Protatype
Januari 2006
nhoud Inhoud Redactioneel Van de voorzitter... Afstuderen bij Excursie Bavaria Oh, zit dat zo! BME over the Wall! Cocktailborrel Column Protpuzzel BMT on stage MediCie ProZAc In the Sprotlight Prot goes science Redactie uitje Kerstfeest Lieve Bouzo De maat aller dingen Protagenda Colofon
1 2 3 4 7 9 11 12 13 14 15 16 17 18 22 25 28 29 30 30 31
1
Protatype
Januari 2006
edactioneel Voor je ligt de tweede editie van de Protatype. We hebben weer geprobeerd een mix van serieuze, interessante en leuke artikelen er in te zetten, dus voor ieder wat wils. Je kunt een artikel lezen over het werk van van Willem Mulder bij de vakgroep ‘Biomedical NMR’. Hij heeft een nieuwe methode ontwikkeld waarmee op een niet-invasieve manier heel specifiek angiogenetische bloedvaatjes zichtbaar gemaakt kunnen worden. Verder is er natuurlijk ook over de activiteiten van de afgelopen maanden te lezen, zoals de casinoavond, de kerstlunch en het, weer zeer geslaagde, kerstfeest. Zoals je misschien weet staat het eerste lustrum van onze borrelruimte In Vivo voor de deur. Op donderdag 22 februari 2001 was het zo ver, het einde van een tijdperk van borrelen in het Prothok, het begin van een nieuwe tijd. Een groots feest bij de opening van In Vivo, wat tegenwoordig zelfs op constitutieborrels niet gehaald wordt! Vandaar dat de redactie op pad is gegaan en twee van de mensen die gezorgd hebben voor deze ruimte, hebben geïnterviewd. Dus altijd al willen weten waarom In Vivo In Vivo heet? Of wil je wat leuke anekdotes over de borrelruimte te weten komen? Je kunt het allemaal lezen in In the Sprotlight!
2
De redactie is aangevuld met een zeer enthousiaste eerstejaars, Remi Verhoeven. De opdracht die we de kandidaten hadden gegeven was, schrijf een column over iets wat je bezig houdt. Hetgeen wat Remi bezighoudt kun je in zijn column op pagina 13 lezen. We hopen dat je heel veel lees- en een beetje puzzelplezier kunt beleven aan deze editie van de Protatype! Groetjes, Moniek Lamers en Yvette Koeken
Protatype
Januari 2006
an de voorzitter Ik zal het nog één keer vertellen…. Ik weet niet hoe vaak ik het heb gezegd, maar het is helaas niet bij één keertje gebleven, het leken er wel honderd!!! Maar om zeker te zijn dat iedereen het weet zal ik nog eventjes snel in het kort uitleggen waarom, o waarom ik toch dat kale hoofd had. Er was eens... een Bavaria studentendag (de meesten kennen deze als besturendag). Dan loopt er ineens zo’n gast met van dat lange haar en legerkistjes rond. En dat was nog niet alles, hij had ook nog zo’n zwarte trui aan waarvan ik dacht dat hij van een of andere rockband zou zijn én hij droeg zo’n koptelefoon in de vorm van een oorwarmer. Al met al reden genoeg voor mij om te zeggen “als dat nog bestuur is dan scheer ik me kaal”. Helaas was hij toch van een bestuur van een studentenvereniging. Vette pech dus! Maarten die moest kaal! En zo gezegd, zo gedaan, op 29 november ging de tondeuse erin. Inmiddels is mijn haar alweer flink gegroeid en kan ik gelukkig alweer bijna naar de kapper Naast dit dieptepunt waren er gelukkig ook heel veel hoogtepunten in de afgelopen periode. Persoonlijk vond ik de cantus van Uisge Beatha zeer geslaagd. Zoals een ware cantus betaamt, bestond ook deze uit zingen,bier drinken én natuurlijk de straffen. Wat mij betreft mogen er wel meer cantussen komend jaar nog komen, want het gaat altijd gepaard met een gezelligheid die zijn weerga niet kent! Naast de cantus zijn er ook heel wat speciale borrels geweest. De ProBoCoKo heeft voor jullie een cocktailborrel neergezet, waar de cocktails als warme broodjes over de toonbank gingen. Verder waren er ook nog een heavy metalborrel en natuurlijk de jaarlijkse sinterklaasborrel. Als klap op de vuurpijl heeft de ProZAc ook nog een casinoavond en kerstlunch georganiseerd. De casinoavond
was mijn eerste ervaring met poker en ik moet zeggen dat ik blij ben dat we met fiches speelden, want anders was ik echt straatarm geweest. Ik denk dat ik maar hard ga oefenen in mijn pokerface (misschien lag het wel aan mijn haar) en het dan volgend jaar nog maar eens probeer. Afgelopen jaar is ook nog knallend afgesloten met een Xmas party waarop iedereen lekker uit zijn dak kon gaan op de vele kerstmuziek die de Santé draaide. Naast de activiteiten hebben wij als bestuur ook niet stilgezeten. Inmiddels hebben we ook alweer twee ALV’s gehad en de derde zit er alweer aan te komen. De eerste échte ALV was natuurlijk erg spannend voor mij als voorzitter, maar op wat kleine dingetjes na ging het best wel goed voor de eerste keer. Op 13 februari staat de volgende ALV gepland en er zullen een aantal belangrijke dingen op de agenda staan, onder andere de laatste ontwikkelingen op het gebied van onze borrelruimte In Vivo. Dus kom allemaal om weer helemaal op de hoogte te komen van alles wat er reilt en zeilt binnen de vereniging. Maarten Merkx Voorzitter der SvBMT Protagoras
3
Protatype
Januari 2006
fstuderen bij
Scheikundige Technologie Macro-Organisch (SMO)
Algemeen Na je bachelor word je in de Master-fase echt in het diepe gegooid. Zoek zelf lekker uit wat je leuk vindt en ga maar projecten en vakken doen waar je eindelijk zelf voor mag kiezen. Als je alles wel een beetje leuk vindt is dit een ramp, want hoe moet je kiezen? In de voorgaande jaren heb je geleerd je mening een beetje op te schorten tot halverwege of na een project, omdat saaie casusomschrijvingen vaak toch nog tot onverwacht leuke projecten kunnen leiden. Bij mij zat er toch wel een lichte voorkeur voor de chemische of farmaceutische richting in, in ieder geval iets meer praktisch. Dus dan hou je twee hoogleraren over: prof. Bert Meijer en prof. Jos Smits. Beperkte keuze zou je denken, nu moet het wel veel makkelijker zijn om een afstudeertraject vast te leggen. Maar dat viel toch tegen, want beide hoogleraren hebben een nogal uitgebreid aantal onderzoeksgroepen onder zich. Dus dan eerst maar een multidisciplinair project bij Maarten Merkx, Protein Engineering waar we het kloneren van bepaalde DNA constructen leerden en daarna het opkweken in bacteriën van deze eiwitten. Aan het uiteindelijke doel van dit werk, het zuiveren van deze eiwitten en het koppelen aan bijvoorbeeld een dendrimeer om de eigenschappen te bestuderen zijn we niet meer toegekomen. Wel heb ik geleerd van dit project dat een wetenschappelijk verantwoord onderzoek op TU/e niveau niet altijd gepaard hoeft te gaan met computerberekeningen en ingewikkelde modellen die hele nachten staan te reutelen. De natuur en de chemie laten zich moeilijk voorspellen of in een bepaalde richting duwen. Daarom kun je in deze vakgroep beter in het lab praktisch aan de slag gaan en aangezien ik dat wel leuk vond, zat ik hier goed op mijn plek.
4
Interne stage Toch was ik ook wel benieuwd wat ze in Maastricht te bieden hadden en ben daar mijn interne stage bij Farmacologie en Toxicologie gaan doen. Rob Hermans is hoofd van de vakgroep Farmacologie en doet onderzoek naar de ontwikkeling van een nieuw medicijn tegen hart en vaatziekten. Een verhoogde concentratie van het hormoon Aldosteron in het bloed geeft een verhoogd risico bij hartfalen. Speciale zoogdier cellen kunnen worden aangezet tot de productie van hormonen. De concentraties van deze verschillende hormonen kan gemeten worden met HPLC (high pressure liquid chromatography). Het kweken van zoogdiercellen was weer een hele nieuwe
ervaring vergeleken met bacteriën, maar wel minstens net zo leuk. Helaas viel mij het reizen van Eindhoven naar Maastricht wel tegen, vooral omdat je dan om zeven uur ’s avonds nog boodschappen moet doen en nog moet koken, want als student moet je wel af en toe een beetje gezond eten. Dus heb ik er voor gekozen om niet in Maastricht af te studeren, niet omdat het onderzoek niet leuk was, maar vooral omdat het onderzoek in Eindhoven ook veel te bieden heeft en dat een heleboel reistijd en gezelligheid scheelt.
