Verbouwing 4-2012 : Komende week hebben wij een aantal werkzaamheden gepland, zoals gewoonlijk. Of ze allemaal zullen uitkomen zal blijken maar het is beslist geen utopie. We beginnen met wat deuren. In de gang zitten 2 deuren die niet echt dicht willen, schaven doet wonderen en de ruitjes die ontbreken worden vervangen door plexiglas. In de gang richting kelder zit geen deur maar de doorgang is vrij smal en vereist een speciale aanpak. Er wordt een rails geplaatst en hieraan een schuifdeur gehangen, zodoende blijft het heel toegankelijk en benutten we volledige opening als doorgang. In Nederland hadden we via marktplaats een 2-tal deuren gekocht. Prachtig hardhout met geslepen ruiten er in. Mooi om in de woonkamer beide doorgangen hiervan te voorzien. De maten komen vrijwel overeen en dus heeft het slechts een beetje schaven en een nieuwe sluiting nodig. Wat staat het mooi! Nu alles gesloten kan worden, kan er een start worden gemaakt met het slopen van een tussenmuur. De brokken komen alras naar beneden en door tactisch te hameren hebben we zelfs hele blokken over. De hele blokken gaan we hergebruiken, deze kunnen prima dienen als fundering voor een buitenterras of voor de opbouw van een veranda. Verzamelen dus. De restbrokken gaan in de aanhanger en worden bij de belt gedumpt. Het vergt een hele middag (toch nog snel) om de muur af te breken, de dag erna wordt er nog 4x naar de belt gereden om alles af te voeren. De boer komt nog even langs bij het zien van de brokstukken op het terrein. Blijkt dat zijn opa in 1876 de muur juist had geplaatst om meer kamers te maken. De ruimte en het licht wat het nu geeft is heerlijk en ook de boer vindt het prachtig. Nu de ruimte leeg is kan er aangegeven worden hoe de keuken ongeveer gaat worden. De maten en vorm wordt uitgezet met spuitlak zodat we straks ook kunnen bepalen waar er eventuele stroomvoorzieningen aangebracht dienen te worden. In een van de varkensstallen is gelegenheid opbergruimte te maken. Hij moet dan echter wel afgesloten kunnen worden en daarom wordt er een deur gefabriceerd van sloophout. Wat stevig hang- en sluitwerk maken het geheel compleet. Ook hier dus weer een bruikbare ruimte erbij voor alles wat niet kan bevriezen of roesten. Door de beschikbare ruimte kan de gereedschapskamer in het woonhuis ook gereorganiseerd worden. Er worden 3 extra stellingen geplaatst en alles wordt overzichtelijk ingedeeld. Scheelt een hoop zoekwerk nu er steeds meer gereedschap komt. Het bakkershuisje is niet best maar het geheel van planken en schotten wat er nu voor/in/tussen de raamsponning zit is een bij elkaar geraapt zooitje en oogt wel heel erg shabby. Dus ook hier wat sloophout gebruikt om een net aangezicht te realiseren… et voila! We hebben 12 brem, 3 bessenstruiken, 3 druivenplanten, 1 doornloze braam en de nodige bloembollen meegenomen uit Nederland. Die moeten nu de grond in en gezien de weersomstandigheden is het een uitermate gunstige tijd. Het is alleen zo dat ze niet opvallen tussen het hoge onkruid, ze staan er wel maar je ziet ze niet! Komt vanzelf goed wanneer ze gaan groeien. Ook bij het graven van deze plantgaten kwam er het nodig ijzerwerk naar boven, net als in de zomer. Zal voorlopig ook nog wel zo blijven, we komen het vanzelf tegen. De zolder van het huis werd voorheen gebruikt als droogzolder. Zodoende lag het vol met verschillende zaden, voornamelijk zonnebloempitten. Dit trekt natuurlijk het nodig ongedierte aan. Ook het feit dat dit ligt op een zoldervloer van holle broodjes die hier en daar een beetje stuk zijn, maakt dat er ook het nodige het huis in valt.
