exploremagazine.be
LIEVEN SCHEIRE In IJsland je neus snuiten is
not done
Berlijn slaapt nooit
Leki
Rijkdom zonder geluk is geen succes
De Nederlandse schrijver Jan Brokken zei ooit ‘reizen is misschien wel de langste omweg naar jezelf.’ Dat vinden wij ook. Daarom willen wij met verhalen, ervaringen, getuigenissen en feiten jullie motiveren om naar het buitenland te gaan. In dit magazine laten we jongeren vertellen hoe reizen hun leven beïnvloedt. Dus pak je biezen en vertrek op reis voor stage, vrijwilligerswerk, verdere studies of gewoon om een taal bij te leren. Reizen verruimt je horizon.
Maria Manzambi
Warme groeten Het Xplore-team Jolien, Maria & Lisa
INHOUD
EDITORIAAL
Inhoudstafel
mijn gedacht MIJN LAND “Australiërs zijn naïef” 04
mijn ervaring
Exploren is cool 06
Jolien Troffaes
A first step to open your mind for an international experience
Vormgever wordt matroos, kapster trekt naar DIOR 1 0
Halfweg de Europese Jeugdweek, op 19 mei 2011, vindt in Antwerpen Move2Learn, Learn2Move plaats. Dit evenement is het resultaat van een samenwerking tussen Stad Antwerpen, AFS Interculturele Programma’s vzw, EPOS vzw, Euroguidance, Europass, GO! onderwijs van de Vlaamse Gemeenschap en JINT vzw, het coördinatieorgaan voor internationale jongerenwerking. Antwerpen draagt dit jaar de titel van Europese Jongerenhoofdstad.
“Alleen als ik dronken ben, heb ik een kaart nodig”
14
‘t Stad door en voor jongeren
16
De slogan van het evenement maakt duidelijk dat we jongeren en hun begeleiders op school of in de vrije tijd warm willen maken voor een internationale ervaring. We tonen dat er kansen bestaan, ook voor jongeren die kort- of laaggeschoold zijn en zetten sprekende voorbeelden in de kijker.
Lisa Akinyi May
Jolien, Maria en Lisa. 3 studenten Journalistiek aan de Lessius Hogeschool Mechelen, voelden ook de internationale kriebel. Zij schreven dit magazine voor de deelnemers aan Move2Learn, Learn2Move. Daarvoor trokken ze zelf naar Berlijn en zochten ook in eigen land het interculturele op. We willen hen erg bedanken en feliciteren met het mooie resultaat!
tips
Onbeschofte steden 17 Reistips 1 8
celebs
Lieven Scheire 20
Leki 22
Jullie wensen we veel inspiratie en succes bij het uitvoeren van je internationaal project!
Sofie Van Zeebroeck
Sofie Van Zeebroeck Coördinatie Move2Learn, Learn2Move Redactie & foto’s: Lisa Akinyi May, Maria Manzambi & Jolien Troffaes Vormgeving: Xplore-team
Merci aan al onze docenten en in het bijzonder aan Renaat Bogaert, Annick De Pauw en Erik Roosens
2 | Xplore
Xplore | 3
Lisa Akinyi May (22) leefde tot haar zestiende in Kenia. Toen besloot ze bij haar tante in te trekken. Nu woont ze bij haar pleegmama in Wommelgem.
MIJN GEDACHT
“Als klein meisje hoorde ik dat chocolade uit bomen viel”
“Ik kende van België enkel de hoofdstad Brussel en ook wist ik dat de Belgen veel chocolade eten. Als klein meisje hoorde ik dat in België de chocolade uit de bomen viel. Toen ik hier net aankwam, vond ik Belgen afstandelijker dan Kenianen. In Kenia groeten de mensen elkaar hartelijker. Wat ik wel meteen mooi vond aan België waren de gebouwen. Ook was ik gefascineerd door de trams, die heb je in Kenia niet. Kenia is een mooi land: er is de safari en de zee. Kenia heeft vele gezichten omdat er veel verschillende culturen zijn. Het land heeft zeventig stammen en die hebben elk hun eigen cultuur. Er zijn daardoor wel conflicten in het land, maar ik begrijp niet waarom in België zoveel problemen zijn tussen Walen en Vlamingen. Later wil ik terug naar Kenia want ik mis mijn broertje en zusjes.” (JT) Malak Sindian (21) was twaalf toen ze in augustus van 2001 in België belandde. Beiroet moest ze verlaten omdat haar vader politieke problemen had. Ze wilden naar Canada maar kregen geen visum. Van België had Malak nog nooit gehoord. Toch kan ze Libanon niet missen en daarom ging ze in de zomer van 2010 terug.
“Libanezen eten meer frieten dan Belgen”
“De Libanezen denken dat Europa de hemel is. Dat je er zomaar een huis en auto krijgt. Ik mis vooral de mensen, Libanezen zijn veel hartelijker dan Belgen. In Libanon moet je niet eerst bellen voor je bij iemand op bezoek kan, daar ga je gewoon en hoop je dat de mensen thuis zijn. In het begin was ik verbaasd over de komkommers, die zijn enorm groot. En hier kan je van de kraan drinken. En neen, Libanezen smullen niet alleen rijst, maar ook frieten. We eten er zelfs meer dan jullie. Libanon is geen islamitisch land zoals Belgen dat zien. Er zijn ook christenen en joden. Het is een leuk land voor toeristen en rijke Libanezen, maar in Libanon kan je maar beter niet arm zijn.” (JT) Ingrid Christianssen (30) leerde zes jaar geleden in Australië haar Belgische man kennen. Kort daarna verhuisde het koppel naar België.
“Mijn man was op ontdekkingsreis toen we elkaar leerden kennen. Het was liefde op het eerste gezicht. Ik dumpte meteen mijn toenmalige vriend. Na veel wikken en wegen besloten mijn man en ik om naar België te komen. Toen ik hier aankwam, was het even wennen. De vrienden van mijn man waren vriendelijk maar afstandelijk omdat ik geen Nederlands sprak. We begonnen eerst in het Engels maar ze schakelden al vlug over naar het Nederlands. Het eten deed me denken aan de oorlog: aardappelen en zuurkool. In Australië barbecueën we veel omdat de zon er altijd schijnt.” Ingrid woonde in Emu Park, een klein dorpje in Queensland. “In vergelijking met de grote steden was het leven op het platteland vrij rustig. Omdat Australië een geïsoleerd land is, zijn we vrij naïef. België aan de ander kant is een multicultureel land met verschillende talen en culturen. Als ik kinderen krijg, wil ik wel terug naar mijn land: zon, zee, strand. Ik mis het allemaal.” (LAM)
4 | Xplore
MIJN LAND
MIJN LAND
MIJN GEDACHT Analía Plaza (21) studeert via Erasmus aan de Universiteit van Antwerpen. Ze koos voor België omwille van de centrale ligging.
