Gelukkig! effectieve tips voor somberende gelukszoekers. Ik ben al gelukkig. Maar fijn dat het u interesseert! Met vriendelijke groet, Frank

                 

Gelukkig!   Het  is  weer  Herfst.   effectieve  tips    voor  somberende  gelukszoekers  

   

 

 

         

Folkert  Helmus        

  Ik  ben  al  gelukkig.  Maar  fijn  dat  het  u  interesseert!   Met  vriendelijke  groet,  Frank          

©  2014  iederedagopnieuw    

www.iederedag.info    

[email protected]  

Gelukkig!  Het  is  weer  Herfst!   Effectieve  tips  voor  somberende  gelukzoekers.  

    Als  ervaringsdeskundige,  maar  ook  als  projectleider  preventie  van  depressie  (1986  -­‐  2000)  leerde  ik  over   oorzaken,  aanpak  en  preventie  van  somberen.  Privé  leerde  ik  de  donkere  kant  van  mijn  karakter  te   verdragen  en  technieken  voor  een  gelukkiger  leven,  als  professional  ontwikkelde  ik  succesvolle   preventieprogramma’s  voor  jongeren  met  depressieve  klachten  (de  antibaalcursus)  en  voor  partners  van   volwassenen  met  een  depressieve  stoornis.     Met  plezier  kijk  ik  terug  op  deze  periode.  De  programma’s  bleken  succesvol  en  ook  voor  mijzelf  leerde  ik  een   bruikbaar  wasvoorschrift:  de  laatste  jaren  ervaar  ik  steeds  meer  balans  en  een  beter  humeur,  want  nog  weinig   last  van  depressieve  klachten.     Ook  plezierig  de  herfst  door?   In  dit  boekje  beschrijf  ik  over  mijn  ervaringen  en  inzichten  over  wat-­‐werkt  voor  een  gelukkiger  leven.  De  12   Blogs  verschenen  in  het  najaar  van  2013  op  de  website  www.iederedag.info     Ik  dank  alle  belangstellenden  voor  hun  complimenten,  reacties  en  eigen  tips  voor  een  gelukkiger  leven!   Een  selectie  leest  u  terug  in  dit  boekje.     Bent  u  benieuwd  naar  meer  handvatten,  een  advies,  coaching,  trainingsprogramma  of  cursus?   Mail  dan  naar  [email protected]     Nijmegen,  15  februari  2014   Folkert  Helmus                                                        

  4

1.  Treurig  DNA?       Mijn  ‘neiging  tot  somberen’  is  aangeboren.  Het  zit  gewoon  in  mijn  bloed,  in  mijn  botten,  in  mijn  genen.  Ik  ben   iemand  met  een  depressogene  karakterstructuur,  begrijp  ik  na  een  serieus  psychiatrisch  consult.   En  de  uitspraak:  “Ik  zie  elk  dood  vogeltje”  is  echt  op  mij  van  toepassing.  De  kommer  en  kwel  in  de  krant,  het   leed  van  de  NOS  en  de  smart  van  vrienden  en  kennissen  blijft  bij  mij  gewoon  langer  plakken.  Ik  heb  een  gevoel   voor  tegenslag  en  zie  altijd  als  eerste  de  valkuilen,  voetangels  en  beren  op  de  weg.  U  begrijpt,  na  jarenlange   oefening  ben  ik  tot  de  tanden  gewapend!     Wat  te  doen?  Gezonde  voeding,  zon  en  zuurstof  brengen  mijn  humeur  in  balans.  Een  neiging  tot  somberen   blijft  wel  bestaan,  maar  ik  ervaar  een  nieuw,  positief  tegenwicht.  Niet  voor  niets  adviseren  de  dokters   lichttherapie,  hardlopen  en  St.  Janskruid  naast  de  bekende  pillen-­‐en-­‐praten  therapie.  Psychisch  tuinieren  kost   natuurlijk  enige  inspanning,  maar  het  loont  om  gelukkig  te  zijn:  ik  ervaar  minder  stress,  een  leuker  sociaal  leven   en  ik  ben  ervan  overtuigd  dat  blijmoedige  mensen  langer  leven!  Wat  wil  je  nog  meer?                                                    

2.  Stress,  tot  je  er  bij  neervalt.       Jarenlang  dacht  ik:  liever  een  kort  maar  intensief  leven,  dan  een  lang  en  saai.  Maar  jarenlang  nam  ik  mijzelf   behoorlijk  serieus,  werkte  ik  met  een  overspannen  verantwoordelijkheidsbesef,  uitgesproken  opvattingen  over   goed  en  slecht,  een  voortdurend  gevoel  van  tekortschieten,  schuld  en  schaamte  en  rookte  ik  een  pakje   sigaretten  per  dag.     En  toen  ging  mijn  vriend  Harrie  dood.  Sindsdien  besef  ik  dat  ik  veel  tijd  verlies  met  drukte,  hollen  en  jagen,   geld  verdienen  voor  later,  eerst  nog  even  dit,  dan  nog  even  dat.  En  jarenlang  kwam  ik  na  een  werkdag   overprikkeld  thuis  en  stortte  ik  hondsmoe  op  de  bank  in  slaap.     Inmiddels  weet  ik  beter.  Ik  vind  het  heerlijk  om  zo  nu  en  dan  mijn  tijd  saai  te  verkwisten:  zwervend  langs  het   Pieterpad,  dagdromend  in  mijn  hangmat,  knutselend  aan  een  onzin-­‐ding,  lummelend,  verstand  op  nul,  blik  op   oneindig  naar  de  horizon.    

