voor het ontstaan van materie zorgt. Materie is een elektromagnetische trillingswerveling tussen de Absorptiekracht en de Zwaartekracht. De ons bekende zwaartekracht is echter slechts het restant van de sterke Zwaartekracht nadat die is omgezet in trillingswervelingen als materie. Dit restant blijft over omdat de Absorptiekracht naar het oneindige toe, zoals net gezegd, het steeds wint.


Slide 336

Ook Nikola Tesla was al op het spoor van deze negatieve energievorm. Hij noemde dat „Kinetic Radiant Energy‟. Hij zag het als een soort koude elektriciteit die zich ook als een supervloeistof leek te gedragen. Zijn experimenten waren niet op koude gericht, hij maakte gebruik van pulserende elektrische gelijkspanningsontladingen waarmee hij de negatieve energievorm wist vrij te maken. Veel van zijn patenten gaan over de daarvoor benodigde vonkonderbrekers. Voor wie niet bekend is met deze uitvinder; hij heeft ervoor gezorgd dat we nu stopcontacten en radio in huis hebben. Marconi was niet de uitvinder van de radio zoals nog steeds bij ons op school onderwezen wordt, maar Tesla. Marconi heeft tenminste 17 patenten van Tesla gebruikt voor zijn zogenaamde radio-uitvinding. In Amerika is Nikola Tesla inmiddels erkend als de uitvinder van de radio. Bestudering van de latere werken van Nikola Tesla zou ons verder kunnen helpen bij het opzetten van praktische experimenten en het verder invullen van betere natuurkundige begrippen over negatieve vormen van energieën. Terug naar de theorie, waar en wanneer kan het van nature wel absoluut koud zijn?


Slide 347

Toelichting: 1. “Buitenkant”: Als grens zouden we die microgolfachtergrondstraling kunnen nemen. 2. “Allerkleinste ruimte”: Een punt waar niets meer in „past‟ en er dus niets in verandert. Geen verandering, geen tijd, dus absoluut koud. 3. “Voor het begin”: Duidt op het idee van „Tijd‟ terwijl we een tijdloos veld trachten te vinden. 4. “Verste toekomst”: Hetzelfde als het vorige punt, echter in een tijdloos Tijd/ruimteveld zijn dit en het vorige punt gelijktijdig aanwezig! In alle vier de gevallen gaat het eigenlijk om Het Niets. Alleen het eerste punt kon ik het beste gebruiken om een idee te geven van dat Niets. Ik laat ons Heelal omgeven zijn door „Het Niets‟ en ik laat Het Niets absoluut koud als een soort bevroren ruimte zijn. Ik heb als het ware het complete Heelal in een grote diepvriezer gedaan:


Slide 38

De ruimte „buiten‟ ons Heelal is Het Niets als bevroren ruimte. Het heeft andere eigenschappen dan ruimte „binnen‟ ons Heelal. Stel dat ik iets in zulke „bevroren ruimte‟ gooi, wat gebeurt er dan? Datgene wat ik er in gooi, houdt direct op te bestaan omdat alle energie van de deeltjes van de atomen waaruit het gegooide ding bestaat, volledig door de koude wordt geabsorbeerd. De wanden fungeren nu als enorme bronnen van de naar buitengerichte, vergrotende Absorptiekracht die alles van binnen naar buiten aantrekt. Deze kracht naar buiten toe van de diepvriezerwanden vormt de hoofdenergiebron van alles wat kan bestaan. Het is de benzine voor de werkelijkheidsmotor. Hiermee heb ik een oorzaak voor een eeuwige oerkracht. Met die kracht ben ik bezig geweest om het Tijd/ruimteveld waar alles in kan zitten, te construeren. Maar waarom toch Koude en niet Hitte als energiebron?


Slide 39

Het idee om Koude als oneindige energiebron te gebruiken, lost enkele problemen op die we wel met warmte energie hebben. Maar om te snappen waarom die Koude-energie oneindig is, moeten we proberen ons een oneindige ruimte voor te stellen. Toen ik dat probeerde, duizelde het mij en waarschijnlijk de meeste van ons. Toch wil ik een poging doen waarbij duidelijk wordt waarom ik met kubussen zoals in het Heilige Geometriepatroon en de Davidster in de weer ben geweest.


Slide 40

Om een voorstelling van een oneindige ruimte te maken projecteren we eerst een ruimte om ons heen met een grens op overal dezelfde afstand, bijvoorbeeld 13 miljard lichtjaar, de grootte van ons Heelal voor zover bekend. We zien dat als bol en wij zitten in het enkele centrum ervan.


