Fietsclub. Ledig Erf. Dit is Niek ~ VOOR TOERFIETSERS & HARDRIJDERS ~ Lente 2001

Fietsclub Ledig Erf

Dit is Niek

~ VOOR TOERFIETSERS & HARDRIJDERS ~

Niek is geboren op 12 december 2000 Broertje van Leijn Spierenburg Zoon van Anneke Francke en Erik Spierenburg

Lente 2001

Bulletin- Lente 2001 Clubblad van de Fietsclub Ledig Erf

Jaargang 7, Nummer1

Bulletin lente 2001 ........................................................................................................... 3 IJf Blokker opent fietsseizoen ....................................................................................... 4 Tijdrit voor naamploegen ............................................................................................... 5 Trappen voor een trappist .......................................................................................... 7 Trondheim Oslo, all night long ....................................................................................... 8 Fustraties op de Ventoux ............................................................................................... 9 Een lente lied .................................................................................................................... 11 Peletongenoten ................................................................................................................. 12 Muur van Gerardbergen ................................................................................................ 14 Op zijn kant ........................................................................................................................ 15 Halfkoers koffie met appelgebak ..................................................................... 16 Wieler quiz ....................................................................................................................... 17 Het ijken van de fietscomputer .................................................................................... 18 Een helling ‘lezen’ .......................................................................................................... 19 De laatste fietstocht van de eeuw ................................................................................ 20 Agenda 2001 .................................................................................. 22 Colofon: Bestuur: Jakob v.d.Lagemaat Michiel Galama Peter Verhallen Willemien Meiberg Jannine Marien

(030-2322937) (030-2934093 (030-6379990) (030-2941764) (030- 2942195)

voorzitter secretaris penningmeester kontaktpersoon C-gr. lid

Vertrek: Iedere zondag om 13:00 uur, vanaf Café Ledig Erf Contributie : F25,- per jaar, over te maken op giro nummer 766950, T.n.v. Fietsclub Ledig Erf te Utrecht of contant te betalen aan de penningmeester. Bijdragen per floppy naar

J.Marien J.P. Coenstraat 87 3531 EP Utrecht of EMAIL naar: [email protected] Ook hebben wij een elektronische uitgave: www.ledigerf.nl

Pagina- 3

IJf Blokker opent fietsseizoen “Even overbodig als onvermijdelijk” Dat was vorig jaar het oordeel van onze voorzitter over onze seizoensopening. Maar direct daarna sloeg hij aan het organiseeren. Zijn reactie dit jaar was identiek. Wat heeft hij voor ons in peto dit jaar? Gisteravond kwam ik van de laatste winteractiviteit van de fietsclub, de afterparty van de midwinterparty bij Luuk Jacobs. Op weg naar huis kwam ik in een sneeuwstorm en vanmorgen lag er een mooie laag sneeuw. Toch opent de fietsclub Ledig Erf zijn seizoen alweer op 11 Maart. Nostalgie viert hoogtij: · IJf Blokker komt Jacob helpen bij zijn openingsspeech. · Het befaamde bananengebak staat klaar. · De openingsfoto wordt op deze dag gemaakt wat voor weer het ook is. · De penningmeester zit deze dag klaar om voor de laatste keer zijn guldens op te halen. Laten we met het laatste beginnen. : De contributie (Fl. 25,00) kun je natuurlijk ook overmaken: giro 766950 t.n.v. Fietsclub Ledig Erf. Zondag 11 maart om 12:30 zit onze penningmeester klaar aan de bestuurstafel om jouw bijdrage aan het welzijn van de club in ontvangst te nemen Hij zal je daar persoonlijk voor bedanken en je een kop koffie en een bananengebakje aanbieden. Op 1 mei gaat de boekhouding van de fietsclub alvast over op de EURO en dan wordt de contributie aangepast.

Pagina 4

Dit jaar extra reden om op tijd te betalen. De openingsfoto: natuurlijk wil je daar op staan. Op internet kun je deze foto dan gebruiken om je bekend te maken en je kan daar de naam opzoeken van iemand waarvan je de naam vergeten bent. Bananengebak: over het gebak niets dan lof. IJf Blokker: al een aantal jaren heeft Jacob geprobeerd deze voormalige TV coryfee te strikken voor de opening. Door omstandigheden is dat steeds niet doorgegaan. Drie maal is scheepsrecht. Deze opening komt IJf Blokker. Ik begrijp dat Jacob hem een contract voorgelegd heeft dat hij niet kon weigeren. Jacob kan vasthoudend zijn. Hoogtepunt dit jaar is voor een groep mensen de tocht naar Noorwegen en deelname aan de grote Styrkeproven. Als iedereen de laatste alinea uit het verhaal van Jan Builtjes (pag. 8) maar goed in zijn oren knoopt. Michiel