5

Reacties  van  belangstellenden:       Ja, ik ben al gelukkig, nee, ik heb geen greintje neiging tot somberte, maar ja, wie zo’n blog durft te openen, moet gevolgd worden. Ik had je dus graag ook heel veel tips willen geven, want ik wil wel onverwijld uitgenodigd worden voor een wandeling (met het risico dat dit wel heel erg flirterig overkomt). Vooraleerst heb ik echter sterk de indruk dat ik van jou nog wat kan leren. Misschien dat ik dan in ruil daarvoor mijn geluk met je kan delen? Daar word jij natuurlijk net per se gelukkiger van, maar ja.

   

   

Met  enige  vrees  kijk  ik  naar  de  naderende  herfst.  Gevoelig  voor  donkere  dagen  en  grauwheid.   Hm,  niet  leuk.  Maar  ik  heb  een  voor  mij  werkend  eureka  gevonden.  En  dat  is  de  Philips  Energie  Lamp.   Ik  heb  dit  op  aanraden  van  mijn  huisarts  aangeschaft  nadat  ik  een  maand  lichttherapie  had  gevolgd   in  het  ziekenhuis.  Inmiddels  ga  ik  met  deze  lamp  vol  vertrouwen  de  derde  winter  in.  Ik  gebruik  de   lamp  zodra  de  dagen  korter  worden!  

Gelukszoeker mag je volgens mij je hele leven blijven. Voor mij is 'geluk' dat je het leven aan kunt om te leven, en dat dingen die je voor ogen staan of onderneemt lukken. Kortom, ik blijf zoeken waar dat zich allemaal laat vinden.

      Hoe  is  het  nu  de  blaadjes  van  de  bomen  beginnen  te  vallen?  Je  oproep  voor  tips  deed  mij  denken  aan   een  documentje  dat  ik  op  mijn  IPAD  heb  staan  voor  het  geval  mijn  donkere  kant  mijn  lichte  kant   overheerst.  Het  helpt  mij  om  het  lijstje  tips  dat  daarin  staat  dan  door  te  lezen:       ü

Ga veel met andere mensen om. Dit zorgt voor een scala aan emoties die we, net als verschillende vitamines, allemaal nodig lijken te hebben.

ü

Schakel het verstand elke dag een poosje uit door iets te doen waar je niet bij hoeft na te denken: tuinieren, postzegels verzamelen, mediteren.

ü

Zorg voor vaste rituelen, bijvoorbeeld iedere dag op dezelfde tijd eten. Dit geeft houvast in tijden dat je het moeilijk hebt.

ü

Geloof in genezing. Het doet er niet toe of dat in god is, in pilletjes, in de kracht van stenen, in het advies van je huisarts of in homeopathie.

ü

Neem zoveel mogelijk zelf beslissingen. Het gevoel dat je zelf je leven kunt beïnvloeden vermindert het aantal ziektedagen.

ü

Geef en ontvang liefde. Liefde verlengt het leven. Woede verkort het.

ü

Knuffel vaak. Drie maal per dag knuffelen van mens of huisdier, leidt tot een betere gezondheid.

ü

Richt je vooral op de gezonde delen van jezelf en word je bewust van de voordelen die je van je ziekte hebt.

ü

Mediteer regelmatig. Dat geeft een veranderd bewustzijn, en een minder snel van je stuk zijn. De golven houd je niet tegen, maar je kunt wel leren surfen.

ü

Wees optimistisch. Optimisten hebben een betere gezondheid dan pessimisten.

         

6

3.  Eigen  schuld?  Dikke  bult!       Ik  heb  zelf  veel  ervaring  met  negatief  normerend  gedrag,  verwijten  en  zelfbeklag:  arme  ik.   Want  geboren  in  1957  in  een  protestant  gezin  met  sterke  calvinistische  waarden  en  normen  volgde  ik  een   uitstekende  opleiding.  Ik  noem  enkele  voorbeelden:  op  mijn  bek  gegaan?  Had  ik  maar  beter  moeten  opletten!   Bus  gemist?  Had  ik  maar  eerder  van  huis  moeten  gaan.  Geen  prijs  op  een  Staatslot?  Was  ik  maar  niet  zo  stom   om  zelf  het  eerste  cijfer  te  kiezen.  Ik  geef  mijzelf  zonder  er  bij  na  te  denken  vaak  automatisch  de  schuld  over   zaken:  falen  ligt  vooral  aan  mij,  succes  is  een  gevolg  van  toevallig  veel  geluk  hebben.     Vanzelfsprekend  schiet  ik  tekort,  niemand  twijfelt  over  mijn  duidelijk  falende  rol  bij  deze  of  die   teleurstellende  resultaten.  Maar  ook  bij  succes  doe  ik  mijzelf  automatisch  tekort:  krijg  ik  royale  waardering   voor  de  uitvoering  van  een  opdracht?  Zelf  ontdek  altijd  nog  enkele  belangrijke  verbeterpunten.  De   complimenten  zijn  dus  meestal  zwaar  overdreven:  ik  weet  wel  beter.  En  dan  volgt  daarop  ook  de  negatieve   zelfwaardering  over  dit  hele  proces:  ik  ook  altijd  met  mijn  somber  gemopper.  Het  zijn  geautomatiseerde   negatieve  overtuigingen,  denkpatronen  en  verwijten.  Ze  genereren  negatieve  energie,  werken  daarom   verlammend,  zijn  ook  totaal  overbodig  want  irrationeel  en  dus  feitelijk  onjuist.  Wat  moet  je  er  mee?      

