Protatype
April 2006
nhoud Inhoud Redactioneel Van de voorzitter... Prot goes science Medicie test hun kennis Actieve Leden Uitje` Excursie Genmab Oh zit dat zo! Esculaap Commissie Arbeidsmarkt voor BMT Column Lustrum In Vivo Symposium “Cells out of control” BME over the Wall! ProBoKoCo ProZAc Protpuzzel The Battle In the Sprotlight BMT on Stage Lieve Bouzo De maat aller dingen Protagenda Colofon
1 2 3 4 5 6 7 8 11 13 14 15 16 18 21 22 23 25 27 28 30 31 31 32
1
Protatype
April 2006
edactioneel De eerste zonnestraaltjes hebben zich al laten zien, maar verstopte zich weer snel achter donkere regenwolken. De lente is officieel begonnen, maar er is nog helemaal niets van te merken. Het is nat en donker buiten, terwijl het toch al tot een uur of half acht licht blijft. Het verzetten van de klok was een drama, een uur korter weekend, pfff dat hakt er in. Zeker als er de hele week geen tijd is om dat uurtje in te halen, het is een hele week rennen, vliegen. Als ik hier zo over nadenk, ben ik blij dat ik begin februari een weekje ben gaan skieen in de Franse Alpen, samen met een groep BMT’ ers. Even er tussen uit, even uit de drukte, om er daarna weer keihard in te rollen. Je moet meteen weer aan de slag, op naar een volgende protatype. Eigenlijk liep het allemaal wel gesmeerd, zeker met een hardwerkende redactie en bestuursgenoten die ook hun steentje bijdragen. (Dank je Maarten, voor je Photoshop kunsten) Op het moment dat je druk bent kun je je gaan ergeren aan de kleinste dingen, aan een computer die niet wil wat jij wil, al zegt men dat een computer alleen doet wat jij zegt hem te doen. Dit begin ik hard in twijfel te trekken. Of ergeren aan een donut die ze voor heel veel geld in een schoorsteen gaan hijsen, misschien ben ik te nuchter om in te zien wat dit voor nut heeft, of ik ben gewoonweg niet creatief genoeg. De derde protatype van dit jaar is een feit. Natuurlijk is hij weer gevuld met verscheidene interessante artikelen. Zo wordt uitgelegd waarom vrouwen wel twee dingen tegelijk kunnen doen en mannen niet. Waarom vrouwen niet zo heel goed kunnen fileparkeren en hoe het komt dat deze specificaties zijn ontstaan. Ook kun je lezen over de excursie naar Genmab. Genmab is een bedrijf dat antilichamen produceert om levensbedreigende ziektes te behandelen. Op 8 februari ging een groep BMT studenten dit bedrijf bezoeken in Utrecht. Verder kun je ook lezen
2
over de stage van Kitty ter Stege in Davos, Zwitserland. Hier werkt ze mee aan een onderzoek naar het opvullen van botdefecten met kraakbeenconstructs. Maar ik geloof dat ze naast het onderzoek, jullie ook wil laten proeven van de geweldige sfeer die daar hangt. Hiernaast vind je ook stukjes over activiteiten die de afgelopen periode hebben plaatsgevonden. Je kunt lezen over het Actieve Leden Uitje, het lustrum van In Vivo en over The Battle. Hiervoor wil ik nogmaals de secretaris van Sv Paradoks bedanken! Rest mij enkel je heel veel leesplezier te wensen met weer 32 pagina’s protatype en met een zeer creatieve puzzel, waar je wat handigheid wel bij nodig zult hebben. Yvette Koeken Hoofdredacteur
Protatype
April 2006
an de voorzitter Het is alweer een tijdje geleden dat ik iets over mijn belevenissen heb geschreven. Ik heb zolang gespaard dat mijn haar inmiddels weer is aangegroeid tot een enigszins normaal kapsel. Al terugkijkend op de afgelopen periode kan ik zeggen dat we een stormachtige periode hebben doorgemaakt. Op het moment van schrijven is de storm geluwd en cruisen we weer in rustig water. Vlak voor de carnavalsvakantie kwam onze onderwijscommissaris René met de mededeling dat hij zijn taken per direct neerlegde. Dit was voor de rest van het bestuur een minder leuke verrassing en met veel pijn en moeite hebben we uiteindelijk moeten accepteren dat er niets anders op zat dan om Moniek als nieuwe onderwijscommissaris te benoemen. Je zou bijna zeggen dat we van ALV’s houden want er moest een tweede bijzondere ALV belegd worden om de functiewisseling te bekrachtigen. Het is natuurlijk ontzettend moeilijk om halverwege het jaar andermans taken over te nemen, maar we zullen er voor zorgen dat de onderwijszaken op zijn minst net zo goed worden waargenomen. Ten slotte is Protagoras een studievereniging!
paste. De vereniging heeft ook nog het eerste lustrum van onze borrelruimte Ín Vivo mogen vieren. Op de drieentwintigste februari was voor deze gelegenheid een speciale XL borrel om dit te vieren met alle tappers, oud tappers en de mensen die mee hebben geholpen om deze schitterende borrelruimte te verwezenlijken. Na vier dagen carnaval te hebben gevierd zijn we met het bestuur op beleidsweekend naar Luxemburg geweest. Daar hebben we naast het proeven van de Luxemburgse speciale bieren ook de tijd genomen om het afgelopen deel van het bestuursjaar eens goed te evalueren en hebben we meteen ook nieuwe beleidspunten uitgedacht voor de rest van het jaar. Dit zal betekenen dat je de komende tijd nog wel het een en ander van ons kan verwachten op het beleidsniveau. Daarom kan ik je ook aanraden om naar de ALV van 10 april te komen waar je weer een update zult krijgen van waar wij nu achter de schermen druk mee bezig zijn. Maarten Merkx Voorzitter der SvBMT Protagoras
Gelukkig hebben we afgelopen periode niet alleen negatieve dingen, maar ook veel positieve dingen meegemaakt. Zo hebben we dit jaar voor het eerst de Battle tegen Paradoks gewonnen! Dit was een historische overwinning, gezien de nederlagen in het verleden. Paradoks zal verderop in deze Protatype hun verslag van deze middag doen. Verder hebben we voor onze actieve leden een uitje geregeld naar Tilburg. Daar moest ik zo’n lange rok aantrekken om vervolgens de flamenco te dansen. Gelukkig hadden we daarna een excursie naar La Trappe en stappen in Tilburg, wat toch iets meer in mijn straatje
3
Protatype
April 2006
rot goes science
Remote controlled implants millimeter. Aan het eind van deze silicone tube bevinden Zou dat niet wat zijn, jezelf zodanig verkleinen tot je een zich gouddeeltjes. Van een afstand wordt er een stroompje menselijk lichaam binnen kan gaan en hier dan zonder problemen de meest moeilijke chirurgische ingrepen kan door de buis gestuurd door middel van een magnetisch doen. Misschien heb je de film ooit gezien, Fantastic veld. Hiermee kan het implantaat wat aan het buisje vast zit Voyage, een sciencefiction film waar een medisch team dan van afstand worden bestuurd. Wanneer het in de buurt wordt verkleind en in een onderzeeër de taak krijgt om bij van het kritische gebied wordt geïnjecteerd kan het door een ernstig zieke patiënt zenuwbanen weer dusdanig om te het hoofd van de patiënt worden geleid, gebruikmakend leiden dat hij het kan overleven. Nee, er is nog niemand die van een externe elektromagneet. Als het implantaat de het voor elkaar heeft gekregen een chirurg te verkleinen, juiste positie heeft bereikt zullen de gouddeeltjes werken maar het Lawrence Livermore National Laboratory (LLNL), als elektrodes om signalen van de zenuwbanen te een onderzoeksgroep van de Amerikaanse universiteit geleiden. van Californië komt met een goed alternatief. Het instituut Omdat meerdere onderzoeken lopen naar het op afstand is bezig met een onderzoek om bepaalde delen van een besturen van implantaten op allerlei manieren houdt het implantaat afstandbestuurbaar te maken. Ze kunnen dan instituut het grootste deel over de daadwerkelijke werking van buiten het lichaam het implantaat dusdanig sturen van het magnetisch sturen nog geheim. Ondanks dit dat een sneller en preciezer resultaat verkregen wordt. heeft het LLNL wel al een patent aangevraagd op het Hierdoor worden zware en moeilijke operaties overbodig. geheel. Hierdoor heen scannend kom je ook interessante regeltjes tegen. Wanneer het systeem werkt mag het ook gebruikt gaan worden voor het vervaardigen, verbeteren en repareren van (miniatuur) wapens, waar natuurlijk verschillende regeringen veel geld voor willen betalen… Dyon de Greef Het zou bijvoorbeeld toegepast kunnen worden bij oorof oog implantaten. Dergelijke implantaten zorgen voor het herstellen van visuele en/of gehoor problemen door beschadigde cellen om te leiden. Ze stimuleren direct de zenuweindes met kleine elektrodes. Het moeilijke van dit soort implantaten is om ze zo nauwkeurig te plaatsen dat ze in contact komen te staan met de zenuweindes. Het apparaatje van Livermore bestaat uit een implantaat gecombineerd met een silicone tube van een paar
4
Bronnen: www.newscientist.com www.llnl.gov
Protatype
April 2006
ediCie test hun kennis Valentijnsdag, vele stelletjes grijpen deze dag aan om gezellig samen de UB kennisquiz lustrum editie te bezoeken. De MediCie is hier voor andere redenen; top tien in de vierde quiz vraagt om een top drie notering in deze editie. Zo gezegd zo gedaan, of toch niet? De redenering was simpel, bij het dictee was er een tweestrijd tussen Team ‘Frans en Tristan’ en team ‘Berdien’. Nu hoorde Berdien bij ons, dus kat in het bakkie, immers Frans en Tristan zijn van UB en zijn dus uitgesloten van deelname. Minuten voor het begin van de quiz slaat het noodlot toe, de-dag-van-te-voren-in-de-ALV-afgestelde Berdien stuurt de teamcaptain een sms met de mededeling dat ze helaas niet kan komen. Wat nu? De MediCie is incompleet, nog maar drie man kan deze commissie vertegenwoordigen. Nu zijn er altijd meer mensen die aan de quiz mee willen doen dan mogelijk, dus een vervanger was snel gevonden. In de eerste ronde beginnen we zowaar compleet de quiz. De afgang is inmiddels wel iedereen bekend denk ik. Van een zesde plaats na de eerste ronde donderde team
MediCie keihard naar beneden naar een uiteindelijke 23e plaats. Het is meer dan duidelijk, zonder onze invaller tekort te doen, maar de MediCie heeft versterking nodig. Drie man is gewoonweg te weinig kennis om een UB-quiz naar onze hand te zetten. Dus ben jij een persoon die een kennisquiz niet schuwt, wel van een feestje houdt en eens in de tijd last heeft van creatieve uitspattingen? Dan is de MediCie misschien wel wat voor jou, want vanaf nu zijn we serieus opzoek naar mensen die de MediCie kunnen versterken. De eerste DVD (jaaroverzicht 2004 – 2005) is afgeleverd en een tweede van dit jaar moet worden gemaakt. Denk jij hier een positieve bijdrage aan te kunnen geven of heb jij op een feestje graag wat in je handen; mail vandaag nog naar
[email protected]! Namens de Medicie, Arjan van Adrichem
rotpraat
van de Voorzitter
Maarten:”Is er nog steeds een vacature bij de ICT-servicedesk?” Sjoerd:”Ja, voor acht uur per week” Maarten:”Ow, dat is dan zeker voor een ochtend?” Maarten probeert wanhopig Bastiaan te overtreffen met spreekwoorden. Maarten:” Je moet niet alle eieren onder één kip leggen. Zo, heb ik eindelijk Bastiaan overtreft!” Bastiaan:” Overtroffen”
Na discussie over namen voor een paard (Hobbel) en een goudvis (Baksteen), kwam Maarten met een nieuwe naam voor de slang. Maarten:”We noemen hem Beschuit en dan voeren we Beschuit met muisjes!” Maarten tegen Moniek:”OF je houdt op met zeuren,OF je gaat gewoon ETEN!” twee minuten later:”Moniek, wil je chocola?