Tijdrit voor naamploegen “Waarom wordt het clubkampioenschap eigenlijk verreden in een obscuur Belgisch dorpje”, vroegen enkele verontruste leden zich hardop af bij het sluiten van het vorige fietsseizoen. Het diner dansant in een afgeladen Mereveld lag hun blijkbaar wat zwaar op de maag. “Men spreekt daar geeneens geen Nederlands en het witbier smaakt er naar regen.” “Hebben jullie soms een beter idee”, klonk het van de drukbezette dansvloer. Er schoof een kleine, maar verrassend brede man langs het tafeltje. Hij had een woeste zwarte haardos en een even woeste stijl van dansen. Begin jaren zestig, dat was duidelijk. De H. van Mechelen: ‘Mijn jongens reden nog in wollen Amstel-shirts’ tijd dat het uitvoeren van De Twist nog Het reglement is eenvoudig: een rebelse daad was. (1) Alle ploeggenoten hebben dezelfde Afijn, het balletje was aan het rollen. naam; Het ene plan was nog wilder dan het (2) De tijd van de derde renner telt. andere. Staande de eindejaarsbijeenkomst Een Ploegentijdrit moest het worden. schreven zich spontaan zeven ploegen Jacob wilde ‘s nachts over de Ring rond in, waarvan er direct al één Utrecht, met tussentijden op de gediskwalificeerd werd. tolpoorten. Het team ‘Ludiek’ van Ludske, Luuk, Loet stelde de wielerbaan voor, in het Luut en Loet voldeed duidelijk niet aan oude DOS-stadion. Rodrick wilde Regel 1. afstempelen op alle plaatsnaam Mini gaf een mini-ploegje op, zonder te bordjes. weten hoe ze aan Regel 2 kon voldoen. Kortom, het schoot niet op. Uiteindelijk “Ik zie nog wel. Ik denk dat ik mezelf bleef er maar één werkbaar idee over: gewoon drie keer inschrijf. Dan laat ik de Naamploeg.

Pagina 5

graag opjagen, en zo hebben ze allemaal wel wat.” “Kijk ik naar de vier Berten, dan zie ik in Coenen een sluwe finale-rijder à la Tchmil. Maar wat heb je daaraan in een ploegentijdrit? In de breedte ziet deze ploeg er echter wel degelijk goed uit. Als Both een beetje oppast in de bochten en niet op al te breekbaar materiaal rijdt, dan vormt hij met routiniers als Slomp en Thierry een homogeen ploegje.” “Ik betwijfel of je dat van de vier of vijf (!?) Franken ook Coach Harry met de Jannen: kunt zeggen. Er zit veel Keuze uit een brede selectie kwaliteit bij en als inspirator op de wedstrijddag twee stevige stayers van deze tijdrit heeft de ploeg natuurlijk een naam hoog te houden. Maar zeg nu vóór me rijden, en finish ik zelf als zelf, wie kan er uit de wind zitten bij die derde. Dan telt mijn tijd dus. Ja toch! graatmagere Dries of die kleine Wester? Niet dan?” Rijdt Van Waert de hele ploeg niet uit Juist toen de vergadering in een elkaar als hij kop overneemt? En bij complete choas dreigde te ontaarden, Kaiser weet je maar nooit op wat voor dook de rustbrengende gestalte van H. fiets hij komt. van Mechelen op. Sir Harry was bondscoach in de gouden Ligfietsen zijn verboden, maar daar is hij het niet mee eens. Misschien komt hij jaren van het Ledig Erf. “Mijn jongens wel op de tandem met Kaiser Junior. reden nog in die wollen Amstel-shirts”. Een drietje, meneer Kuiphof.” We vroegen hem naar zijn mening over “Dan hebben we nog de drie Bassen. de overige ploegen. “Op het eerste Daar moet je altijd mee oppassen. In gezicht denkt iedereen dat het voor de koor en orkest vallen ze alleen op als ze zes Jannen een gelopen race is. Zij afwezig zijn. Zo kan het in deze gaan mogelijk twee-aan-twee rijden, of wedstrijd ook gaan. Dat ze maar met doen de dubbele kettingsteek. zijn drieën zijn zegt mij niks. Renners Maar ik heb toch zo mijn bedenkingen. die van het publiek koosnaampjes Builtjes rijdt alleen goed als het hagelt, krijgen als ‘de Kale’ en ‘de Zwarte’ moet die lange De Ruiter kan bij niemand uit je nooit uitvlakken.” de wind zitten, Mentink kijkt teveel naar “Bij bookmakers hoor je dat er toch nog de bloemetjes en de bijtjes, veel mensen zijn die hun zuurverdiende Haandrikman en Vernooij laten zich niet

Pagina 6

de andere drie in een zetel naar het keerpunt. Dan is zijn werk als haas gedaan, de reglementen verbieden zoiets niet. Die jongen heeft ook recht op zijn appelpunt. Als Zakee zijn aanhanger thuis laat en Posthouwer daags tevoren geen records heeft gevestigd in de Tai, kan deze ploeg in de slotkilometers wel eens goed gaan draaien. Agterberg brengt de Robben naar het En Hunter, is dat niet die keerpunt Zuidafrikaanse vrijbuiter die vorig jaar een etappe geld op outsiders als de vier Robben won in de Ronde van Zwitserland? Dat zetten. Het is een goed opgebouwde is een karaktermens, hoor, een bijter.” ploeg. Agterberg gooit in het vertrek meteen de grote molen erop en brengt Joost van Waert

Trappen voor een Trappist Zondagmiddag, tijdens de après-fiets gaat er menig trappist door onze dorstige wielren-kelen. Hoewel, kent iedereen wel het verschil tussen een abdijbier en een trappist? De enige nederlandse trappistbrouwerij is al eens het doel geweest van een bedevaart, de andere 5 wachten in België met smart op ons. Aangezien de trappisten brouwerijen te ver uitelkaar liggen om ze allemaal binnen twee dagen aan te doen, verdelen we het genoegen over 3 zomers, om

er des temeer van te kunnen genieten. In het weekend van 27 en 29 juli zullen de twee Ardense trappisten brouwerijen (Orval en Rochefort) aan een nader onderzoek onderworpen worden. Het concept blijft simpel, eerst fietsen, waarbij fraaie hellingen niet geschuwd worden, en na het fietsen het keuren van het gerstennat.