Protatype Dus in april vorig jaar had ik mijn keuze eigenlijk wel gemaakt; afstuderen in Eindhoven bij SMO. Maar dat bleek ook nog een ruime keus te zijn. Ik kreeg het kwartaalverslag waarin al het onderzoek staat waarmee de vakgroep het afgelopen kwartaal bezig is geweest. Hmm, dat was een boekwerk van 200 pagina’s. Waar moet je beginnen? Al gauw merkte ik dat mijn interesse niet bij het maken van polymere zonnecellen ligt en dus bleek toch de groep van Maarten Merkx, Protein Engineering, het best bij mij te passen. Wel chemisch onderzoek, maar met veel biologische toepassingen. Protein Engineering Binnen de groep werken vier aio’s, twee analisten en op dit moment vier afstudeerders aan verschillende onderwerpen. Er wordt geprobeerd genetisch gecodeerde sensoren te ontwikkelen om de metaal concentratie in levende cellen op te sporen, zoals zink en koper. Hierdoor hopen we meer inzicht te krijgen in bepaalde ziektebeelden en er meer van te begrijpen. Ook wordt geprobeerd om eiwitten en peptiden aan een dendrimeer te koppelen en zo te testen of meerdere eiwitten bij elkaar sterker aan een oppervlak binden. Verschillende eiwitten aan één dendrimeer kunnen misschien een geneesmiddel vormen, waarbij een antilichaam een kankercel herkent en een ander eiwit een macrofaag of ander opruimmechanisme aantrekt om de cel te vernietigen. Ook worden er scaffolds voor Tissue Engineering ontworpen met een speciale coating waarin cellen kunnen hechten en groeien. Werksfeer Tussen al die chemici heerst een bepaalde sfeer waar je je wel in moet kunnen vinden om hier een leuke tijd te beleven. Ze hebben een beetje aparte humor, maar over het algemeen is het een heel gezellige en hechte groep. Zo is er iedere ochtend om half elf koffiepauze waarin je iedereen van SMO ziet en het over de afgelopen avond/ weekend kan hebben of even tussendoor iets over het
Januari 2006 onderzoek kan vragen; chemici praten namelijk graag over hun onderzoek. Tijdens de pauze blijf ik meestal bij onze eigen afdeling op vloer drie en eten we gezamenlijk met de Protein Engineering groep. Dit zorgt er snel voor dat het een hechte groep wordt en dat je iedereen snel kan bereiken met vragen. Het is dan ook heel makkelijk om hulp in te roepen als je ergens niet uitkomt, de deur staat bij iedereen open en ze willen je graag van alles uitleggen. Om de week hebben we bespreking bij prof. Meijer op de kamer en dan legt iedereen even kort uit wat je de afgelopen twee weken hebt gedaan en wat je ermee opgeschoten bent. De andere week hebben we alleen bespreking met Maarten Merkx. Hierdoor blijf je alert en kun je niet vast blijven zitten op iets wat niet lukt, maar krijg je telkens nieuwe ideeën. Door de colloquia, afstudeerpraatjes, mid-way talks (praatje halverwege je afstuderen) en de vele research praatjes waar je niet heen moet, maar het toch sterk aan te raden is dat je erheen gaat, blijf je goed op de hoogte van de verschillende richtingen die het onderzoek in de chemische richting rijk is en dan weet je ook een beetje waarmee iedereen bezig is. Ook is er ongeveer één keer in de twee maanden een science class van vijf tot acht uur, inclusief pizza. Hier worden onderwerpen besproken speciaal voor afstudeerders en Spinoza studenten. Het gaat dan bijvoorbeeld over wel of niet promoveren na je studie, de nobelprijs of het werk in een forensisch laboratorium. Het kost een hoop tijd om al die praatjes in te plannen en alle besprekingen elke week weer, maar je krijgt er ook een hoop basiskennis voor terug en het is heel leuk om te horen waar anderen nu echt mee bezig zijn. Ook is er één keer per jaar in juni de SMO-trip. Dan gaat bijna de hele vakgroep drie dagen op reis en zelfs de afstudeerders mogen voor een klein bedrag mee. Afgelopen jaar zijn we naar een jeugdherberg geweest in Heemskerk. Het is heel leuk om je ‘collega’s’ zo op een andere manier te leren kennen.
5
Protatype
Januari 2006
Onderzoek Op dit moment ben ik ruim zes maanden bezig met afstuderen. Dus eindelijk heb ik een idee wat het moet gaan worden. Er is een kopersensor ontwikkeld die uit twee losse koperbindende eiwitten bestaat met hieraan cyaan en geel fluorescerende eiwitten gekoppeld.
Als er koper in de buurt is, binden beide eiwitten het koper waardoor een dimeer wordt gevormd. Hierdoor komen ook de fluorescente eiwitten bij elkaar in de buurt en kunnen ze energie overdragen. Als de cyaan fluorescerende eiwitten
geëxiteerd worden en het geel fluorescerende eiwit is in de buurt, kan het cyaan fluorescerende eiwit zijn energie overdragen en zendt het tweede eiwit geel fluorescerend licht uit. Deze kleurverandering kun je detecteren met een fluorescentie meter en de mate van overdracht tussen de twee eiwitten zegt iets over de concentratie koper die voor een dimeer zorgt. Tijdens het testen van deze eiwitten bleek dat ze niet alleen op koper reageren, maar ook op andere metalen, zoals zink. Ik ben nu die zink afhankelijkheid aan het onderzoeken door bepaalde mutaties in te brengen in de eiwitten. Hierdoor hopen we een meer zink gevoelige sensor te maken, die minder gevoelig is voor koper, zodat we in humane cellen de concentratie zink kunnen meten, zonder last te hebben van eventueel aanwezig koper. Linda Dekkers
rotpraat Moniek over Bart:”Hij heeft iets met mij, dan spoort ‘ie toch ook niet helemaal?” Marnix:”Hé Maarten, je staat in de cursor!” Maarten:”Oja?” Marnix:”Ja, als een wazige vlek!” Monica tegen Esra:”Je moet echt eens langs komen om naar mijn kerstboom te kijken, hij is helemaal groen!” ....kleine pauze... Monica:”Oh ja, nu ik er over nadenk...” Frans:”Eigenlijk heb ik een bierallergie.” Bastiaan:”Stopt er een bushalte in Nuenen?”
6
Bastiaan tijdens het journaal waarin wordt verteld dat Meneer Frits op 100-jarige leeftijd: “Zo, 100 jaar, dat is wel een hele tijd.” Marloes:”Ja, vooral voor zo’n oude man!” Sjoerd belt Prothok 2, de telefoon wordt opgenomen: Sjoerd:”Is er iemand in prothok 2?” Monica:”Altijd als ik zat ben, wil ik lid worden van Japie!” Maarten:”Je moet vier kilo chocolade eten om een orgasme te krijgen.” Moniek:”Nou, dat vind ik wel een experiment waard.” Frans:” Ik heb een heel beweegbare tong, daar kan i veel verschillende dingen mee doen.”
Protatype
Januari 2006
xcursie Bavaria Zowel de ligging als het feit dat Bavaria ons van het goed gouden vocht voorziet, leidde een groep van zeven studenten naar Lieshout om daar een zeker niet te kort kijkje te nemen achter de schermen bij een van de grootste bierbrouwerijen van Nederland. Deze excursie werd gepland op een woensdag voor een Maastrichtdag van de, zeer hard studerende eerstejaars, die daarom massaal niet konden komen vanwege het verplaatste OGO. Aangekomen op het terrein van Bavaria werd de groep een pilsje aangeboden die we zonder tegenzin naar binnenwerkten.
Na deze leerzame film werden we in een treintje gepropt (tot groot ongenoegen van onze eigen Bastiaan die een hekel blijkt te hebben aan kleine treintjes) en werden we verder rond geleid over en door het complex. Indrukwekkend was vooral de installatie die van een vol krat met lege flesjes een vol krat met volle nieuw geëtiketteerde flesjes maakt. Centraal stond het feit dat Bavaria het eigen mout produceert waarna zij het verkoopt aan andere bierbrouwerijen. Ook wordt er veel aandacht wordt besteed aan recycling en hergebruik. De dag eindigde in het Bavaria-café waar een viertal speciale bieren gedronken werden die vooral de interesse van de ProBoKoCo commissieleden wekte. Waardoor we nu van een lekker Quadruppeltje kunnen genieten in In Vivo. Op de weg terug naar de TU/e waren een aantal mensen erg vrolijk en genoot de rest van de bus in volle teugen mee van verhalen van bepaalde mensen. Al met al een geslaagde dag die een beetje teleurstellend begon doordat jullie er allemaal NIET bij waren! Remi Verhoeven
Meteen daarop volgend voegde een groep van oude lui zich bij ons, waarmee de excursie voortgezet zou worden. We begonnen met een filmpje over de geschiedenis van Bavaria. Hieruit kwam vooral het mooie motto voort: “in de hemel is geen bier, daarom drinken we het maar hier.”
7
Protatype
Januari 2006
h, zit dat zo!
