elkom Meesters vette pech in spoedeisende hulp Als het nu maar wél goed gaat. Door de nieuwbouw zijn we klaar voor de toekomst

Gast Te

Hét blad van het

“Door de nieuwbouw zijn we klaar voor de toekomst.”

2x

vette pech Opnieuw zwanger

“Als het nu maar wél goed gaat.”

Meesters

in spoedeisende hulp

Welkom

hart voor de zorg Sommigen spreken van een roeping. Anderen noemen het een voorrecht. Hoe dan ook: de zorg is werk dat je niet alleen met je handen en je hoofd doet.

“de ernst waarmee iedereen aan de slag gaat, daar gaat mijn bloed sneller van stromen.” Janine Entius vertelt waarom zij ‘een hart voor de zorg’ heeft. Janine werkt als deskundige infectiepreventie. “Bij infectiepreventie hebben we als doel voorkomen dat patiënten tijdens opname of behandeling hier in het ziekenhuis een infectie oplopen. Met veel zieke mensen is dat risico natuurlijk best groot.” Genoeg te doen dus. “Ik geniet van de diversiteit van mijn werk. Ik heb te maken met alle lagen in de organisatie, van de schoonmaakster tot de raad van bestuur. En ik kom op alle afdelingen, van het magazijn tot aan de IC.” Het Westfriesgasthuis heeft als ambitie een veilig ziekenhuis te zijn en de expertise van Janine wordt hierbij ten volle benut. “Als het lukt om een uitbraak van bijvoorbeeld MRSA snel onder controle te krijgen, ben ik erg trots. De samenwerking met de betrokken afdeling, de ernst waarmee iedereen aan de slag gaat, daar gaat mijn bloed sneller van stromen. Absoluut hoogtepunt is de aandacht voor basishygiëne. Het gaat om kleine dingen als consequent handen wassen en geen horloge dragen. Maar het effect ervan is groot. Dit belangrijke onderwerp wordt heel serieus genomen en door de organisatie omarmd. Basishygiëne krijgt steeds meer vorm en wordt onderdeel van de cultuur. Dat is een prachtig concreet resultaat van mijn werk.”

2 | Te Gast | editie 01 2013

inhoud 08

20

13 04

10

02 04 06 07 08 10 12 13 14 15 16 19 20 24 26 27 28 32 36 38 40 42 42 43

Hart voor de zorg Janine Entius Nieuws De vrĳwilliger Hennie Boetje Kunst Medisch Meesters in spoedeisende geneeskunde Tien vragen aan Huisarts Marloes Kreuger Uit de praktĳk Op de kiek De trouwe bezoeker Mevrouw Haanstra Column Lebby Wat vindt u? Culinair Koken met Cees Interview Hugo Keuzenkamp, lid raad van bestuur Mĳn trots Fysiotherapeut Simone van Saane Beautytips Judith Doodeman & Simone Keĳzer Je zal het maar hebben Afasie Mĳn verhaal Soesma Akloe In behandeling Diabetes Wat is dit? Samen Cardiologie Vette pech Tweets Het Westfriesgasthuis & Twitter Meer informatie Column Maarten van Bemmel

COLOFON

Art direction 100% Ontwerpen & Edson Goes Eindredactie Esther Muusse Redactie Fred Beemsterboer, Emmie Bobeldĳk, Vincent Cliteur, Miriam Eliel, Judith van Druten, Tim de Haan, Chantal Hofenk, Irene Hoogstraten, Arjen de Jager, Marĳke Jongert, Edy Klaassen, René Nieuwenhuĳse, Arthur Verhulst, Hilda Vleems Fotografie Dewi Koomen-Bakker, Amber Nan Adres Westfriesgasthuis, Communicatie, Postbus 600, 1620 AR Hoorn Mail [email protected] editie 01 2013 | Te Gast | 3

NIEUWS

BLĲF OP DE HOOGTE VAN ALLE NIEUWE ONTWIKKELINGEN

Polikliniekassistenten Lisette Hulst (rechts) en Ria Faber (links) ontvingen de eerste patiënten met taart.

3D echo

Online een afspraak maken. Waar en wanneer het u uitkomt.

S

D

e afdeling Radiologie is uitgebreid met een 3Dechoapparaat. Met dit apparaat worden echografische afbeeldingen van de gehele borst gemaakt en opgeslagen. De beelden geven een objectief oordeel en maken het mogelĳk om patiënten met mastopathie (waarbĳ de voelbare structuur van de borsten ongelĳkmatig en grover dan normaal is) nauwkeuriger te diagnosticeren.

Met DigiD online afspraak maken bĳ poli’s

E

Westfriesgasthuis van start in gezondheidscentrum Molenweg

D

e polikliniek van het Westfriesgasthuis in Enkhuizen is verhuisd. De specialisten van het ziekenhuis houden tegenwoordig spreekuur in het nieuwe gezondheidscentrum aan de Molenweg.

Snouck van Loosen

Daarmee is er een einde gekomen aan een tĳdperk. Decennialang was het Westfriesgasthuis gevestigd in het historische Snouck van Loosengebouw aan de Vĳzelstraat. Veel inwoners van Enkhuizen 4 | Te Gast | editie 01 2013

en afspraak maken bĳ een poli kan ook via internet. Met behulp van je DigiD kan je online een afspraak plannen. Bovendien kan je een gemaakte afspraak, zelfs als dat telefonisch is gebeurd, online wĳzigen.

inds kort houden orthopedisch chirurg Jeroen Steens en fysiotherapeut Alex Hoveling samen een spreekuur voor jonge mensen met chronische knieklachten. Door hun kennis te bundelen, kunnen ze samen een eenduidig en volledig advies geven over de aanpak van de pĳnklachten.

klachten eerst door mĳ onderzocht en daarna meteen door Alex. Vervolgens vergelĳken we onze bevindingen en stemmen ons advies op elkaar af. Dat resulteert de ene keer in een chirurgische ingreep en de andere keer in fysiotherapie, of een combinatie van beide.”

Afgestemd advies

Second opinion

Jeroen Steens legt uit: “Voorheen bezochten mensen met knieklachten ons apart. Dat waren dus twee verschillende afspraken, die voor de patiënt niet alleen tĳdrovend waren, maar soms ook verwarrend. Ik kĳk toch op een andere manier naar de knie dan een fysiotherapeut. Daarom kwam het weleens voor dat onze diagnose en/of aanpak van elkaar verschilde. Nu komt de patiënt naar onze poli en worden de

De eerste resultaten zĳn positief. “De bezoekers van onze poli zĳn blĳ met de dubbele check. Ze krĳgen in één bezoek eigenlĳk meteen een diagnose, een second opinion en een eenduidig plan van aanpak. Dat geeft rust en duidelĳkheid.” Jonge mensen met langer bestaande knieklachten kunnen, met verwĳzing van de huisarts, binnen vier weken terecht op het kniespreekuur.

Diagnose, second opinion en plan van aanpak in één bezoek.

Alles met één inlogcode

en omgeving hebben herinneringen aan deze locatie, die als ziekenhuis al sinds 1900 dienst heeft gedaan.

Molenweg

In het nieuwe gebouw aan de Molenweg zit het Westfriesgasthuis op de tweede etage. De ruimtes zĳn ingericht met frisse kleuren en comfortabel meubilair. Van een ziekenhuissfeer is geen sprake. Patiënten kunnen er terecht voor verschillende specialismes, onder andere Cardiologie en Oogheelkunde. molenweg.nu

2

handen op één knie

Voordeel van de 3D-echo is ook dat de radioloog afbeeldingen van bovenaf kan zien, waardoor tumoren gemakkelĳker en sneller opgespoord kunnen worden.

De meeste mensen gebruiken DigiD al. Bĳvoorbeeld voor de belastingaangifte, het aanvragen van studiefinanciering, zorgtoeslag of kinderbĳslag. Nu kunt u met één inlogcode ook de digitale zorgdiensten bĳ het Westfriesgasthuis regelen.

Nog geen DigiD?