5
Protatype
April 2006
ctieve Leden Uitje Terwijl op het station werd gewacht tot iedereen gearriveerd was, werd de bestemming duidelijk. De mensen zonder OV moesten een kaartje kopen voor Tilburg. Een enkeltje wel te verstaan. Wat de plannen daar waren, dat was nog steeds niet duidelijk, maar we hoefden in elk geval geen uren in de trein te zitten. Op het station werden ook al meteen enorme lunchpakketten uitgedeeld, dus honger zouden we ook niet lijden. Eenmaal in Tilburg aangekomen gingen we lopend verder. Het regende, maar de spanning was te groot om dat storend te vinden. Onderweg lieten we Bastiaan nog achter, maar dat werd gelukkig op tijd ontdekt. Bij een vaag gebouwtje aangekomen, werden we ontvangen door een vriendelijke vrouw. Ze schudde iedereen vrolijk de hand, maar had eigenlijk verwacht dat onze groep alleen uit vrouwen zou bestaan. Helaas voor de vriendelijke vrouw. Al snel werd haar duidelijk dat wij nog geen idee hadden wat we daar kwamen doen. Ze vertelde ons vrolijk dat we gingen flamenco dansen. De vrouwen (en een aantal van de mannen, wel vrijwillig) werden in lange rokken gehesen. Een prachtige bloem in het haar was om het helemaal af te maken. Na een korte demonstratie gingen we zelf aan de slag. Erg leuk voor de man met de camera, ikzelf voelde me wat stuntelig. Ik zwaaide vrolijk met mijn rok, en ook al deed niet iedereen even serieus mee, we hebben toch aardig ons best gedaan. En het naar ons zin gehad! Niet dat je mij ooit nog flamenco zult zien dansen, maar het was een hele ervaring. Hierna kwam het mannengedeelte en het ging, erg
6
verrassend, over bier. Met de bus reisden we verder naar de enige echte Trappistenabdij in Nederland, waar een van de zeven trappistenbieren van de wereld gebrouwen wordt. De Trappisten zelf (als ik het me allemaal goed herinner) bidden 6 keer per dag, te beginnen om 4 uur ’s nachts. Ze mogen geen vrouw hebben, maar ze drinken wel iedere zondag een trappistje. In navolging van dit goede voorbeeld hebben wij er ook een trappist gedronken, al was het geen zondag. Onder het genot van een bitterbal en ons trappistje werd er een potje kaart gespeeld om daarna weer verder te gaan met de bus. De avondmaaltijd werd genuttigd in het restaurant Jufrouw Tok. De kip was erg pittig en de bordjes lagen behoorlijk vol. De maaltijd zou perfect geweest zijn als Daan niet de neiging had gekregen zijn blote borst te tonen, maar je kunt niet alles hebben. Na ook nog een toetje vervolgden wij ons uitstapje naar een discotheek, de Drie Gezusters. Daar aangekomen dacht ik even dat ik totaal bezopen was, maar gelukkig bleek dat de barren werkelijk ronddraaiden. Een erg mooie kroeg. Jammer dat er weer iemand een fotocamera bij zich had, om de zatte momenten vast te leggen, maar dat ben ik ondertussen wel gewend. Gelukkig ben ik nooit zat. De terugweg leek nog even moeizaam te gaan verlopen, maar de bus kwam toch. Alsof we op schoolreisje waren geweest stapten we in de bus, die ons weer netjes terug naar huis bracht. Op het station aangekomen, kwam net mijn persoonlijke taxi aanrijden om mij weer veilig naar mijn bedje te brengen. Al met al een erg geslaagd uitje, alleen volgende keer een idee om de camera’s thuis te laten! Nicky de Jonge
Protatype
April 2006
xcursie Genmab Op woensdag 8 februari gingen we met 16 enthousiaste mensen op excursie naar Genmab in Utrecht. Genmab is een bedrijf dat humane antilichamen ontwikkelt voor de bestrijding van ziektes als kanker en reuma. Genmab heeft ook vestingen in Kopenhagen en Princeton, maar in Utrecht vindt de research plaats. Een antilichaam is een eiwit dat gemaakt wordt in plasmacellen. Antilichamen zorgen voor de afweer van lichaamsvreemde stoffen, maar kunnen ook lichaamseigen eiwitten afweren. Dit kan als volgt gaan, een antilichaam gaat op de receptor zitten en zorgt dat de stimulerende stof niet meer bij het tumor kan zodat het niet meer kan groeien en ontwikkelen. Het antilichaam kan ook alleen de tumorcellen markeren. Ze kunnen ook neveneffecten voorkomen van medicijnen. Op tumoren zitten bepaalde targets en deze targets worden bij dieren (in dit geval muizen) ingebracht, zodat zij antilichamen hiertegen gaan maken . Dan worden hun plasmacellen verwijderd en is het antilichaam geproduceerd. Het gebruik van (gedeeltelijke) humane antilichamen is pas 25 jaar oud. Via verschillende stappen, waarin toch nog steeds het genoom van een muis werd gebruikt, kwam Genmab uiteindelijk op de hybridomatechniek.Dit ging bijvoorbeeld met gekloneerde
delen die in humane moleculen werden geplaatst en zo in het genoom van een muis werden ingebracht. Met de hybridomatechniek wordt het humane genoom in een muis gezet en deze gaat hiermee humane antilichamen maken. Het hele ontwikkelingsproces voor antilichamenproductie is door Genmab geautomatiseerd. Zij hebben bijvoorbeeld een pipetteerplatform ontworpen voor 384 Wells platen. Verder is het hele hybridoma proces geautomatiseerd en er is ook een apparaat dat test wat de bindingsaffiniteit is van antilichamen. Dit gebeurt door het antilichaam over een chip te laten gaan waar bepaalde moleculen op zitten. De antilichamen binden hieraan en dit geeft een verloop, waaruit de bindingsaffiniteit bepaald kan worden. Al met al een heel interessant bedrijf voor BMTers. Doordat het niet heel groot is, zijn er nog weinig stageplaatsen, maar het is erg in ontwikkeling op het moment. Het onderwerp maakte ook dusdanig indruk op de leden van de symposiumcommissie, dat zij hun thema hierop hebben afgestemd. Dus ben je nieuwsgierig geworden? 17 mei vindt het symposium plaats met de titel ‘Cells out of Control’, meer hierover lees je op de middenpagina. Moniek Lamers
7
Protatype
April 2006
h zit dat zo!