Slide 351

De bol van daarnet zien we als cirkeldeel terug bij 1. Dit cirkeldeel heeft een bepaalde kromming. Bij 2 maken we die ruimte bijvoorbeeld nog eens 10 of 100 keer zo groot. De kromming van dat cirkeldeel is nu rechter geworden, maar er is nog steeds één enkel centrum. Als we nu een oneindige ruimte willen maken, hoeven we alleen die verminderde kromming te overdrijven tot een rechte lijn, wat ik bij 3 heb gedaan. Nu is er echter geen centrum meer. De lijn van 3 is slechts als één wand van de diepvriezer.


Slide 362

Voegen we volgens de rechte lijn van 3 de overige diepvriezerwanden toe, dan krijgen we een vierkantsraster dat zich tot in het oneindige uitstrekt. Dat geeft oneindig veel potentiële centra. Hiermee hebben we een zogenaamd homogeen energieveld. Iets wat ook een voorwaarde is voor het Higgs-veld. Elk van deze centra is een Oerknal of Begin van een Universum. Er is door de homogeniteit van het krachtveld niet slechts één Universum ontstaan, maar oneindig veel! Waar zijn die dan? We vinden die onder andere terug als de materie om ons heen. Een atoom is een Universum, maar een Melkweg is er ook één. Ons complete heelal is er één van vele en in een ander Heelal is ons Heelal mogelijk deel van een appel of ster… Hopelijk hebben ze daar geen kernenergie want dat vernietigt universa. Kernsplitsing is dan ook verboden en we moeten leren de zeeën energie van de lege ruimte te gaan gebruiken.


Slide 373

Hier zien we één enkele Heilige Geometriebol. Op elk punt in het raster dat zich tot in het oneindige uitstrekt, staat de volle vergrotende Absorptiekracht, de blauwe pijlen. Maar een punt kan niet verder uit elkaar getrokken worden. Het heeft geen oppervlak meer voor een aangrijpingspunt. Het touw van de touwtrekwedstrijd breekt als er hard genoeg aan getrokken wordt, maar in het punt moet de vergrotende kracht iets anders doen. Het punt gaat als omkeerpunt voor de vergrotende Absorptiekracht werken. Het zal daarom de oorzaak vormen voor de verkleinende Zwaartekracht, de gele pijlen.


Slide 384

In het punt zorgt de vergrotende Absorptiekracht voor zijn eigen tegenkracht, de verkleinende Zwaartekracht, … simpel bekeken. Alsof de Absorptiekracht in zichzelf omkeert.


Slide 395

Om een idee te krijgen hoe dat werkt, nemen we twee haken. We haken deze in elkaar en trekken. De trekkracht naar buiten toe zorgt in het midden voor een duwkracht naar binnen toe. Probeer dit eens zo met je handen, je vingertoppen zullen tegen elkaar geduwd worden, terwijl je een trekkende kracht met armen uitoefent. Dit even als voorbeeld van krachtomkering. In de Tijd/ruimte is het een gevolg van gebrek aan aangrijpingsoppervlak in een punt en schokgolven. Zo‟n punt noemt men een Nulpunt en is een mini zwart gat.


Slide 406

Door het ontstaan van de Zwaartekracht krijgen we de eerst mogelijke richting in het oneindige: Kleiner worden. Groter worden heeft in het oneindig grootte weinig zin, dat is er al in de vorm van de Absorptiekracht. Andere richtingen hebben ook geen zin, richting ten opzichte waarvan? Er is niets. Door de Absorptiekracht en de daaruit volgende Zwaartekracht is er een punt ontstaan. Dit is een nieuw uniek referentiepunt in het oneindige. Nu we een referentiepunt hebben, zijn er vanuit dat punt bekeken zes nieuwe extra richtingen mogelijk in het oneindige: Onder en Boven, Links en Rechts, Voor en Achter, plus(!) nog steeds Groter en Kleiner. In totaal dus acht richtingen. Meestal wordt echter Tijd als extra richting bovenop de zes ruimtelijke richtingen genomen. Ik gebruik nu eenvoudig groter en kleiner om de dimensie van Tijd weer te geven. De geometrische vormen herhalen zich als hyperkubussen en hyperbollen. Ik durf dan ook stellen dat alles om ons heen krimpt als de Tijd voortschrijdt. Het lijkt daarom dat de lege ruimte tussen de sterrenstelsels steeds groter wordt. Omdat wij kleiner worden, lijkt het slechts alsof het Heelal groter wordt. Het is dit krimpen van materie dat het de enorme energie geeft die vrijkomt bij een kernexplosie. E=MC2, een versnellingsformule.


