havana #31 Marokkanen en autochtonentuig Opinie Allochtonenbeleid kent ook risico s Bluffer Pim komt overal gratis binnen

havana

#31

Weekblad voor de Hogeschool van Amsterdam 12 mei 2010

Marokkanen en autochtonentuig

Opinie

Allochtonenbeleid kent ook risico’s

Bluffer

Pim komt overal gratis binnen

Hou’ en Trouw Alumnivereniging bestaat 125 jaar

-advertentie-

op5ejunni ad.sa. g deeltijd cy & accountan g controllin

Wij vinden het fijn... ...als je te keer gaat

barst jij van de ambitie? Universitaire deeltijdopleidingen Instromen op drie niveaus: post Bachelor, Master en post Master Interactieve en praktijkgerichte colleges op diverse locaties De opleiding wordt vergoed door je werkgever KOM NAAR DE ACCOUNTANCY OF CONTROLLING OPEN DAG OP ZATERDAG

Op zoek naar een leuke voetbalvereniging? Kom eens kijken bij ons of train een keer mee!

5 JUNI EN ONTMOET STUDENTEN EN POTENTIËLE WERKGEVERS!

www.nyenrode.nl/sac

T.O.S.-Actief Sportpark Middenmeer, Radioweg 63 020 6928314 / [email protected] / www.tos-actief.nl

inhoud

10

11

13

12

keycord wizard

keycord wizard

Met bluf kom je overal binnen

dubbelinterview

dubbelinterview

Hoofddoekjes, homo’s, het

‘Homoseksualiteit is een zonde in de islam, dat is voor ons geen discussiepunt’

huwelijk, hoger onderwijs:

Yassmine El Ksaihi in NRC Weekblad, 16 januari 2010

een gesprek over deze en andere thema’s met

Yassmine: ‘De daad zelf is een zonde, dat is inderdaad geen discussiepunt. De vraag is: hoe ga je met die zonde om? Ik begrijp dat het voor homoseksuelen pijnlijk is om mij te horen zeggen: homoseksualiteit is een zonde. Zo van: dit is de maatstaf en jij valt erbuiten. Maar het blijft wel mijn persoonlijke mening. Overigens, een van mijn beste vriendinnen is wel lesbisch. Zij is ervan op de hoogte dat ik dat een zonde vind, maar het staat niet tussen ons in. Ik heb haar juist gestimuleerd ervoor uit te komen. Zij is nietmoslim, dat voelt toch anders. Ik zou meer innerlijke conflicten hebben als zij lesbisch én moslim zou zijn.’ Frank: ‘Ik vind homoseksualiteit geen zonde, maar het huwelijk is niet voor homo’s. Dat vind ik voorbehouden aan man en vrouw, omdat kinderen naar mijn idee het best kunnen worden opgevoed door een vader én moeder.’ Yassmine: ‘Ja, ik geloof dat die vader- en moederrol cruciaal zijn bij de opvoeding.’ Frank: ‘Niet alleen maar een rol. Gewoon: de biologische vader én moeder. Je seksualiteit heeft deels met opvoeding te maken, dat is niet alleen maar aangeboren. Het heeft invloed op je, als je geen vaderfiguur hebt. Maar goed, in Nederland is het homohuwelijk nu eenmaal ingevoerd, dat kunnen we niet meer terugdraaien.’

Poldermoskee-voorzitster Yassmine El Ksaihi en ex-JOVD’er Frank Verhoef staat garant voor een pittige discussie. Havana toog naar Slotervaart en

Door te zwaaien met een keycord in de goede kleur komt Pim van Rossum overal gratis binnen. Bijna overal, want één keer ging het mis. ‘Daar baal ik nog steeds van. Echt een vernedering.’ Rian Roegholt

Het evenementenseizoen is in volle gang. Met wat vindingrijkheid is het helemaal niet zo moeilijk om gratis op de meest interessante plekken te komen, bewijst Pim van Rossum (22). Jarenlang dronk hij biertjes op de hoofdtribune van FC Utrecht en stond tussen de wielrenners van de Tour de France: ‘Hee Lance, jij hier?’ In wielerkleding stonden Pim en zijn vader bij de vertrekplaats van de Tour de France. Pim, toen een jaar of veertien, had vooral oog voor zijn grote held Lance Armstrong. Toen hij zag dat de beveiligers elkaar aflosten, stootte hij z’n vader aan: ‘Zullen we erover?’ Een tel later stonden ze aan de andere kant van het hek. Met hun wielerkleding vielen ze niet op tussen de renners en verzorgers. Pim liep wat rond, ging met verschillende wielrenners op de foto, en zag toen ineens Lance Armstrong voorbijkomen. ‘Ik stak mijn hand uit. Lance Armstrong pakte mijn hand, schudde hem en liep verder. Die hand had ik het liefst afgehakt en in een doosje gedaan.’

Keycords Deze ervaring legde de kiem voor Pims hobby: binnenkomen op plekken waar hij eigenlijk niet hoort, voornamelijk om bekende mensen te ontmoeten. Met een beetje lef en creativiteit is dat helemaal niet zo moeilijk, ontdekte hij. Soms zit hij eerst een half uur naar de beveiliging te loeren om uit te vogelen wanneer ze pauzeren of van wacht wisselen. ‘En deze heb ik natuurlijk altijd bij me,’ zegt Pim vrolijk zwaaiend met een bos keycords. Keycords? ‘Bij veel evenementen hebben me-

dewerkers en journalisten een keycord om met een pasje eraan. Ik pak dan een keycord in de goede kleur en hang het binnenstebuiten om mijn nek, half onder mijn vest.’ Pim demonstreert: ‘Terwijl ik naar binnen loop doe ik zó’ – hij licht het keycord in zijn nek een stukje op – ‘richting de beveiliging. Het werkt altijd.’

Slechts één keer ging het mis. Pim: ‘Daar baal ik nog steeds van. Het is echt een vernedering. Ik had de vrouw van de persvoorlichter, die in een rolstoel zat, heel “behulpzaam” naar binnen geduwd: ze vond het erg vriendelijk van me. Ik bleef lekker naast haar zitten, maar ja, iedereen om me heen was in driedelig pak en ik zat daar in mijn Utrecht-shirt en petje. Er kwam iemand naar me toe: ‘Mag ik uw kaartje even zien?’ Ik probeerde me eruit te redden door op arrogante toon te zeggen dat mijn vader er zo aankwam, maar hij vertrouwde het niet. Toen ben ik er door twee man uitgesmeten.’ Pim liet zich niet uit het veld slaan, maar veranderde van tactiek. ‘Na de wedstrijd gingen veel van die businessclass-lui naar huis. Dan sprak ik ze aan: “Mag ik uw kaartje? Mijn

‘Ik heb bij FC Utrecht inmiddels wel een fust bier leeggezopen’ FC Utrecht Het is vooral plezier waarmee Pim vertelt over zijn liefhebberij: hij waakt ervoor opschepperig over te komen. Het gaat hem niet om de stoere verhalen. Nee, het is de lol, de voldoening die hij eruit haalt om zo’n organisatie te flessen en midden tussen de bobo’s te staan. ‘Bij FC Utrecht ben ik echt doorgeslagen. Ik had een seizoenskaart voor de goedkoopste plaatsen, op het hoekje bij de hoofdtribune, één hek verwijderd van de businessclass. Dat werd natuurlijk zwaar beveiligd. Maar ik had al gauw door dat er momenten waren dat veel beveiligers ergens anders heen moesten, bijvoorbeeld als de spelers het veld opkwamen.’ Zodoende bekeek Pim de wedstrijd meestal vanuit een leren fauteuil, zich bedienend van de bitterballen en drankjes die werden geserveerd.

kleine broertje spaart ze.” Soms ging ik met een vriend, dan moesten we meerdere kaartjes lospeuteren. Vervolgens zaten we daar tot zes uur te eten en te drinken, tussen de spelers en de BN’ers. Inmiddels kennen ze me daar zo goed, en zwaai ik zo gezellig naar de vrouw van de persvoorlichter, dat niemand zich nog afvraagt of ik daar wel hoor.’

Leraar Pim zit in het tweede jaar van de lerarenopleiding maatschappijleer. Hoewel hij zijn vak boeiend vindt, denkt hij niet dat hij tot aan zijn pensioen leraar zal blijven: ‘Ik vind mijn opleiding leuk en wil best een paar jaar voor de klas staan. Maar ik heb ook veel met het wereldje van de journalistiek. Zoiets als Undercover in Nederland van Alberto Stegeman: dat zou ik wel willen doen. Ach, ik rol vanzelf wel ergens in, denk ik.’ Grijnzend: ‘Ik ben mondig genoeg.’

legde het tweetal een

n■Ga ervan uit dat de meeste beveiligers niet al te snugger zijn. Paai ze met een vriendelijk praatje en zeg dan: ‘Ik zag daar verderop mensen die probeerden over het hek te klimmen!’ Ze gaan kijken en weg ben je. n■Houd contacten warm. Als iemand je ergens binnen heeft geholpen en je hebt zijn gegevens, rond de ontmoeting dan netjes af met een mailtje na afloop: ‘Ik ben nog nooit zo vriendelijk ontvangen!’

Zijn vlotte babbel, makkelijke manier van contact maken en vindingrijkheid hebben Pim ook meer dan eens gered uit benarde situaties. Want formeel gezien is hij natuurlijk in overtreding. Voor de stoel naast de vrouw van de persvoorlichter betaalt een gewoon mens 750 euro voor drie wedstrijden. Toch voelt Pim zich geen oplichter. ‘Ik doe niemand kwaad. Wie maakt het nou wat uit dat ik daar zit? Ja, ik heb bij Utrecht inmiddels wel een fust bier leeggezopen.’ Guitig: ‘Daar bedank ik ze hartelijk voor!’ Of zijn hobby nou op of over het randje is: hoe moet Pim straks zijn leerlingen normen en waarden bijbrengen? ‘Door hier niet over te praten,’ lacht hij. Dan serieuzer: ‘Maar ik vind het wel belangrijk om ze mee te geven dat niets onmogelijk is als je het graag wilt. Ik vind het leuk om bekende mensen te ontmoeten, om te zien hoe ze écht zijn. Dus verzin ik manieren om met ze in contact te komen. Jan Peter Balkenende spreken, Lance Armstrong aanraken: ik wilde het graag, ging ervoor en het is gelukt. Dat kan ik leerlingen bijbrengen.’ Deze zomer gaat Pim weer naar de Tour de France. Die begint dit jaar in Nederland, dus hij hoeft niet ver te reizen. Toch gaat Pim liever naar Frankrijk om de wielrenners te zien. En dat is niet alleen vanwege de sfeer en het mooie weer: ‘Iets honderd procent beveiligen lukt nooit, maar in Nederland is de beveiliging wel stukken beter dan in Frankrijk.’ n

aantal uitspraken voor. Merel Straathof en Annemarie Vissers

Wie een bezoekje wil brengen aan de Poldermoskee in Slotervaart moet even zoeken naar het juiste pand. Geen hoge minaretten die de bezoeker al van verre de weg wijzen, geen sprankje oosterse mystiek. Niets van dit alles: het pand doet op zijn best denken aan de Bunker, de extra beveiligde rechtbank in Osdorp: een blok grauw beton, met daarnaast een troosteloos grasveldje. Binnen heeft de moskee nog het meeste weg van een gedateerde kantoortuin, compleet met systeemplafonds en grijze tussenwandjes. De gebedsruimte vormt daarop een verrassende uitzondering, met meters kamerbreed oosters tapijt, flinke ramen en een serene stilte. In de ruimte bidden mannen én vrouwen, de voertaal is Nederlands. Een ‘moskee voor iedereen, een moderne moskee’ met nadruk op deelname van de hedendaagse, jonge moslims en niet-moslims’. Dat waren zo ongeveer de uitgangspunten bij oprichting van de Poldermoskee, nu twee jaar geleden. Dat is voor een groot deel gelukt, volgens voorzitster en oud-HvA-student Yassmine El Ksaihi. Havana ging met haar en HvA-student Frank Verhoef, ex-JOVD-lid in gesprek en legde het tweetal een aantal – al dan niet door henzelf – gedane uitspraken voor.

‘Nadruk op veiligheid’ Reactie van Mike van Drongelen, hoofd Veiligheid & Beveiliging op de HvA: n■‘Ik heb zelf een tijd op TMF-feesten beveiligd en daar waren ook mensen die het leuk vonden om ertussen te komen bij de afterparty. Met een goede voorbereiding lukt het ze vaak wel, of ze nou over een hek klimmen, via contacten binnen komen of een beveiliger foppen. Dat laatste heeft trouwens weinig met domheid te maken, maar vooral met gebrek aan instructies bij sommige evenementen. Moet je er echt iets tegen doen? Vanuit het oogpunt van beveiliging denk ik: zolang er geen kwade opzet is heb ik er niet zo veel moeite mee. Stiekem binnenkomen bezorgt deze mensen lol, een kick. Als ze binnen zijn zullen ze niet zo gauw narigheid schoppen, maar gewoon genieten. En zolang ze het niet massaal doen – het zijn gewoonlijk enkelingen – is het ook geen grote verliespost voor de organisatie. Formeel gezien is het strafbaar om binnen te komen zonder geldig toegangsbewijs, maar er wordt niet vaak aangifte gedaan tegen mensen die betrapt worden. Anders dan veel mensen denken, ligt de nadruk bij beveiliging op de veiligheid van personen: denk aan het uit de hand gelopen strandfeest bij Hoek van Holland. Het is belangrijker dat we ons daar op richten dan op die paar mensen die ongeoorloofd binnenkomen.’

Tips van Pim: n■Pas je kleding aan aan het evenement waar je heen gaat. Ga niet in pak als je tussen de wielrenners rond wil lopen, maar wel als je in een VIP-room wil zitten. n■Verzamel keycords en vergeet niet om ze mee te nemen. n■Zet door, denk: ‘Ik wíl hem ontmoeten en ik gá hem ontmoeten.’ Neem de tijd om uit te vinden hoe de beveiliging te werk gaat en maak gebruik van het moment dat ze elkaar aflossen.

‘De Poldermoskee moet een brug slaan tussen moslims en niet-moslims’ Oprichter van de Poldermoskee Mohammed Cheppih in NRC Handelsblad, 5 september 2008 Yassmine: ‘We zijn een liberale moskee waar ruimte is voor zowel liberale als orthodoxe sprekers. Natuurlijk is het elke keer schippe-

havana

havana

‘We moeten stadscommando’s inzetten tegen de straatterroristen’ PVV Almere, 3 maart 2010

Kijk, dat is nou integratie ren voor ons. Als we een activiteit organiseren beseffen we vooraf niet altijd welke impact die kan hebben. Toen we twee jaar geleden opengingen wisten we wel dat an-

een hele kwestie toen de politiek zich ermee ging bemoeien, tot Kamervragen aan toe. Maar wat Yasin elders in het land preekt en roept over aids of dergelijke, daar zijn wij

‘Ik heb serieus problemen met de termen “allochtoon” en “autochtoon”’ dere moskeeën niet op ons zaten te wachten. Maar we hebben ook niet als doel iedereen achter ons te krijgen. De Poldermoskee wil wel diversiteit en keuzevrijheid, dat is heel lastig. Dat bleek wel toen we de orthodoxe imam Khalid Yasin uitnodigden. Het werd

niet verantwoordelijk voor. Dat moet hij helemaal zelf weten. Maar bij ons moeten sprekers zich aan onze regels houden. Er worden hier voorgesprekken gevoerd en onderwerpen als aids tackelen we vooraf.’ Frank: ‘Ik denk dat de Poldermoskee hier

in Slotervaart goed is, maar ik denk dat het voor Nederland beter is als er meer mensen naar de kerk gaan. Wat Ayaan Hirsi Ali zegt: het zou fijn zijn als er meer vrijzinnig katholieken zouden zijn. Ik zou het mooi vinden als er meer moslims christen zouden worden.’ Yassmine: ‘Waarom zou je dat mooi vinden?’ Frank: ‘Als er één geloof is dat iets moois heeft bereikt voor onze cultuur, dan is het het christendom wel. Terwijl het in landen waar de islam het grootst is en een flinke invloed heeft, volgens mij niet prettig leven is. Voor mij in ieder geval niet. Maar ik zeg niet dat alle moslims christen moeten worden, ik ben zelf ook niet religieus.’ Yassmine: ‘Maar het liefst wel.’

Frank: ‘Er mogen wel meer mensen naar de kerk gaan, ja. Kun je je voorstellen dat de meeste mensen in Nederland – waaronder ik – niet willen dat de maatschappij in meerderheid uit moslims bestaat? Jij zou dat willen. Ik niet.’ Yassmine: ‘Voor mij is de islam de waarheid, maar dat betekent niet dat ik moslims zie als het uitverkoren volk. Ik vind het kwetsend, echt oprecht kwetsend dat je dit zo vindt. Waarom moet het altijd het een of het ander zijn? Daarom heb ik veel problemen met christelijke gelovigen. Ze trekken het geloof erg naar zich toe: dit is het en dit moet het voor iedereen zijn.’ Frank: ‘Maar dat kun je net zo goed zeggen van moslims die de sharia willen invoeren.

Want wat als alle moslims nu net zo gaan denken als sommige orthodoxe sprekers? Misschien is dat wel gevaarlijk.’ Yassmine: ‘Nou, dat vind ik nog kwetsender.

Yassmine: ‘Zal ik de Bijbel ernaast leggen? Zal ik de Thora ernaast leggen? Je moet begrijpen dat het allemaal context is.’ Frank: ‘In de Koran staan concrete geboden,

‘Je ziet er niet uit als een typische allochtoon’ Want dan ga je er al van uit dat de Koran gevaarlijk is. In negen van de tien moslimgezinnen wordt helemaal niet nagedacht over dat soort extreme dingen.’ Frank: ‘Nou er staan nogal wat passages in…’

dat is geen context.’ Yassmine: ‘Het is allemaal zo makkelijk. Dat doet Wilders ook met alle gemak: hij haalt een zinnetje uit de Koran en plakt er meteen een conclusie aan vast.’

Frank: ‘Nou, volgens mij gaat het hier om stadswachten die een soort upgrade krijgen. Dat ze bijvoorbeeld ook een knuppel bij zich mogen hebben. Als dit een goedkope manier is om stadstoezichthouders op te waarderen, vind ik het een goed idee. Het woord “stadscommando’s” is natuurlijk belachelijk. Maar in Almere – ik heb er vijf jaar gewoond – zijn het niet eens de Marokkanen die problemen veroorzaken. Dat zijn de Surinamers en Antillianen.’ Yassmine: ‘Islam, Marokkanen: het is allemaal wel erg hot in de media.’ Frank: ‘De media hebben inderdaad invloed. Maar dat die groepen oververtegenwoordigd zijn in de criminaliteitsstatistieken is wel een feit. Ik vind het goed dat de media melden dat het om Marokkanen gaat – of bijvoorbeeld om blanken. Je gaat daar te dogmatisch mee om als je zegt: je mag dat niet benoemen.’ Yassmine: ‘Benoemen of niet, deze jongeren zijn een product van onze maatschappij.’ Frank: ‘Dat vind ik zo marxistisch, om alles op te hangen aan omgevingsfactoren.’ Yassmine: ‘Nou, het is niet genetisch bepaald dat een Marokkaan eerder de criminaliteit ingaat.’ havana

havana

‘Gezag heeft wel wat’

Gratis naar binnen Jarenlang dronk Pim van Rossum biertjes op de hoofdtribune van FC Utrecht. Zonder uitnodiging.

14

Moskee-voorzitster Yassmine El Ksaihi en ex-JOVD’er Frank Verhoef staan lijnrecht tegenover elkaar.

15

dubbelinterview

opinie

diploma krijgen veel meer kansen. Op het moment dat je de aansluiting van het hbo naar wo bemoeilijkt, sluit je voor veel mensen de deuren naar een betere positie op de arbeidsmarkt.’ Frank: ‘Maar hbo of wo zijn twee heel verschillende onderwijsvormen. Er zijn genoeg studenten die niet goed genoeg zijn, maar het toch proberen. Dat is zonde, het kost de staat heel veel geld. In het halfjaar dat ik politicologie heb gestudeerd, ontdekte ik dat veel studenten vrijwel niets van politiek wisten. De universiteit moet gewoon eens eisen gaan stellen. Nu wordt iedereen zonder enige moeite toegelaten. Daarmee haal je het niveau behoorlijk omlaag.’ Yassmine: ‘Onderwijs moet juist toegankelijk zijn voor iedereen, dat is ook een taak van de overheid. De toestroom zou niet moeten verminderen, maar het niveau van de universiteit moet omhoog. Dan betekent zo’n diploma ook nog echt wat.’ Frank: ‘Ik weet dat er masters zijn die exclusief voor niet-westerse vrouwen zijn, om studeren voor hen toegankelijker te maken. Dat vind ik discriminatie. De hel breekt los als ze alleen autochtone mannen zouden toelaten bij een master. Andersom moet je het dus ook niet doen. Dat heet “positieve discriminatie”.’