Waarom vrouwen twee dingen tegelijk kunnen en mannen niet
Praten en breien tegelijk is niet voor niets een uitdrukking die op de vrouw slaat. Als je bijvoorbeeld wel eens bij een man hebt gestaan die je fiets aan het maken is, verwacht dan maar niet dat er een woord uitkomt, want dat gedeelte van de hersenen is dan echt afgesloten. Multitasking is een bekend fenomeen dezer dagen, maar dus niet voor iedereen even uitvoerbaar. Vrouwelijke secetaresses komen ook vaker voor dan mannelijke, want als vrouwen hun telefoon tussen hun schouder en oor leggen en dan een boodschap opschrijven gaat dit goed; mannen krijgen die telefoon niet eens tussen hun oor en schouders, laat staan dat ze dan ook nog een boodschap op kunnen schrijven. Het is echt geen grapje dat mannen niet veel dingen tegelijk kunnen doen en vrouwen wel. Er zijn namelijk verschillen tussen de hersenen van mannen en vrouwen. Mannen hebben dan wel gemiddeld 16 procent meer hersencellen dan vrouwen, maar bij vrouwen is het limbisch systeem (het centrum van de emoties in onze hersenen) weer veel groter dan bij mannen. Ook is de hersenbalk (corpus callosum) tussen de twee hersenhelften groter bij vrouwen, waardoor deze twee helften beter kunnen samenwerken. Mannen gebruiken de beide helften van hun hersenen meestal voor specifieke doelen, terwijl bij vrouwen de twee helften samenwerken. Onderzoek toont aan dat de ontwikkeling van de structuur van de hersenen bij mannen en vrouwen al
8
worden veroorzaakt in de eerste fase van het leven door geslachtshormonen. De verschillen in hersenen zijn dus al op jonge leeftijd aan te tonen. Jongens van 4 jaar oud zijn dan bijvoorbeeld al beter in ruimtelijk oriëntatie, terwijl
meisjes van die leeftijd beter zijn in het onthouden van woordenreeksen. Die verschillen willen natuurlijk niet zeggen dat vrouwen slimmer zijn dan mannen, want op een algemene IQtest scoren ze gemiddeld even hoog. Mannen zullen op bepaalde onderwerpen hoger scoren dan de vrouwen, en andersom. De verschillen in onze hersenen kunnen worden toegekend aan miljoenen jaren geleden. In de oertijd was er een verdeling tussen de taken van vrouwen en mannen, hierbij kan er wel worden aangenomen dat er niet alleen een fysieke maar ook een psychische specialisatie is ontstaan. De mannelijke jagers specialiseerden zich in langdurige achtervolgingen en leerden zich te kunnen concentreren op lange termijn doelen. Ze leerden om zich met één enkel probleem bezig te houden en bijzaken te negeren. Ook moesten ze hun ruimtelijke oriëntatie verbeteren voor het rondtrekken bij de jacht en het inschatten van de afstand van een speer of pijl. De vrouw moest in de oertijd vooral aan verschillende dingen tegelijk kunnen denken en alles gelijktijdig kunnen organiseren. Ze moesten de groep in de gaten houden en op alle mogelijke gevaren van buitenaf letten. De specialisatie van vrouwen was dus sociale organisatie en communicatie. De mannen en vrouwen die
Protatype het beste aangepast waren aan de omstandigheden zorgde voor gezond nageslacht. De menselijke soort loopt al circa 3 tot 5 miljoen jaar op deze aarde rond en er hebben zich in die periode zo’n 200.000 tot 300.000 generaties hun genen doorgegeven en een natuurlijke selectie veroorzaakt. Die verschillen die al in de oertijd zijn ontstaan kunnen ook teruggekoppeld worden aan het blikveld van mannen en vrouwen. Vrouwen hebben namelijk een veel wijder blikveld, vroeger moesten zij iedereen in de gaten houden. Mannen hebben een veel smaller blikveld, maar dus ook meer gefocust; als jagers moesten zij zich heel goed op hun prooi concentreren en zich niet laten afleiden door de omgeving. Nou mannen, nu willen jullie natuurlijk wel weten waarom vrouwen over het algemeen niet kunnen fileparkeren? Omdat ze een breder blikveld hebben, kunnen ze moeilijker gericht kijken en in combinatie met het niet kunnen inschatten van afstand (dat ruimtelijke inzicht ja) is het voor de meeste vrouwen moeilijk om een auto acheruit te fileparkeren.
April 2006 deze vraag is uiteraard al wel antwoord gegeven, maar nog even een resumé. De twee hersenhelften van de vrouw kunnen veel beter met elkaar samenwerken door een grote hersenbalk, terwijl mannen hun hersenhelften apart gebruiken, iedere hersenhelft voor specifieke doeleinden. Vanuit de oermens is ook naar voren gekomen dat vrouwen veel dingen tegelijk moesten doen, vooral in sociaal oogpunt. Op kinderen letten, koken, wassen en dat allemaal tegelijk. Mannen waren op één ding uit en dat was dat konijn vangen, zonder afleidingen uit de omgeving. Mannen, het is triest maar waar. Jullie zullen nooit kunnen multitasken en dat hebben die oermannen lang, lang geleden al voor jullie bepaald. Vrouwen, ook al kunnen jullie niet fileparkeren, multitasken is toch een groter goed. Renate Boekhoven
Een andere vraag is: Waarom willen die mannen toch nooit de weg vragen? Voor een man is het vragen van hulp een vorm van nederlaag, hij zal daarom tot het uiterste proberen het probleem zelf op te lossen. Voor de man is het leven een grote competitie waarin hij zichzelf moet bewijzen. Vrouwen begrijpen dit vaak niet omdat zij socialer ingesteld zijn en gewend zijn om hulp vragen als ze er niet uitkomen. Dit zijn allemaal erg leuke feitjes over de verschillen tussen mannen en vrouwen, maar de vraag was ‘waarom kunnen vrouwen twee dingen tegelijk doen en mannen niet?’ Op
9
Protatype
April 2006
sculaap commissie Tot halverwege maart is het erg koud geweest in het gehuchtje in Brabant waar ik woon. Des te meer reden om de kachel flink op te stoken om ons in een heerlijke warme gloed te behagen. Laatst wou ik een extra blok hout op het vuur gooien, werd het vuur ineens groen en stak er een hoofd uit! Ik schrok me het apenzuur natuurlijk. Toen ik nog eens beter keek zag ik een rond brilletje en een bliksemschicht, het was Harry Potter! Wie had dat nou verwacht! Hij vroeg mij of ik een tolk nodig had. “Maar Harry toch, waarom zou ik een tolk nodig hebben?” vroeg ik. Het antwoord leek vrij voor de hand liggend. “Zocht jij niet een manier om meer over een slang te weten te komen?” vroeg hij. Toen werd alles ineens duidelijk. Ik zou een artikel schrijven over Bouzo voor in de Protatype, maar had nog geen manier gevonden om iets over hem of haar te weten te komen, en Harry is een sisseltong en kan dus met slangen praten. “Harry, je bent een held!” riep ik, en voordat ik het in de gaten had kwam hij uit het vuur, pakte m’n arm vast en trok me naar het vuur toe. Alles draaide in het rond. Harry riep nog iets wat ik niet kon horen. Toen ineens stonden we in het Prothok. Deze methode van reizen werkt dus blijkbaar niet alleen met kachels maar ook met stopcontacten! Harry blijkt best een toffe gozer te zijn. Hij heeft een afspraakje voor me geregeld met Cho Chang. Het is in ieder geval altijd gemakkelijk een tovenaar of heks in de buurt te hebben. EXCLUSIEF interview met BOUZO!!! Door onze correspondent ter plaatse, Lucas Koijen Heb je het naar je zin hier? Ik vermaak me hier goed hoor! Ik heb een lekker warm en mooi huisje met houtsnippertjes en een boomstam. Altijd vers water en ééns per week een heerlijk sappige fuzzy (muisje). Het is altijd gezellig in het Prothok, ik krijg
alle aandacht die ik nodig heb. Er zitten ook heel veel andere slangen die ’s nachts tot leven komen. Ik moet je een geheimpje vertellen maar je mag het aan niemand vertellen! In mijn bloempotje heb ik een sleutel verstopt van mijn huisje. In het weekend ontsnap ik wel eens om een feestje te bouwen met mijn vriendjes! Ik moet alleen goed oppassen dat niemand van de grote mensen het ziet.
Wat voor soort slang ben je? Ik ben een rattenslang. Soms wordt ik ook wel korenslang, maïsslang of “Pantherophis Guttatus” genoemd. Mijn kleurencombinatie wordt Butterscotch genoemd, en lijkt heel erg op mijn natuurlijke verschijning in het wild. Ik en mijn vriendjes zijn erg populair als huis-, tuin- en keukenslang omdat we goedkoop zijn, niet te groot worden en niet zo vaak bijten. Mijn roots liggen in Noord Amerika. Wat is je lievelingskleur? Wit met rode puntjes!! Waarom zit jij eigenlijk in het Prothok? Volgens de ouden Grieken ben ik het symbool voor genezing en wedergeboorte, vanwege het vervellen. Vandaar ook de esculaap, dat
11
Protatype tekeningetje wat je altijd ziet bij apothekers, waar ik aan het paaldansen ben. Omdat BMT toch een medische achtergrond heeft is het logisch om een slang als mascotte te hebben. Ik dus. Waar komt de naam Bouzo vandaan? Wat ben ik blij dat je deze vraag stelt, ik weet er namelijk veel over te vertellen! Bouzo is een Japans woord met meerdere betekenissen. Ten eerste betekent het iets als ‘jochie’. Ook kun je er iemand mee bedoelen die kort haar heeft. In het Japans is de naam Bouzo uit twee lettergrepen opgebouwd. Bou - Zo “Bou” betekent iets in de zin van “jongen”, “zo” betekent “baas” of “meester”. In de spreektaal wordt mijn naam echter vaak denigrerend gebruikt, waar ik het eigenlijk niet mee eens ben. In eeuwenoude Boeddhistische geschriften wordt mijn naam gebruikt om monniken aan te duiden die aan de drank en drugs zijn geraakt. Een andere mogelijkheid van de herkomst van mijn naam is de cocktail Bouzo. Dit lijkt mij waarschijnlijker aangezien het een studievereniging is. Deze bestaat uit 1 deel ouzo anijs likeur en 2 delen bourbon whisky. Wist je trouwens dat het engelse ‘to booze’ zuipen betekend? Ben je een jongetje of een meisje? Nou, kijk ehmm… Eerlijk gezegd weet ik dat zelf niet. Het is ook niet zo heel makkelijk te zien. Iedereen zegt altijd dat alleen ervaren dierenartsen dit mogen onderzoeken omdat ik anders gewond kan raken, dus ik heb er een beetje schrik van om zelf te kijken. Er zijn trouwens wel een paar uiterlijke kenmerken, dus dan kunnen jullie zelf eens kijken als je nieuwsgierig bent. Als ik een vrouwtje ben zou de
12
April 2006 diameter van mijn lichaam achter mijn geslachtsorganen geleidelijk taps aflopen. Bij mannetjes is het hier iets dikker omdat er twee halve penissen liggen opgeslagen. Ook is de staart van een mannetjes-slang iets langer en puntiger dan de van een vrouwtje.
Heb je nog iets mede te delen aan de leden van Protagoras? Alleen maar dat ik het erg leuk vindt als jullie allemaal naar mij komen kijken. Groetjes, Bouzo Als laatste wil ik nog even Harry Potter, Bouzo en Coen (uit Tokyo) bedanken voor het mede mogelijk maken van dit interview!
