EERSTEJAARS EN HUN VERWACHTINGEN CAFÉS OP DE HAN GELDERS GOUD HOE OVERLEEF JE EEN ATOOMBOM? UITGAANSTIPS VOOR ARNHEM EN NIJMEGEN

www.sensor-magazine.nl

magazine voor studenten en medewerkers van de han

NIEUWE RUBRIEK

jrg 20 #1 26 augustus 2015

HEMD VAN HET LIJF

LARGE SCALE DREAM

Revolutie bij de HAN?

EERSTEJAARS EN HUN VERWACHTINGEN • CAFÉS OP DE HAN • GELDERS GOUD HOE OVERLEEF JE EEN ATOOMBOM? • UITGAANSTIPS VOOR ARNHEM EN NIJMEGEN

w ONDERTUSSEN

OP WWW.SENSOR-MAGAZINE.NL

FOTO’S

MAGAZINE

AGENDA

NIJMEEGSE STUDENTENGLUURDER ZEVEN JAAR ACTIEF Een triest jubileum voor Nijmegen: studentencomplexen worden al zeven jaar geteisterd door een man die studentes begluurt. Vlak voor de zomervakantie waren er opnieuw meldingen over iemand die zich verdacht ophield bij studentenhuizen in Nijmegen. ‘Ik zat ‘s nachts tv te kijken en zag in één keer een bril bij het raam. Ik schrok eerst heel erg, maar dacht toen dat het een bekende was. Ik liep naar het raam toe. Toen zag ik dat het een vreemde was’, vertelt een 21-jarige bewoonster van de Proosdij (naast de HAN) aan De Gelderlander. Toen ze dreigde de politie te bellen, rende de man weg. De politie kent de identiteit van de dader, maar kan weinig uitrichten zolang hij niet op heterdaad wordt betrapt. Voor zover de politie weet, is de man al sinds 2008 actief.

GIRO KOMT NAAR GELDERLAND

De Ronde van Italië komt volgend jaar naar Gelderland. De wielerronde start in Apeldoorn en doet daarna Arnhem en Nijmegen aan. Uit onderzoek van de HAN is gebleken dat zo’n 70% van de Gelderse bevolking positief staat tegenover het binnenhalen van de start van de Giro. Zo’n 40% is zelfs bereid om gemiddeld tien euro uit te geven om de start in Gelderland te zien. De HAN berekende ook dat de positieve economische impact 8,5 miljoen euro zal bedragen. De wielerronde begint op vrijdag 6 mei 2016.

33

Het aantal euro’s dat het collegegeld volgend studiejaar zal stijgen. Welkom in het hoger onderwijs.

VOLG ONS WWW.SENSOR-MAGAZINE.NL @SENSORMAGAZINE

VADER EN DOCHTER ROEMER STUDEREN AF AAN HAN-PABO

2

Zo vader, zo dochter. Emile Roemer, roerganger van de SP, studeerde ooit af aan HAN-opleiding Pabo Groenewoud. Vlak voor de vakantie slaagde zijn dochter Merle voor dezelfde opleiding. Daarmee is zij bevoegd leraar in het basisonderwijs, net als haar vader. Grappig is dat vader Emile nog niet zo lang geleden op de HAN was om het boek ‘Meer mans’ te ontvangen, dat als doel heeft meer mannelijke leraren voor de klas te krijgen. Maar voor zijn dochter maakt-ie graag een uitzondering. ‘Yes, dochter geslaagd!’ instagramde hij. Gefeliciteerd, Merle!

FACEBOOK.COM/ SENSORMAGAZINE

Het citaat:

‘Toen hij bijkwam en de tunnel uit kroop, zag hij dat de wereld in brand stond!’ De vader van Rob Schouten, cateringmanager op de HAN, overleefde de atoombom op Nagasaki. Op pag. 24 en 25 van dit nummer een uitgebreid interview met Schouten over dit ongelooflijke verhaal.

B

Sensor is het redactioneel onafhankelijk magazine van de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen. Het magazine is gratis voor studenten en medewerkers. Het volgende nummer verschijnt op 9 september 2015

14

REDACTIE-ADRES Nijmegen, Kapittelweg 33, Kamer A -1.01 (024) 353 03 90 Arnhem, Ruitenberglaan 29, Kamer 3.19 (026) 369 12 40 www.sensor-magazine.nl, [email protected] POSTADRES Postbus 6960, 6503 GL Nijmegen REDACTIE Han Geurts, hoofdredacteur, (024) 353 03 88 Herman van Deutekom, plv. hoofdredacteur (026) 369 12 40 Renée Jenniskens, (024) 353 03 92 Olga Helmigh, (026) 369 12 16 Sander Arink (024) 353 03 89 Raïssa Soeter (024) 353 03 91 Els Sanders, redactie-assistente (024) 353 03 90 MEDEWERKERS Ruud Kroes Claudia Fitsch Madelon Hermsen Mart Geurts Judith Mellendijk Tristan Klumpenaar REDACTIERAAD B. Looten (voorzitter), P. Freriks, E. Cuppen, J. Veltman, M. van Koolwijk, N. Kuiper FOTOGRAFIE Ralph Schmitz, Coos Dam, Silvia van Uden Maaike van Helmond, William Moore Coverfoto: Ralph Schmitz VORMGEVING EN PRODUCTIE Bureau Bright Ben Schot Marco Westerkamp ADVERTENTIES Martini Media B.V. Hoendiep 140 9743 AR  Groningen 050 - 314 22 44 KOPIJ Kopij en reacties moeten voorzien zijn van naam en telefoonnummer. De redactie houdt zich het recht voor ingezonden stukken te weigeren of in te korten.

REVOLUTIE BIJ DE HAN?

LARGE SCALE DREAM / PARTY

20

26

EERSTEJAARS EN HUN VERWACHTINGEN

NIEUWE START

Overzicht: De ca fés van de

HA N WA AR KUN J E HIER WAT D RINKE N?

20

RUBRIEKEN 4

Hemd van het lijf Olga Oordeelt

13

Opgetekend

40

NIEUW

24

VERDER IN DIT NUMMER Gelders Goud: sportdag op Papendal 18 Uitgaanstips Arnhem en Nijmegen 28 Mensen met beperking in verzet

35

DE VADER VAN ROB OVERLEEFDE DE ATOOMBOM

SENSOR 1, JAARGANG 20 3

In deze gloedjenieuwe rubriek laten studenten het achterste van hun tong zien.

HEMD VAN HET LIJF Eva Eelsing (23) vierdejaars student Muziektherapie (Creatieve Therapie Opleidingen). Woont op kamers in Nijmegen, komt oorspronkelijk uit ’t Haantje in Drenthe.

Wat zou je doen als… je één winkel zou mogen kiezen om een minuut gratis te shoppen?

je iets in je leven opnieuw zou mogen doen?

Ik heb nergens spijt van: ik ben gewoon ‘ik’ geweest, en in mijn ogen kan je daar nooit spijt van krijgen. Het heeft geresulteerd in de persoon die ik nu ben, en daar ben ik eigenlijk wel blij mee. Maar als ik de vraag beantwoord in de zin van wat ik opnieuw zou willen meemaken omdat het zo geweldig was, dan zeg ik: het eerste half jaar van mijn opleiding. Ik heb het echt genomen van de nieuw verworven vrijheid, ben compleet uit mijn dak gegaan.

je alleen aan vlees kunt komen door het dier zelf te doden?

Daar hoef ik niet lang over na te denken: muziekwinkel Schreeven in Nijmegen. Ik zou me in die minuut helemaal uitleven om het hele arrangement aan muziekinstrumenten binnen te harken, om vervolgens alles uit te proberen. Ik speel zelf piano, dus een mooie concertvleugel zou er in ieder geval tussen zitten.

Ik heb een zomer op een zorgboerderij gewerkt waardoor ik weet dat ik het niet zou kunnen. Dan maar geen vlees. Als kind ving ik ooit een vis voor op de grill, maar ik vond het zo zielig dat ik ‘m terug in het water gooide.

je van opleiding móet switchen?

Ik zou best wel willen leven in de Flowerpower-tijd. Als ik mijn ouders erover hoor praten dan lijkt het me altijd een hele fijne, kleurrijke en vrije tijd waarin mensen niet zo nadachten over wat anderen vonden. Bovendien vind ik de muziek van de jaren ’60 en ’70 helemaal super, evenals de film/musical Hair. RS

Dan zou ik óf voor Sociaal Pedagogische Hulpverlening gaan, omdat dit breder opleidt en voor afgestudeerden meer mogelijkheden biedt in vergelijking met Muziektherapie. Óf ik zou voor een ICT-opleiding gaan. Ik heb stiekem een grote

4

voorliefde voor de technologische en digitale wereld. Ik vind het fascinerend om logica te vinden in hoe bijvoorbeeld ‘de cloud’ werkt.

je in een andere tijd zou kunnen leven?

DOODSCHAMEN Hebt u haar ook gezien, enige tijd geleden? Zag u haar juichend voor de camera’s? Glunderend op tv en breeduit trots zijn in de kranten? Minister Schippers van Volksgezondheid meldde met een brede smile dat de zorg een meevaller heeft van twee miljard euro. Inmiddels lijkt die meevaller al zowat verdubbeld. En onze Edith doet voorkomen alsof het haar verdienste is. Alsof er met deze koningin van de zorg eindelijk iemand is opgestaan die weet hoe het moet na al die kneuzen in de vorige kabinetten. Lieve Edith, voordat je van het paard af dondert: je zou helemaal niet trots moeten zijn. Je zou de ogen uit je kop moeten schamen. En je mag dan wel schermen met goedkopere medicijnen en duimschroeven bij die smerige zorgverzekeraars, feit is dat de zorg bijna volledig is uitgekleed. Dat mijn demente oude schoonmoeder in het verzorgingstehuis nauwelijks nog zorg krijgt. Wat heb je aan goedkopere medicijnen als het laatste restje personeel niets anders kan dan je ’s ochtends in je rolstoel naar het raam rijden en je de hele dag met dezelfde luier aan daar laat zitten om

Rechtzetten

Soms word je door de werkelijkheid ingehaald. In mijn vorige redactioneel kondigde ik mijn vertrek aan. Wees niet bezorgd: ik ga echt weg. Maar ik schreef ook dat mijn rechterhand adjunct Herman van Deutekom het stokje zou overnemen. Het loopt anders: Herman blijft gewaardeerd redacteur en eindredacteur, er komt een nieuwe ad interim hoofdredacteur van buiten de redactie. Soms word je door de werkelijkheid ingehaald. En dat is helemaal niet erg: het houdt het leven boeiend. Han Geurts aanstaande ex-hoofdredacteur

naar de huppelende konijntjes op het gras te kijken? Lieve nieuwe eerstejaars; bereid je er met je tienduizend maar op voor dat we de komende jaren nog meer Ediths op Gezondheidszorg krijgen. En dat als jullie pa en ma straks aan de beurt zijn, waarschijnlijk ook de rolstoel en de luier zijn wegbezuinigd. Hopelijk zijn de konijntjes er dan nog wel.

-x- HannaH SENSOR 1, JAARGANG 20 5

Muziekmanagers in spe helpen bands Waar zijn we? Kapittelweg 33 in Nijmegen, D-vleugel

Wat gebeurt hier? Studenten van de minor Theater- en Muziekmanagement brain­stormen over marketingstrategieën met singer-song­ writer Lindsay de la Paz en bandleden van The Martial en Assorted Travellers. Deze acts zijn aangesloten bij PopSport, een organisatie die jonge muzikanten begeleidt. De vier uur durende brainstormsessie is georganiseerd in samenwerking met de HAN Cultuurbalie, een kenniscentrum voor ondernemers in de kunst- en cultuursector in de regio Nijmegen.