Zo’n negen miljoen Nederlanders beschikken al over DigiD. Degenen die nog geen DigiD hebben, of hun gegevens kwĳt zĳn, kunnen een nieuwe aanvragen via digid.nl. editie 01 2013 | Te Gast | 5

DE VRĲWILLIGER

Daar komen de bloemenmeisjes! H

et kopje koffie in de wachtkamers. De boekenkar voor klinische patiënten. Het koor. Patiëntenvervoer. Allemaal onmogelĳk zonder de 340 vrĳwilligers die zich inzetten voor het Westfriesgasthuis. Hennie Boetje is projectleider van de bloemenvrĳwilligers. Al 23 jaar verzorgt Hennie Boetje bloemen van patiënten in het Westfriesgasthuis. Hennie heeft altĳd vrĳwilligerswerk gedaan: van mensen helpen met leren lezen en schrĳven tot de winkeltjes van Lindendael en De Hoge Hop. In 1990 hoorde ze dat ze mensen nodig hadden in het Westfriesgasthuis en is ze als vrĳwilligster in het Streekziekenhuis begonnen. Hennie: “Veel patiënten vinden het fĳn dat je komt en de bloemen netjes maakt. We krĳgen vaak complimentjes of worden begroet met: ‘Hé, daar komen de bloemenmeisjes!’” “Contacten met de patiënten moeten vanuit de patiënt komen,” meent ze . “Maar als de patiënt een praatje begint dan ontstaan ook korte gesprekjes. Je ziet natuurlĳk ook van alles op zaal, zoals jonge mensen die erg ziek zĳn. Dat laat je niet onberoerd. Daarnaast maak je ook weleens iets mee waar je vreselĳk om moet lachen, zoals de patiënt die de bloemenvaas kennelĳk had aangezien voor een urinaal.”


KUNST

Titel ‘Stolp’ Techniek Acryl op linnen Kunstenaar Anneke Helder Info www.annekehelder.nl, Kunstenaarsvereniging De Boterhal

editie 01 2013 | Te Gast | 7

MEDISCH

Meesters

in spoedeisende geneeskunde

H

et Westfriesgasthuis is onlangs erkend als opleider van Spoedeisende Hulp-artsen KNMG.Vanaf maart 2013 worden er Spoedeisende Hulp-artsen KNMG opgeleid op de SEH van het Westfriesgasthuis.

ding (deels) gegeven door andere medisch specialisten, zoals chirurgen of internisten. Doordat wĳ een volwaardige vakgroep hebben met acht Spoedeisende Hulp-artsen, kunnen wĳ de artsen in opleiding 24 uur per dag zeven dagen per week zelf begeleiden.”

Uniek in Nederland

Vooruitstrevend

De opleiding tot Spoedeisende Hulp-arts KNMG in het Westfriesgasthuis is uniek. Nieke Mullaart, Spoedeisende Hulp-arts en hoofd van de opleiding, is trots: “Als enige in Nederland is onze opleiding opgericht door Spoedeisende Hulp-artsen. Dat klinkt misschien raar, maar elders wordt de oplei8 | Te Gast | editie 01 2013

“Daarnaast voldoet onze Spoedeisende Hulp nu al aan alle criteria die door de vakvereniging zĳn gesteld voor 2015-2020. Onder andere PSA en spoedechografie worden in de volle breedte uitgevoerd. Ook staat de borging van wetenschappelĳk onderzoek in de spoedeisende geneeskunde bĳ ons

V. l.n.r.: Marco Bĳvoet, Vincent Rietveld, Maybritt Kuĳpers, Kate Borkent, Niek Roossien, Björn Dĳkstra, Nieke Mullaert (hoofd opleiding), Tom Boeĳe (plaatsvervangend hoofd opleiding).

hoog in het vaandel. We durven daarom wel te stellen dat we behoorlĳk vooruitstrevend zĳn. Dit komt de kwaliteit van onze zorg en de opleiding natuurlĳk alleen maar ten goede.”

Prĳs

In de huidige tĳd met de economische crisis en krimp is het ongebruikelĳk dat een ziekenhuis mag uitbreiden met een opleiding. Des te veelzeggender is het dat het de afdeling Spoedeisende Geneeskunde toch is gelukt. Dit is grotendeels te danken aan de ambities van de Spoedeisende Hulp-artsen. Tom Boeĳe, voorzitter van de vakgroep, licht

toe: “In 2006 besloot het Westfriesgasthuis dat de spoedeisende geneeskunde kwalitatief beter kon en moest worden. Daarom werd de vakgroep Spoedeisende Geneeskunde opgericht en in de jaren daarna uitgebreid. Vanaf 2011 is het Westfriesgasthuis het enige ziekenhuis in Noord-Holland waar 24/7 een SEH-arts aanwezig is. Ook organiseren wĳ jaarlĳks een symposium op het gebied van de spoedeisende geneeskunde, waarmee we in 2012 een prĳs wonnen voor ‘beste initiatief in de spoedeisende geneeskunde’. En nu hebben we dus de opleidingserkenning behaald. Voor ons is dat dé bevestiging dat we goed bezig zĳn.” editie 01 2013 | Te Gast | 9

10 VRAGEN AAN… MARLOES KREUGER

Marloes heeft sinds drie jaar een eigen huisartsenpraktĳk in Grootebroek. Het is een solopraktĳk met 2650 patiënten en drie assistentes.

1

Waarom heb je voor dit vak gekozen?

“Eerlĳk gezegd, geen idee. Ik heb altĳd al ‘dokter’ willen worden. Schĳn dit op de kleuterschool al geroepen te hebben. Op dit moment zou ik geen beroep weten dat beter bĳ mĳ past dan praktĳkhoudend huisarts. Het medische vak en het sociale aspect, gecombineerd met zelfstandig ondernemen; juist die combinatie vind ik leuk. Het afgelopen jaar heb ik een training voor persoonlĳke ontwikkeling gedaan. Hierdoor heb ik nóg een dimensie heb gevonden in mĳn vak. Naast het oplossen van medische problemen, probeer ik een spiegel te zĳn voor patiënten met psychosomatische klachten. Ik wil hen helpen door ze inzicht in zichzelf te geven. Waarna ze zelf op hun eigen tempo en eigen manier, zichzelf gaan helpen. ‘De ondernemer in mĳ’ is op dit moment samen met de gemeente en een grote aannemer uit de regio een inspirerend pand in het centrum van Stede Broec aan het ontwikkelen dat toekomstbestendig is. Ook heel erg leuk!”

was je meest 2 Wie invloedrĳke leermeester en waarom?

“Wat een Amerikaanse vraag. Je ‘meest invloedrĳke’ leermeester, vind ik, ben je zelf. Je bepaalt namelĳk zelf door wie je je laat inspireren, leiden of beïnvloeden. Je bepaalt zelf, telkens weer, of je van een ervaring wilt leren, of niet. Ik leer ook iedere dag weer van mĳn kinderen en van mĳn patiënten. Zĳ houden mĳ een spiegel voor. Maar het is aan mĳ om dat te willen zien. Een tĳd geleden had ik bĳvoorbeeld een man van mĳn eigen generatie op het spreekuur. Hard werken, succesvol zĳn in alles; baan, huis, gezin. Hĳ


had ‘alles’, en toch... Ik zei tegen hem: “Je denkt dat je op zoek bent naar succes, en nog meer succes. Maar eigenlĳk ben je op zoek naar geluk.” Hierop bleef hĳ even stil. Toen hield hĳ zĳn hoofd schuin en antwoordde: “Heb je het nu over mĳ, of over jezelf?”

Als je dit beroep niet had gekozen, wat had je dan willen worden?

3

“Geen idee.”

4

Wat was je eerste betaalde (bĳ)baan?

“Na het behalen van mĳn bul had ik zeven maanden voor mĳzelf voordat de huisartsopleiding begon. Ik heb toen drie maanden met veel plezier in een verpleeghuis gewerkt. Vervolgens kon ik van het verdiende geld vier maanden in Ottawa in Canada wonen. Een heerlĳke tĳd waarin mĳn vriend elke dag naar het werk ging voor zĳn stage, en ik op de fiets erop uit trok, genietend van de Canadese mentaliteit en de natuur.”

5

Wat maakt jouw dag goed?

“Ergens blĳ van worden. Dit kan een opmerking zĳn, een persoonlĳk inzicht, een mooi beeld, een compliment, echt contact, of een ander klein moment van geluk. Ik probeer de dag van mĳn patiënten goed te maken door een inspirerende spreuk op de website te zetten. Op dit moment is dat: “Wacht niet op een goede dag. Maak er één!”

Welke ‘ontdekking’ zou jouw leven het meest verbeteren?

6

“Mĳn leven zou ‘het meest’ verbeteren als ik zou ontdekken hoe ik mĳzelf volledig kan accepteren zoals ik ben. Om daarna anderen volledig te kunnen accepteren zoals zĳ zĳn. En ik geloof dat als we dit allemaal hebben ontdekt, Michael Jackson toch nog krĳgt waar hĳ naar verlangde; “Heal the world, make it a better place...” ;-)

Als je zelf patiënt bent, wat vind je dan belangrĳk?