4.  Zelluf  doen!       Met  een  egocentrisch  karakter  en  een  overspannen  verantwoordelijkheidsgevoel  wil  ik  natuurlijk  zo  lang  als   dat  kan  en  zoveel  als  maar  mogelijk  altijd  alles  zelf  doen.  Onafhankelijkheid  en  autonomie  zijn  voor  mij   kernkwaliteiten.  Dus  ben  ik  allergisch  voor  directieven,  ongevraagd  advies,  opdringerige  aanbiedingen,   panklare  gerechten  en  hapklare  brokken.  Ook  liever  niet  de  weg  vragen,  niet  op  schoot,  geen  bijsluiter  of   gebruiksaanwijzing,  geen  hulp,  geen  gepamper,  geen  pleister,  geen  troost.  Ik  wil  het  liever  zelluf  doen.     En  eerlijk  is  eerlijk:  samen  schiet  (vaak)  ook  niet  echt  op.  Dus  heb  ik  weinig  geduld  met  gehannes,  gedoe,   stoethaspelen,  gestotter  en  gesnotter.  Arme  ik.  Maar  dat  deel  ik  natuurlijk  ook  liever  niet  met  iemand.  Leuk  is   anders:  anders  is  leuker.  Bijvoorbeeld  om  ‘nee’  te  verkopen  bij  de  deur  en  op  straat  iemand  een  paraplu  (of   een  ijsje)  aan  te  bieden.  Of  een  praatje  te  beginnen.  Een  schitterende  lucht  met  ondergaande  zon  te  delen,  of   een  regenboog  of  twee.  Of  om  de  weg  te  vragen,  gewoon  voor  je  plezier.  Spontaan  bij  je  liefste  op  schoot  te   zitten.  Iemand  te  omhelzen.  Samen.    

7

5.  Dwars  door  zee.       Wat  ik  meemaakte.  Tijdens  een  management  development  programma  voor  directie  en  leiding  ontwikkelen   we  ruimte  en  aanknopingspunten  voor  meer  veiligheid,  meer  verbinding  en  betere  communicatie.  Want   minder  door  noodzakelijke  bezuinigingen  en  reorganisatie.  En  ook  hier  en  nu  is  de  toekomst  onzeker.  We  staan   eigenlijk  nauwelijks  stil  bij  oorzaken  en  andere  droevige  factoren,  voortvarend    verzamelen  de  subgroepen   constructieve  voorstellen  voor  verbetering.  Plenair  delen  de  werkgroepjes  hun  suggesties.  Ook  bespreken  we   wat  iedereen  zelf  kan  bijdragen  aan  succes.  En  dan  gebeurt  het.  Iemand  zegt  met  zachte  stem:  “Het  volgende   punt  op  de  flap  is  van  mij.  Ik  zou  zo  nu  en  dan  een  waaromvraag  willen  stellen,  en  dat  durf  ik  nu  nog  niet.”   De  emotie  raakt,  veel  aanwezigen  herkennen    de  onveiligheid,  de  reacties  zijn  warm  en  begrijpend.     Ineens  is  voor  iedereen  duidelijk  hoe  het  moet.  Doen  waar  je  bang  voor  bent.  Met  de    moed  in  je  schoenen  de   eerste  stappen  zetten:  met  pleinvrees  naar  de  overkant.  Met  zweet  in  je  handen  beginnen  aan  de  klus.   Knikkende  knieën.  Stotterend  en  stamelend  een  begin  maken  met  je  verhaal.  Vlekken  in  je  hals,  een  huil  in  je   stem.  “Ik  wil  een  vraag  stellen,  bijvoorbeeld:  waarom?”  Een  begin  maken.  Dwars  door  zee.   Waarom?  Omdat  onze  tijd  kostbaar  is,  beperkt.  Omdat  we  eigenlijk  best  wel  een  idee  hebben  over  wat  we   eigenlijk  zouden  willen.  Daarom  investeren,  volhouden,  doorzetten,  vertrouwen:  je  plannen  laten  lukken.                                          

6.  Doe  maar  ongewoon.       Waarom  piekeren  we  ’s  nachts  niet  over  een  zorgeloos  bestaan,  geluk  hebben,  succes  vieren,  de  hoofdprijs   winnen,  een  lieve  schat  en  sociale  zekerheid?  Het  is  een  vergif.  Uit  het  niets  en  onverwacht  kriebelt  ergens   tussen  opstaan  en  de  douche  een  vage  gedachte  die  voorzichtig  blijft  haken.  Het  is  eigenlijk  meer  een  naar   voorgevoel  dat  het  vandaag  misschien  anders  loopt  dan  ik  zou  willen  en  dat  zint  me  helemaal  niet.  En  als  het   dan  inderdaad  anders  loopt  dan  ik  had  bedacht  of  verwacht,  dan  krijgt  die  gedachte  een  grote  mond:  ‘Zie  je   wel?  Ik  zei  het  toch?  Als  ik  niet  .  .  .  Had  ik  maar  .  .  !’  En  al  snel  is  het  gedaan  met  de  ochtendpret.     Soms  gaat  het  dan  nog  even  door.  Dan  ontwikkelen  zich  ook  verwijten.  Dat  ik  het  allemaal  had  kunnen   voorkomen  als  ik  gisteren  beter  had  opgelet.  En  me  beter  had  voorbereid,  met  een  andere  planning,  een   betere  opleiding,  meer  steun  van  collega’s,  meer  begrip,  meer  waardering,  enzovoort.  Anders,  beter,  meer.   Mijn  opgewekte  energie  lekt  weg,  ik  voel  me  steeds  waardelozer,  mislukt,  verloren.   Het  is  een  aangeleerd  onzeker  makend  gedachtengoed.  Bijvoorbeeld:  binnen  de  paden  blijven.  Of:  Doe  maar   gewoon,  dan  doe  je  gek  genoeg!  We  piekeren  gemakkelijk  over  onze  fouten,  hoe  het  mis  kan  gaan,  over   fouten,  gestuntel  en  gepruts;  Waarom  dagdromen  we  zo  weinig  bewust  over  onze  kansen  op  spannende   avonturen,  een  stralend  succes  en  blakend  zelfvertrouwen?  

