Schoolblad Sint-Jozefinstituut Geel - jaargang 66 - zomernummer

Zo me 20 r 12 -20 13

Schoolblad Sint-Jozefinstituut Geel - jaargang 66 - zomernummer

COLOFON Verschijnt tweemaal per schooljaar Administratie Technische Schoolstraat 52 2440 Geel [email protected] www.sjgeel.be Uitgever Marc S’Jegers Redactie Jean Aerts Gonda Alen Simonne Bakelants Wendy Cornelis Denis De Ryck Bert Dierckx Harry Hendrikx Karine Heylen Anneleen Lambaerts Michiel Swerts Lay-out en vormgeving Simonne Bakelants Corrector Gonda Alen Aan dit nummer hebben meegewerkt Onze collega’s: Charlotte Arnauts Marleen Beneens Geert Boeckx Herman Croenen Hugo Daems Gerd Dams Hilde Dierckens Luc Helsen Guy Jansen Johan Lauvrijs Karin Lemmes Jef Luyckx Yves Op de Beeck Helen Parry Ingrid Sels Roger Tormans Koen Torfs Eddy Vanaelten Ludo Vaes Els Van der Auwera Annemie Vanheertum Miek Van Severen

Onze leerlingen: Jef Van Gorp T3Iw6 Brent Vleugels T3Ee6 Jens Slegers en Brent Van Roy T3Mv6 Thomas Peeters B3Ho5a Mike Janssen en Jente Franssen B3Io7 Weslie Mertens T2Ho3 de leerlingen van B2Bo3 Bram Sauvillers T3Ho6 Celine Van Bouwel en Kristof Helsen T3Ot6 de leerlingen van B3Tb7 de leerlingen van B3At6 en Lc6 Nico Janssens B3Al7b Sander Mangelschots T3Ee5 Mathias Van Gompel T3Iw6 Ivan Geudens oud-leerling T3Cm6 de leerlingen van T3Iw6

IN DIT NUMMER

5. 6. 42. 62. 64. 68. 70. 72.

9

49

72

64

voorwoord schoolnieuws klasnieuws op de sofa met… de passie van... prijsbeest de jaren stillekes de schoolpoort voorbij

Voorwoord Vertrouwen waarin? Om de haverklap komen we het woord “vertrouwen” tegen in de media, in de politiek en in de reclame. Wij worden om de oren geslagen met woorden als het consumentenvertrouwen en uitdrukkingen als het vertrouwen in de banken, het vertrouwen in de overheid, in de kerk, in Europa, in het onderwijs,… Maar wat is dat toch, vertrouwen? Net door het veelvuldige gebruik lijkt het wel alsof het woord ‘vertrouwen’ geen betekenis meer heeft. In woordenboeken en encyclopedieën vinden wij talrijke omschrijvingen. Vertrouwen is het geloof dat iemand eerlijk is. Vertrouwen is het geloof dat je op iemand kunt rekenen. Of nog, het geloof in de betrouwbaarheid van een persoon. In sociologie en psychologie is de mate waarin twee groepen elkaar vertrouwen een maatstaf voor het geloof in de eerlijkheid en aardigheid van de ander. Vertrouwen speelt een belangrijke rol in bijvoorbeeld familiebanden, relaties tussen individuele personen, binnen bedrijven en andere sociale groepen (bijvoorbeeld je sportclub of je jeugdbeweging). In de psychologie wordt vertrouwen omschreven als “geloven dat de persoon die men vertrouwt, zal doen wat men van hem verwacht”. Voor het einde van de achttiende eeuw had het woord vertrouwen een andere betekenis. Het handelde meer om trouw dan om vertrouwen. Trouw is een veel sterkere en meer zekere of vaste band dan vertrouwen. Trouw is voor eeuwig. Een persoon die trouwt, belooft eeuwige trouw. Eens getrouwd, kan je niet zomaar stoppen met getrouwd zijn. Met de industrialisatie en een grotere mobiliteit van personen nam ook de onzekerheid in de samenleving toe. Vertrouwen was een zaak van persoon tot persoon. Het diende de directe menselijke omgang. Mensen kozen stilaan minder voor trouw en meer voor vertrouwen omdat ze dat ook gemakkelijker weer konden laten vallen, konden opgeven. Na de Tweede Wereldoorlog werd de samenleving veel zakelijker (economischer). Het vertrouwen werd door reclamejongens misbruikt om een diepere waarde te geven aan verhoudingen (verkoper-klant) die echter enkel en alleen zakelijke verhoudingen waren geworden. Van Kooten & De Bie speelden er op het einde van de jaren zeventig, een periode van sterke economische terugval, handig op in. Zij zijn de auteurs van volgend dialoogje: “Zijn theorie is dat het weer goed komt met de economie, als er maar voldoende vertrouwen onder de mensen groeit.” “Vertrouwen waarin?” “Vertrouwen in zijn theorie?” Doordat het vertrouwen zo leeg en inhoudsloos is geworden, is het ook zoek geraakt. Het vertrouwen als leeg en inhoudsloos begrip is niets en niets kan je niet vinden. Dit creëert zeer veel onzekerheid in onze samenleving. Ondertussen remt die grote onzekerheid de ontwikkeling en ontplooiing van diezelfde samenleving. Want als het vertrouwen weg is, willen we controleren. En controleren vraagt tijd en energie; tijd en energie die niet aan vooruitgang en ontwikkeling kan worden besteed. Het vertrouwen is momenteel zo ver zoek dat onze Westerse samenlevingen tot stilstand zijn gekomen of op sommige vlakken zelfs een negatieve ontwikkeling kennen (economische terugval in plaats van economische groei). Het vertrouwen in de overheid is zoek. Steeds grotere en onpersoonlijker overheden grijpen steeds meer in, in ons dagelijks leven. Ons vertrouwen in de financiële instellingen werd beschaamd. Dit vertrouwen keert voorlopig niet weer en ook de overheid onderneemt niets om het te herstellen. Wij zijn het vertrouwen in de kerk kwijt, in de politiediensten, de wetenschap,… Het onderwijs komt vaak nog redelijk goed uit metingen van het vertrouwen. Vraag is wel wat deze metingen waard zijn. Of onze samenleving opnieuw meer gegrond kan worden op vertrouwen is mij onduidelijk. Ik meen wel dat het, met wat we nu weten, aangewezen is om naar meer vertrouwen te streven. Met het werkwoord ‘streven’ wil ik ook duidelijk maken dat vertrouwen niet statisch is; het is niet vaststaand en onveranderlijk. Vertrouwen is vooral een proces. Ik meen dat alle verantwoordelijken in onze samenleving, over welk kennis- of bevoegdheidsgebied dan ook, dringend aan een herstel van het vertrouwen dienen te werken. Maar ook wijzelf kunnen een steentje bijdragen door ons vaak snel gevormd negatief oordeel over een voorval en zijn achtergronden wat beter te overdenken. Het geldt voor elk lid van onze samenleving,… vertrouwen moet je verdienen. En dat wordt nogal eens vergeten... Marc S’Jegers

CONTACT—ZOMERNUMMER 2012-2013 5

schoolnieuws Gedichtendag 2013-03-01 Het thema voor de gedichtendag was dit jaar muziek. Poëzie en muziek zijn altijd nauw met elkaar verbonden geweest. Al in de klassieke oudheid werden gedichten met muziek begeleid. En nog steeds maken zowel de dichter als de muzikant dankbaar gebruik van harmonische klankkleuren. De leerlingen van onze tweede graad technisch hebben een creatief werkje gemaakt rond dit thema. 10 winnaars werden verkozen en beloond met een waardebon van Free Record. Aan iedereen bedankt voor je deelname. Het was de moeite waard! Proficiat aan de winnaars!

Ingrid Sels 6

CONTACT—ZOMERNUMMER 2012-2013

Departement Voeding in het nieuw(s) 24/02/2013 Hotelschool van Geel haalde het nieuws van RTV De eerste brunch van het departement Voeding haalde het nieuws van RTV. Ondanks de vele kookprogramma's op televisie, daalt het aantal leerlingen in mooie richtingen als Slagerij en Hotel TSO. Vanuit het departement Voeding wil het personeel samen met de ouders en de leerlingen daar iets aan doen. De brunch had als doelstelling om de mensen bij elkaar te brengen die "Zot van Voeding" zijn.

15/03/2013 Nieuw logo Het nieuwe logo voor het departement voeding is een feit. Dit logo willen we plaatsen op autoruiten, helmen, vrachtwagens van leveranciers... zodat mensen er zich bewust van worden dat er ook een hotelschool is in Geel.


GALABAL Op 8 mei organiseerden we met een groepje enthousiaste leerlingen en leerkrachten een zeer geslaagde editie van het galabal. Merci allemaal om er zo’n fijne avond van te maken! Volgend jaar maken we er alweer een leuk feestje van.

8


Voor 6 leerlingen van het CDO lassen Moktar Ebrahimi (halfautomaat hoeklas boven het hoofd) Stig Wouters (TIG rond boven het hoofd) Seppe Van Eynde (TIG rond boven het hoofd) Moktar Nasiri( halfautomaat rond boven het hoofd) Christopher Geboers (TIG rond boven het hoofd) Bram Mens( TIG rond boven het hoofd) Begeleiders Ludo Vaes (elektrode rond boven het hoofd) Ivo Matthys (halfautomaat hoeklas boven het hoofd) Leerlingen en leerkrachten hebben certificaten behaald en mogen de lassen toepassen in de nijverheid (zie hierboven). Heel leerrijke ervaring. De lassen werden gebroken, doorgesneden en gekeurd door de keuringsdienst Vincotte. De aanhechtingen moesten volledig ingebrand zijn over de volle lengte van de las, er mochten ook geen luchtbolletjes aanwezig zijn. VCL staat voor vervolmakingscentrum voor lassers. De financiële ondersteuning gebeurde voor helft door INOM (metaalsector).

NIEUWS VAN HET CDO

Lassen met de klas bij VCL in Neder-over-Heembeek door 6 leerlingen van het CDO van 13/5/2013 tot 17/5/2013

Ludo Vaes


LANDBOUW OP BUITENLANDSE TRIP Op 5 maart was het weer zover: de leerlingen van de derde graad landbouw vertrokken voor hun jaarlijkse buitenlandse trip. Dit jaar zetten ze koers naar Duitsland, waar ze gedurende 3 dagen Osnabrück en omstreken verkenden. Een gevarieerd programma bracht hen in de fabrieken van de firma Amazone in Habsbergen en Claas in Harsewinkel, de melkveebedrijven van de familie Meyer en Westrup-Koch, OHG Genetic te Melle Föckinghausen en de rundveeveiling van Osnabrück.

10


Na een lange voorbereiding, waarin vooral het nagenoeg onmogelijke be‐ reiken van alle oud‐leerlingen cen‐ traal stond, konden we op 3 mei ein‐ delijk het 50‐jarig bestaan van de af‐ deling Industriële Wetenschappen van het Sint Jozef‐Instituut in Geel vieren. De avond begon met een receptie waarin halsreikend werd uitgekeken naar wie van de oud‐klasgenoten aanwezig zouden zijn. De leraars vroegen zich natuurlijk af of ze hun vroegere leerlingen nog zouden her‐ kennen. Dit bleek allemaal erg mee te val‐ len. Na een inleiding door de organisator Rudi Colson volgde een speech van onze direc‐ teur Hilde Verdonck waarin de waarde van onze afdeling en het technisch onder‐ wijs terecht onderstreept werd, gezien de prima studieresultaten en de carrière die velen van onze oud‐leerlingen uitge‐ bouwd hebben. Nadien volgde een erg ludiek intermezzo door Alex Martens, een leerkracht die bij veel leerlingen een on‐ uitwisbare indruk heeft nagelaten. In een gemoedelijke sfeer kon er dan tij‐ dens en na de barbecue tot in de echt vroege uurtjes flink bijgebabbeld worden. Vroegere contacten werden hersteld en oude verhalen werden nog eens opgera‐ keld. Voor de muziek konden we rekenen op oud‐leerlingen die nu professionele dj’s zijn. Bij de vele aanwezigen leeft het idee om dit zeker nog eens over te doen. Het wijst erop dat de viering zeer geslaagd was, mede dankzij de inzet van het vijfde en zesde jaar.

Via onderstaande link vind je meer foto's terug van 50 jaar IW: https://www.dropbox.com/ sh/6csje7n178sxofv/EUDDQVbZi0 Geert Boeckx Guy Jansen CONTACT—ZOMERNUMMER 2012-2013 11

Leerkrachten bezoeken Leerkrachten bezoeken CERN Genève CERN Genève 13mei 2013 13mei 2013 CERN (Conseil Européen pour la Recherche Nucléaire) is wereldwijd het meest toonaangevende onderzoeksinstituut wat betreft fysica, meer specifiek de deeltjesfysica. CERN is vooral bekend voor zijn ondergrondse deeltjesversneller van 27 km die zowel in Zwitserland als Frankrijk ligt en waar verschillende experimenten mee worden uitgevoerd. Het doel van deze experimenten is inzicht te krijgen in hoe de materie is opgebouwd: uit welke deeltjes ze bestaat en wat de krachten zijn die de deeltjes bij elkaar houden. Een aantal jaar geleden werd er bij het CERN ook een klein nevenprojectje uitgebouwd, wat uiteindelijk resulteerde in het internet. Als rechtgeaarde wetenschappers waren we dus in de wolken toen we de kans kregen om dit wereldbekend onderzoekinstituut te kunnen bezoeken.

De eerste spreker van de dag was Mick Storr die ons nog drie dagen zou begeleiden en al direct de drie belangrijkste vragen meegaf die alle wetenschappers in Cern bezighouden: Waar komen we vandaan? Waarvan zijn we gemaakt? Waar gaan we naartoe? Albert De Roeck, een Belg, gaf de eerste uiteenzetting over de zoektocht naar het Higgs deeltje. Hij sprak over quarks ( elementaire deeltjes) en leptonen en neutrino’s ( fundamentele deeltjes) en over de enorme voorwaarden die nodig zijn om het Higgs deeltje te creëren. Men heeft nl. een veld nodig dat massa genereert, en daarvoor versnelt men protonen tot 4 TeV(=4 biljoen elektronvolt!) om ze tegen elkaar te laten botsen. Hiervoor gebruikt men versnellers ( lineair en circulair), detectoren, computers en vooral veel mensen die samen willen werken aan dit fantastische project. Het heeft geresulteerd in een deeltje dat men nu nog verder gaat onderzoeken en dat men een Higgs-boson noemt. ’s Namiddags kregen we een deeltjesvertrager te zien die gebruikt wordt bij het onderzoek naar antimaterie waarover we de tweede dag een overzichtelijke uitleg kregen. We hebben ook een lineaire deeltjesversneller kunnen aanschouwen (Lineac 2).