7

“Oprechte interesse van de arts in mĳ als mens. Dan komt de rest vanzelf.”

8

Wat vind je van het Westfriesgasthuis?

“Fĳne samenwerking met de meeste vakgroepen. Ter bevordering hiervan zouden we misschien een MCC (Medisch Coördinatie Centrum) op kunnen zetten, zoals onder andere het St. Antonius Ziekenhuis in Nieuwegein heeft.”

9

Met wie werk je graag samen en waarom?

“Met Annita, Helma en Judith, mĳn geweldige assistentes. Wĳ kunnen waanzinnig in een deuk liggen tĳdens de koffie. Het is zo heerlĳk om te kunnen lachen met je collega’s.”

woon je in 10 Waarom West-Friesland?

“Voor mĳn gevoel woon ik in Noord-Holland. Als huisarts heb ik een enorme klik met de patiëntenpopulatie in Stede Broec; het joviale van de oud-Amsterdammers gecombineerd met de nuchtere West-Friese mentaliteit. Beide recht door zee en met het hart op de juiste plaats!” editie 01 2013 | Te Gast | 11

UIT DE PRAKTĲK

VUURWERK Het is kermis in de stad. En altĳd op vrĳdagavond vuurwerk. Ik wil er ieder jaar wel heen, maar deze avond moet ik werken. Omdat het ziekenhuis over de stad uitkĳkt, denk ik het evengoed te kunnen zien. Ik besluit samen met een verwarde patiënt het gebeuren te bekĳken. We hebben het licht uit gedaan en hĳ zit heerlĳk achterovergeleund met zĳn benen over elkaar te genieten. In zĳn mond een peuk. Nee, schrik niet, het is een suikerzakje maar dat mag de pret niet drukken. We genieten van het schouwspel en hĳ is verrast over de kleuren. Ik vraag hem of hĳ weet waarom het vuurwerk is. Daar hoeft hĳ niet lang over na te denken. “Ja”, zegt hĳ. “Het is ter ere van de geboorte van kindje Jezus.” Ik vraag hem verrast of hĳ het nog weet. Hĳ vertelt: “Ik weet nog wel dat mĳn vader van zĳn werk kwam en riep dat Jezus was geboren.” Ik vermaakte mĳ met deze verrassende wending en vroeg om meer. Dat verstond hĳ blĳkbaar niet goed, want hĳ zei: “Het lĳkt wel of je Russisch praat.” En terwĳl hĳ mĳ aankeek zei hĳ: “Je bent zeker zo`n Wolgaanse strĳdster.” Ik vroeg hem verbaasd welk land dat is, en hĳ vertelde mĳ dat het mensen zĳn die aan de Wolga wonen. Ik voelde me meteen zo`n worstelaarster die volledig uit model is. Heb het verder maar zo gelaten. Toen het vuurwerk af was, hielp ik hem met zĳn sokken uittrekken en ik kwam er achter dat er een krantenknipsel in zĳn sok zat. Ik vroeg hem wat dat was, hĳ keek er terloops naar en antwoordde: “Oh, dat zĳn wat films die ik vanavond nog even wil opnemen.” Ik stopte hem in bed en dekte hem toe. “Tot morgen maar weer, droom maar lekker.”


OP DE KIEK

FOTO’S UIT DE REGIO

MOLEN DEN OEVER – PATRICK HOGERVORST

ĲSSELMEER BĲ MEDEMBLIK – JEROEN KOEN

OOSTERLAND – PATRICK HOGERVORST

TULPENVELD BĲ ENKHUIZEN – HILDA VLEEMS

HAVEN ZUIDERZEEMUSEUM – HILDA VLEEMS

Heeft u mooie foto’s van de regio? En wilt u ze met ons delen? Stuur ze dan op naar [email protected] onder vermelding van ‘Op de kiek’. Wie weet ziet u ze dan terug in de volgende ‘Te Gast’.

WEILAND IN DE MĲZEN – DEWI KOOMEN editie 01 2013 | Te Gast | 13

DE TROUWE BEZOEKER

M

ensen liggen tegenwoordige niet meer zo lang in het ziekenhuis. Maar er zĳn uitzonderingen. En sommigen van hen boffen met een wel heel trouwe bezoeker.

Zo komt mevrouw Haanstra driemaal per dag op bezoek bĳ haar moeder. Haar moeder ligt op afdeling Neurologie. Mevrouw vertelt: “Ik ben alleen, heb geen baan dus heb alle tĳd van de wereld. En ik doe het gewoon, ik hoef er niet over na te denken.” Vroeger had ze een minder goede band met haar ouders. Die wilden graag dat ze ging studeren, maar daar had ze helemaal geen zin in. Ze was artistiek en wilde zich liever bezig houden met kunst. Ze heeft gelukkig nooit het gevoel gehad dat haar ouders dat haar echt kwalĳk hebben genomen. Moeder en dochter hebben veel meegemaakt samen. De dood van haar broer en haar man, en haar eigen ziekteproces hakten erin. En toen ook haar vader overleed en zĳ allebei alleen overbleven, werd de band langzaamaan sterker. Haar andere broer en haar zus komen weinig. Zĳ hebben gekozen voor een ander leven. Daardoor komt er veel op haar schouders terecht. Ze zit er zelf niet echt mee. “Het komt zoals het komt en het gaat zoals het gaat. En je hebt het maar te accepteren.” Een dappere opmerking van deze nog jonge weduwe. Maar dat woord wil ze eigenlĳk niet horen. Ze noemt het zelf liever single. “Dan voel ik me niet helemaal afgeschreven,” zegt ze lachend. Ze lĳkt het meest op haar vader. “Het was een goeierd. Maar ik kan het nu ook prima worden met mĳn moeder. Soms hebben we woorden want mĳn moeder zegt vaak dingen die ze denkt. Maar over het algemeen gaat het goed.” Ze vertelt dat ze drie urnen in huis heeft. Van haar overleden man, haar broer en haar vader. Haar vader wil graag uitgestrooid worden. Maar ze wil wachten tot ook haar moeder is overleden. “Dan strooi ik ze samen uit. Dat voelt goed, dan zĳn ze weer bĳ elkaar.” Ik vraag haar hoe ze in het leven staat na alles wat ze heeft meegemaakt. “Soms ben ik een beetje cynisch. Ik maak vaak grapjes over mĳn situatie. Het is een manier van overleven. Mĳn motto is: koester het leven, want het leven is mooi.”


column

Afspraak

D

eze column is niet gebaseerd op een feitelĳke situatie. De namen zĳn gefingeerd. De gebruikte dialogen zĳn op geen enkele manier terug te voeren op de werkelĳkheid. Kortom: het gaat eigenlĳk nergens over.

“Met poli Directe Zorg, met Chantal.” “Ja, goedemorgen met Hans Middenscheiding. Ik zou graag een afspraak maken dokter Van Hulpen.” “Dat kan. Zegt u maar wanneer u wilde komen.” “Ik moet toevallig morgen in de stad zĳn. Is er daarvoor of erna nog gelegenheid?” “Nee, op zo korte termĳn kan ik niets voor u regelen. Maar mag ik vragen of het een algemene of een specifieke zorgvraag betreft? Voor sommige zorgvragen hebben we aparte sessies.” “Mĳn huisarts stuurt me door. Hĳ wil een foto laten maken, wat bloed af laten nemen en een beoordeling van de kwestie door dokter Van Hulpen laten doen.” “O, in dat geval kunt u het beste morgen even langskomen om de foto te laten maken en het bloed af te laten nemen, dan maak ik een afspraak voor u over drie weken. De foto en bloedafname zĳn inloopspreekuren. Daar kan wel wat wachtĳd aan vastzitten.” “Ik voel er niet zo veel voor om nog drie weken met mĳn klacht door te lopen. U kunt niet eerder iets voor me betekenen?” “Helaas niet. Maar mag ik vragen, bent u de Hans Middenscheiding van kapsalon Piekfĳn?” “Dat klopt inderdaad.” “Ik wilde graag nog even langskomen. Wassen, knippen, kleuren. Kan dat?” “Eens kĳken; ja hoor, wassen kan volgende week dinsdag om 7:30 uur, knippen kan de 15e om 9:20 uur en kleuren kan dezelfde dag om 16:35 uur.” “Ja ik ga niet voor gek lopen met een half afgewerkt kapsel. Kan dat niet in één keer?”