8

Enkele  reacties:    

  Voor mij hebben alle seizoenen hun waarde en ook hun niet leuke kanten, net als je eigen lichte en donkere trekken. Dat iedereen geluk aan het zoeken is spreekt me niet zo erg aan.

    Ik  knok  ook  vaak  tegen  neerslachtige  gevoelens,  het  zit  ook  in  de  genen.       Blijf belangstelling houden voor de mensen om je heen, ook al is dat soms moeilijk als je je zelf niet goed voelt. Stuur op z’n tijd een lief/vriendelijk/belangstellend berichtje of bel iemand die dat nodig heeft, ook als ze iets verder van je afstaan. Dat wordt gewaardeerd en kan relaties verdiepen of oppeppen en daar kun je zelf ook weer veel aan hebben. Denk: morgen gaat de zon ook weer op. Vergeet je rotdag en begin met nieuwe moed aan de volgende.

      Wat  mij  met  mijn  sombere  inborst  helpt  is  aan  het  einde  van  elke  dag  in  bed  te  bedenken  wat  er  fijn   was  die  dag.    Verder,  ik  ben  een  ster  in  problematiseren.  Wanneer  ik  pieker  vraag  ik  me  steeds  af,  als   ik  dit  probleem  nou  eens  vergeet,  wat  zou  er  dan  gebeuren.  Negen  van  de  tien  keer  blijkt  het   gereduceerd  te  kunnen  worden  tot  een  non-­‐probleem.  Wat  een  opluchting  kun  je  dan  vervolgens   voelen!  Zomaar  je  eigen  probleem  omver  blazen!       En laten we de muziek niet vergeten. Goed voor een potje vet janken of uit je plaat gaan met dansen. Zoek muziek die je raakt, waar je melancholisch of heel blij van wordt. Dan voel je dat je leeft.

      Vanmorgen  weer  een  mooi  artikel  gelezen,  nu  over  dankbaarheid.  Gegeven  het  psychologisch   inzicht:"  datgene  waar  je  de  aandacht  op  vestigt  wordt  meer",  probeer  ik  steeds  te  zoeken  waar  ik   dankbaar  voor  ben    (of  wat  er  goed  is)en  daar  de  nadruk  op  te  leggen.  Dit  werkt  natuurlijk  ook  niet   altijd,  maar  ik  vind  het  erg  fijn  om  deze  houding  te  oefenen.       Ik kom dit weekend net uit een duinpannetje! Daar stonden we met ons campertje! Onbetaalbaar gelukkig waren we. En het is nog niet uitgewerkt.

    Balans  is  een  schone  deugd.       Het bijzondere van de pensioenfase blijkt voor mij het ervaren van ónder-stress. Dat wil zeggen, dat je jezelf in beweging moet zetten om een van de vele mogelijke en/of noodzakelijke dingen te gaan aanpakken. Als werk en inkomen niet meer de motor is van je arbeids-prioriteiten moet je een aangepaste hiërarchie van doelen en acties zien vorm te geven. Welke innerlijke antenne of gids kan daarbij helpen??

   

         

9

7.  Het  gaat  vaak  anders       Verse  zuurstof  tegen  somberend  DNA,  meer  ontspanning,  minder  verwijten,  milde  beoordeling,  meer  samen,   durven  doen  en  zo  nu  en  dan  piekeren  over  zelfvertrouwen  en  succes:  psychisch  tuinierend  werken  we  aan  een   buffer  tegen  depressieve  klachten.       En  dus  begin  ik  enthousiast  en  vol  goede  moed  aan  een  drukke  dag  met  een  spannende  klus.   Vol  vertrouwen  fiets  ik  fit  en  fris  naar  de  klus:  het  programma  is  goed  doorgesproken  met  de  opdrachtgever,  de   probleemstelling  is  duidelijk,  vragen  en  aanbod  zijn  naadloos  op  elkaar  afgestemd,  programma  en  prijs  zijn   akkoord:  ik  heb  er  zin  in!  En  dan  gaat  het  mis:  tijdens  de  kennismaking  vertellen  de  aanwezigen  met  een  zwaar   humeur  dat  ze  niet  zitten  te  wachten  op  dit  programma.  Want  eerder  was  iets  anders  met  de  leiding   afgesproken.  En  nu  zijn  ze  het  helemaal  zat!     Het  komt  regelmatig  voor:  iemand  wil  dit,  iemand  anders  wil  wat  anders,  we  luisteren  niet  echt  naar  elkaar  en   niemand  wil  het  zoals  het  dan  gaat.  En  regelmatig  probeer  ik  toch  eerst  om  met  zachte  dwang  of  stevige  drang   om  mijn  zin  door  te  drijven.  Als  partner,  als  opvoeder,  als  behandelaar,  als  trainer,  als  collega,  als  manager,  als   vriend.  Soms  subtiel  manipulerend,  soms  met  veel  lawaai:  als  ik  mijn  zin  maar  krijg.  En  het  is  toch  allemaal  ook   in  jouw  belang?  Dit  programma,  dat  besluit,  deze  stap  in  de  goede  richting,  dit  voorstel,  dat  plan,  die   reorganisatie.  Op  macht  en  onmacht  volgen  hangen  en  wurgen.                                              

                   

10

Reacties  van  belangstellenden:         Mij valt op dat hoe beter het lukt om het verleden te laten voor wat het is, maar tegelijkertijd fel te zijn op, en vechten voor de toekomst en wat we daarvan willen maken, het beste recept is voor gelukkige momenten.