Repetitive Strain Injury
Als je op internet zoekt naar RSI, vind je heel veel omschrijvingen voor RSI. Ook bestaan er veel andere benamingen voor RSI, zoals Arbeidsgebonden Klachten aan het Bewegingsapparaat, Occupationial Overuse Syndrome en de pas geleden geïntroduceerde term CANS (Complaints of Arm, Neck and/or Shoulder). In totaal zijn er wel ongeveer twintig synoniemen voor, maar RSI is nog steeds de meest bekende en wijd verspreide benaming. RSI is een verzamelnaam voor klachten die voorkomen in bovenrug, nek- en schoudergebied, armen, ellebogen, polsen, handen en vingers. De klachten worden doorgaans veroorzaakt door repeterende bewegingen, een langdurige statische houding of een combinatie van beiden. Verder kunnen persoonsgebonden en werkgebonden factoren een belangrijke rol spelen bij het ontstaan, verergeren of het instandhouden van RSI. Er is ook een echte wetenschappelijke omschrijving van RSI. In opdracht van de minister van Volksgezondheid en de staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, heeft een commissie van de Gezondheidsraad een onderzoek gedaan naar RSI. In 2000 is hierover een rapport uitgebracht, waarin onder meer een complexe, wetenschappelijk omschrijving van RSI in staat: “RSI is een tot beperkingen of participatieproblemen leidend multifactorieel bepaald klachtensyndroom aan nek, bovenrug, schouder, boven- en onderarm, elleboog, pols of hand of een combinatie hiervan gekenmerkt door een verstoring van de balans tussen belasting en belastbaarheid, voorafgegaan door activiteiten met herhaalde bewegingen of een statische houding van een
of meer van de genoemde lichaamsdelen als een van de veronderstelde etiologische factoren.” Deze definitie zorgt voor het verschil tussen kortdurende klachten of klachten met een andere oorzaak en RSI, er is alleen sprake van RSI als het gaat om een langerdurend probleem, wat ervoor zorgt dat je bepaalde dingen niet meer kan doen, en tevens moet dit probleem veroorzaakt zijn door herhaalde bewegingen of een statische houding. Meestal worden bij RSI drie fases gebruikt om de mate van ernst van de klachten aan te duiden. De eerste fase bestaat uit pijn en vermoeidheid tegen het einde van de werkdag of na een stressvolle periode, waarbij er een duidelijke relatie is tussen oorzaak en pijn. Deze pijn verdwijnt wel gewoon na een korte rustperiode. Er zijn geen merkbare participatieproblemen in leven en werk, er is hoogstens wat pijn, kramp, vermoeidheid en dergelijke. De klachten zijn met relatief eenvoudige maatregelen goed terug te dringen. In de tweede fase zijn de klachten toegenomen: ze treden sneller op en verdwijnen minder snel. Er is een minder duidelijke relatie tussen oorzaak en pijn. De pijn kan ook op andere momenten komen, bijvoorbeeld ’s nachts of tijdens andere activiteiten in het dagelijks leven. Er zijn beginnende en toenemende merkbare problemen bij werken en dagelijkse bezigheden en er is soms (ongemerkt) neiging tot vermijden of compenseren van handgebruik. De klachten zijn met uitgebreidere maatregels en veel discipline terug te dringen. In de derde fase is de pijn bijna continu aanwezig, zonder
9
Protatype
Januari 2006
enige relatie tussen oorzaak en pijn. Door de pijn kun je weinig doen en er kunnen zelfs slaapproblemen ontstaan. De fysieke en emotionele gevolgen zijn groot. De klachten duren lang en herstel is wel mogelijk, maar moeizaam.
Studenten hebben extra kans op RSI, doordat ze veel met de computer bezig zijn voor hun studie, maar ook in hun vrije tijd, bijvoorbeeld met chatten. Verder hebben studenten vaak bijbaantjes die niet goed zijn voor ze, zoals kassawerk of productiewerk. Een onderzoek in 2002 toonde aan dat toen 40% van de Utrechtse studenten RSI had en dat is best veel.
Er zijn verschillende hulpmiddelen bedacht voor mensen met RSI; van ontzettend ingewikkelde stoelen die de zitpositie verbeteren, via ‘gespleten’ toetsenborden voor de optimale polshouding, tot Powerballs waarmee je de kracht van je armen kan verbeteren. Al deze hulpmiddelen kunnen erg veel helpen, maar het is ook heel belangrijk om op je houding te letten tijdens het werken en om op tijd pauze te houden. Ook beweging is goed voor je, bijvoorbeeld even een stukje wandelen of in de pauze gaan zwemmen. Op internet zijn heel veel websites te vinden over RSI, waarop veel nuttige tips staan over wat je kan doen als je last krijgt van RSI. Er is zelfs een startpagina: rsi.pagina.nl. Irene Kaashoek Bron: www.rsi-vereniging.nl
rotpraat Marije over Frank Baaijens: “Als hij op iemand boos mag zijn ben ik t, en dan nodigen we iedereen uit en houden we een cage fight!!!” Maarten:”Ik heb van die dikke varkensharen!” Maarten probeert Bastiaan wanhopig te overtreffen met spreekwoorden produceren. Maarten: “Je moet niet alle eieren onder 1 kip leggen.” Zo, heb ik eindelijk Bastiaan overtreft!!!” Bastiaan: “Overtroffen”
10
Maarten: “Is er nog steeds een vacature bij de ICT-servicedesk?” Sjoerd: “Ja, voor acht uur per week” Maarten: “Ow, dat is dan zeker voor een ochtend?” Een BMT-er over het onderwijsbureau:”je wordt alleen al levensmoe als je daar naar binnenloopt.” Moniek:”Mijn hersenen werkte vanochtend om 10 uur al wel!” Sjoerd:”Waar waren ze mee bezig dan?”
Protatype
Januari 2006
ME over the wall! Nog maar 2 maanden en dan is het zo ver: de reis naar China kan beginnen! Tijd voor een update van onze kant, want we hebben als commissie de afgelopen maanden zeker niet stil gezeten! Inmiddels zijn de hotels en vliegtickets geboekt, is iedereen gevaccineerd (tegen DTP, Hepatitis A en buiktyfus) en begint ons excursieprogramma aardig vol te raken. Tijd om ook de deelnemers eens aan de slag te zetten, zo leek ons! In de eerste week van het tweede trimester gingen de case studies van start. Er worden 8 projecten voor bedrijven uitgevoerd door de 24 deelnemers en 8 commissieleden. Deze projecten brengen ons een hoop geld op, om de studiereis (deels) van te financieren. Op dit moment is iedereen druk bezig (3 dagen per week!) om de projecten zo goed mogelijk uit te voeren en een goede indruk achter te laten bij de betrokken bedrijven: Philips Medical Systems, Dolphys Medical, Medtronic en de afdeling kaakchirurgie van het AZM. Meer over deze bedrijven is te vinden op onze website (www.protagoras.tue.nl/ studytour) en over de cases zul je meer kunnen lezen in ons voorverslag van de reis, dat 1 februari tijdens een deelnemersavond gepresenteerd zal worden. Voor dit voorverslag, bedoeld als achtergrond informatie over China en vooral om alvast voorpret te krijgen, zijn de deelnemers op dit moment stukjes aan het schrijven over bijvoorbeeld de Chinese taal, gebruiken, eten, geschiedenis en de te bezoeken universiteiten en steden. Als commissie zijn we op dit moment vooral druk bezig met het invullen van ons excursieprogramma in China. Hier volgt alvast een tipje van de sluier…. Op vrijdag 24 maart vliegen we vanaf Schiphol naar Shanghai, waar we op zaterdagochtend aan zullen
studiereis China komen. De eerste dag in Shanghai zal gebruikt worden om en beetje bij te komen van de lange reis, ons hotel op te zoeken en alvast wat rond te kijken in het centrum van deze grote en moderne stad. De zondag staat in het teken van cultuur met een bezoek aan o.a. de oude stad en het Shanghai history museum. Tijdens de drie dagen die volgen bezoeken we de afdeling traditionele Chinese geneeswijzen van Unilever en de Jiao Tong Universiteit. Op woensdag 29 maart reizen we verder naar Hangzhou, waar een bezoek aan de Zhejiang Universiteit en het prachtige west meer op het programma staan. Op vrijdag reizen we verder naar Nanjing. Daar zullen we naast culturele excursies, ook een meeting hebben met de Chinese studenten en een rondleiding krijgen door de laboratoria van de vooraanstaande Southeast University. Zaterdagavond vliegen we door naar Beijing. Hier zullen we in totaal een week blijven, met tussendoor een uitstapje van 2 dagen naar Shenyang. Daar maken we kennis met studenten van de Northeastern University (waar de TU/e een samenwerkingsverband mee heeft), het Chinese studentenleven en het bedrijf Neusoft. In Beijing staat uiteraard een bezoek aan de Chinese muur, de Verboden Stad en een etentje in een Peking eend restaurant op het programma. Daarnaast brengen we ook daar bezoeken aan diverse bedrijven en aan een academisch ziekenhuis. Op zondagochtend 9 april vliegen we dan weer terug naar Amsterdam, waar we tegen de avond aankomen…
11
Protatype
Januari 2006
Genoeg dus om naar uit te kijken volgens ons! Wij gaan er nog een paar maandjes hard tegenaan en dan..op naar China!!
Hier staat ‘Protagoras’ in het Chinees! De stempel was een cadeautje van een van onze begeleiders, Bart Ter Haar Romeny. Hij heeft deze speciaal voor ons in China laten maken!
Namens de studiereiscommissie, Hanneke Gelderblom
ocktailborrel Een terugkerend fenomeen, met ieder jaar een steeds groter aanbod, de cocktailborrel. En om aan het laatste te kunnen voldoen trokken drie dappere mannen ten strijde. Gewapend met een boodschappenlijst vol aan sterke drank gingen wij in een Volvo stationcar naar de Sligro. In een korte tijd werd daar voor een luttele 25% van de jaar begroting aan sterke drank ingeslagen voor een speciale donderdagmiddagborrel. Met de auto laag door zijn vering, reden wij bepakt en bezakt weer terug naar W-hoog om In
elk bestaande uit vier cocktails. En niet alleen deze gingen als warme broodjes over de toonbank, ook de cocktails die het vorig jaar goed deden vonden dit jaar weer gretig aftrek en dit vooral bij de ouderejaars. Tegenover het steeds kouder wordende Nederland, steeg de temperatuur in In Vivo naar tropische waarde en de sfeer die er in de borrelruimte hing was te vergelijken met de sfeer in de duinen op een zwoele nazomeravond. Uit een kleine enquête die nadien gehouden is op de internetpagina van Protagoras bleken respectievelijk de Perfecto, Sex on the Beach en Jade de top drie van de selectie. Als wij terug komen met een cocktailborrel zullen deze er zeker zijn! Arjan van Adrichem
Vivo eens stevig te bevoorraden. Drie dagen later was het zover, het was 10 november en de kurk kon van de fles. Lijsten met 30 mogelijke cocktails en vijf verschillende shooters hingen her en der door In Vivo. Het was voor de tappers een gekkenhuis, want het liep storm. Van te voren waren er twee menuutjes opgesteld,
12
Protatype
Januari 2006
olumn Net als vele andere commissies, zocht ook de redactie nieuwe leden. Een aantal enthousiaste eerstejaars reageerde en we hadden geen idee hoe we een goede keus konden maken. Toen kwamen we op het idee om de geïnteresseerden een column te laten schrijven over iets wat ze bezighoudt met de opdracht: wees origineel en creatief! Bij deze dus de origineelste en creatiefste inzending van ons nieuwe redactielid, Remi Verhoeven: Het inspirerende aan een universiteit is dat hoelang je er ook doorbrengt, je er altijd met meer kennis weggaat dan dat je gekomen bent. Het is een feit dat hoe meet je te weten komt, hoe meer je wilt weten. Dit geldt natuurlijk niet alleen voor de colleges die gevolgd moeten worden, of überhaupt de opleiding die je volgt, maar ook voor de sociale leerweg dit je beloopt. Het is geweldig om een dag te besteden aan het stil staan bij het feit hoe goed je mensen kent. Hoe klein een detail ook mag zijn, het feit dat ‘die ene man’ of ‘die ene vrouw’ net vandaag jou tegenkwam. Dat net vandaag je iemand die je eigenlijk niet aardig vind respecteert om hoe hij of zij is. Dit verruimt je individuele kijk op de wereld die voor jou zoveel uitmaakt. Al zullen er genoeg mensen zijn die niet kunnen of willen toegeven dat ‘school’ meer is dan de weg naar een baan of een goed salaris; jou opleiding vormt jouw eigen toekomst. Een toekomst die voor geen enkele twee mensen gelijk is, jou toekomst is jou eigen. Voor de een mondt dit uit in een geweldige baan bij een bedrijf dat miljarden omzet, waar je je eigen auto krijgt en je bakken met geld verdient en zelfs nog werk doet dat je leuk vind. Voor een ander is het plaatje iets minder rooskleurig en kan het bestaan uit een suffe baan waar je niet voor geleerd hebt en waar je je gaat realiseren dat je jou kans gemist hebt.