Dat is niet fijn. De hele zoldervloer is geveegd, gestofzuigd en de gaten zijn met het nodige duktape (ja, daar hebben wij hem weer!) dichtgezet. Wat ziet dat er lekker strak uit. De vloer moet uiteindelijk nog geëgaliseerd en geïsoleerd worden maar dat is van later zorg. Nu is het schoon en voor ongedierte is niets meer te halen. Al met al weer heel veel gedaan, wederom meer dan dat we dachten. Let wel, we hadden dus maar 5 dagen !!! Gelukkig gaan we weer met een goed gevoel terug naar Nederland maar voor hoelang nog…….
Verbouwing 7-2012: Uit Nederland hadden we een 2e-hands wasmachine meegenomen. Lekker luxe, geen spijkerbroeken, lakens en badlakens in een emmer sop maar gewoon hup de wasmachine in. Moet natuurlijk dan wel eerst geïnstalleerd worden. Hiervoor hebben wij een varkensstal uitgezocht naast de stal waar ook de sanibroyeur (wc) staat. Echter dit hok is nog smerig, aangekoekte mest en restanten van zwaluwnesten dienen verwijderd te worden voor we dit kunnen gebruiken. Een hogedrukspuit is een ideaal hulpmiddel hiervoor, en in 1 dag is de stal aangeveegd en schoongespoten. Wonderbaarlijk hoe snel de mestlucht verdwijnt als het eenmaal schoon en opgedroogd is. De waterslang (tuinslang aangepast via t-stuk met de sanibroyeur) wordt vastgeschroefd aan een wasmachinekraan, de electra wordt ook afgetakt van de stal ernaast en als laatste komt er de afvoer. De pvc buis past precies in de afwateringsgoot van de stal dus dat is mooi. En het werkt! Wat een genot….de eerste actie is voltooid. Wanneer John komt gaat het dak eraf! Hij heeft namelijk zijn zinnen gezet op het broodhuisje. Het dak hiervan is heel slecht en aan de zijkant is een stuk muur weggeslagen. De bedoeling is dit in deze vakantie te herstellen en aldus geschiedt. Allereerst dienen de dakpannen verwijderd te worden, dan wordt zichtbaar hoe slecht eigenlijk het hout hieronder is. Kan dus echt geen kwaad dit te vervangen, bij een volgende storm zou het misschien wel instorten. John begint eerst het ingestorte deel van de muur te herstellen, daarop rusten straks immers ook nieuwe balken en dakpannen. Het is een puzzel van jewelste maar net als met de waterput laat John zich niet kennen en gaat door tot er geen speld meer tussen te krijgen is. Dan wordt er begonnen met het verwijderen van de dakpannen, dat is al een klus op zich. Wat heel is wordt opnieuw gebruikt, wat stuk is wordt apart gehouden voor eventuele deelstukken. Uiteindelijk worden alle dakpannen met hogedrukspuit gereinigd door Steven. Stuk voor stuk neemt hij ze onderhanden en het resultaat mag er zijn.
Het oude hout wordt verwijderd en in stukken gezaagd, mooi voor kampvuur. Wanneer het dak ontdaan is van alle ballast kunnen er nieuwe balken opgezet worden, die uiteraard eerst op maat gezaagd dienen te worden. Nu is met de hand zagen een bereklus en gelukkig kunnen we daar een afkortzaag voor gebruiken. Het laatste hoekje dient nog wel met de hand aangepast worden. Maar als het dan gemonteerd is weet je niet wat je ziet. Wat een mooie mozaïek is het geworden, je zou het bijna zo laten. Tussen de balken dienen op de steunrand weer een mooie laag van stenen te worden aangebracht. Aangezien we het hier niet over rechte bakstenen hebben wordt het weer een puzzel met stenen die her en der verspreid over het terrein liggen. De platen die de basis vormen onder de dakpannen worden geïmpregneerd door Laura. Op die manier hebben torren, kevers en ander ongedierte geen smakelijke maaltijd als zij hieraan zouden willen knabbelen. De platen worden voorzien van raggels, hierop worden dan de dakpannen gelegd. Het klinkt allemaal zo simpel maar dat is het echt niet. Beide mannen klimmen als jonglerende aapies over het dak met pannen, raggels, hamer en spijkers en de boormachine aan een touw, gemonteerd aan de middenbalk, om snel te kunnen pakken. Wanneer de temperatuur overdag