Trondheim-Oslo, all night long Bordeaux-Parijs is legendarisch, maar Trondheim-Oslo doet er niet voor onder. Eind juni gaat de secretaris, die deze tocht al erg lang op zijn verlanglijstje heeft staan, naar Noorwegen om 540 km binnen 24 uur te rijden, en in zijn kielzog minstens 10 leden die gaan proberen hem bij te houden. De tocht zal lang zijn, er zullen geen dernies zijn die ons uit de wind kunnen houden. De wolven zullen huilen als we de Dovrefjell oversteken. In het Gudbrandsdal rijden we langs Dombas, Otta en Kwam, en hopen veilig te zijn voor de bewoners van Jotunheimen als we de Kvitskrinprestinn passeren. Gelukkig is het 's nachts slechts een gering aantal uren donker zodat trollen uit de Hardangervidda ons niet kunnen bedreigen. Met meer dan 2000 andere deelnemers zullen we ons spoeden over de smalle E6 richting Oslo en hopen (of nemen aan) dat we in Lillehammer of Hamer nog fit genoeg zijn om de tocht te voltooien. Tenzij we last hebben van spontane steenpuisten, buikloop, bloedvatenkramp, nachtblindheid, bevriezing van uitstekende lichaamsdelen of ontwenningsverschijnselen door het gemis van stimulerende alcoholische middelen. Het trainingsschema wordt nu tot in de kleinste details uitgewerkt, alle mogelijke soorten van voorbereiding zijn reeds in behandeling of worden binnenkort gestart. Laat voor alle leden duidelijk zijn, dat een ieder, die dit voorjaar de secretaris in gevaar brengt, zonder pardon uit de club wordt gesodemieterd. Jan Builtjes

Inlichtingen: Gero Deckers & Jan Builtjes

Pagina 7

Pagina 8

Frustraties op de Ventoux Na terugkomst van mijn vakantie in Zuid Frankrijk trof ik het clubblad aan. Zoals altijd ben ik het meteen gaan lezen. En ik moet zeggen: ik schrok me wezenloos van de oproep van Frank van Waert om een tocht met meerdere beklimmingen van de Ventoux te gaan rijden. Ik weet niet meer zeker of het dit zelfde clubblad was of een clubblad later toen ik las over een nachtelijke beklimming van de Ventoux. Ik had m’n buik inmiddels meer dan vol van die berg en het leverde me niet eens een success - story op: ik ben deze zomer niet één keer boven geweest! We hadden het plan opgevat om te gaan fietsen in de Chartreuse, een gebied ten noordoosten van de Franse Alpen, onder andere bekend om de Mont du Chat (10 km met meer dan 10% gemiddeld). Echter, om het slechte weer te ontvluchten zijn we door gereden naar de Provence. Daar zijn we op een camping beland nabij Vaison la Romaine, aan de noordkant van de Ventoux. Vanaf deze camping heb ik 2 pogingen gewaagd de Ventoux te beklimmen, maar omdat ik zo’n watje ben, ben ik tot 2 keer toe voortijdig omgekeerd. De eerste poging vond plaats op de dag voor de komst van het Tour de France peloton. De lucht was half bewolkt, maar de bovenste helft van de Ventoux ging schuil in een waanzinnig donkere wolk. We besloten toch te vertrekken om de noordkant te beklimmen maar maakten de afspraak om te keren wanneer het echt zou gaan regenen. Voor mij gebeurde dat op 8 km voor de top. Al eerder had ik wat druppels gevoeld, maar op dat moment begon het echt te hozen. Ik stapte af om m’n regenjas aan te doen en om op Henk te wachten. Hij was tot 4 of 5 km onder de top genaderd, maar had ook braaf besloten terug te gaan. Met dooie vingers

Dat je hard moest trappen en bijna niet vooruit kwam was nog tot daar aan toe, maar af en toe blies hij zo gemeen om de bocht dat je bijna van de weg geblazen werd. Ik was echt doodsbang. Ik ben met harde vlagerige zijwind op de Lekdijk al geen held, maar dit was toch nog een tikkeltje erger. Voor me stond een man opeens 90° gedraaid op de weg, precies op het moment dat er een auto aan kwam. Het liep gelukkig goed af. Vervolgens

en tenen stonden we even later weer beneden en eenmaal terug op de camping had ik lange tijd nodig om op temperatuur te komen. Op de dag van de tour was het stralend weer: een strak blauwe lucht en relatief weinig wind. Helaas moesten wij die dag van camping wisselen omdat onze plek gereserveerd was. Geen tour dus en geen Ventoux (wel een hoop afgesloten wegen i.v.m. de doorkomst van de Tour). De dag na de Tour waaide de mistral, maar omdat de lucht blauw was en de top van de Ventoux fraai tegen de lucht afstak gingen we toch op pad om een beklimming vanaf de zuidkant te wagen. Hemel wat een wind! Aan de voet van de Ventoux, bij Bedoin, werd ik al heen en weer geblazen en was ik af en toe bang niet op de weg te kunnen blijven. De steile stukken in het bos waren bijna een verademing: een lekkere temperatuur en heerlijk beschut tegen de wind. Rustig peddelend telde ik de kilometer bordjes en las ik de hoogtecijfers om uit te rekenen wat het stijgingspercentage over de afgelegde kilometer was. Eenmaal bij het chalet aangekomen was het uit met de pret: de wind blies in volle sterkte over de berg heen.