“Alleen een Spanjaard klaagt over zijn land”
“Aan de Complutense Universiteit van Madrid, studeer ik Journalistiek. De dagindeling in Spanje is anders dan hier”, vertelt Analía. “In de namiddag gaan we uitgebreid eten en avondeten doen we laat en met heel de familie. We zijn een open en vriendelijk volk en komen wel eens te laat op afspraken.” Aan de Universiteit van Antwerpen volgt ze Communicatiewetenschappen. Ze volgt er wel alleen de journalistieke vakken zoals verbale en non-verbale communicatie, geschiedenis, intercultural communication, sociologie, radio en TV. “Wat me opviel toen ik hier aankwam, was het afvalsysteem. Dat mensen hun afval een hele week in huis laten staan, vind ik walgelijk. In Spanje zijn er overal containers waar je je vuil kunt ingooien. Die containers worden elke dag leeggemaakt. Spanjaarden klagen over alles: de regering, de wegen en politici. Bij ons is er een gezegde Als hij over Spanje zaagt, is het omdat hij een Spanjaard is.” (LAM) Geetu Regmi (23) woonde tot haar vijftiende in de Nepalese stad Pokhara. Nepal is één van de populairste bestemming voor toeristen. Naast de watersporten, de vele tempels en de Mount Everest, kan je ook simpelweg genieten van de geweldige natuur.
“Nepal heeft nog een lange weg te gaan”
“Pokhara is een heel mooie stad. Doordat ze omringd is door de Himalaya is de stad ook heel rustgevend. Nepal heeft echter ook veel minpunten, zo is er nog een duidelijk onderscheid in klassen. Iemand van rijke afkomst mag niet trouwen met iemand van armere afkomst. En omdat de armen niet verder kunnen studeren, bestaat er nog steeds kinderarbeid. Meestal zijn het kinderen vanaf twaalf jaar, waarvan de ouders de studies niet kunnen betalen. Op dat vlak hebben we nog een lange weg te gaan. (MM)
“Australiërs zijn naïef”
Loide Lima Alves (26) vindt Kaapverdië, of Cabo in de volksmond, het mooiste eiland ter wereld. Ze woonde tot haar twaalfde in haar moederland en verhuisde dan naar België samen met haar familie, op zoek naar een beter leven. Enthousiast vertelt ze hoe (jonge) mensen ‘chillen’ op het strand en profiteren van de zon.
“Stress kennen wij in Kaapverdië niet
“Paradijselijk. Dat is mijn land. Je wordt wakker, gaat naar je werk of school en meteen daarna richting strand. Stress kennen we in Kaapverdië niet. De dagen lijken ook langer dan in Europa. Hier moet alles precies heel snel gaan. Cabo telt tien eilandjes. Oorspronkelijk kom ik uit Santo Antao, het eerste eiland op de kaart. Santo Antao heeft een geweldig panoramisch uitzicht. De mensen zijn supervriendelijk en gastvrij. Als je hier goedemorgen zegt tegen elk individu op straat, kijken de mensen je raar aan. Daar is het normaal. Ik wil niet pronken over mijn eigen land, maar de jongens op het eiland zijn echte lekkernijen voor de ogen.” (MM)
Xplore | 5
Mijn ervaring
Mijn ervaring
exploren is cool zij deden het je voor
exploren is cool zij deden het je voor
« In Turkije wakker worden met de moskee was geweldig » WIE Tomas
« Beniners zijn gastvrijer dan Belgen »
Bachot
LEEFTIJD 21 WOONPLAATS Zoersel WAAR Turkije
WIE Jana
De Poorter LEEFTIJD 16
Tomas studeerde journalistiek aan de Plantijn Hogeschool in Antwerpen. In 2010 ging hij op Erasmus naar Turkije. Het Midden-Oosten sprak hem heel erg aan. Daarom koos hij Turkije, voor het avontuur en om te zien hoe zelfstandig hij kon zijn. Hij kreeg daarvoor een behoorlijke beurs en genoot van het feit dat het land goedkoop is. In de stad Eskişehir studeerde hij journalistiek aan de Anadolu Universiteit gedurende een half schooljaar. De universiteit heeft een Amerikaans systeem en is één van de grootste in heel Turkije. Tomas: “Toen ik daar aan kwam was het Suikerfeest. Iedereen was thuis en ik zat alleen op mijn appartement. Ik verkeerde bijna in paniek en dacht wat doe ik in hemelsnaam in een vreemd land alleen. Mijn eenzaamheid duurde niet lang, na de feestdag kwam iedereen terug op campus en werd ik rondgeleid door elke hoek van Eskişehir.” “Turkije is een prachtig land met een trots volk. Ik heb daar geen cultuurshock gehad. Eskişehir is erg 6 | Xplore
modern en krioelde van jongeren, op geen enkel moment heb ik een vrouw met een boerka gezien. Naast ons appartement was er een klein moskee. Ik vond het geweldig om elke dag om zes uur ’s morgens wakker te worden met de moskee jingles. Jongeren gingen amper bidden, één keer per maand deden ze het symbolisch. Alleen de oudere generatie gaat nog naar de moskee.” “Mijn leven is erg veranderd sinds die reis. Ik ben afgestudeerd en studeer nu met mijn gebrekkig Frans fotografie in een Franstalige school in Brussel. Ik ben meer ondernemend geworden. Vóór die reis was mijn leven beperkt tot Antwerpen en had ik nooit zo’n stap durven zetten. Zo heb ik al Taiwan, Syrië en Iran bezocht.” Exploren is cool
“Ik heb ruimer leren denken over bepaalde zaken in het leven en over mijn rol als individu in de samenleving. Ik heb contacten gemaakt overal ter wereld”, vertelt Tomas. “Ik sta meer open voor andere culturen. Het enige wat je nodig hebt om naar een land als Turkije te gaan, is een open hoofd. Ik zal de zelfgemaakte omelet van mijn beste Turkse vriend missen.” Tekst & foto: Lisa Akinyi May
WOONPLAATS Oosterzele WAAR Benin
(West-Afrika)
Op haar vijftiende mocht Jana (16) met Youth Board, de jongerenafdeling van Plan België, naar Benin. Daar maakte ze korte reportages voor Trek Je Plan, een internetspel om Vlaamse jongeren te sensibiliseren in verband met de millenniumdoelstellingen en ontwikkelingssamenwerking. In het spel proberen jongeren ervoor te zorgen dat kinderen in een dorp naar school gaan, dat de gezondheidszorg verbetert en dat er waterputten worden gebouwd. “Het was wel even wennen toen we in Benin aankwamen”, zegt Jana. “In eerste instantie leek de hoofdstad erg modern tot je dichterbij kwam en de armoede zag. We verbleven in een klein hotel met minimale voorzieningen, maar in vergelijking met de levensomstandigheden van de Beniners was ons verblijf nog heel luxueus. Op een bepaald moment gingen we naar een dorpje waar ze zelfs nog nooit blanken hadden gezien. De mensen daar waren ongelooflijk gastvrij: ze zongen voor ons en we werden verwelkomd met open armen. Wat ik wel erg vond was de extreme armoede. Kinderen kwamen bedelen voor plastieken flessen en pennen. Dat kan je je hier niet voorstellen.” Exploren is cool
“Benin heeft mijn visie op de wereld veranderd. Als ik iets vertel in de klas, luisteren mijn leeftijdsgenoten nu meer omdat ik sterke verhalen kan vertellen. Ook mijn kijk op ontwikkelingssamenwerking is veranderd: ik heb leren inzien dat de lokale mensen nog altijd het best weten hoe ze uit de armoede kunnen geraken. Wij kunnen ze wel een handje helpen door hun initiatieven te steunen. We kunnen van elkaar leren. Samenwerken is de boodschap. Voor velen is armoede in ontwikkelingslanden een ver-van-mijn-bed-show. Met ons internetspel hebben we jongeren proberen aanzetten om er eens verder over na te denken. Zo lijkt in de eerste plaats geld en kleren opsturen een goede zaak,maar als je kleren opstuurt, kan het goed zijn dat de lokale katoenboeren daardoor hun product niet meer kunnen verkopen en nog armer worden. Ik zou iedereen aanraden om Benin te bezoeken. Het enige dat je nodig hebt, is een open geest en een niet-Westerse blik. Niemand beslist waar hij geboren wordt of bij welke familie. Ik was dan ook ongelooflijk onder de indruk van hoe krachtig en optimistisch de jeugd – ondanks alle armoede - daar is.” Tekst & foto: Lisa Akinyi May
Xplore | 7
MIJN ERVARING Mijn ervaring
MIJN ERVARING
exploren is cool zij deden het je voor
nooit WIE Beatriz
« Ik ging nog alleen op reis »
WOONPLAATS Wommelgem WAAR Reims
« Ik moet kunnen bewegen en ontdekken »
internet vond, ben ik dan helemaal alleen vertrokken. Het plan was om daar te werken, maar je moest het wel zelf zoeken. Ik probeerde van alles te vinden op het internet, maar er waren zoveel sollicitanten van zoveel landen. Je had Ieren, Duitsers en Fransen en de mensen die perfect Engels kunnen hadden voorrang natuurlijk.”