Slide 417

Als we het krachtveld als een supervloeistof beschouwen dan ontstaan er bubbels in bubbels die elk een uniek referentiepunt vormen. Die bubbels deden mij weer aan water denken. Er ontstaan belletjes als je water uit elkaar probeert te trekken. Dat treedt bijvoorbeeld op in pompen of bij scheepsschroeven. Het heet dan cavitatie en dat moet vermeden worden omdat daarmee schade aangericht wordt aan bijvoorbeeld de scheepschroeven. Deze schade ontstaat door het weer imploderen van de ontstane gasbelletjes. Bij water werkt het min of meer als volgt:


Slide 48

Het zal niet helemaal natuurkundig verantwoord zijn, maar dit is het principe. Bij 1. heb ik een vat gevuld met water en een zuiger. Als ik aan de zuiger probeer te trekken, dan krijg ik die niet zomaar omhoog. Als ik veel kracht zet, kan ik het water als het ware uit elkaar gaan trekken. Er zullen belletjes ontstaan die gevuld zijn met waterdamp. Het water begint eigenlijk te koken, maar dan bij kamertemperatuur. Bij 2. zien we een close-up van één zo‟n waterdampbelletje. Waterdamp verspreidt zich vanuit de wanden van het belletje naar het centrum. Het centrum lijkt zich als een bron van zwaartekracht te gedragen, net als het eerder genoemde referentiepunt. Bij 3. is er voldoende damp in het centrum als we doorgaan met trekken aan de zuiger. Bij 4. wordt de damp in het centrum juist weer samengeperst met als gevolg dat de damp weer vloeibaar water wordt. Omdat er weer vloeibaar water in het centrum ontstaat, condenseert de rest van de waterdamp in het belletje ook. Er volgt een implosie; het belletje klapt met veel geweld in elkaar. Dat is waarom cavitatie schadelijk is voor scheepsschroeven en pompen. Als we de werken van Victor Schauberger bestuderen, kunnen we nog veel meer leren over water en bijna dezelfde principes toepassen op de Tijd/ruimte.


Slide 49

In de Tijd/ruimte is geen tijd, het is een toestand. Net zoals de zuiger die slechts een trekkracht uitoefent op het water. De zuiger is vergelijkbaar met de Absorptiekracht. De kracht van de zuiger wordt in het water verdeeld. Daardoor staat die kracht vanuit de zes hoofdrichtingen op elk punt in het water. Denk even terug aan de diepvriezer waar ik het heelal in geplaatst had (Dia 38). Door de ‟cavitatie‟-werking heeft de Tijd/ruimte de fijnst mogelijke Heilige Geometrie schokgolfstructuur gekregen. Het heeft de hoogst mogelijke elektromagnetische trillingsfrequentie door constante micro-implosies. Dit geeft de onvoorstelbare hoeveelheid energie die besloten ligt in lege ruimte! Maar de Absorptiekracht blijft altijd bestaan waardoor er nog meer mogelijk is. Er wordt, zeg maar, voor altijd aan de zuiger getrokken. Daarvoor gaan we dieper kijken naar het centrum van de cavitatie waterdampbellen.


Slide 420, animatie op YouTube: http://youtu.be/sSaWqBdlybY

Hier zien we het principe van een constante micro-implosie. Twee tegengestelde bewegingen veroorzaken een stilstaande bolvormige schokgolf. De ene kracht groeit en de tegenkracht ervan, krimpt. Omdat de groeiende en krimpende cirkel elkaar steeds ontmoeten, ontstaat de stilstaande schokgolf. Deze schokgolf is nu een knipperende bol uit de driedimensionale Heilige Geometrie. Die had ik nodig voor het stroboscoopeffect of interferentie. Omdat die schokgolven rondom elk mogelijk punt ontstaan, zullen ze elkaar ook beïnvloeden, met elkaar synchroon kunnen gaan trillen en het Heilige Geometrie patroon vormen. Nu kunnen we snappen dat het geen toeval is dat wij qua grootte precies tussen het allergrootste, het Heelal en het allerkleinste, het subatomaire gebied in zitten.