    Een  citaat  uit  het  Trouw-­‐artikel  ‘Bang  van  geluk’  door  Rik  Torfs:  “Vroeger  vloeide  geluk  uit  het  leven   voort,  vandaag  is  het  een  doel  op  zichzelf.  Het  geluk  wordt  ons  door  de  strot  geduwd,  of  we  dat  nu   willen  of  niet.  We  hebben  geen  keuze.  Later  zal  onze  tijd  worden  herinnerd  als  die  van  het  geluk   fundamentalisme".       Een tegengeluid: als je te weinig aandacht geeft aan je ongeluk of verdriet wordt het een dreinend of opstandig kind. Ik ben erg van het positieve en het motiveren, maar mijn persoonlijke zwakke kant ben ik dus als een man met de hamer daarin tegen gekomen. Het gaat als altijd weer om de balans. En dat weet jij ook.

    Ik  heb  me  vanmorgen  als  grap  en  om  mezelf  uit  de  zware  stemming  te  tillen  bij  mijn  directeur,  die   even  langs  wipte,  aangemeld  als  het  nieuwe  hoofd  van  de  afdeling  zang  en  dans  van  de  organisatie.   Hij  vond  het  een  super  idee.         Ik moet een pleitnota maken en het dossier is zo omvangrijk dat er geen ruimte is voor andere gedachten. Dat zul je wel herkennen.

    Gewoon  niet  trekken  aan  een  dood  paard.  Eigenlijk  als  je  goed  naar  je  lichaam  luistert,  voel  je   wanneer  je  dwingend  bent.  Dan  spannen  de  spieren  al  voordat  je  hoofd  zich  er  van  bewust  is.       Met mij gaat het al weer jaren goed. Al blijf ik alert en probeer de sombere momenten op tijd te signaleren. Ik hoop dat de onzekerheid niet al te veel beslag legt op je stemming en welbevinden. Overigens maken we in de gezondheidszorg in zijn algemeenheid geen ‘gouden tijd’ door. Donkere wolken pakken zich boven ons samen en volop onzekerheid. Allemaal niet bevorderlijk voor ons zwaargestemden. Gelukkig blijf ik de daarbij behorende uitdagingen en kansen ook zien.

   

             

Lees  ik  je  blog,  kijk  ik  naar  buiten,  heb  ik  inmiddels  de  eerste  jank  buien  al  achter  me,  (mijn  moeder   zou  haar  90ste    verjaardag  vandaag  vieren,  helaas  is  ze  al  acht  jaar  niet  meer  bij  ons),  draai  ik  mijn   lamp  een  standje  hoger  (zodat  het  licht  alle  depressiviteit  maar  zal  tegenhouden)    en  denk  ik:   inderdaad,  zin  maken  doe  je  zelf.  Soms  ook  met  het  hart  elders.  En  die  regen  van  vandaag?  Boeien!   Mijn  favoriete  muziek  als  arbeidsvitaminen  op  de  achtergrond.  Vandaag  kan  ik  er  weer  tegen  aan.  

11

8.  Blij  kijken?  Nu  even  niet!       Je  herkent  dit  misschien  wel:  blij  kijken  terwijl  in  je  binnenste  de  bladeren  vallen.  Je  huilerigheid  window-­‐ dressen.  Leuk  doen  op  een  receptie  waar  je  eigenlijk  helemaal  niet  wilt  zijn.  Containerzinnen  chatten  op  je   telefoon,  Facebooken  met  collega’s,  altijd  Like  op  LinkedIn.  Soms  word  ik  gewoon  moe  van  mezelf:  mijn  hoofd   erbij,  mijn  hart  elders.  Let  op,  we  vertellen  meer  non-­‐verbaal  dan  met  ons  hele  verhaal:  je  kunt  dus  kletsen  wat   je  wilt,  die  ander  pikt  de  andere  signalen  toch  wel  op.  Blij?  Maak  dat  de  kat  wijs.  Belangstelling?  Een  andere   keer  misschien.  Nu  even  niet.  Dwars  door  zee  is  leuker,  recht  voor  zijn  raap  duidelijker,  congruent  beter:     ‘Soms,  mijn  god,  ja  soms  wil  ik  wel  wijn  in  plaats  van  water  aan  mijn  planten  geven,  kaviaar  aan  de  kanarie   en  dansen  met  bellen  rond  mijn  enkels  en  een  bos  bloemen  in  mijn  reet.’  Frans  Kuipers.     Soms  moet  je  dus  gewoon  zin  maken:  eerst  diep  ademhalen,  je  verstand  op  nul,  rechte  rug,  kin  vooruit  en  blij   kijken.  Deze  bui  waait  wel  weer  over.                                                        

9.  Hoe  dan?       Er  bestaat  een  prachtige  zwart-­‐wit  foto  van  mij  als  twaalfjarige  in  een  hagelwit  overhemdje  met  daarop  een   kant-­‐en-­‐klaar-­‐stropdas  aan  een  elastiekje.  Natuurlijk  ook  een  keurige  zwarte  korte  broek.  Schone  knieën,   zondagse  kleren.  Vier  jaar  later  hol  ik  boos  en  schoppend  de  trap  op  naar  mijn  kamer  op  zolder.  “Accepteer   jezelf  toch  eens”,  riep  mijn  vader  mij  achterna.  “Hoe  dan?!”  schreeuw  ik  in  het  trapgat.  Jaren  later  liep  ik  weg   van  huis  op  zoek  naar  mijzelf.  Vloekend  moest  ik  de  antwoorden  leren:  Wie  ben  ik?  Wat  wil  ik?  Wat  kan  ik?   Wat  vind  je  van  mij?  Doe  ik  het  wel  goed?     ‘Er  gaat  een  ei  komen,’  fluisterde  de  meikever  blozend,  ‘ik  denk  vanmiddag.’  ‘Doen,’  zei  Erik  beslist,  ‘niet   tegenhouden.’  ‘Ja,  tegenhouden  kan  ik  het  toch  niet,’  prevelde  de  meikever,  ‘als  ik  het  maar  goed  doe…  Ik  ben   zo  ongerust  geworden  sinds  ik  gehoord  heb  dat  het  allemaal  in  de  boeken  staat.’   (Uit:  Erik  of  het  klein  insectenboek.  Godfried  Bomans.)  