WIE Nuwan
Lima Rocha LEEFTIJD 21
exploren is cool zij deden het je voor
Zevende jaar Public Relations studente Beatriz Lima Rocha (21) uit Wommelgem, begon op 2 mei aan haar stage in Reims (Frankrijk). Nog nooit was ze alleen op reis geweest en dus was ze een paar dagen voor haar vertrek heel zenuwachtig.
Adriaens
LEEFTIJD 21 WOONPLAATS Antwerpen WAAR Australië
“In ons laatste jaar Public Relations (TSO) moeten we stage lopen in een bedrijf. We kregen een lijst van de leerkrachten met allerlei bedrijven waar we stage konden lopen. Bijna iedereen uit mijn klas koos ervoor om in België te blijven. Samen met twee andere klasgenoten solliciteerden we bij Vranken Pommery, een champagnehuis in Zuid-Frankrijk. Ik googelde de bedrijfsnaam en ik was meteen verkocht. Ons verblijf wordt gesponsord door het Europese Programma voor Onderwijs, Opleiding en Samenwerking (EPOS vzw).”
Exploren is cool
“In het champagnehuis zal ik werken als gids. Eerst in het Nederlands en in het Engels, later ook in het Frans. Ik ben een paar keer gaan observeren ik weet dus wel wat me te wachten staat. Toch ben ik heel zenuwachtig. Ik ben nog nooit zonder mijn ouders, zus of broers op reis geweest. Zeker niet voor zo’n lange periode. Twee maanden vind ik toch lang.” Exploren is cool
“Momenteel is mijn Frans niet zo schitterend. Als ik na twee maanden mijn Frans heb kunnen verbeteren, staat dat mooi op mijn cv. Ik denk dat ik zo sneller een job zal vinden. In België moet je goed Frans kunnen spreken. Tegenwoordig vind je moeilijk werk zelfs als je hogere studies hebt gedaan. Ik ben niet van plan om verder te studeren. Als ik mijn talenkennis kan verbeteren, zou dat zeker een pluspunt zijn.” Tekst & foto: Maria Manzambi
8 | Xplore
“Het is niet helemaal gegaan zoals het moest. Ik vond in Sydney geen werk en daarom besloot ik om van stad naar stad te gaan. Zo kwam ik in Perth. Ik besloot om daar te verblijven, maar geen werk, geen geld natuurlijk. Ik kon mijn hotel niet meer betalen, daarom stelde de hotelbaas voor om een paar uren in de week voor hem te werken achter de balie. Ik moest kamers boeken en mensen helpen. Die job heeft mijn ogen open gemaakt. Het heeft mij doen beseffen dat de horeca wel iets voor mij zou kunnen zijn. Ik ben nu ook meer zelfstandig. Mijn ouders hadden nooit gedacht dat ik zoiets ging aankunnen. Mijn vrienden vonden dat ik gek was. Wie gaat er nu alleen naar de andere kant van de wereld op negentienjarige leeftijd?”
Na veel gewikt en gewogen te hebben, besloot Nuwan om voor één jaar naar het buitenland te gaan. Australië zag hij helemaal zitten, maar niet alles verliep zoals gepland. “In 2009 ben ik na mijn zevende jaar Kantoor vertrokken naar Australië. Van mijn ouders moest ik of studeren of werken. Ik zag geen van beide zitten daarom besloot ik om naar het buitenland te gaan om daar een jaartje te werken. Met behulp van de Organisatie Web, die mijn moeder toevallig op het
“Het was een geweldige ervaring. Een echte aanrader. Ik heb veel contacten gelegd en gehouden ook. Spijtig genoeg kon ik daar niet langer dan een jaar blijven. In Australië moet je eerst drie maanden aan fruitpicking doen om een verblijfsvergunning te krijgen. Dat heb ik niet kunnen doen, dus moest ik het land verlaten. Eind augustus 2010 ben ik teruggekomen. Er was een duidelijk verschil. Ik was meer zelfstandig en volwassen geworden. Ik zie mezelf binnen vijf jaar niet meer in België wonen. Ik wil meer zien van de wereld. Voor mijn vertrek had ik een relatie, maar mijn vriendin kon het niet verdragen dat ik naar het buitenland vertrok. Daarom heb ik haar gedumpt. Ik ben niet iemand die op één plaats zou kunnen blijven. Ik moet kunnen bewegen, ontdekken.” “Een maand na mijn terugkomst in België ben ik alleen gaan wonen. Ik vond dat het tijd was, ook al waren mijn ouders er tegen. In onze familie is nog nooit iemand zo vroeg van huis weggegaan. De vuile was breng ik wel nog steeds naar mijn moeder.” (lacht) Tekst & foto: Maria Manzambi
Xplore | 9
MIJN ERVARING
MIJN ERVARING
Wim Hofman en Jasna Calle vonden hun job dankzij hun reis
Vormgever wordt matroos, kapster trekt naar DIOR
Wim Hofman (25) en Jasna Calle (26) waagden de sprong en dankzij hun ervaring met AFS en de Vlaamse Dienst voor Arbeidsbemiddeling en Beroepsopleiding (VDAB) vonden ze een job die ze nooit voor mogelijk hielden. Wim volgt stage voor scheepsvarende, Jasna werkt als shopmanager bij DIOR.