Figuur 1: "The Globe of science" voor CERN

We zijn in Cern aangekomen op zondagavond omstreeks 23u waar alles en iedereen al leek te slapen. De kamer waar we verbleven, was studentikoos en ook de volgende dagen leek het hele domein vol te staan met oude universiteitsgebouwen. We kregen ons programma voor de volgende 3 dagen en ontmoetten onze collega’s, leerkrachten, uit Vlaanderen. 12


Figuur 2: De deeltjesvertrager

Rolf Landua is de professor die ons vertelde dat er bij de “big bang” evenveel antimaterie moet aanwezig geweest zijn als materie, maar dat die er jammer genoeg niet meer is. Waar die heen is gegaan, weet men niet, maar ze proberen wel om antimaterie te maken, te vertragen en te bestuderen in Cern. Het zal zeker geen energieleverancier kunnen worden in de toekomst, want om antimaterie te maken is er massaal veel energie nodig, en momenteel kunnen ze enkel nog maar anti-protonen maken en dit in uiterst kleine hoeveelheden. De verfilming in “Angels and Demons” (waar een paar gram antimaterie zorgde voor een gigantische ontploffing) van Dan Brown is dus fictie, maar is wel degelijk opgenomen in Cern. Die namiddag hebben alle leerkrachten een nevelkamer gebouwd in verschillende groepjes en hebben we muonen (fundamentele deeltjes) gevisualiseerd. Dat gaan we zeker namaken en onze studenten tonen.

Figuur 3: Leerkrachten in actie, bouwen van een nevelkamer.

En op dag drie was het zover…. De theorie over de detectoren en hoe minuscuul alles in elkaar moet passen, werd zichtbaar. We mochten onder de grond, 100 m diep, om naar de CMS ( compact muon solenoid) te gaan kijken. Het is één van de vier detectoren waarmee metingen worden gedaan. De onderzoeken gebeuren bij 2K of 271°C of de temperatuur in de verre ruimte. De LHC (large hadron collector) zelf kregen we niet te zien omdat er nu gedurende ongeveer 14 maanden onderhoudswerken moeten gebeuren. Het openschuiven van die CMS heeft zes weken geduurd en we mochten in kleine groepjes kiekjes gaan nemen. Indrukwekkend!

Figuur 4: CMS, de 'compacte' detector

Wat er allemaal nog staat te gebeuren: bouwen van een nog grotere versneller (waarschijnlijk lineair en boven de grond), deeltjes versnellen tot 7 TeV en ze dan laten botsen, medisch onderzoek met protonen om kankers te bestrijden, antimaterie in de ruimte proberen aan te tonen met behulp van NASA en ESA, … Het was leerrijk en het deed deugd om te constateren dat er in de wetenschap nog zoveel initiatieven worden ondernomen. Studenten kunnen en mogen altijd aanvragen indienen om daar zomerstage te lopen. Het is niet alleen wetenschappelijk heel interessant, maar ook sociaal en cultureel, want je komt er in contact met vele nationaliteiten. Ook voor je talen is het verrijkend, want zowel het Frans als het Engels worden er gesproken en moet je ook als schrijftaal kennen. En misschien loop je er wel een NOBELPRIJS-winnaar tegen het lijf? Studenten, waar wachten jullie op?

Meer info: www.cern.ch

Hilde Dierckens Karin Lemmes


Woensdag, 6 februari 2013, in de namiddag, namen zeven leerlingen van onze school deel aan de 18de Geo-Olympiade in de Universiteit Antwerpen. Het oplossen van de multiplechoicevragen blijft een bijzonder leuke maar tegelijk moeilijke ervaring.

RESULTATEN:

Jef Van Gorp kreeg enkele dagen later een mail dat hij de beste TSO-student van Vlaanderen was. Als enige TSO student mocht hij zich opmaken voor een ultieme proef met negentien andere deelnemers. Eind april vond deze plaats in en rond de stad Antwerpen. Laten we Jef hiernaast even zelf over zijn ervaring vertellen:

14


‘We kwamen zaterdagochtend bijeen aan het station van Beveren. Van hieruit vertrokken we naar Steendorp. Daar kregen we een opdracht. We moesten zelf een vraag verzinnen (die iets te maken had met de regio) en deze beantwoorden. Wij hadden de volgende vraag uitgewerkt: Welke invloed heeft de steenbakkerij op het dorp en de omgeving gehad? Voor deze opdracht kregen we drie uur. Tijdens de middag hebben we daar gegeten. Nadien zijn we vertrokken naar een school in de buurt waar we een poster moesten maken rond onze opdracht in Steendorp. Vervolgens moesten we 30 vragen in het Engels beantwoorden. Hierna zijn we vertrokken naar de jeugdherberg in Antwerpen, waar we ’s avonds aten en daarna een rondleiding kregen in de stad zelf. Deze eindigde aan het Mas, waar we een mooi nachtelijk uitzicht hadden over Antwerpen. Eenmaal terug in de jeugdherberg hebben we nog iets gedronken en dan ons bed in. Zondag zijn we terug naar het Mas gegaan. Daar kregen we de twee volgende opdrachten. Voor de eerste opdracht moesten we boven op het Mas Antwerpen indelen volgens het gebruik van bepaalde gebieden (industrie, woongebied, recreatie,… ). Voor de tweede opdracht moesten we naar drie straten gaan die gelegen zijn op het Eilandje. We moesten in elke straat het gebruik van ieder gebouw aanduiden op een kaart (woning, bedrijf, school…). Nadat we elke straat gedaan hadden, moesten we een PowerPoint maken. In deze PowerPoint werd er van ons verwacht dat we antwoorden op enkele vragen (wat kan er verbeterd worden in deze wijk, wat is er goed…). Als laatste moesten we deze poster en de PowerPoint voorstellen aan enkele aardrijkskundeleerkrachten. Daarna was er nog een receptie.’ Woensdag 22 mei was dan de grote dag. Iedere deelnemer was uitgenodigd in het Nationaal Geografisch Instituut in Brussel. De eerste vier kandidaten mochten allen mee naar Kyoto (Japan). De laureaten werden overlopen van plaats 20 tot 1. Jef moest lang wachten. Hij behaalde in dit selecte gezelschap een schitterende 8ste plaats met een totaalscore van 72 %. Mogen we dit unieke moment koesteren en hem en de andere deelnemers een dikke proficiat wensen!

Yves Op de Beeck


KOGEKA-BAND Ook dit jaar hebben we weer opgetreden op de opendeurdagen van ‘t Peperstraatje en het Sint-Jozefinstituut! Hoe het was? Dat ziet u hieronder:

Drie muzikanten die alle drie op een verschillende Kogeka‐vestiging naar school gaan…

de affiche … en een leerkracht van nog een andere vestiging!

En dat is dan de hele groep in actie op ’t Peperstraatje!

Foto’s Marleen Beenens

16


Verslag

Tweedehands‐ verkoop Op vrijdag, 29 maart, de vrijdag voor de paasvakan‐ tie, werd er door enkele leerkrachten van de twee‐ de graad nijverheid (departementen Mechanica‐ Elektriciteit en Hout‐Bouw) een veiling georgani‐ seerd voor het goede doel. De bedoeling was dat de leerlingen zelf waardevolle spullen mee‐ brachten die dan per opbod verkocht werden aan medeleerlingen. Dit alles vond plaats in de parochiezaal van Elsum onder het goedkeurend oog van veilingmees‐ ter, Erik Fossez. En of het een succes was! Een playstation 2 speler werd verkocht voor €25 en videospelletjes, petten, CD’s en DVD’s,… verwisselden van eigenaar. Ook de hongerigen kwa‐ men aan hun trekken, want er werd cake verkocht. Voorafgaand aan deze dag werd er tijdens de lessen godsdienst of PAV gewerkt rond kansar‐ moede. We hopen dat het voor iedereen op deze manier een leerrijke en leuke ervaring was!

RSV‐dag De RSV‐dag ging dit jaar voor alle derde jaren van de departementen (Me‐Hb) door op donderdag 7 maart. RSV staat voor Relationele en Seksuele Vorming. In de voormiddag was het ernstig. De leerlingen kregen van een van hun leerkrachten informatie over alle mogelijke voorbehoedsmiddelen en er kwamen ook seksuologen langs om te vertellen hoe je op het internet aan goede informatie kan geraken. In de namiddag werd het dan iets luchtiger. We gingen met z’n allen naar de paro‐ chiezaal van Elsum waar we een groot spel i.v.m. relaties speelden. Daar zaten grappi‐ ge rollenspelletjes in (bv. de slechtst mogelijke manier om het uit te maken met mijn lief), maar evengoed werd er over sommige onderwerpen eens ernstig nagedacht. De winnaars van dit spel was een groepje leerlingen uit het 3de jaar IW en het 3de jaar HB. Enkele leerlingen uit het 3de jaar Bouw waren tweede met hun groepje. Zij kregen hiervoor nog een beloning (zie foto) Proficiat jongens!


TRAIN 4 EUROPE RELAODED Train for Europe‐reloaded was een Comenius‐project dat zijn oorsprong vond in een vorig project “Train for Euro‐ pe” dat plaats vond tussen 2007 en 2009. Met 24 scholen uit 23 verschillende Europese landen werd er gewerkt aan het optimaliseren van dit vorige project. Mechanische verbetering van locomotieven en wagons, elektroni‐ sche snufjes in de wagons en een elektronische kaart van Europa waren de streefdoelen. Onze school die aan de basis lag van het eerste project mocht natuurlijk niet ontbreken in dit geweldige project. Leerlingen van de afdelingen MV, Ee en Iw zetten hun schouders onder dit project tussen 2011 tot en met de pre‐ sentatie van het geheel op 10 april 2013 in het Europees parlement in Brussel. Vrijdag, 5 april vertrokken we met een delegatie naar het Willem I College in ’s Hertogenbosh om samen met onze Nederlandse vrienden verder te werken aan het elektronisch gedeelte van het project. In de namiddag ging de trip verder naar de coördinerende school in Bad Kreuznach waar er verder gewerkt zou worden tot alles zou functione‐ ren. Op zaterdag, en ja, zelfs op zondag, werd er door de leerlingen en hun leerkrachten vergaderd , gemonteerd, te‐ rug vergaderd en terug aan het werk enz... Menig probleem stelde zich aan de orde, maar met een tomeloze inzet trachtte men alles op te lossen tegen maandagmiddag voor de presentatie van de trein aan het publiek. En ja hoor, op enkele schoonheidsfoutjes na, kregen we een prachtig resultaat.

Enige ontspanning was er niet echt bij … een ritje van 1,5 uur met een toeristisch treintje doorheen Bad Kreuznach gaf ons toch een beeld van de prachtige omgeving. Woensdag 10 april… terug vanuit Bad Kreuznach naar de presentatie van onze trein in het Europese parlement te Brussel. Onder het goedkeurend oog van menig Europees parlementslid brachten de leerlingen een prima presen‐ tatie. De beelden spreken voor zich…

18


Na de presentatie in het parlement vertrokken we richting Luxemburg waar we het gehele project hebben afgerond met een bezoek aan de stad en de omgeving. Zo bezochten we in Vianden het middeleeuws kasteel en de elektrische waterkrachtcentrale. In Rumelange stond een bezoek aan de ijzerertsmijn op het programma om te eindigen in de cave St Martin waar we te weten kwamen hoe men de wijnen fabriceerde… Met het proeven van een glaasje cre‐ mant werd er getoost op het succes van onze trein. De laatste dag van het project brachten we, onder begeleiding van een gids, een bezoek aan de stad Luxemburg. Het ganse project werd in de namiddag afgesloten met een evaluatievergadering en een allerlaatste presentatie voor Luxemburgse prominenten met als apotheose een geslaagd diner voor al de deelnemers.

Het was een prachtig project en een goede leerschool voor onze studenten… Dank aan alle leerlingen en leerkrachten van de afdelingen Mechanische Vormgeving, Elektriciteit‐Elektronica en Industriële Wetenschappen. Verslag: Roger Tormans (oud‐leerkracht en medewerker/bezieler van het eerste uur!) Verder in deze Contact nog een verslag van onze leerlingen die meewerkten aan het project. CONTACT—ZOMERNUMMER 2012-2013 19

TOMBOLA SINT-JOZEFINSTITUUT Traditioneel werd onze jaarlijkse tombola georganiseerd. Er waren weer prachtige prijzen te winnen door de kopers, maar ook door de verkopers! De leerling die er in slaagde het grootst aantal lootjes te verkopen werd hiervoor beloond met een prachtige I-pad! Brent Van Eyck van B3Ei6 verkocht maar liefst 240 boekjes! Bedankt en proficiat met je mooie prijs.