Waarom?

Duurzaam ondernemen:

Hoe maak je een marketingplan, hoe verkoop je een cd, hoe ziet een PR-campagne eruit – het zijn obstakels waar jonge bands tegenaan lopen en waar ze wel wat hulp bij kunnen gebruiken. En laat dat nou net zijn waar de HAN-studenten, muziekmanagers in spe, voor worden opgeleid.

hype, hobby of enige hoop?

En nu? De samenwerking tussen PopSport en de HAN Cultuurbalie smaakt naar meer; ze starten met een langdurig samenwerkings­ traject. Muzikanten worden straks vijf weken tot een half jaar aan studenten gekoppeld voor een geoliede marketingcampagne. RS

Singer-songwriter Lindsay de la Paz: ‘Ik ben meteen aan de slag gegaan met de adviezen, onder andere door een videoclip te maken voor meer aandacht op social media.’

6

Duurzaam ondernemen is hot. En hoognodig, volgens groen ondernemer Ruud Koornstra. Tijdens de derde editie van de FEM Knowledge Tour pleit de voormalig tv-producent van onder meer Lingo voor een betere wereld door duurzaam zakendoen. Met een flinke portie relativerende humor vertelt Koornstra hoe hij als schoolverlater met dyslexie vanuit een klein schuurtje diverse duurzame producten ontwikkelde waarmee hij ook nog miljoenen binnen harkte. Zo richtte hij de groene energiemaatschappij OXXIO op en bracht hij met steun van voormalig president van de Verenigde Staten Bill Clinton de duurzame ledlamp aan de man. Volgens Koornstra zijn we dicht bij een groene revolutie maar houdt de westerse wereld dit tegen, uit angst voor verandering door duurzame innovaties. Hij benadrukt dat niet de grote jongens, maar juist de kleine ondernemers met een duurzaam idee het verschil kunnen maken voor een betere toekomst. ‘Ga wat dóen!’ roept hij meermaals tegen de ruim 200 aanwezige studenten en medewerkers van de HAN en uitgenodigde ondernemers. ‘Ga iets ondernemen. Vind een duurzame oplossing voor een probleem en geloof erin: een succesvol ondernemer is een dromer die nooit opgeeft’, eindigt de gedreven Koornstra zijn pleidooi. MH

Superhelden en boeven samen aan de borrel Superheroes versus bad guys, dat is het thema van het feestje dat SPHERE (de feest­ commissie van Sociaal Pedagogische Hulpverlening) nog snel voor de zomervakantie heeft georganiseerd. En superhelden en slechteriken is dan ook wat je deze avond ziet in Café van Buren. Van politieagenten tot boeven en van Mega Mindy tot de duivel. ‘Voor elk feest slaan we altijd aan het brainstormen over een toepasselijk thema’, vertelt Jikke Gerichhausen (derdejaars SPH) van SPHERE. ‘En we zijn er dit keer duidelijk weer in geslaagd, want vrijwel iedereen heeft zich in stijl gekleed. Leuk! Dat verhoogt de sfeer alleen maar.’ Die sfeer zit er zeker goed in, ondanks dat veel van de aanwezigen midden in hun tentamenperiode zitten. Er wordt gelachen, gedanst, gedronken en even voor een avondje niet al te veel aan de studie gedacht... MvH Meer pics? www.sensor-magazine.nl of www.facebook.com/sensormagazine

MWD nu officieel in Molkenboer De opleiding zit al bijna een jaar in het gebouw aan de Molkenboerstraat in Nijmegen, maar sinds eind juni is dit officieel het nieuwe onderkomen van Maatschappelijk Werk en Dienstverlening (MWD). Dit moment werd feestelijk gevierd met het evenement ‘Surprise, open your eyes’. Na een welkomstwoord van Renske Helmer, wethouder onderwijs gemeente Nijmegen, en CvB-lid Frank Stöteler, konden bezoekers rondstruinen op de jaarlijkse Valorisatiemarkt van de Zorgalliantie. De Zorgalliantie is een kennis- en leernetwerk van organisaties in Gelderland en Noord-Brabant die actief zijn op de terreinen welzijn, wonen en zorg. Tevens stonden er diverse workshops op het programma, waaronder ‘ontwerp een app in twintig minuten’ en ‘de wijk is de beroepspraktijk’, en werd het ‘Civil Society Lab’ geopend. In dit ‘lab’ werken studenten, medewerkers en professionals uit de praktijk samen aan praktijkvraagstukken. Veel investeringen om van de nieuwe locatie een mooi thuishonk te maken. ‘Het MWD-team was een jaar geleden niet blij met de beslissing te moeten verhuizen, onder meer vanwege de scheiding met andere ISS-opleidingen,’ vertelt een MWD docent, ‘maar we maken er het beste van. Een voordeel is dat we ruimer in het jasje zitten. En je weet nu van een ieder die je tegenkomt op de gang dat het een MWD’er is, dat heeft wel wat.’ RS CvB-lid Frank Stöteler (links) en afdelingshoofd Joke Pol (midden) SENSOR 1, JAARGANG 20 7

MeeR De komende nummers stellen leden van de Medezeggenschapsraad zich voor. Waarom zit hij/zij in de raad? Wat zijn de belangrijkste punten?

Naam: Studie Kiesgroep Email

Dex de Boer Bedrijfskunde MER HAN Algemeen [email protected]

Als student kun je op verschillende manieren meepraten over je studie. Aan de HAN is hier onder andere invulling aan gegeven in de vorm van een centrale medezeggenschapsraad, faculteitsraden en opleidingscommissies waarin een vertegenwoordiging van studenten en medewerkers plaatsnemen. Zij praten mee over, en bepalen mede het beleid van de HAN. Afgelopen jaar heeft de centrale medezeggenschapsraad zich onder andere sterk gemaakt voor meer stiltewerkplekken, betere studieloopbaanbegeleiding en een leesbaar studentenstatuut. Vergaderingen van de medezeggenschapsraad zijn openbaar. Het staat je vrij om eens te komen kijken. Meld je dan wel even aan via [email protected] Wil jij je tijdens jouw studie inzetten voor jouw opleiding, faculteit of de hele HAN? Wil jij meepraten over het beleid van de HAN en jouw stem laten horen? Dat kan! Jaarlijks zijn er verkiezingen voor de verschillende medezeggenschapsorganen. Houd je mail dus in de gaten! Je kunt de HAN Medezeggenschap via verschillende platformen volgen. Kijk eens op: www.facebook.nl/HANMedezeggenschap https://blog.han.nl/medezeggenschap/

8

ILS sluit het jaar af met tai-chi 9 juli kwamen alle medewerkers van het Instituut voor Leraar en School (ILS) samen voor de jaarlijkse ‘DoeDag’. Een actieve bedoening: in sportpark Lierdal in Molenhoek werd onder meer gezongen, beeld gehouwen en getennist. Als verrassing is tevens een tai-chi sessie georganiseerd. Hoofddocent aan de faculteit Educatie Kees-Jan van Oorsouw legt uit waarom: ‘Op het ILS hebben we veel last van werkdruk en stress, iets wat momenteel wordt aangepakt. We wilden het jaar op een rustige doch ludieke manier afsluiten.’ RS

Verbouwing Arnhemse campus Gewerkt is er, hard gewerkt. De Arnhemse campus heeft een flinke make-over gekregen. De verbouwingen bij de faculteiten Economie en Techniek zijn al eind juni van start gegaan, toen studenten en medewerkers er nog rondliepen. Vooral tijdens de zomervakantie zijn spijkers met koppen geslagen. De nieuwe werk- en onderwijsomgeving is ingericht volgens een nieuw concept, waarbij gebruikers optimaal worden ondersteund in hun dagelijkse activiteiten. Voor studenten worden werkplekken gecreëerd van stilteruimte tot praktijkruimte. Daarnaast worden er speciale ´mixzones´ ontwikkeld die de verbinding tussen studenten en docenten faciliteert. In de volgende Sensor uitgebreid aandacht voor dit nieuwe concept. HvD

Studenten Geschiedenis bekijken oud en nieuw Nijmegen

Studenten promoten ‘Hoe maak je het?-tour’

Een hoorcollege dat begint met Ik houw van de ouwe stad. Docent Martin Bosch begeleidt met gitaar de Nijmeegse klassieker van zanger Wim Janssen. Het lied fungeert als introductie op het onderwerp Stadsontwikkeling van Nijmegen dat een plek heeft gekregen in het tweede jaar van de lerarenopleiding Geschiedenis. Experts Kees Teeken (stedenbouw) en Leon van Meijel (cultuurhistorie) nemen de studenten een hele ochtend mee op pad. Ze kijken daarbij niet alleen naar het verleden maar ook naar het heden. Hoe wordt oud met nieuw verbonden? Hoe worden historische elementen ingepast in de stadsvernieuwing? Nijmegen biedt daarvoor veel interessante plekken, zoals de negentiende-eeuwse stadsuitbreiding met parken en singels rond het centrum. ‘De stad waar je woont, maakt deel uit van je identiteit’, zegt Bosch. ‘Met al het oude en al het nieuwe en alle bijzonderheden die de combinatie van beide met zich meebrengt. Als de studenten daar oog voor krijgen en dat later gaan overdragen aan hun leerlingen is de opzet geslaagd.’ Martin Bosch/HvD

Hoe betrek je jonge creatieve geesten bij het erfgoedfestival Gemaakt in Gelderland? Je bedenkt een wedstrijd die de doelgroep aanspreekt, in dit geval een Mini Movie-wedstrijd. Jongeren tussen 15 en 20 jaar kunnen hun ambachtelijke talenten laten zien door een filmpje in te sturen van een zelfgemaakt product. Het filmpje maken ze zelf met een smartphone of een camera en mag maximaal 90 seconden duren. Leuk idee, goeie actie, maar daar moet natuurlijk wel ruchtbaarheid aan gegeven worden. Dus togen voor de zomer enkele studenten van de HAN in een Volkswagenbusje naar ROC A12 in Velp om de leerlingen aldaar op de hoogte te brengen. Daarna reed het promotieteam door naar scholen in Doetinchem, Ulft en Winterswijk. Deelnemers maken kans op geldprijzen van 100 tot 250 euro. De prijsuitreiking is tijdens festival Ambacht 21 op 20 september in Zutphen. HvD

SENSOR 1, JAARGANG 20 9

Kippengaaskunst op dakterras Nijmeegse campus

DE PERFECTE steak Te droog, te donker, te rood - een biefstuk bakken is zo makkelijk niet. Sterrenchef Rogér Rassin van Michelin-restaurant La Rive en de Chef’s Irish Beef Club gaf er eind juni een masterclass in op de HAN. In de Creative Kitchen, een prachtig vernieuwd praktijkhuis van de opleiding Food & Business, kwamen gasten uit het hele land samen, inclusief vijf gelukkige HANstudenten. Slager Barry van Leeuwen van Hesseling Vlees BV gaf uitleg over de structuur, indeling (‘snit’) en levenskwaliteit van het Ierse rundvlees dat hij klaarmaakte: ‘Heeft een dier stress gehad, dan proef je dat. Het lekkerste is vrouwelijk ‘werkvlees’ (gebruikt om te grazen), dit is zacht en heeft veel smaak.’ De vleesliefhebbers hangen aan zijn en Rassins lippen. Een aantal handige tips van Chef de cuisine Rassin: bak vlees niet rechtstreeks vanuit de koelkast; bind een touwtje om je vlees om uitzakken te voorkomen; ‘rooster’ je gezouten vlees (geen peper, dit brandt aan) in de pan met een beetje koolzaadolie; één kant volledig afbakken, vervolgens draaien; beide kanten mooi geroosterd? Dan kun je het vlees arroseren met boter (braadvet eroverheen gieten met een lepel); tien minuten in de pan = tien minuten laten rusten, liefst op een prop aluminiumfolie. Bon appétit. RS

