kwartaalbericht 1e kwartaal, april 2009, nummer 1

UITGAVE VAN DE STICHTING KINDERHUIS SAMUEL, P.O. BOX 2155, PARAMARIBO, SURINAME

kwartaalbericht 1e kwartaal, april 2009, nummer 1

DRUKWERK

Secretariaat Nederland: Noorderplein 127, 7811 MG Emmen.

Telefoon 0591-643339, E-nail: [email protected]

Penningmeester: E-mail: [email protected]

Postbank 28 36 860, A.B.N. 57.25.15.057, beide t.n.v. 'Kinderhuis Samuël',

p.a. De Nijkampen 18, 7815 KS Emmen, tel. 0591 611786

Wateroverlast buiten, maart 2009

Lieve vrienden We staan vlak voor het paasfeest en tevens voor de paasvakantie. Het is genade dat we onze opgestane Heer mogen gedenken. Onze Koning die de prijs heeft betaald om ons het eeuwige leven te schenken. We kunnen met blijdschap in ons hart zingen: ,,U zij de glorie opgestane Heer”. Deze vakantie in Berlijn wordt de allereerste met elektriciteit en water, dus dat is voor ons erg bijzonder. Na zoveel jaren kunnen we zonder ijs en drinkwater naar ons geliefde vakantieplekje gaan. Dit scheelt direct in alle voorbereidingen die we altijd moeten treffen. We zien uit naar de rapporten die de kinderen voor de vakantie mee zullen nemen en zijn benieuwd naar alle resultaten. Over het algemeen mogen we niet ontevreden zijn en gaat het met de kinderen goed op school. Maar het onderwijs staat wel op losse schroeven en we hopen dat de stakingen niet door-

2

gaan, want dit zou betekenen dat er geen onderwijs gegeven wordt. De kinderen hebben in de afgelopen tijd al een paar dagen gemist, dit kwam doordat een groot deel van Paramaribo onder water heeft gestaan. Wij zijn ook niet gespaard gebleven en hebben dagen lang niet beneden kunnen vertoeven en hebben dus op de bovenverdieping gewoond. Tot onze knieën konden we door het water lopen. Dit betekende een tijdelijke verhuizing voor de meisjes naar de Flustraat waar ze in ‘Oso Too’ een plekje kregen. Geen Wateroverlast binnen, maart 2009 gebruik maken van

de toiletten en elke dag met alle kinderen in de bus naar de Flustraat om potjes te legen en een frisse douche te nemen. Een heel vervelende situatie die niet voor herhaling vatbaar is. Een regenval als deze is uitzonderlijk en niet eerder voorgekomen in Suriname. Gelukkig is alles nu achter de rug en hebben we na hard werken alles weer schoon gekregen. In mei begint de grote regentijd, wilt u met ons meebidden dat we gespaard zullen blijven voor dit ongemak. De afgelopen maanden hebben we ook bezoek gehad. De ouders van Pauline waren er rond de kerst en ook hebben ze oud en nieuw bijgewoond. Het was een hele ervaring voor hen om te zien hoe hun dochter in ons kinderhuis woont en werkt. In de maand januari waren de ouders van Dirk-Jan op bezoek om van dichtbij te zien wat hun zoon heeft gedaan in de afgelopen jaren. Hij heeft een geweldig stuk werk verricht in beide huizen en ze mogen dan ook heel trots zijn op hun zoon. Momenteel is hij bezig met de ruimte die we hier de ‘school’ noemen, hier staan al onze voorraden. Er komt meer ventilatie, een nieuw plafond en natuurlijk een nieuw kleurtje op de muren. Lucky kwam in de maanden februari en maart haar geliefd Suriname een bezoek brengen. We hebben echt van haar genoten doordat we samen hebben gelachen en datgene met elkaar konden delen wat ons samenbindt.