Slide 431

Als we die cirkels heel snel heen en weer laten trillen, dan kan het er bijvoorbeeld als een alziend oog uit gaan zien. Verder heb ik er de Absorptiekracht en Zwaartekracht als stralen ingezet. Deze zijn vergelijkbaar met de waterdamp uit de wanden van het cavitatiebelletje. Toen ik dit plaatje gemaakt had, deed het mij aan het volgende denken:


Slide 442

Een zoneclips. Ik zou nu een andere verklaring geven voor de ware oorsprong van de zonneenergie en daarmee bepaalde raadsels oplossen. De corona wordt blijkbaar niet vanuit het oppervlak verhit, dus hoe kan die zo heet zijn? Door de negatieve koude-energie zoals kokende waterdamp uit de wanden van het cavitatie-belletje.


Slide 453, animatie op YouTube: http://youtu.be/LCyTWoJONFc

Breiden we nu die enkele trilling uit naar de dichtstbijzijnde punten, de volgende potentiële centra, dan krijgen we dit: Door meerdere bollen te combineren, zien we waarom er trillingen ontstaan. Wiskundig heeft het te maken met de zogenaamde „Beste Bolstapeling‟. Dit beschrijft de manier hoe er zoveel mogelijk knikkers in een kistje passen. We zien hier de uitgebreidere driedimensionale versie met synchronisatie van de pulsaties. De stilstaande schokgolf die hier weer binnenin ontstaat, vormt een zogenaamde Buckminster Fuller Kubus van Evenwicht.


Slide 464

Dit figuur is een octaëder met daarin de Buckminster Fuller Kubus van Evenwicht. Het is de ene uiterste kant van de trilling.


Slide 475

En dit is de andere uiterste kant van de trilling, het groeien terug naar de Kubus van oneindigheid. Tussen deze twee uitersten vinden we de Platonische lichamen. Alles wordt vanuit deze basispulsaties als driedimensionale trillingen opgebouwd.


Slide 486

Door de groter/kleiner-trillingen tussen Kubus en Octaëder met elkaar te combineren krijgen we de zogenaamde Kubus van Metatron, hier weer bekeken op de hoekpunt van de kubus. We zien dan ook de Davidster terug.


Slide 497

In het centrum daarvan is een Octaëder als schokgolf ontstaan. Voor ons is dit Het Centrum van waaruit ons bestaan begint/begonnen is. Ook is het de kleinste omsloten lege ruimte en daarmee het kleinste „deeltje‟.


Slide 58

Kubus van Oneindigheid en Octaëder. We zien paarse en witte lijnen waarbij de witte lijnen de groeiende Absorptiekracht van de oneindige bevroren ruimte voorstellen en de paarse lijnen de Zwaartekracht als krimpende tegenkracht. Nu moet ik de kubus van Metatron nog completeren door de Davidster-diagonalen op de vlakken van de kubus te zetten:


Slide 59

Deze kubus van Metatron is het centrum van weer grotere schokgolfstructuren, namelijk een Torus, een Bol en dan weer een Kubus. Hoe dat gebeurt, is iets voor een volgende lezing.


Slide 500

Volgens mijn idee, bestaat de kubus van Metatron uit de eerste schokgolven rondom een zwart gat. Het vormt de kern van: atomen, planeten, zonnen, melkwegstelsels, het heelal EN ook van elk levend wezen. Dat betekent dat er om elke vorm en elk levend wezen een veel groter zogenaamd bestaans- of levensveld staat. Dat veld noemt men een Merkaba. Het is het „voertuig voor de ziel‟, de Waarnemer vanuit een uniek referentiepunt.


Slide 511

Nu we de Kubus van Metatron zien als het centrum van een torus en bol, begint de reden dat de Davidster weergegeven als kubus bekeken op een hoekpunt misschien wat duidelijker te worden. De verticale witte lijn is de knipperende waarnemer en kan ook als de jets van een zwart gat gezien worden. Omdat alles uit elektromagnetisme bestaat, kun je het ook kunstmatig na gaan maken. Of afwijkende Merkaba‟s bij mens en dier ten gevolge van ziektes of welke andere oorzaak dan ook, weer met elektrische en magnetische velden harmoniseren. Dat kan trouwens ook met geluidsgolven, als die op de juiste driedimensionale wijze geconfigureerd worden. De ziekte zou dan als sneeuw voor de zon moeten verdwijnen. De mogelijkheden zijn tamelijk uitgebreid en ik ben de dynamische mogelijkheden nog verder aan het verkennen.


