Handhavingsprogramma 2016 Publiekszaken, Burgerzaken
Inhoudsopgave 1. Inleiding 2. Document- en identiteitsfraude 2.1 Burgerzaken als toegangspoort 2.2 Medewerker Burgerzaken is poortwachter 2.3 Protocol document- en identiteitsfraude 2.4 Nederlandse reisdocumenten en rijbewijzen 2.5 Rol burger 2.6 Training en apparatuur 3. BRP en (woon)adresfraude 3.1 Adres in BRP 3.2 Team adresonderzoek 3.3 Ogen en oren van de stad 3.4 RCF project Adresfraude en project Landelijke Aanpak Adreskwaliteit 3.5 Briefadressen 3.6 Registratie Niet Ingezetenen (RNI) 4. Burgelijke Stand, Schijnhuwelijken en huwelijksdwang 4.1 Burgerlijke stand (in BRP) 4.2 Schijnhuwelijken 4.3 Huwelijksdwang
2
1. Inleiding Ieder jaar wordt het handhavingsprogramma van Publiekszaken geactualiseerd. Het programma, bestaande uit taken die belegd zijn bij Burgerzaken, wordt voor een groot deel bepaald door wet- en regelgeving en jurisprudentie. Meest in het oog springende wetgeving hierbij is vastgelegd in de Wet basisregistratie personen (Wet BRP), de boeken 1 en 10 van het Burgerlijk Wetboek (BW), de Wet op de lijkbezorging en de Rijkswet op het Nederlanderschap (RWN). Daarnaast is Burgerzaken steeds alert op nieuwe ontwikkelingen die van invloed kunnen zijn op haar handhavings-werkzaamheden, dit betreft zowel landelijke als Utrechtse ontwikkelingen. Het handhavingsprogramma Burgerzaken richt zich op de domeinen: Document- en identiteitsfraude Basisregistratie personen (BRP) en (woon-)adresfraude Burgerlijke Stand, schijnhuwelijken en huwelijksdwang De laatste jaren hebben genoemde domeinen op steeds meer landelijke politieke aandacht mogen rekenen. Dit blijkt uit wijzigingen van wet- en regelgeving en procedures, en de focus die zowel vanuit de Rijksoverheid als door gemeentelijke overheden wordt aangegeven. Hieruit voortvloeiend zijn en worden landelijk programma’s, leidraden, samenwerkingsverbanden (extern en intern c.q. binnengemeentelijk) en opleidingen ontwikkeld. Zeker is dat het ook de komende jaren voor Burgerzaken van het grootste belang blijft om grip te houden op deze domeinen. Het heeft immers direct invloed op de kwaliteit van de BRP- en burgerlijke stand-registers wanneer bewust frauduleuze, maar natuurlijk ook onbewust foutieve handelingen, niet worden onderkend door de ambtenaar Burgerzaken. Kennismanagement, het bijhouden en delen van vakkennis, het volgens van relevante opleidingen en het ervaring gedreven leren, is voor Burgerzaken een belangrijk thema. Burgerzaken geeft op onderdelen in samenwerking met ketenpartners invulling aan dit kennismanagement. Utrecht, januari 2016
3
2. Document- en identiteitsfraude 2.1 Burgerzaken als toegangspoort Bij Burgerzaken wordt bij ieder baliecontact door de burger tenminste één, maar veelal meerdere documenten overgelegd. Doel hiervan is registratie van gegevens en het tot stand brengen van rechtsfeiten. De documenten, uit binnen- en buitenland, worden door de ambtenaar Burgerzaken bekeken en beoordeeld op inhoud en uitvoering. Er wordt hierbij onderscheid gemaakt tussen: Identiteitsbewijzen (paspoort, identiteitskaart, vreemdelingendocument, rijbewijs) Brondocumenten (geboorteakte, huwelijksakte, overlijdensakte en alle andere documenten die iets bewijzen over de burgerlijke staat van een persoon). Een identiteitsbewijs is altijd het startpunt bij het baliecontact met de burger. Het vaststellen van de identiteit van de houder van het document en diens burgerlijke staat is een kerntaak van de medewerker Burgerzaken. Burgerzaken heeft als beheerder van de bevolkingsadministratie in Nederland een sleutelpositie voor wat betreft het functioneren van tal van andere (overheids)instellingen en het helpen bewaken van de identiteit van de individuele burger. De basisregistratie personen (BRP) vormt een belangrijke bron van informatie voor een groot aantal afnemers, waarmee het belang van een juiste en betrouwbare bevolkingsadministratie onderstreept wordt. Direct of indirect afhankelijk van registratie in deze registers zijn bijvoorbeeld: toeslagen (huur, studie), uitkeringen, belastingheffing, kinderbijslag