Pagina 9

Pagina 10

kwam ik om een bocht waar een jongen zijn fiets net weer uit de berm plukte. Niet veel verder werd ik zelf op een haar na van de weg geblazen. Ik was echt bang en het idee ook nog af te moeten dalen maakte me nog veel banger. Ik besloot dat ik voor m’n lol fietste, dat ik het op zich best kon halen en dat ik een betere tijd dan 8 jaar geleden had kunnen rijden. Daarmee was ik tevreden en ik stapte af. Dat gebeurde op iets minder dan 3 km

onder de top en met een tijd van 1:54 uur op de teller. Acht jaar geleden had ik in totaal 3 uur nodig om boven te komen, maar dat was op m’n (bij sommigen van jullie bekende) randonneur met bagagedragers voor en achter, spatborden, verlichting, en standaard. Ook hing er toen een tas aan het stuur, omdat de spiegelreflex camera ook mee omhoog moest om het bereikte resultaat vast te leggen. Aan de achter bagagedrager hing een gewone fietstas met AGU regenpak, trui, stokbrood, beleg en een fles cola…. Op het moment dat ik besloot af te stappen zag ik in de verte Henk naar beneden komen rijden. Hij is niet snel bang, merkt volgens mij ook nooit iets van akelige zijwind op de Lekdijk, maar zei nu toch dat hij boven (hij was wel tot op de top ge-

gaan) bang was geweest. Hij vertelde dat er net voor de top een stuk was waar zelf de zwaarste mannen moesten lopen om niet van de weg geblazen te worden. Met een snelheid van wel 10 km/uur ben ik naar beneden gereden, midden op de weg blijvend en alleen aan de kant gaand wanneer er een auto voorbij moest. Eenmaal terug in Bedoin stond ik te klappertanden van de kou en keken de mensen op het terras me meewarig aan. De volgende dag lazen we in de krant dat het 4° was geweest op de top met windsnelheden van 130 km/uur. Geen schande dus vond ik om terug te zijn gegaan. Maar of ik zin heb om de tocht van Frank van Waert over de Ventoux te gaan rijden of om het diep in de nacht nog eens te proberen.... Nou, nee, bedankt!! NA

EEN LENTE LIED Het is voorjaar. De vogels fluiten in een voorzichtig zonnetje. Koeien kalveren, ooien lammeren, de vissen schieten kuit. En op de dijk stalen kromgebogen figuren hun spieren tussen het frissche groen, waar het guitig fluitekruid zijn kroontje aan den wereld toont. Het is een wonder dat zij niet in een spontaan gezang losbarsten. Waarom welt er geen lied op uit hun boezem ? Of ontbreken hen de woorden en de muziek wellicht ?

Op de wijs van Every Day van Buddy Holly. ELKE DAG Elke dag gaat het weer wat sneller Ik zie het aan mijn kilometerteller vorm van toen, ze komt weer naderbij Elke dag gaat het ietsje beter ‚blijf al uit het rooie van de meter dik en langzaam, kruipt het bloed rond in mij Elke dag, heb ik weer wat meer macht Heb ik ook dat extra stukje veerkracht Niemand nog die op deze heer wacht ‚k ben weer een en al dij !

Pagina 11

Pelotongenoten! Volgens mij hebben jullie allemaal aangegeven zin te hebben in de Marmotte. Misschien waren jullie dronken toen je dat zei, misschien was het een naive actie waar jullie allang spijt van hebben. Ik vergeet echter niets! Helaas pindakaas: koersen is het devies. Geen genade en nog meer van die kreten. Aanstaande zaterdag is de officiele opening van het wielerseizoen. Dan rijden de profs hun Omloop Het Volk. Om net als onze collega´s er te kunnen staan in de koersen die er toe doen, heb ik een klein programma in elkaar gezet. Het ultieme doel is goud voor een ieder in de Marmotte op 7 juli en het kielzog daarvan goud in de Criq. Of ben ik nu te bescheiden? We beginnen het seizoen natuurlijk op 11 maart tijdens de officiele opening tijdens het Ledig Erf-rondje. De illustere IJf Blokker zal ons peloton dan inzegenen. Verder ziet het koersprogramma er als volgt uit: 7 april De Ronde van Vlaanderen 90 of 150 km. West-Vlaanderen ? mei De Fiets-Challenge 160 km. Aubel (Voerstreek, net onder Maastricht) 24 mei Amstel Gold Race/ Limburgs Mooiste 150 km. Landgraaf 26 mei Waalse pijl Naar keuze (100+) Huy (ardennen) 4 juni L-B-L 220 km Tilff (ardennen) 23 juni Trois Ballons 230 km. Elzas 1 juli Vaujany 110 of 160 km. Alpen