20


ERVARINGEN VAN EEN Leerkracht IN OPLEIDING... Helen Parry, Engelse van geboorte, volgt een lerarenopleiding aan de Thomas More Hogeschool Kempen. Zij mocht dit jaar stage lopen in onze school. Hier volgen haar indrukken en ervaringen (in English of course!): When I was 15 years old, I had no intention of becoming a teacher. Teachers weren’t too bad, but they were bossy, loved rules and weren’t cool at all. Not like me! And now here I was, many years later, cycling through Geel on a cold Wednesday morning in February. My mission: to teach English to ET4, MT3 and MT4. Actually, my mission was that my students and I would make it through the lessons alive. If anyone learnt any English, that would be a bonus. I am training to be a teacher at Thomas More Kempen (previously the HIK) and as part of my training I have to teach 30 hours of lessons in a secondary school. Last autumn I spent a few hours at Sint-Jozefinstituut observing lessons, and I really liked the school. It had a warm, friendly atmosphere and the staff and students seemed to have a good relationship. In Britain the school system is very different and there is no equivalent to TSO, so I was curious to see what a technical school would be like. That’s why I asked if I could do my ‘stage’ at Sint Jozefinstituut. During my stage I gave lessons to seven different classes under the guidance of mevrouw Vankerckhoven, mevrouw Vandecruys and mevrouw Van Turnhout. They were all enormously helpful and patient and I learned a great deal from each of them: how to structure a lesson to make it more effective, how to write test questions, how to explain and encourage. I forgot the worksheets for one lesson, and I wrote a test in which it was possible to score 16/15, but the students were always very forgiving. After the first week or so, I felt less anxious and began to enjoy myself. The students were witty and fun to teach. They all did their homework on time, paid attention in class, never chatted to each other or forgot their books or got bored… Well, almost. Thank you to everyone at Sint-Jozefinstituut! Helen Parry teacher in training CONTACT—ZOMERNUMMER 2012-2013 21

TRAIN 4 EUROPE RELAODED

VERSLAG LEERLINGEN Woensdag 30/01/2013 Vanmorgen om 7u09 vertrok onze trein richting luchthaven. Onze reis begon… Voor Jens was de luchthaven op zich al een heel avontuur omdat het de eerste keer was dat hij ‘van de grond ging‘. De anderen hadden al meer ervaring. Rond 12u waren we in Oostenrijk en zijn we vervolgens met de taxi naar St. Pölten gereden. Dan inchecken, ons installeren en wat relaxen in de kamers. Omdat we pas ‘s avonds onze eerste officiële meeting hadden, zijn we eerst de stad gaan verkennen en enkele inkopen gaan doen voor op onze kamers. ’s Avonds be‐ gon de meeting met enkele toespraken van be‐ langrijke medewerkers van het project. Daarna lekker gegeten. Omdat we het maken van som‐ mige onderdelen van het onderstel verdeeld hadden onder verschillende landen moesten we hier ter plekke nog enkele onderdelen op het frame monteren. Dan nog snel het stel op de spoorweg zetten die onze noorderburen ge‐ maakt hadden en onze werkdag zat er al op. Dan nog wat gezellig drinken op de kamer en iets laten horen aan het thuisfront en dan snel onder de wol. Toch vermoeiend zo’n trip…

Donderdag 31/01/2013 Vandaag was een hele drukke dag voor ons, want iedereen wou alle vragen van de mede‐ werkers zo snel mogelijk beantwoord hebben zodat we alles efficiënt konden testen en opti‐ maliseren. De dag begon met een gezellig ont‐ bijt zodat we relaxed aan het echte werk kon‐ den beginnen. Daarna naar een gezamenlijke vergadering waar alle medewerkers van het project aanwezig waren. Op deze vergadering kon iedereen zijn vragen stellen. Vervolgens werden we in “worklines” verdeeld waaronder dan ook de taken verdeeld werden. Brent Van Roy en Jens Slegers zaten in de voormiddag in workline E. Hier werd de zogenaamde “Running Smoothness” van het treinstel besproken. Dit houdt in dat we hier de mate van weerstand bestuderen die het treinstel heeft wanneer we het in beweging willen zetten. Hiervoor moes‐ 22


ten we een tool laten maken door de plaatselij‐ ke school waarmee we de kracht die nodig was om de wagons te trekken relatief nauwkeurig en eenvoudig konden meten. Je zou zeggen: “neem dan toch gewoon een dynamometer“. Maar omdat we slechts met krachten van maxi‐ mum 1 Newton werken, zouden we al zeer ge‐ sofisticeerd materiaal nodig hebben als we een dynamometer zouden ge‐ bruiken. Op datzelfde ogen‐ blik was Brent Vleugels sa‐ men met onze begeleider Bram Vleugels, aan het wer‐ ken in workline A. Hier werd de opbouw en de sturing van de locomotief besproken en werden de onder‐ delen die in de verschillende landen voor de locomotief gemaakt werden, gemonteerd. Daarna snel nog wat eten zoeken voor de lunch en even ontspannen op de kamer. In de namid‐ dag was er een nieuwe verdeling. Jens Slegers en Brent Vleugels zaten nu samen in workline C en Bram Vleugels en Brent Van Roy zaten hier in work‐line D. In workline C werden de “supporting‐tasks“ besproken en uitgevoerd. Dit houdt in dat hier de aansturing van de elek‐ trische kaart van Europa getest werd en over‐ wogen werd welk land de beste aansturing had. Het is misschien interessant als je weet dat de Belgische aansturing die samen met de Neder‐ landers gemaakt is, werd verkozen .

Vrijdag 01/02/2013 Vandaag was over het algemeen een vrij rustig dagje. We waren zoals gewoonlijk begonnen met een ontbijt in het hotel en daarna hadden we een rondleiding in de school waar onze gast‐ heren les krijgen/geven. Het voordeel aan deze rondleiding was dat we nu wisten dat het in onze school toch zo slecht nog niet is! Later hadden we nog een gegidste rondleiding door de stad Sint‐Pölten waarna we weer voor lange tijd vrij waren. We zijn dan maar eens rustig iets gaan eten en vervolgens hebben we nog een beetje uitgerust op onze kamer. Op het einde

van de dag moesten we nog wel naar de verga‐ derzaal en hier werd dan de stand van zaken van het hele project nog eens overlopen. Deed ook wel eens deugd, zo een rustig dagje.

Zaterdag 02/02/2013 Ik denk dat deze de drukste dag van de hele reis was. Vanmorgen zijn we na een korte intro van de leider van het project al meteen aan de slag gegaan om alles te testen. Bram Vleu‐ gels en Brent Vleugels hebben zich hier bezig gehouden met de loco‐ motief en de treinsporen te testen alsook de sturing van de volledige trein. Jens Slegers en Brent Van Roy hebben zich hier opnieuw bezig gehouden met de “Running Smoothness“. We hebben vandaag alle aanwezige wagons getest en beoordeeld. Hiervoor moesten we samen‐ werken met de Fransen en de Roemenen. Hier‐ bij hebben we dan gebruik gemaakt van de tool die we eerder deze week al lieten maken in de school hier. Later hebben we deze resultaten in een PowerPoint gegoten en dan hebben we die later op de dag voorgesteld in de vergaderzaal. Zo wist iedereen wat ze nog aan hun wagon moesten verbeteren. Het was al vrij laat in de namiddag vooraleer we vrij waren om snel iets te gaan eten. Daarna terug een lange vergade‐ ring waarbij we dan onze PowerPoint hebben voorgesteld. Brent Vleugels is hier ook op het podium geweest om samen met de Nederlan‐ ders het sturingssysteem te demonstreren. We waren hier allemaal echt wel blij dat we terug op onze kamer waren… Hier hebben we toen nog snel het laatste deel van het WK‐veldrijden kunnen zien op tv. Daarna zijn we nog even de stad ingetrokken .

Zondag 03/02/2013 Rustdag vandaag, want vandaag is het “culture Day”. We hebben hier de Oostenrijkse cultuur opgesnoven. Hiervoor zijn we naar Wenen ge‐ weest. In de voormiddag hadden we eerst een gegidste busrit door de stad en vervolgens een gegidste wandeling door de stad. ‘s Middags waren we vrij en toen hebben we eerst iets ge‐ geten in de stad en vervolgens nog iets gedron‐ ken en nog een beetje rondgewandeld. Om 16u moesten we terug aan de bus zijn. Deze vertrok dan rechtstreeks richting een plaatselijke “Heuriger”. Hier hebben we koud buffet ge‐ geten en wijn gedronken. Dit was ook allemaal

op kosten van het project. Rond 20.30 uur wa‐ ren we opnieuw in ons hotel. Omdat we dit nogal vroeg vonden om al op onze kamer te gaan zitten, zijn we op eigen initiatief met een zeer groot deel van de leerlingen die deelna‐ men aan dit project een plaatselijke pub gaan bezoeken in Sint‐Pölten.

Maandag 04/02/2013 Dit was echt een zeer interessante dag voor ons allen. We zijn op bedrijfsbezoek geweest naar Voestalphine. Dit is een enorm groot staalbe‐ drijf. Ze hebben ons hier de volledige bewerkin‐ gen laten zien die nodig zijn voor het vervaardi‐ gen van staal vanuit ruw ijzer. Het was jammer dat we geen foto’s mochten nemen in dit be‐ drijf. Dit zou echt wel de moeite zijn om dit in dit verslag te kunnen tonen. Maar helaas … Voestalphine is een staalfabriek gevestigd in de Oostenrijkse stad Linz. Het bedrijf is ongeveer 40km² groot, wat op zich al enorm is! Wat ook opmerkelijk is aan dit bedrijf is dat het zijn ei‐ gen spoorwegennet heeft. De treinen worden vooral gebruikt om de wagons met gesmolten materiaal uit de hoogoven snel te transporteren naar een andere afdeling om verdere bewerkin‐ gen uit te voeren. Het bedrijf heeft ook een ei‐ gen school zodat ze hun toekomstige werkne‐ mers zelf kunnen opleiden om later bij hen te komen werken. Wat hier ook heel opmerkelijk was, waren de warmtegolven die hier over je heen kwamen bij het verplaatsen van de hete ijzermassa. s ’Middags hebben we op dit bedrijf een warme maaltijd gekregen en daarna heb‐ ben we nog een rondleiding gehad in de school van dit bedrijf. Rond 16u waren we terug op onze kamer in het hotel. Dan snel onze kamer nog wat opruimen en ons klaarmaken voor een laatste meeting in de vergaderzaal. Hier werden alle probleempunten nog eens overlopen en meegedeeld wat elk land nog te doen had te‐ gen dat de laatste meeting er aankomt. Dan zat al het werk er voor ons op in Oostenrijk, en dat moest ook gevierd worden! Onze gastheren werden bedankt voor de hulp en gasvrijheid zoals ook de belangrijkste mensen van dit project nog een woord van dank gaven en terug‐ kregen. En dan met ‘allen nog eens gezellig di‐ neren in het hotel, de zogenaamde “finaldinner“. Na het eten werd hier ook nog een spel georganiseerd, het zogenaamde “train‐ game“, maar hier hebben wij niet aan deelge‐ nomen. Wij hadden hier samen met de Neder‐ landers een fameuze karaokeavond georgani‐ seerd en deze was zeker en vast geslaagd!


VERVOLG ‘TRAIN 4 EUROPE RELOADED’: Dinsdag 05/02/2013 In feite is deze meeting nu volledig afgesloten, maar omdat we pas om 21u ons vliegtuig hadden, hebben we deze dag ook nog extra in Sint‐Pölten doorgebracht. Vanmorgen zijn we eerst nog eens een laatste keer stevig gaan ontbijten in het hotel en vervolgens zijn we onze kamer gaan opruimen, valiezen inpakken en uitchecken. Toen we eenmaal uitgecheckt waren, hebben we nog eens een laat‐ ste wandeling gedaan in de stad. We konden hier niet veel souvenirs en dergelijke meer kopen om‐ dat de meesten van ons al vrij krap bij kas zaten. Het was eigenlijk wel een vrij dure week de voor‐ bije week. Maar wel superplezant! Maar doordat het weer wat tegenzat, zijn we in de vroege namid‐ dag toch maar teruggekeerd naar het hotel en heb‐ ben we daar in de lobby zitten wachten tot onze taxi richting luchthaven er was. Hier hadden we dan eens rustig de tijd om onze foto’s van de voor‐ bije week te bekijken en sommige hiervan op Face‐ book te posten. Om 18 uur was de taxi er om ons naar de luchthaven te brengen en rond één uur ‘s nachts waren we terug in Geel. De reis zat er op …

Brent Vleugels (Ee6), Jens Slegers (Mv6) en Brent Van Roy (Mv6)

24


GIPS

4

VIPS

ORTHOPEDIE Een heel jaar hebben we gezwoegd en gezweet om op 21 mei ons eindwerk af te krijgen… We hadden één doel voor ogen: GIPS4VIPS. Op 21 mei hebben we een presentatie gebracht over onze gemaakte apparaten. We waren gestresseerd om het goed te doen en de afdeling orthopedie in het licht te zetten. Dit is ons gelukt… We hebben geen slechte commentaar gekregen van de jury. Alles was dik in orde. Donderdag, 23 mei zijn we nog een keertje naar Antwerpen getrokken om vragen te beantwoorden van pers, scholen of mededeelnemers. Ook was er die dag de prijsuitreiking. We hebben helaas niets gewonnen, maar we zijn toch positief over onze prestatie. We hebben veel bijgeleerd over hoe we moeten presenteren en hoe andere mensen de afdeling orthopedie kennen. Celine Van Bouwel en Kristof Helsen


AL7 Op vrijdag, 24 mei vierden we in onze school het 25-jarige bestaan van de opleiding ‘Algemeen 7de jaar’. Niet alleen vierden we die dag het zilveren jubileum van deze studierichting, ook vierden we het feit dat deze bijzondere richting dan toch mag blijven bestaan in onze school. In het begin van het schooljaar was er een tijdje sprake van het afschaffen van AL7, maar door toedoen van enkele betrokken leerkrachten, onze directie en de Vlaamse parlementsleden Kathleen Helsen en Vera Celis wordt de opleiding nu toch behouden. Voorlopig is AL7 dus een unieke studierichting in Vlaanderen, een soort van overgangsjaar dat leerlingen uit het beroepsonderwijs voorbereidt op hun studies in het hoger onderwijs. Vele oud-leerlingen, oud-leerkrachten en oud-directieleden kwamen op 24 mei langs voor een babbeltje, een drankje, een lekker etentje, een dansje…

26


AL7

Uit: Het Laatste Nieuws — 23/5/13


Uit: GAZET VAN ANTWERPEN 22/5/13 CAROLINE HAVERANS

De opleiding ‘Algemeen 7de jaar’ van het beroepson‐ derwijs in het Sint‐Jozefinstituut of de vakschool in Geel bestaat vijfentwintig jaar. Reden genoeg om te vieren, want het voortbestaan van de studierichting hing tot voor kort aan een zijden draadje. Op het nip‐ pertje besliste Vlaamse onderwijsminister Pascal Smet om de opleiding te behouden. Dat maakt van het alge‐ meen 7de jaar voorlopig een unicum in Vlaanderen, een soort van schakeljaar dat leerlingen uit het be‐ roepsonderwijs voorbereidt op het hoger onderwijs. Gevolg: leerlingen van heinde en verre zakken af naar de barmhartige stede.