Kawieta als no. 1

Kawieta na de wedstrijden in Nederland Atletiek

Kawieta is eind vorig jaar naar Costa Rica geweest om deel te nemen aan de Special Olympic. Ze kwam enthousiast thuis met 2 gouden en 1 bronzen medaille voor verspringen en hardlopen. Een geweldige prestatie waar we natuurlijk erg blij mee zijn. De groep was dit jaar klein omdat ze minder financiën hadden dan de jaren ervoor. Special Olympic wordt gesponsord door grote bedrijven in binnenen buitenland. Zoals we dus zien heeft de financiële crisis hier ook invloed op. We zien het als groot voorrecht dat onze kinderen door Special Olympic de kans krijgen om nieuwe uitdagingen in hun leven aan te gaan die ze voor altijd met zich mee kunnen dragen. In deze brief wil ik u laten kennismaken met Hessa en Isaak. Eerst Hessa, die bij ons kwam toen ze pas twee jaar oud was. Nu is ze al weer elf jaar. Haar moeder liep met haar over straat en deed haar in bad in een openbare fontein in het centrum van Paramaribo.

3

Haar moeder is ernstig geestelijk gestoord en vader is niet in beeld. De kinderpolitie greep gelukkig in en zo kwam Hessa bij ons terecht. Wat ik me kan herinneren is dat ze in het begin veel huilde, vooral als het etenstijd was, dan wilde ze echt niet eten. Ze was een prettig meisje met een vrolijke lach en een leuke uitstraling. Haar moeder komt heel af en toe op bezoek en heeft dan allerlei verhalen die Hessa moeilijk kan begrijpen. Ze kan haar moeder daarom ook moeilijk plaatsen en een plekje geven in haar leven. Hessa is een opgewekte vrolijke meid geworden die graag groot wil zijn en haar grenzen wil verleggen, maar ook heel open is. Helaas kan ze op school niet goed mee, ook al doet ze haar best, ze kan zich erg moeilijk concentreren. Misschien is dit nog een gevolg van haar ondervoeding. Verder gaat ze graag op woensdagmiddag naar sport waar ze ook heel goed in is en vindt ze het ontzettend leuk om te voetballen met haar school en scoort daarin lang niet slecht.

Hessa als peuter

Hessa 2009, 12 jaar

4

Isaak babyfoto

De kinderen gaan er elke vrijdag met veel plezier naar toe. We zijn erg blij met de bereidheidwilligheid en de liefde van broeders, zusters en vrienden die onze kinderen een warm hart toedragen. Ook mede dankzij uw trouw in het geven kunnen we de kinderen een thuis geven. Liefs van Lammie, Tineke, Dirk-Jan, Pauline en alle kinderen!

Ons bezoek aan kinderhuis Samuel in Paramaribo

Isaak 2009

Isaak is de volgende met wie ik u laat kennis maken. Anderhalf jaar oud was hij toen hij kwam en nu al weer 8. Op de leeftijd van anderhalf is het heel moeilijk voor een kind om naar een andere omgeving te gaan. Dat hebben we bij Isaak heel duidelijk gemerkt. De eerste dagen huilde hij alleen maar omdat hij de borst van zijn moeder miste. Ook was hij angstig en erg getraumatiseerd. Maar toen hij langzaamaan begon te wennen ontwikkelde hij zich heel goed. Nu is hij een stabiele jongen geworden die rustig zijn gang gaat. Hij kan redelijk goed meekomen op school en is door iedereen in huis geliefd door zijn zachte karakter. Sinds twee jaar is Raschied, zijn oudere broer, bij ons komen wonen. Ze mogen nu samen opgroeien en we zien aan Isaak dat hij dit als heel positief ervaart. Binnenkort gaan we van start met enkele nieuwe activiteiten. De computerlessen worden gecontinueerd en een aantal kinderen krijgt muzieklessen. De middengroep krijgt zwemles. Een broeder uit de kerk is zwemleraar en heeft zich beschikbaar gesteld.

Het was een geweldige ervaring om een bezoek te kunnen brengen aan het land Suriname, waar onze dochter iets minder dan een jaar, vrijwilligerswerk in het kinderhuis “Samuel” in Paramaribo heeft mogen doen. Alleen die temperatuur al, terwijl het in Nederland stevig begon te vriezen, en mensen de schaatsen onder deden (Kerstdagen, oud en nieuw) stond daar de thermometer iedere dag tussen de 30 en de 35 graden, en hebben we kunnen genieten van het heerlijke weer. Wat een prachtig werk, dat in het kinderhuis voor deze kinderen gedaan wordt. De liefde en de zorg, die zij van de medewerkers mogen ontvangen. Ook het bezoek aan het vakantieverblijf in Berlijn was de moeite waard; een prachtige omgeving, waar de kinderen naar hartenlust kunnen spelen. Niet te vergeten onze twee-daagse trip, onder leiding van een gids door het oerwoud, was een hele belevenis. In het bijzonder hebben we gekeken naar het werk van Pauline. De zorg voor de kinderen staat in haar werk centraal en dit doet ze dan ook met plezier. Het is ook leuk om te zien dat ze de dingen die ze in haar opleiding heeft geleerd hier toe kan passen in het hele schoolgebeuren van de kinderen. Het is een heel kostbare en rijke ervaring voor haar die ze haar hele leven met zich mee zal dragen.