Pagina 12

Wat uitleg: RvV: mooie, vroege tocht door de Vlaamse Ardennen. Korte doch steile hellingen als de Muur van Geraardsbergen en de Bosberg. Ook nog in 250 km. variant, maar dat lijkt me nog iets te ver in deze fase van de strijd. Aubel: niet te onderschatten trainingstocht door de Voerstreek. Vertrek en peloton. AGR: Tja, wat moet ik hier nog over vertellen? www.amstelgoldrace.nl WP: Zwaar programma, icm. de Gold Race, maar past goed in schema. Veel pittige Ardense heuvels, goed om de spieren te laten wennen aan het klimmen. LBL: zie AGR. TB: Een dubbelprogramma voor de ploeg. Ook een afvaardiging naar Trondheim-Oslo. 4000 hoogtemeters over drie lange, niet zo steile klimmen: Grand Ballon, Ballon d´Alsace, Petit Ballon. De ideale voorbereidingskoers, al is hij wat lang: 220 km. Wees niet bang, er is een korte versie verkrijgbaar. www.sportcommunication.com Vauj.: De grote onbekende. In de buurt van Bourg dÓisans hebben we ons kamp opgeslagen en in deze koers over de Grand Cucheron en de Glandon en wat pukkels uit het middengebergte zetten we de puntjes op de welbekende I.

www.sportcommunication.com Het grote doel dat alle middelen heiligt is de Marmotte. De tocht is ± 170 kilometer lang en de start is in Bourg d´Oisans. Net als elders in het leven is het echter niet de lengte die telt. Het gaat om de kwaliteit. In feite is de Marmotte een tweetal hele lange beklimmingen (Croix de Fer en Galibier via Telegraphe) totaan het moment van de waarheid: de voet van de Alpe d´ Huez.

het IJsselmeer inlassen. Voorstellen voor een datum zijn welkom! Verder wil ik in de voorbereiding ten dele aansluiten bij de ploeg die zich voorbereidt op Trondheim-Oslo. De data van de trainingen volgen. De ontbrekende weekeinden worden gedisciplineerd gevuld met tochtjesAmerongen. Natuurlijk kan iedereen deze voorbereiding aanpassen aan zijn of haar voorkeur. Ik denk dat deze ideale voorbereiding kan leiden tot een sublieme prestatie in de Marmotte, dan wel een fijne tocht zonder al te moe te worden. En dat is natuurlijk ook wel wat waard. En verder geloof ik natuurlijk in jullie. Jullie kunnen het, de klasse druipt ervanaf. Ga ervoor. Etcetera. Tsjakka! Meer info bij jullie sportdirecteur (wat is directeur toch een

De weg naar de top volgens Roderick Daar neem je de beslissing: ga ik door naar de top(de Marmotte) of blijf ik lekker benee (de Marmotton)? Het is in beide gevallen een prima prestatie. Zie het weekeinde van 25 mei en daaromheen als gezamenlijk trainingsweekeinde. De Waalse Pijl is facultatief. Er mag ook gekozen worden voor een pittige training. Zondag weer vroeg naar de casa om te herstellen. Verder wil ik in het programma nog een tweedaagse om

heerlijk woord!). Rodrick de Munnik De Teksttoko Jansveld 31 3512 BE Utrecht t: 030-2369972 f: 030-2333123 m: 06-14434143

Muur van Geraardsbergen Het voorjaar komt er weer aan. Tijd om voor de tv te gaan zitten en naar de Vlaamse klassiekers te kijken. Of beter nog: zelf naar Vlaanderen te gaan. In het weekend van 21/22 april maken we twee tochten door de befaamde Vlaamse Ardennen, de heuvelzone van de Omloop het Volk, de Ronde van Vlaanderen en nog talloze andere wedstrijden. Door een tamelijk klein stukje België gaan we ‘draaien en keren’, om al die korte en soms lastige hellingen op te zoeken. Een verzet van 42x28 of 39x26 heb je af en toe wel nodig. Net als in Zuid-Limburg biedt deze streek de mogelijkheid om de route in te korten bij plotseling opkomende vermoeidheid of dorst. De roemruchte kasseistroken gaan we niet echt opzoeken, maar we komen ze af en toe vanzelf wel tegen. Leg dus niet al te smalle bandjes om. Meestal zijn de kasseistroken tussen de 300 en 800 meter lang, en totaal is het ongeveer vijf kilometer. De twee tochten zijn 100 à 125

km lang. Sommige mensen vertrekken vrijdag al, anderen zaterdagochtend vroeg. We treffen elkaar op de camping van Oudenaarde en stappen zaterdag om 10.00 uur op de fiets.

IC Camping Vlaamse Ardennen, Kortrijkstraat 342, 9700 Oudenaarde (Bevere), tel. (00 32) 55 315 473. Op deze camping zijn ook enkele trekkershutten te huur. Oudenaarde ligt op ruim 200 km van Utrecht en is zowel per trein als per auto bereikbaar. Per trein via Brussel en Gent, per auto (rijtijd twee uur) via Antwerpen. Dan richting Gent aanhouden (via de E17). Bij Gent even de E17 volgen (richting Kortrijk) en dan bij afrit 8 (‘De Pinte/Zevergem’) de N60 nemen tot aan de afslag ‘Oudenaarde/ Kortrijk/Avelgem/Petegem’. In Oudenaarde ‘Centrum’ volgen, maar dan wel richting Kortrijk/Petegem. Borden richting ‘Petegem’ volgen; daarna wordt de IC-Camping aangegeven. Meer inlichtingen bij Joost van Waert, tel. (030) 2522 916 of Michel Korver, tel. (030) 2311 446.