“Shit, elf maanden dat is lang!” Dat was wat Wim Hofman dacht de eerste dag toen hij in Panama aan kwam. Als achttienjarige had hij de sprong gewaagd met AFS (een organisatie die jongeren de kans geeft in het buitenland te studeren of vrijwilligerswerk te doen) en zou hij voor elf maanden gaan studeren aan de universiteit van Panama. “Ik dacht dat ik als leerling uit een technische richting niet naar een universiteit kon maar het niveau in Panama is veel lager dan hier.” Uiteindelijk vond Wim elf maanden zelfs te kort want als je eenmaal de taal begrijpt, vrienden hebt en je ondergedompeld bent in de cultuur wil je niet meer vertrekken. Ook Jasna waagde de sprong maar zij ging niet studeren. Na haar kapsteropleiding (ze was 20) wou ze wel gaan werken maar niet in België. “Ik was heel nieuwsgierig en dat warme exotische buitenland sprak me wel aan. Ik was België een beetje beu.” Ze stapte naar de VDAB met maar één vraag: ik wil naar het buitenland, wat is er mogelijk? “Het leven is aan de durvers hé”, zegt Jasna. Avonturiers
Bij Wim zat de zin voor avontuur in de familie maar toch hadden zijn ouders niet meteen gedacht dat hij net als zijn broer met AFS zou vertrekken. “Ik was meer materialistisch. Ik wou een gsm en een auto. Het buitenland interesseerde me niet. Ik maakte ook niet zo gemakkelijk vrienden.” Maar toen werd hij achttien en moest hij een belangrijke keuze maken. Wim had de richting grafische technieken gevolgd en 10 | Xplore
zou naar de hogeschool of universiteit gaan. Hij had echter geen idee welke richting hij zou willen volgen en om die keuze even uit te stellen vertrok hij naar het buitenland. Bij Jasna zat het avontuur niet zo zeer in de familie, maar wel in haar. “Mijn ouders waren niet verbaasd toen ik hen mijn plan vertelde. Ik denk dat ze zelfs wouden dat ik mijn koffers nam.” Jasna had een opleiding als kapster gevolgd, dus was het logisch dat ze als kapster zou werken. Maar zij wou eerst het buitenland zien. Dat ze niet veel talen sprak, schrok haar niet af. Ze sprak Engels en dat vond Jasna voldoende, een andere taal zou ze ter plaatse wel leren. Kans
Beiden zijn ze ervan overtuigd dat net na je middelbaar de beste periode is om te vertrekken. Je bent nog jong maar niet meer naïef. Je hebt al een bepaalde kijk op de wereld maar je staat nog open voor nieuwigheden. Je hebt wel al een vriendenkring maar je bent nog niet gesetteld. Je kan nog alle kanten uit met je leven want je hebt nog niet voor een bepaalde opleiding of een bepaald werk gekozen. Een verloren jaar vond Wim het zeker niet. “Dat jaar dat je met zo’n organisatie weg bent, is een unieke ervaring. Je leert jezelf en een andere cultuur kennen en dat is onbetaalbaar.” Zowel de ouders van Wim als de ouders van Jasna zagen er geen graten in. Zij zagen maar al te graag hun kind zo’n ervaring op doen. Toch is het niet ab-
Wim: « Stel die keuze over je latere job of studie uit en ga eerst op reis »
normaal dat ouders wel eens schrikken als hun kind zoek van Trendwolves (een onderzoeksbureau gericht met zo een idee komt opdraven. Zo’n ervaring kost op jongeren en trends) bleek dat de interesse bij leernatuurlijk heel wat geld en daarnaast is je kind wel lingen uit het technisch- en beroepsonderwijs er wel voor een tijdje weg. Minstens voor zes maanden of is, maar dat ze denken dat het niet voor hen bedoeld zoals bij Jasna voor vier jaar. “Ik hoor wel eens van is. Het tegendeel is waar en daar zijn Wim en Jasna volwassenen dat ze spijt hebperfecte voorbeelden van. ben dat zij zo’n ervaring niet “Aanleg voor vreemde talen is hebben”, zegt Wim. “Geef je een troef”, zegt Jasna. “Maar kind een kans om die spijt niet « Je moet geen extra talen iedere Belg kan Engels en dat kennen, Engels is genoeg » is voldoende. Een vreemde taal te hebben.” Zo denkt Jasna er ook over. Zij zou haar kindeleer je snel ter plaatse.” Ook ren misschien zelfs verplichten Wim is ervan overtuigd dat ten minste één jaar naar het buitenland te gaan. zo’n ervaring ook weggelegd is voor leerlingen uit het beroeps – en technisch onderwijs. Hij denkt dat het Ibiza voor hen zelfs makkelijker is om in zo’n avontuur te Wim kwam uit een technische richting, Jasna had stappen. “Als je uit een BSO of TSO richting komt, beroepsonderwijs gedaan. Toch blijkt de grootste is je ingesteldheid meer praktisch. Je leert iets door groep van jongeren die zo’n reis doen uit het algehet te doen en dat is ook zo met die vreemde taal. Je leert ze pas door met de mensen te praten.” meen secundair onderwijs te komen. Uit een onderXplore | 11
MIJN rubriek ERVARING
MIJN ERVARING
want we hebben elke dag warm water, terwijl je in Panama vaak zelfs geen koud water hebt. Door zo’n buitenlandse ervaring leer je nieuwe mensen en andere culturen kennen. Je krijgt meer zelfvertrouwen en kweekt zelfstandigheid. Je wordt socialer en staat meer open voor nieuwe dingen en je bent toleranter tegenover buitenlanders. Dat zijn de positieve punten die heel wat jongeren na zo’n reiservaring hebben. Ook wordt er gezegd dat zo’n ervaring goed staat op je cv, maar is dat ook zo? Goed voor cv
Jean-Pierre Deroo van VDAB is er van overtuigd dat zo’n ervaring voor zowel ASO-leerlingen als voor TSO en BSO’ers positief is voor hun cv. Dat je een extra taal beheerst is voor elke job een pluspunt maar je moet niet per se voor een land met een vreemde taal kiezen. “Werkgevers verwachten van iemand met een buitenlandse ervaring dat die persoon in de eerste plaats meer zelfstandigheid en onafhankelijkheid heeft,” zegt meneer Deroo. “Daarnaast zien ze in die jongeren ook meer flexibiliteit en leergierigheid.” En het feit dat je er socialer en opener van wordt, zijn natuurlijk altijd positieve punten als je in groep moet werken. “Jongeren die naar landen trekken waar de inwoners armer zijn, zullen ook later minder comfort nodig hebben. En dat maakt je automatisch al een beter mens.”
DIOR
Zo’n buitenlandse ervaring heeft wel degelijk een invloed op je latere werk. Jasna werkte gedurende vier jaar telkens acht à negen maanden in Ibiza. Uiteindelijk vond ze dankzij haar buitenlandse ervaring werk bij Dior als make-up artieste en manager van de make-upafdeling. Een job die ze kreeg doordat ze intussen Spaans onder de knie had en bewezen had hoe gedreven en flexibel ze wel was. Ook Wim heeft veel aan Panama en Costa Rica te danken. Hij kon zich niet langer voorstellen hele dagen te moeten werken achter een bureau. Hij wou buiten werken in de zon. Uiteindelijk zou hij een hele andere koers varen. Letterlijk dan want in Panama en Costa Rica had hij interesse gekregen voor de zee. In Panama had hij een opleiding ecotoerisme gevolgd en de kans gekregen mee te varen met een sleepboot op het Panamakanaal. In Costa Rica werkte hij als vrijwilliger in het marine biologisch centrum. En zo ruilde de graficus Wim zijn bureau en computer in voor een schip en begon hij aan zijn opleiding voor scheepsvarende. Jasna en Wim zouden onmiddellijk opnieuw op reis vertrekken als ze konden, spijt hebben ze zeker niet. “Het leven is aan de durvers”, zegt Jasna. “Denk niet aan wat anderen zouden zeggen, doe het gewoon.”