en verkiezingen. Dit maakt duidelijk dat de maatschappelijke en persoonlijke gevolgschade van een onjuiste of onterechte registratie groot kan zijn. 2.2 Medewerker Burgerzaken is poortwachter Het bijhouden en verder ontwikkelen van kennis en kwaliteit bij de medewerker Burgerzaken is een belangrijk middel bij het voorkomen en tegengaan van document- en identiteitsfraude. De rijksoverheid hecht grote waarde aan controle en handhaving aan de voorkant van het proces; de gemeentebalie. Legalisatie van brondocumenten is de vaststelling dat een document is afgegeven door een daartoe bevoegde persoon en dat de handtekening op het document inderdaad van de ondertekenaar is. Legalisatie zegt echter niets over de echtheid van het document of over de juistheid van de gegevens op het document. Sinds 1 april 2013 is voor documenten uit Afghanistan, Bangladesh, Democratische Republiek Congo, Dominicaanse Republiek en Nigeria, om deze redenen legalisatie van brondocumenten door de Nederlandse overheid afgeschaft. Per 1 januari 2016 zijn daar nog eens
Benin, Birma/Myanmar, Burkina Faso, Cambodja, Centraal Afrikaanse Republiek, Republiek Congo, Djibouti, Equatoriaal Guinee, Eritrea, Ethiopië, Filipijnen, Gabon, Gambia, Ghana, Guinee, GuineeBissau, Haïti, Ivoorkust, Kameroen, Kenia, Laos, Mali, Niger, Pakistan, Palau, Senegal, Sierra Leone, Sri Lanka, Togo, Tsjaad, Turkmenistan, Uganda, Vietnam en Zuid-Sudan bij gekomen.
Het Ministerie van Buitenlandse Zaken verklaart over deze ontwikkeling, dat “ dit aangepaste beleid het
belang benadrukt dat gemeenten alle brondocumenten nader onderzoeken om tot een goede inhoudelijke beoordeling te komen. De aanleiding voor het aangepaste beleid is het tegengaan van schijnzekerheid. Door bijvoorbeeld het ontbreken van een centrale registratie of het ontbreken van identiteitscontroles bij de registratie van rechtsfeiten of bij de afgifte van documenten kan minder waarde worden gehecht aan de inhoud van de documenten die zijn afgegeven in de betreffende landen.”
Deze ontwikkeling noodzaakt de ambtenaren Burgerzaken brondocumenten nog kritischer en zorgvuldiger te beoordelen dan voorheen, zowel tactisch als technisch. Het tactisch onderzoek omvat onderzoek naar de wijze waarop een document tot stand is gekomen en is afgegeven. Het technisch onderzoek betreft onderzoek naar de wijze waarop een document is opgemaakt. Ambtenaren Burgerzaken hebben hierbij de beschikking over de landelijke kennisbank ‘DISCS’ bij de controle van (buitenlandse) brondocumenten en hebben betrekking op identiteit, nationaliteit, hoedanigheid of situatie van iemand. Ingeval van twijfel heeft Burgerzaken Bureau Documenten van de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) in Zwolle achter de hand. ‘IND Zwolle’ is het onderdeel van de IND waar brondocumenten, op verzoek van o.a. gemeenten, aan een uitgebreid en diepgaand onderzoek kunnen worden onderworpen. Dat onderzoek wordt uitgevoerd door documentspecialisten, die gebruik kunnen maken 4
van hightech apparatuur. Door aanscherping van het beleid van de IND Zwolle rondom controle op brondocumenten, wordt bij twijfel over de echtheid van een document sinds 2 jaar eerst een onderzoek gestart door de medewerker Burgerzaken zelf. Om dit ‘eerste onderzoek’ bij Burgerzaken gericht te laten uitvoeren heeft de IND een checklist ontwikkeld met een opsomming van de controles die moeten worden uitgevoerd. Wanneer na het uitvoeren van deze controles nog steeds twijfel bestaat over de juistheid en/of echtheid van de documenten, kunnen deze naar de IND Zwolle opgestuurd worden. Het advies van de IND Zwolle is kosteloos. 