Slide 522

Omdat de kubus van Metatron zich voor altijd verder zal uitbreiden ten gevolge van de eeuwige vergrotende Absorptiekracht, ontstaat er steeds weer opnieuw een onevenwichtigheid. Dan moet er opnieuw een evenwicht gevonden worden dat door de Absorptiekracht weer uit evenwicht getrokken wordt, enzovoorts. In het oneindige zullen er altijd grotere en kleinere schokgolfbollen zijn. Grootte doet er immers in de oneindigheid niet toe. Al met al kan het op deze manier bestuderen van de dynamische bewegingen van krachten tot een beter inzicht in de werking van het heelal leiden, vermoed ik. Ik laat nu kort wat van de gevolgen zien:


Slide 533, animatie op YouTube: http://youtu.be/CVD2Z5dD5HA

Spiralende stromingen ten gevolge van draaiingen. In plaats van dat de centra van de bollen botsen, gaan ze om elkaar heen draaien. De pulsaties en draaiingen vormen op elk niveau van grootte een systeem dat zichzelf terugkoppelt. Een complex terugkoppelingssysteem dat uit een bol en een torus bestaat. Dat systeem heeft vanwege die terugkoppeling een vorm van intelligentie, al is dat in eerste instantie niet veel slimmer dan een centrale verwarming met een thermostaat als terugkoppelelement. Maar als er een miljarden jaren lange evolutionaire weg van uitvinden wat werkt en niet werkt is afgelegd, kan daaruit het ons bekende zelfbewustzijn zijn ontstaan. Het betekent dat er geen „dood‟ bestaat, alles is levend, blijft levend en is dat voor altijd. „Dood‟ is slechts een overgang van de ene waarnemingsomgeving naar een volgende waarnemingsomgeving, ofwel universum. Het is niet anders dan het versnellen van bewustzijn naar een hogere knippersnelheid. Alleen wordt dan wel de verbinding met het huidige fysieke lichaam verbroken, de waarnemer verplaatst zich naar een nieuw lichaam met bijbehorende hogere trilling. Hetzelfde geldt voor sterren, ze sterven niet als witte dwerg of zwart gat, ze evolueren naar een volgend bestaansenergieniveau.


Slide 544

Dit is een vereenvoudigde weergave van het terugkoppelingsmechanisme. De waarnemer projecteert trillingsenergie in twee richtingen. Beide richtingen komen samen op het scherm, de Melkweg of zo, en geven het stroboscoopeffect, ofwel interfereren met elkaar en keren weer terug naar de waarnemer. Veel over te vertellen maar ik laat nu nog slechts één filmpje zien waardoor we dit principe een beetje beter zien:


Slide 555, animatie op YouTube: http://youtu.be/s4okVMXxtco

Wat is de stroming van de spiralen? Naar boven of naar beneden? Beide richtingen zijn op deze wijze tegelijkertijd mogelijk. Het biedt vele fantastische mogelijkheden, mits juist toegepast en met inachtneming dat het een vorm van levende energie is. Met deze mechanische kijk en het gebruik van twee eenvoudige krachten, kun je nog diverse astronomische raadsels oplossen:


Slide 566

Astronomen snappen bijvoorbeeld niet wat er met ons Melkwegstelsel aan de hand is nadat ze vreemde emissies van röntgen en gammastraling hadden gemeten.


Slide 577

Wij kunnen dat nu misschien wel dankzij de Heilige Geometrie als schokgolven en het cavitatieprincipe. Natuurlijk moet dit allemaal wis- en natuurkundig veel verder uitgewerkt worden, maar het geeft ons een basisidee voor een verklaring.


Slide 68

Nog een voorbeeld: een raadsel waarom er vier jets zichtbaar zijn. Let op het verticale donkere gebied in het midden. Stofwolken of misschien iets dat een sneller dan licht energie vormt: mogelijk de centrale Waarnemer, de god van de Maya‟s waaruit het melkwegstelsel en alles wat daarin zit, voortkomt. Alles is via die centrale waarnemer met elkaar verbonden. Wij via het centrum van de Aarde, de Aarde met het centrum van de Zon en de Zon met het centrum van de Melkweg.