10

Wil jij het dak van de HAN op? Dit is een van de vragen die aan GGM-docent Peter Eckartz is gesteld. ‘Godzijdank niet letterlijk’, lacht Peter, ‘maar het is een eer om zo vereeuwigd te worden. Een gek maar bijzonder idee dat je silhouet vanaf het dakterras naar beneden kijkt.’ Eckhart is niet de enige aan wie deze vraag is gesteld. Naast hem hebben nog vijf modellen, allen HAN-studenten en –medewerkers, drie uur in dezelfde houding gezeten terwijl kunstenaars Andreas Hetfeld en Suus Baltussen hen inpakten met lagen kippengaas. Eind juni werd het kunstwerk op het dakterras van Kapittelweg 33 feestelijk onthuld. Kunstcoördinator Els Zaat: ‘Het werk, genaamd ‘Diversiteit in beeld’, refereert aan statements en kenmerken van de HAN en de faculteit GGM, zoals diversiteit, zorg en aandacht voor elkaar, verbinding en vertrouwen. We zijn heel tevreden met het resultaat.’ RS

Insite HAN: de wegwijzer tijdens je studie! Insite, het intranet van de HAN, biedt je snel en eenvoudig toegang tot veelgebruikte applicaties tijdens je studie, zoals roosters, cijfers, HANmail en de digitale leeromgeving HAN-Scholar. Daarnaast is het dé plek om op de hoogte te blijven van zaken die spelen binnen de HAN, jouw faculteit of opleiding. Je vindt er het laatste nieuws en praktische informatie die voor je studie van belang is. Van de interne telefoongids, boekenlijsten en roosterwijzigingen tot informatie over studiebegeleiding, dienstverlening en medezeggenschap. Alles handig op één plek verzameld. Om toegang te krijgen tot Insite surf je naar www.han.nl/insite, de startpagina van Insite. Hier klik je direct door naar de Insite van je faculteit/opleiding of veelbezochte services. Inloggen met je HANaccount is hiervoor noodzakelijk. Wil je alleen even snel je studieresultaten inzien, je e-mail checken of het telefoonnummer van een docent zoeken? Surf dan rechtstreeks naar één van de applicaties onder ‘Aan het werk’ op de startpagina van Insite. Bron: HAN

Studenten fietsen 4500 euro bij elkaar voor Nepal Babette Biemans en Tessa Mars, Studenten Fysiotherapie, hebben vlak voor de zomervakantie tijdens een fietstocht van vijf dagen 4500 euro ingezameld voor hulp aan slachtoffers van de aardbevingen in Nepal. De tocht van 316 kilometer leidde langs vijf steden in Nederland: Nijmegen, Eindhoven, Papendrecht, Amsterdam en Leiden (N-E-P-A-L). Babette en Tessa waren zelf enkele dagen in Nepal voor een stage bij de Volunteer Societe Nepal en stonden toevallig op het populaire Durbar Square in Kathmandu toen de eerste aardbeving zich aandiende. ‘Wij konden rennen en leven nog. We zijn blij dat we de aardbeving hebben overleefd, maar hebben ook met eigen ogen gezien welke verschrikkingen deze natuurramp heeft veroorzaakt.’ Terug in Nederland konden de studenten niet stil blijven zitten. Ze besloten om via een fietstocht geld in te zamelen voor de Nepalese slachtoffers. Het ingezamelde geld gaat rechtsreeks naar Volunteer Society Nepal, de organisatie waarvoor zij in Nepal zouden gaan werken. Dit is niet de eerste inzameling door HAN-studenten voor Nepal. Vlak na de eerste aardbeving hebben drie HANstudenten uit Nepal op de Arnhemse campus een spontane inzamelingsactie gehouden die enkele honderden Euro’s heeft opgeleverd. HAN/HvD

Certificaat voor betere aansluiting havo-hbo De aansluiting havo-hbo laat al jaren te wensen over. De HAN heeft daar vorig jaar iets op bedacht: zo’n vijftig studenten van alle faculteiten hebben meerdere keren de bijeenkomst Van Leerling naar Student (VLS) verzorgd, voor in totaal ongeveer 1200 leerlingen van havo 4. Deze bijeenkomsten sluiten beter aan bij de belevingswereld van de leerlingen in hun zoektocht naar een vervolgopleiding. Als dank werden deze vijftig ambassadeurs van VLS uitgenodigd voor een bijeenkomst waarbij de studenten die vijf of meer keer aan de bijeenkomst hebben meegewerkt, een certificaat kregen uitgereikt. HvD

SENSOR 1, JAARGANG 20 11

LIKE, VOLG en CHECK sensor facebook.com/ sensormagazine

Voor je dagelijkse portie studentennieuws, winacties, uitgaanstips en Hannah. Praat mee en geef je mening!

@sensormagazine Volg ons voor het laatste HAN nieuws. Stel je vraag, tip ons, en reageer op oproepjes en winacties.

www.sensor-magazine.nl De digitale thuishaven van Sensor waar alles samenkomt. Lees het nieuws en onze vaste column, laat je inspireren door de UIT-agenda, en check winacties, fotoalbums en de digitale Sensor.

12

O

lga

ORDEELT Sensor-redacteur Olga Helmigh zet het mes erin

TRAINWRECK BOEK FILM MAGAZINE ETEN

‘Wow, your dick is HUGE. Endless! Did you ever fuck anyone before? Where is she buried?’ Amy Schumer, hét komisch talent van dit moment, ligt in bed met een oppervlakkige kerel. De zoveelste. Haar vader heeft haar namelijk ooit ingeprent dat monogamie bullsh*t is. En waar haar zus zich daar niets van aantrekt, een gezinnetje sticht en in een buitenwijk woont, vliegt Amy in hartje New York van de rails en is wat ze noemen een ‘trainwreck’. Ze zuipt als een matroos, vloekt als een bouwvakker en is makkelijk in bed te krijgen. Uiteraard zien we als kijker het verhaal keren: via haar werk als journaliste bij een pulpblaadje ontmoet ze een succesvolle sportarts die ook nog eens belangrijk liefdadigheidswerk doet. Volledig ‘onverwacht’ valt ze voor hem. Ondanks de vele clichés klinkt dit alles best aardig, toch? In ieder geval als een film waarbij je gedachteloos een bak popcorn leeg schranst, een emmer cola weg slurpt en moet schuddebuiken van het lachen. Helaas. De film is een soort aaneenrijging van sketches, waarbij de grappen niet overkomen. Ze zijn in essentie geestig, grof en gevat, alleen past het niet binnen de geschetste setting. Dat het merendeel van de cast van Saturday Night Live (SNL) afkomt, Amerika’s populairste broedplaats voor komisch talent (waaronder Jimmy Fallon, Chris Rock, Amy Poehler en Tina Fey), heeft daar mee te

maken. Ze zijn gewend grappen af te vuren op een live publiek, waarbij alles draait om het perfect afleveren van een reeks grappen op maat. Maar films leunen op karakterontwikkeling, een vloeiende cadans en bovenal: timing. Zelfs absurde komedies moeten ritme en een doordacht plot hebben. Dat heeft Trainwreck niet. Het is een stuurloos, zwak verhaal zonder verfrissing, verrassing of werkelijke sympathie voor de karakters. Dat vind ik behoorlijk jammer, want de opkomst van vrouwen die gewaardeerd worden om hun omfloerste en keiharde humor is een prima ontwikkeling. Kijk naar Bridesmaids, de serie Girls en actrices als Kristen Wiig, Melissa McCarthy en Amy Schumer. Zonde dat het filmdebuut van laatstgenoemde in theorie geinig leek, maar in uitvoering een pijnlijk ongemakkelijk schouwspel is. Hopelijk is haar volgende project beter. Want ik geef de talentvolle Amy een tweede kans, ondanks deze gênante trainwreck van een film.

13

Large scale dream verandert mindset

Een afgeladen tribune vol HAN-medewerkers kreeg de ene inspirerende lezing na de andere voorgeschoteld tijdens de Large Scale Dream, afgelopen juni. In het Gelredome in Arnhem hield onder andere Kees Boele, voorzitter van het College van Bestuur, een inspirerende, persoonlijke speech. ‘Wat we hier doen is uniek: met z’n allen nadenken over de toekomst van de HAN.’ Tekst: Olga Helmigh // Foto’s: Rob Gieling

Drieduizend HAN-collega’s die brainstormen over de toekomst van onze hogeschool: dat was het idee achter de veelbesproken Large Scale Dream. Keken medewerkers elkaar ’s ochtends met een kop koffie in de hand nog wat afwachtend –soms zelfs sceptisch- aan, al snel vloog de opgedane inspiratie kwistig rond. ‘Laat ik eerlijk zijn, ook ík was een beetje huiverig’, aldus Frank Stöteler, lid van het CvB. ‘Het is voor het eerst dat we bijna alle HAN-medewerkers bij elkaar hebben en laten meedenken welke kant we opgaan. Dat is gedurfd en ambitieus en gaat als gevolg gepaard met risico’s. Je hoopt als bestuurder dat de boodschap overkomt, en dat alle sprekers een snaar raken. Gelukkig lijkt dat grotendeels gelukt.’

SMELTENDE PIRAMIDES Wat is die boodschap dan? ‘Minder controle van bovenaf, meer vertrouwen in elkaar, in harmonie samenwerken en het onderwijs afstemmen op de huidige ontwikkelingen in deze snel veranderende maatschappij’, zo vat Boele zijn visie samen. De uitgenodigde sprekers haakten ieder in op de verschuiving in de mindset die we ‘moeten’ maken. Trendwatcher Farid Tabarki trapte na de opening door dagvoorzitter Ben Tiggelaar af met een schetsing van deze snel veranderende samenleving. ‘Veel instellingen zijn gebouwd als een piramide met traditionele hiërarchie. De HAN heeft dit ook. Die piramides ‘smelten’ nu, wat resulteert in een ‘vloeibare samenleving’: door rappe technologie, korte verbindingen, behoefte aan transparantie en vlugge ontwikkelingen zijn relaties, banen en systemen sterk veranderd.’

ONDERWIJS OP DE SCHOP Filosoof Ruud Veltenaar deed er nog een schepje bovenop: ‘We leiden studenten op voor banen die er niet meer zijn. Het gaat er om wat je later als professional kunt creëren en bijdragen in plaats van alleen maar toepassen, dat vergt een hele andere mindset. Het onderwijs moet op de schop zodat we jongeren klaarstomen voor deze nieuwe wereld en medewerkers de ruimte geven hierin werkelijk bij te dragen. Bestuurders moeten die ruimte creëren.’ Dat is dan ook wat Boele hoopt. ‘Ik stel me

kwetsbaar op: ik geef vertrouwen, en hoop dit van jullie terug te krijgen.’