2.3 Protocol document- en identiteitsfraude Hoe de handhaving van document- en identiteitsfraude in Utrecht wordt vormgegeven, is vastgelegd in het ‘Protocol aanpak document- en identiteitsfraude Utrecht’ uit 2011. Dit protocol komt voort uit een samenwerkingsverband tussen de Afdeling Vreemdelingenpolitie, Identificatie en Mensenhandel (AVIM), Openbaar Ministerie (OM) en Burgerzaken. Bij het vermoeden van fraude en constatering van onregelmatigheden geeft het Protocol aanpak document- en identiteitsfraude Utrecht aan hoe moet worden gehandeld. Belangrijk hierbij is en blijft dat vermoeden van fraude en constatering van onregelmatigheden leidend zijn bij het volgen van het protocol. Onrechtmatig verblijf van een burger valt hier nadrukkelijk niet onder. De burger die onrechtmatig in Nederland verblijft loopt bij een normale handelwijze (ook) bij Burgerzaken geen kans op dit feit te worden beoordeeld, veilig aangifte doen (van bijvoorbeeld geboorte of een erkenning) is dan gegarandeerd. Bij twijfel aan de echtheid van documenten, gebleken valsheid ervan of het overleggen van onjuiste documenten, wordt contact gelegd met de AVIM. Deze doet nader onderzoek. Dit zal resulteren in een aangifte en/of (bij twijfel) na overleg met de officier van justitie tot seponering. Het streven is om valse of onjuiste documenten aan het rechtsverkeer te onttrekken door middel van inbeslagname. In het eerste kwartaal van 2016 zal Burgerzaken Utrecht onderzoek doen naar de mogelijkheden van een (politie-)regionaal samenwerkingsverband tussen gemeenten en partijen als OM, AVIM, IND en Rijksdienst voor het Wegverkeer (RDW) op terrein van document- en identiteitsfraude. De mogelijkheid dat hiermee aan slagkracht kan worden gewonnen (t.o.v. het huidige samenwerkingsverband) is een belangrijke motivatie om hiernaar onderzoek te gaan doen. In het land bestaan reeds enkele van dit soort regionale samenwerkingsverbanden, WTI’s geheten (‘Werkgroep tegengaan identiteitsfraude’). Utrecht zal bekijken wat de meerwaarde is die daar ervaren wordt en welke inzet dit zal vergen. Als de uitkomst van dit onderzoek is dat Utrecht een WTI wil opzetten voor de regio Midden Nederland, zal Burgerzaken Utrecht hierbij de rol van initiatiefnemer op zich nemen. 2.4 Nederlandse reisdocumenten en rijbewijzen Voor reisdocumenten of rijbewijzen die na vermissing of diefstal van een vorig (afgegeven) exemplaar worden aangevraagd, geldt een vaste procedure. Wanneer iemand zich niet met een ander identiteitsbewijs kan identificeren, wordt de nieuwe aanvraag vergeleken met de vorige aanvraag die beschikbaar is in de administratie om zodoende de identiteit van de aanvrager deugdelijk vast te stellen. Dit betreft voornamelijk controle van de ingeleverde pasfoto met de pasfoto uit de vorige aanvraag, Bij twijfel wordt gehandeld volgens het eerder genoemde Protocol aanpak document- en identiteitsfraude Utrecht. Hiermee wordt voorkomen dat look-a-like fraudeurs zich in de bevolkingsadministratie kunnen werken of anderszins maatschappelijke schade zouden kunnen veroorzaken met een valse identiteit. Wanneer iemand drie of meer keer in een periode van vijf jaar een reisdocument verliest zonder geldige redenen hebben gemeenten de informatieplicht naar de minister van Binnenlandse Zaken om deze persoon op te laten nemen in het register paspoortsignaleringen wegens ‘veelvermissing’. Gevolg hiervan is dat het voor betrokkene nagenoeg onmogelijk is om een paspoort aan te vragen gedurende twee jaar na opname in het register. Het aanvragen van een identiteitskaart blijft wettelijk gezien wel mogelijk. Burgerzaken Utrecht zet intensief in op een naleving van dit beleid. Dit heeft geresulteerd in meer aanmeldingen bij het betrokken ministerie. Ook in 2016 zal handhaving op dit punt prioriteit hebben; het geeft het signaal af dat men voorzichtig om moet gaan met zijn/haar identiteitsbewijs en zich moet beseffen dat onzorgvuldig gebruik tot grote maatschappelijke schade kan leiden indien een verloren document in verkeerde handen valt. Naar aanleiding van de paspoortfraude in 2015 bij Publiekszaken Utrecht zijn de werkwijzen en protocollen van Publiekszaken door het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties (BZK) 5