Protatype
April 2006
rbeidsmarkt voor BMT
Symposium KIVI NIRIA In samenwerking met de BMT studieverenigingen had dit beeld niet meer voldoet. Men weet niet dat BMT-ers KIVI NIRIA op 8 maart een symposium ‘BMT en de ook echt (fundamenteel) onderzoek kunnen en willen arbeidsmarkt’ georganiseerd. Dat er veel interesse was doen bij universiteiten en ziekenhuizen, maar zeker voor een dergelijk symposium bleek wel uit de grote ook bij bedrijven. In dit opzicht timmert de Universiteit opkomst. Studenten van zowel WO als HBO, aio’s en Twente beter aan de weg met hun doelstellingen dan andere geïnteresseerden waren uit alle hoeken van het de Technische Universiteit Eindhoven. En juist omdat er land naar Deventer afgereisd om er bij te zijn. De middag tussen de opleidingen flinke verschillen zitten krijgt het begon met algemene presentaties over de rol van techniek bedrijfsleven een te beperkt beeld van de mogelijkheden in de zorg. Ook werden er tips gegeven voor het zoeken van de BMT-ers en het vakgebied waar ze inzetbaar zijn. naar een baan. Hierbij is vooral netwerken erg belangrijk en dit kan zelfs via internetsites als www.Linkedln.com. Naderhand werd iedereen weer bij elkaar verzameld voor Vervolgens werden er door verschillende bedrijven en een evaluatie van de middag. De studievereniging Melior instellingen in parallelsessies presentaties gegeven over Vita uit Groningen gaf een samenvatting over de sessies hoe zij dachten de BMT’er in te kunnen zetten. Dit werd die ze hadden bijgewoond. De dag werd afgesloten met gedaan door onder andere de bekende bedrijven als een borrel. Philips Medical Systems en Siemens, maar ook door voor Renske de Boer en Wolter de Graaf de BMT’ers nieuwe bedrijven als zorgverzekeraar Menzis en het ministerie van VWS. Bij sommige presentaties werd Voor meer informatie over het symposium Arbeidsmarkt het weer pijnlijk duidelijk hoe hard er nog gewerkt moet worden om de bedrijven een goed beeld te geven van het voor BMT en over KIVI NIRIA: www.kiviniria.nl/bmt niveau van BMT. We kunnen wel degelijk meer dan het vervangen van een lamp. Vaak wordt er gedacht dat we alleen maar een link vormen tussen techniek en medische wereld. Dit is hoe bij de start van BMT in Eindhoven (toen helemaal nieuw) de opleiding is gepresenteerd. Intussen heeft de opleiding en vooral de faculteit zich zover ontwikkeld dat
13
Protatype
April 2006
olumn
Integratie
Tegen de tijd dat dit stuk geplaatst wordt, zullen de gemoederen waarschijnlijk al zijn gesust. Maar hot is het nu wel; heeft Taida fraude gepleegd of niet? Ter verduidelijking, Taida is een 18 jarige Kosovaarse die vorig jaar het land is uitgezet omdat ze geen verblijfsvergunning kreeg. Illegaal is ze toen terug gekomen om dit jaar haar VWO af te maken. Mevrouw Verdonk wil haar nu alsnog het land uitzetten en toont geen emotie: Taida heeft fraude gepleegd, ze moet er uit. Net als vele andere die niet door haar integratietoets komen. Dit is maar een algemeen voorbeeld van integratie, want integratie komt natuurlijk veel vaker voor. Denk bijvoorbeeld aan een nieuwe relatie, ook hierbij zal je moeten integreren, namelijk in zijn of haar vriendengroep en familie. Of als je gaat studeren en wonen in een andere stad. Op welk moment ben je nu eigenlijk goed geïntegreerd? Van mezelf durf ik best te zeggen dat ik een Nederlandse opvoeding heb gehad. Groenten, aardappeltjes, stukje vlees en jus, bij stamppot in een kuiltje. Ik spreek vloeiend Nederlands al maak ik soms nog wel eens een foutje. Moet kunnen toch? En niet kennen, wat wij thuis zouden zeggen. Thuis, dat is dan in het westen, anderhalf uur met de trein richting Den Haag. Daar zeggen we kennen in plaats van kunnen. Ja als je dan hier komt heb je hier ineens een raar accent. Hier in Eindhoven zeggen ze dat het “keiraar” is, de manier waarop ik praat. En dan ben je nog in het gebied van de Nederlanden. Wanneer kunnen we nu spreken van iemand die goed geïntegreerd is, want in het westen pas ik perfect in het plaatje, hier val ik blijkbaar uit de toon. Dit kun je bewijzen door het volbrengen van een zogenaamde integratietoets. Inderdaad de toets die voetballer Salomon Kalou moet maken om te bewijzen dat hij klaar is voor het Nederlanderschap. Deze bevatte vragen als “Wat zijn VOC schepen”, welke eigenlijk door een gemiddelde Nederlander niet eens beantwoord kunnen worden. Maar deze toets bepaald volgens de minister van Vreemdelingenzaken en
14
Integratie of je goed geïntegreerd bent. Dat terwijl ik niet eens het idee heb dat ik volledig ben geïntegreerd in de zuidelijke cultuur van Nederland. Of misschien nu wel, want ik heb mee gedaan aan het vieren van carnaval; de drie dagen in het jaar dat heel Brabant zichzelf is. Dit typisch zuidelijke gebruik heeft mij nieuwe inzichten gegeven in hun doen en laten. Nu weet ik ook waar ze het over hebben als ze weer eens praten over carnaval, mits het in het Nederlands gaat natuurlijk. Misschien van de zomer fierljeppen in Friesland om de volgende binnenlandse cultuur te begrijpen? Een ding weet ik wel zeker: een mogelijkheid tot integratie moet je ook geboden worden. Wanneer de nieuwe omgeving zich voor je sluit door hun rug toe te keren zul je van goede huize moeten komen om niet te denken “dan niet” en door te gaan. En zelfs als je dan door gaat, je zult van die mensen moeten leren die je daarvoor de rug hebben toegekeerd. Het is eigenlijk een kwestie van samenspel waarbij steeds de puzzelstukjes op de juiste plaats moeten worden gelegd. Dit door het openstaan naar andere culturen om hun jouwe te laten zien én van hun kant de wil om de andere cultuur te leren kennen. Al even had ik het over de verschillen die ik waarnam toen ik vanuit ‘het wilde westen’ naar de lichtstad kwam. Gebruiken die hedendaags niet meer vreemd voor mij zijn mede door het participeren in een vereniging als Protagoras. Prot biedt met haar commissies een geweldige mogelijkheid te integreren in het studentenleven in een studentenstad welke voor mij in den beginne nog volledig onbekend was. Een mogelijkheid die me werd geboden én die ik met beide handen heb aan gegrepen. Het is een kwestie van bieden en willen leren. Zelf wil ik nu graag de grens over, Europa ,in om deze wereld te leren kennen. Daarom leg ik hier de pen neer zodat deze door een nieuwe generatie kan worden opgepakt. Arjan van Adrichem
Protatype
April 2006
ustrum In Vivo Zoals vorige keer in de Protatype al werd aangekondigd en herinnerd, is op 22 februari jongstleden het eerste lustrum van In Vivo verstreken. Met het interview met twee van de vier oprichters werd een voorzet gegeven aan dit grootse evenement. Op 23 februari werd het lustrum gevierd in In Vivo onder het genot van vele biertjes en een, speciaal voor de gelegenheid door de lustrumorganisatie uitgezocht, mysterie biertje. Op de protaogras site werd een poll gehouden onder de leden, welk biertje gedacht werd dat het geweest was. Skuum Koppe bleek onder de leden het meest verwachte biertje met zo’n 26% van de stemmen. Dit geeft aan hoe goed de bierkennis van de prot-leden is. Het fust dat aangeboden werd door de ProBoKoCo was redelijk snel leeg toen deze aangebroken werd, omdat iedereen in een dusdanige alcoholische extase verkeerde naarmate de borrel vorderde werd het tweede fust niet eens aangebroken. Om het lustrumidee nog eens wat te benadrukken, werden de oud-tappers uitgenodigd om terug te keren achter de bar, om zo In Vivo van het guldenvocht en andere dranken te voorzien. Rob, Pim, Annemiek, Edwin, Marieke, Pieter, Jeroen, Gijs en misschien nog mensen die ik nog vergeet, hartstikke bedankt! Alhoewel dit niet altijd even vlekkeloos ging als in de ‘goede oude’ tijd, was het voor iedereen toch
wel duidelijk wat er gevierd moest worden. Het hele event werd verzorgd door een 3 koppige enthousiaste organisatie die voor de mooie versieringen in In Vivo gezorgd heeft.