KLOOTVIOOL EN DWARSFLUIT Na een intermezzo van zandkunstenaar Gert van der Vijver, waar de aanwezigen ademloos naar keken, stuiterde Richard de Hoop het podium op om met veel humor en aanstekelijkheid via zang en rake beschouwingen ‘samenwerken’ onder de loep te nemen. Hij vergelijkt allerlei type mensen met muziekinstrumenten. ‘Zoals een klootviool, een dwarsfluit….’ Gelach in de zaal. ‘Maar even serieus. Je hebt trommels: die houden van aanpakken, doorzetten en laten zich horen. Terwijl de violen bijvoorbeeld liever samenwerken in harmonie, overleg en consensus. Als je instrumenten op elkaar afstemt, kun je samen muziek maken. Soms meesterwerken.’ Aan het einde van zijn performance kreeg hij iedereen, van ‘trommel’ tot ‘viool’ zo gek om ‘A Brand New Day’ mee te blèren.

VERTALEN NAAR DE WERKVLOER Na de lunch volgden de workshops, geënt op de besproken visie. In groepjes werd gebrainstormd over andere lesmethoden, nieuwe omgangsvormen met het management, een andere organisatiestructuur en een open onderwijsgemeenschap. ‘Ik weet nog niet hoe ik alle ideeën om moet zetten in mijn dagelijks werk, maar ik voel wel een verschuiving in de manier waarop ik naar mijn werk kijk’, aldus een medewerkster van het Service Bedrijf. ‘Er is een zaadje geplant.’ Een docent Civiele Techniek is het met haar eens. ‘Het zijn boeiende ontwikkelingen en ideeën. Toch heb ik wel moeite de energie van vanochtend vast te houden. Het zal wel even duren voordat de verandering volledig doorgesijpeld is. Maar de start van een andere mindset is gemaakt.’ Tijdens de borrel wordt veel gepraat over de lezingen en de nieuwe koers die Boele met ons aan wil vangen. Veelgehoord is de vraag hóe we de opgedane inspiratie gaan vertalen naar de werkvloer. ‘Dat zal inspanning en inzet vergen van iedereen’, aldus een docente Pedagogiek. ‘Ik ben zeer benieuwd.’

15

‘Iedereen, laaaaaat je hóóóóóóren!’ schalde er op een warme vrijdagavond in juni door het Gelredome. Daar gaven de ruim 8.000 aanwezige HAN-studenten en medewerkers op het HANFest luidkeels gehoor aan. Met een biertje of wijntje in de hand – meer keuze was er eigenlijk niet – hoste, danste en twerkte men er op los. Tekst: Olga Helmigh // Foto’s: Silvia van Uden

Overdag brainstormden docenten en medewerkers van de HAN in het immense Gelredome-stadion nog over de toekomst van onze instelling; ’s avonds transformeerde de toko tot een gigantische dansvloer. Studentenverenigingen sloegen de handen ineen om een ‘groots en gratis feest te geven voor alle HAN’ers’. Dat lukte. ‘Het is hier supervet, man’, aldus Simon (20), tweedejaars Facility Management. ‘Dat de HAN dit doet is echt heel tof.’ UITLEVEN Kosten nog moeite werden gespaard. Licht en geluid waren puik, de stemming zat er dik in en de drank was zowaar te betalen. ‘Wel jammer dat er geen baco’s te krijgen zijn’, klaagt een student. ‘Maar ik kan ermee leven.’ Vanaf het podium knalden onder meer FeestDJ Ruud, Partysquad en Afro Bros hun sets door de speakers. Van ouwe hardcore hits (‘Have you ever been mellllllow….) tot snoeiharde hardstyle: iedereen kon zich ergens op uitleven. Behalve die drie oudere docenten aan de kant met een colaatje in de hand. ‘Ik ben sinds 1990 niet meer wezen dansen, dus ik sta mijn ogen uit te kijken’, aldus één van de drie. GRAAG GEDAAN Wie het licht uitdeden? Kees Boele, Frank Stöteler en Diana de Jong van het CvB. Uiteraard nuchter, nog altijd strak in het pak en zonder danskrampen stonden ze bij de uitgang van de zaal om iedereen even persoonlijk in de (beschonken) ogen te kijken. ‘Dank jullie wel voor dit topfeest!’, kregen ze veelvuldig te horen. ‘Graag gedaan!’, aldus het CvB.

16

HANfest laat Gelredome uit z’n voegen barsten

SENSOR 1, JAARGANG 20 17

Studenten Sport & Bewegen organiseren Gelders Goud voor TV Gelderland

Een gouden combinatie In de zomer heeft TV-Gelderland een week lang een serie getoond, genaamd Gelders Goud. Zes Gelderse basisscholen zijn uitgenodigd om tegen elkaar te sporten. De omroep heeft dit sportevenement bedacht en studenten Sport & Bewegen hebben ervoor gezorgd dat tijdens deze twee sportdagen alles soepel is verlopen. Tekst: Herman van Deutekom // Foto’s: Coos Dam

18

Wachten, wachten, wachten. De jongens en meisjes van de Annie M.G. Schmidtschool uit Arnhem zijn er maar bij gaan zitten, in het zand naast de tennisbanen op Papendal. Het duurt nog wel even voor ze aan de beurt zijn. Als een paar meisjes zien dat er spinnen, mieren en torretjes over de grond en vlak langs hun benen kruipen, beginnen ze te gillen. Het is fantastisch weer in Arnhem. Sportcentrum Papendal is even het centrum van de wereld voor zo’n 130 jongens en meisjes van 11 en 12 jaar. Basisscholen uit Arnhem, Nijmegen, Doetinchem, Tiel, Wageningen en Putten zijn geselecteerd om de sportieve strijd aan te gaan. Tijdens de sporten judo, paardrijden, BMX, tennis, volleybal en atletiek binden de leerlingen van groep 8 de strijd met elkaar aan. En alles wordt gefilmd. Overal lopen camerateams en voormalig toptennisser Jacco Eltingh interviewt hier en daar enkele jonge atleten. OP ROLLETJES De sporten worden op diverse locaties op Papendal beoefend. Studenten van HAN Sport & Bewegen doen de organisatie. Zij zorgen ervoor dat alles op rolletjes loopt. Het evenement, door TV Gelderland Gelders Goud genoemd, wordt in twee dagen gehouden. Dat betekent dat de jongens en meisjes in grote tenten op Papendal overnachten om de volgende dag nog eens flink los te gaan. Overigens wordt er niet alleen gesport. Er zijn ook nevenactiviteiten zoals een hindernisbaan en andere spelletjes die de leerlingen kunnen

doen. En ’s avonds is er een bonte avond met een heuse dj. Lot van Ommen en Niels Werink (tijdens Gelders Goud nog derdejaars ALO-studenten) hebben alles zo goed onder controle dat ze wel tijd hebben voor een kort interview. ‘Wij houden ons voornamelijk bezig met de leerlingen en de sporten. Zaken als de slaaptenten, eten en drinken, is allemaal geregeld door Omroep Gelderland.’ Dat doet de omroep in samenwerking met de Gelderse Sport Federatie die tot doel heeft om sporten en bewegen in Gelderland te promoten en stimuleren. Lot en Niels zijn sinds februari van dit jaar bezig met dit project. ‘Je begint met een idee en gaandeweg wordt het steeds concreter, legt Niels uit. ‘Er heeft afgelopen maanden veel overleg met omroep Gelderland plaatsgevonden, vooral over het draaiboek.’ ‘Ja’, vult Lot aan, ‘De omroep had zo haar ideeën over hoe, wanneer en op welke manier de sportende leerlingen in beeld moesten worden gebracht. Wij waren er om ervoor te zorgen dat de twee sportdagen leuk blijven voor de leerlingen. Het is leuk dat er opnames worden gemaakt en dat de jongens en meisjes zichzelf later op tv terug kunt zien, maar het moet natuurlijk niet ten koste van hun plezier gaan.’ Als Gelders Goud na twee dagen en een nacht ten einde is, hebben alle leerlingen een medaille om hun nek hangen. Want meedoen is belangrijker dan winnen. Maar als we dan toch een winnaar moeten noemen: basisschool De Akker uit Putten heeft over alle sporten het beste gepresteerd. Chapeau! SENSOR 1, JAARGANG 20 19

9000 EERSTEJAARS BEGINNEN AAN EEN NIEUWE LEVENSFASE

Een nieuwe

Grote gebouwen op een heuse campus, gangen op alfabet en nummer, onvindbare lokalen, overal potentiële nieuwe vrienden en tig onbekende kroegen: als kersverse eerstejaars heb je heel wat uit te pluizen en ontdekken. Sensor zocht vlak voor de zomervakantie wat ‘nuldejaars’ op en vroeg hen wat ze van hun studie en de HAN verwachten, of ze op kamers gaan en wat ze verder allemaal uitspoken. Tekst: Raïssa Soeter & Olga Helmigh Foto’s: Ralph Schmitz & Coos Dam 20

foto volgt maandag of dinsdag

Studieswitch ‘Ik heb vorig jaar drie maanden Communicatie gestudeerd in Eindhoven. Ik ben ermee gestopt omdat het niks voor mij was. Ik had een verkeerd beeld van de opleiding. Ik dacht vooral met taal bezig te zijn, maar dat was niet het geval. Er heerste een hele commerciële sfeer, en de eerste periode was met name gericht op economie en management. Ik was van plan mijn propedeuse nog te halen, maar het ging gewoon niet. Ik zat er niet op mijn plek. Nu heb ik een meer weloverwogen keuze gemaakt; de opleiding Leraar Nederlands. Op de basis- en middelbare school was ik erg goed in Nederlands en ik hou van lezen. Ik heb het ook altijd belangrijk gevonden dat Nederlands goed wordt aangeleerd; het is onze basis.’ Open dagen ‘Ik heb Fontys in Tilburg bezocht, maar ik vond het daar te massaal. Op de HAN had ik minder het gevoel een nummer te zijn. Ik mocht een dag meelopen met een eerstejaars, en dat beviel

Aan motivatie geen geIbrek Wie: Michelle Mooren (18) Studie: Leraar Nederlands, tweedegraads Woont in: Meerlo

goed. Ik heb me ingeschreven en een studiekeuzecheck gemaakt, waarop ik een positief studieadvies kreeg. Ik ben blij dat ik weer ga studeren, want ik miste het hebben van een doel in de tussentijd.’ Nog even thuis ‘Ik heb me alvast ingeschreven op Kamernet om me te oriënteren, maar ik heb geen haast. Voorlopig ga ik op en neer: vanuit Meerlo duurt het een uur om naar de HAN te komen. Ik vind het wel fijn om het even aan te kijken. Het hbo is zo’n omslag vergeleken met de middelbare school, er wordt echt veel meer van je verwacht. En ook sociaal gezien: je moet gewoon opnieuw beginnen. Momenteel dans ik veel, speel ik saxofoon en werk ik fulltime in een kledingzaak – ook dat zal allemaal veranderen. Genoeg verandering voor nu, denk ik. Maar ik kijk er echt naar uit, je studententijd is toch de tijd van je leven, met veel vrijheid, zelfontwikkeling en gezelligheid.’