Kansen liggen voor iedereen klaar, hoe vervelend het leven ook mag zijn; iedereen krijgt kansen. Je moet ze leren creëren. Kennis, kansen, toekomst… Hoe onbelangrijk ze voor je misschien lijken, hoop ik dat iedereen probeert eerlijk te zijn tegen zichzelf en nadenkt of de weg die nu beloopt wel de juiste is. Als je iets doet dat je niet leuk vind, zoals misschien deze opleiding, waarom zou je het dan
doen? Is het niet vele malen belangrijker dat je je voldaan voelt, dat je het leven leeft in plaats van vooruit plannen? Ik ben van mening van niet. Ik persoonlijk vind het heel belangrijk om vooruit te kijken en bepaalde dingen op te offeren om later, het grootste deel van mijn leven, zeer tevreden te zijn met de keuzes die ik gemaakt heb. Voor de een ligt de balans meer bij het plezier dan bij de toekomst en iedereen heeft het recht om een eigen evenwicht te creëren, maar bedenk bij jezelf wat jij zelf belangrijk vind. Tenslotte is dat de enige tegen wie je te allen tijde eerlijk moet blijven.
13
Protatype
Januari 2006
rotpuzzel De Kakuro is een nieuwe, Japanse cijferpuzzel die elementen van een Sodoku, kruiswoordpuzzel en een Zweedse puzzel bevat. Het is de bedoeling om in de lege vakjes getallen in te vullen en dit dusdanig te doen dat de uitkomst van de optelling van de ingevulde getallen overeenkomt met het getal dat gegeven is. In elke combinatie die ingevuld moet worden, mogen de getallen 1 tot en met 9 slechts een keer voorkomen. Het getal 13421 mag dus niet (twee keer het getal 1). Er zijn puzzels in allerlei formaten en ze kunnen verschillende moeilijkheidsgraden hebben. Over het algemeen geldt dat hoe groter de puzzel is, hoe moeilijker het wordt hem op te lossen.
14
Protatype
Januari 2006
MT on stage
Texas Heart Institute Ondanks de nodige problemen met het regelen van een moeten regelen om weer fysiologische flow en druksignalen visum, huisvesting en allerlei andere praktische zaken, te krijgen. Ook zijn we bezig een Matlab-model van onze arriveerden wij uiteindelijk op 1 september in het bloedhete opstelling te maken. Wegens allerlei praktische zaken als en vochtige Houston. Daar lopen wij nu stage in het Texas het ontbreken van flow en druksensoren, gereedschap en Heart Insitute (THI), een zeer succesvol en beroemd een transformator wil het echter nog niet helemaal zo vlotten instituut op het gebied van o.a. harttransplantaties. Het THI met onze stage als we hadden gehoopt, hoewel er duidelijk is gelegen in het Texas Medical Center, waar nog 40 andere vooruitgang in zit. instituten en gezondheidsinstellingen te vinden zijn, zodat 80% van de mensen die je hier op straat tegenkomt, in het Gelukkig maken we nog genoeg andere interessante dingen ziekenhuis werkt. Het aparte hieraan is echter dat iedereen mee op het THI. Zo hebben we niet alleen de implantatie zijn ziekenhuiskleding ook buiten draagt! Hoewel we eerst van een heart assist device in een koe meegemaakt, maar nogal raar stonden te kijken, went dat snel, want inmiddels ook eentje in een zeventienjarige jongen. Het is toch wel een lopen we er zelf ook in rond… heel aparte ervaring om zomaar met je mondkapje op in de operatiezaal te zijn waar je je best moet doen om niemand in de weg te staan. Ook volgen we nu een cursus die ons experts moet maken op het gebied van heart assist devices, want onze begeleider voorspelde ons al een gouden toekomst als toekomstig directeuren van de nog op te zetten ‘School for cardiac support’ in Europa. We vragen ons wel af waar we nu precies voor opgeleid worden aangezien er ook ‘surgical procedures’ op het programma staan terwijl de niet zo vriendelijke mevrouw op het consulaat ons toch Onze stageopdracht heeft te maken met de regeling van een duidelijk te verstaan heeft gegeven dat wij tijdens onze stage heart assist device. Dit is een pomp die kan worden gebruikt uitsluitend ‘observers’ dienen te zijn... om mensen met ernstig hartfalen in leven te houden tot hun hart voldoende hersteld is om het weer zelf te redden of tot ze Maar goed, het is hier in Houston natuurlijk niet alleen stage een harttransplantatie kunnen ondergaan. We hebben een wat de klok slaat. Ook in onze vrije tijd maken we van alles opstelling die de systemische circulatie simuleert en hiermee mee. Zo hadden we de twijfelachtige eer om vanwege zijn we het volgende van plan; ten eerste fysiologische druk orkaan Rita deel uit te maken van de grootste evacuatie in en flowsignalen te creeren in de aorta. Ten tweede om de Amerikaanse geschiedenis. Dit was allemaal nogal heftig de beweging van de zuiger die de samentrekking van het en uiteindelijk kwamen we na een zeer chaotische dag op ventrikel nabootst aan te passen zodat het geheel meer op het vliegveld terecht bij een ons totaal onbekende familie in een echt hart gaat lijken. Hiermee kunnen we vervolgens Dallas. Daar hadden we het overigens wel bijzonder goed een ziek hart modelleren en ten slotte een assist device op getroffen, zo goed zelfs dat we ze waarschijnlijk weer op de opstelling aansluiten, zodat we kunnen zien hoe we die gaan zoeken in november!
15
Protatype Toen we uiteindelijk weer terug konden naar Houston, bleek alles gelukkig nog overeind te staan, zodat we ook nog in de gelegenheid zijn geweest om een American footballwedstrijd van de niet heel goed spelende Houston Texans en een baseballwedstrijd van de wel zeer sterke Astros bij te wonen. De hele stad is nu in de ban van diezelfde Astros omdat ze wellicht de World Series gaan halen. Verder zijn we naar de Houston Zoo en SixFlags Astroworld geweest, hebben we geshopt in de exclusieve Galleria Mall en tijd doorgebracht in het park (want het is hier nog steeds lekker warm). We zouden nog wel veel verhalen kunnen vertellen over onze
Januari 2006 verbazing over de vreemde gewoonten en omgangsvormen van de (zeer vriendelijke) Amerikanen alhier, maar dan is de Protatype te snel vol. We willen graag afsluiten door te zeggen dat het in ieder geval een superleuke ervaring en afwisseling is om een keer in het ziekenhuis (zeker een ziekenhuis als het THI) bezig te zijn en natuurlijk om in het (warme en zonnige) buitenland te zijn! Sandra Loerakker en Lieke Cox
ediCie
DVD Release
Jullie denken misschien,we hebben al een tijdje niets van de MediCie gehoord en daar kunnen we jullie geen ongelijk in geven. Aan het eind van het vorige jaar waren wij vleugel lam omdat zowel de filmcamera als het fototoestel niet meer onder ons waren. Achter de schermen zijn wij hard bezig geweest met de afronding van de eerste DVD. Want film- en fotomateriaal hadden wij genoeg in voorraad om te bewerken. In dit Protatype kan ik u verheugd mede delen dat wanneer u dit leest u in het Prothok een zilveren schijfje kunt bestellen. Wat kunt u allemaal verwachten op de DVD: de feesten in de Café Santé, de intro, het gala met Simon Stevin en nog veel meer leuke Protagoras activiteiten. Zoals enkele speciale borrels en het toenmalige bestuur heeft de camera ook meegenomen op hun skivakantie. Maar of zij daar ook hebben geskied? Je ziet het allemaal op “Studievereniging Protagoras jaaroverzicht: 2004/2005” Namens de Medicie, Arjan van Adrichem
16
Protatype
Januari 2006
roZAc
Protagoras Zinderende Activiteitencommissie
Casinoavond 14 December was het dan zo ver, In Vivo werd omgetoverd tot een waar gokparadijs, waar er snel vele fiches in een moordend tempo van eigenaar verwisselde. Dit alles om de schitterende prijzen voor de meest verdiende gokker binnen te slepen, namelijk een koekenkaart, een borrelkaart of een blinkend koffertje met daarin een zeer luxe pokerset. De fiches hiervoor moesten verdiend worden bij 3
verschillende spellen, poker, roulette en black jack. Deze spellen werden dan ook fervent gespeeld onder begeleiding van de ProZAc met hulp van twee ervaren croupiers van Holland Casino. Nadat het stof opgetrokken was en alle verborgen uit de mouw waren gekomen bleken er dan toch een top 3 te kunnen worden samengesteld, namelijk van 3 naar 1: Anne, Frits en Leonie. Kerstlunch Op 27 december, voorafgaand aan het zeer spetterende kerstfeest, was net als vorig jaar weer de kerstlunch, zodat iedereen alvast een stevige bodem kon aanleggen. Dit jaar waren er 87 eters, waardoor het dus met recht een geslaagde activiteit genoemd mag worden. Zelfs onze studieadviseur en voorlichtsters besloten de warme knusheid van hun kantoren te verlaten om zich in een gezellig studentikoze lunch te storten. Tijdens deze lunch was er weer een uitgebreid aanbod aan lekkernijen, van
gekookte eitjes tot kaas, van broodjes knak tot Toscaanse tomatensoep. Als toetje was er natuurlijk ook nog wat fruit zodat iedereen ook nog een beetje met gezond gevoel de vakantie in zou kunnen gaan. Nadat rond half twee iedereen zijn buikje rond had gegeten en weer aan het studeren was geslagen, stond de commissie nog voor de taak om In Vivo terug in de oude staat te herstellen, waarna onder het genot van een biertje toegeleefd kon worden naar het feest.