Rond een uur of 5-6 werd er de mogelijkheid geboden eten te bestellen bij de lokale Dönertent, waaronder kebab en pizza. Het fast-food werd in twee ronden besteld die enigszins uitliepen, waarbij de eerste ronde ongeveer besteld werd een uur na de uiterste inschrijftijd. Ons feest werd druk bezocht wat voor een lekker vol In Vivo zorgde. Het was een gezellig en geslaagd feestje, als je er niet bij was, heb je zeker wat gemist! Remi Verhoeven
15
Protatype
Miljarden cellen vormen de bouwstenen van ons lichaam. Veel van deze cellen hebben de mogelijkheid tot delen, en de cellen die hieruit ontstaan kunnen ook weer delen. Deze deling is noodzakelijk om beschadigde en oude cellen te vervangen. Normaal gesproken regelt het lichaam deze processen goed, maar als een cel onherstelbaar beschadigd raakt kan dat leiden tot veranderingen in de genen. Hierdoor raken verscheidene processen ontregeld, en ontstaat ongeremde celdeling wat leidt tot een gezwel of een tumor. Kanker is een ziekte waar veel mensen mee te maken krijgen. Daarom organiseert Protagoras dit jaar een symposium met de naam “Cells out of control”. Met dit symposium willen we mensen kennis laten nemen met de nieuwe ontwikkelingen op het front van kankerbestrijding. Op vele vakgebieden wordt er onderzoek verricht om kanker in een vroegtijdig stadium op te sporen en te bestrijden. Hiervoor hebben we een aantal vooraanstaande onderzoekers uitgenodigd om ons te vertellen wat er op hun gebied allemaal aan onderzoek gebeurt. Een onderzoeksgebied waar veel belangrijk onderzoek wordt gedaan is de Moleculaire Imaging. Drs. Willem Mulder, promovendus aan de TU/e, heeft een doorbraak bereikt in het vroegtijdig detecteren van tumorgroei en –afname met behulp van Magnetic Resonance Imaging (MRI) technieken. Hij kan de specifieke cellen zichtbaar maken die de groei van tumoren bepalen. Wat voorheen enkele maanden duurde, kan nu binnen een paar dagen. Als een tumor eenmaal duidelijk zichtbaar gemaakt is dankzij bijvoorbeeld de nieuwe MRI methoden, kan deze aangepakt worden door bijvoorbeeld straling. Dr. Ben J. Mijnheer, hoofd Radiotherapie en verbonden aan het
April 2006
Nederlands Kanker Instituut doet onderzoek om tumoren beter en specifieker te kunnen bestrijden. Beeldvorming is een belangrijke tak van sport in het kankeronderzoek omdat vroegtijdige symptomen duidelijk zichtbaar gemaakt kunnen worden. Ir. Roel Truyen zal daarom ook van de partij zijn. Zijn technische expertisegebieden zijn (modelgestuurde) segmentatie en 3D-visualisatie van medische data alsook detectie van afwijkende structuren. Dit vindt zijn toepassing in klinische applicaties zoals virtuele endoscopie, modelgestuurde thoraxsegmentatie en computerondersteunde detectie van darm- en longkanker. De medische kant van het hele verhaal zal belicht worden door Prof.dr.S.Rodenhuis, bijzonder hoogleraar Inwendige geneeskunde aan de UVA en hoofd Medische oncologie verbonden aan het Nederlands Kanker Instituut. Met zijn divisie onderzoekt hij verschillende manieren om medicijnen op veel manieren te verbeteren. In 1990 won hij de Muntendamprijs voor bijzondere verdiensten voor kankerbestrijding. Om alles in goede banen te leiden hebben we Prof. Dr. Ir. Janssen gevraagd. Hij was één van de initiatiefnemers van de ingenieursopleiding Biomedische Technologie. Toen het bestuur van de TU/e tot de conclusie kwam dat de opleiding in een eigen faculteit ondergebracht moest worden, was hij de eerste decaan van de faculteit BMT. We hopen jullie allemaal te zien op het symposium, aanmelden kan in het Prothok of via de website, http://www.protagoras.tue.nl/symposium
17
Protatype
April 2006
ME over the Wall! Hieronder vind je een compilatie van de eerste negen dagverslagen van de studiereis naar China. Op vrijdag 24 maart was het zo ver, om elf uur stipt stond iedereen klaar voor W-Hoog, koffers ingepakt en al in de bus geladen, zodat we om kwart over elf konden vertrekken richting China. Op Schiphol aangekomen moesten we lang wachten, onze vlucht was vertraagd. Twee uur later dan gepland in het vliegtuig aangekomen kregen we eten met onder andere als extraatje een Chinees gelukskoekje, wat veel nuttige wensen opleverde: je gaat een verre reis maken, bereid je daar maar op voor. Het werd een lange nacht met veel gedraai en slechts een enkeling die goed heeft geslapen. Nadat de douane door een formuliertje of 10 zachtjes overtuigd was dat we geen vogels, vogeldelen danwel vogelgriep importeerden, mochten we dan eindelijk China in. Hier kwam de eerste ‘cultuurshock’; rijen kleine Chinezen, waar zelfs onze kleinste deelnemers overheen kunnen kijken, allemaal mooi achter elkaar, rijen van één breed… en een groep Hollanders die ook ergens chaotisch achter gaan staan, vier personen breed. Toch wel anders dit land! Met de Maglev, een magneettrein die tot 431 km/u rijdt vertrokken we richting centrum, waarna we per taxi, scheurend door het centrum, fietsers en auto’s maar net ontwijkend (verkeersregels bestaan hier niet zo), richting het hotel vertrokken. Niets is zo’n mooie variant van Russisch roulette dan in een taxi stappen in een wereldstad. 26 maart We begonnen de dag met een stevig, Chinees ontbijt. Hierna vertrokken we te voet naar de Bund en daar namen we de veerboot naar de Jin Mao Toren. Deze toren is 340,1
18
Studiereis China meter hoog en op de 88e verdieping is een ‘observation deck’. Dit is een ware attractie en van hieruit kun je een groot deel van Shanghai zien. (De rest valt weg door alle smog in de lucht). In de toren zitten onder andere kantoren en een groot hotel, wat ook van binnen uit te zien is. De rest van de dag was vrij. We splitsten ons op om Shanghai te verkennen en we hebben heel veel gezien. Bijvoorbeeld de Bund sightseeing tunnel, dit is een lichtshow waar je met een karretje doorheen rijdt. Of het Shanghai museum, waar een groot deel van de geschiedenis van Shanghai te zien is in onder andere vazen, kalligrafie, stenen en nog veel meer. De antiekmarkt is ook erg leuk, hier krijg je allerlei souvenirs, waar je vooral veel op moet afdingen. Sommigen hebben een echte theeceremonie bijgewoond, waar allerlei soorten Chinese thee geproefd konden worden. De ‘oude stad’ is ook erg indrukweekend. Shanghai kent veel grote, luxe gebouwen, maar in dit deel van de stad denk je echt dat je in een krottenwijk bent belandt. Hierna zijn we gaan eten. Weer werden de tafels vol gezet met verschillende maaltijden en het beviel gelukkig iets beter als het eten van gisteren! 28 maart We werden na het ontbijt opgehaald door een studente van de Jin Tao Universiteit. Deze begeleidde ons via de metro en even lopen naar de universiteit. Na wat oponthoud lieten de bewakers ons toch op de campus. Op de campus snapte men niet wat er gebeurde: ze hadden een delegatie van 10 studenten verwacht, dus 32 studenten en 3 hoogleraren was een grote verrassing voor hen. Als eerste zijn we toegesproken door het hoofd van Life Science. Hieronder vallen de vier departementen Biochemie, Bioengineering, Biomedische technologie en Bioinformatica. Daarna heeft professor Zhu, hoofd van
Protatype het BMT, ons toegesproken en als laatste heeft professor Zhuang ons een overzicht van de BMT faculteit gegeven. Ook heeft hij vertelt hoe het Chinese student zijn er uit ziet. De staat blijkt te voorzien in de behoefte de studenten, ze verzorgen kamers en nog het een en ander. De studente die ons begeleidde deelt een kamertje met een andere student. Vroeger, toen prof. Zhuang student was, zaten ze met 6 man op een kamer van 15 vierkante meter… Na de presentaties hebben we ook een rondleiding over de faculteiten gehad. Hierbij hebben we alles gezien, van proefdieren, tot plantenkwekerijen, van muizennetvlies dat kunstmatig in leven werd gehouden tot gefocuste ultrasound apparatuur die voor tumor bestrijding wordt gebruikt. Na het inhoudelijke deel gingen we op weg naar de lunch. Onderweg kwamen we nog een groep Belgen tegen. Grappig dat niet-Chinezen nu ook zelfs voor ons opvallend zijn. 29 maart Na de wekker van zes uur een keer een ander ontbijt; laagjescake met jam, een nogal droog zoet broodje en (heel passend) een koud gekookt ei en koud water, konden we op weg naar Unilever. Unilever maakte duidelijk dat de cultuurverschillen erg belangrijk waren bij het veroveren van de chinese markt – hun eerste project was margarine verkopen in China, nogal mislukt omdat niemand daar brood eet. Ze zijn er erg enthousiast en van de instelling “just do it” en erover praten helpt niet. Het bedrijf hecht aan de familiecultuur, waar alle generaties aanwezig zijn zodat de behoefte van de markt bekend is. Na een rondleiding op het lab werden we opgehaald door studenten van de universiteit van Hangzhou. Na twee uur slapen in de bus kwamen we aan bij West Lake. Een erg beroemd meer, veel mensen gaan hier op huwelijksreis omdat het zo mooi is. Hangzhou heeft dit jaar de onderscheiding gekregen voor “beste stad om te leven”. Het is erg groen en rustig en het hotel ligt aan het meer. Chinezen zijn gewend dat de gids de weg aangeeft door voorop met een vlag te lopen, maar de jongens
April 2006 in onze Nederlandse groep waren “to tall”, dus de vlag moest uiteindelijk maar door het kleinste Nederlandse meisje gedragen worden. Na de zoveelste draaitafel en een wandeling langs het meer (geleid door de chinese studenten dus op heeeeel laag tempo), gaat iedereen nu zo ongeveer toch naar bed, want morgen is voorspeld een lange druk dag te worden
30 maart Na het ontbijt werden we door studenten van Zheijang University in ons hotel opgehaald en meegenomen naar het West Lake voor een rondvaart. Doordat de boot een half uur later dan verwacht vertrok, hadden we de mogelijkheid een Tai-Chi training te bekijken in het nabijgelegen park. Toen de boot na een half uur klaar was voor vertrek, kon de rondvaart beginnen. Genietend van de warme zon en het mooie uitzicht, werden we door de studenten bijgepraat over bezienswaardigheden tijdens de tocht. Na een uur varen stond er een bus voor ons klaar om ons mee te nemen naar het nieuwe deel van de campus van de Zheijang University, waar voor ons een lunch geregeld was in de grootste kantine van China (capaciteit 10.000 studenten). Het volgende wat op het programma stond was een rondleiding voor de slaapvertrekken van de Chinese studenten, gevolgd door een rondleiding op de BME-faculteit op de oude campus, waarbij de studenten verschillende projecten bespraken. Dit interessante bezoek aan de universiteit werd afgerond met verschillende presentaties met zowel Chinese als Nederlandse bijdragen.
19
Protatype 31 maart Vandaag begon de dag weer vroeg, om half 7 stond het ontbijt alweer klaar. Vervolgens vertrokken we om kwart over zeven in een te kleine bus (waardoor er weer een aantal koffers op de achterbank van de bus belandden) naar Nanjing. Aangekomen bij het hotel hebben we meteen geluncht, zoals gewoonlijk een traditionele Chinese draaimolen.