SENSOR 1, JAARGANG 20 21

Toetjes en toetsen Wie: Iris Mulder (20) Studie: Food & Business, Nijmegen Woont in: Doetinchem

Horecagenen ‘Mijn vader is kok bij het Nederlands Elftal en mijn moeder is eigenaar van lunchroom Picknick in Doetinchem. Of het daardoor komt dat ik zo’n interesse heb in de horecawereld weet ik niet, maar feit is dat ik graag een eigen onderneming wil starten. Een foodloket bijvoorbeeld, met gezonde wraps en snacks. Na de middelbare school ben ik mbo Verkoopspecialist gaan doen op Rijnijssel, niveau 3. Dat kwam het meest in de buurt van wat ik toen wilde. De studie heb ik afgerond met niveau 4, intern bij Vroom & Dreesmann. Daar werk ik nu nog steeds, op de afdeling damesmode. Mijn contract loopt eind september af, dus hopelijk kan ik iets nieuws vinden. Maar waar ik me natuurlijk vooral op ga focussen, is deze studie, die leidt tot mijn droom.’ Verwachtingen ‘Ik ben naar de open dag geweest en heb een dagje meegelopen. Voor mijn gevoel heb ik een goed beeld gekregen van de HAN en de opleiding

22

zelf. Vakken als voedingsleer, dieetleer en het op de markt brengen van producten, zoals toetjes, klinken me interessant in de oren. Wat zijn de trends? Wat zijn de behoeften van de klant? Lijkt me leuk om me in te verdiepen. Waar ik op moet letten, is dat ik alles goed plan en strak bijhoud. Ik wil niet achterop raken, maar met zelfdiscipline op schema blijven. Zodat ik niet vlak voor een toets keihard moet blokken, of een project afraffel. Volgens mij is dat de sleutel om het hbo zo soepel en goed mogelijk te doorlopen.’ Studentenleven ‘Momenteel woon ik bij mijn moeder in Doetinchem, en dat blijft voorlopig zo. Ik heb het er prima: ik fitness drie tot vier keer in de week, spreek veel af met mijn vriend en m’n vriendinnen en heb m’n baan bij V&D. Maar ik zie mezelf uiteindelijk nog wel op kamers in Nijmegen gaan. Het is een superleuke stad en enkele vriendinnen wonen er al. We zien wel.’

Bruggen Ibouwen Wie: Floyd Veltenaar (21) Studie: Civiele Techniek Woont in: Utrecht

‘Na de havo ben ik Chemie gaan doen aan de Hogeschool Utrecht. Ik koos die studie omdat ik goed ben in wiskunde, scheikunde en natuurkunde. Het leek me op ‘t lijf geschreven, maar ik vond er echt geen bal aan. Vijf uur achter elkaar in een laboratorium werken is verschrikkelijk, dus ik kapte ermee. Na grondig onderzoek heb ik nu heel bewust gekozen voor Civiele Techniek. De meeloop-dag beviel uitstekend. We moesten uitrekenen hoe zwaar bepaalde buizen waren en hoeveel je er kon inzetten voor het bouwen van een brug. Erg interessant. Maar pas gaandeweg het studiejaar zal blijken of ik er ook écht geknipt voor ben. Ik heb goeie hoop.’ Zooitje ‘De grootste uitdaging voor mij wordt zelfdiscipline. Ik heb de neiging om laks te zijn en dingen voor me uit te schuiven. Hoewel ik enorm veel heb geleerd van mijn jaar op Luzac: op deze particuliere school heb ik havo 4/5 in één jaar afgerond. Het was nodig dat ik een schop onder mijn kont kreeg, want ik maakte er een zooitje van. Ik moest elke dag van negen tot zes uur naar

school, had werkweken van veertig uur. Dat heeft me veel structuur gebracht.’ Studentenleven ‘Vooralsnog woon ik op kamers in Utrecht. Oorspronkelijk kom ik uit Eerbeek, uit de regio dus. Ik wil het liefst op kamers in Arnhem, ben er druk mee bezig. Laatst hospiteerde ik bij twee huizen, maar bij de één was het ongezellig en bij de ander waren de huisgenoten over de dertig. Dat is wel wat oud; ik wil het studentenleven in en zij zijn er net uit. Ik hoop vóór september een plek te scoren, want op en neer reizen heb ik niet zo’n zin in.’ Chauffeuren ‘Toen ik mijn studie afbrak, ben ik een half jaar chauffeur geworden van mijn vader, Ruud. Hij is filosoof en spreker, hij sprak op de Large Scale Dream van de HAN afgelopen juni. Hij heeft overal in het land optredens en dergelijke, dus ik rijd hem rond. Nu wil ik graag voor meer mensen rijden. Het is een fijne baan, dat chauffeuren, want je hebt tijdens het wachten de tijd om wat anders te doen, zoals studeren. Het betaalt ook best lekker. Ideaal.’

SENSOR 1, JAARGANG 20 23

De vader van Rob overleefde de atoombom

‘Hij zag dat de wereld in brand stond!’ Deze maand is het precies 70 jaar geleden dat Amerika twee atoombommen op Japan gooide en daarmee een einde maakte aan de Tweede Wereldoorlog. Voor Rob Schouten, cateringmanager op de HAN, heeft de herdenking een extra emotionele lading: zijn vader overleefde als krijgsgevangene de atoombom die op Nagasaki viel. ‘Niet lang voor zijn dood heeft hij de Japanners en de Amerikanen alles vergeven…’ Tekst: Sander Arink // Foto: Ralph Schmitz

Everhard Schouten wordt in 1943 als 20-jarige soldaat in het Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger (KNIL) gevangengenomen door het Japanse leger. Samen met honderden andere Nederlandse krijgsgevangenen wordt hij verscheept naar Japan om daar dwangarbeid te verrichten. Rob, namens Cormet al jaren cateringmanager aan de HAN, vertelt daarover: ‘Daar werden ze tewerkgesteld op een scheepswerf. De omstandigheden waren verschrikkelijk. Gevangenen werden gemarteld, mijn vader heeft zelfs kameraden onthoofd zien worden.’

24

De bom valt Die situatie duurt zo’n twee jaar voort. Dan besluiten de Amerikanen tot het gooien van atoombommen op Hiroshima en Nagasaki. ‘Het geluk van mijn vader was dat hij op dat moment in een tunnel aan het werk was. Hij herinnerde zich de lichtflits nog van de bom die zo’n acht kilometer verderop insloeg. Door de schok die daarop volgde, raakte hij bewusteloos. Toen hij bijkwam en de tunnel uit kroop, zag hij dat de wereld in brand stond.’ Gebouwen zijn met de grond gelijkgemaakt en de aarde is zwartgeblakerd. Dood en verderf maken zich meester van Nagasaki. De omgeving is bezaaid met lijken.

Hereniging ‘In de totale chaos die heerste, vluchtte mijn vader samen met andere gevangenen, kampbewakers en burgers, de heuvels van Nagasaki in’, vertelt Rob, de herinneringen van de man die hem op deze wereld zette, opdiepend. ‘Op de weg daar naar toe zag hij een gewonde vrouw liggen, kreupel en onder de brandwonden. Die heeft hij op zijn rug meegenomen de heuvels in.’ Drie dagen en drie nachten brandt Nagasaki. Niet lang daarna geeft Japan zich over en wordt Everhard bevrijd door de Amerikanen. Hij wordt gerepatrieerd naar Nederlands-Indië en niet veel later herenigd met zijn familie. Trauma De gevangenschap en het vallen van de atoombom hebben een diepe impact op het leven van Everhard Schouten. Bij zijn terugkeer naar Nederland ontmoet hij de moeder van Rob en sticht hij een gezin. ‘Als kleine jongen heb je weinig weet van de trauma’s die je vader heeft. Maar vanaf mijn zestiende zag ik steeds meer tekenen’, zegt Rob. ‘Zo had hij ’s nachts vaak dromen of nachtmerries, en werd-ie badend in het zweet wakker. Ik heb een enorme waardering voor mijn moeder, want zij wist hem altijd weer tot rust te brengen.’ Kanker Zoals typisch is voor de meeste mensen die de oorlog hebben overleefd, praat ook de vader van Rob niet graag over het verleden. ‘Mondjesmaat vertelde hij er wel over, maar dat ging vaak met horten en stoten.’ Niet alleen psychologisch laat de aanwezigheid in Nagasaki diepe sporen achter, ook fysiek heeft Everhard problemen. De blootstelling aan de straling van de bom zorgt al op vrij jonge leeftijd voor kanker. Eerst huidkanker en later kanker op de nier. Ondanks al die tegenslagen weet Robs vader de respectabele leeftijd van 90 te bereiken. In 2012 overlijdt hij.

Herdenking op 9 augustus jl. in het Park van de Vrede in Nagasaki.

Hibakusha Op latere leeftijd begint Everhard steeds meer te vertellen over de zwartste periode in zijn leven. Dat heeft deels te maken met het feit dat Rob druk in de weer is geweest om zijn vader door de Japanse overheid te laten erkennen als ‘hibakusha’, slachtoffer van de atoombom. Na jaren van correspondentie met Japan weet Rob dit vlak voor de dood van zijn vader voor elkaar te krijgen: ‘Die erkenning vond hij erg belangrijk. Het zorgde voor een stukje berusting. Het ging ‘m niet om het geld dat hij van Japan zou ontvangen, want wat heb je daar als 90-jarige nog aan, maar om de symboliek die ervan uitging.’ Opgepikt in Japan Vlak voor zijn dood, en na de erkenning door Japan, komt een Japanse filmmaakster bij Everhard om zijn verhaal te documenteren. Die documentaire, met daarin een nog levende Everhard die zowel Japan als Amerika hun wreedheden vergeeft, wordt in Japan heel goed bekeken. Zelfs zo goed dat Rob uitgenodigd was om begin deze maand de officiële herdenking in Japan bij te wonen namens zijn vader. ‘Het is triest dat mijn vader dat niet meer mee kon maken. Toch heb ik mijn best gedaan om zijn verhaal met de wereld te delen.’ Rob houdt in de aanloop naar de herdenking vier keer een speech voor verschillende gezelschappen in Nagasaki om de boodschap van vergiffenis te verspreiden. ‘We kregen een rondleiding langs de plekken die de geschiedenis veranderden. We zijn naar het punt geweest waar de bom is gevallen. Ook het kamp en de werf waar mijn vader dwangarbeid heeft verricht, heb ik gezien. Dat was heel emotioneel. Dat ik zeventig jaar na dato dezelfde aanblik had als mijn vader, dat doet me veel.’

Cateraar Rob Schouten met een foto van zijn vader in het leger.

De verrichtingen van Rob Schouten in Japan zijn terug te lezen op www.imaginepeacenow.nl.

SENSOR 1, JAARGANG 20 25

ONDER DE LOEP

HAN CAFÉS

Wat als je op de HAN meer wilt dan (met alle respect) kantinevoer? Dan is er een aantal gezellige cafés, zowel op de Arnhemse als Nijmeegse campus.

ARNHEM GRAND CAFÉ DE HANGAR Ruitenberglaan 31 Open: ma, wo en vrij van 11 tot 18 uur di en do van 11 tot 22 uur

RECHTTOE RECHTAAN BRUIN CAFÉ

De inrichting is niet bijzonder, evenals de menukaart, maar je vindt er alles wat je nodig hebt: lekkere koffie, tosti’s, bittergarnituur et cetera. Een absoluut pluspunt: het terras met uitzicht op het plein. En de spelhoek met haard is ook lekker knus. Aanraders van lady of the house Amanda: de Carpacciosalade met brood

26

LOKAAL ‘99 Ruitenberglaan 33 Open: ma tot wo en vrij: van 12 tot 18 uur do van 12 tot 22 uur

VOOR EN DOOR STUDENTEN

Midden op de Arnhemse campus staat een rond bakstenen gebouwtje: campuscafé Lokaal ’99. Een studentenvereniging waar ze ontgroening verafschuwen, maar gezelligheid niet. Themafeestjes, poolparties: er is altijd wat te beleven. Barvrijwilligers draaien de toko met veel plezier zelf. Je kunt er poolen, darten, chillen op chesterfieldbanken, spelletjes doen en vriendschappen sluiten. De kaart is niet bijzonder, maar wel lekker. Tosti, koffie, bier, bitterballen: wat heeft een mens eigenlijk nog meer nodig? Aanraders van lord of the house Bram: vlammetjes tosti en een Corona.