gecontroleerd. Deze zijn conform de landelijke wetgeving. Desondanks heeft fraude toch kunnen gebeuren. BZK onderzoekt of de landelijke procedures wellicht aanscherping behoeven en of extra beveiliging binnen de systemen kan worden aangebracht. BZK is hiertoe een werkgroep gestart met onder meer vertegenwoordigers vanuit verschillende gemeenten om verbetermogelijkheden te onderzoeken en door te voeren. Daarnaast heeft Burgerzaken zelf extra maatregelen genomen, zoals extra controle bij aanvraag van een vervangend paspoort na vermissing (vier ogen-principe), systeemblokkade tussen aanvraag en uitgifte, extra wachtwoordwijzigingen, bewustwordingstraject en kwaliteitscontrole op individueel niveau. 2.5 Rol burger In 2016 zal Publiekszaken de burger actief gaan wijzen op haar eigen verantwoordelijkheid bij het voorkomen van identiteitsfraude. Dit zal gebeuren door op de beeldschermen in de publieksruimte een voorlichtingsfilmpje over dit onderwerp te vertonen. Ook op het digitaal loket van de gemeente Utrecht zal in de loop van 2016 bij ieder onderwerp waar gevraagd wordt naar een kopie identiteitsbewijs, worden aangegeven hoe dat veilig kan worden aangemaakt. Daarnaast zal worden verwezen naar het digitaal loket van de Rijksoverheid waar uitgebreide informatie wordt gegeven over veilig omgaan met je persoonsgegevens. Ook verwijzing naar het Centraal Meldpunt Identiteitsfraude (CMI) zal onderdeel worden van onze site. Het CMI biedt mensen hulp die slachtoffer zijn van identiteitsfraude. 2.6 Training en apparatuur Door middel van trainingen en cursussen wordt het belang van een goede documentbehandeling en het herkennen van look-a-likes onder de aandacht gebracht van de ambtenaren Burgerzaken. Deze trainingen worden verzorgd door speciaal hiervoor opgeleide medewerkers van het Team Kennis en Kwaliteit (TKK) in samenwerking met verschillende ketenpartners. In de training wordt aandacht besteed aan het gebruik van digitale kennisbanken die kunnen helpen bij het controleren van documenten. De medewerker Burgerzaken heeft daarnaast de beschikking over specialistische apparatuur zoals documentscanners en detectie- en identificatie-instrumenten.
3. BRP en (woon)adresfraude 3.1 Adres in BRP Het adresgegeven in de BRP is het onderdeel dat het meest onderhevig is aan verandering. Dat de burger staat ingeschreven op het juiste adres is van evident belang. Tot op landelijk niveau is er aandacht voor het streven naar de hoogst mogelijke betrouwbaarheid van de adresgegevens van de burgers in Nederland. Zo benadrukt BZK stelselmatig het belang van een betrouwbare BRP; het streven is dat 99% van de BRP-gegevens juist is. Dat een adresgegeven van een burger onjuist is kan zowel samenhangen met frauduleus handelen als met het onbewust niet doorgeven van een adreswijziging. Bij het frauduleus handelen wordt moedwillig geen of een onjuiste adreswijziging doorgegeven zodat men niet ‘gevonden’ kan worden door de overheid of zodat men er financieel voordeel van heeft in de vorm van toeslagen en andere rechten. De gemeente Utrecht heeft het adresbeleid vastgelegd in beleidsnotitie ‘Gebonden GBAadresgegevens’ (2012). Het beleid stelt op grond van de wet, aanvullende eisen aan de inschrijving in de BRP. Omdat wet-en regelgeving én de landelijke en Utrechtse focus sinds 2012 op diverse onderdelen zijn gewijzigd zal genoemde notitie in 2016 worden geactualiseerd. Wanneer ketenpartners, zoals Belastingdienst en UWV, constateren dat bij hen bekende (adres)gegevens afwijken van hetgeen in de BRP is geregistreerd zullen zij dit terugmelden aan Burgerzaken. Deze (verplichte) samenwerking levert een bijdrage in het verhogen van de kwaliteit van de adresgegevens. 3.2 Team adresonderzoek Wanneer er getwijfeld wordt aan de juistheid van de adresgegevens van een burger zal het team adresonderzoek (TAO) van Burgerzaken dit onderzoeken. Dit onderzoek bestaat uit een administratief deel dat indien nodig wordt gevolgd door een huisbezoek. Het onderzoeksproces zal in 2016 worden geëvalueerd en geactualiseerd. Aanleiding hiervoor zijn landelijke trends en ontwikkelingen en deelname aan verschillende projecten (zie 3.3 en 3.4). In organisatie en proces zijn beleid en uitvoering, vakspecialisten en adresonderzoekers, afgelopen jaar dicht bij elkaar geplaatst zodat Burgerzaken effectiever kan inzetten op de kwaliteitswaarborging van de BRP.