Alleen maar algemene vakken telt het lessenrooster van het algemeen 7de jaar, met veel aandacht voor wiskunde, wetenschappen en talen. Voor de leerlingen een fikse ommezwaai na een praktijkgeoriënteerde schoolloopbaan van zes jaar beroepssecundair onderwijs. “Onze leerlingen komen uit gespecialiseerde richtingen die voorbereiden op de arbeidsmarkt”, vertelt Anneleen Lambaerts, leerkracht Nederlands en godsdienst. “Niet alle leerlingen voelen zich daar goed bij. Vaak speelt een verkeerde studiekeuze. Een aantal van onze leerlingen komt door omstandigheden in het beroeps28


onderwijs terecht. Bijvoorbeeld door problemen thuis, omdat ze lak hebben aan studeren of omdat ze gepusht worden. Zo gebeurt het dat ze op hun 18 jaar overtuigend veel over hebben om verder te studeren. Het algemeen 7de jaar is dan een mooie oplossing om zich beter voor te bereiden op het hoger onderwijs en om de slaagkansen te verhogen.” Kwetsbare jongeren De lat ligt hoog. In één jaar tijd krijgen de leerlingen leerstof van verschillende jaren te verwerken. “Het doel is om het niveau van TSO te halen”, zegt lerares wiskunde Mieke Homblé. “Ik start met wiskunde uit het derde jaar en eindig met leerstof uit het zesde jaar.” “De motivatie van de leerlingen is enorm”, pikt Anneleen Lambaerts in. “Ze zijn het niet gewend om te studeren. Hoe je het ook draait of keert, de jongeren komen vaak uit een kwetsbaar milieu waarin studeren niet wordt aangemoedigd. Bovendien is het voor hen veel makkelijker om een 7de specialisatiejaar te volgen dat veel sterker aanleunt bij de richting die ze gevolgd hebben. Overschakelen naar een algemeen jaar houdt het risico in dat je niet slaagt en dus ook geen diploma secundair onderwijs hebt.” Verkeerde studiekeuze De leerlingen halen aan dat een juiste studiekeuze maken op 12 jaar geen evidentie is. “Ik heb de richting bouw gevolgd”, vertelt Nico Janssens. “Als ik opnieuw zou mogen kiezen, kies ik voor een richting met meer wiskunde. In de toekomst zou ik graag iets

met IT willen volgen.” Ook Marian Theunissen, die verzorging gestudeerd heeft, ziet een job in die sector niet zitten. “Ik droom ervan om politieagent te worden, maar mijn ouders hebben nooit achter die keuze gestaan. Toch wil ik doorzetten. Dit algemeen 7de jaar is voor mij een test om te zien of ik hoger onderwijs aankan.” Ongeveer twee derde van de leerlingen in het Algemeen 7de jaar slaagt en behaalt een diploma secundair onderwijs. “Vooral psychologie is moeilijk”, vindt Pieter Meynen. “Nu moeten we uit onze pijp komen. De vorige jaren was dat niet altijd zo.” Opvallend is dat veel leerlingen pienter genoeg zijn, maar soms lui zijn of gewoon niet weten hoe te studeren.

“Ik zie het niet zitten om mijn hele leven lang aan de band te staan of in een grootkeuken te werken.” JEF CAMBRE LEERLING Jef Cambré startte in het ASO en eindigde in het BSO Organisatiehulp. “Het niveau van mijn klas in die laatste jaren lag niet al te hoog”, vertelt de jonge Grobbendonkenaar.

“Het klinkt raar, maar ik wilde niet worden zoals mijn klasgenoten. Ik zag het niet zitten om mijn hele leven lang aan de band te staan of in een grootkeuken te werken. Graag zou ik leerkracht worden. Of ik dit jaar zal slagen? Ik betwijfel het. Maar ik hou mijn fatsoen, hoor”, lacht hij. Op kot Het naamloos 7de jaar BSO in de vakschool in Geel telt opvallend veel leerlingen van over de provinciegrenzen heen, van West-Vlaanderen tot Limburg. Simpelweg omdat het in die vorm nergens anders wordt aangeboden. Sommigen pendelen elke dag naar Geel, anderen zitten op kot. “Vanuit Merksplas is er een slechte busverbinding”, zegt Lizzy van den Brandhof. “Daarom zit ik op kot. Maar dat is best leuk, hoor.” Voor veel jongeren en ouders is het algemeen 7de jaar onbekend terrein. “Zelfs CLB’s zijn niet allemaal even goed op de hoogte van wat het precies inhoudt”, weet leerkracht Anneleen Lambaerts. De richting is voor veel leerlingen een middel om hun toekomst na het BSO een andere richting te geven. Het doet veel deugd om te horen dat oud-leerlingen een diploma hoger onderwijs op zak hebben. Ze zijn er terecht trots op dat ze voor hun eigen gezin kunnen zorgen. Dat is toch schitterend?”


KOGEKA ZET HAAR BAKKERIJAFDELING IN DE BLOEMETJES Het was weer feest in de school KOGEKA tijdens de opendeurdag van zondag, 28 april ll... Reeds enkele jaren na mekaar krijg ik een uitnodiging van de mensen van de bakkerijafdeling om een verslag van dit evenement te maken voor het maandblad PASSIE van de beroepsvereniging voor brood- en banketbakkers, ijsbereiders en chocolatiers. Zo trots als een pauw leg ik dan even de vinger op de pols bij ons jong bakkersvolkje. En jullie mogen fier zijn over jullie resultaten. We weten allemaal dat het beroep van brood- en banketbakkers geruime tijd in een dipje heeft gezeten. De bakkersscholen zagen hun afgestudeerde leerlingen voor een groot deel verdwijnen in andere industrietakken. Het loon was te laag en het harde labeur moest meestal gedaan worden terwijl andere mensen sliepen of vrij waren. Men kon de mensen ook slechter motiveren om een eigen zaak op te richten, want dit werd onmenselijk duur voor een beginneling zonder familie in het beroep, waar men de zaak kon van overnemen. Bovendien was het goedkopere brood in de grootwarenhuizen het lokmiddel bij uitstek om klanten te lokken. Maar de sector van de bakkerijen heeft zich herpakt. Men is via de media de klant gaan duidelijk maken welke troeven die kleine zelfstandige brood- en banketbakker wel heeft. Chef koks, zoals een Roger Van Damme tonen bv. de TV -kijkers in de programma’s van Njam met veel liefde de knepen van het bakken. Zo wordt de jeugd van vandaag ook warm gemaakt voor een beroep in de voeding te kiezen. Momenteel heeft het grootste aantal leerlingen van de bakkersschool van Kogeka helemaal geen bakker in de familie. Het is puur uit eigen motivatie dat zij deze studies aanvatten. En het resultaat spreekt voor zichzelf. Dit schooljaar volgen 88 leerlingen de bakkerijafdeling en volop melden zich nieuwe leerlingen aan. Mijn hoedje af voor dit duidelijk teken van enthousiasme.

30


Ja, je kan zeggen dat een nieuwe wind waait in de bakkerijafdeling van Kogeka. Hier stap je niet enkel in een school, maar ook in een familie binnen. Er heerst een wederzijds respect voor mensen en men legt de nodige discipline aan boord om samen tot een goed eindresultaat te komen. De meer ervaren leerkrachten én de nieuwe leerkrachten zullen je de kneepjes van het vak met veel geduld aanleren. Zij zullen je steeds weer weten te motiveren om met nieuwe technieken en materialen je creativiteit bot te vieren in je werk. Oude waarden en recepturen worden steeds meer naar boven gehaald. Nieuwe machines, ingrediënten en technieken maakt het de brood- en banketbakker van vandaag een stuk makkelijker in zijn beroep. De werkuren kunnen hierdoor beter afgestemd worden op een sociaal leven buiten de bakkerij, wat ook niet onbelangrijk is. Maar beroepskennis is nog altijd een broodnodige rode draad om je een professionele hoogvlieger in je beroep te maken. Dit alles maakt jullie kunstwerkjes van de opendeurdag niet alleen mooi voor het oog, maar ze zijn ook enorm lekker en staan ver weg van de grote aantallen ingekochte, afgewerkte producten. Let wel : de fabrikanten van afgewerkte producten vangen de vraag van vele bakkers momenteel zeer professioneel op. Zij hebben de mensen en de know how om zeer degelijke producten af te leveren.

Maar wil je boven de grote menigte uitsteken, dan moet je zelf aan de slag gaan en zal je steeds weer met veel aandacht en passie moeten zoeken naar beter en smakelijker. Geloof me vrij, de mensen willen nog steeds iets meer betalen voor ambachtelijk vervaardigde broden, gebak,

pralines en ijsbereidingen. Maar dan moet je de klanten wel de topkwaliteit en originaliteit kunnen waarborgen die men elders niet zo gemakkelijk vindt. MAAR : je kan niet lopen vooraleer je kan stappen. Steel de eerste jaren van je beroepsleven heel veel met je ogen en oren – niet met je handen. Het moet een uitdaging worden om van je leerkrachten, je stagebegeleiders en je bazen alles te leren van je producten, maar ook van de boekhouding en het personeelsbeleid van de zaak. Deze mensen hebben zo’n schat aan ervaringen, die ze je met plezier willen doorgeven. Maak er gretig gebruik van… en je zal na verloop van tijd aardig je broodje zelf kunnen bakken. Succes ermee. Waar de brouwer is, kan de bakker niet zijn, zegt het spreekwoord. Maar waar de bakker is, kan de beenhouwer ook zijn! Spijtig genoeg is ook het beroep van beenhouwer de laatste jaren erg in de vergeethoek geraakt. Ten onrechte: de beenhouwerij is momenteel onbemind doordat het beroep zo ongekend is. Een keurslager verkoopt nu veel meer bereide gerechten dan vlees om zelf klaar te maken. Is dat geen doodzonde in het Vlaamse culinair paradijs van vandaag? Wat een schat aan lekkernijen laten we hier links liggen, beste mensen!

De beenhouwer van nu is – net zoals de brood- en banketbakker en chef-kok een moderne zaakvoerder die met veel kennis van zaken het beste stukje vlees op je bord kan toveren. En daar mag je fier op zijn. Mijn ogen zijn hiervoor o.a. open gegaan bij het programma “Tot op het bot” van Johan Segers bij de TV-zender Njam. Bij elke bereiding van rundsvlees gaat Johan Segers bij zijn beenhouwer het meest geschikte stukje vlees halen. Men toont ons van welk deel van het dier het komt en hoe men het versnijdt. Daar kan je nog wat van leren, zie! Het zou me niets verwonderen dat wanneer de sector van de beenhouwers wat meer van dit soort reclame de wereld zou insturen, er terug veel meer jongeren gemotiveerd voor het beroep van beenhouwer zouden kiezen. Met veel plezier kon ik tijdens de opendeurdagen van de beenhouwerij-afdeling van Kogeka vaststellen dat nu ook de meisjes de weg naar dit boeiend beroep hebben gevonden. Jullie leverden allemaal knap werk: proficiat. In de nabije toekomst zou dit echt een sneeuwbaleffect kunnen teweeg brengen. De mensen zouden wat vaker zelf terug aan de slag gaan met de pan en de pollepel!! Zelf koken met verse producten is ook veel gezonder. Nee, dit is geen vergezochte droom, maar een werkelijkheid die een school als Kogeka ons aanbiedt. En heb je af en toe eens geen zin om te koken, ga dan eens een menuutje verorberen in ons schoolrestaurant. Je zou er vooral jezelf maar ook ons een groot plezier mee doen. Tot de volgende…

Uit het maandblad ‘PASSIE’ van de beroepsvereniging voor brood- en banketbakkers, ijsbereiders en chocolatiers. Magda Daelemans


CHRYSOSTOMOS Om de laatste honderd dagen van onze schoolcarrière goed in te zetten, organiseerden we met de leerlingenraad een heerlijk ontbijt voor de zesde jaren!

32


Op dinsdag 7 mei ging het Future Painter evenement door in Heusden‐Zolder. Aan deze dag gingen 6 weken met interactieve internetopdrachten vooraf. De leerlin‐ gen van Sd5, Sd6 en Dr7 worden verdeeld in 5 minionder‐ nemingen die via de media wedijverden om zich zo goed mogelijk te presenteren. Het afsluitmoment, was een dag met workshops door verschillende fabrikanten en vele creatieve opdrachten. Onze leerlingen hebben zich weer van hun beste zijde laten zien en het Sint‐Jozefinstituut weer met een dikkere stip op de kaart gezet. Van de vier prijzen die er te winnen waren, hebben we er twee meegekaapt. Dr7 heeft gewonnen met hun onder‐ neming: The art of color. Zij zorgden voor de beste uitvoering van hun eigen ontworpen logo. Sd6 heeft ook gewonnen met hun onderneming: Coyoli. Deze groep heeft het beste logo ont‐ worpen. Proficiat aan alle leerlingen van deze drie klassen om hun creativiteit zo professioneel in de verf te zetten!

Luc Helsen


Dinsdag 30 april 2013

34



SPORT OP SCHOOL Zaalvoetbal 4de jaren B2BM4 – B2EI4 T2BW4 – T2HT4 T2HO4 – T2ET4 B2RK4 – T2IW4

Voetbal 4 tegen 4 De leerlingen van T2Ho3 hebben deelgenomen aan de voetbalcompetitie 4 tegen 4 op de Leunen. Hier hebben ze een leuke en verdienstelijke namiddag gehad. De eerste en de tweede plaats was voor Sint-Jozef. Proficiat aan deze jongens!

Sportactiefste klas Heel het jaar hebben klassen gestreden om de sportiefste klas van de school te worden. Het is een nek aan nek race geworden tussen T2Iw4 en T2Ho3. Doordat T2Ho3 heeft deel genomen aan de voetbalcompetitie 4 tegen 4 hebben zij aan het langste eind getrokken. Ze zijn dan ook een voormiddag kunnen gaan sporten in de Lissenvijver en hebben met heel de klas een etentje van school gekregen. Dikke proficiat met jullie sportieve prestaties! TOP 3 T2IW4: 175 punten T2HO3: 165 punten T2HO4: 110 punten. Hoe de leerlingen van T2Ho3 de voormiddag op de Lissenvijver beleefden, lees je op pagina 40.