De HvA krijgt dit jaar zeventien miljoen euro om de studieresultaten van niet-westerse allochtone studenten op te krikken Havana, augustus 2009

Frank: ‘Mensen hebben toch een keuze om iets te doen of niet?’ Yassmine: ‘Ik vind het vervelend dat deze discussie op etniciteit wordt gevoerd. Wilders is daar ook zo goed in. Daar moeten we vanaf. Ik ben helemaal geen fan van Abou Jahjah [vroegere leider van ArabischEuropese Liga, red.] maar die had een mooie uitspraak: je moet integreren in de rechtstaat, niet in de culturele kant.’ Frank: ‘Niet mee eens. Je moet gewoon integreren in de samenleving.’ Yassmine: ‘Maar wat is integreren?’ Frank: ‘Alleen Nederlands spreken. Ook met niet-moslims omgaan. Als je gebedsoproepen door heel de wijk heen laat schallen, hebben mensen daar moeite mee – het geeft een gevoel van vervreemding. Dat begrijp ik heel goed.’ Yassmine: ‘Jij zegt eigenlijk nog steeds: “Jullie zijn nieuwkomers, jullie zijn gasten. Prima dat jullie moslim zijn, maar verstop het maar goed.” Zo ging het ook bij de minarettenmotie van de SGP, ze waren bang voor een te islamitisch straatbeeld. Maar kerken mogen wel de lucht in schieten.’ Frank: ‘Dat is toch niet zo gek, wij zijn toch geen islamitisch land?’

Yassmine: ‘Jawel, dat is wel gek in een samenleving waar gepreekt wordt dat we allemaal gelijk zijn, allen dezelfde rechten hebben.’ Frank: ‘Ik vind dat een moskee haar plaats moet weten, wat bescheidener in de wijk moet staan.’ Yassmine: ‘Wettelijk gezien hebben kerken en moskeeën even veel rechten om eruit te zien zoals ze zelf willen. Die motie is een indirecte vorm van discriminatie. Daar moet je altijd tegen zijn.’

‘De universiteit moet intellectueler. Die mag meer voorbehouden zijn aan de elite, al zou ik er als hbo’er niet meer inkomen dan’ Frank Verhoef in Havana #15, 18 maart 2009 Yassmine: ‘Het woord “elite”, daar gaan mijn haren recht van overeind staan. Ik ben echt anti hiërarchie. Frank: ‘Gezag heeft toch wel wat?’ Yassmine: ‘Nee, daar heb ik ontzettende moeite mee. We leven hier heel erg in een papiertjesland. Mensen met een universitair

Yassmine: ‘Ik vind het juist goed dat er programma’s zijn om vrouwen of nietwesterse allochtonen erbij te houden. Maar je moet niet het hele onderwijssysteem gaan veranderen. Dat moet open en toegankelijk zijn voor iedereen. Want uiteindelijk kom je op de arbeidsmarkt terecht en daar wordt ook geen onderscheid gemaakt – hoop ik dan maar.’ Frank: ‘Een helpende hand is prima, maar niet met overheidssubsidie.’ Yassmine: ‘Voor veel niet-westerse allochtonen is het helemaal niet zo vanzelfsprekend om na de havo door te gaan naar het hoger onderwijs. Als zij die stimulans niet in hun eigen omgeving vinden, is een flinke subsidie vanuit de overheid juist goed. Als je als overheid zegt: het zijn volwaardige burgers van Nederland, dan vind ik het niet gek dat zij ook een helpende hand krijgen.’

‘Toen ik mijn hoofddoek ging dragen gaf het een soort bevrijding van oordelen op uiterlijk’ Yassmine El Ksaih in NRC Weekblad, 16 januari 2010 Yassmine: ‘Ik heb een lijst met zondes, waarvan ik er jaarlijks in ieder geval één wil afstrepen. Twee jaar geleden kon ik het niet verenigen met mezelf dat ik in de moskee

mijn hoofddoek droeg en ’m buiten weer afdeed. Toen ik mijn hoofddoek ging dragen zag je mensen denken: ze wordt onderdrukt door haar man. Het betekent dat mensen je nog steeds in een hokje stoppen en afgaan op zogenaamde “allochtone kenmerken”.’ Frank: ‘Aan je nagels en horloge kan ik wel zien dat je niet zo’n typische allochtoon bent.’ Yassmine: ‘Wat is in hemelsnaam een “typische allochtoon”? Ik heb serieus problemen met de termen “allochtoon” en “autochtoon”. Ik woon in Noord en ik heb van die tokkies om me heen wonen. Met alle respect; maar dat noem ik dan gewoon autochtonentuig. Die zorgen net zo goed voor overlast en vandalisme. Mijn buurman stond laatst hardop in z’n tuin te verkondigen dat hij op Wilders stemt en een hekel heeft aan moslims. Daarop heb ik hem de volgende dag een bord vol Marokkaanse koekjes gebracht.’ Frank: ‘Kijk, dat is nou integratie.’ Yassmine: ‘Mijn bord heb ik nog steeds niet terug.’ n

Allochtonenbeleid is onrealistisch

n■Yassmine El Ksaihi (24) studeerde commerciële economie aan de HvA en rechten aan de UvA, maar maakte deze studies niet af. El Ksaihi is nu voorzitter van de Poldermoskee in Amsterdam Slotervaart. n■Frank Verhoef (21, student Media, Informatie & Communicatie) stapte een jaar geleden uit de JOVD wegens een ‘intern meningsverschil’. De MIC-student sprak in de media zijn mening uit over het homohuwelijk, communisme en schreef als fanatiek blogger over de doodstraf. Zijn standpunten bleken voor de JOVD onoverkomelijk. Verhoef stemde in 2009 bij de parlementsverkiezingen in 2009 op de PVV uit protest tegen ‘Europa’.

Er is niets op tegen om het SoS-geld aan alle studenten te besteden. Ook aan beleid voor allochtone studenten kleven namelijk risico’s, betoogt Marc Veen. Havana maakte onlangs een tussenbalans op van het project Sturen op Studiesucces (Havana 27, 31 maart, ‘Iedereen in de lift’). De auteur van het artikel stelt dat de HvA een risico neemt door zich met het SoS-project te richten op alle studenten, in plaats van op de allochtone doelgroep. Het SoS-project bij de pabo lijkt te bevestigen dat zogenaamd ‘generiek beleid’ (gericht op alle studenten) risicovol is, omdat het vooral ten goede lijkt te komen aan autochtone studenten. In dit artikel wil ik op de eerste plaats tonen dat het te vroeg is om op basis van een ervaring bij de pabo vast te stellen dat generiek beleid niet werkt. Op de tweede plaats wil ik betogen dat juist het door de auteur gesuggereerde alternatief – beleid voor allochtonen – veel risicovoller is dan beleid voor alle studenten.

Poldermoskee n■De Poldermoskee in Slotervaart werd in 2008 opgericht, met als doel meer aan te sluiten bij hedendaagse moslimjongeren op zoek naar een modernere en vooruitstrevendere geloofsbeleving. Het gebedshuis wil midden in de Nederlandse samenleving staan en richt zich op jongeren van diverse etnische afkomst, die zijn geboren en getogen in Nederland. De voertaal in de moskee is Nederlands en mannen en vrouwen gaan samen in gebed. n■De moskee kwam onlangs opnieuw in het nieuws, nadat financiële problemen voor een huurachterstand hadden gezorgd en het bestuur de mogelijkheid tot donaties uit het buitenland onderzocht. Dat leidde tot een stroom van media-aandacht en uiteindelijk tot Kamervragen van Rita Verdonk (TON).

Risico’s De opleiding sociaal juridische dienstverlening startte als eerste binnen de HvA met een SoS-project en koos er – net als de pabo – voor om geen onderscheid te maken tussen allochtone en autochtone studenten. Nu, anderhalf jaar later, is het propedeuserendement verbeterd (het doel van het project) en het gat tussen allochtone en autochtone studenten kleiner geworden. Sterker nog:

procentueel zijn er voor het eerst méér allochtone dan autochtone studenten doorgegaan naar het tweede jaar. Als projectleider zou ik dit graag op het conto van het project schrijven, maar het gaat over één cohort studenten en bescheidenheid is op zijn plaats. Wat de casus van sjd aantoont, is dat we niet overhaast mogen concluderen dat generiek beleid niet werkt. Het is zinvoller te volgen

procent van de instroom van 2009 heeft een niet-Nederlandse achtergrond en Marokkanen, Turken, Surinamers en Antillianen nemen daarvan samen maar de helft voor hun rekening. De andere helft is van elders. Het zijn westerse allochtonen, maar ook studenten uit Iran, Irak, Somalië, Rusland en andere studenten die een steuntje in de rug kunnen gebruiken. Kun je van al die achtergronden doelgroepen maken? Wat betekent ‘beleid gericht op allochtonen’ dan nog? Een tweede risico schuilt erin, dat menig zogenaamd ‘allochtoon’ zich gefrustreerd afvraagt hoeveel generaties van zijn of haar familie hier nog moeten wonen om verlost te raken van het predicaat ‘allochtoon’. Beleid voor zogenaamd ‘allochtone’ studenten

Eigenlijk gaat diversiteitsbeleid gewoon over heel goed onderwijs of de cijfers van de pabo en sjd misschien op toeval berusten en om te onderzoeken of andere factoren niet minstens zo belangrijk zijn als de keuze voor generiek beleid. Maar zelfs als we kunnen aantonen dat generiek beleid niet werkt – wat ik niet geloof – is het maar de vraag of we meer kunnen verwachten van beleid voor allochtone studenten. Ook daar kleven namelijk risico’s aan. Een eerste risico is dat het niet werkt, omdat het niet realistisch is. Zo lang je weinig etniciteiten in huis hebt, kun je proberen beleid per doelgroep te ontwikkelen. Maar de diversiteit op de HvA is groot. Vijfendertig

stuit dan ook vrijwel zeker op grote weerstand bij de zogenaamde ‘doelgroep’ en mist daardoor volledig zijn uitwerking. Zolang we praten over ‘allochtone’ en ‘autochtone’ studenten, zeggen we voortdurend: ‘Je hoort er eigenlijk nog niet bij.’ Oud-staatssecretaris voor Europese Zaken Frans Timmermans (PvdA) formuleerde het onlangs zo: ‘Het wordt hoog tijd dat we onze medemensen niet meer als gast gaan zien, maar als een volwaardig lid van de familie. Dan krijg je een heel andere dynamiek. Als leden van een grote familie bepaal je de regels samen. Diversiteit is geen issue, maar een feit.’ Met ‘al-

lochtonenbeleid’ zullen we eerder studenten van ons vervreemden dan aan ons binden. En van binding weten we dat het een doorslaggevende factor is voor studiesucces. Veel meer verwacht ik van goed generiek beleid. Ik zet daarbij mijn kaarten op diversiteitsbeleid, wat vaak wordt verward met allochtonenbeleid. In diversiteitsbeleid staat de eigenheid van iedere student (en medewerker!) centraal en niet de groep waartoe hij of zij toevallig behoort. Het is de kunst elke student en medewerker goed te leren kennen, hem of haar de steun te bieden die nodig is en om diens talent te spotten en op te kweken. Je hoeft het daarbij niet altijd ver van huis te zoeken. Neem nu huiswerkbegeleiding bij sjd: voor elke student die dat wil wat extra steun op maat, of het nu gaat om extra uitleg van de stof, studievaardigheden of taalvaardigheid.

Kansen Eigenlijk gaat diversiteitsbeleid dus over gewoon heel goed onderwijs. Of dit hét middel is om de SoS-doelen te halen valt nog niet te zeggen, al wijst onderzoek wel steeds vaker die kant op. Zouden opleidingen nu, op grond van een paar haastige cijfers, kiezen voor allochtonenbeleid, dan nemen ze fikse risico’s en ontnemen ze zich de gelegenheid om serieus de kansen van diversiteitsbeleid te verkennen. n

Marc Veen is projectleider van het SoS-project bij sociaal juridische dienstverlening en projectmedewerker van het SoS-project van het domein Maatschappij & Recht

havana

havana

Succes voor iedereen Er is niets op tegen om het SoS-geld aan alle studenten te besteden, betoogt Marc Veen.

16

17

alumnivereniging

Kei

z e rs gr a cht

alumnivereniging R a a m plein

W ib

a utstra at

We

e s p e r p l ein

Fr a

i jl e m a b o r g

havana

#31

Weekblad voor de Hogeschool van Amsterdam 12 mei 2010

Marokkanen en autochtonentuig

New boys network Hou’ en Trouw, de jubilerende alumnivereniging van de HES, vindt het geen probleem als een ‘old boys network’ te worden gezien. ‘De combinatie tussen jong en oud maakt ons interessant.’ Emma van Laar De Amsterdamse Hogeschool voor Economische Studies (HES) kent haar oorspong in de Openbare Handelsschool (OHS), opgericht in 1869. Het idee om een oud-studentenvereniging op te zetten ontstond tijdens een uitstapje van eindexamenkandidaten naar Antwerpen. Bij thuiskomst werd Hou’ en Trouw opgericht in café Willemse aan de Heiligeweg, op 18 juni 1885. ‘H&T’, dat nu 125 jaar bestaat, is daarmee de oudste alumnivereniging van Nederland. Sindsdien is er veel gebeurd. In 1924 werd een tweede OHS opgericht. Toen in 1967 het Hoger Economisch en Administratief Onderwijs (HEAO) ingevoerd werd, heeft H&T samen met de gemeente voor elkaar gekregen dat ook Amsterdam een HEAO kreeg. Zo ontstond de Amsterdamse HES, die in 1986 een hogeschool werd. In oktober 2004 is de zelfstandige HES gefuseerd met de HvA. De fusie was tegen de zin van de

HES en ook alumnivereniging H&T was faliekant tegen de samensmelting.

Kwaliteitsverlies Ook Hans van Dijk (73), oud-voorzitter van H&T en ten tijde van de fusie lid van de Raad van Toezicht van de HES, was fel tegen de fusie. ‘We hebben het tot de Hoge Raad uitgevochten. Maar het gaat nu beter dan verwacht. De HvA heeft wel door dat het merk HES waardevol is.’ Men was vooral bang voor verlies van kwaliteit. ‘We wilden geen onderdeel van een groter geheel worden,’ licht Arjen Wentzel (52, eveneens oud-voorzitter) toe. ‘Dan verslapt de aandacht voor de studenten. De onderwijsvormen op de zelfstandige HES en de HvA verschilden sterk. Op de HvA werd gewerkt in projectgroepen, terwijl de HES meer van vakinhoud uitging. Maar hierin is een evenwicht gevonden. De voormalige

HES blijft als aparte opleiding binnen de HvA bestaan en de naam HES blijft behouden, daar hebben we schriftelijke afspraken over gemaakt. Het is jammer dat het zo is gelopen, maar het had erger gekund. We zijn nu bijzonder gelukkig met de samenwerking met de HvA. En het idee voor overname ontstond natuurlijk niet voor niets. Het was niet gebeurd als de HES stevig in zijn schoenen stond.’ Marlous Nooi (25), die onlangs het stokje van Wentzel overgenomen heeft als voorzitter, heeft wel het idee dat de naam HES steeds verder verdwijnt. ‘Dat vind ik zonde. De opleiding is nog wel hetzelfde, voor de student is er in die zin niet veel veranderd. Je kan nog voor de HES-aanpak kiezen. Het onderwijs op de twee locaties is verschillend. Op de Leeuwenburg is “zelfstandigheid” het sleutelwoord en in de Fraijlemaborg wordt er klassikaal gewerkt,’ zegt Nooi. H&T was volgens domeinvoorzitter Ineke van der Linden niet de enige die destijds tegen de fusie was. ‘Ook veel personeelsleden en studenten wilden graag dat de HES zelfstandig bleef. Gelukkig hebben we nu hartelijke en warme contacten met H&T. Toen in 2007 het veertigjarig bestaan van de naam HES werd gevierd, participeerde H&T in de organisatie. En als domein zijn we betrokken bij verschillende H&T activiteiten.

Zo organiseert H&T met enige regelmaat lunchbijeenkomsten in ons gebouw. Jaarlijks vindt tijdens de nieuwjaarsreceptie van H&T een prijsuitreiking plaats voor de beste scriptie van het domein Economie & Management. De laatste keer heb ik de prijs met veel plezier uitgereikt.’

Verjongen Sinds de fusie kunnen alle afgestudeerden van het domein Economie & Management / HES lid worden. Het ledental ligt rond de 750 en heeft meestal zo rond dit aantal geschommeld. Vroeger was de school echter veel kleiner, met een fractie van het aantal studenten dat er nu onderwijs volgt. Wentzel is niet tevreden over het ledenaantal, maar denkt dat het deels door de tijdsgeest komt. ‘Vroeger was het vanzelfsprekend lid te worden als je van school ging. Je ging na de HES werken, nu kun je doorstuderen en zijn er een heleboel andere netwerken. Ik merk dat veel (oud-)studenten het leuk vinden dat we bestaan en onze feesten en evenementen bezoeken, maar lid worden wordt als een drempel ervaren. Hier proberen we wat aan te doen. We willen meer jonge mensen binnenhalen en we verjongen dan ook het bestuur. Gelukkig ziet het domein Economie & Management het belang van een goed alumnibeleid in. Daardoor ziet de toekomst

er rooskleurig uit,’ denkt Wentzel. Ook Van Dijk heeft vertrouwen in de toekomst. ‘Ik heb wel eens gedacht dat H&T zijn beste tijd heeft gehad. Nu heb ik er alle vertrouwen in.’ De bekendheid onder de studenten laat volgens de jonge voorzitster te wensen over. ‘De studenten kennen ons niet. We zullen aan onze zichtbaarheid moeten werken. In samenwerking met het domein beginnen we daar nu aan. Langzaamaan moeten de afstudeerders tot en met de nieuwkomers de meerwaarde van H&T leren kennen,’ aldus Nooi. Masja van Santen (33), accountmanager alumni van het domein Economie & Management / HES, ziet het nut van een bloeiende alumnivereniging en denkt graag mee. ‘Het is voor de opleiding natuurlijk leuk om te zien hoe het met oud-studenten gaat. Maar het is voor de opleiding ook essentieel contact te onderhouden met het vakgebied. Daarin spelen alumni en dus ook H&T een rol,’ vindt Van Santen. Ook domeinvoorzitter Van der Linden is voorstander van een sterk alumnibeleid. ‘We willen de bekendheid van H&T onder studenten graag vergroten. De vereniging heeft behoefte aan jonge leden en organiseert steeds meer activiteiten gericht op jonge alumni. Wij werken met H&T samen om meer alumni te interesseren voor lidmaatschap. We hebben daarbij een

groot gezamenlijk belang. H&T heeft een goede basis die we willen behouden voor de toekomst. Daarbij willen we nieuwe vormen ontwikkelen die ook toekomstige alumni aanspreken. Een goed alumnibeleid is voor ons van grote waarde. Wij steunen H&T dan ook financieel. Enerzijds omdat onze op-

Bovendien kunnen leden onder gunstige voorwaarden toegang krijgen tot exclusieve clubs zoals De Industrieele Groote Club in Amsterdam, een actieve businessclub en sociëteit. En omdat onze leden in dezelfde branche werken kunnen ze informatie met elkaar delen en discussiëren over vakgere-

‘Het is niet echt de tijd van het verenigingsleven’ leidingen via oud-studenten een goede relatie met het bedrijfsleven willen onderhouden. Anderzijds omdat deze oud-studenten onze opleidingen stageplekken en input over trends en ontwikkelingen kunnen bieden.’

New boys netwerk H&T staat volgens Wentzel voor meer dan het organiseren van reüniebijeenkomsten. ‘Natuurlijk is dat belangrijk. Iedereen vindt het leuk om af en toe met oud-studiegenoten herinneringen op te halen. Maar daarnaast biedt H&T haar leden een netwerk. Dat kan je helpen bij het vinden van een baan. H&T opent bepaalde deuren voor je, dat is wel zo. Niet alleen bij het vinden van een baan maar ook kunnen leden je adviezen geven.

lateerde onderwerpen. Een ander voordeel is het contact met het domein Economie & Management / HES. De lijnen zijn kort voor bijvoorbeeld het vinden van stagiaires,’ aldus Wentzel. Gelegenheid tot netwerken is er op de borrels die vier keer per jaar worden georganiseerd, tijdens de maandelijkse lunches en het jaardiner in mei. Nooi ziet H&T als een combinatie tussen netwerken en gezelligheid. ‘Daar kan je als starter mooi je voordeel mee doen. Het is niet echt de tijd van het verenigingsleven, we zullen in de toekomst dan ook alleen dingen organiseren waar leden echt de voordelen van inzien en meer gebruik gaan maken van internet. We houden de kosten van het lidmaatschap bewust

Hou’ en Trouw viert op zaterdag 29 mei het 125-jarig jubileum. Van 16:30 uur tot 19:30 uur zijn leden, donateurs, partners en genodigden van harte welkom op de Fraijlemaborg 133 voor de receptie. Tijdens deze receptie wordt het jubileumboek uitgereikt aan nieuwste erelid Ineke van der Linden, domeinvoorzitter Economie & Management / HES.