NIJMEGEN DE ZALLOON GGM, Kapittelweg 33 Open: ma t/m vrij van 11:00 tot 17:00 uur

VOOR EEN OUDERWETS KROEG-GEVOEL

Heeft veel weg van een bruin café, met pooltafel, friet en bittergarnituur, biertjes, houten tafels en stoelen en spiegels aan de muur. De radio staat aan, de sfeer is relaxed. Links en rechts zitten studenten en medewerkers te genieten van een kop koffie en een tosti, en te werken aan schoolopdrachten. Aanraders van lady of the house Ananta: broodje Zalloon (met ei, kip, avocado en roomkaas), en een vers sapje (bijvoorbeeld sinaasappel-aardbeibanaan).

THE GREEN PUB I/O, Kapittelweg 35 Open: ma t/m do van 12.00 tot 20.00 uur vrij van 12.00 tot 22.00 uur

EEN CHILLE VIBE

The Green Pub heeft een beetje de uitstraling van een klaslokaal (we schrikken ook een beetje van de kunst: ‘slapende’ gezichten aan de muur die symbool staan voor de dood), maar er zijn ook leuke elementen; de verschillende lampjes, spellenhoek, kistjes met boeken, een chill muziekje – en de menukaart is ook zeker niet verkeerd. Naast klassieke broodjes kun je quiche, pizza en nacho’s uit de oven bestellen. Oh, en iedere vrijdag is er een speciale Pabo Pub middag (vanaf 15.00 uur). Aanraders van lady of the house Arjanne: broodje Ooh la laa (met humus, feta, rucola en gegrilde paprika) en de Lavazza koffie.

#COFFEE@FEM FEM, Laan van Scheut 10 Open: ma t/m vrij van 11.00 tot 17.00 uur

EVEN UIT DE SCHOOLMODUS

De inrichting is wat strak met veel rood en zwart, en er is een geinig ‘jungle terrasje’. Studenten komen hier vooral om even samen te werken. Maar ook als je uit de schoolmodus wilt, lukt dat hier prima. Zeker met een Coronaatje, vanaf 15.00 uur (laat de arme barvrouw met rust, die kan er niks aan doen dat je tót 15:00 uur aan een colaatje moet nippen). Aanraders van lady of the house Karlijn: broodje carpaccio of pollo, en de home-made limonade. SENSOR 1, JAARGANG 20 27

LUX

5X DANSEN Billabong NDGRND Van Buren De Groote Griet El Sombrero

DOORN ROOSJE Een begrip in Nijmegen: poptempel Doornroosje. Een broedplek voor talent en jonge doorbrekende bands. Maar ook een hoofdpodium voor de beste Nederlandse én buitenlandse artiesten – met name in de dance scene. De uitgaansgelegenheid zat 44 jaar lang aan de Groenewoudseweg, maar groeide daar uit zijn voegen. Inmiddels vind je Doornroosje alweer bijna een jaar op het Stationsplein in Nijmegen. www.doornroosje.nl

Nijmeegse podium voor film, theater, muziek, dans en debat. Mooi meegenomen: met je studentenpas krijg je korting. www.lux-nijmegen.nl

ALTIJD GOED In de Blaauwe Hand oudste café van Nijmegen!

Café De Plak

collectief eetcafé met ongedwongen sfeer

Bier- en eetcafé Camelot

live-muziek op dinsdagavond

NIJMEGEN INTER NATIO NAAL Popocatepetl

een avondje Mexico met enchilada’s en Corona’s

Zorba de Griek

met maar liefst 6 studentenmenu’s zijn deze Grieken érg lief voor studenten

Donatello’s

3-gangen pizza/pasta keuzemenu voor maar 12,50

Waa da fee Hie da fe PRIMA PRIJSJES Café De Muis

maandag t/m donderdag kost een driegangenmenu 13,95

De Dromaai

10X STAPPEN Malle Babbe Café Samson Café Van Rijn Twee keer bellen Bascafé De Fuik Opera 1 euro-café Dollars Café Daen

voor 18,50 combineer je een hoofdgerecht met een film in de bios ernaast

Café Van Buren

een fijne studententoko voor lunch/diner/borrel of een feestje

Grand Café Moenen uitgebreide menukaart en wisselende dagschotels

ar is estje? er is eestje!

10X STAPPEN HIPPE TENTEN Goed Proeven Momento Eetcafé Mej. Janssen Sugar Hill

Bar Absolut Café Capella Freaky Piano bar Bar 41 Café Pavlov Simmers Moortgat The Move Café de Buik Dollars

LUXOR LIVE De poptempel van Arnhem. Hier ga je naartoe voor optredens van bandjes, singer-songwriters en andere artiesten. Prachtig plafond, mooie ornamentjes. www.luxorlive.nl

LEKKER ETEN Momento Eetcafé Mej. Janssen Sugar Hill

ARNHEM 5X DANSEN

PRIMA PRIJSJES ALTIJD GOED Metropole Dudok Grand Café Korenmarkt

Robin Hood Donatello’s Pinoccio

THEATER OOSTPOOL Helemaal into toneel en dans? Dan kun je terecht bij Oostpool. Hoogstaande performances met een artistieke inslag. www.toneelgroepoostpool.nl

Aspen Valley Manhattan 5th Avenue Juicy Lucy The Level

SENSOR 1, JAARGANG 20 29

het standpunt

Large scale dream

DE HAN MOET KANTELEN, ANDERS VALT ZE OM Revolutie op de HAN? Wie erbij was tijdens de opmerkelijke Large Scale Dream in het Gelredome is er ongetwijfeld in gaan geloven. Voor allen die er niet bij waren of die na de vakantie een opfrisser kunnen gebruiken, nog even op een rij waarom de HAN nú moet kantelen. We have to break free. Tekst: Ruud Kroes

Wie zou jou geloven als je zou zeggen dat duizenden medewerkers van de HAN de boodschap hartstochtelijk en massaal zouden toejuichen dat het onderwijs op zijn kop en anders moet? Toch is dat wat er gebeurde net voor de zomer van 2015 in het Gelredome. Met het nummer ‘I want to break free’ van Queen wilde trendwatcher Farid Tabarki in het Gelredome ons duidelijk maken dat de oude samenleving (inclusief de HAN) aan het wankelen is. De top down piramides worden overal in onze maatschappij op zijn kop gezet. Technologie verandert consumenten in producenten, zorgt voor transparantie en maakt het mogelijk dat kennis zich massaal en snel verspreidt over onze aardbol. Het gevolg is het ontstaan van een vloeibare netwerksamenleving waarin oude, vaste structuren als die van de HAN verdwijnen, aldus Tarbaki. De piramide gaat niet alleen ondersteboven, hij wordt doorzichtig en smelt. Farid toverde ons samen met een zandkunstenaar de vloeibare samenleving voor, een samenleving die totaal anders is en waarvoor we wellicht nog een zwemdiploma moeten halen maar ook een maatschappij waarin het individu centraal staat, er meer gelijkwaardigheid is en flexibel netwerken een must is. Geen ‘one size fits all’ maar ruimte voor diversiteit en maatwerk. Tja, wie is daar niet voor?

30

Innerlijk kompas Nog een reden om te kantelen werd tijdens deze HAN-dag op een energieke manier verwoord door de over het podium stuiterende filosoof Ruud Veltenaar. Onze samenleving bevat een aantal bekende weeffouten, een steeds absurder wordende ongelijkheid van inkomen (10% rijke bovenlaag die nu al 90% van het inkomen verdient), een planeet die dreigt te bezwijken onder de druk van verspilling en consumptie en de traditionele politiek waarin welvaart en niet welzijn centraal staat. De kanteling die Veltenaar voorstelt, betekent eigenlijk ook een fundamenteel andere oriëntatie op onderwijs. De HAN moet zich niet teveel richten op het in stand houden van een oude wereld vol weeffouten. Nee, het gaat erom dat we ons richten op het ontwikkelen van een innerlijk kompas van onszelf en onze studenten. Help studenten om kritisch te kijken naar de huidige wereld, dat ze hun idealen en talenten kunnen ontwikkelen. Met andere woorden: zorg voor een krachtige binnenwereld, een sterke persoonlijkheid die open staat voor verandering maar ook weet waar ze heen wil. Studenten - en dus ook docenten - mogen vooral geen gezapige koeien zijn die kritiekloos het systeem volgen maar dienen ‘competente rebellen’ te zijn, om onze huidige onderwijsminister te citeren. We hebben namelijk geen behoefte aan volgers maar aan mensen die de toekomst kunnen en willen vormgeven.

‘Mooi dat we nu de ruimte krijgen om ons eigen onderwijs te regelen, dat we echt de link met de praktijk vormgeven, dat we experimenteren met nieuw onderwijs. Tijdens de uitwisseling met collega’s van andere masteropleidingen bleek dat die gek worden van alle regels en structuren. Wij niet. Blijkbaar zijn we al gekanteld! Kom maar kijken.’ Kans op halve bruggen We moeten dus naar een school waar je de vrije ruimte kunt opzoeken, waar je mag experimenteren, waar je bruggen kunt bouwen zonder te weten of je de overkant gaat bereiken. En ja, dat kan betekenen dat je halverwege omkeert om elders een brug te bouwen en nee, dat betekent niet dat je gefaald hebt. Wie overigens denkt dat halve bruggen niet functioneel zijn moet maar eens in het Franse Avignon gaan kijken. Daar leunt de lokale toeristenindustrie op een halve brug maar dat geheel terzijde… Uiteraard vraagt een vloeibare samenleving ook om vloeibare manieren van organiseren. Dat betekent ruimte in het onderwijs om crossovers mogelijk te maken, om het onderwijs om maatschappelijke thema’s heen te kunnen plooien alsook ruimte in de takenpakketten van docenten. Twintig procent vrije ruimte voor eigen projecten in dienst van het grote geheel à la Google zou een mooi begin kunnen zijn. Uiteraard achteraf verantwoording afleggen. Ook vereist het een manier van denken en doen waarbij het waarom continu centraal staat. Wat is de bedoeling van ons onderwijs, deze les, hoe creëren we waarde voor onszelf en de wereld om ons heen? Tot slot is er behoefte aan leiders die echt kunnen luisteren en vol vertrouwen delegeren: dienend leiderschap dat uitgaat van autonomie en gericht is op talentontwikkeling van haar personeel en studenten. Weg met de apenrots en de apen!

Gabriel Roodbol, hoofddocent bij masteropleiding Advanced Nursing Practice

‘Helemaal mee eens dat de binnenwereld van de student meer aangesproken moet worden. Ik zie het regelmatige gebeuren dat studenten een eigen, vaak onverwacht project vinden en zich sterk ontwikkelen. Jammer dat deze kansen nu vooral weggelegd zijn voor studenten die excellentie programma’s volgen.’ Siebe Bosman, student Fysiotherapie (volgt het excellentietraject)

REAGEREN?