Pagina 13

Pagina 14

Op zijn kant

Tijdens ons zondagse rondje is het de kunst elkaar zoveel mogelijk af te matten, bijvoorbeeld door ervoor te zorgen dat iedereen zoveel mogelijk in de wind komt te zitten. Daarom zal ik het een keertje uitleggen aan de hand van onderstaande plaatjes. Komt de wind schuin van voren, ga dan niet rijden in mooie waaiers zoals op plaatje 1 en 2, waar alleen de achtersten fijn in de wind zitten, en de voorsten soepel in de waaier rond rijden. Beter is het je toevlucht te nemen tot de formaties in plaatje 3, zo rijdt gegarandeerd iedereen vol in de wind.

‘Halfkoers koffie met appelgebak’ Plaatje 1

Vorig najaar overleed Gerrit Dupont. Hij was ons oudste lid. Hoewel hij de laatste jaren door ziekte niet meer met ons fietste droeg hij de club een warm hart toe. Dat was wederzijds. Veel leden houden warme herinneringen aan Gerrit. Onderstaand interview kleurt Gerrit zoals we hem zullen blijven herinneren. UIT de NRC Handelsblad van 1 Juni 1996

“Ik wielren vanaf m’n 49ste. Iemand had destijds een aardig fietsie voor me en zo is het eigenlijk gekomen. Achteraf denk ik dat-ie gestolen was, maar ja, toen had ik er al voor zo’n achthonderd gulden aan verspijkerd. Ben ik dus maar lekker door blijven fietsen. In de begintijd reed ik veel met een vriend en m’n schoonzoon. Toertochies van vijftig kilometer, al zeiden we thuis natuurlijk dat het om veel meer kilometers ging. Tegenwoordig rijd ik bij Ledig Erf, zowel een cafe als een fietssclub. Iedere zondag maken we met een man of veertig een tocht van 80 kilometer. Vertrek en aankomst bij het cafe. Als we terugkomen krijgt iedereen een pilsje van de eigenaar. Hij wordt volgens mij eerder arm dan rijk van die fietsclub. We betalen 25 gulden per jaar aan contributie. Nou, wat kost een pilsie? En denk niet —hahaha— dat het na dat rondje van hem nog druk is

Plaatje 2

Jan Builtjes

Plaatje 3

in het cafe! De fietsclub bestaat uit verschillende niveaugroepen. Ik zit in groep C. Wij gaan er nog flink tegenaan, maar onderweg is er ook altijd tijd voor een dolletje. En niet te vergeten een bak koffie met appelgebak en slagroom halverwege de rit. Want het gaat ook om de gezelligheid he. Mijn specialisme is langere afstanden, maar dan wel zonder al te veel klimwerk. Daar ben ik gcwoon niet sterk in. Toch geeft het wel een kick hoor als je fietsend boven komt. Dat is dan echt een overwinning op jezelf. Zomers fiets ik graag in Frankrijk. Vaak doe ik dat in m’n eentje. Slapen in een tentje of jeugdherberg, overdag lekker trappen. Aan het eind van de dag ben ik dan soms helemaal kapot. Doe ik nooit meer, denk je dan. Maar de volgende dag zit je toch weer op die fiets. Omdat je je op een fiets zo heerlijk vrij voelt, he.” Door PAUL DE LANGE

Pagina 15

Pagina 16

Wieler quiz

Het ijken van de fietscomputer

Deze quiz is bedoeld voor iedereen die veel over de historie van het wielrennen weet of denkt te weten. Het leuke van deze quiz is dat er over de uitslag gecorrespondeerd kan worden, echter uitsluitend via de ie-meel en met een CC-tje naar de rest van de deelnemers. De winnaar: Degene met de meeste vragen goed. Bij gelijk eindigen beslist de jury. De jury: Hans van Bohemen (giro 4418982). De eerste prijs: De winnaar mag Trondheim - Oslo in het wiel van de jury mee fietsen en behoeft geen kopwerk te doen. De tweede prijs: Eenmaal meefietsen in het wiel van de jury gedurende een rondje Amerongen op een zondag naar keuze. De derde prijs: Een kratje bier naar keuze, mits verkrijgbaar bij Berts Bierhuis. Deze prijs wordt uitgereikt op 23 mei, de avond voor Limburgs Mooiste, op de camping in Heerlen. En dan nu de vragen: 6. Wie is de schoonvader van Adri van 1. De eerste Tour de France (1903) bestond uit 6 etappes, met als winnaar Maurice Garin. Wat was de naam van de organiserende krant? Hoeveel kilometer werd in die 6 etappes afgelegd? (Hoezo bikkelpunten voor Trondheim - Oslo?) 2. Wat voor bijzonders gebeurde er bij elke etappe in de tweede Tour de France (1904) met iedereen die als eesrte over de finish kwam? En waarom? 3. Welke Tour de France winnaar was ook eenmaal wereldkampioen veldrijden? 4. Wie was de allereerste ‘bikkel’ in de wielerhistorie? 5. Welke wielrenner had als bijnaam ‘De kleine tuinman’?

Je kunt de omtrek van je band natuurlijk uit een tabelletje halen, of met een touwtje meten, maar erg precies zijn deze methodes niet. Om een fietscomputer preciezer af te stellen breng je eerst de band op de gewenste spanning. Vervolgens ga je een stuk rijden op een lange, rechte weg waar hectometerpaaltjes langs staan. Een paar voorbeelden hiervan in onze omgeving zijn (1) het jaagpad langs de westkant van

De Juiste wieleromtrek =

der Poel? 7. Waarom kreeg Jan Raas toen hij in 1978 de proloog van de Tour de France won geen gele trui? En wat was zijn wraak? 8. Wat was de bijnaam van Wout Wagtmans?.