36


FIETSWEEK 2013 Van 13 tot en met 17 mei 2013 vond onze jaarlijkse fietsweek plaats. De leerlingen van de tweede graad fietsten tijdens de les L.O. zoveel mogelijk rondes op de Leunen. De leerlingen van de derde graad konden zich uitleven op het fietsparcours. Jammer genoeg hadden we een beetje pech met het weer en moesten we regelmatig een regenbui trotseren. Op dinsdag 14 mei vond onze fietsquiz plaats. Deze werd gewonnen door Zoë Rymenants (B2DZ4A). Zij mocht een lekkere biscuit, gemaakt door onze bakkers, in ontvangst nemen. Op donderdag, 16 mei, startte om 8u de fietsmarathon. Onze leerlingen en leerkrachten hebben zich weer van hun sportiefste kant laten zien en hebben tot 16u heel wat kilometers gefietst. In totaal is er 1684,84 km afgelegd! De leerlingen van het department mechanica-elektriciteit legden de meeste kilometers af en wonnen de marathon met 485,48 km. Zij mochten samen met mevrouw Verdonck de trofee in ontvangst nemen en konden daarna nog kiezen uit tal van prijzen. Ook voor de andere deelnemers mocht een onschuldige hand nog een aantal prijzen verloten. Op de tweede plaats eindigde het department hout-bouw met 444,85 km, het departement voeding werd derde met 392,87 km en het departement landbouw werd vierde met 361,64 km. De drie snelste fietsers die gedurende een half uur de meeste kilometers hebben afgelegd, zijn drie leerlingen van T2Iw4 namelijk Giel Cambré met 19,25 km, Dieter Vermeiren met 18,91 km en Bram Cools met 18,86 km! Ondanks het regenweer zat de sfeer er goed in, mede dankzij het overdekt podium en vooral met het aanstekelijk enthousiasme van enkele leerkrachten! Bedankt aan iedereen die meegeholpen heeft om dit project te kunnen realiseren en vooral aan al onze gemotiveerde en enthousiaste deelnemers! Het L.O.-team


Sportieve leerlingen in de kijker 38

Op onze school lopen heel wat sportievelingen rond. Behalve voetballers, tennissers, fietsers en lopers, hebben we ook een boogschieter in onze rangen. Wij stelden Thomas Peeters (B3Ho5a) enkele vragen.

Sinds wanneer doe je aan boogschieten? Ik ben ermee begonnen toen ik 13 jaar was. Hoe komt een 13-jarige op het idee om te gaan boogschieten? Ik kende er toen nog niet veel van, maar een vriend van mij deed aan boogschieten. Hij overtuigde mij om eens een keer mee te gaan en sindsdien ben ik verkocht. Op welk niveau beoefen jij je sport? Ik ben natuurlijk zoals iedereen onderaan de ladder moeten beginnen. Het ging wel meteen behoorlijk goed. Toen ik 15 was, ben ik Belgisch kampioen geworden bij de jeugd. Dat was in de categorie recurve (een boog waarbij de uiteinden afbuigen van de boogschutter, red.). Sindsdien heb ik ook al enkele tornooien in het buitenland afgewerkt, waaronder in Nederland en in het Franse Nîmes. Hoe gaat zo’n tornooi in zijn werk? Tornooien worden georganiseerd door de FITA, de Fédération Internationale de Tir à l’Arc. Tijdens een tornooi moet elke deelnemer op 4 afstanden schieten: 30 meter, 50 meter, 70 meter en 90 meter. Op elke afstand schiet je 36 pijlen. Het is uiteraard de bedoeling om je pijlen zo dicht mogelijk bij de roos te schieten. Als iedereen de vier afstanden heeft afgewerkt, wordt er een eindstand gemaakt


en diegene met de hoogste score wint. Moet je vaak trainen voor je sport? Ik probeer elke dag te trainen, als ik tijd heb tenminste. Normaal is dat een drietal uur per dag. Ik train in VorstLaakdal – 15 minuten rijden – dus met de verplaatsing erbij ben ik er toch al gauw enkele uren per dag mee bezig. Als je het echt goed wilt doen, moet je er veel voor over hebben. Is boogschieten een moeilijke sport om te leren? Net zoals bij elke andere sport moet je er wel een beetje aanleg voor hebben. Je moet natuurlijk goed kunnen richten. Ook een goede techniek is belangrijk. Aangezien je steeds hetzelfde moet doen, is ook een goede concentratie van groot belang. Kan je ons een idee geven van hoeveel je sport kost? Het materiaal dat ik gebruik, kost rond de 2000 euro, maar dat is dan wel professioneel materiaal. Je hebt ook al bogen vanaf 100 euro. Als je in het buitenland moet gaan schieten, komen daar nog de kosten van de verplaatsing en het hotel bij. Dan zit je snel weer aan enkele honderden euro’s extra. Wat zijn je ambities voor de toekomst? Ik heb niet echt de ambitie om volledig voor mijn sport te gaan. Na mijn middelbare studies wil ik graag bij het leger gaan. Fysieke proeven, mijn pijngrenzen verleggen, dat zegt me wel wat. Het feit dat je een deel van de wereld kan zien, maakt het voor mij nog interessanter. Ik wil wel blijven boogschieten, maar dan eerder voor het plezier. Bedankt voor dit interview, Thomas.

Mike Janssen en Jente Franssen van Io7 namen deel aan het WK IJshock ey in Zagreb! WK IJshockey in Zagreb (Kroatië) Division 2 group A Elk jaar, aan het einde van het ijshockeyseizoen, vindt het WK plaats. De wereldkampioenschappen bestaan uit drie divisies en in elke divisie zijn er drie groepen. De Belgische senioren hebben vorig jaar goud behaald in divisie 2 groep B waardoor we dit jaar meedraaiden in divisie 2 groep A. De grootste doelstelling voor dit jaar was ervoor zorgen om niet af te zakken en in groep A te blijven. Na onze eerste training op Kroatisch ijs hadden we een goed gevoel en gingen we goed van start. Onze eerste wedstrijd tegen IJsland wonnen we met 4-1. Ook bij onze volgende twee wedstrijden, tegen Servië en Spanje, konden we de winst binnenhalen. Nadat we Australië onderschatten, verloren we deze wedstrijd met 1-3. Er restte ons nog één match. De wedstrijd tegen Kroatië, het thuisland en eveneens de ploeg die op dat moment evenveel punten had als wij. Met andere woorden, tijdens deze wedstrijd werd er gespeeld voor goud. De wedstrijd begon slecht. Al na enkele seconden kregen we een doelpunt tegen. Het werd er niet beter op. De achterstand werd groot en Kroatië was sterk. We verloren met 6-0 en behaalden dus zilver. We keerden met een tevreden gevoel terug en gaan volgend jaar voor beter!


SPORTACTIEFSTE KLAS : T2Ho3 Na een jaar vol sportieve inspanningen, werd onze klas (T2Ho3) verkozen tot sportactiefste klas van de school. Als beloning mochten we op woensdag 22 mei met de hele klas naar de Lissenvijver. Om 8.20u vertrokken we onder begeleiding van onze leerkracht L.O., meneer Belmans en onze klastitularis meneer Swerts met de fiets naar de Lissenvijver. Nadat we onze spullen in de kleedkamer hadden achtergelaten, wachtte ons de eerste opdracht: een 10 meter hoge touwladder beklimmen en bovenaan een ring aan een haak bevestigen. Voor sommigen was dit al behoorlijk spannend. Daarna volgde er een hoogteparcours. Op zo’n 4 meter hoogte mochten we allemaal een half uurtje een zelfgekozen parcours afleggen om daarna met de deadride weer naar beneden te komen. Bij de derde opdracht moesten we over twee bruggen stappen die over het water hingen. Bij de eerste brug haalde iedereen heelhuids de overkant. Bij ‘de slang’, een bewegende houten balk op het water, ging het mis. Slechts drie van twaalf leerlingen haalden droog de overkant. Ook meneer Swerts belandde in het water. Daarna moest onze tocht over het moeras nog beginnen! Gelukkig haalde iedereen hier ‘droog’ de overkant. Na een welverdiende en deugddoende douche, fietsten we terug naar school. Daar wachtte ons een heerlijke spaghetti bolognaise. Na de prijsuitreiking door meneer s’Jegers gingen we allemaal met een goed gevoel naar huis. We raden alle klassen aan om volgend jaar ook een poging te doen om sportactiefste klas te worden. De beloning is zeker de moeite waard! Weslie Mertens, T2Ho3

40



Klasnieuws Tongeren De dinsdag voor de paasvakantie zijn we met Bo3, Ho3, Sd3, Bk3, Sg3 en Rk3 naar Tongeren geweest. In de voormiddag gingen we naar het Gallo-Romeins museum. Hier kregen we een bundeltje met vragen en zo konden we het hele museum verkennen. Er was van alles te zien van Ambiorix en hoe de mensen hier vroeger woonden toen de Romeinen kwamen. Je kon hier ook allerlei zelf ontdekken op de computers die hier stonden. In de namiddag deden we een stadswandeling. We waren op de markt, in de basiliek, op de oude stadsmuren en in het begijnhof. Ook hier moesten we een bundeltje met vragen invullen. We kregen onderweg ook nog wat uitleg van Mr. Truyens over huizen en gebouwen die we tegenkwamen. Het was een plezante dag! B2Bo3

42


INDUSTRIEEL ONDERHOUD Profiel industrieel onderhoud. Bij elke werkaanbieding vinden we de term “je profiel” terug. De leerlingen van industrieel onderhoud proberen met hun gip iedereen te laten kennis maken met het profiel van een onderhoudstechnicus. In plaats van de gebruikelijke opsomming van competenties laten de leerlingen dit aanschouwelijk zien. Een automatisch werkende “blikjespers” is dan ook een project waarbij elk vakgebied aan bod komt. De toepassing van mechanische en elektrische kennis geeft bijna onbeperkte mogelijkheden. Bedenk daarbij nog de steeds gevraagde creativiteit en een toekomstige carrière met veel voldoening wenkt. Knap werk onderhoudstechnici! Johan Lauvrijs


e g a t s p o 6 o H 3 T

De leerlingen van T3Ho6 gingen twee weken op buitenlandse stage, bestemming Zweden. Hier volgt een verslagje van Bram Sauvillers: De stage in Zweden was in het algemeen heel erg goed. De gastgezinnen vielen heel goed mee, behalve bij Thomas en Ruben. Het werk in Zweden is heel anders dan hier. Er wordt daar heel erg op het gemak gewerkt. Iedereen had een goede werkplek. De ene was groter dan de andere, maar iedereen was tevreden. Het weer was prima. Op donderdag, de eerste week, was het zelfs 28 graden. We hebben altijd zon gehad. De eerste week zijn we veel gaan fietsen met meneer Uten. We hebben ook nog de stad verkend. In het weekend in Stockholm was het weer wel wat slechter. We hebben veel in de stad rondgelopen. De tweede week hebben we twee dagen regen gehad, maar het was voor de rest nog heel goed weer. We hebben die week met meneer Govaers de stad verkend. Kort samengevat: de stage was heel goed en voor herhaling vatbaar. Het was een unieke belevenis.

44


Bezoek Otto Bock (28 maart ’13 tot 30 maart ’13) T3 OT6 Eindelijk gedaan met de examens… koffers pakken en weg zijn we. Wij, de zesde en zevende jaren Orthopedie, zijn voor drie dagen naar het Duitse bedrijf Otto Bock geweest. In deze drie dagen hebben we een heleboel bijgeleerd. We hebben twee lessen gekregen van zeer gekende orthopedisten. De eerste les ging over de verschillende soorten stompen en de verschillende soorten materialen waaruit delen van prothesen zijn gemaakt. De tweede les ging over de nieuwste armprothese van het bedrijf.

Twee leerlingen hebben de kans gekregen om de prothese zelf uit te proberen. We hebben ook een patiënt gezien met een prothese. Hierbij hebben we zelf aanpassingen mogen doen aan de prothese en ze mee mogen uitlijnen voor de patiënt zelf. De laatste dag hebben we een bezoekje gebracht aan de restanten van het ijzeren gordijn. In de sneeuw zijn we een berg opgeklommen. Celine Van Bouwel


VALENCIA 46

28/03/2013 - TB7 gaat op reis naar Valencia We vliegen met Transavia, een nieuwe Nederlandse luchtvaartmaatschappij waarbij wij de vluchten goedkoop konden reserveren. Deze luchtvaartmaatschappij vliegt vanuit Eindhoven, een luchthaven die voor ons vlug en goed bereikbaar is. We vertrekken zonder vertraging richting Valencia om 17.45 u. om mooi op tijd aan te komen om 20.10 u. De vlotte bagageafhandeling en de goede aansluiting van de metro zorgt ervoor dat we omstreeks 21.00 u. in het hotel aankomen en we nog een stukje kunnen eten in de loungebar. Het hotel (Ayre hotel Astoria Palace) waar we verblijven, is in hartje centrum en is goed bereikbaar vanaf de luchthaven. De metro rijdt tot op 2 minuten wandelen van het hotel. Op onze eerste mooie Valenciaanse dag worden we verwacht op de 9de verdieping voor ons ontbijt in de supermooie zonovergoten ruimte met een uitzicht over de mooie stad. Na het ontbijt en een flinke wandeling worden we verwacht bij de fietsenstalling waar we een begeleide toeristische toer beginnen doorheen oud en nieuw Valencia.( Het Turiapark, de Plaza de la Virgin, de kathedraal, het palatum de la Generalitat, de toren van Santa Catherina, het Palcio del Marquise del dos Aquas, Plaza Porte de la Mar, het archeologisch museum, het huis van Sinterklaas, het Palau de la musica en natuurlijk niet te vergeten de moderne stad van kunst en wetenschappen dat door de bekende architect “Callatrava” ontworpen is). Onze Nederlandstalige gids vertelt ons honderduit over de geschiedenis, de Fallas, de mooie pleinen en parken, de paleizen en de architectuur tijdens onze fietstocht die toch wel drie uur in beslag neemt. We herladen tijdens een verkwikkende lunch in de zon om de namiddag te vullen met een wandeling in het centrum van de stad waar de mooiste bezienswaardigheden toegelicht worden door de leerlingen.(Ze hebben een stadsgids gekregen met de belangrijkste


bezienswaardigheden). De arena, het Estation del Norte, Plaza del Reina, Mercado de Colon, Mercado Central, de Qaurt torens, het raadhuis, de botanische tuinen en het museum van moderne kunst. We sluiten deze wandeling af met het degusteren van de wereldberoemde “Aqua de Valencia”(cocktail van sinaasappelsap met cava en een sterke drank), wat ons wel beviel. Onze 2de avond vullen we met tapas eten in het oudste tapasrestaurant van Valencia. Een zeer fijne gastronomische ervaring. Tijdens onze diners zullen we ook altijd Spaanse wijnen proeven. Voor onze tweede dag is er een bezoek aan het voetbalstadion gepland in de voormiddag en de namiddag zal gevuld worden met een bezoek aan het “ Oceanografic “van Valencia, het grootste van Europa. Het bezoek aan het voetbalstadion wordt vooraf gegaan door een degustatie van “Horchata” (een koude melkdrank met amandelsmaak). Het voetbalstadion is oud, maar heeft nog mooie en indrukwekkende gedeeltes. Ons bezoek aan het Oceanografic valt duurder uit dan voorzien is ( €21 i.p.v. €12.50), maar houdt ons niet tegen om deze prachtige grote aquariums te bezichtigen. We worden dan ook getrakteerd op een wervelende dolfijnenshow waar we allemaal van genieten. Er is nog wat tijd over om wat te winkelen in de belangrijkste straat, de Colon. De avond wordt afgesloten met een paëlla-diner met aangepaste Spaanse wijnen.