5

Wij wensen het bestuur, de leiding en de medewerkers van harte Gods zegen toe bij dit mooie werk. Huib en Marianne Teeuw

VAN DE BESTUURSTAFEL Beste mensen, Veel leesplezier bij de deze editie van ons nieuwsblad. We zijn dit jaar gestart met het thema :”Groei.” Ons streven is in alle opzichten optimale groei te zien . Om te werken aan deze groei, zijn we dit jaar overgegaan tot een hernieuwde aanpak van het gebed en het bestuderen van Gods woord. Hiernaast willen we ook enkele zaken bewerkstelligen, zoals

het volgen van muzieklessen door de kinderen en het creëren van de mogelijkheid dat de kinderen gesprekken kunnen voeren ,waar dat nodig blijkt, met deskundigen op het gebied van relaties, vriendschap , seksualiteit enz. Het bestuur is aangevuld met drie nieuwe leden nl Helen Groman, Germain Shepperd en Henriëtte Ons die bij velen van u geen onbekende is. Germain is onze nieuwe penningmeester, zeer bekwam in het vak. Ze heeft binnen korte tijd een goed jaarverslag geleverd en is net bevallen van een prachtige zoon Nathan . Henriëtte is voor ons een geweldige steun aangezien ze het leven binnen het kinderhuis kent en ook nog goed inzicht heeft in zaken. Helen is onze nieuwe secretaris die een geweldige job doet in de verslaglegging. We danken de Heer dat hij ons zo een team gegeven heeft waarmee we, vertrouwend op Zijn genade, verzekerd zijn van een goed bestuur van het werk. In maart is Zr. Gisla Renardus, die vele jaren deel uitmaakte van het bestuur vanwege haar leeftijd uit het bestuur gestapt. Deze wens leefde reeds geruime tijd bij haar. We willen haar vanaf deze plaats nogmaals bedanken voor haar bijdrage van de afgelopen jaren. We kijken uit naar een geschikte vervang(st)er en weten dat de Heer de juiste persoon zal geven. De website van kinderhuis Samuel is afgerond, er zijn echter nog enkele zaken die besproken moeten worden. Binnenkort zullen we het adres doorgeven. We danken Eline Verhek voor de enorme bijdrage die ze geleverd heeft bij het inrichten en het tot stand komen van deze website. Ook Stichting Lotje die ook op haar wijze een bijdrage geleverd heeft hiertoe, willen we bedanken. Volgende maand vertrekt Pauline naar Nederland. Dit is jammer, ze is nl een heel goede kracht. Ze heeft haar tijd er dan echter opzitten, dus moeten wij haar jammer genoeg laten gaan, omdat we haar de volle ruimte willen geven, zich verder dienstbaar te maken en ook te werken aan een nog gelukkiger toekomst.

Tineke met Miquel

6

V.l.n.r.: Soraya, Nicole, Serona

Op dit moment is er een jongedame uit Polsbroek die belangstelling heeft voor het werk onder de kinderen. Als alles goed gaat kan ze in 2010 beginnen. Indien er onder u belangstellenden zijn, vernemen wij dat graag. Over enkele maanden gaat Lammie terug naar Nederland, we zullen haar erg missen maar gunnen haar die verdiende rust. Dat de Here haar zegene voor al het werk en de liefde voor het kinderhuis. In de volgende editie zullen wij hierop verder ingaan. Rest mij nog u en uw gezin Gods zegen toe te wensen en u ook nog te bedanken voor uw geweldige ondersteuning. Remie Oosterwolde, Voorzitter KHS Suriname.