Nieuw commissielid gezocht! En bij deze als laatste nog even een oproepje. De ProZAc bestaat momenteel uit 5 mensen, één eerstejaars en vier 2e en 3e jaars BMTers. Hierbij zouden wij heel graag 1 of 2 eerste- of tweedejaars willen zien, omdat deze natuurlijk een frisse kijk hebben op zaken en extra creativiteit kunnen we natuurlijk altijd gebruiken. Dus lijkt jou het wel wat om ook actief bezig te zijn tijdens je studietijd? Wil je ook wat meer mensen buiten je jaar leren kennen? Dan is commissiewerk de ideale manier om dit te bereiken. Heb je interesse, schiet dan even het bestuur aan, of zoek ons zelf op. Namens de ProZAc, Geert Litjens
17
Protatype
Januari 2006
n the Sprotlight
De oprichters van In Vivo Zoals iedere Protagoriaan weet, zal er dit jaar op Oke, nu is dus de herkomst van de naam bekend. Maar 22 februari het eerste lustrum verstrijken van onze hoe zit het met de ruimte wie zijn daarvoor verantwoordelijk borrelruimte “In Vivo”. En daarom in deze rubriek twee van geweest?’ Ton Klumper schijnt veel gedaan of betekend te de vier oprichters van deze geweldige ruimte. Niels Vrolijk hebben?’ en Jeroen van den Brink vertelden onder het genot van Jeroen: ‘Ja zeker! Ton was de toenmalig directeur een frisje (het was tenslotte de dag na het kerstfeest) over bedrijfsvoering en lid van het faculteitsbestuur. Zeg maar de geschiedenis van deze illustere ruimte en de gang van de functie die Debeij nu vervuld, alleen was Ton dan van W zaken bij de ProBoKoCo. en BMT. Dit was achteraf heel makkelijk, want wij kregen onze nieuwe ruimte, maar die van Simon Stevin kreeg tegelijk een facelift. Dus alles moest op elkaar afgestemd worden, maar gelukkig kon alles via één persoon. Nu zou dat via de directeur bedrijfsvoering van W en die van BMT moeten. Niels: ‘Voor de bouw van “In Vivo” moesten twee contracten worden getekend en Ton heeft ons daar bij geholpen. Net zoals hij voor een gigantische sponsoring vanuit de faculteit heeft gezorgd. De ruimte zelf was er bijvoorbeeld niet eens. Daar zijn twee maanden continu bouwvakkers bezig De naam “In Vivo”, kunnen jullie dat uitleggen, er schijnt geweest. Dit kostte super veel geld en dit is mooi wel door een wedstrijd te zijn geweest? de faculteit vergoed. Jeroen: ‘Klopt, destijds hebben wij als toenmalig bestuur een prijsvraag uitgeschreven om een zo origineel mogelijke naam te verzinnen voor de nieuwe borrelruimte. Hierop zijn vanuit de leden een paar suggesties gekomen.’ Niels: ‘En van onze commissaris interne betrekkingen, Marvin dus. Die had tijd te veel. Nou die heeft dus meer dan 40 suggesties aangedragen. Onder andere “je kunt Whoog of W-laag springen, maar BMT rules”, “nu breekt mijn klumper” en dus “In Vivo”. Dan heb je nog Ton Verhaegh. Hij was de projectleider van Jeroen: ‘En als ik nu terug denk, volgens mij heeft Marvin de bouwtechnische dienst (BTD) van de TU. Hij dan ook de prijs nooit opgehaald.’ veel contact met Piet de Waal.’ Jeroen: ‘Piet de Waal is de gebouwbeheerder. Hij heeft ‘ deze plek geregeld, naast de ruimte van Simon Stevin. Deze ruimte was een gedeelte van het voormalige motoren museum. De muren zijn er dus pas laten om heen
18
Protatype gebouwd.’ Niels: ‘Daar is trouwen nog een mooi verhaal van tijdens de laatste borrel in de “oude” Weeghconst voor hun verbouwing, We zaten toen nog midden in de verbouwing en we zaten bij hun wat na te borrelen. En toen kwam ineens het gekke idee om een rondje aan Simon te geven, maar niet in de ruimte van Simon, we hadden tenslotte nu een eigen ruimte. Dus toen hebben we uit het Prothok, waar toen de borrels werden gehouden, twee kratten bier gehaald en hebben tussen de gereedschapsspullen die er nog volop lagen onze eerste borrel in “In Vivo” gehouden.’
‘En de vader van Jeroen heeft toch ook een belangrijke rol gespeeld?‘ Jeroen: ‘Nou de meeste mensen kennen de ruimte zoals die nu is, met het meubilair en alle decoraties. Wel, toen dit werd opgeleverd zat er alleen een standaard bar in, waarvan wij overigens wel de specificaties van hebben aan gegeven. En de kast achter de bar, die nu zo mooi open is, daar zouden alleen maar dichte kastjes in komen.’ Niels: ‘Wij eisten dus steeds een beetje meer. Wij wilden bijvoorbeeld een kast met spiegels en glazen platen. Er mochten wel wat duurdere tegels op de vloer komen en het type dat in de AOR lag dat leek ons wel wat. Daar kan je een glas op kapot laten vallen zonder dat je tegel breekt en je daarna nog eens het glas je andere tegels inloopt. Samen met Ton Verhaegh zijn we toen naar deze tegels op zoek gegaan. Uiteindelijk zijn het andere tegels
Januari 2006 geworden, want cafétegels die hebben wij niet nodig. Maar om terug te komen op de vraag, Jeroen zijn vader heeft een werkplaats, dus als wij wat nodig hadden was het al gauw “even kijken of Martijn dat heeft”, wat vaak het geval toch wel was. En het logo van Protagoras wat aan de muur hangt, dat komt ook bij hem vandaan. Je mag in dit gebouw namelijk niet zomaar muren of wat dan ook bewerken. En een kale muur is toch maar een kale muur en daarom is er ten tijden van de opening al dat logo opgehangen. Daarnaast heeft Jeroens vader ook nog geholpen met het ophangen van de boxen, dartbordplaten en het goedkoop regelen van materialen.’ ‘Maar hoe zit dat dan met de witte muur hier achter ons?’ Jeroen: ‘Hier stond dus vroeger wel al een muur, maar omdat de twee ruimtes in spiegelbeeld moesten worden gebouwd, is de dubbele ingangsdeur verplaatst van waar nu de nooddeur zit. Alleen waren de stenen die bij de bouw zijn gebruikt niet meer voor handen en is er dus een ander type steen gebruikt. Daarom is besloten de muur te verven. De kleur is trouwens gekozen door Piet de Waal, het is namelijk dezelfde kleur als de muur bij de servicedesk.’ Niels: ‘Ander leuk verhaal, tijdens die verbouwing en zo voort is er natuurlijk veel geld door heen gejaagd door Protagoras en eigelijk stond het helemaal niet begroot aangezien we aan het begin van het jaar nog niet wisten dat we een borrelruimte kregen. Dus na de aankoop van twaalf barkrukken was het geld eigelijk op. Maar we hadden nog geen geluidsinstallatie. Dus Dirk den Ouden is naar Jan Jansen gestapt met het verhaal dat de borrelruimte feestelijk geopend zou worden en dat daar eigelijk een cadeautje bijhoort. Daar was Jan het wel mee eens. Later die week volgde een mail met de vraag wat we graag als cadeau zouden ontvangen. We mochten dus een geluidsinstallatie uitzoeken. Ik zal geen prijzen noemen, maar ik kan vertellen dat het duurder uitviel dan dat de faculteit had gedacht. Zelf hadden we eigelijk niet het idee dat ze zouden instemmen, maar toen een donderdag
19
Protatype middag, wij gingen eigelijk al naar huis kwam Ton achter ons aan. Hij had een mededeling, we mochten de installatie op de kosten van de faculteit kopen. We zijn letterlijk een gat in de lucht gesprongen!’ ‘En die opening waarbij je dat cadeau dan kreeg schijnt een knaller te zijn geweest. Niels: ‘Ja, dat was een goed feestje.’ Jeroen: ‘Was trouwens nog mooi, twee weken voor de opening was de ruimte ons dus opgeleverd en waren wij nog wat aan het na klussen. Zo is Niels naar de IKEA gereden voor de lampjes die nu aan de muur hangen. Met mijn vader zijn toen die dingen nog aangesloten en het meubilair uit het Prothok, een paar bankstellen en een stoel, naar beneden gesjouwd. Maar er zat dus nog niks in die bar, we hadden wel glazen, maar geen tapinstallatie of wat dan ook. En de openingsdag kwam steeds dichterbij en we hadden het groots gepromoot. Op de dag zelf kwamen ze de spullen er inzetten en pas om drie uur stroomde het eerste bier uit de leiding, terwijl om vier uur het grootse feest zou losbarsten. Man dat was stressen. En in dat uurtje hebben ze ons uitgelegd hoe alles werkt.’ Niels: ‘Ow, en net zijn we Hans van Rooij helemaal vergeten te noemen. Dat was onze contactpersoon bij Bavaria, dat was echt een relaxte kerel. Maar daarover zo meer. We hadden dus goed geflyerd en groots ingeslagen; samen 24 fusten geregeld en er stond een snackkraam in de goot. En om 7 uur zaten we al door ons bier heen. Wij naar de mannen van Thor, waar Bavaria ook leverde, of we misschien wat fusten van hun konden lenen. Die gasten begonnen ons uit te lachen en vroegen gekscherend hoeveel er op was. Toen wij zeiden dat er al 24 fusten doorheen waren gevlogen werden ze toch wel stil. Daarnaast was de deal ook makkelijk, geen bier is geen feest en daar hadden ze toch wel zin in, dus bij hen vandaan zijn er toen nog vier extra fusten gekomen. Toen een paar uur later om negen uur, was het afgelopen en dat was maar goed ook, want iedereen was moe maar