Slide 69

Kijk eens aan, de Octaëder of achtvlak uit de Heilige Geometrie, toeval? Tenslotte wil ik laten zien hoe en waar we vanaf het Begin vandaan zijn gekomen:


Slide 580

Dit is weer het cavitatiebelletje met waterdamp. Alleen kijken we er nu naar als een vierdimensionale Tijd/ruimtekaart. We treden als kleinste en eerste trilling met een uniek referentiepunt vanuit de microgolfachtergrondstraling de Tijd/ruimte binnen als het Begin voor ons Heelal. Dit is vergelijkbaar met een waterdampmolecule dat vanuit de wand van het belletje is verdampt en naar het centrum toe getrokken wordt. We zijn zojuist als beginnende miniwaarnemer in het zwarte gat gevallen, ons zogenaamde „Zero Time Entrypoint‟. De wand is heel heet door willekeurige ruistrillingen, als overige nieuwe beginpunten. Wij zijn voortgekomen uit die ruis en die ruis is ook de oorzaak voor de microgolfachtergrondstraling. We zagen hetzelfde effect bij de zoneclips, al is dat dan inmiddels op een iets gestructureerder niveau.


Slide 591

Toen we als beginnende waarnemer in het zwarte gat vielen, begonnen we het volgende te zien: A. De bevroren ruimte buiten de diepvriezer met de vele bolvormige schokgolven als eerste tegenkracht voor de Absorptiekracht. B. Ruis ten gevolge van asynchrone pulsaties door „Beste Bolstapeling‟. C. Meer gesynchroniseerde, grotere maar tragere pulsaties, wolken elementaire deeltjes als „fractalruis‟. D. Nog grotere en nog tragere pulsaties, atomen, waterstofsterren, melkwegstelsels, planeten, levende wezens. Dit alles in het tijdloze veld. Dus gebeurt dit alles tegelijkertijd in lagen. Het zijn lagen van energieniveaus waarbij de eeuwig groeiende Absorptiekracht van het Niets stap voor stap gecompenseerd wordt door de verkleinende Zwaartekracht waardoor wervelingen en trillingen ontstaan.


Slide 602

Het is Tijd/ruimte. Door verplaatsing van een waarnemer in de verschillende lagen energieniveaus, ontstaat de illusie van Tijd. Hier zien we dan de chronologische opeenvolging van Materie uit Het Niets zoals die zich schijnbaar lijkt te hebben afgespeeld. Omdat dit zich in de tijdloze Tijd/ruimte afspeelt, is elke laag er tegelijkertijd. Dus moet het er zo uitzien:


Slide 613

Hier zijn alle lagen van energieniveaus tegelijkertijd door elkaar aanwezig. Wanneer ik dat wat valse kleuren geef:


Slide 624

begint dat op een mooie astronomische foto te lijken:


Slide 635

Wanneer we diep het heelal inkijken, zien we ons ontstaan vanuit het allerkleinste terug, maar dan extreem vergroot. Wij en alles direct om ons heen, zijn nog weer steeds kleiner geworden. Daardoor is de ruimte voor onze waarneming veel groter geworden. Als we ver in de tijd/ruimte kijken, kijken we in het verleden. Toen was alles veel groter. Er gebeuren twee dingen tegelijkertijd, het belletje als ruimte om de waarnemer in het centrum groeit, terwijl materie in het centrum juist wordt „samengeperst‟, dus krimpt als het weer verder naar het centrum valt. Ik heb slechts een paar ideeën en principes uitgelegd. Het is geen volledig uitgewerkte theorie en er moet nog goed naar gekeken worden. Ik kan echter nu wel antwoorden geven op de eerdere grote vragen die zonder voorgaande uitleg niet te volgen zouden zijn:


Slide 646

Waar komen wij en het heelal vandaan? Uit oneindige leegte die absoluut koud is. Waarom? Omdat daarin een krachtveld van tegengestelde krachten een geometrisch gevormde Tijd/ruimte laat ontstaan.


Slide 657

Wat is materie? In zichzelf rondwervelende kracht afkomstig uit en ten gevolge van Het Niets.


Slide 78

Bestaat er „Geest‟ los van materie? Er is dus geen materie, maar er is wel een steeds complexer wordend terugkoppelsysteem binnen een krachtveld dat door die terugkoppeling zichzelf steeds verder moet ontwikkelen en ontdekken. Door deze ideeën en basisprincipes, denk ik dat het mogelijk moet zijn eindeloos energie uit lege ruimte te ontrekken, dat reizen naar de sterren mogelijk is en dat geneeskunde enorm verbeterd kan worden door met volgens de Merkaba gevormde energievelden te werken.