stijgt tot een heftige 38 graden wordt er overdag niet meer gewerkt en zetten zij in de avond de klus voort tot een uur of 10. Wanneer John weer naar huis terug moet keren is hij teleurgesteld dat het nog niet geheel af is. De dakpannen zijn voor 75 procent gelegd, de rest zal Ron dus alleen moeten doen. De dag erna klimt hij, dakpannen over zijn armen trap op en trap af. Binnen no-time is de rest op zijn plaats gelegd en hoeft alleen de voorrand nog voorzien te worden van de speciale randpannen. Inmiddels zijn Tineke en Alcar gearriveerd en Alcar neemt onmiddellijk te taak op zich op Ron te assisteren met de gevelpannen. Aangeven, op maat slijpen en het aanmaken van de metselspecie is Alcar niet vreemd en Ron is blij met de hulp. Wanneer deze uiteindelijk geplaatst en vastgemetseld zijn is het plaatje compleet, actie 2 gereed. De fruitbomen waren geen probleem zoals eerder vermeld. Door de overenthousiaste mollen in de voortuin hadden we hier een lekker los stukje grond waar ze bijna als vanzelf insprongen. Anders was het voor de rozentuin. Een geschikte plaats leek de voorzijde van de Hangar. Door ze hier te plaatsen zou je ze zien bij het aanrijden maar ook vanuit de huiskamer en de binnenplaats. Echter, de grond was erg vervuild, bezaaid met rotsblokken, stukken ijzer, plastic en wederom de bekend blauwe touwtjes. 2 weken op de knieën deze troep uit de grond halen resulteerde in een bak waar de rozen wel zouden kunnen staan. Verder konden we ook niet gaan want een behoorlijk grote latei blokkeerde de rest van het geplande stuk grond. Afijn dan heb je een gat in de grond maar aangezien rozen niet in de
rotsgrond geplaatst kunnen worden moest er zwarte aarde gevonden worden. Gedacht werd aan de stal waar een hoopje mest dienst kon doen als ondergrond voor deze aarde. Bij een uitscheppen van de mest moest er wat onkruid aan de voorkant van de stallen verwijderd worden. Tot onze verbazing bleek daar een brede goot voor te liggen met daarin, in de loop der jaren verzamelde aarde en zand vermengd met mest. Een uitstekende voedingsbodem voor de rozen dus! Maar waar je aan begint moet je ook afmaken en vervolgens is de gehele goot ontdaan van, u raad het waarschijnlijk al, ijzer, hout, plastic, stenen en de nodige blauwe touwtjes. Voor het laatste deel van de goot kwam Tineke aan met de hark en kruiwagen in de aanslag ter assistentie. Met als hoogte punt aan het eind van de goot een ingebedde grote, grove ketting met slagstaven die normaal voor het platslaan van het koren (achter de tractor) gebruikt werd. Met vereende krachten hebben wij ook deze uit de goot weten te halen. Weer zeker 15 kilo staal als opbrengst. Een 3-tal mooie rode rozenstruiken hadden we apart gehouden om deze voor het huis te plaatsen en Tineke heeft deze met veel verve in de grond weten te planten. Een lavendelstruikje ertussen tegen de luizen en oh wat zal dat mooi worden als het geheel in bloei staat! Afijn de rozen staan erin, de goot is schoon en hopelijk draagt dit ook bij aan een verbeterde waterhuishouding op de binnenplaats. Aktie 3 en 4 voltooid. Nog zoveel andere dingen hadden wij willen doen maar de tijd is te kort en veel te snel voorbij. We zijn blij met hetgeen wat er nu gerealiseerd is en kijken reikhalzend uit naar een volgende actie. Trots zijn wij op de mensen die dit mogelijk hebben gemaakt, een super mooi nieuw dak, een mooie rozentuin en een droge goot! Dank aan Laura, Steven, Alcar en Tineke. En vooral bedankt lieve John voor je ideeën, gedachten, inzicht en je tomeloze inzet! Verbouwing 10- 2012 Nou ja, verbouwing is een groot woord voor een weekje klusvakantie. Natuurlijk is er veel gedaan maar om nu te zeggen verbouwing, dat is net even teveel. Het broodhuisje was afgelopen zomer al mooi gemaakt met de restauratie van de buitenhoek en uiteraard het dak. De binnenkant van de hoek is in deze week netjes afgestuuckt door John die alles zo precies aanpakt dat je straks niet eens meer kunt zien dat er een gat heeft gezeten.. Daarbij heeft hij ook gelijk de aanheling van de balken aan de binnenzijde van het huisje alsmede de scheuren aan de binnenkant meegenomen, wat wordt het een plaatje!. Ron heeft gewerkt aan de deurstijl van het broodhuisje. De huidige deur sloot namelijk in de stenen muur. In Frankrijk gebruikelijk maar in Nederland doen wij dat anders. Dus heeft Ron een mooi kozijn