« Na zo’n ervaring heb je meer zelfvertrouwen, meer zelfstandigheid en een job die je nooit had gedacht te hebben »
Jasna Calle woonde vier jaar lang telkens acht maanGelukkig den op Ibiza waar ze de eerste twee jaar werkte als Dankzij hun reiservaringen vinden zowel Wim als animator en nadien als receptioniste. Wim studeerJasna dat ze veranderd zijn. “Ik vind van mezelf dat de, toen hij achttien was, elf maanden in Panama. ik minder gestresseerd en meer optimistisch ben. Ik Toen hij werd ontslagen na de crisis vertrok hij op ben ook socialer en sta meer open voor andere cultuzijn drieëntwintig naar Costa Rica om er vrijwilren”, zegt Jasna. Ook Wim merkte dat hij zich minligerswerk te doen. Eens het kriebelt, blijft het krieder snel druk maakte en vooral meer zelfstandig is belen. Wim probeert nog steeds geworden. “Zo’n ervaring verandert eens per jaar terug naar Panama te « Ik zou mijn kinderen je kijk op de wereld,” zegt Wim gaan en ook Jasna kan het reizen nog, “je ziet dat de mensen daar zelfs verplichten hun veel gelukkiger zijn dan wij terwijl niet loslaten. “Ik sluit niet uit dat koffers te pakken » ze veel minder hebben dan ons. Als ik toch nog eens naar Australië of Zuid-Amerika trek”, zegt zij, “het je dan thuiskomt van je reis word je is een microbe. Eens je bent vertrokken, wil je blijven er wel stil van als je beseft hoeveel geluk wij hebben reizen.” om hier te wonen. Wij kunnen ons hier elke dag wassen 12 | Xplore
Tekst & foto’s: Jolien Troffaes
Onderzoeksbureau Trendwolves hield een enquête bij jongeren over wat hun motieven en verwachtingen zijn om internationaal te gaan. Hier is een top tien.
01. Cultuur
02. Nieuwe
leren kennen mensen leren kennen 03. Talenkennis verbeteren 04. Zelfstandiger worden 05. Na de ervaring gemakkelijker werk vinden 06. Het avontuur, een stap in het onbekende zetten 07. Het dagelijkse leven van armere mensen mee maken 08. Persoonlijke ontwikkeling (meer zelfvertrouwen en zelfstandigheid) 09. Een andere kijk op de wereld krijgen 1 0. Plezierige activiteiten doen
Bron: onderzoek van Trendwolves voor Go Strange
Xplore | 13
MIJN ERVARING
verbeteren. Helaas was haar Frans niet goed genoeg. Daarom raadde de stad Antwerpen, die deze stages organiseren, Duitsland aan. De stad heeft namelijk een stageprogramma voor afgestudeerde uit het TSO, BSO en KSO. De jongeren kunnen dan een beroepsstage doen van 6 maanden. Om dit mogelijk te maken krijgen ze via de stad een beurs van Leonardo Da vinci.
Studente Personenzorg kent Berlijn op haar duimpje
« Alleen als ik dronken ben, heb ik een kaart nodig » Marijke De Buck (20) studeerde Personenzorg aan het Don Bosco in Wilrijk. Ze besloot om een beroepsstage te doen in Berlijn. Frankrijk was haar eerste keuze, maar uiteindelijk kwam ze in Duitsland terecht. Duits sprak ze voor geen meter maar dat hield haar niet tegen. “Binnen de week sta je hier terug. Je houdt dat nooit vol”, zeiden Marijkes vader en zus. Dit hield Marijke echter niet tegen, ze wou bewijzen dat ze zelfstandig kon zijn. Ze kwam terecht bij de serviceflats van domein Katharinahof in Berlijn waar ze mocht helpen in de bistro. Personen verzorgen mocht ze niet omdat haar diploma niet geschikt was voor Duitsland. De bistro bleek een serieuze meevaller te zijn. “Dankzij mijn werk in de bistro heb ik besloten om niet verder 14 | Xplore
te gaan in de zorgsector”, zegt Marijke, “de horeca spreekt mij meer aan.” Frankrijk Zin voor avontuur had ze al, maar de uiteindelijke stap zetten komt er niet zomaar. Marijke kreeg interesse na een babbel met een klasgenoot die het jaar daarvoor naar Noorwegen was geweest. Naar Noorwegen wilde Marijke niet maar wel naar Frankrijk. Zon, zee, strand en ondertussen je Frans
Sinds ze in Duitsland woont, voelt Marijke zich een stadsmens. Zowel ’s avonds als overdag is er in Berlijn altijd iets te doen. In de week zijn de meeste discotheken open terwijl dat in België maar van donderdag tot maandag is. “Uitgaan in Berlijn is veel goedkoper dan in België. Ik betaal nooit meer dan 12 euro voor de inkom. En je bent in Berlijn ook nooit alleen op stap want als je om vier uur ’s ochtends de metro neemt, zitten er altijd wel mensen op. Berlijn is een stad die nooit slaapt”
Uiteindelijk werd het Berlijn, maar Marijke wist bijna niets over de hoofdstad van Duitsland. Dat het in Europa lag en dat er nog niet zo lang geleden een muur stond, “De mensen hier zijn vriendelijker dan in dat wist ze wel maar daar eindigde haar België”, zegt Marijke, “maar alleen als je kennis. Ook de taal was wennen want MaDuits spreekt. Toen ik in het begin Engels rijke sprak helemaal geen Duits. “Ik dacht sprak om iets te vragen, keken de Berlijdat ze daar wel Engels zouden kunnen”, ners mij altijd boos aan.” Toch zal Marijke zegt Marijke. “Maar hier spreekt niemand Duitsland missen. Als ze één ding mocht van het personeel deftig meenemen naar huis, Engels.” Marijke had wel dan waren dat de vertwee maanden een taalkeerslichten voor de cursus gevolgd, maar voetgangers. Die zijn in « Zelfs om vier uur in de toch was praten in het Duitsland voorzien van Duits niet van bij het ochtend ben je niet alleen » een apart mannetje. begin een gemakkelijke Knappe kerels klus. en zelfvertrouwen Dat er niemand van het Marijke wil zeker nog personeel Engels sprak, was voor Marijke eens terugkomen naar Duitsland. Ze vindt een positief punt. Ze moest dus wel Duits dat het alleen maar positief is geweest. praten en daardoor heeft ze de taal na zes “Voor ik naar Berlijn kwam, was ik afhanmaanden al goed onder de knie. Zo goed kelijk van iedereen. Berlijn maakte me zelfzelfs dat Nederlands praten soms moeilijker standig en gaf me zelfvertrouwen”, vertelt gaat. “Ik merk dat als ik Nederlands praat ze. met mijn familie, ik soms moet zoeken naar Marijke is een plantrekker geworden en het juiste woord”, zegt Marijke. durft meer. “Als ik in Berlijn zeg dat ik BelgiBerlijn slaapt niet sche ben , krijg ik vragen over het Museum Van de stichting Leonardo Da Vinci krijgt van Schone Kunsten in Antwerpen. Ik ben Marijke maandelijks een inkomen van 530 daar nog nooit geweest. Als ik terug in Beleuro. Ze logeert in een hostel in de Berlijnse gië ben, ga ik er zeker eens langs.” binnenstad voor 250 euro per maand. De Marijke wil niet meer verder in de zorgsecprijs vindt ze goed meevallen omdat ze haar tor, de horeca spreekt haar nu meer aan. hostel deelt met nog zes andere bewoners. “Als ik de kans zou krijgen om terug naar Ze heeft wel een eigen badkamer en keuken school te gaan, zou ik horeca gaan volgen. die ze deelt met een Portugese Erasmus Door Berlijn ben ik gaan beseffen wat ik student. “Het is zeker een pluspunt dat de echt wil.” woning niet zo ver van mijn werk ligt”, zegt Marijke, “In het begin was het wel stuntelen Ook al kijkt Marijke er naar uit om terug met de U-bahn en de S-bahn (de Berlijnse thuis te zijn, ze zal wel dingen moeten achmetro). Ik was altijd vastgeklemd aan mijn terlaten: “De knappe kerel van de koffiebar kaart. Soms heb ik die nog nodig, vooral als ga ik wel missen.” ik ’s avonds dronken ben. Maar de weg naar mijn werk ken ik ondertussen uit het hoofd.” Tekst: Xplore, foto: Lisa Akinyi May
Xplore | 15
tips
tips belooft de grootste shopdag van Vlaanderen te worden. Hier kan je je miskoop ruilen voor een leuk outfit onder begeleiding van een gratis personal shopper. ’s Avonds kunnen de fashionista’s onder jullie dan genieten van een modeshow waarbij jullie de nieuwste Antwerp-
Hoe overleef ik in de tien meest
onbeschofte steden ter wereld
?