“Nee, op zo korte termĳjn kan ik niets voor u regelen.”

“Ja, daar vraag je me wat….” Lebby


wat vindt u?

Els Vennik... ...komt net bij de poli Orthopedie vandaan. “Wekelijks kom ik daar voor het prothesespreekuur. Na een hoop gedoe heb ik eindelijk een ‘sleeve’ gekregen die goed past bij mijn beenprothese. Ik liep er zo op weg!” Nu moet ze langzaam het gebruik van de prothese weer opbouwen. “Ik ben nogal eigenwijs, dus het wordt nog een uitdaging om rustig aan te doen.”

Gijs de Groen... ...wacht op zijn moeder die een ogentest moet doen. “Het was nieuwjaarsnacht. Ze was nog een beetje aan het opruimen toen ze ineens in elkaar zakte. Mijn vader is met haar naar het ziekenhuis gegaan. Pas toen ze een MRI hadden gemaakt bleek dat ze een herseninfarct op drie plaatsen had gehad. We zijn ons allemaal rot geschrokken.” Gelukkig is zijn moeder weer aan de beterende hand, maar ze is nog lang niet de oude. “Vandaag ben ik haar chauffeur, want ze mag nog geen auto rijden.” Mevrouw de Groen beaamt: “Mijn zicht is nog niet optimaal. Daarom valt het nu ook op dat de entree van het ziekenhuis niet erg geschikt is voor mensen met een visuele beperking. Betere verlichting zou al een stuk helpen.” 16 | Te Gast | editie 01 2013


wat vindt u?

Meneer Kok... ...is in het ziekenhuis voor zijn afspraak met de cardioloog. Hij zit in de hal te wachten tot zijn vrouw de auto heeft geparkeerd. “Vanwege hartklachten kom ik regelmatig op de poli Cardiologie,” vertelt hij. “Sowieso ben ik ‘vaste klant’ in het ziekenhuis. De afgelopen tijd ben ik al vier keer opgenomen geweest.” Over het algemeen is hij heel tevreden over het ziekenhuis. “Alleen moet ik soms erg lang wachten tot ik aan de beurt ben. Dat is wel vervelend.”


CULINAIR

KOKEN MET

Cees Neefjes is in 1981 als leerlingkok in het Westfriesgasthuis begonnen en nooit meer weggegaan. Hĳ geeft regelmatig kookworkshops aan mensen met een bĳzonder dieet.

CEES Wanneer het knap weer is, pak ik mĳn fiets uit de schuur en ga lekker toeren door de polders. Mĳn vaste rondje gaat naar De Rĳp en via Schermerhorn en Ursem weer terug naar huis. Als ik dan over de dĳkjes tussen Grootschermer en Ursem fiets, zie ik diverse bootjes met vissers. Een enkele keer is het raak en hebben ze een lekkere snoekbaars aan de haak. Ik weet wel wat ik hier van kan maken: een lekker fris en licht verteerbaar recept, eenvoudig te maken en snel klaar!

Vismarkt Den Oever

Bent u een visliefhebber? En kan de vis u niet vers genoeg zĳn? Kom dan naar de ZeeVerse Vismarkt in Den Oever. Die wordt in principe iedere zaterdagochtend gehouden van 09:00 tot 12:00 uur. www.versevis.nl

Vis & papillote Voor twee personen Ingrediënten • 2 visfilets; verschillende soorten witvis zĳn mogelĳk, zoals snoekbaars, tilapia of forel. • (verse) kruiden (hoeveelheid naar smaak); rozemarĳn (dille, oregano, tĳm zĳn ook mogelĳk) • peper (naar smaak) • een citroen • een tomaat • aluminiumfolie, twee stroken van ongeveer 15 cm • oven Bereiding • verwarm de over voor op 150 °C • snĳd de tomaat in schĳfjes • snĳd de citroen in tweeën • beleg de filets met een paar schĳfjes tomaat • leg vervolgens de kruiden - naar smaak over de filets • strooi er een beetje peper overheen • rol de filets op • besprenkel de twee rolletjes met citroensap (door te knĳpen in de halve citroen) • leg de rolletjes vis in het midden van de aluminiumstroken • vouw er pakketjes van • leg de pakketjes in een ovenschaal • laat ze 10 minuten in de oven garen • snĳ daarna de pakketjes open, maar laat de vis in de folie zitten

Eet smakelĳk!


INTERVIEW

HUGO KEUZENKAMP, LID RAAD VAN BESTUUR

WESTFRIESGASTHUIS KLAAR VOOR TOEKOMST

“IN DE NIEUWBOUW KRIJGEN WE VOORAL VEEL EENPERSOONSKAMERS” Op 13 maart ging op het middenterrein van het Westfriesgasthuis de eerste paal de grond in als start van fase 2 van de nieuwbouw. Fase 1 van de nieuwbouw, die nodig was na de fusie van het Sint Jansgasthuis en het Streekziekenhuis, is al in 2003 opgeleverd. Hugo Keuzenkamp, lid van de raad van bestuur, blikt in een gesprek met huisarts Arjen de Jager kort terug, maar vooral vooruit naar het West-Friese ziekenhuis van de toekomst.



INTERVIEW

HUGO KEUZENKAMP, LID RAAD VAN BESTUUR

Opdrachtgever: Westfriesgasthuis Aannemer: M.J. De Nĳs en Zonen B.V. Architect/constructeur: de Jong Gortemaker Algra Bruto vloeroppervlak: 22.500 m² Bouwkosten: 40 miljoen euro Aantal palen: 407 Totale lengte palen: 7.500 m Aantal verdiepingen: 7 Start bouw: Begin 2013 Oplevering: Begin 2015

“WE ZIJN EEN ‘GEVOELIG’ ZIEKENHUIS, DAT WIL ZEGGEN EEN NOODZAKELIJK ZIEKENHUIS. WANT ZOU HET ER NIET ZIJN, DAN ZOUDEN TEVEEL MENSEN MEER DAN DRIE KWARTIER MOETEN REIZEN.” Hugo, hoe zĳn de plannen voor nieuwbouw ontstaan?

“Na de fusie van beide ziekenhuizen had het Westfriesgasthuis het liefst meteen de volledige nieuwbouw gedaan. Maar het College Bouw, dat inmiddels is opgeheven, stak er destĳds een stokje voor. Het gebouw van het Sint Jan was nog teveel waard. Na mĳn komst in 2007 zĳn we kritisch gaan kĳken naar de bestaande nieuwbouwplannen. Dit was nodig omdat de ziekenhuizen vanaf 2008 zelf de broek moesten ophouden en de gezondheidszorg aan het veranderen was, in de zin dat meer decentraal in de periferie gedaan moest worden. Na veel voorwerk tussen 2007 en 2013 zĳn we nu eindelĳk gestart.”

Wat levert de nieuwbouw op voor de West-Friese patiënten?

“De patiënten verdwĳnen uit de oudbouw. Zo verhuist Verloskunde naar een nieuw vrouwen kindcentrum met speciale kraamsuites. Het wordt straks meer ontspannen bevallen. Dit zal de veiligheid verhogen, ofschoon de dossieroverdracht van de eerste naar de tweede lĳn hiervoor de belangrĳkste factor blĳft. We zĳn bĳ oplevering van de nieuwbouw het enige ziekenhuis in Noord-Holland boven het Ĳ met volledig moderne voorzieningen qua comfort en outillage. Daarbĳ kun je denken aan de zichtbare kwaliteit van de digitalisering, de kamers - vooral veel eenpersoonskamers -,en de infrastructuur. En erg plezierig is dat we voor de toekomst flexibel zĳn, omdat we door het verdwĳnen van de oudbouw ruimte houden om te bouwen.”

In hoeverre is het Westfriesgasthuis toekomstbestendig?