De docent van het jaar verkiezing? Op de HvA werken veel goede docenten en daarom is het niet eerlijk om er eentje in de schijnwerpers te zetten. Niet doen dus. D-Day (27 mei)? Zonde van de tijd en het levert vast niks op terwijl het ongetwijfeld veel geld kost. Bovendien kunnen we vooraf al bedenken wat de resultaten van die dag zullen zijn. Niet doen dus. De medewerker van het jaar? De procedure is niet helder. Niet doen dus. Very Short Introductions? Daar is vast geen belangstelling voor en bovendien gaat het bij ons om onderwijs en niet om onderzoek. Niet doen dus. Het Amstelcampusfestival? We zijn geen organisatoren van festivals en zo’n party op en rond een bouwterrein is natuurlijk erg onveilig. We hebben trouwens ook niet genoeg helmen voor de bezoekers. Niet doen dus. Verkiezingsdebat op de Leeuwenburg? HvA’ers zijn politiek niet bewust en daarom komt er op een verdwaalde student maatschappijleer na helemaal niemand. Niet doen dus. Als het om het bedenken en uitvoeren van ideeën gaat, dan krijg je onvermijdelijk te maken met wat ik de ziekte van Niet noem. Kenmerkend voor de lijder aan deze kwaal is dat hij een idee altijd benadert vanuit een negatieve invalshoek. Wie de ziekte van Niet onder de leden heeft, zal altijd beargumenteren waarom iets niet kan. Hij zal onder de dekmantel van kritisch constructivisme een idee zodanig fileren dat er weinig tot niets van overblijft. Wie met een Nietpatiënt praat, wordt uiteindelijk geconfronteerd met de reactie om er nog eens goed over na te denken en om een doortimmerd plan van aanpak te maken. Dan weten we immers waar we het over hebben. Natuurlijk, er zijn altijd vele redenen of argumenten om iets niet te doen, maar in eerste, tweede en derde instantie gaat het eigenlijk om die ene reden om een idee wel uit te voeren. Die reden kan best vaag of alleen maar de verwoording van een gut feeling zijn. Sterker, als we uitsluitend de weg van niet doen en de route van dat kan niet volgen en als we altijd gedetailleerde plannen van aanpak nodig hebben om tot daden te komen, dan zouden we nog steeds als troglodieten door onze dalen rennen. Voor sommigen wellicht een lonkend perspectief. Ik ben toch echt wel blij dat we dat stadium achter ons hebben gelaten en dat we ons niet hebben laten weerhouden door horror novi. Overigens zijn er voor de Noord/Zuidlijn zeer gedetailleerde plannen van aanpak gemaakt.

Paul van de Water Hoofdredacteur

laag op 29 euro. En dat we als een ‘old boys network’ worden gezien vind ik geen belediging. De combinatie tussen jong en oud maakt H&T interessant. Het is voor jonge afstudeerders een platform om informatie in te winnen,’ vertelt Nooi. ‘Eigenlijk kun je H&T een ‘new boys network’ noemen, waarin jonge mensen aan het begin van hun carrière gebruik kunnen maken van de ouderen,’ voegt Van Santen toe. Het unieke van H&T vindt Van Dijk dat de vereniging er van tijd tot tijd in is geslaagd meer te doen dan alleen het organiseren van reüniebijeenkomsten. ‘We zijn betrokken geweest bij het handelsonderwijs en hebben ons ingezet voor de algemene handelsbelangen. In het verleden hebben we grote dingen bereikt, wie weet kan dat weer in de toekomst. Tijdens dit jubileum blikken we, onder andere met een gedenkboek, terug op deze gloriejaren, maar het accent ligt op de toekomst.’ n

havana

De ziekte van Niet

Opinie

Allochtonenbeleid kent ook risico’s

Bluffer

Pim komt overal gratis binnen

Hou’ en Trouw Alumnivereniging bestaat 125 jaar

havana

125 jaar

Coverbeeld: Bram Belloni

Jubilerende HES-alumnivereniging Hou’ en Trouw wil meer jonge mensen binnenhalen.

Havana is het weekblad voor studenten en medewerkers van de Hogeschool van Amsterdam 12 mei 2010 jaargang 15 / #31

En verder... 04 nieuws

18 very short intro’s

22 hva-agenda

09 ingezonden

19 passie

22 vijftien jaar

09 vraag van de week

20 recensies

22 gekeurd

09 column fen

21 eten

23 weekgast

18 ondertussen in

21 zwartwit

24 afstuderen

Redactieadres Vendelstraat 2, 1012 XX  Amsterdam, 020 595 39 91 [email protected]. Hoofd­ redactie/management Paul van de Water [email protected] Eindredactie Wim de Jong [email protected] Redactie Lisa Hartog (redactie-assistent), Eveline van Heumen e.c.l.van. [email protected], Thijs den Otter [email protected], Rian Roegholt (stagiair), Carlijn van Donselaar [email protected], Annemarie Vissers [email protected] Medewerkers Kim Bos, Kirsten Dorrestijn, Anouk Kemper, Anne Koeleman, Emma van Laar, Harmen van der Meulen (correctie), Merel Straathof, Esther Versluis, Fen Verstappen, Hans van Vinkeveen ­Fotografen Bram Belloni, Fred van Diem, Marc Deurloo, Jelmer de Haas, Jan-Maarten Hupkes, Bas Uterwijk Illu­stratoren Pepijn Barnard, Martien Bos, Aimée Groen, Marc Kolle, JeRoen Murré, Magda Rinkema, Pascal Tieman Vormgeving Ron Zijlmans Lay-out Death Valley Advertenties Bureau Van Vliet, Postbus 20, 2040AA, Zandvoort, telefoon 023 571 47 45 fax 023 571 76 80 of [email protected] Abonnementen € 18,15 per jaar, opgave via de redactie-assistent of per e-mail Drukkerij Dijkman Offset Diemen. Auteursrecht voorbehouden. Het is verboden zonder toestemming van de hoofdredacteur ­artikelen of illustraties geheel of gedeeltelijk over te nemen. ISSN - 1385-5670 Havana heeft een samenwerkingsverband met Folia. (Floor Boon, Mirna van Dijk, Jim Jansen, Maud ­Janssen, Marit van Kooij, Dirk Wolthekker).

De volgende Havana verschijnt woensdag 19 mei

havana

3

nieuws Carlijn van Donselaar / Eveline van Heumen / Lotte Lankhorst / Thijs den Otter (coördinator) / Rian Roegholt / Annemarie Vissers / Paul van de Water

Onder medewerkers en studen­ ten van modeinstituut AMFI gon­ zen geruchten over de toekomst van de afstudeerrichtingen Fashion & Branding en Fashion & Design. Domeinvoorzitter Peter van Gorsel zou alleen de richting Fashion & Management willen handhaven. In de notulen van een interne vergadering met de opleidingsmanagers die deze week plaatsvond, zouden de plannen van Van Gorsel te lezen zijn. De richtingen Branding en Design zouden beter bij ArtEz in Arnhem passen. Door de focus te verleggen naar het overblijvende Fashion & Management kan een brede en meer toegankelijke modemanagementopleiding ontstaan. De selectiecriteria voor het AMFI zijn nu nog streng: per jaar wordt maar een klein deel van de aangemelde studenten toegelaten. In totaal telt het instituut zo’n 1200 studenten. Afzwaaiend AMFI-directeur Liesbeth in ’t Hout was niet aanwezig bij de vergadering. Ze hoorde naderhand

van het plan en vraagt zich af of Van Gorsel zijn uitspraak in haar aanwezigheid ook gedaan zou hebben. Toch denkt ze dat het zo’n vaart niet zal lopen. In ’t Hout: ‘Van Gorsel heeft gezegd dat het AMFI zich in de toekomst alleen op Fashion & Management moet gaan richten. Dit is natuurlijk een nogal vage omschrijving, dus ik verwacht niet dat tweederde van onze mensen per september op straat staat.’ Toch deelt In ’t Hout de zorgen die leven onder haar studenten en medewerkers: ‘Ik heb al langer het gevoel dat er binnen de HvA weinig begrip is voor hoe het AMFI precies in elkaar zit. Deze uitspraak bevestigt dat het creatieve deel van onze opleiding niet op waarde wordt geschat. Terwijl de kracht van het AMFI juist zit in de connectie tussen branding, design en management. Als je daarin gaat knippen, kun je de boel net zo goed meteen opdoeken. Een eventuele modemanagementopleiding heeft wat mij betreft geen enkel bestaansrecht.’

HvA spic en span De HvA-locaties hebben vooralsnog geen last van uitdijende bergen afval. Volgens de verantwoordelijke afdeling IT&V heeft het cao-conflict tussen de gemeente en de afvaldienst geen invloed op de afvalverwerking aan de HvA. Huismeesters en schoonmakers zorgen ervoor dat de ingangen voor alle locaties schoon blijven. Volgens directeur IT&V Ineke Veenstra zijn bedrijven en instellingen zelf verantwoordelijk voor het afval in de panden en voor de uitgangen. Al het afval aan de HvA wordt verzameld in containers van het particuliere schoonmaakbedrijf Icova. ‘Die verwerking gaat gewoon door, aangezien het conflict gaat tussen de gemeente en de gemeentelijke reinigingsdienst.’ Voordeel van de HvA-locaties is dat ze niet in hartje Amsterdam liggen volgens de directeur: ‘Alleen bij de Leeuwenburg zijn we wat alerter, aangezien je daar vlak naast station Amstel zit waar het sneller vuil kan raken. Verder hebben we een ronde door het centrum gemaakt om te kijken hoe de situatie is voor UvA-gebouwen. Daar ligt inderdaad meer troep, vooral van huishoudens en toeristen. De ingang van het Binnengasthuisterrein houden we ook zelf bij.’ (AV)

Van Gorsel zegt geen idee te hebben waar de geruchten vandaan komen: ‘Ik heb niets gezegd over de toekomst van het AMFI en dus ook niet over de verschillende afstudeerrichtingen.’ In ’t Hout benadrukt dat ze de uitspraak op schrift heeft gezien en dat deze is bevestigd door mensen die bij de vergadering aanwezig waren. De reactie van Van Gorsel verbaast haar niet: ‘Waarschijnlijk deed hij zijn uitspraak tussen neus en lippen door, zonder zich te realiseren wat de gevolgen zijn. Dit heb ik bezorgde studenten en medewerkers ook gemaild. Maar hoe de uitspraak ook bedoeld was, we zijn er hoe dan ook niet blij mee.’ In ’t Hout staat intussen met één been buiten de deur. Eind april werd duidelijk dat haar contract niet wordt verlengd, tot verdriet van een groot aantal AMFI-medewerkers. Overigens betekent dit niet dat de gewezen directeur per september van de payroll verdwijnt: ze heeft recht op een sabbatical van een jaar. (CvD)

Collegegeld vastgesteld De tarieven voor het collegegeld in studiejaar 2010-2011 zijn vo­ rige week vastgesteld door het College van Bestuur. Het wettelijk vastgestelde collegegeld bedraagt 1672 euro, ruim vijftig euro meer dan dit jaar. Ook deeltijders betalen dat bedrag, behalve studenten van de domeinen Onderwijs & Opvoeding en Economie & Management. Daar betalen de parttime-studenten 1295 euro. Niet EU-studenten betalen volgend jaar 6800 euro. Dat is ruim 150 euro meer dan dit collegejaar. De HvA ontvangt voor deze studenten geen rijksbekostiging. (EvH)

Emil finalist ‘student of the year’ Eerstejaars sportmarketing Emil Rijcken (19) is een van de zes finalisten van de ‘student of the year’-verkiezing. De verkiezing, die voor de achtste keer wordt gehouden, is een zoektocht naar de student met de ultieme combinatie beauty en brains. Van de 140 kandidaten bleven drie mannelijke en drie vrouwelijke studenten over. Emil is trots op zijn finaleplek: ‘Eerst 4

havana

was ik er niet zo mee bezig, maar nadat ik door was naar de halve finale heb ik al mijn vrienden op Hyves gevraagd op me te stemmen.’ Dat het met de brains van Emil wel goed zit, bleek toen hij tijdens het debat tussen alle halve finalisten als winnaar werd aangewezen. Maar hij is er nog niet. ‘In de tussenstand sta ik derde, dus ik hoop dat veel HvA’ers nog op me gaan stemmen.’ In de slotfase van de verkiezing

staan voor de finalisten nog een optreden in het radioprogramma van 3FM-dj Giel Beelen en een professionele fotoshoot op het programma. Op 20 mei wordt de winnaar bekendgemaakt tijdens het finalefeest in club AIR in Amsterdam. De ‘student of the year’ draagt zijn of haar titel een jaar lang en wordt ambassadeur van organisator Studenten.net. Stemmen kan nog tot 19 mei via www.studenten.net. (CvD)

Beeld Fred van Diem

‘Toekomst afstudeerrichtingen AMFI onzeker’

Vliegdag

Op 8 mei vond in de Leeuwenburg de vierde editie van Pilot Knowledge & Career Day plaats: werkgevers en studenten aviation – allemaal strak in ’t pak – kwamen bijeen voor redes en een banenmarkt. Naast voor de leek bekende bedrijven als Boeing, de Nederlandse luchtmacht en KLM waren er ook bedrijven als LuxAir en Cockpit4U aanwezig. Opleidingsmanager Philip Weersma sloot de dag af. (TdO)

?

Vraag/Antwoord ‘Studiebillen’

Vergeet de beauty en vergeet de brains van de Student of the Year verkiezing. Billen, it is in de nieuwste studenten­ verkiezing: wie heeft de mooiste billen van Nederland? Melany d’Fonseca (20, tweedejaars maatschappelijk werk & dienstverlening) behoort tot de tien finalisten. Als je wint ga je letterlijk met je billen bloot. Eng? ‘Nee hoor, ik ben het wel gewend. Ik doe naast mijn studie aan modellenwerk, ook voor lingeriemerken. Ik sta dus al op posters met mijn billen. Mijn zusje heeft me opgegeven, ze vond het wel lachen, en echt iets voor mij. Nu probeer ik via Hyves en Facebook zo veel mogelijk stemmen te krijgen voor mijn achterwerk. Dat lukt best aardig. Soms krijg ik een vervelende reactie, dat mijn foto’s gephotoshopt zijn, maar ik heb ook reële foto’s op de sites gezet. Op 11 mei krijgen we een setje van Sloggi, een van de organisatoren, daarna is de finale in Amsterdam.’ Hoe staat het met de Nederlandse vrouwenbil? Is het wat volgens jou? ‘In mijn leeftijdscategorie vind ik dat de meeste billen ermee door kunnen. Hoewel Nederlandse vrouwen wel vaak brede heupen hebben en een plat achterwerk, zeker als ze ouder worden. Dan gaat de boel ook nog eens vrij snel hangen, daar hou ik helemaal niet van. Ik doe er dan ook veel aan om ze in shape te houden. Sporten en zo.’ En docenten? Staan die ook in de rij om je naar de finale te helpen? ‘Nou, nee. Ik vraag het ze ook niet, dat is toch een beetje raar. Ik ben er ook vaak niet, vanwege dat modellenwerk, dat vinden ze op school ook niet heel erg geweldig.’ Tien vrouwen staan er in de finale, geen enkele man. How come? ‘Mannen durven volgens mij gewoon niet. Er hebben zich drie mannelijke deelnemers aangemeld tegenover veertig vrouwen. Ik heb voor de lol aan mijn vriend gevraagd of hij niet mee wilde doen, maar ook hij wil niet.’ Pitch die billen. ‘Nou, mensen moeten op mij stemmen omdat ze rond zijn, en zonder cellulitis.’ (AV)

nieuws

‘CMR praat college naar de mond’ De Centrale Medezeggenschapsraad is niet kritisch ge­ noeg. De club praat het College van Bestuur naar de mond, ontkent problemen en negeert inhoudelijke argumenten. Dat schrijft Alternatief voor Vakbond (AVV) in een reactie op de brief die CMR-voorzitter eind april schreef. Dit naar aanleiding van het feit dat AVV samen met de vereniging Beter Onderwijs Nederland (BON) gebruik wil maken van het enquêterecht van de bond om een onderzoek in te laten stellen naar de ontwikkelingen rond de Amstelcampus, de bestuurlijke fusie van de HvA en de UvA en de interne organisatie van de hogeschool. Pinkster verzocht de clubs af te zien van het onderzoek. AVV en BON lijken dat niet van plan: in de tekst – opgesteld door AVV-bestuurslid Peter Fonkert, tevens docent bij het domein Economie & Management – stellen ze nogmaals dat de HvA op zoek moet naar een andere financier voor de Amstelcampus, wijzen ze op de financiële risico’s die ze zien en plaatsen ze kanttekeningen bij de overtuiging van het CvB dat de parkeergarages en winkels die bij de Amstelcampus worden opgeleverd snel verpacht kunnen worden aan commerciële partijen. Ook de kritiek op de interne organisatie en de bestuurlijke fusie met de UvA passeert nogmaals de revue. Fonkert wijst er in de tekst op dat de fusie weinig zin meer heeft nu er in de Eerste Kamer een wetsvoorstel ligt dat verdere vervlechting van het hbo en wetenschappelijk onderwijs verbiedt. Het verwijt dat AVV nog nooit is aangetroffen bij het lokaal overleg van bonden en HvA, wordt door Fonkert weerlegd. Hij schrijft dat AVV ‘verwoede pogingen’ heeft gedaan om deel te nemen aan dergelijke gesprekken, maar dat aanvankelijke uitnodigingen in 2006 weldra weer werden ingetrokken. Op landelijk niveau zou hetzelfde spelen: hij meldt een oud convenant tussen de HBOraad en de klassieke bonden waarin is afgesproken dat de sociale partners allemaal moeten instemmen voor een nieuwe club als AVV mag plaatsnemen aan de onderhandelingstafel. Dat is tot op heden nog niet gebeurd. (TdO)

IAM-studente overleden Studente Sanne van Dijk is afgelopen weekend onverwachts overleden. Dat heeft een medewerker van de afstudeerfase interactieve media laten weten. Sanne deed de afstudeerfase content & communicatie van interactieve media, en zou in juni afstuderen. Vermoedelijke oorzaak van het overlijden van Van Dijk is een virale infectie aan de hartspier. In het Singelgrachtgebouw is lokaal 05A12 ingericht voor condoleance. Sanne van Dijk wordt vrijdag 14 mei begraven. Ze is 23 jaar geworden. (TdO)

Concurrentie voor Het Einde Business student network Babylonix van de HES organi­ seert dit jaar een summer kick off feest in Club Home. Vrijdag 11 juni barst het feest los om elf uur in de club aan het Rembrandtplein. Acht verschillende dj’s verzorgen de muziek. Deze end of the year-party wordt georganiseerd tussen de laatste reguliere tentamens en de herkansingen. Zo kan iedereen vieren dat het collegejaar weer is afgelopen en kunnen de herkansers even een studeerbreak nemen. Naast de ’80’s en ’90’s hits, house en techno kan je er ook dansen op rock-’n-roll en hiphop. Aan het begin van de avond is er een breakdance show en er zijn Candy girls om de avond nog leuker te maken. Babylonix gaat met het feest de concurrentie aan met Het Einde. Dit feest wordt jaarlijks door studentenvereniging ASVL gegeven in de Escape en vindt dit jaar plaats op 16 juni. (EvH)

College: ‘AVV niet ontvankelijk’ Volgens het College van Bestuur zijn Alternatief voor Vakbond (AVV) en Beter Onderwijs Neder­ land (BON) niet de juiste partijen om een onderzoek te gelasten naar de financiering van de Amstelcampus, de bestuurlijke fusie met de UvA en de interne organisatie. Dat blijkt uit een reactie die AVVbestuurder Peter Fonkert – tevens docent bij het domein Economie & Management – op 7 mei van de advocaat van collegevoorzitter Karel van der Toorn ontving. In de brief staat te lezen dat de hogeronderwijswet WHW zo in elkaar zit dat de hogeschool geen ondernemingsraad heeft, waardoor de Ondernemingskamer die het enquêteverzoek van AVV moet wegen geen rol speelt. Verder schrijft Van der Toorn dat ‘een stichting die een onderwijsinstelling beheert niet onder het enquêtebereik zou kunnen vallen.’ De HvA heeft immers een

speciale medezeggenschapsregeling, net als andere hogescholen. ‘Met de stelling dat we niet ontvankelijk zijn winnen ze tijd, want we moeten nu aantonen dat we wel recht van spreken hebben,’ laat Fonkert weten. Toch gaat Van der Toorn in de brief wel in op de bezwaren van de bond. Hij wijst er nogmaals op dat de kosten van de Amstelcampus – 300 miljoen euro – niet voor financiële problemen zorgen omdat het de HvA jaarlijks niet meer dan twaalf procent van de rijkssubsidie kost. Verder stelt hij dat de UvA en de HvA het idee van een instellingsfusie al in een eerder stadium hebben laten varen, en dat de intensieve samenwerking waardevol is met oog op de verdere ontwikkeling van talent van de studenten van de beide instellingen. ‘Het CvB ziet de HvA en de UvA als twee instellingen met een eigen identiteit maar met een gemeenschappelijke taak [...] De bestuurlijke verbinding helpt om deze taak goed

te volbrengen.’ Van der Toorn besluit zijn brief met een uitnodiging aan AVV voor een nader onderhoud, ‘mocht u daar behoefte aan hebben’. AVV en BON zijn teleurgesteld over de brief en beraden zich nog op de volgende stap. ‘Maar de vraag of we al dan niet ontvankelijk zijn, hebben we natuurlijk uitgebreid laten toetsen door onze eigen advocaat. Dat debat durven we dus wel aan,’ aldus Fonkert. De advocaat die AVV in de arm heeft genomen, is niet de minste. Loe Sprengers van het Advokatenkollektief Utrecht geldt als een specialist bij de juridische ondersteuning van vakbonden en ondernemingsraden. Hij is daarnaast bijzonder hoogleraar sociaal recht aan de Universiteit Leiden. Als AVV wel ontvankelijk is en daadwerkelijk naar de Ondernemingskamer stapt om het onderzoek door te zetten, is dat een primeur. De UvA en de HvA zijn dan de eerste hogeronderwijsinstellingen die door dit instituut onder de loep worden genomen. (TdO)

Van Bijsterveldt gaat niet over Amstelcampus Staatssecretaris Van Bijsterveldt (OCW) is niet van plan iets te ondernemen tegen de volgens de SP ‘onaanvaardbare’ risico’s die de HvA zou nemen bij de ontwik­ keling van de Amstelcampus. De SP vindt het een schande dat de HvA onderwijsbudget zou verstoken aan het 300 miljoen euro kostende vastgoedproject aan de Wibaut­ straat, waarbij bovendien winkels en een parkeergarage zouden worden opgeleverd. Van Bijsterveldt lijkt echter niet onder de indruk. Zij stelt dat het rijk sinds 1993 geen rol meer speelt bij huisvestingsbeslissingen in het hoger onderwijs. Dat de

hogeschool de gebouwen in eigen beheer laat bouwen, vindt ze evenmin kwalijk: ze zijn immers bestemd voor eigen gebruik. Daarnaast wijst ze – op aangeven van de HvA – dat de winkels en de parkeergarage door andere partijen geëxploiteerd zullen worden. Tenminste, zolang ze niet door de HvA zelf worden gebruikt. Verder stelt de staatssecretaris vast dat het wel meevalt met de snel oplopende verliezen die de Amstelcampus met zich meebrengt, en dat er vooralsnog geen sprake van is dat deze zullen worden opgevangen door bezuinigingen op het onderwijs, zoals SP-Kamerlid Jasper van Dijk in kamervragen suggereerde.