se collecties kunnen bewonderen. Nog een ander initiatief is die van de jonge talenten die de kortfilm ‘Nicht’ regisseren en produceren. De film wordt dit najaar vertoond maar men zoekt creatieve jongeren die daaraan mee kunnen werken door een soundtrack te
Reizen kan dan wel leuk zijn, de plaatselijke inwoners zijn dat niet altijd. Een grote mond en arrogant, in de volgende tien metropolen geldt de wet van de sterkste. Daarom zijn hier enkel tips zodat je reis niet in het water valt.
schrijven die bij het thema past. De creaties kunnen allemaal doorgestuurd worden op het mailadres van de filmmakers vóór 30 juni 2011.
foto: StampMedia
’t Stad
A nt werpen werd door de Europese Jeugdraad gekozen als Euopese Jongeren Hoofstad 2011
door en voor
jongeren
Wie graag op de hoogte blijft van alle komende evenementen of graag meer info wilt, kan alvast terecht op www.aeyc2011.com Tekst: Maria Manzambi
Na Rotterdam en Turijn werd Antwerpen uitgekozen als Europese Jongerenhoofdstad 2011. Met behulp van de stad kunnen honderden jongeren hun dromen waarmaken en hun creativiteit tonen gedurende het hele jaar.
Antwerpen werd in 2009 uitge-
worden in de loop van dit jaar, van
men de start van de Antwerp Euro-
kozen tot de Europese Jongeren-
sportevenementen tot rap-battles,
pean Youth Capital 2011(AEYC) af
hoofdstad 2011 door de Europese
waarbij kinderen en jongeren alle-
te tellen. Wie zijn droom wil waar-
jeugdraad. Na Rotterdam en Turijn
maal welkom zijn. Financieel zijn ze
maken, krijgt er de nodige centjes
plaatst Antwerpen zich als derde
goed voorbereid. 2,2 miljoen euro
voor van de stad. ‘Het doel is om
op de lijst. De stad diende een
komt uit de stad zelf en de rest
jongeren te betrekken bij de stad.
stevig subsidiedossier binnen die
haalden ze uit de private partners
Jongeren zijn een grote deel van
goed werd gekeurd. Een van de
en van het Europese niveau.
onze stad, ze hebben ruimte nodig
reden daarvan is dat Antwerpen
om hun ding te doen en zichzelf uit
een echte jongerenstad is. Meer
Doel
te drukken.’ aldus Leila Kandil van
dan 30% van de bevolking bestaat
In mei 2010 organiseerde het
de dienst Communicatie en Pers.
uit jongeren van minder dan zesen-
jeugdcentrum Generatie A een
Alle projecten zijn welkom, ieder-
twintig jaar. Met behulp van de stad
grote Kick-Off, waarbij alle jonge-
een krijgt een kans.
Antwerpen, kunnen alle jongeren
ren en partners op de hoogte wer-
van zes tot zesentwintig jaar via een
den gebracht van de nieuwe titel.
Mode en film
subsidie hun droom waarmaken.
De officiële start werd op 4 maart
Zo heb je bijvoorbeeld de Youth
Deze droom of project moet na-
georganiseerd aan het Centraal
Fashion Day die op 14 mei plaats
tuurlijk een meerwaarde geven aan
station van Antwerpen. Het starte-
zal hebben. Dit evenement wordt
de jongeren in de stad. Er zullen
venement, genaamd de ‘Europese
georganiseerd door zes jonge-
ook meer dan 150 feestjes en crea-
Carnaval Bal’ verzamelde school-
ren die de show helemaal alleen
tieve evenementen georganiseerd
kinderen uit de hele stad om sa-
initiëren voor de derde keer. Het
16 | Xplore
Parijs is één van werelds mooiste steden maar als je praat doe je dat best wat stiller. Parijzenaars hebben immers een grondige hekel aan luidruchtige toeristen. Milaan is één van de grootste modesteden ter wereld en dus kan je als toerist wel eens commentaar krijgen op je teenslippers en short. Met zijn Big Ben en The Tower is Londen één van de steden met de mooiste geschiedenis maar net daardoor zijn de Britten een beetje verwaand. In Moskou moet je niet verwachten hartelijk te worden ontvangen. De Moskovieten vinden namelijk dat buitenlanders naïeve idioten zijn. New York is de stad waar iedereen heen gaat om het te maken maar de inwoners van de stad die niet slaapt, vinden het daarom niet zo leuk als nog meer mensen hun geluk in New York komen zoeken. In Toronto (Canada) moet je niet verwachten dat de mensen zich zullen excuseren wanneer ze je omverlopen. Als toerist let je dus best op waar je loopt want in Toronto kunnen de mensen onbeschoft zijn. In vergelijking met buurland Noord-Korea is Zuid-Korea minder gevaarlijk voor toeristen maar toch moet je op je hoede zijn. In de hoofdstad Seoel zullen de winkeluitbaters je alles geven wat je wenst, maar daarvoor moet je wel het helse verkeer trotseren. Taxichauffeurs kennen het begrip ‘gevaar’ niet. Als voetganger ben je echter niet meer veilig want stoppen aan oversteekplaatsen doen de Zuid-Koreanen niet.Hong Kong is heel dichtbevolkt en dat heeft heel wat nadelen. Met de metro reizen is een hels karwei want een plaatsje bemachtigen is moeilijk. Iets gezegd krijgen, is ook niet makkelijk want door de drukte versta je andere mensen nauwelijks. Rio de Janeiro is bekend voor zijn carnaval en in 2016 organiseert de Braziliaanse hoofdstad de Olympische Spelen. De mooie Zuid-Amerikaanse stad is helaas niet veilig voor toeristen. Er zijn heel wat gauwdieven en de sloppenwijken kan je het best vermijden. Mumbaï (India) is een stad die je niet onverschillig laat. De armste mensen ter wereld wonen er naast de rijken. Elke dag moeten in de stad veel mensen strijden om te overleven en veel van hen vragen geld aan de toeristen. Daarnaast is het niet ongewoon dat de mensen in Mumbaï van op de bus spuwen naar wandelaars. Bron: starlounge.com Tekst: Jolien Troffaes
Xplore | 17
Tips
Tips
Wie voor minder dan drie maanden op reis vertrekt binnen de EER-landen (EU+Noorwegen, Liechtenstein en Ijsland) moet zich alvast niet te veel zorgen maken. Je hebt namelijk geen visum, reispas of werkvergunning nodig. Je Belgische identiteitskaart is genoeg.
ZONNEBRIL & SNEEUW
REISTIPS
WATER
SOUVENIRS Koop geen souvenirs die schade toebrengen aan bedreigde dieren en planten. Laat die ivoren beeldjes en handtassen uit reptielenhuid maar staan. Olifanten, slangen en krokodillen zijn niet geschikt als huisdier.