“Voor de banken voldoen we in ieder geval aan een belangrĳk, door het RIVM geformuleerd criterium. We zĳn een ‘gevoelig’ ziekenhuis, dat wil zeggen een noodzakelĳk ziekenhuis. Want zou het er niet zĳn, dan zouden te veel mensen meer dan drie kwartier moeten reizen. Met straks ongeveer 340 bedden, per saldo iets minder dan voor de nieuwbouw, zitten we iets onder de strenge norm van 360, ofwel 2 promille van het verzorgingsgebied met 180.000 inwoners. En dan te bedenken dat de vergrĳzing in West-Friesland nog moet gaan pieken. Toch verwachten we voldoende capaciteit te hebben doordat de ligduur steeds korter wordt. Met de nieuwbouw anticiperen we dus al op doelmatiger werken. Dit bereiken we bĳvoorbeeld door beter ont22 | Te Gast | editie 01 2013

slagmanagement en nieuwe technologieën. Patiënten krĳgen daarom soms te horen dat we geen hotel zĳn en dat het thuis veiliger is dan in het ziekenhuis. We zullen ook goede afspraken moeten maken met de ketenpartners om te zorgen dat mensen niet onnodig naar het ziekenhuis komen. En dat mensen snel uit het ziekenhuis weg kunnen. We hebben ook minder bedden nodig omdat de zorgconsumptie van de West-Friese patiënt 15% onder het landelĳke gemiddelde ligt. Dit komt deels door de West-Friese cultuur. En deels doordat veel artsen in loondienst zĳn in ons ziekenhuis. Ze krĳgen minder prikkels voor het indiceren en declareren van onnodige verrichtingen.”

Nieuwbouw realiseren en tegelĳk gekort worden door VWS. Hoe kĳk je aan tegen deze spagaat?

“We moeten inderdaad 6½ miljoen bezuinigen. De helft is nodig voor de nieuwbouw, maar als we niet gebouwd hadden was het geld nodig geweest voor renovaties. De andere helft is vanwege de overheidskortingen. Toch geef ik VWS met de bezuinigingen groot gelĳk. De kosten van de gezondheidszorg stĳgen onhoudbaar, waardoor de maatschappelĳke solidariteit verdwĳnt. Daarbĳ is het zo, dat Nederlanders geen idee hebben dat ze gemiddeld wel tussen de 4000 en 5000 euro per jaar kwĳt zĳn aan gezondheidszorg. Dat komt vooral door de uitgaven aan de ‘zorg’-kant. We maken veel te veel mensen afhankelĳk in verpleeg- en verzorgingshuizen en in de psychiatrie. De Nederlandse ziekenhuizen en huisartsen scoren internationaal kwalitatief goed en financieel, qua kosten, tot voor kort beter dan gemiddeld. Doordat de kosten van de ziekenhuizen snel gestegen zĳn, scoren we nu slechter dan het gemiddelde. Dat is de reden dat de Nederlandse ziekenhuizen de tering naar de nering moeten zetten. Daarbĳ is het zo, dat de belangrĳkste factor voor de groei van de zorg, niet de vergrĳzing, maar de welvaart is. In economentaal: zorg is een luxe goed. Als je meer verdient, geef je meer geld uit aan zorg. Zorg die door de technologische ontwikkelingen mogelĳk is gemaakt.” Het is prachtig dat het Westfriesgasthuis na de nieuwbouw het eerste ziekenhuis boven het Ĳ is, dat volledig state of the art is. En het is mooi, zeker maatschappelĳk gezien, dat gestreefd wordt naar doelmatigheid: met minder middelen meer produceren. Het is wel te hopen dat niet teveel patiënten, en in tweede instantie de thuiszorg en de huisartsen, hier de dupe van worden, in die zin dat patiënten te vroeg uit het ziekenhuis worden gebonjourd. editie 01 2013 | Te Gast | 23

MĲN TROTS Het zĳn vaak kleine dingen. Soms grote. Maar iedereen heeft wel iets om trots op te zĳn in het Westfriesgasthuis. Dit keer legt fysiotherapeut Simone van Saane uit waar zĳ trots op is.

Blĳven bewegen voorkomt complicaties

V

oor iedereen is bewegen belangrĳk. Maar voor de groep kwetsbare ouderen die in ons ziekenhuis wordt opgenomen, is dit helemaal belangrĳk. Daarnaast kun je bĳ oudere mensen preventief werken door meteen bĳ binnenkomst risico’s in kaart te brengen. Simone van Saane vertelt: “In het landelĳk VMS* is ‘Kwetsbare ouderen’ één van de thema’s waar elk ziekenhuis extra aandacht aan moet geven. In het Westfriesgasthuis heb ik dat samen met collega’s gedaan voor het onderdeel fysieke beperkingen en vallen. Dat hebben we onder meer gedaan door werkwĳze en protocollen aan te passen.” “Verpleegkundigen screenen nu bĳ de start van de opname de kwetsbare ouderen (patiënten van 70 jaar of ouder) meteen op aanwezige risico’s. Zo wordt onder andere gevraagd of mensen hulp nodig hebben bĳ het verplaatsen van het bed naar de stoel of bĳ het aankleden. Als twee van de zes vragen met ‘ja’ worden beantwoord, geeft het Elektronisch Patiëntendossier automatisch een opdracht aan de fysiotherapie. De fysiotherapeut wordt trouwens ook ingeschakeld als de oudere recentelĳk is gevallen. Wanneer we een opdracht krĳgen, starten we de screening en/ of behandeling. Op deze manier voorkomen we onbedoelde fysieke achteruitgang door een ziekenhuisopname. En worden maatregelen genoemen om het risico op vallen te verminderen.” Simone besluit: “Het is zo leuk werken met deze groep patiënten. Dat ik naast mĳn dagelĳks werk mocht helpen om structureel de zorg voor hen te verbeteren, is iets om trots op te zĳn.”

* VMS = VeiligheidsManagementSysteem



beauty

verantwoord zonnen Henri Sentis is dermatoloog. Na zijn opleiding tot arts en dermatoloog in Nijmegen en Leiden is Henri Sentis in juni 1987 gestart in het Westfriesgasthuis. Zijn specialisme is allergologie.

Judith Doodeman is huid- en oedeemtherapeut. Zij is gespecialiseerd in de behandeling van diverse huidproblemen en heeft haar eigen praktijk in Berkhout. www.paraderma.nl

Geniet van de zon, maar doe het wel verstandig!!

D

e zon is noodzakelijk voor ons. Zij stimuleert de vitamine D productie en is goed voor de geest. Maar de zon kan ook door verbranding schade aanrichten. Geniet daarom van de zon, maar doe het wel verstandig! Te weinig zon kan schade aanbrengen aan het lichaam. Dit komt onder meer door een tekort aan vitamine D dat door gebrek aan zon ontstaat. Verstandig zonnen houdt in: niet overmatig zonnen en niet verbranden. Te veel zon zorgt voor een versnelde veroudering van de huid en verbranding kan de kans op huidkanker vergroten.


De Gouden Regels voor verstandig zonnen:

Geniet van de zon, maar voorkom overmatige blootstelling en verbranding.

Bescherm uw hoofd, oren, nek en ogen. Draag beschermende kleding als u niet speciaal aan het zonnebaden bent.

Smeer uw onbedekte huid in met een antizonnebrandmiddel (met UVA- en UVBbeschermingsfactor) om te voorkomen dat u verbrandt. Doe dit royaal en herhaal dit na twee uur, of vaker bij sterke transpiratie en ook na het zwemmen. Laat uw huid geleidelijk wennen aan de zon. Houd rekening met uw huidtype.

Als u een huidaandoening heeft, vraag dan voor een verblijf in de zon zonadvies aan uw behandelend arts. Bij sommige aandoeningen helpt UV-licht, bij andere brengt blootstelling juist extra schade toe.

Simone Keijzer is schoonheids specialiste. Zij is gespecialiseerd in schoonheidsbehandelingen, overbeharing en huidoneffenheden. Simone heeft haar eigen salon in Zwaagdijk. www.schoonheidscentrum simone.nl

Daarnaast geven Judith en Simone schoonheids-behandelingen aan patiënten met kanker in de salon van het ziekenhuis. In deze rubriek geven zij tips over schoonheid en gezondheid.

edicijngebruik kan de gevoeligheid M voor zonnestraling vergroten. Lees altijd de bijsluiter. Het is beter om niet te zonnebaden tussen12.00 en 15.00 uur.

Pas extra op met zonnen als u jonger bent dan 18 jaar, omdat uw huid dan nog in ontwikkeling is. Houd baby’s en kinderen tot 1 jaar uit de directe zon. Ga direct uit de zon en raadpleeg een arts als uw huid vreemd reageert met bijvoorbeeld uitslag, jeuk of erg snelle verbranding.