Wel laat de bewindsvrouw weten dat verdere fusieplannen met de UvA niet aan de orde kunnen zijn, omdat de Eerste Kamer zich op dit moment buigt over een wetsvoorstel waarin fusies tussen hogescholen en universiteiten worden verboden. ‘De HvA en de UvA kunnen geen verdergaande stappen zetten dan binnen de huidige bestuurlijke samenwerking is toegestaan.’ Van Bijsterveldt kreeg de vragen van de SP naar aanleiding van een reportage van EenVandaag, nu een maand geleden. Daarin lieten verschillende partijen zich kritisch uit over de ontwikkeling van het megaproject. (TdO)

35 punten. ADO Den Haag volgt op vier punten achterstand. Deze week speelt AZ in Tilburg tegen de dames van Willem II. n Parachutespringen Voor de adrenalinejunks van de HvA biedt het Universitair Sportcentrum (USC) een cursus parachutespringen aan.

Goedkoop is het niet: drie dagen cursus kost 350 euro en op de eerste dag blijven de springers nog even met beide benen op de grond. Ook de locatie is niet om de hoek: de cursus wordt verzorgd op het Nationaal Paracentrum Teuge bij Apeldoorn. Meer info: www.usc.nl. (TdO)

SPORTFLITSen n Voetbal Voetbal De dames van AZ lijken af te stevenen op het kampioenschap. Op 29 april werd directe concurrent ADO Den Haag met 1-0 verslagen. Op 6 mei bleef het team met vijf HvA-studentes tegen FC Twente steken op 0-0. Het team heeft na achttien wedstrijden

havana

5

nieuws

Vakantiekaartje via iPhone Geen titel voor volleyballers Je maakt een vakantiefoto met je mobiel en die ploft als ansichtkaart bij je ouders op de mat. Dat is Bluppr, bedacht door drie studenten information engineering. Veel jongeren sturen liever een sms’je vanaf hun vakantieadres dan zo’n bewerkelijke ansichtkaart. Studenten information engineering Ben Groot, Marco de Waard en Bart Schoon bedachten daarom Bluppr: een gratis applicatie voor iPhone en Androidtoestel waarmee je een heuse vakantiekaart naar het thuisfront stuurt. Foto, tekst en adressering gaan via een automatisch systeem van je mobiel naar de drukker. Die zorgt voor de verzending. De betaling – de

normale prijs van een ansichtkaart en de frankering – vindt direct per telefoon plaats. De studenten ontwikkelden de applicatie tijdens hun minor ondernemerschap. ‘We hebben alles zelf gedaan,’ zegt Bart Schoon. ‘Programmeren konden we nog niet, dat hebben we in een half jaar geleerd. Alleen het drukken van de kaarten is uitbesteed.’ Het wordt een goed draaiend product, zegt Schoon. ‘Mogelijk gaan we Bluppr uitbreiden, bijvoorbeeld met de mogelijkheid een kaart naar Hyves of Facebook te sturen. Een ander idee is om verschillende producten te laten bedrukken, zoals een T-shirt of een fotoboek.’ Bluppr is gratis te downloaden in de Apple App Store en bij Android Market. (RR)

Actie tegen verhuizing Studenten van de informaticaopleidingen zijn het niet eens met de op handen zijnde verhuizing. Eerstejaars informatica Mick Gortenmulder en Joey Dreijer voeren actie. De heren hebben een mail opgesteld die verstuurd zal worden naar alle studenten van de opleidingen. ‘In de mail roepen we studenten op om vanaf 10 mei

hun handtekening te zetten,’ vertelt Mick. ‘We hopen op duizend handtekeningen’ De studenten zijn tegen de verhuizing vanwege diverse redenen. ‘Er zijn geen informaticavoorzieningen en het is bijna twintig minuten lopen vanaf de metro,’ zegt Mick. ‘Niemand voelt zich veilig als je dat hele stuk moet lopen met je laptop.’ (EvH)

Even bellen met Michiel Boog Losgeschroefde chips, vernielde en losgerukte computerappara­ tuur en storingen aan printer- en kopieerapparaten zorgen voor problemen op de Fraijlemaborg, lazen we in de nieuwsbrief van het domein. Havana belde met huismeester Michel Boog. Is het zo ernstig? ‘Nou, ik vind dat wat zwaar aangezet. Ik denk niet dat wij hier op de Fraijlemaborg meer of minder problemen hebben met onze apparatuur dan op andere HvA-locaties. Ik vind wel dat er inderdaad aandacht aan gegeven mag worden, met dat bericht geeft het management een duidelijk signaal af dat iedereen gewoon normaal met de faciliteiten moet omgaan. Maar ik leg de schuld niet alleen bij studenten, ook medewerkers kunnen er af en toe een troep van maken, is mijn ervaring. Maar dan spreek ik meer van achtergelaten rotzooi dan over vandalisme en dergelijke.’ U hebt niet het idee dat er sprake is van vandalisme of moedwillige vernieling zoals het bericht suggereert? Losge­ schroefd klinkt toch als opzet­ telijk vernielen? ‘Nee, dat geloof ik echt niet. Het lijkt mij raar als mensen hier met schroevendraaiers chip-computers los proberen te krijgen. Soms zie ik ook dat 6

havana

er gewoon iets is losgeraakt, dat kan ook makkelijk door het schoonmaken van de werkplekken gebeuren. Of als iemand te hard aan een klep trekt, tja, dan kan die losschieten. Maar of je dat vandalisme moet noemen?’ De controle wordt wel aange­ scherpt, beveiligers, huismees­ ters en de klantenservice gaan extra opletten. Is er nu niet voldoende toezicht op waarde­ volle spullen? ‘Wij maken dagelijks genoeg rondes, en ook beveiliging maakt wel eens een extra rondje. Soms is dat misschien nog niet voldoende, om alle muizen, kabels en chips een voor een te controleren. Probleem is ook dat er vaak geen meldingen gedaan worden en dan kan het dus zijn dat er defecte apparaten zijn waar we niets van weten. Als mensen dat gaan melden, dan komen we al een stukje verder. Printers en kopieerapparaten gaan we nu beter herverdelen over de verdiepingen, wellicht dat dat ook helpt.’ (AV)

HvA Volleybal is er niet in geslaagd de landstitel in de A-League te veroveren. In een reeks van vijf wedstrijden waren de mannen van SV Dynamo te sterk. Op 1 mei nam de ploeg uit Apeldoorn een onoverbrugbare 3-1 voorsprong. SV Dynamo legde met de overwinning beslag op de ‘dubbel’: eerder dit seizoen won de club ook al de beker. HvA Volleybal neemt afscheid van de A-League met een lege prijzenkast. De ploeg – die bestaat uit jong talent – draaide tot dit seizoen mee in de onder-

ste regionen van de hoogste divisie van het Nederlandse volleybal. Onder leiding van oud-international Ron Zwerver klom het team dit jaar op naar de top. Terwijl de HvA-ploeg meedeed om de prijzen, besloot volleybalbond Nevobo om de stekker uit het project te trekken. De bond wil zich de komende jaren vooral op jongere volleyballers richten. Deze zullen worden begeleid door het topsportcentrum van de gemeente Amsterdam, waarbij veel studenten van het domein Bewegen, Sport & Voeding betrokken zijn. (TdO)

Studentenprotest op Museumplein ‘Laat het onderwijs niet leeglopen, vul het Mu­ seumplein tegen de bezuinigingen.’ Onder dit motto organiseren samenwerkende studenten­ organisaties een manifestatie op 21 mei. De afgelopen tijd zijn er al verschillende protestacties geweest tegen de voorgenomen bezuinigingen in het hoger onderwijs. Op 21 mei bundelen de Landelijke Studenten Vakbond (LSVb) en studentenorganisaties ISO, JOB, LKvV en Comité SOS hun krachten.

De organisatie voert momenteel campagne om op 21 mei zo veel mogelijk studenten te verzamelen op het Museumplein. Het woord ‘demonstratie’ wordt niet gebruikt. Bewust, zegt Gina Plat (tweedejaars international business & management) van Comité SOS: ‘Met het woord “demonstratie” kun je mensen afschrikken. We zijn ook niet tegen de politiek, we zijn vóór goed en betaalbaar onderwijs.’ De manifestatie duurt van 14 tot 17 uur. Het volledige programma wordt binnenkort bekend gemaakt op www.21mei.nl. (RR)

Eerste BOOT had kinderziektes De buurtwinkels die de HvA in probleemwijken De Baarsjes, Zuidoost en de Indische Buurt lopen volgens een HvA-rapport goed, al waren er in De Baarsjes wel opstartproblemen. De Buurtwinkel voor Onderwijs, Onderzoek en Talentontwikkeling – kortweg BOOT – in De Baarsjes werd geopend in het najaar van 2008, en gold volgens het rapport als proeftuin. Het bleek aanvankelijk lastig om een ‘match’ tussen studenten en buurtbewoners te vinden. Daarnaast

was de continuïteit een probleem: als een minor werd afgerond, zwaait immers de gehele studentenpopulatie die aan het project meedoet weer af. Inmiddels zorgen studenten en docenten voor een goede overdracht aan de volgende groep, en is het meer duidelijk wat de diverse BOOT-vestigingen in de probleemwijken doen. Zo wordt geholpen met de belastingaangifte en wordt er onderzoek gedaan naar hulpverlening voor hang- en zwerfjongeren. (TdO)

Nog 37 dagen Vrijdag 18 juni vindt voor de tweede keer het Amstelcampus Festival plaats. Dit keer nog grootser met onder andere muziek, de docent van het jaar verkiezing, live radio, sport, fo­ tografie en debatten. Organisator Jim Jansen houdt Havana op de hoogte. ‘Het is een hectische week. Het festival begint steeds meer vorm te krijgen, dat werkt erg inspirerend. Alleen is het op de HvA nu vakantietijd, dat is lastig, want er moeten allerlei dingen geregeld worden. Ik kijk dan ook uit naar maandag als iedereen weer gewoon

37

aanwezig is. De topact ligt in ieder geval vast. Om publicitaire redenen kan ik de naam nog niet prijsgeven. Een tipje van de sluier; het is een landelijke bekendheid. Hier en daar zitten er nog wat gaten in het programma, dus er is nog genoeg te doen. Gelukkig komen er steeds meer bevestigingen binnen van mensen en bands die zeker komen. Bij het grote Amstelcampus-debat zijn onder andere Ella Vogelaar (oud-minister), wethouder Andrée van Es (onder meer werk en inkomen) en vice-collegevoorzitter Paul Doop.’ (LL)

Wat doet Karel? Wekelijks laat collegevoorzitter Karel van der Toorn op Havanaweb.nl weten wat hij doet voor de HvA. Deze week blikt hij vooruit op D-Day: 27 mei, de dag dat tweehonderd medewerkers aan het nieuwe instellingsplan werken. ‘We gaan dan met tweehonderd enthousiaste HvA’ers het nieuwe instellingsplan maken. Dat gebeurt in de Westergasfabriek en wel op een verrassend creatieve manier. Wel echt HvA. Ik zie het op de UvA niet zo snel op deze manier gebeuren. Het groepsgevoel van de HvA is vrij sterk. Op de UvA is dat wat minder. Dat groepsgevoel is echt nodig om zo’n dag tot een suc-

ces te maken. Iedereen moet zich uitgenodigd voelen en aan het einde van de dag moet iedereen het gevoel hebben dat het zijn of haar dag is geweest. Ik wil hier nogmaals alle medewerkers en studenten oproepen om zich voor die dag op te geven. Dat kan via www.hva.nl/dday’ (PvdW)

nieuws

Beeld Bas Uterwijk

De Leegte

Studenten met pleinvrees moesten vorige week niet op de Wenckebachweg zijn: door de vakantie heerste er een overdadige stilte in het pand van het domein Onderwijs & Opvoeding. In de collegezalen was op een enkeling na geen levende ziel te bekennen en de mediatheek was leeg. Elders was het drukker, bijvoorbeeld in de Leeuwenburg. Maar ook hier weinig blokkende studenten: het auditorium was verhuurd voor een seminar van Albert Heijn. (TdO)

havana

7

-advertentie-

Studentenaanbiedingen regionale advertentiepagina

P60

€1,met korting UVA / VU / HVA

Vr 14 mei Jan Akkerman Za 15 mei Intwine support Social Animal Vr 21 mei T.I.M. CD presentatie

collegekaart op deurticket!

Special guests: John Connor (Dog Eat Dog) & Pieter Both (Beef!)

CONCERTEN DANCENIGHTS OEFENRUIMTES STAGEPLAATSEN VRIJWILLIGERSWERK

Do 27 mei mr. a balladeer Club Acoustic Vr 28 mei Total Confusion Darkraver & Dr. Rude Za 29 mei The Opposites support Als Geroepe

Voldoende parkeergelegenheid en goede (nacht)verbindingen met Schiphol, Amsterdam Z-O en Amsterdam CS P60 Poppodium | Stadsplein 100a, Amstelveen | T 020 345 3445 | F 020 345 3446 | E [email protected] | www.P60.nl

Snel een tijdelijke studentenwoning? www.ymere.nl

te koop!

starterswoningen in Amsterdam direct beschikbaar

www.eigenhaard.nl

het cultureel studentencentrum van UvA & HvA

Cursus

Film en debat

Zomercursussen

The circle of genocide (4): Coming to terms?

5/07 t/m 13/08

De hele zomer organiseert CREA cursussen van een week. Schrijf je in via de website: www.crea.uva.nl, klik op ‘zomer’.

lezing

WO 12/05 20.00 uur

Franse filosofen van de 20ste eeuw: Merleau Ponty

Maurice Merleau-Ponty keerde zich in zijn waarnemingstheorie af van het empirisme, dat waarneming als product van simpele ideeën ziet, en van Descartes’ strikte scheiding tussen lichaam en geest. In plaats daarvan introduceert Merleau-Ponty de notie van het lichaamssubject, dat een ambigue betekeniswereld opent door ermee om te gaan. Zijn invloed werkt nog steeds door in gebieden als cognitiewetenschappen, filosofie en esthetiek. Door dr. Maarten Coolen (UvA), leerstoelgroep filosofie van de kunst en cultuur. I.s.m. AmFiBi. gratis voor studenten, e 5,- alle anderen

interdisCiplinair zO 16/05 13.00 uur

CREAtions - SENSES

Verschillende kunstdisciplines worden geïntegreerd in de acts en live muziek van Atonaalzien, Canvas Roussel en PIET. Dans, schilderen, film en visuals: welke impact heeft de combinatie van deze kunstvormen op de zintuigen? Hoe word je geprikkeld? Wat roept het op? gratis voor studenten, e 5,- alle anderen

8

havana

ma 17/05 19.30 uur

Many nations and societies struggle with difficult episodes in their histories. Is coming to terms with mass atrocities at all possible? The fourth episode of the Circle of Genocide will look at two specific cases, one of which will be the Armenian genocide of 1915. The film The Armenian Genocide (USA, 2006) will be screened as an introduction. Turkish journalist Mustafa Akyol will reflect on the genocide and its aftermath. English spoken. free for students, e 5,- all others

debat

di 18/05 20.00 uur

Bloedcocaïne

In Centraal Amerika wordt een bloederige drugsoorlog gevochten door drugskartels en overheden, een oorlog die op dit moment lijkt te worden gewonnen door de kartels. Daarnaast wordt er ook tussen de kartels heftige strijd gevoerd. Door dit geweld verliezen elk jaar vele duizenden mensen hun leven en grote bevolkingsgroepen leven in angst. Met o.a. dr. Dirk Kruijt, hoogleraar Ontwikkelingsstudies (UU), en dr. Chris van der Borgh, UD aan het Centrum voor Conflict Studies (UU). I.s.m. SIB en Ninos de Guatemala. gratis voor studenten, e 5,- alle anderen

Meer informatie over de CREA agenda:

WWW.Crea.uva.nl

actueel

ingezonden brieven

Vraag van de week De Damschreeuwer veroorzaakte veel paniek tijdens Dodenherdenking. Zijn we een bang landje geworden?

Stufi niet overboord De komende verkiezingen zijn bepalend voor de toekomst van de studiefinanciering. GroenLinks, PvdA en D66 willen de basisbeurs afschaffen. PvdA en D66 pleiten voor een leenstelsel, waardoor je na je studie met een schuld van minstens 25.000 euro wordt opgezadeld. GroenLinks pleit voor een studieheffing, waardoor studenten na hun studie minstens 6 procent extra belasting gaan betalen. Beide voorstellen komen neer op een forse rekening na je opleiding. Het aantal studenten zal afnemen, want één op de drie jongeren ziet af van een studie als je alles moet lenen. Waarom de studiefinanciering zomaar overboord gooien? De basisbeurs is bedoeld om studeren minder afhankelijk te maken van je ouders. Voor studenten uit een gezin met een laag inkomen, is er ook nog de aanvullende beurs. Dit wordt betaald uit de belastinginkomsten, aangezien iedereen belang heeft bij een goed opgeleide bevolking. Wie later meer gaat verdienen, betaalt meer belasting, die weer wordt gebruikt voor de studiefinanciering. Simpeler kan het niet. Bij een studieheffing en een leenstelsel wordt de rekening voor honderd procent bij de student gelegd. Jongeren uit een gezin met een laag inkomen, zullen ervoor kiezen om te gaan werken in plaats van studeren. De kenniseconomie wordt een lege huls. Natuurlijk kan de studiefinanciering nog wel verbeterd worden. Daarom stelt de SP voor om de aanvullende beurs te verhogen, zodat de toegankelijkheid van het onderwijs nog verder toeneemt.

Piet Vermeij (62) Huismeester Jan Bommerhuis ‘Dat denk ik wel, ja. Bij alles wordt geschreeuwd: aanslag, aanslag! Ik zat zelf niet voor de tv tijdens Dodenherdenking, ik was bezig, maar heb wel even stilgehouden. Toen ik de beelden de volgende dag zag dacht ik: typisch Nederland. Door de strenge bewaking overal en alle negatieve kritieken wordt het helemaal opgeblazen.’