9. Welk merk horloge droeg Wim van Est toen hij op de Aubisque in een ravijn viel? 10. Wat was er de oorzaak van dat Jacques Hanegraaf voortijdig zijn carrière moest beëindigen? (met dank aan Rob). Oplossingen moeten voor 1 april binnen zijn. Uitsluitend per ie-meel sturen naar: [email protected]

Pagina 17

Pagina 18

het Amsterdam Rijnkanaal tussen Breukelen en Driemond (2) De provinciale weg van IJsselstein via Lopik naar Schoonhoven, en eventueel (3) de Utrechtseweg van de Berekuil naar De Bilt en Zeist. De juiste wielomtrek kun je nu als volgt berekenen:

[oude wieleromtrek]x[langs de weg aangegeven afstand] Afstand op de fietscomputer

Een helling ‘lezen’

De laatste fietstocht van de eeuw …

“Gelukkig zijn we bijna boven”, hijgt mijn maat. Het is Eerste Pinksterdag, tijd voor Luik-Bastenaken-Luik. We rijden op de steile eerste kilometer van de Haute Levée. Als ik hem vertel dat we nog niet eens op een derde van de klim zijn, kijkt hij me aan of ik gek ben. “Ik zie daar toch duidelijk de top liggen!” Tweeenhalve kilometer verder mompelt hij, dat hij zich toch een beetje verkeken heeft. Dat werkt behoorlijk demoraliserend bij het opfietsen van een berg of heuvel. De top blijkt telkens toch nog een stukje verderop te liggen. Een lange klimtoertocht wordt een stuk minder zwaar als je de nodige kennis van het parcours hebt. Die kennis kun je op hebben gedaan tijdens eerdere tochten, maar hij kan ook uit boeken komen of van het internet. Daarnaast zijn er ook een paar trucjes om een klim te ‘lezen’. Je kunt natuurlijk niet over een bergtop heen kijken, maar als je in de verte de elektriciteitsleidingen naar beneden ziet gaan, kun je er van uit gaan dat de weg daar ook naar beneden gaat.

Als je ingehaald wordt door een auto kun je die als ‘loodsvisje’ gebruiken. Verdwijnt het dak van de auto langzaam uit het zicht, dan ligt het einde van de klim nog een stuk verder. Duikt de auto daarentegen snel uit beeld, dan is-ie zojuist over de top gegaan. Is er bij het aanleggen van de weg een hap uit de berg genomen, dan is dat over het algemeen op het hoogste punt gedaan. Ook een afdaling kun je lezen. Kijk hoe de weg ligt ten opzichte van berghelling. Naar welke kant zou de weg dan logischerwijs moeten draaien. Kijk in een afdaling met haarspeldbochten op de rechte stukken alvast naar beneden. Dan kun je zien of er verkeer aankomt en waar de weg heenbuigt. In de bocht zelf kun je je dan concentreren op de ideale lijn en op de aanwezigheid van gravel. Joost van Waert

Pagina 19

Binnen snort de centrale verwarming. Buiten op de straat ploegen stoere vaders door de sneeuw met hun kinderen op de slee. Een korte verkenning buiten de straat leert dat de wegen buiten onze Oudwijkse leefstraten keurig geveegd zijn. De zon schijnt prachtig helder. Geen enkele belemmering dus voor de wekelijkse fietstocht. Ron heeft een nieuw thermojack dat nodig uitgeprobeerd moet worden; ik heb nieuwe armstukken die een vuurproef, pardon koudetest moeten ondergaan. De zonnebrillen worden opgepoetst. Langzaam rijden vinden wij maar tijd vergooid: Ron op de Gazelle, Otte op de ATB. Dus spoeden we ons zuidwaarts om gewoontegetrouw net voor Domklok-gelui ons ter Erfe te begeven. Shift: het café is potdicht; het Erf is Ledig! Waar zijn onze stoere mannen? Waar zijn onze sierlijk rijdende vrouwen? Bikkels min twee! Waar zijn ze, juist op deze prachtige oudejaarszondagmiddag? Ondanks onze overgevoeligheid voor gezelligheid, besluiten we de verleiding van een laffe terugtocht huiswaarts te weerstaan en spoeden ons de stad uit. Alleen de Koningsweg is aan één kant een stuk niet geveegd (precies het stuk waar het meest gefietst wordt: naar Houten; tja Utrecht verkeersbeleid) maar de rest is prima bereidbaar. De Achterdijk slingert als een zwart lint tussen de besneeuwde velden waarop de sneeuw schittert in de prille middagzon. . Het uitzicht is weids want geen andere (voor ons rijdende) Ledig Erfers.

Pagina 20

Vlak voor Werkhoven zit een tweespan erg grote vogels in de boom (buizerds ofzo). Onze sportieve uitstraling werkt kennelijk aanstekelijk want zij verheffen zich van hun boomtak en zij glijden vlak boven ons een stukje met ons mee en landen vlak naast ons op een paaltje middenin de sneeuw. We kunnen ze duidelijk bekijken, want geen andere Ledig Erfers. Beverweerd is een sprookjeskasteel in de sneeuw en dat vinden vele andere wandelaars ook: we slalommen tussen de vele wandelaars door; dat gaat heel soepel want geen andere Ledig Erfers. Naast de Gooyer Wetering hangt een ijle nevel over de besneeuwde velden, waar wandelaars langzaam in vervagen. Het is stil op de weg: geen geroep van ‘Voor-Achter’ want geen andere Ledig Erfers. In de bermen ligt de weggeveegde sneeuw hoog opgestapeld maar we weg is schoon en droog. De weg blijft ook droog: geen snotneuzen want geen andere Ledig Erfers. Een zwartenkousen familie waagt zich zwijgzaam op de stille weg. hiermee de serene zondagsrust ontheiligend. Geen verzoeking van verleidelijk geklede mensen uit de Grote Boze Stad want geen andere Ledig Erfers. We beginnen te fantaseren over de Ruiterberg en