Waarna we meteen vertrokken voor een bus-tour door Nanjing. Onze gids was heel enthousiast en wilde graag heel veel vertellen. Het was alleen een beetje jammer, dat het niet echt (echt niet) te verstaan was als je niet helemaal voorin de bus zat. De microfoon werkte niet helemaal mee (oftewel hij werkte actief tegen) dus maar zonder proberen. Als eerste gingen we de Nanjing City Wall of the Ming dynasty bekijken, hiervan was iedere steen uniek. Hiervan hadden we mooi uitzicht op het Xuanwu meer. Daarna gingen we verder naar Memorial Archway of Universal Fraternity, waar we het mausoleum van Dr. Sun Yat-sen, de eerste president van China, bekeken hebben. Het was een klim van maarliefst 400 treden. Tijdens de klim vertelde onze gids wat over de leeuwen aan de ingang van vele gebouwen. Aan de linker kant staat altijd een leeuw met een welpje. Dit staat voor vrouwelijkheid en geborgenheid. En aan de rechterkant staat een leeuw met zijn poot op een wereldbol. Dit staat voor mannelijkheid en macht.
20
April 2006 1 april De dag begon voor iedereen heel vroeg met een wake-up call om kwart voor zes. Niemand weet wie en waarom dit geregeld is, maar het feit dat het 1 april is wil ik hier wel even noemen. De hoop van iedereen op een westers ontbijt verdween als de spreekwoordelijke sneeuw voor de zon, bij het binnentreden van de traditioneel ingerichte eetzaal. De ‘traditioneel-chinese-voedselbehoefte’ van de meeste wereldreizigers in ons gezelschap is op het moment van dit schrijven gedaald tot een lichtelijk dieptepunt. Weinig ontbijt dus. Met nog een fijne traditionele lunch in het vooruitzicht was het moraal niet al te hoog. Stipt om acht uur begonnen de presentaties. En wat je verder van chinezen mag vinden, als bourgondische brabander, levend met het ‘brabants kwartiertje’, kan je niets anders dan de stiptheid en planning van chinezen bewonderen. Tot op de minuut zijn niet alleen presentaties maar ook rondleidingen en seminars gepland en ook uitgevoerd. We kregen hier enkele presentaties, waaronder een algemeen praatje over BMT, stages en projecten uit onze groep en projecten van onze chinese collega’s. Na de eerder genoemde lunch zetten we koers naar het lokale vliegveld. Waar de KLM nog een redelijk veilig begrip is, doet China Eastern Airlines bij sommige mensen toch een lichte rilling of nerveusheid teweegbrengen. Gelukkig viel dit allemaal mee, op wat turbulentie na verliep de vlucht vlekkeloos. Na een leuk taxi-avontuur reden we een sloppenwijk in alwaar ons hotel gelegen is. Dit leek in eerste instantie wel eng, maar het is een heerlijke omgeving, en het hotel is een youth hostel waar veel buitenlanders zitten, wat weer voor leuke contacten zorgt. Al met al is de eerste kennismaking met Beijing een erg leuke. Voor uitgebreidere verslagen en meer foto’s kun je terecht op www.protagoras.tue.nl/studytour.
Protatype
April 2006
roBoKoCo Dit jaar heeft er nog niet eerder een stukje in de Protatype gestaan van de ProBoKoCo. Hoewel dit stuk hoogstwaarschijnlijk een tamelijk hoog gehalte zal krijgen in de trant van “het was erg gezellig”, “de bieromzet was aardig te noemen” en ga zo maar door, is het toch de hoogste tijd om daar verandering in te brengen. Daarom een kort stuk, zodat iedereen weer helemaal op de hoogte raakt van de nieuwste ontwikkelingen en wellicht ook van alle leuke dingen die je gemist hebt de afgelopen tijd. Natuurlijk hebben er de laatste tijd weer ruim voldoende borrels plaatsgevonden. Zo stond er onlangs een Celtic Mist borrel op het programma. Deze borrel werd waarschijnlijk niet heel verrassend opgeluisterd met de nodige klanken van onder andere Celtic Myst en Flogging Molly. Om verder goed in een soort van Ierse stemming te komen, ontbraken ook de nodige bieren natuurlijk niet. Een fustje Kilkenneys in combinatie met heuze pintglazen, zorgde aan het begin van de borrel voor een heel collectief dat zich te goed deed aan dit Irish Red Beer. Een mooi gezicht, en zeker voor herhaling vatbaar. Later tijdens de borrel vonden ook Murpheys en Guinness gretig aftrek!
ProBoKoCo’ers! Over de verdere details zal ik hier niet uitweiden. Elders in de Protatype staat een uitgebreider verslag. Ook de komende tijd zijn er natuurlijk weer genoeg momenten om gezellig te komen borrelen in In Vivo. Als het even kan zorgen we dat hierbij ook een lekker speciaal biertje van de tap klaar staat. Binnenkort zoekt de ProBoKoCo ook weer nieuwe leden. Een aantal van de huidige leden heeft namelijk te kennen geven te willen gaan stoppen. In het bijzonder wil ik hier Kim en Rik noemen, die respectievelijk vier-en-een-half en vijf jaar in In Vivo achter de bar hebben gestaan! Lijkt het jou dus leuk om in In Vivo voortaan achter de bar te staan, kom dan even langs in het Prothok! Met vriendelijke groet, Bastiaan van Nierop Commissaris In Vivo
Hoogte punt was natuurlijk toch wel het jubileumfeestje van In Vivo. Onze borrelruimte bestond op 22 februari namelijk 5 jaar! Ook tijdens deze borrel werd er genoten van een lekker speciaalbiertje. Wil je weten waar dit biertje nu vandaan komt, vraag dit dan eens aan een van de
21
Protatype
April 2006
roZAc Laserquesten Dinsdag, 28 maart 2006. 1800h. De missie gaat van start. In een donker steken achttien personen zich in hun hightech protection suit. Uit de weapons locker neemt iedereen een zorgvuldig gekozen lasergun ter hand. Je kijkt je kameraden nog eens goed in de ogen aan, wanneer de Marshall een briefing geeft over de opdracht die te vervullen staat. Wie van ons komt niet meer terug? Plots klinken er sirenes en gaan de pressure-doors open. Door de rook en duisternis sprint je naar binnen en begeeft je in het donkere doolhof. Je haalt je lasergun uit je holster, de adrenaline pompt door je aderen… Verscholen achter schotten en gifkratten en sluipend door vervallen huizen baan je jezelf een weg naar de vijand. Laserstralen verlichten de alomgevende rook en geluiden van schoten en geraakte mensen klinken luid in de duisternis. Een schim loopt voorbij. De rode gloed verraadt hem. Je bukt, houdt je gun in de aanslag en mikt geduldig. Plots trilt je pak hevig. Je lasergun blokkeert en een zachte sirene waarschuwt dat je geraakt bent. Een lachende tegenstander staat recht achter je. Snel sprint je weg om na 5 seconden weer uit zijn buurt te zijn, maar je blijft in de buurt, zinnend op wraak. Na bijna een half uur sprinten, rennen en sluipen was het voorbij. De rook trekt op en samen met je voormalige vijand loop je terug naar de briefingroom om de uitslag te vernemen van de Marshall. Met bijna het dubbele aantal punten is team groen afgemaakt door team rood, met Marco Dat als absolute winnaar. De nederlaag was zuur, maar de wraak zal spoedig komen, tijdens het ProZAc Laserquesten! Sander Streng
22
Beste Batagangers en algemeen geinteresseerden (iedereen natuurlijk!), Binnen niet afzienbare tijd staat de Batavierenrace weer voor de deur waar wij als Protagoras natuurlijk weer ons beste beentje voor gaan zetten, zowel tijdens de race als op het feest. Bij deze nog even wat algemene informatie. Op vrijdagavond zullen zowel de nacht als de ochtenploeg vertrekken naar respectievelijk Nijmegen/Enschede. De volgende ochtend zal ook de middagploeg vertrekken. Natuurlijk hopen we allemaal op net zo’n fantastisch weer en sfeer als ieder jaar, maar met deze ploeg zal dat ook vast weer goed gaan komen. Mensen die nog graag mee willen als reserveloper lopen kunnen zich natuurlijk nog altijd bij ons melden, we nemen er namelijk graag een aantal mee. Verder wil ik iedereen nog op het hart drukken om voorzichtig om te gaan met lijf en leden, natuurlijk voor de Bata maar ook tijdens, dan wordt het weer een zeer geslaagd weekend! Geert Litjens
Protatype
April 2006
rotpuzzel
De 123456 Vouwpuzzel
De vorige protpuzzel in de tweede editie was een groot succes. Vandaar deze keer weer een nieuwe creatieve getallen puzzel. 1) Knip de hieronder afgebeelde puzzel uit. Wil je niet in de Protatype knippen? Neem dan een stuk stevig wit papier en teken de Protpuzzel na. 2) Vouw precies op alle rechte, doorlopende lijnen, behalve de dikke lijnen. 3) Knip de dikke lijnen in 4) Vouw je papier zo dat je het hiernaast afgebeelde plaatje krijgt. 5) Lever je goed gevouwen protpuzzel in in het prothok en maak kans op een borrelkaart!
23
Protatype
Oplossing Protpuzzel jaargang 8 nummer 2:
24
April 2006
Protatype
April 2006
he Battle Met veel plezier kijk ik terug op de battle met onze vriendjes en vriendinnetjes uit Eindhoven van afgelopen 8 februari. Nadat we godsafschuwelijk vroeg uit ons bed moesten om maar op tijd in Eindhoven te zijn, allemaal de trein hadden gehaald (tis een wonder zeg ik je!) en een korte wandeling door Eindhoven, werden we vriendelijk onthaald door onze collega’s van Protagoras. Omdat Theun en ik eerst wilden zien hoe het er nou uitziet als een levende slang gevoerd werd, liet de start van de battle even op zich wachten. Uiteindelijk had de slang geen honger en is besloten om de muis de vrijheid te geven in de Simon Stevin kamer. Nu waren we er dan echt klaar voor; mooie t-shirts aan, elkaar moed ingesproken, en een 20-tal bierkratjes die op elkaar gestapeld moesten worden. Paradoks was het eerst aan de beurt, en koos voor de ‘We-hebben-echtgeen-idee-hoe-dit-werkt-dus-doen-we-maar-wat’-aanpak, wat resulteerde in ondergetekende op de schouders bij Theun-‘de intern’ om de kratten op te tillen, terwijl Karel-‘de penning’ en Joost-‘het doodnormale lid’ er kratjes bleven tussenschuiven. Bij een achtiental kratjes viel de toren dan toch uiteindelijk, en was de beurt aan Protagoras. De vijand had blijkbaar iets beter na kunnen denken over de aanpak van dit probleem, want zij kozen ervoor om de kratjes op te stapelen tegen de gevel van een gebouw aan, wat voor een significant grotere stabiliteit en minder luchtweerstand zorgde. ‘Brains over brawns’ zoals ze in Groot Brittannië zeggen, en het was 1-0 voor Protagoras.