Annemieke Holsappel (22) Vierdejaars sociaal pedagogische hulpverlening ‘Niet zozeer bang, maar het vertrouwen in de medemens is weg. Zelf ben ik heel nuchter. En een observator: ik zie precies wat er gebeurt. Toen ik het op tv zag dacht ik: huh, wat doen al die mensen? Ik had geen moment het idee dat het zoiets was als Koninginnedag vorig jaar. Maar ja, we zijn kuddedieren, hè. Misschien was ik ook wel meegerend als ik daar had gestaan. Niet over anderen heen, trouwens.’

Bram van der Berg (24) Eerstejaars reclame, marketing & communicatie ‘Ik denk het niet. Dat die paniek ontstond, snap ik wel. Iemand staat raar te schreeuwen in een raar kostuum: dat zou twintig jaar geleden ook paniek hebben veroorzaakt. De live beelden zagen er heftig uit, maar van mensen die erbij waren hoorde ik dat het reuze meeviel. Ze hadden al snel door dat er niks aan de hand was. De paniek ontstond niet door diepgewortelde angst, maar door een kettingreactie.’

Jasper van Dijk, Kamerlid SP

Joke Kersbergen (50)

-advertentie-

Domeinsecretaris Media, Creatie & Informatie ‘Wat er de laatste jaren is gebeurd, bijvoorbeeld in Apeldoorn, heeft denk ik wel invloed op het gedrag in groepen. Het vanzelfsprekende gevoel van veiligheid is verdwenen. Zo’n vijfentwintig jaar geleden heb ik iets soortgelijks meegemaakt: een vrouw begon tijdens de dodenherdenking op de Waalsdorpervlakte ineens te gillen. Daar werd niemand bang van. Iedereen dacht: wat zielig voor die vrouw.’

Samad Khadir (22) Tweedejaars sociaal pedagogische hulpverlening ‘Er heerst angst voor niks. Als ik op de Dam had gestaan, had ik me afgevraagd waarom iedereen zo rondrende. Een aanslag is wel het laatste dat in me opkomt. Ik denk dat de media een grote rol spelen bij het veroorzaken van angst, met al die aanslagen hier en daar. Ik heb de beelden van Dodenherdenking bekeken, maar verder boeide het me niet zo veel. Het was gewoon een beetje zielig, eigenlijk.’ (RR)

Fen Kleine piemel Ik zit aan tafel bij vriendin G. en verkneukel me. Vriendin G. voelt zich na het verbreken van een lange relatie namelijk bevrijd van een hoop ellende in het algemeen en van een ingekakt seksleven in het bijzonder, en onomwonden doet zij uit de doeken hoe zij sinds kort het terrein van de kortstondige vrijages verkent. Wie meent dat een ingekakt seksleven al een bron van verwarring en frustratie vormt moet zich – blijkens haar bekentenissen – maar nooit aan een kortstondige vrijage wagen. Ongemak na ongemak vliegt me om de oren met als hoogtepunt: de man met de kleine piemel. Vriendin G. heeft als huisarts in opleiding al een hoop (kleine) piemels getroffen in haar leven. Bovendien heeft ze een ongekend relativeringsvermogen en een groot hart. De gemiddelde kleine piemel zou een gat in de lucht springen bij zo veel begrip en comfort. En feitelijk deed deze dat ook wel, maar de man die aan de kleine piemel vast zat leek er niet gerust op. Woest en onvermoeibaar boog hij zich in allerlei anatomisch ingewikkelde poses, wrong hij zich in omslachtige bochten en bleef hij aandringen op een gedempte sfeerverlichting. Alles gooide de man in de strijd ten einde zijn geslachtsdeel maar niet in beeld te laten komen. Met inachtneming van het feit dat de twee seks bedreven een nogal fascinerende uitdaging, zullen we maar stellen. En dan lachen we de man natuurlijk een beetje uit, vriendin G. en ik. Want dat doen vrouwen nu eenmaal graag wanneer ze wijnflessen legen en asbakken vullen. Totdat het werkelijke onderwerp van spot zich onomwonden aandient. Totdat we inzien dat de man met de kleine piemel vooral herinneringen oproept aan puberale tijden en we beseffen dat we eigenlijk heel hard om onszelf lachen. Om alle ingehouden buiken en opgetrokken lakens. Om alle aangehouden bh’tjes en verstopte flesjes mondspray. (Ja. Echt.) We lachen om het onhandige bewegen, om het stiekeme borstelen en om het snel nog even wassen. Opgelucht kijken vriendin G. en ik elkaar aan. Wat een onzin, al dat ongemak. En dat terwijl ze hem natuurlijk al lang gezien had. n Fen Verstappen is freelance filosoof & tekstschrijver

havana

9

keycord wizard

Met bluf kom je overal bin Door te zwaaien met een keycord in de goede kleur komt Pim van Rossum overal gratis binnen. Bijna overal, want één keer ging het mis. ‘Daar baal ik nog steeds van. Echt een vernedering.’ Rian Roegholt

Het evenementenseizoen is in volle gang. Met wat vindingrijkheid is het helemaal niet zo moeilijk om gratis op de meest interessante plekken te komen, bewijst Pim van Rossum (22). Jarenlang dronk hij biertjes op de hoofdtribune van FC Utrecht en stond tussen de wielrenners van de Tour de France: ‘Hee Lance, jij hier?’ In wielerkleding stonden Pim en zijn vader bij de vertrekplaats van de Tour de France. Pim, toen een jaar of veertien, had vooral oog voor zijn grote held Lance Armstrong. Toen hij zag dat de beveiligers elkaar aflosten, stootte hij z’n vader aan: ‘Zullen we erover?’ Een tel later stonden ze aan de andere kant van het hek. Met hun wielerkleding vielen ze niet op tussen de renners en verzorgers. Pim liep wat rond, ging met verschillende wielrenners op de foto, en zag toen ineens Lance Armstrong voorbijkomen. ‘Ik stak mijn hand uit. Lance Armstrong pakte mijn hand, schudde hem en liep verder. Die hand had ik het liefst afgehakt en in een doosje gedaan.’

Keycords Deze ervaring legde de kiem voor Pims hobby: binnenkomen op plekken waar hij eigenlijk niet hoort, voornamelijk om bekende mensen te ontmoeten. Met een beetje lef en creativiteit is dat helemaal niet zo moeilijk, ontdekte hij. Soms zit hij eerst een half uur naar de beveiliging te loeren om uit te vogelen wanneer ze pauzeren of van wacht wisselen. ‘En deze heb ik natuurlijk altijd bij me,’ zegt Pim vrolijk zwaaiend met een bos keycords. Keycords? ‘Bij veel evenementen hebben me10

havana

dewerkers en journalisten een keycord om met een pasje eraan. Ik pak dan een keycord in de goede kleur en hang het binnenstebuiten om mijn nek, half onder mijn vest.’ Pim demonstreert: ‘Terwijl ik naar binnen loop doe ik zó’ – hij licht het keycord in zijn nek een stukje op – ‘richting de beveiliging. Het werkt altijd.’

Slechts één keer ging het mis. Pim: ‘Daar baal ik nog steeds van. Het is echt een vernedering. Ik had de vrouw van de persvoorlichter, die in een rolstoel zat, heel “behulpzaam” naar binnen geduwd: ze vond het erg vriendelijk van me. Ik bleef lekker naast haar zitten, maar ja, iedereen om me heen was in driedelig pak en ik zat daar in mijn Utrecht-shirt en petje. Er kwam iemand naar me toe: ‘Mag ik uw kaartje even zien?’ Ik probeerde me eruit te redden door op arrogante toon te zeggen dat mijn vader er zo aankwam, maar hij vertrouwde het niet. Toen ben ik er door twee man uitgesmeten.’ Pim liet zich niet uit het veld slaan, maar veranderde van tactiek. ‘Na de wedstrijd gingen veel van die businessclass-lui naar huis. Dan sprak ik ze aan: “Mag ik uw kaartje? Mijn

‘Ik heb bij FC Utrecht inmiddels wel een fust bier leeggezopen’ FC Utrecht Het is vooral plezier waarmee Pim vertelt over zijn liefhebberij: hij waakt ervoor opschepperig over te komen. Het gaat hem niet om de stoere verhalen. Nee, het is de lol, de voldoening die hij eruit haalt om zo’n organisatie te flessen en midden tussen de bobo’s te staan. ‘Bij FC Utrecht ben ik echt doorgeslagen. Ik had een seizoenskaart voor de goedkoopste plaatsen, op het hoekje bij de hoofdtribune, één hek verwijderd van de businessclass. Dat werd natuurlijk zwaar beveiligd. Maar ik had al gauw door dat er momenten waren dat veel beveiligers ergens anders heen moesten, bijvoorbeeld als de spelers het veld opkwamen.’ Zodoende bekeek Pim de wedstrijd meestal vanuit een leren fauteuil, zich bedienend van de bitterballen en drankjes die werden geserveerd.

kleine broertje spaart ze.” Soms ging ik met een vriend, dan moesten we meerdere kaartjes lospeuteren. Vervolgens zaten we daar tot zes uur te eten en te drinken, tussen de spelers en de BN’ers. Inmiddels kennen ze me daar zo goed, en zwaai ik zo gezellig naar de vrouw van de persvoorlichter, dat niemand zich nog afvraagt of ik daar wel hoor.’

Leraar Pim zit in het tweede jaar van de lerarenopleiding maatschappijleer. Hoewel hij zijn vak boeiend vindt, denkt hij niet dat hij tot aan zijn pensioen leraar zal blijven: ‘Ik vind mijn opleiding leuk en wil best een paar jaar voor de klas staan. Maar ik heb ook veel met het wereldje van de journalistiek. Zoiets als Undercover in Nederland van Alberto Stegeman: dat zou ik wel willen doen. Ach, ik rol vanzelf wel ergens in, denk ik.’ Grijnzend: ‘Ik ben mondig genoeg.’

Zijn vlotte babbel, makkelijke manier van contact maken en vindingrijkheid hebben Pim ook meer dan eens gered uit benarde situaties. Want formeel gezien is hij natuurlijk in overtreding. Voor de stoel naast de vrouw van de persvoorlichter betaalt een gewoon mens 750 euro voor drie wedstrijden. Toch voelt Pim zich geen oplichter. ‘Ik doe niemand kwaad. Wie maakt het nou wat uit dat ik daar zit? Ja, ik heb bij Utrecht inmiddels wel een fust bier leeggezopen.’ Guitig: ‘Daar bedank ik ze hartelijk voor!’ Of zijn hobby nou op of over het randje is: hoe moet Pim straks zijn leerlingen normen en waarden bijbrengen? ‘Door hier niet over te praten,’ lacht hij. Dan serieuzer: ‘Maar ik vind het wel belangrijk om ze mee te geven dat niets onmogelijk is als je het graag wilt. Ik vind het leuk om bekende mensen te ontmoeten, om te zien hoe ze écht zijn. Dus verzin ik manieren om met ze in contact te komen. Jan Peter Balkenende spreken, Lance Armstrong aanraken: ik wilde het graag, ging ervoor en het is gelukt. Dat kan ik leerlingen bijbrengen.’ Deze zomer gaat Pim weer naar de Tour de France. Die begint dit jaar in Nederland, dus hij hoeft niet ver te reizen. Toch gaat Pim liever naar Frankrijk om de wielrenners te zien. En dat is niet alleen vanwege de sfeer en het mooie weer: ‘Iets honderd procent beveiligen lukt nooit, maar in Nederland is de beveiliging wel stukken beter dan in Frankrijk.’ n

Tips van Pim: ■■Pas je kleding aan aan het evenement waar je heen gaat. Ga niet in pak als je tussen de wielrenners rond wil lopen, maar wel als je in een VIP-room wil zitten. ■■Verzamel keycords en vergeet niet om ze mee te nemen. ■■Zet door, denk: ‘Ik wíl hem ontmoeten en ik gá hem ontmoeten.’ Neem de tijd om uit te vinden hoe de beveiliging te werk gaat en maak gebruik van het moment dat ze elkaar aflossen.

keycord wizard

m nnen ■■Ga ervan uit dat de meeste beveiligers niet al te snugger zijn. Paai ze met een vriendelijk praatje en zeg dan: ‘Ik zag daar verderop mensen die probeerden over het hek te klimmen!’ Ze gaan kijken en weg ben je. ■■Houd contacten warm. Als iemand je ergens binnen heeft geholpen en je hebt zijn gegevens, rond de ontmoeting dan netjes af met een mailtje na afloop: ‘Ik ben nog nooit zo vriendelijk ontvangen!’

‘Nadruk op veiligheid’ Reactie van Mike van Drongelen, hoofd Veiligheid & Beveiliging op de HvA: ■■‘Ik heb zelf een tijd op TMF-feesten beveiligd en daar waren ook mensen die het leuk vonden om ertussen te komen bij de afterparty. Met een goede voorbereiding lukt het ze vaak wel, of ze nou over een hek klimmen, via contacten binnen komen of een beveiliger foppen. Dat laatste heeft trouwens weinig met domheid te maken, maar vooral met gebrek aan instructies bij sommige evenementen. Moet je er echt iets tegen doen? Vanuit het oogpunt van beveiliging denk ik: zolang er geen kwade opzet is heb ik er niet zo veel moeite mee. Stiekem binnenkomen bezorgt deze mensen lol, een kick. Als ze binnen zijn zullen ze niet zo gauw narigheid schoppen, maar gewoon genieten. En zolang ze het niet massaal doen – het zijn gewoonlijk enkelingen – is het ook geen grote verliespost voor de organisatie. Formeel gezien is het strafbaar om binnen te komen zonder geldig toegangsbewijs, maar er wordt niet vaak aangifte gedaan tegen mensen die betrapt worden. Anders dan veel mensen denken, ligt de nadruk bij beveiliging op de veiligheid van personen: denk aan het uit de hand gelopen strandfeest bij Hoek van Holland. Het is belangrijker dat we ons daar op richten dan op die paar mensen die ongeoorloofd binnenkomen.’ Beeld Fred van Diem

havana

11

dubbelinterview

Hoofddoekjes, homo’s, het huwelijk, hoger onderwijs: een gesprek over deze en andere thema’s met Poldermoskee-voorzitster Yassmine El Ksaihi en ex-JOVD’er Frank Verhoef staat garant voor een pittige discussie. Havana toog naar Slotervaart en legde het tweetal een aantal uitspraken voor. Merel Straathof en Annemarie Vissers

Wie een bezoekje wil brengen aan de Poldermoskee in Slotervaart moet even zoeken naar het juiste pand. Geen hoge minaretten die de bezoeker al van verre de weg wijzen, geen sprankje oosterse mystiek. Niets van dit alles: het pand doet op zijn best denken aan de Bunker, de extra beveiligde rechtbank in Osdorp: een blok grauw beton, met daarnaast een troosteloos grasveldje. Binnen heeft de moskee nog het meeste weg van een gedateerde kantoortuin, compleet met systeemplafonds en grijze tussenwandjes. De gebedsruimte vormt daarop een verrassende uitzondering, met meters kamerbreed oosters tapijt, flinke ramen en een serene stilte. In de ruimte bidden mannen én vrouwen, de voertaal is Nederlands. Een ‘moskee voor iedereen, een moderne moskee’ met nadruk op deelname van de hedendaagse, jonge moslims en niet-moslims’. Dat waren zo ongeveer de uitgangspunten bij oprichting van de Poldermoskee, nu twee jaar geleden. Dat is voor een groot deel gelukt, volgens voorzitster en oud-HvA-student Yassmine El Ksaihi. Havana ging met haar en HvA-student Frank Verhoef, ex-JOVD-lid in gesprek en legde het tweetal een aantal – al dan niet door henzelf – gedane uitspraken voor.

‘De Poldermoskee moet een brug slaan tussen moslims en niet-moslims’ Oprichter van de Poldermoskee Mohammed Cheppih in NRC Handelsblad, 5 september 2008 Yassmine: ‘We zijn een liberale moskee waar ruimte is voor zowel liberale als orthodoxe sprekers. Natuurlijk is het elke keer schippe12

havana

Kijk, dat is no ren voor ons. Als we een activiteit organiseren beseffen we vooraf niet altijd welke impact die kan hebben. Toen we twee jaar geleden opengingen wisten we wel dat an-

een hele kwestie toen de politiek zich ermee ging bemoeien, tot Kamervragen aan toe. Maar wat Yasin elders in het land preekt en roept over aids of dergelijke, daar zijn wij

‘Ik heb serieus problemen met de termen “allochtoon” en “autochtoon”’ dere moskeeën niet op ons zaten te wachten. Maar we hebben ook niet als doel iedereen achter ons te krijgen. De Poldermoskee wil wel diversiteit en keuzevrijheid, dat is heel lastig. Dat bleek wel toen we de orthodoxe imam Khalid Yasin uitnodigden. Het werd

niet verantwoordelijk voor. Dat moet hij helemaal zelf weten. Maar bij ons moeten sprekers zich aan onze regels houden. Er worden hier voorgesprekken gevoerd en onderwerpen als aids tackelen we vooraf.’ Frank: ‘Ik denk dat de Poldermoskee hier

in Slotervaart goed is, maar ik denk dat het voor Nederland beter is als er meer mensen naar de kerk gaan. Wat Ayaan Hirsi Ali zegt: het zou fijn zijn als er meer vrijzinnig katholieken zouden zijn. Ik zou het mooi vinden als er meer moslims christen zouden worden.’ Yassmine: ‘Waarom zou je dat mooi vinden?’ Frank: ‘Als er één geloof is dat iets moois heeft bereikt voor onze cultuur, dan is het het christendom wel. Terwijl het in landen waar de islam het grootst is en een flinke invloed heeft, volgens mij niet prettig leven is. Voor mij in ieder geval niet. Maar ik zeg niet dat alle moslims christen moeten worden, ik ben zelf ook niet religieus.’ Yassmine: ‘Maar het liefst wel.’

dubbelinterview

‘Homoseksualiteit is een zonde in de islam, dat is voor ons geen discussiepunt’ Yassmine El Ksaihi in NRC Weekblad, 16 januari 2010 Yassmine: ‘De daad zelf is een zonde, dat is inderdaad geen discussiepunt. De vraag is: hoe ga je met die zonde om? Ik begrijp dat het voor homoseksuelen pijnlijk is om mij te horen zeggen: homoseksualiteit is een zonde. Zo van: dit is de maatstaf en jij valt erbuiten. Maar het blijft wel mijn persoonlijke mening. Overigens, een van mijn beste vriendinnen is wel lesbisch. Zij is ervan op de hoogte dat ik dat een zonde vind, maar het staat niet tussen ons in. Ik heb haar juist gestimuleerd ervoor uit te komen. Zij is nietmoslim, dat voelt toch anders. Ik zou meer innerlijke conflicten hebben als zij lesbisch én moslim zou zijn.’ Frank: ‘Ik vind homoseksualiteit geen zonde, maar het huwelijk is niet voor homo’s. Dat vind ik voorbehouden aan man en vrouw, omdat kinderen naar mijn idee het best kunnen worden opgevoed door een vader én moeder.’ Yassmine: ‘Ja, ik geloof dat die vader- en moederrol cruciaal zijn bij de opvoeding.’ Frank: ‘Niet alleen maar een rol. Gewoon: de biologische vader én moeder. Je seksualiteit heeft deels met opvoeding te maken, dat is niet alleen maar aangeboren. Het heeft invloed op je, als je geen vaderfiguur hebt. Maar goed, in Nederland is het homohuwelijk nu eenmaal ingevoerd, dat kunnen we niet meer terugdraaien.’

‘We moeten stadscommando’s inzetten tegen de straatterroristen’ PVV Almere, 3 maart 2010 Beeld Bram Bellonie

ou integratie Frank: ‘Er mogen wel meer mensen naar de kerk gaan, ja. Kun je je voorstellen dat de meeste mensen in Nederland – waaronder ik – niet willen dat de maatschappij in meerderheid uit moslims bestaat? Jij zou dat willen. Ik niet.’ Yassmine: ‘Voor mij is de islam de waarheid, maar dat betekent niet dat ik moslims zie als het uitverkoren volk. Ik vind het kwetsend, echt oprecht kwetsend dat je dit zo vindt. Waarom moet het altijd het een of het ander zijn? Daarom heb ik veel problemen met christelijke gelovigen. Ze trekken het geloof erg naar zich toe: dit is het en dit moet het voor iedereen zijn.’ Frank: ‘Maar dat kun je net zo goed zeggen van moslims die de sharia willen invoeren.

Want wat als alle moslims nu net zo gaan denken als sommige orthodoxe sprekers? Misschien is dat wel gevaarlijk.’ Yassmine: ‘Nou, dat vind ik nog kwetsender.

Yassmine: ‘Zal ik de Bijbel ernaast leggen? Zal ik de Thora ernaast leggen? Je moet begrijpen dat het allemaal context is.’ Frank: ‘In de Koran staan concrete geboden,

‘Je ziet er niet uit als een typische allochtoon’ Want dan ga je er al van uit dat de Koran gevaarlijk is. In negen van de tien moslimgezinnen wordt helemaal niet nagedacht over dat soort extreme dingen.’ Frank: ‘Nou er staan nogal wat passages in…’

dat is geen context.’ Yassmine: ‘Het is allemaal zo makkelijk. Dat doet Wilders ook met alle gemak: hij haalt een zinnetje uit de Koran en plakt er meteen een conclusie aan vast.’