6
3.3 Ogen en oren van de stad Deelname van Burgerzaken aan "Ogen en oren van de stad" zal in 2016 voortgezet worden. ‘Ogen en Ogen van de stad’ is een samenwerking tussen Werk en Inkomen, Vergunningen Toezicht en handhaving en Burgerzaken, met als doel het voorkomen en aanpakken van fraude in de stad Utrecht. Burgerzaken is hierbij vanuit haar expertise op adresgegevens nauw betrokken. 3.4 RCF project Adresfraude en project Landelijke Aanpak Adreskwaliteit De gemeente Utrecht gaat in het kader van het in 2015 gestarte RCF project Adresfraude, extra controleren op juistheid van de in de BRP geregistreerde adresgegevens. In samenwerking met verschillende uitvoeringsorganisaties binnen de gemeente en diverse ketenpartners worden er tot 31 maart 2016 huisbezoeken afgelegd in verschillende wijken van Utrecht. Het doel van het project is het bestrijden van adresgerelateerde fraude. Tegelijkertijd neemt Burgerzaken deel aan het project Landelijke Aanpak Adreskwaliteit. Dit project wordt in opdracht van BZK uitgevoerd door ICTU. Bij dit project worden er aan de hand van landelijke risicoprofielen adressen geselecteerd die extra gecontroleerd worden door het Team Adresonderzoek. 3.5 Briefadressen Briefadressen vormen een aparte categorie binnen de adresregistratie in de BRP. Een briefadres is bedoeld als tijdelijke mogelijkheid om post te ontvangen op een adres zonder dat men daar daadwerkelijk woont. In bepaalde situaties, bij het ontbreken van een vaste woon/verblijfplaats kan hierop een beroep worden gedaan. Misbruik van deze mogelijkheid moet worden voorkomen. Beleid op het gebied van briefadressen staat beschreven in de notitie ‘Gebonden GBA-adresgegevens’ en zal in de actualisatieslag ook tegen het licht gehouden worden in 2016. 3.6 Registratie Niet Ingezetenen (RNI) Sinds 6 januari 2014 is de Registratie Niet Ingezetenen (RNI) onderdeel van de BRP. Daarmee omvat de BRP persoonsgegevens van zowel ingezetenen als niet-ingezetenen. Utrecht is één van de negentien gemeenten in Nederland met een RNI-loket. De RNI registreert personen die niet (meer) in Nederland wonen, maar wel een financiële relatie hebben met Nederlandse overheidsinstellingen. Voorbeelden zijn o.a. seizoenarbeiders, buitenlandse studenten en gepensioneerden die in het buitenland wonen. Deze niet-ingezetenen verblijven niet of korter dan vier maanden gedurende een half jaar in Nederland. In de RNI kan alleen het woonadres in het thuisland geregistreerd worden. In bestuurlijke overleggen over EU-arbeidsmigratie hebben gemeenten echter aangegeven inzicht te willen hebben in het eerste verblijfsadres van niet-ingezetenen in Nederland. Zonder deze informatie weet een gemeente niet wie er in de gemeente verblijft, ook al is dit maar voor een korte periode. Daarnaast kan het eerste verblijfsadres worden gebruikt voor bijvoorbeeld controle op overbewoning, als hulpmiddel bij het opstellen van risicoprofielen t.b.v. gemeentelijke handhaving (o.a. mensenhandel), het voldoen van gemeentelijke belastingen en het verbeteren van de kwaliteit van de basisregistratie (door bijvoorbeeld na vier maanden te wijzen op de wettelijke plicht tot inschrijving in de BRP). Daarom is een nieuw handhavingsinstrument tot stand gebracht: de Registratie Eerste Verblijfsadres (REVA). Dit is een landelijk registratiesysteem waarin de eerste verblijfsadressen in Nederland van RNIingeschrevenen worden geregistreerd (en kunnen worden ingezien door alle aangesloten gemeenten). Inmiddels heeft er een evaluatie plaatsgevonden en is op bestuurlijk niveau gesproken over de REVA. Naar aanleiding hiervan heeft de minister van Binnenlandse Zaken (BZK) besloten REVA wettelijk te gaan verankeren. Dit zal echter naar verwachting pas in 2018 zijn (samenhangend met de landelijke afronding van de implementatie van de BRP). Vooruitlopend op het wettelijk verankeren is begonnen met het landelijk uitrollen van de REVA. Vanaf 1 januari 2016 gaan alle RNI-gemeenten het eerste verblijfsadres registreren in de REVA, zo ook Utrecht. In dit kader heeft Burgerzaken ook overleg met VTH om hier verder invulling aan te geven.