Op woensdag bezoeken we in de voormiddag de “Mercado Central” waar de leerlingen een picknick zullen samenstellen met Valenciaanse producten. We zetten onze dag verder in het Turia-park en na de picknick maken we een fikse wandeling naar het strand langs de jachthaven en de gebouwen van de “Amercas cup” om daar lekker te bekomen op het zonovergoten strand. Jammer genoeg worden we bijna weggewaaid door de wind. We laten ons niet kennen en sommigen nemen een frisse duik in het water. De metro brengt ons tegen de avond terug naar het hotel. De avond gaan we in met een diner in een typisch Spaans restaurant. Nadien zetten we de avond verder in het drukke uitgangsleven van Valencia. Donderdagvoormiddag is onze laatste kans om nog wat souvenirs te kopen en de namiddag zit vol met testen, doeoefeningen en proeven in het museum van wetenschap. Een echte aanrader! Voor we in het hotel onze bagage ophalen,laten we de zon haar werk nog eens doen op een terrasje met een verfrissing. De metro brengt ons terug naar de luchthaven om daar dan het vliegtuig naar huis te nemen. We landen vroeger dan voorzien in het barkoude Eindhoven. Daar staan de families te wachten om ons naar huis te brengen en te luisteren naar onze verslagen van VALENCIA. B3Tb7


De leerlingen van Em5 werden op 11 maart door het jurylid van de geïntegreerde proef (Dirk Baeten van Umicore Olen) uitgenodigd voor een praktische les over risico‐ analyse. In de loop van het eerste semester kregen ze de basis mee tijdens hun lessen analyse van machinesyste‐ men van Denis De Ryck. Een risicoanalyse is een systeemanalyse om de risicograad van een proces op een gestandaardiseerde manier in te schatten. Umicore en onze school gebruiken hiervoor de methode van Kinney. Het risico kan dan als volgt berekend worden: Risico = W x B x E De waarschijnlijkheid (W) of kans geeft aan hoe groot de kans is dat er een letsel of schade ontstaat. De blootstellingsfrequentie (B) geeft aan hoe vaak men aan een bepaalde gevaarlijke situatie blootge‐ steld wordt. Het effect, ernst of gevolg (E) verwijst naar de aard (mens, machine, uitrusting, omgeving), de omvang (één of meerdere personen) en de ernstgraad van het mogelijk letsel of schade (licht, zwaar, dood). Het inschatten van een risico is een moeilijk proces. Zo is het goed mogelijk dat een identiek risi‐ co door verschillende personen op een andere manier waargenomen en beoordeeld kan worden. Dit is op zich niet zo belangrijk, daar het in de eerste plaats de bedoeling is de vastgestelde risico’s tegenover elkaar te gaan afwegen. Dit laat Umicore en onze school toe prioriteiten vast te leggen om de risico's te beperken. Jammer genoeg worden sommige risico's nog altijd onderschat. Dit kan leiden tot fatale rampen. Zoals de fatale ramp met de giftrein in Wetteren. Hier was het risico op te snel rijden in een treinzone met maximum 40km/h serieus onderschat. De trein (zonder automatisch afremsysteem) ging immers laattij‐ dig remmend de bocht in tegen 87km/h met een ontsporing en ramp tot gevolg. Tijdens de uiteenzetting werden door de leerlingen verschillende oefeningen gemaakt. Het is de bedoe‐ ling dat ze volgend schooljaar voor hun gip de Umicore‐werkwijze gaan toepassen. Na een aangeboden broodjesmaaltijd werden verschillende afdelingen bezocht. In Olen bevindt zich het onderzoekslaboratorium van Umicore, waar tal van nieuwe producten en toepassingen worden ontwik‐ keld. Tegenwoordig worden er in Olen tal van materialen vervaardigd, zoals kobaltpoeders voor gereed‐ schapwerktuigen, germanium en dergelijke. Ook worden zonnecellen geproduceerd. Vooral de afdeling germanium werd bezocht. Onderstaande foto is genomen voor het bezoek aan de afdeling germanium. Deze diende om de groep te inventariseren. Hij is genomen met een warmtecamera om te kijken wie er de grootste warmteverlie‐ zen had. Iedereen staat op dezelfde plaats en zo kunnen de leerlingen zien wie het meeste warmtever‐ lies heeft. Umicore, bedankt.

Denis De Ryck

48


Op woensdag 27 februari verwelkomden onze leerlingen van het 7de jaar gespecialiseerde dierenverzorging heel wat kinderen voor de dolle dierendag. Kosten noch moeite werden gespaard om de enthousiaste bezoekers een onvergetelijke namiddagdag te bezorgen. Iedereen kon genieten van een roofvogelshow en een ponyritje, de dierlokalen waren te bezoeken, er werden spelletjes gespeeld, er was een knuffelhoek en een grimeerstand. Dat onze leerlingen met glans geslaagd zijn met deze organisatie bewijzen bijgaande foto’s!


OP BEZOEK... IN DE LUCHTHAVEN VAN ZAVENTEM EN OP STAP... IN BRUSSEL Dinsdag 5 maart. 8u. Drummen aan de bus, klaar voor een dagje toerisme… En dat mag je letterlijk nemen: we kregen reiskriebels in onze buik op de luchthaven van Zaventem en we genoten van de beroemdste Brusselse monumenten onder een stralende, zonnige hemel! Wie denkt dat we gewoon een dagje geluierd en gekuierd hebben, heeft het mis. We staken heel wat op van onze uitstap! Lees maar mee: Voormiddag: Rondleiding op de luchthaven van Zaventem Wist je dat… • er een moskee, synagoge en kapel is in de luchthaven? • piloot en co‐piloot nooit hetzelfde mogen eten? • er 40 miljoen liter kerosine wordt opgeslagen? • er veel kunstwerken in de luchthaven te zien zijn? • er per jaar 900 ton (!) chocolade verkocht wordt? • de luchthaven deels eigendom is van Canadese gepensioneerde leerkrachten?

Namiddag: Wandelzoektocht door het historische centrum van Brussel Wist je dat… • Brussel op een moerassig eilandje in de Zenne ont‐ staan is? • de toren van het stadhuis in Brussel niet in het midden staat? • Manneke Pis meer dan 700 verschillende kos‐ tuums heeft? • je heel goedkoop kan eten in de Beenhouwers‐ straat? • de bijnaam van de Brusselaars de ‘Kiekenfretters’ is?

50


Charlotte Arnauts en de leerlingen van B3At6 en B3Lc6

26/02/2013 BURGEMEESTER BEZOEKT DE TEAROOM VAN BAKKERS 5 Vandaag hebben de leerlingen van het 5de jaar bakkerij het project 'Werken in een team' afgewerkt. Dit project werd grondig voorbereid: mails opstellen en versturen, uitnodigingen maken, recepten kiezen en testen, vergaderen... Het was een succesvolle onderneming en heel wat gasten genoten van een heerlijke tas koffie met gebak in de tearoom. Ook de Geelse burgemeester was van de partij en genoot van haar verwenkoffie!


Em5 en Ee5 leren ‘ The Energy game’ (Thomas More) De opleiding Elektromechanica van het departement Technologie Geel van de Thomas More Hogeschool organiseerde op 28 februari in samenwerking met het RTC Antwerpen en Eandis "The energy game". In de voormiddag werden onze leerlingen ondergedompeld in de heersende energieproblematiek en maakten ze voorbereidingen voor “The Energy game”. Ze maakten kennis met de huidige en toekomstige energieproblematiek en met de mogelijke oplossingen om op het energievraagstuk een antwoord te kunnen bieden.

In de namiddag speelden de leerlingen een uitdagend spel waarbij elke groep het energieverbruik van een woning naar beneden moest krijgen door te investeren in energiebesparende maatregelen. Deze woning werd bij de start van het spel verwarmd met een gasketel en was bovendien slecht geïsoleerd. Het elektrisch verbruik werd bepaald in de voormiddagactiviteit. Gedurende een fictieve termijn van 20 jaar moesten de leerlingen trachten energie te sparen door te investeren in een zonneboiler, in een warmtepomp, in isolatie en in fotovoltaïsche zonnepanelen. Elke groep was verplicht te investeren in de vier voorgestelde technologieën. 52


Een beperkende factor was het budget. Het budget verhoogde door het loon dat jaarlijks werd uitgekeerd. Hiermee moesten de leerlingen de energiekosten dekken en investeren in energiesparende maatregelen. Spelers konden extra inkomsten genereren door te spelen op de beurs. De groep die uiteindelijk de beste verhouding budget op energieverbruik had, won “ The Energy game”. Het was voor iedereen een boeiende ervaring. Denis De Ryck CONTACT—ZOMERNUMMER 2012-2013 53

Dag 1 De eerste dag dat we in Polen waren, hebben we ’s morgens zeer lekker ontbeten met een uitgebreide keuze. Na het ontbijt gingen we naar de fabriek van Schindler. Dit was een zeer leuke belevenis om te zien wat deze man heeft verwezenlijkt. Toen we in de fabriek waren en naar het museum (in de fabriek) werden geleid door de gids was het best duidelijk wat er allemaal was gebeurd. Het museum gaf met gebruik van filmpjes en foto’s weer wat er was gebeurd. Dit was wel eens leuk om te zien. Na het bezoek aan het museum waren we even vrij om te doen wat we wilden.

Dag 2 De tweede dag bezochten we in Auschwitz de twee concentratiekampen. In het eerste kamp kon je de gruwelijke daden die er waren gebeurd echt nog voelen. Er hing een sfeer van verdriet. Deze sfeer zorgde ervoor dat je er stil van werd. Alles werd hier zeer duidelijk gemaakt door foto’s, de voorwerpen en de gids die uitleg gaf. Van het tweede kamp schoot niet veel meer over. De spoorweg, die iedereen wel kent van in de films, ligt hier centraal in het midden van de twee delen die het kamp opsplitste. Het was jammer dat toen de Duitsers ontdekten dat ze de oorlog gingen verliezen ze alles vernietigd en verborgen hebben. De rest was vernietigd door weersomstandigheden en ouderdom. Hier vond ik persoonlijk dat er minder te zien was. Het gedenkmonument dat er staat voor de slachtoffers van elk land is wel een mooi gebaar. Op dit monument staat in elke taal “Laat deze plaats eeuwig een kreet van wanhoop zijn en een waarschuwing aan de mensheid. Hier hebben de Nazi’s ongeveer anderhalf miljoen mannen, vrouwen en kinderen vermoord, voornamelijk joden uit verschillende Europese landen.” Na deze bezoeken waren we weer vrij om te doen wat we wilden.

54


Dag 3 De derde dag bezichtigden we het kasteel en de kathedraal van Wawel. In het kasteel was een museum. Het eerste deel ging voornamelijk over de kunstvoorwerpen die in het kasteel waren en het tweede ging over de wapens en de harnassen die werden gebruikt doorheen de tijd. De harnassen en wapens waren heel leuk om te zien. Er waren zoveel verschillende soorten wapens en harnassen dat je wel de hele dag in dit deel zou kunnen vertoeven. Hierna waren we weer vrij om te doen wat we wilden. Wat me het meeste zal bijblijven van deze reis was een foto van hoe de kinderen in het concentratiekamp er aan toe waren. Dit beeld was echt verschrikkelijk om te zien. De gruwel die ze zo’n jonge en onschuldige mensen konden aandoen hou je niet voor mogelijk.

Nico Janssens B3Al7b


DR 7 IN DENEMARKEN 56

De seneste rapporter om et meget vellykket udførelse af Dr. 7 Van 13 mei tot en met 29 mei vertoefden er 7 leerlingen van Dr 7 en hun begeleidende leerkrachten - Luc Helsen en Annemie Vanheertum - in Denemarken voor een buitenlandse stage. Zij verbleven in Sonderborg en voerden hun stage uit in de school en omgeving van Aabenraa. Ze beleefden hier een leuke tijd, leerden veel, snoven cultuur op en zagen Denemarken winnen op het Songfestival. Het volledige verslag van hun stage kan je vinden via stagedr7.blogspot.be.

Annemie Vanheertum schreef over deze stage nog het volgende: ‘Beladen met felicitaties en attenties keerden de leerlingen terug van hun laatste stagedag. Op het kasteel werd een een echte feefstid met alle 30 personeelsleden opgediend om Andreas, Stef, Tinne en Ben te bedanken voor hun contributie aan de restauratie van het Deens patrimonium. Tessa en Anouk kregen genoeg materiaal om in september als zelfstandig schilder te beginnen. Anouk was zichtbaar ontroerd. Maarten werd beloond met eurokes. Ben kreeg werkkleding. Ouders, jullie kunnen terecht fier zijn op jullie kroost, je kan er overal mee komen en zelfs twee keer. -:) Leerkrachten praktijk en theorie, jullie leerlingen werden alom geprezen voor hun opleiding en vaardigheden. Toch wel technisch! :-) Sd 6, jullie stagecontract voor volgend jaar in Denemarken is verzekerd dankzij de illustere voorgangers ‘Dr 7 schooljaar 2012 - 2013’, met name Tinne Berckvens, Stef Boeckx, Tessa Gabriels, Ben Geurts, Anouk Goor, Maarten Hermans en Andreas Royen. Proficiat aan de leerlingen en dank aan iedereen die deze onvergetelijke afsluiting van een laatste jaar mogelijk maakte. Mij rest alleen nog te zeggen dat het een eer en een waar genoegen was om deze groep te begeleiden. I liv og velfærd indtil i morgen’



LEERLINGEN IN DE PRIJZEN !! 25/03/2013 - Leerlingen van de afdeling slagerij winnen zilver en brons op wedstrijd Meat Expo. Twee studenten van de afdeling slagerij namen deel aan de wedstrijd Meat Expo te Kortrijk. Ruben Danckers en Jobbe Verbist, van B3Sg6, zijn daar in de prijzen gevallen met enkele gouden en zilveren medailles! Eurobeef is een nationale vakwedstrijd met als doel het vakmanschap, de specialisatie en de creativiteit van de Belgische slager, spekslager en traiteur te bevestigen en te stimuleren. Het is een vakwedstrijd met hoge promotionele uitstraling, die georganiseerd wordt door de organisatie Meat Expo, onder auspiciën en met de medewerking van de Landsbond der Beenhouwers, Spekslagers en Traiteurs van België. Proficiat!