JE ZAL ’T MAAR HEBBEN

AFASIE

Zoeken naar woorden

H

et overkomt iedereen wel eens: je bent iets aan het vertellen en plotseling kun je niet meer op een bepaald woord komen. Of je zegt per ongeluk een ander woord dan je eigenlĳk wilde zeggen…

TIPS

Bekende verschĳnselen, al hebben de meeste mensen er niet vaak last van. Dat is anders voor mensen met afasie, die gebruiken soms in elke zin een ander woord dan ze eigenlĳk bedoelen, of ze moeten voortdurend naar woorden zoeken.

Wat is afasie?

Jolanda Zondervan, revalidatiearts: “Praten, begrĳpen, het vinden van de juiste woorden, lezen en schrĳven. Dat valt allemaal onder taalgebruik. Wanneer als gevolg van hersenletsel één of meer onderdelen van het taalgebruik niet goed functioneren, noemen we dat afasie. De mate van afasie is onder andere afhankelĳk van de plaats en de ernst van het hersenletsel. Sommige mensen met afasie kunnen de taal goed begrĳpen, maar hebben moeite met het vinden van de juiste woorden.

Anderen spreken juist wél veel, maar wat zĳ zeggen is voor de gesprekspartner niet, of lastig te begrĳpen. In het Westfriesgasthuis zien wĳ jaarlĳks zo’n 60 tot 70 patiënten met afasie.”

Therapie

Logopedistes helpen mensen met afasie om het taalgebruik zoveel mogelĳk te verbeteren. Daarnaast geven zĳ adviezen om de communicatie met de omgeving zo goed mogelĳk te laten verlopen. De therapie duurt gemiddeld een jaar en is behoorlĳk intensief.

Meer informatie? Kĳk online!

Omroep BNN heeft een televisie-aflevering gemaakt over afasie. Je kan deze terugkĳken via hun website http://jezalhet maar.bnn.nl/hebben. Voor meer informatie over afasie kun je ook kĳken op www.afasie.nl

Wat kan je doen?

Wil je kunnen communicerne met iemand die afasie heeft? Dan hebben logopedistes Franka de Groot-van Bockxmeer en Suzanne Luca een paar praktische tips voor je: Zorg voor een rustige omgeving. Achtergrondgeluid leidt teveel af en maakt het moeilĳk om elkaar goed te verstaan. Maak oogcontact. Dan weet je zeker dat je echt contact met elkaar hebt en heb je steun aan de gezichtsuitdrukking/mimiek. Houdt pen en papier bĳ de hand. Zodat de boodschap ook opgeschreven of uitgetekend kan worden. Neem de tĳd voor een gesprek en geef de tĳd om te reageren.

Spreek langzaam en duidelĳk, maar niet overdreven en hard.

onderwerp van te voren. “Ik ga het nu over het weer hebben.”

Maak korte zinnen. Bĳ langere zinnen, kan je gesprekspartner sneller de draad kwĳtraken.

Stel gesloten vragen.

Ondersteun je boodschap met gebaren en aanwĳzen. Dan kan je gespreksparter ook zien wat je bedoelt. Praat over één ding tegelĳk. Wissel niet te snel van onderwerp. Geef het aan wanneer je over een ander onderwerp gaat praten. Benoem dit

Vraag of je gesprekspartner heeft begrepen wat je hebt gezegd. Let goed op gezichtsuitdrukkingen, gebaren en op wat je gesprekspartner aanwĳst. Houdt er rekening mee dat communiceren minder goed lukt onder tĳdsdruk, bĳ vermoeidheid, ziekte of sterke emotie.


MĲN VERHAAL

ZES

JAAR GELEDEN... ...verloor de 30-jarige Soesma Akloe uit Hoorn haar kindje in de 26ste week van de zwangerschap. Toen ze opnieuw in verwachting was, kleurde deze verdrietige ervaring haar hele zwangerschap. Vooral omdat ze vanwege haar overgewicht zwangerschapssuiker had. Beide maken een zwangerschap niet geheel risicoloos.



MĲN VERHAAL

V

anaf het moment dat ik wist dat ik in verwachting was, ging het als een mantra door mĳn hoofd: als het maar niet fout gaat, als het maar niet fout gaat. Ik wilde er alles voor doen. Als dit kindje maar gezond en levend geboren zou worden. Toen zes jaar geleden mĳn kindje in mĳn buik overleed, woonde ik in Suriname. Daar is nooit goed uitgezocht waarom de zwangerschap niet goed liep. Misschien had ik toen ook wel suiker?

Vanwege die eerste late miskraam stond ik vanaf het begin meteen onder controle van het ziekenhuis. Daar was veel begrip voor mĳn ongerustheid. Toen ik bĳna vĳf maanden zwanger was, werd mĳn nachtmerrie toch werkelĳkheid: ik verloor bloed. Ik schrok geweldig en was ervan overtuigd dat het weer mis zou gaan. Mĳn gynaecoloog Derk Burks had gezegd dat ik altĳd mocht bellen als ik ongerust werd. Dat deed ik meteen. Ik mocht gelukkig direct komen. Uit de echo bleek dat alles goed was. Vlak daarna gebeurde het opnieuw. Weer bloedverlies. Weer kon ik meteen terecht en werd ik, gelukkig, gerustgesteld. In het begin was ik dus volledig gefixeerd op die eerste 26 weken. Maar toen deze voorbĳ waren, was ik nog niet gerustgesteld. Want het kon daarna toch ook misgaan? Dat lees je vaak genoeg. Al snel bleek dat ik ook zwangerschapssuiker had. Het was zaak om mĳn levensstĳl aan te passen. Ik was eigenlĳk wel tot alles bereid, als het maar goed zou komen met mĳn kindje. Ik kreeg een streng dieet. Allemaal light producten, zes lichte eetmomenten op een dag. Veel fruit, veel natuurlĳke suikers. Eerst vond ik het wel een gedoe. Maar goed, zoals ik zei, ik had er alles voor over om deze zwangerschap tot een goed einde te brengen. Na verloop van tĳd merkte ik al dat het goed voor me was. Ik voelde me wat beter en zag tĳdens het prikken dat mĳn suikergehalte omlaag ging. En dan is bewegen heel belangrĳk. Laat ik je één ding over mezelf vertellen: ik heb dus echt geen discipline als het op bewegen aankomt. Ik werk overdag in Alkmaar als docent op een middelbare school. Ik reis met het openbaar vervoer. Als ik thuiskom ben ik doodop. Helemaal toen ik zwanger was. Maar ja. Bewegen moest absoluut voor de gezondheid van mĳn kindje. Van de gynaecoloog kreeg ik de tip om op zwangerschapsgym te gaan in het ziekenhuis. Ze bieden een gym speciaal voor aanstaande moeders met overgewicht.


“NU IK TERUGKIJK OP DEZE PERIODE BEN IK BLIJ. IK HEB EEN PRACHTIGE DOCHTER GEKREGEN. EN GOEDE ZORG.” Een gewone zwangerschapsgym had ik nooit gedurfd. Daar komen vast allemaal van die slanke dames die mĳ met mĳn extra kilo’s aangapen. En dan moet je ook nog oefeningen doen waarvan ik niet zeker wist of ik die wel kon. Ik zei toch al dat ik geen sportheld was? Maar goed, mĳn gynaecoloog zei dat ik dit echt moest proberen. Dus ik ging. Voor mĳn baby. Eerlĳk gezegd was het de eerste keer al leuk. Met de drie andere vrouwen was er wel een klik. Ook zĳ waren zwanger en hadden overgewicht. Het was gewoon gezellig. Nel, de cursusleidster, was heel lief. We deden oefeningen die best goed te doen waren. Wat ik vooral leuk vond, was dat ze ook een goede voorbereiding gaven op de tĳd na de bevalling. Dus ook veel arm en been versterking. Alle pĳntjes en klachten werden ook besproken. Het fĳne is dat Nel er best veel van weet en je gerust kan stellen. Eigenlĳk ging ik er de tweede keer al met plezier er naar toe. Ik, met plezier naar gym. Grappig toch? De cursus bestond niet alleen uit oefeningen met Nel. We kregen ook advies en tips van een fysiotherapeut. Om te oefenen, maar ook om te ontspannen. En een lekkere kookworkshop die de huiskok van het ziekenhuis, Cees Neefjes, gaf. We mochten onze partners ook meenemen. We leerden van Cees hoe je met lichte en gezonde ingrediënten een heerlĳke maaltĳd op tafel zet. We hebben gesmuld. En het was gezellig. Vanwege de suiker zou de zwangerschap in de 38ste week worden ingeleid. Op die afgesproken dag braken ‘s morgens vroeg spontaan de vliezen. De inleiding was niet meer nodig. Nog steeds was ik bang dat het alsnog fout zou gaan. De bevalling duurde lang. Pas om 23.00 uur ‘s avonds begonnen de echte weeën. Uiteindelĳk werd ons kindje de volgende dag om 12.05 uur geboren. Een meisje. Ayesha. Zo mooi. Ik kan je niet uitleggen hoe opgelucht ik was. Nu ik terugkĳk op deze periode ben ik blĳ. Ik heb een prachtige dochter gekregen. En goede zorg. Maar eigenlĳk is er nog meer gebeurd. Tĳdens de zwangerschap ben ik door het dieet en het bewegen op de cursus 13 kilo afgevallen. Ik deed het voor mĳn dochtertje, maar heb er uiteindelĳk zelf zoveel baat bĳ. Die diabetes is nu weg. Maar het dieet houd ik vol. En het bewegen ook, Nel heeft me echt de lol en het nut ervan laten inzien. Ik ga nu lekker elke dag wandelen met Ayesha. Voor haar. En voor mezelf.