De volgende missie was het tamponpoepen, wat voor veel hilariteit bij beide kanten zorgde. Het leek er 5 bestuursleden lang op dat Paradoks hier als winnaar uit de bus zou komen, maar daar bracht een foutieve tampon verandering in. De voorzitter van Paradoks merkte nog op dat ze blij was dat de tampon faalde in de fles, en niet ergens anders. 2-0 achterstand inmiddels voor Paradoks Op naar de volgende opdracht! Het was tijd voor wat gezonde beweging, dus werden de Dance Dance Revolution matjes tevoorschijn getoverd. Aangezien ikzelf in het bezit ben van een mooie Donkey Konga set, dacht ik dit klusje wel even te kunnen klaren. Helaas bleek dat het voltallige bestuur van Protagoras zwaar aan het oefenen was geweest, en de mensen uit Enschede ver achter zich lieten. Met uitzondering van Joost, die de oppositie met wat verfijnde voet en lichaamsbewegingen ver achter zich liet. Ondanks dit spetterende afsluitende optreden van Joost, was de uitkomst wederom een nederlaag voor Paradoks. 3-0. Verdorie, het gaat hier de verkeerde kant op dacht ik nog. Op naar de kennisronde, waar beide besturen elkaar bestookten met weetjes over de studie, de stad waar ze vandaan kwamen en over hun eigen vereniging. Punten werden uitgedeeld voor elke gewonnen ronde, zodat de score flink opliep. Zelfs Paradoks slaagde erin om wat punten te sprokkelen. De stand na deze zinderend spannende ronde was 4-2 voor Protagoras. Haha, we begonnen in te lopen. Maar helaas, als laatste op het programma stond een bierestafette, met een frikandel heen en een biertje terug. Het Protagoras bestuur had de plaatselijke bier-
25
Protatype en fastfoodkoningen uitgenodigd, want ook hier schoot Paradoks te kort. Met een misselijk gevoel in de maag en een brandend gevoel in de mond (de frikandellen waren heet!) moest Paradoks het onderspit delven. De eindstand: 5-2 voor de mensen uit Eindhoven.
April 2006 Helaas, maar volgend jaar zorgen we ervoor dat we jullie verpletteren!!! Namens het hele bestuur en alle leden van Paradoks uit Enschede, nogmaals bedankt voor de leuke dag, en tot volgend jaar op de volgende battle! Groetjes, Bart Rijckaert, Secretaris Sv Paradoks
rotpraat Yvette: ”Ik voel me sociaal geisoleerd als ik geen internet heb.”
Anne tegen Sjoerd over een NAC tentamenopgave:”Owh, deze is makkelijk, die kun jij ook wel.”
Bastiaan tegen Quint: ”Er komen allemaal ontevreden leden binnen dat er geen bestuur is!” Quint: ”Schijt aan de leden, we kunnen zonder.”
Moniek: ”Dat doe ik wel ff tussen de bedrijven door...”
Dyon: ”Hij is zo klein dat ik op zijn kop kan pissen.” Bastiaan als Geert hem vraagt of hij nog meedoet met de bata: ”...maar niet een te grote afstand, ik heb de conditie van een wijkagent!” Geert: ”Zelfs een telraam is slimmer dan Mathematica!” Marvin: ”Als ik nu een portie van 8 bitterballen bestel, heb ik dan een byterbal?”
26
Tijdens de nieuwjaarsborrel van de faculteit, als de pizza’s net klaargezet zijn: dhr v Genderen luidkeels: ”De pizza’s staan klaar!!!” en vervolgens zachtjes aan ‘zijn eigen’ statafel: ”Kom, laten we snel als eerste gaan dan hebben we tenmiste veel keus en zijn we de rest voor...” Marnix tegen Arjan:” Het is leuk in jouw hoofd hè?” Wouter tijdens de ouderdag van het bestuur: “Ja, het bestuur laat hun ouders goed zien wat ze hier de hele dag doen; Yvette is aan het werk en de rest drinkt koffie.”
Protatype
April 2006
n the sprotlight Marcel van Buijtenen is lustrumcoördinator van de TU/e Hij ziet zich als een soort draaiplateau tussen de lustrumcommissie en alle andere partijen die activiteiten organiseren voor het lustrum, waaronder ook de organisatie van EUC of van het studentengala. Hierbij zorgt hij dat alles goed loopt en er geen problemen ontstaan met bijvoorbeeld vergunningen. Hij is een beetje een manusje van alles: hij helpt iedereen die iets wil organiseren voor het lustrum met zijn advies. Marcel is heel erg enthousiast. (red.: ik kan me voorstellen dat dit voor anderen erg motiverend werkt.) Marcel is al ongeveer anderhalf jaar betrokken bij het lustrum. Daarvoor heeft hij vanuit Communicatie Service Centrum meegewerkt aan het verkeersplan van de TU/e. Ook is Marcel al een tijdje verantwoordelijk voor de website, vandaar ook voor de lustrumsite (w3.tue.nl/nl/50_ jaar_tue). Ook al is lustrumcoördinator zijn veel werk, Marcel vindt het erg leuk om te doen. Het is wel akelig spannend, vertelt hij. Alles moet op tijd klaar zijn en goed gaan. Hij ontmoet heel veel mensen en leert veel namen kennen. Logisch als er zoveel mensen bezig zijn met het lustrum. Iedereen is erg enthousiast en zet zich in om er een groot feest van te maken! Zijn voorgaande project,over het verkeer- en parkeerbeleid was minder complex dan het organiseren van het lustrum. Vooral omdat dat project over een strak omlijnd onderwerp ging. Maar met de organisatie van het lustrum zijn veel verschillende mensen betrokken, met allemaal nieuwe en originele ideeën, en telkens duiken er problemen op op veel verschillende vlakken. Dit maakt het lustrum complexer om te coördineren, want elk probleem vergt een specifieke oplossing. Marcel werkt nu bij het CSC. Hij heeft Nederlands gestudeerd en daarna ook nog Altaïsche talen (Centraal Aziatische talen, red.). Na deze studies is
Lustrumcoördinator Marcel van Buijtenen hij bij de bibliotheek op de TU/e gaan werken. In dat kader heeft hij ook alle mogelijke bibliotheekopleidingen gedaan. Ook bij de bibliotheek was hij verantwoordelijk voor grote projecten. Zijn laatste project daar was het omvormen van de Hal tot een studentencentrum, met onder andere het NSC en de bibliotheek. Hierna is hij verhuisd naar het CSC, waar hij nu met veel enthousiasme werkt. Dieptepunten in het organiseren van het lustrum zijn er nog niet geweest volgens Marcel. En hij hoopt ze ook niet mee te maken, uiteraard. Gevraagd naar hoogtepunten noemt hij vooral de nieuwjaarsreceptie, die boven verwachting goed geslaagd was. Ook het studentengala vindt hij erg geslaagd, met de hoge opkomst van meer dan duizend gasten! Marcel van Buijtenen vindt een activiteit vooral geslaagd, als samen het ‘bovenverwachtingsgevoel’ is gerealiseerd. Er zijn al veel studenten die hebben meegeholpen aan het lustrum, maar voor wie nog mee zou willen helpen zou vooral binnen de faculteit kunnen kijken, zoals bijvoorbeeld bij de organisatie van de Super TU/esday van BMT op 6 en 7 december. Verder is het erg nuttig om de website met de agenda met activiteiten in de gaten te houden, daar staat alle informatie op. Binnenkort zijn vooral 27, 28 en 29 april een aanrade. Dan vinden er grote feesten plaats van de TU/e in de binnenstad, met optredens van o.a. Bløf en Lijn 7. En de dag erna met o.a. het Philips Symfonie Orkest, de wereldkampioen kunstfluiten en de Celtic Tenors. Rest mij slechts om Marcel van Buijtenen van harte te bedanken voor dit interview en hem veel succes te wensen voor de rest van dit jaar. Laten we hopen dat het lustrumjaar een nog groter succes gaat worden dan het nu al is! Irene Kaashoek
27
Protatype
April 2006
MT on Stage In de zomervakantie heb ik mijn kleine stage afgerond en aangezien ik al mijn vakken al gehaald had stond er voor mij niet veel anders meer in de planning dan een buitenlandse stage en natuurlijk het afstuderen. Na overleg met Rene van Donkelaar en Keita Ito heb ik besloten om mijn afstuderen en mijn grote stage te combineren in een groot project, waarbij ik eerst zou beginnen met mijn afstudeer project op de TU/e, daarna voor mijn stage naar Zwitserland zou gaan en tot slot weer op de TU/e zou terug komen voor het laatste deel van mijn afstuderen. Het grote voordeel van op deze manier werken, is dat ik uitgebreid voorwerk in Nederland kan doen en zo goed voorbereid in Zwitserland aan de slag ga. Mijn project is een onderdeel van een veel groter project dat de TU/e uitvoert samen met het AO Research Institute en nog een aantal kleinere partners. Dat project moet binnen nu en 5 jaar klinische oplossingen aandragen om grote botdefecten bij mensen te verhelpen. Vanaf verschillende kanten wordt er nu al aan dit onderzoek gewerkt.
AO Research centrum in Davos,Zwitserland zullen vertonen, waardoor er dus minder cellen uit het lichaam hoeven worden gehaald dan in het geval van osteocyten. Als deze scafffold nu in het lichaam wordt ingebracht kan daarna botvorming worden geinduceerd. Dit zal dan tot gevolg hebben dat de cellen gaan hypertrofieren, waarna ze tot apoptose overgaan en uiteindelijk mineraliseren. Tijdens deze reeks gebeurtenissen zullen de juiste signalen uitgescheiden worden om bijvoorbeeld angiogenese en botvorming te bevorderen. Op deze manier zul je dus nieuw bot krijgen dat goed geintegreerd is met het bestaande bot en dat ook nog eens goed doorbloed is.