Amerongseberg: we vrezen geploeter over besneeuwde hellingen en levensgevaarlijke afdalingen. Er volgen sterke verhalen over tochten over besneeuwde passen in den vreemde. Ik meen vanuit de familiestoet een steelse blik van een zorgvuldig ingesnoerd maagdekijn te zien naar mijn opbollende kuiten. Hormoonspiegels rijzen en kilometertellers en hartslagmeter stijgen tot ver buiten hun bereik. Een fourwheeldriver ‘geniet’ ook van de vrije natuur en draait vanuit een bospad pardoes vlak voor ons de weg op. In onze lichamen vindt een supersnelle chemische reaktie van testeron naar adrenaline plaats en slechts de jarenlang opgebouwde ervaring in subtiele stuurmanskunst redt ons van een ongewilde buiteling in de berm, waar de sneeuw ons nu ineens ijzingwekkend onwelkom voorkomt. We rechten onze rug en besluiten dat de bergen vandaag rustig kunnen blijven liggen en de wetering veel beter uitkomt in de middagzon. We besluiten nu rechtsaf i.p.v. normaal linksaf de Sandenburgerlaan in te rijden. De ATB banden grijpen zich vast in de sneeuw op de ongeveegde bolle weg met oudHollandse klinkers en ik wacht - na een heerlijke geforceerde schuiver aan het eind - op Ron die in de verte glibberend op de dunne bandjes voortkruipt. Ik oefende vroeger altijd op zo hard mogelijk door de bochten over de meest glibberende bospaadjes bij ons huis. Ik dank Ron voor zijn goedheid tot het met gevaar voor eigen fietserleven betreden van dit stukje ATB-parcours. Terug op de Langbroeker Wetering langs het kasteel Sandenburg dat - voor ongetwijfeld heel veel geld - in de

steigers staat: het was echter al wit. Dertig en de weg is leeg. Dat droge winterweer maakt knap dorstig en al zijn de bidons nog lang niet bevroren: er zijn aantrekkelijkere genotmiddelen dan zo’n koude klets in de maag. Welk bier zou bij terugkeer het beste passen bij deze laatste tocht van de eeuw? Een slap milleniumbier, een ‘Wintervorst’, een ferme Bock, of zo’n koppige La Trappe? Vierendertig en in de verte lonkt de tap. Het kerkje van Werkhoven steekt prachtig af tussen de besneeuwde velden in de lage, inmiddels felle middagzon; het doet mij op één of andere manier altijd denken aan een bierfles op een dienblad. Echt geen bevlieging maar het tweespan buizerds op de Achterdijk klapwiekt wederom een stukje met ons mee. Zesendertig over de Achterdijk; we ontberen de Achterdijksprint want …. Shift: nog steeds Ledig dat Erf! Helaas: geen andere Ledig Erfers, op oudejaarszondagmiddag eind van deze eeuw! Otte

Agenda seizoen ‘2000 Voor laatse informatie: zie onze web site www.ledigerf.nl 11 maart 7 april

Opening van het seizoen van de fietsclub Het Ledig Erf, met een feestelijke rit naar ons geliefde terras in Amerongen. Ronde van Vlaanderen, 90 of 150 km, West Vlaanderen.

21/22 april

Nachtegaal weekend in de Vlaamse Ardennen (zie pag. 14).

20 mei

De Ledigerf Klasieker Utrecht Gent

6 mei

26 Mei

De Fiets-Challenge, 160 km, Aubel (Voerstreek, net onder Maastricht). Bezoek van de Fietsclub Wilhelmina uit Eindhoven aan het Ledig Erf. Amstel Gold Race /Limburgs Mooiste, 150 km, Landgraaf, Heerlen. Waalse Pijl, naar keuze (100+), Huy (Ardennen).

3 Juni

Luik Bastenaken Luik

10 juni

Ronde van het Eindhovens Dagblad. Eendaagse rit rond het IJsselmeer. Start 4:00 's morgens (360 km). Den Store Styrkeprøven,Trontheim - Oslo 540 km.

10 Mei 24 Mei

24-25 juni

24 of 25 juni Les Trois Ballons (Vogezen). 1 Juli

Dolomieten Marathon

7 Juli La Marmotte (Frankrijk), 174 km vanuit Bourg d'Oisans. 8 Juli Fausto Coppi, 234 km, start Cuneo (Italië).

Pagina 21

27-28 juli

Trappen naar een Trappist

26-27 aug. 1 sept

Ronde om het IJsselmeer met overnachting in Oudemirdum(fr). Prestatie-toertocht de Criquelion

15/16 sept

Mergelland tweedaagse vanuit Sint Geertruid.

14 oct.

We sluiten het seizoen feestelijk af.

Pagina 22

Cafe-Eethuis Borre Overstraat 18 3958 BT Amerongen tel: 0343 461 291

Keuken dagelijks geopend van 12:00 tot 21:30 ‘s Maandags gesloten