Twitter (@sensormagazine) [email protected] www.sensor-magazine.nl SENSOR 1, JAARGANG 20 31

EEKHOORN MEISJE Een eekhoorn als huisdier. Nee dit is geen grap. Voor Laura Maassen (20), student Sociaal Pedagogische Hulpverlening, is dit de dagelijkse realiteit. ‘Eeky heeft echt een karaktertje.’ Tekst: Raïssa Soeter // Foto: Coos Dam ‘Kennissen van mijn vriend hadden een gigantische buitenvolière met een familie eekhoorns. Onze eekhoorn is daar geboren in de zomer van 2008. Ze hebben haar apart genomen omdat ze te kwetsbaar was en de winter niet zou overleven. Zodoende groeide ze binnenshuis op. Toen deze familie vervolgens een puppy nam en dit niet samenging, gaven ze Eeky aan mijn vriend. Die was daar wel voor in. We wonen sinds anderhalf jaar samen, dus sindsdien is het ook ‘mijn’ Eeky.’ De boel op stelten De grijze eekhoorn (Sciurus carolinensis) weegt ongeveer een halve kilo en kan in gevangenschap tot wel twintig jaar oud worden. Oorspronkelijk komt ze voor in het oosten van de Verenigde Staten en in Canada. Bij Laura en Marc woont het knaagdier buiten in een volière van twee vierkante meter en twee meter hoog, met veel takken en een slaaphok. Drie keer per week mag ze naar binnen om de boel op stelten te zetten. ‘We moeten haar dan wel in de gaten houden. Ze springt ontzettend snel en hoog, ze knaagt aan hout en bijvoorbeeld boeken, ze graaft in planten, en ze verstopt overal nootjes. Die vinden we geregeld in de bank en onze kleding.’ Ontsnappingsgevaar Dat eekhoorns geen standaard huisdieren zijn, moge duidelijk zijn. Sinds juli 2012 is er zelfs een bezitsverbod op uitheemse

32

soorten, waaronder de grijze eekhoorn. Ontsnapte exemplaren verdrijven namelijk de rode eekhoorn in de natuur. Laura: ‘We mogen Eeky houden omdat we haar al hadden voor de regeling in ging, maar het is dus zeldzaam. En het klopt; als ze ontsnapt, is ze weg, dus we moeten voorzichtig zijn als we haar uit de volière halen.’

‘Ze houdt van kietelen’ Ochtendhumeur Lokmiddel en favoriet op het menu: walnoten en hazelnoten. ‘Daarnaast geven we haar soms fruit en groenten, bijvoorbeeld maïs. Overigens moet je haar als ze aan het eten is met rust laten, anders begint ze te grommen. Ze gromt ook ‘s ochtends als je teveel lawaai maakt. Ze heeft een ochtendhumeurtje, haha. En verder is ze speels; ze houdt van kietelen en bij ons in de capuchon en op de schouders kruipen. Ze heeft wel lange nageltjes en scherpe tandjes, dus als ze binnen is, moeten we lange mouwen dragen. En als we haar een tijdje niet horen, dan is ze iets stiekems aan het doen. Het is vooral heel erg leuk om haar te observeren, eekhoorns zijn geweldig leuke beesten.’

PASSIE

‘Overal noten’ SENSOR 1, JAARGANG 20 33

LIKE, VOLG en CHECK sensor

Meld je aan via www.obgz.nl/studentenactie of in één van onze 21 vestigingen.

Student?

Word nu lid Kom opvoor 24 maar april naar de

2

Master open perdag!

d

maand!

www.wageningenuniversity.nl/masteropendag Persoonlijke universiteit: Docent-student ratio van

1:7

Meest internationale universiteit van Nederland

>100 nationaliteiten

Deze actie is geldig t/m 31 december 2015 op vertoon van je studentenkaart.

4015_185x67_fc_Adv_Studentenactie.indd 1

Eximer.indd 1

09-07-15 18:34

Coffyn Koffiehuis & Branderij brandt uitsluitend koffie van het Max Havelaar keurmerk. De Nr. ambachtelijke bereiding 26-01-15 13:08 Voor de 10e keer op rij beste 1 voorop, staat onze medeweruniversiteit van Nederland. Keuzegids kers helpen met Universiteiten het branden en verpakken van de koffie in Wageningen University heeft 29 masteropleidingen de huisbranderij. Onze koffie en 2 online masters op het gebied van schenken we in ons sfeervolle • Food and food production koffiehuis en daarnaast ver• Living environment werken we de koffie voor onze • Health, lifestyle and livelihood koffieafnemers, of en voor kerstWil je meer weten over de verschillende opleidingen deinmogelijkheid om door te stromen na het hbo? en relatiegeschenken. Coffyn is Kom naar onze Master open dag! een maatschappelijke onderneming van Pluryn, waar mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt leren en werken. 30-03-15 11:55

KOFFIE MET ZORG.

Sensor 15-halve pagina.indd 1

Haantje.indd 1

Help haar met protheses en revalidatie op lilianefonds.nl

28-05-14 13:57

www.coffyn.nl

Help Alzheimer overwinnen. Dan hoeft niemand zichzelf te verliezen. 1 op de 5 mensen krijgt dementie, waarvan Alzheimer de meest voorkomende vorm is. www.alzheimer-nederland.nl 34

MENSEN MET BEPERKING GAAN IN VERZET

‘Niet óver

ons praten, maar mét ons

Vrijheid, gelijkheid en menselijkheid: vanzelfsprekend zou je denken, maar niet voor iedereen. ‘Wij staan op!’ is een groep van tien jongvolwassenen die een publiekscampagne starten voor het verbeteren van de positie van mensen met een beperking. HAN-student Joyce de Kleijn (29) is één van hen. Tekst: Laurence de la Porte // Foto: William Moore

‘We willen bewustzijn creëren bij de samenleving en de politiek, zodat er een cultuuromslag komt. Dat mensen mét ons gaan praten, in plaats van óver ons’, vertelt Joyce. Ze is momenteel druk bezig met de laatste loodjes van haar studie. Wellicht is bij het ter perse gaan van deze Sensor het felbegeerde papiertje Maatschappelijk Werk en Dienstverlening al binnen. Als geen ander weet Joyce waar je met een beperking zoal tegenaan loopt: zelf heeft ze een rolstoel en een hulphond: ‘Neem pinautomaten: nu ze vastzitten kan ik daar niet meer bij, omdat ik vrij korte armen heb. Gebouwen zijn doorgaans slecht toegankelijk. Al valt dat op de HAN mee: de Kapittelweg is bijvoorbeeld erg rolstoeltoegankelijk: overal zijn draaideuren en ik kan de lift zelf bedienen, omdat knoppen op voethoogte zitten. Toen ik een opleiding aan het ROC volgde, kon ik in hun gloednieuwe gebouw niet zelf van A naar B. Voor de lift had ik de hulp van een medewerker nodig en er zaten klapdeuren in de wandelgangen: iemand moest altijd meelopen om ze open te doen.’ Vandaar dat Joyce zich inzet voor het manifest ‘Wij staan op!’: ‘Onze kernwaarden zijn vrijheid, gelijkheid, menselijkheid. Iedereen is gelijk in het anders zijn, of je nu een lichamelijke of verstandelijke beperking hebt. Het is belangrijk dat mensen snappen welke struikelblokken we tegenkomen en hoe het beter kan.’ Zo willen ze met het manifest aandacht vragen voor onderwerpen die beter kunnen. Bijvoorbeeld bureaucratie: ‘Elke aanvraag moet in drievoud en zo snel mogelijk opgestuurd worden, daar heb je bijna een fulltime job aan. Ik heb ook weleens moeite met hoe mensen ons benaderen. Als ik met mijn hond boodschappen ga doen wordt gezegd: “Oh, wat knap dat jullie dit samen doen”. Tja, misschien aardig bedoeld, maar zo betuttelend!’ De organisatie achter ‘Wij staan op!’ begint met een landelijke en internationale campagne: ‘We gaan met iedereen in gesprek, ook met de politiek. We willen presentaties geven op scholen, op revalidatieplekken, in wijkcentra, bij congressen, studentenverengingen, noem maar op. We nodigen onszelf uit, maar we laten ons ook graag uitnodigen!’ Wil je Joyce helpen, uitnodigen of het manifest ondertekenen (Youp van ’t Hek ging je al voor)?

Meer informatie op www.wijstaanop.nl

SENSOR 1, JAARGANG 20 35

Mededelingen OP ZOEK NAAR DE AGENDA? KIJK OP WWW.SNSR.NL

In deze rubriek is plaats voor aankondigingen die interessant zijn voor medewerkers en/of studenten. De redactie kan inzendingen weigeren of inkorten. Nummer 2 van jaargang 20 verschijnt op 9 september; de deadline van dat nummer is 31 augustus. Informatie voor de agenda of de mededelingen kan worden gestuurd naar de redactie van Sensor, liefst per e-mail naar [email protected].

ALGEMEEN WIJZIGING BEZWAAR EN BEROEPSPROCEDURE VOOR STUDENTEN Is een student het oneens met zijn beoordeling? Wil hij een herkansing, maar krijgt hij die niet? Of wil hij doorgaan met zijn studie, maar mag dat niet vanwege een bindend negatief studieadvies? Dan kan de student vanaf 1 september 2015 rechtstreeks beroep aantekenen bij het College van Beroep voor de examens. De student gaat direct naar het College van beroep voor de examens. Hij tekent schriftelijk beroep aan. Vervolgens volgt er een periode van drie weken waarin hij samen met de Instituutsdirecteur of de examencommissie van zijn opleiding probeert om de zaak op te lossen: een minnelijke schikking. Lukt dat niet, dan pakt het College van Beroep voor de examens het beroep op, nodigt de student uit voor een hoorzitting en doet binnen 10 weken (na afloop van de beroepstermijn) uitspraak. Tot 1 september maakt de student eerst bezwaar bij de Instituutsdirecteur of examencommissie als hij het oneens is met een beslissing. Deze tussenstap kost extra tijd en vindt vanaf 1 september 2015 plaats in de fase van minnelijke schikking. Kijk het filmpje voor een korte uitleg van de gewijzigde situatie: https://www.powtoon.com/show/ eR5nqRnl0WP/wijziging-bezwaar-en-beroepprocedure/#/ Wil je meer informatie over het schrappen van de bezwaarfase? Neem dan contact op met Brenda van Koeven of Lukas Baars, e-mail [email protected]. Of kijk vanaf september 2015 op Insite SB – Over ons – Bureau Klachten en geschillen (www.han.nl/insite/sb/content/Heb_je_een_klacht_of_ geschil.xml) voor de uitgebreide aangepaste procedure en contactgegevens.