20
Januari 2006 voldaan.’ Jeroen: ‘Om terug te komen op Hans de Rooij. Hij kwam regelmatig langs om te kijken tijdens de bouw en later na de opening was hij hier ook regelmatig op een donderdag. Natuurlijk was hij de dag van de opening er ook en zoals iedere vertegenwoordiger was hij gewend om te zeggen “het bier is van mij”. Dus we hebben na het feestje Bavaria gefactureerd voor de restende fusten die opwaren gegaan en niet waren gesponsord door bijvoorbeeld de faculteiten, Occam, OGD. Wat nog door Bavaria is betaald ook! Nee het was een goed feest, het was drukker dan op de huidige constitutieborrels. Zo zijn de wc’s schoon gemaakt met de brandslang en waren we eigelijk pas om half 2 klaar met puinruimen.’ Niels: ‘Je moet ook niet vergeten, we waren toen nog een kleine studievereniging. Al bestond de verenging al even, er waren pas vier jaargangen BMT’ers. Met dit feest en een eigen borrelruimte hebben we ons wel ineens op de kaart gezet.’ ‘En hoe zit het met de sfeer?’ Niels: ‘Die is wel veranderd, erg veranderd. Het is eigelijk gewoon niet te vergelijken. Je moet het maar zo bedenken, we kwamen uit het Prothok. Daar hadden we een goede borrel gehad als we een kratje leeg hadden. En toen kwamen we dus in deze ruimte, dat was wel even veel groter. Bovendien de meeste mensen die hier kwamen waren actieve leden. Zij die om zeven uur niet wilden helpen met schoonmaken gingen eigelijk uit zich zelf al en de rest bleef om mee te helpen met poetsen. In de tussentijd is Prot hard gegroeid, zeker het actieve gedeelte. Tegenwoordig zijn er veel meer mensen actief en die hebben niet dezelfde binding met de ProBoKoCo als toen. En de ProBoKoCo zelf is ook veranderd. Toen hielp eigelijk iedere borrel iedereen, nu zie je vrije tappers veel makkelijker zijn, gewoon een stapeltje glazen laten staan terwijl je die makkelijk even mee kunt nemen naar de bar als je toch gaat bestellen.’
Protatype Jeroen: ’Het is inderdaad moeilijk, al dan niet meer te vergelijking. Wij hadden iedere week “het bier van de week” of als Edwin (ter Voert, red.) tapte werd bier drank, want hij vond de safari jus zo lekker. Naast dat bier of drank was er ook een spreuk, bijvoorbeeld tijdens een borrel in de wintermaanden stond er ook op de poster “koud he..?”. Standaard haalde het borrelhoofd voor de borrel fris voor zover hij nodig achtte en werd er nog wat bier in gekocht. Ook werden er chips en nootjes in geslagen die toen nog gratis werden verstrekt.’ ‘Nu we het toch over veranderingen hebben, wat is er nog meer significant veranderd?’ Niels: ‘Wat er veranderd is en waar we wel wat commentaar op hebben gehad is het niet meer gratis verstrekken van chips of nootjes. Maar toen wij hierheen kwamen moesten we ineens gaan schoonmaken en dat kost geld. En ergens moest dat geld vandaan komen, en dat werd dus verrekend in de kostprijs van de nootjes en chips. Verder ging de kostprijs van het fris omhoog, eerst kostte een plastic bekertje fris 50 guldencent en een flesje bier een piek. Maar omdat bij Simon de prijs voor bier en fris gelijk waren en wij geen concurrentiestrijd wilden initiëren hebben wij onze prijzen gelijk getrokken aan die van hen. En we moesten leren inschatten, een krat sinas of 7up ging dus echt niet op voordat de houdbaarheidsdatum was overschreden.’
Januari 2006 zijn verantwoordelijk omdat wij hier tappen. Dus als er wat zou gebeuren, dan zouden de eventuele kosten op ons worden verhaald. Nu is het zo dat de bar verzekerd is tegen een aanvaring met een schip en het neerstorten van vliegtuigen..’ Niels: ‘Van dat laatste ben ik in het huidige klimaat niet meer zeker van, maar we zijn tegen de meest rare dingen verzekerd, dat wel!’ Mannen bedankt, niet alleen voor het gesprek, maar ook voor de ruimte waarvoor jullie mede verantwoordelijk zijn geweest! Arjan van Adrichem
‘En zijn der nog andere leuke weetjes of anekdotes?’ Niels: ‘Toen het bovenblad van de bar er nog niet in lag hebben we met het toenmalige bestuur onze namen en een verhaaltje in het hout er onder gekrast. Dus mocht om wat voor reden dan ook, ooit het bovenblad moeten worden gelicht, dan zul je daar onze namen aan treffen.’ Jeroen: ’We hadden net al verteld dat we twee contracten moesten opstellen waarbij Ton Klumper had geholpen. Een van die contracten was dus de verzekering voor de bar. Het zit namelijk zo, de bar is van Bavaria, maar wij
21
Protatype
Januari 2006
rot goes science Het effect van chemotherapie bekijken met MRI? Op 22 oktober meldden het Eindhovens dagblad en de heeft geëxperimenteerd met een synthetische peptide Volkskrant nieuws over het baanbrekend onderzoek (RGD) de aminozuur sequentie ‘Arg-Gly-Asp’ bevat. Deze van promovendus Willem Mulder. Hij is van oorsprong heeft bij een bepaalde conformatie grote affiniteit voor chemicus en nu werkzaam bij onze vakgroep ‘Biomedical de αvβ3-integrine. Vele andere studies zijn al gedaan NMR’ ofwel MRI. De krantenartikels wijzen of het feit dat met RGD peptide, bijvoorbeeld met behulp van nucleaire Willem Mulder een techniek mogelijk heeft gemaakt waarbij imaging technieken zoals PET. Deze techniek maakt al na een aantal dagen het effect van chemotherapie gebruik van het opvangen van straling van een radioactieve kan worden vastgesteld. “Dit kan door middel van een marker. Echter, vanwege de slechte resolutie die hiermee contrastmiddel met ‘magnetische eigenschappen’ dat op behaald wordt, is de precieze lokalisatie van de αvβ3een MRI-scan de cellen die mede de groei van een tumor integrine niet mogelijk. MRI kan hierbij een oplossing bepalen zichtbaar maakt.” Omdat dit natuurlijk allemaal erg bieden. vaag is, heeft de redactie uitgezocht wat het onderzoek precies inhoudt en wat de resultaten betekenen. Het onderzoek is primair gebaseerd op het zichtbaar maken van angiogenese. Dit is de aanmaak van nieuwe bloedvaatjes uit reeds bestaande bloedvaten. Het is een proces wat de groei van een tumor goed kan karakteriseren. De techniek van Willem Mulder maakt het mogelijk om op een niet-invasieve manier (MRI) heel specifiek angiogenetische bloedvaatjes zichtbaar te maken. Dit heeft hij bereikt door een MRI contrast agent te synthetiseren dat specifiek aan de endotheelcellen van deze bloedvaatjes bindt en dat tegelijkertijd een sterk Het nadeel van MRI is de lage gevoeligheid, Willem Mulder contrast veroorzaakt op een MRI scan. heeft daartoe een liposomaal ‘contrast agent’ ontworpen (zie figuur). Het liposoom bevat een grote hoeveelheid Bij angiogenese wordt een bepaald eiwit, genaamd αvβ3contrastmiddel en aan de oppervlakte zijn ongeveer 700 integrine, tot expressie gebracht op de endotheellaag van RGD groepen gebonden om een goede affiniteit voor de de bloedvaten. Dit is de zogenaamde target. Het idee is dat avb3-integrine te garanderen. Tevens bevat het liposoom voor deze target een zogenaamde marker gevonden wordt ook een fluorescerende marker. Dit maakt Willem Mulders die specifiek aan deze target bindt. Dit is de gangbare techniek multimodaal, omdat met behulp van zowel MRI als werkwijze in de tak van wetenschap die ‘Molecular imaging’ fluorescentiemicroscopie de binding van het contrastmiddel genoemd wordt. Niet de anatomische veranderingen die aan de αvβ3-integrine kan worden gedetecteerd. Het bij een bepaalde ziekte of proces plaatsvinden worden voordeel van het gebruik van een tweede imaging techniek afgebeeld, maar juist de moleculen die hierbij een rol is dat het de bevindingen van de MRI-scan kan bevestigen spelen en vaak veel eerder aanwezig zijn. Willem Mulder of zelfs kan aanvullen. Naast de RGD-liposomen zijn er
22
Protatype ook RAD-liposomen gebruikt als non-specifieke controle. Het RAD molecuul verschilt een methylgroep (-CH3) met dat van RGD. Als eerste is de specificiteit van het contrastmiddel met fluorescentiemicroscopie onderzocht. Hiertoe werden angiogenetische endotheelcellen in kweek geincubeerd met specifieke RGD-liposomen en non-specifieke RAD-liposomen. Hieruit bleek dat de RGD liposomen in tegenstelling tot de non-specifieke RAD liposomen massaal associeerden met de cellen.