Frank: ‘Nou, volgens mij gaat het hier om stadswachten die een soort upgrade krijgen. Dat ze bijvoorbeeld ook een knuppel bij zich mogen hebben. Als dit een goedkope manier is om stadstoezichthouders op te waarderen, vind ik het een goed idee. Het woord “stadscommando’s” is natuurlijk belachelijk. Maar in Almere – ik heb er vijf jaar gewoond – zijn het niet eens de Marokkanen die problemen veroorzaken. Dat zijn de Surinamers en Antillianen.’ Yassmine: ‘Islam, Marokkanen: het is allemaal wel erg hot in de media.’ Frank: ‘De media hebben inderdaad invloed. Maar dat die groepen oververtegenwoordigd zijn in de criminaliteitsstatistieken is wel een feit. Ik vind het goed dat de media melden dat het om Marokkanen gaat – of bijvoorbeeld om blanken. Je gaat daar te dogmatisch mee om als je zegt: je mag dat niet benoemen.’ Yassmine: ‘Benoemen of niet, deze jongeren zijn een product van onze maatschappij.’ Frank: ‘Dat vind ik zo marxistisch, om alles op te hangen aan omgevingsfactoren.’ Yassmine: ‘Nou, het is niet genetisch bepaald dat een Marokkaan eerder de criminaliteit ingaat.’ havana

13

dubbelinterview

diploma krijgen veel meer kansen. Op het moment dat je de aansluiting van het hbo naar wo bemoeilijkt, sluit je voor veel mensen de deuren naar een betere positie op de arbeidsmarkt.’ Frank: ‘Maar hbo of wo zijn twee heel verschillende onderwijsvormen. Er zijn genoeg studenten die niet goed genoeg zijn, maar het toch proberen. Dat is zonde, het kost de staat heel veel geld. In het halfjaar dat ik politicologie heb gestudeerd, ontdekte ik dat veel studenten vrijwel niets van politiek wisten. De universiteit moet gewoon eens eisen gaan stellen. Nu wordt iedereen zonder enige moeite toegelaten. Daarmee haal je het niveau behoorlijk omlaag.’ Yassmine: ‘Onderwijs moet juist toegankelijk zijn voor iedereen, dat is ook een taak van de overheid. De toestroom zou niet moeten verminderen, maar het niveau van de universiteit moet omhoog. Dan betekent zo’n diploma ook nog echt wat.’ Frank: ‘Ik weet dat er masters zijn die exclusief voor niet-westerse vrouwen zijn, om studeren voor hen toegankelijker te maken. Dat vind ik discriminatie. De hel breekt los als ze alleen autochtone mannen zouden toelaten bij een master. Andersom moet je het dus ook niet doen. Dat heet “positieve discriminatie”.’

De HvA krijgt dit jaar zeventien miljoen euro om de studieresultaten van niet-westerse allochtone studenten op te krikken Havana, augustus 2009

Beeld Bram Bellonie

Frank: ‘Mensen hebben toch een keuze om iets te doen of niet?’ Yassmine: ‘Ik vind het vervelend dat deze discussie op etniciteit wordt gevoerd. Wilders is daar ook zo goed in. Daar moeten we vanaf. Ik ben helemaal geen fan van Abou Jahjah [vroegere leider van ArabischEuropese Liga, red.] maar die had een mooie uitspraak: je moet integreren in de rechtstaat, niet in de culturele kant.’ Frank: ‘Niet mee eens. Je moet gewoon integreren in de samenleving.’ Yassmine: ‘Maar wat is integreren?’ Frank: ‘Alleen Nederlands spreken. Ook met niet-moslims omgaan. Als je gebedsoproepen door heel de wijk heen laat schallen, hebben mensen daar moeite mee – het geeft een gevoel van vervreemding. Dat begrijp ik heel goed.’ Yassmine: ‘Jij zegt eigenlijk nog steeds: “Jullie zijn nieuwkomers, jullie zijn gasten. Prima dat jullie moslim zijn, maar verstop het maar goed.” Zo ging het ook bij de minarettenmotie van de SGP, ze waren bang voor een te islamitisch straatbeeld. Maar kerken mogen wel de lucht in schieten.’ Frank: ‘Dat is toch niet zo gek, wij zijn toch geen islamitisch land?’ 14

havana

Yassmine: ‘Jawel, dat is wel gek in een samenleving waar gepreekt wordt dat we allemaal gelijk zijn, allen dezelfde rechten hebben.’ Frank: ‘Ik vind dat een moskee haar plaats moet weten, wat bescheidener in de wijk moet staan.’ Yassmine: ‘Wettelijk gezien hebben kerken en moskeeën even veel rechten om eruit te zien zoals ze zelf willen. Die motie is een indirecte vorm van discriminatie. Daar moet je altijd tegen zijn.’

‘De universiteit moet intellectueler. Die mag meer voorbehouden zijn aan de elite, al zou ik er als hbo’er niet meer inkomen dan’ Frank Verhoef in Havana #15, 18 maart 2009 Yassmine: ‘Het woord “elite”, daar gaan mijn haren recht van overeind staan. Ik ben echt anti hiërarchie. Frank: ‘Gezag heeft toch wel wat?’ Yassmine: ‘Nee, daar heb ik ontzettende moeite mee. We leven hier heel erg in een papiertjesland. Mensen met een universitair

Yassmine: ‘Ik vind het juist goed dat er programma’s zijn om vrouwen of nietwesterse allochtonen erbij te houden. Maar je moet niet het hele onderwijssysteem gaan veranderen. Dat moet open en toegankelijk zijn voor iedereen. Want uiteindelijk kom je op de arbeidsmarkt terecht en daar wordt ook geen onderscheid gemaakt – hoop ik dan maar.’ Frank: ‘Een helpende hand is prima, maar niet met overheidssubsidie.’ Yassmine: ‘Voor veel niet-westerse allochtonen is het helemaal niet zo vanzelfsprekend om na de havo door te gaan naar het hoger onderwijs. Als zij die stimulans niet in hun eigen omgeving vinden, is een flinke subsidie vanuit de overheid juist goed. Als je als overheid zegt: het zijn volwaardige burgers van Nederland, dan vind ik het niet gek dat zij ook een helpende hand krijgen.’

‘Toen ik mijn hoofddoek ging dragen gaf het een soort bevrijding van oordelen op uiterlijk’ Yassmine El Ksaih in NRC Weekblad, 16 januari 2010 Yassmine: ‘Ik heb een lijst met zondes, waarvan ik er jaarlijks in ieder geval één wil afstrepen. Twee jaar geleden kon ik het niet verenigen met mezelf dat ik in de moskee

mijn hoofddoek droeg en ’m buiten weer afdeed. Toen ik mijn hoofddoek ging dragen zag je mensen denken: ze wordt onderdrukt door haar man. Het betekent dat mensen je nog steeds in een hokje stoppen en afgaan op zogenaamde “allochtone kenmerken”.’ Frank: ‘Aan je nagels en horloge kan ik wel zien dat je niet zo’n typische allochtoon bent.’ Yassmine: ‘Wat is in hemelsnaam een “typische allochtoon”? Ik heb serieus problemen met de termen “allochtoon” en “autochtoon”. Ik woon in Noord en ik heb van die tokkies om me heen wonen. Met alle respect; maar dat noem ik dan gewoon autochtonentuig. Die zorgen net zo goed voor overlast en vandalisme. Mijn buurman stond laatst hardop in z’n tuin te verkondigen dat hij op Wilders stemt en een hekel heeft aan moslims. Daarop heb ik hem de volgende dag een bord vol Marokkaanse koekjes gebracht.’ Frank: ‘Kijk, dat is nou integratie.’ Yassmine: ‘Mijn bord heb ik nog steeds niet terug.’ n

■■Yassmine El Ksaihi (24) studeerde commerciële economie aan de HvA en rechten aan de UvA, maar maakte deze studies niet af. El Ksaihi is nu voorzitter van de Poldermoskee in Amsterdam Slotervaart. ■■Frank Verhoef (21, student Media, Informatie & Communicatie) stapte een jaar geleden uit de JOVD wegens een ‘intern meningsverschil’. De MIC-student sprak in de media zijn mening uit over het homohuwelijk, communisme en schreef als fanatiek blogger over de doodstraf. Zijn standpunten bleken voor de JOVD onoverkomelijk. Verhoef stemde in 2009 bij de parlementsverkiezingen in 2009 op de PVV uit protest tegen ‘Europa’.

Poldermoskee ■■De Poldermoskee in Slotervaart werd in 2008 opgericht, met als doel meer aan te sluiten bij hedendaagse moslimjongeren op zoek naar een modernere en vooruitstrevendere geloofsbeleving. Het gebedshuis wil midden in de Nederlandse samenleving staan en richt zich op jongeren van diverse etnische afkomst, die zijn geboren en getogen in Nederland. De voertaal in de moskee is Nederlands en mannen en vrouwen gaan samen in gebed. ■■De moskee kwam onlangs opnieuw in het nieuws, nadat financiële problemen voor een huurachterstand hadden gezorgd en het bestuur de mogelijkheid tot donaties uit het buitenland onderzocht. Dat leidde tot een stroom van media-aandacht en uiteindelijk tot Kamervragen van Rita Verdonk (TON).

opinie

Er is niets op tegen om het SoS-geld aan alle studenten te besteden. Ook aan beleid voor allochtone ­studenten kleven namelijk risico’s, betoogt Marc Veen. Havana maakte onlangs een tussenbalans op van het project Sturen op Studiesucces (Havana 27, 31 maart, ‘Iedereen in de lift’). De auteur van het artikel stelt dat de HvA een risico neemt door zich met het SoS-project te richten op alle studenten, in plaats van op de allochtone doelgroep. Het SoS-project bij de pabo lijkt te bevestigen dat zogenaamd ‘generiek beleid’ (gericht op alle studenten) risicovol is, omdat het vooral ten goede lijkt te komen aan autochtone studenten. In dit artikel wil ik op de eerste plaats tonen dat het te vroeg is om op basis van een ervaring bij de pabo vast te stellen dat generiek beleid niet werkt. Op de tweede plaats wil ik betogen dat juist het door de auteur gesuggereerde alternatief – beleid voor allochtonen – veel risicovoller is dan beleid voor alle studenten.

Risico’s De opleiding sociaal juridische dienstverlening startte als eerste binnen de HvA met een SoS-project en koos er – net als de pabo – voor om geen onderscheid te maken tussen allochtone en autochtone studenten. Nu, anderhalf jaar later, is het propedeuserendement verbeterd (het doel van het project) en het gat tussen allochtone en autochtone studenten kleiner geworden. Sterker nog:

procentueel zijn er voor het eerst méér allochtone dan autochtone studenten doorgegaan naar het tweede jaar. Als projectleider zou ik dit graag op het conto van het project schrijven, maar het gaat over één cohort studenten en bescheidenheid is op zijn plaats. Wat de casus van sjd aantoont, is dat we niet overhaast mogen concluderen dat generiek beleid niet werkt. Het is zinvoller te volgen

procent van de instroom van 2009 heeft een niet-Nederlandse achtergrond en Marokkanen, Turken, Surinamers en Antillianen nemen daarvan samen maar de helft voor hun rekening. De andere helft is van elders. Het zijn westerse allochtonen, maar ook studenten uit Iran, Irak, Somalië, Rusland en andere studenten die een steuntje in de rug kunnen gebruiken. Kun je van al die achtergronden doelgroepen maken? Wat betekent ‘beleid gericht op allochtonen’ dan nog? Een tweede risico schuilt erin, dat menig zogenaamd ‘allochtoon’ zich gefrustreerd afvraagt hoeveel generaties van zijn of haar familie hier nog moeten wonen om verlost te raken van het predicaat ‘allochtoon’. Beleid voor zogenaamd ‘allochtone’ studenten

Eigenlijk gaat diversiteitsbeleid gewoon over heel goed onderwijs of de cijfers van de pabo en sjd misschien op toeval berusten en om te onderzoeken of andere factoren niet minstens zo belangrijk zijn als de keuze voor generiek beleid. Maar zelfs als we kunnen aantonen dat generiek beleid niet werkt – wat ik niet geloof – is het maar de vraag of we meer kunnen verwachten van beleid voor allochtone studenten. Ook daar kleven namelijk risico’s aan. Een eerste risico is dat het niet werkt, omdat het niet realistisch is. Zo lang je weinig etniciteiten in huis hebt, kun je proberen beleid per doelgroep te ontwikkelen. Maar de diversiteit op de HvA is groot. Vijfendertig

stuit dan ook vrijwel zeker op grote weerstand bij de zogenaamde ‘doelgroep’ en mist daardoor volledig zijn uitwerking. Zolang we praten over ‘allochtone’ en ‘autochtone’ studenten, zeggen we voortdurend: ‘Je hoort er eigenlijk nog niet bij.’ Oud-staatssecretaris voor Europese Zaken Frans Timmermans (PvdA) formuleerde het onlangs zo: ‘Het wordt hoog tijd dat we onze medemensen niet meer als gast gaan zien, maar als een volwaardig lid van de familie. Dan krijg je een heel andere dynamiek. Als leden van een grote familie bepaal je de regels samen. Diversiteit is geen issue, maar een feit.’ Met ‘al-

Beeld JeRoen Murré

Allochtonenbeleid is onrealistisch lochtonenbeleid’ zullen we eerder studenten van ons vervreemden dan aan ons binden. En van binding weten we dat het een doorslaggevende factor is voor studiesucces. Veel meer verwacht ik van goed generiek beleid. Ik zet daarbij mijn kaarten op diversiteitsbeleid, wat vaak wordt verward met allochtonenbeleid. In diversiteitsbeleid staat de eigenheid van iedere student (en medewerker!) centraal en niet de groep waartoe hij of zij toevallig behoort. Het is de kunst elke student en medewerker goed te leren kennen, hem of haar de steun te bieden die nodig is en om diens talent te spotten en op te kweken. Je hoeft het daarbij niet altijd ver van huis te zoeken. Neem nu huiswerkbegeleiding bij sjd: voor elke student die dat wil wat extra steun op maat, of het nu gaat om extra uitleg van de stof, studievaardigheden of taalvaardigheid.

Kansen Eigenlijk gaat diversiteitsbeleid dus over gewoon heel goed onderwijs. Of dit hét middel is om de SoS-doelen te halen valt nog niet te zeggen, al wijst onderzoek wel steeds vaker die kant op. Zouden opleidingen nu, op grond van een paar haastige cijfers, kiezen voor allochtonenbeleid, dan nemen ze fikse risico’s en ontnemen ze zich de gelegenheid om serieus de kansen van diversiteitsbeleid te verkennen. n

Marc Veen is projectleider van het SoS-project bij sociaal juridische dienstverlening en projectmedewerker van het SoS-project van het domein Maatschappij & Recht havana

15

alumnivereniging zer Kei

s gr a ch

t

a ut b i W

R a a m plein

New boys net Hou’ en Trouw, de jubilerende alumnivereniging van de HES, vindt het geen probleem als een ‘old boys network’ te worden gezien. ‘De combinatie tussen jong en oud maakt ons interessant.’ Emma van Laar De Amsterdamse Hogeschool voor Economische Studies (HES) kent haar oorspong in de Openbare Handelsschool (OHS), opgericht in 1869. Het idee om een oud-studentenvereniging op te zetten ontstond tijdens een uitstapje van eindexamenkandidaten naar Antwerpen. Bij thuiskomst werd Hou’ en Trouw opgericht in café Willemse aan de Heiligeweg, op 18 juni 1885. ‘H&T’, dat nu 125 jaar bestaat, is daarmee de oudste alumnivereniging van Nederland. Sindsdien is er veel gebeurd. In 1924 werd een tweede OHS opgericht. Toen in 1967 het Hoger Economisch en Administratief Onderwijs (HEAO) ingevoerd werd, heeft H&T samen met de gemeente voor elkaar gekregen dat ook Amsterdam een HEAO kreeg. Zo ontstond de Amsterdamse HES, die in 1986 een hogeschool werd. In oktober 2004 is de zelfstandige HES gefuseerd met de HvA. De fusie was tegen de zin van de 16

havana

HES en ook alumnivereniging H&T was faliekant tegen de samensmelting.

Kwaliteitsverlies Ook Hans van Dijk (73), oud-voorzitter van H&T en ten tijde van de fusie lid van de Raad van Toezicht van de HES, was fel tegen de fusie. ‘We hebben het tot de Hoge Raad uitgevochten. Maar het gaat nu beter dan verwacht. De HvA heeft wel door dat het merk HES waardevol is.’ Men was vooral bang voor verlies van kwaliteit. ‘We wilden geen onderdeel van een groter geheel worden,’ licht Arjen Wentzel (52, eveneens oud-voorzitter) toe. ‘Dan verslapt de aandacht voor de studenten. De onderwijsvormen op de zelfstandige HES en de HvA verschilden sterk. Op de HvA werd gewerkt in projectgroepen, terwijl de HES meer van vakinhoud uitging. Maar hierin is een evenwicht gevonden. De voormalige

HES blijft als aparte opleiding binnen de HvA bestaan en de naam HES blijft behouden, daar hebben we schriftelijke afspraken over gemaakt. Het is jammer dat het zo is gelopen, maar het had erger gekund. We zijn nu bijzonder gelukkig met de samenwerking met de HvA. En het idee voor overname ontstond natuurlijk niet voor niets. Het was niet gebeurd als de HES stevig in zijn schoenen stond.’ Marlous Nooi (25), die onlangs het stokje van Wentzel overgenomen heeft als voorzitter, heeft wel het idee dat de naam HES steeds verder verdwijnt. ‘Dat vind ik zonde. De opleiding is nog wel hetzelfde, voor de student is er in die zin niet veel veranderd. Je kan nog voor de HES-aanpak kiezen. Het onderwijs op de twee locaties is verschillend. Op de Leeuwenburg is “zelfstandigheid” het sleutelwoord en in de Fraijlemaborg wordt er klassikaal gewerkt,’ zegt Nooi. H&T was volgens domeinvoorzitter Ineke van der Linden niet de enige die destijds tegen de fusie was. ‘Ook veel personeelsleden en studenten wilden graag dat de HES zelfstandig bleef. Gelukkig hebben we nu hartelijke en warme contacten met H&T. Toen in 2007 het veertigjarig bestaan van de naam HES werd gevierd, participeerde H&T in de organisatie. En als domein zijn we betrokken bij verschillende H&T activiteiten.

Zo organiseert H&T met enige regelmaat lunchbijeenkomsten in ons gebouw. Jaarlijks vindt tijdens de nieuwjaarsreceptie van H&T een prijsuitreiking plaats voor de beste scriptie van het domein Economie & Management. De laatste keer heb ik de prijs met veel plezier uitgereikt.’

Verjongen Sinds de fusie kunnen alle afgestudeerden van het domein Economie & Management / HES lid worden. Het ledental ligt rond de 750 en heeft meestal zo rond dit aantal geschommeld. Vroeger was de school echter veel kleiner, met een fractie van het aantal studenten dat er nu onderwijs volgt. Wentzel is niet tevreden over het ledenaantal, maar denkt dat het deels door de tijdsgeest komt. ‘Vroeger was het vanzelfsprekend lid te worden als je van school ging. Je ging na de HES werken, nu kun je doorstuderen en zijn er een heleboel andere netwerken. Ik merk dat veel (oud-)studenten het leuk vinden dat we bestaan en onze feesten en evenementen bezoeken, maar lid worden wordt als een drempel ervaren. Hier proberen we wat aan te doen. We willen meer jonge mensen binnenhalen en we verjongen dan ook het bestuur. Gelukkig ziet het domein Economie & Management het belang van een goed alumnibeleid in. Daardoor ziet de toekomst

alumnivereniging

tstra a

t

e s p e r p l ein e W

i jl Fr a

e m abor

g

twork er rooskleurig uit,’ denkt Wentzel. Ook Van Dijk heeft vertrouwen in de toekomst. ‘Ik heb wel eens gedacht dat H&T zijn beste tijd heeft gehad. Nu heb ik er alle vertrouwen in.’ De bekendheid onder de studenten laat volgens de jonge voorzitster te wensen over. ‘De studenten kennen ons niet. We zullen aan onze zichtbaarheid moeten werken. In samenwerking met het domein beginnen we daar nu aan. Langzaamaan moeten de afstudeerders tot en met de nieuwkomers de meerwaarde van H&T leren kennen,’ aldus Nooi. Masja van Santen (33), accountmanager alumni van het domein Economie & Management / HES, ziet het nut van een bloeiende alumnivereniging en denkt graag mee. ‘Het is voor de opleiding natuurlijk leuk om te zien hoe het met oud-studenten gaat. Maar het is voor de opleiding ook essentieel contact te onderhouden met het vakgebied. Daarin spelen alumni en dus ook H&T een rol,’ vindt Van Santen. Ook domeinvoorzitter Van der Linden is voorstander van een sterk alumnibeleid. ‘We willen de bekendheid van H&T onder studenten graag vergroten. De vereniging heeft behoefte aan jonge leden en organiseert steeds meer activiteiten gericht op jonge alumni. Wij werken met H&T samen om meer alumni te interesseren voor lidmaatschap. We hebben daarbij een

groot gezamenlijk belang. H&T heeft een goede basis die we willen behouden voor de toekomst. Daarbij willen we nieuwe vormen ontwikkelen die ook toekomstige alumni aanspreken. Een goed alumnibeleid is voor ons van grote waarde. Wij steunen H&T dan ook financieel. Enerzijds omdat onze op-

Bovendien kunnen leden onder gunstige voorwaarden toegang krijgen tot exclusieve clubs zoals De Industrieele Groote Club in Amsterdam, een actieve businessclub en sociëteit. En omdat onze leden in dezelfde branche werken kunnen ze informatie met elkaar delen en discussiëren over vakgere-

‘Het is niet echt de tijd van het verenigingsleven’ leidingen via oud-studenten een goede relatie met het bedrijfsleven willen onderhouden. Anderzijds omdat deze oud-studenten onze opleidingen stageplekken en input over trends en ontwikkelingen kunnen bieden.’