JENTE WYNANTS van B3Io7 en LOTTE HANNES van T3Cm6 werden door hun stagebedrijf (Tessenderlo Chemie Ham) genomineerd als beste stagiair 2013! Alle genomineerde leerlingen werden uitgenodigd op de uitreiking van de Award, die doorging op 28 mei 2013, in Kinepolis Hasselt. Proficiat met de nominatie!

58


B W6

IN DE

15/03/2013

BA T

Biotechnische wetenschappen in debat met 'The Boss' Patrick Van Acker Op vrijdag 8 maart namen de leerlingen van 6 biotechnische wetenschappen deel aan een debatnamiddag 'Meet the Boss' georganiseerd door Essencia, de Belgische federatie van de chemische industrie en van life sciences. Zij legden 'The Boss' Patrick Van Acker, General Manager van BP Chembel in Geel en 2 andere deelnemende klassen het vuur aan de schenen met hun pleidooi voor meer productie van bio-afbreekbare plastics. Ook de andere klassen verdedigden met verve hun stelling. Het enthousiasme van de deelnemers resulteerde in een geanimeerd debat onder leiding van Frank Deboosere.


IW6 = best Wat er van Iw6 geworden is na 4 jaar ondergedompeld te worden in het mathematisch denken…

60


Met als gevolg dat hersenen al wel eens kunnen overlopen:

Els Van der Auwera de leerlingen van T3Iw6


Op de sofa met

HILDE DIERCKENS Hoe ben je in onze school terecht geko‐ men? Ik heb een aantal jaren geleden gesolliciteerd op Sint Aloysius, waar de landbouwschool toen gevestigd was. Omdat mijn afstudeer‐ richting landbouw en biotechniek was, heb ik ook specifiek gezocht naar scholen waar ze die richtingen aanbo‐ den. Enkele jaren geleden zijn we met de he‐ le landbouwschool verhuisd naar de vestiging Sint‐Jozef waar we nu zitten. Wat vind je leuk aan je job? Het eigenlijke lesgeven zelf. Wat vind je minder leuk? Alle administratie, waaronder ook het verbe‐ teren. Wat is het grappigste/vreemdste/eigen‐ aardigste wat je hier al hebt meegemaakt? In het labo bepalen we elk jaar het asgehalte van voedingsstoffen. Dit doen we door de gedroogde voeding te verassen in een oven op 450°C. Hier komt altijd veel zwarte rook vrij. Toen we deze proef een paar jaar gele‐ den uitvoerden, was er net op dat moment een brandalarm. Ik dacht toen dat ik dat alarm had veroorzaakt en was me continu aan het verontschuldigen bij iedereen. Ieder‐ een had door dat het om een oefening ging, behalve ik. Logischerwijze hebben alle leer‐ lingen (en collega’s) me daar heel hard voor uitgelachen! Waar ging je vroeger zelf naar school? In de Sint‐Ludgardisschool te Antwerpen. Ging je graag naar school? Meestal wel, maar zoals elke puber waren er dingen die ik veel liever deed ! Genoeg over school nu, wat doe je in je vrije tijd? Ik heb drie zonen, dus ik speel regelmatig 62


taxi. Als ik nog tijd over heb, dan ga ik graag fietsen en wandelen en ik lees ook heel graag. Welke dingen vind je ergerlijk? Mensen die liegen en schijnheilig doen. Wat maakt je blij? Voornamelijk de kleine dingen; het zonnetje dat schijnt, mijn kinderen die op zeldzame ogenblikken harmonieus samenspelen… Wat is het eerste dat je doet als je ‘s morgens wakker word? Mijn tanden poetsen. Wat eet je meestal tussen je boterhammen? Kaas. Wat is het leukste cadeautje dat je ooit hebt gekregen? Het gaat niet om de inhoud van het cadeau, maar waarom en door wie het gegeven is. Ik heb ooit van leerlingen een heel lelijk beeldje gekregen, maar dit heeft toch meer dan een jaar op mijn kast gestaan omdat ik dit zo lief van hen vond. Ben je bijgelovig? Niet echt, maar ik gebruikte toch wel altijd de‐ zelfde pen om mijn examens mee te doen. Wanneer heb je de laatste keer de slappe lach gehad? Vorige week tijdens een bijscholing. Wat vind je de mooiste plek van de wereld? De bergen in de winter. Wat zou je doen als je de lotto wint? Lange en verre reizen maken. Welk tijdschrift of krant lees je meestal? Humo. Als je een dier zou kunnen zijn, wat zou je dan liefst zijn? Een kat, dit dier doet volledig zijn zin. Wie zouden we de volgende keer moeten in‐ terviewen? Peter Ceusters.

en met

HUGO DAEMS

Hoe ben je in onze school terecht gekomen? Toen ik in 1990 afstudeerde als leraar, verstuurde ik dat schooljaar meer dan 20 sollicitatiebrieven naar allerlei scholen in mijn omgeving, waaronder het Sint-Jozefinstituut in Geel. De derde week van september 1991 werd ik opgebeld voor een sollicitatiegesprek. Men zocht blijkbaar een leraar godsdienst. Wat vind je leuk aan je job? Wat mij enorm boeit, is het voorbereiden van lessen. Als hetgeen je gepland hebt dan ook nog blijkt te functioneren tijdens de les, geeft mij dat enorm veel voldoening. Ook de leerstof kunnen aanbieden op een humoristische doch inhoudelijke correcte manier waardoor leerlingen, zonder dat ze het altijd zelf beseffen, aan het leren zijn, is voor mij telkens weer een uitdaging. Wat vind je minder leuk? Het opstellen van een examen geschiedenis. Dit is een zeer tijdrovende bezigheid omdat je telkens weer moet zoeken naar nieuw bronnenmateriaal, alhoewel het aantal bronnen al soms heel beperkt is en naarmate je meer gebruikt, steeds beperkter wordt. Dan denk ik soms, als alle leerlingen evenveel tijd zouden besteden aan de voorbereiding van dit examen als ik aan het maken ervan, dan zou het aantal rode cijfers nogal slinken. Wat is het grappigste/vreemdste/eigenaardigste wat je hier al hebt meegemaakt? Een leerling die tijdens de les zijn cursus opendeed en er een verdroogde muis in terugvond. Hiermee werd prachtig aangetoond hoeveel deze leerling voor mijn vak deed. Waar ging je vroeger zelf naar school? Eerst zat ik in het Sint-Jozefcollege te Herentals, later volgde ik de afdeling industriële wetenschappen in het Scheppersinstituut, eveneens te Herentals. Ging je graag naar school? Heel zeker, in het secundair onderwijs had ik een aantal leerkrachten waar ik enorm naar opkeek omwille van hun gedrevenheid en overvloed aan kennis. Ik denk dat het deze mensen zijn geweest die mij in de richting van het lerarenberoep hebben gedreven. Genoeg over school nu, wat doe je in je vrije tijd? Een groot deel van mijn vrije tijd besteed ik aan dingen die rechtstreeks of onrechtstreeks te maken hebben met het vak geschiedenis en met het ouder worden neemt de intensiteit hiervan alleen maar toe. Dit betekent dat ik enorm veel lees, heel veel documentaires bekijk, regelmatig historische daguitstappen maak en zelfs bij langere vakantieperiodes bijna altijd steden zal kiezen die dan volledig geschiedkundig worden ontleed.

Welke dingen vind je ergerlijk? Mij ergeren of kwaad maken over bepaalde dingen heb ik verheven tot een soort van hobby. Niet dat ik ergernis leuk vind, maar vooral hierover kunnen discussiëren met gelijkgestemden vind ik enorm prettig. Meestal gaan die discussies dan over kinderachtige tv-programma’s, over mensen die oordelen over zaken zonder enige vorm van kennis, over mensen die het niet al te nauw nemen met de wet, enz. Wat maakt je blij? Als ik andere mensen kan overtuigen van mijn ideeën. Wat is het eerste dat je doet als je ‘s morgens wakker word? De krant lezen bij het ontbijt. Wat eet je meestal tussen je boterhammen? Ik ben geen boterhammenliefhebber en probeer daarom altijd in de mate van het mogelijke tweemaal daags een warme maaltijd te nuttigen. Zelfs ’s morgens heb ik de boterhammen al lang vervangen door cornflakes en fruit. Wat is het leukste cadeautje dat je ooit hebt gekregen? Toen ik als kind van zes jaar mijn eerste platenspeler kreeg. Ben je bijgelovig? Ik ga er in ieder geval vanuit dat er iets of iemand boven de mens staat. Wanneer heb je de laatste keer de slappe lach gehad? Toen twee collega’s en ik in Vielsalm een restaurant binnenstapten en we de uitbater dronken tussen zijn tafels zagen liggen. We zijn dan maar ergens anders gaan eten. Wat vind je de mooiste plek van de wereld? Rome is de stad die de grootste aantrekkingskracht op mij uitoefent omwille van haar verleden. Buiten Europa ga ik vooral voor de nationale parken in het westelijk deel van de Verenigde Staten. Wat zou je doen als je de lotto wint? Ik zou het echt niet weten, maar ik zou zeker niet stoppen met het lesgeven. Welk tijdschrift of welke krant lees je meestal? Ik lees elke dag “De Standaard” en ben geabonneerd op “Humo”. Als je een dier zou kunnen zijn, wat zou je dan liefst zijn? Welk dier maakt niet uit, als het maar één is dat veel ouder wordt dan de mens. Wie zouden we de volgende keer moeten interviewen? Bruun Sneyers.


THE ADJECTIVES

De passie van Sander Mangelschots

64

Kan je je band even omschrijven? Wij zijn The Adjectives, een poppunkband uit Mol/Geel/Meerhout. Onze huidige line-up bestaat uit Sander Mangelschots zang en gitaar, Pieter Vanherck op drum, Jasper Van Immerseel op bas en Daan Swinnen zang en gitaar. Onze band bestaat sinds eind 2010. Ons eerste, akoestisch optreden was in januari 2011 en in april van dat jaar speelden we onze eerste show met de volledige band op Hang Out-Festival in Geel. Onze eerste repetities waren vooral bij Daan op zolder. Toen onze band volledig werd, verhuisden we naar JH Tydeeh. Later zijn we echter opnieuw begonnen met repeteren bij de bandleden thuis. In de zomer van 2012 namen we ons debuut “BAM!” op bij Filip De Bot van Penthouse Studio. Dat album is later 2012 uitgekomen op CD onder eigen beheer en in beperkte tape-oplage via Slowride Records (De Pejer).

Kan je de muziek die jullie spelen omschrijven? Zelf zouden we onze debuut-cd omschrijven als een plaat die vooral draait rond simpele liedjes die zich goed lenen tot meezingen en vaak blijven hangen. Een belangrijk aspect was het plezier dat we maken op het podium en tijdens de repetities overzetten op een studio-opname. Samen met Filip De Bot zijn we deze uitdaging aangegaan en het resultaat was een album met invloeden van: The Ramones meets Blink 182, Teenage Bottlerocket enz. We zijn echter ook nieuwe muziek aan het schrijven waarmee we een andere richting inslaan.


Wie is jullie grote voorbeeld? Sander: Ramones, Descendents en The Priceduifkes; Pieter: Gino’s Eyeball; Jasper: Mixtapes en Daan: Title Fight Treden jullie vaak op? We proberen zoveel mogelijk op te treden en we slagen er meestal wel in om op regelmatige basis op een of ander podium te verschijnen. Enkele van onze beste herinneringen zijn : Skatefest Olen, Moulin Rock en een uiterst memorabele show in een tuinhuis. De show in het tuinhuis had het allemaal: mosh, kapotte ramen, balken waaraan mensen hingen te zwaaien, meezingen, crowdsurfers en een geruïneerd tuinhuis. Zijn er bepaalde thema's die veel aan bod komen in jullie songs? Op “BAM! “ gaan de meeste liedjes over de simpele dingen in het leven : meisjes, rondhangen, nerdy dingen, muziek enz. Op die cd kwamen vaak lichthartige thema’s aan bod. Ons nieuw materiaal neemt daarente-

gen een iets serieuzer perspectief, waarbij thema’s als introversie, sociale verwarring, depressie en dergelijke meer aan bod zullen komen. Wat zijn de toekomstplannen? Eerst en vooral zijn we op dit moment bezig met het schrijven van nieuw materiaal en het vernieuwen van onze live-set. We proberen met het nieuwe materiaal onszelf te vernieuwen en de volgende stap te zetten in de evolutie van deze band. We zijn dan ook volop aan het werken aan een nieuw album en daar nemen we onze tijd voor. Dat is vooral waar we in de toekomst naartoe willen. Tenslotte willen we graag iedereen bedanken die ons gesteund heeft door een cd, shirt of tape te kopen. En iedereen die ons ooit geboekt heeft of met ons gespeeld heeft. Deze steun is enorm belangrijk om als band te overleven en wij zijn daar dan ook enorm dankbaar om.