STAPSCHOENEN
MEDICIJNEN Buiten Europa kan je al wel eens problemen hebben met het water. Als je zeker wil zijn dat wat je drinkt gezond is, kan je beter flessenwater kopen. Om nog meer gerust te zijn kan je dokter of reisorganisatie je ook zeggen waar je tabletten kan kopen die het water drinkbaar maken. En ook al is het warm weer, vermijd ijsblokjes.
ALLERGIE & BLOEDGROEP Wanneer je hoog de bergen intrekt kan het dan wel koud zijn toch moet je een zonnebril op hebben. De reflectie van de zon op de sneeuw kan immers je ogen beschadigen. Dus zet die zonnebril op en waag je voor even op een tropisch strand.
FOTO’S
Als je voor een langere periode weggaat, neem je beter meer dan één paar stapschoenen mee. Stapschoenen zorgen ervoor dat je voeten minder pijn hebben, maar als je meer dan twee dagen achter elkaar met dezelfde schoenen stapt, blijven je voeten pijnlijk aanvoelen.
Ben je allergisch (bijvoorbeeld aan het gezaag van ouders) stop dan in je portefeuille een kaartje met je allergieën op (in een wereldtaal). En schrijf er ook meteen je bloedgroep op. In het ziekenhuis zullen ze je zeer dankbaar zijn.
18 | Xplore
Gebruik je het vliegtuig om te reizen? Neem dan kauwgom mee. Door te knabbelen op je kauwgom heb je geen last van de druk in je oren en heb je nadien geen oorpijn.
Als je medicijnen moet nemen, mag je die natuurlijk niet vergeten. Maar maak ook een lijstje met de samenstelling van die medicatie. Voor jou lijkt het misschien op Latijn, de dokter zal er zeker blij mee zijn.
WOORDENBOEKJE
MP3
Ga je naar een land waar ze een vreemde taal spreken, neem dan een woordenboekje mee. De eerste paar weken zal het je beste vriend worden.
VLIEGTUIG
Neem je graag foto’s? Pas dan toch maar goed op want het fotograferen van militaire gebouwen zoals kazernes zijn verboden. Daarnaast kan je in heel wat landen ook beter geen foto’s nemen van vliegvelden, bruggen, spoorwegen en bepaalde openbare en religieuze gebouwen. Wil je geen problemen? Vraag dan gauw even of je toestemming hebt.
REISTIPS
Je wil dan wel een andere cultuur ontdekken, toch is het niet verkeerd als je iets van je eigen cultuur meeneemt. Muziek kan daarbij een leuk idee zijn. Let wel op: als je weet dat je vals zingt, kan je beter niet zingen in het openbaar. Ook mensen die een vreemde taal spreken, horen dat je vals zingt.
VERBLIJF Voor je verblijf heb je keuze zat. Je kan kiezen om te couch surfen (gast te zijn bij iemand die je een logeerbed biedt.) als je maar voor een korte periode wegblijft. Een andere optie is het huren van een appartement of een studio. In sommige landen verhuren lokale bewoners een kamer in hun huis om centjes te verdienen.
Meer tips via exploremagazine.be
PAPIEREN
Xplore | 19
rubriek
celebs
een punt want zo wordt je horizon breder. Maar ik merkte dat mijn horizon in IJsland ook breder werd. Door binnen Europa te blijven leerde ik immers dat het moeilijk is om een Europeaan te beschrijven want elk Europees land is anders en dat levert geweldige bizarre ervaringen op.” Hoezo?
Scheire: “Wel, er waren verschillen in alledaagse dingen zoals bijvoorbeeld het snuiten van de neus. In IJsland is het snuiten van je neus in het openbaar not done. Je snuit je neus op het toilet of discreet in een kamer met de deur dicht.” “Een ander voorbeeld is het cliché van onze Vlaamse bescheidenheid. Je merkt pas door in contact te komen met een andere cultuur, hoe diep dat zit. Als wij Vlamingen een compliment krijgen, dan is onze eerste reflex dat ontkennen. Mijn gastmoeder begreep dat niet, zij vond dat als ik een compliment kreeg, dat moest accepteren. In Vlaanderen zou dat juist arrogant overkomen.”
Toen hij achttien was, vertrok Lieven Scheire (30) met uitwisselingsprogramma AFS naar IJsland. De basta-maker is nog steeds onder de indruk van de vreemde gewoonten
«In IJsland je neus snuiten is »
not done
Als hij niet bezig is humoristische programma’s te maken met Neveneffecten, pagina’s van Wikipedia over insecten aan te passen of fysica vragen op te lossen is Lieven Scheire actief als peter van uitwisselingsprogramma AFS. Ervaring heeft hij genoeg want als achttienjarige woonde hij een jaar in IJsland.
Lieven Scheire: “AFS-ers zijn alternatieve jongeren die zoeken naar ervaring met een cultuur die ver van hun bed staat zoals China of India. Ik was nog alternatiever dan de alternatieve. Ik wilde een land kiezen waar niet veel AFS-ers naar toe gingen. Zo kwam ik terecht in IJsland. Al tijdens de les aardrijkskunde was mijn interesse voor het eiland gewekt. Die hete bronnen en vulkanen spraken me wel aan.” 20 | Xplore
Je bleef binnen Europa, terwijl je het ook verder kon zoeken.
Scheire: “Ik wilde wel naar Peru gaan omdat ik mij interesseerde in de Incacultuur maar Zuid-Amerika is enorm populair bij AFS-ers en juist daarom wilde ik iets anders. Eén van mijn leerkrachten had gezegd dat als je met AFS weggaat je een land moet kiezen dat ver van je eigen cultuur staat. Hij heeft wel
tere vraag waarom je niet bent meegegaan met AFS. De ervaring die je op doet, is uniek. Je krijgt meer zelfvertrouwen, zelfstandigheid en sommigen leren zelfs zichzelf te ontdekken.” Een ervaring met AFS is ingrijpend.
Scheire: “Je moet beseffen dat wanneer je het vliegtuig neemt op weg naar je gekozen land, je slechts twee koffers meeneemt. Je laat al het materiële achter maar ook je vrienden, familie, je hele sociale kring samen met je cultureel bepaalde manieren van omgang en je taal. Alles wordt nieuw en dat is een aparte ervaring want het feit dat je daar kan aarden zonder dat je iets kent, geeft enorm veel zelfvertrouwen.” Zou je willen dat jouw kinderen ook met AFS vertrekken?
Scheire: “Ik zou wel graag hebben dat mijn kinderen dat doen. Dus ik zou er wel reclame voor maken. Het is pas nu ik kinderen heb dat ik besef wat zo’n ervaring voor de ouders betekent. Ik begrijp dat het aangrijpend is om je kind alleen te zien vertrekken Je had ook een ervaring met stripteaseunaar een land dat ze nauwelijks kennen, maar je mag zo’n ervaring niet tegenhouses? Scheire: “Ja, in IJsland is het den. Het is uniek en een « De school vond het oké kans die je misschien maar schoolsysteem flexibel, wil je dat twee stripteaseuses niet naar school gaan, dan één keer in je leven krijgt.” moet je niet per se. Er zijn optraden » ook meer en nogal diverse Eens AFS, altijd AFS? naschoolse activiteiten. Zo Scheire: “Ergens klopt dat wel. Zo had ik het de eerste jaren na mijn ervaring werden op een avond twee stripteaseuses uitgenodigd. Tot mijn verbazing ging de school, na enige moeilijk om gewoon op reis te gaan. Ik ging naar twijfel, akkoord. Ik dacht dat mijn gastouders net Praag en ik was gefrustreerd omdat ik een vreemde als ik verbaasd zouden zijn, maar zij vonden het geen was. Ik wilde op één week hetzelfde bereiken als op probleem. Dat is nog zo’n groot verschil: in IJsland één jaar. Ik wilde de mensen leren kennen en bekan dit, terwijl Vlamingen daar iets te preuts en congrijpen, hun cultuur binnenhalen maar dat kan je servatief mee omgaan. natuurlijk niet in een week. Ik heb echt moeten leren om gewoon weer op reis te gaan.” Jouw jaar in IJsland is ondertussen twaalf jaar geleden, toch blijf je verbonden met je gastgezin.