IN BEHANDELING

DIABETES

Spuitknuffel Wout is acht jaar en woont in Andĳk. Wout was nog maar vier toen er diabetes mellitus type I (suikerziekte) bĳ hem werd geconstateerd. Sinds die tĳd komt hĳ vier keer per jaar op het diabetesspreekuur bĳ onder anderen de diabetesverpleegkundige Gerda Domsdorf-Haarsma.



IN BEHANDELING

DIABETES

“MIJN TANTE DURFDE GEEN INJECTIE TE GEVEN.”

D

iabetes is een chronische stofwisselingsziekte. Wout heeft diabetes type I, wat in de volksmond ook wel jeugddiabetes heet. Bĳ diabetes type I wordt er in het lichaam geen insuline meer gemaakt. Zonder insuline blĳft de glucose in het bloed, waardoor cellen zonder brandstof komen. Diabetes type I kan op dit moment alleen door het toedienen van insuline worden behandeld. De behandeling bestaat uit het toedienen van insuline met een insulinepen of een insulinepomp. Ongeveer 110 kinderen en jongeren van 0 t/m 18 jaar zĳn in het Westfriesgasthuis onder behandeling bĳ het diabetesteam Kind en Jeugd. Het team bestaat uit kinderartsen, diëtisten, kinderpsychologen en kinderdiabetesverpleegkundigen.

Als kleuter al prikken

Wout’s diabetes is ineens ontstaan. “Ik was bĳ mĳn oma en toen had ik heel veel dorst en moest ik heel vaak naar de wc,” vertelt hĳ. Gerda vult aan: “De huisarts heeft toen je bloedglucosewaarde gemeten en je toen naar het ziekenhuis doorgestuurd. En dan komt er heel wat op je af: je moet leren prikken in je vinger om te meten hoeveel glucose er in het bloed zit. Maar je moet ook insuline leren spuiten. Op jonge leeftĳd prikken en spuiten de ouders meestal .” Maar Wout leerde als kleuter al zichzelf bloedglucose te prikken en insuline te spuiten: “Ik mocht bĳ mĳn tante logeren en die durfde geen injectie te geven. Toen moest ik het wel zelf doen, anders kon ik daar niet logeren en dat wou ik zo graag.”

Metertje uitkiezen

Wout was niet zo ziek als sommige andere kinderen met een nieuwe diabetesdiagnose. Hĳ hoefde niet aan het infuus, maar kon gewoon meteen naar de kinderafdeling. Daar kreeg hĳ uitleg over de ziekte: hoe komt het, wat houdt het allemaal in, wat moet je doen? En hĳ mocht een ‘metertje’ uitkiezen voor thuis: een apparaatje dat zĳn bloedglucose meet. Gerda trekt de kast open en laat een keur aan metertjes zien in alle soorten en maten. 34 | Te Gast | editie 01 2013

Best een snoeper

Wout laat zĳn insulinepomp zien. Aan de insulinepomp zit een slangetje en aan het einde een pleister met een klein slangetjes wat in zĳn lichaam zit. Dit is een soort infuus dat dag en nacht kleine hoeveelheden insuline afgeeft en dat je kunt aanbrengen op je buik, bovenbil of je bovenbeen. Dankzĳ die insulinepomp hoeft Wout minder rekening te houden met vaste tĳden en hoeveelheden koolhydraten bĳ de tussendoortjes omdat hĳ dan extra insuline kan toedienen via de pomp. Dat komt goed uit, want Wout is best een snoeper.

Spuitknuffel

Wout heeft de pomp vandaag op zĳn bil zitten en om dat nou te laten zien? Maar hoe het werkt wil hĳ evengoed graag demonstreren. En daar haalt Gerda ‘Lenny de leeuw’ tevoorschĳn: een knaloranje knuffel waarop de kinderen kunnen oefenen met het plaatsen van de insulinepomp. En als Lenny bezet is, dan is er ook nog Glucky de gekke vogel als proefkonĳn. “En thuis heb ik een beertje,” zegt Wout, “daar heb ik ook weleens een infuus in gedaan.” “Wĳ geven de kinderen meestal een spuitknuffel mee voor thuis. Soms kun je je er ook op afreageren,” legt Gerda uit. “Zo’n knuffel vliegt weleens door

de slaapkamer. Want het is soms ook niet leuk, hè, diabetes.” Dat is Wout met Gerda eens. “Wat ik helemaal niet leuk vind is als ik net lig te slapen als mĳn alarm afgaat.” Dat alarm komt van de sensor die Wout ook draagt. Die zendt elke 5 minuten de bloedglucose door naar zĳn insulinepomp. Niet alle kinderen hebben een sensor; er zĳn bepaalde voorwaarden aan verbonden vanuit de verzekering.

beter kunnen begrĳpen. Dan kan ik vertellen wat die ziekte inhoudt. En hoe ze eventueel hulp kunnen bieden. Ik vraag dan ook: “hoe kan het dat het ene kind het wel heeft en het andere niet?” Sommige kinderen zeggen: geen idee. Dat is eigenlĳk het goede antwoord. De oorzaak is onbekend, tenminste, bĳ dit type diabetes.” Wout heeft diabetes type I, dat in de volksmond ook wel jeugddiabetes heet.

Oorzaak onbekend

Niet lekker

Gerda vertelt: “Af en toe bezoek ik scholen, ongeveer vanaf groep 4 zodat de klasgenootjes leren wat diabetes is en hoe ze iemand

Wat vinden ze van elkaar? Wout denkt even na. Hĳ vindt het leuk met Gerda. “Ze is wel vrolĳk,” licht hĳ toe. Het genoegen blĳkt

wederzĳds. Gerda is best trots op Wout: “De adviezen die ik geef zĳn niet altĳd leuk voor hem. Toch pikt hĳ ze goed op.” Dan trekt Wout zich even terug. Hĳ voelt zich niet lekker en had op zĳn metertje al 7,2 zien staan. “En die sensor loopt 20 minuten achter,” legt Gerda uit. “Dus als hĳ zich echt niet goed voelt, moet hĳ zichzelf toch in zĳn vinger prikken om te checken: klopt het wel? En dan moet je wel schone handen hebben. Want je kunt je voorstellen: als je net een appeltje hebt gegeten, kan er altĳd wat aan je vingers zitten waardoor je meetwaarde wordt beïnvloed. En steeds dat handen wassen,vindt Wout ook best lastig.” editie 01 2013 | Te Gast | 35

WAT IS DIT?

Weet u wat dit is? Stuur de oplossing naar [email protected] onder vermelding van ‘Wat is dit?’. Onder de goede inzendingen verloten we twee toegangsbewĳzen voor Cinema Oostereiland.



SAMEN

CARDIOLOGIE

“We hebben een zelfde denkwĳze, kunnen goed kennis uitwisselen en hebben korte lĳnen.” Huisartsen, verpleeghuizen, thuiszorg, andere ziekenhuizen… Het Westfriesgasthuis werkt graag nauw met deze zorgcollega’s samen om de best mogelĳke zorg te bieden. In deze rubriek een voorbeeld van de samenwerking tussen cardiologen van het Westfriesgasthuis en het AMC.

“A

l sinds mensenheugenis,” typeert cardioloog Charles Janus de historie van de samenwerking met de cardiologen van het AMC. “Omdat ik zelf opgeleid ben in het AMC was samenwerken vanaf mĳn start hier, bĳna 30 jaar geleden, heel vanzelfsprekend.”