Slide 79

Ik heb nu de volgende grove brokstukken gepresenteerd waarmee we een universum kunnen creëren: 1. Heilige Geometrie als schokgolven. 2. Tijd/ruimte: groter en kleiner naast de zes hoofdrichtingen. 3. Absolute Koude als eeuwige energiebron. 4. Oneindigheid zorgt voor de eeuwigheid van de energiebron. 5. Cavitatie-effect met implosies zorgen voor trillingen. 6. Projectie, Scherm en Waarnemermechanisme, zorgt voor Bewustzijn. 7. Oplosbare Astronomische raadsels, hulp voor astronomen? U kunt deze ingrediënten gebruiken om verder uit te werken. Ik zou hier nog uren over kunnen vertellen, maar er is ook nog veel dat verbeterd en onderzocht moet worden zodat er één sluitende natuurkundige theorie opgesteld kan worden. Zelf ben ik ervan overtuigt dat dit met deze ideeën wel eens kan lukken, compleet met alle positieve praktische toepassingen. Maar zoals met alles, zit ook hier een duistere kant aan. Laat ik het zo zeggen: kunnen we het risico nemen om zulke machtige kennis zomaar prijs te geven aan een mensheid die ernstig verdeeld is? Waarvan velen hun eigen waarheden met geweld, of met list en bedrog aan een ander opdringen? Het zou spelen zijn met immense vernietigende krachten. Het is iets waar ik wel bij moest stilstaan, maar zoals we nu met de huidige inzichten bezig zijn, gaat het zeker niet goed.


Slide 660

Dit kon wel eens onze huidige situatie zijn. Het Heelal waarvan ik wat werkingsprincipes heb uitgelegd, werkt net als een computer en wij zitten middenin het gesimuleerde spel zonder het te weten. Alsof we vastzitten in een zichzelf herhalende Tijdlus. Hetgeen ons overigens naar ideeën over reïncarnatie en helderziendheid zou brengen. Waar het op neer komt, is dat er met deze principes van alles mogelijk is. Het zou mooi zijn als er ook maar één flintertje van bewijs voor gevonden zou worden. Alleen kom ik niet toe aan het wetenschappelijk uitwerken en het doen van experimenten. Daarvoor ben ik op zoek naar mensen die dat wel kunnen. Dat is de andere reden waarvoor ik deze lezing gemaakt heb.


Slide 671

Hadden Plato en zijn leermeesters dan toch gelijk? Zijn er compleet nieuwe ontdekkingen te doen die nog grotere gevolgen kunnen hebben dan de ontdekking van elektriciteit?


Enkele van de voornaamste inspiratiebronnen en bestudeerde literatuur: “De Geometrie van de Schepping” – Deel 1 “De Geometrie van de Schepping” – Deel 2 “Fysica van de Metafysica” (Stalking the Wild Pendulum) “Niets in dit boek is waar, maar het is precies zoals het is” “Het Boek der Geheimen” “Kosmische Visie” “De Eenheid van Leven” “Dobbelspel der Goden” “De Oorsprong” “Schitterend Ongeluk of Sporen van Ontwerp” “De Brug tussen Wetenschap en God” “Kosmisch Netwerk” “Free Energy Pioneer: John Worrell Keely” “Fractals” “Chaos geordend” “Quarks, Chaos en Christendom” “Wat wisten de Maya’s?” “De Natuurlijke Tijd” “Tijd & de Technosfeer” “De Voorspellingen van Toetanchamon” “De Grillige Zon” “Het Universum” “Zwarte Gaten” “The End of Time” “Hoe het Heelal zijn vlekken kreeg” ”De geheimen van het DNA” “Tijdtunnel” “Sneller dan de snelheid van het licht” “Tachyon Energie” “Het Veld” “The Final Theory” “Het Kosmische Energieveld” “Een beknopte geschiedenis van Alles” “Het ontstaan en het einde van Alles” “Onderwereld” de “De 12 Planeet” “Aan Genesis Voorbij” “Het Sirius Mysterie” “Het Orion Mysterie” “De Geheime Kamer” “Piramides in de Kosmos” “De geheimen van natuurvolken” “Blauwdruk van Atlantis” “Aliens aan de horizon” “Atlantis en Ufo’s” “Ontmoetingen” “Het Roswell incident” “Alien Complot” “Geheimzinnige Graancirkels” “Getallen vertellen” “De Kabbala ontcijferd” “Uittredingen” “De Dood is niet het Einde” “Je bent een spiritueel wezen” “De Waarheid van het Licht” “Seth Spreekt” en overige boeken van “Her-inneren” “Welkom Thuis” “Een Ongewoon gesprek met God” en overige boeken van