De in vivo experimenten van Willem Mulder zijn gedaan in muizen die een aantal kankercellen geïnjecteerd gekregen hebben. Dit is uiteraard goedgekeurd door een ethische commissie voor dierproeven. De tumoren liet hij groeien tot een volume van ongeveer 0.5-1 cm3. Daarna zijn van de muizen MRI-scans gemaakt, de liposomale contrastmiddelen zijn via een injectie in de staartvene toegediend. Van de verkregen plaatjes is met behulp van Mathematica een map berekend die de signaalverhoging in iedere pixel weergeeft. Op de plaatsen waar de liposomen binden en dus het contrastmiddel zich bevindt, zal de map hogere waarden bevatten. Dit komt omdat het contrastmiddel paramagnetisch is en de magnetische eigenschappen van zijn omgeving beïnvloedt. Hoe dit leidt tot een hoger signaal weet je als je ooit een MRI vak of casus hebt gevolgd. Het experiment is hier beneden weergegeven. De eerste twee plaatjes zijn MRI opnamen van voor en na toediening van contrastmiddel. Het derde plaatje laat duidelijk zien waar een verhoging in signaal
Januari 2006 intensiteit gemeten is. Omdat de oorspronkelijke plaatjes dit aangaven met kleur, is het hier voor het gemak door witte pixels vervangen.
Wat opvalt, is dat RGD liposomen zich voornamelijk aan de rand van de tumor bevinden, daar waar de tumor groeit en angiogenese plaatsvindt. Dezelfde metingen zijn gedaan na injectie met RAD liposomen. (plaatjes niet gedrukt) Hierop is te zien dat de RAD liposomen zich veel meer over het tumor weefsel verspreid hebben, wat duidt op een non-specifieke ophoping in de tumor en geen specifieke binding met de αvβ3-integrine. De MRI metingen zijn bekrachtigd met behulp van fluorescentiemetingen. De RGD en RAD liposomen bevatten rhodamine en kleuren rood in fluorescentie opnamen (sorry, het Protatype is nog niet fullcolour). Daarnaast heeft Willem Mulder endotheelspecifieke antilichamen (CD31-FITC) gebruikt die groen fluoresceren. Door de overlays van zowel de RGD als RAD kleuring met de CD31-kleuring te bekijken, is te zien dat de lokalisatie van de RGD liposomen in vergelijking met de RAD-liposomen veel beter overeenkomt met die van de CD31 lokalisatie.
23
Protatype Dit geeft wederom aan dat de RGD liposomen specifiek aan angiogenische bloedvaten binden. Er zijn nog een aantal andere experimenten gedaan die vaststellen dat Willem Mulders techniek om angiogenese in tumorcellen aan te tonen werkt. Deze worden hier verder niet besproken. Wel komen we terug op de krantenartikels die schrijven over het onmiddellijk waar te nemen effect van een chemokuur. Dit is natuurlijk een te snelle en optimistische conclusie. Hoewel dit een voor de hand liggende toepassing is vanwege het feit dat een chemokuur de tumorcellen kapot maakt en daarmee de groei van een tumor remt, is nog niet precies het effect van een chemokuur op angiogenese onderzocht. Er moeten dus nog een aantal experimenten gedaan worden om deze relatie goed te kwantificeren. Van Willem Mulder zelf heb ik gehoord dat deze experimenten inmiddels uitgevoerd zijn en veelbelovend zijn. Het werk van Willem Mulder is echt een doorbraak op dit gebied en is gepubliceerd is het toonaangevende tijdschrift ‘FASEB Journal’. Het onderzoek omvat vele aspecten waaronder de gecompliceerde synthese van het juiste
24
Januari 2006 liposomale contrastmiddel en alle experimenten die gedaan zijn met de muizen. Leuk om te weten is dat ook BMT’ers hebben meegeholpen aan dit onderzoek door middel van stages. Willem Mulder zelf zal in juni promoveren op het onderzoek naar lipid gebaseerde contrast agents die hij in de laatste vier jaar ontwikkeld heeft om naast angiogenese ook andere aandoeningen zoals atherosclerose aan te tonen. Bram Coolen Bronnen: Mulder WJM, Strijkers GJ, Habets JW, Bleeker EJW (BMT-student), van der Schaft DJW, Storm G, Koning GA, Griffioen AW, and Nicolay K. MR molecular imaging and fluorescence microscopy for identification of activated tumor endothelium using a bimodal lipidic nanoparticle. FASEB J. 2005 Dec;19(14):2008-10.
Protatype
Januari 2006
edactie uitje Na een paar mislukte pogingen hebben we voor deze uitgave toch weer een redactie uitje georganiseerd. Het kostte wat tijd om een leuk idee te bedenken, maar het is ons gelukt. Op donderdag 12 januari gingen we het spel ‘Betrayal at the House on the Hill’ testen. Dat hebben we geweten… Het was een koude en gure nacht. Zes dappere lieden kwamen aan bij een donker en verborgen huis dat helemaal afgelegen van de bewoonde wereld op een heuvel lag. Het huis lag voor een groot deel verborgen voor het blote oog. Eén voor één betraden deze mensen het huis en keken rond in de hal. Er was niks, alleen donkere gangen en een trap naar boven. De dappere Jenny LeClerc was de eerste die naar boven durfde terwijl de sterke Ox Bellows en de jonge Zoe Ingstrom de begane grond verkenden. Verschillende kamers werden onthuld, van zeer onschuldig zoals een werkkamer of een bibliotheek, tot zeer verontrustend zoals een grafkamer en een kamer die vol bloedvlekken zat. De onverschrokken Vivian Lopez en de wijze Professor Longfellow openden ook steeds meer kamers en langzaam kreeg het huis vorm. Jenny ontdekte dat er ook een kelder in het huis was, maar dat het moeilijk was om daar te komen. Tot Zoe een glijbaan ontdekte die verschillende mensen snel in de kelder bracht.
In veel kamers waren rare tekens te vinden. Elk teken had een gevolg. Dan hoorde je voetstappen die dichterbij kwamen, of er verscheen ineens een geheime trap die je naar een andere verdieping bracht. Of er blijken skeletten of een kluis in de kamer aanwezig te zijn die verder onderzoek behoeven. Deze gebeurtenissen hadden gevolg voor psychische en lichamelijke toestand van de dappere mensen. Hoe hard dit aankwam, was sterk verschillend per deelnemer. Peter Akimote en Zoe waren vrij jong en niet makkelijk bang te maken en Jenny en Ox waren weer behoorlijk sterk. Met zijn zessen kwamen ze dus een heel eind.
In sommige kamers werden ook vreemd objecten aangetroffen. Munten, een bijl, een amulet, een harnas… deze objecten konden je aardig van pas komen. Bij het openen van bepaalde kamers leek het huis even licht te beven. Er kwam een voorteken. De zes dappere lieden kregen een snelle blik van wat het zou kunnen zijn en hielden daarna hun adem in, in afwachting van wat er verder zou gebeuren. Ging het weg of werd het alleen maar erger? Een paar maal ging het goed, maar de weerwolf wist zich erdoorheen te bijten en De jonge Peter Akimote tot de zijne te maken. Moordlustig en volkomen in de ban van de weerwolf ging Peter met zijn bloeddorstige hond op
25
Protatype pad met maar één doel: de andere mensen uitschakelen en tot de zijne maken. De overblijvers waren gedwongen samen te spannen en al snel kwamen ze erachter dat een revolver met zilveren kogels het enige wapen was dat zou baten. Jenny en Ox gingen daarnaar op zoek, terwijl de rest zoveel mogelijk kracht spaarde en kennis opdeed om dit monster te verslaan. Maar het noodlot sloeg toe. Peter en zijn hond slaagden erin om Vivian en Ox tot de zijne te maken, waardoor het team van de helden ineens aardig geslonken was. Toen vond de Professor de zilveren kogels. Zoe en de Jenny spoedden zich naar de Professor en toen was het afwachten. De eerste die verscheen was Vivian. Hoewel ze een paar kamers weg was, had de Professor mooi de gelegenheid om door de open deuren perfect raak te schieten… Nog twee te gaan. Ox was de volgende die moest bezwijken voor de macht van de helden. De laatste was dus Peter, het brein achter dit onheil. Jenny was helaas de revolver verloren, maar de jonge Zoe vond het en wist raak te schieten. De helden overwonnen!