gemaakt waarin de deur nu valt met een echt slot zodat het huisje nu ook echt afgesloten kan worden. Veel mooier en praktischer. De meegebrachte steiger werd door Ron en Johan opgebouwd op zolder. Er waren nog wat dakpannen die scheef lagen en sommige tengels waren gebroken en/of ontbraken geheel. John heeft deze allemaal netjes recht gelegd en daar waar de tengels ontbraken voorzien van nieuwe. Dus het dak van het woonhuis is geheel waterdicht (zolang er geen storm komt die alles er af blaast). Omdat hij toch op zolder bezig was heeft hij ook gelijk alle scheuren gerepareerd die in de vloer zaten. Fijn, want nu zullen er veel minder zaadjes en troepies van de zolder in de beneden vertrekken vallen. Over dakpannen gesproken: het oude huisje grenzend aan de stallen werd met een stempel omhoog gehouden ter hoogte van de oude ingang. Dat is dus nog steeds zo maar John heeft inmiddels wel de aanheling van de dakpannen bij de hoek gerealiseerd. Je begint dus nu te zien hoe het er eventueel uit zou kunnen zien. Dat staat me wel aan….En passant heeft hij nog dakpannen op de stallen vervangen en/of geplaatst waren deze geheel verdwenen. Het wordt steeds beter. De raamkozijnen die er verleden jaar ingezet waren moesten nog afgekit worden. Dit is best een klus waarbij je tijd en aandacht moet hebben voor het geen je aan het doen bent. Het team werd alras gevormd, John ging kitten en Annelies ging er achteraan om af te strijken. Raam na raam werd zo verwerkt en zie daar, geen tochtgaatje meer te bekennen….teamwork werkt. Johan en Ron gingen verder energie steken in het opgraven van de septictank en de aanhangende rioolpijpen. Met speciale apparatuur konden zij de eventuele verstopping in de buis lokaliseren. En dan wordt het graven…..en dan blijkt het gewoon nog een inspectieput te zijn waar de apparatuur tegenaan liep. Van daaruit konden ze verder gaan meten en na enig speurwerk stuitte ze op een nieuwe blokkade. Met vereende krachten gingen ze met de schep aan het werk. Bikkelharde grond natuurlijk maar ja, de klus moet gedaan worden. Op 1 meter diepte vonden ze een betonnen pijp, hier zou dan dus de verstopping moeten zijn. Gelukkig hadden Ron die dag met de Engelse buurman gesproken, die beloofde langs te komen met een kraantje. De andere dag kwam de buurman met de kraan, geweldig. Dat ging even sneller dan met de hand graven en alras lag er een aantal meter grond open en vonden ze een pijp die verschoven was. Aha, spullen halen en repareren die hap….Als het toch eens zo makkelijk was. Terwijl de heren naar de bouwmarkt gingen voor de benodigde spullen bleef een waterslang de pijpen doorspoelen. Echter toen ze terug waren was de geul geheel gevuld met water en dus zat er verderop nog een verstopping. Twijfelachtig of alles dan wel zo aangelegd was als dat dit behoorde ging onze buurman de geul nog verder graven. Het eind was nog niet inzicht maar wij moesten eigenlijk weer naar Nederland, want tja…een week wat
is dat nou. Wat hebben wij een fijne buurman. Zegt hij gewoon tegen ons: Gaan jullie maar lekker terug naar Nederland, ik maak het wel af. Met kerstvakantie als jullie weer komen, ligt de gehele pijpleiding erin en kunnen jullie gebruik maken van de sanibroyeur in huis in plaats van in het varkenshok. Zou dat even fijn zijn. We kunnen bijna niet wachten tot het kerst is….en kunnen plassen in huis hahahahaha…..