12

10.  Kei  Trots!    

Zondag  17  november  holde  ik  de  7  Heuvelenloop  tussen  Nijmegen  en  Groesbeek  in  1  uur,  20  minuten  en  10   seconden!  Dat  is  een  geweldige  prestatie,  goed  gedaan!  Daarbij  verbeterde  ik  opnieuw  mijn  tijd  sinds  2012,   namelijk  met  ruim  vier  minuten!  Maar  ja,  het  ligt  er  aan  hoe  je  het  bekijkt.  Zo  vraag  ik  een  kerel  naar  zijn  tijd   tijdens  de  afterparty  (hij  holde  de  wedstrijd  in  1  uur)  en  controleer  ik  mijn  uitslag  in  het  totaalklassement.  Tja.   In  mijn  categorie  (55–60  jaar)  rennen  nog  altijd  829  deelnemers  een  snellere  tijd  en  Piet  Loverbosch  uit  Deurne   (categorie  75  jaar  en  ouder)  holde  de  wedstrijd  in  1:14:10  !  Zo  kun  je  het  plezier  over  een  resultaat  snel   vergallen.  En  toch  liet  ik  ruim  12.000  andere  lopers  achter  mij!     Tijdens  cursussen  vraag  ik  regelmatig  naar  een  persoonlijk  succes:  ‘Ik  ben  trots  op  mijn  kinderen!’  hoor  ik  vaak   ontwijkend.  En  ja,  natuurlijk  zijn  we  (bijna)  allemaal  trots  op  onze  kinderen.  Maar  als  je  het  moeilijk  vind  om   trots  te  zijn  over  je  eigen  kwaliteiten,  hoe  leer  je  je  kinderen  dan  te  schitteren  met  hun  talent?   Succes  delen  en  vieren  levert  namelijk  van  alles  op:  je  straalt  plezier  uit,  je  krijgt  energie,  je  voelt  je  kracht.     Het  is  inspirerend  en  leerzaam:  wat  is  lukt  en  wat  je  wel  kunt  komt  in  beeld.  Het  wekt  nieuwsgierigheid  en   werkt  verbindend.  Je  krijgt  positieve  reacties  en  je  krijgt  waardering!                                                

11.  Meer  regie!     Jan  Auke  Walburg  schrijft  in  zijn  boek  Mentaal  Vermogen,  investeren  in  geluk  (Trimbosinstituut,  NwA’DAM,   2008)  dat  ons  gevoel  van  welbevinden  voor  80%  afhankelijk  is  van  externe  factoren.  Daar  ervaren   geluksvogels  dus  hun  mazzeltof  en  trekken  de  pechvogels  aan  het  korte  eind.  Het  goede  nieuws  is  dat  we  ons   geluk  voor  een  belangrijk  deel  (zeg  20%)  positief  kunnen  beïnvloeden.  Maakbaar  geluk  dus.  Daarmee   ontwikkelt  een  somberende  burger  weer  moed  voor  zijn  doen  en  laten.  Belangrijk  daarbij  is  wel  het  besef  dat   we  in  elke  situatie  eigen  keuzes  kunnen  maken.  Wat  helpt  zijn  bijzondere  eigenschappen  zoals  zelfbewustzijn,   zelfvertrouwen  en  durf.  Mastering:  eigen  keuzes  maken  en  regie  voeren  over  ons  leven.  Ook  als  het  even   tegenzit.  Als  we  worden  geconfronteerd  met  moeilijke  zaken.  Als  omstandigheden  ons  dwingen.  Dat  we  ook   dan  in  staat  zijn  om  regie  te  voeren  over  ons  eigen  lot.     Maar  ja:  vorige  week  hoorde  iemand  dat  haar  functie  zal  worden  wegbezuinigd:  pats,  boem,  pechvogel.  Dus   volg  je  ineens  ongevraagd  de  cursus  Buigen  of  Barsten.  Regie  voeren  is  dus  ook  betrekkelijk.  Je  moet  kennelijk   ook  leren  buigen  als  het  waait,  schuilen  als  het  stormt  en  knielen  als  het  moet.  Geluk  hebben  is  ook  iets  om   dankbaar  voor  te  zijn.    

13

Reacties:       Toch is er vaak een keerpunt. Wanneer je je hebt overgegeven aan de blues, aan het tegenzitten, hebt geaccepteerd dat het je dag niet is. Dan gebeurt er wat. Dan verdwijnt de zurige pijn in je kaken, de spanning uit je lijf van het blije aapje zijn. Dan is er ruimte om te vloeken en te janken of te schelden. Of de slappe lach te krijgen. Dan is er een collega die luistert of een kopje thee voor je zet. Oh, wat is dat lekker man.

    De  wandelaar  zegt:  ik  ga  en  ik  ben  onderweg.  Ik  volg  mijn  intuïtie,  ik  proef  de  wind,  de  regen,  de  zon.   Ik  laaf  me  aan  prachtige    vergezichten,  verwonder  me  over  het  bekende  en  laat  me  verrassen  door   het  onbekende.  Dierbare  ontmoetingen.  En  als  ik  de  weg  niet  weet,  dan  vraag  ik  het  aan  de  herder   die  ook  altijd  onderweg  is  en  als  geen  ander  bekend  en  vertrouwd  met  zijn  omgeving,  waar  hij  ook   gaat.  De  grote  vraag  is:  ben  je  schaap  of  durf  je  herder  te  zijn?       Op jouw vraag ‘waar ben jij trots op?’ zeg ik dat ik voor de derde keer mijn leven ga oppakken ondanks dat het tweemaal eerder fout is gegaan. Ik ben toen zo door de samenleving te grazen genomen waardoor ik erg angstig werd. Nu weet ik ondanks mijn faalangst en een enorme achterstand: ik kan het en ik zal het kunnen, ik laat me niet meer tegenhouden, ik vind mijn weg om het voor elkaar te krijgen ook al zal het moeizaam zijn maar ik geniet van alles en ik zal er komen ondanks de lange weg. Dit is mijn Heuvelenloop.