Januari 2006 kamers aan te leggen. In elke kamer gebeurt wel iets en dat varieert van het vinden van een item tot het beginnen van de ‘haunt’. Hierover dalijk meer. Elk karakter heeft een bepaalde kracht, snelheid, kennis en verstand en door het spel heen kan dit meer of minder worden. Als de ‘haunt’ begint, wordt één van de karakters slecht en deze krijgt een geheime opdracht. Er zijn meer dan vijftig verschillende ‘haunts’, dus het is elke keer anders. De overgebleven ‘helden’ krijgen ook een opdracht en zo ga je elkaar dus tegenwerken met allebei hetzelfde doel: de ander uitschakelen. Maar hoe dat moet gebeuren, weet je dus niet van elkaar. Dit spel kun je dus spelen met maximaal zes spelers. Het is makkelijk te begrijpen, door de opdrachten in de kamers en op verschillende kaartjes, wijst het zich vanzelf. Het duurt ook niet dusdanig lang, dat het saai zou worden. Eén klein nadeel kan zijn dat het geheel in het Engels is, omdat het spel op dit moment nog te nieuw is. Wij hadden hier natuurlijk weinig problemen mee :) Maar in het geheel is het een supergaaf spel en dus echt een aanrader! Moniek Lamers ‘Betrayal at the House on the Hill’ is van Avalon Hill. Meer info: http://www.wizards.com/default.asp?x=ah/prod/ betrayalhouse
Het werd een zeer enerverende, maar ook zeker gezellige avond voor de redactie en het spel was helemaal geslaagd! De opzet van het spel is om met maximaal zes spelers (karakters) een huis te bouwen door steeds verschillende
26
Protatype
Januari 2006
erstfeest Het grote succes van vorig jaar gaf meer dan genoeg redenen om de X-mas party te herhalen met als doel om het net zo spetterend te maken als vorig jaar, of zelfs nog veel leuker! Om logistieke redenen en met de brandveiligheid in ons achterhoofd is er besloten om niet zo veel mensen binnen te laten als vorig jaar. Groot voordeel hiervan was natuurlijk dat we nog een beetje konden bewegen in ons feestdome de Santé. Net zoals bij vele andere feesten zijn er een aantal weken van heftig knutselen, zagen, timmeren, schilderen, knippen, plakken, bidden, yoga, midgetgolf, dwergwerpen en een WK Zwerkbal aan vooraf gegaan. Ook met de promotie was volgens ons niets mis. Wij genieten er namelijk van om blauwbekkend in de kou onze (maarliefst 5000!!!) flyers aan de man te brengen. Daarbij werd iedereen ook nog ingepalmd met een lekker kerstkransje op weg naar de collegezalen. Tevens hebben wij hiermee kunnen concluderen dat de meeste vrouwen ’s ochtends helemaal geen zin hebben in chocolade… vreemd…
28
Het feest begon iets later dan gepland. Dit omdat de kerstman pech kreeg onderweg. Hij vloog boven de A2 (die helemaal dicht was gesneeuwd) toen één van zijn rendieren kramp kreeg in de kuit van zijn rechtervoorpoot. Na een heftige noodlanding en wat hulp van de ANWB konden ze weer op weg na niet al te veel vertraging. Op het feest zelf zijn nog wel wat dingen gebeurt die ons op zijn gevallen. Zo kwam ons ter ore dat Arjan de drukte niet meer aan kon binnen en even verkoelen moest zoeken buiten, waar hij in de kribbe de heerlijke Maria versierde en zich even kon opladen om weer naar binnen te gaan (referentie: zie foto’s). Er liep een flink aantal jodelende, aardig beschonken en dansende studenten binnen die ervoor gezorgd hebben dat dit feest weer een succes werd! Bedankt! Hasta la pasta!!! De Kerstman, Rudolph & co.
Protatype
Januari 2006
ieve Bouzo Lieve Bouzo,
Lieve eerstejaars,
Ik ben nu eerstejaars en ik heb het echt super naar mijn zin hier in Eindhoven. Ik zit hier ook op kamers en ik heb hele gezellige huisgenoten, twee daarvan doen ook BMT, dus we hebben altijd veel te bespreken tijdens het eten. De mensen in mijn jaar zijn ook heel leuk en gezellig, ik heb echt al heel veel vrienden gemaakt en de opleiding gaat me ook goed af. Ik heb alleen een klein probleem, mijn OGO-groepje is niet zo goed in op tijd komen, dus we hebben iedere week minstens twee vlaaien, het record staat op vier vlaaien in één week. Verder hou ik wel van een biertje, dus de dinsdagen en donderdagen staan daar van wel in het teken. Nu zal je denken wat is het probleem… al die stukken vlaai en al die glazen bier slaan in als een bom oftewel er komen een hoop kilo’s aan de billen en buik te hangen die ik daar niet wil hebben. Ik ben, sinds ik hier in Eindhoven zit, al tien kilo aangekomen en dat is natuurlijk niet zo goed. Sporten doe ik niet, want ik zou niet weten wat ik moet gaan doen. Mijn groepsgenoten blijven maar te laat komen en daar kan ik ook al niets aan veranderen en die biertjes wil ik eigenlijk wel blijven drinken. Lieve Bouzo, je moet me dus echt helpen, wat kan ik hier aan doen??
Ik kan twee goede oplossingen voor je aandragen. Ik had er aanvankelijk drie, maar aangezien jij onder geen enkele voorwaarde lijkt te willen stoppen met snoepen, valt de gemakkelijkste optie, het simpel weigeren van al dit lekkers, af. Ikzelf heb doorgaans genoeg eten en drinken in In Vivo, ik wordt immers omgeven door Protagoras’ bieren tosti voorraad. Ik ben daardoor ook niet de dunste. Het probleem is dat ik wel vaak medelijden krijg met mijn beste vriend in het Prothok. Je hebt vast gezien dat hij één keer in de week een voedselpakketje in zijn terrarium krijgt in de vorm van een witte muis. Wat zou jij er van vinden als je week in week uit bijvoorbeeld alleen maar erwtensoep te eten kreeg? Inderdaad, dat gaat ontzettend vervelen. Mijn plan om jullie beiden te helpen is dat wanneer jij weer zo’n lekker stuk taart voorgeschoteld krijgt, je deze deelt met de slang in het Prothok. Zo kom jij wat minder aan en heeft de slang een gevarieerdere maaltijd. Je moet wel even vragen aan de verzorgers of hij dit wel lust natuurlijk. Mijn tweede plan zal je wat meer inspanning gaan kosten. Er is namelijk een gebouw op het TU-terrein waar ze het vet van je lichaam kunnen verwijderen. Hier TU kun je bijna alle vormen van sport beoefenen, alleen of in groepsverband met je medepatiënten. Afhankelijk van hoe goed je wilt compenseren voor jouw biertjes en taartjes kun je kiezen hoe vaak je gaat sporten en welke sport je gaat doen. In jouw geval zou ik toch voor drastische maatregelen kiezen en per week minstens één keer gaan fitnessen en één keer gaan zwemmen. Wat dit precies inhoudt kun je vragen bij het ESSF, een vereniging die al het sporten op de TU/e coördineert. Ik ben benieuwd voor welke optie je gaat en of je hiermee geholpen bent. Succes met je studie en met feesten!
Liefs Biertjuh
Liefs, Bouzo
29
Protatype
Januari 2006
rotagenda
e maat aller dingen - Het Protagoras lied-
De gapende kloof tussen mens en techniek Is voor ons echt niet meer dan een kier Eindhovens trots, ja de crème de la crème Die mensen die ziet u nu hier Niemand bereikt een verg’lijkbaar niveau Concurrenten bezwijken en masse Ja, de mens is de maat aller dingen Dat zei Protagoras Onze rots in de branding, de esculaap Is Bouzo, gevaarlijk en rood Zijn blikken vertolken de krachten van Prot Zijn macht is dus ongrijpbaar groot BioMedische ingenieurs zijn wij straks Dus vol trots heffen wij nu het glas Ja, de mens is de maat aller dingen Dat zei Protagoras Ja, de mens is de maat aller dingen Leve Protagoras!
Februari 8 Excursie Genmab 9 Battle met Sv Paradoks uit Enschede 13 De 3e ALV van het 17e bestuur 14 5e Uisge Beatha KennisQuiz 15 Actieve Leden Uitje 22 1e Lustrum In Vivo Maart 24 Vertrek Studiereis “BMT over the wall” April 9 10 12-13 21-22 26
Terugkomst Studiereis 4e ALV van het 17e bestuur 24 Uurs project Batavierenrace Excursie Isotron
Mei 3 17 24
Ouderdag Symposium Excursie Maastricht Instruments
31
Protatype
Januari 2006
olofon Jaargang 8, nummer 2 “Protatype” is het verenigingsblad van Studievereniging der Biomedische Technologie Protagoras. Het heeft een oplage van 350 stuks. Redactie Arjan van Adrichem Renate Boekhoeven Bram Coolen Dyon de Greef Irene Kaashoek Remi Verhoeven Hoofdredactie Yvette Koeken Moniek Lamers Eindredactie Yvette Koeken Kaft Voorkant: Yvette Koeken Achterkant: Commissie Wervingsdagen Foto’s op de kaft Pirates Party Casinoavond - Leonie de Munter Antwoord Protpuzzel nummer 1 De winnaar van vorige Protpuzzel is Kitty ter Stege. Zij had alle juiste antwoorden, zoals ze ook hieronder staan: 1) Ijsberg 4) Postzegel 2) Handschoen 5) Lood 3) Theedoek 6) Tijd
32
Inleveradres kopij SvBMT Protagoras Technische Universiteit Eindhoven W-hoog 1.14 (Prothok) Postbus 513 5600 MB Eindhoven Tel:(040)(247)2758 E-Mail:
[email protected] Internet: www.protagoras.tue.nl Volgende deadline 31 maart 2006 Adverteerdersindex Occam` Loesje - www.loesje.nl Nucletron Wervingsdagen
pag. 8 pag. 9 pag. 16 kaft
Het is mogelijk lid te worden van Loesje. Drukkerij Drukkerij van Tuijl Tel.(040)243 5705 Verantwoording Auteurs van artikelen geven de redactie de toestemming om het toegestuurde artikel te publiceren in welke vorm dan ook. De redactie behoudt zich het recht voor om ingezonden stukken te weigeren danwel in te korten of te wijzigen zolang dit de essentie van het stuk niet aantast.