Volgende dag geopereerd

“Patiënten met hele ingewikkelde hartproblemen worden in het AMC verder behandeld. Daarnaast worden alle patiënten die gedotterd moeten worden of die een hartoperatie nodig hebben, door ons doorgestuurd naar het AMC. Dat gebeurt dagelĳks. Het kan dus makkelĳk voorkomen dat wĳ patiënten ’s middags zien en’s avonds meteen bespreken met de collega’s in het AMC. Waarna dezelfde patiënt de volgende dag al wordt geopereerd.”

Artsenopleiding

“Los daarvan hebben we vrĳ regelmatig overleg met de cardiologen van het AMC over de behandeling van patiënten. We hebben een beeldverbinding met het AMC die het bĳvoorbeeld mogelĳk maakt om hartfilmpjes door te sturen. Dat maakt het overleggen extra gemakkelĳk. En verder zĳn we nauw betrokken bĳ het AMC, omdat we deel uitmaken van de opleiding voor nieuwe artsen. Wĳ zĳn een opleidingsziekenhuis voor onder meer cardiologie. Dat betekent dat aankomende artsen (met een opleidingsplek van het AMC) ook hier door ons worden opgeleid.”

Dotterbehandelingen

Eén van die artsen was Marĳe Vis. Ooit was zĳ een arts in opleiding in het Westfriesgasthuis. Nu werkt zĳ als interventiecardioloog in het AMC en voert veel geplande en acute dotterbehandelingen uit voor patiënten die vanuit het Westfriesgasthuis worden doorgestuurd. Marĳe: “Mĳn stage hartkatheterisatie heb ik in het Westfriesgasthuis gedaan. Daar ben ik enthousiast geraakt voor de interventiecardiologie (red: bĳvoorbeeld dotteren).”

Korte lĳnen

Al met al een nauwe samenwerkingsrelatie die volgens beide artsen naar volle tevredenheid verloopt. Janus: “We hebben eenzelfde denkwĳze, kunnen goed kennis uitwisselen en hebben korte lĳnen. Maar het belangrĳkste is natuurlĳk dat onze patiënten in het bĳzonder bĳ onze samenwerking zĳn gebaat.” 38 | Te Gast | editie 01 2013


VETTE PECH

M

evrouw Jansen is door haar huisarts naar de Spoedeisende Hulp verwezen vanwege haar pĳnlĳke voet. Een foto moet uitwĳzen wat er aan de hand is. “En het is nog wel mĳn verjaardag vandaag, de vĳftigste om precies te zĳn. Ik was vanmorgen thuis nog op de bovenverdieping bezig toen de deurbel ging. Ik vond het wat vroeg voor visite, maar -na aanhoudend gebel- ging ik toch maar snel naar beneden. In die haastige spoed kwam mĳn voet verkeerd terecht. Uiteindelĳk ben ik op mĳn billen de trap afgegaan. Bleek het de bloemenbezorger die had aangebeld. Maar goed, ik hoop dat het meevalt en dat ik vanavond nog lekker uit eten kan.”

“POOR TULIPS...”

D “EN HET IS NOG WEL MIJN VERJAARDAG VANDAAG!” 40 | Te Gast | editie 01 2013

e 66-jarige Mrs Whitney uit Texas is met een hoofdwond naar de Spoedeisende Hulp gebracht. Ze is met een paar vriendinnen op een riviercruise door Nederland. Hoofddoel van de vriendinnen was: “seeing tulips in real.” Vanmorgen was het dan zover: er stond een bezoek aan een echte tulpenboer op het programma. “Unfortunately I tripped over something and hit my head. There was blood everywhere. Poor tulips,” lacht de Amerikaanse. “I hope they stitch me up on time for the community diner in Hoorn.”


TWEETS

ALGEMENE INFORMATIE

WFG & TWITTER

Het Westfriesgasthuis in Hoorn is een algemeen ziekenhuis met een opnamecapaciteit van 506 erkende bedden en ongeveer 258.000 polikliniekbezoeken per jaar. In de medische staf zĳn 26 specialismen vertegenwoordigd. Daarnaast heeft het Westfriesgasthuis twee buitenpoliklinieken, in Enkhuizen en Heerhugowaard. Deze locaties bieden poliklinische zorg dichtbĳ de patiënt in de regio.

Adressen

DOOR WFG

Hoorn (hoofdlocatie) Postbus 600, 1620 AR Hoorn Maelsonstraat 3, 1624 NP Hoorn 0229 – 257 257

Voor iedereen een dikke 10. bit.ly/r5IHvs Wat een mooi #compliment voor onze collega’s van de afdeling #Cardiologie

Poli Enkhuizen Molenweg 9b, 1601 SR Enkhuizen 0228- 312 3 45

Wat heeft het ziekenhuis voor u betekend? j.mp/uwverhaal De 1e paal voor de nieuwbouw is meteen het startpunt voor uw verhaal #450

Poli Heerhugowaard Middenwaard 45, 1703 SC Heerhugowaard 072 - 575 30 30

Onze kinderarts Arjen Verboom is vanmorgen geïnterviewd RT @NOSRadio1: Audio: Alcoholverbod voor jongeren onder de 18 nos.nl/l/481389

VOOR WFG Vanuit persoonlĳke hoek een groot compliment voor afdeling Gynaecologie van #Westfriesgasthuis. Beter had de opname van Yvonne niet gekund!

Opnieuw TRM training en videofeedback gegeven op de OK in het Westfriesgasthuis. De opleiding van de interne instructeurs is bĳna afgerond

Net klaar in WFG nu onderweg naar school ff wiskunde toetsje maken en dan lekker naar huis


Email

[email protected]

Bezoektĳden

Algemene verpleegafdelingen Dagelĳks: 11.00 – 12.00 uur 15.30 – 17.00 uur 19.00 – 20.30 uur Afwĳkende bezoektĳden Afdelingen: Cardiologie, Geriatrie, Nefrologie en MDL 15.30 – 17.00 uur 19.00 – 20.30 uur Afdeling Kind & Jeugd 10.00 - 12.00 uur 14.00 - 20.15 uur (Voor kinderen tot 11 jaar tot 19.00 uur) Intensive care en Hartbewaking / CCU 11.00 - 12.00 uur 16.00 - 17.00 uur 19.30 - 20.30 uur (Maximaal 2 bezoekers per patiënt)

column

Mag het een beetje minder, dokter?

D

at lijkt een eenvoudige vraag, maar in de praktijk is dat niet altijd zo. De dagen dat je in het ziekenhuis ligt zijn, vergeleken met de tijd dat ik als huisarts begon, voor een aantal ingrepen sterk verkort. Een tachtigjarige staat nu na een heupoperatie weer snel op de been, terwijl deze vroeger het ziekenhuis vaak niet levend verliet. Anders is het gesteld met patiënten met kanker. Voor deze ziekte bestaan tegenwoordig zóveel onderzoeken en behandelmogelijkheden. Dat maakt het voor de patiënt en zijn familie moeilijk om een keuze te maken. Het valt niet mee om de vragen te formuleren die je aan de behandelend specialist wil stellen. Daarbij komt dat de meeste behandelingen, zoals chemotherapie en radiotherapie, op korte of lange termijn ook ziekmakend zijn en chirurgie verminkend kan zijn. Daarom is het van belang om je te realiseren hoe het nu met je gezondheid staat en wat de kans is dat er na alle therapie nog zo’n zelfde situatie zal kunnen zijn. Soms zou een patiënt dan ook willen vragen wat er gaat gebeuren als hij afwacht zonder behandeling. Velen vinden dat moeilijk. Als de arts nu juist zijn best heeft gedaan om van alles uit te zoeken waarmee jij kan worden geholpen. Het lijkt ondankbaar, en iedereen wil toch beter worden? Maar ten koste waarvan? Ook is er niet altijd zoveel haast als het lijkt. Rustig nadenken samen met de behandelend arts, familie en huisarts leidt tot een weloverwogen besluit waardoor je de behandeling beter ondergaat.

“Er is niet altijjd zoveel haast als het lijjkt.”

Veel patiënten komen op het spreekuur met deze vragen en uw huisarts zal hier altijd gehoor aan geven. Vraag dan aan de assistente om een beetje meer, een dubbele afspraak. Maarten van Bemmel, huisarts in De Goorn


Ons West-Friesland

Westfriese Omringdijk www.westfrieseomringdijk.nl

elkom Meesters vette pech in spoedeisende hulp Als het nu maar wél goed gaat. Door de nieuwbouw zijn we klaar voor de toekomst

Recommend Documents