Scheire: “Immens. In het begin van je AFS jaar moet je een profiel opstellen van wie je bent en onder andere aan de hand van dat plaatst AFS je bij een gastgezin. Dat gastgezin paste perfect bij mij, ik kon het enorm goed met hen vinden. Zo goed dat om de twee jaar mijn gastgezin naar hier komt of ik naar daar ga. Mijn ouders zijn zelfs samen met mijn gastouders op reis geweest.” Uiteindelijk werd je gevraagd als peter voor AFS, heb je getwijfeld?
Scheire: “Nee, ik wilde dat meteen doen. Mijn ervaring was zo’n verrijking dat ik het iedereen zou willen aanraden. Terwijl mensen vragen waarom ben je meegegaan met AFS, vind ik het een veel interessan-
Is 18 de beste leeftijd voor een reis met AFS?
Scheire: “Absoluut, want tussen je middelbaar en je hogere studies ligt een uniek niemandsland. Je hebt net het middelbaar verlaten dus je vrienden en jij gaan je eigen weg maar je hebt voor dat je aan je hogere studies begint nog geen nieuwe vriendenkring. In dat niemandsland ben je nog niet op zoek naar een stage, verenigingen, zekerheden. Het is de leeftijd waarop je met iets nieuws kan starten en waarop je nog zin hebt om iets anders te doen zonder dat je iets belangrijks laat vallen. Je hebt nog geen studies waar je rekening moet mee houden. Het is de unieke periode waarin je volledig vrij bent. Waarom dat niet vullen met een reis met AFS?” Tekst & foto’s: Jolien Troffaes
Xplore | 21
CELEBS
“Mijn studentenleven was vrij bewogen. Van het eerste jaar rechten op de Universiteit heb ik de helft van de 14 vakken opnieuw moeten doen. Ik was meer bezig met het uitgaansleven dan met studeren,” vertelt Leki lachend. “Daarna heb ik me kunnen temperen en harder gewerkt omdat ik mijn diploma wilde behalen. Mijn moeder zei altijd, bijna goed is niet goed genoeg”
Hiphop artieste Leki niet onder de indruk van haar rechten diploma
« Rijkdom zonder geluk is geen succes » Karoline Kamosi (33), beter bekend als Leki, scoorde met hits als ‘Crazy’ en ‘Breakin’ Out’. De multigetalenteerde hiphop artieste presenteert op TMF, JIM-tv, VTM en Radio Brussel. Leki behaalde een Master Rechten aan de Universiteit van Antwerpen, maar moet haar diploma nog gaan halen.
22 | Xplore
een bepaald niveau van zelfstandigheid behalen. Het creëert een zekere discipline en bereidt je voor op wat nog komen moet, maar ervaring is nog steeds de beste leerschool. Mijn diploma moet ik wel nog altijd gaan halen.” (lacht) Congo
Op haar achttiende ging Leki voor een maand terug naar Congo om haar vader beter te leren kennen. “Mijn vader belde op verjaardagen en kwam af en toe op bezoek, maar we hadden niet echt een band. In Congo werd ik warm ontvangen, ik had het gevoel dat ik terug thuis was.” Ondanks de vele gelukkige gezichten was Leki het meest onder de indruk van de armoede.
Leki was zes toen ze van Kenia naar België verhuisde. Geconfronteerd met racisme is ze een tijdlang boos geweest op de maatschappij en op haar vader omdat hij scheidde van haar moeder. “Met mijn muziek kon ik me toen uiten en het bleek ook nog een succes te zijn. Mijn eerste betaalde optreden was op mijn veertiende. Op mijn vijftiende trad ik al op In april van dit jaar ging in een land als Duitsland. Leki weer terug naar Congo. « Ervaring is Terwijl studeerde ik nog voor Daar probeert ze met haar en na een optreden in de loge. de beste leerschool » vzw Nanda de bouw van het Mijn moeder deed in het beziekenhuis, die haar vader was gin moeilijk, maar omdat ik begonnen, te voltooien. Door een goede studente was, kreeg ik een beetje de oorlog had haar vader zijn geboortedorp vrijheid. Mijn studies leden daar niet onder.” Malumbu moeten verlaten. “Mijn vader heeft altijd mensen willen helpen. In 1995 begon hij aan de bouw van het ziekenhuis. Helaas moest Nieuwe dingen ontdekken hij door de oorlog Congo verlaten.” (nvdr Haar In het middelbaar studeerde de zangeres Latijn en Economie-Wiskunde op het Lyceum van vader woont nu in Washington.) Antwerpen. “De eerste keer dat ik op een schooluitstap meeging, was in het zesde middelbaar. Met de projectnaam ‘Bouwen aan leven’ is Leki vastberaden de droom van haar vader te verweWe zijn toen een weekendje naar Nederland zenlijken. “Als vader vond ik dat hij ‘suckte’, geweest waar wij het Kröller Müller museum maar als persoon is hij een goed man. In Congo bezocht hebben. De enthousiaste leerkrachten werd ik overal goed ontvangen als ik zei wie mijn trachtten de schilderijen uit te leggen. Ik zal die vader is. De reizen naar Congo vallen me altijd reis nooit vergeten.” zwaar, omdat ik telkens opnieuw de armoede zie. Hoewel Leki haar diploma Rechten behaalde, Reizen geeft je een bredere kijk op de wereld. vond ze het maar niets. In haar derde jaar kwam Om de Congolezen te helpen, wil ik met Nanda ze via hostessenwerk in contact met TMF. het ziekenhuis verder bouwen. Het enige proDe zender startte toen met een nieuw urban probleem is geld.” gramma en had een presentatrice nodig. “Ik was zeer verwonderend toen ik aangenomen werd. Leki heeft al veel gereisd en is in contact gekoIk ontdek graag nieuwe dingen.” men met verschillende culturen. Na haar studies ging ze naar India. Als zangeres reist ze regelDe showbizz sprak Leki meer aan want heel haar matig naar Amerika. “Die reizen naar India en leven kantoorwerk doen, dat zag ze niet zitten. Congo waren het zwaarst vanwege de armoede, “Ik voelde het niet met hart en ziel. Anderhalf terwijl Los Angeles zeer luchtig is. Maar toch jaar heb ik als juriste gewerkt in een onthaalheeft elke plek zijn charmes.” bureau voor politieke vluchtelingen in Brussel. Tegen dan had ik ontdekt dat het hier een vrij In de toekomst wil Leki hoofdzakelijk muziek rigide rechtssysteem is dat vooral te maken heeft met een boodschap maken. Ze wilt ook blijven met schrijven en niet met oraal pleiten zoals in de presenteren. “Echt succes is gewoon gelukkig zijn Amerikaanse series.” en de vrijheid hebben om te doen wat je echt wil doen. Rijkdom zonder geluk vind ik geen succes.” De presentatrice vindt dat verder studeren de moeite waard is maar geeft toe dat er niets opgaat Tekst & foto’s: Lisa Akinyi May tegen the school of life. “Verder studeren leert je Xplore | 23