De hypothese waarbinnen mijn project valt onderzoekt de weg om de botdefecten op te vullen met kraakbeenconstructs die dan via de embryonale weg botvorming induceren in het botdefect. Om dit systeem klinisch mogelijk te maken zullen er bij de patiënt stamcellen uit het beenmerg worden verwijderd, die dan in vitro gedifferentieerd worden tot chondrocyten. Deze chondrocyten worden daarna gezaaid in een scaffold van de juiste vorm en grootte.
Binnen deze hypothese moeten een hoop onduidelijkheden opgehelderd worden. Mijn opdracht is om te gaan kijken of het verstandiger is om losse cellen in de scaffold te zaaien of dat het verstandiger is om de cellen eerst in een hydrogel te laten groeien tot kleine klusters van cellen en daarna pas in de scaffold te zaaien. Zodra ik dit weet zal ik eenmaal weer terug in Nederland gaan onderzoeken of het mogelijk is om de botvorming te induceren en zo ja, kijken hoe het bot zich ontwikkeld en de kwaliteit proberen vast te stellen.
De voordelen van chondrocyten boven osteocyten zaaien in de scaffold zijn het feit dat chondrocyten hun voedingsstoffen krijgen door middel van diffusie en capabel zijn om in gebieden met weinig zuurstofspanning te overleven en het feit dat chondrocyten meer proliferatie
Omdat er bij dit project dus erg intensief met het AO Research centrum wordt samengewerkt was het logisch dat ik mijn buitenlandse stage bij hen door zou brengen. Het AO Research centrum is een onafhankelijk onderzoeksinstituut dat vooral gespecialiseerd is in
28
Protatype orthopedisch onderzoek. Het ligt in Davos in Zwitserland, dus het was helemaal perfect om hier nu in de maanden februari tot mei te zijn. Davos is de hoogstgelegen stad in de alpen (1560 meter) en is dus prima geschikt om te wintersporten, euh…studeren bedoel ik natuurlijk.
Ik ben hier nu sinds begin februari en ben tot nu toe nog elk weekend wezen skieen. Toch is het anders dan in de Franse wintersportgebieden, want daar doet niemand iets anders dan skieen of snowboarden terwijl het hier heel normaal is om te gaan wandelen, langlaufen of schaatsen. Zo is het ook een feit dat er hier niet alleen in het wintersportseizoen wat te beleven is, maar dat er ook van alles gebeurd in de zomer. Het is dus echt een dorp dat leeft in een gebied met bergen en sneeuw en niet een dorp dat is gebouwd om de wintersporters te ontvangen. Het voordeel van naar Zwitserland gaan is dat het binnen Europa ligt en dat er nu geen visa en al dat soort zaken aangevraagd hoeven te worden. Ik heb alles dus vrij op het laatste moment kunnen regelen en het koste voor mij ook bijna helemaal geen moeite. Verder was het ook nog eens zo dat het instituut voor mij een kamer zou regelen, dus alle belangrijke zaken waren snel rond. Een leuke bijkomstighied is het feit dat ze in Zwitserland niet meedoen met de euro, dus dat je je toch heel erg in het buitenland voelt omdat je met ander geld moet betalen.
April 2006 die bij mij op het instituut werken en die er ook tijdelijk verblijven. (dit is ergens tussen 1 week en 1 jaar). We hebben met zijn allen ook nog een huiskamer (voorzien van breedbeeld televisie, DVD-speler en nintendo 64), wat ervoor zorgt dat je niet snel een hele avond in je eentje op je kamer zit als je daar geen zin in hebt en lekker veel contact hebt met de andere studenten. Over het algemeen eten mensen hier zelf, maar in het weekend komt het regelmatig voor dat er met een groep gegeten wordt. Natuurlijk mogen dan de kaasfondues en de raclettes niet ontbreken en omdat we dichtbij Italie zitten is er ook een keur aan lekkere pizza-restaurants hier in het dorp. Soms wordt er daarna nog het nachtleven van Davos ingedoken, maar het leven in Zwitserland is een stukje duurder dan in Nederland, dus dat kan helaas niet elke week. In die gevallen komt de huiskamer dan wel weer mooi van pas natuurlijk.
Zwitserland is een mooi land (de uitzichten op de bergen iedere morgen zijn echt geweldig), het AO Research centrum is een leuk instituut om te werken en alle mensen zijn hier super aardig. Dit is een stage om nooit meer te vergeten en dat was natuurlijk vanaf het begin natuurlijk al de bedoeling.... Kitty ter Stege
Al met al woon ik hier nu in een leuke kamer op een gang met nog ongeveer 10 (dit is echt varierend) andere mensen
29
Protatype
April 2006
ieve Bouzo Lieve Bouzo,
Beste Bèta-student,
Ik heb een klein probleempje met leren. En dan bedoel ik niet met Calculus, of ‘Grondslagen’ en zelfs niet WBVT. Ik heb altijd zoveel moeite met de biologievakken! Het is gewoon teveel informatie in één keer. Heb je ooit die boeken gezien die ze in het Prothok soms verkopen, die van 1400 pagina’s dik. Soms moeten wij BMT’ers daar wel een kwart van uit ons hoofd leren. Duizenden feitjes achter elkaar. Het is heel raar. Op de middelbare school was ik bijvoorbeeld heel aardig goed in het leren van woordjes. Maar bij het leren van biologie nu word ik met de pagina chagrijniger. Ik denk dan: “dat zoek ik toch allemaal wel op!” Toen ik dit probleem constateerde, dacht ik meteen aan jou, Bouzo. Jij staat natuurlijk voor de geneeskundige kant binnen onze studie. En bij geneeskunde draait het natuurlijk enkel om het in je hoofd proppen van oneindig veel feiten. Weet jij hoe die studenten daar dat doen? En vinden zij dit allemaal wel leuk om te doen? Als jij mij zou kunnen helpen, dan zou dat heel wat studielast schelen en dan kan ik een aantal docenten uit Maastricht ook tevreden stellen.
De samenwerking tussen de Universiteit Maastricht en onze eigen TU/e leidt ertoe dat er regelmatig biologische vakken worden gegeven door docenten uit Maastricht; je studeert immers Biomedische Technologie, hierbij komen ook biologische aspecten aan bod. Die biologische aspecten zijn net als die docenten uit Maastricht geheel anders dan de gemiddelde Eindhovense equivalent, dit vergt een andere manier van aanpakken. Probeer eens ruim op tijd te beginnen met leren voor een tentamen en niet, zoals jullie met de bèta-vakken vaak doen, twee dagen van te voren. Ik moet zeggen dat woordjes leren en biologische termen kennen niet tegen elkaar aanliggen, er is toch wel wat verschil. Echter, de reden waarom woordjes leren in een vreemde taal en biologische termen leren in de biologie toch wel op elkaar lijken, is dat beide een inzicht moeten verschaffen in een gebied van taal of lichaam. Wanneer jij in Frankrijk staat en elk woord dat je wil uitspreken moet opzoeken, dan ben je daar even zoet mee en dat resulteerd niet in een vloeiende manier van spreken. Ook de biologie werkt dusdanig, leer spreken in de biologische taal en die Maastrichtse docenten zijn snel tevreden.
Groetjes, Een Bèta-student.
30
Liefs, Bouzo
Protatype
April 2006
e maat aller dingen
rotagenda
- Het Protagoras lied-
De gapende kloof tussen mens en techniek Is voor ons echt niet meer dan een kier Eindhovens trots, ja de crème de la crème Die mensen die ziet u nu hier Niemand bereikt een verg’lijkbaar niveau Concurrenten bezwijken en masse Ja, de mens is de maat aller dingen Dat zei Protagoras Onze rots in de branding, de esculaap Is Bouzo, gevaarlijk en rood Zijn blikken vertolken de krachten van Prot Zijn macht is dus ongrijpbaar groot BioMedische ingenieurs zijn wij straks Dus vol trots heffen wij nu het glas Ja, de mens is de maat aller dingen Dat zei Protagoras Ja, de mens is de maat aller dingen Leve Protagoras!
April 9 10 12-13 18 21-22 27 27 28 26
Terugkomst Studiereis 4e ALV van het 17e bestuur 24 Uurs project Bestuursinfoborrel Batavierenrace Dies Natalis TU/e Studentenfeest TU/e lustrum Stadsfeest TU/e lustrum Excursie Isotron
Mei 16 17 24 31
Stagevoorlichting Symposium “Cells out of control” Excursie Maastricht Instruments Ouderdag
Juni 1 6 16
W-hoog feest Donateursborrel Actieve Leden BBQ
31
Protatype
April 2006
olofon Jaargang 8, nummer 3 “Protatype” is het verenigingsblad van Studievereniging der Biomedische Technologie Protagoras. Het heeft een oplage van 350 stuks. Redactie Arjan van Adrichem Renate Boekhoeven Bram Coolen Dyon de Greef Irene Kaashoek Remi Verhoeven Hoofdredactie Yvette Koeken Moniek Lamers Eindredactie Yvette Koeken Kaft Voorkant: Yvette Koeken Achterkant: Maarten Merkx Foto’s op de kaft Lustrumborrel In Vivo ALU - Bastiaan van Nierop Winnaar Protpuzzel nummer 2: Michel Debertrand
32
Inleveradres kopij SvBMT Protagoras Technische Universiteit Eindhoven W-hoog 1.14 (Prothok) Postbus 513 5600 MB Eindhoven Tel:(040)(247)2758 E-Mail:
[email protected] Internet: www.protagoras.tue.nl Volgende deadline 1 juni 2006 Adverteerdersindex Nucletron
pag. 10
Drukkerij Drukkerij van Tuijl Tel.(040)243 5705 Verantwoording Auteurs van artikelen geven de redactie de toestemming om het toegestuurde artikel te publiceren in welke vorm dan ook. De redactie behoudt zich het recht voor om ingezonden stukken te weigeren danwel in te korten of te wijzigen zolang dit de essentie van het stuk niet aantast.