New boys netwerk H&T staat volgens Wentzel voor meer dan het organiseren van reüniebijeenkomsten. ‘Natuurlijk is dat belangrijk. Iedereen vindt het leuk om af en toe met oud-studiegenoten herinneringen op te halen. Maar daarnaast biedt H&T haar leden een netwerk. Dat kan je helpen bij het vinden van een baan. H&T opent bepaalde deuren voor je, dat is wel zo. Niet alleen bij het vinden van een baan maar ook kunnen leden je adviezen geven.

lateerde onderwerpen. Een ander voordeel is het contact met het domein Economie & Management / HES. De lijnen zijn kort voor bijvoorbeeld het vinden van stagiaires,’ aldus Wentzel. Gelegenheid tot netwerken is er op de borrels die vier keer per jaar worden georganiseerd, tijdens de maandelijkse lunches en het jaardiner in mei. Nooi ziet H&T als een combinatie tussen netwerken en gezelligheid. ‘Daar kan je als starter mooi je voordeel mee doen. Het is niet echt de tijd van het verenigingsleven, we zullen in de toekomst dan ook alleen dingen organiseren waar leden echt de voordelen van inzien en meer gebruik gaan maken van internet. We houden de kosten van het lidmaatschap bewust

laag op 29 euro. En dat we als een ‘old boys network’ worden gezien vind ik geen belediging. De combinatie tussen jong en oud maakt H&T interessant. Het is voor jonge afstudeerders een platform om informatie in te winnen,’ vertelt Nooi. ‘Eigenlijk kun je H&T een ‘new boys network’ noemen, waarin jonge mensen aan het begin van hun carrière gebruik kunnen maken van de ouderen,’ voegt Van Santen toe. Het unieke van H&T vindt Van Dijk dat de vereniging er van tijd tot tijd in is geslaagd meer te doen dan alleen het organiseren van reüniebijeenkomsten. ‘We zijn betrokken geweest bij het handelsonderwijs en hebben ons ingezet voor de algemene handelsbelangen. In het verleden hebben we grote dingen bereikt, wie weet kan dat weer in de toekomst. Tijdens dit jubileum blikken we, onder andere met een gedenkboek, terug op deze gloriejaren, maar het accent ligt op de toekomst.’ n Hou’ en Trouw viert op zaterdag 29 mei het 125-jarig jubileum. Van 16:30 uur tot 19:30 uur zijn leden, donateurs, partners en genodigden van harte welkom op de Fraijlemaborg 133 voor de receptie. Tijdens deze receptie wordt het jubileumboek uitgereikt aan nieuwste erelid Ineke van der Linden, domeinvoorzitter Economie & Management / HES. havana

17

ondertussen in...

very short introductions

Kaapstad Annemarie de Wijs (22, derdejaars pedagogiek), heeft een break van haar stage genomen om twee weken lang door Zuid-Afrika te reizen

Hagelslag

De laatste twee weken ben ik met een paar vriendinnen op reis geweest door Zuid-Afrika. Hieronder een paar dingen die mij in die tijd zijn opgevallen en bijgebleven. • De oostkust is écht Afrika en veel minder westers dan de westkust. Het viel me op dat de verschillen in armoede daar veel minder zijn, omdat de mensen daar vrijwel allemaal ‘gelijk’ wonen. De meeste mensen wonen in een huis met een plat dak ergens op het land. Elders in Afrika wonen sommigen in een huis met een hek eromheen en anderen in een krotje verderop. • Ik weet nu écht hoe is het is om blank te zijn. Twee keer hebben we meegemaakt dat we de enigen waren met een andere huidskleur. Was een bijzondere ervaring die me nog lang bij zal blijven. Mensen groetten, zwaaiden en lachten naar ons. • In de supermarkt wordt Afrikaanse muziek gedraaid in plaats van Amerikaanse r&b. • Pasen vierde ik met een Nederlands gevoel: dankzij de hagelslag die ik gekregen had! • Fantastische, rustige stranden all over de Wild en South Coast • Het plaatsje Oudtshoorn, waar je op struisvogels kan rijden en alles er heel woestijnachtig uitziet. • Het rijden van Route 62 terug naar Kaapstad • Het weerzien met ‘mijn’ stad Kaapstad. Wel gek om de Tafelberg ongeveer dertig kilometer verderop al te zien liggen. Het oude vertrouwde was fijn en toch was het heel jammer dat het reizen al na twee weken voorbij was. Maandag ben ik weer begonnen met mijn stage. Ik zag er even tegen op, maar toen ik ‘mijn’ meiden en twee gangsterjochies zag, was ik toch wel weer blij. Ik doe nu ook veel meer buitenshuis: dinsdag en gisteren ben ik op huisbezoek geweest. Het is leerzaam om nu de ‘oude’ omgeving van het kind te zien en hoe de kinderen met hun eigen ouders omgaan. De ouders waren zo blij om hun kinderen weer vast te kunnen houden. Ontroerend om te zien. Komende weken ga ik hier lekker mee verder. Ik heb het meer dan dikke prima naar mijn zin! Morgen zou mijn vriendje komen, maar doordat het vliegverkeer in Europa platligt, wordt zijn ticket verschoven naar maandag. Dus nog even wachten!

Loes

Wieteke

Chi Chung

Annemarie

18

havana

Kyra

Aardie

Beeld Fred van Diem

Schiereiland voor de kust Wie? Maurits Grünbauer (21) vierdejaars civiele techniek, afstudeerrichting waterbouwkunde Wat? Afstudeeronderzoek bij Rijkswaterstaat over de toepassingsmogelijkheden van de zandmotor voor kustbeheer ‘Een goede kustverdediging is altijd van belang voor Nederland omdat het vrij laag ligt. Als wij niets zouden doen zou de zee stukje bij beetje ons land wegnemen. Dat afkalven van de kust – ook wel erosie genoemd – probeert Rijkswaterstaat zo veel mogelijk tegen te gaan. Sinds de jaren zestig doen ze dat door te “suppleren”: met opgezogen zand de verzwakte plekken van de kustlijn weer opvullen. Om deze basiskustlijn in stand te houden worden de verzwakte plekken ongeveer om de vijf jaar onder water opgevuld door Rijkswaterstaat. Maar de provincie ZuidHolland kwam afgelopen jaar met een heel nieuw project dat volgens hen veel efficiënter is: een zogenaamde “zandmotor”. Anders dan de naam doet vermoeden is het een opgespoten schiereiland aan de kust. Het verschil met het “gewone” suppleren is dat in een keer veel meer zand wordt neergelegd, waardoor een groot deel boven het water uitsteekt. Dit kan fungeren als een tijdelijk natuur- en recreatiegebied. Volgens de bedenkers zou het eiland – honderd meter breed en in de vorm van een haak – zelfs het plaatselijke opvullen kunnen vervangen. Door de wind en de golven kalft het schiereiland langzaam af, waarna het vrijgekomen zand vanzelf op de zwakke plekken langs de kust terechtkomt. En omdat de zandbult zo groot is, gaat hij zeker twintig jaar mee. Rijkswaterstaat twijfelde aan het nut van de zandmotor in dit gebied, maar de overheid heeft inmiddels besloten dat het eerste schiereiland al eind van dit jaar aan de Delflandse kust komt te liggen. En hoewel die beslissing niet meer terug te draaien is, is er nog wel een hoop dat

onderzocht kan worden aan de zandmotor. Sinds februari onderzoek ik het project bij Rijkswaterstaat. Ik kijk wat de voor- en nadelen zijn van de zandmotor en of er aan de Nederlandse kustlijn wellicht nog een geschiktere plek is voor zo’n schiereiland. In hoeverre zo’n zandmotor succesvol is ligt aan de stroming van het water, de wind, de golven, maar natuurlijk ook aan hoe erg de omliggende kust wordt aangetast door erosie. Uiteindelijk wil ik tot een analyse komen over de gehele Nederlandse kustlijn, van Den Helder tot Hoek van Holland. Ik ga berekenen hoeveel zandmotoren er nodig zijn om de kust tot het jaar 2100 zo goed mogelijk te verdedigen. Het gaat dan om de grootte van de eilanden, de locatie en hoe ver ze uit elkaar moeten liggen. Of de zandmotor echt een succes wordt, is nog maar de vraag. Het nut is nog niet bewezen in de praktijk. Bovendien maak je omwonenden en milieuorganisaties blij met een extra stuk strand dat na twintig jaar weer verdwenen is.’ n Merel Straathof

Studenten, ctoren docenten of le imaal ax m vertellen in hun er ov en ut vijf min Very Short onderzoek bij . Meer weten? Introductions eb.nl/vsi www.havanaw

passie

e over j n e l l e a? ert zelf v e in havan passi ail naar l m hva.n @ a n hava

Beeld Fred van Diem

Dat het theatrale er al vroeg inzat, zagen ook de ouders van Sanne van Dorp (22, recent afgestudeerd commerciële economie) als zij weer eens zwierend en zichzelf presenterend de kamer in kwam. Nu gaat Sanne met regelmaat door het leven als clown Sammy. Annemarie Vissers ‘Sammy is nu vier jaar en ik ben al toe aan mijn derde neus. Een neus luistert voor een clown heel nauw, het gezicht is een van de belangrijkste kenmerken. Ik heb een plakneus, geen exemplaar met elastiekjes. Dat lijkt een klein verschil, net als bijvoorbeeld wel of geen zwarte schminkrand om je mond of het aantal streepjes naast je ogen. Het is niet zo dat, wanneer je een rode neus opzet, je in een pak hijst en een pruik op je hoofd zet, je ook meteen clown bent. Er komt veel bij kijken: je moet leren schminken, improviseren, jongleren en acts met ballonnen en diabolo’s onder de knie krijgen. Daarnaast moet je ook durven, echt die clown wórden. Ik speel Sammy niet, op momenten dat ik optreed ben ik niet meer Sanne-in-een-clownspak, maar Sammy. Die neus heeft overigens een keer voor behoorlijke

stress gezorgd: ik moest optreden maar het ding bleef niet plakken. Daar sta je dan, terwijl een groep kinderen op je wacht. Als kind was ik al vrij theatraal. Volgens mijn moeder kwam ik vaak met veel bombarie de kamer binnen, dansend en mezelf presenterend. Later ging ik op amateur-cabaret en schoolcabaret, daar leerde ik ook iemand kennen die clown is, Nul Nul. Zij zocht op een gegeven moment een andere clown om optredens mee te doen, en zo is het balletje gaan rollen. “Uit de kast komen” als clown Sammy vond ik lastig, ik schaamde me ervoor clown te zijn. Andere studenten hebben een gewoon bijbaantje in de kroeg, ik sta op kinderfeestjes. Ik kan – met alle respect – ook niet naar zo’n Bassie van Adriaan kijken. Of zo’n engerd uit de film It. Er gaat er ook altijd

geheid eentje janken. Mensen hebben nu eenmaal een beeld bij clowns, zijn toch wat bevooroordeeld. In het begin hield ik het clownspelen dan ook helemaal voor mezelf. Totdat ik besloot dat dit is wat ik het liefst doe. Toen ben ik overal promotiekaartjes van mezelf als Sammy gaan ophangen, in zowat elke supermarkt. Dat was de vuurdoop. Mijn vrienden reageerden eigenlijk heel normaal. Ik werk deels nog op de HvA, en in de pauze loop ik soms te klooien met trucs, ben ik in de weer met spijkers en touwtjes. Dan zie ik collega’s wel even opkijken. Elke morgen als ik opsta weet ik dat ik het leukste en fijnste werk heb. Clowns zijn tijdloos. Er zijn ook voorbeelden van clowns van in de vijftig, dus ik kan nog best een tijdje mee.’ n

havana

19

recensies

Boek

Op klaarlichte dag Simone van der Vlugt (Ambo Anthos) HHHHH

CD

Cabaret

L’Arpeggiata (Virgin Classics Records) HHHHH

12 mei, Schouwburg Amstelveen

Via Crucis

Youp van ’t Hek en Lotte Horlings – Omdat de nacht… Wel gaan De nieuwe voorstelling van Youp is anders dan we van hem gewend zijn. Geen monoloog van een steeds ouder wordende angry young man, maar een verhaal met een cabaretière op het podium. Lachen op de woensdagavond in Amstelveen, gewoon doen! Niet gaan Youp is Youp niet meer. Op televisie geeft hij ongezouten zijn mening, op een arrogante en chagrijnige manier.

Theater

Ik wil een krokodil

12 t/m 30 mei, Kindertheater de Toverknol Wel gaan Het is meivakantie voor basisscholen. De ideale tijd om je nichtje, neefje, Wie Na haar debuut in 2004 met De reünie, is dit de zesde thriller van Simone van der Vlugt. Wat Achter de stralende bruine ogen van Nathalie schuilt een hoop verdriet. Nadat ze op jonge leeftijd haar moeder en broertje bij een auto-ongeluk verliest, behandelt haar vader haar meestal als een prinses, maar als ze niet doet wat hij wil, slaat hij haar, hard en genadeloos. Net wanneer ze geen andere uitweg meer ziet dan zelfmoord, ontmoet ze de atletisch gebouwde Vincent. Ze worden verliefd. Maar van de ene hel belandt Nathalie in de andere, want Vincent verdient zijn geld met louche zaken en trekt haar daarin mee. Als hij zelfs baby Robbie iets wil aandoen, is haar grens bereikt. Ze slaat hem met een schemerlamp op zijn hoofd, en is in de veronderstelling dat hij dood is. Tegelijkertijd maken we kennis met Julia, een intelligente rechercheur van de politie Roermond. Zij onderzoekt de moord op een jong stel. Per toeval komen Nathalie en Julia met elkaar in contact. Waarom wel In tegenstelling tot Herfstlied, de vorige thriller van Simone van der Vlugt, komt het verhaal nu wel snel op gang, en dat hoge tempo blijft. En ook al hoef je niet op zoek naar een dader, spannend is het evengoed. Net wanneer je vermoedt hoe alles in elkaar steekt, wordt er weer een nieuwe, verrassende draai aan het verhaal gegeven, zelfs tot aan de allerlaatste zin. Dat kan alleen een echte vakvrouw. Waarom niet Heb je eigenlijk niet zo veel tijd om een boek te lezen? Begin hier dan niet aan. Dikke kans namelijk dat je zo in het verhaal wordt gezogen dat je het niet meer weglegt. Al zijn sommige passages, zoals bepaalde ontsnappingen van Nathalie uit de handen van haar ex – toch een gewiekste crimineel – wel wat ongeloofwaardig. Verder worden er te veel verhaallijnen aangehaald, die te weinig worden uitgediept. Daardoor mist het boek soms een bepaalde overtuiging. n Linda Slagter

20

havana

Af en toe ontdek ik moderne of klassieke muziek die mij diep raakt. Dit geldt zonder enige twijfel voor de nieuwe cd van het Franse gezelschap L’Arpeggiata. Deze formatie staat onder leiding van harpiste Christina Pluhar en verder spelen er een stuk of twintig musici mee die we vrijwel allemaal als virtuoos kunnen aanmerken. Kortom, een triple A formatie die met enige regelmaat goede cd’s uitbrengt. Een dikke maand geleden presenteerden Pluhar c.s. hun nieuwe cd. De titel – Via Crucis – geeft aan om wat voor soort muziek het gaat. Religieuze muziek en wel uit de late zeventiende eeuw. Maar is dat zo bijzonder? Ik heb een plank vol met dat soort muziek. Wat is dan het onderscheidende? Hebben we te maken met uitmuntende musici die op de toppen van hun kunnen spelen? Ja, maar er is meer. Authentieke instrumenten? Vanzelfsprekend, maar er is meer. Gaat het dan om een bijzonder fraaie vertolking van werk van onder meer Monteverdi, Allegri en Biber? Ja, maar er is meer. Het bijzondere en het onderscheidende van deze cd ligt in de combinatie van muziekstijlen. Zoals gezegd, het gaat om laat zeventiende-eeuwse Italiaanse religieuze muziek maar dan wel in een gedurfde afwisseling of combinatie met wat ik maar gemakshalve folk muziek noem. Meer in het bijzonder gaat het om Corsicaanse polyfone muziek. Prachtig vertolkt door het Corsicaanse gezelschap Barbara Furtuna. Het derde nummer van de cd heet Maria en de wijze waarop de mannen van Barbara Furtuna dit schijnbaar simpele liedje vertolken is van een verpletterende schoonheid. Dat L’Arpeggiata hen daarbij knap begeleidt – luister vooral naar de theorbe (luit-achtig instrument) en de cornetto – geeft dit nummer de meerwaarde waar je als muziekliefhebber naar op zoek bent. En de andere nummers? De ervaring van het luisteren beweegt zich in het gebied waar waardering overgaat in bewondering en plezier het niveau van genot bereikt. Dat sopraan Nuria Rial en countertenor Jaroussky hun nummers zingen als door God aangeraakte engelen draagt daar natuurlijk sterk aan bij. Op 13 oktober treedt L’Arpeggiata op in het Concertgebouw. Helaas zonder de Corsicaanse connectie. Dat is treurig maar desondanks verwacht ik veel van Pluhar en haar musici. n Paul van de Water

broertje of zusje mee te nemen naar het theater in Amsterdam. Zij hebben de dag van hun leven, ze zijn tenslotte nooit in de hoofdstad. En jij doet een goede daad door te laten zien wat een leuke nicht, neef, broer of zus je bent. De voorstelling is trouwens ook leuk voor volwassenen. Niet gaan Je hebt geen kleintjes in de familie en ziet jezelf niet naar een jeugdtoneelstuk gaan.

Dans

Mouth Music

14 en 15 mei, Theater Bellevue Wel gaan Een voorstelling die alle zintuigen prikkelt. Jonge, talentvolle choreografen aan het werk in Amsterdam. Mouth Music is een voorstelling met vernieuwende danstechnieken. Heb je van So You Think You Can Dance genoten? Ga dan eens kijken naar echte professionals aan het werk. Niet gaan Je hebt niets met dans, vindt het zelfs slaapverwekkend. En dan die muziek, waarom moet dat altijd klassiek getint zijn?

Nightlife

K-Bang

15 mei, Studio/K Wel gaan Reggae, dubstep, house en boejakasha. Ben je al wild van deze termen, move your ass over naar Studio/K om helemaal los te gaan tijdens deze zaterdagavond. Niet gaan De termen zeggen je niets en dat wil je graag zo houden. Boejakasha, was dat niet iets wat Ali G. heeft geïntroduceerd in zijn film?