Beste Lezers, Hier volgt een korte impressie van ons bezoek aan Dirk Jan, en dan zeg je tegelijk Kinderhuis Samuel, van 13 t/m 30 januari 2009. Want zijn leven is al ruim 6 jaar aan kinderhuis Samuel verbonden. Voor mij, vader van Dirk Jan, was het een weerzien na 4 jaar. En voor de moeder van Dirk Jan was het de eerste keer dat ze mocht kennismaken met het Kinderhuis en Hoso II. Na een voorspoedige vlucht en een half leeg vliegtuig landen we op Zanderij. Als 60+ hadden wij het voordeel dat we in Nederland geen visum hoefden aan te vragen. Maar het nadeel was dat we het op Zanderij moesten doen. Dirk Jan moest hierdoor wat langer wachten om ons te begroeten. Toen we uit Nederland gingen lag er 16 cm. ijs in de sloot en in Suriname was het 26 graden boven 0. Het verschil was heel groot. Na een rit van een uur kwamen we in Paramaribo aan. Het was inmiddels donker. Na de

7

begroeting met Tineke, Pauline en de kinderen bracht Dirk Jan ons naar het appartement bij Hoso II. De volgende dag hebben we wat rond gekeken en kennis gemaakt met Cheryl en Edmee en de kinderen die daar wonen. Hoso II was van buiten helemaal opgeknapt. Alles zat netjes in de verf. Binnen waren de medewerkers van aannemersbedrijf Ryke volop bezig met tegelwerk. We gingen naar de Kernkampweg om daar het vele werk wat in de afgelopen 4 jaar gedaan was te bekijken. De keuken was helemaal klaar en is een mooie grote ruimte geworden, waar Jetty de kookster de scepter zwaait. De voorzaal is helemaal opgeknapt en is een prachtige ontvangstruimte geworden. Er is ook een balkon op de keuken gekomen, waar het heerlijk zitten is. En nog vele andere dingen zijn er vernieuwd en opgeknapt. De ouders van Cora hadden ons een gift meegegeven, wat voor het Kinderhuis bestemd was. Dit geld hadden ze ontvangen t.g.v. van hun 25 jarig huwelijk. Het kinderhuis kon dit geld goed gebruiken want de andere dag zijn er 11 deuren voor gekocht voor Hoso II. En omdat Dirk Jan bang was dat z’n vader niet wist wat hij doen moest zei hij “Als je zin hebt, mag je de deuren wel hangen”. In de loop van onze vakantie heb ik 8 van de 11 deuren gehangen. ’s  Middags aten we mee met de warme maaltijd in het kinderhuis. ’s Morgens en ‘s avonds aten we brood in het appartement. Dat was een stuk rustiger. Want om 25 kinderen rustig te houden, valt niet mee. We zijn ook met Dirk Jan mee geweest om kinderen naar school te brengen en naar sport. Ook moest er groenten gehaald worden. We gingen mee met boodschappen doen en reden kris kras door Paramaribo. Zo leerden we de stad een beetje kennen. Ook brachten we een bezoek aan Berlijn, het vakantieverblijf van het kinderhuis. Daar konden de kinderen heerlijk in het water spelen. Het is allemaal wel

8

Het historisch centrum van Paramaribo

wat primitiever als in Nederland. We hoorden juist van Dirk Jan dat er nu permanent stroom is. Dat is een hele verbetering. Toen we om ca. 15.00 uur weer terug wilden gaan was de sleutel van de bus zoek. Na heel veel zoeken en duiken in het water en nog een beloning in het vooruitzicht stellen voor de vinder kwam de sleutel niet te voorschijn. Toen hadden we een probleem. Hoe komen we thuis. Tot ons geluk kwam er een bus langs van het openbaar vervoer waar iedereen in kon. Wij hebben onze bus laten staan op Berlijn en zo kwamen we toch 2 uur later dan gepland in de stad, waar Pauline ons op stond te wachten met pannekoeken. De andere morgen om 6.00 uur zijn we de bus gaan halen met de reservesleutel. We hebben verschillende uitstapjes gemaakt naar Frederiksoord, Berg en Dal, Brokopondo, Brouwnsberg en in Paramaribo wat rondgekeken. Ook hebben we nog een bezoek gebracht aan Hugo en Annelies den Boer in Albina. Zo hebben we een indruk gekregen hoe Dirk Jan leeft en woont in kinderhuis Samuel. We hebben gemerkt dat Dirk Jan niet alleen de huizen onderhoud maar nog zoveel andere zaken regelt wat betreft de complete huishouding van het kinderhuis. Hartelijke groeten van Jan en Martje Vonk.