36

NIEUWE APPS ONTWIKKELEN TIJDENS EERSTE HACKATHON NIJMEGEN Vrijdagavond 18 september om 17.00 uur is de aftrap van de 48 uur durende programmeermarathon Hackathon Nijmegen. Deze eerste Nijmeegse Hackathon heeft als doel om studenten en programmeurs uit te dagen nieuwe (mobile) marketingcommunicatie apps te ontwikkelen die de Sport- en Gezondheidssector met elkaar verbinden. Behalve studenten en programmeurs van diverse ICT- en business opleidingen nemen ook themapartners deel aan Hackathon Nijmegen. Themapartners zijn op zoek naar apps en dragen concrete business cases aan. De opdracht om een app te ontwikkelen komt dus direct uit het bedrijfsleven. Aan het einde van de marathon, op zondagmiddag om 17.00 uur, maakt een onafhankelijke jury bekend welk ‘team’ de prijs van 2500 euro wint. Studenten en programmeurs kunnen zich kosteloos inschrijven via de website van het event. www.hackathonmasters.com

VRAAG & AANBOD JOIN THE HACKATHON

Dutch company Solynta wants to contribute to feeding the world’s growing and often malnourished population. Students are invited to join the hackathon to share knowledge and come up with concrete and creative business models. Date: September 9, 2015. Register at: www.foodvalley.nl/hackaton

MAAK KANS OP HET NATIONALE

SCHOONMAAK CADEAU Op verschillende momenten in je leven kun je wel wat hulp gebruiken. Ga je dit jaar op kamers en moet je flink klussen om het naar je zin te maken? Of valt dat klussen wel mee, maar plan je een housewarming party? Of wil je je ouderlijk huis in stijl verlaten en geef je een knallend afscheidsfeest? Dit zijn allemaal momenten waarbij een paar extra handen meer dan welkom zijn om alles weer op orde en vooral schoon te krijgen! Sensor heeft daarvoor een passende actie op touw gezet: maak kans maken op het Nationale Schoonmaak Cadeau! Hiermee kun je drie uur schoonmaakhulp inzetten wanneer jij het nodig hebt! Dus ook als jij structureel een hekel hebt aan schoonmaken kun je deze cadeaubon verzilveren. We mogen twee HAN-studenten blij maken met een Nationale Schoonmaak cadeaubon.

WIL JIJ DIE GRATIS SCHOONMAAKBEURT WINNEN?

Stuur dan voor 3 september een e-mail naar [email protected] en overtuig ons waarom jij dit geweldige cadeau verdient! Vermeld als onderwerp het Nationale Schoonmaak cadeau, je naam en je studie. Check het Nationale Schoonmaak cadeau op Twitter en Facebook! MARATHON NEW YORK VOOR KIKA! Als enthousiaste hardloper heb ik de wens om een keer een marathon te lopen. Het lijkt me geweldig om mijn sportieve ambities aan Kika te kunnen verbinden en op 1 november 2015 de Run for Kika in New York te lopen. KiKa is een organisatie die mij erg aan het hart gaat. Als moeder van drie jonge kinderen kan ik mij geen voorstelling maken van wat kanker voor mij en mijn gezin zou betekenen, want kinderen en kanker horen niet bij elkaar. Via de marathon van New York wil ik aandacht vragen voor kinderen met kanker, met als doel de overlevingskans te verhogen door middel van meer onderzoek en betere behandeling. Daarom wil ik je vragen om mij te steunen en samen het verschil te kunnen maken.

NIEUW INTERN ALARMNUMMER HAN

0800-92 55555 Sinds 1 augustus is het huidige interne alarmnummer niet langer 55555 maar 0800 92 55555. Studenten, medewerkers en bezoekers kunnen dit nummer bellen in geval van nood.

Alarmnummer Gymnasion en Papendal ongewijzigd

Kijk voor meer informatie en sponsoring op www.runforkikamarathon.nl/marloes-de-lange

Gymnasion (024-365 55 55) en Papendal (024-369 14 80) vallen

Hartelijk bedankt! Marloes de Lange

Deze nummers wijzigen niet.

onder de BHV-organisatie van de verhuurder van deze gebouwen.

SENSOR 1, JAARGANG 20 37

ONTWIKKELD De medewerker en de foto

WIE:

JANITA MOES

FUNCTIE: COÖRDINATOR EN DOCENT OPLEIDINGSKUNDE WAT:

ZINGEN (MET EEN SPRINGTOUW)

WAAR:

THUIS IN NIJEVEEN (DRENTHE)

WANNEER: 1988

‘EEN AANGEPAST KIND’ ‘Ik heb als kind op maar liefst vier basisscholen gezeten. Tot mijn zevende woonden we op een boerderij in Nijeveen (Drenthe), een heerlijke tijd tussen de dieren. Nadat mijn ouders de boerderij verkochten, verhuisden we naar Noordoostpolder in Flevoland, waar we nog vier keer verhuisden. Mijn ouders begonnen hier een agrarisch loonbedrijf, met twintig personeelsleden. Ze waren altijd aan het werk, op vakantie gaan zat er niet in. Mijn broertje, zus en ik groeiden op in een warm en liefdevol gezin, maar we leerden wel dat we onze ouders niet tot last moesten zijn. Ik kon mezelf goed vermaken. Door de vele verhuizingen heb ik een groot aanpassingsvermogen en maak ik makkelijk contact, waar ik tot nu profijt van heb. Maar het was natuurlijk niet fijn steeds weg te moeten uit een vertrouwde omgeving. Daar kwam bij dat mijn ouders op mijn elfde gingen scheiden, en mijn moeder een aantal jaar later hertrouwde met een man die ook drie kinderen had. Voor ons als pubers was dit laatste een ware 38

aardverschuiving. We hebben het ze niet makkelijk gemaakt. Nu ik zelf (stief)moeder ben, besef ik hoe lastig het is om twee gezinnen samen te brengen als één. Het vergt een schakelvermogen van iedereen, naast alle gemengde gevoelens die er zijn. Als tiener waren voor mij dansen en zingen echt een uitlaatklep. Ik was als kind verlegen, maar gek genoeg veranderde dit zodra ik een (zelf gefabriceerde) microfoon in handen had. Op het podium voelde ik me thuis. Mijn vader verhuurde vroeger een karaoke set waar ik dankbaar gebruik van maakte. Inmiddels zing ik bij popkoor Switch (zie foto 2), en dagelijks voor mijn dochtertje Linde. Ik wil haar meegeven dat liefde alles overwint, en dat ze haar hart mag volgen om alles met passie te kunnen doen. Twee levenslessen die ik van mijn ouders heb geleerd. Het loopt niet altijd allemaal zoals we willen, maar we hebben wel de keuze er het beste van te maken en onszelf door alle tijden heen te ontwikkelen tot een beter en rijker mens.’ RS

Berichten uit

BYRON BAY

Het komende half jaar loopt Alison Tiffen, derdejaars Facility Management, stage bij een backpackers hostel in Byron Bay, Australië. Op deze pagina houdt ze voor ons bij wat ze daar zoal meemaakt.

Down under! Hallo allemaal! Ik ben Alison Tiffen, 20 jaar en derdejaars student Facility Management op de Faculteit Economie & Management in Nijmegen. Als onderdeel van de opleiding ga ik dit studiejaar vijf maanden stage lopen. Dit doe ik niet in Nederland, maar in het buitenland. Na het zoeken van een geschikt land, een stageplek, het boeken van de vliegtickets en het regelen van een visum is de zomer­ vakantie voorbij gevlogen. Op het moment dat dit nummer verschijnt, ben ik net in Australië aangekomen. Ik ga stage lopen in een backpackers hostel in Byron Bay, zo’n 140 kilometer ten zuiden van Brisbane. Byron Bay is een dorp in de staat Nieuw-Zuid-Wales, op het meest oostelijke punt van Australië. Het dorpje beschikt over stranden die heel populair zijn om te surfen. Een leuk gebied om naar toe te gaan, dacht ik zo! Stage lopen in Australië heeft zo zijn voordelen. Denk bijvoorbeeld aan het klimaat. Het is zomer in Australië, wanneer het in Nederland winter is. Sommige dieren die we i n Nederland alleen in de dierentuin kunnen bewonderen, kom je in Australië in het echt

tegen! Natuurlijk zijn er ook verschillen, zoals de tijd. In Byron Bay leef je tien uur later dan Nederland. Ook rijdt men in Australië aan de linkerkant van de weg en betaal je hier met Australische Dollars. Voor 1 Euro krijg je ongeveer anderhalve Australische Dollar Mij lijkt het erg leuk om juist in een hostel stage te lopen waar reizigers vanuit verschillende landen en culturen samenkomen. Een backpackersa hostel is daarom een goede keuze. Je leert veel mensen kennen en bouwt daarom ook een groot netwerk op, bestaande uit mensen van over de hele wereld. Ik vind het erg spannend om vijf maanden vrijwel alleen de wijde wereld in te trekken. Ik ben nog nooit zó lang van huis geweest! Deze stage lijkt me een unieke ervaring die niemand van me af kan pakken! Wat heb ik er zin in. Ik zal jullie de komende weken op de hoogte houden van mijn avonturen down under! Tot over twee weken. Mijn volgende verhaal zal vanuit Australië zijn .

SENSOR 1, JAARGANG 20 39

8

2

Opgetekend 2 Studenten en medewerkers tonen hun tatoeage(s) en vertellen het verhaal achter hun lichaamsversiering. Tekst: Olga Helmigh

Inessa Ellenbroek (23) tweedejaars Communicatie

‘De vier rozen op mijn linkerbovenarm zijn in mijn huid gebrandmerkt. Als ik dat vertel aan mensen, kijken ze me zowel gefascineerd als verafschuwd aan. Tatoeages zijn inmiddels normaal, maar brandmerken: nee. Iedereen denkt automatisch aan een roodgloeiende, hete pook die sissend in een stuk huid wordt gedrukt. Maar het ging heel verantwoord, met een steriel laserapparaat. In ziekenhuizen gebruiken ze die onder meer om slagaderen mee dicht te branden. Een vriend van me in Amsterdam heeft zo’n ding thuis en is bekend met huidversieringen. Hij bood aan om mijn rozen te zetten. Ik had op Google gezocht naar afbeeldingen van brandmerken, maar dat was lastig te vinden. Het was in die zin een gok: ik had weinig voorbeelden en hij had het apparaat nog maar twee keer gebruikt. Hoe het was? Het stonk echt verschrikkelijk. Verbrande huid ruikt enorm smerig. De pijn viel wel mee, maar ik heb van nature een hoge pijngrens. Ik heb me laten vertellen dat het meer pijn doet dan een tatoeage zetten.’

8

‘In de weken na de behandeling bekroop me af en toe een gevoel van spijt en paniek. Het helen duurde langer dat ik dacht en het was een goor proces. Losse vellen, gloeiende huid: het was in feite een open wond. Maar uiteindelijk heelde het perfect. Ik ben enorm tevreden met het resultaat. Het staat in mijn huid gekerfd en is één met mij.’ ‘Wat het voor me betekent? Ik heb een fascinatie voor rozen. Prachtige bloemen, maar ze hebben ook doornen. Net als het leven. Er zijn mooie momenten, maar ook pijnlijke en lelijke. Toen ik 14 jaar was, zijn mijn ouders gescheiden. Ik puberde, voelde me eenzaam en had weinig vrienden. Ik ben altijd bezig in mijn hoofd, van analytische gedachten tot het uitpluizen van emoties. Ik vind het moeilijk om slap te ouwehoeren, praat liever wérkelijk met mensen, of helemaal niet. Dat klinkt misschien raar, maar ik houd niet van doelloosheid. Zo vogelde ik veel dingen op eigen houtje uit en dat is niet altijd goed gegaan. Je vult dingen zelf in, en helaas ben ik pessimistisch van aard. Het kost me moeite om de positieve kanten te zien, om van mezelf te houden en mezelf te accepteren zoals ik ben. Het gaat inmiddels een heel stuk beter met me, maar ik ben er nog niet. Dat geeft niet, want net als de rozen kom ik stap voor stap volledig tot bloei.’

Foto: Ralph Schmitz

‘Het stonk echt verschrikkelijk’