Muziek

Tricky Music Session on Monday 17 mei, Tricky Theater Wel gaan Een avondje nieuwe muziek luisteren is altijd goed. Vanavond staan er on-

bekende singer-songwriters op het podium om hun kunsten te vertonen. Er zitten altijd verrassingen tussen en je kunt zomaar getuige zijn van een nieuw, nog niet ontdekt talent. Goed puntje: het is gratis. Niet gaan Als je naar een concert gaat, wil je weten naar wie je gaat kijken. Je moet de teksten mee kunnen zingen, dan is het pas leuk. Dat kan niet bij onbekende artiesten.

zwart-wit

Beeld Hans van Vinkeveen

Beeld Carlijn van Donselaar

eten

Tapas in de Pijp De website van Vamos a Ver vermeldt trots dat Johannes van Dam het restaurant een negen heeft gegeven. We hebben ook uit andere hoek positieve geluiden gehoord, dus besluiten we zelf eens een kijkje in de keuken van dit klassiek Spaanse eethuis te nemen. Sfeer Het restaurant doet in het straatbeeld wat snackbarachtig aan. Misschien komt het doordat het pand niet in opvallende kleuren is geschilderd, of door het goedkope, plastic naambord boven de grote ramen. We laten ons niet van de wijs brengen: het zou tenslotte niet de eerste keer zijn dat een wat achenebbisj uitziend restaurant heerlijk eten serveert. Eenmaal binnen is er dan ook niets van het goedkope uiterlijk over. Vamos a Ver ziet eruit zoals het een Spaanse tapasbar betaamt: vrolijk geverfde wanden, een levensgrote muurschildering van een stier en veel foto’s en schilderijtjes van stierengevechten maken de tent tot een gezellig geheel. Eten We besluiten ons te beperken tot tapas, hoewel het restaurant ook soepen en hoofdgerechten serveert. Over het algemeen zijn de hapjes traditioneel: patatas bravas, gegrilde garnalen, meloen met rauwe ham en aardappeltortilla’s. Absoluut niet slecht van smaak, al zijn de porties soms aan de karige kant in verhouding tot de prijs. De aioli is lekker pittig, maar heeft een aparte, gelatineachtige structuur. Met zijn vieren delen we een hoofdgerecht dat op de site wordt aangeraden: geitenvlees uit de oven. Erg lekker en mals. Het dessert, crema catalana, is van binnen wat te koud. Bediening De Spaanse obers zijn vriendelijk, informeel en snel. De tent zit tjokvol,

toch staat je biertje rap – en zonder gestress of gechagrijn – op tafel. Kosten We hebben ons buikje rond gegeten, zo’n drie biertjes op en ruim drie uur na aankomst stappen we 150 euro lichter de straat op. Voor zijn vieren is de prijs, ondanks de paar gerechtjes die wat duurder waren, goed te doen. Aanrader? Zeker doen, al helemaal als je in de buurt woont en naar huis kunt rollen. Vamos a Ver is een goede tent om lekker lang, voor een goede prijs en in relaxte sfeer te tafelen. Wel even reserveren. n Anne Burgers Waar Vamos a Ver Govert Flinckstraat 308 1073 CJ Amsterdam [email protected] 020-6736992

‘Met lijken kijken ben ik klaar’ Susanne Koenders (35), opleidingsmanager human resource management Film ‘Breaking the Waves van Lars von Trier, die ik met een vriendin zag toen ik in Liverpool studeerde. Normaal drink je erna een biertje, maar wij konden een uur niet praten en moesten naar huis. Even landen. Actrice Emma Watson speelt de rol van haar leven en had toen een Oscar moeten krijgen. De Naked Gun trilogie, dat is poep- en piesniveau.’ Tv ‘VPRO-jeugdprogramma’s als Te jong/ te oud: over pubers die strugglen met hun identiteit. Een meisje dat verstoppertje speelt, krijgt te horen: daar ben je te oud voor. Stoeit ze met make-up: daar ben je toch veel te jong voor. Al die CSI-achtige series waren leuk in het begin, verstand-opnultelevisie, maar met elke dag lijken kijken ben ik klaar.’ Boek ‘The Pillars of the Earth van Ken Follett, een historische roman spelend in de twaalfde eeuw toen de kerk ontzettend machtig was. De eerste zin – “They came early to the hanging” – gooit meteen de verwachting erin. De Ontdekking van de hemel werd me van alle kanten aangeraden, maar ik ben erin gestrand.’ Humor Ben Elton, een Engelse schrijver die alledaagse situaties heel komisch maakt. In zijn roman Inconceivable moet een man zijn sperma laten testen. De test laat zien dat het zaad in de verkeerde richting zwemt, wat heel normaal is. Maar hij is helemaal van slag en roept: “I’ve got stupid sperm.”’ Idool ‘Peter Senge, de goeroe in mijn vakgebied. Zijn boek uit 1996 over lerende organisaties, The Fifth Discipline, is nog

steeds actueel. Het gaat onder andere over mentale modellen en hoe deze de werkelijkheid beperken. Door het eigen denkmodel uit te dagen en bewust te worden van dat van anderen kun je binnen organisaties samen weer verder. Een allergie heb ik voor managers die niet kunnen erkennen dat ook zij soms fouten maken.’ Muziek ‘Ellen ten Damme, stoer wijf dat zichzelf elke keer opnieuw uitvindt. Het nummer “Durf jij” gaat over de moed te kiezen voor de liefde maar het ook durven zeggen als het over is. De prachtige teksten op de cd zijn van dichter Ilja Leonard Pfeijffer. Opera en gabber – hakken en zagen – daar mis ik een gen voor.’ Moment ‘Het optreden van honderdvijftig kinderen, die ik als turntrainer begeleidde, tijdens de vlaggenparade van de Vierdaagse in een vol Goffert stadion. Iedereen klapte mee en was gecharmeerd van dat kleine spul. Als ik terugdenk aan die gezichtjes kan nog steeds volschieten. Kinderen laten presteren verschilt weinig van managen. Het komt neer op inzetten op hun talenten en coachen op wat er nodig is voor wat je samen wilt bereiken.’ Stokje ‘Ik geef het stokje aan student hrm Sander Geluk. Hij heeft een prachtige naam en is eigenwijs, maar kan er goed tegen dat je hem hiermee plaagt.’ n Hans van Vinkeveen

Oproep Ben je uit eten geweest? Stuur dan je recensie naar [email protected]. Als je recensie geplaatst wordt, krijg je de kosten van het etentje tot 50 euro vergoed. havana

21

varia check ook

Havana begint aan zijn vijftiende jaargang. Genoeg verleden tijd voor een wekelijkse duik in het stoffige archief.

15 havanaweb.nl

gekeurd

Spinningmarathon

Februari 2006

‘Stem op mij’ ‘Beauty with brains’, dat moet de aankomende Student of the Year in huis hebben. Voor de HvA gooit eerstejaars Emil Rijcken (19, Sportmarketing) zich in de strijd. Havana en Campus.tv zochten de kanshebber op de felbegeerde titel thuis op.

Ieder zijn eigen Oranjefeestje Ieder zijn eigen Oranjefeestje, dachten ze aan de HvA. Dus kon je als student aan het eeuwige bier in de Lax, of aan de cola bij Khmisa. Havana en Campus.tv liepen bij beide feestjes naar binnen. ‘We gaan onbeperkt uit ons dak.’

Ik dacht dat het vakantie was... Sukkel

22

havana

HvA to do’s

15 Mei

Meelifters • Havana publiceert een top-3 van ergernissen over het werken in projectgroepen. Op nummer 1 staat het meeliftgedrag. Op de tweede plaats staat het afsprakenleed. Bijbaantjes en de verschillende woonplaatsen zorgen ervoor dat het erg moeilijk is om elkaar op dezelfde plek en tijd te ontmoeten. Op nummer drie met stip: studenten ervaren de opdrachten vaak als erg onduidelijk waardoor ze niet goed weten wat ze moeten doen. • Het gerucht gaat dat het AMFI gaat verhuizen en dat het pand aan de Mauritskade, waar de opleiding huist, wordt gesloopt. Het blijkt ronduit onzin. Het Wibauthuis moet wel gesloopt worden en het Kohnstammhuis is rijp voor renovatie. De bewoners van het Wibauthuis zijn juist blij want zij ervaren hun werk- en studieomgeving als ‘minder geschikt’ en ‘te weinig inspirerend’. • Er is een geschil tussen het College van Bestuur (CvB) en de Centrale Medezeggenschapsraad (CMR). Inzet: het nieuwe medezeggenschapsreglement. Dat moest er komen als gevolg van de fusie tussen HES en HvA. Na veel gekrakeel is er overeenstemming bereikt. De voorzitter van de CMR is erg tevreden. Het CvB ook. • Allochtone studenten blijken massaal het hoger onderwijs te verlaten. Zonder diploma welteverstaan. Dat blijkt uit een onderzoek van het ministerie van Onderwijs. Een woordvoerder van de HvA laat weten dat het op de HvA erg meevalt. Dat zou komen door het Studentmentorenproject. Uit een ander onderzoek van hetzelfde ministerie blijkt dat examencommissies niet goed functioneren waardoor allerlei studenten ten onrechte een diploma hebben gekregen. Ook dat valt op de HvA reuze mee, althans volgens het toenmalige hoofd studentenzaken. • In 2008 krijgen de opleidingen in Almere een nieuw onderkomen, althans dat zijn de plannen. Vandaag de dag is dat gebouw er nog steeds niet. De HvA is vanaf 1 september niet meer actief in Almere. n Paul van de Water

hva-agenda

Scholl’s 2-stappensysteem Geen geld voor de pedicure, toch een voetbehandeling. Nu de kou dan eindelijk achter de rug is, breekt het tijdperk van zomerschoeisel weer aan. De Uggs of andersoortig sneeuwschoeisel worden vervangen door Birkenstocks en Havaianas, sandaaltjes of high heels. In principe een fijn gegeven, maar het betekent ook dat onze voeten worden blootgesteld aan het kritische oog van de buitenwereld: na maandenlange winterse ontberingen niet altijd een onverdeeld genoegen. Hoogste tijd dus, om de boel eens goed onder handen te nemen. Omdat ons budget niet toereikend is voor de pedicure moeten we zelf aan de slag. Bij de drogist valt ons oog op de voetverzorgingsproducten van Scholl. ‘Verzacht en verwijder eelt met het unieke 2-stappensysteem,’ luidt de slogan. En: ‘Voor professionele resultaten thuis. Net zo goed als bij de pedicure.’ Dit laatste trekt ons over de streep. We schaffen het gehele systeem aan. De kosten zijn met twintig euro gelukkig inderdaad lager dan het bedrag dat een professional vraagt. Ter voorbereiding kijken we nog even op www.scholl.nl. Die site vertelt ons dat eelt een ‘veelvoorkomend probleem’ is onder vrouwen; kennelijk richt het merk zich niet op mannen. Of wordt verondersteld dat mannen überhaupt geen eelt hebben. Stap 1 is volgens Scholl ‘de Harde Huid Verzachtende Crème’, stap 2 een klein, ergodynamisch apparaatje met kleine ronde mesjes: de zogenaamde ‘Harde Huid Verwijderaar’. Dit lijkt ons een onlogische volgorde. We willen snel resultaat. Het mes er in! Na drie kwartier ‘verwijderen’ besluiten we dat het klusje misschien sneller was gegaan als we het online advies hadden gevolgd, door eerst zeven avonden consequent te smeren. En dat de mesjes niet zo veilig zijn als beloofd, getuige de gebutste plekken onder hiel en grote teen. Hoe dan ook, de voetjes zijn vrij van eelt en harde huid – het verschil tussen die twee is ons overigens niet duidelijk. Om te voorkomen dat het helse karwei snel over moet, zijn we nu zeer gemotiveerde smeerders. De voethuid moet koste wat het kost zacht blijven. En van die gebutste plekken voelen we na zeven dagen niets meer. n Carlijn van Donselaar

Dit jaar is het de 5e keer dat Alpe d’HuZes wordt georganiseerd, een landelijk wielerevenement waar al 389 teams aan meedoen. Het is de bedoeling dat al deze teams en individuen zich laten sponsoren. Alpe d’HuZes heeft dit jaar als doel gesteld tien miljoen euro in te zamelen. Iedereen kan meedoen, inschrijven kan als individu óf als team. 5 mei wordt er een spinningmarathon gehouden in ClubWest te Amsterdam. www.dbsv.hva.nl/content/dbsv/domein-bewegen-sport-en-v/projecten/alpe-dhuzes/ 20 mei

Bijeenkomst A.S.V.Gay Na de eerste succesvolle bijeenkomst van A.S.V.Gay, waar een heleboel enthousiaste mensen aanwezig waren en veel nieuwe ideeën zijn gehoord, wordt het tijd voor een volgende bijeenkomst. De officiële start van A.S.V.Gay komt steeds dichterbij, dus het is nu belangrijk die ideeën concreet te maken en de commissies te verdelen. Wil je bijvoorbeeld helpen bij het promoten van de vereniging? Lijkt het je leuk om vanaf volgend studiejaar de feesten en borrels te organiseren? Kom dan op 20 mei naar de A.S.V.Gay bijeenkomst. 19.00 uur - 21.00 uur, UvA G.S.04 in het G-gebouw op Roeterseilandcomplex Nieuwe Prinsengracht 130 20 mei

Anna Reijnvaanlezing De twaalfde Anna Reijnvaanlezing, een publiekslezing georganiseerd door het AMC in samenwerking met het tijdschrift Bijzijn en de Hogeschool van Amsterdam, wordt gehouden in de Stadsschouwburg te Amsterdam. De spreker zal zijn Simon Stewart, hoofd Preventieve Cardiologie van het Baker IDI Heart & Diabetes Institute in Melbourne. De klinische observatie van de verpleegkundige, is ondanks toenemende medische technologie, essentieel voor een goede behandeling. Het is een kerncompetentie van de verpleegkundige beroepsgroep. Simon Stewart zal dit punt centraal stellen in zijn lezing. Hij put hierbij uit zijn onderzoeken naar de rol van verpleegkundigen bij het vroegtijdig onderkennen van complicaties. http://www.amc.uva.nl/index.cfm?pid=5829 3 Juni

Congres Citizen Journalism Het onderwerp burgerjournalistiek wordt uitgebreid behandeld tijdens het congres Citizen Journalism – What’s your opinion. Dit congres wordt georganiseerd door studenten van de Hogeschool van Amsterdam in samenwerking met Salto, de publieke omroep van Amsterdam. www.whatsyouropinion.nl

weekgast

Kees Hoogeveen (56) is festivaldirecteur van het Amstelcampusfestival dat op 18 juni plaatsvindt. Samen met zijn team bedenkt en organiseert hij activiteiten en optredens, waarbij hij ook talent binnen de HvA zichtbaar wil maken.

Maandag 3 mei Op Koninginnedag zag ik een bandje spelen en ik stootte meteen medeorganisator Jim Jansen aan: zullen we die boeken? Zo gaat dat met het festival: je bent nooit vrij. Maar ik doe het graag. Ik ben twintig jaar saxofonist en bigbandleider geweest en dat creëren, het maken van kunst, vind je terug bij het organiseren van een festival. Ik begon de dag met mijn ochtendritueel: om half zeven las ik Montaigne, een vrijgevochten filosoof uit de zestiende eeuw, en daarna deed ik yoga. Alles voor de zielenrust. Het festival spookte steeds door mijn hoofd toen ik door het pokkenweer langs Artis fietste, naar ons festivalkantoor. Daar opende ik een vaag mailtje van onze beoogde slotact. Ik hoop echt dat hij gewoon komt, want het is een topact, een landelijke beroemdheid. Er loopt van alles. Vergunningaanvragen bijvoorbeeld: een enorm gedoe, je moet zelfs het tafeltje voor de toiletjuffrouw opgeven. ’s Middags ben ik op onderzoek uitgegaan naar de ‘buren’ van de Amstelcampus: schrijvers die in Oost wonen en een documentairemaakster. En ik was bij Kriterion, dat een filmvertoning verzorgt. ’s Avonds ben ik nog in het Bimhuis geweest, waar ik een dj heb gesproken die kan draaien op de afterparty.

Dinsdag 4 mei Het was een hectische, chaotische dag. Het kantoor hangt vol schema’s: buiten- en binnenpodium, debatten, schaaksimultaan, flippertoernooi, filmzaal… Er zitten nog grote gaten in het programma, maar langzaam begint alles samen te smelten tot een mooi geheel. Het talent binnen de HvA begint zich af te tekenen. Er zijn studenten bouwkunde die een artistiek lichtplan ontwerpen, studenten die een boekenprogramma doen en studenten die de festivalkrant ontwerpen. Ook wordt bijvoorbeeld de auto geëxposeerd die rijdt op tegenwind. Studenten techniek hebben daarmee in Denemarken een prijs gewonnen. We kregen een paar fijne telefoontjes. De Taiwa Kids komen. Dat is een groep kinderen uit de townships van Johannesburg, die hun instrumenten hebben gekregen via een stichting die ik zelf heb opgericht, instrument4kids. Muziek geeft deze kinderen levensvreugde, en dat hoor je. Ook werd ik gebeld over onze topact: het gaat door! Dat is echt een bevrijding, want het was lange tijd onzeker. Een zeer geslaagde dag dus, die we gevierd hebben met een etentje met de hele festivalcrew.

Woensdag 5 mei Door de beelden van de paniek op de Dam, gisteren tijdens de dodenherdenking, realiseer ik me weer hoe kwetsbaar we zijn. Wij zaten een paar honderd meter verderop. Ik heb er veel over nagedacht. Er kwamen ook herinneringen naar boven, van de dag dat Theo van Gogh werd vermoord bijvoorbeeld. Ik was op weg naar de Scriptschool en zag het levenloze lichaam op de stoep liggen. De buurt was in shock, de lieve Marokkaanse buren doken schichtig weg… Nee, vandaag was ik niet in feeststemming. Toch ben ik de stad ingegaan om bandjes te spotten. Ik heb me zelf lange tijd begeven in het muzikale circuit, dus ik kwam veel bekenden tegen. Kleinkunstartiesten, schrijvers, musici: ik heb ze allemaal gevraagd om 18 juni te reserveren in hun agenda. Ook ben ik naar het Nes-podium gegaan, omdat wij dat podium ook krijgen en omdat er een interessante band speelde, Marock&roll. Na het derde nummer vroeg de zanger tien seconden stilte, om de twee minuten gisteravond aan te vullen. Wat een multiculturele rijkdom in Amsterdam, en prachtig hoe de muziek zich aan het vernieuwen is.

Donderdag 6 mei Het leek wel of het hele land afwezig was: bij elk nummer dat ik draaide kreeg ik een bandje aan de lijn. Een nieuwe ervaring. Zonder bevestigingen kon ik niet verder, mijn hele prioriteitenlijstje was ineens zinloos. We moeten het festival echt uitvinden met zijn allen. Er is geen festivaltraditie om op terug te vallen, zowel organisatorisch als zakelijk. Omdat ik vandaag ook zo weinig respons kreeg, liep ik met Jim Jansen heel wat te ijsberen door de lange gang van het StuC-gebouw. Een teleurstellend bericht: Lodewijk Asscher kan niet komen. We hadden hem gevraagd voor het debat over het project Krachtwijken Prachtwijken, een hot issue op het festival. Nu hebben we Rita Verdonk erbij gevraagd. Een andere tegenvaller is dat Samir, de pr-man van Kriterion, met botbreuken thuis zit. Was hij er soms bij op de Dam? Gelukkig hadden we ook een succeservaring: de line-up van het binnenpodium kwam binnen, met onder andere Case Mayfield, Ro Halfhide, Long Conversations and the Closet Orchestra en The Secret Love Parade. Klinkende namen!

Beeld Bram Bellonie

Vrijdag 7 mei De dag was nog maar pril toen voorzitter Dave van der Pol van de ASVA belde. Hij had slecht nieuws: Jan Jaap van der Wal kan wegens privéomstandigheden niet komen. Dat was even slikken, maar ik probeerde alles meteen weer positief te bekijken. Het belooft een groot feest te worden. Alles staat in de steigers en de reacties op onze plannen zijn over het algemeen heel enthousiast. De druk wordt steeds groter: beslissingen kunnen niet lang meer worden uitgesteld. Hopelijk is de luwte van afgelopen week straks voorbij, zodat ik mensen weer kan bereiken. Maar eerst lekker een weekend naar Antwerpen, naar het Museum voor Schone Kunsten. En op moederdag… ben ik jarig! n havana

23

afstuderen

Mathijs de Hoop (24)

Beeld Jan-Maarten Hupkes

Human logistics

Onderwerp ‘Dit jaar geen zomervakantie voor mij. Mijn stage duurt namelijk vrij lang: van augustus vorig jaar tot september dit jaar. Dit komt doordat ik bezig ben met een heel groot project: Sail Amsterdam, het vijfdaagse evenement dat deze zomer plaatsvindt. Investicon BV, waar ik mijn afstudeerstage doe, is verantwoordelijk voor de veiligheid van iedereen die Sail bezoekt. Binnen het bedrijf houd ik me bezig met de ontwikkeling van een registratiesysteem. Dit systeem meet tijdens Sail het aantal mensen en de publieksdichtheid. Ook geeft het aan hoe de stroom bezoekers 24

havana

zich beweegt, dus welke kant iedereen oploopt. Tijdens het evenement bekijk ik op welke manier het systeem het best kan worden geplaatst en toegepast. Een van de grootste events van Sail vindt plaats op de Kop van het Java-eiland. Hier komen naar verwachting zo’n 15.000 mensen op af. Wij zullen daar testen of alle gegevens in ons systeem kloppen. Een spannend moment. Al in mijn eerste studiejaar wist ik dat ik de kant van de evenementen op wil, dus ik was meteen enthousiast toen een docent aanbood mij in contact te brengen met Investicon. Ik vind het fantastisch om

betrokken te zijn bij dit enorme project, dat maar eens in de vijf jaar plaatsvindt.’ HvA + ‘Onze docenten hebben een groot netwerk. Erg handig voor het vinden van stage- en werk­ plekken.’ HvA – ‘De afstudeercoördinator beoordeelt alle stagevoorstellen, ook als hij geen verstand heeft van het specifieke vakgebied. Dit vind ik niet logisch en het zorgt bovendien voor onnodig veel vertraging.’ n Carlijn van Donselaar