    Ik  kom  net  binnen,  had  zojuist  coaching  gesprek.  Wat  is  één  van  mijn  leerdoelen?  Trots  zijn  op   mezelf!  Hatsjikidee!!!!    Leuk  om  even  met  je  te  delen.       Ik ben wel trots op mijn haar. Op mijn talentalent en mijn talent om met oude mensen in gesprek te raken over hun leven. Het duurt nog even voor ik trots kan zijn op het feit dat ik nu, op 49-jarige leeftijd, muzieklessen ben gaan nemen. Kun je ook leren trots te zijn op jezelf?

      We  hebben  hier  wel  eens  een  gespreksgroep  gehad  over  het  thema  "wat  vind  je  mooi  aan  jezelf?”   Merkwaardig  genoeg  hebben  mensen  met  gezond  verstand  en  alles  nog  op  een  rijtje  daar  meer   moeite  mee  dan  mensen  die  dementeren.  En  ze  kunnen  ook  aan  elkaar  prima  benoemen  wat  de   ander  voor  moois  heft,  maar  nauwelijks  voor  zichzelf.  Ook  voor  collega's  is  het  een  moeilijke  vraag.       Wacht niet tot dat de storm voorbij is. Leer dansen in de regen.

    Op  een  dag  word  je  wakker  en  besef  je  dat  er  geen  tijd  meer  is    om  dat  te  doen  wat  je    altijd  al  wilde   doen.  Doe  het  Nu.  (Paulo  Coelho)       Volkomen en totaal in het nu leven wil zeggen: leven met wat er is, wat zich nu voor doet, zonder het te veroordelen of te rechtvaardigen. Elk probleem dat je zo helder waarneemt, is op gelost. (Krishnamurti)

         

14

12.  Geen  spijt!     Bijna  dood  en  je  kijkt  terug  op  je  leven,  voel  je  dan  spijt  over  dit  of  dat?  Zou  je  andere  keuzes  hebben  willen   maken?  Bijvoorbeeld  naar  de  Kunstacademie  in  plaats  van  ‘met  mensen  werken’?  Welke  dromen  verzuimde  je   te  doen?  Wie  had  je  willen  vasthouden?  Waar  wilde  je  naar  toe?  Virtueel  terugkijken  op  je  leven  is  een   bekende  werkvorm  om  je  bewust  te  worden  van  je  getreuzel  om  werk  te  maken  van  je  dromen  en  verlangens.       Zelf  heb  ik  jarenlang  zitten  zeuren  over  mijn  lot,  mijn  baan,  mijn  relatie  en  de  band  met  mijn  vader.  Verhuizen   of  verbouwen?  Een  andere  baan  of  voor  mezelf  beginnen?  Scheiden  of  liefhouden?  Mijn  vader  doodverklaren   of  in  gesprek?  Gelukkig  vond  ik  een  51ste  argument  om  de  knopen  door  te  hakken:  liever  een  Staatslot  dan   ontevreden  met  mijn  eigen  lot.     Komend  jaar  is  opnieuw  ‘mijn  beste  jaar  ooit!’  Wat  wil  ik  bereiken?  Wat  wil  ik  anders?  En  welke  stappen  zet   ik  om  dat  te  bereiken?  Nou,  bijvoorbeeld  wil  ik  meer  mijn  hart  volgen  en  meer  mijn  eigen  keuzes  maken:  meer   ondernemen,  minder  werknemer.  Liefhouden  en  vertrouwen  op  het  talent  van  mijn  kinderen.  Werken  aan   regie,  regelruimte  en  werkplezier.  Via  blogs,  cursussen  en  advies  iedere  dag  opnieuw  kansen  voor  contact,   geluk  en  succes.                                                                                

15

Twaalf  tips  voor  meer  geluk.         1.  KIES  VOOR  GEZOND  GEDRAG.   o Eet  gezond  en  lekker.  Na  drie  weken  gezonde   voeding  voelt  u  zich  energieker,  u  ziet  er  beter  uit   en  u  ervaart  meer  energie.   o Drink  door-­‐de-­‐weeks  geen  alcohol  meer  en  u  voelt   zich  al  na  enkele  dagen  minder  moe  en  dus  fitter   voor  andere  activiteiten.   o Ga  naar  buiten!  Sta  op  en  ga  wandelen,  fietsen  of   joggen.  U  krijgt  er  meer  energie  door,  meer   zuurstof  en  meer  vitamine  D.     2.    ONTSPANNEN  IS  PRETTIG.   o Maak  haalbare  afspraken  en  beloof  iets  als  je  het   ook  echt  wilt  nakomen.   o Luier  zo  nu  en  dan  in  een  duinpan  of  leef  je  uit  met   (bijvoorbeeld)  mindfulness.   o Of  ga  mountainbiken,  joggen,  zwemmen  of  uit  met   een  aardig  iemand.     3.    STOP  MET  DROEFTOETEREN!   o Stop  met  oordelen  en  verwijten:  wees  mild  voor   jezelf,  recht  je  rug  en  kijk  vooruit.   o Doe  je  voordeel  met  constructieve  kritiek:  je  hebt   nu  je  best  gedaan,  volgende  keer  beter.   o Wat  ging  goed?  Wat  werkte  wel?  Oogst   complimenten  en  vier  je  succes.     4.    MEER  CONTACT,  INTERACTIE,  SAMEN,  DELEN.   o Verwacht  er  niets  voor  terug:  dat  geeft  leuker.   o Doe  leuke  dingen  samen.   o Wees  duidelijk  over  je  grenzen,  vraag  om  wat  je   nodig  hebt.     5.    INVESTEER  IN  ENERGIE.   o Stel  zo  nu  en  dan  een  waaromvraag.   o Je  hoort:  “Dit  kan  niet!”  Vraag  dan:  “Wat  wel?  Wat   is  nodig  om  succes  mogelijk  te  maken?”   o Pronk  zo  nu  en  dan  met  je  veren.       6.    VERRAS  JEZELF  (EN  ANDEREN).   o ‘Take  it,  change  it,  or  leave  it.’   o Stop  je  strijd  tegen  een  verleden,  vecht  voor  een   toekomst.   o Toon  belangstelling  voor  de  mensen  om  je  heen.                