Drunvalo Melchizedek Drunvalo Melchizedek Itzhak Bentov Bob Frissell Deepak Chopra Ervin Laszlo Fritjof Capra Dr. Joh. Von Buttlar Diverse schrijvers Cees Dekker Peter Russell Theo Paijmans Theo Paijmans Hans Lauwerier J. Cohen & I. Stewart John Polkinghorne Peter Toonen Peter Toonen José Argüelles Maurice Cotterell Nigel Calder Stephan Hawking Igor Novikov Julian Barbour Janna Levin J. Levine, D. Suzuki Ernst Meckelburg João Magueijo Wagner & Cousens Lynne McTaggert Mark McCutcheon P.P. Dubro, D.P. Lapierre Ken Wilber Graham Hancock Graham Hancock Zecharia Sitchin Zecharia Sitchin Robert Temple R. Bauval, A. Gilbert Robert Bauval Dany Vanbeveren Peter Fiebag R. Flem-Ath, C. Wilson Colin Wilson Lanto John E. Mack C. Berlitz, W. Moore Dr. David M. Jacobs Eltjo H. Haselhoff Gijsbert van der Zeeuw J. Berenson-Perking Robert Monroe Ian Currie Bob Frissell Maria V. Jane Roberts Steve Rother & de Groep Steve Rother & de Groep Neal Donald Walsch

ISBN: 90-76458-02-2 ISBN: 90-76458-05-7 ISBN: 90-75636-10-5 ISBN: 90-389-0772-9 ISBN: 90-215-4325-7 ISBN: 90-202-8359-6 ISBN: 90-215-3249-2 ISBN: 90-5121-558-4 ISBN: 90-8506-008-7 ISBN: 90-259-5483-9 ISBN: 90-5340-084-2 ISBN: 90-202-8099-6 ISBN: 1-881532-15-1 ISBN: 90-6834-115-4 ISBN: 90-254-0480-4 ISBN: 90-266-0649-4 ISBN: 90-75636-14-8 ISBN: 90-75636-39-3 ISBN: 90-202-8378-2 ISBN: 90-443-0045-8 ISBN: 90-73035-71-6 ISBN: 90-351-2364-6 ISBN: 90-254-6928-0 ISBN: 0-297-81985-2 ISBN: 90-254-1583-0 ISBN: 90-6533-359-2 ISBN: 90-6010-784-5 ISBN: 90-225-3717-x ISBN: 90-73798-24-8 ISBN: 90-202-8339-1 ISBN: 1-58112-601-8 ISBN: 90-202-8421-5 ISBN: 90-5637-039-1 ISBN: 90-5121-600-9 ISBN: 90-4390-338-8 ISBN: 90-805599-1-1 ISBN: 90-4390-032-x ISBN: 90-246-0487-7 ISBN: 90-269-6130-8 ISBN: 90-4390-113-x ISBN: 90-5487-280-2 ISBN: 90-4390-030-3 ISBN: 90-4390-233-0 ISBN: 90-246-0463-x ISBN: 90-77247-01-7 ISBN: 90-225-1826-4 ISBN: 90-10-04085-2 ISBN: 90-246-0485-0 ISBN: 90-274-7985-2 ISBN: 90-202-8075-9 ISBN: 90-5764-195-x ISBN: 90-202-4845-6 ISBN: 90-325-0119-4 ISBN: 90-389-1261-7 ISBN: 90-77282-01-7 ISBN: 90-202-8156-9 ISBN: 90-73798-69-8 ISBN: 90-73798-91-4 ISBN: 90-215-3913-6

+ Vele websites, discussiegroep DossierX, Project Camelot (www.projectcamelot.org), het blad “Frontier” en documentaires van Teleac, VPRO Noorderlicht, BBC Horizon en Discovery Channel . + Nog veel literatuur waarvan ik de titels en schrijvers niet meer kan achterhalen. Ook tv-series en speelfilms als Startrek, Dr. Who en The Matrix droegen tot de inspiratie bij.


Heilige Geometrie als de Bron van ons bestaan en als inspiratie voor hernieuwde ideeën over ons bestaan

Recommend Documents