Meer info: https://www.facebook.com/TheAdjectives http://theadjectives.bandcamp.com/


en de passie van… Mathias Van Gompel Wie ben je? Ik ben Mathias Van Gompel en zit in mijn laatste jaar Iw. Ik ben 17 jaar en woon in Meerhout. Welke sport doe je? Wielrennen. Vanaf welke leeftijd mag je deze sport doen? Vanaf 8 jaar miniemen, je rijdt dan nog wel niet echt wedstrijden. Deze beginnen pas bij de aspiranten 12 jaar. In welke club zit je? Ik ben aangesloten bij de Koninklijke Balense BC. Hoe kom je erbij om dit te gaan doen? Voordien voetbalde ik, maar dit was niet echt mijn ding. Mijn papa was in zijn jeugdjaren ook wielrenner bij Balen BC. Toen ik begon te fietsen, reed hij dagelijks met de koersfiets. Het was normaal bij ons. Ik zag hem heel vaak in zijn koersuitrusting. Hij kocht voor mij een koersfiets en daarmee rijden vond ik plezant. Van het een kwam het ander. Hij schreef me in bij Balen BC en sinsdien koers ik nog steeds. In het begin was het niet altijd met volle goesting maar meer en meer kreeg ik de microbe te pakken. Hoeveel keer per week train je? Ik train volgens een trainingsschema dat ik wekelijks doorkrijg van mijn 66


trainer Wim Van Hoolst en Paul Vandenbosh. Ik zit in het Lottocycling talent en wordt daar volledig opgevolgd, van eetgewoontes tot psychische begeleiding enz... Ook zit ik in de selectie van het nationale team, dat steeds in contact staat met mijn trainer. Ik train elke dag. Hoeveel overwinningen/ere-plaatsen/titels heb je al behaald? Een viertal overwinningen en enkele podiumplaatsen, belangrijke wedstrijden moeten nog komen. Wat is het kostenplaatje van je sport? Het is een prijzige sport. In het begin kocht mijn papa een tweedehandsfiets, maar naarmate ik beter begon te presteren, kochten we een nieuw exemplaar. Nooit echt het duurste, want ik zat volop in mijn groei. Vaak heb je dan nog kosten aan je fiets, bandbreuk, aan het versnellingsapparaat enz... Er is in Meerhout een supportersclub. Zij passen financieel ook bij. Wat wil je nog zeker bereiken met je sport? Vooraleerst wil ik mijn studies afmaken (industrieel ingenieur aan Thomas More Hogeschool) en indien mogelijk in combinatie met wielrennen. Voor mij is dit jaar een zeer belangrijk

jaar voor mijn prestaties, om door te groeien naar een degelijke belofteploeg. D.w.z. een ploeg die respecteert dat je verder studeert en je toch kan koersen volgens een aangepast programma. Tijdens een gesprek met Carlo Bomans en Dirk Ongena (bondscoach) werd er duidelijk te kennen gegeven dat zij respect hebben voor wielrenners die verder studeren en niet hun studies opgeven om wielrenner te worden. Mannen die verder studeren hebben meer karakter en zulllen niet vlug iets op de lange baan schuiven. Zij moeten plannen en hun tijd goed indelen. Zijn er nog andere mensen die je ondersteunen? Inderdaad, ik heb heel wat mensen rondom mij. Paul, mijn verzorger, waar ik minstens éénmaal in de week naartoe ga voor massages. Jan, waar ik vaak mee achter de bromfiets ga trainen. Patrick, die regelmatig met de auto meerijdt wanneer ik in de Ardennen ga trainen. Trainer en mental-

coach van Energylab Wim Van Hoolst. Mr Belmans, met stabiliteitstraining. Kine Leo, mijn dokter, waar ik regelmatig mijn bloed moet laten controleren. Nonkel Marc, die mij vaak haalt en brengt naar onderzoek, training, en andere afspraken en een vaste groep supporters die mij vergezellen op binnen en buitenlandse wedstrijden. Tenslotte mijn ouders, die altijd voor me klaarstaan, papa mecanicien en mama doe-al. Het doet deugd op al deze mensen beroep te kunnen doen, want je staat toch vaak onder druk, presteren op alle vlakken en dat is altijd niet evident. Maar langs deze weg wil ik toch graag iedereen nog eens extra in de bloemetjes zetten. Bedankt! Bedankt Mathias en nog veel succes! Denis De Ryck


Prijsbeest Wie wordt ons volgende prijsbeest ? Los onderstaande vragen op en breng je antwoord binnen op de PD of mail het door via smartschool (Simonne Bakelants). Uit de juiste antwoorden worden—door een onschuldige hand— drie winnaars geloot. Er hangen weer leuke prijzen aan vast! De winnaars worden ook vermeld in het ons winternummer. Let op: we verwachten je antwoord ten laatste op 21 juni.

Los onderstaande droedels op:

68


WINNAARS PRIJSBEEST WINTERNUMMER (2012-2013)

Cisse Biesemans

Glenn Verheijen

Eerste prijs: gesigneerd voetbalshirt van Filip Daems (München Gladbach): Cisse Biesemans van T2Ho3 Tweede en derde prijs: bon Free Record Shop (15 euro) Glenn Verheijen van T2Et3 Elias Van Opstal van T2Ho3 Proficiat aan onze winnaars !! Met dank aan Filip Daems voor het schenken van het shirt en aan de school voor de bons. CONTACT—ZOMERNUMMER 2012-2013 69

‘De jaren stillekes’ Historiek van de school - deel 7 In het laatste nummer van Contact hebben we het verhaal gebracht van de beginjaren 60 met de fantastische auto van Jonkers. We waren nog maar juist bekomen van de voorstelling tijdens de tentoonstelling of prefect Bellekens en zijn vriend Jonkers kwamen met iets nieuws op de proppen. Jonkers zou, met medewerking van de school, een vliegende schotel bouwen, want dat was de toekomst. Om centen te verzamelen voor zijn project had hij zelfs een documentatiemap waaruit moest blijken dat dit, na het wiel, een van de beste uitvindingen was. Hij voorzag toen al dat er files zouden komen en dus een schotel vanachter in de tuin en letterlijk vliegensvlug naar je werk. Ook zouden er zeer hoge flatgebouwen komen waar men met een brandweerladder niets kon gaan doen: schoteltje naar boven naast de gevel; raam open en instappen; landen en uitstappen. Een sterk staaltje van een reddingsoperatie. En zo kwam het dat in de werkplaats plaatbewerking/lassen-constructie plaats moest gemaakt worden voor de bouw van “de vliegende schotel”. Waar er in elk leerjaar in de werkplaatsen vastgestelde oefeningen moesten gemaakt worden, was dit voor de mannen van de mechanica, plaatbewerking en lassen-constructie niet het geval. Bijna wekelijks moesten er werkstukken gemaakt worden buiten categorie: onderdelen voor de vliegende schotel.

70


Niet enkel Jonkers geloofde rotsvast in zijn zaak maar ook de schooldirectie. Wij, als leerling, gingen zelfs de baan op met de lootjes voor de jaarlijkse tombola en nu stond daar als hoofdprijs :”Vlucht met de vliegende schotel” (wie die prijs gewonnen heeft zit waarschijnlijk nog te wachten op de uitnodiging om in te stappen op het vliegveld van de Keiheuvel). In de werkplaats lassenconstructie een tekentafel met daarop een tekenblad A0 met daarop wat cirkels en lijntjes. Dat moest een vliegende schotel worden. Voor ons, leerlingen, was het al vlug duidelijk, zonder ernstige berekeningen komt er niks van. Gewoon de berekening van de dakspanten voor de overdekte speelplaats van de Peperstraat had ons al twee trimesters gekost. Jonkers had wel overtuigingskracht, want hij had zelfs al motoren kunnen vast krijgen voor zijn kunstwerk. Hoe het verder verlopen is weten we niet, maar op een bepaald moment was ze weg. Na wat speurwerk vonden we ze terug in de werkplaats, maar in stukken verborgen achter een muurtje van vezelplaat. Jonkers verdween uit het schoolbeeld, maar zijn auto hebben we nog enkele jaren kunnen bewonderen in “Bobbejaanland”. Dat ze op school zitten te wachten om nog zo een stunt is echt gelogen. Eddy Vanaelten Hij was er bij, werkte eraan en keek er naar.

W ist da j t… e .? 1 september 2013 is toch een datum die we niet zo snel mogen vergeten. Op 1 september 1973, jawel 40 jaar geleden, startte in onze school: ‐ het 2de jaar Hotelier op het niveau: lager secundair technisch (toen A3) ‐ het 2de jaar beenhouwers op het niveau : lager secundair Beroep (toen A4)

Het schooljaar 1972‐1973 werd afgesloten zonder een “palmares”. We lezen hier‐ over in Contact van juni 1973: “Wie de verzameling palmaressen van onze school bekijkt, ziet hierin een stuk schoolgeschiedenis. Het palmares van 1919‐1920 was maar een bescheiden verzameling van enkele ge‐ stencilde blaadjes (ook voor velen weer een nieuw woord ”gestencilde”). Het uit‐ zicht was echter veel plechtiger dan in 1972. De informatie was ook veel vollediger, want zo stond er in 1920 bij een van de schrijnwerkers: “Spijtig genoeg slechts de prijskamp van den laatste termijn kon meemaken”. Er was toen op het einde van het schooljaar nog een plechtige prijsuitreiking, voorgezeten door E.H. Deken en de Burgemeester van Gheel. Het is wachten tot 1945 tot er een eerste gedrukte palmares komt. Begin de jaren 70 was het een boek geworden van meer dan 100 bladzijden. Het palmares was iets handigs en feestelijks, maar er zaten ook wel wat nadelen aan. Zo stonden de besten steeds bovenaan, de algemeen minder sterke stonden onderaan onder een zwarte vette streep. Niet enkel elke leerling kreeg een exem‐ plaar, maar ook de juryleden uit de bedrijven en zij hadden natuurlijk vooral oog voor de eerste vijf of tien. Een palmares op korte tijd in mekaar steken, was ook iets waar nachtwerk bij kwam kijken en de kosten werden te hoog. De directie besloot dan “weg met dat ding”.

We schrijven ook juni 1973: De lerarenploeg van de Technische School Geel heeft voor de derde opeenvolgende maal het nationaal voetbalkampioenschap voor leraren middelbaar onderwijs gewonnen. (Als dat toen geen straffe gasten waren!)

Eddy Vanaelten


De schoolpoort voorbij... Een vals paterke... Deze titel is misleidend, maar … sommigen onder ons herkennen het wel! Wat een goede chemieopleiding al niet kan doen! Jaren geleden studeerde Ivan Geudens af aan onze chemieafdeling. Nu … jaren later is hij amateurbrouwer en is zijn “Vals Paterke” een Geels streekbiertje. Van je hobby deels je beroep maken, is een droom van velen onder ons. Ivan heeft dit kunnen waarmaken. Ivan volgde een tien jaar geleden een brouwcursus van de Geelse wijnen biergilde Saters en Bachanten. Een tijd later haalde hij brouwketels bij de biergilde om zelf bier te brouwen. Hij begon te zoeken naar hét recept. Er werden er verschillende uitgeprobeerd en uiteindelijk kwam er een recept dat z’n goedkeuring kon wegdragen. Het werd een tripel met een uniek, rijk en complex smaakpatroon. Ivan heeft zijn brouwerij ondertussen ook een naam gegeven namelijk ’t Drankorgel. Omdat koken een tweede passie is van Ivan heeft hij ook een recept uitgewerkt om pasta, met pesto en scampi, verder op smaak te brengen met een Vals Paterke. Begin februari 2013 werd een eerste brouwsel van het Vals Paterke gebrouwen. Het werd op algemeen gejuich onthaald. Maar zoals met zoveel is de volgende spreuk bij veel van ons natuurlijk altijd van toepassing : Les goûts et les couleurs ne se discutent pas.

Voor hen die meer informatie wensen, zij kunnen steeds terecht op de volgende site : www.tdrankorgel.be A. Alen

72


Onze senioren gingen op uitstap naar Luik. Herman Croenen maakte mooie foto’s van deze stadstrip:


Straffe mannen van ‘MTS 6 S’ Jawel, de leerlingen van scheikunde 6 hadden 50 jaar geleden als klas “MTS 6 S” - wat stond voor Middelbare Technische School 6de jaar scheikunde. Titularis : Fé Schuyten. Ze hebben hun laatste jaar – ze waren met 17 jongens, want er was toen nog geen gemengd onderwijs in onze school, doorgebracht met hun vakleraars: Fé Schuyten, Marcel Van Deyck en Frank Verté. Ook Jefke Mertens, Guido Van den Broeck, Thieu Philippe, Goossens en Segers teisterden hen met Frans, wiskunde, glasblazen, lichamelijke opvoeding, natuurkunde enz. Zjeen Kauwenberghs en de Charel Van Grieken waren de aanspreekpunten van het secretariaat en het winkeltje. Wat is er nu speciaal aan “de klas van toen”? Zij hadden besloten dat ze na hun afstuderen om de vijf jaar zouden samenkomen om zo de vele goede herinneringen warm te houden. (Hoeveel van die goede voornemens zouden er in het verleden niet gemaakt zijn?) Ze zijn hierin gelukt, dankzij de inzet van Jerome Bots van Lommel en Frans Hendrickx van Veerle. Is er wat gewijzigd in de loop van die 50 jaar? Natuurlijk, want in die 50 jaar zijn er ondertussen drie van hun vrienden helaas overleden. Ook van hun leraars zijn er al heel wat die ze niet meer kunnen uitnodigen op hun tiende reünie . Om hun evolutie in de tijd te kunnen volgen, hebben ze elke vijf jaar bij hun samenkomst weer een klasfoto genomen waar iedereen weer op z’n zelfde plaats “van toen” ging staan. We zijn er zeker van dat dit initiatief iets enigs is, want mensen samenbrengen is al niet gemakkelijk en als ze dan nog eens zijn gaan wonen in Brussel, Tielt-Winge en zelfs in Minnesota dan heb je wel een sterke binding opgebouwd in die drie schooljaren. 2013 is dus een jubileumjaar! Zij hebben dit dan ook niet onopgemerkt voorbij laten gaan en zijn weer samen rond de feesttafel gaan verbroederen. Zij hebben er een echt feest van gemaakt. De Guillaume gaat als gastheer zijn vroegere klasgenoten ontvangen om samen nog eens te kijken in de spiegel van de nostalgie. Proficiat aan de initiatiefnemers, maar ook aan allen die altijd op de uitnodiging zijn ingegaan. We hopen van harte dat ze ook weer in 2018 kunnen samenkomen en zeker in 2019, want dan kunnen ze mee het 100-jarig bestaan van de school beleven! 74


Wie zijn de feestvarkens van 50 jaar MTS 6 S? Ariën Jozef Baetens Frans Bastiaens Guillaume – woont in Minnesota Bots Jerome – een van de initiatiefnemers Engelen August –overleden in 2004 Claes Emiel Gilis Louis Haesendonckx Jozef Hendrickx Frans – een van de initiatiefnemers Mast David – overleden mei 2013 Peeters Karel Ruts Hubert Stevens Jos Sannen Roger Tubbax Jos ‐ overleden in 2011 Vandersande André Van De Perre Ludo

Eddy Vanaelten


‘Als je wil, dan lukt het’ Dieter Van Saet (29) is het leven‐ de bewijs dat slagen in het ho‐ ger onderwijs na een beroeps‐ opleiding geen utopie is. Na het Algemeen 7de jaar in de vak‐ school in Geel werkt de Dessel‐ naar de lerarenopleiding met succes af. Dieter staat nu zes jaar vol enthousiasme voor de klas.

Uit: Gazet Van Antwerpen 22/5/13

76


Schoolblad Sint-Jozefinstituut Geel - jaargang 66 - zomernummer

Recommend Documents