    7.    TOETS  DE  WEDERZIJDSE  VERWACHTINGEN.   o Stop  met  trekken,  hangen  en  wurgen:  onderzoek  de   verschillende  belangen.   o Nu  is  nu,  maar  het  is  nooit  nu  eenmaal  zo.  Dadelijk   is  het  alweer  anders.   o Vraag  wat  je  wilt:  soms  krijg  je  je  gewoon  wat  je   nodig  hebt.     8.    SPEEL  JEZELF  MET  OVERTUIGING.   o Zin  maak  je  zelf,  maar  soms  beweeg  je  mee  met   anderen.   o Leestip:  Black  Dog  -­‐  Leven  met  een  depressie.  Tekst   en  illustraties  van  Matthew  Johnstone.   o En  ook:  De  Genezing  van  de  Krekel.  Toon  Tellegen.       9.    STEUN  JEZELF  DOOR  DIK  EN  DUN!   o Vertrouw  op  jezelf.  Hoe  je  dat  doet?  Je  voelt  het  in   je  lijf  als  het  klopt,  als  het  deugt  (of  niet),  wat  je   moet  doen  (of  laten).   o Waardeer  jezelf  en  vraag  desnoods  om   complimenten.   o Zonder  volgers  geen  leiders.  Zonder  ontvangers   geen  hulp.  Zonder  strijd  geen  concurrentie,  zonder   verzet  geen  aanval.     10.    PRONK  MET  JE  VEREN.     o Investeer  in  je  dromen:  we  hebben  allemaal  onze   eigen  7  Heuvelenloop!   o Wees  trots  op  je  succes,  tevreden  met  wat  je  hebt   en  dankbaar  voor  alles  wat  komt  aanwaaien.   o Wees  royaal  met  je  complimenten  en  waardering!     11.  KOESTER  JE  GELUK!   o Maak  je  eigen  keuzes  (en  dat  is  soms  hartstikke   spannend).   o Regie  voeren  betekent  soms:  volgen,  ontvangen,   terugtrekken.   o Je  kunt  beter  op  je  slippers  lopen  dan  op  je  tenen.     12.    DEEL  JE  TALENT.   o Gedraag  je  als  de  regisseur  van  je  eigen  film.   o Kijk  eens  terug  en  laat  je  inspireren  voor  de   toekomst.   o Maak  geen  hangplek  van  spijt  of  je  teleurstellingen.   Doe  wat  je  wilt.            

 

16

iederedag  opnieuw       Ik  bedacht  ‘iedere-­‐dag-­‐opnieuw’  toen  ik  besefte  dat  tijd  kostbaar  is,  meer  dan  geld.  Dat  verwijten   dodelijk  zijn  voor  je  zelfvertrouwen  en  ook  voor  samenwerking.  Dat  stoppen  met  roken  te  doen  is.   Dat  succes  delen  inspireert.  Dat  royaal  uitgesproken  waardering  een  relatie  versterkt.  Dat  je   zelfvertrouwen  en  regie  kunt  ontwikkelen.  Dat  psychisch  tuinieren  loont!   Ik  weet  me  gepokt  en  gemazeld  in  het  begeleiden  van  verander-­‐  en  groeivragen.  Met  bewuste   aandacht  voor:  losmaken  wat  vastzit,  verbinden  wat  loszit,  vasthouden  wat  losraakt,  liefhouden  wat  de   moeite  waard  is.  Ik  ben  vooral  geïnteresseerd  in  ‘wat  werkt’,  nieuwsgierig  naar  handvatten  en  praktische   ‘tools’  om  dromen  in  praktijk  te  brengen.   Ik  bewonder  mensen  die  stotterend  het  woord  nemen  en  over  hun  dromen  vertellen.  Mensen  die   initiatief  durven  nemen,  hun  plankenkoorts  overwinnen  en  in  actie  komen.  Schoorvoetend  stappen  zetten   om  hun  idealen  in  praktijk  te  brengen.  Ik  geniet  van  mensen  die  worstelen  om  te  leren  dansen.  Mensen  die   energiek  en  vasthoudend  aan  hun  toekomst  werken,  doorzetten,  volhouden,  soms  met  vallen  en  opstaan.   Mensen  die  op  zoek  zijn  naar  antwoorden  op  de  vraag  ‘hoe’.  

Daar  sluit  ik  me  graag  bij  aan!  Want  dromen  zouden  leidend  moeten  zijn,  en  niet  de  waan  van  de  dag!   Nijmegen,  25  februari  2014     Folkert  Helmus        

       

   

©  2014  iederedagopnieuw    

www.iederedag.info    

[email protected]  

 

17