4. Burgerlijke Stand, schijnhuwelijken en huwelijksdwang 4.1 Burgerlijke stand (in BRP) De burgerlijke stand is naast de BRP de andere registratie die bij Burgerzaken wordt bijgehouden. De registraties die bij de burgerlijke stand plaatsvinden stromen veelal direct door in de BRP. Te denken valt bij de burgerlijke stand o.a. aan geboorte en erkenning, huwelijk en geregistreerd partnerschap en overlijden.
7
4.2 Schijnhuwelijken Sinds 1 september 2015 is als gevolg van een wetswijziging het voorkomen van schijnhuwelijken (en schijnpartnerschappen) voor een nog belangrijker deel de verantwoordelijkheid van de medewerker Burgerzaken geworden. Hiervoor werd de Afdeling Vreemdelingenpolitie, Identificatie en Mensenhandel (AVIM) standaard geraadpleegd in de procedure om personen met een bepaalde verblijfsstatus te beoordelen op het risico van een schijnhuwelijk, dit is nu niet meer het geval. Een aanstaand bruidspaar dat in Utrecht wil trouwen of een bruidspaar dat reeds in het buitenland in het huwelijk is getreden, legt een eigen verklaring bij de medewerker Burgerzaken af, waarin men zegt niet het oogmerk te hebben toelating tot Nederland te krijgen. Gedurende het gehele proces moeten de verschillende betrokken medewerkers Burgerzaken, signalen onderkennen die mogelijk duiden op een schijnhuwelijk. Mochten die signalen zich voordoen en voldoende aanleiding vormen voor nader onderzoek, dan zal dit worden opgepakt door Burgerzaken. Hierbij kan eventueel gebruik gemaakt worden van de hulp van de AVIM. 4.3 Huwelijksdwang Op 5 December 2015 trad de Wet tegengaan huwelijksdwang in werking. Bij de melding van het voorgenomen huwelijk of geregistreerd partnerschap (voorheen ondertrouw), moet door de partners worden verklaard of zij bloedverwant van elkaar zijn in de derde of vierde graad in de zijlinie (d.w.z. neef/nicht, neef/neef, nicht/nicht, oom/nicht, oom/neef, tante/nicht, tante/neef). Als het antwoord ‘nee’ is en er is geen reden om daar aan te twijfelen, dan verandert er niks aan de procedure. Mocht de medewerker Burgerzaken wel twijfelen aan het waarheidsgehalte van het ‘nee’, dan is het zaak om verder onderzoek te doen (naar de afstamming van de partners). Als het antwoord ‘ja’ is, mag men wel met elkaar trouwen, maar onder ede moet worden verklaard dat dit niet onder dwang gebeurt. Ook hier is het aan de ambtenaar Burgerzaken om signalen te onderkennen die lijken aan te geven dat er sprake zou kunnen zijn van een huwelijk onder dwang. Met de inwerkingtreding van deze wet is het in geen geval meer mogelijk om onder je 18 e jaar in Nederland in het huwelijk te treden. Wanneer iemand in het buitenland op minderjarige leeftijd in het huwelijk is getreden mag het huwelijk pas in de BRP worden geregistreerd op het moment dat de (destijds) minderjarige, meerderjarig is geworden. Daarbij moet de destijds minderjarige verklaren in te stemmen met registratie van het huwelijk en dat het huwelijk niet onder dwang heeft plaatsgevonden. Ook hier moet de ambtenaar Burgerzaken alert zijn op aanwijzingen die op huwelijksdwang kunnen duiden. Wanneer de destijds minderjarige aangeeft dat het huwelijk onder dwang werd gesloten en dat hij/zij daarom geen toestemming geeft voor registratie of wanneer de medewerker Burgerzaken tot de conclusie komt dat er sprake is van dwang, zal, eventueel met tussenkomst van de rechter, bepaald moeten worden of erkenning van dit huwelijk achterwege dient te blijven.
8
